RifRaf december 2014 NL

11 clubs Always frontstage

Agenda 2014 - 2015

W W W.C AC TUSMUSIC.BE

vrijdag

05/12/2014 zaterdag

06/12/2014 zaterdag

20/12/2014 maandag

22/12/2014

MAGUARÉ [be/co] + SCHENGEN SHEGE [bd/cd] Belgisch/Colombiaanse cumbia van de bovenste plank KING HISS [be] + DARGO [be] voor fans van Kyuss en Mastodon

woensdag

03/12/2014 vrijdag

19/12/2014

MONO [jp] + HELEN epic postrock

MONEY [us]

vrijdag

12/12/2014

FUTURE OLD PEOPLE ARE WIZARDS [be] + 30.000 MONKIES [be] - heavy riffage and doomsday sounds

vrijdag

19/12/2014 woensdag

UITVERKOCHT!

31/12/2014

Dansend het jaar uit

BELPOP BONANZA BIS [be]

vrijdag

een verrassende kijk op de kleurrijke Belgische muziekgeschiedenis

23/01/2015

HOWLIN’ LOU & HIS WHIP LOVERS [it] Milanees vijftal brengt rockabilly van de bovenste plank

vrijdag

MICHAEL MORPURGO [uk]

donderdag

GoneWest / De Kerstbestanden

19/02/2015

DIE VERDAMMTE SPIELEREI [be]

vrijdag

20/02/2015

vrijdag

BIRDS THAT CHANGE COLOUR [be] + BYRON BAY [be] Antwerpse supergroep rond snarenplukker Koen Kohlbacher

zaterdag

21/02/2015

nieuw album ‘Nie Voe Kinders’

04/03/2015

16/01/2015

ID!OTS [be] rock-’n-roll van de bovenste plank

vrijdag

zaterdag

FINALE BIZ’ART BLUES RALLY

donderdag

vrijdag

24/01/2015 zaterdag

07/02/2015 zaterdag

14/02/2015

EXIT 2014

THE AFGHAN WHIGS [us]

06/02/2015

try-out ‘Een dag met Stefaan’

09/01/2015

MIST FESTIVAL

clubfestival met o.a. STUFF, Go March, Manngold en Angels Die Hard

JOHN CALE [uk] GoneWest / wereldpremière én enige concert in België in 2014

07/01/2015

woensdag

KAFÉ FT. RAVING GEORGE [be] leading lady van de Belgische techno achter de decks

27/02/2015

WALLACE VANBORN [be] Het Belgische antwoord op Kyuss

BRIQUEVILLE [be] + 6SISS [be]

vrijdag

for fans of Amen Ra

20/02/2015

HET ZESDE METAAL [be] + YUKO solo [be]

woensdag

RODDY FRAME [uk] eighties pop wonderboy – Aztec Camera – nieuw solo album

donderdag

12/03/2015

HET ZESDE METAAL [be] West-Vlaamse bard met humor en gitaar BRIQUEVILLE [be]

POND [au] Australische psychedelica met een hoek af

WALLACE VANBORN [be] + SOVIET GRASS

donderdag

05/03/2015

In your face rock 'n' roll

19/03/2015

MAFIASKO TAXI [eu] + BRASSAHOLIC [be] evda, gipsy, jazz en tarantella meets balkan

vrijdag

13/03/2015

NORDMANN [be] + MANNGOLD [be] progressive jazz rock

donderdag

02/04/2015

NORDMANN [be] Energieke symbiose van avant-garde jazz- en rockspinsels

HET ZESDE METAAL [be] albumvoorstelling ‘Nie voe kinders’

15/04/2015 18/04/2015

MORE MUSIC!

vrijdag

4 days of mind movin' music and more

RAKETKANON [be]

10/04/2015

Doomband met vijf zwarte gewaden en evenveel gouden maskers

Gentse sludgeband met zeer treffende naam

DISCOBAAR A MOEDER + KENJI MINOGUE

vrijdag

in full effect

12/12/2014

THE 45’s [uk] nevermind The Strypes here's The 45s

MATTHIAS MEYER [de] + AGENTS OF TIME [it]

vrijdag

Edge in Piaf

19/12/2014

WALLACE VANBORN + KING HISS + BRUTUS + ...

HESED [de] + EMEL [nl] Tik Tak Tekno

zaterdag

19/12/2014 zaterdag

MIKE HUCKAY [us]

maandag

Warm

22/12/2014

TOTAL RECALL [uk] + IRONLING [uk]

woensdag

Sub-Bass Entertainment

31/12/2014

MR JONES [nl]

vrijdag

Mayhem

09/01/2015

JULIET SIKORA [pl]

zondag

Opium in Piaf

01/02/2015

PERC & TRUSS [uk] + JONAS KOPP [arg]

vrijdag

20/02/2015

theatertour

GUY-OHM + MISS SCHWARZKOPF

zaterdag

Ne Regrette Rien in Piaf

28/02/2015

MOTIVO LOCO [be]

HELLFISH [uk] + SATAN [us]

donderdag

zaterdag

06/12/2014 zaterdag

13/12/2014 vrijdag

20/12/2014 vrijdag

26/12/2014 zaterdag

27/12/2014 zaterdag

27/12/2014 woensdag

31/12/2014 woensdag

31/12/2014 zaterdag

10/01/2015

Hertz

Rotator & Mr Orange b'day xxx

20/12/2014

16/04/2015

toner & metal, ihkv Fête d'Hiver

TAKE ME OUT a rock n roll allnighter ihkv Fête d'Hiver – ism Jong Oostende

NACHT VAN DE CD-VRETERS

overzicht van de beste platen van het jaar – ihkv Fête d'Hiver – ism Jong Oostende

CHIC ET PAS CHER De Zwerver viert oudejaar!

OUT THE BLUES [be] Ben Segers & Nele Bauwens brenegn eerbetoon aan the blues ISOLDE ET LES BENS [be]

chanson, cd-voorstelling

FLIP KOWLIER [be]

rough diamonds

KENNY WAYNE SHEPHERD BAND [be] blues, roots, rock 'n' roll

261

jaargang 26 • dec ’14 / jan’15

04 Shortcut 04 Kükl 05 06 07 08

© Tinne Blommaert

bed rugs

“Feel the Rising!” klinkt het veelbelovend in ‘Specks’, de vooruitgeschoven single van

Bed Rugs’ tweede langspeler ‘Cycle’ (release: 6 januari).

Dat gevoel moeten de uit Antwerpen opererende heren ondertussen al goed

Ariel Pink My Bubba Gilles Peterson Joris Voorn

kennen, want na hun geweldige debuutplaat ‘8th Cloud’, trokken ze gestaag naar de top. Zo viel op het geestverruimende ep’tje ‘Rapids’ pas echt àlles op zijn plaats. En op het derde wapenfeit, de nieuwe full ‘Cycle’ dus, bloeit het

homegrown 10 12 13 14

15 16

Bed Rugs Robbing Millions Willow Brzzvll feat. Anthony Joseph vi.be: dirk. (on cd)

18 32 32 32

Earteam Compiled Viewmaster Bookmaker

gezelschap helemaal open: de eigenzinnige sound - die flirt met het subtiele van pop, het overweldigende van shoegaze, het enthousiasme van rock en het bedwelmende van psychedelica - gaat er immers in als zoete koek.

Bovendien lijken de songs persoonlijker en snijden ze dieper. Yep, dit is een indrukwekkende retour naar het land van melk, honing en psychedelica.

34 Glimps 35 Agenda - Festivals/ Gigs/Parties 38 Free Stuff

© Tina Herbots

robbing millions

© Grant Singer

ariel pink

Colofon www.rifraf.be jaargang 26 nr. 261 rifraf is een uitgave van uitgeverij B Z & T bvba v.u. filip saerens verschijnt niet in jan en aug rifraf feb: uit op 29 jan

advertenties mieke deisz Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.38.76 GSM: 0485/80.22.57 advert.rifraf@skynet.be deadline reservatie: 14 jan

redactie filip saerens Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.35.77 filip.rifraf@skynet.be

agenda agenda.rifraf@skynet.be tel 015/42.38.76 deadline: 20 jan

medewerkers ewoud beirlant, mischa bludts, boots, georges tonla briquet, koen ceulemants, menno claes, johannes de breuker, marc demeyere, michiel denys, ward dupan, wannes duponcheel, nel exelmans, duan gatto, kristof hermans, jamilia knockaert, Pauline libeert, robin looyen, arno moens, pascal nosenzo, sofie nys, filip polfliet, pieter slangen, toon staes, michiel van meervenne, joachim van waes, joris vanden broeck, bram vermeersch, oliver willems

foto cover

Abonnementen 1 jaargang (10 edities) info: agenda.rifraf@skynet.be

layout peggy schillemans layout.rifraf@skynet.be

België: 15 € Europa: 25€

drukkerij Corelio Printing Anderlecht

BE 85 3200 1337 9606 BIC: BBRUBEBB Met vermelding van naam & adres.

U krijgt het eerstvolgende nummer dat na ontvangst van de storting verschijnt.

alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. RifRaf is aangesloten bij CIM

04

shortcut Ancienne Belgique.

Een muzikale geschiedenis Johan Ral (Manteau)

(Selected by Kurt Overbergh)

10

Onderstaande albums hebben Kükl in ’14 begeesterd, verrast, ontroerd of simpelweg midscheeps geraakt.

Andy Stott - ‘Faith In Strangers’ (Modern Love) Meesterlijk abstracte, minimale en met dub geïnjecteerde elektronica van deze Mancurian.

Arca - ‘Xen’ (Mute) Imposant debuut van de 23 jarige Brits-Venezolaanse producer die op Kanyes superbe ‘Yeezus’ te horen was.

Damon Albarn - ‘Everyday Robots’ Albarn blijft inspireren. Werelds groot. Zorg goed voor Mr. Tembo, Damon.

Einstürzende Neubauten - ‘Lament’ (Mute) Conceptalbum over WOI wordt magnum opus voor de bij momenten niederländische Neubauten.

Kate Tempest - ‘Everybody Down‘ (Ninja Tune) De vrouwelijke versie van The Streets en Roots Manuva op het drielandenkruispunt van rap en poëzie.

35 jaar bestaat de AB en daar heeft journalist Johan Ral een fijn boek over geschreven. ‘Ancienne Belgique. Een muzikale geschiedenis’ is de titel van het kleinood, dat de lezer meeneemt op een fascinerende tocht door een stuk verleden, dat net zo goed een Brusselse geschiedenis is.

En zeg ook maar gerust een stevige brok geschiedenis, want laat je niet misleiden door de 35-jarige jubileum dat AB momenteel viert. Dat slaat immers louter op de huidige AB, een zaal die, zo blijkt uit het boek, een voorgeschiedenis heeft die terug gaat tot de jaren dertig en een tijdperk dat het AB-publiek aan tafels zat en zich goochelaars, een hond die kon schrijven en ander spektakel liet welgevallen.

Al zat een zeker tegendraads karakter er in die dagen reeds in: de uitbaters zijn tijdens WO II actief in het verzet en wanneer Elvis Costello in ‘78 zijn opwachting maakt, wordt de zaal zowat gesloopt tijdens de set van voorprogramma Suicide. Het levert die band de liveplaat ‘23 Minutes Over Brussels’ en de ouders van ondergetekende het strafste verhaal van hun leven op.

Een jaar later begint het verhaal van de AB pas echt, wanneer de Vlaamse gemeenschap met de AB een ”eigen ruimte voor de Brusselse Vlamingen” krijgt. De concertzaal met internationaal aanzien is misschien niet exact wat de toenmalige Vlaamse ontvoogders voor ogen stond, maar wel wat de AB geworden is en dat de grondstof levert voor dit boek. Het is niet alleen een fascinerend verhaal om te lezen, maar ook een boek waarin het gewoon heerlijk grasduinen is. De geschiedenis van de AB is namelijk een pak woeliger dan je vandaag zou denken wanneer je in het warm rood van de zaal vertoeft, en tegelijk zeer tot verbeelding sprekend, waarin alles en iedereen de revue passeert: van Edith Piaf tot Sonic Youth en van Bobbejaan Schoepen tot Daft Punk. Een muzikale geschiedenis om enkele uren bij weg te dromen! (jvb)

Killing Sound - ‘Killing Sound’ (2x12” Blackest Ever Black) Spaarzamer kan de dub van dit inspirerende Young Echo-collectief uit Bristol onmogelijk klinken.

Lee Gamble - ‘Koch’ (Pan) Breeddenkende elektronica resulteert in heerlijke luistertrip.

Orlando Julius w/ The Heliocentrics - ‘Jaiyede Afro’ (Strut) Nigeriaanse saxlegende koppelt afrobeat aan funk en soul.

Pharmakon - ‘Bestial Burden’ (Sacred Bones) Lieveling van Michael Gira serveert heerlijke zinderende noise.

Sam Amidon - ‘Lily-O’ (Nonesuch) Eén noot en je breekt bij de sound van troubadour en folkie Amidon.

Shabazz Palaces - ‘Lese Majesty’ (Sub Pop) Futuristische rap met Sun Ra-allures.

Sleaford Mods - ‘Divide And Exit’ (Harbinger Sound) Crass meets The Streets in overdrive. Ontdekking van het jaar. Leve the working class!

Swans - ‘To Be Kind’ (2 x CD, Mute) Michael Gira overklast zichzelf op zijn 60ste. Alleen al voor de track ‘Just A Little Boy’ een must.

The War On Drugs - ‘Lost In The Dream’ (Secretly Canadian) Of hoe klassieke gitaarrock nog steeds meesterlijk kan klinken.

Various Artists - ‘Calypso: Musical Poetry in the 1955-59’ (Soul Jazz) Zowat een halve eeuw later is calypso nog steeds überopwindend.

Various Artists - ‘Harry Smith’s Anthology of American Folk Music vol. I-IV’ (Mississippi Records) Essentieel voor uw kennis van popmuziek. Opnieuw in geremasterde versie uitgebracht. * Favoriete label van ’14: het superbe Soundway Records (Meridian Brothers, Ibibio Sound Machine, Batida, Fantasma, …) * Ontdekt in ’14: de Costa Ricaans-Mexicaanse zangeres Chavela Vargas.

Jacques Brel & Bobbejaan Schoepen

* Droomt van de prijzige box: ‘The Rise & Fall Of Paramount Records, Volume Two (1928-1932)’ op het immer fameuze Third Man Records.

Tekst: Bram Vermeersch i foto: grant singer

05

Een citaat van Benjamin Desmet van SX in RifRaf: “De manier waarop Ariel Pink muziek maakt, is heel bevrijdend voor me. Hij blijft heel dicht bij zichzelf en zet zijn nummers ook op die manier op plaat. Zonder veel rekening te houden met hoe het zou moeten zijn.” Diezelfde Pink - op zijn paspoort staat Ariel Marcus Rosenberg - heeft met ‘Pom Pom’ opnieuw een knotsgek popalbum aan zijn discografie toegevoegd.

Niet langer onder de noemer Ariel Pink’s Haunted Graffiti maar - ondanks de vele gastbijdragen - geheel onder eigen vlag. “Ik heb enkel de naam veranderd. Het betekent niets. Het is een mop. Er is geen verschil”, aldus een immer clevere Ariel Pink wanneer we hem om 11u ’s morgens lokale tijd opbellen in Los Angeles.

Ariel Pink: “Ik heb geen al te grote verwachtingen omtrent ‘Pom Pom’, om eerlijk te zijn. Ik wil mijn muziek niet te au serieux nemen. Al hoop ik natuurlijk altijd het beste. Sensuele, sexuele muziek maken was niet het opzet van het nieuwe album.

Mijn muziek is ook niet zo emo. Hoewel: alle songs van ‘Pom Pom’ hebben een emotionele inslag. Er zit altijd een overload aan trippy emoties in mijn muziek.

It’s goo-widi-honey-do-sugary-sentimental kind of stuff. Weirde muziek? Dat denk ik niet. Het is gewoon goede muziek waar veel mensen aan hebben meegewerkt: Don Bolles, Kim Fowley, Jason Pierce van Spiritualized, Soko, Piper Kaplan van Puro Instinct, Jorge Elbrecht van Violens en Lansing-Dreiden, Jack Name van Jack Name, … (lachje) Shags Chamberlain van Lost Animal is nieuw in mijn begeleidingsband.

Matt Fishbeck van Holy Shit heeft voor het artwork gezorgd. Zo veel namen, man.

Ik vergeet vast weer iemand.”

op neer om zonder al te veel beperkingen je creatieve proces te finetunen. Zelfs als je je eigen stijl gevonden hebt, ben je nog niet ten einde. Je kan nooit op je lauweren rusten. Je bereikt geen doel om vervolgens ter plaatse te blijven trappelen. Je moet voortdurend jonge mensen blijven aanspreken zoniet ben je snel passé.”

Je hebt in het verleden al eens gezegd dat je muziek retrolicious is. Sta je nog steeds achter die uitspraak?

Ariel: “Ja, echt wel. ‘Pom Pom’ is een eerbetoon aan rock-’n-roll. Ik verander niet zo vaak van outfit. Bij mij kan je altijd terecht voor een potje solid rock, ongeacht dat nu modieus is of niet. De betekenis van het woord hip durft trouwens al eens te veranderen. Daarom geef ik niet zo veel om labels. Telkens iemand me vraagt hoe ik mijn muziek zou omschrijven, vind ik dat een lastige vraag. Retrolicious is eigenlijk een vage term die de vraag onvoldoende beantwoordt. Er is geen sluitend antwoord. Het is gewoon popmuziek, oude muziek, rock‘n- roll, whatever, misschien zelfs acidpop. Op ‘Pom Pom’ refereer ik aan de sound van de jaren zestig en zeventig: The Beatles, The Ramones, Frank Zappa, Michael Jackson, … Muziekgeschiedenis, hè. Is mijn muziek wazig en stoned? Ja, mijn songs klinken mistig. Alsof ze vanuit de verte komen. We kunnen er de hele dag over blijven doorbomen. Wat kan ik daar verder over zeggen?”

Je maakt coole popmuziek met een gekke twist.

Ariel: “Cool popmusic with a nice twist. (lacht) Dat ga ik blijven gebruiken. Ik hou meer van die omschrijving dan die van mij. (ironisch) Een beetje Connan Mockasin met een dosis Mac DeMarco gemixt met een snuifje Tame Impala en een kleine hoeveelheidKim Kardashian.”

Ik hoor ook aardig wat eightiespop-invloeden op ‘Pom Pom’: Duran Duran, The Human League, Talk Talk, OMD. Ariel: “Dat kan ik niet ontkennen. En vergeet zeker ook niet The Cure te vermelden.

Hoe meer uiteenlopende invloeden je toelaat hoe eclectischer je muziek wordt.

Zo blijf je vernieuwen. Ik heb ook zo veel mogelijk songs op ‘Pom Pom’ gezet. (op vinyl is ‘Pom Pom’ een dubbelalbum, bvm) Zonder enige vorm van twijfel. Ik hou van het idee dat luisteraars meer waar voor hun geld krijgen dan normaal gezien het geval is. Ze mogen altijd songs skippen als ze niet naar het volledige album willen luisteren. Ik luister wél naar het ganse album.”

Een plaat met een dadaïstische titel?

Ariel: “Ja, goed dat je dat opmerkt. Ik denk het wel. (begint te zingen, bvm) Pom pom pompompom. ‘Pom Pom’ verwijst ook naar cheerleaders. Het is ook het Jamaïcaanse woord voor pussy en het is een gay porn-term: mannen die hun ballen op iemand anders zijn ogen leggen. Jaja, pom pom pom pom.”

Dikke fun! Wellicht ook toen je in 2012 samen met lofi-legende R. Stevie Moore de plaat ‘Ku Klux Glam’ maakte.

Ariel: “R. Stevie Moore is geniaal. He’s very much his own man. To know him is to love him. Iedereen die dicht bij hem staat, is een grote fan. Je kan zijn invloed horen in mijn muziek. Ik ben vertrouwd met zijn platen. Ik luister al van jongsaf naar zijn muziek.”

Tot slot toch nog graag een quote die je aan de mensheid wil meedelen.

Ariel: “No quotes, no bosses, no bullshit! Voilà! En nu ga ik een sigaret roken.”

No quotes, no bosses, no bullshit!

Soms word je in één adem genoemd met artiesten als Connan Mockasin en Mac DeMarco. Een vloek of een zegen?

