Brengt gezinnen in beweging
WIN! Een avontuurlijke daguitstap voor het hele gezin!
Klaar voor een actieve zomervakantie?
Plons! Zo start je met watergewenning
Fietsen tussen de bloesems
In het wiel van Goedele Wachters
COLOFON
Redactie en administratie / Gezinssport Vlaanderen, Arduinkaai 16, 1000 Brussel, Tel. 02/507.88.22
Verantwoordelijke uitgever / Freddy De Nert, Arduinkaai 16, 1000 Brussel, Redactiecomité / Marijke Brewaeys, Freddy De Nert, Peter Frison, Daan Paredis Dirk Remmerie, Wout Stevens, Liesbeth Uyttersprot, Maud Vanmeerhaeghe, Agnes Vanderstegen
Redactionele bijdragen / Bart Claes, Koen Driessens, Gunther Hauspie, Daan Paredis, Dirk Remmerie, Maud Vanmeerhaeghe, Agnes Vanderstegen
Coördinatie en eindredactie / Xpair Communication, Wout Stevens
Fotografie / Jan Crab, Thomas De Boever en Agnes Vanderstegen
Ontwerp en lay-out / Peter Frison, Xpair Communication
Concept en realisatie / Xpair Communication
Drukkerij / Van der Poorten
Contact, opmerkingen en suggesties / gezinssportvlaanderen@gezinsbond.be
Prijs per magazine: €7,-
Prijs voor een abonnement (4 nummers): €20,-
Het zomeruur doet weer van zich spreken, de voorjaarsklassiekers zijn brandend actueel... Wellicht voel jij ze ook intussen, die lentekriebels. We herinneren je graag aan de woorden die wijze mensen ooit spraken: “Als het kriebelt, moet je…!”
Ook Gezinssport Vlaanderen voelt het voorjaar naderen. De laatste sneeuwvakanties zijn achter de kiezen, tijd voor zomerse belevenissen! Misschien is nu het moment om dat eigen beweegpatroon wat aan te scherpen en meteen ook het hele gezin mee op te trommelen? Want als de familie fit is, dan zijn sport- en beweegmomenten bronnen van energie en gezondheid. Laat dat nu net de visie zijn van onze federatie: ‘Wij doen gezinnen gezond bewegen’.
Sport en bewegen: het lijken begrippen die vaak tegen mekaar worden uitgespeeld, maar wij geloven dat de grens tussen de twee vaak heel klein is. Elke inspanning of vorm van bewegen is een kans om er nog meer tegenaan te gaan. Denk maar aan dansen met je peuter of knuffelturnen: plezier ontdekken in bewegen leidt onvermijdelijk tot meer en intensiever bewegen... en dan is ‘sporten’ niet meer ver weg. Bij Gezinssport Vlaanderen dragen we het recreatieve karakter van sporten hoog in het vaandel: genieten, amusement, voor het plezier, samen met anderen en toch ‘spelen’ om te winnen, ervoor gaan, het nog beter kunnen, grenzen verleggen.
Grenzen verleggen, dat staat ook centraal bij onze zwemclubs die lessen watergewenning organiseren. Een must voor al die kleine sloebers binnen onze gezinnen: met de (hopelijk) naderende zomerse vakanties is het goed dat die kleine ukken vertrouwd zijn met zwembadwater en stilaan een slag om de arm krijgen richting het echte zwemmen. Onze opgeleide monitoren hebben alles in hun mars om jouw kleintje die eerste basis (en alles daarna) mee te geven.
Wie niet onmiddellijk de weg naar de sportclub vindt, vindt wellicht zijn gading in het aanbod aan zomerse vakanties van Gezinssport Vlaanderen en/of Afya. Onze vakanties met specifieke avonturen en de focus op belevenis zijn er voor alle gezinnen, grootouders met kleinkinderen, eenoudergezinnen... Wie er liever één dag op uittrekt, plant alvast een uitstap richting het Oost-Vlaamse Oudenaarde. Daar zien we mekaar voor de zomerzoektochten. Hoeft het trouwens nog aangehaald dat wij ook echte fietsfanaten zijn? Ons stalen ros staat in elk geval al klaar voor die fietstocht tussen de bloesems.
Gezinssport Vlaanderen wil zich als multisportfederatie nog sterker profileren als de promotor van sport naar alle gezinnen. Wij zoeken niet alleen de supertalenten, maar willen iedereen overtuigen van de waarde van sportbeleving. Wie al de weg naar de sportclub heeft gevonden, zien wij als onze eerste getuigen. Hen vragen we mee die boodschap uit te dragen. Wij kijken ernaar uit om nog meer vrijwilligers te betrekken bij het dagdagelijkse clubleven, bij de promotie van initiatieven die gezinnen in beweging zetten.
Net als bij Gezinssport Vlaanderen biedt ook deze HUP! weer voor elk wat wils. Plannen voor de zomer, ideeën voor gezinssportmomenten, tips voor een actieve zomervakantie... Maar eerst is er nog de lente en de rijkdom aan lentekriebels. We herhalen het graag nog eens: als het kriebelt, moet je sporten. We wensen je een sportieve lente toe!
Freddy De Nert Voorzitter Gezinssport Vlaanderen
Evy Ulenaers uit Tessenderlo kijkt uit naar de zomer. Niet alleen voor de zon en de vakantiedagen, maar ook voor de nieuwe zomerzoektocht van Gezinssport Vlaanderen. In Oudenaarde, dit jaar. “We maken er een weekendje van”, zegt ze. Het is haar derde zoektocht met het gezin en ze begint de kneepjes van het zoeken onder de knie te krijgen.
“Tijdens onze eerste zomerzoektocht in Sint-Truiden moesten we nog vaak gokken, eenvoudigweg omdat we sommige foto’s niet vonden”, vertelt Evy. “Maar in Herentals, in de zomer van 2022, hebben we wel alle opdrachten kunnen beantwoorden. Blijkbaar waren ze niet allemaal juist, want gewonnen hebben we niet. Maar Bent wel!”
Evy trok samen met haar man Joeri en kinderen Bent (11) en Floor (8) naar de stad van de ‘Peestekers’. Terwijl ze samen met Joeri naar de foto’s en opdrachten van de wandelzoektocht speurde, gingen de kinderen de uitdaging aan om de plannen van de sluwe schurk Schelle te dwarsbomen. De kinderzoektocht in een tof superheldenthema viel in de smaak: Bent won een goedgevulde zak met leuke kinderspullen met zijn antwoorden.
Gobertange of Gobertagne?
“De kinderzoektocht was nog vrij eenvoudig. Gelukkig maar. De wandelzoektocht voor volwassenen was een heel stuk moeilijker. Het zijn vaak de details die het ‘m doen. Soms maakt een letter het verschil tussen een juist en een fout antwoord.”
Neem dat maar heel letterlijk. De tweede vraag die het gezin voorgeschoteld kreeg, luidde: ‘Het stadhuis werd in 1534 heropgebouwd in Gobertagnesteen. Correct of niet?’
Correct, zou je denken, want het jaartal klopt. Maar wie goed het infopaneel aan het stadhuis leest, weet dat het Gobertangesteen is en niet GobertaGNesteen. En dus is het antwoord fout!
Leuke daguitstap
Maar zulke strikvragen schrikken Evy en Joeri niet af. Integendeel, ze kijken alvast uit naar de volgende editie. “Herentals is maar een half uurtje rijden van Tessenderlo, maar toch kenden we de stad niet heel goed. Het was een aangename kennismaking met het stadscentrum. We maakten er een daguitstap van: in de voormiddag naar het waterdoecentrum Hidrodoe en in de namiddag op zoektocht. Ook Oudenaarde wordt een ontdekking. De stad ligt niet bij de deur dus maken we er dit jaar een weekendje met het gezin van. Hoe tof is dat?”
Misschien een tof zoektochtvraagje: wat hebben Oudenaarde en Herentals gemeen? Of is het een toeval dat Wout van Aert in Herentals is geboren en getogen en Oudenaarde dé stad van de Ronde van Vlaanderen is?
Wandelen, fietsen, speuren en winnen in Oudenaarde! Nog nooit in Oudenaarde geweest? Onze zomerzoektochten zijn de ideale gelegenheid om kennis te maken. De parel van de Vlaamse Ardennen verrast niet alleen met zijn gezelligheid, maar heeft ook heel wat (historische) troeven in petto. Onze zoektochten rijgen alles netjes aan elkaar, zodat je niets moois mist. Onderweg snuif je de leukste weetjes op én kan je vragen oplossen om een toffe prijs te winnen – redenen genoeg om je vliegensvlug in te schrijven, dus. O ja, ook kinderen kunnen in Oudenaarde heel wat beleven met een aparte zoektocht op kindermaat.
www.gezinssportvlaanderen.be/zomerzoektochten
Evy en haar gezin zijn klaar voor de zomerzoektocht
Het huisje in Zuid-Frankrijk is geboekt, de reisgidsen gekocht, de koffers stilaan van onder het stof gehaald... Mentaal al helemaal klaar voor die zomervakantie met zwembad, dus! Tot het besef binnensijpelt dat de kinderen nog maar weinig in de buurt van water zijn geweest. Geen reden tot paniek, zegt lector zwemmen aan de PXL Hogeschool Katrijn Mattijs. Met deze tips voelt je kind zich binnen de kortste keren helemaal thuis in het water.
