RifRaf oktober 2012 by RifRaf musiczine

the new album

Fo r the i r fo ur th al bum, E fterk lang t ravelled to P i rami da, a fo r me r Russian mining colony tur ne d g ho st tow n ne ar t he Nor t h Pole , to re co rd so unds and ambi ence . The result is o ff thi s p l ane t: A ge nui ne t our de force .

Li v e @ AB B r usse l s November 8 t h.

www.4ad.com â&#x20AC;˘ www.efterklang.net

RifRaf-2012-09-21.indd 1

20/09/12 22:57

239

flying lotus

jaargang 24 • oktober 2012

04 Shortcut 04 Kükl 06 08 09 10 12 13 14

Flying Lotus How To Dress Well Skip & Die Jason Lytle Efterklang Grizzly Bear Staff Benda Bilili

16 18 19 20 22

Raketkanon Balthazar Tommigun Club Select (on cd)

homegrown

Raketkanon knalt dan weer uit de duistere grotten en krochten van Gent en

26 Earteam 42 Compiled 43 Agenda - Festivals/ Gigs/Parties 46 Free Stuff

Antwerpen. Antwerpenaar Jef Verbeeck schaart Pieter de Wilde (Waldorf), Lode Vlaeminck (Tomàn), en Pieter-Paul Devos (Kapitan Korsakov) achter zich en vuurt zomaar het supervette, loeiharde debuutalbum ‘RKTKN #1’ op ons af. Dit Vlaams buskruit blaast je met opener en single ‘Herman’ meteen van je sokken. Tussen het sludgegeweld door ontdekken we ook heel wat verfijning, enkele zeer mooie stukken en ontwaren we psychotische computerstemmetjes. Raketkanon blaast en hakt, verslindt en verzwelgt en windt ons volledig om de vinger.

balthazar

tommigun

Colofon www.rifraf.be jaargang 24 nr. 239 rifraf is een uitgave van uitgeverij B Z & T bvba v.u. filip saerens verschijnt niet in jan en aug rifraf nov: uit op 01 november

advertenties mieke deisz Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.38.76 GSM: 0485/80.22.57 advert.rifraf@skynet.be deadline reservatie: 20 okt

redactie filip saerens Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.35.77 filip.rifraf@skynet.be

agenda agenda.rifraf@skynet.be tel 015/42.38.76 deadline: 17 okt

medewerkers ewoud beirlant, mischa bludts, boots, georges tonla briquet, koen ceulemants, menno claes, johannes de breuker, marc demeyere, michiel denys, ward dupan, wannes duponcheel, duan gatto, kristof hermans, elmo lê van, robin looyen, pascal nosenzo, sofie nys, filip polfliet, jana poppelaars, sofie pype, toon staes, michiel van meervenne, joachim van waes, joris vanden broeck, bram vermeersch, oliver willems

foto cover raketkanon: anton coene layout peggy schillemans layout.rifraf@skynet.be drukkerij Corelio Printing Anderlecht

Abonnementen 1 jaargang (10 edities) info: agenda.rifraf@skynet.be België: 13 € Europa: 25€ BE 85 3200 1337 9606 BIC: BBRUBEBB Met vermelding van naam & adres. U krijgt het eerstvolgende nummer dat na ontvangst van de storting verschijnt.

alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. RifRaf is aangesloten bij CIM

shortcut Amatorski zoekt songtekst Na het grote succes van Schrijf een songtekst voor Mintzkov vorig jaar lanceren Boekenbeurs en Red Bull, in samenwerking met Creatief Schrijven, een nieuwe oproep. Deze keer is het de bedoeling dat er een nieuwe Nederlandstalige songtekst voor Amatorski wordt geschreven. Deze band heeft een demo van dit nieuwe nummer klaar. Wat de songtekst betreft kan en mag alles! Je woordenschat en fantasie mag je onbegrensd gebruiken en jijzelf of iemand uit je buurt mag je songtekst inzingen. De jury – radiopresentatrice Kirsten Lemaire, auteur Saskia De Coster en Mintzkov-lid Philip Bosschaerts – zal samen met Amatorski de winnende songtekst op donderdag 8 november bekend maken tijdens de Boekenbeurs Nocturne in Antwerpen. Alle deelnemers ontvangen voor die avond een persoonlijke uitnodiging. Leuk om weten is dat het winnende nummer twee maanden online te koop zal zijn, waarna de opbrengst wordt geschonken aan een goed doel. Nog tot 20 oktober kan je de tekst of de volledige song doorsturen. Alle informatie en de demo kan je terugvinden op www.boekenbeurs.be en www.redbull.be. Inspiratie nodig? Dan kun je altijd de gratis handleiding Er moet nog tekst op downloaden op www.creatiefschrijven.be!

Schrijf je in voor De Nieuwe Lichting Studio Brussel gaat op zoek naar jong muzikaal talent. En geeft dat talent véééél exposure: een live-sessie op Studio Brussel, een tv-reportage in Magazinski OP12, professionele begeleiding, een liveshow in een concertzaal… Hoe gaat het in z’n werk? Gedurende 20 weken wordt talent geselecteerd en gepresenteerd en uiteindelijk worden 5 bands of muzikanten gekroond tot ‘De Nieuwe Lichting van Studio Brussel’. Bovendien kies je de jury zélf. Bij inschrijving mag je 3 namen voorstellen van mensen die actief zijn in de Belgische muzieksector. Gedurende 20 weken selecteert dus wekelijks één jurylid 1 band of muzikant. Die brengt zijn nummer live in Select en het tvprogramma Magazinski (OP12) maakt een reportage. Na 20 weken maakt de voltallige jury de finale selectie bekend. Die 5 bands krijgen de titel De Nieuwe Lichting van Studio Brussel. Vervolgens worden deze 5 verder begeleid in aanloop naar de liveshow. Daar wordt De Nieuwe Lichting voorgesteld aan pers, muzieksector en publiek. Interesse? Schrijf je dan vóór 15 maart in met je vi.be-profiel én dien één song in. Let wel op, de eerste geselecteerde wordt al voorgesteld op 24 oktober. Op die manier verdwijnt er elke week een kans om bij de selectie van 20 te komen. Schrijf je dus zo snel mogelijk in!

(Selected by Kurt Overbergh)

Atoms For Peace ‘Default’ (cds, XL Recordings) Reeds een aantal jaren actief, maar dit triumviraat - Thom Yorke, Flea (RHCP) en Radiohead-producer Nigel Godrich - out zich nu echt met een officiële single. Uiterst herkenbare scherpte. Kükl verwacht heel veel van hun debuut dat in ’13 verschijnt.

Flying Lotus ‘Until The Quiet Comes’ ( Warp Records) Thom Yorke is - net als Erykah Badu, Jonny Greenwood en Thundercat - tevens te horen op het jongste album van FlyLo. Naast zijn herkenbare scherpe glitch vallen flink wat introverte tracks en songs terug te vinden op ‘Until…’. Groeier!

Gaslamp Killer ‘Various Tracks’ (wereld weidse web) FlyLo-buddy Gaslamp Killer debuteert na al die jaren eindelijk met zijn eerste volwaardige album ‘Breakthrough’ dat dra via FlyLo’s label Brainfeeder verschijnt. Verschillende tracks zijn al vlot op het net te traceren en klinken even opwindend wild als zijn live-sets uit het verleden.

How To Dress Well ‘Total Loss’ ( Weird World) Verdwaalde en desolate r&b staat opnieuw centraal op HTDW’s tweede doopkind. De zang van Tom Krell klinkt desolaat als weleer, maar grijpt even hard naar de keel.

Mount Eerie

Loop op 5 weken tijd 5 kilometer met FFWD

‘Ocean Roar’ (P.W. Elverum & Sun)

De laatstejaarsstudente Sylke Desmet heeft voor haar afstudeerproject de Fast Forward Podcast Kom van dat gat af ontwikkeld. Met haar podcast loop je op 5 weken tijd 5 kilometer en dit op deuntjes van Belgische artiesten zoals Hong Kong Dong, Mary & Me, Love Like Birds, The Dukes, Ruman, Horses, Young Colour, Natives en vele, vele anderen. Tijdens de sessies van een halfuurtje doorloop je een programma waarbij je afwisselend moet wandelen en lopen. Het is te vergelijken met Start To Run van Evy Gruyaert, maar dan gericht op een meer muzikaal geprofileerd publiek, zoals de RifRaflezers. Zin om het eens te proberen? De podcast is gratis te downloaden op www.ffwdhitplay.be. Doe Sylkes statement alle eer aan: Kom van dat gat af!

Tweede in een reeks van albums die Mount Eerie dit jaar op de wereld wil loslaten en waarin – hoe Duyster zijn muziek ook klinkt – de geest van black metal rondwaart.

Efterklang ‘Various Tracks’ (wereld weidse web) Binnen een paar maanden speelt het Deense Efterklang in een (alweer) hogere divisie. De tracks die dra op ‘Piramida’ verschijnen en reeds het net bevolken, klinken ronduit hemels en pakkend. Kükl bezwijkt (opnieuw).

The Bony King Of Nowhere ‘Travelling Man’ (wereld weidse web) Voor wie het nog niet doorheeft: Bram Vanparys behoort tot de Muzikale Groten in België. Deze track is een teaser van zijn derde te verschijnen album. Uitgepuurde klasse in de hoogste categorie. Het Sint-Pietersplein lonkt one day… In ruil voor een ticket wil Kükl zelfs het plein schoonvegen.

Dirty Projectors ‘Hi Custodian’ (kortfilm, wereld weidse web) Kükl kijkt! En u hopelijk ook. ‘Hi Custodian’ is een 20 minuten durende kortfilm van de hand van Dirty Projectors-bezieler Dave Longstreth. Visueel een topper. Muzikaal het beste uit hun parel ‘Swing Lo Magellan’.

Kid Koala ’12 bit Blues’ (Ninja Tune) Niemand die zó organisch stijlen kan doen blenden als Kid Koala. Turntables & blues versmachten elkaar liefdevol op ’12 bit Blues’.

José James ‘It’s All Over Your Body’ (ep, Blue Note) ‘No Beginning No End’ wordt dé doorbraakplaat van José James die in ’13 verschijnt. Laaf u reeds liefdevol aan deze ep. Jazz. Beats. Perfect voice.

* Liefst te beluisteren bij een Herkenrode Tripel (blond, 7%), een abdijbier gebrouwen door Brouwerij Sint-Jozef uit Opitter. (On)bekend van bieren als Pax Pils en Limburgse Witte. * Een selectie uit Kükl (met favoriete tracks) valt dra opnieuw te horen via FM Brussel.

T e k s t: W a n n e s D u p o n c h e e l

Beschouw Steven Ellison, aka Flying Lotus, gerust als de reïncarnatie van wijlen grootmeester J. Dilla. Net als z’n grote voorbeeld flanst FlyLo, sinds zijn debuut ‘1983’, in soul en gedempte beats gedrenkte collages in elkaar die gloeien in een wazige smog. Flirtte de Amerikaanse producer op de vorige plaat nog nadrukkelijk met jazz, dan surft hij bij ‘Until The Quiet Comes’ op een stevige hiphopgolf. Oorzaak: de revival van de Amerikaanse undergroundrap die FlyLo naar z’n roots deed teruggrijpen. Stipte jongen, die Steven Ellison. Omdat de man van de platenfirma ons op het hart drukt dat FlyLo het druk heeft, bellen we iets vroeger dan afgesproken naar het opgedragen gsm-nummer. Wat volgt, is een pijnlijk valse start. Eerst en vooral gefeliciteerd met je nieuwe plaat. Wat opvalt… Steven Ellinson: (droog) “Je bent vijf minuten te vroeg.” (Onverstoord) Vooral de hiphopbeats zijn… Steven: “Kan je me zo meteen terugbellen? Bye.” (haakt in) Tot zover de eerste kennismaking. Vertoefden we al een hele dag in een warm soulbad waarin FlyLo ons met zijn geciseleerde beats had ondergedompeld, dan trekken er plotsklaps ijskoude rillingen over onze ruggengraat. Vijf minuten later blijkt de hiphopproducer echter behoorlijk spraakzaam, al zullen een slechte telefoonverbinding en FlyLo’s gezelschap op de achtergrond bijwijlen voor de nodige storing zorgen. Ik las in een interview dat je steevast op zoek gaat naar nieuwe uitdagingen bij het maken van een plaat. Waarin lag de grootste uitdaging deze keer? Steven: “Simpelweg in het vinden van tijd om in de juiste mindset te geraken. Door mijn drukke agenda heb ik haast nooit een moment vrij om aan nieuwe tracks te knutselen. Op tour ben ik wel vaak alleen, maar dan moet ik me meestal bezighouden met promo en dergelijke. En wanneer ik na een tour eindelijk weer rustig thuiszit in L.A., is er altijd wel iemand die over de vloer komt of iets van me verwacht. Ik ben dus constant omgeven door mensen en om eerlijk te zijn, heb ik daar een bloedhekel aan. Omringd zijn door anderen doodt immers mijn creativiteit. En ook op psychologisch vlak valt het me enorm zwaar.”

Omringd zijn door anderen doodt mijn creativiteit

Je lijkt ons nochtans best een sociale jongen. Steven: “Oh, maar dat ben ik ook! Ik ga heel graag met mensen om, maar als ik aan het produceren sla, ben ik liefst op mezelf. Toen ik het album aan het maken was, woonde ik een klein flatje in hartje L.A: ik kon mijn buren letterlijk ruiken! Zoiets heeft echt een impact op je geest - je voelt je enorm naakt, alsof iemand voortdurend over je schouder meekijkt. Heel vervelend, want creëren, is best wel een intiem moment voor me.” Die intimiteit straalt ook af van de nieuwe plaat. ’t Is een nachtelijke trip vol muzikale haarspeldbochten en met een ferme scheut stuiterende hiphop als lijmpatroon – helemaal anders dan het jazzy ‘Cosmogramma’. Was het moeilijk om jezelf opnieuw heruit te vinden? Steven: “Ja. Toen ik dit album aan het opnemen was, ging ik er echt van uit dat iedereen de plaat zou haten. Ik zat namelijk met het idee in m’n hoofd dat het publiek op een sequel van m’n vorige album zat te wachten, een soort van ‘Cosmogramma 2’ zeg maar. Dat album was echt speciaal voor mij en betekende tegelijkertijd heel veel voor m’n fans. Dus ik voelde wel een zekere druk, zowel voor mezelf als van buitenaf. Mentaal heb ik daar wel wat mee geworsteld. Al heb ik uiteindelijk toch gewoon mijn eigen zin gedaan.” Op ‘Until The Quiet Comes’ sijpelt meer dan ooit tevoren heel wat hiphop door. Zit de revival van de Amerikaanse undergroundrap daar voor iets tussen? Steven: “Absoluut. Een aantal jaren geleden kon hiphop me nog maar nauwelijks boeien. Er kwamen geen platen meer uit die me echt wisten te raken - het merendeel van de rap ging in mijn ogen gebukt onder torenhoge clichés. Maar vandaag waait er een nieuwe wind door de rapscene: hiphop wordt tegenwoordig overspoeld door frisse gezichten - geen rijkeluiszoontjes, maar jonge honden die gretig en hongerig zijn. De geloofwaardigheid is helemaal terug! Die gasten zijn op zoek naar zichzelf en de zin van het leven en dat weerspiegelt zich in de muziek. Daarnaast is hiphop ook op het vlak van producties weer enorm spannend. Denk maar aan de minimale aanpak van Clams Casino of de protserige beats van ASAP Rocky: zo verschillend, maar allebei echt pal erop.” (begint ineens te discussiëren met iemand) Hallo? Problemen daar? Steven: “Nee man, ik kan gewoon mijn sleutels niet vinden. Maar ga gerust verder.”

Flying Lotus

Zuipen en spelen

‘Until The Quiet Comes’

Naast je voorliefde voor hiphop waart er nog een andere constante geest rond in je producties: jouw woonplaats L.A. Zou je dezelfde soort muziek maken, indien je ergens anders zou wonen, denk je? Steven: “Zeker niet. Doordat ik hier ben opgegroeid en leef, maak ik ongetwijfeld muziek die met het klimaat en de sociale omstandigheden van de stad vergroeid is. Om maar één voorbeeld te geven: in L.A. schijnt de zon bijna altijd, en dat heeft een grote invloed op mijn creatieve energie en sound.” Drukten in een recent verleden ook een stempel op je muziek: out of body experiences. In jouw vorige RifRaf-interview vertelde je dat ze zelfs een impact hadden op je dagelijkse leven. Nog steeds zoveel last van? Steven: “Minder dan vroeger. Het is alleszins al een tijdje geleden dat ik nog zo’n ervaring heb meegemaakt. Volgens mij ligt dat aan het feit dat ik me er mentaal voor heb afgesloten. Vroeger was ik er echt door geobsedeerd waardoor ik die ervaringen waarschijnlijk zelf uitlokte. Tegenwoordig probeer ik echter een knop om te draaien in mijn hersenen en aan iets anders te denken. Werkt echt!” Vroeger putte je ook veel kracht uit meditatie. Steven: “De laatste tijd is producen mijn vorm van meditatie. Ik probeer een evenwicht te vinden in mijn leven. (vaag) ’t Is niet simpel om muziek en kunst in mijn alledaagse bestaan in te passen, maar ik doe m’n best.” Tot slot: op Pitchfork.tv zag ik onlangs een korte docu van jou op tour. “Het eerste wat ik doe als ik ergens land, is op zoek gaan naar weed”, zei je. Treed je altijd op onder invloed? Steven: (lacht) “Valt goed mee. Ik drink wel zo goed als altijd vooraleer ik moet draaien – zuipen en spelen, gaan voor mij goed samen. Maar ik gebruik nooit drugs op voorhand. Erna misschien wel, da’s een ander verhaal.” (lacht)

Warp/V2 Records

Niemand die z’n muziek tegelijkertijd zo onafgewerkt als minutieus geconstrueerd laat klinken als beatbakker Flying Lotus. ‘Until The Quiet Comes’ voelt alvast aan als een puzzel voor gevorderden: FlyLo fileert zijn beats eerst vakkundig in mootjes en laat de luisteraar vervolgens op eigen tempo op zoek gaan naar de verkapte snippers. Die bestaan uit heerlijk stukjes dromerige soul, toefjes downtempo elektronica en hiphop, veel hiphop. Het merendeel van de tracks baant zich al stampend en hortend een weg naar je hersenpan en blijft daar hangen als een giftige mist – alleen FlyLo kan op zo’n tergend trage wijze psychedelische dampen rechtstreeks in je bovenkamer blazen. Elke luisterbeurt trekt je - als betrof het een shot rohypnol - een beetje verder richting sluimerende roes: als de aanblik van een onbereikbare muze die is opgetrokken uit een buitenaardse schoonheid en je frêle hartje net daardoor extra weet te raken. Geen grootstadsblues, maar uit heerlijk ijle luchtlagen (die zoetgevooisde vrouwenstemmen, rinkelende belletjes en subtiele strijkers!) gebricoleerde beats die rondjes draaien in je hoofd tot je ervan aan het duizelen gaat. Nog niet duidelijk? Plaat van het jaar! Waar wacht u op? (wd)

ken stringFeLLow danzig in tHe moonLigHt

indie-held Ken sTRinGfelloW heeft zichzelf legendarisch gemaakt naast Jon aueR als medemastermind achter The Posies. dit is zijn vierde album onder eigen naam en verrassend genoeg geeft hij meer dan ooit ruimte aan (subtiele) electronica terwijl meteen geconstateerd kan worden dat het hier nog steeds een echte stringfellow plaat betreft: intiem, fragiel, gevoelig, inventief en bovenal bewonderenswaardig prachtig. 6 nov – Brussel, Botanique

bob mouLd siLver age

er brandt duidelijk nog altijd een gepassioneerd vuur in bob mould (suGaR, hÜsKeR dÜ) en dat laait op middels een werk waarin hij terug grijpt naar het krachtige powertrio format van suGaR. even rusteloze als pakkende Gitaar-Rock, die maar weer eens laat horen waar een band als foo fiGhTeRs het vandaan heeft…

JosHua radin underwater

Voor iemand die nooit serieus een muzikale carrière ambieerde, doet Joshua Radin het bepaald niet slecht. Zijn songs figureerden al in populaire TV-series als GRey’s anaTomy, house en scRubs en op dit vierde album helpen muzikale zwaargewichten benmonT Tench (Tom PeTTy), Jim KelTneR (bob dylan, John lennon) en Jimmie hasKell (simon & GaRfunKel) hem zijn intieme kijk op liefde en relaties te verklanken.

cHris robinson brotHerHood tHe magic door

chRis Robinson en zijn bRoTheRhood hebben de smaak zo goed te pakken dat slechts drie maanden na het vol lof ontvangen debuutalbum ‘biG moon RiTual’ opvolger ‘The maGic dooR’ alweer ligt te lonken, opgenomen tijdens dezelfde lange, kosmische sessie met producer Thom monaham. We zijn benieuwd waar deze magische deur ons toe leidt.

Patrick woLF

sundaY and riverLigHt

de excentrieke PaTRicK Wolf wordt geroemd om zijn multifunctionaliteit als het gaat om instrumenten en zijn theatrale muzikale toevoegingen. met ‘sundaRK & RiVeRliGhT’, een persoonlijke verzameling van akoestische heropgenomen uitvoeringen uit zijn catalogus, blikt hij terug op zijn 10-jarige carrière. hierbij wordt nog maar eens benadrukt dat Wolf over uitstekende kwaliteiten als songwriter, arrangeur én vocalist bezit. 31 okt – Brussel, AB

easY star aLL-stars tHriLLaH

na de Reggae cover albums ‘dub side of The moon’, ‘RadiodRead’, en ‘easy sTaR’s lonely heaRT dub band’ flikken de easy sTaR all-sTaRs het weer met een 4de Reggae tribute-album, toegewijd aan het meest verkochte Pop album aller tijden: michael JacKson’s ‘ThRilleR’! maak je klaar voor heerlijke dubby versies van o.a. ‘billie Jean’, ‘ThRilleR’ en ‘beaT iT’.

bertus marketing en distributie www.bertus.com 122264 Bertus - AD Rif Raf OKT12.indd 1

20-09-12 14:44

T e k s t: f i l i p p o l f l i e t i f o t o : a n d r e w v o l k

Sinds een jaar of twee komt uit de States een klad rotgetalenteerde elektronicakids overgewaaid. Dan denken we aan kleurrijke exoten als Active Child, Balam Acab, The Weeknd en How To Dress Well. IJdele jongens met een ijle stem, stuk voor stuk opgegroeid met Amerikaanse nineties-r&b – denk Destiny’s Child, Missy Elliott, en ja, zelfs Mariah Carey of R. Kelly. En honeypops. Héél veel honeypops, met melk en chocola. Dat is, ruw geschetst, het opmerkelijke curriculum van How To Dress Well, het eenmansproject van een zesentwintigjarige jongeman uit The Big Apple. Tom Krell releast met ‘Total Loss’ een verrassend openhartige, frêle én gesofistikeerde plaat over z’n immer zwalpende sentiment.

How To Dress Well Felicitaties met je prachtige nieuwe album. Maar vrolijk worden we er niet van, eerlijk gezegd. Neem nu ‘Total Loss’, de titel van je plaat... Tom Krell: “Daar kan ik me iets bij voorstellen. En wat die albumtitel betreft, over verliezen, dat hoort nu eenmaal bij het leven. (aarzelend) Dat kan niemand ontkennen, ook al streven we allemaal naar geluk en optimisme. Mijn werk als muzikant is één grote paradox: enerzijds ben ik heel introvert. Tegelijk deel ik m’n diepe gevoelens met iedereen die het horen wil. M’n gevoelsleven is niet louter een privé-aangelegenheid die gevangen zit in mijn hoofd. Via m’n platen creëer ik een soort platform om m’n diepste gedachten openbaar en toegankelijk te maken.”

de meest ridicule teksten verkondigen. Dat slaat niet aan, en het klinkt hoogst ongeloofwaardig.” How To Dress Well is een kind van z’n tijd, geboetseerd door uiteenlopende muzikale invloeden, voornamelijk uit het voorbije anderhalve decennium. Tom: “En niet toevallig. M’n muzikale smaak gaat heel breed. De ene dag ga ik helemaal op in Mariah Carey en Maxwell, en de volgende dag kan ik m’n handen niet afhouden van Johann Johansson, Scott Walker of Anthony & The Johnsons. Niets dat ik liever doe dan een match vinden tussen uiteenlopende stijlen, ook al lijkt dat op het eerste zicht onmogelijk. Neem nu die IJslander, Johann Johansson, die een gesproken user’s manual van een IBM-computer uit de jaren zestig sampelde en op klassieke muziek zette... Ronduit briljant!” Slotvraagje: met welk etiketje bedenken we jou? Om jouw muziek te omschrijven, goochelen journalisten en bloggers met de gekste termen. Tom: “Experimentele popmuziek? Dat lijkt me wel wat, ja. De stijl die ik hanteer, werd de afgelopen tijd heel populair. Een resem andere artiesten releasen tegenwoordig vergelijkbare dingen, maar dat vind ik niet zo erg. Doorgaans vind ik ’t zelfs flatterend. Als mensen zich geïnspireerd voelen door mijn werk, is dat oké. Zo zit popmuziek nu eenmaal in elkaar. Dat is het resultaat van natuurlijke evolutie, artiesten laten zich inspireren door andere artiesten en bouwen er iets nieuw mee. Zo gaat het sinds meer dan een halve eeuw, en dat vind ik prima.”

De stem als emotionele versterker Geeft dat voldoening? Tom: “Min of meer. Maar nooit heb ik echt het idee van: that’s it, nu is alles verteld. Ik zie wel wat er volgende week of volgend jaar op me afkomt. Zolang je vertrouwen hebt in jezelf, komt het wel goed. Maar een open geest en een gezond emotioneel huishouden komen niet vanzelf. Je kan het vergelijken met het leren van een nieuwe taal. Als je een taal oefent en onderhoudt, ontwikkel je na verloop van tijd een specifieke vaardigheid. Niemand is à priori een ontwikkeld mens die perfecte relaties met z’n medemens heeft. Je moet zorg dragen voor jezelf, tijd en energie investeren in contacten en sociale banden met andere mensen. En behandel jezelf op dezelfde manier zoals je een geliefde behandelt.” Heel wat mensen ontwikkelen een zelfdestructief kantje. Emotionele zelfverwaarlozing? Tom: “Absoluut. Soms is het gewoon makkelijker om jezelf naar de vaantjes te helpen, aan de hand van druggebruik of het blindelings opgaan in een bepaalde religie of ideologie. Dát is de kwestie, om jezelf niet te verliezen. En dan komen we vanzelf weer bij ‘Total Loss’, dat handelt over de geweldige uitdaging om mezelf niet helemaal te verliezen. En dat is niet makkelijk, want de afgelopen jaren ben ik door heel wat shit gegaan.” Maar je artiestencarrière kende gelukkig wel een droomstart. Tom: (hoorbaar opgelucht) “Ja, echt amazing! Het mooiste wat er bestaat, zonder twijfel. En daar ben ik heel dankbaar voor.” Je bent duidelijk geen man die met holle frasen en oppervlakkige verhalen te koop loopt. Je songs en je visie op muziek – ook te lezen op je blog – lijken wel half-filosofische traktaten. Een woordje uitleg? Tom: “Elke nieuwe song is een uitdaging. In eerste instantie beschikt een artiest over basisinstrumenten bij het schrijven van een song: woorden en zinnen. Het tweede aspect is, eh, het impressionistische gedeelte, waarbij je speelt met stemtimbre, emoties en klanken. Het moeilijkste gedeelte dus. Woorden, zinnen of teksten hebben nauwelijks artistieke waarde, vind ik. Pas wanneer ze in aanraking komen met een spraakzintuig, krijgen ze de nodige body. Een stem is een waanzinnig krachtige, emotionele versterker die verstand en ziel, betekenis en gevoel, op een unieke manier doet samensmelten. Heel wat zangers komen wat mij betreft niet verder dan het betekenis-gedeelte, elke emotionele diepgang ontbreekt vaak totaal. Zo komt het dat songs dikwijls niet verder gaan dan archetypische fraseringen als “Ik ga naar de McDonald’s en eet een hamburger”. Begrijp je? Waarom word je geraakt door een dialoog in een film? Niet enkel omdat ’t een geweldige tekst betreft, maar ook en vooral omdat die acteurs een pak emotie in hun stem stoppen. Goeie vocalisten gaan op zoek naar de optimale balans tussen tekst en gevoel. Soms hoor je een prima zanger

on stage 18 oktober: Charlatan, Gent 19 oktober: AB, Brussel (w/ Title)

How To Dress Well ‘Total Loss’ Weird World Record/V2 Records

Gezegend met een flinterdunne falsetstem en een bovenontwikkeld talent voor melancholie, zingt How To Dress Well op ‘Total Loss’ afwisselend als bedlegerig jochie en gewond vogeltje. Maar dan wel met de ambitie om op een mooie dag de hele wereld met verstomming te slaan. Te nemen of te laten, love it or hate it, maar een tussenweg is er niet voor wie zich op ‘Total Loss’ inlaat met de talrijke muizenissen van een hypersensitieve jongeman met existentiële trubbels. Een bijwijlen pijnlijk intieme kwestie dus, net zo hartverwarmend als extravagant. Midscheeps sacrale echo’s doorkruisen het hele album, als was het de soundtrack bij z’n aanstaande priesterwijding. In een kerk waar de doopvont voor elke zondagsmis wordt aangevuld met een verse kwak witch house, het elektronische rariteitenkabinet dat zich als een krolse kat uitstrekt in het niemandsland tussen post/ dubstep, nu-soul en r&b. De chemische formule van ‘Total Loss’ wemelt bovendien van geheime ingrediënten. Glaciale, breekbare pop, bijvoorbeeld. Of semi-klassieke piano- en strijkpartijen, met afwisselend vederlichte en bombastische insteek, te horen op ‘Talking To You’ - dat nadrukkelijk aanschurkt bij Sigur Rós. En, last but not least, is er ook het minimale en zacht knisperende, hoogpolige elektronica-tapijt – strak gekamd door de producer die ook achter de knoppen zat bij The xx. Een golden retriever van een plaat. Eentje met een zeemvellen vacht. (fp)

T e k s t: m e n n o c l a e s i f o t o : a l e x a n d e r d a h m s

Jori Collignon, één van de drijvende krachten achter Nobody Beats The Drum dat zich begin dit jaar deed opmerken met een leuke en gevarieerde electroplaat, heeft met Skip&Die minstens een even opzienbarend stukje muziek afgeleverd. Samen met Zuid-Afrikaanse compagnon de route en wereldreiziger Catarina Aimée Dahms, of Cata Pirata zo u wil, zijn de twee gaan grasduinen in de rijke en gevarieerde Zuid-Afrikaanse muziek, om vervolgens met een hele resem indrukken, stijlen en genres de studio in te duiken. Het resultaat heet ‘Riots In The Jungle’, een plaat die, bol van stijlen en genres, een verdomd clevere en vooral aanstekelijke mix brengt van hiphop, grime, Zuid-Afrika, latin en alles wat mogelijk nog in hun kraam paste. Reden genoeg om een ander door te praten met Jori Collignon. Jullie muziek omvat heel wat genres en stijlen die door elkaar lopen. Voor een groot deel lijkt dat een gevolg van de vele omzwervingen en reizen die jullie gemaakt hebben, maar wat ik me afvroeg: hadden jullie die brede muzikale interesse ook al van daarvoor meegekregen, of was het toch een eigen ontdekkingstocht? Jori Collignon: “Voor Catarina en mij zijn dat eigenlijk verschillende verhalen, want zij heeft in haar jeugd heel veel gereisd en daardoor dus heel wat invloeden opgepikt, maar ik kom gewoon uit Utrecht. Dat is niet meteen de meest exotische plek om allerlei muziek te leren kennen, maar ik heb die interesse wel altijd gehad. Ik vind het mooi als je naar muziek luistert en je kan er voor jezelf een heel landschap bij denken. Ik heb lang in bandjes en muziekprojecten gezeten waarin we veel met samples werkten, en waarin we ook probeerden om met die samples een soort van muzikale landschappen op te roepen, door er erg uiteenlopende stijlen in te stoppen, van jazz tot Afrikaanse - en Zuid-Amerikaanse muziek. Die uiteenlopende stijlen en genres met elkaar gaan vermengen, is dus iets dat langzaam is beginnen groeien in de manier waarop ik met muziek bezig ben en hoe ik muziek beleef. Precies dat heb ik ook teruggevonden bij Catarina. Het zijn al die dingen samen, die zin om kleurrijke muziek te willen maken, die nu samenkomen in deze plaat.”

Geen wereldmuziek! Was het een eenvoudige stap om al die ideeën en invloeden te kneden binnen de songs en te vertalen naar wat uiteindelijk een plaat moest worden? Jori: “Mja, daarin hebben we geprobeerd om al die muzikale dingetjes en ideetjes zo veel mogelijk hun eigen weg te laten vinden binnen onze muziek. Je weet wellicht wel dat het begin van de plaat is ontstaan uit de reis naar Zuid-Afrika die Catarina en ik samen hebben gemaakt? Het idee was om allerlei muzikanten en artiesten op te zoeken die Catarina nog kende van haar jeugd en om te kijken hoe zij zich dan hadden ontwikkeld. Daar zaten heel wat verschillende muzikanten bij, die met heel uiteenlopende genres bezig waren, en het was in die zin ook nooit het plan om een typisch Zuid-Afrikaans album of een wereldmuziekplaat te gaan maken. We wilden van het begin af proberen om een soort collage te maken van alle verschillende personen en achtergronden die we tegenkwamen, om zo de sfeer van zo’n reis en van het avontuur te vangen.”

Van glijmiddel tot dictator Wat me ook opviel aan de plaat: de nummers klinken nergens geforceerd, ondanks die caleidoscopische invloeden van stijlen en genres. Ik kan me niet inbeelden dat je dan als songschrijver en producer die nummers hard gaat dirigeren of in een bepaalde richting probeert te duwen, maar net het tegendeel. Dat je een bepaald idee over een nummer ondergeschikt maakt aan hoe zo’n nummer zichzelf als het ware vorm geeft. Jori: “Klopt. Het gebeurde regelmatig dat we vooraf wel een bepaald idee hadden voor een nummer, maar dat het ons in een heel andere richting begon te duwen toen we er mee aan de slag gingen. Zoiets geeft op een of andere manier een sterk gevoel van vrijheid: dat je ideeën en opvattingen los kan laten om de muziek eigenlijk de baas te laten worden en je jezelf zo ondergeschikt maakt. Omdat ons basismateriaal zo uiteenlopend was, moesten we wel proberen om in de studio als een soort van glijmiddel al die stukjes in elkaar te doen vloeien. Anderzijds moet je ook wel als een soort dictator gaan selecteren en sturen, maar dan zit je eigenlijk nog in een vroeger stadium. Als je de ene dag met een punkband staat te spelen en de volgende dag met een traditionele marimba-band, om dan weer met een electroproducer samen te werken, dan heb je zo’n uitgebreid palet aan mogelijkheden, dat je eigenlijk al een hele tijd bezig bent om te selecteren en stukken te gaan arrangeren. Zo liepen die twee fases eigenlijk in elkaar over. Je selecteert en knipt om op zoek te gaan naar een soort van eigenheid in al dat materiaal, en terwijl je daar dan mee experimenteert, begint het materiaal ook jou in een bepaalde richting te sturen.”

Reservevoetballer Jij hebt eigenlijk heel de plaat van begin tot einde meegemaakt, hebt alle nummers mee doen ontstaan, ze zien evolueren en hebt alles dan ook nog geproducet. Is het niet een beetje vreemd om nu niet mee op het podium te staan tijdens de optredens? Jori: “Catarina en ik zijn begonnen als duo, en de oorspronkelijke bedoeling was ook dat onze hele backline in één koffer zou passen. Dat is dus totaal uit de hand gelopen. (lacht) Nu staat het podium vol met twee grote percussie set-ups, instrumenten en een hele batterij samplers en synths. We wisten eigenlijk al van het begin dat we op de een of andere manier een oplossing zouden moeten vinden om Skip&Die te combineren met Nobody Beats The Drum, mijn andere band. Als we de agenda van Skip&Die zouden moeten afstemmen op die van The Drum, dat zou gewoon niet haalbaar zijn, want we willen allebei de bands de ruimte geven die ze verdienen. Omdat we nu de band hebben uitgebreid met een volwaardige line-up, krijgt het die kansen en hebben we bovendien ook op muzikaal vlak veel meer mogelijkheden. Ik probeer natuurlijk wel om zo veel mogelijk aanwezig te zijn. Op de repetities werk ik mee aan de arrangementen en tijdens concerten sta ik dan ergens mee in de zaal. Vanuit de zaal kan je ook precies zien wat er allemaal gebeurt. Op het podium beleef je de zaken heel anders dan vanuit het publiek, omdat je meer aandacht kan besteden aan het hele gebeuren: de muziek, de lichtshow en de reactie van de mensen. Dat gezegd zijnde, het kriebelt ook wel hoor, wanneer de rest van de groep op het podium staat en je eigenlijk als toeschouwer een beetje in een passieve rol wordt gedwongen. Vergelijk het maar met een voetballer die op de bank zit en het liefst van al mee zou voetballen, zeker nu omdat dit het eerste album is en het heel spannend is om dat allemaal voor het eerst live te kunnen gaan spelen. Maar boven alles ben ik gewoon erg blij dat we dit hebben kunnen realiseren en ben ik trots om in de zaal te kunnen beleven hoe alles mooi op zijn plaats is gevallen.”

on stage 14 november: Beursschouwburg, Brussel 29 november: Converse Nights @ Trix, Antwerpen (w/ AKS)

Skip&Die ‘Riots In The Jungle’ Crammed Discs

Sitar-licks geruggensteund door slepende ritmes en beats, klezmerblazers die een paringsdans uitvoeren met cumbia en verhakkelde electro, barbershop harmonies en traditionele Afrikaanse gezangen op een melange van marimba, pop, hiphop en grime, aan flarden gescheurd door dubstep-ritmes… de muzikale caleidoscoop van Skip&Die is niet voor één gat te vangen. Wat oorspronkelijk begon als een duo - jongen uit Utrecht met een voorliefde voor electro ontmoet Zuid-Afrikaans meisje dat de halve wereld had gezien voor haar 25ste - is op deze eerste plaat uitgegroeid tot een verrassende en heerlijk frisse melting pot. Met genoeg respect om er geen pastiche van te maken, maar ook met genoeg lef en durf om met dat amalgaam van stijlen en invloeden nieuwe dingen te proberen, geeft Skip&Die een visitekaartje af om U tegen te zeggen. Mikt eerste single ‘Love Jihad’ nog vooral op de urban clubbers, de 12 tracks op deze plaat laten een groep horen die van vele markten thuis is en het hele onfris riekende, bedufte etiket wereldmuziek een verdomd geile make-over geeft. Zonder ook maar ergens geforceerd te klinken, is ‘Riots In The Jungle’ een muzikale beleving en ontdekkingsreis waarbij je van de ene verrassing in de andere rolt, en het zeer dikwijls quasi onmogelijk is om stil te blijven zitten. Als we er één persoonlijke favoriet mogen uitpikken, laat het dan het ‘To Skip&Die In SA’ zijn, met z’n opzwepende marimba-ritmes, maar dan zouden we afbreuk doen aan al het andere lekkers dat op deze plaat te ontdekken valt. Het wordt een zwoel en heet najaar! (mc)

T e k s t: b r a m v e r m e e r s c h

Jason Lytle is een pure en fijnbesnaarde klasbak. In het licht van de recente beknopte reünietoer van Grandaddy had hij ook kunnen opteren voor een opvolger van de zwanenzang ‘Just Like The Fambly Cat’ uit 2006 maar toch kiest de (voormalige) frontman van Grandaddy met zijn tweede, wederom uitstekende solo-album ‘Dept. Of Disappearance’ (release: 15 oktober) voor de warmte van de eigen cocon. Een wereld waarin hij naar eigen zeggen het best functioneert. In 2006 was Lytle nog een gelaten artiest die besloten had zijn band op te heffen. Anno 2012 bezorgt de opvolger van solodebuut ‘Yours Tryly, The Commuter’ hem gelukkig een goed gevoel, blijkt aan de telefoon. Jason Lytle: “I’m pretty well. De toer met Grandaddy zit er op. Ik ben intussen al wat op mijn positieven gekomen. Grandaddy is a big hairy bubble. (lacht) Toeren is even leuk maar veel langer hoeft het nooit te duren. Het jachtige leven van een coyote is niets voor mij: te veel gedoe met materiaal en te veel mensen rond me. Ik heb veel rust en tijd voor mezelf nodig. Daarom verkies ik korte toers en nog het liefst optredens in venues waar ik al eens piano kan spelen.”

heeft eigenlijk te maken met die entiteit in mij die zich tracht te transporteren naar de echte wereld. Het heeft me tijd gekost om in te zien dat ik een artiest ben. Dat geef ik grif toe. Ik ben opgegroeid in een working class milieu dat me niet echt stimuleerde op artistiek vlak. Ik moets het allemaal zelf ontdekken. Daardoor ben ik nogal laat in actie geschoten. Dat betreur ik. Ik had het graag anders gezien maar het is nu. Ik had blijkbaar veel tijd nodig om mezelf te ontwikkelen. “Soms sta ik nog altijd versteld als ik bepaalde uitspraken hoor. Waarom heel jonge kinderen al meenemen op verre reizen? Wat is het nut? Ze hebben daar toch niets aan? Weinig stimulerend, hè. Mijn vader moedigde me dan wel niet echt aan om muziek te spelen maar hij heeft ergens wel goed werk verricht door me te wijzen op de realiteit. Hij hamerde er op dat je altijd moet werken. Dat stemde me destijds bitter maar hij heeft me op die manier wel geleerd om te gaan met mensen en verantwoordelijkheid op te nemen. Sindsdien heb ik een switchknop in mijn hoofd waardoor ik kan overschakelijken van mijn droomwereld naar de realiteit. Dat probeer ik ook te doen als ik een plaat opneem.” Je nieuwe plaat is niet louter een ontastbare reis? Jason: ”Ik start altijd met een bepaalde focus en daarna gaat een plaat een eigen leven leiden. De songs zijn er maar dan begint de zoektocht naar de beste klank. En dat is een hele klus. Of de schrijfstijl van Cormac McCarthy belangrijk was voor de thematiek van de plaat? Goh, ik lees zijn boeken graag maar eigenlijk heeft vooral het weer een belangrijke rol gespeeld. Daar heb ik tijdens de opnames heel veel aandacht aan besteed. Tijdens een sneeuwstorm binnen blijven, verder sleutelen aan de plaat en nadien merken dat de zon er weer doorkomt: daar hou ik van. Eigenlijk hoor je meer dan vier seizoenen op mijn plaat. Zo moet er een naam bestaan voor de periode tussen de zomer en de herft maar ik kan nu niet meteen iets bedenken.” Ik onthou vooral dat je nog altijd de kapitein van je eigen schip bent. Jason: “Daarnet een god en nu een kapitein. (lacht) Ik wll op mijn eigen manier gewoon goed werk afleveren. Ik zie mezelf vooral als een boodschapper. Het is mijn taak om alert te blijven en mijn boodschap over te brengen van de fictieve wereld naar de echte wereld.”

