RifRaf april 2015 NL

S D N E M M O C E R BO

K S ’’ C I P F F ‘‘ S T A

BIL

17,0 0€

14 ,0 0€

14 ,0 0€ 13 ,5 0€

14,50€ 14 0€

N JEREM JONATHA re

IAH

AR BALTHA Z s

SIOEN

Man M ou

ntain

O h D esi

EEL S

e Royal A lb

DRENG E Undertow

Thin Wall

rt Hall

14 ,5 0€ 14 ,5 0€

14 ,5 0€

14 ,5 0€

16 ,5 0€

G BONY KIN ers W ild Flow

RO N LORD HU ail s

Y BLUES SONGHO E xile

E) TIN L GOR

MG (MAR MG

Signs Fro

m Th

14 ,5 0€

Music In

Str ange Tr

LOOSE MAD DOGe Lighthouse

14 ,5 0€

7, 00 €

14 ,5 0€

14 ,0 0€

ONZ ALES CHILLY G rs Cham b e

P M UG W U M Unspell

TE R A MONGS e r A mong st

PRODIGY emy

ESS O J R TOBIA S Jon Go

M y En The Day Is

17,5 0€

14 ,5 0€

14 ,5 0€ 15,0 0€

14 ,5 0€

IE STÉPHANUD B L A NCH O Le s B eau

x Jours

T Y B A R N ET COURNTsEI Sit A nd Think,

e it S ometim es I Just S S ometim

CE R JON SPENOSION L P X BLUES E N o Wave

Y LONEL AD Hinterlan

d

Tower, Fre e dom art y 201 5 ce Da n P

E ECORDS.B R O B IL .B WW 73 STORE • W D R O 0 1 6 50 07 C E • R N E E V IN U L E 0L TIVE ON 13 • B-300 IN ALTERNA E L P E Z ADEU BILBO • L

Y JAMES BACalm

Cha os A n

d The

264

jaargang 26 • april’15

© Andrew Whitton

04 Shortcut 05 06 08 10

Drenge Purity Ring Alabama Shakes Villagers

12 14 16 18 19 20

homegrown Balthazar Statue Team William Mugwump Butsenzeller (on cd)

villagers

De Mercury Prize is en blijft een naam als een klok in het verzamelde landschap van muziekprijzen en glimmende beeldjes. Als je dan weet dat

Villagers, het moniker

van de Ier Conor O’Brien, zowel voor debuut ‘Becoming A Jackal’ als voor de opvolger

‘[Awayland]’ bij het prestigieuze lijstje der genomineerden gerekend werd dan is dat al zeer indrukwekkend. Nog straffer is dat hij met zijn derde worp goed op weg is om een heuse hattrick binnen te knallen. ‘Darling Arithmetic’ (release: 13 april) is immers nog puurder en emotioneler dan we van O’Brien gewend zijn. Het resultaat is een buitengewoon intieme, knusse en innemende prachtplaat. Eentje die rust brengt en onze hartslag doet dalen naar een zaligmakend tempo. Straf!

Drenge, de Alabama Shakes en het tussen versmachtende r&b, obscure witch house en kitscherige trance schipperende Purity Ring.

Uit eigen land ook weer veel bands met straf nieuw werk. Zo zet Balthazar met een derde album de verovering van Europa verder, zijn bij het instrumentale Statue de Verder genieten we van de in duisternis gehulde rocksongs van

indrukwekkende heropstanding van

28 Earteam 42 Compiled 43 Agenda - Festivals/ Gigs/Parties 46 Free Stuff

vier gitaren aan de macht en merken we een radicale ommezwaai in de sound van het herboren

Team William. Feesten doen op de kraut, cosmic disco, indie-elektronica en Mugwump en electronaut Butsenzeller combineert naar hartenlust

new beat van

onstuimige beats met drums. Wat een diversiteit, wat een weelde.

© Alex Salinas

balthazar

alabama shakes

Colofon www.rifraf.be jaargang 26 nr. 264 rifraf is een uitgave van uitgeverij B Z & T bvba v.u. filip saerens verschijnt niet in jan en aug rifraf mei: uit op 30 april

advertenties mieke deisz Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.38.76 GSM: 0485/80.22.57 advert.rifraf@skynet.be deadline reservatie: 15 april

redactie filip saerens Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.35.77 filip.rifraf@skynet.be

agenda agenda.rifraf@skynet.be tel 015/42.38.76 deadline: 20 april

medewerkers ewoud beirlant, mischa bludts, boots, georges tonla briquet, koen ceulemants, menno claes, johannes de breuker, marc demeyere, michiel denys, ward dupan, wannes duponcheel, nel exelmans, duan gatto, kristof hermans, jamilia knockaert, Pauline libeert, robin looyen, arno moens, pascal nosenzo, sofie nys, filip polfliet, pieter slangen, toon staes, michiel van meervenne, joachim van waes, joris vanden broeck, bram vermeersch, oliver willems

foto cover andrew whitton

Abonnementen 1 jaargang (10 edities) info: agenda.rifraf@skynet.be

layout peggy schillemans layout.rifraf@skynet.be

België: 15 € Europa: 25€

drukkerij Corelio Printing Anderlecht

BE 85 3200 1337 9606 BIC: BBRUBEBB Met vermelding van naam & adres.

U krijgt het eerstvolgende nummer dat na ontvangst van de storting verschijnt.

alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. RifRaf is aangesloten bij CIM

04

shortcut

Record Store Day: een absolute hoogdag

Lokale Helden on stage

Zaterdag 18 april wordt een geweldige dag om op platen- en cd-jacht te gaan. Waarom? Record Store Day natuurlijk! De wereldwijde feestdag van dat uitstervende ras, de onafhankelijke platenwinkel. En zoals elk jaar maken ook vele Belgische muziekwinkels het je uiterst aanlokkelijk om een steentje bij te dragen, door middel van een berg exclusieve releases aan te bieden. Een heel intrigerende is de split-single van de Amerikaan Bonnie ‘Prince’ Billy en de Nederlandse, in het Zeeuws dialect zingende Broeder Dieleman. Op die single coveren ze een nummer van elkaar. Ben je meer voor de elektrische gitaren? Ga dan achter de nieuwe 7” van Vandal X aan, een voorproefje op een album dat pas eind dit jaar uitkomt. Of check de compilatie ‘Versgeprest’ uit, vol succesvolle bands die hun stiel leerden in de pop- en rockschool PXL, waaronder Warhola en Double Veterans. Of wat denk je van ‘In Nashville Tennessee’ van Eriksson Delcroix? Dit is een limited edition release (250 stuks) van opnames gemaakt in Nashville, in de studio’s van Jack White. Ook een mooie: ‘On Recording Birds’ van Birds That Change Colour op transparant vinyl, mét de nieuwe song ‘The Going Song’ als extra. Slecht 250 exemplaren zijn beschikbaar, een heuse collector dus! Nog eentje? De eerste 7” van Gorki-bassist Biezen bijvoorbeeld? De volledige lijst van artiesten die je met exclusief materiaal in de watten leggen is lekker lang, dus check zeker recordstoreday.be voor alle exclusives. Op dezelfde site lees je trouwens ook welke platenwinkels meedoen én welke bands live spelen. Zo kan je in ’t café van Vooruit in Gent gratis naar concerten van onder andere Bony King, Mauro, Wallace Vanborn, King Hiss, Het Zesde Metaal, Douglas Fire, Manngold, Nordmann, I Will I Swear & Illumine en Marble Sounds vs Yuko. De signeersessies vinden over de deur plaats, in Music Mania. De liefhebbers van elektronische muziek zakken dan weer af naar het bespreekbureau van Vooruit. Red Bull Music plant er The Dusty Needle neer, een record store voor één dag, en biedt djsets van Nosedrip, DJ Grazzhoppa, BAFANA, Menno, No Sleep Richy, ijf en Azer gratis aan. Voor de volledige line-up check je vooruit.be en democrazy.be.

Record Store Day is dus je favoriete platenwinkel een duwtje in de rug geven, tegelijkertijd je muziekcollectie flink uitbreiden, én eventueel een gratis concertje meepikken. Kan het eigenlijk nog meer win-win? Kleur 18 april in je (digitale) agenda alvast vuurrood!

Ben je de garage of slaapkamer beu als persoonlijke concertlocatie? Meer nog, wil je de wereld eens tonen wat je daar de hele tijd uitspookt? Dan heb je je hopelijk ingeschreven voor Lokale Helden. Poppunt richt namelijk op donderdag 30 april overal in Vlaanderen en Brussel de spotlights op jong muzikaal talent, in het kader van de Week van de Amateurkunsten.

Overal spelen die dag bands, van in het jeugdhuis tot op ’t pleintje om de hoek. De inschrijvingen zijn dus afgesloten, alleen AB is nog op zoek naar bands om in Huis23 te spelen. Bovendien geven muzikant Kris Dane en enkele AB-mensen je die donderdag 30 april professionele feedback en helpen je zo een beetje op weg. Woon je in de Brusselse vijfhoek? Schrijf je dan vóór 17 april in. Vul “Lokale helden” in in het zoekvakje op www.abconcerts. be en je ziet alle info. Speel je geen instrument? Schuim dan de verschillende locaties af om ’t lokale talent te steunen. Die locaties zijn trouwens mooi in kaart gebracht op www.lokalehelden.be

TLE T I L W V ES A

Radio Scorpio 35 jaar on air 35 jaar Radio Scorpio? Sterk! Kroont Scorpio zich daarmee tot oudste vrije radio van het land? Kan best. Maar de kansen die de bende van Scorpio aan jong radiotalent geeft… dat lijkt nog veel belangrijker en waardevoller. Hoog tijd dus om te vieren! Stip nu al 18 april in je agenda aan. In en om STUK Café is the place to be: van een platenbeurs over een heleboel optredens tot een vette party. Zak naar Leuven af en steun Radio Scorpio zodat er genoeg energie vrijkomt voor de volgende 35 jaar!

11.04.2015 C-MINE GENK

WOVENHAND

18.04.2015

BONY KING

LUKE SITAL-SINGH TOUT VA BIEN EWERT & THE TWO DRAGONS

C-MINE

ILLUMININE / KIM JANSSEN ST. GRANDSON / WINTERSLAG LITTLEWAVES.BE - C-MINECULTUURCENTRUM.BE

In Association with

T e k s t: J a m i l i a K n o c k a e r t

05

Anderhalf jaar nadat het debuutalbum van Drenge ons eens goed dooreenschudde, komt de band met opvolger ‘Undertow’ (release: 6 april) aandraven. De Loveless-broers – nu vergezeld door bassist Rob Graham – beuken nog altijd dat het een lieve lust is maar doen dat met meer muzikale en thematische diepte. Met andere woorden: de groep is rijper geworden.

Eoin Loveless: (zang/gitaar) “En beter!”

Rory Loveless: (drums) “We zijn gegroeid, ja. We kennen onze instrumenten beter en we leerden meer over songwriting. We zijn bovendien geen tieners meer die niet weten wat ze doen: we zijn ons meer bewust van alles en dachten na over elk nummer.”

Komt dat door het vele optreden?

Rory: “Ja, maar ook doordat we tijdens het toeren nieuwe bands en stijlen ontdekken.

We proberen bovendien door de muziekgeschiedenis te ploegen en we luisteren daarbij veel naar albums die we links lieten liggen toen we jonger waren. Zo legden we vaak de plaat ‘Disintegration’ van The Cure op. Natuurlijk vind ik dat alles beter klinkt when it’s cranked up, maar bij die nummers van Robert Smith móet je het doen om alle subtiliteiten te horen. Dat was een interessant idee en daar haalden we de mosterd voor onze tweede langspeler voor. ‘Undertow’ is veel verfijnder dan ons debuutalbum en je moet de tracks op hun luidst beluisteren om er alles uit te halen.”

Het nieuwe album heet ‘Undertow’, wat zoveel betekent als onderstroom.

Waarom die keuze?

Eoin: “Wat we op deze plaat deden, is wat we normaal doen: het stevige gitaaren drumwerk. Maar onder die laag zit iets verrassends. Iets wat je misschien niet hoort bij een eerste luisterbeurt.”

Rory: “Het is zoals dat album van The Cure waar we het in het begin over hadden. Onder de oppervlakte woelt nog veel meer dan je eerst denkt.”

Eoin: “Niet alleen muzikaal, maar ook thematisch. De foto voor de cover van onze langspeler is getrokken bij enkele reservoir-meren in de buurt waar we vroeger woonden. Het water ligt er rustig bij en ziet er ideaal uit om in te gaan zwemmen maar zwem je te diep, dan wordt het gevaarlijk en zou je zo de dieperik in worden getrokken.”

Een mooi, maar donker beeld.

Eoin: “Inderdaad. We probeerden om onze refreinen en gitaarsolo’s normaal te houden. De nummers zijn ook poppier en beter geproducet dan die op ‘Drenge’. Maar qua thematiek is deze plaat twee keer zo verontrustend en emotioneel als de vorige. Het gaat onder andere over ontsnappen en het kapotgaan van relaties.”

Jullie komen nochtans over als twee opgetogen jongens.

Rory: “We zijn geen neerslachtige kerels, verre van, maar sommige situaties waarmee we te maken kregen, waren niet ideaal. Als die niet gebeurd waren, zou hier een compleet andere band zitten.”

Eoin: “Toen we de studio introkken, zagen we het volledig zitten: Yeah, a second album! Maar in de tweede week van de opnames stierven drie kennissen, die wij ook ooit al eens ontmoet hadden, van de producer. Dat maakte het allemaal heel emotioneel. In de studio zitten betekende sindsdien niet zozeer wauw, we nemen een plaat op! Het voelde meer aan als een afleiding, een moment om even niet overspoeld te worden door melancholie. Niet dat het deprimerend was. Op een bepaalde manier was het juist een bevestiging van waarom we daar waren en wat we daar kwamen doen: een goed album maken. We hadden niet zozeer een wauw-gevoel maar waren des te meer overtuigd: we have to do this.”

We smeerden ‘m want het werd verstikkend Eoin: “Weet je, het moest goed zijn omdat onze planeet op dit moment enorm veel goede bands telt. We wilden bovendien geen plaat maken vol songs in dezelfde trant als die van ons debuut. We wilden vooruitgang maken. Op een bepaald moment was ik wel bang dat we plots een totaal andere groep geworden waren maar zo draaide het gelukkig niet uit. Ik denk dat dit een goede stap is.”

Op ‘Drenge’ hadden jullie het vooral over isolement en verveling omdat jullie in een klein, afgelegen dorp woonden waar weinig te beleven viel. “I started to understand the reality of my surroundings, which didn’t have a lot to offer”, zei Kurt Cobain ooit over zijn geboortestad Aberdeen. Herkenbaar?

Rory: “Ik wist niet dat hij dat gezegd heeft. Maar ik ken het gevoel. Castleton, waar we opgroeiden, is een klein dorp. (ze verhuisden naar Sheffield, zo’n 30 kilometer verderop (jk)). Het is een mooie plek maar er leven als jongere... Op school zie je doorheen de jaren wie er weg zal gaan om elders een job te zoeken of de wereld rond te reizen en wie er zal blijven omdat de hele familie daar woont. Het was echt nodig dat we ‘m smeerden want het werd verstikkend.”

Eoin: “Aberdeen is een prachtig stuk van de States. Het is een van de plaatsen waar we ons het meest thuis voelden omdat het vergelijkbaar is met Castleton. Het is er geweldig mooi maar dat is enkel leuk als je erdoor reist of er enkele weken verblijft.

Wanneer je er woont, verdwijnt al dat fraais. In tegenstelling tot een stad als New York, waar je volgens mij je hele leven kan doorbrengen en steeds nieuwe dingen ontdekt.”

Rory: “Je voelt je er nooit afgesloten van de buitenwereld omdat die stad het centrum is van de aardbol, of toch een van de centra.”

on stage 24 april: Botanique, Brussel (w/ La Jungle)

Drenge

Ga je te diep, dan wordt het gevaarlijk Na al die jaren verveling en isolement toerden jullie anderhalf jaar en reisden daarbij door het Verenigd Koninkrijk, Europa en de Verenigde Staten. Had dat een impact op jullie?

Eoin: “Ja. Het tourleven verandert je op verschillende manieren. Je bent veel afhankelijker van anderen omdat er geen routine is om aan vast te houden, maar je wordt je ook bewuster van jezelf en je krijgt meer zelfvertrouwen. Je wordt beter in beslissingen nemen, bedoel ik. Een maand rondreizen zal waarschijnlijk weinig effect hebben op je, maar twee jaar onderweg zijn… Stuff happens. (lacht) Dat heeft zonder twijfel een impact gehad op hoe we het deze keer aanpakten. Niet in de zin dat we schreven over wat we de voorbije jaren beleefden. Want nummers maken over de muziekbusiness en dan interviews moeten geven over je songs die over het wereldje gaan, dat is een straatje zonder einde.”

Op welke manier beïnvloedde het dan wel jullie muziek?

Eoin: “Tijdens een tournee heb je veel tijd om meer over je instrument te leren, muziek te beluisteren of de omgeving in je op te nemen en ontdekken wat er gaande is op die plekken. Dat zorgt ervoor dat je een beter zicht hebt op de wereld, zowel op muzikaal, geografisch als sociaal vlak. Dat beïnvloedt je wanneer je de studio intrekt.”

‘Undertow’ Infectious/[PIAS]

Er is heel wat veranderd nadat Eoin en Rory Loveless hun debuutalbum releaseten in de zomer van 2013. Ze toerden niet alleen door het Verenigd Koninkrijk, Europa en de Verenigde Staten maar verhuisden ook naar de bruisende muziekstad Sheffield en rekruteerden op de koop toe een bassist. De teenage anger die voortvloeide uit het isolement en de verveling die ze in hun geboortedorp Castleton ervoeren, ebt op ‘Undertown’ stilaan weg en maakt plaats voor een poppiere sound die niettemin in evenveel duisternis gehuld gaat als songs van de vorige plaat.

De toptracks ‘We Can Do What We Want’ en ‘Favourite Son’ - die wel lijken op donkere versies van iets wat The Vaccines geschreven konden hebben - zijn daar ideale voorbeelden van. Dat je dat pas na enkele luisterbeurten hoort, zoals de broers in het interview vertellen, klopt. Maar dat is het perfecte excuus om het album verschillende keren na elkaar te beluisteren met de volumeknop helemaal opengedraaid. Ons hoor je dus niet klagen! (jk) Release: 6 april

06

T e k s t: W a n n e s D u p o n c h e e l i f o t o : r e n ata r a k s h a

Van versmachtende r&b, over obscure witch house tot kitscherige trance, als het moet binnen eenzelfde nummer: de groepsnaam mag dan misschien wel het tegendeel pretenderen, onbevlekt is de sound van het knotsgekke duo Purity Ring allerminst. Op tweede plaat ‘Another Eternity’ (check de recensie in de maart-RifRaf) puurt – no pun intended – de Canadese tandem haar verbasterde klankenpalet nog verder uit: het lieflijke lolitastemmetje van Megan James doet meer dan ooit onschuldig en bezwerend tegelijk aan en vleit zich kinderlijk naïef aan tegen de schelle - maar des te meer verslavende - electrobeats van knoppendraaier Corin Roddick. Behoorlijk gefreakt!

Zitten de teksten van zangeres Megan James op ‘Another Eternity’ verpakt in wazige, cryptische mistwolken, dan trekt de zangeres die lijn in het echte leven gewoon door.

Spraakzaam en uiterst vriendelijk, maar evenzeer rond de pot draaiend en uitermate vaag: via Skype blijkt de goedlachse Megan even ongrijpbaar als op plaat.

Bij jullie eerste album ‘Shrines’ schreven jullie elk afzonderlijk en correspondeerden via email. Dit maal creëerden jullie alles samen. Een voor- of een nadeel?

Megan James: (lacht) “Beide. Het schrijfproces verliep alleszins langzamer dan bij de eerste plaat, simpelweg omdat er veel meer ruimte en tijd was voor discussie. (snel) Wat op zich een goede zaak was: doordat we continu letterlijk samenzaten, waren we immers allebei gefocust op het eindresultaat, en niet zozeer op onze eigen zangpartij of overstuurde beat.”

We zijn echt zo wispelturig

Een goede zaak als je het mij vraagt. ‘Another Eternity’ drijft meer op songs en minder op atmosfeer.

Megan: “Helemaal mee eens. Voor deze plaat mikten we op de perfecte popsong. Nu ja, perfect: bij ons is er altijd een hoek af. Maak er dus maar de perfect imperfecte popsong van.

Even serieus: voor de opnames van deze plaat vielen alle puzzelstukjes wonderwel samen.

Corin en ikzelf slaagden er – misschien net door die fysieke aanwezigheid – voortdurend in om het overzicht te bewaren en gingen haast structureel te werk. Dat proces heeft ons letterlijk veel tijd gekost, maar het geheel klinkt daardoor ook wel compacter.”

Compacter, maar nog steeds uiterst eclectisch, als je het mij vraagt. Jullie beheersen het spel van aantrekken en afstoten door en door en dikken de vernuftige indiepop graag aan met platte, kitscherige elementen. Een statement?

Megan: “Zo zou ik het niet noemen. Een statement zou betekenen dat onze muziek zich wil afzetten tegen het establishment of enige gevestigde waarde, maar ik kan je geruststellen dat dat niet het geval is: we zijn echt zo wispelturig, het is geen pose of moeilijkdoenerij.

Geen idee of het aan onze generatie ligt, maar ik vind het alvast volstrekt normaal om zowel naar trance, Southern rap en popmuziek te luisteren – tegelijkertijd als het even kan. (lacht) Veel buitenstaanders struikelen blijkbaar over ons eclectische geluid, maar voor mij en voor onze fans is dat de normaalste zaak ter wereld.”

Bang van Twitter Op ‘Another Eternity’ zing je veel in de ik-vorm, en toch vind ik de lyrics redelijk afstandelijk.

Megan: “Klopt. Van zodra je het woord ik in de mond neemt, gaan mensen er automatisch

vanuit dat de songs over jezelf gaan, terwijl dat uiteraard geen must is.

Voor de eerste plaat was dat wél het geval: debuutplaat ‘Shrines’ sneed redelijk diep en bevatte heel wat passages uit mijn dagboek. Als ik die songs nu terug hoor, doet dat overigens redelijk confronterend aan – als door een vergeeld fotoboek van je kindertijd bladeren. ‘Another Eternity’ is dan weer veel dubieuzer: door in de ik-vorm te zingen, trek ik de luisteraar enerzijds mee in mijn leefwereld, maar anderzijds onthul ik dit maal geen details meer. Bewust, want ik wil dat zoveel mogelijk mensen zich verbonden kunnen voelen.”

De lyrics zijn nog cryptischer dan in het verleden. Was je vroeger te open?

Megan: “Misschien wel. Momenteel heb ik alleszins geen behoefte om mijn diepste zielenroerselen met de wereld te delen, terwijl dat in het verleden wel eens anders was. Ook in mijn privé-leven ben ik voorzichtiger dan vroeger. Op een platform als Twitter voel ik me bijvoorbeeld ontzettend kwetsbaar, véél kwetsbaarder dan op een podium. Schrijf maar op: Twitter maakt me bang en machteloos. Niets dat immers meer misbegrepen – al dan niet bewust – kan worden dan een tekst van 140 woorden. Dan vertel ik liever cryptische verhalen, die concreet en vaag tegelijk aandoen – heel makkelijk om je daarachter te verschuilen.”

Opmerkelijk: je hebt het in interviews, en ook nu, voortdurend over verhalen vertellen. De muziek van Purity Ring leest ook als een parabel, of zeg maar een sprookje. Een ogenschijnlijk lieflijk sprookje, dat bijwijlen ontaardt in een huiveringwekkende nachtmerrie.

Megan: “Veel mensen wijzen me op de sprookjesachtige sfeer van onze muziek en ik begrijp volledig wat ze bedoelen. Het happy end buiten beschouwing gelaten, vind ik sprookjes redelijk beklemmend en ik houd wel van een ongemakkelijk aandoende sfeerschepping.

De perfecte ideale wereld, die op een bepaald moment wordt onderuitgehaald door een onvoorziene twist of een boosaardige kracht: in wezen zijn sprookjes niet zo verschillend van het echte leven.”

Wat is je favoriete sprookje?

Megan: “Moeilijk. Er schiet me alleszins niet meteen iets te binnen.

Ik ben de laatste tijd wel bezig in een boek met Russische sprookjes, en die zijn zo mogelijk nog heftiger dan de Amerikaanse. (abrupt) Maar wil je dit allemaal niet te veel benadrukken alsjeblief? Die sprookjesinvloeden worden naar mijn gevoel iets te veel naar boven gehaald door journalisten, terwijl ik niet vind dat ze bepalend zijn voor onze muziek. Niets persoonlijks hoor, maar ik heb niet graag dat één klein elementje te nadrukkelijk wordt uitgelicht.”

Terug naar het geheel dan. In de recensie van deze plaat omschreef ik Purity Ring als atypische popmuziek die toch très 2015 aandoet.

Mee eens?

Megan: “Volledig. Atypisch zijn, vind ik alvast een zeer groot compliment. Ik ben heel strikt en religieus opgevoed moet je weten en heb dus nooit de kans gehad om los te breken. (voorzichtig) Tot nu.”

En ik die altijd dacht dat jullie groepsnaam louter als provocatie moest geïnterpreteerd worden. Nooit geweten dat er een autobiografisch kantje aan kleefde.

Megan: “En toch is het zo. Mijn strenge opvoeding heeft zeker sporen nagelaten. (snel) Maar ook hierover treed ik niet graag in detail.”

Sluiten we dan snel af met een vrolijke noot. “Ik droom ervan om extreme outfits te maken”, zei je in jouw vorige RifRaf-interview.

Ondertussen al aan het stikken geslagen?

Megan: (lacht) “Werkelijk nog geen tijd voor gehad, maar bedankt om me eraan te herinneren. Op termijn is het immers wel degelijk de bedoeling om me ook met mode en kunst bezig te houden.

Een fulltime kunstenaarschap, met naast muziek ook mijn eigen kledinglijn en kunstproject, dat zou toch geweldig zijn? Maar da’s dus voor de toekomst. Vraag er me volgende keer nog eens naar!”

Derde keer goeie keer.

on stage 8 april: 9 april: 11 april:

Botanique, Brussel (w/ Born Gold) Melkweg, Amsterdam (NL) Motel Mozaique, Rotterdam (NL) (w/ Ghostpoet, Villagers, The Notwist, Will Butler, …)

07

T e k s t: P i e t e r S l a n g e n i f o t o : n i c k w a l k e r

LES

09.05.2015 GHOSTPOET gb

© Ken Kaban

SHABAZZ PALACES us KUTMAH gb

© Timothy-Saccenti.

26.04.2015 FLYING LOTUS us

10.05.2015 JACCO GARDNER nl ALAMO RACE TRACK nl

© Nick Helderman

NUITS 2015

WWW.BOTANIQUE.BE

14.05.2015 SÓLEY is AURORA

no

© Glenn Dearing

JOE BEL fr

12.05.2015 GREAT MOUNTAIN FIRE be MAMMÚT is - DAD ROCKS! dk

15.05.2015 CHAPELIER FOU fr ISAAC DELUSION fr BEAUTIFUL BADNESS be

© Romain Gamba

SONGHOY BLUES ml NADINE SHAH gb

12.05.2015 JONATHAN JEREMIAH gb

© Richard Dumas

14.05.2015 HINDI ZAHRA fr

© Hannes Verstraete

© Fred Pauwels

12.05.2015 AKA MOON be BalkAlefBa création

15.05.2015 LAPSLEY gb

16.05.2015 THEOPHILUS LONDON us

17.05.2015 PATRICK WATSON ca

POMRAD BE

VILLAGERS ie ©

JAKE ISAAC gb JEANNE ADDED fr

08

T e k s t: Pa s c a l N o s e n z o

Sinds hun single ’Hold On’ begin 2012 in de hitlijsten verscheen, hebben Alabama Shakes een plekje in het collectieve muzikale geheugen bemachtigd. Hun debuut ‘Boys & Girls’ was een regelrechte voltreffer en werd toen door RifRaf omschreven als “een intieme plaat die naast de single ook heel wat muzikale tederheid te bieden heeft”.

Maar niet lang na de gebruikelijke tournee was er een radiostilte in het kamp van The Shakes en wees alles in de richting van een one hit wonder. Tot enkele weken geleden, waarop tot ieders verbazing een nieuw album werd aangekondigd: ‘Sound & Color’ (release: 20 april). Gitarist Heath Fogg en bassist Zac Cockrell vertellen hoe de plaat tot stand is gekomen.

Een donderslag bij heldere hemel, de aankondiging van ‘Sound & Color’, zeker omdat jullie van Rough Trade en ATO slechts een one-off platendeal kregen.

Heath Fogg: “We hebben een erg goede relatie met Rough Trade en ATO, hoor. Het feit dat ze ons een contract voor één plaat hadden aangeboden, was eerder een teken dat ze in ons geloofden. Sommige bands worden met handen en voeten gebonden aan een contract dat hen verplicht om elk jaar een nieuwe plaat uit te brengen. Die druk hadden wij niet.

“Tijdens de opnames van het nieuwe album hielden ze zich zoveel mogelijk op de achtergrond. Ze hebben vaak laten weten dat hun deur openstond, maar altijd op een ongedwongen manier. Die vrijheid om ons eigen ding te kunnen doen apprecieerden we enorm en hadden we waarschijnlijk bij geen enkel ander label kunnen vinden.”

Geluk en een ongeken Dus er was nooit onzekerheid over het verdere bestaan van The Shakes?

Zac Cockrell: “We zijn na onze tournees onmiddellijk begonnen met wat voor ons goed voelde: nieuwe nummers opnemen. Daarbij hebben we ons nooit veel zorgen gemaakt om onze toekomst. Bovendien focussen wij ons altijd op doelen die op korte termijn haalbaar zijn. Wie weet wat er in de toekomst allemaal gebeurt? Mijn doel als muzikant was vooral om beter te worden en om als groep te kunnen groeien. Als je kijkt naar waar we nu staan, zijn we daar zeker in geslaagd.”

Heath: “Weet je, ik ben erg gelukkig dat ik als muzikant mijn brood kan verdienen. Er zijn zoveel andere bands die zoveel meer talent hebben, keihard werken en nooit het geluk hebben gekend dat wij nu ervaren. Want ik moet toegeven: geluk speelt in onze sector een heel grote rol. Dat je daarbij ook nog eens een ongekende vrijheid kent, is voor mij een godsgeschenk.

“Het grappige is, mijn vrouw werkt momenteel in de bedrijfswereld en zij is wegens saneringen meerdere keren op zoek moeten gaan naar een nieuwe job. Raar dat de muziekindustrie meer werkzekerheid biedt dan de gewone bedrijfswereld.”

Het alziend oog Opmerkelijk is dat ‘Sound & Color’ veel experimenteler is dan ‘Boys & Girls’, een rechtstreeks gevolg van die ongebondenheid?

Heath: “Dat komt omdat we voor ‘Boys & Girls’ een genre en bepaald gevoel voor ogen hadden. We wisten precies hoe we op die plaat wilden klinken. Voor ‘Sound & Color’ hebben we niet zozeer in termen van een album gedacht, maar heeft elk nummer zijn eigen leven mogen leiden. We zijn alle vier diplomatisch aangelegd en ik denk dat we op dit album meer op zoek gingen naar elkaars mening dan naar het vooropstellen van een bepaalde sound. Het gebeurde zelfs dat ik mij schuldig begon te voelen wanneer ik de enige was die een bepaalde riff of melodie de moeite waard vond om verder uit te werken.”

Zac: “We wilden ook iets totaal anders dan ’Boys & Girls’ en hebben daarvoor de hulp van producer Blake Mills (producer van Jesca Hoop, Mt. Egypt, (pn)) ingeroepen. We wisten onmiddellijk dat hij de geschikte kandidaat was om onze nieuwe plaat te producen, maar we waren wel nerveus over de samenwerking. We hebben voorzichtig een paar nummers met hem ingeblikt om elkaars werkwijze wat beter te leren kennen, maar het klikte al snel bijzonder goed. We zijn dan maar gewoon blijven verder doen.

“Ik vond het vooral lastig om om te gaan met de verwachting.

Je bent bezig aan een nieuwe plaat en je wil mensen geven wat ze verwachten, maar je wil natuurlijk ook nog je eigen zin doen. Dat was wel iets dat anders was in vergelijking met

Alabama Shak

07

’Boys & Girls’ omdat daar het alziend oog van het publiek nog niet over onze schouder meekeek. Gelukkig hebben we daar onze try-outs voor.”

Hoe zijn die try-outs verlopen?

Heath: “Ik was erg gespannen. Ten tijden van ’Boys & Girls’ wisten we hoe we de nummers moesten spelen, terwijl er op het nieuwe album songs staan die we misschien maanden niet meer hadden gespeeld. Het was lastig om nummers die je zelf hebt geschreven, opnieuw te moeten leren. Maar ook interessant om eens te ervaren.

“Tijdens die opnames hadden we iemand ingehuurd die viool en altviool speelde. We hebben hem meerdere lagen laten inspelen waardoor onze muziek meer invulling kreeg. Live kan dit niet, dus nemen we voor de komende tournee een keyboardspeler mee die dit voor zijn rekening zal nemen. Met hem leren samenwerken en hem in onze muziek integreren was een immense opgave, maar we zijn tevreden over het resultaat.”

Zac: “We hebben veel aan onze live-sound gewerkt. Het was zoeken om een goede live-vertaling van onze opgenomen nummers te kunnen brengen.

Het heeft ook lang geduurd vooraleer we die vertaling te pakken hadden en we ze op een comfortabele manier konden spelen, maar gelukkig zijn we er uit geraakt en hebben we nu het gevoel dat we volledig klaar zijn voor de komende tournee.”

Kunnen jullie al wat meer informatie over die tournee kwijt? Wanneer jullie in België zijn, bijvoorbeeld?

Heath: (lacht) “Ik ken het tourschema nog niet uit mijn hoofd, maar ik weet wel dat we in Europa in leuke venues en op bekende festivals zullen spelen. Het is wel jammer dat we door zo populair te zijn, we de intimiteit met het publiek soms moeilijker vinden.

“Er is maar weinig dat meer voldoening geeft als een publiek dat je aandacht heeft. Dat zorgt ervoor dat intieme nummers dubbel zoveel impact hebben en dat bij uitbundige momenten alles zoveel gewichtiger lijkt dan het in feite is. Dat is een geweldig gevoel, maar dat hebben we bij grotere shows spijtig genoeg iets minder.”

Zac: “We gaan er in ieder geval voor zorgen dat alles helemaal op punt staat, zodat we overal een fantastische show kunnen neerzetten. Ik heb er erg veel zin in, ik kan zelfs al niet wachten om te beginnen met schrijven aan een volgend album!”

Heath: (lacht) “Maar eerst even de volgende tour tot een goed einde brengen dus.”

En dan zien wij jullie sowieso deze zomer. Succes!

nde vrijheid

on stage 25 juni: Rock Werchter

(w/ Muse, Kasabiean, Die Antwoord, The Vaccines, …)

26 juni: Down The Rabbit Hole, Beuningen (NL) 20 juli: North Sea Jazz Festival, Rotterdam (NL)

Alabama Shakes ‘Sound & Color’

WWW.DEROMA.BE 1/4 AXELLE RED 3/4 DE MENS + BAZART 8/4 MISTER AND MISSISSIPPI + ST. GRANDSON 10/4 STUFF. 22/4 ARBEID ADELT! 29/4 BONY KING + TIM KNOL 12/5 C.W. STONEKING 14/5 DOUGLAS FIRS + ALAMO RACE TRACK 21/5 JOY WELLBOY + SAMOWAR 24/5 MESHELL NDEGEOCELLO + ROSELIEN

Rough Trade/ATO/Konkurrent

In 2012 veroverden Alabama Shakes de wereld aan een rotvaart, maar daarna verdwenen ze even snel weer van de aardbodem. Tot ze plots met een nieuw album op de radar verschijnen: ‘Sound & Color’. Het doel van dit tweede album is vooral om hun eigen sound te verkennen en daar zijn ze wonderwel in geslaagd.

Net zoals op hun debuut, komen ze aanzetten met een ijzersterke single ‘Don’t Wanna Fight’. Je hoort onmiddellijk dat de groep een enorme sprong voorwaarts heeft gemaakt. De stem van Brittany staat er nog steeds, maar heeft veel finesse bijgekregen en ze doet en durft veel meer dan op hun debuut. Door hun zoektocht is de plaat wel een pak experimenteler geworden en dat is merkbaar tijdens de tweede helft van ‘Sound & Color’ die hier en daar een beetje vloekt met de rest. Gelukkig houden ze op de meeste nummers toch vast aan de typische Alabama Shakes-klank, waardoor er meer dan voldoende overblijft om van te smullen. Alweer een sterke plaat van Alabama Shakes. (pn) Release: 20 april

kes

28/5 REYMER 4/6 SPINVIS SOLO

10

T e k s t: P i e t e r S l a n g e n i f o t o : a n d r e w w h i tt o n

De Mercury Prize is en blijft een naam als een klok in het verzamelde landschap van muziekprijzen en glimmende beeldjes. Als je dan weet dat Villagers, het moniker van Conor O’Brien, zowel voor debuut (‘Becoming A Jackal’) als voor zijn opvolger (‘[Awayland]’) bij het prestigieuze lijstje der genomineerden gerekend werd dan is dat al lichtjes indrukwekkend. En nog straffer is dat hij met zijn derde worp goed op weg is om een heuse hattrick binnen te knallen.