Begin vroeg
“In het ideale geval begin je met watergewenning als je kind nog een baby is. Vanaf zes maanden kan je met je kindje naar het zwembad. Check wel de temperatuur van het water en zorg dat je niet in de tocht gaat zitten. Na het baden wikkel je je baby meteen in een handdoek om hem of haar warm te houden. Heb je die babyperiode overgeslagen, dan is er nog niks verloren: met watergewenning kan je op elke leeftijd starten, het is alleen belangrijk dat je het dóet. Watergewenning stopt ook niet als je begint te zwemmen. Water gewoon zijn blijft ‘oefenen’.”
Begin thuis
“Waterspelletjes zijn de ideale voorbereiding op in het water gaan. Zet de tuinslag op en laat je peuter erdoor lopen, speel met waterpistolen, maak sponsjes nat en wring die uit...”
Gebruik de badkamer
“Ga in bad met een duikbril op: wanneer kan je kijken onder water? Lukt dat ook zonder? Laat je kind voorzichtig het water aanraken met het gezichtje en laat het de druppels uit zijn of haar ogen wrijven. De volgende keer mogen ze het water uit hun gezicht schudden. Hoe anders is die ervaring? Ook in de douche kan je aan de slag: leg de douchekop met de stralen omhoog en laat die spatten.”
Hou het veilig
“Maak duidelijke afspraken. Je kind mag bijvoorbeeld alleen in het water als er iemand in de buurt is of als het een zwemvest aanheeft. Als je samen in het water bent en je de zwemvest uitdoet, houd je kind dan niet constant op de arm. Laat het bijvoorbeeld horizontaal over je armen
rollen, hou het vast onder de oksel en wieg het door het water... Zo leer je aan dat verschillende lichaamshoudingen in het water mogelijk zijn.”
Maak plezier
“Plezier is heel belangrijk. Wat kinderen graag doen, zullen ze vaak willen doen en al die ervaring is een pluspunt als ze later leren zwemmen. Probeer samen op de bodem van het zwembad te gaan zitten en laat je kind onthouden hoeveel vingers papa in de lucht stak. Laagdrempeliger: blaas bellen in een plasje water in je handen, probeer dat later in bad... Of met een chocomelk! Door een rietje blazen en melk laten borrelen is ook watergewenning. Alleen zijn we daar als ouder iets minder fan van door de kans op vlekken.” (lacht)
Voel de weerstand
“In het water bewegen voelt niet hetzelfde als erbuiten. Probeer eens een balletje of plankje onder water te duwen en laat dat omhoog floepen. Of laat je kleuter een badeendje naar de overkant begeleiden door met de handjes het water vooruit te ‘duwen’. Zo leert het de weerstand van het water te gebruiken om beweging te creëren.”
Stel
Train zelfstandigheid
“In de buurt zijn van je kind in water is belangrijk, maar probeer af en toe ook afstand te houden. Laat je kleuter bijvoorbeeld zelfstandig uit het zwembad kruipen: eerst via de ladder, daarna via de rand. Of laat hem of haar via de rand door het zwembad bewegen als een aapje.”
“Ik ben grote voorstander van een zwemvest in plaats van zwembadjes. Met bandjes neem je een onnatuurlijke houding aan: je hangt namelijk verticaal in het water, terwijl je je bij het zwemmen altijd horizontaal op je buik of rug zal voortbewegen. Met een zwemvest kan je die zwemhoudingen gemakkelijker aannemen. Let wel: een zwemvest is géén reddingsvest. Die laatste biedt nog een extra ondersteuning aan de nek en is een lifesaver, een zwemvest niet.
Voor de rest kan alles: zwembanden, emmertjes, washandjes, sponsjes... Alles kan leuk zijn om in het water mee te spelen.”
Maak tijd
“Misschien de grootste uitdaging voor drukbezette ouders: probeer tijd te maken voor dat watermoment. Als er stress mee gepaard gaat, is er weinig plezier aan. Een dooddoener, ik weet het! Is een zwembadbezoek moeilijk in te plannen, ga dan eens mee in bad: door je in dezelfde positie als je kind te bevinden, zal het de watergewenningsoefeningen die je samen doet eerder als spelen ervaren.”
Sla het zwemmen over
“Het belangrijkste bij watergewenning is dat je kind plezier maakt en ervaringen opdoet. Leren zwemmen doet het wel bij iemand die daarvoor is opgeleid. Als ouder ben je er om ervaringen in het water te delen, niet om je kind techniek aan te leren. Bovendien is het moeilijk om verkeerd aangeleerde technieken opnieuw af te leren. Blijf daar dus liever van weg.”
VANMEERHAEGHE THOMAS DE BOEVERLaura’s dochters Lieva en Leni volg(d)en lessen watergewenning
Als twee vissen in het water zijn Lieva (5,5) en Leni (4) sinds de lessen watergewenning in de zwemclub van Gezinssport Adegem. Mama Laura zag dat het goed was en weet nu al dat ze ook derde dochter Ellie (1) voor de lessen zal inschrijven.
“Al van toen Lieva nog een baby’tje was, gingen we regelmatig met haar naar het zwembad. Echt ontspannend was dat niet: ze was bang voor water en zelfs thuis was het telkens drama wanneer ik haar haren wou wassen”, vertelt Laura. “Zodra het kon, schreven we haar daarom in voor een lessenreeks watergewenning. We hoopten dat de aanwezigheid van andere kindjes en een lesgever haar over haar angst zouden helpen te geraken.” Zo gezegd, zo gedaan. Lieva volgde een aantal reeksen watergewenning, intussen leert ze zwemmen. “Door de lessen is Lieva een ander kind geworden: we hebben haar week na week zien groeien in het water. Ze is nog steeds niet de grootste durfal, maar is intussen wel van haar angst af. Dat wilden we vooral voor haar, dat ze zich zonder vrees in het water kan begeven.”
Verkeerd aangeleerde zwemtechnieken zijn moeilijk weer af te leren
• … dankzij de lessenreeksen watergewenning van Gezinssport Vlaanderen jaarlijks duizenden baby’s, peuters en kleuters hun watervrees overwinnen met als doel te leren zwemmen?
• ... ook in jouw buurt een watergewenningsclub te vinden is? Neem een kijkje op www.gezinssportvlaanderen.be/sportclubs
Voor Leni, Lieva’s jongere zus en de grootste waterrat van het gezin, hadden de lessen een ander doel. Laura: “Leni is voor niks bang en springt zonder nadenken het water in. Als peutertje dook ze vanop de rand van het zwembad het water in: ze liet zich zakken tot de bodem en duwde zich daar af met haar voeten, zodat wij haar konden opvangen als ze bovenkwam. Een tegenpool van haar zus, dus. (lacht) Met de watergewenningslessen hoopten we zelf iets geruster te worden als ze in de buurt van water komt. Het is voor haar ook een manier om zich uit te leven en zich te amuseren. De zaterdagochtenden zijn een feest! Stilaan merken we dat ze klaar is voor de echte zwemlessen. Na de reeks watergewenning staan die dus op de planning. Net als haar zus kan ze in dezelfde club doorstromen.”
Nu leren zwemmen op veel scholen niet meer op de agenda staat, is Laura extra blij met de lessen die haar dochters volgen. “Van Lieva hoorde ik dat veel klasgenootjes niet in het water durven te springen. Jammer vind ik dat, zowel voor nu als voor later. Ik begrijp dat zelf lessen bekostigen niet voor iedereen een sinecure is, maar via Gezinssport Vlaanderen vallen de prijzen goed mee. Mochten we privéinitiatieven moeten betalen, dan zouden watergewennings- en zwemlessen voor ons geen vanzelfsprekendheid zijn.”
“Sinds de watergewenning zijn mijn man en ik veel geruster als we ons in de buurt van water bevinden”, zegt Laura nog. “Of dat nu in het openbare zwembad is, tijdens een wandeling aan zee, op vakantie in een huisje met zwembad of bij mijn ouders, die een vijver hebben. Onze derde dochter Ellie (1) zullen we in de toekomst zeker ook inschrijven. Na de watergewenning kunnen kinderen nog niet zwemmen, maar ze weten wél hoe het voelt om zich in water te begeven en kunnen zich uit de slag trekken. Die gemoedsrust is voor een ouder onbetaalbaar.”
Ligt al vast waar en hoe je de zomervakantie gaat doorbrengen? Zijn natuur en avontuur onmisbaar voor een fijne reis? Zijn je kinderen gek op de kust? Of heb je er altijd van gedroomd om te leren paardrijden of te kajakken? Wat het ook wordt, een actieve vakantie met kinderen is de sleutel tot een geslaagde zomer. Laat je inspireren door onze actieve vakantieformules voor gezinnen, eenoudergezinnen en grootouders met kleinkinderen.
Waarom gezinssportvakanties de beste vakanties zijn
Voor altijd gedaan met vakantiekeuzestress.
Els Claeys (49), Stefan Van den Borre (52) en zoon Thomas (10) gingen in 2017 voor het eerst mee op een actieve vakantie van Gezinssport Vlaanderen. Sindsdien kijken ze er elk jaar weer naar uit. “Je verlegt elke keer je grenzen.”