Een boodschapper uit een fictieve wereld Het lijkt me niet onlogisch dat je je nieuwe plaat opnieuw nagenoeg helemaal alleen hebt opgenomen. Jason: “Op ‘Your Final Setting Sun’ na dat ik met de Zweedse band Division Of Laura Lee (net als Jason ook muzikanten/skateboarders) heb opgenomen, heb ik alles zelf ingespeeld. Ik ben het gewoon alleen te werken. Zo maak ik de beste albums. ‘Dept. Of Disappearance’ is in dat opzicht een plaat waar ik heel trots op ben. Ben ik er meer tevreden over dan over mijn eerste solo-plaat? Ik zie geen verschillen met mijn andere albums. Ze hebben allemaal een verschillend karakter maar in mijn ogen zijn ze allemaal gelijk. Je kan moelijk zeggen dat je één van je kinderen liever ziet dan een ander, hè. Platen maken, is altijd wel moeilijk. Ik ben na afloop altijd wat getormenteerd. Je moet tijdens het opnameproces eigenlijk constant problemen oplossen. Je wil wel geduldig zijn maar dat lukt niet altijd omdat je altijd wel iets moet fiksen. Het is vooral hard werken. Maar ik sta achter alles wat ik tot dusver heb uitgebracht, hoor.“ Welke subtiele verschillen met je eerste solo-album merk je zelf op? Jason: “’Yours Truly, The Commuter’ liet zich beluisteren als een dagboek. Mijn gedachten en gevoelens stonden centraal. Nu ook nog wel een beetje maar ik leg nu meer de nadruk op de creatie van een nieuwe wereld. En de sound van ‘Dept. Of Disappearance’ vind ik rijker en interessanter dan mijn eerste solo-album.” Je blijft zweren bij multitracking. Jason: “Ik hou van die gelaagde stuff, ja. The art of multitracking, nietwaar. De platen van ELO en de producties van Roy Thomas Baker voor Queen: fantastisch. Veel van de albums van de late jaren zeventig zijn de meest voortreffelijke die ooit zijn gemaakt. Ze hebben de beste poprock-sound. Ze klinken analoog. Ze maken volop gebruik van multitracking. En in die tijd hadden muzikanten voor het eerst onbeperkt toegang tot allerlei gitaren én synths. Later, in de jaren tachtig, zijn er ook veel interessante platen verschenen. Vooral toen het nieuwe van de synths er wat van af was en de nadruk opnieuw op de songs kwam te liggen. Daarom heb ik het wel voor Talk Talk. Ogenschijnlijk nam die groep het op de compleet verkeerde manier aan maar net daarom hebben ze heel veel groepen beïnvloed met hun erfenis.” Ik las dat meer recente bands als Metric en Blonde Redhead heel belangrijk waren voor je nieuwe plaat? Jason: “Dat klopt, dat zijn twee van mijn favoriete groepen. Ze doen iets anders en zijn er ook nog eens goed in. Ze maken op een heel efficiënte manier gebruik van elektronica en akoestische intstrumenten. En dat levert een creatieve sound op waar je je vinger niet op kan leggen. Maar dat is slechts mijn mening, hè.” Tijdens het RifRaf-interview naar aanleiding van je eerste solo-album zei je dat je zo’n beetje de god van je eigen kleine universum bent. Nog steeds? Jason: “I’m a good one. Een sympathieke kerel die zich de zaken soms wat te veel aantrekt. Soms denk ik dat ik meer een gemene dictator moet zijn. Alles wat ik doe

Jason Lytle ‘Dept. Of Disappearance’ Anti/Epitaph/PIAS

Het concert van Grandaddy was één van dé hoogtepunten op de voorbije editie van Pukkelpop maar een nieuwe plaat van de band lijkt niet meteen aan de orde. Jason Lytle wil, los van de slimme zet om wat in te cashen met een beperkt aantal reünieconcerten van Grandaddy, vooral een integere artistieke koers blijven varen. En dat hoor je op zijn tweede solo-album. ‘Dept. Of Disappearance’ heeft uiteraard die herkenbare Grandaddy-signatuur (Lytle was nu eenmaal het brein van de groep) maar nu hij ongestoord zijn gang kan gaan, definieert hij nog meer zijn eigen sound. Vol toewijding levert hij catchy indie songs (de titeltrack en het schijnbaar eenvoudige en heerlijk optimische popnummer ‘Get Up And Go’) en wonderlijk ingekleurde melancholische multitrack-songs (‘Last Problem Of The Alps’, ‘Somewhere There’s A Someone’) af. Lytle kent zijn vak en bewijst dat met rijke klankkleuren, knappe arrangementen, pakkende zanglijnen en vooral: goede songs. Excellent, Jason. (bvm) Release: 15 oktober

MUZIEKODROOM

OKTOBER 05.10 PLAY FESTIVAL

THE HERBALISER LIVE / MACHINEDRUM BROOKES BROTHERS / BAAUER / FLC + MANY MORE! CLUBFESTIVAL / FUNK / BASS / DNB / DUBSTEP / HOUSE 22:00 — VVK 10,00 EUR / KASSA 15,00 EUR

06.10 PLAY FESTIVAL

ABSYNTHE MINDED / JIMI TENOR & KABU KABU BLAUDZUN / BALAM ACAB / SOLDOUT / BRNS + MANY MORE! CLUBFESTIVAL / INDIE / POP / ELECTRONICA 16:30 — VVK 15,00 EUR / KASSA 20,00 EUR

10.10 BLEED FROM WITHIN UK DEATHCORE / HEARTBREAKTUNES 19:30 — VVK 13,00 EUR / KASSA 16,00 EUR

11.10 MARQUISE KNOX USA

20 YEAR OLD BLUES GENIUS! / MOVE2BLUES 20:00 — VVK 9,00 EUR / KASSA 12,00 EUR

12.10 MAES BE.MUSIC STAGE: AMBASSADORS OF NOWHERE + TRAVELLING SOMEWHERE ELSE LIMBOLINK PRESENTS: BEARSKIN FRESH TALENT! 20:00 — GRATIS

13.10 COEM BE + KISS THE ANUS OF A BLACK CAT BE

LIMBURG’S FINEST! 20:00 — VVK 9,00 EUR / KASSA 12,00 EUR

18.10 SHONEN KNIFE JP

FUZZPUNKPOP FROM OSAKA! 20:00 — VVK 8,00 EUR / KASSA 11,00 EUR

20.10 MODKLUB HOSTED BY MR. CRITICAL MR. MENDEL / DJ KWAK

22:00 — KASSA 5,00 EUR

25.10 DOGHOUSE SAM & HIS MAGNATONES BE

NEW BELGIAN BLUES SENSATION! / MOVE2BLUES 20:00 — VVK 9,00 EUR / KASSA 12,00 EUR

27.10 TOMMIGUN BE + FLOAT FALL BE

MELANCHOLY POP / EX-RUMPLESTITCHKIN 20:00 — VVK 9,00 EUR / KASSA 12,00 EUR

NOVEMBER 02.11 VANDAL X BE + THE K. BE

NOISE FROM LIMBURG AND LIEGE 20:00 — VVK 8,00 EUR / KASSA 11,00 EUR

03.11 RAVE OUR SOULS

RAVEPOCALYPSE! 22:00 — VVK 10,00 EUR / KASSA 15,00 EUR

04.11 TERROR USA

HARDCORE / HEARTBREAKTUNES 17:00 — VVK 15,00 EUR / KASSA 18,00 EUR

07.11 KEN STRINGFELLOW USA

THE POSIES! 20:00 — VVK 7,00 EUR / KASSA 10,00 EUR

08.11 JACK DE KEYZER & THE GAMBLERS CAN

CANADA TOP GUITARIST / MOVE2BLUES 20:00 — VVK 10,00 EUR / KASSA 12,00 EUR

09.11

MAES BE.MUSIC STAGE: TWIN SHADES + THE GURU GURU LIMBOLINK PRESENTS: BEARSKIN FRESH TALENT! 20:00 — GRATIS

15.11 DRIVE LIKE MARIA BE

BELGIAN ROCKERS / NEW ALBUM 20:00 — VVK 8,00 EUR / KASSA 11,00 EUR

17.11 RYAN BINGHAM USA

GREAT NEW AMERICANA 20:00 — VVK 10,00 EUR / KASSA 13,00 EUR

23.11 A BRAND BE + POLAROID FICTION BE

ANTWERP GUITAR CIRCUS! 20:00 — VVK 14,00 EUR / KASSA 17,00 EUR

24.11 PVT AUS

EXPERIMENTAL POSTROCK FROM SYDNEY, AUSTRALIA 20:00 — VVK 8,00 EUR / KASSA 11,00 EUR

29.11 RACHEL SERMANNI SCO

WONDERFUL FRAGILE SCOTTISH VOCAL POP 20:30 — VVK 7,00 EUR / KASSA 10,00 EUR

TICKETS: MUZIEKODROOM.BE Muziekodroom Bootstraat 9 3500 Hasselt

T e k s t: b r a m v e r m e e r s c h i f o t o : r a s m u s w e n g k a r l s e n

“Ik heb geleerd dat we met zijn drieën een goed team vormen. Het is de eerste keer dat we echt als trio een plaat gemaakt hebben. Waar we precies heen gingen met de muziek wisten we niet, maar we waren het wel allemaal eens over het startpunt”, vertelt bassist Rasmus Stolberg tijdens de persdag rond de nieuwe plaat van Efterklang. Een album dat zijn naam ontleent aan een bezoek van de groep aan Piramida, een spookstad op de eilandengroep Spitsbergen. “En vooral een album waaraan we nadien nog negen maanden gewerkt hebben”, vult Rasmus aan.

Rasmus Stolberg: ”Wat heb ik vandaag nog niet over de plaat kunnen vertellen? Goede vraag. Ik krijg meestal vragen over de trip van negen dagen die we hebben ondernomen naar Piramida. Ik praat nochtans liever over de manier waarop we lang aan onze muziek schaven. Voor alle duidelijkheid: ‘Piramida’ is geen conceptalbum. Enkel de aanzet van de plaat was conceptueel. Vanuit die inspiratie zijn we muziek beginnen schrijven. De trip naar Spistbergen was niet meer dan een eerste stap richting raamwerk. En daarna is het altijd onze ambitie om grootse muziek te creëren. We zijn van nul gestart omdat we allemaal dezelfde dag als dag 1 van de plaat wilden hebben. Doorgaans heb je dat niet als je een plaat opneemt. Er is altijd wel iemand die op voorhand een song geschreven heeft. Nu was dat niet zo. We designed the beginning. De eerste dag van de trip naar Piramada was voor ons alle drie de eerste dag van de nieuwe plaat.”

en nadien hebben bewerkt. Je kan altijd blijven sleutelen maar nu hebben we ons niet de vraag gesteld of we wel de juiste sound te pakken hadden. We just connected with the sound. We wisten waar de geluiden vandaan kwamen en hoe we ze konden laten ontwikkelen. Op zich was het, in tegenstelling tot wat ik daarnet zei, niet zo moeilijk om de muziek van ‘Piramida’ te maken. Een stroom van geluid waar je op een bepaalde manier op reageert: dat is eigenlijk de fascinerende essentie.“ De muziek van Efterklang ontstaat vanuit een eigen droomwereld? Rasmus: “Dat valt moeilijk met woorden uit te leggen. Het klinkt misschien abstract maar naar een spookstad trekken om melodieën, instrumenten en ritmes te creëren vanuit field recordings: dat typeert de manier waarop we dromen. We mogen van geluk spreken dat we die dromen kunnen waarmaken. We dromen van de muziek die we willen maken en dat geeft ons de mogelijkheid om creatief te zijn. “We hebben nu al een vaag idee van een nieuw project. Een bevriende neuropsychiater heeft een hersenscanner. We willen te weten komen of je daar ook muziek mee kan maken. Er zitten patronen in hersenactiviteit. Misschien kunnen we die algoritmes gebruiken om muziek te creëren. Nu goed, mijn utieme hoop is dat mensen nu eerst en vooral naar ons nieuwe album zullen luisteren zonder veel over ons te weten. Hopelijk genieten ze van de muziek en willen ze plots meer over ons lezen en ons live aan het werk zien. Foto’s, video’s en concerten kunnen er nadien voor zorgen dat ze de plaat anders gaan beluisteren. Je kan al veel houden van een album maar door die extra’s kan bij het publiek een vernieuwde luisterervaring ontstaan. Zeker als je een plaat opzet van een band die je live aan het werk hebt gezien. Dan keer je terug naar de plaats van het concert en zie je de groep opnieuw spelen. It’s a bigger connection with the music. “

Je heel klein voelen in een hele grote wereld ‘Piramida’ is een volledig democratisch album waarbij iedereen even veel heeft bijgedragen? Rasmus: “Het is in ieder geval een plaat waarbij we alle drie het gevoel hebben dat we er de eigenaar van zijn. Meer dan in het verleden het geval was. Niet dat onze platen toen niet goed waren maar nu vinden we wel dat we iets gecreëerd hebben dat gezamenlijke referenties heeft: de ervaring in de spookstad en dezelfde visie op de muziek. Er waren geen compromissen. Of toch niet veel. We zijn uiteindelijk beland op een punt waar we allemaal min of meer wilden uitkomen. Dat is best een fijn gevoel. De plaat mocht niet af zijn vooraleer iedereen er gelukkig mee was. Was het daarom een moeilijke plaat om te maken? Songs schrijven en beslissen hoe je de muziek wil afwerken, is moeilijk. En de teksten zijn altijd een gevecht voor Casper (Clausen, zanger van de band, bvm). We moeten hem dan soms naar de dokter sturen. (lacht) De teksten doen passen in het frame dat we altijd eerst hebben: dat is niet altijd even gemakkelijk.” Van welke tekst van de nieuwe plaat hou je het meest? Rasmus: “‘Sedna’ is één van mijn favorieten. Ik ben heel gelukkig in mijn relatie maar als ik dat nummer hoor, denk ik terug aan verloren liefdes. Sad stuff, ja.” Er hangt een bepaalde sfeer van verlatenheid over de plaat. Naam: ”Een spookstad heeft een donker gezicht, hè. En het gaat op de plaat heel vaak over een gebroken relatie. Je heel klein voelen in een heel grote wereld: die gevoelens komen ook wel naar boven op ‘Piramida’. Net als het besef van tijd en onze plaats in het universum. Als je de tijd veel breder ziet dan wat je vandaag of binnen een jaar doet, dan wordt tijd iets heel geschift om over na te denken. Naar de sterren kijken is hetzelfde. Je weet niet eens of wat je ziet er eigenlijk nog wel is. Je voelt je ook nietig omdat je weet dat een ster net zo groot kan zijn als onze zon. Heel erg fascinerend, man.” Er zit ook een zekere poëtische schoonheid in die nietigheid. Wat is in die optiek het meest positieve aan een verlaten plaats als Piramida? Rasmus: “Het feit dat je automatisch begint na te denken en stil staat bij je bestaan. Dat zorgt ook voor inspiratie. Je bent ergens en je brein werkt op volle toeren omdat je je probeert in te beelden hoe het er ooit was. Je vraagt je af waarom de Russen die post ooit hebben verlaten. Veel vragen waar geen antwoorden op zijn. Maar verder zijn we best wel humoristische mensen met een talent voor geluk, hoor. Donkere onderwerpen houden ons wel bezig maar we willen zeker niemand deprimeren. Bij Efterklang draait het vooral om esthetiek. We willen vooral creëren en aan de slag gaan met ideeën. Muziek is in zekere zin therapie voor ons maar dat is niet het belangrijkste. Muziek is in de eerste plaats ons leven. Alles wat we doen heeft te maken met muziek. En we gaan doorheen alle schetsen en ideeën op zoek naar een bepaald gevoel. Bij beeldhouwwerken en schilderijen merk je gevoelsmatig ook snel als het er pal op is of niet. Als we binnen Efterklang dat intuïtieve gevoel hebben, spenderen we meer tijd aan schetsen. What could happen next, vragen we ons dan af. En dan ben je plots een song aan het schrijven.” Jullie maken opvallend meer gebruik van field recordings op ‘Piramida’. Rasmus: (lacht) “It’s a mess. Beats maken van eigen geluiden: dat hebben we altijd verkozen boven beats uit het soundarchief van een drummachine. Nu zijn niet alleen de beats en de ambient-geluidjes het gevolg van field recordings. De sounds die klinken als kalimba, marimba en vibrafoon zijn nu ook gebaseerd op de field recordings die we op Piramida hebben verzameld

on stage 7 november: The Piramida Concert feat. Sinfonia Rotterdam @ Catharinakerk, Eindhoven (NL) (w/ Peter Broderick) 8 november: The Piramida Concert feat. Sinfonia Rotterdam @ AB, Brussel

Efterklang ‘Piramida’ 4AD/Beggars Banquet

De vierde studio-plaat van de Deens band Efterklang is een subtiel toppertje in de categorie groeiplaat. Mads Christian Brauer, Casper Clausen en Rasmus Stolberg weten hoe dromerige neo-klassieke post-pop moet klinken. De avontuurlijke bewerking van field recordings die ze opnamen in de spookstad Piramida levert unieke klanken op en wordt nog eens versterkt door de zanglijnen, de ijle backing vocals en de arrangementen die het drietal uitdiepte met de steun van Peter Broderick (viool), Nils Frahm (piano),Earl Harvin (drums), het Andromeda Mega Express Orchestra en een zevenkoppig meisjeskoor. Geen noise of punk op ‘Piramida’ maar Efterklang dankt Einstürzende Neubauten wel voor de inspiratie qua eigenzinnige visie en geeft toe dat platen van Talk Talk (‘Spirit Of Eden’, ‘Laughing Stock’) een belangrijke rol speelden. Zonder daarmee afbreuk te doen aan hun nieuwe én originele plaat. Creatieve en kunstzinnige schoonheid met een eigen identiteit. (bvm)

T e k s t: N i c o l a s A l s t e e n I v e r ta l i n g / h e r w e r k i n g : I lya s B a e r t i f o t o : t o m h i n e s

De lof waar de albums van Grizzly Bear mee werden overladen, was oververdiend. Met iedere release ging het viertal uit Brooklyn een stap verder, met als absoluut hoogtepunt het sublieme ‘Veckatimest’ uit 2006. Nu is de band er terug met opvolger ‘Shields’. Het album is een minder avontuurlijk maar meer songgericht én haalt gerust hetzelfde hoge niveau. Onder leiding van Daniel Rossen toont Grizzly Bear dus opnieuw zijn tanden aan stoutmoedige concurrenten, terwijl muziekminnende dierenvrienden zoals wijzelf een meer dan prettig aaitje achter de oren krijgen.

Heeft het grote succes van ‘Veckatimest’ een invloed gehad op het stand komen van ‘Shields’? Was er druk? Daniel Rossen: (zang, gitaar, piano) “In de carrière van Grizzly Bear is ‘Veckatimest’ hoe dan ook een mijlpaal. De opnamesessies van die plaat waren intens en de daaropvolgende tour nam al snel de allure aan van een marathon. Aan het einde van de tour vonden wij het nodig om alles even te relativeren en terug te keren naar de realiteit. Bij het maken van de nieuwe nummers voelden we ons hulpeloos en volledig gedesoriënteerd. We wisten niet welke richting het uitging. Er was dus een zekere druk, maar binnen de groep is daar met geen woord over gerept. Hoogstwaarschijnlijk vermeden we om erover te praten. We zijn intensief beginnen werken aan de songs en hebben er het beste van gemaakt. Dat nam veel tijd in beslag...” ‘Shieds’ verschijnt drie jaar na ‘Veckatimest’. Een noodzakelijk minimum voor een album? Daniel: “Dat was niet de bedoeling. Maar het is inderdaad zo dat er elke drie jaar een plaat van de band uitkomt. We zijn niet gehaast. Als we niet 100% tevreden zijn over ons werk wordt er niets officieel uitgebracht. We zien Grizzly Bear eerder als een klein bedrijf dan als een fabriek. We nemen de tijd om de dingen te herwerken en de arrangementen te verbeteren. Onze benadering is nu eenmaal artisanaal.”

een ochtendmens ben. In deze nachtelijke sfeer is de basis van het nieuwe album gelegd, en dat was totaal surrealistisch. Daarna verkasten we naar Cape Cod. We trokken in in het huis van de moeder van bandlid Edward Droste. Daar namen we trouwens ook al het grootste deel van ons album ‘Yellow House’ op.” Terug naar een gekende plek dus. Daniel Rossen: “Inderdaad. Met vier opgesloten zitten in een uithoek van de wereld is zoals een ritueel. De sfeer van het huis, de landschappen, de verlatenheid van de stad, al deze elementen vormen een ideale omgeving. Deze plek maakt integraal deel uit van de geschiedenis van onze groep.” In de nieuwe songs is er trouwens geen spoor van het woord shields terug te vinden. Vanwaar dan die albumtitel? Daniel Rossen: “De titels van onze albums werden in het verleden rechtstreeks beïnvloed door de plaats waar ze zijn opgenomen. In onze discografie neemt ‘Shields’ een bijzondere plaats in: het is het meest collectieve werk. Alles is bedacht en gemaakt door de vier bandleden, maar niemand van ons is in staat om een nauwkeurige definitie van de titel te geven… Er zijn zoveel interpretaties dat het sowieso interessant is. Zie het als een façade, een muur waar achter je je verbergt om je te behoeden voor de invloeden van buitenaf. Het is een interpretatie als een andere. Maar er moeten er andere zijn en betere.” (glimlacht)

Zon, verandering van omgeving en nieuwe impulsen Er zijn andere projecten in de marge van Grizzly Bear. Zo heeft Chris Taylor onder het pseudoniem CANT een plaat uitgebracht. En jij nam, naast de samenwerking met Department Of Eagles, nieuwe solonummers op. Voelde je de behoefte om iets te creëren los van Grizzly Bear? Daniel: “Ik denk dat deze behoefte steeds sterker wordt binnen de groep. Alle leden van de band waren betrokken bij ‘Shields’, we werkten er samen aan. Grizzly Bear is nog nooit zo democratisch geweest. Uiteindelijk is het de moeite waard om een gemeenschappelijk doel te bereiken, om beperkingen te overwinnen en om artistieke visies te verruimen met ideeën van anderen. Ik had nog wel een paar nummers in de lade maar ze waren niet interessant genoeg voor Grizzly Bear. Alleen of in groep een song opnemen, is fundamenteel verschillend. De uitdaging is absoluut niet gelijklopend. Instinctmatig voelt het goed om persoonlijke inspiratie te putten uit de groep, zo hindert de een de ander niet. Ik blijf songs schrijven met de bedoeling ze op een dag uit te brengen. Ik denk dat er voortaan altijd projecten naast de groep zullen zijn.” Op het podium telt Grizzly Bear nu vijf muzikanten in plaats van vier. De nieuwe officiële line-up? Daniel Rossen: “Er is een pianist toegevoegd. Meerdere songs van ‘Shields’ zijn gecomponeerd voor piano en niet meer systematisch voor gitaar, want daar had ik genoeg van. Ik werkte veel met keyboards om de fundamenten van de songs vorm te geven. Daarna werden er andere instrumenten toegevoegd. Maar al snel besefte ik dat het niet mogelijk is zoveel instrumenten met vier bandleden te bespelen en doen wij beroep op een pianist voor de concerten. Maar wij geven voorrang aan onze manier van werken met vier wat het opnemen van de platen betreft, kwestie om ons evenwicht te bewaren.” Jullie namen op in Texas, maar vertrokken er toch uiteindelijk. Waarom? Daniel Rossen: “Het klimaat in New York werkte op ons systeem. We wilden zon, verandering van omgeving, nieuwe impulsen. We besloten naar Marfa, het hart van de Texaanse woestijn, te gaan. Het is een kleine stad met nog geen 2000 inwoners, vooral bekend vanwege de beeldende kunstenaar Donald Judd, een toonaangevende figuur van het minimalisme. De landschappen in Marfa zijn ongelooflijk. Het stadje is recent overspoeld door verschillende cineasten. Ik denk aan Paul Thomas Anderson (‘There Will Be Blood’) en aan de gebroeders Coen (‘No Country For Old Men’). De stad biedt hen een onbetaalbaar decor. Eens in Marfa installeerden wij ons in een oud gebouw zonder airco. Buiten was de hitte ondraaglijk. Voor het vallen van de avond was het onmogelijk om te spelen. Dus hebben we ’s nachts opgenomen. Dat bracht mij uit evenwicht aangezien ik

De hoes van jullie album is een illustratie met een schoppen en een klaver. Een passie voor kaarten? Daniel Rossen: (glimlacht) “Maar neen, deze tekening is een reproductie van een werk van de Amerikaanse schilder Richard Diebenkorn. Het expressionisme en de abstracte kunst was z’n ding. Wij waardeerden het iconografisch aspect van dit schilderij. In de geschiedenis heeft schoppenaas veel betekenissen, de strafste kaart in het spel bijvoorbeeld. Bovendien is dit een symbool dat wordt geassocieerd met dood of ongeluk en wordt het vaak door de hardcore scene gebruikt. Bij nader inzien blijkt dat er verschillende interpretaties mogelijk zijn. Dat zagen we wel zitten. Maar los van de beweerde betekenis blijft het een mooi schilderij.”

on stage 4 november: AB, Brussel (w/ Villagers)

Grizzly Bear ‘Shields’ Warp/V2 Records

Grizzly Bears vorige album ‘Veckatimest’ werd bejubeld en verscheen in vele eindejaarslijstjes. Deze doorbraakplaat bracht de New Yorkers over de hele wereld en de impact ervan was de oorzaak van een welverdiende pauze. Na drie jaar is de opvolger een feit. Dat ‘Shields’ altijd in één adem genoemd zal worden met zijn voorganger, is onvermijdelijk. Of die beter, slechter, of even goed is, is iets om zelf te ontdekken. Wat (dw) betreft mag die gerust ergens op hetzelfde schavotje terechtkomen. Wat meteen opvalt is, dat ‘Shields’ een pak minder avontuurlijk is dan zijn voorganger. ‘Shields’ richt zijn pijlen vooral op de songs. Het album is een pak geconcentreerder, misschien doordat de groepsleden de plaat als een absolute democratie hebben opgenomen. Geen exuberantie, maar de gecontroleerde middenweg van de degelijke song. Grizzly Bear is vanaf heden een kwaliteitslabel. Een constante aan het indie-firmament. Uitschieters zijn de opzwepende openingstrack ‘Sleeping Ute’ met zijn venijnige gitaren, het levendige‘Speak In Rounds’, en de lange, meeslepende afsluiter ‘Sun In Your Eyes’. Sterk!

T e k s t: N i c o l a s A l s t e e n e n M i s c h a B l u d t s i f o t o : c h r i s t o p h e m a c p h e r s o n

Drie jaar geleden leverde Staff Benda Bilili met ‘Très Très Fort’ een onbetwist meesterwerkje af. De Congolezen vielen met hun mix van rumba, rhythm & blues, reggae en folk herhaaldelijk in de prijzen, mochten zich verheugen op heel behoorlijke verkoopcijfers en toerden met hun spectaculaire rolstoelen (de kern van groep bestaat uit poliopatiënten) zo’n beetje non-stop door de hele wereld. En nu is er dan eindelijk hun tweede plaat. ‘Bouger Le Monde !’ klinkt iets strakker en rockerig dan zijn voorvanger, maar is opnieuw een zelfbewuste, optimistische plaat geworden die zijn naam helemaal waar maakt. RifRaf ging praten met bandleider (of beter: le patron) Léon ‘Ricky’ Likabu. De verwachtingen voor jullie tweede plaat waren natuurlijk hooggespannen. Zorgde dat voor druk? Ricky: “Wij hebben altijd heel veel zelfvertrouwen gehad. Staff Banda Bilili is van niks of niemand bang! Tijdens de opnames van ‘Très Très Fort’ hadden we al een dertigtal extra nummers gemaakt met het oog op onze volgende. Bovendien waren we deze keer al beter vertrouwd met het opnameproces. ‘Bouger Le Monde!’ werd dan ook op vier dagen ingeblikt en we hebben nog steeds genoeg materiaal voor een derde en zelfs vierde plaat. Als ze ons morgen vragen om een nieuwe plaat op te nemen, dan kunnen we dat meteen doen.” (lacht)

Vuile daklozen en bedelaars Word je in je thuisstad tegenwoordig herkend? Ricky: “We waren al beroemd toen we nog op straat leefden! Maar niet om de juiste redenen... (lacht) Ze noemden ons vuile daklozen en bedelaars. Nu is het anders: we worden herkend omdat we bekende muzikanten zijn. Eerlijk gezegd ben ik zelf niet zo goed op de hoogte van wat er tegenwoordig allemaal in Kinshasa gebeurt omdat we zo’n beetje constant onderweg zijn met de groep. We zijn alleen maar teruggekeerd naar Kinshasa om de nieuwe plaat op te nemen en zelfs toen waren we in de studio van de buitenwereld afgesneden. Dat is nodig als je een plaat wil maken, maar dat wil ook zeggen dat je het niet eens zou weten als er op straat iets verschrikkelijks gebeurt.” (lacht) Leverde dat toeren trouwens geen problemen op? Je hoort regelmatig hoe moeilijk het is voor Afrikaanse muzikanten om de juiste papieren en visa te krijgen. Ik kan me inbeelden dat dat voor een groep die volledig uit daklozen bestaat nog veel lastiger is. Ricky: “Vroeger hebben we daar eigenlijk nooit problemen mee, maar momenteel zitten er twee van onze groepsleden vast in het land. Onze vrienden hebben geen visa gekregen omdat ze er blijkbaar van worden verdacht dat ze het geld dat ze tijdens de Europese optredens verdienen, willen gebruiken om daar in de illegaliteit te duiken. Maar dat is toch belachelijk! De muzikanten van Staff Benda Bilili gaan hun groep toch niet in de steek laten in het midden van een toer? Dat kunnen we ons echt niet voorstellen. Als iemand dat zou doen, dan levert ons dat zowel interne - we hebben een muzikant te kort - als externe - de gastlanden zullen ons niet meer willen uitnodigen - op. Daar zijn we ons heel erg van bewust en begrijpen dan ook niet waarom het ons zo moeilijk wordt gemaakt om op een fatsoenlijke manier te werken.” Jullie debuutalbum heeft jullie natuurlijk geen windeieren gelegd. Is er daardoor veel veranderd? Ricky: “Het succes van ‘Très Très Fort’ heeft onze levens enorm veranderd. Voor de eerste plaat woonde ik met mijn familie, kinderen en familie op straat in Kinshasa. Tegenwoordig wonen we allemaal in een huis. We hebben het privilege om met een auto te mogen rijden. Onze kinderen gaan naar school en sommige groepsleden hebben zelfs grond gekocht. Ik hoop het dankzij de nieuwe plaat nog beter te doen: gebouwen van tien verdiepingen laten neerzetten zodat mijn dakloze vrienden allemaal een woonst hebben! Sommige mensen komen me nu om geld vragen, maar dat weiger ik systematisch. Dat is naar de toekomst toe helemaal geen oplossing. Je moet werken, samen een project opzetten waarmee je samen geld kan verdienen. Daarom heb ik de ngo Staff Bilili opgericht. Het doel is om burgers aan te moedigen om deel te nemen aan echte gemeenschapsprojecten. Zo hebben we onlangs terreinen gekocht waar we activiteiten willen organiseren. Maar we staan nog nergens. Er moet enorm hard gewerkt worden om iets blijvends tot stand te brengen. Als er mensen zijn die geïnteresseerd en gemotiveerd zijn om via dit project de daklozen van Kinshasa te helpen, dan moeten ze ons zeker contacteren.” Allez hop!

De wonderen van het elektrische blikje

‘Bouger Le Monde!’ klinkt meer rockerig dan zijn voorvanger. De groove zit er nog altijd in, maar de nummers zijn strakker, korter en luider geworden. Een bewuste keuze? Ricky: “Toen ‘Très Très Fort’ uitkwam, werden we uitgenodigd voor verschillende radio- en televisieoptredens. Ze wilden de nummers die we er speelden wel uitzenden, maar die waren altijd te lang. Ze hebben ons herhaaldelijk gezegd dat onze nummers niet het juiste formaat hadden. Op deze plaat hebben we geprobeerd om een zo goed mogelijk compromis te vinden. Wat de rock betreft: ik denk dat dat veel te maken heeft met onze ervaringen in het buitenland. Toen we onze eerste plaat opnamen, hadden we nooit gedacht dat we versterkt op grote podia met al even grote geluidssystemen zouden spelen. Tijdens onze verschillende toers zijn we daarover beginnen nadenken en beseften dat onze muziek in functie moet staan van de podia waar we op spelen. Tijdens de opnames van ‘Bouger Le Monde!’ hebben we daar zoveel mogelijk rekening mee gehouden en dat hoor je.” Een van de meest typerende aspecten van jullie geluid is de satongué van Roger Landu. Is dat instrument zijn persoonlijke uitvinding? Ricky: “Oorspronkelijk is het een traditioneel Congolees instrument dat vooral door kleine kinderen wordt bespeeld en normaal gezien bestaat uit twee of drie snaren die aan een vishengel vasthangen. Maar Roger had een ander instrument: een satongué gemaakt van een conservenblik en een elektrische gitaar. Hij is niet de enige Congolees die de satongué speelt, maar wel de enige die op een elektrische satongué speelt. Dat is zijn eigen vondst. Aanvankelijk gaf ik hem telkens 100 franc om met ons mee te spelen. Dat heb ik verschillende weken gedaan, maar hij kwam elke dag terug en dus begon het voor mij een dure zaak te worden. Toen heb ik hem maar gevraagd om een vast groepslid te worden.” (lacht)

on stage 2 oktober: KVS, Brussel

Staff Banda Bilili ‘Bouger Le Monde!’ Crammed

De Congolezen zijn weer helemaal terug met hun onweerstaanbare mix van rumba, rhythm & blues, reggae en folk. Hun tweede plaat klinkt iets strakker dan de voorganger, er zitten wat meer gitaren in en de nummers zijn verrassend kort. De teksten zijn als vanouds optmistisch en geëngageerd, producer Vincent Kenis (zie o.a. Congotronics) levert opnieuw vakwerk af, de muzikanten zijn enorm gegroeid en vooral: hun groove is nog steeds even energiek als onweerstaanbaar. Absolute wereldklasse kortom. (mb)

Staff Benda Bilili

T e k s t: Pa s c a l N o s e n z e o

homegrown

T e k s t: J a n a P o pp e l a a r s i f o t o : a n t o n c o e n e

Raketkanon knalt uit de duistere grotten en krochten van Gent en Antwerpen. Antwerpenaar Jef Verbeeck schaart Pieter De Wilde (Waldorf), Lode Vlaeminck (Tomàn), en Pieter-Paul Devos (Kapitan Korsakov) achter zich en vuurt zomaar het supervette, loeiharde debuutalbum ‘RKTKN #1’ op ons af. Op de koop toe stond de band , al dan niet dankzij de overweldigende live-reputatie, al in het voorprogramma van Therapy? in de AB. Intrigerend zeg je? Vonden wij ook. Tijd voor een babbel. We spreken af met Jef en Lode op het terras van Café Zeezicht op de Dageraadplaats in Antwerpen. En we zijn meteen benieuwd hoe ze het in godsnaam klaarspelen om een band als Raketkanon uit de grond te stampen als iedereen ook nog eens verwikkeld is in andere grote projecten. Jef Verbeeck: “We slapen gewoon amper. (lacht) Het valt inderdaad moeilijk te combineren. De meesten van ons hebben ook nog een job, enkel Pieter is full-time muzikant. Ik ben zelfstandig architect, dus ik kan mijn uren zelf bepalen. Maar het lukt bijvoorbeeld niet om elke week te repeteren, al proberen we dat wel zoveel mogelijk te doen. Met repetities van andere groepen, studio-opnames en vooral de festivalzomer is dat heel moeilijk. Nu komen er veel optredens aan voor Raketkanon dus we moeten ons wel beginnen klaarstomen.”