Ariel: ”Ach, bepaalde luisteraars plaatsen me in die categorie omdat ze niet echt vertrouwd zijn met mijn werk. Zelf zie ik het zo niet. Al wil ik me helemaal niet distantiëren van Connan en Mac. Het flatteert me dat mensen ons als gelijkgestemden beschouwen maar in de eerste plaats denk ik vooral dat ze geen weirdos zijn.

Net zoals ik zelf ook niet weird ben. We hebben elk ons publiek en we zijn vast en zeker populairder dan bepaalde andere acts. Zo weird zullen we dus wel niet zijn.”

Toch kan ik me niet van de indruk ontdoen dat de bizarre ironie altijd vingerdik op je platen ligt. Wat me aan de Frank Zappa-vraag doet denken: hoort humor thuis in muziek?

Ariel: “Zonder enige twijfel. Maar comedy heeft niets te maken met muziek. Het is het een of het ander. Ik ben geen comedian. Ik maak muziek. Zo leuk is dat niet. Er kan hier en daar wel een grappige twist in mijn muziek zitten maar ik waak er over dat mijn songs interessant zijn om naar te luisteren. Verder is er geen concept. Misschien is dat wel het concept? Nee, ik heb niet zo veel concepten. Ik wil vooral de initiële fun van mijn songs behouden. Ben ik clever op muzikaal vlak? Sure. Toch wil ik nooit iets doen op een krampachtige manier. Ik volg mijn instinct. Ik doe wat ik doe en je zou kunnen zeggen dat ik soms wat in de voetsporen treed van Frank Zappa. Hij was een muzikale omnivoor. Zijn bagage was enorm en daardoor creëerde hij een nieuw soort energie. Ik zie hem niet als een freak. Hij was een harde werker die niet snel tevreden was. Bij hem draaide het rond 99% transpiratie en 1% inspiratie. Dat geldt ook wel voor mij, denk ik.

Muziek maken is een serieuze bezigheid?

Ariel: “Ja, het is hard labeur. Maar ik put er voldoening uit. Muziek geeft me het gevoel dat ik iets goeds doe in mijn leven. Niet dat het gemakkelijk is: muziek maken is absoluut niet organisch. Trial en error? Nee, dat is eerder van toepassing op een muzikale carrière op lange termijn. Ik ben vooral iemand die muziek op een bepaalde manier in zijn hoofd hoort. Het is altijd fijn als ik de songs uit mijn systeem krijg met een sound die ik voor ogen had. Het blijft een zoektocht, zeer zeker. Het komt er altijd

on stage 1 maart: Le Grand Mix, Tourcoing (FR) 14 maart: Vooruit, Gent

Ariel Pink ‘Pom Pom’ 4AD/Beggars

Ariel Pink houdt van paradoxen. ‘Pom Pom’ is een solo-album waar heel veel mensen aan hebben meegewerkt. En sensuele, sexuele muziek maken, was niet het opzet van de man die destijds gelanceerd werd door Animal Collective. Toch krijgen de zeventien nummers van het dubbelalbum ‘Pom Pom’ (goed voor 69 minuten muziek) titels mee als ‘Sexual Athletics’, ‘Nude Beach A G-Go’ en ‘Black Ballerina’. De luisteraar met een knipoog op het verkeerde been zetten en het doldwaze eclecticisme niet schuwen: Ariel Pink is er een meester in. Het levert vaak goede songs op en als hij aan de andere kant op een haast kinderlijke manier gekke, psychedelische bliepmuziekjes uit zijn mouw schudt, is hij ook nooit minder dan lichtjes geniaal. De hippe, creatieve en fantasierijke indiepop op ‘Pom Pom’ wijst op een rijk muzikaal arsenaal. Zappaïaanse kolder, een rock-‘n-roll state of mind en eighties indiepop (een enkele keer klinkt Pink als een softversie van Sisters Of Mercy) in de mix. Retrolicious op actuele wijze.

‘Pom Pom’ verrast en tovert een glimlach op het gezicht. (bvm)

06

T e k s t: N e l E x e l m a n s

Soms is er niet meer nodig dan een simpel zoekertje met de woorden “room to rent”. Het Scandinavische duo My Bubba, bestaande uit de lieflijke Zweedse My en IJslandse Bubba, ontmoette elkaar toevallig in Kopenhagen, en thank god for that. Samen maken ze oldskool country en americana op huiskamervolume. Met hun laatste worp, ‘Goes Abroader’ (check de recensie in de november-editie) gaan ze de akoestische weg op; fluisterende vocalen vergezeld van contrabas, gitaar, tafelharp en exotische geluidjes. Daar moeten we natuurlijk het fijne van weten.

De felgekleurde rokken met vrolijke en etnische prints waar de twee nimfen in gekleed gaan, verraden al veel over hun levensvreugde. Terwijl Bubba met de rug rechtop zit in een zetel, plakt My in hurkzit op het tapijt. Allebei knabbelend op iets dat eruit ziet als brood en verpakt zit in het typische bruine patissierpapier. “Do you want some?”

We zijn niet van daar en hebben die traditie niet, maar we luisteren ernaar en terwijl reizen we in onze gedachten.”

My: “Eigenlijk zijn we vrij avontuurlijk. Niet dat we gevaar opzoeken, maar in de zin van dat we houden van reizen en nieuwe plekken, mensen, talen en eten ontdekken. Daar staan we voor en dat maakt een groot deel uit van de reden waarom we muziek maken. We hadden bovendien vanaf het begin de kans om te reizen. We gingen naar Italië toen de band nog maar net bestond. Met amper vier songs werden we uitgenodigd om naar daar te gaan.”

Over Italië, jullie zeiden eens dat het een verhaal van “charm, chance and chicken” was. Hoezo?

My: (lacht) “We hebben elkaar per toeval ontmoet. Bubba trok bij me in, in mijn appartement in Kopenhagen, omdat ik een kamer verhuurde. We kenden elkaar niet. Meteen begonnen we samen te zingen. Voordien had ik nooit gezongen.”

Bubba: “Ik heb haar ertoe gedwongen.” (lacht) My: “Na een paar maanden zou ze terug naar IJsland verhuizen. Op dat moment hadden we al enkele nummers geschreven en wilden we ze voor iemand spelen. Zo speelden we op open mics in Kopenhagen. Een Italiaanse toerist hoorde ons vanop straat en hij kwam binnen. Achteraf nodigde hij ons uit in Italië. We gingen naar daar en kwamen niet veel later met een plaat terug, ‘How It’s Done In Italy’. We aten heerlijke kip toen we het album maakten. (lacht) Italië is heel mooi. Heel veel geluk hadden we om mensen te ontmoeten bij een klein label die ons onder hun vleugels namen, de omgeving toonden en ons aan mensen in Italië voorstelden. Kortom, het was een geweldige roadtrip waarin we hopen lekker eten aten en in kleine cafés speelden.”

Bubba: “Het coolste van de roadtrip was ons concert in Venetië. We speelden buiten op een plein en betraden het podium via een gondel. Die avond was er een heldere sterrennacht en mensen keken vanuit hun ramen naar ons.

Onze persoonlijke gids heette Pietro (bootst accent na) en hij nam ons een hele nacht lang mee met zijn gondel en toonde ons de mooie plekjes. We aten ook een gigantische pizza. Ja, we houden van eten, onze nummers gaan er ook vaak over.” (lacht) My: “Zo waren er veel momenten en zo aangenaam zijn onze avonturen door de band genomen. (lacht) Onze eerste Europa-tour, jaren geleden, was trouwens ook spannend.”

Bubba: “Ja, het was heel aangenaam. We probeerden een paard te stelen.

Een gigantisch groot, plastic paard.”

My: “Ik heb geen idee waarvoor het diende. Het stond er zo alleen naast de kant van de weg. We vonden dat we het moesten meenemen op tour maar dat lukte ons niet.”

Houden jullie van dieren?

Bubba: “Nee.” (heel serieus) My: “Maar ik hou zo veel van dieren dat het in balans blijft. Haar ouders houden ook niet van dieren dus ze werd zo opgevoed.” (Bubba lacht) Bubba: “Als kind wilde ik echt puppies maar het mocht nooit van mijn ouders.”

My: “Je houdt wél van fluffy katten.”

Bubba: “Ja, ik vind katten leuk. Of dieren die mij niet leuk vinden, zoals een hond die mij niet graag heeft. (lacht) Paarden zijn ook tof. I don’t love horses, I like them. Misschien dat ik Grumpy Cat ook wel leuk vind.” (ze schaterlachen)

Op verre reis in onze gedachten Nee bedankt. Jullie laatste album ‘Goes Abroader’ werd opgenomen in California. Waar precies?

Bubba: “Een deel ervan namen we op in de oude villa van Charlie Chaplin, de Moorcrest, die we ombouwden tot een studio. Het was er heel groot, fancy en mooi, inclusief een racquetball-plein en een zwembad. Het andere deel van de plaat namen we op downtown LA. Alles leek er zo sjofel, zoals mensen die buiten aan de studio drugs pakten. (lacht) Wij niet! Daar hadden we geen tijd voor.” (lacht) My: “We hadden zelfs amper de tijd om af en toe iets te eten bij de taco-truck op de hoek. Omdat we de hele tijd moesten werken, hebben we niet zo veel kunnen doen.

Het was dus heel zwaar. Toch hebben we er van genoten, het was heel leuk. Of de plek de plaat beïnvloedde? De kerel die de studio downtown uitbaat, Summer, heeft één grote kamer waarin hij heel veel microfoons gebruikte. Geen idee hoeveel. Het eerste wat hij deed toen we onze spullen installeerden, was twintig-dertig rare oude microfoons verspreid over de hele kamer plaatsen. Onder helmen en andere dingen maakte hij allerlei constructies. Op die manier sloop de kamer wel in de sound van de plaat. Ook hoor je sirenes op straat in sommige nummers, soms zelfs op het exact juiste tijdstip. Is dus niet bewust gedaan, er kwam gewoon een ambulance voorbij tijdens onze opnamen.”

Bubba: “En ook de ijscowagen. Allerlei geluiden van de stad filterden we er niet uit en zo eindigden ze op de plaat. Dat maakt de sound heel natuurlijk, want we probeerden zo veel mogelijk van de wildheid te behouden. Het resultaat is niet perfect, maar het heeft een andere kwaliteit.”

Het album staat bol van carnavaleske ritmes, junglegedichten en woestijngezangen. Elk nummer is een ansichtkaart van een verzonnen jungle, woestijn of sterrenstelsel. En toch schreven jullie het album tijdens de winter?

My: “Klopt. Toen we deze nummers schreven waren we beiden in Scandinavië, meerbepaald in IJsland en in Zweden. Het was een lange, donkere, koude winter en we waren al lang niet meer onderweg geweest. We misten het touren. Dus we verlangden naar avontuur, warmte en exotische plaatsen. Zo schreven we songs over avonturen en reizen die op allerlei bestemmingen in ons gedachten plaatsvinden, als ze maar ver weg, leuk en warm zijn. Het laatste nummer op de plaat gaat dan ook over terug thuiskomen.”

Bubba: “De Scandinavische winter is koud, vochtig en vrij grijs. (lacht) Het lukt je dus vanzelf om je dit allemaal in te beelden. Mensen zitten opgesloten in hun huizen en in zichzelf. Makkelijk om te dromen van je eigen voorbije vreugde of van blije mannen die op straat dansen. (lacht) Ons eerste album had vooral een Amerikaanse inslag: americana, country en folkmuziek. Op dit album verkenden we andere muziek. Ook wilden we iets met onze eigen traditionele Zweedse en IJslandse folkmuziek doen. Maar we luisterden ook naar calypso (dansmuziek afkomstig uit de Caraïben, (ne)), woestijngezangen en Afrikaanse folk. Je ziet zoveel gelijkenis, ze zingen elk over universele thema’s als het leven, verliezen en houden van.

Tekst: Michiel Van Meervenne

07

Voor iedereen die al eens graag onderuitzakt bij een streepje spirituele jazz, meeneuriet met een soulvolle hiphopbeat of met de voetjes shuffelt bij een zomerse housejam zijn de dj-sets van Gilles Peterson als het Jeroen Meus-recept voor chocolade moelleux: een gegarandeerd succes. Als tiener draaide hij zwarte muziek op obscure Londense pirate radio’s, tegenwoordig lanceert het BBC-icoon het ene jonge talent na het andere – zolang de groove maar goed zit. Fijnproever, smaakmaker en kletskont, Gilles is het allemaal. Tijd voor een babbel!

Gilles, je bent door de AB uitgenodigd om in het kader van 40 jaar hiphop uit te leggen hoe dat genre je leven heeft veranderd. Het is vandaag trouwens dag op dag tien jaar geleden dat Ol’ Dirty Bastard stierf. Hoe kijk jij tien jaar later naar hiphop?

Gilles Peterson: “Hiphop is een continuüm. Je kan een rechtstreekse lijn trekken naar de spoken word van de Last Poets, Gil Scott-Heron, Babs Gonzales en Slim Gaillard. Hiphop geeft je de mogelijkheid om je uit te drukken hoe je wil, en het interessante is dat elke generatie dat anders doet. De taal verandert, de bas van de beat klinkt anders, producers ontdekken nieuwe snufjes, … En ook de inhoud evolueert mee, want de maatschappij van gisteren is niet die van vandaag.”

Zaadjes planten op de radio Je moeder is Frans, je vader Zwitsers en je groeide op in Londen. Heb jij toevallig ook een of andere connectie met België?

Gilles: “Niet biologisch, maar ik ben hier heel graag. Ik heb het op muzikaal vlak altijd een veel gecultiveerdere plek gevonden dan Nederland.”

Eindelijk iemand die het luidop durft zeggen!

Gilles: (lacht) “Nou, ik hou ook van Nederland, maar hier lijkt muziek toch meer deel van een soort algemene kennis. Elk dorp heeft hier zijn eigen concertzaal of jaarlijks festivalletje, hoe klein ook. Ik heb hier in België al opgetreden in dorpen van 5.000 man en wat koeien. Dat kan ik me in Nederland niet voorstellen. En dan is er de geschiedenis natuurlijk: Marc Moulin, de elektronische scene van de jaren 80 en 90, labels als Crammed Discs, [PIAS], R&S, de techno, zo veel! Ik herinner me dat ik als losgeslagen twintiger naar België kwam voor gigantische raves.”

Onlangs interviewde je Stromae. In België zijn we er nog niet helemaal uit of we hem een vernieuwende popact of commerciële prefab moeten vinden.

Zeg jij ’t eens.

Gilles: “Stromae is geweldig! Gigantisch succesvol, maar toch heel erg bescheiden. Dat apprecieer ik. En als iemand met zijn populariteit een hele nieuwe generatie Cesaria Evora kan leren kennen, dan moet je die man toch ongelooflijk dankbaar zijn! Ik bewonder hem écht. Hij is enorm getalenteerd, heel erg snugger én spitsvonding.”

Een werk van barmhartigheid Aan een onwaarschijnlijk tempo blijf je nieuwe, fantastische muziek op de wereld afvuren. Vertel het ons, uit welke geheime grot delf jij die onwaarschijnlijke hoeveelheden earcandy op?

Gilles: “Muziek is een passie, maar geen obsessie. Ik heb door de jaren heen een geweldig netwerk van vrienden opgebouwd met wie ik muziek uitwissel. Mensen als Lefto of Simbad bijvoorbeeld. Mensen van over heel de wereld. En gelukkig weet iedereen nu ondertussen wat ik goed vind en wat niet. Wat niet wil zeggen dat ik af en toe nog naar crap moet luisteren. (lacht) Mijn belangrijkste taak is nieuwe namen bekend maken bij een groter publiek. Ik wil een energiebron zijn voor de nieuwe generatie, en tegelijkertijd tonen en laten horen waar de roots van die nieuwe muziek ligt.”

Muzikale opvoeding met Gilles Peterson.

Gilles: “Als je wil. Zonder te belerend te willen zijn natuurlijk. Het valt me trouwens steeds op hoe sterk Europeanen geïnteresseerd zijn in de geschiedenis van muziek, zeker vergeleken met Amerikanen. Daar telt alleen het nu, de waan van het moment.

Heel wat oudere Amerikaanse artiesten zijn erg dankbaar dat ze opnieuw opgepikt worden door een Europese dj als mezelf. Zelfs grote namen als James Brown, Marva Whitney en Bobby Byrd kwamen destijds hun carrière nieuw leven inblazen in Europa. Precies daarom heb ik altijd graag gewerkt met artiesten als Terry Callier, Pharoah Sanders of Roy Ayers. Velen van hen hebben er een enorm zwaar leven opzitten. Ze hebben als gekken de wereld rondgereisd, deden twee optredens per dag, werkten heel hard voor weinig geld, jaren aan een stuk. Daar plukken de nieuwe generaties nu de vruchten van. Wat ik wil zeggen: ik denk dat het belangrijk is dat we hen blijven koesteren en hen het respect tonen dat ze verdienen.”

Maar dus ook het lanceren van nieuwe talenten, zoals José James of Zara McFarlane geeft je veel voldoening?

Gilles: “Zeker en vast. Voor mij gaat er weinig boven een demo’tje van Amy Winehouse spelen in m’n radioshow, nog voor welk major label dan ook van haar had gehoord. Ik plant zaadjes op de radio en kijk toe hoe de muziek en de artiest groeien. Kleine artiesten die plots geweldig grote namen worden. Een geweldig gevoel. En dat geldt ook voor het Brownswood-label, met dat verschil dat je in

een label veel meer geld moet steken. Tegenwoordig is platen releasen bijna een werk van barmhartigheid… Enfin, uiteindelijk blijft het allerbelangrijkste dat ik artiesten een platform kan geven om optredens te versieren. Ook de festivals die ik organiseer, volgen dezelfde filosofie.”

Op retraite in het zwarte woud Even de kaart erbij nemen. Waar ben je eigenlijk nog niet geweest? En wat zijn naast Brazilië en Cuba nog plaatsen die je sterk inspireren?

Gilles: “Overal. (lacht) Ik broed momenteel op een gamelan-project in Bali. En ik plan me terug te trekken in het Zwarte Woud. Ik start binnenkort met een project rond Musik Produktion Schwarzwald (MPS), een jazzlabel dat door enkele geniale Duitsers uit de grond is gestampt in een prutsdorp genaamd Villingen. In de jaren 60 - amper 20 jaar na de oorlog - bracht MPS platen uit van Oscar Peterson.

Geweldig verhaal.”

Alles is voor jou begonnen met de radio. Tegenwoordig heb je een vaste stek op BBC Radio 6. We gaan ervan uit dat jij nog wel even in de ether blijft?

Gilles: “Ik zie mezelf nog een hele tijd radio maken. Ik zal eerder stoppen met dj’en dan met radio maken, dat is duidelijk. Er komt een dag dat ik het niet meer trek tot 4u ’s nachts. (lacht) Radio is gewoon wie ik ben. En het fijne is: het gaat nooit vervelen. Volgend jaar start ik met een nieuw project! Sorry, meer kan ik er nog niet over kwijt. Weet je waar ik onlangs bij stilstond? Ik heb meer dan twee miljoen volgers op m’n Soundcloud. Hoe gek is dat? Anyway, op z’n minst een paar mensen zouden ontgoocheld zijn als ik zou stoppen met radio te maken.

Anderen zullen dan weer een gat in de lucht springen.” (lacht)

V/A – Gilles Peterson ‘Brownswood Bubblers 11’ Brownswood Recordings/N.E.W.S.

De Brownswood-compilaties van meesterchef Gilles Peterson hoeven geen introductie meer. Een zorgvuldig geselecteerd mandje muzikale delicatessen, in het muzikaal alfabet terug te vinden tussen de m van mucho en de g van groove. De elfde editie is iets meer ingetogen dan zijn voorgangers: check zeker de diepgevroren handklaptechno van Hector Plimmer, de lome bongodub van Al Dobson Jr - muzikale tweelingbroer van Mo Kolours - en de klaagzang van neo-crooner Nick Hakim. Photay levert met ‘No Sass’ de obligate portie gedemonteerde elektronische hiphopbeats aan en dankzij Kuage kan er dan toch nog gedanst worden. Langs welke kant je de ’Bubblers’ ook bekijkt - binnenstebuiten, ondersteboven of achterstevoren steeds zien ze er quasi onberispelijk uit.

