nr. 17 maart 2015
PiB
‘Kies voor Brabant’
Verkiezingen Provinciale Staten 18 maart
Rolstoelbasketbal De passie van Stephan Tibosch
‘Vroeger was dit allemaal natuur’ Prijs voor ecoduct Kempengrens
inhoud 3
Gerucht
4
De passie van Stephan Tibosch: Rolstoelbasketbal
6
Verkiezingen Provinciale Staten 18 maart ‘Kies voor Brabant’
9
Klare Taal
10
Grote internationale prijs voor ecoduct Kempengrens ‘Vroeger was dit allemaal natuur’
12
Personalia
2
Bij dit nummer
PIB In deze bladertool van PIBrain nr. 17 vind je links de inhoudsopgave. Het zou overbodig zijn om dat hier nog eens te herhalen. Wat we wel heel belangrijk en niet overbodig vinden, is de vraag of jullie ideeën hebben voor de inhoud van de volgende nummers. Dat kan op gebied van vorm en inhoud en het mag ook in de vorm van ingezonden verhalen of gedachten daarover. Ken je een collega die bijzondere dingen doet naast het werk die daar aardig over kan en wil vertellen? Laat het ons weten en we benaderen haar of hem voor een interview. De redactie is erg blij met jullie meedenken zodat we samen PIBrain optimaal kunnen invullen. Naast inhoudelijke artikelen over onze werkzaamheden zijn we ook actief op zoek naar verhalen die je onder het kopje ‘bloed, zweet en tranen’ zou kunnen rangschikken. Vooral verhalen over mensen, hun drijfveren en passie hebben we graag en die worden (dat weten we uit lezersonderzoek) erg goed en graag gelezen. Reageren of meer weten? Stuur een mailtje naar jroosen@brabant.nl
Jan Roosen
column
Gerucht Jan Roosen |
Het waren vier koningslinden, Sy hadden malkander soo lief; Sy konden by malkander niet komen, de wortels waren al te massief (heel vrij naar vroeg Middeleeuws gedicht)
Ze staan er al jaren: de vier koningslinden. Bij een eerdere reconstructie van het voorplein ooit neergezet als verfraaiing en natuurlijk in het kader van de provinciale voorbeeldfunctie met oog op de conceptrevelatie van de Brabantse natuur. Je ziet ze elk jaar een stukje groeien, ze zitten vroeg in het blad en raken dat in de herfst ook wat eerder kwijt dan omringende soortgenoten. Mooie bomen om naar te kijken en lekker om onder te zitten. Niet in de zomer overigens, want dan kom je onder het van de bladen lekkende sap te zitten en dat is hardnekkig kleverig spul. De Tilia europaea ‘Pallida’ is een cultivar van de Hollandse linde en wordt ook wel koningslinde genoemd. Het bijzondere van de koningslinde is dat zij beschikt over een bijna onbeperkt vermogen tot groei en regeneratie van stam en takken. Daardoor kan de linde meer dan duizend jaar oud worden. Deze eigenschap speelde een rol in diverse geloven bijvoorbeeld ter verering van Freija of Maria. Ook ter ere van een geboorte wordt volgens een oud gebruik een linde geplant om voor eeuwen dit moment met zich mee te dragen. Bij de recente en zoveelste reconstructie van het voorplein ging het gerucht in huis dat de linden zouden moeten verdwijnen, c.q. worden gekapt. Dat gerucht is al meerdere weken onderwerp van gesprek voor steeds meer provinciemedewerkers. Dat doen ze in
de wandelgangen, bij de koffie, in het restaurant, maar bovenal op Yammer. Er is en wordt op zeer creatieve manier gesproken over de bomen. Uit respect, vanwege onrust, uit verveling, met een kwinkslag, boos, verontwaardigd, ongeduldig en toch zeker wel betrokken. De iepen rondom onze vier linden sterven bij bosjes vanwege de iepenziekte. Meer dan de helft heeft in de loop der jaren het loodje gelegd. Je kunt door gebrek aan bomen weer Den Bosch zien. De provincie liet onlangs nog 200 bomen kappen langs het traject van de nieuwe Zuid-Willemsvaart. Boeien. We hebben het hier wel even over ónze vier koningslinden hè! Waarom maken we ons daar nou ineens zo druk over? Hebben we ze als provinciaal levend erfgoed geadopteerd? Of staan ze symbool voor behoudendheid en zijn we diep van binnen dan toch bang voor verandering? Zijn we zo trots op onze linden dat we er bijkans de barricades voor opgaan. Of is Yammer, zoals zo vele andere sociale media, in haar korte bestaan alweer geëvolueerd tot ongebreidelde meningspoel waar iedereen onbeperkt van links naar rechts en terug redeneert, fulmineert, delibereert en discussieert? De koningslinden hebben malkander nog steeds lief. Voor hoe lang? Daar is het laatste goede antwoord nog niet op gegeven. Laten we er nog maar even van genieten en hopen dat haar jonge groen als eerste ons omgespitte voorplein mag verfraaien. Daar kunnen we dan in een onbewaakt moment stil van genieten; stil eens….! Hoor ik dat nou goed of is het een gerucht? Gaan we kappen met ERA?
