KJMV-KONTAKT 4-2019

Pagina 27

Pagina 8

Pagina 30

INHOUD

COLOFON

KONTAKT december 2019

Voorzitter Peter van der Zon voorzitter@kjmv.nl 06 81501492 Secretaris Benedetto Mascini secretaris@kjmv.nl 06 10461980 Penningmeester/ledenadministratie Wiebe Eenling penningmeester@kjmv.nl 0594 612047/614320 of 06 21853400 Webmaster Lars Holm webmaster@kjmv.nl 06 27618159 Public Relations vacature Redactie (tijdelijk) Peter van der Zon redactie@kjmv.nl 06 81501492

Voorblad: Lilian Breevaart op haar Honda CB750K1 Colofon Beste mensen Column Ernst Hagen Contributie 2020 Gersloot-weekend 2019...

KJMV-clubdag 10 november in De Rijp Beurzen...

NVT Woerden - Nieuwjaarsgroet Martien Jimmink goes Dakar...

Benzine perikelen en het E10 verhaal...

Mister Yamaha restaureert... deel 13 Middenpagina: Marcel Ankoné in het zonnetje...

In de schaduw van een wereldkampioen (4) Lek&Graafstroom-rit 2019...

Laura voelt zich verbonden...

Nieuwe leden Mij herinneringen aan Gerrit Wolsink Op bezoek bij mijn held, Gerrit Wolsink Van Japan naar Nederland op de Honda CB350E (5) Nieuwspagina...

Activiteitenkalender 2020 Kawasaki nieuws kawasaki clubdag bij Nol Bikker

1 2 3 4 5 6 8 12 13 14 16 17 20 22 24 25 26 27 29 30 33 35 37 38

Kopij inleveren vóór 5 maart 2020.

KJMV-KONTAKT 1-2010 komt half maart uit.

Algemeen bestuurslid Loek Touw 06 10388235

DENK OM HET BETALEN van uw contributie!

Het bestuur beveelt u de ALV aan!

Activiteiten Noord: Wiebe Eenling Noord-Holland: Klaas Poutsma Midden en Zuid: Frits Smink

06 21853400 06 45065355 06 20399831

Redactieleden Peter van der Zon, Frits Smink Fotografie Carlo Mascini, Peter van der Zon

WOESTHOFF Used parts & motorcycles in- en verkoop gebruikte motoren en onderdelen

Druk Editoo Arnhem Lidmaatschap De kosten van het KJMV-lidmaatschap bedragen: € 30,00 per kalenderjaar met girokaart € 27,00 per kalenderjaar bij automatische incasso Bankrekening Rabobank nr.: NL83RABO0117062332 t.n.v. KJMV Informatie info@kjmv.nl

www.kjmv.nl opgericht in 1987

KJMV.nl Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging

Joost Woesthoff Hazenberg 16 6971 LC Brummen

Tel.: 0575 56 00 15 Fax.: 0575 56 03 42 Mobiel: 06 53332181 www.woesthoff.nl

Beste mensen...

I

n de donkere dagen na Sinterklaas zit ik op zolder voor mijn beeldscherm te luisteren naar de storm die raast om ons huis. Inspiratie opdoen om deze pagina weer gevuld te krijgen.

Onze KJMV-clubdag kan ik als zeer geslaagd beschouwen, gezien de vele reacties op die dag en ook daarna. De druk is even van de ketel, maar ik moest spoorslags aan het laatste clubblad werken van dit jaar. En dat is gelukt tot nu toe. Nog een paar correcties uitvoeren die Frits Smink mij toegezonden heeft. Bedankt Frits voor je hulp.

En wat nu in 2020. Ik heb het bestuur een item voorgelegd en in januari gaan we hierover vergaderen. Ik kan u al wel verklappen wat mijn voorstel is: alle Japanse motoren van de 50 en 60er jaren. Het maakt niet uit in welke uitvoering.

Daarnaast hopen we een eregalerij bij elkaar te krijgen van Honda RC racemachines. Wellicht heeft u nog betere ideeën?

Ons clublid Martien Jimmink start in januari voor de tweede maal de Dakar rally, deze keer in Saudi Arabië. Met zijn 59 jaar is dit geen geringe prestatie. Hij heeft toegezegd om tijdens de ALV te komen spreken over zijn avonturen tijdens de Dakar. Wij hopen dan weer veel clubleden aan te treffen in museumhotel ‘De Rijper Eilanden’ in De Rijp.

Even iets over de Algemene Leden Vergadering op zondag 29 maart. In mijn vorig stukje van KJMV-KONTAKT3-2019 heb ik reeds aangekondigd dat wij hulp nodig hebben bij de beurzen in Noord-Holland (u leest de oproep hieronder).

Daarnaast zijn wij op zoek naar een plek waar we het materiaal voor de clubstand in Den Helder en Venhuizen kunnen opslaan. Nu ligt dat bij mij, maar het is beter dat de beursorganisator zorgt voor het standmateriaal. Graag reacties naar mij zodat we het tijdens de ALV kunnen regelen.

IK VERTROUW OP JULLIE!!

De activiteiten-kalender is redelijk goed gevuld, maar we missen nog wat data en het zou fijn zijn als we deze spoedig krijgen zodat we deze op onze site direct kunnen vermelden.

U vindt op de betreffende pagina al een mooie lijst van die activiteiten. Eén van die activiteiten is het organiseren van de “Kabouterrit’ (voor motoren tot 200 cc). De heren uit de Zaanstreek hebben dit al een paar jaar gedaan, maar zij vinden het prima als er nu iemand opstaat die dit ergens anders in het land zou willen organiseren. Wie meldt zich? U kunt ook verder in het blad lezen dat Jappie van Veen een Suzuki GSXR lustrum gaat vieren en bij Nol Bikker komt een Internationaal Kawasaki 2-takt weekend. Nol heeft al aangegeven dat hij het leuk zou vinden om een keer een KJMV-weekend te houden op zijn terrein. Wie voelt zich geroepen om daarover na te denken en hiervoor stappen te ondernemen?

We zijn een gezonde club, maar dat willen we ook zo houden. Zou u a.u.b. zo spoedig mogelijk uw contributie willen overmaken? Bij de leden die een machtiging hebben gegeven zal medio februari de contributie afgeschreven worden.

Zoals jullie inmiddels wel weten is mijn Honda Goldwingzijspan project in de afrondende fase. Ik heb er al mee gereden (helaas door het slechte weer niet al te veel) en Freek Oudendijk zal deze winter het spuitwerk (zwart met goud) voor zijn rekening nemen. En daarna kan ik mijn Honda CB900 Custom eens onderhanden nemen.

Als u dit leest is het waarschijnlijk nog geen kerst (of net geweest), maar ik wil u toch hierbij hele fijne feestdagen toewensen en een fijn, gezond motorjaar 2020, waarin ik u bij welke activiteit dan ook hoop te begroeten. Een nieuw jaar met nieuwe ideeën waarbij we er met elkaar een plezierig motorjaar van gaan maken. Ik heb er zin in...

Het bestuur wenst alle leden met gezondheidsproblemen van harte beterschap toe!

Ik wens u weer veel leesplezier..., Peter van der Zon

OPROEP - OPROEP - OPROEP - OPROEP - OPROEP - OPROEP Voor de beurzen in Venhuizen en Den Helder zoeken wij een beurs-coördinator!

Klaas Poutsma heeft dit vele jaren gedaan en stopt er nu mee.

Hij helpt de nieuwe man/vrouw in 2020 hiermee.

Wie meldt zich!

COLUMN Morrie luitjes…, krimpen…

Bij het opruimen van motorfietsen en onderdelen is er de afgelopen maanden erg veel door mijn handen gegaan…, maar vooral ook door mijn hoofd. Veel heeft natuurlijk te maken met de ziekte waarmee ik afgelopen jaar mocht kennismaken… Of, om met John Lennon te spreken: ‘Het leven is datgene wat je overkomt.., terwijl je bezig bent andere plannen te maken..’ Tijd.., heel veel tijd kreeg ik om over dingen weer eens goed na te denken…

Na vijftig jaar verzamelen vielen er zo’n tien jaar terug al wat kwartjes, maar nu regende het… Materiële overvloed kan een fase zijn om te doorlopen, daarna moeten we het misschien een keer loslaten. In mijn specifieke geval is het bovendien beter wat minder te doen.., maar met wellicht wat meer diepgang. Edoch: Veel zaken uit het verleden roepen nu eenmaal herinneringen op. Dat maakt het niet altijd makkelijk dingen daadwerkelijk op te ruimen. Met de onderdelen valt dat wel mee, met complete motoren wordt dat anders… Enkele jaren geleden heb ik de Honda CB92 Benly verkocht… Dat maakte het nu makkelijk nog wat onderdelen hiervan weg te doen. Lastig daarentegen werd het weer toen ik de dvd van de kaboutertoer uit 1994 tegenkwam.., een onvolprezen meesterstukje, door Johan Lienos vervaardigd, achter op de motor van Frans Forrer…

Prachtig..! Natuurlijk deze film weer eens gedraaid, waarbij je merkt dat de tijd niet stilstaat. Niels rijdt daar nog, met Tine achterop en Benly ‘connaisseur’ Philip Polack…

Mijn oudste zoon Merijn had ooit een Honda Dax, welke bij mij in de verzameling belandde. Ik dacht: ‘Och, dit fietsje moet ook maar weg..!’ Merijn vond van niet… Ook zijn zestien jaar geleden gebouwde CB350F café-racer kwam in beeld… Dat vond ik zélf nu weer zonde.., bovendien heb ik met dit motortje nog nimmer een kroeg bezocht… Beide fietsjes blijven dus nog maar even.

Toch is er ook wel best veel verkocht: Een vijftal motoren en een brommertje en wellicht volgen er nog wel een paar.

De ‘open dag’ is inmiddels achter de rug en de belangstelling was niet onaardig. Ik schat toch zo’n mens of veertig..

De verkoop van spullen viel wat tegen, maar het was wel een heel gezellige boel..! Met dank aan familie en vrienden voor hun inzet..!

De komende maanden hoop ik verder te herstellen en mij te realiseren dat de drang naar bezit de ontkenning van vrijheid en geluk is… Desalniettemin zijn er toch ook evengoed weer plannen om op de racer te kruipen… Die apparaten heb ik nu eenmaal staan en het spelen ermee op een circuit geeft mij nu eenmaal toch meer voldoening dan het teuten op de openbare weg… De eerste race op Croix (Fr.) is wellicht nog te vroeg, maar in Hengelo en Assen wil ik wel weer meedoen en geldt dus ook hier het motto dat in matigheid evenveel bevrediging zit als in overvloed…

Ernst Hagen

• Levering van nieuwe en gebruikte onderdelen met niet goed, geld terug garantie!

• Duizenden onderdelen voor alle oldtimer Suzuki’s 2 en 4 takt.

• Verder kun je bij ons terecht voor krukas revisie, boren/honen.

• Een kleine selectie rijdende motoren.

Bezoek onze website voor de zéér uitgebreide actuele voorraad onderdelen: www.classicsuzukiparts.nl Natuurlijk kunt u ons ook bezoeken, de koffie staat altijd klaar. Maar maak wel even een afspraak a.u.b.!

Marcel en Wendeline Vlaandere De Marne 136b - 8701 MC Bolsward 06 41484547 sales@classicsuzukiparts.nl

SPECIALIST IN CLASSIC SUZUKI’S

KJMV Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging

Betreft: contributie

december 201

Beste clubleden, Hieronder ziet u de acceptgirokaart als voorbeeld voor het betalen van uw contributie 20

.

Wij hopen dat u zo spoedig mogelijk deze contributie aan ons overmaakt zodat wij onze vereniging gezond kunnen voortzetten in het nieuwe jaar.

Als u de contributie wilt betalen via internetbankieren is dat natuurlijk ook mogelijk en voor ons nog sneller.

Wilt u ons een machtiging geven voor het innen van de contributie? Download dan via onze site dit document en stuur het op naar de penningmeester. Zo maakt u het ons en uzelf makkelijker en kunt u het niet vergeten.

Want bij niet betalen van uw contributie krijgt u ook géén KJMV-KONTAKT in de brievenbus!