Tussen de doornen en de pony’s Lode Vlaeminck: “De platenreleases van Tomàn en Raketkanon volgen heel kort op elkaar. Kapitan Korsakov heeft wel heel bewust in een andere periode z’n plaat gereleast en heeft dan veel gespeeld, zodanig dat we niet constant in elkaars vaarwater zitten. Met Tomàn zijn we van plan om een paar grote, goeie shows te doen, niet te veel. Dus in principe is het allemaal wel te combineren.” Alles lijkt heel snel te zijn gegaan bij jullie. Op anderhalf jaar tijd staat daar een huis van een plaat, hebben jullie een geweldig logo en een supercoole clip. Jef: “Ja, dankzij slaapgebrek, hé. (lacht) We hebben het voordeel dat we werken met muzikanten die al platen hebben uitgebracht. Raketkanon als band is misschien nieuw, maar de groepsleden afzonderlijk hebben allemaal ervaring. En we kunnen kiezen met wie we graag samenwerken.” Hoe kennen jullie elkaar? Jef: “Ik ken Pieter via de Gentse deathmetalband Welkin. Die band bestaat niet meer, maar hij was toen de drummer en ik de bassist. Pieter en ik jamden veel. Wij spelen graag muziek en pinnen ons niet vast op één genre. Dan hebben we even Wolf (Waldorf) als bassist gehad en toen is Pieter-Paul erbij gekomen. Oorspronkelijk was ik de zanger, maar vond dat niet fijn. Pieter-Paul wou graag bij een groep waar hij geen gitaar moest spelen. Lode is vervolgens via Pieter-Paul bij Raketkanon verzeild geraakt.” Lode: “Ik ben nog roadie geweest bij Kapitan Korsakov. Ik speelde al eens basgitaar mee met die band, maar ik speel eigenlijk niet zo goed bas. Ik heb voor Raketkanon dan voor synthesizer gekozen, omdat dat me beter ligt.” Jef: “Ik was meteen mee met het idee. Ik wou altijd al synthesizergeluiden in de muziek, meer zotte geluiden. Het klopte ook dadelijk. Zo is onze sound ontstaan.”

Intens en heel kort De live-reputatie van Raketkanon is al een feit, ook al zijn jullie nog niet zo lang bezig. Van Pieter-Paul weet ik dat hij live helemaal loos gaat en met zijn gitaar het publiek in duikt. Is dat ook zo bij Raketkanon? Jef: ”Erger nog. (lacht) Hij was zo blij in een band te kunnen spelen waar hij geen gitaar moest

vasthouden en op zijn effectpedalen moest duwen. Hij springt met zijn gezicht naar beneden in het publiek, gaat aan podiumelementen hangen, en nog gekkere dingen.” Lode: “Pas op, Jef springt ook in het publiek, zelfs onze drummer Pieter duikt al eens tussen de mensen. Onvoorstelbaar. Dan zijn ze ineens weg en sta je daar. Het is ongelooflijk cool als band om zo’n mensen bij te hebben. Het trekt de aandacht van het publiek en je gaat ook sneller op in de muziek.” Een beetje anarchie op het podium? Jef: “We proberen de dunne grens op te zoeken tussen muzikaal een goeie show geven en een uitdaging zijn op het podium. Ik geef Pieter-Paul een duw en krijg er later één terug, je moet blijven opletten.” Lode: “Live is Raketkanon nog harder en ruwer dan op plaat. We zijn een toffe band om visueel bezig te zien, denk ik. Het is altijd leuk om op te treden. Waar maakt eigenlijk niet zo veel uit. Een lauw publiek hebben we eigenlijk nog nooit gehad. We spelen ook maar heel kort live, ongeveer 30 minuten. Het is verstand op nul en alles geven. Ik kijk zelf amper naar het publiek. Ik ben te veel bezig met wat er op het podium gebeurt. Na een optreden is de wereld daar plots weer. Dat is het coole aan deze band: intens en heel kort.” Jef: “Als je na het optreden niet volledig bekaf bent, weet je dat je iets fout hebt gedaan.” (lacht) Houden jullie alle vier van dezelfde muziek? En hoe uiten die invloeden zich in Raketkanon? Lode: “De muzieksmaak van ons vier verschilt stevig, maar er zijn wel overlappingen.” Jef: “Onze muziek is het logische gevolg van onze smaken en wat we graag spelen. Er wordt nooit specifiek gerefereerd aan een bepaald genre of zo, maar we zijn wel allemaal zware muziekliefhebbers. Ik ben een grote Mastodon-fan, heaviere muziek, maar geen dommerikenmetal. Pieter is zot van Messhugah, maar evengoed van The Beatles.” Lode: “Ik luister meer naar elektronica en dingen zoals The Notwist. Dat vind ik geweldig. Maar ik ben ook fan The Dillinger Escape Plan bijvoorbeeld. Ergens zijn we wel verbonden met elkaar, maar tegelijkertijd zitten we op ons eigen eiland.” Jef: “Ik denk dat die coole combinatie ons ook juist vormt.”

De stoerheid van een twaalfjarige Jullie muziek klinkt heel heavy. Gebruiken jullie veel effecten? Jef: “Ik stem mijn gitaar heel laag en speel op dikke snaren, maar ik gebruik geen gitaareffecten. Op de stem staan wel veel effecten. Lode maakt met zijn synths de muziek vooral zo heavy, hij creëert een buikgeluid. Hij gebruikt twee analoge synthesizers uit de jaren 70. Ik speel op een handgemaakte

gitaarversterker, gemaakt door een Gentse bouwer. Hij had ooit een model gebouwd voor Jon Spencer en ik kwam bij hem langs met een klein versterkertje voor een reparatie en hij zei iets voor mij te in huis te hebben wat ik tof zou vinden. Ik was direct verkocht natuurlijk. (lacht) De versterker is zo speciaal omdat hij heavy en mooi tegelijk kan klinken. Ik kan zonder kanaal te switchen een heel spectrum aan geluiden produceren. Het is een heel gevoelige versterker op vlak van aanslagdynamiek. Dat maakt hem zo geweldig.” Heb je dan ook een custom made gitaar om deze versterker te matchen? Jef: “Ja, ik heb meer dan tien jaar geleden één gitaar gebouwd en dan besloten dat het veel te veel werk is om dat ooit nog eens te doen. (lacht) Op die gitaar speel ik sindsdien. Samen met de versterker vormt dat uiteraard een volledig unieke sound. “Wouter Vlaeminck, Lode zijn broer, heeft de plaat ook erg goed opgenomen. Het was een heel toffe samenwerking. Hij begreep onze muziek heel goed, alhoewel hij ook weer een heel andere muzikale achtergrond heeft. Hij zou nooit iets zo heavy opzetten.” Lode: “Je kan de plaat op twee manieren mixen, op een heel metalachtige manier, of op een gevoeligere manier zodat hij beter beluisterbaar wordt. En dat heeft hij heel goed gedaan.” Vanwaar komt eigenlijk de naam Raketkanon? Jef: “Helemaal in het begin, toen de groep enkel uit Pieter en mezelf bestond, hadden we al een optreden na één keer repeteren. Maar we hadden nog een naam nodig. Een maat van mij met adhd begon namen af te vuren: Raket! Kanon! En nog van die dingen. Ineens zei hij: Raketkanon! Dat klopte gewoon. Het is energieke muziek, het heeft iets stoer, maar dan de stoerheid van een twaalfjarige. (lacht) Het straalt vooral enthousiasme uit. Wij spelen wel heavy muziek, maar zeker geen negatieve muziek. Kortom: het dekt de lading.” Wat ook speciaal is, zijn de titels van de nummers. Allemaal meisjes- en jongensnamen. Vanwaar die ingeving? Jef: “Dat was een idee van Pieter-Paul in de studio. Er was al een tijd discussie over de werktitels. Niet iedereen was even enthousiast over de oude titels. Toen Pieter-Paul met dat idee af kwam, klopte het, want in de studio waren de nummers eigenlijk opnieuw geboren. Al klinkt dit nu wel mega cheesy.” (lacht) Lode: “We zijn net papa’s die een naam hebben gegeven aan hun kinderen. We zijn op dat moment samen op zoek gegaan naar een naam die we allemaal cool vonden. Zoals ouders die discussiëren over de naam van hun ongeborene. Alle namen zijn perféct voor het bijhorende nummer.” Geraak je dan niet in de war: “spelen we nu ‘Anna’, ‘Eva’ of ‘Lena’?” In koor: “Jaja absoluut. (lachen) Op de setlist staan soms nog gewoon de oude titels geschreven. Als iemand dié te lezen krijgt…” Het artwork van jullie plaat is ook erg sjiek. Vertel daar eens wat meer over. Lode: “Het is een echte, ongephotoshopte foto. We zijn met zijn allen naar de zee gegaan om deze foto te maken. Het logo is twee op twee meter groot, handgemaakt door Jef. Op de binnenkant van de hoes staat dat logo in het water. Daarin hebben we twee uur geploeterd, en het was géén warme dag. (lacht) Anton Coene heeft het fantastisch in beeld gebracht. Er liepen ook pony’s rond. We wilden een foto met hen erop maar dat is niet gelukt. Tijdens de opstelling stonden de pony’s in groep rond het logo, maar nadien gingen ze steeds lopen.” Jef: “Het logo is een metalen frame met daarop ons logo en dat is ingetapet met een stoffen tape en beschilderd met lichtgevende verf. Dat werd dan met een flits uitgelicht voor de uiteindelijke foto.” Lode: “Als je goed kijkt, kan je nog een stukje van mijn groene trui zien. Ik lag tussen de doornen met die flits vast.” (lacht) Jef: “Het was een foto waar we voor hebben afgezien.” (lacht)

on stage 29 september: 25 jaar JH Doetsje, Kapelle o/d Bos (w/ Drums Are For Parades) 3 oktober: album release @ Charlatan, Gent (w/ Topanga) 6 oktober: Play Festival @ MOD, Hasselt (w/ New Bleeders, Kabul Golf Club, Wallace Vanborn…) 19 oktober: Early Birds @ Manuscript, Oostende 12 oktober: Heavy Shit Fest @ Nijdrop, Opwijk (w/ New Bleeders, Kabul Golf Club) 16 november: JH Slot, Wortel (w/ In Kata) 17 november: Don’t Hype Festival @ Vooruit, Gent

Raketkanon

ROCK ★ BLUES ★ JAZZ ★ FUNK ★ HIPHOP ★ REGGAE

05/10 SARAH FERRI + NELE NEEDS A HOLIDAY 11/10 PHILIP CATHÉRINE 13/10 CREATURE WITH THE ATOM BRAIN + HUSH HUSH 18/10 AMBROSE AKINMUSIRE QUINTET (USA) 26/10 BAND OF ELI + ROLAND 27/10 EIGEN MAKELIJ + TLP + TIMEBOMB 02/11 FLYING HORSEMAN + SUBURB SONGS 15/11 BOB BROZMAN (USA) 16/11 THE EXCITEMENTS (SPA) 17/11 ISBELLS + MAD ABOUT MOUNTAINS 22/11 HAROLD MABERN & QUINTET (USA) 24/11 VANDAL X + KABUL GOLFCLUB + BELIEVO! + YAMANTAU 29/11 IFA Y XANGO 30/11 KRAANTJE PAPPIE (NL) 07/12 JULIAN MARLEY & THE UPRISING (JAM) 13/12 MISSISSIPPI SWIMMERS 15/12 A BRAND + POLAROID FICTION 16/02 ABSYNTHE MINDED ★ MEER CONCERTEN ONLINE !

‘RKTKN #1’ Zeal Records/Konkurrent

Dit Vlaams buskruit blaast je met opener en single ‘Herman’ meteen van je sokken. De onheilspellende gitaar van Jef Verbeeck en de pompende drums van Pieter De Wilde (Waldorf) pushen richting het overstuurde geschreeuw van Pieter-Paul Devos (Kapitan Korsakov) waarna de synths van Lode Vlaeminck (Tomàn) zenuwachtig maar zeker naar een hoogtepunt werken. De toon is meteen gezet. Tussen het sludgegeweld door ontdekken we heel wat verfijning (‘Eva’), enkele zeer mooie stukken (‘Anna’) en ontwaren we psychotische computerstemmetjes (‘Henri’). Er zijn flarden van erkenning maar toch is de sound uniek. De combinatie van deze geoefende muzikanten, een stevige zelfgebouwde versterker en gitaar, bedwelmende analoge synths en een effect-doordrenkte stem is een mátch. Raketkanon blaast en hakt, verslindt en verzwelgt en windt ons volledig om de vinger. (jp)

STATIONSSTRAAT 104, 9100 SINT-NIKLAAS • T. 03 776 11 98 • INFO@DECASINO.BE

homegrown

T e k s t: M i c h i e l D e n y s

Een van dé succesverhalen van de recente Vlaamse popgeschiedenis heet Balthazar. Twee jonge kerels trokken zich, met een diploma muziekproductie onder de arm, terug in hun huiskamer annex studio, en brachten het straffe debuut ‘Applause’ uit. De succesingrediënten: aanstekende grooves en een uitgebalanceerde sound met geen noot te veel. Opvolger ‘Rats’ (release: 15 oktober) is een volwassen en ambitieuze plaat van twee songwriters die weten wat ze willen. Het spreekt voor zich dat de verwachtingen hooggespannen zijn. De zichtbaar ontspannen frontmannen Jinte Deprez en Maarten Devoldere laten zich echter niet verlammen door die druk. Jinte Deprez: (zang) “Totaal niet. Ik voel mij eigenlijk heel relaxed.” Maar het waren twee drukke jaren. Waar vonden jullie de tijd om rustig een nieuwe plaat te maken? Jinte: “Tussen het touren door vonden we voldoende tijd. We hadden trouwens altijd gezegd dat we binnen een jaar na ons debuut met onze tweede plaat voor de dag zouden komen, dus we zijn eigenlijk te laat.” Waarom wilden jullie dat zo doen? Jinte: “We wilden ons meteen weer aan het werk zetten. Uiteindelijk hadden we snel veel nieuwe nummers klaar, maar toen ging onze eerste plaat, ‘Applause’, Europees. Het succes van dat album was een opluchting. Het betekende dat we met onze tweede plaat niet zouden moeten gaan leuren in de hoop dat er iemand zou naar luisteren. Ik denk dat onze muziek staat of valt met de goodwill van de luisteraar. Die moet echt bereid zijn te luisteren naar de plaat en liefst meerdere keren.” Maarten Devoldere: “We wisten van in het begin af aan dat we een betere plaat zouden maken dan de eerste. En dan hebben we het puur over onszelf. Of het album nu werkelijk beter bevonden wordt door u of de luisteraar, daar gaat het niet om. We hadden gewoon het gevoel dat we nog niet uitverteld waren.”

Circus Hoe reageerde de platenmaatschappij op het nieuwe album? Jinte: “Die waren tevreden maar zaten ook wel even met de handen in het haar wat betreft het commercieel uitbuiten. Maar er is altijd een manier om dat te doen, het wordt even zoeken wat de beste manier is voor deze plaat.” Hebben jullie opnieuw opgenomen in de eigen huiskamer? Jinte: “Ja. Dat vinden we makkelijk en leuk.” Maarten: “We hebben bepaalde stukken van onze muziek zelfs letterlijk bewegend opgenomen. De zang van het nummer ‘Any Suggestion’ is bijvoorbeeld opgenomen in een tram, al rijdend. We zijn dus actief op zoek geweest naar alternatieve manieren om een authentieke sfeer te krijgen.” Jinte: “Achteraf weten we vaak niet meer welke tape we waar opgenomen hebben. Zo is het voor ons ook soms een verrassing. Op die manier opnemen, vinden we leuk. We verkiezen het boven een steriele opnamestudio.” De mixing van het album vond plaats in Los Angeles. Debuut ‘Applause’ werd in Noorwegen gemixt. Van de fjorden naar het zonnige L.A., dat is een serieuze koerswijziging. Jinte: “Het was een donkere plaat dus we moesten de zon gaan opzoeken... We hadden een shortlist van mixers met wie we wilden samenwerken. Het was hier in de winter zeer koud dus kreeg het warme L.A. de voorkeur.” Maarten: “Het was leuk om het eens uit handen te geven. Met ‘Applause’ controleerden we elke knop in de studio zes keer, nu lieten we meer begaan.” Jullie maakten dan ook van de gelegenheid gebruik om op te treden op SXSW en in New York. Jinte: “Het was vooral leuk om in New York te spelen. Je speelt er met geleende instrumenten voor een publiek dat te veel bands gezien heeft. Dan is het een uitdaging om hen te overtuigen. Bovendien is het ook leuk om met weinig ambities naar een onbekende wereld te trekken en terug te keren met een boel nieuwe kennissen en contacten.” Een leuk maar een beetje bizar moment was toen jullie de MIA wonnen voor beste album. Jullie leken nogal onwennig bij het ophalen van die award. Maarten: “Het was niet echt onwennig, maar die MIA-uitreiking was zo’n circus…” (grijnst) Jinte: “Het is een beetje dubbel. Aan de ene kant is het schitterend dat we die prijs winnen. Het legt je geen windeieren. Maar het is inderdaad een heel pompeus gedoe. Dat is nu eenmaal hoe het werkt. Het was inderdaad een bizar moment.” Momenteel verblijft Charlotte Gainsbourg – dochter van jullie grote voorbeeld – in het Gentse. Zou dat geen buitenkansje zijn om haar te strikken voor een hypothetische samenwerking? Jinte: “Ik heb gemerkt dat we heel slecht zijn in het leggen van contacten.” Maarten: “Meestal zijn we vree zat als we iemand durven te benaderen. Onze manager port ons op festivals soms aan om wat meer te netwerken in de hoop interessante tourmogelijkheden los te weken, maar daar zijn we toch niet zo zot van.”

We hebben ons helemaal laten gaan

In een vorig gesprek verklaarden jullie dat jullie bewust lang gewacht hebt om jullie eerste plaat uit te brengen omdat jullie volop aan het zoeken waren naar een eigen smoel. Nu jullie die gevonden hebben, is er geen plaats meer voor dat soort experiment? Jinte: “Een nieuwe plaat is natuurlijk altijd een reactie op de voorganger. Dat is een spontaan proces. Ons debuut was een heel strikt album met duidelijke ideeën die we op de voorgrond wilden brengen. Er was dus nog ruimte om bepaalde aspecten van onze muziek uit te breiden.” Maarten: “’Applause’ was het product van een beredeneerd proces. Die plaat kwam vanuit ons hoofd. ‘Rats’ komt meer vanuit onze buik.” Jinte: “Maar we blijven wel trouw aan onze Balthazar-principes. Het is nog steeds lege muziek.” Ik vind dat jullie sound wat warmer geworden is. Jinte: “De bas en drums moesten op ‘Applause’ vet klinken. Op ‘Rats’ zijn die wat subtieler en de arrangementen zijn breder en sfeervoller. In die zin kan ik je wel volgen.” Is dat de invloed van Serge Gainsbourg? Die naam laten jullie de laatste tijd vaak vallen. Maarten: “We kennen de muziek van Serge Gainsbourg al lang, maar we hebben er inderdaad erg veel naar geluisterd en werden daardoor waarschijnlijk beïnvloed. Nog een belangrijke naam is David Axelrod.” Het valt op dat het instrumentarium diverser geworden is. Maarten: “Tijdens de opnames van ons debuut zaten we vast in de studio en hielden we ons altijd in. Nu daarentegen hebben we ons helemaal laten gaan en niet te veel nagedacht.” En dat deed deugd? Jinte: “Ja. Let op, onze eerste plaat deed ook deugd. Deze keer was het gewoon anders. We hadden dan ook geen doelstellingen voor ogen. Het is niet dat we dé hit van 2012 wilden maken of zo. We wilden gewoon een plaat maken waarbij we ons goed voelen.” Over hits gesproken, echt veel radiopotentieel heeft ‘Rats’ waarschijnlijk niet. Jinte: “Ik vind nochtans dat er tien hits op staan, maar blijkbaar is de radio het niet met mij eens.” (lacht) Maarten: “Van onze eerste plaat zei men dat ook. Dat bleek achteraf nog wel mee te vallen.”

on stage 2 december: 4 december: 6 december: 7 december: 14 december:

Trix, Antwerpen Effenaar, Eindhoven (NL) Het Depot, Leuven De Kreun, Kortrijk PIAS Nites, Luik

Balthazar ‘Rats’ PIAS

De fans van ‘Applause’ zullen even moeten slikken bij het horen van de nieuwste van Balthazar. ‘Rats’ is een echt luisteralbum. De grooves en funky zanglijnen van ‘Applause’ zijn zo goed als verdwenen en het geluid is iets subtieler en kleurrijker geworden. Songwriters Maarten Devoldere en Jinte Deprez worden volwassen en durven wat gas terug te nemen om een verhaal te vertellen. De subtiele arrangementen en lijzige zanglijnen zijn het kloppend hart van de songs. Daardoor is ‘Rats’ een echte slow burner geworden. En de sound op dit tweede album is wederom subliem. Dat bewijst dat de heren precies weten wat ze willen, iets wat we enkel toejuichen. Balthazar heeft de lat alweer zeer hoog gelegd en de verwachtingen vlotjes ingelost. (dm) Release: 15 oktober

homegrown

T e k s t: J o h a n n e s D e B r e u k e r i f o t o : j a n m i s s o tt e n

“Stoort het dat Pingu op de achtergrond op staat”, vraagt Thomas verontschuldigend wanneer RifRaf bij hem op bezoek is om over z’n nieuwste plaat ‘Pretenders’ te praten. Tommigun is na het debuut ‘Come Watch Me Disappear’ één van de groepen geworden die je in het oog moet houden. Na de Europese tournees met Daniel Johnston en een verbluffende passage in het Warandepark tijdens Feeërieën keken we er dan ook naar uit om met bezieler Thomas Devos te praten. Pingu nemen we er dan graag bij. Na ‘Come Watch Me Disappear’ is Tommigun nu aanbeland bij die moeilijke tweede... Thomas Devos: “Voor ons is ‘Pretenders’ niet die moeilijke tweede omdat we zijn geëvolueerd. De eerste plaat was begonnen als een soloalbum waar achteraf een band is bijgekomen. Toen we met dat album zijn gaan touren, geraakte de groep steeds beter ingespeeld. Nu hebben we geprobeerd om ons live-geluid neer te zetten op de plaat en dat is wel goed gelukt. Koen Gisen was hiervoor de ideale man.” Vorige keer ben je naar San Diego getrokken om met Pall Jenkins van The Black Heart Procession te werken. Waarom heb je nu voor een winter in eigen land gekozen en niet opnieuw voor de California sun? Thomas: “Vorige keer ben ik naar San Diego vertrokken en is Joeri me achterna gereisd. Daar hebben we met wat plaatselijke muzikanten de basis van de plaat opgenomen. Toen we terug in België waren en een vaste groep hadden, hebben we nog wat aan die plaat gewerkt omdat we voelden dat het een te groot verschil was. Nu hadden we die groep al.”

Daniel Johnston De hoes roept ook zo’n verhaal op. Wat stelt het voor? Thomas: “Het is een beeld van de Russische Google Street View. Je merkt dat, want die mensen zijn zelfs niet onherkenbaar gemaakt. Het is niet toevallig dat dit beeld van daar komt want ik heb een enorme voorliefde voor Rusland en Oekraïne. Ik vind het dan ook heel plezant om van hieruit met Street View naar daar op reis te gaan. Het is langs de ene kant tijdverlies, maar nu levert het dan toch iets op! (lacht) Een vriend van mij, Jan Missotten, is fotograaf en hij is daar ook mee bezig. Hij heeft allemaal stills genomen uit deze Russische Street View en degene die nu op de hoes staat, vond ik heel goed bij de titel passen. Dat beeld is voor een deel origineel en voor een deel is daar mee gespeeld. Het koppel staat er wel echt, maar je voelt dat er ergens iets niet klopt.” Verwijst de titel hiernaar of heeft ‘Pretenders’ een heel andere betekenis? Thomas: “In de hoes komt het allemaal nogal eerstegraads over. Je kan daar een verhaal mee maken: wat doen die twee, iets louche? Ik bedoel met pretenders toch iets subtieler. Toen ik de tekst van het nummer ‘Pretenders’ geschreven had en we alles hadden opgenomen, merkte ik dat al de nummers een zelfde soort thematiek hadden. (denkt na) Het heeft veel lagen. Het gaat over het beantwoorden aan bepaalde verwachtingen. Voor een deel kan je hierin meegaan tot je merkt dat je jezelf aan het verliezen bent. Je zoekt een soort evenwicht waar je soms moet doen alsof en hierdoor niet eerlijk of confronterend kan zijn, en anderzijds zou je dat net meer willen zijn. Voor je het weet zoek je nooit nog die confrontatie op. Ik merk dat je elkaar uit de weg gaat, zowel in de relatie met vrienden als in het opvoeden van kinderen. Je wordt milder tegenover veel dingen en je vormt minder vlug een harde mening. In het nummer ‘Pretenders’ is het anders. Het is duidelijk het einde van een relatie. Mensen kunnen het lang volhouden om naast elkaar te leven, tot op het moment dat het genoeg is geweest voor één van de twee.” Over naast elkaar leven gesproken: hoe was het om naast Daniel Johnston te leven? Jullie zijn ondertussen van z’n voorprogramma opgeklommen tot zijn begeleidingsband tijdens zijn vorige Europese tournee. Thomas: “Dat was super! Na zijn voorprogramma gespeeld te hebben, maakten we het precies af door zijn begeleidingsband te worden. Toen we zijn voorprogramma deden, vond ik het spijtig dat hij met The Beam Orchestra speelde. Dat was eigenlijk geen geschikte groep voor hem. Als Tommigun stonden we daar dan naar te kijken en ik weet nog dat we toen tegen elkaar zeiden dat we dat veel beter zouden kunnen. (lacht) Wat ik het strafste vind bij hem, ondanks of dankzij zijn toestand, is dat hij er in slaagt om zijn nummers te brengen alsof hij die heruitvindt op datzelfde moment. Hij blijft in diezelfde wereld zitten van het moment waarop hij die songs schreef. Dat vind ik als songschrijver een enorme uitdaging.” Challange accepted!

Met Street View op reis naar Rusland

Toen ik met Joeri Cnapelinckx sprak over het debuut van zijn band Sunday Bell Ringers vertelde hij me dat Tommigun echt jouw band is. Is dat op deze plaat nog steeds zo? Thomas: “Ik kom nog steeds met de songs af, of toch de basis ervan, en dan kijken we wat er gebeurt. We zijn heel instinctief te werk gegaan. Als ik voelde dat niet iedereen enthousiast was over een nummer dan liet ik dat ook gemakkelijker vallen. Vroeger zou ik daar allemaal veel langer bij getwijfeld hebben. Nu heeft iedereen z’n smoel in het eindresultaat en daar ben ik blij mee. Als je kan vertrouwen op een groep dan is het ook veel plezanter werken, dan kan je vooruit.” Als ik de plaat beluister, doemen er bij mij allerlei beelden en gevoelens op. Het lijkt alsof de plaat is ontstaan op een trieste zondagmorgen, ergens half dromend op een ingezakte zetel. Het is een heel visuele plaat geworden. Thomas: “Het klopt dat de plaat visueel is. De vorige plaat is meer geschreven vanuit mezelf. Doordat het nu meer een groepsplaat is, komen er meer afzonderlijke scènes en dialogen naar boven. (denkt na) ‘t Is zo’n beetje als dat nummer van Tom Waits, ‘What’s He Building In There?’ (uit de plaat ‘Mule Variations’ (1999), jdb). Een man die in een kot iets zit te doen... je fantasie begint op hol te slagen. Met Jeff Wall heb ik dat bijvoorbeeld ook. (Thomas haalt een boek van deze Canadese fotograaf tevoorschijn) Hij zet veel dingen in scène, regisseert zijn foto’s, en je voelt dat ook. Voor mij zijn die foto’s eigenlijk gewoon nummers. Ik bekijk dat en ik zie een song. Neem bijvoorbeeld de foto van een man die ligt te slapen onder een keukentafel (Insomnia, 1994, jdb). Wall is daar blijkbaar dagen en dagen mee bezig geweest om dat zo te krijgen. In zo’n beeld zie je een heel verhaal en het zijn dat soort dingen die mij inspireren om scènes te schrijven.” Nu ben ik benieuwd. Hoe vertaalt zich dat dan juist naar Tommigun? Thomas: “Neem nu bijvoorbeeld ‘Ride With Me’. Dat komt niet rechtstreeks van Wall, maar ik zie dan wel... (denkt na) Als je met de auto rijdt en je ziet twee mensen aan een rood licht wachten. Je ziet de ene daar mijmeren en de andere recht voor zich uitkijken. Al snel vraag je jezelf af of die elkaar kennen en of er iets scheelt tussen hen. Dat zwijgende van dat wachten... dat zijn dankbare dingen om je fantasie mee te laten werken. Het is plezant om in een beeld zo’n verhaal te krijgen.”

on stage 2 oktober: Vooruit, Gent (w/ Float Fall) 6 oktober: Botanique, Brussel (w/ Float Fall) 11 oktober: Nijdrop, Opwijk (w/ Float Fall) 27 oktober: MOD, Hasselt (w/ Float Fall)

Tommigun ‘Pretenders’ Excelsior Recordings/V2 Records

Voor deze tweede plaat trok Tommigun niet naar de zon maar overwinterden de bandleden in de studio van Koen Gisen. Een keuze die goed uitpakt want ‘Pretenders’ is een spannende plaat geworden die tijdens een herfstig najaar wel eens je beste vriend kan worden. Tommigun trekt je met opener ‘Gun’ voorzichtig mee in een wereld van heartbeathangovertunes. Symbiotische samenzang tussen Thomas en Kaat, een lome drum en een voortstuwende bas, meer heeft Tommigun niet nodig om de bezwerende toon te zetten. ‘t Is koud buiten maar koortsig warm vanbinnen, een gevoel dat Tommigun elf nummers lang vasthoudt. Een song zoals ‘Ride With Me’ zou een film zo naar een hoger niveau kunnen tillen, een niveau dat op ‘Pretenders’ bijna een evidentie lijkt. Wanneer we het Rumplestichkin-nummer ‘Sun On My Face’, dat op het lijf van Devos en Arnaert is geschreven, en ‘Preteders’ als laatste te horen krijgen, weet (jdb) dat hij net getuige is geweest van iets bijzonders. “I guess it’s time to stop pretending”: eerlijke schoonheid!

homegrown

T e k s t: B r a m V e r m e e r s c h i f o t o : n i ko l a a s d e w i l d e

Het wordt een heel druk en boeiend nieuw seizoen voor Select. De nieuwste releases blijven samensteller Philippe Cortens, programma-verantwoordelijke Bram Willems en Kirsten Lemaire (presentatie, redactie) sowieso op de voet volgen maar daarnaast krijgt het Studio Brusselprogramma (net als Duyster een RifRaf-favoriet) nog meer glans. Livesessies zijn vanaf nu mogelijk tijdens de uitzending, het gloednieuwe project De Nieuwe Lichting komt telkens aan bod op woensdag en vanaf 4 oktober is er acht keer Club Select op donderdag. Een verse inkleding die extra uitleg verdient, dacht RifRaf. Kirsten Lemaire, de stem en het gezicht van Select, stond ons met plezier te woord in een Gentse koffiebar. Waarom trekt Select naar de muziekclubs? Kirsten Lemaire: “Live optredens zijn belangrijk en we willen in contact komen met ons publiek. Als we uitzenden vanuit de studio vind ik het altijd fascinerend om te weten wie er naar Select luistert. Vroeger hebben we met Clubside Down wel concerten gecapteerd in clubs maar op zich hadden we dan niet echt contact met het publiek. Terwijl ik het net leuk vind om de luisteraar mee het programma te laten maken. Dat is de bedoeling van Club Select. En we willen de clubs koesteren en steunen. Dat zijn de plaatsen waar de bands uit de playlist van Select meestal spelen. Daar wilden we iets mee doen. En toen is ook het idee onstaan om er de luisteraars bij te betrekken.”

Het cocon-gevoel

Wat staat er op het programma tijdens Club Select? Kirsten: “Er zal elke avond een groep spelen die past in Select en het publiek zal zelf platen mogen kiezen. Gewoon omdat het Select-publiek sowieso een selecte groep van vaste mensen is die naar ons programma luistert, denk ik. We zijn niet met ongelooflijk veel omwille van het tijdstip van de uitzending (van 20u tot 22u, bvm) maar je merkt dat het vaak dezelfde mensen zijn die reageren als we iets organiseren. Het is, om het met lelijk woord te zeggen, een community. En dat gevoel willen we nu ook met Club Select te pakken krijgen. Zien wie ons publiek is en er iets plezants van maken. De groepen spelen pas als de uitzending voorbij is maar we gaan die bands ook in het programma zelf betrekken. Elke avond gaan we ook een groep uitnodigen die een bepaalde band heeft met de muziekclub waar we op dat moment zijn. Een artist in residence, bijvoorbeeld. En die laten we een sessie spelen tijdens de uitzending. Zo hebben we het live-gevoel er ook weer even in. Dan is er meer dan de opeenvolging van babbel plaatje babbel en heeft het publiek ook iets om naar te kijken. En de groep kan het verhaal vertellen van de band met de muziekclub.” Nice. Ook op woensdag pakt Select uit met iets kersvers: jonge Belgische groepen krijgen een forum via De Nieuwe Lichting. Kirsten: “Voor een programma als Select dat op zoek gaat naar nieuwe muziek is

het heel belangrijk om blijvend aandacht te schenken aan talent van eigen bodem. Het is onze taak om groepjes te vinden die weliswaar misschien al optreden maar toch nog een zetje kunnen gebruiken om bij een groter publiek bekend te worden. Twintig weken gaan we in samenwerking met Poppunt op zoek naar jong talent. De groepen kunnen zich via vi.be inschrijven. Een jury selecteert de twintig bands die vanaf 24 oktober in het programma aan bod zullen komen. Op het einde van het seizoen kiezen we dan de vijf groepen die volgens ons dé nieuwe lichting zijn. Ik kijk er naar uit om al die bandjes in alle maten, kleuren en geuren over de vloer te krijgen. Iedere woensdag een jonge groep die voor het eerst op de radio speelt en ons komt vertellen wie ze zijn: dat kan heel mooi worden. Hopelijk zit er een band tussen die binnen een aantal jaar het niveau van, ik zeg maar iets, Selah Sue bereikt. We kunnen alleen maar hopen dat de vijf bands die ons naar adem doen happen nadien hun vleugels uitslaan. Die groepen krijgen sowieso exposure op de radio en tv-zender OP 12 (in het programma Magazinski, bvm) . De bands moeten er dus zeker voor zorgen dat ze er in slagen hun beste nummer live te brengen. Dat is het spannende aan het ganse project: de groepen hebben één kans om zich te bewijzen. Vandaar dat de vijf bands van De Nieuwe Lichting tijdens de paasvakanatie een spoedtraining zullen krijgen om zich voor bereiden op een groot concert in een nog nader te bepalen zaal.” Heel boeiend allemaal. Ik vermoed dat je nog lange tijd Select wil presenteren. Kirsten: “Ik zou het moeilijk hebben mocht ik mijn coconnetje moeten afgeven. Select is een echte speeltuin. We kunnen alle nieuwe muziek spelen, we hangen niet vast aan één of ander format en we kunnen iedere avond andere artiesten uitnodigen als we dat willen. En omdat we nu een uur vroeger beginnen uit te zenden (Select begint om 20u, bvm) kunnen we ook beroep doen op een technicus en zijn er live-sessies mogelijk. Dat zorgt er voor dat Select heel leuk is om te maken. Ik zou het lastig hebben om dat allemaal los te laten. Ik zal het programma uiteraard niet tot mijn vijftigste blijven presenteren maar ik dompel me graag onder in nieuwe muziek en ik presenteer heel graag ’s avonds. Zeker in de winter als het donker is en ik weet dat er mensen aan het luisteren zijn. Het cocongevoel, hè. “ Ik vermoed dat je blij bent met het parcours dat je sinds je start bij de Gentse Studentradio Urgent.fm hebt afgelegd? Kirsten: “Wie had dat ooit gedacht, hè. Ik ben er eigenlijk in gerold. Ik presenteerde Daptunes op Urgent.fm en op aanraden van Gerd De Wilde, die ook aan het programma meewerkte, heb ik auditie gedaan bij Studio Brussel. Plots zat ik in Studio Dada en nog voor ik het wist had ik een contract. En ik werk nog steeds voor Studio Brussel. Dat was niet gepland, het was op voorhand niet mijn grote droom maar nu ik er zit, wil ik er nog heel lang blijven. Wat mij betreft is Select het leukste en meest dankbare programma om te maken. Nieuwe muziek spelen, informatie opzoeken over die bands en dat meegeven aan je publiek: dat vind ik heel plezant. Natuurljk zullen er mensen zijn die bepaalde muziek al kennen omdat ze constant op facebook, twitter en allerlei blogs zitten maar ik vind dat er nog altijd een programma moet zijn dat de luisteraar groepen laat ontdekken. Het publiek vindt het fijn om in Select muziek te horen die anders nooit aan bod komt op de radio. Philippe Cortens, de samensteller, is daarom van essentieel belang voor Select. Hij ademt muziek en slaagt er in om er de juiste groepen uit te pikken. De wisselwerking met hem is heel tof. Bram Willems is ook heel belangrijk. Hij is nu de programmaverantwoordelijke van Select en vervangt me af en toe als ik niet vrij ben om te presenteren. En dan is er nog één iemand die we zeker niet mogen vergeten: Tom, onze technicus die er bij is als we een live-sessie doen. Eigenlijk zijn we een klein select groepje.” (lacht)

Club Select Het Studio Brussel-programma Select gaat vanaf 4 oktober outdoor en wordt acht donderdagen omgedoopt tot Club Select. Kirsten Lemaire en co zenden uit vanuit verschillende muziekclubs, de luisteraars/ kijkers mogen zelf platen kiezen, groepen spelen een sessie tijdens de uitzending en na afloop volgt er nog een concert van andere volbloed Select-bands. Ook enthousiast? Lees dan zeker het volledige programma hieronder. 4 oktober: Cactus, Brugge 11 oktober: Petrol, Antwerpen 18 oktober: Democrazy, Gent 25 oktober: VK*, Brussel 8 november: 4AD, Diksmuide 15 november: Nijdrop, Opwijk 22 november: De Kreun, Kortrijk 29 november: De Zwerver, Leffinge

homegrown (on cd ) Arno ‘Future Vintage’ Naïve/PIAS

Niet dat Arno (63) nog iets te bewijzen had maar de opvolger van ‘Brusseld’ verschijnt een jaar vroeger dan voorzien. Het spreekwoordelijke zwart gat waar hij in viel na 2 jaar op tour, werd dan maar gevuld met songschrijven. Meer dan ooit blijkt muziek de drive te zijn die Arno gaande houdt. Uiteraard is spitsbroeder, toetsenist en coschrijver van de songs Serge Feys present, maar ook producer John Parish (PJ Harvey) die gitaar en drum voor zijn rekening neemt. Op ‘Future Vintage’ wordt de wereld volgens Arno voorgesteld; zijnde heel kritisch voor alles en iedereen die fake zijn, (‘Ca Plaine Pour Nous’, ‘I Don’t Believe’ en ‘Quand Les Bonbons Parlent’), zijnde heel verliefd op de mamzellen (‘If I Was’ en ‘Dis Pas Ca A Ma Femme’). En uiteraard ook een beetje bizar - zo is ‘Ostend Dub’ een instrumentale blues-dubsong met een bijrolletje voor een klad meeuwen. Weerom heel overtuigend allemaal. Waardig ouder worden noemen we dat. (ow)

Freaky Age ‘From The Heart Of Glitter Lake’ Fuzz Records/ PIAS

Als je Freaky Age in google intikt, is de eerste hit die je krijgt hun MySpace-pagina. Goede verstaanders weten wat dit betekent, slechte verstaanders moeten enkel ‘From The Heart Of Glitter Lake’ opleggen om te weten wat er bedoeld wordt. Songs zoals ‘You Are My Everything’, ‘Some People Say’ of ‘What If I?’ zouden indruk maken als ze nog de jonge snaken waren van tijdens de Rock Rally, maar nu is het gewoon niet goed genoeg meer. Hun derde album klinkt bij gevolg na de eerste luisterbeurt al gedateerd. Zelfs strijkers en klavecimbels brengen geen soelaas meer. Enkele songs zoals ‘Truth Is She Smiles’, ‘Friendly Fire’ of ‘As Long As You Want’ kunnen op een blauwe maandag nog wel bekoren maar daar houdt het op. Volwassen worden in stijl zou (jdb) deze poging van Freaky Age niet noemen.