Ben je op zoek naar een vakantie op maat van je gezin?
Els, Stefan en Thomas vonden de perfecte reisformule bij Gezinssport Vlaanderen. Eerst trokken ze drie jaar op rij op bos- en outdoorvakantie in Houffalize. Vorig jaar verruimden ze hun horizon op outdoor- en mountainbikevakantie in Genk. Eén ding is zeker: bij Gezinssport Vlaanderen voelen ze zich thuis.
Waarom kiezen jullie voor een actieve zomervakantie van Gezinssport Vlaanderen?
Els: “Sommige mensen gaan op reis om te rusten, maar dat kan je thuis in je zetel ook.”
Stefan: “En dat is veel goedkoper, haha.”
Els: “Als we op vakantie gaan, doen we graag activiteiten.
BMX’en was superplezant, dat vergeet ik nooit
“MIJN OUDERS ZIJN COOLER DAN IK DACHT”Thomas
Zo blijven we bezig en vervelen we ons nooit. En als het georganiseerd is, moeten we gewoon volgen en hoeven we geen compromissen te sluiten.”
Stefan: “Vorig jaar waren we drie dagen in Parijs om musea te bezoeken, maar we willen Thomas geen twee weken lang van museum naar museum sleuren.”
Thomas: “Ik vond het wel leuk, hé!”
Gezinssport Vlaanderen is er voor alle gezinnen, dus waagde Sophie van Emelen het erop en vroeg ze of ze haar oudste dochters van 25 en 26 in plaats van zijzelf kon inschrijven als begeleiders van haar tienjarige pleegdochter voor de peddelvakantie.
“Dat Gezinssport Vlaanderen als organisatie professioneel bezig is met vakanties voor gezinnen, zorgde ervoor dat ik hen met een gerust hart inschreef. Dat schept vertrouwen”
Stefan: “Maar veel langer moest het niet zijn, toch?
Eerlijk: zelf zou ik het ook niet willen. We proberen als gezin sportiever te zijn dan vroeger, dat is nog een reden. Ik ben twintig kilo afgevallen, die vakanties passen bij een gezondere levensstijl.”
Els: “Ik vind het heel belangrijk dat we op voorhand kunnen zien wat de leeftijden van de andere kinderen zijn. Als we op vakantie gaan, is het plezant voor Thomas dat er ook leeftijdsgenoten zijn. Dan kan hij vriendjes maken om mee te spelen. Wij kunnen wel eens gaan zwemmen met hem, maar dat is niet hetzelfde.”
Welke activiteiten spreken jullie vooral aan?
Thomas: “In Genk vond ik boogschieten tof, en hockey, maar vooral het BMX’en. Dat was een heel mooi parcours. En het mountainbiken. In Houffalize het rotsklimmen.”
Stefan: “Dat BMX-parcours was geweldig. Ik heb al gekeken of er hier in de buurt ook een is, maar heb niet meteen iets gevonden.”
Thomas: “Die ramps en andere obstakels vond ik echt leuk.”
Els: “Thomas heeft veel met de andere jongens gevoetbald en gepingpongd. Hij had direct een vriend gemaakt, dat was fijn. In Houffalize vond ik de ezeltjeswandeling en het laserhooten plezant. Daar hebben we ons vree geamuseerd.”
Stefan: “En de beverwandeling! Begeleid door iemand die goed wist waarover hij sprak. Die mens had zelfs een beverschedel bij, dat was heel interessant.”
Els: “Zo’n vakantie is eigenlijk veel meer dan gewoon sporten. Je leert bij en weet dat de activiteiten aangepast zijn aan de leeftijd van de kinderen. En als zij content zijn, mama en papa ook. Zo is dat.”
Waarom besloten jullie om na drie jaar Houffalize naar Genk te trekken?
Stefan: “We worden wat ouder en dus verschuiven onze interesses een beetje. We wilden eens iets anders. In Houffalize kon je niet mountainbiken, en dat zagen we wel zitten.”
Els: “In Genk heb je ook de uitstap naar de Cosmodrome. Zo’n planetarium is niet iets wat je elk jaar doet. En dat was heel fijn, hé Thomas?”
Thomas: “Ja, met de sterrenkijkers. En het was niet alleen kijken. We moesten met twee samenwerken om een raket te bouwen met waterkracht.”
Stefan: “Ik heb ook meegebouwd. En dan mochten we die wegschieten. Heel cool.”
Els (knipoogt): “Een activiteit op maat van volwassenen en kinderen.”
Waren alle activiteiten op maat?
Els: “Iedereen kon altijd mee, als je dat bedoelt. Kinderen en volwassenen werden niet gesplitst. De eerste mountainbiketocht, bijvoorbeeld, was een heel rustige, vlakke route. De tweede keer in het bos was een stuk uitdagender. Sommigen waren daarmee weg, Thomas en ik zijn soms afgestapt en te voet verdergegaan.”
Stefan: “Een vader kwam in volle mountainbiketenue toe. Dan weet je wat voor vlees je in de kuip hebt. Hij had een heel ander niveau dan wij.”
Els: “Maar dat was nooit een probleem. Iedereen wachtte op elkaar. En dat domein was zo groot dat je kon kiezen om op je eigen tempo rond te rijden.”
Daarnet vertelden jullie dat Thomas een vriendje had gemaakt. Jullie ook, Els en Stefan?
Els: “Zeker! Dat is plezant hé, met die groep. De sfeer zat altijd goed.”
Stefan: “Je bent samen met allemaal gezinnen met kinderen van dezelfde leeftijdscategorie, met hetzelfde doel. Je hebt dus sowieso dingen gemeenschappelijk om over te babbelen.”
Hoe belangrijk is het voor jullie om deel uit te maken van een groep?
Stefan: “Het groepsgegeven maakt het plezant. Je bent een week samen, ziet mekaar altijd bij het eten en leert mekaar een beetje kennen. Dan kan je nog kiezen welke activiteit je samen doet. Alleen van een deathride gaan, of alleen in de vallei gaan wandelen of alleen rotsklimmen… Dat is maar saai, hé.”
Is het groepsgegeven soms niet verstikkend? Omdat je geen moment even rustig alleen kan zijn?
Stefan: “Het is een groepsvakantie, maar er zijn geen verplichtingen. Als je een dag op bed wil liggen en een film wil kijken, is dat geen probleem.”
Els: “In Houffalize hebben we dat een paar keer gedaan. Of Stefan bleef op de kamer om te rusten terwijl Thomas en ik gingen rotsklimmen.”
Stefan: “Die vrijheid vind ik wel belangrijk. En ’s avonds is er ook altijd nog wel iets te doen.”
Hoe viel de begeleiding mee?
Els: “Top! Dit jaar was dat Pieter, die we nog kenden van in Houffalize. Door zijn rustige en georganiseerde aanpak liep alles vlot. Een heel fijne kerel.”
Stefan: “Je voelt je op je gemak. Er was iemand gevallen bij het mountainbiken en die persoon moest naar het ziekenhuis. De organisatie reageerde daar heel snel en efficiënt op. Je weet dat je er niet alleen voor staat.”
Els: “Dat vind ik belangrijk op reis, dat je gerust kan zijn. Zeker op een sportvakantie.”
Veel mensen reizen graag naar verre landen, naar ‘sexy’ bestemmingen. Waarom kiezen jullie voor Houffalize en Genk?
Stefan: “Als je schoon weer hebt, maak het niet uit waar je bent. We zijn ook geen topsporters. De Mont Ventoux oprijden is niet onze ambitie. Of je dan in Genk of Zuid-Spanje zit: wat is het verschil?”
Els: “Het kriebelt wel, hoor. Dit jaar hebben we gekeken naar buitenlandse reizen met Gezinssport Vlaanderen, maar Thomas is nu tien, dan moet je al stevig op een fiets zitten. Misschien volgend jaar!”
Wat was voor elk van jullie het mooiste moment van alle afgelopen vakanties?
Stefan: “Voor mij is het vooral dat je alles samen doet. Vijf dagen als gezin activiteiten doen, dat gebeurt anders nooit. Je leert elkaar beter kennen door samen bezig te zijn, dat heeft ons gezin hechter gemaakt.”
Wendy Aelbrecht trok er vijf jaar geleden voor het eerst op uit met de eenoudervakanties van Gezinssport Vlaanderen. Twee jaar later vervolledigde Elsie Allard de bende.
“In de Ardennen is door Gezinssport Vlaanderen het zaadje geplant voor een mooie vriendschap”
Els: “We hebben een keer een nachtwandeling gemaakt, een fakkeltocht met de hele groep. Dat vond ik heel fijn, want dat zijn dingen die je thuis niet doet.”
Thomas: “Met een kampvuur en marshmallows op een lange stok!”
Els: “Het is ook leuk dat je niet moet koken: voetjes onder tafel en genieten. En zien hoe de kleine speelt en content is, zalig. Persoonlijk heb ik ook wel grenzen verlegd. Ik had nooit gedacht dat ik ooit zou mountainbiken. Maar in Genk, met die begeleiding, in een veilige omgeving, was dat geweldig.”
