KJMV-KONTAKT 4-2017

4-2017

INHOUD

COLOFON

KONTAKT december 2017 Voorblad: Jaap Timmer Colofon Beste mensen Column Contributie 2018 Clubdag 19 november Column Hans Koopman (3) Van Japan naar Nederland op de Honda CB350E Aktiviteitenkalender 2018 Lek&Graafstroomrit-2017 Groeten uit Suriname...

Middenpagina: Tribute to Jaap Timmer (met sigaar) On the road again... deel 1 Vooraankondiging Suzuki-show Autotron Rosmalen Circuit Sachsenring 90 jaar Nieuwe leden...

2&3 cilinder Kawasakiclub 2 Kawasaki 2-takten bezoek aan Nol Bikker Kawasaki presentatiedag Soesterberg Achterblad: Honda Phil Read Replica

Voorzitter Peter van der Zon voorzitter@kjmv.nl 06 81501492 Secretaris Benedetto Mascini secretaris@kjmv.nl 06 10461980 Penningmeester/ledenadministratie Wiebe Eenling penningmeester@kjmv.nl 0594 612047/614320 of 06 21853400 Webmaster Lars Holm webmaster@kjmv.nl 06 27618159 Public Relations vacature

1 2 3 4 5 6 10 11 17 18 19 20 22 27 29 30 31 36 37 40

Kopij inleveren vóór 15 februari 2018.

Redactie (tijdelijk) Peter van der Zon redactie@kjmv.nl 06 81501492

DENK OM HET BETALEN van uw contributie!!

Algemeen bestuurslid Loek Touw 06 10388235

Het bestuur wenst u fijne feestdagen toe!

Activiteiten Noord: Wiebe Eenling Noord-Holland: Klaas Poutsma Midden en Zuid: Frits Smink

06 21853400 06 45065355 06 20399831

WOESTHOFF

Redactieleden Peter van der Zon, vacature

Used parts & motorcycles in- en verkoop gebruikte motoren en onderdelen

Lidmaatschap De kosten van het KJMV-lidmaatschap bedragen: € 30,00 per kalenderjaar met girokaart € 27,00 per kalenderjaar bij automatische incasso Inschrijfgeld: € 3,00 Bankrekening Rabobank nr.: NL83RABO0117062332 t.n.v. KJMV Informatie info@kjmv.nl

1987 - 2017 30 JAAR www.kjmv.nl

KJMV.nl

Joost Woesthoff Hazenberg 16 6971 LC Brummen

Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging

2

Tel.: 0575 56 00 15 Fax.: 0575 56 03 42 Mobiel: 06 53332181 www.woesthoff.nl

Beste mensen...

Er is veel gebeurd sinds u KJMV-KONTAKT 3-2017 op de mat heeft gekregen. We hopen natuurlijk dat u daar weer van genoten heeft. Zoals u heeft kunnen lezen ben ik begin oktober voor 2 weken naar de USA gegaan en heb met mijn oude schoolmakker/vriend Martin Snuverink een mooie tocht naar het event op het terrein van Barber Vintage Motorsports Museum gemaakt. Op de terugvlucht is mijn 2e kleinkind, Igoné Avaleyn geboren. Ik kon dus direct naar het huis van mij dochter Susanne gaan om deze schoonheid te bewonderen. De bezoekers op de clubdag hebben haar ook gezien.

trekker kwijt en nu ligt e.e.a. een beetje stil. Dat kan natuurlijk niet. Vanuit het bestuur wordt weinig reactie vernomen, maar Jaap Geerts, de neef van die andere Jaap heeft met zijn contacten wel ideeën. Echter moet het huidige bestuur daar wel mee instemmen. Zodra er meer nieuws is zullen wij dit hier en op onze site zeker melden. Kijk ook maar eens op de site: http://ttmuseum.nl Dan even iets anders; het Bestuur van de KJMV. Zoals ik al eerder aangaf worden de vele taken mij te veel. Ik schreef al dat ik wilde stoppen met een paar taken, maar heb geen respons gekregen. De respons en vele leuke reacties tijdens de clubdag heeft mij doen besluiten mijn 8 jaar voorzitterschap vol te maken, maar met een paar kanttekeningen. Ik heb besloten géén bemoeienis meer met beurzen te willen hebben omdat dit mij te veel tijd en energie kost. Ik blijf nog wel een dag aanwezig op Rosmalen en bij het NVT te Woerden. Er moeten toch uit de groep leden mensen zijn die Klaas Poutsma wil bij staan bij de beurzen in Noord Holland, te weten Oldtimer Festival te Venhuizen en Den Helder. Ook zal ik sporadisch ritjes organiseren. Dit geeft mij de vrijheid om ergens aanwezig te zijn/mee te rijden bij activiteiten van de vereniging. Wie geeft zich op voor beurs-organisaties?

Het Kalenderjaar 2017 heeft ons veel gebracht; mooie ritten, fijne beurzen, leuk weekend en een fantastische clubdag.

Daar hebben veel mensen vanuit de club zich sterk voor gemaakt. Wij als bestuur willen dan ook iedereen bedanken die dit mogelijk hebben gemaakt! Het was weer super! We gaan er met z’n allen weer tegenaan om 2018 ook tot een succes te maken.

Helaas was het voor een aantal mensen dit jaar iets minder fijn; ziektes en overlijden waren ook weer binnen onze vereniging. Wij wensen alle zieke clubleden veel beterschap en wensen iedereen die met overlijden te maken heeft gehad veel sterkte toe in de komende tijd. Een dierbare missen is niet niks. Feestdagen zijn dan meestal beladen...

D

e clubdag was een enorm succes.

Volgens insiders waren er tussen de 800 en 1000 bezoekers. Vanuit heel Nederland kwamen oud-coureurs en andere enthousisten met hun originele of replica racemotor naar De Rijp De sfeer was erg gemoedelijk en ik heb Egbert Streuer horen zeggen (met een constante lach op zijn gezicht) dat hij in dit hotel wel langer zou willen blijven. Naast de motoren is hier ook veel meer te zien. Om half een (iets later dan gepland) begon ik mijn woord van dank en legde ik uit waarom deze dag, naast ons 30 jarig bestaan, ook in het teken van Jaap Timmer stond. Jaap is zoals u wellicht nog weet in februari van dit jaar overleden. Ik had Eddy Bron gevraagd om de dag in stijl te openen wat hij, zoals hij aangaf een eer vond. Johan de Vries, van het TT-museum had een doos sigaren bij zich en na de opening hebben Eddy en ik symbolisch de sigaar opgestoken, waarna de groep oud-coureurs, met sigaar, op de foto werd gezet. Het was net een groep paparazzi; iedereen hier aanwezig wilde een foto maken. Deze foto staat ook in het midden van het blad als eerbetoon aan Jaap met zijn eeuwige sigaar!

Wat wordt het item voor volgend jaar? Wie heeft een goed idee? Het bestuur is benieuwd naar uw reacties!

Ik noemde al even het TT-museum. Helaas heeft dit mooie initiatief geen vaste plek en alles ligt nu opgeslagen. Het bestuur van het TT-museum is met Jaap Timmer zijn voor-

Op deze plek wil ik iedereen fijne kerstdagen wensen en een goed, gezond motorjaar 2018!

Ik wens u weer veel leesplezier... Peter van der Zon

Chris Ouwendijk, ons 200e clublid

Flowerdome Eelde 2017

3

COLUMN Morrie luitjes…, duurzaam… (2) ‘We leven in moeilijke tijden.. De welvaart is ons tot de lippen gestegen en de last der consumptie drukt loodzwaar, zodat het behoeftenpakket de spuigaten uitloopt..’ Aldus, ongeveer, een citaat van O.B. Bommel uit ’73, dat vervolgt: ‘Maar het is een troostrijke gedachte, dat ergens een heer de vingers in de pappen van het maatschappelijke leven houdt, om het stille lijden van de betere standen te lenigen..!’ Bij de presentatie van de nieuwe regering moest ik hier met een glimlach aan denken…

Beter gesitueerden kunnen wellicht iets harder glimmen, aan de andere kant denk ik soms, dat de geestelijke armoede wel steeds eerlijker verdeeld wordt in ons polderagglomeraat… Het nieuwe beleid belooft zich meer op het ‘milieu’ te richten en de term ‘duurzaam’ klinkt weer veelvuldig. Dat laatste boeit mij al geruime tijd mateloos.

Men weet natuurlijk dat duurzaam betekent: ‘Bestemd om te duren’, ofwel ‘weinig vergankelijk...’. ‘Duurzaamheid der blikken dingen...’, prevel ik bijna geruisloos, wanneer ik vertederd naar mijn klassieke voertuigen kijk.

Terwijl een net nieuw gebouwde kolengestookte giga-centrale in Eemshaven alweer gesloopt moet worden, richt ik mijn aandacht even op de oude Harley. Komend jaar heb ik deze fiets al vijftig jaar, bijna niet voor te stellen zoals de tijd vliegt, maar over duurzaamheid gesproken.. De Harley was al oud toen ik ‘m indertijd voor 150 florijnen aanschafte..! Er zijn in de loop der jaren natuurlijk wel wat aanvullende duiten in het voertuig gestoken, maar er is ook veel mee gereden… en dat waren meestal mooie en vrolijke kilometers. Milieu-technisch is er best wat op deze motor aan te merken, zeker in vergelijking met de kleine collectie Honda’s, maar die zijn ook wel wat jonger. De Harley is niet erg zuinig met brandstof en ook nogal kwistig met de oliën.., maar dus wel duurzaam!

Er is teveel CO2 uitstoot en men wil dat voor veel geld slechts gedeeltelijk oplossen door dat in de grond te prutsen; een vorm van struisvogelpolitiek..? Het lijkt me beter de uitstoot omlaag te krijgen, door minder energie te verbruiken.

Minder vliegen lijkt me verstandig, lichtere auto’s en motoren (kabouters..), ook elektrieke… In de jaren vijftig was er nog die fijne, vooral calvinistische zuinigheid… Denkend aan de immense hoeveelheid, soms waanzinnige plastic verpakkingen van nu, zie ik mijn vader vroeger het vetvrije papiertje om het pakje ‘Blue Band’ margarine zorgvuldig schoonschrapen.. Mijn moeder die ‘kliekjes’ opwarmde, geen feest.., maar wel nuttig en nodig. Kennelijk heeft dat iets bij mij ingebakken, want ik gooi ook nooit bruikbare dingen weg en zeker geen voedsel. Ik constateer daarmee tevens tot een uitstervend ras te behoren… Toch lijkt enige soberheid mij nog niet zo gek. Kleinere en lichtere voertuigjes dus. Helaas mag je met oudere, soms toch duurzame bromfietsen ook al sommige steden niet meer in! Nu heb ik naast voornoemde motoren ook nog een paar klassieke Honda brommertjes, met uiterst zuinige viertaktmotortjes.

Onder andere een C310, met van die olijke, maar praktische plastic(!) beenschilden… Het bromtuigje is ook reeds 53 jaar in functie..! Het geheel originele vehikel heeft een benzineverbruik van slechts één op tachtig! Goed, het apparaat accelereert uiterst matig, maar komt uiteindelijk evengoed op 45km per uur… Net als met de oude HD wordt een mens daar rustig van. Bovendien krijg je al tuffend de overtuiging duurzaam bezig te zijn. Daar kan de overheid en menig fabrikant wellicht nog wat van opsteken…

• Levering van nieuwe en gebruikte onderdelen met niet goed, geld terug garantie!

• Duizenden onderdelen voor alle oldtimer Suzuki’s 2 en 4 takt.

• Verder kun je bij ons terecht voor krukas revisie, boren/honen.

• Een kleine selectie rijdende motoren.

Bezoek onze website voor de zéér uitgebreide actuele voorraad onderdelen: www.classicsuzukiparts.nl Natuurlijk kunt u ons ook bezoeken, de koffie staat altijd klaar. Maar maak wel even een afspraak a.u.b.!

Marcel en Wendeline Vlaandere De Marne 136b - 8701 MC Bolsward 06 41484547 sales@classicsuzukiparts.nl

SPECIALIST IN CLASSIC SUZUKI’S

Ernst Hagen

4

KJMV Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging

Â

Betreft: contributie 2018

december 2017

Beste clubleden, Hieronder ziet u de acceptgirokaart als voorbeeld voor het betalen van uw contributie 2018.

Wij hopen dat u zo spoedig mogelijk deze contributie aan ons overmaakt zodat wij onze vereniging gezond kunnen voortzetten in het nieuwe jaar.

