RifRaf april 2012 NL

LES

NUITS 10–21.05.12 1995Fr • ABSYNTHE MINDED Be • AMADOU & MARIAMMali • AMATORSKIBe • ANAÏSFr • BALTHAZARBe • BAXTER DURYGb • BLOOD RED SHOESGb • BOMBAY BICYCLE CLUB Gb • C2CFr • CAMILLEFr • CHAPELIER FOUFr • CHARLOTTE GAINSBOURGFr • CHILLY GONZALESCa • CITIZENS!Gb • CLARE LOUISE Be • CONNAN MOCKASINNz • DAN SANBe • DANIEL DARCFr • DJANGO DJANGO Gb • DEVINUs • DOMINIQUE A Fr • DOPE D.O.D.Nl • DZ DEATHRAYSAu• ELECTRIC GUESTUs• ELVIS BLACK STARSBe

BOMBAY 10.05

LUB BICYCLE C © Jo Mc caughey

• ESMERINECa • EWERT AND THE TWO DRAGONSEe • FANFARLOGb • FRÀNÇOIS & THE ATLAS MOUNTAINSFr • FRIENDSUs• GAËTAN STREELBe• GENERAL ELEKTRIKSUs • GHOSTPOETGb• GOOSEBe• GREAT MOUNTAIN FIREBe• GRIMESCa• HIPPOCAMPE FOUFr • HOQUETSBe• HOUSSE DE RACKETFr • IBRAHIM MAALOUFFr• INTERGALACTIC LOVERSBe • ISBELLSBe • KING KRULEGb• KISS & DRIVEBe• LA FEMMEFr• LA GRANDE SOPHIE Fr• LAIL ARADGb• LAURA GIBSONUs • LE YÉTIBe• LIANNE LA HAVASGb • LISA HANNIGANIe• MAGGIE BJÖRKLUNDDk• MAÏA VIDALUs• MALIBU STACYBe• MARIEE SIOUXUs • MILAGRESUs• MINA TINDLEFr• MIREL WAGNERFi• MOUSE ON MARSD• NADÉAHFr • OXMO PUCCINO TRIOFr • PERFUME GENIUSUs • PHILCO FICTIONNo • PIERS FACCINIGb/Fr • PLANNINGTOROCKGb/De • PRINZHOM DANCE SCHOOLGb • REVOLVERFr

URE

THE RAPT 11.05

• ROSCOEBe • ROVER Fr • SARAH CARLIERBe • SIMON DALMAISFr • SISKIYOUCa • SIX ORGANS OF ADMITTANCEUs • SPAIN PLAYING THE BLUE MOODS OF SPAIN & MOREUs • SPECTORGb • STAFF BENDA BILILIRdc • STEREO GRANDBe • THE EXPERIMENTAL TROPIC BLUES BANDBe • THE RAPTUREUs • THE TING TINGS Gb • U.S. GIRLSUs • V.O.Be • VEENCE HANAOBe • WILLIS EARL BEALUs • WOODKIDFr/

FANFARLO 15.05

• YACHTUs

WOODKID 17.05

SPAIN 12.05

© Karim Saddle

Us

DURY BAXTER 17.05

INFO/TICKETS : 02.218.37.32 – WWW .BOTANIQUE.BE

ED SHOES BLOOD R 20.05

234

jaargang 23 • april 2012

santigold

Santigold is omnipresent. We horen de New Yorkse Santi White

04 Shortcut 06 Kükl 04 07 08 09 10

© Sean Thomas

namelijk op de laatste Spank Rock-single, op openingstrack ‘Folila’

Amadou & Mariam Breton The Mars Volta Blood Red Shoes Santigold homegrown

12 Flying Horseman 13 Fence 14 Creature With The Atom Brain 16 Wallace Vanborn 18 30 jaar Democrazy 19 15 jaar Kinky Star 20 (on cd) 24 Earteam 40 Compiled 40 Viewmaster

van Amadou & Mariams nieuwste album en haar verrukkelijke single ‘Disparate Youth’ draait eindeloze rondjes in ons hoofd.

Momenteel vezorgt ze bovendien ’t voorprogramma van Red Hot Chili Peppers in de states én op 23 april komt haar album ‘Master Of My Make-Believe’ uit, opvolger van het zeer succesvolle debuut ‘Santogold’ uit 2008. En yep, het is een zeer goeie plaat geworden, die tweede Santigold. ‘Master Of My Make-Believe’ bevat immers een heleboel clevere popsongs, die prikkelend én catchy zijn. Komt ze, zoals met voorganger ‘Santogold’, weer in ons eindejaarslijstje terecht? We zijn er nog niet uit.

Maar dankzij dit album wordt het sowieso een heel fijne zomer.

En ook dankzij de gezellige babbel met deze goedlachse madam in een kingsize-suite van het Londense Landmark Hotel.

41 Agenda – Festivals, Gigs & Parties 46 Free Stuff

© Mark Rietveld

flying horseman

the mars volta

Colofon www.rifraf.be jaargang 23 nr. 234 rifraf is een uitgave van uitgeverij B Z & T bvba v.u. filip saerens verschijnt niet in jan en aug rifraf mei: uit op 03 mei

advertenties mieke deisz Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.38.76 GSM: 0485/80.22.57 advert.rifraf@skynet.be deadline reservatie: 18 april

redactie filip saerens Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.35.77 filip.rifraf@skynet.be

agenda agenda.rifraf@skynet.be tel 015/42.38.76 deadline: 20 april

medewerkers ewoud beirlant, mischa bludts, boots, georges tonla briquet, koen ceulemants, menno claes, johannes de breuker, marc demeyere, michiel denys, ward dupan, wannes duponcheel, duan gatto, kristof hermans, elmo lê van, robin looyen, pascal nosenzo, sofie nys, filip polfliet, jana poppelaars, sofie pype, toon staes, michiel van meervenne, joachim van waes, joris vanden broeck, bram vermeersch, oliver willems

foto cover sean thomas layout peggy schillemans layout.rifraf@skynet.be drukkerij Corelio Printing Anderlecht

abonnementen info : agenda.rifraf@skynet.be 13 euro (1 jaargang: 10 nrs) adressen buitenland: 25 euro (1 jaargang: 10 nrs) rek.nr: 320-0133796-06 met vermelding van naam & adres U krijgt het eerstvolgende nummer dat na ontvangst van de storting verschijnt

alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. RifRaf is aangesloten bij CIM

04

shortcut

Tekst: Michiel Van Meervenne i foto: benoit

Record Store Day 21 april

Ben je verslaafd aan de naald? Goed nieuws! Op zaterdag 21 april is het opnieuw Record Store Day, de wereldwijde feestdag van de vinylplaat en de independent record stores. Tientallen Belgische platenzaken verkopen op die dag exclusieve lp-releases van nationale en internationale bands. Welke artiesten iets speciaals uitbrengen, was op het moment van schrijven nog niet bekend. Music Mania Records lieten wel al weten dat ze 10- en 12-inches verkopen van Intergalactic Lovers, Absynthe Minded, Mauro Pawlowski en Triggerfinger. Drums Are For Parades releasen dan weer hun nieuwe ep ‘IMPERIVM’ op een speciale picture vinyl en het Studio Brussel-programma Select zorgt voor een plaat met opnames uit sessies die muzikanten tijdens de voorbije uitzendingen speelden. Nog niet overtuigd? Dan citeren we graag ene Jack White: “Het wordt tijd dat broers, zussen, ouders en buren de jonge mensen naar vinylzaken meenemen en hen tonen hoe belangrijk muziek in ons leven is. Ik vertrouw niemand die geen tijd heeft voor muziek en het is een schande om een kind – of erger nog, een hele generatie – géén kennis te laten maken met zoiets moois.”

Om de independents nog meer in de felle spotlights te plaatsen, organiseren velen van hen allerlei andere evenementen zoals instore-gigs en signeersessies. Music Mania doet daar zelfs nog een schepje bovenop! Overdag geniet je in de winkel van kleine concerten met onder andere Mauro Pawlowski en 2manydjs. In samenwerking met Democrazy stelt Music Mania je ’s avonds dan weer een heuse Record Store Day-concertavond voor. In de Handelsbeurs geven Drums Are For Parades een releaseconcert voor hun splinternieuw ep. Gastzangers vanop de plaat zoals Tim Vanhamel (Millionaire), Younes Faltakh (The Hickey Underworld) en Pieter-Paul Devos (Kapitan Korsakov) zijn trouwens ook van de partij! Maria Isn’t A Virgin Anymore, dat onlangs ook een lp uitbracht, verzorgt het voorprogramma. De ideale manier om je zaterdagavond door te brengen, dus! Iets voor jou? Check www.democrazy. be voor meer info en tickets. En surf snel naar www.recordstoreday.com en www. recordstoreday.be voor een lijst met RSD-releases en evenementen in andere stores!

En vergeet niet: once you go black…

Marco Mertens’ (rock)portretten-expo in C-mine Fotograaf Marco Mertens maakt al meer dan twintig jaar intrigerende portretten van bekenden en minder bekenden. In de jaren negentig passeerden de groten der aarde voor zijn lens – of zeggen Prince, The Rolling Stones, Metallica, Michael Jackson en Pearl Jam je niets? Later stapte Mertens uit de concertfotografie en sindsdien portretteert hij politici, artiesten, sterrenchefs, topsporters en vooral mensen met een verhaal. Wil je ontdekken wie er tot nu toe zoal voor zijn camera belandde? Dat kan gratis en voor niets in het Genkse cultuurcentrum C-mine! De expo ging al van start in maart, maar loopt tot zondag 6 mei. Meer info vind je op www.c-minecultuurcentrum.be.

Vier nieuwe Artists In Residence in Trix Het Antwerpse Trix biedt voor het achtste jaar op rij onderdak aan zijn nieuwe Artists In Residence! In ruil voor hun knowhow krijgen enkele muzikanten een ruimte in het muziekcentrum om naar hartelust te repeteren, experimenteren, nummers op te nemen en tussendoor pintjes te drinken. Velen voelen zich geroepen, vier zijn uitverkoren: Mauro Pawlowski, Diablo Blvd, Bliksem en Dóttir Slonza. Als wederdienst geeft Bliksem later dit jaar een aantal workshops rond metal en gitaaronderhoud. De dames en heer van Dóttir Slonza stellen dan weer hun debuut voor in de Trix Club en Mauro komt langs met een tweede editie van Mauroworld. Last but not least plant Alex Agnew een luistersessie met de platen die hem het meest beïnvloedden. Geïnteresseerd? Surf naar www.trixonline.be en klik door naar Infra voor meer informatie!

Libertine Supersport herrijst Libertine Supersport is back! Met spijt in het hart hield de Brusselse club het begin dit jaar voor bekeken, maar enkele maanden later staat Libertine Supersport er weer. Het enthousiasme is er nog altijd, de locatie en de frequentie veranderden: vanaf nu vinden de party’s niet meer plaats in K-Nal maar in de Ciné Mirano (Leuvensesteenweg, Brussel) en dat op elke derde vrijdag van de maand. Op 13 april viert Libertine Supersport haar comeback met toppers Rick Shiver, Tod Terje, Dixon, Christophe Lefrog, Mickey en Punks Jump Up. Kijk snel op www.libertinesupersport.be voor meer info!

Als scenarist van een feelgoodfilm kan je het zo aandoenlijk mooi niet bedenken: Amadou en Mariam leerden elkaar kennen in de blindenschool van Bamako, timmerden drie decennia lang geduldig aan de weg hogerop tot de internationale doorbraak er in 2005 kwam met ‘Dimanche A Bamako’. Anno 2012 zijn ze Malinese wereldsterren en mogen ze zich tot de beste maatjes van Coldplay, David Gilmour en Manu Chao rekenen. Noem ze gerust de Afrikaanse, tweekoppige versie van Stevie Wonder: ze delen hetzelfde feilloze songwriters-instinct en overschot aan vakmanschap. En dezelfde aanstelijke glimlach.

We spraken met hen af in de lobby van een Brussels hotel, net na het ontbijt; beter dan een koffieklets met dit vrolijke duo kon onze dag niet beginnen, zo bleek.

Kennen jullie Brussel een beetje?

Amadou: “Heel goed zelfs! We zijn hier al vaak geweest, Brussel is samen met Parijs zo’n beetje onze thuishaven in Europa.”

Wat betekent Brussel voor jullie?

Amadou: “Lekkere frietjes! En het feit dat Brussel het kloppend hart van Europa is, vind ik heel fascinerend. Net zoals Mali is het een ontmoetingsplaats.

We zijn hier echt heel graag.”

Mariam: “Chocolade!”

Jullie zijn voortdurend onderweg. Hebben jullie nog ergens het gevoel thuis te zijn?

Amadou: “Het is een apart leven, dat is zeker waar. We hebben uiteraard een huis in Mali, maar veel zijn we daar niet. Er zijn wel plaatsen waar we zo graag komen dat ze aanvoelen als een tweede thuis. Parijs, Brussel, Montréal...”

Mariam: “Ook in Duitsland vind ik het steeds aangenaam, en Brazilië! (port Amadou)” Amadou: “Ja, we zijn grote fans van Brazilië. We waren ooit in Rio tijdens het carnaval, ik moet je niet uitleggen hoe leuk dat was... (lacht) En wat een geweldige taal! Uren kunnen we luisteren naar dat mooie Braziliaanse dialect. Ook Argentinië was een geweldige ervaring! We speelden er in 2006 en hadden nog nooit zo’n gek publiek gezien: na elk nummer begonnen ze te zingen alsof het een voetbalmatch was! Geniaal.”

Ook in jullie muziek maken jullie het ene uitstapje na het andere.

Heeft het reizen jullie muziek veranderd?

Amadou: “Zeker en vast. Als je reist, ontmoet je nieuwe mensen. Als je dan samen muziek maakt, ontdek je telkens weer nieuwe kleuren en klanken. En hoe kleurrijker onze muziek, hoe meer wij ons publiek kunnen laten reizen. Onderweg zijn is onmisbaar voor ons.”

Hoe en waar komen jullie dan mensen zoals Damon Albarn van Blur tegen?

Mariam: “In 2009 heeft hij ons uitgenodigd op het Africa Express festival, een geweldige ervaring. Damon is gek van Afrika. Hij houdt van Mali en haar steden, haar mensen, haar woestijn. Hij is ons toen enkele keren komen opzoeken in Bamako.”

05

t peverelli

Amadou

& Mariam Er wordt zoveel buitengewone muziek gemaakt in Mali, hoe komt dat toch?

Amadou: “Het antwoord is simpel: muziek zit bij ons heel diep ingebakken.

Elke stam heeft z’n eigen muziek. Daarnaast vervult muziek ook een ceremoniële rol: je hebt specifieke muziek voor trouwfeesten, doopplechtigheden, voor de jagers, landbouwers, huisvrouwen, kinderen...”

Naar wat luistert de jonge generatie tegenwoordig in Mali?

Mariam: “Malinese muziek en heel veel rap.”

Zoals jullie zoon? (Sam, gitarist bij hiphop-collectief SMOD, red.)

Mariam: (lacht) “Jjazeker! Ook hij trekt momenteel de wereld rond en doet het heel goed!”

Voor ‘Folila’ verzamelden jullie opnieuw een enorm straffe gastenlijst. Onwaarschijnlijk hoeveel vrienden jullie hebben! Zijn er nog mensen met wie jullie heel graag zouden samenwerken?

Amadou: “De weg leidt ons wel ergens heen... Eigenlijk kiezen wij niet, we worden gekozen. Samenwerking kan als iemand oprecht houdt van onze muziek, en omgekeerd.

Pas dan onstaat er magie. Precies daarom was het een droom om samen te spelen met Robert Plant, David Gilmour, Stevie Wonder en andere jeugdidolen.”

Er weerklinkt een sterk verlangen naar een betere wereld op ‘Folila’. Moet muziek maatschappelijk of politiek geëngageerd zijn?

Amadou: “Muziek moet vooral mensen samenbrengen en gelukkig maken, maar ook doen nadenken.”

Hoe belangrijk is die positieve boodschap voor jullie?

Mariam: “De spontaniteit en het optimisme zit van nature wel in ons, denk ik. Maar die positieve boodschap is heel bewust. In Mali luisteren mensen aandachtig naar de teksten, ze willen zich kunnen identificeren met wat je zegt.

Daarom zingen we over liefde, vrede, rechtvaardigheid...”

Amadou: “We hebben hoop nodig, want de wereld is echt een heel raar ding. We willen dat onze publiek het leven positief bekijkt en de energie krijgt die je nodig hebt om de hoogtes en de laagtes van het leven te overwinnen. We zingen ook over wat ons stoort, maar op een vrolijke manier. De glimlach is het allerbelangrijkste.” (glimlacht) Mariam: “Schrijf dat op!” (glimlacht) Tuurlijk! (glimlacht)

De glimlach is het allerbelangrijkste Hebben jullie het gevoel een voorbeeld te zijn voor jonge Afrikaanse muzikanten?

Mariam: “Zeker en vast. Afrika is fier op ons. Heel veel Afrikanen herkennen zich in onze verhalen, en daarom gaan onze liedjes in de eerste plaats nog steeds over Afrika.”

In 1986 zijn jullie naar Abidjan getrokken om muziek op te nemen. Is het in Mali nog steeds even moeilijk voor jongeren om muziek uit te brengen?

Mariam: “Tegenwoordig is er een opnamestudio in Bamako, en dat maakt het heel wat makkelijker om je muziek te verspreiden.”

Amadou: “Voor ons was het anders. Stapje per stapje zijn we de ladder opgeklommen. We waren al snel heel bekend in Mali, maar er waren geen platen, cd’s of studio’s. Dus trokken we naar Ivoorkust om er onze eerste cassettjes op te nemen. Pas toen we eind jaren 90 een album op cd konden opnemen in Parijs was de trein echt vertrokken.”

on stage 13 mei: Les Nuits @ Botanique, Brussel

De wereld is een heel raar ding Hoe zijn jullie als kind in contact gekomen met muziek?

Amadou: “Als peuter roffelde ik onophoudelijk op djembes, toen ik 10 was begon ik met harmonica, daarna speelde ik fluit en nog iets later leerde ik gitaar spelen.

Tidiani Koné (oprichter van de Rail Band de Bamako, red.) was een goeie vriend van m’n nonkel en kwam vaak bij ons thuis. Hij was m’n eerste muziekleraar, zette me op een podium en liet me gitaar spelen bij Les Ambassadeurs du Motel de Bamako.”

Mariam: “Ik zing al van toen ik zes was. Ik heb heel veel gezongen op trouwen doopfeesten. Toen ik naar de blindenschool ging, ben ik m’n eerste liedjes beginnen schrijven.”

Schrijven jullie alle nummers samen?

Amadou en Mariam: (in koor en schaterlachend) “Neen!”

Mariam: “Nee, ik schrijf m’n liedjes ‘s nachts. Amadou schrijft ‘s morgens.”

Lijkt me niet eenvoudig te combineren...

Amadou: (lacht nog steeds en grabbelt Mariam vast) “In de muziek moet je jezelf soms een beetje isoleren om inspiratie te vinden. Zij zingt ‘s nachts; ik daarentegen neem mijn gitaar als ik wakker word en begin te zingen. Daarna puzzelen we tot we een afgewerkt nummer hebben.”

Amadou & Mariam ‘Folila’ Warner

In een tijdperk waarin je vandaag een nummer online zet en morgen op slag wereldberoemd kan zijn, is het haast onwezelijk te bedenken dat Amadou & Mariam er meer dan dertig jaar over deden om hun albums wereldwijd aan de man te brengen. Het zegt iets over de passie en de vastberadenheid van dit kleurrijke koppel. De constante kwaliteit van hun output zowel voor als na doorbraak ‘Dimanche A Bamako’ - pleit voor het tijdloze talent van de Malinese tandem en verklaart waarom er bij elk nieuw album een ellenlange rij indrukwekkende en totaal uiteenlopende namen staat te popelen om met hen de studio in te duiken. Op ‘Folila’ horen we een geweldige bijdrage van Santigold, en verder o.a. Theophilus London, Tunde Adebimpe en Kyp Malone van Tv On The Radio, Nick Zinner van Yeah Yeah Yeahs en Bertrand Cantat van Noir Désir. De nummers werden deels opgenomen in New York en deels in Bamako en staan zo symbool voor de onwaarschijnlijke naturel waarmee Amadou & Mariam laveren tussen rock, blues, pop en het traditionele Afrikaanse klankpalet. Wederom wereldklasse. (mvm)

06

(Selected by Kurt Overbergh)

10

Jack White ‘Sixteen Saltlines’ (wereld weidse web) Tweede track die Jack White lost van zijn upcoming solo-album ‘Blunderbluss’ en meteen de meer herkenbare vintage rockende Jack White in vergelijking met de rustige vorige single ‘Love Interruption’.

Tom Jones ‘Evil’ (7”, Third Man Records) Nooit gedacht Tom Jones in Kükl te zien verschijnen. Dank u Jack White om hem in je ‘Blue Series’ mee op te nemen. Met een vuile streep gitaar van Meester White zelf.

Cold Specks Various tracks (wereld weidse web) Haar album ‘I Predict A Graceful Expulsion’ verschijnt pas eind mei maar het wereld weidse web biedt soulaas. Al Spx heeft een heerlijk schurende stem die doet denken aan Tom Waits meets Mahalia Jackson. Rob Ellis (PJ Harvey) zorgt voor de productie.

Burial + Four Tet ‘Nova’ (one sided 12”, Text Records) Na ‘Kindred’ van Burial opnieuw een samenwerking met Four Tet. Check Soundcloud en genieten maar!

Lapalux ‘When You’re Gone’ (12”, Brainfeeder) Stuart Howard aka Lapalux is de jongste Britse aanwinst van FlyLo’s Brainfeeder label. Live nog een flinke weg te gaan, maar zijn tracks op vinyl klinken alvast veelbelovend.

TNGHT ‘Bugg’n’ (Soundcloud) Uniek samenwerkingsproject tussen klasbak Hudson Mohawke en de Canadese producer Lunice. Live overweldigend op SXSW, ook deze track is een killer.

Een ep op Warp volgt. Kükl kan niet wachten!

Deafheaven ‘Roads To Judah’ (Deathwish) Reeds uit ’11 maar nu pas ontdekt. Heerlijke black metal op het kruispunt van post rock. Dit quintet uit San Francisco klink ronduit schrikwekkend én verschroeiend. Revelatie. Live een dreigende bom.

Demdike Stare ‘Elemental’ (2xcd, Modern Love) Nog donkerder en trager dan we van de voortslepende elektronica van Demdike Stare gewoon zijn. Quite a trip!

Mount Eerie ‘Distorted Cymbals’ (7”, K Records) Niet minder dan twee albums zullen er dit jaar verschijnen van Phil Elverum aka Mount Eerie. ‘Clear Moon’ (in mei) en ‘Ocean Roar’ . Deze voorloper is opvallend midtempo met alweer die unieke stem die ons heeft verslaafd. De flip herbergt een remix van Selector Dub Narcotic.

Thee Satisfaction Various tracks (wereld weidse web) Fan van Shabazz Palaces? Dit is de vrouwelijke tegenpool (en destijds te horen op ‘Black Up’ van Shabazz). Tussen Ursula Rucker, Q Tip en Shabazz.

Kükl zegt: snoepen!

* Liefst te beluisteren bij een Schuppenboer Tripel (blond, 8,5 %) van de Hobbybrouwerij Het Nest (regio Turnhout). * Een selectie uit Kükl (met favoriete tracks) is tweemaandelijks live te beluisteren in Muziekcafé Bonnefooi (Steenstraat 8, 1000 Brussel)

Tekst: Filip Polfliet

07

Opmerkelijk parcours, dat van Breton. Begonnen als experimenteel filmcollectief, vond het Bretonlab maar met mondjesmaat de weg naar een geschikt publiek en de bijhorende locaties. Misschien vanwege de onhebbelijke gewoonte om tijdens de voorstelling ook performances en soundscapes doorheen de film te haspelen? Een lastige oefening. En als we dat hele filmlab nu eens omturnen tot een succesvolle rockband, dan projecteren we ondertussen toch zoveel film als we zelf willen? moet er toen eentje hebben geopperd. A cunning plan. En toen was er ‘Other People’s Problems’, het opmerkelijk vranke debuut van Breton.

Zo komt ’t dat we op een dinsdagavond afspraak hebben met Roman Rapak, de flegmatieke frontman van Breton. Een heuse spraakwaterval, die man.

Het album klinkt verrassend energiek en druk, in de positieve zin dan.

Roman Rapak: “Ja, dat zou best wel eens kunnen. De bandleden wonen allemaal in Londen. En dat hoor je. Londen is een heel, eh, diverse stad, een clash van verschillende sociale lagen en subculturen. Die zo’n beetje overal vandaan komen. Ikzelf heb Pools, Joods, Duits, Lets en Iers bloed. Da’s typisch Londen. Je identiteit is zodanig heterogeen en hybride, dat je je tegelijk overal en nergens mee kan identificeren. Onze debuutplaat mag gerust onbezonnen en naïef zijn. (droog) Op de volgende pakken we ’t dan misschien wat subtieler en gesofisticeerder aan... Ik hou evenveel van een goeie gitaarriff als van een degelijke song of een brok elektronica. Precies wat we betrachten met ‘Other People’s Problems’. Ik heb begrip voor de luisteraars die de plaat in verschillende stukken hakken en onderbrengen in verschillende playlists op hun iPod. (lacht)

makkelijker op Soundcloud zetten. Stuur me een e-mail en ik stuur je de mp3, zoiets.

Het resultaat is ongeveer hetzelfde. Maar de release van ‘Other People’s Problems’ is voor ons zo’n beetje een trojan horse, dat er langs de buitenkant uitziet als een album, maar in feite het gedroomde vehikel is om onze ideeën te verspreiden.”

Dan komen we naadloos terecht bij de films en clips van Breton? Waarom hechten jullie zoveel belang aan passend beeldmateriaal bij de muziek?

Roman: “Kijk, hoe je de boodschap brengt of consumeert, beïnvloedt uiteindelijk ook de boodschap zélf. Een film in de cinema bekijken, is een heel andere ervaring dan ‘m afspelen op je smartphone. Ik hoor steeds meer mensen zeggen: “Dit moet je horen, dit nummer heeft m’n leven veranderd, ik heb ’t al zeker vijfhonderd keer afgespeeld op Youtube...” Zo wordt muziek beleefd vandaag, simple as that. Mensen maken niet langer deel uit van één bepaalde scene of subcultuur. Wat muziekliefhebbers bindt, zijn de onderlinge sociale relaties via platformen als Youtube. Als muzikant kan je die evolutie

“Ik wilde weg vanachter die laptop en de steriele setting van een studio.

Dus registreerde ik een tijd lang zowat alle geluiden in m’n omgeving. Het zijn telkens unieke momenten die een verhaal vertellen. Een voorbeeld? Een maand of drie terug was ik in Brussel, op bezoek bij een vriend. Ik stap uit de metro aan de halte Etangs Noirs (Zwarte Vijvers in Molenbeek, fp) en ik hoorde religieuze gezangen in een nabijgelegen moskee. Die sfeer, dat vleugje mysterie... echt geweldig.

En ondertussen rijden er auto’s voorbij die loodzware hiphop-bassen uitbraken. (lacht) Heel vreemd, maar ik voelde me er meteen op m’n gemak. Dat straattafereeltje heb ik dus ter plaatse opgenomen en ergens gedropt achteraan ‘Ghost Note’, een track over migratie. Daartoe haalde ik de mosterd bij ‘Welcome’, een indrukwekkende film over illegale migranten in Calais, die wanhopig de oversteek willen maken naar het Verenigd Koninkrijk. Made a massive impact, moet je echt zien. Niet dat ik per sé een song wilde schrijven over die film, maar wel bij een bepaalde mood die werd getriggerd door de film.

Een ander voorbeeld is de allereerste sample van het openingsnummer. Ik loop op een metalen trap in een gebouw in New York, ik open de deur en m’n microfoon vult zich met het geluid van de volksbuurt Harlem. Een unieke momentopname.

Had ik andere schoenen gedragen, dan had ’t bijvoorbeeld heel anders geklonken.”

negeren of betreuren, of je kan ’t omarmen en ombuigen in je eigen voordeel. Dat doen we nu met Breton. En als je je niet bekommert om die filmpjes, komt er vroeg of laat wel iemand op de proppen met een eigen creatie. Dan heb je ’t niet meer in de hand, natuurlijk. Toen we een tijd terug onze eerste single releasten, ging d’r ergens een kid mee aan de slag. Plots keken we naar onze eerste clip op Youtube. Ik vond ’t best wel cool, dat die gast zich zoveel moeite getroostte om er iets van te maken. Gewoon om aan z’n vrienden te tonen, allicht.

Het artwork was niet echt helemaal m’n ding, maar toch. Muzieklabels schreeuwen al jaren moord en brand, maar ik zie ook heel wat positieve veranderingen in de business.

Muziek creëren en beluisteren is het jongste decennium een pak democratischer geworden.”

Veel bands zijn ondertussen kleine of middelgrote multi-mediabedrijfjes geworden.

Roman: “Artiesten maken nu eenmaal gebruik van alle beschikbare middelen om hun boodschap te verspreiden. Elektronische muziek werd groot dankzij de beschikbare technologie; keyboards, computers, samplers, etcetera. Muziek vertelt het verhaal van een persoonlijke achtergrond én een specifieke tijdsgeest. En sinds kort maken ook film en internet onlosmakelijk deel uit van die tijdsgeest.”

We bevinden ons in een technologische cultuurshock

Het album als Trojaans paard De albumtitel, ‘Other People’s Problems’, laat vermoeden dat je iets dwarszit.

Roman: “Niet meteen. Het gaat ‘m meer om het idee dat ik beïnvloed wordt door gebeurtenissen en ideeën, die at random in m’n leven opduiken. Dat werkt in twee richtingen, zowel positief als negatief. We leven nu eenmaal in een constante stroom van informatie, waarin we worden blootgesteld aan zowat alles tegelijk. Zowel wat betreft nieuws, media, internet, muziek en ga zo maar door. Dat immense aanbod is natuurlijk een geweldige katalysator voor iedereen die graag creatieve dingen doet. Tegenwoordig luister je naar pakweg duizend songs tegelijkertijd. Heel erg cool is dat, maar op die manier treedt natuurlijk een gevoel van saturatie op. Heel wat mensen klagen over information overload.

We staan er amper bij stil, maar de wereld is gewoon ingrijpend veranderd de jongste vijftien jaar. Veel meer dan de decennia ervoor, denk ik.”

Zoveel prikkels en informatie, maar niemand weet hoe er precies mee om te gaan, heb ik soms de indruk.

Roman: “Exact. Volgens mij zitten we midden in een technologische cultuurshock. In een band spelen, is één van de beste manieren om die evolutie van dichtbij te observeren, denk ik. Muziek is zeer intensief en rechtstreeks betrokken bij de digitale revolutie. Eén van de eerste kunstvormen die z’n fysieke dragers massaal plaats zag ruimen voor een digitaal alternatief. Vervolgens was de film aan de beurt, en nu gebeurt het ook met boeken.

Het digitale formaat verandert de context en de ervaring. Hoe je naar een film kijkt, wat een film precies ís. Ach, je kan de hele dag doorbomen over mp3’s, de playlist-cultuur, torrents en god-weet-wat-nog-allemaal. En toch releasen we met Breton nu een album met songs van drie tot vier minuten, een format dat ongeveer zeventig à tachtig jaar oud is.”

Binnenkort misschien een vreemde vraag: hoe voelt dat nu, zo’n album uitbrengen?

Roman: “Hmm, ‘t is bijna een statement geworden, niet? Eigenlijk kan ik de boel veel

on stage 11 april: Botanique, Brussel

Breton ‘Other People’s Problems’ Fat Cat/Konkurrent

“Op dit moment voelen we een urge om zowat alles tegelijk te doen.

Een soort recklessness en restlessness tegelijkertijd,” vat frontman Roman Rapak de missie van Breton samen. En de rest is historie.

Of toekomstig voer voor hysterie. Want debuutplaat ‘Other People’s Problems’ is één van de vele zeldzame platen die de collectieve hartslag ongenadig in het rood jaagt. Luister daartoe naar de dwarse bassen en de distortion op opener ‘Pacemaker’, rockmuziek zonder gitaren, die met wat fantasie zelfs aanleunt bij Roots Manuva. Voor de opnames van het album kampeerde Breton onder meer in de studio van Sigur Rós. Geen twijfel mogelijk dat het bloedmooie ‘The Commission’ er werd ingeblikt. Bij vlagen doet het superbe geluidsdesign aardig denken aan Trentemollers ‘The Last Resort’. Single en instant-classic ‘Edward The Confessor’ situeert zich aan het andere uiteinde van het creatieve spectrum, met hyper-aanstekelijke hooks en de heerlijk nasale stem van Rapak. Breton morst op dit debuut met de energie van de vroege Bloc Party en het gebalde flegma van Foals. Maar de sound gaat een pak breder. Britpop 2.0, zoiets. Een soort vinger aan de pols van de gonzende, multiculturele bijenkorf die Londen is.

Breton haalt werkelijk alles uit de kast op ‘Other People’s Problems’: beats, gitaren, hiphop, triphop, strijkers, etcetera. Een urban blend uit de duizend. (fp)

08

TTeekksst:t: Pa J oshcaanl nNeossDeen zBero euker

De prijs voor meest toegankelijke band zal nooit naar The Mars Volta gaan. Niet dat Cedric Brixler-Zavala (zang) en Omar Rodriguez-Lopez (gitaar) dit aan hun hart laten komen. Dit duo staat namelijk al bijna twinitg jaar garant voor compromisloze muziek. Eerst met het pas weer herrezen At The Drive-In en daarna met The Mars Volta. Dankzij hun eigenzinnige platen en hun energetische live-performances behoren deze jongens uit El Paso, Texas misschien wel tot de invloedrijkste muzikanten van de twee laatste decennia. Hun nieuwste plaat, ‘Noctourniquet’, lijkt deze stelling alvast te bevestigen.

Toch is niet altijd iedereen overtuigd van de epileptische drums, de ongewone synth- en gitaarpartijen, de Zappaiaanse arrangementen van Omar en de bijzondere vocals van Cedric die zoetjesaan kenmerkend zijn geworden voor The Mars Volta. De herwonnen eenvoudigheid op de nieuwste plaat zal in dit laatste snel verandering brengen, want aan overtuigingskracht ontbreekt het niet. Terwijl hun vorige album, ‘Octahedron’ uit 2009, nog maar net in de rekken lag, was er al sprake van een zesde plaat. Toch moesten we nog enkele jaren wachten op ‘Noctourniquet’. RifRaf vroeg Cedric naar het verhaal achter de plaat of, zoals het bij The Mars Volta vaak gaat, de plaat achter het verhaal.

Stop het bloeden van de nacht Het album ’Noctourniquet’ was al in 2009 opgenomen, net na de release van jullie vorige plaat. Spookte het weer in jullie opnamestudio of was er iets anders aan de hand dat voor de vertraging zorgde?

Cedric Brixler-Zavala: (zang) “Ik had wat nood aan tijd voor mezelf en dat heb ik dan ook genomen. Hierbij kwam ook nog dat ik tijdens de periode van ’Noctourniquet’ in een ontwenningsprogramma zat en dit vroeg natuurlijk een hoop van mijn tijd. Bovendien wou ik absoluut zeker zijn dat ik tevreden zou zijn over het album, vandaar hat het allemaal wat langer duurde. De reden dat de release zo lang heeft aangesleept, ligt dus bij mij.”

Er werd ook geroddeld dat je wat woorden hebt gehad met Omar...

Cedric: “Onenigheid? Daar weet ik niets van.”

Omar zei vorig jaar in een interview met NME dat ’Noctourniquet’ de laatste plaat gaat worden waarin hij de muziek schrijft en deze dan aan jou geeft zodat jij de teksten kan schrijven. Hij wil van The Mars Volta een meer democratische band maken. Waar komt die ommekeer dan plots vandaan?

Cedric: “Wel, omdat mensen veranderen. Ik denk dat iedereen zich wel kan voorstellen dat je niet altijd dezelfde persoon blijft. Ook wij zijn niet meer dezelfde mensen van 2003 (jaar van hun plaat). Wij zijn veranderd! Ik ben er van overtuigd dat Omar gewoon iets nieuws wou en daarom eens iets anders wil proberen. Dat is de enige reden die er achter die ommekeer zit.”

De plaat achter het verhaal

The Mars Volta ‘Noctourniquet’ Warner

At The Drive-In had nog maar net de 11 jaren durende stilte doorbroken of Omar Rodriguez-Lopez en Cedric Brixler-Zavala kondigden aan dat zij weer een nieuwe plaat - ondertussen al hun zesde - van The Mars Volta hadden klaarliggen: ‘Noctourniquet’. Kwatongen en nostalgici beweren dat het sinds de break van At The Drive-In enkel maar bergaf is gegaan met de jongens van El Paso, maar als je jezelf twee keer waagt aan het 64 minuten durende goedje weet je wel beter: dit is het beste dat uit El Paso komt sinds ‘Frances The Mute’. Opener ‘The Whip Hand’’ trekt de riem lekker strak zodat het bloed van ‘Noctourniquet’ kruipt waar het niet gaan kan. En wat blijkt? Het bloed dat door de aderen van deze plaat pompt, toont sporen van echte, op zich staande songs zoals ‘Empty Vessels Make The Loudest Sound’ en ‘The Malkin Jewel’. The Mars Volta is een band met een handleiding. Stap één: luister naar ‘Noctourniquet’, het behoort tot het beste van deze band. (jdb)

The

Veel bands vinden conceptalbums iets waar je zo ver mogelijk van moet wegblijven, anderen weer hebben er zich al eens aan verbrand. Toch houdt dit alles jullie niet tegen om ook deze keer weer voor een concept te kiezen. Waarom kiezen jullie zo vaak voor deze format?

Cedric: “Waarom ook niet, hé? (lacht) Ik merk dat niet veel muzikanten hiervoor kiezen.

Toch lijkt het er op dat er toch steeds meer mensen op die bandwagon springen. Waarschijnlijk omdat het vertellen van een verhaal gewoon iets goeds is. Weet je, door verhalen te vertellen bouw je een soort van oneindigheid op met je publiek. Het is natuurlijk niet altijd even evident om dat te bekomen, zeker niet met de muziek die wij maken. Hetgeen wij vertellen zijn namelijk geen lineaire, gemakkelijk te volgen verhalen. Eigenlijk maken wij meer een soort van muzikale filmtrailers en dat vergt een hoop interpretatie van de luisteraars om het geheel toch te kunnen begrijpen. Wij geven de luisteraars een manier om uit de monogamie van het alledaagse te geraken. Het is iets avontuurlijks, iets waarmee je kan ontsnappen.”

Over wat gaat ’Noctourniquet’ dan?

Cedric: ”’Noctourniquet’ gaat over een jonge kerel die onder het waakzaam oog van zijn ouders opgroeit, maar telkens wanneer hij gaat slapen, laten zijn ouders hem vreemde dingen doen.

Daarom probeert hij zich te bevrijden van het juk van z’n ouders én van het pad dat zij voor hem hadden uitgestippeld. De term noctourniquet staat dan ook voor een soort van mentaal instrument dat het bloeden van de nacht probeert te stoppen. De nacht staat natuurlijk symbool voor de duisternis én voor de moment dat het tijd wordt om het licht toe te laten. Dat is eigenlijk wat er met de titel bedoeld wordt. Het verhaal zelf is gebaseerd op een nursery rhyme, een kinderliedje dat Solomon Grundy heet. Dit liedje gaat over de monogamie van het leven dat bestaat uit: geboorte, school, werk en de dood... de cirkel van het leven. In het verhaal wordt het kleine hoofdpersonage eraan herinnerd om... (denkt na) om een artiest te zijn, om uit de duisternis te komen en naar het licht toe te gaan.”

Over artiesten gesproken, er zijn weer enkele personeelswissels doorgevoerd.

Ikey Owens, al sinds het prille begin bij The Mars Volta, en goede vriend John Frusciante, vinden we niet meer terug bij de credits van ‘Noctourniquet’.

Cedric: “Ikey en John speelden op het vorige album ook al niet meer mee. Het klinkt misschien wat hard, maar eigenlijk komt het weer op hetzelfde neer: old fashioned change.

Je wil niet altijd hetzelfde blijven doen.”

Tijd voor verandering dus. In januari kondigde At The Drive-In een reünie aan en een kleine maand later kwam The Mars Volta met het nieuws dat er een nieuw album klaar was. Past er nog wel een The Mars Volta-tour in jullie drukke agenda?

Cedric: “Natuurlijk, er zijn al een hele hoop tourplannen. Zo moeten wij ons geld verdienen!

The Mars Volta is niet bepaald een band die veel op de radio gespeeld wordt. Zodus, wij moeten touren en spelen om ons brood en boter te verdienen. Eigenlijk is dat touren hetgeen waar ik echt van hou. Iedereen die The Mars Volta kent of al eens heeft gezien, weet dat elke show die wij spelen uniek is. Dat komt door de manier waarop wij onze nummers spelen.

We kiezen ervoor om ze niet te spelen zoals ze op onze platen staan en dat vind ik maar goed ook. Optreden is één van de leukste dingen van het leven. So, we always tour!”