‘Darling Arithmetic’ (release: 13 april) is nog puurder, intiemer en emotioneler dan we van O’Brien gewend zijn. Het resultaat is een onvervalst mooie plaat die we graag verder uitdiepen met de man zelf.

‘Darling Arithmetic’ start met de woorden: “It took a little time to get where I wanted, it took a little time to get free, it took a little time to be honest, it took a little time to be me”. Een niet zo toevallige verwijzing naar je eigen evolutie als songwriter?

Conor O’Brien: “Het klopt dat ik dit album enkele jaren geleden nooit had kunnen maken. Dit zal alleszins te maken hebben met het ouder worden en je meer comfortabel voelen als songwriter. Maar daarnaast heb ik ook niet meer dezelfde prioriteiten of bezorgdheden als vroeger, en die evolutie reflecteert zich ook in mijn muziek.”

Ga je voor je nummers altijd op zoek naar een verhalend aspect? Het gebeurt vaak dat je je songs als het ware vertelt tegen de luisteraars.

Conor: “Zeker en vast, ik heb bijvoorbeeld veel naar ‘The Boatman’s Call’ van Nick Cave geluisterd tijdens het schrijven, en dat album is heel verhalend. Ik zal dus altijd wel op zoek gaan naar een narratief aspect in mijn muziek, maar het is belangrijk om dit niet te expliciet te manifesteren.

Niet op de manier van: first this happened, and than that happened. Wel door slechts een moment in de tijd uit te drukken en het veel subtieler aan te pakken. Door bijvoorbeeld het naar boven brengen van één bepaald gevoel en dat dan uit te rekken in 3,5 minuten.”

Ga je zelf ook altijd op zoek naar die meer verhalende muziek? Zoals in de oude folktraditie.

Conor: “Ik zal er altijd wel oor voor hebben, maar volgens mij komt dit in elk genre naar boven. Kijk bijvoorbeeld naar ‘Good Kid, M.A.A.D. City’ van Kendrick Lamar - wat een fantastisch verhaal kan je daar in ontdekken.”

Je slaagt er nooit in alles te ontrafelen Vaak evolueren bands naar een grotere en diepere sound naarmate hun carrière vordert en met ‘[Awayland]’ leek ook Villagers die weg op te gaan.

Vanwaar deze ommezwaai naar een heel eenvoudig en uitgepuurd album?

Conor: “Het is zeker niet dat ik mijn vorige nummers beu ben maar ik had altijd de neiging om ze heel sterk te belasten en ze vol te proppen met van alles en nog wat.

Daarom dat de enige doelstelling voorafgaand aan dit album was om eigenlijk iets heel simpel te maken, om zoveel ruimte te laten als mogelijk. Met als resultaat dat het album grotendeels bestaat uit demo’s en home recordings. Er is geen studio aan te pas gekomen en dat maakt het ook interessanter want op die manier bleef het allemaal heel puur en onbewaakt.

“Eigenlijk ligt de oorsprong van dit alles bij de film Bicycle Thief (een Italiaanse film van Vittorio De Sica uit 1948 (ps)). Het fantastische aan die film is dat die volledig opgebouwd is rond één simpel verhaaltje, namelijk een man van wie zijn fiets wordt gestolen. Maar op het einde van de film zat ik wel met tranen in mijn ogen, enkel door de manier waarop de verschillende emoties in beeld komen. En dat wou ik ook doen met dit album, beginnen van iets heel eenvoudig om zo sterke emoties op te roepen. Gewoon simpel blijven is soms het moeilijkste ter wereld.”

Liefde in al zijn aspecten Ondanks eenvoud als uitgangspunt gaat het album bijna uitsluitend over het complexe en ingewikkelde thema van de liefde.

Conor: “Eigenlijk focust het album op een brede waaier aan emoties maar die komen allemaal samen in het concept van liefde en relaties in al zijn diverse aspecten. Het gaat dus niet alleen over romantische liefde.

‘No One To Blame’ bijvoorbeeld gaat over een onbeantwoorde liefde, over het verliefd worden op iemand die je nog nooit hebt ontmoet.”

Komen de verhalen die je brengt dan allemaal voort uit je eigen leven?

Conor: “Ze zijn wel geschreven vanuit mijn eigen perspectief, dus in die zin gaat het wel over mij. Maar hoe dieper je in je zelf graaft tijdens het schrijven, hoe meer universeel je nummers zullen worden. Want hoe je

07 11

het nu draait of keert, we zijn allemaal mensen en we maken min of meer allemaal hetzelfde mee. Daarom dat de echt goede shows diegene zijn die een gevoel van samenhorigheid creëren met het publiek. Wanneer het gevoel dat je je volledige ziel aan het uitspitten bent, transformeert in een gemeenschappelijk verhaal. Dan krijg je de indruk dat iedereen in de zaal exact weet waar je het over hebt, omdat zij ook op diezelfde weg gestaan hebben of dezelfde emoties hebben beleefd. En dan gaan die nummers totaal niet meer over mijn eigen persoonlijkheid, ego of uitdrukkingen, maar wordt het een collectieve zaak. De songs vormen eigenlijk kleine patroontjes voor iedereen zijn gevoelens.”

Maar langs de andere kant maak je het op ‘Hot Scary Summer’ wel heel persoonlijk met een verwijzing naar homofobie.

Conor: “Die verwijzing is niet bedoeld als een statement of als protestsong.

Het is niet zo dat ik echt expliciet over dit thema wou schrijven, maar in mijn persoonlijke ervaringen met liefde en relaties was het jammer genoeg wel aanwezig. Het nummer gaat erover dat je je niet goed in je vel voelt wanneer je achtervolgd wordt op straat, mensen je na roepen of zelfs bedreigen omdat je met een man kuste. Als je bezig bent met een album over liefde dan was het voor mij onvermijdelijk dat mijn persoonlijke ervaringen met homofobie daarin zouden sluipen.”

figured it out.” De code van de ontcijfering is eigenlijk het besef dat je er nooit in zal slagen om alles te ontrafelen. Maar daar moet je vrede mee nemen, en daarom is het ook belangrijk om juist niet te hard te streven naar doelen die te ver van je vandaan liggen. Laat verandering gewoon gebeuren, let the waves wash over you. Eigenlijk ben ik meer en meer een soort van hippie aan het worden.” (lacht)

Hippie en wiskundige

Hoe doet hij dat toch, die dekselse Conor O’Brien.

Al drie albums op rij slaagt hij erin om vanaf de allereerste gitaartokkels een dimensie op te roepen die mijlenver staat van de ongelooflijke hectiek die soms met onze wereld gepaard gaat.

‘Darling Arithmetic’ is nog maar eens een buitengewoon intieme, knusse en innemende prachtplaat van onze favoriete Ierse bard. ‘Courage’ is meteen Villagers op zijn best: puur, melodieus en harmonieus. ‘Everything I Am Is Yours’ is verweven met het beste werk van het onnavolgbare I Am Kloot en ‘Dawning On Me’ beschrijft het ontstaan van een prille relatie op een serene maar oh zo treffende manier. Na slechts drie nummers is het duidelijk dat ‘Darling Arithmetic’ het buitengewone sterke niveau van zijn voorgangers met verve evenaart. Sterker nog, ‘Darling Arithmetic’ brengt rust en doet de hartslag zakken naar een aangenaam en zaligmakend tempo. Straf! (ps)

Waarom koppel je een heel analytische term als arithmetic aan zo’n puur, simpel en emotioneel album?

Conor: “Arithmetic verwijst naar de basis van alle wiskunde en ik vond het heel interessant om die term af te wegen tegen een element van verlangen, namelijk darling. Zo speelde ik met het idee dat je geliefden eigenlijk de basis zijn van alles in je wereld. Daarnaast focust de term ook op het uitwerken van de dingen. In de wiskunde gaat het dan over vergelijkingen en formules, maar ook dat aspect vind je terug in de liefde. Soms moeten relaties volledig uitgewerkt worden, soms moet je nadenken over hoe je je wereld verder gaat organiseren.”

Langs de andere kant is de conclusie van het album heel duidelijk, afsluiter ‘So Naive’ stelt eigenlijk dat het onmogelijk is om de liefde volledig te ontcijferen.

Conor: “Inderdaad, het nummer zegt ook: “I’m so naive but I guess I’ve

11 MEI 2015

TRIX ANTWERPEN

on stage 5 mei: 9 mei: 17 mei:

Le Grang Mix, Tourcoing (FR) Rockhal, Esch-Sur-Alzette (LUX) Les Nuits Botanique @ Koninklijk Circus (w/ Patrick Watson)

Villagers ‘Darling Arithmetic’ Domino/V2 Records

Release: 13 april

4 JUNI 2015

TRIX ANTWERPEN

TICKETS & INFO: GREENHOUSETALENT.BE

12

homegrown

Tekst: Pieter Slangen i foto: titus moens

Geen enkele Belgische band heeft meer kilometers op zijn tourteller staan dan Balthazar. Als rasechte globetrotters en veroveraars van vele Europese zieltjes en harten kennen de bandleden het concept touren als geen ander. De afgelopen twee jaar brachten ze ontzettend veel tijd door op vier wielen, in grote en kleine zalen ter landen, tussen gecaterde maaltijden en langs de meest vervallen autostrades. Maar deze onafgebroken tour bracht ook een pak inspiratie voor een derde plaat mee. ‘Thin Walls’ ademt nog steeds de onmiskenbare mysterieuze sfeer die we ondertussen van Balthazar gewend zijn maar brengt ook enkele verrassende wendingen. Een straffe plaat, geschreven op tour en gefocust op het leven op tour. Of toch niet helemaal? Voor RifRaf doen Jinte en Maarten graag het volledige verhaal uit te doeken.

De viering van de stommiteiten van het leven Jinte Deprez: “Het album ent zich inderdaad sterk op het tourleven, maar vooral omdat dit de omstandigheden en context waarin de muziek geschreven is reflecteert. Dit betekent niet dat we een soort handleiding tot het tourleven willen brengen of dat de teksten per se en uitsluitend over het leven op tour gaan.”

Maarten Devoldere: “Eigenlijk is dit heel natuurlijk gegroeid allemaal, net omdat we met ‘Rats’ zoveel getourd hebben moesten we ook leren om on the road songs te schrijven. Hierdoor is deze plaat, vooral voor onszelf, veel anders dan de vorige twee. We zaten toch in een andere vibe om songs te schrijven. Net omdat het allemaal veel chaotischer was zonder bijvoorbeeld veel privacy, is de muziek veel instinctiever geworden. Eigenlijk is het leven op tour één lange roes en daar krijg je een totaal andere energie van.”

Hoe merk je dat concreet in de nummers, dat ze instinctiever zijn?

Jinte: “Ze zijn allemaal iets spontaner, veel minder doordacht en meer vanuit de buik. Ik vind het zelf ook een heel joyeuze en levenslustige plaat. Sommige nummers, zoals ‘Wait Any Longer’, zijn vrij simpel en straightforward maar brengen wel een zalig gevoel. Ze dragen een soort van naïviteit met zich mee. Het is leuk wanneer je merkt dat ook zo’n nummers zonder problemen op je derde plaat kunnen staan en dat je je niet moet verantwoorden waarom het zo simpel is. Daarom ook dat, wanneer ik wil weten of een song echt goed is, ik altijd naar iemand zal stappen die niets of weinig van muziek kent. Als je songs te veel gaat ontleden kan je eigenlijk elk lied verdedigen of afkraken. Maar op deze plaat is het super dat sommige nummers zo simpel zijn maar dat je ze

wel perfect kan verdedigen enkel en alleen op basis van het gevoel, het instinct.”

Hoe ontstaat die één lange roes tijdens een tour eigenlijk?

Jinte: “Je leeft dan echt in een soort van bubbel en staat bijna buiten de maatschappij. Eigenlijk trek je echt rond zoals een rondreizend circus en dat heeft wel zijn impact.”

Maarten: “Je wordt echt geleefd voor een stuk en je denkt daar op zich niet al te veel bij na, alles beleef je in één grote trip. Het is alsof je in een bos in een konijnenhol zou sukkelen en je er pas na zes maanden terug uit kan kruipen.”

Dronkenmansliederen Een constante op jullie drie platen heen is een grootse, meeslepende en bijna dramatische afsluiter. Na ‘Blood Like Wine’ (op ‘Applause) en ‘Any Suggestion’ (op ‘Rats’) volgt nu het driftige ‘True Love’. Het handelsmerk van Balthazar?

Maarten: “We houden er wel van om heel episch af te sluiten, om al het drama en al de grootsheid in ons naar boven te halen. En eigenlijk is het ook een soort van dronkenmanslied met als doel om je tegen het einde van de plaat helemaal bedwelmd te laten voelen.”

Dus het beste is om de plaat te beginnen met een fles wijn?

Maarten: “Voilà. Dat is de bedoeling, zo doen wij dat ook tijdens optredens.” (lacht) Jinte: “Het is leuk om zo’n nummer op het einde van een album te zetten, dat je even al de subtiliteit mag vergeten en verliezen. We willen ook

vermijden dat het eindnummer een soort van banale ballad wordt, we zijn altijd vrij kritisch over welke nummers de plaat halen en daarom dat die nummer tien ook echt een knaller moet zijn.”

Maarten: “Het is belangrijk om nog altijd iets achter de hand te houden.”

Ook ‘I Looked For You’ heeft die sfeer van een dronkenmanslied, je hoort er zelfs een beetje Tom Waits in.

Maarten: “Dat nummer bracht voor ons wel iets nieuw en dat is eigenlijk heel toevallig ontstaan. We hadden een ongeval gehad met ons busje en er was één gitaar die daar heel gehavend was uitgekomen. Toen we dan gingen luisteren of ze nog werkte kwam er een heel kapot geluid uit waar we echt iets mee moesten doen. Dus eigenlijk weerspiegelt die song de laatste adem van die gitaar.”

Welk thema overheerst op de plaat?

Jinte: “Ik vind het album vooral een viering van het leven.”

Maarten: “Maar het focust daarnaast ook erg op de stommiteiten van het leven. De nummers gaan over zaken die iedereen wel eens meemaakt, ook al is het maar een stom accident met je zatte kloten of een andere flater. Maar het zijn wel vaak die uitschuivers en fouten die kleur geven aan je leven en vanuit een soort van koppigheid wil ik die juist gebruiken om er een nummer van te maken. Want het kan wel zijn dat je jezelf niets aantrekt van die stommiteiten, toch word je nog vaak geconfronteerd met heel conservatieve reacties van anderen, wanneer ze bijvoorbeeld zeggen: “wat dom dat je dat gedaan hebt.” Maar nu wil ik juist bewijzen dat dat helemaal niet dom was, door ze te transformeren in iets schoon en ze in een mooie poëtische vorm te gieten.”

Jinte: “Het album is dus eigenlijk de viering van de stommiteiten van het leven.”

ANZAC DAY 25_04

Bonfire Night

DANIEL LANOIS THE VEILS 26_04

GURRUMUL ZONNEBEKE (BELGIË) TICKETS VIA GONEWEST.BE

on stage 14 mei: Les Nuits, Koninklijk Circus 26 juni: Rock Werchter, Werchter 11 juli: Cactus Festival, Brugge 12 juli: Les Ardentes, Luik

Balthazar ‘Thin Walls’ [PIAS]

100 JAAR GROOTE OORLOG CULTUREEL HERDACHT GONEWEST.BE

© Adrian Cook

Neem die titel van het nieuwe album van Balthazar maar letterlijk want de afgelopen jaren is de band bijna uitsluitend geconfronteerd geweest met heel dunne muren in hotelkamers, tourbussen en zelfs kloosters. ‘Thin Walls’ is dan ook een plaat die uitsluitend op tour vervaardigd is. Het moet daar plezant geweest zijn op die road trip doorheen Europa want het merendeel van het album klinkt verrassend zonnig en opgewekt. ‘Wait Any Longer’ en single ‘Then What’ doen denken aan de sfeer van oranjekleurige zonsondergangen die The War On Drugs ook wel eens durft op te roepen, ‘Last Call’ is verrassend poëtisch en Dylanesque en ‘I Looked For You’ brengt een excentrieke dronkenmanslied à la Tom Waits. Dit alles wil niet zeggen dat Balthazar niet meer de ultieme band is voor het mysterie van de nacht en het duistere avondvallen. ‘Nightclub’ vertelt je via een stompende baslijn hoe vrouwen op te pikken in obscure bars, ‘Dirty Love’ en opener ‘Decency’ ademen dan weer dé kenmerkende Balthazar-sfeer en met opnieuw een fantastische epische afluister in de rangen (‘True Love’) gaat Balthazar gewoon verder met waar de band mee bezig was, de wereld veroveren. Snel terug die tourbus in! (ps)

100 jaar Groote Oorlog

© David Leyes

Jullie hebben de plaat opgenomen in een heel klein dorpje in Engeland (Lewes) maar de Bonfire Night daar heeft toch een sterke indruk op jullie achtergelaten?

Maarten: “We zaten echt in de middle of nowhere maar net in de periode dat wij daar waren kwam heel Engeland samen in Lewes om vuurwerk af te steken. Maar dan wel volledig in de sfeer van Aalst Carnaval, alleen veel gevaarlijker door het grote aantal vuurwerkpijlen. Het gevolg was dat we daar ’s nachts rondliepen met ontzettend veel licht en vuurwerk, en dat we ook zelf niet meer helemaal bij ons bewustzijn waren. Hierdoor werd het een rare en vreemde ervaring, bijna een soort van religieuze processie.”

Jinte: “Toen we in de studio aankwamen stond er ook al een kalender met in het groot BONFIRE NIGHT op. Toen zeiden ze al dat we die dag zeker niet konden opnemen. Dus wat anders kan je dan doen dan gewoon mee te feesten.”

14

homegrown

Tekst: Dimitri Van Vos sel

Statue is een instrumentaal zestal dat het niet zo nauw neemt met traditionele bezettingen. Bas, drums en niet minder dan vier gitaren zorgen voor een dynamiek die in schril contrast staat met de statische bandnaam. Antoni Foscez, Maxim Helincks, Joos Houwen, Lennart Janssen, Emiel Van Den Abbeele en Bart Weyens studeerden samen af en slagen erin van hun passie hun beroep te maken. Het bewijs daarvan, ‘Calexico Point’, is sinds 14 maart beschikbaar in de betere platenzaak. Met gitaren uit vier windrichtingen bleek na een grondige studie het Vooruit Café in Gent de beste plek om gitarist Joos Houwen aan de tand te voelen.

De vorige plaat verscheen ook al in het voorjaar. Maken jullie lentemuziek?

Joos Houwen: “Het vorige album had normaal in de winter moeten verschijnen en ook deze keer heeft het wat langer geduurd. We zijn van zeven naar zes bandleden gegaan en er is veel tijd en energie in die beslissing gekropen. Het is in ieder geval niet bedoeld als lentemuziek. Op deze plaat zijn we op een andere manier te werk gegaan dan op de vorige. We hebben een hele hoop losse ideeën verzameld en na een jaar hebben we daaruit een selectie gemaakt. We hebben de beste elementen eruit gehaald en daar het album op gebaseerd. Er was geen tijdsdruk. Daardoor klinkt de plaat iets volwassener en meer gecontroleerd. De chaos is iets doordachter.” (lacht)

Gezellig de boel afbreken

Jullie studeerden vroeger allemaal samen aan PHL Music in Hasselt.

Wat doet iedereen nu?

Joos: “Iedereen is in de mate van het mogelijke professioneel met muziek bezig.

Dat betekent niet dat iedereen er zijn voltijdse job van heeft gemaakt. Sommigen geven les, anderen spelen in andere bands. Lennart speelt bij Shun Club en Bonfire Lakes. Antoni drumt onder andere bij Go March en Emiel speelt gitaar bij The Spectors en The Guru Guru. Ikzelf ben ook aan de slag bij The Dukes en The Tellers. Als we niet allemaal zoveel met muziek zouden bezig zijn, zouden we ons dood vervelen.”

Heeft iedereen nog tijd voor Statue?

Joos: “De goesting om een vervolg te breien aan het Statue-verhaal was bij iedereen enorm groot. We spelen misschien wel in andere bands, maar deze is voor elk van ons speciaal. Het is een aparte ervaring, daar zijn we het allemaal over eens.

Iedereen heeft een vrije rol, er is niet echt een leider en er zijn geen ego’s. Statue bestaat uit zes mensen die muziek maken en op hetzelfde niveau staan.”

Spontaneïteit troef Wat hebben jullie geleerd van de eerste plaat?

Joos: “Iedereen heeft nu meer ruimte voor zijn eigen partijen en iedereen heeft duidelijker zijn plaats. Op de eerste plaat speelden we nog iets meer allemaal door elkaar. Nu beseffen we dat minder soms meer is en dat het geheel meer kan ademen met wat meer ruimte. Pas op, dat was iets waar onze eerste producer, Wouter Vlaeminck, ook al heel hard op hamerde in die tijd. Het zijn zaden die dus toen al geplant werden en die nu zijn uitgekomen. Deze keer was het Philipp Weies van de Intergalactic Lovers die de productie voor zijn rekening nam. Hij is niet alleen een enorm toffe kerel, maar ook iemand met visie. Zijn Duitse krautrock-invloeden zijn trouwens duidelijk te horen op het nummer ‘I Got Your Raumschiff’.” (lacht) Wie bedenkt die songtitels toch?

Joos: “Wel, we hebben er echt hard over nagedacht. We proberen te definiëren welke sfeer een bepaald nummer oproept en er een passende titel bij te bedenken die de luisteraar helpt om de song beter te begrijpen. Bands met zangers en liedjesteksten kunnen makkelijker een boodschap overbrengen, maar aangezien wij ons toeleggen op het scheppen van een bepaalde sfeer, kunnen onze nummers misschien wel een woordje uitleg gebruiken.”

‘Yambuku’ is een heel opgewekt nummer, maar is genoemd naar de plaats waar ebola is ontstaan.

Joos: “Dat is waar. Het nummer heeft ook een uitgesproken Afrikaanse vibe en aan

het einde hoor je een ontploffing als een soort metafoor. Zo leggen we verbanden tussen wat je hoort en de songtitels. ‘I Got Your Raumschiff’ klinkt wat spacey en maakt veel gebruik van delay-effecten. We zijn in ieder geval een songgerichte band.

Lennart is de folkman, Maxim neigt eerder naar elektronische muziek en Emiel is into noise. Op het kruispunt van al die muzikale invloeden komt Statue samen.”

De plaat klinkt minder rock dan vroeger. Wat dat een bewuste keuze?

Joos: “Er zijn nog mensen die me daarop hebben gewezen. Dat is raar, want in mijn hoofd klinkt ‘Calexico Point’ veel gebalder. De drums klinken nu iets lichter en pittiger. Als je de twee albums naast elkaar legt, merk je wel dat er op allebei zowel opgewekte als sombere nummers staan. De toekomst zal uitwijzen wat de beste balans is tussen de twee wanneer we live gaan optreden, maar we spelen bijvoorbeeld wel met het idee om ons op een zonnige festivalweide te concentreren op de frisse, montere nummers en de iets ingetogenere set te bewaren voor de donkere concertzalen. We kunnen het geluid aanpassen naargelang de mood in de zaal of op de wei. Dat geeft veel mogelijkheden.

En soms volstaan zelfs 4 gitaren niet?

Joos: (lacht) “StatueExtended is een project dat we ondertussen al verschillende keren hebben gerealiseerd en waarbij we verschillende gastmuzikanten uitnodigen om met ons het podium te delen. Zo hebben we in de AB opgetreden met een twintigtal muzikanten, waaronder Stef Kamil Carlens (Zita Swoon Group), Pascal Deweze (Metal Molly, Broken Glass Heroes, Sukilove), Rodrigo Fuentealba (MannGold De Cobre), Steven Janssens (Mark Lanegan), Cedric Maes (The Sore Losers), Patrick Steenaerts (Yevgueni), Luc Van Acker (Arbeid Adelt!, Ministry, Revolting Cocks), Johannes Verschaeve (The Van Jets), Wouter Vlaeminck (Tomàn) en Philipp Weies (MannGold De Cobre). Misschien past de nieuwe plaat ook wel in dat concept. Dat valt nog te bezien.

Maar nu willen we eerst gezellig met ons zessen de boel afbreken.”

De concertzalen wezen gewaarschuwd!

on stage 16 apri: Café Café, Hasselt 18 april: Fatkat Records (instore Record Store Day), Antwerpen 10 mei: De Living, Heist-op-den-Berg

Statue ‘Calexico Point’ FONS Records

Met een drummer, een bassist en niet minder dan vier gitaristen is het duidelijk welk instrument er bij Statue de bovenhand haalt. Met ‘Calexico Point’ levert deze instrumentale band een afwisselend en evenwichtig album. Repetitieve drum- en baslijnen worden door de gitaren creatief ingekleurd, zonder hierbij de overdaad op te zoeken. Het dreunende ‘I Got Your Raumschiff’ staat in schril contrast met het opgewekte ‘Rilatine For A Rabbit Syndrome’. Alle laagjes sluiten nauw om elkaar aan, maar zijn toch duidelijk van elkaar te onderscheiden. ‘The Perfect Storm’ staat bol van ingetogen dreiging en ‘The Cricket And The Woodpecker’ is de gedroomde begeleiding voor de eindgeneriek van een heldhaftige space movie. Het zestal bewijst dat “more” soms ook gewoon “more” kan zijn. (dvv)

L’AERONEF, DE KREUN, LE GRAND MIX & SUPER! PRÉSENTENT / PRESENTEREN

dEUS - CARIBOU - METRONOMY - ROISIN MURPHY IBEYI - YEARS&YEARS - MAGNUS - ROCKY E T D ’A U T R E S A RT I ST E S À V E N I R / B I N N E N K O RT M E E R N A M E N

www.postvorm.be

16

homegrown

Tekst: Arthur De Zutter i foto: marjolein hoornaert

Hoera, Team William is terug! In de jaren 2009-2010 kwam, zag en overwon deze dwarse, poppy rockband uit OostVlaanderen met een ijzersterk debuut en killer liveshow, maar daarna werd het plots oorverdovend stil rond dit dreamteam.

Na vijf jaar staan zanger/gitarist Floris De Decker en toetsenist Arne Sunaert er echter weer, met de nieuwe plaat ‘Drama’ (release: 17 april), een nieuwe ritmesectie en een nieuwe visie. Van ironisch en springerig tot naakt en oprecht. Zoiets…

Het blije weerzien vindt plaats in het ultra-Gentse café Bornem, en het moraal ligt duidelijk hoog. “We zitten als band eindelijk weer uitstekend in ons vel”, aldus Floris.

Zes jaar na jullie debuut is de opvolger er. Waarom duurde het zo lang?

Arne Sunaert: “Toen eind 2010 de promotie rond ons debuutalbum erop zat, zijn we beginnen werken aan nieuw materiaal. Maar na een tijdje hebben we beslist ermee op te houden.”

Het drama in m’n hoofd Floris De Decker: “Dat lag eigenlijk vooral aan mij. Ik zat in die periode ontzettend slecht in mijn vel als songwriter, ik begon de lat veel te hoog te leggen voor mezelf. Het was nooit meer goed genoeg, het klonk nooit oprecht genoeg. Ik ben daar nogal hard op beginnen flippen en raakte mijn zelfvertrouwen volledig kwijt. Vandaar de breuk. Definitief, voor ons part. Ik zag mezelf nooit meer nummers schrijven. Gelukkig hervond ik na drie jaar mijn goesting, en zijn we bijna per ongeluk weer bij elkaar gekomen.”

Arne: “We hebben de pers nooit ingelicht over onze situatie omdat we geen zin hadden om er een uitleg aan te geven. Vandaar die aanhoudende stilte rond Team William. Maar het was ook zo’n rare situatie.”

Slaat de albumtitel ‘Drama’ dan op die moeilijke jaren tussen de twee releases?

Floris: “Ja, eigenlijk wel. Ik heb mij lange tijd heel slecht gevoeld, terwijl ik wel wist dat het drama zich alleen in mijn eigen hoofd afspeelde, en niet in de realiteit. Het drama dat je zelf creëert, maar waar je niet meteen uitgeraakt, dat is het thema van de plaat geworden.”

Arne: “Ons debuutalbum hadden we nooit ‘Drama’ kunnen noemen.

Niet dat we het toen allemaal niet serieus namen, maar er stonden heel veel ironische noten op die plaat. In ons vijfjarig interbellum hebben we allebei die ironie wat laten varen, en zijn we meer geïnteresseerd geraakt in emotionele zaken, echte zaken. Dat klinkt nogal… dramatisch, inderdaad. (lacht) Maar het is wel zo dat onze muziek vroeger luchtiger klonk dan nu.”

Jullie zijn volwassener geworden…

Arne: “Goh ja, volwassener. Misschien heeft het ook iets heel kinderlijks.”

Floris: “Het is eigenlijk nog puberaler. (lacht) Je wordt misschien wel ouder en wijzer, maar tegelijkertijd begin je ook veel emotioneler na te denken over bepaalde dingen.”

Arne: “Misschien is volwassen worden net beseffen dat je helemaal niks weet.”

Bruce Springsteen De teksten op ‘Drama’ zijn in ieder geval serieuzer dan op het debuut.

Ik heb eigenlijk geen enkele onzinlyric gespot.

Floris: “Ik ben nu veel meer met de teksten bezig dan vroeger, inderdaad.

Het was toen veel meer een stream of consciousness, de woorden die er al spelende uitkwamen vormden de tekst. Voor ‘Drama’ heb ik echt geprobeerd om mijn gevoelens zo goed mogelijk te verwoorden. Met als gevolg dat de plaat soms een beetje gênant is voor mezelf. Tja, ik had een paar kutjaren achter de rug en wilde daarover schrijven. Dan mocht het niet te abstract. Ik heb de neiging om me te verstoppen als ik met andere mensen naar ‘Drama’ luister, maar dat is dus de bedoeling.” (lacht)

Arne: “Hoe ouder ik word, hoe belangrijker ik een goede tekst vind.

Daarom heb ik er bij Floris op gehamerd om altijd met sterke lyrics te komen.

En de openheid waarmee hij schrijft, ik vind dat echt heel mooi. Mijn favoriete liedjesteksten zijn dan ook heel vaak de naakte en oprechte teksten.”

Floris: “Iets schrijven dat voor veel mensen super herkenbaar is, en toch alle clichés omzeilen, dat is het ultieme als songwriter. En dat is ook ons streven als band geworden.”

Arne: “Dat wil overigens niet zeggen dat we per se op zoek zijn naar iets commercieels.”

Floris: “Eerder naar iets dat iedereen herkent.”

Is er eigenlijk een band of artiest die jullie ten tijde van het debuut nog niet kenden, maar nu is uitgegroeid tot een inspiratiebron voor jullie tweede plaat?

Arne: ”Onze muzieksmaak is sowieso enorm veranderd, een verschil van dag en nacht.”

Floris: “Vroeger zagen we bijna alles van voor 1990 als opgewarmde kliekjes, we vonden daar niets aan. Maar in de periode dat Team William stillag en we elkaar dus ook minder zagen, zijn we onafhankelijk van elkaar juist erg naar muziek uit de jaren ’70 en ‘80 beginnen luisteren. Vooral artiesten als Bruce Springsteen hebben we zo ontdekt, artiesten met heel weinig ironie in zich.

En dat heeft onze nieuwe plaat sterk beïnvloed. Maar ook Joy Division en New Order hebben echt hun stempel gedrukt op ‘Drama’. Net als The Cure. Kenden we zes jaar geleden allemaal nog niet.”

Arne: “Ahum, ik was al Cure-fan ten tijde van ons debuut, hoor!”

Floris: “Mij deed dat toen niets.”

Arne: “Tijdens de opnames van de eerste plaat heb ik Floris al proberen overtuigen om ‘Disintegration’ eens een kans te geven. Ik heb hem toen zelfs mijn exemplaar te leen gegeven, maar heb die nooit meer teruggezien. Floris herinnert zich zelfs niet meer dat ik die cd ooit heb uitgeleend aan hem.”

Floris: “Dus op een dag kom ik bij Arne aan en ik zeg: Ik heb net ‘Disintegration’ van The Cure gekocht. Zo’n fantastisch album! (lacht) Uiteindelijk heb ik hem een nieuw exemplaar gekocht, om het goed te maken.”

SOON AT DO 23.04

DO 09.04

Sinkane

ABClubcircuit - AB @ De Kreun:

DO 09.04

A Place To Bury Strangers

ZO 12.04

Skip&Die + Throes & The Shine

Bony King + Tim Knol Silence Is Sexy - Going Out W/A Bang!

AWVFTS + Ben Frost + Illuminine

Bert Moerman en Douwe Van Maele, de vroegere bassist en drummer, doen niet meer mee. Hoe ziet de huidige line-up er uit?

Floris: “De nieuwe bassist heet Nils Tijtgat en speelt ook bij Protection Patrol Pinkerton. We wisten al dat hij de geknipte man was nog voor we hem hadden gesproken. Matthias Dillen van School Is Cool is onze nieuwe drummer. Het was eerst de bedoeling om verder te gaan met Douwe, maar hij is ondertussen leerkracht geworden en heeft net een huis gekocht, waardoor zijn leven opeens heel gestructureerd werd en hij te weinig tijd overhield voor Team William.

Midden in de opnames van ‘Drama’ moesten we dus plots op zoek naar een nieuwe drummer, dat was wel even spannend. Voor ons was er echter maar één kandidaat: Matthias van School Is Cool. Goede muzieksmaak, een goed gevoel voor humor en altijd enthousiast.”

Arne: “Toen we hem vroegen, stemde hij ook meteen toe. En ook met hem klikte het direct. We hebben dus best wel geluk gehad met onze vervangingen, terwijl dat vaak toch eerder fout dan goed uitdraait.”

Floris: “We zitten als band eindelijk weer uitstekend in ons vel, iets waar ik enorm dankbaar voor ben. Toen we met Team William begonnen, voelde dat voor mij als een droom die uitkwam. Muziek maken met allemaal mensen die op dezelfde lijn zitten, dat was iets ongelooflijks. Ik heb in heel veel bands gespeeld, maar dat gevoel heb ik nooit gehad, behalve bij Team William versie één. En nu gebeurt hetzelfde in versie twee. Zalig gewoon!”

Houden zo!

on stage 3 april: Instant Karma @ De Grote Post, Oostende

(w/ The Van Jets, Tubelight, Dilly Boys) 4 april: Hypnoiz, JOC, Ieper (w/ The Simple Pigeons) 24 april: Vooruit, Gent 22 mei: Gladiolen, Olen (w/ Magnus, Dotan, Willow, …)

‘Drama’ Eigen Beheer/[PIAS]

Er zijn een paar standbeelden gesneuveld in de tempel van Team William. De dikke, cynische knipoog en de Pavementachtige kijk op muziek staan niet meer overeind, en ook het springerige ligt grotendeels aan scherven. De band bewijst op ‘Drama’ gelukkig dat het best zonder kan, want er is genoeg voor in de plaats gekomen. Emotionele maturiteit, bijvoorbeeld. De teksten gaan deze keer ergens over en de liedjes klinken voller dan voorheen, terwijl hun kenmerkende speelsheid nog steeds aanwezig is. Een ander nieuw element is het jaren ’80-sausje, dat dan weer resulteert in een hoop prachtige synthpartijen. Het tempo van de nummers ligt bovendien wat lager. Dus wie alleen genoegen neemt met een doorslagje van het straffe debuutalbum is er aan voor de moeite. ‘Drama’ is immers een forse stap vooruit. (adz) Release: 17 april

ZA 25.04 ABClubcircuit - De Kreun @ AB:

ufomammut + Conan Russian Circles + Helms Alee ZO 26.04

Jack Garratt VR 01.05

The Colorist feat. Sumie Nagano WOE 06.05

Daniel Norgren VR 08.05

Ewert & the Two Dragons DI 14.04

The Van Jets

SOlD OuT

Will Butler (Arcade Fire) WOE 15.04

Rae Morris (BBC Sound of 2015) DO 16.04

Roni Size Reprazent - Live DO 16.04

Marco Z CD release VR 17.04 Coca-Cola Sessions:

Hydrogen Sea + Lili Grace

ZA 09.05

C.W. Stoneking ZO 10.05

VR 17.04

Bassekou Kouyate

AB + Les Ateliers Claus

Richard Dawson - hamaYôko Senyawa

DI 12.05

ZA 18.04

TaxiWars

Paul Weller + The Vals ZO 19.04

Groundation + Nahko ZO 19.04

laura Marling + Gill Landry WO 13.05

13+14+15+16.05

SOlD OuT

Arsenal

Celebrates its 15th Birthday

VR 15.05

lonelady (Warp Records)

Screening:

Team William

VR 24.04

ZO 26.04

MA 13.04

Versie twee

SOON AT

Beldub

DO 21.05

MA 20.04

Waar is Ken?

la Yegros

VR 22.05

WOE 22.04

ABClubcircuit - AB @ VK:

Circa Waves

Earthless

DO 23.04

Matthew E. White

ZA 23.05

SOlD OuT

Viet Cong

buy your tickets at www.abconcerts.be

18

homegrown

Tekst: Koen Ceulemants

België, land van bier, frieten en new beat. De avond dat we dan ook de geweldige documentaire The Sound Of Belgium hadden aanschouwd, overviel ons een zwaar gevoel van belgitude. Gevolgd door een hevige drang om een avondje te clubben. Helaas, al snel kwam het besef dat die wonderlijke tijd voorbij is. Wie wel in die tijdsgeest opgroeide, is Geoffroy Dewandeler. Als kind van de new beat hing hij rond in de scene en kwam er tot muzikale wasdom. Invloeden die je ook terug hoort op zijn fijne debuutplaat ‘Unspell’, een lichtjes psychedelische reis langs kraut, cosmic disco, indie elektronica en dus new beat. En dat allemaal onder het mom van zijn muzikale alter ego Mugwump.