Geppetto & The Whales ‘People Of Galicove’, ep EMI

Cat Claw ‘Cat Claw’, ep Eigen Beheer

De feiten? Antwerpen, jongen, meisje, weinig scrupules. Luister maar eens naar ‘Midnight Blues’, het hondsbrutale, vijf minuten durende geluidsbombardement dat Cat Claw op de wereld afvuurt en waarmee behoorlijk succesvol The Melvins en Kyuss in het vizier genomen worden. ‘Breaking The Deadlock’ op zijn beurt, geurt naar Black Flag en Minutemen. Vier nummers lang gaat RifRaf dus met plezier loos op dit schijfje. Gevoelige zielen gelieve zich te onthouden! (jvb)

De Portables ‘It’s Time To Leave This World Behind’, lp Almost Halloween Time Records

Als De Portables ooit het best bewaarde geheim in Belgisch rockland waren, dan is dat geheim toch al een tijdje uitgelekt. De zevende, meest serieus getitelde langspeler van de Gentse gemene deler tussen Pavement, Sebadoh en de Druivelaar moppenkalender is misschien wel de meest gevarieerde plaat van de band, compleet met Nederlandstalige indie (‘Regenbomen’), digitale pop (‘There’s No Porn On YouTube’) en een verrassend straffe Dinosaur Jr.-cover (‘No Bones’). Enige minpunt: ‘It’s Time To Leave This World Behind’ heeft net iets te veel plaats voor interludes en schijnbaar half afgewerkte nummers, en dat had bij beloftevolle songs als ‘The Space Between You And Me’ en ‘Dreaming In Hyperspace (Lullebaai)’ zeker anders gemogen. Los daarvan is dit een prima lofi-album zonder overbodig kunsten vliegwerk. ‘What Would Djenghis Do?’ is een herwerkte versie van dezelfde track op de ‘Haut Gay’-ep, maar het blijft een fantastisch nummer. Tel daar nog dromerige songs als ‘Daddy Abraham’ en ‘Tourist In My Own Ex-Town’ bij en je krijgt een mooi afgeronde plaat. De eerste honderd exemplaren hebben trouwens een handgetekende hoes, dus wees er snel bij! (ts)

Douglas Firs ‘Shimmer & Glow’ Gentle Recordings/Universal

Eerlijk is eerlijk en de geschiedenis heeft zijn rechten: Gertjan Van Hellemont is dan wel een trouwe sidekick van The Bony King Of Nowhere (en z›n covergroep Paper Wings) en Love Like Birds maar hij kwam voor het eerst aan de oppervlakte toen hij solo, als Douglas Firs, deelnam aan Humo’s Rock Rally 2008. Inmiddels heeft Van Hellemont een groep rond zich geschaard, wordt het debuutalbum ‘Shimmer & Glow’ (tevens de titel van de zeer geslaagde vooruitgeschoven single) vergeleken met Gram Parsons en Lowell George en presenteert Douglas Firs naast mooi ingetogen werk (‘Baby Jack’, ‘Thought It Was You’…) ook songs met meer ballen (‘I Don’t Think You’re Good To Have Around’, ‘Misunderstood’,…). Classic music met een bezielde seventies feel die (bvm) verleidt tot de uitspraak Douglas Firs is de Belgische Ryan Adams. Dat diens poulain Neal Casal de hoesfoto nam, is een extra kers op de taart. Schoon plaatje.

“Crosby, Stills, Nash and way too young” besloot een lang vergeten Humo-rapport de passage van Geppetto & The Whales op Humo’s Rock Rally. Menig muzikant zou z’n gitaar hierna aan de wilgen hangen, zo niet deze kempenzonen. Twee jaar later verschijnen zij opnieuw op het Rock Rally-toneel en zorgden zij voor de grootste verrassing, zowaar door géén prijs binnen te halen. Met de ep ‘People Of Galicove’ schieten zij nu wel de hoofdvogel af. Wat we op dit kleinood te horen krijgen klinkt internationaler dan wat we van jonge Belgische bands gewoon zijn, zowel in straf songschrijverschap als in productie. Een intro als ‘Enter Galico’ en een overgangsnummer als ‘Tommy’ maken van ‘People Of Galicove’ meteen een hele luisterervaring. Hoogtepunt is niet ‘Juno’, dat wat misplaatst staat op de ep, maar wel jongste single ‘Duquesne’s Horse’ en het rustige ‘Hannah’. Als dit nog maar een voorsmaakje van een full-album is, wil ik niet borg staan voor het aantal potten dat zij nog zullen breken! (jdb)

Kamperen In Frankrijk ‘The Rape Machine’ Eigen Beheer

Hobbyisten die geld tegen een release kunnen gooien blijkbaar, want de geschifte pokkeherrie van deze vier landgenoten, is nog eens mooi verpakt ook. Overstuurde drumcomputers en dito ontstemde gitaren, maffe maar toch sociaal bewogen teksten en achter het behang van noise en experiment, schuilen vaak melancholische popliedjes. Het klinkt als Guided By Voices die samen met Nine Inch Nails op tienjarige leeftijd voor het eerst een studio in mogen en zich te pletter amuseren. Leuke lofi-pret voor de ganse familie, met als hoofdattractie op de kamping het meer dan 18 minuten durende ‘David’ dat blijft drijven op een synthloopje terwijl een verhaal wordt verteld en de noise aanzwelt. (boo)

Keiki ‘Popcorn From The Grave’ Cheap Satanism Records

Een band die dweept met the number of the beast, daar moet je door de bank genomen ver van wegblijven. ‘Popcorn From The Grave’, derde plaat van het Brusselse duo Keiki, werd dan ook aarzelend opgelegd. Totaal onterecht zo blijkt. De plaat in één trek beluisteren is ondergetekende tot heden nog niet gelukt, maar bij elke nieuwe poging bekroop hem wel het gevoel om satanic pop toch toe te voegen aan zijn iTunes-genrelijst. De donkere gitaarriffs en de ijskoude drums gecombineerd met bezwerende PJ Harvey vocalen komt in nummers zoals ‘Headless Girl’ tot een mooi geheel. Zelfs voor een groep die zo onsubtiel met satanisme dweept, slaagt Keiki er wonderwel in om niet in karikaturen te vervallen. Al bij al moet (jdb) toegeven dat zijn scope of interest weer een beetje is vergroot. Satanic pop, het is weer eens wat anders!

Mon-o-Phone ‘Two’, ep Rough Trade

Dreiging. Dat is de kern van ’Two’, de ep waarmee Mon-o-Phone debuut ‘The Great Depression Of Mr And Ms Phono’ van een zinderend vervolg voorziet. Opener ‘Sanzy River’ geeft zangeres Ciska Vanhoyland de kans, over een kille beat en dito gitaarrif, vocaal zeer imponerend uit de hoek te komen. Tijdens ‘In The Water’ duiken nog even de obligate PJ Harvey echo’s op, maar het Doors-orgeltje zorgt voor een aparte benadering, een gevoel dat eveneens opgeroepen wordt door ‘Every Part Of This World’, dat een heel poppy invalshoek heeft, maar tegelijk heerlijk bevreemdende beats bevat, waarmee ook hier het onbehagen de kop opsteekt. Als dit een voorsmaakje is op de nieuwe langspeler, dan kan die niet snel genoeg uitgebracht worden! (jvb)

homegrown (on cd ) Montevideo ‘Personal Space’ EMI

Moedig van de platenfirma maar niet zonder risico: een Brusselse band op de kaart proberen te zetten terwijl er momenteel veel opvallende Vlaamse releases (Balthazar, SX, Tommigun, Goose, Raketkanon, Mon-o-Phone, Geppetto & The Whales...) verschijnen. De ep ‘Tribal Dance’ was eerder al een visitekaartje en met een debuutalbum dat in New York in de DFA-studio’s van James Murphy (frontman van LCD Soundsystem) werd opgenomen, wil Montevideo het succes onder de taalgrens (o.a. passages op Dour) nu ook verzilveren in Vlaanderen. Openingstrack ‘Cave Of Kisses’, dat wat gebukt gaat onder knullig Engels, is niet de meest gelukkige binnenkomer als je zieltjes wil winnen maar de aarzelende start wordt daarna goed gemaakt door degelijke meerstemmige pop met disco-invloeden en songs als ‘Runaway Girl’ (The Strokes in een eighties belpopbui), ‘Hello’ (aanstekelijke feestpop), ‹Fate & Glory› (het duet met Lara Chedraoui van Intergalactic Lovers is een hoogtepunt) en het meer aan de seventies schatplichtige ‘Mr Drake’. Niet grensverleggend maar best oké, deze plaat met de surrealistische, door René Magritte geïnspireerde hoes. (bvm)

Orphan Fairytale ‘Comets Come Alive’ Blackest Rainbow

Bij de eerste tapes en cd-r’s van Orphan Fairytale werd er nog te lang doorgegaan op één en hetzelfde idee, waardoor haar psychsynth-muziek soms wat monotoon en zweverig klonk. Op haar debuut-lp voor Ultra Eczema van een paar jaar geleden klonk ze voor het eerst to the point, zonder het speelse en naïeve te verliezen. ‘Comets Come Alive’ klinkt tegelijk zweverig en catchy, met een donkere, zelfs een beetje ongemakkelijke ondertoon - denk aan James Ferraro met verstand op nul of aan Dolphins Into The Future in een krautrock-mood. Creepy en sweet. (jb)

Pollaroid Patsi ‘Electrique’

Sutrastore ‘Open doorway’ Eigen beheer

Het Ieperse Sutrastore is een vijfkoppige band met Kaat Arnaert als novelty van dienst. Gelukkig is Sutrastore meer dan alleen maar het groepje van de zus van. Muzikaal zweeft ‘Open Doorway’ tussen Massive Attack, Portishead en Boards Of Canada en dat is nooit een slechte zaak. De vocals van Kaat worden vakkundig verknipt, met reverb en delay overgoten terwijl triphop-beats, blips-’n-beeps en akoestische instrumenten de ideale aanvulling vormen. Hoewel de elektronicabeats in sommige nummers niet volledig overtuigen, vind je op ‘Open Doorway’ wel enkele ijzersterke nummers zoals ‘Brightless Stars’, ‘Zero Point’ en ‘Precious Moments’. Intrigerend en meeslepende langspeler van Sutrastore. (pn)

Tides Of The Blue Moon ‘Seasonal Call’ ht tp://tidesof thebluemoon.bandcamp.com/

‘No Worries’, zo heet één van de zeven tracks maar het is toch vooral warme mistroostigheid die in gelijkmatig tempo voorbij kabbelt op het debuut van de one-man-band Tides Of The Blue Moon. Songtitels als ‘Hotel Melancholy’ en ‘Reality’s Mess’ scheppen bijgevolg een beter beeld van de sfeer van het werk van Maarten Raeymaekers. Akoestische songs met subtiel dreigende arrangementen en een donkere Leonard Cohenstempel: dat hoor je op ‘Seasonall Call’. Via een donatiesysteem (of helemaal gratis) te downloaden op http://tidesofthebluemoon.bandcamp.com/ (bvm)

To The Rescue ‘To The Rescue EP’ Eigen beheer

Ik ben er niet helemaal uit of de wissel van zanger tussen de vorige en deze ep een goede zet was. Mattias De Backer braakt als het ware zijn ziel uit in de powerrock van To The Rescue, maar verbant zich daarmee naar een muzikale carrière in bikerskroegen na middernacht, waar op dat moment alle gevoel voor subtiliteit al lang verzopen is. En ondanks de power van de vette riffs weten deze drie songs niet te overtuigen. (ow)

Urban Chamber Music

Multi-instrumentalist en audiobricoleur Geert Waegeman was de laatste jaren vooral actief in dienst van derden (Toneelgezelschap Braakland/ZheBilding, The Countryladies) maar werkte ondertussen rustig verder aan een nieuw eigen project dat de naam Pollaroid Patsi kreeg. Beeld en muziek vullen elkaar aan want er verscheen zowel een cd als een bijhorend boek (apart verkrijgbaar). Zoals de personages in de films van David Lynch meestal een verborgen agenda hebben, is ook bij Waegeman niets wat het lijkt. We horen links met Kraftwerk, Philip Glass en John Barry maar die worden onverbiddelijk onderuit gehaald door onverwachte ornamenten uit totaal andere werelden die reiken van bluegrass tot dadaïsme. Toch blijft alles wonderwel heel melodieus klinken. Waegeman kon voor deze krachttoer rekenen op o.a. Rudy Trouvé, Nathalie Delcroix en Koen Van Roy. Denk aan een kruising tussen de feeërieke spinsels van Pascal Comelade, Brian Eno-ambient en de stijlvolle en warme arrangementen van Burt Bacharach gekarteld door soundtrackbeelden à la Barry Adamson. (gtb)

Teun Verbruggen – Arve Henriksen ‘Black Swan’ Boat/Rat Records

Zijn muzikaal universum reikt van jazz (o.a. Jef Neve) tot puur experiment (o.a. Othin Spake, het trio met Mauro Pawlowski en Jozef Dumoulin). Polyvalent en flexibel zijn dan ook twee adjectieven die meteen opduiken als je aan drummer Teun Verbruggen denkt. Het allernieuwste hoofdstuk uit zijn intrigerende saga werkte hij uit met een andere kameleon, Arve Henriksen (Supersilent, David Sylvian, Hope Sandoval). Verbruggen improviseerde er thuis lustig op los en stuurde de sessie door naar Henriksen. Deze sloeg aan het knippen, plakken en knutselen en voegde er onderweg nog een hele reeks geluidseffecten aan toe. Het eindresultaat klinkt niet als electro-lofi maar wel verbazingwekkend intiem, poëtisch en vooral ook samenhangend. Het industrieel lyrisme van ‘Black Swan’ wordt perfect weerspiegeld door de uiterst kunstzinnige hoes. Dit is de eerste release in een reeks van tien duoplaten. Voorlopig enkel op vinyl verkrijgbaar in beperkte oplage en dus binnenkort een heuse collector’s item. Zeker voor fans van Sigur Rós en ‘A Snare Is A Bell’ (Eric Thielemans). (gtb)

ROOT ‘Agree To Disagree’ Hot Tra x

Het eclectische debuut had nog wat weg van een ongecontroleerd projectiel dat jazz- en rockidiomen grondig door elkaar haspelde. We zijn ondertussen twee jaar later en de muziek van het trio is duidelijker afgelijnd. Een aantal referenties blijven minimaal aanwezig (intelligente progrock, fusionjazz, Miles Davis) maar er duiken ook nieuwe accenten op zoals een interludium met akoestisch-Afrikaanse basis en een korte expliciete link naar drum-’n-bass. De sound evolueert vooral naar moderne hedendaagse jazz ingekapseld met een poprand. We denken aan een kruising van Jef Neve en Wim Mertens met de melodische ondertoon van het Neil Cowley Trio en de kleurrijke patronen van Portico Quartet. Ook voor fans van E.S.T. en Mauro Pawlowski. Als Jef Neve uitgenodigd wordt op Pukkelpop dan verdienen deze heren een plaats op Gent Jazz. (gtb)

The Waow ‘Kaleidoscopic’ Koko Records

Op muzikaal gebied is België spijtig genoeg al lang gesplitst. Bands van Wallonië geraken in Vlaanderen niet aan de bak, en omgekeerd. De Luikenaars van The Waow kunnen met hun power pop hierin misschien wel eens een uitzondering worden. Hun ep ‘Kaleidoscopic’ moet je een paar keer beluisteren voordat je voorbij het vluchtige van de band kan kijken. ‘Follow Your Heart’ hangt aan elkaar met clichés uit punk, pop en electro en ook ‘The Bear And The Bees’ is van hetzelfde bedje ziek. Toch ontgaat het ons niet dat er achter deze façade genoeg haken zitten om te blijven hangen. Vooral tijdens het tweede deel van de ep gaan de poppen aan het dansen want dan toont The Waow uiteindelijk zijn ware smoel met nummers zoals ‘Sound Victim’,’Yes Or No’ en ‘Marco Polo’. Met z’n enorm dansbare en energieke songs kan The Waow ongetwijfeld een vol huis direct op z’n kop zetten. Alors on danse! (jdb)

05.10 10.10 18.10 27.11

| | | |

DALLAS + KISS & DRIVE HONG KONG DONG + POLAROID FICTION FENCE + BED RUGS MAYA’S MOVING CASTLE + IAN CLEMENT

JAZZ IN AB 14.11 | COLIN STETSON + JOZEF VAN WISSEM 16.11 | MULATU ASTATKE - THE FATHER OF ETHIOPIAN JAZZ 28.11 | JEF NEVE ‘SONS OF THE NEW WORLD’ 05.12 | PORTICO QUARTET 07.03 | BRAD MEHLDAU / MARK GUILIANA DUO 03.10 | NOA WITH GIL DOR AND THE SOLIS STRING QUARTET 04.10 07.10 08.10 09.10 11.10 12.10 12.10 13.10 13.10 17.10 19.10 19.10 20.10 22.10 23.10 25.10 26.10 28.10 29.10 30.10 31.10 31.10 02.11 04.11 05.11 05.11 06.11 06.11 07.11 07.11 08.11 09.11 10.11 11.11 13.11 14.11

| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |

AND SPECIAL GUEST MIRA AWAD + SARINA SQUAREPUSHER + MACHINEDRUM PROFESSOR + JUPITER & MA SHI FAI

SCISSOR SISTERS CLOCK OPERA BLAUDZUN + ADRIAN CROWLEY RICHARD HAWLEY + SMOKE FAIRIES GET WELL SOON + DAVID LEMAITRE JOSHUA + THE FOUCK BROTHERS LA CHIVA GANTIVA SUSANNA THE VACCINES + ZULU WINTER HOW TO DRESS WELL + TITLE DIRTY PROJECTORS + CALLERS TRIVIUM + AS I LAY DYING + CALIBAN + UPON A BURNING BODY STEVE MILLER BAND DANKO JONES + BOMBUS PATRICK WATSON AUGUST BURNS RED + THE DEVIL WEARS PRADA + WHITECHAPEL JULIA STONE + PAUL THOMAS SAUNDERS THE TALLEST MAN ON EARTH + DAN HAYWOOD’S NEW HAWKS PATRICK WOLF (ACOUSTIC) + ABI WADE LUCAS SANTTANA SIMONE FELICE GRIZZLY BEAR + VILLAGERS OPOSSOM SAM SPARRO SOPHIE HUNGER ALT-J THE MACCABEES PURITY RING + DOLDRUMS EFTERKLANG: THE PIRAMIDA CONCERT FEATURING ROTTERDAM SINFONIA ALABAMA SHAKES THE VAN JETS HOOVERPHONIC ‘SIT DOWN AND LISTEN 2 HOOVERPHONIC’ THE CIVIL WARS + MATTHEW AND THE ATLAS SHANTEL

29.09 29.09 30.09 02.10 02.10 03.10 04.10 06.10

BOY Ch + SUNDAY SUN Nl THE MAGNETIC NORTH Gb COLD SPECKS Gb + LI-LO* Be AUGUST ALBERT Be VAN SHE Au FRIGHTENED RABBIT Gb SKIP THE USE Fr + THE POPOPOPOPS Fr • SOLD OUT KID KOALA «12 BIT BLUES REVUE» Ca + ADIRA AMRAM AND THE EXPERIENCE Us

06.10 TOMMIGUN Be + FLOAT FALL Be 07.10 ISLANDS Ca + THE MAGIC Ca A PLACE TO BURY STRANGERS Us 08.10 + RÄPE BLOSSOMS Be 08.10 HIDDEN ORCHESTRA Gb THE HUNDRED IN THE HANDS Us 10.10 + SWEARING AT MOTORISTS Us 11.10 11.10 11.10 12.10 12.10 13.10 15.10 18.10 19.10 20.10 21.10 23.10 24.10 25.10 26.10 26.10 29.10 31.10 01.11 02.11

BRETON Gb HUDSON Be THE CROOKES Gb ANGUS STONE Au • SOLD OUT LUCY ROSE Gb + C.A. SMITH Ca STEREO GRAND Be MICE PARADE Us TEENGIRL FANTASY Us TEITUR Fo OLIVIER DEPARDON Fr WE ARE AUGUSTINES Us FRANÇOIZ BREUT Fr GLEN HANSARD Ie + LISA HANNIGAN Ie• Koninklijk Circus ANTOINE HÉNAUT Be ROSCOE be/ROVER Fr UNISON Fr MAXÏMO PARK Gb MONOGRENADE Ca MUJERES Es + WHATEVER Be LIARS Us

02.11

MICACHU & THE SHAPES Gb

03.11

FRÀNÇOIS & THE ATLAS MOUNTAINS Fr

03.11

SOAN Fr

03.11

HAIM Us + DEATH AT SEA Gb

05.11

TWIN SHADOW Us

06.11

SUSANNE SUNDFØR solo No

06.11

KEN STRINGFELLOW Us GODSPEED YOU! BLACK EMPEROR Ca •

07.11

Koninklijk Circus

08.11

LESCOP Fr

08.11

DAUGHTER Gb

18.11

DESTROYER Ca

19.11

THE SPINTO BAND Us

20.11

VADOINMESSICO Gb

21.11

BETH ORTON Gb

22.11

MYSTERY JETS Gb + OH OTHELLO Fr

24.11

YOUSSOUPHA Fr • coprod Skinfama

…MEER CONCERTEN OP

02.218.37.32 – WWW.BOTANIQUE.BE

Ear t eam Boys Noize ‘Out Of The Black’ Boysnoize Records/N.E.W.S.

Telkens de nacht zijn intrede deed en de wereld rondom hem stilviel, trok Boys Noize, né Alex Ridha, de afgelopen maanden zijn studio in. Daar, met enkel zijn gehoor als kompas, schaafde hij aan een nieuwe studioplaat. Op ‘Out Of The Black’ wijkt de acid house en pure techno wat naar de achtergrond, maar Ridha kan nu eenmaal zijn voorliefde voor old school elektronica niet onderdrukken. Dompelt ‘XTC’ je al meteen onder in snoeiharde techy beats met een zweem van acid, hossend op een hitsige baslijn, dan laat de onvervalste robotronica op ‘Ich R U’ je mijmeren naar Daft Punk. Poneert het luide ‘Stop’ techno in zijn zuiverste vorm, dan neigt ‘Reality’ sterk naar de club. Ridha injecteert de nacht opnieuw met die broeierigheid, waaraan we vroeger zo graag bezweken. Zelfs zonder een spervuur van beats bekoren tracks als ‘Circle Full Of Clowns’, met zijn grauwe hiphop, of de mans versie van ‘I’ll House You’, met vocals van Snoop Dogg. Laat Boys Noize je dus maar meetronen: bij hem ben je veilig. (kc)

Anna Aaron ‘Dogs In Spirit’ Dying Giraffe Recordings/Rough Trade

De 26-jarige Zwitserse Anna Aaron weet zich op haar debuut met een collectie gevarieerde en in mysterie gedrenkte songs in de kijker te spelen. Waar ‘Elijah’s Chant’ nog als een hypnotiserende mantra klinkt, word je in ‘Sea Monsters’ en ‘Where Are You David’ door potige pianopop wakker geschud. Het ingetogen ‘The Drainout’, gespeeld op een windorgel, had niet misstaan op een Beirut-plaat. Steviger gaat het er aan toe in ‘Queen Of The Dogs’ en ‘King Of The Dogs’. Het is steeds een piano die de lijnen van de songs uitzet maar de inkleuring blijft variëren. En daarom is Anna Aaron misschien wel een stuk interessanter dan de Agnes Obels van deze wereld. Aaron zorgt voor afwisseling van stemming in de sound van de songs zodat verveling geen kans krijgt. (ow)

The Advent ‘Sonic Intervention’ H Productions

heeft het allemaal in huis en serveert op geen enkel moment hetzelfde smaakje. Beklijvend van begin tot einde en een aangename verrassing in het recensie-bakje van (pn). Een luisterbeurt waard.

Band Of Horses ‘Mirage ‘Rock Brownhouse/Sony

Wat is er gebeurd met Band Of Horses? Ten tijde van debuut ‘Everything All The Time’ serveerde het gezelschap rond Ben Bridwell opwindende gitaarmuziek die op meesterlijke wijze de geest van Neil Young de 21ste eeuw binnenloodste. Drie platen later is de band echter helemaal afgegleden naar de zielloze softrock genre America en Eagles. Op het meesterlijke ‘Dumpster World’ en het min of meer aanstekelijke ‘Knock Knock’ na, staat ‘Mirage Rock’ immers vol met verschrikkelijk vervelende deuntjes zonder een greintje aantrekkingskracht. Tijd om te stoppen met de cocktailparty-rock en opnieuw de woeste natuur in te trekken! (jvb)

‘Algoreal’ is typerend: oerklassiek, degelijke opbouw met schuifelende ritmes, hollende beats, repetitieve loops en zweverige synths, voorzien van de nodig drops om het vuur brandende te houden. Ook lekker: ‘Before The Crash’, het heerlijke slepende en dreigende ‘Unaware’ en het hakkelende en hotsende ‘Hopkin’. Met een duidelijke voorliefde voor late nineties techno tovert Beck een oerdegelijk album te voorschijn dat tegelijk herkenbaar en fris in de oren klinkt. Wij brengen wat vrienden mee en bouwen een feestje! (mc)

ALtERNaTIVE ONLINE-RECORDSTORE

Justin Berkovi

The Advent, oftewel Cisco Ferreira, draait al zowat 20 jaar mee in de scene en moet je het klakken der techno-zweep uiteraard niet meer leren kennen. Op deze ‘Sonic Intervention’ doet hij waar hij goed in is: knijpen en pitsen met 9 tracks die schipperen tussen rechttoe rechtaan techno en subtiele electrospielereitjes. Met partner in crime Cari Lekebusch wordt de lade met grimmige en donkere synths opengetrokken en leeggekapt over de lade met schuifelende en slepende beats. Zo gaan we graag plat voor ‘Gamora’ - een krapuul van een nummer dat zich met weerhaakjes achter onze trommelvliezen heeft vastgehecht. Meer lekkers uit dezelfde snoeptrommel krijgen we met het slepende ‘Arrival’ en het knetterende en knisperende ‘Body Count’, terwijl de oertechno van ‘Need House’ wel eens een lang en zalig leven als clubbers favorite beschoren zou kunnen zijn. Het demonisch afsluitende drieluik ‘Get Up’, ‘Industrializer’ en ‘Electric Pandemic’ klaren de klus en zorgen voor de knock out! ‘Sonic Intervention’ is een motherfucker van een techno-plaat, The Advent dé act die nog mee op de affiche van I Love Techno had moeten staan. (mc)

Barker & Baumecker

Soma Record

‘Hoembwa’

Baden Baden

Op de 100ste release van Soma mag Gary Beck de honneurs waarnemen. Sinds Beck werd opgepikt door Richie Hawtin heeft hij op korte tijd de halve technowereld aan z’n voeten gekregen – herinner u ‘Say What’ dat twee jaar geleden voor een kleine hype zorgde. Op deze ‘Bring A Friend’ mixt hij moeiteloos alle essentiële techno-ingrediënten van vroeger tot nu in 10 frisse en lekkere technonummers.

Eigen Beheer

‘Coline’ Naïve/PIAS

Sebastien Tellier en Miike Snow die de sterke koffie even opzij zetten om een akoestische theekransje te houden, zo klinkt het debuut ‘Coline’ van de Franse delegatie Baden Baden. Het debuut werd een langspeler met afwisselend Franse en Engelse nummers met een melancholische toets. Lullabies, opzwepende folk-pop, zweverige balads, ‘Coline’

‘Transsektoral’ Ostgut Ton/Kompak t/N.E.W.S.

Sam Barker en Andreas Baumecker slaan de handen in elkaar op ‘Transsektoral’, een donkere, maar toegankelijke technoplaat geassembleerd in de catacomben van de gerenommeerde Berghain-club in Berlijn, waar het duo met regelmaat van de klok achter de decks plaatsneemt. Nu, techno, is dat niet over & done? Ja en nee. Spannende releases tel je tegenwoordig met de vingers van één hand. Deze ‘Transsektoral’ van Barker & Baumecker is daar eentje van. Rudimentaire techno, met een moddervette knipoog naar het roemrijke verleden van het genre. Luister ter illustratie bijvoorbeeld naar het stug rechtdoor douwende ‘Buttcracker’. Voor hun reis met de teletijdmachine kochten Barker & Baumbecker gelukkig wel een retourticketje: de sound is niet eenzijdig nostalgisch of puristisch, en wordt aangedikt met grotesk galmende synths (het geweldige ‘Crows’), doorrookte dubs (‘Tranq’) en zelfs trancy house (op het supersonische ‘Trans_it’). Degelijk spul. (fp)

Gary Beck ‘Bring A Friend’

‘Mondrian’ Trapez/N.E.W.S.

Eerlijk? Justin Berkovi vloog de laatste tijd behoorlijk ver onder onze radar, waardoor we hem een beetje uit het oog waren verloren. We waren dus wel benieuwd naar deze ‘Mondrian’. Little has changed, zo op het eerste gezicht. Technocymbaaltjes? Check. Voortdrijvende beats met daarover synths die regelmatig zwaar scheef gaan? Check. Al bij het tweede nummer kregen we evenwel het gevoel dat hetzelfde ideetje wel heeeel lang werd uitgepuurd om een nummer vol te maken, en opvallend: allemaal moeten producers vandaag kennelijk gezapige soundscapes op hun tracklist hebben (liefst meer dan 1) en langer dan een paar minuten durend overgangetje tussen de echte nummers. Het probleem van dit plaatje is vooral dat het ondanks enkele echt aardige tracks (‘Oceans’, ‘Surveillance’) een beetje wegzakt tussen al het andere technogeweld dat deze dagen wordt uitgebracht. Komaan Berkovi, dat kan beter! (mc)

The Bluntaxe3 Featuring Jacq Palinckx & AGG Vianen Lekker swingende en avontuurlijke funky jazz, met ruimte voor experiment, elektroniek en de prettig gestoorde dichter AGG Vianen die z’n teksten en klanken spuugt, brult, rapt en declameert. Deze noorderburen komen daarmee in de buurt van soort en landgenoten als De Kift en dan ook onvermijdelijk The Ex, Dorpsoudste De Jong, Jan Arends, Jules Deelder en Quarles Van Ufford. Als er nu nog eens iemand durft beweren dat er in Nederland niets interessants meer gebeurt op muzikaal vlak, krijgt le-

venslang met enkel platen van The Bluntaxe3 én (ik ben géén onmens) reeds genoemden op de koptelefoon. (boo)

Peter Broderick ‘These Walls Of Mine’ Erased Tapes Records/Konkurrent

Peter Broderick is een artiest die geen stopknop heeft. Zelf als hij thuis maar wat op zijn computer prutst, is hij met muziek bezig. Sommige van die opname-experimenten met laptop zwierde hij het internet op, gratis. Maar omdat de reacties op dat materiaal zo positief waren, heeft ie beslist er dan toch maar een volwaardige plaat van te maken. Geen collectie achterblijvertjes, maar volwaardige songs die stuk voor stuk nog een beetje verder buiten Peters eerdere lijntjes (pop, folk en klassiek) kleuren. Zo waagt hij zich aan oerblues in ‘Proposed Solution To The Mystery Of The Soul’, maar dan op geheel onnavolgbare wijze en met beide voeten nog stevig in Scandinavische bodem. Ook zeer origineel: invulsong ‘When I Blank I Blank’. Levert qua tekst en geluid iets zeer lekkers op. Meer uitleg over het concept invulzong in het cd-boekje. Verder passeert er nog wat spoken word (mijmeringen, conversaties met fans) en a capella (‘Til Danmark’). Bijzonder plaatje. (eb)

Steve Bug ‘Noir’ Poker flat

‘Noir’, Steve Bugs 5de album, is de captatie van drie jaar ideetjes die na de uren als dj, producer en labelbaas vorm kregen en nu uitgewerkt werden in 10 tracks. Steve Bug hebben we altijd gezien als een uitstekend vakman, maar de soms kille, bijna functionele cool in zijn tracks deden ons zelden door ons dak gaan. Deze ‘Noir’ brengt daar tegelijk wel en geen verandering in, want onder de onderkoelde toon die ook nu weer de bovenhand neemt, is er wat beginnen broeien. ‘Tell Me Why’ illustreert dat meteen: donker en koel, maar met een opborrelende geilheid die nadien in kleine doses verder wordt toegediend. ‘Posion Of Choice’ kronkelt sensueel langs een danspaal, terwijl het dreigende geschuifel in ‘Serve Your Mistress’ je bruusk naar een heel ander soort nachtclub slingert. Slechts nu en dan mogen de teugels wat losser, zoals in ’The Spiral Staircase’ en ‘Those Grooves’, maar verder houdt Bug het vooral bij sfeer en moods met zijn dikwijls donkere soundscapes. Fijn, maar niet overweldigend. (mc)

David Byrne & St. Vincent ‘Love This Giant’ 4AD/Beggars Banquet

Op papier lijkt een samenwerking tussen David Byrne en St. Vincent een match made in heaven. Of de plaat ook hemels is, laten we toch nog even in het midden. ‘Love This Giant’

RECYCLART BRUSSEL

Ly e n n & Shelley Hi rs c h / Goin g / Talibam

12.10

13.10

VRIJSTAAT O. OOSTENDE

S an n e Ismaily Lyenn Jeroen Burton

Sanne van Hek, Shahzad Ismaily & Onno Govaert / Dans Dans / Chaos of the Haunted Spire

12.12

18.11

KULTUURKAFFEE BRUSSEL

Rudy Trouvé, Hugo Antunes, Bart Maris & Eric Thielemans / Jozef Dumoulin, Trevor Dunn & Eric Thielemans / Going

DE KREUN KORTRIJK

Teun Verbruggen & J oz e f D u m ou li n / Rudy Trouvé, Hugo Antunes, Bart Maris & Eric Thielemans

NETWERK A A L S T

Rudy Trouvé, Hugo Antunes, Joris Caluwaerts & Eric Thielemans / Jozef Dumoulin, Trevor Dunn & Eric Thielemans / Chaos of the Haunted Spire

J oz e f D u m ou l i n, Bruno Chevillon & Eric Thielemans / Chaos of the Haunted Spire

16.11

16.12

PARADOX TILBURG (NL)

S ann e v an Hek, Shahzad Ismaily & Onno Govaert / Chaos of the Haunted Spire

16.10

ev en t 2012 HET DEPOT L E U V E N

R AT

17.10

v an Hek, Sha hza d & Onno Govaert / & Shelley Hirsch / van Herzeele, Geoffrey & Teun Verbruggen

Lieu DE mUSiQUES acTUELLES DUNKERQUE O C T / N O V / D É C 2 0 1 2 J11/10

7 WEEKS

V19/10

MAÏA VİDAL

S20/10

HACRİDE

“DEAD OF NİGHT“

+MAİ LAN +REBECCA MAYES

CINÉ CONCERT

FOLK

MÉTAL

V26/10

S27/10

V 02/11

DR FEELGOOD +TWİN TWİSTERS ROCK/DIRTY BLUES

ABSYNTHE MİNDED

+JULİEN RİBOT POP/ROCK

S10/11

FRANZ PRÉSENTE

“BAS LES PATTES“ CONCERT KID4

V23/11

CHAPELİER FOU +TWO LEFT EARS

ELECTRO / EXPERIMENTAL

S01/12

ELİSA DO BRASİL +ORGASMİC +DJ'S ELECTRO LİBRE “LE CLUB DES 4“

S15/12

JİM MURPLE MEMORİAL REGGAE/SKA/SWING

V16/11

MANİACX +PSYKOKONDRİAK "URBAN PARTY"

+KLONE +TREPALİUM

THE POPOPOPOPS +Ô SUPERMAN +TRANSMİSSİON

ÉLECTRO/PERF. VIDEO

S17/11

SCRATCH BANDİTS CREW +UNNO+MC2 "URBAN PARTY"

S24/11

V30/11

LES İNOUÏS DU PRİNTEMPS DE BOURGES

SECRET CHİEFS 3

AUDITIONS RÉGIONALES

MÉTAL/ EXPÉ/ANTI-ELECTRO-POP

S08/12

HYPHEN HYPHEN

AVEC GOÛTER-CONCERT

+LİTTLE TROUBLE KİDS ELECTRO ROCK / NOISE POP

+A.P.A.T.T V14/12

JUSTİN(E)

+DİEGO PALLAVAS PUNK ROCK

S15/12

JİM MURPLE MEMORİAL REGGAE/SKA/SWING

w w w.4 e c l u s e s . c o m LES 4ECLUSES - Arts scéniques rocks - rue de la Cunette BP 93128 59377 Dunkerque cedex 1 (+33) 03 28 63 98 25

T R I X ANTWERPEN

www.ratevent.be design graphique : www.maximesudol.com

Earteam DJ Vadim ‘Don’t Be Scared’ BBE/V2 Records

Al 17 jaar weet de Brit DJ Vadim zowel doorgewinterde hiphopfans als liefhebbers van tegendraadse elektronica te beklijven – er zijn artiesten die voor minder met een artistieke identiteitscrisis te kampen kregen. Ook op het ronduit fantastische ‘Don’t Be Scared’ onderscheidt de hiphopproducer zich als vanouds van het muziekpeloton door zijn beats bruusk tegen weeë synths en verbasterde geluidsgolven te laten stuiteren. Als er één artiest een brug weet te slaan tussen hiphop en elektronica dan wel Vadim, die al zijn invloeden in de blender gooit en er bovendien niet voor terugdeinst om zijn soundscapes vol te stouwen met sublimale geluiden. Een rechtlijnige plaat levert dat in dit geval niet op, maar wees niet bang: het is heerlijk meeleunen in ’s mans onnavolgbare bochten. Wicked! (wd)

is een samenwerking van twee gelijkgestemde zielen: drama, zwarte komedie en theatraliteit zitten bij beiden ingebakken. De nummers zijn als dialogen tussen het gekke experimentele van Annie Clarke - de naam op St. Vincents paspoort - en de übercoolheid van David Byrne. In feite is het een letterlijke mashup van St. Vincent en Talking Heads. Weinig verrassends dus. Zeker omdat de twee persoonlijkheden elkaar niet naar een hoger niveau hebben getild, alsof ze beide wel op dezelfde weg rijden, maar elk aan een andere kant. De nummers zijn op hun best als de twee niet in elkanders weg lopen. ‘Weekend In The Dust’, waar Clarke met de plak zwaait en enkel de speelse blazerpartijen aan Byrne doet denken of ‘Dinner For Two’ waarin Byrne de hoofdbrok voor zijn rekening neemt, zijn uitschieters op ‘Love This Giant’. Een leuk project, maar waarschijnlijk slechts een eenmalige samenwerking. (dw)

de elektronica blijft prominent aanwezig in de songs. Dit levert een fris, springerig en een van energie barstend geluid op. Met uitgesproken baslijnen, grillige percussie en de stem van Connelly die verschillende toonladders aan kan, doet het hele plaatje me meermaals denken aan onze eigenste School Is Cool. En dat is geen referentie die we kunnen negeren. (ow)

Chef’Special

The Cutler

Een dark horse betekent in het Engels zoveel als iemand die plotse roem vergaard heeft, of iemand waarvan de winkans in een competitie onwaarschijnlijk lijkt. Dark Horses zullen (hopelijk) vooral tot de eerste categorie gaan horen met dit oerdegelijke debuut. ‘Everywhere’ jaagt pulserende vuile gitaren, emmers effecten en meanderende synths door je oren, terwijl de zang uitdagend staat toe te kijken. ‘No Dice’ hoort in die categorie tot het vuilste wat er op het album staat. Het nummer lokt je o zo verleidelijk mee naar duistere krochten, maar blijft daar broeiend resoneren zonder destructief los te barsten. Iets lichtvoetiger zijn dan weer de puike single ‘Radio’ en ‘Count Me In’, dat halverwege toch lekker snedig uitpakt. Een groot deel van de snijwonden levert ook ‘S.U.N.’, dat wat aan Radiohead doet denken. Dark Horses gunnen de luisteraar slechts één moment om zijn wonden te likken op Zweedse gezangen in ‘Sanningen On Mig’. Kort samengevat: heerlijk schemer-dreigend, spannend van begin tot eind en sexy as hell. Net zoals we het graag hebben. (sn)

‘The Best Things In Life Aren’t Things’

Dead Western

Steel Tiger/Kudos/Rough Trade

‘Everything, Eternally’

Achter The Cutler gaat - samen met ene Porky - de helft van het geweldige Fila Brazilia schuil en dus waren de verwachtingen hooggespannen. En terecht, want ‘The Best Things In Life Aren’t Things’ is een leuk, sfeervol plaatje geworden waarop goed gebakken beats & bleeps à la Aphex Twin en Squarepusher het opnemen tegen loungy grooves, vettige dubs en songsmederij met gastbijdrages van Russell Morgan en Andrew Taylor. De favoriet van (mb) is de soulvolle dubgroove ‘Nightbirds’, maar er valt nog veel meer te ontdekken op dit frisse plaatje.

