KJMV-KONTAKT 1-2020 by Peter van der Zon

pagina 14

pagina 22

KJMV-KONTAKT 1-2020

pagina 38

COLOFON

INHOUD KONTAKT maart 2020

Voorzitter Peter van der Zon voorzitter@kjmv.nl 06 81501492

Voorblad: Barber Vintage Motorsports Museum Colofon Beste mensen Column Ernst Hagen Algemene Leden Vergadering 2020 Oproep motoren KJMV-clubdag Suzuki T20 ‘Super Six’ versus X6 ‘Hustler’ ZEN en de kunst van het motoronderhoud Honda RC181 De oudste Honda CL77 restauratie... Voorjaars-rit en Kop van NH-rit Mister Yamaha restaureert... deel 14 Middenpagina: Bridgestone 175 Dual Twin Scrambler Boet van Dulmen heeft een monument Club-artikelen... Classic Demo Race / Sjaaks Bike Party / Suzuki GSX-R dag Aankondigingen... Van Japan naar Nederland op de Honda CB350E (6) Theo Louwes NGK spark plugs In Memoriam Colin Seeley Nieuwe leden... YAMAHA Plaza Schiphol-oost Activiteitenkalender 2020 Kawasaki nieuws Kawasaki eerste model B8

Secretaris Benedetto Mascini secretaris@kjmv.nl 06 10461980 Penningmeester/ledenadministratie Wiebe Eenling penningmeester@kjmv.nl 0594 612047/614320 of 06 21853400 Webmaster Lars Holm (aftredend) webmaster@kjmv.nl 06 27618159 Public Relations Peter van der Zon Redactie Peter van der Zon redactie@kjmv.nl 06 81501492

1 2 3 4 5 6 8 11 12 14 15 17 20 22 24 25 26 27 30 30 31 32 33 35 37 38

Kopij inleveren vóór 1 juni 2020. KJMV-KONTAKT 2-2010 komt eind juni uit.

Algemeen bestuurslid Loek Touw 06 10388235

DENK OM HET BETALEN van uw contributie!

Activiteiten Noord: Wiebe Eenling Noord-Holland: Vacature Midden en Zuid: Frits Smink

Het bestuur beveelt u de ALV aan! 06 21853400 06 81501492 06 20399831

WOESTHOFF

Redactieleden Peter van der Zon, Frits Smink

Used parts & motorcycles in- en verkoop gebruikte motoren en onderdelen

Fotografie Carlo Mascini, Peter van der Zon Druk Editoo Arnhem Lidmaatschap De kosten van het KJMV-lidmaatschap bedragen: € 30,00 per kalenderjaar met girokaart € 27,00 per kalenderjaar bij automatische incasso Bankrekening Rabobank nr.: NL83RABO0117062332 t.n.v. KJMV Informatie info@kjmv.nl

www.kjmv.nl opgericht in 1987

KJMV.nl

Joost Woesthoff Hazenberg 16 6971 LC Brummen

Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging 2

Tel.: 0575 56 00 15 Fax.: 0575 56 03 42 Mobiel: 06 53332181 www.woesthoff.nl

Beste mensen...

Helaas heb ik nog geen datum gekregen voor het organiseren van de Kabouterrit, maar ik hoop dat tijdig op de site te kunnen zetten zodra dit bekend is. Op pagina 6 vindt u de oproep en de informatie over de KJMV-clubdag op 22 november. Wij hebben oud-wereldkampioen Jim Redman bereid gevonden om deze dag te openen. Voor deze dag hopen we weer een mooie show te kunnen laten zien van klassieke Japanse motoren van 50-750 cc uit de 50-60er jaren in welke uitvoering dan ook. Een mooie galerij van race-motoren uit die tijd zal de show compleet maken. Wij hopen op uw bereidwillige medewerking om deze dag weer te laten slagen! We hebben enkele stuks clubkleding (T-shirt, polo en fleece) laten maken en laten dat zien op de ALV en tijdens het paas-weekend op de clubstand. We hebben formulieren gemaakt waarop u kan aangeven wat u zou willen bestellen. U vindt het bestel-formulier op pagina 24 maar ook tijdens de ALV en op beurzen. Maar u kunt dit formulier ook van de KJMV-site downloaden. Op het voorblad ziet u bij Barber Vintage Motorsports Museum een Yamaha in opbouw onder het toeziend oog van mijn oude schoolvriend Martin Snuverink en zijn maat Joe Lachniet. Chuck Hunnicut vertelde ons alles over deze restauratie. Het is al weer bijna 3 jaar geleden dat ik daar met hun aanwezig was. Het bestuur wenst alle leden een fantastisch, gezond en zonnig motorjaar toe! Ik wens u weer veel leesplezier..., Peter van der Zon

ijdens het schrijven van dit artikel zit ik al een aantal dagen achter mijn computer om uw clubblad weer gereed te krijgen. Regelmatig klettert de regen op het dakraam achter mij. Iets waar ik niet heel vrolijk van word. Ook hebben we net de uitbraak van het Corona-virus gehad en is heel de wereld in paniek; moeten we nu wel/niet mondkapjes gaan aanschaffen en/of andere voorzieningen treffen? Gaat de F1, de MotoGP, het Songfestival en de Olympische Spelen nu wel/niet door...? Een ding staat vast, onze Algemene Leden Vergadering op 29 maart aanstaande in De Rijp gaat wél door. U komt toch ook? Martien Jimmink ook! Kijk voor de agenda maar op pagina 5. Tijdens de paasdagen staat de club tijdens het Oldtimer Festival bij de serie racemachines die weer een Classic Demorace gaan geven op het oude circuit van Venhuizen. Dit in het kader van het 40 jarig bestaan van dit evenement. Zoals ik al eerder aan gegeven heb is Klaas Poutsma gestopt met de organisatie hiervan. Tijdens deze dagen zorg ik éénmalig voor de oganisatie, maar ik heb behoefte aan standbemanning met/zonder klassieke Japanse motor. Wie meldt zich hiervoor? Volgend jaar hoop ik dat iemand uit de club zich aanmeldt die deze organisatie én tevens de show in Den Helder op zich wil nemen! Anders staan wij hier niet meer. Op 26 april start het ritten seizoen met de Voorjaarsrit van Kees Vergeer. We hopen weer op een gtote groep mensen met hun klassiekers. Jappie van Veen heeft zijn GSX-R Jubileumrit vanuit Nijland op 9 mei, waarna ik weer de KopvanNHrit van start laat gaan op 17 mei. Bij Nol Bikker vindt 19-21 juni een Internationaal Kawasaki-treffen plaats en in het weekend van 3-5 juli is er het Sjaaks Bike Party te Gersloot In het blad en op de kalender vindt u meer info hierover.

OPROEP - OPROEP - OPROEP - OPROEP - OPROEP - OPROEP Voor de beurzen in Venhuizen en Den Helder zoeken wij een beurs-coördinator! Wie meldt zich!

COLUMN Morrie luitjes… infodemics… Berichtgeving in de media kan soms behoorlijk overspannen zijn. Zó hevig zelfs, dat dit een bedreiging gaat vormen voor de samenle-ving.. Beste voorbeeld hiervan is wellicht alle heisa rond ‘covid-19’, beter bekend als coronavirus… De verslaggeving hieromtrent is mis-schien wel schadelijker dan het virus zelf.., aldus arts U. Schuurmans, las ik laatst in de (Volks)krant. Zelf heb ik ook het idee dat je in het verkeer meer gevaar loopt dan met Corona.. Zeker wanneer men zich per motoriets pleegt te verplaatsen. Nu is corona ook onder andere bekend als lichtkrans om de zon en als bepaald type sigaar.. en wij weten ondertussen hoe heet de zon.. en hoe ongezond roken is.. Wij zijn dus op elk front de sigaar. De talloze informatiestromen ne-men, volgens de hierboven genoemde arts, zelfs epidemische vor-men aan en worden ook nog eens vermengd met tal van vormen van ‘nep-nieuws’… Het verschijnsel wordt ‘infodemic’ genoemd en laat zich het beste omschrijven als een excessieve hoeveelheid informatie betreffende een probleem, die het vinden van een oplossing belemmert… Tja… Nu zijn er zoal nogal wat problemen op deez’ aardkloot, dat zal een ieder wel opgevallen zijn, dus zo’n virus kan er ook nog wel bij. Veel lezers van dit blad zullen overigens ongetwijfeld al besmet zijn.., maar dan met het ‘motorvirus’ en weten inmiddels dat dat maar moeilijk te bestrijden is… De meesten willen hier ook helemaal niet van genezen. Het verbrandingsmotorvirus wordt nu ech-ter vooral bestreden door europese-, landelijke- en plaatselijke over-heden die allerhande zinnige of misschien minder zinnige maatrege-len nemen. Natuurlijk zijn wij, verbrandingsmotorfreaks, op drift en op zoek naar de klimaatwaarheid die ons past..! Zo lijkt het wellicht niet zo heel zinnig om elektrisch rijden te promoten zolang de benodigde ‘stroom’ hiervoor niet waarlijk groen is… Er lijken meer van deze ‘licht’-zinnigheden uit bestuurlijke kokers te rollen.., waarbij je je regelmatig afvraagt hoeveel gedegen onderzoek aan de te nemen of reeds genomen maatregel is voorafgegaan. Wij dienen niet alleen van de kolen, maar ook van het gas af te gaan en er verschijnen bio-massa centrales, welke schadelijker blijken te zijn dan gedacht.

• Levering van nieuwe en gebruikte onderdelen met niet goed, geld terug garantie! • Duizenden onderdelen voor alle oldtimer Suzuki’s 2 en 4 takt. • Verder kun je bij ons terecht voor krukas revisie, boren/honen. • Een kleine selectie rijdende motoren. Bezoek onze website voor de zéér uitgebreide actuele voorraad onderdelen: www.classicsuzukiparts.nl Natuurlijk kunt u ons ook bezoeken, de kofﬁe staat altijd klaar. Maar maak wel even een afspraak a.u.b.! Marcel en Wendeline Vlaandere De Marne 136b - 8701 MC Bolsward 06 41484547 sales@classicsuzukiparts.nl

Deze dingen liggen nú dus reeds onder vuur..(!) De enige oplossing, qua CO2 uitstoot lijken toch kerncentrales te zijn… In Japan worden deze gesloten ten faveure van.., jawel, kolencentrales… Aijn, snapt ú het nog ..? Ernst Hagen

SPECIALIST IN CLASSIC SUZUKI’S

Algemene Leden Vergadering 2020 De Algemene Ledenvergadering vindt plaats op zondag 29 maart a.s. vanaf 12.00 uur in de grote zaal van hotel “De Rijper Eilanden” te De Rijp. Daarnaast is het van belang voor de catering dat we weten hoeveel mensen gaan komen. Wilt u zo vriendelijk zijn even een belletje/mailtje te plegen als u denkt te komen. Dit kunt u doen naar Benedetto Mascini, Wiebe Eenling of Peter van der Zon (zie colofon). Goede reis en tot ziens!

Agenda 1.

Opening.

Mededelingen.

Notulen ALV 2019.

Financieel jaarverslag 2019 door de penningmeester en de kascontrole-commissie (Rob Kloen en Hans Wijmer). Een persoon is aftredend en er wordt een nieuwe kandidaat gevraagd.