Geoffroy Dewandeler: “In mijn muziek heb ik altijd een soort van onafhankelijkheid nagestreefd. Daarom vind ik Mugwump als naam zo’n goede keuze. Ik ben altijd een grote fan geweest van David Cronenberg, en dan vooral van diens adaptie van William Burroughs’ roman The Naked Lunch. Daarin komt het personage Mugwump voor, een soort ambivalent creatuur dat geen seks heeft. Vond ik wel bij mij passen. (lacht) Maar de naam stamt ook af van de Amerikaanse politiek. In de 19de eeuw waren er een aantal Republikeinen, die bewust voor de Democratische kandidaat stemden, omdat ze vonden dat hun Republikeinse partijgenoot niet hun ideeën verdedigde. Zoiets is geen vorm van verraad, maar simpelweg een manier om je onafhankelijkheid bewaren.”

En hoeveel verschil is er tussen Mugwump en Geoffroy?

Geoffroy: “Dat moet je aan mijn psycholoog vragen. (lacht) Maar ik ben eigenlijk een heel normale jongen, hoor. Het is ook maar gewoon een naam.”

je heus ook niet antwoorden, als hij er niks aan vindt. Hem heb ik zelfs nog nooit gesproken. Maar het grootste compliment komt toch van Andrew Weatherall. (fijntjes) Geen vriend van me, maar wel één van mijn favoriete dj’s. Ook hem heb ik al enkele keren geboekt, maar dat is zeker niet de reden waarom hij mijn tracks speelt tijdens zijn radioshow op de BBC of tijdens zijn sets. Door de jaren heen heb ik veel dj’s zien komen en gaan, maar er zijn er maar een paar die echt coherente sets blijven spelen en steeds open staan voor andere, nieuwe dingen. Zowel Erol, Ivan en Andrew behoren voor mij tot die categorie. Als ik me met hen vergelijk, zit ik toch nog op een ander niveau. Net daarom doet hun steun me ook zoveel. Net als de kritieken uit de buitenlandse pers, die zijn heel lovend over wat ik met Mugwump doe.”

Het Duitse muziekblad Groove omschreef ‘Unspell’ als “the Belgian underground answer to Daft Punk”, terwijl ook de Engelse pers zich lyrisch uitlaat over je debuut. Je kon het inderdaad slechter treffen. Zie je daar een reden voor?

Geoffroy: “Groove is volgens mij nog altijd één van de betere bladen over elektronische muziek, dus als compliment kan dat wel tellen. Wat de Engelse pers betreft, ondertussen ben ik ook al lang in die scene actief. Simpelweg omdat ik ze tegenwoordig de beste vind. Al sinds de jaren negentig 90 koop ik platen in Engeland en ik voel me zeer goed in dat muzikale klimaat. Regelmatig speel ik ook op de club nights van Andrew Weatherall, die in de Engelse pers veel aandacht krijgen. Mijn sets zitten vol met indie-elektronica en postpunk, wat daar heel goed werkt. Dus ergens verbaast het me niet dat ‘Unspell’ goed ontvangen wordt. Maar de Belgische scene was mijn eerste liefde en daar is deze plaat het beste bewijs van.”

Door die new beat-invloeden klinkt je plaat inderdaad heel Belgisch. Grappig dat de Engelsen daar zo lovend over zijn, alsof ze de new beat nu pas ontdekken.

Geoffroy: “Klopt, en dat is vooral te danken aan Andrew Weatherall. Al sinds enkele jaren geeft hij new beat een belangrijk podium tijdens zijn club nights, als een antwoord op de steeds monotoner klinkende deephouse en techno, die meer en meer loungy aandoen. Tijdens die avonden draaien de dj’s zo weer langere sets, wat hen de kans geeft een verhaal te vertelllen. Ze spelen veel kraut, new wave, postpunk en new beat, vaak zijn het zelfs tracks die ze zelf gemaakt hebben of die van mij. (lacht) Het is een scene die steeds groter wordt. Daardoor kom ik meer in contact met de Engelse pers. Het geeft me de kans om hen in te wijden in de new beat, door te praten over de Popcorn, de Bocaccio, over hoe in de jaren ’80 elk weekend duizenden mensen naar de clubs trokken, voordat er in Engeland zelfs sprake was van de housescene. De Belgische new beat is gedurende vele jaren compleet overkeken, want mensen spraken altijd van de Duitse scene. Zelf begon ik al vanaf mijn 14de uit te gaan en werd al snel een echte new beat-kid, die rondhing in de Mirano, de Boccacio, samen met Eric B. Daarom raad ik mensen altijd aan om The Sound Of Belgium (documentaire van Jozef Devillé, (kc)) te checken, want die geeft een mooi historisch overzicht van het genre. En nu er die interesse is, wil ik graag bijdragen aan die revival en de new beat uit zijn cultsfeer halen.”

Eigenlijk vervul je er dus de rol van cultureel ambassadeur van België.

Geoffroy: “Ik hoop het. (lacht) Maar met die titel zijn de heren van Soulwax al lang gaan lopen. Ach, het is ze gegund.”

Ik ben nu eenmaal een new beat-kid

Op ‘Unspell’ hoor ik de hand van een oudere producer. Een jonge producer zie ik niet dadelijk zo’n plaat maken.

Geoffroy: “Is dat jouw beleefde manier om te zeggen dat ik een oude vent ben? (lacht) Nee, ik zie dat zeker als een compliment, want deze plaat is de som van mijn invloeden. Een soort eerbetoon aan een tijdsgeest waarin er volop gezocht werd naar nieuwe dingen, aan de invloed van Belgische muziek op de electronische scene.

Het is wat new beat, wat kraut, wat postpunk… Vroeger ging ik clubben op new beat, daarna op house. Toch zagen veel mensen me al heel snel als een deephouse-dj, terwijl ik altijd al allerlei genres door elkaar draai. Als dj lees en bespeel je het publiek, maar ik laat hen ook graag dingen ontdekken. Zeker ook als producer. Dus ja, de eerste maxi-single die ik uitbracht, was zwaar beïnvloed door new beat. Nu ben ik al ongeveer al 20 jaren bezig, maar pas de laatste 4 jaren heb ik echt aan deze plaat gewerkt. Het heeft lang geduurd voor ik wist welke 9 tracks de plaat gingen halen en ondertussen ben ik 3 keer van label veranderd. Dat hielp natuurlijk ook niet.”

Dat mensen als Ivan Smagghe, Erol Alkan en Andrew Weatherall fan van je werk zijn, helpt natuurlijk wel.

Geoffroy: “Dat is natuurlijk geen slechte zaak, al had ik hen gewoon een promoexemplaar opgestuurd om wat feedback te krijgen. En liefst dan nog constructieve. (lacht) Erol vond de plaat meteen goed, maar de meeste feedback kreeg ik van Ivan, die doorheen de jaren een goede vriend is geworden. 15 jaar geleden boekte ik hem al als dj, voor wat toen zijn allereerste set in Brussel was. Nu draait hij nog regelmatig op Leftorium (clubnight die de Geoffroy organiseert in Brussel, (kc)). Ivan heeft ook een wilde muzieksmaak, en daar hou ik wel van. Dat mensen als Ivan en Erol je tracks spelen, doet altijd deugd.”

Maar zoals je zelf al zei, Ivan Smagghe is een goede vriend. Die gaat toch niks slecht over zijn maat vertellen.

Geoffroy: “Geloof me, Ivan vindt echt niet alle nummers op ‘Unspell’ even goed.

Hij is echt wel veeleisend in de keuze van zijn tracks. Iemand als Erol Alkan gaat

on stage 3 april: Beursschouwburg, Brussel 10 april: Leftorium @ Bazaar, Brussel

Mugwump ‘Unspell’ Subfield/!K7/V2 Records

We mogen ons dan wel geen kind van de new beat noemen, de liefde voor het genre is er wel. Zodra de eerste tonen van deze ‘Unspell’ dan ook door de woonkamer waden, voelen we al snel een vlaag van nostalgie bovendrijven. Voeren de schitterende kraut- en new waveklanken in opener ‘After They Fall’ je zo weg naar weleer, dan lengen tracks als ‘Memento Lies’ en ‘A Quarter Heart Left’ die roes nog wat. Maar even makkelijk haalt Mugwump, né Geoffroy Dewandeler, je terug naar het heden met de ronduit zalige psychedelica op ‘Double Shine Trouble’. Het soort track waar die van Django Django nu al stikjaloers op zijn. Nestelt de cosmic disco van ‘Are You Worth It’ zich subtiel in de oortjes, dan palmt deze debuutplaat ons enkel nog meer in tijdens het prachtige ‘Halo’, met vocals van Luke Jenner van The Rapture. New beat mag dan wel diep verweven zitten in het muzikale dna van Mugwump, met ‘Unspell’ kijkt Dewandeler over de genres heen. En we zien dat het goed is. (kc)

19

homegrown

Tekst: Mischa Bludt s i foto: wim hendrix

Onze favoriete Antwerpse electronaut - die tussen de bedrijven door ook drumt bij o.a. A Clean Kitchen Is A Happy Kitchen - verblijdt ons met een nieuwe langspeler, ‘Seqs & Drums & Rockin’ Synths’ genaamd. Zijn zesde volwaardige boreling is een fraai, afwisselend en vooral feestelijk plaatje geworden, een bijzondere mix van onstuimige beats en wispelturige blieps. We schuiven aan tafel bij de man achter de knopjes.

Butsenzeller: “‘Seqs & Drums & Rockin’ Synths’ kan je nog het best omschrijven als een robbertje vechten tussen mijn twee grote liefdes: alles wat kraakt, ruist en bliept enerzijds, akoestische drums anderzijds. Een Engelse website heeft de plaat al besproken en ze omschreven me als ”doing for dance music what the Sex Pistols did for rock ‘n’ roll.” Dat vind ik een heel schoon compliment.”

Op ‘Natt’ werkte je met een heleboel andere muzikanten samen, maar dit is opnieuw een solo-gebeuren. Een bewuste keuze?

Butsenzeller: “Inderdaad. Al dat collaboratiegedoe... Het was destijds natuurlijk plezant; het is altijd leuk dat als je een bepaalde stem in gedachten hebt, je iemand kan opbellen. Ik denk dat mijn beslissing om deze keer een echte soloplaat te maken, voortkomt uit mijn frustratie met mijn andere groepen want die liggen tegenwoordig zo goed als stil. De ene muzikant verhuist naar Schotland, een andere gaat verbouwen en heeft kindjes gemaakt, ... Dan heb je al gauw zoiets van: Oké, dan ga ik maar terug op mijn eentje muziek maken... (lacht) Deze plaat is daarvan het resultaat. Ik heb zelf twee kinderen, maar blijkbaar heeft iedereen zijn eigen tempo, zijn eigen prioriteiten. Het is natuurlijk ook een voordeel als je een home studio hebt en altijd zelf aan de slag kan. Dat zal zich trouwens ook naar het podium vertalen: ik ga deze keer op mijn eentje, met een drumkit en een laptop, optreden.”

wat ze moeten spelen. Samen muziek maken, daar gaat het om. Als ik carte blanche zou krijgen, dat mogen de Japanse producer Cornelius en Lady Miss Kier van DeeeLite me zeker eens bellen. En dan Squarepusher als bassist, dat zou mooi zijn. Maar als hij niet kan, dan mogen Bill Laswell of Jaco Pastorius ook wel meedoen. Al moet die laatste dan wel eerst terug tot leven worden gebracht. (lacht) Ja, misschien ga ik wel weer jazz spelen, met een goede pianist bijvoorbeeld. Dat heb ik een tijdje gedaan met Wim De Busser. Elektronica is natuurlijk een makkelijk medium en ik hou wel van het geluid, maar ik hang er zeker niet aan vast. Of misschien een improvisatiegroep, zoals de Confituur All-Stars destijds. Als het maar tastbaar is en de mensen kunnen shaken. Ik ga kortom geen enkele samenwerking uit de weg.

Ik lijk dus een beetje op David Byrne en Damon Albarn.” (lacht) Je hebt duidelijk nog ambitie genoeg.

Butsenzeller: “Ja, maar je moet realistisch blijven. Tegenwoordig richten een stel 17-jarigen een groepje op en als ze een jaar later niet op Rock Werchter staan, dan denken ze dat ze gefaald hebben. Ik heb jarenlang voor vijf pinten, 200 Belgische frank en verder geen gezeik gespeeld. En daar is niks mis mee. Al vraag ik me soms toch af hoe lang ik dit nog kan en wil blijven doen. Het is wel heel plezant, maar naar de toekomst toe, ... Rijk word ik er voorlopig niet van; ik weet nu al dat ik mijn kinderen geen grote spaarpot zal kunnen meegeven. Van papa kunnen ze alleen maar een beetje geld verwachten als hij al zijn materiaal verkoopt. Maar misschien doe ik dat wel als ze oud genoeg zijn om op eigen benen te kunnen staan. Dan open ik een cocktailbar op het strand, ergens waar het altijd goed weer is. Want ik ben België stilaan kotsbeu aan het worden en dan vooral de kleinzielige, bekrompen manier waarop het land bestuurd wordt. Het is dorpspolitiek op nationaal niveau, echt verschrikkelijk.”

Al zit je zelf ook in de politiek. Tijdens de laatste verkiezingen kwam je in Antwerpen op voor PVDA+.

Butsenzeller: “Dat klopt. En waarom niet? Het is een betere bezigheid dan continu foto’s van je eten op Facebook te zetten. En dat was niet omdat ik zelf verkozen wilde raken. Het was de bedoeling om twee of drie verkozenen - mensen die het véél beter kunnen dan ik - te krijgen en dat is ook gelukt. Stel je voor dat ik een zitje in het parlement verover, ... Het zou niet lang duren vooraleer ik op andere politici begin te schieten, vrees ik. (lacht) En over politiek gesproken: hoe komt het trouwens dat uitstekende Waalse groepen zoals Sharko in Vlaanderen amper succes hebben?

En Vlaamse groepen aan de andere kant van de taalgrens amper bekend zijn? Dat is toch bizar? In Wallonië is het muzieklandschap trouwens veel boeiender. Misschien moet ik mijn naam wel veranderen in Le Butsenzellèr. (lacht) Het zou toch mooi zijn mocht de culturele uitwisseling wat levendig zijn. En dat geldt natuurlijk voor àlle landen en stijlen. Hoe meer cross-over, hoe beter.”

Waarom moeten de mensen tenslotte ‘Seqs & Drums & Rockin’ Synths’ kopen?

Butsenzeller: “Ze moeten helemaal niks, maar het is ambachtswerk van een eerlijk, goedmenend muzikant. En het is tenminste iets anders dan de rotzooi die ze constant via de radio door hun strot geramd krijgen.”

Al vermoed ik dat je er geen enkel bezwaar tegen zou hebben als de radio jouw plaat door de luisteraars hun strot ramt?

Butsenzeller: “Uiteraard niet. Daar doe ik het voor.” (lacht)

Ik wil gerust een one-hit wonder worden

In een eerder interview zei je dat je altijd al een popkantje hebt gehad en dat je al herhaaldelijke pogingen hebt ondernomen om een platte floorfiller te maken.

Is dat deze keer gelukt?

Butsenzeller: “Er zijn clipjes gemaakt van ‘Rhythmic Shapeshifter’ en ‘Warpspeed’, maar of dat platte floorfillers zijn weet ik niet... Ik denk dat het sowieso moeilijk is om tegenwoordig zo’n nummer te maken met akoestische drums – daarvoor heb je een stevige elektronische beat nodig en die staan er niet op deze plaat. Ik hou niet van die gecompresseerde, dichtgeschroeide klanken - er zit geen gevoel, geen diepte in.

Maar het idee leeft nog wel hoor! Één grote hit scoren - liefst onder een andere naam - zodat ik de rest van mijn leven de royalties kan binnenrijven en daarmee naar mijn eigen goesting alternatieve platen kan maken.”

En over 20 jaar voor veel geld optreden op retro-festivals zoals pakweg Scooter dat nu doet?

Butsenzeller: “Een perfect voorbeeld! Ja, mijn eigen ‘How Much Is The Fish?’ zou ik zeker zien zitten. Ik wil dus gerust een one-hit wonder worden. Of een soort Daft Punk – niemand weet wie er onder die helmen zit en ondertussen tellen die gasten rustig hun geld. Dat spreekt me wel aan.” (lacht)

Geen gezeik En wat zijn je toekomstplannen? Staan er nog projecten in de steigers?

Butsenzeller: “Ik ga natuurlijk toeren met de plaat - zelfs in Engeland - maar voor de rest... Mogelijk blaas ik mijn andere groepen nieuw leven in, maar dat zal dus vooral afhangen van de andere groepsleden en hun bezigheden. Of misschien begin ik wel met iets helemaal nieuws. Op je eentje muziek maken is weliswaar plezant, maar ik ben toch vooral een team player. Samen op een podium staan en je zielen laten versmelten, iets brengen waar je samen achter staat, dat is toch het mooiste wat er is.”

En wie mag je zoal aanspreken voor dat nieuwe project?

Butsenzeller: “Het moet vooral een gemeenschappelijk project zijn. Ik ben geen tiran die zijn eigen ding wil doordrukken en ik wil ook geen mensen inhuren en ze zeggen

on stage 27 maart: Het Bos, Antwerpen (w/ King Champion Sound) 16 april: dj-set @ AB (w/ Roni Size) 18 april: Kinky Star, Gent 22 april: dj-set @ De Roma (w/ Arbeid Adelt) 13 mei: Take Over Festival @ CC Berchem

Butsenzeller ‘Seqs & Drums & Rockin’ Synths’ Jezus Factor y

De zesde plaat van Butsenzeller (na ‘Natt’ uit 2008 bracht hij in eigen beheer nog een handvol releases op zeer beperkte oplage uit) is een erg fijn knutselwerkje geworden dat volledig in het teken van drums en elektronica staat. Je mag je verwachten aan een mix van loeiende, maar mooi gearrangeerde industrial (een jazzy Ministry met momenten, zowaar), snedige electro die doet denken aan de exploten van Dirk Ivens (‘According To Plan’), punky disco, creepy crawly midtempo à la Aphex Twin (‘Bolerno’) en op hol geslagen krautrock waar pakweg Can of Faust niet vies van zou zijn (‘Minimum Trust Maximum Care’). Geen gastbijdrages deze keer dus, afgezien van een vocal van dochtertje Nena op ‘Rhythmic Shapeshifter’, het absolute, daverende hoogtepunt van de plaat.

Nog van dat graag! (mb)

20

homegrown (on cd ) Amongster

immers met beide voeten op het pedaal, wat subtiliteiten buitenspel zet. Zoals het aardig getitelde ‘Trompetstront’ doet vermoeden, is Eraserhead vooral een echt podiumbeest. ‘Wartapes’ is een ambitieus plaatje met heel wat groeimarge.

Benieuwd wat de toekomst brengt. (jdb)

‘Amongster’, ep V2 Records

Vijf songs tellende debuut-ep waarop de singles ‘Bright Life’, ‘Leo’ en ‘Salrow’ terug te vinden zijn. Het Gentse viertal Amongster was vorig jaar één van de drie laureaten van De Nieuwe Lichting van Studio Brussel en zanger/gitarist Thomas Oosterlynck (voorheen actief met The Rosewall) vormde in het verleden ook het duo Oh Burgundy met Max Colombie. Dat de trippy muziek van Amongster vaagweg iets heeft van Oscar And The Wolf mag dan ook niet verbazen. Oosterlynck & co klinken echter ruwer en tegendraadser. En de schurende gepassioneerde stem van de frontman gedijt goed in de productie van groepslid Jasper Maekelberg die eerder ook al goed werk verzette voor Gabriel Rios, Mintzkov, Jef Neve en Nordmann. Epische ep met een edgy elektronisch kantje. (bvm)

Goes & De Gasten ‘Onskentons’ Amigoes

Net als op ‘Veur’t Zelfste Geld’ werpt Michel Goessens aka Goes zich op als een bijtend chroniqueur van de Vlaamse goegemeente. Hij doorbladert parochiebladen en populaire boekjes, selecteert hieruit de meest simpele faits divers om ze vervolgens om te zetten in een heuse film noir. Niet met special effects of een grootse productie maar door spaarzaamheid in woorden en muziek. Samen met zijn Gasten (Jan Borré, Gijs Hollebosch, Natan Goessens) en een uiterst beperkt instrumentarium (gitaren, Hammond, piano, floortom) schilderen ze het Vlaamse dorpsleven af zoals het is. Met de poëzie van een Lieven Tavernier, de rauwheid van een Dimitri Verhulst, de donkerste zijde van Daniel Lanois, de meesterlijke vertelkunst van Townes Van Zandt en de sociale blik van Pete Seeger. Goes is een getormenteerde poëet die het onrecht en de tristesse in de wereld om zich heen observeert en op een fijnzinnige wijze weet weer te geven. Nooit choquerend maar steeds raak. Een meesterverteller van wereldklasse. Als hij zo verder blijft doen, wordt zijn verzameld werk een nieuwe ‘Kapellekensbaan’. (gtb)

Daktari ‘Oorlogstaal’ Eigen Beheer

Deze Limburgse band verdient al voor het concept van zijn plaat pluimen, bloemen en afgezette hoedjes. Eigenlijk is het de eerste keer dat we een dergelijke vorm van emocore/indierock - denk aan Hot Water Music, Small Brown Bike, Jawbreaker of ook bands als My Chemical Romanc - gecombineerd weten met Nederlandstalige teksten. Mooie teksten ook. Poëtisch, goed uitgewerkt, intelligent, maar hier en daar wat te gezwollen. De vergelijking met het stevigere werk van Stijn Meuris en Noordkaap is snel gemaakt. Toch is Daktari authentiek en origineel. Deze ‘Oorlogstaal’ is heel interessant om te beluisteren, maar het klinkt als een tussenstation. Daktari heeft hier iets speciaals aangeboord, maar nu moeten de bandleden van dat spul nog echt goud weten te maken. (dg)

Hamster Axis Of The One Click Panther & Mauro Pawlowski ‘Insatiable’ Starman Records

‘Insatiable’ is het resultaat van een kwintet uit de alternatieve jazzscene dat een verbond aangaat met de grootste stoorzender uit de nationale rock- en popwereld. De groep in kwestie is Hamster Axis Of The One Click Panther, gevormd door vijf gasten die continu flirten met stijlnormen uit zowel jazz als rock. Van CC Luchtbal kregen ze een carte blache als artist in residence. Eén van hun notoire genodigden was allround muziekomnivoor Mauro Pawlowski. Bleek dat ze allen nogal een zwak hadden voor wat componist Peter Houben zoal uit zijn pen tovert. Mauro haalde zijn gitaar tevoorschijn, nam plaats achter de micro en de vijf begeleidden hem met hun typisch verwrongen aanpak.

Vooral saxofonisten Andrew Claes en Lander Van den Noortgate weren zich als ware duivelsuitdrijvers. Pawlowski wiens ogenschijnlijke nonchalance ondertussen een sensueel handelskenmerk werd, speelt de rol van crooner in dienst. Met dadaïstische titels als ‘The Good Lord Created Hyenas And I Can Scratch My Balls’ en ‘Pinetrees Do Not Lose Their Fur’ is de link met Zappa vlug gelegd. Ook muzikaal gaat die vergelijking regelmatig op. Daarnaast vallen de onweerlegbare pararellen op met welbepaalde stukken uit het oeuvre van Nick Cave en Lou Reed.

Langzaam kervend tot de laatste noot, is dit een soundtrack voor late uurtjes maar enkel voor verwittigde luisteraars. (gtb)

Dirk Serries ‘Unseen Descending And Lamentations’

Dirk Serries & Rutger Zuydervelt ‘Buoyant’ Consouling Sounds

Twee nieuwe albums van de trots van de Vlaamse ambient, Dirk Serries, één solo-album en één collab met Rutger Zuydervelt van Machinefabriek. Allebei de albums blinken uit in de soundscapes en de meeslepende drones en allebei zijn het ook echte nachtplaten: dit is gletsjermuziek voor wie al eens graag in het duister door het raam staart. Serries’ ‘Unseen Descending And Lamentations’ klinkt nog net iets meer gepolijst, net wat meer gelikt, dan ‘Buoyant’, dat waarschijnlijk door Zuydervelts toedoen een industriële en tegelijk loodzware ondertoon heeft. Hoe dan ook, Serries’ discografie blijft aan een stevig tempo aanzwellen zonder ooit te verzanden in slechte kwaliteit. (ts)

Eraserhead ‘Wartapes’, ep

Hypochristmutreefuzz

Eigen Beheer

‘Schizophrenic Blues’

Met bands als SX en Goose heeft Kortrijk al een stevige reputatie als kweekvijver van muzikaal talent. Met Eraserhead voegt de stad aan de Leie opnieuw nieuw talent toe aan dat groeiend lijstje. Maar in tegenstelling tot wat eerdergenoemde bands doen verwachten, zwemt het zestal van Eraserhead niet in elektronische klankgolven of uitgebalanceerde soundscapes. De gespierde gitaren klinken immers meer als de stevig uit de kluiten gewassen Kempische gitaarrock van bijvoorbeeld Tangled Horns.

Iets te gespierd soms, want het is soms naar adem happen als de distortionpedalen door overdaad beginnen te smoren. Gas terugnemen doet Eraserhead

Ze komen van Gent, maken lawaai - véél lawaai - en zijn niet te beroerd om één van hun songs ‘Stairway To Heaven’ te dopen: jep, Hypochristmutreefuzz heeft branie. Bij momenten klinkt de band even weerbarstig als zijn groepsnaam, als een soort Girls Against Boys die zijn weg nog aan het zoeken is, zo valt op te maken uit ‘Belly Ache’. Zeker niet slecht, maar voorlopig nog iets te eenvormig om echt indruk te maken. Al schijnt dat live wel al te lukken. (jvb)

– Music don’t stop, we do electropop

Tijdens een recent maandagavond-optreden in café Krawietelke in Gent bleek dat de groep uit Geel nog wat onwennig op een podium staat maar qua productieskills en doeltreffende en lichtjes buitenaardse arrangementen zit het heel snor ten huize de 21-jarige jongens van Lohaus. Dat kwam ook al ter ore van buzzblog Disco Naïvité en cultuurwebsite Cutting Edge die het geluid en het talent van de band bejubelden. Ook RifRaf is enthousiast. De drie bevreemdende (triphop)songs op het vi.be-profiel van Lohaus hebben een actuele sound, overtuigen qua scherpe, nasale zanglijnen en weten op een goede manier aan Alt-J te refereren. Dat niet alles zo down tempo of donker als ‘Overwhelm’ en ‘White Feathers’ hoeft te klinken, bewijst de zwierige popsong ‘Lighthouse’. “Music don’t stop we do electropop”, zo luidt de strijdkreet van het trio.

Vooral alles blijven geven in het licht van een eerste officiële release, boys! En alle succes op Lo Rock in Leuven op 18 april. (bvm) http://beta.vi.be/lohaus

Zend je tracks in via beta.vi.be/rifraf.

Lohaus

FONS Records

11 clubs Always frontstage

Agenda april 2015

W W W.C AC TUSMUSI C .B E

zaterdag

28/03/2015 zaterdag

04/04/2015 vrijdag

10/04/2015

HEAVEN HOTEL NIGHT [be] België’s fijnste platenlabel brengt het puikje van zijn artiesten in 4AD DANS DANS [be] + HANGGAI [mn/cn] Belgisch (non) jazz no.1 + Mongoolse keelzangen met Westerse invloeden FANFARE CIOCARLIA [ro] + CAFÉ top Balkan band annex feest + booty shaking

CON LECHE [be]

vrijdag

03/04/2015 donderdag

09/04/2015

ZION TRAIN [uk] London's dancedub pioneers with a new album

donderdag

TWEAK BIRD [us] + THE heavy fuzzrock from L.A.

donderdag

GLÜCKS [be]

02/04/2015 09/04/2015 vrijdag

PAUL WELLER [uk]

vrijdag

new album 'Saturn's Pattern'

17/04/2015

Raymond gaat niet op pensioen: hij viert feest

DE MENS [be] ‘Nooig Genoeg’ De Mens!

10/04/2015

HET WOORDFRONT

zondag

speel mee in Tielt: mmv Saskia Decoster +Inne Eysermans ikv GoneWest

12/04/2015

zaterdag

THE VEILS [nz] + DANIEL LANOIS [can] @MMP Zonnebeke ikv GoneWest, herdenking WOI wereldpremière creatie

15/04/2015 18/04/2015

MORE MUSIC! ft. THE NOTWIST + STEF KAMIL + STUFF 4 days of mind movin' music and more

woensdag

GURRUMUL [au] @MMP Zonnebeke ikv GoneWest, herdenking WOI wereldpremière creatie

vrijdag

MARCO Z [be] + TOUT VA BIEN [be] twee songwriters van het hoogste kaliber op één avond

donderdag

24/04/2015

YGOR [be] + FITZGERALD [be] + SUPERSONIC [be] Ikv Lokale Helden, in Loods De Papegaei, 200 m van 4AD, gratis inkom

donderdag

RUIS

dinsdag

i.h.k.v. Lokale Helden: showcase night Brugs talent o.a. SOVIET GRASS

19/05/2015

SPINVIS [nl] oogcontact van de eenzaamste soort. Soloconcert maar met 2 op podium

zondag

SHE KEEPS BEES [us] sparse and soulful bluesrock with traces of PJ Harvey and Cat Power

donderdag

25/04/2015 zondag

26/04/2015 donderdag

30/04/2015 vrijdag

01/05/2015 zondag

03/05/2015 vrijdag

08/05/2015

RAKETKANON [be] Toepasselijke naam voor explosieve gitaarmokerslagen

THE KVB [uk] psychedelic synth shoegaze for fans of The Soft Moon

vrijdag

30/04/2015 03/05/2015

MOP MOP feat. ANTHONY JOSEPH [uk]

JOHN THE CONQUEROR [us] + THE SALVADOR STATEMENT Gespierde rootsrock, vuile blues en aanstekelijke funk en soul

vrijdag

08/05/2015

the bastard side of jazz

EXIT VERSE [us] + JOE SPEEDBOAT [us] Nieuwe band rond Ex Karate frontman Geoff Farina

zaterdag 09/05/2015

PEYOTE NIGHT best of Belgian garage rock + BBQ DOUBLE VETERANS + YAWNS + THE TUBS + TIN FINGERS

22/04/2015 07/05/2015

21/05/2015 donderdag

RAYMOND VAN HET GROENEWOUD [be]

THE POSIES [us] Powerpop-veteranen uit Seattle, stad van de grunge K’S CHOICE [be] Certitude in de geschiedenis van Belpop en ver daarbuiten SPINVIS [nl] Nederlandse charme kent geen beter exportproduct THE LEISURE SOCIETY [uk]

04/06/2015

Popfolk van de fijnste soort

zaterdag

FIFTY FOOT COMBO [uk]

06/06/2015

SINGS HOUBEN

TINY LEGS TIM [be] Belgische topper in de hedendaagse blues

10/04/2015

18/04/2015

zaterdag

NORDMANN [be]+ MAURO PAWLOWSKI Energieke symbiose van avant-garde jazz- en rockspinsels

Monsterlijke surfrockband terug van nooit weggeweest

SAM.C [nl] + OBNOXIOUS [nl] Quantum Leap in Petrol

vrijdag

28/03/2015 vrijdag

IRIS MENZO [it]

zaterdag

Fonik in Piaf

04/04/2015

BO NINGEN [be] + MOODOÏD [fr] + THE GERMANS [be] + GRUPPO DI PAWLOWSKI [be] / Instant Karma @ De Grote Post KENNY WAYNE SHEPHERD BAND [us]

zaterdag

03/04/2015

03/04/2015

GANEZ THE TERRIBLE [fr-live] + DASHIKI JOHNSON

donderdag

04/04/2015

On-Set in Petrol

16/04/2015

zaterdag

GUY-OHM + HEY MIKEY

maandag

Pop Muzik in Piaf

20/04/2015

GUY MANTZUR & SAHAR Z [isr]

zaterdag

Edge in Piaf

25/04/2015

zaterdag

04/04/2015 zondag

05/04/2015

MARCO FARAONE [it]

donderdag

10/04/2015

Sonder in Piaf

zaterdag

JUJU & JORDASH

vrijdag

vrijdag

[nl + de] live + DEKMANTEL [nl]

30/04/2015

THE VAN JETS [be] + TEAM WILLIAM [be] + TUBELIGHT Instant Karma @ De Grote Post, Oostende

blues, roots, rock 'n' roll

THE PAINS OF BEING PURE AT HEART [us] gipsy night

VERSE VIS

wedstrijd voor jong muzikaal talent

ALPHA WHALE + THE GLÜCKS + DRS + MOSTLY WHITE Lokale Helden @ Elysée, Oostende

08/05/2015

CHADWICK STOKES [us] singer-songwriter (frontman Dispatch & State Radio)

THE GEEZER [uk] live + MIKE DEARBORN [us]

zaterdag

EZRA FURMAN [us]

17/04/2015

DE DUIVEN live album voorstelling in Piaf

zondag

24/05/2015

country

vrijdag

BEENIE MAN & ZAGGAZAW BAND [jam] live

zaterdag

JESSE MALIN [us]

11/04/2015 vrijdag

17/04/2015 vrijdag

01/05/2015

Zwart Goud in Piaf Mayhem in Petrol

Petrol Reggaevibes

16/05/2015

30/05/2015

Indie, rock 'n' roll, garage

DANIEL ROMANO [can]

Americana, roots, singer-songwriter

22

homegrown (on cd ) Loïc Joseph ‘Parades’, ep Eigen Beheer

Loïc Joseph uit Brussel laat met ‘Parades’ horen wat hij allemaal uit zijn mouw kan schudden. En dat is een beetje van alles. Loïc heeft een aparte, lage stem en maakt heldere muziek. Een combinatie die wel boeiend is, al moet het geluid wel groeien.

