RifRaf juni 2013 by RifRaf musiczine

Release date June 3rd

RELEASE DATE

JUNE 17th

246

jaargang 24 • juni 2013

the national

04 Shortcut 04 Kükl 05 06 07 08 10 12 13

MS MR Scout Niblett Bass Drum Of Death The National Sam Amidon Gold Panda Mount Kimbie

homegrown 14 Spookhuisje 16 Hoe overleven de platenlabels? Met Vlas Vegas Records,

Funtime Records, Unday Records, Petrol, Zealrecords, Waste My Records en [PIAS] Recordings Belgium

18 (on cd) 20 Earteam 31 Compiled Festivals Special 1 32 32 33 33 33 34 34 36 38 38 38 40 40

Pinkpop Best Kept Secret Dijlefeesten Genk On Stage Graspop Metal Meeting Couleur Café Afro-Latino Festival Rock Werchter Sjock Rock Zottegem Rock Herk Les Ardentes Cactusfestival

Gold panda

scout niblett

41 Agenda – Festivals, Gigs & Parties

Colofon www.rifraf.be jaargang 24 nr. 246 rifraf is een uitgave van uitgeverij B Z & T bvba v.u. filip saerens verschijnt niet in jan en aug rifraf mei: uit op 30 mei

advertenties mieke deisz Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.38.76 GSM: 0485/80.22.57 advert.rifraf@skynet.be deadline reservatie: 20 mei

redactie filip saerens Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.35.77 filip.rifraf@skynet.be

agenda agenda.rifraf@skynet.be tel 015/42.38.76 deadline: 15 mei

medewerkers ewoud beirlant, mischa bludts, boots, georges tonla briquet, koen ceulemants, menno claes, johannes de breuker, marc demeyere, michiel denys, ward dupan, wannes duponcheel, duan gatto, kristof hermans, robin looyen, pascal nosenzo, sofie nys, filip polfliet, jana poppelaars, toon staes, michiel van meervenne, joachim van waes, joris vanden broeck, bram vermeersch, oliver willems

foto cover deirdre o’callaghan

Abonnementen 1 jaargang (10 edities) info: agenda.rifraf@skynet.be

layout peggy schillemans layout.rifraf@skynet.be

België: 13 € Europa: 25€

drukkerij Corelio Printing Anderlecht

BE 85 3200 1337 9606 BIC: BBRUBEBB Met vermelding van naam & adres. U krijgt het eerstvolgende nummer dat na ontvangst van de storting verschijnt.

alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. RifRaf is aangesloten bij CIM

shortcut Spoor 8 OP12 Spoor 8, het initiatief van het Gentse productiehuis Tactiqs dat de voorbije maanden on line-sessies (muziekfragmenten + interviews door RifRafredacteur (bvm)) lanceerde van groepen als Float Fall, Birds That Change Colour, Bed Rugs en Gruppo di Pawlowski, is sinds mei ook een tv-programma. OP12, het derde net van de VRT, zendt de Spoor 8-sessies telkens op maandagavond uit. Deze RifRaf-favorieten komen nog aan bod: Echo Beatty (3 juni), Kapitan Korsakov (10 juni), Dans Dans (17 juni), Ian Clement (24 juni) en Steak Number Eight (1 juli). Het Studio Brussel-programma Select besteedt iedere maandag ook aandacht aan het programma en de makers van Spoor 8 zijn op 12 juni te gast in Tumult voor een uurtje Spoor 8-radio op de Gentse studentenzender Urgent.fm. Meer info: www.spoor8.com.

(Selected by Kurt Overbergh)

Boards Of Canada ‘Tomorrow’s Harvest’ ( Warp Records) Nope. Neen. Kükl heeft ‘m nog niet gehoord. Maar blijft getriggerd door de campagne. Na een verloren gelopen 12 inch op Record Store Day, lekte nu een track via de immense schermen op Shibuya (zeg maar: hét drukste kruispunt van Tokio). Cool!

Wolf Eyes ‘No Answer: Lower Floors’ (De Stijl)

10 jaar Snowstar Records Snowstar Records blaast dit jaar 10 kaarsjes uit. Dat laten ze niet zomaar onopgemerkt voorbijgaan! Er wordt een 10 Year Anniversary Compilation met negen nieuwe tracks van hun artiesten uitgebracht. Staan erop: Kim Janssen, Town Of Saints, The Secret Love Parade, Herrek, Bart van der Lee, Lost Bear, The Subhuman, LUIK en I Am Oak. De compilatie is gratis te downloaden op hun bandcamp. Alle info over de tien kaarsjes, hun artiesten en de download vind je op www.snowstar.bandcamp.com.

Ka mpioenschap van Brussel: schrijf je in! De zesde editie van de grootste muziekwedstrijd van Brussel! Het Kampioenschap draait nog altijd rond Brussels jong muzikaal talent. 6 voorrondes in verschillende Brusselse cultuurhuizen bepalen wie er eind november in de finale mag aantreden op het podium van de AB Box. De winnaar gaat lopen met 1.000 euro en 6 opnamedagen in de studio van de Rockfabriek! Welk muziekgenre je boeit, maakt niet uit. Het belangrijkste is: energie en enthousiasme. Wat wel iets uitmaakt, is je leeftijd. Boven de 30 jaar? Wegwezen, jij! Wil je in de voetsporen treden van Black Box Revelation en Puggy? Schrijf je dan voor 25 augustus in via www.vi.be. Schrijf je je in voor 1 juli, dan maak je kans op een podiumplaats op Bruksellive 2014, het festival van de Brusselse jeugdhuizen. Grijp je kans!

De Beloften start zoektocht Wil je met jouw groepje in de voetsporen treden van The Bony King Of Nowhere, Intergalactic Lovers en Protection Patrol Pinkerton? Dan is De Beloften misschien wel iets voor jou. Hét Gentse muziekconcours is trouwens aan zijn tiende editie toe. Om te mogen deelnemen moet één bandlid in Gent wonen of er studeren. De finale vindt plaats op 21 september en de winnaar krijgt zomaar een jaar begeleiding door Democrazy cadeau, samen met een club-, café- en festivaltour en heel wat andere prijzen. Vree wijs! Schrijf je vóór 27 juli in via www.vi.be. Meer weten? Check www.debeloften.be.

Rockvonk zoekt Vlaams-Brabants talent De achtste editie van Rockvonk! Het tweejaarlijks concours speurt naar straffe muzikale talenten uit Vlaams-Brabant. Alle genres zijn welkom, als je het maar live brengt. Vier voorrondes, twee halve finales en uiteindelijk een grote finale in Het Depot bepalen de beste live band van de provincie. Maak kans op een stevig prijzenpakket! Voor alle finalisten ligt er een heleboel gear, software en ondersteuning klaar. De finale is geen eindpunt, maar het begin van een twee jaar durend traject. PA-repetities, coaching door professionals en workshops: tijdens en na de wedstrijd krijg je de nodige tips & tricks om een stevige carrière uit te bouwen. Alle finalisten mogen daarbovenop twee jaar lang gratis gebruik maken van de nieuwe Rockvonk Tourvan! Schrijf je vóór 15 juli in én surf eens naar www.rockvonk.be.

Limbomania, Dj-mania en Comedymania In 2013 duikt de provincie Limburg opnieuw de underground in, op zoek naar onontgonnen pop-, dj- en comedytalent onder de noemers Limbomania, Dj-mania en Comedymania. De opmerkelijkste acts presenteren zichzelf dit najaar tijdens voorrondes in de heetste Limburgse concertclubs. Alle finalisten van zowel Limbomania, Dj-mania als Comedymania krijgen vervolgens een uitgebreide coaching met workshops, een persoonlijke coach (voorbije edities waren dit o.a. Mario Goossens, Luuk Cox, Micha Volders, Kristof Uittebroek, Niels Hendriks, Murdock, Wiebe Loccufier), pa-repetities…. en maken kans op de uitgebreide prijzenpot met o.a. 8000 euro aan prijzengeld. De finales van Limbomania, Dj-mania, Comedymania vinden dan weer plaats op 30 november in Muziekodroom, Hasselt. Inschrijven voor het popconcours Limbomania en Comedymania kan nog tot 30 juni, voor Dj-mania zelfs tot 15 juli. Breng ook eens een bezoekje aan www.limbomania.be, www.dj-mania.be of www.comedymania.be voor nog veel meer info.

Splijtende noise zonder weerga. Hoewel de kracht van de stilte het wezenlijke verschil maakt. Wolf Eyes’ output loopt inmiddels richting 1000 releases (!) via cassettes en cdr’s, maar dit regulier album is heerlijk explosief. En tevens om het glazuur van je tanden te breken.

Greg Haines ‘Where We Were’ (Denovali Records) Pianist Greg Haines laaft zich aan dub door Rhythm & Sound en Lee Perry te eren. En dus in wezen ook dub originator King Tubby. Verrassend voor de doorgaans verstilde pianocomposities van de man.

Dean Blunt ‘The Redeemer’ (Hippos In Tanks) Ofte: een meer ingetogen Hype Williams waarvan (zie ook zijn releases op Hyperdub) de releases nog amper te volgen zijn. Het recept? Mistige beats en zweverige zang.

Mount Kimbie ‘Cold Spring Fault Less Youth’ ( Warp Records) Eén van Kükl’s favoriete bands die scoren op hun jongste album. Post dubstep to the next level. Klaar voor de doorbraak?

These New Puritans ‘Field Of Reeds’ (Infectious) Eindelijk een nieuw album! ’Hidden’ uit ’10 vond Kükl een meesterwerk. Deze ‘Fields Of Reeds’ van onze favoriete artrockband klinkt een pak persoonlijker, meer intimistisch en melodischer.

Mark Ernestus presents Jeri- Jeri ‘800% Ndagga/Ndagga Versions’ (Ndagga) Mark Ernestus’ (Rhythm & Sound) voorliefde voor Afrikaanse ritmes (meer concreet: Senegal) viert hij bot op zijn kersverse Ndagga label. Wie Shangaan Electro en Konono n°1 volgt, moet ook nu volgzaam zijn.

Jon Hopkins ‘Immunity’ (Domino Rec. Co) Opvallend scherper en nerveuzer album van elektronicaman Jon Hopkins dan we van hem gewoon zijn.

Anna von Hausswolff ‘Mountains Crave’ (wereld weidse web) Voorloper van het album ‘Ceremony’ dat in september verschijnt. Deze indringende track van de Zweedse Anna roept de geest op van Zola Jesus. Anna belandde overigens recentelijk nog in een controverse door publiekelijk een Burzum T-shirt te dragen.

Various Artists ‘Country Soul Sisters Vol. 2’ (Soul Jazz Records) Na de succulente eerste verzamelaar kan ‘Vol. 2’ alleen maar in de schaduw staan. Loretta Lynn, Patsy Cline, Bobbie Gentry en Dolly Parton zijn weer van de partij, maar de tracks klinken allen wat modaler dan de toppers die het waren op ‘Vol. 1.’

Liefst te beluisteren bij een St. Bernardus Tripel (8 %), broertje van de befaamde St. Bernardus Abt 12 uit een van de weinige hopstreken die België nog kent: Watou. Een selectie uit Kükl valt maandelijks te beluisteren via www.fmbrussel.be

T e k s t: M e l i s s a J a n s s e n

Om MS MR te begrijpen, hoef je alleen maar naar miss Lizzy Plapinger en mister Max Hershenow te kijken. Lizzy ziet eruit alsof haar haar in een regenboog werd gedompeld en Max draagt een polo met flamingoprint. Hun muziek klinkt als vrolijke glitchpop en heeft waarschijnlijk het hoogste hipstergehalte ooit. Maar waar komen ze plots vandaan? En waarom is heel het wilde wilde web zo zot van het duo? Tijd om eens aan hun tandjes te voelen. Wat is het levensverhaal van MS MR? Max Hershenow: “Ik ben opgegroeid in Idaho, daarna verhuisd naar Ecuador omdat mijn ouders er werkten. Vervolgens ben ik naar de universiteit in New York gegaan.” Lizzy Plapinger: “Ik groeide op in Londen. Op mijn 18e besloot ik te verhuizen naar New York. In mijn laatste jaar hogeschool, heb ik mijn eigen label Neon Gold Records opgericht. Max mailde mij die zomer met de vraag of ik een paar artiesten wist die een nieuwe producer wilden. Zijn mail klonk zo lief dat ik voor de eerste keer in mijn leven mijn eigen muziek aan iemand liet horen. Iemand die ik helemaal niet kende! Een paar maanden later spraken we voor het eerst af.”

Creatieve harmonie

Max: “We begonnen met ‘Time Of My Life’, een cover van Patrick Wolf, omdat we dan niet zo moesten nadenken over de tekst en de structuur van de muziek. En het klikte eigenlijk onmiddellijk! Er was een soort van creatieve harmonie tussen ons.” Waarom Patrick Wolf? Lizzy: “Dat nummer was toen net uit. Telkens ik het hoorde, zong ik keihard mee. ‘t Is niet dat we grote Patrick Wolf-fans zijn. En het was ook geen nummer dat iedereen kende, waardoor er minder druk was. Onze versie klinkt volledig anders. Je herkent het origeel bijna niet. Maar Patrick Wolf vond het zelf blijkbaar super! Hij heeft er zelfs over getweet!” (lacht) En toen? Lizzy: “Na ‘Time Of My Life’ probeerden we zo veel mogelijk aan muziek te werken. Dat was niet makkelijk. Ik had mijn label en Max ging naar The School Of Modern Dance en werkte in een café. Dus we schreven meestal heel vroeg ‘s ochtends of ‘s nachts. “ Max: “We dachten ook nooit twee keer na over iets. Remmen los en gewoon doen waar we zin in hadden.” Lizzy: “Uiteindelijk hadden we een heleboel nummers en verzamelden we ze op de eerste ep ‘Ghost City USA’. We hebben die naar een paar bloggers gemailed, maar zonder succes. (lacht) Totdat plots een blog uit de UK – The Recommender – een hele pagina aan ons wijdde zonder dat die persoon in kwestie wist wie we waren. En zo ging de bal aan het rollen.” Max: “Op Tumblr creëren we onze eigen wereld met beelden. Dat was de perfecte plaats om de tweede ep ‘Candy Bar Creep Show’ uit te brengen.” Lizzy: “We zoeken naar beelden die perfect aansluiten bij onze muziek. Met wat het internet biedt, kunnen we onafhankelijk onze eigen muziekidentiteit opbouwen.” Jullie muziek klinkt heel vrolijk aan de oppervlakte, maar daaronder vaak donker. Is dat jullie identiteit? Lizzy: “We brengen graag onverwachte elementen samen, ja. Zoals genres die niet bij mekaar zouden passen, of donkere lyrics met glitchy popritmes of andersom. En dat zie je ook aan de visuals, vaak verleidelijke beelden die tegelijk afstotend zijn. Ik speel graag met contrasten en de verwachtingen van schoonheid. De muziek is, in de kern, pure popmuziek. We zien onszelf ook als popartiesten, omdat je pop gewoon in elk genre kan terugvinden en dat geeft ons de kans om te experimenteren in verschillende richtingen.” Max: “Er zit een soort van nieuwsgierigheid gemengd met naïviteit en opwinding in onze muziek.”

Hashtag ModernDayProblems Is de muziek een reflectie van jullie persoonlijkheid, want jullie zien er allebei zo vrolijk en kleurrijk uit? Max: “We zijn wel gelukkige mensen, hoor. Maar in onze muziek kunnen we wel ontsnappen naar de donkere kant van onszelf.” Lizzy: “Eigenlijk wel vreemd als je bedenkt dat we elkaar totaal niet kenden. We lieten elkaar een kant zien die onze beste vrienden niet eens kennen. En nu delen we dat met zowat heel de wereld. Da’s een grote uitdaging geweest. Maar het lukt. Steeds beter eigenlijk.”

Max: “Hashtag ModernDayProblems.” (lachen allebei) Jullie muziek wordt vaak vergeleken met Florence + The Machine, Lana Del Rey en Kavinsky. Wat vind je daarvan? Lizzy: “Enorm flatterend! Als nieuwe band word je vergeleken omdat mensen je proberen te plaatsen. Ik begrijp dat.” Max: “Maar het is niet zo dat we dat graag wilden. We hebben in ons leven naar heel veel verschillende genres geluisterd, uiteindelijk neem je daarvan altijd iets mee in je eigen muziek. Toen we onze eerste songs schreven, heb ik vaak gedacht aan Adele. Zij was echt o-ve-ral toen. Dus waarschijnlijk zit zij ook ergens in onze muziek, omdat er gewoon geen manier was om er aan te ontsnappen.” Lizzy: “Ik kan niet wachten totdat andere bands met ons vergeleken worden. (lacht) Da’s echt een teken dat je bent gestegen naar een hoger niveau.” Jullie eerste optredens waren als voorprogramma van Marina & The Diamonds. Als je nu eender wie zou kunnen kiezen om mee op tour te gaan, wie zou dat zijn? Lizzy: “Arcade Fire.” Max: “Ja! Sowieso.” Lizzy: “Of LCD Soundsystem… Of Destiny’s Child tijdens hun reünie-tour. Eén van die drie.” Max: “Wat als Destiny’s Child een team zou vormen met Arcade Fire en een supergroep zou worden? (lachen) Meest vreemde supergroep ooit.” Lizzy: “B. zou het sowieso doen.” (lacht) Ik hoorde dat Jay Z al fan was? Lizzy: “Ja! Hij heeft over ons geschreven op zijn blog. Cool hè? We geraken gewoon dichter en dichten bij Beyoncé…” Is dat jullie levensdoel? Lizzy: “Dat. En headlinen op Glastonbury.” Laatste vraag: Als je jezelf moest vergelijken met een dier. Welk zou het zijn? Lizzy: “Ik voel me deze maand een zebra…” Max: “En ik ben altijd een otter.” Lizzy: “Ik zou ook wel een flamingo kunnen zijn. Wat was dat mopje ook alweer? I’m a bird but I can’t fly?” (lacht)

on stage 16 augustus: Pukkelpop, Kiewit

MS MR ‘Secondhand Rapture’ Sony

‘Secondhand Rapture’ klinkt als een vat vol tegenstrijdigheden. Het duo MS MR combineert immers uitersten: opwekte glitchpop versus donkere teksten over liefde, verdriet en wanhoop. Toch voelt dit full debuut een beetje als een veel te grote zak snoep: lekker voor twee, buikpijn na vijf, maar je wil er toch nog ééntje. En de songs blijven stuk voor stuk stevig hangen, zoals openingstrack ‘Hurricane’. Blije pop dus, die ideaal is voor semi-foute hipsterfeestjes en waarvan je het gevoel hebt dat er een Instagramfilter over zit. Omcirkel MS MR in je programmaboekje op Pukkelpop want live komen de songs waarschijnlijk pas volledig tot hun recht. (mj)

T e k s t: O l i v e r W i l l e m s

Scout Niblett

Ingrijpende momenten in een artiestenleven hebben al vaker gezorgd voor een creatieve opstoot. Voor de Engelse Scout Niblett was het een relatie die op de klippen liep annex gebroken hart, die van haar 6de plaat, ‘It’s Up To Emma’, tegelijkertijd een scherpe aanklacht en een bezield helingsproces heeft gemaakt. We hadden ze graag op onze sofa gehad om haar ziel te laten blootleggen en te checken of het allemaal goed komt. De sofa werd een telefoontje naar Londen maar de diagnose is geruststellend: Scout Niblett kan niet wachten om haar muzikaal

leed met ons te delen. Mogen we stellen dat deze 6de plaat de meest intense is van Scout Niblett? Scout Niblett: “Dat mag je als je wil. Ik denk dat het de meest directe is.” De inspiratie voor ‘It’s Up To Emma’ lijkt uit een donkere periode uit je leven te komen? Scout: “Ik ben door een zware emotionele periode gegaan en het album is er duidelijk een afspiegeling van geworden, met heel persoonlijke songs.”

dat we een studio in konden duiken om in een paar dagen een hele plaat op te nemen. Er waren verschillende muzikanten betrokken bij de opnames. Ik had een intuïtief voorgevoel dat het eens niet van een leien dakje zou kunnen lopen. Ik heb met Steve fantastisch kunnen samenwerken omdat hij songs graag live opneemt. Maar deze liedjes leken me daar minder geschikt voor.” In ‘Can’t Fool Me Now’ en ‘My Man’ zijn er bijvoorbeeld strijkersarrangementen te horen wat heel atypisch is Voor Scout Niblett. Scout: “Het is heel atypisch, maar ik deed het ook al op de plaat ‘This Fool Can Die Now’. “ Een plaat waarop je twee duetten zingt met Bonnie ‘Prince’ Billy. Hoe kwam die samenwerking tot stand? Scout: “Na een paar maanden met hem gemaild te hebben, ontmoette ik hem persoonlijk en vroeg ik of hij interesse had om op één van mijn platen te zingen. Hij stemde toe en toen schreef ik twee songs (‘Do You Want To Be Buried With My People’ en ‘Kiss’) speciaal voor hem. Ik schreef ze met Bonnie ‘Prince’ Billy in gedachten en ik probeerde me voor te stellen wat ik hem wou laten zeggen. Ik had veel geluk om met hem te mogen samenwerken.”

Ik heb vooral veel over me zelf geleerd Heb je geen schrik dat je jezelf te veel blootgeeft door te zingen over je diepste emoties? Scout: “Nee, ik denk dat de enige manier is dat ik muziek kan maken. Het hele proces voor mij moet zin geven aan wie ik ben en hoe ik me voel. Ik voel me er niet kwetsbaarder door.” Ik heb het gevoel dat op deze plaat Scout (personage uit het boek ‘To Kill A Mockingbird’) terug Emma (echte naam) is geworden. Scout: “De naam Scout is niet gekozen omdat ik me er achter zou willen verschuilen. Het is geen karakter dat ik niet ben. In de titel zit mijn echte naam maar dat heeft meer te maken als een referentie naar hoe men mij al heel mijn leven kent.” Op de plaat cover je ‘No Scrubs’ van TLC. Uit duizenden songs die je kan coveren, kies je dit r&b-nummer. Had je daar een speciale reden voor? Scout: “Ik speel die song al een aantal jaren live. Ik had het nog nooit opgenomen en het paste thematisch wel bij deze plaat.” Ook ‘Nasty’ van Janet Jackson cover je wel eens. Vanwaar die voorliefde voor r&b? Scout: “Ik heb geen voorliefde voor één bepaald genre. Ik denk niet in termen als genres. Ik kies gewoon covers waartoe ik me aangetrokken voel.” Je eindigt je plaat met twee songs die een vraag stellen: ‘Could This Be Possible?’ en ‘What Can I Do?’. Heeft deze plaat ook voor antwoorden gezorgd? Scout: “Het album zelf geeft niet noodzakelijk antwoorden maar het is meer een document van een situatie waarin ik beland was. Een situatie die geëvolueerd is en waarin ik me niet langer bevind. Ik heb er vooral veel over me zelf geleerd.” Het was een plaat die je moest schrijven. Scout: “Toch wel. Ik schrijf niet met een concept in mijn gedachte. Bij mij is het de tijd waarin of de plaats waar ik mij bevind die de plaat bepaalt.” Zal het zwaar worden om deze songs, waar een aantal slechte heinneringen aan verbonden zijn, live te brengen? Scout: “Nee, niet echt. Ik kijk er echt naar uit om ze live te kunnen spelen. De meeste songs zijn de laatste drie jaar geschreven en ik heb nog niet echt de kans gekregen om ze live te brengen. Het proces van het op punt stellen van de liedjes, het opnemen en het mixen heeft me veel tijd en moeite gekost. Maar het is pas op het podium dat ze echt tot leven komen.”

Steve Albini Was de productie ook nu weer in handen van Steve Albini (producer voor o.a. The Pixies, Nirvana, PJ Harvey…)? Scout: “Nee, deze keer niet. De vorige 4 platen nam hij wel de productie voor zijn rekening. De belangrijkste reden om niet voor Steve te kiezen, was dat ik niet vond

on stage 6 juni: Botanique, Brussel

Scout Niblett ‘It’s Up To Emma’ Drag Cit y/V2 Records

Cat Power, of beter nog PJ Harvey ten tijde van ‘Dry’ of ‘Rid Of Me’ zijn de steeds weer terugkerende referenties als je de songs hoort van Scout Niblett. Intens, rauw en schijnbaar simpel weet Niblett 9 liedjes te verpakken als aanklachten tegen amoureuze hufterigheid waarvan ze het slachtoffer werd. In het dreigende ‘Gun’ loopt ze met een heel drastische oplossing in gedachte: “Think I gonna buy me a gun… In a crowd someday, you won’t see me coming anyway…”. Meestal bedient Niblett zich slechts van gedempte powerchords en spaarzame drumpatronen als begeleiding van de wisselende emoties in haar stem. ‘Second Chance Dreams’ en zeker ‘All Night Long’ zijn hier mooie voorbeelden van. Zo mooi dat we bij ‘All Night Long’ spontaan aan Low moeten denken. Enkele keren mag het wat meer zijn en zo worden er strijkers door de songs ‘Can’t Fool Me Now’ en ‘My Man’ geweven. Maar ook hier valt dat nauwelijks op en blijft het sobere van de songs bewaard. Er valt ook nog een mooie cover te ontdekken op ‘It’s Up To Emma’, namelijk ‘No Scrubs’ van gewezen trio TLC. Wat een wuft r&b-nummer was, lijkt door de Scout Niblett-kuur op een verloren parel van The Velvet Underground. Ook ‘Possibly Me’ dingt mee naar een gelijkaardige status. In ‘What Can I Do’ zijn de strings terug aanwezig en zit er zelfs een gitaarsolo in de song. Maar ook die speelt Niblett geheel naar de stijl van de plaat: intens, rauw en simpel. Maar wel met maximaal effect! (ow)

T e k s t: J o r i s V a n d e n B r o e c k i f o t o : B r o c k F e t c h

Hij weet wat hij wil, John Barrett. Het brein achter Bass Drum Of Death is zich als geen ander bewust van wat de mogelijkheden zijn van het rammelrockproject waarvan hij aan het roer staat. Er geraken, dat is een ander paar mouwen. Zoveel ondervond de band toch onderweg naar Europa. Op Twitter stond de melding “flight drama”. Heelhuids hier geraakt? John Barrett: “We zijn veilig toegekomen, absoluut. Maar Print, onze gitarist, had zijn vlucht gemist in Chicago. Dus het was een uur of twee rondbellen met luchthavens en luchtvaartmaatschappijen om hem te traceren, maar gisteren hebben we hem terug kunnen recupereren, net op tijd om het eerste concert van de tour te spelen. Zijn bagage is een uur geleden toegekomen.” Gelukkig maar dat je alleen in de studio werkt: ook nu heb je het album helemaal zelf ingespeeld. Barett: “Het is een van die dingen die gewoon gebeuren. Soms is het simpelweg makkelijker als ik zelf de plaat inspeel dan wanneer ik andere muzikanten optrommel. Dan wordt het immers een heel gedoe om iedereen op hetzelfde ogenblik op dezelfde plaats te krijgen. “Het ding met deze plaat is bovendien dat het eindresultaat eigenlijk de demo’s zijn. Maar hoe ze klonken, beviel me, dus ik heb ze gehouden. De volgende plaat ga ik waarschijnlijk wel met andere muzikanten opnemen. Dan heb je toch meer een livegevoel dan wanneer je in je eentje aan het klooien bent en alle instrumenten één voor een moet inspelen.” Live heb je wel een band, gesteld dat ze er geraken. Dezelfde line-up als voorheen? Barrett: ”Neen, de drummer is in oktober vertrokken. Met Print speel ik een kleine twee jaar samen. De keuze voor muzikanten is vooral ingegeven door persoonlijke motieven, eerder dan muzikale. Alle nummers zijn behoorlijk gemakkelijk, iedereen kan ze leren. Voor mij is het belangrijker dat ik kan opschieten met de gasten waar ik drie maanden non-stop mee doorbreng.” Bass Drum Of Death toert zeer intensief. Barrett: “Het is de derde keer dat we hier zijn, als je de festivals meetelt. De vorige doortocht was in augustus, geloof ik. Het loopt soms allemaal een beetje door elkaar. Al blijven sommige plaatsen wel hangen. We hebben ook nooit echt de tijd om iets te zien, wat een beetje spijtig is. Maar het is wat het is. Ik maakte me hier op voorhand niet te veel illusies over. Bovendien ben ik sowieso niet echt een sightseer, al is het wel leuk om zo nu en dan een foto te maken die ik achteraf aan mijn ma kan tonen.”

Je muziek wordt soms vergeleken met Jay Reatard. Hij werkte wel met strikte deadlines: “Dit nummer klaar tegen vanmiddag, de andere twee voor morgenavond. Wat er ook gebeurt.” Barrett: “Op zich is dat wel goed. En ik probeer wel beter te worden op dat vlak, want soms heb je de neiging iets te laten liggen, waardoor je focus verliest. Langs de andere kant: deze plaat had gerust vroeger kunnen en mogen verschijnen. Ik was er mee klaar in oktober, maar door van label te veranderen en al het papiergedoe liep één en ander vertraging op. Eigenlijk zou ik zelfs graag meer platen maken, maar dat is gewoon ondoenbaar als je een jaar lang op toer bent.” Op het nieuwe album klinkt de muziek melodischer dan op je debuut. Barrett: “De hooks zijn iets meer voor de hand liggend, ja. Ik heb altijd popsongs geschreven, vond ik zelf. Maar dan met de bedoeling om van een zo puur mogelijk popnummer te vertrekken en dat vervolgens zo vuil en fucked up mogelijk te laten klinken. Het moet wel een beetje in evenwicht zijn. Sommige bands hebben de neiging te fel naar een richting door te hellen. Je moet alles kunnen horen. Tussen het lawaai, moet je nog instrumenten kunnen onderscheiden. Het heeft geen zin er een gitaar in te steken als je ze niet hoort.”

Foto’s voor m’n ma Jullie hebben net getoured met Black Rebel Motorcycle Club. Viel dat mee? Barrett: “Ja, absoluut geweldig! Het was zot voor hoeveel mensen we gespeeld hebben. Pakken meer dan we gewoon zijn. De reacties varieerden van de ene stad tot de andere. Hier en daar was het mak, maar dat is wat er gebeurt als je opent voor een band als BRMC, die al lang bestaat en een pak platen heeft. Doorgaans waren de reacties best goed, gelukkig.” Zie je jezelf in dergelijke grote zalen staan? Barrett: “Uiteindelijk zou dat fijn zijn. Hopelijk hou ik het lang genoeg vol. De eerste paar keer dat we naar hier kwamen, waren we slechts een duo, nu zijn we met drie, zo hebben we een steviger geluid. Het doel is eigenlijk om meer platen te maken en met elk album wat te groeien. Dan zien we wel waar we uitkomen. Te ver willen springen in één keer is ook niet goed.” Hoe bepaal je eigenlijk met welke bands je toert? Barrett: “In het geval van Black Rebel hebben zij contact met ons opgenomen. Verder proberen we vooral met bands op te trekken die we zelf leuk vinden. Je botst ook altijd tegen dezelfde groepen aan, als je eenmaal begint te toeren. Met Japandroids hebben we Thanksgiving gevierd vorig jaar. Soms zie je andere muzikanten ook meer dan je familie.”

Mississippi Je komt uit Oxford, Mississippi. Niet veel bands uit die staat raken tot in Europa. Is er een live-scene in je thuisstad? Barrett: “Het is een klein stadje, maar desondanks gebeurt er best wat. Ik heb er wel wat vrienden die muziek maken, there’s a bunch of stuff going on. Het is er beter dan je zou vermoeden. (lacht) Als iemand Mississippi hoort, volgt zelden een teken van herkenning, tenzij doordat ze op school boeken van Tom Sawyer gelezen hebben. Oxford is een echt plattelandsstadje. Je kan er optredens zien, maar die zijn allemaal shitty. Voor het echte werk moet je elders zijn. Pas recent ben ik zelf veel van die groepen beginnen zien. Sonic Youth, zowat mijn favoriete band aller tijden, heb ik een jaar of vier geleden pas gezien, net voor ze er de brui aan gaven. Hen had ik graag jaren eerder gezien, maar dat ging gewoon niet.” Hoe ben je dan zelf in de muziek gerold? Barrett: ‘Tijdens het middelbaar speelde ik in schoolbandjes en merkte ik dat ik al mijn energie stak in het organiseren van dingen, zorgen dat iemand dit of dat deed. Na een tijdje werd dat zo’n gedoe, dat ik dacht: fuck it, ik doe het wel alleen. Dan kan niemand neen zeggen en doe ik wat ik zelf wil. Het is fantastisch om helemaal van niks te starten, drie uur later een volledig nummer klaar te hebben en daarbij niet te moeten inzitten met dat een groepslid zich onrecht aangedaan voelt.” Drie uur? Hoeveel platen verschijnen weldra? Barrett: “Goh, dat zijn de uitzonderingen. (lacht) Op zich gaat het schrijven wel relatief vlug. Ik neem een songschets op, beluister hem opnieuw en beslis dan of ik hem bijhoud en er verder aan werk of niet. Soms duurt het een half jaar voor een nummer klaar is, een andere keer gebeurt het dezelfde dag nog. Door alleen te werken, hoeft een song niet meer af te zijn louter omdat hij af moet zijn, maar wel omdat hij klaar is en ik ‘m goed vind. Tenslotte ben ik degene die het de komende anderhalf jaar live moet spelen.”

Ook het artwork is geëvolueerd: van een snapshot op het vorige album naar een artistieke foto ditmaal. Barrett: “De vorige is met een Polaroid gemaakt, nu hebben we een 35mm-toestel gebruikt. Ik hou van foto’s op film en ze zijn handig voor hoezen: ik kan niet tekenen of iets dergelijks. Enkele keren heb ik het artwork uitbesteed, maar vond ik het resultaat maar niks. Dus ik wou iets simpel, pakkend, dat als je het beeld ziet, direct weet wat het is. “Nu lijkt het een hoes uit de jaren zeventig. Een vriend van me heeft de foto gemaakt terwijl hij met ons op toernee was. Hij dacht dat ik de foto maar niks zou vinden en had ‘m niet doorgestuurd toen hij me de toerfoto’s bezorgde. Op zijn website heb ik ‘m ontdekt.” Derde en laatste evolutie: er is bas op deze plaat. Barrett: “Ja, er is bas, maar geen basgitaar...” (start een onbegrijpelijke technische uitleg, waarop we het hazenpad kiezen)

Bass Drum Of Death ‘Bass Drum Of Death’ Innovative Leisure/Ber tus/V2 Records

John Barrath, aka Bass Drum Of Death, steekt een tandje bij op zijn tweede plaat. Op ‘Bass Drum Of Death’ hangt Barrath niet louter meer de nozem uit, maar laat hij zowaar pophooks en dito melodieën toe. Een knieval richting bubblegumpop? Verre van. Het van een onweerstaanbar rif voorziene ‘White Fright’ heeft een heerlijk ranzig randje en veel harder rammelen dan op ’(You’ll Never Be) So Wrong’ kan een band niet doen zonder uit elkaar te vallen. Met ‘Shattered Me’ heeft Bass Drum Of Death dan weer een beest van een single op plaat gezwierd. Een zomer lang de balorige, langharige hangjongere uithangen? Hier is de soundtrack! (jvb)

Bass

Drum Of Death

T e k s t: B r a m V e r m e e r s c h i f o t o : d e i r d r e o ’ c a l l a g h a n

Omwille van hun southern Ohio soul voelen ze zich outsiders in New York. Onnodig want ondanks de gedachte dat ze geen deel uitmaken van de club hebben de heren van The National toch maar mooi mondiaal succes bereikt. Sinds ‘Alligator’ uit 2005 ging de opmars in stijgende lijn en na ‘Boxer’ (2007) was ‘High Violet’ drie jaar geleden de plaat die het vijftal naar de grote zalen loodste. Het bewijs dat een artistieke visie en commercieel succes wel degelijk kunnen samen gaan. Meer dan bevestigen doen Matt Berninger & co nu met ‘Trouble Will Find Me’, de verfijnde én doortastende zesde studioplaat waarmee The National de verworven status nog extra glans geeft. Wanneer RifRaf gitarist Bryce Dessner telefoneert, is de groep druk bezig met de voorbereidingen van een nieuwe toer. Bryce Dessner: “We zijn volop aan het repeteren. De productie staat bijna op punt. Het gaat heel vlot. We kijken er alvast naar uit om de nieuwe songs live te spelen. Als we een plaat aan het opnemen zijn, denken we niet te veel na over hoe we de songs live zullen brengen. Er staan heel veel arrangementen op ‘Trouble Will Find Me’. ‘This Is The Last Time’ heeft bijvoorbeeld een groots orkestraal einde. Soms gaan we live met strijkers spelen maar we gaan het vaker zonder die orkestrale inkleding doen. We zijn nog een beetje aan het zoeken hoe we dat precies zullen aanpakken. Echt moeilijk is dat niet. Het is vooral interessant. Onze muziek zomaar reproduceren is niets voor ons. De songs evolueren constant tijdens een toernee. Zo blijft het boeiend.”