Met vriendelijke groet, Wiebe Eenling, penningmeester KJMV

Penningmeester KJMV: Wiebe Eenling - Eiber 1, 1861 HL Grootegast - penningmeester@kjmv.nl www.kjmv.nl - Aangesloten bij de FEHAC - K.v.K. nr. 40637567 - Bankrelatie: Rabobank NL83RABO0117062332

deze strook niet meezenden

contributie 20 Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging

Acceptgiro over te schrijven

30

30

00

ct

van bankrekening (IBAN)

ct

euro

euro

formulier met blauwe of zwarte inkt invullen bij betaling uw IBAN invullen

00

zijn alle rode rubrieken ingevuld?

van/door

Contributie 20 Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging

VOORBEELD NIET GEBRUIKEN!!

naam adres plaats

op rekening

NL83RABO0117062332 KJMV; Eiber 1 9861 HL Grootegast

op rekening

NL83RABO0117062332

S9999

van

Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging Eiber 1, 9861 HL Grootegast

© Acceptgiro B.V.

nadruk verboden

X

X voor gebruiksaanwijzing z.o.z.

handtekening

betalingskenmerk

contributie 20

de ruimte hieronder niet beschrijven

euro

ct X

D999

niet vouwen

BIC

naar IBAN

X

+ 30,00< Rabobank+ NL83RABO0117062332+ 17>

code

Gerslootweekend en Frieslandrit-2019

Als vanouds is er aan het begin van september het Gerslootweekend. Op de vrijdag druppelden reeds een aantal clubleden binnen, waaronder ook ik op mijn Honda CB900Custom.

Ank en Wytze verwelkomden ons op het campingterrein van de Vasthihoeve. Wytze en ik gingen op pad naar Gorredijk om boodschappen te doen en pizza’s te halen.

Omdat we er wel aan toe waren om onze maag te vullen en we zin hadden in een lekker visje, streken we neer op het terras van een restaurant met uitzicht op de haven. Lekker...

N

adat de tentjes waren opgezet was het tijd voor de inwendige mens. Er werd pizza geknipt en bier en andere drank geconsumeerd. We hadden heel het weekend geluk met het weer, ‘s nachts was het wat fris maar niemand klaagde daar verder over.

Wiebe Eenling had zijn kleinzoon mee en hij mocht op de Goldwing achterop. Glunderend keek hij in het rond...

De terugtocht was al weer even mooi als de heenreis en Klaas had iedereen verrast door plekjes uit te kiezen die wij nog niet kenden. Een drankje en lekker ijs nuttigen zo maar aan een mooi meer was super.

Bij terugkomst op de camping had Ank weer de Indische buffettafel geregeld (waarvoor dank) en konden we gezellig met elkaar eten en met een biertje napraten.

De zaterdag was met veel zon aangebroken: de ‘Frieslandrit’ kon beginnen. Andere leden kwamen ons verblijden met hun aanwezigheid. Gerard Beuzekom en Henk op de Weegh bleven op de camping en bewaakten het kamp. Onder toeziend oog van Ank vertrokken we van de camping. Deze keer had Klaas het voornemen om maar eens naar Lauwersmeer te gaan en hij had hiervoor een mooie tocht uitgezet. Wat was dat fijn om met dit mooie weer over die kleine weggetjes en via mooie dorpjes uiteindelijk de Waddenkust te bereiken.

Het was alweer zondag. Het gezamenlijk ontbijten gaf gezelligheid en er werd nog veel gelachen en nagepraat totdat Wiebe er weer aan kwam voor de bestuursvergadering.

De rest was nog bezig met wat ochtendpraat en pakte de spullen in. Het zonovergoten weekend was weer voorbij. Iedereen ging huiswaarts. We dankten onze gastheer en gastvrouw en zeiden de rest van de leden gedag.

Zullen we afspreken dat we volgend jaar met méér leden aanwezig zijn?

Tot de volgende keer! Groeten, Peter van der Zon

Rezelman RVS • Roestvrijstaal & Aluminium Gentlemen’s bikes • Constructies • Reparaties

+31 (0)72 515 82 26 • Berenkoog 78 1822BZ, Alkmaar • info@rezelman-rvs.com

KJMV-clubdag in De Rijp weer daverend succes!

50 jaar

Honda CB750 - Kawasaki 500H1 - Suzuki T/GT500 - Yamaha XS650 Op het affiche van de clubdag stond

Merken en types al 50 jaar een begrip

H

et bestuur van de KJMV had ook deze editie weer alles uit de kast getrokken om een mooie gevarieerde tentoonstelling samen te stellen.

Als thema had de show deze keer een viertal jubilerende motor merken en specifiek jubilerende types van deze merken.

Het ging om de Honda CB750, de Kawasaki 500 H1 , de Yamaha XS1 en om de Suzuki T500. Al deze types bestonden 50 jaar in 2019 en van al deze merken was een aantal motoren in werkelijk nieuw staat op de show aanwezig.

Van de Honda CB750 was zelfs de oudste motor van dit type in Europa op deze show in de Rijp te bewonderen.

Paul en Bas Kuiphuis konden er alles over vertellen.

duidelijk vermeld waar het die mooie zondag in november om zou draaien. Een show van ongeveer 70 klassieke Japanse motoren van de vier grote merken uit het land van de rijzende zon. En uit het land van die andere Zon, Peter van der, om precies te zijn.

Welkom allemaal op deze speciale locatie Zoals we gewend zijn opent de voorzitter van de KJMV de dag met een toespraak. In zijn toespraak sprak Peter van der Zon zijn dank uit richting alle mensen die op wat voor manier dan ook hadden meegewerkt om deze dag mogelijk te maken. Natuurlijk daarbij een speciaal woord van dank aan de motor eigenaren die uit werkelijk het hele land naar de Rijp waren afgereisd om hun pronkstuk te laten schitteren.

Als eerte haalde Peter de beide eigenaren, Mart Leek en steun en toeverlaat Lucy naar voren om hen te bedanken voor hun gastvrijheid in dit curieus hotel. Het lijkt wel een museum-hotel.

De club kan al jarenlang in de grote zaal haar jaarlijkse clubdagen en de Algemene Ledenvergadering houden.

HONDA CB750 SOHC

Ernst Hagen vertelde de aanwezigen in het kort zijn situatie en nodigde vervolgens iedereen uit om op zaterdag 30 november allemaal in Schagen te komen om zijn voorraad onderdelen iets te laten inkrimpen. Hij is gestopt met zijn bedrijf en gaat hobbymatig verder-

Nol Bikker (wie anders) zorgde samen met een aantal andere mensen voor een mooi rijtje Kawasaki‘s. Van elk jaar was er één examplaar aanwezig!

Jappie van Veen sprak als afgevaardigde van de FEHAC en uitte onder meer zijn zorg over het invoeren van de E10 benzine. Zijn advies was om dit niet te gaan gebruiken!

Marcel Ankoné

Als laatste werd Marcel Ankoné gevraagd naar voren te komen. Marcel Ankoné, één van de grote ‘Motorsport mannen pur sang’ werd o.a. bedankt voor zijn prestaties op de circuits tijdens zijn actieve race carrière.

Vroeger werd veel gesproken over de grote drie maar in feite ging het om de grote vier. Zijn inzet en rijkunst bij de classic evenementen.

Marcel is bekend in binnen en buitenland. Van Dijon naar Tubbergen en van de Sachsenring naar Eext.

Daarnaast voor zijn activiteiten voor de KJMV in het bijzonder; menig keer nam Marcel zijn race motoren mee naar een clubdag. Een man met een mooie race carrière, een man ook met een grote schare bewonderaars bij de classic evenementen maar vooral een man met een open en vriendelijke houding richting zijn mede motorsport enthousiastelingen.

Daarnaast waren onder andere ook Wim en Ate Louwes uit het hoge Groningerland die met de speciale Suzuki T500 van Bert Oosterhuis en een werkelijk prachtige Suzuki T500 wegmotor naar de Rijper Eilanden waren afgereisd.

MARCEL BEDANKT EN HET GA JE GOED...

Kijken en bijpraten Na de openingswoorden van Peter gingen alle aanwezigen de zaal in om al het moois in zich op te nemen en om een praatje te maken met die collega motorman. Al met al weer een geslaagde dag waar het bestuur met trots op terug kan kijken. Het was de lange autorit vanuit het Drentse meer dan waard, na een hele middag motorpraat ging het in de autorit huiswaarts ook over bijna niks anders dan motoren met dank aan de KJMV. Groeten Johan de Vries.

Foto’s: Carlo Mascini en Johan de Vries

KJMV-Oldtimerbeurzen De beurs-coördinatoren, Frits Smink, Klaas Poutsma en onze penningmeester Wiebe Eenling, zijn druk in de weer om elk jaar onze club te presenteren op de diverse beurzen in ons land. Natuurlijk zijn er meer van dit soort evenementen, maar het is voor hen al een hele klus om op de bestaande beurzen standbemanning én genoeg motoren te krijgen.

Klaas Poutsma heeft al te kennen gegeven dat hij in 2020 stopt met zijn werk hiervoor. WIE MELDT ZICH...?

I

n oktober was er weer in Leek een Oldtimerbeurs, waar Wiebe moeite had om motoren en standbemanning bij elkaar te krijgen. Daar het steeds lastiger voor hem wordt, heeft hij aangegeven deze beurs volgend jaar niet meer te willen organiseren. Het zal dan alleen in het voorjaar gaan plaatsvinden. En dat zou toch jammer zijn.

Na onze KJMV-clubdag op zondag 10 november is in de Flowerdome te Eelde wederom een Oldtimer-manifestatie.

Hiervan het relaas van Jan Meertens: de stand was keurig ingericht door Loek Touw waardoor de bezoekers ruim om de motoren heen konden lopen. Op de zaterdag stonden we er met 5 personen was een prima standbemanning was.

Zo konden we zelf ook nog wat van de beurs bekijken. De dag begon rustig maar tegen koffietijd kwam het op gang met een grote hoeveelheid bezoekers. Bij vlagen hebben we dat geweten; een hoop interesse bij de motoren en een hoop vragen, vooral bij motor met automaat. Gelukkig was de eigenaar er ook de gehele dag en was aan de eind van de dag moe om de gehele dag vragen en uitleg te geven. Ik vond het een geslaagde dag en zeker voor KJMV. Groet Jan Meertens

Op 23 en 24 november 2019 stonden de Tuinmarkthallen in Boekel weer boordenvol met alles wat te maken heeft met oldtimer fietsen, brom- en motorfietsen en onderdelen.

In de hallen zag ik, samen met maat René, ‘oude vrienden’ zoals Zundapp, Kreidler, Puch en Solex, maar ook andere klassiekers en opknappers.

Er stond oa een strakke Honda CB 500T uit 1975 met maar 16.000 km op de teller voor €3.250,00 Sinds ik in het zuiden woon heb ik inmiddels al een paar Classic Events bezocht, maar ‘Boekel’ maakte op mij en René een prima indruk, prima catering en normale prijzen. Hier ga ik volgend jaar weer ‘neuzen’!

Groet Anthony Lennarts

In het weekend van 14-15 december is er traditie getrouw de Central Classics te Houten. Deze keer stonden wij met de XS650-Club die dan ook een paar Yamaha’s toonden naast de Kawasaki van Frits Smink. In het volgend blad hier meer over!

Zaterdag 11 en zondag 12 januari 2020 vindt er in het Autotron te Rosmalen weer een Oldtimer evenement plaats waar wij van de KJMV met de HFTC al jaren present zijn. Wie zijn motor hier wil showen kan contact opnemen met Frits Smink of met Peter van der Zon.

NATIONAAL VETERAAN TREFFEN

I

n 2018 hadden we de luxe om 4 pagode-tenten te mogen vullen met een grote hoeveelheid (Japanse en andere merken) motoren. En dat was een succes, op het weer in de middag na... Omdat we daardoor verwend waren en we nu met onze vertrouwde kraam tevreden moesten zijn, hoopten we op een grote opkomst én op mooi weer.

En dat is goed gelukt, prachtig weer en zo’n 20 motoren rondom onze kraam!

Al meerdere jaren staan we gezamenlijk met de Honda First Turbo Club en verrassend was ook dat we tegenover de Yamaha XS650 club stonden. Dat was gezellig en leverde ook leuke gesprekken op. We stonden dit jaar al eerder naast deze club (in Rosmalen) en dat doen we weer tijdens Central Classics in Houten. Heel prettig is deze samenwerking en een aantal van hun leden gaf ook acte de présence tijdens onze KJMV-clubdag in De Rijp. Waarvoor onze dank!

Al met al was het een fantastische dag waarop we ook nog enkele nieuwe leden hebben mogen begroeten. Het geeft mij energie om hier volgend jaar bij het 30-jarig jubileum weer aanwezig te zijn. Ik heb onze club al weer aangemeld!