Dat horen we jou graag zeggen.

Mars Volta

T e k s t: J a m i l i a K n o c k a e r t

09

Gitariste Laura-Mary Carter en drummer Steven Ansell van Blood Red Shoes weten duidelijk waarmee ze bezig zijn. “We hebben altijd gezegd dat we op de goede weg zijn als we aan drie platen raken. De meeste bands halen dat immers niet”, lachen ze. Ze zijn best trots en dat nemen we hen niet kwalijk: ‘In Time To Voices’ toont dat dit Britse duo meer in zijn mars heeft dan we tot nu toe verwachtten.

Deze plaat klinkt experimenteler dan haar twee voorgangers. Was het tijd om iets nieuws te proberen?

Laura-Mary Carter: “Zeker. Gewoon terugvallen op de snelle punkrockstijl van de vorige albums is wat gemakkelijk, niet? We willen evolueren en iets doen wat zowel interessant is voor ons als voor de fans. We vertikten het om hetzelfde te klinken en daarom zijn we een nieuwe weg ingeslagen.”

Steven Ansell: “Dat is waarschijnlijk een grotere verrassing voor het publiek dan voor ons.

Dit is wat we altijd al voor ogen hadden, het kostte ons alleen wat tijd om er te geraken.

Bovendien zijn we de voorbije jaren gegroeid als individu en als band, wat je ook hoort op de plaat. We beheersen onze instrumenten en onze stem beter waardoor we verschillende emoties in onze muziek kunnen leggen. Vroeger lukte ons dat niet. We voelen ons ook vrijer en minder beperkt nu we onze nummers op een andere manier maken.”

Hoezo?

Laura-Mary: “We veranderden het hele schrijfproces om nieuwe dingen uit te proberen.

Aanvankelijk vloeiden onze songs voort uit jamsessies, maar dan zag ik vaak niet wat we nog méér konden doen met die nummers. Daarom was onze muziek in het verleden ook vrij minimal. Nu hadden we voor de allereerste keer een eigen plek met onze opnameset-up en dachten we meer na over onze songs. We plaatsten verschillende gitaartracks over elkaar, we experimenteerden met de vocals en de drumpartijen.”

Steven: “Inderdaad. Op die manier kregen we meer vrijheid en konden we als duo songs schrijven die buiten het kader van een two-piece band liggen.”

Een ander verhaal: jullie hadden ruzie tijdens een concert. Dachten jullie er ooit aan om uit elkaar te gaan?

Steven: “Constant.”

Laura-Mary: “Ik heb momenten waarop ik denk dat het afgelopen is, maar ik kan het me eigenlijk moeilijk voorstellen. Soms ben ik wel bezorgd als Steven zegt dat hij niet meer verder wil. (kijkt naar Steven) Ik denk dat jij het er moeilijker mee hebt.”

Steven: “Echt? Jij bent er wel al het meest mee gestopt! (lacht) Kijk, we ruziën vaak maar uiteindelijk komen we altijd weer bijeen. Ik denk dat we beiden weten dat die kracht er is. Psychologisch is het natuurlijk zwaar omdat je maar met twee bent, dat weegt wel op je. Anderzijds maakt dat onze band juist sterker.”

Overwogen jullie ooit om een extra bandlid aan te nemen?

Steven: “Wel, PJ Harvey wou geen backing vocals doen en Jimmy Page had het te druk om een solo te komen spelen. (lacht) Nee, daar denken we eigenlijk niet aan. Voor ons is dit het. Het zou maar al te gek zijn om meer mensen aan de groep toe te voegen.”

Fuck you, we’re doing it this way!

Hoe zullen die nummers dan live klinken?

Steven: “Doordat we maar met twee op het podium staan, zullen we ze anders moeten brengen. Maar ik hou van zulke uitdagingen en variatie is heel cool. Ik wil niet naar een concert gaan en een band horen die exact hetzelfde klinkt als op de plaat. Dan blijf ik beter thuis, weet je. Dus ja, het zal niet hetzelfde zijn. Waarschijnlijk zullen de nummers wat energieker en punkier zijn.” (lacht) Het is de derde keer dat jullie samenwerken met producer Mike Crossey (Arctic Monkeys, Foals, Tribes). Never change a winning team?

Laura-Mary: “Toen we de studio introkken, hadden we de songs al zelf opgenomen.

We wisten dus al goed welke richting we uitwilden, welke sound en details we op de plaat wilden horen. Mike weet meteen hoe je die dingen bekomt, terwijl wij daar maanden nodig voor zouden hebben.”

Steven: “Deze keer bedachten we inderdaad zelf al zo veel dat er geen plaats meer was voor andermans ideeën. (lacht) We zijn nogal veeleisend in de studio en ik denk dat we met iemand anders al snel in de clinch zouden liggen. Veel producers hebben hun eigen sound en willen hun zegje over je plaat doen, maar wij zijn duidelijk: Fuck you, we’re doing it this way. Mike gafons die vrijheid en leidde alles in goede banen. We hadden meer controle dan in het verleden en geloof me, we hadden al veel inspraak.” (lacht) Dat diy-gevoel lijkt erg belangrijk voor jullie.

Laura-Mary: “Inderdaad. Er zijn wel mensen die voor ons werken en ons helpen, maar als we alles aan hen zouden overlaten…”

Steven: “They’d fuck it up! Stel je eens voor dat je plaat af is en een designer beslist hoe de cover eruitziet. Wat weten zij daar nu van? Wij schreven meer dan een jaar aan die nummers, werkten de ziel uit ons lijf en dan ontwerpt iemand anders het artwork? Nee, alles moet van de band komen want jouw fucking naam staat erop! Het is jouw identiteit, jouw baby, jouw leven.

We’re not making an album to be in your portfolio, you know.”

PJ Harvey en Jimmy Page In de bio las ik dat jullie heel wat meemaakten tijdens het toeren. Wat is het meest absurde verhaal?

Steven: (denkt na) “We zijn eens op een demolition party beland in een hotel in Parijs.

Dat was surreëel.”

Laura-Mary: “Olivier Dahan, de regisseur van La Vie En Rose, nodigde ons uit om in een van zijn kortfilms te spelen. Hij liet ons overvliegen uit Noorwegen en uiteindelijk kwamen we terecht op dat feestje. Celebrities vernielden het interieur, televisietoestellen vlogen door de kamers, overal waren modellen en clowns… We drongen zelfs binnen in de kamer van Keith Richards en sloegen alles kort en klein. Dat was een van die momenten waarop je je afvraagt hoe je daar in godsnaam belandde.”

Verwerkten jullie dat verhaal in een nummer?

Steven: “Nee. De plaat is een verzameling van verschillende emoties die we voelden toen we de songs aan het schrijven waren. De meeste nummers maakten we niet tijdens de tour.”

Laura-Mary: “De songs zijn misschien iets narratiever, maar ze zijn nog altijd vrij abstract.”

Steven: “Op de vorige platen gaven we slechts een kant van onze persoonlijkheid bloot, maar er is wel degelijk meer. (lacht) Deze keer voelden we ons vrijer en daardoor zijn de nummers veel dieper en reflectiever dan vroeger.”

Er zit inderdaad veel melancholie in. Vrolijke nummers zijn niet aan jullie besteed?

Steven: “It just doesn’t feel right. De gevoelens die ons inspireren zijn blijkbaar niet erg positief. Vrolijkheid zet me niet aan tot nummers schrijven, donkere emoties wel. Onze generatie heeft bovendien geen doel en als je naar het nieuws kijkt, zie je overal ter wereld problemen. Er gaat vanalles fout en veel mensen zijn ontevreden.

Dat gevoel vind je ook zeker terug in onze muziek.”

Laura-Mary: “Ik kreeg anders een telefoontje van Johnny Marr. Hij zoekt een nieuwe band.” (algemene hilariteit) Steven: “Nee, serieus nu. Het zou niet juist zijn om zoiets te doen. Zelfs al is die persoon de beste muzikant of zanger, je fuckt er de chemie tussen ons twee mee op.

Die magie maakt onze band tot wat ze is en dat is belangrijker dan al de rest.”

on stage 20 mei: Les Nuits @ Botanique, Brussel (w/ Spector)

Blood Red Shoes ‘In Time To Voices’ Co- Operative Music/V2 Records

Black Box Revelation, The Kills, The Black Keys… bassisten krijgen het vandaag de dag zwaar te verduren. Ook bij Blood Red Shoes zullen ze geen werk vinden. Deze twee Britten maken lawaai voor vier, al moeten we dat nu iets nuanceren: ‘In Time To Voices’ klinkt anders en experimenteler. Het nummer ‘Colours Fade’ van hun vorige album was daar trouwens al een voorsmaakje van. Na twee agressieve, straight-forward platen durven de jonge punkrockers nu ook hun melancholische kant tonen. Dat levert tragere, melodieuzere nummers op zoals ‘Silence And The Drones’ en ‘7 Years’. Fans van het ruwere werk hoeven niet te panikeren: we stonden meermaals als een bezetene te airdrummen en punksong ‘Je Me Le Perds’ – nogmaals: geen paniek, enkel de titel is in het Frans – is volgens Steven Ansell een van de hardste nummers uit hun repertoire. Benieuwd wat dat live zal geven! (jk)

Blood Red Shoes

10

T e k s t: S a s h a V a n d e r S p e e t e n i f o t o : s e a n t h o m a s

De New Yorkse zangeres Santi White wandelt een kingsize-suite van het Londense Landmark Hotel, vlakbij Regent’s Park, binnen in een flashy blingbling-jasje (“in Hong Kong gekocht!”) en met een grote smile. In tegenstelling tot geestesgenoten zoals M.I.A. (te ernstig, te paranoïde) en Uffie (te lief) komt Santi over als een zelfzekere, goedlachse madam met wie het fijn dollen is. Niet dat ik daarin overdrijf trouwens, als keurig opgevoed manspersoon. De reden voor ons rendez-vous is immers ‘Master Of My Make-Believe’ (release: 23 april), Santigolds tweede, puike album.

Ik vind het leuk om I’m the best! the schreeuwen Op de hoes van de nieuwe plaat bulkt het van de verwijzingen naar paarden.

Je staat er zelfs op als ruiter. Ik dacht dat je allergisch was aan paarden?

Santi White: “Eigenlijk wel, ja. (lacht) Ik word er op dit moment voor behandeld.

Maar ik ben gek op paarden! Die allergie is begonnen toen ik vijftien was. Ik ga je iets bekennen: ik heb een reusachtige Deense dog gekocht omdat ik geen paard kan kopen.

Een paardachtige hond komt het dichtst bij. (lacht) Het is erg. Ik heb zelfs een standbeeld van een paard in mijn huis en ik draag soms ringen in de vorm van paarden.”

‘Master Of My Make-Believe’ verraadt jouw complexe relatie met popmuziek.

Is het een haat-liefdeverhouding?

Santi: “Toen ik de videoclip voor ‘Big Mouth’ deed, ging iedereen er vanuit dat ik een hekel heb aan popmuziek. Men dacht dat ik er Lady Gaga en Katy Perry hekelde. Trouwens, pop is geen muziekgenre. Het omvat country, r&b, hiphop, rock, elektronische muziek en zoveel meer. Ik zag een affiche waar Diplo én Skrillex broederlijk naast elkaar staan. Ook dat is pop. Anderzijds stemt de huidige toestand van de popmuziek mij droef. Luister naar hoe weinig gevarieerd de mainstreammuziek is geworden. Als ik naar de radio luister, hoor ik de marketeers zo hun lijstje met vereiste parameters opdreunen: het liedje moet drie minuten lang zijn, een specifiek tempo bezitten, de lift moet na x-aantal seconden komen, als je een hit wil moet je dit soort akkoordenprogressie respecteren en blablabla. Waar komen die regels vandaan?

En waarom laat je dan niet gewoon een computer pophits maken? Popmuziek heeft niets meer met kunst te maken. Het was ooit anders. We zitten in het tijdperk van de superproducer: waar 1 persoon bijna alle muziek in de hitparades op zijn conto heeft staan. Wat een saai, vlak muzieklandschap, zeg!”

Bij veel nieuwe popartiesten mis ik dreiging en gevaar. Iedereen klinkt zo braaf.

Santi: ”Ik weet wat je bedoelt. Waar zijn de mysterieuze bands gebleven? En de sociale netwerken helpen alle geheimzinnigheid om zeep. Iedereen Twittert over iedereen.

Ik hoor geen rebellen meer. Popmuziek heeft niet langer de impact van weleer. Het inspireert niet langer. De kids zullen het misschien niet met me eens zijn, maar dat komt omdat ze niet de kans krijgen te vergelijken. Als ik de tv aanzet, zie ik alleen maar plastieken

monstergezichten. En dan hoor ik jonge meisjes roepen: “she’s so pretty!”

Komaan, zeg! (lacht) Ik hoop dat je geen voorbeeld neemt aan die videocliptroela’s.”

Naar verluidt zouden je nieuwe songs wortelen in een soort onvrede met de wereld van vandaag. Hebben de Arabische revolutie en de Wall Streetprotesten daar iets mee te maken?

Santi: “De meeste van deze nieuwe liedjes werden geschreven voor de protestacties over de hele wereld losbarstten. Niet de rellen en de betogingen hebben deze nieuwe muziek gevoed, dan wel de energie die er aanleiding toe gaf. Ik denk dat we die verontwaardiging allemaal hebben gevoeld. Het was een onrust die de wereld door elkaar heeft geschud. In mijn geval borrelde dat ongenoegen al naar boven ten tijde van de BP-olieramp in de Golf Van Mexico, twee jaar geleden, veroorzaakt door de grove onverantwoordelijkheid van BP. Kijk ook naar de aardbeving en de nucleaire ramp in Japan. Ik had geen zin om domweg te zitten wachten tot ik zou sterven zonder iets wezenlijks te hebben verkondigd. Die frustratie zit in de poriën van mijn nieuwe album.”

Met Diplo in Jamaica Een deel van de nieuwe plaat kwam tot stond in Jamaica, waar je met Diplo en Switch was die er aan hun Major Lazer-debuut werkten. Toen ik Diplo daar over sprak, vertelde hij euforisch over de Passa Passa-feestjes, over carnaval in Trinidad en over de zogenaamde juves en fetes.

Santi: “Yep, hij had het over het eerste van twee vakanties op Jamaica, toen Major Lazer nog heel embryonaal was. We verbleven in Kingston en doken af en toe in de Geejam Studio’s van Jon Baker om er iets op te nemen. Kijk, ik drink eigenlijk geen alcohol. Maar Diplo en Switch wél. (veelbetekenend lachje) Ik herinner me dat we een avondje lekker hadden gegeten en tot een uur of twee ’s nachts hadden nagekeuveld. Diplo en Switch waren al redelijk teut. Ik wilde gaan slapen maar de jongens wilden per sé nog een stapje buiten zetten. Oké, maar als er één ding is dat je als Westerling best niet doet in Kingston dan is het zonder escorte

09 naar een onbekende club gaan. Maar de mannen lalden: “Wij willen naar de clubs gaan!” Ik vroeg: Met wie? “We nemen een taxi en laten ons brengen”, klonk het.

Onvoorstelbaar! Smart thinking, dumbasses, dacht ik.”

Maar ze wonnen de jackpot?

Santi: ”Ja! Ik baal er eerlijk gezegd van dat ik dat avondje heb gemist. Switch en Diplo vielen mijn kamer binnen, om zeven uur ’s ochtends, nog steeds stomdronken, maar superopgewonden: “Oh! My! God! You just missed it! You missed the craziest shit I’ve ever seen!” Ik kon alleen een beetje verongelijkt doen: Yeah right, get out of my room.”

Wat had je gemist?

Santi: “Blijkbaar waren ze naar een straatparty geweest waar mensen op de auto’s dansten en als acrobaten over de autodaken sprongen. Het klonk als een wilde fantasie.

Blijkbaar waren ze terecht gekomen op één van die Passa Passa-feestjes die pas om zes uur ’s ochtends starten. De mensen gaan er naartoe in hun werkoutfit, voor ze naar hun jobs gaan. Maar die feestjes hebben geen infrastructuur dus ze vinden plaats in de straten, waar de ochtendpendelaars doorrijden die op die manier onderdeel worden van de party. Verdorie zeg, ik ben nog steeds lastig omdat ik dat heb gemist.”

Heb je er gevaarlijke situaties meegemaakt?

Santi: “Bij mijn tweede verblijf in Jamaica logeerden we in Hellshire, vlakbij het strand. Nu is Hellshire ook weer niet zo’n enorm veilige plek voor Westerlingen.

Daarom sliepen we in een beveiligd huis met tralies voor de ramen. Op een nacht hoor ik voor onze deur Pow! Pow! Pow! Dus Diplo stommelt naar beneden. Ik zie nog net de conciërge van ons huis door de tralies van het raam gluren. Het enige wat Diplo me zei was: “Er is niks aan de hand, iemand was vast met vuurwerk aan het spelen.” Nu, ik ben voor de zekerheid een mes uit de keuken gaan halen dat ik onder mijn hoofdkussen legde. (schatert) Pas drie weken later ben ik erachter gekomen dat twee Haïtiaanse drugsdealers waren neergeschoten in de straat. De dag erna spoelden hun lijken aan op het strand, achter ons huis!” (schatert)

Chicken on your ass Ik wist niet dat jij zo braaf bent. Je leek me altijd een party animal.

Santi: “Zeg, ik maak ook graag plezier, hoor . Ik hou van avontuur. Oké, alcohol en drugs zijn niet aan mij besteed en ik ga niet vaak uit. Ik blijf graag thuis. Eigenlijk hou ik ervan om overdag vanalles te doen. (lacht) Als je van een hoge klif in een riviertje kan springen, zal ik de eerste zijn om het te wagen. Of om in een pretpark in een waanzinnige achtbaan te klimmen. Ik ben van niets bang. Dat soort energie hoor je in liedjes zoals ‘Look At These Hoes’ en ‘Big Mouth’. Ik noem ze mijn mantra-songs.”

Denk je dat er nog mensen zijn die de humor in je muziek niet horen?

Santi: “Best mogelijk, hoewel ik niet begrijp hoe je daar blind voor kan zijn.

Ik ben gek op comedy. In ‘GO!’ zing ik: Grande chicken on your ass, oh no! (giechelt) Hoe ernstig is dat, denk je? Ik zeg er gewoon: je bent een onnozelaar. You’re a punk.

Het is het muzikale equivalent van Mohammed Ali die roept: “I’m the greatest!”

Ik vind het leuk om I’m the best! te schreeuwen.”

Toen ik je een paar jaar geleden op Pukkelpop zag spelen, was jij de enige met een grote glimlach. Al jouw dansers en muzikanten keken nors of apathisch.

Best wel creepy.

Santi: (lacht) “Vond je? Ik had hen verboden om te lachen. De inspiratie voor die show kwam van S1W (Security Of The First World), de lijfwachten van hiphopband Public Enemy die in de jaren 1980 in militair uniform over het podium marcheerden.

Supercool vond ik dat. Op visueel vlak hou ik van symmetrie. Mijn lievelingscineasten zoals Stanley Kubrick en Wes Anderson experimenteren daar ook vaak mee.

Die rigide attitude trek ik graag door in mijn zangstijl. Ik ben beïnvloed door de strakke esthetiek van Devo en The Cure. Morrissey is één van mijn lievelingszangers: hij is tegelijk melodieus en monotoon. Onze podiumchoreografie ademt diezelfde discipline, een kruising van Afrikaanse dans en jerky moves van street kids. Het zal er altijd heel specifiek en georganiseerd uit zien. Ik ben een controlefreak, ja.”

Santigold ‘Master Of My Make-Believe’ Atlantic/Warner

Yep, het is een zeer goeie plaat geworden, die tweede Santigold.

Alleen niet het meesterwerk dat de hedendaagse popmuziek helemaal op zijn kop zal zetten. Want, dat was toch de bedoeling, als we ons niet vergissen? Lees er elk interview met de New Yorkse zangeres op na: staat bol van de revolutionaire praatjes over hoe Santi grenzen wil verleggen, over de miserabele staat van de hedendaagse popmuziek, over hoe formulaïsch en fantasieloos de huidige hitparadebands klinken etc etc. Nee, om de charts écht te dynamiteren zal Santi nog wat meer spinazie moeten eten. Vooraleer we een container lof over haar uitkieperen, toch nog even dit: het blijft frappant en een tikkeltje jammer hoe gretig Santigold en M.I.A. in hetzelfde vijvertje vissen.

Bij meer dan één track op deze nieuwe plaat dachten we elk moment de antiestablishmentraps van Maya Arulpragasam over ons heen te krijgen (dezelfde multiculti-aanpak, een gelijkaardig gebruik van Afrikaanse en Indische referenties, dezelfde productietechnieken). Nu delen de dames weliswaar dezelfde eclectische mixdrift en zijn hun stemmen even beperkt zodat ze wel moeten overschakelen op dat typische zeurderige rapstijltje.

Maar goed, we willen vooral graag wierook en mirre bovenhalen. ‘Fame’ is een clevere popsong, met Eastern vibes en Santi’s zang die surft over een langgerekte synth-golf. ‘Go!’ klinkt ronduit fantastisch, met dreigende synths, een punky marsritme dat als een militaire driloefening aandoet, een snuifje Clash, een likje Blondie en Santi die zingt “People want my power and they want my station / Storm my winter palace but they couldn’t take it!” Super. De eightiesgroove van ‘Keepers’ doet denken aan Fleetwood Macs ‘Big Love’, zij het zonder de glossy kitsch maar mét moordrefrein. Samen met de puike single ‘Disparate Youth’ is het een onbeschaamde gooi naar chartsucces: prikkelend én catchy. Benieuwd of de doorsnee platenkoper er ook zo over denkt. Komt ze in ons eindejaarslijstje terecht? We zijn er nog niet uit.

Maar dankzij meer dan de helft van dit album wordt het een fijne zomer. (svs)

12

homegrown

T e k s t: B r a m V e r m e e r s c h i f o t o : m a r k r i e tv e l d

Het scheelde geen haar of de nieuwe, uitstekende plaat van Flying Horseman heette ‘Animals’.

Op het allerlaatste moment opteerde Bert Dockx echter voor een andere titel. Een goede zaak als je vragen over ‘Animals’ van Pink Floyd wil vermijden maar de frontman van de Antwerpse groep is vooral tevreden dat het in laatste instantie ‘Twist’ werd omdat hij ‘Animals’ vooral “een te alledaags én te heftig woord” vond.

Bert Dockx zakt bijna weg in zijn zetel. “Ik hoop dat ik niet te veel gemompeld heb”, zegt hij na afloop van de ontmoeting in zijn appartement in Antwerpen. Bij aanvang van het gesprek had hij het al aangegeven: “Dit wordt een vreemd interview.” De bezieler van Flying Horseman blijkt de voorbije dagen amper geslapen te hebben en spreekt in zinnen die pas na vele zijsprongen en extra bijgedachten tot een pointe komen. Een geluk dat er iets als het beter te volgen uitgeschreven interview bestaat om ook vermoeidheid een stem te geven.

Bert Dockx: ”Ik heb vannacht weer veel nummers op facebook gepost. En twee nachten geleden ook al. Ik kom thuis om 1 uur ’s nachts en dan denk ik: nog even een half uurtje facebook. Maar voor ik het weet, is het negen uur ’s morgens. Heel maf, eigenlijk. Vroeger zou ik gewoon een hele nacht naar muziek luisteren en nu maak ik om het uur de beslissing om iets dat me omver blaast door te sassen naar facebook. Ik weet niet wat de zin daar van is. Het is echt iets raars. Vroeger maakte ik ook al mixtapes voor mensen. Die posts op facebook hebben dat wat overgenomen. Met muziek smijten, is plezant.”

categorieën: de wereld rondom ons en de innerlijke wereld. Alle nummers zijn een combinatie van die twee invalshoeken.”

Wat is de meest dubbelzinnige track van de plaat?

Bert: (lacht) ”’Animals’ is wel interessant op dat gebied. Die tekst is er heel intuïtief uitgekomen. Ik heb er niet over nagedacht maar nu ik erbij stil sta, is dit echt een goedkope analyse van mijn eigen tekst: ‘Animals’ gaat over twee mensen die moeite hebben om te communiceren. Het koppel bevindt zich in een kamer en buiten schijnt de maan. De maan is het symbool van de romantische liefde maar ook een bedreigende presence die alsmaar dichter, tot in de kamer, komt. Daarin schijnt iets door waar ik al heel lang mee bezig ben: het idee dat we dieren zijn en dat de maatschappij waarin we leven een constructie is die botst met onze natuur. Een deel van relatieproblemen is het gevolg van dat conflict. Om het heel simpel te zeggen: alle dingen waar ik het vroeger moeilijk mee had, zag ik als een mankement aan de mens.

Verdrinken in een ondergelopen cinemazaal

Vandaar ook dat er al vrij snel een opvolger is voor ‘Wild Eyes’?

Bert: “’Twist’, dat is gewoon een collectie van nummers die af waren. Zo droog? Ja. Dat doet me denken aan een interview met Bill Callahan dat ik onlangs las. Je moet weten: Smog (destijds het alter ego van Callahan, bvm) was heel belangrijk voor me toen ik achttien jaar was. ‘Red Apples Falls’ uit ’97: die plaat heeft voor mij heel veel veranderd. In de muziek van Smog ben ik heel diep gegaan. Slechts een half jaar of zo maar als je zo jong bent, lijkt dat een lange periode.

Ik heb toen alle platen van Smog gekocht. Er waren er al zeven in ’97 en ik heb Smog daarna nog gevolgd tot in 2001. Vanaf dan ben ik helemaal in de jazz gevlogen en heb ik jaren naar niets anders geluisterd. Pas een half jaar geleden heb ik Bill Callahan opnieuw opgepikt. Zijn laatste twee soloplaten zijn echt wel heel goed én totaal verschillend. Maar goed, ik dwaal af. Bill Callahan zei dus in een interview dat hij altijd studiodagen vastlegt als hij terug is van een tour.

En dan begint hij volgens een bepaald concept vanaf nul te schrijven aan een volgende plaat.

Je merkt dat aan de thematiek van zijn teksten. De platen van Bill Callahan zijn afgewerkte gehelen. Met Flying Horseman werken we op een totaal andere manier. Dat wou ik eigenlijk zeggen. (lacht) We schrijven nummers als we tijd hebben. En uit de nummers die echt af zijn, maken we - heel pragmatisch - een keuze. Zijn dat mijn lievelingssongs? Op dit moment is dat voor mij heel moeilijk te zeggen. ‘Wheels’ is een speciaal nummer. Daar zijn we als band - ‘Twist’ is sowieso een groepsplaat - nogal trots op. ‘Wheels’ wijkt af van wat we tot nu toe hebben gedaan. Ik hoor er zelfs invloeden in van de experimentele periode van Talk Talk. En het nummer heeft een waanzinnige drumpartij.“ Je wil intens voor de dag komen?

Bert: ”Dat hoop ik toch. Ik zou in de toekomst wel eens graag een echt rauwe, wilde en ruige rockplaat maken. Met Dans Dans (z’n experimentele psychjazzband, bvm) heb ik ook al op een manier gitaar gespeeld waarbij ik dacht: dit moet ook een plaatsje kunnen krijgen bij Flying Horseman. Maar ik ben tevreden over ‘Twist’, hoor. Qua sound is de plaat toch wel anders dan ‘Wild Eyes’. Opnametechnisch gezien hebben we een stap vooruit gezet. ‘Twist’ is directer van klank en gedetailleerder: je hoort meer elk instrument apart. Qua teksten overlapt ‘Twist’ twee

En nu denk ik heel vaak dat de dingen die fout lopen en onze meest persoonlijke demonen ook wel het gevolg zijn van de maatschappij. Het is heel idealistisch maar ik heb meer en meer het gevoel dat je een veel betere mens zou hebben als je de juiste omgeving creëert. Vroeger dacht ik: de mens is gewoon slecht van nature. Nu denk ik: de mens is niet slecht, hij heeft iets slechts gecreëerd.”

En daarom zing je net als op de vorige plaat over de apocalyps?

Bert: ”Ja, daar is de apocalyps weer. ‘Twist’, de titeltrack, is nu net het meest apocalyptische nummer van de plaat. Ik weet niet wat het is. Ik geloof helemaal niet in de apocalyps. Ik kan me ook niet voorstellen dat de mens ooit zal worden weggevaagd. Er zal evolutie zijn en er zullen vreselijk slechte periodes aankomen maar ik kan me niets voorstellen bij een apocalyps. Eén beeld dat in mijn hoofd spookte toen ik nog in het middelbaar zat, staat wél nog op de plaat. Nu wordt het heel vaag maar ik weet niet meer of ik dat beeld, waar ik als tiener over fantaseerde, gedroomd dan wel zelf bedacht heb. In ieder geval: het is het beeld van een film die wordt afgespeeld in een cinemazaal die is ondergelopen met water.”

De champignons waren blijkbaar van een goed jaar, destijds.

Bert: (lacht) “Ik heb even een psychedelische periode gehad op het eind van het middelbaar maar dat beeld dateert van ervoor. Geen idee waar het vandaan kwam.

Het zit in ieder geval verwerkt in de tekst. En ik heb er nog iets aan toegevoegd: in de film die geprojecteerd wordt zie je de beelden van de persoon die op dat moment aan het verdrinken is. Ik vertrek altijd vanuit beelden. Ik ben nogal een cinemafreak. Ik heb nog nooit een camera vastgehad maar ik heb altijd films willen maken. Mijn teksten komen niet voort uit iets dat ik wil vertellen of iets dat ik beleefd heb. De meeste songs van Flying Horseman ontstaan vanuit beelden. Als ik geen muzikant maar een schilder was, zou ik die beelden schilderen.”

Misschien wel een plan voor de toekomst. Maar eerst: slaapwel!

on stage 12 april: Mezz, Breda (NL) 13 april: Trix, Antwerpen 14 april: Loods De Knoet, Aarschot 20 april: Gebouw T, Bergen Op Zoom (NL, solo-optreden) 21 april: nOna, Mechelen 24 april: STUK, Leuven (w/ Alexander Tucker) 26 april: Vooruit, Gent 7 mei: AB Club, Brussel (w/ My Best Friend)

Flying Horseman ‘Twist’ Unday/NEWS

Toen ‘Twist’ voor drie vierde gemixt was, wou Bert Dockx gedurende twee dagen de nieuwe plaat van Flying Horseman wegsmijten. Een absurd neurotische paniekreactie die nergens voor nodig was, beseft Dockx nu. De logische maar daarom niet minder geslaagde opvolger van ‘Wild Eyes’ kan rekenen op het to-the-point vakmanschap van producer Koen Gisen: die man neemt geen slechte platen op, zie zijn werk voor The Bony King Of Nowhere en Kiss The Anus Of A Black Cat. ‘Twist’ is bovendien ook experimentele grootstadsmuziek die op dynamische wijze knipoogt naar Bill Callahan, Talk Talk (de late versie, niet de groep van de hits) en The Velvet Underground in onder de huid kruipende, koortsdromen. Veel minder theatraal en heftig dan The Birthday Party maar altijd getuigend van een donker, tribaal oergevoel. Een broeierige, trippende nachtplaat met bezwerende (backing) vocals. Top! (bvm)

Flying Horseman

13

homegrown

T e k s t: J o h a n n e s D e B r e u k e r

Het is alweer een poos geleden dat we de nummers ‘Always Ultra’ en ‘Mary Lou’ van het Limburgse Fence voor de eerste keer hoorden, maar vervelen doen ze nog steeds niet. Na drie albums en een handjevol hits besloten de jongens van Fence om het, na hun passage op Pukkelpop in 2006, over een andere boeg te gooien en ieder ging z’n eigen weg. Na 5 lange jaren is het hek eindelijk van de dam en besloten Niels, Lieven en Meindert om hun instrumenten terug op te nemen. Dat dit niet zonder resultaat is, bewijze hun jongste plaat ‘Fence’ die nu al de soundtrack van deze lente is. Gelegenheid genoeg voor RifRaf om met een portie vragen op de hort te gaan met Fence.

Heren, wat een verrassing die nieuwe plaat! Ik dacht dat jullie lang geleden al gestopt waren met spelen. Vanwaar die lange pauze?

Niels Hendrix: “Oei, deze vraag moeten we goed gaan voorbereiden want dit gaat iedereen ons waarschijnlijk vragen. (lacht) Iedereen vroeg het zich al af waarom het zolang duurde, zelfs onze vrienden. Deze pauze is eigenlijk vrij natuurlijk gekomen. We hadden een periode van heel goede optredens achter de rug en de reviews van de laatste plaat waren ook goed. We zaten op een top en dat was een goede moment om er even mee te stoppen. (denkt na) Eigenlijk was het niet zo bewust gekomen. We voelden dat we allemaal op een andere golf terecht waren gekomen. We hebben gewoon 4 of 5 jaar andere dingen gedaan.”

Tijd voor een inventaris Wat zette jullie dan aan om toch weer te beginnen?

Meindert Leenders: “We hebben altijd ons repetitiekot gehouden en daar stonden al onze instrumenten in. Maar omdat het daar binnenregende en vochtig was, zeiden we op een gegeven moment dat we toch eens een inventaris moesten opmaken van alles wat daar binnen stond: wat hebben we allemaal en wat marcheert er nog van? Terwijl we onze instrumenten aan het testen waren, stonden we plots weer samen te spelen. Na zoveel jaar deed dat echt wel deugd. We hadden niet echt de intentie om terug opnieuw te beginnen, maar voordat we het wisten waren we de volgende repetitie al aan het plannen.”

Niels: “We willen wel een groot publiek aanspreken, maar ik ben veel blijer als we in een kleinere groep van gelijkgezinden kunnen opereren dan in een grote groep waar we onszelf niet in thuisvoelen.”

Lang geleden gaven jullie je eerste plaat het label sloppy poppy music.

Jullie nieuwste plaat zien jullie meer als een portie groovy rock ‘n’ roll.

In wat opzicht vinden jullie de nieuwe plaat verschillen van de vorige albums?

Lieven: ”Fence was altijd totaal vrijblijvend. We hebben wel moeite gedaan, maar niet echt om er live ook te staan. Nu dus wel.”

Niels: “Vroeger hebben we er eigenlijk met onze klak naar gesmeten.

Plezier maken kwam op de eerste plaats. Als iedereen zich stond te amuseren, maakte het ons niet zoveel uit dat het technisch niet zo goed zat. Nu zijn we meer bezig met correct spelen. De mensen zullen nu zeker mee zijn.”

Lieven: “We werden vroeger wel geapprecieerd voor het feit dat we plezier maakten op het podium want zo zijn er, denk ik, veel te weinig bands.

We zijn ook consistenter geworden op vlak van het geluid en de keuzes die we vooraf gemaakt hebben. We wisten hoe de plaat moest klinken. Dat hoor je ook. (richt zich tot Niels) Gij zei dat ge naar deze plaat luistert en naar die vorige platen niet. Dat zegt toch al genoeg?

Onze vorige platen zijn onsamenhangender.

Er staan goeie dingen op, maar ook totaal andere zaken. Ik denk dat ze dat in het muzieken radiolandschap doorhadden en dat ze daarom iets hadden van: die band is niet duidelijk. Nu is dat anders.”

Zo moet Fence de geschiedenis ingaan This is Fence

De sloppy Fence heeft dus moeten plaatsmaken voor een meer groovy Fence?

Meindert: ”Daar zeg je het. We hebben ons gericht op de muziek, op de groove. We zijn naar de studio gegaan en de nummers in één trek op twee of drie dagen tijd opgenomen. We zaten toen echt wel in een fijne muzikale symbiose. We hadden allemaal die juiste groove te pakken.”

Lieven: “Maar die groove hadden we niet zomaar, hé. We hebben daar naar toe gewerkt. We hadden de keuze gemaakt om met drie verder te gaan om de nummers te maken. Deze keuze noopte Niels wel om te gaan drummen terwijl hij eigenlijk onze beste gitarist is. Eigenlijk wel beetje geflipt maar dat maakt wel dat je je moet concentreren op de essentie en dat je de nummers herwerkt tot dat je uitkomt bij de basis van wat een goed nummer maakt.”

Niels: “Vroeger was spontaniteit de essentie voor ons. Nu proberen we op een andere manier energie over te brengen, maar het is wel nog steeds diezelfde energie. Het is en blijft Fence!”

Achter de cd-titel ‘Fence’ zit ongetwijfeld veel denkwerk.

Meindert: “Dat leek ons een evidentie omdat we niet wisten hoe we hem anders zouden moeten noemen. Eigenlijk is het meer het gevoel van de plaat dan de titel.”

Niels: “Op deze plaat hoor je de definitieve Fence. Eigenlijk zou de plaat evengoed This is Fence of Fence Now! kunnen heten, maar omdat Fence simpeler was, hebben we daar voor gekozen. Deze Fence is degene die ik later aan m’n kinderen laat horen als ik ze wil uitleggen wat Fence is. Ja, op deze manier moet Fence de geschiedenis ingaan.”

Dat lijkt me wel te gaan lukken, jongens!

on stage Lieven Verdin: “Om de zoveel maanden kwamen wij wel nog eens samen in dat repetitiekot omdat we regelmatig feestjes gaven in de Gelatine-fabriek, maar eigenlijk hebben we 5 jaar dat kot bekostigd zonder er zelf muziek in te maken. We hadden gewoon het gevoel dat we er vroeg of laat toch weer aan zouden beginnen.”

Niels: “Ik speelde nog wel met Buffoon en The Shovels in dat kot. Ik was de enige die verder muziek bleef maken. Waarschijnlijk is dat de reden dat ik de mannen weer mee aan boord heb kunnen halen.

Als ik ook volledig uit de muziek was geweest, had alles misschien anders gegaan. Het was uiteindelijk toch de muziek die ons bijeen heeft gehouden. Privé waren we niet meer zoveel bij elkaar.”

Humo’s Rock Rally 2012 is net afgelopen. Elke keer vormt dat weer de kickstart voor enkele beloftevolle bands. Tijdens Rock Rally 1998 eindigde jullie tweede, na Das Pop. Het ging jullie allemaal voor de wind, maar na 3 platen en enkele hits zijn jullie nog steeds niet helemaal doorgedrongen tot het grote publiek. Hoe komt dit?

Meindert: “Eigenlijk zijn we daar niet zo mee bezig. Veel goede dingen halen het daglicht gewoon niet.

Het belangrijkste voor ons is dat we muziek maken die we zelf goed vinden. Het laat ons natuurlijk niet koud wat de rest ervan vindt, want je wil wel dat iedereen je muziek graag hoort, maar muziek mag nooit in het teken staan van of het zal opbrengen of niet.”

14 april: Muziekodroom, Hasselt (w/ Bed Rugs) 5 mei: 5 Years Stage-Mania @ Trix, Antwerpen (w/ Little Trouble Kids,

Kapitan Korsakov, The Rott Childs, Vermin Twins…)

12 mei: Saturn, Antwerpen (instore) 23 juni: Beursschouwburg, Brussel

Fence ‘Fence’ Fons Records/Rough Trade

Het is alweer van 2005 geleden dat Fence met ‘The Woolf’ op de proppen kwam. Daarna was het lange tijd stil rond deze Limburgers. Nu verbreken ze eindelijk de radiostilte weer. De plaat mag dan droogweg ‘Fence’ heten, voor het songmateriaal was de nodige inspiratie duidelijk wel aanwezig! Het gebeurt niet vaak dat een hele plaat de juiste groove te pakken heeft, maar laat Fence nu net vanuit deze groove vertrokken te zijn! We krijgen hierdoor 12 nummers lang de indruk dat de zomer in onze cd-lader kampeert. Nummers zoals ‘Without A Trace’ en ‘Of Day And Night’ swingen harder dan die kerel uit die videoclip van The Black Keys’ ‘Lonely Boy’ terwijl songs zoals ‘Haystack’ of ‘We Don’t Mean You No Harm’ nu al behoren tot de Belpop-top van 2012. Geen idee waar Fence in tussentijd heeft gezeten, maar waar de heren in de toekomst zullen uithangen staat al wel vast: op de grote podia! Wat een come-back! (jdb)

14

homegrown

T e k s t: J a n a P o pp e l a a r s i f o t o : St e v e G u l l i c k

De derde plaat van Creature is er: ‘The Birds Fly Low’. De gezapige woestijnrock is verfijnd en meer doordacht als vroeger, aangenaam en laidback luistervoer waar je even de tijd voor moet nemen.

Aldo wordt nog steeds geruggesteund door Jan Wygers (bas) en Michiel Van Cleuvenbergen (gitaar), maar Jean-Philippe De Gheest (Lyenn) neemt de plaats in van Dave Schroyen op de drums. Daarnaast werkte er aan de plaat heel wat goed volk mee, van Mario Goossens tot Mark Lanegan.

Op 3 maart heb ik afgesproken met Aldo en Jan. Gisteren speelden ze het eerste van de twee optredens in het voorprogramma van Mark Lanegan in Antwerpen. Morgen vertrekken ze naar Engeland, maar eerst vertellen ze nog het één en ander over hun liefde voor muziek, de komende tour en tattoos, terwijl ze nagenieten van hun releasefeestje in de foyer in Trix.