Verkiezing: • wisseling van bestuurslid voor functie webmaster; Carlo Mascini stelt zich beschikbaar. • vacature: beurscoördinator Noord-Holland.

Activiteiten: • hulp bij activiteiten; • beurzen: bezetting en leveren motoren; • ritten: opgeven en meerijden (volgens het ‘Follow-up systeem; zie site); • de Clubdag op 22 november 2020.

Clubblad en website;

Rondvraag.

10. Sluiting vergadering. •

Pauze (± 13.30).

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------• Vervolg (± 14.30) indien mogelijk komt Martien Jimmink vertellen over zijn Dakar-avonturen van 2019 en 2020. • Voorafgaand aan de ALV worden de Notulen en Jaarverslagen uitgedeeld. • Het bestuur stelt uw aanwezigheid op prijs. • in het hotel kunt u weer uw lunch nuttigen (op eigen kosten uiteraard). • Het adres van het hotel is: Zuiddijk 2-A, 1483 MA De Rijp. Namens het bestuur, Benedetto Mascini, secretaris

KJMV-CLUBDAG 22 NOVEMBER 2020 Elk jaar weer is het terugkijken op de KJMV-clubdag van het jaar daarvoor en het verzinnen van een nieuw item voor de volgende clubdag. Dit keer was het niet zo moeilijk, omdat dit item al eerder in ons hoofd zat. Welnu, het item is geboren:

'JAPANSE MOTOREN VAN DE 50-60ER JAREN' En n u zult u denken, dat is niet zo moeilijk. Nu dat is wel zo omdat er in de 50er jaren maar mondjesmaat iets Japans binnen kwam en in het pas begon in de 60er jaren. Naast de 4 bekende, nog reeds bestaande motoren kwamen ook andere Japanse merken op de markt. Ik noem een paar namen: Meguro, Lilac, Marusho, Hodaka, Bridgestone enz. Veel van deze laatste merken zijn of opgegaan in andere of gestopt. Zowaar een uitdaging om ook van deze merken nog een enkel model te laten zien op onze show. Een Bridgestone en een Lilac kunnen we al tonen. Nu nog de zaal vol met andere Japanse merken van weleer... Wie komt er mee?

Onderstaande oproep is voor iedereen die zijn/haar Japanse motor/ scooter uit dit tijperk wilt showen. Het zou zo mooi zijn om de zaal vol te hebben met modellen van de straat versie, de cross, trail, grasbaan, of andere uitvoering. Verder in het blad vindt u al een verhaal van zo'n mooie klassieke Honda die de basis was voor een mooi boek 'Zen en de kunst van het motoronderhoud', de CB77! Om de dag nog meer aan te laten spreken willen wij een ere galerij laten zien van Japanse (al/niet originele) race-motoren uit die jaren. En om dit compleet te maken hebben wij Jim Redman uitgenodigd om als 'Special Guest' hierbij aanwezig te zijn.

Rezelman RVS • Roestvrijstaal & Aluminium Gentlemen’s bikes • Constructies • Reparaties

+31 (0)72 515 82 26 • Berenkoog 78 1822BZ, Alkmaar • info@rezelman-rvs.com

SUZUKI T20 ‘SUPER SIX’ VERSUS X6 HUSTLER

door Hans Smid

n het midden van de jaren ’60 had Net als Ducati met de Cucciolo gedaan het tweetaktprincipe nog een glori- had, werd besloten om ook een eigen euze toekomst voor de boeg. ’s We- rijwielgedeelte te gaan vervaardigen. In relds grootste motorproducent Honda 1954 bouwde Suzuki Jidosha Kogyo beperkte zich tot viertaktmotoren, maar (SJK) haar eerste complete motorfietsen Yamaha, Kawasaki en Suzuki probeerden met de merknaam Colleda. Deze naam met kleurige, goedkope en snel accelere- was afgeleid van het Japanse “Kore rende motorfietsjes de klanten aan zich te da” dat vrij vertaald neerkwam op “dit is hem”. binden. De eerste moderne en sportieve Suzuki In 1954 werden ook enkele viertaktmowas de T20 uit 1965 die ook bekend was toren gebouwd, omdat de tweetakten onder de codenaam X6. Het was een zeer in de praktijk niet aan de gestelde versnelle 250cc tweecilinder die de primeur wachtingen beantwoordden. Dit leidde in had van zes versnellingen. Bijna vijftien hetzelfde jaar tot de bouw van de 98cc jaar later produceerde de firma uit Hama- CO en de 124cc COX. Het waren volmatsu voor de laatste maal een rijwind- waardige motorfietsen met drie versnellingen, telescoopvering voor en gekoelde kwartliter tweetakt ‘Koreda schokbrekers aan de achterzijde. voor straatgebruik. Deze gifkikdit is hem’ Het zou echter meer dan 20 jaar ker werd net als zijn voorganger voorzien van zes versnellingen, maar zijn duren voordat Suzuki zich opnieuw met dagen bleken al bij voorbaat geteld. De dit verbrandingsprincipe zou gaan beX7 zou het einde inluiden van het rumoe- moeien. De tweeslagmotor zou namelijk rige tijdperk van walmende benzineslur- in snel tempo volwassen worden. De eerpers. Hans Smid bekijkt de historie van ste 247cc Suzuki twin was de Colleda TT Suzuki en bereed de twee zenuwachtige uit 1956. Het model was afgeleid van de Duitse Adler. stoplichtsprinters. Ook viertakt motoren Michio Suzuki besloot in 1952 om zich naast de fabricage van weefmachines en andere producten ook bezig te gaan houden met de productie van gemotoriseerde tweewielers. De stichter van het bedrijf had op dat moment de respectabele leeftijd van 63 jaar. Hij wilde echter een gezonde firma achterlaten die zich in een groeiende markt verder zou kunnen ontwikkelen. Naar verluidt ontstond het initiatief om een motorfiets te ontwikkelen door de hobby van Michio zelf. Het zou voor hem moeilijk zijn geweest om met zijn hengels op die plaatsen te komen, waar hij zo graag wilde vissen. Net als concurrent Honda koos Suzuki voor een eenvoudige clip-on motor, die echter in tegenstelling tot de eerste hulpmotor van Soichiro Honda door de firma zelf ontworpen werd. Michio had overigens in 1937 al een prototype ontworpen van een dergelijke motor. De eerste 36cc metende Power Free werd snel opgevolgd door grotere versies van 50 cc met twee versnellingen en een 58cc uitvoering met de namen Mini Free en Diamond Free.

De binnenlandse afzetmarkt was al geruime tijd tegen internationale concurrentie beschermd door middel van hoge invoerheffingen. Het was de Japanse burgers sinds 1955 zelfs verboden om buitenlandse motorfietsen te kopen. Deze maatregelen zouden het volgende decennium niet meer nodig zijn. Het afzetgebied zou al snel de landsgrenzen gaan overstijgen en Suzuki motoren zouden internationaal geliefd en gevreesd worden. In 1957 trok Michio zich terug uit het arbeidsproces. Twee jaar later zou voor het eerst de beroemde S van Suzuki op de tank van de Suzuki Seltwin motorfiets prijken. Suzuki was op de goede weg, maar hobbelde pijnlijk achter de feiten aan. Daarin zou snel verandering komen.

De internationale circuits zouden gebruikt gaan worden in een poging om de merknaam wereldberoemd te maken. Uit de anonimiteit Het Colleda raceteam besloot in 1960 mee te doen aan de prestigieuze Tourist Trophy van het eiland Man. De internationale pers hield zich niet echt bezig met de nieuwkomers. Er werd meer op Honda gelet.

De machines waren hopeloos ouderwetse zuigergestuurde 125 cc RT60 (Racer Twin 1960) tweecilinders ontworpen door Takehanu Okano. De coureurs waren Toshio Matsumoto, Michio Ichino en Ray Fay (GB), die Mitsuo Itoh moest vervangen na een trainingsongeval. De machines eindigden vrij roemloos op een 15e, 16e en 18e plaats. De snelste rondetijd van 71.88 mph woog niet op tegen de tijd van winnaar Carlo Ubbiali met liefst 85.61 mijlen per uur. De motoren bleken echter wel zeer betrouwbaar, getuige ook het feit dat ze alle drie de ﬁnish bereikten.

Het lot wil, dat de Japanse coureurs in hetzelfde hotel overnachtten als MZ rijder Ernst Degner, die ruim een jaar later zo’n allesoverheersende rol zou gaan spelen voor Suzuki. Het was duidelijk, dat beide partijen een meer dan gemiddelde belangstelling hadden voor elkaar. In 1961 kwam het raceteam opnieuw naar de TT onder de naam Suzuki met modernere 125 en 250cc tweecilinders met een roterende inlaatschijf.

Er werden ervaringen opgedaan, maar ook dat jaar wist Suzuki geen titel binnen te slepen. Aan het einde van ’61 ontvluchtte Ernst Degner na de Zweedse Grand Prix de DDR en meldde zich met zijn “rotary valve” tweetakt bij het Suzuki team. Degner was niet alleen een fantastische coureur, maar tevens een begaafd technicus. Hij was goed in staat om de geheimen van MZ ingenieur Walter Kaaden verder vorm te geven. In de winter hielp hij de ingenieurs van Suzuki bij de ontwikkeling van een nieuwe generatie tweetaktmachines met een roterende inlaatschijf. Het resultaat liet niet lang op zich wachten. Degner wist de directie over te halen om mee te doen aan de nieuwe 50cc klasse. Suzuki had al een dergelijk motorblok ontwikkeld, maar de prestaties waren ronduit slecht. Door het enthousiasme en de vaardigheden van Degner werd het project nieuw leven ingeblazen. In 1962 won Degner voor Suzuki de eerste wereldtitel met de door hem persoonlijk aangepaste 50cc tweetaktmachine. Deze mondiale titel in de borrelglaasjesklasse zou nog viermaal geprolongeerd worden.

Namen als Degner, Anscheidt en Anderson maakten Suzuki wereldberoemd. In de 125cc werden twee wereldtitels binnengehaald, totdat het raceteam zich na zeven jaar uit het GP circuit terugtrok. Het aantal GP overwinningen van Suzuki is indrukwekkend en de machines, soms uitgerust met veertien versnellingen (RK67), waren technische hoogstandjes. Suzuki’s meesterstuk was wel de 125cc metende V4, een watergekoelde viercilinder tweetakt. De machine was uitgerust met twaalf versnellingen en leverde 42 pk bij 16.500 toeren. De FIM reglementen draaiden deze fantastische naaimachine de nek om. Suzuki was er in geslaagd om net als Honda en Yamaha en nieuwe markt te scheppen door voet aan wal te zetten in Europa. Succes op de circuits betekende verkoop in de showrooms. Eén van de eerste straatmodellen met de beroemde S op de tank die naar Nederland en België werd geëxporteerd sloeg in als een bom. Het was de kwartliter metende T20.