3
DE SIE S A P VAN
Stephan Tibosch
Rolstoelbasketbal Victor Tjioe |
C&S- collega Stephan Tibosch kennen we vooral van het beleidsveld Cultuur. Maar in zijn vrije tijd is Stephan een fanatiek rolstoelbasketballer. Deze sport bestaat sinds 1945 toen oorlogsveteranen in de Verenigde Staten voor het eerst een vorm van rolstoelbasketbal speelden. Sinds 1960 is rolstoelbasketbal onderdeel van de Paralympische Spelen. Tegenwoordig zijn er wereldwijd zo’n 30.000 rolstoelbasketbalspelers.
4
hoe lang al?
Stephan speelt al 25 jaar rolstoelbasketbal. “Ik ben begonnen met zwemmen en tafeltennis. Daarna heb ik gekozen voor het rolstoelbasketbal, omdat een teamsport mij meer aansprak.” Stephan werd drie maanden te vroeg geboren met een zuurstofgebrek. Door spasme heeft hij minder kracht en coördinatie in zijn benen. Ook in het dagelijks leven gebruikt hij een rolstoel. clubs
“Ik ben begonnen bij gehandicaptensportvereniging Sport voor Gehandicapten (SVG) in Den Bosch. Daarna hebben we met ons team de overstap naar de Bossche basketbalclub EBBC gemaakt. Door gebrek aan spelers zijn we daar gestopt. Vervolgens heb ik vier jaar niet gespeeld. Vijf jaar geleden nam iemand van ons team het initiatief om naar Black Eagles in Rosmalen te gaan. De laatste jaren zie je dat gehandicaptensport steeds vaker is georganiseerd binnen reguliere sportverenigingen. Naast twee rolstoelteams kent Black Eagles Rosmalen dan ook twee G-teams. Binnen vijf jaar zijn we tweemaal kampioen geworden in toernooidivisie B. Hierdoor zijn we dit seizoen naar de A-klasse gepromoveerd en is er de ambitie om uiteindelijk de eredivisie te bereiken.”
uitlaatklep
“1x per week trainen we twee uur. Conditie, techniek en tactiek komen dan aan bod. Ik vind het belangrijk om fit te blijven en te sporten in een team. Iedere week trainen om als team beter te worden en je sportieve grenzen te verleggen. Op het basketbalveld voelt je handicap niet als een beperking. Hierdoor is het voor mij een uitstekende en verantwoorde uitlaatklep. Want ernstige blessures kennen we nauwelijks. Meestal gaat het om lichte schouder-, elleboog- of handblessures. Geen ernstige zaken dus.”
recreatief
Op dit moment is Stephan gestopt met het spelen van wedstrijden, alleen trainen vindt hij voldoende. “Tot vorig seizoen speelde ik competitie, wat 1x per maand twee wedstrijden spelen betekent. We hebben 8 teams in de landelijke A-klasse. Nu ben ik puur recreatief bezig.” ook zonder handicap
De regels voor rolstoelbasketbal zijn niet veel anders dan die van het reguliere basketbal. “Binnen elk team zie je steeds vaker mensen zonder een directe handicap. Sommige mensen willen ondanks een sportblessure toch blijven spelen, of vinden het spelletje zo leuk dat ze in een rolstoel stappen. Ook onze coach heeft geen handicap en is per toeval in het rolstoelbasketbal gerold.”
activiteiten
Naast het trainen en spelen van wedstrijden zijn er ook nog andere activiteiten. “Om het rolstoelbasketbal te promoten organiseren we ieder jaar een internationaal toernooi en een all-star game. Spelers van verschillende teams worden door hun coaches geselecteerd, om in twee teams tegen elkaar te spelen.” leden
De Black Eagles zijn altijd op zoek naar leden. De concurrentie van andere individuele en teamsporten is groot. Geleidelijk zijn andere gehandicaptensporten ontstaan. Rolstoeltennis en rolstoelrugby zijn hier voorbeelden van. Om mensen kennis te laten maken met de sport, organiseren de Black Eagles demonstraties voor revalidatiecentra en scholen in de regio. doe mee
“We kunnen altijd nieuwe leden gebruiken, kom eens kijken, doe eens mee! We trainen iedere donderdagavond vanaf 19.30 uur in Sporthal de Hazelaar in Rosmalen.”
5
6
Verkiezingen Provinciale Staten 18 maart
‘Kies voor Brabant’ Jan Roosen |
Op de uitslagenavond van de Provinciale Statenverkiezingen van 2011 werd Cathalijne Dortmans gepresenteerd als de nieuwe griffier. Vier jaar later is zij namens het presidium* opdrachtgever van de provinciale activiteiten van het projectteam rondom diezelfde verkiezingen voor de jaargang 2015. Een leuke klus, die met plezier door een integraal projectteam wordt opgepakt. “We proberen de zichtbaarheid en bekendheid van de verkiezingen zo groot mogelijk aan te pakken. Het presidium wil die aandacht, ook met oog op de verkiezingen voor de Eerste Kamer, die aan de Statenverkiezingen gekoppeld zijn. Niet iedereens weet dat die verkiezingen eind mei gehouden worden. Maar daarom zijn ze nog niet minder belangrijk; integendeel. Er zullen dus ook nationale discussies meespelen in de verschillende campagnes. Maar als provincie vestigen we de aandacht op onderwerpen die in Brabant spelen.” misvatting
Gevraagd naar het dilemma om een campagne te voeren voor een bestuurslaag die niet bepaald leeft bij een groot deel van de bevolking is Cathalijne ferm in haar antwoord: “Ik heb daar helemaal geen last van. Statistieken wijzen uit dat de PS verkiezingen als enige nog in de lift zitten qua aantallen stemmers (vorige editie kende een opkomstpercentage van 55,9%, red.) . De aandacht voor politiek is in Nederland de laatste tien jaar toegenomen. Er is veel discussie over wat mensen beweegt en over wat er in de politiek gebeurt. Ik bespeur ook veel meer behoefte van de politiek om aan te sluiten bij kiezers c.q. bevolking. Ik vraag me af of de daling van de opkomstcijfers te maken heeft met een gebrek aan interesse in politieke thema’s, of dat er andere zaken meespelen. Ik denk dat je eerder de vraag zou moeten stellen waarom mensen niet komen stemmen. Vroeger stemden mensen voor een partij. Nu is de tendens om
tegen te stemmen. Een fundamenteel verschil dat ook de enorme schommelingen in de verkiezingsuitslagen teweegbrengt. En met 15 deelnemende partijen zie je ook meteen de politieke versnippering die is opgetreden, daar waar we vroeger een paar zuilen hadden waar we als kiezer niet van afweken. Over de hele wereld bevechten momenteel zoveel mensen hun democratische recht om letterlijk hun stem te laten horen. Terwijl wij in een samenleving wonen waar een stem uitbrengen behoort tot de fundamentele vrijheden. Ik zie het als mijn persoonlijke plicht om te gaan stemmen en gelukkig nog heel velen met mij. Dat wij daar ons best voor doen is alleen maar mooi en ik vind het prachtig om daar een bijdrage aan te mogen leveren.” Zouden we, los van de verkiezingen, ons provinciegezicht niet wat vaker moeten laten zien?