Groet, Peter van der Zon - fotografie Carlo Mascini Het bestuur van de Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging Wenst u fijne feestdagen en een gezond 2020

We werden weer heerlijk verzorgd door de dochter van Johan Kole, Anoushka. Zij verwent ons al jaren tijdens dit voortreffelijk georganiseerde evenement. Dank je wel!!

Johan zelf was vanwege zijn gezondheid op zijn scooter met zijspan gekomen. Een leuk machientje...

D

e datum 6 januari 2020 staat bij ons clublid, Martien Jimmink uit Kolhorn met een grote rode cirkel in de agenda, want dan gaat de Dakar-Rally editie 2020 van start. Na het geweldige avontuur van vorig jaar gaat hij het nog één keer doen en dit keer in Saudi-Arabië.

2020

Startdatum komt snel naderbij...

Dat betekent natuurlijk wel dat er volop getraind moet worden. Tussen de drukke werkzaamheden door stapt Martien op de fiets of de motor. Daarnaast moest ook de pr-machine weer worden opgestart en zo zit hij weer helemaal in het “Dakar-Circus”.

O ja, er staan nog een aantal andere leuke dingen op het programma, waar wij hier helaas nog niets over mogen vertellen.

Wil je niets missen, volg dan de website of de speciale facebookpagina: www.martiengoesdakar.com www.facebook.com/MartienJimminkGoesDakar

Op zaterdag 23 november reisde Martien af naar Eersel, waar de Pré-Proloog werd verreden. Tijdens deze dag waren er naast de motoren ook de Nederlandse deelnemers in de auto- en vrachtwagencategorie te bewonderen. Fans waren van harte welkom op deze dag om Martien in actie te zien,“dan krijg je al helemaal het Dakar-gevoel”, aldus de enthousiaste Kolhorner. Of het allemaal nog niet genoeg is!!

De fans die niet zo ver konden rijden, konden terecht op het feest van Martien dat op 14 december zal plaatsvinden.

Meer nieuws over het evenement is te vinden op de website.

Als je dan toch de website bezoekt, bestel dan ook meteen een vest of pet om Martien te steunen. Op speciaal verzoek zijn er naast de kleur oranje nu ook vesten te verkrijgen in het lichtblauw. Zoals hierboven is te lezen gebeurt en gebeurde er van alles.

“Smitbros” Kawasaki 3-cilinder Specialisten

Alfons en Hans Smit Marsweg 7 1791 LV Den Burg Texel 06 38894304 smitbros@hetnet.nl

Verkoop, restauratie en onderhoud van klassieke motoren

Voor alles wat klassiek is op twee wielen!

Het oudste, grootste èn dikste blad in de Benelux over alles wat klassiek is op twee wielen: motoren, scooters, techniek, brommers, beurzen, shows en treffens.

En natuurlijk nieuws over klassieke motorsport: race-demo’s, cross en trial.

Kijk ook op: WWW.MOTORRIJWIEL.NU Verschijnt elke twee maanden. Losse nummers € 6,25* (België € 6,75*).

Jaarabonnement (6 nrs.) € 32,50* (buitenland v.a. € 55,00*), 2 jaarsabonnement (12 nrs.) € 58,50* (buitenland v.a. € 102,50*) door overmaking op rekening NL23INGB 0000 0051 35, BIC INGBNL2A, t.n.v.

Stichting Historische Motor Documentatie, Den Haag.

Of bel +31-(0)70-3650 860 en wij sturen een acceptgiro. *Prijswijzigingen voorbehouden.

Zoekt u iets of wilt u iets kwijt?

In elk nummer vindt u vele honderden particuliere advertenties.

Als abonnee kunt u zo’n advertentie GRATIS plaatsen!

“Ernst Hagen Motoren” Honda Classic Specialist

Onderhoud, reparatie en verkoop van Japanse motoren

Witte Paal 332Q 1742 LE Schagen T 0224 29 20 08 M 06 20975139 ernsthagenmotoren@gmail.com

Benzine perikelen en het E10 verhaal met dank aan AMKlassiek Erik van Putten Vanaf 1 oktober moesten de meeste tankstations in Nederland verplicht benzine met E10 (10% bio-ethanol) aanbieden. Vooral voor de eigenaren van klassiekers en youngtimers (zowel auto’s als motoren en scooters) heeft dat consequenties. Achteloos de tank volgooien is er binnenkort niet meer bij, omdat de combinatie van met name de oudere motorrijtuigen en groene benzine absoluut geen gelukkige is. Gelukkig zijn er nog genoeg mogelijkheden om zorgeloos met de oudere auto door te kunnen rijden.

Co2 uitstoot, milieuoverwegingen: al jaren zijn het begrippen die voor een belangrijk deel het financiële aspect van autorijden bepalen. Nu vanaf 1 oktober 2019 de meeste tankstations Euro 95 benzine vervangen door E10 benzine met 10% bio-ethanol, komt er ook een nog sterker onderhoudstechnisch aspect bij kijken. Ethanol breekt snel af, waardoor de brandstof octaan en cetaan verliest. Het risico op kloppen en pingelen neemt daardoor toe.

Aantasting pakkingen, rubbers en anderematerialen Verder worden met name oudere rubbersoorten bijvoorbeeld nitril en butyl), zink, kurk van oudere carburateur vlotters, afdichtingen en pakkingen kunnen door de werking van (te veel) ethanol danig worden aangetast, met lekkage en ernstiger gevolgen (brand) als danig risico. Bovendien- en dat is van belang om te weten voor eigenaren die voor langere tijd hun voertuig stallen- begint ethanolhoudende brandstof al na een paar maanden oxidatieverschijnselen te vertonen. Het is nog een reden om de E10 brandstof niet te tanken als het motorvoertuig er niet geschikt voor is.

Verstoppingen en losgeraakte aanslag Daarnaast heeft ethanol een reinigende werking, met andere woorden: de aanslag in de (van oudsher stalen) tanks en de leidingen kan losraken, en zich ophopen in de brandstofpomp en de carburateur. Verder heeft ethanol de neiging tot oxideren, en dat kan

weer tot verstopping van het brandstofsysteem leiden. Ook veroorzaakt ethanol corrosie in de brandstofsystemen, en één van de oorzaken daarvan is dat ethanol ook water op neemt.

clubs raden overigens andere beschermers aan, zoals MHF (Mercedes-Benz).

Het is hoe dan ook aan te raden om altijd aanvullend advies in te winnen bij een merken- en/of klassiekerclub.

Premium benzines Gelukkig bieden de brandstofmaatschappijen alternatieven. De premium benzine (V-Power, BP Ultimate, Total Excellium) wordt niet geproduceerd met E10. Shell en BP zorgen bij de V-Powers en de Ultimates van deze wereld bovendien voor een octaangetal (dus geen gehalte, red.) van 98, en daarmee zijn ze ook geschikt voor oudere voertuigen. Zolang deze brandstoffen in ongewijzigde vorm op de markt blijven, is het advies aan klassieker- en youngtimer eigenaren dan ook om (vanaf 1 oktober) de zogeheten premium brandstoffen te tanken. Daarentegen zijn de “102” brandstoffen -ook geschikt voor klassiekers en youngtimers- per 1 oktober 2019 nagenoeg uit de gratie.

Ze worden vanaf dat moment nauwelijks meer aangeboden. Nauwelijks, want TanQyou biedt op een aantal plaatsen deze ethanolvrije brandstof nog wel aan.

E10 geschiktheid per merk, model en motor verschillend Als vuistregel wordt nog al eens aangehouden dat ieder motorrijtuig van na 1 januari 2000 voor E10 brandstof geschikt is, maar die vlieger gaat zeker niet op. Het gaat aan de andere kant ook te ver om te zeggen dat een motorrijtuig met een datum eerste toelating van voor 1 januari 2000 niet geschikt is voor E10 brandstof. Het hangt van het merk, het motortype en het model af. Mercedes-Benz, Jaguar, Audi en Volvo produceerden bijvoorbeeld al tamelijk vroeg ethanolbestendige motoren voor (een aantal van) hun modellen. En BMW claimt bijvoorbeeld dat álle modellen geschikt zijn voor E10.

Andere fabrikanten waren weer later met het ethanolgeschikt maken van hun krachtbronnen.

Additieven ter bestrijding van...

Een alternatief voor premiumbenzines wordt via de diverse oliespecialisten (zoals Oliehandel.nl) aangeboden. Onder anderen daar zijn additieven verkrijgbaar, die het gehalte ethanol danig of volledig reduceren. Millers, biedt bijvoorbeeld VSPE Power Plus aan, een producten dat als loodvervanger én als ethanolkiller fungeert. Ook Putoline en Lucas hebben dergelijke producten in het schap. Voor motoren die wel geschikt zijn voor het rijden op loodvrije benzine, maar niet voor E10, bieden de genoemde partijen (Millers EPS is een voorbeeld) aparte ethanolkillers aan.

Voor motoren die niet geschikt zijn voor loodvrij- u weet dat- blijft het van belang om loodvervanger toe te voegen na een tankbeurt. Overigens hangt het sterk van het motorrijtuigenmerk af, welke producten het meest geschikt zijn. Sommige klassieker- en merken-

Dubbelcheck Voorkom dus verwarring. Controleer sowieso of uw auto of motor E10 geschikt is. U doet er goed aan om www. e10check.nl te raadplegen, maar vooral: raadpleeg de specialisten en de olievakhandel. Met andere woorden: een dubbele controle biedt extra zekerheid voor het antwoord op de vraag of u wel of geen E10 brandstof kunt tanken voor uw voertuig. Hoe dan ook: laat E10 benzine met rust als uw motorrijtuig er niet geschikt voor is.

Restauratie Yamaha YA-3 (13) Beste Yamaha vrienden Nadat ik in januari eindelijk de motorblok helften van de Yamaha YA-3 aan elkaar gemonteerd heb bleef het daarna “oorverdovend” stil in mijn werkplaats.

Het leven van een gepensioneerde kan soms vreselijk druk zijn lijkt het wel…

Deel 13 (februari 2019) Maar toch, midden februari besloot ik dat het tijd werd weer eens verder tegaan, te beginnen met de montage van het kickstartMechanisme. Hieronder links de as met het tandkwadrant, veer en beschermplaat en rechts de as netjes gemonteerd over de schakelas die dus door de kickstartas heenloopt.

Nu kan dus ook eindelijk de koppelingskorf samen met de primaire ketting en het krukaskettingwiel gemonteerd worden als een geheel. De primaire ketting heeft geen spanner zoals je kunt zien.

De drukstift moet natuurlijk niet vergeten worden….!

De drukplaat wordt geplaatst en de koppelingsveren worden naar buiten getrokken en voorzien van de borgstiftjes. Koppeling klaar!

Het koppelingsdeksel ligt nu klaar om gemonteerd te worden. Op de kickstarter as komen 2 shims en in het deksel moet nog een vetkeerring gemonteerd worden.

Voor de zekerheid wordt de dekselpakking aan beide zijden voorzien van een dun laagje “Three Bond 1215”.

Na montage ziet het er weer netjes uit!

Aan de rechterkant, de aandrijfzijde, kan ik nu de oliekeerring dragers monteren. Zoals al eerder verteld zijn de vreemde 4 mm (spoed 0,75) bevestigings schroefjes en boutjes vervangen door normale 5 mm exemplaren, waarvan de kop afgedraaid wordt tot 1,8 mm, i.v.m. met de rotor. De schroefgaatjes zijn dus uitgeboord en getapt.

De pakkingen worden van een heel dun laagje siliconen pakking voorzien.

Daarna is de koppelingsdrager aan de beurt en kan het krukaskettingwiel vastgezet worden.

De koppelings trekveren zijn ook al geplaatst. De koppelings frictie platen zijn in zeer goede conditie en kunnen dus zo met de stalen platen weer gemonteerd worden.

Nadat de koppelingsplaten geplaatst zijn kan ook de bevestigingsmoer van de koppeling vastgezet worden en geborgd met een borgplaatje.

Na montage ziet alles er weer fris uit. Hierna kan dan eindelijk aan de bovenbouw begonnen worden. Het is inmiddels alweer april! De MZ/DKW zuiger (1e overmaat) heeft precies dezelfde maat als de originele Yamaha zuiger…

Maar die Yamaha zuiger was dan ook een 100% kopie van de DKW RT125 zuiger toen de Yamaha YA-1 het levenslicht zag in 1955!

Nadat ik de maatschets uit Japan gekregen had van mijn goede vriend Hiroshi Sasaki zag ik meteen dat ik dus naar een DKW/MZ zuiger moest zoeken. Die vond ik snel bij een Duitse specialist in het Ruhrgebied.