Een kaskraker, de T20 Super Six In januari 1966 verwierf NV NIMAG na twee jaar overleg met de directie de importrechten voor Suzuki. Al snel werd de eerste lading T20’s uit de kratten gehaald. De uitermate sportieve 250cc sloeg werkelijk in als een bom. De viertaktmachines van Honda waren nog maar net het barokke stadium ontstegen en echt sportieve ietsen zoals de CB72 waren toch wat sober en bullig in vergelijking met de zee van kleur en chroom op deze nieuwe Suzuki. Bovendien was de CB minder snel, hoger en zwaarder, waardoor hij minder prettig stuurde. Ook de tweetakten van Yamaha zoals de YDS3 en YM1 waren nog geen echte successen op het gebied van vormgeving, al kwamen ze wat prestaties betreft wel wat meer in de buurt. Voor l 2795,- was men eigenaar van een moderne en bloedstollend snelle T20 met horizontaal deelbaar carter, aluminium cilinders, een complete uitrusting, zes versnellingen en posi-lube smeersysteem. Het geringe gewicht in combinatie met het aanzienlijke vermogen maakte een top van bijna 160 km/u mogelijk.

Het tanken van Shellina Premix binnen de bebouwde kom behoorde tot het verleden door de oliepomp die een directe en dus onverdunde smering gaf op de vitale punten van het draaiende gedeelte. Door een aparte kabel werd de oliepomp bediend. Hoe meer gas men gaf, des te meer smering er werd toegediend. Alleen het middelste krukaslager werd gesmeerd via de versnellingsbak. De olie kwam ook door de middelpuntvliedende kracht en handige uitsparingen van de krukwangen tegen de cilinderwanden en op de naaldlagers van de pistonpennen.

De T20 kent veel leuke en interessante details. Onder de poorten zijn de stalen voeringen van de cilinders iets weggefraisd om ter plaatse een klein beetje olie vast te houden. Om het zingen van de koelribben te verhinderen en vervormingen van de cilinders tegen te gaan zijn de ribben door pilaartjes met elkaar verbonden. Op plaatsen waar een te slappe ketting schade toe zou kunnen brengen aan frame of motorblok zijn beschermende stukjes kunststof geplaatst.

De tank is van rubber blokjes voorzien. Sluitranden in de remtrommels verhinderen het binnendringen van water. Deze kleurige motoriets stuurde bovendien ook nog eens als een scheermes en ook het remvermogen was zonder meer goed te noemen. In het “scheurtijdperk” kwam deze machine voor veel sensatiezoekers als een geschenk uit de hemel. Een vervelende eigenschap van dergelijke felle rakkers is dat ze doorgaans niet lang heel bleven. Die veronderstelling bleek bij deze nieuweling volkomen onterecht. De T20 ontpopte zich als een zeer sportieve maar degelijk gebouwde machine, waaraan het (indien nodig) prettig sleutelen was.

De motorpers onthaalde de T20 dan ook met veel lof, waarbij de relatief kleine benzinetank voor lief werd genomen ten faveure van de prachtige styling, waar geen bolle of hoge tank gepast zou hebben. Het was dan ook niet verwonderlijk, dat bij deze enorm gunstige prijs kwaliteit verhouding de T20 ontzettend goed werd verkocht. In 1968 werd hij opgevolgd door een nog grotere en snellere Suzuki twin; de T500 Cobra. De tweetakt was geen kinderspeelgoed meer en zou nog veel beroemde opvolgers krijgen, totdat milieurestricties dit motorprincipe de das om zouden doen.

De T20 werd in het Verenigd Koninkrijk ‘Super Six’ genoemd, terwijl hij in de Verenigde Staten de naam X6 ‘Hustler’ kreeg. In Europa kennen wij deze snelle tweetakt gewoon als de T20! Uiteraard zijn er per werelddeel hier en daar wijzigingen door regels van de diverse overheden.

De T20 van Wil Hartog ‘Onze’ Wil Hartog reed eerst op een fabrieks Suzuki RT67 alvorens hij grote triomfen behaalde op de 500 Suzuki’s. In zijn museum bij de grasdrogerij staat zijn eerste motor (T20), gerestaureerd en wel te pronken naast Wil’s RG Suzuki. Hij is heel blij dat men deze motor heeft terug gevonden en dat hij in originele staat is teruggebracht. Wil Hartog Museum Nico Meijners, de beheerder van het museum: “Hij reed deze Suzuki T20 eerst totall loss. Ik mocht die motor maken en maakte hem gelijk geschikt voor de racerij. Natuurlijk moest ik er wel het nodige aan doen, maar dat was aan mij wel besteed”. Tijdens ons bezoek in 2018 aan dit museum als tussenstop bij de ‘Kop van Noord Hollandrit’ in 2018, hebben wij deze motor kunnen bekijken. Wil vertelde ons toen een hoop verhalen op deze motor en van zijn verloop van zijn race-carriëre. Tijdens onze lunch in Lambertschaag werd hier nog veel over na gepraat.

TC250 X6 Scrambler In 1967 kwam in de USA deze mooie machine, uitgevoerd als scrambler model op de markt, een model wat daar heel populair was. Met de uitlaten omhoog gaf dit model een moderne uitstraling en werd ook in grote aantallen verkocht. Onderstaande foto laat een rode versie zien.

‘ZEN EN DE KUNST VAN HET MOTORONDERHOUD’ Beroemde motor ‘Zen en de kunst van het motoronderhoud’ naar prestigieus museum SMITHSONIAN Een van de beroemdste motoren in de literatuur is overgedragen aan het Smithsonian National Museum of American History. Het gaat om de Honda Super Hawk uit 1966 van schrijver Robert Pirsig, toen hij de reis maakte die de inspiratie vormde voor het boek over reizen en filosofie, Zen and the Art of Motorcycle Maintenance (Zen en de kunst van het motoronderhoud) en werd aan het museum geschonken door Pirsigs weduwe Wendy K. Pirsig, samen met de leren jas, kaarten en andere spullen die tijdens de rit werden gebruikt.

“Je ziet de dingen op vakantie op een motor op een manier die totaal anders is dan alle andere,” schrijft Pirsig in Zen. Een verhaal over een zomerse motorreis van een vader en zijn zoon, Zen en de kunst van het motoronderhoud wordt een persoonlijke en filosofische odyssee in fundamentele vragen over hoe te leven. Motorrijden vereist de volle aandacht, waardoor men zich meer bewust wordt van de omgeving.

Uiteindelijk meent Pirsig dat de lelijke en onnatuurlijke aspecten van de technologie en de industrialisatie een afleidingsmanoeuvre kunnen zijn voor degenen die een leven van esthetische en artistieke schoonheid zouden nastreven. Hij pleit voor evenwicht en suggereert dat men zowel de metafysische kwaliteiten van het leven kan verkennen als verbonden kan blijven met de meer geaarde functies van de machines die we bouwen. Het boek verkent het begrip “kwaliteit” als maatstaf voor een goed leven.

De motorfiets stond al die tijd in de garage van de familie en werd onlangs gerestaureerd en in rijconditie gebracht. Een exemplaar van het manuscript van Zen en de Kunst van het Motoronderhoud en een gesigneerde eerste editie van het boek maken ook deel uit van de schenking. De motorfiets als vervoermiddel voor lange afstanden heeft een zekere uitstraling, geworteld in de eenvoudige en veelzijdige motoren die tijdens de twee wereldoorlogen voor de soldaten werden ontwikkeld. Zij sprak veel van de avontuurlijke reizigers van de 20e eeuw aan. Het boek van Pirsig- een bestseller gepubliceerd in 1974, is misschien wel het meest invloedrijke boek over dergelijke reizen. Gebaseerd op een reis van ongeveer 9000 kilometer die Pirsig in 1968 met zijn 11-jarige zoon Chris maakte van Minneapolis, Minnesota, naar San Francisco, Californië, heeft het gefingeerde reisverslag, vol met filosofische overdenkingen, miljoenen rijders, knutselaars, zwervers en denkers geïnspireerd. Met de subtitel An Inquiry Into Values verkent het boek de menselijke relatie tot technologie via de kijk van een reizende ruiter die zijn machine draaiende houdt.

“Bob’s filosofie verkende de menselijke waarden, en hij wilde laten zien hoe kwaliteit eigenlijk in het middelpunt van alle bestaan staat”, zegt Wendy Pirsig. “Het lijkt in overeenstemming met deze focus op kwaliteit dat zijn motorcollectie onderdeel vormt van het mooie geschiedenismuseum SMITHSONIAN.” (Met dank aan het Boeddhistisch Dagblad, redactie)

Hailwoods 500 ONTWIKKELING VAN DE 500 RC181 In 1965, toen de ontwikkeling van de 500 cc RC 181 begon, had de race-afdeling van Honda het echter erg druk. Men werkte aan een Formule 1-auto, maar kreeg ook veel concurrentie van merken die tweetaktmotoren in het wereldkampioenschap wegrace inzetten. Daarom moest men steeds meer gecompliceerde viertakten bouwen om kans op de wereldtitels te maken. Zo had men een 50 cc tweecilinder (de Honda RC 115), een 125 cc vijfcilinder (de Honda RC 146) en 250- en 350 cc zescilinders (de Honda RC 165 en de Honda 2RC 172). Voor de 500 cc klasse ontwikkelde men een viercilinder, zoals MV Agusta ook gebruikte. De RC 181 werd tegelijk met de 350 cc viercilinder RC 173 ontwikkeld en had daarmee ook veel overeenkomsten.

De RC 181 was uiterlijk herkenbaar aan de rechthoekige deksels op de nokkenasuiteinden. De machines hadden een wet-sump-smeersysteem met extra oliekoelers in de zijkanten van de stroomlijnkuip (zoals ook was gedaan bij de 125 cc RC 149 en de 250 cc RC 166). Er waren cilindrische carburateurs van het merk Keihin gemonteerd. De boring/slagverhouding van de RC 181 was 57 x 48 mm waardoor de cilinderinhoud op 489, 9 cc kwam. De hoek tussen de kleppen was 75°; zowel de inlaat- als de uitlaatkleppen stonden onder een hoek van 37,5°. De machine had zes versnellingen en leverde 85 pk bij 12.000 tpm.

Een zwak punt bleek de krukas. De geperste kruktappen verschoven soms, met desastreuze gevolgen voor de motor. Dit was onder meer de reden voor het uitvallen van Hailwood in Monza. Monteur Nobby Clarke verklaarde in de jaren tachtig dat de machine nóg een probleem had: Het voorste kettingtandwiel lag ver van het scharnierpunt van de achterbrug, waardoor de ketting bij het in- en uitveren zwaar belast werd. Dit was extra nadelig omdat Hailwood noodgedwongen veel gebruik moest maken van de remmende werking van de motor. Na de Isle of Man TT van 1966 was de ketting totaal versleten en zou eigenlijk al gebroken moeten zijn.

Van alle Honda-racers, maar vooral de RC 181, werd vaak beweerd dat ze zeer slechte rij-eigenschappen hadden. Joep Kortekaas, oud-coureur en motorjournalist verdiepte zich in klassieke racers en met name de Honda’s. Hij houdt het erop dat veel verhalen over het slechte rijgedrag ontstaan zijn “omdat iedereen het zegt”. Col MacKellar schreef in zijn boek “Honda GP Racers”: “….recalling how, when Honda started in Europe, they only began to win GPs when they changed to English frames”. Aantoonbare onzin, want Honda zélf gebruikte nooit een frame van buiten de eigen fabriek. Er werden wel buitenlandse onderdelen gebruikt: Avon en Dunlop banden, Smith toerentellers en Girling schokdempers. Colin Lyster en Ken Sprayson (van Reynolds Technology) bouwden frames in opdracht van Mike Hailwood, maar die werden nooit in het WK gebruikt. De enige coureur die over de frames klaagde was Mike Hailwood.