Aldo: “De cd is klaar sinds gisteren, we verkopen de plaat op tour. De release is eigenlijk pas 2 april, maar het zou te zot zijn om hem niet mee te nemen. Het feestje was hectisch, maar fijn.

Jan heeft dj’s gekozen die psychedelische ’60 en ’70 muziek en pitamuziek draaiden.”

Jullie hebben je nieuwe plaat opgenomen in de grote zaal van de Luchtbal in Antwerpen.

Zo’n grote zaal ter beschikking, dat moet wel zalig zijn.

Aldo: ”De zaal is in de zomer gesloten, we kregen het aanbod om een paar weken de zaal en het podium te gebruiken om op te nemen. Dat is het voordeel aan in Antwerpen wonen en er mensen kennen. We repeteren in Trix en je plaat kunnen opnemen op een volledig akoestisch podium is een buitenkans. We kregen hulp van Bart van Immerseel, onze geluidsman, en we hebben materiaal kunnen gebruiken van Triggerfinger. Ik wou deze keer echt een cleane plaat opnemen. Niet zo hard zoals met Millionaire en vroegere CWTAB, maar meer in de richting gaan van de sound van Pink Floyd. Bijna geen distortion, een goede basklank, en zo proper mogelijk opgenomen zodat er achteraf nog veel mee kon gebeuren.”

One happy Family

Jullie hebben nu een nieuwe drummer: Jean-Philippe De Gheest van Lyenn.

Hoe is dat gelopen?

Aldo: “Toen we wilden beginnen opnemen had Jan een nieuwe job en Michiel ging lesgeven.

Dave had ook andere bands waarmee hij aan het opnemen was, zoals Birds That Change Color, Prospects en Buffoon. Onze agenda’s werden drukker en moeilijker om op elkaar af te stemmen. Vroeger werkten we echt samen aan een strofe en een refrein, maar nu heb ik thuis alles afgewerkt. Zo heb ik veel drumsamples gebruikt van Afrikaanse en Turkse plaatjes, die vaak beginnen met drums. Toen we juist wilden beginnen opnemen, had Dave de pech dat hij zijn voet serieus brak. Verschrikkelijk voor hem, het is nog steeds niet 100% in orde en hij durft nog steeds niet zwaar te rammen op zijn drumstel. Hij werkt nog wel aan rustigere projecten.

Maar we moesten toen verder, want we hadden de Luchtbal vastgelegd. Ik heb andere mensen moeten vragen. Younes van The Hickey Underworld, Mario Goosssens en Mark Bonne.

Spannend, want dikwijls hadden de drummers maar een dag om een nummer in te studeren.

We hebben dus de pech gehad dat we Dave zijn verloren, maar ook het geluk dat we de invloed van andere drummers op onze muziek erbij kregen.”

Er staan inderdaad nog heel wat andere muzikanten op jullie plaat.

Aldo: “De meeste keyboards heb ik gewoon thuis gemaakt op midi keyboards. Maar ik heb Hans De Prins (Broken Glass Heroes) gevraagd om de keys in te spelen. Ik heb hem leren kennen op tour. Hij heeft goed materiaal en heeft heel toffe dingen ingespeeld. En qua zang moest het snel gaan op een gegeven moment. We hadden niet de juiste micro’s en we kwamen op het idee om de zang bij Pascal Deweze op te nemen. Dan heb ik Tim Vanhamel meegevraagd. Zij hebben de hoge harmonieën ingezongen en de cowboyzang/Ennio Morrriconezang op ‘Hit The Sky’. Ze zingen niet heel veel, maar wel op bepaalde momenten de juiste dingen. Ik vind het gewoon tof als er andere mensen meespelen op onze platen.

Dat voegt steeds iets toe aan de muziek en maakt het alleen maar beter.”

Hoe komen jullie bij Greg Gordon en Howie Weinberg terecht om jullie plaat te producen en masteren?

Aldo: ”Met Greg Gordon heeft Jan nog samengewerkt ten tijde van ‘Songs From A Bad Hat’

van Mauro. Gordon was toen de rechterhand van Dave Sardy, maar Dave was bezig met de nieuwe Marilyn Manson-plaat, ondertussen tien jaar geleden. Greg Gordon is een fantastische gast, een echte hippie, maar een hele behulpzame kerel. Hij is gewoon één van de beste mixers in de wereld, als je zijn palmares bekijkt. We hebben Greg een tweetal nummers opgestuurd en hij was heel enthousiast. Hij heeft er veel werk in gestoken en het heeft wel een tijd geduurd, want zo op afstand via Skype werken is niet evident.

Greg Gordon heeft ons dan weer Howie Weinberg aangeraden, hij heeft met groepen als Slayer en The Beastie Boys gewerkt! Dankzij de hulp van Gordon hebben we dus met hem kunnen samenwerken. En het resultaat is geslaagd, de plaat klinkt echt goed!”

In het vorige interview zei je dat jullie vooral naar oude muziek luisteren.

Is er recent muziek uitgekomen die jullie echt goed vinden?

Aldo: “Wat ik heel goed vind, is Wolf People. En de nieuwe van Mark Lanegan is redelijk goed. (lacht) Van de nieuwe van The Hickey Underworld ben ik ook superfan.”

Jan: (wijst op zijn t-shirt) “Graveyard! En Dungen vind ik fantastisch, een Zweedse groep, die in MOJO heeft gestaan als favoriete band van The Mars Volta.Wie ik ook megagoed vind, is Uncle Acid and The Dead Beats. Over die band wordt heel mysterieus gedaan: niemand weet wie dat nu eigenlijk is, alhoewel het een recente groep is. De muziek klinkt een beetje Black Sabbath-achtig, maar het is echt een ongelooflijke revelatie. Ze hebben twee platen uit: een cd-r’ke (100 stuks) en een lp die niet te krijgen is. De vinyl werd maar gedrukt op 300 stuks en staat nu op ebay te koop voor 500 euro. Superfrustrerend.

Ik heb net nog een t-shirt kunnen bemachtigen. Ik verdenk hen ervan dat er een hele marketingstrategie achter zit. Dat ik er al vijf minuten over aan het praten ben, bewijst het nog des te meer.”

Aldo: “Dat gebeurt vaak tegenwoordig. Zoals met een groep rond de zanger van The Mars Volta en Mike Watts. Dat singletje komt uit, en twee dagen later moet je 300 dollar betalen om dat te kunnen bemachtigen. Over zo een marketingplan moeten wij het eens hebben! We gaan veel geld verdienen, eindelijk!”

Het artwork is zoals de vorige keer door Sven Rayen gemaakt. Heel sjiek.

Wat is de inspiratie erachter?

Aldo: “Ik geef hem altijd carte blanche. Deze keer had hij maar één nummer gehoord.

Het enige wat ik vraag is dat hij zijn scratchboardtechniek gebruikt, op zwarte vlakken een tekening creëren. De inspiratie moet je dus aan hem vragen. Ik denk dat het een upcoming ster is op het vlak van tekenen, maar ook op het vlak van tatoeëren.

Sven wordt volgens mij de beste tatoeëerder van België. Hij maakt vooral realistische tattoos. Femke Fatale, de bekendste Belgische griet die in alle tattoo-boekjes staat, heeft aan Sven gevraagd om Marilyn Monroe te tatoeeën. Dat is een eer als zo iemand je belt. Want zij verdient haar geld dan in feite met die tattoo.”

Tot slot: kijken jullie uit naar de komende weken, de tour met Mark Lanegan?

Aldo: “We zijn eigenlijk pas begonnen, we hebben een show of zes gedaan. In het begin was het heavy. We speelden bijna elke dag en moesten bijna dagelijks een vlucht nemen. Dat betekent telkens al het materiaal inchecken, veel wachten, soundchecken, spelen en weer inpakken voor de volgende vlucht. Een heel gedoe, maar nu wordt het echt plezant. In het begin is er stress, je weet niet of alles goed komt. Jean-Philippe, onze fantastische nieuwe drummer, moest honderd Lanegan nummers instuderen en dan nog de nummers van Creature. Heel veel werk en bovendien hebben we maar vijf keer kunnen repeteren voor we onze eerste show speelden. Maar gisteren begon het echt goed te gaan, dus nu zie ik er heel erg naar uit. En dat duurt nu nog tot april.

Jan: “De verstandhouding tussen iedereen is fantastisch, een fijne bende, ook de mensen van de band van Lanegan (Jean-Phillipe De Geest, Fred Lyenn Jacques, Steven Janssens). We zijn one happy family, echt te gek.”

Creature With The Atom Brain ‘The Birds Fly Low’

Waste My Records

Als stof dat neerdwarrelt hebben Aldo en de zijnen rust gevonden op ‘The Birds Fly Low’.

Creature With The Atom Brain blijft trouw aan zijn sound, maar die klinkt cleaner, doordachter en verfijnder. Het gebruik van samples uit Turkse en Afrikaanse muziek en Oosterse riedeltjes drenken de nummers in een mysterieuze, exotische sfeer.

Wat begon als het eenmansproject van Aldo is uitgegroeid tot een project waar veel mensen aan meerwerken. Van Belgische waarden als Mario Goossens en Tim Vanhamel tot de Amerikaanse legendes Mark Lanegan en Alain Johannes. ‘The Birds Fly Low’ werd bovendien gemixt door Greg Gordon en gemasterd door Howie Weinberg (Sonic Youth, Nirvana…). Opmerkelijke nummers: ‘Black Rider Run’, ingezongen door Mark Lanegan en het dubby ‘The Beauty Of The Sun’. Maar eigenlijk is elke song de moeite waard.

De nummers worden bovendien ook beter naarmate je ze meer oplegt. Gewoon aanschaffen dus die plaat! (jp)

Creature With The Atom Brain

présente

OZARK HENRY THOMAS DUTRONC PSY4 DE LA RIME COEUR DE PIRATE JOSHUA // BRIGITTE YOUSSOUPHA // 1995 // DAAN MANI // JALI // SEFYU PIERPOLJAK // SHAMEBOY THE EXPERIMENTAL TROPIC BLUES BAND

4 > 6 MAI | INCOURT

WWW.INCROCKFESTIVAL.BE

visu.indd 1

PARTY HARDERS // NEG’MARRONS CLAIRE DENAMUR // SCYLLA SARAH CARLIER // JAMES DEANO KILL THE YOUNG // PEAS PROJECT THE SLACKERS // AND MANY MORE...

15/03/2012 23:20:40

16

homegrown

T e k s t: J a m i l i a K n o c k a e r t i f o t o : a n t o n c o e n e

“Alsof die ooit zullen antwoorden.” Dat dachten de Gentenaren van Wallace Vanborn waarschijnlijk toen ze hun tien favoriete producers contacteerden in de hoop om met een van hen de studio in te duiken. Maar kijk: niemand minder dan David Bottrill (Muse, Tool, dEUS) zat achter de knoppen tijdens de opnames van ‘Lions, Liars, Guns And God’ (release: 23 april), hun verschroeiend album vol dansbare stonerrock.

Niet slecht voor een band die zijn debuutplaat nog zelf opnam in een tuinhuis!

Ian Clement: (zang/gitaar) “Het verschil kan niet groter zijn! Het is te gek voor woorden. Dit album zal waarschijnlijk tien à twintig keer duurder zijn dan het vorige, maar het is gewoon leuk om zoiets te doen.

En het was een heel leerrijke ervaring voor David. (grinnikt) Voor ons, bedoel ik.”

Sylvester Vanborm: (drums) “Als we nu terugkijken op de opnames ging het eigenlijk vrij vlot. We zaten allemaal vanaf het eerste moment op dezelfde golflengte en begonnen meteen te werken en te spelen.”

Ian: “Inderdaad. Veel mensen denken dat de komst van zo’n grote producer extra stress en spanning met zich meebrengt. Aanvankelijk denk je natuurlijk wel: Fuck, zo’n grote naam en zo’n budget.

Komt dat hier wel allemaal goed? Maar uncle Dave is zo’n rustige en sympathieke mens die bovendien niet de baas speelde. Als er iets was wat ons niet aanstond, durfden we dat ondanks zijn reputatie te zeggen en dat was oké voor hem.”

vooral naar disco en motown, denk ik.’t Is goed om een referentie of een invloed te hebben en ik denk wel dat onze papa’s een prima smaak hadden.”

En wat vinden ze van de plaat?

Ian: “Ik liet de cd gisteren horen aan mijn pa en de muziek deed hem nogal denken aan Yes, een seventies prog-rockband.”

Sylvester: “Met spandexpakjes!”

Ian: “Nogal gay, eigenlijk. Maar soit. (lacht) Voor de moeders ligt het wat anders. Er staat een akoestisch nummer op de plaat om die hardere sound wat te breken. Mijn mama vond dat natuurlijk fantastisch: “Ooh, zo’n schuun lieke!” Waarop ze de volgende track al weer een stuk minder graag hoorde.”

Je moeder is ook schrijfster, niet?

Ian: “Inderdaad. Ik ben dus wel opgegroeid met de pen, om het zo te zeggen. Ik studeerde ook een tijdje journalistiek, maar ik was te veel met muziek bezig om voldoende aandacht te besteden aan die opleiding. Ik wil niet de literaire figuur uithangen in mijn teksten, hoor.

Ik probeer gewoon te schrijven wat erin zit en als het af is, is het de bedoeling dat iedereen er een beetje z’n eigen betekenis uit haalt.”

Er is niets mis met het woord catchy

Zoeken naar de eeuwige jeugd

Jullie haalden een topproducer binnen, speelden vorige zomer op Sziget in Hongarije, toerden al met Blood Red Shoes… Veel Belgische bands die populairder zijn dan jullie kunnen daar alleen maar van dromen.

Sylvester: (enthousiast) “Da’s goed, hé!”

Ian: “We vinden dat we zo hard mogelijk moeten werken om het ver te brengen en we laten daarbij geen enkele kans liggen. Of het niet steekt dat we ondanks alles nog niet echt bekend zijn in België?

Er zijn altijd groepen die heel lang een goedbewaard geheim blijven, tot de mainstreammedia merken dat kanalen uit andere landen wel aandacht voor hen hebben. Dan draaien ze vanzelf bij.”

Sylvester: “Het pikt wel een beetje, als ik eerlijk mag zijn.”

Ian: “Maar we laten dat niet aan ons hart komen, toch? We zijn geen band die ineens the hottest thing ever moet zijn, we groeien liever nog wat. Als je één superhit hebt, creëer je immers fans van dat nummer en niet van je band. Als die song dan in de vergetelheid raakt, verdwijnen ook je fans. Als liveband hopen we natuurlijk dat de mensen ons blijven volgen, maar we zijn niet bang voor de toekomst.”

Sylvester: “We gaan voor authenticiteit! Da’s trouwens het woord van 2012.”

Ian: “Echt? Droppen maar!”

Sylvester: “Authentieke kwaliteit, daar streven we naar!” (lacht) Over authenticiteit gesproken: jullie rekenen “daddy’s old records” tot jullie invloeden.

Zaten jullie al van kinds af aan tussen de platenbakken?

Ian: “Alle drie, ja. Mijn pa was een echte rocker die naar de classics luisterde: The Rolling Stones, Led Zeppelin, Deep Purple, enzovoort. En bij jou was het funk, zeker?”

Sylvester: “Een beetje van alles, eigenlijk. Bij onze bassist Dries Hoof luisterden ze thuis dan weer

Wallace

Hoe omschrijven we jullie muziek eigenlijk het best? Catchy stonerrock, dat klinkt nogal vreemd.

Sylvester: “Da’s inderdaad een rare combinatie als je erover nadenkt.

Iemand zei ooit eens dat het heupwiegend genoeg was voor de meisjes en hoofdknikkend genoeg voor de jongens. Dat vind ik wel toepasselijk.”

Ian: “Er is niets mis met het woord catchy, hoor. Ik vind het altijd leuk om de grens af te tasten en zulke songs te counteren met nummers die dan weer heftiger zijn.”

De eerste single ‘Cougars’ klinkt alvast heerlijk aanstekelijk! Gaat dat nummer over cougars als in oudere dames die wel een groen blaadje lusten?

Sylvester: “Rauwtch!”

Ian: “Ja en nee. Het gaat over het zoeken naar de eeuwige jeugd. Dat is wat die vrouwen doen: ze jagen op toy boys en proberen terug te keren naar hun gloriedagen, toen ze nog jong en knap waren. Het gaat ook over meer willen in het leven, vandaar de “We want more, more” in het refrein. Maar ik ben niet bang om ouder te worden, hoor. Integendeel: ik ben nu vijfentwintig en ik kijk volop uit naar de toekomst. Eentje met spetterende festivals en met onze foto op de cover van mooie boekjes.”

Euh, ik snap de hint. Voor die song trommelden jullie trouwens een aantal vrienden op van andere bands. Superlijm, Kapitan Korsakov, The Van Jets, Cloon, Horses On Fire… Allemaal bands uit de Gentse scene.

Ian: “We wilden gewoon een heel zat feestje in de studio bouwen om af te sluiten. En dat is het ook geworden. (lacht) We hadden backing vocals nodig om die more mee te zingen en het gaat zo veel sneller als je dat aan vrienden vraagt. Enkele jaren geleden nodigden we ook anderen uit om gitaarsolo’s te spelen op onze vorige plaat en het leek ons leuk om nu ook weer voor zo’n groepsgevoel te zorgen. Ik vind dat het daar allemaal om draait: opschieten met mensen die dezelfde richting als jij uit willen en die bezig zijn met dingen die jou interesseren. Personen die je hun mening geven en op wie je kan rekenen. En ’t is gewoon leuk om in een echte scene te zitten.”

on stage 24 april: Handelsbeurs, Gent (w/ Raketkanon) 26 april: AB Club, Brussel (w/ Kapitan Korsakov) 28 april: 4AD, Diksmuide (w/ Horses On Fire) 5 mei: Repmond Rock, Rupelmonde

(w/ Mintzkov, Merdan Taplak, School Is Cool, The Opposites…)

18 mei: Culturesque, Nazareth

Wallace Vanborn ‘Lions, Liars, Guns And God’ East/N.E.W.S. Records

Over paardenkracht gesproken! In anderhalve seconde trekt Wallace Vanborn uit stilstand op naar honderd kilometer per uur. Nu ja, we hadden ook niets anders verwacht van een drummer die onze trommelvliezen aan flarden mept en een bassist die genadeloos beukt en blijft beuken. Om nog maar te zwijgen over die verschroeiende gitaarriffs! Vijftig minuten lang razen deze jonge leeuwen over het asfalt van de stonerrock met songs als ‘Found In LA’ en ‘White River’.

Zelfs een dubbele hernia houdt je niet tegen om eens stevig uit de bol te gaan op deze nummers. Ook het akoestische ‘Pawns’ is een aangename verrassing en bewijst dat frontman Ian Clement vele richtingen uit kan met zijn stem.

Een aanrader voor hitsige cougars, toy boys en iedereen die liever níet tot die groepen behoort. (jk)

Vanborn

Release: 23 april

ROCK ★ BLUES ★ JAZZ ★ FUNK ★ HIPHOP ★ REGGAE

2012

28 | 29 APRIL GABY MORENO

EEFJE DE VISSER › STOOMBOOT

SALLIE FORD AND THE SOUND OUTSIDE

GEPPETTO AND THE WHALES INTERGALACTIC LOVERS › LES TRUTTES SCHOOL IS COOL AND HER LADY LINN MAGNIFICENT BIGBAND

06/04 > ’DC ROCKS’ > KAPITAN KORSAKOV • NEW BLEEDERS • RAKETKANON • BOWIE PERU 07/04 > ’FRICTION’ > EPTIC • SYNDAESIA • GOLDORAK & SOLPHER • BLOODFIRE & AIRVALUE 08/04 > MERDAN TAPLAK + SAFI & SPREEJ 12/04 > TOINE THYS ORGAN TRIO 14/04 > ORIËNTAALSE NACHT feat. GORI KA ORCHESTRA 20/04 > THE SLACKERS (USA) • INTERNATIONALS 26/04 > AKA MOON 27/04 > FINALE LAWIJTSTRIJD 04/05 > ’T HOF VAN COMMERCE 06/05 > ALPHA BLONDY & THE SOLAR SYSTEM 10/05 > VAGANÉE-DEL FERRO GROUP 12/05 > FINALE IMAGINE 26/05 > HINDI ZAHRA (FRA/MAR) + AISSATA DJIBY

ZONDAG 6 MEI

BROTH.

SCALA & KOLACNY JEF NEVE TRIO VAN RAYMOND HET GROENEWOUD IMAGINARY ROAD TOUR

ARSENAL

AND MANY OTHERS

FINALE DRANOUTERRALLY GRATIS ANIMATIE & FESTIVALMARKT

ESPLANADE DE PANNE VVK Є 35/DAG - Є 55/WEEKEND - KASSA Є 40/DAG - Є 65/WEEKEND

ZATERDAG 26 MEI

Toerisme De Panne 070/25.20.20

t. 058 / 42 18 18 - f. 058 / 42 16 17 toerisme@depanne.be

W W W. F E S T I VA L A A N Z E E . B E

AISSATA DJIBY & THE FUJIRAMA BLUES TRIO STATIONSSTRAAT 104, 9100 SINT-NIKLAAS • T. 03 776 11 98 • INFO@DECASINO.BE

EEN FESTIVAL DRANOUTER PROJECT

18

homegrown (club )

T e k s t: B r a m V e r m e e r s c h

Democrazy bestaat dertig jaar. De Gentse vzw die destijds onstond vanuit JH De Zwabber viert dat met een feestelijk tweeluik. Later dit jaar volgt een prullaria-expositie die de geschiedenis van de muziekclub belicht en in april organiseert Democrazy een publieksgerichte concert- en party-zesdaagse (zie kadertekst) met ondermeer Daniel Johnston, Peter Doherty, ’t Hof Van Commerce en Balthazar.

De vroege jaren van de muziekclub zijn hem onbekend. Democrazy: dat was iets van Gent en hij was van Antwerpen maar vier jaar geleden was Eric Smout wél de geknipte man om coördinator en zakelijk leider te worden van de Gentse muziekclub die ooit nog Nirvana te gast had.

Je had ervaring als jeugdhuiswerker, je stond in Antwerpen aan de wieg van de Pacific en je was de drijvende kracht van 5voor12. Met welke aspiraties ben je vier jaar geleden verhuisd van muziekclub Petrol naar Democrazy?

Eric Smout: “Het waren vooral de aspiraties van de raad van bestuur van Democrazy. Die mensen hebben me de vraag gesteld.

Er is een veld dat open ligt in Gent, we willen opnieuw aanwezig zijn in de stad, zie jij het zitten om de werking die wat in het slop zit opnieuw naar een hoger peil te brengen? En ik had wel goesting. Het is niet zo dat ik het beu was bij 5voor12. Ik heb die organisatie met hart en ziel beheerd. Het was helemaal niet gemakkelijk om 5voor12 te verlaten. Democrazy was voor mij aanvankelijk een job. Ik werd werknemer maar gaandeweg ben ik me wel meer gaan inzetten. Eerst dacht ik: ik zal het wat rustiger aan doen. Dat is echter niet zo gebleken. (lacht) Democrazy doet meer dan wat 5voor12 ooit gedaan heeft.”

Geen gevaar voor overkill?

Eric: ”Het muzieklandschap heeft in zijn totaliteit te veel concerten maar in het Gentse ervaar ik dat zo niet. Er is wel een hoge interne druk bij Democrazy. Daar moeten we goed voor oppassen. Ik heb niet het gevoel dat we minder moeten organiseren maar we moeten het werk beter verdelen. We hebben eigenlijk meer werkkrachten nodig. Qua aantal activiteiten zitten we redelijk goed en stijlgewijs bedienen we een breed spectrum. Democrazy heeft zich in het verleden echt gefocust op een niche-aanbod. Het ging vaak om goede bands uit de underground maar de organisatie was te weinig aanwezig in de stad. Er was te weinig publieksopkomst en te weinig drive. Vandaar dat we nu een brede werking hebben qua muziekstijlen en het aanbod durven verruimen door ook mainstream te gaan. Jasper Erkens, Black Blox Revelation, Admiral Freebee: dat soort namen zag je vroeger niet in Democrazy.”

30 jaar Democrazy 10 t/m 14 april Charlatan & Vooruit, Gent

Balthazar

Vechten om je profiel en uitstraling te bewaren Petrol kent zijn gelijke niet in het clubcircuit heb je ooit gezegd. Geldt dat ook voor Democrazy?

Eric: ”Goh, de manier waarop we nu in de stad werken, vind ik wel apart. We hebben het voordeel dat Gent een aantal hele goede zalen heeft. We gedijen goed in die sfeer.

We organiseren concerten voor een publiek van 100 tot 1200 mensen. Dat we kunnen programmeren in Vooruit, Handelsbeurs, NT Gent, De Centrale en Charlatan heeft iets speciaals. En we mikken op partnership en samenwerking. We organiseren niet alleen concerten maar beheren ook de openluchtsite DOK en werken mee aan Boomtown, het showcasefestival Glimps en het pop- en rockconcours De Beloften. Die verruiming van de werking is één van de belangrijkste zaken van de laatste vier jaar.”

Nomandenclub Intussen blijft Democrazy wel een nomadenclub zonder een vaste zaal.

Eric: ”En een onherkenbare club voor veel bezoekers. Vooral als er in Vooruit een Democrazy-concert is, denkt het publiek vaak dat Vooruit de organisator is. Daar kunnen we niet veel aan doen. Vooruit is nu eenmaal een sterk merk. Al proberen we wel te werken op logo en herkenbaarheid. Het is blijvend vechten om je profiel en uitstraling te bewaren. Niet evident als je werkt in locaties die niet je naam dragen. Je ziet me altijd met affiches in de weer? Het is hard werken, hè. Agressieve promo zou ik het niet noemen maar ik ben een voorstander van voortdurende aanwezigheid via flyers, affiches, sociale media, mailings en de website. Dat is de kracht van onze communicatie. En onze beste prestatie? Democrazy is een club die in staat is bekende en onbekende groepen uit verschillende genres te profileren in verschillende plaatsen. Dat vind ik tof. De boekingsagenten geloven er ook in. We krijgen een goed aanbod. Democrazy is een oude naam. Iedereen kent de club en ondanks de problemen uit het verleden is de muzikale reputatie van Democrazy altijd geloofwaardig gebleven. “ Als Democrazy vijfendertig jaar bestaat heeft de muziekclub een eigen stek?

Eric: ”Dat zou ideaal zijn. Een zaal in de Waalse Krook? (een bouwproject in het hart van Gent, bvm) Die optie wordt onderzocht maar ik kan er nog niet veel over zeggen. Er is nog geen concreet plan en het geld ligt er niet. Maar het wordt wel tijd voor een eigen zaal. De huidige werking is heel verrijkend maar ook verdomd vermoeiend. Op lange termijn is dat niet houdbaar als je de spankracht wil behouden. Je kan niet verwachten van een vzw als Democrazy om dit jaren te blijven doen. Je gaat jezelf doodwerken. Je wordt zot. Je ploeg zal het niet meer zien zitten na verloop van tijd. Democrazy moet voortdurend verhuisfirma spelen: auto’s in- en uitladen, producties op- en afbouwen. En we werken altijd met andere huizen met een verschillende stijl van werken. Ik vind dat heel goed voor de huidge periode. Maar niet voor nog eens tien jaar, denk ik.”

Blijf vooral genieten van de muziek.

Eric: “Dat lukt niet altijd. We moeten presteren, hè. Maar Bonnie ‘Prince’ Billy: dat was een hele toffe avond in Vooruit. Net als het concert van soulzanger Nick Waterhouse. En Michael Kiwanuka voor honderd man in de Charlatan. Net voor de grote hype.

Fantastisch, leutig. “

Hoe vier je de dertigste verjaardag van een muziekclub? Met concerten, tiens! Democrazy stelde een feestprogramma vol verrassingen voor je op: zowel gevestigde waarden, nieuwe bands als te herontdekken acts komen aan bod. Op 10 april trappen Peter Doherty en DJ Eppo Janssen de festiviteiten af in de Vooruit. In de Charlatan doen ze hetzelfde met een groovy Dyn-O-Mite-party. Lekker swingen met Lefties Soul Connection feat. Michelle David, DJ Daptunes, Thierry Steady Go! en DJ Garreth McMullan! Op 12 april zakt de geniale – of is het gekke? – Daniel Johnston af naar de Sint-Pietersnieuwstraat.

Als specialleke wordt de singer-songwriter begeleid door de Brusselaars van Tommigun en sluit DJ SVN deze avond af. Lefto is zelf tien jaar bezig en dat betekent dubbel feest in de Vooruit op 13 april! Een genadeloos straffe line-up met Theo Parrish, Floating Points, DJ Nu-Mark Toy Set, Dimlite, 2morrows Victory, DJ Kwak en de jarige himself…

Dat wordt shaken en hopen dat je benen er op het einde van de avond nog aanhangen! Op zaterdag 14 april is het dan weer dilemmadag.

In de Balzaal van de Vooruit treden Mark Stewart en DJ Slammy vs DJ Godeville op, gevolgd door een jubileumeditie van Square met drum-‘n-basstoppers Logistics, Cyantific, Hookerz & MC Nice, Cedex & Higher Underground, Suspect en MC Mush.

Ook in de Concertzaal is plezier verzekerd: TimeBomB dj’s komen plaatjes draaien en Kraantje Pappie, Safi & Spreej en ’t Hof Van Commerce serveren Nederlandstalige – of toch iets wat daarop lijkt – hiphop van de bovenste plank! Merdan Taplak en Mo Disko van Disko Drunkards sluiten de avond af in dezelfde zaal. Kan je niet kiezen tussen al dat lekkers? Geen nood! Met een ticket voor ’t Hof Van Commerce ben je ook welkom op de andere Democrazy-optredens van die avond.

Helaas komen ook aan mooie concertreeksen een eind. Op 15 april eindigen ze in schoonheid met Balthazar en DJ Juice Blender in de Vooruit. Komen is de boodschap! Check alvast www.democrazy.be/ concept/30-jaar-democrazy voor ticketprijzen en meer info.

30 jaar Democrazy

19

homegrown

T e k s t: J a m i l i a K n o c k a e r t

Kinky Star, het gezellige muziekcentrum op de Vlasmarkt in Gent, blaast deze maand vijftien kaarsjes uit en viert dat een hele week lang (10 t/m 15 april). Hoezee! RifRaf ging met een verjaardagstaart langs bij bezieler en pater familias Luc Waegeman en kwam terug met een interview!

Kinky Star begon als iets kleins, maar groeide uit tot een goeddraaiende organisatie met vijf grote pijlers. Vijf? Jazeker. In de Club kan je bijna dagelijks een fijn concert meepikken, het platenlabel dat onder andere Kapitan Korsakov, Little Trouble Kids en stapels (digitale) releases uitbracht en op de studentenradio Urgent.fm luister je wekelijks naar de Kinky Star Radioshow.

Daarnaast krijgen jonge muzikanten de kans om via het JonGeduld-project hopen ervaring op te doen en leren beginnende artiesten via de Academy een instrument bespelen.

Luc Waegeman: “Kinky Star ontstond vijftien jaar geleden als een vzw omdat we met Sexmachines (rockband van Danny Mommens, Jan Wygers en Waegeman zelf) onze eerste release in eigen beheer wilden uitbrengen. Dat gebeurde uiteindelijk via ons label Kinky Star Records, waarop bands als De Bossen en ’t Hof Van Commerce later ook platen uitbrachten. Daarnaast vonden we in 1997 een pand aan de Vlasmarkt. We organiseerden er al van in het begin optredens en zo groeide de vzw uit tot een muziek- en ontmoetingscentrum. Of ik had verwacht dat het zo’n hoge vlucht zou nemen? Nee. Maar honderden vrijwilligers droegen – en dragen – hun steentje bij door ons te helpen: geluidstechniekers, grafische vormgevers, videoclipmakers, IT’ers, klusjesmannen… Dankzij al die mensen is Kinky Star groter geworden. Niet letterlijk, natuurlijk, want we zitten nog altijd in datzelfde kleine pandje.” (lacht)

Ook met subsidies blijft het knokken Is die onafhankelijkheid-gedachte van vroeger nu ook nog belangrijk voor je?

Luc: “Absoluut. Onze filosofie is om jonge bands en artiesten zo veel mogelijk te stimuleren om in de muziekjungle en de businesswereld hun mannetje te staan. We willen hen tonen hoe verschillende vorken in verschillende stelen zitten, hoe je het best je carrière uitbouwt, aan zelfmanagement doet, enzovoort.

Die diy-gedachte proberen we hen op een aangename en niet-schoolse manier mee te geven via workshops en allerlei projecten. Met die tips and tricks is Kinky Star voor jonge bands een opstapje naar een hoger niveau.”

Ik kan me voorstellen dat er in al die jaren wel eens momenten waren waarop je vreesde voor het voortbestaan van Kinky Star.

Luc: “Hier stopt het-momenten, ja. (lacht) We maakten enkele donkergrijze periodes mee en dat op verschillende vlakken.

Zo klaagde een buurman ons aan voor geluidsoverlast en hadden we in 2004 problemen met de belastingen. Gelukkig liepen beide rechtszaken goed af en worden we nu erkend als een organisatie met een maatschappelijk en geen commercieel doel. We krijgen nu zelfs structurele subsidies van de Vlaamse overheid! Maar ’t blijft knokken. De kans zit er bijvoorbeeld in dat we die subsidies binnenkort weer kwijtspelen met de komst van de nieuwe minister en de besparingsmaatregelen. Niet dat we zo sterk afhankelijk zijn van die steun, hoor. Het grootste deel van onze inkomsten halen we uit onze eigen werking en vooral uit de Kinky Star Club op de Vlasmarkt. Hoe meer pintjes de mensen daar drinken, hoe meer geld er is voor de verschillende projecten binnen onze organisatie!”

Welk effect hebben de nieuwe geluidsmaatregelen op Kinky Star?

Luc: “We zijn absoluut pro gehoorbescherming en de bewustmaking daarrond. Maar we zitten natuurlijk in een kleine ruimte en we gaan nog niet zwaar protesteren omdat de regels voorlopig onduidelijk blijven voor ons. Ergens geeft de affiche van 15 jaar Kinky Star wel weer wat we ervan denken. We willen die intense beleving van een liveconcert – zowel voor het publiek als voor de muzikanten – zeker niet verliezen.”

Naast de downs maakte je waarschijnlijk ook al fijne ups mee.

Luc: “Uiteraard, elke release en elk concert is een hoeramoment! En het succes van ’t Hof Van Commerce is sowieso een belangrijke mijlpaal voor ons. Kinky Star bracht de eerste drie platen van de groep uit en dat heeft ons meer in de schijnwerpers gezet. Maar er is nog: we organiseerden talloze concerten tijdens de Gentse Feesten, brachten bands naar het buitenland, deden verschillende showcases… Ik ben dus best wel trots op Kinky Star. Absoluut. (glimlacht) Maar ik herhaal: dankzij honderden vrijwilligers en stagiairs groeiden we uit tot wat we nu zijn. De stad Gent was minstens even belangrijk voor ons.

Hier staat men meer open voor cultuur dan in Brussel of Antwerpen en ik denk dat het moeilijk geweest was om Kinky Star ergens anders op te starten.”

En om te vieren dat de organisatie na vijftien jaar nog altijd bestaat, nodigde je zes bands uit die tijdens de feestweek in Kinky Star komen spelen.

Luc: “Inderdaad. Die groepen koos ik heel bewust omdat verschillende bandleden een link hebben met Kinky Star. Zo was de eerste release op het label er eentje van De Bossen en is Eline van Little Trouble Kids halftijds sociocultureel werkster bij ons.

Ik opteerde deze keer dus niet voor grote namen, maar wel voor échte Kinky Star-bands.”

15 jaar

15 jaar Kinky Star 10 t/m 15 april Kink y Star, Gent

Kinky Star is nog altijd alive and kicking, laat dat duidelijk zijn! Een week vol gratis concerten en dj-sets is dan ook de ideale manier om de vijftiende verjaardag van het muziekcentrum te vieren. Op 10 april geven de mannen van Zilke het startschot, gevolgd door Inspector Clay.

De stoere kerels van Falling Man en Studio 45 geven het beste van zichzelf op 11 april. De volgende dag zetten Little Trouble Kids en het vrouwelijke dj-duo Het Rijk Der Vrouw de boel dan weer op stelten. En vrijdag de dertiende is deze keer helemaal geen ongeluksdag! De oudgedienden van De Bossen zakken dan immers af naar de Vlasmarkt, waarna Tamashot & Stijn de dj booth innemen.

Op 14 april staan No Tomorrow Charlie en Dr. Green op het Kinky Star-podium en de apotheose volgt op zondag 15 april.

Dan is het kot te klein voor de surpriseact en DJ Jasper zorgt ongetwijfeld voor een stomende afterparty.

Maar daar stopt het niet! Kinky Star lanceert in de week van 10 april ook een online tv-kanaal met videoclips, liveopnames, reportages, interviews met medewerkers en meer van dat! Verder verkopen ze binnenkort pakketten met oude releases en maakt het Gentse kunstenaarskoppel Betty & Ringo een kunstwerk op een van de muren in de Kinky Star Club. De driedimensionale creatie zal de vijf pijlers van Kinky Star nog eens extra belichten en dat op een originele manier! Hou www.kinkystar. com/15jaar in het oog voor meer informatie!

Kinky Star is trouwens nog steeds op zoek naar jouw foto’s, filmpjes, anekdotes, getuigenissen of andere straffe verhalen! Al die fijne herinneringen aan de voorbije vijftien jaar belanden in een digitaal boek. Ligt er bij jou thuis nog interessant materiaal of wil je een spannend verhaal delen met het Kinky Star-publiek? Laat dan iets weten via 15jaar@kinkystar.com!

Kinky Star

20

homegrown (on cd ) Cosmic Fools

Stupid Bright Confetti http://vi.be/stupidbrightconfetti Door Max Colombie van Oscar & The Wolf aangestipt als één van zijn invloeden.

Stupid Bright Confetti is de lofi-vermomming van Duchka Walraet, een jonge artieste uit Nieuwerkerken nabij Aalst die zichzelf omschrijft als een “26-jarige post-ironica”. Ze kreeg al media-aandacht door de spot te drijven met politici als Bart De Wever en Paul Magnette maar belangrijker is de wonderlijke muzikale wereld van Duchka. De liedjes van Stupid Bright Confetti (een herschikking van de frase “Bright stupid confetti” uit het gedicht ‘Years’ van Sylvia Plath) leunen wat aan bij Coco Rosie en het ongrijpbare stemgeluid van Alison Shaw (Cranes) en klinken - omwille van een niet helemaal toonvaste piano en Kimya Dawson-achtig gitaarspel - aandoenlijk onaards en hemels excentriek. (bvm)

A.S. Swanski ‘Electro Noir’ Nova-Kung Records

Het is blijkbaar zo dat als een muziekjournalist zelf plaatjes gaat maken, het resultaat vaak nogal bedroevend is. Maar goed, ‘Electro Noir’ is alweer de derde plaat van een voormalige Humomedewerker die momenteel in Zweden vertoeft en duidelijk fan is van – jawel - donkere electro en avant-garde uit de late 70’s en vroege 80’s. En dus mag je je verwachten aan kale beats, bombastische synths, veel samples, vrouwelijke vocals die nét niet irritant zijn en een gebrek aan, tja, nieuwe ideeën. De man is duidelijk fan van de Juiste Dingen (Neubauten, Suicide, Kurt Weill...) en dat zorgt weliswaar voor een paar boeiende momenten, maar Electro Noir’ mist richting en vooral de nodige originaliteit om (mb) te overtuigen. En u?

Aka Moon ‘Unison’ Cypres/AMG

Zowat twintig jaar na het ontstaan van de groep en het uitbrengen van de eerste cd, trakteert Aka Moon ons op nieuw werk. Er gebeurde ondertussen heel wat. Na het trio-debuut gingen Fabrizio Cassol, Stéphane Galland en Michel Hatzigeorgiou de meest uiteenlopende en gevarieerde samenwerkingsverbonden aan die reikten van Afrika tot Azië via Cuba, telkens gevolgd door een cd. Daarnaast trokken ze ook elk afzonderlijk op pad. Na al dat vreemdgaan vonden de drie dat het tijd werd om terug te keren naar hun oorspronkelijke basisvorm, het trio. ‘Unison’ weerspiegelt de opgedane ervaringen en het verschil in leeftijd tegenover het debuut. Overdonderen met snelheid en technische vaardigheden hoeft niet meer. Alle aandacht gaat dan ook uit naar dieptegang en verbreding van de totaal eigen sound. Polyritmiek en gedurfde harmonieën blijven primeren. Dit is tenslotte de groep die ooit op toer ging met twaalf dj’s! De energie van de jonge wolven is gebleven maar wel gerichter. De muziek reikt daarbij nog steeds over de vakjesbeperkingen van jazz, rock en funk heen. Live op 19 april in Vooruit en op 26 april in Sint-Niklaas. (gtb)

‘Cosmic Fools’, mcd Eigen Beheer

Een song over je eigen ongelukkige leven schrijven, is nog te doen. Een catchy nummer maken over de boodschap die we dagelijks in het toilet achterlaten, dat is andere kak… euh, koek. Maar voor Cosmic Fools lijkt het allemaal geen probleem.