Nummer 11 bevestigt de regel. (mvm)

Gilles Peterson

08

T e k s t: Ko e n C e u l e m a n t s

De dag dat betogers onze hoofdstad inpalmden, al dan niet vredelievend, verkeerden wijzelf in een zalige roes in de bescheidenheid van onze woonkamer. Begrippen als indexsprong, tax shifts en aanverwanten leken even ijle woorden. Dat etmaal was ‘Nobody Knows’, het derde studio-album van Joris Voorn, onze kompaan. Een fijnzinnig geluidstapijt vol techhouse, indie-elektronica en ambient waarin we ons gewillig lieten oprollen, zorgeloos en achteloos. Wat ons betreft kan deze herfst inderdaad wel eens heel heet worden.

Een ideaal excuus dus om de Nederlandse dj/producer even op te bellen tussen 2 sets door. En zoals vaak met een phoner is er dat korte moment van onwennigheid tussen mensen die elkaar nog nooit spraken.

Laat ik het maar meteen zeggen: ‘Nobody Knows’ is een prachtplaat.

Joris Voorn: “Ah, geweldig. Dat bespaart me al moeite om uit te vissen wat je van het album vindt. (lacht) Waarvoor mijn oprechte dank, want het was niet altijd even leuk in de studio. Op sommige momenten was ik zo kritisch voor mezelf, dat ik het gewoon niet meer wist.”

hij echt niets. Die tracks klinken te mechanisch voor hem. Daar gaat het meer om de energie en dan moet je techno en house al goed begrijpen om te weten waar het om draait. Bovendien is mijn vader ook al 85, dus dat heeft hij nooit echt meegekregen. (lacht) Nee, hij is en blijft meer een man van de melodie.”

Maar ondanks je muzikale vader ging je toch architectuur studeren. Hoe kwam dat?

Joris: “Goede vraag eigenlijk, want ik heb nooit overwogen om naar het conservatorium te gaan. Ook al was ik bezig met muziek, ik dacht toen dat ik niet genoeg talent had om er echt van te kunnen leven. Geleidelijk vond ik meer mijn ding in het ontwerpen van dingen, waardoor architectuur wel een logische stap leek. Maar toen ik eenmaal mijn diploma had, drong de keuze zich op: ofwel overdag werken en ’s avonds nog wat muziek maken of er volledig voor gaan.”

Belgen hebben een goede smaak

Plat en commercieel

Kan ik me voorstellen: het was maar liefst zeven jaar wachten op een opvolger voor ‘From A Deep Place’.

Joris: “Tja, vaak leken de opnames ook echt op een lijdensweg. Ik zat al een paar jaren in mijn studio schetsen te maken voor ‘Nobody Knows’, alleen voelde het lang niet goed aan. Voor deze plaat speelde ik de tracks in op echte instrumenten, waardoor alles meteen meer indie klonk. Zo moesten zelfs de tracks met een beat ook perfect in de huiskamer werken. Ik trok speciaal naar Londen om een aantal dingen op te nemen, maar veel van die opnames hebben de plaat niet gehaald. Doordat ik het totaal anders aanpakte, duurde het ook gewoon veel langer voor ik de juiste richting te pakken had. Bovendien klinkt dit album zo verschillend van wat ik tijdens mijn dj-sets speel, dat ik het eerst heel moeilijk aan mezelf kon linken. De mensen moesten mijn stempel er op herkennen. En dat heeft inderdaad even geduurd.”

Klopt het dat je voor het nummer ‘MoMo’ de hulp van je vader hebt ingeroepen?

Joris: “Voor dat nummer wilde ik er een soort van orkestbegeleiding bij. Alleen kan ik gewoonweg niet zo’n mooie melodieën schrijven als mijn vader, die componist is.

Hij mocht zijn ding doen en het is iets heel moois geworden. Nu straalt die track een Aphex Twin/Squarepusher-achtige atmosfeer uit.”

Vindt je vader dat ook?

Joris: (lacht) “Wel, het was de eerste keer dat hij zijn muziek op een dergelijke manier hoorde, maar hij vindt het wel een goed nummer. Maar ja, klassieke muziek blijft nog altijd meer zijn ding.”

Dus tracks als ‘Ringo’ en ‘Sweep The Floor’, die duidelijk meer naar de dansvloer loensen, kan hij maar weinig waarderen?

Joris: “‘Ringo’ zou hij nog wel kunnen pruimen, maar met ‘Sweep The Floor’ heeft

Ondertussen draai je al meer dan een decennium mee. Voel je dan nog steeds die passie of beschouw je het soms echt als werken?

Joris: “Oh, soms voelt het echt als werken aan. Alleen al dat reizen, dat maakt het soms moeilijk. Maar als je dan aan het draaien bent en je heel veel energie terugkrijgt van het publiek, voelt het weer fantastisch aan. Als die feedback moest wegvallen, zou ik het niet lang meer volhouden. Die link met het publiek is ook essentieel. Voel je het niet meer aan, kom je ook niet meer geloofwaardig over als dj en kan je ook geen goede sets meer draaien. Dan stop je er best mee.”

Is er doorheen de jaren dan veel veranderd?

Joris: “Sinds ik begon, is al er al onwijs veel veranderd. Ik begon te draaien in de jaren negentig en te producen in 2000. Toen was er niet zo’n grote overlap tussen dj’s en producers. Je had mensen die muziek maakten en je had mensen die als dj de platen draaiden. Producers waren toen vaak mensen die gewoon op hun zolderkamer aan nummers sleutelden, al waren er wel enkelen die optraden.

Je moest toen ook hardware kopen, synthesizers en andere apparatuur, wat best veel geld kostte. Er was simpelweg nog niet de software beschikbaar die er nu wel is, wat het gewoon heel anders maakte om te schrijven. Nu kan iedereen een sample downloaden en met Ableton heb je dan tien minuten later een track klaar. Iedereen kan nu muziek maken en dat is echt wel een grote verandering. Er zijn weinig dj’s, en ik ken er best wel heel veel, die de laatste jaren geen platen hebben uitgebracht.

Het proces is zo gedemocratiseerd. Vroeger moest je eerst bij een label binnenraken: demo’s opsturen en wachten op een telefoontje. Nu zetten muzikanten hun tracks gewoon op het internet en worden dan zo opgepikt.”

Een van je eerste nummers, ‘Incident’, belandde meteen in de platencollectie van mensen als Carl Craig en Laurent Garnier. Was dat voor jou dan een grote hulp?

Joris: “Toen ik dat hoorde, viel ik echt uit de lucht. Daar durf je natuurlijk niet op hopen. Maar ook daarvoor werden mijn nummers al regelmatig gedraaid.

Gek genoeg was het toen ook een stuk makkelijker. Het genre was nog minder toegankelijk, en een dj kon makkelijk je track een heel seizoen draaien, terwijl dat nu nog slechts één keer of zo gebeurt.”

Wat me al lang bezighoudt: kan jij me uitleggen waarom zoveel Nederlandse dj’s tot de beste ter wereld behoren volgens DJ Mag? Joris: “Kijk, dan heb je het wel over dj’s die er zich niet voor schamen om iets plats en commercieels uit de brengen. Terughoudendheid kennen Nederlanders gewoon niet. Zoek je naar meer underground dj’s, dan ligt dat aantal natuurlijk al een heel stuk lager. Kijk, dat is ook het verschil tussen België en Nederland: jullie snappen het gewoon heel erg. Jullie rockbands klinken veel beter, jullie mode en films zijn waanzinnig goed, terwijl het bij ons in het algemeen allemaal vrij erbarmelijk is.

Eerlijk, Belgen hebben een goede smaak.”

Joris Voorn ‘Nobody Knows’ Green/N.E.W.S.

Er zijn zo van die platen die je al van de eerste track binnenhalen, om je vervolgens niet meer los te laten. Tot die slag behoort deze ‘Nobody Knows’, het nieuwe werkstuk van Joris Voorn. Waar ‘The Monk’ nog zachtjes bloedmooie techy ambient predikt, dompelt ‘A House’, met zanglijnen van Kid A, je onder in een gelukzalig bad van indie-electro. Voelen we al bij de housy tonen van ‘Homeland’ ons laatste greintje weerstand smelten, dan laat ‘The Wild’ je volledig wegdromen naar betere tijden. Het geweldige ‘Ringo’ mag dan stiekem naar de dansvloer lonken, de techhousy beats blijken ook wonderwel in de intimiteit van onze woonkamer te gedijen. Het mooie ingetogen wijsje op ‘MoMo’ wringt zich nog fijntjes tussen de zomerse vibes van ‘Mugged’ en ‘Fall’, waarna Voorn ons met prachtige ambient onder het mum van ‘Left’ en ‘Dust’ een laatste keer laat mijmeren. De geboorte van deze ‘Nobody Knows’ verliep dan wel niet vlekkeloos, het is er wel eentje die intens gevierd dient te worden. (kc)

07

WWW.DEROMA.BE 11/12 YEVGUENI 12/12 KHALED 17/12 BRZZVLL FEAT. ANTHONY JOSEPH 18/12 METHOD MAN & REDMAN 19/12 RADIO MODERN: ROY THOMPSON AND THE MELLOW KINGS 30/12 DE VEURLESTE! DISCOBAAR A MOEDER XXL 8/1 ELVIS 80TH BIRTHDAY SPECIAL 22/1 BOOKER T. JONES 23/1 LITTLE DOTS

BINNENKORT IN CONCERTZAAL DE CASINO 04/12 CASINO BOITE > BRNS ★ YUKO 06/12 THE HERBALISER 13/12 OZARK HENRY @ STADSSCHOUWBURG 13/12 DC ROCKS! > THE FLESHTONES ★ NEW YORK KLEPS ★ THE 45’S 16/01 JAZZCLUB > ALEXANDRE CAVALIERE * MANOUCHE QUINTET 23/01 ORQUESTA TANGUEDIA

*

24/01 CASINO BOITE > GEPPETTO & THE WHALES ★ BYRON BAY 15/02 HOMMAGE À BREL

*

18/02 HAYSEED DIXIE 20/02 JAZZCLUB > JOE FONDA QUARTET 21/02 SCOTT BRADLEE & THE POSTMODERN JUKEBOX ★ BLUE FLAMINGO 28/02 SIMI NAH FT. LUC VAN ACKER, DANNY MOMMENS, WIM PUNK, DIRK IVENS, DIRK DA DAVO, JADE 4U, SAYFEE, … ★ CRASH COURSE IN SCIENCE ★ A SPLIT-SECOND ★ INTERNAL SUN

31/1 YUKO + BERT DOCKX

12/03 RAYMOND VAN HET GROENEWOUD

13/2 JOAN ARMATRADING SOLO

02/04 MAGGIE BJORKLUND & BAND ★ KRIS DANE

19/2 DAM (DA ARABIAN MC’S)

11/04 AMATORSKI

4/3 GRUPPO DI PAWLOWSKI + THE EX

*

*

17/04 JAZZCLUB > DE DEELDELIERS 25/04 DC ROCKS! > THE METEORS 06/05 SPINVIS (SOLO) 21/05 K’S CHOICE * In samenwerking met Cultuurcentrum Sint-Niklaas en/of Jazzlab Series en/of Rode kruis Opvangcentrum Sint-Niklaas

STATIONSSTRAAT 104, 9100 SINT-NIKLAAS • T. 03 776 11 98 • INFO@DECASINO.BE

www.meerschaert.be

10

homegrown

Tekst: Johannes De Breuker i foto: Tinne Blommaert

Vroeger kon je een ticket naar hogere sferen kopen in de vorm van een postzegel voor onder je tong.

Vandaag moet je niet meer langs obscure figuren – al komt de gemiddelde platenboer toch dicht in de buurt - om je trip richting Lucy in the Sky vast te leggen. De nieuwe plaat van Bed Rugs, ‘Cycle’ (release: 6 januari), is immers, net zoals zijn voorgangers, een indrukwekkend retourtje naar het land van melk, honing en psychedelica.

Met gidsen als Bed Rugs is het er heerlijk vertoeven, maar voor hen is het niet altijd een even zorgeloze uitstap.

We spelen zelfs The Beatles Trivial Pursuit!

“In het beginjaren van The Porn Bloopers had ik nog haar”, bekent Yannick Aerts – de huisvader van de band. “Ik heb je nooit met haar gekend, maar Bed Rugs heeft je duidelijk wel ouder gemaakt”, gooit Stijn Boels olie op het vuur. Er zit een kameraadschappelijk robbertje aan te komen dat ze graag muzikaal willen uitvechten, maar er staan eerst nog enkele cold ones en een resem vragen te wachten.

Ik heb jullie op weg naar TRIX onderschept, waar jullie artists in residence zijn.

Wat houdt dat in?

Stijn Boels: “In TRIX hebben we een ruimte gekregen waar we kunnen doen en laten wat we willen. Dat houdt ook in dat we de kans krijgen om bands te programmeren.

Het is wel leuk om mensen groepen te leren kennen waar ze anders misschien nooit van zouden horen.”

Noah Melis: “En we kunnen ook een heel jaar lang gratis naar shows. Vijf minuutjes voordat het concert begint aankomen én een stempeltje krijgen. Dat is het grootste voordeel!”

Stijn: “We zijn wel tot de vaststelling gekomen dat we binnenkort op zoek moeten naar een nieuw repetitiekot omdat onze residency na We’re Open afloopt. Wel moet het een locatie zijn waar wij ons materiaal kunnen laten staan, want dat is nu een groot voordeel. Je komt er binnen en je pikt de draad weer op.”

Noah: “Dat is ook een van de grootste redenen dat we deze plaat konden maken.

Voordat we in TRIX repeteerden hadden we nog helemaal niets, maar die eerste periode dat we daar oefenden waren zeer productief. We zaten daar bijna elke avond.”

Stijn: “We waren echt wel goed voorbereid voor de opnames. In de studio verandert het dankzij de creatieve rush nog allemaal, maar da’s wel fijn.”

Huis te koop Hebben jullie het album ook in TRIX opgenomen of net zoals vorige keer op een aparte locatie?

Noah: “Locatiegewijs was het helemaal anders dan vorige keer. Toen zaten we in een kerk, waar je heel veel natuurlijke reverb hebt. Nu hebben we alles vrij sec opgenomen.”

Yannick: “We werkten in een huis dat onze producer Niels (Hendrix, van Fence en FONS Records) mocht gebruiken van de vader van de bassist van Fence.”

Noah: “Het huis stond wel te koop. Terwijl wij aan het opnemen waren kwamen er af en toe mensen kijken. Dat was wel raar, maar met een verontschuldigende “normaal

ziet dit huis er zo niet uit” of “je koopt ons er niet bij” was alles in orde.”

Stijn: “We zaten daar echt in de middle of nowhere in Limburg en dat was wel fijn.

We hadden een tuin om te chillen, een bbq. Kortom: alles wat je moet hebben.”

Noah: “Dat was echt mijn verlof, dit jaar.”

Yannick: “Same here.”

Stijn: “Wel hadden we een muizenprobleem. Het is een mooie oude hoeve die gerenoveerd is, maar er zitten wel nog veel muizen. Na een tijdje hielden we een mouse count bij en hadden we vliegenmeppers gekocht om die muizen weg te jagen.”

Noah: “Op een ochtend sprong zelfs een muis uit de doos ontbijtgranen. Recht naar mijn gezicht! Dat was schrikken!”

Klinkt wel relaxed, een plaat opnemen tijdens je verlof.

Stijn: “’Specks’ en ‘Shine’ hadden we al eerder opgenomen, maar de andere songs hebben we op tien dagen ingeblikt. Dat ging wel goed vooruit.”

Noah: “Zeker omdat Niels nogal traag is.”

Yannick: “Dat is een Limburger hé!”

Stijn: (ook een geboren en getogen Limburger) ”Nogal gemakkelijk hé!”

Noah: “Niels neemt pas op wanneer hij echt content is.”

Stijn: “Dat komt omdat hij streng is voor zichzelf én voor ons.”

Yannick: “Die traagheid werkt wel. Hij legt de song altijd op het juiste moment vast.”

Ontvoering En ik maar denken dat een plaat opnemen hard labeur is.

Stijn: “Als ik interviews lees of docu’s kijk over hoe een plaat wordt opgenomen, dan nemen die bands altijd heel veel tijd. Ik snap dat wel. Maar wij presteren eigenlijk beter onder druk. Yannick zei op een dag dat hij tien dagen had geboekt in augustus en pas dan zijn we écht in gang geschoten.”

Yannick: “Voor de volgende plaat laat ik jullie ontvoeren en op een afgelegen eiland droppen, waar we het album opnemen met enkel plaatselijke instrumenten.”

Noah: “Een muzikale dropping, waar we elkaar muzikaal moeten terugvinden...”

Jullie muziek wordt vaak als psychedelische sixtiespop omschreven. Zit dit jasje jullie lekker?

Yannick: “Ik snap dat die sound er in zit, maar dat is zeker niet bewust. Het komt door onze muzikale opvoeding. ’t Is niet dat we die sound bewust gaan opzoeken.

11 Ik denk trouwens dat er evenveel nineties in onze muziek zit als sixties.”

Wat vinden jullie eigenlijk van de revival van de synthpop van de eighties?

Yannick: “Verschrikkelijk! Dat is een wederkeren naar de eerste tien jaar van mijn leven. Buiten een paar echt goeie popsongs vind ik daar niks aan. Prince vind ik wel de max, maar dat donkere randje van de eighties... verschrikkelijk.”

Stijn: “Vooral omdat het sound based is. Misschien is dat bij de sixties ook wel, maar toen is er gewoon veel meer goeie muziek gemaakt, denk ik. Dat is gewoon meer m’n ding.”

Yannick: “Eigenlijk luister ik meer naar hedendaagse muziek dan naar oude.”

En ik maar denken dat jullie alleen maar naar The Beatles luisterden...

Yannick: “Ik zou nooit kunnen samenwerken met iemand die The Beatles niet goed vindt, laten we het daar bij houden.”

Noah: “Wij spelen zelfs The Beatles Trivial Pursuit! Dat is wel redelijk fucked-up!”

Yannick: “Dat is echt voor gevorderden! Er zijn dus nog wel grotere Beatles-fans dan wij.”

Een Stones-liefhebber komt er bij jullie dus niet in?

Stijn: “Jawel!”

Yannick: “Kopstoot gast!”

Stijn: “Laat ons zeggen dat we daarin van mening verschillen! Ik heb de indruk dat jij nog altijd niet veel van The Rolling Stones kent, hé?”

Yannick: “Fuck you, man. Ik ga hier niet over beginnen! (Stijn lacht zelfvoldaan) Ik vind die band gewoon zwaar overschat omdat het gewoon een blues rip-off is.

Dat doet mij gewoon niet zoveel.”

Stijn: “Ik zal eens een compilatie-cd maken met de beste Stones-nummers.”

Yannick: (gedecideerd) “Doe geen moeite.”

Naar Belgische normen brengen jullie veel uit...

Stijn: “Ik vind dat we nog te weinig releasen. Ik zou drie of vier dingen per jaar willen uitbrengen. Maar het is minder betaalbaar geworden om bijvoorbeeld een split op te nemen. Het zou fijn zijn als we dat meer konden doen.”

Met wie dan?

Stijn: “The Flaming Lips!”

Hebben pas nog iets uitgebracht...

Yannick: “Een coveralbum van een kutband!”

Je kan onder een alter ego werken, zoals Bud Regs?

Stijn: “Kunnen we nog een endorsement van Budweisser krijgen en die Bud daarna aan de nachtwinkel verkopen.”

Noah: “Geld, daar draait het om!”

Yannick: “Ergens heb ik wel zoiets van: als we echt onze ziel kunnen verkopen en dan zéker weten dat we de rest van onze dagen kunnen vullen met muziek maken,

HET ZESDE METAAL NIE VOE KINDERS

Unday Records (CD/LP)

on stage 13 december: Glimps @ Minnemeers, Gent (w/ Beaty Heart, Team William)

Bed Rugs ‘Cycle’ WasteMyRecords

Schlagernummers en schijtmuziek

STRAND STRAND

dan twijfel ik daar niet over. Maar het is triestig dat je schijtmuziek moet maken om ervan te kunnen leven.”

Stijn: “Ik ben nu bezig aan een schlagernummer. Ik wil dat één keer in m’n leven gedaan hebben zodat ik niet achteraf kan komen zagen over al die kutmuziek.