Sinds 2012 vult K-Way Loïc aan en vormen ze een folkachtig duo. ‘Combatine’ mag van ons trots vooraan marcheren, omdat het zo subtiel doordringt. En verder zijn we gewoon benieuwd naar meer! (pl)

Las Vegas ‘Las Vegas’ Off

Het Belgische Off-Record Label presenteert graag dwarse avant-gardistische kunst. Muziek die moeilijk verteerbaar is, wordt gekoppeld aan experimenteel grafisch design en gedurfde, vaak heel erg knappe maar bevreemdende imagery. Las Vegas, een Brussels gezelschap onder leiding van Dominique Van Cappellen–Waldock, past volkomen in dat straatje. We horen sterk de Velvet Underground- en Nikoinvloeden. Spaarzame gitaren, theremins, elektronische drums en eenzaam zoekende stemmen, waarvan de wegwaaiende vrouwenstem van Dominique de leidraad vormt. Geen makkelijk spul, dit Las Vegas. (dg)

Jean-Marc Lederman Experience ‘The Last Broadcast On Earth’ Off

Toetsenist Jean-Marc Lederman maakte eerder het mooie weer bij o.a. The Weathermen, Fad Gadget en Front 242 - en dan vergeten we gemakshalve nog een dozijn andere projecten. Deze plaat hangt blijkbaar samen met een soort videospelletje (soundtracks voor games maken is namelijk nog een van ‘s mans vele, vele bezigheden), al staat de plaat natuurlijk op zichzelf. Voor ‘Broadcast’ werkte hij samen met muzikanten uit binnen- en buitenland waaronder, naast o.a. Tom Shear (Assemblage 23), volk van Tuxedomoon, Dark Poem en zowaar Eurosongwinnaars Bucks Fizz. De plaat is opgevat als een soort soundtrack voor een nachtelijke roadtrip en je mag je verheugen op een sobere, mooi uitgebalanceerde mix van electro, krautrock, downtempo, post punk, folky songsmederij en vreemde samples. Niet wereldschokkend, maar zeker boeiend. (mb)

Massis ‘Massis’ Eigen Beheer

‘Massis’ is een massief debuut van de band met dezelfde naam. Het is een retestrak album dat werd opgenomen en geproducet door Patrick Delabie in Studio 195, en dat overloopt van de technisch hoogstaande noisy, instrumentale gitaarrock. Een indrukwekkende ritmesectie wordt gekoppeld aan een uitgebalanceerd riff-o-rama. Met het nodige gitaargewriemel rond een dikke fuzz en een muur van gitaren, is Massis zwaar maar upbeat. De groep bestaat uit (ex-)leden van Cabron, Hangmen en Triptych en sinds kort ook gitarist Steven Janssens, die zijn sporen verdiende bij onder meer Mark Lanegan Band en Mauro & The Grooms. Massis bezit een pak daadkracht en talent. De plaat bewijst dat én de liveshows gaan dat ongetwijfeld dik onderstrepen! Voor wie zijn rock aanstekelijk en liever wat ingewikkelder wil of voor wie houdt van hoogstaand vuistpompen… daar is Massis! (dg)

The Me In You ‘The Me In You’ Noisesome Recordings

“Winter has come to where we stay forever”. Het lijkt wel de lijfspreuk van het Hagelandse vijftal The Me In You. Toen de heren drie jaar geleden met hun debuutplaat ‘Forgotten Clothes’ op onze radar verschenen, hadden we achteraf nog last van opflakkerende nostalgie. Dat ze naar eigen zeggen niet in staat zijn een zomerplaatje te maken, vinden we allerminst erg. Met het tweede, zelfgetitelde album breidt het vijftal onder vleugels van producer Gaëtan Vandewoude van Isbells er een even mooi vervolg aan. Opener ‘Blankets’ geeft je ook echt het gevoel dat je ondergestopt wordt onder een warm deken, weg van alle zorgen en de harde realiteit. Het catchy ‘Wonder’, dat het tot een prima single zou kunnen schoppen, wordt gevolgd door het intimistische ‘Stumble’ en contrasteert fijntjes met het poppy ‘Isolated’.

Het ingetogen en zacht melancholische ‘Winter’, de ideale soundtrack voor ons lievelingsseizoen, lijkt wel de tegenpool van ‘Misfit’, een zomerse song waarin de zon altijd schijnt. Ook de laatste nummers worden gesluierd in een mistige sluier, van het kaliber waarin The Me In You uitblinkt. Niets dan superlatieven voor het wondermooie ‘Birds’ bijvoorbeeld. Duchtige opvolger voor ‘Forgotten Clothes’ wat (ne) betreft!

Mocambo Los Callejeros ‘Ukamao!’

Multidisc

Het Leuvens geweld Los Callejeros zoekt het, de naam verraadt het allicht, graag in Zuiderse sferen. Toch draaien ze er hun hand niet voor om de cumbia in opener ’Cumbia Callejera’ moeiteloos af te wisselen met Django Reinhardt-achtige intermezzo’s. Grootste troef is wellicht dat ze niet heel hard proberen om al die LatijnsAmerikaanse invloeden (en denk dan eerder aan Peru en Bolivia dan Cuba of Brazilië) zo getrouw mogelijk na te spelen, maar ze gewoon vastpakken als stevig fundament om er hun eigen ding mee te doen – zie ook wel Sergent Garcia of dichter bij huis maar in een ander genre Antwerp Gipsy Ska Orkestra. Zelfs als het toch heel even cheesy dreigt te worden (de panfluit in ‘Amor De Primavera’), wordt die valkuil heel netjes ontweken met een prima gitaar- en percussieovername, waarna eerder vermelde panfluit een lekker duel uitvecht met een zwoel-jazzy trompetje. De feestelijke salsa/merengue/cumbia melange van ‘Amor De Cottoreo’ en ‘Con Sum Sociedad’ vormen een uitstekende soundtrack bij het voorjaarszonnetje, terwijl de texmex-pastiche van ‘San Antonio’ een mooie kers op de taart is. Los Callejeros brengen iets uniek aan de tafel van de muzikale wereldkeuken en ze kunnen verdikke nog goed koken ook: puike plaat! (mc)

‘Aruanda’ Eigen Beheer

Toen z’n Braziliaanse moeder in maart 2013 overleed maakte een allesoverheersende nostalgie zich van de Belgische rapper Le Tagarel meester. Samen met z’n spitsbroeder en producer Tartaruga stapte hij op het vliegtuig naar Fortaleza, een kleurrijke maar straatarme kuststad in het broeierige noordoosten van Brazilië. Met een hart vol weemoed en een hoofd vol inspiratie doken ze de studio in en schreven ze ‘Aruanda’, een meeslepend verhaal over een ontsnapte slaaf op zoek naar vrijheid. De Frans-Braziliaanse lyrics zijn doorspekt met mythische figuren en verhalen uit de Afro-Afrikaanse folklore en geschiedenis, netjes van uitleg en achtergrond voorzien in het bijbehorende boekje. Verder is het vooral het gastpersoneel dat deze plaat zo onweerstaanbaar doet swingen: de Braziliaanse gitarist Pablo Casella, de Brussels-Congolese zanger Témé Tan, drummer Stephen Scharmin en bassist Jan-Sebastiaan Degeyter zorgen voor een onweerstaanbare blend van hiphop, samba en afrobeat. In de traditie van Belgische wereldburgers als Baloji slaat Mocambo met verve een muzikale brug tussen continenten en culturen. Wereldplaatje! (mvm)

Monnik ‘Vondeling’

The Mary Hart Attack ‘A Dark Green Light’, ep Oddie Records

Knallen? Knallen! Dat doet The Mary Hart Attack op deze cassette-ep. Het is een eerste worp, dus het ene nummer maakt logischerwijze al meer indruk dan het andere. Tijdens ‘The Sky Awakes’ waren we nogal snel afgeleid, maar de Jesus & Mary Chaingitaren van ‘You Talk To Much’ en ‘A Dark Green Light’ doen hun werk meer dan naar behoren. (jvb)

Consouling Sounds

De meest hypnotiserende en contemplatieve plaat van de maand moet ‘Vondeling’ van de Waaslandse eenmansband Monnik zijn. De twee tracks die los over het kwartier gaan beginnen met repetitieve en sobere gitaarpatronen die zachtjes aan evolueren tot heerlijk galmende drones. Haast ongemerkt komt de ene gitaarlaag op de andere te liggen totdat je alleen nog een mistige koortsdroom overhoudt waarin tastbare melodieën niet meer te bespeuren zijn. Heerlijk is dat. Innemend en overtuigend debuut. (eb)

11 clubs Always frontstage

Agenda april 2015

vrijdag

27/03/2015 zaterdag

TORO Y MOI [us] electronica / chillwave / pop

vrijdag

ESKMO [us] electronica / beats / ninja tune

vrijdag

22/04/2015

MARK WONDER & band [jam]

donderdag

roots reggae – exclusive Belgian show

02/04/2015

GOES & DE GASTEN [be] + Fernant Zeste, Rianto Delrue,

woensdag

03/04/2015

28/03/2015

Bruno Deneckere (be)

vrijdag

MISTER & MISSISSIPPI [nl] + MILO MESKENS

vrijdag

ambient indie folk

24/04/2015

SOOM T [uk] + DUB4 [fr]

vrijdag

dub / ragga

10/04/2015

STEREO MC’S [uk] hip hop / electronica / techno

zaterdag

03/04/2015 woensdag

08/04/2015

DORIAN AND THE GRAYS [be]

zaterdag

britpop – EP-release – gratis!

02/05/2015

10/04/2015

18/04/2015

DÄLEK [us] + LORN [us] + MOODIE hip-hop / electronica / rap

BLACK

10/04/2015

JOHNNY DOWD [us] + MARK LOTTERMAN [nl]

zondag

dark americana

03/05/2015

woensdag

15/04/2015

DOMÈ [be] exclusieve try-out

woensdag

vrijdag

DOUGLAS FIRS [be] + FACES ON TV [be]

vrijdag

nieuwe plaat ‘The Long Answer Is No’

15/05/2015

ft. Rass Kass X Big Pooh

23/04/2015

vrijdag

17/04/2015

06/05/2015

zondag

19/04/2015

AND SO I WATCH YOU FROM AFAR [uk]

woensdag

post-rock / experimental

22/04/2015

APOLLO BROWN [us]

donderdag

25/04/2015

TINY LEGS TIM & BAND [be] + LON ELDRIDGE [us]

vrijdag

22/05/2015

EARTHLESS [us] // AB-Clubcircuit rock / instrumental / kraut

zaterdag

eigentijdse blues

donderdag

SHLOHMO

zaterdag

zaterdag

30/04/2015

DELVITAGROUP ft. ANTON GOUDSMIT [be/nl]

zondag

try-out Brother’s Brew – (fusion) jazz

24/05/2015

[us] electronica / IDM / WeDidIt

zaterdag

DE MENS [be]

zondag

DAN DEACON [us]

02/05/2015

nieuw album ‘Nooit Genoeg’

14/06/2015

support: James Pants

25/04/2015 25/04/2015 zaterdag

25/04/2015

Het Grote Ongeduld!Xtra

donderdag

23/04/2015

KultuurKaffee@Cinematek

02/04/2015

SIOEN [be] + BYRON Democrazy @ Vooruit

vrijdag

NORDMANN [be] KultuurKaffee@Klein Mercelis Theater

vrijdag

ROOSBEEF [nl] + CASE MAYFIELD

zaterdag

Democrazy @ Vooruit / cd-voorstelling

18/04/2015

YVES PETER GUMBO [be] KultuurKaffee@Klein Mercelis Theater

woensdag

STOEMP! CONCERT: DYnamic BAND

zaterdag

donderdag

22/05/2015 zaterdag

23/05/2015 woensdag

27/052015

KultuurKaffee@Globe Aroma

dinsdag

MORGAN DELT [be] KultuurKaffee@Bonnefooi

02/06/2015

03/04/2015 08/04/2015

BAY [be]

vrijdag

10/04/2015

20 JAAR STARFLAM 'À L'ANCIENNE' + vi.be support

vrijdag

Democrazy @ Vooruit

24/04/2015

LOW ROAR

donderdag

11/04/2015

Democrazy @ Trefpunt

30/04/2015

vrijdag

RYLEY WALKER + DANIEL BACHMAN Democrazy @ Club de Loge // Big Next

zaterdag

17/04/2015

02/05/2015

THE HICKEY UNDERWORLD + WHITE JAZZ

vrijdag

17/04/2015

Democrazy @ Vooruit / cd-voorstelling

08/05/2015

zaterdag

RECORD STORE DAY: Het Zesde Metaal, Douglas Firs, Nordmann,

vrijdag

vrijdag

18/04/2015 vrijdag

Democrazy @ Vooruit & Music Mania

NINJA TUNE PRESENTS SOLID STEEL

24/04/2015

DJ FOOD, ILLUM SPHERE, DK, OM UNIT // Democrazy @ Vooruit

vrijdag

24/04/2015

TEAM WILLIAM [be] + FACES Democrazy @ Vooruit / cd-voorstelling

woensdag

BRNS + ROBBING MILLIONS + GREAT MOUNTAIN FIRE

13/05/2015

ON TV

Democrazy @ Handelsbeurs // Interclubs Tour ism SABAM FOR CULTURE

15/05/2015

DE DEELDELIERS: JULES DEELDER & BAS VAN LIER i.s.m. De Kortrijkse Schouwburg

IN HEAVEN presenteert AMATORSKI De Kreun @ kerk Sint-Denijs

DOG EAT DOG i.s.m. Job*Rock

MODERN LIFE IS WAR + BIRDS IN ROW i.s.m. Genet Records

PRONG + STEAK NUMBER EIGHT i.s.m. Alcatraz Clubshows

BLAUDZUN + MON-O-PHONE A PLACE TO BURY STRANGERS + ZZZ AB-Clubcircuit: AB @ De Kreun

DAAN VANDEWALLE & GREG SAUNIER

De Kreun @ Concertstudio // i.s.m. Festival Van Vlaanderen Kortrijk

CHRISTINA VANTZOU & THE CHAMBER PLAYERS De Kreun @ Schouwburg Kortrijk// i.s.m. Festival Van Vlaanderen Kortrijk

UFOMAMMUT @ AB AB-Clubcircuit: De Kreun @ AB

MENTALITY LAUNCH PARTY

CLARITY + OVERLOOK + PESSIMIST + MENTAL FORCES + KIYOKO + RENAAT + ...

DUB ATTACK! MAD PROFESSOR VS. PRINCE FATTY KICK BACK X DEEP IN HOUSE QUARK LOS NINOS NOT SO DIRTY NIGHT 7 YEARS OF LOWUP

JUS NOW (UK/TT) + SEROCEE (UK/JA) + PELIKANN (UK) + DJ MELLOW

WHODEMSOUND LABEL NIGHT

24

homegrown (on cd ) MoodCollector

REYMER

‘Such A Lovely Day...’

‘Thrill My Soul’

Eigen Beheer

Norma Recordings

Dit combo (met heel wat volk van Dill Brothers in de rangen) komt uit de Kempen en doet het met pretentieloze, aanstekelijke en levendige (nee: niet rommelige) ska die je moeiteloos terugbrengt naar de late jaren 70 rudeboy scene, maar dan met snuifjes reggae, rock en zelfs mariachi. Zwoel en dansbaar kortom. Ook de innemende vocals van Jan De Wilde en dito teksten mogen er wezen. Voor wie nog een plekje over heeft op de affiche van zijn zomerfestivalletje: MoodCollector is er duidelijk helemaal klaar voor. (mb)

Mudcookies

Naast acteren kan Tine Reymer ook een aardig potje zingen.

Na een glansrijke loopbaan bij Flowers For Breakfast, mambocollectief El Tattoo Del Tigre en Billie King slaat ze met REYMER haar eigen weg in. En hoé. Reymer heeft dat soort stem waar je maar niet genoeg van krijgt. Doorleefd, soms braaf, maar toch pittig. Eentje die na een laatavond-luistersessie de nacht overleeft en ‘s morgens nog steeds door je hoofd spookt. Het veelkleurige geheel van folk, pop, country, americana en soul wordt verder opgesmukt met een bescheiden lik instrumentatie. Nog een niet onbelangrijk pluspunt: Ruben Block van Triggerfinger tekende als gitarist en als gastzanger op sommige songs. Van potentieel gesproken! (ne)

‘The Herd’ Eigen Beheer

Mudcookies bestaan reeds een aantal jaar en brachten al een ep uit met vijf nummers. Dit is de eerst full cd. Het is een trip doorheen americanaland. De intro straalt een verzengende hitte uit die loodzwaar doorweegt. Het hoofdpersonage sleept zich door een desolaat landschap op zoek naar drank en vertier. Vlak daarna duikt de eerste fata morgana op, een bar waar er op de tonen van rock-‘n-roll en country een feestje aan de gang is. Meteen ook de eerste problemen door fout vrouwelijk gezelschap. Niets beter natuurlijk dan stevige rock-‘n-roll en blues om alle sores te verdrijven. Keer op keer duiken we zo in een nieuw verhaal.

‘The Herd’ is hopelijk het eerste deel van een reeks avonturen in rootsland.

Alles klopt, van de uitgelijnde decors tot de minste details. Met af en toe een verrassende wending zoals een verloren gelopen surfer die in dit westernlandschap opduikt. En natuurlijk is er ook een bad guy in het spel die voor stoorzender speelt, hier onder de vorm van een saxofonist. Wordt hopelijk zo snel mogelijk vervolgd. (gtb)

The Sha-La-Lee’s ‘The Sha-La-Lee’s’ FONS Records

Voor sommige figuren lijkt de tijd niet bepaald lineair te verlopen. Neem The Sha-La-Lee’s. Plunderen 60’s en 90’s-bands zoals Oblivians, MC5 en The Stooges. Hebben een verleden (of zelfs heden) bij illustere namen als Millionaire, The Sore Losers, Noordkaap, El Guapo Stuntteam, Creature With The Atom Brain en Evil Superstars. Uit die diverse achtergronden komt een stomende sound voort die negen nummers lang lekker knalt, met als uitschieter het zompige ‘God’s Children’. Maar, en daar moeten we eerlijk in zijn, het moet ook niet langer duren dan het duurt: daarvoor wordt nog niet het niveau van de voorbeelden gehaald. Maar om even lekker op loos te gaan? Prima stuff! (jvb)

Selah Sue My Diligence ‘My Diligence’ Mot tow Soundz

Eind 2010 kwamen vier stonerrockers samen in Brussel. Ze legden hun haar nog eens goed, klopten het stof van hun leren jacket, zetten hun versterkers aan… en My Diligence was geboren! Vier jaar en een ep later, knalt nu het debuutalbum door onze speakers. Het is er eentje waar vettige gitaarriffs en mokerdrumslagen de hoofdrol spelen, zoals dat ook moet als je grootste invloeden Queens Of The Stone Age, Wolfmother en Clutch zijn. Al bij al een degelijke plaat met bijdragen van gasten als Willy Willy én enkele bommetjes zoals ‘Electric Woman’ en ‘Long Time Hero’. (jk)

‘Reason’ Warner Music

Na een wereldtournee van twee jaar en met enkele stevige hits op zak verschijnt de Leuvense Selah Sue terug op het toneel met een nieuw album. Voor ‘Reason’ kon ze terugvallen op de produce skills van Robin Hannibal (Rhye, Kendrick Lamar) en Ludwig Goransson (Childish Gambino, Haim). Meer dan ooit baadt Selah Sue’s imposante, hese soulstem in een hedendaagse stijl, uiteenlopend van strakke beats (‘Right Where I Want You’) en dito synths (‘Reason’) tot simpelweg catchy popsongs van het kaliber van ‘Alone’. Deze laatste klinkt akoestisch zelfs nog beter, net zoals het tragere ‘Always Home’ dat doet. Vier jaar na haar debuut is Selah Sue niet meer het meisje met de straffe soulstem, maar de doorwinterde zangeres die een volwassen plaat als ‘Reason’ op de wereld heeft gezet. (ne)

Neon Electronics ‘Ne’ Eigen Beheer

‘Ne’ doet denken aan het werk van Front 242 ten tijde van ‘No Shuffle’ (al kunnen we ons niet herinneren dat ze het ooit in het Frans hebben geprobeerd) en dat is geen toeval aangezien de oergroep van Dirk da Davo, The Neon Judgement, een tijdsgenoot van die heren is. Toch mag de bijdrage van zijn partner in crime, techno-producer Glenn Keteleer, niet worden onderschat. Met momenten levert dat verduiveld sterke electro op (afgewisseld met dark ambient en zelfs een snuifje synthpop), al durft het duo ook wel eens een tikje langdradig uit de hoek komen. Maar nummers zoals opener ‘157’ en het unheimliche ‘Empire’ zijn zeker een beluistering meer dan waard. (mb)

PAON

Showstar ‘Sorry No Image Available’ Vespasonic

Na een pauze van enkele jaren en muzikale uitstapjes met zijproject Silicon Ballet is de Waalse band Showstar terug met een vierde plaat. En het blijft een vreemde band. De meeste songs (‘Adults’, ‘Nightbird’, …) rijden zich opnieuw iets te vaak vast in repetitieve indie met stekelige gitaren. Maar even achteloos schudt Showstar een perfecte popsingle uit de mouw die we enkele keren op repeat zetten. Op deze plaat is dat ‘Smile. No’. Een welgekome hoogtepunt na - oh ironie - ‘Happy Endings’, dat zeven minuten lang teleurstelt. Hopelijk zijn we mis, maar deze plaat zou wel eens snel vergeten kunnen zijn. (rl)

Sioen

‘PAON’

‘Man Mountain’

62t v Records

Kabron

En of er wat borrelt in de muziekpoel over de taalgrens. In 2013 kwam PAON al boven water met een bijzonder aanstekelijk en veelbelovend ep’tje. Met hun eerste full album ‘PAON’ bevestigen de Brusselse vrienden het vermoeden: dit kwartet rond Aurelio Mattern en Ben Baillieux-Beynon klopt met dit debuut meteen op de grote poort van de doorbraak. De aanstekelijke gitaarpop maakt uitstapjes naar psychedelica en zwevende surf en zelfs een exotisch mambo-ritme moet kunnen. Single ‘Teevee’ zal binnenkort te horen zijn in verschillende radioprogramma’s, maar de absolute uitschieter blijft toch ‘Shine Over Me’. Het verslavend nummertje is een overlever van de eerdere ep en werd opnieuw opgenomen. Toptrack!

‘PAON’ is een extreem catchy album en zeker niet het laatste wat we zullen horen van PAON. (dw)

Dat hij zich onderdompelde in de muziek van Local Natives en Rhye en net als drummer Pieter De Wilde (Raketkanon) veel naar Unknown Mortal Orchestra luisterde, werpt zijn vruchten af. ‘Man Mountain’, het zesde album van Frederik Sioen, is de meest a-typische en meteen ook de beste release van de Gentse singer-songwriter. Vanaf de trippy ‘Intro’ blijkt dat Sioen zichzelf heeft heruitgevonden. ‘Fjords’ mag lekker rocken, ‘I Always Knew’ heeft een psychedelische seventiesvibe, ‘Pharaoh’ is een briljante (eighties) popsong en ‘Hope For This Land’ blinkt uit in de categorie sound met overtuigende spankracht. Hoed af voor de verfrissende productie van Frederik Segers en de upto-date arrangementen van Sioens superband die naast Pieter De Wilde bestaat uit bassist PJ Seaux (Hydrogen Sea), toetsenist Jan Roelkens (Arsenal) en gitarist Tom Goethals (Barbie Bangkok). Goede songs, dito plaat. (bvm)

MUZIEKODROOM CONCERTEN APRIL

ROOTSTIME @ DC !

DONDERDAG 30 APRIL ★ 20.30u

03.04 04.04 04.04 09.04 11.04 12.04 16.04 17.04 17.04

DOUGLAS FIRS + JFJ LILI GRACE + FACES ON TV FOR THE LOVE OF NEW WAVE THE PARTY RON HACKER BAND THE SHA-LA-LEE’S ALBUM RELEASE SHOW THE ANSWER + SUPPORTS EVIL INVADERS + OSTROGOTH + SUPPORTS STUFF. + SUMI CRITICAL: MO & GRAZZ (LIVE) HOSTED BY MR. CRITICAL 18.04 SILVERSTEIN + SUPPORTS 23.04 SPINVIS SOLO 29.04 THE SPECTORS MEI 01.05 02.05 03.05 05.05 06.05 07.05 09.05 14.05

ZONDAG 17 MEI ★ 11u JAMES TAYLOR QUARTET, THE LINK QUARTET, KRIMINAL HAMMOND INFERNO AND MORE…

VRIJDAG 22 MEI ★ 20.30u

17.05 21.05 22.05 23.05 26.05 31.05

BEYONDERGROUND BEYONDERGROUND KLONE + LESOIR FLOATING VIBES THE POSIES MELECHESH + SUPPORTS MODKLUB: PALLINO + THE ROOSTERS HOSTED BY THE MODEST MEN BRIAN TEMPLETON & ENRICO CRIVELLARO SHE KEEPS BEES MUSÉE MECANIQUE + THE ME IN YOU MARCO Z + THE DIRTY HIPS THE EXPLOITED STEVE GUNN + MARY LATTIMORE & JEFF ZEIGLER DEATHWISH FEST 2015 CONVERGE + TRAP THEM + HARMS WAY + YOUNG AND IN THE WAY

JUNI 03.06 THE CHURCH 10.06 BLACKBERRY SMOKE

+ ROMANO NERVOSO

STATIONSSTRAAT 104, 9100 SINT-NIKLAAS • T. 03 776 11 98 • INFO@DECASINO.BE MUZIEKODROOM BOOTSTRAAT 9, 3500 HASSELT TICKETS www.muziekodroom.be INFO 011 23 13 13 — info@muziekodroom.be

www.meerschaert.be

26

homegrown (on cd ) Tourist LeMC ‘En Route’ Universal

Nog geen vakantieplannen aanstaande zomer? Begin alvast met het aanschaffen van ‘En Route’, de nieuwe plaat van Tourist LeMC, en laat je meevoeren op de heerlijke cadans van de Antwerpse stadstroubadour. Als een zelfbewuste nomade trekt Tourist LeMC erop uit en graait hij onderweg alleen het meest essentiële mee. Van Nederlandstalige folk, over wiggelwaggel-reggae tot nederhop, steevast verweeft Tourist LeMC grote thema’s in kleine, minuscule verhaaltjes: het geheel doet werelds en zeer lokaal tegelijk aan. Wanneer Tourist LeMC in het lekker voortdrijvende ‘Miljonaire’ een hommage brengt aan een oud Antwerps volkslied voelen wij de geest van wijlen Wannes Vandevelde haast letterlijk op de deur kloppen. Of wat te denken van ander hoogtepunt ‘Meester Kunstenaar’, waarin een ingetogen Bart Peeters een knap staaltje onvervalst Boechouts opvoert: geen idee wàt er exact gezongen wordt, maar Peeters weet wel de juiste snaar te raken. Kleine verhalen, gebracht door een behendige poëet: ’En Route’ is een Nederlandstalige folkplaat die aan de ribben blijft kleven. “Toen ik de deur sloot, de wereld in trok / De straat op, mijn troep, mijn lot”, zingt de Antwerpenaar op de gelijknamige openingstrack. Wie zelf op zoek is naar nieuwe horizonten, kunnen wij ‘En Route’ alvast warm aanbevelen. (wd)

Up High Collective

abstract en fascinerend tegelijk. Enige constante in Vandroogenbroecks voortdurend laverende sound: de sluimerende onrust, die continu op de loer ligt en je tot op de rand van een zenuwinzinking drijft. Of de space-adept zich nu inlaat met kosmische pathos, drones overgoten met flarden ruis of bevreemdende krautriffs (de geest van levende legende Klaus Schulze waart bijwijlen nadrukkelijk rond): steevast is de nervositeit die uitgaat van de bipolaire synthklanken danig voelbaar. In de categorie avant-garde: re-issue van de maand.

En misschien wel van het jaar. (wd)

Walabix ‘Invite Bart Maris’ elNegocito

Trompettist en vrijbuiter par excellence Bart Maris zag dit Franse kwartet aan het werk (met in de rangen de nieuwe sensatie, cellist Valentin Ceccaldi) en stelde meteen vast dat ze op dezelfde golflengte zaten. Alle heilige huisjes worden energiek omvergegooid, wat telt is de explosie. Althans live, zoals tijdens het Brand! Festival in Mechelen.

Op cd wordt alles meer genuanceerd. Er zijn adempauzes ingelast met haast lyrische ondertoon en de mogelijkheden van de respectievelijke instrumenten worden uitgetest in de context van vrije improvisatie. Wat de veelzijdigheid van deze muzikanten illustreert. Dit is vooral materiaal voor wie vertrouwd is met het Gentse label elNegocito, gefascineerd is door het hele gebeuren in de New Yorkse alternatieve jazzscene en de tijd durft te nemen om op ontdekkingstocht te gaan in het land van de free. (gtb)

‘Kineticuts’, ep Tangram Records

Mark our words: in de rotgetalenteerde jonge honden van Up High Collective schuilen stiekem behendige foorkramers. De jonge Leuvense formatie stuurt immers ritmes en effecten alsof ze haar jeugdjaren in de botsauto’s van de plaatselijke kermis heeft gesleten. De aftandse synthesizergeluiden en waggelzieke beats baden in hallucinogene dampen en dompelen je onder in een beklemmende psychose waar je haast in blijft steken. Controlefreaks of niet, de gasten van Up High Collective houden de touwtjes gedurende deze knotsgekke rit steevast stevig in handen.

Of de stuurknuppel nu bestaat uit nerveuze, aan ADHD-lijdende blieps, aftandse synths, digitale versnipperaars of logge bassen: de luisteraar dient de verbasterde songs braafjes te ondergaan en wordt geblinddoekt door de onnavolgbare soundscapes geleid. Nu eens laat het collectief haar overstuurde beats onverwachts te pletter storten tegen een betonmuur van diepe bassen, dan weer voeren de producers hun gameboyriedels als echoënde klopgeesten door de spelonken van hun eigen opgezette groove. Zo geflipt dat wij er haast misselijk van worden, deze ‘Kineticuts’, een plaat die begint waar gelijkgestemde artiesten zoals Samiyam en Ikonika eindigen. Up High Collective dames en heren, de toekomst van de Belgische indie-elektronica. Bipolair, gestoord en redelijk geniaal. (wd)

Wits ‘Soi 14’ Marmalade Productions

AFS eat your heart out: het beste uitwisselingsproject van dit jaar staat tot dusver op naam van Wits. De kersverse producer van label Marmalade Productions trok - op zoek naar inspiratie - elf maanden naar Bangkok voor een opleiding als sound engineer. Het resultaat: een verrukkelijke, mellow beattape vol logge boom bapbeats waarop het heerlijk hoofdknikken is. Geen experimentele, wazige tracks, maar rechtlijnige broken beats die ijlings in het rond dobberen en aanvankelijk redelijk onschuldig lijken. Wie ‘Soi 14’ echter tot diep in zijn onderbewuste laat doordringen, ondervindt dat de tracks op de meest onverwachte momenten door je hoofd spoken, als instant geluksmomenten die de alledaagse realiteit te gepasten tijde doorbreken. ‘Soi 14’: een treffend voorbeeld van een geslaagde multiculturele symbiose waarbij oosterse, lieflijke klanken een perfect tegengewicht vormen voor de vaak iets afstandelijkere westerse hiphopbeats. Zeer warm aanbevolen. (wd)

Yong Yello The Van Jets ‘Welcome To Strange Paradise’ Sony

Naar eigen zeggen hebben The Van Jets geen conceptplaat gemaakt. Frontman Johannes Verschaeve schreef echter wél een manifest voor de rest van de band, een - hou je vast - ideologisch denkkader waarbinnen deze plaat tot ontwikkeling kwam. The Van Jets go Crass? Neen, zover gaat het nu ook weer niet: muzikaal wordt nog steeds meer met de Bowie geflirt dan met punk. In ‘Utopia’ is dat zelfs een verleidelijk groovy dans. Synths spelen immers een hoofdrol op deze nieuwe, enigszins donkere worp. Verschaeves kijk is immers niet de meest optimistische, maar dat levert wel een heerlijke collectie songs op die, denk aan swingende single ‘Two Tides Of Ice’, prima geschikt zijn om de ellende er af te dansen. (jvb)

‘Sukkeltje’, ep Eigen Makelij

“En we slepen ons voort, we slepen ons voort”, zingt Yong Yello op ‘Rechtdoor’, de openingstrack van de ep ‘Sukkeltje’.

Voortslepen is helaas ook wat wij deden bij het luisteren naar deze ontstellend zwakke ep. De zeurderige en bovendien overgeproducete openingstrack deed ons denken aan Clouseau (waarmee meteen alles gezegd is) en ook de andere, nu ja, songs zijn van het platste en makste wat wij in lange tijd gehoord hebben. “Wanneer was het laatst dat gij nog in de douche ging / je zit gevangen in die broek vol goesting”, gaat het in het onsubtiele ‘Digitale Poesjes’: onze goesting was meteen over. Tijd voor zelfreflectie, Yong Yello! (wd)

V/A ‘Rubber Beats Vol.V’ Caoutchou

Joel Vandroogenbroeck ‘Biomechanoïd’, lp Aguirre Records

Zijn naam doet denken aan een professor in de geneeskunde en de maniakale precisie waarmee wizzard Joel Vandroogenbroeck zijn synth drones aaneen last, heeft haast iets wetenschappelijks. ‘Biomechanoïd’, de cult-lp uit 1980 die nu wordt heropgevist door het onvolprezen Aguirre Records, geeft alvast een muzikale rondgang door het organische brein van Vandroogenbroeck: het resultaat klinkt

Alsof je naar de soundtrack van een vernieuwende science fiction-film zit te kijken, zo kunnen we het straffe ‘Rubber Beats Vol. V’ nog het best omschrijven. 25 Belgische artiesten worden verzameld en tekenen voor een ongemeen opwindende trip: als een rit door de roetsjbaan waarbij je volledig door elkaar wordt geschud. Opgefokt en mediterend tegelijk: ‘Rubber Beats Vol. V’ lijdt aan een psychische stoornis en switcht vlotjes van zenuwinzinking naar zen - en weer helemaal terug als het moet.

Gameboyriedels die flipperkast-gewijs in het rond stuiteren, logge synths die oprijzen uit een oase van diepe bassen of klaterende beats die haasje over springen: muzak it ain’t. Eén advies: play it loud! (wd)

CONCERTS

LUBIANA be release party MADEON fr BEN KHAN gb • sold out PURITY RING ca + BORN GOLD ca DOGBOWL us / SONIC JESUS it THE DISTRICTS us + YUNG dk

AGENDA

03.04 04.04 07.04 08.04 08.04 09.04

10.04.2015

KWABS gb 10.04 11.04 13.04 15.04 16.04

FYFE gb TOVE LO se + URBAN CONE se DENAI MOORE gb BADEN BADEN fr UNDAY RECORDS & INDIESTYLE present YUKO be / DANS DANS be 17.04 SHARON VAN ETTEN us + SAM AMIDON us …MEER CONCERTEN OP @ WWW.BOTANIQUE.BE | 02 218 37 32

emotions festival 25 april 2015

emotions.bilzen.be RIFRAF-APRIL-nl.indd 1

ADMIRAL FREEBEE

TICKETS: €18

brett summers jacle bow faisal aks (live)

VOLTA WWW.NACHT VAN DE ARBEID.BE

BLAUDZUN TIJS DELBEKE SOLO

shameboy (live) jett rebel kenji minogue red d feat. lady linn

18/03/15 12:06

HYDROGEN SEA NIEUW&GRATIS: DEBAT+EXPO+FILM+BOEIENDE BABBELS vanaf 15u: Rachid Benzine, Rudi Vranckx, BOBBY Martin Heylen, Dirk De Wachter, EWING Daan, Gardenia ...

DJ

30 APRIL

cc de kimpel bilzen gratis toegang

DEUREN: 15u/19u

MET DE STEUN VAN

VOORUIT GENT

Volta_AdRifRaf.indd 1

15/03/15 14:45

28

Ear t eam Death Grips ‘The Powers That B’, 2cd Caroline

Eerlijk? Na ‘Government Plates’ vreesden we dat Death Grips – toch het gevaarlijkste hiphopproject in jaren – over zijn top heen was. Daar vreesden ze blijkbaar zelf ook voor, want ze kondigden kort nadien hun plotse afscheid aan. Fans mogen alweer hopen op een comeback, want er ligt een gloednieuw dubbelalbum in de rekken. Laten we beginnen met het goede nieuws: een Death Grips-album klonk nooit eerder zo gevarieerd. En dan het beste nieuws: de groep jaagt ons eindelijk weer de stuipen op het lijf. Metalgitaren, white trash beats en hondsdolle rhymes zaaien dood en vernieling, en dat achttien tracks lang. ‘The Powers That B’ heeft de subtiliteit van een neerstortende boeiing, en net daarom zitten we de rit keer op keer uit met een kamerbrede grijns. Tot de politie aan de deur staat. Want ‘The Powers That B’ is radicaal en staatsgevaarlijk. (dm)

The Afterveins ‘Showers’ Elevate Records

The Afterveins klinken op hun tweede langspeler in eerste instantie als een zoveelste, middelmatig punkrocktrio uit de lage landen dat voor zichzelf volop een eigen richting zoekt. Openers ‘Citywise’ en ‘Untitled’ overtuigen in dat opzicht ook niet en misstappen zich te vaak in het zompige moeras der Britse punkrock. Het trio wou zich duidelijk op snedig harde wijze een bloedklonter in uw hoofd spelen, maar komt met ongeïnspireerde riffs niet verder dan de oorschelpen. De transformatie die zich daarna voordoet, is echter bijna net zo mooi als die van lelijke rups tot vlinder. ‘Wanking In The Shower’ en ‘Why You Low’ zijn immers staaltjes pure psychrock met als referentie het beste uit de jaren ’60. Gooi daar een vleug americana tegenaan (check die wondermooie gitaarlijn) en de volwassen stem van jonge snaak Maks Bolhuis en ‘Wanking In The Shower’ zal nooit meer dezelfde betekenis hebben. Wat volgt is een onstabiele combinatie van sterke eclectische songs (‘John Borno’), gezellige storytellers (‘Wet’) en als je denkt rond te zijn, is daar alweer die vette, verdwaald-op-de-prairie americana-sound in ‘Small’. (jvw)

Alamo Race Track ‘Hawks’ Excelsior Recordings

Na de release van het alomgeprezen ‘Unicorn Loves Deer’ bouwde Alamo Race Track een eigen studio aan de rand van Amsterdam om er een jaar lang te werken aan ‘Hawks’. Frans Hagenaars nam opnieuw de productie voor zijn rekening.