Als u de contributie wilt betalen via internetbankieren is dat natuurlijk ook mogelijk en voor ons nog sneller.

Wilt u ons een machtiging geven voor het innen van de contributie? Download dan via onze site dit document en stuur het op naar de penningmeester. Zo maakt u het ons en uzelf makkelijker en kunt u het niet vergeten.

Met vriendelijke groet, Wiebe Eenling, penningmeester KJMV

Penningmeester KJMV: Wiebe Eenling - Eiber 1, 1861 HL Grootegast - penningmeester@kjmv.nl www.kjmv.nl - Aangesloten bij de FEHAC - K.v.K. nr. 40637567 - Bankrelatie: Rabobank NL83RABO0117062332

deze strook niet meezenden

contributie 2018 Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging

Acceptgiro over te schrijven euro 30 00

van bankrekening (IBAN)

ct

euro

ct

formulier met blauwe of zwarte inkt invullen bij betaling uw IBAN invullen

30 00

zijn alle rode rubrieken ingevuld?

van/door

Contributie 2018 Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging

VOORBEELD NIET GEBRUIKEN!!

naam adres plaats

op rekening

NL83RABO0117062332 KJMV; Eiber 1 9861 HL Grootegast

op rekening

NL83RABO0117062332

S9999

van

Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging Eiber 1, 9861 HL Grootegast

Š Acceptgiro B.V.

nadruk verboden

X

X

handtekening

betalingskenmerk

de ruimte hieronder niet beschrijven

euro

ct X

D999

niet vouwen

BIC

naar IBAN

X

contributie 2017+ 30,00< Rabobank+ NL83RABO0117062332+ 17>

voor gebruiksaanwijzing z.o.z.

5

code

Tijdens de vorige KJMV-clubdag waren we al bezig om uit te kijken naar het item voor de clubdag van 2017. Ik was in gesprek gegaan met Peter Lemstra en zijn monteur, Chris Ouwendijk opperde Jaap Timmer. In de aanloop van de ALV in maart 2017 kreeg ik ook te horen dat Jaap ernstig ziek was en het maar de vraag was of hij het zou halen. Zoals u weet is Jaap in februari overleden. Toen was het item geboren; een Tribute to Jaap Timmer zou het worden. Hiervoor wilden we de zaal van hotel ‘De Rijper Eilanden’ gaan vullen met allemaal klassieke racemotoren, originele/replica’s van Japanse en niet Japanse makelij.. Dat is makkelijker gezegd, dan dat in de realiteit bleek...

T

Diverse mensenhebben mij e-mail adressen en/of telefoonnummers gegeven en heb in het voorjaar en zomer contact weten te leggen met diverse eigenaren van motoren voor de show. Dat dat een hoop werk is en veel tijd kost kunt u zich wel voorstellen.

Michael Buttinger van CMS-NL had ook toegezegd een mooie Yamaha PQ4 Japanse racemachine uit 1959 neer te zetten. Deze had dan wel nooit op Assen gereden, maar is wel heel speciaal om nu eens te laten zien aan de mensen.

ijdens een van de bestuursvergaderingen kreeg het idee meer en meer zijn vorm en werd actie ondernomen om een zaal vol met 70 klassieke racemotoren te krijgen door bij deze en gene hier naar te vragen. Uit de KJMV-gelederen werden al een aantal mensen opgenoemd, maar daar krijg je geen zaal vol mee. Omdat Jaap Timmer meer is dan alleen zijn boeiende stem tijdens de TT van Assen, wat hij heel veel jaren verslaan heeft, hebben wij ons niet beperkt tot alleen Japanse merken, maar de andere illustere merken van Engelse, Italiaanse, Nederlandse en Duitse merken óók te plaatsen.

Uiteraard werden de diverse netwerken benut van mensen, maar ook Facebook bood uitkomst. We stelden de vraag aan een aantal bezitters van deze motoren, zoals wereldkampioenen Egbert Streuer en Jan de Vries en er werd meestal direct ja gegeven. Ook Jaap Geerts, de neef van Jaap Timmer had er oren naar om te komen en hij wist ook nog wel een paar mensen. Om een paar heren op te noemen (zonder anderen te kort te doen), zoals Gerrit Butter, Klaas Poutsma, Ferry Brouwer, Chris Groeneweg gingen op pad om mensen te enthousistmeren om mee te werken.

Vanuit eerdere clubdagen kenden we al Marcel Ankoné, Theo Bult, Jos Schurgers en John Zeulevoet en Nico Bakker hadden ook hun hulp toegezegd voor de motoren van Boet van Dulmen en Jack Middelburg. Ook nationale kampioenen, zoals Theo Louwes, Jan Kostwinder en Herman Timman wilden van de partij zijn. Aan de laatstgenoemde zit een leuk verhaal vast.

Zoals jullie verderop kunnen lezen ben ik begin oktober naar de USA afgereisd om met mijn vriend en oude schoolmakker naar Barber Vintage Motorsports Museum het jaarlijkse Event te bezoeken. Tijdens mijn bezoek aan hem liet hij mij een Classic Race blad zien en vertelde “jij kent deze motor toch?” Ja, dat was zo; dat is de motor van wijlen John Schermer Voest: een Drixton Honda 450. Na het overlijden van John heeft Herman deze motor weer terug kunnen kopen waar hij ooit Nederlands Kampioen mee geworden is.

Via via ben ik aan zijn telefoonnummer gekomen (e-mail adres klopte niet meer) en heb hem de vraag gesteld “Wil je deze motor ook showen op onze clubdag?” En zie hij is gekomen...

In de week voor 19 november werd al het een en ander geregeld om de motoren op hun plek te gaan zetten. Een plattegrond met daarop aangegeven waar de motoren moesten staan bood uitkomst. Klaas Poutsma had alle namen met motor op een A4 gezet en deze volgens de plattegrond op de grond geplakt. Zo konden de motoren snel op hun plek gezet werden. Het streven was om 12.00 uur te starten, maar dat werd een half uurtje later omdat Egbert vertraging had en nog motoren uit moest laden.

Het plaatsen van de 5 zijspannen had iets meer voeten in de aarde, ze moesten naar binnen. Bij het Lucky Strike span van Kor Veldhoen moesten de kuipen er af en het span van Peter Pruim bleef onder het afdak bij de ingang van het hotel steken; te breed...

6

Bij binnenkomst kregen alle mensen, die hun motor gingen showen, van onze secretaris, Benedetto Mascini, een enveloppe met inhoud en een clubpet uitgereikt, welke door velen opgezet werd. Zoon Carlo Mascini heeft deze dag foto’s gemaakt die u hierbij ziet staan. Ook Gerrit Gorter, mijn dochter Annika en anderen hebben foto’s gemaakt en opgestuurd. Dank!

Op de tafel bij Benedetto stond ook een collectebus voor KIKA, die wij als club een warm hart toedragen. Het opgehaalde bedrag van deze prachtige dag is € 288,40. Hulde voor iedereen!

Na de opening begon de bezichtiging langs de motoren, praatte met elkaar en haalde anekdotes op. Het leek wel een reünie. Het liep ook helemaal vol met bezoekers voor deze show en aan het eind van de dag liet ik mij vertellen dat er tussen de 800-1000 bezoekers geweest zijn. Als dat geen succes is...!

Ook de pers was aanwezig. Van het Noord Hollands Dagblad kwam er een journaliste die zowel mij als een aantal aanwezige interviewde om een mooi artikel te plaatsen in Dagblad Waterland. U ziet dit artikel verder in het blad. Ook was journalist Ad van de Wiel van Moto73/Classic&Repro naar ons toegekomen om een heleboel foto’s te maken en naar ik aan mag nemen ook een artikel te schrijven over deze dag. Ook een van de oprichters van de KJMV, Cok van den Heuvel, kwam even buurten; hij moest op meerdere plaatsen tegelijk zijn. Voor Motor Revue wilde hij deze show wel even bezichtigen.

Om half een begon ik de dag met mijn welkoms rede om een ieder te bedanken die dit mogelijk heeft gemaakt. Ik vind het nog steeds bijzonder dat er zo veel mensen uit heel het land uren hebben gereisd om bij deze gedenkwaardige dag aanwezig te zijn. Hulde!!!

Een hele verrassing voor mij was het feit dat mijn beide dochters, schoonzoon, kleinzoon en pas geboren kleindochter ook op bezoek kwamen. Mijn kleinzoon Hugo vond het prachtig en noemt mij Opa-Motor. Hij was ook niet weg te slaan bij de trapauto’s. Iemand zei “het wordt hem met de paplepel ingegoten”! Dat klopt ook.

Voor een mooie compilatie van deze dag die Carlo Mascini gemaakt heeft verwijs ik naar de pagina: https://www.youtube.com/watch?v=W25FLJQzgwI. Bedankt Carlo! Super!

De opening van deze TRIBUTE TO JAAP TIMMER werd gedaan door de zoon van Rob Bron, Eddy Bron (op krukken).

Hij begon zijn speech met te vertellen dat hij het een eer vond dat hij dit mocht doen voor Jaap. Hij vertelde nog het een en ander en daarna staken wij tweeën symbolisch een sigaar op om Jaap te eren. Deze sigaren waren meegebracht door Johan de Vries van het TT-museum. Daarna stelde ik voor om alle oud-coureurs op de foto te zetten met allen een sigaar in de mond. De groep ging staan en het leek wel een groep BNers; allemaal mensen die aan het fotograferen waren. Een van deze foto’s is gekozen als middenpaginafoto, die Jaap Geert voor ons aan de weduwe van Jaap Timmer gaat overhandigen.

7

8

9

Column Hans Koopman wachtmeester WACHTMEESTER

Ondertussen was er ook al een mooie helm gekocht, zo een met een vizier dat je met drukknopen vast zet. Wat vervolgens boven een bepaalde snelheid zo hevig begon te trillen dat je spontaan van het gas af ging. En een mooi blauw nylon motorpak van Damen Leathers. Inclusief jas met ceintuur. Flapperde behoorlijk, maar was wel waterdicht.

Mijn eerste motor was een Suzuki T500, van bouwjaar 1973.

Niet geheel origineel meer, met onder andere een mooie tophalf kuip erop en een twee-in-één expansiepijp eronder.

Met een heerlijk tweetakt geluid. Veel geluid vooral ook.

Ik was nog geen achttien jaar toen ik de motor heb gekocht.

Van de zoon van de plaatselijke dorpssmid. Voor het niet onaanzienlijke bedrag van achthonderd gulden. Gezien mijn leeftijd stond mijn vader niet toe dat ik de T500 naar huis stuurde. Of wou hij zelf gewoon een eindje scheuren? Toen ik op mijn fiets al lang en breed thuis was, was Pa met de Suzuki nog nergens te bekennen. ’s Avonds heb ik uren in de schuur doorgebracht. Zittend op een emmer naast die prachtige T500. Die verlichting van die klokken, zo mooi, vooral als ik het licht in de schuur uit deed.

Dat de T500 anders op het gas reageerde dan mijn oude Puch, had ik al vrij snel in de gaten. Op een mooie zondagmiddag scheurde ik in het dorp iets te enthousiast het gas open in de bocht bij Café Restaurant Quatre Bras en lag pardoes ernaast in het perkje met rozenbottelstruiken. Vanaf het goed gevulde terras schoot men mij te hulp, maar ik dacht maar één ding: wegwezen hier. Verderop op een afgelegen weg ben ik gestopt om de schade te bekijken. Die viel gelukkig mee.

Doordat ik steeds wat pech kreeg met de Suzuki, was de lol er later een beetje af. Een gescheurde linker cylinderkop was de druppel. De T500 werd ingeruild voor een Honda CB400N, een voor die tijd snelle viertakt twin, waarmee ook een raceklasse werd opgezet.

Toen ik achttien werd moest er zo snel mogelijk een oefenvergunning worden aangevraagd. Je mocht daarmee op alle wegen binnen de gemeentegrenzen rijden, behalve op de autosnelweg. Voor zo’n vergunning moest de motor ter keuring worden aangeboden op het politiebureau bij ons in Vries.

Aldaar gekomen deed wachtmeester Wachtmeester in uniform open. Tegenover hem zittend aan zijn bureau mocht ik mijn verhaal doen. Statig deed hij zijn politiepet op, en samen gingen we naar buiten. Na een keer in de voorrem te hebben geknepen, zei hij dwingend “schop dat ding maar eens aan”. Enigszins geschrokken van de tweetaktherrie fronste hij zijn wenkbrauwen. “Wel veel geluid hè”. Ja meneer. “Hoe ben je hier eigenlijk gekomen?” Rijdend meneer, hoe anders... en dat mocht natuurlijk niet. Toen ik de beste man daarop vroeg of hij wel eens met zo’n ding had lopen schuiven, kwam er een glimlach op zijn gezicht. De keuring was verder een formaliteit. Binnen werd op een authentieke schrijfmachine met een even authentiek éénvingersysteem het papierwerk in orde gemaakt. Een blauw lesplaatje op de Soes en klaar, ik kon eindelijk rijden.