Maar het is wel heel confronterend dat 1 procent van alle muzikanten met 77 procent van de totale muziekopbrengsten gaan lopen.”

Noah: “Wij steken liever alles in een collectieve groepskas om er daarna één keer per jaar een fameuze blow out mee te organiseren. Dan huren wij heel Center Parcs af...”

Had ook een toffe locatie geweest voor een releaseshow. De vorige in Kievitsnest was in ieder geval een enorm succes. Deze keer dezelfde formule in TRIX? Stijn: ”Spijtig dat het zo snel uitverkocht was. Het bier dan toch.”

Noah: “Wij zijn zelfs nog naar de nachtwinkel moeten hollen om extra bier te halen...”

Stijn: “Dat was echt wel diy!”

Yannick: “In TRIX gaat het anders zijn...”

Noah: “Het bier zal sowieso aanweziger zijn!”

En het volk ook, zeker met een plaat als ‘Cycle’ onder de arm.

“Feel the Rising!” klinkt het veelbelovend in ‘Specks’, de vooruitgeschoven single van Bed Rugs’ tweede langspeler ‘Cycle’.

Dat gevoel moeten de heren ondertussen al goed kennen, want na hun geweldige debuut, ‘8th Cloud’, trokken ze gestaag naar de top. Dit debuutalbum illustreerde reeds een grote breuk met hun eerdere sound, die even subtiel klonk als hun bandnaam, The Porn Bloopers. Pas bij het geestverruimende ep’tje ‘Rapids’ viel voor Bed Rugs echt alles op zijn plaats. Op het derde wapenfeit, ‘Cycle’, bloeit het gezelschap nu helemaal open: de eigenzinnige sound - die flirt met het subtiele van pop, het overweldigende van shoegaze, het enthousiasme van rock en het bedwelmende van psychedelica - gaat er immers in als zoete koek. Naast instant hits als ‘Specks’ en het swingende ‘Piles’ lijken songs als ‘The Knot’ en ‘Clear Obscure’ toch persoonlijker en dieper te snijden (de hoge vocals!). ‘Cycle’ is hierdoor minder vrijblijvend dan je van Bed Rugs zou verwachten. SUPERLATIEVEN! (jdb) Release: 6 januari

DANS DANS 3

18+ TRUST

Unday Records (CD/LP)

Houndstooth (CD/2LP)

Unday Records CD/LP)

Strand is het veelgeprezen akoestische solodebuut van Bert Dockx (Flying Horseman, Dans Dans). Een Nederlandstalige plaat, impressionistisch, uitgepuurd en aardedonker.

Strand is de kleinste plaat uit dit kleine land die we sinds lang hebben beluisterd, maar ze is uit de kunst. En groots.

(Knack Focus) • Hoofdstuk zoveel in een saga die stilaan indrukwekkende proporties aanneemt. Bert Dockx in grote vorm als Strand. (Enola.be) • Strand is de puurste, meest afgekloven en confronterende muziek die Dockx tot nog toe uitbracht. (Gonzo)

Wannes Cappelle blijft de juiste snaren raken op de opvolger van doorbraakplaat ‘Ploegsteert’. Cappelle maakt op ‘Nie Voe Kinders’ weer indruk als meesterlijk verteller en ook de band is scherper dan ooit.

Tijdloze schoonheid van een bezwerend verteller (RifRaf) • Teksten waarin iedereen zich kan herkennen op een heerlijk bed van rock en americana (Radio 1) • Liedjes die je al snel niet meer wilt missen. (Gazet Van Antwerpen) 12/02/2015: Brussel, AB • 14/02/2015: Diksmuide, 4AD • 21/02/2015: Brugge, Cactus Club • 27/02/2015: Roeselare, De Spil • 03/03/2015: Leuven, Het Depot • 06/03/2015: Kortrijk, De Kreun • 11/03/2015: Gent, Handelsbeurs • 12/03/2015: Opwijk, Nijdrop

GUI BORATTO ABAPORU

ERIK TRUFFAZ & MURCOF BEING HUMAN BEING

Kompakt (CD/2LP)

Mundo Records (CD/LP)

De Braziliaanse ‘groove’ architect Gui Boratto bracht in oktober een nieuw meesterwerk uit, getiteld ‘Abaporu’.

Boratto speelt hier met een exotisch kleurenpalet, en rijgt moeiteloos pop-, techno-, en house-invloeden aaneen.

Opvallend is ook het ar twork van de albumhoes, een knipoog naar het bekende Braziliaanse schilderij ‘Abaporu’ dat – net als de nummers op het album – de fusion tussen Europese en inheemse invloeden mooi weerspiegelt. Was het maar al opnieuw zomer!

Voor zijn nieuwe album sloeg de Franse jazz-trompettist Eric Truffaz de handen in elkaar met electronica-tovenaar Murcof. Samen met hem schept Truffaz een donkere, beklijvende en mysterieuze wereld, die ook grafisch tot zijn recht komt in het artwork van de hoes, ontworpen door de Franse striptekenaar/kunstenaar Enki Bilal. ‘Being Human Being’ is een mijmering over het mensdom, en een verkenning naar de grenzen ervan.

www.newsrecords.be - www.newsdistribution.be

Dans Dans = Frederic Lyenn Jacques (Lyenn, Mark Lanegan Band) + Steven Cassiers (Dez Mona) + Bert Dockx (Flying Horseman, Strand). Het drietal overtreft met zijn derde album de torenhoge verwachtingen en laat een spoor van vernieling achter in de nationale èn internationale pers.

Kopen, zwijgen en luisteren. (Focus Knack) • Dans Dans have just made your nightmares come true (The Quietus) • Soepel, tintelend en teder zijn de aanrakingen van de snaren (De Volkskrant)

Jong geweld 18+ kwam onlangs aanzetten met hun debuutalbum ‘Trust’. Het duo, dat zichzelf Boy & Sis noemt, heeft een heel eigen elektronische sound die zowel bevreemdend als catchy aandoet. Eerste single ‘Crow’ is al een succes, en ook in de fashion-wereld wordt 18+ goed gesmaakt. Zo pikte Prada hun muziek op voor een videocampagne. Op 6 februari komen ze de Beursschouwburg in Brussel begeesteren, u weze gewaarschuwd.

03/12/2014: Handelsbeurs, Gent • 05/12/2014: Paradiso, Amsterdam, NL • 10/12/2014: Burgerweeshuis, Deventer, NL • 19/12/2014: MOD, Hasselt • 10/01/2015: Kerk Hulst, Hulst Cultuur NL

VARIOUS ARTISTS FUNKY CHICKEN BELGIAN GROOVES FROM THE 70’S

DELUXE LIMITED EDITION INCL. 36P. BOOKLET SDBAN/NEWS (Deluxe 2CD/ 2 x 2LP/ 7 x 7inch)

Funky Chicken selecteerde de allerbeste Belgische dance tracks uit de vroege jaren ‘70.

Dit dubbelalbum is een greep uit het werk van Belgische muzikanten die met hun eigenzinnige kijk op (afro-)funk, soul en latin bijdroegen aan de ‘Belgian groove’. Funky Chicken is een muzikaal ar tefact, vol pareltjes uit het niemandsland tussen de variété-orkesten uit de jaren ‘60 en de elektronica-revolutie uit de jaren ‘70 en ‘80.

“Tijdloos spul . En funky as hell.” (COBRA.be)

GILLES PETERSON PRESENTS HAVANA CULTURA MIX: THE SOUNDCLASH! Brownswood (CD)

Voor zijn ‘Havana Cultura Mix’ trok Gilles Peterson naar Cuba om aldaar een stel Cubaanse muzikanten achter zich te scharen. Onder Peterson’s supervisie werd een samenwerking op touw gezet met een aantal talentvolle Europese elektronica-producers. De samensmelting van deze twee muzikale werelden resulteer t in een unieke soundclash tussen de traditionele Cubaanse ritmes en de innovatieve rijkdom van elektronische muziek.

N

12

homegrown

Tekst: Caitlin Talbut i foto: tina herb ots

Een samenwerking met producer Koen Gisen en platenfirma [PIAS], maar geen zorgen: de heren van Robbing Millions - do-it-yourself in hart en nieren - blijven met de voetjes op de grond. Slechts een jaar geleden stonden ze in RifRaf met hun debuutep ‘Ages And Sun’, momenteel stellen ze hun tweede ep, ‘Lonely Carnivore’, voor.

Mogen we binnenkort een full album verwachten?

Lucien Fraipont: “Ik kan je ook alles over Interstellar vertellen als je wil? Ik heb ‘m net gezien.”

Gaspard Ryelandt: “Cool! Was ie goed? Ben benieuwd.”

Misschien eerst even iets over jullie nieuwe ep. Hoe vinden jullie ‘m zelf?

Lucien: “Ja, goed zeker? Het is altijd een beetje moeilijk om echt door te hebben wanneer je iets leuk vindt als je zo opgeslorpt bent door het proces. We namen in april op, ondertussen kijken we er met een ander perspectief naar. Ik zal nooit tevreden zijn over alles. Ik denk dat de songs vooral voller klinken, meer als een geheel.”

Gaspard: “We hebben sowieso vooruitgang geboekt ten opzichte van de vorige ep.

Het was dan ook een totaal andere ervaring.”

Liever MGMT dan alt-J

studio opnemen. We houden te veel van de do-it-yourself-way. Zo neemt Gaspard ook het artwork en de videoclips voor z’n rekening.”

Gaspard: “Ja, de videoclips maak ik samen met Marine Dricot. Het is niet altijd makkelijk om zoiets met z’n tweeën in elkaar steken, maar wel leuk.

Het cover-artwork van ‘Lonely Carnivore’ is deze keer door een vriend van me gemaakt, maar ik heb gesupervised.” (lacht) Sommigen vergelijken jullie sound met die van alt-J. Ik denk spontaan aan MGMT. Welke muziek heeft jullie beïnvloed?

Lucien: “Ik verkies sowieso MGMT boven alt-J. Maar ik had nog nooit van MGMT gehoord totdat iemand me erop wees dat we gelijkaardig klinken. Ik zocht enkele tracks op en vond ze meteen goed. Ik herkende ook wel de gelijkenis. Maar onze invloeden? Goh, alle andere bands? (lacht) Eigenlijk houden we erg van The Flaming Lips en Tame Impala.

Van alle goeie psychedelische muziek dus.”

Kikker

De eerste namen jullie thuis in jullie eentje op. Hoe verliep het nu?

Lucien: “We werkten samen met producer Koen Gisen. Hij ging ook al met An Pierlé en Flying Horseman in zee. Ik maakte steeds eerst demo-versies van songs en daarna legde ik ze voor aan Koen en de rest van de band. We bespraken samen hoe we die prille versies konden uitwerken en probeerden ze vervolgens live in de studio te spelen.

Koen mixte ze dan tot de echte songs. Niks erg spannends, dus. (lacht) Wel heel anders dan hoe we het de vorige keer deden. Toen namen we alle instrumenten afzonderlijk op in mijn kamer. Eerst ik, daarna vocals met Gaspard, drums en keyboard. Wat ook verschilt met onze vorige ep, is dat we al enkele nummers van ‘Lonely Carnivore’ live speelden voor ze werden openomen.”

In jullie vorige interview in RifRaf zeiden jullie dat jullie bang waren van een studio.

Hadden jullie nu meer zelfvertrouwen?

Lucien: “Nee. (lacht) Sommige dagen gaat het beter dan andere. Opnemen in een studio betekent vooral dat je je muziek aan iemand moet toevertrouwen. Er zit ook steeds iemand op je vingers te kijken en dat zorgt voor veel druk. We kunnen niet meer knoeien zoals we thuis deden. (lacht) Het voordeel was dat Koen ons ook enorm heeft geholpen met lyrics. Daar hebben we soms wat moeite mee en aangezien Koen literatuur heeft gestudeerd, waardeerden we z’n mening steeds. Ook al was hij meestal gewoon tevreden.

Misschien zelfs té vaak tevreden. (lacht) Volgende keer willen we zowel thuis als in de

Hebben jullie eigenlijk, als Brusselaars, onlangs deelgenomen aan de betoging tegen de besparingen van de nieuwe regering?

Lucien: “Nee. Ik volg al even het nieuws niet echt meer. Niet dat ik niet op de hoogte was van de betoging hé! Het was me gewoon even ontgaan de dag zelf. In de late namiddag ging ik toevallig naar de Chinese supermarkt in het centrum. Plots zag ik een paar dronkenlappen op de grond met manifestatieborden en wist ik het weer.”

Gaspard: “Ik was het echt helemaal vergeten. Ik hoorde helikopters vanuit m’n kamer en dacht dat er iemand ontsnapt was uit de gevangenis. (lacht) We steunen het protest wel en tijdens de volgende betoging in december willen we er graag bij zijn, maar dan moeten we optreden.”

Jullie zijn trouwens een plezier om naar te kijken op het podium!

Ik vind je groene masker ook wel een leuke toevoeging, Gaspard.

Lucien: “Er wordt ons wel vaker gezegd dat we erg energiek zijn. Vooral Raphaël - onze bassist, die ook bij Le Collisé speelt - is zeer actief op het podium. De mannen van Le Collisé, die kunnen pas dansen!” (lacht) Gaspard: “Dat masker stelt trouwens een kikker voor! Het was een Japans cadeau van onze vorige keyboardspeler, Léo. Hij woont er nu.

Jammer genoeg ben ik het onlangs kwijtgespeeld.”

Lucien: “We verliezen wel vaker dingen als we optreden. Gaspard vergat al eens zijn gsm en ik raakte een zak met microfoons kwijt.”

Gaspard: “Wat? Wanneer was dat?”

Lucien: ”In Frankrijk…”

Straks treden jullie ook op, toch?

Lucien: “Ja, op Beautés Soniques in Namen. We spelen er samen met nog twee bands, Le Collisé en Teleman. Onze release party in de AB, op 14 december, is op dit moment ons belangrijkste doel. We hopen op een volle zaal, onze manager loopt al behoorlijk gestresseerd rond.

We moeten nog een beetje aan onze promotie werken.” (lacht) In RifRaf staan jullie alvast!

on stage 11 december: Muziekodroom, Hasselt (w/ BRNS) 14 december: ABclub, Brussel

Robbing Millions ‘Lonely Carnivore’ Eigen Beheer/[PIAS]

Naar eigen zeggen beïnvloed door Tame Impala en The Flaming Lips, hebben de jongens van Robbing Millions op ‘Lonely Carnivore’ een mooie balans gevonden tussen dromerige alt-pop en catchy psychedelische rock.

Denk MGMT, maar dan strakker. Maar toch hebben ze een eigen, unieke klank met een hoek af: zo smijten ze er geregeld een aantal geschifte gitaarrifjes tegenaan, vervreemden ze ons met allerlei effectjes of spelen met synths die klinken alsof ze rechtstreeks uit de eighties komen. Een gevolg van de verschillende achtergronden van de bandleden - welgeteld één Antwerpenaar, twee Brusselaars, één Parijzenaar en één Zwitser? Ze komen in ieder geval vlot weg met deze sound. Zo krijg je openingstrack ‘Dinosaur’ niet meer uit je hoofd. De term aanstekelijk past perfect op deze muziek. En de kleurrijke nummers zoals ‘Hand In Hand’, ‘Waverly Hills’ en ‘Big Foot’ toveren sowieso een smile op je gezicht. Ga ze trouwens ook eens live bekijken!

Is echt de moeite. Maar geniet nu van deze ep, ’t is er immers eentje uit de miljoenen. (cl)

13

homegrown

Tekst: Heleen De Bis schop

Daags voor hun vuurdoop in café Commerce, waar ze voor het eerst een ingetogenere versie van hun nieuwe nummers zullen brengen, kateren Pieter-Jan Van Den Troost en Nils Goddeeris uit op een terras in de novemberzon. Hoewel het inwijkelingen zijn, zijn ze helemaal ingeburgerd in Leuven en zijn muziekscene, met Het Depot als uitvalbasis. Op ‘Plastic Heaven’ bieden de jongens terug catchy popsongs aan, maar leggen andere accenten. Vorig jaar lieten ze ons al proeven van dat nieuwe recept met de single ‘Remedy’. De gitaren worden uit de spotlight gehaald zodat er meer plaats is voor elektronica en vette synths.

Pieter-Jan Van Den Troost: “‘Remedy’ kwam al uit nog voor de helft van de plaat geschreven was. Het was een beetje een gok. We hadden zeven nummers klaar en kozen samen met onze producer Arne Van Petegem (Styrofoam, hdb) er een uit dat we gingen uitwerken. Dat was ‘Remedy’ en klonk meteen anders. Sommige mensen vroegen zich af waarom we dat hadden gedaan, maar anderzijds trokken we op die manier ook een publiek aan dat ons nog niet kende.

Het was de eerste keer dat we zoveel reactie kregen op een nummer, wat wel interessant was.

Daardoor wisten we dat we op de goede weg zaten met de richting die we uit wilden gaan.”

Hadden jullie dan geen last van de moeilijke tweede plaat?

Pieter-Jan: “Het was eerder omgekeerd. Het eerste album, ‘We The Young’, was heel moeilijk om te maken. We schreven die plaat ook met zes mensen, waardoor het een beetje een egoclash werd. Iedereen had zijn mening en we probeerden de democratie te behouden.

Deze plaat hebben we grotendeels met drie gemaakt op een heel andere manier. Het is eerder een studioalbum geworden in plaats van een echte groepsplaat, maar we hebben wel geprobeerd om dat groepsgevoel te behouden. Het idee was dat de songs ook moeten werken met gitaar en zang alleen.”

De weg naar je doel is ook mooi

Nils Goddeeris: “‘We The Young’ is eerder ontstaan uit de optredens. Als we merkten dat er live iets niet werkte, paste we het aan. Nu hebben we met drie een jaar lang bijna elke avond samen gezeten om songs te schrijven.”

Pieter-Jan: “Het ging zelfs misschien wel gemakkelijker, omdat we ook veel geleerd hebben van de eerste plaat. Daardoor is alles vrij smooth gegaan. ‘Plastic Heaven’ is veel bewuster gemaakt, ook qua teksten. Ik heb meer nagedacht waarover de nummers moesten gaan.

Op het vorige album gebruikte ik meer impressies en losse flarden van zaken die in mijn hoofd wel een geheel vormden, maar die moeilijker te ontcijferen waren. Nu heb ik de nummers meer afgerond. Er zit een verhaal in en het is duidelijk waarover ze gaan.

“Zo gaat de songs ‘Plastic Heaven’ over ons als band en over onze doelen en dromen. Niet over het bereiken van dat punt, maar wel over de weg er naar toe. Want uiteindelijk bereik je nooit je einddoel, omdat je dat altijd verlegt. ‘Gold’, op de eerste plaat, ging ook over dat onderwerp.

Toen was dat eerder een cynisch nummer. Nu bekijken we het op een positieve manier, omdat we beseffen dat de weg ernaar toe ook mooi is. ‘Danger’ gaat dan weer over de brave huisvader die ’s nachts het gevaar opzoekt door naar de hoeren te gaan.”

De clip van ‘Danger’ is zeer goed onthaald en werd overal gedeeld. Jullie hebben wel iets met originele videoclips, zo wonnen jullie een MIA met die van ‘Sweater’.

De samenwerkingen met regisseur Filip Sterckx zijn altijd een schot in de roos.

Pieter-Jan: “Filip is een beeldend kunstenaar en maakt heel veel installaties. Hij stelt momenteel ook tentoon in Museum M. Hij had vroeger een clip gemaakt voor het nummer ‘Twenty Radios’

van Bodyspasm. Daarin vielen allemaal radio’s uit de lucht, dat was echt vet. Ten tijde van onze eerste plaat, wilden we met hem samenwerken voor de clip van ‘Sweater’. Toen die online kwam, gebeurde er niet veel mee, maar drie maanden later werd het opgepikt door Vimeo en hadden we opeens anderhalf miljoen views. Na alle lof was het een logische keuze om voor ‘Remedy’ opnieuw samen te werken. Daardoor krijg je ook een visueel verhaal.”

Goedkeuring van de bomma Jullie hebben na jullie deelname aan Humo’s Rock Rally bewust gewacht om de eerste plaat uit te brengen omdat jullie op zoek wilden gaan naar jullie sound. Was dat nu ook zo?