0 Honda RC181 In zijn door Ted Macauley geschreven biografie “Hailwood” zegt hij: “The old Honda’s, the ones used in 1961, were bad handlers compared with other bikes. In the light of their history of atrocious handling, Jim Redman comes out as a far better rider than most people are prepared to give him credit for.” Behalve Redman en Hailwood reden slechts twee personen ooit op een RC 181: Martin Hodder en John Surtees. Hodder reed echter de late versie met het Reynolds-frame en vond dit frame beter dan het origineel, maar daar had hij nooit mee gereden, dus van vergelijking was geen sprake. Surtees reed de Honda met het originele frame en schreef in december 1985 in “Classic Bike”: “The rear units are down to their bump rubbers, which locks up their suspension movement, and a reaction is then transferred to the front of the machine.” en iets verder: “However, I would hesitate to blame frame flex or whip without having the opportunity to modify features such as the rear suspension pivot points, damping and spring rates, and wheel travel.” Kortekaas acht het waarschijnlijk dat de combinatie van slechte schokdempers (zowel die de Japanse Showa’s als de Britse Girlings hadden slechts 60 mm veerweg) en de smalle banden uit die tijd voor een groot deel verantwoordelijk waren voor problemen die Hailwood ondervond, maar ook dat de techniek simpelweg nog niet klaar was voor het vermogen van de RC 181. In 1985 testte Alan Cathcart de machine. Cathcart had als journalist veel ervaring met een groot scala van wegracers en kon dus wel degelijk vergelijken. Hoewel hij inmiddels met een museumstuk reed en dus enige voorzichtigheid moest betrachten, merkte hij toch op dat “je als rijder erg je best moet doen om de machine op alle snelheden goed te laten sturen.” En: “De Honda blijft het zware stuurkarakter behouden en alle aandacht opeisen. Je kan geen moment ontspannen”. Maar hij maakte ook nog een opmerking over de fysieke toestand van Hailwood: “Volgens zijn eigen zeggen trainde hij nooit om voor het raceseizoen, ervan uitgaand dat het veel racen met verschillende motorfietsen genoeg training was… …Ik vraag me af of Hailwood de RC 181 nog zo’n moeilijke motor gevonden had als hij meer aandacht aan zijn conditie had gewijd.” Feit is dat Mike Hailwood vier keer wereldkampioen was geworden met de MV Agusta en dus wel degelijk kon vergelijken. Giacomo Agostini versloeg Hailwood in 1966 en 1967 met een machine die minder vermogen dan de Honda had.

OUDSTE HONDA CL77 TER WERELD GERESTAUREERD Door D. Scott Peterson

Zoals op de fotoâ&#x20AC;&#x2122;s te zien is is het een behoorlijke klus geworden. Een volgende keer laat ik u zien als hij af is!

Net klaar met het motorblok in deze CL77 uit 1965. Nummer 1 werd vernietigd op het testcircuit van Honda in 1965, dus dit is de oudste ter wereld,. Motor # 1 werd in een warme kamer geplaatst, motor # 2 werd in een koude kamer geplaatst, en motor # 3 werd in CL77 bike # 1 geplaatst. Alle drie werden 24/7 getest en vernietigd. CL77 werd vernietigd op het testtraject van Honda bij hun R en D in Japan. m meer informatie over deze motor te weten te komen zocht ik contact met de fabriek en werd uitgenodigd om te komen kijken. Ik spreek over mijn bezoek in 1972 en kwam in gesprek met de heer Kiyoshi Kawashima. Hij werd eerste president van Honda Motor Company nadat de heer Honda met pensioen is gegaan. Hij ontwierp ook de 305 Honda Motor en was teamkapitein van Isla Man Racing van Honda.

Dit is een foto van mezelf voor het testcircuit van Honda in hun onderzoeks- en ontwikkelingscentrum in Japan in 1972. Dit is ook het gebouw waar de CL77 # 1 werd vernietigd. Ik ben elfde van links op de achterste rij. Onderstaande foto is in 1975 genomen. De andere foto ben ik nu (68 jaar oud). De heer Kiyoshi Kawashima stierf in 2007.

Het restaureren van dit bijzondere examplaar had nogal wat voeten in de aarde en het heeft lange tijd stil gelegen totdat ik in contact kwam met Bill Silver (zie foto rechts). Er moest nogal wat gerepareerd worden en het zoeken naar onderdelen was ook een uitdaging. De heer Silver heeft mij daar goed bij geholpen. Naast deze restauratie was ik ook bezig met andere Honda modellen uit de 60er jaren.

Bill Silver

VOORJAARS-RIT 2020 ZONDAG 26 APRIL TE ERMELO 11.00 UUR!

De KJMV-Voorjaarsrit wordt gehouden op zondag 26 april 2020. Start en eindpunt is “McDonnalds” Palmbosweg 22, 3853LB Ermelo; afslag 11 (A28) richting Hardewijk-Zuid. Verzamelen 10:30 u vertrek 11:00 u. Voor info: keesvergeer@hotmail.com of 06-17810371 We hopen op een grote opkomst!

KOP VAN NH-RIT 2020 ZONDAG 17 MEI TE WINKEL

Peter van der Zon organiseert een rit in de kop van Noord-Holland. Start met bezoek aan motormuseum Jan Schreur. - bezichtiging motormuseum/koffie-thee 10.00 - 11.00 uur - vertrek toertocht 11.00 uur met bezoek aan ‘Willem Schouten’ Museum.

Zandwilg 9-11, 1731 LS Winkel Voor info tel.nr: 06 81501492, of e-mail: voorzitter@kjmv.nl

“Smitbros” Kawasaki 3-cilinder Specialisten

Alfons en Hans Smit Marsweg 7 1791 LV Den Burg Texel 06 38894304 smitbros@hetnet.nl

Verkoop, restauratie en onderhoud van klassieke motoren 15

Voor alles wat klassiek is op twee wielen! Het oudste, grootste èn dikste blad in de Benelux over alles wat klassiek is op twee wielen: motoren, scooters, techniek, brommers, beurzen, shows en treffens. En natuurlijk nieuws over klassieke motorsport: race-demo’s, cross en trial.

Kijk ook op: WWW.MOTORRIJWIEL.NU Verschijnt elke twee maanden. Losse nummers € 6,25* (België € 6,75*). Jaarabonnement (6 nrs.) € 32,50* (buitenland v.a. € 55,00*), 2 jaarsabonnement (12 nrs.) € 58,50* (buitenland v.a. € 102,50*) door overmaking op rekening NL23INGB 0000 0051 35, BIC INGBNL2A, t.n.v. Stichting Historische Motor Documentatie, Den Haag. Of bel +31-(0)70-3650 860 en wij sturen een acceptgiro. *Prijswijzigingen voorbehouden.

Zoekt u iets of wilt u iets kwijt? In elk nummer vindt u vele honderden particuliere advertenties. Als abonnee kunt u zo’n advertentie GRATIS plaatsen!

“Ernst Hagen Motoren” Honda Classic Specialist

Onderhoud, reparatie en verkoop van Japanse motoren 16

Witte Paal 332Q 1742 LE Schagen T 0224 29 20 08 M 06 20975139 ernsthagenmotoren@gmail.com

Restauratie Yamaha YA-3 (14) Het Yamaha productieplaatje was helemaal onleesbaar geworden, na schoonmaken en heel voorzichtig met zwarte verf “stempelen” is het toch weer een beetje leesbaar geworden.

Beste Yamaha vrienden Ja, het restaureren van een oude Yamaha duurt wel erg lang bij “pensionado’s”… Maar goed dat het een hobby is! Deel 14 (november 2019) Goed, het Yamaha YA-3 125 ccm motorblokje is dus in juni 2019 deﬁnitief aan het frame bevestigd. 3 bouten waarmee het carter aan het frame geschroefd is en een steun van de cylinderkop naar het frame. Dat valt er niet meer af…

De volgende stap is het bevestigen van de dynamo. Gelukkig heeft de draadboom net voldoende ruimte zodat de draden verbonden kunnen worden.

Aan de rechterzijde van het motorblok kan nu het binnengietstuk voor de kettingkast geplaatst worden. Het schuift over de 2 sleufbouten links boven elkaar en wordt later met het rechter carterdeksel één geheel. Omdat de benzinetank ook nog aan de beurt moet komen heb ik alvast de tankrubbers gerepareerd met rubberlijm. Er zaten zoveel scheurtjes in dat ze bij montage waarschijnlijk helemaal uit elkaar zouden vallen.

De dynamorotor wordt ook even gepast. Omdat ik nieuwe, afgedraaide boutjes heb gebruikt voor de grondplaat (zie foto hierboven), moest ik even controleren of de ruimte met de rotor voldoende was.

De 19 mm “AMAL” type Mikuni carburateur kan nu ook zijn plekje krijgen.

Het luchtﬁlter ziet er ook weer uit als nieuw, maar ik ga later toch proberen daar een moderner papieren ﬁlter voor te maken (wel met dezelfde “looks” natuurlijk).

Gelukkig vond één van mijn U.S. vrienden deze originele technische data van gelukkig óók de YA-3. Daar kan ik wat mee.

Voordat ik de bowden kabels ga bevestigen worden ze allemaal rijkelijk gesmeerd. Eenvoudig, even een stukje krimpkous over de kabel krimpen en het openstaande gedeelte een paar keer vullen met olie tot het aan de andere kant eruit loopt. De kabels zijn dan voor de eeuwigheid gesmeerd.

De aandrijfketting (428 HD) kan nu ook gemonteerd worden.

Nu even voor het gezicht het rechter zijdeksel passen, voordat ik verder ga met de de contactpunten en dus de ontsteking.

Rechts volgt nu ook de koppelingsdrukstift met de bijbehorende kogel. Een passend glijstuk voor de stift van nylon met een vetkeerring is in de holle aandrijfas geperst.

Ondertussen heb ik de nieuwe uitlaat gepast maar jammer genoeg was de ronding van de voorbocht niet helemaal correct. Op de foto kun je zien dat de passing van de bevestigingsbouten dat uitwijzen. Maar de leverancier vond dit geen enkel probleem en gaat een nieuwe voorbocht maken na de vakantie.

Alles loopt goed, dus kan het achterstuk van de kettingkast nu ook permanent bevestigd worden. Ik begrijp nog steeds niet waarom moderne motorﬁetsen nooit meer kettingkasten hebben. Dit is zo’n eenvoudige constructie en werkt subliem. Dat moet met heel weinig moeite toch ook modern te maken zijn?

Het gaat allemaal wel erg langzaam (nu oktober 2019), maar als het helemaal klaar is “heb je ook wat” zullen wij maar zeggen. In de volgende aﬂevering probeer ik verder te gaan met de uitlaat, benzinetank, zijstandaard, voetrust- en handvat-rubbers. Ondertussen is mijn Japanse vriend Hiroshi Sasaki op zoek gegaan naar goede emblemen voor de benzinetank. Dat zal nog wel even duren om die te vinden…. En, oh ja, gereden restauratie km’s 5.641… Ludy Beumer (09.11.2019)

De centrifugaal vervroeger kan nu ook gemonteerd worden en de ontsteking correct afgesteld op 5,0 mm v.b.d.p. met de vervroeger open. Dat alles vond plaats begin juli 2019.