Dit Gentse trio overgiet de gitaarsound van Queens Of The Stone Age met een Millionaire-vibe en mengt er nog een beetje Triggerfinger door om het geheel af te werken. Dat levert dansbare stonerrock op die niet vernieuwend, maar zeker ook niet slecht is. Het striped-down‘So Much More’ en het bluesy ‘The Wizard’ – met uitstekende vocals – bewijzen alvast dat je deze band voortaan in het oog moet houden.

De nieuwe plaat telt slechts zes nummers, wij zijn benieuwd naar meer! (jk)

Dolphins Into The Future ‘Canto Arquipélago’, lp Under water Peoples

‘On Sea-Faring Isolation’ Fonal

Psychedelisch warhoofd Lieven Martens vermengt opnieuw abstracte field recordings en tape-experimenten met de duistere kantjes van de new age. Ingeborg op acid, dus, maar zover waren we na tal van puike Dolphins Into The Future releases al wel. Na uitgebreid getour, onder meer met James Ferraro en The Skaters, trok hij zich in 2011 een half jaar terug op de Azoren om het bizarre microklimaat van de vulkanische archipel op plaat te vatten. Het resultaat is dromerig en bezwerend tegelijk, maar opvallend aan ‘Canto Arquipélago’ is dat, naast de omgevingsgeluiden die zonder context erg bevreemdend aandoen, er meer plaats is voor uitgepuurde percussie – van handtrommels tot woodblocks. Door de aftandse elektronica en de tribale klanken baadt het album in de sfeer van jaren ’70-exotica, wat vooral in ‘Noite’ en ‘Verde’ sterk naar voren komt. Zonder meer een boeiende, hallucinante trip, en dus alweer een straffe plaat van een van de interessantste namen in de Vlaamse ondergrond.

Dat die straffe releases geen uitzondering zijn bij Dolphins Into The Future weten we op z’n minst al sinds ‘On Sea-Faring Isolation’, een experimentele plaat vol tape loops, synths en gevonden materiaal. Oorspronkelijk verscheen het album op lp en cassette in 2009, maar de cd-heruitgave van deze maand bevat een bonustrack van een dik kwartier die typerende tropische klanken versnijdt met obscure glitches, op zich al genoeg om dit album te herontdekken. (ts)

Fear Falls Burning ‘Disorder Of Roots’ Tonefloat

Baadasssss ‘Ik Ben Ton Azwo’ Chillow

“Ik voele me soms Gerrit Callewaert uit Bavikhove / ni verstoan deur ons dialect en taalklove”, legt de Kortrijkzaanse rapper Baadasssss op zijn debuut ‘Ik Ben Ton Azwo’ meteen het grootste nadeel van het rappen in het West-Vlaamse dialect bloot. En er iets van aan: helemaal vatten zullen wij het hoogst eigenzinnige taaltje nooit. Buzze van ’t Hof Van Commerce merkte onlangs echter fijntjes op dat hij betwijfelt of de Vlaamse kids de lyrics van pakweg Snoop Dogg dan wél uit het hoofd kunnen afdreunen. Point made. Hiphop zit ‘em inderdaad evenzeer in een welbepaalde sfeer en “wie gaat er een beetje zeggen dat WestVloams ni flowt?”, vraagt Baadasssss zich terecht af in ‘West Vlanders Buist’. Wij alvast niet, want dit plaatje heeft van voor tot achter de juiste vibe te pakken: geen opschepperij, maar hypereerlijke teksten waarover lichtvoetige pianodeuntjes worden gedrapeerd.

Aangename kennismaking. (wd)

Dit zou het laatste album van Dirk Serries zijn onder de noemer Fear Falls Burning, een laatste salvo traag voortschrijdende gitaardrones voor hij zich ten volle op zijn jongste project Microphonics stort. Net als op ‘Frenzy Of The Absolute’ van 2008 is ‘Disorder Of Roots’ groots, intrigerend en donker. En ook ditmaal krijgt de gitaar ondersteuning van bas en drum waardoor het geluid doet denken aan het werk van Earth, al blijft Fear Falls Burning toch nog heel wat rauwer, abstracter en hermetischer. ‘Disorder Of Roots’ toont nog maar eens wat voor een klasse we in ons belgenlandje voor handen hebben. Koesteren die handel! (eb)

Frown-I-Brown ‘Hard Nouveau’ Naff Recordz/Blankcollectif

Buadee ‘Life Journey’ Lipstick Notes Records / PIAS

De voormalige frontman van de Skyblasters heeft zijn eerste echte solowerk uit. ‘Life Journey’ is een pretentieloos rootsplaatje met stel leuke, zij het niet bijster originele nummers ((o.a. ‘Face To Face’, ‘Walk With Me’ en ‘This Time’) en drie heel behoorlijke dubs. Binnenkort staat de Ghanese Belg ongetwijfeld op een zomerfestival bij je in de buurt en daar kan je alleen maar blij van worden. (mb)

En de prijs voor de meest originele bezetting gaat deze maand naar: Frown-I-Brown. De Brusselse hiphopband bestaat naast emcee Herb uit een bassist, drummer en (we kid you not) een fluitist. Toegegeven: op het eerste gehoor doet zo’n dwarsfluit op een hiphopplaat redelijk vreemd aan, maar al bij al vormt het instrument een meerwaarde voor de sound van het Brusselse viertal. Frown-I-Brown brengt hoe dan ook geen doordeweekse rap: teksten over de patchwork-slager om de hoek of wachtwoordwaanzin glijden op ‘Hard Nouveau’ over jazzy rock en aanstekelijke soul. Zo fris als een mojito in de hangmat aan het eind van een warme lentedag. (wd)

22

homegrown (on cd ) The Golden Glows ‘A Prison Songbook’ Glans & Luister

Op 10 oktober 2009 presenteerden The Golden Glows in de AB officieel hun programma ‘A Prison Songbook’. Dit was het resultaat van een passionele zoektocht in de archieven van Alan Lomax, de man die het begrip veldopname bekend maakte bij een groter publiek. Op de cd die nu uitkomt, vinden we twaalf songs terug die rechtstreeks in verband staan met die penitentiaire instellingen van het Amerika uit de eerste helft van de 20e eeuw. The Golden Glows respecteren de oorspronkelijke uitvoering van deze working songs. Dat betekent dat de nadruk op de zang ligt met slechts beperkte sepia-inkleuring door middel van gitaar en percussie. Een enkele keer wijken ze van het rechte pad af en gunnen ze ons een blik in de toekomst en op wat er uit deze erfenis zou groeien: SUN rock-‘nroll. Niet toevallig klinkt Bram Van Moorhem meer en meer als de jonge Johnny Cash. Altzangeres Nel Ponsaers en sopraan Katleen Scheir zorgen daarbij continu voor het perfecte tegengewicht. Frederik Meulyzer (allerlei percussie) en Geert Hellings (gitaren) leggen accenten die wel ingefluisterd lijken door Daniel Lanois. Het geheel werd traditiegetrouw uitgebracht in een linnen cd-boekje met bijpassend fotomateriaal. Wereldklasse over heel de lijn. (gtb)

Helder ‘The Rythm Of Change’ Jarko/Rough Trade

Helder Deploigne is een pure, toegewijde doe-het-zelver. De solo-artiest speelde alle sporen van ‘The Rythm Of Change’ zelf in, mixte de songs en brengt zijn nieuwe plaat net als de vorige twee uit op zijn eigen Jarko-label.

Respect! Inhoudelijk is ‘The Rythm Of Change’ het sluitstuk van zijn ‘The’drieluik. Zes jaar na deel twee (‘The Ceiling Is Not The Sky’) blijken sober vakmanschap, schrijftalent en zacht dromerige sfeertjes hand in hand te gaan.

Verfijnd en au fond rootsy maar niet zonder dynamiek en bij momenten met de nodige freaky weerhaken. Geloofwaardige singer-songwriterplaat. (bvm)

Internationals

OKCowboy!

‘Escape The Plan’, ep Origami Music

Nope, dit heeft niks met Vitalics knallende eerste plaat te maken, maar wel met het gelijknamige Brusselse punkfunkrock’ndiscoband. Klinkt overweldigend? Valt best mee hoor. OKCowboy is niet de nieuwe grote revelatie, maar wie een streep opzwepende, hitsige muziek ziet zitten, zal vast weten wat gedaan met ‘Dance Dance Dance (Assholes)’ en de zes andere nummers op dit ep’tje. (jvb)

Roscoe ‘Cracks’ PIAS Recordings

Het Luikse Roscoe komt na een jarenlang schrijfproces op de proppen met dit debuutalbum en die krijgt meteen een plaatsje in de stallen van PIAS. Terecht, want het uiterst Amerikaans klinkende collectief heeft goed haar best gedaan. De frisse popsongs klinken matuur en worden omhuld met een sferische postrocklaagje van strijkers en blazers die – weliswaar mooi spaarzaam – het klankenspectrum breed laat uitdeinen. Hoe dat precies klinkt wordt treffend geschetst in de videoclip van eerste single ‘Enemies’. Langzaam voorbij glijdende wolkenpartijen, een uitgekiende kadrering van het Ardense landschap en het inzoomen op kleine details. ‘Cracks’ kan verder rekenen op een knappe productie die een kluwen van ritmes, kleine melodische ingrediënten en verfrissende wendingen tot een spannend luisterspel puzzelt.

Roscoe staat niet alleen meer voor één van de zeven gelijknamige plaatsen in de Verenigde Staten. De meest voorname Roscoe situeert zich vanaf heden in ons eigenste Belgenland. (dw)

Stad Van Licht ‘The Celestial Fish’, ep Eigen beheer

Deze mini-ep is een voorbode voor een aankomend album in de herfst. De drie nummers van het Limburgse vijftal zijn een toonbeeld van luchtige progrock. Vooral het aanstekelijke ‘Avalon’, met bijhorende, zeer knappe slow motion videoclip (checken die handel!) is van een hoopgevend niveau. ‘Bring The Waves’ is een soort funky mengeling van Pinback en Balthazar en de fijne alt. country in ‘Kirishima’ bewijst dat Stad Van Licht erg veelzijdig uit de hoek kan komen in slechts drie nummers. ‘The Celestial Fish’ is een mooi voorgerechtje op wat nog komen zal. (dw)

‘Mousetrap’ Eigen Beheer/Petrol Music/EMI

Na dik drie jaar radiostilte mogen we ons eindelijk weer verblijden met nieuw werk van Internationals. Belgiës meest rootsy skankers kleurden altijd al graag buiten de lijntjes, en de invloeden van reggae, soul, calypso en ander exotisch lekkers zijn op deze ‘Mousetrap’ nog prominenter aanwezig. ‘Summer’ opent met bluesy reggae, waarop duidelijk wordt dat nieuwe frontvrouw Lize Accoe de band nog dat extraatje meer geeft. Ook het inlijven van Marc Tee (ex-Electric Kings) als gitarist en producer, duwt Internationals vooruit. ‘Shoulder’ en ‘Closer’ skanken als vanouds een lekker stuk weg, terwijl op het van rocksteady-, soul- en calypsoritmes barstende ‘Jungle’s Gone’ de percussie, blazers en orgeltjes een heerlijke battle uitvechten. De uitermate lome funk in de titeltrack (denk‘Sabrosa’ van Beastie Boys dat zwoel tegen Isaac Hayes komt aanschurken) zorgt voor een breekpunt halverwege en in de finale zorgt ‘Bouncer’ voor een brede grijns, terwijl afsluiter ‘Calle Me (Off)’ nog even de puntjes op de i komt zetten met een voortreffelijke, jazzy pianoriedel met daarover meesterlijke blazerarrangementen. Welkom terug, zeggen wij dan. (mc)

My Name Is God ‘Demo’ Eigen beheer

In de geweldige Studio 195, bij Patrick Delabie, veruit de sympathiekste Nederlander aller tijden, hebben Vlaamse en Nederlandse undergroundbands al jaren een kwalitatief hoogstaande plek om demo’s en cd’s op te nemen. My Name Is God is de laatste band waarvan we een in Studio 195 ingeblikte demo in handen krijgen. Ook hier is weinig radiohit-potentieel te vinden. Met ex-leden van onder meer het fantastische Satiagraha had Patrick weer een bende harde jongens op bezoek. Metal als Pantera, Machine Head en andere beukende en knallende voorbeelden, worden lustig gemengd met hardcore als Terror en hier en daar een streep Mastodon-esque progrock. Niet slecht voor een paar kerels met godcomplex in een Nederlandse studio. (dg)

Tranquil Eyes ‘Walks’

Twilight Ritual ‘The Factory Scream’ Onderstroom Records

Er lijkt maar geen eind te komen aan de re-issues van vaak obscure Belgische EBM- en synthpop-plaatjes/tapes. Het probleem zit hem in het woordje obscuur. Daar was destijds namelijk vaak een reden voor: de nummers waren gewoon niet goed genoeg om er de afslag naar de roem mee te kunnen nemen. De tand des tijds heeft ook niet echt geholpen en jezelf in je biografie vergelijken met respectievelijk Snowy Red en Neon Judgement benadrukt eerder beperkingen dan talent of ambitie (de frase could have been a potential club hit ademt dan weer grammaticale wanhoop). Twee matige plaatjes voor de die-hards kortom.(mb)

Willow ‘We The Young’ Universal

Willow vond met ‘Gold’ de toverformule voor een radiohit: sprankelende gitaarlijnen, stuwende drums en hyperkinetische synths. Kortom: de gulden middenweg tussen postttrock en indiepop. Moet er nog meer zijn? Ja, dreigende riffs en een portie geschreeuw bijvoorbeeld, zoals de intro van ‘Weeping Giants’ een meesterlijke popsong aankondigt. Of ‘Sweater’, inclusief huppelende melodie, dat uitblinkt in zijn eenvoud. Aanstekelijk is het kernwoord dat ‘We The Young’, het debuut van Willow, in één adem samenvat. Het zestal speelt een resem goede popsongs uit, zonder te verdrinken in een zee vol overbodige tierelantijntjes. ‘Inner City’ en ‘Two Children’ staan als een huis, terwijl ‘House Of Love’ te langdradig blijkt en helemaal verloren loopt op ‘We The Young’. Eén minpunt, maar daar blijft het bij. Willow debuteert met klasse, en straalt binnenkort ongetwijfeld op de zomerfestivals. Moet er nog meer zijn? Neen. (elv)

24

Earteam © David A. Smith

Alabama Shakes ‘Boys & Girls’ Rough Trade/Konkurrent

Alabama Shakes is momenteel de meest besproken band in de platenbak. Dankzij het magistrale ‘Hold On’ verspreidde de hype zich als een lopend vuurtje, maar hoe zit het met de rest van de nummers op ‘Boys & Girls’? (pn) verklapt de conclusie nu al: minstens even goed! ‘Boys & Girls’ bestaat uit een dodelijke cocktail van Janis Joplin, Jack White en The Black Keys. Geen capsones, geen franjes, gewoon rauwe, ongefilterde emotie samengebald in solide soulnummers. De stem van Brittany Howard grijpt je onverbiddellijk bij de keel en laat je op geen enkel moment de minste ademruimte. ‘Boys & Girls’ is een intieme plaat die ook naast ‘Hold On’ heel wat muzikale tederheid biedt. Het concert in de AB was snel uitverkocht en dat is ondanks de hype niet meer dan terecht. Verschrikkelijk verslavend! (pn)

A-Sun Amissa ‘Desperate In Her Heavy Sleep’ Gizeh Records

‘Desperate In Her Heavy Sleep’, het debuut van A-Sun Amissa is een onheilspellend album dat de luisteraar onderdompelt in de akelige stilte van een post-apocalyptische woestenij. De drones van dit duo zijn zo verfijnd dat ze je meteen mentaal verplaatsen in een doodse wereld die ontwaakt van de grootst denkbare kater. Dit is dé soundtrack bij het einde van onze beschaving. Dat er de laatste tijd wel meer van dat soort platen verschijnen, is hopelijk geen veeg teken. Deze krijgt alleszins een goede plek in de platenkast van (eb), ergens tussen MGR, Fear Falls Burning, Xela, Svarte Greiner en consoorten.

Addison Groove ‘Transistor Rhythm’ 50 Weapons

De uit Bristol afkomstige Antony Williams gooide al enkele jaren hoge ogen in de dubtechnoscene onder de artiestennaam Headhunter, toen hij besloot om een experimentelere weg in te slaan met Addison Groove. Wat aanvankelijk niet meer dan een zijproject leek, groeide al snel uit tot een fulltime bezigheid. Addison Groove sloeg toe met één briljante flits, het uit broken beats en onderkoelde techno opgetrokken ‘Footcrab’, en nadat Ricardo Villalobos en Aphex Twin hun bewondering hadden uitgesproken, ging Williams er zowaar ook zelf in geloven. Twee jaar later is er ‘Transistor Rhythm’, één langgerekte trip langs de grenzen van 2-step en garage, waarop Williams meer dan ooit flirt met nerveus bonkende ritmes, maar ook inhaakt op meer funky varianten. Zo zet zowel in ‘Bad Things’ als in ‘Beeps’ (twee tracks met verknipte vocals van Spank Rock) een hortende hiphopgroove de toon en wordt een hoog kinderstemmetje in ‘Entropy’ vervlochten met een aanstekelijk kloppende beat. Groovet gelijk zot! (wd)

The Alchemist ‘Rapper’s Best Friend 2’ Decon

Op ‘Rapper’s Best Friend 2’ stript The Alchemist zijn eigen songs andermaal tot op het bot. De Amerikaanse producer ontdoet de tracks van vocals en laat enkel het geraamte – lees: beenharde beats – staan.

Wie niet goed luistert of hoe dan ook niet van instrumentale hiphop houdt, zou ‘Rapper’s Best Friend 2’ gemakkelijkheidshalve kunnen afdoen als een staaltje egotripperij van een megalomane producer, ware het niet dat de

tracks die The Alchemist indertijd uit zijn mouw schudde ook zonder vocals moeiteloos overeind blijven. Zijn geheim?

De veelzijdige arrangementen – nu eens très old skool loops (‘Whole Lotta Thug’), dan weer hypermoderne steeldrums (‘Pain’) – die de tracks voortstuwen en je achteraf gezwind naar de repeatknop doen tasten. Een krachttoer van een grootse producer. (wd)

All The Young ‘Welcome Home’ 14 th Floor/Rough Trade

In een recent interview sprak de Britse televisiemaker Jools Holland wijze woorden over muziek. Volgens hem is het behoorlijk simpel om te ontdekken of die goed is. Als je een nummer, na beluistering opnieuw wil horen, zit het wel snor. Afgaand op die theorie schort er heel wat aan de songs op het debuut van All The Young, het Brits viertal dat ontstaan is uit het ter ziele gegane New Education. ‘Welcome Home’ is een dertien in een dozijn poprockplaatje dat zo op veilig speelt dat het bijna hilarisch wordt. En dat, helaas, alles behalve de drang doet opkomen de repeat-toets in te duwen. (jvb)

BILBORECORDS.be your favorite online - recordstore

cordeon en bas. Moet het nog gezegd dat wij heel erg goedgezind worden van deze plaat? (mc)

kan je er niet naast luisteren (‘Aftertaste’).

Onze conclusie is dan ook rap gemaakt: originele en knappe groeiplaat. (eb)

Analogik

The Asteroids Galaxy Tour

‘New Seeland’ VME/Rough Trade

BMG

Olafur Arnalds

‘Geckekondu’

‘Another Happy Day’

The British Expeditionary Force ‘Chapter Two: Konstellation Neu’ Erased Tapes/Konkurrent

Amsterdam Klezmer Band ‘Mokum’ Essay Recordings/Coast To Coast

15 jaar Amsterdam Klezmer Band wordt in stijl gevierd met een nieuwe plaat. Het nieuwe kind kreeg de naam‘Mokum’ mee, een double entente uit het boekje. In het Hebreeuws betekent het immers zoveel als plaats of stad en het is daarnaast ook de bijnaam die Amsterdammers aan hun binnenstad geven. ‘Mokum’ is eigenlijk een bloemlezing uit 15 jaar en 1000 optredens Amsterdam Klezmer Band, en werd voor een select publiek opgenomen in thuishaven Amsterdam. Het speelplezier spat van de plaat, waarbij vooral werd gekozen uit de publieks- en eigen favorieten.

Het maakt meteen duidelijk waarom de band in al die jaren is uitgegroeid tot een graag geziene gast in binnen- en buitenland. De Magnificent Seven bouwen op ‘Mokum’ een heerlijk feestje, waarbij de blazers elkaar voortdurend de loef proberen af te steken, wetende dat ze kunnen terugvallen op de prima ritmesectie van ac-

‘Out Of Frequency’

Eigenlijk is het jammer van het papier... Je bent nog maar net begonnen met het lezen van onze reviews en je kan in feite nu al stoppen bij deze ontdekking van de maand. Analogik komt uit Denemarken, heeft er al twee platen op zitten (die in compleet andere muzikale regionen vertoeven) en levert met ‘New Seeland’ een plaat af die grotendeels gewijd is aan Ethiopische jazz. Het genre kende in de 70’s een korte uitbarsting (burgeroorlog + hongersnood = nogal klote voor muzikale creativiteit) en werd een paar jaar geleden opnieuw ontdekt. Analogik heeft zich ethiojazz zodanig eigen gemaakt dat z’n elektronica - zie het beste van Ninja Tune - er naadloos op aansluit. Dit is de Deense Up, Bustle & Out lijkt een groot compliment, maar is eigenlijk nog veel te beperkend.

Schitterend! (mb)

Post-klassieke componist Olafur Arnalds verzorgde de soundtrack voor de tragikomische film ‘Another Happy Day’ van Sam Levinson.

Hij tapte daarvoor uit zijn gekende trukendoos van weemoedige piano en dito strijkers, nu en dan afgeroomd met een laagje subtiele elektronica. Wat opvalt is dat deze soundtrack vooral de donkere, troosteloze kant van Arnalds’ muziek naar voor brengt.

Er valt haast geen greintje hoop te bespeuren in de tonen van zijn zoals steeds bijzonder verfijnde composities. En dat weegt op het gemoed. Een goed teken want ondanks het weinig vernieuwende karakter toch weer een plaat die echt raakt en meesleept. Iets helemaal anders is de tweede plaat van The British Expeditionary Force: met een geluid dat de elektronische indie van The Notwist uitspeelt tegen electro, new wave en het soort groots gitaarwerk waar postrockbands al eens mee uitpakken. Klinkt als een moeilijk huwelijk? Wel dat is het niet. Dit trio versmelt droge elektronica, digitaal verknipte instrumenten en knappe melodieën met hier en daar een streep losgeslagen gitaren alsof het de logica zelve is. Het gitaarwerk is dan misschien geen constante op de plaat maar wanneer de snaren aangeslagen worden,

The Asteroids Galaxy Tour is waarschijnlijk een van de meest verwarrende bands die (pn) ooit recenseerde. ‘Out Of Frequency’ begint als een ijzersterke funkplaat met de ballen van Funkadelic uit het ‘Maggot Brain’tijdperk. De Wanda Jackson-achtige stem van de Deense frontvrouw Mette Lindberg slaagt je simpelweg knock-out met een punch om U tegen te zeggen. Wat een fantastische vibe en groove. Maar nummer per nummer glijdt deze plaat af naar France Gall meets Avril Lavigne, tienerpop die maar weinig met de krachtige openingsnummers te maken heeft. Alsof de Denen halverwege de opnames besloten om platte pop te maken. Als de rest van de plaat het niveau van de nummers ‘Dollars In The Night’, ‘Major’ en ‘Theme from 45 Eugenia’ benaderde dan was dit voor (pn) waarschijnlijk niet het fiasco maar de revelatie van het jaar.

Baba Zula Essay Recordings

Dit boeiende combo komt uit Turkije en doet iets met wat ze zelf psychebelly noemen.

Of ook wel: een mix van Turkse en Indische grooves, dub, en allerlei experimentele, tot buikschudden aanzettende driften. Ze maken daarbij gebruik van fraaie vocals, traditionele instrumenten (saz, darbuka, bendir...) en elektronisch gerief. Het resultaat is een geweldige, vernieuwende en experimentele plaat waarop alleen de in het Engels en Frans gezongen nummers een beetje uit de toon vallen. Maar dat wordt meer dan goed gemaakt door hoogtepunten zoals ‘Abdülcanbaz’, ‘Kelebekler Kuslar’ en ‘Hayde Hayde’. Dringend te ontdekken. (mb)

Philip Bader ‘Wishfull Thinking’ Highgrade Records

Een beetje een a-typische Highgradeplaat, deze ‘Wishfull Thinking’. Bader draait al geruime tijd mee in de Berlijnse scene, maar zijn eclectische en afwisselende stijl wijkt toch wat af van wat we van het Berlijnse label gewend zijn. Weliswaar opteert Bader vaak voor analoge synths, mellow ritmes en zachte en midtempo beats die mee in de sound van zijn muziek worden geweven. Zijn uitstapjes naar zowel house, minimal als electro en de soms verrassende samples doen de plaat toch merkelijk anders klinken dan wat we van huisartietsen als Todd Bodine, Markus

21

BO ZAR

30.04.2012

BOZAR

07.04 | JOSÉ JAMES

NIGHT

YESTERDAY I HAD THE BLUES: THE MUSIC OF BILLIE HOLIDAY

20:00 > 04:00 PARTY

17.05 I HAUSCHKA + JÓHANN JÓHANNSSON + DUSTIN O’HALLORAN

Clark - Daedelus with Archimedes Lazer Sword ft Michael Titze visuals Oneohtrix Point Never - Goldffinch Dj Sofa - & others...

130701 TRANSCENDENTALISTS EUROPEAN TOUR 2012

31.05 I A WINGED VICTORY FOR THE SULLEN CHAMBER ORCHESTRA + NILS FRAHM

EXHIBITIONS Per Kirkeby

01.04 I WALLIS BIRD + AIDAN 02.04 I A NIGHT WITH… PRIMUS 02.04 I ANIMALS AS LEADERS 03.04 I THERAPY? 03.04 I THE STRANGE BOYS + JACUZZI BOYS 04.04 I OM 06.04 I ANGELS & AIRWAVES + LE BLORR 09.04 I RIVAL SONS 10.04 I IMANY + NEVADA FELLOW 10.04 I BLACK BOX REVELATION 11.04 I BLACK BOX REVELATION 11.04 I MICHAEL HURLEY + PAPER WINGS

Retrospective

CY Twombly Photographs

€ 13,00 (door) - € 10,00 (pre-sale) € 6,00 (- 26 with BOZARSTART) Rue Ravensteinstraat 23 1000 Brussel | Bruxelles

+ SCREENING OF ‘SNOCK ‘N ROLL: ADVENTURES WITH MICHAEL HURLEY’

R_BozarNight_100x140_2012.indd 1

02.04 03.04 11.04 12.04 12.04 14.04 14.04 16.04 16.04 17.04 18.04 21.04 21.04 22.04 23.04 24.04 25.04 26.04 27.04 27.04

15/03/12 16:49

OTHER LIVES Us/DEER TICK Us + THE MAGNETIC NORTH Ca LOS CAMPESINOS! Gb + TAIL SHIPS Gb BRETON Gb DIONYSOS Fr • SOLD OUT ! THE CAST OF CHEERS Gb JALI Be • coprod. Nada • Koninklijk Circus THE ASTEROÏDS GALAXY TOUR Dk GREAT LAKE SWIMMERS Ca + BARZIN Ca • SOLD OUT ISLET Gb XIU XIU Us PONY PONY RUN RUN Fr • coprod. Live Nation OF MONTREAL Us + RECORDERS Be SEA OF BEES Us MAPS & ATLASES Us BOY & BEAR Aus MAJOR LAZER Us/Gb PERRY ROSE Be new album 1060 Be + JAZZILAN Be CHARLES BRADLEY & HIS EXTRAORDINAIRES Us MAKYzard Be • new album - coprod. Lezarts Urbains

…MEER CONCERTEN OP

!

12.04 I ORBITAL + THE JAPANESE POPSTARS 13.04 I GUIDO BELCANTO 14.04 I LIZZ WRIGHT 14.04 I BARN OWL + BLANCK MASS (= ½ FUCK BUTTONS) + ENSEMBLE ECONOMIQUE 16.04 I BEN HOWARD + EMMY THE GREAT 17.04 I RAYMOND VAN HET GROENEWOUD ‘DE ALLERLAATSTE RIT’ 17.04 I MARLON ROUDETTE 18.04 I SOAP&SKIN (WITH ENSEMBLE) + A THOUSAND FUEGOS 19.04 I FINK + EMMETT FINLEY 20.04 I JOOLS HOLLAND & HIS RHYTHM & BLUES ORCHESTRA 20.04 I SARAH FERRI 21.04 I MINNEAPOLIS, MON AMOUR: DARK DARK DARK + WE WERE EVERGREEN 22.04 I MADELEINE PEYROUX & BAND 23.04 I THE ANTLERS + I AM OAK 24.04 I TUUR FLORIZOONE 24.04 I BROOKE FRASER 25.04 I GROUNDATION + BROUSSAÏ 25.04 I OF MONSTERS AND MEN 26.04 I ROBERTO FONSECA ‘YO’ 26.04 I WALLACE VANBORN + KAPITAN KORSAKOV 27.04 I THE DANDY WARHOLS 27.04 I RACHAEL YAMAGATA 28.04 I KYTEMAN ORCHESTRA 28.04 I 16.00 A BRAND ‘GRAMMAR’ 28.04 I 20.00 A BRAND ‘GRAMMAR’

= new talents, cool prices ! (Bota’Carte 5) - 8 - 11 ¤

02.218.37.32 – WWW.BOTANIQUE.BE

26

Earteam Dean Blunt & Inga Copeland ‘Black Is Beautiful’ Hyperdub

Als Dean Blunt en Inga Copeland kaas gegeten hebben van marketing, dan is ’t er toch één met gaten en wormen erin. En een veelkleurige schimmel eromheen. Het duo is beter bekend als Hype Williams, maar releast haar nieuwe album nu als Dean Blunt & Inga Copeland. Naar verluidt hebben de twee een moeilijke periode achter de rug. Volgens de cd-biografie stond Blunt in het zogenaamde Waschbärgate-proces terecht voor de diefstal van een onbekend aantal opgezette wasberen, buitgemaakt bij niet minder dan zestien Londense taxidermisten... Cult-alarm! En ook aan albumhoes, clips, tracktitels én de muziek valt nauwelijks een touw vast te knopen. ‘Black Is Beautiful is een morsige vergaarbak van all things vreemd(soortig) en psychedelisch – van reutelend hoesten over stuntelige improvisatie-intermezzo’s – die helemaal nergens heengaan en abrupt worden geaborteerd – tot stonede wiegeliedjes met hoog kitsch-gehalte. Over ‘One Nation’, het vorige album van Hype Williams, schreven we het volgende: een collage van willekeurig bij elkaar gemikte muziekjes, vermolmde beats en brakke keyboards uit de kringloop, opgenomen met een lukraak opgestelde micro in de kamer hiernaast. Exact dezelfde vlieger gaat ook op voor het nieuwe album. En toch vinden dit spul goed. Een klucht, maar wel één van het fascinerende soort. (fp)

Homm of Jens Bond gewend zijn. Wie plat gaat voor de geduldig opgebouwde en repetitieve beats waarrond een breed uitgesponnen sound wordt gedrapeerd, zal zeker niet teleurgesteld zijn. Wie het allemaal liever harder, sneller, strakker wil, zal ook nu zijn gading niet vinden bij Highgrade. (mc)

Battles – V/A ‘Dross Glop’ Warp/V2 Records

Oorspronkelijk verspreid over vier 12”-vinyls, nu zijn al die remixen ook mooi verzameld op cd.

Elke track van ‘Gloss Drop’ krijgt op deze ‘Dross Glop’ (release 16 april) een flinke beurt. De straffe, extreme make-overs door The Field, Shabazz Palaces en Kangding Ray dropten we al op onze Facebook-pagina. The Alchemist, Kode9, Hudson Mohawke en Brian Degraw (Gang Gang Dance) sluiten perfect aan met heerlijk van de pot gerukte, radicale én verblindende herwerkingen. Een must voor elke Battles- én elektronica-fan. (sf)

Bear In Heaven ‘I Love You, It’s Cool’ Dead Oceans/Hometapes

Die van Bear In Heaven weten wel hoe hun fans in spanning te houden. Bij wijze van aftelling tot de officiële release streamde hun derde worp al sinds enkele maanden op hun site, zij het dan vertraagd tot 400%. De vraag is natuurlijk of de fans van vorig werk zullen vinden dat met ‘I Love You, It’s Cool’ hun geduld afdoend beloond wordt. De nummers zijn nog steeds vol details opgebouwd uit meanderende tot donderende synths, verweven met etherische zang en voortgestuwd door onstopbare drums. Maar dit album flirt nog meer met popstructuren dan de voorganger en heeft een toegankelijker geluid dat veel meer spacy dan psychedelisch is. Zie bommetjes als ‘The Reflection Of You’ en ‘Sinful Nature’, tevens ook de twee meest diverse uitschieters op het album. De resterende nummers zijn zeker niet onaardig, maar klinken algauw allemaal wat hetzelfde. Afsluiter ‘Sweetness & Sickness’ toont gelukkig dat Bear In Heaven ook nog anders kan door je heerlijk psychedelisch deinend op een hypnotiserende baslijn mee naar het einde(loze) te voeren. (sn)

Kasper Bjørke ‘Fool’ Hfn music

Moest u ooit in een cocon rondzweven waar indie en dance quasi moeiteloos met elkaar verweven, dan zal u deze moeten delen met Kasper Bjørke. Op zijn derde plaat sleutelt

hij dan ook weinig aan zijn geliefde modus operandi, met op de meeste songs het stemgeluid van de indieman Jacob Bellens (Murder, I Got You On Tape). Het resulteert allemaal weer in doorleefde, fraaie en vooral verrekt genietbare electropop die op bepaalde momenten net dat tikkeltje harder aanslaat dan normaal. Zo zou die stoeiende groove uit ‘Overture’ evengoed uit het arsenaal van Lindstrøm & Prins Thomas vloeien, moesten de Noorse heren meer in indiesferen verkeren. Klinkt ‘All I Hear Is Drums’ dan weer verrassend upbeat en ietwat trashy, ondanks dat olijke loopje, het stoort geenszins. Net als dat twinkelend geriedel bij ‘Bohemian Soul’ of de rauwer aandoende electro van ‘Ubiquitous’ overigens. Het maakt van deze ‘Fool’ een fijne plaat om te consumeren in het gezelschap van de eerste zonnestralen en een frisse pint, maar zonder mag natuurlijk ook. (kc)

Boy ‘Mutual Friendse’ Neu Grönland Records

Boy, dat zijn twee Duits-Zwitserse girls met sprankelende popsongs.

Zo sprankelend dat ze voor ‘Mutual Friends’ een Ebba-award ontvingen (een Europese debuutprijs die ook Anna Calvi en Selah Sue dit jaar kregen). ‘This Is The Beginning’ opent de plaat dan ook innemend: Valeska Steiner en Sonja Glass hebben niet meer nodig dan wat vederlichte gitaren en percussie om je bij de kraag te vatten. De instrumentatie blijft ook de rest van de plaat sober maar verrassend effectief. Een vrolijke piano en wat handgeklap maken van ‘Little Numbers’ een rotaanstekelijke single. ‘Skin’ kleurt door een eenzame klarinet een tikje donkerder en ‘July’ telt net genoeg belletjes om de plaat passend af te sluiten. De samenzang van Steiner en Glass is bovendien zo charmant en onbevangen dat je niet anders kan dan te bezwijken voor deze dames. (rl)

Brother Sun, Sister Moon ‘Brother Sun, Sister Moon’

*The Mount Fuji Doomjazz Corporation ‘Egor’ Denovali records

Dat folk kruisen met ruis en tonnen reverb werkt, heeft het onnavolgbare Grouper ons geleerd. Ook Alicia Merz van Birds Of Passage probeert onder de noemer Brother Sun, Sister Moon met de hulp van ene Gareth Munday het zelfde te doen. Het resultaat is tweeslachtig. Soms lukt het hen wonderwel om de speelse naïviteit van een jonge Vashti Bunyan onder te dompelen in een passend badje galm (‘Cope’). Een andere keer gaan

ze uit de bocht door er ook weinig originele loungy elektronica aan te willen toevoegen (‘Brother Sun, Sister Moon’). Als geheel kan dit plaatje dan ook maar weinig bekoren.

The Mount Fuji Doomjazz Corporation is dezelfde bende improviserende kornuiten als The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble. Leuke groepsnaamgimmick. Maar er is meer. Dit album is een live opgenomen improvsessie die in je kleren kruipt. IJle drones, ambient, postklassiek, postrockpassages, opera, jazz, psychedelica, blazersalvo’s en je reinste chaos, het zit er allemaal in. ‘Egor’ is begeesterend, pekzwart en angstaanjagend. Doomjazz grand cru, apocalyptisch vertier en aanrader van formaat. (eb)

BILBORECORDS.be your favorite online - recordstore

hoofdzakelijk dateert uit de eerste decennia van de vorige eeuw. Een curiosum leek het wel. Zeven jaar later is hun aanpak opgepikt door heel wat anderen en kunnen we gerust spreken van een hernieuwde interesse voor dergelijk materiaal. Denk maar aan C.W. Stoneking, Kitty Daisy & Lewis en bij ons The Golden Glows. Akoestische blues en rootsmuziek mogen weer en het archief van Alan Lomax blijkt daarbij een dankbare informatiebron te zijn, ook bij Carolina Chocolate Drops. Op ‘Leaving Eden’ vinden we vijftien nummers gedrenkt in een zeer aparte en authentieke klankkleur getekend door het gebruik van fiddle, banjo, mandoline en een paar rudimentaire percussiemiddelen. Mede door de nodige humor zoals in ‘No Man’s Mama’ over de goede kanten van het scheiden, is dit een verfrissende luisterervaring. Je krijgt er meteen een stukje muziekgeschiedenis bij. Producer van dienst was trouwens niemand minder dan Buddy Miller (Emmylou Harris, Steve Earle). (gtb)

Ceremony ‘Zoo’ ...from mainstream to alternative

Busdriver ‘Beaus$Eros’ Fake Four

Catalogeer Busdriver gerust onder de k van kapoenen als je toevallig een hiphop-encyclopedie aan het schrijven zou zijn. Het alter ego van Regan Farquhar is een ongeleid projectiel, heeft een grote muil en mag zich waarschijnlijk ook de meest onvoorspelbare mc van het hele pak noemen – Lil B uitgezonderd uiteraard. Z’n vader schreef het scenario van ‘Krush Groove’ (’85), een van de allereerste hiphop-films met o.a. Run-D.M.C. en een piepjonge LL Cool J, en hijzelf was naar eigen zeggen al op z’n negende een rapfenomeen in de lagere school. Wij grinniken nog steeds bij de herinnering aan z’n hilarische energierush uit 2002 die ‘Imaginary Places’ heette. Tien jaar en zes albums later is er ‘Beaus$Eros’, een ietwat verrassende – we waarschuwden u al – elektropopplaat geproducet door Brusselaar Loden. Bij vlagen horen we de vingervlugge en scherpe Busdriver die we zo beminnen, maar van de diva in hem die hier met breed uitgesmeerde epische zangpartijen komt aanzetten zijn we minder fan. Behoudt desondanks wel een plaatsje in ons hart, omdat we weten dat hij beter kan. (mvm)

Carolina Chocolate Drops ‘Leaving Eden’ Nonesuch/Warner

We schrijven 2005. Drie jonge muzikanten met viool, banjo en mandoline onder de arm beginnen een groepje met een repertoire dat

Matador/Beggars Banquet

Met zijn derde plaat - de eerste voor Matador - heeft Ceremony zijn geluid ietwat gepolijst. De Californische hardcore-band laat, gelukkig zonder de heftige aanpak af te zweren, zich van zijn meest toegankelijke kant horen. Wil Matador daarmee het succes van Fucked Up herhalen? Of dat zal lukken, valt af te wachten. Met mokerslagen als ‘Hysteria’ en ‘Community Service’ brengt Ceremony heerlijk ouderwets aandoende, van woede overlopende songs, maar ze missen net die vonk die Fucked Up wél heeft. Jammer, want ‘Zoo’ is een meer dan behoorlijke plaat, zij het een die hierdoor niet boven de massa uitspringt. (jvb)

Choir Of Young Believers ‘Rhine Gold’ Ghostly International

‘This Is For The White In Your Eyes’, het debuut van Choir Of Young Believers, blijft één van de mooiste platen van 2009. De stem van de Deense Griek Janis Noya Makrigiannis, die in de buurt van die van Jim James van My Morning Jacket kampeert, wist zowel op een grootse alsook heel breekbare wijze te overtuigen. Hetzelfde geldt voor de songs. Choir Of Young Believers, dat bombast noch het intieme schuwt, zet deze trend op ‘Rhine Gold’ verder. Met lappen muziek van gemiddeld 6 minuten, één keer zelf de 10 minuten voorbij, navigeert de band nog een stukje verder weg van het middelpunt van het popspectrum. Dit zal van de luisteraar misschien een extra inspanning vragen maar voor de unieke mix van intimistische folk, klassieke krautrock, big-sky americana, een vleugje avant-garde en theatrale bombast hebben we dit graag over. Choir

great live music in lille / rijsel - france

05/04 cool soul festival #2 THE DUSTAPHONICS + BOB & LISA + WRAYGUNN + MAMA ROISIN + LEWIS FLOYD HENRY + BARRENCE WHITHFIELD & THE SAVAGEs 06/04 DJ KRUSH + GHOSTPOET

+ THEESATISFACTION 07/04 THE COUP 08/04 KORPIKLAANI + TROLLFEST 12/04 BLOOD RED SHOES + WALLACE VANBORN

15/04 A WINGED VICTORY

FOR THE SULLEN + CHELSEA WOLFE

17/04 AIRNADETTE, LA COMÉDIE MUSICULTE 22/04 SCOTT KELLY + BLOOD, SWEAT & VINYL : DIY IN THE 21ST CENTURY 27/04 SPORTO KANTES 28/04 DUM DUM BOYS + DIRTY PRIMITIVES 29/04 TINARIWEN les spectacles sans gravité. licences n° 1025050 /1025051/1025052

www.AERONEF-SPECTACLES.COM

22 28

Earteam Motor ‘Man Made Machine’ Create Learn Realize/CLRX/N.E.W.S.