Pieter-Jan: “We wilden zeker niet dezelfde plaat maken als de eerste, maar echt wel iets nieuws doen. Dat komt ook omdat er zoveel muziek is die we goed vinden. Het kan zijn dat de volgende plaat een folkalbum wordt.”

Nils: “Of polka.”

Pieter-Jan: “Waarom niet? We wilden gewoon iets anders doen, al blijft het wel altijd als Willow klinken.”

Hoe klink Willow volgens jullie dan? Er wordt vaak gerefereerd naar de jaren 80.

Pieter-Jan: “Ik snap die link naar de eighties wel, al vind ik dat die sound er in deze plaat minder inzit. Het heeft natuurlijk ook te maken met mijn stem, en daar kan ik niet veel aan veranderen. We willen vooral goede popsongs maken en dan stel je jezelf al snel de vraag waarom je een goed nummer vindt. Dan komen we zowel uit bij catchy eighties als hedendaagse songs.”

Nils: “Ik vind het helemaal niet erg als mensen ons met een andere band vergelijken. Humo had ons ten tijden van ‘Danger’ vergeleken met Ou Est Le Swimming Pool en ik vind dat wel tof.”

Pieter-Jan: “Iemand zei ook Tears For Fears. Ik snap ook wel waarom ze dat zeggen. Maar je kan veel invloeden in onze muziek horen.

Popmuziek van de laatste dertig jaar, zeg maar.” (lacht) Het hoogtepunt van het jaar moet ongetwijfeld jullie optreden voor koning Filip en koningin Mathilde zijn tijdens hun bezoek aan Leuven.

Nils: “Dat was best grappig. Voor we speelden, werd het hele gebouw gecontroleerd door mannen in zwarte pakken van de staatsveiligheid met honden. Maar op een of andere reden controleerden ze niets op het podium. Als we daar nu in onze gitaarkist een mitrailleur hadden liggen, had niemand dat opgemerkt. Tijdens het optreden zaten Filip en Mathilde mooi in het midden vooraan in de zaal, met Tobback en alle notabelen naast hen. Achteraf moesten we dan op een rijtje gaan staan en kwamen ze langs om een praatje te maken. Pieter-Jan had een redelijk psychedelische gebatikte t-shirt aan. Filip legde meteen de link naar Pink Floyd en zei dat hij ook zo’n t-shirt had.”

Pieter-Jan: “Toch wel een speciaal moment. Sindsdien gelooft mijn bomma ook dat ik met iets deftig bezig ben.”

Gelukkig maar!

on stage 12 februari: 13 februari: 20 februari: 26 februari:

Nijdrop, Opwijk We’re Open @ TRIX, Antwerpen ABClub, Brussel De Centrale, Gent

Willow ‘Plastic Heaven’ [PIAS] Recordings Belgium

“In spite of all the pitfalls, we keep on reaching for the stars”, klinkt Willow ambitieus op het titelnummer ‘Plastic Heaven’. Hun krachtig debuut telde vier singles en met hun nieuwe plaat bewijzen de Leuvenaars opnieuw dat ze een hitmachine zijn. Nog voor de helft van het album klaar was, stuurden ze al de single ‘Remedy’ de wereld in. De toon was meteen gezet.

De gitaren worden uit de spotlight gehaald zodat er meer plaats is voor elektronica en vette synths. Het resultaat? Dansbare, aanstekelijke popsongs. Naast al dat dansbaar geweld, wil Willow ook een verhaal vertellen. Zo gaat het melancholieke ‘Stay Stay Stay’ over de schrik dat je lief je zal verlaten, het donkere ‘Atlantis’ gaat dan weer over het vergaan van de stad. Maar de catchy popsongs met vrolijk huppelende deuntjes blijft de corebusiness van Willow. ‘Plastic Heaven’, “it’s sensual, it’s physical and it’s danger and danger is what we like”. Yes, we like! (hdb)

14

homegrown

Tekst: Mischa Bludt s

Na drie eigen platen zet Brzzvll er nu de vaart in met ‘Engines’. Daarvoor klit het combo in z’n eigen studio samen met Anthony Joseph, een alom bejubelde en in Londen woonachtige zanger/dichter/auteur met roots in Trinidad. Die laatste heeft zelf ook al verschillende releases op zijn palmares en werkte in het verleden samen met o.a.

Meshell Ndegeocello, Joseph Bowie (Defunkt) en Laurent Garnier. Het resultaat van deze veredelde jamsessie is een bijzonder veelzijdige, maar tegelijk coherente plaat die dan weer uitbundig, dan weer sfeervol bedachtzaam klinkt. Neem een fijne mix van afrobeat, jazz en funk en voeg daar de immer boeiende teksten en het even melodieuze als doordringende stemgeluid van Anthony Joseph aan toe en je krijgt iets heel bijzonders. Hoog tijd om nog eens ruzie te maken met mijn Skype-account kortom.

Brzzvll ft.

Anthony Joseph

Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?

Vincent Brijs: “Brzzvll is alweer een paar jaar het huisorkest van Nuff Said, een maandelijkse show in CC Berchem waar muziek, stand-up comedy en literatuur elkaar ontmoeten. Er is ook telkens een internationale muzikale gast; Anthony Joseph - waar ik al jaren fan van ben - stond er verschillende keren op het podium. Later hebben we hem ook eens begeleid in de Arenbergschouwburg. Dat verliep allemaal zo vlot dat we snel tot de conclusie kwamen dat we écht iets samen moesten doen. En dus heeft Brzzvll hem uitgenodigd voor een opnamesessie in de studio van Jan Willems, onze toetsenist. ‘Engines’ is het resultaat.”

Anthony Joseph: “Ja, het klikte direct. It’s an amazing band - they just have music pouring out of them. Het was eigenlijk Vincents idee, maar ik zag het meteen zitten: een plaat maken – of toch op zijn minst een paar tracks opnemen en zien wat het oplevert.”

ze niet kopiëren. Er zijn elementen in hun muziek die je doen denken aan Fela Kuti of aan James Brown, maar dat is eerder een onbewuste hommage aan hun werk, geen doorslagje. Als je wil leren schilderen, dan moet je tenslotte het werk van andere schilders bestuderen.”

En als je zelf een paar van je eigen helden zou moeten opnoemen?

Anthony: “Zeker Derek Walcott, Amiri Baraka, The Last Poets en Kamau Brathwaite.

En dan zijn er nog Fela Kuti, Thelonious Monk, Allen Ginsberg, Sun Ra, Gil ScottHeron en natuurlijk The Mighty Sparrow. Die laatste is voor mij een hele grote invloed geweest. He’s pretty amazing. En tenslotte mag ik zeker ook Ted Joans niet vergeten, een geweldige surrealistische dichter.”

Is het trouwens niet vreemd dat je veel populairder bent op het continent dan in Engeland?

Anthony: “Niet echt. De industrie - de uitgevers zeg maar wil er altijd een etiket opkleven. Dat geldt trouwens voor alle kunstvormen, ook literatuur en poëzie. Ze willen graag dat alles tot een bepaalde categorie behoort, omdat ze het zo makkelijker kunnen verkopen. In België en Frankrijk spelen, naast de omzet, ook expressie en kunst een heel belangrijke rol.”

Vincent: “We hebben vroeger ook al samengewerkt met Benedict Lamdin van Nostalgia 77 en bij hem voelde je zo’n zwaarte. Hij maakt heel goeie muziek, maar hij komt er in Engeland absoluut niet mee aan de bak. Hier in België doet de groep het best goed, maar in eigen land ziet hij zwarte sneeuw.”

Anthony: “En de meest interessante artiesten zijn natuurlijk net diegenen die categorieën en kunstdisciplines overstijgen. En die zullen er alsmaar meer komen – it’s the way forward. Mensen worden tegenwoordig 7 dagen op 7, 24 uur per dag gebombardeerd met informatie en invloeden uit allerlei verschillende bronnen.

Kijk maar naar Soudcloud of Spotify – en dat is alleen nog maar muziek. Daardoor word je vanzelf eclectischer. Het is niet meer zoals in de jaren ‘70, toen een rocker uitsluitend platen van Iron Maiden en Black Sabbath opzette. Nu heb je heavy metalfans die ook naar Wu-Tang Clan en Prince luisteren.”

Waarom moeten we tenslotte ‘Engines’ kopen?

Vincent: “Het is een hele schone geïmproviseerde trip - de luisteraar zal dus niet wegzakken in een soort zweverige pap. Het is een vrij unieke en organische connectie die gewoon klopt. De plaat is het resultaat van op record drukken, een dagje improviseren en tenslotte een beetje aan de knopjes draaien. En dat is echt niet evident.”

Anthony: “Indeed: it’s a real trip. Het is een ervaring. Als je hoort hoe de plaat evolueert... ‘Engines’ is veel meer dan een verzameling leuke songs, de plaat heeft het potentieel om de luisteraar in een soort trance brengen, echt waar. Je kan onze ziel bijna aanraken. It’s a deep album. Zowel Brzzvll als ikzelf willen natuurlijk graag een paar exemplaren verkopen, maar promotie en geld komen op de tweede plaats.

We just created a beautiful and honest document.”

Je kan onze ziel bijna aanraken De opnames werden op één dag ingeblikt, straffe kost. Hadden jullie van te voren al dingen voorbereid?

Vincent: “Nee, we zijn gewoon de studio ingedoken. En dat is ook het beste denk ik, beter dan op voorhand al structuren bepalen. Het was zoals gezegd allemaal vrijblijvend. Misschien marcheert het, misschien niet. Maar het marcheerde dus prima want na een ochtend- en een avondsessie hadden we meerdere uren aan materiaal.

Er moest dus niet alleen een plaat komen, we moesten ook moeilijke keuzes maken.

De postproductie was dan ook een stuk tijdrovender dan de opnames zelf. Na de selectie hebben we er nog paar arrangementen aan toegevoegd en tenslotte Anthony gevraagd om twee tracks opnieuw in te zingen. En dat was het.”

Anthony: “Ja, het is allemaal erg snel gegaan. Al bij al heeft het minder dan drie dagen geduurd om de plaat te maken. It was crazy.”

Hebben jullie elkaar tijdens de opnames ook feedback gegeven?

Vincent: “Het idee was toch vooral: carte blanche. Ik ga echt niet tegen Anthony Joseph zeggen: ”Kan je die tekst misschien aanpassen”? (lacht) Maar omgekeerd gebeurde het af en toe wel. Er was toch een soort hiërarchie. Hij is tenslotte de ervaren dichter/zanger en Brzzvll zijn de jonge - of eerder: jongere (lacht) jazzknaapjes. Ik was sowieso al heel blij dat Anthony wilde overkomen en bovendien was ik nogal nerveus. Alles was toch wel goed geregeld was met zijn hotel enzo? Hij is de liefste persoon op aarde, maar je wil toch dat alles goed verloopt. Hij kon ons daarentegen wel sturen. ”Kan je iets funkiers spelen? En nu iets atmosferischer? Nee, hier kan ik niks mee. Ah, maar met dit wel, blijven spelen!” Je kon wel merken dat hij een frontman is. Brzzvll is eerder een collectief. Anthony is bovendien de rode draad van ‘Engines’. Hij staat in het midden en wij maken er muziek rond.”

Anthony: “Ik ben het inderdaad gewend om met groepen en muzikanten te werken. It seems I have an ear for choruses and hooks and stuff, maar dat geldt ook voor Vincent. Ik ben weliswaar teruggekomen om een paar tracks opnieuw in te zingen, maar het is wel degelijk een geïmproviseerde plaat. En ik ben zeker geen dirigent. Het gebeurde gewoon.”

Geen zweverige pap De muziek van Anthony Josep wordt wel eens omschreven als diasporic avantgarde. Geldt dat ook voor ‘Engines’? Of is dat te bombastisch?

Vincent: “Ik vind het een mooie omschrijving en zeker niet pretentieus. Met name dat diasporische geldt ook voor Brzzvll. Ik heb zelf nooit goed geweten hoe ik onze groep moet omschrijven. Ik heb altijd schrik om iets verkeerds te zeggen. De ene vindt dit, de andere vindt dat. Niet dat je je daar veel van moet aantrekken, maar toch... We spelen geen funk, maar we zijn wel funky. Veel jazzpuristen zullen verontwaardigd zijn als wij onze muziek als jazz omschrijven. Verder dan fusion en geïnspireerd door muziek die niet van onze bodem komt ben ik nog niet geraakt. En bij fusion denkt men vaak ook nog eens aan foute Duitse bands. (lacht) Nee, dan is diasporic avantgarde zeker niet slecht. We willen in ieder geval niks letterlijk naspelen en dan pretenderen dat het van onszelf is. Voor mij moet Brzzvll klinken als Brzzvll, niet als een kopie van iets anders.

Ach, eigenlijk doen we gewoon maar iets.” (lacht) Anthony: “Ik denk niet dat Brzzvll gewoon maar iets doet... Ze weten echt wel waar ze mee bezig zijn. Maar Vincent heeft gelijk: je absorbeert je inspiraties, maar je gaat

on stage 17 december: De Roma, Antwerpen 12 februari: KVS, Brussels 20 februari: Brand! Festival @ KC Nona, Mechelen 21 februari: Storm! Festival @ Vrijstaat O, Oostende

Brzzvll ft. Anthony Joseph ‘Engines’ Vynilla/Zephyrus

‘Engines’ is een bijna geniale plaat die het resultaat is van een uitgebreide improvisatie-sessie en moeiteloos funk à la James Brown, sfeervolle grooves (’Liquor Store’), heuse afrobeat party anthems (‘Combustible And Frozen’), psychedelische woestijnfolk (‘Liverpool Highlands’) en bijna-pop (single ‘Mind Is A Jungle’) met elkaar verenigt. Dat wordt alles geserveerd in een smakelijk jazz-sausje met een paar elektronische kersjes op de taart. Tel daar de unieke poëtisch-vocale bijdrages van Anthony Joseph bij en je krijg iets dat dringend te ontdekken valt, ook live. (mb)

15

homegrown

Tekst: Bram Vermeersch foto: fries mes seyne

Die sneaky egotrippers van Protection Patrol Pinkerton en Are We Serious? toch! Was het niet voldoende om het bij de respectievelijke bands te houden of wilden de jongens eens echt rocken om wat afstand te nemen van het indiegepingel van PPP en de Artic Monkeys-britpop-fixatie van Are We Serious!? RifRaf schrijft het met heel veel liefde want het antwoord op de open vragen heet dirk. – met kleine letter en punt. Een opwindend viertal dat we graag bekronen tot de vi.be-band van de maand december. Alleen die groepsnaam, beste vrienden van dirk.? Is dit nieuwe groepje om mee te lachen of zit er meer achter?

Jelle Denturck: (zang, bas) “Ik heb een vreemde verhouding met bandnamen.

Telkens ik aan een project begin, weet ik hoe het moet klinken en welke vibe ik wil creëren. Maar als het kind dan een naam moet krijgen, loop ik vast. Dan krijg ik de onweerstaanbare drang om in mijn eigen vel te snijden met een schijtnaam. Zo ging het met Protection Patrol Pinkerton ook: dat moet economisch gezien de slechtst denkbare bandnaam aller tijden zijn. Mocht ik iets serieuzer doen, dan waren we misschien al veel bekender, maar ik kan het niet laten. Luchtige popmuziek maken maar een onuitspreekbare naam hebben of trashy noiserock maken en klinken als een vijftigjarige boekhouder: ik vind dat grappig.”

Frederik: “Voor mij wereldoverheersing, graag. En een eigen kledinglijn.”

Jullie klinken op een bepaalde manier Brits. Is het muziek op maat van lads die graag alcohol nuttigen en naar het voetbal kijken? Of niet?

Jelle: “Voetbal is een prachtsport. ’t Is schaken met enkel koninginnen. Maar ik heb voorlopig slechts drie onderwerpen voor de teksten van dirk.: de mormonen, emoties en genitale wrattencrème.”

Frederik: “Ik vind niet dat onze sound Brits is. Volgens mij klinken we meer alsof je op een zonnige dag gaat wandelen en er plots een vliegende olifant op je kop schijt.”

Jelle: “Excuseer?”

Mormonen, een genitale wrattencrème en een vliegende olifant die op je kop schijt Frederik Desmedt: (gitaar, backing vocals) “dirk. is een vorm van masochisme.

Veel mensen verwachten platte boerenkluchtenpop, terwijl we onze muziek natuurlijk wél serieus nemen. Vijf jaar geleden ben ik begonnen met Are We Serious?. Mijn muzieksmaak is sindsdien geëvolueerd. Het was tijd om ook eens andere muziek te maken. Je leert er ook veel uit.”

Jelle: “Logisch hé: wie veel vreemdgaat wordt beter in bed.”

Frederik: “Wat wil je daar nu mee zeggen?”

Jelle: “Slet!”

Frederik: “Volgende vraag.”

Wie voelt zich geroepen om de songs te schrijven? Of is het een gezamenlijk prutsproces dat men gemeenzaam wel eens organisch durft te noemen?

Jelle: “Als je begint met een nieuw project ben je al blij als je een song in elkaar krijgt met een begin, een einde en iets interessants daar tussenin. Maar ondertussen schrijven we vanuit een visie. We zijn met dirk. op zoek naar de waanzin, naar het moment waarop de stoppen nog net niet doorslaan. Ik zie altijd een man voor me die in een witte ziekenhuiskamer koortsachtig met zijn kop tegen de muren begint te lopen, tot hij op een bed wordt vastgebonden.”

Kan tellen! Hoor ik daar trouwens Stereophonics, Weezer en Ty Segall in de sound van dirk.?

Jelle: “Lap, het begint weer. Vergelijkingen met bands waar ik weinig of niet naar luister. Maar bedankt voor de tips, zal ik zeker eens checken!”

Frederik: “Toffe bands, maar ik drink geen koffie. Nee, Ty Segall en Weezer vind ik zalig. Cloud Nothings is voor mij wel een grotere invloed qua simpelheid en hardheid. Zalige vocalen, ook.”

Heeft dirk. iets met psychedelica qua wall of sound?

Jelle: “Psychedelica doet mij niet zoveel. Ik vind dirk. eerder een claustrofobische band. Psychedelica is voor mij hetzelfde als heil zoeken in het onbekende en het ongrijpbare. Etherische zang met veel reverb, videoclips die je doen duizelen en bestaande figuren vervormen tot ze bijna onherkenbaar zijn. Een dirk.-nummer als ‘Hide’ is anders: op de kurkdroge, rauwe stem zit zelfs geen reverb. En de hakkende drumsound klinkt alsof er iemand in je badkamer zit te spelen. dirk. moet je in het duister beluisteren. Je moet er een beetje bang van worden. Swans vind ik een goed voorbeeld van een claustrofobische band. Het nummer ‘Plaster Casts Of Everything’ van Liars en de Belgische band Maze stralen ook de sfeer uit waar ik met dirk. naar op zoek ben. Ik neem dirk. minstens even serieus als Protection Patrol Pinkerton. ’t Is anders. Bij een optreden van PPP wil ik dat het publiek van de eerste tot de laatste staat mee te zingen. Als 90 van de 100 man wegloopt bij een concert van dirk.: fine by me.”

Frederik: “’t is maar een gevoel hé.”

Grapjassen! Tot slot: wie wordt kampioen in de jupiler league?

Jelle: “Club Brugge! Eindelijk!”