Geen typische rocksterren Je broer Aaron heeft platen van Sharon Van Etten en Local Locatives geproducet en jij hebt gewerkt met het Kronos Quartet en het Brooklyn Youth Chorus gewerkt. Verwerken jullie elementen van die samenwerkingen in de muziek van The National? Bryce: “Alles wat we naast The National doen, verwerken we op een of andere manier in onze muziek. Omdat ik een klassieke muziekopleiding heb genoten, heeft de samenwerking met het Kronos Quartet me zeker geïnspireerd. Dat blijkt ook uit de arrangementen en de orkestraties van de nieuwe songs. We houden van geïmproviseerde rauwe punkenergie maar daarnaast zijn onze nummers ook heel gecomponeerd. Onze drummer schrijft altijd zijn drumpartijen uit. Op die manier visualiseert hij zijn bijdragen. Die conceptuele aanpak zit wel een beetje in The National. Ergens zit er een breuklijn in de band. Qua identiteit zijn we een post-punkband. Matt is geen geschoolde muzikant en hij bespeelt geen instrument. Hij is een autodidact op het gebied van zang en hij is een fantastische tekstschrijver. Zelf heb ik een academische achtergrond. Classic songwriting en nummers die rauw klinken: onze platen balanceren altijd tussen die twee werelden. We gedijen goed tussen die twee uitersten. Het goede aan de band is wel dat we de arrangementen nooit laten primeren boven de songs. Het nummer komt altijd op de eerste plaats. De platen waar we allemaal van houden, draaien ook altijd rond de songs: Leonard Cohen, Neil Young, Bob Dylan en Nick Cave. De nummers van The National moeten ook zo direct en emotioneel zijn.” Op de nieuwe plaat komt Matt iets sentimenteler voor de dag. Bryce: “Hij is nooit té sentimenteel. Hij trekt een lijn. Daar waakt hij over. Dat is altijd zo geweest bij The National. Maar nummers als ‘Slipped’ en ‘Pink Rabbits’ tonen aan dat hij geen schrik heeft om te zeggen wat hij denkt. Hij verbergt niets en gooit het er allemaal uit. Hij is echt gegroeid als songschrijver. Hij zingt over donkere zaken maar verder is hij best wel een opgewekte vent, hoor. Heel droevige songs kunnen overigens heel erg leuk zijn om te maken. Het publiek wil ook donkere nummers horen tijdens een optreden. Dat hoort bij een rockshow.” In het verleden hebben jullie de vibe van The National al eens omschreven als onwezenlijke glamour. Bryce: “Het interessante aan The National is dat we ook een leven naast de band hebben. Ik zou niet zeggen dat we helemaal normaal zijn maar we gedragen ons ook niet als typische rocksterren. Zo zien we er ook niet uit en we kopen geen dure auto’s. We zijn al een tijdje bezig en hebben lang aan de weg moeten timmeren. Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad om een bekende

Er is nooit een afgebakend plan Zanger Matt Berninger omschreef ‘Boxer’ als een bekentenis van een eenzame man. Jouw broer Aaron zag de minder meditatieve opvolger ‘High Violet’ als een weirde mix van een home record en een epische rockplaat. Hoe schat jij de nieuwe plaat in? Bryce: “’Trouble Will Find Me’ is een combinatie van onze vorige platen. We zijn er in geslaagd een eigen sound te creëren. Op ‘Alligator’, ‘Boxer’ en ‘High Violet’ lag de focus overduidelijk op de stem van Matt maar qua geluid gaan we nu breder. Voor ‘Trouble Will Find Me’ hebben we zowel heavy rocksongs als heel breekbare ballades geschreven. Ik durf zelfs stellen dat onze nieuwe plaat nog ambitieuzer is dan ‘High Violet’, al lijkt dat misschien niet zo op het eerste gehoor. ‘High Violet’ is een luidere plaat maar op ‘Trouble Will Find Me’ freewheelen we meer. De arrangementen zijn weirder en we gebruiken a-typische maatsoorten. We hebben ook met een andere mixer gewerkt. Het nieuwe album klinkt analoger, minder gecompresseerd en heeft een hele warme sound. Misschien zijn we nu minder zelfbewust dan voorheen. De sound is minder angstig dan vroeger, het klinkt allemaal veel meer open.” Matt zei onlangs dat jullie niet langer naar een identiteit hoeven te zoeken. Ervaren jullie nu meer vrijheid als jullie muziek maken? Bryce: “Iedereen van de groep heeft minder schroom dan vroeger. Er is nog altijd ironie en Matt is niet vies van metaforen maar hij is directer dan vroeger. En wat de muziek betreft: je zou kunnen zeggen dat we simpele songs schrijven maar liedjes als ‘Humiliation’ en ‘This Is The Last Time’ bulken qua vorm en inhoud veel meer van ambitie dan de nummers die we vroeger opnamen. De nieuwe songs lijken misschien simpel maar dat is zeker niet het geval ‘Fireproof’ is bijvoorbeeld heel moeilijk om na te spelen. De gitaarpartij is nogal virtuoos. Mooi, schijnbaar eenvoudig maar ook vreemd, we houden van die spanning. ‘Hard To Find’, de afsluiter van de plaat, klinkt ook simpel maar als je dan het refrein hoort, merk je dat de accenten van de beat zich steeds verleggen. Daar zijn we naar op zoek. We willen dat onze muziek een hartslag heeft. Je moet iets voelen als luisteraar. Dan pas is er communicatie.”

city and colour band te worden. Dat is gezond. Het houdt je nederig en op die manier blijf je hard werken. We hadden geen grote verwachtingen met de band. We wilden gewoon de muziek maken die we zelf graag horen, dat was onze enige ambitie. We hadden nooit gedacht dat we een bepaalde status zouden bereiken en in grote zalen zouden spelen en een headliner zouden zijn op Rock Werchter. We hebben een verhaal maar eigenlijk was er nooit een allesomvattend plan.”

the hurry and the harm

Onnozel, op een goede manier Ter voorbereiding van dit interview heb ik nog eens ‘Cherry Tree’, een ep uit 2004, beluisterd. Jullie klonken toen als een alt.country band die te situeren viel tussen Tindersticks en Willard Grant Conspiracy. Hoe blikken jullie zelf terug op die periode ? Bryce: “Qua songwriting hebben we toen een grote stap voorwaarts gezet. ‘Cherry Tree’ was een keerpunt voor de band. Het was slechts een ep maar sommige van onze beste nummers staan er op. ‘Wasp Nest’, ‘About Today’ en ‘All Dolled-Up In Straps’ spelen we nog altijd live. Iemand zei me onlangs dat ‘Trouble Will Find Me’ start waar ‘Cherry Tree’ eindigt. Ik vond dat een interessante opmerking. ‘Alligator’, het album dat na ‘Cherry Tree’ verscheen, was veel abstracter. Een nummer als ‘About Today’ kan je daarentegen linken aan ‘I Need My Girl’ van de nieuwe plaat. Die twee songs hebben dezelfde directheid.” Volgens Matt bevat een goed nummer dertig procent stupiditeit. Dat geldt zeker voor zijn teksten die soms iets grappigs hebben. Gaat het ook op voor de muziek? Bryce: “De teksten van Matt zijn soms wat onnozel op een goede manier. Er zit heel veel humor in ‘Humiliation’, bijvoorbeeld. Wat de muziek betreft, denken we echter niet in termen van humor. De muziek van The National heeft vooral te maken met kleuren. Soms gaan we op zoek naar heldere tinten. Dan weer naar donkere. Soms hebben we één kleur nodig en andere keren willen we er verschillende. Op die manier benaderen we onze nummers. Op ‘Trouble Will Find Me’ zorgen analoge synths voor extra kleuren en een nieuwe, meer heldere sound. Luister naar ‘I Should Live In Salt’ en ‘Pink Rabbits’: je hoort een oude seventies synthesizer die vertrouwd in de oren klinkt maar tegelijkertijd iets vreemds toevoegt. Onze songs zijn verrassend op een subtiele manier. Als je blijft luisteren, word je beloond en hoor je accenten die je eerst niet opgemerkt had.” Wat opvalt zijn de zanglijnen van Matt. Hij zou naar verluidt veel naar Roy Orbison geluisterd hebben. Loop je zelf ook zo hoog op met Orbison? Bryce: ”Ja. Al heb ik het nog iets meer voor The Everly Brothers. De muziek van Roy Orbison was qua melodieën heel erg belangrijk voor Matt. Hij heeft er de inspiratie uit geput om iets acrobatischer te gaan zingen. Zijn zanglijnen zijn nu melodieuzer dan voorheen. Hij zoekt vaker het hogere register van zijn stem op.” Een goede keuze. Los van de subtiele vernieuwing lijkt het me logisch dat de nieuwe plaat ‘Trouble Will Find Me’ heet. Op voorganger ‘High Violet’ zong Matt ook al: “Sorrow found me when I was young. Sorrow waited. Sorrow won”. Matt: “Er is zeker een verband. Als band, als muzikanten en als mensen voelen we ons veel beter in ons vel dan vroeger. De groep is lang een afwijkende realiteit of zelfs een vreemde droom geweest. Ten tijde van de ‘High Violet’-toer werd alles duidelijk: dit is wie we zijn. Een nieuw nummer als ‘Demons’ straalt ook dat gevoel uit: durf aanvaarden wie je bent in plaats van je iets aan te meten dat je niet bent. We zijn wie we zijn. De tekst van het nummer ‘Trouble Will Find Me’ doet me beseffen dat er nooit een afgebakend plan is. Je kan het leven niet dicteren. En trouble: ik vind dat een retorisch woord. Problemen kunnen inspirerend werken. Zeker als je muziek speelt. Zo zie ik het. If I stay here trouble will find me. Die zin heeft voor mij geen slechte connotatie.”

on stage 25 juni: Koninklijk Circus, Brussel (sold out) 4 juli: Rock Werchter (w/ Vampire Weekend, Black Rebel Motorcycle Club, Netsky (live)…)

The National ‘Trouble Will Find Me’ 4AD/Beggars

In stijl groeien én de artistieke integriteit bewaren. The National heeft er een patent op. Met ‘Trouble Will Find Me’ , het zesde album, levert The National een derde topplaat op rij af. Niet slecht voor een band die zegt jarenlang op zoek te zijn geweest naar een huisstijl. Meer zelfs: een groep die platen als ‘Boxer’ en ‘High Violet’ (met de klassieker ‘Bloodbuzz Ohio’) op de cv heeft staan en nu ook volop voor oedergelijke kwaliteit en sterke songs kiest op ‘Trouble Will Find Me’ is een grote band. Dé meest markante troeven? Zanger Matt Berninger die aan karakter heeft gewonnen en meer dan ooit het bereik van zijn stem in een hoog register heeft verkend. De soms niet alledaagse maatsoorten die de muziek een eigen dynamiek geven. En de arrangementen en orkestraties die de plaat een episch cachet bezorgen zonder over de top te gaan. Soms weerklinkt nog eens een gedreven echo van Joy Division maar The National is vooral een merk op zich geworden. Gevoelig maar nooit flauw. Bijzonder gelaagd maar nooit bombastisch. Donker maar altijd mooi. En immer subtiel in de details. Dat uit zich ook in de gastbijdragen van Nona Invie (Dark Dark Dark), Sharon Van Etten, Annie Clark (St. Vincent), Richard Reed Parry (Arcade Fire) en Sufjan Stevens: bijna onopvallend en altijd in functie van het geheel. Bezielde muzikaliteit primeert op ‘Trouble Will Find Me’. Topper! (bvm)

the new album out 03.06.2013 includes the singles ‘thirst’ and ‘of space and time’ on tour: 11.06.2013 – den atelier, luxembourg 13.06.2013 – orangerie – botanique, brussels cityandcolour.com cookingvinyl.com dinealonerecords.com

T e k s t: N e l E x e l m a n s

Achter zijn banjo schuilt een integer persoon met een groot hart en vooral een betoverende stem. Opgegroeid tussen violen en andere snaarinstrumenten ontpopte de kleine Sam Amidon zich algauw tot - letterlijk - een groot folkartiest. Uniek in zijn soort want zonder enige schroom noemt hij zich fan van poplegende R.Kelly en countrycowboy Tim McGraw en op onnavolgbare wijze weet hij uit hun hits bedwelmend ingetogen folksongs te draaien. Op ‘Bright Sunny South’ klinken die zonniger en vrolijker dan voorheen. In de foyer van Het Depot vinden we een bescheiden Sam Amidon. Geflatteerd wanneer we zeggen we dat zijn nieuwste creatie weg heeft van Nick Drake. “Cool, bedankt! Hij was echt een genie.” Later blijkt ook dat Amidon fan is van ons Belgenlandje. “Weet je wat ik leuk vind aan België? Wafels! In Vermont (staat in het noordoosten van Amerika, (ne)) hebben we wafels én ahornsiroop, een zalige combinatie. Er zijn veel bergen en mensen gaan er appels plukken.” Heerlijk, zeker in de zomer. Je nieuwe plaat ‘Bright Sunny South’ klinkt trouwens heel zonnig en zomers. Was dat je bedoeling? Sam Amidon: “Toen ik zei dat het een eenzaam album was afkomstig uit een diepe, donkerdere sfeer, kwamen mensen naar me toe om te zeggen dat het juist vrolijker is dan mijn vroeger werk. Maar ik bedoelde dat het folksongs zijn die over donkere, soms eenzame dingen gaan zoals mensen die in verlaten bergen dwalen. Er huist een onmiddellijke vreugde in die heel rauwe, akoestische en organische sound. Ik maakte de plaat zonder orkestrale arrangementen of veel tierlantijntjes, vrij minimalistisch - met een klein groepje muzikanten die ook goede vrienden zijn. We amuseerden ons en uit die animo kwam onbedoeld die zomerse sfeer voort. Aan elk nummer is ook een persoonlijk verhaal verbonden maar dat ga ik niet verklappen. Er staan ook twee interpretaties van bestaande nummers op: ‘Shake It Off’ van Mariah Carey en ‘My Old Friend’ van countryster Tim McGraw. Hoewel ik niet op de hoogte ben van countrymuziek, vond ik zijn album ‘Live Like You Were Dying’ enorm mooi en ook raar. Raar omdat het zo autobiografisch en persoonlijk klinkt terwijl niet hij maar zijn songwriters de woorden voor hem schreven. Dat komt me bekend voor want mijn materiaal bestaat voor het grootste deel uit oudere folksongs die ik mezelf eigen maakte.

Een beetje zoals in de film Fiddler On The Roof waar je die violist overal tegenkomt. Die musical gaat eigenlijk over mij.” (grapt) Eigenlijk heeft je zoon veel met je gemeen. Jullie hebben allebei ouders die folkartiesten zijn. In de seventies zaten je ouders bij hetzelfde Nonesuch-label als jij nu. Hoe hebben ze je kijk op muziek veranderd? Sam: “Mijn ouders waren geweldige folkartiesten. Ze zingen, dansen en spelen banjo en gitaar. Bovendien zijn ze geweldige luisteraars want ze degusteren alle soorten muziek en hebben er een interessante mening over. Zo waren ze altijd al. Wat ik ook als kind mee naar huis bracht, ze hadden er altijd een mooie kijk op. Zo discussieerden we altijd en waren ze ook nieuwsgierig naar mijn muzieksmaak. Of het nu ‘Odelay’ van Beck was in de nineties of wat dan ook. Ze leerden me veel luisteren en appreciëren.” In de muziekwereld behoor je ook tot een grote familie: het IJslandse Bedroom Community-collectief. Samen met Valgeir Sigurðsson, Ben Frost en Nico Muhly trok je door Europa voor The Whale Watching Tour. Sam: “Valgeir en ik hadden al een heel close muzikale relatie en we werken nu nog aan nieuwe dingen. Hij producete mijn tweede en derde album in zijn zelfgebouwde prachtige Greenhouse-studio waar hij ook woont. Wanneer je er verblijft, ben je helemaal overweldigd. IJsland is een zalige plaats en ik ben verzot op het natuurlijk bronwater van de vulkanen en de geisers. Het gros van de tijd zijn de vulkanen en de mensen er heel lief voor je. The Whale Watching Tour was trouwens fantastisch. Het zijn allemaal geweldige mensen en er is niet leukers dan samen tijd doorbrengen.We houden er van om samen rond te hangen dus creëren we excuses onder de noemer concerten. Eigenlijk zijn ze één grote truc. Tijdens het touren hebben we zo veel gekke dingen gedaan, dat ik geen toppunt kan bedenken. Ooit ben ik wel eens flauwgevallen op het podium. Het kwam niet door de alcohol. Ik was verschrikkelijk moe want ik had net een hele lange tijd gereden. Op het podium viel ik gewoon voorover en werd wakker. Dat was grappig. Iedereen lachte omdat ze dachten dat ik grapte. Ik had geen idee meer waar ik was toen ik ontwaakte. Ik viel even neer en stond terug recht maar voor mij voelde het alsof het uren waren. Het was eigenlijk maar een seconde. Het was hilarisch.” Naast muziek ben je ook met kunst bezig. Je maakt strips en video’s en in Leipzig liep zelfs een tentoonstelling van jouw werk. Hoe vind je het midden tussen muziek en kunst? Sam: “Onlangs deed ik shows waarin ik met een diaprojector mijn strips toonde op het grote doek. Tegelijkertijd vertel ik verhalen en speel ik viool. Mijn strips gaan over momentopnames uit mijn gevoelsleven. Het hoofdpersonage, Eet Nipple genaamd, is een Britse denkbeeldige grimerapper. Hij maakt muziek zoals Dizzee Rascal en Tiny Tempah. In de strip en in mijn verbeelding schrijf en produce ik zijn eerste album dat voorlopig nog een naamloze mixtape is. Graag zou ik leren een film te regisseren. (lacht) Dan maak ik een big budget, sciencefiction rampenfilm met aliens. In de hoofdrol speelt Nicolas Cage die gekloond wordt zodat hij zes verschillende personages kan vertolken. We zitten midden in het castingproces.” (grapt)

De violist die je overal tegenkomt

on stage 6 juli: Inspire Festival, Liempde (NL) 26 aug: Feeërieën @ Warandepark, Brussel (w/ Few Bits, Ignatz) “Het proces gaat als volgt: terwijl ik rondhang en gitaar speel, denk ik aan melodietjes van oude Amerikaanse of Ierse volksliederen en in mijn hoofd zit muziek die er bij past. Eens ik de melodie onder de knie heb, hebben de nummers geen genre meer want op een vreemde manier worden ze van mij. Stiekem jat ik ze, verander ik ze en neem ik ze op. Net zoals met het Mariah Carreynummer. Bovendien speel ik ze niet op traditionele wijze maar met indierock- en jazzmuzikanten. Trouwens, wàt is een folksong? Is dat iets vanuit de bergen honderd jaar geleden of iets dat je gisteren op de radio hoorde? Het kan alles zijn. Momenteel ben ik met rap en hiphop bezig. (lacht) Tegen volgend jaar ben ik klaar en het wordt het beste hiphopalbum ooit uitgebracht.” (grijnst) Klinkt goed. Je vrouw Beth Orton is ook muzikante en ze zong op je vorige album ‘I See The Sign’. Hoe gaat zo’n samenwerking als koppel? Sam: “Het was heel boeiend en spannend. We zongen samen op de plaat toen we elkaar net leerden kennen. Later zong ik op haar album en tegen die tijd hadden we een baby. Heel leuk en het geeft me voldoening. Onze tweejarige zoon zingt nu zo luid dat hij meestal de zangpartij voor zich neemt als we voor hem zingen. Hij moet later bankier of advocaat worden, niet muzikant. We geloven namelijk niet in muziek als beroep en willen hem voorkomen dezelfde fout als ons te maken. (lacht) Muziek laten we hem nooit horen en we willen ook niet dat het aan zijn oren komt. Maar toch zingt hij, dus heeft hij ons bedot. We’re in trouble. (grapt) Nee, ik neem het terug. Natuurlijk mag hij muzikant worden als hij dat wil. Misschien kiest hij voor drummer want hij is heel sterk en taai. Ik speel muziek voor hem en mij: gitaar, banjo maar vooral viool. Viool is het meest troostende instrument om voor jezelf te spelen. Thuis loop ik er vaak mee rond en speel ik er deuntjes op. Niet voor artistieke redenen maar omdat ik er door tot rust kom zoals bij tai chi of yoga. Het is niet iets dat ik voor anderen moet doen, ik speel gewoon voor mezelf.

Sam Amidon ‘Bright Sunny South’ Nonesuch Records/Warner

Wie Justin Vernon van Bon Iver tot zijn fans mag rekenen, is op z’n minst gezegd goed bezig. Hoe kan het ook anders als je ouders bekende folkartiesten zijn die in de jaren zeventig bij hetzelfde Nonesuchlabel tekenden als zoonlief. Met aan zijn zijde muze en vriendin Beth Orton en muzikale kompanen zoals Thomas ‘Doveman’ Bartlett (The National, Iron & Wine), Jerry Boys (Buena Vista Social Club, R.E.M.), Shahzad Ismaily (Bonnie Prince Billy, Lou Reed) en Chris Vatalaro (Foals) mag de Amerikaanse multi-instrumentalist opnieuw een geslaagde plaat op zijn conto schrijven. De nieuwste telg van de familie is een indrukwekkend staaltje countryfolk waarop Amidon zelf banjo, viool, gitaar én piano speelt. Met meeslepende songs die aan wijlen Nick Drake doen denken (‘I Wish I Wish’) en een stemtimbre dat refereert aan Mark Kozelek (‘Pharoah’, ‘Streets of Derry’) kan Amidon zich groothandelaar in unieke folkmuziek noemen (‘As I Roved Out’). Maar het zijn z’n interpretaties van Tim McGraws ‘My Old Friend’ en Mariah Careys ‘Shake It Off’ die ons ene oor ingaan en het andere niet meer uitkomen. Meer alstublief! (ne)

ows

nad Of Ca oards

inb an Ra i n s o B

€ 14,5

al Cryst

Fighte

€ 15

2013.

ns Of Quee ge tone A The S

Rap

€ 14,5

l Prima

Screa

€ 14 t

enhou

Camp d Van Rolan

Him She &

€ 13

€ 15 end

eek ire W Vamp

Tricky

€ 14

€ 14,5

€ 18

€ 22

Texas

Marlin

€ 11,5

€ 14,5 Deligh per’s

€ 14

Laura

Henry Ozark

nal

€ 14,5

Ros Sigur

el Gabri

Natio

v Of Lo

€ 15,5

€ 24

€ 21

Child

in le Apl

Kwee Eigen

€ 13

ic s Mus Life I

l s Brad

e Charl

€ 15,5

€ 14,5

T e k s t: s o f i e n y s

Zo’n drie jaar na de release van ‘Lucky Shiner’ is onze favoriete panda er terug met zijn warm-organisch knip- en plakwerk waarin hij oude, obscure platen een tweede leven geeft. Na zijn debuutalbum is het snel gegaan voor de oosten-minnende Brit, waardoor hij - in die drie jaar tussen de twee grote releases - indrukken van over heel de wereld heeft kunnen opdoen, die ook verwerkt zitten in zijn nieuw album, ‘Half Of Where You Live’ (release: 10 juni). Een nieuw album, dus een goede reden voor een telefoontje overzees naar de VS, waar hij momenteel op toer is. Het is alweer drie jaar geleden dat je ‘Lucky Shiner’ uitbracht. Waar heb je je intussen mee beziggehouden? Gold Panda: “Om een lang verhaal kort te maken: ik was heel de tijd aan het toeren. Elektronische muziek lijkt me daarin anders dan rockmuziek. Je kan vrij vaak spelen, in het weekend bijvoorbeeld ook in clubs. Het stopt nooit echt. Ik bleef maar aanbiedingen krijgen om te spelen. Wat ik dan ook deed, aangezien het de enige manier is waarop ik geld kan verdienen.”

Ik heb dezelfde bronnen gebruikt voor mijn muziek en het album dezelfde stijl meegegeven, alleen heb ik daarbij mijn laptop een tijd niet meer gebruikt. Misschien gebruik ik voor het volgende album wel uitsluitend mijn laptop. Door de manier waarop ik muziek maak en doordat ik mijn muziek alleen maak, zou dat nog steeds als Gold Panda klinken. Een computer kan zo veel andere dingen doen, en ook nog eens muziek maken. De mpc en de andere apparatuur die ik gebruik, hebben hun eigen verhaal. Wat ik daarmee maak, klinkt heel ruw, natuurlijk, direct. Het is heel prettig om met tastbare, toegewijde machines te werken.” In ons vorige interview zei je dat als je een studio en hopen synths tot je beschikking had, je waarschijnlijk niet eens een album zou kunnen afmaken. Zouden de eindeloze mogelijkheden van een computer je niet voor hetzelfde probleem stellen? Gold Panda: “Dat is best mogelijk. Waarschijnlijk zou ik wat software zoeken om programma’s te schrijven die werken zoals ik het wil, zodat ik mijn eigen omgeving kan creëren om muziek te maken, in plaats van simpelweg Ableton te gebruiken. Momenteel ben ik aan het bijleren over programmeren, over Flash en Java. Eigenlijk ben ik behoorlijk slecht met computers, ze doen vanalles dat ik niet begrijp. Ik gebruik nog altijd mijn oude, vertrouwde Atari uit de jaren negentig.” Wat stelt het artwork van het album voor? Het lijkt wel een mandala. Gold Panda: “Het stelt het hart van een stad voor. Digitaal houdt het artwork niet veel steek, maar op vinyl komt het wel tot zijn recht. Door het gat in het midden kan je de stad zien. De grijze hoes verhult al de rest. In mijn opvatting stelt die hoes de gebouwen van een stad voor. Als je de binnenhoes eruit haalt, zie je de rest van de stad.” Wat is er eigenlijk gebeurd met ‘Junk City I’? Gold Panda: “Er is geen ‘Junk City I’. Ik heb ‘Junk City II’ gewoon zo genoemd omdat ik van sequels hou, ook al bestaan er amper goede. Ik vind het interessant om te zien wat ze na de eerste film moesten doen, toen er geen verhaal meer over was, zoals Robocop II. ‘Junk City II’ is opgevat als een hypothetische soundtrack bij een nineties animatie-film of bij een dubieuze Japanse b-film.”

Tastbare en toegewijde toestellen In het licht van Gotye’s recente bekentenis dat hij voor zijn wereldhit ‘Somebody I Used To Know’ een sample gebruikte van een Braziliaans nummer; ben je nog steeds niet in de problemen gekomen doordat mensen de samples die je gebruikt herkenden? Gold Panda: “Ik denk dat ik daar niet bekend genoeg voor ben. Dat nummer was Gotye constant op de radio, mijn muziek niet. Ik denk ook niet dat ik ooit in de problemen ga komen. Voor dit album heb ik wel een sample moeten verwijderen op het laatste nummer, ‘Reprise’. Het was nogal een overduidelijke sample en iemand zei dat ik die er beter uit haalde. Ik ga niet vertellen welke sample het was. (lacht) Mensen komen er vaak wel achter. Door met samples te werken, ontdekte ik ook veel oude platen waaruit hiphopmuziek gepikt heeft. Het is altijd interessant om de gesamplede platen achter die nummers te vinden.” Welke plaats in je ontwikkeling als producer heeft de muziek die je tussen ‘Lucky Shiner’ en deze ‘Half Of Where You Live’ uitbracht? Gold Panda: “Met de ‘Mountain/Financial District’-single wou ik een punt zetten achter dingen in de stijl van ‘Lucky Shiner’. Dat album en de tracks voor de ep ‘Trust’ hadden echt veel lagen en er gebeurde vanalles in. Vanaf ‘Trust’ heb ik, geïnspireerd door housemuziek, geprobeerd wat ik doe te herleiden tot basiselementen. Bij house krijg je gewoon een groove, maar veel gebeurt er verder niet in, het is eerder functioneel. Ik vond dat er wat te veel tegelijk gebeurde in mijn muziek en daarom wou ik een laag kwijtspelen. Ik moet meer vertrouwen hebben in mijn nummers in plaats van elke ruimte te willen opvullen. Over dit album ben ik wat de structuur betreft veel meer tevreden dan over vorig werk.” Je vorige album ging over familie en vrienden. Afgaand op de titels van de nummers zou je denken dat dit album iets te maken heeft met ergens leven. Gold Panda: “Eigenlijk gaat het meer over toeren en leven; over doen wat ik nu doe. Ik krijg de kans om heel snel naar veel verschillende steden te gaan, maar ik zie alleen een snapshot van die plaatsen. Ik krijg maar een vage indruk van hoe de stad is. Ik ben al op zo veel bizarre plekken geweest en heb al veel vreemde en interessante mensen ontmoet. Het is grappig om te zien hoe de stad waarin ze leven weerspiegelt hoe mensen zijn.”

on stage 18 juli: Dour Festival

Gold Panda

De oude, vertrouwde Atari Dat verklaart het internationale thema van het album. Uit al de plaatsen waar je geweest bent, vanwaar de specifieke keuze voor Brazilië en Enoshima? Gold Panda: “‘Brazil’ is een ruime songtitel. Sao Paolo deed me denken aan Tokyo, de steden zien er gelijkaardig uit. Ik kwam de sample van iemand die ”Brazil” zegt ergens tegen. Aangezien ik van herhalingen hou, bedacht ik dat ik een track zou moeten maken met dat zich steeds herhalende ”Brazil” en met een al maar geflipter wordende melodie. ‘Brazil’ was ook het eerste nummer dat ik voor dit album maakte. Daarnet hadden we het al over het verschil tussen ‘Lucky Shiner’ en dit album; nog een verschil is dat dit album bijna volledig zonder laptop is gemaakt. Ik heb alles met de sampler, één of twee drummachines en een paar effecten gedaan. Het album is eerder live en op een spontane manier tot stand gekomen, zonder dat ik voortdurend naar een scherm zat te staren. Ik zat meer in het moment zelf: geluiden toevoegen, geluiden eruit halen.” Tapte je voor dit album ook uit je bron van oude en vergeten platen? Gold Panda: “Mijn leven is dan wel hard veranderd sinds de vorige cd, maar ik ben nog steeds eerder negatief ingesteld en ik hou nog altijd van dingen die emoties oproepen.

‘Half Of Where You Live’ Ghostly International/V2 Records

Gold Panda’s muziek slaagt er als geen ander in een dromerige glimlach te doen verschijnen. Dat was zo met debuutalbum ‘Lucky Shiner’ en ook met deze ‘Half Of Where You Live’ is het weer heerlijk smilen. De nummers kunnen allemaal op een emotionele flow rekenen doordat ‘s mans kenmerkende korte, repetitieve samples minder snel op elkaar volgen en zo de tracks meer ruimte krijgen om te schitteren. De invloed van house is ook merkbaar in toegenomen drumpatronen, waardoor de nummers een beat meekrijgen die zich leent tot ingetogen slaapkamerdansen (‘Community House, ‘Brazil’). Toch vertelt onder andere ‘Flinton’ dat Derwin Panda’s hart, ondanks zijn verre reizen, nog steeds in het oosten ligt. Het mag gezegd, Gold Panda’s met organische nostalgie bezielde elektronica is weldadige honing voor je oren. (sn) Release: 10 juni

T e k s t: s o f i e n y s

Drie jaar, een labelverhuis en een indrukwekkende muzikale evolutie later staat Mount Kimbie er met ‘Cold Spring Fault Less Youth’ weer als een huis – al is een huis misschien wat te eenvormig om de hybriditeit van het nieuwste album te beschrijven. Op deze laatste worp, uitgebracht bij Warp, doen de Britten vastberaden afstand van hun eerste boreling, die post-dubstep gedoopt werd. Mount Kimbie lijkt wel een totaal andere band geworden. Kai Campos: “In die drie jaar is er veel veranderd: wie we zijn, de muziek die we willen maken... Als we nu terug een album maakten dat hetzelfde klonk als iets dat we drie jaar geleden gedaan hebben, dan zouden we niet al te blij zijn. Het was niet per se ons doel om drastisch van sound te veranderen. Ik vind ‘Cold Spring Fault Less Youth’ nog steeds herkenbaar als werk van Mount Kimbie, maar ik kan zeker begrijpen dat we voor sommige mensen totaal anders klinken. “Persoonlijk vind ik dit album een stap vooruit; het is een betere weergave van onze invloeden en het omvat een groter landschap. Het eerste was meer idiosyncratisch.” Dom Maker: “Een heel belangrijke factor was dat we al zo lang niet meer in het ritme van songs schrijven zaten dat, toen we er terug in kropen, we vooral van uit onszelf aan het werken waren, zonder veel invloed van buitenaf.”