Dave Gahan en Martin L. Gore waren al fans van het eerste uur, maar sinds ‘Metal Machine’ zijn wij ook volledig gemotorized. Was die vorige plaat nog een zalige aanslag op de oorkanalen, dan hebben Brian Black en Mr. No nu voor een meer subtielere aanpak gekozen. Met hulp van een indrukwekkende trits gastzangers (met o.a. een onherkenbare Gary Numan, Billie Ray Martin en Martin L. Gore) roept het duo een intens donker sfeertje op, dat zich voedt met succulente electrotech, minimal wave en EBM. Zo dompelt de titeltrack, met vocals van Gore, je onder in rauwe industrialklanken en snerpende techbeats, met een vette knipoog naar Depeche mode, terwijl het ophitsende ‘Control’ de marsorders predikt richting totale overgave. Spaart slowburner ‘Pleasure in Heaven’ nog de laatste restjes weerstand, dan ontneemt de dreigende trashtech van ‘The Knife’ ook die laatste hoop. Met verder nog de gruwelijke hevige instrumental ‘Automne’ en de meer prominente clubfeel van ‘In The Dark’ en ‘Between The Night’ rest er slechts een optie: complete en onvoorwaardelijke capitulatie! (kc)

Of Young Believers blijft een intense muzikale ervaring. (ow)

The Civil Wars ‘Barton Hollow’ Sensibilit y Records/Sony

Boodschap op de website van AB: “27.03 het uitverkochte van The Civil Wars wordt verplaatst.” Wellicht een teken dat het Amerikaanse countrybluesfolkduo (naar eigen zeggen geen liefdeskoppel) John Paul White en Joy William in de lift zit na de opmerkelijke passage in Jools Holland. Dé troef bij uitstek van The Civil Wars? De perfecte samenzang.

Muzikaal blijft alles heel bevattelijk en sober maar de ingehouden act is in staat een breed publiek te bereiken net omdat de nadruk op liedjes in de meest pure betekenis van het woord ligt. Het eigen werk is overtuigend genoeg maar The Civil Wars is ook zo slim om songs van Michael Jackson en Leonard Cohen naar eigen hand te zetten. (bvm)

Clark ‘Iradelphic’ Warp/V2 Records

Clark, hofleverancier bij het Warp-label, releast met ‘Iradelphic’ z’n zesde studioplaat. Die klinkt opnieuw een stukje vaster en volwassener, minder nerveus en schizofreen dan voorgangers ‘Turning Dragon’ en ‘Totems Flare’. Misschien omdat Chris Clark er de halve aardbol voor afreisde, of omdat hij voor de eerste keer ook werkte met echte instrumenten? En ook de bijdrage van Martina Topley-Bird op een drietal tracks inspireren Clark om met bijna-echte songs op de proppen te komen. Luister maar naar ‘Open’ en ‘Secret’, met typische Topley Bird-vocals – als verliefde vlinders dartelend op de maalstroom van een lichtjes hoekige, maar heerlijk zorgeloze groove. Moraal van het verhaal op ‘Iradelphic’: minder halsbrekende, over elkaar struikelende clicks, cuts & breaks. In de plaats komen lichtvoetige, charmant-chaotische & jazzy jams, zonnige gitaar-riedels of zelfs stukjes zweverige soundscape. Wie had dat ooit gedacht? (fp)

Claro Intelecto ‘Reform Club’ Delsin

De derde langspeler van Claro Intelecto kondigt zich aan als een nicheproduct, dat niet zozeer mikt op hoge luistercijfers, dan wel op een uitstekende approval rating bij de trouwe fans. De uitzonderlijk luistervriendelijke tech-house van Mark Stewart situeert zich op ‘Reform Club’ in een mistig continuüm ergens halfweg tussen dansvloer en sofa, gehuld in een flinke wolk dubby bassen. De plaat klinkt onveranderlijk weids en

warm, dankzij de inbreng van gretig golvende synths en een fikse scheut ambient. Wat Claro Intelecto vervolgens handig weet te lijmen met z’n handelsmerk, een dikke lik retro-analoge Detroit-sounds. Vakwerk, jawel! (fp)

Hannah Cohen ‘Child Bride’ Bella Union

Het eerste wat je je afvraagt als je de naam Cohen ziet passeren, is of we hier met een nazaat van de meester zelf te doen hebben.

Niet dus. Toch is Hannah Cohen een singersongwriter die begenadigd is met een engelenachtig stemgeluid. Neem daar nog fragiel en akoestisch getokkel bij en er lijkt opvolging voor Heather Nova in de maak. Cohen heeft op ‘Child Bride’ haar geluid neergezet.

Niet bijster origineel of vernieuwend maar ook niet irritant of over the top zoals dat bij Nova wel eens durft voor te vallen. Hannah Cohen is nog heel voorzichtig op haar debuut. Met een ietsje meer durf wordt het misschien ooit nog wel iets. (ow)

Conduits ‘Conduits’ Beep! Beep! Back Up The Truck Records

Beep! Beep! Is een Utrechts label waar we een tijdje geleden enkele zeer geslaagde plaatjes van kregen, zoals die van Kismet, The Walt en The Black Atlantic. Dat de jongens en meisjes ten kantore Beep! Beep! over een fijn gehoor beschikken, mag ook nu weer blijken. Het Amerikaanse zestal Conduits ziet dit selftitled album in onze contreien verspreid door de Beepers. De band bestaat uit ex-leden van Cursive, The Good Life en Son Ambulance. Allemaal groepjes die niet vies waren en zijn van wat duistere sfeerschepping en wat men nogal eens shoegaze durft te noemen. Maar Conduits is geen shoegaze, eerder stargaze of skygaze. Dromerig, zweverig, melodieus en door de frêle Beth Gibbons-achtige stem van zangeres Jenna Morrison, vooral weids, zo kun je de songs omschrijven. Het is alsof Air en Portishead vermengd raakten met Explosions In The Sky, Slowdive en Cursive, en vervolgens in een chemische reactie sukkelden die tegelijk broeierig als groots klinkt.

Mooi plaatje. (dg)

Graham Coxon ‘A+E’ Parlephone/EMI

Graham Coxen mag dan wel jaren gitarist bij Blur geweest zijn, muzikaal gezien heeft zijn solowerk meer gemeen met The Pixies, Pavement of Sonic Youth. Zeker op de nieuwe ‘A+E’ neemt de elektrische gitaar het

heft in handen om een deftige portie lofi, post-punk noise neer te zetten. Gitaar, bas en drums neemt Coxon voor eigen rekening.

Enkel voor de synths, die een bescheiden bijrolletje toebedeeld krijgen, krijgt hij de hulp van derden. En het moet gezegd, het klinkt geweldig in het snedige ‘Advice’, de songs die het uitgangsleven op de korrel nemen, ‘Meet And Drink And Pollinate’ en ‘ Running For Your Life’ of op het sinistere Knife In The Cast’. Voor mij hoeft die reünie van Blur niet noodzakelijk, zolang Graham Coxon maar plaatjes als ‘A+E’ blijft maken. (ow)

© Ghost Camera

dit debuut minder hard aan de ribben kleven dan verwacht. Frontman Peter Fiddle heeft nochtans een mooie, broze stem (check vooral ‘Lion’s Den’). Maar wanneer de rest van de band in overdrive gaat, legt Fiddle soms erg veel drama in zijn zanglijnen. Dat levert wel spannende songs op, maar het blijft niet een hele plaat lang boeiend. Zijn pastorale fascinatie in de lyrics delen we ook niet meteen, hoewel ‘Bible Belt’ wel één van de compleetste songs van de plaat is: rijk gearrangeerd en toch intiem. Goeie sound, leuke songs, maar geen foutloos parcours. (rl)

Cry Baby ‘Cry Bay’ Helium/Cooperative Music/V2 Records

Het is een vreemd muzikaal parcours dat Danny Coughlan volgde. Op school zat hij in een heavy metal-band om later bij de mod/ soul-band Babel zijn ding te doen. Vanaf 2010 werd Cry Baby de uitlaatklep voor zijn gekwetste ziel of zijn vertrappelde hart. Met titels als ‘I Cherish The Heartbreak More Than The Love I Lost’, ‘We’re Supposed To Be In Love’, ‘A Misery Of Love’ en ‘Twist Of The Knife’ mag je weinig opbeurends verwachten. De songs slepen zich, zoals levensechte miserie, langzaam voort en in Coulants timbre is ook al weinig hoop te bespeuren. Voor liefhebbers van Josh T.Pearson. (ow)

Dr. John ‘Locked Down’ Nonesuch/Warner

Onze favoriete witchdoctor is terug en hoe. In het verleden bracht hij weliswaar wat fout materiaal op de markt met niet zo aangename nevenverschijnselen maar nu lijkt het er op dat hij een nieuwe voorraad met juiste ingrediënten ingeslagen heeft. Hij kreeg daarbij de hulp van een andere gerenommeerde nighttripper, Dan Auerbach (The Black Keys). Samen schotelen ze ons hier een portie authentieke New Orleansvoodoo voor, daarbij gretig graaiend uit de trukendozen van kosmische funk en sixties psychedelica. Het Farfisa-orgeltje doet wonderen. Op die manier sluiten ze aan bij de traditie van andere magiërs uit het verleden, The Doors. Een verrassende combinatie die voor een uiterst intens spektakel zorgt. (gtb)

Dry The River ‘Shallow Bed’ Sony Music

Dry The River heeft eigenlijk alles in huis om een succesverhaal te worden: een uitstekende live-reputatie, nominee voor de Sound Of 2012 van de BBC en nu een plaat uit vol bloedstollend mooie folk-rock. En toch blijft

BILBORECORDS.be your favorite online - recordstore

...met verzending binnen de 24u

Peter Dundov ‘Ideas From The Pond’ Music Man/N.E.W.S.

De Kroatische producer en sound engineer Peter Dundov sijpelt vanuit uitvalsbasis Zagreb langzaam maar zeker door in onze contreien. De opener maakt meteen duidelijk wat je als luisteraar mag verwachten: zwaar door de eighties beïnvloede poppy electro die doet denken aan de terminaal hippe Kavinsky (maar dan zonder de vocals) en die net als die Kavinsky ook heel filmisch klinkt (qua soundtrack-gevoel zitten wij ergens tussen Magnum P.I. en het aangespoelde wrakhout van de Flashmarkt op de laatste ochtend van de Gentse Feesten). Dat gevoel wordt nog versterkt door de lange duur van de songs: met 8 minuten is ‘Silent Visitor’ het kortste nummer van de plaat. Zwaar shaken zit er op deze ‘ideas from The Pond’ niet in, met een goeie spliff en een koptelefoon languit in het gras gaan liggen daarentegen… (mc)

DVA ‘Pretty Ugly’ Hyperdub

Schoonheid kan zeer relatief zijn, zeker bij deze ‘Pretty Ugly’. Typisch zo’n plaatje waarvan de meerderheid het aan zich zal laten voorbijgaan, terwijl een kleiner aantal de man tot genie zal uitroepen. Deze keer overheerst bij ons echter de groepsgeest, want echt warm krijgen we het niet van deze DVA. Door diens grimeachtergrond zal de aanwezigheid van broken beats u niet verbazen, net als die amelodische twist. Maar laat DVA dat nu net tot in het abstracte doortrekken, met zanglijnen die een eigen koers varen, los van de bij-

WO 25/04 ∞ DEBUREN

GRATIS DEBAT ZA 7/04

DOPING VAN DE VOLGENDE GENERATIE

∞ ELEKTRONICA

RESONANCE GHENT

OUBYS, SENDAI EN KANGDING RAY met

DI 17/04 ∞ ROCK / JAZZ LEFTO PRESENTS:

ROBERT GLASPER EXPERIMENT I.S.M. DEMOCRAZY

ZA 28/04 ∞ MUZIEKSHOW

KRAAKPAND 6.3

MET BLACK CASSETTE CAPE COAST RADIO EEFJE DE VISSER MONOGOLD & MYRDDIN

WO 2/05 ∞ FLAMENCO

LEONOR LEAL

VR 25/05 ∞ SONG

BILLY BRAGG ZA 2/06 ∞ JAZZ / FUNK / COMEDY / LITERAIR

’NUFF SAID met

JOHAN PETIT (HOST)

NATIVE SUN FT. BRZZVLL (LIVE)

NABIL ABDULRASHID (VK) RICK DE LEEUW

DO 19/04

(NL)

∞ SONG

BOB MACLAREN

JOSH ROUSE VR 20/04 ∞ BLUES

THE JOHN OATES BLUES BAND

ZA 21/04 ∞ ROCK

DRUMS ARE FOR PARADES I.S.M. DEMOCRAZY

DI 24/04 ∞ ROCK

WALLACE VANBORN

I.S.M. DEMOCRAZY HANDELSBEURS CONCERTZAAL KOUTER 29, 9000 GENT TICKETS: UITBUREAU GENT VELDSTRAAT 82 B | 09 265 91 65 WWW.HANDELSBEURS.BE

(NZ)

ZA 12/05 ∞ SONG

CLARE AND THE REASONS

24 30

Earteam Orbital

21 © Cindy Frey

‘Wonky’ Ada Music/Rough Trade

Acht jaar na de gegeven brui eraan, blijkt definitief plots weer heel erg relatief, en kunnen we ons niet minder dan verheugen op de onverwachte komst van ‘Wonky’, het gloednieuwe album van Orbital. Eerste vaststelling: Orbital leeft! Opener ‘Straight Sun’ is een meer dan geslaagde auto-reanimatie, een nostalgische flits richting nineties én een loeier van formaat.

Blikvanger nummer twee: Orbital is te vroeg gestopt. Een handvol jaartjes vóór de dubstephausse, en daar hadden de broertjes Hartnoll misschien toch graag een eind op meegesurft. Zo blijkt op het verschroeiende ‘Beelzedub’, en het herwonnen speelplezier dat er af spat. Conclusie nummer drie: het warme water dat Orbital begin jaren negentig uitvond, is nog immer lauw. Daarmee doelen we op de typische Orbitalsound, die op ‘Wonky’ nog steeds uit dezelfde machines tevoorschijn wordt getoverd. Toch vragen we ons af sinds wanneer die breaks en synth-partijen van Orbital zo luid, opzwepend en agressief zijn gaan klinken. Of is er toch een masterplan? We schatten dat het Orbital héél erg menens is met die comeback. Gedaan met dat nerdy gepriel via ambient en andere experimentele elektronica. Dit is de plaat die de grote massa in vervoering moet brengen. Onversneden handjesin-de-lucht-headliner-stuff, op maat van stadions en de allergrootste zomerfestivals. U weze gewaarschuwd! (fp)

wijlen eclectische elektronica. Niet dat zoiets ons afschrikt, want de psychedelische dub van ‘Reach The Sun’ charmeert ons wel, net als die percussie op ‘Just Vybe’ of de moogy synths in ‘Polyphonic Dreams’. Verder doet ‘Bare Fuzz’ ons denken aan een ingetogen Buraka Som Sistema, maar als DVA wat r&b in zijn muzikale gamma laat sijpelen, zoals tijdens ‘Why You Do’ en ’33rd Degree’, presenteert deze ‘Pretty Ugly’ zich nog op zijn mooist. En als u ons nu wilt verontschuldigen, de kudde wacht! (kc)

BILBORECORDS.be your favorite online - recordstore

...zonder verzendkosten vanaf 20 €

Fanfarlo ‘Rooms Filled With Light’ Canvasback/Atlantic

Eén luisterbeurt is alles wat ‘Rooms Filled With Light’ nodig heeft om zijn 12 nummers voor eeuwig in je muzikale gehoor te brandmerken. Deze plaat laat het welgeprezen Fanfarlo-debuut ‘Reservoirs’ ver achter zich.

Alles klinkt een stuk intuïtiever en natuurlijker, misschien omdat de sfeer van de nummers veel van Beirut en The Hush Sound weg heeft.

Hoe dan ook, ‘Rooms Filled With Light’ is gewoon een steengoede popplaat met vrolijke, frisse nummers die je met een gelukzalig warm gevoel opzadelen. Leuk weetje: de Belgische Cathy Lucas voorziet Fanfarlo van viool, keyboard en zelfs zingende zaag. Argumenten genoeg dus om een vakje in je cd-rek te reserveren voor deze opperdegelijke nieuwkomer van Fanfarlo. (pn)

Simone Felice ‘Simone Felice’ V2 Records

Een openhartoperatie zadelde Simone Filece in 2010 op met een pacemaker. Handig voor een drummer zou je denken, zo’n ingebouwde metronoom. Toch liet Simone het drummen bij het familieonderonsje The Felice Brothers over aan derden om zich toe te leggen op solowerk. Simone Felice luidt op zijn naamloze debuut een duidelijke koerswijziging in. De Bob Dylan/The Band-achtige sound van The Felice Brothers wordt ingeruild voor een meer ingetogener geluid van een songwriter. Simone lijkt zijn zielenroerselen kwijt te willen op deze plaat. Sober begeleid door piano of akoestische gitaar en

af en toe bijgestaan door de andere Felice Brothers of enkele leden van Mumford & Sons, weet Simone in alle eenvoud te ontroeren. Heel vergelijkbaar met wat Glenn Hansard bij The Swell Season doet. (ow)

Erik Friedlander ‘Bonebridge’ SkipStone Records/Dense

Cellist Erik Friedlander laat zich op ’Bonebridge’ inspireren door bluegrass, en wie daarbij spontaan aan country denkt, mag misschien eerst de verschillende collabs tussen Friedlander en John Zorn of Mike Patton opzoeken. Verrassend is dat Friedlander op dit album zijn cello bespeelt als een lap-steel gitaar: zonder strijkstok, maar dwars op z’n schoot gelegd, en compleet met zilveren slide om z’n zelfbenoemde “back porch pizzicato” die extra redneck-tint te geven. Jazz op de kruising tussen folk en blues dus, en dat klinkt veel toegankelijker dan je zou verwachten. ‘Tabatha’ heeft bijvoorbeeld een sidderende groove die evenzeer aan John Zorn als aan Jah Wobble doet denken, en ‘Hanky Panky’ is dan weer ballroom jazz van de dansbare soort. Fans van Zorn (en zeker van zijn vormexperimenten bij Masada) zullen dit wel kunnen pruimen. (ts)

Giana Factory ‘Save The Youth’, 2cd Wordandsound

Als er al zoiets bestaat als een Danish sound, dan is Giana Factory een volgende en volwaardige exponent van die bloeiende scene.

Eind 2011 hadden we ook al het prima debuut van Darkness Falls, een Deens duo met twee meisjes aan de micro en Trentemoller aan de knoppen. Giana Factory telt drie dames in de rangen. En ook deze band krijgt een Trentemoller-treatment, aan de hand van een remix van ‘Dirty Snow’, te vinden op het bijhorende bonus-cd’tje met b-kantjes en remixes. Het geluidsdesign van Giana Factory leunt opvallend dicht aan bij het hoger vermelde Darkness Falls: een netjes uitgelijnd evenwicht tussen instrumentaal geluid, ambachtelijke songschrijverij en een fikse scheut smetteloze, glooiende beats. ‘Save The Youth’ klinkt vol en vriendelijk, maar is gelukkig nergens plastiekerig of gekunsteld – nog iets waar ze in Skandinavië heel erg goed in zijn. To polish or not to polish, dat is de vraag. Maar toch altijd weer die weerhaakjes intact laten. Voor (fp) graag nog zo’n glaasje weemoed met bijtgrage oorwormen.

Girlseeker ‘1-800-Greed’, lp Kraak

Girlseeker! In maart zorgden de heren nog voor het beste optreden op een sterk Kraakfestival, deze maand gooien ze daar nog eens de (voor mijn part) strafste plaat

van het voorjaar bovenop. Of wat kan je anders zeggen van een band die mentaal gestoorde popmuziek weet te combineren met übercatchy keyboarddeuntjes en die toch z’n experimentele ondertoon kan doordrukken?

Denk aan Ariel Pink zonder fijne motoriek of aan John Maus met het Top Of The Popsorkest, en denk vooral niet dat deze Deense band dweept met ironie: eens de weerhaken van aanstekelijke songs als ‘Emotional Dungeon’ of het bijzonder dansbare ‘Lightning From My Mind’ zich hebben vastgeklampt zijn ze niet meer uit je hoofd te krijgen. Spijtig dat we moeten wachten tot een later album voor ‘Lonely Hours’, misschien wel dé hit van het afgelopen Kraakfestival, maar voor de rest is ‘1-800-Greed’ een geweldige sneer richting dansvloer. Kraak vat het zelf samen als “outsidermuziek voor romantici,” en zeg nou zelf, hadden we ooit iets beters kunnen wensen? (ts)

Great Lake Swimmers ‘New Wild Everywhere’ Net t werk

Minder duyster dan in de begindagen, soms nog altijd sloffend en kabbelend maar vooral nog nooit zo up-tempo voor de dag gekomen: Tony Dekker en co laten zich van hun meest toegankelijke kant horen op het nieuwe album van Great Lake Swimmers. Te oordelen naar de eerste helft van de plaat zijn de Iron & Wine-knipogen een goede keuze.

Daarna verslapt de aandacht wat omdat de andere, eerder doordeweekse countryfolktracks niet hetzelfde niveau halen. De in het Frans gezongen bonustrack ‘Les Champs De Progéniture’ ten spijt. Er valt vooral een prima ep te puren uit ‘New Wild Everywhere’. (bvm)

Grinderman – V/A ‘Grinderman 2 RMX’ Mute/PIAS

Met Grinderman gaan Nick Cave en de zijnen de geschiedenis in als meest interessante midlife-crisis.

Zij bewezen dat op goede muziek geen houdbaarheidsdatum hoeft te staan. Spijtig genoeg kunnen we dit niet van Grinderman zelf zeggen. De band kondigde namelijk begin vorig jaar het einde de wilde jaren aan. ’Grinderman 2 RMX’ is dus de plaat waarmee het heerschap nu definitief afscheid neemt. De basis voor dit album zijn de songs van het vorig album uit 2010 - verrassend genoeg ’Grinderman 2’ genaamd - maar nu geremixt door het kruim van de hedendaagse muziekwereld. Deze gevaarlijke onderneming lijkt tijdens het eerste nummer onderuit te gaan want bij ‘Super Heaten Child’, een remix door Fripp, lijkt de lat en de ambities toch wat laag te liggen.

Maar na deze valse start komt ’Grinderman 2

RMX’ helemaal op gang. Door nummers zoals ‘Bellringer Blues’ van Yeah Yeah Yeah’s Nick Zinner en de remixes van Unkle, Joshua Homme en SixToes lijkt Grinderman nog lang geen verleden tijd! Puike plaat! (jdb)

Groundation ‘Building An Ark’ Soulbeats Records

Op dit zevende album zet dé reggaeband van de laatste jaren weer een stapje verder weg van de jazzy, bijna academische sound waarmee de heren op hun eerste platen de halve wereld veroverden. Opener ‘Building An Ark’ begint als een klassieke popsong die het midden houdt tussen Lennon en Dylan om zachtjes te transformeren in een voortkabbelende reggaetrack. ‘Humility’ baadt in een rootsy sound, en zo komen we bij het eerste hoogtepunt met ‘Be That Way’, een grandioze song van ruim 7 minuten die straalt van soul, funk en pop, waarbij de reggaesound eigenlijk enkel in de arrangementen opvalt. Slechte liedjes zijn eenvoudigweg niet te vinden, maar als we nog een hoogtepunt moeten kiezen, is dat het tweeluik ‘Merry – Go - Round’ en ‘The Dreamer’. De eerste scoort met heerlijk luie ritmes en warme blazers, de tweede weet 4 minuten lang te boeien met niet veel meer dan een hoekige beat à la The Police. Zonder ook maar een greintje aan originaliteit of vindingrijkheid in te boeten, worden de songs en de sound van de band almaar toegankelijker, en dus is er maar 1 mogelijke conclusie: Groundation is en blijft top. Op 24 april live in De Roma, Antwerpen. (mc)

Herbstlaub ‘Streets Aren’t For Dreaming Youth’ Federleicht

Op de nieuwe van Herbstlaub wordt de grens tussen song en soundscape nog verder uitgevaagd. Opener ‘Entfalten’ klinkt meer als een verzameling dromerige geluiden, min of meer bij elkaar gehouden door een ijle, zachte beat, dan als een song. Ook de rest van de plaat mikt vooral op sfeerschepping, waarbij echo, clicks-’n-cuts en breed uitgesponnen synths de boventoon voeren. Centraal thema op de plaat is de relatie tussen Franz Kafka en de Tsjechische journaliste en schrijfster Milena Jesenska, en aangezien genoegzaam bekend is dat der Franz niet bepaald een euh…vrolijke Frans was, hoeven we ook niet uit te leggen dat dit niet bepaald vette partybeats zijn. Donker, intimistisch en ingetogen: eigenlijk komt deze plaat een dikke twee maanden te laat uit om ons te begeleiden in onze jaarlijkse winterblues. (mc)

Earteam zaterag 7 april 2012

07 04

METAAL PAASKABAAL IV TORTURERAMA DICTATED PAUL DI ANNO SARDONIS HAMMERS OF MISFORTUNE www.develinx.be

vrijdag 4 mei 2012

04

A QUIET NIGHT OUT

05

STAD VAN LICHT MAD ABOUT MOUNTAINS BENNY ZEN & THE SYPHILIS MADMEN BIRDS THAT CHANGE COLOUR DJ REMO PEROT TI CELEBRATING 5 YEARS STAGE-MANIA

See you at C-mine april - mei

13 & 14.04

Daniel Johnston Lizz Wright Tania Maria Mulatu Astatke Sam Amidon

A Winged Victory For The Sullen DJ Mauro Pawlowski and many more

09.05

Marcus Miller www.c-minecultuurcentrum.be

25

32 26

Earteam Petra Jean Phillipson ‘Notes On: Death’, 2cd Montpatr y Press

In 2005 sneed Petra Jean Phillipson ons de adem af met haar meesterwerk ‘Notes On: Love’. Haar eigenzinnigheid en unieke stem kwamen mooi samen in hartverscheurende songs. 7 jaar later is er opvolger ‘Notes On: Death’, een heuse dubbelcd opgedeeld in een ‘Noir’- en een ‘Blanc’-schijfje. En dit is heel andere koek.

Opener ‘Imaginary Gentle Place’ van ‘Noir’ is een 12 minuten durend, donker, avantgardistische klanktapijt met onrustig brommende blazers en enkele eenzame hoge zangnoten. Daarna schippert ‘Noir’ tussen grimmige, gestripte rocksongs die bij vroege PJ Harvey aanleunen en serener akoestisch werk doorspekt met dramatische uithalen. De harp-tokkels waarmee het ’Blanc’-schijfje opent, zet dadelijk een veel luchtigere toon. De 6 hemelsmooie, akoestische, haast sacrale songs herstellen het evenwicht met het grimmige ‘Noir’-luik. Een akoestische gitaar, belletjes, harptokkels, een viool, spookachtige wooohooo-achtergrondstemmen... kleuren alles sober maar kleurrijk in. Met als hoogtepunt, de onwaarschijnlijk mooie keeldichtknijper ’All At Sea’. Zo blijft Petra Jean Phillipson een unieke artieste, die wars van alle hypes een indrukwekkend, eigenzinnig en intens dubbelalbum aflevert. En dergelijke dames koesteren we. (sf)

Herva

Jungle By Night

‘Meanwhile In Madland’

‘Hidden’

Bosconi Ex tra Virgin

Kindred Spirits

Broekjes die na enkele ep’s op hun 19de eindelijk hun debuut-lp de wereld in katapulteren, we kijken er al lang niet meer van op. Kyle Hall draait al 6 jaar mee en wordt dit jaar 22. Herva is de alias van Herve Atsè Corti, een student industrieel ingenieur met Italiaanse en Afrikaanse wortels, afkomstig uit de glooiende Toscaanse heuvels rond Firenze. Op z’n achtste installeerde hij Fruity Loops op z’n computer, omdat hij dacht dat het een videospelletje was. Niet dus, maar wel het startschot van een safari door de elektronische jungle. Op ‘Meanwhile In Madland’ horen we welk loslopend wild hij onderweg is tegengekomen: de deep house van Theo Parrish, de dub techno van Intrusion en Echospace, Aphex Twin ten tijde van z’n ’Selected Ambient Works’ en de zompige beats van FlyLo. Beschikt nog niet over de efficiëntie om een idee in zijn puurste vorm uit te werken, maar bewijst wel zijn creatief potentieel. Horen we in de toekomst graag meer van. (mvm)

We waren even verontrust toen ze ons een Nederlandse afrobeat plaat gaven; en waarom niet meteen een Nigeriaanse Gerard Joling?, zei het bekrompen stemmetje in ons hoofd. Gelukkig blijkt opnieuw dat je zelden naar bekrompen stemmetjes mag luisteren.

‘Hidden’ is namelijk een fijn plaatje geworden waar we vooral ‘Togetherness’, ‘2 Days Before 2012’, ‘Ethiopino’ en het Shaft-achtige ‘Gallowstreet 34’ van onthouden. De vonken (om even hun eigen favoriete term te gebruiken) schieten er niet altijd met even veel geweld van af, maar misschien komt dat wel doordat de plaat volledig instrumentaal is en wordt het energietekort op het podium verholpen. Ook benieuwd hoe het combo live uit de hoek komt? Rep je dan op 13 april naar De Roma. (mb)

Hooded Fang ‘Tosta Mista’

BILBORECORDS.be your favorite online - recordstore

Full Time Hobby/PIAS

Nozems aller landen, weest alert! Hooded Fang heeft met ‘Tosta Mista’ immers een debuut uitgebracht dat ongetwijfeld uw hart zal weten te verblijden. Dit Brits gezelschap dweept met rammelrock zoals die in de golden sixties coolcats van een hip muzikaal speeltje voorzag. Bijster origineel is ‘Tosta Mista’ met ander woorden niet, maar tegelijk is dit zo onweerstaanbaar als de pest, dankzij heerlijk catchy deunen als ‘ESP’ en de prachtig soulvolle tranentrekker ‘Den Of Love’. (jvb)

Beth Jean Houghton & The Hooves Of Destiny ‘Yours Truly, Cellophane Nose’ Mute/PIAS

Beth Jean Houghton (22) weet wat ze wil.

Ze is het lief van opperpepper Anthony Kiedis en klinkt bijzonder ambitieus op haar debuutplaat ‘Yours Truly, Cellophane Nose’.

Een eerste ep (‘Hot Toast’) werd nog opgenomen met Mike Lindsay van Tunng en nu mocht producer Ben Hillier (bekend van werk voor Elbow, Blur en Depeche Mode) alles in goede banen leiden. Met succes. De gracieuze zanglijnen van Beth (ze schuwt geen hoge capriolen) gedijen goed in een gevarieerde inkleding met orkestrale en symfonische karaktertrekken. Joni Mitchell met veel zwier, zo lijkt het wel. En als het te overdadig dreigt te worden, lassen Beth en haar begeleidingsband The Hooves Of Destiny gelukkig rustmomenten in. Een ontdekking. (bvm)

...met meer dan 11.000 items op voorraad

Junior Electronics ‘Musostics’ Bureau B

Junior Electronics is het project van Joe Watson, geluidstechnicus en man achter de keyboards bij Stereolab. Samenwerken deed hij ook met The High Llamas en dan weet je dat je een soort van easy listening en loungy sound mag verwachten. Ondanks de vele elektronica gaat Watson er prat op dat alles analoog opgenomen werd. Vreemde en hypnotiserende ritmes geven Junior Electronics het gevoel dat je naar esthetische kitsch aan het luisteren bent. (ow)

Sven Kacirek ‘Scarlet Pitch Dreams’ Pingipung/Dense

Sven Kacirek is een multi-instrumentalist, en nee, dat betekent niet dat hij elke week op de zondagsmarkt staat met een harmonica op z’n gitaar en een paradetrom op zijn rug. Wat we wél bedoelen is dat Kacirek bijna elk instrument op ’Scarlet Pitch Dreams’ (van de prepared piano op de openingstrack tot de rollende drums in de afsluiter) zelf heeft ingespeeld. Dat is best een sterk staaltje als je weet dat de plaat vooral bestaat uit erg gedetailleerde ritmepatronen die zo op mekaar zijn afgestemd dat het wel lijkt of de digitale sampler ermee gemoeid is. Dat is het dus

niet, en als ’Scarlet Pitch Dreams’ varieert tussen experimentele jazz, clicks & cuts, en zelfs dub techno, dan ligt dat aan de instrumenten die Kacirek uitkiest. Een eventueel hoogtepunt is de titeltrack, die het midden houdt tussen field recordings en afrobeat, maar laten we daarmee niks afdoen aan de rest van het album. (ts)

Lapalux ‘When You’re Gone’ Brainfeeder/PIAS

Menig elektronisch artiest oogstte de afgelopen jaren rijkelijk in de strook vruchtbare akkergrond die ontstond door het noeste ploegen van de dubstep-pioniers, de verfrissende lawine aan instrumentale beatsmids, de steile opgang van de lofi en de alomtegenwoordigheid van popexperimenten allerhande. We denken uiteraard aan James Blake, maar net zo goed aan Mount Kimbie, Bibio en Shlohmo. Stuart Howard aka Lapalux sluit perfect aan bij dat rijtje. Op z’n debuut-ep van vorig jaar, ‘Many Faces Out Of Focus’, konden we al horen hoe groot zijn liefde is voor melancholisch knip- en plakwerk, vervormde vocalen en gedissecteerde bassen. ‘When You’re Gone’ klinkt als de logische stap voorwaarts: meer focus in de songstructuur en extra vernuft in de productie. Het geluid kreeg een plastische, tastbare en gelaagde textuur en de vette kwast waarmee hij er nog een glimmend laagje glitchy r&b overheen smeerde, zorgt voor een uitgekookt resultaat: een zacht gloeiend staaltje avant-garde pop. Exquise zoetigheden als dit lepelen wij lustig naar binnen. (mvm)

Lianne La Havas ‘Lost & Found’ , ep Labour Of Love/Warner

Geen idee welk wondermiddel de Britse mama’s in de papflessen van hun pasgeboren dochtertjes draaiden twintig jaar geleden, maar de golf van uitzonderlijk getalenteerde vrouwenstemmen uit de UK de laatste jaren is opmerkelijk. Er waren Joss Stone en Amy Winehouse, iets later Adele, Duffy en Florence Welch, en eind 2011 viel dit godsgeschenk uit de hemel: Lianne La Havas, amper 22, van GrieksJamaicaanse afkomst en op de shortlist van BBC’s Sound Of 2012. ‘Lost & Found’ is haar debuut-ep en illustreert waar die hoge verwachtingen vandaan komen: haar honingzoet, warm en ontwapenend stemgeluid is onweerstaanbaar. Opener ‘No Room For Doubt’ klinkt dodelijk sensueel, ‘Age’ zingt ze met veel meisjesachtige flair

en single ‘Lost & Found’ straalt de présence uit van een toekomstige souldiva.

Vleesgeworden lentezon. Toptalent. (mvm)

Lockerbie ‘Ólgusjór’ Kapitän-Plat te

IJsland, muziek: Sigur Rós. Deze zeer kort door de bocht genomen veralgemening houdt toch steek wanneer Lockerbie uit de boxen schalt. Het taaltje, het sprookjesgevoel en de weidse arrangementen, melodische pracht en epische uitbarstingen. Het is allemaal aanwezig op deze debuutplaat die wel erg sterk refereert naar Lockerbie’s landgenoten. Was‘Ólgusjór’ tien jaar eerder op het Europese vasteland gestrand, ging dit album een even grote inslag hebben als ‘Takk’ indertijd. De uit de assen van de postrock gegroeide popliedjes excelleren in toverachtige harmonieën en roepen beelden op van het fabelachtige IJslandse landschap. Op dit moment lijkt deze debuutplaat op niets anders dan een herkauwen dat, ondanks de even betoverende eigenschappen en de best smakelijke deuntjes, qua originaliteit niet veel meer inhoudt dan een schaduw uit het (Sigur Rós-)verleden. (dw)

Lost In The Trees ‘A Church That Fits Our Needs’ Anti/PIAS

“Schoon plaatje, me dunkt!” Als RifRafoppersmurf (sf) een album tipt dan mag die plaat niet tussen de plooien verdwijnen. En gelijk heeft hij: ‘A Church That Fits Our Needs’, de tweede worp van de Amerikaanse band Lost In The Trees is een aanrader. Omdat het werkstuk een pakkend eerbetoon is aan de overleden moeder van frontman Ari Picker (ze pleegde zelfmoord in 2009) en omdat Lost In The Trees daarbij groots klinkt zonder bombastisch te worden.

Zwierig maar altijd beheerst in de dramatiek.

Check de wondermooie (hoge) zanglijnen van ‘Golden Eyelids’ en ‘Icy River’ en bemerk dat de vele strijkers over de ganse lijn veel compositorisch talent en een voorliefde voor Shostakovich en Stravinsky verraden. ‘A Church That Fits Our Needs’ (inclusief stilte na zeven tracks) is indie-barok van heel knappe makelij. (bvm)

The Men ‘Open Your Heart’ Sacred Bones

The Men in een notendop? Subtiliteit: nul.

Impact: overweldigend. Hoewel het volgens de hardcore-fans op deze derde plaat allemaal wat vlotter verteerbaar geworden is, kan The Men ook hier prat gaan op hetzelfde explosieve karakter als Supenik. ‘Animal’

AirbAg FestivAl 2012 CIRCO DIATONICA / KAMAFEI ERIC BOUVELLE FRANK MAROCCO RAYMOND VAN HET GROENEWOUD ARNAUD VAN LANCKER QUARTET / KROKE TZIGANI TANGO 02 / EL JUNTACADáVEREs sAGAPOOL / ALTAN 17 HIPPIEs sERGIO sCAPPINI / RENZO RUGGIERI

• • • • • • • • • •

12 MEI 13 MEI 15 MEI 16 MEI 17 MEI 20 MEI 23 MEI 24 MEI 26 MEI 27 MEI

11 mei 2012 • 27 mei 2012 op verschillende locaties in de brugse binnenstad www.CCBRUGGE.BE

za 07.04.12

vvk €20 add €25

deuren 19u / aanvang 19h30

† krush club

kursaal oostende

caspa

the dØ

‘t hoF van coMMerce caMo & krooked school Is cool brns

shIndu vIcelord

YaMo

JakWob

aks lIve

the hIckeY

underWorld

sYndaesIa braM WIlleMs Iron korsakov

kavInskY

kapItan

ravIng george vI.be dJ-contest WInner Foto-expo genthologY

the MagIcIan

MIckeY MoonlIght

www.karmahotel.be / www.jongoostende.com / www.leffingeleuren.be / 059 70 08 22 / info@leffingeleuren.be

karma_rifraf_100x140_2012.indd 1

22/02/12 14:05

34

Earteam Quakers ‘Quakers’ Stones Throw Records/V2 Records

Toegegeven, de durvers van de Stones Throw-crew waren in staat geweest er tijdens een personeelsvergadering in hogere sferen anders over te beslissen, maar neen, dit is geen conceptalbum over ontbijtgranen of graanrepen in opdracht van het gelijknamige graanbedrijf. Het heeft ook niets te maken met de Genootschap der Vrienden, een groep christelijke gelovigen die naar dezelfde naam luistert. Quakers staat voor een uitgebreid gezelschap (35+!) producers en rappers, in het leven geroepen door niemand minder dan onvolprezen Portishead-genie Geoff Barrow die voor de gelegenheid Fuzzface heet. Samen met Portishead-maatje Stuart Matthews en de Australiër DJ Katalyst stoomde hij maar liefst 41 beats klaar waar een hele roedel mc’s gretig hun tanden in zet; Dead Prez, Prince Po, Guilty Simpson, Aloe Blacc, om er maar enkele te noemen. Een drukte van jewelste dus, maar geen zootje ongeregeld. Ondanks de overbevolking zweert ‘Quakers’ van begin tot einde bij gelijksoortige hypnotiserende riedeltjes. Klinkt als een grimmige lofiversie van de hiphop-jazz waar Stones Throw een patent op heeft. Geslaagd experiment! (mvm)

is blitzkrieg seventies protopunk, het ruim zeven minuten durende ‘Presence’ een verschroeiende tsunami die steeds vervaarlijker en verwoestend komt opzetten. En de overige acht nummers? Die zitten ergens tussen die twee ijkpunten, een vervaarlijke grijns op de lippen. Heftig spul! (jvb)

Micatone ‘Wish I Was Here’ !K7/Sonar Kollek tiv/V2

Vierde album van de Duitse nu-jazz band Micatone. Hulp komt er van Earl Havin (de livedrummer van Air), Martin Wenk (trompettist van Calexico en bandlid van Nada Surf) én Stuart Staples: de frontman van Tindersticks leent zijn stem aan opener ‘Handbrake’, een woestijnsoultrack met een cowboyhoed. Nieuw in Micatone-land is dat de meer elektronische aanpak van de vorige albums plaats heeft geruimd voor een organische live-feel. De prima vocalen van Lisa Bassenge overtuigen maar soms klinkt ‘Wish I Was Here’ te vrijblijvend om te ontsnappen aan een te hoog easy listening-soulsfeertje. Beetje jammer want de vaagweg aan Portishead verwante afsluiter ‘Dirty Town’ kon een prima kers op de taart zijn. (bvm)

Cheyenne Marie Mize ‘We Don’t Need’, mcd Yep Rock

We zijn met moeite bekomen van Liz Green (februari 2012) of daar moeten we alweer naar adem happen door een nieuwe vrouwelijke verschijning met gitaar in de hand. Deze komt uit Louisville (Kentucky), bracht al een eerste cd uit (‘Before Lately’, 2010) en mocht voordien al eens de studio induiken met Bonnie “Prince” Billy (‘Among The Gold’, 2009). Op ‘We Don’t Need’ variatie alom. De openingstrack klinkt als een puur staaltje huis- en keukenwerk: a capella zang ondersteund door wat rudimentaire akoestische ritmewerk.