Frederik: “Anderlecht! Alweer!” (gaan op de vuist)

16

homegrown (on cd ) Daan ‘Total’, boek+11cd+dvd [PIAS]

We horen de kerstklokken (en kassa’s) al luiden. December is dé maand bij uitstek om allerlei best offs en boxsets in de rekken te leggen, en in dat opzicht is deze ‘Total’ van Daan geen uitzondering. Maar! Als er zoiets bestaat als gerechtvaardigde geldtroggelarij, dan is het wel deze ‘Total’! De vlag dekt de lading meer dan behoorlijk want ‘Total’ pronkt zo eventjes met alle 8 platen van Daan + 3 extra cd’s (daarover zo dadelijk meer) en een dvd van een concert van mei dit jaar, alles netjes gebundeld in een boek met commentaar van Der Daan zelf bij ieder album. Geef toe: veel vollediger wordt het niet. Ter zake! De muziek! De extra albums schipperen tussen prima, interessant en bevreemdend . ‘Sidekicks’ valt onder die eerste categorie en bevat naast B-kantjes en vergeten nummers ook allerhande Daansongs in samenwerking met collega’s en vrienden als daar zijn Front 242, Buscemi en Bobbejaan. Het is een caleidoscopische Daanplaat met heerlijk aanstekelijke electropop (‘Louder Than Silence’), intieme chanson (‘Le Decor’, ‘Brouillard’ ) en Franstalige versies van al gekende Engelstalige songs (en vice versa) met een uitstekende strijkersversie van ‘Death Of A Housewife’ als uitsmijter. Album ‘The Thief’ maakt duidelijk bij wie Daan zoal de mosterd ging halen en pakt uit met 15 covers. Soms trouw blijvend aan het origineel (‘I Walk The Line’) dan weer volledig eigenzinnig Ge-Daan-ified (de volledig uit synths opgetrokken Velvet Undergound-cover ‘Waiting For My Man’, een gestripte versie van Depeche Mode’s ‘Policy Of Truth’), en daar soms halverwege tussenin (zo is er een heerlijk galmend ‘Fuzzy’ van Grant lee Buffalo, dat halverwege toch lekker ontspoord) en Daans gekende eerbetoon aan Bobbejaans ‘Lichtjes Van De Schelde’. ‘The Lost Album’ ten slotte, is Daans nooit verschenen tweede album (c’est à dire: het zou Daans tweede album worden, maar werd nooit afgewerkt en zo werd ‘Bridgeburner’ Daans tweede) en wordt hier in zijn ruwe versie gelost. Onafgewerkte teksten, rudimentaire opnames, soms halve demo’s. Het is wellicht het minst toegankelijke album van de drie, maar een aantal songs is zeker het ontdekken waard (met een persoonlijke voorkeur voor de hotsende en tegendraadse klavecimbel-electro van ‘Perfect Couples’, het verwrongen jazzy ‘The Other Side’ en het swingende ‘L Dopa’). ’Total’ is uiteraard een zeer handige marketingtruck in deze kerstperiode, maar tegelijk ook zo veel meer dan dat en biedt weer heel wat nieuwe verrassingen en ontdekkingen in de wereld van een Belgisch muzikaal boegbeeld. (mc).

Jean Delouvroy ‘Jean Delouvroy’ Eigen Beheer

Jean Delouvroy was ooit nog gitarist van de Belgische heavy metalband Purple Haze, maar is vooral bekend als experimenteel componist. Dit titelloze album is een staalkaart van zijn compositiewerk. Daarin valt vooral de diversiteit op. We starten met een knap stuk post-klassiek en horen daarna nog avant-garde, ijzige ambient, elektronische drones en gitaardrones. Op het tweede schijfje van het album staan zelfs twee volledige soundtracks voor een performance en een audiovisuele installatie. Dat de man zijn vak kent, blijkt overduidelijk. Maar als luisteraar is het niet evident om de enorme massa aan indrukken op deze plaat te bemeesteren.

Daarvoor ontbreekt er een groter verhaal dat alle tracks verbindt en alles wat bevattelijk maakt. (eb)

dEUS ‘Selected Songs 1994-2014’, 2cd Universal

Het werd inderdaad nog eens tijd om de goden van de Belgische rock in de bloemetjes te zetten. Hun eerste compilatie ‘No More Loud Music’ dateert immers al van 2001 en het is niet zo dat Tom Barman en co in tussentijd stilgezeten hebben. ‘The Architect’, ‘Constant Now’, ‘Quatre Mains’ en ‘Bad Timing’ zijn stuk voor stuk toppers die hun plaats op een best of niet gestolen hebben. Maar ook de oude klassiekers als ‘Suds & Soda’, ‘Roses’ en het onovertroffen ‘Instant Street’ ontbreken niet.

‘The Real Sugar’, de zeer fijne tweede cd met de iets bedaardere en meewiegbare vruchten uit de voorbije twintig jaar, brengt een volmaakt overzicht van de twintigjarige carrière van onze vaderlandse trots. Jammer genoeg niet op de redactie beland, het fotoboek nav 20 jaar dEUS met kiekjes van onder andere Stephan Vanfleteren, Alex Vanhee, Charlie De Keersmaeker en nog vele andere.

Een topband meets een hele resem topfotograferen. (ps)

Drip Dry Man & The Beat Revolver

het resultaat en dat klinkt bij momenten alsof Roky Erickson op volle kracht terug is. Scherpe songs met zand tussen de snaren: het is wat je van deze heren verwacht en exact wat ze afleveren. Het smerig randje krijg je er gratis en voor niks bij en dat maakt van deze ‘Fuck & Forget’ een plaat om nachtenlang plezier mee te beleven. (jvb)

Embers ‘Kout’, ep Gooiland Elek tro

Belgen op een Nederlands label, het roept herinneringen op.

Deze twee West-Vlamingen mogen hun prettig gestoord, postindustrieel dadaisme botvieren bij Gooiland Elektro én in hun eigen dialect, al is dat niet altijd even waarneembaar. Donkere drums clashen met akoestische gitaren, gabberbeats met marsroffels, heavy synths met vrolijke vocalen en geneurie met microgetik. Er mag dus best al eens gelachen worden. ‘Kwaadbloed’, dat de woestijnsferen van Calexico verenigt met de plaatslagerij van Einsturzende Neubauten, is onze favoriet. Om de verdere sfeer te beschrijven die door deze ep dwaalt, komen we tot bij Madensuyu die David Shea én Flip Kowlier heeft ingelijfd als slotsom. (boo)

Fandango Live ‘Hands’ Fandango Music

Dirk Lekenne, eigenaar van Studio Fandago uit Boutersem en bezieler van de huisband Fandango Live, zit in een creatieve flow. In goed één jaar wist hij 3 platen, 2 met eigen werk en één coverplaat, uit te brengen. Hiervoor laat Lekenne zich omringen door muzikanten die gepokt en gemazeld zijn in het rootsgenre. En dit moet je heel ruim interpreteren. Opener ‘Let It Flow Away’ lijkt een verloren parel uit het Beatlesrepertoire. ‘Never Turn Out The Light’ bezit de drive van The Boss. De meeste hitgevoeligheid horen we in ‘Show Me A Man’. In deze song over een femme fatale heb je het gevoel dat elk instrument juist zit voor een uptempo rocknummer. In het instrumentale ‘The Singing Postman’ speelt een bouzouki je naar een zonovergoten zuiders strand. En ‘Open’ zou niet misstaan op soundtrack ParisTexas van Ry Cooder. Kortom ‘Hands’ is een overtuigend visitekaartje van het kunnen van Fandango, de groep, de studio en de platenmaatschappij. (ow)

Get Off My Shoes ‘Off With Our Heads’ Universal Music Belgium

Get Off My Shoes is een poppy indierock-band uit Aarschot, opgericht door zanger-gitarist Jonas Meukens (remember X!nk?).

In 2011 bracht de band al een eerste ep uit en nu is er ‘Off With Our Heads’. Een plaat vol rinkelende gitaren en vaag dansbare beats. Producer Jasper Maekelberg zorgde voor een ambitieuze sound: Bloc Party, Death Cab For Cutie en Foals passeren allemaal de revue. Maar meestal wel in een light-versie. Voorlopig toch, want songs als ‘Black Crows’ en ‘Waves Pt. II’ (8:33!) tonen dat Get Off My Shoes toch ook buiten de lijntjes durft kleuren. Wij voorspellen een Harry Potterke: als ze meegroeien met hun publiek kunnen ze nog jaren mee. (rl)

Girls In Hawaii ‘Hello Strange’ 62T V Records

Het begon allemaal met Nirvana die met de MTV Unplugged Sessie een akoestische set speelde. Algauw traden veel muzikanten, ook in de indiewereld (o.a. Eels, The Decemberists, Band Of Horses) in de voetsporen. Ook onze Belgische trots Girls In Hawaii, aan wie de laatste jaren veel inkt besteed werd door menig muziekliefhebber, ging de akoestische uitdaging aan en dat ging het zestal goed af. Gewapend met kristallen glazen, een Indisch harmonium, verschillende blaasinstrumenten en hun immer romantische diepgang hingen heren hun elektrische gitaren aan de wilgen. Of ze een mooi vervolg voor ‘Everest’ afleverden? En of! Ze getuigden naar eigen zeggen “van een herwonnen sereniteit op hun innerlijke demonen” en daar kunnen we ons enkel bij aansluiten. Voor ‘Hello Strange’ bundelden Antoine Wielemans en co juweeltjes uit hun rijke repertoire. Waaronder ‘Where Do Your Tears Come From’ van de wondermooie, spookachtige ep ‘Refuge’ (2014), ‘Switzerland’ en ‘Misses’ van het gelaagde ‘Everest’ (2013) en ‘This Farm Will End Up In Fire’ en ‘Couples On Tv’ uit hun prille beginperiode (2004-2008). Een nieuwe of liever, andere wending in hun carrière die (ne) zeer zeker bevalt! Lofwaardig.

‘Fuck & Forget’ Kink y Star

De one man band Drip Dry Man heeft gezelschap! En het is niet de minste: de Brit is aangemeerd in de Lage Landen, waar hij in Jean-Philippe De Gheest (Mark Lanegan Band), Peter De Bosschere (Needle & The Pain Reaction), Luc Waegeman (Needle & The Pain Reaction en SexMachines) en Tomas Gons (De Fabrieke) gelijkgestemde zielen vond om een groovende rockplaat mee bij elkaar te spelen. ‘Fuck & Forget’ heet

l’Heure Du Malheur ‘Forêt d’étoiles’ Eigen Beheer

“Van de warme gitaarsound en Simon & Garfunkel-achtige samenzang krijgen we het alleen maar warmer.” Studio Brussel was onlangs heel enthousiast over l’Heure Du Malheur en se-

17 lecteerde het akoestische duo uit Kieldrecht en Gent voor De Nieuwe Lichting.

Hoe mooi, stemmig en dromerig de tokkelmuziekjes van Sander Bosmans en Brian Waterschoot klinken, kan je nu ook ontdekken op debuutalbum ‘Forêt d’étoiles’: Kings Of Convenience met een extra melancholisch laagje. Schoon winterplaatje. (bvm)

Joni Sheila

(o.a. Sonic Youth, Ryan Adams) nam de mastering voor zijn rekening. De vier tracks zijn het werk van een groep met een volwassen, spannend en weerbarstig geluid dat zo’n beetje het midden houdt tussen Mark Lanegan en The Black Heart Procession. Hoe dat live klinkt, valt te ontdekken op 5 december in zaal Permeke in Antwerpen. (bvm)

‘Change’

Scale

Eigen Beheer

‘Dag Dagelijkse Dingen’

Wie in en rond Gent woont, heeft haar waarschijnlijk al eens gehoord en gezien. Singer-songwriter Joni Sheila trok meer dan eens naar buiten om met haar wondermooie liedjes de straten te versieren. Haar debuut ‘Change’ is er eentje dat dankzij crowdfunding van de straat naar onze huiskamer verhuist en daar kunnen we alleen maar heel blij om zijn. Joni’s sterke stem mààkt haar nummers. Je hart huilt een beetje bij ‘Lauma’, maar ‘It Works Out’ helpt je er wel weer bovenop. Van Joni Sheila krijg je zin om zelf te zingen en te bewijzen wat je in je mars hebt. Heerlijk. (pl)

Kolfskop ‘The Birth Of A Ham’, ep Eigen Bheer

Bandnaam en ep-titel doen een promo-campagne voor de Belgische vleesindustrie vermoeden, maar de absurde humor en de ritmesectie van binnenkopper ‘Uncle Teddy’ vertonen alvast meer gelijkenissen met Primus dan met Cock’s Fresh. De naar eigen zeggen grote invloeden The Birthday Party en Captain Beefheart sijpelen inderdaad druppelsgewijs binnen, voornamelijk in de dronken ballade ‘Tilapia’ en het bluesy ‘Giants Are Shy’. Wij ontwaren vooral Circle Jerks- en Germs-rootspunk, met de strakheid van een olifantenslip rond de billen van een kikker. De we don’t give a shit-houding en een handvol potige gitaarriffs doen ons het occasionele gerammel als dat van een paar blikken corned beef, met de mantel der liefde toedekken. (boo)

Marockin’ Brass feat. Byron Wallen ‘Tout Droit’ Met-x

Het Brusselse combo rond saxofonist Luc Mishalle - waarin Marrokaanse gnawa-mzuikanten liefdevol aanschurken tegen Belgische jazzmannen - is niet voor één gat te vangen, dat hebben de leden inmiddels al herhaaldelijk bewezen. Voor ‘Tout Droit’ werkten ze samen met de veelgevraagde Britse trompettist Byron Wallen (zie o.a.

The Roots en Paul Weller) en dat zorgt voor erg mooie momenten. De combinatie van traditionele instrumenten en zang (gnawa is een in noordwest Afrika erg populaire muziekstroming) met uitstekende jazzblazers is dan ook bijzonder geslaagd, of ze nu voor een avantgardistisch experimentje opteren of vooral “feestje!” in hun hoofd hebben. Dit wil (mb) absoluut eens op een podium zien en hoopt van u natuurlijk hetzelfde.

Nunki ‘Nunki’, ep Eigen Beheer

Nunki is een mix van vijf Nederlandse muzikanten en een Belgische zangeres. Hoe klinkt dat, vraag je je af? Wel, een soort van dreigende en sferische pop met een bombastisch tintje. Mysterieus kunnen we er ook nog aan toevoegen! Deze naamloze ep roept veel adjectieven op en kunnen we moeilijk in één vakje plaatsen. Wij plaatsen het naast Kadebostany en eventueel Björk, maar daar stoppen de vergelijkingen. Dit is een ep voor wie eens het avontuurlijke pad wil opgaan en de muziek liever laat spreken dan zelf na te denken.(pl)

Ping Pong Tactics ‘Lembeke - The Singles’ Smoke & Dust Records

Alles aan deze band doet ons grijnzen: de groepsnaam, de titel van de plaat, de hoes (een pannenkoek waarop met chocoladesaus een smiley is getekend) en natuurlijk ook de muziek zelf, die nonchalant en catchy klinkt, met een arty randje. Voor fans van Ariel Pink en Pavement dus, al doet dit evenzeer denken aan (voor wie deze Belgische groepen nog kent) Nemo en Mitsubishi Jackson, wat meteen verklaart waarom Mauro Pawlowski Ping Pong Tactics als zijn poulains ziet. (jb)

Ruman ‘Ruman’, ep Eigen Beheer

In CC Luchtbal opgenomen debuut-ep van Ruman, de groep rond de broers Jeroen en Stijn Bonjean. Paul Van Bruystegem van Triggerfinger was producer van dienst en Fred Kevorkian

Eigen Beheer

Vlaamse hiphop, we zouden ‘m beter wat meer koesteren en vooral: in de ether gooien, allerliefste radiobonzen!

Geroutineerd emcee (Sint-Andries Mc’s, El Juntacadaveres, kRaMeR), beatboxer, dichter en meer: Kris Strybos aka Scale is een veelzijdig artiest. Toch maakt deze getalenteerde Antwerpenaar met ‘Dag Dagelijkse Dingen’ pas zijn solo-debuut. En wat ons betreft is het meteen raak. Van de kogelvrije flow op opener ‘Hard Koor’ (met zalige Channel Zero-achtige riff), over het ingetogen ‘Herfst’, naar ‘Originele Klanken’ (met ouwe rotten Casto en Def P), tot de hilarische, demonische zelf-diss ‘Spiegelbeeld’: variatie troef. Op ‘Hij Zij’ zingt Bloem De Ligny voor het eerst in het Nederlands en ‘Mijn Hart’ is een aanstekelijke bonusdanstrack. ‘Dag Dagelijkse Dingen’ verveelt geen seconde en ruikt stiekem naar een classic. Onder andere verkrijgbaar bij Fat Kat en Fnac. (kh)

Storme ‘Open Boek’, ep Super Spectacular

Een ep van alles en niets, deze ‘Open Boek’ van de Gentse rapper Storme. Alles, want op z’n best weet Storme een dreigend sfeertje te scheppen dankzij donkere beats en nietsverhullende, naar de keel grijpende lyrics: “Thuis had ik niet veel, dat verwijt ik mijn moeder / Stak haar tijd liever in drank dan mij op te voeden”, klinkt het in het rauwe ‘Klaar’, een opwindende track waarin Storme de wonden van zijn jeugd likt en z’n borst tegelijkertijd trots vooruitsteekt – moedig én straf. Of ‘Zwaailichten’ - onze persoonlijke favoriet – waarin gierende beats je in het rond vliegen en je jezelf in een razend spannende achtervolgingsscène waant: t is een zwaarmoedige koortsdroom, waarin Storme hypereerlijk uit de hoek komt en zijn innerlijke demonen en plein public uitzweet. So far so good, maar wanneer Storme zijn rooskleurige bril opzet, haken wij af. Niet dat we de begaafde rapper geen gelukkige toekomst toewensen, maar een track als ‘Mooie Dingen’ heeft echt wel bitter weinig om het lijf: “Ik moet genoeg hebben voor mijn wensen / “Gewoon genoeg om het te redden” aldus de jonge rapper: ’t is een ambitie als een ander, maar wij hebben er hoegenaamd geen boodschap aan. Of hoe de nachtmerrie tien maal boeiender is dan de droom. ‘Open Boek’: hoge toppen, diepe dalen. (wd)

Ingrid Veerman ‘Present’ The Twilight Bark

De Bossen (check ze uit!) mogen zo’n beetje in stilte de stekker uitgetrokken hebben, bassiste Ingrid Veerman laat zo nu en dan nog van zich horen. Als Inneke 23 bracht ze ondermeer het mooie ‘Elephant Crossing’ uit en met Hara’Kiri was er luidruchtige, Riot Grrrlachtige punk. Op het nieuwe ‘Present’ wordt een heel andere weg ingeslagen: Veerman trok naar Italië om met Sacri Cuori een goed dozijn songs in te blikken. Die zijn meer country-georiënteerd dan ooit tevoren, maar laat dat geen bezwaar vormen: fijne werkstukjes als ‘More’ laten horen dat de prairie net zo goed bevolkt kan worden door een stel goedgemutste bohemiens dat gezapige, naar gyspy-knipogende melodieën te voorschijn tovert. Perfecte zondagmiddagplaat die verkrijgbaar is via www.ingridveerman.be. (jvb)

V/A ‘Ceci n’Est Pas Un Disque’ Hyper tension Records

Iets meer dan een jaar geleden verloren we op tragische wijze een van de meest getalenteerde muzikanten in ons land. Maar slechts weinig mensen begrepen dit, vooral omdat de jonge man in kwestie, Florent Pevée, zich bezig hield met moeilijke, zware en alles behalve hapklare noise-rock. Vooral met The Rott Childs en zijn Kabul Golf Club begon hij zijn neus aan het venster te steken. Zijn vrienden, kennissen, muzikale broeders en gestaag groeiende groep fans, wisten dat het echter niet lang zou duren voor het talent van Florent zou overlopen naar andere muzikale genres waarmee hij op grotere schaal erkenning zou krijgen. Maar het mocht niet zijn.