Thomas: “Het BMX’en ga ik echt nooit vergeten. Ik vond dat superleuk samen met de jongens. Voordien kon ik niet zo hard rijden met mijn fiets, en nu wel. Door die smalle bochtjes heb ik heel goed leren rijden. Op het einde ben ik wel eens hard gevallen, maar dat hoort erbij.”
Thomas, zijn jouw ouders cooler dan je dacht?
Thomas: “Ja, echt wel!”
Droomt ook jouw gezin van een zorgeloze, actieve vakantie? Spurt naar aanbod.gezinssportvlaanderen.be en zet die koffer al maar klaar.
Bij Géry Vandermeulen en Hilde Van Esbroeck is de jaarlijkse grootouderkleinkindvakantie met Gezinssport Vlaanderen vaste prik. “We zijn blij dat we op de kar van Gezinssport Vlaanderen hebben kunnen springen: alles is voor ons geregeld, we moeten gewoon maar meedoen.”
“Samen op vakantie gaan leek mij de ideale manier om onze band met de kleinkinderen te versterken en om elkaar van een andere kant te leren kennen”
We willen Thomas geen twee weken van museum
Ik vind het belangrijk om gerust te zijn op reis. Zeker op een sportvakantie Els
In het wiel van Goedele Wachters: smoorverliefd op haar fiets
Van 666 km mountainbiken door het woeste Atlasgebergte tot sandwichen smeren voor vijftien puberende voetballers. Het ene is al wat extremer dan het andere, maar VRT-nieuwsanker Goedele Wachters vindt beide fantastisch. Als het maar sport is. “Op de fiets voel ik dat ik leef.”
Ping! Een sms: zit p fiets te beuk n tege wind.. betje vertrging... Sorry!
Tien minuten later komen een uitgeregend fluogeel jasje en fluoroze schoenovertrekken aangewaaid. “En ik had mijn fiets net gepoetst, verdorie”, lacht Goedele. Verrast door een bui, ze laat het niet aan haar hart komen. “Nog maar 35 km? Daar moet straks wat bij, anders zal coach Niels niet content zijn.”
Wie is coach Niels? Je neemt het fietsen wel serieus, hé?
“Ja, ik ben aan trainen voor de 1.000 km van Kom Op Tegen Kanker. Dat evenement is de reden van mijn passie voor de koersfiets. Ik was een loper en trainde voor de 10 miles, maar door een scheenbeenvliesontsteking moest ik rusten. Net op dat moment vroeg Kom Op Tegen Kanker of ik meter wilde worden van de 1.000 km. Ik had nog nooit op een koersfiets gezeten. ‘Maar probeer het eens, we lenen je een fiets, en weet het dan te zeggen’. Ik kroop op die fiets en het was liefde op het eerste gezicht. Ongelooflijk. Dat is zeven jaar geleden en de liefde is nooit overgegaan.”
“Op de redactie heb ik dan wat collega’s opgetrommeld en een fietsteam opgericht. Sindsdien rijden we elke keer mee en zamelen we geld in. Dit jaar ben ik meter van de internationale 1.000 km. Het peloton fietst in vier dagen van Rennes naar Mechelen. Omdat we vanuit Frankrijk vertrekken, is het een parcours vol hoogtemeters. Daarom train ik nu met Niels, mijn strenge online coach. Ik volg op mijn horloge mijn hartslagzones en de hele reutemeteut. Het eerste wat ik elke ochtend doe, is kijken of ik goed geslapen heb. Stom, hé? In het begin dacht ik ‘laat me gerust met al die theoretische zever’, maar ik geef toe dat het helpt om efficiënt te trainen. Niels bestaat, hij is een echte mens, ja. Hij zet allerlei trainingen in een speciale app en ik probeer te volgen. Alleen wil het weer absoluut niet mee.”
Een hometrainer is geen optie?
“Vreselijk! Ik zie er het nut niet van in. Ik denk altijd ‘sluit dan op z’n minst een generator aan, dan kan ik mijn gsm
opladen’. Het zou goed zijn als ik binnen fietsen wel leuk vond, maar ik ben veel te graag buiten. Dat is het enige nadeel aan fietsen. Ik vind het een geweldige sport – in tegenstelling tot lopen heel lief voor je lichaam – maar die koude vingers en tenen in de winter… En nattigheid is gevaarlijk op die dunne banden: je moet rechtop blijven. Ik heb verschillende littekens van zware valpartijen en ben ook een keer aangereden. Gelukkig droeg ik een helm, die was het enige dat gebroken was. Anders was het mijn hoofd geweest. Mijn kinderen haten dat dat me overkomen is, want daardoor moeten ze zéker altijd een helm dragen. Ik zeg hen altijd: ‘Wie zonder helm fietst, bewijst dat hij niet veel heeft om te beschermen.’”
Lukt het om de sportmicrobe aan je kinderen door te geven?
“Ik heb twee totaal verschillende kinderen op dat vlak. Mijn dochter Elien (12) is van nature niet erg sportief. Ze doet musical en danst wat. Ze fietst – weliswaar elektrisch – naar school, maar liever zo dan niet. En ze fietst eigenlijk echt goed, dus dat is wel ok.”
“Mijn zoon Sander (14) is veel sportiever. Hij is ne sjotter, dat had ik niet meer verwacht. Tot z’n negende vond hij voetbal echt stom. En toen ging hij eens bij een vriendje spelen die voetbaltraining had na school. Plots was hij helemaal verkocht. Nu ben ik dus voetbalmoeder, ik kan het nog altijd niet geloven als ik voor vijftien man sandwichen sta te smeren na de match. En dan komt de berg was…” (lacht)
“Ik doe dat met volle overtuiging. Het is heerlijk om de ploeg te zien spelen. Daar zit gigantisch veel spelplezier en kameraadschap in. Hoe blij ze zijn met een overwinning, of mekaar oppeppen als het minder gaat. Ze zijn zo bezig met het spel dat ze vergeten dat ze aan het sporten zijn. Superschoon.”
Sporten jullie soms samen?
“Ik probeer af en toe met Sander te lopen. Hij kan op het veld wel wat snelheid gebruiken, maar het is niet altijd gemakkelijk. Hij schiet meestal als een speer weg om dan een kilometer verder stil te vallen. Typisch voor een overmoedige tiener, zeker? Onlangs had ik een intervaltraining gepland en zei ik: ‘Nu gaan we eens op mijn tempo lopen’. Twee intervallen en het was gedaan. (lacht) ‘Amai mama, gij kunt lopen’, zei hij. ‘Onthou het maar!’, dat vind ik dan wel leuk.”
“Elk jaar gaan we samen skiën. Ik heb gelukkig vrienden met een huis in skigebied, maar besef goed dat dat niet voor iedereen weggelegd is. Vooral het samenzijn in de bergen is heel fijn. Ik hou van bergen, ze zijn op een geruststellende manier groot. Je bent als mens zo’n klein schakeltje. Dat gevoel kan me daar echt overvallen. Het besef ook, dat die bergen daar al zo lang staan, en dat ze
er nog lang zullen staan nadat ik verdwenen ben. Op een vreemde manier stelt dat me gerust.”
“Ik ben intens gelukkig als ik mijn kinderen zie skiën. We zijn daarmee begonnen toen ze klein waren, en ik zie ze elk jaar vooruitgaan. Ze maken zoveel plezier. En daar krijg ik mijn dochter dus wel aan het sporten. Op haar manier: luid zingend in de afdaling, een bochtje hier en daar. Perfect hoeft niet. Ik probeer ze wat bij te spijkeren, maar je moet niet te veel forceren. Ze zal op een dag zelf wel ontdekken hoe heilzaam sporten is.”
“Ik geloof echt heel, heel hard in het feit dat fitte mensen vaker gelukkige mensen zijn. Aan mezelf merk ik duidelijk dat alles veel beter gaat – mentaal en fysiek – in periodes waarin ik meer sport. Ik denk dat dat voor de meeste mensen geldt. Al is het maar omdat sport vaak buiten gebeurt. Zonlicht, buitenlucht… We zitten allemaal te veel stil en binnen. Dat komt ons Bruto Nationaal Geluk niet ten goede. Daarom voed ik mijn kinderen ook sportief op, of toch minstens actief. Zoals elke ouder wil ik vooral dat zij gelukkig zijn.”
Ik wil dat mijn kinderen gelukkig zijn. Daarom hoop ik dat mijn dochter ook ontdekt hoe tof sporten is
Hoe heb je dat zelf ontdekt?
“Toen ik klein was, turnde ik veel. Niet op hoog niveau –mijn ouders waren niet het soort mensen dat rondrijdt voor wedstrijden. Maar ik turnde wel veel en graag. Ik denk dat ik daar geleerd heb om mijn grenzen te verleggen. Elke week iets verder of hoger proberen te raken of iets langer op die balk blijven staan. Ik haalde daar voldoening uit. In de puberteit stopte ik met turnen. Als student zat ik op kot en viel ik sportief helemaal stil. Daarna besefte ik dat ik sporten miste en heb ik van alles geprobeerd: badminton, squashen… Het was een zoektocht naar wat past in mijn leven, bij mijn onregelmatige job. Uiteindelijk bleken lopen en fietsen ideaal. Kleren aan, schoenen aan, wegwezen.”
Als je een tijd niet sport, voel je dat dan?