En de nieuwe songs hebben ook nog steeds diezelfde rootsy touch, met veel verwijzingen naar de natuur. Naast lapsteel, banjo en tamboerijn horen we ook enkele violen en cello’s die het klankenpalet nóg rijker maken. En toch blijft zelfs hoogtepunt ‘All I’Ve Got From This Trip Is Another Winter’ een intieme song. Straf, en goed nieuws voor fans van o.a. Fleet Foxes en Grandaddy. (rl)

Arling & Cameron ‘Good Times’ In-Drive Productions

Iedereen gaat al eens graag uit de bol, al heeft ieder daar zijn eigen recept voor.

Misschien heeft het wat te maken met ons ietwat oudere vege lijf, maar als we nog eens losgehen, dan moet dat tere lichaam van ons een speelbal worden van strakke beats en andere opwindende geluid-

jes. Liefst zonder overdreven veel voorspel. Wat de heren Gerry Arling en Richard Cameron hier echter opgooien, valt niet onder dat gewenste voorschrift. Hun gladde electrodance mag dan sauzen met andere stijlen, het echte losgehen zit er niet in.

Toegegeven, de afrobeats in ‘Cityhopping’, met zanglijnen van Faberyayo, en de raps van Princess Superstar op ‘80’s’ kunnen we best smaken. Zelfs de new wavy ambient van ‘Eve’ laat ons zowaar wat wegdromen, al maakt het stemgeluid van Nina Hagen er niet meteen de meest olijke gebeurtenis van. Voor de rest valt er niet veel plezier te rapen op ‘Good Times’. Toch klagen we niet, we zijn namelijk nog eens buiten gekomen. Dat is ook al iets waard. (kc)

Asagaya ‘Light Of The Dawn’ Jakar ta Records

Aardig, maar ietwat braaf album van de Japanse producer Asagaya, deze ‘Light Of The Dawn’. Het merendeel van de hiphoptracks mag dan wel in een exotisch, oosters getint timbre baden, toch kabbelen de tracks iets te rustig voort – denk aan flauwe afkooksels van de te vroeg gestorven Japanse producer Nujabes en je komt er wel. Solide ritmesecties en gezellige akoestische gitaren bij de vleet, maar weinig vocals of arrangementen die deze Japanse muziek écht kunnen kruiden, laat staan spicen zoals een hete kom noedelsoep van bij de Thai om de hoek. Zoutloos plaatje. (wd)

Aidan Baker ‘Half Lives’

Gizeh Records ‘The Sea Swells A Bit’ Ici d’Ailleurs

Aidan Baker, de man achter het roemruchte dronemetalproject Nadja, is een veelschrijver, zonder twijfel. Het aantal releases dat ie op zijn naam heeft staan als solo-artiest of met een van zijn projecten is haast niet bij te houden. Zijn nieuwe dubbelalbum ‘Half Lives’ toont hem van zijn rustigste kant. Er is haast geen noise te bespeuren en loodzware riffs staan er al helemaal niet op. In de plaats krijgen we afwisselend sobere ambient en traag voortschrijdende songs die het midden houden tussen de majestueuze dronerock van Earth en de doomjazz van Bohren & Der Club Of Gore.

Opvallendste feit: op het tweede schijfje passeren zelfs enkele akoestische gitaren de revue. Zeer down to earth dus, maar daarom niet minder innemend.

En voor wie maar niet genoeg krijgt van Aidan Baker is er nu ook de heruitgave van zijn album ‘The Sea Swells A Bit’. Songs liggen in de lijn van het werk op ‘Half Lives’. Het is maar dat u het weet. (eb)

Azealia Banks ‘Broken With An Expensive Taste’ Caroline

Eigenlijk hebben we er vorig jaar al van geproefd via iTunes, maar nu kent ‘Broken With An Expensive Taste’, het debuut van Azealia Banks, ook zijn fysieke release. De oorspronkelijke datum al lang overschreden, maar tussen wat moest zijn en nu dus eindelijk is, zaten geruzie met haar platenlabel, wat uitwisseling van trashtalk met collega’s en vooral veel geduld oefenen. Toch hakt ‘212’ ook na al die jaren nog steeds genadeloos in op onze kuitspieren, terwijl ‘Idle Delilah’ met dat dubstepbasje net een ideaal opwarmertje is. ‘Gimme Me A Chance’ huppelt dan weer vrolijk van indie naar latin, zonder dat we er ons ook maar even aan storen, net als aan de volstrekt smakelijke bubblegumpop van ‘Nude Beach A Go-Go’. Met ‘Yung Rapunzel’ stuwt La Banks je dan weer naar de dansvloer, zoals Missy Elliot ons dat vroeger opdroeg. Toch vinden we de Amerikaanse op haar best tijdens ‘Chasing Time’, loepzuivere technopop die schreeuwt om een feestje.

Eentje met verder nog house, trap en garage, maar vooral eentje dat al veel eerder had moeten losbranden. (kc)

Courtney Barnett ‘Sometimes I Sit And Think, And Sometimes I Just Sit’ House Anxiet y

Het moet gezegd: een jaar geleden vielen we nog als een blok voor de rammelende sound van onze favoriete Aussie. Opvolger ‘Sometimes I Sit And Think, And Sometimes I Just Sit’ kan ons na enkele luisterbeurten jammer genoeg niet evenzeer bekoren.

Hoewel Barnett haar originele songs nog steeds van evenveel humoristische teksten en puik gitaargetokkel voorziet, mist er wat peper. Gelukkig zijn er altijd uitzonderingen zoals het knetterende ‘Dead Fox’ dat op satirische wijze genetisch gemanipuleerd voedsel en de fastfoodindustrie op de korrel neemt. Verdict? Terwijl Barnett op haar vorige double ep nog uitblonk in energieke guitar plucking songs, schittert ze nu net in ietwat rustige nummers, waaronder ‘Depreston’ en ‘Boxing Day Blues’ regelrechte praaltjes zijn. Mooi zo! (ne)

David Borden ‘Music For Amplified Keyboard Instruments’ Spectrum Spools/Éditions Mégo

Vierendertig jaar na de release van David Bordens solo-meesterwerk ‘Music For

Amplified Keyboard Instruments’ wordt het album opnieuw uitgebracht. Goed nieuws voor fans van deze hoogvlieger onder de Amerikaanse minimalisten, want het ding is amper nog te vinden.

Maar ook goed nieuws voor zowat iedereen met een interesse voor modulaire synths, want Borden was niet alleen bij de allereersten om Robert Moogs uitvindingen te mogen testen, hij vormde met Mother Mallard’s Portable Masterpiece Company ook het allereerste synthesizer-ensemble ter wereld.

Dat Borden een inspiratiebron was/is voor klinkende namen zoals Philip Glass of Terry Riley (en tegelijk ook een van hun eerste uitvoerders) valt op dit album goed te horen: simpele harmonieën en complexe ritmes bouwen een bezwerende structuur op die door voortdurende herhaling alleen maar indringender wordt. Het geheel, dat bestaat uit vier delen die perfect samenvloeien, klinkt strak en toch psychedelisch, en vooral verbluffend mooi. Je hoort meteen waar Bordens artistieke nazaat, Emeralds of James Ferraro of Oneothrix Point Never, haar mosterd heeft gehaald. (ts)

Julien Bouchard ‘Julien Bouchard’, ep Hot Puma Records

Gezellig indiepop op dit ep’tje van Julien Bouchard. De Fransman uit Épinal dompelt je vijf nummers lang onder in een wolkenmassa die praktisch constant aanvoelt als een donzig kussen. ‘In The Night’ is de ietwat vreemde eend in de bijt, omdat het nummer ruwer klinkt dan de rest. Een aangename verrassing op dit kort plaatje! Elegante songs met een uitschieter.

Benieuwd naar die beloofde full! (pl)

Calexico ‘Edge Of The Sun’ Cit y Slang

Voor de aanzet van dit 8ste album trokken de heren van Calexico voor de eerste keer naar Mexico om zich daar in couleur locale onder te dompelen. Hoewel Mexicaanse invloeden altijd al een handelsmerk van Calexico geweest zijn, heeft deze uitstap het latino-aspect van de plaat niet proportioneel doen stijgen.

Slechts 2 songs, ‘Cumbia De Donde’ en ‘Coyoacán’, zijn zo Mexicaans als tequila.

Calexico klinkt anno 2015 misschien zelfs poppier dan ooit. ‘Falling From The Sky’, ‘Bullets & Rocks’, Moon Never Rises’,… baden in frivole synths en zijn met veel zin

MUSIC

BOZAR NIGHT 30 APR. ’15

CENTRE FOR FINE ARTS BRUSSELS

20:00 — 03:00 CONCERTS HOLLY HERNDON SOPHIE TCF SHIT & SHINE RP GM KRC LOWCOMMITEE MITTLAND OCH LEO NIKA MACHAIDZE & NATALIE BERIDZE INSTALLATION 5 ROBOTS NAMED PAUL PATRICK TRESSET

+ EXHIBITIONS

EXPO

PALAIS DES BEAUX-ARTS BRUXELLES PALEIS VOOR SCHONE KUNSTEN BRUSSEL Rue Ravensteinstraat 23 1000 Brussels +32 2 507 82 00 / bozar.be

avr ¬ juin 2014 2015

SCÈNE DE MUSIQUES ACTUELLES / TOURCOING

+33(0)3 20 70 10 00 WWW.LEGRANDMIX.COM

01.04 SKIP&DIE + MAKEDA + JUMO 09.04 SET&MATCH + VALD 10.04

LES PARADIS ARTIFICIELS :

SUPERPOZE + KOUDLAM + BUVETTE

14.04 WOVENHAND + GUEST 20.04 21.04

POP CLUB À LA MAISON FOLIE HOSPICE D'HAVRÉ : LES PARADIS ARTIFICIELS :

ONLY REAL

GUTS + KACEM WAPALEK

23.04 RED FANG + GUEST 24.04 RUSSIAN CIRCLES + HELMS ALEE 30.04

AFTERWORK À 18H :

L'OBJET

05.05 VILLAGERS + GUEST 06.05 JACCO GARDNER + GUEST 07.05 I'M FROM BARCELONA + GUEST 12.05 GHOSTPOET + GUEST 23.05 LE GOÛTER CONCERT DES GRAND MIX ACADEMY SENIORS ET JUNIORS 04.06 CHET FAKER + SAU POLER 05.06 HEARTBEATS FESTIVAL À HALLUIN 06.06 HEARTBEATS FESTIVAL À HALLUIN

BOZAR NIGHT is organized by BOZAR, Centre for Fine Arts Brussels - Copyright photo: “Holly Herndon © GR-DR”

30

Earteam Noel Gallagher’s High Flying Birds ‘Chasing Yesterday’ Sour Mash

‘Chasing Yesterday’… niets van! Noel doet het nog altijd onder zijn eigen naam en daarmee troeft hij broerlief en diens Beady Eye toch fijntjes af. Deze keer nam hij ook de productie van de plaat voor eigen rekening en dat levert - nog meer dan voorheen - een typische Noel Gallagher-plaat op. Horen we Oasis? Meer dan eens, vooral omdat ‘Riverman’ al meteen aftrapt met een ‘Wonderwall’-riffje. Horen we ook invloeden van zowat alle andere belangrijke Britse bands? Yep, materiaal genoeg voor een hele muziekquiz. Noel blijft een meester-nostalgicus. Levert dat dan nog wel een relevante, hedendaagse plaat op? Toch wel, want Noel kleurt zijn songs rijker in dan ooit. Zo volgt op het vertrouwd klinkende ‘The Dying Of The Light’ een verrassend ‘The Right Stuff’ - een luchtig, jazzy duet met de Britse zangeres Joy Rose. Straks wordt Noel nog hip. (rl)

voor details geproduceerd.

Keyboardspeler Sergio Mendoza nam samen met Burns de productie voor zijn rekening en dat is allicht de oorzaak dat er in de aanzet van sommige songs het keyboard net iets te nadrukkelijk aanwezig is. Kleine schoonheidsfoutjes die in de songs zelf rechtgezet worden. Ook nog steeds prominent aanwezig: invloeden uit country, folk, americana, … neem hier nog bij dat Joey Burns en John Convertino in goede doen waren en misschien wel hun beste werk tot nu toe geschreven hebben. Geven bovendien acte de présence: Ben Bridwell (Band Of Horses), Sam Beam (Iron & Wine), Nick Urata (Devotchka), Neko Case, … Gaby Moreno en Carla Morisson leveren een paar fantastische zanglijnen af. Wij waren zwaar onder de indruk van de vorige plaat, ‘Algiers’, maar met ‘Edge Of The Sun’ levert Calexico opnieuw een hoogtepunt af in een al zeer verdienstelijke carrière. (ow)

Dalindèo

City Of Ships

Darkness Falls

‘Ultraluminal’ Golden Antenna

Het Amerikaanse alternative rock-trio City Of Ships brengt met ‘Ultraluminal’ een derde langspeler vol catchy postrock, dissonante zanglijnen en indringende ritmes uit.

‘Ultraluminal’ staat bol van de slepende, dwarse songs, aangevuld met melodische elementen, alsof Deftones en Biffy Clyro in elkaar gedraaid werden. Of alsof Twin Atlantic, The Posies en Quicksand versmolten werden tot een nineties-geïnspireerde grungy rocksound. City Of Ships is interessant genoeg, en rockt behoorlijk stevig hier en daar. Maar soms verzandt ‘Ultraluminal’ ook in navelstaarderij en stukken die behoorlijk tegen het saaie aanschurken. Een iets meer dan half goeie plaat. (dg)

Hannah Cohen ‘Pleasure Boy’ Bella Union

De tweede plaat van Hannah Cohen, een zangeres en model uit San Francisco, gaat diep. Heel diep, want het is het gevolg van een pijnlijke breuk. Het liefdesverdriet druipt dan ook van het album.

Opener ‘Keepsake’ houdt het nog droog, maar daarna valt ‘Pleasure Boy’ in een zwart gat. ‘Watching You Fall’ waait door je ziel en ‘Fake It’ doet denken aan een donkere Oh Land. En dan is er nog het zalige ‘Queen Of Ice’, dat met een heerlijk chaotisch DNA de aandacht trekt. Voor wie een dik halfuurtje in mysterieuze pop wil ronddwalen, is ‘Pleasure Boy’ een aanrader.

Helemaal beluisteren, want afsluiter ‘Baby’ is beeldschoon. (pl)

‘Kallio’ BBE Records

Dalindèo past perfect in het rijtje van Leningrad Cowboys, filmregisseur Aki Kaurismäki en de hele resem tango-orkesten die ze in Finland hebben. Ze kleuren elk in hun domein dolgraag buiten de lijntjes. Dit Finse sextet doet het met instrumentale popdeuntjes die reiken van surf tot rock-‘n-roll en van mambo to ska, alles gekruid met de nodige arabica. Ergens te situeren tussen The Spotnicks en ethiojazz. Deze Europese versie van de cd telt bovendien twee bonustracks die niet op de Finse release stonden. Live is dit trouwens de perfecte partyband, met alle leden strak in het pak zoals het hoort. We zagen ze vorig jaar nog in Helsinki een uiterst posh publiek uit de bol laten gaan.

Absolute aanrader om festivals af te sluiten of clubs in lichterlaaie te zetten. Zeker voor fans van soundtracks uit foute sixtiesen seventiesfeuilletons. (gtb)

‘Dance And Cry’ Hfn

Onze kop eraf als Anders Trentemoller niet opnieuw ’n dikke vinger in de pap heeft in deze nieuwe Darkness Falls. Ook via het vorige album leek de band rond zangeressen Josephine Philip en Ina Lindgreen al een volwaardige satelliet van de Trentemollersound. Dat is niet anders op ‘Dance And Cry’, dat in hetzelfde kraakheldere geluidsplunje steekt als de recente releases van de elektronische Deen. Nu, de creatieve vormcurve van Trentemoller buigt – sinds het geniale ‘The Last Resort’ in 2006 – steeds verder af richting nulpunt. De dames van Darkness Falls delen mee in de klappen, ondanks het overschot aan vocaal talent.

Het broeierige en bezwerende sfeertje van de vorige langspeler ruimt plaats voor een stel aalgladde, zeurderige en nodeloos gejaagde popsongs – die tot overmaat van ramp niet platcommercieel genoeg zijn om de hitlijst mee te bestormen. Geen idee wat we hiermee moeten. (fp)

The Deaf ‘The Deaf’ Speed Beat

Drie jaar zijn er verstreken sinds de Nederlanders van The Deaf debuteerden met ‘Toot, Whistle, Plunk, Boom!’, maar dat valt nergens aan te merken. Deze beatniks klinken nog altijd even gedreven. Sixties-punk voert daarbij de boventoon, maar het trio overtreft zichzelf echter wanneer het gaspedaal even gelost wordt en een indrukwekkend ‘Rides In, Rolls Out’ langs komt. Als deze cd over ettelij-

ke decennia ergens afgestoft wordt dan zal deze track de tand des tijds overleefd hebben. Van de rest zijn we net iets minder zeker. (jvb)

De Deeldeliers ‘Deeldelirium’ Spotlight

Met in de ene hand originele vinylplaten uit de jaren vijftig en zestig en in de andere hand eigen geschreven manifesten, verspreidt hij de boodschap van de jazz. Maar zelfs de meest overtuigde prediker verwart al eens “saturday night fever” met “sunday morning prayer”. Zo ook Jules Deelder. En dan sleurt hij zijn volgelingen mee naar de geneugten van zijn eigen ‘Deeldelirium’. Hier wordt de toon niet gezet door bebop standards maar kunnen de gelovigen uit de bol gaan op de tonen van jump & jive, shuffles en de meest onweerstaanbare souljazz en funky grooves. Met net dat tikkeltje exotica en tiki voor het juiste retropatina en via ‘Deelderijm’ een dadaïstische knipoog naar zijn eigen gebed ‘Jazz Is’.

Momenteel op tournee door Nederland en Vlaanderen. Mis deze partybus niet. (gtb)

Eels ‘Royal Albert Hall’, 2cd+dvd

Eskmo ‘Sol’ Apollo Records

Hebben Eskimo’s een ongebruikelijk groot aantal woorden voor sneeuw, dan bestaat het klankentapijt van Eskmo uit haast evenveel schakeringen. De beatbakker uit L.A. laat de hippe dubstep op tweede plaat ‘Sol’ achterwege en verrast met een esoterisch album vol duizelingwekkende soundscapes die een imaginair land laten oprijzen uit ambientnoise. Onze kop eraf als de L.A.-producer het merendeel van zijn vrije tijd niet doorbrengt in de dunbevolkte NoordAmerikaanse natuurparken: zijn spaarzame synthbeats en dissonante strings ademen immers verlatenheid uit elke porie en verbeelden haast letterlijk desolate natuurlandschappen. Alleen wanneer Eskmo contact zoekt met de aarde (‘Mind Of War’ en ‘Blue And Gray’) loopt het mis en verglijdt dit album in misselijkmakende soft pop die mijlenver verwijderd is van de aanstekelijke, repetitieve glitch en digitale ruis die Eskmo over driekwart van zijn plaat heeft gedrapeerd. Al bij al: cool plaatje. (wd)

Ewert And The Two Dragons

E Works

‘Circles’

In tegenstelling tot het album ‘With Strings: Live At Town Hall’ (2006) zijn er op de nieuwe live-worp van Eels geen strijkers te horen. Geen bezwaar: ‘Royal Albert Hall’ is een strak-in-het-pak-klasbak-release. E en zijn kompanen The Chet, Royal Al, P-Boo en Knuckles gaven het beste van zichzelf tijdens een “gentlemen show” in Royal Albert Hall op 30 juni. Te vinden op de cd’s én op het menu van de door 12 camera’s geregistreerde concertfilm: live-versies van songs van het meest recente studio-album van Eels (‘The Cautionary Tales Of Mark Oliver Everett’), een mooie dwarse doorsnede van de lijvige discografie van Eels op gestripte wijze, een cover van Elvis (‘Can’t Help Falling In Love’), een Albert Hall pipe-organ-versie van ‘Flyswater’ en grappige, gevatte bindteksten. “De plaats waar John Lennon ooit stond, ruikt precies toch meer naar Keith Richards”, aldus E. Of hoe er tijdens een “sweet bummer rock show” met “next level bummer songs” ook plaats is voor fun in de wereld van Eels. Chique! (bvm)

Sire

Op basis van de bandnaam zou je kunnen denken dat dit viertaal afkomstig is uit een of ander magisch land zoals bijvoorbeeld De Efteling. Maar niets is minder waar, het was even schrikken om te ontdekken dat Ewert en zijn draken zowaar in het hoge Noorden hun thuis vinden.

IJsland dan maar? Dit lijkt op eerste gehoor niet onlogisch op basis van hun aan Of Monsters And Men verwante sound, maar niets is minder waar. De oorsprong van deze popfolk valt te vinden aan de andere kant van Europa in het verre Estland.

Dat de Esten graag al eens in een sauna kruipen valt te horen aan het warme stemgeluid van zanger Ewert Sundja, dat vooral in het wiegende titelnummer een hoofdrol speelt. De Estse nachten kunnen soms extreem koud en donker zijn, maar dat valt niet te horen op ‘Circles’. ‘Million Miles’ brengt de nodige opzwependheid mee in de vorm van heel efficiënte percussie en single ‘Pictures’ baadt in dezelfde mooie nostalgische sfeer als filmparel ‘Boyhood’. Op zijn best zijn Ewert And The Two Dragons de Estse reïncarnatie van het weergaloze Grizzly Bear (‘Gold Digger’, ‘Could Have Been’) alleen is het

DE WARANDE donderdag 2 april

Nuff Said #2

JeroeN LeeNderS + amir SuLaimaN + CharLotte VaN deN BroeCk + Pete JohaNSSoN + BrZZVLL donderdag 30 april

BeLPoP BoNaNZa BiS

JaN deLVaux & dJ BoBBy ewiNg + afterShow SeiZoeNSkLaNkeN vrijdag 1 mei

mBoNgwaNa Star zaterdag 2 mei

SoLdier’S LoVe

eP-reLeaSe SoLdier’S heart + LohauS + roBBiNg miLLioNS + keNJi miNogue + oZaN (dJ-Set) vrijdag 8 mei

Lau + gfVP vrijdag 15 mei

daaN

DE WARANDE TURNHOUT www.warande.be

32

t eam Earteam Ear Kendrick Lamar

‘To Pimp A Butterfly’ Universal

Hypereerlijk, zelfkritisch, sociaal en meevoelend: mocht Kendrick Lamar een carrière in de politiek ambiëren, hij zou het ver schoppen (of net niet).

Vooralsnog laat de rapper zijn stem spreken via essentiële hiphopplaten, waarmee hij diep in zijn eigen, en dit maal bij uitbreiding ook in alle Amerikanen hun ziel krast. Op debuutalbum ‘Good Kid, M.A.A.D City’ groef Lamar nog voornamelijk in zijn eigen gecompliceerde kindertijd: het resultaat was een doeltreffend tegengif voor de populaire gangsta rap waarbij de rapper uit Compton sociale wantoestanden aankaartte, maar terzelfdertijd ook zelfkritisch durfde te zijn en openlijk dipte uit zijn herinneringen aan een tienerjeugd vol drank, drugs en aanrakingen met de politie – rauwe, niets verhullende straatpoëzie, die hier en daar ietwat leed aan navelstaarderij. Op opvolger ‘To Pimp A Butterfly’ trekt de meest beloftevolle rapper van zijn generatie zijn blik én sound moedig open, ongetwijfeld gesteund door de lovende reacties op zijn debuut. De afgelopen maanden hebben duidelijk sporen nagelaten bij de jonge, zwarte dichter die geen blad voor de mond neemt: Lamar likt jammerlijk zijn wonden en legt - naast zijn eigen twijfels en onzekerheden die hier en daar nog steeds de kop opsteken - onverbloemd de huidige Amerikaanse pijnpunten bloot, waarbij nadrukkelijk sociaal-politieke ongelijkheid en racisme worden aangehaald - thema’s die de VS de laatste maanden in de ban hielden. Met zijn warme stem en brede scala aan rijmtechnieken gaat Lamar op de barricades staan, zij het subtiel: de rapper verpakt zijn frustraties niet in militante, nijdige hiphop à la N.W.A., maar eerder in door verontwaardiging en onmacht gedreven tracks waarin niet toevallig gestoeid wordt met Afro-Amerikaanse muziekgenres en zowel aanstekelijke funk, hapklare soul, geflipte freejazz, door Sun Ra bezeten elektronica (met dank aan Flying Lotus) en zelfs gospel komt bovendrijven. Nog straffer en diverser dan zijn debuutplaat.

Kenners hebben daaraan genoeg. (wd)

jammer dat deze wedergeboorte slechts af en toe naar boven komt. Een fijn plaatje, maar niet meer dan dat. (ps)

The Eye Of Time ‘Anti’ Denovali

Muziek is entertainment.

Beschouw The Eye Of Time als uitzondering op die regel. Zelden zo’n vuistslag van een album aanhoord als het titelloze, dubbele debuut van Marc Euvrie, uit 2012. In het bijhorende RifRaf-interview verklaarde de man achter The Eye Of Time zijn zwartgallige kijk op de wereld. Euvrie is niet zomaar een ongeleid-depressief projectiel, maar een razend intelligente Man met een Missie, klaar om de wereld een geweten te schoppen – als fulltime anarchist, fatalist en musicus. Wie schetst vervolgens onze verbazing wanneer The Eye Of Time afgelopen zomer een hartverscheurend en akoestisch piano-plaatje uitbrengt, gedoopt in tederheid en melancholie? Het nieuwe ‘Anti’ luidt de terugkeer in naar de specialiteit van het huis: apocalyptische elektronica, met onmiskenbare ezelsbruggetjes naar zijn roots als klassiek geschoold cellist en later ook hardcore-gitarist. De albumbiografie maakt melding van z’n donkerste en meest verdorven werk ooit, maar dat klopt niet. Die eer blijft weggelegd voor z’n onovertroffen debuut.

Deze ‘Anti’ klokt af op amper vijf tracks, die een iets te zuinige 45 minuten omspannen.

The Eye Of Time bouwt het hele album rond één allesverpletterende en epische titeltrack die een loden schaduw werpt op de rest van het album, waar de Fransman desalniettemin een huzarenstukje vol beheersing en filmische suspense opvoert – aan de hand van slepende strijkers, mistroostige kerkorgels en in echo verdrinkende postrock-gitaren. ‘Anti’ in een notendop: het misantropische onbehagen blijft, maar maakt minder misselijk dan voorheen. In de plaats komen geblutste schoonheid en broze ontroering. Ook dát kan je blind toevertrouwen aan een virtuoze vakman als The Eye Of Time. (fp)

Fort Romeau ‘Insides’ Ghostly International

Als we Fort Romeau in 3 woorden zouden omschrijven, zouden we wellicht gaan voor iets in de trant van Creatief met dopplereffectjes. Heen en weer stuiterende synths lijken zo van alle kanten te komen, terwijl de vakkundige geplaatste repetitieve beats en mellow bassen voor de onderlaag zorgen.

Het dikwijls spaced out resultaat werkt nu eens meeslepend, dan weer enerverend en langdradig. Denk een beetje aan een chill-out met venijnige weerhaakjes, of muzikaal valium met een stevige dosis nicotine erdoor gejaagd. (mc)

Fyfe ‘Control’ Believe

‘Control’, het eerste album van Paul Dixons (voorheen David’s Lyre) nieuwe alias Fyfe, is een werk van tegenstellingen geworden. Anders gezegd, we gooien met een heleboel complimenten maar hebben ook behoorlijk wat kritiek. Want waar sommige nummers op deze plaat zinderen van spanning, en bij wijze van spreken de deur naar je hersens intrappen om de hele kamer overhoop te gooien (‘Polythene Love’, ‘In Waves’, het titelnummer), daar zijn andere liedjes pijnlijk saai. Ze vallen soms te veel in herhaling (‘Solance’, ‘Lies Pt. II’), of komen minder goed uit de bombastische productie-verf (‘St. Tropez’). Een behoorlijk schizofrene plaat dus, met zowel hoge pieken als kale toendra’s. Dankzij de hoogtepunten wel een album waar je graag naar terugkeert, maar consistent is anders. (adz)

The Go! Team ‘The Scene Between’ Memphis Industries

Hoera! Daar is The Go! Team weer. De groep die synoniem staat voor het uitroepteken. ‘The Scene Between’ start met het geluid van het openen en uitschenken van een blikje. Dus: pintje erbij en gaan!

Ook in dit vierde album horen we catchy no-nonsense poprockertjes. Allen geschreven en geproducet door leadman Ian Parton. Krakende drumpartijen in overdrive en Sonic Youth-gitaren zijn het scherpe randje, maar de koning op ‘The Scene Between’ is nog steeds de aanstekelijke melodielijn. “I wanted te make an album driven by melody and song writing because catchiness is the hardest thing you can do”, aldus Parton. Missie geslaagd hoor, Ian. Het doet deugd om af en toe even het aanstekelijke enthousiasme van een groep als The Go! Team door de boxen te laten schallen. Dansen dansen! (dw)

Grandbrothers ‘Dilation’ FILM

Spannend debuut van de geluidskunstenaars Grandbrothers. De ene een geschoold jazzpianist, de andere een technologisch brein.

Hun experimentele piano-ambientsound komt volledig voort uit een grand piano die door mens en computergestuurde elektromagnetische hamers bespeeld wordt. Die hamers worden bestuurd via een zelf ontworpen softwareprogramma.

Verregaande piano preparé zeg maar. Hoe futuristisch die beschrijving ook klinkt, zo prachtig en krachtig zijn hun nummers vol tempowisselingen en vinger-likkende details die het begrip pianomuziek ver uitrekken. Fans van Hauschka zullen dit zeker weten te smaken! (sn)

Happyness ‘Weird Little Birthday’ Moshi Moshi Records

De re-release (met vier bonustracks) van het vorig jaar verschenen debuut van Happyness. Ondanks de actualiteit – de groep uit Londen was onlangs nog te zien op SxSW - knipoogt de Britse band toch vooral op bijna nostalgische wijze naar de nineties. Luister naar ‘Weird Little Birthday’ en je hoort verfijnde melancholie, jangle-gaze-songs, fuzzy, noisy indierock en glasheldere slackerpopmelodieën die verwant zijn aan de output van Yo La Tengo, Stephen Malkmus en de betreurde Mark Linkous. De formule? ‘Vivadixiesubmarinetransmissionplot’ van Sparklehorse vs. ‘Wowee Zowee’ van Pavement, maar dan gemixt door Adam Lasus die eerder al, het kan geen toeval zijn, werkte met Yo La Tengo en Daniel Johnston. Ook mooi meegenomen: de vocalen van Ed Harcourt tijdens ‘Pumpkin Noir’. Heel fijne plaat. (bvm)

Helsinki ‘A Guide For The Perplexed’ Fierce Panda

Op Babyshambles’ laatste huzarenstukje (‘Sequel To The Prequel’) viel het al op dat de toppertjes niet door Pete Doherty maar door bassist Drew McConnell waren neergepend. Reden te meer voor Drew om zichzelf als songwriter op de kaart te zetten. Dit deed hij eerst via een diy-release (‘Coast Of Silence’) en nu via de officiële weg. Naast de ietwat vreemde bandnaam en de heel bizarre albumhoes klinkt ‘A Guide For The Perplexed’ verrassend divers. McConnell flirt met allerhande genres en krijgt daarbij de hulp van enkele van zijn beroemde vrienden. Zo heeft Pete Doherty een gaatje gevonden in zijn drukke afkickagenda om het exotische ‘Choices’ mee in te zingen, een nummer dat ‘Je Ne t’Aime Plus’ van Manu Chao recycleert en a là Madness de Britse tongval combineert met een reggae/

ska-vibe. Ook Albert Hammond Jr. van The Strokes doet mee en het is straf hoe hij zijn gitaar maar één keer moet aanraken om de instrumental ‘The Batteries Weren’t Dead’ meteen te laten klinken als de ultieme mix van Pink Floyd en The Strokes.

Op ‘A Guide For The Perplexed’ lijkt het of McConnell wil aantonen dat hij de man is die alles kan. Sterk dat hij daar zelfs nog in slaagt ook. (ps)

HVOB ‘Trialog’ Stil Vor Talent

Muziek als onderdeel van een kunstwerk, niet als doel an sich. Daar draait een bééje Duitser z’n hand niet voor om.

Naast video en een installatie, is er natuurlijk ook de soundtrack van Her Voice Over Boys, hier afgekort als HVOB. Elk van de tien tracks op ‘Trialog’ verklankt een, eh, fysiek proces: smelten, branden, oxideren, imploderen, scheuren, etcetera. Achter die nerdy façade schuilt een oprecht en uitgepuurd stukje ambacht. Check daartoe het handvol angstvallig minutieuze videoclips, en natuurlijk ook deze verrassend goeie langspeler van HVOB. Hoe complex en arty-farty het hele ingewikkelde concept lijkt, zo organisch en ontroerend eenvoudig is het geluid van dit Duitse duo.

Minimale techno als antwoord op verkoeling en verkilling, faut le faire. Da’s niet in het minst de verdienste van Anna Müller, die met troostende stem en ingetogen melodie perfect evenwicht biedt aan de gloedvolle, melancholische beats van d’r knoppendraaiende kompaan. Een kunstwerkje? Toch wel. (fp)

Marsen Jules ‘The Empire Of Silence’ Ok taf/Kompak t

Drets, drab en drek. In dit trapeziumvormige tochtgat aan de Noordzee raken we niet veel verder dan een drietal – best accurate – termen voor sneeuw. Vervolgens wil de overlevering dat ’t er bij de eskimo’s een pak prozaïscher aan toegaat, met een schier eindeloos lexicon aan synoniemen.

Inspiratie voor Marsen Jules, die op ‘The Empire Of Silence’ een handvol vallende vlokjes van gepaste klank voorziet. ’s Mans muziek leent zich daar immers uitstekend toe. Jules is zo’n witte raaf die zich fulltime verhangt aan het maken van ambient – beter bekend als elektronica zonder beat, terend op een eindeloze echo van echo en meer echo. ‘Katiyana’ (eskimo voor nachtsneeuw) is zo’n mini-microscopisch-symfonisch kleinood, licht en ijl als helium. Alle restgeluid lost op in dikke mist en een dito

25 fr

03.04 MugwuMp (BE): ‘uNSpELL’ RELEaSE paRty

sa

04.04 Radio paNik SESSioNS fEat SagES CoMME dES SauvagES (BE) + aNu JuNNoNEN (BE)+ gLü (BE)

sa

11.04 HöLgER

su

12.04 oRigaMi CLaSSiCS: RHytHMS aNd SouNdS

th

16.04 JéRoME (BE)

sa

18.04 [piaS] NitES: otHER LivES (uS) + kRiS daNE (BE)

th

23.04 SLEafoRd ModS (uk)

aRt BRuSSELS 24.04 JoRiS vaN dE MooRtEL fEat daNBRowNE, piNg poNg taCtiCS, RatziNgER

fr

sa

25.04 MuSiquE CHiEN,BRigHt ENtity, diffERENt fouNtaiNS

su

26.04 MittLaNd oCH LEo & dENNiS tyfuS / voM gRiLL

sa

25.04 fo[aM]toNES: LopHoRiNa + MaHadEv CoMEto + aNgEL + pEtER vaN HoESEN + LowdJo + aNtz+ fiLaStiNE + 6SiSS

th

30.04 LokaLE HELdEN CuRatEd By RapHaEL aBSoLoNNE

sa

02.05 RoLLERMadNESS

sa

02.05 BLaCk Box SERiES ii: SELofaN Met de steun van de

beurssc5ouwburg .be

5 & 6 JUNI 2015 HULST ZEEUWS VLAANDEREN

ANOUK LONELY THE BRAVE • KOVACS • MR. POLSKA MENTAL THEO • BOMBAY • PACESHIFTERS MASON • FATHERSON • WILLOW • ME • PEP & RASH TOUT VA BIEN • GIANT SAND AND MANY MORE! 5 JUNI €30,- / 6 JUNI €35,- / COMBI €50,- / CAMPING €10,OP 30 MIN. VAN ANTWERPEN EN 40 MIN. VAN GENT

TICKETS EN INFO: WWW.VESTROCK.BE

34

Earteam Scuba ‘Claustrophobia’ Hotflush Recordings

Welgekozen albumtitel, deze ‘Claustrophobia’ van de Britse producer Scuba. Zijn nieuwe worp is immers alweer één langgerekte bad trip waarbij hallucinerende synthbeats en metaalachtige klanken zich moeizaam door een veld van diepe bassen ploegen terwijl in reverb verdronken minimal-techno onverstoord blijft doorpompen: de perfecte soundtrack bij het uitzweten van een xtc-buzz, hebben wij van horen zeggen. Luisteren naar Scuba is bovendien altijd een beetje duiken onder water: de producer gaat nooit voor de snelle explosie, maar geeft de luisteraar rustig de tijd om te acclimatiseren en te wennen aan zijn continu – zij het tergend traag – veranderende sound waarin naast techno ook steeds vaker onderkoelde broken beats komen bovendrijven. Uiterst verslavend spul. (wd)

sneeuwtapijt. Op het keizerlijk getitelde ‘The Empire Of Silence’ focust Marsen Jules meer dan ooit op maagdelijk blanke arrangementen, bitterzoet of blinkend als helder ijskristal. No drones, no drama. En dat vinden wij, voor één keer, gewoon goed. (fp)

To Kill A King ‘To Kill A King’ Xtra Mile Recordings

Met ‘To Kill A King’ brengt de gelijknamige band uit Leeds een tweede plaat uit. De sound klinkt vertrouwd, vooral omdat frontman Ralph Pelleymounters stem wel wat doet denken aan die van Noah And The Whale. In ‹Compare Scars› valt dat extra hard op. Verder gaat de plaat meer de indierock-tour op. Helemaal overtuigen doet het album echter niet. Het is niet verrassend en blijft ook niet hangen. Leuk plaatje, maar geen hoogvlieger. (pl)

Komodo Haunts ‘Suijin Lp’ Aguirre Records

Lang geleden dat een plaat ons nog zo naar adem deed happen als ‘Suijin Lp’. Haast letterlijk zelfs. Op zijn nieuwste worp droomt Komodo Haunts, ofwel de Brit Ollie Tutty, een hele onderwaterwereld bij elkaar vol bevreemdende klanktapijten die zowel organisch als buitenaards aandoen.