Meteen een eerste greep naar de keel. In schril contrast hiermee staat het volgende nummer: een kleurrijke uitvergroting van een onderkoelde wereld à la David Lynch, kerkklokken en sensuele sirenenzang op de achtergrond inclusief. Vervolgens een portie onvervalste northern soul met Motown-accenten.

Nadien ontpopt Cheyenne zich als een heuse rockchick waarbij de eerste indrukken uiteenspatten als de voorruit van een wagen die plots barst tegen een snelheid van 120km per uur. Een mini-cd (zes nummers, tweeëntwintig minuten) met de impact van een zesdelige box. In afwachting van een nieuwe full-cd is de jacht op haar debuut bij deze ingezet. (gtb)

Mohna ‘The Idea Of It’ Sunday Ser vice

Het Duitse meisje Mona Steinwidder, ofte Mohna heeft na haar debuut ‘1985-1994’

haar tweede album uit. Net zoals haar eerste, is ‘The Idea Of It’ opgenomen bij haar thuis. Een huis-tuin-slaapkamer-opname wat meteen de krakende warmte van het album verklaart. Een piano, een xylofoon en een klein fluisterstemmetje. De ingrediënten zijn schaars, de sfeer is kaal en dan rest enkel nog de vraag of haar liedjes over realiteit en verbeelding niet weggeblazen worden door haar sisters in crime Agnes Obel, Soap & Skin en Coco Rosie. Voorbeelden waartussen Mohna ongeveer te situeren valt. En jawel. De (ver)lichte dreiging en het wrange gevoel van Soap & Skin in combinatie met de feeëriek van Obel en het speelgoedkarakter van Coco Rosie blenden mooi samen in liedjes die niet allen van hetzelfde niveau zijn, maar dankzij de mantel der onschuldige schoonheid altijd net wat diep genoeg dringen. (dw)

Nive Nielsen & The Deer Children ‘Nive Sings!’

Glit terhouse Recordings

Een songwriter uit Groenland (en een echte eskimo bovendien) kom je niet elke dag tegen en als die dan ook nog eens komt aanzetten met een indrukwekkende plaat, dan wuif je even je harem de kamer uit voor een uitgebreide luistersessie. Ze werd op haar debuut bijgestaan door o.a. überproducer John Parish (zie o.a. Portishead), volk van o.a. Giant Sand en The Black Keys, haar zevenkoppige Belgische band en een stemmige ukulele.

De meeste nummers - fragiel, warm, beklijvend - zijn in het Engels gezongen, al zit er ook genoeg lokale folk in om nummers zoals ‘Aqqusernit’ mogen te maken. Moest het muzikaal niet lukken, dan kan de veelzijdige Nielsen trouwens altijd opnieuw gaan acteren in Hollywood en/of een nieuwe documentaire over kajaks maken. Maar die kans lijkt ons erg klein – deze plaat zal meer brokken maken dan een slecht ingedikte bechamelsaus. Om maar te zeggen dat (mb) een moderne man is.

Oberhofer

© Adam Faraday

Folds-gehalte. Is het de gitaar die de aandacht naar zich toe trekt, dan hoor je echo’s van The Drums of Vampire Weekend. Veel koortjes ook die kwistig met oh oh oh’s en who who who’s rondstrooien. Of hoe de ondragelijke lichtheid van het bestaan plots toch heel dragelijk wordt. (ow)

Pacific UV ‘Weekends’ Mazarine Records

Wie zich met het nieuwe album van Pacific UV verlekkerde op smakelijke slowcore zoals op de vorige ‘Longplayer 2’, blijft met ‘Weekends’ serieus op zijn honger zitten.

De bandleden doen namelijk nogal abrupt afstand van hun geluid uit de voorbije twee decennia, slechts hier en daar valt nog een vleugje slowcore of noise-invloed (‘Just 4Kix’, ‘Baby Blue’) te bespeuren.

Onbevangen luisteraars weten deze nieuwe richting misschien beter te smaken, want losstaand van het muzikale verleden zijn er op dit album enkele puike nummers terug te vinden. ‘Weekends’ is een divers album waarop met verschillende sounds lijkt te worden geëxperimenteerd om de band te herdefiniëren, getuige eightiespop op ‘Funny Girl’, frivole vocoderpop stijl ‘Man Machine’ van Kraftwerk op ‘Ballerina’, tot zelfs spacy baladstijl met ‘High’. Maar op het introspectieve ‘I’m Here (But It’s Not Me)’ en het fuzzy‘Be My Only Shallow Love’ slaat Precision UV een interessantere richting met toekomstmogelijkheden in. Alleen spijtig van die onverbloemde, wel zeer melancholische teksten op heel het album. (sn)

BILBORECORDS.be your favorite online - recordstore

...met persoonlijke service

The Patriotic Sunday ‘Actual Fiction’ Effer vescence/Rough Trade

‘Time Capsules II’

Papier Tigre

Glassnote Records/Cooperative Music/V2 Records

‘Recreation’ Murailles Music/Rough Trade

Brad Oberhofer heeft een missie: filosofie integreren in catchy popdeuntjes die mensen vrolijker moet maken. Voornaamste invloeden voor Oberhofer: The Beach Boys en Descartes. Om deze missie tot een goed einde te brengen, kreeg hij hulp van producer Steve Lillywhite (U2, Rolling Stones, Morrissey…).Als de uptempo songs worden geleid door piano, krijgen ze een groot Ben

The Patriotic Sunday en Papier Tigre zijn allebei muzikale vehikels waarmee de Franse songsmid Eric Pasquereau zijn ideeën de wereld instuurt. De man uit Nantes heeft met zijn post-rock-hardcore-indie-mathcore-band Papier Tigre nu zijn derde plaat af. De hoekigheid, muzikale geweldadigheid en de van het ene extreem in het andere duikelende gitaarmuziek zijn moeilijk te vatten, maar er-

gens ook gewoon melodieus. Eigenlijk gaat het op ‘Recreation’ om een, misschien wel typisch Franse, post-moderne mishmash van indie-gitaarsongs. Soms heel erg goed, soms gewoon irritante moeilijkdoenerij. The Patriotic Sunday is muzikaal heel wat coherenter, het is dan ook zijn solowerk. ‘Actual Fiction’ is een plaat vol dromerige, warme indiepoprocksongs met uitstapjes naar Karateachtige jazzy pop. Eric Pasquereau heeft het wel voor moeilijk klinkende akkoorden, vreemde stukjes aan elkaar plakken en verknipte riffs en melodieën die er bijna geen meer zijn. Zowel Papier Tigre als The Patriotic Sunday zijn interessante experimenten in gitaarmuziek, maar ze nodigen niet echt uit tot herhaaldelijk beluisteren. (dg)

Pinkunoizu ‘Free Time!’

Full Time Hobby

Pinkunoizu is een Deense groep die balanceert op de grens tussen pop en psychedelische rock. Een eerste luisterbeurt voelt aan als een aanslepende ochtendroes, maar na enkele luisterbeurten klaart deze mistige waas volledig op. ‘Free Time!’ is gewoon een tikkeltje exentriek, een kruising van Velvet Underground met My Morning Jacket.

Riffs en mantra’s die doorheen een eclectische atmosfeer zweven, keelgezang, opzwepende sax-solo’s en dat allemaal zonder in één groot cliché te vervallen. Niet veel hedendaagse bands doen het Pinkunoizu na.

Toegegeven, dit debuut is niet voor iedereen, maar in het genre is Pinkunoizu een enorm potente band. Geef deze jongens een podium en ze blazen ongetwijfeld alles en iedereen weg. Op 22 april in de Kreun in Kortrijk, noteren die handel! (pn)

Pond ‘Beard, Wives, Denim’ Modular Recordings/NEWS

Aankooptip voor wie ‘Innerspeaker’ van Tame Impala grijs gedraaid heeft.

Pond is het psychedelische rocktrio van Joseph Ryan en de ritmesectie van Tame Impala (Nick Allbrook en Jay Watson). De Australische groep bracht eerder al drie vrij onopgemerkte platen uit maar voor ‘Beard, Wives, Denim’, het nieuwe album dat via een groter label verschijnt, mag er gerust veel meer belangstelling zijn. Een flangergitaar weerklinkt in de eerste seconden van ‘Fantastic Explosion Of Time’ en de toon is meteen gezet voor vijfenvijftig minuten onvervalste (fuzzy) psychrock met zwevende samenzang. Heerlijk verslavend vet spul. Steven Drozd van The Flaming Lips mag, net als hij voor Tame Impala deed, opnieuw een bewonderende tweet de wereld insturen. (bvm)

ry u

nt

M

iv

-6

Fe

-5

20

al

th

Rockin’ ARound TuRnhouT

4

12

ay

st

ge rN ua

Y by

als

M P.

Vi su

00 8.

-

A

vr 25 mei dAmpkRinG2 Sin FAnG + SóLey

4

M

M

imeLdA mAy + SLipmATeS

5

4

za 12 mei TuRnhouT RooTS niGhT

Y

ay

A

GReAT LAke SwimmeRS + BARzin

1 0 2

ID

2

vr 27 april

FR

Mike Sanchez, Ray Collins Hot Club, John Lewis Trio…

T M riii on sie u

vr 6 tot zo 8 april

6

Ce

DE WARANDE

nl.be e oestiva r k yf

vr 2 november

sntur e e o .c

LAmBchop

Mwww DE WARANDE TURNHOUT WWW.WARANDE.BE // 014416991

Fri: 8 - 10 € Sat: 11-16 € Combi: 16 €

36

Earteam Lee Ranaldo ‘Between The Times And The Tides’ Matador/Beggars Banquet

Sinds de jammerlijke implosie van Sonic Youth bereikt ons een explosie aan releases van de bandleden van wat lang dé grote zekerheid leek in gitaarrock. Daaronder ‘Between The Times And The Tides’, dat gitarist Lee Ranaldo met behulp van oude getrouwen als Bob Bert, Leah Singer, Jim O’Rourke en Steve Shelley gemaakt heeft. Die nieuwe plaat klinkt behoorlijk conventioneel, in vergelijking met vroegere, eerder weerbarstige albums zoals ‘East Jesus’. Tijdens ‘Stranded’ omarmt Ranaldo namelijk zowel akoestische als slidegitaar. Met mooi resultaat overigens. Want dat is wat uit ‘Between The Times And The Tides’ vooral blijkt (moest dat nog nodig zijn): Lee Ranaldo is een prima songschrijver, die van catchy lofi-single ‘Off The Wall’ naadloos switcht naar een typische de hem typerende beatniksong ‘Shouts’. Hoewel ‘Between The Times And The Tides’ onvermijdelijk tegen het licht van Sonic Youth gehouden zal worden, en in vergelijking daarmee minder overweldigend is, is dit een meer dan puike plaat die aardig zijn best doet om de blik naar de toekomst te richten. (jvb)

Poor Moon ‘Illusion EP’, ep Bella Union/Coop/V2 Records

Josh Ritter

‘Bringing In The Darlings’, ep Py theas/Tummy Touch/Ber tus

Twee ep’s in één recensie. J. Tillman aka Father John Misty heeft het moederschip verlaten maar niet alle muzikanten die er zijprojecten op na houden, houden Fleet Foxes voor bekeken. Christian Wargo en Casey Wescott blijven aan boord en verblijen ons intussen met vijf fijne Poor Moon-muziekjes in het gezelschap van de broers Ian en Peter Murray van de groep The Christmas Cards. De groepsnaam leent het viertal van het nummer ‘Poor Moon’ van Canned Heat en qua muzikale inkleuring scoort de band ten huize (bvm) vooral met sfeervolle tokkelvlijt, mooie samenzang die niet zo breed galmend uitgesmeerd wordt als bij Fleet Foxes én het zeer aanstekelijke sixtiesdeuntje ‘People In Her Mind’.

Net zo catchy zijn ‘Love Is Making Its Way Back Home’ en ‘See Me Through’, twee lentefrisse deuntjes die terug te vinden zijn op ‘Bringing In The Darlings’, een kersverse ep (zes songs) van singer-songwriter Josh Ritter. Springsteen zal wel altijd doorschemeren in het werk van Ritter maar deze keer liet de man met de zachte stem zich naar eigen zeggen ook beïnvloeden door Buddy Holly, Ricky Nelson en The Everly Brothers. Indien niet zo wereldschokkend dan toch wel een schoon kleinood. (bvm)

BILBORECORDS.be your favorite online - recordstore

...en sympathieke mensen achter de coulissen!

Quantic & Alice Russell ‘Look Around The Corner’ Tru Thoughts

Toen Gilles Peterson en Alice Russell het tijdens een onderonsje in december 2010 hadden over haar samenwerking met Will Holland aka Quantic, vertelde Russell dat de nummers tot stand kwamen via e-mails en het uitwisselen van kladversies in mp3-formaat. Quantic is namelijk een bezig bijtje: de man is amper dertig en heeft al een plaat of tien op z’n actief staan. Bovendien is hij amper nog in z’n Britse thuisland te vinden: na z’n jarenlang verblijf in Puerto Rico heeft hij zich tegenwoordig teruggetrokken in z’n zelfgebouwde Sonido Del Valle-studio in het Colombiaanse Cali, alwaar hij zich laaft aan een onuitputtelijke stroom aan verse salsa, cumbia en boogaloo. Russell is

eerder de vrouw van de onversneden, rauwe soul en dat huwelijk levert zo nu en dan vuurwerk op, zoals in ‘Su Suzy’ en ‘Boogaloo 33’.

Ons verdict: over de hele lijn tikkeltje te weinig bezieling, maar we vermoeden dat dit plaatje pas live volledig tot z’n recht komt: het is namelijk de kwieke begeleiding van huisorkest Combo Bárbaro die hier de show steelt. (mvm)

Frankie Rose ‘Interstellar’ Memphis Industries

Frankie Rose, u vast nog bekend van fijne bands als Vivian Girls en Dum Dum Girls, heeft een tweede soloplaat klaar. En in tegenstelling tot het rammelend werk dat ze, net zoals bij haar bands, op debuut ‘Frankie Rose And The Outs’ afleverde, is ‘Interstellar’ een heel andere plaat geworden. De rammelende Stooges-klanken worden ingeruild voor een aanpak die tegelijk groots en dromerig aanvoelt. ‘Daylight Sky’ is bijvoorbeeld een heerlijke brok 80’s-pop en ‘Apples For The Sun’ heeft meer gemeen met de zweverige pop van Memoryhouse dan met de in your face-aanpak van Mary And The Boy. Maar tel daar echter nog de Broadcast- en Cranes-knipogen bij in ‘Moon In My Mind’ en je hebt een plaat die niet alleen fascineert, maar zowaar ook zwaar overtuigt. (jvb)

Daniel Rossen ‘Silent Hour/Golden Mile’ Warp Records/V2 Records

“Zanger van Grizzly Bear en Department of Eagles maakt soloplaat.” Een statement dat meteen de aandacht van een groot deel van de muziekminnende wereld zal trekken. Wat aanvankelijk nieuw materiaal voor de volgende Grizzly Bear moest worden hield Rossen toch voor zichzelf. De sappige popsongs klinken lentefris en de combinatie van hedendaags songschrijverschap en het persifleren van het klassieke popgeluid vormen de basis voor deze vijf nummers lang durende ep.

Rossen nestelt zich tussen Nick Drake (de stijkers, de akoestische gitaar), The Beatles (klassieke popsongs met een kleine hoek af) en zijn eigen Grizzly Bear. Warm, troostend en fris tegelijkertijd, maar nooit echt leidend tot een vreugdedans van vervoering. Degelijk zondermeer. (dw)

Rusko ‘Songs’ Mad Decent

“Mijn muziek is niet gecompliceerd: ik maak simpele party music, niet meer dan dat”.

Aan het woord is dubstepadept Christopher Mercer, aka Rusko. Simpele, maar wel doeltreffende muziek zouden wij durven stellen, want op vijf jaar tijd wist de Brit op te klimmen van ondergrondse dubstepproducer tot populaire popartiest die samenwerkte met onder meer Britney Spears. Dat hij onderweg

© Stefano Giovanninni

© Christophe Agou

zijn credibility en grimmige sound moest laten varen, zal de man ongetwijfeld worst wezen, getuige zijn rake zelfanalyse. Op ‘Songs’ strooit Rusko onbeschaamd met zoete melodieën, die clever worden overgoten met welgemikte drops en wobbelende bassen.

Slim, want op die manier houdt de producer ook (een deel van) de dubstepfans tevreden.

Vergis u niet, ‘Songs’ is bovenal een popalbum: op haast alle songs mag een tranceachtige beat dan wel met dubsteparrangementen paren, Rusko laat een poppy deuntje steevast het voortouw nemen. Een commerciële voltreffer, een artistieke sof. (wd)

Saschienne ‘Unknown’ Kompak t/N.E.W.S.

Goudhaantjes Paul Kalkbrenner en Modeselektor muisden er al vanonder bij het ooit zo trotse Bpitch-label van Ellen Allien, en nu gaat ook Sascha Funke aan de slag bij Kompakt. So be it, zeker? Funke bundelt op ‘Unknown’ de krachten met de Franse Julienne Dessagne. Saschienne, met andere woorden. Uw favoriete muziek- annex roddelblad ving op dat de iets met elkaar hebben, maar dat geheel terzijde. Of toch niet, want dit album is één langgerekte paringsdans tussen de onderkoelde/uitdagende vocals van Julienne en de nadrukkelijk luie/ landerige beats van Sascha. Seks en minimal, nooit gedacht dat ’t kon. Maar kijk, ‘Unknown’ is één pruttelende pot hormonen – die helaas nergens echt wil overkoken.

Geil, maar niet vunzig. En lijzig, maar niet link. Nog even wachten dus, op de nieuwe Serge Gainsbourg + Jane Birkin. (fp)

Boddhi Satva ‘Invocation’ Barely Breaking Even Music

De legendarische Louie Vega plaatste hem een aantal jaren geleden in de producerstoel bij zijn eigen Vega Records en sindsdien mag hij ook meedraaien op de Vega DJ Tours. Toch broedde Boddhi Satva al 10 jaar op deze ‘Invocation’, een plaat waarmee hij zijn eigen muzikale stempel wilde zetten. Hij doopte het ancestral soul en laten we het meteen opbiechten: die stempel mogen ze gerust op ons achterwerk branden. Een broeierige melting pot van deep house, Afrikaanse elementen als een Congolese rumba, r&b, AfroCubaanse ritmes, soul en dies meer die vrolijk rondvoost met allerlei genres en dat overspel donders aantrekkelijk laat klinken. Klinkt ideaal als geluidsband bij allerlei Afrikaanse rituelen, maar evenzeer voor een potje hossen in de bescheidenheid van je eigen woonkamer. De eerste tribale geluiden werken al even betoverend als tintelend, enkel versterkt door sublieme tracks als ‘Africa’ en ‘Elengi’, die Centraal Afrika rechtstreeks op je deurdrempel deponeert, en de prachtige reggaedub-vibe van ‘Jah Sanctuary’. De brandwonde zal

waarschijnlijk nog even etteren, maar het was het dik waard. (kc)

Schlachthof bronx ‘Dirty Dancing’ Disko B

’t Zijn creatieve slokoppen, die van Schlachthofbronx. Het uit de achterbuurten van München afkomstige duo last op ‘Dirty Dancing’ immers zoveel verschillende stijlen aaneen dat het resultaat zich laat proeven als een uiterst smerige en zelfs ietwat giftige cocktail van kuduro, elektro, Afrikaanse percussie, pop, gettotek, dancehall en drum-‘nbass. Giftig, want de afzonderlijke tracks mogen dan wel bijzonder vlotjes wegkauwen, wie deze broeierige melting pot van stijlen in één keer achterover slaat, houdt er gegarandeerd een bad trip aan over. Van organisch samenspel en lieflijke ukelele’s (‘Apizaco’), over binnenstebuiten gekeerde booty vol ratelende percussiesalvo’s (‘That G-String Track’) tot uit de Braziliaanse favela’s geripte baile funk vol kekke blafpartijen (‘Dickie Riddim’): ‘Dirty Dancing’ in één keer uitzitten, is heus niet iedereen gegeven. U hoort ons al komen: ook wij hadden het bijwijlen moeilijk met het amalgaam van verbasterde invloeden waarmee dit plaatje tot de naad gevuld is. Maar ‘Dirty Dancing’ telt anderzijds zoveel dwingende oorwurmen en spannende mutaties dat zelfs kreupelen er niet onbewogen bij blijven. Uw dienaar (op krukken) deed de test: een extra week platte rust én lichte gehoorschade zijn ons deel. (wd)

Sea Of Bees ‘Orangefarben’ Heavenly/Coop/V2 Records

Sea Of Bees heeft na het debuut ‘Songs For The Raven’ een enorme stap gezet als singer-songwriter. Julie Ann Baenzinger klinkt onschuldig en tegelijk volwassen op ‘Orangerfarben’, en lonkt overduidelijk naar de sound van Cat Power en Feist. Stoort dat?

In geen enkel opzicht, want Sea Of Bees schotelt een heerlijke luisterplaat voor die bulkt van breekbare fluisterpop. Eén voorbeeld: de hartverscheurende cover van John Denvers ‘Leaving On A Jet Plane’. Geleid door akoestische gitaar, een hakkelige bas en lompe drumbeat. Baenzinger zet de kers echter pas op de taart wanneer ze “So kiss me and smile for me / Tell me that you’ll wait for me / Hold me like you’ll never let me go” fluistert. Subliem, net zoals Sea Of Bees verschillende stijlen uittest. Indiefolk (‘Teeth’) of poppy gitaarliedjes (‘Alien’) weerklinkt allemaal op ‘Orangefarben’. Sea Of Bees zocht en vond een plaats in ons hart. (elv)

Seventeen Evergreen ‘Steady On, Scientist!’Luck y Number/ Coop/V2 Records

Seventeen Evergreen brengt op deze tweede langspeler – nuja, acht nummers –

WO 04.04 OPEN MIC WO 18.04 WILLOW DO 19.04

‘T HOF VAN COMMERCE

VR 27.04

THE STRANGLERS ★UITVERKOCHT★

ZA 28.04

ESTELLE

DO 03.05 SOUND OF STEREO VR 04.05

THE SELECTER

MA 07.05 HANNE HUKKELBERG WO 09.05 OPEN MIC DI 15.05

LUKA BLOOM

VR 18.05

QUANTIC & ALICE RUSSELL

DI 29.05

MUDHONEY, SLEEPY SUN

MUZIEK

CENTRUM

HET DEPOT

Kapucijnenvoer 47

LEUVEN

T I C K E T S W W W. H E T D E P O T. B E • I N F O @ H E T D E P O T. B E • B I L B O L E U V E N • F N A C

MUZIEK IN STUK kunstencentrum naamsestraat 96 • leuven TICKET@STUK.BE • 016 320 320 • WWW.STUK.BE

10/4 11/4 12/4 20/4

SUPPORT MAKE MAKE YOUR HEAD FULL OF FLAMES YOUNG COLOUR LOCAL + NINA BABET SCENE MERDAN TAPLAK + SAFI & SPREEJ

26/4

ALEXANDER TUCKER + FLYING HORSEMAN [p’tit labo] ANTON WALGRAVE + REENA RIOT [p’tit labo]

28/4

MOTORPSYCHO

12/5

TIM HECKER + GREG HAINES

22/5

CHOIR OF YOUNG BELIEVERS + SUPPORT

24/5

INTERNATIONALS UP HIGH COLLECTIVE

24/4

@musicatstuk

WOE 24 OKT

LAMBCHOP

EINDFEEST

groups/musicatstuk

SCHRIJF JE VIA WWW.STUK.BE IN VOOR ONZE NIEUWSBRIEF

info & tickets: WWW.DESPIL.BE - ROESELARE - 051 265 700

38

Earteam Jack White ‘Blunderbuss’ Third Man Records/XL Recordings/Beggars Banquet

The White Stripes mogen dan niet meer bestaan, dat stopt Jack White er niet van om op gepaste tijd de muziekwereld te bestoken met nieuwe projecten. Met ‘Blunderbuss’ (release: 23 april) levert Jack White nu eindelijk z’n eerste soloplaat af omdat - naar eigen zeggen - de nummers op het plaatje ”voelde alsof ze enkel onder z’n eigen naam uitgebracht konden worden”. Eindelijk een rechtstreekse verbinding met het genie Jack White? Ja en nee. Het lijkt er namelijk op dat Jack White een best of van b-kantjes van The White Stripes en The Dead Weather heeft geselecteerd. Toch komt White hier mee weg want vanaf opener ‘Missing Pieces’ is je hoofd stilhouden onbegonnen werk, met ‘Sixteen Saltines’ moet de snelheidslimiet er aan geloven en met ‘Freedom At 21’ lijkt ook de rest van het wetboek bijzaak. Deze opwinding neemt spijtig genoeg naar het einde wat af. ‘Blunderbuss’ bezit genoeg kruid om je van je sokken te blazen, maar of het een schot in de roos is, weet (jdb) niet.

electropop die vaak aan onze Waalse vrienden van Piano Club doet denken. Soms weet dat energiek computerwerk te boeien, vooral dan in de eerste vier nummers van het album. Maar in de tweede helft zakt die digitale energie helemaal weg tot wat makke synthpop, met het dieptepunt in het rommelige ‘Dancespider’, waar het duo zelf niet meer lijkt te weten waar het nummer eigenlijk heen ging. ‘Steady On Scientist’ toont twee gezichten van de band: enerzijds electropop met scherpe hooks en beats, en wat matige, onovertuigende synthpop anderzijds.

Check ‘Polarity Song’, ‘Bucky’ en ‘President Clavioline’ voor gezicht nummer één. Of niet, je mist er eigenlijk niets mee. (sn)

Sierra Leone’s Refugee All Stars ‘Radio Salone’ Cumbancha/Munich

De Refugee All Stars zijn zes muzikanten uit Sierra Leone die elkaar ontmoetten in een vluchtelingenkamp in Guinea. De band werd destijds opgericht als steun voor hun door burgeroorlog verwoest land. We herinneren ons nog het spetterend concert van de Refugee All Stars op Couleur Café. Toen bouwden ze een megaparty waar reggae en Ghanese highlife-muziek broederlijk stoomden. Op hun derde spruit ‘Radio Salone’ is de reggae weer alomtegenwoordig, maar de highlife van weleer maakte plaats voor lekkere Zaïrese soukous, Congolese rumba en superswingende Nigeriaanse afrobeat. Er steekt een vleugje typisch Sierra Leonese gumbe-percussie in de interludes, maar de muzikale invloed van de omringende Afrikaanse landen blijft enorm. ‘Radio Salone’ werd geproducet in New York door rootsreggae-, soul- en afrobeat-artiest Victor Axelrod aka Ticklah (Sharon Jones & The Dap-Kings, Amy Winehouse, Easy Star All Stars, Antibalas). De analoge opnames met mid-70’s microfoons en 16-track tapes zetten de percussie, de reggae- en dubsongs extra in de verf. ‘Radio Salone’ is de Refugee All Stars’ beste album tot nu toe. (md)

Mariee Sioux ‘Gift For The End’ Almost Musique/Munich

Lang op moeten wachten maar vijf jaar na het debuut ‘Faces In The Rocks’ eindelijk een feit: ‘Gift For The End’, het nieuwe album van Mariee Sioux. Ondanks enkele tracks die de zes minuten voorbijsteken een heel compact en samenhangend plaatje dat blijft boeien. Een te koesteren werkstukje waarop de zanglijnen en het tokkelwerk van de artieste uit Nevada City als een warm deken boven de subtiele (soundscape) instrumentatie liggen. Native folk meets americana uit California meets Britse

psychfolk: de artieste die eerder al tourde met Alela Diane en Hope Sandoval (Mazzy Star) en onlangs ook een, dit jaar te verschijnen, ep met Bonnie ‘Prince’ Billy opnam, heeft met ‘Gift For The End’ een verrijking voor de indie folk-sector op zak.

Thumbs up for Mariee Sioux. (bvm)

Mark Stewart ‘The Politics of Envy’ Future Noise Music

De immer geweldige Mark Stewart (zie o.a.

On-U Sound) mag weer iets memorabels op zijn palmares bijschrijven. Dat de man geen Pop Group of Maffia nodig heeft wisten we al, maar samenwerken met muzikaal talent kan hij blijkbaar ook als de beste. Voor ‘Politics Of Envy’ kwamen o.a. Lee ‘Scratch’ Perry, Daddy G (Massive Attack), Primal Scream, Youth, Keith Levene (PiL, The Clash) en natuurlijk Adrian Sherwood op de koffie. Dat zorgt voor allerlei vets waar digidub, electro, postpunk en zelfs disco het opnemen tegen stevige, geëngageerde en door een vocoder gewurmde teksten, vreemde samples, zware gitaren en een geweldige productie. Eentje om te onthouden.(mb)

Le Super Borgou De Parakou ‘The Bariba Sound’ Analog Africa/Munich

Het Duitse platenlabel Analog Africa presenteert al zes jaar lang rauwe vintage-klanken uit Afrika. De bedoeling is te bewijzen dat er in de sixties en seventies in Afrika muzikaal interessante dingen gebeurden terwijl wij in het westen ons het centrum van de wereld waanden. Zo werd reeds eerder prachtig vinyl uit Zimbabwe, Togo, Ghana, Angola en Burkina Faso op cd gezet. Net als het vorig jaar gepromote Orchestre Poly-Rythmo De Cotonou komt Le Super Borgou De Parakou uit het West-Afrikaanse Benin. Le Super Borgou speelt tot in elke vezel doordrenkte afrobeat en funk. Geen ellenlange nummers, maar het doet er niet toe. Aan de basis strakke percussie en drums met funky gitaarpatronen en voortstuwende baslijnen, alles doorspekt met een onweerstaanbaar doorfreakend orgel en een gedreven zang. The real thing! Luister bijvoorbeeld naar ‘A Na Gan Garo Ka Nam’. Bovendien heeft het orkest soms ook een latin-touch met pachanganummers als ‘Me Ton Le Gbe’. Spijtig dat we hier niet konden achterhalen waarover ze zingen, maar het klinkt ongetwijfeld top. (md)

Tanlines ‘Mixed Emotions’ True Panther Sounds/Beggars Banquet

Vier jaar na de release van ‘Volume On’ heeft Tanlines de beproefde formule van hun debuut lichtelijk aangepast: de afropop die over een batterij dansbare beats was uit-

© Christophe Agou

gesmeerd, moet nu het schijfje delen met veel meer pop en melancholie. Afrikaanse drums hand in hand met gitaren, synths en clubritmes. Dat klinkt spannender dan het is. Openen doet ‘Mixed Emotions’ nog wel sterk met het pulserende ‘Brothers’, en ook ‘Green Grass’ klink verrassend en meer als indierock dan we van Tanlines verwachtten.

Het gezapige ‘Laughing’ en het hyperactief stuiterende ‘Real Life’ houden ook nog stand, maar voorts krijgt fantasieloos geyeah-yeah-yeah en woe-oe-oeh een iets te prominente rol en doen de nummers weinig origineel aan (zie: The Cure op ‘Rain Delay’). Veel nummers klinken ook te melancholisch om aan te zetten tot een stomend feestje, maar anderzijds zijn ze niet rustig genoeg om als achtergrondmuziek te dienen. Als licht verteerbaar en pretentieloos popvertier dient ‘Mixed Emotions’ nog het best. Behalve dan ‘Brothers’, dat nummer moét je onthouden. (sn)

Ebo Taylor ‘Appia Kwa Bridge’ Strut

De nieuwe van de Ghanese highlife-legende Ebo Taylor is - misschien niet helemaal onverwacht - een meesterwerk geworden.

Hij werd op ‘Appia Kwa Bridge’ bijgestaan door een stel jonge muzikanten en veteranen zoals gitarist Oghene Kologbo (Africa 70) en drummer Tony Allen en dat zorgt natuurlijk voor een fikse dosis afrobeat - en dus voor een bijna belachelijk dansbare plaat. Hoogtepunten zijn ‘Ayesama’, Kruman Dey’, het titelnummer, zijn versie van ‘Yaa Amponsah’ en ‘Abonsam’. De man is de 70 ondertussen al gepasseerd, maar is duidelijk (en gelukkig) nog lang niet van plan om zijn gitaar in de wilgen te hangen. Funky, funkier, Ebo Taylor! (mb)

THEEsatisfaction ‘awE naturalE’ Sub Pop/Konkurrent

Nieuwe lading left-field hiphop op Sub Pop! Na Shabazz Palaces en Spoek Mathambo maken we kennis met THEEsatisfaction, het project van Stasia Irons en Catherine Harris-White. Net zoals hun gelijkgezinde labelmaatjes schotelen deze jongedames met weelderige afrokapsels ons geen hapklare brok voor: ‘awE naturalE’ is bij momenten even hermetisch en ontoegankelijk als een pak diepgevroren curryworsten.

Geen glamour, haantjesgedrag of ander doorsnee hiphop-gebral, eerder subtiele rijmpjes en voortdurende verwijzingen naar outer space. Net zoals KING en Georgia Anne Muldrow zou je de futuristische r&b van THEEsatisfaction als sci-fi hop kunnen

omschrijven, met dat verschil dat deze meisjes geen poppy melodietjes of luchtigere arrangementen dulden. De ijle, zuurstofarme productie is onvoorspelbaar, bij momenten repetitief en monotoon, maar is tegelijk best wel fascinerend. Pleidooi tegen de eenheidsworst, ode aan de eigenzinnigheid.

“We’re time travelling nightmares”, horen we op ‘Enchantruss’. En nog zelfkennis ook.

Hoogst interessant debuut. (mvm)

TJ Kong & Modular K ‘Dream Cargoes’ Poker flat

Debuut van het Nederlandse duo bij Pokerflat. TJ Kong en Modular K stonden eerder al op de tracklist van de acid-retro compils van Pokerflat en we mogen dus nu ook een fullalbum verwelkomen met 10 eigen tracks. Die liggen deels in de lijn van wat we al op compils hadden gehoord.

Breed meanderende baslijnen, analoge synths en mellow vibes die misschien niet echt uitnodigen om volledig loos te gaan op een dansvloer, maar die wel een zeer geschikte soundtrack vormen bij deze eerste lentezonnetjes. Gloedvolle (retro)house en flarden techno, weliswaar niet altijd even origineel, maar die wel verdomd lekker klinkt.

Opvallend is ook de uitstekende afwisseling die in de tracks ligt. Zo noteren we achtereenvolgens het uitermate dansbare, huppelende ‘The Last World Of Mr Goddard’, de warme, minimalistische titeltrack en het heerlijke luie ‘The Delta At Sunset’ om met ‘End-Game (feat. Edward Capel)’ richting anthem te gaan. Sterk debuut! (mc)

Alex Under ‘La Maquina De Bolas’ Soma

Zeven jaar na z’n debuutalbum is het eindelijk tijd voor een opvolger. Op ‘La Maquina De Bolas’ – vrij vertaald: de bollenmachine – gooit Alex Under z’n pij over de haag en stalt hij z’n herkenbare minimal/techno-sound op zolder. De vinnige clubtunes ruimen plaats voor een intieme setting, met donkere, experimentele elektronica in een hoofdrol. De bollenmachine van de Spanjaard is er inderdaad eentje van het mechanische soort. Repetitief ook. En bedwelmend, naar analogie met de elektronische dub zoals die ook op het Echocord-label handig wordt verpakt in pakjes van vijf grammen. De eerste helft van ‘La Maquina’ laat zich niet zomaar vierklauwens verhapstukken tot easy-listening, maar vanaf ‘Bola 6.1’ dwingt Alex Under je wél finaal door de knieën, door middel van drie keer tien minuten loepzuiver, sluipend geklik en geritsel, dobberend op een stroom slomohouse. Muy bien! (fp)

Absynthe Minded Vadoinmessico ‘Archeology Of The Future’ Outcaste/PIAS

Enthousiasme: een hoog goed in de muziekwereld én een wezenskenmerk van Vadoinmessico, een internationaal getint indie popbandje (de groep bestaat uit twee Italianen, een Mexicaan, een Oostenrijker en een Brit) dat al aardig wat interessante weetjes op de cv heeft staan. Zo speelde Vadoinmessico al het voorprogramma van Anna Calvi en mocht ‘Teeo’ rekenen op een dansbare herwerking door Crystal Fighters.

Nog belangrijker is dat het in Londen wonende vijftal vooral een heel eigentijds, creatief, helder en speels debuutalbum heeft gemaakt. Psychedelische folkpop met een scheut latin en Afrikaanse invloeden én songtitels als ‘Pepita, Queen Of The Animals’: (bvm) lust er pap van.

M Ward ‘A Wasteland Companion’ Bella Union/Coop/V2 Records

Een nieuw album van M Ward beluisteren, voelt dankzij ’s mans gitaarspel en het immer herkenbare effect op de stem altijd aan als thuiskomen. De songschrijver uit Portland die de voorbije jaren platen maakte met het duo She & Him (onlangs nog een kerstalbum) en samen met Jim James, Mike Mogis en Conor Oberst de superband Monsters Of Folk vormde, vindt zichzelf niet opnieuw uit op zijn zevende studio-album. De essentie van zijn eigen geluid vatten doet hij wel en op enkele fillers na voegt hij opnieuw ontembare schoonheid en nostalgische rammelrockers met een westcoast-americana-ziel toe aan zijn oeuvre. Kosten noch moeite werden gespaard: ‘A Wasteland Companion’ werd opgenomen in acht verschillende studio’s en achtien muzikanten, waaronder Howe Gelb, John Parish, Steve Shelley (Sonic Youth), Tom Hagerman (Devotchka), Zooey Deschanel (She & Him), stonden Ward bij.

Een mooi gearrangeerde plaat bleef niet uit.

Leve Matthew Stephen Ward! (bvm)

The Wave Pictures

invloed van Neu! een flinke portie krautrock (‘The Attick’) insluipen. Maar ook dub (‘Study In Blue’) en psychedelica (‘Dragonfly’) eisen een stek op. Sean O’Hagan van The High Llamas zorgt dat de strijkers op hun plaats vallen. Wie nog een handje toestak op de plaat is Wellers vrouw Hannah (zang), zijn oudste dochter (zang), z’n oudste zoon (gitaar) en de buurman Noel Gallagher (gitaar).

Er mag dus weer wat kwistiger met de door Weller vervloekte termen modfather en dadrock gegoocheld worden. En ondertussen wordt het lijstje met Weller-klassiekers weer wat langer. (ow)

Mike Wexler ‘Dispossession’ Mexican Summer/Coop/V2

Space is the place. De Amerikaanse artiest Mike Wexler versmelt Britse fingerpicking-folk (Bert Jansch, iemand?) met Indiase raga en laat het resultaat bijzonder psychedelisch (die synths!) klinken op zijn tweede album. Of hoe een plaat een uitgesponnen, bezwerende en schijnbaar improviserende mantra-trip kan zijn. Met de voetjes vier meter van de grond op te volgen door iedereen die de jonge Devendra Banhart, vroege Pink Floyd, Robert Wyatt en Richard Youngs kan smaken. (bvm)

Rachael Yamagata ‘Chesapeake’ Ber tus

Als gastvocaliste verdiende Rachael Yamagata haar sporen op platen van Ryan Adams en Bright Eyes. Haar songs blijken gesneden koek voor tv en film. Al in meer dan 20 tv-series en een tiental films duiken ze op. Dus staan op de derde plaat van Yamagata radiovriendelijke (of tv-vriendelijk in dit geval) popdeuntjes met hier een daar een likje country en jazz. Heel braafjes allemaal en een vriendelijk oor zal er iets van Norah Jones in herkennen. Maar weet wel dat de songs van Jones een stuk straffer zijn dan die van Yamagata. (ow)

Yppah ‘Eighty One’ Ninja Tune/PIAS

Ook no 10 platen blijven The Wave Pictures een vreemde exponent uit de britpop. Hun tongue-in-cheeck lyrics en de do-it-yourself aanpak leunt sterk aan bij die van Jonathan Richman. De samenstelling van de band: gitaar, bas, drum en zang kon niet klassieker zijn en is gestript van alle franjes. Technische hoogstandjes zijn absoluut uit den boze en moeten te allen tijde vermeden worden. Pop teruggebracht naar de basics als het ware.