“Heel hard. Ik ben in oktober gaan mountainbiken in Marokko. 666 km, onder andere door het Atlasgebergte en de woestijn. Tot twee weken voor vertrek had ik nog nooit deftig gemountainbiket. Niet ideaal dus. Ik zat in een slechte houding op de fiets en kreeg een ontsteking in mijn
knie. Een vriendin die ook meereed, verzekerde me dat ik mijn knie niet kapot kon rijden. Dat ik alleen lang zou moeten revalideren. Dus ben ik blijven fietsen – ik geef niet graag op –, ook al was het enorm pijnlijk.”
“Tijdens de revalidatie was ik ambetant. Ik had te veel energie, meer last van stress. Sporten is mijn uitlaatklep. Als ik een probleem of een dilemma heb, stap ik op de fiets en op het ritme van de pedalen lijken de radertjes in mijn hoofd beter te draaien. Ik krijg ideeën en ingevingen die ik anders niet heb. En als ik dan niet kan fietsen… Ik bereid me maar beter al voor op later. Als ik ouder ben en niet meer kan fietsen, zal ik een alternatief moeten vinden.”
Je kan ook tot rust komen door te mediteren, door muziek te spelen, door te vissen. Wat vind je zo fijn aan fietsen?
“Als het mooi weer is en je voelt onderweg de verschillende temperaturen, je ruikt de natuur, je hoort de vogels, de wind en allerlei andere geluiden, je komt mensen tegen… Dan voel ik dat ik leef. Ik fiets ook graag met z’n tweeën of in groep. Ik heb al verschillende vriendinnen op de fiets gezet met mijn enthousiasme. Ik ben nogal overtuigend soms. (lacht) Het gebeurt dat we vier, vijf uur op de fiets zitten en nog niet uitgepraat zijn als we thuiskomen. Dat vind ik geweldig: vriendschap én fietsen… Het maakt me intens gelukkig.”
Ik kijk graag naar de Tour de France, voor de mooie landschappen
Sommige mensen maken van babbelen en sporten hun beroep. Ben je soms jaloers op de collega’s van Sporza?
“Nee, dat is iets geks. Ik zet de koers wel op, maar meer als achtergrond. Ik kijk graag naar de landschappen, zeker die van de Tour de France, en ik vind het chique wat die renners presteren. Ik weet een beetje wat het betekent om een col op te rijden, laat staan meerdere in een etappe… Maar die tactiek of de wedstrijd zeggen mij weinig. Als ik ze zie fietsen, krijg ik veel te veel goesting om zelf ook op de fiets te springen.”
Je fietst al zeven jaar. In 2016 kwam Lotte
Kopecky net piepen en was er nog geen échte Tour de France voor vrouwen. Wat merk jij van die demarrage in het vrouwenwielrennen?
“Er is veel veranderd: in het begin leek ik vaak de enige vrouw op de baan. Ik zwaaide altijd heel enthousiast als ik toch eens een andere vrouw tegenkwam. Nu kan dat niet meer, want anders blijf ik bezig. (lacht) Je merkt het ook aan het aanbod in kledij en dergelijke. Veel mooie spullen voor vrouwen, tegenwoordig. Het gaat snel.”
Wat is tot nu toe je sportieve hoogtepunt?
“Roc du Maroc, de mountainbiketocht door Marokko. Het was elk pijntje waard. Oh, zo mooi. Onbeschrijfelijk, die landschappen. De bergen, de woestijn, de kinderen die high-fives kwamen geven onderweg… Die charme van het tentje elke avond, in de natuur, in de buitenlucht… Fantastisch.”
“En eigenlijk ook elk jaar de 1.000 km van Kom Op Tegen Kanker. Sporten in een grote groep geeft iets speciaals. Met dat goede doel erbovenop voelt het als een roze bubbel van vier dagen. Kanker is als uitgangspunt in se eerder negatief, maar alle deelnemers, supporters en medewerkers geven er op een of andere manier een positieve draai aan. Ik vind dat zo schoon. Het evenement vindt altijd plaats met Hemelvaart, dus het is dan vaak al warm. Fietsen bij 30 graden en toch kippenvel krijgen van alle verhalen die je hoort in het peloton... Het herinnert je er elke keer weer aan hoe blij je mag zijn als je gezond bent, hoe tevreden je moet zijn met de kleine dingen. Als ik op een mooie dag kan fietsen, denk ik dikwijls bij mezelf ‘wat ik ben ik toch een ongelooflijk gelukskieken dat ik dit kan en mag doen.’”
Op de Kemmelberg werden heel wat sporen gevonden van de prehistorische mens. Wie woonde hier en waarom werd deze berg gekozen als woonplaats? Speel de KEMMELBERGGAMES en ervaar zelf hoe het er was om te leven als jagerverzamelaar.
Verrassende mysteries, leuke weetjes en plezante doe opdrachten op de mooiste plaatsjes van Heuvelland! Er zijn 4 zoektochtjes die je langs avontuurlijke speelplekken voeren. Alle zoektochten zijn 2 à 3 km lang.
BERGKABOUTERS OP DE KEMMELBERG? (4 TOT 8 JAAR)
Een speurtocht voor de allerkleinsten op zoek naar Bergkabouters. De kinderen worden tijdens een wandeling van 3 km uitgenodigd om te spelen en opdrachten uit te voeren net als tijdens een dag uit het leven van de Bergkabouters. Een leesboekje dient als leidraad. Houten kabouters en dieren tonen je de weg.
Bezoekerscentrum 'Het Heuvelland' Sint-Laurentiusplein 1, 8950 Heuvelland-Kemmel +32 57 45 04 55 toerisme@heuvelland.be www.toerismeheuvelland.be www.facebook.com/toerismeheuvelland www.instagram.com/heuvelland
Wanted: animatoren voor autikampen
Eens lekker zichzelf kunnen zijn, plezier maken, en net als andere kinderen blij worden van samen zijn: op de jeugdkampen van Liga Autisme Vlaanderen genieten kinderen met autisme van op maat gemaakte groepsactiviteiten. De nood aan zulke kampen is groot, maar het aanbod beperkt, omdat er een tekort aan begeleiders is.
“Lid zijn van een jeugdbeweging of voetbalclub is voor kinderen met autisme niet altijd even prettig”, zegt Gerlinda Van Campenhout, thuisbegeleider en coördinator van de AFYA-jeugdkampen van Liga Autisme Vlaanderen.
“De drukte en prikkels van een groep, waarin de regels soms onduidelijk zijn en bepaalde sociale omgangsvormen heersen, veroorzaken spanning bij hen. Daardoor kunnen ze overstuur raken en weinig plezier beleven aan de groep. Voor sommige kinderen volstaan enkele aanpassingen –door hen rust en een duidelijke dagindeling te bieden – om bijvoorbeeld op kamp te kunnen gaan. Op vraag van de jeugd- of sportclub bieden de thuisbegeleidingsdiensten van de Liga daartoe de nodige vorming.”
Voor andere kinderen met autisme is dat geen optie. Om kinderen met een diagnose van autisme met normale begaafdheid te laten ervaren dat samenzijn en -spelen toch leuk kan zijn, organiseert de Liga specifieke kampen. “Een autikamp verloopt gestructureerd en duidelijk. Er is ruimte voor rustige activiteiten, soms in kleinere groepjes, en individuele aandacht.” De groep zelf is beperkt tot vijftien kinderen, die tijdens de kampweek elk een eigen slaapkamer krijgen.
Draaiboek
Vooral techniek en wetenschap zijn populair op de kampen, “omdat zo’n activiteit heel doelgericht verloopt: ze weten wat ze gaan maken.” Onder leiding van specialisten houden de 13- tot 15-jarigen op de techniekkampen zich onder meer bezig met drones programmeren, pyrograferen en lasergamen. De 10- tot 12-jarigen werken onder andere met Legorobots en krijgen bijstand van de Wetenschaps- en Techniekacademie. Daarnaast is er tijd voor buitenspelen en groepsactiviteiten. Andere kampen richten zich meer op sport en beweging of creatieve activiteiten. Op elk kamp worden de kinderen bijgestaan door professionele thuisbegeleiders van de Liga. Die ondersteunen kin-
Duidelijkheid en structuur zijn troeven van onze autikampen
Gerlinda
deren of volwassenen met autisme aan huis, maar maken ook op scholen of in verenigingen de omgang met autisme bespreekbaar. “Voor aanvang van het kamp maken het kind en zijn ouders kennis met de begeleiding. Uit dat gesprek blijken de specifieke ondersteuningsnoden van het kind. Daarmee wordt zo veel mogelijk rekening gehouden. ’s Avonds evalueren kind en begeleiding de voorbije dag: wat was er leuk, wat moeilijk… Om dan eventueel het programma van de volgende dag aan te passen.”