De Brit zweeft naadloos tussen planeet aarde en andere intergalactische stelsels en verbeeldt met zijn psychedelische drones, wat ons betreft, zowel tastbare fenomenen als eb en vloed als een postapocalyptisch tijdperk waarin een pertinent doemgevoel welig tiert. Een redelijk trippy ervaring dus, zeg maar gerust een intens ritje met een monorail door een fictieve wereld, waarbij verre sterrenstelsels als een sneltrein op je netvlies voorbij flikkeren en tegelijkertijd maar weinig (adem)ruimte wordt gegund tussen de dikke lappen synthesizer-ambient en de computerdrones. ‘Suijin Lp’ dompelt je onder in een bedwelmend synth-bad, waar tape loops heerlijk in het rond spinnen en in reverb verdronken gitaarriedels aandoen als een perfect geciseleerde minisymfonie.

Zuurstofmasker op en meedrijven! (wd)

Lapalux ‘Lustmore’ Brainfeeder

Als er tegenwoordig nog een muur bestaat tussen indiepop, dance en r&b, dan breekt Lapalux die graag met de sloophamer af.

Op zijn nieuwste worp ‘Lustmore’ gaat producer Stuart Howard kopje onder in koorts-

dromen en drapeert hij elektro-akoestische klanktapijtjes over zoetgevooisde r&bstemmetjes: bij momenten heerlijk melancholisch, bijwijlen te zeemzoet – de grens tussen pakkend en klef is steevast flinterdun bij Lapalux. Op zijn best is ‘Lustmore’ een geslaagd huwelijk tussen twinkelende gitaren en groezelige elektronica en weet de futuristische r&b de juiste snaar te raken. Met sussende synths, vertwijfelende vocals die door een vocoder zijn gehaald en lo-fi-galm, weet Lapalux met vlagen de melancholie en schoonheid van een ondergaande zon in bloedmooie songs te vatten. Helaas verliest Howard in zowat de helft van de tracks zijn focus en vervalt dit plaatje in vrijblijvende grooves die worden voortgestuwd door wauwelende zang en pruttelende beats – het resultaat klinkt mak en vooral onaf. B-kantjes en halfslachtige demo’s, verpakt en verkocht als hippe, lo-fi-indiepop. Goed gemaskeerd, maar wij trappen er niet in. En u? (wd)

Le Seul Element ‘Meradiam’ Consouling Sounds

Le Seul Element is een Frans eenmansproject dat piano, ambient en industriële drones samen in de strijd gooit. Dat levert bij momenten knappe lappen muziek op, zoals ‘Jancee’: een wervelende postklassiek pianodeuntje dat steeds donkerder en dreigender kleurt. Toch zijn we niet altijd even overtuigd. Nu en dan komen er wat elektronica- en droneclichés piepen waardoor je onevenwichtige en weinig echt vernieuwende nummers krijgt.

Benieuwd of een volgende album wel grenzen kan verleggen. (eb)

Lieutenant ‘If I Kill This We’re All Going To Eat For A Week’ Dine Alone Records

Nate Mendel maakt een solodebuut. ”Nate wie?”, horen we u zeggen.

Welja, dat is meteen het grootste probleem van deze voor de rest sublieme muzikant. Nate speelt al decennia lang bas in de schaduw van charismatische frontmannen. Hij volgde eerst Jeremy Enigk bij Sunny Day Real Estate en The Fire Theft, en vormt sinds het eind van de jaren negentig de onopvallende maar levensbelangrijke polsslag van Dave Grohls Foo Fighters. Nu komt Mendel dus onder de naam Lieutenant voor het eerst naar buiten met zijn eigen stem, zijn eigen songs en zijn eigen muziek. Samen met gerenommeerd volk als Toshi Kasai (producer en muzikant

bij onder meer The Melvins en Helmet), Joe Plummer (drummer bij Modest Mouse), Page Hamilton (Helmet) en Jeremy Enigk, presenteert Mendel op ‘If I Kill This We’re All Going To Eat For A Week’, mooie, dromerige en vlot beluisterbare poprock. Geen zware dissonante uitspattingen op deze plaat, ook geen aanzetten tot wereldhits of stadium-anthems, maar vooral lekkere zondagochtend-lenteliedjes.

Lieutenant maakte fijne indierock met een zachtaardig kantje. (dg)

LoneLady ‘Hinterland’ Warp

Deze freule (Julie Campbell voor de vrienden) maakt een onderkoelde en sobere, maar excellent uitgebalanceerde mix van disco en electro met baslijnen die doen denken aan Joy Division (LoneLady is waarschijnlijk niet toevallig afkomstig van Manchester), clevere elektronica, prima teksten en een stemgeluid om u tegen te zeggen. De eerste single ‘Groove It Out’ ken je ongetwijfeld al en waarschijnlijk zal ook opvolger ‘Bunkerpop’ het niet slecht doen in de ether. Ook ‘Into The Cave’ en ‘(I Can See) Landscapes’ (Pil knipoogt eens stemmig terug) zijn aanraders. Leuk! (mb)

Lower Dens ‘Escape From Evil’ Ribbon Music

Met de release van ‘Nootropics’ in 2012 had Lower Dens pech want ook stadsgenoten Beach House brachten net een nieuw album uit.

Wie echter ook de schaduwkant van de Baltimore droompopscene opzocht ontdekte ‘Brains’, de hit van Lower Dens die even gigantisch als intiem klonk. Het middelmatige album werd zo op slag een dierbaar kleinood dat de droompop-adept van het eerste uur onderscheidde van de nieuwbakken Beach Housevolgers. Vandaag lijkt het ingetogen slaapkamergenre wat overgewaaid en dat hoor je ook op ‘Escape From Evil’, het derde album van de groep rond Jana Hunter: het intieme diy-kantje is er wat afgeschuurd, de productiekosten en de sound wat opgevoerd. Het resultaat is een verrassend rijkgeschakeerd plaatje dat meer zonneschijn verdraagt als zijn voorganger. Het instrumentarium is misschien hetzelfde gebleven, maar het werd door een ander moodboard gestuurd. Het vrolijk-melancholische ‘To Die In L.A.’ of het aanstekelijke ‘Non Grata’ zijn alvast sterke appetizers. ‘Nootropics’ was een degelijk album dankzij één song,

‘Escape From Evil’ telt er een handvol. You do the math! (jdb)

Maestro ‘Mountains Of Madness’ Tigersushi

Joakim zendt zijn muzikale zonen uit.

Was Frederic Soulard jarenlang zijn vaste geluidsman, dan drumt Marc Kerr al sinds de jaren negentig vast bij de liveband van de Franse producer. Wel, die twee slaan nu hun eigen eigenzinnige weg in, waarvan deze ‘Mountains Of Madness’ de eerste, meer dan aardige neerslag van is. ‘Thriller Killer’ neemt je meteen mee op een rit vol fijne electropop, met enkele punky afslagjes, waarna de fraaie vocals van Kerr op ‘Darlin’ Celsa’ je nog verder laten afdrijven.

Nummers als ‘Timbuck’ en het geweldige ‘Warzone’ kennen een zalige opstoot van punkfunk, terwijl ‘Méchant’ lekker verder dendert op zeer genietbare idmtonen.

Rond ‘I Love U’ hangt er een verleidelijk indiepunksfeertje, waarna het zwoele ‘Frozen’ uitdeint op een warme synthlijn.

Maar ook al klinkt dit allemaal heel mooi, toch brengt deze ‘Mountains Of Madness’ ons niet meteen in een opperste staat van gekte. Eerder een leuke eerste aanzet.

‘Hills of Madness’ was dus waarschijnlijk een betere keus geweest. (kc)

Laura Marling ‘Short Movie’ Caroline

Toegegeven, het is moeilijk jezelf te overtreffen na een klepper als ‘Once I Was An Eagle’. Op deze ‘Short Movie’ gaat Laura Marling bovendien een andere richting uit. Ze ruilde haar eeuwige dreadnought-westerngitaar in voor een rode elektrische en vond het meteen ook nodig om haar hele imago om te gooien.

Een trouwe fan moet het doen met nummers als ‘Strange’ en ‘Worship’ waarin haar poëtische hand en onmiskenbaar folkgeluid weergalmen. Laura Marling is op het podium misschien wel de meest ingetogen en beheerste artiest van haar generatie maar geregeld komt een Dylanesque agressie in haar gitaarspel opduiken (waarbij ze uiteraard even sereen blijft) zoals in het overtuigende ‘Master Hunter’ op voorganger ‘Once I Was An Eagle’. Een gelijkaardige, opzwepende sfeer treft ditmaal nummers als ‘Don’t Let Me Bring You Down’, ‘Short Movie’ en ‘False Hope’. Helaas vertaalt het zich nu herhaaldelijk in ietwat clichématige popsongs: groteske drums (die

Kouter 29, 9000 Gent T ICKE T S Uitbureau Gent Veldstraat 82b 09 265 91 65 www.handelsbeurs.be Black Flower

wo

song

BRNS © Zazzo

wo

13.05

BRNS / Great Mountain Fire / Robbing Millions 22.04

Bony King

web

2015

INFOS / TICKETS WWW.AERONEF-SPECTACLES.COM

15.04

Sam Amidon

wo

L'AÉRONEF

i.s.m. Democrazy Waalse pop / rock tijdens Ha’fest

cd-release song

27/03 28/03 29/03 01/04 04/04 05/04 08/04 10/04 13/04 16/04 19/04 22/04 24/04

AVR - MAI

COMPACT DISK DUMMIES + DBFC SALLIE FORD + LENA DELUXE THE EX + FRÉDÉRIC LE JUNTER VAUDOU GAME + THROES & THE SHINE KLANGKARUSSELL + GUESTS SICK OF IT ALL + TAGADA JONES + GUESTS KATE TEMPEST + UNNO EWERT AND THE TWO DRAGONS GODFLESH + V A T I C A N GODSPEED YOU! BLACK EMPEROR LUCE &MATHIEU BOOGAERTS + NACH

THE GROWLERS + ANGEL ANIMALZ: EXCISION + GETTER + APASH + THROLLPHACE...

Mugison © Jónas Val

do Colin Stetson © Kate McCann

do

28.04

Colin Stetson & Sarah Neufeld rock / indie

14.05

Hildur Gudnadottir / Mugison, Petur Ben & BOX IJslandse pop en baro(c)k tijdens Ha’fest

© B rest B rest B rest

Handelsbeurs Concertzaal

25/04 SAMAËL + LOUDBLAST + CRUSHER + BLACK BOMB A + BENIGHTED + ANAAL NATHRACKH

02/05 HUNGRY NIGHTS: WORAKLS + N'TO + EFIX + JOACHIM PASTOR

22/05 SKANK LAB#4: MINIMAN + THE DUB MACHINIST + I-TIST + CULTURE DUB SYSTEM

23/05 MUDHONEY + WHITE HILLS + GUEST 29/05 HK & LES SALTIMBANQUES 14/06 TESTAMENT + NO RETURN les spectacles sans g

ravi té - li c en c es ent rep reneur de spectacle s

36

Earteam Shlohmo ‘Dark Red’ Matador

Shlohmo’s vorige album, het weinig treffend genaamde ‘Bad Vibes’, kampeerde maandenlang in onze cd-lader (dat bestond nog in 2011). Het was een tijd van financiële crises en persoonlijke amoureuze crisettes; alsmede rustige vastheid, tsjeverij en veelweverij in de nationale dorpspolitiek. Een donkere tijd kortom, maar ene Henry Laufer aka Shlohmo toverde toen een dermate stevige doch weemoedige grijns op ons bakkes, dat-ie zich sindsdien onze favoriete king of mellow mag heten. Anno 2015 gloriëren onze bankinstellingen als vanouds - cash in de kassa en opnieuw ’n koekje bij de koffie. De liefde blijft stug excelleren in stukken & brokken, maar het gloednieuwe ‘Dark Red’ van Shlohmo verbaast, imponeert en fascineert. Al het babyvet is eraf, de nieuwe Shlohmo staat messcherp. Het vrij onschuldige, bubbelende potje met intieme, gewatteerde beats van de vorige plaat komt tot wasdom op ‘Dark Red’. De insteek is ambitieus en flitsend – minder r&b, meer lef, lawaai en pathos. Een beetje naar de likes van een elektronische kamikazepiloot à la Flying Lotus, tevens stadsgenoot van Shlohmo. Hier en daar doet zelfs een snerpende gitaar z’n intrede, of een overstuurde beat. De huizenhoge, glijdende bas-drops horen eigenlijk thuis in dubstep of drum-‘nbass, maar met de onderkoelde cool van Shlohmo resulteert zo’n onderneming in hoogst melodieuze, strakke en afwisselend knetterende dan wel ratelende rave-step... Hoeft het nog gezegd? Wij vinden ‘Dark Red’ een gewéldige hap muziek. (fp)

thuishoren in stereotiepe poprock) en het vluchtig aanslaan van platte akkoordjes, vooral in het hopeloze ‘False Hope’.

Gelukkig zijn deze dieptepuntjes niet bepalend voor het hele album en moet er niet alleen met een strenge vinger gezwaaid worden, want er zijn zeker nummers waarbij haar nieuwe geluid wel werkt. Zo klinken ‘Howl At The Moon’, ‘How Can I’ en ‘Warrior’ bijvoorbeeld wel interessant. Het getuigt bovendien van ontzettend veel durf om van je pad af te wijken. (ct)

Melchior Productions Ltd. ‘Meditations’ Perlon

Niet dat u ‘m hoeft te kennen, deze Melchior Productions Ltd, maar als daar per se verandering in wil brengen, doet u dat best aan de hand van een track uit 2006. Toen heette hij nog gewoon Thomas Melchior, die het epische ‘Father’ uit de pols schudde, één van onze meest dierbare brokjes dansbare elektronica uit alle lang vervlogen tijden bij elkaar geteld. En zie, bijna tien jaar later is daar ‘Meditations’, een zes tracks tellend schijfje met klamme, rusteloze minimal/house à la Ricardo Villalobos of Luciano. Nergens essentieel of heel erg origineel, maar wél een mooie gelegenheid om dat ouwe Melchior-plaatje nog ‘ns op te diepen. Onze definitie van mediteren, quoi. (fp)

Kate Miller-Heidke ‘O Vertigo!’

Cooking Vinyl

Als ‘Offer It Up’, het eerste nummer op Kate Miller-Heidkes vierde album, je niet onmiddellijk vastgrijpt, kunnen wij je ook niet helpen. Het kruipt in je hersenen en blijft daar een tijdje hangen. En zo gaat het ongeveer bij elke song van de Australische. Kate Miller-Heidkes moest het ook goed doen, want dit album is er gekomen dankzij een crowdfundactie. Ook wel opvallend; na amper drie dagen had ze haar doel al bereikt. Indrukwekkend, maar zo te horen wel terecht. ‘O Vertigo!’ is een verzameling aan instant hitjes.

Opgewerkt, dynamisch en heel krachtig.

Indierock op een heel avontuurlijke en poppy manier. Goeie plaat! (pl)

Mini Mansions ‘The Great Pretenders’ Fiction

Dat zowel Alex Turner als Josh Homme fan zijn van een dichtgeknepen falsetto van tijd tot tijd zou wel eens kunnen liggen aan hun

gemeenschappelijke buddy Michael Shuman.

Naast bassist bij Queens Of The Stone Age en karakterkop bij uitstek heeft deze man sinds kort ook een zeer aanstekelijk soloproject op poten gezet. Mini Mansions eerste langspeler barst uit zijn voegen van de groovende, opgefokte en ongelooflijk strak in het pak zittende synthpop. Eigenlijk zou je het bijna psychdisco kunnen noemen wat deze ‘The Great Pretenders’ voorschotelt. Fans van QOTSA die zich verwachten aan smerige gitaren komen alvast bedrogen uit. ‘Freakout’ zet meteen de verrassing op poten en is catchy as hell, ‘Creeps’ bengelt op de grens tussen genialiteit en foute eighties en ‘Any Emotions’ – featuring Brian Wilson zowaar – is als Tame Impala maar dan met Casio’s in de plaats van Fenders.

Absolute hoogvlieger is ‘Vertigo’ dat helemaal in de sfeer baadt van Air en zijn dromerige elektropop en dat aangevuld wordt met de onmiskenbare croon van Alex Turner. Kortom een stevig dansbaar plaatje met de nodige versnellingen om helemaal mee in overdrive te gaan. (ps)

Mountaineer ‘1974’ Off Amsterdam

De Amsterdamse artiest Marcel Hulst aka Mountaineer balanceert samen met producer Auke van der Wielen op een coherente manier tussen akoestische tokkelvlijt, dromerige fluisteramericana met een zachte achtergrond (subtiele klankkleuren van ukulele, piano, lapsteel, upright bass, analoge synths), tracks met een donkere, onderhuidse spanning en indie (folk)songs met een meer percussief karakter. Mooi, ingetogen plaatje. (bvm)

Oscar Mulero ‘Muscle And Mind – Dualistic Concept ’, 2cd Polegroup

Klasbak Oscar Mulero is een bezig baasje, getuige deze dubbelaar met materiaal dat hij schreef op zijn vele reizen in 2014. Wij zijn daar meer dan un poco contento mee, want Mulero’s unieke stijl – experimenteel, gebald en tegelijk rauw en niet zelden venijnig – is een ware verademing in een compleet overladen scene waar de stroom aan releases elkaar in ijl tempo opvolgen. De bepaald unheimliche sfeer zet vanaf het begin de toon voor een waar bombardement aan grillige soundscapes, plat- en kapot-gepitchte

beats en bassen en ijskoude synths.

Verslavend en aanstekelijk nodigt Mulero je uit tot een genadeloze en onomkeerbare dans macabre! 17 tracks, opmerkelijk veel naar Mulero’s doen, over twee cd’s verspreid waarvan de klasse afdruipt en de hand van een meester nadrukkelijk de toon zet: wij hebben onze eerste voor de eindejaarslijstjes!

Nneka ‘My Fairy Tales’ Bushqueen Music

Gevestigde waarde Nneke zet aan met haar ondertussen vierde album. Hitjes en samenwerkingen met andere topartiesten zoals Ziggy Marley, Sean Paul en Chase & Status bij de vleet en toch werd haar vorige plaat ‘Soul Is Heavy’ maar lauw onthaald.

Gelukkig heeft ze met ‘My Fairy Tales’ haar tweede adem te pakken en zingt ze met een herboren passie over alles wat haar dierbaar is. Zoals gewoonlijk verheft ze haar stem niet alleen om leuke liedjes te brengen, maar probeert ze ook de hedendaagse tribulations zoals het ophefmakende Boko Haram aan te snijden zonder te veel met het belerende vingertje te zwaaien. Nneka de vrouwelijke versie van Bob Marley noemen is misschien een brug te ver, maar ze komt wel in de buurt. Een perfecte mix van funk, reggae en soul zoals we die van deze Queen of Africa verwachtten. Welkom terug Nneka! (pn)

Noisia ‘Ten Years Of Vision Recordings’ Vision Recordings

Het Groningse drum-‘n-bass-collectief Noisia bestaat tien jaar en of je dat gehoord zal hebben. Op ‘Ten Years Of Vision Recordings’ wordt een morsig feestje gebouwd aan de hand van 22 gemasterde tracks en twee gloednieuwe songs van het Nederlandse trio. Bassen die je trommelvliezen uitdagen, pompende beats die je broekspijpen doen wapperen en vocals die de tracks van enige urban credibilty voorzien: Noisia is gesneden koek voor een nieuwe generatie drum-‘n-bass-adepten die het woord subtiliteit slechts vaagweg kennen uit de dikke Van Dale en op zoek zijn naar wat hersenloos vertier. Voor wie het iets meer mag zijn: check de platen van Ed Rush en Grooverider: ouder, relevanter en vooral véél beter spul. (wd)

L’Objet ‘Toucan’ Structure Records

Het vierde album van L’Objet kan, ondanks dat het maar zes nummers van zo’n vier minuten telt, gemakkelijk op re-

peat blijven staan zonder te vervelen proefondervindelijk vastgesteld door onderstaande. Bij wijze van luchtige intro op de sound vangt de begintrack van ’Toucan’ aan met achteloos gitaar-tokkelen tegen zachte drumroffels en af en aan golvende synths. Maar L’Objet zet doorgaans een sterk potige sound neer die ergens tussen de krautrock van Holy Fuck en Russian Circles stompen uitdeelt. Een snelle blik op de perstekst onthult dat de Fransen van L’Objet slechts met twee zijn; en dan zo’n indrukwekkend solide en bomvolle sound neerzetten, inclusief ademruimte! Halverwege het mini-album vuren ze ‘Wave’ op je af, waarop ze met overstuurde gitaren, knallende drums en een vat energie totaal loos gaan in de effectenkelder. Zitten ze daar écht maar met twee? Sterk. (sn)

Piano Interrupted – V/A ‘The Unified Field Reconstructed’ Denovali Records

In afwachting van een nieuw Piano Interrupted-album vroegen de leden andere artiesten op Denovali Records om hun ‘Unified Fields’ onder handen te nemen.

Het resultaat is zoals te verwachten divers.

Van volledig elektronische herwerkingen tot tracks die schijnbaar opnieuw werden ingespeeld met analoge instrumenten. Nu, over het origineel waren we destijds al niet erg onder de indruk. De remixes veranderen daar niet echt veel aan. (eb)

Pile ‘You’re Better Than This’ Fierce Panda Records

Om je een idee te geven van hoe slecht dit album is: vier uur lang vastzitten in de file met iemand de last heeft van winderigheid terwijl de airco niet werkt en de raampjes niet naar beneden kunnen, is aangenamer dan luisteren naar deze verschrikking. Je knie stoten tegen de hoek van je bureau ook. Een discussie voeren met een ouderwetse pastoor over voorbehoedsmiddelen ook. En zo kunnen we nog wel even doorgaan. ‘You’re Better Than This’ is één lange brij van lomp door elkaar zwalpende gitaren, drums en vocals. Daarbij zijn de liedjes ook gewoon slordig uitgewerkt, wat een aangename luisterervaring nog extra in de weg staat.

Laten we er dus niet te veel woorden meer aan vuilmaken. ‘You’re Better Than This’ is geen geschikte cd om in je speler te hebben, maar vooral ideaal om te gebruiken als onderleggertje of wanneer je thuis met een te korte tafelpoot zit. Bij sommige bands kan je schoonheid in de lelijkheid vinden. Voorlopig is dat bij Pile niet het geval. (adz)

35

04.04

Jan Delvaux & DJ BoBBy ewing

10.04

Magnus / BlauDzun Dry The river / TouT va Bien Mon-o-Phone

06.05

Joshu raDin

12.11

JoosT zweegers Solo

26.11

Channel zero Unplugged

Belpop Bonanza Bis

Arenberg Arenbergstraat 28, 2000 Antwerpen T 03 202 46 46

38

t eam Earteam Ear Sufjan Stevens

‘Carrie And Lowell’ Asthmatic Kit t y Records

Het uitstapje met Sisyphus, z’n samenwerking met Son Lux en de rapper Serengeti, mocht er wezen vorig jaar maar er gaat niets boven de old skool gelaagde indiefolksound van Sufjan Stevens. Wie niet warm werd van zijn vorige studio-album, het elektronische popexperiment ‘The Age Of Adz’ (2010), mag opgelucht ademhalen en ‘Carrie And Lowell’ in huis halen. De plaat is een gracieuze terugkeer naar vroeger. Kükl voelde in de RifRaf van vorige maand al de adem van topplaat ‘Illinoise’ en hij heeft gelijk: ‘Carrie And Lowell’ verwelkomt opnieuw de ontroerende tokkels, de schone zachte zanglijnen, de warme atmosfeer en de wondermooie hymnen (zonder orkestrale bombast) van Stevens. “Het nieuwe album is een vierenveertig minuten durende mijmering over sterfelijkheid, herinneringen en geloof”, dixit Sufjan Stevens. En tevens een eerbetoon van Stevens aan zijn ouders - moeder Carrie overleed in 2012. Prachtplaat! Graag een concert in België, snel! (bvm)

Prettiest Eyes ‘Looks’ Aagoo Records

‘Out Of Control’ heet de opener van deze nieuwe van dit angstaanjagend stel muzikanten uit LA en die titel kan net zo goed als mission statement als als samenvatting van zowel de band als het album gezien worden. Zelden klonk gitaarrock zo psychotisch als in de negen tracks die hier samengebald worden. Zo door waanzin gedreven als de band echter klinkt, is er toch steeds een lollige ondertoon aanwezig, zoals die ook bij Mudhoney terug te vinden is, zij het dat Prettiest Eyes klinken alsof de lsd uit de gelijknamige track net in werking getreden is. Ondergaan en hopen op het beste! (jvb)

Royal Thunder ‘Crooked Doors’ Relapse Records

Royal Thunder, onder leiding van überrockchick Miny Parsonz, heeft zijn sound op deze tweede lp behoorlijk bijgeschroefd. De toevoeging van een tweede gitarist, Will Fiore van de fantastische sludgerockband Zoroaster, brengt Royal Thunder waar het moet zijn. Weg met de shoegaze-y, drone-y, ogen naar beneden gerichte, mompelende donkere rock.

Hallo aan het opengetrokken geluid, aan de met de blik naar eindeloze horizonten gerichte megamelodieën en echte emoties! Als een sublieme kruising tussen Pat Benatar, Janis Joplin, Joan Jett en Pia Zadora, smeedt Parsonz melodieën die perfect gedrapeerd worden over stevige rock met de nodige rustpunten. ‘Crooked Doors’ verzamelt riffs en songs die geënt worden op verschillende decennia zware gitaren. Over Black Sabbath en Led Zeppelin, naar eighties hardrock en heavy metal, naar Mastodon en Baroness.

Kitschloos, pretentieloos en vooral lekker en eerlijk rockend, dat is het triomfantelijke geluid van Royal Thunders ‘Crooked Doors’. (dg)

Xavier Rudd & The United Nations ‘Nanna’ Salt.X Records/Net t work

Surferboy Xavier Rudd en zijn gloednieuwe, multi-culturele begeleidingsband The United Nations solliciteren met ‘Nanna’ openlijk voor een spot op Reggae Geel, Couleur Café of Cactus. Het is Rudd alvast gegund: het verse album van de Australische artiest die in het verleden opereerde als een one-man-band met zang, gitaar, drums en didgeridoos is een op-en-top zonnige reggaeplaat vol goede vibes. De ganja deed zijn werk: de

vermaarde reggae-producer Errol Brown mixte de songs in de tot de verbeelding sprekende Tuff Gong Studios en Rudd profileert zich in zijn geëngageerde teksten als een soortement Michael-Frantimeets-Edward Sharpe-messias die universele samenhorigheid predikt. Voeg daar geslaagde blazers en wat invloeden uit ska, dub en de aboriginalcultuur bij en je hebt een perfecte, catchy zomerplaat. (bvm)

Seasick Steve ‘Sonic Soul Surfer’ Dead Skunk

Sinds de voormalige hobo/producer/ sessiemuzikant/zwerver Seasick Steve zijn eigen muzikale carrière een tiental jaar geleden van de grond zag komen, laat de man er geen gras over groeien.

‘Sonic Soul Surfer’ is Steves zevende plaat sinds 2004 en hoewel het album weinig tot geen verrassingen bevat, is dit een geweldig zondagnamiddagalbum voor wie zich graag in het gras neervlijt, een bak gerstenat in de buurt en een hoofd dat ingesteld is op het plukken van de dag. Van het funky ‘Summertime Boy’ tot het folky ‘In Peaceful Dreams’: de bricollage bluesrock van Seasick Steve werkt aanstekelijk en ontwapenend en doet hopen dat Seasick, intussen een kloeke zeventiger, nog even op dit elan verder gaat. (jvb)

Nadine Shah ‘Fast Food’ Apollo

Twee jaar na haar goed onthaalde debuut ligt opvolger ‘Fast Food’ in de rekken. Het viel op dat er in die reacties toen veel naar Nick Cave en PJ Harvey verwezen werd, een vergelijking die nu voor ‘Fast Food’ eerder vergezocht dan vanzelfsprekend lijkt. De fluwelen stem van de Britse zangeres met roots in Pakistan en Noorwegen klinkt misschien even droevig als deze van Harvey en de muziek even mysterieus als deze van Cave - luister maar naar het geweldige ‘The Gin One’ -, het is toch vooral dat quasi-hypnotiserende, zelfs bevreemdende karakter van Shahs nummers dat de basis van haar aantrekkingskracht vormt.

Haar nummers zijn gestript van alle ballast waardoor ze bijzonder to the point klinken, zonder ooit koud of arm aan te voelen. Zo wordt het nummer ‘Fool’ knap opgebouwd rond een scherp gitaarak-

koordje of zingt ze tijdens ‘Nothing Else To Do’ nog een toontje lager als zelfs percussie en band het grotendeels laten afweten. ‘Fast Food’ is een bijzonder uitgekiend en doorvoeld album dat veel meer is dan enkele leuke Nick Cave- of PJ Harvey-vergelijkingen. (jdb)

Six Organs Of Admittance ‘Hexadic’ Drag Cit y

Sinds 1998 heeft Ben Chasny nooit zo lang gedaan over een nieuw album als nu (‘Ascent’, de vorige van Six Organs Of Admittance, is intussen drie jaar oud). Het hoeft dus geen wonder te heten dat deze ‘Hexadic’ een heel ander pad inslaat dan zowat alles wat ervoor kwam. Concreet betekent dat geen experimentele folk, fingerpicking of extatische chants meer, wel veel gitaarfeedback, distortion en log gedreun. Je zou het niet meteen raden maar ‘Hexadic’ is genoemd naar een compositietechniek die Chasny recent heeft uitgevonden (er verschijnt later dit jaar zowaar een boekje met handleiding), een techniek die meteen ook aan de grondslag ligt van zowat elke akkoordwissel op het album. Dat klinkt allemaal erg virtuoos maar daar heeft een ongetraind oor natuurlijk niks aan. Want eerlijk, of het nu gaat om geniale nieuwlichterij of gewoon willekeurige geluidsbrij, die balans is hier niet gauw gemaakt. Om het met een cliché te zeggen, het is in elk geval iets anders. (ts)

The Skints ‘FM’ Easy Star

Het Londense The Skints maakt al bijna tien jaar een uitstekende, tot shakende bam bams aanzettende roots reggae, dancehall, ska en rocksteady. Dit is hun vierde plaat. De legendarische producer Prince Fatty zat opnieuw achter de knopjes en dat zorgt natuurlijk voor uitstekende, moddervette riddims. Verder krijgen we gesmaakte gastbijdrages van Rival, Horseman en de alomtegenwoordige Tippa Irie. Dat levert een geweldige, vrolijke plaat op; ze draaien er zelfs hun hand niet voor om om het woeste ‘My War’ van Black Flag om te toveren tot zeemzoetige lover’s rock. Tel daar een inmiddels forse live-reputatie bij en je weet nu al dat een mooie zomer wordt. (mb)

Skip & Die ‘Cosmic Serpents’ Crammed Discs

Nadat de Nederlands-Afrikaanse bende van Skip & Die een bescheiden heldenstatus bereikten met debuut ‘Riot In The Jungle’ - een melange van hiphop, elec-

tro, ragga, cumbia en alles wat zo nog in het kraam paste, was het uitkijken of het nieuwe album opnieuw van boomshanka zou doen. Wel, de ruwe kantjes van weleer lijken wat afgevijld, maar wat in de plaats komt, is haast even lekker. De vocale capaciteiten van Cata.Pirata worden nu nog beter gefinetuned met de skills van producer Jori Collignon, terwijl de percussie en gitaarpartijen ook beter in het geheel passen. Dat hoor je in de titeltrack, maar vooral in het pompende ‘Maloya Magic’.

Wanneer uitzonderlijk de veiligheidsriem los mag, zoals in het knetterende ‘Space Girls’ en de interludes, ligt Buraka Som Sistema niet eens zo gek ver om de hoek maar deze ‘Cosmic Serpents’ is ingetogener, eclectisch en breder uitgebalanceerd met de herinneringen aan PiL en The Clash oproepende retroflash ‘Nine Dimensions’ en het bijna straightforward ‘Burning Bridges’ als contrapunten voor de dubby vibes van ‘Perpetual War’ en de tribalchaos van ‘Mami Wata’ . Het had wellicht geen kwaad gekund als het beest eens wat vaker los mocht, maar de samensmelting van genres en muziekstijlen in een unieke potpourri zorgt ook nu weer voor een interessant muzikaal avontuur. (mc)

The Slow Show ‘White Water’ Haldern Pop Recordings

Opener ‘Dresden’ steekt van wal met de gezangen van een klassiek kerkkoor.

Meteen is de barokke toon gezet waar ‘White Water’ op drijft. Wanneer ook een 30-koppig brass-ensemble invalt, wordt het duidelijk dat het balanceren op de grens van grootse bombast het volledige album zal beheersen. Een oefening die The Slow Show uit Manchester – toch in de instrumentale arrangementen – wonderwel goed doorstaat. De eenvoudige, strakke drumpartijen (met dezelfde signatuur als The National) en de fijne gitaarlijnen vormen het minimalistische tegengewicht voor de monumentale orkestarrangementen en dramatische zanglijnen van Rob Goodwin. Het is echter zijn schurende bariton die nog het meeste de klank van The Slow Show beheerst. Goodwins stembanden, gevormd door menig sloffen teer, voegen nog een schepje gezwollen pathetiek toe, waardoor de balans toch overhelt naar overdreven theatraliteit. (dw)

Slug ‘Ripe’ Memphis Industries

Een recensie schrijven over het nieuwe project van Ian Black is al net zo onmogelijk als politiek zonder oppositie. ‘Ripe’ gaat werkelijk alle kanten uit maar verliest zichzelf iets te vaak in een kakafonie van

MUSIC AT STUK STUK ARTS CENTRE I LEUVEN I WWW.STUK.BE

28.04 BRIQUEVILLE FUTURE OLD PEOPLE ARE WIZARDS &

03 22 18

JULIANNA BARWICK

05

&

SUPPORT

SPINVIS

05

OOGCONTACT VAN DE EENZAAMSTE SOORT

ALASDAIR ROBERTS

10

&

SUPPORT

10 YEARS OF DENOVALI - LEUVEN

GREG HAINES PETRELS ENSEMBLE ECONOMIQUE POPPY ACKROYD

14.05

POPPY ACKROYD © KAT GOLLOCK

11 04 BEAT UP Ado

Soul’art

Zwartwerk

Ismo

Keizer Hip Hop

Film

DJ Tumult

Urban dance

Expo Mixed Emotions

W W W . H30.BE

01/04 URBAN MIC 02/04 AMATORSKI + ILLUMININE 03/04 AFRIKA FILM FESTIVAL VIERT 20 JAAR 08/04 DEPOT CAFÉ: MARC BROUSSARD 09/04 SHEILA E 12/04 NNEKA 20/04 DEPOT CAFÉ: MISTER & MISSISSIPPI 21/04 BLAUDZUN + MON-O-PHONE 22/04 FIFTY FOOT COMBO + THE DEAF 24/04 PAUL MICHIELS 25/04 RADIO MODERN 29/04 BED RUGS

01/05 02/05 04/05 05/05 06/05 09/05 12/05 15/05 19/05 21/05 22/05 27/05 02/10

GOV'T MULE BELPOP BONANZA BIS THE HICKEY UNDERWORLD ROBBEN FORD OPEN MIC THE NEON JUDGEMENT FAREWELL TOUR MARCO Z BERRY QUINCY ALBUMRELEASE + AFTERPARTY MET BOBBY EWING DEPOT CAFÉ: THE SLOW SHOW GIANT³ SAND K’S CHOICE THE CHAMELEONS JOHN MAYALL

40

Earteam Young Fathers ‘White Men Are Black Men Too’ Big Dada

We waren al laaiend enthousiast over de vorige plaat van Young Fathers, een gezelschap uit Glasgow met flink wat roots in West-Afrika. Ondertussen zijn we een jaar en een Mercury Award verder et voilà: ze leveren alweer een schijnbaar moeiteloos in elkaar gedraaid meesterwerkje af waarop ze zowat alle hoeken van het popspectrum verkennen. De leftfield hiphop heeft dan ook deels plaats gemaakt voor heuse rocksongs, door de blender gehaalde funkgrooves, een occasionele breakbeat, afro en bakken soul. Het geniale ‘Old Rock n Roll’, ‘Shame’, de eerste (en ijzersterke) single ‘Rain Or Shine’, ‘Liberated’ en ‘Sirens’ zijn maar een paar willekeurige hoogtepunten. Geweldig plaatje kortom. Niks minder, maar misschien wel veel meer...(mb)

beats, synths, samples, vocals en andere mogelijke geluiden zoals steel drums. De debuutplaat van Slug begint nog intrigerend met een op filmmuziek gebaseerd ‘Grimacing Mask’, een soort Pink Floyd meets David Bowie-achtig ‘Cockeyed Rabbit Wrapped In Plastic’ (ziet u het konijn al voor u?) en een psychedelisch ‘Sha La La’ (check vooral die vette Arctic Monkeys-riff). Daarna gaat het, net zoals met het in plastiek gewikkelde konijn, helaas snel bergafwaarts. ‘Eggs And Eyes’ en ‘Shake Your Loose Teeth’ tonen nog maar eens aan dat de lijn tussen intrigerend en saai vaak heel dun is, waarna (jvw) zich bij ‘Greasy Mind’ hardop afvraagt waar de in de aankondiging beloofde combinatie van Led Zeppelin en Madonna blijft. ‘Ripe’ bestempelen als een te mijden album zou te simpel zijn, daarvoor zijn er ook voldoende sterke momenten, check de mooie pianoballed ‘Peng Peng’ of het prachtig simplistische ‘Kill Your Darlings’.