En nu zullen de genoemde mensen in rondjes blijven draaien rond het beperkte, maar oh zo indrukwekkende oeuvre van Florent. Alle muzikale broeders verzamelden zich rond de songs van ‘Le Bal Du Rat Mort’. Het levert een geweldige tribute op met o.a. The Sore Losers, Rise And Fall, Raketkanon, Kabul Golf Club en The Rott Childs zelf. Het is een oefening in het wegbranden van gemis door middel van luide en zware muziek. Waarvoor dank, Hypertension Records. (dg)

18

Ear t eam Einstürzende Neubauten ‘Lament’ Mute

Het is je misschien nog niet opgevallen, maar 100 jaar geleden begon de Eerste Wereldoorlog en dat wordt momenteel hier en daar zo’n beetje herdacht. Het Berlijnse collectief Einstürzende Neubauten mocht natuurlijk niet achterblijven. ‘Lament’ is eigenlijk de fysieke weerslag van de gelijknamige voorstelling/installatie die recent in première ging in Diksmuide (Tindersticks maakten dan weer muziek voor het In Flanders Fields museum). Neubauten is met hun collectie zware metalen en filosofische inslag natuurlijk de geknipte groep voor zo’n project en de plaat stelt dan ook niet teleur. ‘Lament’ (waarvoor trouwens grondig onderzoek werd gedaan) trekt de oorlog op gang met industriële percussie (‘Kriegsmaschinerie’, roffelaar Unruh mag zich nog eens helemaal laten gaan) en vervolgens krijgen we o.a. Nederlandstalige (!) poëzie van de door Blixa Bargeld eigenhandig verzonnen Vlaamse dadaïstische dichter Paul van den Broeck (‘In De Loopgraaf’, ‘Achterland’), een virtuele correspondentie tussen de Duitse keizer en de Russische tsaar op synthpop (‘The Willy-Nicky Telegrams’), een variant op een song van Kurt Tucholsky in een strijkersarrangement (‘How Did I Die?’), fraaie koorzang (‘On Patrol in No Man’s Land’ en ‘All Of No Man’s Land Is Ours’, oorspronkelijk geschreven door zwarte soldaten) en nog veel meer. Dit is waarschijnlijk niet hun beste plaat, maar zeker en vast een geslaagd nieuw hoofdstuk in de Neubauten-saga en vooral een indrukwekkende hommage die doet uitkijken naar de performance zelf. (mb)

18+ ‘Trust’ Houndstooth

Na een drietal mixtapes komen Boy en Sis, de twee alter ego’s achter 18+, met een volbakken langspeler op de proppen die de lekkerste toetjes uit eerdere exploten bundelt. 18+ heeft van ijzige, verschroeide triphop zijn handelsmerk gemaakt, en levert met ‘Trust’ een fijn afgelijnde stijloefening af. Een hele trip lang prevelen Sis en Boy cryptische schietgebedjes die zowel over gebroken harten, identiteitscrisissen als onderkoelde familierelaties en seks gaan. De funderingen van ‘Trust’ werden aangeleverd door een kransje up and coming beatsmeden als Butchy Fuego, Heavy Feelingz, Mura Masa en Morbidly-o-Beats, die speciaal voor de gelegenheid een extra portie doom en gloom in hun geluidstapijtjes verwerkten. Verstilde trap-beats, badend in een mistig, gothicsfeertje, ergens te catalogeren tussen de Tri Angle-experimenten van Holy Other of Evian Christ en Tricky op z’n donkerst. Bij momenten een tikkeltje hermetisch, maar met zo veel overtuiging uitgepuurd dat (mvm) zich toch tot een tweede luisterbeurt zou durven laten verleiden.

2562 ‘The New Today’ When In Doubt

Sinds een handvol jaren houdt 2562 de Nederlandse eer hoog in de internationale elektronische wateren, samen met de onvermijdelijke Martyn. Ten tijde van z’n debuut werd Dave Huismans, oftewel 2562, al graag een keertje in één adem genoemd met Burial. Een beetje scheutig in de eer, die uitspraak, maar net als Burial hield 2562 zich consequent op aan de, eh, duurzame kant van de dubstep.

Het hele genre is ondertussen met man en muis vergaan, maar voor fijn geborsteld en intiem spul houden we graag een kwart kolommetje vrij. Hoewel, met ‘The New Today’ lijkt ook 2562 koortsachtig op zoek naar een nieuw elan, getuige daarvan de veelheid aan stijlen en wendingen op z’n vierde langspeler. Elke zweem van dubstep is zorgvuldig verbannen, in de plaats komt noise-experiment (‘Arrival’), lome italo-house (‘Cosmic Bounce’) en een niet onverdienstelijke gooi richting slachthuis-elektronica (‘Drumroll’). Lichtjes fascinerende, maar weinig coherente nieuwe koers van 2562. (fp)

Elisa Ambrogio ‘The Immoralist’ Drag Cit y

Het solodebuut van de frontvrouw van Magik Markers. Weg is de noisy wall of

sound. Wat we in de plaats krijgen is een dromerig en etherisch plaatje waar er ook al eens op rammelende lofi-wijze gerockt wordt. Alsof PJ Harvey in een zachte bui naar Wilson Philips geluisterd heeft. Mooi in reverb badende muziekjes van een artieste met een fragiele stem. Leve Elisa Ambrogio. (bvm)

Poppy Ackroyd ‘Feathers’

Blueneck ‘King Nine’

Carlos Cipa ‘All Your Life You Walk’

Dale Cooper Quartet & The Dictaphones / ((( witxes ))) ‘Dale Cooper Quartet & The Dictaphones / ((( witxes )))’, split lp

Thomas Köner

‘Tiento De Las Nieves’ Denovali Records

Een corpulent kerstpakket van Denovali Records. Het eerste album op de stapel is de tweede plaat van de Britse post-klassieke componiste Poppy Ackroyd. Net als op haar vorige album speelt ze met piano, prepared piano (zie ook Hauschka), enkele veldopnames en viool een bijzonder dynamisch werkstuk bij elkaar. Ze is niet het soort componist dat op zoek gaat naar de stilte tussen de noten. Op ‘Feathers’ denderen de pianotoesten constant. Nu eens opgewekt dan weer weemoedig. Mooi.

Blueneck, een naam die niet meteen een belletje doet rinkelen. Nochtans is dit vijftal als sinds 2000 bezig en heeft het 4 albums op zijn actief. Waar ze voorheen nogal wat post-rockelementen in hun zwaarmoedige muziek verwerkten, zijn ze op ‘King Nine’ overgestapt op een gesofisticeerder geluid waarin nog meer plaats is voor melodie en grondig uitgekiende arrangementen. De songs dan: die blazen je niet uit je sokken maar klinken wel oerdegelijk en gaan daardoor nooit vervelen. En toch, volgende keer mag het nog iets meer zijn met meeslepende songs die zich niet laten negeren, songs die in je ziel kerven.

Met ‘All Your Life You Walk’ van Carlos Cipa gaan we terug naar het post-klassieke genre. Verwacht je zoals bij zijn eerder werk aan weemoedige pianocomposities die je als luisteraar in een zachte wintertristesse dompelen. Hier en daar schijnt een straaltje zon door in zijn werk, net genoeg om ons verlangen naar de lente levend te houden. Overtuigend, maar niet vernieuwend voor wie dit genre wat volgt.

Dale Cooper Quartet & The Dictaphones en ((( witxes ))) dan. Die coveren elkaar op een split lp. Het resultaat ligt geheel in de lijn der verwachtingen. Dale Cooper en co

gaan voor een intrigerende doomjazzversie van ‘Le Strategie St Frusquin’, terwijl ((( witxes ))) ‘Pisces Analogue’ synthetischer aanpakt door alle instrumenten onherkenbaar te vervormen tot een donker elektronische luisterspel.

Laatste album in de rij is van Thomas Köner. Deze oudgediende in het ambientwereldje gaat op ‘Tiento De Las Nieves’ aan de slag met een ongebruikelijk duidelijk herkenbare piano. Het blijft uiteraard wel lekker avant-garde want we krijgen een langgerekt nummer van iets meer dan een uur waarin hij korte, galmende pianopassages afwisselt met mistige stiltes. Intrigerend maar ook monotoon. Iets voor de fans misschien. (eb)

Arandel ‘Solarispellis’ Infiné

Arandel is oudmodisch Frans voor hirondelle, bij ons bekend als zwaluw. Eentje maakt geen lente, maar Arandels fabelachtig mooie debuutplaat ‘In D’ (2010) mocht voor ons gerust een heuse elektronische lente ontketenen. De anonieme Fransman maakt namelijk elektronische muziek zonder samplers of software-manipulatie – alles gewoon live en linea recta geperst uit keyboard of één van z’n andere instrumenten. Eenvoudig, oprecht en steengoed bovendien. Opvolger ‘Solarispellis’ hangt dezelfde analoge nononsense-filosofie aan, maar tapt uit een ander vaatje. Minder dansbaar, minder licht verteerbaar. Arandel ruilt de vloeibare bassen op ‘Solarispellis’ voor ambitieuze en organisch opgebouwde composities, gevoed door amorfe trance- en krautinfusies – denk bijwijlen aan Nathan Fake of James Holden. Nieuw: toeters, bellen en bijhorende bombast. Episch, maar niet met dezelfde kathedraleske spanningsbogen als op z’n vorige album. En da’s verdomd jammer. Puik album, maar niets méér dan dat. (fp)

Arms And Sleepers ‘Swim Team’ Fake Chapter Records

Max Lewis en Mirza Ramic uit Boston maken al sinds 2004 deuntjes onder de naam Arms And Sleepers. Tien jaar en 18 (!) releases later is er na een uitgelopen winterslaap ‘Swim Team’, dat volgens de heren als een soort wedergeboorte moet klinken. Eerder werk van Arms And Sleepers durfde wel eens uitblinken in slaapverwekkend ambient-experimentalisme, en precies daarom ging het duo in de betere doe-het-zelfzaak een nieuwe drumcomputer kopen. Resultaat zijn 11 poeslieve hiphop-instrumentals, van het soort

© Mote Sinabel

waarmee je een nest labradorpuppy’s mee in slaap wiegt. Een al bij al goedbedoelde, maar toch vooral bleke en weinig zeggende knipoog naar Flume, die met hetzelfde soort zomerpartyjams de adrenaline wél kan laten stromen. (mvm)

at the close of everyday ‘Darkness Travels Light’ Volkoren

Naar aanleiding van het tienjarige bestaan van de Nederlandse groep verscheen vorig jaar de terugkijkplaat ‘Monsters’ (onuitgegeven songs, oude nummers, covers) maar op de echte opvolger van ‘Troostprijs’ (2008) was het wachten tot nu. ‘Darkness Travels Light’ is een verstild pareltje dat ’s nachts uitstekend tot zijn recht komt. Op sobere en spaarzame wijze leveren Minco Eggersman en Axel Kabboord een sfeervolle, melancholieke en herstige plaat af die wat doet denken aan Boduf Songs, Red House Painters en David Sylvian maar vooral een unieke at the close of everydaystempel heeft. Schoon. In gelimiteerde uitgave (250 exemplaren) ook te koop met een speciaal voor het album gebrouwen biertje van 8%. Schol! (bvm)

The Belle Brigade ‘Just Because’ ATO Records

Ethan en Barbara Gruska zijn broer en zus en komen uit LA. Hun tweede album ‘Just Because’ klinkt enorm levendig en vol. ‘Ashes’ brengt je direct in de juiste goedgezinde mood, ‘How I See It’ laat je vrolijk rondhuppelen en ‘Everything For A Stone’ omarmt je. Goeie muziek voor bij herfsttemperaturen. Dit album werkt het best op een hoog volume. Tip: luister met extra veel aandacht naar ‘Likely To Use Something’. (pl)

Maggie Bjorklund ‘Shaken’ Bloodshot Records

Denemarken, het lijkt haast een mythische plek voor vrouwelijke muzikanten, met muzen als Kira, Agnes Obel, Tina Disco en Sharin Foo (The Raveonettes) op kop. Even mythisch als de schare muzikanten met wie de Deense Maggie Bjorklund haar tweede album in mekaar knutselde. Denk aan Barb Hunter (Afghan Wigs) op de cello, Jim Barr (Portishead) op bas, John Parish (PJ Harvey, Sparklehorse) op gitaar en Kurt Wagner (Lambchop) als producer. Of haar muziek even goed klinkt, vraag je? Haar mateloos talent voor de pedal steel-gitaar waarop zij verschillende

Kouter 29, 9000 Gent T ICKE T S Uitbureau Gent Veldstraat 82b 09 265 91 65 www.handelsbeurs.be Mintzkov © Charlie De Keersmaeker

di

21.12 MUD FLOW be + JOE BEL fr • coprod. Progress

09.12.14

2015

rock / song

11

t/m za

13.12

GLIMPS festival pop / rock

Liesa Van der Aa

za

creatie pop / rock

16.12

Robin Verheyen & Marc Copland

sax

piano

jazz do

24.01.15

Liesa Van der Aa ‘WOTH’

Robin Verheyen © Guy Van de Poel

di

LA ROUX gb + MEANWHILE gb • sold out THE NEW PORNOGRAPHERS ca + MINI MANSIONS us METÁ METÁ br AB, BOTA & BOZAR présentent GIRLS IN HAWAII be : UNPLUGGED THE DØ fr + LAS AVES fr • sold out JAMBINAI kr ADMIRAL FREEBEE be YELLE fr FINALE CONCOURS CIRCUIT 2014 : ALASKA GOLD RUSH be FOREST BATH be - MAMBO be - MAW//SITT//SII be - THYSELF be coprod. Court-Circuit

Mintzkov do

CONCERTS

Handelsbeurs Concertzaal

14.12 14.12 16.12 17.12 20.12

AGENDA

03.12 03.12 03.12 09.12

22.01.14

Alexandre Cavaliere Quintet

i.s.m. JazzLab Series & Djangofollies jazz

za

14.02.15

Kraakpand met o.a. Little Dots 4 bands, 4 genres vr

20.02.15

2x Bart Maris, Walabix & Vercampt

i.s.m. JazzLab Series jazz

21.01 24.01 25.01 31.01 31.01 07.02 12.02 17.02 17.02 18.02 20.02 21.02 22.02 27.02 28.02 02.03 04.03 05.03 06.03 10.03 11.03 12.03 13.03 14.03 15.03 16.03 17.03 17.03 25.03 26.03 15.04 17.04

ORENDA FINK us TOVE LO se MARTIN CARR gb from the Boo Radleys JEAN-LOUIS MURAT fr • coprod. Progress WAXAHATCHEE us RECORDERS be release party MOTORAMA ru RY X us GAZ COOMBES gb VIET CONG ca + ABSOLUTELY FREE ca TEAM ME no BEAR’S DEN gb LES VEDETTES be CHAPELIER FOU fr CAMÉLIA JORDANA fr TWO GALLANTS us FATHER JOHN MISTY us+ KIERAN LEONARD gb PANDA BEAR us GUSTER us ST PAUL & THE BROKEN BONES us THE SUBWAYS gb RAKETKANON be HONEST HOUSE LABEL NIGHT : FRANK SHINOBI be, BENOIT LIZEN be release party, TAÏFUN be, UMUNGUS be JOSEF SALVAT gb WARPAINT us + THE GARDEN us • coprod. Live Nation JOSE GONZALES se + OLÖF ARNALDS is CHRISTINE AND THE QUEENS fr • coprod. Live Nation • sold out LOLA COLT gb BARCELLA fr • coprod. Progress Booking VINCENT LIBEN be / AUDEN fr release party FLYING LOTUS us SHARON VAN ETTEN us

…MEER CONCERTEN OP @ WWW.BOTANIQUE.BE | 02 218 37 32

A VOIR: 06/02 Bruges, Magdalenazaal 07/02 Bruxelles, Cirque Royale 10/02 Amsterdam, Melkweg

MIREL WAGNER WHEN THE C ELLAR C HILDREN SEE THE LIGHT OF DAY

A VOIR: 15/03 Bruxelles, Cirque Royale 18/03 Utrecht, Tivoli Vredenburg

WWW.KONKURRENT.NL VISITEZ NOS

A VOIR: 10/03 Bruxelles, Ancienne Belgique

WEBSHOP! PLUS DE 12.000 TITRES EN STOCK ENVOI GRATUIT (CD) EN BENELUX

A VOIR: 18/04 Luxembourg, Rockhal 19/04 Amsterdam, Paradiso Noord

22

Earteam Dels

© Hayley Louisa Brown

‘Petals Have Fallen’ Big Dada

Brittania zendt zijn hiphopzonen uit: Ghost Poet, Kwes, Micachu, Sampha: de nieuwe lichting is er één met hersenen, één die eerlijkheid verkiest boven stoerdoenerij, elektronische stuiterende beats uitwerpt (‹t is eens wat anders dan de prefab-sound die hedendaagse mainstream-rappers ons vanaf de overkant van het Grote Kanaal tot vervelens toe in de maag splitsen) en zoveel warmte uitstraalt dat wij overwegen om onze kachel bij het huisvuil te zetten.

Kortom, deze Britse jonge honden hebben soul in plaats van swag. Zo ook de Ipswichiaanse rapper Dels die een werkelijk exquise tweede plaat heeft gebricoleerd. Opvallend: zo wazig de in synths en elektronische ruis gedrenkte beats aandoen, zo helder en hypereerlijk zijn de lyrics van de witty rapper. “I wear my heart on my sleeve, kidney in the tumbler / drowning, I can’t breathe, don’t take me under” gaat het haast smekend in opener ‘Limbo’, een muziekparel waarbij een vertwijfelende bas en stotterende beat de hartslag en gemoedstoestand van de ontredderde jongeman perfect weerspiegelt. Onwaarschijnlijk oprecht, onwaarschijnlijk goed: Dels tekent op de valreep voor de beste Britse hiphopplaat van 2014. (wd)

technieken en speelstijlen etaleert, volstaat ruimschoots om een donkere, warme sfeer te creëren. Reken daarbij haar ongenaakbaar gezang dat met invloeden uit de country, indie rock, filmische muziek, psychedelica en roots in haar eigen universum ingezet worden, en je krijgt een amalgaam van emotioneel uithollende songs met een melancholische omlijsting.

Het knapst naar buiten gebracht op het wondermooie duet ‘Fro Fro Heart’ waarin Kurt Wagner van Lambchop zeker niet moet onderdoen voor pakweg Stuart Staples. Fijne kennismaking, Maggie en hopelijk tot gauw! (ne)

Bonobo ‘The North Borders Live’ Ninja Tune

Die hard Bonobo-fans van beider slag: diegenen die Simon Green gemist hebben op zijn laatste tournee met ‘The North Borders’; of de extreem trouwe schare fans die hem wel aan het werk zagen, maar voor wie het optreden op endless repeat mocht staan - verenigt u in blijdschap!

Ninja Tune brengt een live-versie van The North Borders tour uit op album, net op tijd voor de feestdagen. Vooral smullen is het van de mash-ups van Kong/Ketto enerzijds en Prelude/Kiara/Ten Tigers anderzijds.

Hoogst aardige opname die helaas al afklokt na een uur. (sn)

De Staat ‘Vinticious Versions’, ep Cool Green Recordings

De Staat doet het weer.

Sinds de tweede plaat ‘Machinery’, waarop de heren de hulp van audiomachinist Geert Jonkers inriepen om een extra bandlid te smeden - een industriële percussiemachine - zijn ze niet meer weg te denken uit de Nederlandse muziekscene. In België doen ze amper een stofje opwaaien. Onterecht.

Dat bewijzen ze nogmaals met deze fan-tas-ti-sche ‘Vinticious Versions’.

Toegegeven, een ep met covers van je eigen nummertjes klinkt klef, maar dat is het alles behalve. De Staat zou De Staat niet zijn als ze zichzelf niet opnieuw zouden uitvinden. De typerende rocknummers met een hoekje af werden herwerkt tot steengoede reggae-, surf- en garageversies met als toppunt ‘Input Source Select’, een magistrale ode aan Beastie Boys en A Tribe Called Quest. Dit had gerust een volledige cd mogen zijn. Maar als ep blijft het concept wel lekker vers.

Donderdag 11 december speelt de band in de Charlatan in Gent. (pn) ziet u daar!