Inclusie
“Op kamp staan zeven begeleiders de vijftien kinderen bij”, gaat Gerlinda verder. “Zo’n kamp betekent dag en nacht beschikbaar zijn. Dat vergt een grote inspanning van de thuisbegeleiders.” Naast drie thuisbegeleiders zijn ook vier animatoren de hele week aanwezig. Zij organiseren de spelactiviteiten. Daarvoor werkt de Liga onder meer samen met AFYA, de jeugdwerking van de Gezinsbond die jaarlijks zelf een 45-tal jeugdkampen inricht. Die varieren van avontuurlijk en sportief tot technisch en wetenschappelijk. Voor die laatste, de techniekkampen van Liga Autisme Vlaanderen, voorziet AFYA ook de animatoren. Op een trefdag leren thuisbegeleiders en animatoren elkaar kennen. Dan wordt ook de aanpak van een kampdag besproken. “De ervaringen van onze animatoren zijn heel positief”, vertelt Jona Benchorf, kampcoördinator bij AFYA. “Zoals op elk kamp met kinderen is zo’n week best vermoeiend, maar de animatoren van de autikampen zijn heel blij dat zij die kinderen de kans kunnen geven ook eens van een kamp te genieten. En ze steken zelf al eens iets op van de wetenschapsactiviteiten.”
De kampen kunnen op heel wat enthousiasme rekenen: ze zijn haast meteen volzet. Maar genoeg animatoren vinden, is een uitdaging. “Vorig jaar waren er nog net genoeg, dit jaar zijn er te weinig”, zegt Jona. Het is een algemeen probleem, zegt Gerlinda: “Veel jeugdverenigingen stellen sinds corona een terugloop vast van het aantal monitoren, leiders en animatoren. Jongeren staan minder te springen om vrijwilliger te worden.” Jona vermoedt dat de herwonnen vrijheid na de pandemie ermee te maken heeft: “Jongeren willen vandaag meer tijd voor zichzelf en hebben even hun buik vol van opleidingen en cursussen, denk ik.”
Toch is nieuw bloed zeker welkom. Ook voor de autikampen. “Specifieke vaardigheden zijn niet nodig”, legt Jona uit, “behalve openstaan voor de noden van de kinderen en alert zijn voor signalen bij problemen. Je hoeft zelfs geen ervaring met kinderen met autisme te hebben. De enige vereiste is dat je een monitordiploma hebt, al dan niet bij ons behaald. Wij geven de nodige
ondersteuning om je klaar te stomen als animator op een autikamp.” Animatoren leren onder meer letten op hun taalgebruik: zo duidelijk en concreet mogelijk spreken. Humor doet ook veel.
“Op onze animatoropleiding besteden we al aandacht aan inclusie en omgaan met kinderen met een beperking”, zegt Jona. “Daarna volgt een specifiek vormingsmoment waarop de Liga een workshop houdt en autismevriendelijke spelletjes aanleert, waarbij bijvoorbeeld het competitie-element en tijdsdruk vermeden worden. Op het kamp zelf is de thuisbegeleider er ook nog om hulp te bieden bij een eventuele crisis.”
AFYA, de jeugddienst van de Gezinsbond, organiseert samen met de Liga Autisme Vlaanderen deze zomervakantie twee jeugdkampen exclusief voor kinderen en jongeren met autisme en een normale begaafdheid. Wegens groot succes zijn de kampen intussen volzet. Wil je er volgend jaar op tijd bij zijn? Houd dan de website afya.be in de gaten.
NET ALS JONA BEGELEIDER WORDEN
OP EEN VAN AFYA’S JEUGDKAMPEN? Graag! Lees alle info op
“We maakten zelf robots en knutselden een zaklamp in elkaar”
Daan heeft autisme en nam deel aan het AFYA-jeugdkamp Techniek Magnifiek. Benieuwd naar zijn avonturen?
Woensdagnamiddag is het spelletjestijd als oma Marina Rooms langskomt in Scheldewindeke. Lien en Tim Franckaert duiken alvast de spelletjeskast in op zoek naar de doos Rummikub. Ook Bingo is een vaste waarde. “Dat is een beetje moeilijk, met al die getallen,” zegt Lien, “maar oma is er supergoed in. Ze wint vaak. Maar ik ook wel.”
Hinkelen
Vandaag blijven de gezelschapsspelletjes aan de kant, want oma wil haar kleinkinderen een spel uit haar jeugdjaren leren. Hinkelen. Iedereen die zijn of haar kindertijd al een tijdje achter de rug heeft, kent het wel: een stuk krijt, een steentje en wat behendigheid, meer heb je niet nodig. De tafel op het terras gaat aan de kant en oma tekent tien vakken op de tegels terwijl Tim een steentje zoekt. “Het is heel eenvoudig. Je gooit het steentje op een van de vakken. Daarna hinkel je op een been van vakje naar vakje. Je mag de lijnen niet raken en mag niet op het vakje landen waar de steen ligt. Als je er passeert, rap je de steen op en hinkel je verder. Op het einde draai je, en hinkel je terug. Als er twee vakjes naast elkaar liggen, moet je met beide benen in de twee vakjes staan. Wie valt of een lijn raakt, verliest zijn beurt.”
Marina doet het even voor. Alsof ze nooit iets anders heeft gedaan, hinkelt ze vlotjes het hele spel af. Een perfect parcours. Ook Lien heeft het hinkelen al snel in de benen. Voor Tim gaat het allemaal niet snel genoeg. Te uitbundig springt hij het steentje voorbij. Als hij de voetbal op het gras in de gaten krijgt, is zijn goesting om te hinkelen alweer voorbij. “Dit speelden wij vaak op de speelplaats van de school”, vertelt oma aan Lien. “En doen jullie nog aan elastiekspringen? Kennen jullie de danskoord nog?”
Knikkers en gogo’s
“Danskoord? Bedoel je een springtouw?”, vraagt Lien. “Dat hebben we nog op school. Tijdens de middagspeeltijd mogen we springtouwen halen bij de uitleendienst. Zelf meebrengen? Nee, dat doen we niet.”
Of de kinderen vandaag nog knikkeren, wil oma weten. “Tim heeft een kast vol knikkers maar hij speelt er niet mee”, lacht Lien. “We knikkeren niet op school. Gogo’s is een nieuwe vorm van knikkeren.” Gogo’s zijn kleine, kleurrijke figuurtjes die alweer enkele jaren geleden een rage waren op de speelplaats. De bedoeling was om zo veel mogelijk verschillende figuurtjes te verzamelen. De figuurtjes kunnen elkaar op verschillende manieren bekampen. Het komt erop neer dat de manier waarop een figuurtje op de grond belandt, bepaalt wie gewonnen heeft.
Boterkoeken en chocomelk
En de klassiekers zoals tikkertje en verstoppertje? Die blijven het goed doen bij de kinderen. Al kregen die spelletjes stevig wat digitale concurrentie. Schermpjes waren er nog niet toen Marina een kind was. “Ik groeide op op een boerderij, samen met vier zussen en twee broers”, vertelt Marina. “Er is amper tien jaar verschil tussen de oudste en de jongste, er was dus altijd een leeftijdsgenootje in de buurt om mee te spelen. Dat was bijna altijd buiten, in de tuin of op de strozolder. Rondrijden met de fiets, spelen met de poppen, verstoppertje. We lazen ook veel meer boeken dan de kinderen vandaag. En ’s avonds kwam er een gezelschapsspel op tafel, samen met de boterkoeken en chocomelk. Een heerlijke tijd. Ik herinner me dat mijn grootouders veel met de kaarten speelden. Wiezen en manillen vooral. Wij leerden die kaartspelen als kind ook.”
Lien: “Die spelen ken ik niet. Maar wel 21’en. Ken je dat?”
Lien en Tim leerden hinkelen, nu is het aan oma om een ‘jeugdig’ spelletje te leren. “Ring Fit!”, wil Lien spelen. “Heel tof, oma. Met een ring moet je een parcours afleggen en monsters verslaan.”
we eigenlijk nooit. Gogo’s, dat is onze manier van knikkeren
Lien
“Duwen, oma! Duwen! Harder, of de monsters grijpen je!” Te laat, een zwevend spook heeft Marina te pakken en kleinkinderen Lien (9) en Tim (7) proesten het uit. Voor Marina is het tijd voor iets rustiger. Een spelletje hinkelen, bijvoorbeeld.
“Is dat een spelletje op de computer?”, wil oma weten. Bijna: Ring Fit Adventure is een spel van Nintendo Switch. Je speelt het op de televisie met de hulp van een Ring-Con en een Leg Strap. Een Ring-Con is een kleine, buigzame hoepel met een spanningssensor. De spanning die je op de ring zet en de bewegingen die je maakt, besturen jouw personage op het scherm. De Leg Strap bind je op je bovenbeen, zodat het spelletje weet hoe snel je rent.
“Klaar oma? En start!” Het figuurtje op de televisie zet zich in beweging zodra Marina haar been beweegt. Oei, een hindernis. “Duwen op je ring, oma!”, roept Tim. “Harder duwen, of de monsters grijpen je! Omaaa! Lopen, oma!”
Marina duwt op de ring, loopt en springt, maar het is te laat. Een wit spook verspert de weg en Marina overleeft de confrontatie niet. Een tweede poging verloopt al iets vlotter, maar het gaat allemaal wat te snel voor oma. “Ik ben al moe”, puft ze na enkele intensieve minuten.
Zijn schermpjes niet aan oma besteed? Toch wel, hoor.
“Maar geef mij maar Het Woord, een woordspelletje waarbij je in enkele pogingen een woord van zes letters moet raden. Dat speel ik elke dag wel. En op de tablet speel ik Rummikub en Vier op een Rij. Dat is een stukje rustiger.”