Discorporate Records

‘One For The Mrs.’ Kaiser Records

Nooit gedacht dat we dit luidop zouden zeggen, maar wij zijn fan van de Hollandse keuken. Althans, van het stoofpotje dat de vijfkoppige band Chef’Special ons op ‘One For The Mrs.’ voorschotelt. Speelse hiphop wordt er een plaat lang vlotjes afgewisseld met uiterst ongevaarlijke feelgoodpop die zich gezellig in je oorschelp nestelt. Haast elke song kan zo in de high rotation-lijst van Radio 1 terecht en zal op de goedkeuring van zowel jouw vijftienjarige zus als jouw ouders kunnen rekenen. Of voor de slechte verstaander: denk aan een onderonsje tussen Jack Johnson, Jason Mraz en Kaizers Orchestra en je komt er wel. Hoogstwaarschijnlijk niet bevorderend voor je street credibility-gehalte, maar des te meer voor de algemene gemoedstoestand. Chef’Special dames en heren, gezonder en goedkoper dan Prozac. Doe er je voordeel mee. (wd)

Clock Opera ‘Ways To forget’ Universal Island/V2 Records

De Britse band Clock Opera maakt volgens zanger Guy Connelly chop pop: Muziek waar technologie en het bandgeluid samenvallen. Songs geschreven op computer worden vervolgens aan de gitaar, bas, drums en toetsen van Clock Opera uitgeleverd. Maar ook

Coheed And Cambria ‘The Afterman: Ascencion’ Coop/V2 Records

Claudio ‘Big Hair’ Sanchez en zijn progrockende kompanen hebben weer een concept binnen een concept aangesneden en staan klaar om deel 1 van de nieuwe dubbelplaat ‘The Afterman’ op ons los te laten. Binnen het grote Amory Wars-verhaal, waarvan we dachten dat alles verteld was na ‘No World For Tomorrow’, bleek nog meer dan genoeg stof te zitten voor nieuwe verhalen. Op deze ‘The Afterman: Ascension’ lijkt het er echter sterk op dat zowel de verhaallijn als de muzikale inkleuring ietwat geforceerd is. Waar we voorheen best wilde meestappen in de sciencefiction-wereld die ons werd gepresenteerd in prachtige moeilijkdoenerij van progrock, pure popmelodieën en stevige metal-uithalen, laat deze plaat ons een beetje koud. De echte fans zullen wel volgen en tevreden zijn, maar voor de rest blijft blijkbaar ook bij Coheed And Cambria af en toe alles zoals het was. (dg)

The Daredevil Christopher Wright ‘The Nature Of Things’ Almost Musique

Verfijnde en netjes gestileerde en gelaagde popmuziek die raakpunten heeft met de popdeuntjes die ook Jim O’Rourke en Grizzly Bear al wel eens durven maken. Dat mag je verwachten van The Daredevil Christopher Wright, twee broers en een percussionist uit Wisconsin. En er staan knappe songs op ‘The Nature Of Things’, zoals opener ‘I & Thou’ en ‘Andrew The Wanderer’. Spijtig genoeg staat er voor elke sterke song ook een stinkertje op.

En dat is jammer. Een ep was dus een beter formaat geweest voor deze release. (eb)

Dark Horses ‘Everywhere’ Last Gang Records

Doordeweeks is de nieuwe plaat van Dead Western, het westcoast weirdfolkgezelschap rond Troy Mighty, allerminst. Wat aanvankelijk nog klinkt als een moeilijk te doorgronden arty kluwen met een Zappa-op-valium aan de micro evolueert mits enige luisterbeurten wél naar een intrigerend plaatje met sobere, aangrijpende strijkersarrangementen en zanglijnen met een hoek af die balanceren tussen Xiu Xiu, Scott Walker en Antony. Was voorganger ‘Suckle At The Supple Teats Of Time’ volgens Uncut nog “an extraordinary folk-opera” dan is ‘Everything, Eternally’ een bevreemdend, gitzwart psychfolkplaatje. (bvm)

Deadbeat ‘Eight’ Blkr tz/Kompak t.N.E.W.S.

Vorig jaar soldeerde Deadbeat al het uitmuntende ‘Drawn & Quartered’ bij elkaar, een uitgebeende hap dub/techno om u tegen te zeggen. Met z’n nieuwe langspeler gaat Scott Monteith door op hetzelfde elan, via ragfijn uitgesponnen tracks. Op ‘Eight’ hijst Deadbeat een half dozijn gerespecteerde handlangers aan boord, zoals daar zijn: Pole, Monolake, Dandy Jack, Cobblestone Jazz en de im-

mer steengoeie Mathew Jonson. Die laatste stuwt het verbluffende ‘Alamut’ naar ongekende hoogten met z’n kenmerkende, trippelende synthklanken in de rol van minimaal-muzikale speelbal – meegevoerd door een pesterige windhoos. En toch. Het geheel is maar zo sterk als de zwakste schakel, en die zwakke schakel is helaas een meervoudige aangelegenheid op ‘Eight’, een euvel dat zich hoofdzakelijk situeert rond de tweede helft van het album. Zowel geluidsdesign als kwaliteit variëren er van middelmatig tot ondermaats, en dat maakt van de nieuwe Deadbeat slechts een halve aanrader. (fp)

Deerhoof ‘Breakup Song’ ATP Records

Twaalf officiële releases in de afgelopen vijftien jaar (en dan tellen we dus geen tapes, cdr’s of live-opnames), de casio/ noise/dans/rockers van Deerhoof hebben geen zittend gat. Of daar dan stilaan sleet op komt? De stem van Satomi Matsuzaki klinkt op bizarre wijze nog steeds even zwoel als kinds, überdrummer Greg Saunier roffelt nog altijd de meest complexe ritmes uit zijn dreidubbelgespierde armen, Deerhoof maakt nog steeds hyperkinetische rammelrock voor de dansvloer, en toch is ‘Breakup Song’ anders dan anders. De titeltrack waarmee de plaat opent, bijvoorbeeld, is een psychedelisch digitaal deuntje dat eerder aan Tujiko Noriko doet denken dan Deerhoof zelf. De typerende, psychedelische pop met een flinke laag noisevernis komt wel gauw terug in razende nummers als ‘Bad Kids To The Front’ en ‘To Fly Or Not To Fly’, en toch liggen zelfs dan verdwazende uitstappen richting stuiterende afrobeat (‘Flower’) of ondefinieerbare meezingers (‘The Trouble With Candyhands’) niet buiten het bereik van de band. Deerhoof heeft al teveel grenzen verlegd om met ‘Breakup Song’ nog compleet nieuwe paden in te slaan, maar een plaat die geen enkele seconde verveelt, heeft geen adelbrieven nodig – ook al duurt ze maar een halfuur. (ts)

Delorentos ‘Litte Sparks’ Dying Giraffe Recordings

Jonge bands met veel ambitie kunnen er nooit genoeg zijn. Dat moeten ook de vier Dubliners van Delorentos gedacht hebben toen zij in 2005 de gitaren op elkaar afstemden. Terwijl hun eerste twee platen nog duidelijk de stempel van hun punkverleden verraadden, horen we op ‘Little Sparks’ vooral echo’s van stadionpop zoals we deze kennen van Coldplay en Keane, maar dan met iets meer gitaarwerk. Delorentos klinkt hierdoor niet origineel maar wel bijzonder leuk. Opener ‘Did We Ever Really Try’ komt binnen met een attitude die de

See you at c-mine najaar 2012

13.10

Sarah Ferri

18.10

Bruno Vanden Broecke en de Bretellen

03.11 07.11 10.11 15.11

liVing rootS

22.11 01.12 07.12

daS PoP

13.10.12 the scabs 2012

the scabs zornik de mens 23.11.12 less > more theatertour

SteVe harley Zornik de MenS

21.12.12 de mens wordt 20!

JeF neVe hooVerPhonic (uitVerkocht)

www.develinx.be

www.c-minecultuurcentrum.be

cultuurcentrum hasselt cultuurcentrum hasselt

HET DEPOT HEROPENT!

SELAH SUE

AGNES OBEL © mALi LAzELL

di 23.10.12

Ambrose Akinmusire Zornik + mAry&me

do 25.10.12

LAmbchop

do 08.11.12

nordic night #7 met susAnne sundfør e.A.

di 20.11.12

the bony king of nowhere

vr 07.12.12

spAin pLAying the souL of spAin & more

do 20.12.12

nordic night deLuxe met Agnes obeL

di 16.10.12

VR Uitverkocht VR 16.11 ZA Uitverkocht ZA 17.11 ZO Laatste tickets! ZO 18.11 DO 22.11 A BRAND | POLAROID FICTION VR 23.11 RADIO MODERN ZO 25.11 FINK | RAE MORRIS DI 27.11 DAAN (Simple Quintet) Uitverkocht! VR 30.11 ADRIAN SHERWOOD ZA 1.12 NICK WATERHOUSE MA 3.12 HAPPY MONDAYS DI 4.12 JEF NEVE VR 7.12 SOUND OF STEREO (LIVE) | AKS (LIVE) | MUMBAI SCIENCE (DJ) ZA 8.12 THE RAVEONETTES MA 10.12 MARTHA WAINWRIGHT DI 11.12 ZORNIK VR 14.12 BETTYE LAVETTE WO 19.12 KRAANTJE PAPPIE E.A. VR 21.12 ZA 22.12 DO 7.02 ARNO ZA 23.02 CALEXICO

MILOW

TERUG

MUZIEK tickets & info: www.ccha.be cuLtuurcentrum hAsseLt, kunstLAAn 5, b-3500 hAsseLt

CENTRUM

HET DEPOT

OUDE

OP DE

LOKAT

Martelarenplein 12

LEUVEN

T I C K E T S W W W. H E T D E P O T. B E • I N F O @ H E T D E P O T. B E • B I L B O L E U V E N • F N A C

Earteam Mala ‘Mala In Cuba’ Brownswood Recordings/N.E.W.S.

Gilles Peterson is een goedaardige schurk die overal ter wereld fijne plaatjes draait en muzikanten naar Cuba ontvoert. Mala, het met chloroform overmeesterde slachtoffer in kwestie, belandde via de C 130 van Brownswood in Havana en werd geblinddoekt opgesloten in een groot huis vol Cubaanse muzikanten. Het Deep Medi crew-lid werd gekneveld met in vleermuizenpis gedrenkte stropdassen en kreeg te horen dat hij zichzelf enkel uit deze benarde situatie kon bevrijden door een uitstekend album te maken waarop hij, op een dieet van rijst, bruine bonen en sigarensmoothies, enkele penseelstreken van het Cubaanse geluidspalet op subtiele en uitgebalanceerde wijze zou vermengen met zijn eigen, soulvolle dubstep-geluid. Sissend werd hem ingefluisterd dat hij er maar beter voor kon zorgen dat de pianofragmenten zijn diepe bassen plots heel zomers deden klinken en dat hij een nummer met zwoele staccato blazers ‘Calle F’ zou dopen. De voorwaarden voor vrijlating waren duidelijk: z’n muzikale grenzen verleggen zonder focus en geloofwaardigheid te verliezen, en een geweldig dagboek componeren. En dat is precies wat hij deed. (mvm)

Gallagher-broertjes vreemd is. Deze attitude is geen constante want af en toe - bijvoorbeeld tijdens het iets te melige ‘Waited For You So Long’ - lijkt het of deze Irishmen naast bier ook wel eens een breezer lusten. Iets wat gemakkelijk te vergeven valt als je songs als het dansbare ‘Right To Know’, ‘Little Sparks’ en het bijzonder intrigerende ‘Swimmer’ allemaal op één plaat kan zetten. Omverblazen doet Delorentos niet, aangenaam verrassen wel. (jdb)

Dinosaur Jr.

spreken in zijn teksten. Dat is het goede gevoel dat de bovenhand neemt na beluistering van een aangrijpend nummer als ‘Lament For Bobo The Clown’ en eigenlijk het ganse nieuwe solo-album van de aanvoerder van de cultband American Music Club. Een pakkend, rustgevend album dat met dank aan de dollars van een lottowinnaar in een volwaardige studio met producer Sheldon Gomberg (Rickie Lee Jones, Ron Sexsmith) én met echte strijkers (knap!) werd opgenomen. Mijmer en kabbel mee. (bvm)

‘I Bet On Sky’

zang, de vernieuwende sounds en de gevarieerde lyrics (van de hand van singer-songwriter Matthew Pelham) bevestigen dit. De groep haalt inspiratie en invloeden uit o.a. indie, Krautrock en psychedelia. Ook de sinistere tonen en de opbouw van‘How It Starts’ vallen meteen op. Het langdradige ‘Fats Domino’ stelt dan weer een beetje teleur. De slottrack ‘Chapter III’ duurt 4 minuten, maar weet door de gevarieerde elementen tot het einde te boeien. Een mooie afsluiter dus! (ib)

Firewater

PIAS

‘International Orange’

Vreugdedansje, want Dinosaur Jr. heeft nog eens een plaat gemaakt, de derde al sinds de band opnieuw in originele bezetting bij elkaar kwam. En oké, zo overweldigend als op de eerste twee platen in de jaren tachtig zal het wellicht nooit meer worden, maar de herenigde lawaaimakers blijven werk van hoog niveau afleveren. ‘I Bet On Sky’ is met andere woorden opnieuw een feest voor liefhebbers van luide, melodieuze gitaarrock met een melancholische toets. Bijzonder catchy in ‘Watch The Corners’, rechttoe-rechtaan (met Lou Barlow in een glansrol) tijdens ‘Rude’ en - uiteraard! - voorzien van eindeloze solo’s tijdens afsluiter ‘See It On Your Side’: ook anno 2012 is Dinosaur Jr., zoals deze zomer al bleek tijdens Dour en Rock Herk, een van de hoekstenen van de indierock. (jvb)

Tod A van het ter ziele gegane maar fantastische Cop Shoot Cop, begon in ’95 aan z’n nieuwe leven met Firewater, een band die inmiddels aan een 6e album toe is. Nog steeds bewijst Tod een fantastisch songschrijver te zijn en jammer genoeg al jaren schandaleus onderschat. Z’n licht cynische toon in z’n stem koppelt hij aan aanstekelijke popmelodieën waar héél wat hedendaagse hypes een stemband of twee voor veil zouden hebben. Firewater kletst je met plezier op een creatieve wijze wat wanhoop in je aangezicht, maar dan op vrolijke wijsjes die zomers gekruid worden met Oosterse ritmes, ska, mambo, Bollywood, bossa nova en ander fraais - multiculturele punk als het ware. ‘Monkey Song’ is misschien nét iets teveel gejat van ‘Monkey Man’ van The Specials, of is het een ode ? Het is echter maar een zéér miniscuul vlekje op een verder prima plaat. (boo)

Divine Fits ‘A Thing Called Divine Fits’ Anti-/Epitaph/PIAS

Wolf Parade die het (tijdelijk) voor bekeken houdt, Handsome Furs die in mei de handdoek in de ring gooiden: het gaat niet zo bijster goed met de bands van Dan Boeckner, zo lijkt het de laatste tijd. Samen met Sam Brown (New Bomb Turks) en Britt Daniel (Spoon) lanceert Boeckner echter een tegenoffensief: ‘A Thing Called Divine Fits’ is een spannende plaat waarmee dit trio een zeer geslaagde entree maakt. Met Boeckners kenmerkende stemgeluid ligt deze band vrij snel vertrouwd in het gehoor, maar het zijn de muzikale verrassingen die dit debuut lovenswaardig maken. Vooral de 80’s electro van ‘The Salton Sea’ maakt daarbij indruk, al zijn de nerveuze gitaren van ‘What Gets You Alone’ evenmin te versmaden. Veelbelovend debuut. (jvb)

Mark Eitzel ‘Don’t Be A Stranger’ Décor/Ber tus

Mark Eitzel na de hartaanval en de broodnodige rustperiode? Nog altijd een integere artiest met een warme innemende stem die zijn hart nooit schreeuwerig maar altijd doorleefd (denk een beetje aan David Sylvian) laat

Bloodshot Records

ALtERNaTIVE ONLINE-RECORDSTORE

Emanuel And The Fear ‘The Janus Mirror’ Dying Giraffe Recordings/Rough Trade

Hopelijk krijg je dit blad tijdig in handen zodat je je op 4 oktober nog naar de Arenberg in Antwerpen kunt reppen. Emanuel And The Fear stelt daar die avond hun vierde plaat ‘The Janus Mirror’ voor. En het mag duidelijk wezen, de tijd dat als je met cello en viool op het podium verscheen genadeloos aan de schandpaal werd genageld, is gelukkig voorbij. Ongetwijfeld danken we dit aan bands zoals The Arcade Fire en ook wel een beetje aan onze eigenste School Is Cool maar vanaf nu ook aan Emanuel And The Fear. Ervaring deden de groepsleden op bij Sufjan Stevens en The National. Een klassieke opleiding is de basis van groots opgezette en overweldigende songs die bol staan van tempowissels, zweverige strijkers en woeste uithalen op elektrische gitaar. Een koppel straffe stemmen van Liz Hanley en Emanuel Ayvas maken het plaatje compleet. Maar ook de twee rustpunten in de auditieve overrompeling: het bloedmooie ‘My Oh My’ en de zachte tinteling van ‘Grey Eyes’ weten te overtuigen. Kortom, we vinden het een fantastische plaat. (ow)

The Features ‘Wilderness’ Serpents And Snakes

De mooie hoes van ‘Wilderness’, de nieuwe cd van The Features, spreekt meteen aan. Hooggespannen verwachtingen dus. Maar spreken de nummers van deze indie-rockband uit Nashville ook tot de verbeelding? Wie de sound hoort van tracks als ‘Content’, ‘Offer Up’, ‘Another One’ (de topper van deze plaat) en de reeds uitgebrachte single ‘Rambo’ kan alleen maar beamen dat deze derde langspeler van de band een voltreffer is. De samen-

Gallows ‘Gallows’ Venn Records/PIAS

Bommen gooien, daar is Gallows goed in. Vroeger was hun belangrijkste granaatwerper de overmatig getatoeëerde rode furie Frank Carter. Sinds zijn vertrek, de bom die nog het hardst insloeg bij velen, zochten de mannen uit Watford een vervangzanger en een nieuw recept voor hun Molotovs. Beide opdrachten zijn ondertussen overtuigend vervuld en het resultaat van deze nieuwe start is fenomenaal! Gallows neemt het beste mee van hun donkere, gevaarlijk aanvoelende verleden, smijt daar dankzij nieuwe brulboei Wade MacNeil een stevige berg NoordAmerikaanse hardcore bij, terwijl Lags Barnard en Steph Carter een verzameling pokkeverslavende splinterbommen van punkrock-hardcoresongs schreven. Het zijn intelligente nummers die bol staan van de shout-choruses, ze zijn snel, hard, snedig en bevatten net genoeg melodieën. Waar oude Britse, vuige punk, Amerikaanse old schoolhardcore en een groepje geniale en getalenteerde gasten bij elkaar komen, ontstaat het licht ontvlambare mengsel dat Gallows is! (dg)

The Gaslamp Killer ‘Breakthrough’ Brainfeeder/PIAS

Onze spontane reactie toen we het debuut van William Benjamin Bensussen aka The Gaslamp Killer in onze brievenbus kregen? Dekking zoeken. Wie de man ooit live aan het werk zag weet dat je naast een hoop wild in het rond vliegende krullen vooral op je hoede moet zijn voor inslaande sonische splinterbommen. Dat gezegd zijnde kennen we TGK natuurlijk vooral van enkele exquise mixtapes waarop hij obscuriteiten uit de Turkse jaren 60 met garagerock en wobbelende dubstep doet paren. Ook eigen producties klinken bij voorkeur obscuur, bevreemdend en bewust gammel; zie z’n productie van ‘A Sufi And A Killer’, het geweldige debuut van Gonjasufi. Op ‘Breakthrough’ trekt hij die lijn door: een sluimerde, dreigende onrust maakt zich van het album meester. Ondank de waslijst aan overigens zeer schone gasten (Gonjasufi, Daedelus, Samiyam, Shigeto, Dimlite…) blijft hij heel erg zichzelf klinken, met dat herkenbare roffelende drumgeluid, de lofi-orgels en een batterij Oosterse strijkers. ‘Breakthrough’ loopt over van de ideeën, en kan als geheel toch net niet genoeg beklijven om onze mond te doen openvallen. (mvm)

Get Well Soon ’The Scarlet Beast O’Seven Heads’ Cit y Slang

De derde plaat voor het Duits wonderkind Konstantin Gropper baadt in somptueus geproducete orkestraties. Het lijkt wel of Get Wel Soon de muziek heeft geschreven voor een fictieve prent uit de jaren ’60 en ’70. Beste voorbeeld hiervan is het instrumentale ‘Dear Wendy’ dat van de soundtrack van ‘A Clockwork Orange’ geplukt lijkt. En is het nu net niet Wendy Carlos die voor deze soundtrack tekende? Gropper kent zijn klassiekers. Het barokke gehalte van Get Well Soon is hoog, overtreft zonder meer dat van The Arcade Fire en komt in de buurt van dat van Sufjan Stevens maar klinkt vooral als een nostalgische trip terug in de tijd. (ow)

Gudrun Gut ‘Wildlife’ Monika Enterprise

Voor haar nieuwe worp zakte de Duitse overactieve deerne Gudrun Gut – producer, radiopresentatrice, labelhoofd en vroeger lid van Einstürzende Neubauten! - af naar Uckermark en verloor zichzelf in de serene en kalme sfeer van de plaatselijke natuur. Iets wat zijn weerslag had op deze ‘Wildlife’: ademen de tracks al eens iets donkers en obscuurs uit, meer nog vragen ze om dromerigheid. Gaat ervan de minimalistische techno van ‘Protecting My Wildlife’ zo enige dreiging uit, echt duister wordt het pas bij het bombastische ‘Tiger’.

ZA 13/10 ∞ SONG

GET WELL SOON SUPPORT: DAVID LEMAITRE

month

I.S.M. DEMOCRAZY

ZA 1/12 ∞ COUNTRY / ROOTS

KRIS KRISTOFFERSON

WO 17/10 ∞ SONG

TOM MCRAE

VR 19/10 ∞ BLUES/ROOTS

OTIS TAYLOR

DO 6/12

MA 5/11 ∞ JAZZ/FUNK/SOUL

SUPPORT: FLOAT FALL

∞ SONG/ROCK

DIRTY DOZEN BRASS BAND I.S.M. DEMOCRAZY

DO 8/11 ∞FLAMENCO

ESENCIA

SPAIN

I.S.M. DEMOCRAZY

MA 3/12 ∞ SOUL

ALLEN STONE

DO 15/11 ∞FLAMENCO

ZARZAMORA

animée par Pacôme Thiellement

VR 16/11 ∞ FUNK/SOUL

TOWER OF POWER

WO 12/12 ∞ SONG

GEIKE

HANDELSBEURS CONCERTZAAL KOUTER 29, 9000 GENT TICKETS: UITBUREAU GENT VELDSTRAAT 82 B | 09 265 91 65 WWW.HANDELSBEURS.BE

Earteam Nathan Fake ‘Steam Days’ Border Communit y/N.E.W.S.

In de schoonheidswedstrijd om het meest pronte elektronische nummer van het afgelopen decennium, mag ‘The Sky Was Pink’ van Nathan Fake wat ons betreft op het hoogste schavot. In die beestachtig machtige remix van James Holden, als het even kan. Bij het Border Community-label hebben ze ’t sindsdien niet langer begrepen op veilig voortborduursel via eigen succes – zie ook ‘The Idiots Are Winning’ van Holden, een als album verpakte sneer aan het adres van de lange sliert wieltjeszuigers en copycats. Van de weersomstuit opteerden Holden, Fake & co voor the hard way: abstracte en lastig toegankelijke, quasi-wiskundige elektronica-puzzel die de fans even in het haar deden krabben. Da’s meteen ook het credo van ‘Steam Days’, de tweede langspeler van Nathan Fake. De melancholische, polaroid-kleurige gitaargolven en fragiele laagjes-elektronica van debuutalbum ‘Drowning In A Sea Of Love’ ruimt op het potige ‘Steam Days’ goeddeels plaats voor snelle adrenaline. Onder de oppervlakte gaapt nog steeds dat diepe gat vol amorfe echo, distortion en feedback. Maar de bodemloze put vol delicate chaos wordt op ‘Steam Days’ genadeloos gedempt met geradbraakte techno uit een murw gebeukte flipperkast. Met een broos, neurotisch en tegelijk briesend klankenarsenaal als resultaat. De haastig jakkerende beats en blikkerende synthesizers van Nathan Fake passen op die manier naadloos in de nieuwe, ietwat asociale en apocalyptische visie op elektronische muziek anno 2012, zoals aangehangen door de jongens van het Border Community-label. En hoe zit dat met u? (fp)

Tussendoor verzacht ‘Garten’ de gemoederen met zijn elektronisch geriedel en biedt ‘How Can I Move’ dan weer een lieflijke housetinteling, terwijl Guts cover van ‘Simply The Best’ – yep, die van Tina Turner - even rauw als verleidelijk klinkt. Ook al blijft dat groezelige altijd wat rondfladderen, op tracks als ‘Little Nothing’ en ‘Leaves Are Falling’ is er enkel plaats voor oprechte tederheid. Deze ‘Wildlife’ zal dan geen storm ontketenen, maar eerder een zachte, lieflijke herfstbries door de oortjes jagen. En daar kan ook veel schoonheid in zitten. (kc)

Maximilian Hecker ‘Mirage Of Bliss’ Blue Soldier Records/Rough Trade

“Der Melancho-Pop-Sänger Maximilian Hecker erzählt von frühen Kindheitstraumata, dem Stigma des Schnulzenbarden, Zeitmaschinen und Zurück in die Zukunft.” Of hoe een recensie meer indruk kan nalaten dan wat je uiteindelijk hoort op het nieuwe FM-pop-album van de Duitse artiest Maximilian Hecker. Een deftige mooie song pennen kan hij maar de vlekkeloze en ronduit melige verpakking in functie van airplay is de weg van de minste weerstand. Een productie volgens het boekje of iets dat meer snijdt: (bvm) kiest voor optie twee.

Hey Sholay ‘((O))’ Fierce Panda/V2 Records

Hey Sholay zijn vijf Britse muzikanten, artiesten en filmmakers die hun hersenspinsels de vrije loop laten in hun kosmische outlet Hey Sholay. Muzikaal trekken ze aan hetzelfde zeel als Band Of Horses, Radical Face en zelfs Pink Floyd: episch, meeslepend en dromerig. ‘((O))’ kreeg een waaier aan psychedelische klanken mee zonder al te diep in het ontoegankelijke te verdwalen. Hey Sholay heeft met met dit album materiaal in handen dat smeekt om live te spelen en gelukkig de perfecte productie meekreeg om ook in plaatvorm de aandacht van elke luisteraar vast te houden. Erg sterk voor een debuut van een vrijwel onbekend allegaartje artiesten. (pn)

Homeboy Sandman ‘First Of A Living Breed’ Stones Throw

Terwijl hiphop enkele jaren geleden nog dood werd verklaard door een handvol cultuurpessimisten, bulkt de scene vandaag van energie! De nerdy deugnieterij van Das Racist, de amfetamine-monologen van Danny Brown, de rosse baard van Action Bronson en de topvorm van de veteranen van Shabazz Palaces en Aesop Rock: allen druk bezig met de grenzen van het genre anno2012 opnieuw te verleggen. Tussen al deze heerschappen vertegenwoordigt New

Yorker Homeboy Sandman de geloofwaardige rapper, de no-nonsense taalvirtuoos, de mc met herseninhoud. Op z’n eerste langspeler voor Stones Throw gaat hij de stevigere thema’s niet uit de weg: geweld in het MiddenOosten, diepe wraakgevoelens en de onschuld van een kind. Het leuke is dat hij de zin daarna de geur van z’n ongewassen sokken beschrijft; geen opgeheven vingertjes. Wel: toegankelijke en inventieve rhymes, lekkere flow, en een resem uitstekende beats van het Stones Throwfijnproeversmerk. Aan al wie de bombast van de Grote Hiphop-Sterren schuwt en in hun schaduw op zoek is naar een entertainende top-mc: zoek niet langer. (mvm)

Robert Hood ‘Motor: Nighttime World 3’ Music Man/N.E.W.S.

Detroit, ooit bakermat van techno, motown en de verwezenlijking van de American Dream, is er belabberd aan toe. De stad loopt leeg, de werkloosheid en verkommering zijn alom tegenwoordig, ten getuige: 1/3 van de binnenstad is verlaten en wordt overwoekerd door de natuur. Vanuit dit gegeven maakte filmmaker Julien Temple de documentaire ‘Requiem For Detroit’, waardoor Robert Hood zich dan weer liet inspireren voor dit album. Hood slaagt erin om in een clevere mix van minimal en techno een wat schimmige, rokerige jazzclub-sfeer te steken, met nu eens een vrolijkere noot, dan weer de uitzichtloosheid van een grootstad in verval uit te ademen. Clubmuziek is dit dus allerminst, indrukwekkend is het des te meer. De weemoed van de jazzkat die weet dat, als de muziek uitdooft, hij weer alleen achterblijft, en daarom zo intens mogelijk opgaat in de vibe van het moment… we hadden nooit gedacht dat we dat in een electroplaat zouden terugvinden, maar Hood heeft het ‘m dus wel geflikt. Ingetogen, maar tegelijk ook mooi en intens: deze ‘Nighttime World 3’ is er eentje om te koesteren! (mc)

Jori Hulkkonen As Third Culture ‘Negative Time’ My Favorite Robot Records/N.E.W.S.

Onder zijn pseudoniem Third Culture kiest Juri Hulkkonen voor meer muzikale improvisatie door een meer organische benadering van de machines. Wat we daar precies onder moeten verstaan, is ons nog niet duidelijk. Wat we wel vatten, is dat Hulkkonen ons op ‘Negative Time’ - de ‘Options Ep’ was meer een voorsmaakje - weer onderdompelt in zalige elektronica. House blijft natuurlijk de hoofdmaat, hoewel een nummer als ‘Liquid Hologram’ een lekkere poppy feel heeft. De pompende basjes van ‘Bass Is A Many Splendored Things’ en dat riffje op ‘Spatial Needs’ mikken dan weer op de dansspieren, zonder overdreven bijwerkingen.

Maar bovenal is deze ‘Negative Time’ wederom een fijne trip doorheen de klankenwereld van Hulkkonen. Vaak elegant en geraffineerd, maar altijd simpelweg fraai. (kc)

Karma To Burn ‘Slight Reprise’

Money’ zijn een glimlach waard, maar dan niet omwille van de fletse synthriedels die de plaat domineren. Vreemd en voor de Pedro’s doen ietwat ongeïnspireerd, dus laten we vooral hopen dat Kid 606 zichzelf nog wel eens terugvindt. (ts)

Maybe Records

Kosheen

In 1997 brachten twee stonerrockers, Mullins en Mecum, bij Roadrunner Records een wervelende trip van een debuutplaat uit. Karma To Burn, zowel de plaat en de band, was meteen een begrip in de wereld van de stoner en harde rock. Maar blijkbaar was de plaat helemaal niet het werk dat de makers ervan ons wilden presenteren. Het was eerder een compromis met de platenmaatschappij. De band moest een zanger nemen, want een instrumentale stonerrockplaat zou nooit verkopen, en ze moesten maar eens teksten en titels verzinnen. 15 jaar, 5 platen en heel wat omzwervingen later beslissen beide heren om de plaat ‘Karma To Burn’ alsnog uit te brengen zoals ze bedoeld was. Dat betekent instrumentaal, behalve 1 song die door John Garcia van Kyuss vocaal wordt begeleid, en het weglaten van een tweetal songs. Vandaar de toepasselijke titel ‘Slight Reprise’. Je weet dus wat je krijgt, onversneden, scheurende woestijn-gedreven stonerrock! (dg)

‘Independence’ Membran/Suburban Distribution

Vijf jaren na hun laatste wapenfeit ‘Damage’ brengen die van Kosheen nog eens een studioalbum uit. Denk terug aan nummers aan ‘Hide U’ en ‘Catch’ en u kunt zelf wel uit maken of dat een goede zaak was. Na jarenlang in zee te zijn gegaan met de grotere labels, heeft het Britse trio nu zijn eigen label, waardoor ze ongemoeid hun ding kunnen doen. Dat de nieuwe plaat ‘Independence’ heet, verbaast dan ook niet. Toch blijft Kosheen zweren bij de oude formule: een mix van elektronica, drum-’n-bass en triphop, vergezeld van het herkenbare stemgeluid van zangeres Sian Evans. Dat levert vaak dansbare tracks op, maar waar het drietal vroeger hun eigen norm waren, wordt die tegenwoordig bepaald door jong geweld als Netsky. En dan blijkt deze ‘Independence’ maar een flauw, mainstream papje te zijn, dat er zelden in slaagt te verrassen. Slechts bij een track als ‘Dependency’ kregen we het wat warmer, maar dat gevoel vervaagde snel. Onafhankelijkheid kan zo plots zuur smaken. (kc)

Land Observations ‘Roman Roads IV-XI’ Mute/PIAS

Kid 606 ‘Lost In The Game’ Tigerbeat 6/Dense

De Kid is geen kind meer. In de twaalf jaar dat Miguel de Pedro zijn fratsen op plaat smijt evolueerde Kid 606 van jonge elektronische god tot grondlegger van de breakcore, heruitvinder van de bootlegcultuur, koning van de digitale mashups (lang voor de Dewaele broertjes) en minnezanger van de döner kebab. Nu hangt de Kid aan een baxter valium, zijn latex catsuit heeft hij ingeruild voor geruite pantoffels, en de vitriolen nasmaak van zijn albums heeft voortaan meer weg van brak water. ‘Lost In The Game’ is een midlifecrisis, en al wat nog overblijft van de opgepompte schuimbekbeats van ‘Shout At The Döner’ (2009) of de glitchy clicks and cuts van ‘Who’s Fucking Steve Albini’ (2010) zijn een handvol grappige titels, een paar wollige ritmes, en erg veel new wave-afkooksels. Nummers als ‘Godspeed You African American Emperor’ of ‘Baroque And Out Of

James Brooks (zie ook Appliance) levert bij deze zijn debuut af. De plaat is geheel gewijd aan Romeinse heirbanen, gaande van Italiaanse klassiekers (voor mensen die aan heirbaan-spotting doen toch) zoals de Via Flaminia en de Via Appia tot Engelse tegenhangers zoals de Aureliaanse weg en Chester Road. Je mag je verwachten aan een overtuigende, mooi gelaagde en sfeervolle mix van postrock, krautrock, kosmische pret, shoegaze, een snuifje Steve Reich... Perfecte laatavondmuziek kortom. (mb)

Lymbyc Systym ‘Symbolyst’ Western Vinyl

Na drie jaar eraan gewerkt te hebben acht Lymbyc Systym z’n spruit volgroeid genoeg om de wereld in te trekken. En gelijk hebben de bandleden daarin, want wat een aangenaam album is ‘Symbolyst’ geworden. Dat er lang en goed over elk nummer nagedacht is, hoor je meteen. De instrumentaal elektronische melodieën passen mooi gebalanceerd in elkaar: intern veranderende ritmes met een refrein als ankerpunt, centrale stuwende drum met luchtig bruisende synthlijnen die het geheel doen voortvloeien, weldoordach-

seizoen 2012-2013

de Warande zat 13 oktober

Hert Infarct: compact dIsk dummIes + aks lIve + dIscobaar a moeder + dr lektroluv zat 20 oktober

august albert woe 24 oktober

ZornIk

vr 2 november

fatoumata dIaWara vr 2 november

lambcHop zat 10 november

José James zat 1 december

matt scHofIeld + bJörn berge + tHe rHytHm cHIefs zat 8 december

rootsnIgHt 5: carl and tHe rHytHm all stars + kItty, daIsy & leWIs vr 14 december

dustIn o’Halloran + ansatZ der mascHIne zon 16 december

agnes obel DE WARANDE TURNHOUT WWW.WARANDE.BE // 014416991

Earteam The Jon Spencer Blues Explosion ‘Meat And Bone’ Bronze Rat/Shove/V2 Records

Voor we dieper ingaan op de nieuwe plaat van The Jon Spencer Blues Explosion even een opmerking vooraf: leg ‘Meat And Bone’ niet op als u van plan bent nog veel andere muziek te luisteren. Na enkele luisterbeurten klinkt elke andere plaat alsof je net in een lift bent gestapt. De bluespunk van Jon Spencers en de zijnen is ondertussen al twintig jaar oud maar het klinkt nog steeds rauw, sexy en even subtiel en sappig als een gemarineerde varkensrib. ‘Meat And Bone’ is dan ook iets wat de betere vrouwenmagazines een plateau-orgasme zouden noemen omdat we met ‘Bag Of Bones’, ‘Boot Cut’ en ‘Strange Baby’ meerdere hoogtepunten na elkaar hebben. Het recept van deze band is met de mix van ruwe opnames, zoemende bas en een scheurende gitaar onveranderd gebleven maar dat maakt ‘Meat And Bone’ net weer één van die platen waarvan je de eerste luisterbeurt nooit zal vergeten. The Jon Spencer Blues Explosion zal daarom, net zoals The Stones of Iggy Pop, nooit verouderen. (jdb)

te details die de boel nog wat specialer maken. ‘Prairie School’ vervult perfect zijn functie als opener: de frisse ritmes nodigen meteen uit voor de rit en je weet dat je goed zit. ‘Falconer’ klinkt dan weer wat als een elektronische variant van ‘I’d Rather Dance With You’ van Kings Of Convenience. Die zachtaardige feelgoodgloed van deze laatste band is ook op heel ‘Symbolyst’ als een poederlaagje uitgestrooid. Zonder pretentie en op het gemak, heerlijk. (sn)

Malka Spigler ‘Every Day Is Like The First Day’ Swim

Bassiste Malka Spigler (aka Maya Newman) gooide eerder al hoge ogen met haar combo Minimal Compact en komt na 15 jaar nog eens aanzetten met een soloplaat. Alhoewel, solo... Voor ‘Every Day Is Like The First Day’ werkte ze samen met haar meneer Colin Newman (Wire) en nodigde bovendien een bijna belachelijk indrukwekkende lijst gastmuzikanten uit, gaande van Johnny Marr (The Smiths) over Alexander Balanescu tot Andy Ramsay (Stereolab). Een en ander levert een gedreven en creatief plaatje op dat doet denken aan o.a. The Swans en Art Bears. (mb)

Wendy McNeill ‘For The Wolf, A Good Meal’ Haldern Pop/Rough Trade

Vijfde plaat voor de Canadese Wendy McNeill die zieltjes tracht te winnen met een mix van op akoestische gitaar, accordeon en met schuifelende drums gebaseerde, cabaretachtige liedjes. Haar songs nestelen zich qua geluid tussen dat van Anne Brun en Beirut. De mooie fluisterende maar toch intense songs zijn bovendien verpakt in fraai artwork en een echte pop-up in het cd-hoesje. Toch mooi dat men daar de moeite nog voor doet in tijden dat songs digitaal de wereld rond flitsen. (ow)

lodie een verrassing is of kan zijn. Murder By Death rolt ook op deze ‘Bitter Drink, Bitter Moon’ van zieke blues naar poppy swing, van bluegrass en country naar shoegaze. Dat alles werd als vanouds ingepakt met de dromerige cello van Sarah Balliet en de diep-aardse, aan Nick Cave, Mark Lanegan, Johnny Cash of Richard Hawley refererende stem van Adam Turla. Hoewel het geheel minder rockt en ingetogener klinkt dan vorig werk als bijvoorbeeld ‘Red Of Tooth And Claw’, is deze plaat ook weer het strijdtoneel van lustige demonen, drank, nachtelijke escapades en verraad. Interessante materie, niet waar? Wie Murder By Death uit Indiana nog moet leren kennen, heeft er met deze ‘Bitter Drink, Bitter Moon’ alvast een nieuwe reden en 13 coole songs bij. (dg)

Meshell Ndegeocello ‘Pour Une Ame Souveraine: A Dedication To Nina Simone’ Naïve/PIAS

Dit is het eerbetoon van eigenzinnige artieste Meshell Ndegeocello aan Nina Simone, een andere sterke persoonlijkheid die de bassiste als voorbeeld beschouwt. Twee dames met pit en het geëngageerde hart op de juiste plaats. Ndegeocello koos gelukkig niet voor een politiek pamflet. Slaafs nabootsen is er evenmin bij. Aan de hand van songs geschreven door Simone of nummers die deze zichzelf toe eigende door haar expliciete versies, toont Ndegeocello haar respect. Geen rokerig jazzsfeertje, wel (hoofdzakelijk) downtempo neosoul met links naar Marvin Gaye, Prince, Joan Armatrading en zelfs Lhasa. We hadden toch net wat meer scherpte en durf verwacht. Er zijn genietbare gastbijdragen van o.a. Sinead O’Connor en Toshi Reagon maar het is vooral Lizz Wright die voor het hoogtepunt van de cd zorgt. (gtb)

Mensenkinderen – V/A ‘Kleurplaat’ Volkoren/PIAS

ALtERNaTIVE ONLINE-RECORDSTORE

Murder By Death ‘Bitter Drink, Bitter Moon’ Bloodshot Records/V2 Records

Murder By Death is nooit en in geen enkel opzicht gewoon. De band versnijdt zijn americana-gedreven indie-folkrock met zoveel invloeden dat elke plaat, elke song, elke me-

“Aan Sufjan Stevens en Loney Dear verwante zachtmelancholische nostalgie die muzikaal uitmondt in het dromerige knutselland van Spinvis”: zo omschreef RifRaf in februari het debuut van Mensenkinderen. Hoe de songs van ‘Het Land Dat Ooit Vol Veel Eerbied Zong’ in remix-modus klinken, valt te ontdekken op de beperkt verkrijgbare release ‘Kleurplaat’ (oplage: 500 exemplaren). Bas Van Nienes nodigde twaalf internationale artiesten (o.a. David Douglas, Timo Rozendal, Machinefabriek…) uit om zijn ode aan het Nederlands van zijn jeugd een andere, kleurrijke én geslaagde hippe jas aan te meten. Over kleuren gesproken: bij de cd zit een kleurpotlood waarmee je de zwart/wit hoes naar keuze kan inkleuren en vervolgens kans maakt op een uniek huiskamerconcert van Mensenkinderen. Te checken! (bvm)

Metope ‘Black Beauty’ Areal Records/Kompak t/N.E.W.S.