“Zoals gezegd, het presidium is direct en actief betrokken bij alle activiteiten. De verkiezingen zijn van de politieke partijen; het is in feite hun feestje. En natuurlijk is het goed dat je als provincie verantwoording aflegt over wat je doet. Dat je ook tussentijds zorgt dat men weet wat je doet. Dat je probeert actief iets te doen met wat mensen beweegt. Zorgen dat mensen ons weten te vinden maar ook dat wij mensen vinden, is onafhankelijk van verkiezingen. We kunnen dat als provincie zelf, maar ook de politieke partijen hebben daar een grote verantwoordelijkheid. Wat dat betreft vind ik de provincie bij uitstek een
bestuurslaag die daarmee uitgebreid experimenteert. Met de mensen en verschillende belanghebbende partijen samenwerken om tot gemeenschappelijke oplossingen en besluitvorming te komen. We lopen daarop vooruit vergeleken met het Rijk.”
van anderen door de hele organisatie aangesloten. Leuk om te zien dat het daarmee ook echt een klus wordt van ons allemaal. En nu maar hopen dat ze toch komen, die kiezers. Aan ons zal het niet liggen!” website en StemWijzer
Hoe bevalt haar het werken bij de Griffie?
“Ja altijd leuk en soms heel uitdagend en niet altijd gemakkelijk. Dat komt omdat je met ontzettend veel spelers te maken hebt. We zeggen wel eens dat we als Griffie 55 bazen hebben. Je kunt het voor al die Statenleden nooit helemaal goed doen, maar ook nooit fout. Je probeert vaak een gemiddelde te hanteren en dat biedt nooit voor iedereen de meest optimale uitkomst. Maar we doen ons uiterste best. Voor de verkiezingen zijn we in augustus begonnen met de voorbereidingen. Er is een projectteam geformeerd met mensen van de griffie, communicatie en het evenementenbureau. Dat heeft een voorstel voorbereid voor het presidium. Op basis van dat plan is inmiddels iedereen hard aan de slag. Het is een hoop werk maar iedereen doet heel enthousiast zijn best voor zijn of haar specifieke onderdeel. Inmiddels zijn ook tal
De website brabant.nl/verkiezingen is online. Op de website komt ook een applicatie, waarmee Brabanders een selfie kunnen maken en aan kunnen geven waarom ‘hij/zij kiest voor Brabant’. In samenwerking met de partijen is een Stemwijzer in de maak. De lancering staat gepland op 27 februari. belichting
Het provinciehuis wordt vanaf 27 februari met lasertechniek belicht met de verkiezingsboodschap. In het donker zal een verkiezingspotlood worden geprojecteerd met de verkiezingsdatum en slogan ‘kies voor Brabant’. jongerencampagne
Er is een jongerencampagne bestaande uit een brief van de commissaris van de Koning aan alle 18-jarigen in Brabant (week van 9 maart), gecombineerd met
Activiteiten rondom de verkiezingen
Kies voor Brabant is de centrale slogan van de provinciale campagne. Brabantse boegbeelden, maar ook gewone Brabanders spreken uit dat zij voor Brabant kiezen. Namen als Marianne Vos, Minke Booij, Wim van der Leegte, Wim Daniëls en Berry van Aerle zijn te zien op de provinciale (sociale) media, op posters in openbare gebouwen en op Brabantse bussen. Zo ook van de sporters van de Brabantse karavaan, de commissaris van de Koning met jongeren van het JobHouse-project en de gezamenlijke lijsttrekkers. 7
8
open dag
Op 14 maart opent het provinciehuis haar deuren om Brabanders kennis te laten maken met het werk van de provincie en de Brabantse kandidaten. Er is een informatiemarkt door politieke partijen en bezoekers kunnen korte interactieve spellen spelen in de Statenzaal of de StickerStemwijzer invullen. Omroep Brabant organiseert op 14 maart haar lijsttrekkersdebat, dat op 15 maart wordt uitgezonden. Verder kunnen Brabanders kennismaken met een aantal provinciale projecten, sporten met Brabantse sporters en is er een Brabantquiz. Uiteraard ontbreekt een rondleiding door het provinciehuis niet en is er een optreden van de provinciale huisband. uitslagenavond
Op 18 maart zijn alle partijen uitgenodigd voor de uitslagenavond op het provinciehuis. Omroep Brabant zendt die avond live uit vanuit het provinciehuis.