Toen ik een maand later (in mei) het motorblokje eindelijk wilde monteren in het frame ging dat helemaal niet… Ik had vergeten dat ik bij de démontage een andere volgorde had genomen. Om het blok te monteren moest het frame onderstuk met de voetrusten lichtelijk gekanteld worden om genoeg ruimte te geven voor de inbouw. Omdat alles er zo mooi uitziet heb ik voorzichtigheidshalve de hele achterbrug even verwijderd.

Daarna kon het motorblokje netjes eerst met de achterste en bovenste bout vastgezet worden. Toen werd het frame onderstuk met middenbok weer naar voren gekanteld en kon de onderste bout gemonteerd worden.

Dat duurde bij elkaar dus 2 bekers koffie langer dan gedacht...!

Ook de DKW/MZ zuigerpen werd snel gevonden op het internet, de veerclips voor de pen zijn weer gewone Yamaha onderdelen.

De zuiger is uiteraard gemonteerd met het pijltje naar voren (de uitlaatkant). Heel ouderwets heeft de YA-3 nog een Klingerit koppakking (uitgevonden in 1890!). Misschien vervang ik die later voor een koperen uitvoering.

Hieronder zie je dat het onderstuk weer terug gekanteld is en de onderste bevestigings bout gemonteerd is, net achter de voetrust buis.

Even voor het gezicht nu de carburateur alvast voormonteren voor 2 foto’s van het motorblokje.

Links kan nu de stoplichtschakelaar in de achtervork gemonteerd worden.

De uitlaat laat ik dus maar even weer liggen en dan komt de rechterkant van het motorblok aan de beurt. Over de dynamo bedrading heb ik een paar stukjes krimpkous geschoven voor betere bescherming. Het draadje voor de neutraalschakelaar is bevestigd en het kettingwiel zit ook op de versnellingsbak as. Grote foto hieronder:

En toen diende het volgende probleem zich aanâ&#x20AC;Ś Mijn mooie nieuwe uitlaat past niet. Het was natuurlijk slimmer geweest als ik de YA-3 voor ik met de restauratie begonnen was naar de uitlaat bouwer gebracht had.

Maar dat moet dan toch nog maar nu gebeuren. De originele uitlaat heeft een inpersing in de demper onder de voetrustbuis om wat meer ruimte te hebben.

Dat is bij de nieuwe niet gedaan en die zit van voren dus te laag, waardoor de uitlaatbocht niet aansluit bij de cilinderkop. Maar dat komt dan ook wel weer goed.

Zover ben ik dus nu eind mei 2019. Even voor de statistieken, de km teller staat op 5.092 restauratie km...

Kosten praat ik nog niet overâ&#x20AC;Ś Met vriendelijke groeten. Ludy Beumer Wordt vervolgd

IN DE SCHADUW VAN EEN WERELDKAMPIOEN (4) ‘OVER EN UIT’ Feeling Good now...

Ad Opheij Museum van Alles Wat

‘A

chter die prachtige foto’s van mijn wedstrijd in Zaltbommel zaten dikke tranen. Het opbollen begon al net na de training. Ik kon niet meer, pakte de fiets, trapte het rennerskwartier af en aangekomen op het historische plein van Bommel bestelde ik recalcitrant gewoon een biertje.’

Al weken had ik een naar onderbuik gevoel. Deze dag zou ik blij moeten zijn.

Had er tijden naar uitgekeken. Niet dus!

Daar, tussen al die lachende en totaal ontspannen mensen vocht ik tegen tranen terwijl ik de balans opmaakte. Mijn conclusie was duidelijk, motorcrossen, daar ben ik niet voor in de wieg gelegd.

En dan heb ik het niet over mijn stuurmanskunsten. Altijd ellende. Dit seizoen wilde ik voor de laatste keer alles geven.

Minder werken, werkroosters aangepast, vakanties uitgesteld, extra geld vrijgemaakt, extra sportschoolbezoek etc. Tevergeefs...

Een jaar geleden schreeuwde ik van de daken, ‘Deze 50 plusser gaat met de 16-jarige Gijs in de bak knallen in 2019’.

Op dat moment had onze voorbereiding al averij opgelopen door een kuitblessure waarover pas in februari bekend werd dat hij voor 75% was afgescheurd.

Tegen het advies van de arts in wilde ik eind mei beginnen met een wedstrijd in Duitsland, maar de avond ervoor knalde de schroefdraad van de bougie eruit.

Achteraf maar beter ook.

Maar het was een goed moment om de hele boel te demonteren en reviseren.

Het frame te laten poedercoaten en daarna het ‘Ferry Good Tuning’ Yamaha XS blok in te bouwen. Maar alles zat tegen.

Van de verkeerde verfkleur, tot meerdere onderdelen die verkeerd geleverd werden. Ik heb het opgeschreven, meer dan 20 tegenvallers.

Ondertussen was mijn tijd, geld en energie op bodem niveau. Het begon ook steeds vaker te schuren in mijn relatie met Jose. Begrijpelijk, hadden we eens tijd samen, dan zat ik met een zuur gezicht op de bank.

Fons van Heugten jr.

Zo ziet blij en verdrietig eruit

Begin augustus bromde de driewieler voor het eerst, maar pas de 24ste konden we de baan op. Het was een ‘brasscross’. Puur voor de gezelligheid. Ik kon er niet van genieten. Mijn gevoel stopte ik weg en dacht, ‘Volgende week is alles goed. Dan is Zaltbommel!’. Helaas, de kogel ging door de kerk.

Zaltbommel Zaltbommel zou het opstapje naar mijn afscheidswedstrijd in Venray worden.

Een zware beslissing.

Deze laatste dag crosste we voor het eerst met het zijspan zoals ik het ooit voor ogen had. In de TVH-look uit 1982.

Mooier dan origineel. In nooit eerder gedragen hagelnieuwe shirts. Het was fantastisch! Al die mensen, al die aandacht.

Die dag voelde ik mij een klein beetje de grote ster. En oh wat was ik blij dat ik dit mooie moment met mijn kinderen en mijn ouders mocht delen. En nu...?

Het leven lacht mij weer toe en ik lach weer naar het leven.

En in mijn dromen cross ik de sterren uit de hemel. Probleemloos, heerlijk en ´s morgens fris weer op! Groet Fons.

Galvano Van Wolferen B.V : Voor al uw Chroom, Nikkel en Zink werk voor uw motor:

Voor meer informatie: TEL: 0227 600 033 EMAIL: info@galvanovanwolferen.nl Of ga naar onze website : www.galvanovanwolferen.nl ADRES: Westrak 230, 1771 SV Wieringerwerf

GALVANO

VAN WOLFEREN B.V.

Lek&Graafstroomrit 2019

Dit jaar had ik (Peter) het voornemen om de rit van Jan Verheij mee te gaan maken. Elk jaar had de familie op deze dag een uitje gepland, maar nu moest neef Kees dit organiseren en hij had dat in oktober gepland. En Jan had weer een prachtige rit uitgezet, met als vertrekpunt café Sluis in Groot-Ammers, de woonplaats van Jan. En Nol Bikker reed ook mee! Hierbij het relaas van Jan Mulder.

I

k ben al een paar jaar lid, maar had nog nooit meegedaan aan een toerrit. Op 15 september j.l. had ik geen excuus, fantastisch weer, geen afspraken en Groot Ammers is voor mij, vanuit de Flevopolder, een uurtje rijden.

Dus... de stoute schoenen (motorlaarzen) aangetrokken, de Kawa Z650 aangetrapt (mijn startkoppeling is al jaren stuk, één van de kwaaltjes van de Z650) en op naar ‘Café Sluis’. Ik heb geen navigatie op de motor, ik probeer de route in mijn hoofd op te slaan, maar bij Noordeloos nam ik één afslag te vroeg en moest een beetje zoeken. Af en toe even aan de kant om op mijn telefoon te kijken maar na de derde keer werd ik opeens voorbij gereden door een Kawa Z1000 en een Honda CB650C. (De Mascini’s). Dus snel aanpikken en binnen 10 minuten stonden we op de startlocatie. En..., we waren niet de enige! Zo’n 40 leden stonden met prachtige motoren klaar voor de rit.

Onze organisator Jan Verheij stond er bij te glunderen want dit is een mooie opkomst. Snel even met het lunchadres bellen dat er iets meer deelnemers komen eten (geen 20 maar 40). Het startsein wordt om precies 12 uur gegeven. We rijden in colonne volgens het ‘follow up principe’: De voorste rijder geeft de richting aan bij een kruising en sluit daarna achter aan. Zo rouleren we de gehele route. Het tempo is toeristisch, we rijden heel gemoedelijk van dorpje naar dorpje. Jan heeft een prachtige route uitgezet, langs de Lek, door de polder, langs molens en oude boerderijen. Nederland op zijn best.

We zijn trouwens niet als enige aan het toeren, we komen op een gegeven moment een groep met wel 100 brommertjes tegen. (Ik dacht nog; over een jaar of tien rij ik waarschijnlijk ook op zo’n Zündappje.., als de motor me te zwaar wordt...). In onze groep rijdt er een Suzuki 250 voor mij en een Kawasaki 500 achter mij. Beide tweetakten. Zij hebben

het wel een beetje zwaar met deze snelheid omdat ze graag toeren willen/moeten maken. Een tweetakt heeft maar twee standen..., stationair of volgas...

Tijdens de lunch zit ik naast Paul, een aspirant lid uit GrootAmmers. Hij heeft veel motoren gehad, maar nu veel verkocht. “Maar de laatste vier verkoop ik nooit!!”. “Ik zeg niet dat ik ze mee het graf in neem, maar als ik er niet meer ben, mag mijn vrouw of kinderen de motoren verkopen... ik doe het het niet!” En hij toont trots een foto met zijn vier ‘beauties’. Drie hele nette en één racer. “Daar heb ik een keer 325 km/u mee gereden” zegt ie. Op het circuit? Vraag ik. “Nee, op een zondagochtend op de A15”. “Maar dat doe ik niet meer hoor” zegt ie met een lach.. maar 200 dat haalt ie makkelijk (!)...

Meindert zit tegenover me. Hij heeft zo’n grote Harley (achtige) motor. “Ik heb vroeger, toen ik 23 was, een Suzuki GT750 gehad”. “Ging ik mee naar Spanje op vakantie”.

“Met een vriend achterop”. “In Spanje een keer zonder benzine gestaan omdat er in de binnenlanden geen tankstation meer te vinden was”. “En een volledig drooggelopen ketting”. Ja, dat soort dingen deed je toen je jong was (?).. En de motor na een aantal jaren weer verkocht, jammer, maar dat deed je toen, je wilde weer wat anders en je ruilde hem in... omdat het eigenlijk gewoon een vervoermiddel was.

Ja... als je terugkijkt denk je... had ik hem maar gehouden...

Maar er zijn ook mannen die hun motor vanaf de begintijd nog steeds hebben.

Ik stond geparkeerd naast een hele mooie CB400F. “Ik heb hem al mijn hele leven” zegt de eigenaar. “Kon hem inruilen maar kreeg er zo weinig voor, dus heb ik hem maar gehouden, en daar ben ik nu heel blij mee”.

En ik sprak de eigenaar van een Suzuki 750. “Ik heb hem al meer dan 40 jaar, ik heb hem destijds van de eerste eigenaar overgenomen met een paar duizend op de klok. Inmiddels meer dan 150.000 km mee gereden en ik heb er nog nooit een serieus mankement mee gehad”. Kijk..., als je zuinig bent op je machientje, dan kan ie het heel lang volhouden.

Er rijdt ook een Trike mee in de rit. Hij is van een man in een rolstoel. “Kan ik toch nog meedoen zegt ie”. Het indrukwekkende voertuig heeft een prachtige ‘sound’. “Een zes-cilinder luchtgekoelde Chevrolet boxermotor uit een Corvair” roept ie trots. En geeft nog es een flinke dot gas.

Gaat als een raket denk ik. Gelukkig staat ie op ‘toer-stand’.

Om een uur of drie zijn we zonder problemen weer terug in Groot Ammers.

Yes

Het was echt een prachtige rit. Terug naar huis mijd ik de vierbaansweg. Daar heb ik een grote hekel aan. En om 17:30 uur was ik weer thuis. KJMV en Jan Verheij, heel hartelijk bedankt voor de organisatie en graag tot een volgende keer!

