3 minute read
Column Charissa de Ruijter
Charissa de Ruijter
Regiomanager Ons Tweede Thuis
Advertisement
Vol inspiratie en hersenspinsels…
Iedere dag voel ik me geïnspireerd door mensen die hun dromen met mij delen. En zij helpen mij ook mijn droom waar te maken. Binnen Ons Tweede Thuis werken we vanuit de driehoek: cliënt-familie-begeleider. En mijn droom is dat de cliënt hier een gelijkwaardige plek in heeft. Want als we dat weten te bereiken dan werken we echt vanuit de bedoeling. Dan doen we nu al, maar ik denk dat daar nog meer moois mogelijk is.
Een mooi inzicht dat hierbij aansluit is uit het boek ‘De nieuwe route‘ van Anke Siegers. Zij schrijft daarin het volgende: “om die gelijkwaardigheid te krijgen, moeten we beginnen bij ons mensbeeld. Want zowel de
Het portret van Charissa is gemaakt door Sam Warmendam.
Sam is werkzaam bij atelier Kunst om de hoek in Haarlem.
maatschappij als wij als zorgmedewerkers hebben snel de neiging om mensen met een beperking een beetje zielig te vinden. En doordat we dat doen creëren wij juist ongelijkheid”. Dat is natuurlijk best scherp. Vanuit liefde en aandacht beschermen we mensen. Als we dit loslaten, dan ben ik nieuwsgierig wat er gebeurt.
En laten we ook eens kijken naar de toon en taal die we samen gebruiken. Neem nou de term ‘eigen regie’. Sommige mensen kunnen niet goed zelfstandig een besluit nemen en voelen zich daardoor rot. Wat als we nou zouden kiezen voor ‘samen regie’ en de wederkerigheid hierin goed afstemmen? Bereiken we dan niet meer?
Dit zijn onderwerpen die mij ontzettend boeien en waar ik mij de komende tijd in ga verdiepen. En eerlijk gezegd heb ik ook de oplossing niet voor handen. Maar ik ben ervan overtuigd dat we de juiste stappen zetten. Ook het goede gesprek helpt hierbij. Doe je mee? Tot slot hoop ik heel veel mensen weer op locaties te zien en te spreken. Digitaal heb ik veel mensen ontmoet, voor mij gaat niks boven live contact. Ik ga je zien.
Wind in de zeilen voor de participatie
Hoe houd je de wind in de zeilen voor de participatie? En wat moet je doen bij tegenwind? Want bij participeren denk je vaak aan de zorg van vandaag en van morgen, zeg maar de kortere termijn. Toch is de zorg voor de langere termijn ook belangrijk. De wetgever heeft daarvoor een nieuwe wet geschreven, die daarbij kan helpen. In deze wet, de Wmcz 2018, staat wat de wettelijke eisen zijn van medezeggenschap en participatie. Gelukkig was dit bij Ons Tweede Thuis al goed geregeld. Zelfs beter dan dat deze wet voorschrijft. Maar soms moet je wat je hebt toch weer opnieuw tegen het licht houden. Bijvoorbeeld omdat Ons Tweede Thuis is gegroeid. Andere vormen van zorg, andere groepen cliënten, stijgend belang van automatisering, veranderingen in de privacy regels en de financiering van de zorg.
Bovendien was bij de huidige medewerkers maar weinig bekend over de historie en de ontwikkeling van de huidige vorm van medezeggenschap en participatie. De Centrale familieraad (Cefara) vindt het belangrijk om dat goed te blijven bewaken. Want anders loop je het risico dat de bodem onder de huidige medezeggenschap en participatie wegvalt. Dus aan de hand van deze nieuwe wet is de Cefara samen met de bestuurder en de Raad van Toezicht bezig om de participatie ook voor de toekomst goed te regelen.
Het doel is helder: een nieuw model voor participatie. En daar zijn we nog volop mee bezig. En als dat dan goed geregeld is, dan kan je de rol van families bijvoorbeeld terugvinden in het strategisch beleid en zelfs in de statuten van Ons Tweede Thuis. Samen met de bestuurder en de ondernemingsraad werken we hieraan. Een goed voorbeeld van ‘werken in de driehoek’. Het is mooi om te ontdekken dat zelfs op dit hoge niveau binnen Ons Tweede Thuis het ‘werken in de driehoek’ goede resultaten oplevert. En met een beetje goede stuurmanskunst, komen wij met elkaar op de juiste eindbestemming uit.