Ik ben benieuwd of iemand weet waar mijn T500 gebleven is. En of ie nog leeft. Wachtmeester Wachtmeester is in ieder geval al niet meer onder ons. Hans Koopman

Hans Koopman (Vries, 53) kent de MotoGP-paddock op zijn duimpje. Al ruim dertig jaar geeft hij rondleidingen op het circuit van Assen. Hij droeg zijn passie voor de motorsport jarenlang over op de gasten van Texaco, Pioneer Benelux en Motul Deutschland.

Tegenwoordig doet hij dat voor RW Racing GP. Tevens was Hans actief als columnist voor MotoPaddock.nl. en Racesport.nl.

10

Van Japan naar Nederland op de Honda CB350E Hans Wijmer heeft in voorgaande bladen zijn Japan-avontuur beschreven en daana zijn bezoeken aan de motor musea aldaar en wilde u nu graag verder deelgenoot maken met zijn avonturen op de Honda CB350 van Japan naar Nederland. U gaat dit hieronder en daarna in de komende bladen lezen. Soms is het leuk, andere keer spannend en ook nog gevaarlijk. Gelukkig weet u dat hij nu al weer lang in Nederland veilig en wel na mijmert over wat hem overkwam...

Deel 1 - Het is vandaag dinsdag 22 februari 1972. Leunend over de verschansing van het bovendek van het motorschip Flintshire zie ik met weemoed Japan, waar ik acht maanden heb verbleven, langzaam verdwijnen aan de horizon.

De vrachtboot met passagiersaccommodatie, varende in de richting Hong Kong heeft In het ruim 12.000 goed verpakte Suzuki’s bestemd voor Engeland zonder en één “unboxed” Honda met een Japans kenteken. De grote reis naar huis is begonnen...

Ik draai mij om van de verschansing en kijk omhoog waar ik twee dekken hoger enkele passagiers over de reling zie leunen. Zij zwaaien naar mij ter begroeting en ik zwaai terug.

Ik ben benieuwd naar de kennismaking met hen.

Het maximum aantal passagiers dat een vrachtschip volgens de IMO (International Maritime Organization) mag vervoeren is twaalf. Zijn het er meer dan wordt het schip beschouwd als een passagiersschip met onmiddellijk daaraan gekoppeld geheel andere eisen op het gebied van veiligheid. Dan moeten er twee radiotelegrafisten aanwezig zijn en een scheepsarts.

Het is wel even oriênteren op mijn varend hotel, eerst twee dekken omhoog naar het promenadedek waar alle passagieraccommodaties zijn. Na enig zoeken beland ik eindelijk in Cabine 5, mijn verblijf voor de komende dagen. Mijn bagage, die twee bemanningsleden van de wachtsman en mij aan het einde van de valreep hebben overgenomen, zie ik in de hoek staan. Een korte inspectie leert mij dat ik de hut deel met een mede-passagier. Het is een ruime hut met toilet en douche. Hè, hè, even tot rust komen. Eindelijk ben ik op weg, na een spannende periode die zo’n kleine twee maanden heeft geduurd. De beslissing om de terugreis per motor te doen is thans werkelijkheid geworden. In mijn hoofd speelt zich Simon & Garfunkel’s Homeward Bound af. Een kwartiertje later loop ik naar de lounge, die ik op weg naar mijn hut al passeerde.

Zodra ik de lounge binnenkom word ik hartelijk begroet door de aanwezigen. Zij stellen zich aan mij voor: het Amerikaanse echtpaar Schisler, een kosmopolitsche Schot, die mijn hutgenoot blijkt te zijn, een enigszins afstandelijke oudere Engelsman en nog een landgenoot van hem. Het is een flink gemêleerd gezelschap, zo leer ik al snel, en in mijn corduroy reiskleding, broek met kort jack – heel populair in die tijd ¬– val ik een beetje uit de toon. Maar ondanks de verschillende achtergronden en leeftijden is de sfeer vriendelijke van aard.

Nieuwsgierig wordt ik bevraagd over de motor, die enkelen eerder aan boord hebben zien hijsen en, gelet op mijn bagage, de enige juiste conclusie hebben getrokken dat die bij mij behoort. Geduldig beantwoord ik alle vragen en nadat hun nieuwsgierigheid is bevredigd gaat het gesprek verder

11

over in koetjes en kalfjes. Zo hoor ik dat we Hong Kong niet aandoen. Dit tot mijn grote teleursteling. Ik had mij er veel van voorgesteld om ‘De wereld van Suzy Wong’ te bezoeken.

Tegen de tijd dat de avondmaaltijd wordt geserveerd in de eetzaal een dek lager, informeert de steward dat ik mij, omdat het een eerste klas accommodatie is en ook enkele scheepsofficieren aan tafel zitten, dien uit te dossen met een stropdas. Desnoods kan ik er een lenen van hem, zo vertelt hij. Maar om de een of ander duistere reden heb ik er zelf een meegenomen: het komt mij nu van pas. Tijdens het diner raak ik aan de praat met de Schot.

Hij is kunstschilder en maakt aquarellen aan de hand van zelfgeschoten dia’s. Later wanneer we in de hut zijn, laat hij met behulp van een viewer de combinatie zien van enkele dia’s en het geschilderde eindproduct. Het zijn tafreeltjes uit (oud-)Singapore met zijn nog pittoreske charme. Met name het gedeelte langs de Singapore River met de sampans en barges en de nabij gelegen Chinese wijk. Om de stadstaat Singapore omhoog te stuwen in de vaart der volkeren heeft de regering het “Masterplan of Singapore” bedachttrn behoeve van nieuwbouw en sanering van de (ver)oude(rde) Chinese wijk. Inmiddels is al een deel van die oude 19e eeuwse woningen afgebroken en vervangen door torenflats, vertelt hij. Binnenkort is alles gesloopt en is dat oude allemaal en van de charme aan de oever van de Singapore rivier zal dan niets meer over zijn, zo vertelt hij verder. Ook daar binnenkort een Tempo Doeloe bedenk ik mij.

Van hem hoor ik ook dat er een landgenoot van mij aan boord is: het is de 2e stuurman. Na het ontbijt blijf ik achter met de oudere Engelsman.

We raken aan de praat en dan blijkt de ‘afstandelijke’ Engelsman lang niet zo afstandelijk te zijn als op het eerste gezicht scheen. Mr Hessell Tiltman OBE, blijkt een vriendelijke en interessante man te zijn die belangstellend is over mijn verblijf in en ervaringen over Japan. Uit het gesprek blijkt dat hij al decennia lang in het Verre Oosten als journalist en oorlogscorrespondent heeft gewerkt. Zelfs is hij deken (een soort van voorzitter) geweest van The Foreign Correspondence Club in Tokyo. Zijn vaste adres is dat van het Imperial Hotel in Tokyo. Maar ook voor WO II had hij al een kamer in het oude door Frank Lloyd Wright ontworpen Imperial Hotel. Al ras komt het gesprek op de Viet-Nam oorlog die nog steeds voortduurt, maar uitzicht op een naderend einde is nog steeds ijdel. Maar misschien kan het bezoek van Nixon aan China, een dag voor mijn vertrek op 21 februari, op termijn een kentering teweegbrengen, zo hoopt hij. Het is een kwestie van afwachten. Terwijl we nog even doorkeuvelen brengt hij gesprek op zijn vriend, de oorlogsfotograaf David Douglas Duncan, van wie kort geleden een fotoboek over die oorlog is verschenen: War without Heroes. Mr Tiltman nodigt mij uit naar zijn hut waar hij een door de fotograaf gesigneerd exemplaar, gekregen bij zijn afscheid in Tokyo, heeft liggen. Bij het doorbladeren zie ik tot mijn grote verrassing dat het in diepdruk is gedrukt bij Joh. Enschedé en Zonen te Haarlem en gebonden is bij Van Rijmenam in Den Haag. Mr Tiltman is zeer verrast als ik hem vertel dat eerstgenoemde ook een internationaal bekende postzegel- en bankbiljetdrukker is en de tweede in Nederland de grootste producent is van de populaire schoolagenda’s. Lock aspect ratio De volgende dag maak ik kennis met de Nederlanse 2e stuurman.

Hij leidt mij rond over het schip. We lopen langs de wasinrichting met een Hoover wasmachine en de droogkamer met strijkgelegenheid. Een paar dekken lager komen we terecht in de machinekamer die gevuld is met één brok energie: de metershoge Sulzer 9-cylinder 18.900 APK 2-takt dieselmotor (900x1500 mm) is met 110 rpm een echte langzame stamper, maar die wel goed is voor een snelheid van 21 knopen. Vanwaar we staan zie ik nog een stukje van de ongeveer 40 cm dikke schroefas.

Daarna brengen we een kort bezoek aan de scheepsbiblioteek; een rustiger plek om te verblijven. Onderwijl vertelt hij dat de schuit in 1962 is gebouwd bij scheepswerf Van der Giessen-De Noord N.V. te Krimpen a/d IJssel. Tevens verneem ik de reden waarom we niet naar Hong Kong gaan. In verband met het Chinees Nieuwjaar op 15 februari is de boot, nadat Manilla op de Philippijnen was aangedaan weer terug naar Hong Kong gevaren in plaats van naar Kobe. Dat verklaart dus de verschuiving van de vertrekdatum uit Kobe naar 22 februari.

Dan realiseer ik mij dat bij de ABN-vestiging in Hong Kong geld is geparkeerd vanuit Osaka. De bank moet wel weten dat ik niet langs kom en dat het geld dan naar Singapore moet worden overgebracht. Hij brengt mij naar de radiohut

12

waar ik kennis maak met de radio-officier. Per SLT (ship letter telegram), de goedkoopste manier om vanaf een schip een telegram te verzenden – mijn opleiding voor radio-telegrafist komt mij nu goed van pas, stel ik de bank van het een en ander op de hoogte. Om de teleurstelling van het niet aandoen van Hong Kong te verwerken ga ik maar een wasje draaien. Na de lunch krijg ik van hem om de tijd te doden een boek om te lezen: Gewoon maar doorgaan van Simon Carmiggelt. Dat is wel fijn om eens je eigen taal te lezen, naast je eigen reisjournaal.

De volgende dagen vermaak ik mij met de nieuwe Carmiggelt en uit de scheepsbibliotheek met A Severed Head van Iris Murdoch. Het weer blijft goed en ondanks het lichte rollen van het schip blijf ik gelukkig gevrijwaard van zeeziekte.

Buiten is het warm en de lucht voelt vochtig aan. Maar ja wat wil je: we zijn al in de tropen en we naderen de evenaar tot op een enkele graad als we in Singapore aankomen. De laatste drie dagen aan boord zijn een luxe: lekker lui luieren in de zon op de veranda aan de achterzijde van de scheepsopbouw, spiegelgladde blauwe zee en de temperatuur van dik boven de 25ºC en met een vaartje van 21 knopen klieft de boeg van de Flintshire het wateroppervlak van de ZuidChinese Zee in de richting Singapore.

Op zondag 27 februari ’s ochtends om 9 uur plaatselijke tijd meert de Flintshire aan in Singapore aan een kade in het Telok Ayer Basin. Het tijdverschil met Japan is anderhalf uur.

De volgende dag ga ik de wal op en neem een taxi, die hier spotgoedkoop is, naar het ABN-kantoor in Cecil Street op de hoek met D’Almeida Street om te zien of er al brieven, het geld en het Carnet de Passages en Douane (CdP) zijn aangekomen: helaas niets van dat alles. Enigszins teleurgesteld hierover neem ik een taxi naar Sands House, het hoofdkwartier van de Boy Scouts of Singapore, aan de Clemenceau Avenue even voorbij de kruising met Orchard Road. Daar word ik vriendelijk ontvangen niet in het minst door de Letter of Introduction van het World Scouting Bureau in Genève en afgegeven door de De Nederlandse Padvinders, maar ook door navraag te doen naar de drie dames die ik tijdens de Jamboree in Japan heb ontmoet in de jeugdherberg Fumoto-no-ie. Ik krijg te horen dat ze zaterdag aanwezig zullen zijn.

Met hulp van een van de aanwezigen vind ik een onderkomen voor vijf Singapore dollars per dag, inclusief ontbijt, in een soort van pension in Bencoolen Street. Dit wordt gerund door de hartelijke hoofdbewoner, Allan Goh, een werkeloze jonge musicoloog/ pianist die in Londen heeft gestudeerd. Zijn woning zit vol met wereldreizig(st)ers die niet veel te makken hebben en er heerst daar een kosmopolitische sfeer. Laat in de middag ben ik weer aan boord om afscheid te nemen van mijn medepassagiers en ga bepakt met al mijn troep per taxi naar mijn nieuwe slaapplek. Mijn motor zie ik onderweg staan in een loods.

Na het ontbijt breng ik een bezoek aan de scheepvaartmaatschappij voor de overtocht van Penang naar Madras op 16 maart en bemachtig tegen betaling van twee Singapore dollar de inklaringspapieren voor mijn motor. Het CdP is nog niet aangekomen bij de bank en evenmin brieven van thuis, dus neem ik mij voor dagelijks de bank te bezoeken. Gelukkig is het weer goed, eigenlijk te goed, het is bloedheet. Ja, het is Summer in the City, precies zoals the Lovin’ Spoonful het al zongen.

Als ik terug ben in Bencoolen Street zie ik dat er weer nieuwe logé’s zijn aangekomen. ’s Avonds is het druk in het pension van Allan Goh en de verhalen komen los van de gasten.

De meesten zijn al meer dan een jaar onderweg, eentje zelfs vier jaar! Allemaal zijn ze door de wol geverfd en zitten vol met informatie over goedkoop verblijf in India, Thailand en Indonesië. Sommigen werken onderweg om te (over)leven.

Ondanks mijn acht maanden lange verblijf in Japan voel ik mij er nog een kleine jongen bij. Als ik al die verhalen aanhoor, besef ik dat ik eigenlijk een luxe leventje heb gehad in Japan. Ik realiseer mij dat nu het het ‘echte’ leven gaat beginnen, want ditmaal is niets voor mij geregeld.

Ook de volgende dag, het is inmiddels maart geworden, levert mijn routinebezoek aan de bank niets op. Mijn motor blijft voorlopig nog in de loods staan. Want zonder de CdP kan ik mijn motor niet inklaren bij de douane. Nog maar wat geduld betrachten. Gelukkig zijn de afstanden van Bencoolen Street naar de bank en naar Sands House niet heel erg groot. Ik overbrug de routes in respectievelijk een half uur en een kwartier; het zijn aangename wandelingen Gelukkig heb Ik nog tijd in overvloed voordat de boot op 16 maart uit Penang vertrekt en over het weer heb ik ook niet te klagen, dus moedertjelief wat wil je nog meer.

Maart begint met een verrassing; terug van het postkantoor tref ik een Nederlands stel aan: Jantine Schuitemaker en Henk de Weerd die vanuit Australië via Indonesië zijn aangekomen op weg terug naar Nederland. Het is fijn om weer eens Nederlands te spreken. Inmiddels heb ik kennis gemaakt met de relaxte René Blattner uit Zürich. Hij is al geruime tijd onderweg. Zijn uiteindelijke reisdoel is Australië, maar over enkele dagen gaat hij op weg naar Bali, zo vertelt hij mij. Henk vertelt terloops dat de kiloprijs voor ‘grass’ in Indonesië 3000 Rps is (ruim 23 gulden!). Na het ontbijt Engelse stijl dat Allan zoals gebruikelijk voor iedereen heeft klaargemaakt, loop ik met René een eindje op. Hij heeft bericht gekregen dat er geld voor hem klaarligt bij een Zwitserse bank. We combineren beide bankbezoeken.

13

Ik ben benieuw of ik ook beet heb. En zowaar, er is een brief aangekomen vanuit Japan. Daarin schrijft Shindo-san dat het CdP is opgestuurd. Dat is een hele opluchting. Hoewel het weliswaar nog in de pijplijn zit, is dit document, waarmee ik mijn motor probleemloos de diverse landsgrenzen kan laten passeren, in feite helemaal rond.

Voor mij daarentegen zijn er misschien nog visa nodig voor de landen waar ik straks zal doorreizen. Een bezoek morgen aan de Nederlandse ambassade is onvermijdelijk om daar achter te komen. De woning van Allan lijkt wel een duiventil; de gasten blijven af en aan vliegen. Het gevolg is dat ik tijdens de avondgesprekken o.a. met Jo (Ulster) die weer teruggaat naar huis weer veel nieuws hoor over de landen waar ik binnenkort zal doorreizen. Ik leer veel bij.

De volgende ochtend loop ik over Orchard Road, een zeer verkeersdrukke en levendige winkelstraat met luxe hotels zoals The Mandarin, Hilton en Ming Court, naar de ambassade. Daar vertelt men dat voor Maleisië, India, Pakistan en Iran geen visum nodig is, maar wel voor Afghanistan. Echter van enkele logés heb ik over India andere geluiden gehoord.

Voordat ik naar Indian High Commission wandel om horen hoe de vork in de steel zit, lees ik in de lounge beneden onder het genot van een kopje koffie enkele niet al te oude Nederlandse kranten (NRC-Handelsblad) die ik zojuist boven bij de ambassade op de kop heb getikt. Op de achtergrond klinkt uit luidsprekers muziek, verzorgd door een lokale ra-

diozender. Op eens spits ik mijn oren als een fascinerende melodie mijn aandacht trekt. Bij de afkondiging hoor ik de titel: American Pie van de voor mij onbekende Don McLean.

De melodie, met name het refrein blijft dagenlang in mijn hoofd rondzingen.

Het is een stief kwartiertje lopen naar de Indian High Commission aan de Grange Road. Daar krijg ik te horen dat het een transitvisa voor 21 dagen betreft, direct te ontvangen bij aankomst in India. Vanaf de High Commission loop ik over Orchard Road naar Sands House waar ik tot mijn verrassing Julie Tan, een van de drie leidsters uit Japan, aantref. Het weerzien is hartelijk en ik maak een afspraak met haar voor morgen. ’s Avonds vertoont René dia’s van zijn reis door Turkije, Iran, Afghanistan, India en Nepal. Ik krijg een redelijke indruk van wat mij nog te wachten staat. Later die avond, zo tegen half twaalf gaan de pensiongasten naar Bugis Street.

Ik loop wat achteraan en mis wat van de gesprekken die sommigen voeren. Op het kruispunt met Malabar Street is het een drukte van belang. Terrasjes op de hoeken vol met toeristen die met belangstelling de flanerende en uitdagend pronkende slanke mooie jonge dames, sommigen met een iets te zware make-up, aanschouwen. Ondanks het late uur is het warm en heerst er een broeierige sfeer. Op de terugweg naar het pension hoor ik mijn metgezellen praten over travestieten. Het is mij in een keer duidelijk.

Ondanks een lang gesprek met Clive (Welshman) ben ik op zaterdag net voor sluitingstijd om 11.30 uur bij de bank.

Daar is het CdP eindelijk aangekomen, maar het geld uit Hong Kong nog steeds niet. Als een kostbaar trezoor neem ik het document in ontvangst en ga blij op weg naar Sands House waar Julie Tan al op mij wacht. Ik maak kennis met haar broers John en Philip en een wederzijdse vriend Hamid.

Tijdens de lunch komt het gesprek op het inklaren van mijn motor. Waarop Hamid zegt dat hij bij de douane werkt en aanbiedt mij overmorgen hierbij te helpen. Met Philip spreek ik af dat hij mij morgen zal rondleiden in Chinatown. Na de lunch nemen John en Hamid mij mee op een toeristische trip door Singapore. We rijden door een kampongachtige omgeving naar het westelijk gelegen industriegebied Jurong en belanden bij de bekende Tiger Balm Gardens, een soort Chinese Efteling. Grote diorama’s tonen in felle kleuren fascinerende voorstellingen uit de Chinese mythologie; een adembenemend schouwspel. Het bezoek aan het Van Kleef Aquarium, gelegen in het Fort Canning Park, waar ik voor het het eerst de schuttersvis in actie zie, is een belevenis. Bij thuiskomst blijkt Jo te zijn afgereisd richting Penang, .

Tegen elf uur belt Philip aan en lopen wij naar de Chinese wijk. Na de lunch in People’s Park lopen we de Upper Hokien Street in. Aan het begin priemen drie torenflats in de lucht, maar daarna is het de laagbouw die de overhand heeft. Het is marktdag en langs de smalle trottoirs staan aan weerszijden op de afgezette rijweg allerlei stalletjes met diverse handel. Het op deze manier ontstane middenpad is vol met kopende en kijkende bewoners en toeristen. Om enigszins vooruit te komen is het gebruik van de stoep aan de achterzijde van de stalletjes aan te raden. Opeens hoor ik een ijzingwekkende kreet en even later zie ik een dier ter grootte van een kat aan zijn staart ondergedompeld worden in een ketel met kokend water. Enkele seconden later wordt het er weer uitgehaald; het beestje spartelt nog hevig en wordt na enige beschouwing losgelaten in de borrelende

14

pan water. Ik loop maar even snel door. Mijn begeleider zegt dat het een civetkat is, waarvan het vlees zeer geliefd is. Het blijkt dat we op de ‘vleesmarkt’ zijn beland, want iets verder op zie ik hoe een aan de staart opgehangen krokodil van zijn stevige jas wordt ontdaan; dit beestje protesteert niet meer. Bij de visafdeling spartelen de vissen in de bassins. Na een ferme tik op de kop, neemt de nieuwe eigenaar ze mee naar huis voor de consumptie. En een op zijn rug liggende zeeschildpad toont nog maar de helft van zijn onderzijde.

De Chinees is niet bepaald kieskeurig; hij eet van alles, of het nu kruipt, loopt, vliegt of zwemt. Het klopt inderdaad met wat het zangduo De Butlers zongen enkele jaren voor mijn vertrek naar Japan: De Chinees doet veel meer met vlees!

Hoe dan ook de markt is uiterst druk en levendig. Maar inmiddels ben ik toe aan iets verfrissends. We wandelen richting zeekant en via het pittoresque Raffles Place, met zijn bekende warenhuis Robinson’s belanden we op onze bestemming Clifford Pier aan de Collyer Quay en genieten we even later van onze versnapering met een leuk uitzicht op de voorbijgang(st)ers.

Voordat de schemer invalt, dat is in de tropen al vroeg, zo rond zes uur, lopen we naar ‘Carpark’ bij de kruising van Orchard Road met Killiney Road. Overdag is het tot vijf uur een parkeerplaats, maar daarna komen uit alle hoeken de straatventers met hun handkarren vol etenswaar, kookspullen, generatoren en emmers water de plek omtoveren in een waar eetwalhalla. De meeste gerechten kosten niet meer dan S$ 1. Bij een van die vele stalletjes onder een slinger van zwak brandende 25 Watt-peertjes eten we sateh en drinken vers uitgeperste rietsuikersap.

Intussen heb ik wel een aardige indruk van Singapore gekregen tijdens mijn dagelijkse wandelingen waarbij, gelet op de ligging van de stad en het jaargetijde, eerder sprake is van een behoedzaam voortbewegen zonder onnodige inspanningen, dan van een fluks marstempo, waarbij het zweet in stromen van je lichaam gutst. De stadstaat Singapore is sinds 1965 onafhankelijk. De bevolking is voor driekwart van Chinese oorsprong en bestaat voor het overige uit Indiërs en Maleisiërs en, als overblijfsel uit het Britse koloniale tijdperk, een handjevol Europeanen en Euraziërs. De binnenstad heeft een kosmopolitisch karakter: gebouwd in een mix van koloniaal-Victoriaanse stijl met oosterse trekken. Singapore heeft een andere sfeer dan Japan.

De bevolking, taal en de vele Europese automerken; het wagenpark is niet meer uitsluitend Japans. Singapore is gemoedelijk, knus en internationaler. Menig jonge vrouw van Chinese origine is gekleed in een karakteristieke cheongsam, een getaileerde strakke lange japon met een split aan de zijkant tot soms halverwege de dij, bijzonder opwindend.

Toch zit er wel een ‘smetje’ op Singapore en dat betreft de politiek, die is repressief en lichtjes autoritair. Overal papierbakken met daarop een bordje met de tekst dat het weggooien van papier, sigaret of kauwgom een boete oplevert van S$ 15: daardoor is het een schone stad. In Japan hoorde ik al dat men hippies met (te) lang haar weert en dat die de grens niet eerder over mogen nadat hun haar tot een acceptabele lengte is ingekort. Er zouden zelfs kappers bij de grenspost staan, zo gaat het gerucht.