Groet, Jan KawaZ650

Laura voelt zich verbonden

de tunnel is wéér dicht. Dat is al de tweede keer deze week. Zucht. De auto voor mij remt.

En ik laat mijn gas los. Alarmlichten aan. Niet alleen om degene achter mij te waarschuwen, maar ook om het startsein te geven dat vanaf hier mijn slingertocht begint. Snel een voetje aan de grond, om te checken op gladheid. Mijn parade, door een erehaag van auto’s.

Langs mopperende zakenmannen, bellende opgemaakte meisjes en neuspeuterende ICT-ers op weg naar hun pc.

Een enkeling gaat voor mij aan de kant en ik hef mijn linker hand op voor een wuivend dankjewel. En door. Focus.

Versnelling terug. Ik veeg met mijn handschoen mijn vizier droog. Het regent. Het regent hard. De druppels glijden voor mijn ogen langs mijn helm op mijn pak. Ik voel het water terugkaatsen op mijn laarzen. In de verte zie ik de lichten op rood staan, zo vlak voor de tunnel. Hij is nog dicht. En daar vooraan begint het pas.

Tussen rokende uitlaten vind ik mijn plek, tussen mijn lotgenoten. Ik kom tot stilstand en in slowmotion plaats ik mijn rechtervoet op het glanzende natte asfalt. Het regent echt heel hard nu. Maar het doet mij niets. Het doet mij alles. En ik deins mee op het ritme van de knikkende rijders naast mij. Ik breng mijn hoofd iets naar achter en luister naar het geluid van de brommende uitlaten, ongeduldig

wachtend op het groene licht. Hier voel ik mij thuis. Tussen leren pakken, robuust aluminium en glimmend carbon.

Emotie overmant mij.

En ik adem het in.

Groen. Kippenvel. Mijn rechterhand grist naar het gas. Daar ga ik.

Ik voel mij stoer, ik voel mij gelukkig, maar bovenal: Ik voel mij verbonden. Ik huil in mijn helm. Ik slaak een kreet van blijdschap: Yes, de tunnel was wéér dicht!

‘Whoo-hoo!’ Laura Levering

Een warm welkom aan de nieuwe leden...

Elke vereniging bestaat uit leden, anders is er geen vereniging.

Door hard werken van een groep mensen komen er regelmatig nieuwe leden bij. Uiteraard vallen er ook wel een paar af, maar dat is meestal door leeftijd, ziekte of overlijden, waardoor er geen motor meer gereden wordt.

H

oe verkrijgen we deze mensen? Vaak komen deze mensen op beurzen in aanraking met onze vereniging en raken enthousiast om een onderdeel van ons idee, het Japanse erfgoed zo lang mogelijk rijdend te houden, te worden. Het bestuur is zeer blij met de grote groep nieuwe leden die we erbij gekregen hebben na de clubdag van vorig jaar november en dat gaat gelukkig zo door (nu dik 200). Maar achterover leunen kan natuurlijk niet. Wij willen blijven groeien en hopen zo meer mensen kennis te laten nemen van onze activiteiten rondom het Japanse motor-erfgoed. Wij heten de nieuwe leden van harte welkom bij de KJMV en hopen hen vaak te kunnen begroeten op een/meer van onze activiteiten!

------------------------

REPORTAGE ------------------------

Van Heugtens

Laatste kunstje flikken Ad van de Wiel

Jacco van de Kuilen

laatste kans

Eruit gaan met een knal, dat is de wens van Fons van Heugten. Hij wil zijn sportieve loopbaan met een puber in de bak afsluiten als Nederlands kampioen zijspancross. Hoe? Op een span uit 1981, dat net als dat van zijn beroemde oom Ton is uitgerust met een 1000cc-viertakt-twin.

G

aat deze kreupele man echt serieus voor het kampioenschap’, vraag ik me ongerust af als ik een uiterst moeizaam bewegende Fons van Heugten volg naar zijn werkplaats. Elke stap die je hem ziet nemen, doet zeer.

‘Waarom leef je zo’n ambitieuze droom na als de sport je lichaam zo heeft gesloopt’, is de logische vervolgvraag. De uitleg maakt veel duidelijk. De cross heeft de afgelopen decennia zijn fysieke sporen achtergelaten, maar het manke been heeft een andere, wat schlemielige oorzaak. Het blijkt het gevolg van een ouderwets humeurige kickstarter, die stevig terugsloeg in de kuit van Van Heugten. Dat krijg je als je als 53-jarige zo nodig nog een keer alles uit de kast wil halen op een klassiek viertakt-zijspan.

neemt er 53 voor zijn rekening.

Bakkenist Gijs van Boxtel is net zestien, maar neemt wel vijf jaar ervaring mee. Hij kreeg de cross niet met de paplepel ingegoten, maar met de babyfles. Hij is het achterneefje van - de onlangs overleden - Willy van der Linden (H7), ooit concurrent van Ton van Heugten. Moeder Marisca had de mazzel dat de weeën bij haar moeder op tijd begonnen, anders was ze op het crosscircuit geboren.

Drie weken oud ging baby Gijsje voor het eerst naar de Classic-cross. Bij het gebrul van de motoren was hij rustig, in de pauzes begon hij te janken.

‘Gijs is de coming man, ik ben degene die aftikt’, neemt Fons het woord voor de wat afwachtende bakkenist. Het duo vond elkaar vorig jaar toen de vaste bakkenist van Fons moest afzeggen voor een wedstrijd in Eersel. Het was een voordeel dat de wedstrijd

Verschil met een modern span Fons van Heugten mag dan wel veel ouder zijn, maar ervaring met het allermodernste spul heeft hij niet en bakkenist Gijs van Boxtel wel. Wat zijn voor hem de grootste verschillen met de klassieker waarbij hij nu in de bak staat? ‘Het bakwiel van de Yamaha staat verder naar achter.

Dat maakt de combinatie comfortabeler, strakker en rustiger. Het span draait alleen minder gemakkelijk af, maar is daardoor ook minder instabiel. Omdat de vering zachter staat, verloopt het springen ook wat comfortabeler. Het valt me verder op dat dit oude ding nog erg hard gaat.’

‘IK BEN DEGENE DIE AFTIKT’ Met respect voor alle andere deelnemers aan het Nederlands kampioenschap, maar Van Heugten trekt als een magneet alle aandacht naar zich toe. Hij start het seizoen 2019 met de meest onmogelijke combinatie ooit. Allereerst is er die magische achternaam. Zijn charismatische oom Ton pakte in 1981 samen met Frits Kiggen de wereldtitel zijspancross. Vroeger voelde Fons druk op zijn schouders door die achternaam, maar dat is ondertussen over. ‘Als ik echt nog de behoefte had gehad om als een echte Van Heugten te presteren, had ik wel een nieuw span gekocht.’

De leeftijd van rijder en bakkenist is opgeteld 69 jaar, Van Heugten

9 / 2019

36

Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging

Harlingen Castricum Oude Wetering Naarden Kolhorn Boskoop Noordeloos Wageningen Nijland Amstelveen Hoofddorp Rhoon Assendelft Middenmeer Hoofddorp Gilze Amstelveen Lichtenvoorde Vlaardingen Hoorn Lutjegast Reeuwijk Reeuwijk Nootdorp Beverwijk Heesch Schalkwijk Haarlo Haaksbergen ‘t Zandt Tzummarum Oud-Karspel

Friesland Noord Holland Zuid Holland Noord Holland Noord Holland Zuid Holland Zuid Holland Gelderland Friesland Noord Holland Noord Holland Zuid Holland Noord Holland Noord Holland Noord Holland Noor Brabant Noord Holland Gelderland Zuid Holland Noord Holland Groningen Zuid Holland Zuid Holland Zuid Holland Noord Holland Noord Brabant Utrecht Gelderland Overijssel (Twente) Groningen Friesland Noord Holland

Activiteiten Een van die activiteiten behelst het organiseren van diverse beurzen. Hierbij doet het bestuur een oproep aan de leden om mee te helpen met het verzorgen van deze beurzen en om hun Japanse motoren te showen. Zo worden wij meer bekend en kunnen aspirantleden kennis nemen van de KJMV. De beurs-coördinatoren kunnen dat niet alleen:

37

KJMV

Gijs van Hesteren Koos van Leeuwen Johan van der Veer Sjoerd Jilberda Martien Jommink A.J. de Ruiter Arie Slob Ruud Hofman Reinder Stolte Dirk de Knegt René Dijkstra Jaap Oversier Rob Boon Jan Smit Jean-Paul van Ooijen G. Timmermans Desiderius Reijne Autobedrijf Wessels Hans Friggen Louis Haazen H. Ates Heidi Looij Arjan W. Looij Ben van Lingen Leo van den Berg H.H.J. Van Kessel Arie Vergeer Ab Smit Guus ten Tije Ate Louwes Tajan van de Wiel Jordy Nannes

www.moto73.nl

Fons van Heugten in

MOTO73 9-2019

Wiebe Eenling

06 21853400

Zuidbroek, Leek en Eelde

Klaas Poutsma (vacature)

06 45065355

Venhuizen en Den Helder

Frits Smink

06 20399831

Houten en Rosmalen

Peter van der Zon

06 81501492

NVT Woerden

Mijn herinneringen aan Gerrit Wolsink GERRIT EN DE CROSS DOOR HEIDI LOOIJ

EIND

jaren 70 ontdekte mijn broertje dé motocross.

Bij ons in het dorp was een crossveldje en daar was het iedere dag feest. Gewoon lekker met oude brommertjes en motoren, met plakband, duck tape, lassen, eigen fabrikaten en opvoeren, uitvijlen in de schuur en altijd grote lol. En veel geleerd over techniek.

Nu woonden wij in Uithoorn, een “netnietdorpmaarookgeenstad” onder de rook van Amsterdam. Crossen was niet echt sjiek en met een klein groepje gelijkgestemden hebben wij echt lol en gedenkwaardige leerzame momenten gehad. Mijn broertje had een oud brommertje en was een klein opdondertje van een jaar of 8/9 die het goed kon vinden met het groepje oudere jongens die rond de 18 waren.

Die daar de harde kern vormden. En ik ging vaak mee, omdat ik veel met mijn broertje op pad ging en die jongens waren echt wel leuker dan mijn leeftijdgenoten. Die jongens vormden een hechte vriendengroep, Tinus, Ronald, Leo Flappie, Herman Willem en later Harrie, Piet en Evert. Met een oud busje en aanhanger gingen de eerder genoemde drie altijd op pad om te crossen bij MC Utrecht.

Op enig moment vroegen zij of wij een keer kwamen kijken, ze gingen naar een wedstrijd kijken in Heeswijk Dinther. Niet echt in de buurt, maar ach het zou spannend worden want er reden ook zijspannen.

Wij naar huis en vragen aan ons pa of hij mee ging naar Heeswijk, wij hadden geen rijbewijs en openbaar vervoer was niet haalbaar. Natuurlijk had pa al in de gaten dat het allemaal erg leuk en spannend was en dat het een hobby was die anderen niet hadden. Maar dat wij het echt erg leuk vonden. Iedereen op school zat op voetbal of handbal.

Wij keken ook nooit studio sport, dat was toen alleen maar voetbal.

Achteraf is het grappige dat mijn opa motorcrosste in de jaren dertig, en Floor Verbrugge is een achterneef van Arjan en mij, dus uiteindelijk is de liefde voor de cross niet geheel onlogisch. En Arjan vervulde de droom van mijn vader.

Op naar Heeswijk, koelboxen en tuinstoelen mee achter het busje aan.

Prachtig was het, een groot feest met als toppunt de zijspannen. Overal hingen er vlaggen en stonden olietonnen van Deluxoil, blauw met geel in het geheugen gegrift. Natuurlijk maakten wij “beginnersfouten”, zoals verkeerde kleding, verkeerde schoenen en verkeerde plaatsen langs de baan.

Maar wat was het gaaf en spannend en natuurlijk waren wij verkocht! De keer daarop gingen wij naar Valkenswaard, wat een prachtige baan en een internationale wedstrijd. Als we het nog niet zeker wisten, dan was het nu wel duidelijk, totaal verkocht en in de ban van de cross.

Het was ook de eerste keer dat ik Gerrit zag rijden. Wat een stijl, wat een kracht en wat een bijzondere man.

Een rondje over het rennerskwartier, dat toen nog heel ongedwongen en toegankelijk was, leerde ons dat Gerrit een open maar geconcentreerde rijder bleek. Nooit eerder had ik van hem gehoord, maar op dat moment werd ik geraakt door zijn ZIJN en was ik fan.