Nu de zomer zijn beste tijd heeft gehad en de nacht weer steeds vroeger zijn intrede doet, helpt Metope met zijn tweede plaat de pil te verzachten. In die nocturne kilte is het zalig opwarmen aan de warme, bezwerende klanken van deze ‘Black Beauty’. Schakerend tussen techno, house en minimal, bieden tracks als ‘Rough Romance’ en ‘Bar Walks Into A Guy’ meer dan voldoende prikkels om moeiteloos te boeien. ‘No Self-Control’ bezweert zelfs zo dat je de deephouse ongegeneerd over je heen laat komen, waar het broeierige ‘Deep Sheep’ zich leent tot escapisme. Op ‘So Cutoff’ valt er een subtiele sneer blues te rapen, waarna Metope met ‘Alive’ bewijst dat complexe beats en baslijnen absoluut geen noodzaak zijn om een geweldig betoverende track in elkaar te knutselen. Met verder nog het prachtige ‘Girl On A Meadow’ en de serene afsluiter ‘Blood River’ verklaart Metope zijn liefde voor de nacht. We zijn blij om er getuige van te zijn. (kc)

Moon Duo ‘Circles’ Souterrain Transmissions/Konkurrent

Wie vertrouwd was met Wooden Shjips, zal vast ook vallen voor de nieuwe band van gitarist Ripley Johnson. Moon Duo schroeft misschien het gitaarvolume ietwat terug, maar heeft ook de hypnotiserende synthesizers en ritmes die flirten met zowel kraut- als noiserock, zoals heel goed blijkt uit het verslavende ‘I Been Gone’. Negen nummers in die trant houdt het risico in dat een en ander op den duur gaat vervelen, maar voor het zover is, slingert Moon Duo je de punk van ‘Dance Pt. 3’ en de acht minuten durende trip van ‘Rolling Out’ naar het hoofd. Heavy stuff! (jvb)

Bob Mould ‘Silver Age’ Merge/V2 Records

De cirkel is rond voor Bob Mould. Het pionierswerk waarmee hij in de jaren ’80 Hüsker Dü op de hardcore-kaart zette, liet genoeg sporen na om een hele generatie rockers, waaronder Dave Grohl (Nirvana, Foo Fighters…), te beïnvloeden. En omdat Foo Fighters niet te beroerd zijn om dat toe te geven, speelde en schreef Mould mee op hun laatste plaat. Is Mould in de buurt dan staat hij steevast mee op het podium van Foo Fighters. En Pukkelpop was daar geen uitzondering op. Mould vierde daar de 20ste verjaardag van ‘Copper Blue’, met de integrale vertolking van zijn klassieke Sugar-plaat. Op ‘Silver Age’ pikt hij de draad van Sugar te-

rug op. Potig maar toch melodieus razen de 10 songs van ‘Silver Age’ voorbij. En hoewel de songs zich van hun grimmigste en meest duistere kant laten horen, druipt het speelplezier er af. En daarvoor heeft Mould zich dan weer laten inspireren door, je raadt het al, Foo Fighters. Ronder kan een cirkel niet zijn en Bob Mould heeft zich met ‘Silver Age’, dik verdiend, terug in de spotlight gespeeld. (ow)

Mumford & Sons ‘Babel’ Coop/V2 Records

‘2’ van The Merry Men: het zet niet aan tot illegaal downloaden. Slim dus dat de platenfirma het dekmantel-truukje gebruikte om te vermijden dat de promocopy van de tweede plaat van de populaire Britse band Mumford & Sons, een highly anticipated release waar folkrockers en fans van The Levellers met veel belangstelling naar hebben uitgekeken, zou lekken. Vertelt de opvolger van debuut ‘Sigh No More’ een wezenlijk ander verhaal? Neen. Alle ingrediënten die toen een succesformule en de hit ‘Little Lion Man’ opleverden, zijn ook nu weer aanwezig: een opzwepende akoestische gitaar, een pulserende voetdrum, hitsige banjo’s, jachtige mandolines en dat immer herkenbare, krachtige stemgeluid van Marcus Mumford. Of hoe vlot verteerbare melancholie met nog een extra heroïsche hoorn nog steeds op maat kan zijn van een euforisch meebrullend voetbalfolkpubliek. Ambiance. (bvm)

Sean Noonan ‘A Gambler’s Hand’ Songlines Recordings

Drummer/componist Sean Noonan uit Brooklyn doet het wéér. Dit keer dirigeert hij een strijkkwartet met z’n sticks. En hoewel ‘A Gambler’s Hand’ wederom gebaseerd is op een verhaal, wordt het enkel instrumentaal verteld. De complexe, geschifte composities krijgen een klassiek elan: fijne pizzicato’s, wonderschone harmonieën, geweldige crescendo’s met uiteraard steeds het hyperkinetische drumwerk van Sean; alsof DAAU ten tijde van ‘Domestic Wildlife’ toekijkt hoe Bela Bartok een tong draait met John Zorn. Een prachtig plaatje waar (boo) maar al te graag toeschouwer van is. Wanneer

CONCERTAGENDA TORI AmOs 02.10 “THE gOLd dUST ORCHESTRAL TOUR”

pALEIS VOOR SCHONE KUNSTEN - BRU TICKETS VIA 02/507 82 00 OF BOzAR.BE

FEATURINg THE mETROpOLE ORCHESTRA CONdUCTEd By jULES BUCKLEy

TAmE ImpAlA 16.10 ThE vACCINEs 19.10

ANCIENNE BELgIqUE - BRU ANCIENNE BELgIqUE - BRU

SUppORT ACT : zULU wINTER

kATIE mEluA 20.10

VORST NATIONAAL - BRU

“SECRET SympHONy TOUR” SUppORT ACT : BOy

GOTyE 01.11

SpORTpALEIS - ANTwERpEN

SUppORT ACT : jONTI

hOT ChIp 03.11 GRIzzly bEAR 04.11

ANCIENNE BELgIqUE - BRU ANCIENNE BELgIqUE - BRU

SUppORT ACT : VILLAgERS

ThE CRANbERRIEs 04.11 mElODy GARDOT 09.11 I lOvE TEChNO 10.11

LOTTO ARENA - ANTwERpEN KONINKLIjK CIRCUS - BRU FLANdERS ExpO- gENT

BOyS NOIzE – NETSKy – NERO - A-TRAK – dAVE CLARKE – mAjOR LAzER – VITALIC – CHRIS LIEBINg – dj FRESH – dAdA LIFE – jAmIE xx – gESAFFELSTEIN – ANd mANy mORE

wIThIN TEmpTATION 13.11

SpORTpALEIS - ANTwERpEN

“ELEmENTS”

ARChIvE 13.11

VORST NATIONAAL ( CLUB ) - BRU

“wITH US UNTIL yOUR dEAd TOUR 2012”

bAND Of hORsEs DjANGO DjANGO mARk lANEGAN bAND lIANNE lA hAvAs The xx mIChAEl kIwANukA skuNk ANANsIE

14.11 15.11

TRIx - ANTwERpEN

18.11

KONINKLIjK CIRCUS - BRU

21.11 21.11 23.11

KONINKLIjK CIRCUS - BRU

23.11

LOTTO ARENA - ANTwERpEN

ANCIENNE BELgIqUE - BRU

LOTTO ARENA - ANTwERpEN KONINKLIjK CIRCUS - BRU

SUppORT ACT : THE jEzABELS

kAsAbIAN 24.11 Rufus wAINwRIGhT 27.11

VORST NATIONAAL ( CLUB ) - BRU ANCIENNE BELgIqUE - BRU

AND hIs bAND

bAT fOR lAshEs 29.11

KONINKLIjK CIRCUS - BRU

SUppORT ACT : RACE HORSES

jAsON mRAz 29.11

VORST NATIONAAL ( CLUB ) - BRU

“TOUR IS A FOUR LETTER wORd”

GOssIp 30.11 ARNO 20.12

LOTTO ARENA - ANTwERpEN ANCIENNE BELgIqUE - BRU

02.02.2013 TRIx - ANTwERpEN 21.02.2013 VOORUIT - gENT

puGGy blOC pARTy sIGuR RÒs Of mONsTER AND mEN TwO DOOR CINEmA Club

23.02.2013 ANCIENNE BELgIqUE - BRU 19.02.2013 LOTTO ARENA - ANTwERpEN 26.02.2013 VORST NATIONAAL - BRU 10.03.2013 ANCIENNE BELgIqUE - BRU 14.03.2013 ANCIENNE BELgIqUE - BRU

Wil je graag op de hoogte blijven van onze concerten, schrijf je dan snel in op de LIVE NATION WEEKLY en ontvang wekelijks een update van de meest interessante concerten en maak kans op leuke extra’s.

WEET MEER VIA

TICKETS : WWW.PROXIMUSGOFORMUSIC.BE 0900 2 60 60 * ( 0,5 EuRO / mIN INCl. bTw ) * NIET VAN TOEPASSING OP CONCERTEN DIE PLAATSVINDEN IN DE ANCIENNE BELGIQUE

Earteam Tame Impala ‘Lonerism’ Modular Records/Universal

De eerder geloste spacepoptoptrack ‘Apocalypse Dreams’ en het fantastische ‘Elephant’ (The Beatles meets psychstonerblues, progrocker Todd Rundgren waagde zich al aan een remix van deze vooruitgeschoven single) lieten al het beste vermoeden én ook het totaalplaatje van het tweede album van Tame Impala, de Australische band rond Kevin Parker, klopt. ‘Lonerism’ pikt de draad op van het trippende debuutalbum ‘Innerspeaker’ maar heeft nog betere songs in de aanbieding en gaat qua sound nog een stap verder. Dit is zwevende sixties muziek met een neo-psychedelische inslag die dankzij de toevoeging van extra rondvliegende keyboards nog meer tot zijn recht komt en vooral heel hedendaags klinkt. Een evolutie die (bvm) alleen maar kan toejuichen. Nu al een plaatje voor de eindejaarslijsten? Yep! (bvm)

krijgt de man trouwens eindelijk eens erkenning bij cultuurminnend Vlaanderen? Deze maand toert hij door Europa en kon géén enkele show vastleggen in ons land. Is de invloed van de NVA nu al merkbaar ?

‘Thin Air Bottled To Garbage Cans’ zijn dan ook de ideale soundtrack bij de nazomer, zwoel, ritmisch, en toch met weerhaakjes. Laat maar spelen die plaat. (ts)

Linnea Olsson

‘Formerly Extinct’

‘Ah!’ V2 Records

De eerste naam waar we aan dachten toen we ‘The Ocean’, de openingstrack van ‘Ah!’ voor het eerst hoorden? Ane Brun. En wat blijkt? De Zweedse artieste Linnea Olsson was lange tijd de vaste celliste van Brun. Kan tellen qua adelbrief en wat ze solo doet met haar cello én haar wondermooie stem mag ook gehoord worden. Uit verschillende cello-lagen opgebouwde instrumentals die neo-klassiek, (soms) sacraal en creatief in de oren klinken combineert ze met nummers waarin de vocalen een meer poppy koers varen. Een balans die in haar voordeel uitdraait. Mooi en bijzonder sfeervol. (bvm)

Rangda Drag Cit y/V2 Records

Rangda is een samenwerking tussen Sir Richard Bishop, Ben Chasny van Six Organs Of Admittance én meesterpercussionist Chris Corsano die vooral bekend is van z’n werk bij Björk, maar ook in experimentele en improv middens tot de groten mag gerekend worden. Op dit tweede album gaat het er verrassend rustig aan toe. Corsano speelt als vanouds met klanken en drumt opvallend sober, terwijl Chasny met z’n gitaar een verhaal vertelt en de heren komen zo zelfs tot iets wat van ver een beetje op postrock lijkt. De jazzy spielereien zijn minder prominent aanwezig als verwacht, er wordt eerder uit een vaatje getapt waar ook Achleuhchatistas, Rumah Sakit en Golden zich aan laven. Een behoorlijk straf brouwsel dus, waar (boo) graag op getrakteerd wordt.

Reptile Youth ‘Reptile Youth’ hfn music/N.E.W.S.

The Orb featuring Lee Scratch Perry ‘The Orbserver In The Star House’ Cooking Vinyl

Het moest er vroeg of laat eens van komen: een volwaardige samenwerking tussen The Orb en de inmiddels 75-jarige Lee Perry. En de resultaten mogen er wezen. Alex Paterson en Thomas Fehlmann laten (bijgestaan door o.a. Youth) hun spacy - en voor de gelegenheid extra dubby - elektronica smaakvol en met respect tegen het vrolijke gekwetter van Scratch aanschurken. Dat zorgt voor erg fijne muziekjes, waaronder bijzonder originele versies van ‘Fluffy Clouds’ en ‘Police & Thieves’. Leukleukleuk! (mb)

Praezisa Rapid 3000 ‘314159265’ Noble/Dense

Ontspannend elektronisch plaatje dat het midden houdt tussen Matmos (zij het dan een paar treden lager op de talentladder), Prefuse 73, en een luie zondagnamiddag. ‘314159265’, je kent de getallen nog wel, is een warme sampleboel die de genregrenzen van idm, instrumentale hiphop, ambient en zelfs postrock afschuimt op zoek naar meerwaarde. Lome tracks als

Muziek heeft niet altijd de diepgang van Kierkegaard of Heidegger nodig om goed te zijn, dat bewijst Reptile Youth. Dezelfde rockende en opzwepende vibe als Franz Ferdinand maar met refreinen als ”dance as if your hands were on fire. uhu. uhu.” lyrisch helaas iets minder hoogstaand. Gelukkig maakt dat het debuut niet minder interessant. Het Deense duo Reptile Youth bricoleert subtiel met electro, pop en punk en serveert zo een heel aangename popplaat die na de eerste luisterbeurt iedereen over de streep trekt. Absolute hoogtepunt is het opzwepende en funky ‘Be My Yoko Ono’, maar in feite staat het hele debuut vol met gelijkaardige, verrassende uitschieters. Zolang je de lyrics niet luidkeels meeschreeuwt is ‘Reptile Youth’ een stijlvolle aanwinst. (pn)

Dino Sabatini

een fikse scheut gin. Comfortably numb indeed, maar wel lekker. (mc)

Sacri Cuori ‘Rosario’ Decor Records

Tweede album van de Italiaanse band Sacri Cuori. Op zich misschien geen indrukwekkende krantenkop maar als je weet dat de groep kan rekenen op een nogal indrukwekkend bevriend all-star team mag de aandacht gerust aangescherpt worden. Helpen een handje op ‘Rosario’: Jim Keltner (Rolling Stones, Bob Dylan), Joey Convertino (Calexico), David Hidalgo (Los Lobos), JD Foster (Richmond Fontaine), Stephen McCarthy (Long Ryders) én Isobel Campbell die met enkele rake Nancy Sinatra-zanglijnen (check zeker de sterke opener ‘Silver Dollar’) een voor de rest volledig instrumentaal album verrijkt. Een stoffige Italiaanse getinte western-twang-soundtrack waar Ennio Morricone, Calexico, en Ry Cooder ook wel raad mee weten. (bvm)

The Sea And Cake ‘Runner’ Thrill Jockey

Ze gaan al meer dan 15 jaar mee en ‘Runner’ is al hun elfde plaat. Toch klinkt die bijzonder onbevangen, alsof The Sea And Cake net voor het eerst uit hun repetitiehok komen. Hun sound doet een beetje denken aan die van nieuwe hipster gitaargroepjes als Yuck of Cloud Nothings. Een beetje postpunk, maar in het geval van The Sea And Cake een stuk luchtiger, afwisselend en meer poppy. Af en toe wordt de synth bovengehaald en eenvoudige drumsamples frissen het geheel op. De post-jazztoets komt ongetwijfeld uit de vingers van Tortoise-lid John McEntire. De melodielijnen zijn uitgekiend en speels en de stem van Sam Prekop klinkt vertrouwd alsof hij al jaren ergens in je platenkast schuilt. ‘Runner’ is een leuk, dynamische album van een groep die duidelijk nog niet klaar is voor de stempel middelbare leeftijd. Knap. (dw)

Sic Alps ‘Sic Alps’

‘Shaman’s Paths

Drag Cit y/V2 Records

Prologue’

Sic Alps hebben een hele weg afgelegd. Van hardleerse noiserockers in hun begindagen tot haveloze psychrockers met een zwak voor pop en americana op hun nieuwste… ‘Sic Alps’. Er zit dus al heel wat meer song in hun geluid. Wat niet wil zeggen dat ze hun lofi-mentaliteit overboord hebben gegooid, wel integendeel. Dat levert knap werk op dat misschien nog het best te beschrijven valt als de jonge Beatles die door Syd Barret onder handen worden genomen. Een beetje stouter dus, en spannender ook, maar toch nog zeer melodieus. Een goed voorbeeld: de perfecte pop van ‘Polka Vat’ die af te rekenen krijgt met een gitaar die maar niet in het gareel wil.

Met een titel als ‘Shaman’s Paths’ verwachten wij woeste tribal, opzwepende drums, ratelende ritmes en hypnotiserende bassen. Wel, guess again. Sabatini’s beats op de eerste 4 tracks zijn zo mellow dat je er bijna comateus van wordt, de synths stijgen als zoete nevelen op uit een bad vol relaxerende aroma’s en de sfeer in z’n geheel is zo esoterisch dat zelfs de meest down to earth, fantasieloze droogkloot er dromerig van zou worden. Pas gaandeweg worden de beats en ritmes wat concreter en prominenter, al blijft het ook dan nog lekker knetteren in je eigen kleine bubbel. Het muzikale equivalent van een dubbele dosis paracetamol, 3 stevige reefers en

Of wat gedacht van de pianoballad ‘Rock Races’? Worden ze misschien toch wat te braaf? Zegt u het maar. Qua songs zit het alvast goed. (eb)

Valgeir Sigurdsson ‘Architecture Of Loss’ Bedroom Communit y/Kompak t/N.E.W.S.

Bestaan er andere dan IJslandse muzikanten die vierkant hun eigen ding doen, wars van formats, hypes en andere onbenullige liflafjes om de kluit te bedriegen? Nee. En dat, beste vrienden, maakt dat IJsland verhoudingsgewijs beschikt over de meeste topartiesten per honderdduizend inwoners (met amper driehonderdduizend zijn ze in totaal). Een flinke kluit mooie lui kwam tot wasdom onder auspiciën van Valgeir Sigurdsson, of schuilde in zijn studio tegen de barre natuurelementen – Björk, Sigur Rós, múm, Feist, CocoRosie, The Magic Numbers, to name but a few. Op ‘Ekvilibrium’, z’n prachtige debuut uit 2007, liet Sigurdsson z’n naïef klotsende, micro-tronische wiegeliedjes nog bijstaan door z’n eigen tranensplijtende stem. Of hij riep vocale bijstand in van meester-treurwilgen als Bonnie ‘Prince’ Billie en Dawn McCarty. Niets van dat alles op ‘Architecture Of Loss’, waar de minzame noorderling het over de klassieke boeg gooit, een sound die de afgelopen jaren op z’n Bedroom Community-label trouwens steeds nadrukkelijker werd gepraktiseerd door protégés als Daniel Bjarnason, Ben Frost en Sam Amidon. Weg met die mooie vocals dus, enter de piano’s en een batterij strijkers. Dat resulteert in een welhaast filmische ervaring, oorspronkelijk geschreven voor een balletopvoering – jawel. De hele plaat is doordrenkt met donkere tristesse, als een emotionele dronkeman laverend tussen supense en pure ontroering. En dan, plots, kantelt de mood en komt er een onbehaaglijk jagende beat of een lap elektronische noise door beeld geflitst. ‘Architecture Of Loss’ is een kunststukje – modern, klassiek en intrigerend tegelijkertijd. Class act! (fp)

Sinner DC ‘Future That Never Happened’ Mental Groove/Infiné

Een goeie binnenkomer is het halve werk, dachten ze bij Sinner DC. Openingstrack en vooruitgeschoven single ‘Endless Valley’ is er eentje met statement-allures, compleet met onheilspellende gitaarlicks en een hypnotiserende, minimale beat die zonder blozen in een parrallelle loop mag naast The Field. En het Zwitsere trio heeft nog een paar andere troeven achter de hand op

October

beursschouwburg Fr

OPENING WEEKEND I Fail Good: Manngold De Cobre (BE), Thunders Of Glamour (BE), Hush Hush (US) & Return Of The Amazons ft. Melissa Logan (Chicks On Speed) & Maral Salmassi (DE)

NUIT BLANCHE feat. RELEASE: Onda Sonora & On-point (BE)

10 Su Jarboe + Mongolito 15 We Shonen Knife (S.H.O.W.) 17 Sa Steve Gunn 20 We Kabul Golf Club (S.H.O.W.) 31 Tu Citizens! 6 We Low Leaf 7 We Skip&Die (S.H.O.W.) 14 Sa Jozef Dumoulin Trio ft. Trevor Dunn & Eric Thielemans 17 We Kenji Minogue (S.H.O.W.) 21 Th Anne Clark 22 We Led Er Est 28 concerts We

COEM (BE) (S.H.O.W.) (US)

(BE)

Rue A.Ortsstraat 20–28 1000 Brussel

(JP)

(US)

(BE)

(UK)

(US)

November

(NL)

(BE)

(UK)

(US)

WO 24 OKT

LAMBCHOP

za 13.10.2012

Soulmates Sessions#1: Rat Event

Teun Verbruggen & friends Shahzad Ismaily, Lyenn, Shelley Hirsch, Jozef Dumoulin,... 20.30 — € 10/13 wo 07.11.2012

Soulmates Sessions #2: Root Invites Hindi Zahra Exclusieve try-out jazz/world 20.00 — € 10/13 zo 25.11.2012

Bert Joris Quartet

WOVENHAND

info & tickets: WWW.DESPIL.BE - ROESELARE - 051 265 700

Jazzconcert 17.00 — € 11/14

za 03.11.2012

Roosbeef (feat. Tom Pintens) Nederpop Early Birds-festival 20.30 — € 8/10 zo 11.11.2012

Ifa Y Xango Jazzconcert 17.00 — € 9/12 zo 09.12.2012

Igor Gehenot Trio

Jazzconcert 17.00 — € 09/12

Vrijstaat O., Zeedijk 10, Oostende Info & tickets: www.vrijstaat-o.be

vrijstaatO_Advertentie_RifRaf2.indd 1

20/09/12 11:50

Earteam Two Fingers ‘Stunt Rhythms’ Big Dada/Ninja Tune/PIAS

Asjemou, dachten we tussen seconde twee en vijf van de openingstrack, dit lijkt wel Amon Tobin op speed! En zo is het maar net. Two Fingers werd een handvol jaar terug geboren in Montreal, waar de hyperproductieve Amon Tobin – bij wijze van zijproject – met een dikke moker en een botte zaag aan het schoffelen ging met beats en blieps. Het accuraat getitelde ‘Stunt Rhythms’ is zonder meer grof en brutaal, een meedogenloze mashup/moshpit/holdup met toevoeging van hiphop, breakbeats en drum-’n-bass. Amon Tobin goes dubstep, maar dan doen we de briljante Braziliaan tekort. Toen de huidige generatie dubstep-jongens nog platte fruitpap kakte, was de man al een lichtjaar lang in de weer met ongeoorloofd lage sub-bassen en opruiende samples, afwisselend geëxtraheerd uit kettingzaag of vintage computergame. Two Fingers ís Amon Tobin, maar dan gewoon harder, rauwer en schizofrener – boempats nog aan toe. En dat hij mag van ons! (fp)

‘Future That Never Happened’. Eén constante: de sound is onveranderlijk groots, weids en geolied. En tegelijk heel erg minimaal en overzichtelijk. Neem nu de verkoelende italo-disco op ‘Day/Night’, met kudos voor Ennio Morricone. Of ‘TC’, ‘Dreem’ en ‘Statues’, waar opnieuw die weldadig zoemende beat en een klad dromerige gitaren neerstrijken – als zwanen in maanverlicht meer. (fp)

ALtERNaTIVE ONLINE-RECORDSTORE

The Souljazz Orchestra ‘Solidarity’ Strut/K7!

Hun vorige plaat is nog maar net afgekoeld of The Souljazz-mannen komen alweer aanzetten met een vers exemplaar. Ook hier worden afrobeat, broeierige latin, jazz en soul met veel succes in een analoge blender gezwierd en mogen we ons verheugen op gesmaakte gastbijdrages van El Hadji Mbaye, Amelia Leclair, Rômmel Texeira Ribeiro en Slim Moore. De reggae-uitstapjes zijn iets minder overtuigend, maar dat wordt meer dan goed gemaakt door fraaie zweetnummers zoals ‘Bibinay’, ‘Cartão Postal’, ‘Ya Basta’ en ‘Kelen Ati Leen’. Aanschaffen die handel! (mb)

Staer ‘Staer’ Discorporate Records/Dense

Six Organs Of Admittance ‘Ascent’ Drag Cit y/V2 Records

Opener ‘Waswasa’ zet je met z’n snedige gitaren en dansbare rockgroove meteen aan het headbangen en is het buitenbeentje van de nieuwe Six Organs Of Admittance. Want meteen daarna worden we naar de psychedelische sixties gekatapulteerd met ‘Close To The Sky’, een song die van The Birds had kunnen zijn. In dat sfeertje van vloeistofdia’s en weeddampen baadt eigenlijk het grootste gedeelte van de plaat. Fuzzy solo’s, overvloedig met delay en echo beladen vocalen en zelfs de onvermijdelijke akoestische ballad. Comets On Fire en zelfs een vleugje Butthole Surfers passeren de revue in ‘Even If You Knew’. Afsluiter ‘Visions’ is overbodige Americana en volgens (boo) ronduit saai. Maar toegegeven, in de overige 7 tracks is het fijn vertoeven en maakt van ‘Ascent’ dan ook een zéér te genieten plaatje.

The Soft Pack ‘Strapped’ Mexican Summer/Coop/V2 Records

The Soft Pack brak twee jaar geleden door met een album vol catchy noisepunk. De Amerikaanse band haalde echter nooit het niveau van generatiegenoten als No Age en Japandroids. Misschien daarom dat opvolger ‘Strapped’ een radicale koerswijziging is. Het album voelt tijdens de eerste nummers nog vertrouwd aan, maar daarna experimenteert The Soft Pack met eightieskitsch en saxofoons. Het is wennen, maar The Soft Pack komt er wonderwel mee weg. De songs stáán er namelijk, vooral dankzij de sterke popstructuren waarrond de noise en kitsch verweven worden. Het album stuitert soms wel iets te veel verschillende kanten uit waardoor de consistentie van het geheel zoek raakt. Desalniettemin: gedurfde en geslaagde nieuwe aanpak. (dm)

Een gloeiende lap noise rock uit Noorwegen, het jonge trio Staer zou wel eens de bastaarddrieling van Trans Am en Merzbow kunnen zijn. Het spreekt voor zich dat de drie zich graag van hun distortion-pedalen bedienen, maar we willen daar niet moeilijk over doen: de overstuurde (bas)gitaren op ‘Staer’ razen aan zo’n hels tempo dat ademen een bijzaak wordt, en toch verzandt het album nergens in een gratuite geluidsbrij. Komt daar nog eens bij dat drummer Thore Warland, een man die armspieren als remkabels moet hebben, zich niet laat vangen aan een alledaags ritmepatroon, en je voelt gewoon dat dit snor zit. Het debuut van Staer ramt en rockt veertig energieke minuten lang, daar kan je nu eenmaal weinig bezwaar tegen hebben. (ts)

akoestische ‘110 Or 220 V’ of het elektronische ‘Superwise’, nergens valt hij door de mand en schrijft hij pareltjes van songs waar andere musici zich een poot voor zouden laten uitdraaien. Nog beter is dan ook dat Stringfellow zijn kunnen komt etaleren op de intieme podia van de AB in Brussel (6/11) en de Muziekodroom in Hasselt (7/11). Aankruisen in je kalender. (ow)

Susanne Sundfør ‘The Silicone Veil’ Grönland Records

De vorige plaat van Susanne Sundfør, ‘The Brothel’ verkocht meer dan 40 000 exemplaren in haar thuisland Noorwegen. Een erg straffe prestatie in deze moeilijke tijden voor de muziekindustrie. De frêle Susanne haar songboekje is gevuld met teksten over de Apocalypse, de dood, liefde en sneeuw. De weidse popsongs klinken wat gotisch, maar zonder zich volledig in duisternis te hullen. ‘The Silicone Veil’ is geproducet door Jaga Jazzist-lid Lars Hornveth en klinkt afgelijnd, proper, maar ook weinig avontuurlijk. Je kan haar muziek situeren tussen Björk en Florence & The Machine in. De popsongs krijgen hun identiteit door de elektronica, piano, harp, de wat stroperige strijkers en de langgerekte stemcapriolen van Sundfør. Vaak balanceert ‘The Silicon Veil’ op het randje van overdreven pathetiek. Hoogtepunt is het instrumentale ‘Meditation In An Emergency’. Een dramatisch, klassiek intermezzo dat het niveau van het album overstijgt. (dw)

Switchblade ‘2012’ Trust No One Recordings/Denovali Records

Het Zweedse duo Switchblade (niet te verwarren met het ter zielen gegane Australische Switchblade) brengt ons experimentele metal die we gemakkelijkheidshalve in de vakjes drone, sludge en doomjazz proppen. Denk aan de trage notenprogressies van Earth, maar dan rauwer en minder gestileerd. Een andere keer gaan ze er dan weer zo stevig tegenaan dat we hyperkinetisch aan het headbangen moeten. Dat is meteen ook de verdienste van deze jongens. Ze slagen erin om beukpassages te combineren met abstract gepingel en traag voortschrijdende riffs zonder dat we er erg in hebben. En dat gewoon met een gitaar en een stevige portie drums. Interessant plaatje dus. Maar om ons echt te overtuigen, is er toch wat meer nodig: riffs die blijven kleven, passages die echt verrassen en bezieling. (eb)

Taken By Trees ‘Other Worlds’ Secretly Canadian

Ken Stringfellow ‘Danzig In The Moonlight’ Ber tus/V2 Records

Dat het 8 jaar geleden was dat Ken Stringfellow nog solowerk uitbracht, is niet verwonderlijk gezien zijn gigantisch aantal nevenprojecten als daar zijn: stichtend lid van The Posies, re-animeerder van Big Star, 10 jaar live-lid van R.E.M., zanger van The Disciplines, producer en arrangeur. Bovendien speelde Stringfellow mee op platen van Snow Patrol, Patti Smith, Neil Young, Mudhoney, Death Cab For Cutie… een verre van volledige lijst. En dan nog de tijd vinden voor een soloplaat? Stringfellow kan het en met ‘Danzig In The Moonlight’ levert hij bovendien nog een heel straffe soloplaat af waarop hij laat zien dat verschillende genres weinig geheimen voor hem hebben. Die genres variëren tussen de country van ’Doesn’t It Remind Me Of Something’, de soul van ‘Pray’, en zelfs de klassieke muziek van ‘Odorless, Colorless, Tasteless’. En of het nu groots gearrangeerd is zoals ‘Drop Your Pride’ met bigband of het

O van The Yeah Yeah Yeahs, die op de tweede cd het akoestische roadtripje ‘Song For A Warrior’ mag zingen. Het is een niemendalletje dat het geweld van deel één een beetje relativeert en tegelijk nog meer geweldig moois inluidt. Het groovende bombast van ‘Avatar’ bijvoorbeeld. Véél moeite om snel wat poen te pakken? Volgens (boo) is dit een fraai, eerlijk en gepassioneerd werkstuk, én dat spat letterlijk uit je speakers.

Swans ‘The Seer’, 2cd Young God Records/Konkurrent

Swans, het geesteskind van opperhoofd Michael Gira, komen met hun twaalfde studio album aangewaggeld, en de controverse op het net laait nu al hoog op. Volgens sommigen is ‘The Seer’ een meesterwerk, volgens anderen urgente poenpakkerij van een charlatan. In ieder geval is het deze keer wéér geen hapklare brok, maar een twee uur durend opus magnum met drones, noise, Americana, mantra’s, folk en industrial. Opener ‘Lunacy’ is al zo’n mantra dat je met z’n koor, Thurston Moore-gitaren en een grommende Gira, meteen draaikolk-gewijs meezeult in de mooie duistere Swans-oceaan. Een hele reeks muzikanten komen meekwaken, waaronder Karen

Victoria Bergsman, beter bekend als de zangeres en songschrijfster van The Concretes, is de bezielster achter Taken By Trees. Ze maakte een reis langs de Hawaiiaanse eilanden en ‘Other Worlds’ is als een soort poëtisch verslag hiervan. De invloed van Hawaii is heel erg opvallend, voornamelijk door de typische klank van de marimba. Haar liedjes kun je omschrijven als dreampop met exotische hoelahoepjes rond de hals van de instrumenten. De stem van Bergsman is misschien wel de grootste troef van Taken By Trees. Intiem fluisterend, maar ook intrigerend nonchalant. De rijk gearrangeerde single ‘Dreams’ is het uithangbord van ‘Other Worlds’. Eerst mysterieus, maar dan vrolijk en meeslepend. Het zeepaardje op de hoes is een perfecte vertaling van het album. Klein, exotisch en met een vrolijk kabbelend onder-water-gevoel. (dw)

John Tejada ‘The Predicting Machine’ Kompak t/N.E.W.S.