Wordt vervolgd...

Piet Tuyn Documentatie van oude Japanse Motoren tevens werkplaatsboeken, instructieboekjes, folders enz. vanaf 1960

Piet Tuyn Zuiderweg 13 1734 JK Oude Niedorp

15

Tel.: 0226 423617

Voor alles wat klassiek is op twee wielen!

Het oudste, grootste èn dikste blad in de Benelux over alles wat klassiek is op twee wielen: motoren, scooters, techniek, brommers, beurzen, shows en treffens.

En natuurlijk nieuws over klassieke motorsport: race-demo’s, cross en trial.

Kijk ook op: WWW.MOTORRIJWIEL.NU Verschijnt elke twee maanden. Losse nummers € 5,95* (België € 6,50*).

Jaarabonnement (6 nrs.) € 30,00* (buitenland v.a. € 52,50*), 2 jaarsabonnement (12 nrs.) € 53,50* (buitenland v.a. € 97,50*) door overmaking op rekening NL23INGB 0000 0051 35, BIC INGBNL2A, t.n.v.

Stichting Historische Motor Documentatie, Den Haag.

Of bel +31-(0)70-3650 860 en wij sturen een acceptgiro. *Prijswijzigingen voorbehouden.

Zoekt u iets of wilt u iets kwijt?

In elk nummer vindt u vele honderden particuliere advertenties.

Als abonnee kunt u zo’n advertentie gratis plaatsen!

“Ernst Hagen Motoren” Honda Classic Specialist

Onderhoud, reparatie en verkoop van Japanse motoren

16

Witte Paal 332Q 1742 LE Schagen T 0224 29 20 08 M 06 20975139 ernsthagenmotoren@gmail.com

KJMV-Activiteitenkalender 2018

KJMV Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging

13-14 januari 2018

Oldtimerbeurs Motoren en Bromfietsen

Rosmalen

KJMV.nl

24 februari

Oldtimerbeurs

Zuidbroek

KJMV.nl

22-25 februari

Motor Beurs Utrecht

Utrecht

motorbeursutrecht.nl

4 maart

ALGEMENE LEDEN VERGADERING

De Rijp

KJMV.nl

1 en 2 april

Het Noordhollands Oldtimerfestival

Venhuizen

KJMV.nl

17-18 maart

Classic motor en bromfietsbeurs

Leek

KJMV.nl

15 april

De 27e Nationale 2-taktdag

Moergestel

2taktdag.nl

? april

Voorjaarsrit-2018

?

KJMV.nl

29 april

Klassiekerrit

Enter

entersemotorclub.nl

? mei

Braasemerrit-2018

Weteringbrug

KJMV.nl

? mei

Kabouterrit-2018

Zaandam

KJMV.nl

23-24 juni

Historisch Weekend

Den Helder

KJMV.nl

1 juli

TTAssen

Assen

ttcircuit.com

1 juli

Ouwe Joekeldag

Anna Paulowna

mcmios.nl

31 aug-2 september

Gersloot-weekend-2018

Gersloot

KJMV.nl

1 september

Frieslandrit-2018

Gersloot

KJMV.nl

8 september

Exotentreffen

Zeist

exotentreffen.nl

15 september

Lek&Graafstroomrit-2018

Groot Ammers

KJMV.nl

22 september

Nationaal Veteraan Treffen

Woerden

KJMV.nl

3-7 oktober

Intermot

Keulen (D)

intermot.de

12-14 oktober

Oldtimer & Classic beurs

Leek

KJMV.nl

18 november

CLUBDAG KJMV

De Rijp

KJMV.nl

Zijn er activiteiten die u ook gemeld wilt zien op de website en/of clubblad, geeft u dat dan spoedig door aan onze activiteitencommissie: Wiebe Eenling/Frits Smink, activiteiten@kjmv.nl - 06 21853400/ 06 20399831 of aan de sitebeheerder: Lars Holm, webmaster@kjmv.nl - 06 27618159.

Zij zullen er dan voor zorgen dat uw activiteit wordt geplaatst.

Kijk voor actuele info: www.kjmv.nl - Voor meer beurzen, kijk op: www.oldtimeragenda.com OPROEP! OPROEP! OPROEP! OPROEP! BETAAL UW CONTRIBUTIE! OPROEP! OPROEP! OPROEP! OPROEP! Graag willen wij ons e-mail bestand opschonen. Daarom vraag ik aan u allen om een blanco e-mail te sturen naar onze penningmeester Wiebe Eenling, die ook de ledenadministratie bijhoudt. U kunt dit het beste doen naar het e-mail adres: penningmeester@kjmv.nl. Zodra u uw e-mail adres wijzigt, graag ook even melden aan Wiebe Eenling.

17

Lek & Graafstroomrit - 2017 De Lek & Graafstroomrit wordt al jaren door Jan Verheij georganiseerd. Hij weet elke keer weer een mooie route te maken in de omgeving Groot Ammers. Deze zondag, op 17 september jongstleden, heeft Jules Tebbe, de schrijver van onderstaand artikel deze rit wederom mee gereden. Het was weer prachtig weer, zoals altijd.

Voor de liefhebbers die deze rit nogmaals willen rijden kun je bij Jan Verheij terecht. Hij stuurt je dan de route op.

Hier volgt een opsomming van al die plaatsjes: Vanuit Groot Amers via de Lek richting Tienhoven, Kortenhoven, Lexmond, Hei en Boeicop, Schoonrewoerd, Diefdijk, Leerdam,Asperen, Oosterwijk, Geer, Kerdichem, Nieuwland, Noordeloos (lunchpauze brasserie ‘Johanna Hoeve’) Overslingeland, Giesseburg, Giessen-Oudkerk, Vuilendam, Bleskensgraaf, Brandwijk, Groot Amers.

oe hij het toch weer heeft geflikt, maar Jan Verheij moet toch goede connecties hebben met “hij“ daarboven. De weergoden voorspelde niet veel goeds afgelopen week en ondergetekende had niet veel zin om in de regen te rijden (poetsen), dus op het allerlaatst gewacht om Eric Hobo te bellen die vlak bij mij in de buurt woont en met zijn tweeën rijden is toch wel leuker dan alleen. Eric vertrouwde het toch niet wat het weer betreft en i.p.v. een “pekelfiets” een “regenfiets” ingezet maar wel een heuse, natuurlijk een echte Suzuki 4 cylinder GSX 400 FW (49,5 PK); toch niet niks voor zo’n brommer, maar Eric kan dat toch wel aan en haalt het uiterste uit dat machientje.

Wat was het weer een prachtige rit en met mooi zonnig weer in de “Vijf Heerenlanden/Alblasserwaard”. Hoe Jan Verheij het toch weer, ook deze keer, voor elkaar heeft gekregen om weer een andere route te verzinnen in dit mooie gebied met zijn prachtige slingerweggetjes, meandere beekjes, riviertjes, omzoomd met knotwilgen.En... langs oude boerderijen en herenhuizen van honderden jaren oud soms met middeleeuwse kerken, stadjes en dorpjes. Een gebied met veel historie uit de middeleeuwen.

H

Al met al een prachtige motordag met 21 motoren en waaronder een bijzonder museumstuk, een zijspan van Suzuki RE5 met Rotary Engine (wankelmotor) (1973/1974-1977) met 62 PK en een mooi uitlaat geluid uit de twee uitlaten .

Tevens met mooi spuitwerk van tank en spatborden en het zijspan. Idee voor Peter van der Zon zijn zijspan?

Voor de lunch-pauze (13.30) had Jan ook al gezorgd bij de Brasserie ‘Johanna Hoeve’ waar de tafels al gedekt klaar stonden met heerlijk brood en beleg en warme mosterdsoep. Ook nog gemengde sla en koude salade en drankjes. Al met al goed verzorgd en voor wie nog wilde golven was daar ook nog gelegenheid voor. Maar ja daar kwamen wij natuurlijk niet voor.

Zo kom je bij de KJMV nog goed onderhouden rijdbare, mooier als nieuw, motorfietsen tegen, bereden door mannen en ook vrouwen die de facinatie delen voor motoren.

Tot de volgende keer Jan. Hartelijke groet aan jullie allen, Jules Tebbe

Suzuki RE5 bij NVT Woerden

18

...bericht uit Suriname...

200 bikes inclusief buitenlandse gasten en MP begeleiding.

Zelfs de MP escort had plezier.

Schrefidensi ride 25 november in switie Sranan

B Beste motor mattie’s, heel veel leuke dingen gedaan hier in Suriname... zoals een jungle rit op lichte crossers waarbij we de oude treinrails die naar de goudvelden leidden probeerden terug te vinden...

Mijn leukste trip ever, en wie weet ook voor de vakantie-motorrijder. Vele kleine tripjes waarbij we steekproeven namen bij de ver afgelegen Sopie Toko’s… En ja hoor die Rum slaat je nog steeds om de oren!

25 nov hadden we biker-clubs uit Aruba, Bonaire, Curaçao, Venezuela en Frans Guyana op bezoek... Door samenwerking van lokale biker-clubs Makka, Gonini, Moksi Riders en Free Angels is dit 7-daags spektakel perfect afgedraaid, met elke dag trips, zwemmen, heerlijk eten en ‘s avonds koele chill rides...

Leuk dat kleine voorwiel!

Maar niet erg handig…

Het zal moeilijk zijn de sfeer over te brengen, daar een mix van benzine, gebrand rubber met lady’s parfum, rum & humor niet in 2D gepost kan worden.

Groeten uit Suriname, Paulus Holtkamp Gouden treinbaan uit 1890.

Van baggers tot crossers…

19

Avond chillen bij Broki café.

On the road again... deel 1 MIJN TWEEDE REIS NAAR BARBER VINTAGE MOTORSPORT MUSEUM. In 2008 ben ik (Peter) met mijn oude schoolmakker en goede vriend, Martin Snuverink, naar Barber Vintage Motorsports Museum in Birmingham Alabama gegaan. Deze reis ging grotendeels over de Route65 en ik heb mijn vorige reis dan ook Route65 genoemd. Deze reis ging vanuit Michigan naar Alabama en terug via Noord-Carolina, Ohio naar Michigan.

Tijdens deze reis bezochten we motor- en vliegtuig musea.

In KJMV-KONTAKT 2-2017 schreef ik al dat ik definitief gestopt was met werken en dat was de reden van Martin om mij te vragen of ik weer mee wilde. Hij had het bezoek aan Barber al gepland en had een plek over in zijn motorhome.

Het thuisfront had geen bezwaar… dus gauw een ticket geboekt. 1 oktober naar Detroit om 4 oktober af te reizen naar Birmingham.

2 oktober - Helaas kon ik zo niet mijn trouwdag (43 jaar) vieren, maar dat maak ik later goed. Na een enerverende vliegreis in Detroit aangekomen, waar Martin en Sue mij stonden op te wachten.

3 oktober - Vandaag hebben we de motor van Joe Lachniet opgehaald; een zeldzaam mooi exemplaar. Het is een Honda NS250R die Joe bij het evenement in Birmingham hoopt te verkopen. Wellicht aan het museum zelf, omdat dit een origineel Japanse motor is en nooit daarbuiten is verkocht.

Deze motor met de Honda VF1000R en de Yamaha GTS in de aanhanger geplaatst om morgen, 4 oktober af te reizen.

4 oktober - Vroeg op om om 8 uur Joe Lachniet op te halen en naar het zuiden te vertrekken (ruim 800 miles). Via door Joe aangewezen wegen (rustiger) naar de 96 om daarna de 65 te pakken. Onderweg af en toe regen maar later op de dag werd het warmer en scheen de zon. Omdat de reis voorspoedig ging, besloten we bij het eten in om door te rijden.

Het was nog maar 160 mijl en de weg was nagenoeg leeg.

Dat zou in de morgen bij Birmingham wel heel anders zijn.

Rond 12 uur in de nacht waren we bij het circuit en van de man bij de poort mochten we er in en hebben wij een goed plek op gezocht inspectie Uppersectie-D. Motorhome neergezet en we zijnheerlijk gaan slapen om de volgende morgen heel blij wakker te worden met ons uitzicht op het circuit van het museum.

5 oktober - Motorhome waterpas gezet en buiten in de zon genieten, het werd al behoorlijk warm met een blauwe lucht, koffie gedronken en ontbeten. Het wordt steeds drukker om ons heen met enorme campers, die hun plekje zochten. Omdat we eerst naar de ‘Swap Meet’ wilden gaan liepen we naar beneden om die onderdelenmarkt af te struinen. Vele mooie en lelijke motoren gezien en met diverse mensen gesproken over onze hobby en het zoeken naar dat ene missend onderdeel. De temperatuur is behoorlijk warm en na verloop van tijd ging de maag knorren.