Ik werd lid van de supportersvereniging, heb jaren een button op mijn pet gehad en verzamelde alles wat er maar te vinden was over Gerrit. Geholpen door de vriendengroep werd het een mooi plakboek waar ik heel trots op was.

Inmiddels kreeg ik verkering met een van die jongens en hij ging crossen bij de NMB. Ieder weekend op zondagmorgen vroeg met z’n allen richting Brabant, een bakkie bij Toon de Lucht en doorrrrr. Alle banen in heel Brabant gezien en steeds kwamen wij Gerrit tegen. Nog steeds een gewoon mens maar ook een promotor voor de cross.

Hij importeerde Bell Ray en stond daarmee op de motorrai. Uiteraard gingen wij daar altijd naar toe, maar ik was te verlegen om hem aan te spreken. Honderd rondjes om de stand en eindelijk durfde ik naar hem toe te lopen en aan te spreken.

Hij sprak de legendarische woorden “durfde je uiteindelijk?.” Kort gesprekje gehad en mijn bewondering uitgesproken. Daarna vaak een kort praatje of knikje in het rennerskwartier, en toen ik het idee opvatte om hem te interviewen voor de schoolkrant stemde hij direct toe. Ik denk achteraf niet dat iemand op de hele school wist wie Gerrit Wolsink was, maar kennelijk was het een mooi stuk geworden want ik kreeg veel vragen. Waar haalde ik de brutaliteit vandaan, en ongelofelijk dat ik het durfde en deed. Ik mocht hem gewoon bellen, en keurig beantwoordde hij al mijn vragen. Helaas ben ik de schoolkrant kwijt geraakt. Maar het was echt top.

De film SPETTERS werd opgenomen en Gerrit kwam kijken, in zijn prachtige bruine Porsche, uniek en volgens sommigen overdreven. Ik dacht alleen maar wat een mooie auto en wat een geweldige man. Een paar jongens uit onze groep hebben meegedaan als figurant in de film, ook weer een leuke beleving en herinnering.

Omdat wij de sport zeer serieus namen en ons wilden verbeteren maakten wij een trainingsschema en huurden de plaatselijke gymzaal. Iedere week met elkaar aan de bak. En toen het bekend werd dat Gerrit samen met Peer Nelemans een lezing gaf over conditie en blessures, uniek in die tijd, gingen wij daar natuurlijk naartoe. Een zeer leerzame avond met heel veel tips en trucs.

Toen nam ik het besluit om aan Gerrit te vragen of hij mijn plakboek wilde hebben. Hij vond dat leuk en zei: ik ben volgende week in Erp, als je er ook bent kom ik het wel even halen. En zo geschiedde, Gerrit kwam langs en stapte zomaar bij ons in de tent, ging even zitten en maakte een praatje. Dat was best uniek want een supercrosser die bij een junior even langs ging, dat gebeurde niet zo vaak.

Spijt heb ik er nooit van gehad, het boek was op de juiste plaats terecht gekomen. Uiteraard volgden er nog vele wedstrijden en gedag zeggen en altijd heeft Gerrit een speciale plaats in mijn hart. Het is en blijft mijn held, iemand die zijn nek durft uit te steken, een verhaal had en de (stadion) cross groot heeft gemaakt. Hij had een prachtige stijl en altijd herken ik hem op de foto’s die nog steeds voorbij komen. En wat schetst mijn verbazing?

Een aantal maanden geleden was ik in Amsterdam en loop ik zomaar Gerrit tegen het lijf. Ik was te overdonderd en sprakeloos, stond ik tegenover mijn held! Natuurlijk heb ik spijt dat ik hem niet aangesproken heb, maar misschien zat hij daar wel helemaal niet op te wachten. Het was toch mooi om hem na al die jaren weer live te zien!

Na jaren, op bezoek bij mijn held, Gerrit Wolsink SEPEMBER 2019 DOOR HEIDI LOOIJ

NOG

steeds zijdelings verbonden met de cross, en vele facebookpagina’s volgend besloot ik naar aanleiding van een oproep voor een “mooi” verhaal over mijn held Gerrit Wolsink, mijn verhaal op te schrijven.

Eerst contact gehad met de desbetreffende paginabeheerder op facebook omdat ik wist; het stopt niet bij een paar woorden.

Uiteindelijk werd het inderdaad een lang verhaal, geschreven vanuit mijn beleving en herinnering. Tijdens het schrijven kwamen alle mooie en bijzondere herinneringen weer naar boven. En vanuit het hart.

Maar ook met het besef hoe bevoorrecht wij waren en wat een mooie en geweldige herinneringen wij hebben aan die tijd. Het verhaal werd duizenden keren gelezen, en echt ik overdrijf niet. De reacties bleven binnenstromen. Natuurlijk had ik daar stiekem van gedroomd, maar ik had zeker niet gedacht dat het zoveel en zo spontaan zou zijn. En dat Gerrit niet alleen mijn held is maar van nog vele anderen. (zie KJMV-KONTAKT 4-2018 , redactie).

Dat geeft mij echt een goed gevoel!

Het besef, over wat deze man voor de Nederlandse cross heeft gedaan, moet levend blijven en met respect en waardering worden bekeken, althans wat mij betreft.

Maar het verhaal is nog mooier, via de facebook pagina kreeg ik contact met Peter. Peter kwam in contact met Gerrit doordat hij lid van de KJMV werd en hem tijdens de clubdag van 2018 als middelpunt heeft gekozen.

Hij stelde voor om contact met Gerrit op te nemen en te vragen of er een afspraak mogelijk was. Eerst zien, dan geloven. Maar het vooruitzicht was natuurlijk wel fantastisch, en dromen mag altijd.

Totdat Peter mailde dat hij inderdaad een afspraak had gemaakt met Gerrit en of ik nog belangstelling had. Nou, zeker weten en (uit)eindelijk was het dan zover.

Best spannend en tsja wat ga je zeggen en hoe zal het verlopen...?

Ergens onderweg met Peter afgesproken en vanaf daar reden wij samen naar het motordomein van Gerrit.

Het was de eerste keer dat ik Peter zag, maar al snel bleek dat er een klik was en onderweg bespraken wij de toestand in de wereld. Dat maakte mij iets minder zenuwachtig en al snel stonden wij bij Gerrit voor de deur.

Dan na al die jaren, gaat de deur open en daar staat HIJ, de held van het crossveld. De ambassadeur, de visionair, de man waar niemand omheen kan. En een zeer gewaardeerd sportman! Een hand, een warm welkom en kom binnen...

Direct stapte ik in de tijd van weleer.

Oude motoren, kleding, posters en onderdelen, oude tijden herleefden.

Het gesprek ging als vanzelf en ja hij kon zich mij nog wel herinneren en ik heb dat boek nog wel. ”Echt?!!” ”Ja zeker, moment. Ik weet niet precies welke het is maar kijk maar even”. En ja hoor, na ruim 40 jaar het boek nog helemaal intact en herkenbaar uit duizenden. Geweldig dit, en best een emotioneel moment.

Het boek kon ik destijds alleen maar maken met hulp van vrienden en (zoals ik het nu terug zag) mijn eigen ‘brutaliteit’. Hoe ik het voor elkaar heb gekregen geen idee meer, maar

er zaten hele bijzondere dingen in het boek. Brieven van Gerrit zelf, heel veel artikelen en zelfs programmaboekjes en posters met handtekening. Mooi om door te bladeren en zoveel herinneringen op te halen. Alles werd weer zo tastbaar en leuk om te delen en om erover te praten.

Gerrit een internationale vedette van grote klasse, wij crossertjes uit de junioren klasse. Wel dezelfde passie en inzet maar zo verschillend van niveau.

En toen zo laagdrempelig. Ik stel mij zo voor dat het nu niet meer op deze manier mogelijk is.

Twee uren waren zo voorbij, en na het maken van foto’s vertrokken Peter en ik weer richting mijn auto.

Ik weet het niet zeker, maar volgens mij straalde ik van oor tot oor, en wat ik wel zeker weet; ik heb een zeer gedenkwaardige ochtend gehad (klopt Heidi, Peter).

Daarna heb ik samen met Peter een kop koffie met een taartje genuttigd.

Even bijkomen van de schrik. En uiteraard nog vele onderwerpen de revue laten passeren en lid geworden van de KJMV. Leuk om zoveel te kunnen delen en zo makkelijk met iemand te kunnen praten. Gedeelde hobby’s en interesses, het ging als vanzelf.

Al met al een mooi moment en super om dit, door tussenkomst van Peter, te hebben meegemaakt (Geen dank Heidi).

Van Japan naar Nederland op de Honda CB350E Reisverhaal.

In KJMV-KONTAKT nummer 3-2019 ben ik geëindigd met mijn verhaal over mijn terugreis vanuit Japan met mijn Honda CB350. door Hans Wijmer Deel 5 - Na het ontbijt neemt Albani mij mee naar Dindigul om wat inkopen voor zijn vrouw te doen. We bezoeken het oude fort gelegen boven op een reusachtige rotsformatie. Het ligt wel strategisch, dat heeft die lokale heerser goed begrepen toen hij dit bouwde in 1605. We trekken veel bekijks, of eigenlijk ik of beter gezegd mijn motor en ik.

Volwassenen, de meeste zijn mannen, en kinderen drommen om ons heen en kijken ons stilzwijgend en enigszins schaapachtig aan. Ik ben een beetje beduusd van al die aandacht. Na enkele woorden van mijn gastheer druipt de menigte schoorvoetend af. Ik vraag mij af: Krijgen ze hier zo weinig blanken of een motor te zien?

Iets voor lunchtijd zijn we weer terug.

Albani’s vrouw is een uitstekende kok.

Dat blijkt wel wanneer niet veel later mij een copieus middagmaal wordt geserveerd. Op het ronde aluminium blad met opstaande rand zie ik rijst, chapatti, curries, curd en diverse groentes; de geur en de aanblik is overweldigend en bepaald eetlust opwekkend.

Onder vriendelijke aanmoedigingen om vooral toe te tasten laat ik mij volledig gaan. Het is overheerlijk en Ik geniet ervan tot bijna knappens toe. Ik schaam me er wel voor want er zijn legio Indiërs die dagelijks stukken minder te eten krijgen. Na de maaltijd ontkom ik niet aan een flinke periode uitbuiken op mijn kamer. Dat komt goed uit want buiten is de temperatuur inmiddels opgelopen tot zo’n 35ºC in de schaduw op de veranda, en dan moet het warme seizoen nog beginnen.

‘s Avonds schrijf ik aan mijn ouders dat ik misschien wel de boot van Bombay naar Karachi moet nemen in verband met de regelmatig opvlammende onlusten tussen India en Pakistan in verband met de nieuwe staat Bangladesh, het voormalige Oost-Pakistan, waardoor de grensovergang nabij Amritsar dan gesloten is.

De boot vertrekt uit Bombay op 7 april en komt op 9 april in Karachi aan. Dat moet ik nog wel kunnen halen: het is vandaag 26 maart 1972.

De volgende dag met Albani achterop rijden we naar Madurai. Daar staat een bekende Hindoetempel die ik, zo benadrukt hij, beslist gezien moet hebben. Het is een korte rit – Madurai ligt slechts een kleine 60 km ten zuiden van Gandhigram.

Zodra we de stad naderen zie ik de torens die het complex sieren al boven de stadsbebouwing uitrijzen. Niet veel later parkeer ik de motor voor de Oostoren, een van de vier veelkeurige en rijkelijk met diverse afbeeldingen versierde toegangstorens (gopurams) van de Minakshi Amman tempel die midden in de stad ligt.

In de directe omgeving zitten, staan en lopen volwassenen die mompelend en luidruchtige kinderen, die met vragende ogen en uitgestoken hand om een aalmoes vragen. Maar net zoals Ashok in Madras, zegt ook Albani nu tegen mij “Niets geven, want als je één keer iets geeft, blijf je ook alle volgende keren geven”. De tempel mag niet met schoeisel betreden worden. Er liggen al een heleboel slippers voor de ingang.

Maar om mijn schoenen daar achter te laten? De met veters aan elkaar geknoopte schoenen om de nek en de sokken in mijn broekzakken loop ik blootvoets met Albani het grote tempelcomplex binnen. Een zoete walm van wierook hangt in de schaarsverlichte metershoge hal.

Het duurt even voordat mijn ogen gewend zijn aan het schemerduister. Op de wanden zijn allerlei afbeeldingen uit de Hindoe godenwereld aangebracht. Gebeeldhouwde godenfiguren fungeren als pilaren waarop het gewelf rust. Bij verscheidene afbeeldingen zie ik op de vloer offerandes van rijst en bloemen; sommige ogen vers, andere zijn enkele dagen oud met verwelkte bloemen. Al gaande passeren we een groot stenen levenswiel.