En eindelijk was ook het zadel klaar, weggebracht op 5 september en weer opgehaald op 16 juli! Geeft niks, dat is het leuke van zo’n hobby. Alles is vrije tijd werk en haast is helemaal niet leuk. En als je dan zo’n mooi product weer in je handen hebt ben je hartstikke tevreden. Dat zadel was in 1959 niet zo mooi als deze nu!

MOTORCOUREUR BOET VAN DULMEN KRIJGT BORSTBEELD IN AMMERZODEN Foto: © Ben Haarhuis

oet van Dulmen heeft sinds zaterdag een eigen borstbeeld in Ammerzoden, het dorp waar ‘Den Boet’ opgroeide en nog altijd woont. De voormalig Grand Prix coureur onthulde zaterdagmiddag 18 januari samen met zijn kleinzoon Boetje deze prachtige blijvende herinnering. Boet van Dulmen wordt in zijn woonplaats Ammerzoden nog steeds beschouwd als een absolute held. Om hem op gepaste wijze te eren en een blijvende herinnering te hebben werd het initiatief genomen om een standbeeld in het dorp te plaatsen voor ‘Den Boet’ zoals hij door iedereen wordt genoemd. Midden in het Gelderse dorp werd zaterdagmiddag het beeld onthuld van de coureur die in de jaren zeventig en tachtig zowel nationaal als internationaal grote successen boekte. Initiatiefnemer voor het standbeeld is Joost de Wit, geboren en getogen in Ammerzoden. Joost de Wit: ‘Door Boet was hier vroeger in het dorp iedereen helemaal gek van het motorracen. Daarbij maakte het eigenlijk niet uit of je nu wel of geen echte liefhebber van de motorsport was. Ik ging als vijftienjarige met dorpsgenoten de bus in en dan gingen we door heel Nederland achter Boet aan om zijn races te kijken. Natuurlijk reed hij ook in het buitenland, maar daar hadden we het geld niet voor om mee te gaan. Hij was een echte held. Zo’n klein dorp, waar iedereen elkaar kent en dan zo’n bekende internationale topracer, dat was wat. Hij was bij iedereen populair en dat is hij altijd gebleven.” Iets blijvends hadden ze tot aan vandaag niet in het dorp en daar wilde de Wit graag verandering in brengen. Een jaar geleden sprak de voormalig Vitesse directeur hierover met Van Dulmen’s vrouw. Verschillende ideeën werden er geopperd en dat resulteerde erin dat er zaterdagmiddag in Ammerzoden een prachtig borstbeeld werd onthuld. Aan de hoofdpersoon zelf de eer om het borstbeeld te onthullen.

Aangezien de gezondheid de inmiddels 71-jarige excoureur de laatste tijd een beetje in de steek laat kreeg hij bij het onthullen van zijn eigen borstbeeld, waarbij enkele honderden fans en genodigden aanwezig waren, hulp van zijn kleinzoon Boetje. Zichtbaar onder de indruk aanschouwde de held van het dorp na de onthulling zijn eigen blijvende herinnering. Een prachtig gebaar en blijvende herinnering aan de bekendste inwoner van het dorp en één van de grote drie – Wil Hartog, Jack Middelburg en Boet van Dulmen – uit de racerij in de jaren zeventig en tachtig. (Met dank aan RACESPORT.nl)

Galvano Van Wolferen B.V : Voor al uw Chroom, Nikkel en Zink werk voor uw motor:

Voor meer informatie: TEL: 0227 600 033 EMAIL: info@galvanovanwolferen.nl Of ga naar onze website : www.galvanovanwolferen.nl ADRES: Westrak 230, 1771 SV Wieringerwerf

GALVANO VAN WOLFEREN B.V. 23

Uit de KJMV-shop

KJMV

Onze vereniging heeft vroeger een aantal artikelen gehad, zoals T-shirts, polo’s en caps.

Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging

Helaas blijven er vaak spullen over en dat is zonde, omdat alles een prijs heeft.

Echter, ik heb ervaren dat de vraag naar een of meerdere van deze spullen een waardevolle aanvulling van het clubgevoel voor een hoop mensen is. Daarom heb ik gemeend om een paar mo0dellen te laten maken. Vullt u uw wensen in en bij voldoende hoeveelheid (scheel verzendkosten) kunnen we deze gaan bestellen op voorwaarde dat u deze artikelen dan ook afneemt. Het is dus wel een verplichting. Naam: _________________________________ Adres: _________________________________________________________________ Postcode: _____________________

Plaats: ____________________________________ Telefoon: __________________________

e-mail: _______________________________________

Handtekening __________________________________________________

Ik bestel hierbij: artikel

afbeelding

aantal

maat

kleur

Cap Cap één maat, verstelbaar

€ 20,00

❏ ❏ ❏ ❏ ❏

T-shirt

€ 19,95

❏ ❏ ❏ ❏ ❏

Polo

€ 29,95

❏ ❏ ❏ ❏ ❏ ❏ ❏ ❏ ❏ ❏

Sweater

€ 34,95

Fleece

€ 34,95

S M L

❏

geborduurd

❏ ❏ ❏

Xl XXL S M L Xl XXL S M L

S M L Xl

wit lichtgrijs donkergrijs korte mouw

❏ ❏ ❏ ❏ ❏ ❏ ❏ ❏

wit lichtgrijs donkergrijs korte mouw lange mouw wit lichtgrijs donkergrijs lange mouw

Xl XXL

zwart

❏ ❏ ❏

wit lichtgrijs donkergrijs lange mouw

XXL

Vul uw gegevens in en stuur het op naar Peter van der Zon, Wilhelminalaan 30 1735 HW ‘t Veld, of mail het naar: redactie@kjmv.nl. Bestelling is wel definitief; dus betekent het wel dat u het moet afnemen. Bij het versturen van de spullen komen daar nog wel de verzendkosten bij. Dit is afhankelijk van de aantal spullen die besteld worden.

CLASSIC DEMORACE - WEGRACE REÜNIE

ldtimer Festival te Venhuizen is deze keer een jubileum. Al van 1980 af wordt dit Festival gehouden op de 1e e en 2 paasdag, wat een jaarlijks evenement is voor het hele gezin. De hallen staan vol met auto's, tractoren, brommers, scooters, legervoertuigen en vele kraampjes waar men van alles verkoopt. De motoren zijn ook altijd van de partij en dat is deze keer groots uitgepakt. Er zijn hier ook altijd wegraces gehouden en om dat weer in de aandacht te brengen is er een WEGRACE REÜNIE en DEMORACE waar u de originele/replica motoren van weleer kunt aanschouwen en ook horen. Motoren zoals o.a. van Jack Middelburg, Boet van Dulmen, Wil Hartog, Rob Punt, Jos Schurgers, Jan Kostwinder en Barry Sheene zijn te zien naast een mooie groep andere race motoren. Ook de Klassieke Japanse Motorietsen Vereniging is van de partij en u kunt daar weer mooie klassieke Japanse motoren bewonderen.

SJAAKS BIKE PARTY

jaak Louws is 25 jaar bij de zaak en wil dit graag met de leden van de KJMV delen. Al jaren is Sjaak aanwezig op de diverse activiteiten van de club, zoals de ritten en het bekende 'Gersloot-weekend' op de camping van Ank en Wytze Brandsma. Hij heeft hier het weekend van 3-5 juli voor vastgelegd en hoopt dan ook dat er veel leden komen. Zaterdag 4 juli is er een speciale toerrit gepland, waar we weer mooie stukjes van Friesland kunnen bewonderen. Hij heeft alvast mooi weer besteld. Eten en drinken is gratis maar overnachtigingen moet u uiteraard zelf betalen. Voor aanmelding graag bij Sjaak: 0183 565082 of Familie Brandsma: 0513 529479. Denk erom dat de slaap-mogelijkheden beperkt zijn. Komt u met de tent/caravan, dan heeft u meer plek. Sjaak rekent op veel mensen!

1985

“de Vasthi-hoeve” Ank & Wytze Brandsma Aengwirderweg 415 8457 CB Gersloot Telefoon: 0513 529 479 E-mail: camping@vasthihoeve.nl

SUZUKI GSX-R JUBILEUM DAG

appie van Veen houdt op 9 mei 2020 een speciale dag i.v.m. het 35 jarig jubileum van de Suzuki GSX-R motoriets. Plaats van samenkomst is Eetcafé 'De Herberg fan Nijland. Het programma is als volgt: 10.00 uur binnenkomst met kofie 11.30 uur vertrek toerrocht 15.00 uur aankomst bij huis van Jappie bekijken collectie GSX-R en andere Suzuki's Laat graag een berichtje achter of je komt: e-mail jappiesuzuki@live.nl tel.: 06 55868398

Minicamping, landelijk gelegen nabij "de Deelen" en "het Oranjewoud"

     

Kampeerplaatsen met elektra-aansluiting Recreatieruimte Speelveldje Vakantiewoning Trekkershut Cabin Comfort

2020

Activiteiten

27-28 juni

Zaha Hadidplein1 Antwerpen

Sportcentrum Leek - De Schelp 35, 9351 NV Leek

3-5 juli 2020 Circuit Spa Francorchamps

STADE 27 SA - Avenue du Stade 27 B-4910 THEUX BelgiĂŤ www.bikersclassics.be

4-5 juli 2020 Circuit Spa Francorchamps

Van Japan naar Nederland op de Honda CB350E Reisverhaal. In KJMV-KONTAKT nummer 4-2019 ben ik geëindigd met mijn verhaal over mijn terugreis vanuit Japan met mijn Honda CB350. door Hans Wijmer Deel 6 - Het blijkt moeilijk wegkomen uit Gandhigram. Want na vier aangename dagen ben ik ’s morgens pas tegen tien uur op weg. Vanaf Gandhigram op zo’n 300 meter hoogte gaat mijn route over de AH4 richting Dindigul en vandaar links aanhoudend noordwaarts onmerkbaar het Deccan Plateau oprijdend richting Karur en verder via Salem naar Bangalore, gelegen op zo’n 900 meter hoogte, mijn einddoel voor vandaag. Het ligt nagenoeg op dezelfde breedtegraad als Madras.

De AH4, die begint in Galle op Ceylon en bij Dhanushkodi India binnenkomt en vervolgens via Madurai, Bangalore en Nagpur bij Agra aansluit op de AH1, heeft een lengte van totaal 2.982 kilometer volgens mijn Asian Highway Map (AHM) en is in dit land de centrale verkeersader. De kaart (1971) geeft aan dat het een ‘two or one lane asphalt or concrete pavement road’ is. Van het Indiase deel (2.474 km) is deze voor 494 km tweebaans en voor de overige 1982 km eenbaans. Ik ben benieuwd.

Zoals gezegd is het op de vlakte bloedheet, maar juist door de lage vochtigheid is de hitte goed te verdragen.