Post post-dubstep Iets wat waarschijnlijk bijdraagt aan de indruk dat jullie een andere band zijn, is de zang op ‘Cold Spring Fault Less Youth’. Dat is toch een groot verschil met jullie vorige werk. Dom: “Bij deze nummers voelde het alsof er nog veel plaats was voor teksten bovenop de muziek. We vonden het een interessante uitdaging om teksten te schrijven en zanglijnen op te nemen en daarrond tracks te boetseren, terwijl we voordien misschien niet het vertrouwen hadden om nog iets bovenop de melodieën te leggen. Nu hebben we dat vertrouwen wel. Door de samenwerking met King Krule raakten we ook geïnspireerd om zelf teksten te schrijven. Uiteindelijk staat er op zowat zeventig procent van het album tekst in een of andere vorm.” Dom: “We waren voordien allebei al geprikkeld door het idee om onze eigen stem te gebruiken, ook al hadden we niet veel vertrouwen in onze zangcapaciteiten. King Krule was een inspiratie door zijn manier van vocals schrijven en opnemen. Hij kwam gewoon de studio binnen, nam een cursusblok en begon teksten te schrijven. Dat deed me beseffen wat we zelf zouden kunnen bereiken als we zang aan de mix toevoegen.” Hoe zijn jullie bij King Krule terechtgekomen? Kai: “We hadden het er eerder al over gehad dat we zijn stem geweldig vinden. We namen contact met hem op en hij kwam naar onze studio. Zo simpel was dat. Hij woonde in dezelfde straat als waar onze studio is. Het ging er allemaal heel ontspannen aan toe; hij kwam binnen, luisterde naar enkele tracks en begon te schrijven. Het was heel gemakkelijk om met hem samen te werken. Hij had geen enkele vereiste van wat we wel of niet met zijn stem konden doen. De kans is groot dat we nog eens met hem gaan samenwerken in de toekomst.” Met de release van ‘Crooks&Lovers’ kregen jullie veel lovende reacties en werden jullie zelfs gebombardeerd tot post-dubstep pioneers. Was het door hoge verwachtingen uit muziekland moeilijk om daar een vervolg aan te breien? Kai: “We hadden niet echt het gevoel dat we verwachtingen moesten inlossen. Het is goed dat mensen geïnteresseerd zijn, maar soms lijkt het alsof ze – ik ben daar waarschijnlijk zelf ook schuldig aan – zich een soort eigenaar voelen van de muziek die anderen maken, waardoor ze willen bepalen hoe een band al dan niet moet klinken. Wij voelden ons vrij om te doen wat we willen, we maken het album dat wíj willen maken. Hopelijk winnen we daarbij even veel fans als dat we er verliezen.” Dom: “Dit album is een frisse bries voor ons, het is een nieuwe start. Onze mentaliteit ten opzichte van de nummers is ook veranderd. Nu maken we tracks met de bedoeling ze echt live te spelen.” In het vorige album zaten veel field recordings verwerkt. Is dat voor dit album ook het geval? Kai: ”Nu hebben we niet echt field recordings gebruikt, al zou wat we met Andy Ramsay (drummer en producer van Stereolab, nvdr) deden daar wel voor kunnen doorgaan. Hij hielp ons met de opname van de drums. We werkten in twee studio’s, de onze en die van Andy een beetje verderop. Zijn studio was veel geschikter om drums op te nemen, en hij

had ook nog eens een enorme collectie synths en drummachines die hij doorheen de jaren verzameld had. Die samenwerking was een interessante kruisbestuiving.” Vertel eens wat meer over jullie grote verhuis naar het legendarische Warp. Dom: “In het verleden hadden de mensen van Warp ons ook al gesteund en toen ons contract bij Hotflush Recordings afliep, leek Warp de perfecte nieuwe thuis. Meteen van bij het begin van de samenwerking zaten we op dezelfde golflengte. Ze moeiden zich totaal niet met wat we deden. En er staat een fantastisch team achter ons dat heel hard voor ons in de weer is. Dat hebben we nog nooit meegemaakt. Het voelt nog allemaal heel onwerkelijk.” Wat zit er trouwens achter de albumtitel? Dom: “De titel kan op verschillende manieren gelezen worden. Hij vat in zijn onsamenhangendheid een deel van het album samen, in die zin dat er zo veel op het album gebeurt dat alle nummers onderling sterk verschillen. De lente was erg koud dit jaar, dat vind je er alvast in terug. De titel bestaat uit woorden die op een of andere manier gelinkt zijn aan wat toen aan de gang was. We wilden een lange titel omdat het moeilijk was om twee woorden bij dit album te laten passen, het album had meer nodig. Het is ook een manier van interactie met ons publiek, mensen kunnen ervan maken wat ze willen. Dat is ook het geval met het artwork. Je weet niet waarnaar je kijkt, het kan vanalles zijn.” Over het artwork gesproken, ook daarin zit een opvallende stijlverandering. ‘Crooks&Lovers’ en ‘Carbonated’ kregen een foto van een voorstedelijke buurt met een warme gloed mee, ‘Cold Spring Fault Less Youth’ heeft dan weer iets abstracts als albumhoes. Dom: “Leif (Podhajsky, nvdr), die ook al met Tame Impala heeft samengewerkt, is verantwoordelijk voor het artwork. Hij vroeg ons om een moodboard te maken, waarvoor we hoezen van oude jazzplaten als uitgangspunt namen. Hij stuurde ons een aantal ideeën en toen we dit werk zagen, was de keuze snel gemaakt. We moesten enkel nog wat kleine dingen aanpassen aan de kleuren en de lettertypes. Hij heeft ook de clip voor ‘Made To Stray’ gemaakt. In de toekomst zal hij vast nog dingen voor ons maken.”

on stage 16 augustus: Pukkelpop, Hasselt

Mount Kimbie ‘Cold Spring Fault Less Youth’ Warp/V2 Records

In 2010 ontsnapte ook Mount Kimbie niet aan de drang van muziekland om de muzikale massa in gezochte microgenres onder te verdelen. Benieuwd wat er verzonnen wordt om de sound van het duo anno 2013 te beschrijven. Wie van ‘Cold Spring Fault Less Youth’ een voortzetting van de warme, ingehouden post-dubstep van ‘Crooks&Lovers’ verwacht, is eraan voor de moeite. En dat is geen trieste zaak, want in ruil krijgen we nummers met veel meer diepte en veranderlijke structuren die getuigen van een grote muzikale evolutie. Elk nummer lijkt het water van een ander muzikaal bad te testen, wat een veel rijker en genuanceerder album oplevert dan het debuut. Prominente gitaren en drums spelen haasje over met de synths in nu eens optimistisch-melodieuze (‘So Many Times, So Many Ways’, ‘Break Well’), dan weer pompend tegendraadse (‘Made To Stray’) structuren. Ook de vocals zijn een geslaagde toevoeging. Van King Krules stemgeluid ben je al dan niet fan, maar ook Kai en Dom hebben bovenop de productie een meer dan verdienstelijke zangprestatie geleverd. (sn)

homegrown

T e k s t: S i m o n V a n h a u w a e r t i f o t o : k a r o l i e n p o l e n u s

De Brusselse Raphael Absolonne - wij mogen Raf zeggen - en zijn gitaar zijn haast versmolten. Nog even en hij laat dat ding spreken. Na omzwervingen bij verschillende projecten heeft hij zijn oase gevonden met Spookhuisje. Hij laaft er zich aan warmte, donkerte, tederheid, rauwheid, puurheid… en laat dan een bezwerende mix los op zijn snaren die raakvlakken heeft met psychedelica en Oosterse muziek, getuige z’n self-titled, instrumentaal debuutalbum ‘Spookhuisje’. Aan ons om enkele prangende vragen los te laten. Spookhuisje is een ietwat atypische artiestennaam. Heb je er al veel reactie op gekregen? Raphael Absolonne: “Veel mensen zijn er wel door geïntrigeerd. Meestal vinden ze het grappig en schattig maar tegelijk ook sprookjesachtig, donker en onheilspellend. Dat vind ik op zich wel een mooie verhouding. De Franstaligen hebben het soms moeilijk met de naam, maar voor Engelstaligen klinkt het exotisch, wat mooi meegenomen is. Ik heb er wel wat over getwijfeld, maar uiteindelijk hebben de positieve reacties mij overtuigd.”

en beeldende kunsten gestudeerd, wat een zekere invloed heeft op mijn muziek. Als kind, toen ik nog geen flauw benul had van de artistieke waarde van een film, zag ik eens ‘Paris Texas’ van Wim Wenders. Die film heeft toen op een onbewuste manier een zware indruk achtergelaten. De combinatie van trage beelden van de woestijn, de wanhoop en de eenzaamheid van mensen en dan de melancholie van Ry Cooder zijn slidegitaar… Dat is mij zeer bijgebleven.” Is het een droom om later zelf filmmuziek te maken? Raf: “Ik sluit dat zeker niet uit. In de toekomst wil ik ook meer beelden betrekken bij mijn muziek. Tegenwoordig gebruiken zoveel artiesten visuals. Ik zou het wel fijn vinden om beelden te gebruiken op dezelfde manier als dat een regisseur klank gebruikt om een emotionele meerwaarde te bieden aan zijn werk. Liesbeth De Ceulaer gebruikte voor haar documentaire Behind The Redwood Curtain wel al eens muziek van Spookhuisje. Ze kreeg voor deze prent trouwens de juryprijs voor Beste Belgische Documentaire op Docville.”

Een nachtvlinder in een spanningsveld Als een vogel in een vrije vlucht

Je speelt zonder band omdat je vrij wil zijn. Waar komt die drang naar vrijheid vandaan? Raf: “Ik zat in het verleden in verschillende bands, waar ik goede herinneringen aan overhoud, maar waar uit het niets iets misliep. Dat heeft mij zeker gedreven om alleen te spelen. Ik had het ook gehad met repetities, de vele afspraken… Thuis speel ik soms een uur lang met mijn ogen dicht, zit ik in een trance en ontwaak ik daar opeens uit. Maar op dat moment ben ik de enige die dat beleeft. Waarom zou ik dat dan niet op een podium brengen? Daaruit is het idee voor Spookhuisje ontstaan. Uiteindelijk heb ik altijd veel alleen op mijn kamer gespeeld. Ik vind dat fijn: gitaartje inpluggen, ogen dicht en gaan! Op zo’n moment voel ik me als een vogel in een vrije vlucht. Qua improvisatie kun je ook alle kanten uit. Het is wild en ongetemd, maar na een tijdje wordt het toch wel eenzaam en mis ik de interactie tussen groepsleden. Daarom speel ik nu ook parallel in een trioformatie met bassist en drummer, waarin we zowel nieuwe nummers als werk van Spookhuisje spelen. Dat is dan een andere vrijheid die ik opzoek: de vrijheid om het spectrum van de harmonie en melodie van mijn songs te vergroten. Ik ben misschien altijd al een loner geweest, maar nu speel ik toch opnieuw met een band. Het is een cyclus waar ik in zit.” Je hebt er geen problemen mee om op een podium te staan. Is dat gegroeid of zit dat in je karakter? Raf: “Concert- en theaterzalen hebben mij op één of andere manier altijd gefascineerd. Als kind hing ik vaak rond in culturele centra, waar ik dan de geuren opsnoof. In een zaal en op het podium hangt er een spanningsveld waar ik mij wel goed in voel. Op een podium staan, is toch een beetje een kunstmatige verheffing. Ik maak meestal een klik in mijn hoofd en ben daardoor vaak niet zenuwachtig als ik op een podium sta.” Hoe voelt het om Artist In Residence te zijn in de AB? Raf: “De mensen van de AB steunen mij heel erg in wat ik doe: de promotie van de plaat, voorprogramma’s regelen… Je krijgt een duw in de rug. Het is allemaal mooi meegenomen en het kwam ook op het juiste moment. Ik ben van nature een twijfelaar. Wat ik doe, stel ik wel eens in vraag, wat op zich zeker niet slecht is. Ook over Spookhuisje had ik al mijn twijfels, en die zal ik ook in de toekomst hebben. Voor een muzikant is het onvermijdelijk om te twijfelen. Het is een proces van vallen en opstaan, experimenteren en uitproberen.” Wat zijn de plannen voor de toekomst? Raf: “Op 31 mei komt de eerste cd uit. Het plan is om op 31 oktober, op Halloween, een tweede cd uit te brengen, met iets meer nummers, maar dan wat rustiger werk. Het derde project zou dan met onze band zijn. Een compilatie op vinyl uitbrengen van de beste nummers van de eerste twee cd’s lijkt mij ook wel leuk. Spookhuisje heeft dus nog veel in petto! Ik wil zoveel mogelijk spelen, componeren, opnemen, reizen… Maar vooral wil ik meer van mezelf geven aan het publiek.”

Filmisch Wat zijn de invloeden voor Spookhuisje? Raf: “Er zijn er zoveel. Ik houd graag zoveel mogelijk open voor mezelf, maar iedereen heeft natuurlijk zijn voorkeuren. In het geval van Spookhuisje is dat alternatieve muziek, wereldmuziek, psychedelica, experimentele muziek, blues, Oosterse muziek… Oosterse toonladders hebben iets heel mystieks en meditatiefs en je kunt er langer op improviseren. Stilte is ook een grote invloed. Ik speel soms dagenlang geen gitaar om mij totaal te onthechten van wat ik doe waarna ik er uiteindelijk terug in vlieg. Op die manier probeer ik mijn enthousiasme intact te houden. Het is zeer belangrijk dat dat aanwezig blijft. Ik heb ook gemerkt dat veel van de nummers van Spookhuisje ’s nachts gecomponeerd worden. In de eerste plaats ben ik vooral een nachtvlinder. De nacht heeft iets sereens en geeft je een zekere ruimte om tot jezelf te komen.” Bij de meeste groepen en artiesten komen de songtitels voornamelijk uit de lyrics. Hoe kies jij de titels voor je instrumentale nummers? Raf: “Dat gebeurt meestal op een intuïtieve manier. Als ik muziek speel, roept het bij mij een beeld of herinnering op. Heel vaak verwijzen de titels ook naar plaatsen. Die filmische inval is er eigenlijk altijd geweest. Ik heb fotografie

on stage 31 mei: cd-release @ AB, Brussel 30 juli: Vama Veche @ Astridpark, Brugge

Spookhuisje ‘Spookhuisje’ Purple Yes Records/Rough Trade

Wie schuilt er in het spookhuisje? Raphael Absolonne, Brusselaar en gitaarvirtuoos, that is! De spoken die in zijn hoofd ronddwalen wanneer hij zijn gitaar temt, zijn op dit eerste album zeer aanwezig. Verwacht geen pakkende lyrics of zang, het is instrumentaal all the way. Niet dat die zang noodzakelijk is om je bij je nekvel te pakken. De bezwerende gitaren drenken al meer dan voldoende in intimiteit en psychedelica. ‘Special Rider’ steekt van wal van met een door merg en been snijdende riff. De toon is gezet. Absolonne geeft zijn virtuositeit alle ruimte en leidt het album langs verschillende sferen en trips. Hij neemt je mee naar de donkerste plekjes van de gitaar, laat de psychedelica botvieren en in ‘Alone In The Open (At Night)’, ‘Dune Boogie’ en ‘Cosmic Echoes’ lijkt hij zelf een hint van Oosterse muziek los te laten. Treed binnen, laat de gitaren binnensijpelen en verdwaal in zijn Spookhuisje. (svh)

1314 concerten

cultuurcentrum hasselt

12 september 2013

Jan swerts

25 september 2013 boX - baroque orchestration X, shara worden & andrew ondreJcak

12 oktober 2013

amatorski

15 oktober 2013

an pierlé

22 oktober 2013

luka bloom

25 oktober 2013

nordic night #8

met rebekka kariJord e.a. di

5 november 2013

aXelle red

15 november 2013

chantal acda + nils Frahm

4 december 2013

spinvis

20 december 2013

gabriel rios

15 Januari 2014

daan

wo vr

wo di

21 Januari 2014

do za

giant giant sand

14 november 2013

do vr

6 november 2013

arve henriksen

13 Februari 2014

22 Februari 2014

Laïs ellen schoenaerts kwartet + liesa van der aa piano_anders #4 met poppy ackroyd, lubomyr melnyk e.a.

do di

13 maart 2014

25 maart 2014

10 april 2014

in the country + get the blessing zita swoon group de beren gieren + Jens maurits orchestra

en meer! tickets & inFo: www.ccha.be

RIFRAF adv mei 2013.indd 1

15/05/13 14:21

THE NEW ALBUM

BESTEL NU VIA BILBORECORDS.BE EN ONTVANG GRATIS DE BIJZONDER GELIMITEERDE 7” VAN ‘A TON OF LOVE’ RELEASE: 1 JULI C D (14€) / D L P (17€) / D E L U X E 2C D (16,5€)

homegrown

T e k s t: H e l e e n D e B i s s c h o p

Het gaat niet goed in de muzieksector, dat krijgen we langs allerlei kanten naar ons hoofd geslingerd. Platenlabels doen de boeken toe en cd’s worden nauwelijks nog verkocht. Marble Sounds vertelden in de april-RifRaf dat ze amper nog vijfhonderd stuks van hun album de deur uit krijgen. En de jongens van Protection Patrol Pinkerton zien het nut van de cd niet meer in. “Mijn platenbaas gaat me vermoorden als hij dit leest, maar je moet niet blijven vasthouden aan cd’s. Ik luister tegenwoordig alleen nog maar muziek op Spotify”, zei zanger Jelle. Waarom blijven in Vlaanderen die platenlabels dan investeren in jonge bands? Schieten ze daarmee niet in hun eigen voet? Hoe kunnen ze

overleven in deze moeilijke tijden? Uit de vijver van independent platenlabels in Vlaanderen, visten we er zeven uit.

Drie Kortrijkse vrienden wilden groepen, die bij bestaande, grotere labels geen kans maakten, helpen met het uitbrengen van een plaat. Zonder enige voorkennis richtten ze het label Vlas Vegas Records (Mich Decruyenaere) op en namen bands zoals Vandal X, Rape Blossoms, de Portables en Maze onder hun hoede. Funtime was oorspronkelijk een muziekmagazine over punk en hardcore. Later organiseerden ze optredens en gaven ze die bands de kans om een plaat uit te brengen op hun eigen label, Funtime Records (Johan Quinten). Dat werkte zo goed dat ze besloten het magazine op te doeken. Ze brachten platen uit van onder andere The Sedan Vault, This Is A Standoff en Homer. Unday Records (Tim Beuckels) is het piepjonge dochterbedrijf van N.E.W.S. en wist op twee jaar tijd uit te groeien tot een belangrijk indielabel. Nu is het de thuisbasis van onder anderen Trixie Whitley, Flying Horseman, Ian Clement en Maya’s Moving Castle. Petrol (Werner Dewachter) is in 2001 ontstaan toen twee muziekliefhebbers met Flip Kowliers debuutplaat bot vingen bij enkele major labels. Daarom besloten ze het album zelf uit te brengen. De bal ging aan het rollen en zo kwamen bijvoorbeeld Gabriel Rios en Yevgueni bij hen terecht. Zealrecords (Geert Mets) draait al dertien mee en is de thuishaven van o.a. Isbells, Marble Sounds en Renée. Opmerkelijk is de vertrouwensband die oprichter Geert Mets met de bands heeft. Zo is geen enkele deal contractueel vastgelegd. Waste My Records (Yves Vaes) bestaat pas sinds 2012 en is gegroeid uit Munich Records. Het label kiest er bewust voor om het kleinschalig te houden en heeft daardoor vijf bands onder zich: Bed Rugs, DVKES, Protection Patrol Pinkerton, Creature With The Atom Brain en King Dalton. Ten slotte is er nog [PIAS] Recordings Belgium (Pieter Verheyden), dat samenwerkt met groepen als Daan, Oscar And The Wolf, Black Box Revelation en The Bony King Of Nowhere.

Hoe overleven de platenlabels?

We laten ons kindje niet aborteren omdat het moeilijk gaat Het zijn zeven verschillende labels, met een verschillende focus en structuur. Eén ding hebben ze met elkaar gemeenschappelijk: de liefde voor de muziek. Maar is dat voldoende om te kunnen overleven als label? Dat de cd-verkoop zeer moeizaam gaat de laatste tijd, daar zijn ze het alle zeven over eens. “De tijd dat een artiest dertig- à veertigduizend cd’s verkoopt, is zeker en vast voltooid verleden tijd. Dat soort cijfers zijn niet meer haalbaar maar zijn wel nodig als je wil investeren in nieuwe groepen of deftige promo wil voeren”, zegt Werner van Petrol. Ook de grotere namen hebben de verkoop de laatste jaren zien dalen. Dat bevestigt Pieter van [PIAS] Recordings Belgium: “Het jongste album van Daan kwam binnen op nummer 1 in de Ultratop en bleef daar zelfs enkele weken staan. Dat is dus goed nieuws voor ons. Maar als we de exacte verkoopscijfers dan vergelijken met een paar jaar geleden, dan zijn die een pak gedaald.” Ook al voert het label de juiste promo en pikken de media de artiest op, de verkoop volgt niet. “Renée was vorig jaar te gast in elke Vlaamse talkshow, was de hotshot op Studio Brussel, stond in de playlist van Radio 1 en 2 en haalde alle pers”, vertelt Geert van Zealrecords. “In de goede, oude tijd zouden er duizenden exemplaren van haar cd verkocht zijn in de winkels, terwijl ze nu amper aan duizend stuks komt.” “Enkel bands die veel concerten spelen, hebben nog een verkoop die je kan vergelijken met tien jaar geleden”, gaat Johan van Funtime Records verder. “Fans kopen graag een cd na een optreden. Daar speelt het persoonlijk contact met een artiest zeker een rol in. Daarmee laten ze zien dat ze fan zijn en achter die band staan”, zegt Yves van Waste My Records. “Daarom ben ik er nog niet van overtuigd dat de cd snel gaat verdwijnen.” Ook Tim van Unday Records is positief: “De cd gaat dezelfde kant uit als vinyl. Het wordt een artefact, iets dat je in huis haalt omdat je het leuk en interessant vindt. Het is niet meer een massaproduct om muziek te verspreiden maar wordt iets voor de verzamelaars.” “De cd is al jaren ten dode opgeschreven”, gaat Geert verder. “Twee jaar geleden zeiden de majors dat ze gingen stoppen met het uitbrengen van cd’s. Alle media smeerden dat in het groot en het breed uit, waardoor Fnac zijn muziekafdeling besloot te halveren. Daardoor werd dat idee gevoed maar nu, twee jaar later, blijven we nog steeds cd’s verkopen.” Pieter vult aan: “Er zijn nog steeds een paar duizend mensen die de moeite doen om een cd te kopen. Het zal er ook van afhangen hoelang de winkels er nog in willen investeren. Maar de mensen die er nog in geïnteresseerd zijn, hebben veel andere mogelijkheden om cd’s te kopen, bijvoorbeeld online. Je weet nooit wat er zal gebeuren, zelfs de cassette is terug, terwijl iedereen weet dat het gewoon van inferieure kwaliteit is. Alles is dus mogelijk.” Naast de cassette is er ook nog de vinylplaat, die steeds meer marktaandeel wint. Labels blijven hier op inzetten en bij Vlas Vegas Records hebben ze de cd er zelfs voor aan de kant gezet. “Sinds vijf jaar focussen we ons enkel op vinylplaten. In de punken hardcorescene heeft dat altijd al een grotere waarde gehad”, zegt Mich. “Vinyl is gewoon veel cooler en ik merk dat een belangrijk deel van ons publiek dat ook vindt. Als je als label een plaat releast, vind je ze goed genoeg om er maanden op te werken.

Dan moet het ook waard zijn om die investering van vinyl te maken”, vult Tim aan. “Als die uitverkoopt, geraak je ook wel uit de kosten. Vinyl is niet per definitie verlieslatend.” Maar toch is het niet elk label gegeven. Er komen een hoop extra kosten bij kijken: van extra artwork over speciale mastering tot de persing zelf, die op veel kleinere schaal gebeurt. “Ik juich het wel alleen maar toe. We zijn zelf ook op zoek naar middelen om heel onze catalogus op vinyl te laten persen. Voor mij mag de cd morgen verdwijnen en mag alles uitgebracht worden op lp’s”, vertelt Werner. “Maar vinyl zal zeker niet de grote redding van de muziekindustrie zijn.”

Dweilen met de kraan open “Een andere oorzaak van de dalende verkoop van de fysieke producten zijn natuurlijk ook de illegale downloads. Het is echt dweilen met de kraan open”, zucht Tim. “Bij Trixie Whitley werd de plaat al illegaal gedownload nog voor de release. Voor elke link die we offline haalden, kwamen er tien in de plaats. Heel frustrerend.” Heel die problematiek heeft ook te maken met de muziekbeleving van vandaag. “Jongeren luisteren vaak naar nummers en hebben niet zo’n albumcultuur”, vult Johan aan. “Bij mijn generatie was een plaat nog verbonden aan een periode in je leven. Die plaat zal je dan ook altijd blijven koppelen aan die periode. Die gevoelsmatigheid is nu helemaal verdwenen. Muziek betekent nu minder en de beleving wordt veel vluchtiger.” Dat betekent niet dat het voor een band niet meer belangrijk is om een plaat te maken. “Voor een muzikant als Flip Kowlier is een album maken hetzelfde als een boek schrijven voor een auteur. Hij vertelt een verhaal met een begin en een einde”, zegt Werner. Tim gaat verder: “Een album is ook een graadmeter van iemands carrière. Het is logisch dat je als band van de ene plaat naar de andere werkt. En je hebt die ook nog altijd nodig om live te kunnen spelen want muzikanten halen uit optredens vandaag de meeste inkomsten.” Een plaat blijft dus belangrijk. Daardoor kan er promo gevoerd worden, schrijven de media over de release, denken de organisatoren aan de band en krijgen ze de kans om op te treden. “Vroeger bracht een band een plaat uit en ging vollenbak spelen om die plaat verkocht te krijgen. Nu brengt een band een plaat uit om optredens te kunnen krijgen. Het is een vehikel geworden om het radertje te laten draaien. Vroeger moest het radertje draaien om de plaat te verkopen. Het is meer een werkmiddel geworden en minder een product”, legt Johan uit. De verkoop van de plaat zorgt ook niet meer voor de meeste inkomsten. “Het is wel een extra argument om tickets te verkopen, om promotie te voeren en de muziek onder de aandacht te brengen”, zegt Pieter. “Het bijkomstig probleem is dat er teveel goede bands in België zijn”, voegt hij toe. “Er worden teveel platen uitgebracht, er zijn te weinig mensen om ze te kopen, te weinig media om ze op te pikken en te weinig airplay om ze op de radio te draaien.”

Gekkenwerk Omdat de cd-verkoop niet meer voldoende is om te overleven, wordt het voor de labels ook steeds moeilijker. “De inkomsten van de muziekindustrie zijn zo danig verkleind dat grote indies met meer personeel, zoals Munich Records en Bang!, moesten stoppen”, vertelt Yves. “Kleinere labels hebben het voordeel dat ze bestaan uit één of twee mensen en kunnen daardoor wel een rendabele onderneming zijn. Bij Waste My Records moet niemand leven van de inkomsten van het label en heeft iedereen andere inkomsten. Daardoor hebben we meer vrijheid en kunnen we echt muzikale keuzes maken.” “Die druk voelen we absoluut ook bij PIAS”, aldus Pieter. “Op voorhand weet je nooit welke plaat zal aanslaan en welke niet, terwijl je overal evenveel tijd insteekt. Soms heb je het geluk dat je een plaat hebt die super goed verkoopt. Maar wanneer er geen hoogvliegers zijn, kan er bij wijze van spreken iemand zijn job verliezen. Voor mijn job waren er een paar jaar geleden nog twee mensen.” Unday Records is een van de labels onder het moederbedrijf N.E.W.S. “Unday maakt deel uit van een grotere structuur, met alle voordelen van dien”, zegt Tim. “Maar we kunnen toch onze eigen stempel drukken en hebben creatieve carte blanche. Ik hoef me zelf gelukkig niet te vaak met de cijfers bezig te houden, maar natuurlijk geldt ook hier dat de ene release de andere moet rechttrekken, en dat zelfs echt succesvolle releases maar een fractie verkopen van wat dat tien jaar geleden was.” Petrol koos er vanaf het begin heel bewust voor om niet enkel van platenverkoop afhankelijk te zijn. Zo zorgen ze ook voor de bookingen van de groepen. Werner: “Tien jaar geleden lag het zwaartepunt op het label, terwijl dat nu uit economische noodzaak verschoven is naar de bookingen. We zijn zo zot om te blijven vasthouden aan het platenlabel. Maar Petrol is ons kindje, we kunnen dat niet gewoon aborteren omdat het wat moeilijker gaat. We hopen dat we nooit op het punt gaan komen dat we niet anders kunnen dan de stekker eruit te trekken. Zolang we het net, of eigenlijk net niet, aankunnen, blijven we verder gaan en proberen we creatieve oplossingen te vinden. Eigenlijk doen we het op dit moment uit idealisme.” Zealrecords kan dan weer profiteren van het succes van Isbells. “Dat succes maakt dan goed dat er van sommige andere bands maar weinig platen worden verkocht”, bevestigt Geert. “Daarnaast hebben we het geluk dat er in de reclamewereld deuren zijn opengegaan. Onlangs werd Isbells in een aflevering van Grey’s Anatomy gedraaid. Dat duurt dan maar een paar seconden, maar je krijgt daar meer geld voor dan dat de band met de laatste plaat verdiend heeft. Dat was ook zo toen de Nationale Loterij het nummer ‘Reunite’ gebruikte in een reclamespot.”

De twee kleinste labels hebben de meeste problemen met het vinden van andere inkomsten. “Onze enige bron van inkomsten was het driedaagse festival Sinxen Vlas Vegas”, zegt Mich. “Met die opbrengsten financierden we jaarlijks vijf of zes releases en organiseerden we op verschillende plaatsen concerten zoals in De Kreun en The Pit’s. Jammer genoeg hebben we het festival, na twaalf jaar, moeten stopzetten door stijgende kosten en gebrek aan ondersteuning van de stad. Nu moeten we elke euro omdraaien. Om wat extra inkomsten te genereren en toch nog een paar releases per jaar te kunnen doen zijn we van plan om af en toe een feestje te organiseren. We hebben vroeger ook overwogen om structureel te veranderen en subsidies aan te vragen, maar dat idee was snel weer afgeblazen, uit koppigheid. We hebben nooit de drang gevoeld om hier ook maar iets mee te verdienen. We willen vooral ons ding blijven doen en dat is af en toe een plaat uitbrengen en een concert én ons jaarlijkse Noisefest organiseren, terug naar de basis.” Ook voor Funtime Records is het een moeilijke oefening om de rekeningen te kunnen betalen. “Wat er overblijft van de concertwerking wordt in het label gestoken. Dat is één pot. We doen dat met hart en ziel maar als je dat puur realistisch zou bekijken, is dat echt gekkenwerk”, vertelt Johan.

De koek verdelen “We gaan op andere manieren creatief moeten zijn”, concludeert Werner. “De koek wordt als maar kleiner en moet verdeeld worden. Sommige labels nemen al een percent af van optredens, zover wil ik het bij ons nog niet drijven omdat we ook al een bookingskantoor zijn. De artiesten stappen alsmaar vaker zelf met een afgewerkt product naar de labels. Zo is het album een soort coproductie tussen de band, die zelf investeert in de financiering van de plaat, en de platenfirma, die het in de markt probeert te brengen.” “Met Red Bugs hebben wij een partnership met Burger Records in USA en Ample Play in Engeland”, brengt Yves aan. “Maar dat is geen permanente constructie voor al onze bands. Per groep zijn we op zoek naar partners in het buitenland die aan dezelfde kar willen trekken en die onze bands internationaal kunnen promoten.” “Het is onmogelijk om te weten hoe de industrie zal evolueren”, zegt Geert. “Er is dan ook geen absolute definitie van het woord platenlabel. Tien jaar geleden betekende dat iets totaal anders dan nu. Tegenwoordig ben je als platenbaas ook een manager, die je niet nodig hebt als je een goed label en booker hebt. Managers moeten geen investeringen maken, krijgen een deel van de opbrengst en worden zelf nog eens gesubsidieerd.” “Eigenlijk zou dat nog wel de toekomst kunnen zijn”, pikt Yves in. “Labels die subsidies krijgen. Een label kan dat momenteel niet ontvangen omdat het in de strikte definitie een commerciële activiteit is. Maar als labels zoals Zealrecords en Waste My Records niet meer zouden bestaan, is er geen platform meer dat de kloof tussen repetitie en major label dicht.”

homegrown (on cd ) ’t Hof Van Commerce

Bizarorama

‘Colaboraciones Espectaculares’, mcd

‘Bizarorama’

Plasticine/Petrol

Eigen Beheer

Op dit eerste plaatje brengt het nieuwe combo van bassist Michel Spiessens een energieke mix van ska, afrobeat en reggae ten gehore. Gruwelijk origineel kunnen we het allemaal niet noemen (Antwerpen alleen al heeft een half dozijn gelijkaardige groepen) en de opnamekwaliteit laat ook te wensen te over. Maar wat wel duidelijk is, is dat Bizarorama er op een podium wel degelijk stààt, dat deze crossover overtuigend uit de verf komt en vooral: dat de muziekjes zonder al te veel moeite aanzetten tot feestelijke okselbezweting. En dat is al heel wat. (mb)

Schizofreen plaatje, het nieuwe mini-album van ’t Hof Van Commerce. Op ‘Colaboraciones Espectaculares’ spuwen rappers Kowlier en Buyse clevere rhymes in hun gekende, sappige West-Vlaams accent en worden speelse woordspelingen vlotjes afgewisseld met serieuze(re) levensbeschouwingen. Niets nieuws onder de zon dus, ware het niet dat het rapperscollectief zijn lyrics dit maal tegen geheel nieuwe klanktapijten laat stuiteren. Zes tracks, zes gezichten met de waggelzieke dubsteptrack ‘Gevaer Ip De Praire’ (met dank aan AKS) en het intimistische jazzslotnoot ‘Dieper En Dieper’ (onder handen genomen door Jef Neve) als onbetwistbare hoogtepunten. Verrassing van de maand! (wd)

Carl Et Les Hommes-Boîtes ‘La Paroi De Ton Ventre’ Humpt y Dumpt y Records

Carl Roosens is een duivel-doet-al die de kunst van het anders zijn koestert. Samen met zijn Hommes-Boîtes levert de Brusselaar een filmisch plaat af. Op ‘La Paroi De Ton Ventre’ is alles mogelijk. De muziekgenres springen van hak naar tak, maar de predikende stem van Roosens krijgt steeds de bovenhand en zijn vertellende zangstijl is de rode draad op het album. De veelal spoken word krijgt een klassieke rockformatie als ruggesteun, die in elk van de dertien nummers (of verhalen, zo je wil) een andere vorm aanneemt. Rock, soul, hiphop... noem het op en het zit er wel érgens in verscholen. Avontuurlijk en zonder grenzen. Ook met animatiefilm weet Roosens zijn weg uitstekend te vinden. De video voor het kozakkenlied ‘Autour Du Lac’ werd geselecteerd voor het Festival International du film d’Animation d’Annecy. ‘La Paroi De Ton Ventre’ is een moeilijk te vatten kunststukje, dat mits wat knabbel en knauwwerk zijn sterktes laat savoureren. (dw)

Kobalt ‘Kobalt, ep Eigen Beheer

De Antwerpse jazzy artrock-scene is een stevige pion rijker. Kobalt stelt op deze ep vijf songs voor die op een donkere maar melodieuze manier meanderen door een landschap van indierock en jazzy pop. Deze ep is een strak geheel dat hier en daar wat doelbewustheid mist, maar de band verliest nooit de songs uit het oog. Het meest opvallende is de stem van zanger Brun Croes, met een geluid dat doet denken aan een Matt Bellamy met stijl of een Gregory Frateur zonder de opera-esque uithalen. Zowel de sounds als het grafische werk op dit ep’tje verraden klasse en vakmanschap - of in het geval van de drummer, vakvrouwschap. (dg)

Dan Lacksman Coco Rama ‘Chemistry House’, ep Eigen Beheer

In een drang om de dagelijkse grauwheid te doorbreken, zoeken sommige mensen het vaak ver van huis. Maar soms valt die kleine dosis schoonheid gewoon te rapen om de hoek. Meet Coca Raman, het ambient alter ego van Stephanie Willems, die net haar eerste ep heeft afgeleverd. En die ep is een heuse worp vol ijle klanken die zelden lijken te landen. Kabbelt ‘Chemistry House’ zo zalig traag voorbij, dan laat de donkere popgloed van ‘Gravitation’ je een eerste keer echt die dagelijkse besognes overstijgen. ‘Low Density’ waadt dan weer door liederlijke elektronica, enkel opgeschrikt door zachte nimfkreetjes. Op ‘Slow Wave’s Leap’ wordt die rol dan overgenomen door een zware synth, zonder de betovering evenwel te doorbreken. Maar hoe mooi deze ‘Chemistry House’ ook weergalmt, de geluidsflarden vertonen net iets te weinig weerhaken om zich blijvend onder onze huid te vestigen. Eerder opperste tintelingen van behaaglijke pracht die we snel opnieuw wensen te voelen, maar dan langer. (kc)

delvaux. ‘Palma De Mallorca’, 12” Eigen Beheer

“delvaux. A band of brothers produces a filmic ep. Dipped in nostalgia and childhood memories of summer holidays, scorched landscapes in southern France and classic cinema.” Of hoe de broers Bram en Klaas Delvaux er met woorden in slagen een perfect beeld te schetsen van hun debuut-ep die op 12” vinyl verschijnt. Sfeervolle huis-tuinen-keuken-knutselpop staat er op ‘Palma De Mallorca’. Soms met een donkere new wave-tint en passend dromerig ingekleurd met intrigerend spul als een Vako Orchestron, een Yamaha Portasound, een Solina A315 en een Marxophone. (bvm)

Hiele ‘Hiele’ Ekster

Een gloednieuw Antwerps label komt ons verblijden met hun eerste release; een vinyl-plaat van Roman Hiele, een contrabassist die hier met elektronica aan de slag gaat. Spacy synths, rondstuiterende verknipte 808 beats, lekkere clicks, lichtjes bijgekruid met geflipte sounds. Tot opeens ‘Enter’ opduikt om kant 1 af te sluiten in een warm housy sfeertje met mooie jazzy harmonieën. ‘F33L’ opent dromerig en minimalistisch zijde twee en in diezelfde sfeer mag ook ‘Glow’ baden. Afsluiter ‘Return To See’ verenigt op subtiele wijze Jean-Michel Jarre met het vroegere werk van Stijn maar met een eigenwijze twist. Ekster en Hiele brengen ons dus behoorlijk lekker spul. “Opgefriste nostalgie”, noemen ze het zelf, we geven ze nog graag gelijk ook. (boo)

‘Electric Dreams’ 77 Recordings

Na zijn bijzonder succesvolle periode bij het legendarische Telex was Dan Lacksman met al even veel succes actief als producer voor o.a. Lio en Deep Forest. Nu is er zowaar een solo-release. Op ‘Electric Dreams’ krijgen we een opvallend warme mix van krautrock en synthpop geserveerd. Tel daar een stel bizarre vocals en natuurlijk een scheut humor bij en je krijgt een een heel behoorlijk plaatje. Of hoe de man het moeiteloos kan opnemen tegen pakweg Giorgio Moroder en Kraftwerk. De fraaie hoes van Ever Meulen krijg je er zomaar bovenop. (mb)

Lee & The Lovedaddies ‘Lee & The Lovedaddies’ Cats & Birds Music

Niets mis met retro als het gebracht wordt zoals hier. Nathalie “”Lee” Van Laecke (The Slow Club), Frank Haelman (Ze Noize), Kurt De Waele (The Mudgang) en Luc Waegeman (Kinky Star) doken terug in het (eigen) verleden, poetsten alles wat op, voegden er de juiste retrokleurtjes aan toe en leveren met dit debuut een plaat af met daarop tien potentiële hitsingles. Een frisse mix van Blondie, The Breeders, Ennio Morricone, Gruppo Sportivo en de glamrock van David Bowie, Suzi Quatro en The Sweet. ‘Fun, Fun, Fun’ zoals The Beach Boys ooit zongen. (gtb)