Inmiddels is Albani al begonnen iets over de tempel te vertellen. Het is een groot rechthoekig ommuurd complex en bestaat uit twee delen: het kleine deel is gewijd aan de godin Minakshi, een incarnatie van Parvati de vrouw van Shiva en het grote deel is gewijd aan Shiva. De tempel heeft 14 gopurams van verschillende hoogte; de vier toegangstorens aan de buitenmuren zijn de grootste. De overige staan binnen het tempelcomplex. We lopen verder en onder een galerij die een met water gevuld bassin waarin een gouden lotus oprijst, omringt. Een zacht briesje voert flarden nasale klanken mee; de melodie is eenvoudig, enigszins hypnotiserend.

Wanneer we verder lopen passeren we een aantal sadhoe’s, heilige mannen, tanig van postuur, in een lendendoek, gebruinde huid en met lange verwarde haren en het gelaat soms witgemaakt.

Sommigen staande op één been, anderen in kleermakerszit. Het geluid is inmiddels sterk toegenomen en plots zien we hem. Half verscholen in een nis zittend op een kussen speelt een muzikant op een soort harmonium ter grootte van een accordeon, een surpeti. Met de rechterhand bespeelt hij het kleine klavier en met de linkerhand bedient hij de blaasbalg aan de achterzijde van het instrument. Er heerst een bijzondere sfeer. Nadat we om het bassin zijn gelopen, begeven we ons weer naar de uitgang. Buiten gekomen zie ik dat inmiddels de hoeveelheid slippers is toegenomen.

Terwijl we ons reisvaardig maken trekken we veel bekijks, net als gisteren in Dindigul. Alsof we van een andere planeet komen. Ik moet er wel aan wennen. Behalve Madurai heeft mijn gastheer nog een attractie voor mij in petto.

Een bezoek aan een nabij gelegen ‘hill station’. ‘s Morgens gaan we op weg naar Kodaikanal, een kleine stad in de Palni Hills. Het is de oostelijke voortzetting van de Anaimalai Hills, een van de hoogste gedeelten van de West-Ghats die op de grens liggen van Tamil Nadu en zijn nabuurstaat Kerala. Albani geeft de richting aan. Na een kwartier rijden zie ik schuin voor mij het hoogland geleidelijk aan opdoemen aan de horizon.

Maar de eerste kilometers gaan nog door de vlakte. Dan slaan we rechtsaf en na twee bochten komen we aan de voet van het gebergte. Langs de steile zuidflank van het massief klimt de weg geleidelijk omhoog. Door de begroeiing langs de weg zie ik links de vlakte steeds dieper onder ons wegzakken. Dan slaan we een vallei in waar de smalle weg zich al slingerend omhoog werkt. Met het stijgen zie je de vegetatie veranderen van dor en droog naar een groenere en weelderigere begroeiing.

Over een aantal bergkammen tot we, naar wat de laatste kam blijkt te zijn, beneden ons Kodaikanal zien liggen na een elevatie van zo’n 1800 meter.

Het is een mooie rit van ongeveer 90 kilometer waar we een dikke twee uur over hebben gedaan. De temperatuur hier boven is aangenaam, ongeveer 20ºC. Vanaf het begin van de rit is die vrijwel gelijk gebleven. Kodaikanal ligt op een plateau op 2113 meter hoogte.

Langzaam het stille stadje inrijdend zie ik plotseling bij een vrijstaande woning een bordje staan met de vermelding ‘Netherland’. Dit prikkelt mijn nieuwsgierigheid. Of het nu komt doordat ik met Albani in gesprek raak wijzend op het bord of door het geluid van de stationair lopende motor, er komen een paar bewoners naar buiten. Tot mijn verrassing blijken het Nederlanders te zijn: de familie Van der Meulen. We raken in gesprek en zij vertellen iets over deze locatie. Allereerst over de aanduiding ‘Netherland.

‘Modern’ Kodaikanal werd in 1845 gesticht door Amerikaanse christenen en Britse ambtenaren, als een toevluchtsoord tegen de hoge temperatuur en tropische ziekten op de vlakte. In de 19e eeuw is een zendelingenpost gevestigd vanuit de Amerikaanse tak van de Hervormde Kerk in Nederland. In de beginjaren toen er nog weinig mensen woonden en er nauwelijks een adressysteem was, werden de cottages waarin de zendelingen woonden voorzien van een naam die tevens diende als adresaanduiding. Soms met de naam van de nationaliteit van de bewoner(s).

De alhier (tijdelijk) wonende Amerikanen zijn vrijwel allemaal van Nederlandse komaf. Zij zelf zijn Quakers en het genootschap heeft hier een vestiging (Powell House). In de loop der jaren zijn er scholen en kerken gesticht en de missie heeft zich inmiddels ook niet onbetuigd gelaten.

Na nog wat over koetjes en kalfjes gesproken te hebben, nemen we afscheid van de familie en vervolgen ons uitstapje richting het meer dat we bij het binnenrijden al zagen liggen.

De pittoreske cottages die we onderweg tegenkomen zijn vrijwel allemaal omringd met mooi aangelegde tuinen.

Kodaikanal is een waar rust- en lustoord. Het valt in dezelfde categorie als de Maleisische ‘Resort Hills’ zoals Cameron Highlands.

In de middag nemen we de weg terug.

Het is oppassen geblazen want de bochten zijn kort en soms ligt er zand op de weg. De kans om te slippen is groot.

Behoedzaam sturend en remmend op de motor vordert de reis voorspoedig.

Intussen neemt de temperatuur al naar gelang we dalen gestaag toe. Het laatste stuk is geheel zonder de beschuttende schaduw van de bomen en even later komen we op de vlakte. Het voelt aan als een broedstoof. De lucht trilt, het is verzengend heet en de rijwind geeft nauwelijks verkoeling. Bij een stalletje waar kokosnoten en andere vruchten verkocht worden laat mijn gastheer twee kokosnoten openen.

Het sap is heerlijk en verfrissend; ook het vruchtvlees is smakelijk. Wel waarschuwt hij mij dat, als ik onderweg bij een stalletje wil drinken, ik altijd moet vragen een kokosnoot open te laten maken en geen al geopende kokosnoot moet accepteren. Prijzen van diverse vruchten zijn laag voor westerse begrippen. 12 bananen ca 50 paisa; 1 sinasappel ca 25 paisa; 1 kokosnoot ca 30 paisa. (100 paisa = 1Rp is ca. 45 cent).

Daags na Kodaikanal doe ik rustig aan.

Het Is hier bloedheet met een temperatuur van dik boven de 30 graden en met een lage vochtigheid ca 25% is het nog net draaglijk. Een beetje motoronderhoud gepleegd en daarbij geconstateerd dat de bagagedrager een flinke breuk heeft. Hoogstwaarschijnlijk ontstaan door het vaak noodzakelijke rijden over die ‘wasbordbermen’ met een te ver naar achteren gemonteerd fotokofferrek: dat wil wel zwiepen.

Tevens de was gedaan. Het drogen gaat razendsnel wat met een licht briesje en de genoemde weersomstandigheden geen verbazing wekt en dan moet hier de zomer nog beginnen! Tijdens het drogen werk ik mijn reisjournaal bij en constateer dat ik al vier dagen in Gandhigram ben. Maar langer wil ik van de gastvrijheid niet gebruik maken en bovendien kan ik niet al te veel van mijn reisschema afwijken. Morgen ga ik dus op weg naarwijken. Morgen ga ik dus op weg naar Bangalore; de weg naar Bombay is nog lang. Aan Albani vraag ik of hij mij nog een adres kan aanbevelen voor de overnachting aldaar. En zowaar hij komt met een naam van kennissen van hem, de familie Chandra. Bovendien heeft hij ervoor gezorgd dat een van de medewerkers van het instituut voor mij een paar extra bouten met bijhorende moeren heeft getapt als reserve mocht ik weer eens wat verliezen in verband met de ‘ontwrichting’ van de bagagedrager, ook heeft hij de breuk gelast. ’s Middags krijg ik een rondleiding door het dorp onder leiding van de dorpsoudste. Albani had mij al vertelt dat hij het dorp heeft gesticht ter ere van de indiase onafhankelijkheidsstrijder Mahatma Gandhi en diens sociale en economische gedachtengoed. je zou hem de ‘burgemeester’ kunnen noemen.

Het Hindi woord ‘gram’ betekent ‘dorp’; de samentrekking met de naam Gandhi spreekt dan voor zich. Het staat vol met scholen en diverse opleidingsinstituten. Van de bewoners is 80% semi-resident, de overigen wonen er permanent. Samen met Albani leidt hij mij rond in het lokale Gandhi-museum waar de idealen van Gandhi tot uitdrukking komen. Met name over de economische zelfredzaamheid van de bevolking. Dit betreft onder andere het zelf verwerken van het verbouwde katoen, het spinnen en weven (lokale industrie). Ter illustratie staan er enkele spinnenwielen en weefgetouwen, de laatsten zowel handmatig als halfautomatisch. Een kleine expositie met foto’s en informatie over de ideeën van Mahatma Gandhi over de emancipatie van de vrouw verluchtigt het geheel.

Als afsluiting van deze rustige dag heeft mijn gastheer nog geregeld dat ik ’s avonds in de palmentuin een lezing hou over mijn gehele reis tot dusver voor een schaar van zo’n 150 schoolkinderen. Wordt vervolgd

Nieuws pagina HET VERHAAL VAN FABRIEKWEGRACEN MET KAWASAKI DEEL 1: LEAN, MEAN EN LIME GREEN. TWEE TAKEN ERA KAWASAKI RACING 1968-1978 Randy en Yvon bespreken oefentijd en raceplanning Deel 1 - Dit is het meest complete inside-verhaal van de racegeschiedenis van Kawasaki, te beginnen met hun eerste avontuur in de Japanse motorraces en het finishen in het onvergetelijke jaren ‘70 tweetakt-tijdperk van de beroemde 500cc en 750cc driecilinder fabrieksweg race motorfietsen. Dit waren de motorfietsen die aan het begin stonden van de Formule 750 Wereldkampioenschappen. Randy Hall, Kawasaki’s eerste US Racing Team Manager en race-ontwikkelingsingenieur vanaf 1970 stond altijd centraal in de actie, zowel op de racebaan als achter de schermen met Team Kawasaki’s raceprogramma in Amerika, Canada en Europa. Hij herinnert zich goed de legendarische sterrenners zoals Yvon Duhamel, Ralph White, Gary Nixon, Art Baumann, Hurley Wilvert en Paul Smart die deze ontzagwekkende krachtige 180 mph Kawasaki-racers raceten die het team zo succesvol maakten in zijn tijd.

In detail beschreven in dit grote, 8,5 x 11 inch 344 pagina’s tellende full colour boek van meer dan 3 pond zijn alle racefietsen van Kawasaki van 1967 tot 1978. Inbegrepen zijn de winnende Kawasaki race-motorfietsen in de Grand Prix-races van het WK en Isle of Man TT. Meer dan 100 zeldzame archief- en studiofoto’s vervolledigen het verhaal.

Lees verder: https://leanmeanlimegreen.com/?fbclid=IwAR2fOVh1NUjmRl qTe3sf-D0boLML9E7HyeTmKn852rgJBPZFPpXCu5mrPDg

VANUIT DE KRANTEN

AANKONDIGING SUZUKI GSX-R Jubileumdag 2020 Jappie van Veen houdt op 9 mei 2020 een speciale Suzuki Jubileumdag vanuit Nijland.

Geïnteresseerden en/of berijders van dit type worden vanaf 10.00 uur verwacht voor de koffie in eetcafé ‘De Herberch Fan Nijland’, Ingenawei 1, 8771 SN Nijland.

Om 11.30 uur start de toertocht en om ± 15.00 uur komen we bij de boerderij van Jappie aan. Hier kunnen de aanwezigen de GSX-R collectie van Jappie bewonderen.

Jappie wil graag weten wie er komt, dus graag een berichtje: jappiesuzuki@live.nl of 06 55868398

AANKONDIGING NIEUW BOEK Egbert Streuer | Nederlands meest succesvolle wegracecoureur door Natascha Kayser, Henk Keulemans (beeldredactie) Drie keer wereldkampioen, tweeëntwintig Grand Prixoverwinningen, elf keer Nederlands kampioen en de enige Nederlander die twee keer de TT van Assen op zijn naam wist te schrijven. Egbert Streuer is onbetwist de succesvolste Nederlandse wegracecoureur.