Joe kwam nog vertellen dat er een originele Kreidler racemotoren te koop stond in de Paddock en na te gaan kijken kwam Martin er achter dat dit wel klopte; een ex Stephan Dörflinger motor.

6 en 7 oktober - We hebben deze dagen gebruikt om de Swap Meet en de Paddock te bezoeken en de races te bekijken. 7 oktober zijn we eerst buiten het park gaan ontbijten en vertrokken alle drie op de motor naar Leeds en hadden een echt Amerikaans ontbijt bij Chuck’s. Joe stelde voor om daar even rond te rijden voor we terug zouden gaan naar Barber. Een heerlijk gevoel om in Alabama op een Honda CB1100R Black Bird rond te rijden.

22

Na het ontbijt en onze rondrit in de buurt van het circuit, is Joe elders bekenden gaan ontmoeten en zijn Martin en ik eerst naar de Japanse zuster organisatie (VJMC) gegaan om met deze mensen te gaan spreken over informatie uitwisseling met de KJMV. Ik heb de club ook direct lid gemaakt hiervan en verder rondgekeken. Het was in de morgen nog rustig, maar later op de dag stond het hier vol met klassiek Japanse motoren; een pracht gezicht.

Joe was enthousiast omdat hij een buddy voor een van zijn projecten was tegen gekomen en liep de hele tijd met een grote doos in zijn arm. Best heavy omdat de temperatuur al aardig opliep richting de 30° Celsius.

Veel mooie motoren stonden hier te pronken en ook een aantal zeldzame klassiekers in een lijn opgesteld .

Buiten het terrein van deze onderdelenmarkt lag nog een heel terrein met bedrijven die specials bouwen en een motorfietsenfabriek. Ja u leest het goed. De MOTUS. In Nederland is er al een beetje aandacht aan besteed, maar hier waren ze een compleet motorblok in elkaar aan het zetten in de open lucht. Er reden ook een paar rond deze dagen. Een mooie motor maar met een wat verouderd motorconcept: een V8 motor doormidden gezaagd en daar een V4 van gemaakt. Mooi en het uitlaatgeluid klonk ook leuk.

Daarna zijn we weer naar de ‘Swap meet’ getogen om tussen de vele onderdelen en motoren die te koop waren te kijken of er iets voor ons bij lag. Helaas nog niets...

Wel mooie en mindere mooie exemplaren gespot. Zowaar een mooie Honda CB900Custom, de blauwe uitvoering van mijn motor. Te koop welliswaar.

I

23

Leuk om te zien was de waaghalzerij van een aantal mensen op crossfietsen in een ronde bol. Eerst alleen, daarna met z’n tweeën, later met meer en daarna ging de presentatrice in het midden staan; indrukwekkend. Een filmpje is te zien op onze website waar ik ook later mijn foto’s neer ga zetten. Wat mijn foto’s betreft, na de ALV op 4 maart 2018 laat ik alle foto’s zien van het museum aldaar. Noteer maar...

Op dit terrein liet men vele creatie van oude motoren zien, waarvan dan of een sprinter of een café-racer werd gebouwd. Mooie creaties van gedurfde huisvlijt... Hoe u er over denkt...? Sommige van u zullen het zonde vinden, maar ik vind elke creativiteit de moeite waard, als het maar met zorg gebeurd.

Ook een fijn gesprek gehad met de mensen van iKON, de fabrikant die KONI overgenomen heeft en nog veel kan betekenen voor mensen met oude Koni’s. Onderdelen zijn gewoon te koop en wel bij de dealer in Nederland: https://www.hobbyist.nl.

Tegenover deze stand was een plek ingeruimd voor het ‘betere stralen’ van aluminium carters, beter bekend bij ons als ‘Wetblast’. Dit is enorm populair in Amerika en ook het museum maakt daar gebruik van. Ik weet het want ik heb mijn motorblok van mijn GL1000 bij Vincent van Ginneke laten doen: http://www.wetblast.nl. Daarover meer in deel 2 van deze reis in nummer 1-2018 van KJMV-KONTAKT.

Later in de Paddock rond gelopen, waar Joe veel bekenden tegen kwam. Iemand vertelde dat er een zijspancoureur aanwezig was die als passagier met Egbert Streuer had geracet; Peter Esstaff. Even later zagen we hem en een leuk gesprek gehad. Hij had wel zin om naar de clubdag te komen om alles te zien en Egbert te spreken. Of dat gaat lukken…? (Nee helaas was Peter er niet).

Op een hele mooie plek hebben we de zijspanrace perfect kunnen volgen. Peter werd tweede! Wordt vervolgd.

24

uw oldtimer verzekerd Bromfiets verzekeringen

Motor verzekeringen

Vetera is gespecialiseerd in het verzekeren van oldtimers.

Niet alleen hebben wij door onze jarenlange ervaring veel verstand van verzekeren, ook hebben onze adviseurs een grote passie voor klassiekers.

Vetera biedt u voor uw klassieke motorfietsen van 20 jaar en ouder een oldtimerverzekering tegen het zeer scherpe tarief van â&#x201A;Ź 37,- per jaar*.

Deze WA-verzekering kunt u eventueel uitbreiden met Brand/Diefstal of Volledig Casco.

Onze unieke verzamelpolis bieden wij u al vanaf â&#x201A;Ź 66,- per jaar*. * inclusief assurantiebelasting

Stelling 5, 7773 ND Hardenberg t (0523) 28 23 28 f (0523) 28 23 29 e info@vetera.nl i vetera.nl

25

Auto verzekeringen

UNIEK

VERZAMEL POLIS TOT 7 MOTOREN

â&#x20AC;&#x153;Smitbrosâ&#x20AC;?

Kawasaki 3-cilinder Specialisten

Alfons en Hans Smit Marsweg 7 1791 LV Den Burg Texel 06 38894304 smitbros@hetnet.nl

Verkoop, restauratie en onderhoud van klassieke motoren

www.london-exhaust.com Specialist for classic and Vintage exhaust systems

info@london-exhaust.com

Complete systems for Kawasaki Z650 Z1000 double walled pipes 26

Vooraankondiging...

Tijdens de oldtimer beurs in het Autotron te Rosmalen op zaterdag 13 en zondag 14 januari kunt u een prachtige serie van 7 verschillende Suzuki RG250 bewonderen. Deze motoren zijn door ons beknd clublid, Erik Hobo, prachtig gerestaureerd. Een reden te meer om af te reizen naar deze prachtige locatie, waar de KJMV al jaren aanwezig is.

AEC-systeem: zelfde idee als het standaardventielontwerp, maar met behulp van een ‘vlinderklep’ om een ​​toevoerkamer op de cilinderkop te openen en te sluiten (open @ laag toerental, hoger gesloten). Dit breidt het uitlaatsysteem effectief uit op laag toerental, zodat de uitlaat kan worden afgesteld voor een hoge RPM. Het AEC-systeem opent met ongeveer 7500 RPM.

D

e Suzuki RG250 Gamma was een tweecilinder parallelle, watergekoelde 250 cc tweetakt motorfiets, geproduceerd door Suzuki van 1983 tot 1987. Een van de belangrijkste kenmerken van de RG250 Gamma was de grote verhouding vermogen/gewicht. In staat om tot 45+ PK te produceren bij 8.500 tpm en 38.4 Nm koppel bij 8.000 tpm, met een gewicht van ongeveer 130 kg. De RG250 Gamma was de eerste in serie geproduceerde motorfiets met een lichtgewicht aluminium frame en een aerodynamische kuip van het race-type.

De Gamma had ook een zeer geavanceerd ‘full floater’-veersysteem voor zijn tijd, met de eerste Mk1s met’ anti-dive’voorvork (die de vorken blokkeerden bij hard remmen om te voorkomen dat ze duiken). Hierdoor werd de fiets de eerste straat legale racer genoemd.

In Rosmalen zullen zeven verschillende RG 250 uitvoeringen op de KJMV-stand te bekijken zijn, waaronder de 4 verschillende Walter Wolf uitvoeringen en een HB.

In de vijf jaar productie onderging het model drie grote veranderingen: • Mk1 (1983-1984): 45-46 pk en 38 Nm koppel. De eerste fietsen hadden een enkele remschijf aan de voorkant.

• Mk2 (1985): herziene kuipen, spatbord en kleurenschema voorzijde en een iets kortere wielbasis (van 1385 mm tot 1360 mm) • Mk3 (1986-1987): Introductie van het Suzuki AEC-systeem (Automatic Exhaust Control). Dit gaf de fiets een hoger (ongeveer 49-50 + pk) vermogen.

• Mk4: (1987): Er was ook een zeer korte Mk4-versie gemaakt voor de Japanse thuismarkt, die grotere voorschijven, dikkere banden en voorvorken met grotere diameter had. Dit model is nooit geëxporteerd.

• De RG250 Gamma werd in 1988 vervangen door de RGV250 Gamma (V-Twin).

27

28

Circuit Sachsenring viert negentig jarig bestaan uitbundig Het circuit de Sachsenring in het voormalige Oost Duitsland bestaat 90 jaar. Dit moest groots gevierd worden was de mening van de organisatie. De van oorsprong Amerikaanse oud AMA en Superbike coureur, Steve McLaughlin kreeg de opdracht om zoveel mogelijk wereldsterren naar de Sachsenring te halen. McLaughlin, die al lange tijd in Duitsland woont, ging voortvarend aan de slag en kreeg samen met Franz Rau een groot aantal wereldkampioen zo ver om naar het mooi gelegen circuit ‘de Sachsenring’ af te reizen.

Giacomo Agostini’s verjaardagsfeestje, “tanti auguri Ago” Ago vierde naast het Sachsenring-feest zijn eigen feest, hij was namelijk op de vrijdag tijdens het evenement jarig en bereikte de respectabele leeftijd van 75 jaar. De organisatie haalde werkelijk alles uit de kast om hier een speciale dag van te maken. Op de “birthday party” kreeg Ago een mega taart aangeboden en alle aanwezigen, waaronder alle rijders aan de parades, kregen een speciaal t-shirt over hun nette uitgangskleding geschoven. Het was nog lang, laten we zeggen, “gemutlich” in het etablissement.

Het “regende” wereldkampioenen...!

Aan wereldkampioenen geen gebrek op een overigens zonovergoten Sachsenring. Grote namen uit de wegracesport reden met plezier hun demo ronden. Onder hen natuurlijk Agostini maar ook onder andere: Spencer, Schwantz, Sarron, Fogarty, Read, Cecotto, Bonera enz enz. Al deze matadoren reden op de originele motoren uit hun glorie jaren. Deze motoren zijn meestal niet meer in het bezit van de mannen zelf maar zijn ooit eens opgekocht door fanatieke verzamelaars van het peperdure materiaal. Het Team Classic Suzuki van Steve Wheatman uit Engeland was de leverancier van de prachtige Lucky Strike Suzuki en de al even zo uitzonderlijk mooie Pepsi Suzuki van Kevin Schwantz.

MV Agusta wereldrecord!

Op de jubileum editie van de Sachsenring mochten de MV´s zeker niet ontbreken. Vanuit heel Europa werden de exclusieve MV motoren naar Hohenstein Ernstthall gevlogen.

Een hele pitbox werd gevuld met alleen maar rood en grijs.

In totaal 13 originele MV racers (een wereldrecord volgens een van de deelnemers) vulden de ruimte, die voor het uitzinnige publiek hermetisch moest worden afgesloten. Op de zaterdag van het evenement waren de bezoekers zo enthousiast geworden dat enkele mensen gewoon onder de voet werden gelopen. De organisatie besloot om extra hekwerken te plaatsen ter bescherming van de machines, maar vooral voor de veiligheid van de coureurs en de toeschouwers zelf.

De organisatie kan terugkijken op een uiterst succesvolle editie van de ADAC Sachsenring Classics. Het evenement met een combinatie van auto ’s en motoren aan de start blijkt een schot in de roos. De aanwezigheid van de Classic Kings, de legendes van de wegracesport, heeft hier een groot aandeel in gehad. Vanuit een enerverend en zonnig Sachsenring: “auf wiedersehen” en namens Ago: “grazie e arrivederci” oftewel bedankt en tot ziens. Ciao! Foto’s&tekst Johan de Vries.

Gianfranco Bonera op zijn eigen AMF Harley alle MV Agusta rijders

MV collectie

MV Agusta line up

Johnny Cecotto

29

Een warm welkom aan de nieuwe leden...