Woensdag 19 april = Buitenspeeldag!
De Buitenspeeldag komt eraan! Die dag is er geen enkel excuus om binnen te blijven. Zet de televisie dus maar uit, leg de tablets aan de kant en trek er samen met je kinderen op uit voor een middag vol gratis speelplezier. Overal in Vlaanderen en Brussel worden activiteiten georganiseerd waarin de kids al hun energie kwijt kunnen. Of speel gewoon lekker thuis met de kinderen, samen met Familie Fit. Ken je deze buitenspelletjes nog?
Volksspelen huren bij Gezinssport Vlaanderen?
Da’s plezier voor jong en oud!
Verjaardagsfeest, communie- of lentefeest gepland en op zoek naar een leuke activiteit? Met onze volksspelen scoor je zeker. Een spelletje sjoelbak, krulbol of trou-madam? De keuze is aan jou. Duik snel in een van onze vijftien leuke spellen: heerlijk ouderwets vertier verzekerd!
Sportmarketeer Wim Lagae over ledenwerving
Gezinssport Vlaanderen wil gezinnen in beweging brengen. Maar niet elk gezin is op dezelfde manier samengesteld en niet elk gezin heeft dezelfde verwachtingen van zijn sportclub. Hoe kunnen sportclubs hun aanbod beter afstemmen op de sportbehoeften van hun leden? We vragen het aan Wim Lagae, hoogleraar Sportmarketing aan de KU Leuven.
Verwacht niet van alle leden dezelfde trouw of inzet
Als je een bijdrage wil leveren aan de algemene gezondheid van de bevolking, dan is er veel laaghangend fruit te plukken. “Onderschat het belang van laagintensief bewegen niet. Denk aan fietsen naar school of werk of, het consequent gebruik van de trap in plaats van de lift. Het zijn geen grote sportprestaties, maar het is wel effectief als je naar de gezondheidsvoordelen kijkt.” Het risico op cardiovasculaire aandoeningen of overgewicht vermindert immers aanzienlijk. Bovendien is de kans klein dat dit soort prestaties je lichaam zullen overbelasten.
Kies je doelgroep
In een sportclub gebeurt sporten vaker aan hoge intensiviteit. “Voor de brede bevolking schuilt daar al een gevaar. Vaak zien we dat mensen die zonder al te veel begeleiding intensief beginnen te sporten, voor zichzelf een directe weg uitstippelen naar de dokter of de kinesist. Ze krijgen te maken met allerlei fysieke kwalen en ongemakken, net dóór het sporten. Dat heeft een averechts effect op je gezondheid.” Een gedegen kennis van trainingsopbouw bij coaches en begeleiders in de sportclub is daarom ook op dit recreatieve niveau noodzakelijk. Maar naast een goede begeleiding pleit de sportmarketeer ook om te segmenteren op het doelpubliek van de sportclub. Wim Lagae: “In een brede beweging als Gezinssport Vlaanderen zijn er uiteenlopende profielen aanwezig. Je onderscheidt de gezinnen met kinderen, waaronder ook eenoudergezinnen, maar ook grootouders met kleinkinderen en 60-plussers. Dat zijn mensen met allemaal andere verwachtingen. Je kunt die profielen niet allemaal met hetzelfde aanbod bedienen. In plaats van vanuit je aanbod of je product te vertrekken, kan je als sportclub beter uitgaan van de doelgroep die je wil bereiken. Maak dus die keuze. Want wie op alle wild wil schieten, dreigt vooral veel te missen.”
In de marketing is de focus verschoven van de klassieke benadering met de vier P’s (product, prijs, plaats, promotie) naar de benadering van de vier C’s (customer solution, cost, convenience, communication). Het komt erop neer dat dat men niet langer vertrekt vanuit de kracht van het eigen product, maar vanuit de behoefte van de klant. Die benadering is ook toepasbaar op de sportmarketing. “Een sportaanbod moet aansluiten bij de wensen van de klant. Probeer in zijn hoofd te kruipen. Daarom moet je eerst bepalen wie je wilt bereiken. Stel een persona op, bijvoorbeeld een gezin met twee tieners en ouders van 52 en 48 jaar dat twee keer per week samen wil sporten.
Voor hen moet je een aanbod ontwikkelen. Bij de kostprijs hou je niet alleen rekening met het lidgeld voor de club of de federatie, maar ook met de andere kosten die het gezin in rekening moet brengen. Als ze gaan fietsen moeten ze ook allemaal een degelijke fiets aanschaffen. De kostprijs ligt dus hoger dan enkel de prijs van het product dat jij aanbiedt.”
Met convenience of gebruiksgemak wordt bedoeld dat het aanbod zowel wat betreft tijdstip en plaats op maat van de klant is. Je maakt sporten laagdrempelig en gemakkelijk. Ook communicatie is een belangrijke factor. Het gaat niet meer om de eenzijdige promotie van je product, maar informeer breed en regelmatig over je aanbod en ga in dialoog als de klant dat wenst. Zo leer je hem ook beter kennen. Een brede mediamix werkt het best: een periodiek ledenmagazine, nieuwsbrief en sociale media zijn mogelijke communicatiekanalen.
Ken je topleden
“Uiteindelijk zal je als sportclub een mix moeten zoeken tussen deze vier aandachtspunten. Wie wil je bereiken en met welke troeven? Waar leg je je accenten? Die mix zal je onderscheiden van andere aanbieders. Je zit immers op de markt van de breedtesport en daar is veel concurrentie aanwezig. Waarom zouden ze bij jouw sportclub aansluiten? Zelfs als je het gevoel hebt dat je je publiek bereikt met het juiste aanbod, dan nog zal de gouden marketingregel gelden. Die zegt dat je 80 procent van je omzet zal genereren met de 20 procent topklanten. Verwacht dus niet van alle leden dezelfde trouw of inzet. Het is wel belangrijk dat je die trouwe leden door en door kent. Dat kan door data te verzamelen en te analyseren. Het is die kennis die je in staat zal stellen om weer nieuwe leden met de juiste aanpak te benaderen en te werven”, besluit Wim.
In plaats van vanuit je aanbod of je product te vertrekken, ga je als sportclub beter uit van de doelgroep die je wil bereiken
Zin in fietsen langs de Maas? Of verkies je een tocht in het hart van de Ardennen op een oude spoorwegbaan? Dit en veel meer ontdek je in onze handige brochure met routebeschrijvingen en bezienswaardigheden.
Tijdens de 20 tochten fiets je door prachtige landschappen en bossen, langs rivieren en kastelen, alsook langs charmante dorpen en steden.
Download de brochure op VISITWallonia.be/fietsen
Beleef Wallonië en de Ardennen!
We rijden door talloze kleine dorpjes – Groot-Loon, Bommershoven, Hex, Vechmaal, Hopmaal, Heers en Gutshoven – om zo in historisch Borgloon te belanden. Grote vierkantshoeves en kapelletjes passeren de revue. Boomgaarden versierd met talloze bollen van de maretak zie je zo ver het oog reikt!
Van de parking rijden we links op de St.-Rochusstraat. Op het einde van de straat gaan we rechts. Steek de Tongersesteenweg over, ga even naar links en sla direct rechtsaf richting KP 155.
Fiets de Sint-Truidersteenweg over, ga verder op KP 155, maar opgelet: neem direct rechts het kasseibaantje (verderop betnbaantje in twee sporen) om naar de Doorkijkkapel te gaan. Volg de bewegwijzering naar het kerkje.
Het kunstwerk ‘Reading between the lines’ van het Belgische architectenduo Gijs Van Vaerenbergh (Pieterjan Gijs en Arnout Van Vaerenbergh) is een van de blikvangers van Pit. De doorkijkkerk is tien meter hoog en bestaat uit honderd op elkaar gestapelde lagen staalplaat in de vorm van een Loons kerkje. Door de speciale constructiewijze blijft het landschap altijd zichtbaar door de kerk. Volgens Britse krant The Guardian is dit het mooiste plekje van België.
tweewieler al maar klaar!
Uitvalsbasis voor deze tocht is Borgloon. De totale tocht is 63,3 km, maar kan je opdelen in twee lussen van 25,8 en 40,7 km. De route volgt grotendeels de knooppunten. Starten doen we aan de gratis parking Sporthal in de Sint-Rochusstraat.
Fietslus 1 (25,8 km): kastelen en kunst met Pit in het landschap van Borgloon
Volg de fietsknooppunten 155 – 156 – 157 – 285
– 536 – 158 – 159 – 537 – 151 – 154 – 152 –154 – 155.
Bloeiende boomgaarden, prachtige kastelen en tal van bankjes en picknickplaatsen om tussendoor even te verpozen: Haspengouw is op dit moment dé plek om met de fiets te verkennen. Zet je favoriete
We keren even terug: ga bij de wegwijzer naar het kerkje links en dan direct rechts tot op de Grootloonstraat. Sla rechtsaf en vervolg de weg via KP 155.
In Bommershoven, na de afslag naar rechts, zien we naast de Sint-Alfonskerk het kasteel van Bommershoven liggen. Het kasteel, eigenlijk een herenhuis, werd gebouwd tussen 1759 en 1761 door Marcel-Gérard Magnée uit Luik.