Maar na tien platen deze werkwijze gehanteerd te hebben, mag men niet verwachten dat we nog verrast worden door de songs van The Wave Pictures. (ow)

Joe Corrales Jr. - een producer die iets maakt wat je nog het beste als elektronische postrock kan omschrijven - is alweer aan zijn vijfde plaat toe en die is misschien wel zijn beste tot dusver. We krijgen een warme mix van breakbeats, analoge bleeps, warme grooves en een snuifje shoegaze geserveerd waarin gitaren en elektronica in een gezond evenwicht moeiteloos tegen elkaar aanknuffelen, met als welkome bonus gastbijdrages van zangeres/violiste Anomie Belle.

Wonderschoon. (mb)

Paul Weller

Zea & Xavier Charles

‘Long Black Cars’ Moshi Moshi Records

‘Sonik Kicks’

‘Bourgeois Blues’, 7”

Island/Cooperative Music/V2 Records

Makkum Records

Met een staat van dienst van bijna 40 jaar zou Paul Weller makkelijk kunnen teren op zijn backcatalogue. Klassiekers heeft hij bij The Jam, The Style Council of in z’n solocarrière genoeg geschreven. Dus in plaats van een nostalgisch parcours af te leggen, tracht Weller zich op elke nieuwe plaat terug uit te vinden. Op ‘Sonik Kicks’ laat hij onder

De Franse klarinettist Xavier Charles en noorderbuur Zea (de gitarist van The Ex) hebben met deze 7” een klein meesterwerkje afgeleverd dat drie fraaie nummers bevat en geïnspireerd is door o.a.

Leadbelly (zie het titelnummer), het betere postrock/songwriterwerk en zelfs Ghanese begrafenismuziek. Een mini-plaatje waar je op je eentje helemaal vrolijk van kan worden en om meer smeekt. (mb)

14/04 De Roma, Antwerpen 18/05 Les Nuits Botanique, Brussel 24/05 Vooruit, Gent

Admiral Freebee

‘SOLO’

05/04 KVS, Brussel 30/04 Volta @ Vooruit, Gent

Customs

27/04 Kouter 2.0, Poperinge 01/05 1 mei-festival, Kortrijk 05/05 Putrock, Beringen 05/05 Weerdse Bierfeesten 17/05 10 jaar Carlito, Tielt 19/05 DPlugged Festival, Torhout

Das Pop

19/05 Neerpelt Open Air 26/05 Diest Live

De Held

19/04 Broodje Brussel 25/04 MOD, Hasselt 16/05 De Markthallen, Herk-de-Stad

Geike

13/04 Cultuurkapel De Schaduw, Ardooie 04/05 De Roma, Antwerpen

‘t Hof van Commerce 07/04 Karma Hotel, Oostende 12/04 Trix, Antwerpen 14/04 Vooruit, Gent 19/04 Het Depot, Leuven 04/05 De Casino, Sint-Niklaas

Internationals

06/04 Trix, Antwerpen 20/04 De Casino, Sint-Niklaas 01/05 1 mei-festival, Brussel 19/05 Zinneke Concerten @ AB, Brussel

Lady Linn

& Her Magnificent 7

14/04 CC Ter Dilft, Bornem 28/04 Festival Aan Zee, De Panne

Mira

20/04 Nekka Nacht, Antwerpen 05/05 Labadoux, Ingelmunster

Roland

05/04 Staalplaat @ CC Berchem 01/05 1 mei-feest, Brussel 25/05 Trix, Antwerpen

School is Cool

07/04 Karma Hotel, Oostende 21/04 Emotions Festival, Bilzen 28/04 Festival aan zee, De Panne 30/04 Volta @ Vooruit, Gent 02/05 SlotUUR KULtUUR, Leuven 04/05 Repmond Rock, Rupelmonde 05/05 Puntpop, Wuustwezel 18/05 Culturesque, Nazareth 19/05 Springtime Festival, Halen

Sherman

07/04 Vestrock Concert Club, Terneuzen 27/04 Kouter 2.0, Poperinge 05/05 Labadoux, Ingelmunster

Steak Number Eight 07/04 Dunk! Festival, Zottegem 01/05 Red Rock Rally, Brugge 20/05 Kastival, Kasterlee

The Bony King of Nowhere 05/05 Putrock, Beringen

Yevgueni

31/03 CC Palethe, Overpelt 06/04 CC Muze, Heusden-Zolder 07/04 Stadsschouwburg, Brugge 20/04 Nekka Nacht, Antwerpen 01/05 1 mei-feest, Gent

More bands, info & dates: BUSKER.BE

43

THE STRANGE BOYS 03/04/12 AB – Brussel

DARK DARK DARK

compiled

22

03/04/12 Vooruit – Gent 21/04/12 AB – Brussel

V/A - The Jeffrey Lee Pierce Sessions Project

AU

‘The Journey Is Long ‘

03/04/12 Homeplugged - Brussel 17/04/12 Café Video - Gent 18/04/12 Le Fiacre – Liège

MEMORYHOUSE

04/04/12 Charlatan – Gent

THIS WILL DESTROY YOU 06/04/12 Dunk!festival – Zottegem

VESSELS

07/04/12 Dunk!festival – Zottegem

OSAK A MONAURAIL 12/04/12 De Kreun – Kortrijk

CHELSEA WOLFE

13/04/12 Magasin 4 – Brussel 14/04/12 4AD – Diksmuide

LOVE LIKE BIRDS

13/04/12 Cactus Club – Brugge 14/04/12 Joc Ieper – Ieper 10/05/12 De Boesdaalhoeve – St-Gen.-Rode 15/05/12 Stoemp! - Brussel 24/05/12 Nijdrop – Opwijk

A WINGED VICTORY FOR THE SULLEN 14/04/12 C-Mine Jazz Festival – Genk 31/05/12 AB – Brussel * * + NILS FRAHM

ARBOURETUM

15/04/12 Trix – Antwerpen * * + LUKE ROBERTS

G R E AT L A K E S W I M M E R S 16/04/12 Botanique – Brussel * 17/04/12 4AD – Diksmuide * 27/04/12 Warande – Turnhout * * + BARZIN

XIU XIU

17/04/12 Botanique - Brussel 18/04/12 Vooruit - Gent

M A P S A N D AT L A S E S 22/04/12 Botanique – Brussel

ALEXANDER TUCKER 24/04/12 Stuk - Leuven

SX

30/04/12 Volta @ Vooruit – Gent 05/05/12 Putrock – Beringen

U.S. GIRLS

30/04/12 DOKKantine – Gent 12/05/12 Les Nuits Botanique - Brussel

SIC ALPS

04/05/12 De Zwerver - Leffinge 05/05/12 Trix - Antwerpen 06/05/12 Le Palais - Arlon

KISS THE ANUS OF A BLACK CAT 05/05/12 Petrol - Antwerpen

AUCAN

05/05/12 Centur y Rock – Mouscron

JAMES LEG

Glit terhouse Records

Deel twee van The Jeffrey Lee Pierce Sessions Project. Net zoals bij ‘We Are Only Riders’ (2010) neemt opnieuw heel wat mooi volk onuitgegeven werk van de in ’96 onverleden Jeffrey Lee Pierce (in de jaren tachtig de zanger van The Gun Club) onder handen op ‘The Journey Is Long’ . Tekenen ondermeer met stijl present: Nick Cave, Mark Lanegan & Isobell Campbell, Steve Wynn, Mick Harvey, The Jim Jones Revue, Thalia Zedek & Chris Brokaw... muzikaal te situeren tussen donkere country, vuige blues en rock‘n-roll met een punkspirit: Jeffrey draait zich allerminst om in zijn graf. (bvm)

V/A ‘Best Of Perception And Today Records’ BBE

Ga op zoek naar een lekker strakke zwembroek; wat volgt is een achterwaartse, gehoekte salto in een bevlogen stukje New Yorkse muziekgeschiedenis, een heerlijk delicatessenbuffet samengesteld door de verfijnde smaakpapillen van DJ Spinna. Het verhaal van het kleine Perception Records begon eind jaren 60 met platen van Shirley Horn, James Moody en de onverwachte labelaanwinst Dizzy Gillespie, het trompetwonder dat in de jaren 40 samen met Charlie Parker aan de wieg stond van de bebop. Maar ook minder gelauwerde funk- en soulbands als The Fatback Band en Madhouse vonden hun weg naar dit kwaliteitshuis. Hoogvliegers zijn Astrud Gilberto, de prima donna van de Braziliaanse bossa nova, met een geweldige versie van Jorge Bens ‘Take It Easy My Brother Charlie’, Gillespie’s ‘Alligator’, Black Ivory’s ‘Surrender’, James Moody’s ‘Heritage Hum’ en zo veel meer. (mvm)

funk en jazz die de afgelopen vijf jaar onder de radar bleef. Ray Mancho & The Tear Drops, The Haggis Horns en The Qualitions zijn de uitschieters op deze verzamelaar, maar grote revelaties ontbreken. Geen must-have dus, maar wel uitermate geschikt als aperitief bij de eerste barbeque van het jaar. (pn)

V/A ‘Subway Salsa: The Montuno Records Story’, 2cd Vampi Soul/Sonic Rendezvous

Fascinerende historische verzameling van uiterst moeilijk vindbare salsa uit de jaren zeventig en tachtig, oorspronkelijk uitgebracht door het New Yorkse platenlabel Montuno.

Montuno Records werd destijds opgestart door de populaire latin vinylshop Record Mart gevestigd in de New Yorkse underground. De sleutelgroepen op deze compilatie zijn Portoricaans (Zaperoko, Batacumbele, Manny Oquendo y Libre) en Cubaans (Son De La Loma, Totico Y Sus Rumberos, Son Primero). Maar er zit ook crossovermuziek bij met funk, doowop en Braziliaanse invloeden (Airto Moreira). En ja, zelfs twee Haitiaanse supergroepen: Skah Shah #1 en Scorpio.

Kortom, dit is aanstekelijke, dansbare ouwe latin in goeie opnamekwaliteit. (md)

V/A ‘Sid Chip Sounds: The Music Of Commodore 64’

risch blijven nazinderen. Photek weet perfect het moment te bevangen waarop je na een nachtje clubben door de onverlichte straten slentert: je ogen staan nog dof en je hersenen maken slechts vaagweg gewag van de zoemende omgevingsgeluiden die je oren opvangen. Klinkt herkenbaar?

Doe dan uw voordeel met deze uitstekende verzamelaar waarop naast Photek o.a.

Kromestar, DJG, DLX en Pinch zorgen voor de gepaste soundtrack bij uw nachtelijke en ochtendlijke escapades. (wd)

V/A – Kasra ‘Fabriclive 62’ Fabric/N.E.W.S.

Zeer schizofrene bedoening, de 62e aflevering in de Fabricreeks. Producer Kasra tekent voor een verzamelaar die enerzijds aanzet tot uitfreaken, maar de luisteraar anderzijds de stuipen op het lijf jaagt met aardedonkere, kreupele drum-‘n-bassritmes. Paranoïde klanktapijten, grimmige elektronica en de obligate gesyncopeerde beats van onder meer Mortem, Hybris en Bladerunner zuigen je mee naar donkere spelonken waar bezwerende echo’s uit de krakende tochtgaten lijken te weerklinken. ‘t Is waarschijnlijk niet de drum-‘n-bass die u normaal gezien geserveerd krijgt, maar net daardoor weet dit plaatje des te meer te intrigeren. Boeiend, zij het ook een tikkeltje vermoeiend. (wd)

Robot Elephants Redcords

V/A

Een verzamelaar met soundtracks van spelletjes voor de C-64 (‘Last Ninja’, ‘Comic Bakery’, ‘parallax’, Arkanoid’, ‘Commando’)?

Mensen die zoals (mb) lang geleden vele, vele uren op de legendarische computer hebben doorgebracht met het decimeren van het alienbestand weten wat er volgt: een horde neurotische 8-bit bleeps. En daar kan je als zodanig - zeker zonder de bijbehorende games - weinig mee doen, behalve er behoorlijk nerveus van worden. Voer voor verzamelaars en andere fanatici kortom.

‘Sounds From The Soul Underground’

V/A – Photek

Freest yle Records

‘DJ-Kicks’

Freestyle Records brengt alle minder bekende soul, funk en afrobeat onder de aandacht. Vorig jaar slaagden ze daar aardig in met de langspelers van onder andere Randa & The Soul King en Lack Of Afro. Dit jaar steken starten ze met ‘Sounds From The Soul Underground’, een compilatie met alle soul,

Omdat u het ongetwijfeld ook druk heeft, zullen we maar meteen met de deur in huis vallen: de kersverse editie van ‘DJ-Kicks’ is boenk in de roos. De Britse Photek neemt plaats achter de knoppen en begeestert een plaat lang met pulserende beats die ethe-

IK7/N.E.W.S.

V/A – Belle And Sebastian ‘Late Night Tales Vol. 2’ Night Time Stories Ltd.

Tweede keer al dat Belle And Sebastian een Late Night Tales compilatiealbum mag samenstellen, en daar zijn we allerminst vies van. Een paar jaar geleden lag de nadruk nog vooral op hipsterelektronica en zuiderse ritmes - iets wat, in combinatie, gevaarlijk neigde naar dat look what I can do-sfeertje waarin de Schotse band op haar laatste albums wel eens verzandt. Dit keer worden we veel beter verwend met Franse jazz, etherische pop, folk, wereldmuziek, en de uitstekende Primitives-cover ‘Crash’ door Belle And Sebastian zelf. ’Late Night Tales Vol.2’ schippert tussen jong (Broadcast!

Toro Y Moi!) en oud (The Wonder Who! Bonnie Dobson!) maar blijft vooral drijven op een warm en sfeervol wolkje dat in een dik uur overvliegt. Knap spul. (ts)

09/05/12 De Zwerver - Leffinge

LOWER DENS

10/05/12 L a Chocolaterie - Brussel 12/05/12 DOK Arena - Gent

YA C H T + PL ANNINGTOROCK + PRINZHORN DANCE SCHOOL

The Chemical Brothers

15/05/12 Les Nuits Botanique – Brussel

‘Don’t Think’, cd/dvd

RAPE BLOSSOMS

Virgin Records/EMI

MIREL WAGNER

Soms - oeps, dat moet natuurlijk: doorgaans zijn - loopt het helemaal mis met live-dvd’s van Beroemde Muziekmakenden: ze blinken uit door een compleet gebrek aan interessant materiaal en zijn duidelijk alleen bedoeld om dat zevende jacht te betalen. Wel, dat is met ‘Don’t Think’ - de registratie van een optreden op het Fuji Rock Festival - niet het geval. De big beat godfathers trakteren je op een duizelingwekkende montage van verbluffend beeldmateriaal en daverende beats. Voorspelbaar achter-de-schermen materiaal, een flauw verhaaltje, aanbiddende fans en egotripperij in het algemeen schitteren door afwezigheid. Naast die 90 minuten visuele en auditieve pret smijten ze er ook nog eens allerlei extraatjes (o.a. een interview met regisseur Adam Smith) én een live-cd tegenaan. Merci! (mb)

16/05/12 Beursschouwburg – Brussel * 17/05/12 The Cellar Bar - Gent * + PING PONG TACTICS 16/05/12 Vooruit – Gent 18/05 Les Nuits Botanique - Brussel

JOHANN JOHANNSSON + DUSTIN O’HALLORAN + HAUSCHK A 17/05/12 AB – Brussel

for more concerts : www.toutpartout.be Independent since 1994 Toutpartout agency Labelman Lazarijstraat 87 3500 Hasselt - Belgium Phone: +32 (0) 11 25 60 36 Fax: +32 (0) 11 25 30 21 info@toutpartout.be http: www.toutpartout.be

Deadmau5 ‘Meowingtons Hax 2k11 Toronto’, dvd Ony x Music/EMI

Was zijn laatste plaat een beetje een sof, live kunnen we Joel Zimmerman oftewel Deadmau5 nog altijd zeer pruimen. Deels omdat de man rasechte stampers als ‘I Remember’,’ Strobe’ en ‘Moar Ghosts ’N Stuff’ uit zijn zak kan toveren, maar ergens ook uit nostalgie. Een gehelmde electrobard die vanuit zijn flikkerende lichttoren de massa laat dansen, het roept bij ons steeds herinneringen op aan een ander Frans duo, dat weliswaar een iets grotere impact had op de elektronische scene. Maar soit, voor deze thuismatch van Zimmerman is het concept simpel: de man vuurt ruim 2 uur lang zijn mix van techno en house af, het uitgelaten publiek ademt het gewillig in en laat de ledematen zwieren. Allemaal vrij steriel en braafjes gemonteerd, maar gelukkig ogen de visuals wel de moeite - die rubikskubussen en kaasblokjes!

- en die oplichtende helm blijft een geinig gadget. Met verder nog enkele magere extra’s is deze live-dvd vooral voer voor de fans, maar ook hen zal het moeite kosten om die juiste vibe te genereren vanuit hun luie zetel! (kc)

gigs& parties april 12

vrijdag 30 maart Café Con Leche, Kajhem Orchestra @ 4AD, Diksmuide The Subs present Bitcvltvre ft Villa, Arnaud Rebotini, Tai, Mixhell, Hammerang, Partyharders; BaBa ZuLa @ AB, Bxl Disappears, Justice Yeldham, Bruital Orgasme @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com Beth Jeans Houghton @ Botanique, Brussel, botanique.be Bed Rugs, Jacuzzi Boys, Helter Skelter DJ’s @ Charlatan, Gent The Hickey Underworld @ C-Mine, Genk Talib Kweli @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Geppetto & The Whales @ Lo-Rock, Kessel-Lo Rue Des Pêcheries, Supertanker @ Magasin4, Brussel Frank Turner and The Sleeping Souls, Emily Barker And The Red Halo, Tim Vantol @ M-O-D, Hasselt Current Values, Donny, Masheen, Greyone, Sickboy Milkplus, Trasher, Wan Bushi @ Petrol, Antwerpen Cloud Boat, Slugabed, Raffertie, Phaeleh, Kingstux @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Rene Innemee & The Revival Band @ Spirit Of 66, Verviers Napalm Death, Black Breath, Victims, Tormented, Kadavrik @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Sherman @ Zaal Wezemaal, Rotselaar Obsucra, Gorod, Spawn Of Possession, Exivious @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com Primus @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

zaterdag 31 maart Rockfest.2012: While She Sleeps, Campus, Grey Like Masquerades, Overlord, The Mountains Are Ghosts, The Charm The Fury, Moment @ Gildenzaal, Schaffen Pokey Lafarge and The South City Three @ AB, Brussel Bed Rugs @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Disappears ft Steve Shelley @ KC Belgie, Hasselt [SIC] electric @ Bourla, Antwerpen, toneelhuis.be Lawijtstrijd: Birdie Richman, Fun In Acapulco, Oceanside, Unpayable @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Bl!ndman @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Yevgueni @ CC Palethe, Overpelt The Stranglers, Horses On Fire @ CC René Magritte, Lessines The Glimmers @ Culture Club, Gent Nina Kraviz, Pierre, Deg @ Fuse, Brussel, fuse.be The Last Bandits @ JH ‘t Kalf, Veldegem Black Breath, Victims, Tormented @ De Kreun, Kortrijk Dead Elvis & His One Man Grave, Hola Ghost, Black Magic Six @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Das Pop @ Markt, Brugge, bruggeplus.be Jo’Buddy & Gene Taylor Trio @ N9, Eeklo, n9.be Action Beat, Don Zero, Duke Of Duke, Bad Body, Tape Deck Orchestra, Hired Muscle @ Scheld’apen, Antwerpen Kozmic Blue @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be School Is Cool @ JC Togenblik, Beveren Isbells, Mad About Mountains @ De Warande, Turnhout Geppetto & The Whales @ Wuustwezel Vive Gainsbourg @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Nina Attal, The Headshakers @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr

zondag 01 april Jonathan Jeremiah; Wallis Bird, Aidan @ AB, Brussel Rafael Anton Irisarri @ DOKKantine, Gent, democrazy.be The Last Bandits @ Kinky Star, Gent, kinkystar.be Action Beat, Pulpo, Don Zero And The Autonomous Zone, Duke Of Zuke, Bad Body, Tape Deck Orchestra, Hired Muscle @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Gazpacho @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

maandag 02 april Animals As Leaders @ AB, Brussel, abconcerts.be Other Lives, Deer Tick, The Magnetic North @ Botanique, Bxl Emeli Sandé @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Inner Terrestrials @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Leatherface, Dear Hearts @ De Rots, Antwerpen Matt Schofield Band @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Lee Field & The Expressions @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Cold In Berlin @ Café Video, Gent, cafevideo.be Asaf Avidan @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

dinsdag 03 april Therapy?, Raketkanon; The Strange Boys, Jacuzzi Boys @ AB, Brussel, abconcerts.be Ursula Bogner, Pimmon, Rafael Anton Irisarri @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com Los Campesinos!, Tail Ships @ Botanique, Brussel AU @ Homeplugged, Brussel Isbells, Mad About Mountains; Steven De Bruyn meets DJ Tudo @ De Centrale, Gent, democrazy.be Encuendo Cordial @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

41

Stad Van Licht @ Café Video, Gent, cafevideo.be Dark Dark Dark, Matt Elliott @ Vooruit, Gent, vooruit.be

woensdag 04 april OM @ AB, Brussel, abconcerts.be Refused Party Program, We’re Wolves @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Memoryhouse, The Other Brothers @ Charlatan, Gent Made J. @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be The Herfsts @ Café Video, Gent, cafevideo.be Sizzla & Judgement Yard, Blazin Fire Sound @ Vooruit, Gent

dunk!festival 6 t/m 8 april Fuifzaal Bevegemse Vijvers, Zottegem

donderdag 05 april Geppetto & The Whales @ Charlatan, Gent, charlatan.be Admiral Freebee solo @ KVS, Brussel Neptune, Rorcal, Jason Van Gulick @ Magasin4, Brussel JuJu @ Zuiderpershuis, Antwerpen, zuiderpershuis.be Barrence Whitfield and The Savages, Wraygunn, The Dustaphonics, Bob & Lisa, Mama Rosin, Lewis Floyd Henry @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Shearwater, Julie Doiron @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

vrijdag 06 april Dunk!festival: Pelican, This Will Destroy You, Omega Massif, Mosquito, Stories From The Lost @ Bevegemse Vijvers, Zottegem PPM Fest: Rhapsody Of Fire, Korpiklaani, Septic Flesh, Trollfest, Odd Dimension, Methusalem, Goliath @ Lotto Mons Expo, Mons, ppmfest.com Rewind Easter Fest: Project Pitchfork, Clan Of Xymox, Chameleons Vox, Cassandra Complex, The Beauty Of Gemina, Departement S, Schmutz, Erato @ Vooruit, Gent Rockin’ Around: Mike Sanchez, Ray Collins Hot Club, John Lewis Trio, The Be-Bops, ... @ +05+06/04-Turnhout Angels & Airwaves, Le Blorr @ AB, Brussel, abconcerts.be Gregory Fraiteur & Tijs Delbeke @ Arenberg, Antwerpen Allen Stone, Midnight Magic, ZZ Ward, DJ Jean-Biche @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Kapitan Korsakov, New Bleeders, Raketkanon, Bowie Peru @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Yevgueni @ CC Muze, Heusden-Zolder, muze.be Drum Eyes, Petula Clark, Siamese Queens @ Magasin4, Bxl Sir Jees ft Kraantje Pappie, Turk, Safi, …@ Nijdrop, Opwijk Kristen Cornwell @ Rataplan, Antwerpen, rataplanvzw.be Razen, Steffen Basho-Junghans, Niels Voaals, Regression, H&H Slaughter, DJ’s Bent Von Bent & Für Dich Verlag @ Scheld’apen, Antwerpen, scheldapen.be Blaze Bayley @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Internationals, 44 Rave @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Geppetto & The Whales @ JH XL, Herk de Stad Les Tzigales, Café Con Leche, mnsr zérO @ Vooruit, Gent DJ Krust, Ghostpoet, Theesatisfaction @ l’Aéronef, Lille, Fr

zaterdag 07 april Dunk!festival: Steak Number Eight, If These Trees Could Talk, Beware Of Safety, Vessels, The Allstar Project, Lento, Kasan, Alright The Captain, The Beauty The World Makes Us Hope For @ Bevegemse Vijvers, Zottegem Karma Hotel: Caspa, The Dø, ‘t Hof Van Commerce, Camo & Krooked, School Is Cool, BRNS, Shindu, Aks live, Vicelord, The Hickey Underworld, Jakwob, Yamo, Syndaesia, Kavinsky, Bram Willems, Kapitan Korsakov, Iron, Raving George, The Magician, Mickey Moonlight @ Kursaal, Oostende PPM Fest: Accept, Sonata Arctica, Evergrey, Finntroll, Hell, Andromeda, Eden’s Curse, Pathfinder, Evidence, Fury UK, Nightqueen, Azylya, No Fatality @ Lotto Mons Expo, Mons Metaal Paaskabaal IV: Paul Di’Anno, Hammers Of Misfortune, Christian Mistress, Dictated, Tortureama @ De Velinx, Tongeren, develinx.be Rewind Easter Fest: DAF, Covenant, The Neon Judgement, Sigue Sigue Sputnik, Crash Course In Science, Absolute Body Control, Radical G, Juggernauts @ Vooruit, Gent José James @ AB, Brussel, abconcerts.be Pneu, Ed Wood Jr., DJ Huukes @ Beursschouwburg, Bxl Lawijtstrijd voorronde 4: Cripple Crow, M.A.R.V.A., Myopia, Pauwel De Meyer; Friction: Eptic, Syndaesia, Goldorak & Solpher, Bloodfire & Airvalue @ De Casino, Sint-Niklaas Tony Joe White @ CC René Magritte, Lessines Oubys, Sendai, Kangding Ray @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Loreena McKennitt @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Nerco Deathmorth, Umberto, Germanotta Youth, Joy As Toy, Desicobra @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Isbells, Renée @ M-O-D, Hasselt, muziekodroom.be Kraantje Pappie, Safi & Spreej, … @ Nijdrop, Opwijk Los Venturas, Gigolos In Retirement, Louis Katorz, The Modest Men,… @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Tricycle @ Rataplan, Antwerpen, rataplanvzw.be Neptune, Jason Van Gulick, Kamperen in Frankrijk @ Scheld’apen, Antwerpen, scheldapen.be Alert: Yuko @ De Snuffel, Brugge, vwspringsessions.be Purpendicular @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Yevgueni @ Stadsschouwburg, Brugge, ccbrugge.be Albo Dukes @ Tapperij ‘t Keerpunt, Hoevenen Geppetto & The Whales @ Den Trap, Kortrijk, cafedentrap.be Corrosion Of Conformity, Black Cobra, Zoroaster @ Trix, Antwerpen, trixonline.be F*ckin’ Beat ft Downlink @ VK*, Brussel, vkconcerts.be The Neon Judgement @ Vooruit, Gent, dancedelicd.com Drake @ Vorst Nationaal, Brussel, livenation.be

Steak Number Eight © Bram De Greve

Het is nog even wachten tot Rock Zottegem, maar intussen kom je gewoon naar het dunk!festival voor je portie rockgeweld! Drie dagen lang feesten met Pelican, This Will Destroy You, Omega Massif, Mosquito en Stories From The Lost op 6 april, Steak Number Eight, If These Trees Could Talk, Beware Of Safety, Vessels, The Allstar Project, Lento, Kasan, Alright The Captain en The Beauty The World Makes Us Hope For op 7 april en 65daysofstatic, sleepmakeswaves, Atlantis, The Samuel Jackson Five, Late Night Venture, Sky Architects, Terraformer, My Empty Phantom en San Diablo op 8 april. Voor een dagticket betaal je 35 euro, een combi kost dan weer 75 euro.

Bestel ze snel via www.dunkfestival.be of in Free Record Shop. Tot dan!

Karma Hotel 7 april Kursaal, Oostende

The Dø Karma Hotel blaast dit jaar vijf kaarsjes uit en viert dat met een spetterende affiche. Bands en dj’s nemen opnieuw drie zalen van het Kursaal in om te feesten tot in de vroege uurtjes! Naar goede gewoonte schotelen de Oostendenaren een gevarieerd programma voor: van The Magician over School Is Cool tot Kapitan Korsakov.

Ook Kavinsky, Caspa, The Dø, ’t Hof Van Commerce, Camo & Krooked, Jakwob, Mickey Moonlight, The Hickey Underworld, AKS (live), BRNS, Shindu, Syndaesia, Vicelord, Raving George, Iron, Bram Willems en Ya’Mo zijn van de partij. En dat voor 20 (vvk) of 25 euro (add)!

Kaarten koop je online via www.karmahotel.be, waar je ook een lijst vindt met fysieke verkooppunten. Allen naar ’t zèètje op 7 april!

42 C-mine Jazz Genk 13 & 14 april C-mine, Genk Mulatu Astatke

Cultuurcentrum C-mine biedt voor de tweede keer het decor voor een avontuurlijk en jazzy muziekweekend. Monty Alexander, Lizz Wright, Miroslav Vitous, Matthew Halsall, Pascal Schumacher, Frank Deruytter Quartet feat.

Peter Erskine, Bruno Vansina Project feat.

Steve Nelson, Frank Vaganée Trio & Cyclop Max, DJ Mauro Pawlowski en Muze Jazz Orchestra & Frank Zappa Project trappen op 13 april het weekend af. Op zaterdag 14 april geniet je van Tania Maria, Mulatu Astatke, Daniel Johnston, Sam Amidon, Fly Trio, A Winged Victory For The Sullen, Phronesis, Yuko, DJ Buscemi, The Mirror Conspiracy, Mimi Verderame Quintet en Arne Van Coillie.

Voor een avond jazzgenot in Genk leg je 24 (vvk) of 32 euro (add) neer, een combiticket kost 40 (vvk) of 48 (add) euro. Tickets bestel je online of telefonisch, meer info daarover vind je terug op www.cminejazz.com. Jongeren (-26) en Motives For Jazz-leden krijgen trouwens korting, wat houdt je nog tegen?

Once Upon A Festival 13 & 14 april Kasteel van Laarne

Black Bomb A, A Fallen Devotion @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr The Coup @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com The Wankin’ Noodles, Ace Out, Franky Fingers @ Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Saint Helena Dove, Eva Auad, Sherman, Oorgasme! @ Vestrock Concert Club, Terneuzen, Nl, vestrock.be

zondag 08 april Dunk!festival: 65Daysofstatic, Sleepmakeswaves, Atlantis, The Samuel Jackson Five, Late Night Venture, Sky Architects, Terraformer, My Empty Phantom, San Diablo @ Bevegemse Vijvers, Zottegem, dunkfestival.be PPM Fest: Blind Guardian, Epica, Freak Kitchen, Powerwolf, Mystic Prophecy, Storm Warrior, Powerquest, Manigance, Lonewolf, Beyond The Labyrinth, Stone Goats, Nereids @ Lotto Mons Expo, Mons, ppmfest.com Brul #10: Noise Guitar Big Band, … @ Les Ateliers Claus, Bxl Isbells, Renée @ Cactus Club@ MaZ, Brugge Merdan Taplak @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Peter Kernel, BRNS, Berline 0.33 @ Magasin4, Brussel Pete Philly @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Korpiklaani, Trollfest @ l’Aéronef, Lille, Fr Little Barrie, The Marvin Gays @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

maandag 09 april Rival Sons @ AB, Brussel, abconcerts.be Hype Williams, BRNS @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Absu, Impiety, Necronomicon @ Trix, Antwerpen She Sells Seashells @ Café Video, Gent, cafevideo.be Steve Aoki, Dimitri Vegas, Like Mike @ Vooruit, Gent

dinsdag 10 april 15 Jaar Kinky Star: Zilke, Inspector Clay @ Kinky Star, Gent Lefties Soul Connection ft Michelle David @ Charlatan, Gent Jad Fair & Gilles Rieder @ Cinema Nova, Brusse Child Abuse, Staer, Stuntman @ Magasin4, Brussel Make Make @ Stuk, Leuven, stuk.be The Kabeedies @ Café Video, Gent, cafevideo.be 30 Jaar Democrazy: Peter Doherty @ Vooruit, Gent

woensdag 11 april 15 Jaar Kinky Star: Falling Man, Studio 45 @ Kinky Star, Gent Michael Hurley, Paper Wings, Kraak DJ’s @ AB, Brussel Frown-I-Brown, Luanda Casella, Sébastien Van Hoey, VJ Visual Kitchen @ Beursschouwburg, Brussel Breton @ Botanique, Brussel, botanique.be The Samuel Jackson Five @ Cactus Club@ MaZ, Brugge Michael Gira, Kristof Hahn @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Valient Thorr, Christian Mistress, Electric)Noise(Machine @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Cold World, Wolf Down, Not Afraid, Blindside, Sectarian Violence @ M-O-D, Hasselt, muziekodroom.be Zinger @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Focus @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Head Full Of Flames @ Stuk, Leuven, stuk.be Puppet Mastaz, Dynamic DJ set @ VK*, Brussel Dorian & The Grays @ Café Video, Gent, cafevideo.be Dope DOD, IconAclass @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

donderdag 12 april

Prefuse 73 © Angel Ceballos Derde editie van Once Upon A Festival.

Het festival telt deze keer twee dagen in plaats van drie, maar de line-up – met meer dan zeventig bands, verdeeld over 4 podia – is vrij indrukwekkend! Op vrijdag 13 april zijn de opvallendste acts: Prefuse 73, Antwerp GipsySka Orchestra, Luke Vibert, The Panacea, Nathan Fake, Speedy J en Anoebis. Zaterdag 14 april tippen we Parov Stelar, Analogik, DJ Grazzhoppa’s DJ Bigband, Pura Vida, Slagsmålsklubben, Black Sun Empire en Marc Houle. En voeg daar nog pakweg 60 acts aan toe! Een vrijdagticket kost 28 euro, wie zaterdag binnen wil, betaalt twee euro meer. Voor een combi leg je dan weer 62 euro neer. Ga snel langs bij www.onceuponafestival.be voor tickets en het volledige programma!

15 Jaar Kinky Star: Little Trouble Kids, Het Rijk der Vrouw @ Kinky Star, Gent, kinkystar.com Balkan Traffic: Band Of Gypsies ft Taraf de Haidouks & Kocani Orkestar, Ivo Papasov Balkan Project, Amsterdam Klezmer Band, Kirika, Orchestre National du Vetex, Brass Band Duel, Remebtiko Kafe ft Michel Hatzi & guests, Zongora, … @ 12 t/m 15/04-Bozar, Brussel, balkantraffic.be The Cast Of Cheers @ Botanique, Brussel, botanique.be Toine Thys Organ Trio @ De Casino, Sint-Niklaas Sinéad O’ Connor @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Osaka Monaurail, South Of The Border @ De Kreun, Kortrijk Tagada Jones, Les Slugs @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Thorbjorn Risager @ M-O-D, Hasselt, muziekodroom.be Gentlemen Of Verona, Romano Nervoso @ Nijdrop, Opwijk Gill & Lowdo, Bear Bones Lay Low, Lucrecia @ Recyclart, Bxl Lizz Wright @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Tony Joe White @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Young Colour, Nina Babet @ Stuk, Leuven, stuk.be ‘t Hof Van Commerce, Merdan Taplak @ Trix, Antwerpen Emilie Autumn @ VK*, Brussel, vkconcerts.be 30 Jaar Democrazy: Daniel Johnston, Tommigun @ Vooruit, Gent Antonio Zambujo @ Zuiderpershuis, Antwerpen Blood Red Shoes, Wallace Vanborn @ l’Aéronef, Lille, Fr For A Minor Reflection, Tang @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr

vrijdag 13 april C-mine Jazz Festival: Monty Alexander, Lizz Wright, Miroslac Vitous, Frank Deruytter Q-tet ft Peter Erskine, Mathhew Halsall, Bruno Vansina Project ft Steve Nelson, Pascal Schumacher, Frank Vaganée Trio & Cyclop Max, Muze Jazz Orchestra & Frank Zappa Project, DJ Mauro Pawlowski @ C-Mine, Genk, c-minejazz.com 15 Jaar Kinky Star: De Bossen, Tamashot & Stijn @ Kinky Star, Gent, kinkystar.com Once Upon A Festival: Prefuse 73, Antwerp Gipsy-Ska Orchestra, Café Con Leche, Nosedrip, Spacid, Kindzadza, Anoebis, Skip, Ninjato, Vertical67, Mojo Chill Connection,... @ Kasteel, Laarne, onceuponafestival.be

Schil On Stage: Mellowhead, Sue Me Charlie, Bed Rugs, KroesKontrol, Kapitan Korsakov,State 27, … @ Dienstencentrum, Schilde, schilonstage.be Hanson Brothers, Puta Madre Brothers @ 4AD, Diksmuide Guido Belcanto @ AB, Brussel, abconcerts.be CallmeKat, Love Like Birds @ Cactus Club@ MaZ, Brugge Geike & Band @ Cultuurkapel De Schaduw, Ardooi Mars Red Sky, Radar Men From The Moon, Cobalt @ Kavka, Antwerpen, kavka.be Chelsea Wolfe, Cercueil, Unison, Cha!selektor @ Magasin4, Brussel, magasin4.be The Strzebonsky Noizescene; Your Highness, Snodgrass @ M-O-D, Hasselt, muziekodroom.be The Henhouse Prowlers @ N9, Eeklo, n9.be Little Trouble Kids @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Gill, Wasted Matter, Lowdjo, Candie Hank @ Recyclart, Bxl Jungle By Night, Shakara United @ De Roma, Borgerhout Proyecto Cubano @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Flying Horseman @ Trix, Antwerpen, trixonline.be 30 Jaar Democrazy: Theo Parrish, Floating Points, Dimlite, 2morrows Victory @ Vooruit, Gent, democrazy.be The Me In You, Iza @ Vrijetijdscentrum, Tienen, sugarbeat.be Södörgö @ Zuiderpershuis, Antwerpen, zuiderpershuis.be

zaterdag 14 april 15 Jaar Kinky Star: No Tomorrow Charlie, Dr.Green @ Kinky Star, Gent, kinkystar.com C-mine Jazz Festival: Tania Maria, Fly Trio, Mulatu Astatke, Phronesis, Daniel Johnston, Sam Amidon, Yuko, Arne Van Coillie, The Mirror Conspiracy, Mime Verderame Quintet, A Winged Victory For The Sullen, DJ Buscemi @ C-Mine, Genk Once Upon A Festival: DJ Grazzhoppa’s Bigband, Dunya, Pura Vida, Wahwahsda, Black Out, Slagsmålsklubben, Black Sun Empire, Spongemagnet, Alvin & The Chipsets, Pomrad, ... @ Kasteel, Laarne Schil On Stage: Rivershore, Sweaty Men In A Van, Horses On Fire, Opossum, Nobody Beats The Drum, … @ Dienstencentrum, Schilde, schilonstage.be Chelsea Wolfe, Embers @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Barn Owl, Blanck Mass, Ensemble Economique; Liz Wright @ AB, Brussel, abconcerts.be Puta Madre Brothers @ Ateliers Claus, Brussel The Asteroids Galaxy Tour; Jali @ Botanique, Brussel Lawijtstrijd voorronde 5: Generation Firefox, Irma du Preez, Shoot To Thrill, Whale Machine; Gori Ka Orchestra, DJ Hassan Fathi,... @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Jeroen d’Hoe, Paul Michiels & Philip Catherine @ CC De Plomblom, Ninove, vwspringsessions.be Lady Linn and Her Magnificent 7 @ CC Ter Dilft, Bornem Love Like Birds, Geppetto & The Whales, J Keens Balloon Flight @ JOC, Ieper, hypnoiz.be Gazzomind, Daytona @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Farflung, Black Rainbows, Tangled Horns @ Magasin4, Bxl Fence, Bed Rugs @ M-O-D, Hasselt, muziekodroom.be Lefties Soul Connection, Garreth Mc Cullan, Stax Of Wax @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Batteraaf, Rauw en Onbesproken @ JH De Put, Heusden-Zolder Absynthe Minded @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Zak Patat @ Scheld’apen, Antwerpen, scheldapen.be Italian Dire Straits @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be 30 Jaar Democrazy: Mark Stewart; ‘t Hof Van Commerce, Kraantje Pappie; Merdan Taplak; Logistics, Cyantific @ Vooruit, Gent, democrazy.be Revolver, John Grape @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

zondag 15 april 15 Jaar Kinky Star: surprise act, DJ Jasper @ Kinky Star, Gent Het Zesde Metaal, Rebecca Mayes @ 4AD, Diksmuide Zygomatik @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Lize Accoe, Marjan Debaene, Geike @ Cultuurkapel De Schaduw, Ardooi, deschaduw.be Walls, Blanck Mass @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Parabellum, René Binamé @ Magasin4, Brussel RPWL @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Arbouretum, Luke Roberts; Sick Of Sarah @ Trix, A’pen 30 Jaar Democrazy: Balthazar @ Vooruit, Gent, democrazy.be Phronesis @ Vrijstaat O, Oostende, vrijstaat-o.be Chelsea Wolfe, A Winged Victory For The Sullen @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Isbells @ Effenaar, Eindhoven, Nl, Alamo Race Track, Moss @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

maandag 16 april Keith Fullerton Whitman, Nate Young, Floris Vanhoof @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com Islet @ Botanique, Brussel, botanique.be Chris Slade Steel Circle @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Punk’d Royal @ Café Video, Gent, cafevideo.be Toine Thys Organ Trio @ CC De Werft, Geel, dewerft.be Les Paradis Artificiels: Puppetmastaz, Unno @ Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com; Thomas Dutronc, Barcella @ Théàtre Sébastopol, Lille, Fr, lesparadisartificiels.fr

dinsdag 17 april Great Lake Swimmers, Barzin @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Marlon Roudette; Raymond Van Het Groenewoud @ AB, Bxl Xiu Xiu @ Botanique, Brussel, botanique.be Robert Glasper Experiment, Stuff @ Ha’, Gent