een campagne op sociale media. Hiervoor wordt een filmpje gemaakt waarin de commissaris jongeren oproept om te gaan stemmen en gebruik te maken van de speciale online tool. Daarmee kunnen jongeren aangeven wat zij belangrijk vinden voor Brabant. De opbrengst wordt aangeboden aan de informateur. Ook bezoekt een provincieteam onderwijsinstellingen (week van 9 maart). Daar wordt informatie gegeven over de provincie, de rol van PS, kunnen jongeren de onlinetool en de StemWijzer invullen. verkiezingskrant
In de week voorafgaand aan de verkiezingen wordt een provinciale verkiezingskrant verspreid via de huis-aan-huis-bladen, met een oplage van 1 miljoen. Hierin geven alle kandidaat-lijsttrekkers aan waarom zij voor Brabant kiezen.
*Provinciale Staten hebben een presidium, dat de werkzaamheden voorbereidt. Deze ‘huishoudelijke’ commissie beslist over de gang van zaken rondom het functioneren van Provinciale Staten. Het betreft hierbij onder meer de werkwijze van Provinciale Staten bij vergaderingen, werkbezoeken en hoorzittingen. Het presidium verzorgt ook de voorbereiding van Provinciale Staten-besluiten en de verdere ondersteuning van PS. Het presidium bestaat sinds de invoering van het duale stelsel in maart 2003. Alle fractievoorzitters (of hun vervangers) maken er deel vanuit. De voorzitter van Provinciale Staten is ook voorzitter van het presidium.
9
Klare Taal:
ls iemand zich niet goed in gewone taal kan uitdrukken, weet hij niet waar hij het over heeft Russel L. Ackoff (bedrijfskundige) 1919-2009
Bijvoeglijke naamwoorden Eddie Besselsen | Bijvoeglijke naamwoorden zijn de biografen van het zelfstandig naamwoord. Ieder van hen heeft zo zijn metier. De een zijn vakgebied is de vorm, de ander heeft zich gespecialiseerd in de inhoud. Er zijn er die de emotie hoog in het vaandel hebben maar er zijn er ook die het meer op hebben met de rede. Kortom, ze zijn divers en met velen. Laat ik het bijvoeglijk naamwoord of adjectief, zoals de taalkundige het noemt, eens tegen het licht houden. Er zijn er verschillende van. De belangrijkste wordt attributief gebruikt, wat betekent dat het voor het zelfstandig naamwoord is gezet, zoals in de zin: De kleine meid liet haar hondje uit. In de zin: Wat is die meid toch klein, is het bijvoeglijke naamwoord achter het zelfstandig naamwoord gezet en is het bijvoeglijk naamwoord predicatief gebruikt. Waar ze ook mogen staan, ze beschrijven het zelfstandig naamwoord. Dat is hun taak. Persoonlijk vind ik een te veel aan bijvoeglijke naamwoorden de helderheid van een tekst niet ten goede komen. Het zijn vooral minder getalenteerde schrijvers die er hun inkt aan verspillen. Gymnastiek met de pen blijft het en niets anders. Ballet wordt het nooit. Wie het heeft over het mooie landschap waar doorheen wordt gefietst, moet maar gissen naar het precieze uiterlijk van dat landschap. Het woord mooie is in deze zin zo goed als inhoudsloos. Beter is het meer zorg te besteden aan de beschrijving van het landschap zelf. Ik geef toe, het valt niet mee om de dingen helder en betekenisvol te omschrijven. Dat vereist oefening, oefening en nog eens oefening. Niet alle training baart kunst. Je kunt iemand leren een pen vast te houden en er wat letters mee te laten krassen. Maar schrijven‌ nee. Een kip kun je ook niet leren zwemmen ook al doe je nog zo je best. Daar is de eend voor uitgevonden. Zo heeft iedereen zijn kwaliteiten. Bijvoeglijke naamwoorden kunnen ook een belangrijke bijdrage leveren aan de helderheid van een tekst. Het is nogal een verschil of iemand door rood of