Opgelet! Neem bij de volgende splitsing de smalle weg rechts en ga niet verder op de grote baan. Deze holle weg leidt naar het kasteel van Hex. Ga voorbij het kasteel naar links, en sla verderop rechtsaf naar KP 157.
Vooraan links in de Alfonsstraat is de Tranendreef van Nederlandse kunstenaar Dré Wapenaar de moeite om even bij stil te staan. De dreef maakt deel uit van het project Pit - kunst in open ruimte van Borgloon. De traanvormige tenten hangen hier als appels aan de hoogstammen en zijn bedoeld om in te overnachten. Het werk is typerend voor Dré Wapenaar: het bevindt zich altijd op de grens tussen architectuur en beeldhouwkunst, tussen verblijven en ontmoeten.
kasteel wordt bewoond door de familie d’Ursel, die de verre verwanten zijn van de stichters van het landgoed in de 18de eeuw.
Ook het laatgotische Kasteel van Heers kom je voorbij. De monumentale, sprookjesachtige kasteelsite is momenteel in restauratie. Ze werd in 1328 voor het eerst vermeld in een historisch document. Een dikke eeuw later werd ze door de troepen van Karel de Stoute geplunderd en in brand gestoken. Het huidige slot is een resultaat van herbouw en stamt uit omstreeks 1500. De afgelopen decennia raakte het kasteel totaal verkrot door ruzie en geldgebrek. Op KP 158 bots je op de stroopfabriek in Borgloon.
Op het einde van de weg bots je links op het Kasteel van Hex. Dit riante kasteel werd vanaf 1770 gebouwd – waarschijnlijk door de Luikse architect Etienne Fayen – voor de prins-bisschop van Luik, Franciscus Karel de Velbrück. Als natuurliefhebber koos de prins-bisschop deze plek uit om er zijn zomerverblijf en lusthof te bouwen. Hij liet er een Chinese tuin, een rozentuin en een groentetuin aanleggen. Later werd het kasteel verfraaid met een van de eerste landschapsparken op het Europese vasteland, geïnspireerd door Engelse tuinarchitectuur van Capability Brown. Het
Begin vorige eeuw was Borgloon de bakermat van de stroopfabricatie – vandaar de bijnaam van de Lonenaren, ‘Strooplekkers’. Stroop is een natuurlijk product van de hoogstamboomgaard. Het verhaal van de stoomstroopfabriek start in 1879 met de familie Wynants. In dat jaar evolueerde het stroopstoken van huisnijverheid naar industriële activiteit. Tot 1960 was Borgloon het middelpunt van de stroopproductie, daarna nam de vraag ernaar af. In 1988 werden alle stroopactiviteiten stopgezet. Een deel van de fabriek, inclusief de volledige installatie, is in 1999 geklasseerd als beschermd monument. Om verder verval te voorkomen kocht de stad de fabriek. Na een intense renovatie kan je sinds april 2019 in het Fruitbelevingscentrum het verhaal van de Loonse stroop ontdekken. Het belevingscentrum is geschikt voor kinderen. Op het parcours kunnen ze allerlei opdrachten doen en maken ze op die manier spelenderwijs kennis met alles rond fruit en de verwerking ervan. Op het gelijkvloers van de Stroopfabriek kan je in bistro De Smaakfabriek terecht voor lekkere streekgerechten, pannenkoeken met stroop, ijs…
Fiets je enkel deze lus, fiets dan vanaf de stroopfabriek door het centrum van Borgloon naar KP 154-155. Net voor de Sint-Rochuskerk sla je op de Tongersesteenweg linksaf naar de Sint-Rochuslaan. Op de T-splitsing sla je rechtsaf om terug naar de parking te gaan.
Fietslus 2 (40,7 km): Van fruit tot stroop
Volg de knooppunten 154 – 152 – 136 – 137 –120 – 130 – 119 – 123 – 122 – 121 – 148 – 153 – 152 – 154 – 155
Vanaf de parking ga je rechts. Neem vervolgens de eerste straat links. Je komt op de Tongersesteenweg. Ga naar rechts en volg vanaf hier de knooppunten 154-152.
Bij KP 152 kom je aan de stroopfabriek. Wil je de volledige route fietsen, zet dan je na de eerste lus de tocht hier verder.
Ommetje: Op weg naar KP 136 kan je kan je afslaan naar de Belorta-site: ga rechtsaf naar de Colenstraat, houd rechts aan. Vervolg je weg rechts op de Rullecovenstraat, die verderop overgaat in de Kernielerweg. Rechts zie je bij nr. 59 de Belorta-site Borgloon. Nadien keer je terug naar de route.
De Belorta-site Borgloon is wereldwijd gerenommeerd als veiling voor Belgische aardbeien en kleinfruit. Op een rondleiding maak je kennis met de moderne verkoopzaal, de bewaring, verpakking en sortering van hard- en zachtfruit. Groepsbezoeken zijn mogelijk na reservering.
In het Kasteel van Gors (voorbij KP 137) zijn begeleide wandelingen mogelijk voor groepen en individuele bezoekers. Je bezoekt de mooi gerestaureerde kelders uit de 17de-eeuwse waterburcht van weleer – in het bos zie je nog een authentieke ijskelder – en de mooiste binnenruimtes van het kasteel in laat-classicistische stijl. Je krijgt uitleg over hoe dit monument zich het eerste energieneutrale kasteel van Vlaanderen mag noemen. Afsluiten doe je met een glaasje bubbels in het zonovergoten park of in een van de mooi gerestaureerde gewelfde kelders.
Op het uitzichtpunt op de heuveltop in Wintershoven (tussen KP 123 en KP 122) krijg je een schitterend uitzicht op de vallei van de Mombeek en het romantische kerkje van Wintershoven, het hart van de fruitstreek.
De stroopstokerij van Vrolingen (tussen KP 121 en KP 148) is een ambachtelijke stroopstokerij, gevestigd in een geklasseerd gebouw. Er wordt nog steeds gebruikgemaakt van de authentieke apparatuur uit 1824. In de winkel kan je authentieke appel- en perenstroop kopen.
Het kasteel van Rullingen (links net voor KP 153 in Kuttekoven) is een waterkasteel uit de 17de eeuw. Het domein van 13 hectare omvat het kasteel met slotgracht, een geometrische Franse tuin, een parkbos en een hoogstamboomgaard met honderden fruitbomen.
Op het uitzichtpunt in Sint-Huibrechts-Hern (tussen KP 130 en KP 119) geniet je van de uitkijk op de Demervallei in al zijn pracht, een mooi zicht op het glooiende Haspengouw.
Ommetje voor een originele stop: wijk even af van de route en sla voorbij KP 119 i.p.v. de Hernerweg over te steken af naar rechts. Ga rechts op de Tongersesteenweg, sla rechstaf en volg de bewegwijzering naar de kluis.
De kluis van Vrijhern is door zijn ouderdom (1685) en authenticiteit een waardevol stuk religieus erfgoed. Het vakwerkhuis waarin de kluis gevestigd is, dateert uit de 17de eeuw. De kluis is ingericht als een publiek toegankelijke site, waar je je kan onderdompelen in het leven van de kluizenaar. De kapel, onder meer voorzien van een prachtig glasraam, is dagelijks geopend. In het vroegere klaslokaal en op het aanpalende terras kan je op zondagnamiddag (14u-18u) terecht om iets te drinken in het café De oude gewoonte. Het is nog steeds een bedevaartsoord en ontmoetingsplaats. Elk jaar op 15 augustus vinden de Mariafeesten plaats.
Sinds enkele jaren is op het domein een heuse wijngaard van een hectare aangelegd, waar biologische wijnen worden geproduceerd. De druiven worden geteeld zonder gebruik van enig chemisch samengesteld product. Kunstmeststoffen, zwaar giftige onkruidverdelgers en alle chemische insecticiden en fungiciden zijn er strikt verboden. De biologische teelt is bijgevolg honderd procent milieubewust.
Bij KP 152 komen we weer aan de stoomstroopfabriek en fietsen terug naar ons startpunt.
Nieuw!
Betaal in schijven van € 5,00. 10% spaarkorting op individuele tickets, meerbeurtenkaarten en familiepassen van het subtropisch zwemparadijs.
GRASDUINEN
Ontdek ze allemaal op www.lago.be
Dankzij de verwarmde buitenbaden en het subtropisch binnenaanbod is waterpret 100% gegarandeerd voor elke leeftijd in de LAGO zwemparadijzen.
• Indoor: wildwaterbaan, (banden)glijbanen, golfslagbad, kinderbaden met waterspeeltuin, warme lagune met watermassage, sauna, ...
• Outdoor: buitenbaden, kinderbaden, ligweide, glijbanen, ...
Reserveer je bezoek in onze webshop
www.lago.be
Volg LAGO op
* S&R23-009 Mediakit HUP! Magazine Gezinsbond 2023(215x240mm)-DEF.indd 1 08/02/2023 12:20
Gezinssport Vlaanderen vzw Arduinkaai 16
1000 Brussel
PB- PP BELGIE(N) - BELGIQUE
Afgiftekantoor Leuven Mail
Hup P926718
Verschijnt vier keer per jaar april 2023