Even voor Karur passeer ik voor het eerst een rivierbedding waarin water stroomt, niet veel later gevolgd door een bredere rivier. De weg varieert inderdaad van een soms smalle tweebaansweg tot een echte (brede) eenbaans. Terwijl de rit vordert, blijft het wegdek geasfalteerd: best aangenaam rijden dus. Het wegverkeer daarentegen is als vanouds ongeregeld en chaotisch: je moet op je ‘qui vive’ blijven, verslappen is dodelijk, maar desondanks verloopt de reis gestaag. Slechts onderbroken om te tanken en om met de regelmaat van de klok mijn bagagedrager ‘bij te stellen’, zwaar klote hoor. De AH4 leidt nagenoeg rechtstreeks naar mijn overnachtingsadres waar ik uiteindelijk met alle oponthoud en ongemakken onderweg na zo’n 400 kilometer tegen 6 uur aankom. De ontvangst door de familie Chandra is uiterst hartelijk, zeker voor een wildvreemde die als een duveltje uit een doosje komt aankloppen. Na de avondmaaltijd troont de oudste zoon Satish, die ongeveer mijn leeftijd – 27 jaar – heeft, mij met zijn auto mee naar een bijeenkomst van de lokale Junior Rotary-club waarvan hij lid is.

Daar ontkom ik niet aan een ‘introduction speech’ over mijn reis: maar ja, voor een gratis verblijf moet je iets over hebben. Na aloop van de bijeenkomst vindt er een wisseling van slaapplek plaats en overnacht ik bij een Rotarylid van de familie Nagaraj. Aldaar aangekomen wordt er nog lang doorgepraat tot in de kleine uurtjes en na een verfrissende douche kan ik eindelijk naar bed. Na het ontbijt haalt Satish Chandra mij op voor een rondrit In Bangalore achterop zijn motor: een Royal Enield. Ik vraag hem of deze uit Engeland komt. Tot mijn verrassing vertelt hij dat deze in India is gemaakt en dat deze motoren erg populair zijn. In de ochtend bezoeken we de BullTemple en het Government Museum met een mooi gearrangeerde collectie. De lunch gebruiken we in Woodlands, een lokaal bekende gelegenheid en drinken ‘bangalore’ bier van het merk Kingisher. De deelstaat Mysore, waarvan Bangalore de hoofdstad is met 1,7 miljoen inwoners, kent namelijk geen drankverbod, zoals in de overige deelstaten. Daar komt clandestiene alcoholproductie voor met name ten tijde van feestelijkheden zoals bruiloften.

De verkoper gaat aan de slag en korte tijd later ontvang ik van hem een pruim bestaande uit zorgvuldig in betelnootbladeren gewikkelde ingrediënten ter grootte van een linke toverbal. De smaak is niet onaangenaam en onwillekeurig slik ik het gevormde speeksel in. Na enige tijd hou ik een propje van ijngekauwde bladeren over; de smaak is vrijwel verdwenen. Op een gepast moment deponeer ik de prop op een daartoe geschikte plek. Inmiddels zijn we aangekomen in het nabijgelegen lommerrijke Cubbon Park. Bij een fruitstalletje kopen we een paar trossen druiven waarmee ik succesvol de smaak van de betel verdring. Tegen het eind van de middag zijn we thuis en maak ik kennis met de rest van zijn familie: zijn moeder en zijn twee zussen die respectievelijk in biologie en architectuur zijn afgestudeerd. De Na enige meters trekt Satish aan mijn avondmaaltijd is overheerlijk ondanks arm en voert mij terug naar de betel- de chilies (zoiets als sambal oelek) en nootverkoper. Ondertussen vraagt hij ander heet spul en men heeft hier g(h) of ik een ‘paan’ wil proberen. Mijn urt (oftewel yoghurt), heerlijk verfrisverbazing ziende legt hij uit je moet het send. Nieuwsgierig wordt ik betoch eens vraagd over mijn reis. Het is een dat het betelnoot is. Ik voel er ervaren. geanimeerd gesprek over vele weinig voor, want het doet mij denken aan de verhalen uit voormalig onderwerpen. Zowel van mijn gastheer Nederlands-Indië die mijn oom Jaap als van zijn moeder krijg ik de vraag: vertelde over oude mannen die sirih “Waarom vestig je je niet in India? En pruimen en stralen rood sap op straat we krijgen je nog getrouwd ook.” Ik spugen. Maar Satish houdt vol en uit- heb dit vriendelijke aanbod beleefd eindelijk geef ik toe: je moet het toch afgewezen. Op zijn vraag of ik nog naar Goa ga, omdat het nu nog mooi eens ervaren. en aangenaam is, is mijn antwoord dat ik al wat achterloop op mijn reisschema en mijn verblijfsduur in India beperkt is tot 21 dagen; de termijn die op het transitvisum staat dat ik bij aankomst op 22 maart 1972 in Madras gekregen heb. Na het ontbijt laad ik mijn motor weer op en neem afscheid van de familie. Het reisdoel is Dharwar, het noordelijke deel van de tweelingstad HubliDharwar, waar een oud-studievriend van Satish woont en die bij de politie zit. Mijn route gaat over de AH47 (lokaal de Poona-Bangalore highway genoemd) die doorloopt tot Bombay. Recht toe, recht aan gereden, slechts gestopt om te tanken en om onderweg Gelet op de uitgestalde ingrediënten bij een stalletje volgens de aanwijzinkan men zelf de samenstelling en dus gen van Albani kokosnootwater te de smaak aangeven. Ik heb geen idee drinken voor ca 25-35 paisa, ongeveer wat het allemaal is, maar mijn gastheer l 0,13, waar ik dan tevens even mijn kiest voor mij een milde en zoete vorm; benen strek en mijn achterste wat rust het is voor mij immers de eerste en laat- gun. Wat betreft het landschap waar ik ste(?) keer. doorrij, dat lijkt verdomd veel op dat Helaas is men niet altijd kundig genoeg en is het eindproduct de giftige methylalcohol. De feeststemming eindigt dan vaak in diepe treurnis, wanneer de feestgangers aan zo’n brouwsel overlijden. Terwijl we na de lunch in het centrum over een van de brede straten lopen, passeren we een stalletje waar men betelnoot verkoopt.

in het Midden-Oosten o.a. Israel, Jordanië, Syrië, een vlakte zoiets als een savanne, alleen dan met agrarische activiteit zoals ik mij herinner van (natuur) ilms op de televisie. Soms scheen het mij toe in Afrika te rijden in plaats van in Zuid-India. In de loop van de middag begin ik mij niet zo lekker te voelen, een beetje rillerig. Tegen zes uur en na ruim 450 km kom ik aan in Dharwar. Helaas blijkt dat mijn contactpersoon, een politieoficier, hier niet aanwezig is maar dienst heeft in Hubli, waar ik een half uur geleden doorheen ben gereden. Met de naam van de politiepost op zak rij ik terug naar Hubli. Mijn toestand is er niet beter op geworden en ik ril inmiddels over mijn gehele lijf. Op de politiepost geeft men mij thee en wacht ik gelaten op de spoedige komst van mijn contactpersoon tot hij terugkomt van patrouille. Hij regelt voor mij een overnachting in de Police Oficers Club in Dharwar. Intussen neemt het gevoel dat ik een linke koorts heb toe. De avond is inmiddels al ingevallen als Ik nog wat extra kilometers maak voordat ik eindelijk mijn onderkomen voor de nacht bereik. Onder de warme douche sta ik te rillen als een rietje. Na een graai in mij EHBO-doos lees ik de temperatuur af op de thermometer. ik schrik, jeetje bijna 39,5 ºC. Snel twee Dolviran genomen en na een eenvoudige avondmaaltijd van brood met omelet meteen onder de wol. Al met al constateer ik dat afstanden van zo’n 400-450 km/ dag, dat wil zeggen ongeveer 8 à 9 uur rijden, zonder meer te doen zijn. Hierdoor maak ik een goede kans dat ik tijdig in Bombay aankom om eventueel de boot (vertrek omstreeks 7 april) te halen mocht de grens met Pakistan nog steeds gesloten zijn. Ik slaap die nacht goed. ’s Ochtends is de temperatuur inmiddels gezakt tot 37,5 ºC en het rillige gevoel is verdwenen, maar neem voor alle zekerheid nog een tablet. Wat nu de oorzaak is geweest van de koortsaanval blijft onduidelijk. Ik besluit vandaag nog maar even uit te zieken. De uren verstrijken met brieven schrijven en het bijwerken van het reisjournaal. In mijn zakagenda zie ik dat het vandaag zondag 2 april en 1e Paasdag is en daar merk ik uiteraard geen klap van. Zondag dat wil zeggen de zondag zoals je die thuis in Nederland gewend bent of zoals je die kent, bestaat een-

voudig niet (meer). Het is net als elke andere dag in de week. En Pasen…? Ach, dit soort feestdagen verliezen ook hun betekenis als je ‘aan de zwier’ bent en elk begrip van dag van de week en feestdagen vergeet. Al met al een nietgeplande rustige dag, maar ik wil morgen nu wel vroeg weg om in een extra lange rit van 550 km – de langste dagtrip – in Bombay aan te komen. En zo geschiedt het. Om zeven uur op weg, het is nog een beetje frisjes als ik de aansluiting vind met de AH47. Ik heb nauwelijks Dharwar achter mij gelaten of ik zie op mijn linker weghelft een richtingaanwijzer met Goa erop. Goa, ook wel Portugees India genoemd, de voormalige Portugese kolonie, ligt aan het noordelijke deel van de Malabarkust. Van de VOC, die tussen 1663 en 1795 met Cochin als belangrijkste locatie hier het bewind voerde, zijn overgebleven (resten van) forten te zien. In 1961 viel het Indiase leger Goa binnen en werd het geannexeerd; het is de kleinste staat van India. Wat in het spraakgebruik Goa wordt genoemd, daar bedoelt de ‘wereldreiziger’ dan wel de ‘Indiaganger’ feitelijk een bezoek aan een van de vele kustplaatsjes van deze deelstaat. .

Het is natuurlijk heel verleidelijk om een detour te maken naar Goa, slechts zo’n 130 km hemelsbreed in westelijke richting, maar ik heb al genoeg vertraging opgelopen door mijn verblijf in Gandhigram en gisteren weer een dag verloren, zodat ik dat idee maar net zo snel verwerp als het is opgekomen. Ik schiet lekker op tot ongeveer half tien ergens tussen Belgaum en Kolhapur. In verband met werkzaamheden is het verkeer omgeleid. Een aantal vrachtwagens en bussen staan te wachten bij een spoorwegovergang. Ik stop achter een vrachtwagen die net op de oprit staat. Als de trein na korte tijd passeert, zet het verkeer zich weer in beweging. De vrachtwagen voor mij doet dit ook maar glijdt langzaam achteruit van

de helling. Ik probeer een naderende botsing te ontwijken, maar helaas. De achterbumper raakt mijn rechter handgreep aan en wel zodanig dat het op een uiterst ongelukkige plek afbreekt, namelijk tussen het scharnierpunt van de voorrem en de alu-behuizing waarin de startknop en de lichtschakelaar zit. Met andere woorden de remhendel en mijn rechter achteruitkijkspiegel bungelen zielloos naar beneden. Shit, en nog veel meer woorden verlaten mijn mond. Om verder te kunnen rijden moet ik vrijwel de gehele handgreep vervangen.