Elke vereniging bestaat uit leden, anders is er geen vereniging. Door hard werken van een groep mensen komen er regelmatig nieuwe leden bij. Uiteraard vallen er ook wel een paar af, maar dat is meestal door leeftijd, ziekte of overlijden, waardoor er geen motor meer gereden wordt.

A

ls voorzitter van de KJMV mag ik mijzelf prijzen met een goed stel bestuursleden die hun uiterste best doen om ons ledental op te krikken. Hoe verkrijgen we deze mensen?

Vaak komen deze mensen op beurzen in aanraking met onze vereniging en raken enthousiast om een onderdeel van ons idee, het Japanse erfgoed zo lang mogelijk rijdend te houden, te worden. Vanaf januari loopt het ook al aardig binnen met nieuwe leden en sinds het 1e nummer van 2017 zij er 45 nieuwe leden bij gekomen. Het is gelukt, door het bestuur, de geplande 200 voor eind van het jaar te halen!

Chris Ouwendijk is naast onze jongste clublid (20) ook nummer 200 geworden. Totaal zijn er nu 207 leden!

Peter van der Zon in PROMOTOR

Laast gewonnen clubleden: Abe Siesling Wiebo Brouwer M.J.A. Valent A.G. Klören Jaap Schulz (Gileramuseum) Tjalling Boonstra Piet van der Horst Jan Kostwinder Harm Ottenhoff René Smit Erik Blokzijl Hotze van der Zee Johan de Vries Chris Ouwendijk Gerrit Baank Rik Wesselius Ton Lameijer Peter Vermeulen

Lollum Groningen Velserbroek Utrecht Rijsenhout Leiden Rotterdam Nieuwerkerk a/d IJssel Amsterdam Den Helder Klijndijk Rijs Rolde Alkmaar Dieren Schagen Zaandam Gemert

www.kjmv.nl

Friesland Groningen Noord Holland Utrecht Noord Holland Noord Holland Zuid Holland Zuid Holland Noord Holland Noord Holland Drenthe Friesland Groningen Noord Holland Gelderland Noord Holland Noord Holland Noord Brabant

D

S

K

Dé club ván en vóór bezitters van Japanse klassiekers!

KJMV

Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging

Onderhoud, reparatie en restauratie van klassieke motorfietsen.

Uitgebreide sortering onderdelen, nieuw en gebruikt van klassieke Japanse motoren.

Geopend op: woensdag, donderdag, vrijdag en zaterdag.

Gerard Numeijer Molenveld 9 1777 HN Hippolytushoef T 0227 59 36 90 F 0227 59 34 72 M 06 25448565 e info@nubomotors.nl

www.nubomotors.nl 30

KAWASAKI tweetakten Ad 2 Op de hevel heb ik een naderingsschakelaar gemonteerd (foto-1), welke met lampje op het dashboard is verbonden (foto-4).

OLIEPOMP KAWASAKI H2 De oliepomp van de H2 heeft een aantal zwakke eigenschappen, welke tot grote problemen kunnen leiden.

1. bedieningskabel zit geborgd op de pomp door omgebogen lipje op de hevel; a. bij het afbreken zal de oliepomp terugvallen in stationaire opbrengst, dat zal onvoldoende zijn bij hogere toerentallen.

2. de oliepomp is geborgd op uiteinde krukas; a. bij het loslopen van de borgmoer zal de oliepomp terugvallen in stationaire opbrengst; dat zal onvoldoende zijn bij hogere toerentallen.

Ad 1 De borg-lip heb ik verwijderd en vervangen door aangesoldeerde (messing) vorkvormige borging met U-sleuf.

De kabel wordt erachter gehaakt, en kan op deze wijze snel worden verwijderd, maar nooit uit zichzelf loslaten.

Dit heb ik laten maken bij ’n zilversmid (foto-1+2+3).

foto 4

Bij stationair toerental brandt het lampje en bij gasgeven, wordt het palletje vrijgegeven en gaat het lampje uit.

Bij breken van de kabel of loslopen van de borgmoer, zal de hevel terugkeren in zijn onbelaste stationaire toerental en zal het lampje op het dashboard gaan branden.

Met vriendelijke groeten, Johan Ligthart Een wel heel speciaal model Kawasaki Dat het fameuse motorblok van de 3-cilinders vaak gebruikt werd voor specials, sprinters en dergelijke wisten we al, maar ook dat er ook geblazen Kawasaki’s met carburateurs aan de voorzijde op de weg zijn verschenen, getuigen onderstaande foto’s.

foto 1

foto 2

foto 3

31

KAWASAKI tweetakten Na het, helaas, beëindigen van de Kawasaki 2-3 cilinder club ben ik ook lid geworden van de KJMV. Wat een mooie gelegenheid is om de Kawasaki ervaringen te delen binnen de KJMVereniging. Hier volgt DEEL 2!

Thuisgekomen, mezelf bedacht en de buurman geregeld mét aanhanger. En voor f500,00 hadden we weer onderdelen geregeld. Het begon nu toch wel een beetje uit de hand te lopen... (van een van deze motoren is indertijd een special gemaakt) Stuurkuip, 4kante koplamp, kort zitje, expansies, dubbele schijf met harde remleidingen etc. De andere is gebruikt voor onderdelen.

Effe voorstellen Guido Eckes, 56, getrouwd, 2 dochters, woonachtig in het mooie Purmerend.

Ook nog op Zandvoort

In het eerste deel hadden we gelezen dat ik in september 1981 een Kawasaki driecilinder tweetakt 750 H2-A had gekocht, vervolgens had mijn broer eenzelfde 750 in het voorjaar van 1982 gekocht. Deze motor werd dagelijks ingezet, privé en woon werk. Wat resulteerde in de eerste drie jaar een gemiddelde van 20.000km p/jr!

Doordat je veel rijdt, ontmoet je ook veel mensen. Regelmatig krijg je dan de bekende opmerkingen te horen. Een van de opmerkingen, was de verkrijgbaarheid van onderdelen.

Ik kreeg het idee dat ik op een motor reed waar maar weinig meer van te krijgen was; nieuw nog leverbaar (?) en dan ook nog duur en tweedehands kapot of versleten.

De reactie was dat ik mijn oren en ogen openhield voor onderdelen…

gereden.

4. In de Telegraaf stond een H2’72 (blauw) voor f800,00.

Die kleur had ik nog niet. Zo te horen was die origineel en rijdend. Met een mooi verhaal gekocht, er was alleen geen kenteken bij… Dat lossen we thuis wel weer op. Het frame + kenteken van een vorige aankoop kon zodoende gebruikt worden (deze motor werd gedeeltelijk gerestaureerd, en met veel plezier vele km gereden (50.000km?). Helaas is die tijdens een vakantie in Frankrijk in 1987 gestolen!

1

Hierbij een verslag van een aantal aankopen door de jaren heen.

1. Een vriend zag bij van Zaane bromfietshandel in Zaandam nog een H2 te koop (medio okt ‘1981). Met als vermelding de laatste Kawasaki 750-3 cilinder tweetakt in Nederland!!! Gelijk rijdend erheen… het bord werd direct weg gehaald… en voor f250,00 had ik mijn 3e triple (H2-A, S1-A). De motor was niet compleet en de ontsteking en teller partij ontbraken. Zodoende reed mijn vriend op zijn Zündapp voor en sleepte mij op het fietspad naar Purmerend. Deze motor is uiteindelijk gerestaureerd, gereviseerd en nog in mijn bezit).

5. Ik had het idee gekregen om aan standaard wegrace te gaan doen. Zodoende werd de S1-A aangepast en van 350 cilinders voorzien voor wat meer snelheid. Dat was niet genoeg, ontdekte ik met de voorjaars trainingen op het Asser circuit. Dus werd er naar een 500 gekeken (Sportklasse A was standaard motoren tot 600cc). In Rotterdam kocht ik een 500 Mach III, met echt veel onderdelen, en heb hierop nog wat afgedongen… De 500 race-klaar gemaakt. Na één race weekend was dat ook weer over, ik kon op mezelf gaan wonen, dat vond ik toch wat belangrijker. Zodoende werd die 500 weer in onderdelen verkocht op het jaarlijkse treffen.

6. Vrienden werden 18 en hadden ook interesse in motorrijden gekregen. Één daarvan wilde een 500 Mach III. Dat bleek een goede koop te zijn, alleen er was nog een tweede 500 die tegelijkertijd gekocht moest worden. U raadt het al, doe mij die maar… Een aantal interessante dubbele onderdelen behouden. De motor werd aan een kennis verkocht. Die leek het wel wat. Uiteindelijk is de motor in onderdelen blijven liggen, de broer van dacht het klusje te klaren, maar zag er ook geen heil in, zodat uiteindelijk deze motor overgegaan is aan weer een vriend en die heeft deze motor weer origineel gemaakt en rijdt er nog steeds mee!

Heropbouw in 2e slaapkamer

2. De volgende aankoop werd, logisch, op zoek naar een teller partij en ontstekingsonderdelen.

Die werden gevonden bij de oud-H2 sprinter Hans Monnickendam. Die had een bananendoos vol en nog wat spul, verkocht!

3. Fabian zijn H2-A had een groen frame. Dat wilde hij zwart gemoffeld hebben, zodoende werd een frame van mij tijdelijk geleend. Alles weer gemonteerd, starten, geen vonk, cdi unit defect. Laat er net in blad ‘MOTOR’ een advertentie staan ‘cdi unit en nog meer te koop’. Afgesproken dat wij op de terugweg van de TT Assen even langs zouden komen. CDI unit kostte f100,00 dus gekocht. Hij had nog twee 750 incompleet in onderdelen liggen. Of ik interesse had? Dat werd toch wel veel…

32

7) Door de wegrace 500, zijn andere manier van rijden in vergelijking met de 750, smalle powerband en geluid, had dat interesse in de 500’s gewekt. Als 750 man, wilde ik dan wel een 500, maar dan alleen een van de eerste types, een ’69 of ’70.

Op bezoek bij clubleden in het oosten van het land, zag een clublid in een motorblad dat er zo’n 500 te koop stond in regio A’dam. Op de motor heen en gekocht. Hij was 100% origineel, alleen een krukaslager en zuiger moesten vervangen worden. Had nog een krukas liggen, dus binnen een week reed ik trots op een 500.

Heb hier vele ‘toertjes’ mee gereden. Wat heet toeren (Dijkentocht Ophemert) met zo’n piekerig ding. En buitenlandse bezoekjes, inmiddels staat de teller op 75000km.

Deze 500 heb ik nog in mijn bezit.

Buitenlandse trips Vanaf de eerste aankoop werd altijd overal naar toe gereden. Ook nu nog, alleen natuurlijk niet meer in de winter…

Of met écht slecht weer. Ze zijn er tenslotte om mee te rijden! 6 De 2-3 cilinder-club-NL had jaarlijks een afwisselend programma. Zo hebben we in groepsverband verschillende jaren Engelse, Duitse en Belgische treffens bezocht. De goede verstandhouding onderling zorgde ervoor dat, we ook buiten de club om, regelmatig op pad waren en niet alleen in Nederland.

Jaren later, 1991, hadden we het plan opgevat om met z’n drieën naar Corsica met de 3 cilinder te rijden. Wij, vriendin Thea (net haar rijbewijs gehaald) 500H1D en vriend Ben v.d. Lingen H2B. Zo zijn we Route Nationale door Frankrijk naar Corsica gereden. Op de terugweg hebben we de Bol d’or bezocht. Om diefstal te voorkomen hadden we de drie motoren aan mekaar vastgezet met meerdere sloten en om herkenning te voorkomen een grote doek over de motoren heen gelegd. De reis (4.000km) was goed verlopen, alleen een koplamp vervangen, natuurlijk wat rustig gereden…

Dit is zomaar een opsomming van een paar aankopen door de jaren ‘80 heen. De garage stond op gegeven moment zo vol, dat voor onderhoud of opbouwen een aantal motoren naar buiten gereden moest worden. De garage was vaak het trefpunt voor de buurt. 4 Sleutelen De uitdaging werd om de niet rijdende gekochte motoren dezelfde dag of binnen een week te laten rijden (vroeger had je veel vrije tijd). Zodoende waren we bijna dagelijks bezig. Tevens was het een leuk tijdverdrijf om de vele motoren zo compleet mogelijk op te bouwen en meerdere rijdend te maken. Of uitwisselen van onderdelen om te zien wat de invloed hierop was. Te denken aan uitlaten, carburateurs, sproeier bezetting, schokbrekers, remmen etc.