The Jon Spencer Blues Explosion ‘Freedom Tower – No Wave Dance Party 2015’ Bronzerat

“What New York used to be”, zongen The Kills enkele jaren geleden op ‘Midnight Boom’. Zo etaleerden ze hun heimwee naar de tijd dat New York nog niet de hedendaagse, opgekuiste stad was, maar een zo nu en dan stevig uit de bek meurend oord van verderf, waar naast de misdaad ook de straatcultuur welig tierde, met een explosieve output van punk, funk, soul en hiphop. Dàt New York brengt Jon Spencer, zelf al jarenlang ingezetene van de metropool, tot leven op ‘Freedom Tower’, de nieuwste, elfendertigste worp van zijn Blues Explosion. En zowaar, deze muzikale hutsepot is verdacht groovy, maar dan op een meer funky manier dan we van dit gezelschap gewoon zijn: minder explosief, maar eens zo verleidelijk. Het is vast geen toeval dat dit album in het Daptone House of Soul ingeblikt werd. ‘Freedom Tower’ rammelt en stuitert zo nu en dan, maar dat deed het New York van voor 1990, toen het nog een stad was die met ducktape aan elkaar gehouden werd, net zo goed. (jvb)

Stealing Sheep ‘Not Real’ Heavenly

Het Britse meidentrio Stealing Sheep zit vol goede bedoelingen. Hun vederlich-

te weirdopop kleurt lekker buiten de lijntjes en doet elk grijs wolkenpak moeiteloos opensplijten. Toch blijven we wat op onze honger zitten. De melodietjes zijn te lichtvoetig om te blijven hangen, en de psychedelica mankeert wat power.

Stealing Sheep volstaat als fris tussendoortje, maar vult amper. (dm)

Stornoway ‘Bonxie’ Cooking Vinyl

Er zijn zo van die bands die aan het tweede-album-syndroom lijden, maar dat kan van Stornoway allerminst gezegd worden. Met ‘Bonxie’, vernoemd naar een grote en majestueuze zeevogel, brengt de Britse band de buitenwereld naar de huiskamer.

Dierenvrienden waaronder ook ondergetekende zijn verheugd met het feit dat er zich twintig (!) verschillende vogels verschuilen in de elf nummers. ‘Between The Saltmarsh And The Sea’, een rustgevende ballade, opent het album met de lokroep van de rotgans. Wat volgt is van eenzelfde topkwaliteit. Zoals de funky folksong ‘Get Low’, het zeebriesje dat door ‘Man On Wire’ waait of het met zon- en vogelgeluiden overgoten ‘Lost Youth’. Nummers die het kwik op druilerige dagen instant doen stijgen! Ook de ingetogen folksongs (‘Sing With Our Senses’, ‘We Were Giants’, ‘Josephine’) die qua vocalen opnieuw refereren aan The Decemberist, bezorgen ons, om in het vocabulaire te blijven, kippenvel. Hoe meer luisterbeurten, hoe meer betoverends je in deze plaat ontdekt! (ne)

Suuns + Jerusalem In My Heart ‘Suuns + Jerusalem In My Heart’ Secretly Canadian

De collega’s-psychrockers van Suuns en Jerusalem In My Heart raakten in 2012 bevriend tijdens een gezamenlijke tournee. Dat resulteerde in tal van hypnotiserende jamsessies en ook het podium werd regelmatig gedeeld. Die vriendschap levert nu ook een album op dat het beste van beide groepen verenigt. Suuns tekent voor de spookachtige krautrock, Jerusalem In My Heart vult aan met drones en oosters escapisme. Het ene moment wanen we ons op een Lynchiaanse raveparty, het andere moment in een bedwelmende tempel. Liefhebbers van Dirty Beaches zullen graag op beide plaatsen verblijven. (dm)

Therapy?

‘Disquiet’ Amazing Record Co.

Alleen al voor volharding verdient Therapy? een prijs. Na knallers ‘Troublegum’ en ‘Infernal Love’, die de band in de jaren 90 driemaal een stek op Rock Werchter opleverden, bleven Andy Cairns en kompanen doorgaan, ook toen de festivals kleiner en de zalen leger werden. Op elk album staat er echter wel een klepper die het oude niveau haalt. Was dat op ‘One Cure Fits All’ bijvoorbeeld ‘Dopamine, Seratonin, Adrenaline’, dan is ‘Good News Is No News’ ditmaal de song die ‘Die Laughing’ naar de kroon tracht te steken. Verder veel inwisselbaar materiaal, dat onmiskenbaar de Therapy?-stempel draagt (‘Tides’ is zo vintage dat het op eender welk album had kunnen staan) en dus de harde kern die de band blijft volgen zeker zal plezieren. De rest van de wereldbevolking kan deze kans om even te doen alsof het opnieuw 1995 is grijpen of eenvoudigweg negeren. Soms kan het makkelijk zijn in het leven. (jvb)

Toro Y Moi ‘What For?’ Carpark

Met de zomer in aantocht is een nieuwe Toro Y Moi altijd welgekomen. Frontman Chaz Bundick beschreef zijn eigen muziek ooit als the sound of summer, de pers hield het op chillwave. Dat waren andere tijden. Chillwave brak nooit door en Toro Y Moi verkende andere genres. Toch is er één constante: Toro Y Moi klinkt altijd zonnig, dat geldt ook voor ‘What For?’. Dit is nochtans mans meest rockende release.

Op een riff meer of minder wordt niet gekeken. Bundick verkent afwisselend de mogelijkheden van classic rock en psychrock, maar benadert die genres altijd met een funky attitude. We horen Tame Impala die Blood Orange opvrijt terwijl The Beatles staan te kijken. Aanstekelijk spul. (dm)

Turzi ‘C’ Record Makers

Op deze derde plaat (benieuwd hoe hun vierde zal heten...) pakken Romain Turzi en zijn acolieten uit met een filmische mix van krautrock, kriebelende downtempo en... sopraan Caroline Villain. De combinatie van operatische vocals en stemmige psychedelica (het epische van pakweg Pink Floyd is nooit ver weg en dat

geldt eigenlijk ook voor het bombast van een Jean-Michel Jarre) is met momenten erg geslaagd en gelukkig is de plaat gevarieerd (streepje losgeslagen hardrock?

Check. Acid bleeps? Check) en gebalanceerd genoeg zodat al die uithalen op den duur niet op je zenuwen gaan werken. Te ontdekken dus. (mb)

The Very Best ‘Makes A King’ Moshi Moshi Records

Wij waren een jaar of 5 terug errug onder de indruk van ‘Warm Heat Of Africa’, het sprankelende debuut van de Zweeds-Malawische alliantie The Very Best.

De melange van westerse en Afrikaanse muziek was veel en veel meer dan wat geitenwollensokken wereldmuziek, barstte van de originele vondsten en ideeën en creëerde een eigen muzikale universum. Nu zijn we dus aan het derde album en hoewel het verrassingseffect ondertussen is gaan liggen, blijft de muziek pal overeind. Het derde album is meteen ook het meest toegankelijke en radiovriendelijke, wat je overigens voor één keer niet als een negatief gegeven hoeft te beschouwen. Breed meanderende wereldpop (‘Let Go’, ‘Mwanga Wanga’, ‘Kanyale’), ingetogen tristesse (’Hear Me’), dubby electrospielerei (‘Guju Guju’, ‘Sweka’) of uptempo feelgood vibes (‘Mariana’, ‘Makes A King’): The Very Best heeft in zijn eentje een eigen genre uitgevonden en het zich vakkundig meester gemaakt. Toppertje! (mc)

Vessels ’Dilate’ BIAS

Ooit begonnen als postrockband, verkent het vijftal uit Leeds nu meer elektronische horizonten. Niet per se een slechte zaak, want met ‘Dilate’ heeft Vessels een best vermakelijke plaat uit. Meer zelfs, tijdens sferische nummers als ‘On Monos’ en ‘On Your Own Ten Toes’ doemt er een gevoel van lichte gelukzaligheid op, nadat de gloomy elektronica van opener ‘Vertical’ ons al plat had gekregen. Zelfs bij het wat lang uitgesponnen ‘Elliptic’ dreigen we op sommige momenten volledig overstag te gaan, om het uiteindelijk toch maar niet te doen. Staat ook een beetje voor het verhaal van deze ‘Dilate’: een verzameling songs, die best de nodige vakkennis verraadden, maar niet over voldoende stootkracht beschikken om je echt te raken. Deed het buikgevoel ons soms nog enigszins twijfelen,

zoals op ‘Attica’ en ‘Glass Lake’, toch zegevierde de ratio en zagen we in dat het gewoon nog niet voldoende is. Die van Vessels mogen dus die horizonten nog wat verder verkennen, op zoek naar een straffere gloed. (kc)

Rocky Votolato ‘Hospital Handshakes’ Glit terhouse Records

We zijn fan van Rocky Votolato. Fan van zijn fragiele, openhartige en perfect gepolijste popliedjes. Rocky is al jaren een wandelend cliché, in de beste zin van het woord. Een ongeschoren jongeman met een engelenstem die met pijnlijk eerlijke songs, een akoestische gitaar en een talent voor prachtige melodieën, het plaatje van de hedendaagse troubadour perfect invult.

De voorbije jaren bracht Votolato geweldige, hartverscheurende en in alle opzichten aangrijpende plaatjes uit zoals ‘Makers’, Television Of Saints’ en ‘True Devotion’. Op verschillende momenten in zijn carrière vond Rocky dat zijn songs ingepakt moesten worden met wat luidere gitaren, wat stevigere drums en wat meer power. En zo’n plaat is ook ‘Hospital Handshakes’. Met de hulp van zijn broer Cody, gitarist bij onder meer Blood Brothers, Chris Walla van Death Cab For Cutie, en drummer Andy Lum van My Goodness, smeedde Rocky 11 indierock/emopoprocksongs die fijn klinken, maar de intensiteit van zijn ingetogener werk wat missen. (dg)

Scott Weiland And The Wildabouts ‘Blaster’ earMUSIC

Een album van Scott Weiland, onder welke gedaante dan ook, gaat meestal samen met de nodige persoonlijke complicaties en fijnzinnige teksten. Maar net zo goed met snijdende rock waarop het altijd vrolijk scheuren is, spreekwoordelijk dan.

‘Blaster’ bevestigt andermaal de regel en nestelt zich naast zijn impressionante oeuvre samengesprokkeld met oa Stone Temple Pilots en Velvet Revolver.

De heer Weiland, een icoon verdient respect, slaat op deze nieuwste vooral de fun, hij noemt het zelf furry, uit rock-’n-roll en maakt hiervoor gebruik van het perfect op elkaar ingespeelde trio The Wildabouts. Een combinatie die zodanig slinks en sexy klinkt dat zelfs een zwangere koe met opstopping spontaan zou gaan bevallen.

Gedreven door die typische nasale stem van Scott Weiland opent ‘Blaster’ met het aanstekelijke ‘Modzilla’. Het verleidelijke, traag gespeelde ‘Way She Moves’ refereert vervolgens aan de vrouw des huizes Weiland. Maar vooral het sterk op Stone Temple Pilotsleunende ‘Amethyst’ en het absolute hoogtepunt ‘White Lightning’, waarop een uitdagend kronkelende Scott je begeleid door een moddervette riff ten dans vraagt, brengen je gegarandeerd opnieuw in extase! En dan moest het prachtige op een akoestische Led Zeppelin-song gebaseerde ‘Circles’ nog komen. (jvw) knielt neer, wie volgt?

ADMIRAL FREEBEE

30/04 Volta @ Vooruit, Gent

BONY KING

09/04 AB, Brussel 11/04 Little Waves @ C-Mine, Genk 22/04 Handelsbeurs, Gent 29/04 De Roma, Antwerpen

CUSTOMS

15/05 Eurorock, Neerpelt 17/05 Kastival, Kasterlee

DE HELD

08/05 Kunstencentrum Attenhoven

DELRUE

30/04 Café Café, Hasselt

EEFJE DE VISSER

18/05 De Filosoof, Maldegem 19/05 Stoemp! @ Café Archipel, Brussel

FACES ON TV

04/04 MOD, Hasselt (support) 17/04 N9, Eeklo (support) 24/04 Vooruit, Gent (support) 03/05 Cactus Club, Brugge (support) 07/05 Stoemp! @ Bar Hotel Meininger, Bxl

FIVE DAYS

14/04 Stoemp! @ Café Roskam, Brussel 23/05 Gladiolen, Olen

FLIP KOWLIER

25/04 Festival Aan Zee, De Panne 30/04 48 Uren, Lovendegem 01/05 Mayday Mayday, Kortrijk

GABRIEL RIOS

03/04 Kraakpand@Handelsbeurs, Gent (solo) 30/04 Rockhal, Luxemburg (support Selah Sue) 28/06 Rock Werchter

HYDROGEN SEA

17/04 AB Club, Brussel 18/04 Lotto Arena, A’pen (support Selah Sue) 30/04 Volta @ Vooruit, Gent

JEF NEVE - SOLO

01/04 De Plomblom, Ninove 04/04 Den Bussel, Keerbergen 25/04 Hopeville, Mariakerke

BRIQUEVILLE

26.03 28.03 28.04 11.05

Democrazy @ KERK - Gent MOD - Hasselt STUK - Leuven Les Nuits Botanique - Brussel

HANNAH COHEN

27.03 Botanique - Brussel

RAKETKANON

27.03 28.03 29.03 04.04 10.04 25.04

De Kreun - Kortrijk MOD - Hasselt Vooruit - Gent L’Atelier Rock - Huy Nijdrop - Opwijk Pacrock - Pont-A-Celles

CHANTAL ACDA

28.03 Trefpunt - Gent 02.04 De Buren - Brussel

VALGEIR SIGURĐSSON

28.03 Het Kruitmagazijn - Ieper

MARCO Z

30.03 16.04 24.04 12.05 22.05

Gate 51 - Antwerpen AB Club - Brussel Cactus Club - Brugge Het Depot - Leuven MOD - Hasselt

OAKTREE & AVONDLICHT

04.04 PIAS Nites - Brussel 18.04 More Music - Brugge

THE KVB

10.04 Cactus Club - Brugge

A WINGED VICTORY FOR THE SULLEN

12.04 Silence Is Sexy @ AB - Brussel

THE NOTWIST

17.04 More Music - Brugge

SCARLETT O’HANNA

17.04 More Music - Brugge

A/T/O/S

LADY LINN

18.04 More Music - Brugge

LILI GRACE

18.04 L’Entrepot - Arlon

03/05 Labadoux, Ingelmunster 04/04 MOD, Hasselt 17/04 AB Club, Brussel (support) 16/05 Hamrock, Ham

MEURIS

THE TWILIGHT SAD K-X-P

18.04 Het Bos - Antwerpen

SHE KEEPS BEES

24.04 02.05 03.05 17.05

Homeplugged - Brussel Les Aralunaires - Arlon Cactus Club - Brugge MOD - Hasselt

SELAH SUE

25.04 30.04 01.05 01.05 14.05 15.05

Festival Aan Zee - De Panne Decora - Deerlijk Mayday Mayday - Kortrijk Maybee Festival - Roeselare Roemelmarkt - Antwerpen De Grote Post - Oostende

SIOEN

XYLOURIS WHITE

02/04 De Singer, Rijkevorsel (try-out) 08/04 AB, Brussel 25/04 Nekka Nacht, Antwerpen (guest) 14/05 De Casino, Sint-Niklaas

OSTYN

26/04 Festival Aan Zee, De Panne

RECORDERS

29/04 Stoemp! @ Café Kafka, Brussel 18/04 Lotto Arena, Antwerpen 30/04 Rockhal, Luxemburg 27/06 Rock Werchter

ZINGER

ck Emperor d You! Bla + Godspee

29.04 Cirque Royal - Brussel

02/04 Vooruit, Gent

ST. GRANDSON

04/04 JH Zenith, Dendermonde 11/04 Little Waves @ C-Mine, Genk

STUFF.

10/04 De Roma, Antwerpen 17/04 MOD, Hasselt 18/04 More Music!, Brugge 09/05 JAzz à Liège

TOURIST LeMC

03/04 Trix, Antwerpen 09/05 CC Poorthuis, Peer

TUBELIGHT

03/04 Instant Karma, Oostende

FOOL’S GOLD

01.05 Charlatan - Gent

WAND

13.05 Les Nuits Botanique - Brussel

NILS FRAHM

16.05 HA’Fest - Gent (SOLD OUT) 19.07 Dour Festival - Dour

DAWN OF MIDI

16.05 HA’Fest - Gent (SOLD OUT)

STEVE GUNN

YAWNS

17.05 Les Nuits Botanique - Brussel 26.05 MOD - Hasselt

YEVGUENI

17.05 Les Nuits Botanique - Brussel 24.05 Charlatan - Gent

04/04 WILD #5 @ Cirque Mystique, Aalst 18/04 Lo Rock Festival, Kessel-Lo 09/05 Cactus Club, Brugge 25/04 Nekka Nacht, Antwerpen (guest) 01/05 Labadoux, Ingelmunster

KEVIN MORBY

KUENTA I TAMBU

24.05 Sinksen - Kortrijk more concer ts : www.toutpartout.be

Check all dates at BUSKER.BE

Independent since 1994 Toutpartout agency Labelman Nieuwpoort 18 9000 Gent - Belgium Phone: +32 (0)9 233 06 02 infoNL@toutpartout.be www.toutpartout.be

34 42

compiled

V/A

V/A - Jon Hopkins

‘BamaLoveSoul presents On Deck 3’

‘Late Night Tales’

BBE Records

Late Night Tales

De sympathieke jongens van BBE Records geven mensen al eens graag blind vertrouwen. Na de ‘Spectrum’-serie en de Kon & Amir-mixtapes krijgt ook de Amerikaanse BamaLoveSoul-website nu carte blanche om een reeks compilaties uit te brengen. Drijvende kracht achter ‘On Deck’ (zo heet de nieuwe saga) is DJ Rahdu, ook bekend van de best wel te pruimen Diamond Soul Xxxperience-radioshow – ja, met drie x’en. Rahdu heeft zich in de loop der jaren helemaal ondergedompeld in de dampende jacuzzi die de neosoulscene is. Met fluwelen handschoen selecteerde hij ten derde male onderuitgezakte soul- en hiphopjams die we nog het best onder de noemer van veilige aperitiefmuziek zouden durven klasseren.

Ofwel: geen gedurfde beat, felle zanglijn of funky synth die je uit je opperste staat van evenwicht en concentratie zal brengen. Na de aperitief toch maar overschakelen op iets straffer. (mvm)

Artiest kiest & mixt favoriete chillout-deuntjes.

Da’s het simpele concept van de succesvolle ‘Late Night Tales’-serie. Hopkins is in deze een dubbel interessant doelwit. Voor hij recent – en terecht – naam en faam verwierf met het verrassend dansbare ‘Immunity’, had de man er al een halve carrière en een handvol genietbare plaatjes opzitten, gevuld met miniatuur-elektronica en piano. Exact het recept ook voor deze ‘Late Night Tales’, met breekbare micro-tronica van onder meer Nils Frahm, Holy Other, Four Tet, Teebs en A Winged Victory For The Sullen. Toch is de voldoening niet helemaal compleet. Graag hadden we Jon Hopkins een paar duistere en onverkende hoeken van z’n platenkast zien opzoeken. Genre: hoek af. Maar een kniesoor als (fp) die daar om maalt!

V/A ‘Sherwood At The Controls Volume 1: 1979 – 1984’ On-U Sound

Wat kunnen we eigenlijk nog toevoegen aan het feit dat de legendarische dub/postpunk-producer Adrian Sherwood van het al even befaamde On-U Sound een eerste luik van een best of-reeks heeft uitgebracht? Dat de compilatie vier niet eerder heruitgegeven nummers en twee tracks die nog nooit het daglicht zagen bevat? Dat er heel schoon volk zoal Prince Far I, Mark Stewart, The Slits, Congo Asanti Roy en African Head Charge op staat? Of dat het het gewoon een onmisbaar hebbeding is?

Ach, wat maakt het eigenlijk uit? Je bent toch al lang onderweg naar de platenboer. (mb)

V/A ‘Hafendisko - Nummer Eins’ Hafendisko

Het Hamburgse Hafendisko-label maakte de jongste jaren furore middels een kokette kolonie muzikale Denen. Trentemoller en Kasper Bjorke gingen voorop in het noords-elektronische charme-offensief. In de slipstream volgde een klein legioen nobele onbekenden. Met een eerste ‘Hafendisko’huiscompilatie mikt het label uit de haven op de club, via opgeruimd-toegankelijke, ietwat gladde en luie house. De kwaliteit van dat businessplan varieert van soulvol tot funky en retro, van pover tot onderhoudend of genietbaar op z’n best – met bijdrages van onder meer Unkwon, Deo & Z-Man en Kasper Bjorke. (fp)

Instant Karma 3 en 4 april CC De Grote Post, Oostende Deze editie van Instant Karma belooft een speciale te worden. Oostende’s finest The Van Jets stellen er hun nieuwe album ‘Welcome To Strange Paradise’ voor en cureren zelf de tweedaagse.

Op vrijdag 3 april spelen zij naast Team William, Tubelight en Dilly Boys. Op zaterdag 4 april volgen optredens van Bo Ningen, Moodoïd, Madensuyu, Gruppo Di Pawlowski, Elefant, Robbing Millions en The Germans. De avond wordt afgesloten met een dj-set van The Van Jets themselves. Tickets voor één dagje kosten 15 euro in voorverkoop (12 euro indien in bezit van een Oostendse jongerenkaart) en 18 euro aan de kassa. Combitickets gaan de deur uit aan 25 euro in presale (20 euro indien in bezit van een Oostendse jongerenkaart) en 30 euro aan de kassa. Meer info kan je vinden op www.instantkarma.be

V/A ‘Zehn Retrospective’ Cocoon Recordings

Na 10 jaar zet Chris Tietjen een punt achter zijn Cocoon-mixen en dus leek dit een ideale gelegenheid om terug te blikken op dat voorbije decennium. Veel (deep)house stuff met uitstapjes naar progressive en trance uit 10 jaar Cocoon dus die door Tietjen in 36 tracks aan elkaar wordt geweven. Julian Perez, Nina Kraviz, Johannes Heil, Chymera, Minilogue, … ze vormen een vlekkeloos geheel op deze allerlaatste in de reeks. Een waardige uitzwaaier, heet dat dan. (mc)

V/A - Joey Negro & Sean P ‘Supafunkanova Vol.2’ Z Records

Compilaties met onbekende funk uit de jaren ‘60 en ‘70 passeren vaak de revue, maar deze ‘Supafunkanova’-compilatie focust zich op de later generatie: funk uit begin jaren ‘80 waarbij voor het eerst geëxperimeteerd wordt met rap. Melomanen Joey Negro en Sean P wisten dat ze op het juiste spoor zaten nadat hun ‘Supafunkanova Vol. 1’ al enkele jaren was uitverkocht en zo bijna zelf een verzamelitem werd. De doorwinterde compilatoren sprokkelden daarom nog meer lekkers samen dat doorheen de jaren onbemind bleef. Voor liefhebbers van Grandmaster Flash en de vibe van de jaren ‘80. (pn)

[PIAS] Nites 4 april Paleis 12, Brussel [PIAS] Nites kwam hier vorige maand al aan bod, maar ondertussen is de line-up volledig en die willen we jullie niet onthouden. Op de Main Stage staan immers The Spectors, BRNS, Baxter Dury, Oscar And The Wolf, Claptone (live), Modeselektor (dj-set), Raving George en N’to.

Palmen de Side Stage in: Oaktree & Avondlicht, Pelican Fly Label Night feat DJ Slow, Richelle, Mister Tweeks en Canblaster. Let op: [PIAS] Nites verhuist immers na 5 jaar van Tour & Taxis naar Paleis 12. De deuren zwaaien er open om 18u, om 5u30 is ‘t feestje daar afgelopen.

Voor tickets en meer info slechts één adres: www.piasnites.be.

Bazaar 10 april Arenberg, Antwerpen

Blaudzun © Andreas Terlaak De vierde editie van het minifestival Bazaar gaat weer een leuke worden. Op tien april kan je in de Antwerpse Arenberg namelijk genieten van Magnus - je weet wel, de succesvolle samenwerking tussen Tom Barman en CJ Bolland - en één van onze favoriete Nederlanders, Blaudzun. We kijken ook uit naar Mon-oPhone en Dry The River, die er het uitstekende ‘Alarms In The Heart’ voorstelt. Tout Va Bien zal ongetwijfeld een heleboel nieuwe nummers brengen, het debuutalbum is immers op komst.

Tickets kosten 19 euro. Bezoek ook eens www. arenbergschouwburg.be

Bel gerust 0228 350 880

Maandag t/m vrijdag 9:00 - 18:00

Zin om met partner gratis naar Bazaar te gaan?

Dat kan! we mogen immers 3 duotickets weggeven. Mailen maar!

Filip.rifraf@skynet.be – subject: Bazaar

gigs festivals parties april 15

zaterdag 28 maart Jazz Kuurne: Compro Oro, Massot/Florizoone/Hobaczewski Trio, Dans Dans, The Born To Jazz Movement Deejays @ Kubox, Kuurne, jazzkuurne.be The Devil Makes Three @ AB, Brussel, abconcerts.be Heaven Hotel night @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Singapore Sling, Purling Hiss @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Psychic TV @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Klub Des Loosers @ Botanique, Brussel, botanique.be Meuris @ Den Ichter, Opglabbeek, busker.be Samia Sabri, Aïda & Cloclo @ De Centrale, Gent, decentrale.be Paul White, Ivan Smagghe @ Kerk, Gent, democrazy.be Valgeir Sigurdsson @ Het Kruitmagazijn, Ieper, toutpartout.be Oscar And The Wolf @ Lotto Arena, Antwerpen, livenation.be Lady Linn @ De Meent, Alsemberg, busker.be Raketkanon, Briqueville, Baby Godzilla @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Goes & De Gasten, Fernant Zeste, Rianto Delrue, Bruno Deneckere @ N9, Eeklo, n9.be Sam.C, Obnoxious, Frixion Fanatic, Skulpt, Stefan ZMK, Stoornis, Ignite vs Colision @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Regina @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com GBH, Restarts, Sinners @ St.Anna Zaal, Aalst, facebook. com/20.000Ft Chuck Ragan & The Camaraderie, Skinny Lister @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Yevgueni @ Ter Vesten, Beveren, busker.be Chantal Acda & All Star Big Band @ Trefpunt, Gent, toutpartout.be Quiet, New Rising Sun, Black Cassette @ De Zwarte Doos, Neerpelt, decibelz.be Made In Belgium: Bed Rugs, Fixkes, The Sore Losers @ Gebouw T, Bergen Op Zoom, Nl, gebouw-t.nl Sallie Ford, Pins @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

zondag 29 maart Yevgueni @ Ter Vesten, Beveren, busker.be Raketkanon, Baby Godzilla @ Vooruit, Gent, vooruit.be The Ex, Frédéric Lejunter @ Aéronef, Lille, Fr, aeronefspectacles.com Laibach @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl

maandag 30 maart Sharon Robinson @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be The Me In You @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Popa Chubby @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com

dinsdag 31 maart Mauro Pawlowski sings Houben @ AB, Brussel, abconcerts.be Stéphanie Blanchoud @ Botanique, Brussel, botanique.be Johan Verminnen @ CC, Brasschaat, brasschaat.be Wim Mertens duo @ Stuk, Leuven, stuk.be Jungle @ Trix, Antwerpen, livenation.be

woensdag 01 april Reymer @ AB, Brussel, abconcerts.be Jef Neve solo @ CC De Plomblom, Ninove, busker.be Urban Mic @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be AKS @ Kerk, Gent, democrazy.be U.D.O., Sister Sin, Garagedays @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Hamster Axis Of The One Click Panther And Mauro Pawlowski sings Houben @ Rataplan, Antwerpen, rataplanvzw.be Axelle Red @ De Roma, Antwerpen, greenhousetalent.be Pat McManus Band @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Raging Fyah, Rapha Pico, Ivory Sound @ Vk, Brussel, vkconcerts.be William Hooker filmconcert @ Vooruit, Gent, vooruit.be Vaudoo Game, Throes & The Shine @ Aéronef, Lille, Fr Skip & Die, Makeda, Jumo @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

donderdag 02 april Steel Panther, The Lounge Kittens @ AB, Brussel, abconcerts.be Antwon, Team Panini, DJ Azer, DJ Sexy @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Chantal Acda & All Star Big Band @ De Buren, Brussel, debruren.eu Maggie Borklund & Band, Kris Dane @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Bohemian Kangaroos; Michael Essien @ De Centrale, Gent, decentrale.be Amatorski, Illuminine @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Nordmann, Mauro Pawlowski sings Houben @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Meuris @ De Singer, Rijkevorsel, busker.be Anglagard @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com AKS; Seba & Karma, Aziz Ramiks, Stef & Bird @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Sioen, Byron Bay @ Vooruit, Gent, vooruit.be

43 Toro Y Moi @ Vk, Brussel, vkconcerts.be John Wiese, Piotr Kurek, Pauwel De Buck; Sioen, Byron Bay @ Vooruit, Gent, vooruit.be Nuf Said #2: Jeroen Leenders, Amir Sulaiman, Charlotte Van den Broeck, Pete Johansson, BRZZVLL @ DE Warande, Turnhout, warande.be

Motel Mozaique 10 en 11 april Diverse locaties, Rotterdam (NL)

vrijdag 03 april Instant Karma: The Van Jets, Team William, Tubelight, Dilly Boys @ De Grote Post, Oostende, leffingeleuren.be Youssoupha @ AB, Brussel, abconcerts.be Janez Detd. try-out @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Mugwump @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Lubiana @ Botanique, Brussel, botanique.be Zion Train, Unification Soundsystem meets Forward Fever @ Cactus Club, Brugge, cactusmusic.be Linus, Blondiau/Peeters @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Roosbeef, Case Mayfield @ Charlatan, Gent, democrazy.be Guido Belcanto @ CC De Kern, Wilrijk, ccdekern.be Daniel Knox @ Huis23, Brussel, abconcerts.be Deeldeliers @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Douglas Firs, JFJ @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Haus @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Mister & Mississippi, Milo Meskens @ N9, Eeklo, n9.be Iris Menzo @ Piaf, Antwerpen, piaf.be De Mens, Bazart @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Back Doors Man @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Tourist Lemc, Brihang @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Roosbeef, Case Mayfield @ Vooruit, Gent, vooruit.be Sata, The Deep @ JH Zenith, Dendermonde, facebook. com/20.000Ft

zaterdag 04 april Link: Sven Väth, Dubfire, daniel stefanik, Ilario Alicante, Julien Bracht, Pan-Pot, Jon Gaiser, Pierre, Deg, Dave Clarke, Len Faki, The Advent, James Ruskin, technasia, Marco Bailey, Dany Rodriguez, Tom Hades, Kr!z, Mark Broom, Space Dj’z, Roel Salemink, sierra sam, Mr Magnetik, Matt Heize, Ortin Cam @ Hall des Foires, Liège, facebook.com/linkfestivalliege Delirium Blues Festival: The Sharpees ft Mick Rogers + Brendan O’Neill, Nine Below Zero, The Sean Webster Band ft Carl Wyatt, The Tom Kilner Band, The Meryn Bevelander Band, Aymeric Silvert, Blues Popers @ Beveren-Roeselare Jam’in Jette Indoor: Arnaldo Prete, Pedro Kouyate, Racine Congo, Mocambo, Diab Quintet, Black Flower @ CC, Jette, jaminjette.be La Fête à Pompom: BJ Scott, Daniel Helin, Goddog, Needle And The Pain Reaction, Odieu, The K., Pneumatic Head Compressor, René Binamé, Les Slugs, Romano Nervoso, La Muerte, The Experimental Tropic Blues Band, Jock MC Donalds Brave Hearts, Moonshine Playboys, Baiki, Willy Willy @ Magasin4, Brussel, magasin4.be [Pias] Nites: The Spectors, BRNS, Baxter Dury, Oscar And The Wolf, Claptone, Modeselektor dj set, Raving George, N’to; Oaktree & Avondlicht, Pelican Fly label night ft DJ Slow, Richelle, Mister Tweeks, Canblaster @ Paleis12, Brussel, piasnites.be Instant Karma: The Van Jets, Bo Ningen, Moodoïd, The Germans, Gruppo di Pawlowski, Colapsing Stories, Robbing Millions, Elefant @ De Grote Post, Oostende, leffingeleuren.be Dans Dans, Hanggai @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Asaf Avidan and Band, Tamar Eisenman @ AB, Brussel, abconcerts.be Dans Dans, Hanggai @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Belpop Bonanza Bis @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Radio Panik sessions ft Sages Comme Des Sauvages, Anu Junnonen, Glü @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Madeon @ Botanique, Brussel, botanique.be Trio Chemirani @ De Centrale, Gent, decentrale.be Yawns @ Cirque Mystique, Aalst, busker.be Leon Vynehall, Youandewan, Will Saul @ Fuse, Brussel, fuse.be Team William @ JOC, Ieper Jef Neve solo @ Den Bussel, Keerbergen, busker.be Red Bull Bedroom Jam 2015 @ Kerk, Gent, democrazy.be Markus Intalex, Presha, One87, Hookerz, Subtrnic & Brainzzz, MC Mush @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Intergalactic Lovers @ Markt, Brugge, bruggeplus.be Lili Grace, Faces On TV @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Jeff Amadeus, Ganez The Terrible, Maxx, Hard Bart, Dashiki Johnson, Miauw Miauw, Nashua, Will Collins, … @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Guy-Ohm, Hey Mikey @ Piaf, Antwerpen, piaf.be Creedence Clearwater Revived @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Jakob Ullmann @ Vooruit, Gent, vooruit.be Klone, 7Weeks, Kill Me This Monday @ 4Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com Klangkarussell, Chateau Marmont, Jean Tonique & Funk’all @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

zondag 05 april Arno European Peace Collectif @ AB, Brussel, abconcerts.be Piotr Kurek @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Nuff Said #01 @ De Centrale, Gent, decentrale.be Florian Meindl, Fred Hush, Miss Gwen Honey Slave, Adrian & THMS @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Scrappy Tapes @ De Living, Heist o/d Berg, stamineedeliving.be Guy Mantzur & Sahar Z @ Piaf, Antwerpen, piaf.be Collective 13, Jamais 2 Sans Toi @ 4Ecluses, Dunkerque, Fr Sick Of It All, Tagada Jones, Angel Dust, The Heretic Process @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

Will Butler Het kunstenfestival Motel Mozaique vindt binnenkort voor de vijftiende keer op rij plaats in de Rotterdamse binnenstad. Naast dans- en kunstvoorstellingen is er ook veel aandacht voor muziekoptredens. Op vrijdag 10 april komen onder andere Mister & Mississippi, Alamo Race Track, Ibeyi, Kate Tempest, Jessica Pratt en BRNS langs, op zaterdag 11 april is het de beurt aan artiesten als Ghostpoet, Purity Ring, Villagers, The Notwist en Will Butler.