Luc Van Acker & Friends @ Kafka, Brussel, poppunt.be Chuck Prophet and the Mission Express @ M-O-D, Hasselt Hogjaw @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Andrew W.K., … @ Trix, Antwerpen, trixonline.be AU @ Café Video, Gent, cafevideo.be Airnadette @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Les Paradis Artificiels: Baxter Dury, Rover, Rebecca Mayes @ Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

woensdag 18 april Soap & Skin @ AB, Brussel, abconcerts.be Andrea Garkins, Glück, docu ‘The Luxury Of Empire’ ft Eugene Robinson, … @ Beursschouwburg, Brussel Pony Pony Run Run @ Botanique, Brussel, botanique.be Willow @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be The Herfsts @ Rits Café, Brussel, poppunt.be D.usk, Disembowelment @ De Rots, Antwerpen Flash Fiktion @ Café Video, Gent, cafevideo.be Xiu Xiu @ Vooruit, Gent, Vooruit.be Les Paradis Artificiels: Elephant @ La Péniche; Batlle Puissance 4 @ Peek A Boo, Lille, Fr, lesparadisartificiels.fr Punk’d Royal, Squares @ Le Rouge, Lille, Fr

donderdag 19 april Fink @ AB, Brussel, abconcerts.be Toine Thys Organ Trio @ Beursschouwburg, Brussel De Held @ Broodje Brussel, Brussel ‘t Hof Van Commerce @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Chick Corea & Gary Burton @ Flagey, Brussel Josh Rouse @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be This Or The Apocalypse, Buried In Verona, Silent Screams @ Kavka, Antwerpen, heartbreaktunes.com Carl Palmer @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Tannhauser, The Dead Colour, Gottland @ Trix, Antwerpen Aka Moon, De Beren Gieren @ Vooruit, Gent, vooruit.be Leo Sujatovich @ Zuiderpershuis, Antwerpen Les Paradis Artificiels: Pinkunoizu @ La Péniche; Peter Von Poehl @ Eglise Saint André, Lille, Fr, lesparadisartificiels.fr

Tombs, Hierophant @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Nits @ Vooruit, Gent, vooruit.be Stacey Kent @ De Warande, Turnhout, warande.be Rajendra Prasanna @ Zuiderpershuis, Antwerpen Les Paradis Artificiels: Simple Plan, Pony Pony Run Run, Stuck In The Sound, Kid Bombardos @ Le Zénith, We The Kings @ La Péniche; Orbital, Digitalism, Slagsmalsklub @ L’Aéronef, Lille, Fr, lesparadisartificiels.fr

zondag 22 april Madeleine Peyroux & Band @ AB, Brussel, abconcerts.be Double Sens, Catherine Van Portal, Matthieu Safatly, Charlotte Marchand, Frédéric Penelle, Nico Gitto, Grégory Duby, Delacoste @ Les Ateliers Claus, Brussel Maps & Atlases @ Botanique, Brussel, botanique.be Mojostar @ Café Den Bromfiets, Bonheiden Superlijm, JFJ @ Cactus Club@MaZ, Brugge Fuat Saka @ De Centrale, Gent, democrazy.be Rise Of The Nothstar @ DNA, Brussel, intersection.be Hayvanlar Alemi, Pinkunoizu @ De Kreun, Kortrijk Russian Circles, Deafheaven, Odonis Odonis @ Magasin4, Bxl The Watch @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Apparat, Nosedrip; Sarah Ferri, Zinger @ Vooruit, Gent Scott Kelly, Blood Sweat & Vinyl: DIY in de 21st Century @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

maandag 23 april The Antlers @ AB, Brussel, abconcerts.be Reena Riot @ Archipel, Brussel, poppunt.be Boy & Bear @ Botanique, Brussel, botanique.be Ane Brun @ Bourla, Antwerpen, toneelhuis.be Melingo @ Flagey, Brussel, vwspringsessions.be Ahleuchatistas, Sleep Party People, Skiv Trio @ Magasin4, Bxl Unbroken @ M-O-D, Hasselt, muziekodroom.be The Brew @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Les Paradis Artificiels: Roots Manuva, Ben Sharpa & 4DLS @ Grand Mix, Tourcoing; Black Box Revelation, The Minutes Citizens! @ Spledid; Dillon @ La Péniche, Lille, Fr

vrijdag 20 april

dinsdag 24 april

Durbuy Rock Festival: Goliath, Wolves Scream, The K., Doyle, Headcharger, Caliban, Red, Eths, Dagoba, Machine Gun @ Hall Sassin, Bomal-Sur-Ourthe, durbuyrock.be Isbells, Renée @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Jools Holland; Sarah Ferri @ AB, Brussel, abconcerts.be Internationals, The Slackers, DJ Mr Fried G @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Les Freres Smith, DJ Mukambo @ De Centrale, Gent The John Oates Blues Band @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Willow @ M-O-D, Hasselt, muziekodroom.be Kofi Baker @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Merdan Taplak, Safi & Spreej @ Stuk, Leuven, stuk.be Off The Radar: David Rodigan, Blame, Fred V & Grafix, Crystal Clear, TLP, Civalizee, Murdock @ Trix, Antwerpen Mr Scruff, Keep It Unreal, 5H Set @ VK*, Brussel Rabih Anou-Khalil @ Vooruit, Gent, vooruit.be Tidziwani Band @ Zuiderpershuis, Antwerpen Barn Owl, Idiot Saint Crazy, Persian Rabbit @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com Dark Dark Dark, Bobik ou Sacha @ Grand Mix, Tourcoing, Fr Les Paradis Artificiels: Method Man, Nneka, Chinese Man, Ky-Mani Marley, Le Peuple de L’Herbe, Hollie Cook @ Le Zénith; Mathieu Bogaerts @ La Péniche; Da Silva, Corbel @ Le Splendid, Lille, Fr, lesparadisartificiels.fr

Brooke Frasier; Tuur Florizoone @ AB, Brussel Major Lazer @ Botanique, Brussel, botanique.be Walace Vanborn, Raketkanon @ Ha’, Gent, handelbeurs.be Scott Kelly, Oldseed @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Groundation, Wahwahsda @ De Roma, Borgerhout Volture @ De Rots, Antwerpen, heartbreaktunes.com The Convertibles ft Ralf Haas @ Spirit Of 66, Verviers Alexander Tucker, Flying Horseman @ Stuk, Leuven, stuk.be Silverstein, We Are The Ocean, Closure In Moscow, The Elijah @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Nele Needs a Holiday @ Café Video, Gent, cafevideo.be Blaudzun @ Vooruit, Gent, vooruit.be Les Paradis Artificiels: Daniel Darc, Greenshape @ Grand Mix, Tourcoing; Botibol, Pharaohs @ La Péniche, Lille, Fr

zaterdag 21 april 19de Delirium Bluesfest: Innes Sibun ft The Guyitar Allstars, The Rumba Kings ft Mark Sprex, The Blues Against Youth, Bill Sheffield, Peter Nathanson, Sjors Nederlof, Fried Bourbon, The Blues Vision, The Stools @ Zaal Lichtenhove, Lichtervelde Durbuy Rock Festival: The Jack’s Songs Fight, Humatronic, Exuviated, Malrun, Suicide Of Demons, Emil Bulls, Rise Of The Northstar, Smash Hit Combo, Black Bomb A, Komah, La Phaze, Fishbone, No One Is Innocent, Die Apokalyptischen Reiter, Lofofora @ Hall Sassin, Bomal-Sur-Ourthe Emotions: Stealing From LA, Solco, Lili Grace, Rones, Faisal, Geppetto & The Whales, Modek, School Is Cool, Rave Our Souls, Clement Peerens Explosition, We Are Prostitutes @ CC De Kimpel, Bilzen, emotions.bilzen.be Record Store Day: Drums Are For Parades & guests, Maria Isn’t A Virgin Anymore @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Rock Berchem: Bed Rugs, Little Trouble Kids, Superlijm, InKata @ JH Eglantier, Berchem, deneglantier.be Method Man; Dark Dark Dark @ AB, Brussel, abconcerts.be Michael Chapman, Blues Control & Laraaji @ KC Belgie, Hasselt Of Montreal, Recorders; Sea Of Bees, Cold Specks @ Botanique, Brussel, botanique.be Trio Khoury @ De Centrale, Gent, democrazy.be Drums Are For Parades @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be The Modest Men & Katia Vlerick @ M-O-D, Hasselt Vojasa, Söndörgö @ N9, Eeklo, n9.be Tarrus Riley, The Black Soil Band @ Petrol, Antwerpen Jaclyn Guillou @ Rataplan, Antwerpen, rataplanvzw.be Albo Dukes @ Rock Mine, Genk, albodukes.com Focus @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Savor @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be The DeVilles @ Den Trap, Kortrijk, cafedentrap.be Manic Street Preachers @ Trix, Antwerpen, trixonline.be

43 Star Warz vs Daily Dubstep 21 april Vooruit, Gent Groot nieuws voor liefhebbers van pompende beats en vette baslijnen: na de spetterende nieuwjaarsparty van Star Warz vs Daily Dubstep is het tijd voor een vervolgeditie! Drum-‘n-bassgod Andy C laat zijn audiovisuele Alive-show op je los, Benga jaagt zijn dubstep door de luidsprekers en dan hebben we het nog niet eens gehad over Nicon, One87 & MC Mush, NGA Sound en Hookerz! Tickets kosten 23 euro in voorverkoop, op de avond zelf betaal je 26 euro. Ga snel langs bij www.kozzmozz.com, www.187-dnb.com of Free Record Shop, want dit feestje in de Vooruit wil je voor geen geld missen!

Festival Aan Zee 28 & 29 april De Panne Wil je twee dagen lang genieten van muziek op het strand en de zeedijk? Dan moet je in De Panne zijn!

Festival Aan Zee is het vroegere Dranouter Aan Zee. ’s Zondags spelen er klassiekers zoals Raymond van het Groenewoud en Jef Neve Trio, wij kijken vooral uit naar de line-up op zaterdag. In de Concerttent brengen Sallie Ford And The Sound Outside, School Is Cool, Intergalactic Lovers, Lady Linn And Her Magnificent Bigband en afsluiter Arsenal je in hogere sferen. Op het podium van de Club geven Les Truttes, Geppetto And The Whales en Gaby Moreno het beste van zichzelf en in de Kring spelen dan weer Stoomboot en The Fortunate Few. Klinkt verleidelijk, niet? Voor een dag betaal je 35 euro in voorverkoop en 40 euro aan de ingang. Wie het hele weekend naar Festival Aan Zee wil, legt 55 (vvk) of 65 euro (add) neer. Bestel je tickets via www.sherpa.be, www.fnac.be of het toerismebureau van De Panne en surf ook eens naar www.festivalaanzee.be voor het zondagprogramma.

woensdag 25 april Groundation; Of Monsters And Men @ AB, Brussel Perry Rose @ Botanique, Brussel, botanique.be De Held @ M-O-D, Hasselt, muziekodroom.be Horse Antlers @ Rits Café, Brussel, poppunt.be Makis Seviloglou @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Chuck Prophet & The Mission Express @ Den Trap, Kortrijk Radio Moscow @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Sleep Party People @ Café Video, Gent, cafevideo.be Toine Thys Organ Trio, Craig Taborn @ Vooruit, Gent Les Paradis Artificiels: Matthew Dear, Balthazar @ Grand Mix, Tourcoing, Russian Red @ Hermitage Gantois; King Charles @ La Péniche; 1995, C2C, Beat Assailant @ L’Aéronef, Lille, Fr

Groezrock 28 & 29 april Meerhout The Dillinger Escape Plan

donderdag 26 april Ockxfest: Jan Van Biesen, Ego Troopers, Steve Cop vs Tomaz, Sweet Coffee, Laston & Geo, … @ St-Jansplein, Antwerpen, ockxfest.be Roberto Fonseca; Wallace Vanborn, Kapitan Korsakov @ AB, Brussel, abconcerts.be 1060, Jazzilan @ Botanique, Brussel, botanique.be Aka Moon @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Manorexia @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Skrillex @ Lotto Arena, Antwerpen, livenation.be Ufomammut, Incoming Cerebral Overdrive @ Magasin4, Bxl The Minutes @ M-O-D, Hasselt, muziekodroom.be The Drip Dry Man & His One Man Beat Revolver @ De Nodige Deugd, Moorslede Laurent Blondiau & guests @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Anton Walgrave, Reena Riot @ Stuk, Leuven, stuk.be Dan Mangann, Zeus @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Flying Horseman @ Vooruit, Gent, vooruit.be Isbells @ Mezz, Breda, Nl Ben Howard, Emmy The Great @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

vrijdag 27 april Tremplin Ucklerock: Hudson, Whylanders, Crumble Pistoo’s, Be-Sides, Meridians @ Espace 1180, Ukkel, uccle.be The Dandy Warhols; Rachael Yamagata @ AB, Brussel The Twilight Sad; MAKYzard, Daniel Hélin, Rival, Maïa Chauvier, Manza, Metissa; Charles Bradley & His Extraordinaires @ Botanique, Brussel, botanique.be Idirad meets Ibn Batouta @ De Centrale, Gent

Ook de affiche van Groezrock is compleet en daar zijn we niet rouwig om! Deze keer introduceren de Meerhoutenaren met de Acoustic Stage zelfs een vierde podium voor nog meer muziekplezier.

Voor 28 april strikken ze Rancid, Lagwagon, Face To Face, Yellowcard, Lifetime, Heideroosjes, Parkway Drive, Hazen Street, The Dillinger Escape Plan, Heaven Shall Burn, Bouncing Souls, Set Your Goals en vele andere punkrocken hardcorebands. Op 29 april verwachten we dan weer een plaatselijke aardbeving met onder andere Refused, Simple Plan, Thrice, Good Riddance, Alkaline Trio, Unearth, Gorilla Biscuits, Terror, Anti-Flag, 7Seconds, Hot Water Music en Motion City Soundtrack. De buurt is gewaarschuwd! Dagtickets kosten 70 (vvk) of 80 euro (add), combi’s 110 (vvk) of 125 euro (add). Kaarten zijn verkrijgbaar via de Groezrockwebsite, in Free Record Shop of in een van de andere verkooppunten. De lijst met adressen, het volledige programma en alle informatie die je nodig hebt, vind je op www.groezrock.be. Tot dan!

44 BOZAR Night

30 april Paleis voor Schone Kunsten, Brussel

Willow, Polaroid Fiction @ Charlatan, Gent, democrazy.be The Stranglers @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Customs, Sherman @ Kouter 2.0, Poperinge Motorpsycho @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be La Otracina, In Zaire @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Maguaré @ N9, Eeklo, n9.be The Hickey Underworld, Black Cassette @ Nijdrop, Opwijk DJ Cheeba, DJ Cardopusher, VJ Zero, DJ Redrum, Richard Colvaen, Baby Kruger, DJ Brekbit @ Recyclart, Brussel Cian Nugent, Stephan Mathieu, Jozef Van Wissem, sir Richard Bishop, Gonzalez & Steenkiste @ Scheld’apen, Antwerpen, scheldapen.be Anathema, Amplifier @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Great Lake Swimmers, Barzin @ De Warande, Turnhout Spit It Out @ Zappa, Antwerpen, zappa.be Violons Barbares @ Zuiderpershuis, Antwerpen Sporto Kantes @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Liz Green, Monogrenade @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

zaterdag 28 april

Clark © Diane McLeod Cultuur opsnuiven én partyen? Daarvoor moet je in Brussel zijn! Tijdens de BOZAR Night opent het Paleis voor Schone Kunsten zijn deuren voor kunst- en elektronicaliefhebbers.

Vanaf 20 u. nodigt het museum je uit voor twee tentoonstellingen en evenveel films. Twee uur later begint een vette party met onder andere Clark (live, Warp Records), Daedelus With Archimedes Show (live, Ninja Tune), DJ SoFa (dj-set), Flora Hubot (visual performance), Lazer Sword feat. Michael Titze Visuals (live, Monkeytown), Goldffinch (dj-set) en Oneohtrix Point Never (live, Editions Mego). Voor een kaart betaal je 10 euro in voorverkoop en 13 euro aan de deur. Jongeren met een BOZARSTART-ticket betalen slechts 6 euro. Waar wacht je nog op?

Surf snel naar www.bozar.be voor (ticket)info en stip 30 april alvast aan in je agenda!

Roots & Roses Festival 1 mei Lessen The Jon Spencer Blues Explosion

Festival Aan Zee: Arsenal, Jef Neve Trio, School Is Cool, Intergalactic Lovers, Scala, Lady Linn and Her Magnificent Bigband, Geppetto And The Whales, Gaby Moreno, Raymond Van Het Groenewoud, Sallie Ford And The Sound Outside, Eefje De Visser, Stoomboot, Les Truttes, The Fortunate Few @ De Panne, festivalaanzee.be Groezrock: Rancid, Lagwagon, Face To Face, Yellowcard, Heideroosjes, The Bouncing Souls, Reel Big Fish, The Dillinger Escape Plan, Off With Their Heads, Face Tomorrow, The Bouncing Souls,.. @ Meerhout, groezrock.be M-Rock: Geppetto & The Whales, Vidalux, Alaska, Magnetica,... @ Tent Gemeenteplein, Meerbeke, mrock.be Met Toeters en Bellen: T’Art project, Mystic Moose, Waking Up Dolores, Citizen Genes, Ambassadors Of Nowhere, Lili Grace, Replica, Smooth Lee, ... @ centrum, Tienen Walace Vanborn, Horses On Fire @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Kyteman Orchestra @ AB, Brussel, abconcerts.be Aroma di Amore, Dirk Da Davo @ KC Belgie, Hasselt The Cribs @ Botanique, Brussel, botanique.be Lefties Soul Connection ft Michelle David @ Cactus Club@ MaZ, Brugge, cactusmusic.be Les Espoirs de Coronthie @ De Centrale, Gent Estelle @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Kraakpand 6.3: Black Cassette, Cape Coast Radio, Monogold Eefje De Visser, Myrddin, … @ Ha’, Gent Kapitan Korsakov, Deer, New Bleeders @ JOC, Ieper Warriorz vs Dub-Up, Pinch, Killawatt, Biome @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Motorpsycho @ Stuk, Leuven, stuk.be Soul Jazz Records Sound System @ VK*, Brussel This Is Zappa @ Zappa, Antwerpen, zappa.be Dum Dum Boys, Dirty Primitives @ l’Aéronef, Lille, Fr

zondag 29 april Groezrock: Refused, Simple Plan, Thrice, Good Riddance, Hot Water Music, Anti-Flag, Wolves Like Us, Gorilla Biscuits, 7 Seconds, Slapshot @ Meerhout, groezrock.be Marcus Miller @ AB, Brussel, abconcerts.be Patrick Watson @ Botanique, Brussel, botanique.be 2:54, Rape Blossoms @ Cactus Club@ MaZ, Brugge B.J.Scott, Sirius Plan @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Lemonheads @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Tinariwen @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

maandag 30 april

Heb je vrijaf op de Dag van de Arbeid? Ideaal, want dan verwelkomt het Roots & Roses Festival een tiental acts uit de wereld van de folk, rock-‘n-roll, blues en rootsmuziek. Op de affiche prijken uitstekende bands uit binnenen buitenland. Liefhebbers van onder andere americanamuzikant Dan Sartain en de mannen van El Fish komen aan hun trekken bij de Roots-stage. In de Roses-tent word je dan weer van je rocksokken geblazen door The Legendary Shack Shakers, The Fleshtones, The Experimental Tropic Blues Band, The Jon Spencer Blues Explosion en anderen. En dat voor maar 25 (vvk) of 30 (add) euro! Jongeren (-26) betalen bovendien slechts de helft. Tickets koop je via www.sherpa.be of in een van de andere verkooppunten. Check daarvoor www. rootsandroses.be en steek op 1 mei eens de taalgrens over. Je zal het je niet beklagen!

Bozar Night: Clark, Daedelus & Archimedes, Lazer Sword ft Michael Titze visuals, Oneohtrix Point Never, Goldffinch, DJ Sofa, Flora Hubot @ Bozar, Brussel, bozar.be 27e Nacht Van de Blues: Scrappy Tapes, Blackberry & Mr Boo-Hoo, Trampled Under Foot, Lightnin’ Guy @ Wuustwezel Volta: SX, School Is Cool, Intergalactic Lovers, Trash Radio DJ’s, Ed&Kim, Admiral Freebee solo, Mauro Pawlowki solo, Joost Vandecasteele @ Vooruit, Gent, volta12.be Sally Ford & The Sound Outside, Lee & The Lovedaddies @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be White Rabbits @ Botanique, Brussel, botanique.be US Girls @ DOKKantine, Gent, democrazy.be Dubzilla XL @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Isbells, Mad About Mountains @ Rataplan, Antwerpen Savoy Brown @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Protection Patrol Pinkerton @ Café Video, Gent Graindelavoix, MuntagnaNera @ De Warande, Turnhout

dinsdag 01 mei Red Rock Rally: Sky Castles, The Agreement, Vienna, Buurman, Steak Number Eight, The Kids @ Astridpark, Brugge Roots & Roses Festival: Mama Rosin, Romano Nervoso, Lewis Floyd Henry, Ben Caplan & The Casual Smokers, Bob & Lisa, The Legendary Shakers, Dan Sartain, The Fleshtones, Barrence Whitfield & The Savages, The Experimental Tropic Blues Band, El Fish, The Jon Spencer Blues Explosion @ CC René Magritte, Lessines Matthew Dear @ AB, Brussel, abconcerts.be 1-mei festivals: Internationals, Roland @ Brussel; Yevgueni @ Gent; Customs @ Kortrijk Bowerbirds @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Stal @ Café Video, Gent, cafevideo.be

woensdag 02 mei STAL @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Ryan Adams @ Koningin Elisabethzaal, Antwerpen June Tabor @ De Roma, Antwerpen, deroma.be School Is Cool @ Slotuur Kultuur, Leuven Phoenix Project @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Matt The Electrician, Ben Caplan & The Casual Smokers @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Overlow @ Café Video, Gent, cafevideo.be

donderdag 03 mei Band Of Skulls @ AB, Brussel, abconcerts.be June Tabor @ De Centrale, Gent, democrazy.be Zinger @ Charlatan, Gent, democrazy.be Sound Of Stereo @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Russian Circles, Deafheaven, DJ BartBehave @ De Kreun, Kortrijk Hamilton Loomis @ Nekkersdal, Brussel, vkconcerts.be Yuko, Oscar And The Wolf @ De Roma, Borgerhout JD McPherson, Mark Sultan, DJ Sniffer Piet @ Trix, A’pen Killing Joke @ Vooruit, Gent, vooruit.be Douglas Firs @ Walvis, Brussel, poppunt.be

vrijdag 04 mei Century Festival: Highbloo, Partyharders, Bad Dancer, Max Le Daron @ Moeskroen, centuryfestival.be Inc’Rock Festival: Ozark Henry, Daan, Shameboy, Kill The Young, Gentlemen & Assassins, Super Like You, Joshua, The Experimental Tropic Blues Band, Party Harders, Mani, Roscoe, Concept Fytra @ Site, Incourt, incrockfestival.be Labadoux Festival: The Dubliners, De Mens, Eva De Roovere, Sherman, Pura Vida, Het Zesde Metaal, Antwerp Gipsy Ska Orchestra, … @ +5+6/05-Ingelmunster Puntpop: The Blackbox Revelation, The Opposites, The Hickey Underworld, Bed Rugs, Jane & The Wires @ Festivalterrein, Puntpop, Wuustwezel, puntpop.be Repmondrock: Winnaar Lawijtstrijd, School Is Cool, Mintzkov, A Brand, Heideroosjes, DJ Tomas De Soete, ASB DJ Crew @ Mercatoreiland, Rupelmonde, repmondrock.be A Quiet Night Out: Stad Van Licht, Mad About Mountains, Benny Zen & The Syphilis Madmen, Birds That Change Colour, DJ Remo Perotti @ Velinx, Tongeren, stage-mania.com Birdy Nam Nam @ AB, Brussel, abconcerts.be ‘t Hof Van Commerce @ De Casino, Sint-Niklaas The Selecter @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Demon Hunter, Deadlock, Nightrage, Insense @ Magasin4, Bxl Driving Dead Girl @ Volkshuis, Brussel, intersection.be Sound Of Stereo @ M-O-D, Hasselt, muziekodroom.be Katerina Tsiridou & Kompania @ N9, Eeklo, n9.be Geike @ De Roma, Borgerhout, deroma.be A Place To Bury Strangers @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Kapitan Korsakov, Emperors of Decay, Infuzed @ Vrijetijdscentrum, Tienen, projectdoppler.com Laila Amezian @ Zuiderpershuis, Antwerpen Sic Alps @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be The Upsessions, The Moon Invaders @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com

zaterdag 05 mei Century Festival: Aucan, BRNS, Ten Volt Shock, Zucchini Drive, The Arteries, Le Singe Blanc, Dirty Bees, Heautontimoroumenos, Alnico For Kids, Ankh’s Trouble @ Moeskroen Bodybeatsfest: A Split Second, 32Crash, Neon Electronics, Parade Ground, The Arch-Qek Junior, True Zebra, DJ Borg vs DJ Skullscraper @ Zappa, Antwerpen, bodybeats.be Inc’Rock Festival: Thomas Dutronc, Amandine Bourgeois, Claire Denamur, Kiss & Drive, The Slackers, Cedric Gervy, Adam Burnage, Billions Of Comrades, Maycad, Coeur De Pirate, Brigitte, Jali, Antwerp Gipsy Ska Orchestra, Stereo Grand, Sarah Carlier, Arnomatic, Monotype C, Pure FM After Party, Concours Air Guitar @ Site, Incourt Puntpop: Channel Zero, School Is Cool, De Heideroosjes, Geppetto & The Whales, Little Trouble Kids, Willow @ Festivalterrein, Puntpop, Wuustwezel Putrock: Ambassadors of Nowhere, Rosa Parks’ Bus Seat, The Me In You, SX, The Bony King Of Nowhere, The Hickey Underworld, Isbells, Customs, Kraantje Pappie, Black Sun Empire, ... @ Koolmijn, Beringen, putrock.be Repmondrock: Halve Neuro, Wallace Vanborn, Teddiedrum, Dog Eat Dog, De Mens, Vive La Fête, The Opposites, Merdan Taplak, We Are Prostitutes, ... @ Mercatoreiland, Rupelmonde Weerdse Bierfeesten: Customs, Teddiedrum, The Octopussys, De Jeugd Van Tegenwoordig, Discosluts, Exit 11, Ed & Kim @ Feesttent, Weerde, weerdsebierfeesten.be A Wild Night Out: Kabul Golf Club, Vandal X, MannGold, Sic Alps, Vermin Twins, The Rott Childs, Fence, Little Trouble Kids, Kapitan Korsakov, Mauron, DJ Rock Steward @ Trix, Antwerpen, stage-mania.com London Bullet, The Go-Hards, Belgian Asociality, The Dirty Scums: 30 years, Retired Punx, Lunatic Society, Sunpower, Rock Stovrie @ Club ‘77, Schuiferskapelle A Place To Bury Strangers @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be F/S/A/R, Kiss The Anus Of A Black Cat, Foals, DJ Eppo Jansen @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Rude 66, Hungry Soul, Redray, DJ’s Raphael, Stellar Om Source, Ruby Rage, … @ Scheld’apen, Antwerpen Black Thunder Ladies @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be ‘77 @ Den Trap, Kortrijk, cafedentrap.be Kill The Young, The Dancers @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr

W

april

2 21:00 electronic / shoegaze STAL S.H.O.W. W

30

21:00 pop / folk / indie Stealing Sheep Simian ghost S.H.O.W. W

april april

D

beursschouwburg

31.03 Bed Rugs –

06.04 gRegoRy FRateuR (dez Mona) & tijs delBeke (deus/siR yes siR) –

15.04 Piet VeRBist zygoMatik –

30.04 sallie FoRd & the sound outside lee & the loVedaddies –

06.05 hanne hukkelBeRg –

30.05 juan de MaRcos and the aFRo-cuBan all staRs eXclusieF Arenberg | Openluchttheater Arenbergstraat 28 | 2000 Antwerpen ticket@arenbergschouwburg.be

mei

20:30 experimenteel Andrea Parkins Glück Q-O2 Concert

april

20:30 post punk / noise rock Ping Pong Tactics Rape Blossoms S.H.O.W. ism STOEMP mei

www.decdperserij.be

20:30 jazz Toine Thys Organ Trio JazzLabSeries

21:00 film / documentaire The Luxury of Empire feat. Eugene Robinson (Oxbow) S.H.O.W.

16

‘De voordeligste CD perserij van de Benelux’

19

18

21:00 rock W Horse Antlers EP Release at RITS cafe S.H.O.W ism STOEMP W

Z

V

25

21/03/12 17:04

20:30 soul / r&b / funk Allen Stone ZZ Ward Midnight Magic DJ Jean-Biche

beursschouwburg.be

RIF-RAF.indd 1

W

20:30 math rock / noise Pneu Ed Wood Jr DJ Huukes SoundBits

april

+33(0)3 20 70 10 00 www.legrandmix.com

11 21:00 punkjazz / hiphop Frown-I-Brown Luanda Casella VJ Visual Kitchen Album Release Night ‘Hard Nouveau’ S.H.O.W.

6

mei

AVRIL 2012

21:00 punk / hardcore Refused Party Program We’rewolves S.H.O.W. W

7

concerts

april

TOURCOING

4

april

Scène de musiques actuelles

04.04 Shearwater + Julie Doiron (Gratis 4x4 Card) 07.04 Teenage Party #4 : The Wankin' Noodles + Ace Out + Franky Fingers 08.04 Little Barrie + Thee Marvin Gays à 18h 11.04 Dope DOD + IconAclass 14.04 Revolver + John Grape (fair:letour) 15.04 Alamo Race Track + Moss à 18h 16.04 Puppetmastaz + Unno (Les Paradis Artificiels) 17.04 Baxter Dury + Rover + Rebecca Mayes (Les Paradis Artificiels) 20.04 Dark Dark Dark + Bobik ou Sacha 23.04 Roots Manuva + Ben Sharpa & 4 DLS (Les Paradis Artificiels) 24.04 Daniel Darc + Greenshape (Les Paradis Artificiels) 25.04 Matthew Dear + Balthazar (Les Paradis Artificiels) 26.04 Ben Howard + Emmy The Great 27.04 Liz Green + Monogrenade

Les produits de l'épicerie

Le Crédit Mutuel donne le

46 5 Years stage-mania 4 & 5 mei De Velinx, Tongeren & Trix, Antwerpen

46

Het Belgische boekingskantoor stage-mania bestaat vijf jaar en viert dat met twee fijne concertavonden. Tijdens A Quiet Night Out staat muziek van Stad Van Licht, Mad About Mountains, Benny Zen & The Syphilis Madmen, Birds That Change Colour en DJ Remo Perotti op het programma. Daarvoor moet je op 4 mei in De Velinx in Tongeren zijn. Op 5 mei feest stage-mania door, maar dan in Trix in Antwerpen.

A Wild Night Out belooft vooral a sweaty night out te worden met Kabul Golf Club, Vandal X, MannGold, Sic Alps, Vermin Twins, The Rott Childs, Fence, Little Trouble Kids, Kapitan Korsakov, Mauron (het nieuwste project van Mauro Pawlowski) en DJ Rock Steward aka Tim Vanhamel. Klinkt goed, niet? En dat voor pakweg 10 euro per avond. Tickets koop je via www. develinx.be en/of www.trixoline.be. En een dikke proficiat voor de stage-mania-crew!

5 x Allen Stone-duoticket 6 april @ Beursschouwburg, Brussel Allen Stone is zowat de nieuwe soul- en r&b-sensatie uit de States.

Vergelijkingen met Stevie Wonder en Prince à volonte. Nodig ook nog Midnight Magic (met ex-leden van Hercules And Love Affair) en ZZ Ward uit, en ’t wordt daar een zwoel avondje, op 6 april in Beursschouwburg. 5 mensen mogen met partner op de guestlist. Mail deze keer niét naar filip. rifraf@skynet.be maar naar agenda.rifraf@skynet.be! Opletten dus.

Agenda.rifraf – subject: Allen Stone

2 x School Is Cool/Isbells-duoticket 13 en 15 april @ Effenaar, Einhoven

Isbells © Koen Bauters

Belgen in Eindhoven! Sterker nog: Belgen die met hen recentste plaat de RifRaf-cover haalden in Eindhoven! Toeval bestaat wel degelijk. Wil je zowel op 13 april School Is Cool als op 15 april Isbells live uitchecken in Effenaar, mail dan snel! En check ook eens www.effenaar.nl voor het volledige programma, daar net over de grens.

Filip.rifraf@skynet.be – subject: School Is Cool/Isbells

3 x Mr. Scruff-duoticket 20 april @ VK*, Brussel Yes, de vrolijk-geschifte Ninja Tuner, Mr. Scruff, komt naar Brussel voor een wel heel stevig setje. Van 20u30 tot 2u staat hij immers op het podium van VK*.

Als je niet tegen vette bassen kan, ben blijf je maar beter thuis, waarschuwt hij.

Gek van vette bassen? Mail dan snel. VK* schenkt immers 3 duoticket aan de RifRaf-lezers. En bezoek eens www.vkconcerts.be voor meer info.

Repmond Rock 4 & 5 mei Mercatoreiland, Rupelmonde Rupelmonde rockt al twintig jaar lang en daar moet op gedronken worden! Op 4 mei opent de winnaar van de Lawijtstrijd het tweedaagse festival. School Is Cool, Mintzkov, A Brand, Heideroosjes en Studio Brussel-dj Tomas De Soete maken het feest op het hoofdpodium compleet. Op het DJ Eiland staat die avond de ASB DJ Crew achter de draaitafels. Op 5 mei is er op de mainstage voor elk wat wils: Halve Neuro, Wallace Vanborn, Teddiedrum, Dog Eat Dog, De Mens, Vive La Fête, The Opposites, Merdan Taplak en We Are Prostitutes. Voor de beats van de dj-contestwinnaar, Captain Flash, Deafman, Hector & Nate, Ego Troopers, Kastor & Dice en Hindu Radio DJ’s moet je op het DJ Eiland zijn! Voor een vrijdagticket betaal je 20 (vvk) of 25 euro (add), terwijl je 25 (vvk) of 30 euro (add) neerlegt voor een zaterdagticket.

Combi’s zijn enkel verkrijgbaar in voorverkoop en kosten 30 euro per stuk. Voor kaarten ga je langs bij www.repmondrock.be, www.facebook. com/repmondrock of Free Record Shop. En rep je dus naar Repmond Rock op 4 en 5 mei!

Filip.rifraf@skynet.be – subject: Mr. Scruff

Innes Sibun

5 x Delirium Bluesfestival-duoticket 21 april @ Zaal Lichtenhove, Lichtervelde Doorwinterde bluesfreak of wil je ‘t genre eens ontdekken? Dan is het Delirium Bluesfestival iets voor jou. O.a. op de affiche: Innes Sibun & The Guitar Allstars, The Blues Against Youth (it), The Rhumba Kings. feat. Mark Sprex (uk), Bill Sheffield (usa), Peter Nathanson (usa) Sjors Nederlof (nl), Fried Bourbon (b), The Blues Vision (b) en The Stools. Referenties naar The White Stripe, Seasick Steve of The Black Keys à volonte, maar ga het daar gewoon even zélf ontdekken. En dat kan helemaal gratis. We mogen immers 5 duotickets weggeven. Mailen maar! Meer weten? Surf naar www.hd-b.be!

Filip.rifraf@skynet.be – subject: Delirium Bluesfestival

3 x Sallie Ford & The Sound Outside-duoticket 30 april @ Arenbergschouwburg, A’pen In november-editie met interview in RifRaf, eind april op ’t podium van Arenbergschouwburg: Sallie Ford & The Sound Outside. Zin in een heerlijke portie swing en vintage rock-‘n-roll? Mail dan snel voor één van de duotickets én zak op 30 april af naar Antwerpen!

Filip.rifraf@skynet.be – subject: Sallie Ford & The Sound Outside

4/05 > THE UPSESSIONS + THE MOON INVADERS Reggae / Ska / Rocksteady

5/05 > KILL THE YOUNG + THE DANCERS Pop / Rock 18/05 > WE WILL FOLK YOU #2 : LAIL ARAD + LADYLIKE LILY + FOREST POOKY + STRANDED HORSE 19/05 > WE WILL FOLK YOU #2 : KANDLE + GREENSHAPE + PROMISE AND THE MONSTER 26/05 > DUB TRIO + DRUMS ARE FOR PARADES Fusion / Rock 09/06 > FÊTE DE L'ÎLOT : NIVEAU ZERO + THE LANSKIES + SHIKO SHIKO + SCHOOL IS COOL + SASO + WAITING ROOM 29/06 > FESTIVAL LA CITADELLE EN BORDÉES : CRANE ANGELS + WEEDING DUB + THE CROWNS www.4ecluses.com LES 4ECLUSES | ILOT DES 4ECLUSES, 1 RUE DE LA CUNETTE | BP 93128 - 59377 DUNKERQUE cedex 1

MELINGO 23 april Flagey, Brussel Tickets: 02/641 10 20

ROBERTO FONSECA ‘Yo’ 26 april Ancienne Belgique, Brussel Tickets: 02/548 24 24

Via de Volkswagen Belgium facebook pagina gaan we op zoek naar fris geluid. Bands van verschillende pluimage kunnen zich via de pagina inschrijven om zo, door middel van stemming, een plaatsje ‘on stage’ te bemachtigen. En dan hebben we het niet over zomaar een podium... De 3 bands die de meeste stemmen weten te verzamelen, worden verwacht in de ABclub voor een heus live-concert! Dus kom op & check facebook, deel het met zoveel mogelijk vrienden, tweet het verder en

DISCOVER TODAY THE SOUND OF TOMORROW !

JOIN US ON

FAcEBOOK

28 june

THE CURE

29 june

PEARL JAM

30 june

EDITORS

1 july

ELBOW • BLINK-182 • JUSTICE • THE KOOKS

SKRILLEX • RISE AGAINST • GARBAGE • SELAH SUE SKREAM FT. SGT POKES • NETSKY LIVE • WITHIN TEMPTATION

AMON TOBIN • THE ALL-AMERICAN REJECTS • THE MACCABEES • AZEALIA BANKS

more to be announced

dEUS • JACK WHITE • DEADMAU5 • BEIRUT

GOSSIP • BIRDY NAM NAM • KATY B • WIZ KHALIFA MASTODON • BAT FOR LASHES • DJ FRESH presents FRESH/LIVE

THE TEMPER TRAP • KATZENJAMMER • MILES KANE • X • KREAYSHAWN

more to be announced

THE XX • MUMFORD & SONS • CHASE & STATUS

INCUBUS • KASABIAN • PAUL KALKBRENNER • WOLFMOTHER

MY MORNING JACKET • BLACK BOX REVELATION • NOAH & THE WHALE • T HOF VAN COMMERCE • BEN HOWARD • M83 • NNEKA JAMES VINCENT MCMORROW • more to be announced

RED HOT CHILI PEPPERS

SNOW PATROL • FLORENCE + THE MACHINE

NOEL GALLAGHER’S HIGH FLYING BIRDS • MILOW • STEVE AOKI

JAMES MORRISON • DROPKICK MURPHYS • MAC MILLER THE VACCINES • ED SHEERAN • THE HICKEY UNDERWORLD ANNA CALVI • DIE ANTWOORD • KITTY, DAISY & LEWIS • OTHER LIVES

more to be announced

Scan with your smartphone for latest festival updates.