Maguaré ‘Cumbia Insomnia’ Zephyrus

Debuutalbum van deze 11-koppige Belgisch-Colombiaanse band, begin 2009 opgericht aan het Gents conservatorium. Na twee demo’s en een succesvolle herbewerking van ‘Jungle Fever’ (Chakachas) moest het ervan komen! Maguarés passie: de cumbia-dansmuziek. Cumbia en porro zijn in Colombia de populairste dansritmes naast vallenato (Carlos Vives) en salsa (La 33). Er is heus méér dan Shakira! Nee, de grijsgedraaide cumbia-klassieker ‘La Colegiala’ (het schoolmeisje) zal je hier niet horen! Maguaré zorgt voor nieuwe frisse, levendige latin-muziek. De combinatie van grote traditionele trom-percussie, accordeon en een hele resem blazers (klarinet, fluit, sax, trombone, trompet) zorgt voor een vrolijk feestgevoel waarbij je onmogelijk stil kan blijven. Voeg daarbij de doorleefde stem van de charismatische zangeres Paola Marquez en je bent verkocht. Vooral op ‘Mi Cumbia’ en ‘Noche Ausente’ straalt de zangeres. Ook de muzikanten zijn stuk voor stuk klassebakken die hun stiel kennen. Er valt hier zelfs méér te ontdekken dan alleen cumbia : afrobeat (‘La Limitación’), ska (‘Lupita’) en de knaller ‘Ritmo De Juventud’. Een absolute aanrader deze schijf! Vamos a bailar!! (md)

Lieven Martens Maona

The Shakes

‘Music From The Guardhouse’

‘Shoot Me Baby!’, lp

Kraak

Starman Records

‘Music From The Guardhouse’ begint met een field recording van golven, alsof Lieven Martens lijkt te zeggen: Het ritme van golven is ook muziek. Dan hoor je vogelgeluiden, iemand die een gedicht voorleest en een paar jazzy pianoakkoorden. Deze music concrète/new age-collage wordt gevolgd door enkelvoudige gemanipuleerde elektronische tonen, en zo lijkt dit hele album te zijn opgebouwd volgens een interne logica die, geheel eigen aan Lieven Martens, tegelijk los-uit-de-pols en gefocust klinkt. De avonturen die Martens in zijn zelf gecreëerde muzikale wonderland beleefd blijven fascineren, en hopelijk brengt hij zo nu en dan verslag uit van zijn reizen, via platen als deze, als een soort never ending story. (jb)

Mob CTRL ‘… Crowd Puller With a Static Display’ Eigen Beheer

Het stemgeluid van frontman Tom Van Troyen doet denken aan dat van de zanger van Editors, en ‘… Crowd Puller With A Static Display’ lonkt dan ook vol overgave naar die laatste groep en gelijkaardige combo’s zoals Bloc Party. Het streepje bombast en de ijle synths zijn daar vast niet vreemd aan. De nummers op zich zijn best goed (met name opener ‘Together’), maar iets meer originaliteit had echt geen kwaad gekund. (mb)

Felix Huybrechts, de man achter Starman Records, blijft ons verrassen. Na de eerste twee compilaties ‘Belgian Vaults, Volume 1 & 2’ met verdoken pareltjes uit het Belgische beatverleden brengt hij nu een elpee uit (genummerd en op gekleurd vinyl!) met werk van The Shakes. De naam klinkt niet meteen bekend in de oren maar wie een beetje rockgeschiedenis kent, moet zeker de gitarist kennen. Dat was namelijk Dany Lademacher, de man die later furore zou maken met Kleptomania en vooral ook bij Herman Brood’s Wild Romance opzien baarde. The Shakes grossierden in een psychedelische mix van rock en blues met invloeden die reikten van Bo Didley en Elmore James tot The Doors. Onverstaanbaar dat ze met hun gekartelde sound, rauwe zang en de toen al opmerkelijke gitaarpartijen van Lademacher niet tot de wereldtop behoorden. Luister maar naar de live-versie van ‘Seasons Of The Witch’ en het Pink Floyd-verwante ‘Ayahuasca’, samen goed voor een volledige B-kant. Een onversneden sixties soundtrack. In de bijgevoegde tekst kom je allerlei trivia te weten, uiterst nuttig voor de popquiz fanaten onder u. Een aantal van de nummers werd nooit eerder uitgebracht. Nu reeds een collector item. Verkrijgbaar bij de betere dealer en via www.cdclassics.be. (gtb)

Starkeeper ‘Find Desire’, ep

Phanques ‘Phanques’, ep Eigen Beheer

Een zeker Maarten Tytgat kreeg in zijn slaapkamer in Leuven plots de behoefte om liedjes te schrijven over “ware liefde, de ultieme waarheid en troostende moeders”. U ziet, niet alle studenten houden zich bezig met het cultiveren van Schultenbräu-consumpie. Maarten herdoopte zich tot Phanques en ontpopte zich tot een uitstekend slaapkamerartiest. Zijn ep bestaat uit vier nummers die uitblinken in subtiliteit en gelaagdheid. Het instrumentarium is vrij beperkt, maar wordt ten volle gebruikt. Zo horen we slidegitaar en akoestische gitaarlijntjes die ons aan Wilco doen denken, ook zo’n band die niet veel nodig heeft om een luisteraar te boeien. Phanques houdt vier nummers lang een hoog niveau aan. We kijken absoluut uit naar een fullalbum. Maarten Tytgat kan wel eens de Vlaamse Grant Lee Buffalo worden. Hopelijk kijken de platenlabels niet langer de kat uit de boom. (dm)

The Red Rum Orchestra

Eigen Beheer

Starkeeper is de nieuwe band rond het songwriters duo Ivy Smits en Dieter Meeuwis, tevens gezellen in het echte leven. Samen met Pieter Van Dessel (Marble Sounds) en Kelvin Smits (Cinérex) tekenen ze voor deze debuutep, waarop het viertal dwaalt door tedere indiepop. Maar zoals elke dolende ziel zoekt en tast naar de te bewandelen weg, zo speurt Starkeeper nog naar de juiste balans. Met ‘Elle’ en ‘Something Never Seen’ leveren ze zonder meer mooie songs af, maar pas bij ‘Brace Yourself’ raakt de breekbaarheid ons echt. Een nummer waarop de groep het verlangen weet te vinden en vast te houden. In het najaar volgt er nog een tweede ep. Benieuwd welke pad ze dan hebben ingeslagen. (kc)

‘Bloom’, ep

vi.be// brentmeister

Internex terne

Er wordt wat geheimzinnig gedaan over wie er achter het gezelschap Brentmeister schuilt maar wat opzoekwerk leert dat o.a. Timo Vantyghem uit Dilbeek zich waagt aan “een ontdekkingstocht door de wouden van gebruiksvriendelijke elektronica-programma’s”. De buit? Stemmige elektronica-synthpop met Sufjan Stevens-vocalen die zowel nostalgisch als dromerig futuristisch klinkt. Brentmeister charmeert met een warme sound, originele arrangementen en lieftallige sfeertjes. (bvm)

Derde verdienstelijke ep van The Red Rum Orchestra. Net als de vorige ep (‘Rise’) uit op het Franse label Internexterne. Opener ‘Alcatraz Schmalcatraz’ lijkt op Lou Reed in een stoffige countrymodus; ‘The Goods Do Try’ laat een folkgroep horen die ook kan rocken; en de Bowiecover ‘I’m Deranged’ (van het album ‘Outside’) werkt ook in een Red Rum-outfit: denk aan Belle & Sebastian en de vroege Absynthe Minded. Degelijk werk. (bvm)

26-27 July 13 ‘De voordeligste CD perserij van de Benelux’ www.decdperserij.be

BARRY ISSAC, HUGHIE IZACHAAR & THE ROYAL KINGS BAND (UK) ROD TAYLOR (JAM) & AL CAMPBELL (JAM) BACKED BY DREADLESS (NL) VELOTRONIX (BE)

SKARALLAOS (ESP) OBIDAYA (FR) IRIEVIBES BAND (BE) FEAT TEDDY DAN (ET)

YOUNG WARRIOR SOUNDSYSTEM (UK) ‘SON OF JAH SHAKA’ FEAT ROGER ROBIN & SISTA ZAKEYAH ...

Ear t eam Daft Punk

‘Random Access Memories’ Columbia/Sony

Rare jongens, die Fransen! Waar komt Daft Punk nu mee op de proppen, zeg. Is dat disco? Funk misschien? Horen we daar een orkest? Het antwoord is: ja! Herinner jij je Daft Punk van de house op ‘Homework’, de synthpop op ‘Discovery’ of whatever ‘Human After All’ ook was? Surprise surprise, hier is ‘Random Access Memories’, een 75 minuten durende trip door verschillende genres, arrangementen en synths. Fransozen Thomas Bangalter en Guy-Manuel de Homem-Christo brengen, samen met een hele resem gastartiesten, de disco en funk opnieuw tot leven met échte instrumenten en zang. ‘Instant Crush’ (met Julian Casablancas), ‘Get Lucky’ (met Pharrell Williams) en ‘Doin’ It Right’ (met Panda Bear) zijn één voor één regelrechte toppers. ‘The Game Of Love’ en ‘Touch’ (met Paul Williams) daarentegen: melige tracks die we maar al te graag skippen! Hier en daar gaat Daft Punk ook wat over the top bij het lanceren van disco en funk in het jaar 2013. Zo krijgt Giorgio Moroder in ‘Giorgio By Moroder’ twee minuten de tijd om zijn levensverhaal te vertellen. Moeilijk in te beelden dat je na de tiende keer nog altijd met evenveel goesting naar die twee minuten luistert. ‘Random Access Memories’ is een ferme conceptplaat, maar het is zeker niet de plaat waar (svh) aan terug zal denken als je Daft Punk zegt.

Airhead ‘For Years’ R&S Records

De carrière van Rob McAndrews is onlosmakelijk verbonden met de eerder succesvolle omzwervingen van ene James Blake. Rob is onder meer de hoofdwiegende gitarist van Blake’s live band. Samen waren ze in september 2009 te gast bij de geweldige, maar intussen opgedoekte BBC-radioshow met Mary Anne Hobbs, en verbluften ze de buitenwereld met vijf ingetogen composities, goed voor een kwartier sonisch oppergeluk. ‘Pembroke’ was de eerste single die McAndrews als Airhead de wereld instuurde, en later zouden nog ‘Wait’ en ‘Pyramid Lake’ volgen, beide ook terug te vinden op ‘For Years’, de langverwachte debuutplaat. Als een lapjeskat in een dakgoot balanceert Airhead tussen taaie wonky (‘Milkola Bottle’) en zoet gesnoes (‘Wait’). ‘Autumn’ is de popsong van de plaat: een pastelkleurig akoestisch gitaartje en een slagroomzachte, licht bewerkte stem zingt ons tot ver over de regenboog. Helemaal op het einde komt buddy James zijn neus nog eens aan het venster steken, om met een innige bro hug het slotakkoord van deze bekoorlijke aangelegenheid te verzorgen. (mvm)

ASG ‘Blood Drive’ Relapse Records

Het was een dinsdagnamiddag in het jaar X. Ergens in het zuidwesten van de VS dronken enkele grootheden van de southern en seventies hardrock, protogrunge, metal en stoner samen een glas limonade op een terras. Onder meer Dave Wyndorf, Layne Staley, John Garcia, Josh Homme, John Baisley en Brent Hinds bediscussieerden er the state of things. Niemand kon vermoeden dat een wagen met Tommi Iommi, Steve Harris, Adam Jones en de broers DeLeo van de weg zou raken en inrijden op het terras van het vernoemde gezelschap. Gelukkig was de smak niet te groot en vielen er geen doden. Alle betrokkenen lieten wel een plasje achter waarin wat bloed van hun allen vermengd raakte. Een evil genius was er snel genoeg bij om met dat bloed een viertal harige, luidruchtige en supercoole southern-metalrockers te klonen en ze onder de naam ASG enkele fantastische songs te laten maken. Want het punt is, ‘Blood Drive’ is een geweldige plaat. En iedereen die bekend is met enkele van de

in dit stukje genoemde namen, is verplicht deze in huis te halen! (dg)

The Baptist Generals ‘Jackleg Devotional To The Heart’ Sub Pop/Konkurrent

Bijna stond er een lost record op de cv van Chriss Flemmons & co. Na tien jaar schrappen, herwerken en opnieuw beginnen is er gelukkig eindelijk een opvolger voor ‘No Silver/No Gold’ uit 2003. Het derde album van de Amerikaanse band The Baptist Generals is misschien niet meteen de meest toegankelijke terugkeer maar ‘Jackleg Devotional To The Heart’ blijkt na verschillende luisterbeurten wel een geloofwaardige, hongerige indie plaat die rauwheid koppelt aan klassieke schoonheid en country/singer-song-roots vermengt met een experimentele aanpak die wat verwant is aan Neutral Milk Hotel. Fijnbesnaard album met een mooie kamermuziekfinale (‘Oblivion Overture’). (bvm)

Baths ‘Obsidian’ Anticon

Drie jaar na de sterke debuutplaat ‘Cerulean’ keert Baths terug op het voorplan. ‘Obsidian’ start met de heerlijk donkere openingstrack ‘Worsening’. Een nummer om in te lijsten. De gortig pompende drumbeats rijten de fijn opgestapelde melodieën uit elkaar, waarna een paar seconden later de hemelse helderheid van gesampelde stemmen en klankdetails je zachtjes terug sussen. In wat volgt blijft ‘Obsidian’ je onderdompelen in een zwevend badje van hallucinogene harmonieën. Soundgeek Will Wiesenfeld slaagt er in een productioneel meesterstukje op te voeren. Hij weet als geen ander een lekker groovende bas perfect ineen te laten klitten met knisperende beats en een mijmerend orgeltje. Nu eens als het evil broertje van The Postal Service (‘Ossuary’ en ‘Phaedra’), dan weer als het in popmuziek geïncarneerde neefje van Boards Of Canada... ‘Obsidian’ is een erg sterke, samenhangende plaat die boeit van begin tot einde. (dw)

Big Deal ‘June Gloom’ Mute/PIAS

Big Deal bestaat uit een koppel met elk een gitaar en een platenkast vol grunge. Op hun vorig album stond een nummer dat ‘Cool Like Kurt’ getiteld was. We hebben zo’n vermoeden dat ze daarmee niet op Kürt Rogiers doelen. Zware gitaren en rake akkoorden vergezellen de samenzang van het Brits-Californische duo. We moeten denken aan Scout Niblett (‘Golden Light’), The Pains Of Being Pure

At Heart (‘Swapping Spit’) en ‘Hurt’ van Nine Inch Nails (‘Pristine’). Toch klinkt Big Deal altijd lieflijk. Het grootste manco van Big Deal is echter dat de bandleden niet uit hun comfort zone durven treden. Tegenover het vorige album zien we weinig vooruitgang, en de samenzang klinkt na een tiental nummers iets te monotoon. Scout Niblett doet het met één stem en snijdt daarmee stukken dieper. Nee, een volledig album lang weet Big Deal ons nog steeds niet te boeien. Jammer, want deze band kan op zijn best de link zijn tussen dream pop en grunge zijn. Gemiste kans dus. (dm)

The Black Dog ‘Tranklements’ Dust Science

The Black Dog - halve legendes die in het rijtje van de Intelligent Dance Music met o.a. Autechre, Aphex Twin en LFO worden thuisgebracht - mag dan al dik 20 jaar meedraaien, de eigenzinnige en vaak sombere of zelfs cynische kijk op de wereld en de mensheid levert nog steeds interessante dingen op. Deze ‘Tranklements’ speelt sterk met klassieke ingrediënten van electro (analoge synths, midtempo, dikwijls droge en repetitieve beats) maar klinkt nergens gedateerd of verouderd. Zonder ook maar een sikkepit geïnteresseerd te zijn in wat hip of trendy is, blijven de heren trouw aan hun eigen principes en ideeën. Het resultaat zijn 16, hoogstaande, en dikwijls ook donkere en meeslepende electro- en techno-pareltjes. Wellicht geen spek voor ieders bek, maar van (mc) mogen ze nog jaren op hun elan blijven doorgaan. Oude rotten maken school!

Charlie Boyer & The Voyeurs ‘Clarietta’ Heavenly/Coop/V2 Records

Toen dit vijftal vorig jaar debuutsingle ‘I Watch You’ uitbracht, was dat het signaal voor een deel van de Britse pers om in overdrive loftuigingen te uiten. Kan dan alleen maar de mist in gaan wanneer een langspeler uitgebracht wordt? Goh, de waarheid ligt clichégewijs weer eens in het midden. Nope, vooralsnog ziet het er niet naar uit dat Charlie Boyer & The Voyeurs een diepe stempel op de muziekgeschiedenis gaan drukken, maar deze elf, aan Buzzcocks-, Undertonesen Richard Hell-verwante knallers zijn te goed om dit gezelschap zomaar aan de kant te schuiven. (jvb)

Brazos ‘Saltwater’ Dead Oceans/Konkurrent

Brazos is van deze tijd. Net als Vampire Weekend, Local Natives en The Shins is de Amerikaanse band niet bang van wereldmuziek en wordt z’n popsound verrijkt met exotica. Net als Grizzly Bear is de sound van Brazos ontstaan uit folkroots, maar werd er steeds meer een kunstigere koers gevaren. Het resultaat mag er wezen. Brazos klinkt avontuurlijk, kleurrijk en beschikt over melodieën waarmee zelfs het bredere publiek veroverd kan worden. Enige minpunt is dat de songs ons niet echt raken. Brazos heeft nog te weinig body om op terug te vallen en de sound ontbeert ondanks de gelaagdheid wat diephang. Dat zijn eigenschappen die broodnodig zijn voor een album om te vergroeien met het collectief geheugen. Brazos is nog maar aan een tweede album toe dus we hopen dat dat alsnog gebeurt in de nabije toekomst. De band stond overigens in het voorprogramma van Vampire Weekend en Local Natives. Dat is de plaats Brazos hoort. (dm)

Ane Brun ‘Songs 2003 - 2013’ Balloon Ranger Records/V2

Na inmiddels al zes succesvolle albums, heeft de Noorse Ane Brun nog altijd een patent op verstilde, doorleefde songs die het Scandinavische sneeuwtapijt overwinteren (‘Oh Love’). In het verleden genoot ze van de samenwerking met Peter Gabriel en producer Valgeir Sigurdsson (CocoRosie, Bonnie ‘Prince’ Billy, Björk) en tien lentes later toont Brun zich geen broekje meer. Dat geldt zeker voor wie zich waagt aan ‘The Dancer’ van PJ Harvey of Cindy Laupers ‘True Colors’. Op deze laatst leunt Bruns breekbare stem ontegensprekelijk tegen het originele aan. Favoriet op dit compilatiealbum is Bruns eigen versie van Arcade Fires ‘Neighborhood # 1 (Tunnels)’. Knap! (ne)

Chasing Kurt ‘From The Inside’ Suol/Maple Songs/Rough Trade

De warme groovy house die de tracks van Ben Pearce uitademen, blijkt ook in het muzikale DNA van de heren van Chasing Kurt te zijn verweven. Met hun debuut ‘From The Inside’ levert het trio Pascal Blanché, Wojtek Kutschke en Lukas Poloczek zo een ideale remedie tegen onderkoelde kuitspieren. Al vanaf de eerste tonen van ‘Family Guys’ daalt een golf van

PROVINCIALE POPCONCOURSEN DE

ZIJN TERUG!

• Om de twee jaar worden in heel Vlaanderen & Brussel de provinciale popconcoursen georganiseerd: Westtalent, Oost.Best, FrappantPOP, Limbomania, Rockvonk en Het Kampioenschap van Brussel. Zes wedstrijden die openstaan voor alle mogelijke genres, in de beste concertzalen van het land. •• Gingen je al voor: School Is Cool, The Black Box Revelation, Jasper Erkens, Willow, Intergalactic Lovers, Sioen, Steak Number Eight, The Violent Husbands, Amatorski en tientallen anderen.

IN DE PRIJZENPOT: massa's podiumkansen, vette prijzenpakketten en eeuwige roem.

Verover de wereld, begin bij jouw provincie!

SCHRIJF JE NU IN OP

Earteam Jon Hopkins ‘Immunity’ Domino/V2 Records

Een man vele oorlogen, Jon Hopkins, met bijdrages en knoppenwerk voor onder meer Brian Eno en Coldplay. Plus natuurlijk een hele rist remixes en een drietal uitstekende langspelers. Denk daarbij gerust aan iets helemaal anders dan de afgelikte Coldplay-pathos. Hopkins’ sound is onveranderlijk kraakhelder en weids, met hier en daar een intieme pianoriedel erbovenop. Op ‘Immunity’ kruipt de virtuoze Brit uit z’n microelektronische schulp, om eindelijk alle registers open te trekken. In deze hebben we ‘t dan vooral over de onderste lade, met heerlijk vloeibare en opgerekte bassen. Via ‘Open Eye Signal’, de ronduit verpletterende eerste single (met fantastisch bijpassende videoclip), leunt Hopkins nadrukkelijk aan bij de vol-grommende sound van Duitse beatruiters als Apparat, Phon.o en zelfs Stephan Bodzin. Killertrack van de maand dus. En ‘Collider’ is alvast kandidaat voor volgende maand. Verderop ‘Immunity’ is er alsnog plaats voor hoogpolig, minimalistisch-miniaturisch experiment, wat maakt dat deze langspeler een kolfje naar de hand is van ouwe én nieuwe Hopkins-fans. (fp)

zwoele soul neer, die ook op ‘Lose Myself’ en ‘Heavenly’ blijft aanhouden. De diepe basjes van het geweldige ‘Running Searching’ bevatten alles wat een mens nodig heeft om een grauwe dag door te komen, waarbij de titeltrack dan de nodige grooves levert. Uit elke geluidsvezel van deze ‘From The Inside’ blijkt dat de heren van Chasing Kurt de subtiliteit van house snappen en die kennis en liefde voor het genre ook in dit werkstuk weten te vervatten. Een plaat die vanuit hun diepste innerlijke is ontstaan en dat voel je. (kc)

‘Dominoes’ gewoon verrekt genietbaar klinkt. ‘All You’re Waiting For’ is nog zo’n verrukkelijke brok electropop, volledig afgesaust met disco. ‘Borderline’ klinkt dan weer totaal over the top, maar tegelijk ook zo juist. Met deze ‘Hanging Gardens’ lijkt Classixx hun eigen geluidsband voor een zotte zomer op te lijsten. En bij ons te weten is dat nog altijd het seizoen waarbij de meest onmogelijke dingen waarheid kunnen worden. Aan u te bepalen of u in die vibe wilt meegaan. Wij zullen er alleszins niemand voor veroordelen. (kc)

Cheatahs

‘Extended Plays’

‘Getting Closer’

Wichita/Coop/V2 Records

!K7/V2 Records

Zou er in Londen tegenwoordig te ontsnappen vallen aan het overaanbod aan shoegazebands? Er gaat geen maand voorbij of we leggen een album op en wéér moeten we naar dezelfde trefwoorden grijpen: shoegaze, My Bloody Valentine, fuzzgitaren, enzovoort. London moet echt wel erg groot zijn indien al die bands een plaats krijgen. Een van die groepen is Cheatahs. Geen originele bandnaam en dito sound. We horen Swervedriver, Teenage Fanclub en de vroege My Bloody Valentine. Cheatahs doen echter niets meer dan de ultieme tributeband zijn van de groepen die de Britse underground in de jaren 80 en 90 spannend maakten. Cheatahs beschikken over de vaardigheid om aardig te rocken en ook de productie mag er wezen, maar je mag een half idee opblinken zoveel je wil, het zal nooit schitteren. Teenage Fanclub bracht in 1991 het album ‘Bandwagonesque’ uit en wou met die titel aanklagen dat alle Britse bands in die tijd hun stinkende best deden om hetzelfde te klinken zodat men kon delen in het Madchester-succes. De ironie… (dm)

Onder een alias muziek uitbrengen die niet ver afwijkt van de lijn van je eerste project opdat je roem de muziekbeleving van je publiek niet in de weg zou staan; het ruikt hier wat naar grootheidswaanzin. Toch is dat wat Will Saul doet onder de naam Close. Saul is de man achter de platenlabels Simple Records en Aus Music. Onder zijn eigen naam maakt hij vooral lome deephouse; als Close zet hij in op dubby house met soulfulle stembanden als guestvocals. Van iemand die zo’n trucje doet, verwacht je haast niet anders dan een klassealbum vol vernieuwing en clubklassiekers. Integendeel, ‘Getting Closer’ weet met die formule maar in een paar nummers (‘Oscar’, ‘Time Fades’, en samen met Fink op ‘Wallflower’) te overtuigen, waardoor het nog onbegrijpelijker wordt waarom de man de eer niet opstrijkt met zijn iets meer bekende project. Als hij dan ook nog eens pikkedief gaat spelen bij Burial op ‘Future Love’, dan is voor (sn) het hoogmoedige kalf verdronken.

Classixx ‘Hanging Gardens’ Innovative Leisure/V2 Records

De gasten van Classixx maken het ons wel heel gemakkelijk: ze omschreven hun muziek als voer voor fans van Simian Mobile Disco, Phoenix en Holy Ghost. Ook al behoort u niet dadelijk tot die doelgroep, daarom hoeft deze ‘Hanging Gardens’ niet aan u voorbij te gaan. De sound van het tweetal Michael David en Tyler Blake bezit namelijk een dergelijk goed/foutgehalte, dat het zowel de zuiverste relnicht als de überhippe clubber aan het dansen krijgt. Zo dweept ‘Holding On’ met french touch, terwijl

Cloud Boat ‘Book of hours’ Apollo

Als een band vurig wordt aangeprezen omdat de gitarist een oude schoolvriend van James Blake blijkt te zijn, dan duwen wij het schijfje in kwestie met enig argwaan in onze cd-lader. Van het Londense onderwijssysteem weten we niet veel af, maar is het toeval dat Sam Ricketts en Tom Clarke net als speelplaatskameraad/ megaster Blake weten hoe je dromerige electropop met scherpe randjes maakt? In 2011 stond hun debuutsingle ‘Lions On The Beach’ op de overzichtscompilatie ‘IOTDXI’ van het R&S-label, in 2012 was het voornamelijk stil rond dit duo. Begin dit jaar kreeg één van hun deuntjes een pikdonkere remix van Old Apparatus, en nu is er dus dit voldragen debuut, met elf nummers die opgebouwd zijn uit stilte, folkgitaar, vervormde stemsamples en

kilometers diepe bassen - hoe lang hebben ze samen op school gezeten? De ondertoon is dreigend, de vloer glibberig. Repetitieve smeekzangen monden uit in een zuiverende coda. Neen, evenveel meisjes als hun klasgenootje gaan ze hiermee niet versieren, maar een flinke schouderklop en een bordje zelfgemaakte rijstpap van (mvm) krijgen ze wel!

Mikal Cronin ‘MC II’ Merge

Vernieuwend hoeven platen niet te zijn als ze simpelweg goed klinken en met verve songs vissen uit een ketel waar ook The Sonics en Big Star in ondergedompeld werden. ‘MC II’, de tweede worp van Mikal Cronin (met enkele gitaarsolo’s van Ty Segall), is zo’n album. Lekker gruizige en uiterst meezingbare powerpop met de juiste drive en welgekomen fuzz hoor je. Alsof The Beach Boys naar platen van The Lemonheads hebben geluisterd. Met een ninetiessmoel maar ook weer hedendaags. En niet louter rechtdoor rockend. Er is ruimte voor akoestische gitaren en een smaakvolle viool én afsluiter ‘Piano Mantra’ is een episch orgelpunt. Bijzonder fijn plaatje. (bvm)

Dreadlock Tales ‘Gravity Equals Love’ Ganja Tree Records

Finse dub, het is eens wat anders... Maar of we wild zijn van deze, op de digidub van pakweg Zion Train-geënte grooves van Kimmo Tyni is nog een heel andere vraag. Op zich zijn de tracks (op de overloos zwalpende opener na) best te pruimen, maar alles klinkt wel heel erg gedateerd – je waant je constant ergens halverwege de jaren ‘90, incusief een op hol geslagen Rebirth. Ongetwijfeld aangenaam om een rokertje bij op te steken, maar ook niet meer dan dat. (mb)

The Drip Dry Man & The Beat Revolver Band ‘The Drip Dry Man & The Beat Revolver Band’ Eigen Beheer

Achter de The Drip Dry Man gaat een zevenentwintigjarige Britse jongeman schuil die al jaren de hort op gaat als one-manband. Zijn avontuurlijke levensstijl heeft duidelijk sporen achtergelaten op zijn stembanden want hij klinkt als een verkouden Tom Waits. Zijn raspende zang koppelt hij aan ambachtelijke blues opgevist uit de swamps van de Mississippi-

delta. Dit alles kruidt hij met een vleugje rock-‘n-roll à la Arno (periode Charles et Les Lulus) en wat vettige boogie-accenten. ‘Easy Rider’ voor gevorderden die ook luisteren naar The Stranglers, Screamin’ Jay Hawkins, R.L. Burnside en Mix&Dorp. Net muziek die uit een RockOla jukebox knalt ergens in een saloon van een ghost town waar nog wat verloren gelopen tooghangers rondzwerven. Onder hen bassist Luc Waegeman (de man van Kinky Star) en drummer Fat Pete (Skidmarks). (gtb)

Ecila ‘The Sofa Managements’ Icarus Records/Vynilla Vinyl

Achter Ecila gaat de Wit-Russische Sveta Shljachova schuil. Ze verblijdt ons op haar debuutplaat met bijzonder stemmige ambient en andere atmosferische soundscapes die doen denken aan pakweg Biosphere, maar dan met meer dub en een iets donkerdere vibe - herinner je je Dutch Harbor nog? Downtempo idm zeg maar, maar dan wel met een heel apart kantje. (mb)

Nancy Elizabeth ‘Dancing’ Leaf/Konkurrent

Engelse weird folkzangeres Nancy Elizabeth is met ‘Dancing’ aan haar derde album toe. Daarop valt vooral de glasheldere productie op die de ietwat donkere songs soms een spookachtige afstandelijkheid meegeeft. Ze houdt ook niet van pure analogie, getuigen de sporadische synths en de elektronicauitstapjes zoals ‘All Mouth’. Knap dat ze daarmee aan de slag gaat, zelfs al is het resultaat niet altijd geslaagd. Toch blijven vooral de piano, de sobere akoestische gitaar en haar zoete stem de aandacht wegkapen. Luister bij wijze van voorbeeld naar het diepdroeve ‘Death In A Sunny Room’ en het zacht wiegende ‘Desire’. Het zijn maar twee van de knappe songs die zich met elke luisterbeurt verder onder je huid nestelen. (eb)

Emika ‘DVA’ Ninja Tune/PIAS

Voor wie bekend is met haar doorgaans zwaar in de bassen vliegende nummers klinken de strijkers en de zang op de openingstrack van Emika’s tweede album waarschijnlijk wat verrassend. ‘Hush Interlude’ is namelijk een compositie die ze maakte voor 28 strijkers en de sopraan Michaela Srumová van het Praags Filharmonisch Orkest. Dat nummer zet echter niet de toon voor heel het album; de overige nummers gaan weer voort op de vertrouwde pulserende bassen en scherpe,

LIVE NATION IN ASSOCIATION WITH RIVERMAN MANAGEMENT AND ITB PRESENTS

VINCIES O R P E D T POP UIEREDITIE 2013 ZOM N PINKERTO N PATROL PROTECTIO

NI MAANDAGKS24MUJU IDE

SUNBEAM, DI

TUE DVKES, STA

LI ZONDAG 14ISJU , WORTEL

WORTELKERM

, ANYMORE 'T A VIRGIN MARIA ISN TBUCK GURT GOA

25 JULI DONDERD, AG GENT

FLOAT FALL

SPORTPALEIS ANTWERPEN

LI VRIJDAG N,26OLJU MEN

ZATERDAG 07.12.2013

ROCK OLME

JULES VINCENT & EN (NL) VRIJDAG 26THEJUVILI LLAGE, LEEUWARD

WELCOME TO

N, PINKERTO N PATROL RE O M Y N PROTECTIO A ’T A VIRGIN MARIA ISN

JULI ZATERDAGVA27 N JUTKE, GELUWE

DE NACHTEN

TS THE HERFS

1 AUGUSTUSBOUW-T, BERGEN OP ZOOM DONDERDAG PALM PARKIES, GE

AFTERPARTY

JAPAN4

STUS ZATERDAGFR3EEAUFEGU STIVAL, GENK

ABSOLUTELY

S DIRECTIVE MIDNIGHT

10 AUGUSTUS ZATERDAG, BO RGLOON

JH 'T BIEJKE

VKES KERTON, D PATROL PIN N IO T C E T PRO

STUS

AUGU ZONDAG 11 TIELT

MELKROCK,

N PATROL PROTECTIO S LE IL V E THE D

N, PINKERTO

AUGUSTUS ZATERDAGIS24 T-OP-DEN-BERG

HESTIVAL, HE

100% PUUR: ONTDEK DE NIEUWSTE BELOFTEVOLLE BANDS VAN HET MOMENT

CHECK WWW.100PROCENTPUUR.BE VOOR MEER INFO

INFO & TICKETS: PROXIMUSGOFORMUSIC.BE

0900 2 60 60

www.placeboworld.co.uk - @placeboworld

*0,50 euro per minuut. prijs incl. btw - *0,50 euro par minute. prix tva comprise

KINKY STAR

Earteam Miles Kane

‘Don’t Forget Who You Are’ Columbia/Warner

Miles Kane is niet vergeten wie hij is. Na passages bij The Rascals en The Last Shadow Puppets, met zijn maatje Alex Turner van Arctic Monkeys, is er nu een tweede soloplaat. Met zo’n muziekverleden mag je al eens pronken, wat hij ook doet op deze ‘Don’t Forget Who You Are’, de opvolger van ‘Colour Of The Trap’. Zijn muzikale bagage is doorheen de jaren gegroeid en dat hoor je ook op dit album. ‘Taking Over’ is de openingstrack, en dat is ook wat z’n snedige Britpop met je doet. Van in het begin nemen de riffs je over en laten ze niet meer los. ‘Out Of Control’ is dan weer niet wat de titel doet denken, maar samen met ‘Fire In My Heart’ vormt het twee prachtig zweverige tussenstops waar Miles even op adem komt voor hij er opnieuw invliegt. Na een indrukwekkende serie stomende songs kan afsluiter ‘Darkness In Our Hearts’ zijn naam niet slechter gekozen hebben. Miles Kane verlicht onze hartjes met deze fenomenale tweede! (svh)

rusteloze synths in een niet al te vrolijkmakend sfeertje. Gelukkig bieden de vijftien nummers daarin wel wat variatie, met zuinige, gevoelvolle piano op ‘Filters’, beladen strijkers en een verfrissend andere zangstijl op ‘Dem Worlds’ en een verrassende cover van Chris Isaaks ‘Wicked Game’. Toch loert in elk nummer het gevaar van de eenheidsworst als het gecreëerde sfeertje je niet helemaal weet te bevangen. Koptelefoon of een goede stereo is (sn)’s advies.

Erika ‘Hexagon Cloud’ Interdimensional Transmissions/Pull Prox y

Gepokt en gemazeld in de Ectomorphscene van Detroit, deze Erika Sherman, en binnen die kliek dan ook vooral actief als dj en medewerker van o.a. oprichter BMG. Toch komt ze nu pas op de proppen met haar debuut als producer, en we moeten zeggen: qua binnenkomer kan dit tellen. De onderkoelde, donkere Detroit-elementen zijn uiteraard aanwezig in de sound, en zodra de eerste repetitieve synths en beats van ‘North Hex’ over je heen komen, merk je ook dat dit een debuut is van iemand die er meer dan klaar voor is. Volwassen, zeer doordachte en met visie opgebouwde tracks, waarbij een idee voor een sound tot het uiterste wordt uitgepuurd en verkend en zo de ruggengraat vormt van ieder nummer. Dansbare stoempers en half geflipte soundscapes wisselen elkaar daarbij af, met het sexy en cool/hitsige ‘Gardners’ als persoonlijke favoriet, en het op een ijle beat drijvende ‘Tow Ride’ als goeie tweede. Hou die maar in de gaten, denkt (mc) dan.