John Tejada is één van de vele electro- en techno-grootheden die dit najaar op de prop-

43 DE

23/09/12: Charlatan – Gent

WERFT GEEL

ESMERINE

KISS THE ANUS OF A BLACK CAT

28/09/12: Nijdrop – Opwijk

29/09/12: L a Zone – Liège 13/10/12: Muziekodroom (BOX) – Hasselt 24/11/12: JC De Klinker - Aarschot

014-56 66 66 RES.DEWERFT@GEEL.BE WWW.DEWERFT.BE

BLACK DICE 02/10/12: De Kreun – Kortrijk di 02/10/12 WILL SAMSON Lankmoed

20u15

06/10/12: Festival Comme à la Maison – Bxl

Stilt

WILL SAMSON

13/10 De Casino, Sint-Niklaas

02/10/12: De Kreun – Kortrijk 06/10/12: Festival Comme à la Maison – Bxl

R A P ma E B LOSSOMS 08/10/12

RAPE BLOSSOMS

07/10/12: Botanique – Brussel

20u15

L O V za E 13/10/12 LIKE BIRDS

20u15

12/10/12: Het Gevolg – Turnhout PERCUSSIVE 15/11/12: Moonbeat – Mechelen 17/11/12: Vooruit uitverkocht! – Gent SjowER! 22/12/12: CC De Steiger - Boom

08/10/12: 27/10/12: 03/11/12: 17/11/12:

Botanique – Brussel Le Belvédère – Namen Rockglabbik – Opglabbeek Nijdrop - Opwijk

LOVE LIKE BIRDS 12/10/12: 15/11/12: 17/11/12: 22/12/12:

extra voorstelling op 17 mei 2013

Het Gevolg – Turnhout Moonbeat – Mechelen Vooruit – Gent CC De Steiger - Boom

M I C E PA R A D E

Ó L A zo F U21/10/12 R ARNALDS + 20u15 NILS FRAHM + Druid A WINGED VICTORY FOR THE SULLEN

ÓLAFUR ARNALDS + NILS FRAHM + A WINGED VICTORY FOR THE SULLEN

DOPE BODY zo 28/10/12 19/10/12: Magasin

DOPE BODY

15/10/12: Botanique – Bruxelles

15/10/12: Botanique – Brussel

16/10/12: Stuk – Leuven A Musical Journey 17/10/12: Stuk – Leuven

4 – Bruxelles 26/10/12: 4AD - Diksmuide

20u15

Zornik

M O OLess N D> UMore O + C A R LT O N M E LT O N

23/10/12: Trix – Antwerpen 07/11/12: De Kreun - Kortrijk

20u15

D E AT H G R I P S 02/11/12: Magasin 4 – Bruxelles ma 12/11/12 P E T Manu E R Hermia B R OTrio DERICK

20u15

De Held 02/11/12: Trix – Antwerpen

19/10/12: Magasin 4 – Brussel 26/10/12: 4AD - Diksmuide

23/10/12: Trix – Antwerpen 07/11/12: De Kreun - Kortrijk

THE AGGROLITES 02/11/12: Trix – Antwerpen

D E AT H G R I P S

08/11/12: AB – Bruxelles

02/11/12: Magasin 4 – Brussel

PETER

BRODERICK

08/11/12: AB – Brussel

XIU XIU + STILL CORNERS 14/11/12: Trix – Antwerpen vr 16/11/12 20u15 J O Z Marco E F VRoelofs AN WISSEM 14/11/12: AB – Bruxelles

Kaal

BEACH HOUSE

18/11/12: AB – Bruxelles

wo DIRT Y 05/12/12 THREE

16/10/12: Stuk – Leuven 17/10/12: Stuk – Leuven

MOON DUO + C A R LT O N M E LT O N

wo 07/11/12 THE AGGROLITES

XIU XIU + STILL CORNERS

18/11/12: Vooruit – Gent

DIRTY THREE

WILL JOHNSON + WILL SAMSON 19/11/12: Café Video - Gent za 22/12/12 20u15

WILL JOHNSON + WILL SAMSON

18/11/12: Crossing Border – A’pen

20/11/12: Stuk – Leuven

19/11/12: Café Video - Gent 20/11/12: Stuk – Leuven

D O M A K E S AY T H I N K + Tangled, Guido Barbara Dex, SANDRO PERRI + Belcanto, ERIC CHENAUX

D O M A K E S AY T H I N K + SANDRO PERRI + ERIC CHENAUX

26/11/12: Autumn Falls @ Atelier 210 - Bxl

Frank Ermgodts, Lennaert Maes, Arne

De Held

20/10 Nacht van de bibliotheek, Brugge 28/10 Café Oude Tijd, Aarschot 07/11 CC De Werft, Geel 10/11 Re:converse @ Casino Beringen

Gabriel Rios

28/09 CC De Meent, Alsemberg 29/09 Fiesta Mundial, Balen 05/10 Cinema Walburg, Hamont-Achel

Geike

25/08 Maanrock, Mechelen

‘t Hof van Commerce 02/11 The Boxz, Heist-o/d-Berg 17/11 Don’t Hype Festival, Gent

Internationals

27/10 Jazzfestival, Maaseik

Joy Wellboy

06/10 Playfestival, Hasselt

Lili Grace

25/10 Kultuurkaffee, Brussel 24/11 CC ‘t Schaliken, Herentals

Mira

13/10 Stadsschouwburg, Brugge 15/11 De Singer, Rijkevorsel

Roland

School is Cool

ANDREW BIRD

Andries Boone, Guy Swinnen, Too

06/10 CC Stroming, Evergem 02/11 De posthoorn, Hamont-Achel

BEACH HOUSE

14/11/12: AB – Brussel

A N DTroops REW BIRD

18/11/12: Crossing Border – A’pen

Customs

J O Z E F VA N W I S S E M

18/11/12: Vooruit – Gent

Liesa Van der Aa

Creature with the Atom Brain

29/09 CC De Ververij, Ronse 10/10 CC De Kimpel, Bilzen 26/10 De Casino, Sint-Niklaas

14/11/12: Trix – Antwerpen

18/11/12: AB – Brussel

20u15

Billie Kawende

BLACK DICE

ISLANDS

08/10/12: Botanique – Bruxelles Nathalie Loriers–New Trio 27/10/12: Le Belvédère Namen 03/11/12: Rockglabbik – Opglabbeek 17/11/12: Nijdrop - Opwijk

06/10 Playfestival, Hasselt

28/09 Maaseik Mundial 29/09 de Muze van Meise (support) 03/10 Café Café, Hasselt 22/10 Stoemp! @ l’ Archipel, Brussel

29/09/12: L a Zone – Liège 13/10/12: Muziekodroom (BOX) – Hasselt 24/11/12: JC De Klinker - Aarschot

ISLANDS

07/10/12: Botanique – Bruxelles

Absynthe Minded

26/11/12: Autumn Falls @ Atelier 210 - Bxl

29/09 The Boxz, Heist-o/d-Berg 06/10 Drop’n Rock Festival, Dison

Selah Sue

16/11 Het Depot, Leuven (sold out!) 17/11 Het Depot, Leuven (sold out!) 18/11 Het Depot, Leuven

Sherman

28/09 CC De Meent, Alsemberg 06/10 Club togenblik, Beveren 02/11 De Posthoorn, Hamont-Achel

Sioen

H U NVanhaecke, DRED W A T E R S en Maarten Mandolinman

H U N D R E D WAT E R S

28/11/12: Vooruit – Gent 29/11/12: Autumn Falls @ Mdm Moustache – Bxl

10/10 UUR KULtUUR, Leuven 09/11 Kerk Maldegem-Kleit

L O WAndries E R D EBoone N S nodigt uit

LOWER DENS

Steak Number Eight

JENS LEKMAN

The Bony King of Nowhere

28/11/12: Vooruit – Gent 29/11/12: Autumn Falls Decombel Trio@ Mdm Moustache – Bxl 28/11/12: Autumn Falls @ AB – Bxl 05/12/12: De Kreun - Kortrijk

J E N wo S L09/01/13 EKMAN

28/11/12: Autumn Falls @ AB – Bxl 05/12/12: De Kreun - Kortrijk

20u15

29/11/12: Autumn Falls @ Botanique – Bxl

Frank Mercelis

29/11/12: Autumn Falls @ Botanique – Bxl

LUMERIANS

W H Yvr ? 11/01/13 + D E E R H O O F + D I I20u15 V

WHY? + DEERHOOF + DIIV

FAT H E R JJanis OHN MISTY + Planet S H E A R WAT E R + D A R K DARK DARK 01/12/12: Falls @ Botanique – Bxl maAutumn 14/01/13 20u15 G R EToo A TNoisy LAK E SWIMMERS Fish + DUSTED + ZAMMUTO

FAT H E R J O H N M I S T Y + S H E A R WAT E R + D A R K DARK DARK

29/11/12: Autumn Falls @ Magasin 4 – Bxl 01/12/12: Autumn Falls @ AB – Bxl BJ Scott

02/12/12: Autumn Falls @ Botanique – Bxl

za 19/01/13

for more concerts : www.toutpartout.be

20u15

Berlaen, Maaike Cafmeyer, Tom Kestens Independent since 1994

29/11/12: Autumn Falls @ Magasin 4 – Bxl 01/12/12: Autumn Falls @ AB – Bxl

01/12/12: Autumn Falls @ Botanique – Bxl

G R E AT L A K E S W I M M E R S + DUSTED + ZAMMUTO

Yevgueni

05/10 GC Forum, Wervik 19/10 GC De Steenoven, Herzele 20/10 CC Het Bolwerk, Vilvoorde 26/10 CC Achterolmen, Maaseik 02/11 CC Guldenberg, wevelgem 08/11 GC ‘t Blikveld, Bonheiden 09/11 CC ‘t Schaliken, Herentals

02/12/12: Autumn Falls @ Botanique – Bxl

Independent since 1994 Toutpartout agency Labelman

3500 Hasselt - Belgium Phone: +32 (0) 11 25 60 36

Lazarijstraat 87 3500 Hasselt - Belgium Phone: +32 (0) 11 25 60 36

info@toutpartout.be http: www.toutpartout.be

Doezovoeurt Lazarijstraat 87

27/10 GC De Zandloper, Wemmel 15/11 GC De Woeker, Oudenaarde 16/11 Cinema Walburg, Hamont-Achel

for more concerts : www.toutpartout.be

Labelman

Toutpartout agency en Frans Grapperhaus

05/10 Sugarbeat, Tienen 20/10 Job Rock, Kuurne

More bands, info & dates: BUSKER.BE

Earteam Two Gallants ‘The Blight And The Bloom’ Fargo Records/PIAS

Het heeft vijf jaar geduurd voordat Two Gallants een nieuwe plaat klaar had liggen. In tussentijd hebben de twee jongens heel wat meegemaakt. Op ‘The Blight And The Bloom’ komen zij weer in het reine met deze periode van liefdesleed, depressie en ongeluk. Opener ‘Halycon Days’ komt verlegen, bijna verontschuldigend, op gang maar zet wel meteen de goede toon: scheurende gitaren die worden afgelost met zalvend en helend gitaarspel. Hierdoor klinkt het album veel intenser en harder dan hun vorig werk en dit zonder een gram aan intimiteit te moeten inboeten. Je moet maar luisteren naar het geweldige ‘Winter’s Youth’ om te weten hoe volume en intimiteit kunnen samensmelten in één song. Het rustige ‘Broken Eyes’, of het nostalgische ‘Decay’ hebben dan weer veel weg van het oudere werk van Two Gallants. Zij zorgen voor een evenwichtig en coherent geheel. ‘Sunday Souvenirs’ sluit deze uitzonderlijke plaat af met melancholie, maar ook met loutering en hoop. Soms moet je eigenlijk niet meer zeggen dan heerlijk. (jdb)

pen komt met nieuw materiaal, maar daar waar Steve Bug en Robert Hood volop voor sfeer en soundscapes kiezen, mikt Tejada met deze ‘The Predicting Machine’ wel op de dansvloer. Het neurotisch midtempo geknetter op opener ‘Orbiter’ is al een eerste por in de ribben, terwijl de zachte beats en housy synths op ‘A Familiar Mood’ zich aandienen als zachte boodschapper van de dageraad. ‘An Ounce Of Perception’ (Voor wie ouder is dan 30: denk de tune van Airwolf, uitgesmeerd over bijna 7 minuten), ‘The Function And The Form’ en ‘Glaringly Happy’ zijn haast hapklaar dansvloer-stuff voor de kleine uurtjes, terwijl de disco-glitch van ‘Stabilizer’ eerder op de avond een top of twee kan scheren. ‘The Predicting Machine’ doet ons niet van onze stoel vallen van verbazing, maar heeft ons op een track of twee na moeiteloos weten bekoren. (mc)

Aviv Session’ is een selectie uit een gezamenlijke jamsessie in een kleine studio in Tel Aviv twee jaar geleden. Voor de gelegenheid werd het virtuoze duo bijgestaan door een bassist en een kalebas-speler. Het resultaat is een grotendeels instrumentaal album met akoestische bluesgitaar, Afrikaanse percussie, Oosters klinkende piano en accordeon. Zowel de opener ‘Azawade’ als de afsluiter ‘Alem’ zijn fijnzinnige, sensuele pareltjes. Andere toppers zijn het melodieuze ‘Hawa’ en ‘Ane Nahatka’, meeslepend gezongen door de Ethiopische Cabra Casay. Mondharmonicaspeler Frédéric Yonnet, de liverevelatie bij Prince vorig jaar, is hier ook te horen op ‘Touré’. ‘The Tel Aviv Session’ is een schijf van duizelingwekkend hoog niveau. (md)

Toy ‘Toy’ Heavenly Recordings/Coop

Thee Oh Sees ‘Putrifiers II Ep’ In The Red

Er mag dan wel ep op de hoes prijken, met zijn tien songs en bijna 40 minuten beschouwen wij deze nieuwe release van Thee Oh Sees als een volwaardig album. Duivel doet al John Dwyer laat zich hier op de god-weethoeveelste worp van zijn Joost-mag-wetenhoeveelste band van zijn beste kant zien. De gitaren denderden en de synthesizers suizen vrolijk op ‘Hang A Picture’, ‘Goodnight Baby’ slaat de brug naar psychedelische pop uit de sixties en ‘Wax Face’ is een song die Mudhoney had kunnen schrijven als ze een vierde akkoord hadden willen leren. De chaotische blazers van ‘Lupine Dominus’ zijn misschien wat overbodig, maar verder is dit best een fascinerende worp van een man die met zijn creativiteit duidelijk geen blijf weet. (jvb)

The Touré-Raichel Collective ‘The Tel Aviv Session’ Cumbancha/Munich

The Touré-Raichel Collective is een samenwerking van twee supersterren uit totaal verschillende werelden: Malinees bluesgitarist Vieux Farka Touré (zoon van de beroemde Ali Farka Touré) en de Israëlische pianist-zanger Idan Raichel. Beide artiesten ontmoetten elkaar toevallig in een Duitse luchthaven tijdens hun toernee in 2008. Het klikte meteen en ze besloten samen te gaan spelen en op te treden. ‘The Tel

De Londense lads van Toy zijn goede vrienden van The Horrors. Dat hoor je meteen: Toy zweert bij hetzelfde recept als The Horrors. Zweverige synths, psychedelische krautrock en bedwelmende shoegaze kleuren het titelloze debuut van Toy. We hebben het al eerder gehoord, maar toch hield Toy ons een uurtje in de ban. De band levert namelijk de ene ijzersterke song na de andere af. Vet dus uw leren jek in en haal wierook in huis, zo consumeer je Toy het best. (dm)

Ufommamut ‘Oro: Opus Alter’ Neurot Recordings/Konkurrent

Iedere rechtgeaarde stoner- en dronefan moet ondertussen al wel van de Italiaanse topformatie Ufommamut gehoord hebben. Mocht dat niet zo zijn, dan is er nu ‘Opus Alter’ om hen te overhalen. Ook voor dit tweede en laatste deel van hun ‘Oro’-reeks mogen zoals gebruikelijk adjectieven als massief, monsterlijk, monolitisch, overdonderend … bovengehaald worden. Met opener ‘Oroborus‘ beuken ze meteen de poort tot onze gehoorgang in. Daarna is er ‘Luxon’, trager, maar zwaar, als een langzaam dichterbij sluipend onweer. Bij ‘Sublime’ duurt het door wat ambientgeleuter wel wat lang eer ze een danige riff uit de polsen gooien. Maar als het dan zover is, word je gelijk met je rug tegen de muur geknald. Hun beste durven we het niet noemen - dat blijft hun alles opslorpende meesterwerk ‘Eve’ -, maar toch is het zeer straf spul. (eb)

Ultrasound ‘Play For Today’ Fierce Panda Records/V2 Records

In het jaar dat we kennis maakten met Coldplay, Elbow en Muse bracht Ultrasound het meer dan 100 minuten durende ‘Everything Picture’ uit. The next big thing in

Britain had toen alles in huis om een wereldgroep te worden, zij het niet dat ze enkele maanden na de release er al de brui aan gaven wegens interne conflicten. Dertien jaar en een hele generatie later komen zij met ‘Play For Today’ op de proppen. Een ambitieuze plaatje vol psychedelische glam punk dat gekruid door epische uithalen schreeuwt om in grote balzalen te spelen. Een pompende drum en wat gitaarwerk, meer heeft Ultrasound niet nodig om de 13 jaar stilte te doorbreken met ‘Welfare State’. In ‘Beatiful Sadness’ tapt het vijftal uit Londen uit een ander vaatje. Nieuwkomer Bob Birch weet hier met z’n eighties-synth een lach op ons gezicht te toveren. ‘Between Two Rivers’ en ‘Goodbye Baby, Amen’ zijn ambitieuze songs die blijven doorgroeien. Met ‘Play For Today’ bekoort Ultrasound-fans van het eerste uur én nieuwkomers! (jdb)

Unwinding Hours ‘Afterlives’ Chemikal Underground/Konkurrent

Op de hoes van de tweede plaat van Unwinding Hours: een bijbels tafereel uit Genesis waarbij Jakob, de kleinzoon van Abraham, worstelt met een engel. Niet zo heel opmerkelijk als je weet dat Aereogramme, de vorige groep van Craig B en Ian Cook, ook al niet vies was het grotere gebaar en diepgewortelde melancholie. Dezelfde verheven huisstijl is van toepassing op ‘Afterlives’, zij het minder bombastisch. ‘The Right To Know’ is zelfs opgebouwd rond een synth-riff en de sterkte van de plaat zit vooral in de romantiek. Al ontbreken trefzekere (postrock)gitaren ook nu niet: ontdek zeker de perfect epische track ‘Break’ (strijkers à volonté) en de intense stadionrocker ‘I’ve Loved You For So Long’. Slotsom: Unwindings Hours zijn de Schotse Manic Street Preachers die knipogen met grandeur naar Death Cab For Cutie en Sigur Rós. (bvm)

Mika Vainio ‘FE3 O4 – Magnetite’ Touch/Dense

De zoveelste plaat al van Mika Vainio op Touch, maar het ziet er nog steeds niet naar uit dat deze helft van de elektronicagoeroes Pan Sonic zich op een kwaliteitsdip kan laten betrappen. ‘FE3 O4 – Magnetite’ speelt met de typische radiosignalen en ruisgolven die wel vaker terugkeren op Vainios soloreleases, en die telkens de grenzen tussen sereniteit en vervreemding opzoeken. Opvallend aan dit album is dan weer dat Vainio voortdurend schippert tussen stilte en digitale noise, zodat je van de ijzig trage drones zoals je die ook wel kan horen bij Oren Ambarchi plots kan overgaan in de hectische drukte die doet denken aan Vainio’s recente collabs met Kevin Drumm. Geen easy listening dus, maar een prima plaat voor wie graag op z’n hoede blijft. (ts)

Wishmountain ‘Tesco’ Republic Of Music/ N.E.W.S.

Nooit verlegen gezeten om een stunt meer of minder, Matthew Herbert. Want oja, Wishmountain is gewoon één van de vele alter ego’s die de Britse geluidstovenaar annex -kunstenaar naar eigen goeddunken uit z’n schuif licht. De afgelopen tijd releaste de man een opzienbarende reeks conceptplaten, waarbij hij achtereenvolgend aan gort sampelde: een halve groentewinkel, de va-et-vient in een club op zaterdagavond, of zelfs een heus varken – van kraambed tot slachthuis. In z’n postmoderne queeste to boldly go where no man has gone before, houdt Herbert dit keer halt bij – je raadt het nooit – de supermarkt om de hoek. ‘Tesco’, dus, genoemd naar een bekende Britse supermarktketen. Daar pleurt hij de toptien van bestverkochte producten in z’n kar, om zijn aankopen vier dagen later om te turnen tot evenveel fonkelnieuwe tracks. Pure magie, kortom. En het mooie is dat ’t op ‘Tesco’ ook heel erg snor zit met het luistercomfort. In tegenstelling tot z’n vorige conceptplaten primeert muziek nu op vorm, door middel van simpele, aanstekelijke beats met een geweldig stel swingende poten eronder. ’t Is niet dat tracks als ‘Nescafé’ of ‘Coke’ ook klinken als een blikje cola of een pak koffie, voor zover je je daar al iets bij kon voorstellen. Nee, ‘Tesco’ is gewoon een geweldig, eh, creatief en eerlijk product van een sample-wizzard en muzikant eerste klas. (fp)

Woodpecker Wooliams ‘The Bird School Of Being Human’ Robot Elephant Records

Volgens Gemma Williams, de jongedame achter dit project, heeft de mens nog een pak te leren van vogels. Ze tarten de zwaartekracht, behouden steeds het overzicht en boeken, als ze dat willen, op eender welk moment hun eigen kerosine-vrije vlucht naar een willekeurig zonnig paradijs. Geweldige beesten zijn het. Zal Woodpecker Wooliams ook zeker bevestigen; het waren namelijk vogels die haar de nummers voor dit album kwamen influisteren. Deze vogelfan begeeft zich met haar fijngevoelig harpgetokkel en haar tsjirpende stemaanzet vanzelfsprekend in de uithoek van het dromerige sprookjesbos waar Joanna Newsom de troon bekleedt. Maar opgeschrikt door zoveel idylle veert ze zo nu dan op en ruilt dan het dromerige voor ruige distortion en prima gekrijs à la Karen O ten tijde van ‘Fever To Tell’. Van kirrende paradijsvogel, sierlijke flamingo tot uitvallende, Hitchcockiaanse kraai, Woodpecker Wooliams heeft het allemaal in zich. Hou deze ornithologe in het oog! (mvm)

KUNSTENCENTRUM STUK LEUVEN | WWW.STUK.BE | 016 320 300

09.okt 16

/17 okt

CD-RELEASE

DOUGLAS FIRS & CA SMITH A WINGED VICTORY FOR THE SULLEN & ÓLAFUR ARNALDS & NILS FRAHM

19.okt

BLAUDZUN

24.okt

YOUNGBLOOD BRASS BAND

30.okt 30.okt 15.nov 20.nov

ASTRONAUTE

SUPPORT

ANU JUNNONEN & TUUR FLORIZOONE FOR KIDS

DUO

TRUE BYPASS (CD-RELEASE) &

THE SLEEP OF REASON

TOMÀN & DE PORTABLES WILL JOHNSON &

WILL SAMSON

12.dec

DUSTIN O’HALLORAN & CHRISTINA VANTZOU (+ STRING QUARTET)

31.jan

GEEN PIJN OF WAT DAN OOK (EVA MOUTON, ARNE VAN PETEGEM & IVO VICTORIA)

19.mrt

JAN SWERTS & SUPPORT

De CLUBPAS is geldig voor de volgende 8 concerten: 04.10 06.10 11.10 12.10 08.11 15.11 15.12 07.01

11/10 JOOKLO DUO (it) GONZALEZ&STEENKISTE 20/10 THE DREAMS SCORPION VIOLENTE TWILIGHT RACING 3/11 DOOMSDAY STUDENT (vs)

EmanuEl and ThE FEar - dEnis JonEs ThE WriTEr’s BEnch FT. BEllEruchE dallas BuT is iT Jazz? FT. BrzzVll & lund QuarTET augusT alBErT hErE WE go magic ThE WriTEr’s BEnch: linE up TBc phanTom limB

Andrew Bird / PoliçA / First Aid Kit / MAggie BjörKlund / the KyteMAn orchestrA hAnnAh cohen / gAz cooMBes (suPergrAss) / young MAn / i AM Kloot / MArques toliver liesA vAn der AA / sPirituAlized / Punch Brothers / reBeKKA KArijord / toy / Moss

Arenberg | Openluchttheater Arenbergstraat 28 | 2000 Antwerpen ticket@arenbergschouwburg.be

22 V/A ‘Hamburg Elektronisch 02’, 2 cd Hfn Music

‘De voordeligste CD perserij van de Benelux’ www.decdperserij.be

De tweede‘Hamburg Elektronisch – Von House Zu House’ luistert opnieuw als een elektronische who’s who van de omvangrijke Hamburgse elektronische scene. Bloedarmoede tiert welig in de minimal-scene, en dat laat zich gevoelen op deze ‘Hamburg Elektronisch’, een dubbele bulkverpakking volgestouwd met lauwe doorsnee-beats, bestemd voor de onbestemde club in het hinterland. Tenslotte oogt de tracklist een stuk minder indrukwekkend dan de eerste compil, ondanks bijdrages van Lawrence, Extrawelt of Vincenzo. Zéér middelmatig zootje. (fp)

V/A – Metronomy ‘LateNightTales’ LateNightTales

In het holst van de nacht kunnen er wonderlijke dingen gebeuren. Die magie probeert Metronomy te vervatten op ‘LateNightTales’. Zonder daarbij een beukende beat of bonkende baslijn te betrekken, maar voor een amalgaam van pop, avant-garde, soul en hiphop te kiezen. Dompel je dus maar gewillig onder in songs als ‘Prototype’ van Outkast, ‘Blue Flowers’ van Octagon en ‘Hypnose’ van de band zelf, maar dan in de Jean Michel Jarrecoverversie. Met verder nog Autechre, Cat Power en The Alan Parsons Project (‘Eye In The Sky’) ben je in uitstekend gezelschap om de nachtelijke uurtjes door te brengen. Geniet maar! (kc)

V/A – Funk D’Void ‘Balance 022’, 2cd Balance Music/N.E.W.S.

Op dit nieuwe hoofdstuk uit de Balance Series voert Lars Sandberg oftewel Funk D’Void je urenlang mee naar alle mogelijke uithoeken van het housespectrum. van acid over tech naar deep en zoveel verder. Wat resulteert in een verdraaid lekkere rondreis, met als voornaamste gidsen Monty Luke, Chris Malinchak, Exercise One & Mathew Jonson en de man zelf in de eerste ronde. In het tweede deel gaat het er melodischer en soulvoller aan toe en dan komen mensen als onder meer A Lucid Nation, Outmode en Joris Voorn meer dan gelegen. Kortom, deze ‘Balance’ is de stramme spieren meer dan waard. (kc)

V/A ‘Fac. Dance 02’, 2cd Strut/K7!

Met deze tweede verzamelaar worden opnieuw een lading dance-tracks van het roemruchte Factory label in hun originele 12” versie heruitgebracht. Let op het cursieve in de vorige zin, want dat vat de plaat goed samen. Het is namelijk een gedateerd gegeven (je zou het dan ook beter een mix van proto-house, postpunk en electrofunk noemen) en dat geldt ook voor het merendeel van de nummers op deze dubbelaar. Niet dat we plots vies zijn geworden van A Certain Ratio, ESG, 52nd Street, Sir Horatio en The Wake - de herontdekking van ‘N’Sel Fik’ van Cheba Fadela zorgde zelfs voor een bescheiden juichkreetje - maar al bij al is ‘Fac. Dance 02’ voer voor verzamelaars. (mb)

V/A – Erol Alkan ‘I Love Techno 2012 - Mixed By Erol Alkan’ Lek troluv/N.E.W.S.

Wie één blik op de affiche van I Love Techno werpt, zou daaruit kunnen afleiden dat het wel eens de meest toegankelijke editie ever zou kunnen worden. Namen als Boy Noiz, Rudimental, Major Lazer en Netsky doen alleszins vermoeden dat op een breed publiek

wordt gemikt. Niet zo bij Erol Alkan, die dit jaar de honneurs mag waarnemen wat de ‘I Love Techno’-plaat betreft, en meteen woest van wal steekt met Boys Noize en Caretta & Workerpoor. Alkan opteert voor strakke en genadeloze beats en opzwepende ritmes en gaat zeker niet voor de evidente keuzes. Het gevolg is een rechttoe rechtaan, zeer overtuigende technokopstoot die je van meet af aan bij de keel grijpt en je via James T. Cotton, John Dahlbäck, Bad News en Si Begg de technohemel in katapulteert. Dansen, sletten, dansen! (mc)

V/A – DJ Hazard ‘Fabric Live 65’ Fabric Records/N.E.W.S.

Goede Fabric-compilatie met een uiterst gevarieerde staalkaart drum-‘n-bass: woest aan de ketting sleurende floorfillers, oldskool jungle en liquid tunes springen meermaals haasje over en voorzien je hele lichaam meer dan een uur lang van een ferme adrenalinestoot. Met dank aan het puike vakmanschap van DJ Hazard, die er met een afwisselende tracklist met onder meer Tyke, Dirty Harry, Taxman en eigen werk voor zorgt dat deze plaat genoeg variatie bezit en blijft boeien – geen sinecure bij drum-‘n-bass-albums. (wd)

V/A – Caspa ‘Dubstep sessions 2012’ NewState/N.E.W.S.

Bassen die je trommelvliezen net niet doen springen, je onderbenen die meedaveren op zinderende drops en andere breaks en hersenen die aan een hypnotiserende trip worden onderworpen: mocht je er nog aan twijfelen, dubstep vormt anno 2012 nog steeds een regelrechte aanslag op lichaam en geest. Gelukkig kent het dubstepvirus nog maar weinig geheimen en weet elke luisteraar waar hij zich aan kan verwachten wanneer knoppendraaier Caspa carte blanche krijgt. Met eigen spul en werk van onder meer The Others, Subscape, Mydas en Buraka Som Sistema zorgt hij voor een daverend feestje dat vooral geschikt is voor diehard dubsteppers. Al kent het genre stilaan zoveel fans dat nieuwe zieltjes winnen wellicht geen doel an sich meer is voor de Brit. (wd)

V/A ‘Caribbean Beat Vol. 14’ Oversees

Compilatie van alle topgroepen die dit jaar naar de Antilliaanse Feesten kwamen. Dit festival met Caribische muziek is uniek in Europa. Album met alhier sterk ondergewaardeerde supersterren als de Congolezen van Ferré Gola, de Cubanen van Havana D’Primera, de Haitiaanse band Carimi, de Dominicaanse bachatero Henry Santos en soca-zangeres Destra uit Trinidad. Maar ook met de Jamaicaanse groep Morgan Heritage en last but not least cumbia, urban salsa en vallenato uit Colombia. Aanrader! (md)

V/A ‘Orient Noir’ Piranha/Music & Words

Verzameling Oosters getinte songs met groepen uit de regio van de Middellandse Zee, Noord-Afrika en het Midden-Oosten. De schijf start denderend met een world-’n-bass versie van Ofra Haza’s klassieker ‘Im Nin’Alu’ door de Franse groep Watcha Clan. De Klezmatics, de Algerijnse pianist-zanger Maurice El Medioni en taarab-zangeres Bi Kidude zijn verder de bekendste andere artiesten. Je hoort heel wat typische snaarinstrumenten, blazers, accordeon, Arabische percussie en vooral hemels relaxerende melodieën. Een klasse album! (md)

gigs festivals parties okt 12

maandag 01 oktober Kotzreiz, The Vageenas, The Copy Cats @ L’Os à Moelle, Brussel, maketrouble.net Israel Vibration Roots Radics, Heartbeat Movement @ Vooruit, Gent, democrazy.be Cave, Betunizer, Maria Goretti Quartet @ Magasin 4, Bxl

dinsdag 02 oktober Tommigun, Float Fall @ Vooruit, Gent, democrazy.be Tori Amos @ PSK, Brussel, livenation.be Ultraïsta @ Café Video, Gent, cafevideo.org Status Quo @ Brielpoort, Deinze, livenation.be August Albert @ Botanique, Brussel, botanique.be Left Lane Cruiser, The Cyborgs @ La Chocolaterie, Bxl Black Dice, Possessed Factory @ De Kreun, Kortrijk Françoiz Breut, Tony Melvil Trio @ Aéronef, Lille, Fr

woensdag 03 oktober Raketkanon @ Charlatan, Gent Stoemp! Open Air: Stijn @ Nieuwe Graanmarkt, Brussel Billy Kawende @ Café Café, Hasselt, busker.be Noa @ AB, Brussel, abconcerts.be The Sweet Serenades @ Café Video, Gent, cafevideo.org No Means No, The Waste Solutions @ 4AD, Diksmuide Frightened Rabbit @ Botanique, Brussel, botanique.be Gerry McAvoy Band Of Friends @ Spirit Of 66, Verviers Mina Tindle, Sharon Van Etten @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

donderdag 04 oktober Quit Your Dayjob @ Kavka, Antwerpen, kavka.be Mary Halvorson Trio, Bony Fish @ Recyclart, Brussel Skip The Use, The Popopopops @ Botanique, Brussel Marco Z, Sarah Carlier @ Kultuurkaffee, Brussel student welcome: oa. Kraantje Pappie, Ntrek, AKS @ Schouwburgplein, Kortrijk dekreun.be Squarepusher, Machinedrum @ AB, Brussel Balimurphy, Too Much & The White Nots @ Atelier210, Brussel, atelier210.be Halestorm, Heaven’s Basement, Zico Chain @ Trix, Borgerhout, trixonline.be Emanuel And The Fear, Denis Jones @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Foreign Beggars, Stig Of The Dump, ... @ VK*, Brussel Caravan Place @ Rockhal, Esch/Alzette, Luxembourg

vrijdag 02 oktober Play: Baauer, Brookes Brothers, COEM, Coki, Conform Squad, Cursed P, DJ Cheeba, DJ Format, FCL, Grown So Ugly, Leesa, Machinedrum, Mophito, Mr.Critical, Nightlife Ninja’s, Portformat, Primate, Rene Lavice, Subzee-D, The Herbaliser, Tierkratz, Vuurwerk M-O-D, Hasselt, playfestival.be Les Heures Ind: Orelsan, Foreign Beggars, Joy Wellboy @ Manège de la Caserne Fonck, Liège, lesardentesclub.be Pepper Seed, The Sarah Connors, Dirty Dub @ Atelier210, Brussel, atelier210.be Next Level Shit @ Kavka, Antwerpen, kavka.be Sarah Ferri, Nele Needs A Holiday @ De Casino, SintNiklaas, decasino.be Machiavel @ CC René Magritte, Lessines Yevgueni @ GC Forum, Wervik, busker.be Year Of No Light, thisquietarmy, Hypno5e, Stories From The Lost @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Steak Number Eight @ Sugarbeat, Tienen Hoquets @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be Dallas, Kiss & Drive @ AB, Brussel, abconcerts.be Big Easy Express ft Mumford & Sons & Edward Sharpe @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Doe Maar & Symfonisch Orkest @ De Roma, Borgerhout De Kift @ N9, Eeklo, n9.be Julie & Marcel @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Dr Feelgood @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be I Fail Good: Manngold de Cobre ft Peter Vermeersch, Thunders Of Glamour @ Beursschouwburg, Brussel Gabriel Rios @ Cinema Walburg, Hamont-Achel, busker.be

zaterdag 06 oktober Play: Absynthe Minded, Balam Acab, Blaudzun, BRNS, Cashmere, Cleavers, de portables, Douglas Firs, Great Mountain Fire, Jimi Tenor & Kabu Kabu, Joy Wellboy, Kabul Golf Club, Liesa Van der Aa, Mad About Mountains, Nelson Can, New Bleeders, Palmbomen, Pioneers Of Love, Pomrad, Raketkanon, Renée, Soldout, The Computers, The Plumps, Wallace Vanborn @ M-O-D,

Hasselt, playfestival.be Les Heures Ind: Dominique A, Tindersticks, Lescop, Husky, V.O; Bernard Haufman, Zorg, JYR @ Manège de la Caserne Fonck, Liège, lesardentesclub.be Hurlus Glide Rock 4: Vintage Dinosaur, Weskos, Hepburn, Soni Dsong, Label Rose, Tiruvannamalai, Chateau Brutal, Green Vaughan @ Parking Central de la rue du Christ, Mouscron, mj-music.be Neon Electronics @ CC Maasmechelen Mokoomba @ N9, Eeklo, n9.be Loxy, Gremlinz @ KK, Brussel, kultuurkaffee.be Will Samson @ Festival Comme à la Maison, Brussel Tommigun, Float Fall @ Botanique, Brussel, botanique.be The writer’s bench ft Belleruche @ Arenberg, Antwerpen Switchblade, Terraformer, Colaris, Grown Below @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Sherman @ Toogenblik, Beveren, busker.be Rangda, Amen Dunes @ Les Ateliers Claus, Brussel Doe Maar & Symfonisch Orkest @ De Roma, Borgerhout Barricada @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Left Lane Cruiser, Chains Of Love @ 4AD, Diksmuide Customs @ CC Stroming, Evere, busker.be Kid Koala, Adira Amram And The Expercience; Tommigun, Float Fall @ Botanique, Brussel, botanique.be I Fail Good: Hush Hush, Return Of The Amazons ft Melissa Logan & Maral Salmassi, Onda Sonora & OnPoint @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Ionyouth Soundsystem, Disciples & Jonah Dem, Earl 16 @ Zappa, Antwerpen, zappaworld.be 14Weeks, Gaëtan Streel @ Spirit Of 66, Verviers

zondag 07 oktober Les Heures Ind: Bertrand Burgalat, Cold Specks, Damo Suzuki’s Network & Benjamin Schoo’s Septet, 9 Mars @ Manège de la Caserne Fonck, Liège, lesardentesclub.be Hurlus Glide Rock 4: Karambolage, Eric In Te Kitchen, Horson, Castus, Philaretordre, Schkroot Lala, Jesus Is My Son, Markunkl, Les Club Des Chats, Appaloosa @ Parking Central de la rue du Christ, Mouscron, mj-music.be Kid Koala: 12 Bit Blues revue, Adira Amram And The Experience @ Vooruit, Gent, democrazy.be Riccardo Tesi & Banditaliana @ De Centrale, Gent Professor @ AB, Brussel, abconcerts.be Revenge Of The Rock & Roll Monsters: Peter Pan Speedrock, Karma To Burn, Honky @ VK*, Brussel Islands; The Magic @ Botanique, Brussel, botanique.be Bullet, ‘77, Screamer @ Trix, Borgerhout, trixonline.be Douglas Firs @ Minardschouwburg, Gent, democrazy.be Flying Fish Jump @ Belga, Brussel Killer Ethyl, Crise De Nerf, Shiko Shiko @ Aéronef, Lille, Fr

maandag 08 oktober Thee Attacks @ Café Video, Gent, cafevideo.org Scissor Sisters @ AB, Brussel, abconcerts.be Krissy Matthews @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Hidden Orchestra; A Place To Bury Strangers, Rape Blossoms @ Botanique, Brussel, botanique.be Nathalie Loriers New Trio @ CC De Werft, Geel

dinsdag 09 oktober Hidden Orchestra, Monophonics @ De Kreun, Kortrijk Lento, Guns Of Brixton, Utopia:banished @ Magasin 4, Bxl Compact Disk Dummies @ Flamingo, Brussel Douglas Firs, CA Smith @ Stuk, Leuven, stuk.be Albert Lee & Hogan’s Heroes @ Spirit Of 66, Verviers Clock Opera @ AB, Brussel, abconcerts.be The Asteroids @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu Filiamotsa @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu

43 Stoemp! Tot 7 november Brussel Voor het zevende seizoen op rij laat Stoemp! (een event van Poppunt) het Brusselse caféleven weer bruisen met een uitgebreid najaarsprogramma met jong aanstormend Belgisch talent en gevestigde bands. Stoemp! verenigt 10 authentieke cafés in de Brusselse binnenstad en ging half september al van start. Niet getreurd, er staan immers nog tal van gratis, intieme concerten op het programma: STIJN (3 okt @ Stoemp! Open Air speciaal buurtconcert op Nieuwe Graanmarkt), Marco Z en Sarah Carlier (4 okt @ VUB Kultuurkaffee), Compact Disk Dummies (9 okt @ Flamingo), Imaginary Family en Tiny Legs Tim (10 okt @ Walvis), Douglas Firs (13 okt @ Theatre Mercelis, Elsene), Anna Rune (16 okt @ Het Goudblommeke in Papier), Ansatz Der Maschine en Midnight Directives (18 okt @ Rits Café), Billie Kawende (trio) (22 okt @ Archipel), Sleepers’ Reign (23 okt @ Le Coq), Dans Dans (30 okt @ Merlo), Kabul Golf Club (31 okt @ Stoemp! Halloweennight in Beursschouwburg) en Belpop Bruxelles (7 nov @ Stoemp! Deluxe in Kafka). Surf zeker eens naar www.stoemplive.be voor alle concerten en meer info rond de cafés en bands!

