Hiçbir şey ‘sadece’ değildir; Hayat bir zincir gibi halka halka yükselir.
Rafadan Her Kafadan! rafadandergi@gmail.com
Düşünce, Edebiyat Dergisi Mart, 2012 Yıl: 1 Sayı: 5
… Daha yolum olduğunu anlayınca tekrar kitaba döndüm. Birkaç satır sonra kaçıncı sayfada olduğumu merak ettim. Gözüm kaydı, baktım; yetmiş dördüncü sayfa. Geri döndüm, yarım bıraktığım cümleye tekrar başladım. İçimden de 'yetmiş dört...' diyordum; nereye bağlayacağımı bilemedim. Bir kenara bırakmak istedim. Durup etrafıma baktım, nerede olduğumu anlayamayıp kendimi bunu anlamaya adadım. Yetmiş dördü unutmuştum. Yol, hızla anlamsız manzaraların arasına doğru sürükleniyordu. Burayı hatırlamıyordum. Yüksek sesle sordum veya yanımda oturan adam içimi okudu; nereye gidiyorsun sen, diye sordu. Ama öylesine değil; benim kendime hep sorduğum gibi, aynı ritim ve renkte veya iç âlemindeki bütün yankılarını da topladığı anlaşılan bir sesle sordu. İnmek için duymam gereken de bu gibiydi. Ölmem gerektiğini ve hayatın akışı içinde ne kadar gereksiz bir yerde öleceğimi hissettim. Adam da cevap beklemedi daha fazla, kulağına yine kulaklığını taktı. Artık rahatsız olmadım bu sesten; kulaklığın tabutun içinden gelir gibi ya da tabutun içine ancak yetişen sesinden. …