P oRa D n i k M E n E D Ż E Ra S to M oz
prezesem Zarządu Głównego STOMOZ został Józef Tazbir – dyrektor Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. M. Kopernika w Łodzi. Dyrektorzy szpitali stali w początku lat dziewięćdziesiątych przed ogromnymi problemami. Największym z nich był brak ustawowej regulacji działalności całej służby zdrowia. Pierwszym milowym krokiem było włączenie się grupy założycielskiej STOMOZ w prace legislacyjne związane z tworzeniem Ustawy o Zakładach Zdrowotnych. Ustawa ta została uchwalona przez Sejm 30 sierpnia 1991 r. W tym czasie każdy temat dotyczący zakładów opieki zdrowotnej był problemem wymagającym rozwiązania. Rozwiązywali je członkowie STOMOZ włączając się w gremia doradcze Sejmu, Ministerstwa Zdrowia i innych instytucji pracujących nad tymi problemami. Wszystkie nasze rady, opracowania, konsultacje, uwagi i rozwiązania publikowaliśmy w naszym miesięczniku „Antidotum”. Twórcą miesięcznika „Antidotum” i jego Redaktorem Naczelnym była dr Katarzyna Tymowska. Przez 10 miesięcy 1995 r. pełniącym obowiązki Redaktora Naczelnego był dr Józef Tazbir, a kolejnym – mgr Aurelia Ostrowska. Miesięcznik „Antidotum” przez kolejne lata zmieniał swoją formułę, funkcjonując na początku jako część czasopisma,,Służba Zdrowia”, a od 1992 r. już jako niezależne pismo. Oprócz regularnego miesięcznika, równolegle powstała BIBLIOTEKA AN-
TIDOTUM, która zajmowała się naukowymi opracowaniami tematów i problemów nurtujących członków STOMOZU. Przed członkami STOMOZ kariery stały otworem. Dzięki swojej pracy, wiedzy i determinacji osiągali wysokie stanowiska w Ministerstwach i Urzędach Państwowych i innych znaczących instytucjach, chociaż samo Stowarzyszenie zawsze było apolityczne. Dziś, dokładnie po 30 latach, kadra zarządzająca podmiotami medycznymi staje również przed szeregiem problemów utrudniających funkcjonowanie Zakładów Opieki Zdrowotnej. Tymi problemami są chociażby sposoby wyceniania przez NFZ procedur medycznych i finansowanie podmiotów medycznych. Kolejnym ważnym problemem jest widoczna dyskryminacja w dopuszczaniu do konkursów nowych prywatnych podmiotów medycznych i w ich finansowaniu. Rozwiązania wymagają braki w kadrze lekarskiej i pielęgniarskiej, sposoby tworzenia nowych specjalizacji i szkolenia specjalistów. To wszystko stanowi doskonały materiał do pracy i rozwiązań dla członków STOMOZ. Widząc działania obecnego Prezesa STOMOZ Dariusza Rajczyka i obserwując zaangażowanie członków STOMOZ w prace Stowarzyszenia – jestem optymistą i liczę, że Stowarzyszenie zwiększy grono swoich członków i sympatyków.
Historia zarządzania podmiotami medycznymi Prof. dr hab. Katarzyna Tymowska opisuje skomplikowaną ewolucję zawodu i roli menedżerów opieki zdrowotnej w Polsce od lat 90-tych do dzisiaj.
Społeczeństwo obywatelskie Socjologowie określają stowarzyszenie jako organizację społeczną powoływaną przez grupę osób mających wspólne cele i zainteresowania. Organizacje pozarządowe, a takimi są stowarzyszenia – to forma samoorganizowania się społeczeństwa, aktywności obywateli w określonych sferach życia publicznego. Stowarzyszenia, podobnie jak fundacje, związki zawodowe, partie,
ruchy społeczne są przejawami społeczeństwa obywatelskiego. Na początku lat 90., gdy rozpoczął się w Polsce proces ustrojowej transformacji, istniały już prawne uwarunkowania dla rozwoju społeczeństwa obywatelskiego. Ale to nie wystarczyłoby dla powstania STOMOZ’u, jako stowarzyszenia, gdyby jednocześnie – w środowisku osób związanych z organizacją i zarządzaniem instytucjami ochrony zdrowia – nie było osób zainteresowanych aktywnym uczestniczeniem w życiu społecznym, osób mających poczucie współodpowiedzialności za to, co działo się w Polsce w początkowym okresie transformacji. Członkowie – założyciele, a w krótkim czasie i nowi członkowie STOMOZ’u, wierzyli w skuteczność swoich działań, a obserwowanie tej skuteczności dawało nam wiele satysfakcji. Jak każde stowarzyszenie, tak i STOMOZ poszukiwał sposobów realizacji interesów swoich członków, w czym nie należy postrzegać niczego złego.
OSOZ Polska 6/2022
49