Exium ‘A Sensible ALternative To Emotion’ Pole Group/Pull Prox y

Het Spaanse combo Exium speelde zichzelf dik 10 jaar geleden in de kijker met een mix van warme ambient, breed meanderende techno en vrij experimentele, dromerige house-invloeden. Op dit tweede album worden al die elementen verder uitgediept. Openers ‘Dronid’ en ‘Massless Particle’ creëren een dromerige atmosfeer waarin warme en uitnodigende beats je in een soort van rohypnol-sfeer dompelen, om je verder in de droomwereld te trekken via uitstekende bekkentrekkende lekkernijen als ‘Biosh’ en ‘Nucleoid’. Wanneer die roes 40 minuten later wordt gelost in de ontnuchterende neurose van ‘The 12the Planet’, is het ontwaken vrij ongenadig wegens nog lang geen zin om dit feestje stop te zetten. Exium levert hier niets meer of minder dan een ernstitige titelkandidaat voor techno-plaat van het

jaar, en dus duimen wij dat er nog plaats is op de affiche van I Love Techno. (mc)

Marcus Fjellström ‘Epilogue M’, ep Kafkagarden

Sinistere setting, ten huize van Marcus Fjellström. Met z’n ‘Epilogue M’-ep nestelt de Zweed zich ei zo na in het gezelschap van muzikale doodgravers als Raime, Demdike Stare en The Haxan Cloak. Diepdonkerduister, maar bij Fjellström gloort alsnog een zwak schijnsel aan het eind van de tunnel. De man bekwaamt zich in uitgesproken filmische stuff, met inbegrip van ingehouden/onderhuidse spanning plus gekraak & geritsel, dat alles toegedekt met half vergane flarden glockenspiel en dito strijkpartijen. Bescheiden aanrader. (fp)

Friedman & Liebezeit ‘Secret Rhythms 5’ Nonplace

Deel vijf in de reeks collabs tussen Burnt Friedman en Can-drummer Jaki Liebezeit, een samenwerking tussen twee verlichte geesten in de kraut/elektronica-wereld die nu toch al dertien jaren aanhoudt. ‘Secret Rhythms 5’ bestuift nog steeds de kruisweg tussen krautrock en exotische percussie. Net als bij z’n vier voorgangers is het resultaat bezwerend en bevreemdend tegelijk: terwijl ‘125-05’ zo uit de bakjes van Kreidler of To Rococo Rot kon komen, bijvoorbeeld, zou een verhakkelde danstrack als ‘124-09’ (vraag me niet waar de cijfers vandaan komen) niet misstaan op een bloemlezing wereldmuziek voor schizofrenen. Als Werner Herzog ooit het leven van Lou Deprijck verfilmt, dan is dit de ideale soundtrack. (ts)

Greg Haines ‘Where We Were’

((( Witxes )))

‘A Fabric Of Beliefs’ Denovali Records

Greg Haines, de man die zinsverbijsterende drones uit zijn cello weet te persen, heeft de hoofdrol op zijn nieuwe plaat ‘Where We Were’ aan andere instrumenten overgelaten. Op opener ‘The Intruder’ horen we in de verte een piano die wel verdwaald lijkt in een zee vol kleurrijke en wonderlijke schepsels. Een ander sterk voorbeeld van zijn nieuwe aanpak is ‘Habenero’: exotische percussie doorspekt met elektronische beats, ijle drones en in de achtergrond een onophoudelijk komen en gaan van details zoals belletjes,

veldopnames en eenzame pianonoten. Wat dit album absoluut de moeite waard maakt, is de weinig gehoorde combinatie van perfectie en avontuurlijkheid die uitgaat van de tracks. De plaat is ook enorm afwisselend en tegelijk toch duidelijk een geheel. Daarom: aanrader. Ook ((( Witxes ))) houdt van afwisseling. Er passeren heel wat genres op ‘A Fabric Of Beliefs’. Veel drones en ambient, wat weird folk, een streep jazz en hier en daar een postrockgitaar. Alle nummers zijn van zeer degelijk niveau. Ze intrigeren, benevelen, inspireren en zetten je meteen aan het dagdromen. Heerlijk. (eb)

Hellange ‘Exile’ Murphy Albums

Hellange maakt het soort ambient en drones dat perfect kan fungeren als soundtrack voor een science fiction horrorfilm. De tracks op het debuutalbum ‘Exile’ zijn donker, kil, industrieel en desolaat. Zelf noemen ze het doomscapes. Enige minpunt is dat die verzameling doembeelden nogal zwaar op de maag ligt. Als geheel is de plaat te monotoon om in een ruk uit te zitten. Wat niet wegneemt dat er duidelijk tijd en vernuft in dit schijfje gestopt is. (eb)

aanpak. En het moet gezegd, waar dat op de voorganger nog enigszins vrijblijvend klonk, lijkt een en ander op ‘Gravez’ minder tot het wegwerpgenre veroordeeld te zijn. Het ijle ‘Ode To Subterrania’ of de heerlijke jingle jangle van ‘Never Minding’: het zijn maar twee van de voorbeelden van hoe het Canadees viertal zijn songschrijftalent het afgelopen jaar heeft weten te ontwikkelen en hier een half uur kwaliteit aflevert. (jvb)

Hookworms ‘Pearl Mystic’ Gringo Records

Een aanrader in de rubriek mysterie: Hookworms. Geheimzinnigheid is op zijn plaats als de muziek veelzeggend is, moet de band uit Leeds gedacht hebben en het vijftal - van wie enkel de initialen bekend zijn - nam een vet shoegaze-punkpsychedelica-rollercoaster-debuut op dat vier decennia overspant. The Velvet Underground, The Jesus And Mary Chain, Primal Scream, Hawkwind en Spacemen 3 in de mix: het levert een lichtjes fantastisch album op waarbij wilde krautrockers en spannende drones vergezeld worden door mistige, in reverb gedrenkte zweefmomenten. Classic herkenbaar maar ook heel hedendaags. Sterk. (bvm)

The Hillbilly Moon Explosion

Houses

‘Damn Right Honey’

Downtown Records/V2 Recordsd

Gold Top

Niet toevallig heet de band van echtpaar Dexter Tortoriello en Megan Messina Houses. In hun melancholische, intrieste songs (‘The Beauty Surrounds’) huist het verhaal van twee geliefden die elkaar in het midden van een nucleaire ramp kwijt geraken en zich proberen te herenigen voordat een onvermijdelijke dood hen voor goed scheidt. Elk nummer van dit epos speelt zich af in een ander verlaten huis aan de Highway 10 in Californië. Een parcours dat Tortoriello en Messina zelf meermaals aflegden en met die reiskoorts doorspekken ze elf zachte, mijmerende zielroerselen (‘What We Lost’, ‘Smoke Signals’) over liefde en verlies. Elektronica is minimaal ingezet maar komt volledig tot zijn recht op ‘Tired Moon’. Elf keer zo mooi dat je er stil van wordt. (ne)

Dit leuke trio stelt ons wederom een amalgaam van rootsabilly-stijlen voor, gebracht met een knipoog en af en toe trashy ingekaderd. Net als je denkt dat je weet welke stijl de bandleden nu weer aanpakken, duiken er vervreemdende effecten op. Hun lome skaversie van de klassieker ‘Perfidia’ illustreert dit perfect. Pure rockabilly-pareltjes zitten er eveneens tussen. De vocalen van Emanuela Hutter zijn gepigmenteerd met dergelijk sensueel lolita-tintje dat je uiteindelijk wel moet bezwijken. Producer was terug Greg Townson (The Hi-Risers, Los Straitjackets) en onder de gasten vinden we Paul Ansell (Blue Rhythm Boys, Number Nine, Scotty Moore), Sparky Phillips (Demented Are Go) en Geraint Watkins (Dave Edmunds, Nick Lowe). (gtb)

Hooded Fang ‘Gravez’ Full Time Hobby

Het is nauwelijks een jaar geleden dat Hooded Fang met ‘Tosta Mista’ een heerlijk rammelend stukje gitaargeweld de wereld in stuurde. Op het nieuwe ‘Gravez’, de derde alweer, wordt verder gegaan op de ondertussen best vertrouwde leest: sixtiesgeluiden door een grungeversterker, die

‘A Quiet Darkness’

iamamiwhoami ‘Bounty’ towhomitmayconcern/Coop/V2 Records

Voor de muziekfans die de roerselen van de internetmuziekwereld op de voet volgen, is deze ‘Bounty’ van iamamiwhoami

ADV-RIFRAF-VOORUIT-JUNI2013_Opmaak 1 23/05/13 14:40 Page 1

VIVE LA FÊTE

CONCERTEN

VR 31.05

STEF HEEREN (KISS THE ANUS OF A BLACK CAT) – POSTERSESSIE

WO 05.06

CHROMATICS / SUPPORT: GLASS CANDY

DO 13.06

MARC RIBOT (SOLO) – BREAD & ROSES

VR 14.06

DE BEREN GIEREN – POSTERSESSIE

ZA 15.06

MAJA RATKJE & POING FEAT. 100 ZANGERS – WACH AUF!

WO 26.06

PERE UBU

WO 26 T/M IVA BITTOVÁ – MALPERTUIS ZO 29.06 VR 28.06

INNE EYSERMANS (AMATORSKI) – POSTERSESSIE

VR 06.07

HONG KONG DONG – POSTERSESSIE

ZA 28.09

DAS KAPITAL & HARMONIE VOORUIT PLAY HANNS EISLER

ZA 26.10

VIVE LA FÊTE >>> Soundwalks van Aifoon: ontdek het Vooruitgebouw met je oren!

INFO & TICKETS WWW.VOORUIT.BE - T. 09 267 28 28 ism Democrazy

Earteam Quasimoto

‘Yessir Whatever’ Stones Throw/V2 Records

Acht jaar na ‘The Further Advantures Of Lord Quas’ kruipt Madlib eindelijk opnieuw in de vacht van zijn gevierde gele alter ego-gimp Quasimoto. Waar de immer balorig gebekte Quas het afgelopen decennium zoal zijn Alf-slurf heeft ingestoken, kom je van dichtbij te weten in deze alweer schitterend gemonteerde sonore film jaune. Bazige grieten, fakers, geld, geweld en een stortvloed van maffe samples; Madlib evalueert in stilte, fungeert op papier hooguit als argeloze sidekick en laat de hoogstemmige Unseen dankbaar het laatste woord. Resultaat: grenzeloze dopeheid badend in vaak lachkramp-inducerende ironie. De doorpafte unieke flair van (in het bijzonder) nummers als ‘Planned Attack’, ‘Brothers Can’t See Me’ en ‘Am I Confused’ kan je enkel aan het brein van een evil beatmissionaris als Madlib toeschrijven, al duikt ook de geest van een tragisch overleden visiegenoot op in het J Dilla-gecoproducete toetermoment ‘LAX To JFK’. Op ‘t eind winnen de goei! (kh)

oud nieuws. De nummers op het album waren namelijk al in 2010 verantwoordelijk voor een waar enigma in Youtube- en blogsferen. Stelselmatig werden nummers of raadselachtige hints van een toen nog grote onbekende op Youtube gezet of naar bloggers gestuurd. Vorig jaar bracht het audiovisuele project rond de Zweedse Jonna Lee uiteindelijk het album ‘Kin’ uit, nu pas gevolgd door ‘Bounty’, de fysieke release van de negen nummers die dat album voorafgingen. Voor wie niet constant het internet afschuimt op zoek naar muzieknieuws en nu voor het eerst van het project hoort: iamamiwhoami maakt synthpop met niet al te stevig in de aarde verankerde voeten. Daarmee zweeft de muziek in zowat dezelfde mysterieuze sferen als Fever Ray en Björk. Check ook zeker het Youtube-kanaal van de groep. De heerlijk bizarre filmpjes die de muziek begeleiden zijn zeker zo onderhoudend als de nummers zelf, met glansrollen voor huishoudartikelen en mannen in witte onderbroeken. (sn)

Is Tropical ‘Just Leaving’ Kitsuné/Coop/V2 Records

Met een dergelijke groepsnaam schep je natuurlijk de nodige verwachtingen, al lijkt het combo rond Dominic Apa die met de keuze van de albumtitel al dadelijk te temperen. De olijke indiepop slaagt er zelden in om ongekende gevoelens in ons te laten boven borrelen, al kunnen we zeker een song als ‘All Night’ makkelijk pruimen. Toch overstijgen de meeste nummers iets te weinig de liederlijke middelmatigheid en verzengen ze in een grote indiebrij zonder enige twinkeling van opleving. Het was dan ook een beetje wachten tot de laatste noten waren uitgestorven, waarna de ironie ons bekroop. Waar deze ‘Just Leaving’ een beginpunt moest zijn voor Is Tropical, lijkt de band nu al te zijn heengegaan. (kc)

JBM ‘Stray Ashes’ Fargo/PIAS

Canadees Jesse Brian Marchant - aka JBM – is toe aan zijn tweede langspeler. Voorganger ‘Not Even In July’ werd in de States en Canada met lof besprenkeld en men vergeleek JBM zelfs met Neil Young. Dat moet zowat dé droom zijn voor elke Canadese singer-songwriter. Marchant reikt nog niet tot op de hoogte van Young maar doet wel zijn best. Op ‘Stray Ashes’ laten de man en zijn gitaar de meest gevoelige kant van de muziek zien. Met veel emotie in de stem en zwaarmoedige melodieën word je langs de vele donkere kantjes van de liefde ge-

leid. Tijdens ‘Only Now’ toont Marchant wat hij in zijn mars heeft en wordt het album echt op gang getrokken met een stevige piano-inzet. Er lijkt zelf een hitsingle geboren. ‘Moonwatcher’ start dan weer gemoedelijk, maar eindigt met een gitaarpartij waar Uncle Neil jaloers op is. ‘Stray Ashes’ is een plaat die je moet overtuigen van zijn inhoud en intimiteit, maar lijkt daar uiteindelijk wel in te slagen. Is je hartje zopas gebroken? Dompel je dan onder in JBM. (svh)

Kelpe ‘Fourth: The Golden Eagle’ DRUT Recordings

Geen idee of Kel McKeown aka Kelpe met dezelfde ingesteldheid in de keuken staat, maar als de Brit aan het producen gaat, heeft hij zijn beats alleszins het liefst fijngemalen. Al tien jaar lang neemt de man een stevige synth-brij als voedingsbodem waarover hij in flinterdunne reepjes gesneden hiphopbeats drapeert. Het resultaat laat zich proeven als aan flarden geknipte glitch-hop die bij momenten schijnbaar repetitief aandoet, maar je onverwachts ook ongemeen hard onderuit weet te halen. Opvallend dit maal is de warme gloed waarin zowel de albumhoes als de plaat zelf gehuld gaan: nooit eerder klonken Kelpe’s gemuteerde synths immers zo gloedvol en optimistisch als op ‘Fourth: The Golden Eagle’. Het perfecte tegengif voor de uitstekende, maar van twijfel en wanhoop doordrongen witch house-platen waarmee een mens dezer dagen om de oren wordt geslagen. (wd)

Live Footage ‘Doyers’ Eigen Beheer

Het duo Topu Lyo (elektrische 5-string cello) en Mike Thies (drum en keyboard) spelen een genre dat ze zelf omschrijven als idm: impressionistic dance music. In se lijkt hun muziek zijn basis te vinden in de postrock. Harmonieuze, instrumentale soundscapes die uitvloeien in een climax met veelal een melancholische ondertoon. Live Footage gaat in ‘Doyers’ echter een stuk verder. De op improvisatie gestoelde nummers op het vierde album van het tweetal uit Brooklyn maken uitstappen naar jazz, dub of psychedelica en dit gebeurt telkens met een ferme portie zin-voor-creativiteit. Zo weet het zwoel dansbare ‘Caipirinha’ de zomer op te roepen en klikken de elektronica en de livedrums op ‘Just Moving Parts’ perfect ineen tot een koortsig hoogtepunt. Zeventien nummers is misschien net wat te veel van het goede, maar Live Footage weet in elk nummer wel te boeien. Faut le faire. (dw)

Lowb ‘Leap And The Net Will Appear’ Distiller Records/N.E.W.S.

Lowb is het nieuwe soloproject van Andy Barlow (de helft van Lamb, heb je hem?). Je mag je verwachten aan sfeervol gearrangeerde - en met momenten misschien zelfs iets te zweverige - elektronica en breakbeats die worden afgewisseld met intimistische, bijna akoestisch aandoende nummers. Zweverig of niet, Barlow is en blijft een bijzonder getalenteerde producer die ook hier een paar erg sterke prestaties neerzet die het midden houden tussen energie en melancholie. Niet overweldigend, maar zeker het beluisteren waard. (mb)

groot huis hebt om in op te nemen? Dat deed hij dan maar en hier is het resultaat. Op ‘Images Rolling’ hoor je duidelijk dat Rigelsford zijn huis ten volle gebruikte. Het album galmt langs alle kanten. Niet alleen de zang, maar ook de instrumenten krijgen de nodige ruimte om hun geluid uit te breiden. Opener ‘Put Your Collar Up’ begint met een veelbelovende instrumental, maar ontgoochelt daarna een beetje. ‘Is History’ is dan weer een song waar schwung in zit en die toch blijft plakken. Het album zit melodieus en instrumentaal zeer goed in elkaar, maar toch lijkt er nog een klein percentje te ontbreken om het helemaal áf te maken. Maar ben je fan van de melodieën en meerstemmigheid van Grizzly Bear? Dan is Magic Arm uiteindelijk misschien wel jouw ding! (svh)

Maison Du Malheur ‘Wicked Transmission’ Excelsior

Deze Nederlandse groep werd pas opgericht in 2011 maar zette ondertussen in zowat heel Europa clubs en zalen op zijn kop met een gumbo van muziekjes gebaseerd op de akoestische erfenis uit het interbellum. Het openingsnummer lijkt zo geplukt uit ‘Treme’. De rest van de cd ligt in het verlengde hiervan. Roots, blues, boogie en jazz uit New Orleans en omstreken, ideaal om feestjes bij te bouwen. Met een knipoog naar zowel swamppop als Woody Guthrie. Perfecte timing nu het hele promocircus rond de muziek uit de jaren twintig losbarst dankzij ‘The Great Gatsby’. Ook voor fans van Donkey Diesel en C.W. Stoneking. (gtb)

Laura Marling ‘Once I Was An Eagle’

Lumerians

Virgin Records/Coop/V2 Records

‘No Place For My Dream’

‘The High Frontier’

Naïve/PIAS

Par tisan Records/PIAS

Slacht het vetste varken want de dauphin van de afrobeat is weer helemaal terug! Femi is nog altijd erg boos over de talloze misstanden in Nigeria (kijk maar naar de titel) en dat laat hij ook duidelijk horen. Op dat vlak is er dus weinig nieuws onder de zon. Maar aan de andere kant keert hij, na zijn experimenten richting elektronica, weer helemaal terug naar zijn afrobeat-roots. Een vergelijking met papa Fela ligt dan ook voor de hand - en wordt moeiteloos doorstaan. Luister maar eens naar ‘One Man Show’, ‘So We See Am’, ‘No Place for My Dream’ of ‘The World is Changing’. Héél erg sterke plaat kortom. (mb)

Lumerians vermengen enkele van (eb)’s favoriete genres: krautrock, spacerock, psychedelica en noiserock. ‘The High Frontier’ brengt ook alles wat je van die combinatie mag verwachten: een strakke ritmesectie (verdomd exotisch in dit geval), ongewassen gitaren, synths met rare kuren, mistige vocals en songstructuren als een doolhof. Dat al die nummers ook nog eens knap in elkaar geknutseld zijn en heerlijk in je gehoorgang rondstuiteren, is meer dan mooi meegenomen. U weet genoeg.

Op de topverdieping van een flatgebouw in Londen dat al z’n elegantie verloren had door de jaren heen, nam Laura Marling deze plaat op. Dat ze te weinig plaats had “om te swingen als een kat” schemert allerminst door. In de eerste helft van ‘Once I Was An Eagle’ sluipt misschien enige weemoed (‘I Was An Eagle’), het tweede deel mag er zeker wezen. Van goedgeluimde folky songs (‘Where Can I Go?’,’Once’) tot meer ingetogen, bedeesde liefdesnummers (‘Love Be Brave’). Ideaal om te beluisteren op een regenachtige laatzomerdag. (ne)

Femi Kuti

Magic Arm

Melt Yourself Down ‘Melt Yourself Down’

‘Images Rolling’

Leaf Records

Peacefrog Records/Switchflicker

Het gebeurt maar zelden dat we bij een eerste beluistering na 30 seconden denken “dit wordt een geweldige plaat en daar durf ik mijn ongeboren kind op te ver-

Marc Rigelsford – je mag ook Magic Arm zeggen – is duidelijk een huismus. Wie heeft er een studio nodig als je een

Queens Of The Stone Age

Earteam

‘...Like Clockwork’ Matador/Beggars

Toen Josh Homme en de zijnen begin mei het podium van StuBru’s Club 69 betraden en daar zes nummers van ‘...Like Clockwork’ live in première brachten, ging dat daags erna de wereld rond. De wereld leek te smachten naar een nieuw QOTSA-album. Niet onbegrijpelijk aangezien het mindere ‘Era Vulgaris’ alweer zes jaar geleden zijn duivels ontbond. Hun nieuwe album is echter geen worsteling met torenhoge verwachtingen maar méér dan hetgene waar iedereen op zit te wachten. Songs zoals ‘Fairweather Friends’, het met Cliff Martinez-achtige sounds opgedirkte ‘The Vampyre Of Time And Memory’ of het zes minuten durende ‘I Appear Missing’ weten - net zoals de songs op hun klassieker ‘Songs For The Deaf’ - de pretlichtjes in de ogen te ontvlammen tot duivelse proporties. Samen met The Strokes, Arctic Monkeys en The Black Keys wisten QOTSA het nieuwe millennium op smaak te brengen. Nu voegen zij opnieuw smaakversterker toe voor op zijn minst tien jaar! Het is maar goed dat albums als deze maar eens om de zoveel jaar gemaakt worden. Er zouden anders geen brave jongens zoals (jdb) meer overblijven.

wedden”, maar dit is er zo eentje. Het geniale Melt Yourself Down (een soort supergroep met volk van o.a. Acoustic Ladyland, Polar Bear en Transglobal Underground in de rangen) doet iets onweerstaanbaars met een nerveuze, constant prikkelende mix van fanfare, jazz, funk, krautrock à la Can, wereldmuziek, postpunk en een uitgebreid assortiment van energieke grooves en vreemde samples. Geniaal. Briljant. Hallucinant. En dus zeker niet slecht. (mb)

Motorama ‘Alps’ Talitres

Wij geloofden het ook niet maar in Rusland wordt er indie-rock gemaakt. Dankzij het hoge new wave- en post punkgehalte van Motorama lijkt deze echter niet zo veel te verschillen van onze Europese en Amerikaanse normen. Terwijl ze zelf The Flaming Lips, The Strokes en The Coral als hun surrogaatvaders aanduiden, kan je hen toch nog het beste vergelijken met een Russische versie van een speelse en lichtvoetige Customs. Ondanks het feit dat ‘Alps’ al in 2010 in de Russische winkelrekken lag, klinkt de plaat nog vrij up to date. Spijtig genoeg kan je Motorama niet van originaliteit beschuldigen. Na enkele luisterbeurten heb je het daarom wel gehad met het zoutloze recept dat Motorama steeds volgt: dezelfde tic-boem-tac-boem-drums en onderkoelde Kristof Uittebroek-zang die wordt opgefleurd met enkele stadionrockriffs. Leuk, maar niet bijzonder. (jdb)

Charlemagne Palestine & Z’ev ‘Rubhitbangklanghear Rubitbhangklangear’, 2cd Sub Rosa/Dense

Laat het aan de minimalisten om veel uit weinig te puren. Met niks dan wat slagwerk en een indrukwekkende beiaard (je ziet, niks is relatief) kletsten Charlemagne Palestine en Z’ev in 2010 op drie dagen tijd een indrukwekkende dubbelaar bij elkaar. Palestine is een ronkende naam uit de school van Terry Riley en Phil Niblock, en het is van dat soort talenten dat je nog iets echt nieuws met een klokkenspel kan verwachten. Vooral het eerste album waarop de twee voortdurend samenspelen, is zondermeer boeiend: ‘Rubhitbangklanghear Rubitbhangklangear’ opent met sereen galmende klokken die langzaam samenklonteren in een oergedreun dat de vloer doet beven. Dit houdt zo nog een goeie drie kwartier aan, maar het geluid is van een intensiteit die de tijdsbeleving tart.

Op het tweede album staan een korte solo van Palestine en twee lange percussietracks van Z’ev die net iets te veel blijven doorrammelen, en die misschien net zo goed achterwege konden blijven. Laat dat de sfeer niet drukken: dit is een merkwaardige, abstracte plaat. (ts)

Parquet Courts ‘Light Up Gold’ What’s Your Rupture/PIAS

Na een debuut dat enkel op cassette (ja, die dingen bestaan nog en zijn zelfs weer hip, check Burger Records!) uitgebracht werd, is het voor de New Yorkers van Parquet Courts tijd voor het echte werk. Opvolger ‘Light Up Gold’ verschijnt netjes in de nodige digitale formaten. Niet dat de jongelui plots hun NY-punk-attitude kwijt zijn. Solide baslijnen worden verweven met Girls Against Boys-gitaren in ‘Donuts Only’ en ‘Stoned And Starving’ doet denken aan Young Marble Giants op speed. Old school, jawel. Maar van een onmiskenbaar stevig niveau. (jvb)

Primal Scream ‘More Light’ First International

Plaat 10 voor Primal Scream is het eerste nieuwe werk sinds 2008. In 2011 werd met een wereldtournee de succesplaat ‘Screamadelica’, toen 20 jaar oud, nog eens gereanimeerd. En het heeft de band goed gedaan. ’More Light’ laat een Primal Scream grand cru horen. De variatie van stijlen op de plaat en zelfs tijdens de songs, wisselen elkaar in hoog tempo af. Pulserende elektronica, venijnige riffende gitaren, jazzy intermezzo’s en psychedelica zijn ingenieus verweven in de songs en zorgen voor grootse lappen muziek waarvan er verschillende op 7, en eentje zelfs op 9 minuten afklokken. En dan moet je van goede huizen zijn om niet te gaan vervelen. En geen enkele song op het bijna 70 minuten ‘More Light’ doet dat. Een primal scream om onze tevredenheid over deze plaat uit te drukken, zou hier niet ongepast zijn. (ow)

John Roberts ‘Fences’ Dial Records/N.E.W.S.

Zoon Van Snook ‘The Bridge Between Life And Death’ Lo Recordings

Sinds debuutalbum ‘Glass Eights’ heeft John Roberts schik in zijn rol als ambassadeur van het Hamburgse Dial-label, waar

ook lieden als Efdemin en Pantha Du Prince kantoor houden. Geheel conform de huisstijl waagt Roberts zich op ‘Fences’ verder in het veld met hoogopgeschoten, dromerig-nostalgische elektronica. De stroef-harkerige beats van het vorige album geven nog steeds present, maar ruimen nu goeddeels plaats voor een verder uitgepuurde, gepolijste sound met een verfijnd arsenaal piano’s, strijkers en zelfs een occasionele panfluit. Niet heftig, deze nieuwe John Roberts, maar wel meer dan deftig. Van John Roberts is het een steenworp naar het weldadige klankbad van Zoon Van Snook. Da’s het imitatie-Hollandse monniker van Alec Snook, een man met een fascinerende levenswandel: geboren in Tongeren, Belgium, Brits geworden in Bristol en wereldburger in Barcelona. Mas o menos. En ondertussen fulltime-geobsedeerd door IJsland, waar Van Snook uiteindelijk heen toog voor de opnames van ‘The Bridge Between Life And Death’. ’s Mans fascinatie voor het land houdt niet op bij de brute natuurpracht of de talrijke, inheemse soorten mos, maar ent zich tevens op muziek - artistiek exportproduct nummer één van Ijsland. Dat resulteert in een album dat bijna IJslandser klinkt dan IJslands – een zoveelste quasi-kloon van die eerste, invloedrijke albums van múm. Met alles erop en eraan: klotsen, zwalpen, draaimolen-nostalgie met moorddadig onschuldige xylofoontjes en violen (hier deels voor rekening van Amiina, de vaste strijkdienst van Sigur Rós). Heel mooi en minutieus bij elkaar gepuzzeld, maar nergens echt origineel. (fp)

Safety Scissors ‘In A Manner Of Sleeping’ Bpitch Control/N.E.W.S.

De players onder ons zullen het bevestigen: in de slaapkamer vindt soms de nodige magie plaats. Alleen wordt een deel van die betovering bepaald door de geluiden die het vertrek binnensijpelen. Op ‘In A Manner Of Sleeping’ dompelt Safety Scissors, oftewel Matthew Patterson Curry voor zijn moeder, je weer onder in een geluidswolk van fijne slaapkamerelectronica die we ’s ochtends graag verwelkomen. Laat ‘The Floor’ je nog iets langer vastklampen aan het beddengoed, dan blijven de zweverige indieklanken van ‘You Will Find Me’ en ‘Gemini’ door de ruimte dwarrelen. De vrolijke ambient van ‘Progress And Perseverance’ wrijft de laatste vaak uit de ogen, waarna ‘Lights Out’ een eerste keer voorzichtig aanmaant tot rechtveren. Maar hoe fijn het ook ontwaken is, deze ‘In A Manner Of Sleeping’ werpt zich niet op als het soort plaat dat je een hele dag in bed houdt. Eerder eentje die zich leent tot wat zalig nasoezen. Op zich ook al niet slecht, maar het helpt de magie niet echt. (kc)

Sean Nicholas Savage ‘Other Life’ Arbutus Records

De Canadees Sean Nicholas Savage komt vrijwel uit het niets ons blikveld binnen gevlogen, ook al heeft de geblondeerde dandy al een vijftal albums op de teller staan. Daarenboven blijkt hij sinds de geboorte van het uitstekende Arbutus Records (Grimes, Braids…) samen met zijn wulpse saxofoon en voorgeprogrammeerde synthesizer in de kelders van datzelfde platenhuis te bivakkeren. Dat de man al jaren een cultfiguur is in Montreal – lees: meubilair in afterclubs – verwondert ons niet. Zijn hedendaagse popmuziek voor volwassenen die naar AM-radio luisteren, is verwant aan de fratsen van Ariel Pink. Het soort belegen melodietjes die Phil Collins neerpent na twee flessen zoete dessertwijn. Ribfluwelen kitsch. Opener ‘She Looks Like You’ maakt meteen slachtoffers. De bitterzoete melodie en de saxofoonsolo die klinkt als het maanlicht in romantische komedies, vormen het decor voor de gebroken, fragiele falsetto die vrij intense hartenpijntjes doet vermoeden. En dat we dat allemaal ook echt geloven, lijkt ons het mooiste compliment dat we dit album kunnen geven. (mvm)

Henrik Schwarz, Marcel Dettman & Efdemin ‘Masse’ Ostgut Ton/N.E.W.S.

Het klinkt als vloeken in de kerk, een balletopvoering in de Berlijnse Berghain-club – zo ongeveer het walhalla van de Europese techno. Of misschien toch niet helemaal, want over de bühne trippelt voor de frivole gelegenheid een soundtrack van minimal/techno/house-iconen Henrik Schwarz, Marcel Dettman en Efdemin. ‘Masse’ valt dus grosso modo uiteen in drie hoofdstukken, waarvan elk van de drie elektronische helden er eentje voor zijn rekening mag nemen. Dansen is het opzet, maar not as we know it. De beats en bassen blijven voor één keer koukleumen aan de ingang, klassieke instrumenten en experimenteel-elektronische soundscapes hijsen zich in bijhorende tutu, om het massieve Berghain-gebouw in te palmen. (fp)

Seasick Steve ‘Hubcap Music’ Polydor/Universal

Een perfect startende John Deere-motor en hop we zijn weer weg voor wat avonturen in het land van tractors en boogie woogie. Onze gids is Seasick Steve, de man die zeven jaar geleden zijn officieel solodebuut maakte op vijfenzestigjarige

Earteam Savages

‘Silence Yourself’ Matador Records/Beggars

Muziekliefhebbers en media hebben soms niet veel nodig om collectief het bewustzijn te verliezen, met veel opgehemelde hypes tot gevolg. Meedrijvend op de on-going punk-rivival krijgt de Londense band Savages dan ook ongemeen snel bijval bij het grote publiek, maar dat is niet vreemd of onterecht. Protestgroepen zoals Anonymous en FEMEN prikkelen namelijk regelmatig onze kritische geesten waardoor Savages, Riot Grrrls met een missie, met hun getormenteerde punk snel gehoor vinden: “if the world would shut up, even for a while, perhaps we would start hearing the distant rhythm of an angry young tune.” Deze missie vertaalt zich zowel in hun muziek, zoals in het geweldige ‘She Will’ en ‘Husbands’ maar evengoed in de spaarzame zwart-wit coverart. Savages bewijzen dat snedige gitaarriffs even doeltreffend kunnen zijn als een naakt vrouwenlichaam met leuzen. En nu zwijgen! Interessantste debuutalbum sinds jaren! (jdb)

leeftijd. Ondertussen trad hij op in de meest prestigieuze zalen en stond hij op de grootste (rock)festivals. Ondanks de hype rond zijn persoontje blijft de man trouw aan zichzelf: “I‘m the original man of the world, and I’m coming down your street, better watch out for me” (‘Self Sufficient Man’). Zijn stevige boogie en rauwe aanpak doen onvermijdelijk denken aan die andere (inmiddels overleden) outlaw, Calvin Russell. Met ‘Purple Shadows’ (in duo met Elizabeth Cook) toont deze survivor zich van zijn meest romantische kant. Het lijken wel Gram Parsons en Emmylou Harris. Eveneens verrassend is de soulvolle afsluiter met orgel en blazerssectie. Ondertussen staat iedereen te drummen om zich aan de zijde van Seasick Steve te laten opmerken. Deze keer zijn dat (al dan niet opnieuw) Jack White III, John Paul Jones, Fats Kaplin en Luther Dickinson. Wordt vervolgd tijdens de zomerfestivals. (gtb)

Zahava Seewald & Michaël Grébil ‘From My Mother’s House’ Sub Rosa/Dense

‘From My Mother’s House’ is niet het album dat je zou verwachten van een zangeres die zich steevast verdiept in de Joodse traditie en een luitspeler die bekend is om zijn interpretaties van Middeleeuwse muziek. Terwijl het album opent met twee field recordings die nergens aan vastgeknoopt kunnen worden, dringen vanaf ‘Kristall’ de galmende vocalen die de plaat typeren echt door. De composities van Seewald en Grébil kan je niet meteen ergens kan onderbrengen, en herkenbare momenten zoals ‘Kristall’ zitten doorgaans verspreid tussen een rist ongemakkelijke drones, stemsamples, en geluidsmanipulaties. Licht verteerbaar is ‘From My Mother’s House’ dan ook niet, maar misschien is het net door het bos abstracte klankspelletjes dat de kracht van de andere tracks echt duidelijk wordt. (ts)

Seftel ‘Seftel’ Lo Recording

Larry Seftel brengt met zijn debuutplaat een resem klankschetsen. Korte verhalen waarbij niet zozeer muzikaliteit, maar veeleer het scheppen van een situatie, een verhaal of een handgeschepte wereld de bovenhand krijgt. Zijn artpop klinkt als een dadaïstisch statement met nachtmerriescènes, mysterieuze lyriek of een op cd gebrande scène uit een theaterstuk van Bertold Brecht. Dit is geen luisteralbum om aangenaam bij achterover te leunen, maar een surrealistisch stukje klankgegoochel. Spacy, vervreemdend, intiem en telkens opnieuw verwarrend. (dw)

Sexy Sushi ‘Vous N’allez Pas Repartir Les Mains Vides?’, 2cd SCCP/Adami/Believe Distribution

Hoe we de nieuwe Sexy Sushi moeten omschrijven, was ons niet meteen duidelijk, maar feit is wel dat het nieuwe werkstuk van fraulein Rebeka Warrior en herr Mitch Silver ons meteen verdomd lekker in de oren klonk. Ook al blijken beide delen van hun dubbelaar quasi identiek, de originaliteit en intensiteit spat van elke song af. Snoeiharde electroclash en punk, voorzien van geinige Franse zanglijnen die elke vorm van popconformisme afzweren. Subtiele levenslessen worden gespuid over de kinderen van vrienden en de relatie met onze bankier, zonder dat het allemaal te zwaarmoedig wordt. Geniet dus tomeloos van tracks als het wavy ‘Retour De Bâton’, het geweldige ‘Le Mystère Des Pommes Volantes’ of het hitsige ‘La Baise Chantée’. Misschien moeten we deze ‘Vous N’allez Pas Repartir Les Mains Vides?’ eerder beschouwen als een ietwat aparte conceptplaat, maar dan eentje dat zeer toegankelijk klinkt. Uiteindelijk blijft het doel van deze Fransen simpelweg plezier maken, een idee dat we maar al te graag delen. (kc)

She & Him ‘Volume 3’ Double Six Records/V2

Dat New Girl Zooey Deschanel al even schattig zingt als dat ze eruitziet, mag geen geheim meer heten. In 2010 was de allersnoezigste al weg met RifRafs hart dankzij ‘Volume 2’. Met behulp van singer-songwriter van formaat M. Ward wauw wat een combinatie - breidelt ze een zeemzoet vervolg aan haar zangcarrière. Dit keer met veertien zonovergoten, vrolijke popsongs die meteen goed op de zomer mikken (‘I’ve Got Your Number, Son’) en volop knipogen naar sixtiespop (‘I Could’ve Been Your Girl’). Dat Deschanel geroerd is door de liefde, laat ze duidelijk schijnen in de titelkeuze: ‘Never Wanted Your Love’, ‘Hold Me, Thrill Me, Kiss Me’, ‘Shadow Of Love, Together’... New Girls stem mocht net dat tikkeltje pittiger maar ach ja, het goedgeluimde humeur van (ne) kan niet meer stuk. Wat wil je dan nog meer?

Siriusmo ‘Enthusiast’ Monkey town/N.E.W.S.

Een eclectisch en elektronisch inferno. Dat is, kort samengevat, het pakkiean van Siriusmo. Moritz Friedrich timmerde, schaafde en figuurzaagde zo’n drie

jaar aan ‘Enthusiast’, de moeilijke opvolger van ‘Mosaik’, z’n volslagen chaotische debuut. En in de tussentijd laste Siriusmo ook nog ‘ns beats bij elkaar voor Snoop Dogg en Boys Noize. Als een volleerd virtuoze gauwdief gapt en graait de dolle Duitser zich op ‘Enthusiast’ een weg doorheen vijfentwintig jaar elektronische muziekgeschiedenis, langsheen house, elektro, hiphop, funk, disco en italic. Bij het luisteren van ‘Enthusiast’ flitsen lukraak nog zo’n elfendertig andere invloeden en referenties door beeld: J. Dilla, label-collega’s eLan en vooral Modeselektor, Lapalux, Daft Punk (op ‘Congratulator’) of zelfs The Specials (‘Tränen Aus Bier’). To name but a few. Let wel: de prettig gestoorde, dampende potpourri van Siriusmo is géén veredelde copy-paste van hogervermelde helden, maar oogst van geheel eigen kweek. Knallende beats en hyperkinetische rollercoasterbliep-refreintjes doen non-stop haasje-over, alsof relatine nooit bestaan heeft. Dit album stroomt werkelijk over van lef, branie en energie. (fp) is ‘n enthusiast.

Sorrow ‘Dreamstone’ Monotreme Records

Ging zijn eigen identiteit jarenlang in dezelfde mistige waas gehuld als die van zijn bloedmooie elektronische grootstadsblues, dan kregen de muziekfans de laatste jaren mondjesmaat meer inkijk in de muzikale stamboom van dubsteppioneer Burial. Dat de Londense producer uit de wieg van rootsdub en donkere dubtechno komt, was van meet af aan hoorbaar en enkele jaren geleden onthulde de tot dan toe anonieme dubstepper ook zijn eigen identiteit. Enter Sorrow, een jonge Britse producer uit Londen die met ‘Dreamstone’ een bloedmooie plaat heeft gemaakt, opgetrokken uit krek dezelfde rondstuiterende echo’s, tegenspartelende kale beats en flarden (post)dub. Ofwel: ijle, postapocalyptische elektronica die je bij elke luisterbeurt de adem afsnijdt en murw geslagen achterlaat. Rest alleen de vraag of Sorrow een bastaardkind, dan wel de evil twin brother van Burial is. Moge de Inspector Morse in uzelve opstaan! (wd)

Splashh ‘Comfort’ Luv Luv Luv/N.E.W.S.

De soundtrack die past bij lange haren, gescheurde jeans, goedkope sneakers en een plastic zonnebril komt deze maand uit Londen en Nieuw-Zeeland. Splashh is de naam, retro-fuzzrock het handelsmerk. We kunnen de bijhorende clichés helaas niet

vermijden, maar dit debuut is zo aanstekelijk dat we graag meegaan in die nostalgische trip down memorylane. ‘Comfort’ staat vol met ronkend ninetiesgoud. De onverschillige cool van grunge, het ongrijpbare van shoegaze en de speelsheid van Pavement: Splashh combineert het beste van een decennium. Deze twee Britten en twee Nieuw-Zeelanders roeren in dezelfde potten als Tame Impala, Vivian Girls en Yuck en mogen zich zonder complexen naast deze groepen scharen. Wij verwelkomen Splashh met ander woorden met veel plezier. En als u ons nu zou willen excuseren, wij gaan met Splashh op de walkman naar de bakker skateboarden… (dm)

Mavis Staples ‘One True Vine’ Anti-/PIAS

Mavis Staples heeft een machtige stem. Ook nu ze al een eind voorbij de 70 is, beschikt ze nog steeds over een naturel, breed stembereik, waardoor ze fluistert en schreeuwt zonder de controle over haar nummer te verliezen. Volg even mee: onder impuls van haar vader brak ze door met de gospel en folk van ‘Respect Yourself’ en ‘(If You’re Ready) Come Go With Me’, een lijflied van de civil rights movement. In de jaren 70 en 80 werkte ze samen met Curtis Mayfield, Steve Cropper en Prince en resideerde zelfs even op Paisley Park, het label van zijne Purperen Hoogheid. Het voorbije decennium dronk ze thee in de studio met Ry Cooder, en in 2010 was er het geweldige ‘You Are Not Alone’, geproducet door Jeff Tweedy, frontman van Wilco. Ook voor de opnames van ‘One True Vine’ trok Staples naar Chicago om de productie aan Tweedy toe te vertrouwen. Die haalde er prompt zijn zoon bij, en samen speelden ze zowat alle instrumenten in. Voorwaar, geen slecht idee. Schone plaat. Op de schoot bij een grote dame. (mvm)

The Staves ‘Dead & Born & Grown’ Atlantic/Warner

Zeemzoete harmonieën met een lichte country-folk-toets is het handelsmerk van The Staves. Verantwoordelijk hiervoor zijn de zusjes Emily, Jessica en Camilla Staveley-Taylor die de zang van ma leerden en de inspiratie uit pa’s platenkast haalden - Dylan, Simon & Garfunkel, James Taylor en Joni Mitchell. Vooral de invloed van deze laatste valt niet weg te cijferen op het debuut van de Engelse zusjes. Om de stemmen volledig tot hun recht te doen komen, krijgen de andere instrumenten subtiele bijrolletjes toebedeeld. Soms alleen een akoestische gitaar of een ukelele, soms horen we een hele groep. Maar zelfs met een volledige band, blijven de

HEALTH

Absynthe Minded

30.05 Magasin 4 - Brussel

31/05 Goezot in ‘t Hofke, Oud-Turnhout 29/06 Verdur Rock, Namur 13/07 Rock Zottegem 13/07 Vijverfestival, Dilbeek 20/07 Woosha Festival, Oostende 22/07 Gentse Feesten @ St-Baafs

KISS THE ANUS OF A BLACK CAT

03.06 AB - Brussel

SCOUT NIBLETT

06.06 Botanique - Brussel

Baloji

MARNIE STERN + JAVELIN

22/06 BorgerRio, Borgerhout 28/06 La Nuit Africaine, Ottignies

06.06 Charlatan - Gent

Billie Kawende

AUSTRA + EMMA MCKENNA

07/06 Beursschouwburg, Brussel 28/06 CC Belgica, Dendermonde 03/07 Stuivenbergplein, Antwerpen

11.06 DOK - Gent

THE BABIES

Coely

17.06 De Kreun - Kortrijk

01/06 Vestrock, Hulst 24/06 Nacht v/d 1001 Salamanders, Ieper 28/06 Couleur Café, Brussel 29/06 Genk On Stage 30/06 Summerfestival, Antwerpen 19/07 Dour Festival 23/07 Boomtown, Gent

18.06 21.06 06.07 12.07 14.07 03.08 24.08

Creature w/t Atom Brain 28/06 Grensrock, Menen

De Held

29/06 Denderend Klein, Geraardsbergen 07/07 Na Fir Bolg, Vorselaar

Rockvonk zo muzikaal tale ekt het strafste nt uit Vlaams -Brabant

22/06 Noordhof Feesten, Roeselare 28/06 CC Belgica, Dendermonde 30/06 Couleur Café, Brussel 23/07 Boomtown, Gent

Ganashake

28.06 Dijlefeesten - Mechelen 13.07 Rock Earthfield - Ertvelde 24.07 Gentse Feesten - Gent

Gullfisk

29/06 Dijlefeesten, Mechelen

PINBACK

Hermanos Inglesos

12.07 Cactus Festival - Brugge

01/06 Vestrock, Hulst

‘t Hof van Commerce

TERAKAFT

14.07 Cactus Festival - Brugge 27.07 Sfinks - Boechout

22/06 Noordhof Feesten, Roeselare 24/06 Sunbeam Festival, Diksmuide 29/06 Zimmerrock, Lier 23/07 Boomtown, Gent Adv-rifraf-rockvonk-013-100mmx140mm.indd 1 27/07 Klinkers, Brugge

21/05/2013 13:13:47BEACH HOUSE 14.07 Cactus Festival - Brugge

Pomrad

THE AGGROLITES

14/06 Beursschouwburg, Brussel 29/06 Dijlefeesten, Mechelen 12/07 Rock Herk, Herk-de-Stad 26/07 Boomtown, Gent 27/07 Crisis Festival, Erps-Kwerps

School Is Cool

30/06 Eupen Musik Marathon

Shakara United

29/06 Parknacht, Turnhout 23/07 Polé Polé, Gent

Sioen

06/07 Ronse Opscène 08/07 Stroppenconcerten, Halle 09/07 Walburgconcerten, St-Niklaas 10/07 Koninginnepark, Maasmechelen 11/07 Kaperconcerten, Hasselt 15/07 Parkconcerten, Aalst 16/07 Don Boscoplein, Torhout 17/07 Park de Craene, Blankenberge 18/07 Gemt. Hovingen, Wevelgem 20/07 Musicalia Festival, Gent (solo)

Steak Number Eight 29/06 Grensrock, Menen

The Experimental Tropic Blues Band 06/07 Sjock Festival, Gierle

More bands, info & dates: BUSKER.BE

Hee Tervuren - Tervuren Pulptuur - Kapellen Rock Zottegem - Zottegem P’latsedoen - Kuurne Marktrock - Poperinge CC Beringen - Beringen

STADT

07/06 De Roma, Antwerpen (support) 08/06 De Zwerver, Leffinge (support)

06/06 Nova, Antwerpen (solo) 07/06 De Roma, Antwerpen 08/06 De Zwerver, Leffinge

Werchter Boutique - Werchter Fiesta du Rock - Flemalle Rock Werchter - Werchter Rock Herk - Herk-De-Stad Cactus Festival - Brugge Ronquières Festival - Ronquières OLT Rivierenhof - Deurne

MARCO Z

29.06 30.06 12.07 13.07 30.08 13.12

Delv!s

Roland

18.07 Dour Festival - Dour

DIIV

03.06 06.06 13.06 14.06 20.06 27.06 06.09 12.09 12.09 19.09

IRON AND WINE us • Koninklijk Circus scout niblett gb CITY AND COLOUR ca + TWIN FORKS us ANDY CAIRNS ie (Therapy?) MIKHAEL PASKALEV no WAVVES us STRAND OF OAKS us THE BOXER REBELLION gb RUE ROYALE us LES NUITS DU SOIR 2013 : 2012 be - PALE GREY be LITTLE X MONKEYS be - ANTOINE CHANCE be UMAN be - VEENCE HANAO be • Organisatie Le Soir coprod. Botanique

20.09 25.09 04.10 06.10 13.10 22.10

FRED AND THE HEALERS be FUZZ us VIVE LA FÊTE be TUNNG gb + PINKUNOIZU dk ANE BRUN no + very special guest : TONBRUKET se • Koninklijk Circus

TINDERSTICKS gb «Across Six Leap Years Anniversary Tour 2013» • Koninklijk Circus

…MEER CONCERTEN OP

02.218.37.32 – WWW.BOTANIQUE.BE

20.07 Dour Festival - Dour 23.07 Boomtown - Gent

THEE OH SEES

21.07 Dour Festival - Dour

DARK DARK DARK

24.07 Boomtown - Gent

THE THERMALS

24.07 Boomtown - Gent

WILL JOHNSON

26.07 Rock Olmen - Olmen 27.07 Boomtown - Gent

WILL SAMSON

27.07 Boomtown - Gent

STUURBAARD BAKKEBAARD

27.07 Boomtown - Gent

PHOSPHORESCENT

15.08 Pukkelpop - Hasselt

FACTORY FLOOR

16.08 Pukkelpop - Hasselt more concerts : www.toutpartout.be Independent since 1994 Toutpartout agency Labelman Nieuwpoort 18 9000 Gent - Belgium Phone: +32 (0)9 233 06 02 infoNL@toutpartout.be www.toutpartout.be

Earteam The Uncluded ‘Hokey Fright’ Rhymesayers

Ex-jukie Aesop Rock heeft duidelijk zijn mojo beet, in een americana-project dan nog. Of dit verband houdt met de lavendelgeurige, vrouwelijke charme van zijn Uncluded-wederhelft en sympathieke folkie-kous Kimya Dawson (Moldy Peaches), is uiteraard een bovenbeste gok. Maar het moet gezegd, vrouwe Dawson, van Grammy Award- en Juno-soundtrackfaam, toont zich met haar eigenzinnige zang en akoestische begeleiding een mysterieuzer gezelschap voor Rocks delicate stemrasp dan de drammerige tweedehands-elektrowinkel waarin de rapper tot voor kort zaken deed. Aesop zal met zekerheid nooit het predikaat open boek opgespeld krijgen maar aan zijn ontketende jeugdauteursteksten te horen maakt ie een geheide high mee en invoceert in zijn huidige configuratie weer de sferen van ten tijde ‘Daylight’, ‘s mans bescheiden ondergrondse wereldhit uit 2002. ‘Hokey Fright’ maakt drumbeats eerder accessoir dan onvermijdelijk, een bevrijdende verademing, zoals bijvoorbeeld op catchy single ‘Delicate Cycle’. Het lekker gammel geprogrammeerde ‘Bats’ bevestigt als uitzondering dan weer die regel en klapwiekt zich naar de algehele defheid, maar ‘Hokey Fright’ zit feitelijk boordevol knappe, originele tracks. Instant-klassieker! (kh)

stemmen de hoofdrol opeisen zodat het alsnog heel aandoenlijk, breekbaar en vederlicht blijft klinken. Een mooi luisterplaatje dus. (ow)

Still Corners ‘Strange Pleasures’ Sub Pop/Konkurrent

Still Corners is een dreampopduo uit Londen wiens tweede album ons in no time naar een ander universum katapulteert. Denk aan films met een soundtrack van Badalamenti. Denk aan nachtelijke doelloze autoritten door neonverlichte straten. Jawel, de hipheidsfactor van ‘Strange Pleasures’ ligt erg hoog. Maar dit keer wordt imago – zeg maar de verpakking – ook gekoppeld aan straffe inhoud. Keer op keer slaapwandelen we met veel plezier doorheen de bevreemdende synthpop van Still Corners. De zweverige zang van zangeres Tessa Murray glijdt eerst elegant door de sferische synthesizers en eighties kitsch, om daarna volledig te versmelten met de sound. De productie en de songs zijn om van te snoepen. Misschien wel dé ontdekking van de maand en verplichte kost voor fans van Beach House, Chromatics en de soundtrack van Drive. Nog een kleine waarschuwing: wie veel naar dit album luistert loopt de kans op een nachtelijke zonnebrilverslaving. De nachten waren na ‘Strange Pleasures’ nooit eerder zo kleurrijk. (dm)

Telstar Sound Drone ‘Comedown’ Bad Afro Records/Suburban

Diep wadend in donkere reverb, doorweekt door veelkleurige regen, met een vuige gitaar om de hals een uitweg zoekend uit een bos vol spiraalvormige bomen, die op de koop toe ronddraaien. Zo klinkt de muziek van het Deense psychedelic seventies rock-trio Telstar Sound Syndrome. Ze verweven verder wat donkere garage en drone-invloeden en spreiden meer fuzz tentoon dan een Pakistaans hairy-porn-model. Hier en daar duikt een catchy popriedel op, zodat de plaat niet te zwaar en ondoordringbaar wordt. Maar ‘Comedown’ van Telstar Sound Drone is toch vooral een psychedelisch monster van een cd die hoogstwaarschijnlijk best te gebruiken is in samenspel met een indrukwekkende lichten filmshow. Niet meteen geschikt voor hartpatiënten en mensen met een allergie voor lsd. (dg)

Tijuana Panthers ‘Semi-Sweet’ Innovative Leisure

Garagerock uit California, dat betekent zonnige melodieën en meezingbare hooks.

Dat is immers wettelijk verplicht ondertussen. En ja hoor, Tijuana Panthers houden zich braaf aan de voorschriften: de harmonieën in ‘Tony’s Song’ (echo’t daar ‘Tony’s Theme’ van Pixies?) en een tussen vroege Beatles en ranzige Harlem in gesitueerde nozemtrack als ‘Wall Walker’ volstaan om dit gezelschap aan de borst te drukken. ‘Forbidden Fruit’ had met zijn surf-riedel zo op de soundtrack van ‘American Graffiti’ gepast en wanneer ‘Baby I’m Bored’ langskomt, ontstaat de onweerstaanbare drang om het kot af te breken. Tijd om naar the Golden State te verkassen, denkt (jvb) enkele luisterbeurten later.

Traumahelikopter ‘Traumahelikopter’ Excelsior Recordings/V2 Records

Één, twee, drie, vier! Daar is het Nederlandse Traumahelikopter! Tien dagen, meer tijd was er niet nodig om de songs op dit eerste album te pleuren. En geef toe, de opnames van echt goede garagerock hebben niet langer nodig. Het moet vooruit gaan voor Mark, Daan en Roel, Traumahelikopter’ valt dan ook geen enkel moment stil. Korte nummers van amper twee minuten overheersen het album en tanken je oren vol met stomende gitaren en pompende drums. En met titels als ‘Infected’, ‘Disappoint You’, ‘Losing Grip’ en ‘Bad Day’ is het duidelijk dat het drietal hier niet over de bloemetjes en de bijtjes zingt. Alle ingrediënten zijn er voor een degelijk potje ouderwetse punk en garagerock. Zend de helikopter maar uit, want (svh) moet afgevoerd worden!

Tricky ‘False Idols’

Anna Von Hausswolff ‘Ceremony’ Kning Disk/Cit y Slang

Samen met een kerkorgel drijft het grote (gothic)gebaar soms boven maar ‘Ceremony’, het tweede album van het Zweedse wonderkind Anna Von Hausswolff, is bovenal een rijk pareltje dat je niet onberoerd laat. Na een lange filmische aanloop (‘Epitaph Of Thedor’, de intro van ‘Deathbed’) valt Von Hausswolff in en meteen is duidelijk waarom haar angelieke vocalen (theatraal op een goede manier) vergeleken worden met Kate Bush. Maar er is meer. ‘Ceremony’ is ook een overrompelend mooie tripplaat op maat van wie vertrouwd is met Dead Can Dance, Cocteau Twins en Hope Sandoval (Mazzy Star). Donker maar bijzonder hartverwarmend. (bvm)

Emily Wells ‘Mama’ Par tisan Records/PIAS

Met haar wijdse, bijna cineastische downtempo hiphop (‘Dirty Sneakers And Underwear’) creëert de Texaanse violiste perfect dansbare muziek met af en toe een donker kantje (‘No Good’). Wie het niet zo op beats voorzien heeft, kan ze altijd inruilen voor een akoestische en intimistische versie van ‘Mama’. Ideaal om te horen hoe Wells’ stem ineens uiteen dijt (‘Passenger’) en harmonieus aangezwengeld wordt door hypnotiserende gitaren (‘Mama’s Gonna Give You Love’). Zo komt de plaat volgens (ne) beter tot zijn recht.

K7/V2 Records

When Saints Go Machine

Meneer Adrian Nicholas Matthews Thaws gaat op zijn nieuwe plaat op zoek naar zijn echte muzikale zelf en dat betekent op muzikaal vlak een opvallende breuk met zijn vorige releases, al horen we wel degelijk echo’s van ‘Maximquaye’ - en dat is natuurlijk altijd een goede zaak. Op het schuurpapieren ‘False Idols’ laat een herboren Tricky zich bijstaan door o.a. Peter Silberman (The Antlers), Fifi Rong, Nneka en Francesca Belmonte en dat levert in combinatie met ‘s mans onovertroffen knopjesdraaierij heel wat hoogtepunten op. Het is een opvallend consequente, samenhangende plaat geworden, maar net name ‘Nothing’s Changed’, ‘Sombody’s Sin’ (een cover van Van Morrison) en ‘Does It’ zijn onbetwistbare hoogtepunten. Straf. (mb)

‘Infinity Pool’ K7!

‘Konkylie’, het vorige album van deze kwieke Denen hield het midden tussen heel veel dingen, maar deed toch vooral aan de visionaire pop van Arthur Russell en de elektronische uitstapjes van Antony Hegarty denken. Stilstaan is achteruitgaan staat in de muur gegraveerd boven de fris opgemaakte bedjes van deze kapoenen, en dus nodigden ze mc Killer Mike uit om te rappen op hun nieuwe single, ‘Love And Respect’. De rest van ‘Infinity Pool’ knipoogt vooral naar de jaren 90: rave met spatten psychedelische pop. Tussen de stroomstoten van de synthesizers en de besmeurde baslijnen paradeert de gedigitaliseerde falsetto van Nikolaj Manuel Vonsild, de frontzanger van dit viertal. Slecht nieuws voor hangmatliefhebbers en hartpatiënten: de muzikanten verklaarden nog nooit zo onrustig ge-

weest te zijn dan tijdens de opnames van dit album. Als door een hondsdolle kangoeroe bezeten, hopt dit zootje ongeregeld van nummer naar nummer. Ruige rit. Geestverruimende poolparty ver buiten de comfort zone. (mvm)

WHITE ‘III’ Aagoo Records

Cory Thomas Hanson omschrijft het schrijven van zijn derde album als een poging om een plaat te maken zoals John Lennon dat zou doen met Brian Eno over zijn schouder kijkend als producer. Misschien heeft hij wel gelijk en is ‘III’ inderdaad hoe Lennon anno 2013 zou klinken. Wie zal het zeggen. In elk geval is ‘III’ een beetje psychedelisch, maar vooral erg weids en houdt het zich over de hele lijn vast aan de klassieke strofe-refreinstructuur. Single ‘I Wasn’t Afraid’ schuwt de term stadionrock niet, maar evengoed waagt WHITE zich aan spacy indietronica in ‘Pretty Creatures’ of aan elektronische ritmepatronen, zoals in ‘Wet Jets’ die de feel van ‘King Of The Limbs’ van Radiohead weet te vatten. ‘III’ is een album met verschillende gezichten. Nu eens breed lachend, dan weer met een licht weerbarstige, vertrokken smoel. (dw)

Young Galaxy ‘Ultramarine’ Paper Bag Records

Young Galaxy heeft er vier albums voor nodig gehad om zich ten volle te wentelen in synthpop vol dromenvangers. Met ‘Ultramarine’ zijn de bandleden erin geslaagd hun ideale popvorm te vinden. Daarbij klinken ze zelden als een band met een sterke, eigen persoonlijkheid ‘New Summer’ lijkt net terug te komen van een sollicitatie voor een figurantenrol op M83’s ‘Hurry Up We’re Dreaming’ -, maar dat maakt allemaal niet zo veel uit. Of zoals Catherin McCandless het zelf verklaart: “I don’t need authenticity/ to make me more like me”. Braaf binnen de popvorm blijvend zitten de nummers vol hooks, aanstekelijke ritmes, zeemzoete teksten en vlot vloeiende melodieën, getuige het openingstrio ‘Pretty Boy’, ‘Fall For You’ en ‘New Summer’. Daarmee is de kous nog niet af. De keuze om volop in te zetten op McCandless’ stem is er een die ze beter al lang geleden gemaakt hadden, zie ‘Fever’ en het minder lichtvoetige ‘In Fire’. Conclusie: door de variatie in de nummers en de sterke zang overstijgt ‘Ultramarine’ moeiteloos zijn voorgangers. (sn)

40 V/A

V/A - Black Coffee ’50 Weapons Of Choice No. 30-39’ & Joaquin Joe Claussell 50 Weapons/N.E.W.S.

‘The Djoon Experience’, 2cd

Qualität muss sein, en dus landt opnieuw een indrukwekkende vlucht grote namen op de tracklist van de nieuwe ’50 Weapons’: Benjamin Damage, Marcel Dettman, Anstam, Atoms For Peace, Addison Groove... En toch duurde het z’n tijd alvorens we de kaap van track nummer twee rondden, want daar kampeert de categoriek onderschatte Phon.o met ‘Schn 33’, een werkelijk ontzaglijk ding, mét mijldiepe minimal-groove en instant-klassieke ambities. Respect! (fp)

BBE Records/V2 Records

V/A ‘The Muggsy Story. The Real Sound Of The New York Underground’ BBE Records/V2 Records

Als één van de hippere clubs van Parijs, mag Djoon bovendien binnenkort 10 kaarsjes uitblazen. Een uitstekende reden om er nog eens een verzamelaar tegen aan te gooien. Dus werden Joe Claussell en Black Coffee gevraagd een reeks tracks aan elkaar te draaien die niet alleen die zwoele housesfeer opwekt, maar ook de warmte van soul en funk bevat. Deed de eerste dat in een hotelkamer in Japan, dan mixte die tweede dat in zijn thuisstad Johannesburg. Maar ondanks die afstand lopen beide delen naadloos in elkaar over, alsof ze nooit apart zijn geweest. De Djoon experience dus. (kc)

V/A

Muggsy, een van de (zoniet hét) houselabels en platenwinkel van Brooklyn en gemener halfbroertje van het meer discohouse getinte Henry Street (beiden zijn het geesteskind van producer Johnny D), biedt in 10 tracks een overzicht van wat het label maakt tot wat het is. Aftrappen doen we met TKC’s klassieker ‘Back Jack’ - kwestie van direct een mooie adelbrief op tafel te gooien - om vervolgens een heel blik classic house van het betere soort open te trekken. Van Brutal Bill en Kenny Dope tot Da Mooch en Ralphi Rosario, Muggsy bouwt een retro-feestje van heb ik jou daar! (mc)

‘New Blood 013’

V/A - Fake Blood

V/A

‘Fabriclive 69’ Fabric/N.E.W.S.

Fake Blood, het alter ego van de Brit Theo Keating, hoef je echt het klappen van de zweep niet meer te kennen. De man die onder vele aliassen opereert en zowel obscuurdere undergrounddingetjes als regelrechte anthems als ‘Mars’ en ‘I Think I Like It’ op zijn conto heeft staan, knalt hier in 30 tracks de 69ste ‘Fabriclive’-compil ongenadig aan flarden. Met werk van o.a. Brodisnki, Drums Of Death, Nightmares On Wax en Mumbai Science is het een verdraaid lekkere, geile en opzwepende verzamelaar geworden. Van een nummer 69 hadden we eerlijk gezegd niets anders verwacht. James, de seks graag!

15JAAR ! Zaterdag 6 JULI 2013

Hospital Records

Op ‘New Blood 013’, de nieuwe verzamelworp van Hospital Records krijgt drum‘n-bass naar goede gewoonte een stevige bloedinjectie toegediend. En of de pijnpatiënt – want door hippe genres als dubstep en scheurende elektro de laatste jaren ietwat in de vergetelheid geraakt – daar wel bij vaart. Geen rechttoe-rechtaan producties, maar zweverige tracks - met nerveuze drumpatronen als rode leidraad van onder meer Etherwood, Anile, Bkai en Barefoot. Warm aanbevolen. (wd)

‘Keb Darge & Little Edith’s Legendary Wild Rockers 3’ BBE Records/V2 Records

We bewierookten in deze rubriek al deel 1 en 2, samengesteld door dj Keb Darge. Voor deze verzamelaar halen we dezelfde lovende woorden boven. Wederom is dit een “collection of rare rockabilly & surf from the 50’s & early 60’s” zoals op de hoes te lezen staat. Zowat alle varianten komen aan bod. De inspiratiebronnen gaan van Elvis tot Johnny & The Hurricanes via Bo Didley. Met het nodige vleugje humor zoals bij Ganimian & His Orientals (‘Come With Me To The Casbah’). Eveneens verkrijgbaar op dubbelelpee. (gtb)

FINALE MAANROCKRALLY 27 06 | 19u00 IJZERENLEEN - MECHELEN Reinout met Nevenwerking PolarJacket

viewmaster

Al de Miseria

Valgeir Sigurdsson, Nico Muhly, Ben Frost, Sam Amidon ‘Everything Everywhere All The Time’, 2cd

Woolf

Bedroom Communit y/Kompak t

Wat draaien ze toch in dat IJslands kraantjeswater? Het Walhalla voor verstilde muziek is de thuishaven voor producer - of beter gezegd: sprookjesmaker - Valgeir Sigurdsson. Zijn Bedroom Community-label - vernoemd naar het type residentiële wijk waarin Sigurdsson vertoeft - is een broeihaard voor muzikaal talent uit alle uithoeken van de wereld. Gaande van experimenteel-minimalistische (Nico Muhly) en elektronische muziek (Ben Frost) tot Amerikaanse countryfolk (Sam Amidon). Deze indrukwekkende prent van Pierre-Alain Giraud toont een blik achter de schermen van het reilen en zeilen van de vier muzikanten. Van de prilste opnames in Sigurdssons Greenhouse Studio tot hun doortocht door Europa, aka The Whale Watching Tour, bij welke de IJslandse vulkaan letterlijk roet in het eten gooit. ’Everything Everywhere All The Time’ toont de soms woelige hoogtepunten van de tour. Maar tussen de verschillende, sterke persoonlijkheden bloeit een mooie vriendschap. De schokkerige beelden staan soms in schril contrast met de intimistische sfeer maar op de een of andere manier ben je van begin tot einde thuis in de bevreemdende sprookjesachtige wereld vol bedwelmende muziek. Nog niet overtuigd? De bijhorende concertfilm van The Whale Watching Tour en het bonusmateriaal van Daniél Bjarnason bestuiven je met zachte weemoed-betovering dat het tot in je kleinste teen voelbaar is. (ne)

Bearskin Band Of Willies Gevolgd door: WWW. MAANROCKRALLY.BE

Sound of Stereo

festival special

[1]

Pinkpop . Best Kept Secret . Dijlefeesten . Genk On Stage . Graspop Metal Meeting Couleur Café . Afro-Latino Festival . Rock Werchter . Sjock Rock Zottegem . Rock Herk . Les Ardentes . Cactusfestival + agenda

festival special [2] - street date: 27 juni

OLT 13 . Dour Festival . 10 Days Off . Boomtown . Sfinks Mixed . Festival Dranouter Lokerse Feesten . Reggae Geel . Antilliaanse Feesten . Pukkelpop . Feest In Het Park…

Pinkpop

t/m

16 juni

Megaland, Landgraaf (NL)

Haal die roze petjes maar weer boven! Hét Nederlandse festival bij uitstek slaagt er ieder jaar weer in om de grootste groepen naar de drie podia van Landgraaf te brengen. Daar zijn ook de vele Belgische bezoekers niet blind voor. The Killers, Queens Of The Stone Age, Kings Of Leon, Phoenix, Green Day, Stereophonics, The Vaccines, The Script, Tom Odell, Ben Howard, The Gaslight Anthem en ga zo maar verder… allemaal namen waar naar uitgekeken wordt. Het Megalandevenemententerrein vormt opnieuw het ideale decor voor een Hollandse muziekhemel. Voor een weekendkaart voor de drie dagen, inclusief camping, tel je 165 euro neer. Een dagkaart kost je 85 euro. Er zijn voor Pinkpop 2013 50.000 weekendkaarten en 10.000 dagkaarten beschikbaar. Reken maar van yes dat deze editie net als de vorige jaren uitverkoopt. Wees er dus snel bij en bestel!

www.pinkpop.nl

Vrij 14 juni Main Stage: The Killers, The Script, Paramore, Handsome Poets 3F M Stage: Queens Of The Stone Age, Jimmy Eat World, Masters Of Reality Brand Bier S tage: Netsky, Kodaline, Andy Burrows, Christopher Green

Zat 15 juni Main Stage: Kings Of Leon, Thirty Seconds To Mars, The Opposites, Passenger, La Pegatina 3F M Stage: Phoenix, The Gaslight Anthem, Fun., Douwe Bob Brand Bier S tage: C2C, Ellie Goulding, Miles Kane, Graveyard, Palma Violets

Zon 16 juni Main Stage: Green Day, Ben Howard, The Vaccines, Will And The People, Kensington 3F M Stage: Triggerfinger, Stereophonics, Blaudzun, Trixie Whitley, Tom Odell Brand Bier S tage: Alt-J, Die Antwoord, Lianne La Havas, Grouplove, Puggy

Best Kept Secret

t/m

23 juni

Beekse Bergen, Hilvarenbeek (NL)

Onze noorderburen hadden een geheimpje en dat is nu prijsgegeven. Het Best Kept Secret festival kiest voor een line-up met grote namen, afgewisseld met ontdekkingen uit indie, folk, hiphop, rock, electronica… Met toppers als Arctic Monkeys, Bloc Party, Sigur Rós, Portishead, Damien Rice, Alt-J, Two Door Cinema Club, Fuck Buttons, Suuns, Pantha Du Prince... pakt het festival stevig uit voor een eerste editie. Met daarnaast nog een festivalterrein met bos, strand, zwemwater, bungalowpark en camping ligt er in Nederland een echte festivalhemel klaar. Indrukwekkend geheimpje, me dunkt. Ticketje bemachtigen? Een weekendticket zonder camping kost je 99 euro, met camping is dat 118 euro. Dagkaarten voor vrijdag zijn uitverkocht! Maar er zijn nog dagkaarten voor zaterdag en zondag voor 59 euro het stuk. Een koopje, als je het ons vraagt. Het wordt aanschuiven naar het Best Kept Secret..

www.bestkeptsecret.nl

Vrij 21 juni One: Arctic Monkeys, The Maccabees, Bloc Party, Danny Brown Two: Space Dimension Controller, Fuck Button, Macklemore & Ryan Lewis, Surfer Blood, Swim Deep, Drenge Three: Tourist, Doldrums, Tyler, The Creator, Black Dice, Splashh, Ofei, Wave Machines

Zat 22 juni

One: Damien Rice, Two Door Cinema Club, Allah-Las, Balthazar, Efterklang, Kashmir Two: Pantha Du Prince, Koreless, Alt-J, Wavves, Swans, Agnes Obel, Mozes And The Firstborn, French Films Three: Letherette, Savages, Thomas Azier, The Child Of Lov, The History Of Apple Pie, Iceage, King Krule, Wolf Alice, Indians, Idiot Glee

Zon 23 juni One: Sigur Rós, Modest Mouse, Kurt Vile & The Violators, Local Natives, Mikhael Paskalev Two: Portishead, Suuns, Everything Everything, Black Lips, Temples Three: The Black Angles, Cashmere Cat, No Age, Skaters, Autre Ne Veut, Traumahelikopter

Dijlefeesten

t/m

30 juni

IJzerenleen, Korenmarkt en Zoutwerf, Mechelen

Hopelijk schijnt het zonnetje weldra in Mechelen, want de Dijlefeesten beloven opnieuw een vrolijk laatste weekend van juni. Ook dit jaar zijn er weer drie podia waar de artiesten en bands het beste van zichzelf geven: het podium op de Zoutwerf blijft bestaan, maar de organisatoren zorgen voor twee nieuwe locaties: de Korenmarkt voor het jonge Mechelse geweld en de IJzerenleen voor de grotere namen. Amenra, Sound Of Stereo, D/R/U/G/S, Brandt Brauer Frick, Pomrad, Protection Patrol Pinkerton, The Hickey Underworld, Ian Clement, Ellen Schoenaerts… het zal niet ontbreken aan goede bands. D.ART zorgt dan weer voor een kunstroute langs 10 locaties waar een 40-tal binnenen buitenlandse kunstenaars hun werken voorstellen. Redenen genoeg om Mechelen binnen te stormen en de zomermaanden goed in te zetten. Ohja, vertelden we al dat het allemaal gratis is? Nee? Wel, bij deze: het is allemaal gratis. Be there!

www.dijlefeesten.be

Don 27 juni

Zat 29 juni

P odium IJ zerenleen Sound Of Stereo, Maanrockrallyfinale

P o di u m I J z erenl een Amenra, The Hickey Underworld, Ian Clement, Hypochristmutreefuzz, Reiziger

Vrij 28 juni P odium IJ zerenleen Brandt Brauer Frick, BRZZVLL, Protection Patrol Pinkerton, Stadt, F.O.D DJ booth IJ zerenleen D/R/U/G/S en Moonshack Korenmarkt De Fanfaar, Boul-vard, Black Marble Selection, The Hindu Needle Trick, Devil In A Dress Zo utwerf Flying Horseman Solo, Ellen Schoenaerts, Winston Wutu, Summerbummerdownerfolk

D J booth I J z erenl een Tim Vanhamel/Aldo Struyf, Sam Ostyn Ko renm ark t Gullfisk, Earl South, Pomrad, Internal Sun, Klaas & Dauer Zou tw erf Dash!, Erik Bogaerts Quartet, Seraphic 4

Zon 30 juni Zou tw erf Tiny Legs Tim, White Blax, Kitchen Sink Poets, Tallow

Genk On Stage

t/m

30 juni

Genk

Vrij 28 juni Gratis! Hebben we jullie aandacht? Goed. Genk On Stage speelt al meteen een grote troef uit. Andere troeven zijn The Van Jets, Chic Feat. Nile Rodgers, Meuris, Bed Rugs, Raymond van het Groenewoud, Trixie Whitley, Sir Yes Sir, Compact Disk Dummies en Coely. Dat is nog maar een greep uit het mooie aanbod groepen en artiesten die de vier podia en twee sfeerstraten plat zullen spelen. Op zaterdag 29 juni staat het Factor J-podium helemaal in het teken van hiphop met de Genkster Squad, een mix van gevestigde waarden en aanstormend talent. Geïnteresseerd in een gevarieerde line-up voor de ronde prijs van nul euro? Zak dan tijdens het laatste weekend van juni af naar Genk en verdien ons eeuwig respek!

www.genkonstage.be

Bart Peeters, Djuma Soundsystem, Sweet Coffee, Meuris, Les Truttes, De Corsari’s, Yass, Winnaar DJ Contest, Melé, Parachute Youth, Genker All Star Jam Night

Zat 29 juni Umberto Tozzi, Gipsy Kings, Rowwen Hèze, De Dolfijntjes, The Van Jets, Compact Disk Dummies, Coely, Clown, Arne Vanhaecke, Bovarii, Lisa Castelli, Onze Zaak, PolarJacket, Bed Rugs, VI.Be contest winner, Statue, Tiewai, Oscar And The Wolf, Red Lucky Seven, Paralyzers, Body C*nt

Zon 30 juni Chic ft. Nile Rodgers, Trixie Whitley, Raymond van het Groenewoud, Brahim, Marble Sounds, Sir Yes Sir, Academie Muziek-Woord-Dans, Duplicate, Muze Jazz Orchestra plays Zappa, The Jacquelines, Kids on stage (met o.a. Boembox, Fabian en Jill Shaw), BRNS, Ewert & The Two Dragons, Mister & Mississippi, Tortuga Boulevard, Portrait [B], Creep

Graspop Metal Meeting

t/m

30 juni

Dessel

Dessel is dit jaar weer thé place to be voor het hardste, zwaarste en donkerste wat er in de muziek te vinden is. Jaar na jaar verwelkomt de Graspop Metal Meeting ‘s werelds beste metalbands en dat is in 2013 opnieuw niet anders! Ronkende namen als Twisted Sister, Korn, Soulfly, Papa Roach, Slipknot, Within Temptation, Bullet For My Valentine, Iron Maiden, In Flames… kleuren de affiche pikzwart. Van vrijdag tot zondag, that is. Op donderdag 27 juni kunnen metalheads zich al gaan opwarmen in de Metal Dome. Daar mogen de twee winnende bands van de Red Bull Bedroom Jam de aftrap geven voor een helse driedaagse. Daarnaast wordt er naar jaarlijkse traditie ook een door jou gekozen lijst gedraaid van de 50 beste metalbands. Need I say more? Hell No! Voor een dagticket dok je 80 euro. Één dag headbangen niet genoeg? Drie dagen mag ook. Een combiticket kost 160 euro. Met een ticket kampeer je gratis en mag je helemaal voor niets een keer heen en een keer terug met de trein. Festivalbezoekers die liever in een caravan of mobilhome crashen, huren een staanplaats in de Metal Town. Voor de honger en de dorst zijn er de Graspopmunten. Voor 20 munten betaal je in voorverkoop 47 euro of 2,35 euro per munt. Op het festival zelf dok je 2,50 euro voor een Graspopmunt. Bemachtig een ticket en moshpit er drie dagen op los!

www.graspop.be

Vrij 28 juni Twisted Sister, Korn, Soulfly, Papa Roach, Helloween, Kreator, Coal Chamber, Mayhem, Heaven Shall Burn, Dark Funeral, Katatonia, Korpiklaani, Prong, All That Remains, Grave Digger, Entombed, Rotting Christ, Heathen, Unleashed, Asking Alexandria, Varg, Veil Of Maya, Love And Death, Escape The Fate, In This Moment, Curified Barbara, The Monolith Deathcult

Zat 29 juni Slipknot, Within Temptation, Bullet For My Valentine, Saxon, Down, P.O.D., W.A.S.P., Hypocrisy, The Devil Wears Prada, Udo, Overkill, Agnostic Front, Absu, Caliban, Rockstar, Lock Up, Aura Noir, Brainstorm, Tankard, Amaranthe, Dunderbeist, Between The Buried And Me, Sylosis, Thy Art Is Murder, After The Burial, Vanderbuyst, Hacktivist

Zon 30 juni Iron Maiden, In Flames, King Diamond, Stone Sour, Testament, Parkway Drive, Epica, Hellyeah, Ghost, The Dillinger Escape Plan, God Seed, Moonspell, Pretty Maids, The Ghost Inside, Deez Nuts, Newsted, The Sword, Clutch, Winterfylleth, Every Time I Die, Red Fang, Bullet, Heaven’s Basement, Voodoo Six, King Hiss

Couleur Café

t/m

30 juni

Tour & Taxis, Brussel

Vrij 28 juni Titan

Faithless (dj-set), Wyclef Jean & Refugee Camp, Nneka, Aloe Blacc, Max Romeo & The Congos

Univers

Jimmy Cliff, Skip The Use, Kery James, Trixie Whitley

Move

Neneh Cherry & RocketNumberNine, La Makina Del Karibe, Saule, Sindicato Sonico, Coely

Dance Club

Onda Sonora, Bernard Dobbeleer

Mamafoufou DJ Tim Arisu

Zat 29 juni Titan

Matisyahu, Macklemore & Ryan Lewis, Andy Allo, Fat Freddy’s Drop, Tarrus Riley

Univers

Birdy Nam Nam, Maceo Parker, Xavier Rudd, Zaz, Gandhi

Move

JoeyStarr, Cody Chesnutt, Acoustic Africa, Ondatropica, Spaïcy, Nina Miskina

Dance Club

Pirates Crew Soundsystem, Daria Khart

Mamafoufou DJ Arno Gomez De 24ste editie van Couleur Café! De terreinen van Tour & Taxis worden opnieuw omgetoverd tot een multicultureel feest. Om de Cafégangers te laten shaken, grooven en chillen, zorgt de organisatie opnieuw voor heel wat vette namen. Faithless (dj-set), Wyclef Jean & Refugee Camp, Neneh Cherry & RocketNumberNine, Maceo Parker, Trixie Whitley, Coely, Jimmy Cliff, Matisyahu, Macklemore & Ryan Lewis, Fat Freddy’s Drop, Ceelo Green, Calexico en Die Antwoord zijn slechts enkele van de vele frisse hapjes op dit zomers festijn! Daarnaast is er zoals steeds ook nog te proeven van de meer dan 50 world food keukens en een 70-tal kraampjes met eten, activiteiten en hebbedingetjes van over de hele wereld. Het Cool Art Café zorgt dit jaar voor iets nieuws. De Franse kunstenaar Fred Martin kleedt het festival aan met monumentale maar vergankelijke constructies. Hoeveel kost dit schone plaatje? Voor het geld moet u het zeker niet laten. Voor één dag leg je in voorverkoop 38 euro en aan de kassa 47 euro neer. Een combiticket moet je niet meer zoeken. Samen met de formule combi+camping zijn deze tickets al uitverkocht. Het gaat dus vooruit! Het openbaar vervoer zet ook zijn beste beentje voor. Met de Eventpass-code op het ticket maak je gratis gebruik van de MIVB-diensten. Voor de mensen die met de trein komen, is er 50% korting op je treinticket. Maakt niet uit hoe je voor dit werelds festival in onze hoofdstad raakt, komen is de boodschap!

www.couleurcafe.be

Zon 30 juni Titan

CeeLo Green, Patrice, Calexico, Raggasonic

Univers

Wax Tailor, Die Antwoord, Morgan Heritage, Mos Def & Robert Glasper Band, Balkan Beat Box

Move

Féfé, Salif Keita, Rebelution, Delvis, Yew

Dance Club

Living Up Soundsystem, Abel Irie

Mamafoufou DJ Vega

Afro-Latino Festival

t/m

juni

Opitter, Bree

Afrika, Latijns-Amerika, de Caraïben en Zuid-Europa (of toch hun muzikale aspect) worden opnieuw vertegenwoordigd op het Afro-Latino Festival in Bree. Drie dagen lang brengt het Limburgse festival het beste uit de tropische wereldmuziek samen op drie podia in luxetenten, gedrapeerd met een perfecte dansvloer. Buscemi, Carimi, Adalberto Alvarez Y Su Son, Ebo Taylor, Otros Aires, DJ Tudo & Sua Gente De Todo Lugar en vele andere zijn er om je aan het dansen te krijgen. Niet zeker hoe een dansje te plaatsen? Er zijn ook dit jaar dansinitiaties in de nieuwe Salsa Palace. Ook de multiculturele wereldmarkt en het kinderdorp met workshops en activiteiten ontbreken opnieuw niet op dit zomerse feest. Een ticket voor vrijdag 28 juni en zondag 30 juni kost je 35 euro in voorverkoop. Voor zaterdag 29 juni is dat 40 euro in voorverkoop. Voor de afro’s en latino’s onder ons die de volle drie dagen willen genieten van dit festival is er de combiformule voor 80 euro in voorverkoop. Om drie dagen lang te kamperen, dok je 15 euro. Een tropisch weekendje dicht bij huis? Jaaa maaaan!

www.afro-latino.be

Vrij 28 juni Tego Calderón, Tambours Du Bronx, Sabena, Popcaan, Otros Aires, Buscemi

Zat 29 juni Romain Virgo, Prince Royce, Meta & The Cornerstones, Jungle By Night, Hot Water, Gente De Zona, Ebo Taylor, Carimi

Zon 30 juni Katchafire, Jamaram, Flavia Coelho, Fatoumata Diawara, DJ Tudo & Sua Gente De Todo Lugar, Adalberto Alvarez Y Su Son

DAAN ARNO BLACK BOX REVELATION BENT VAN LOOY ZAZ AGNES OBEL DEZ MONA JUNE TABOR & OYSTERBAND SHANTEL & BUCOVINA ORKESTAR FANFARA TIRANA & TRANSGLOBAL UNDERGROUND THE BROKEN CIRCLE BLUEGRASS BAND ROSARIO SMOWING RUMTOWN FEW BITS FOLKLOF DE NIEUWE SNAAR AN PIERLÉ SVÄNG RÄFVEN CELKILT AHAB TSUUMI SOUND SYSTEM SAM LEE & FRIENDS MISTER & MISSISSIPPI SYLVAIN BAROU THE MOORINGS KESTON COBBLERS’ CLUB BROES MOUSSU T E LEI JOVENTS TAMIKREST EL JUNTACADAVERES VINICIO CAPOSSELLA THE F CKULELES NARAGONIA QUARTET ... AND MANY OTHERS ...

BLIJF OP DE HOOGTE VIA OF TWITTER OK FACEBO !

TICKETS VIA

WWW.FESTIVALDRANOUTER.BE

Rock Werchter

t/m

7 juli

Festivalpark Werchter

Nick Cave & The Bad Seeds © Lonerism

Tame Impala

Binnenkort overstelpen tienduizenden festivalgangers opnieuw het vredevolle Werchter. De succesformule van (officieel) het beste festival ter wereld is nog steeds dezelfde: de beste groepen en artiesten gedurende vier dagen op drie podia op de wei van Werchter. Dit jaar heeft Herman ook opnieuw een verrassing. De Pyramid Marquee is niet meer! De tent heeft zijn beste tijd gehad en maakt plaats voor een nieuwe: KluB C. De slimmeriken onder ons hebben al door dat men hiervoor samenwerkt met KBC. De Main Stage, heilige graal voor vele bands, is opnieuw the place to be om de grootste artiesten aan het werk te zien. The National, Green Day, Kings Of Leon, Blur, Rammstein, Depeche Mode en Editors zetten allemaal de wei in vuur en vlam. KluB C wordt dan weer de plek om zowel te genieten van Jamie Lidell, SX, James Blake, Tom Odell, Passenger en Jake Bugg als een feestje te bouwen met The Bloody Beetroots, Vitalic VTLZR, Boys Noize en Goose. Dan is er nog The Barn. Voor het tweede jaar zet Werchter zijn schuur open voor onder andere Bloc Party, Sigur Rós, John Legend, Ben Howard, Tame Impala, Frank Ocean, Alt-J en The Gaslight Anthem. Als deze en

Don 04 juli Main Stage 14:00 – 14:40 15:10 – 16:05 16:35 – 17:35 18:15 – 19:15 20:00 – 21:15 22:05 – 00:25 01:15 – 02:30

KluB C

14:00 – 14:30 15:10 – 15:50 16:35 – 17:15 18:15 – 19:10 20:10 – 21:10 22:10 – 23:10 00:40 – 02:00

All Time Low Airbourne Black Rebel Motorcycle Club Vampire Weekend The National Green Day Netsky (live)

Main Stage 13:45 – 14:45 15:20 – 16:20 16:55 – 17:55 18:35 – 19:35 20:15 – 21:15 22:00 – 23:25 00:10 – 02:00

KluB C

13:00 – 13:40 Fidlar Vintage Trouble Laura Mvula Jessie Ware Jamie Lidell Dizzee Rascal The Bloody Beetroots

The Barn 14:30 – 15:10 15:40 – 16:35 17:15 – 18:15 19:10 – 20:10 21:10 – 22:10 23:10 – 00:40

Vrij 05 juli

Palma Violets The Black Angels Balthazar Biffy Clyro Bloc Party Sigur Rós

14:25 – 15:15 16:05 – 17:00 18:00 – 19:00 20:00 – 21:15 22:15 – 23:15 00:15 – 01:30

The Bots Two Door Cinema Club The Hives The Script Phoenix Kings Of Leon Blur

Charles Bradley And His Extraordinaires Angel Haze Ke$ha Major Lazer C2C Vitalic VTLZR Boys Noize

The Barn 13:40 – 14:25 15:15 – 16:05 17:00 – 18:00 19:00 – 20:00 21:15 – 22:15 23:15 – 00:15

Gary Clark Jr Lianne La Havas The Lumineers Richard Hawley John Legend Ben Howard

nog vele andere bands je nog niet overtuigen om vier dagen lang het festivalbeest uit te hangen, dan weten wij het ook niet meer… Ben je helemaal up for it? Ticketje bestellen? Kan nog, maar de keuze is zeer beperkt. Er zijn immers alleen nog dagtickets voor donderdag (80 euro, excl servicekosten, geen campingticket inbegrepen) beschikbaar. Voor de gelukkigen onder ons die een ticket in hun bezit hebben, zijn er nog altijd drank– en eetbonnen te bestellen. In voorverkoop kost één bon 2,40 euro. Tot en met 9 juni zijn er nog tranches van 20, 40, 60 of 80 stuks verkrijgbaar. Is voor jou de sfeer belangrijker dan de muziek, koop dan zeker een campingticket! Een regular campingticket kost 18 euro en betekent toegang tot een camping naar keuze tussen donderdagochtend en maandagmiddag. Voor XL campingticket dok je 25 euro en mag je al op woensdag afzakken naar Werchter. Vervoer naar dit schone Werchter is, met dank aan De Lijn en NMBS, inbegrepen in je festivalticket. Come on down!

www.rockwerchter.be

Zat 06 juli Main Stage 13:00 – 13:45 14:15 – 15:10 15:40 – 16:40 17:10 – 18:10 18:50 – 20:20 21:10 – 22:25 23:25 – 01:00

KluB C

13:40 – 14:25 15:15 – 16:15 17:05 – 18:05 19:05 – 19:55 20:55 – 21:55 23:10 – 00:25

Modest Mouse Graveyard Stereophonics Kendrick Lamar Nick Cave & The Bad Seeds Volbeat Rammstein

SX Disclosure Rudimental Azealia Banks James Blake Goose

The Barn 13:00 – 13:40 14:15 – 15:15 15:45 – 17:05 15:45 – 17:05 18:05 – 19:05 19:55 – 20:55 21:55 – 23:10

Trash Talk Jonathan Jeremiah Odd Future Earl Sweatshirt Django Django Tame Impala Frank Ocean

Zon 07 juli Main Stage 13:20 – 14:10 14:40 – 15:40 16:10 – 17:10 17:50 – 18:50 19:30 – 20:45 21:30 – 22:45 23:30 – 01:00

KluB C

13:10 – 13:50 14:30 – 15:20 16:10 – 17:00 17:50 – 18:35 19:40 – 20:30 21:40 – 22:30 23:30 – 00:30

Twin Forks A Day To Remember Gogol Bordello Band Of Horses Thirty Seconds To Mars Depeche Mode Editors

Youth Lagoon Bastille Tom Odell Passenger Asaf Avidan Jake Bugg Dimitri Vegas & Like Mike

The Barn 13:50 – 14:30 15:20 – 16:10 17:00 – 17:50 18:40 – 19:40 20:30 – 21:40 22:30 – 23:30

Matthew E. White Haim Alt-J Of Monsters And Men The Gaslight Anthem Modestep

GRATIS

CHIC FEAT. NILE RODGERS (US) GIPSY KINGS (FR) UMBERTO TOZZI (IT) THE VAN JETS BART PEETERS TRIXIE WHITLEY en 65 andere acts

.CAVA LICIOUS. B Glamorous B Generous

Sjock Festival

t/m

7 juli

Gierle

Vrij 5 juli Voor rock, rockabilly en aanverwante genres kom je dit jaar best weer naar de Kempen. Gierle poot opnieuw enkele podia, met de gezegende namen Main Stage en Titty Twister, neer om voor de 38ste keer een mooie line-up aan te bieden. Onder andere Dinosaur JR, Black Lips, Rival Sons, The Jim Jones Revue, New Bomb Turks en Throw Rag spelen je met veel plezier plat. Tickets zijn er in alle geuren en kleuren. Op vrijdag betaal je aan de kassa 15 euro. Voor een dagticket voor zaterdag of zondag dok je in voorverkoop 22 euro en aan de kassa 30 euro. Een combiticket voor de volle drie dagen kost je 44 euro in voorverkoop en 55 euro aan de kassa. Om drie dagen in de rockabillysfeer te kamperen, betaal je 5 euro. Smeer die vetkuif maar in!

www.sjock.jkthoekske.be

Long Tall Texans, The Caravans, Adios Pantalones

Zat 6 juli Black Lips, The Jim Jones Revue, Throw Rag, Paul Ansell’s Number Nine, The Baboons, Bloodlights, Jack Rabbit Slim, Sean And Zander, Wildfire Willie And The Ramblers, John Coffey, The Lucky Devils, Crystal And Runnin’ Wild, The Snookys, The Experimental Tropic Blues Band

Zon 7 juli Dinosaur JR, Rival Sons, New Bomb Turks, Los Straitjackets, Deke Dickerson And The Ecco-Fonics, Swingin’ Utters, Smokestack Lightnin’, The Rumblejetts, The John Lewis Trio, The Ladykillers, Blackup, The Hi-Stars

Rock Zottegem

12 & 13 juli

Zottegem Zottegem, ook wel eens “de poort van de Vlaamse Ardennen” genoemd, maar in onze festivalzomer vooral een poort naar heel wat goede muziek! Dat weten de circa twintigduizend bezoekers ook. Zeker als je deze namen ziet: dEUS, Bush, Golden Earring, ZZ Top, Hooverphonic, Black Box Revelation, Dr. Lektroluv, Felix Da Housecat, Absynthe Minded en nog veel meer en even schoon volk. Wat moet een mens nog meer hebben? Tickets hoor ik je zeggen. Een dagticket kost je 39 euro, een combiticket 70 euro. Om te kamperen in het landelijke Zottegem hoest je 12 euro op. Voor een vipbehandeling met alles erop en eraan vraagt men 135 euro per persoon per dag. Met jaar na jaar schone namen en een idyllische omgeving, is deze twintigste Rock Zottegem hét perfecte decor voor een puur zomerfestival. Je moest er al zijn!

www.rock-zottegem.be

Vrij 12 juli dEUS Bush Golden Earring Dr. Lektroluv The Opposites Marco Z Epic Lane

Zat 13 juli ZZ Top Hooverphonic Black Box Revelation Felix Da Housecat Suicidal Tendencies Absynthe Minded Gers Pardoel I Am Wolves

Rock Herk

13 juli

Olmenhof, Herk-de-Stad

Vrij 12 juli Editie 31 voor dit Limburgs alternatieve festival! Eens te meer met heel wat interessante namen: Maxïmo Park, Hadouken!, Amenra, SX, Bury Tomorrow, Gtronic, Ego Troopers, Suuns, Tall Ships, Traumahelikopter en nog veeeeeel meer. Het festival geeft zoals steeds ook een kans aan jongere groepen. Dit jaar won Longlost het Fresh Blood Rock Concours, gevolgd door 30.000 Monkies, die de publieksprijs wonnen. Deze lucky jonkies verdienen hun plekje op de affiche. Een combiticket voor de twee dagen kost 24 euro in voorverkoop en 32 euro aan de kassa. Een dagticket maakt je 15 euro lichter in voorverkoop en 20 euro aan de kassa. Graag kamperen in het idyllische Olmenhof? Een campingticket kost 7 euro in voorverkoop, aan de kassa is het 10 euro. Bestel snel je tickets!

www.rockherk.be

Main S tage BRNS, Housemeister, Clouds On Elektricity, Tall Ships, Longlost, SX Club Amenra, Oathbreaker, Heart In Hand, Traumahelikopter, Pomrad, Psycho 44, These Mountains Are Ghosts Electric Arena Bloodfire & MC Mota, Cookie Monsta, Ego Troopers, Murdock, Blatan

Zat 13 juli Main S tage Maxïmo Park, The Sha-La-Lee’s, Hadouken!, Mad About Mountains, Big Deal, Drenge Club Bury Tomorrow, Raketkanon, Suuns, Vanna, 30.000 Monkies, Warm Soda Electric F o res t Gtronic, Eptic, The Whatevers, Duploc

van 20.06 tem 15.09

RUFUS WAINWRIGHT / TINDERSTICKS OF MONSTERS AND MEN / THE WATERBOYS / SX THE TRAGICALLY HIP / THE AVETT BROTHERS STEVE WINWOOD / RICHARD THOMPSON / THE SCABS GEORGE THOROGOOD & THE DESTROYERS / JEF NEVE MELODY GARDOT / GILBERTO GIL / ARCHIVE ADMIRAL FREEBEE + THE BONY KING OF NOWHERE HOOVERPHONIC WITH ORCHESTRA / NATHALIE MESKENS BART PEETERS / FRANK BOEIJEN + STEF BOS THE BROKEN CIRCLE BLUEGRASS BAND / ... Voor het volledige programma, data & prijzen:

WWW.OPENLUCHTTHEATER.BE 03 202 46 46

Les Ardentes

t/m

14 juli

Halles des foires en Parc Astrid de Coronmeuse, Luik

Don 11 juli NAS, Steve Aoki, Feed Me, BB Brunes, Danakil, The Heavy, Superlux, Vismets, Skip&Die, Trombone Shorty & Orleans Avenue, Waka Flocka Flame, Figure, Two Kids On Holiday

Vrij 12 juli Mika, IAMX, Stupeflip, 1995, Disiz, Alex Hepburn, DJ Hype, Balthazar, Puppetmastaz, G-Dub feat. Original Sin & Sub Zero, Annix feat. Konichi & Decimal Bass, MØ, Grems full version, Ego Troopers, Bigflo & Oli, A Notre Tour Lomepal Caballero La Smala Exodarap, FCL feat. San Sado & Red D

Zat 13 juli Jacco Gardner © Nick Helderman Les Ardentes is zo stilaan een gevestigde waarde geworden in onze Belgische festivalzomer. Met jaar na jaar een affiche waar je ú tegen moét zeggen, verwierf het bij menig festivalganger al een plekje in het hart. 70.000 electro- en rockfans verblijden er zich elk jaar aan heel wat spannende namen. Met ook dit jaar opnieuw binnenen buitenlandse toppers aangevuld met revelaties, heeft het Luikse festival dé succesformule te pakken. NAS, Feed Me, IAMX, Stupeflip, Balthazar, dEUS, Kaiser Chiefs, Dada Life, Digitalism (dj set), The Raveonettes, Arno, Hooverphonic with strings… teveel mooie namen om op te noemen. Zoals je ziet, we hebben niet gelogen! We zouden niet durven. Hoezee, er zijn nog tickets! Maar juich niet te hard en blijf zeker niet bij de pakken zitten, want je weet hoe dat gaat. Wees verstandig en bestel zo snel mogelijk. De prijs houdt je zeker niet tegen. Een dagticket kost 45 euro, een combiticket voor de volle vier dagen 105 euro. Daarbovenop is de camping compleet gratis. Vind je geen babysit om voor de kinderen te zorgen? Breng de kids gerust mee, want jongens en meisjes onder de 12 jaar mogen gratis binnen.

dEUS, Kaiser Chiefs, Lou Doillon, Dada Life, Digitalism (dj-set), Oxmo Puccino, Soldout, The Maccabees, Eiffel, La Femme, Elvis Black Stars, Raving George, Compact Disk Dummies, Pale Grey, Yew, A.N.D.Y., Ego Troopers, Junior, Mr. Magnetik

Zon 14 juli -M-, Arno, Hooverphonic with strings, Trixie Whitley, The Raveonettes, An Pierlé, Hanni El Khatib, Piano Club, Jacco Gardner, Lieutenant

www.lesardentes.be

Cactusfestival

t/m

14 juli

Minnewaterpark, Brugge

Vrij 12 juli Hooverphonic With Orchestra Thurston Moore & Chelsea Light Moving Pinback Blaudzun Isbells

Zat 13 juli Ozark Henry Calexico Bonnie Raitt Michael Kiwanuka The Raveonettes Ghostpoet … Beach House Ook dit jaar wordt er in het prachtige Brugse Minnewaterpark een sympathiek festival geplant. Het Cactusfestival komt er voor de 32ste keer tot bloei en heeft weer heel wat mooie namen in petto. Op het menu: Pinback, Thurston Moore & Chelsea Light Moving, Blaudzun, Isbells, Calexico, Michael Kiwanuka, The Raveonettes, Ghostpoet, dEUS, Beach House, Balthazar, SX, The Tallest Man On Earth… Smullen maar van al dat lekkers! Cactus is een sterk merk geworden. Niet voor niets won het enkele jaren geleden een European Festival Award als beste klein festival van Europa. En terecht! Cactus is meer dan een festival. Naast het muzikale hangt er ook altijd een gezellige sfeer voor jong en oud. Goeie muziek, een leuk marktje, animatie, heel diverse eetstandjes en een frisse aankleding… Wat moet een mens nog meer hebben? Goed weer? We doen ons best. Om je één dag te prikken aan het Cactusfestival betaal je 40 euro in voorverkoop en 50 euro aan de deur. Voor een ticket voor twee dagen is dat 69 euro in voorverkoop en 82 euro aan de deur. Een ticket voor drie dagen kost je 90 euro in voorverkoop en 102 euro aan de deur. 13 –en 14-jarigen genieten veel goedkoper van het festival: 12 euro voor één dag, 24 euro voor twee dagen en 36 euro voor drie dagen. Om de allerjongsten (t/m 12 jaar) binnen te krijgen, betalen de ouders nikske. En op de camping is het nog gastvrijer! Daar is iedereen welkom! Kom maar af!

www.cactusfestival.be

Zon 14 juli dEUS Beach House Balthazar The Tallest Man On Earth SX Portico Quartet Terakaft

festivals*gigs*parties Goezot

31 mei - 2 juni ‘t Hofke van Chantraine, Turnhout 31 mei: Absynthe Minded 1 juni: The Screamin’ Rebel Angels, The Rechords, The Hi-Stars, Miss Mary Ann & The Ragtime Wranglers, The Bellfuries, Eddie Angel ft Smokestack Lightnin’ 2 juni: Boogie Beasts, Howlin’ Bill, Blackberry & Mr.Boohoo, 24 Pesos, Lightnin’ Guy, The Nimmo Brothers g o e zot . b e

7 juni:

Billie Kawende, Stijn, Fol Chen 8 juni: Emika, Pins 14 juni: Miaux, Pomrad, Cloud Boat 15 juni: Mr Polska, Geile Gleuf Madderfakkers 21 juni: Karen Willems & Edwin Vanvinckenroye, Thomas Azier, Nightlands 22 juni: Planningtorock, Filastine 28 juni: Tommigun, Capsules, Manngold De Cobre 29 juni: Örfaz

beurssc h ouwbur g .be

Vestrock 1 juni

Retie Rockt

Festivalterrein Buitenvest,

8 juni

Hulst, Nl

‘t Schijf, Retie

Wolf, Ron Sexsmith, Ken Stringfellow & guests, Mister And Mississippi, Meschiya Lake, Broken Twin, Twin Forks, Linnea Olsson, Andi Almqvist, Alex Vargas,...

vestrock.nl

The Random Ten, Angelskin, The Searching, Raketkanon, Wallace Vanborn, Mad Sin, DJ Miami Nice

Werchter Boutique 18 juni

Festivalpark, Werchter

Muse, SX, Balthazar

21 - 23 juni

Sportcomplex Klein Veldje, Tongeren

21 juni: Rhapsody Of Fire, Jorn,

Nightmare, Evil Masquerade, Fate, Azylya, Ex Libris, Mental Circus, Scarved, Voodoo Highway, Ethernit BRFF Brussels Film 22 juni: Symphony X, Freak Kitchen, Festival Secret Sphere, Arythmia, Emergency Gate, Magnacult, Pulverone, Tainted 19 - 26 juni Flagey, Brussel Nations, Valkyre, Sunburst, Raven 20 juni: Bent Van looy + ‘Round The Lord,Masterplan, Bloodboudn, DGM, Bend’, ‘Pussy Riot - A Punk Prayer’ Keyrah, Max Pie, Scarlet Anger 21 juni: David Lynch presents Chrysta 23 juni: Hell, Tygers Of Pan Tang, Attic, Bell, Roscoe, Mélanie De Biasio, Romano Demon, Monument, Tore St Moren, Wizz Nervoso, Vicuna, Mike Simonetti, Aguila Wizzard, Savage, Hellcity, Drakkar, Civilian, + ‘Charles Bradley: Soul Of America’ Fireforce, Holocaust, Tank, Voltrage 25 juni: ‘Mistaken For Strangers, r-mine-met a lf e s t .be film over The National’

Best Kept Secret Festival 21 - 23 juni zie pagina 32

Fiesta Du Rock

12 juni - 7 juli

R-Mine Festival

werchterboutique.be

retier oc kt.be

Plazey

laf ies taduro ck .be

nakedsong.nl

brf f.be

De Jeugd Van Tegenwoordig, Kensington, Goose, Black Box Revelation, The Van Jets, Drive Like Maria, Hermanos Inglesos, Hooverphonic with Orchestra, Daily Bread, Ewert And The Two Dragons, The Horse Company, James Walsh, Emmett Tinley, Kosheen, Carice Van Houten, Peter Doran, Matthew Caws, Guild Of Stags, Murdock, Coely, Gili, Sam De Bruyn, Gers Pardoel, Jb Meijers, Mark Lotterman, Steady New Sounds, Dutch Resistance, Geert & The Chiefs, Jimmy Dumbbell, Dym, ...

Culture, Silence Breakers, Hands Up Boys, Libertas Gentes, Isola, Bleeding Hearts Syndicate, Ochester, Kom3dija

21 - 23 juni Plateau des Trixhes, Flémalle

Elisabethpark, Koekelberg

BorgerRio 22 juni

dna.be/borg e rri o

Denderpop 22 juni

14 juni: Maya’s Moving Castle,

Borgerhout

Deejay Rakka, LKMTiV & DJ Courtasock, Ephonk & The Beatvillains, DJ Bobalicious, Sens Unique Balkan, Evil Empire Orchestra, Brzzvll, Capsule, DJ Pierre Elitair, Baloji

Stadspark, Dendermonde

21 juni: les Fils de Teuphu 28 juni: Les Jeunes du Quartier,

Sir Yes Sir

Parhasard, Unpayable, Nevermind Nessie, The Black Band, The Father, The Son And The Holy Simon

The Pianobreakers, Pitcho Igit, Dans Dans

denderpop.be

Out Loud!

5 juli:

5 - 29 juni

plaz ey.be

Noordhof Feesten

Beursschouwburg, Brussel

Pinkpop 14 - 16 juni zie pagina 32

Naked Song Festival 15 juni Muziekcentrum, Eindhoven, Nl Jonathan Jeremiah, Xavier Rudd, Patrick

22 + 23 juni 21 juni: Front 242, Alpha 2.1, SX, The Bukowskies, The Germans, Billions Of Comrades, Suffocating Minds, Thot, Di*Ove 22 juni: Channel Zero, AqME, Julian Sas, Firedown, Angakok, Negative Way, Awakening Of The Ashes, Bursting, Pestifer, Spitdown, Mudwall, Ramon Zarate, dr Voy, Blackberry n’Mr Boohoo 23 juni: Daan, Rover, Panache

Noordhof, Roeselare

22 juni: Ntrek, Delv!s, Maria Antonia Sabater, Mardan Taplak, Soul Shakers, Monsieur Mathieu & El Benito 23 juni: Limited Edition, GT & The Calypso Gigolos, Tribute to Buena Vista Social Club, ‘t Hof Van Commerce, Nadiem Shah lus ter.be

festivals*gigs*parties OLT

23 juni - 7 september

Openlucht theater Rivierenhof, Deurne

Festival la Citadelle en Bordées 28 juni

Dunkerque, France

Tyson Boogie, Scrapy Tapes, Birth Of Joy, Hots Rats, Scathodick Surfers, Les Mauvaises Langues, Skarbone 14, June Bug & The Storytellers, Jeanzibart, Oscar, Yordan, Faut Qu’ça Guinche, … citadelleenbordees.fr

Grensrock 28 - 29 juni 23 juni: 25 juni: 27 juni: 28 juni: 1 juli: 2 juli:

op enl uc ht t h e a t e r. b e

Sunbeam Festival 4AD, Diksmuide

28 juni: Major Clint, Compact Disk Dummies, Bed Rugs, Creature With The Atom Brain, Channel Zero, Raving George 29 juni: King Hiss, Hitsville Drunks, Sir Yes Sir, Flying Horseman, Steak Number Eight, Dez Mona, Magnus g r ensroc k.be

Hee Tervuren 28 - 30 juni

Marktplein, Tervuren

28 juni:

Box, CPeX, Soulbrothers, Christophe Lambrecht 29 juni: Stoomboot, Roza Parks, Marco Z, Gers Pardoel, Zornik, Discobar Galaxie h eeterv uren.be

Afro Latino Couleur Café

zie pagina 33

Bear Rock Festival 28 juni

Vierschaarfeesten 28 - 30 juni Vierschaar, Waasmunster

29 juni:

IJzerenleen, Koren markt, Zoutwerf, Mechelen

Place du Chapitre, Andenne

Oscar And The Wolf, W Victor, The Fouck Brothers, New York Wannabes, Teraformer, Little X Monkeys, Twisted Frequencies, Immaculate Star, Hal Flavin, 5Underground b ea r- r o c k . o r g

Parking Dendermondestraat, Mechtem

festivalmundial.nl

Rock A Field 29 + 30 juni Roeser, Luxembourg, Lu

Mark Fogo’s Skasters, Negative Approach, Restarts, Oathbreaker, Lunatic Society, This Routine Is Hell, Priceduifkes, King Terror, Bamboo Avenue, Deathseekers

Raadsherenpark, Turnhout

wollewei.be

28 - 30 juni

27 - 30 juni

29 juni

Evil Empire Orchestra, Shakara United, Typhoon, Sugar Charly, Dub Corner, Giraffe Soundsystem, Jonah Dan, Alpha Steppa

Genk On Stage Graspop

Dijlefeesten

Loco Loco-Fest

29 juni

zie pagina 34

4a d . b e

copacobana.be

Brass Ensemble, Coely, Dakha Brakha, Fat Freddy’s Drop, Gnucci, MAKYZard, Shantel & Bucovina Club Orchestra, …

Parknacht

28 - 30 juni

‘t Hof Van Commerce, Nadiem Shah, Steven H, Protection Patrol Pinkerton, Red Diamond

Okon And The Movement, ONs, Fernando’s Intermezzo’s Gentrifuge, Bizarorama, Myrddin, ‘t Schoon Vertier, Yves Peeters Group, Kel Assouf

locof es t.tk

Jef Neve The Tragically Hip Frank Boeijen & Stef Bos The Scabs

NAS George Thorogood & The Destroyers 6 juli: Rufus Wainwright 9 juli: Steve Winwood 14 juli: Melody Gardot 17 juli: Gilberto Gil, Lucas Santtana 22 juli: Richard Thompson Electric Trio 27 juli: Tindersticks 31 juli + 1 aug: The Broken Circle Bluegrass Band 3 aug: Admiral Freebee, The Bony King Of Nowhere 10 aug: Archive 14 aug: Adriaan van Den Hoof 15 aug: Nathalie Meskens 21 aug: The Avett Brothers 24 aug: SX 25 aug: The Waterboys 27 + 28 + 29 aug: Hooverphonic with Orchestra 7 sept: Bart Peeters

24 juni

Brouwerspark, Menen

30 juni:

Electric Mole, Sistaflex, Freaky Age, The Black Band 30 juni: Bandits, Dorian & The Grays v ier sc h aarfeesten.be

Copacobana 28 - 30 juni Rozebroekpark, Sint-Amandsberg

28 juni:

‘t Mouvement, Waldo & The Alley Cat, Les Barbeaux, Radio Negra, Yellow Umbrella, Benny’s Bigband, Shizzle le Sauvage 29 juni: Tim Tesley, Belcirque, Les Busiciens, King Dalton, Uperdope, Baciamolemani W.Victor, Peas Project, The Rudies

Denderend Klein Stads festival 29 juni

Abdijpark, Geraardsbergen

Stef Bos, Het Zesde Metaal, De Held, Yah Tararah, ‘t Klieksken, Pickin’ Daddy, Wally & De Technische Werklozen, Stephanie Focquet denderendklein.be

Zimmerrock 29 juni

Grote Markt, Lier

29 juni: Phoenix, Seed, The Script, Kraftclub, Netsky, The Bosshoss, De Läb, Of Monsters And Men, Flux Pavilion, Kodaline, Left Boy, Animal, Dead Cat Bounce, Toxkäpp!, Heartbeat Parade, Seed To Tree, … 30 juni: Queens Of The Stone Age, Bloc Party, Volbeat, C2C, Example, Jake Bugg, Band Of Horses, Macklemore & Ryan Lewis, Tame Impala, The Heavy, Monophona, Masters Of Reality, Mother Heroine, … atelier.lu/raf

Summerfestival 29 + 30 juni Festivalterrein Nieuw Zuid, Antwerpen 29 juni:

Polka Polka, La Fanfare Kermesz à l’Est, CasaNoé, The Babel Orchestra, James Deano, Stereopclip, Vegas, Nordic Summer, The Switch, Ladylo, …

Hardwell, Martin Solveig, John Dahlbäck, Yves V, Audien, Romeo Blanco, La Fuente, Hardwell, Dannic, Dyro, Firebeatz, Joeysuki, Jordy Dazz, Kill The Buzz, Martin Volt & Quentin State, Mc D.Mc, Thomas Gold, Norman Doray, Shermanology, Franky Rizardo, Roog, Atfc, Fcl, DJ Licious,... 30 juni: Nicky Romero, Dada Life, Basto, Sandro Silva, Gregor Salto, Vato Gonzalez, Mystique, Sick Individuals, Dbn, Lazy Jay, Mystique, Glowinthedark, Wolfpack, Blasterjaxx, The Flexican & Mc Sef, Tv Noise, N8n Remixed, Amro, Lunde Bros, Mc Pyro, Monika Kruse,...

matnoirf es tival.be

s ummerf es t i v a l.be

Rusty Spoon, ‘t Hof Van Commerce, De Mens, La Rocca open air lierf ees t.be

Mat’Noir 29 juni Plaine du MâtNoir, Marcinelle

Eupen Music Marathon 29 + 30 juni

Eupen

29 juni:

Puppetmastaz, Mighty Sleepwalkers, Neogene, Buenas Ondas, Bali Murphy, …

30 juni:

BAP, Rea Garvey, Max Herre, Royal Republic, Orchestre National du Vetex, The Cable Bugs, Somebody Wrong Blues Band, …

Ottertrotter Festival 30 juni

Domein Tivoli, Mechelen

DJ Funky Bompa ottertrotter.be

Rock@Edegem 30 juni

Gemeenteplein, Edegem

s unergia.be

Festival Mundial Tilburg 29 + 30 juni

Spoorzone, Tilburg, Nl

29 juni:

Balkan Beat Box, Blue King Brown, Bomb Diggy, Cairo Liberation Front, Captain Steel, Checkpont Guanabana, Cumbia Cosmonauts, Disko Matique, El Juntacadaveres, Elijah & Skilliam, The Excitements, 30 juni: Anthony Joseph & The Spasm Band, Apex Aurilliuz, Baloji, Broken

Cat Claw, Wahwahsda, Sir Yes Sir, The Rhythm Junks, Meuris, Soulbrothers rockedegem .be

june 2013

Concerts, music films, picnics and apéroconcerts, high up on Beursschouwburg’s rooftop terrace.

gratis beursschouwburg

concerts: Delvaux. (BE), Planningtorock (DE), Billie Kawende, STIJN (BE), Fol Chen (US), Emika (UK) & Pins (UK), Filastine (US), Tommigun Duo (BE), Ghost Miaux (BE), Cloud Boat (DE), Capsule (AT) & Manngold de Cobre (BE) Pormad (BE), Mr Polska (NL/PL), Geile Gleuf Madderfakkers (BE), Karen Willems (BE) & Edwin Vanvinckenroye (BE), Thomas Azier (NL) &

festivals*gigs*parties Pulptuur 30 juni

Park van Kapellen

Marco Z, Uberdope, Compact Disk Dummies, Helmut Lotti, Discobar A Moeder, … p u l p tuur. be

Rock Werchter 4 - 7 juli zie pagina 36

Les Eurockéennes fr 4 - 7 juli Site du Malsaucy, Belfort, Fr

Was Wrong, Kozmic Blue, Jesus Volt, Steve Harley & Cockney Rebel

Buscemi, Silverbullet, Bearskin, Rakka, Faisal, Che Sudaka, Merdan Taplak, …

pater sdreef.be

gracias alavida.be

Na Fir Bolg

Beachland

5 - 7 juli

6 + 7 juli

Sassenhout, Vorselaar

5 juli:

Isda, The Ghent Violin Project, De Nieuwe Snaar, Radio Tennessee, Trio Dhoore, Lost Highway, Peut-être Demain 6 juli: The Heavy Machinery, Emzjés & Kaodazer, Mister And Mississippi, Roosbeef, Filthy, Nelly, Buurman, Omnia, Firking (Hong), Shantalla 7 juli: Jonas Winterland, De Held, The Gonnabees, Nevermind Nessie, Harmonie Vorselaar, Radio Oorwoud ft Hannelore Bedert, Johan Verminnen, Laïs nafir bolg .be

Sjock festival 5 - 7 juli

Jamiroquai, -M-, Asaf Avidan, Alt-J, Wax Tailor, Boys Noize, Major Lazer, Gary Clark Jr, Joey Bada$$, Skaters, La Femme, Juveniles, Parquet Courts, Chapelier Fou, Mesparrow 5 juli: The Smashing Pumpkins, Archive, The Bloody Beetroots, Woodkid, Airbourne, Skip The Use, Lilly Wood & The Prick, Gesaffelstein, Deap Vally, Action Bronson, Danny Brown, Fidlar, Beware Of Darkness, Jupiter & Okwess Int., Trash Talk, Matthew E. White, Electric Electric, Pih Poh, Le Club Des Justiciers Milliardaires D’abidjan 6 juli: Phoenix, Two Door Cinema Club, Kery James, Kavinsky, Lou Doillon, Dinosaur Jr, Busy P, A$Ap Rocky, Black Rebel Motorcycle Club, Valerie June, Matisyahu, Rich Aucoin, Is Tropical, Jackson And His Computer Band, Mykki Blanco, Cassius, Fauve, Jc Satàn, Von Pariahs, Oy, Yules, Griefjoy, The Strype 7 juli: Blur, Skunk Anansie, My Bloody Valentine, Keny Arkana, Tame Impala, Mass Hysteria, Neurosis, The Black Angels, The Vaccines, Disclosure, Palma Violets, Graveyard, Red Fang, Hyphen Hyphen, Chvrches, Kvelertak, Da Octopusss eurockeennes.fr

Hookrock 5 + 6 juli Terrein Lutselusstraat, Diepenbeek

5 juli: 6 juli:

Rusty Roots, Jonny Winter Bourbon Street, Julian Sas, Moonshine Reunion, Joey Gilmore & Sean Carney Band, John Kee Hooker Jr, Chantel McGregor, Andon Funderburgh, Memo Gonzalez hook r ock . b e

Patersdreef Festival 5 + 6 juli

Kloemprock 12 juli

Strand, Blankenberge

6 juli:

OC De Roos, Glabbeek

The Fellows, In Clear Sight, Orange Apple, Face The Fax, F.O.D., Gino’s Eyeball, Skin Of Tears, Mute, Implants, Strike Anywhere, 7 Seconds

Showtek, Quintino, Alvaro, Sexation, Laurent Wéry, Tony Star, Dimitri Wouters, Paris Avenue, Les Mecs, Funk D, Audiophonic, X-Tof, Oliver V vs C-DU, Larse, Guy’Do, Vince Nova, Dizkodude, Raffa Ciello, Seelen & Christophe, Jean Delaru, Jackk VS David DM, Stijn VM,...7 juli: R3Hab, Robert Abigail, Plastic Funk, Puresang, StereoClash, Guy’Do, Nils Van Zandt, Dux & Mr Dum, Lennert, Crazibiza, Christophe vs Seelen, David, Nico Morano vs Q-Bix, Mario, Mike B vs Sammir, Ricardo, David DM, Moeinza vs Nitron, Tim, Tube & Berger, Karmon,...

12 juli: Fight Footers, Quotation, Tres Hombres, Presidential Sweet 13 juli: Outback, Revolving Door, Roadhouse, Hell City, Jeff Brick, The Random Ten

beachland.be

mchoes elt.be

kloemprock.be

Demerrock 12 + 13 juli

MC, Hoeselt

Release Festival

Gooikoorts

9 juli - 6 augustus

Festivalweide, Manshoven

5 - 7 juli

t Klein Stadhuis, Ieper

Festivalterrein, Gooik

6 juli: Trommelfluit, Malicorne, Pandeireta.com, Chemin de Fer, Mystic Moose, Broes, Trivelin, A La Rum, Rua McMillan Trio, Alisdair Fraser & Natalie Haas 7 juli: Groupa, Frigg, Naragonia Quartet, Valeri Dimchev Trio, Sol I Serena, Myrddin, I Tamburellisti Di Torrepaduli, Mystic Moose g ooikoorts.be

’

12 juli: Release Allstars, Gramophonedzie, DJ Krizz, Buscemi, Redhead, Tom Hades, Soren Aalberg, … 13 juli: Gallan Tree, Piccolo Dixieland Band, Jan Doe & The Black Bourgeoises, Vodz, The Prospects, Boulvard, …

muzikaledins dagen.be

releas ef es t i v a l.be

Les Ardentes

Beatfarm Festival

11 - 14 juli

12 + 13 juli 12 juli:

zie pagina 40

Essen

Boogie Belgique, Oaktree,

Tabizla

Gent Jazz Festival

5 - 7 juli

11 - 20 juli

Arras Citadel, Arras, Fr

12 + 13 juli

9 juli: The Scene 16 juli: The Animals 23 juli: Amy Winehouse Experience 30 juli: Les Truttes 6 aug: Levellers

Main Square

De Bijloke, Gent

13 juli: June Miller, The Mixfitz, Crucial Alphonso, MTWN, Artroniks, Ben Daily, Arne & Veebo, Flatfish,… beatf arm.be

Rock Herk Rock Zottegem 12 + 13 juli zie pagina 38

Ostend Beach festival 12 + 13 juli

5 juli:

Twin Forks, Rival Sons, Biffy Clyro, Thirty Seconds To Mars, The Prodigy, gagnant tremplin, Balthazar, Haim, Modestep, Bloc Party, Enter Shikari, Netsky 6 juli: Mike And The Mechanics, Local Natives, Saez, The Hives, Sting, C2C, gagnant tremplin, Kodaline, Of Monsters And Men, Asaf Avidan, Alt-J, dEUS, Madeon 7 juli: Charles Bradley & His Extraordinaires, Volbeat, Puggy, Stereophonics, Archive, Indochine, gagnant tremplin, Left Boy, Modest Mouse, Lou Doillon, Kendrick Lamar, Wax Taylor And The Dusty Rainbow Experience mainsquarefestival.be

Tielt

5 juli: The Band Of Willies, Khalif Wailin’ Walter, Chantel McGregor 6 juli: Ed & The Crazy Harp, Daddy

gentjazz.co m

Muzikale Dinsdagen Ieper

zie pagina 38

4 juli:

Trixie Whitley, MannGold de Cobre

Gracias a la Vida 6 juli

Burgemeesterspark, Lommel

TLP, Baciamolemani, Ironites, Postmen,

12 juli: Joe Lovana with the Brussels Jazz Orchestra, Sal La Rocca Band, Dee Dee Bridgewater & Ramsey Lewis, Cécile McLorin Salvant, Jacky Terrasson, The Unrevealed Story 13 juli: Diana Krall, Nicolas Thys Trio, Kurt Elling, LABtrio, Phronesis 14 juli: JohnZorn DJ-set, The Dreamers/Electric Masada, James Moore, Moonchild, Tirzah, Illuminations, Koby Israelite Band, Song Project: Mike Patton & Jesse Harris, John Medeski, Marc Ribot, Trevor Dunn, Kenny Wollesen, Joey Baron, Cyro Baptista, Steve Gosling, Jamie Saft, Ikue Mori. 15 juli: Bobby Womack, Bryan Ferry, Eric Legnini 18 juli: Madeleine Peyroux, WOFO, Raphaël Imbert Quartet, Avishai Cohen Quartet, Martial Solal/Stefano Bollani 19 juli: Jamie Cullum, José James, Valerie June 20 juli: Elvis Costello & The Imposters,

Klein Strand, Oostende

12 juli: Neon, Dr.Elektroluv, Yellow Claw, Amine Edge & Dance, TLP aka Troubleman, Maxim Lany, Davidov, Mark Knight, Franky Rizardo, FCL, Sam Divine, Yamo & Hi Live Elements, Dave Lambert, Dynky Toys 13 juli: Chuckie, Tocadisco, Alvaro, Yves V, Mystique, Dimaro, Little D, DJ Licious, Romeo Blanco, The Oddword, J Majik & Wickaman, Syndaesia, Murdock, Lazy Jay, Raving George, Skyven, De Kraaien XXL, The Flexican & MC Sef, DJ Faisal, B-Kay & Duub, Josh Wink, Green Velvet, Hot Since 82, Chris Tietjen, Nathaniel & Coolman, A-Bat, Seba Lecompte, Nukov & Yelmet os tendbeach .be

Cactus festival 12 - 14 juli zie pagina 40

Schepskermis 12 - 16 juli

Balen

12 juli:

Toon Gielen, Deep Origin, Dimaro & Little D, SquarElectric, Bjorn Verhoeven 13 juli: winnaar Stage Rage, Killer, Elephant, Blackjack, Belgian Asociality 14 juli: Bandana Countryband, 3M8S, Les Truttes s c he p s k e r m i s. b e

Coqrock 13 juli

Pier 10, De Haan

The Quireboys, Andy Brings, Diabulus In Musica, Anwynn, Caducity, Ithilien, Mordacity co q r o c k . b e

TW Classic 13 juli

Festivalterrein, Werchter

Magasin4, Brussel, magasin4.be Les Slugs @ La Parfumerie, Molenbeek Willow, The Devilles, Japan4 @ Decibelz, Neerpelt, decibelz.be Planet Caravan: Uncle Acid And The Deadbeats, Wolf People, Master Musicians of Bukkake, Alvarius @ Trix, Antwerpen De Beren Gieren Forellen ft Susan Santos Silva @ Vrijstaat-o, Oostende, vrijstaat-o.be Bärlin, Alcalin @ LR6, Brussel Eye Candy: DJ’s B-Have, Dent De Lait, Röze @ Barrio, Brussel Devil’s Night: Steelhouse Rockets, Blood Baby Sitters, DJ Vinne, DJ Marco @ DNA, Bxl Billions Of Comrades @ Péniche Fulmar, Bxl DJ’s Richard 23, Chacha, Zanni @ La Bodega, Brussel, club-new-wave.be Enola, Undo, Cora Novoa, Fady One, Pierre, Deg @ Fuse, Brussel, fuse.be Dog Days @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Amparo Sanchez, ... @ Aéronef, Lille, Fr Java, Abstract, Jeff Solo, Feestdjruud, ... @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl

zondag 02 juni 25 Jaar 4AD: Huata, Dopehtrone @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be The Breeders @ AB, Brussel, abconcerts.be To The Bone @ Mombasa, Borgerhout Planet Caravan: Om, Condor Gruppe, Asteroid, Head Of Wastastiquet @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Todd Rundgren @ Spirit Of 66, Verviers 2de CD & Platenbeurs @ Alpheusdal, Berchem

maandag 01 juni Bruce Springsteen & The E Street Band, Keane, Santana, Ben Harper and Charlie Musselwhite, Blondie, Balthazar

dinsdag 04 juni

twcl a s s i c . b e

Brosella Folk & Jazz 13 + 14 juli

Ryan Mac Garvey @ Spirit Of 66, Verviers Iron And Wine @ Botanique, Brussel Peter Murphy plays Bauhaus, Kiss The Anus Of A Black Cat @ AB, Brussel

Groentheater, Brussel

13 juli: Olla Vogala, Dacosse ft Jorge Pardo, Sam Lee & Thomas McCarthy, Carthy, Hardy, Farrell & Young, Green Moon, De Temps Antan, Melech Mechaya & Misia 14 juli: UMO Jazz Orchestra & Verneri Pohjola, Yves Peeters Group, Nathalie Loriers New Trio, Elina Duni Quartet, Big Frisell’s Big Sur Sextet, Big Noise & Evan Christopher, Jon Batiste & The Stay Human Band b r os e l l a . b e

Power Festival 13 + 14 juli Place Communale, La Louvière

13 juli: Karma to Burn, The Experimental Tropic Blues Band, The Hillbilly Moon Explosion, Turbowolf, The Monsters, Drive like Maria, The Black Tartan Clan, Bulls on Parade, Jane Doe & the Black Bourgeoises, A Supernaut, Transcoder, My Diligence, Another Black Band, DJ SingCinaty 14 juli: Punish Yourself, The KdvDeviators, Banane Metalik, The Urban Voodoo Machine, Burning Heads, Parabellum, Skarbone 14, Mononc’Serge, The Caroloregians, The Lucky Devils, Dirty Bees, Adios Pantalones, The Scrap Dealers, The Dead Shrimps, DJ Boule p ow er fes t i v a l . b e

zaterdag 01 juni Lightnin’ Guy & The Mighty Gators, Tiny Legs Tim @ AB, Brussel, abconcerts.be Mensch Mensch Mensch & Angharad davies, Tisha Mukarji @ Beursschouwburg, Bxl Fire Room, We Insist!, Ze Zorgs @

Steve Earle & The Dukes, The Mastersons @ Cactus@Concertgebouw, Brugge Little Caesar @ Spirit Of 66, Verviers Senses Fail, Oathbreaker, Napoleon, Balances @ JC De Klinker, Aarschot, heartbreaktunes.com I Drove A Tank @ Avenue De Polka, Wevelgem, facebook.com/Stinstage

woensdag 05 juni Rihanna @ +06/06- Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be Fresh And Onlys @ Madame Moustache, Bxl Guardian Alien, Betonkopf @ 4AD, Diksmuide Chromatics @ Vooruit, Gent, vooruit.be Damerels @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be David Lynch presents Chrysta Bell @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Joe Satriani @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl

donderdag 06 juni Roland @ Nova, Antwerpen, busker.be Picanolband @ Marktcafé Les Halles, Ieper, marktcafe-leshalles.be Scout Niblett @ Botanique, Brussel Score Man @ De Roma, Borgerhout Ceili Moss @ La Porte Noire, Brussel Marnie Stern, Javelin @ Charlatan, Gent, democrazy.be Cedell Davis & The Brethren, Big Dave @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Macabre, Dehuman @ Magasin4, Brussel IC Music: Liesa Van der Aa, The Name, Damerels, Scrappy Tapes @ De Kreun, Kortrijk, icmusic.eu/term Ian Clement @ Merlo, Brussel, stoemplive.be Noisia, Foreign Beggars, Reacter & Mista Ben, Still Hungry, Chuck Bronson @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Nick Waterhouse @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl Tweak Bird @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl

vrijdag 07 juni Roland van Campenhout & Mauro Pawlowski, Ganashake @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Syria, Seriously: benefiet: Akram Hamo, Die

ClutCh+ Red Fang BlaCk ReBel MotoRCyCle CluB Bush My Bloody ValentIne dInosauR JR.

02 Jul

03 Jul

07 Jul

05 sep

04 sep

festivals*gigs*parties Hard 3 Pac, Mills Boogie, Oui Les Filles @ Scheld’apen, Antwerpen, scheldapen.be Papier Tigre, Frank Shinobi @ Madame Moustache, Brussel, madamemoustache.be The Left Arm Of Buddha, Jerry Kim Collins @ Espace Senghor, Etterbeek, leftaobuddha.com Mariem Hassan @ Molière, Brussel, muziekpublique.be Billie Kawende @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Nir.K, TSR Crew, L’Hexaler, Azzili Kakma, Tonino Trafiquants D’Art, JCR, Oulra, Sekel, Ekila, Minkick @ Magasin4, Brussel Cancer Bats @ Kavka, Antwerpen, kavka.be Lightnin’ Guy & The Mighty Gators @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Lucinda Williams @ AB, Brussel Slayer, Born From Pain @ Rodahal, Kerkrade, Nl, buropinkpop.nl The Veils @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl Andy Cairns @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl

zaterdag 08 juni Sallie Ford & The Sound Outside, Paon @ DOK, Gent, democrazy.be Roland & Mauro, Ganashake @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Wild Boar & Bull Brass Band @ Zebra Bar, Bxl Wild Honey Pie @ Spirit Of 66, Verviers Alicia Keys, Miguel @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be Craic Haus @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Black Cobra, Bison BC, Arabrot, These Mountains Are Ghosts @ Magasin4, Brussel Ivan Paduart @ AB, Brussel, abconcerts.be Joost de Lange Rock/Blues Experience, S.L.A. @ De Pit, Terneuzen, Nl, podiumterneuzen.nl Chalice, SteppAddict, Emana Sound, Heartical Juggling, Humble Rising, Young Roots Sound @ MJC du Virolois, Tourcoing, Fr Mickey Gree, Le Sacre du Tympan, Pilooski, Judah Warsky, Vincent Martial @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

zondag 09 juni Overhead @ Spirit Of 66, VerviersSilence Is Sexy: Rauelsson @ Huis 23, Brussel, abconcerts.be The Abyssinians, DJ Senna Dub @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Gabrielle Aplin, Saint Raymond @ AB, Bxl Andy Cairns @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Huntress @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Mainstreet @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl James Wood @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl

maandag 10 juni Mastodon, Newsted @ Trix, Antwerpen Andy Cairns @ DOK, Gent, democrazy.be Limp Bizkit @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl

dinsdag 11 juni Les Bens @ Café Monk, Brussel, stoemplive.be Austra, Emma McKenna @ DOK, Gent, democrazy.be Korn, Love & Death @ Muziek Centrum, Enschede, Nl, nebelux.com Coal Chamber @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl

woensdag 12 juni UFO @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Headwar, John Makay, Tire-bouschtroumpf & Schroumpf-bouffon @ Magasin4, Brussel Cocorosie, My Disco Jacket @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Korn @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl

donderdag 13 juni Marc Ribot @ Vooruit, Gent, vooruit.be Andy Cairns @ MOD, Hasselt City And Colour @ Botanique, Brussel Chelsea Light Moving @ Trix, Antwerpen

Chuck Johnson @ Audioplant, Antwerpen LO, scheldapen.be

vrijdag 14 juni Shapeshifter @ Den Hemel, Gent The Heavenly Kings, Skampida @ B52, Eernegem, facebook.com/concerten.eernegem Logical School @ Spirit Of 66, Verviers Andy Cairns @ Botanique, Brussel FCL ft Lady Linn, Lemakuhlar, Guy T.Harris @ Bazaar, Brussel, origami-music.be Ifa Y Xango @ Kavka, Antwerpen, kavka.be Emmy Eve, Lost Lions Of India, No More Jack, Steady New Sounds, The Sidekicks, Trip To Dover; Valerius @ Mezz, Breda, Nl

zaterdag 15 juni Sam De Bruyn, Hush Hefner, The Whatevers @ MOD, Hasselt Sunny Side Up @ Netwerk, Aalst, netwerk-art.be Spellbound, The Mullet Monster Mafia, Los Muchachos Locos @ De Bogaard, Geel, drunkabilly.com Maja Ratkje & Poing @ Vooruit, Gent 3 Doors Down @ AB, Brussel, abconcerts.be Axl Peleman @ Casa Blanca Zomerbar, Hemiksem, zomerbar.be Jef Neve @ De Grote Post, Oostende Theo Hakola Trio @ Aéronef, Lille, Fr Mai Lan, Buddies @ CC Gérard Philipe, Calais, Fr, ccgp.calais.fr Erick E @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl

zondag 16 juni Bob Wayne, JD Wilkes And The Dirt, Daubers @ Trix, Antwerpen, trixonline.be The Headshakers @ Aéronef, Lille, Fr The Light Brigade @ Mezz, Breda, Nl

maandag 17 juni The Babies, Nissenenmondai @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be The Killers @ Vorst Nationaal, Brussel, livenation.be Queens Of The Stone Age @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be King Ayisoba, Zea @ Les Atelier Claus, Bxl 3 Doors Down @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl

dinsdag 18 juni The A-Bones @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Bouncing Souls, The Headshots, The Agitators @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Messer Chups, Dusk @ Aéronef, Lille, Fr Whitesnake @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl

woensdag 19 juni Whitesnake @ AB, Brussel, abconcerts.be No Age @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Morkobot, Usssy, Topanga @ Magasin4, Bxl The Bouncing Souls, Every Time I Die @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl

donderdag 20 juni Studio Saucisses Sons @ Marktcafé Les Halles, Ieper, marktcafe-leshalles.be Usssy @ Scheld’apen, Antwerpen Reena Riot @ De Monk, Brussel The Imaginary Suitcase @ La Porte Noire, Bxl Nouvelle Vague @ De Roma, Borgerhout Black Pyramid, Cat Claw @ Kavka, A’pen Mikhael Paskalev Botanique, Brussel Two Door Cinema Club @ Aéronef, Lille, Fr

vrijdag 21 juni The Black Crowes @ AB, Brussel, livenation.be Radio Ultra Modern @ Casa Blanca Zomerbar, Hemiksem, zomerbar.be Jazon, Jayeness, Estrada, Krucial, Farrox, Krono & Chillybillyrecords @ De Centrale, Gent, decentrale.be Paul Gallagher, Vespa World Days @ MOD,

Hasselt, muziekodroom.be Byrning Down The House @ De Roma, Borgerhout, deroma.be

zaterdag 22 juni Neurosis @ Eurocam Media Center, Lint, eyespyrecords.be The Paranoid Grill @ T.A.G., Brussel Tuur Florizoone & Didier Laloy @ Theater La Montagne Magique, Brussel Waterfront @ Spirit Of 66, Verviers Agnostic Front, Toxic Shock @ Magasin4, Bxl Maykel Blanco Y su Mayor @ Zappa, Antwerpen, kavka.be Dead Can Dance @ Vorst Nationaal, Brussel, livenation.be Cashmere Cat, Richelle, DJ Slow, Mister Tweeks @ AB, Brussel, abconcerts.be Jeff Mills, DVS1, Kr!z, Spacid @ Vooruit, Gent, kozzmozz.com

zondag 23 juni Tuur Florizoone & Didier Laloy @ Gemeentehuis, Ukkel Mobb Deep @ AB, Brussel, abconcerts.be Leonard Cohen @ Sportpaleis, Antwerpen Den Hoed Quartet @ De Nodige Deugd, Moorslede, facebook.com/Stinstage Billy Talent @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Idiot Glee @ Madame Moustache, Brussel The Black Crowes, Lay Down With Numer 13 @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl Gogol Bordello @ Schouwburg, Rotterdam, Nl, rotterdamseschouwburg.be

maandag 24 juni Patti Smith @ AB, Brussel, livenation.be Coely @ Nacht Van de 1001 Slamanders, Ieper, busker.be

dinsdag 25 juni The National @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be The Black Crowes @ AB, Brussel Patti Smith & Band @ Cactus@MaZ, Brugge

woensdag 26 juni Pere Ubu @ Vooruit, Gent, vooruit.be Beth Hart, Joe Bonamassa @ Sportpaleis, Antwerpen, sportpaleis.be Iva Bittova @ Vooruit, Gent, vooruit.be Cat Power @ AB, Brussel, abconcerts.be Papa Roach @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl

donderdag 27 juni Tegan and Sara @ AB, Brussel Wavves Botanique, Brussel, botanique.be

vrijdag 28 juni Pieter Matthys @ ‘t Onbeschreven Blad, Gits, facebook.com/Stinstage Sic Alps @ Madame Moustache, Brussel Masters Of Reality, Safi @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Star Warz XL: Ed Rush & Optical ft MC Ryme Tyme, Audio, Matrix, Optiv, BTK, One87 b2b Hookerz ft MC Mush, M Zine & Scepticz, Marcus Intalex b2b Calibre, Bonafide @ Vooruit, Gent, starwarz.be Billie Kawende, Delv!s @ CC Belgica, Dendermonde, busker.be Hi On Maiden @ Spirit Of 66, Verviers Triggerfinger, Doggystyle Syndikate @ CC Gérard Philipe, Calais, Fr, ccgp.calais.fr

zaterdag 29 juni Loredana Castiglia & So Pink Size @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Ex Vivo, Pierre Simon, Le Rythme Des Fourmis (concerts traduits en langue des signes) @ VK*, Brussel Bruno Sanchioni, Three Drives On A Vinly,

Franky Jones, Phi Phi, Youri Parker, Quincy, Tofke, Xavier Leman @ Vooruit, Gent, ageoflove.be Bart Peeters @ De Roma, Borgerhout Art Of Fighters, DJ Producer, Igneon System, DH Sirio, Brainwash, Forbidden Project, Mindustries, ... @ Artcube, Gent, footworxx.com

zondag 30 juni Bellini, Nicoffeine, 30.000 Monkies @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Glen Hansard @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be La Corneille @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl

maandag 01 juli Voodoo Swing @ Casa Nostra, Aalst, electriclotuslabel.com David Myers @ Spirit Of 66, Verviers

dinsdag 02 juli Clutch, Red Fang @ Effenaar, Eindhoven, Nl

woensdag 03 juli Terror, Alpha & Omega @ Entrepot, Brugge, heartbreaktunes.com Billie Kawende @ Stuivenbergplein, Antwerpen, busker.be Black Rebel Motorcycle Club @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl

donderdag 04 juli Final Touch @ Marktcafé Les Halles, Ieper, marktcafe-leshalles.be Boys Sets Fire, Bane, Paper Arms @ Entrepot, Brugge, heartbreaktunes.com

vrijdag 05 juli The Isle Of Man @ Vrijstaat O, Oostende Gov T Mule @ Spirit Of 66, Verviers

zaterdag 06 juli The Beach Boys @ Kursaal, Oostende, icanhearmusic.be Massachusetts @ Spirit Of 66, Verviers

zondag 07 juli Oh, Brave Wide Eyes @ Mezz, Breda, Nl Bush @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl

maandag 08 juli Sioen @ Palm Parkies, Stroppen, Halle

dinsdag 09 juli Sioen @ Palm Parkies, Sint-Niklaas Atoms For Peace @ Lotto Arena, Antwerpen, livenation.be Ana Popovic & The Mo Better Love Band @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

woensdag 10 juli Sioen @ Palm Parkies, Maasmechelen

donderdag 11 juli Sioen @ Palm Parkies, Hasselt Crosby, Stills And Nash @ Kursaal, Oostende, kursaaloostende.be

vrijdag 12 juli Earthless, The Atomic Bitchwax, Mirror Queen @ De Centrale, Gent, democrazy.be Equinox The Peace Keeper @ Vrijstaat O, Oostende, vrijstaat-o.be Devendra Banhart @ Le Splendid, Lille, Fr

zaterdag 13 juli To The Bone @ Falcon Playa, Antwerpen

zondag 14 juli Voodoo Swing @ Cowboy Up, Waardamme, electriclotuslabel.com Matt Watts & The Calicos @ Mezz, Breda, Nl

GREEN DAY • THE NATIONAL

SIGUR RÓS • VAMPIRE WEEKEND BLOC PARTY • NETSKY (LIVE)

BLACK REBEL MOTORCYCLE CLUB JAMIE LIDELL • BIFFY CLYRO AIRBOURNE • BALTHAZAR • JESSIE WARE THE BLOODY BEETROOTS • LAURA MVULA DIZZEE RASCAL • ALL TIME LOW FIDLAR • PALMA VIOLETS THE BLACK ANGELS VINTAGE TROUBLE

ALL AL IV T S E F R OT H E ETS A R E TICK OUT SOLD DY. ALREA GET YO U R T I C K FOR JULY 4ET N OW Scan with your smartphone for latest festival updates.

PRESENT

THURSDAY JULY 11TH NAS - STEVE AOKI MIGUEL - FEED ME - BB BRUNES - DANAKIL - THE HEAVY - SUPERLUX - VISMETS - SKIP&DIE TROMBONE SHORTY & ORLEANS AVENUE - WAKA FLOCKA FLAME - FIGURE - AUFGANG TWO KIDS ON HOLIDAY

FRIDAY JULY 12TH MIKA

IAMX - STUPEFLIP - 1995 - DISIZ - ALEX HEPBURN - DJ HYPE - BALTHAZAR - PUPPETMASTAZ G DUB feat. ORIGINAL SIN & SUB ZERO - ANNIX feat. KONICHI & DECIMAL BASS - MØ GREMS full version - FCL feat. San Soda & Red D- EGO TROOPERS - BIGFLO & OLI A NOTRE TOUR Lomepal Caballero La Smala Exodarap

SATURDAY JULY 13TH dEUS - KAISER CHIEFS LOU DOILLON - DADA LIFE - DIGITALISM (dj set) - OXMO PUCCINO - SOLDOUT THE MACCABEES - EIFFEL - LA FEMME - ELVIS BLACK STARS - RAVING GEORGE COMPACT DISK DUMMIES - PALE GREY - YEW - A.N.D.Y. - EGO TROOPERS

SUNDAY JULY 14TH ARNO - HOOVERPHONIC with strings - TRIXIE WHITLEY - THE RAVEONETTES - AN PIERLE HANNI EL KHATIB - PIANO CLUB - JACCO GARDNER - LIEUTENANT