Maar als ik ooit een vooruitziende blik heb gehad, dan is het wel een paar maanden geleden in januari geweest, toen ik ter voorbereiding van mijn terugreis besloot een aantal reserveonderdelen aan te schaffen, waaronder een linker- en rechter ‘handle assembly’. Thans prijs ik mij gelukkig met deze aanschaf. Voor mij is het een linke klus. Eerst de demontage en dan het monteren van de alu-behuizing waarbij ik ook de aansluiting voor de koplamp door de stuurstang moet frummelen en dat valt niet mee. De remkabel en de gaskabel behoef ik niet te vernieuwen. In de brandende zon zweet ik peentjes. Tijdens de reparatie verzamelt zich een groep van ongeveer 25 Indiërs van uiteenlopende leeftijden die mij, als ware ik een Marsbewoner, stilzwijgend en apathisch aanstaren; net zoals in Dindigul. Als ik na aloop naar de nabijgelegen benzinepomp wandel om wat wa-

ter te vragen, loopt de hele meute mee; en de neuzen maar spreekwoordelijk platdrukken tegen het onzichtbare glas. Ik begin er gewoon een hekel aan te krijgen om zo onnozel aangestaard te worden. De vervanging kost mij twee uur noeste arbeid. Zwaar klote. Enin, met een linke vertraging op weg naar Kolhapur om bij de lokale State Bank of India 10 dollar te wisselen voor roepies. Dit blijkt nog een hele exercitie te zijn. Veel poeha bij de bank: of het muntbiljet wel echt is, en of ik Amerikaan ben, soldaat in verband met mijn helm of ranger (want op mijn corduroy reisjack is boven de linker borstzak een klein label gestikt met het woord RANGER). Of de man mij nu in de maling zit te nemen of werkelijk zo onnozel is… Ik herinner mij een recent artikel in de Career Digest van maart/april 1972 over intelligentie. Ja, ik ben echt geïrriteerd. Met de onontkoombare bureaucratische traagheid ontvang ik mijn 71 roepies, zonder enig oficieel bewijs van omwisseling. Uiteindelijk ben ik tegen half drie weg uit Kolhapur. Vandaar in een ruk door naar Poona, want Bombay is vandaag echt niet meer haalbaar. Daar kom ik via via tegen half acht bij de YMCA in het donker aan. De charmante gastvrouw ontvangt mij hartelijk en ik geniet van de mij aangeboden thee. Op mijn vraag om iets te eten verwijst zij mij naar een nabijgelegen Chinees restaurant. In mijn eenpersoons kamer fris ik mij een beetje op. Eindelijk vandaag eens eten en nog wel Chinees, sjonge jonge! Teruggekomen plof ik neer op mijn bed. Met de wetenschap dat mij morgen een korte rit van zo’n 150 km naar Bombay resteert, val ik na deze enerverende dag snel in slaap. Wordt vervolgd...

80-JARIGE RACET DOOR: ‘LEKKER WHEELIE RIJDEN, HET MOOISTE DAT ER IS’

Foto: Elwin Baas/RTV Noord

NEDERLANDS KAMPIOEN Louwes veroverde meerdere Nederlandse titels op de motor. Tussen ‘62 en ‘74 deed hij aan wegracen. ‘Toen ben ik een poosje gestopt om de kost te verdienen. Want met racen kon dat niet.’

acen op de motor doet Theo Louwes uit Sappemeer nog steeds. Ook nu hij vandaag tachtig jaar is geworden. ‘Een lachertje man! Als je je fit voelt dan is het klaar ja. Lekker wheelie rijden, een beetje glijden: dat is het mooiste dat er is. Net niet vallen.’ Motoren zijn Louwes’ lust en zijn leven. Hij heeft een eigen motorzaak in Sappemeer. Daar is hij dagelijks bezig. Ook op zijn verjaardag. ‘De kriebels voor de motor raak je nooit meer kwijt.’

Maar hij keerde toch weer terug als wedstrijdrijder. ‘In ‘83 maakte ik een comeback en werd direct Nederlands kampioen. Ik ben ook weer internationaal gaan racen, tot ‘89’, besluit Louwes.

HOBBY Louwes weet van geen ophouden. ‘Als ik met de vut ga, dan ga ik wel wandelen. Maar dat duurt nog wel twintig jaar. Het allerbelangrijkste is gezondheid. En het werk waar je mee bezig bent. Handelen is mijn hobby. Vroeger was het racen. Nu heb ik het omgedraaid.’ In juli gaat Louwes met een groep andere oud-motorcoureurs naar het circuit van Spa Francorchamps. ‘Een beetje stoeien.’

et gebruik van namaakbougies kan uw motor beschadigen. Uit rapporten van bedrogen consumenten blijkt duidelijk dat het gebruik van imitatie bougies uw motor kan beschadigen. Waarom potentieel schadelijke imitatiebougies gebruiken in de motoren van waardevolle auto’s, motorfietsen en machines voor algemeen gebruik? Sta altijd op echte bougies van het merk NGK om dit soort problemen te voorkomen. Zelfs bougies met een unieke merknaam kunnen namaak zijn als de onderdeelnummers op die van een ander merk lijken. Het oneigelijk gebruik van imitatie bougies kan leiden tot strafrechtelijke of civielrechtelijke vervolging, inbeslagname van inventaris of andere bestraffingen (zal wel meevallen, redactie).

Kijk op het YouTube filmpje: https://www.youtube.com/ watch?time_continue=2&v=PjBj VjcLcgc&feature=emb_logo

een beschadigde zuiger

een beschadigde bougie

In Memoriam VOORMALIG DUTCH TT-WINNAAR EN FRAMEBOUWER COLIN SEELEY OVERLEDEN Colin’s Gone... Voormalig zijspan-coureur en framebouwer Colin Seeley is dinsdag 07 januari 2020 op 84-jarige leeftijd overleden. Colin Seeley (Colin Jordan Seeley) werd op 2 januari 1936 geboren in Crayford, Kent, Engeland. De Brit, een voormalige motorhandelaar, groeide uit tot een succesvol zijspancoureur, motorontwerper, constructeur, verkoper van accessoires en manager. De grootste successen als coureur behaalde Seeley in de jaren 60 met o.a. een overwinning in 1964 tijdens de Dutch TT op het circuit van Assen. Op 07 januari 2020 verloor de auto- en motorsport wereld met het overlijden van Colin Jordan Seeley een grote en illustere naam, een naam die bij veel oudere fans onder ons nog vers in het geheugen zal liggen. Colin Seeley (2 Januari 1936–7 Januari 2020) Toen Seeley veertien jaar oud was, reed hij naar het dichtstbijzijnde lokale racecircuit, Brands Hatch, dat vervolgens was omgebouwd van grasbaan naar harde ondergrond, waar hij onder de indruk was van Vincent Motorcycles medewerker Ted Davis die met zijn Vincent zijspannen racete. Seeley nam in 1954 deel aan zijn eerste race, een één uur durende Endurance race op Brands Hatch. Deze race reed hij op een 500 cc BSA Star Twin, geleend van een vriend. Vervolgens duurde het drie jaar, mede vanwege drukke werkzaamheden, dat de Brit aan de start verscheen in een volgende race. In 1958 had Seeley een AJS-agentschap overgenomen en kocht hij een af-fabriek 500 cc scrambler waar hij zich niet prettig op voelde; met een Greevesagentschap in de hand benaderde Seeley de fabriek voor ondersteuning en reed hij in 1958 en 1959 met scramblers deze fabriek.

Zijn beste wedstrijdresultaten waren de overwinning tijdens de Dutch TT in Assen (1964), de tweede plaats tijdens de zijspanwedstrijden op het eiland Man (1964) en de tweede plaats tijdens de Grand Prix van Frankrijk in Clermont-Ferrand (1966).

Na het beëindigen van zijn race-carrière richtte Seeley zich uitsluitend nog op het bouwen en verbeteren van frames. Naast vele successen als framebouwer – vele bekende namen reden in de jaren 70 met een frame van Seeley en vele overwinningen werden er behaald tijdens de Manx Grand Prix en Classic TT-races. Op het Isle of Man Senior TT van 1969 eindigden machines met een Seeley-frame als derde, vierde, zesde en zevende. Het jaar daarop reed Tommy Robb naar een vierde plaats in het 500cc wereldkampioenschap aan boord van een Seeley. En in 1971 reed Barry Sheene op een Hi-Tac Suzuki T500 motor om het Britse nationale kampioenschap te winnen, voordat hij het de best hanterende motorfiets noemde die In 1960 kocht Seeley samen met zijn vriend – monteur hij ooit had gereden. De populariteit en hoog gewaardeerde en werknemer Wally Rawlings – hun eerste zijspan- prestaties van Seeley’s raceframes bevorderden zijn bedrijfscombinatie, een ex-Eric Oliver machine gebaseerd op bekendheid, een bedrijf dat in de jaren ‘70 bloeide. Sinds een Manx Norton, waarmee men in april het einde van de jaren 80, toen vintage racen poColin Seeley maakte een 1960 hun eerste race op Snetterton reden. pulair werd, hebben Seeley-machines twaalf keer onweerlegbare impact Eind 1960 wist Seeley als coureur-agent de op het motorracen en zal gewonnen bij de Manx Grand Prix. AMC-fabriek te overtuigen om hem een Seeley raakte betrokken in de autoracerij en beenorm worden gemist. nieuwe Matchless G50 solo racemotor te kleedde hij managementfuncties bij o.a. het Braverkopen die aangepast moest worden en gebruikt bham Formule 1-team. moest worden met een Canterbury racing zijspan, Na zijn ‘stint’ naast in de autosport, raakte Seeley in 1992 waarvoor Seeley agent was. Na enkele bemoedigende betrokken bij het runnen van het Norton Rotary raceteam. resultaten op de lokale circuits, nam Seeley in 1961 Hij wijdde een groot deel van zijn latere leven aan liefdadigdeel aan zijn eerste Grand Prix, de Isle of Man TT, en heidswerk en richtte het Joan Seeley Pain Relief Memorial eindigde meteen op de zesde plaats. Seeley reed tus- Trust op ter nagedachtenis aan zijn eerste vrouw, die stierf sen 1961 en 1967 zijspanraces in zowel het Britse- als aan kanker. En in 2006 en 2008 publiceerde hij twee autobioook het wereldkampioenschap. Hij reed deze races grafieën, waarin hij zijn leven en herinneringen aan motormet verschillende door hemzelf ontworpen machines. races van de jaren 1950 tot heden documenteerde.

Een warm welkom aan de nieuwe leden... Elke vereniging bestaat uit leden, anders is er geen vereniging. Door hard werken van een groep mensen komen er regelmatig nieuwe leden bij. Uiteraard vallen er ook wel een paar af, maar dat is meestal door leeftijd, ziekte of overlijden, waardoor er geen motor meer gereden wordt.

oe verkrijgen we deze mensen? Vaak komen deze mensen op beurzen in aanraking met onze vereniging en raken enthousiast om een onderdeel van ons idee, het Japanse erfgoed zo lang mogelijk rijdend te houden, te worden. Het bestuur is zeer blij met de grote groep nieuwe leden die we erbij gekregen hebben na de clubdag van vorig jaar november en dat gaat gelukkig zo door (nu dik 200). Maar achterover leunen kan natuurlijk niet. Wij willen blijven groeien en hopen zo meer mensen kennis te laten nemen van onze activiteiten rondom het Japanse motor-erfgoed. Wij heten de nieuwe leden van harte welkom bij de KJMV en hopen hen vaak te kunnen begroeten op een/meer van onze activiteiten! Yvonne van der Heijden

Monster

Zuid Holland

Henk van Drunen

Krimpen aan de Lek

Zuid Holland

Wim Louwes

‘t Zandt

Groningen

Rik Vriendts

Mookhoek

Zuid Holland

Wouter Koetsier

Hillegom

Zuid Holland

KJMV

Willem Schouten in CLASSIC&RETRO NR. 22-2020

Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging

Activiteiten Een van die activiteiten behelst het organiseren van diverse beurzen. Hierbij doet het bestuur een oproep aan de leden om mee te helpen met het verzorgen van deze beurzen en om hun Japanse motoren te showen. Zo worden wij meer bekend en kunnen aspirantleden kennis nemen van de KJMV. Helaas hebben wij nog géén opvolging voor Klaas Poutsma mogen verwelkomen, zodat de beurs in Den Helder, wat ons betreft niet door gaat. Of is er toch nog iemand...?