United Colors Of Ghent 4 oktober Vooruit, Gent In Gent wordt het nieuwe academiejaar extra feestelijk ingezet met het door de HoGent georganiseerde United Colors Of Ghent. Op drie verschillende locaties in de Vooruit (concertzaal, balzaal & café) kleuren verschillende muzikale stijlen de affiche. Fans van drum-‘n-bass, dubstep en electro zullen in de concertzaal AKS, Murdock, The Oddword, Syndaesia, Raving George en One87 zeker kunnen smaken. Voor wie meer van urban houdt zijn er in de balzaal optredens van TLP, Lefto en L-Dopa. In het café tenslotte, is er een live Radio Chill Out met Kirsten Lemaire, Katia Vlerick en The Whatevers. De deuren van de Vooruit zijn open van 22 tot 7 uur. Tickets kosten in voorverkoop (enkel bij Fnac) 10 euro, aan de kassa betaal je 12 euro. Studenten aan de HoGent die hun ticket kopen in de studentenrestaurants en cafetaria’s van de HoGent betalen slechts 5 euro. Op www.vooruit.be vind je alle informatie terug. Ongetwijfeld de start van een swingend academiejaar!

woensdag 10 oktober Saxacorda @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Topanga @ Café Video, Gent, cafevideo.org Korekyojinn, Ruins Alone, Jooklo Duo @ Magasin 4, Bxl The Hundred In The Hands, Swearing At Motorists @ Botanique, Brussel, botanique.be Sioen @ OpeningsUUR KuLtUUR, Leuven, busker.be Roland Van Campenhout @ CC De Kimpel, Bilzen Bleed From Within @ M-O-D, Hasselt, muziekodroom.be COEM @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Imaginary Family, Tiny Legs Tim @ Walvis, Brussel Hong Kong Dong, Polaroid Fiction @ AB, Brussel Between The Buried And Me, The Safety Fire, Periphery; Dragonforce, Kissin’ Dynamite @ Trix, Antwerpen Fu Manchu@ den Atelier, Luxembourg atelier.lu Refused @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu Mai Lan, June Bug & The Storytellers @ Aéronef, Lille, Fr

donderdag 11 oktober Kraak: Fushitsusha, The Tenses, Humus, Maan @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com Philip Cathérine @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Sarah d’Hondt Trio @ De Centrale, Gent, decentrale.be Tommigun, Float Fall @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Jooklo Duo @ Scheld’Apen, Antwerpen, scheldapen.be Ultravox; Monophonics @ Trix, Borgerhout, trixonline.be student welcome: Party Harders, Teddiedrum, DJ Ass @ Cactus Club @ MaZ, Brugge, cactusmusic.be

Rock Ternat 5 en 6 oktober Ternat Twee dagen, één podium... ’t concept van Rock Ternat is nog steeds zeer duidelijk en overzichtelijk. En geeft ons de mogelijkheid om àlle namen op te sommen. Op vrijdag gaan vanaf 20u de danceliefhebbers ongetwijfeld helemaal loos op de beats van AKS, Zombie Nation XL, The Subs, Felix Da Housecat en Crookers. Op zaterdag is de affiche een pak diverser met, vanaf 15u, Gangthelabel, Kraantje Pappie, Freaky Age, De Mens, Levellers, Black Box Revelation, Tinie Tempah, Goose en Trash Radio ft Ilse Liebens. Vrijdag betaal je 28 euro, zaterdag 32 euro en voor een combiticket tel je 49 euro neer. Kamperen kan trouwens ook, hiervoor hoest je 8 euro op. Nog meer weten? Check www.rockternat.be

44 Play 2012 5 en 6 oktober Muziekodroom, Hasselt

Marquise Knox @ M-O-D, Hasselt, muziekodroom.be Blaudzun, Adrian Crowley; Tyler Ward @ AB, Brussel COEM @ Pekfabriek, Antwerpen Dallas @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Hundred Seventy Split @ Spirit Of 66, Verviers Hudson; Breton; The Crookes @ Botanique, Brussel 7weeks, Dead Of Night @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr Kanka, Weeding Dub @ Aéronef, Lille, Fr

vrijdag 12 oktober

BRNS © Julie Calbert Bij de start van het eerste weekend van oktober vindt in de Hasseltse Muziekodroom het jaarlijkse clubfestival Play plaats met maar liefst vijftig acts op vijf podia. Op vrijdag dans je je een bekkenbreuk op de vette beats van DJ Cheeba, Cursed P., Leesa, Mophito, Portformat, The Herbaliser, Primate, FCL, Tierkratz en o.a. Coki. Zaterdag is meer rock-en popgericht met Absynthe Minded, Liesa Van der Aa, Balam Acab, Blaudzun, BRNS, De Portables, Great Mountain Fire, Jimi Tenor & Kabu Kabu, Douglas Firs, Kabul Golf Club, Raketkanon, Pomrad, Wallace Vanborn en Renée. De early birds tickets kan je niet meer kopen, maar de gewone tickets zijn vanaf nu verkrijgbaar. Op vrijdag (deuren: 22u) betaal je 10(vvk)/15(kassa) euro en op zaterdag (deuren: 16u30) 15(vvk)/20(kassa) euro. Voor meer info en de laatste namen: www.playfestival.be!

Rat Event 12 oktober t/m 16 december Diverse locaties

Rudy Trouvé De concertreeks Rat Event gaat dit najaar van start en programmeert in 8 verschillende concertzalen het beste wat de improvisatie scene te bieden heeft. Niet alleen jazz, maar ook electro, noise en rock kennen de improvisatietechniek om tot een vernieuwend resultaat te komen. De affiche die curator/ drummer Teun Verbruggen samenstelde oogt alvast veelbelovend: J Carte Blanche Lyenn: Going - Talibam! (12 okt @ Recyclart, Brussel), Carte Blanche Lyenn: Sanne van Hek trio – Trio Van Herzeele, Burton, Verbruggen (13 okt @ Vrijstaat O, Oostende), Sanne van Hek Trio – Dans Dans – Chaos Of The Haunted Spire (16 okt @ De Kreun, Kortrijk), Sanne van Hek trio – Chaos of the Haunted Spire (17 okt @ Paradox, Tilburg (NL)), Carte Blanche Rudy Trouvé: Jozef Dumoulin Trio – Chaos Of The Haunted Spire (16 nov @ Netwerk, Aalst), Carte Blanche Rudy Trouvé: Jozef Dumoulin Trio – Going (18 nov @ Trix, Antwerpen), Carte Blanche Rudy Trouvé: Duo Verbruggen & Dumoulin (12 dec @ Kultuurkaffee, Brussel) en Jozef Dumoulin Trio – Chaos Of The Haunted Spire (16 dec @ Het Depot, Leuven). Voor meer informatie slechts één adres: www.ratevent.be!

Hert Infarct Showcase: BRNS, Pruikduif, Skyve, Luc Van Acker@ JH Wollewei; JFJ, 74 Miles Away, Kalisto Bay @ Het Gevolg Foyer; Dukes, Vincent & Jules, Benny Zen @ Café Cycloon; The Prospects, Believo!, Gasoline DC @ Café Wirwar: Isbells, Love Like Birds, JVDB @ Het Gevolg, Turnhout, hertinfarct.be Pulseras: Delirium, Kontra Mann, Voltex, No Spit, VNNR, Ed & Kim @ Perron M, Mechelen, pulseras.be Lucy Rose, C.A.Smith @ Botanique, Brussel, botanique.be Renée @ CC, Strombeek-Bever, ccstrombeek.be Teddiedrum, Bodyspasm, afterparty @ Elysée, Oostende Talibam!, Lyenn & Shelley Hirsch @ Recyclart, Brussel Richard Hawley, Smoke Fairies; Get Well Soon, David Lemaitre @ AB, Brussel, livenation.be Raketkanon, Kabul Golf Klub, New Bleeders @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Sweet Coffee, Sven van Hees @ De Roma, Borgerhout BRZZVLL, Lund Quartet @ Arenberg, Antwerpen Big One @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Angus Stone @ Botanique, Brussel, botanique.be Ambassadors Of Nowhere, Travelling Somewhere Else; Bearskin @ M-O-D, Hasselt, muziekodroom.be Dernière Volonté, Solstorm, Mongolito, Neon Noir @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Blaudzun, Mad About Mountains @ 4AD, Diksmuide Fu Manchu @ Trix, Borgerhout, trixonline.be Les Yeux D’la Téte, Silvo Electric Klub, DJ Pushit @ Caves aux Poètes, Roubaix, Fr, caveauxpoetes.com

zaterdag 13 oktober Rat Event: Sanne Van Hek, Shahzad Ismaily & Onno Govaert, Lyenn & Shelley Hirsch, Jeroen Van Herzeele, Geoffrey Burton & Teun Verbruggen @ Vrijstaat O, Oostende, jongooostende.com Funtime Festival: Outline, When Lambs Become Lions, Dead End Sin, Drunktank, These Mountains Are Ghosts, A Strength Within, Generation 84, Rain, Arizona, Homer, The Sedan Vault @ JC De Klinker, Aarschot, funtime.be Hert Infarct festival: Dr Lektroluv, Dicobaar A Moeder, AKS, Compact Disk Dummies @ De Kuub; DJ Courtasock & Sugar Charlie + MC Saimn-I, Souljazz Soundsystem, Halve Neuro, Postmen @ JH Wollewei; DJ Courtasock & Sugar Charlie + MC Saimn-I, Souljazz Soundsystem, Halve Neuro, Postmen @ JH Wollewei, Turnhout, hertinfarct.be Mixendorp @ CC, Luchtbal, ccluchtbal.be La Villa Strangiato @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Imperial Tiger Orchestra @ N9, Eeklo, n9.be La Chiva Gantiva; Joshua, @ AB, Brussel The Scabs @ De Velinx, Tongeren, develinx.be House Grand Cru @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Tricycle @ Kuturzentrum Jünglingshaus, Eupen, eupen.be Stereo Grand @ Botanique, Brussel, botanique.be Skream ft Sgt Pokes, Youandewan, Dismantle @ Petrol Club, Antwerpen, petrolclub.be Sarah Ferri @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Scabies & James, Love Gang SS ft Laurence & Sandra Alk-a-Line, DJ FaBxHell @ Salle Excelsior, Jette Radio Modern: Slick Nick & The Casino Special @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Hooligan, Subsonic @ Muziekcafé De Giraf, Sint-DenijsBoekel, myspace.com/pclprod Captain Beefheart’s Magic Band, Honkeyfinger @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be COEM, Kiss The Anus Of A Black Cat @ M-O-D, Hasselt Creature With The Atom Brain, Hush Hush @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Blaudzun, Flying Horseman @ Cactus@MaZ, Brugge Au Palais, Deer Du Bois, JD Samson @ Recyclart, Bxl Mira @ Stadsschouwburg, Brugge, busker.be Bandanafest II: Builders Of Empires, The Agitators, Evil Sheperd, Bitedown, Toxic Shock, Silver and Gold, Black Swarm, The Black High @ Kavka, Antwerpen, kavka.be Douglas Firs, CA Smith @ KK, Brussel, kultuurkaffee.be Bixiga 70 @ De Centrale, Gent, decentrale.be Guillaume Ledent, Guillemot @ Au B’izou, Brussel Get Well Soon, David Lemaitre @ Ha’, Gent Flying Horseman @ Cactus, Brugge, cactusmusic.be Klub des Loosers, Roger Molls @ Aéronef, Lille, Fr Les Ogres de Barback @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu

zondag 14 oktober Funtime Festival: Outline, When Lambs Become Lions, Dead End Sin, Drunktank, These Mountains Are Ghosts, A Strength Within, Generation 84, Rain, Arizona, Homer, The Sedan Vault @ JC De Klinker, Aarschot, funtime.be Jef Neve & Brussels Philharmonic @ De Roma,

Borgerhout, deroma.be Jarboe @ Beursschouwburg, Brussel Yowie, Poino, Djevara @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Türkülerimiz & Halaylarimiz @ De Centrale, Gent, decentrale.be Chris Isaak; araabMUZIK @ AB, Brussel, abconcerts.be Festival Hamadcha: Hamadcha du Maroc @ Magic Mirrors, Brussel, mukaloprod.com Arno @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be De Portables, Fence, Movoco @ Cactus Club @ MaZ, Brugge, cactusmusic.be Get Wel Soon; International Record Fair @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu

maandag 15 oktober Sabaton @ AB, Brussel, abconcerts.be Pokey Lafarge & The South City Three @ Trix, Borgerhout, trixonline.be Hamilton Looms @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Jail @ Café Video, Gent, cafevideo.org Mice Parade @ Botanique, Brussel, botanique.be Jarboe, Mongolito @ Beursschouwburg, Brussel Team Me @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu

dinsdag 16 oktober Rat Event: Sanne Van Hek, Shahzad Ismaily & Onno Govaert, Dans Dans, Chaos Of The Haunted Spire @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Tame Impala @ AB, Brussel, livenation.be Van She @ Botanique, Brussel, botanique.be Y& T @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Of Mice & Men, Memphis May Fire, Secrets @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Ambrose Akinmusire @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Hypochristmutreefuzz @ Café Video, Gent, cafevideo.org Anna Rune, @ Het Goudblommeke in Papier, Brussel A Winged Victory For The Sullen, Olafur Arnalds, Nils Frahm @ Stuk, Leuven, stuk.be Dave Douglas & Joe Lovano Quintet @ De Roma, Borgerhout, deroma.be

woensdag 17 oktober Susanna Wallumrod @ AB, Brussel, abconcerts.be Syria Sound & Afro Sound @ KK, Brussel, kultuurkaffee.be Tom McRae @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Slash @ AB, Brussel, livenation.be Tomorrow We Sail @ Café Video, Gent, cafevideo.org Flying Fish Jump, @ Potemkine, Brussel A Winged Victory Chamber Orchestra, Olafur Arnalds, Nils Frahm @ Stuk, Leuven, stuk.be Shonen Knife @ Beursschouwburg, Brussel Dans Dans @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Architects, While She Sleeps, Heights @ Trix, Borgerhout Peter Hammill @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Summer Rebellion, Fla$$h @ Caves aux Poètes, Roubaix, Fr

donderdag 18 oktober Prima Donna, 2nd District @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Overkill @ Trix, Borgerhout, trixonline.be Radiohead @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be Ufomammut, Incoming Cerebral Overdrive @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Kickback, Rise And Fall, Blind To Faith @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Tyga, Nicki Minaj @ Vorst Nationaal, Brussel, livenation.be Teengirl Fantasy @ Botanique, Brussel, botanique.be Shonen Knife @ M-O-D, Hasselt, muziekodroom.be Tomorrow We Sail, Shade Of The Sun @ Tipi, Liège Blaudzun, Mad About Mountains @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Ansatz des Maschine, Midnight Directives @ Rits Café, Brussel, stoemplive.be Bruno Vanden Broecke en de Bretellen @ C-Mine, Genk Ambrose Akinmusire Quintet @ De Casino, Sint-Niklaas How To Dress Well @ Charlatan, Gent, democrazy.be Fence, Bed Rugs @ AB, Brussel, abconcerts.be Archive @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu Fantastic & Ses Nuits Electroniques: Hudson Mohawke, Doctor P, Tiga & Martyn, Kid Koala, Brown & Gammon, The Subs, Lone, Peo Watson @ Aéronef & Tripostal, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

vrijdag 19 oktober Job*Rock: Vive La Fête, The Qemists, Bodyspasm, Safi & Spreej, Compact Disk Dummies, Syndaesia @ Kubox, Kuurne, jobrock.be Sparks @ Vooruit, Gent, democrazy.be Raketkanon @ Manuscript, Oostende, jongooostende.com Teitur @ Botanique, Brussel, botanique.be Screaming Out @ Vrijstaat O, Oostende Yevgueni @ GC De Steenoven, Herzele, busker.be We Came As Romans, Blessthefall, Stick To Your Guns, For The Fallen Dreams, Obey The Brave, At The Skylines, The Browning, At Dawn We Rage; Young Guns, Your Demise @ Trix, Borgerhout, trixonline.be Pokey LaFarge & The South City Three @ N9, Eeklo

Ultrasonic 7 @ CC De Stroming, Evergem, busker.be The Vaccines, Zulu Winter; How To Dress Well, Title @ AB, Brussel, livenation.be The Scabs @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Roscoe @ Bada Bing, Oostende, jongooostende.com Bohren And Der Club Of Gore, Silencio @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Blaudzun, Astronaute @ Stuk, Leuven, stuk.be Pat McManus @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Flying Horseman @ Hypnoiz, Ieper Dope Body, Flipo Manchini, schoolbusdriver, Interesting Television Programs, DJ Toilet Desk, DJ Kool Strings @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Mindustries, N-Vitral, Mystification, Monster Zoku Onsomb @ Zappa, Antwerpen, zappaworld.be Otis Taylor @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Leftorium: Robag Wruhme, Geoffroy Mugwump, Prince Off, T.Raumschmiere, DJ soFa @ Bazaar, Brussel, leftorium.be Daily Vacation @ Carré Rotondes, Luxembourg, Lu, rotondes.lu Fantastic & Ses Nuits Electroniques: Boys NOize, Para One, Rustie, Spank Rock, MayaJane Coles, Maelstrom, Joris Delacroix, Logo @ Aéronef & Tripostal, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Julia Stone, Paul Thomas Saunders Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Maïa Vidal, Mai Lan, Rebecca Mayes @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com

zaterdag 20 oktober Job*Rock: Therapy?, Steak Number Eight; Wallace Vanborn, Hindu Radio Dj’s, Musest, X-Pozed @ Kubox, Kuurne, jobrock.be Radio A Gogo: Way, DJ’s Gigolo’s In Retirement, Louis Katorz, Choco Chanel, Poppy, Gypsy Wood, DJ’s Beatbuster, Mister Smith @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Popa Chubby @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Olivier Depardon @ Botanique, Brussel, botanique.be Radio Modern @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be Nicky Blackmarket, Logan D & Majistrate, Konichi & Decimal Bass, Technicolour @ Zappa, Antwerpen, zappaworld.be Orchestre Tout Puissant Marcel Duchamp, Cannibales & Vahinés @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Mohammad Reza Lofti & The Shayda Women’s Ensemble @ De Centrale, Gent, decentrale.be Worship, Faal, Cruciamentum, Indesinence, Monads, eibon @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Yevgueni @ CC ‘t Bolwerk, Vilvoorde, busker.be De Held @ Nacht Van De Bibliotheek, Burgge, busker.be The Dreams, Scorpion Violente, Twilight Racing @ Scheld’Apen, Antwerpen, scheldapen.be Sabotage, DJ The Great Macarra @ Zebra Bar, Brussel, thegreatmacarra.com Steve Gunn @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Teitur @ Minardschouwburg, Gent, democrazy.be Animals As Leaders, Tesseract @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Ballroom & The Ballroom Orchestra @ De Roma, Borgerhout, deroma.be August Albert, Sherman -ov @ Warande, Turnhout, warande.be Les Slugs @ L’Os à Moelle, Brussel, aredje.net Art Mengo @ Théâtre 140, Brussel, theater140.be David Krakauer & Klezmik Zirkus, Boris Viande @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Chuck Ragan, Jay Malinowski, Cory Branan, Rocky Votolato, Emily Barker @ Trix, Borgerhout, trixonline.be Dirty Projectors, Callers @ AB, Brussel, abconcerts.be Katie Melua @ Vorst Nationaal, Brussel, livenation.be Lee Fields & The Expressions @ Cactus Club @ MaZ, Brugge, cactusmusic.be Fantastic & Ses Nuits Electroniques: Sebastien Tellier, Agoria presents Forms, Breakbot, Erol Alkan, Riton, Aeroplane, Daniel Avery, Get A Room @ Aéronef & Tripostal, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com BATpointG, Horla Patrie @ Caves aux Poètes, Roubaix, Fr, caveauxpoetes.com Hacride, Klone, Trepalium @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com

zondag 21 oktober Popa Chubby @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be We Are Augustines @ Botanique, Brussel, botanique.be The Gaslight Anthem, Blood Red Shoes @ AB, Brussel, livenation.be Doomsday Student, Siamese Queens @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com ...And You Will Know Us By The Trail Of Dead @ Trix, Borgerhout, trixonline.be Bill Haley Orchestra & New Comets @ De Roma, Borgerhout, deroma.be

Brain Police, Green Leaf, The Graviators @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Kris @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu John Cale @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu

maandag 22 oktober The Souljazz Orchestra, The Dynamites ft Charles Walker @ Trix, Borgerhout, trixonline.be Trivium, As I Lay Dying, Caliban, Upon A Burning Body @ AB, Brussel, abconcerts.be Scott H Biram, Goudrona Superstar, Gipsy Rufina @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Gianluca Grignani @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Allan Holdsworth, Virgil Donati, Anthony Crawford @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Oh Burgundy @ Café Video, Gent, cafevideo.org Billlie Kawende @ Archipel, Brussel, stoemplive.be Crybaby @ Botanique, Brussel, botanique.be Serj Tankian @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu

dinsdag 23 oktober Steve Miller Band @ AB, Brussel, abconcerts.be Zechs Marquise, Moon Duo, Carlton Melton, Mugstar; Down @ Trix, Borgerhout, trixonline.be Zornik, Mary & Me @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Sleepers’ Reign @ Le Coq, Brussel, stoemplive.be Bala Acab, oOoOO @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Mamiffer, Menace Ruine, Grime @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Carlton Melton, Moon Duo @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Françoiz Breut @ Botanique, Brussel, botanique.be Blood Red Shoes @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu

woensdag 24 oktober Pluto Festival: Mirrohead, Syndrome, Ynoji, Kangding Ray @ Nijdrop, Opwijk, pluto-festival.be Lambchop @ CC De Spil, Roeselare, despil.be Oxbow Orchestra @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Zornik @ Warande, Turnhout, warande.be Jefferson Starship @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Youngblood Brass Band @ Stuk, Leuven, stuk.be Brit Floyd @ Koningin Elisabethzaal, Antwerpen, livenation.be Glen Hansard, Lisa Hannigan @ Koninklijk Circus, Brussel, botanique.be Echo Beatty @ Café Video, Gent, cafevideo.org Een Lichtjes Saaie Vertoning @ Recyclart, Brussel, recyclart.be La Grande Sophie @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu Carmen Maria Vega, Buridane @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

donderdag 25 oktober Pluto Festival: Video Jack, Lichtraum, For Greater Good, Architect, Sonar @ Nijdrop, Opwijk, pluto-festival.be Lonely Drifter Karen, Lili Grace @ KK, Brussel, kultuurkaffee.be Kevin Drumm & Thomas Ankersmit; Anus Nocturnum @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Tutu Puoane & Nic Thys @ De Centrale, Gent, decentrale.be Thomas Nolf, Habeas Corpus, Carlo Amen @ Recyclart, Brussel, recyclart.be The Cesarians, Serious Kids @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Lambchop @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Buddy Whittington @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Antoine Hénaut @ Botanique, Brussel, botanique.be Danko Jones, Bombus @ AB, Brussel, abconcerts.be Boubacar Traoré @ De Roma, Borgerhout, deroma.be DJ Shadow, DJ Biaz @ Cactus Club @ MaZ, Brugge, cactusmusic.be Doghouse Sam & His Magnatones @ M-O-D, Hasselt, muziekodroom.be Great Mountain Fire, Caandides @ Caves aux Poètes, Roubaix, Fr, caveauxpoetes.com August Burns Red @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu

vrijdag 26 oktober Pluto Festival: Lait², Alo Allik, Pleq And Jago, Pomrad, DOSF, Radical G, Drums Of Death @ Nijdrop, Opwijk, pluto-festival.be Roscoe, Rover; Unison @ Botanique, Brussel, botanique.be Sgt Peppers Only Dart Board Band @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Patrick Watson @ AB, Brussel, abconcerts.be Michael Chapman, Dean McPhee @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com Yevgueni @ CC Achterolmen, Maaseik, busker.be Drums Are for Parades @ Kavka, Antwerpen, kavka.be Dope Body, Alkerdeel @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be DJ Tudo & Roland Van Campenhout, Steven De bruyn & Bart Maris @ N9, Eeklo, n9.be Demob, Chickfight, The Softenon Babies @ Club B52,

45 Funtime Festival 2012 13 oktober JC De Klinker, Aarschot Op 13 oktober vindt in JC De Klinker in Aarschot een nieuwe editie plaats van het jaarlijkse indoor event Funtime Festival. Gevestigde en aankomende getalenteerde bands uit de Benelux staan geprogrammeerd. Vooral emo, hardcore, indierock en punkrock komen aan bod. Groepen als Outline, When Lambs Become Lions, Dead End Sin, Drunktank, These Mountains Are Ghosts, A Strenght Within, Generation 84, Rain, Arizona en Homer bevestigden alvast hun komst. The Sedan Vault stellen er het nieuwe album voor. Iets om naar uit te kijken! Kaarten kosten in verkoop 9 euro. Check www.funtimerecords.com voor alle informatie en het volledige programma.

Amsterdam Dance Event 17 t/m 21 oktober Diverse locaties, Amsterdam (NL) Amsterdam Dance Event, het belangrijkste internationale festival voor elektronische dance music, verwelkomt tijdens zijn 17de editie meer dan 800 dj’s in 5 dagen tijd. Het is zelfs de grootste editie in de geschiedenis van dit festival. Er komen die dagen ook een heleboel professionals afgezakt naar Amsterdam voor de masterclasses, showcases en conferences maar wij focussen hier op de line-up. En die is ronduit indrukwekkend: Adam Beyer (SE), Agoria (FR), Âme (DE), Brodinski (FR), Benga (GB), Carl Cox (GB), Carl Craig (US), Chris Liebing (DE), Crookers (IT), Danny Krivit (US), Dave Clarke (GB), Deetron (CH), Derrick May (US), DJ Sneak (US), Ellen Allien (DE), Fatboy Slim (GB), François K (US), Frankie Knuckles (US), Green Velvet (US), Gui Boratto (BR), Guy Gerber (IL), John Dahlbeck (SE), Josh Wink (US), Junkie XL (NL), Kevin Saunderson (US), Layo & Buschwaka (GB), M.A.N.D.Y. (DE), Merdan Taplak (BE), Miss Kittin (FR), Nobody Beats The Drum 333» (NL), Oliver Huntemann (DE), Prins Thomas (NO), Palmbomen (NL), Paul van Dyk (DE), Petar Dundov (HR), Ricardo Villalobos (CL), Richie Hawtin (CA), Stephan Bodzin (DE), Steve Bug (DE), Simian Mobile Disco (GB), The Advent (GB), The Magician (BE), The Glimmers (BE)… De ticketprijzen variëren tussen 15 euro en 25 euro. Op www.amsterdam-dance-event.nl vind je meer info en de laatste namen!

Untitled! 26 oktober Trix, Antwerpen In de Antwerpse Trix droppen de organisatoren van Untitled! een indrukwekkende line-up, met vooral aandacht voor dubstep en uk bass music. Zo maken Joker, Pinch, Goth Rad, Dream, Reso, DC Breaks, Hijak, Brownz en MC Swift de main hall onveilig. Op Level 01 komen Bok Bok, Oneman, Bondax, Troy Gunner, Gullfisk, Ben Daily, Jonas Lion en MC Chunky in actie. Voor tickets in voorverkoop kan je terecht bij een Free Record Shop in je buurt. Snel zijn is de boodschap, want de eerste honderd tickets kosten slechts 1 euro. Daarna gaan de prijzen naar 12 euro en lopen ze naar het einde toe zelfs op naar 19 euro. Surf zeker naar www.untitledantwerp.com voor tickets, info en de volledig line-up!

46 Pluto Festival 24 t/m 27 oktober Nijdrop, Opwijk

Eernegem, myspace.com/pclprod Lofofora, Smash Hit Combo @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Emmett Tinley & Band @ Cactus Club @ MaZ, Brugge, cactusmusic.be Band Of Eli, Roland @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Enfants de Nouveau Gand, Rauw & Onbesproken, Fatih, Hakim & DJ Latomski @ De Centrale, Gent, decentrale.be Internationals @ Maaseik, busker.be John Scofield Trio @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Hint, Tuffist, Cherub, Catkin, VK @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Fuck Art, Let’s Dance @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu Soap & Skin Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Dr Feelgood, Twin Sisters @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com

zaterdag 27 oktober

Kangding Ray Pluto Festival is reeds aan haar vijfde editie toe. Dit is het eerste en enige festival in België dat zich focust op audio en visuele acts en gerenommeerde elektronische muzikale performances garandeert. Zelfs artiesten en dj’s die dat niet hebben worden gelinkt aan een videokunstenaar. Het resultaat is een unieke show die je alleen tijdens dit festival kunt bekijken. Vier dagen lang staan er dan ook enorm gevarieerde acts klaar zoals Radical G, Sonar Mason, Drums Of Death, Kangding Ray, Architect, Hecq, Syndrome, Walls, Incite en Daxx. Naast al dat muzikale en visuele geweld biedt het festival ook een reeks workshops aan die door de artiesten zelf wordt gegeven. Woensdag en donderdag kom je er gratis in, vrijdag en zaterdag betaal je telkens 10 euro, voor een weekendticket hoest je 15 euro op. Aan workshops deelnemen, kan dan weer voor 8 euro. Voor meer namen, info en tickets surf je naar www.pluto-festival.be!

Pluto Festival: π Is A Lie, Stuff, DAXX, Psy›Aviah, Walls, Incite, Hecq, Mason @ Nijdrop, Opwijk, pluto-festival.be Demi-Finale Concours Circuit Eleqtronique: Miss Tetanos, Sri.fa ft Stephen O’Maltine @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Patrick Riguelle Band @ Warande, Turnhout, warande.be Purpendicular @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Tommigun @ M-O-D, Hasselt, muziekodroom.be Kapitan Korsakov @ Kunstenfestival Relics, Antwerpen DJ Radical G @ ZOO, Hasselt Michael Chapman, Zwerm, Dean McPhee @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Eigen Makelij, TLP, Timebomb @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be The Bony King Of Nowhere @ GC De Zandloper, Wemmel, busker.be Internationals @ Jazzfestival, Maaseik, busker.be Luke Slater, DJ Surgeon, Sterling Moss @ Petrol Club, Antwerpen, petrolclub.be Expo 30 Jaar Democrazy @ De Vieze Gasten, Gent, democrazy.be Roman Lob @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu Absynthe Minded, Julien Ribot @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com Down @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu

zondag 28 oktober Fire & Ice @ Zappa, Antwerpen, zappaworld.be Milow @ CC De Spil, Roeselare, despil.be Zornik @ CC De Werft, Geel, dewerft.be Demob, The U’lers, Chickfight @ L’Os à Moëlle, Brussel, myspace.com/pclprod De Held @ Café Oude Tijd, Aarschot, busker.be Zeni Geva, Goudron @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Anthony B, Blazin’ Fire Sound @ Vooruit, Gent, democrazy.be Cumali Bulduk & Saz Ground @ De Centrale, Gent

August Burns Red, The Devil Wears Prada, Whitechapel @ AB, Brussel, abconcerts.be Caravan @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Brit Floyd @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu Bob Geldof @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu

maandag 29 oktober Maxïmo Park @ Botanique, Brussel, botanique.be Skoal Kodiak, My Disco @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Julia Stone, Paul Thomas Saunders @ AB, Brussel, abconcerts.be Aristocrats ft Guthrie Govan @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Jeff Loomis, Vildhjarta, Monuments, Stealing Axion @ Trix, Borgerhout, trixonline.be Deep Sea Diver @ Café Video, Gent, cafevideo.org Demob, The U’lers, Stunned Ziggy @ Frontline, Gent, myspace.com/pclprod Raul Midon, DJ Caroll @ Aéronef, Lille, Fr, www.aeronef- spectacles.com

dinsdag 30 oktober The Isle of Man @ Café Video, Gent, cafevideo.org True Bypass, The Sleep Of Reason @ Stuk, Leuven, stuk.be Six Organs Of Admittance, Syndrome @ Charlatan, Gent, democrazy.be The Tallest Man On Earth, Dan Haywood’s New Hawks @ AB, Brussel, abconcerts.be Stacie Collins @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Dans Dans @ Merlo, Brussel, stoemplive.be Juanes @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu Monogrenade @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu

woensdag 31 oktober Neal Black, Janet Martin @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Monogrenade @ Botanique, Brussel, botanique.be Six Organs Of Admittance @ Trix, Borgerhout, trixonline.be Kabul Golf Club @ Beursschouwburg, Brussel, stoemplive.be Spoil Engine @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Patrick Wolf; Lucas Santtana @ AB, Brussel, abconcerts.be Chris Dave & Friends @ Vooruit, Gent, democrazy.be DJ Radical G, David Caretta @ Club Glamour, Rumst Halloween Party: Kastor & Dice, Electric Bastards, Digitrack, 4Ape @ JH ‘t Klokhuis, Hamme, jeugdhuisklokhuis.be Fanfare du Belgistan, DJ Sofa @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Author, Kahn, Killawatt, Lurka, Thelem, Asusu @ KK, Brussel, kultuurkaffee.be The Tallest Man On Earth @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu

5 x Geppetto & The Whales-ep (vinyl) Jaaahaaaaa, 5 vinyl-versies van de schitterende Geppetto & The Whales-ep bezorgde EMI ons. Niet om zelf te houden, maar om door te sluizen naar de lezers. Check trouwens de recensie op de Homegrown (on cd)-pagina in deze editie. En mail snel!

Filip.rifraf@skynet.be – subject: Geppetto & The Whales

3 x Emanuel And The Fear-duoticket 4 oktober @ Arenberg, Antwerpen Twee fijne te ontdekken acts, daar in de Kleine Zaal van de Antwerpse Arenbergschouwburg. De Britse singer-songwriter Denis Jones verzorgt er op 4 oktober het voorprogramma van Emanuel And The Fear, een band met (ex-)leden van Sufjan Stevens, The National en Akron/Family. Tickets kosten € 10, jongeren onder de 26 jaar betalen € 8 en 6 gelukkige RifRaf-lezer zelfs helemaal niets. We mogen immers 3 duotickets weggeven. Mailen maar!

Filip.rifraf@skynet.be – subject: Emanuel And The Fear

3 x Breton-duoticket 9 oktober @ Effenaar, Eindhoven (NL) Dit las je in april in de recensie van het album van Breton: “Breton morst op debuut ‘Other People’s Problems’ met de energie van de vroege Bloc Party en het gebalde flegma van Foals. Maar de sound gaat een pak breder. Breton haalt werkelijk alles uit de kast: beats, gitaren, hiphop, triphop, strijkers, etcetera. Een urban blend uit de duizend.” Zin om dit op 9 oktober gratis te checken? Dat treft! Die dag speelt de band in Effenaar en deze sympathieke noorderburen hebben 3 duotickets veil voor de RifRaflezer. Surf naar www.effenaar.nl voor meer info én mail vooral naar RifRaf zélf!

Filip.rifraf@skynet.be – subject: Breton

BALTHAZAR ‘‘RATS’

RELEASE 15.10

LONG AWAITED AND BRILLIANT FOLLOW UP TO BALTHAZAR’S DEBUT ALBUM ‘APPLAUSE’. ‘RATS’ DIGS DEEPER, SOUNDS FUNKIER, GROOVES SEXIER AND HITS HARDER!

DINOSAUR JR ‘I BET ON SKY’

OUT NOW !

RECOGNIZABLE FROM THE FIRST NOTES, ‘I BET ON SKY’, THE THIRD ALBUM SINCE THE ORIGINAL TRIO – J. MASCIS, LOU BARLOW AND MURPH – REFORMED IN 2005, IS CLASSIC DINOSAUR JR. A HEAD-BOBBING RIFF-ROMANCE FUELED WITH DELICIOUS MELANCHOLIC MELODY!

ARNO ‘‘FUTURE VINTAGE’

OUT NOW !

LE NOUVEAU ARNO EST ARRIVÉ! TOGETHER WITH LONGTIME PARTNER SERGE FEYS AND LEGENDARY PRODUCER JOHN PARISH (PJ HARVEY, SPARKLEHORSE) ARNO DUG DEEP INTO HIS PAST TO COME UP WITH SOMETHING NEW. RAW, ANGRY AND AT TIMES MELANCHOLIC INDUSTRIAL BLUES, THE SOUND OF TC MATIC IN 2013, FUTURE VINTAGE !

BLACK BOX REVELATION ‘SWEET AS CINNAMON’

OUT NOW !

NEW 4 TRACK EP BY BLACK BOX REVELATION! INCL. THE NEW SINGLE ‘SWEET AS CINNAMON’, THE RAW ACOUSTIC ‘GOOD SWIMMER’, THE US ONLY SINGLE ‘SHIVER OF JOY’ AND THE LIVE FAVORITE ,PSYCHEDELIC ROCKER ‘MY GIRL’. ONLY AVAILABLE AS LIMITED COMBO PACK WITH ‘MY PERCEPTION’ DELUXE PACK AT REDUCED PRICE!

TWO GALLANTS ‘‘THE THE BLOOM AND THE BLIGHT’ BLIGHT

OUT NOW !

THIS ALBUM MOVES AWAY FROM TWO GALLANTS’ MORE FOLK AND BLUES-BASED PAST, REPRESENTING THE DUO’S FEROCIOUS LIVE SHOW AND THEIR PAST STEEPED IN PUNK AND GRUNGE. IT IS THE WORK OF A BAND THAT HAS MATURED AND REDEFINED ITSELF, AND THE ALBUM IS IMBUED WITH A PALPABLE SENSE OF PERSONAL CATHARSIS.

ZORNIK ‘LESS>MORE’

RELEASE 8.10

A FULL DECADE AFTER THEIR DEBUT RECORD, ZORNIK IS BACK WITH THEIR MOST SURPRISING ALBUM YET. THEIR WELL-KNOWN GUITAR-HEAVY ROCK SOUND HAS BEEN REPLACED BY A MORE INTROVERTED STYLE OF SONGWRITING AND PLAYING. TOUCHES OF AMERICANA SHARE THE STAGE WITH NEW INSTRUMENTS LIKE MELODICA, MANDOLIN, ACCORDION AND LOTS OF KEYS IN THE FORM OF THE PIANO, HAMMOND AND RHODES ORGANS. LESS IS MOST DEFINITELY GREATER THAN MORE!

TWO FINGERS (AMON TOBIN) ‘STUNT STUNT RHYTHMS’ RHYTHMS

OUT NOW !

IF YOU IMAGINE MANTRONIX AS A KENWORTH K100 TRUCK, TWO FINGERS IS WHAT HAPPENS WHEN THE TRUCK TURNS INTO OPTIMUS PRIME. UNCOMPROMISING, MUSCULAR AND POWERFUL, THE MUSIC OF TWO FINGERS IS ALSO FULL OF SUBTLE TOUCHES, HUMOUR AND A SUPPLE SENSE OF RHYTHM. WHICH, WHEN YOU THINK ABOUT IT, IS JUST SHOWING OFF. AMON TOBIN MARCHES TO NO ONE’S BEAT BUT HIS OWN.

FINK ‘WHEELS TURN BENEATH MY FEET’

OUT NOW !

FINK RELEASES THE BAND’S MUCH ANTICIPATED DEBUT LIVE ALBUM, DOCUMENTING THE MAMMOTH PERFECT DARKNESS TOUR. COMPOSED OF 13 PREVIOUSLY UNRELEASED LIVE RECORDINGS FROM EUROPEAN CITIES AS VARIED AS PARIS, AMSTERDAM, PRAGUE, VIENNA AND LONDON, IT FEATURES A HARDBOUND BOOK WITH A TREASURE-TROVE OF LIVE PHOTOGRAPHY BY ACCLAIMED DUTCH PHOTOGRAPHERS TOMMY N LANCE.

FREDDIE MERCURY ‘THE GREAT PRETENDER PRETENDER’

OUT NOW !

FREDDIE MERCURY WAS ONE OF THE MOST CHARISMATIC, COMPLEX AND FASCINATING CHARACTERS IN BRITISH ROCK MUSIC. THIS NEW FILM FOCUSES ON THE QUEEN FRONT MAN AND THE SOLO PROJECTS HE WORKED ON. USING EXTENSIVE ARCHIVE FOOTAGE OF INTERVIEWS WITH FREDDIE MERCURY, CONCERTS, VIDEO SHOOTS AND PERSONAL MATERIAL, MUCH OF IT PREVIOUSLY UNSEEN, ALONG WITH NEW INTERVIEWS WITH FRIENDS AND COLLEAGUES, A PORTRAIT EMERGES OF A MAN WHO WAS VERY DIFFERENT TO HIS FLAMBOYANT ONSTAGE PUBLIC PERSONA.

SOMETHING FROM NOTHING ‘THE ART OF RAP’ RAP

RELEASE 8.10

CREATED AND DIRECTED BY RAP LEGEND, ICE T, SOMETHING FROM NOTHING: THE ART OF RAP TAKES A UNIQUE LOOK AT THE INFLUENTIAL MUSIC FORM AND HOW IT HAS DEVELOPED OVER THE LAST 30 YEARS INTO THE EXPRESSIVE ART FORM AND POSITIVE SOCIAL AND CULTURAL FORCE IT NOW IS. VISUALLY LUSCIOUS AND DRENCHED WITH THE BIG BEATS OF CLASSIC CUTS AND FREESTYLE RHYMING, THIS FILM FEATURES AFRIKA BAMBAATAA, EMINEM, NAS, MOS DEF, KANYE WEST, CHUCK D, KRS-ONE, SNOOP DOGG, RUN-DMC AND ICE CUBE.

30 years of [PIAS] 1982-2012

pias.com/be//facebook.com//

//PIASbelgium//Twitter.com/piasbelgium