Een tip van een clublid bracht aan het licht dat er ruimte/ speling zat op de achterbrugas/frame. Maar ook balhoofdpen en kogellager cups. Zodat bij Monné in Zaandam die achterbrugas en balhoofdpen werden hard verchroomd.

Een ander tip stond in het werkplaatshandboek van Glenn.

Je versnellingsbak uit-shimmen. Doel minder speling bij de versnellingsbak tandwielen. Behoud van de tandwielen en beter schakelen (mits schakelpook en hefboommechanisme in goede staat zijn).

1981. Op de terugweg

Dit tripje was zo goed bevallen, dat we in 1993 het nóg een keer hebben gedaan. Door Duitsland, Oostenrijk, naar Italië en daar Venetië en Pisa bezocht. Daar de overtocht genomen naar Corsica. De terugweg weekendje de Bol d’or, door Frankrijk weer naar huis. Onderweg via Strassbourg, omdat daar toentertijd een dealer met heel veel 3 cilinder onderdelen was...

In 1995 zijn Ben en ik (de beide dames gingen met het vliegtuig) nog een keer op de motor naar Corsica geweest. Toen werd de 100.000km gepasseerd.T Elke reis door Europa kregen we veel positieve reacties op de triples.

Betrouwbaarheid Wanneer je veel rijdt kan er ook wat gebeuren. De ongemakken die ik zelf heb meegemaakt met de meerdere triples de afgelopen 37jr zijn: • De eerste 750H2-A; 2x een loslopend voortandwiel, gelukkig op tijd gemerkt!

• Een schakelwals die brak met schakelen van 2 naar 3, een mooie dikke streep getrokken, ik bleef gelukkig overeind.

• Afgescheurde kentekenplaten 3/4x(?). Gescheurde uitlaten, en afgescheurde bochten bij uitlaatflens.

• Bouten die lostrilden. Linker zijdeksel verloren.

• Met een 750 een warmloper,c tegen beter weten in toch op top willen rijden met een armer afgestelde motor. Op 2 cilinders rijdend thuis gekomen.

Verbruik Met de eerste gezamenlijk buitenlandse ritjes werd onderling op het benzineverbruik gelet. Zo kwamen we erachter, wanneer je constant rustig rijd, zuiniger werd gereden.

Zeker voor degene die in de slipstream en een beetje licht voorover gebogen gingen zitten. De scores varieerde van 1:16 tot 1:20! Ja echt!! De verklaring is dat bij die snelheden en licht voorover weinig gas hoeft te geven, je rijdt dan op een streepje gas (mijn record is 282 km op een 17ltr tank, wilde 300km halen, maar durfde niet langer, 1,9 ltr over…).

Daar staat tegenover 1:7, met duo volgas, dus 200+.

33

KAWASAKI H2 40 jaar

• Met de 500H1, de koolborstelplaat op de stator ‘vast’ slaan zodat de accu weer opgeladen werd. Zonder voldoende spanning geen vonk...

• Gescheurde middelste uitlaat.

• Draden die zorgen voor de laadstroom van de accu die breken op een bijna niet bereikbare plaats onderweg en dan sta je stil. Draden worden hard en zijn niet meer flexibel.

• Weleens stil gestaan zonder benzine…..

• Een gebroken naaldlager kooi van het bigend, dan is het wachten op de Wegenwacht…b • Met een andere 500H1, stator na 40jr (mag het!) vervangen, ook geen spanning. Thuis gebracht.

Wordt vervolgd, Guido Eckes

In 2012 werd het 40jarig bestaan van de Kawasaki H2 gevierd.

In Montlhery (F) werd dat groots gevierd op en nabij het circuit.

Het Franse motorblad ’Moto Legende’ had de voorzijde van hun blad destijds uitvergroot en stond aan het begin van het rennerskwartier.

Wordt vervolgd, Guido Eckes

Oldtimer Tweewielerbeurs Eurohal van der Valk te Zuidbroek 24 februari 2018 Burgemeester Omtaweg 4 Zuidbroek

Grootse Oldtimerbeurs In het Autotron te Rosmalen 13 en 14 januari 2018 Graafsebaan 133 5248NL Rosmalen

Zijn vrouw stond hem niet toe zijn fiets in de woonkamer te zetten. Dus meneer Schlosser heeft 4.000 uur besteed aan het opnieuw opbouwen van zijn Yamaha FZR 600R Aral Cup. 1: 1 in hout! Ongelofelijk de moeite en het vakmanschap!

Het bestuur wenst alle leden hele fijne feestdagen en een gezond 2018!

34

Sommige dingen in het leven zijn niet zo moeilijk te krijgen.

KOPLAMP

ZIJPANEEL

VOORVORK

KRUKAS

VOORBAND

MEER DAN 4.100.000 ONDERDELEN OP VOORRAAD VOOR JOUW GROTE LIEFDE! MAKKELIJK, BETROUWBAAR EN PROFESSIONEEL.

WWW.CMSNL.COM

PARTS FOR A BETTER RIDE 35

KAWASAKI tweetakten Vrienden van de KAWASAKI2-3CILINDERCLUB Nederland Het was al weer een jaar geleden dat Johan en ik de bestuurstaken van de KAWASAKI2-3CILINDERCLUB terug gaven aan de leden. Na een goede discussie over het voort bestaan van de club en gezien het feit dat er geen vrijwilligers waren om ons op te volgen werd er besloten om het voortbestaan van de vereniging te beeindigen. Op deze bijeenkomst was Peter van der Zon (voorzitter van de KJMV) aanwezig. Hij kwam met het voorstel om de club niet verloren te laten gaan en ons aan te sluiten bij de KJMV. In het clubblad zou een apart katern voor ons beschikbaar zijn. Vele leden hebben deze stap ondertussen al gemaakt. Verder werd besloten om als liefhebbers/vriendengroep van de Kawasaki’s2-3 cilinders nog een paar keer per jaar bijeen te komen.

Ook heeft deze cilinderkop een verbeterde squish waardoor de compressie verlaagd wordt. SSO MOTORRADTEILE heeft ook een droge koppeling in zijn programma die is opgebouwd uit diverse Ducati onderdelen. Verder kwam ook de ontwikkelingen die Ralf Schipmann had gedaan de laatste tijd ter tafel. Hij presenteerde o.a. ook een verbeterde cilinderkop en een lock up koppeling voor de 500 en 750. Hiervoor heeft hij in Duitsland een patent gekregen! En volgens FB gaan ze als warme broodjes. e Ondertussen kon op het grote scherm de laatste MOTOGPwedstrijd van dit jaar gevolgd worden en was er een diapresentatie van KAWASAKI motorfietsen (en hun voorlopers); dit was erg apart. Leo had zijn laptop aangesloten op het grote scherm, zodat iedereen kon zien wat hij aan foto- en filmmateriaal door de jaren heen had verzameld.

Voor volgend jaar staat in ieder geval een één daags treffen bij Nol op de rol. Nadere informatie volgt nog (kijk op de Site-kalender hiervoor). De bijeenkomst was erg gezellig en het was leuk om iedereen weer te zien en te spreken.

Afgelopen 12 november was de eerste bijeenkomst bij Kawasaki dealer NOL BIKKER te Noordeloos. Het was mooi om te zien dat vele ex-leden de moeite hadden genomen om hierbij aanwezig te zijn. Ook mooi was om te horen dat iedereen nog steeds enthousiast met zijn motor(en) bezig is.

Leo Molenaar had bijvoorbeeld een nagemaakte cilinderkop voor een 750 door SSO MOTORRADTEILE meegenomen die beter bestand moet zijn tegen eventuele scheuren (iets voor een artikel in KJMV-KONTAKT?, Redactie).

Dank aan iedereen voor hun komst en bijzonder dank natuurlijk aan NOL BIKKER voor het faciliteren van deze bijeenkomst. Groet, Fabian Eckes

36

KAWASAKI presentatiedag Soesterberg KAWASAKI NIEUWS SHOW 2017 Op 25 en 26 november presenteerde Kawasaki Benelux de nieuwe 2018 modellen op een prachtige locatie voor techneuten; namelijk het Nationaal Militair Museum welke een aantal jaar geleden nieuw is gebouwd op het terrein van voormalige luchtmachtbasis Soesterberg.

Volgens zeggen heeft Kawasaki de prijs nog redelijk gunstig kunnen houden in NL en België. Zeker in vergelijk met de concurrentie van Honda CB1100, Triumph Bonnie,of BMW NineT. Tijdens het event ging er ook veel aandacht uit naar de klassieke Kawasaki’s van het museum Z Street uit de private verzameling van ‘Kawafiel’ Ton van Schaik. Hij had werkelijk een prachtige mix meegenomen van jaren ‘60 en ‘70 modellen. De W1, H1, H2, Z750, Z1, Z1000, Z1R en Z1R Turbo stonden te pronken tussen de straaljagers en tanks wat het geheel een memorabel tintje gaf A

D

e speciale aandacht voor ons Japanse klassieker fans ging uit naar de Z900RS. Een retromodel gebaseerd op de legendarische Z1 Z900 uit 1973. Vorig jaar kwam Kawasaki uit met een Z900 in ‘Sugomi‘ stijl en is heel futuristisch. Het is duidelijk dat deze meer voor de wat jongere Kawasaki fans is gemaakt en was vorig jaar mede vanwege de prijs van net geen 10.000 euro een verkoop knaller in NL. De originele Kawa’s Z1/Z900 uit 1973 doen in perfecte staat trouwens al prijzen van 20.000 euro !

Heel bijzonder was ook de zeer zeldzame Z750 Z2 een Z1 model met 750cc die maar in een paar landen is geleverd!

Tevens had Kawasaki o.a. de nieuwe H2 SX meegenomen; een model met compressor en dik 200 pk en koffers... eigenlijk absurd maar ook weer niet omdat het een zeer goed controleerbaar snel geheel is.

De Z900RS roept veel verschillende meningen en gevoelens op onder de wat oudere motormannen die de opkomst van de iconische Z900 Superbike begin jaren 70 hebben meegemaakt. Over het algemeen was de indruk erg positief, en zelf ben ik ook van mening dat men een geslaagde mix van modern en retro heeft weten neer te zetten. Een beetje jammer is het gemis van duo schokbrekers maar Kawasaki wou niet teveel concessies doen en gewoon een goed sturende moderne fiets met een retro sausje neer zetten. Het geheel is keurig voor elkaar, en de eerste testen wijzen uit dat de rijeigenschappen fantastisch zijn. De prijs is met 13.000 euro wel een stuk hoger dan de ‘gewone’ Z900 maar daar krijgt men wel een betere afwerking qua materialen voor met o.a. een instelbare USD voorvork met radiale remmen.

Het is goed om te zien dat deze actieve importeur de moeite neemt om zijn nieuwe modellen nu al te presenteren in plaats van te wachten tot de geijkte Utrecht beurs. Na de shows van de Eicma in Milaan en NEC in Birmingham stonden de modellen dus nu al in NL te pronken.Tijdens de Utrecht motorbeurs staan ze al in de showroom en is er van ‘primeurs’ al geen sprake meer… Wilco Vonk

37

COK VAN DEN HEUVEL Onderdelen gebruikt, NOS, nieuw. Reparatie brommers en...

Bridgestone Honda Kawasaki Lilac Suzuki Yamaha 1959 tot nu.

Bewerkingen: van ‘gewoon onderhoud’ tot revisie, schadeafwikkeling en schadeherstel tot restauratie. Ook werken we aan klassieke racers.

Wij zijn ook de makers van Motor Revue, dat blad met die eigenwijze mix van klassiek en modern, met die mooie grote kleurenfoto’s.

Nieuw adres: Gelukkig kan er nu dus écht gemeld worden dat ons nieuwe pand aan de Bellstraat er weer staat!

Wij zullen hier weer gewoon verder gaan met reparaties en restauraties!

Ons adres is: Bellstraat 3a, 4004 JN Tiel

www.chclassics.nl

Direct mailen: info@chclassics.nl, dat werkt het best als iets op de site (nog) niet te vinden is. En er is nog altijd de telefoon: 0344 61 45 45 of 06 39494122.

Open: di – za 10.00 tot 17.00 uur (do tot 21.00)

www.pietparts.nl Pietparts heeft een steeds wisselende voorraad van nieuwe Japanse onderdelen vanaf bouwjaar 1965, alle onderdelen kunt u vinden op de website :

Tevens inkoop van alle soorten nieuwe onderdelen

Peter Janssen tel. 06-25411838 E-mail: info@pietparts.nl

38

Frank Lemstra M O T O R E N

Dubbele Buurt 24, 1521 DC Wormerveer

â&#x153;&#x2020; 075 621 02 42

39