Deze optredens vinden plaats op locaties als de Rotterdamse Schouwburg, het Schouwburgplein, De Gouvernestraat, Rotown, de Paradijskerk en Cultuurpodium Perron., Tickets voor één dag kosten 37,50 euro, combitickets gaan de deur uit aan 65 euro. Meer weten? Surf naar www.motelmozaique.nl

Little Waves 11 april C-Mine, Genk

Wovenhand Op 11 april is het weer tijd voor de derde editie van Little Waves, het Genkse indoorfestival voor americana en singer-songwriter-liefhebbers.

Bovenaan op de affiche staat Wovenhand, de band van ex-16 Horsepower-frontman David Eugene Edwards. Altijd een belevenis om die man in z’n songs te zien kruipen. Ook ex-Nieuwe Lichting-winnaar Tout Va Bien komt langs, net als Ewert & The Two Dragons, een indiefolksensatie uit – jawel – Estland! De affiche wordt vervolledigd met de Londense troubadour Luke Sital-Singh, Illumine, die twee maanden geleden nog in RifRaf prijkte, en Bony King, die er z’n nieuwe plaat ‘Wild Flowers’ voorstelt. Tickets kosten 22 euro in voorverkoop en 25 euro aan de kassa.

Meer weten? Bezoek dan www.c-minecultuurcentrum.be

44 maandag 06 april

Silence Is Sexy

Vrei Podium @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Therapy?, King Hiss @ AB, Brussel, abconcerts.be Muziekbeurs @ Centrum Staf Versluys, Bredene Oozing Wound, Udarnik, Zato @ Magasin4, Brussel, magasin4.be

12 april AB, Brussel

dinsdag 07 april Rival Sons @ AB, Brussel, abconcerts.be Primitive Man, Fister @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Ben Khan @ Botanique, Brussel, botanique.be Lifesigns @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com

woensdag 08 april Ben Frost © Borkur Sigthorsson Slecht nieuws voor de liefhebbers van hedendaagse klassieke muziek en aanverwante genres, want de AB-reeks Silence Is Sexy stopt ermee. Maar het belooft een groots en waardig einde te worden.

Curator van dienst is Adam Wiltzie. Zijn A Winged Vicotory For The Sullen is er vanzelfsprekend bij, net als Ben Frost, Sylvain Chauveau, Jozef Van Wissem, Hildur Gudnadottir, Echo Collective en Illumine. Eveneens op de affiche: het Belgische podiumdebuut van The Group, het samenwerkingsproject van Casper Clausen (Efterklang) en Greg Haines. Ook Robert Hampson (Loop) collaboreert, en wel met videokunstenares Christina Vantzou. Verder zie je er werk van de jonge Brusselse videokunstenares Margarita Maximova en mag je je verwachten aan een hoop q&a-sessies met de aanwezige artiesten in Huis 23. Ending on a high note dus!

Een ticket kost 25 euro. Meer info is te vinden op www.abconcerts.be

25 jaar Meuris ft Gregory Frateur, Will Tura, …; Tutu Puoane; Austin Miller @ AB, Brussel, abconcerts.be Didier Super @ Atelier210, Brussel, atelier210.be King Dude, Slumberland @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Purity Ring, Born Gold; Dogbowl, Sonic Jesus @ Botanique, Brussel, botanique.be Marc Broussard @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Ten Volt Shock, Kids Of Zoo, Sounds Against Vultures @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Dorian and The Grays @ N9, Eeklo, n9.be Mister And Mississippi, St.Grandson @ De Roma, Antwerpen, deroma.be 20 Jaar Starflam @ Vooruit, Gent, vooruit.be Kate Tempest, Unno @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

donderdag 09 april Bony King, Tim Knol; Sinkane @ AB, Brussel, abconcerts.be The Districts, Yung @ Botanique, Brussel, botanique.be Tweak Bird, The Glücks @ Cactus Club, Brugge, cactusmusic.be Guido Belcanto @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Sheila E @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Ron Hacker Band @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Tiny Legs Tim, Don Croissant aka Little Jimmy @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Renaissance @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Dogbowl @ Vooruit, Gent, vooruit.be Set & Match, Vald @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

vrijdag 10 april Helemaal gratis naar Silence Is Sexy mét gezelschap? Jawel, AB heeft 5 duotickets voor de RifRaf-lezers veil. Even mailen en wie weet…

Filip.rifraf@skynet.be – subject: Silence Is Sexy

MORE MUSIC! 15 t/m 18 april Concertgebouw, Brugge

The Notwist MORE MUSIC wordt ook dit jaar een interessante mengelmoes van rock, singer-songwriter, elektronica en meer, zolang er maar wat avontuur in de muzikale formule van de gasten zit. Liesa Van Der Aa trapt de vierdaagse af op 15 april, zowel met concert als met bespreking van haar nieuwe plaat ‘WOTH’. Op 16 april is het de beurt aan de Canadese klankkunstenaars Nicolas Bernier en Martin Messier met de audiovisuele show La chambre des machines. Op 17 april volgen concerten van Stef Kamil Carlens, The Notwist, Scarlett O’Hanna en Illuminine. Op de slotdag cureert Liesa Van Der Aa trouwens het arts & music circuit <A Track> en laat er zo artiesten die betrokken zijn bij de uitvoering van ‘WOTH’ hun eigen projecten voorstellen. En dat zijn And They Spoke In Anthems, Jon Birdsong en Nathan Wouters. Verder zorgen Mauro Pawlowski, STUFF., A/T/O/S, Oaktree en Stormwind & Karen Willems voor een waardige afsluiter van het Brugse festival. Opgelet, want de ticketprijzen verschillen per optreden. Check dus zeker eens de website www.moremusicfestival.be voor meer info.

Durbuy Rock: Doganov, Sublind, Ardenne Heavy, Carach Angren, Sub Rosa, Alestorm, Thou, Satyricon, Enthroned, Eyehategod @ Le Sassin, Bomal-sur-Ourthe, Durbuy, durbuyrock.be Bazaar: Blaudzun, Magnus, Mon-o-Phone, Tout Va Bien, Dry The River @ Arenbergschouwburg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Daydream Festival: Zatox ft Dave Revan, B-Front, Art Of Fighters, Tatanka, Kronos, The Résistance, Villain, …. @ Festivalpark, Lommel, daydreamfestival.be Fanfare Ciocarlia, Café Con Leche @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be La Smala, Caballero, JeanJass @ AB, Brussel, abconcerts.be Alice @ Alhambra, Mons, mons2015.eu Brain Damage, The Roots Corner @ Atelier210, Brussel, atelier210.be Fyfe; Kwabs @ Botanique, Brussel, botanique.be The KVB @ Cactus Club, Brugge, cactusmusic.be Liesa Van der Aa & Louisa’s Daughter Company @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Dog Eat Dog; Amatorski, In Heaven @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be No Balls, Brainbombs, Delacave @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Johnny Dowd, Mark Lotterman @ N9, Eeklo, n9.be Raketkanon @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Stuff. @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Marco Faraone @ Piaf, Antwerpen, piaf.be Clarity, Overlook, Pessismist, Mental Forces, Kiyoko, Renaat @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Vulcan @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Janez Detd. @ Vooruit, Gent, vooruit.be Mustang, Radio Elvis @ 4Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com Ewert And The Two Dragons, Ivory Lake @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Les Paradis Artificiels: Superpoze, Koudlam, Buvette @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, lesparadisartificiels.fr Motel Mozaïque: Alamo Race Track, Aquilo, Bad Breeding, Brett Dennen, Briqueville, BRNS, Dollkraut, Hypnotic Brass Ensemble, Ibeyi, Jake Isaac, Jessica Pratt, Kate Tempest, Kovacs, Lapalux, Low Roar, Mister & Mississippi, Nimmo, The Districts, Virginia Wing, Weval, Yumi Zouma @ Binnenstad, Rotterdam, Nl, motelmozaique.nl

zaterdag 11 april Little Waves: Wovenhand, Bony King, Luke Sital-Singh, Tout Va Bien, Ewert & The Two Dragons, Illuminine @ C-Mine, Genk, littlewaves.be Sleuterrock: Jiltedgeneration, Zebras Are Timeless, Majestic Twelve, Once, De Lustige Vrienden, DJ Spanky @ Kerk, Oeselgem, sleuterrock.be Durbuy Rock: Stand For Truth, Feed Them Lies, Lifers, The Toasters, Kublai Khan, Aqmé, Napoleon, Black Bomb A, Malevolence, Dagoba, Obey The Brave, Madball, Romano Nervoso, Skip The Use, The Experimental Tropic Blues Band presents The Belgians, Skindred @ Le Sassin, Bomal-sur-Ourthe, Durbuy, durbuyrock.be Honest House 10years: MAW//Sitt//SII, No Metal In This Battle, Taïfun, Mambo @ Belvédère, Namur, honesthouse.be Jakhals 2015: The Hickey Underworld, Raveyards, Miava, Hemelbestormer, The Glücks, 30000 Monkeys, dirk., Run Run Run & F.E.E.R.S. @ OC De Coorneaar, Desselgem, jkhls.be

Hölger @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Simple, Gratitude Trio @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Tove Lo, Urban Cone @ Botanique, Brussel, botanique.be Amongster, Binti, Folie Douce, Milo Meskens, Camillefois @ JH Brieljant, Deinze, popallure.be Amatorski, The Me In You @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Beat Up: Ado, Soul’Art, Zwartwerk, Ismo, Keizer @ CCM, Mechelen, H30.be Little Waves: Bony King @ C-Mine, Genk Trus’Me, Antigone, François@ Fuse, Brussel, fuse.be Bert Dockx, BackBack @ Honky Tonk, Dendermonde, facebook. com/events/467687166720649/ Virginia Wing, Willo, Bosko @ Kinky Star, Gent Thanatos, Izegrim, Bodyfarm @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Oak Tree @ Kulturzentrrum Jünglingshaus, Eupen, eupen.be Pumping Pips & DJ Funky Fox vs Easybies @ De Living, Heist o/d Berg, stamineedeliving.be The Sha-La-Lee’s @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be 808 State Soundsystem, Mark Archer, Human Resource, T99 aka Olivier Abbeloos, Outlander @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Juju & Jordash, Dekmantel @ Piaf, Antwerpen, piaf.be Tamer Hosny @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Mind2Mode @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Screening: ‘Northern Soul’; DJ’s Patrick Michiels, Chris Lalor, Loma Russ, Diggin Dave, Timmy, Sven @ Stuk, Leuven, facebook.com/LeuvenNorthernSoul Low Roar @ Trefpunt, Gent, democrazy.be Kate Tempest; Joshua Abrams Natural Information Society, Martin Küchen, Audrey Lauro, Dirar Kalash; Indochine @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Motel Mozaïque: Aloa Input, BC Camplight, De Likt, Denai Moore, Fyfe, Gerd, Ghostpoet, Half Way Station, Lapsley, Maarten Vos, Omar S, Purity Ring, Rae Morris, Rats On Rafts,Sea Change, Shannon Saunders, The Cosmic Carnival, The Indien, The Mysterons, The Notwist, The Staves, Tweak Bird, Villagers, Will Butler @ Binnenstad, Rotterdam, Nl, motelmozaique.nl

zondag 12 april Silence Is Sexy going out with a bang: Ben Frost, A Winged Victory For The Sullen, Jozef Van Wissem, Hildur Gudnadottir, The Group ft Casper Clausen, Echo Collective, Illuminine …. @ AB, Brussel, abconcerts.be Paul Weller @ Cactus Club, Brugge, cactusmusic.be Nneka @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Retox, Warsawwasraw, Revok, Youff @ Magasin4, Brussel, magasin4.be The Answer, The Picturebooks, White Miles @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be

maandag 13 april Ewert & The Two Dragons @ AB, Brussel, abconcerts.be Denai Moore @ Botanique, Brussel, botanique.be Linus, Blondiau/Peeters @ CC De Werft, Geel, dewerft.be Staer, Brutal Blues, Onmens, Drache @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Carl Palmer Band @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Godflesh, V∆tic∆n @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

dinsdag 14 april Will Butler @ AB, Brussel, abconcerts.be Godflesh @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Wovenhand @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

woensdag 15 april More Music!: Liesa Van der Aa @ Concertgebouw, Brugge, cactusmusic.be Rae Morris; Brigitte Kaandorp @ AB, Brussel, abconcerts.be Baden Baden @ Botanique, Brussel, botanique.be Sam Amidon @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Domè @ N9, Eeklo, n9.be Grey Attack, Chief Rockhead @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com

donderdag 16 april More Music!: Nicolas Bernier & Martin Messier @ Concertgebouw, Brugge, cactusmusic.be Roni Size/Reprazent; Marco Z @ AB, Brussel, abconcerts.be Jérome @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Yuko, Dans Dans @ Botanique, Brussel, botanique.be BRZZVLL ft Anthony Joseph @ De Centrale, Gent, decentrale.be Evil Invaders, Ostrogoth @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Cecilia::Eyes @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Kenny Wayne Shepherd Band @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Godspeed You ! Black Emperor, Desert Pocket Mouse @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com BSBF: Buddy’s Cats, Nigel Fest, Maharadjah Pee Wee Jones @ CC Gérard Philippe, Calais, Fr, calais.fr

vrijdag 17 april More Music!: Stef Kamil, Scarlett O’Hanna, The Notwist, Illuminine @ Concertgebouw, Brugge, cactusmusic.be Cali; Hydrogen Sea, Lili Grace @ AB, Brussel, abconcerts.be Richard Dawson, hamaYôko, Senyawa @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com Tenace On Tour @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Sharon Van Etten, Sam Amidon; Nicola Testa @ Botanique, Brussel, botanique.be De Deeldeliers @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Ryley Walker, Daniel Bachman @ Club De Loge, Gent, democrazy.be

Jeff Mills, Developer, … @ Fuse, Brussel, fuse.be Tom Brousseau @ Huis23, Brussel, abconcerts.be Live Track Cinema: Lennert Coorevits @ KASKcinema, Gent, democrazy.be Skeleton Witch, Goatwhore, Mortals @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Stuff., SuMi; Mo & Grazz, Mr.Critical @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Douglas Firs, Faces On TV @ N9, Eeklo, n9.be Raymond Van Het Groenewoud @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Mike Dearborn, The Geezer, Dr Graftak, Coupe, Vincent @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be De Duiven @ Piaf, Antwerpen, piaf.be Nutbush @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Indochine @ Trix, Antwerpern, trixonline.be Subsonica @ Vk, Brussel, vkconcerts.be The Hickey Underworld, White Jazz @ Vooruit, Gent, vooruit.be

zaterdag 18 april Record Store Day: Het Zede Metaal, Douglas Firs, Nordmann @ Vooruit, Gent, democrazy.be More Music!: Mauro Pawlowski, STUFF., Stormwind & Karen Willems, Oaktree, A/T/O/S @ Concertgebouw, Brugge, cactusmusic.be Honest House 10years: The Feather, Benoit Lizen @ Atelier Rock, Huy, honesthouse.be Paul Weller, The Vals @ AB, Brussel, abconcerts.be Romano Nervoso, Dario Mars & The Guillotines, DJ Vernon Sullivan @ Atelier210, Brussel, atelier210.be Other Lives, Kris Dane @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be K-X-P @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be De Mens @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Robert Cray Band @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Belpop Bonanza bis @ CC De Spil, Roeselare, despil.be Steve Harley & Cockney Rebel @ CC Zomerloos, Gistel, gistel.be Tim Fromont Placenti, Heart Of Wolves @ DNA, Brussel 2Paco Osuna, Matador, …@ Fuse, Brussel, fuse.be Modern Life Is War, Birds In Row, Terrible Feelings @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Selah Sue @ Lotto Arena, Antwerpen, busker.be Inner Terrestrials, Radio 911, Alomark @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Silverstein, As It Is, Lonely The Brave @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Astral Projection, Cosmosis, Talamasca, 1200 Micrograms, U-Recken, Digicult, …. @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Mec Yek @ Point Culture ULB, Elsene Mad Professor vs Prince Fatty @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Museum @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Dover @ Vk, Brussel, vkconcerts.be Year Of No Light, Monarch!, Fall Of Messiah @ 4Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com

zondag 19 april Groundation, Nahko @ AB, Brussel, abconcerts.be Baby Dee, Victor Herrero @ KC Netwerk, Aalst, netwerk-art.be Prong, Steak Number Eight, Hark @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Oren Ambarchi, Rhys Chatham, Tim Dahl & Kevin Shea Trio, Günther Schickert & Pharaoh Chromium, Oren Ambarchi, Rhys Chatham, Tim Dahl & Kevin Shea Trio @ Vooruit, Gent, vooruit.be Luce, Mathieu Boogaert, Nach @ Aéronef, Lille, Fr, aeronefspectacles.com

maandag 20 april La Yegros @ AB, Brussel, abconcerts.be Sunset Sons @ Botanique, Brussel, botanique.be The Tiger Lillies & Mark Holthusen @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Mister & Mississippi @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Saga @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com The Pains Of Being Pure At Heart , DJ Niels @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Only Real @ La Maison Foli Hospice d’Havré, Lille, Fr, legrandmix.com

dinsdag 21 april years & years @ AB, Brussel, abconcerts.be Karim Gharbi @ Botanique, Brussel, botanique.be Blaudzun, Mon-O-Phone @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Les Paradis Artificiels: Guts, Kacem Wapalek @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, lesparadisartificiels.fr

woensdag 22 april Circa Waves; Marcus Miller @ AB, Brussel, abconcerts.be Récital Boxon @ Botanique, Brussel, botanique.be Fifty Foot Combo, The Deaf @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Bony King @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Haris Alexiou @ Koninklijk Circus, Brussel, greenhousetalent.be Blaudzun, Mon-O-Phone @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be De Mens @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Arbeid Adelt! @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Simon Phillips @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Eskmo @ Vk, Brussel, vkconcerts.be The Growlers, Angel @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

donderdag 23 april Matthew E.White @ AB, Brussel, abconcerts.be Sleaford Mods @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be The Once; Perry Rose @ Botanique, Brussel, botanique.be Eleonor @ De Centrale, Gent, decentrale.be Moriarty @ Flagey, Brussel, abconcerts.be

Ensemble Economique @ Huis 23, Brussel, abconcerts.be Moriarty @ AB@Flagey, Brussel, abconcerts.be A Place To Bury Strangers, zZz @ AB@De Kreun, Kortrijk, dekreun.be The Guilt, Surgical Beat Bros, Miss Tetanos, Sri.Fa ft Stephen O’Maltine @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Spinvis @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Red Fang @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Roots Underground, Kaly Live Dub @ 4Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com

45 EMOTIONS 24 april CC De Kimpel, Bilzen

vrijdag 24 april Skip & Die, Throes & The Shine; Buena Vista Social Club ft Eliades Ochoa @ AB, Brussel, abconcerts.be Art Brussels: Joris Van De Moortel ft Danbrowne, Ping Pong Tactics, Ratzinger @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Drenge, La Jungle @ Botanique, Brussel, botanique.be Pilod @ De Biekorf, Heist o/d Berg Les Marinellis, Regal @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Marco Z, Tout Va Bien @ Cactus Club, Brugge, cactusmusic.be Naseer Shamma @ De Centrale, Gent, decentrale.be Paul Michiels @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be She Keeps Bees @ Homeplugged, Brussel, toutpartout.be Live Track Cinema: Condor Grupper, Tine Guns @ KASKcinema, Gent, democrazy.be Blackly, Rowney & Propz, Samy Nick & Rekwest, Red-I as Cino, Runnix, Fubar, … @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Kick Back x Deep In House @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Virgil & The Accelerators @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Soom T (&Dub4), High’n’Hire Sound System @ Vk, Brussel, vkconcerts.be Team William, Faces On TV; DJ Food, Illum Sphere, DK, Om Unit @ Vooruit, Gent, vooruit.be Oscar & The Wolf @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu Russian Circles, Helms Alee @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Gnucci, DJ Fly, Anh K, … @ 4Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com Excision, Getter, Trollphace, Apashe @ Aéronef, Lille, Fr, aeronefspectacles.com Ik Zie U Graag: Gabriel Rios, The Sedan Vault, Raketkanon, Hydrogen Sea, Stadt, Mon-o-Phone @ Mezz, Beda, Nl, ikzieugraag.nl

zaterdag 25 april Anzac Day: Daniel Lanois, The Veils @ Tent, Kasteeldomein, Zonnebeke, gonewest.be Emotions: Shameboy, Jett Rebel, Red D ft Lady Linn, Kenji Minogue, Aks, Jacie Bow, Faisal, Brett Summers, Het Foute Kwartier, winnaar pop a’cast @ CC De Kimpel, Bilzen, emotions. bilzen.be Balkan Traffic: Mec Yek @ Bozar, Brussel, bozar.be Hekerock: Slongs Dievanongs, Airplne, Cold Open, Petit Jean ft B-Trix, Icarus, New Addiction, Funk’l & Guru, Kadafka, Het Slagwerk Collectief, Vrebos ft Féfé, Promz & Victoriuz, … @ JH De Zoenk, Kessel-Lo, heyevent.com/event/550795761724005/ hekerock-2015 Festival Aan Zee: Gers Pardoel, Zinger @ Strand, De Panne, festivalaanzee.be Festival des Nuits du Beau Tas: Anal+, Pak Yan Lau & Audrey Lauro, AlonE, DJ Saucisse, … @ Collectif AuQuai, Brussel, facebook.com/events/893233370728072/ Art Brussels: Musique Chien, Bright Entity, Different Fountains; Fo[am]Tones: Lophorina, Mahadev Cometo, Angel, Peter Van Hoesen, Lowdjo, Antz, Filastine, 6Siss @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be 2000 N’ High @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Moon Duo, Moaning Cities @ Botanique, Brussel, botanique.be Tiken Jah Fakoly; Ufomammut, Conan @ De Kreun@AB, Brussel, abconcerts.be The Meteors, The Caravans, The Rumble Jacks @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Belpop Bonanza bis @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be Radio Modern @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Bony King @ Handelsbeurs, Gent, handelsbeurs.be Daan Vandewalle & Greg Saunier; Christina Vantzou The Chamber Players @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Tiny Legs Tim & band, Lon Eldridge @ N9, Eeklo, n9.be Johnny den Artiest & Asham Band, l’Etran Jay, De Dramaqueens, … @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Mario Guccio @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Pvris @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Daan @ Vooruit, Gent, vooruit.be Verse Vis: A Fish Called Louis, … @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Forest Session #6 @ 4Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com Loudblast 30th Anniversary Fest: Samael Loudblast, Anaal Nathrakh, Benighted, Black Bomb A @ Aéronef, Lille, Fr, aeronefspectacles.com Ik Zie U Graag: The Van Jets, BRNS, Dans Dans, Byron Bay, Yawns, Birds That Change Colour @ Mezz, Beda, Nl, ikzieugraag.nl

zondag 26 april Anzac Day: Gurrumul @ Zonnebeke, gonewest.be Art Brussels: Mittland Och Leo & Dennis Tyfus, Vom Grill @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Festival Aan Zee: De Mens, Radio Guga @ Strand, De Panne, festivalaanzee.be Festival des Nuits du Beau Tas: Obake, Neige Morte, Black @ Magasin 4, Brussel Russian Circles, Helms Alee; Jack Garratt @ AB, Brussel, abconcerts.be

Shameboy De nieuwe editie van het gratis EMOTIONSfestival staat weer garant voor een groot feestje in Bilzen, want de over vier zalen verspreide lineup is om te smullen. Allereerst is er Shameboy, de samenwerking tussen producer Luuk Cox en Dominik Friede. Daarna wordt het festival verder in vuur en vlam gezet door Jett Rebel, een prima nationaal product van onze noorderburen.

Ook Red D. featuring Lady Linn is present met hun opmerkelijke samenwerking, net als het altijd voor spektakel garant staande Kenji Minogue. En ook electro-dubstep-funksensatie Addicted Kru Sound tekent present. Het rock‘n-roll-gehalte wordt stevig opgekrikt door Jacle Bow, terwijl Faisal alle danceliefhebbers nog meer in de watten legt. Brett Summers bezorgt dan weer de indiekids een onvergetelijke avond.

Meer namen volgen later nog. Check dus regelmatig emotions.bilzen.be

Ik Zie U Graag 24 t/m 26 april Mezz, Breda (NL)

Raketkanon © Anton Coene Ik Zie U Graag is een driedaags Nederlands showcasefestival voor Belgische bands.

Uitgenodigd op vrijdag 24 april zijn Gabriel Rios, Raketkanon, The Sedan Vault, Hydrogen Sea, Stadt en Mon-o-Phone. De volgende dag beklimmen The Van Jets, BRNS Rugs, Dans Dans, Byron Bay, Yawns en Birds That Change Colour het podium. En op 26 april spelen Tin Fingers en Ides Moon. Heb je zin om onze troepen te steunen in Breda?

Een combiticket voor 24 en 25 april kost je 30 euro, dagtickets 17 euro. Het festival is gratis toegankelijk op zondag 26 april. Te bestellen via www.ikzieugraag.nl , waar je ook meer info vindt.

PaCRocK 25 april Parc du Prieuré, Pont-à-Celles Zin om eens een festival te bezoeken op het idyllisch Waals platteland? Dat kan op 25 april in Pont-à-Celles, een Henegouws dorpje op een half uur rijden van Brussel. De line-up is even sympathiek als de setting, want naast local heroes La Jungle en Alaska Alaska treden ook These New Puritans, Robbing Millions, Raketkanon, Madensuyu, AK/DK, Thibet en Mont-Doré aan. Tickets kosten 15 euro in voorverkoop, en 22 euro ter plaatse. Meer weten? Surf naar www.pacrock.be

46

Pilod @ Atelier Stef Houbrechts, Heverlee Of Montreal; The Staves @ Botanique, Brussel, botanique.be Daan @ Bourla, Antwerpen, toneelhuis.be Niazi Koyuncu @ De Centrale, Gent, decentrale.be Suburb Songs @ De Living, Heist o/d Berg, stamineedeliving.be Obake, Neige Morte, Black @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Pentatonix @ Vorst Nationaal, Brussel, greenhousetalent.be Ik Zie U Graag: Tin Fingers, Ides Moon, … @ Mezz, Beda, Nl, ikzieugraag.nl

BOZAR Night 30 april BOZAR, Brussel

maandag 27 april Calexico, The Barr Brothers @ AB, Brussel, abconcerts.be Kings Of Convenience @ Ha’, Gent, democrazy.be Acid King, Black Cobra, Barabbas @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Haystack & The Needles @ Sojo, Kessel-Lo, sojovzw.be Michael Lee Firkins @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com

Holly Herndon Liefhebbers van experimentele muziek moeten op 30 april in de Brusselse BOZAR zijn, want de nieuwe editie van BOZAR Night komt eraan.

Het gezicht vormt het thema. In de verschillende ruimtes van BOZAR zijn daarom gezichten aanwezig via visuele kunsten, interactieve performances en elektronische muziek. Wie staat er op de affiche? RP GM KRC, TCF, Holly Herndon, Shit & Shine, SOPHIE, Nika Machaidze & Natalie Beridze, Mittland och Leo en Lowcommitee. Tickets kosten 10 euro in voorverkoop en 15 euro aan de kassa. Meer info vind je op www.bozar.com

Roots & Roses 1 mei Lessen

Mudhoney Blues- en rootsliefhebbers moeten op de dag van de arbeid in het Waalse Lessen zijn, op een boogscheut van Brussel en Gent. Daar vindt immers het Roots & Roses-festival plaats. Op het Roots-podium treden achtereenvolgens The Glûcks, Louis Barabbas & The Bedlam, Daddy Long Legs, The Computers, Romano Nervoso en Mudhoney op. Het Roses-podium wordt de thuis van Boogie Beasts, Hell’s Kitchen, Rory Block, The Hackensaw Boys, The Excitements en Wovenhand. Tickets kosten 30(vvk)/25(kassa) euro.Mensen onder de 26 jaar betalen de helft van de prijs. Kinderen tot 12 jaar mogen zelfs gratis het festivalterrein betreden. Voor meer info, zie www.rootsandroses.be

dinsdag 28 april Bed Rugs @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Colin Stetson & Sarah Neufeld @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be The Blind Shake, The Scrap Dealers, Stoompers @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Briqueville, Future Old People Are Wizards @ Stuk, Leuven, stuk.be

woensdag 29 april David Thomaere Trio @ CC, Brasschaat, brasschaat.be Daan @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Bed Rugs @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be The Spectors @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Bony King, Tim Knol @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Grouper, Ignatz @ Vooruit, Gent, vooruit.be

donderdag 30 april Lee ‘Scratch’ Perry & Pura Dub, East End Rocksystem @ MEC Staf Versluys, Bredene, stafversluyscentrum.be Volta Nacht Van De Arbeid: Admiral Freebee, Blaudzun, Hydrogen Sea, DJ Bobby Ewing @ Vooruit, Gent, nachtvandearbeid.be Pispotfestival n°8: Charnier, Von Stroheim, Sport Doen, Les Mauvais Fils, Baka, Laurent Boudin et Les Cristalove 64 @ Mouskouplaats, Sint-Gillis; afterparty @ Café Central, Brussel, pispotfestival.be Nacht Van de Blues: Mike Sanchez & His Band, Selwyn Birchwood, Hat Fitz & Caran, To Bill @ Wuustwezel, nachtvandeblues.be Bozar Night: RP GM KRC, TCF, Holly Herndon, Shit & Shine, Sophie; Nika Machaidze & Nathalie Beridze, Mittland och Leo, Lowcommitee, … @ Bozar, Brussel, bozarnight.be Ygor, Fitzgerald, Supersonic @ Loods De Papegaei, Diksmuide, 4ad.be Lokale Helden curated by Raphael Absolonne @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Legendary Shack Shakers, Smokestack Lightnin’, WB & The Mercenaries, Scrappy Tapes @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be De Held @ Café Café, Hasselt, busker.be Groep Tini @ De Centrale, Gent, decentrale.be Zinger @ Decora, Deerlijk, toutpartout.be The Neon Judgement, Radical G @ GC Den Dries, Retie, darkballoon.be Mike Watt, The Missingmen, Uz Jusme Doma, Matthieu Ha @ Magasin4, Brussel, magasin4.be DelVitaGroup ft Anton Goudsmit @ N9, Eeklo, n9.be Opwijk Ontploft! @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Pangae & Pariah, Terence Fixmer, Abstract Division, Redhead & Double U Jay, A. Brehme @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Quark @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Pilod, Mosquito, Musth @ Sojo, Kessel-Lo, sojovzw.be Lady Cover @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Soprano @ Vorst Nationaal, Brussel, skinfama.com Belpop Bonanza bis; Lokale Helden @ DE Warande, Turnhout, warande.be Alpha Whale, The Glücks, DRS, Mostly Whites @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be L’Objet @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Unearth, Iron Reagan, Netfastcore @ 4Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com

vrijdag 01 mei Roots & Roses Festival: Wovenhand, Mudhoney, The Excitements, Rory Block, Romano Nervoso, The Computers, The Hackensaw Boys, Hell’s Kitchen, Daddy Long Legs, Louis Barabbas & The Bedlam Six, The Glücks, Boogie Beasts @ Festivalterrein, Lessen rootsandroses.be Festival van Het Bos: Black To Comm, Gnod, Le Révelateur, No Ufo’s, Mathieu Serruys @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Weerdse Bierfeesten: Les Truttes, The Pixels, DJ Harry, Exit11… @ Festivalsite, Weerde, weerdsebierfeesten.be Groezrock: Social Distortion, Lagwagon, Pennywise, Broilers, Atreyu, Motion City Soundstrack, Defeater, Unearth, The Ghost Inside, Against Me!, Title Fight, Trash Talk, Suicide Silence, Emmure, Stick To Your Guns, The Dwarves, While She Sleeps, Iron Reagan, Cancer Bats, Ceremony, Set It Off, The Smith Street Band, The Swellers, Whitechapel, Carnifex, Set Things Right, …. @ Festivalterrein, Meerhout, groezrock.be Spinvis @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be The Colorist ft Sumie Nagano @ AB, Brussel, abconcerts.be Fool’s Gold @ Charlatan, Gent, toutpartout.be Gov’t Mule @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be White Hills @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Beyonderground: Rizon Parein, Genevieve Gauckler, Trapped In Suburbia, Waaitt, Studio Ah-Ha @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Beenie Man & Zaggazaw Band, Strange Fruit Sound, High Grade Sound, Selecta Killa & Original Uman, Chaka Chaka @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Massis @ Sojo, Kessel-Lo, sojovzw.be The Spectors @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Mbongwana Star @ DE Warande, Turnhout, warande.be Rewire Festival: Bronze Teeth, Evian Christ, Godspeed You! Black Emperor, Grouper, Lorn, Powell, Ron Morelli, Saskia Lankhoorn / Kate Moore, Shit and Shine, Svengalisghost, Thomas Ankersmit @ E.ON Electriciteitsfabriek & Korzo Theater, Den Haag, Nl, rewirefestival.nl

zaterdag 02 mei Festival van Het Bos: Rat Event: Dälek @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Weerdse Bierfeesten: The Scabs, Praga Khan, Willow, Raving George, Pardon Service, Lester Williams, Michael Midnight, Exit 11 @ Festivalsite, Weerde, weerdsebierfeesten.be Groezrock: Refused, Milencolin, American Nightmare, Satanic Surfers, Agnostic Front, Comeback Kid, Good Riddance, Make Do And Mend, Such Gold, As Friends Rust, Banner Pilot, Basement Off!, Psycho 44, Frenzal Rhomb, Teenage Bottlerocket, Turbowolf, Bane, Reign Supreme, Timeshares, Off With Their Heads, Throwdown, Turnstile… @ Festivalterrein, Meerhout, groezrock.be Selofan; Rollermadness @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Belpop Bonanza Bis @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be The Spectors, Newmoon @ DOK, Gent, democrazy.be Beyonderground: Rizon Parein, Genevieve Gauckler, Trapped In Suburbia, Waaitt, Studio Ah-Ha @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be The Colorist @ Muziekacademie Dil’Arte, Dilbeek De Mens @ N9, Eeklo, n9.be Los Ninos @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Stereo MC’s @ Vk, Brussel, vkconcerts.be Soldier’s Love, Lohaus, Robbing Millions, Kenji Minogue, Ozan DJ @ DE Warande, Turnhout, warande.be And So I Watch You From Afar, Billions Of Comrade, Mylets @ 4Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com Worakls, N’To, Efix, Joachim Pastor @ Aéronef, Lille, Fr, aeronefspectacles.com Rewire Festival: Gnod, Jenny Hval & Susanna, Oren Ambarchi, Siinai, Yodok III @ E.ON Electriciteitsfabriek & Korzo Theater, Den Haag, Nl, rewirefestival.nl

zondag 03 mei She Keeps Bees @ Cactus Club, Brugge, cactusmusic.be Obliterations, We’re Wolves @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Klone, Lesoir @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Julianna Barwick @ Stuk, Leuven, stuk.be Dälek, Lorn, Moodie Black, DJ Sebcat @ Vk, Brussel, vkconcerts.be Dean Blunt, Andrea Belfi @ Vooruit, Gent, vooruit.be

Meer agenda op: rifraf.be/concerts-gigs

2 x Lee ‘Scratch’ Perry-duoticket 30 april @ MEC Staf Versluys, Bredene Jawel, de legendarische, prettig-gestoorde Jamaicaanse muzikant en producer Lee ‘Scratch’ Perry komt op 30 april naar de Afro C Launch Party in het MEC Staf Versluys. Hij zal er samen met Pura Dub (zie ook Pura Vida) warme vibes de zaal insturen. Die avond wordt daar trouwens ook het programma voor het Afro C Festival officieel voorgesteld. Benieuwd! Afzakken naar Bredene maar. Tickets kosten 16(vvk)/18(kassa) euro en koop je aan de balie van het MEC Staf Versluys, telefonisch op 059 56 19 60 of via www. stafversluyscentrum.be. Krap bij kas? Mail dan snel, want we mogen 2 duotickets weggeven! Go! Go! Go! Filip.rifraf@skynet.be – subject: Lee ‘Scratch’ Perry

bjรถrk vulnicura the new album digital deluxe gatefold lp deluxe cd softpack cd

WWW.KONKURRENT.NL now available

OOK WEBSHOP!

MEER DAN 12.000 TITELS UIT VOORRAAD LEVERBAAR

GRATIS VERZENDING (CD) IN DE BENELUX

bjork.com indian.co.uk