Egbert Streuer (Assen 1954) was al jong op zoek naar snelheid. Een door hem opgevoerde brommer liep harder dan 100 kilometer per uur. Met zijn maatje Johan van der Kaap kocht hij in de kroeg een zijspan, waarmee ze voor de lol gingen racen: Streuer als coureur, Van der Kaap als bakkenist. De grote successen kwamen een paar jaar later, met Bernard Schnieders als passagier. Steuer/Schnieders werd halverwege de jaren 80 een wereldwijd begrip. Ze waren samen al drie keer wereldkampioen voordat ze er eindelijk in slaagden om hun thuiswedstrijd, de TT van Assen, te winnen. ISBN: 9789462583238 Te bestellen: https://www.boekenroute.nl/gasten/gtn1Boek. aspx?ISBN=9789462583238 Heeft u iets te melden wat hier in deze rubriek thuis hoort, stuur dit dan naar: redactie@kjmv.nl!

UITGEKOMEN INTERESSANTE BOEKEN/TIJDSCHRIFTEN

KJMV-Activiteitenkalender 2020

KJMV Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging

11-12 januari 2020

Oldtimerbeurs

Rosmalen

KJMV.nl

17-19 januari

De Noordelijke Motorbeurs

Assen

denoordelijkemotorbeurs.nl

22 februari

Oldtimer tweewielerbeurs

Zuidbroek

KJMV.nl

14-15 maart

Oldtimer Beurs

Leek

KJMV.nl

29 maart 2020

Algemene Leden Vergadering

De Rijp

KJMV.nl

12-13 april

Noord Hollandse Oldtimer Festival

Venhuizen

KJMV.nl

3 mei

Voorjaarsrit-2020

?

KJMV.nl

9 mei

Suzuki GSX-R jubileumdag

Nijland

KJMV.nl

17 mei

Kop van NH-rit

Winkel

KJMV.nl

? mei

Kabouterrit-2020

?

KJMV.nl

13 juni

Classic Race demo Luttenbergring

Luttenberg

luttenbergring.nl

19-21 juni

Internationaal Kawasaki weekendtreffen

Noordeloos

7 juni (?)

Rondleiding Circuit Assen

TT circuit

KJMV.nl

27-28 juni

Historisch Weekend

Den Helder

KJMV.nl

28 juni

TT races Asser Circuit

Assen

ttcircuit.com

29-31 augustus

Gerslootweekend

Gersloot

KJMV.nl

30 augustus

Frieslandrit-2020

Gersloot

KJMV.nl

29 augustus

Exotentreffen

Doorn (onder voorbehoud)

exotentreffen.nl

13 september

Lek&Graafstroomrit-2020

Groot Ammers

KJMV.nl

20 september

Nationaal Veteraan Treffen

Woerden

KJMV.nl

? oktober

Oldtimer Beurs

Leek

KJMV.nl

22 november 2020

KJMV-clubdag

De Rijp

KJMV.nl

28-29 november

Eelde Classics Flowerdome

Eelde

KJMV.nl

19-20 december

Central Classics

Houten

KJMV.nl

Zijn er activiteiten die u ook gemeld wilt zien op de website en/of clubblad, geeft u dat dan spoedig door aan onze activiteitencommissie: Wiebe Eenling/Frits Smink, activiteiten@kjmv.nl - 06 21853400/ 06 20399831 of aan de sitebeheerder: Lars Holm, webmaster@kjmv.nl - 06 27618159.

Zij zullen er dan voor zorgen dat uw activiteit wordt geplaatst.

Kijk voor actuele info: www.kjmv.nl - Voor meer beurzen, kijk op: www.oldtimeragenda.com OPROEP! OPROEP! OPROEP! OPROEP!

BETAAL UW CONTRIBUTIE!

OPROEP! OPROEP! OPROEP! OPROEP!

Graag willen wij ons e-mail bestand opschonen. Daarom vraag ik aan u allen om een blanco e-mail te sturen naar onze penningmeester Wiebe Eenling, die ook de ledenadministratie bijhoudt. U kunt dit het beste doen naar het e-mail adres: penningmeester@kjmv.nl.

Zodra u uw e-mail adres wijzigt, graag ook even melden aan Wiebe Eenling.

Onderhoud, reparatie en restauratie van klassieke motorfietsen.

Uitgebreide sortering onderdelen, nieuw en gebruikt van klassieke Japanse motoren.

Geopend op: woensdag, donderdag, vrijdag en zaterdag.

Gerard Numeijer Molenveld 9 1777 HN Hippolytushoef T 0227 59 36 90 F 0227 59 34 72 M 06 25448565 e info@nubomotors.nl

www.nubomotors.nl

Kawasaki specialist

Lemstra

motoren alkmaar

Madame Curiestraat 12 1821 BM Alkmaar T. 072-5119704 F. 072-5201651 info@lemstramotoren.nl

Dit is het 8e deel van de informatie voor de liefhebbers van de 2&3 cilinder Kawasaki. Er is redelijk kopij aanbod, maar ik roep hierbij de 2-takt liefhebbers van dit merk op ook regelmatig iets op te sturen aangaande deze motoren VERSCHIL IN LINKER EN RECHTER ZUIGER Zie je een verschil tussen de Linker en de Rechter zuiger? En waarom?

1. Verschil: bij de rechter zuiger (B) zijn er 2 extra gaatjes geboord in de zuigerwand ter hoogte van de pistonpen.

2. Reden: als bij montage van de borgclips of door verdraaiing van de pistonpen een borgclip zodanig zou worden gepositioneerd, dat de opening van die clip samenvalt met de opening van de groef, dan kan het voorkomen dat door uitzetting, vuil, koolaanslag, het nagenoeg niet meer mogelijk is om een uiteinde van de borgclip voor de opening te draaien, om vervolgens de clip te demonteren! Ook met de punt van een gereedschap lukt het niet: je komt niet goed in het vlak van de borgclip.

Dus 2 gaatjes van 2,1 mm geboord, die exact uitkomen in de groef van de borgclip.

Vastzittende borgveer?

Pendrijver 2 mm in het gaatje, tikje met een (kunststof!) hamer en los is de borgclip. Heb je zelf geen mogelijkheden om deze modificatie aan te brengen, dan kan ik dit voor je verzorgen. Groet Johan Ligthart

WAT BEPAALT EIGENLIJK DE “WAARDE” VAN EEN KLASSIEKER? EEN KLASSIEKER? Ja, moeilijke vraag, of misschien ook niet.

In het algemeen kan gesteld, worden, dat hoe origineler een klassieker is, des te waardevoller deze is. En dan vooral als ook een aantoonbare historie aanwezig is.

Niet alleen de motor, maar ook de deskundigheid van de reparatie, de modificatie of de restauratie is bepalend. B.v. wie heeft de krukas gereviseerd?

Indertijd heb ik mijn H2 laten taxeren, maar achteraf had ik wel de nodige bedenkingen. Zaken die vooral voor een klassieker van belang kunnen zijn, werden niet opgemerkt: originele uitlaten o bij mij wel, maar sommige klassiekers hebben imitatie uitlaten; originele bouten/moeren (sommige merken hebben merk logo op de kop van de bout, zoals bij Suzuki); o bij mijn H2B zijn sommige bouten vervangen door niet-originele RVS (inbus)bouten: niet opgemerkt; origineel achterspatbord? o bij mij wel aanwezig, maar bij sommige klassiekers uit de 70er jaren is het achterspatbord ingekort; o bij KAWA's werden ze vaak ingekort: originele, nette exemplaren zijn dus nu nagenoeg niet te vinden; origineel stuur o had ik niet; niet opgemerkt; originele kleur? of overgespoten? o had ik niet; niet opgemerkt; ik heb RVS spaken, is niet origineel o is niet opgemerkt; zijn de originele boekjes aanwezig? o niets over gevraagd; is de originele gereedschapset aanwezig? o niets over gevraagd; is de lak van het frame origineel, overgespoten of gepoedercoat? o niets over gevraagd; hoe staat het met de originaliteit van het blok, gereviseerd en door wie? o niets over gevraagd; Mijn conclusie: taxateurs geven een waardepapier af voor de verzekeringsmaatschappij, maar kunnen de originaliteit niet goed inschatten. En de originaliteit bepaalt toch echt voor ’n belangrijk deel de waarde.

En mijns inziens hebben ze deze belangrijke kennis veelal gewoon niet! Wat zijn jullie ervaringen?

Groet, Johan Ligthart

Clubdag Kawasaki 2 & 3 cilinderclub Noordeloos Zondag 17 november hadden we weer onze jaarlijkse clubdag in Noordeloos bij Nol Bikker. De eerste belangstellenden waren al aanwezig voordat de Gebroeders Eckes op de motor aan kwamen rijden. Dankzij (?) het droge, zonnige weer waren er meerdere leden op de 2t of 4t motor gekomen. Bravo.

Z

oals gebruikelijk is er genoeg te zien en te genieten bij Nol. In de showroom, die vol staat met niet alleen groene occasions of eigen motoren van Nol (bijv. Parijs-Dakar). Het Kawasaki-museum staat vol met 2- en 3 cilinders, Z900, Z1300 en Kreidlers. Een aantal vitrines zijn gevuld met leuke groene hebbedingetjes. De werkplaats staat vol met diverse projecten. In de kelder kan men vele nieuwe onderdelen vinden… En als je het zat bent kan je tot rust komen in de groene huiskamer…

Ja, Nol is altijd ‘On the Move’.

Met de stroboscoop ontsteking controleren

De vele gesprekken werden onderbroken door het geluid van een A7 Avenger… Er moest wat ‘leven’ gemaakt worden… Nol had een A7 gekocht die vanuit Amerika in Frans, Belgisch en uiteindelijk Nol z’n bezit is gekomen.

Net als ‘toen’ in de straat even rijden zonder helm (en ook geen kentekenplaat). Dat was van korte duur, accu leeg.

De CDI doet dan weinig. Nieuwe accu erin en weer gaan.

Ook met deze 2 cilinder konden wheelies gemaakt worden, of is het de kunst van de eigenaar? Prachtig dat volgas op en neer rijden.

Trots liet Nol hierna zijn fotoboek zien. Van het begin van de sleutel, cross-carrière. Heerlijk om dat zorgeloze leven terug te zien. Het gezellige samenzijn werd voor een klein uur onderbroken door de MotoGP uitzending die traditioneel door iedereen werd bekeken. Wat was het stil!

Hierna werden de gesprekken verder gevoerd, of kon je naar oude video-beelden van de club door de jaren heen kijken. Natuurlijk werden er ook onderdelen meegenomen die onderwerp van gesprek waren. Of welke plannen zijn er voor komende winter, voorjaar?

Ondanks dat de club officieel niet meer bestaat zijn er toch altijd weer 40 personen aanwezig.

Meegenomen waren twee cilinderkoppen (S1 en S2) die van een nieuwe squishband werden voorzien, voor een betere verbranding en een soepeler motorloop. Tevens een aftermarket (droge) koppelingsdeksel dat demontabel is.

Op de clubdag van de KJMV waren er ideeën voor een reünie van de Kawasaki 2-en 3 cilinderclub. Die plannen werden verder uitgewerkt. Zodoende werd er plaatsgenomen in de groene kamer. De bestuursleden van het eerste uur werden bijgestaan door een aantal bestuursleden van de latere jaren. Het plan is opgevat om voor 2020 weer een Internationaal weekend treffen te organiseren.

Dat zal op het terrein van Nol gaan plaatsvinden in het weekend van 19-21 juni. Houdt de datum vrij. Het programma zal later bekend gemaakt worden.

Het was weer een gezellige, nuttige en vrolijke clubdag.

Tot het volgende evenement!

Groet, Guido Eckes

Een tijdje niet gelopen...

Met volle accu...

Frank Lemstra M O T O R E N

Dubbele Buurt 24, 1521 DC Wormerveer

â&#x153;&#x2020; 075 621 02 42

HONDA

|

SUZUKI

|

YAMAHA

|

KAWASAKI VESPA

| |

TAKEGAWA MOTO GUZZI

| |

KITACO APRILIA

| |

G-CRAFT DERBI

|

OVER RACING

|

DAYTONA

ACHTERLICHT

VOORWIEL

UITLAAT

PARTS FOR A BETTER RIDE

優れたライディング向け部品

CMS PINUP SERIES - GEISHA GIRLS - HONDA BENLY

CMSNL.COM