5 minute read

Gewoon meedoen in de maatschappij

Next Article
Nieuws

Nieuws

Dagbesteding?... Werk?

GEWOON MEEDOEN IN DE MAATSCHAPPIJ!

Advertisement

Lange tijd leken het twee gescheiden werelden. Mensen met een beperking pasten niet in een gewoon bedrijf.

Daarnaast was er binnen de doelgroep een scherpe onderverdeling in deelnemers van een dagcentrum en werknemers van de sociale werkplaats. Maar wat is ‘werk’ nu eigenlijk? Je doet iets wat ertoe doet, waardoor je deel uitmaakt van de maatschappij. Als je het zo breed bekijkt, voelen die indelingen van vroeger vrij kunstmatig aan. Hoog tijd voor een nieuwe visie op dagbesteding. Belangrijk bij werk is of je het aankan. Bij Ons Tweede Thuis vinden we dat iedereen kan werken op zijn eigen manier, als je het goed organiseert. Juist in die vormen zijn we gaan zoeken en experimenteren, en we zijn gaan nadenken over werk als bijdrage aan de samenleving.

Werk in al zijn vormen en maten. Een baan in een gewoon bedrijf bijvoorbeeld, met ondersteuning van een jobcoach. De dagcentra zullen op hun beurt steeds meer integreren in hun omgeving. Bijvoorbeeld met een boodschappenservice voor ouderen door mensen met een ernstige meervoudige beperking. Met hun begeleiders gingen ze toch al dagelijks naar de supermarkt. Nu doen ze echt iets tastbaars voor iemand anders. Dit is maar één van de vele voorbeelden. Een dagcentrum wordt zo een bijenkorf. Cliënten vliegen uit voor een opdracht en komen daarna weer terug naar hun bekende vaste stek.

Werken bij de Etos

Frank Wind is bedrijfsleider bij de Etos in Aalsmeer. Yentl, Esmee en Martijn zijn cliënten van de JIJ&IK winkel en springen regelmatig bij in zijn filiaal. Frank: “er is altijd werk in de winkel. De kassa, vakkenvullen, cadeaubonnen verpakken, schoonmaken. En de cliënten voegen echt wat toe. Zet Martijn achter de kassa en het is meteen een feestje: ”goedemorgen schoonheid, kom je echt alleen maar voor mij?”

Je moet wel tijd maken om deze mensen te ondersteunen bij hun werk. Dat is een keuze, maar eigenlijk had ik die al gemaakt toen ik in het bestuur van ‘Donwtown Ophelia’ plaatsnam.

Een jaarlijks terugkerend feestelijk evenement van de Winkeliersvereniging Ophelialaan waar mensen met een beperking de hoofdrol spelen. En nu zijn ze dus als collega’s wekelijks een aantal uren aan de slag bij mij in de winkel. Dat voelt goed”. Bianca: “een diploma voor werk in de horeca halen was niet makkelijk, maar het is me gelukt. Nu werk ik in een restaurant aan de Amstel. Ik heb een leuke baan en ontmoet nieuwe mensen. Heerlijk!”

Sander: “ik heb de verlengde leerweg gevolgd om me voor te bereiden op een baan. Hoe ga je om met collega’s... en de baas natuurlijk. Uiteindelijk ben ik gaan werken bij de kringloopwinkel. Wel eerst even goed leren waar alles staat!”

JIJ IK

Iedereen kan meedoen. Daar zet Ons Tweede Thuis zich voor in. We hebben dit beschreven in ons toekomstplan en de zorgvisie. Binnenkort verschijnt de visie op dagbesteding. Meer info over kwaliteit van zorg: kwaliteit.onstweedethuis.nl

Passende hulp voor kinderen door korte lijntjes

KINDERDIENSTENCENTRUM DE ZEVENSTER

Je wilt natuurlijk het beste voor je kind. Maar wat nou als je kindje anders is en andere ondersteuning nodig heeft? Hoe werkt dat dan?

Een kind past niet in een vakje

Een kind kan anders doen of reageren dan verwacht. Het kindje kan opvallen bij bijvoorbeeld de kinderopvang of op school. Dan is het de vraag waar dit anders doen vandaan komt. En wat het kind nodig heeft om verder te ontwikkelen. In de regio Haarlemmermeer is er een mooie wisselwerking tussen Kinderdienstencentrum (KDC) De Zevenster, regulier- en speciale kinderopvang, onderwijs en de gemeente om te kijken welke hulp past bij het kind.

Observeren

Marissa Deen, begeleider De Zevenster: “Kinderen passen nu eenmaal niet in een vakje en ik denk dat we te veel vanuit die vakjes denken als een kind zich op een andere manier ontwikkelt dan gebruikelijk. Waardevrij observeren is dan de eerste stap. Het uitgangspunt is altijd het kind zelf. Het resultaat is vaak verrassend.

Regelmatig krijgt ik een belletje van Kinderopvang Haarlemmermeer voor observatie.

Vervolgens ga ik naar de opvang toe. Ik doe de observatie en geef aan de medewerkers terug wat ik zie en geef hen tips om mee aan de slag te gaan. Soms is dit al voldoende om het kind verder te helpen en ook medewerkers te stimuleren met deze inzichten. En soms is er meer nodig. Dan kan het zijn dat het kindje een plekje krijgt in de observatiegroep van KDC De Zevenster. In de observatiegroep gaan we dan vanuit alle disciplines (begeleider, fysiotherapeut, ergotherapeut en gedragsdeskundige) observeren en maken dan een concreet plan voor het kind. Dat bespreken we dan met de ouders.” Het kind staat centraal

Kinderen met een ontwikkelingsachterstand hebben ondersteuning nodig, maar welke ondersteuning is dat en wie gaat dat betalen? Het is vaak een zoektocht naar de juiste vorm en de mogelijkheden binnen de jeugdzorg. Monique van Dijk, locatiemanager De Zevenster: “ons credo: niet op elkaar wachten, maar aan de slag op basis van onderling vertrouwen. Kijken wat werkt voor het kind en vervolgens tot passende zorg en financiering komen. Dat kan niet zonder kennis en professionaliteit en juist daar denken we als KDC echt een bijdrage te kunnen leveren.”

“Stichting Kinderopvang Haarlemmermeer (SKH) werkt graag samen met deskundige ketenpartners zoals Ons Tweede Thuis. We proberen actief de verbinding op te zoeken met elkaar en dit gaat op een laagdrempelige en informele manier. Dat werkt voor ons heel prettig. Ook als er sprake is van een plaatsing op KDC De Zevenster of ambulante begeleiding thuis, werken we graag samen. Zo oefenen kinderen in een kleine setting bij het KDC vaardigheden die zij in de reguliere groep bij kinderopvang van SKH leren toepassen.

Voor kinderen die toegroeien naar het onderwijs, maken we de verbinding met het samenwerkingsverband Passend Onderwijs Haarlemmermeer. Samen met ouders zoeken we naar de best passende school en zorgen we ervoor dat de extra ondersteuningsbehoefte van het kind ook voor het team op school helder is.”

Sabine Visbeen , Stichting Kinderopvang Haarlemmermeer.

This article is from: