RifRaf maart 2013

Nick cave & the Bad SeedS PuSh the Sky awayAr en A, An t werp

An PierlÉ StrAnge DAyS

te r, Br us se ls 16 .05 • AB th eA

18 .11 • lo t to

“Cave balanceert meesterlijk tussen dreiging en loden melancholie, geruggensteund door The Bad Seeds die spaarzaam en met finesse deze beklijvende songs inkleuren. Grand cru !” ★★★★★ DE STANDAARD

“Strange days is het soort plaat dat klinkt alsof zij gemaakt moést worden. De zang klinkt urgent, het pianospel sleept mee, de verhalen beroeren.” ★★★★ DE STANDAARD

« Avec ses 35 ans de carrière, Nick Cave, tout en maturité, n’est pas loin d’être au sommet de son art ! » LE SOIR

« Oubliées les comparaisons usuelles (Amos, Bush), Pierlé peaufine ici un onirisme insulaire et indépendant ! »

“Dichter bij een zwoele lentebriesplaat is de vleermuis nooit geweest.” ★★★★ FOCUS KNACK « ...un trip magnifique ! » ★★★ LA LIBRE BELGIqUE

“Zelfzeker en met een herwonnen doelgerichtheid ontrolt Pierlé tien voldragen nieuwe songs, plus een al even pure cover, van Talk Talks Such a Shame.” ★★★★ FOCUS KNACK

“Push the Sky Away is een prachtplaat !” ★★★★★ DE MORGEN

« Un album ensorceleur ! » ★★★★ ROLLING STONE FR

WWW.NICKCAVE.COM

STEREOPHONICS ‘Grafitti on the train’

★★★★ FOCUS VIF

WWW.ANPIERLE.BE

LORD HURON ‘Lonesome Dreams’

The new album feat. the single ‘Indian Summer’ “Their least conventional album yet” SUNDAY TIMES CULTURE “A broody string-strewn ‘Spanish Sahara’-esque Bond-voyage” DROWNED IN SOUND

“De perfecte soundtrack bij eennachtelijke trektocht door het wilde westen!

Een ijzersterk debuut!” ★★★★ DE MORGEN “Los Angeles folk-rock quintet evoke a modern day Wild West.”

ROLLING STONE “These songs are sturdy, and what marks they set for themselves, they hit.”

PITCHFORK

WWW.STEREOPHONICS.COM

WWW.LORDHURON.COM

243

jaargang 24 • maart 2013

04 Shortcut 04 Kükl 06 07 08 10 12 13

Daughter Phosphorescent Suuns Palma Violets Blue Hawaii Flume homegrown

14 16 18 20 22

Steak Number Eight Ian Clement Hear, Hear! (a cheer) Belpop Bonanza (on cd)

26 Earteam 40 Compiled 42 Free Stuff

© Eva Vlonk

steak number eight

‘All Chaos’ was twee jaar geleden een motherfucker van een plaat.

Maar tijd voor berusting is er niet in het parcours van Steak Number Eight. Er dienen nog altijd zieltjes gewonnen te worden en wat dat betreft zou de nieuwe plaat van de Wevelgemse groep wel eens de grote sprong voorwaarts kunnen zijn.

Het derde album beschikt alvast over voldoende troeven om Brent Vanneste & co naar ongekende hoogtes te lanceren: onverwoestbare tracks met een internationale sound, een oerdegelijke productie van Reinhard Vanbergen en Indie Records (Noorse platenfirma van Cult Of Luna, Kvelertak…) brengt ‘The Hutch’ (release: 18 maart) wereldwijd uit. Wij smullen alvast van deze moddervette, trippende kluif met heartfelt (doom)melodieën en heavy riffs die er, met zin voor de sludge-atmosfeer, goed inbeuken.

En droppen de band op de RifRaf-cover!

43 Agenda - Festivals/ Gigs/Parties

suuns

© Anton Coene ian

clement

Colofon www.rifraf.be jaargang 24 nr. 243 rifraf is een uitgave van uitgeverij B Z & T bvba v.u. filip saerens verschijnt niet in jan en aug rifraf april: uit op 28 maart

advertenties mieke deisz Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.38.76 GSM: 0485/80.22.57 advert.rifraf@skynet.be deadline reservatie: 13 maart

redactie filip saerens Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.35.77 filip.rifraf@skynet.be

agenda agenda.rifraf@skynet.be tel 015/42.38.76 deadline: 15 maart

medewerkers ewoud beirlant, mischa bludts, boots, georges tonla briquet, koen ceulemants, menno claes, johannes de breuker, marc demeyere, michiel denys, ward dupan, wannes duponcheel, duan gatto, kristof hermans, robin looyen, pascal nosenzo, sofie nys, filip polfliet, jana poppelaars, toon staes, michiel van meervenne, joachim van waes, joris vanden broeck, bram vermeersch, oliver willems

foto cover tom verbruggen layout peggy schillemans layout.rifraf@skynet.be drukkerij Corelio Printing Anderlecht

Abonnementen 1 jaargang (10 edities) info: agenda.rifraf@skynet.be België: 13 € Europa: 25€ BE 85 3200 1337 9606 BIC: BBRUBEBB Met vermelding van naam & adres.

U krijgt het eerstvolgende nummer dat na ontvangst van de storting verschijnt.

alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. RifRaf is aangesloten bij CIM

04

shortcut Bonnefooi zoekt jonge producers Ben je een jonge producer en beu om in je slaapkamer te spelen? Grijp dan nu je kans! Het Brusselse muziekcafé Bonnefooi is wekelijks gast voor vier tot vijf concerten. In samenwerking met soundboldly.be zoekt het café nu ook materiaal van fris producers-talent voor een maandelijkse dinsdagavond onder de noemer Bedroom Beats. Ofwel wordt je materiaal die avond gedraaid ofwel word je zélf uitgenodigd om een liveset te brengen. Wie nog geen set heeft, hoeft niet te aarzelen om prematuurtjes op te sturen naar music@soundboldly. be. Interessant materiaal kan op de website van Soundboldly of op de 22tracksselectie van Bart Sibiel (Onda Sonora) en Alex Deforce (On Point) terechtkomen.

Doormailen die handel!

(Selected by Kurt Overbergh)

10

Lubomyr Melnyk Various tracks (wereld weidse web) Dankzij Erased Tapes (Nils Frahm, A Winged Victory For The Sullen…) zal de wereld binnenkort kennis maken met deze wonderlijke componist/pianist uit Oekraïne. In april verschijnt ‘Colloraries’ met de hulp van Peter Broderick en Nils Frahm.

Grouper Schrijf je in voor Sjock festivals Sjowcase Al 37 jaar organiseert Jeugdhuis ‘t Hoekske uit Gierle het Sjock festival. Elk jaar showt Sjock een dynamische affiche vol rock-’n-roll, surf, hardcore, garage, ska en punkrock. Startende bands krijgen de kans om op een van de podia te spelen, onder de noemer Sjowcase. Wat moet je doen? Stuur je demo (geen link, maar een cd!), bio en contactinfo vòòr 12 april naar Charlotte Kersemans, Schoorstraat 14, 2275 Gierle. En hopelijk belandt je band effectief op het Sjockpodium, deze zomer!

Maak een soundscape voor parkings Zit je met een goed deuntje in je hoofd en wil je er meer mee doen dan alleen meeneuriën? Dan biedt Music For Car Parks je nu die kans! Concertgebouw Brugge is op zoek naar een originele soundscape voor parkings in heel Europa.

Wat zijn de voorwaarden? Je creatie prikkelt de parkingbezoeker en creëert in de context van een openbare parking een rustig, veilig en comfortabel gevoel.

Bovendien duurt je compositie minimum 15 en maximum 60 minuten.

Hoe deelnemen? Stuur je volledige soundscape in mp3-formaat via www.wetransfer.com naar mfcp@concertgebouw.be, met als bericht: Deelname Music For Car Parks – naam componist – naam compositie.

Dat kan tot 15 april. Het deelnameformulier en andere bijkomende info, vind je op www.musicforcarparks.com. En misschien klinkt jouw creatie binnenkort in honderden parkings in heel Europa.

Boomtown zoekt jonge muziekprogra mmatoren Het Boomtown Festival, het vijfdaags alternatief muziekfestival tijdens de Gentse Feesten, gaat dit jaar door van 23 tot 27 juli op de Kouter en in de Handelsbeurs. Al van in het begin besteedt Boomtown veel aandacht aan opkomend talent.

Niet alleen bands, maar op programmatoren krijgen een kans. Zo is het festival nog op zoek naar twee programmatoren die de programmatie van de jonge bands tot een goed einde brengen. Je selecteert uit een 15-tal bands/artiesten en geeft hen een passende plaats binnen de Boomtown-programmatie.

Je volgt ook de promotie, communicatie en productie op. Ben je tussen de 18 en 25 jaar oud? Mail dan zo snel mogelijk je kandidatuur en motivatie naar bert@boomtownfestival.be.

‘The Man Who Died In His Boat’ (Kranky) Aka Liz Harris grossiert nog steeds in ambient-geïnspireerde donkere dreampop. Voor wie ook open staat voor pakweg Julianna Barwick.

Ólöf Arnalds ‘Sudden Elevation’ (One Little Indian) Niet te verwarren met haar IJslandse neef/pianist Ólafur Arnalds. Ólöf is inmiddels aan haar derde album toe en meteen haar eerste die volledig in het Engels gezongen is. Ólöfs stemgeluid is al even uniek als verslavend.

Tiny Legs Tim ‘Cortizone Blues #1 & #2’ (7”, Vynilla Vinyl) Kükl houdt wel van de Gentse one man bluesband Tiny Legs Tim. Kleine Tim kent alvast duidelijk hoorbaar de klassiekers uit de vooroorlogse blues.

En allemaal netjes - zoals het echt hoort - in one take opgenomen.

Devendra Banhart ‘Mala’ (Nonesuch) Alweer van ’09 geleden dat we nog van Heilige Banhart hoorden.

Even schrikken deze ‘Mala’, maar Banhart tast nog steeds zijn muzikale grenzen af. Intrigerend!

Portal Various tracks (wereld weidse web) Via Profound Lore kan je inmiddels het album ‘Vexovoid’ bestellen.

Deze heerlijke Australische black metal smaakt naar meer. Google tevens even om de live-shows uit te checken. Hemels om zien!

The Haxan Cloak Various tracks (wereld weidse web) In april verschijnt ‘Excavation’, het nieuwe album van Kükl’s favoriet uit ’12.

Wie goed op het net zoekt, vindt alvast een aantal tracks. Heerlijk dreigend én donker. Hail!

Flume ‘Flume’ (Transgressive Records)

Een jaar gratis muziek op Deezer Goed nieuws in muziekland. Vanaf nu kan je een jaar lang gratis onbeperkt muziekdienst Deezer gebruiken. Hou wel rekening met de reclamespots die af en toe te horen zijn. Een Facebook-profiel is niet meer verplicht, rechtstreeks inloggen kan! Na een jaar kan je nog twee uur per maand gratis luisteren.

Ook artiesten kunnen meegenieten. Met Deezer4Artists kunnen ze altijd zien wie hun muziek afspeelt en waar. Zelf kunnen ze ook muziek zoals demo’s of liveopnames online plaatsen. Deezer vierde het goede nieuws zopas met gratis optredens van Ozark Henry, Willow en Noa Moon in de Ancienne Belgique.

The xx en Four Tet zijn reeds fan van dit Australische wonderkind Harley Streten die opereert onder de - excuses - nom de Flume – Flume. Straf titeloos debuut met netjes knetterende beats én de straffe stem van Streten.

XXYYXX ‘s/t’ Nog een wonderkind: amper 17 en gedoopt tot Florida’s nieuwste elektronica flavor of the month. Deze piepjonge dj/producer - Marcel Everett voor de vrienden - wordt het vaakst vergeleken met Flying Lotus, J. Dilla en James Blake.

Het Depot Open – 30 maart

Charles Bradley

Top. Op 30 maart vindt van 11 tot 17u in muziekcentrum Het Depot een opendeurdag plaats. Er staan daar hele fijne, gratis activiteiten op het programma. Zo kan je individuele proeflessen (gitaar/piano/zang...) volgen, een lezing over stemcoaching bijwonen, op bezoek bij de gitaardokter, achter de lescomputers kruipen om te experimenteren met Cubase, Logic, Ableton, Record... Of hang gewoon wat rond in de zetels en drink iets in de foyer. Ook op het programma die dag, een Garage Sale. Een enorme hoeveelheid 2de hands gitaren, versterkers, effectpedalen, synths, drumstellen en zoveel meer worden er te koop aangeboden. Zo zijn diverse fabrikanten er aanwezig, maar je kan ook zélf instrumenten of apparatuur verkopen. Eén vierkante meter kost amper 5 euro, schrijf je dus snel in bij fre@hetdepot.be

‘Victim Of Love’ (Daptone Records) Alweer hartverscheurende heerlijke funk/soul/r&b-plaat van de inmiddels 65 jarige Screaming Eagle Of Soul. Uit de vertrouwde kwaliteitsstal Daptone Records.

Liefst te beluisteren bij een Rameé (7,5%), een kruidig amberbier van de brouwerij Brasserie Du Bocq uit het Waalse Purnode.

Een selectie uit Kükl valt maandelijks te beluisteren via www.fmbrussel.be

FEW BITS WINTERSLAG

DOUGLAS FIRS MARBLE SOUNDS

MODDI LISA HANNIGAN NO

IE

13.4.2013 C-MINE GENK START 19 U — TIX €12 VVK / €15 littlewaves.be c-minecultuurcentrum.be

ADK

06

T e k s t: M e l i s s a J a n s s e n i f o t o : e l i o t l e e h a z e l

Met slechts twee ep’s onder de arm, kon Daughter afgelopen jaar zowel de Botanique als de Club van Pukkelpop vol laten lopen. Op 18 maart komt de eerste langspeler ‘If You Leave’ uit, in co-productie met Rodaidh McDonald (The xx, Adele). Diep in de kern van Daughter bevindt zich Elena Tonra (zang). Daarrond zwermen Remi Aguilella, een Franse drummer, en haar vriendje Igor Haefeli, een Zwitserse gitarist. In de Londense muziekschool botsten ze tegen mekaar en explodeerden ze tot Daughter, een band die voorbestemd lijkt om zich te verschuilen in donkere hoekjes. Ze blijken in real life gelukkig veel vrolijker dan ze muzikaal doen uitschijnen.

Jullie stonden al op Pukkelpop en in de Botanique. Hoe was dat?

Remi Aguilella: “Pukkelpop was ongelooflijk. Het grootste publiek waar we tot nu toe voor gespeeld hebben! Zo surrealistisch. En de Botanique was ook zo leuk.”

Igor Haefeli: “Ja, daar was het heel cool omdat het publiek zo dichtbij stond.

Je kreeg het gevoel dat je in een woonkamer aan het spelen was voor een hoop vrienden. Perfect voor onze muziek dus.”

Elena, die verlegenheid van jou is tegelijk je charme. Wen je wat aan optreden?

Elena Tonra: “Nee, totaal niet, het blijft zenuwslopend. Tijdens de nummers word ik geabsorbeerd door de muziek, dus dan is dat niet zo erg. Maar ik heb het gevoel dat ik meer contact moet maken met het publiek. Dat blijft een werkpunt! Ik probeer het wel goed te maken door na de shows een babbeltje te doen met de fans. Als ik ze face to face spreek is het blijkbaar makkelijker. Ik vind het jammer dat niet meer bands dat doen. Sommige worden zo pretentieus. Zo wil ik nooit worden.”

Muziek die de sfeer bederft

Waar komt Daughter als bandnaam eigenlijk vandaan?

Elena: “Ik heb geen flauw idee. Ik vond dat het wel past bij de lyrics.

Oké, het is wel een heel vrouwelijke naam, misschien vinden de jongens dat wel jammer.”

Igor: “Nee, helemaal niet! De naam is suggestief op eender welke manier en aangezien Elena de teksten schrijft, is dat vrouwelijk kantje wel oké.

De dubbelzinnigheid is wel grappig, vaak schrikken mensen dat er nog twee mannen in de band zitten.” (lacht) Wanneer wist je dat je muzikant wilde worden?

Remi: “Heel mijn leven al. Het probleem is dat je moeilijk mensen vindt die er even hard in op willen gaan. De reden dat ik naar Londen ben verhuisd, was omdat ik serieuzer met muziek wou bezig zijn en mensen wou vinden met hetzelfde doel.

Blijkt dat verhuizen de beste keuze van mijn leven was, want anders had ik Elena en Igor niet leren kennen!”

Igor: “Voor mij was naar Londen verhuizen ook het grote moment waarop ik besliste dat ik van muziek mijn beroep wilde maken.”

Elena: “Ik begon te schrijven toen ik twaalf was en speelde toen ook toneel. Ik vond het leuk om te doen alsof ik iemand anders ben. (lacht) Het was pas veel later dat ik mijn broer zijn gitaar nam en die twee dingen begon te combineren.”

Iemand stapt een platenwinkel binnen, naar wat moet die persoon vragen om bij Daughter uit te komen?

Elena: “Muziek die de sfeer bederft.” (lacht)

Igor: “Iets mooi droevigs. Of droevig moois. Zoiets. Of eerlijk met iets esthetisch.

Esthetisch eerlijk.”

Remi: “Of wintermuziek!”

Evil Jullie ep heette ‘The Wild Youth’. Zien jullie jezelf zo?

Elena: (lacht) “Ik bedoelde met dat nummer eerder het negeren van grenzen in een niet-misdragende manier. Het nummer is een beetje kritiek op het feit dat als je jong bent, dat je niet nadenkt over je daden, zoals een volwassener persoon dat doet. Je bent roekeloos, absorbeert alles en vernietigt vaak veel, inclusief jezelf. Zelf zijn we niet zo wild, maar we houden wel van experimenteren en regels breken. Dat wilden we ook doen op het nieuwe album: iets anders dan anders. Dus ja, op die manier zijn we best wel rebels. Maar in het echte leven zijn wij eigenlijk héél braaf.” (lacht) Elena, veel nummers gaan over je oude liefdes. Is dat niet vreemd omdat je huidig vriendje, Igor, in de groep zit?

Elena: “Soms wel, het hangt er van af naar welk nummer je luistert. Sommige zijn gewoon kritiek op de donkere tijden in relaties die je zowel met huidige als met oude liefdes kunt hebben. Het is een universeel gevoel waar veel mensen doorheen gaan.

Is het vreemd voor jou?” (kijkt naar Igor) Igor: (denkt) “Nee. Ik denk dat we allemaal wel een donker kantje hebben en dat we er allemaal over kunnen praten. Elena schrijft er gewoon nummers over en ik vind dat oké. Ik denk er eigenlijk niet over na. De muziek dat wij maken en wij als koppel, dat zijn twee dingen die los van mekaar staan.”

Elena: “Igor laat me heel vrij in mijn songwriting.

Ik denk dat veel vriendjes zoiets zouden hebben van: nee, dat zeg je niet!”

Zijn er nummers over Igor geschreven?

Elena: “Euh…” (nerveus) Igor: “Dat wil ik niet weten!”

Elena: “Ik zal het ook nooit vertellen!”

Daughter krijgt steeds meer fans. Hebben jullie de ambitie om op grote podia te staan?

Igor: “Helemaal niet. Ik denk dat alles tot nu toe een enorme bonus is geweest. We hadden dit al nooit verwacht. Zolang we muziek kunnen blijven maken waar wij blij van worden… Nee, er is geen ambitie.

Begrijp me niet verkeerd, we zijn héél dankbaar dat meer en meer mensen naar onze optredens komen.”

Wat is het grote toekomstplan?

Elena: “Ik wil gewoon muziek blijven maken en daarvan genieten. Dat is het belangrijkste. Ik wil gewoon nooit verveeld worden. Nee, dat is niet het woord… Ik wil nooit het gevoel krijgen dat we muziek maken om muziek te maken.”

Remi: “Ik wil de wereld domineren. Ik wil evil zijn over vijf jaar!”

Elena: “Oké, je mag. Zolang wij nog in je evil-plan passen.”

Remi:: “Deal! Over vijf jaar, neem ik de wereld over.

Ik bedoel, vijf jaar maximum. Ik reken op twee jaar.”

on stage 4 april: Botanique, Brussel (w/ Bear’s Den)

Daughter ‘If You Leave’ 4AD/Beggars Banquet

Met ‘If You Leave’ trekt Daughter de ribbenkast terug open en laten Elena Tonra en kompanen je door het sleutelgat van hun diepste binnenste kijken. Met lyrics van, voor en door de broken hearted en – anders dan de ep’s – een meer elektronische sound, afgewisseld met ademmomenten en de occasionele uptempo-beat, weet Daughter een magische wereld te creëren, die zich ergens buiten dit universum bevindt. Elena’s onderkoelde stem betovert, terwijl het aggressieve gitaarwerk en de tribalachtige drums het nodige stof doen opwaaien en de pijnlijke directheid van de nummers in een walm van mysterie hullen. Prachtplaat! (mj) Release: 18 maart

T e k s t: j o h a n n e s d e b r e u k e r i f o t o : s e b a s t i a n m ly n a r s k i

07

Nadat Phosphorescent met ‘Here’s To Taking It Easy’ in 2010 zijn doorbraak kende bij het grote publiek, woonde Matthew Houck zowat 18 maanden in zijn tourbus. Voor deze uitputtingsslag moest Houck een zware tol betalen. Terwijl hij een break inlaste en zich wat ademruimte gaf om rustig aan z’n nieuwe album ‘Muchacho’ te werken, bevond hij zich plots in het midden van een persoonlijke crisis die hem noopte om z’n leven en zijn carrière te overdenken.

Wanneer we hem in een Brussels hotel ontmoeten, ziet Matthew er opgelucht en blij uit. “We zijn gisteren laat aangekomen en binnen een uurtje moeten we alweer vertrekken, maar de interviews zijn goed verlopen”, antwoordt Houck wanneer we hem vragen hoe het gaat. Omdat RifRaf als laatste vragen mag afvuren, verontschuldigen we ons bij voorbaat voor de vragen die hij misschien voor de tweede of derde keer te horen zal krijgen.

Matthew Houck: “Ik vind het niet erg om interviews te geven maar ik hoop meestal dat het album gewoon voor zich spreekt. Ik denk niet dat er zaken zijn die ik in person beter kan vertellen dan op de manier waarop ik het in m’n muziek al heb gezegd. Het is een directe en persoonlijke plaat geworden.”

aan Willie Nelson uit 2009, jdb) en ’Here’s To Taking It Easy’ (2010). Deze platen kregen veel meer aandacht dan al de albums die hen waren voorafgegaan. Voor mij betekenden die twee cd’s een koersverandering en dit album betekent hierdoor weer een terugkeer naar m’n vertrouwde geluid. Terwijl ik voor de meesten nu een andere koers lijk te varen, kom ik eigenlijk net terug van een omweggetje!”

Om het even over je vertrouwde geluid te hebben. Op je laatste albums heb jij je laten omringen met een ijzersterke band, maar toch geloof je blijkbaar niet in een band die de studio intrekt as one.

Matthew: “Ik vind dat wel een leuk idee, maar zo werkt het gewoon niet voor mij. Wanneer ik aan nummers wil werken, zorg ik ervoor dat ik mij in volledige afzondering bevind. Ik moet in een soort van kwetsbare staat geraken voordat ik aan muziek kan beginnen.

Om de een of andere reden is het voor mij dan ook onmogelijk om in de nabijheid te zijn van andere mensen, zelfs niet in de buurt van mensen waar ik van hou of naar opkijk. Het is pas nadat de muziek is geschreven dat ik al m’n vrienden optrommel om de plaat af te werken.”

Waarom neem je de plaat dan ook niet alleen op?

Matthew: “Neenee, die kerels kunnen gewoon beter spelen dan ik, zonder twijfel!

Ik zou echt een grote dwaas moeten zijn om hen niet op te bellen!” (lacht) Ergens stond te lezen dat je graag elk jaar een plaat zou maken. Denk je hierover na ’Muchacho’ nog steeds hetzelfde?

Matthew: “Ja, eigenlijk heb ik dat gevoel terug. Het was maar een heel korte periode dat ik eraan dacht om er mee te stoppen. Maar het is een goede plaat geworden, ik ben er blij mee. Het is echt a piece, en - als ik het even mag zeggen - een groot werk geworden en ik hoop dat de mensen het ook op die manier ontvangen!”

Zonder twijfel!

Ik wist niet of ik nog muziek wou maken Is dat het gevolg van de pauze die je hebt ingelast?

Matthew: “Ik moest een break nemen. Touren legt zo’n grote druk op iedereen die erbij betrokken is en dat was ik zo beu. Daarna ben ik ongeveer 6 maanden wat aan het rotzooien geweest. Ik weet niet zo goed waar ik mee bezig was. Ik was wel wat aan het werken aan sounds, maar niet echt aan de plaat. Na die periode begon het album pas vorm te krijgen.”

Echt vrolijk klink je niet op ’Muchacho’. Ook je teksten zijn nogal zwaar op de hand. Tijdens ’Muchacho’s Tune’ zing je: “I sat there all alone/Just cried and cried”...

Matthew: “De meeste nummers op ’Muchacho’ heb ik geschreven in Mexico.

Ik was daar terecht gekomen in een poging om van m’n leven weg te vluchten.

Het vliegtuig naar Mexico was letterlijk de eerste vlucht die me uit m’n eigen leven kon weghalen. Hierdoor leek muchacho (Spaans voor jonge mannelijk deugniet, jdb) me wel gepast. Die titel werkte voor mij omdat de connotaties van het woord muchacho me lagen, dat beeld van het kleine schurkje.”

Ben jij dan die muchacho, dat kleine schurkje?

Matthew: (denkt na) “’Muchacho’s Tune’ was het eerste nummer dat ik van begin tot einde had afgewerkt en bepaalde karaktertrekken van die muchacho zijn zeker van mij afkomstig, andere niet. Ik ben wel echt van dat personage gaan houden.”

Heeft de opname van de plaat geholpen je leven weer op orde te krijgen?

Matthew: “Misschien is dat wel een eindresultaat, maar tijdens het maken van de plaat voelde dat in ieder geval niet zo aan.”

Anhedonie In ‘A New Anhedonia’ zing je dat alle muziek je verveelt. Is dit ook uit het leven gegrepen?

Matthew: “Yeah, dat was een harde tijd! Naar muziek luisteren was niet het enige dat ik toen vervelend vond... Ik dacht er ook echt aan om te stoppen met muziek!

Ik wist niet of ik nog wel muziek wou blijven maken. Nu kan ik daar gelukkig wel weer met volle teugen van genieten. Zo luister ik de laatste tijd enorm veel naar de oude countryzanger Tom T. Hall. Ik denk dat hij tijdens de jaren zestig is begonnen met muziek schrijven. Misschien doet hij dat nu nog wel? Hij moet in ieder geval heel oud zijn.”

Over country gesproken... op je vorige twee albums was dit genre veel meer aanwezig. Waarom ben je op je nieuwste plaat daar van teruggekomen?

Matthew: (lacht) “Wel het zit eigenlijk helemaal anders. De pers heeft zich een beeld van mij gevormd op basis van m’n laatste twee albums ’To Willie’ (een tribute

on stage 9 mei: Botanique, Brussel

Phosphorescent ‘Muchacho’ Dead Oceans/Konkurrent

Na enkele countryplaten begeeft Matthew Houck zich terug op vertrouwd terrein met z’n persoonlijkste plaat tot nu toe. Wie de teksten er naast legt, merkt dat Houck heel wat van zich af te schrijven had. Gelukkig schuilt er naast eenzaamheid, depressie en liefdesverdriet ook heel wat hoop in het album. De plaat lijkt hierdoor wel op de verklanking van het spreekwoord elke wolk heeft een zilveren randje. Een goed voorbeeld hiervan is het mooie ‘Song For Zula’ dat je zes minuten lang warm houdt, terwijl de rillingen je over de rug lopen. Het is deze tweestrijd die Houck ook bezingt tijdens ‘A Charm/A Blade’ die de plaat zo spannend en evenwichtig maakt. Twang en country zijn trouwens ook nog steeds van de partij zoals in ‘Muchacho’s Tune’. Wanneer Houck tijdens ‘A New Anhedonia’ zingt dat alle muziek hem verveelt, geloven we hem op z’n woord, maar verveling is het laatste dat bij ons opkomt. ‘Muchacho’ is een intense plaat die door velen gekoesterd zal worden. (jdb) incluis.

08

T e k s t: m i c h i e l d e n y s i f o t o : j o s e p h ya r m u s h

Drie jaar geleden pleegde Suuns – Thaï voor Zeroes – een sonische aanslag op het muzikaal collectief geheugen. Terwijl dubstep de mainstream veroverde, bewees de Canadese band dat er ook nog andere creatieve doeleinden waren voor de wobble bass. Hun nieuwste telg ‘Images Du Futur’ is minder dansbaar maar snijdt daarom niet minder diep. Integendeel, met een pikdonkere gelaagde sound weet Suuns opnieuw te begeesteren en bewijzen de leden dat ze geen one-trick-ponies zijn.

Een welgemeende fuck music Er staat een gesprek met Ben Shemie op het programma. Terwijl we de lobby van een Brussels hotel binnenstappen, overvalt ons plots de vraag of Ben Shemie (gitaar, zang) – geboren en getogen in Montreal – Engels of Frans spreekt…

Ben Shemie: “Ik spreek beide talen. Mijn moedertaal is Engels maar ik hou er ook van om Frans te spreken. Het was een lange dag vandaag dus nu verkies ik Engels. De interviews vandaag waren mooi in evenwicht: de helft in het Frans, de andere helft in het Engels. Op dat vlak lijkt het hier wel een beetje op Québec.”

Wij vinden ‘Images Du Futur’ sterker dan jullie debuut ‘Zeroes QC’. Daar zal je waarschijnlijk graag mee akkoord gaan?

Shemie: “Toch niet. Ik vind het een groot compliment, dat wel, maar ik vergelijk beide platen niet graag in termen als beter dan. Beide platen zijn accurate representaties van hoe Suuns op dat moment klonk. Het spreekt voor zich dat we als band geëvolueerd zijn tegenover drie jaar geleden. Toen was alles nog nieuw en verrassend, nu zijn we matuurder. ‘Images Du Futur’ klinkt dus ook volwassener. Of dat ten goede of ten slechte is, laat ik aan anderen over.”

Na het succes van ‘Zeroes QC’ volgde een slopende tour. Hoe vind je de energie en de motivatie om daarna aan een nieuw album te beginnen?

Shemie: “Na die lange tour kwamen we thuis in december. Het was midden in de kerstperiode, dus hebben we afscheid van elkaar genomen om vrienden en familie te bezoeken. Daarna zijn we allemaal blut het nieuwe jaar ingedoken.

We stonden snel weer met de voeten op de grond want we moesten een job vinden. Werken, vrienden zien… getting normal again. Na verloop van tijd zoek je elkaar weer op en ’s avonds begin je dan te jammen en nieuwe nummers te schrijven. We legden onszelf een doel op door te beslissen dat onze nieuwe plaat tegen de winter af moest zijn. Om dat concreet te maken, boekten we ook een studio. Zo’n deadline is belangrijk, dat geldt voor alle werk.”

Jullie namen ‘Zeroes QC’ slechts in twee weken op. Was dat opnieuw het geval?

Shemie: “Nu hebben we er iets langer over gedaan, drie weken ongeveer. Nadat we enkele nieuwe nummers geschreven hebben, brengen we die meteen live in clubs dicht bij ons thuis. De nummers uittesten en ze leren kennen. Eenmaal we de studio betreden, zitten alle nummers in onze vingers. Dan is het als rijden op een fiets. Heel relaxed allemaal. Jace Lasek van The Besnard Lakes was opnieuw de producer en we waren omringd door vrienden: fijne omgeving dus.”

Nachtraven Jullie zijn een erg energieke live-band. Er staan enkele zeer sterke, sfeervolle nummers op ‘Images Du Futur’ die een pak kalmer zijn dan we van jullie gewoon zijn. Hoe gaan jullie die live brengen?

Shemie: “Goeie vraag, want we zijn er zelf nog niet uit. Eerst en vooral vertalen die nummers zich live een pak agressiever dan op plaat. Veel hangt ook af van de plaats, het tijdstip en het publiek. Als we op een vrijdagavond in een club spelen en we merken dat het publiek zin heeft om te feesten, dan zullen we ervoor zorgen dat het momentum behouden wordt. De tragere nummers zouden dan wel

eens durven sneuvelen. Idealiter krijg je het publiek zo ver dat ze je overal mee naartoe volgen. In zulke situaties kan je spelen wat je wil. Maar dat gebeurt niet altijd. We kunnen dergelijke nummers ook altijd opsparen voor de bisronde.”

Suuns beschikt over een onvervalste nachtsound. Betekent dat ook dat jullie het creatiefst zijn als de zon onder gaat?

Shemie: “Laten we zeggen dat we voor twee uur ’s middags geen instrumenten aanraken. In de namiddag beginnen we met al de saaiere aspecten van het opnameproces af te werken. Het leukste houden we voor het laatst, en dat is vaak ’s avonds. Ik ga met je akkoord dat er in deze plaat een echte nachtvibe zit. We proberen de sfeer van een nachtclub op te wekken. Ik hou van die sfeer.

Voor zonnige muziek moet je sowieso niet bij Suuns zijn.”

Zijn jullie dan nachtmensen?

Shemie: “We hebben amper een bioritme. Dag na dag, weken lang shows spelen rond middernacht. Als rockmuzikant heb je gewoon geen andere keuze.” (lacht) Suuns wordt vaak vergeleken met krautrockbands als Can en Neu! Ik denk dat die bands als Suuns zouden klinken indien men in die tijd over de hedendaagse apparatuur zou beschikken.

Shemie: “Dat zou wel eens kunnen. We hebben inderdaad een krautrockachtige stijl die gestoeld is op herhaling en grooves. Toch moet ik eerlijk bekennen dat toen men ons voor het eerst vergeleek met krautrockbands, ik niet precies wist wat krautrock exact inhield. Ik denk dat de vergelijkingen kloppen, maar dat is nooit intentioneel geweest. Ik denk dat die vergelijkingen vooral ontstaan in het referentiekader van de journalisten in kwestie. Zo zal een technominded journalist ons album eerder housier vinden. ‘Images Du Futur’ is psychedelischer dan zijn voorganger, ik kijk al uit naar de vergelijkingen met psychrockbands. Op zich betekent dat allemaal dat onze muziek moeilijk te vatten is in een genre of een label. Ik vind het best goed zo.”

Je krijgt nog een vergelijking: het nummer ‘Sunspot’ kon van Radiohead ten tijde van ‘Hail To The Thief’ zijn.

Shemie: “Daar kan ik inkomen. Het gitaargeluid en de donkere elektronica vertonen gelijkenissen met Radiohead. We zijn sowieso grote fans van die band en ‘Kid A’ en ‘Amnesiac’ waren absoluut baanbrekende platen. Radiohead heeft ons zeker beïnvloed.”

In het nummer ‘Music Won’t Save Us’ zit een creepy lachband verwerkt.

Wat was de bedoeling daarachter?

Shemie: “We wilden een lynchiaans sfeertje opwekken en ik denk dat dat gelukt is. Het is een van onze donkerste nummers en ik ben er zeer trots op. Het is mijn manier om te zeggen: fuck music. Ik weet dat het hypocriet kan klinken omdat ik veel te danken heb aan muziek, maar soms krijg ik er genoeg van. Ik heb zodanig veel in muziek geïnvesteerd dat muziek mij definieert. Toch bén ik geen muziek, ik ben mezelf. Het is gezond om af en toe eens afstand te nemen van dat alles. Het is een manier om de controle erover te bewaren. Een goeie fuck music af en toe kan deugd doen.” (lacht)

Metallica uit de eighties Jullie waren in december laatstleden nog curator van het experimentele Sonic City-festival in Kortrijk. Hoe vreemd was het om door een relatief kleine club aan de overkant van de grote plas gevraagd te worden om zoiets te doen?

Shemie: “Het was flatterend en een beetje absurd. We hadden er al eerder eens gespeeld en het klikte tussen ons en de mensen daar. Toen ze ons vroegen om dit te doen was onze eerste reactie: why us? We zijn een relatief jonge band, vandaar dat we daar onze twijfels bij hadden. Maar we zijn er volledig voor gegaan en het was een groot succes. Hoe kan het ook anders, er speelden fantastische bands als Swans en Clinic. En zelfs een absolute drumlegende als Han Bennink viel er niet uit de toon. Bovendien was het cool om zoiets te doen in een kleinere stad. Stel dat we zoiets in New York zouden doen… We zouden sterven van de zenuwen. In Kortrijk was iedereen erg relaxed, van de bands tot het publiek.

In die sfeer was het fantastisch werken.”

Stel dat je op geen enkel vlak beperkingen had, hoe zou de affiche er dan uitgezien hebben?

Shemie: “Smerige vraag natuurlijk, want we waren zeer tevreden over iedereen.

Laten we zeggen dat de affiche er hetzelfde zou uitgezien hebben met enkele aanvullingen. BEAK> speelde er, maar Portishead zou ook fantastisch zijn.

The Stone Roses touren weer, die mogen er ook bij.”

Je hebt je in interviews al geout als Metallica-fan. Mogen zij ook aantreden?

Shemie: “Goch. Bijna alle bands die op Sonic City speelden, delen een underground-attitude. Metallica is dé absolute tegenpool daarvan. Bovendien zijn ze niet meer de band die ze ooit waren. Het Metallica uit de eighties daarentegen zou ik altijd boeken.”

Anything goes…

Shemie: “Oké. Metallica uit de eighties play my festival. Zet Kraftwerk in de originele bezetting er ook maar bij nu we aan het dromen zijn.”

on stage

Sigur Ros Valtari DVD advertentie Rifraf 04_Layout 1 23/01/2013 17:16 Page 1

Valtari Mystery Film Experiment 16 kortfilms die je meenemen op een reis rond de wereld

OUT 22 FEB

DVD & Blu-ray in de winkel op vrijdag 22 februari

11 mei: Les Nuits @ Cirque Royal (w/ Apparat en Aufgang)

Suuns ‘Images Du Futur’ Secretly Canadian/Konkurrent

Mispak je niet aan de trashy opener ‘Powers Of Ten’ op de nieuwe van Suuns. De band lijkt aanvankelijk de formule van het succesvolle debuut dunnetjes over te doen. Maar Suuns heeft de sound uitgepuurd en serieuze stappen vooruit gezet. Terwijl debuut ‘Zeroes QC’ na enkele luisterbeurten zijn spankracht dreigde te verliezen, wordt ‘Images Du Futur’ met elke luisterbeurt straffer. Er staan tien nummers op de plaat die je als donkere koortsdromen in hun greep houden. De krautrockende grooves worden elke seconde donkerder en bedwelmender. Nummers als ‘Edie’s Dream’ en ‘Music Won’t Save Us’ zijn angstaanjagend, maar ook gezellig en weten dankzij hun gelaagdheid en subtiliteiten boeiend te blijven ondanks hun gebrek aan punch.

‘Images Du Futur’ is donkere psychedelica voor fijnproevers die hun luisterkost het liefst hebben zoals Dale Cooper zijn koffie drinkt: black as the sky on a moonless night. Om maar te zeggen: David Lynch is nooit veraf. Suuns heeft zichzelf overtroffen, en dat was heus geen makkelijke opdracht. (dm)

Still available: the album Valtari

10

T e k s t: b r a m v e r m e e r s c h i f o t o : t o m b e a r d

The Sound of 2013! Volgens de BBC is Palma Violets één van de vijftien bands waar je dit jaar blijvende aandacht aan mag besteden. In 2012 was er al de single ‘Best Of Friends’, een heerlijk rammelende en aanstekelijk schreeuwerige steekvlam met het heilige vuur van wijlen Joe Strummer van The Clash. Dat Palma Violets niet alleen een hype is en dat het viertal meer kan dan alleen maar rocken in het spoor van The Libertines en The Vaccines bewijzen de lads op debuut ‘180’, een (britpop)productie van Steve Mackey van Pulp.

Puur muzikaal gezien is ‘180’ (tevens het huisnummer van het repetitiekot van Palma Violets in Lambeth, Londen, bvm) een sterk plaatje van Britse makelij maar hoe gaat Palma Violets om met een nevenverschijnsel als een hype? RifRaf vroeg het aan Chilli Jesson (zang, bas) en Will Doyle (drum).

Will Doyle: “Het succes mag niet naar ons hoofd stijgen. We weten goed om te gaan met de hype.”

Chilli Jesson: “Fun: dat blijft onze drijfveer. Heel veel bands beleven geen plezier meer aan hun muziek omdat ze onder druk staan. Maar wij zijn jong, zijn goede vrienden van elkaar en zitten op een indie label.

We liggen van weinig wakker. Vandaar ook dat onze plaat ruw en rauw klinkt. Als je met een producer werkt, bestaat de kans dat je een plaat vol toeters en bellen maakt maar dat is gelukkig niet zo uitgedraaid.”

Will: “Iedereen die ons al aan het werk heeft gezien en nu de plaat hoort, zegt dat we er in geslaagd zijn de sound van onze optredens vast te leggen. Vergelijk het met de songs op het debuut van Glasvegas: dat zijn de demoversies met gewoon wat extra reverb.”

Chilli: “Jesus & Mary Chain is ook zo’n wonderlijke band. We willen dat de luisteraars pure emoties voelen. ‘180’ moest daarom een echte rock-‘n-roll-plaat worden. Ongepolijst tot op het bot: het was absoluut niet de bedoeling onze eigen ‘Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band’ (nogal gearrangeerd meesterwerk van de Beatles, bvm) te maken.”

Rock-‘n-rollercoaster

Een band heeft tijd en ruimte nodig om tot zo’n magnum opus te komen?

Will: “Ja. Veel beginnende bands willen meteen groots en fantastisch klinken. Dat mag maar dan leg je jezelf heel veel druk op. Goeie platen kan je nochtans ook maken door heel basic te spelen. Je kan het heel simpel houden als je wil. Fancy stuff is niet nodig.”

Chilli: “You gotta grow into something. Je hebt tussenstappen nodig. Nick Cave is één van de beste tekstschrijvers ooit maar ‘Door Door’, het debuut van zijn groep The Boys Next Door (later omgedoopt tot The Birthday Party, bvm) was een mop. Op die plaat zingt Cave over hoe het is een tiener te zijn. Het is nogal cheesy. Vandaar dat ik er van overtuigd ben dat je hard moet werken aan je teksten vooraleer je echt mooie albums kan maken. Dan pas kan je groeien als artiest. Niemand haalt zijn beste niveau op zijn eerste album.”

Toch stonden de platenfirma’s in de rij om jullie te tekenen.

Chilli: “Het moet wel heel slecht gaan met de Britse muziekindustrie: alle labels zijn wanhopig op zoek naar hits. No one has a clue. (lacht) Snel getekend worden, was geen probleem. Elke platenfirma waarmee we spraken, wou met ons in zee gaan. En dat bedoel ik niet op een arrogante manier. Blijkbaar waren we de juiste band op het juiste moment. Niet dat we ons daar van bewust van waren. We waren nog op zoek naar de juiste omkadering. We hadden een vijftal nummers maar we wisten niet goed wat we er mee moesten aanvangen. Tot onze manager, die naast me zat tijdens een match van mijn favoriete voetbalploeg Queens Park Rangers, zei: “Jullie schrijven briljante songs. Heb vertrouwen in de goede afloop. Geloof in jezelf en in jullie muziek.” Vanaf dat moment is het beginnen rollen.”

Palma

Violets

Will: “De mensen sprongen in het rond tijdens onze optredens in ons repetitiekot. Bizar maar heel erg plezant. En niet veel later verscheen Rough Trade op het toneel. We bestonden toen nog maar vier maanden.”

Chilli: “Ze vroegen: “Willen jullie nu al iets uitbrengen? Zijn jullie daar al klaar voor?””

Will: “We vonden het tof dat de labelbaas van Rough Trade wist dat we een song van The Rivieras hadden gecoverd. Dat trok ons over de streep.”

Chilli: “Let’s do it, dachten we. Sindsdien zitten we op een rock-‘nrollercoaster.”

Jullie muziek heeft een punkvibe.

Chilli: “Deel uitmaken van die generatie van gitaarbands lijkt ons alvast een goed vertrekpunt.”

Will: “Britten zullen altijd voor dat soort muziek vallen. Als we pissed zijn, vechten we terug: dat zit in onze aard. Een rauwe, edgy punkfeel werkt. Om die reden waren de dubstepfeestjes van weleer ook een ware verademing.

Everyone was dancing like an idiot.”

Chilli: “Tijdens onze optredens zie je dat ook. Ik hou van die chaos.”

Will: “The audience doesn’t have a clue and we don’t have a clue.” (lacht) Chilli: “Daar hou ik van. It’s only rock ’n’ roll.”

Onmiskenbare Britse rock-‘n-roll.

Chille: ”We zingen wel eens over de Rattlesnake Highway maar we zullen nooit als een Amerikaanse band klinken. Niets mis met Amerika, hoor. Ze hebben er goede garage rock-‘n- roll-bands als The Black Lips maar qua punky feel is Engeland al decennia de grootste producent van rock-‘n-roll.

Britten doen het op hun manier. En dat is cool. I wanna fly with British bands.

We houden van Joe Strummer en Keith Moon (drummer van The Who, bvm).

Die figuren spuwden frustratie die enkel kan ontspruiten aan het feit dat je in het hart van Londen op jezelf aangewezen bent. Palma Violets is ook op en top Brits. We hebben het over de Britse manier van leven en zingen over Britse meiden die zich op een heel specifieke manier gedragen. Ze lijken veel moeilijker te krijgen te zijn dan om het even welke andere meisjes.”

Vandaar dat ik naast die punkspirit ook veel romantische, aan Pulp verwante, britpop op jullie plaat hoor.

Chilli: “Om die verscheidenheid aan te tonen, hebben we vorig jaar de dubbele A-single ‘Best Of Friends/Last Of The Summer Wine’ uitgebracht.

Onze sound heeft een energiek en agressief kantje maar kan daarnaast ook heel mooi zijn. Ik hoop dat iedereen die verschillende facetten ook hoort als ze naar de plaat luisteren. Sam (Fryer, bvm) zingt alvast heel mooi en ik doe het op mijn eigen schreeuwerige manier. Ik kan namelijk niet echt goed zingen.

En de vergelijking met Pulp? Dat zal ongetwijfeld te maken hebben met het feit dat Steve Mackey van Pulp de producer van dienst was. De sound van de orgels doet ook wel een beetje denken aan Pulp.”

Will: “Volledig de verdienste van Peter (Mayhew bvm), onze toetsenist. Hij heeft een klassieke opleiding genoten en kan ook harp en kerkorgel spelen.

Als kind keek hij nooit naar tv. Hij was altijd aan het oefenen.”

Een ander type dan jullie?

Chilli: “Als hij hier nu zat, zou hij wellicht geen woord zeggen. Peter is een heel speciale kerel.”

Will: (ironisch) “Chilli en ik zijn meer het type dat 24 uur per dag alcohol drinkt en bergen cocaïne verzet. (lacht en zijn blik valt op de RifRaf van november, met op de cover tomàn in tongue-in-cheek-wielrennersoutfit, bvm). Dit soort fotografie is compleet rock-‘n-roll in mijn ogen. Een diepere betekenis heeft het niet maar het toont wel aan dat de groep zichzelf gelukkig niet al te serieus neemt.”

Chilli: (plagend) “Ik durf nochtans wedden dat het professionele wielrenners zijn. Ze willen laten zien dat ze nog een leven naast de muziek hebben.

Niet zoals jij, dus, Will. Jij fuckt het altijd op. Go and get a bike. En stop met drinken.” (lacht)

on stage 6 april: Democrazy @ Charlatan, Gent

Palma Violets ‘180’ Rough Trade/Konkurrent

De eerste plaat van Palma Violets bestempelen als een net zo essentiële release als het debuut van Arctic Monkeys zou getuigen van iets te veel enthousiasme. Maar er valt veel goeds te zeggen over ‘180’. Rauwe bevlogenheid, rammelende branie, ruwe gretigheid én een verfijnde britpopfeel (die retro orgels) typeren het geluid van het debuut van de Lambeth lads. The Clash, The Who en Nick Cave zijn naar eigen zeggen de invloeden en het viertal klinkt op de juiste manier jong, ongekuist en indie.

Roepen en tieren en complexloos zingen over plezier, liefde, vriendschap, voedsel en vogels in de tuin: het mag weer en is enorm aanstekelijk op punky wijze. Dikke garagerockfun in combinatie met een gezonde dosis britpopromantiek. Plezante én smaakvolle plaat. (bvm)

12

T e k s t: S o f i e N y s i f o t o : m a r i l i s c a r d i n a l

Met debuut ‘Blooming Summer’ uit 2010 brak de band van Braids-zangeres Raphaelle ‘Ra’ StandellPreston en Alex ‘Agor’ Cowan niet echt door in onze contreien. Hopelijk lukt het met opvolger ‘Untogether’ wél. Het album staat immers vol met nummers die songwriterschap en productieskills intrigerend weten te combineren. Hoog tijd om Braids’ kleine zusje wat in de verdiende spotlight te zetten.

Na ‘Blooming Summer’, jullie eerste album als Blue Hawaii, scheidden jullie wegen.

Ra, jij keerde terug naar Braids en Agor, jij trok naar Europa.

Agor: “Ik trok naar Berlijn om de meer experimentele, elektronische dansmuziek in zijn natuurlijke biotoop te beleven. In Noord-Amerika zijn er niet veel mogelijkheden om dat soort muziek live te ondergaan. Uiteindelijk was mijn tijd in Berlijn vooral een persoonlijke, intellectuele ervaring - ik wou de muziek echt beleven en voelen. Het was meer zoals naar een museum gaan, maar dan met muziek.”

Wat deed jullie besluiten om terug samen te komen om aan een nieuw album te werken?

Agor: “Na ons eerste album hadden we een lange pauze genomen, aangezien Ra veel tijd met Braids doorbracht. We zagen elkaar zelden, maar omdat we toch muziek op de computer maakten, konden we Blue Hawaii nog een kans te geven. De nummers zijn stukje voor stukje gecomponeerd en nadien tot een geheel gesmeed.”

werken door je bewust te zijn van de keuzes die je maakt en van de manier waarop je iets componeert.”

Vanwaar komt de titel van het album, ‘Untogether’?

Ra: “‘Untogether’ staat onder andere voor de emotioneel moeilijke tijden in iemands leven, wanneer je niet helemaal goed in je vel zit.”

Agor: ”De titel staat ook voor onze heterogene werkwijze. Uit alle maffe ideeën die we hadden, puzzelden we elementen samen: verschillende stukken tekst, zang, melodieën en instrumenten. Ra werkte een paar uur aan het album, dan werkte ik er een paar uur aan. We werkten er eigenlijk nooit samen aan. Ook omwille van wat we in Montreal op sociaal vlak meemaakten, heet het album ‘Untogether’. Vrienden kwamen en gingen, mensen braken met de vriendengroep, veel mensen gingen hun eigen weg.

Emoties en muziek met een soort speelsheid benaderen

Ra: “De structuren van de tracks zijn meer gebaseerd op wat je te horen krijgt wanneer je een dj aan het werk ziet, meer in de richting van een traditioneel clubgevoel dan wat je van een normale song verwacht.”

Agor: ”Maar dan door een echte band en een zangeres gebracht. De productie is vereenvoudigd en de arrangementen zijn meer verticaal dan lineair.”

Geen boehoe-album Jullie hebben er dus langer over gedaan om een tweede album te maken doordat Ra ook nog bij Braids speelt. Beïnvloedt Braids Blue Hawaii nog op andere manieren?

Ra: “Toen we met Blue Hawaii aan het opnemen waren, werkten we ook al aan de opname van het tweede Braids’ album, waardoor ik tussen twee opnameprojecten moest balanceren.

They both took a hit. Soms was ik niet in staat om Braids te doen, een andere keer lukte Blue Hawaii niet. Het was belangrijk om te bepalen aan welk project ik op een bepaald moment wou werken. Ik mocht me niet dwingen om ergens aan te werken, want wat ik dan bedacht was meestal heel slecht. Wanneer je een album opneemt, lijkt het me een heel slechte benadering om het als een job of een verplichting te beschouwen. Ik werkte aan ‘Untogether’ wanneer ik voelde dat ik het nodig had. Het album is dus grotendeels tot stand gekomen uit een noodzaak om mijn emoties te ventileren. Met Braids gingen we door een donkere periode en ik had het echt nodig om nu en dan te kunnen ontsnappen. Met Blue Hawaii kreeg ik inzicht in waarom ik me zo voelde. Maar ik wou toch ook niet te veel toegeven aan dat triest-zijn. Toen ik aan de teksten en de vocals voor Blue Hawaii werkte, heb ik mijn gevoelens de vrije loop gelaten, maar die emoties worden in evenwicht gehouden door lichtere melodielijnen. Ik wou niet dat dit een boehoe-album werd. De plaat heeft me geleerd emoties en muziek met een soort speelsheid te benaderen. Muziek kan heel therapeutisch

Alles wat rondom Blue Hawaii gebeurde heeft het album een interessante affectiviteit verleend.”

De inspiratie voor het vorige album waren jullie reizen door CentraalAmerika. Wat inspireerde jullie voor ‘Untogether’?

Agor: “Vooral de afstand in tijd en ruimte tussen de opnames vormde de inspiratie voor dit album. We hadden al een hele tijd niet meer samen iets opgenomen, en de enige manier om Blue Hawaii in leven te houden was door nieuwe muziek te maken. De inspiratie waren wijzelf, als mensen, hoe we gegroeid waren en hoe we ons muzikaal ontwikkeld hadden sinds ’Blooming Summer’. Hoe meer we spelen, hoe meer we leren over de nuances van het elektronische genre. Dit hele project is enorm inspirerend geweest, het heeft ons sterk geprikkeld om een weg te zoeken waar we songwriten en producen kunnen combineren.”

Wat vinden jullie van de vergelijking met jullie labelgenoot Grimes?

Ra: “Het is zeker een terechte vergelijking, maar we zijn heel verschillend.

Als Grimes meer luisterbare dingen, of een hele hoop andere dingen ontdekte, dan zouden we misschien veel gelijkaardiger zijn. Ik heb wel wat problemen gehad met de vergelijking toen ik aan ‘Untogether’ werkte.

Claire (aka Grimes) en ik waren heel close toen we met muziek begonnen.

We woonden samen, maar ook muzikaal waren we heel close. Toen ze ‘Visions’ uitbracht, voelde het voor mij aan alsof zij alles had gedaan wat ik had willen doen en dat er in de muziekwereld geen plaats meer voor mij was.

Dat was zeker een grote worsteling die aanwezig is op heel het album.

Nu heb ik er geen probleem meer mee dat we met elkaar vergeleken worden, want er is zeker een link tussen onze muziek.”

‘Untogether’ klinkt toch wezenlijk anders dan ‘Visions’?

Agor: “Zij heeft haar muziek met Garageband gemaakt, en wij onze muziek met Ableton.” (lacht), Ra: ”Claires benadering lijkt me meer vereenvoudigd ten opzichte van hoe Agor en ik nummers maken. Zij heeft bijvoorbeeld haar album in een dikke week gemaakt, wij hebben er zeker negen maand over gedaan.”

Agor: “Maar we willen daarmee niet zeggen dat onze aanpak beter is!”

Ra: “We beschouwen muziek ook niet als een competitie, iets wat de muziekindustrie tegenwoordig zo vaak doet. Een band wordt geëvalueerd op basis van hoeveel albums ze verkopen, alsof het een sportwedstrijd is waarin touchdowns gescoord worden. We vinden geen voldoening door hoe onze muziek ontvangen wordt, maar door zelf tevreden te zijn over wat we gemaakt hebben.”

Als afsluiter, een vraag totaal naast de kwestie. Jullie gebruiken als artiestennaam ook wel eens Ra en Ag. Hebben jullie een speciale affiniteit met de tabel van Mendeljev?

Agor: (lacht) ”Dat is de eerste keer dat iemand dat zegt!”

Ra: “Agor is me gewoon Ra beginnen noemen, als afkorting van Raphaelle.

Vroeger werd ik Raphie genoemd, maar ik had een hekel aan die bijnaam.”

Agor: “Ag komt van Agra, de stad waar de Taj Mahal staat. Maar zilver is anders geen slechte bijnaam!”

Blue Hawaii ‘Untogether’ Arbutus RecordsN.E.W.S.

‘Untogether’ betekent volgens Van Dale letterlijk ”emotioneel of intellectueel slecht functionerend”, maar laat dat een vlag zijn die de lading niet dekt op dit tweede album van Blue Hawaii.

De puike mix van indie en beats overstijgt ver het niveau dat Blue Hawaii haalde op het debuut. De elf nummers op het album klinken veel complexer, donkerder en meer introspectief dan het luchtige ‘Blooming Summer’.

De onderlinge interactie tussen de opgeknipte vocals geeft het album iets onaards, dat vaardig wordt verankerd in het antwoord van de rusteloze, dikke, warme beats. Een beetje moeilijk doen klinkt o zo goed in de versie van Blue Hawaii. Wie zei er iets van Grimes? (sn)

T e k s t: M i c h i e l V a n M e e r v e n n e i f o t o : k at i e k a a r s

13

Op een blauwe maandag klappen we rond elf uur ’s ochtends onze laptop open om een belletje te doen naar de ander kant van de planeet. Zo’n 20.000 kilometer en tien tijdzones verderop hangt Harley Streten aka Flume aan de lijn. Vanuit zijn strandstoel in Melbourne legt de Australische snaak ons uit hoe het komt dat hij begin 2012 nog een verlegen ober was, en precies een jaar later niets minder dan een middelgrote internethype: “Ik heb alles aan ontbijtgranen te danken.”

Je bent 21 en plots ligt het halve internet aan je voeten. Hoe voelt dat?

Harley Streten: ”Niet slecht. (lacht) Het is inderdaad snel gegaan. Een jaar geleden werkte ik nog als ober, en nu heb ik bijna 120.000 Facebook-fans.

Als ik vijf woorden op m’n pagina schrijf en ik met m’n ogen knipper, heb ik er honderd likes bij. Nee, dat ben ik nog niet gewend. Langs de andere kant maak ik al zo lang muziek dat het een soort logische evolutie lijkt.”

Over het begin van je muzikale carrière doen gekke verhalen de ronde.

Harley: ”De waarheid is dat ik op een morgen als 13-jarige knaap een doos ontbijtgranen opendeed en er een cd-rom uitviel met muzieksoftware. Iets heel erg simpel, met heel veel loops en een paar beats. Een nieuwe wereld ging open.

Sindsdien ben ik eigenlijk niet meer gestopt. Vandaag besef ik dat ik alles te danken heb aan ontbijtgranen.” (lacht)

Muesli, trance en een strandstoel Andere mijlpalen die je muzikale DNA vormgegeven hebben?

Harley: ”Van Morrison. Mijn ouders luisteren heel de tijd naar Van Morrison.

En Deep Forest (Franse wereldmuziek, nvdr). Dat was tijdens m’n eerste levensjaren. Op m’n achtste heb ik dan een intense obsessie voor trance ontwikkeld. Op Kazaa en Soulseek downloadde ik heelder giga’s epische trance.

Losse nummers, albums en dj-sets. Een griezelig grote collectie. (lacht) Dan ben ik overgeschakeld naar de Franse electroclash-scene. Justice vond ik het einde. Vervolgens ben ik me gaan verdiepen in Moby, Crookers en M83.

En daarna mocht het allemaal wat trager en ontdekte ik Flying Lotus en J Dilla.

Ben je daar nog?”

Google is mijn beste vriend Ik probeer een rode draad te bedenken. Vanwaar komt Flume dan precies?

Harley: ”Flume is gebouwd rond mijn verslaving aan in-your-face melodieën.

Daar staat en valt alles mee. Daarrond knip en plak ik samples en drums die best een beetje vals of aritmisch mogen klinken. Imperfectie hoort erbij.”

En toch is je geluid heel erg toegankelijk.

Harley: ”Klopt ook wel. Vergelijk het met Disclosure. Zij maken nummers met een leftfield-geluidspalet die tegelijk ook de hitparades bestormen. What So Not, mijn zijproject met Emoh Instead, klinkt donkerder en zwaarder.”

Op je album pronken behoorlijk wat gasten. Hoe ben je met hen in contact gekomen na amper één ep’tje?

Harley: “Heb ik volledig te danken aan Nathan McLay van Future Classic, het label dat m’n debuut uitbrengt. Hij is nu m’n manager. Ik stuurde hem mijn demo’s op en voor ik het wist had Nathan T-Shirt uit New York gevraagd om te rappen op ‘On Top’. Chet Faker snorde ik op via Google. (lacht) Ik vond z’n muziek echt leuk en heb hem opgezocht via internet. Google is mijn beste vriend. Hij zit hier trouwens in de strandstoel naast me, we zijn in een strandhuis in Melbourne aan nieuwe nummers aan het werken.”

De piramide van Daft Punk Ik zag een video van je optreden op Splendour In The Grass. Je speelde een hele festivaltent plat!

Harley: “Splendour In The Grass is een geweldig festival. M’n set daar was een keerpunt, ik heb er een klik gemaakt. Sindsdien wil ik meer.”

Vertel ons je wildste fantasie.

Harley: “Nou, samen met Nathan werk ik aan een betere live-act. Tot nu toe speelde ik wat midi’s op m’n laptop, maar een échte show moet meer zijn dan dat. We zijn een hexagonale oneindigheidsspiegel aan het ontwerpen die achter me zal staan.”

Pardon?

Harley: “Nou, gewoon een decoratief element. Een zeshoekig spiegelpaleis , een beetje zoals de piramide van Daft Punk. Als alles af is, kom ik naar Europa, beloofd!”

Geweldig plan!

Flume ‘Flume’ Future Classic/V2 Records

Zoals Flume lopen er deze dagen honderdduizenden rond, verspreid over heel de planeet. Ze groeiden op met een internetverslaving, videospelletjes, hiphop en 90s dance, en gooien zo nu en dan hun kopje graag van voor naar achter en terug, bij voorkeur met de haren achteruit geblazen door pompende subwoofers. Bij Flume, een 19-jarige newbie uit Sidney, valt dat laatste nogal mee. Zijn instrumentale hiphop flirt openlijk met het chillwave-geluid dat ooit menig muziekblog in lichterlaaie zette (zie Memory Tapes, Small Black, etc.). High pitched vocaaltjes, aanstekelijke drumpatronen, vrolijke drops, fleurige harmonieën en kwieke baslijnen. Nosaj Thing voor beach parties. Lang niet slecht voor een onervaren jonkie: dit is een erg verzorgd debuut met een eigen, fris geluid. Maar om de argeloze luisteraar écht bij het nekvel te grijpen, mag het iets meer zijn dan feel good. Voor de rest: dansen! (mvm)

14

homegrown

T e k s t: B r a m V e r m e e r s c h i f o t o : T o m V e r b r u g g e n

‘All Chaos’ was twee jaar geleden een motherfucker van een plaat. Maar tijd voor berusting is er niet in het parcours van Steak Number Eight. Er dienen nog altijd zieltjes gewonnen te worden en wat dat betreft zou de nieuwe plaat van de Wevelgemse groep wel eens de grote sprong voorwaarts kunnen zijn. Het derde album beschikt alvast over voldoende troeven om Brent Vanneste & co naar ongekende hoogtes te lanceren: onverwoestbare tracks met een internationale sound, een oerdegelijke productie van Reinhard Vanbergen en Indie Records (Noorse platenfirma van Cult Of Luna, Kvelertak…) brengt ‘The Hutch’ wereldwijd uit.

Vastklampen aan de rand van de maalstroom In de Benelux verschijnt de plaat op 18 maart. De rest van de wereld kan ‘The Hutch’ kopen vanaf 22 april. Wanneer RifRaf Brent Vanneste interviewt in zijn citéhuisje in Gent – na een jaartje jazzstudio woont hij nu in de Arteveldestad waar hij ook een cursus bedrijfsbeheer volgt - kijkt hij hoopvol naar de internationale toekomst van Steak Number Eight. Ook al waren daar drastische keuzes voor nodig.

Brent Vanneste: “Naast een nieuw label hebben we sinds kort ook een nieuwe manager.

We hebben altijd geweten dat Thomas (Van Dingenen, hij runt het managementbureau Devil In A Box, bvm) in ons gelooft. Hij is heel blij dat hij eindelijk met ons kan werken.

En wij zijn zeer blij dat hij nog met ons in zee wou gaan. Soms moet je keuzes maken die een stap in het donker zijn. (Steak Number Eight zat voorheen bij Keremos, bvm) Mensen teleurstellen en achterlaten, is moeilijk maar het maakt deel uit van de route die je aflegt.

Het is een leerproces. Je moet zo’n dingen doen. Nu verschijnt onze plaat wereldwijd via Indie Records. Dat heeft iets spannends. Je weet niet wat het zal worden. Maar zeg eens: hebben ze ‘The Hutch’ al gehoord op den bureau van RifRaf?” Jazeker. RifRaf-oppersmurf (sf) hoorde jullie trouwens live al nieuwe songs spelen.

Hij zag jullie tijdens de eindejaarsperiode in een spiegeltent op de Mechelse grote markt, met Raketkanon en tomàn. Hij was stevig onder de indruk.

Brent: “Ik denk wel dat je het nieuwe album meer tijd moet geven. Er staan geen nummers

op als ‘Dickhead’ en ‘Pyromaniac’. ‘Black Eyed’ en ‘Exile Of Our Marrow’ zijn knallers maar qua sfeer zijn ze atmosferischer dan ‘Dickhead’ en ‘Pyromaniac’. Staan er nummers op de plaat waarvan ik niet wist dat ze in mij zaten? Dat is moeiljk te zeggen. Dat is een vreemde vraag omdat ik de songs zelf heb geschreven. Maar ik ben super content met het resultaat. Ik was heel tevreden over ‘All Is Chaos’. Ik had schrik dat ik die plaat niet zou kunnen overtreffen. Maar ik vind dat het me gelukt is ‘All Is Chaos’ op zijn minst te evenaren. Ik ben echt klaar voor de release. Ik zie het helemaal zitten.”

Van een writer’s block lijk je duidelijk geen last te hebben gehad.

Brent: “Ik heb dat nu een beetje. Ik ben nu al songs aan het schrijven voor het vierde album van Steak Number Eight. Maar ik ben nog niet echt op gang geraakt. Ik moet sowieso altijd veel schrijven tot er genoeg is voor een plaat. Voor ‘The Hutch’ had ik ook weer heel veel songs. Ik denk dat ik het Reinhard, de producer van dienst, niet gemakkelijk gemaakt heb.

Het eerste mailtje dat ik hem stuurde, was een bestand met zestig nummers. (lacht) Maar we waren het snel eens over de selectie. Dat is allemaal heel spontaan verlopen.

Er waren weinig discussies. We hebben niets moeten forceren. Dat is chique.

“Het goede aan Reinhard is dat hij ons veel zelf heeft laten doen. Dat is ook de taak van een producer. Ik wil hem daar echt voor bedanken. Dat heeft me zelfvertrouwen gegeven: ik weet nu dat ik nu heel veel zelf kan doen op een goede manier. Ik heb

Steak Number

15

veel geleerd van hem op dat vlak. De gitaren van de nieuwe plaat heb ik zelf opgenomen.

Reinhard durfde het ook gewoon zeggen wanneer iets goed was. Soms verwachtte ik nog meer van hem maar dan zei hij: “Waarmee zit je nog in, Brent. Het klinkt gewoon goed.”

Is dat de aard van het beestje? Ben ik te kritisch? Misschien wel. Zeker op het vlak van drums. Het leek me allemaal te snel ingespeeld. Ik dacht: zijn we we nu al klaar? Ik vertrouwde het niet maar het resultaat mag er uiteindelijk echt wel zijn.”

Functies uitschakelen Opvallend: ‘The Hutch’ is opnieuw een lange, epische plaat. Nooit schrik van overkill?

Brent: “Nee. Je hebt soms van die platen die lang aanvoelen maar dat gevoel heb ik niet bij ‘The Hutch’. Ik heb er zelf veel naar geluisterd. En ik weet dat acht songs bijvoorbeeld niet zouden volstaan om te zeggen wat ik wil zeggen. Zie ik mezelf minder epische muziek maken in de toekomst? Ik ben wel van plan ooit eens een akoestisch plaatje te maken.

Maar daarvoor moet ik nog de juiste mensen ontmoeten op mijn pad. En wat dat epische betreft: akoestische muziek kan ook episch zijn. Kijk naar een groep als Birds That Change Colour: hoe episch is die muziek niet? Aan zo’n akoestische trip wil ik me ook wel eens wagen. Ik zit vol inspiratie. Ik vind het ook tof om noise te maken met mijn broer. Dat is sferisch maar ik zie het niet als iets muzikaals. Het is meer kunst. Een kwak, zoiets.

Omdat je met minder rekening moet houden.”

Als noise een kwak is wat is Steak Number Eight dan in jouw universum? De band van je leven?

Brent: “Sowieso. Steak: dat is gewoon mijn muziek. Echt waar. Het is niet zo dat ik nog op zoek ben naar mijn stijl of mijn muzikale identiteit. Een sound die we al hadden gevonden ten tijde van Westtalent 2007 en Humo’s Rock Rally 2008? (Steak Number Eight won beide rockconcours, bvm) Eigenlijk wel, hè. (lacht) We speelden toen al ‘My Hero’, ‘The Sea Is Dying’ en ‘On The Other Side’: songs die eigenlijk net zo goed op de nieuwe plaat hadden kunnen staan. Op de vinylversie van ‘The Hutch’ zal trouwens een nieuwe versie staan van ‘The Sea Is Dying’. Een mooi extra’tje. Laten we dat nummer nog eens opnemen, dachten we in de studio. Nu klinkt die song zoals we het live spelen.”

Soms wordt jullie debuut ‘The Candle Dies Out’ over het hoofd gezien. Veel mensen denken ten onrechte dat ‘All Is Chaos’ jullie eerste plaat is. Terwijl ‘The Sea Is Dying’, een klassieker in De Zwaarste Lijst van Studio Brussel, stamt van ‘The Candle Dies Out’.

Brent: ”We waren dertien, veertien jaar toen we met Benjamin (Desmet, nu volop bezig met SX, bvm) de eerste versie van ‘The Sea Is Dying’ opnamen. Met digitale drums. Maar dat klonk cool. Managers hebben vaak gezegd dat ‘When The Candle Dies Out’ een foute zet was maar ik vind dat niet. Oké, we hebben toen Humo’s Rock Rally gewonnen maar de release van ons debuut was al gepland. Commercieel gezien hadden we nog een half jaar kunnen wachten en beter kunnen opnemen. Maar uiteindelijk ben ik, gezien onze jonge leeftijd toen, wel tevreden over die plaat.”

Wat is anno 2013 het unieke van Steak Number Eight?

Brent: “Dat weet ik echt niet. Isis, Deftones, Amenra, Nirvana: dat zijn allemaal bands die ik graag hoor. Maar als ze zeggen dat Steak Number Eight een rip-off is van die grote helden dan ga ik daar totaal niet mee akkoord. Ik ben echt benieuwd of iemand ooit een band vindt die heel goed lijkt op ons. Ik heb zelf geen weet van een groep die ons spiegelbeeld is.”

Zijn er recente invloeden die een belangrijke rol van betekenis spelen?

Brent: ”De laatste tijd luister ik veel naar The Dillinger Escape Plan, The Shining en Mahavishnu Orchestra. Die meer wiskundige groepen boeien me maar soms gaan ze ook te ver. Muziek mag niet onnatuurlijk aanvoelen. Je moet voelen dat muziek organisch is. Je mag niet te veel nadenken over muziek. De songs van Steak Number Eight komen heel spontaan tot stand. Ik schakel zelfs bepaalde functies uit als ik muziek maak. Ik was onlangs songs aan het schrijven thuis. De ramen stonden open en de verwarming was uit. Ik was al drie uur aan het spelen en ik had helemaal niet door dat het superkoud was en ik bijna onderkoeld was. (lacht) Tijdens studiodagen besef ik ook pas rond drie uur ‘s middags dat ik nog altijd niets heb gedronken, gegeten of gerookt. Veel denk ik dus niet als ik bezig ben met muziek.”

Een gelukkig mens Wel als je teksten schrijft?

Brent: “Ik heb me een weekje opgesloten in een boshutje op de Kluisberg om teksten te schrijven. Ik vond immers dat het nodig was om wat meer werk en tijd in de teksten te steken.

Ik had het gevoel dat de nieuwe plaat, meer nog dan ‘All Is Chaos’, een verhaal met een begin en een eind moest zijn. ‘All Is Chaos’ was een samenhangend album. Mensen keken niet vreemd op als ze de plaat beluisterden. Maar ‘The Hutch’ is meer een trip met één sound over het hele album. Ik heb geprobeerd dat gevoel ook in de teksten te verwerken.”

Welke trip?

Brent: “Goede vraag. ‘The Hutch’ gaat over het gevoel dat je opgesloten zit een hok. Je voelt dat als je naar de muziek en de teksten luistert. En veel mensen hebben dat: het gevoel dat je vast zit en dat je daar uit moet zien te raken. Uiteindelijk lukt dat. Er is een happy end op de plaat. En ook weer niet. Er wordt een hoofdstuk afgesloten maar uit de tekst van ‘Tearwalker’ blijkt dat er toch nog iets is waar je last van hebt. Ik zing dat ik vooruit gesleept word en dat er stof en as naar binnen komt. Ik wil daarmee het gevoel symboliseren van de dagelijkse sleur die je probeert te stoppen. ‘Ashore’ heeft ook die sfeer: je zit in een maalstroom maar je probeert je vast te klampen aan de rand. Iedereen op de wereld zit in een kotje en het is iedereen zijn doel uit dat kotje te raken. Ik doe dat door muziek te maken.

Soms blijk ik dan op het hok te staan. Maar daarna val ik er weer in of zit ik vast tussen de hekjes. Maar berusten doe ik niet. In geen geval. Het moet spannend blijven.”

r Eight

Je voelt je vrij in je hoofd?

Brent: “Bij momenten. Soms zie ik het niet meer zitten maar de volgende dag ben ik er dan weer helemaal klaar voor. Ik ben nu eenmaal een beetje een jojo, denk ik. Al kan ik alles veel meer plaatsen dan vroeger. Mocht ik geen platen kunnen maken, dan zou het niet goed gaan met me, vrees ik. Via songs kan ik bepaalde gevoelens een plaatsje geven. Ik kan heel veel agressie in muziek kwijt zonder dat ik zelf lijd onder situaties.

Dankzij songs kan ik zeggen wat ik voel. Dat volstaat voor mij. Bij momenten, tenminste.

Iedereen blijft zijn ups en downs hebben, natuurlijk. Voor de rest van mijn dagen zal ik sowieso zijn wie ik ben. Ik kan goed met mezelf leven. Voilà.

“Ik zou ook gelukkige liedjes kunnen maken maar die donkere thema’s zitten nu eenmaal in mij. Ik ben gewoon zo. (lacht) Het donkere is iets waar heel veel inspiratie en muziek uit voortvloeit. Verder ben ik een gelukkige mens, hoor. Ik ben heel blij met wat er zich aandient op mijn pad. Ik vind het leven gewoon zalig. Meer en meer. Soms gebeurt er iets waardoor je in een put valt maar ik kan dat snel van me afzetten door enkele nummers te maken.

Soms is het zelfs goed om even in de put te zitten. Dat is niet erg. Af en toe is er een zwart gat maar ik kan daar beter mee om dan vroeger. De dood van mijn broer, nu bijna acht jaar geleden, heeft me weerbaarder gemaakt. Als je zoiets meemaakt, leer je alles goed relativeren. Maar volgens mij is het ook iets symmetrisch: als je heel diep hebt gezeten, kan je qua hoge pieken ook heel gelukkig zijn.”

Geloven in de goede wil Hoe bekijk je de muzikale perspectieven van Steak Number Eight?

Brent: ”Ik laat alles gewoon op me afkomen. Ik wil zo veel mogelijk van alles genieten.

Ik probeer zo door het leven te gaan. Soms mag je eens dromen. Dat kan geen kwaad.

Maar zoals mijn pa zegt: altijd met de voetjes op de grond blijven, niet beginnen zweven. We concentreren ons nu op Engeland. We zijn nog maar net terug van een toer met Feed The Rhino en Marmozets. We zijn beetje bij beetje aan het groeien in de U.K. Je kan maar proberen en overal goede promo voeren en hopen dat je opgepikt wordt. We zullen sowieso altijd alles geven. Zelfs al winnen we slechts vijf zieltjes en staat er maar tien man in de zaal. Je moet gewoon durven investeren. Je weet nooit wat er uit voortkomt. Je moet in Engeland veel in zaaltjes spelen en duimen dat je een keer op een festival belandt. Ben ik nog steeds blij dat ‘All Is Chaos’ gratis verspreid werd met het muziekmagazine Metal Hammer? Dat was ook een investering. Er zijn 45.000 mensen in de UK die ‘All Is Chaos’ in huis hebben. Die zijn niet allemaal naar onze shows komen kijken maar als je mensen ziet meezingen tijdens onze optredens in Engeland, dan denk ik: we zijn niet slecht bezig. Ik voel dat er potentie is, hoe moeilijk het soms ook is. Ik ben echt benieuwd wat het zal geven in de toekomst.”

Wat zijn, om af te ronden, de niet-nuchtere, ongebreidelde wensdromen?

Brent: “De droom van iedere band, hè. Wereldwijd toeren en zalen uitverkopen. En limousines. En een vliegtuig waar we zelf mee kunnen vliegen. Zoals Bruce Dickinson, de zanger van Iron Maiden. Dat vind ik de max. Op graspop waren we ooit backstage aan het feesten met zijn zoon. Misschien kunnen we via die weg een vliegtuig scoren. (lacht) Nee, er is maar één optie: we willen vooral blijven gaan. Ik zie het nog altijd zitten. Ik geloof nog altijd in de goede wil van de muziekbusiness. We hebben pas op het laatste moment getekend bij Indie Records. Alles is heel snel gegaan. Labels doen dat normaal gezien niet. Ik had het gevoel: ze willen ons erbij, ze geloven in ons. En dankzij ons goede team - Het Britse boekingskantoor The Agency Group, Indie Records en ons nieuwe management - geloof ik ook echt in het verhaal van de nieuwe plaat.”

on stage 2 maart: ABBota @ Botanique, Brussel

(w/ Geppetto & The Whales, PAON, Tommigun, Coely) 7 maart: MOD, Hasselt (w/ The Crackups, Heights) 8 maart: De Kreun, Kortrijk (w/ King Hiss, Heights) 9 maart: 4AD, Diksmuide (w/ Maudlin, Heights) 12 maart: Vooruit, Gent 16 maart: Wollewei, Turnhout (w/ Tubelight, Kabul Golf Club) 5 april: Popallure, Nazareth

Steak Number Eight ‘The Hutch’ Indie Records/Suburban

Qua epische lengte hoeft de derde plaat van Steak Number Eight amper onder te doen voor ‘All Is Chaos’ en qua opzet is ‘The Hutch’ net zo ambitieus. Mario Goossens had geen tijd om opnieuw producer van dienst te zijn maar Reinhard Vanbergen van Das Pop bewees via producties voor The Hickey Underworld en Drums Are For Parades dat ook hij de juiste man op het juiste moment kan zijn. Matt Bayles (zie Mastodon, Isis, Pearl Jam) bleef op post als mixer en Steak Number Eight schakelde deze keer ook Howie Weinberg in, de man die destijds ‘Nevermind’ van Nirvana masterde.

Een indrukwekkend verhaal dat net als de wereldwijde release via Indie Records gerechtvaardigd is. De muzikale bron is namelijk top. De sterke punten van ‘All Is Chaos’ (de geloofwaardige emoties, de doortastendheid en het onmiskenbare talent) zijn er nog altijd en Steak Number Eight heeft meer dan ooit een eigen sound te pakken. Echo’s van Isis en Deftones blijven hoorbaar maar ‘The Hutch’ is bovenal een moddervette, trippende kluif met heartfelt (doom)melodieën en heavy riffs die er, met zin voor de sludge-atmosfeer, goed inbeuken. Wat denken ze daarvan op den bureau van RifRaf? Voer voor de cover, tiens. (bvm) Release: 18 maart

16

homegrown

T e k s t: J a m i l i a K n o c k a e r t i f o t o : a n t o n c o e n e

Tijdens concerten met Wallace Vanborn ontbindt frontman Ian Clement steevast zijn duivels, maar enkele jaren geleden nam hij in alle stilte zijn eerste soloalbum, ’Drawing Daggers’, op.

Die debuutplaat komt uit op 18 maart en is een topper van formaat. De Gentse rocker verkent nieuwe horizonten en deinst daarbij niet terug voor een rustiger, warmer, dieper en soms donkerder geluid. Onverwacht en erg verrassend, maar absoluut geslaagd.

Jezelf verrassen,is het mooiste wat er is Ian Clement: “Het is inderdaad niet zoals de strakke en scherpe muziek van Wallace Vanborn. De nummers op deze plaat zijn veel ronder en subtieler.

In de studio gingen we ook niet zozeer uit van het idee dat een lied strofes en een refrein heeft, maar dachten we na hoe we van elke song een volwaardig verhaal konden maken. Het draaide meer om de cadans en dynamiek: “Wanneer gaan we naar voren, wanneer gaan we terug, waar versnellen of vertragen we?”

Het algemene thema van het album is dan ook het ontdekken. “It’s time to explore”, zoals ik in de openingstrack ‘The Explorer’ zing. Ik wil me zeker niet afscheuren van Wallace Vanborn, maar ik wil mensen laten zien dat ik van plan ben om te graven en op zoek te gaan naar wat me boeit in muziek.

Dat avontuurlijke kan je ook doortrekken naar: Wees niet bang om te doen waarvoor je geboren bent. En fuck de rest. Of: Als je je passie vindt, laat je dan niet ontmoedigen. Dat is misschien iets genuanceerder.” (lacht)

Waren je partners in crime bij Wallace Vanborn verrast over je keuze om een soloproject te beginnen?

Ian: “Ja en nee. We leven heel dicht bij elkaar en Sylvester en Dries kennen me erg goed. Ze weten wat ik voor ogen heb met onze band en begrijpen dat ik daarnaast nog zin heb om op avontuur te gaan. Ze vinden dat maar logisch, denk ik.”

Je trok voor de opnames naar de bossen van de Ardennen, niet?

Ian: “Naar een klein maar zalig studiootje in Stoumont. De sfeer die daar hangt, probeer ik thuis ook voor mezelf te creëren. En Peter Obbels, de eigenaar van de studio en producer van de plaat, is mijn grote held geworden. Hij is niet old school, maar een heuse dinosaurus. De nummers liggen me allemaal nauw aan het hart en ik kan me niet voorstellen dat ik ze in MotorMusic (waar Wallace Vanborn ‘Lions, Liars, Guns & God’ inblikte met

David Bottrill) opgenomen zou hebben. Daar is het veel te strak. Peter heeft een soort hippie- of seventies-mentaliteit en alles verliep er op het gemak. ‘Drawing Daggers’ was bovendien het laatste album dat hij in Stoumont arrangeerde, opnam en mixte.

Hij stak er dan ook alle moeite in.”

Vind je het jammer dat zulke studio’s verdwijnen?

Ian: “Het is vooral een soort vakmanschap dat uitsterft en dat is spijtig. Tegenwoordig kan iedereen thuis nummers maken en opnemen, waardoor de vraag naar productie afneemt. Wat ik daarnet vertelde over muziek als een verhaal, iets dat beweegt...

Het is een stiel die niet iedereen onder de knie heeft. Ik probeer nu om die taal – het bouwen van laagjes en het aanzwellen en ontzwellen van de muziek – te leren begrijpen zodat ik ze later zelf kan toepassen. Maar dat is niet gemakkelijk.”

De overgave aan iets, in de hoop dat het je kan zalven Ik beluisterde het album voor het eerst in het holst van de nacht. Is dat het ideale moment voor dit soort muziek?

Ian: “Absoluut. Het is ook een autoplaat, maar dan wel eentje om bij de zonsondergang op te leggen en niet ’s nachts. Dat is misschien gevaarlijk. (lacht) Sommige nummers zijn heel donker, maar avontuur en ontdekking is niet noodzakelijk naar het licht toe. Het is evenzeer zoeken naar jezelf en dat is belangrijk. Als je echt goede muziek wil maken, moet je jezelf een beetje pijn doen, denk ik.”

Toch zijn niet alle nummers even ingetogen en melancholisch. Soms duw je op het gaspedaal en gaat het er iets steviger aan toe.

Ian: “Nu en dan mag er ook nog eens gerockt worden. Ik ben erg blij dat de songs heel uiteenlopend zijn maar toch een mooi geheel vormen. Daar speelde Peter een grote rol in. Hij hielp me ook enorm met de volgorde van de tracklist. Zes maanden lang heb ik daarmee zitten kloten. Ik probeerde allerlei versies uit zonder al te veel succes, maar toen Peter me zijn idee doorstuurde, vielen alle puzzelstukjes plots op hun plaats. Dat was een ongelooflijk moment voor me en ik besefte: Hé, het zijn allemaal nummers met verschillende moods die toch op eenzelfde lijn zitten.”

Ik las dat je op de plaat met enkele demonen wilde afrekenen. Muziek als therapie?

Ian: “Sowieso. Het veilig voelen en naar dingen grijpen die voorhanden zijn.

Voor mij is dat muziek. Als ik me kut voel, zonder ik me af met een gitaar en na een uurtje voel ik me alweer beter. Ik kan het iedereen aanraden.”

In de single ‘Little Knife’ zing je dan ook “I don’t mind shelter and I don’t mind the rain, knowing that I’ve got the volume again”.

Ian: “Dat nummer gaat over de overgave aan iets, in de hoop dat het je kan zalven.

Voor mij is dat muziek, maar dat is voor iedereen iets anders. Of iemand anders. Die passage is heel concreet, maar het klopt dat mijn teksten vaak erg vaag zijn.

Ik wil vooral dat mensen er een betekenis in vinden voor zichzelf. Wanneer ik aan een nieuw nummer werk, probeer ik in een soort trance te zingen en dan zie ik wel wat eruit komt. Soms is dat de grootste bullshit die je je kan voorstellen maar nu en dan komen er woorden uit mijn mond die wel iets hebben, hoewel ik ze op dat moment niet altijd begrijp.”

Kom je er dan uiteindelijk achter wat je gezongen hebt en wat het betekent?

Ian: “Niet altijd. Soms verandert het ook. Na de dood van mijn vader werden opeens heel wat teksten duidelijk. Dat is heel raar en confronterend. ‘The Great Escape’ is een nummer dat ik schreef voor een vriend die zijn pa verloren heeft.

En ja, dan gebeurt zoiets. Dan sta je dat te zingen en dat is heel... (stilte) Maar het hoeft niet steeds steek te houden voor mij. Ik ben ook blij met een mooie sfeerschepping en thema’s die je niet met je neus op de feiten drukken.”

Laten we om af te sluiten even terugkeren naar het begin van dit interview: wat heeft deze ontdekkingsreis opgeleverd?

Ian: “Vooral meer goesting, omdat ik nu weet dat ik me nergens voor schaam. Als ik iets wil doen, ga ik ervoor. Het kan me niet schelen. Als ik power ballads wil schrijven of een hairmetalplaat wil maken met pinch harmonics all over the place, doe ik dat ook. (lacht) Jezelf verrassen is het mooiste wat er is. Beginnen bij iets en eindigen waar je niet verwacht had dat je zou eindigen.”

on stage 1 maart: Paradiso, Amsterdam (NL, w/ Trixie Whitley) 9 maart: AB, Brussel (w/ Trixie Whitley) 10 maart: Handelsbeurs, Gent (w/ Trixie Whitley)

MUZIEKODROOM CONCERTEN MAART 2013 01.03 AN PIERLÉ SOLO

+ MITTLAND OCH LEO

Muziekodroom Club, 20.00u • EUR 14,00 / 17,00

07.03 STEAK NUMBER EIGHT

+ THE CRACKUPS + HEIGHTS Muziekodroom Box, 20.00u • EUR 12,00 / 15,00

08.03

MAES BE.MUSIC STAGE:

HUMBLE FLIRT + GET OFF MY SHOES

Muziekodroom Café, 20.00u • GRATIS

08.03

LIMBOLINK PRESENTS: STATUE

Muziekodroom Club, 20.00u • GRATIS

09.03 MEURIS + ROZA PARKS

Muziekodroom Box, 20.00u • EUR 14,00 / 17,00

12.03 METZ + BLACKUP

Muziekodroom Club, 20.00u • EUR 7,00 / 10,00

14.03 JOHN NÉMETH

Muziekodroom Club, 20.00u • EUR 12,00 / 14,00

15.03 SIR YES SIR + STADT

Muziekodroom Club, 20.00u • EUR 9,00 / 12,00

19.03

FILM : MAMBO TO HIP-HOP: A SOUTH BRONX TALE Muziekodroom Café, 20.00u • GRATIS

22.03 THE VAN JETS

Muziekodroom Zaal, 20.00u • EUR 14,00 / 17,00

28.03 AXELLE RED

Muziekodroom Zaal, 20.00u • EUR 30,00 / 34,00

Ian Clement ‘Drawing Daggers’ Unday Records/N.E.W.S.

Wallace Vanborn-frontman Ian Clement gooit het op zijn eerste soloplaat ‘Drawing Daggers’ over een totaal andere muzikale boeg.

De snoeiharde riffs die hij met zijn band meestal door je oren jaagt, maken plaats voor een verrassend intieme sound die je niet meteen verwacht van een stoere waaghals. De bijdragen van onder andere Jon Birdsong (Beck) en Lara Chedraoui (Intergalactic Lovers) maken het zelfs nog een tikkeltje sfeervoller.

Nieuwsgierig? Kijk of luister online eens naar het intieme ‘Little Knife’ en weet dat die single niet het enige pareltje op het album is. In het nieuwe geluid schuilt ook heel wat weemoed en tristesse, die de singer-songwriter nu en dan wegspoelt met een heerlijke streep bluesrock. ‘Drawing Daggers’ is met andere woorden een gevarieerde debuutplaat die je gerust een plaatsje mag geven tussen de albums van kleppers Dan Auerbach en Mark Lanegan. En dat is een groot compliment! We zijn nu al benieuwd naar Clements volgende muzikale ontdekkingsreis. (jk)

30.03 MODKLUB

MR. CRITICAL INVITES DJ MONEYSHOT MODKLUB, 22.00u • EUR 5,00

TICKETS: MUZIEKODROOM.BE Bootstraat 9, 3500 Hasselt +32 11 23 13 13 / info@muziekodroom.be

18

homegrown

T e k s t: N e l E x e l m a n s i f o t o : ko e n b a u t e r s

Wat aanvankelijk begon als een soloproject van Tomas Verheyen, mondt uit in een vijfkoppige band én een straf debuutalbum. Melancholische melodieën en een warm stemgeluid sieren ‘For People Who Believe Change Is Something They’ve Lost In A Couch’ van het Gentse Hear, Hear! (a cheer). We spreken met zanger Tomas Verheyen, gitarist Michiel Bontinck, bassist Michiel Adams, drummer Tom Tilly, en keyboardspeler Tim De Keyser net na hun concert in het Leuvense Het Depot.

First things first. Jullie debuutalbum heeft wel een speciale titel.

Tomas Verheyen: “Ik heb er heel lang naar gezocht. Modest Mouse (een Amerikaanse indierockband die actief is sinds de jaren 90, (ne)) heeft heel lange en dubbele titels zoals ‘Good News For People Who Love Bad News’. Altijd hebben ze geweldige platentitels en ik vind het leuk dat er een dubbele bodem of een tegenstrijdigheid in zit. Nochtans is een korte titel altijd magischer, want die spreekt meer tot de verbeelding. Een woord zegt immers zo weinig en zo veel tegelijkertijd.”

Zijn de opnames vlot verlopen of was het eerder een lijdensweg?

Tomas: “Zoals de meeste opnames was het een lijdensweg, omdat ik er lang over gedaan heb.

Oorspronkelijk heb ik alle nummers alleen opgenomen, later speelden we ze met de band en pasten we ze een beetje aan. Als je met wat mensen samen bent, heb je meer ideeën en hak je ook sneller knopen door. Hear, Hear! (a cheer) is eigenlijk een one mans band met een paar gasten erbij.

Maar het volgende album wordt een groepsplaat.”

Lost in a couch

Tim De Keyser: “De plaat is van Tomas maar de live-uitvoering gebeurt door de band en dat maakt de dynamiek zo tof tussen beide aspecten. Ik vind dat geweldig. Bovendien vind ik het heel leuk om als band te beginnen werken vanuit een plaat. Zo is er al een concept en een idee waar je naartoe wil gaan. Iedereen brengt input in en we breien er samen verder aan.”

Tomas: “De sfeer is er en je hebt een gevoel waar je naartoe wil werken.”

Is die sfeer ook merkbaar op het podium?

Tomas: “Je zit in de zetel en hebt zin om een muziekje te luisteren. Dat is het uitgangsidee van het album. In die state of mind past de muziek perfect. Maar de kans is klein dat heel veel mensen toevallig in de zaal zijn én op dat moment in de goede state of mind zijn om naar je muziek te luisteren. Dat is dé uitdaging: die intimiteit naar voren brengen.”

Cachet De lp komt in beperkte oplage uit op vinyl onder het Gentse label Vynilla Vinyl. Waarom in beperkte oplage op dat label?

Michiel Bontinck: “Omdat we anders met een volle doos achterblijven.” (lacht) Tomas: “Nee, Vynilla Vinyl brengt alles in beperkte oplage uit. Bovendien is het moeilijk om er duizend verkocht te krijgen en een beperkte oplage geeft zo’n beetje cachet. Bijvoorbeeld, we hebben honderd platen met een speciaal kleurtje en honderd gewoon zwarte. Dat is specialer en unieker om te hebben.

Misschien wordt het nog een collector’s item. Maar we moeten eerst zien of het collectible wordt. (lacht) Er zijn ook tweehonderd cd’s en dat kunnen er meer worden, maar voorlopig is dat al veel om verkocht te krijgen. Na je vrienden en familie ben je al rond.”

En fans.

Tomas: (lacht) “Daar werken we aan. Tegenwoordig houdt fan zijn niet noodzakelijk in dat je de muziek koopt.”

Tim: “Met die constante internetconnectie streamen mensen je muziek veel meer dan dat ze die kopen. Zolang ze maar naar de concerten komen.”

Michiel B.: “Je kan het beluisteren, maar dan heb je het niet op plaat liggen. Er zijn mensen die liever een mooie vinyl willen dan een cd’tje.”

Een kat of een dekentje Jullie debuutalbum is pas uit en Bent Van Looy van Das Pop koos jullie al voor de Nieuwe Lichting van Studio Brussel. Hoe reageerden jullie eigenlijk op het nieuws?

Tim: “Tomas kreeg het telefoontje. Mijn eerste reactie was dat ik het zot vond dat een gevestigde waarde als Bent Van Looy ons koos. Hij merkte op dat het refreintje van ‘Little Bits (Little Nips)’ in je hoofd blijft hangen en dat je het meezingt terwijl je op straat loopt. Dat deed me heel veel deugd.”

Michiel Adams: “Bovendien vatte hij perfect wat Tomas al zei. Je moet moeite doen voor het liedje door je neer te zetten en eens goed te luisteren zodat je de bedoeling erachter snapt.”

Tomas: “Het is leuk om te horen maar misschien weet Bent binnenkort niet meer wie we zijn. Als een muzikant van op dezelfde golflengte zegt dat hij je muziek goed vindt, voelt dat helemaal anders dan bij een boeker of een programmator. Dat is een andere wereld. Soms ga je naar een optreden en zie je andere muzikanten die denken dat ze beter gitaar spelen of anders gezongen zouden hebben. Maar de kans dat een andere muzikant het super vindt, heeft voor mij een andere waarde. Muzikanten zijn the thoughest crowd of the world.”

Tim: “Ik krijg stress wanneer er muzikanten in de zaal staan. Je weet ook dat er een miljoen mensen zijn die duizend keer beter zijn in wat je doet.

Maar die mensen doen er minder mee of blijven op hun kamer.”

Michiel B.: “Mij bezorgt het juist minder stress. Ik denk dat andere muzikanten gemakkelijker te overtuigen zijn en het geheel sneller begrijpen omdat ze er zelf mee bezig zijn. Want ze snappen vaker waar het écht om draait en luisteren vanuit hun standpunt. Mensen die echt niet met muziek bezig zijn en opmerkingen geven, bezorgen mij meer stress om te overtuigen.”

Naar welke optredens gaan jullie zelf?

Michiel A.: “Dat varieert van café-optredens in Gent tot festivals. Muziek is onze gezamenlijke passie. In de auto beluisteren we voortdurend cd’s samen. We maken samen nummers, wisselen tips uit en trekken samen naar optredens.”

Tot slot. Op jullie website staat een wedstrijd om foto’s in te sturen van je sofa. Waarom de sofa?

Tomas: “Het draait niet per se om de echtheid van de zetel, maar eerder om het concept van onze plaat. Je zetel is een toffe ruimte die op de een of andere manier toch heel persoonlijk is. Op de foto’s zie je ah die mens heeft een kat, of een dekentje om onder te liggen. (lacht). Het zijn allemaal van die details. De bedoeling is om het beste de sfeer van de plaat in een foto te vatten. Wie wint, krijgt met plezier een livingconcertje en een gesigneerde plaat.”

Vandaar dus couch in de titel.

Tomas: “Sommige mensen spenderen zo veel tijd in die zetel dat ze achteraf niets gedaan hebben. ‘Lost In A Couch’ zou eigenlijk ook een goede titel zijn voor een plaat.” (lacht)

Hear, Hear! (a cheer) ‘For People Who Believe Change Is Something They’ve Lost In A Couch’ Vynilla Vinyl

Debuutplaat van Hear, Hear! (a cheer): een beloftevolle Gentse band die ondergetekende vorig jaar nog selecteerde voor vi.be on air op Studio Brussel. Dat album, met de lange, hierboven vermelde titel, is volgens brein Tomas Verheyen (ex-Yuko, Just Like Rainbows) te situeren tussen The Libertines, Avi Buffalo en Portishead. Fijne promo-introductie maar ’s mans songs zijn vooral heel knappe, melancholisch verdraaide indie popsongs met een karakteristieke stemkleur die verwant is aan Team William, de voormalige band van Floris De Decker die het album mixte.

Mooi gefluit, goede gelaagde liedjes, straffe plaat. In beperkte oplage op vinyl en ook digitaal beschikbaar. (bvm)

Hear, Hear! (a cheer)

on stage 1 maart: Buster, Antwerpen 14 maart: Bar Nadar, Antwerpen 22 maart: Gildenhuis, Rupelmonde 18 april: G-huis, Melle

11 Clubs Always frontstage

Agenda maart 2013

vrijdag

08/03/2013 zaterdag

09/03/2013 vrijdag

15/03/2013 vrijdag

29/03/2013 maandag

01/04/2013 vrijdag

12/04/2013 dinsdag

16/04/2013

THE RHYTHM JUNKS [be] EUGENE CHADBOURNE [us]

woensdag

06/03/2013

STEAK NUMBER EIGHT [be]

woensdag

Maudlin [be] & Heights [uk]

13/03/2013

THE DELTA SAINTS [us]

zaterdag

The DeVilles [be]

16/03/2013 vrijdag

29/03/2013

voorstelling jubileumalbum 13

TALL SHIPS [vk] Debuutalbum Everything Touching, hype in vk

FINALE VI.BE BAND IN RESIDENCE

woensdag

25 jaar 4AD

10/04/2013

ANIKA [uk] & TAPE CUTS TAPE [be]

vrijdag

25 jaar 4AD

12/04/2013

HONG KONG DONG + PIANO CLUB

extravagante pop uit Gent

GRAVETEMPLE [us] & SYNDROME [be]

woensdag

24/04/2013

superritmische noise

THE INBETWEENS [vs] wondertrio uit Brooklyn

donderdag

dinsdag

MOTORPSYCHO [no] & BED RUGS [be]

woensdag

25 jaar 4AD

08/05/2013

WOODEN WAND [us] & FEW BITS [be]

zaterdag

16/05/2013

FLAT EARTH SOCIETY

25 jaar 4AD

DE DOLFIJNTJES [be] & STEVEN H [be]

donderdag

EXPOSURE MUSIC AWARD NIGHT

prijsuitreiking en optredens

LIGHTNIN' GUY [be]

25 jaar 4AD

30/04/2013

WALLACE VANBORN + MOSQUITO

stonerrock met sexy drumbeats

The Band Of Willies [be]

19/04/2013

vrijdag

GALLOPS [vk] hardcore, beats, house en gitaren

25 jaar 4AD

02/05/2013

20/07/2013

vr- 08/03/2013

ELECTRIC ELECTRIC [fr]

MISTER & MISSISSIPI [nl] + FEW BITS

sferisch duyster; hype in nl

OUTSIDERZ

outdoor dj-festival

AN PIERLE

+ Blackie & The Oohoos - Cd voorstelling za - 09/03/2013

COSMONAUTS (us)

+ Alpha Whale Dj - Garage, Psychedelica - (Café) do - 14/03/2013

TIFT MERRITT (us)

Country, Folk, Roots - (Café) vr - 15/03/2013

THE SORE LOSERS - Try Out

+ DJ Broken Easter Egg - Bluesrock - (Café) zo - 24/03/2013

HEADPHONE

+ Dj Stethoscope Steve - Cd voorstelling vr - 29/03/2013

BLAUDZUN (nl) + COELY + WINTHER Instant Karma - ism Jong Oostende

za - 30/03/2013

SX + POMRAD + MONTEVIDEO Instant Karma - ism Jong Oostende

do - 04/04/2013

THE GROWLERS (us)

+ DJ Niels - Garage, Surf, Rock ‘n’ Roll - (Café) zo - 07/04/2013

ROLAND & MAURO

+ Ganashake - Cd voorstelling - Blues, Roots vr - 12/04/2013

JOHN PARISH (uk)

+ Catherine Graindorge - Producer Pj Harvey

20

homegrown

T e k s t: H e l e e n D e B i s s c h o p i f o t o : m a r c o m e r t e n s

Wie Belpop zegt, zegt ook Jan Delvaux. De wandelende muziekencyclopedie weet van elke Belpop-plaat bij welk label die hoort, wie de producer is en wie de broer van de producer is. Eerst was er het televisieprogramma, dan schreef Delvaux het gelijknamige boek en nu is er de theatervoorstelling Belpop Bonanza. Tijdens die show staat hij samen met Jimmy Dewit, beter bekend als DJ Bobby Ewing, op het podium van verschillende culturele centra in Vlaanderen.

Dezelfde Jimmy Dewit ontmoeten we in een typisch Belgisch café, enkele dagen na de eerste voorstellingen. “Gelukkig dat Delvaux er niet bij is”, zegt Dewit. “We kunnen allebei goed praten maar Jan heeft een heel hoog debiet.” Later zal blijken dat de pot de ketel verwijt. Maar als het tempo van Dewit de hoogte ingaat, heeft dat enkel maar te maken met enthousiasme voor Belpop en hun voorstelling in het bijzonder.

Ceci n’est pas du Belpop

Tussen de denkfase en de boekingen van de culturele centra zaten er hooguit zes maanden. Dan konden we niet meer terug, maar dat maakt het ook heel leuk.

Ik heb al zo vaak met verschillende mensen afgesproken dat we samen een nummer gingen maken maar dat gaat meestal niet verder dan ideeën.

Hier is dat vrij snel heel concreet geworden, ook omdat Jan van aanpakken weet.

We werden al geboekt nog voor we iets hadden. Onze ideeën stonden enkel nog maar op een A4-tje.”

Krafwerksiaanse synthpop Dat de voorstelling over Belpop ging gaan, was het enige dat vast lag. Het eerste verhaal waarmee ze begonnen zijn, staat ook in het boek. Het gaat over de link tussen Daft Punk en Will Tura. “Hoe straf is dat eigenlijk”, vertelt Dewit enthousiast, “het allereerste optreden dat een van de mannen van Daft Punk heeft gezien, was een concert van Will Tura. We zijn met dat verhaal begonnen omdat het zo tot de verbeelding spreekt.” In de voorstelling gaat het over de meest uiteenlopende Belgische muzikanten: Soeur Sourire, Rocco Granata, en oer-punker Lou Deprijck.

Er wordt wel gesproken over de Belpop maar een lijn in de muziek is er toch niet te trekken, buiten het feit dat het allemaal in ons land is gemaakt.

“Telex is voor mij een van de belangrijkste Belgische bands. Ik ben altijd met synthesizers bezig geweest en Telex is echt een voorbeeld voor mij. Ze hebben zo’n toffe dingen gemaakt maar zijn tegelijkertijd zo grappig”, gaat Dewit verder.”Marc Moulin is een grote radioman en jazzmuzikant maar toch maakte hij van die krafwerksiaanse synthpop om zich te amuseren. Als je dat vergelijkt met het übercoole Kraftwerk, relativeert Telex zichzelf dood. De mannen van Telex zijn echt striphelden. Ze deden bijvoorbeeld mee aan het songfestival met als doel laatste te zijn. Bij de puntenverdeling bleven ze tot op het einde helemaal onderaan de lijst staan totdat Portugal hen uiteindelijk nog tien punten gaf.

Terwijl al de andere landen hen rotslecht vonden. Ze waren zo ongelukkig toen.

Uiteindelijk eindigden ze derde laatste. Telex is muzikaal geniaal maar is ook zo Margritte als de pest. Ceci n’est pas un Telex, totale zelfrelativering. Dit verhaal heeft de show uiteindelijk niet gehaald omdat het te lang zou duren.”

Het is niet het enige verhaal dat de shortlist van de voorstelling niet gehaald heeft. “Meer dan de helft van ons materiaal hebben we moeten dumpen. Die selectie maken, was aartsmoeilijk. Jan en ik hebben daar heel veel ruzie over gemaakt. Gelukkig hadden we een goede regisseur die ons daarbij kon helpen”, zegt Dewit. Ondanks dat ze veel hebben moeten schrappen, heeft een totaal verzonnen verhaal de selectie wel gehaald. Dewit legt uit:“Er zit inderdaad een gigantische leugen in de voorstelling. Niet veel mensen hebben dat al ontdekt.

We hadden er eigenlijk veel reactie op verwacht. Als alle shows gedaan zijn, gaan we ze onthullen. Ik denk dat we het zo aanpakken dat het wel aannemelijk lijkt.

Historisch gezien klopt het wel maar we hebben het totaal omgedraaid.”

Dewit maakte vroeger Sample Minds voor Studio Brussel. In dat programma legde hij tot in detail uit waar hedendaagse artiesten hun mosterd halen. In 2011 verscheen het boek Belpop van muziekjournalist Jan Delvaux. Daarin vatte hij 50 jaar Belgische pop- en rockmuziek samen. Een terugblik met oneindig veel feiten, verhalen en anekdotes. “Vanuit die verhalen zijn we vertrokken”, vertelt Dewit. “Door over muziek te praten kan je mensen echt van hun stoel laten vallen. Maar de commentaar op het boek was dat je het niet kan lezen zonder je iPad op je schoot. Je moet de nummers waarover geschreven wordt, horen.”

Muzikale zielsverwanten Met dat uitgangspunt en een paar keer stevig brainstormen (of lullen om het met de woorden van Dewit te zeggen), kwam het idee om een theatervoorstelling te maken. “We waren er toen vrij zeker van dat als we het goed aanpakten, we mensen zeker anderhalf uur zouden kunnen boeien”, legt Dewit uit. “Het is ook logisch dat Jan en ik samen aan dit project zijn begonnen, we zijn muzikale zielsverwanten. Het is heel organisch tot stand gekomen. We kenden allebei veel verhalen die we konden gebruiken want we zijn van in onze jeugd al zwaar gebeten door muziek.

Maar we hebben wel een andere kennis. Ik zal meer de beats per minuut van een plaat kennen en Jan weet dan weer wie welke plaat geproducet heeft en op welk label het verschenen is. Aan die feiten kan hij dan ook verhalen breien. Ik zou er nooit op gekomen zijn om onze show op deze manier te maken. Feiten opsommen en daar leuke voorbeelden bij geven, kan ik wel. Dat heb ik veel gedaan voor Studio Brussel. Dat narratieve is vooral Delvaux’ verdienste.”

Dewit gaat verder: “Mijn boekingskantoor is hetzelfde als dat van Adriaan Van den Hoof dus die mensen kennen hun weg in de theaterwereld. Onze voorstelling werd al snel heel concreet.

Belpop

Bonanza

Habitat “Een andere moeilijkheid was dat het podium totaal niet onze habitat is. Ik ben het gewoon om voor een publiek te draaien maar op theater staart het publiek je aan en moet je praten”, vertelt Dewit. “Voor Jan was dat nog moeilijker omdat hij nooit een publiek rechtstreeks voor hem heeft staan. We zijn een paar keer zwaar gecrasht omdat we dachten dat we het nooit goed zouden kunnen brengen. Over elke beweging moet je nadenken.” Die onzekerheid was tijdens de voorstelling nog te merken. Delvaux en Dewit hadden wel een paar oplossingen gevonden. Zo was er een zetel waar Delvaux in kon gaan zitten. Op het podium stond hij er een beetje verloren bij. Dewit had geluk dat hij achter zijn beschermende draaitafel kon staan.

“Op een bepaald moment kom ik er ook achter uit. Ik had aan Jan beloofd om dat een keer te doen omdat hij heel de tijd in zijn blote staat”, verklaart Dewit.

“Tussen kerst en Nieuwjaar zijn we vier dagen op afzondering geweest en hebben non-stop gerepeteerd. Toen heb ik ook begrepen waarom mijn goede vriend Adriaan elke keer sterft als hij een première heeft. Ik zag telken de stress en de paniek in zijn ogen. Nu begrijp ik dat. De eerste voorstellingen waren hel.

We wisten dat we keihard op ons bakkes konden gaan. Na vijf shows kunnen we meer relaxed naar een nieuwe voorstelling gaan en begint het echt leuk te worden”, besluit Dewit.

on stage 8 maart: CC De Mol, Lier 16 maart: CC Knokke-Heist 27 maart: CC ’t Vondel, Halle 30 maart: Minard, Gent 17 april: CC Berchem 18 april: De Spil, Roeselare 20 april: CC Ter Vesten, Beveren 26 april: CC Zwaneberg, Heist-op-den-Berg 27 april: De Warande, Turnhout 4 mei: Het Depot, Leuven

11 Clubs Always frontstage

Agenda maart 2013

zaterdag

02/03/2013

BEN WEBSTER TRIBUTE [us/be]

zaterdag

Roni Ben-Hur, Nilson Matta, John Snauwaert

02/03/2013

UNDAY RECORDS NIGHT

vrijdag

Flying Horseman / Blackie & The Oohoos / + ...

01/03/2013

BORN BAD RECORDS NIGHT

woensdag

FRONTIER RUCKUS + ELLIOTT BROOD [us/ca]

donderdag

03/03/2013

double indie bill

21/03/2013

Magnetix / Feeling of Love / + ...

vrijdag

zondag

08/03/2013

LEROY SIBBLES + ASHAM BAND [jm/be]

Heptones leadsinger

24/03/2013

NOSAJ THING

Free the Robots / Mono/Poly / Jeremiah Jae

vrijdag

THE SMOKY MIDNIGHT GANG [be]

woensdag

ANTI-POP CONSORTIUM

zondag

15/03/2013 zaterdag

16/03/2013

jump-’n-jive / cd presentatie Hooked

03/04/2013

DELVIS + BILLIE KAWENDE [be]

dinsdag

2 x future soul

16/04/2013

BRIGHT MOMENTS

vrijdag

20/03/2013

ft. Kelly Pratt from Beirut/Arcade Fire

donderdag

18/04/2013

Slugabed / Pomrad

vr 29/03/2013 za 30/03/2013

GOES & DE GASTEN [be]

woensdag

cd presentatie Veur ‘t zelfste geld

24/04/2013

THE MELVINS LITE ft. Dale Crover / King Buzzo / Trevor Dunn

vrijdag

GABRIËL RIOS [us/be]

dinsdag

THE WALKMEN

sold-out

zaterdag

GREEKADELIA [el]

15/03/2013 woensdag

CONGO ASHANTI ROY + PURA VIDA [jm/be]

solo - try-out -

vrijdag

rap / electronica

Hard Road tour

12/04/2013

vrijdag

08/03/2013

22/03/2013

vrijdag

06/03/2013

DAEDELUS

30/04/2013

indie / rock

donderdag

THE HEAVY

22/03/2013 woensdag

27/03/2013 vrijdag

29/03/2013 maandag

08/04/2013 donderdag

11/04/2013

27/04/2013

folktronica

16/05/2013

funk / soul / garage

vrijdag

vrijdag

THE HENHOUSE PROWLERS [us]

vrijdag

MASTER MUSICIENS OF BUKAKKE

dinsdag

03/05/2013

bluegrass de luxe

24/05/2013

donderdag

07/03/2013 donderdag

14/03/2013 dinsdag

19/03/2013 woensdag

20/03/2013 vrijdag

22/03/2013 donderdag

28/03/2013

19/04/2013

Gull / + ...

23/04/2013

BILLIE KAWENDE [be]

+ AISSATA DJIBY & THE FUJIRAMA BLUES TRIO [be] |

WALLACE VANBORN [be]

+ FALLING MAN [be] | KK WORLD:

MANOU GALLO & WOMEN BAND

@ KLEIN MERCELIS THEATER KK WORLD:

MANOU GALLO & WOMEN BAND

@ KLEIN MERCELIS THEATER

CYLON RECORDINGS NIGHT

met o.a. KEATON [uk] | PESSIMIST [uk] LOXY [uk]

FLYING HORSEMAN

+ SOLDIER’S HEART [be] |

[be]

THE BLACK HEART REBELLION + VANDAL X COLIN STETSON STEAK NUMBER EIGHT THE MEN

THE NEUTRINOS

WALLACE VANBORN + RAKETKANON RADIO MODERN FLAT EARTH SOCIETY JACCO GARDNER + TALK NORMAL REEL BIG FISH

SUBURBAN LEGENDS (ICW THAT’S ALL PUNX!)

DEZ MONA CHILLOW

WHEN MC’S UNITE

EFTERKLANG

ANNA VAN HAUSSWOLFF

22

homegrown (on cd )

Joachim Badenhorst

De Fanfaar

‘The Jungle, He Told Me’

‘Monster’

Smerlandina-Rima

Rietblazer Joachim Badenhorst schrikt voor geen enkele uitdaging terug. Het levert hem nationale en internationale erkenning op. In de New Yorkse scene is hij stilaan een gekende figuur aan het worden en Han Bennink nodigde hem uit voor zijn nieuwste trio. Bij ons kennen we hem vooral van groepen als o.a. Rawfishboys, Os Meus Shorts (indertijd hier nog besproken) en Mógil. ‘The Jungle, He Told Me’ is een soloplaat waarop hij het minimalisme ten top drijft. Badenhorst creëert hier een Bermudadriehoek met klarinet, basklarinet en tenorsax. Een luisterspel voor alle situaties omdat de muzikale impact zo sterk is dat je alles om je heen vergeet. Niet door de decibels maar door de intrigerende beelden die willens nillens op je netvlies gebrand worden. Uitgegeven op vinyl en gehuld in een stijlvolle hoes met een houtskooltekening van Rinus Van de Velde. Kunstwerk van de maand. (gtb)

Buffoon

Ar tkoor/PIAS

Op het derde album hoor je een vleugje Frans en meer algemeen Nederlands dan voorheen maar na de sabbatperiode staat De Fanfaar ook nog altijd garant voor songs in het eigen Brusselse dialect. Soms heeft de potige productie een te hoog TMFgehalte maar stevig van snit is ‘Monster’ in ieder geval. Niet verwonderlijk dat een zekere Belgische zanger met de vocale hulp van Berlaen een veeg uit de pan krijgt: “Diene zanger mee al zijn tattoo’s zingt g’lijk ne neger zonder den blues. Zelfs my low doe nog beter en die rock al van gene meter…”. Rocken doet De Fanfaar wél. En de bijdragen van Marco Roelofs (Heideroosjes) en Luc De Vos (Gorki) zorgen voor extra vuur tijdens ‘Weg Van De Wereldbol’.

‘Monster’ heeft een goede drive. Terecht dus dat het releaseconcert in AB Club hopeloos uitverkocht is. (bvm)

‘Chromoscope’

Martine de Kok

FONS Records/Jezus Factor y/Rough Trade

‘Plaatselijk Verkeer’

Wie een tweede ‘Familiar Sounds’ verwacht, kan zich aan Buffoons nieuwste plaat stevig mispakken want terwijl bij het vorige album nog een voltallige band aan de startblokken stond, trok bezieler Peter - Pi - Vleugels zich voor ‘Chromoscope’ op z’n eentje terug. Dit zorgt ervoor dat de plaat een hele andere kant van Buffoon toont.

Tussen de analoge en digitale effecten door horen we breekbare en oprechte fragmenten - van nummers is er met enkel een side A en side B niet echt sprake - die ons eerder aan Daniel Johnston en John Frusciante doen denken, dan aan pakweg Jason ‘Grandaddy’ Lythe. Pi heeft op deze plaat twintig jaar huisvlijt samengevat en met dit carrièreoverzicht bewijst hij dat er nog heel wat lag te rijpen in de kelder van Vleugels. Enkele pareltjes op het album hadden we namelijk niet graag gemist. ‘Chromoscope’ is hierdoor een eigenzinnig verzameling van fragmenten geworden die een mooi carrière-overzicht geeft van een (éénmans) band die al te lang onder de radar vertoeft. (jdb)

Stan ‘Lee’ Cole

Painting Time Records/LC Music

Dit is wat men noemt een uiterst aangename kennismaking. Martine de Kok is een jongedame met pit, een goed gevoel voor humor en een scherpzinnig observatievermogen.

Gelukkig is ze niet perfect maar haar kuren en zelfkennis maken van haar een des te meer intrigerende verschijning. Bovendien kan ze prachtig tekenen en heeft ze een exquise muzikale smaak die reikt van jazz tot Balkan en van kleinkunst tot wals. Haar teksten worden ingekleed met een al even eigenzinnig instrumentarium waarin we o.a. euphonium, accordeon, bastuba, sopraansax en klokkenspel vinden. Martine klinkt als een nichtje van Guido Belcanto, Bram Vermeulen en Randy Newman. Ook voor wie van Yevgueni en Walrus houdt.

Eveneens verkrijgbaar in luxe vinylversie. (gtb)

Pauwel De Meyer

‘Devil’s Ringtone’

‘Hideaway’

Eigen Beheer

Rough Trade

De vaste one-man-band tijdens Scheire en De Schepping op VIER bewees in het verleden al zijn talent bij de rockgroep Cole Park en het beatboxcollectief Off The Record. Nu gaat Stijn Cole ook voluit solo om met zijn stem, een loop station, een piano en allerlei beats zijn gratis te downloaden debuutplaat van zijn nieuwe alter ego Stan ‘Lee’ Cole (check www.stan-lee-cole.com) voor te stellen. Poprock, bezielde songs en vet gearrangeerde hippe deuntjes sluiten elkaar niet uit op ‘Devil’s Ringtone’. Tip voor de agenda: het release concert van die dynamische, uiteenlopende plaat, waarop naast viool en trompet ook zanglijnen van Mira Cole, Fien Maris en Judith Okon te horen zijn, vindt plaats op 20 april in De Studio in Antwerpen. (bvm)

Compact Disk Dummies ‘Mess With Us’, ep Keremos

Wie Compact Disk Dummies al live bezig zag, snapt wel waarom velen hen een grote toekomst toedichten. Met hun eerste ep proberen Lennert en Janus Coorevits deze - overigens terechte - hype eer aan te doen. Op opener ‘What U Want’ smeult al meteen de fijnere synthelectro heen, met een vette knipoog naar de heren van Goose. De reprise van dit nummer ademt dan weer de donkere gloed van The Knife uit. Gloomy synths die opvallend flirten met de new wave van weleer.

Nummers als ‘Mess With Us’ en ‘Feers’ plonsen dan weer lekker weg in een poel van electroclash en punk, waarbij de broertjes de zwembandjes danig mijden.

Toch daalt er pas bij de doorleefde indiepopfeel van ‘Pale Eyes’ echt een warm gevoel over ons hart neer. Een song die het ware potentieel van de broertjes Coorevits verraadt, waar de andere tracks nog net iets te vaak die extra vonk laken. Diep in ons binnenste groeit zo het geloof dat Compact Disk Dummies ooit een wereldplaat afleveren. Een dag waar we nu al naar aftellen. (kc)

Condor Gruppe ‘Condor Gruppe’, ep (digitaal/K7) Eigen Beheer

Bericht van Jan Wygers (bassist van Creature With The Atom Brain, Mauro & The Grooms, Hitsville Drunks): “Hé RifRaf, just to let you know dat ik met iets nieuws bezig ben: Condor Gruppe, een beetje een mix van spaghetti westerns, kraut, pysch en soundtracks.” Woestijnpsychedelica, doortastende surfgrooves en uitstekend gitaarwerk hoorden we tijdens het optreden van Condor Gruppe op We Are Open in Trix en ook de eerste release (vier tracks) overtuigt moeiteloos. Digitaal te vinden op http://condorgruppe.bandcamp.com/ en ook verkrijgbaar op cassette. (bvm)

Pauwel De Meyer (23) zal gemakshalve altijd wel als een Belgische Conor Oberst (Bright Eyes) omschreven worden maar er schuilt meer in de getalenteerde lofi singer-songwriter. Zo refereert ‘Do You Remember’ aan Perfume Genius en is het heel mooi ontwaken met ‘Woods’, een pareltje dat qua dromerige sfeer aan Devendra Banhart en Vetiver doet denken. Soms balanceert ‘Hideaway’ op de grens van de tranerigheid maar het ganse tweede album van De Meyer getuigt vooral van geloofwaardige autenticiteit. En indie folkliedjes als ‘Double Bed, View On The Beach’ zijn er om te koesteren. Schoon ingetogen plaatje. (bvm)

Dead High Wire ‘Dead High Wire’ Eigen Beheer

Stompende gitaarrockduo’s, waren er daar nog niet genoeg van? Voor wie vindt van niet: Dead High Wire is net aan de verovering van de wereld begonnen en het moet gezegd: dit heeft wel iets. Een beetje repetitief misschien, maar nu The Black Box Revelation in softere vaarwaters verzeild geraakt is, is het aardig te horen dat er duo’s zijn die niet malen om een ruw kantje meer of minder. (jvb)

The DeVilles ‘The DeVilles’ PIAS

Je gitaar in een Fender Blues Deville-lampenbak pluggen, daar droomt zowat elke gitarist van. Als we hun debuutplaat vol gitaargeweld mogen geloven, hebben de mannen van The DeVilles zich hier ook meermaals aan vergaapt. Voor deze plaat zette de band zich strak in het pak om de studio in te trekken met Monsieur Paul. Zet Lange Polle achter de knoppen bij een ambitieuze rock-’n-roll-band en je kan er gif op nemen dat er vonken zullen afvliegen. Het bewijs vinden we in songs zoals ‘Find My Way’ en ‘Second Life’, onversneden gitaargefrunnik zoals we dat graag horen. Blues en rock-’n-roll op een bedje van classic rock, we mogen het dan allemaal al zo vaak gehoord hebben, het zijn de ingrediënten die ons zelfs een warme pils doen wegslikken. Toch verkennen de heren ook regelmatig de middelmaat met songs zoals ‘Sick Fish’. Hierdoor blijft echte opwinding veelal zoek. Jammer. (jdb)

23 Veence Hanao

Drive Like Maria

‘Loweina Laurae’

‘Drive Like Maria’

A .R.E. Music

PIAS

Momenteel draait de single ‘Howl’ van de NederlandsBelgische rockband Drive Like Maria, met Lara Chedraoui van Intergalactic Lovers als gaststem, zeer geregeld op verschillende radiozenders. En terecht. Het is een leuke, spannende bluesy poprocktune, perfect uitgevoerd en goed gepromoot. De full-cd is een geheel van stonerrock-, bluesrock- en pop-elementen waarmee een tiental net iets te afgelikte songs werd gesmeed. Drive Like Maria mikt duidelijk op een brede doorbraak, in de slipstream van Triggerfinger of Kane. Dat mag uiteraard best, we juichen het zelfs toe! Grote fan worden we echter niet meteen. En hoeveel moeite de band ook doet om gemeen, getormenteerd en rawk over te komen, het zijn net de ingetogener en poppy momenten die het best uit de verf komen. Dat doet ons alvast vermoeden dat Drive Like Maria op die momenten zijn ware gelaat toont. (dg)

Sinds zijn eerste mixtapes ‘Autumn vol. 1’ (2006) en ‘Autumn vol. 2’ (2008), is Veence Hanao uitgegroeid tot misschien wel het belangrijkste gezicht van de huidige Brusselse hiphop-scene. Dankzij z’n onderuit gezakte flow en zijn lome stemtimbre is hij bovendien ook één van de meest herkenbare mc’s van het pak. In vergelijking met z’n vroegere werk heeft de Hanao van ‘Loweina Laurae’ meer dan ooit een neurotische fascinatie voor de donkere kantjes van de menselijke ziel. Op de opvolger van z’n bekroonde debuut ‘Saint-Idesbald’ neemt Hanao ons mee op een wandeling door het nachtelijke Brussel, langs pleinen en straten waar hij beneveld na een nachtje stappen en gewapend met een dictafoon de wazige realiteit beschrijft. Denk C’est Arrivé Près De Chez Vous: dezelfde cynische maatschappijkritiek, maar met nog meer alcohol en zonder huurmoordenaar. Ver weg van de zichzelf op de borst kloppende en in het rond schietende mc’s lacht Hanao met de machocultuur en de verheerlijking van geweld (check ‘Stéroïde Man’ en ‘Violence’). En met zichzelf. Belgisch toptalent ontbolsterd. (mvm)

Few Bits ‘Few Bits’ Zealrecords/Konkurrent

“Een van de groten in Belgie, de platenfirma’s die haar nu niet tekenen gaan er nog spijt van krijgen: goede stem, goede melodieën, eigen soort teksten en eindelijk nog eens goede songs.” Het zijn woorden van Admiral Freebee die niet in dovemansoren vielen. Kwaliteitslabel Zeal reserveerde catalogusnummer 040 voor het zelfgetitelde debuut van Few Bits. Dé troeven van ‘Few Bits’ ondanks de soms wat stroperige sound? De perfecte spacy productie (The Wolves’ heeft zelfs een shoegazesound) én vooral dat straffe stemtimbre van Karolien Van Ransbeeck. Een fijngevoelig wapen waarmee ze qua pakkende verhaalkracht niet onder hoeft te doen voor Hope Sandoval van Mazzy Star. Graag volop airplay voor deze verzorgde klasse. (bvm)

Flat Earth Society ‘13’ Bonk/Igloo

FES blijft FES, meer dan ooit. Peter Vermeersch & C° schoppen wederom wild om zich heen. Niet in het wilde weg maar wel volgens hun eigenzinnige patronen. In de intro worden de pionnetjes nog rustig op hun plaats gezet onder leiding van de enige vrouw in de groep (met familienaam Deman!). Het duurt echter geen twee minuten of alle voorzichtigheid wordt overboord gegooid en de FES-hel breekt los.

Syncopatische ritmen, tempowissels à gogo, flarden dialogen, solo-interventies allerhande, retrotaferelen, duivelse rock-‘n-roll, funkgrooves, dit alles en nog veel meer staat op het programma. En toch klinkt het als een weldoordacht geheel en niet als een puzzel waar er stukken van ontbreken. De concerten beloven weer een extravagant spektakel te worden. Zoals ze het zelf zeggen: “The most unreliable music since 1999”. Matthew Herbert (Big Band) eat your heart out! (gtb)

Tuur Florizoone

Headphone ‘Riot’ Superspectacular

Onderstaande kan niet ontkennen dat de verwachtingen voor deze nieuwste Headphone heel hoog lagen na de krankzinnige tweede plaat ‘Woods’. ‘Riot’ opent dan nog eens met wat het moeilijkst te verwerken nummer moet zijn van de groep.

‘Myotonic’ probeert zichzelf te vaak voorbij te steken terwijl de grootste sterkte van Headphone net in toenemende dreiging en tergend lang aanslepende hypnose ligt.

Deze groep is geen cobragif, maar een hiv-virus dat het systeem van binnenuit neerhaalt. Als natuurlijk zonder uitzondering alle komende nummers een (sp)etterende wond nalaten bij hun drager, dan kan je hooguit van een zwaar aperitief spreken.

‘Riot’ schurkt zich namelijk dicht tegen het meer eclectische ‘Woods’ aan, met dit verschil dat ‘Riot’ zich in een subtielere versnelling zet wat betreft muzikale uitspattingen. Ian Mariën en de zijnen spuwen verslavend repetitieve poprock op een zodanig dreigende manier in ons gezicht, dat weigeren bij zinsneden als “Let me travel in your nightmare” onmogelijk wordt. Wie na de Red Bull zin heeft gekregen in een donkere whiskey, is bij ‘Riot’ aan het juiste adres. 100% addicted! (jvw)

INA ‘gapTeeth’ Eigen Beheer

De muziek van INA kwam in januari aan bod tijdens het BBC6programma van Tom Robinson. Geheel onvoorzien, aldus de Brusselse groep rond zangeres/actrice Ina Geerts (zie Needcompany, Wim Vandekeybus, De Parade en films als Adem en Het Zuiden) en Luc van Lieshout. De van Tuxedomoon en Flat Earth Society bekende muzikant arrangeerde en mixte ‘gapTeeth’ en Pierre Vervloesem (hij werkte mee aan de eerste plaat van dEUS) masterde het debuutalbum. De twee ervaren rotten zijn een meerwaarde voor de fantasierijke wereld van Ina. ‘gapTeeth’ is namelijk een bevreemdende mix van hedendaags klassiek en elegante, theatrale songs in het Engels, het Frans en het Duits. Intrigerend. (bvm)

‘Brasserie Romantiek’ Aventura Musica/EMI

Met de soundtrack voor ‘Aanrijding In Moscou’ scoorde Tuur Florizoone heel sterk als filmcomponist. Uit ‘Brasserie Romantiek’ werd alvast een single getrokken. ‘Ik Zag U Graag’ (met de zang van Yevgueni-voorman Klaas Delrue) is meteen de enige gezongen track. Voor de rest is dit weer genieten van fijne melodielijnen en poëtische taferelen. Soms dicht aanleunend bij klassieke muziek maar vooral zeer fijnzinnig en subtiel, helemaal in de sporen van grootmeesters als Nino Rota en Eleni Karaindrou. Met de hulp van topmuzikanten als o.a. Lode Vercampt, Yves Peeters, Toine Thys en Vincent Noiret. Stijlvolle en tijdloze romantiek zonder kleffe neveneffecten. (gtb)

Foxes In Boxes ‘Gospel Truth’ Honest House/Mandaï distribution

Foxes In Boxes geeft er na vijf jaar de brui aan. Omdat ze dit niet in alle stilte wilden doen, hebben ze eerst nog een plaat opgenomen. ‘Gospel Truth’ is hiermee zowel hun debuutalbum (in 2009 brachten ze de ep ‘Better Beheaded’ uit) als hun afscheidsgeschenk geworden. Terwijl het toch een degelijke plaat is, werden we aanvankelijk niet echt wild van deze Antwerpse Minus The Bear. Tijdens het luisteren krijg je namelijk het gevoel alsof je de jaren ‘90 nooit overleefd had. Maar na een tijdje begint de plaat toch te plakken. Eerst nog met reserve maar daarna groeit de plaat gestaag uit tot een heuse nostalgische trip naar het cassettetijdperk.

Misschien zullen nummers zoals ‘Trenches’ of ‘Superheroes’ de jongste generatie muziekliefhebbers niet meer aanspreken, maar voor anderen is ‘Gospel Truth’ een leuke terugblik. Melancholisch voer! (jdb)

Lightning Guy ‘Blood For Kali’ Blue Sting/Parsifal

Tweehonderd concerten per jaar, in binnen- en buitenland. Het is niet ongebruikelijk in het leven van rasentertainer Lightnin’ Guy en daarmee is Guy Verlinde net als Tiny Legs Tim één van de hardste werkers van de nieuwe lichting bluesmuzikanten. Tot dusver bleef hij onder de radar maar daar mag verandering komen met de vorig jaar verschenen tribute-album ‘Lightnin’ Guy Plays Hound Dog Taylor’ en deze ‘Blood For Kali’: een plaat waarop Guy weliswaar nog een spreidstand aanneemt. Zijn ene voet staat nog in een traditionele, entertainende stompbluespoel maar anderzijds levert hij – heel verfrissend - ook songs af die een voorliefde voor Ry Cooder en vooral Ben harper uitademen. Een piste die hij in de toekomst gerust nog meer mag uitdiepen. Werken zal hij alvast blijven doen: later dit jaar verschijnt een nieuw album dat hij op 1 juni voorstelt in AB Club. (bvm)

Major Clint ‘Major Clint’, ep Eigen Beheer

Het West-Vlaamse trio Major Clint won vorig jaar de juryprijs van de Melkrock Rally in Tielt en mocht als beloning opnemen met producer/Gorki-bassist Erik Van Biesen. Vier noisy artrocksongs met een potige hoek af werden overtuigend vereeuwigd op band.

Samen met bonustrack ‘Lawmen’ goed voor een eerste zelfgetitelde ep van een groep met een apart, licht krankzinnig stemtimbre. Zappaïaans balancerend tussen een jonge Nick Cave, The Jesus Lizard en Karate verkent Major Clint creatieve wegen. (bvm) is benieuwd naar de toekomst van deze band met potentie.

24

homegrown (on cd ) Polysick

Maudlin ‘A Sign Of Time’

‘Daydream’

Consouling Sounds/Sonic Rendezvous

audioMER./N.E.W.S.

Laten we gewoon meteen beginnen met wat richtinggevende labels. Post-hardcore-metal, doomy sludge, psychedelic drone en trippy postrock. Dat zijn termen die na een doorworsteling van ‘A Sign Of Time’ komen bovendrijven. Pas op, die doorworsteling is best een aangename ervaring, het is zeker geen negatief bedoeld werkwoord. We geven enkel aan dat Maudlin geen ditties presenteert die even snel en lekker achteloos kunnen beluisterd en achtergelaten worden. Als bastaardzonen van Pink Floyd en Neurosis, weven ze een ingewikkeld en intrigerend geheel van duistere, intense, vaak uitgesponnen en occasioneel explosieve lappen muziek bijeen. Songs kun je ze bezwaarlijk noemen, het album is een geheelervaring van een dik uur. En dat is ook een van de redenen waarom je het niet even snel op- of afzet. Maar de luisterervaring is minstens interessant te noemen, we durven er zelfs de term spannend voor boven halen. Als je een fan bent van ingewikkelde en donkere muziek, check dan zeker deze nieuwste plaat van het West-Vlaamse Maudlin! (dg)

Meuris ‘Mirage’ V2 Records

‘Spectrum’, zijn eerste album onder eigen vlag, was nog een terugblik op een muzikale output van twee decennia met Noordkaap en Monza. Na de trip down memory lane kiest Stijn Meuris nu resoluut voor nieuw werk en de weg vooruit. Omringd door jonge muzikanten koppelt hij zijn vertrouwde gedrevenheid aan een (poprock) sound die meer dan eens bij het beste van de donkere jaren tachtig (die baslijnen, de wave-invloed) belandt. ‘Dichter Bij De Liefde’, ‘Zondagskind’, de single ‘1974’, het hoogtepunt ‘Dan Ga Ik Mee’ en het naar The Smiths lonkende ‘Waar Spreken Wij Dan Ergens Af’ : wedden dat het stuk voor stuk live-favorieten worden van Meuris z’n publiek? Er zijn alvast nog zekerheden. De kwalitatieve huisstijl van Meuris blijft pal overeind op ‘Mirage’. (bvm)

Minguz ‘Minguz’, lp I Have A Tiger Records

Veertien bands bracht platenfirma I Have A Tiger samen om ‘Berchem’, het debuutalbum van Dead Man Ray, bij wijze van tribute opnieuw op te nemen. Minguz, het Antwerpse duo dat ‘6-Pack’ covert, won in 2007 Fnac’s Unsigned Music Talent, haalde een jaar later de finale van de Dranouter Rally en debuteert nu met een zelfgetitelde vinylplaat.

De muziek op ‘Minguz’ (tevens digitaal verkrijgbaar) zal misschien niet het grote verschil maken in een mallemolen van releases maar door de eenvoud en de sobere inkleding (het duo houdt van de Amerikaanse slowcoreband Codeine) winnen de mooie indie liedjes van Dominique Osier en Joes Brands aan geloofwaardigheid. Mooi en authentiek plaatje. (bvm)

Met ‘Daydream’, het derde album van Polysick, tekent het Gentse audioMER.-label voor een behoorlijk unieke flashback richting begin jaren negentig van de vorige eeuw - tegelijk één van de beruchtste episodes uit de moderne uitgaansgeschiedenis.

De ‘Daydream’-lp - inclusief het monochrome hoesontwerp - van het Italiaanse Polysick is een archeologische vondst van jewelste, rechtstreeks en quasi-intact overgeflitst uit een ander elektronisch tijdperk. Geen digitale of artificieel opgepompte effecten voor Polysick, maar eerlijke, eenvoudige en analoge keyboardjams. Dat lijkt wat anachronistisch van insteek, maar de man gaat op hoogst originele én psychedelische wijze aan de slag met lang vervlogen tijden, toen acid, ambient en donkere Detroit-techno de plak zwaaiden in de internationale clubcharts. Creatief-nostalgisch verantwoorde trip. (fp)

The Rains ‘Beauty/Blossom’, ep Eigen Beheer

In eigen beheer uitgebracht en integraal te beluisteren op www.vi.be/therains: de tweede release van het Antwerpse duo The Rains. Een ep met vier lofi popsongs die stuwend rammelen (‘All But One’), een donkere synth als extra hebben (‘Solitary’) of een drumcomputer herbergen (‘Go By Car’). Afsluiter ‘Real Close Now’ is qua song echter het beste dat deze verdienstelijke, zij het niet super opvallende, ep te bieden heeft. (bvm)

The Rhythm Junks ‘Beaten Borders’ Gentle Recordings

We zagen The Rhythm Junks ooit Jools Holland & C° grandioos van het podium spelen in de AB. De reünie van El Fish net iets meer dan een jaar geleden was een voltreffer. Eender welke keuze Steven De bruyn zou maken, de toekomst zag er op alle gebied fantastisch uit. Daarom was het wel even slikken bij het horen van ‘Beaten Borders’. Het begint nochtans goed. Net alsof je het decor van een film noir instapt en even later in een foute achterbuurt verzeilt. Wat later sluiten ze met ‘Never The Same’ aan daar waar El Fish indertijd stopte. Maar dan ebt de spanning meer en meer weg.

Op geen enkel moment word je nog echt verrast of bij de keel gegrepen. Het lijkt wel of de opdracht was een perfecte plaat te maken in een bepaald radioformat.

Alle weerhaakjes zijn afgevlakt. ‘Beaten Borders’ is een mooi klinkende popplaat in afwachting van de eerste zomerdagen maar van The Rhythm Junks verwachten we meer. Misschien volgende keer toch maar beter opnieuw een xl-versie van het huidige trio (Jasper Hautekiet, Tony Gyselinck, Steven De bruyn). (gtb)

Soldout ‘More’

Organic ‘Under Your Carbon Constellation’ CCP

Deze samenwerking tussen Joris Oster (Silver Riot) en Raphaël Haubourdin (Graceland) laat sombere new wave en daverende electro elkaar ontmoeten. Het resultaat zit ergens tussen Sisters Of Mercy, Neon Judgement en Joy Division in. Tel daar een handvol leuke ideetjes bij en je krijgt een heel behoorlijk plaatje dat de zichzelf respecterende zwartzak zeker zal bekoren. (mb)

An Pierlé

Flatcat/Rough Trade

Het Brusselse electro-duo Soldout draait al een hele tijd mee, maar is om één of andere reden geen household name. Dat is tegelijkertijd vreemd en begrijpelijk. Liet voorganger ‘Cuts’ zich kenmerken door donkere en experimentele, maar altijd dasbare electrobeats, dan horen we nu een ander geluid. De mix van frisse, poppy electro doorspekt met tristesse en melancholie (de bio vermeldt, niet ten onrechte, The xx) enerzijds en uptempo hooks anderzijds, zorgt voor een album dat geen moment verveelt, maar misschien ook net te weinig uitschieters kent om overeind te blijven in de zee van muziek anno 2013. Kenmerkend is misschien ‘94’: perfecte electropop met de juiste dosis melancholie, ligt lekker in het oor, maar het blijft niet aan je ribben kleven.

‘More’ brengt 9 nummers lang aangenaam vertier, maar verrast zelden en mist ook de nodige opwinding om Soldout definitief op het voorplan te krijgen. (mc)

‘Strange Days’ [PIAS]

Op de twee vorige platen van An Pierlé werden haar songs nog gepimpt door White Velvet. Maar met ‘Strange Days’ wordt terug naar de minimalistische aanpak van het debuut ‘Mud Stories’ gegrepen. Vooral de piano neemt de rol op zich om de zielenroerselen van An Pierlé muzikaal te vertalen. Slechts hier en daar laat partner/producer Koen Gisen een extra instrumentje toe. Maar deze worden netjes de achtergrond in gemixt. En net zoals een goede wijn geen krans behoeft, lijken de songs op ‘Strange Days’ het probleemloos zonder toeters en bellen te kunnen stellen. Getuige hiervan de onverslijtbare klassieker ‘Such A Shame’ van Talk Talk. Maar Pierlé levert zelf ook een aantal songs (’Strange Days’, ‘Heart Of Winter’, ‘Winds’ of ‘Suburban Skies’) af waarvoor Tori Amos een vinger veil zou hebben. En hoewel het geen vrolijke plaat is geworden, zijn de emoties meer uitgesproken en intenser dan bij de onderkoelde Agnes Obel. Op de plaat ‘Strange Days’ klinkt Pierlé een stuk volwassener en levert ze nog maar eens het bewijs dat minder ook meer kan zijn. Of misschien is het zoals ze het zelf stelt in ‘Coming Of Age’: ‘…is it the beauty taking on different shape…’.(ow)

Sound Of Stereo ‘Unicorn’, ep Dim Mak Records

Drukten gasten als Steve Aoki, Tiga en Crookers hen al genoegzaam tegen hun mannelijke tiet, dan smaakt ook de rest van de wereld de dj-sets van het Brusselse duo al enige tijd. Met hun ‘Unicorn’-ep willen ze een nieuw hoofdstuk breien aan die veroveringstocht met kakelvers eigen materiaal. Zo heeft single ‘Unicorn’ alles om tot een volwaardige floorfiller uit te groeien. De technobeats pompen lekker weg en bieden de instant pleasure waar elk feestbeest zo gedwee naar smacht. Ook het elektropunkbommetje ‘Rhino’ past in dit rijtje, met ketelslagjes die lekker op de kuitspiertjes wegkletsen. ‘Narwhal’ is dan eerder een liquid funk aanvoelende downtempo, die ook uit de platentas van Netsky kon vallen. Stuk voor stuk tracks voor nachtelijk vertier, maar waarbij we ons de vraag stellen of ze ook bestaansredenen hebben daarbuiten. Maar wie van de party people zal daar een zier om geven? Wellicht niemand. En wij dus ook niet. (kc)

25 V/A

Tiny Legs Tim

‘White Cat’

‘TLT’

White Cat Records

TLT Productions

“Mocht orgaandonatie niet bestaan, dan was ik hier niet meer.” Het was even slikken toen bluesmuzikant Tiny Legs Tim onlangs aan het woord was in het VRTprogramma ‘Ik Leef Verder’. Na een inactiviteit van zes jaar wegens ziekte kon Tim De Graeve gelukkig weer de draad oppikken. Debuut ‘One Man Blues’ dat eind 2011 verscheen was op zich al een geslaagde overwinning en de plaat leverde ook nog eens voorprogramma’s van Peter Doherty, Ian Siegal en John Mayall op.

Tim zet de opmars nu verder met een tweede album. De credibele bluesroots zijn er nog steeds maar ‘TLT’ (cd nu uit, lp op 20 april via Vynilla Vinyl) is in geen geval een herhalingsoefening die blijft teren op de voetstomp-aanpak van ‘One Man Blues’. Op de nieuwe plaat hoor je een artiest die gegroeid is en - gesteund door drummer Erik Heirman en contrabassist Mario Vermandel - zijn blueshorizon met open vizier verruimt. Kükl aka Kurt Overbergh van AB nodigde Tiny Legs Tim onlangs uit voor een Stoemp Van De Chef-concert. Blues Peer zou een mooie en terechte volgende stap zijn in het muzikale parcours van Tim. (bvm)

Ooit aangekondigd als meest sexy James Bond-lounge van het land, staat een avondje White Cat in het Gentse Patershol nu toch al jaren garant voor een vermakelijke avond elegant cocktails hijsen. En een uitstekende playlist. Een nieuwe, stijlvol gestileerde, hagelwitte vinyl uitgebracht op het eigen White Cat Records, staaft die stelling met een compilatie waar we lustig van smullen. Op de A-kant staan jams van inheemse toptalenten Stuff. en 44 Rave. De eersten kunnen omschreven worden als het uiterst goed klinkend meubilair van de bar: tijdens epische nachtsessies jamden ze er zich een band bijeen en zijn sindsdien huisorkest. Ook 44 Rave maakte de keet al meer dan eens onveilig. Op de B-kant staan White Catevergreens, platen die de bar steevast in lichterlaaie zetten: ‘Baby Please Don’t Go’ van Jo Ann Henderson bijvoorbeeld. Alleen een avond in de White Cat is nóg leuker dan de plaat! (mvm)

Urpf Lanze ‘Procession Of Talking Mirrors’ AudioMer

Wouter Vanhaelemeesch is vooral bekend van zijn bizzare middeleeuwse pentekeningen, maar debuteert nu met wat hijzelf akoestische black metal noemt, al hoor ik er vooral een soort distruction blues die aan Bill Orcutt doet denken. Soms klinkt dit agressief, soms melancholisch, maar bijna altijd een beetje bevreemdend en zelfs wat ongemakkelijk. Muziek voor doorduwers, dus. (jb)

VODZ ‘The Road’, ep Eigen Beheer

Waren wij even blij dat de muziek van VODZ beter klinkt dan de groepsnaam doet vermoeden. Waar VODZ voor staat blijft tot heden nog onduidelijk maar na enkele luisterbeurten van ‘The Road’ voelen we ook niet geroepen om hier verder naar op zoek te gaan.

Is de eerste ep van VODZ dan niet de moeite waard? Met een sound die ergens tussen rock, Cash en - wij schrokken er zelf ook van - Sixteen Horsepower lag, wist VODZ enkele luisterbeurten te intrigeren. Spijtig genoeg begint de ep na een tijdje te vervelen door de vele herhalingen, de onsubtiele gitaareffecten en de schoolse drumpartijen. Er zit meer in VODZ en met het aanwezige talent ligt the road dan ook nog wagenwijd open. Hit it! (jdb)

Faces On TV Hierzo! Glanzend nieuw snoepgoed van de fijnste makelij uit de vi.be-vijver.

Faces On TV is het project van Jasper Maeckelberg (Yuko, Bear Run, Horny Housekeepers,...). Samen met zijn groepsleden, uitgeleend uit groepen als Senne Guns, Horses of Hypochristmutreefuzz, knutselt, sloopt en bouwt hij zijn popliedjes op met zin voor detail en avontuur. De drie nummers op vi.be, ‘Shoelaces’, ‘Backdoor’ en ‘Tiny Box’, huppelen gezellig op de dansvloer waar ook Wilco, Grandaddy, The Flaming Lips en Beck al eens een dansje placeren, maar Faces On TV weet zich wel telkens te onderscheiden dankzij zijn drang naar muzikale spielerei en prettig gestoorde gekheid. Er mag al eens (muzikaal) zot gedaan worden en dit, samen met de uitstekende en creatieve productie, maakt van Faces On TV een fascinerende luisterervaring. Pop voor gevorderden! (dw)

bookmaker ‘Cirque Constance ‘n Eigenzinnige Kijk Op Rock ‘n’ Roll Niemandsland’

V/A ‘Belgian Vaults – Volume Two’ Starman Records/Bizzzns

Na het imponerende eerste luik volgt nu kort daarop het al even verrassende twee deel. De liefhebbers zal je niet horen klagen. We krijgen wederom een ongelooflijke bloemlezing met vergeten pareltjes uit de Belgische popgeschiedenis van vijf decennia terug (periode 1965-1969). Deze keer met groepen als o.a. The Swallows, The Sonny Boys, The Klan, The Cousins (die van ‘Kili Watch’), The Shakes (met Dany Lademacher), Clee’s Five (met Kate van Kate’s Kennel!) en The Sheiks. Een paar namen duiken opnieuw op maar met dan wel met ander materiaal. ‘Volume Two’ bevat zelfs een Franstalige zeldzaamheid (‘J’ai Froid’ van Les Serpents Noirs).

Respect vooral voor de techniekers uit die tijd die op perfecte wijze in hun studio de hippe internationale beats en grooves wisten in te blikken. Met wederom alle achtergrondinfo over elk nummer en natuurlijk op kwaliteitsvol vinyl. De bijpassende zwart-wit-hoesfoto is terug van Raoul Van den Boom. Nieuw is dat je er eveneens de cd bij krijgt. Bij de volgende release een heuse 45-toeren single? Sowieso verplichte aanschaf voor de fans van Big Beat Records en andere verwante rocklabels. Verkrijgbaar bij de betere dealer en via www.cdclassics.be. (gtb)

Bart Van Damme

Plan B vzw

Cirque Constance, de werking binnen vzw Plan B die jaarlijks het Cirque Constance Festival organiseert in Kaprijke, mag trots zijn. De boekvoorstelling van ‘Cirque Constance ‘n Eigenzinnige Kijk Op Rock ‘n’ Roll Niemandsland’ in N9 in Eeklo was uitverkocht. Dik verdiend. Op een nostalgische, poëtische en bijna filosofische manier blikt Bart Van Damme terug op veertig jaar pop- en rockgeschiedenis in het Meetjesland. Samen met fotograaf Dominiek Claeys, Jos Notteboom (artwork), eindredacteur Pablo Smet en producer Tim Bottelberghe vertelt hij - met heel veel liefde voor muziek - streekgebonden verhalen over doorgebroken en minder bekende muzikanten uit de regio. Bart Koubaa (aka Bart Van den Bossche van Ze Noiz, winnaar Humo’s Rock Rally 1988) schreef een voorwoord en de vele getuigenissen (N9bezieler Jan De Boever, Ostrogoth, Luc De Vos, Isolde Lasoen, Karen Willems, Frank Zaman, Jasper Steverlinck…) zijn een verrijking voor het boek. Boeiende herkenbare lectuur voor Meetjesland-insiders maar ook interessant voor elke buitenstaander met een warm muziekhart. Te koop voor 15 euro. De opbrengst gaat integraal naar de muzikale projecten van Cirque Constance. Meer info via www.cirqueconstance.be. (bvm)

demo Dead Letter Box is een stevige Mechelse postrock/posthardcore-band die al in een vorig leven, en onder de naam Bruised Not Broken, de nodige naam en faam verwierf. De songs op deze nieuwe demo zijn catchy, best dynamisch en steken goed in elkaar. Maar jammer genoeg is de sound soms wat te weinig Quicksand en iets te veel Hole. De zang was ook vroeger al een polariserend gegeven, je bent voor of tegen. Onze raad aan de harde rockliefhebbers: leer deze jongens kennen, ze worden misschien niet je favoriete band, het blijft een interessante live-act! (dg)**** Het vijfkoppige Youngblood schreeuwt met deze

nieuwste demo luidop: “Limburg present!” Vier nummers lang krijgen we met spelplezier overladen rock te horen, weliswaar van het soort van dertien in een dozijn. Als het lekker klinkt, malen we daar natuurlijk niet om. ‘Ruined By Neglect’ bijvoorbeeld zet er flink de beuk in terwijl ‘Silent Escape’ dan weer grossiert in het evenwicht tussen spanning en ontspaning. Met de opener ‘Science My Son’ zakken de Limburgers af naar de succesperiode van de emo - excusez le mot - poppunk van na de eeuwwisseling. Youngblood heeft genoeg overtuigingskracht in huis om menig podium in schoonheid te openen! (jdb)

26

Ear t eam Ellen Allien ‘LISm’ Bpitch Control/N.E.W.S.

Apparat

‘Krieg & Frieden’ Mute/PIAS

Altijd een frisse verschijning geweest, Ellen Allien, in het door testosteron beheerste wereldje van minimal & techno. Haar carrière nam een blitzstart met emotionele shock-elektro, wat later volgden taaie happen gevriesdroogde, hermetische minimal en het (lichtjes richtingloze) vorige album ‘Dust’. Dit keer trippelt de frêle berlinette over de bühne met ‘LISm’. Het is de soundtrack bij een dansperformance, zo’n twee jaar terug uitgevoerd in Parijs. Een heel andere setting dan de dansvloer, zoveel is duidelijk. De plaat komt in één vloeiende beweging, grosso modo op te delen in drie hoofdstukken. Het meer dan verdienstelijke eerste kwartier leunt aan bij postrock à la Godspeed You Black Emperor! Vervolgens gaat Allien aan het freewheelen met donkere elektronica en jazz, om te finishen met een kokette minimal-beat.

Behoorlijk ontoegankelijke en gewaagd-experimentele productie, maar wel prikkelend.

En toeval of niet, net nu waagt ook Apparat – het studiomaatje van Ellen Allien ten tijde van het briljante ‘Orchestra Of Bubbles’ – een zijsprongetje richting theater. Gebaseerd op Oorlog En Vrede, het absolute meesterwerk van Leo Tolstoj, waagt Apparat zich op ‘Krieg & Frieden’ aan een heroïsche veldtocht zonder weerga. De oorspronkelijke tape werd samen met een uitgebreid strijkensemble ingeblikt in een enorme, verlaten fabriekshal in Duitsland. “Een magische ervaring,” aldus Apparat, en van de weersomstuit toog hij d’r verder mee aan de slag in de studio, samen met een violist en cellist uit z’n live-band. Resultaat is een unieke verklanking van het meeslepende oorlogs- en liefdesepos van Tolstoj. ‘Krieg & Frieden’ is één langgerekte verdrinksessie in onafwendbaar, klassiek drama en pure schoonheid – genadeloos meegesleurd door huizenhoge golven echo en ruis. Orkestrale noise voor weemoedige zielen, zoiets. Het hele stuk mondt uit in een welhaast larmoyante, filmische ervaring – soms lijkt ‘t alsof je in een onwezenlijk soort slow-motion rondstruint op het slagveld, na het gevecht, tussen rokende hopen puin en aan flarden geschoten soldaten… Verpletterend. Groots. Grandioos. (fp)

Ametsub ‘All is Silence’ Nothings66

In afwachting van de Chinezen, slagen Japanse releases er mondjesmaat in de grote plas over te steken, om als bij wonder neer te strijken op de RifRaf-redactie.

Ryuichi Sakamoto is er zo eentje, beter – nou ja – bekend als Ametsub. De jongeman uit Tokio is een getalenteerd miniaturist, leren we uit ‘All Is Silence’. Het album is een delicate, introverte puzzel vol stukjes minzaam gekraak, behaaglijk knetterende micro-house en een sporadische, voorzichtige aanzet tot jazz-experiment (‘Cloudsfall’). Het album is tegelijk ook een dieseltje, want pas vanaf ‘Lucent’ – track nummer vijf in het lijstje – weet Ametsub een eerste pareltje uit de milde chaos te puren. Om er meteen nog een paar aan toe te voegen, zoals ‘Vestige For Wind Day’ en ‘Muffled Blue’. Compromisloos, charmant plaatje. (fp)

Autechre ‘Exai’, 2cd Warp Records/V2 Records

Een twee uur en tweeëndertig seconden durend dubbelalbum vol abstracte elektronica vatten in een recensie op RifRafformaat is een moeilijke opdracht, maar gelukkig nog niet zo moeilijk als de muziek van Autechre zelf. ‘Exai’ is een ware sonische belevenis die je over je heen moet laten walsen, een uitdaging waarbij Booth en Brown je oren al vanaf opener ‘FLeure’ rauw lusten (zie ook ‘spl9’). Het album doet wat aan als een retrospectieve doordat er van alle tien voorgaande releases wel kenmerken op terug te vinden zijn. Zo zit in ‘Recks On’ bijvoorbeeld een consistente beat waardoor ‘Tri Repetae’ gekenmerkt werd, en af en toe vloeien vlagen ambient op z’n ‘Oversteps’ voort uit de hoekige sequenties. De nummers blijven echter zelden eenzelfde lijn volgen in het ruime kader van het album waar ze ongeremd rollend en plooiend van gedaante kunnen veranderen. Al blijven gestileerde dissonantie en verbluffend

sound design wel de indrukwekkende rode draad doorheen heel het album. (sn)

Autre Ne Veut ‘Anxiety’ Sof t ware Recording Co.

Sinds de traan op de wang van de soldaat op de cover van Autre Ne Veuts uitstekende titelloze debuut uit 2010, wisten we dat kwetsbaarheid geen taboe is in het werk van slaapkamerartiest Arthur Ashin (in een vorig leven deuntjesfabrikant voor cosmeticamerk Estée Lauder). ‘Anxiety’ diept die emotionele intensiteit verder uit. Ashin zingt uit volle borst over de angsten die de afgelopen jaren door zijn hoofd hebben gespookt - op de hoes prijkt niet toevallig hét kunsticoon van de angstpsychose: De Schreeuw van Munch. Zoals een karaokezanger die voor enkele minuten boven de werkelijkheid uitstijgt en de eigen gevoelens tot epische proporties uitvergroot, zo ook stuurt Ashin op ‘Anxiety’ zijn allerindividueelste gevoelens onversneden de wereld in. Inclusief stadiongitaren, echo’s en operastemmen. Denk aan David Byrne die aan Annie Lennox en Usher probeert uit te leggen dat hij bang is in het donker. Waarop Timbaland een kaarsje aansteekt. (mvm)

Bikini Machine ‘Volume 2’ Platinum RDS

‘Volume 2’ van de Franse Bikini Machine legt je onmiddellijk in de luren: een cd met een A- en een B-kant, dat bestaat toch niet? Het toont onmiddellijk dat de mannen van Bikini Machine een voorliefde hebben voor alles wat vintage is maar ook dat ze redelijk stapelzot zijn. Bikini Machine is een psychedelische caleidoscoop van instrumentale ye-ye en surf. Hun ondertussen tweede plaat ‘Volume 2’ werd een soundtrack die perfect bij de schilderijen van Roy Lichtenstein past. Supersonische whams, blams en pows komen op je afgestevend en dat is gek genoeg een aangename ervaring. Een hele plaat propvol surf- en sample-frivoliteiten is misschien net iets teveel van het goede, maar je wordt er in ieder geval wel erg goed geluimd van.

Oppeppend! (pn)

Kasper Bjorke – V/A ‘Remix Crusades (2007 – 2013)’, 2cd HFN Music

In de schaduw van elektronicagod Trentemöller leeft er vanalles, zo getuigen landgenoten als WhoMadeWho en deze Kasper Bjorke. De jonge Deen eist meer en meer zijn plekje onder de zon op, en deze dubbelaar kan daar wellicht bij helpen. Op cd 1 wordt hij zelf onder handen genomen door gelijkgestemde zielen als Nicolas Jaar, Trentemöller (met een lekkere remix van’Doesn’t Matter’, Slow Hands en Kenton Slash Demon (nog een landgenoot). Op de tweede plaat komen dan zijn eigen remixes van o.m. Moby, Golden Bug en Darkness Falls van de afgelopen 6 jaar (een eeuwigheid in de elektronische muziek) aan bod, waarbij de midtempo, jazzy sfeer van de eerste cd al eens doorbroken wordt met spielereitjes en experimentele uitstapjes. Een mooi overzicht van een nog jonge carrière, maar echt onvergetelijk of onmisbaar willen we deze plaat nu ook weer niet noemen. (mc)

© Sandro Baebler

(zie: R.E.M., Bob Dylan en Neil Young), maar het wordt gênant als geen heropstanding volgt (zie: Metallica). (jvb)

Blood Red Shoes ‘Water’, ep Coop/V2 Records

Voor de nieuwe 3 tracks tellende ep trok het duo uit Brighton naar Dallas, Texas.

Nog geen jaar na hun veelgeprezen laatste album ‘In Time To Voices’, laten LauraMary Carter en Steve Ansell opnieuw van zich horen. En hoé. Lag ‘Time To Voices’ meer in de lijn van dreampop, dan staat ‘Water’ weer bol van de noise- en garagerock. Kletterende drums en snorrende gitaren zoeven voorbij in ’Red River’ en ’Black Distractions’. Toptrack is afsluiter ‘Idle Hands’: een slepende, verslavende, rauwe rocksong die aan ribben blijft kleven. Ook de lyrics zijn er knal op: “just stare at the water, reflection so cruel”. Blood Red Shoes serveren je opnieuw een stevige portie garagerock met een vleugje gezonde gekheid. (ne)

Brandt Brauer Frick

Black Rebel Motorcycle Club

‘Miami’

‘Spector At The Feast’

Op dit derde album verkent het trio Brandt, Brauer en Frick verder de weg van de techno en elektronische muziek aan de hand van allesbehalve beats en synthesizers, maar des te meer met akoestische instrumenten als piano, hoorn, strijkers, drums en percussie. Geen half of heel symfonisch orkest deze keer, wel een resem gastvocalisten, en niet van de minste. Meest in het oog springende naam is Jamie Lidell, die op twee tracks (‘Broken pieces’ en ‘Empty Words’) zijn duit in het zakje doet. Toch is het Gudrun Gut van Einstürzende Neubauten die haast op fluistertoon de show steelt in het springerige en beschaafd geschifte ‘Fantasie Mädchen’, al blijft onze favoriet de samenwerking met Om’Mas Keith op het duistere ‘Plastic Like Your Mother’ .

Waanzinnig goeie muzikanten, goed gekozen gastbijdrages en bovenal 10 zeer

Cooperative Music/V2 Records

Ten tijde van het zinderende debuut ‘B.R.M.C’ en het nog steeds overweldigende ‘Howl’ leek het onvoorstelbaar, maar Black Rebel Motorcycle Club is nu alweer enkele platen lang in een ongelooflijke middelmaat verzand. Ook het nieuwe ‘Spector At The Feast’ is in dat bedje ziek. Zo nu en dan weet het trio het heilig vuur nog even te laten ontbranden, maar meer dan een doorslag van oude zegetochten valt niet te rapen. ‘Returning’ klinkt als een afleggertje uit het ‘Howl’tijdperk en potige single ‘Let The Day Begin’ kan doorgaan voor een bastaardneefje van ‘Six Barrel Shotgun’. Deze twee sterkhouders kunnen echter niet verbergen dat het hoog tijd is voor BRMC om zich te herpakken. Zelfs de carrières van de grootsten kenden wel eens een inzinking

!K7/V2 Records

MAART 04 | DELPHIC 05 | MEURIS 07 | DE FANFAAR + LAPAZ 09 | 16.00 JAN SWERTS - DE ANATOMIE VAN DE MELANCHOLIE 09 | 20.00 JAN SWERTS - DE ANATOMIE VAN DE MELANCHOLIE 09 | TRIXIE WHITLEY + IAN CLEMENT 10 | ALLEN STONE + DELVIS 11 | METZ + BLACKUP 12 | NAS + IGGY AZALEA 12 | MAKE DO AND MEND + APOLOGIES, I HAVE NONE + DAYLIGHT 13 | WALRUS 15 | EGYPTIAN HIP HOP 16 | YO LA TENGO 17 | DOG IS DEAD 17 | JAMIE LIDELL + LUDWIG PERSIK 18 | THE INTERNET + KILO KISH 19 | POLIÇA + BARBAROSSA 20 | ADAM GREEN & BINKI SHAPIRO 20 | ROLAND & MAURO + GANASHAKE 21 | YOUP VAN ‘T HEK 25 | MIRRORRING: LIZ HARRIS (GROUPER) + JESY FORTINO (TINY VIPERS) + JE SUIS LE PETIT CHEVALIER

27 | 28 | 29 | 29 | 30 |

DISCLOSURE LIVE

COCA-COLA SESSIONS: COMPACT DISK DUMMIES

SKIP THE USE + VETO ANTON WALGRAVE + LILI GRACE JESSIE WARE

APRIL 01 | BLACK REBEL MOTORCYCLE CLUB + TRANSFER 01 | KVELERTAK + TRUCKFIGHTERS + EL DOOM & THE BORN ELECTRIC 04 | MATTHEW E. WHITE + NIGHT BEDS 05 | JOSEPHINE 07 | inc.

08 | ETHAN JOHNS 10 | BOMBINO 11 | GABRIELLE APLIN 12 | SARAH BLASKO 15 | STEVE HACKETT GENESIS REVISITED II

JAZ AT AB

07.03 | BRAD MEHLDAU / MARK GUILIANA DUO 04.04 | PORTICO QUARTET + UP HIGH COLLECTIVE 06.04 | JAGA JAZZIST WITH SINFONIA ROTTERDAM 07.04 | JOSÉ JAMES - NO BEGINNING NO END VR. 22.03

{S}TAALKAART FESTIVAL

HET EERSTE NEDERLANDSTALIGE MUZIEKFESTIVAL IN AB 21 ARTIESTEN WAARONDER:

GUIDO BELCANTO, SPINVIS, ’T HOF VAN COMMERCE, JAN DE WILDE, e.v.a.

ROCK ★ BLUES ★ JAZZ ★ FUNK ★ HIPHOP ★ REGGAE 01/03 ARNO (B)> ROCK 08/03 DC ROCKS: BATMOBILE (NL) ★ THE APEMEN (NL) ★ BANG BANG BAZOOKA (NL) > PSYCHOBILLY / SURF 09/03 REIN DE GRAAFF TRIO FEAT. SCOTT HAMILTON (USA/NL) > JAZZ 21/03 DUBTAPES (B) > JAZZ 22/03 ZERO STRESS AU CASINO: MAANZAAD (B) ★ W. VICTOR (B) ★ DOYLU (SEN/B) > REGGAE / BRASS / AFROFUNK 27/03 AN PIERLÉ SOLO (B) > SINGER-SONGWRITER 28/03 FLAT EARTH SOCIETY (B) > JAZZ 29/03 CONGO ASHANTI ROY FEAT. PURA VIDA (JAM/B) ★ ONE ROOT (SUNROCKERS) (B) ★ PANACHE CULTURE (B) ★ BOB MARLEY TRIBUTE > REGGAE 31/03 MICHIEL DE MALSCHE PRESENTEERT: THE GREAT JESUS COMEBACK EVENT 13/04 ZONDER ZORGEN (B) ★ JAN DE WILDE (B) > SINGER-SONGWRITER/KLEINKUNST 18/04 YVES PEETERS GROUP (B) ‘HALLUCINATIONS’ > JAZZ 19/04 KANKA (FRA) ★ UMAN (B) ★ POW POW MOVEMENT (GER) ★ WEEDING DUB & FU STEPS (FRA) ★ KINGSTEP SOUNDSYSTEM (B) ★ GIRAFFE SOUNDSYSTEM (B) ★ FREEDOM SOUND (B) > REGGAE / DANCEHALL / DUB 20/04 DEZ MONA (B) ★ MARY & ME (B) > POP 27/04 LAWIJTSTRIJD FINALE > CONCOURS 30/04 KING KING (UK) ★ THE RHYTHM JUNKS (B) ★ JOHN SCHOOLEY (USA) > BLUES/ROOTS 02/05 SCORE MAN (B)> JAZZ 05/05 IMAGINE FINALE > CONCOURS 08/05 AMENRA (B) ★ BRIQUEVILLE (B) > DOOM/SLUDGE

STATIONSSTRAAT 104, 9100 SINT-NIKLAAS • T. 03 776 11 98 • INFO@DECASINO.BE

28

Earteam Atoms For Peace ‘Amok’ XL Recordings/Beggars Banquet

Een supergroep klinkt toch altijd wat vies in de oren, maar wanneer de namen Thom Yorke (het loensend oogje van Radiohead), Nigel Godrich (knoppenmagiër van Radiohead), Flea (het springend baskonijn van Red Hot Chili Peppers) en Joey Waronker (drumbeest van Beck) vallen, dan gaan diezelfde oren vanzelf flapperen. ‘Amok’ werd gebouwd rond een driedaagse jamsessie in de studio. Het eindresultaat is een elektronisch hoogstandje, met de nadruk op ritme (beats, drums en de Braziliaanse percussie van Mauro Refosco), zwevende synths en de huilende stem van Yorke. Luister van dichtbij en je valt steil achterover van de muzikale spitsvondigheden, details en genialiteiten. Neem wat meer afstand en merk dat er achter alle technische vernuft ook doodgewoon sterke nummers schuil gaan die je raken tot in het diepste van je poriën. Vooral Yorke drukt zijn stempel. Hoor de Radiohead-gitaartjes en de dansbare vibe die ook op ‘King Of The Limbs’ koning is. De funkbas van Flea komt enkel eventjes piepen in ‘Before Your Very Eyes...”, maar over het algemeen lijkt ‘Amok’ voornamelijk een kleurrijke opvolger van Thoms soloplaat ‘The Eraser’. Sterke, erg sterke plaat! (dw)

sterke en vernieuwende songs: Brandt Brauer Frick zit nog lang niet aan het einde van zijn Latijn. Wij jubelen! (mc)

Buke And Gase ‘General Dome’ Discorporate Records

Een man-vrouw-duo, snedige gitaren en dito percussie... De vergelijking met The Kills is snel gemaakt en houdt in het geval van Buke And Gase ook best wel steek.

Zangeres Arone Dyer bespeelt een buke, een zelfgemaakte zessnarige ukulele. En Aron Sanchez speelt op zijn gase, zijn zelfgebouwde kruising tussen een gitaar en een basgitaar. Meteen een verklaring voor de groepsnaam en het accent op het nét dat tikkeltje specialere gitaargeluid. Arone en Aron (!) spelen een soort postpunk-rock dat – mede door het stemgeluid van Arone – dicht in de buurt komt van een heftige PJ Harvey, of een Karen O, bedolven onder een berg versterkers en rammelende gitaren. De soms inventieve songstructuren en plotse wendingen houden de spanning in ‘General Dome’, een plaat die aankomt als een vlijmscherpe bolwassing. (dw)

Gary Clark Jr. ‘Blak And Blu’ Warner

Als je als jonge gitarist kan zeggen dat je McCartney, Clapton, Young en Obama tot je fans kan rekenen, dan staan de verwachtingen meestal hoog spannen. Zo ook bij ‘Blak And Blu’ van Gary Clark Jr, die door sommigen wordt getipt als de nieuwe Hendrix. Tijdens het beluisteren van ‘Blak And Blu’ kunnen we ons echter niet ontdoen van het gevoel dat we maar naar stijloefeningen aan het luisteren zijn, en niet eens zo’n interessante. Het klopt dat Gary Clark Jr. een begenadigd gitarist is, maar hij mist de durf om tot het pantheon van de snarentovenaars gerekend te worden. Met nummers zoals ‘Blak And Blu’ en ‘The Life’ heeft het album ook meer weg van een popplaat dan van de eigenzinnige gitaarplaat waarvoor ze geslijt wordt. Wanneer hij tijdens ‘Bright Lights’ en ‘Numb’ toch in z’n snaren laat kijken, lijkt het of we naar een geschoren Dan Auerbach zitten te luisteren. (jdb) wacht daarom op Gary Clark Sr. voordat hij superlatieven bovenhaalt.

Concrete Knives ‘Be Your Own King’ Bella Union/Coop/V2 Records

Het gaat vooruit op de plaat van Concrete Knives. Dat tempo zorgt voor een leuk enthousiasme dat wordt versterkt door de gedurfde samenzang. Soms gaat dat stevige tempo pijlsnel naar beneden en brengt

het de opbouw van de plaat uit evenwicht.

‘Africanise’ bijvoorbeeld, een tof nummer dat met zijn gitaren doet denken aan een moderne versie van afrofunk maar het valt uit de toon op de plaat. ‘Be Your Own King’ gaat verder dan een titel, het is een filosofie en houding volgens de Franse indieband. Je ambities realiseren en je ongelooflijk hard daarmee amuseren. Aan zelfvertrouwen heeft de band geen tekort en dat is dan ook te horen op het album. Een stevige, frisse plaat maar Concrete Knives moeten misschien kiezen voor een duidelijke richting. (hdb)

For Imaginative People’ staat vol met fantasierijke popsongs over meisjes, wetenschap en de weide kosmos. Soms een beetje Michael Jackson, dan weer eerder Arctic Monkeys. Een beetje een potpourri van alles en nog wat, maar telkens met een even grote portie feest, als het nu over onbereikbare liefde (zo zingt Darwin in ‘Alice’: “Skype is now my lifeline”), de Big Bang of het Dopplereffect gaat. (dw)

del-Toros

Bejamin Damage

‘The Hottest Places In Hell Are Reserved For Those Who In Times Of Great Moral Crisis Maintain Their Neutrality’

‘Heliosphere’

Under tow

50 Weapons/N.E.W.S.

Zelf noemen de gozers van del-Toros wat ze op dit plaatje doen surfrock crossover from the West Coast. Daar is iets van aan, maar wie op Beach Boys- of zelfs Dick Dale-klanken hoopt bij het lezen van die omschrijving, is bij ‘The Hottest Places...’ aan het foute adres. Dit is simpelweg rechttoe rechtaan gitaarrock, waar – toegegeven - af en toe een tremelo in waar te nemen valt. Wie graag eindeloos dezelfde zinnen meebrult, kan alvast de surfplank van onder het stof halen. (jvb)

Benjamin Damage is weer een jonge wolf die een steile opmars kent, nadat een van zijn tracks, ‘Deeper’, werd opgepikt door Modeselector en kort daarna, samen met Doc Daneeka, met de single ‘Creeper’ twee clubhits op z’n conto mocht bijschrijven. Op zijn tweede plaat ‘Heliosphere’ mixt hij uptempo house en techno in 10 tracks waarmee hij vrij direct op het clubcircuit mikt. Hoewel de synths ruimte krijgen om de nodige sfeer te scheppen, zijn het toch de rechttoe rechtaan beats die de boventoon voeren. Verwacht dus niet te veel franjes of soundscapes, daarvoor is de muziek te veel straightforward. Een bijna oerklassieke technoplaat in 2013, we wisten eerlijk gezegd niet meer dat het nog kon, maar zolang hij ons met lekkers als ‘Delirium Tremens’ (een instant clubmonster) ‘Swarm’ en ‘Spirals’ om de oren komt slaan, hoort u ons geen onvertogen woord zeggen over Benjamin Damage. (mc)

ALtERNaTIVE ONLINE-RECORDSTORE

Darwin Deez ‘Songs For Imaginative People’ Luck y Number/Coop/V2 Records

Rare kwast, die Darwin Deez, die eigenlijk Darwin Smith heet. Zijn indiesongs (om er snel een term op te kleven) spetteren alle kanten uit. Knisperende beats, strummende britpopgitaren, stiekeme gitaarsolo’s als achtergrondkoor en opvallende percussie zijn de basisingrediënten van deze New Yorkse hipster met pijpenkrullen. ‘Songs

Deptford Goth ‘Life After Defo’ Merok Records/Coop/V2 Records

In deze tijd van het jaar kan een mens al eens opgescheept zitten met de winterblues, iets waarvoor het debuut van Deptford Goth alleszins geen soelaas zal bieden. ‘Life After Defo’ bevindt zich namelijk in dezelfde emotionele schemerzone tussen r&b en synthpop waar ook James Blake vertoeft. De warme melodieën zijn minder op clicks en cuts gebaseerd en vloeien zachter dan bij Blake en de beklijvendheid die Blakes muziek zo sterk maakt, is in mindere mate over Goths debuut uitgesmeerd. De nummers op ‘Life After Defo’ zijn goed gebalanceerd in een consistent dromerig kader en gaan zeker niet vervelen als ze beluisterd worden in de gepaste gemoedsgesteldheid. Alleen spijtig voor Goth dat James Blake er eerst was. (sn)

The DeSoto Caucus ‘Offramp Rodeo’ Glit terhouse/V2 Records

Anders Pedersen, Peter Dombernowsky, Nikolay Heyman en Thøger T. Lund. De namen doen niet meteen een belletje rinkelen maar als je weet dat de Denen de backing band zijn Howe ‘Giant Sand’ Gelb dan scherp je de aandacht. ‘Offramp Rodeo’ is al de tweede release van deze spin-offgroep. En meteen ook de eerste die we-

reldwijd wordt uitgebracht. Terecht want dit is een soort rustige indie rock waarbij je stof voelt opwaaien dat opgevangen wordt door handgeklap en licht bezwerende orgels, maraca’s en vibrafonen. Ergens verwant aan Howe Gelb maar qua ingehouden toon ook weer persoonlijk genoeg.

Knap op traditionele wijze. (bvm)

Oliver Deutschmann ‘Out Of The Dark’ Vidab Records/Kompak t

De veelbelovende intro van ‘Fever’ , een opbouwende teaser die je de roltrap opstuurt richting technohemel, mondt uit in een gezapig kabbelende, bijna ambient-track, en zo zet Deutschmann je wel meer op een verkeerd been. Genres zijn immers nog steeds iets waarmee je vooral speelt in het universum van Der Oli. De rode draad blijft evenwel een mix van dromerige, dan wel luie midtempo tracks waar de beats het afleggen tegen de sounds van de synths, en als ze, zoals op het vrij geweldige ‘New World Order’ dan toch de hoofdrol opeisen, dan worden ze zodanig platgedrukt en vakkundig verwijderd van bassen en diepgang, dat echte dreunen je worden bespaard.

Vinden we dat jammer? Als we eerlijk zijn: toch wel een beetje, want hoewel Deutschmann ook hier weer zijn meesterschap etaleert in 10 gevarieerde en knap opgebouwde tracks, hadden we hem graag een paar keer genadeloos horen scheuren, al was het maar om een contrastpuntje in te lassen tegen de rest van dit van klasse druipend pareltje. (mc)

Daniel Dexter ‘Focus On’ Poker Flat/N.E.W.S.

Op deze ‘Focus On’ brengt Poker Flat een overzicht van de betere releases van de afgelopen paar jaar en een hoop nieuw materiaal van groeiende ster Daniel Dexter, en u hebt daarbij de keuze tussen de ongemixte tracks in digitale vorm, alle nieuwe tracks in een dubbele 12 inch of, zoals wij, een door Dexter gemixte versie op cd. De start, ‘The Other Day’ en ‘Birds’, dient vooral om de sfeer te scheppen en is dus eerder van de trage aanpak, om dan via de bijna klassieke housebeat en de verslavende synths van ‘No House For Old Men’ op kruissnelheid te komen. De toon is darmee gezet, want met de remix van ‘Righteous Sound’ van Zombie Disco Squad gaan de house-sluizen helemaal open, compleet met bezwerende en hypnotiserende ritmes en repetitieve synths. Door de overvloe-

DI 26/03 ∞ ROCK / SONG

MEURIS

I.S.M. DEMOCRAZY

ZA 2/03 ∞ KLASSIEK / JAZZ

SCHUBERT FORELLEN KWINTET / DE BEREN GIEREN Q & A HANDELSBEURS / VOORUIT

DI 9/04 DOUBLE BILL ∞ ROCK / SONG

MuZIEk In

LISA GERMANO NIEUWE CD ‘NO ELEPHANTS’

mAART

∞ FOLK / ROCK

A HAWK AND A HACKSAW

LoCh LomonD (uS) ZOndAg 3 MAART 2013 / 20.30 u

R.RInG (uS) + EQUInoX, ThE PEACEKEEPER

WO 13/03 ∞ FLAMENCO

ASUNCION PEREZ ‘CHONI’

MAAndAg 4 MAART 2013 / 20.30 u

GEPPETTo & ThE WhALEs

ZA 20/04

KRAAKPAND

ZATERdAg 9 MAART 2013 / 20.30 u

sUKILoVE + sTADT

DO 14/03 ∞ ROCK / POP

DE MENS

VR 15/03 ∞ POP / KLASSIEK

WIM MERTENS SOLO PIANO

VR 26/04 ∞ JAZZ

dOndERdAg 14 MAART 2013 / 20.30 u

TRIO ERNST REIJSEGER (CELLO), HARMEN FRAANJE (PIANO), MOLA SYLLA

ThE Bony KInG of noWhERE + DoUGLAs fIRs

(PERCUSSIE & VOCALS)

CD-PRESENTATIE design: canjotto.be

VRIJdAg 22 MAART 2013 / 20.00 u

RAymonD VAn hET GRoEnEWoUD dOndERdAg 28 MAART 2013 / 20.00 u

ZA 23/03 ∞ SOUL / FUNK

NICOLE WILLIS & THE SOUL INVESTIGATORS

CC De Grote Post Hendrik Serruyslaan 18 A 8400 Oostende

I.S.M. DEMOCRAZY

Tickets & het volledige programma 059/33 90 00 of www.degrotepost.be

30

Earteam Nick Cave & The Bad Seeds ‘Push The Sky Away’ Mute/PIAS

“Nick Cave had vroeger twee problemen: een heroïneverslaving en een slechte stem. Het eerste heeft hij overwonnen en aan het tweede werkt hij”, horen we Cave een recensie over zichzelf voorlezen in een oude documentaire. Inmiddels zijn we 23 jaar verder en brengen Cave en z’n kornuiten het heerlijke ‘Push The Sky Away’ uit. Ze zijn ondertussen ouder geworden maar aan klasse en attitude hebben zij niet moeten inboeten. Op dit album tast Cave de muzikale aggregatietoestanden af die hij door de jaren heen ontdekte op platen zoals ‘Your Funeral, My Trial’ en ‘No More Shall We Part’. Nummers zoals ‘Jubilee Street’ duiden op een faseovergang in hun rijke oeuvre want ‘Push The Sky Away’ klinkt meer beheerst, bezit meer klasse en weet ons meer dan ooit te vervoeren. Het mag duidelijk zijn dat Cave nog steeds niet kan zingen, maar dat elke zin die hij wikt, elk woord dat hij weegt, de limiet telkens weer verlegt. (jdb)

taar) en het langere uptempo ‘Santa Maria’.

Kortom, een dampende grootstedelijke mix van tango, latin, hiphop en rock.. (md)

dige nieuwe tracks (7 van de 13) krijg je eveneens een sneak peak van wat Dexter in petto heeft voor 2013. Laat ons besluiten met te zeggen: het ziet er goed uit voor de komende maanden! (mc)

Esben And The Witch

Dobie

‘Wash The Sins Not Only The Face’

‘We Will Not Harm You’

Matador/Beggars Banquet

Big Dada Recordings/PIAS

Vermoeiende plaat, deze tweede van de goth- en dreampopformatie Esben And The Witch. Sinistere geluidslagen moeten verhullen dat de songs van de groep creativiteit missen. De stem van zangeres Rachel Davies wordt in verschillende zanglagen in het geheel ingepast, waardoor de zanglijnen eerder saai en metaalgrijs klinken dan huiveringwekkend. Voorbeeld in het genre, Zola Jesus, schrijft betere songs, heeft een scherpere sound en weet ons wél te raken op de juiste manier. Esben And The Witch vloeren zichzelf door te grossieren in middelmaat. De enkele betere songs op ‘Wash The Sins Not Only The Face’ zoals ‘Despair’ en ‘When That Head Splits’ worden door het geheel mee de vergetelheid ingesleurd. Jammer. (dm)

Had UK Bass-legende Dobie zijn nieuwe plaat (de eerste in zestien jaar) niet de titel ‘We Will Not Harm You’ meegegeven, we zouden gezworen hebben dat de producer het met zijn kersverse album op ons gestel gemunt had. Met splijtende, wobbelende basgeluiden lijkt Dobie immers een regelrechte aanslag te willen plegen op onze oren en hersenen.

Gelukkig zorgt de man zelf voor het gepaste tegengif in de vorm van welgemikte dosissen jazz (‘The Chant’), bigbeat (‘Snap, Crackle & Pop’) en soul (‘Somewhere Over There’). Rauwe energie wordt vlotjes afgewisseld met melancholische intermezzo’s en ook qua stijlen verkent de Brit een breed spectrum van het hedendaagse elektronicalandschap.

Om met een contradicto in terminis af te sluiten: de meest tijdloze right here right now-plaat die we dit jaar al gehoord hebben. (wd)

El Juntacadáveres ‘De Platino’ Music&Words

El Juntacadáveres is een achtkoppige jonge band gevormd rond de Argentijnse muzikant/componist Enrique Noviello. De groep werd in 2009 in België opgericht en hij bevat, behalve Belgen en Argentijnen, ook muzikanten uit Venezuela en Mexico.

Een aantal groepsleden speelden in de beste orkesten van Buenos Aires en ze werkten jarenlang samen met de befaamde bandoneonspeler Alfredo Marcucci.

Ondertussen staat de groep overal bekend voor zijn kwaliteitsmuziek. In 2011 opende El Juntacadáveres succesvol het Mano Mundo-festival en de groep speelde in het voorprogramma van Gotan Project in Deurne. De groepsnaam Juntacadáveres is afkomstig van het gelijknamig boek van de Uruguaiaanse schrijver Juan Carlos Onetti. Het is het lievelingsboek van groepsleider Noviello en hij vindt het net als zijn muziek “triest, hard maar toch energiek”. ‘De Platino’ is El Juntacadávares’ opmerkelijk debuutalbum. We lieten ons vooral bekoren door ‘Arrayanes’ met de imponerende stem van Nicky Van Lierop, ‘Exodo’ (tango, rap, elektrische rockgi-

Falty DL ‘Hardcourage’ Ninja Tune/PIAS

Veruit de meest poppy plaat die New Yorker Falty DL al heeft uitgebracht, deze ‘Hardcourage’. Nam grimmige garage nog de bovenhand op zijn twee vorige worpen, dan borduurt de New Yorker dit maal een opvallend warm klanktapijt in elkaar. Zoetgevooisde vocals struikelen over elkaars schaduw, terwijl Falty DL borrelende twostep-beats tegen aan Four Tet schatplichtige techno laat stuiteren. De man lijkt tegenwoordig ook verlost van de drang om zijn eigen tracks te saboteren, en tekent meer dan ooit voor een frisse, gevarieerde plaat waar zowaar enkele bloedmooie popnummers (‘She Sleeps’, ‘Straight & Arrow’) op terug te vinden zijn. Lekkerrr!

FIDLAR ‘Fidlar’ Wichita/PIAS

Fuck It Dog, Life’s A Risk, als levensmotto kan het tellen, dus waarom niet als groepsnaam, moeten deze nozems gedacht hebben toen ze merkten dat hun nummers vooral handelden over goedkoop bier, skateboarden, kruidige

© Cat Stevens

rookwaar en andere mogelijk illegale genotmiddelen. Na een behoorlijk veelbelovende ep bleek het viertal net vaak genoeg nuchter te zijn om nog eens veertien kleppers op schijf te flikkeren.

Denk aan Wavves, Waters en Harlem. Als dat doet lekkerbekken, is het tijd om met ‘Cheap Beer’, ‘No Waves’ en ‘Gimmie Something’ op maximum volume een stevig potje zelfdestructief gedrag te vertonen. Achteraf niet vergeten het op YouTube te posten! (jvb)

Field Rotation ‘Fatalist: The Repitition Of History’ Denovali Records

Een ode aan de leegte. Dat is ‘Fatalist: The Repitition Of History’, het jongste werkstuk van Field Rotation. De man achter dit project, Christoph Berg bewandelt de grens tussen post-klassiek, elektronica en drones en toont zich daarbij meester in het oneindig uitrekken van droefgeestige klanken.

Een viool die zwevend het zwarte gat in dwaalt. Een piano die met aarzelende noten de enorme eenzaamheid belichaamt.

Of een vrouwenkoor op een stuurloos schip dat traag in de mist verdwijnt. Een sterk staaltje sfeershepping dat met momenten beklijft. (eb)

Sallie Ford & The Sound Outside ‘Untamed Beast’ Fargo/PIAS

Sallie Ford is een rock-‘n-roll-dame naar ons hart: een uitgesproken liefde voor vintage, een goed gevoel voor humor, een stem doordrenkt van levenslust, uiterst charmant tijdens een interview en ook nog good looking. Met titels als ‘Bad Boys’, ‘Do Me Right’, ‘Lip Boy’, ‘Devil’ en ‘Shivers’ krijg je meteen een beeld van de kringen waarin zij zich beweegt. Een vrouwelijke kruising tussen Link Wray en The Stray Cats (‘Devil’!). Het zijn stuk voor stuk nummers die uit de soundtracks lijken te komen van campklassiekers als ‘High School Hellcats’, ‘Born To Be Bad’ of ‘Three Bad Sisters’. Waar blijft Tarantino om haar muziek te gebruiken in een van zijn films? (gtb)

John Foxx And The Maths ‘Evidence’ Metamatic

John Foxx (aka Dennis Leigh, de originele zanger van Ultravox) en analoge electronaut Benge (Ben Edwards) werken op hun derde langspeler samen met schoon volk zoals Matthew Dear, Gazelle Twin en The Soft

Moon. Dat levert een stel bijzonder sfeervolle tracks op - waaronder zowaar een cover van Pink Floyd - waarop de slimme knopjesdraaierij (om nog maar te zwijgen over zijn indrukkwekkende collectie van antieke machinerie) van Benge perfect aansluit bij het typerende, bijna afstandelijke stemgeluid van John Foxx. Fris én origineel, meer moet dat echt niet zijn. (mb)

Gallops ‘Yours Sincerely, Dr. Hardcore’ Blood & Biscuits/V2 Records

Dat Gallops recht uit het landelijke Wrexham in Wales bij de RifRaf-redactie terecht komt, hebben ze volledig te danken aan dit knappe debuut. De titel ‘Yours Sincerely, Dr. Hardcore’ verklapt al een beetje welke richting je uit moet denken. Voeg bij dr. Hardcore nog wat korrels Battles, een overvloed aan Don Caballerosaus, afgekruid met wat etherische synths en misschien kun je al een klein beetje inbeelden hoe Gallops klinkt. Mathrock met veel verschillende hoeken en kanten, onverwachte wendingen en tegendraadse tempowisselingen die eigen zijn aan het genre. Het overheersende gitaargeweld wordt aangescherpt met uitdijende synthlijnen wat zorgt voor een breder geluid. Jammer genoeg gaat Gallops af en toe over de (foute) schreef. Zo klinkt ‘Skyworth’ als een soundtrack voor een foute 80’s pornofilm met bikers in leren jekkers. Gelukkig blijven ze in het merendeel van de nummers aan de minder foute kant van de lijn en is dit een spannende trip van 65daysofstatic’s kleine neefje. (dw)

John Grant ‘Pale Green Ghosts’ Bella Union/Coop/V2 Records

Midlake fungeerde als backing band op zijn succesvolle, in Texas opgenomen debuut maar voor zijn tweede solo-album trok de voormalige frontman van The Czars naar IJsland om er op te nemen met Biggie Veira van Gus Gus. Sinead O’connor verzorgt guest vocals maar nog meer verrassend is dat de seventies softpop van het debuut nu naar de eighties lonkt. Beats, synths en zwevende elektronica typeren het titelnummer en ‘Blackbelt’: die vernieuwende spacy lijn van de eerste twee songs van de plaat krijgt op ‘Pale Green Ghosts’ ook het gezelschap van onvervalste John Grant-ballads maar wordt wat verder doorgetrokken met hippe songs als ‘You Don’t Have To’ en ‘Sensitive New Age Guy’. Een inkleding die net zo moedig is als Grants keuze om over zijn hiv-besmetting te zingen. Meeslepende geloofwaardigheid en muzikale evolutie staan centraal op ‘Pale Green Ghosts’. (bvm)

PRINTEMPS mars-avril

SAM 02 MAR

month

SHOWCASE de TAHITI BOY + vernissage de

FRENCHAUTOTUNES DIM 03 MAR

SUNDAY HAPPY FUNDAY#4

JEU 07 MAR

LILLY WOOD & THE PRICK + OWLLE

SAM 09 MAR

KENY ARKANA + GUEST

MER 20 MAR

THE PRETTY THINGS

+ LE DUC FACTORY SAM 23 MAR

CODY CHESNUTT

DIM 24 MAR

WILD NOTHING + DARKO

MAR 26 MAR

FOALS + JAGWAR MA

JEU 28 MAR

ERIK TRUFFAZ QUARTET

+ LAETITIA DANA

+ BAZZ PHAZ

VEN 29 MAR

THE HERBALISER + DJ BOULAONE

JEU 04 AVR

CINE-CONCERT DESPERADO par BIKINI MACHINE + RHINOGRADES

SAM 13 AVR

SKIP THE USE

+ PERSIAN RABBIT + OKAY MONDAY + LOUIS AGUILAR

32

Earteam Chelsea Light Moving ‘Chelsea Light Moving’ Matador/Beggars Banquet

Toen Thurston Moore vorige zomer in het Rivierenhof verscheen, werd het publiek getrakteerd op een overgang tussen de akoestische songs van ‘Demolished Thoughts’ en de eerste ruwe schetsen van wat uiteindelijk dit ‘Chelsea Light Moving’ geworden is, een album én een band waarmee Moore een volgende stap zet in het post-Sonic Youth-tijdperk.

Hoewel, post: welgeteld vier seconden duurt het voor je bij opener ‘Heavenmetal’ aan Sonic Youth denkt. Maar gezien de uppercut die deze band drie kwartier lang aflevert, kan dat bezwaarlijk een pijnpunt genoemd worden. Chelsea Light Moving neemt je, distortionpedaal en zware rifs onder de arm, mee langs de beatniks in het woeste ‘Burroughs’, serveert een lading aan Lee Ranaldo verwante spoken word tijdens ‘Mohawk’, flirt met hardcore (‘Communist Eyes’ en ‘Lip’) en heeft met ‘Alighted’ een op acht minuten afklokkende climax in huis die probleemloos overeind blijft naast pakweg ‘Death Valley ‘69’ of ‘Washing Machine’. Het lijkt er sterk op dat niet alleen Thurston Moore, maar ook (jvb) de implosie van Sonic Youth verteerd heeft

Ben Harper With Charley Musselwhite ‘Get Up!’ Sta x/Universal

Harper had al platen die diep geworteld waren in gospel, soul, funk en rock, maar voor ‘Get Up’ gaat hij op strooptocht door de Amerikaanse bluestraditie. Met mondharmonicalegende Charlie Musselwhite heeft hij bovendien een ideale partner in crime gevonden om weerom een intense rootsplaat te maken. Alle ingrediënten zijn aanwezig: een krassende bottleneck op zowel akoestische als elektrische gitaar, Harpers oprechte gevoel voor weltschmerz maar vooral de onversneden portie Chicago blues die de mondharmonica van Musselwhite door de songs blaast. Aan de heavy reputatie van Harpers begeleidingsband The Relentless 7 werd gesleuteld zodat de songs het niet zozeer van het volume maar wel van gevoel moeten hebben. En dat weet Harper perfect te doseren zodat ‘Get Up’ alsnog een “bluesy kick under the ass” is.(ow)

Herrek ‘Waktu Dulu’ Snowstar Records

Gerrit van der Scheer, voorheen actief bij de bands Bonne Aparte en Adept, groeide tussen zijn tweede en zijn negende op in een missionarisgezin in Papoea (een provincie van Indonesië). Anno 2013 brengt hij muziek uit onder de naam Herrik, een verwijzing naar hoe zijn voornaam klonk uit de mond van de Papoea’s. Hoewel de indie songs hedendaags, zacht trippend en soms arty klinken is ‘Waktu Dulu’ (de titel betekent vroeger in het Nederlands) qua mood een nostalgische, sfeerrijke en ingetogen terugblik op zijn kindertijd in het dorpje Kaisah. Treffend mooi en apart. (bvm)

Huey & The New Yorkers ‘Say It To My Face’ Naim Edge/V2 Records

Een kind, een vaste relatie, een job als dj op BBC radio en zijn groep The Fun Lovin’ Criminals op non-actief! Is de vos zijn wilde haren aan het verliezen en is Huey Morgan klaar voor prepensioen?

Niet helemaal want ondanks zijn licht gewijzigde prioriteiten vond hij toch nog de tijd om met zijn booze & musical companions The New Yorkers een plaatje in elkaar te knutselen. Een volledige stijlbreuk met FLC is het niet geworden maar op ‘Say It To My Face’ zijn de invloeden van meer klassieke country (‘Fall Into Me’), rock-’nroll (‘Dirty Bird’) en old school funk (‘It’s All Right’) duidelijker aanwezig. Hoewel de smoothtalking stem van Morgan het

al eens op een croonen (‘She Gone’) zet, verraadt ze onmiddellijk dat je met de FLC-frontman te doen hebt. Het party gehalte is een stuk minder en er staat met ‘Christmas By The Side Of The Road’ zelfs een bloedserieus nummer op over een soldaat die niet levend naar huis keert.

Een rol waarin Huey Morgan zich niet ongemakkelijk lijkt te voelen. (ow)

Iceage ‘You’re Nothing’ Matador/Beggars Banquet

Niks nieuws onder de zon op de nieuwe Iceage. Net als op debuut ‘New Brigade’ wordt hier een onverwoestbare geluidsmuur opgetrokken. Frontman Elias Bender Rønnenfelt maakt een en ander verteerbaar door vocaal naar Joe Strummer te knipogen, wat zorgt dat ook nu het halfuurtje redelijk ongeschonden uitgezeten kan worden. Redelijk, want het creepy ‘Interlude’ en het de snelheid omhoog pompende ‘It Might Hit First’ blijken geen kleine hindernissen, waar enkele dappere luisterbeurten voor nodig zijn.

‘Morals’ dan weer, speelt de pathos-kaart uit, maar ook daar komt Iceage mee weg zonder dat het al te melig wordt. Niets uitzonderlijk, maar omdat het zonde is nooit naar Iceage te luisteren, dient zich hierbij een mooie kans aan. (jvb)

inc. ‘no world’ 4AD/Beggars Banquet

Het debuut van broers Andrew en Daniel Aged is opgenomen tijdens de winter van 2011, enkele maanden nadat ‘Love Remains’ van How To Dress Well en ‘House Of Balloons’ van The Weeknd zelfs de meest orthodoxe indie-heads r&b in de armen had doen sluiten. Als sessiemuzikanten van Pharrell en Raphael Saadiq moeten de broertjes geleerd hebben hoe die gigantische mengpanelen in muziekstudio’s werken, want Daniels productie is perfect uitgebalanceerd. Soulvolle opener ‘The Place’ leidt ons binnen in een rokerige loft. De frêle, engelachtige stem van Andrew fladdert door de ruimte, ondersteund door droge rimshots – D’Angelo is nooit ver weg. Glamrockgitaren kronkelen over, op en onder de snaardrum die als een mini-mitraillette plagerige stroomstoten door het lichaam jaagt. ‘no world’ is doorspekt met sensuele dramatiek en cryptische poëzie: “You can be the devil and I’ll be your angel”, croont Andrew Aged in ‘angel’, één van de absolute hoogtepunten van de

plaat. Twijfelen we niet aan. Verrukkelijke roes. (mvm)

Petre Inspirescu ‘Fabric 68’ Fabric/N.E.W.S.

De kabbelende beats van Petre Inspirecu op de 68ste Fabric bevatten weerhaakjes!

Wordt de sound rond de bassen en beats geweven, dan zitten er voldoende scheve hooks tussen om de trein uit z’n evenwicht te brengen, maar nooit te doen kantelen. Het gaat m.a.w. allemaal stevig rechtdoor met hier en daar een hobbelige dwarsligger of een scherpe bocht, waardoor dit één van de meest no-nonsense Fabric-releases moet zijn van de laatste tijd. Leuk, maar we zijn er niet ondersteboven van. (mc)

ALtERNaTIVE ONLINE-RECORDSTORE

Inter Arma ‘Sky Burial’ Relapse Records

Post-metal, sludge, stoner, black metal en psych. Alles de mixer in en klaar is het debuut van Inter Arma. Een mokerslag die de grootsheid van Neurosis koppelt aan ritmisch geweld, tempowisselingen, intimistische akoestische passages en gitaarmelodiën waar ook Pink Floyd niet vies van zou zijn geweest (‘The Long Road Home’). Lijkt een vreemde combinatie, maar het kan. Spijtig genoeg is het resultaat niet altijd even hoogstaand. Veel goede ideeën, dat wel. Maar echt sterke nummers zijn er niet te vinden op ‘Sky Burial’. (eb)

Jil Is Lucky ‘In The Tiger’s Bed’ Naïve/PIAS

Je zintuigen kunnen maar beter op punt staan als je je laat overweldigen door het auditief bombardement van de tweede plaat van het Franse Jil Is Lucky. Synths lijken echt van alle kanten aan te komen wervelen en kleuren de songs in met een overweldigend en aanstekelijk optimisme. En geluk was het wel echt dat Jil (Bensénior) had toen hij in India op de loop moest voor een tijger. Het leverde hem een bijna trauma, de titel voor zijn

plaat en een song (‘Chai Tea’) op. Wat in eerste instantie op geweldige drukdoenerij lijkt, groeit na enkele luisterbeurten uit tot een ingenieus werkstukje dat de volledige aandacht verdient om toch maar geen enkele noot te missen. Het lijkt alsof je in elke song opnieuw op ontdekkingsreis kan gaan met een reële kans op verdwalen. Laat dit niet weerhouden om de uitdaging aan te gaan. (ow)

King Ayisoba ‘Modern Ghanaians’ Makkum/Clear Spot

Ghanees zanger/muzikant King Ayisoba bespeelt een tweesnarige luit (kologo) en mengt zijn muziek met hiplife, een mix van Ghanese highlife met hiphop.

Ayisoba bezit ook een heel aparte stem: soms produceert hij keelgeluiden als in de Centraal-Aziatische steppes. Dankzij deze heel karakteristieke sound won Ayisoba in 2007 de Ghana Music Awards.

Met het Womex wereldmuziekfestival van 2009 brak de Ghanees in Europa door. Daarna toerde de man meermaals door ons continent, onder andere met de Nederlandse groep Zea. Niet verwonderlijk dus dat Arnold de Boer (Zea/The Ex) met ‘Modern Ghanaians’ op zijn eigen label een compilatie uitbrengt van Ayisoba’s twee eerder verschenen albums. ‘Modern Ghanaians’ bevat traditionele Ghanese muziek verrassend vermengd met hiphop en rap, sprekende teksten en strakke baslijnen die aanzetten tot dansen. Uitschieters zijn de titeltrack, ‘I Want To See You My Father’ en de 2012 hit ‘Don’t Do The Bad Thing’.

King Ayisoba komt in mei en juni met zijn Ghanese band naar Europa en België.

Niet te missen! (md)

Lady ‘Lady’ ‘Truth & Soul records/V2 Benelux’

In 2009 ontmoetten de Engelse Terri Walker en de Amerikaanse Nicole Wray elkaar in New York en werden op slag soul mates. Vandaag, vier jaar later, leveren ze onder de naam Lady hun debuutplaat af.

De roots van Terri en Nicole liggen in de hiphop, maar aangewakkerd door hun grote liefde voor soul uit de periode van hun ouders, gingen ze met Lady voornamelijk de nostalgische toer op. Hun debuutplaat is een overheersende soulplaat met hier en daar een toets r&b en hiphop.

De harmonieën van Terri en Nicole domineren de hele plaat af en toe iets teveel van het goede is. Een adempauze hier en daar zou de dames van Lady en hun gelijknamig debuut niet misstaan, maar al bij al gedegen pop-soulplaatje. (pn)

OOSTENDE DE GROTE POST

KRUSH CLUB

MANUSCRIPT

© Koen de Grote

BADABING

SX. BLAUDZUN. COELY

THE WHATEVERS. RAVING GEORGE WINTHER. POMRAD. MONTEVIDEO MAYA’S MOVING CASTLE. STATUE BAFANA & BROMIN. THE DEVILLES GULLFISK. SOULSPINNAS. DJ BFF DAVE LAMBERT. NUKOV & YELMET SIR LOBSTER. JASPER. KLAAS & NIELS

Za 30 maart 2013 – 20u15 Markt Brugge Gratis

INFO WWW.KARMAHOTEL.BE - WWW.JONGOOSTENDE.COM - WWW.LEFFINGELEUREN.BE

Support: Tommy and the Wildflowers www.bruggeplus.be

05.04.13

POLAROID FICTION BED RUGS KABUL GOLF CLUB 13.04.13

metaal paaskabaal V OSTROGOTH GAMA BOMB ILL SARDONIS FROM COCKTAIL TO FIRE 24.05.13

MAJOR TOM, A BOwIE TRIBUTE www.DEvELINx.BE

POP UIT NCIES DE PROVI I LES, MY LA THE DEVIL T

ZATERDAG 2 MAAR

DEPOT, LEUVEN

LES THE DEVIL T

VRIJDAG 15 MAAR

4AD, DIKSMUIDE

S LIKE KING WE STOOD ART MAANDAG 25 MA LEUVEN

FAKBAR LETTEREN,

STATUE ART VRIJDAG 29 MA TENDE

DE ZWERVER, OOS

MIAVA

MAZE T

VRIJDAG 15 MAAR

JOC IEPER, IEPER

LES THE DEVIL MAART ZATERDAG 23EUW EN

L

VRIJDAG 12 APRI

JH COMMA, BRUGGE

FLIRT, , HUMBLE THE DUKES IENDS FR R EE D THE

RIL ZATERDAG 12 AP NHOUT

JH DE MANS, ME

JH WOLLEWEI, TUR

MOVOCO

Y MANTARA T

ZONDAG 24 MAAR

JOC IEPER, IEPER

100% PUUR: ONTDEK DE NIEUWSTE BELOFTEVOLLE BANDS VAN HET MOMENT

RIL ZATERDAG 20 AP , BERCHEM

JH DEN EGLANTIER

CHECK WWW.100PROCENTPUUR.BE VOOR MEER INFO

34

Earteam Mogwai ‘Les Revenants’ Rock Action Records/PIAS

‘Les Revenants’ is een Franse televisieserie over kinderen uit een Frans dorpje die omkomen in een busongeval, maar terug tot leven komen. Spooky... en de geschikte setting voor een Mogwaisoundtrack. Nieuwe elementen zijn het gebruik van een cello en de introductie van een fender rhodes piano. Verder houdt Mogwai zich vast aan z’n eigen geluid en wijkt daar slechts twee maal van af. Een eerste keer wanneer in ‘Fridge Magic’ een Tim Burton-melodietje uit de schuif wordt gehaald. De tweede en nogal verassende keer, wanneer ‘What Are They Doing In Heaven Today?’ de schotse lads een treurige countryballed zingen (ja... zingen!). De cover van Washington Phillips klinkt zowaar als Wilco cruisend door de Texaanse vlaktes. Enkel ‘Special N’ mondt uit in episch Mogwaigeweld, – zei het met de handrem op – maar de toon van ‘Les Revenants’ is hoofdzakelijk rust. Filmische rust met de nadruk op de melancholie van eenvoudige melodieën waarvoor de Schotten zo bemind worden. Een mens zou enkel en alleen voor deze soundtrack de serie willen bekijken. (dw)

Mano Le Tough ‘Changing Days’ Permanent Vacation

Vorig jaar gooide John Talabot al hoge ogen op het Permanent Vacationlabel, nu wacht collega Mano Le Tough de enigszins ondankbare klus om de fakkel op debuutalbum ‘Changing Days’ met evenzoveel branie in lichterlaaie te zetten.

Mano Le Tough stak de afgelopen maanden al de neus aan het venster met enkele meer dan prima mixtapes en dito remixes - check daartoe bijvoorbeeld z’n adembenemende bewerking van Flowers & Sea Creatures’ ‘The Sitting Room’. Een blik over de schouder van Brandon van Mano leert dat z’n sound een pak minder tough is dan de naam op het eerste zicht laat uitschijnen. De jonge Ier mikt via ‘Changing Days’ op lome, geraffineerde house en minimal met zorgvuldig ingepaste en licht-euforische plotwendingen aan de hand van hoogpolige, lome beats en mild zoemende bassen. ‘t Is aanvankelijk even wennen en aanpassen aan het lijp-lijzige metabolisme van Mano, maar amper twee nummers later is er geen lievemoederen meer aan, en laat (fp) zich gewillig meedrijven op Mano’s gelukzalige flow van zen-concentrische suspense.

Gewéldig spul.

The Lions ‘This Generation’ Stones Throw

Wat krijg je als je volk van o.a. Hepcat en Breakestra samenzet en daar Black Shakespeare (neefje vàn en de man achter i&i Sound System) tegenaan laat schurken? Wel, een bijzonder onderhoudend en vooral overtuigend plaatje dat het midden houdt tussen 70’s roots reggae en analoge dub, met een forse dosis soul als bonus.

Smakelijk! (mb)

Lusine ‘The Waiting Room’ Ghostly International

Ook na een achttal langspelers lukt het Lusine niet om een vast sterrenstekje aan het elektronische firmament los te wrikken.

Ondanks stug timmerwerk aan de weg, slaagde Jeff Mcllwain er nooit in om potten te breken. Op het nieuwe album ‘The Waiting Room’ gaat Lusine door op het beproefde elan: downtempo-beats met een hang naar intelligente clicks & cuts, gehuld in een waas van glitchy en pop-optimistische elektro à la Röyksopp of The Knife.

Op zich niks mis mee natuurlijk, maar ‘t is allemaal zó gewoontjes en verdomd veel

te braaf. Close but no cigar, dus. Het lijkt wel alsof Lusine ‘t over zichzelf heeft, verwijzend naar die albumtitel ‘The Waiting Room’. We blijven ‘m volgen, op een dag reduceert Lusine die eeuwige wachtkamer wel een keertje tot moes, zeker weten. (fp)

Johnny Marr ‘The Messenger’ Rough Trade

De invloed die Johnny Marr, toen hij samen met Morrissey nog in The Smiths zat, op de Britse scene gehad heeft, valt nauwelijks te onderschatten. Begin jaren ’80 dreigde popmuziek te gaan verzuipen in een overdosis synths ware het niet dat The Smiths met een frisse en nieuwe gitaarsound de weg vrijmaakten voor groepen als Oasis, Suede, Blur, The Stone Roses…

Botsende ego’s zorgden ervoor dat The Smiths het na 4 platen voor bekeken hielden. Maar de kickstart voor britpop was gegeven. Morrissey bleef aan zijn ego werken en Johnny Marr werd een muzikale huurling bij o.a. The Pretenders, Brain Ferry, The The… Volwaardig bandlid was hij bij Electric, Modest Mouse en The Cribs tot hij nu met een soloplaat op de proppen komt. Een plaat waarop hij zijn gevarieerd gitaarspel kan etaleren en ook de zang voor zijn rekening neemt. In songs als ‘European Me’, ‘The Messenger’ en ‘New Town Velocity’ hoor je duidelijk dat Marr de gitarist van The Smiths was. Je hoort een melodieuze gitaar die naar The Mozz op zoek lijkt te zijn om terug muziekgeschiedenis te schrijven. In de meeste songs echter zet Marr een stevige sound (‘Upstarts’, ‘Lockdown’) neer waarin hij subtiele riffjes verweeft. De songs barsten van de energie en het lijkt alsof Marr wil bewijzen dat hij nog lang niet afgeschreven is. Niet zo legendarisch als bij The Smiths maar ‘The Messenger’ haalt wel het niveau waar veel van zijn Britpop-adepten alleen maar van kunnen dromen. (ow)

Dawn McCarthy & Bonnie ‘Prince’ Billy ‘What The Brothers Sang’ Domino/V2 Records

Het aantal releases dat Will Oldham intussen uitbracht, valt niet bij te houden en je zou ‘What The Brothers Sang’, zonder notie van het verhaal van de plaat, als een herkenbaar album kunnen zien waarop Bonnie ‘Prince’ Billy op zijn onnavolgbare wijze alle hoekjes van all

things country verkent. Maar er is meer.

Dawn McCarthy (aka Faun Fables, ook te horen op Bonnie’s ‘The Letting Go’) vertolkt een prominente rol (de close harmony met Will mag er wezen) en samen grasduinen ze met respect (de keuze van de songs graaft dieper dan de hits) door het grote (fifties)songbook van The Everly Brothers.

Sloffend, verterend en een enkele keer rockend (‘Somebody Help Me’) is ‘What The Brothers Sang’ een integer eerbetoon aan Don en Phil Everly. (bvm)

Merz ‘No Compass Will Find Home’ Accidental Records

Merz wil de dingen niet overhaasten. In de veertien jaar dat hij actief is als muzikant, bracht hij slechts drie platen uit. We vermoeden dat er veel ambitie in Merz schuilt.

‘No Compass Will Find Home’ klinkt namelijk erg groots. De kern van zijn geluid is folkpop, maar dan van het soort dat door een prisma gehaald werd. Industrial, elektronische beats en elektrische gitaarriffs worden zonder pardon aangehaald om de songcomposities de lucht in te stuwen of te ontregelen. Op zijn best klinkt Merz als Animal Collective. De soundscapes zijn vaak verbluffend. Niet verwonderlijk als je weet dat de onnavolgbare elektronicameester Matthew Herbert aan de knoppen zat.

Merz slaagt erin te intrigeren, maar daarna loopt het een beetje spaak. De Brit haalt het onderste uit de kan om van zijn derde plaat een groots schouwspel te maken, maar vergeet gevoel in de songs te verwerken. Bijgevolg is deze plaat een steriel en kunstig geheel geworden. De volgende keer misschien back to basics? (dm)

Mister And Mississippi ‘Mister And Mississippi’ V2 Benelux

De debuutplaat van deze Nederlanders is heel sferisch en etherisch. Dat ze samen veel naar bands als Bon Iver, Fleet Foxes en Sigur Ros hebben geluisterd, valt wel op. Maar toch hebben ze een duidelijke identiteit en hebben ze niet te veel mosterd gehaald bij andere bands. Rustige en folky pop die toch af en toe verstevigd wordt met ruigere gitaren, zonder een stijlbreuk te hebben. De muziek is dynamisch en soms wat experimenteel maar wat kan je anders verwachten van een band die ontstaan is uit een schoolopdracht.

Ondanks die experimentele toets, zijn ze vrij toegankelijk. Een gevarieerde en verrassende plaat. (hdb)

Moddi ‘Set The House On Fire’ Propeller Recordings

Het succes was er: een debuutalbum (‘Floriography’, een productie van Valgeir Sigurðsson) dat genomineerd werd voor twee Noorse Grammies en een toer van 250 concerten. En toen ging het licht uit bij Pål Moddi Knutsen. Een tweede plaat was niet de bedoeling maar na de nodige break is het is er nu toch van gekomen. De opnames van ‘Set The House On Fire’ vonden plaats in een boothuis in Noorwegen en qua muzikale aanpak meandert singer-songwriter Moddi doorheen spaarzame folk (denk aan het intieme van Sufjan Stevens en Belle & Sebastian) en ingetogen Scandinavische dromen met een sporadisch poppy kantje. Sfeerplaatje. (bvm)

ALtERNaTIVE ONLINE-RECORDSTORE

Mollono.Bass – V/A ‘Mollono.Bass Remix-Collection’ 3000Grad Records/ Kompak t Distribution/ Stars & Heroes

Uit zijn vergaarbak van remixes puurt Mollono.Bass een verzamelaar die slechts één doel heeft: u gedwee naar de dansvloer leiden. Dompelt zijn versie van ‘The Elephants Cage’ van Be Svendsen je al lichtjes in dubby sferen, dan brengt de man met ‘Shiva’ van Douglas Greed een bijtende slowburner die je langzaamaan in een opperste staat van verrukking soest.

De gypsy vibe op Monkey Safari’s ‘Sirens’ laat je door de zaal hossen, waarna er op ‘Mister Mayor’ van Stereo Express nog Balkan-beats voorbij zwieren. Voeg daar nog hemelse techhouse bij en u snapt meteen waarom wij volledig lam naar ons beddengoed kropen. Dolletjes! (kc)

Neve Naive ‘The Inner Peace Of Cat And Bird’ Sonar Kollek tiv

Neve Naive is een samenwerking tussen de Berlijnse Alexa Voss en de multi-instrumentalist Stefan Ulrich, beter bekend van de tromboneriedeltjes in Jazzanova.

Gedurende enkele maanden sloten Voss en Ulrich zich op in de studio annex slaapkamer van Ulrich waar ze gevoed door de

25

beursschouwburg .be

March April May

Thot

& Organic

The Germans

01 MRT

CROSS-LINX FESTIVAL: PATRICK WATSON + LAMB E.V.A.

BE

BE

06 MRT

Wild Boar & Bull Brass Band BE

10 MRT

Tina Dico DK & Helgi Jonsson DK

24 MRT

Freaky Age BE & Noble Tea BE Headphone BE & Few Bits BE Flat Earth Society BE Loscil CA, Sun Glitters LU & Vuurwerk BE @ Les Ateliers Claus

The Happy BE Teen US Tape Cuts Tape BE & Inwolves BE Anika DE/UK & Psychic Ills UK @ Magasin 4, Brussels

Rue A. Ortsstraat 20-28, Bruxelles 1000 Brussel

1 we 6 we 13 sa 16 fr 22 we 27 sa 30 sa 30 we 3 fr 5 we 10 sa 13 sa 20 th 16 fr 24 fr

BE

29 MRT 05 APR

ICEAGE THE KYTEMAN ORCHESTRA ASAF AVIDAN ANDY BURROWS CLUB CROSS-LINX: EIGHTH BLACKBIRD + BRYCE DESSNER

10 APR 17 APR 08 MEI

De Brassers BE & Exercise One BE

10 MEI

The Heavy UK @ Vk* Concerts, Brussels

17 MEI

RACHEL SERMANNI EFTERKLANG ÓLAFUR ARNALDS JACCO GARDNER THEE OH SEES + KING TUFF

Master Musicians Of Bukkake US @ Vk* Concerts, Brussels

concerts

leuvenjazz_ad_100x140.pdf

1

14/02/13

EFFENAAR / DOMMELSTRAAT 2 / 5611 CK EINDHOVEN / NEDERLAND

02|03 03|03 07|03 09|03 13|03 14|03 20|03 21|03 22|03 23|03 26|03 04|04 05|04 06|04 10|04 12|04 13|04 16|04 17|04 19|04 22|04 23|04 24|04 25|04 30|04 04|05 07|05 23|05

THE DEVILLES (CD-release) CODY CHESNUTT MATISYAHU ★SOLD OUT★ MATISYAHU ★SOLD OUT★ MEURIS BOB LOG III THE VAN JETS HUEY AND THE NEW YORKERS (ex-FUN LOVIN' CRIMINALS) ZARA MCFARLANE, MATTHEW HALSALL, NICOLE WILLIS & THE SOUL INVESTIGATORS (Leuven Jazz) AROMA DI AMORE SIR YES SIR ADRIAAN VAN DEN HOOF ★SOLD OUT★ ADRIAAN VAN DEN HOOF ★SOLD OUT★ ADRIAAN VAN DEN HOOF ★SOLD OUT★ DEPOT Café: IZA JOOLS HOLLAND and his RHYTHM & BLUES ORCHESTRA featuring GILSON LAVIS and guest vocalists RUBY TURNER & LOUISE MARCHALL BROWNSWOOD NIGHT met GILLES PETERSON, MALA IN CUBA, TROUMACA, LEFTO DEZ MONA WALLACE VANBORN RADIO MODERN ★SOLD OUT★ DEPOT Café: SHERMAN AFRO-CUBAN ALL STARS THE RESIDENTS THE BRAND NEW HEAVIES GALAXIE'S NIGHTSHIFT met NORMAN JAY BELPOP BONANZA DEFUNKT THE DREAM SYNDICATE

MUZIEK

CENTRUM

HET DEPOT

Martelarenplein 12

LEUVEN

T I C K E T S W W W. H E T D E P O T. B E • I N F O @ H E T D E P O T. B E • B I L B O L E U V E N • F N A C

KIJK VOOR ONS VOLLEDIGE PROGRAMMA + LOCATIES: WWW.EFFENAAR.NL 12:27

36

Earteam My Bloody Valentine ‘M B V’

Exact een maand nadat de nieuwe geluidsnormen van Joke Schauvliege in voege traden, komt My Bloody Valentine met de opvolger van het uit 1991 (!) daterende ‘Loveless’ op de proppen. Dat werd niet alleen hoog tijd, het is ook een vreemde speling van het lot, aangezien het hele geluidsnormendebat ontstond na de passage van My Bloody Valentine op Pukkelpop 2009 toen, afhankelijk van de bron, tussen de 128 en 138 decibel gemeten werd. Te luid of niet, ook op ‘M B V’ hanteren Kevin Shields en de zijnen volume alsof het een instrument is als een ander, met - tot onze niet geringe opluchting - wondermooi resultaat. Ook twee decennia na het nog steeds overdonderende ‘Loveless’, blijkt My Bloody Valentine relevant én in staat tot het maken van ronduit betoverende muziek. Luister naar ‘Only Tomorrow’, waarop de smachtende zang van Bilinda Butcher zich probleemloos vervlecht met de kenmerkende stofzuigergitaren en het wordt plots pijnlijk gênant voor alle bands die de afgelopen jaren getracht hebben My Bloody Valentine naar de kroon te steken. Er blijkt er nog steeds maar eentje in staat om zo doeltreffend lawaai en schoonheid tot iets prachtig te verbinden. Mag de geluidsinstallatie van Pukkelpop, of een andere locatie, binnenkort nog eens onbegrensd open? (jvb)

buzz van liters rode wijn ‘The Inner Peace Of Cat And Bird’ in elkaar boksten. Zelf noemt het duo zich experimentele popmuziek met soulinvloeden en hun debuut balanceert inderdaad op het randje van experimentele pop. Door het soms zwalperige stuntwerk met onder andere dubstepwobbles belanden sommige nummers vlak op hun gezicht, maar gelukkig zijn er songs zoals ‘Bubblegum’ om de plaat overeind te houden. Vernieuwend is Neve Naive niet, onderhoudend in elk geval wel. (pn)

Pantha Du Prince & The Bell Laboratory ‘Elements Of Light’ Rough Trade

Pantha Du Prince & The Bell Laboratory.

What’s in a name? De naam van het beestje doet desgewenst al een half belletje rinkelen, maar ‘Elements Of Light’ is gewoon niets meer of minder dan Pantha Du Prince, opgesloten in een belletjes-laboratorium. Het klingelende kleinood mag dan wel opgenomen zijn in z’n Hamburgse thuishaven, tijdens het luisteren stellen we ons master of ceremony Henrik Weber graag voor in z’n improvisoire studio, genesteld in de klokketoren van een kerkje tegen een slaperige Alpenflank, omringd door velden waar een kudde grazige rundsdieren rondsjokt, stuk voor stuk getooid met een koeienbel om de hals.

Ongeveer precies zo klinkt ‘Elements Of Light’. Plus natuurlijk een glooiende schep zweverig-dansbare en minimale beats waarin Pantha Du Prince zich al eerder – op hoogst kundige wijze – bekwaamde via z’n vorige albums ‘The Bliss’ en ‘Black Noise’. Het volgehouden glockenspiel-concept is zonder meer een verfrissende ervaring, al komt er na een half uurtje wat repetitieve galm op te zitten. Een uit de kluiten gewassen ep met half zoveel tracks ware misschien ‘n beter idee geweest. Desalniettemin een bekwame klokkenluider, die Pantha Du Prince. (fp)

The Pignose Willy’s ‘Who Do You Love’ Suburban Records

De cd schiet uit de startblokken als een ware snelheidtrein. De foute soundtrack bij een promofilmpje voor de Fyra dus.

Dit ritje kunnen we echter wel aanraden.

Joost Varkevisser en Pieter Kamp gaan er helemaal voor. Onder hun beiden grijpen ze naar harmonica, gitaar en drums terwijl Joost er tevens bij zingt. Deze jongens stonden op het juiste kruispunt toen de duivel langs kwam. Hun venijnig mengsel van blues en rock-‘n-roll is getekend door een uiterst trashy verpakking en gekruid

met een pittig voodoobrouwseltje. Denk aan neefjes van Iggy Pop & The Stooges of The Pogues die voor een ander repertoire kozen. Tot ze alle remmen toeslaan en het lijkt of ze aan de bar hangen met Roland en Tom Waits. Een stomend debuut zoals dat heet. (gtb)

Pissed Jeans ‘Honeys’ Sub Pop/Konkurrent

Pissed Jeans slaat opnieuw toe. En hoe!

Alleen al de intro van opener ‘Bathroom Laughter’ is een mokerslag. Wat volgt gaat nog enkele stapjes verder. De jongens klinken immers zeer kwaad op dit album, alsof ze het een hele nacht lang op een drinken hebben gezet met Fucked Up. De donkere baslijnen van ‘Chain Worker’, de explosieve rifs in ‘Romanticize Me’, deze heren worden niet milder bij het ouder worden, integendeel. Vette shizzle! (jvb)

de plaat zal daar vermoedelijk niet vreemd aan zijn. Het betoverende ‘Gozo Theme’ laat Ray van haar meest verleidelijke kant horen, alsof ze zo de soundtrack van een zwoele Franse film uit de sixties kan vervoegen. Andere uitschieter is het opzwepende ‘Baby Goes Bad’, dat met zijn onderhuids moordzuchtig karakter dreigend onheil lijkt aan te kondigen. Hoewel Ray een beetje onder de radar bleef circuleren, verdient de muzikante, zo bewijst ze hier opnieuw, minstens een klein beetje van uw tijd. (jvb)

Drag Cit y/V2Records

Eentje in de serie Platen Waarvan Het Geen Kwaad Kan Dat Je Ze Eens Gehoord Hebt: ‘Water on Mars’, de vierde plaat van Purling Hiss, het vehicel van Mike Polizze, songschrijver, rocker en neopsychedelicus die al in openingstrack ‘Lolita’ Bowie weet te verzoenen met Mudhoney. Een explosieve opener, heet zoiets. Vanaf ‘Mercury Retrograde’ klinkt het enigszins huiselijker, zoals 90’s pop dat ondertussen doet (denk Lemonheads, vroege Weezer). Die twee nummers zijn zo’n beetje de bakens waartussen Purling Hiss zich op dit album beweegt. Soms gebeurt dat met knullig resultaat - ‘Rat Race’ klinkt bij momenten als een afgekeurd probeersel van The Vaselines - maar globaal genomen stelt Purling Hiss niet teleur en weet de feelgood rock (‘She Calms Me Down’ heeft het effect van een stevige trek van een joint) een vroeg ijl-in-het-hoofd-gevoel oproepen, als was de zomer helemaal losgebarsten. (jvb)

Gemma Ray ‘Down Baby Down’ Sriés Aphònes/Bronze Rat Records

Fantasie soundtracks, zo omschrijft Gemma Ray zelf de songs op ‘Down Baby Down’, haar vijfde plaat. De Britse tekent op die plaat voor tien in een sinistere atmosfeer ondergedompelde, intimistische songs. Dat met Thomas Wydler op drums één van The Bad Seeds aanwezig is op

Oliver Schories ‘Exit’ Der Turnbeutel/Pull Prox y

ALtERNaTIVE ONLINE-RECORDSTORE

Purling Hiss ‘Water On Mars’

rockband van Alan Sparhawk van Low. Twee tracks staan er op ‘3’. Maar niet van de minste: twee, live in één take opgenomen, brokken muziek van om en bij de twintig minuten waarmee Sparhawk, geruggesteund door Low-bassist Steve Garrington en drummer Eric Pollard, al zijn duivels als epische rocker ontbindt.

Met als resultaat: een lekkere, verslavende Crazy Horse-trip! (bvm)

The Relatives ‘The Electric Word’ Yep Roc Records

Ze noemen zichzelf gospel funk die de kloof tussen gospel, soul en psychedelia dicht. Ze maakten tijdens de jaren ‘70 furore in zowel grote zalen als kerken en brachten toen enkele singles en live-sessies uit. In 2009 werd hun muziek herontdekt en opnieuw uitgegeven met een verrijzenis als gevolg. De muzikale evangelisten van The Relatives vonden dat het weer tijd was om op eigenwijze manier te prediken en de wereld van de ondergang te behoeden. Het gevolg: 40 jaar na hun oprichting komt ‘The Electric Word’ uit, het eerste studioalbum van The Relatives. De muziek van The Relatives is de katholieke versie van Funkadelic en Parliament aangevuld met de typische gospels zoals ‘Trouble In My Way’. Op en top Amerikaans natuurlijk, maar organiseer een mis met The Relatives als begeleidend koor en de kerken stromen weer vol. (pn)

Retribution Gospel Choir ‘3’ Chaperone/Konkurrent

Het botert goed tussen Low en Wilco. Jeff Tweedy, frontman van Wilco, is de producer van de nieuwe plaat van Low (‘The Invible Way’ verschijnt op 18 maart) en Wilco-gitarist Nels Cline vertolkt een glansrol op het derde album van Retribution Gospel Choir, de

Een geslaagde mix van soundscape en beats, zo vat je deze ‘Exit’ heel kort samen. Dromerige en luie soundscapes die nergens de kans krijgen om in oeverloos gepingel te verglijden, omdat ze tot de orde worden geroepen door de rauwe house- en techno-invloeden die haast lijken te willen maken. Het omgekeerde is ook waar: midempo techno en house waarrond dromerige geluiden worden geweven die voor de nodige dosis escapisme zorgen binnen de ratrace.

Alleszins: Oliver Schories balanceert op een slappe koord tussen twee werelden en doet er, tot ons aller vermaak en verstrooiing, nog een paar achterwaartse salto’s bovenop. Etherisch en tegelijk to the point en gebald: wij vinden het een straffe combinatie! (mc)

Sin Fang ‘Flowers’ Morr/Konkurrent

Sin Fang is het eclectische popproject van IJslander Sindri Már Sigfússon, ook te kennen als frontman van de band Seabear. Zijn stevig voortdenderende songs zitten vol kleurrijke details, maar voelen nooit te druk aan. De melodieën stralen een aanstekelijke gelukzaligheid uit. En de arrangementen zijn steevast sterk genoeg om elke rabiate muziekfan enkele dagen zoet te houden. Een ambitieus plaatje. Terecht. (eb)

The Slit Plasters ‘Chasing Jet Black Muffs’, 10” A Chorizoloco Prouduction

Elf songs stansen deze lawaaimakers op hun nieuwe, in gloedvol zwart vinyl gegoten release. Elf keer raak ook, voor wie z’n garagerock graag rudimentair heeft en vindt dat rock-’n-roll best gebaat is bij wat zelfspot. Met ‘Oink Oink Oink Oink Oink’ bedienen The Slit Plasters ons op onze wenken. Voor fans van The Hives en Danko Jones. (jvb)

01.03 02.03 05.03 12.03 13.03 30.03 04.04 25.04 27.04 03.05

The RhyThm Junks BizaRoRama DanDylion sTeven Wilson & BanD an PieRlé solo BalmoRhea siR yes siR & maya’s moving CasTle aRies sPeaRs linTon kWesi Johnson CouRTney Pine & The BanD Arenberg | Openluchttheater Arenbergstraat 28 | 2000 Antwerpen ticket@arenbergschouwburg.be

scène de musiques actuelles - Tourcoing

2013

02.03 06.03 07.03 09.03

SKIP&DIE + Maya's Moving Castle

Villagers + Luke Sital-Singh Local Natives + GUEST

COMPLET

The Lu Lumineers + Langhorne Slim

13.03

Egyptian Hip Hop + Antoine Pesle

15.03

Can I Kick It? feat. Triptik

17.03 23.03 23.03 25.03

+ Deen Burbigo + Eff Gee + Vicelow + A2H + Jazzy Bazz + Pink Tee Adam Green & Binki Shapiro + guest > 18h le goÛter concert COMPLET

de Balthazar > 16h

Balthazar + GUEST Balth Wild Belle + guest

Infos et locations : www.legrandmix.com

>VR 1 MAA

MARCIN WASILEWSKI TRIO JAZZ

(PL)

>ZA 9 MAA EXTRA CONCERT (concert VR 8 MAA uitverkocht)

THE BONY KING OF NOWHERE + DOUGLAS FIRS (duo)

>DO 18 APR Jan Delvaux en dj Bobby Ewing

BELPOP BONANZA >VR 19 APR

DE BEREN GIEREN JAZZ >DI 14 MEI NIEUWE DATUM

AGNES OBEL

(DK)

WWW.DESPIL.BE - ROESELARE - 051 265 700

38

Earteam Nosaj Thing ‘Home’ Innovative Leisure/Ber tus/V2Records

Zelden zo hard uitgekeken naar een tweede plaat als bij Nosaj Thing – spreek uit: no such thing. Het machtige, ruimschoots onderschatte debuutalbum (‘Drift’, uit 2009, checken die handel) was echt een oplawaai van jewelste. Het leverde Jason Chung een bak respect en een rist remixes op van/door leidende lieden als Flying Lotus, Jamie XX, Radiohead, etcetera.

De ruwe, rauwe en verrassende randjes van ‘Drift’ worden op ‘Home’ netjes weggepolijst. Nosaj Thing kiest voor de vlucht vooruit, en dat is er eentje via sofa, slaapkamer en snoezelruimte. Een prima zaak, ware het niet dat Nosaj Thing nu een heel stuk gladder en introverter voor de dag komt dan voorheen. Ongedwongen, en daarom ook ongevaarlijk, hetgeen de voormalige wow/asjemnou-factor bijgevolg grondig reduceert. Desalniettemin blijft ‘t een jofel kunststukje, met de grootste zorg en liefde bij elkaar geborsteld via warme trip/hopbeats en dito vrouwelijke vocals, bovendien vakkundig in scène gezet middels een geluidsdesign dat als helder smeltwater uit een ongerepte gletsjer druppelt. Langverwacht én goed, maar eigenlijk lang niet zo goed als verhoopt. (fp)

Solex ‘Solex Ahoy! The Sound Map of The Netherlands’ Séries Aphonos/Bronze Rat Records

Voor wie nog nooit van Solex (oftewel Elisabeth Esselink) gehoord heeft, wacht een bijzondere ontdekkingstocht. Ze is dan ook de best denkbare artiest om de Séries Aphònos van Bronze Rat Records af te trappen. Met die serie (waar ook Gemma Ray een release op heeft) wil het label minder voor de hand liggende muziek, soundscapes en verborgen parels naar de oppervlakte brengen.

‘Solex Ahoy!’ valt duidelijk onder de laatste categorie. Het album is een bluesy roadtrip door de Hollandse provincies, zij het niet over de weg, maar over de talloze waterlopen die het land rijk is. Denk bij bluesy aan de Rolling Stones-versie van ‘You Gotta Move’, maar dan gespeeld door Lionel Horowitz And His Combo.

Ook dat Rudy Trouvé-gezelschap zou in staat geweest zijn op dergelijke fascinerende manier met tekst en muziek aan de slag te gaan. Een ietwat naïeve, maar bij momenten ontroerende parel is het resultaat. (jvb)

Space Dimension Controller ‘Welcome To Mikrosektor-50’ R&S Records

Loodst deze eerste volwaardige queeste van Jack Hamill als Space Dimension Controller je doorheen de wereld van MR. 8040, The Tiraquon Security Council en de Pulsovians, toch verzengt ‘Welcome To Mikrosektor-50’ vooral in lekkere galactische funk die enkel uit het brein van een aardeling kon voortkomen. Hoe kunnen we anders verklaren dat de sferische geluidswolk waarop ‘2357 A.D.’ binnendrijft een verrekt subliem eightieswindje bevat? Of hoe de titeltrack banjert tussen geschifte synthpop en spacy funk, zonder aan spankracht voor de menselijke geest in te boeten? Na 2 eerdere ep’s troont Hamill je met zijn langspeler je ook nu weer mee in een buitenaardse klankenopera, die dwarrelt langs verslavende techhouse (‘Rising’,‘Confusion Of The Armament Moon’), aalgladde soulgrooves (‘You Can’t Have My Love’) en funky electronica als ‘When You Love Feels Like Its Fading’. Bij het aanhoren van de tekstflarden doemt er in onze geest zelfs een beeld op van

blaxploitation in space. Zalig gestoord, deze trip door het eigenzinnige universum van Space Dimension Controller. Dat de man snel nog vele ruimtesectoren moge ontdekken. (kc)

Camilla Sparkss ‘I’ll Teach You To Hunt’ 7” On The Camper Records

Ergens in het midden tussen Austra, Twin Peaks, Ciccone Youth en Memory House bevindt zich deze Canadese Camilla Sparkss (echte naam: Barbara Lehnhoff), dame met een voorliefde voor doom-synthesizers, opzwepende vocalen en campy beats. Waarin dat resulteert? Een 7” met twee even intrigerende als aanstekelijke songs, die onze nieuwsgierigheid naar deze vreemd artieste gewekt hebben.

Uitchecken voor het uitverkocht is! (jvb)

Suede ‘Bloodsports’ Rough Trade

Na een paar mindere platen zat er in 2002 bij Suede serieus de klad in zodat er een sabbatical ingelast werd. Een radiostilte van 10 jaar zorgde voor genoeg inspiratie en vereende krachten om terug draad terug op te pikken, niet waar ze hem in 2002 achterlieten maar wel in navolging van hun eerste 3 succesplaten. We worden met andere woorden terug getrakteerd op een portie androgyn drama van zanger Brett Anderson, noisy maar toch melodieuze gitaren en een beukende ritmesectie. Alles superstrak en clean geproducet zodat het overtuigend uit de boxen kan knallen. Suede heeft zich zeker niet heruitgevonden maar heeft de herkenbare sound uit de jaren ’90 verder gefinetuned zonder de hitgevoeligheid ervan te evenaren. Geen uitschieters op ‘Bloodsport’ maar wel een uitstekend alibi om nog eens een tour in gang te trappen om dan met een mix van hun oude successen en een selectie nieuwe songs een stomend feestje te organiseren. (ow)

Kuniyuki Takahashi ‘Feather World’ Mule Music/Kompak t

Producer, rotgetalenteerde muzikant en labelbaas Takahshi neemt je vanaf de eerste tonen van ‘Before Creation’ mee op wereldreis. De opener is een dromerig tripje doorheen Oosterse en Westerse muziek en ook de andere songtitels dekken perfect de lading: ‘Inner Groove’ goochelt met jazzy ritmes en groovy blazers, ‘Afric Univers’ mixt fusion met Afrikaanse pop, terwijl ‘The Session 2’ een van de weinige tracks is waarop de beats de overhand nemen.

Het zijn immers de klassieke instrumenten

als piano, gitaar, harp en (Oosterse) percussie de dienst uitmaken. De elektronische klanken en invloeden worden daarbij vaak naar de achtergrond gebannen en maken meer subtiel deel uit van het decor dan dat ze prominent in de kijker lopen. Het resultaat is een breedwaaierig album waarin Takahashi er op één of andere manier in slaagt om de consistentie te bewaren, al is niet iedere song even sterk.

Mooi en bevreemdend, maar niet altijd beklijvend. (mc)

uitbraakt, dat het heel moeilijk is om er een adequate omschrijving of term op te plakken. De hoofdingrediënten zijn echter indie, gitaarpop, postrock, een hele hoop gepingel, snaargewriemel, ietwat zeurderige, aan late Radiohead refererende zangpartijen, en een quasi totaal gebrek aan sterke hooks of rechtdoorlopende melodieën. Er zijn gegarandeerd mensen die deze Minus The Bear-minus the hooks wel tof zullen vinden, ’13.0.0.0.0’ werkt ons vooral op de zenuwen! (dg)

Theme Park

Voigt & Voigt

‘Theme Park’ Transgressive/V2 Records

Mike Haughton van het Londense Theme Park begrijpt niet dat sommige songwriters enkel kunnen schrijven als ze zich niet goed voelen. Dat is zeker te horen op dit titelloze debuutalbum. Theme Park maakt frisse, luchtige en ritmische synthpop. De zomerse en tropische klanken en gitaarriffs doen de koude wintermaanden even vergeten. Al klinken sommige nummers soms te licht. Af en toe mist er wat persoonlijkheid. Het draait rond compromisloos plezier maar meer hoeft het misschien ook niet te zijn. Toegankelijke pop, ideaal om uit een dipje te geraken. (hdb)

Tropical Popsicle ‘Dawn Of Delight’ Talitres/V2 Records

De feiten: Tropical Popsicle is geen band, maar het geesteskind van Tim Hines die, Billy Corgan-gewijs het hele album geschreven en ingespeeld heeft, ondanks de vermelding van andere groepsleden op de hoes. Hines speelde vroeger bij popbands als Stereotypes en Lights On, wat vermoedelijk de oorzaak is van de pop-inslag die dit debuut kent. Bovendien blijkt Hines, samen met de helft van de muziekwereld (zie ook Purling Hiss, Jacco Gardner, Tame Impala etc), op een sixtiestrip te zitten.

Dat resulteert in kale Velvet Undergroundklanken als ‘The Age Of Attraction’, jachtige, aan The Horrors verwante gitaargeluiden in ‘Tethers’ en een absolute zomerparel in de vorm van ‘Havana’. Zolang Hines zichzelf niet dreigt te verliezen in drie uur durende monsterconcerten die het publiek tot apathie drijven, heeft hij een fraaie toekomst voor zich. (jvb)

TTNG ’13.0.0.0.0’ Sargent House

Uit Oxford komt het Britse post-vanalles trio TTNG, voorheen This Town Needs Guns. Post-vanalles is een term die aangeeft dat het een band is die zoveel verschillende invloeden en stijlen opslorpt en

‘Die Zauberhafte Welt Der Anderen’ Kompak t

Met duistere, dreigende en zeer Teutoons klinkende synths worden de debatten door Wolfgang en Reinhard Voigt voor geopend verklaard. Het is het startschot van een geweldige trip door de donkere nacht waarbij je langs verschillende stations (de eerste en laatste track heten niet voor niets ‘Der Erste Zug’ en ‘Der Letzte Zug’) van een verontrustende reis wordt gestuurd. Boven alles bewijst deze plaat dat je echt wel thuis kunt genieten van straffe elektronische muziek zonder daarbij onmiddellijk richting nachtclub te willen trekken. Verontrustend, spannend en meeslepend: ‘Die Zauberhafte…’ is één brok trillende emotie en een feest voor je zintuigen! (mc)

Vincent I. Watson ‘Serene’ Pyramids Of Mars/Rekids

Een ouwe krijger in technoland, Vince Watson. Voor de gelegenheid smukt-ie z’n naam op tot het lichtjes plechtstatige Vincent I. Watson. Da’s meteen ook goed voor een muzikale carrièremove om U tegen te zeggen, te ontdekken op ‘Serene’.

Liefhebbers van z’n rechttoe-rechtaanproducties voelen de bui alreeds hangen: no hay techno por aqui. Lozen die beats, denkt Watson. De pompende bassen mogen dan wel opgelost zijn in het Grote Niets, toch doet het album behoorlijk trancy en pompeus aan, somtijds zelfs op het pronkzieke af. Vince is nu makelaar in ambient, compleet met wierokerige synths en toffe toefjes etherisch geriedel. Op een zeldzaam uitzonderlijke track na (‘Abyss’, pakweg), denken we onvermijdelijk huiverend terug aan de geitenwollensokken-Kruitvat-spiritualiteit uit de jaren negentig, verkreegbaar per box van tien dolfijnen op twintig cd’s, en dat voor de luttele som van vijfhonderd Belgische dinar. Waar is de tijd? (fp)

03

05 03

ADRIAN CROWLEY HEAD FULL OF FLAMES (p’tit labo)

&

seizoen 2012-2013

de Warande

AN PIERLÉ (solo) &

FLYING HORSEMAN (solo)

PETITE NOIR © TRAVYS OWEN

KUNSTENCENTRUM STUK LEUVEN | WWW.STUK.BE | 016 320 300

03

07 03

PETITE NOIR ROSELIEN (p’tit labo)

&

14

DE PORTABLES

19

JAN SWERTS

23

MARBLE SOUNDS

27 04

TIM HECKER & DANIEL LOPATIN

03 03 04

&

&

&

SAY SAY

ECHO BEATTY

IMAGINARY FAMILY

14

ERAAS

26 05

AMENRA & OATHBREAKER

05

&

vrijdag 1 maart

de Mens

zaterdag 16 maart

Unity 2 Horace andy & JoHnny clarke, cHalice soUndsysteM… zaterdag 13 april

JoHn ParisH & Band donderdag 16 mei

agnes oBel vrijdag 17 mei

nits

DANS DANS

DE WARANDE TURNHOUT WWW.WARANDE.BE // 014416991

40

Earteam

Matthew E. White ‘Big Inner’ Domino/V2 Records

Faut le faire: opkijken naar Washington Philips, Allen Toussaint, Jorge Ben, Jimmy Cliff, Isaac Hayes en Randy Newman maar er toch in slagen zo veel mogelijk epigonisme te vermijden. Matthew E. White doet het. ‘Bigger Inner’ is een uitstekend debuut waarop de artiest uit Virginia een eigen geluid puurt uit (funk)soul en gospelpop die laidback en sierlijk ingekleurd wordt met blazers, strijkers en extra koortjes. Uiterst genietbaar en zachtmoedig plaatje. (bvm)

Nicole Willis & The Soul Investigators ‘Tortured Soul’ Timion Records/Rough Trade

Nicole Willis was vooral bekend als r&bzangeres in de VS tot ze met de befaamde Finse soul-componist en multi-instrumentalist Jimi Tenor trouwde. Ze verhuisde naar Finland waar Tenor haar in contact bracht met de bekende Finse begeleidingsband The Soul Investigators en de productie van haar albums voor zijn rekening nam. Ze werd op slag een Fins icoon met enkele hits in de Finse hitparades als gevolg. ‹Tortured Soul’ is Nicole Willis & The Soul Investigators tweede album en kreeg ook deze keer weer enkele arrangementen en begeleidingen van Jimi Tenor.

De tweede plaat van Finse makkelijk werd iets rustiger als ‘Keep Reachin Up’ uit 2005, maar klinkt wel een pak strakker en funkier.

Lekkers voor fans van het progressievere soulwerk. (pn)

Woodpigeon ‘Thumbtacks And Glue’ Fierce Panda Records

De releases ‘Balladeer’ (gelimiteerde vinylplaat uit 2010) en ‘Diamonds’ (vorig jaar in beperkte oplage verkrijgbaar op optredens) niet meegerekend is ‘Thumbtacks And Glue’, de officiële opvolger van ‘Die Stadt Muzikanten’ (2010). Wat valt op?

Mark Andrew Hamilton heeft nog steeds een Elliott Smith-timbre maar het vijfde album van de Canadese band is het werk van een groep die meer kan dan alleen maar indie folkdeuntjes schrijven. Goede melodieën en vakmanschap blijken gelaagde, orkestrale en epische songs op.

Woodpigeon klonk tot dusver altijd wat gewoontjes maar anno 2013 is het vrij grootse ‘Thumbtacks And Glue’ een te ontdekken album. (bvm)

Yesking ‘Re-Record Not Fade Away’ Barely Breaking Even

Een dikke drie eeuwen lang was Jamaica een stukje Engeland, maar tegelijkertijd is Engeland ook een stukje Jamaica geworden. Vanuit de achtergestelde wijk Brixton in het zuiden van Londen veroverden de Caraïbische ritmes vanaf de jaren 60 de hele hoofdstad. Van Millie Smalls ‘My Boy Lollipop’ tot de ska van Madness, de punk van The Clash en de massieve invloed van dancehall op de grime- en hiphop-scene: Jamaica drukte een onuitwisbare stempel op het moderne Britse muzieklandschap.

Yesking, het project van Rhys Adams, is daar een schoolvoorbeeld van. Een warme, analoge reggaesaus druipt langs de zwoele soulstemmen en de ska-gitaren

naar beneden tot op de diepe pom pom poms van de basgitaar. De reggaenummers pur sang zijn de sterkste momenten op ‘Re-Record Not Fade Away’, de makkere soulnummers missen inspiratie en overtuiging. Toch nog eens gaan kijken in Kingston hoe het precies moest. (mvm)

Young Dreams ‘Between Places’ Modular/N.E.W.S.

Uit het land dat ons A-ha, The Whitest Boy Alive, Royksopp en Biosphere bracht, komt nu Young Dreams aangewaaid met hun nieuwste album ‘Between Places’.

Hun symfonische pop heeft echter buiten de afkomst van de bezielers ervan niks met bovenstaande bands te maken.

Young Dreams poot met zijn twaalf wisselende bandleden rond spilfiguur Matias Tellez een volle, grootse sound neer in de vorm van weldoordachte poppy constructies. Tactisch geplaatste synths, tamboerijnen en achtergrondgezangen verrijken de vrolijke melodieën. Na een aantal luisterbeurten dringt al door dat de ogenschijnlijk eenvoudige nummers toch complexer in elkaar gedraaid zijn dan eerst gedacht.

Het is niet omdat de muziek licht en pretentieloos klinkt, dat er niet flink over nagedacht is. Denk Vampire Weekend vrolijk huppelend door groene weides samen met Fleet Foxes en je weet waar je Young Dreams kan gaan zoeken. (sn)

Youth Lagoon ‘Wondrous Bughouse’ Fat Possum Records/PIAS

Met ‘Wondrous Bughouse’ bewandelt Trevor Powers voort de weg die hij met ‘The Year of Hibernation’ was ingeslagen. Onderweg is zijn geluid veel ruimer, minder fragiel en minder op z’n diy geworden, wat maakt dat de nummers er om vragen luid gespeeld te worden. Zijn tweede worp doorbreekt daardoor het kader van sfeervolle achtergrondmuziek met een opbouw naar een climax dat zijn debuut kenmerkte. Na de impressionistische opener ‘Through Mind And Back’ schept Youth Lagoon hoge verwachtingen met het sterke trio ‘Mute’, ‘Attic Doctor’ en ‘The Bath’. Maar dan verloopt het album wat met ups en downs. ‘Pelican Man’, Sleep Paralysis’ en ‘Raspberry Cane’ halen de opgebouwde vaart er telkens weer uit. De interessante, trippy afsluiter ‘Daisyphobia’ herstelt de boel gelukkig weer en maakt qua stijl tevens de cirkel rond met het openingsnummer. Samen met ‘Attic Doctor’ vormt het nummer de vreemde eend in de zweverige pop-bijt. Misschien een nieuwe richting voor Youth Lagoons volgende album? (sn)

Rachel Zeffira ‘The Deserters’ Rafrecords/PIAS

Samen met Faris Badwan van The Horros vormt ze het groepje Cat’s Eyes en op haar solodebuut vertelt de Italiaans-Canadese sopraan Rachel Zeffira een barok sprookje dat doorspekt wordt met sfeervolle, sierlijke en donkere arrangementen. Denk aan Bat For Lashes met een treffende invloed van retro girlpop, zo ergens tussen Nancy Sinatra en Isobell Campbell. Heel mooi plaatje met een symfonische up-tempo killersong (‘Break The Spell’) en gastbijdragen van Melissa Rigby (ex-S.C.U.M.) en muzikanten van de psychedelische rockband TOY. (bvm)

22 V/A ‘Son Of Rogue’s Gallery: Pirate Ballads, Sea Songs & Chanteys’, 2cd Anti-/PIAS

Producer Hall Willner heeft een neus voor het samenstellen van tribute cd’s. Geen muziekgenre is hem daarin vreemd en bovendien lijkt hij geen problemen te ervaren om de kruim van de popmuziek voor de microfoon te krijgen. Ook voor deze ‘Son Of Rougue’s Gallery’, opvolger van ‘Rougue’s Gallery’ uit 2006, telt weer 2 cd’s met cultureel erfgoed dat ons nagelaten werd door piraten en meer respectabele zeelui. Mannen met baarden van dienst zijn o.a. Shane Macgowan, Tom Waits, Keith Richards, Iggy Pop, Nick Cave maar ook Macy Gray, Beth Orthon en Patti Smith of bands als Broken Social Scene en Akron/Family.

Folky tunes krijgen een hedendaags jasje aangemeten en zijn klaar om weer een generatie mee te gaan. Het instrumentale ‘Handsome Cabin Boy’ van Frank Zappa heeft Willner met een vette knipoog in de setlist laten sluipen.

Schandelijk over het hoofd gezien: ‘Zeil Je Voor Het Eerst’ van onze eigenste Cabin Boy Bart Kaël. Misschien op ‘Rogue’s Gallery’ deel 3? (ow)

V/A ‘Change The Beat – The Celluloid Records Story 1979-1987’, 2cd Strut

Geweldige dubbelaar van het invloedrijke en baanbrekende Celluloid-label, dat werd opgericht door Parijzenaar Jean Karakos en later in NYC hoge ogen gooide dankzij de input van überbassist/producer Bill Laswell. Je krijgt hier een hallucinant eclectische mix van wereldmuziek, postpunk, elektronica, hiphop en geflipte disco. Met bijdrages van o.a. Toure Kunda, Material, Fab 5 Freddy, The Last Poets, Manu Dibango, Futura 2000 ft. The Clash, Thomas Leer en vele, vele anderen.

Absolute aanrader! (mb)

V/A ‘The Rough Guide To Samba’, 2cd World Music Net work/ Music&Words

Braziliaanse samba-compilatie samengesteld door de Londense dj John Armstrong. Behalve de legendarische artiesten Alcione en Velha Guarda da Portela, ook songs van de bekende zangeres Teresa Cristina en de afro-getinte Mart’nália. Rio-insiders kennen ongetwijfeld sambista Rogê (club Carioca da Gema) en gitarist/zanger Ruivão (populair in de Lapa-buurt) van wie we een bonus-cd krijgen. Een topper is São Paulo’s underground club-dj Loop B. (md)

V/A – Al Kent ‘Disco Love 3’ BBE Records

Net zoals het originele rauwe dubstepgeluid uit het grijze zuiden van Londen werd gekidnapt en herleid tot hersenloze, maar immens populaire ketelherrie, zo ook werd de creatieve lawine aan veelkleurige disco uit de vroege jaren 70 op ongeziene wijze mismeesterd door de platte, ongeïnspireerde commercie van Saturday Night Fever, The

Bee Gees en Studio 54. Sindsdien is het met het imago van disco nooit meer helemaal goed gekomen, maar daar trekt Al Kent zich niets van aan. De Schotse fijnproever selecteert voor de derde keer een kistje vol obscure discojams: lang uitgesponnen, licht verteerbare deuntjes die waarschijnlijk de dj-sets van disco-iconen David Mancuso, Frankie Knuckles of Larry Levan nooit haalden, maar dankzij Kent een tweede kans krijgen. (mvm)

V/A ‘Bubblers Nine’ Brownswood Records

Alweer de negende aflevering van Gilles Petersons Bubblers! Het concept is intussen bekend: de allerfijnste schijfjes uit het Worldwide-universum van de Britse radiopresentator en dj gebundeld op één schijfje. Vijftien nummers kregen deze keer het GP-kwaliteitslabel op het voorhoofd gestempeld, en de meerderheid maakt dat keurmerk ook wel waar. Naar goede gewoonte veel neo-soul en jazz-experimenten met een wereldse inslag, geflankeerd door een hartige portie leftfield elektronica. Romare brengt heel erg soulvolle footwork, Hackman tekende met de onweerstaanbare stemmetjes op ‘Forgotten Notes’ voor één van de zomerhits van 2012. De obligate onweerstaanbare vrouwenstem komt deze keer van Hiatus Kaiyote. Wij wachten vol ongeduld op de uitnodiging voor de barbecue ter ere van het tinnen jubileum! (mvm)

V/A ‘Pop Ambient 2013’ Kompak t/N.E.W.S.

De ondertussen monumentaal geworden ‘Pop Ambient’-reeks baant zich sinds 2011 een onverstoord eigengereide weg doorheen het elektronische landschap, wars van alle trends en hypes.

‘Pop Ambient’ is het prestigekindje van Kompakt-oprichter Wolfgang Voigt, één van de founding fathers van het ambientgenre. Met ervaringsdeskundige liefde en zorg selecteert Voigt muziekjes die het dichtste in de buurt komen van Absolute Stilte. Hier heersen zachte echo, zalvende ruis en beatloze bescheidenheid. In een automatische reflex houden we op deze ‘Pop Ambient’ opnieuw zo lang mogelijk de adem in, via tracks van onder meer Michael Mayer, Triola, Mikkel Metal, Anton Kubikov en het indrukwekkende ‘Point Of No Return’ van Marsen Jules, een jongen die ook op de vorige editie met een hoofdprijs aan de haal ging. Lofzang! (fp)

V/A – Plastician ‘Dubstep Allstars Vol. 10’ Tempa/N.E.W.S.

Doorgewinterde dubstepfans zullen misschien lichtjes schrikken bij een eerste luisterbeurt naar ‘Dubstep Allstrars Vol.10’: meer nog dan daverende dubstepbassen zijn immers nijdige grimebeats alomtegenwoordig op deze compil. Dat Plastician niet vies van een flinke scheut grime en UK Garage - deze dubstep-verzamelaar voor zijn rekening neemt, is daar alvast niet vreemd aan. Voor zijn ondergronds feestje heeft de Britse producer onder meer Jaydrop, FNC, J:Kenzo en Vicious Circle uitgenodigd en het gezelschap vuurt een uur lang zinderende bassen af als betrof het een uit de hand gelopen mitrailleursalvo. De schade bleek achteraf nog redelijk goed mee te vallen, maar desalniettemin: explosief plaatje. (wd)

SX

28.02 01.03 16.03 30.03 19.04 08.05

Bafana and Bromin

Handelsbeurs - Gent (SOLD OUT) Trix - Antwerpen (SOLD OUT) Belvédère - Namur Instant Karma - Oostende MOD - Hasselt AB - Brussel

29/03 Instant Karma, Oostende

Billie Kawende

07/03 Kultuurkaffee, Brussel 16/03 N9, Eeklo 06/04 De Schaduw, Ardooie

Coely

LOVE LIKE BIRDS

23/03 Trix, Antwerpen (EP release) 29/03 Instant Karma, Oostende 05/04 Popallure Ontpopt!, Nazareth 13/04 Togenblik, Beveren

02.03 Eden - Charleroi

LOCH LOMOND

03.03 CC De Grote Post - Oostende

De Held

DAVID BAZAN

22/03 (S)Taalkaart @ AB, Brussel

04.03 Café Video - Gent

Delv!s

RAPE BLOSSOMS

16/03 N9, Eeklo 04/04 Arenbergschouwburg, Antwerpen 05/04 Popallure Ontpopt!, Nazareth 06/04 De Schaduw, Ardooie 19/04 De Singer, Rijkevorsel

05.03 Les Ateliers Claus - Brussel

THE SEA AND CAKE

05.03 Botanique - Brussel

Gabriel Rios - Solo try-outs

STUURBAARD BAKKEBAARD

16/03 De Schaduw, Ardooie 22/03 O*KA, Kalmthout 28/03 De Singer, Rijkevorsel 29/03 JC Rondpunt 26, Genk 04/04 GC Rex, Essen 05/04 Arenbergschouwburg, Antwerpen 06/04 GC De Pit, Buggenhout 07/04 Candelaershuys, Ukkel 11/04 Hoppin’ Around Vorselaar 12/04 N9, Eeklo

06.03 Café Video - Gent

STADT

07.03 14.03 15.03 05.04 25.05

Handelsbeurs - Gent CC De Grote Post - Oostende MOD - Hasselt CC Maasmechelen - Maasmechelen Oorkoorts - Laakdal

Ganashake

MUGISON

10.03 AB - Brussel (SOLD OUT)

MARCO Z

14.03 21.03 27.03 20.04 28.04

De Roma - Antwerpen Botanique - Brussel Rednoise - Brugge Emotions - Bilzen Handelsbeurs - Gent

SUKILOVE

14.03 CC De Grote Post - Oostende

THE MEN

15.03 De Kreun - Kortrijk 16.03 Magasin 4 - Brussel

TEEN

29.03 De Snuffel - Brugge 05.04 Beursschouwburg - Brussel

BALMORHEA

30.03 Arenbergschouwburg - Antwerpen 31.03 Dunkfestival - Zottegem

KISS THE ANUS OF A BLACK CAT

05.04 CC Maasmechelen - Maasmechelen 25.05 Geckofest - Merchtem

LISA GERMANO + A HAWK AND A HACKSAW

09.04 Handelsbeurs - Gent

ANIKA

12.04 4AD - Diksmuide 13.04 Magasin 4 - Brussel

KING KRULE

18.04 Trix - Antwerpen

GIRLS AGAINST BOYS

05.05 Les Nuits Botanique - Brussel

JUNIP

08.05 Les Nuits Botanique - Brussel

‘De voordeligste CD perserij van de Benelux’ www.decdperserij.be

support Roland:

20/03 AB, Brussel 04/04 De Roma, Antwerpen 06/04 Muziekodroom, Hasselt 07/04 De Zwerver, Leffinge

Lili Grace

29/03 AB, Brussel (support) 10/04 Café Video, Gent

Puggy

11/03 Calamartes, Festival, A’pen

Pomrad

21/03 Bauhouse Maximum, Leuven 30/03 Instant Karma, Oostende 12/04 CactusClub, Brugge 20/04 Trix, Antwerpen (EP release)

Roland

20/03 AB, Brussel 04/04 De Roma, Antwerpen 06/04 Muziekodroom, Hasselt 07/04 De Zwerver, Leffinge 24/04 De Centrale, Gent

Sioen

08/03 CC De Meent, Alsemberg 09/03 CC Het Perron, Ieper 16/03 CC Casino, Houthalen-Helchteren 21/03 CC Zoetegem, Zottegem 22/03 CC De Werf, Aalst 29/03 CC Ter Vesten, Beveren 30/03 CC Lokeren

Steak Number Eight

07/03 MOD, Hasselt 08/03 De Kreun, Kortrijk 09/03 4AD, Diksmuide 12/03 Vooruit, Gent 16/03 Wollewei, Turnhout 05/04 Popallure Ontpopt!, Nazareth

The Bony King of Nowhere 09/03 CC De Spil, Roeselare 21/03 CC Ter Dilft, Bornem 22/03 CC De Grote Post, Oostende

Walrus

13/03 AB, Brussel (album presentation) 21/03 De Boesdaalhoeve, St-G-Rode 29/03 Karma Hotel, Oostende

more concerts : www.toutpartout.be Independent since 1994 Toutpartout agency Labelman Nieuwpoort 18 9000 Gent - Belgium Phone: +32 (0)9 233 06 02 infoNL@toutpartout.be www.toutpartout.be

More bands, info & dates: BUSKER.BE

5 x Kindertotenlieder-ticket 5 maart @ Stadsschouwburg, Brugge

Kindertotenlieder is een performance van de Franse theatermaakster Cie Gisèle Vienne. Verwacht geen opwekkende voorstelling, maar eentje die de duistere kanten opzoekt van de menselijke natuur. De fantasmen die Gisèle Vienne oproept, dragen vage referenties aan de gedichtencyclus van Friedrich Rückert. De teksten van Rückert vormen een weemoedige mijmering rond de dood van zijn twee kinderen. Gisèle Vienne geeft die teksten een hedendaagse atmosferische interpretatie, waaruit misschien een diepere wanhoop en verbijstering doorklinkt dan je met woorden kan weergeven. Voeg daar livemuziek aan toe van cultformatie KTL met Stephen O’Maley van Sunn O))) en ’t pikzwart plaatje is compleet. Ticketprijzen schommelen tussen 12 en 6 euro. Check www.ccbrugge.be voor alle info én mail voor één van de gratis tickets!

Filip.rifraf@skynet.be – subject: Kindertotenlieder

5 x Swine Flu Festival-ticket 9 maart @ Jeugdhuis Sjaloom, Machelen

Terwijl hypecats zich blind staren op het speuren naar de nieuwste sensaties, weet Gonzo (circus) al bijna 20 jaar vernieuwende muziek en cultuur naar waarde te schatten. In woord, beeld en geluid: elke twee maanden vind je bij Gonzo (circus) de gratis en onafhankelijk samengestelde Mind The Gap-cd.

Derde editie alweer van dit eendaags festival dat focust op de marges met ferme lappen noise, new wave en experimentele muziek. En de eerste keer met buitenlandse bands op de affiche: STAER (NO), Don Vito (D), Black Packers (FR), Sugar Coated Mind Bombs (NL) en Death Neanderthals (NL). Verder ook lekkers uit eigen land, zoals Interesting Televison Programs, Maan, Movoco en Raketkanon, enkele maanden geleden nog op de RifRaf-cover! Tickets kosten in voorverkoop amper 6 euro, aan de kassa dok je 8 euro neer. Maar even mailen en wie weet ben je er helemaal gratis in! Meer weten? www.swineflufestival.be beantwoordt al je vragen...

Filip.rifraf@skynet.be – subject: Swine Flu Festival

5 x Steak Number Eight-duoticket 16 maart @ JH Wollewei, Turnhout

Maak nu gebruik van deze speciale aanbieding en neem een jaarabonnement voor het introductietarief van slechts € 30,- (i.p.v € 45,-). Vul de bon in!

Of ga naar www.gonzocircus.com/abonnement voor een abonnement met welkomstgeschenk of een proefabonnement. www.gonzocircus.com © Bram De Greve Ja, ik wil een jaarabonnement voor het introductietarief van € 30,- (i.p.v. € 45,-) Naam Adres PC + Gemeente Land E-mail

opsturen naar: Virtumedia Postbus 595 3700 AN Zeist

Stevige line-up, op 16 maart in JH Wollewei in Turnhout. Tubelight, Kabul Golf Club en Steak Number Eight flirten die avond met de nieuwe geluidsnorm, de afterparty met Grand Bazar (Psycho 44 dj-set) en DJ Psychodad belooft ook stevige kost. Deuren waaien open om 20u, de ticketprijs schommelt tussen 4 en 8 euro en www.wollewei.be vertelt nog een heleboel meer. 5 RifRaf-lezer worden met partner/gezelschap zelfs helemaal gratis muzikaal ko geslagen.

Snel even mailen!

Filip.rifraf@skynet.be – subject: Steak Number Eight

gigs parties festivals

maart 13

vrijdag 01 maart AB Bota: Joy Welboy, The Peas Project, Leaf House, Montevideo, Roscoe @ AB, Brussel, abconcerts.be Ron Sexsmith; Kaizers Orchestra, DJ Rallph Myerz @ Botanique, Brussel, botanique.be SX, Pomrad @ Trix, Borgerhout, trixonline.be Soirée Gainsbourg: Pierre Lafleur Et Ses Musiciens, Pierre Elitair, Louis Katorz @ La Tentation, Brussel, latentation.be Opus V: Session Victim, Voice Of Black, Losoul, Joachim, Pierre, Geoff Wichmann, Nathan Oye, Raph Thys vs Twist-It @ Sallle de la Madeleine, Brussel, weareopus.com The Black Heart Rebellion, Vandal X @ De Kreun, Kortrijk Piv Huvluv @ De Werft, Geel, dewerft.be Yeti Lane @ Madame Moustache, Brussel, madamemoustache.be Naturally 7 @ Kursaal, Oostende, kursaaloostende.be TV Centraal 2.0 @ Scheld’apen, Antwerpen, scheldapen.be Thot, Organic @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be The Rhythm Junks @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be The Bony King Of Nowhere @ CC Ter Dilft, Bornem Marcin Wasilewski Trio @ CC De Spil, Roeselare, despil.be Arno @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Big Sean, Gangthelabel, DJ Duub, DJ Twelve @ Vooruit, Gent, democrazy.be Arcadium @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Moaning Cities @ Atelier 210, Brussel, atelier210.be An Pierlé, Mittland och Leo @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Cortez, These Mountains Are Ghosts, Deuil @ Magasin4, Bxl Kolombo, Compuphonic @ Café d’Anvers, Antwerpen, cafedanvers.com De Mens @ De Warande, Turnhout, warande.be Jim Cole, Tutu Puoane, Sofie & Kevin @ De Roma, Borgerhout Dubtapes @ Vrijstaat O., Oostende, vrijstaat-o.be Geppetto & The Whales @ CC Den Amer, Diest Black & Tan, Cowboy Up, Waardamme, Clip En Carton @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Pyrexia, Beheaded @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl Patrick Watson & Amsterdam Sinfonietta, Lamb, ... @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl

zaterdag 02 maart Kraak Festival: Billy Bao, David Berhman, Richard Dawson, Jonàš Gruska, Guds Söner, La Ligne Claire, Lubriphikatttor, Maan, Sleaford Mods, Tapes, Jirí Wehle, A Box-Sized Die ft Serial Butcher @ KC Netwerk, Aalst, kraak.net AB Bota: Geppetto and The Whales, Steak Number Eight, Paon, Tommigun, Coely @ Botanique, Brussel, botanique.be Museum Night Fever: Imaginary Family, Flying Horseman, Blackie & The Oohoos @ Belvue Museum; DJ Tom Barman, Ben DJ, flaSSh, Orkestar Braka Kadrievi, OPMOC, Gaetano Fabri, DJ Tagada, Sheep Shaggers, Neus, U.S.A., Paolo, The Jelly Bellies, Reservoir Dub, Tringle Loop Machine, Dj Kwak, Flying Platane, Slim-T, King Brut, AVL! @ Event Brewery, Brussel, museumnightfever.be Age Of Love: Kai Tracid, Future Breeze, Jaydee, Yves Deruyter, Zolex, Quincy, Olivier Pieters, Phi Phi, Marko, Joey Beltram, DJ Ghost, Jan Van Biesen, Olivier Abbeloos aka T99, Zzino, Spacid, Red D, Sven Van Hees, Eric B, Fred Naesen, Henk @ Artcube, Gent, ageoflove.be Mind2Mode @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Tributo to Ben Webster @ N9, Eeklo, n9.be Urban Ink Fest @ Eskimo Factory, Gent, urbaninktfest.be Mick Hucknall; Walk The Moon @ AB, Brussel, abconcerts.be Tiefschwarz, Audiofly, Konrad Black, Deg, Pierre, Tofke, Ugur Yurt @ Fuse, Brussel, fuse.be Southern Soul @ CC Muze, Heusden-Zolder, muze.be The Devilles, My Lai @ Het Depot, Leuven, 100procentpuur.be Pierre Lafleur Et Ses Musiciens, Pierre Elitair, Louis Katorz @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Bliksem, Yama @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Colin Stetson @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Billy & Bloomfish @ Carte Postale, Geel, cartepostalegeel.be Aroma di Aroma @ De Centrale, Gent, aboekenbeurs.be Dignan Porch @ Madame Moustache, Brussel, madamemoustache.be Guy Forsyth @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Jim Cole, Tutu Puoane, Sofie & Kevin @ CC Muze, HeusdenZolder, muze.be Dirk Da Davo DJ set @ Club Classix, Aalst, dancedelicd.com Locus Control @ The Roadhouse, Ronse Douglas Firs, Few Bits @ Cactus@MaZ, Brugge, cactusmusic.be Frown-I-Brown @ Zebra Bar, Brussel Freaky Age @ Den Trap, Kortrijk, cafedentrap.be Passe Le Pont: Another Belgian Band, June Bug and The Storytellers, Coffee Or Not @ Nautilys, Comines, Fr, mjcarpediem.be Skip & Die, Maya’s Moving Castle @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr Tahiti Boy, Frenchautotunes @ Aéronef, Lille, Fr, aeronefspectacles.com Mozes And The Firstborn @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl The Gang Bank, Axis Of, The Whocares @ The Pit, Terneuzen, Nl, podiuminterneuzen.nl The Horse Company; Jaya The Cat @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl

43

zondag 03 maart Mulabanda @ Parazzar, Brugge, parazzar.be Prix Paroles Urbaines 2013: Saul Williams, Carl et Les Hommes Boîtes, James Deano, L’Ami Terrien, Makyzard, Masta Pi, Mochélan, Nina Miskina, Nun Project, Scylla, Seven, Speakeasy, Tonino; Jake Bugg, Jack Savoretti @ Botanique, Bxl Rotten Sound, Martyrdöd, Enabler @ Magasin4, Brussel The Unforgiven, Come As Nirvana, The Fizzmits @ JH De Mans, Meeuwen Wizard Connection @ CC Muze, Heusden-Zolder, muze.be Urban Ink Fest @ Eskimo Factory, Gent, urbaninktfest.be The Rhythm Junks, Tiny Legs Tim @ Vooruit, Gent, democrazy.be Steve Wynn & Piv Huvluv @ Manuscript, Oostende, leffingeleuren.be Adrian Crowley, Head Full Of Flames @ Stuk, Leuven, stuk.be Cody Chestnut @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Fred Becker & guests @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Loch Lomond @ De Grote Post, Oostende, degrotepost.be Frontier Ruckus, Elliott Brood @ N9, Eeklo, n9.be 42ste Internationale Platen- & CD-Beurs @ ICC, Gent, kdxfairs.be Number Nine, Yorick Van Norden, De Deeldeliers @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl Born Of Osiris @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl Alestorm, Arkona, Thyrfing @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl Marco Z @ La Malterie, Lille, Fr Lolito @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

The Syrian Cry 5 maart Bourlaschouwburg, Antwerpen Birds That Change Colour

maandag 04 maart R.Ring, Equinox, The Peacekeeper @ De Grote Post, Oostende, degrotepost.be DJ Shadow; Cheap Drugs, Mozes And The Firstborn, Fidlar @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Delphic @ AB, Brussel, abconcerts.be Chad Valley @ Botanique, Brussel, botanique.be David Bazan @ Café Video, Gent, cafevideo.be

dinsdag 05 maart Mustache & Os Apaches, Between Bars @ De Centrale, Gent Rockrace ‘13: Wavemaker, Ambassadors Of Nowhere, Al Di Miseria @ Kultuurkaffee, Brussel, kultuurkaffee.be The Sea And Cake, Castus; Villagers, Aidan & The Italian Weather Ladies, Luke Sital-Singh @ Botanique, Brussel Vos & Wezel @ Avenue de Polka, Wevelgem, facebook.com/ Stinstage Tape Cuts Tape @ Vooruit, Gent, vooruit.be Emeli Sandé; Meuris @ AB, Brussel, abconcerts.be Birds That Change Colours, Fence, Bed Rugs: protestconcert The Syrian Cry @ Bourla, Antwerpen, toneelhuis.be An Pierlé, Flying Horseman @ Stuk, Leuven, stuk.be Compact Disk Dummies @ Wassalon Bubbels, Kortrijk, compactdiskdummies.info Iceage, Rape Blossoms, Siamese Queens @ Les Ateliers Claus, Brussel, buzzonyourlips.be Dead Ghosts, Traumahelikopter, Mountain Bike @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Dandylion @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be

woensdag 06 maart Ihecstival: Jimmie Joy, Solkins, Lieutenant, Mad Radios, AnthonyAnthony, Compuphonic @ Mr.Wong, Brussel, http:// ihecstival.fikket.com/event/ihecstival The Jacksons, Natalia @ Lotto Arena, Antwerpen, livenation.be Stuurbaard Bakkebaard @ Café Video, Gent, cafevideo.be Traumahelikopter @ Madame Moustache, Brussel The Germans @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Yellowcard, Set It Off, Like Torches @ Trix, Antwerpen, heartbreaktunes.com Rockrace ‘13: Soeyoez, Ester & Fatou, Ladylo @ Rits Café, Brussel, ritscafe.be Yossif Ivanov, Luc De Vos @ De Bijloke, Gent, debijloke.be Rhye; Christophe Owens; Lily Wood & The Prick @ Botanique, Bxl Compact Disk Dummies @ Wassalon Nemo’s Wash, Leuven, compactdiskdummies.info Colin Stetson @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Bert Joris Quartet @ Flagey, Brussel, flagey.be Gallops, Yours Sincerely, Dr Hardcore @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Iceage @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl Villagers, Luke Sital-Singh @ Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

Frontman van Birds That Change Colour, Koen Kohlbacher, schreef zijn nummer ‘The Syrian Cry’ in december vorig jaar. De beelden van de zoveelste slachtpartij in Syrië maakten de muzikant woedend en verdrietig. Collega’s van Fence en Bed Rugs vergezelden Koen tijdens de opname. Resultaat? Een aangrijpende song van Belgische topartiesten, waarvan de opbrengst naar een ziekenhuis in Aleppo gaat. En hier blijft het niet bij. Toneelhuis, Waste My Records en de drie bovengenoemde bands palmen op 5 maart de Bourla in. Tijdens dit protestconcert komt de liveversie van ‘The Syrian Cry’ natuurlijk aan bod, maar ook nog veel meer. Drie sets van telkens een half uur van Birds That Change Colour, Fence en Bed Rugs kosten je 10 euro.

Meereizende gastmuzikanten zijn bovendien Tim Van Hamel (Millionaire, Broken Glass Heroes), Mauro Pawlovski (dEUS), Pascal Deweze (Sukilove, Broken Glass Heroes) en Marco Z. Opbrengsten gaan volledig naar de slachtoffers van de Syrische oorlog. Check www.toneelhuis.be voor meer info en rep je zéker op 5 maart richting Bourla!

50 Weapons labelnight 8 maart Petrol, Antwerpen

donderdag 07 maart Petite Noir, Roselien @ Stuk, Leuven, stuk.be Six Appeal Quintet @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Tiny Legs Tim @ Music Village, Brussel, abconcerts.be Vernal-Veinyard @ Tsjaplin, Deurne Steak Number Eight, The Crakups, Heights @ MOD, Hasselt Carl Palmer Band @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Billie Kawende, Aissata Djiby & The Fujirama Blues Trio @ Kultuurkaffee, Brussel, kultuurkaffee.be Balthazar, Stadt @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Job For A Cowboy, Beneath The Masacre, War From A Harlots, Mouth, Gorod, As They Burn @ Trix, Antwerpen, trixonline.be De Fanfaar, Lapaz; Brad Mehldau, Mark Guiliana Duo @ AB, Brussel, abconcerts.be Compact Disk Dummies @ Wassalon De Witte Waanzin, Antwerpen, compactdiskdummies.info Dual Compact @ Den Trap, Kortrijk, cafedentrap.be Lily Wood & The Prick, Owlle, Blind Horses @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Local Natives @ Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

vrijdag 08 maart Paul Kalkbrenner @ Lotto Arena, Antwerpen, livenation.be

Modeselektor © Kevin Lake Woooow. De heren van Modeselektor zakken met enkele acts van hun 50 Weapons-label af naar Petrol in A’pen. Modeselektor en Bambounou serveren er op 8 maart een dj-set, Benjamin Damage (check cd-recensie in deze editie) en Phon.o treden live aan. Wat jouw damage is? In voorverkoop betaal je 12 euro, aan de kassa 16 euro. Deuren waaien open om 23u en meer info vind je op www.petrolclub.be.

44 Leuven Jazz 21 t/m 24 maart Diverse locaties, Leuven

Nicole Willis

& The Soul Investigators

Sunday March 31st

doors 1pm · ticket 40 euro

doors 1pm · ticket 40 euro

Saturday March 30th Friday March 29th

doors 5pm · ticket 30 euro

Nieuwkomer onder de Belgische jazzfestivals.

Leuven Jazz is de muzikale erfgenaam van stadsfestival Kulturama en staat voor vier dagen internationale namen en talent van eigen bodem.

Je krijgt een mix van concerten, expo, lezingen en free podium voorgeschoteld, allemaal in de binnenstad. Grote namen op donderdag: Robin Verheyen en zijn New York Quartet, Courtney Pine, een dj-set van Tom Barman (30CC/ Schouwburg), Sam Vloemans (At The Bebop), Sofie & So Four en Jazz 4 Food (Hungaria).

Vrijdag op de planken: Zara McFarlane, Matthew Halsall, Nicole Willis & The Soul Investigators (Het Depot), Eve Beuvens & Mikael Godée Quartet (30CC/Minnepoort), Baz & Claude Hugo (30CC/Minnepoort) en Rebirth::Collective (De Blauwe Kater). Een dag later zak je af voor Stefano Bollani versus Fred Hersch, De Beren Gieren en Nachtman in 30CC/Schouwburg.

Zondag tenslotte: Jazz’N’Words, Koen Nijs Quintet (At The Bebop), Steven Delannoye in samenspel met Geert Goiris (M-Museum Leuven) en Bruno Vansina Quartet (STUK Café). Leuk extraatje: Radio Scorpio zendt elke festivaldag live uit. Ticketprijzen en exacte aanvangsuren variëren sterk, www.leuvenjazz.be brengt uitsluitsel. En bezoek ook eens www.30CC.be.

The Black Heart Rebellion Stephen O’Malley The Pirate Ship Quintet Kokomo What The Blood Revealed Petrels Celestial Wolves Maserati · Drums Are For Parades Arms And Sleepers · Kwoon Joy Wants Eternity Toundra · Fire Walk With Us Tangled Thoughts Of Leaving Lost In Kiev · Ilydaen [ B O L T ] · Ikebana Valerinne · Le Seul Elément I Like Trains · Balmorhea Dorena · pg.lost My Education · Labirinto Syndrome · The Shaking Sensations Heirs · My Empty Phantom Afformance We Stood Like Kings Have.To.Be.Distanced

Sioen, Anna Rune @ CC De Meent, Alsemberg, demeent.be Statue @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Melody’s Echo Chamber @ Botanique, Brussel, botanique.be Modeselektor, Bambounou, Benjamin Damage, Phon.o @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Nutbush ft Mona Murray @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be The Killers @ Vorst Nationaal, Brussel, livenation.be Ben Pierce, Bauuer, FCL, Kong & Gratts, A.N.D.Y., Mickey @ Café Mirano, Brussel, www.libertinesupersport.be Tomàn, Low Vertical @ Cactus@MaZ, Brugge, cactusmusic.be The Rhythm Junks, Eugene Chadbourne @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be The Bony King Of Nowhere @ CC De Spil, Roeselare, despil.be Steak Number Eight @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Keny Arkana; Club Smith @ AB, Brussel, abconcerts.be Batmobile, The Apemen, Bang Bang Bazooka @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Local Natives @ Trix, Borgerhout, trixonline.be An Pierlé, Blackie & The Oohoos @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Compact Disk Dummies @ Wassalon Nederkouter, Gent, compactdiskdummies.info Leroy-Heptones-Sibbels, Asham Band @ N9, Eeklo, n9.be Humble Flirt, Get Off My Shoes @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Gonzo, Lowdjo, Credric Stevens @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Geppetto & The Whales @ CC, Brasschaat Bruis@The Docks: DeWolff, Toy, Moses And The Firstborn, Gallops, Wallace Vanborn, BEEF @ Muziekgieterij, Maastricht, Nl Absynthe Minded @ Effenaar, Eindhoven, NL, effenaar.nl The Urban Voodoo Machine @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl Soma, Bison Bisou @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com

zaterdag 09 maart Meuris, Roza Parks @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Rein De Graaf Trio ft Scott Hamilton @ De Casino, Sint-Niklaas BabyDry, DJ Jee, DJ Jan VL @ Feestzaal De Waai, Geel, desport.be Kristen Cornwell Quintet @ Kulturzentrum Jünglingshaus, Eupen, eupen.be Toolbox, DJ’s @ Scheld’apen, Antwerpen, scheldapen.be Twenty Six Tears, Popoi Sdioh, Trouble Fait, The Funeral Warehouse @ B52 Club, Eernegem Trixie Whitley, Ian Clement; Jan Swerts @ AB, Brussel The Whatevers, Dalai Mamas, DJ Tonic, Bootsie Butsenzeller @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be The Bony King Of Nowhere @ CC De Spil, Roeselare, despil.be Sioen @ CC Het Perron, Ieper Steak Number Eight, Maudlin @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Everything Everything @ Botanique, Brussel, botanique.be B.Enzo @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Daniel Stefanik, Exercise One, Pierre, Deg, Michael Mayer @ Fuse, Brussel, fuse.be Cosmonauts @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be De Mens @ CC Muze, Heusden-Zolder, muze.be Imaginary Family @ Bibliotheek, Gent, gent.be Geppetto & The Whales @ De Grote Post, Oostende, degrotepost.be Don Nino, La Colisee, Besace @ Les Ateliers Claus, Brussel Bruis@The Docks: I Am Kloot, Fidlar, The Van Jets, Bearskin, Sungrazer, Mister And Mississippi, Sir Yes Sir, Dan San, BRNS @ Muziekgieterij, Maastricht, Nl, muziekgieterij.nl Kenny Arkana @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com The Lumineers, Langhorne Slim @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

zondag 10 maart Trixie Whitely, Ian Clement @ Ha, Gent, handelsbeurs.be The Lumineers, Langhorne Slim @ Botanique, Brussel Girls Names, UV Pop @ Atliers Claus, Brussel, buzzonyourlips.be Enemies, Croupier @ JC Den Eglantier, Berchem, deneglantier.be Of Monsters And Men, Mugison; Allen Stone, Delv!s @ AB, Brussel, livenation.be Ian Hunter @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be CD- Platen- & Boekenbeurs @ Brielpoort, Deinze Giedré @ Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Rowwen Hèze @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl Hartof @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl The Kyteman Orchestra @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl

maandag 11 maart TMGS @ Café Video, Gent, cafevideo.be TM Stevens & Shocka Zooloo @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Don Vito, Siamese Queens @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Metz, Blackup @ AB, Brussel, abconcerts.be Puggy @ Calamartes, Antwerpen Black & Tan @ De Wipschutter, Kontich

dinsdag 12 maart Metz, Blackup @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Steven Wilson & Band @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Steak Number Eight, Death Letters @ Vooruit, Gent, democrazy.be Ben Webster Tribute Band ft John Snauwaert, Roni Ben-Hur & Nilson Matta @ De Centrale, Gent, decentrale.be Nas, Iggy Azalea; Make Do And Mend, Apologies, I Have None, Daylight @ AB, Brussel, abconcerts.be 1/2 Finale Rockrace ‘13 @ Kultuurkaffee, Brussel, kultuurkaffee.be Living Colour @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

woensdag 13 maart Thorbjorn Risager Band @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Walrus; The Bloody Beetroots @ AB, Brussel, livenation.be Wallace Vanborn, Mosquito @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Wild Boar & Bull Brass Band @ Beursschouwburg, Brussel Nucular Animals @ Madame Moustache, Brussel An Pierlé @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Meuris @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Fish, Girl Riot, Ramona, Annelies Van Dinter & Friends @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Kane @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl Egyptian Hip Hop, Antoine Pesle @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

donderdag 14 maart Stadt, Sukilove @ De Grote Post, Oostende, degrotepost.be Rhyton, Decimus, Mik Quantius, Dagora @ Audioplant, Antwerpen-LO, scheldapen.be Mensenkinderen @ Music Village, Brussel, abconcerts.be Wallace Vanborn, Falling Man @ Kultuurkaffee, Brussel Two Door Cinema Club @ AB, Brussel, abconcerts.be Tift Merritt @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be The Weeknd @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Les P tits Pots D Fleurs, Tout Finira Bien @ Spirit Of 66, Verviers De Mens @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be de portables, Say Say @ Het Stuk, Leuven, stuk.be Black & Tan @ Bastide, Haacht

2013

March 29-30-31 Zottegem · Belgium Bevegemse Vijvers

www.dunkfestival.be combiticket 85 euro

Bert Joris Quartet @ Warande, Turnhout, warande.be Marco Z @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Dubtapes @ Vooruit, Gent, vooruit.be Bob Log III @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Het Zesde Metaal @ GC Hof Ten Hemelrijk, Opwijk, hetzesdemetaal.be Gullfisk, Moodprint, Jonas Lion, Masuka, Dubelle/Afwas @ Kavka, Antwerpen, kavka.be Headphone @ Den Trap, Kortrijk, cafedentrap.be John Németh @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Hannelore Bedert, Roosbeef, Karlijn Sileghem, Tine Embrechts @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Rigby @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl Mister And Mississippi @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl

vrijdag 15 maart Rene Innemee & The Revival Band @ Spirit Of 66, Verviers Sir Yes Sir, Stadt @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Radio Modern @ CC, Strombeek-Bever, ccstrombeek.be Zita Swoon Group @ CC Muze, Heusden-Zolder, muze.be Wim Mertens @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be The Sore Losers @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be The Men, The Neutrinos @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be The Smoky Midnight Gang @ N9, Eeklo, n9.be The Delta Saints, The DeVilles @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Maze @ JOC, Ieper, 100procentpuur.be De Mens @ De Werft, Geel, dewerft.be Foals; Egyptian Hip Hop @ AB, Brussel, abconcerts.be La Scaa Del Domingo, Monty Picon @ Magasin4, Brussel Madita Fiesta: Headcleaner, Axiome, Seal Phuric, Hellboy, Elzo, Axhan Sonn, Shirü @ Black Buddha, Haren, facebook.com/ events/397313523681095/ Fire! ft Mats Gustafsson, Kreng & Bart Maris @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com Geppetto And The Whales @ CC Muze, Heusden-Zolder, muze.be Flying Horseman, Flightless Bird @ JC Den Eglantier, Berchem, deneglantier.be Funkystepz, Murlo, Lowup crew @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Burning Heads, The Filaments @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr Can I Kick It? ft Triptik, Deen Burbigo, Eff Gee, Vicelow, A2H, Jazzy Bazz, Pink Tee @ Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Stuurbaard Bakkebaard @ Effenaar, Nl, Eindhoven, effenaar.nl Alpha Blondy & The Solar System @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl

zaterdag 16 maart Saul Williams @ Stuk, Leuven, masereelfonds.be Steak Number Eight, Kabul Golf Club, Tubelight, Grand Bazar, DJ Psychodad @ JH Wollewei, Turnhout, wollewei.be Opendeur:oa. Baba Zula @ De Centrale, Gent, decentrale.be Renato @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Gabriel Rios @ De Schaduw, Ardooie Tina Dico, Helgi Jonsson @ Beursschouwburg, Brussel Yo La Tengo @ AB, Brussel, abconcerts.be Marcel Dettmann, A.Brehme, Deg, Aybee, Funkineven, Amir Alexander, Kid Strike, Pierre @ Fuse, Brussel, fuse.be Wesss, Chaos, Boven aka Maze, Vibrob, Kronik, Woeste Willie & Le Triangle @ Club 9 Koersel, club9.be Unity 2: Horace Andy & Johnny Clarke, Chalice Soundsystem @ De Warande, Turnhout, warande.be The Men, Mong Dosus, Omsq @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Sioen @ CC Casino, Houthalen-Helchteren Brandt Brauer Frick ft Om’Mas Keith; Amanda Palmer & The Grand Theft Orchestra @ Botanique, Brussel, botanique.be Black Up @ Den Trap, Kortrijk, cafedentrap.be Ceili Moss @ Café Blue Note, Halle, cafebluenote.be Bild Und Sturm II @ Scheld’apen, Antwerpen, scheldapen.be Basic Soul Unit, DJ TLR, Philogresz, Metrobox @ Petrol, A’pen MAKYzard @ Pianofabriek, Brussel, eleguaprod.be Cowboys & Aliens @ ‘t Wit Paard, Heist op den Berg Billie Kawende, Delv!s @ N9, Eeklo, n9.be Dubtapes, The Golden Glows @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Dirk Serries’ Microphonics, Stratosphere @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Synthetica, DJ’s Exocide, Mortal Paralizers, N.M.I. @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl

zondag 17 maart Nasheet Waits’ Equality @ Vrijstaat O., Oostende, vrijstaat-o.be Marsis @ De Centrale, Gent, decentrale.be R.Ring, Equinox The Peacekeeper @ Vooruit, Gent, democrazy.be Tiny Legs Tim, Flying Horseman @ Motokouture, Zwevegem, rockandrollrebel.be Long Distance Calling, Solstafir, Sahg @ Magasin4, Brussel The Watch @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Radio Modern @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Jamie Lidell, Ludwig Persik; Dog Is Dead @ AB, Brussel, livenation.be Die!Die!Die, My Little Pony Pony, My Bloody DJ ‘Waiting Room & Gauge Away DJ @ Rockcafé, Leuven I Am Oak @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl Adam Green & Binki Shapiro @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

maandag 18 maart Marc Ribot @ GC De Muze, Meise, demuzevanmeise.be Kilo Kish, The Internet; Christophe Willem @ AB, Brussel Horse Antlers @ Café Video, Gent, cafevideo.be Killing Joke @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Coffee Or Not @ Comines

dinsdag 19 maart Manou Gallo and Women Band @ Klein Mercelis Theater, Brussel

Jan Swerts, Echo Beatty @ Het Stuk, Leuven, stuk.be Jill Is Lucky, Julien Pras @ Botanique, Brussel, botanique.be Poliça, Barbarossa @ AB, Brussel, abconcerts.be Riverside, Jolly @ Biebob, Vosselaar

woensdag 20 maart Schnaak, True Champions Ride On Speed @ Kavka, Antwerpen, kavka.be The Delta Saints @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Sunsuns @ Café Video, Gent, cafevideo.be Ultra Eczema Night: 20 Idioten presenteren de Cassette van Antwerpen @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com Wallace Vanborn, Raket Kanon @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be The Van Jets @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be La Femme Belge @ De Centrale, Gent, decentrale.be Die!Die!Die! @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Dean Allen Foyd, Dylan Rufus And The Sons Of Monarchy @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Mélanie De Biasio @ Botanique, Brussel, botanique.be Christina Branco @ Flagey, Brussel, flagey.be Adam Green & Binki Shapiro; Mauro, Roland, Ganashake; Julian Perretta @ AB, Brussel, abconcerts.be Manou Gallo and Women Band @ Klein Mercelis Theater, Brussel, kultuurkaffee.be The Pretty Things, Le Duc Factory @ Aéronef, Lille, Fr, aeronefspectacles.com

45 Ik Zie U Graag 22 t/m 24 maart Mezz, Breda

SX

donderdag 21 maart Leuven Jazz: Sam Vloemans @ At The Bebop; Robin Verheyen New York Quartet, Courtney Pine, DJ Tom Barman; Sofie & So Four @ Hungaria @ 30CC/Schouwburg, Leuven, leuvenjazz.be The Bony King Of Nowhere @ CC Ter Dilft, Bornem No Man’s Show @ Den Trap, Kortrijk, cafedentrap.be The Darkness @ Trix, Borgerhout, trixonline.be Pomrad @ Bauhouse Maximum, Leuven The Van Jets @ Vooruit, Gent, democrazy.be Jonathan Jeremiah, Marco Z; Matmos, Belle Du Parvis @ Botanique, Brussel, botanique.be Youp Van ‘t Hek @ AB, Brussel, abconcerts.be Walrus @ De Boesdaalhoeve, Sint-Genesius-Rode The Humps @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Sioen @ CC Zoetegem, Zottegem Dubtapes @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Magnetix, Feeling Of Love, Jack Of Heart @ VK*, Brussel Huey And The New Yorkers @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be BJO Vingt @ Flagey, Brussel, flagey.be

vrijdag 22 maart Leuven Jazz: Rebirth::Collective @ De Blauwe Kater; Eva Beuvens & Mikael Godée Quartet; Baz & Claude Hugo @ 30CC/ Minnepoort; Zara McFarlane, Matthew Halsall, Nicole Willis & The Soul Investigators @ Het Depot, Leuven, leuvenjazz.be Romy Conzen @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Radio Modern @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Maanzaad, W.Victor, Doylu @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Sioen @ CC De Werf, Aalst Thomas Truax, Gudrun Gut @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Wilf Plum & guests @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com Groot Lawijt: Marieke Lightband, Bricks, Steamy Grease, Sunsuns, Sherman @ Kavka, Antwerpen, linkerwoofer.be Keaton, Pessimist, Loxy, ... @ Kultuurkaffee, Brussel The Van Jets @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Synkro, Gullfisk, Ben Daily @ Tijuana, Gent, democrazy.be The Bony King Of Nowhere, Dougals Firs @ De Grote Post, Oostende, degrotepost.be Congo Ashanti Roy ft Pura Vida @ N9, Eeklo, n9.be Broadway Calls, Gnarwolves, Great Cynics @ Trix, Antwerpen Billie Palmier @ 22Tracks, Bodega, Brussel, on-point.be Freaky Age, Noble Tea @ Beursschouwburg, Brussel Bahamas; I Am Kloot @ Botanique, Brussel, botanique.be Gabriel Rios @ O*Ka, Kalmthout Hey Colossus, Child Bite, Coubiac @ Magasin4, Brussel Guido Belcanto, Spinvis, ‘t Hof Van Commerce, Jan De Wilde, Aroma di Amore, Eefje De Visser; De Held @ AB, Brussel Het Zesde Metaal @ ‘t Senter, Kuurne, hetzesdemetaal.be Ik Zie U Graag: Raketkanon, SX, Dan San, Sir Yes Sir, La Femme Belge, Imaginary Family, DJ’s Sarah Yu & Boris @ Mezz, Breda, Nl, ikzieugraag.nl Navarone @ 013, Tilburg, Nederland, 013.nl Homer, Generation 84 @ The Pit, Terneuzen, Nl, podiuminterneuzen.nl

zaterdag 23 maart After Six 2013: Slowcoaches, The Phantoms, Savanna, The Stubs, Dead Neanderthals, Little Boy, Black Coffee, Moaning Cities, Témé Tan, Scarlett O’Hanna, VVhile @ Scheld’apen, Antwerpen, aftersix.com Leuven Jazz: Stefano Bollani vs Fred Hersch, De Beren Gieren, Nachtman @ 30CC/Schouwburg, Leuven, leuvenjazz.be Heavy Sound Festival: Vortex, Angus, Sad Iron, Evil Invaders, Sad Iron, Assia, Hitten, Grumpf @ JOC, Ieper Rampage: Heroes x Villains, Seven Lions, Ayah Marar, Original Sin & Sub Zero, Sigma, FuntCase, Calyx & Teebe, Murdock, Jenna G, Tantrum Desire, Teknian, Millions Like Us, Requake & Brownz, Maduk, MC Carasel, Quest One MC, LX One, MC Mota, MC Messenjah Lotto Arena, Antwerpen, rampage.be Matthew Herbert, DKA, Pierre, Deg, Vera, Eli verveine, Ken & Davy, Dezz Terquez @ Fuse, Brussel, fuse.be Matthew Halsall Quintet @ Cactus@MaZ, Brugge, cactusmusic.be Myrninerest @ KC Belgie, Hasselt, kunstencentrumbelgie.com Nicole Willis & The Soul Investigators @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be The Soul Messiahs, Garreth, Dr Disco, Louis Katorz @ Petrol,

Nieuwe editie van Ik Zie U Graag. Een festival in Nederland, met uitsluitend Belgische bands op de affiche. Kan tellen op vlak van naastenliefde, me dunkt. Yep, ook dit jaar plaatst Mezz in Breda van 22 t/m 24 maart het interessantste uit België op het podium. Van indie tot noise, van elektronisch tot akoestisch... alles kan! Jij wil namen? No prob.

Vrijdag on stage: Raketkanon, SX, Dan San, Sir Yes Sir, La Femme Belge, Imaginary Family en een dj-set van Sarah & Boris (Hong Kong Dong).

Zaterdag is het de beurt aan The Bony King Of Nowhere, Oscar & The Wolf, Willow, Soldout, TMGS, Gentlemen Of Verona en een dj-set van Luc van Acker. Zondag sluiten Dez Mona, Flying Horseman, Bed Rugs, Protection Patrol Pinkerton, The Me In You en Wolfram (Winther) deze driedaagse af. Combitickets kosten 30 euro, dagkaarten 15 euro. Nog meer weten? Check www.ikzieugraag.nl en www.mezz.nl.

Rampage 23 maart Lotto Arena, Antwerpen

Sigma Derde editie van de grootste indoor dubstep en drum-‘n-bass-party van Europa. 6.000 ravers palmen opnieuw Antwerpen in. Wat krijg je? Het beste van de underground bass music scene in combinatie met een waanzinnig licht- en geluidsspektakel. Line-up: Calyx & Teebee, Sigma, Funtcase, Murdock, Jenna G, Seven Lions, Original Sin, Heroes x Villains, Tantrum, Desire, Sub Zero, Teknian, Ayah Marar, Maduk, Millions Like Us, Requake, Brownz, Mc Carasel, Quest One Mc, LX One, MC Mota en MC Messenjah. Voor een ticket betaal je 24 euro of 40 euro (vip) + telkens 3,50 euro administratiekosten. Meer info zoals de busopstapplaatsen vind je op www.rampage.be

46 Instant Karma 29 t/m 30 maart Diverse locaties, Oostende

Blaudzun © Andreas Terlaak Een nieuwe editie van Karma Hotel betekent ook een nieuwe formule én een naamsverandering.

Na vijf keer het Kursaal, kan je dit jaar kiezen tussen vier locaties in Oostende. Vrijdag op de affiche: Winther, Blaudzun, een dj-set van Klaas & Niels (De Kleine Post), Maya’s Moving Castle (Manuscript), Statue (Bada Bing), Sir Lobster, Coely, The Whatevers, Bafana & Bromin en Soul Spinnas (Krush Club). Zaterdag speelt voor jou: Pomrad, SX, dj BFF (De Kleine Post), The Devilles (Manuscript), Montevideo (Bada Bing), Jasper, Gullfisk, Raving George, nukov & yelmet en Dave Lambert (Krush Club).

Tickets koop je per dag en per locatie. Jonge Oostendenaren krijgen 5 euro korting. Check www.karmahotel.be, www.jongoostende.com en www.leffingeleuren.be voor meer info en tickets.

Dunk Festival 29 t/m 31 maart Bevegemse Vijvers, Zottegem

Antwerpen, petrolclub.be The Voners @ Room 66, Leuven Jali; Pasion de Buena Vista @ AB, Brussel, abconcerts.be The DeVilles, The Sha-La-Lee’s, The Dead Avenue, Lucky Sinners @ JH De Mans, Meeuwen Reiziger, Enemies, Mnemotechnic, Croupier @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Locus Control, Shadowdust, All We Expected @ OC De Vonke, Heule Aroma Di Amore @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Abbey Road @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Christina Branco @ Warande, Turnhout, warande.be Het Zesde Metaal @ CC ‘t Schaliken, Herentals, hetzesdemetaal.be FTF, Arizona, This Kid, Solstice, Grey Like Masquerade, Homer @ Sojo, Leuven, facebook.com/events/567367403290009/ Coely, Girl Unit, Ms Dynamite @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Elliott Murphy & The Normandy All Stars @ CC Muze, HeusdenZolder, muze.be Cody Chestnutt, Laetitia Dana @ Aéronef, Lille, Fr, aeronefspectacles.com Jill Is Lucky, Head Full Of Flames @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com Balthazar @ Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Ik Zie U Graag: The Bony King Of Nowhere, Oscar & The Wolf, Willow, Soldout, TMGS, Gentlemen Of Verona, DJ Luc Van Acker @ Mezz, Breda, Nl, ikzieugraag.nl

zondag 24 maart Leuven Jazz: Bruno Vansina 4tet @ Stuk; Jazz’n’Words, Koen Nys Quintet @ At The Bebop; Steven Delannoye x Geert Goiris @ M, Leuven, leuvenjazz.be Madball, Terror, Comeback Kid, Your Demise, Ays, The Setup, Overlord @ CC Den Amer, Diest, heartbreaktunes.com Movoco @ JOC, Ieper, 100procentpuur.be Nosaj Thing, Free The Robots, Jeremiah Jae, Mono/Poly @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Headphone @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Ik Zie U Graag: Dez Mona, Flying Horseman, Bed Rugs, Protection Patrol Pinkerton, The Me In You, Wolfram (Winther) @ Mezz, Breda, Nl, ikzieugraag.nl Asaf Avidan @ Effenaar, Eindhoven, effenaar.nl Wild Nothing, Darko @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

maandag 25 maart Rhyton, Decimus @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com We Stood Like Kings @ Fakbar Letteren, Leuven, 100procentpuur.be Liz Harris, Jesy Fortino, Je Suis Le Petit Chevalier @ AB, Bxl Lil Wayne, Mac Miller & 2 Chains @ Vorst Nationaal, livenation.be Divorce, Les Morts Vont Bien @ Les Ateliers Claus, Brussel Get Off My Shoes @ Café Video, Gent, cafevideo.be Wild Belle @ Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Nas @ 013, Tilburg, Nederland, 013.nl

dinsdag 26 maart Sir Yes Sir @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Visions Of Atlantis, Skeptical Minds, Souldrinker, Serenity @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Meuris @ Ha’, Gent, democrazy.be Wild Nothing @ Trix, Borgerhout, trixonline.be Wild Belle @ Botanique, Brussel, botanique.be Anthony B, Blazin’ Fire Sound @ Vooruit, Gent, democrazy.be Jenifer @ AB, Brussel, abconcerts.be Ben & The Saints @ Atelier 210, Brussel, atelier210.be Foals, Jagwar Ma @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

woensdag 27 maart

The Black Heart Rebellion Negende editie alweer van ’t Dunk Festival in Zottegem. Een stevig driedaagse met weer véééél lekkers op de affiche. Met op vrijdag The Black Heart Rebellion, Stephen O’Malley, The Pirate Ship Quintet, Kokomo, What The Blood Revealed, Petrels en Celestial Wolves.

Zaterdag de keet slopend: Maserati, Drums Are For Parades, Arms And Sleepers, Kwoon, Joy Wants Eternity, Toundra, Fire Walk With Us, Tangled Thoughts Of Leaving, Lost In Kiev, Ilydaen, [ B O L T ], Ikebana, Valerinne en Le Seul Elément. Op zondag je naar de keel vliegend: I Like Trains, Balmorhea, Dorena, pg.lost, My Education, Labirinto, Syndrome, The Shaking Sensations, Heirs, My Empty Phantom, A_ romance, We Stood Like Kings en Have.To.Be.Distanced. Sterk! Vrijdag betaal je 30 euro, zaterdag en zondag telkens 40 euro.

Maar ga toch gewoon voor dat combiticket van 85 euro. Kamperen kan, er is een zwembad én parkeren doe je zelfs gratis. Nog meer weten?

Eén adres: www.dunkfestival.be

Shapeshifter @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Marco Z @ Rednoise, Brugge Sir Yes Sir, And They Spoke In Anthems @ Charlatan, Gent, democrazy.be The King Khan & BBQ Show @ Madame Moustache, Brussel Maguaré @ De Centrale, Gent, decentrale.be Stavroz @ Café Video, Gent, cafevideo.be R Ring @ Vooruit, Gent, democrazy.be Asaf Avidan; Disclosure @ AB, Brussel, abconcerts.be Headphone, Few Bits @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be An Pierlé @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Clock Opera; Gerald Genty @ Botanique, Brussel, botanique.be Flat Earth Society @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Steve Lukather @ Mezz, Breda, Nederland, mezz.nl

donderdag 28 maart Compact Disk Dummies; IAMX @ AB, Brussel, abconcerts.be Het Zesde Metaal Minard, Gent, hetzesdemetaal.be Mumford & Sons @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be Gabriel Rios @ De Singer, Rijkevorsel Frown-I-Brown @ Café Central, Brussel Raymond Van Het Groenewoud @ De Grote Post, Oostende, degrotepost.be Flying Horseman, Soldier’s Heart @ Kultuurkaffee, Brussel, kultuurkaffee.be Carolina Moon @ Het Huis Van Alijn, Gent, huisvanalijn.be Axelle Red @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Fred Becker & friends @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Dianne Reeves @ Flagey, Brussel, flagey.be Blindhorses @ De Nodige Deugd, Moorslede, facebook.com/ Stinstage Flat Earth Society @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Erik Truffaz Quartet, Bazz Phaz @ Aéronef, Lille, Fr, aeronefspectacles.com

Oh! Tiger Mountain, Tiny Ruins @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com HEF, Team Vieze, Chuck & George @ Mezz, Breda, Nederland, mezz.nl

vrijdag 29 maart dunk Festival: The Black Heart Rebellion, Stephen O’Malley, The Pirate Ship Quintet, Kokomo, What The Blood Revealed, Petrets, Celestial Wolves @ Bevegemse Vijvers, Zottegem, dunkfestival.be Instant Karma: Coely, The Whatevers, Bafana & Bromin, Sir Lobster, Soul Spinnas @ Krush Club; Maya’s Moving Castle @ Manuscript; Statue, Walrus @ Badabing; Blaudzun, Winther, DJ Klaas & Niels @ De Grote Post, Oostende, karmahotel.be Radio Modern: Nico Duportal & His Rythm Dudes @ La Tentation, Brussel, latentation.be Rockin’ Around Turnhout @ Turnhout, grashopper.be Pieter-Jan De Smet & Boris Van Severen, Hong Kong Dong @ Kopergietery, Gent, kopergietery.be Sioen @ CC Ter Vesten, Beveren Skip The Use, Veto; Anton Walgrave, Lili Grace @ AB, Brussel Louis Aguilar & The Crocodile Tears @ ‘t Onbeschreven Blad, Gits, facebook.com/Stinstage Lightnin’ Guy, The Band Of Willies @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Konkoma, Seekaman @ De Centrale, Gent, decentrale.be Teen @ De Snuffel, Brugge, snuffel.be The Happy, Vincent & Jules @ Vooruit, Gent, democrazy.be Statue @ De Zwerver, Oostende, 100procentpuur.be Congo Ashanti Roy ft Pura Vida, One Root, Panache Culture, Bob Marley Tribute @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Bed Rugs, Polaroid Fiction, Sir Yes Sir @ CC, Mechelen About Neil @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Ancient Sickness, Fire At Work, R.A.W. vs 6BLOCC vs Skanx, DJ K, Wasted Matter vs Dr.Greencheese, Acid Kirk, Mr.Gasmask @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Flat Earth Society @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Gabriel Rios @ JC Rondpunt 26, Genk Jacco Gardner, Talk Normal @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be I Am Heresy, Hierophant @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Het Zesde Metaal @ CC De Plomblom, Ninove, hetzesdemetaal.be The Herbaliser, DJ Boulaone @ Aéronef, Lille, Fr, aeronefspectacles.com Troy Von Balthazar, Bony King Of Nowhere, Mathis Haug @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com Andy Burrows @ Effenaar, Eindhoven, effenaar.nl

zaterdag 30 maart dunk Festival: Maserati, Drums Are For Parades, Arms And Sleepers, Kwoon, Joy Wants Eternity, Toundra, Fire Walk With Us, Tangled Thoughts Of Leaving, Lost In Kiev, Ilydaen, [BOLT], Ikebana, Valerinne, Le Seul Elément @ Bevegemse Vijvers, Zottegem, dunkfestival.be Instant Karma: The Devilles @ Manuscript; SX, Pomrad, DJ BFF @ Grote Post; Raving George, Gullfisk, Dave Lambert, Nukov & Yelmet, Jasper @ Krush Club; Montevideo @ Badabing, Oostende, karmahotel.be Mr.Critical invites DJ Moneyshot @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Loscil, Sun Glitters, Vuurwerk @ Ateliers Claus, Brussel, buzzonyourlips.be Locus Control, Honey C Ryder, Nightlife @ Elpee, Deinze Preselektie Maanrockrally @ CCM, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be Jessie Ware @ AB, Brussel, livenation.be Joseph Capriati, Double U Jay, Deg, Makam, Delano Smith, Yossi Amoyal, Issa Maïgan Pierre @ Fuse, Brussel, fuse.be Swans, Xiu Xiu @ Trix, Antwerpen, trixonline.be The Rhythm Junks @ CC Muze, Heusden-Zolder, muze.be Rockin’ Around Turnhout @ Turnhout, grashopper.be Sioen @ CC, Lokeren Protection Patrol Pinkerton @ Den Trap, Kortrijk, cafedentrap.be Balmorhea @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Boris & Hannelore, Blowin Tindies, Big Whoop!, ONs, San Diablo @ Kopergietery, Gent, kopergietery.be Baba Zula @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Absynthe Minded, Tommy And The Wildflowers @ Markt, Brugge, bruggeplus.be 98% Maximum Soul @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Het Zesde Metaal @ OC Leieland, Wielsbeke, hetzesdemetaal.be For The Fallen Dreams, Abandon All Ships, Dream On Dreamer, No Bragging Rights @ JC De Klinker, Aarschot, heartbreaktunes.com Flat Earth Society @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Geppetto & The Whales @ The Pit, Terneuzen, Nl, podiuminterneuzen.nl Flying Horseman, Louis Aguilar And the Crocodile Tears, Evening Hymns @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com

zondag 31 maart dunk Festival: I Like Trains, Balmorhea, Dorena, pg.lost, My Education, Labirinto, Syndrome, The Shaking Sensations, Heirs, My Empty Phantom, Afformance, We Stood Like Kings, Have.To.Be.Distanced @ Bevegemse Vijvers, Zottegem, dunkfestival.be The Great Jesus Comeback Event @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be The Hyènes @ L’Os à Moelle, Brussel, intersection.be Walk Of The Earth, Krnfx @ Trix, Antwerpen, heartbreaktunes.com Solomun, Âme, DJ Tennis, Coeur @ Silo, Brussel, silo.be Rockin’ Around Turnhout @ Turnhout, grashopper.be Sharbabeel, Omar Banga @ De Centrale, Gent, decentrale.be Billie Palmier @ Fabriekspand, Roeselare, on-point.be

LES

NUITS

01.03 KAIZERS ORCHESTRA no + DJ RALPH MYERZ nl 01.03 RON SEXSMITH ca • SOLD OUT ABBOTA 2013 @ AB : ROSCOE - MONTEVIDEO 01.03 - LEAF HOUSE - THE PEAS PROJECT - JOY WELLBOY • coprod Bota + AB ABBOTA 2013 @ BOTA : COELY - TOMMIGUN 02.03 PAON - STEAK NUMBER 8 - GEPPETTO & THE WHALES • coprod Bota + AB 03.03 JAKE BUGG gb + JACK SAVORETTI gb • SOLD OUT PAROLES URBAINES 2013 + SAUL 03.03 PRIX WILLIAMS (SPOKEN WORD TOUR) 04.03 CHAD VALLEY gb ie Ie 05.03 VILLAGERS + AIDAN & THE ITALIAN WEATHER LADIES + LUKE SITAL-SINGH

Gb •

30.04 03.05 04.05

SOLD OUT

05.03 THE SEA AND CAKE us CASTUS be

05.05

06.03 LILLY WOOD & THE PRICK fr 06.03 CHRISTOPHER OWENS us 06.03 RHYE gb • SOLD OUT 08.03 MELODY’S ECHO CHAMBER fr

06.05

09.03 EVERYTHING EVERYTHING gb 10.03 THE LUMINEERS us + LANGHORNE SLIM us • SOLD OUT Carhartt WIP présente BRANDT BRAUER FRICK de 16.03 feat. OM’MAS KEITH us 19.03 JIL IS LUCKY fr + JULIEN PRAS fr

07.05

20.03 MÉLANIE DE BIASIO be • presentatie nieuwe album 21.03 JONATHAN JEREMIAH gb + MARCO Z be 21.03 MATMOS us

08.05

+ BELLE DU PARVIS be

22.03 I AM KLOOT gb 22.03 BAHAMAS ca 26.03 WILD BELLE us 27.03 CLOCK OPERA gb 09.05

03.04 TROY VON BALTHAZAR us 04.04 DAUGHTER gb • SOLD OUT 10.05

05.04 STORNOWAY gb / BRASSTRONAUT ca fr

09.04 PEACE gb 11.05

10.04 THE SHEEPDOGS ca 10.04 FICTION gb 12.04 WILLY MOON nz + THE FAMILY RAIN gb

14.04 MODDI

no +

+ SLEEPERS’ REIGN be

FARAO no

17.04 HALF MOON RUN ca 18.04 JOHN GRANT Us 18.04 SOPHIE HUNGER ch 22.04 CŒUR DE PIRATE ca «piano solo» • Koninklijk Circus 28.04 GiedRé fr

• Koninklijk Circus

!!! us - SUPERLUX be DAAN be - BENJAMIN SCHOOS be SPEELT CHINA MAN VS CHINA GIRL met STRIJKERS DAN DEACON us CONNAN MOKCKASIN nz - WAVE MACHINES gb REBEKKA KARIJORD no - SÓLEY is MATHIEU BOOGAERTS fr LOW us - JUNIP se • Koninklijk Circus NUIT BELGE : SOLDOUT be - VISMETS be - JOY WELLBOY be BRNS be DEZ MONA be - LIESA VAN DER AA be JERONIMO be - THE BONY KING OF NOWHERE be ÓLAFUR ARNALDS + STRIJKERS is - VALGEIR SIGURÐSSON is - WILL SAMSON us • Koninklijk Circus LESCOP fr PHOSPHORESCENT us - WOODS us CHVRCHES gb BERTRAND BELIN fr WINSTON MCANUFF jam & FIXI fr SUUNS ca - APPARAT de «KRIEG UND FRIEDEN» (music for Theatre) - AUFGANG • Koninklijk Circus SEXY SUSHI fr - BASS DRUM OF DEATH us - MUJERES sp J.C.SATÀN fr - THE K. be GHOSTPOET gb

THE NEIGHBOURHOOD us - UNKNOWN MORTAL ORCHESTRAus VEENCE HANAObe 12.05 LOU DOILLON Fr • Koninklijk Circus TWO GALLANTS us DIIV us - MAC DeMARCO ca - MIKAL CRONIN us ALUNAGEORGE gb TOM McRAE gb 26.05 CocoRosie us • Koninklijk Circus

13.04 TEAM GHOST fr 14.04 KASHMIR dk

VALERIE JUNE us MAÏA VIDAL us - MERMONTE fr V.O. & BOX QUARTET be (Creatie) BB BRUNES fr • Koninklijk Circus COLD WAR KIDS us SKIP&DIE nl HOW TO DRESS WELL us - MESPARROW fr ENSEMBLE MUSIQUES NOUVELLES (DIRECTION JEAN-PAUL DESSY), STÉPHANE COLLIN, ENSEMBLE TEMPORAIN, GAUTHIER KEYAERTS WOODKID fr & MONS ORCHESTRA be • Koninklijk Circus GIRLS AGAINST BOYS us - LUMERIANS us JEAN-LOUIS MURAT fr JAMIE N COMMONS gb CHILLY GONZALES ca & MONS ORCHESTRA be (Creatie)

solo

27.03 GERALD GENTY be • presentatie nieuwe album

06.04 CARBON AIRWAYS

03–12.05.13

• coprod. Progress Booking

INFO/TICKETS SUR OTANIQUE.BE .218.37.32 – WWW.B

30.05 TRAMPLED BY TURTLES us 03.06 IRON AND WINE us

02

…MEER CONCERTEN OP

ay

02.218.37.32 – WWW.BOTANIQUE.BE

PE AC E

O

K

FO R

A

M

AT OM S

CHELSEA LIGHT MOVING NEW BAND OF THURSTON MOORE