S K

De beurs-coördinatoren kunnen dat niet alleen:

KJMV, dé club ván en vóór bezitters van Japanse Klassiekers!

Wiebe Eenling

06 21853400

Zuidbroek, Leek en Eelde

vacature

06 81501492

Venhuizen en Den Helder

Frits Smink

06 20399831

Houten en Rosmalen

Peter van der Zon

06 81501492

NVT Woerden

DEZE YAMAHA-COLLECTIE MOET JE ZIEN Yamaha Motor Collection Hall in Amsterdam!

Door Bart Oostvogels

Yamaha Motor Europe heeft een heuse Yamaha Europe Collection Hall geopend om het erfgoed van het bedrijf in Europa te behouden. Nog leuker is dat de collectie te vinden is in Amsterdam! PRACHTIGE MACHINES In de collectie zijn voertuigen opgenomen vanaf 1961 tot nu. Naast straatlegale machines zijn er ook racers, Dakar-winnaars en GP-machines in de collectie te vinden. Wat dacht je bijvoorbeeld van de Yamaha YZE750 waarmee Stephan Peterhansel in 1991 de Dakar won? Of de YZF-R1 waarmee Ben Spies het 2009 World Superbike Championship domineered? En de Yamaha YZ450F van Stefan Everts – in 2006 de MX World Championship – mag ook niet ontbreken, net als de YZ450F waarmee Adrien Van Beveren in 2015 de l’Enduropale du Touquet won. NIET GEOPEND VOOR PUBLIEK Prototypes staan er ook, zoals de Yamaha MT-03 Concept uit 2007, een Yamaha Yamaha MF1 uit 1961, de YL1 uit 1969 en een YAS1 uit 1968. Ook bijzonder is een XJ650 Turbo uit 1986. De Yamaha Motor Europe Collection Hall is niet geopend voor het publiek. De stukken uit de collecties worden wel tentoongesteld tijdens diverse evenementen en show georganiseerd door de lokale Yamaha-importeurs.

KJMV-Activiteitenkalender 2020

KJMV Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging

14-15 maart

Oldtimer Beurs

Leek

29 maart 2020

Algemene Leden Vergadering

De Rijp

KJMV.nl KJMV.nl

12-13 april

Noord Hollandse Oldtimer Festival

Venhuizen

KJMV.nl

26 april

Voorjaarsrit-2020

Ermelo

KJMV.nl

9 mei

Suzuki GSX-R jubileumdag

Nijland

KJMV.nl

17 mei

Kop van NH-rit

Winkel

KJMV.nl

? mei/juni

Kabouterrit-2020

wordt nog bekend gemaakt

KJMV.nl

13 juni

Classic Race demo Luttenbergring

Luttenberg

luttenbergring.nl

19-21 juni

Internationaal Kawasaki weekendtreffen

Noordeloos

juni (?)

Rondleiding Circuit Assen

TT circuit

KJMV.nl

27-28 juni

Historisch Weekend

Den Helder

KJMV.nl

28 juni

TT races Asser Circuit

Assen

ttcircuit.com

3-5 juli

Sjaaks Bike Party

Gersloot

KJMV.nl

3-5 juli

Bikers Classics

Spa (B)

www.bikersclassics.be

4-6 september

Gerslootweekend

Gersloot

KJMV.nl

5 september

Frieslandrit-2020

Gersloot

KJMV.nl

29 augustus

Exotentreffen

Doorn (onder voorbehoud)

exotentreffen.nl

13 september

Lek&Graafstroomrit-2020

Groot Ammers

KJMV.nl

13 september

Twenterit

Swalmen

KJMV.nl

19 september

Nationaal Veteraan Treffen

Woerden

KJMV.nl

9-10 oktober

Oldtimer Beurs

Leek

KJMV.nl

22 november 2020

KJMV-clubdag

De Rijp

KJMV.nl

28-29 november

Eelde Classics Flowerdome

Eelde

KJMV.nl

19-20 december

Central Classics

Houten

KJMV.nl

Zijn er activiteiten die u ook gemeld wilt zien op de website en/of clubblad, geeft u dat dan spoedig door aan onze activiteitencommissie: Wiebe Eenling/Frits Smink, activiteiten@kjmv.nl - 06 21853400/ 06 20399831 of aan de sitebeheerder: Carlo Mascini, webmaster@kjmv.nl. Zij zullen er dan voor zorgen dat uw activiteit wordt geplaatst.

Kijk voor actuele info: www.kjmv.nl - Voor meer beurzen, kijk op: www.oldtimeragenda.com OPROEP! OPROEP! OPROEP! OPROEP!

BETAAL UW CONTRIBUTIE!

OPROEP! OPROEP! OPROEP! OPROEP!

Graag willen wij ons e-mail bestand opschonen. Daarom vraag ik aan u allen om een blanco e-mail te sturen naar onze penningmeester Wiebe Eenling, die ook de ledenadministratie bijhoudt. U kunt dit het beste doen naar het e-mail adres: penningmeester@kjmv.nl. Zodra u uw e-mail adres wijzigt, graag ook even melden aan Wiebe Eenling.

Onderhoud, reparatie en restauratie van klassieke motorietsen. Uitgebreide sortering onderdelen, nieuw en gebruikt van klassieke Japanse motoren. Geopend op: woensdag, donderdag, vrijdag en zaterdag.

Gerard Numeijer Molenveld 9 1777 HN Hippolytushoef T 0227 59 36 90 F 0227 59 34 72 M 06 25448565 e info@nubomotors.nl

www.nubomotors.nl 35

Lemstra

motoren alkmaar

Madame Curiestraat 12 1821 BM Alkmaar T. 072-5119704 F. 072-5201651 info@lemstramotoren.nl

KAWASAKI tweetakten Dit is het 9e deel van de informatie voor de liefhebbers van de 2&3 cilinder Kawasaki. Er is redelijk kopij aanbod, maar ik roep hierbij de 2-takt liefhebbers van dit merk op ook regelmatig iets op te sturen aangaande deze motoren Kenny Roberts Kenny Roberts (Modesto (CaliforniĂŤ), 31 december 1951) is een voormalig Amerikaans motorcoureur, die anno 2005 actief is als manager van een raceteam. Als een van de eerste Amerikanen waagde Roberts eind jaren zeventig de overstap naar het wereldkampioenschap wegrace, die tot die tijd door Europeanen werden gedomineerd. Hij behaalde drie wereldtitels op een rij in de koningsklasse, de 500 cc, in 1978, 1979 en 1980. Dit leverde hem de bijnaam en eretitel King Kenny op. In totaal behaalde hij 24 GP-overwinningen. Hier te zien op een H1R in zijn jonge jaren Allen MillYard reed zijn eerste Kawasaki H1 850 vijfcilinder die hier te zien is met zijn originele stijluitlaten. Hij maakte een set expansiekamers en hiermee was het de snelste prĂŠ'76-fiets op 'Ramsey Sprint' tijdens zijn eerste run die een paar opgetrokken wenkbrauwen veroorzaakte. Dit was destijds zijn dagelijkse fiets, maar is nu te zien in het Barber Vintage Motor Museum in Birmingham, Alabama, VS. Allen Millyard is een man met een bijzondere visie. Millyard, een nucleair ingenieur en letterlijk raketchirurg uit Berkshire, Verenigd Koninkrijk, heeft er zijn levenswerk van gemaakt om de gekste, meest verbazingwekkende aangepaste motorfietsen te bouwen. Hij bouwde van de 3 cilinders modellen met 4, 5 en 6 cilinders en ook een 4 cilinder watergekoeld model. In een eerder KJMV-KONTAKT heb ik hier al meer over laten zien. Hij is een begenadigd man die niets schuwt en waar het woordje 'onmogelijk' niet bestaat. Wie meer van zijn constructies wil zien en horen: https://www.youtube.com/ channel/UCj4hbNBjmdvXONmcxcLSNhg.

KAWASAKI tweetakten Start Kawasaki Motorcycles De industrieel Shozo Kawasaki (1837-1912) die Kawasaki Heavy Industies Ltd oprichtte was in het begin helemaal niet met motorfietsen, maar met veel zwaardere projecten zoals schepen, zware scheepsmotoren enz. Kawasaki Heavy Industries werd opgericht door Shozo Kawasaki op 15 oktober 1896. Kawasaki (motorcycles): 1st model ever Het eerste motorfiets model die op de markt kwam was de 'Kawasaki B8', geproduceerd onder de naam 'KawasakiMeguro' met het in 1961 uitgekomen logo. De productie startte in 1962 met een prijs van $ 390. De B8, gebaseerd op de Meihatsu B7, die Kawasaki-motoren gebruikte, was de eerste motorfiets die volledig door Kawasaki werd vervaardigd. Kawasaki Aircraft Company divisie produceerde haar eerste complete motorfiets - de B8 125cc tweetakt - in 1962, tijdens de fusie met Meguro Manufacturing Co. Ltd. In 1963 behaalde Kawasaki B8 de 1e tot 6e plaats in de 125cc klasse motorcrossrace in Aonogahara, Japan.

Technische Specificaties

Met onderstaande brochure maakte men reclame voor de verkoop van deze B8!

Maximale snelheid: Brandstof verbruik: Klimvermogen:

62 mph. 168mile / USgal. 26 degreĂ¨s.

Motor: Luchtgekoeld. Inhoud: Boring&slag: Vermogen: Starten: Ontstekingssysteem: Koppeling: Transmissie: Droog gewicht: Voorwiel: Achterwiel: Benzinetank:

Enkele cilinder, 2-takt 123,5 cc. 2,09x2,21 (inch) 11 pk / 6.000 tpm. Electric & Kick Batterij bobine ontsteking. natte platen 4 versnellingen 256 pond. 3.00-16" 3.00-16' 2,6 USgal.

Frank Lemstra M O T O R E N

Dubbele Buurt 24, 1521 DC Wormerveer

â&#x153;&#x2020; 075 621 02 42

HONDA

SUZUKI

YAMAHA

KAWASAKI VESPA

| |

TAKEGAWA MOTO GUZZI

| |

KITACO APRILIA

| |

G-CRAFT DERBI

OVER RACING

DAYTONA

ZADEL KOPLAMP

UITLAAT

SCHOKDEMPER

PARTS FOR A BETTER RIDE

優れたライディング向け部品

CMS PINUP SERIES - GEISHA GIRLS - HONDA CB 500 F

CMSNL.COM