Een kind past niet in een vakje

Als ze tot groep 8 van de lagere school komt, geweldig. Als ze een andere weg gaat, net zo goed.

Down definieert onze dochter niet

De ouders van Emna:

“Toen Emna geboren werd, had ze zuurstoftekort. Als we haar wilden vasthouden moesten we enorm oppassen dat er niks losschoot. We waren zo bezorgd. De arts vertelde dat het goed ging met Emna maar dat ze het syndroom van Down had. Haar intelligentie zou niet verder groeien dan dat van een kind van vier en ze zou tegen veel problemen oplopen in haar leven. Een zeer somber beeld, waar we enorm verdrietig over waren.

Eenmaal thuis zijn we gaan nadenken. We zijn van nature optimisten. Er is altijd ruimte voor ontwikkeling, ook voor Emna. En ze ging zich ontwikkelen! Als snel bleek dat ze goed oogcontact maakte en de kinderarts concludeerde dat haar motoriek in orde was. Vanaf twee maanden kreeg ze fysiotherapie. Dat deed haar goed. Na een jaar kon ze staan en acht maanden later lopen. Nu is ze drie jaar oud en kan ze zelf eten. We zijn zo trots op haar.

Na negen maanden ging ze naar de kinderopvang. Toen ze ruim twee jaar oud was, ging ze naar de normale peuterspeelzaal. Zoveel ontwikkeling in relatief korte tijd. Wie had dat gedacht? Sinds februari 2021 gaat ze ook naar KDC De Zevenster. Daar hebben ze de specialistische kennis over Downsyndroom om haar dingen te leren. Echt in haar tempo en stap voor stap.

We leven in het tempo van onze dochter. Als ze tot groep 8 van de lagere school komt, geweldig. Als ze een andere weg gaat, net zo goed. Voor ons is ze gewoon één van onze drie dochters. Down definieert haar niet, ze is Emna.”