groen rijdt, een ei hard of zacht gekookt is. Dat is wezenlijke informatie. Dat een kind van tien jong is, het gras groen en rijst korrelig voegt niets toe aan het inhoudelijke van een tekst. Het is dikke cosmetica op het gezicht van een verlepte vrouw. Verfraaien doet het niet, verhullen evenmin. Over verhullen gesproken, bijvoeglijke naamwoorden zijn ook uitstekend te gebruiken om zaken mooier voor te stellen dan dat ze zijn. Vooral in politieke kringen wordt daar gebruik van gemaakt. Duurzaam gebruik van energie, naar een menselijke samenleving, diervriendelijke stallen, een rechtvaardige verdeling van inkomsten, zijn hier sprekende voorbeelden van. Ziet u wat hier gebeurt? Het bijvoeglijke naamwoord krijgt meer betekenis dan het zelfstandig naamwoord. Het schiet zijn doel voorbij. De verpakking is belangrijker dan het cadeau. Wanneer de vorm belangrijker wordt dan de inhoud, is het oppassen geblazen. Zij moeten op zijn minst gelijkwaardig zijn. Pas wanneer vorm en inhoud in balans zijn is er sprake van een heldere tekst.
Grote internationale prijs voor ecoduct Kempengrens
‘Vroeger was dit allemaal natuur’ Jan Roosen |
Robby van Ruremonde, projectleider van de ecoduct Kempengrens reisde september vorig jaar naar het Zweedse Malmö om daar de IENE* prijs in ontvangst te nemen. Deze internationale prijs was de bekroning voor het interregionaal project Ecoduct Kempengrens. “De hele wereld die bezig is met infrastructuur in combinatie met ecologie was daar aanwezig. Fantastisch om daar tussen te mogen zitten en je dan meteen te realiseren hoe goed wij eigenlijk zijn. Misschien vertellen we dat wel veel te weinig.”
10
Tijdens de conferentie in Zweden waren er verschillende workshops. Eentje ervan had de titel: ‘de ideale toekomst dromen’. Mensen kwamen met droomvoorstellen over een betere planning, afstemming, samenwerking. “Ik realiseerde me daar dat het allemaal voorstellen waren die wij hier al gewoon uitvoeren.” Hoes In 2011 zat hij bij toenmalig milieugedeputeerde Onno Hoes. “Ik stelde voor om het project samen met Vlaanderen op te pakken; een gezamenlijke brug scheelde natuurlijk flink in de kosten. Symbolisch ook voor de internationale samenwerking dat die brug dan precies op de grens van België en Nederland zou komen liggen. Er was wat scepsis bij Hoes, vooral over de haalbaarheid in tijd. Ik gaf aan dat ik dat wel voor elkaar ging krijgen. Hij stelde lachend voor dat wanneer ik het voor het einde van het jaar de overeenkomst met België rond zou krijgen, er twee bruggen gebouwd gingen worden. Er was nog helemaal niets geregeld en er resteerden nog maar twee maanden. Ik heb standaardcontracten aangepast aan de vereisten voor zo’n project. De Vlamingen wilden graag
aanhaken en stemden zondermeer in met het ontwerpcontract. Het lukte dus allemaal wel vóór het einde van het jaar. politieke wil In principe is het allemaal mensenwerk. En vooral onze manier van communiceren met de verschillende (internationale) partijen speelt daarin volgens Robby een doorslaggevende rol. “Het is mijn stellige overtuiging dat, vergeleken met andere landen en projecten, wij dat gewoon erg goed doen. Het was niet alleen bepalend voor het winnen van de prijs maar ook de succesfactor bij het realiseren van de natuurbrug. Je moet dan wel weten dat bijvoorbeeld in Vlaanderen het echte onderhandelen pas na de vergadering gebeurt. Maar dat heb je snel genoeg inde gaten. Er natuurlijk waren er cultuurverschillen in de manieren van werken en politieke wil. Ze bleken uiteindelijk alle overkomelijk zolang je elkaars verschillen maar blijft respecteren.” Hoe zou hij nut en noodzaak van zo’n ecoduct eenvoudig toelichten? “Vroeger was dit allemaal natuur. Daar hebben de mensen wegen doorheen gelegd. Daardoor kunnen
de dieren niet meer van de ene naar de andere plek. Zo kunnen ze in moeilijkheden komen en op bepaalde plekken uitsterven. En da’s niet goed voor de natuur, dus helpen we de dieren bij hun ‘oversteek’. pootafdruk “In Brabant is het draagvlak voor natuur enorm geroot. We hebben daar vooraf onderzoek naar gedaan en dat werd daarin nog eens bevestigd. Onderzoek heeft ook uitgewezen dat alles wat je in de natuur investeert zich letterlijk dubbel en dwars terugbetaald. Dat is op gebied van vestigingsklimaat, leefomgeving, gezondheid et cetera.” Het ecoduct ‘Kempengrens’ over de snelweg A67 heeft 8,5 miljoen euro gekost. De helft daarvan wordt betaald door het Rijk in het kader van het Meerjaren Programma Ontsnippering. De andere helft door Vlaanderen. “Als je over de hele linie kijkt naar de kosten van Ecoducten dan heb je het over nog geen twee procent van de totale aanlegkosten van een weg .” profijt De natuurbrug is meer dan zestig meter breed en is daarmee één van de breedste natuurbruggen 11
in Nederland. De brug werd in november 2014 officieel geopend. Maar ruim daarvoor hadden al diverse dieren er hun pootafdruk achtergelaten. De dieren die profijt hebben van deze brug zijn, onder veel meer: - insecten (zoals zandloopkevers, sprinkhanen, veldkrekel, zandbijen, vlinders, (Heideblauwtje) - reptielen (gladde slang, levendbarende hagedis); -amfibieën (heikikker, vinpootsalamander; - Vogels (nachtzwaluw, boomleeuwerik, zwarte specht, wespendief, boompieper); - en allerlei kleine en grote zoogdieren. Zoals de vleermuis, waarvoor in deze natuurbrug een speciale vleermuizenkelder is aangelegd. De brug heeft videovallen: camera’s die elke beweging vastleggen. Tevens wordt om de twee jaar een meting van passages gedaan. *IENE, Infra Eco Network Europe, is een Europese adviesorganisatie die deskundigheid bij elkaar brengt op het gebied van ecologie in relatie tot infrastructuur. Het bestaat uit onderzoekers en deskundige beleidsmakers. IENE adviseert ook aan de EU. IENE geeft de Project Award eens in de 2 jaar
Robby van Ruremonde werkt ruim 15 jaar voor de provincie. Studeerde Ecologie en milieukunde in Nijmegen en daarnaast ook nog Vergelijkende psychologie. Hij begon bij de afdeling Milieu met de opdracht om de verschillende bureaus meer te laten samenwerken. ”We maakten onder meer een milieubeleidsplan en dat werd erg goed ontvangen door de Statenleden die blij waren met de helderheid ervan.” Na verloop van tijd kwam hij in het projectencircuit terecht. “Het opzetten van nieuwe dingen; dat vind ik echt de leukste manier van werken.”
aan een bijzonder project met een voorbeeldwerking. ‘Onze natuurbrug heeft zich onderscheiden vanwege de bijzonder goed verlopen internationale samenwerking en de voorbeeldwerking die daar
vanuit gaat naar andere landen’, aldus Johan van den Hout, gedeputeerde voor ecologie. ’Internationaal wordt dit gezien als een bijzonder mooi voorbeeld van internationale samenwerking.’
Personalia In dienst Desirée Géron, secretaresse, afdeling Stimulus Femke van Splunter, leer-werkbaan, afdeling Collegiale services
12
Uit dienst Jenny Kivits, afdeling Collegiale services Yvette Eshuis, afdeling Communicatie Tim van de Avoird, afdeling Strategie, beleid en monitoring
Interne mobiliteit Wilco Vink, afdeling Auditing en procesmanagement Rob Kersten, afdeling Collegiale services