Deerhoof ‘La Isla Bonita’ Altin Village & Mine Records

Deerhoof blijft op ‘La Isla Bonita’ de gekke indierockband die het altijd geweest is. De songs stuiteren alle kanten op en zijn stuk voor stuk eclectische huzarenstukjes. Onder leiding van zangeres Satomi Matsuzaki vindt de band zich op elk nummer opnieuw uit. En dat is straf. Er zijn weinig bands die zoveel variatie in hun albums steken. Zelden krijg je zoveel invloeden tegelijk geserveerd. Het vraagt wat meer energie bij het luisteren, maar voor wie graag meegaat in deze wereld is het toch weer een grote ontdekkingstocht. (eb)

Diplo ‘F10rida’ Big Dada

Er zijn twee Diplo’s: de Diplo anno 2014, die elke arena Reggi-gewijs in lichterlaaie zet, is uitgegroeid tot één van de grootste producers van zijn generatie en – eerlijk is eerlijk - niet uitblinkt in originaliteit, maar wel in drammerige clubtracks volgens het luid-luider-luidst-principe. En er was (helaas in de verleden tijd) de Diplo van 2004, die de wereld indertijd verraste met het fantastische ‘Florida’, waarop hij alle registers van de sample opentrok. Laten we het gezellig houden (we zijn hier immers op een verjaardagsfeestje): de reissue van ‘Florida’ (dat exact tien jaar geleden uitkwam) blijft een uitzonderlijk origineel album waarop Diplo zijn middenvinger uitsteekt naar de Amerikaanse hokjesdenkers. Crunk, moddervette house uit Baltimore, Indiaanse bhangra-beats à la Panjabi Mc worden versmolten met duistere funk en disco. Als een ware nomade – Diplo woonde overigens ooit in een hippiecommune – passeert de producer uit Philadelphia langs enkele metropolen en kijkt zijn ogen uit. Van de favela’s van Rio de Janeiro, over de townships van Kingston, tot de grauwe achterbuurten van Londen: ‘Florida’ is geen tsunami, maar een wervelwind waarbij alleen het meest essentiële van elk subgenre wordt meegegrist. De blaffende ragga van ‘Diplo Rhythhm’ of de gedempte, wijfelende track ‘Sarah’: als een volleerde onderwaterlasser verbindt Diplo de meest uiteenlopende genres handig met elkaar tot een als een grofkorrelige mixtape verpakte plaat vol avant-garde ragga. Naast het originele album bevat deze reissue ook Diplo’s eerste

ep, de eclectische en rauwe ‘Epistemology Suite’, plus vijf ongepubliceerde versies van songs van het originele album – leuke extra’s, maar ook niet meer dan dat. ‘Florida’ zelf is echter een onconventioneel, tijdloos meesterwerkje. (wd)

Dirty Beaches ‘Stateless’ Zoo Music

even een zijsprongetje met ‘Hypnotized’, de eersteling van hun nieuwe band Dream Police. En die moet niet onderdoen voor grote broer The Men. Dit is catchy industrial wave punk. Of iets dergelijks. Het is in elk geval opnieuw heel erg luid. En overtuigend. Met ‘Pouring Rain’ heeft Dream Police zelfs een eerste klassieker op z’n conto. Kille 80’s gitaren, dito synths en drumpatronen vermengen zich tot een aanstekelijk geheel waarop het heerlijk shoegazen is.

Enkel het afsluitende ‘Sandy’, had niet gehoeven.

Maar die langdradige song brengt ons dan weer naadloos bij ‘Final Days’ van labelgenoten Cult Of Youth, een plaat zo enerverend dat we stiekem wilden dat we ze nooit gehoord hadden. Voer voor liefhebbers van minimalistische bosgeluiden en zeurderige gitaarpartijen die nog op zoek zijn naar een stemmig muziekje voor de volgende heksendans. (jvb)

De experimentele muziek van Dirty Beaches (aka Alex Zhang Hungtai) is altijd eerder minimalistisch geweest. Nu, op ‘Stateless’ gaat dat minimalisme verder dan ooit. Hij begint nochtans intens met ‘Displaced’ waarin een pulserende altsax een verwrongen paringsdans afwerkt met een weemoedige viool. Het had zo op het laatste album van Colin Stetson kunnen staan. In de drie nummers die volgen vervagen de structuren telkens wat meer totdat er in de zeer toepasselijk getitelde afsluiter ‘Time Washes Away Everything’ enkel nog kille ambient overblijft. Een bevreemdend album. (eb)

East India Youth

Distance, Light & Sky

Stolen Recordings

‘Casting Nets’ Glit terhouse Records

Dertig jaar lang was Chris Eckman een van de twee spilfiguren van de Amerikaanse band The Walkabouts. Met Distance, Light & Sky slaat hij opnieuw een ander pad in. Ook singer-songwriter Chantal Acda, die de laatste tijd niet stilgestaan heeft, en percussionist/ componist Eric Thielemans maken de driekoppige band die grossiert in sobere folksongs van teer porselein. Onder de vleugels van befaamd producer Phill Brown (Talk Talk) werd debuutalbum ‘Casting Nets’ in een mal van melancholie, harmonie en optimisme gegoten. Vooral duetten met Eckmans fluisterende baritonstem en Acda zijn van een te koesteren schoonheid (‘Riding Shotgun’, ‘Still On The Loose’, ‘Distance, Light & Sky’). Het drietal bedient zich vooral van zachte gitaren, het hoogstnodige slagwerk (‘You Were Done’) en iele pianomelodieën.

Ook al vindt (ne) het cliché klinken, dé ideale soundtrack bij je winter aan het haardvuur. Hartverwarmend.

Dream Police ‘Hypnotized’

Cult Of Youth ‘Final Days’ Sacred Bones Records

Na een handvol platen met The Men maken Nick Chiericozzi en Mark Perro

’20,000 Leagues Under The Sea’ De jonge William Doyle uit Londen, bracht vorig jaar zijn debuutplaat uit onder de noemer East India Youth. Zijn ‘Total Strife Forever’ werd enthousiast onthaald en zelfs genomineerd voor de Mercury Music Prize. Tijdens het samenstellen van dit debuut, werkte Doyle aan een soundtrack voor de stille film ’20,000 Leagues Under The Sea’ uit 1916. De eerste film waarin een onderwater-scène werd opgenomen. De atmoseer en donkerheid van de onderwatershots leidden Doyle tot een soundtrack vol watergeluiden doorspekt met melodische patronen uit analoge synths verweven met digitale ambientgeluiden. De 54 minuten durende soundtrack voert je van kosmische zweverij tot tribale drumloops, opzwepende elektronica en euforische minimal techno. Knap, cinematografisch staaltje geluid. (dw)

Fable Dust ‘The Man Who Came Out Of The Storm’ Zesde Kolonne/Zwar te Vleugels

“Instrumentale gitaarmuziek als een technicolor landschap in geluid”. De Nederlandse muzikant Niels Duffhues, voorheen lid van The Gathering, Enos en Blimey, presenteert op ‘The Man Who Came Out Of The Storm’, het debuutalbum van zijn alter ego Fable Dust, acht zacht hypnotiserende (gitaar)soundscapes waarin veldopnames, originele effecten en live-samples verweven zitten.

Broeierig plaatje. (bvm)

DE WARANDE donderdag 11 december

ArsenAl DAnce! DAnce! DAnce! zaterdag 20 december

roots night #7

ft. PAul Ansell’s number 9 + sugAree + urbAn Pioneers ft. the freeborn brothers zaterdag 24 januari

rADio moDern

ft. howlin’lou AnD his whiP lovers + + DJ’s the boPPin’ benvis brothers + crAzy leg Joris + ... zaterdag 24 januari

De Post zaterdag 31 januari

horrorfest

-inkeD in blooDft. obituAry + mPire of evil + Dust bolt + rotting rePugnAncy zaterdag 7 februari

Axelle reD - ‘Acoustic’ vrijdag 13 februari

melAnie De biAsio vrijdag 20 februari

frAnk boeiJen zaterdag 28 februari

yevgueni - vAn hierboven

DE WARANDE TURNHOUT www.warande.be

24

t eam Earteam Ear Foo Fighters

‘Sonic Highways’ Roswell

De studio induiken om er in een maand tijd een plaat in te blikken, dat is passé voor Foo Fighters. Voor hun nieuwste langspeler doorkruisten ze hun geboorteland om acht nummers in evenveel steden en studio’s op te nemen. Zo gingen de Amerikanen langs bij Electrical Audio van Steve Albini in Chicago en Rancho de la Luna in Joshua Tree. Het album en de bijbehorende documentaire-reeks die de band erover maakte, is volgens frontman Dave Grohl ”a love letter to the history of American music”. Dan toch eentje waarmee hij niet iedereen zal verleiden, denken wij. ‘Sonic Highways’ gaat nochtans goed van start. De band kruidt zijn eigen herkenbare geluid met lokale sounds en dat levert enkele verrassende nummers op. Zo verkent het vijftal zijn grenzen onder invloed van Buddy Guy, Muddy Waters en Cheap Trick (‘Something From Nothing’, opgenomen in Chicago) en leert drummer Taylor Hawkins met gemak aanstekelijke gogobeats spelen (‘The Feast And The Famine’). Zelfs het ietwat gezapige, countrygeïnspireerde ‘Congregation’ zou het goed doen als radiosingle. Daarna kan enkel ‘Outside’ ons nog boeien. De rest van de plaat klinkt erg veilig en nogal geforceerd, wat veel te maken heeft met Grohls idee om de songteksten te baseren op citaten uit interviews die hij tijdens zijn – wél heel interessante – rockumentary afnam. De volgende keer toch wat minder denken en meer spelen, Dave? (jk)

Faust ‘j US t’ Bureau B

Na drie jaar stilte (herinner je het geweldige ‘Something Dirty’) zijn de oer-Krautrockers (ze draaien ondertussen al meer dan 40 jaar mee) weer helemaal terug. JeanHervé Peron en Zappi Diermaier leveren met ‘j US t’ weliswaar geen geniale plaat af - daarvoor wordt er op een aantal nummers een beetje té oeverloos rondgezwalpt - maar met momenten is hun mix van industriële percussie, sfeervolle soundscapes, duistere baslijnen, merkwaardige vocals (ook in het Frans want waarom niet) en zelfs snuifjes wereldmuziek even hypnotiserend als altijd - en zoals altijd is er alle ruimte voor interpretatie voorzien. Luister bijvoorbeeld maar eens naar ‘80Hz’ of ‘Ich Sitze Immer Noch’. Op naar die Eiken huwelijksverjaardag! (mb)

The Game ‘Year Of The Wolf’ Cash Machine Records

Slechts één luisterbeurt naar ‘Year Of The Wolf’, de nieuwste telg van gangstarapper The Game, hadden wij nodig om de plaat blindelings in ons eindejaarslijstje te katapulteren. Dat van slechtste plaat van het jaar helaas, en ook dat is nog zacht uitgedrukt: wat The Game gedurende 15 tracks op de mat legt, behoort wat ons betreft tot een absoluut dieptepunt in de hiphopgeschiedenis. In een ver verleden dichtten wij The Game nog een greintje geloofwaardigheid en respect toe, al was het maar omwille van zijn indrukwekkende lijstje vijanden waaronder 50 Cent, een vete die op een gegeven moment haast Oasis vs Blur-allures aannam en - toegegeven - best amusante roddels en disses opleverde. Muzikaal gezien, lagen de zaken jammer genoeg altijd anders: zijn optreden op Rock Werchter staat nog steeds in ons geheugen gegrift als het slechtste wat wij ooit live zagen en ook op plaat bakt The Game er werkelijk steevast niets van: doffe rhymes - mede veroorzaakt door de monotone stem van de rapper - en protserige, kitscherige beats zetten een album lang de toon en zorgen voor een ongelooflijk mak luisterstuk. ‘Year Of The Wolf’, dames en heren, de sof van het jaar. Dat het snel 2015 moge zijn. (wd)

Rona Geffen ‘Bilono’ Rona Geffen

Debuutplaat van Israëlische producer en performer Rona Geffen. Voorheen nogal actief als componiste in de theater- en danswereld. Pulserende elektronica die twijfelt tussen avant-garde, techno, trap

en dubstep gekruid met wereldse specerijen als darbuka, strijkers en klarinetten.

Haar stem komt zowel zwoel als strijdbaar uit de Tel Aviviaanse hoek en houdt als dusdanig het midden tussen Els Pynoo, Die Antwoord en M.I.A. De plaat schippert daardoor dan weer tussen bekoorlijk én behoorlijk enerverend. (boo)

Guy Gerber And Puff Daddy ’11 11’ Rumors

Kent u de mop al van die samenwerking tussen Guy Gerber en Puff Daddy al? Wij helaas wel: ze heet ‘11 11’ en blijkt een nog slechter idee te zijn dan wij op voorhand gevreesd hadden. Op zich is de samenwerking tussen beide supersterren niet eens zo vreemd: Diddy staat al jarenlang gekend als een notoir fuifbeest en werkte eerder al samen met DJ Hell terwijl Gerber gerust mag beschouwd worden als de Puff Daddy van de muziekwereld: de Israelische dj meet zich zichzelf immers graag het etiket aan van playboy en zijn Whisdom Of The Glove-feestjes op Ibiza getuigen ook steevast van megalomane trekjes. Niets mis met een goed feestje natuurlijk, maar deze plaat klinkt alsof ze is opgenomen tijdens een drie weken durende trip doorheen Ibiza waarbij de studio meer dienst deed als ruimte voor een stevige afterparty dan als opnamekamer: ’t is ongetwijfeld leuker dansen mét dan op Gerber en Daddy. Aandoenlijk om te horen hoe Gerber alles uit de kast haalt om zijn onderdanen aan het dansen te krijgen: progressive, tegen geluidsgolven aanstuiterende techno, kitscherige trance en de onvermijdelijke, tot op de naad gestripte minimal mikken op een gevoel van euforische sluimering, maar wekken vooral verveling op. Gerber steelt immers ongegeneerd als de raven maar vergeet hierbij zijn eigen stempel te drukken – het resultaat klinkt lauw en voorspelbaar.

En Diddy? Zijn inbreng en verdienste is ons volstrekt onduidelijk, op enkele op de lachspieren werkende lyrics na. Eentje om het af te leren? “You gotta believe in something / I believe in her / You think I’m talkin’ about a woman / I’m talking about God, or a higher being”: komàààn! Gerber en Daddy: de ondraaglijke lichtheid van het bestaan, samengeperst op één muziekschijfje. (wd)

Girlpool ‘Girlpool’, ep Wichita Recordings

Twee hysterische highschool chicks van L.A denken ons te kunnen verblijden met zogenaamde catchy songs die enkel ge-

dragen worden door hun stemmen een bas en een gitaar. Als ze het rustig houden zoals op het fijngetitelde ‘Plants And Worms’ en het bluesy ‘Jane’ kan het ons nog bekoren en roepen ze echos’s van Althea And Donna op. Maar voor het overige komt Courtney Love helaas te veel door onze geest waren en we waren blij dat we daar eindelijk van verlost waren. (boo)

Githead ‘Waiting For A Sign’ Swim

Op deze plaat doet Robin Rimbaud (Scanner) iets met twee voormalige leden van Minimal Compact. Je mag je vooral verwachten aan invloeden van die laatste twee want ‘Waiting For A Sign’ klinkt vooral als behoorlijk slappe electropop, inclusief melodrama; het coole van Scanner valt echt nergens te bespeuren.

Volgende! (mb)

Golden Diskó Ship ‘Invisible Bonfire’ Spezialmaterial Records

De jongen, Berlijnse multi-instrumentaliste en video-artieste Theresa Stroetges sloop al een tijdje van concertzaal tot café als een éénvrouwsorkest. Ze kreeg hierdoor de aandacht van producer Joachim Irmler die haar meteen de studio induwde. In se maakt ze popmuziek, dat zijn roots haalt uit een mengeling van krautrock en motown.

Doordat Stroetges zowel in songstructuur als in geluidskeuze bij de vele ambient-tussenstukken bijzonder experimenteel uit de hoek komt, is het label pop nog moeilijk te plakken op de nummers van ‘Invisible Bonfire’. Een heel eigen wereld wordt geschept, vol raadsels en verrassingen. Eén houvast krijgen we wel: een basis van gitaarhooks. Verder zijn er geen zekerheden in de wereld van Golden Diskó Ship.

Eigenzinnig, psychedelisch en moeilijk te vatten plaatje. (dw)

John Grant ‘With The BBC Philharmonic Orchestra : Live In Concert’ Bella Union

Wow, John Grant in grootse orkestrale modus! Zijn november-tournee in de U.K. met het Royal Northern Sinfonia was volledig uitverkocht en begin oktober kwam hij aan bod in de BBC Philharmonic Presents Series. De opnames van die live-perfomance met 60-koppig orkest staan nu vereeuwigd op ‘With The BBC Philharmonic Orchestra : Live In Concert’. Of hoe brede verheffende arrangementen de softpop van Grant nog meer grandeur geven.

Sterk! (bvm)

© Ringo

Gravenhurst ‘Flashlights Seasons’ ‘Black Holes In The Sand’ ‘Offerings: Lost Songs 20002004’ Warp

De tiende verjaardag van de release van de Gravenhurstplaten ‘Flashlights Seasons’ en ‘Black Holes In The Sand’ wordt gevierd met een heruitgave van beide albums. Op vinyl én ook op een driedubbele cd waarop ook het te koesteren archiefmateriaal ‘Offerings: Lost Songs 2000-2004’ te vinden is. Die tien minimalistische, akoestische tracks (die tevens verkrijgbaar zijn op een aparte vinyl-plaat) schetsen een goed beeld van de nog prille muzikale identiteit van Nick Talbot. Nice. (bvm)

H. Hawkline ‘Salt Gall Box Ghouls’ Heavenly

Een artiest waar weinig over geweten is en dan toch al een best of-compilatie uitbrengen, H. Hawkline gaat meteen all the way met ‘Salt Gall Box Ghouls’. Hetgeen we wel weten is dat deze Welshman af en toe op café gaat met landgenoten Cate Le Bon en Gruff Rhys en dat hij zweert bij zijn verwantschap met Welshe horroracteurs uit de jaren zeventig. Een spooky fascinatie die in het eerste deel van het album sterk aanwezig is. ‘An Old Lady Sings Pentecostal’ brengt meteen de sfeer van The Exorcist naar boven en ook het psychedelische ‘Gelly (Lleuad II)’ doet af en toe bibberen. Alleen is deze sfeerschepping melodisch net niet sterk genoeg om te blijven plakken. Gelukkig is H. Hawkline een man met twee gezichten en is het tweede deel van de plaat er wel boenk op. ‘You Say You Love Me’ brengt het beste van Adam Green en Andrew Bird naar boven, ‘Black Domino Box’ is een leuk folknummer dat de angst in je ogen vervangt door een glimlach en afsluiter ‘Moony Mirror’ doet zowaar aan The Strokes denken. Als je dan leest dat het album chronologisch is opgesteld, doet dit het beste vermoeden voor de toekomst, H. Hawkline is op de goede weg. (ps)

Jay Haze & ESB ‘Finding Oriya’ Lef troom Records

Verslavend spul, deze samenwerking tussen Jay Haze & ESB. Beide producers hebben een patent op subtiele technotracks en leggen ook dit maal een precisie aan de dag die je normaal gezien alleen bij hartchirurgen verwacht. Hun

Kevin Morby

Earteam

25

‘Still Life’ Woodsist

Kevin Morby (zie ook Woods) is een post-folk-rocker pur sang die een gigantische noodzaak voelt om iets te vertellen en daar met zijn 2de album moeiteloos in slaagt.

Zelf citeert hij Lou Reed en Bob Dylan als zijn grootste invloeden, en terecht. Met zijn lichtjes nasale zang/vertelstem levert hij een 40 minuten durende parel van een cd af.

De opener ‘The Jester, The Tramp & The Acrobat’ is geen exacte voorbode voor het verdere verloop van de plaat, maar net als bij ‘Motors Running’ passeren alle stevig versterkte klassieke folkinstrumenten de revue op een onnavolgbare manier. Telkens als de muziek richting ballade neigt te gaan helt ze toch altijd zorgvuldig terug naar de folkrock. Niet te verbazen dan dat ‘The Ballad Of Arlo Jones’ het hardste nummer op de plaat is. Met het korte en eerder psychedelische ‘Dancer’ bewijst hij zijn gitaarskills en zijn verscheidenheid. Gewapend met een orgel en een blazersectie trekt hij op ‘Parade’ (het laatste deel is pure Lou) en ‘Amen’ alle registers open om je zowel te bewegen als te doen luisteren. Maar het meeste indruk maakt hij met zachtere nummers als ‘All Of My Life’, ‘Drowning’, ‘Bloodsucker’ en afsluiter ‘Our Moon’ (Bob!). Er is een nieuwe stem gerezen om aandachtig naar te luisteren. Hij heet Kevin... (am)(en)

borrelende techno verweven ze handig met welgemikte clicks & cuts en vonkende snaardrumslagen: niets nieuws onder de zon maar o, wat klinkt het bezwerend.

Meestal kabbelt de muziek richting nergens: ‘Friday Always Remembers’ bijvoorbeeld, waarin congabeats zich tegen een gedempte minimalbeat aanvlijen - alsof je een instant shot morfine krijgt toegediend en in een gelukzalige coma verglijdt. Of het heerlijk zweverige ‘Darkness Inside’, een uit unheimlich gepruttel opgetrokken brok bloedmooie minimal die als een satelliet door de ijle luchtlagen glijdt. Stevige aanrader. (wd)

Micah P. Hinson ‘And The Gospel Of Progress’ Talitres

Dankuwel Talitres, voor het re-releasen van het onvindbare debuut van Micah P. Hinson, de fulltime Texaan die in z’n jeugd een redelijke valse start kende. Labiele gezondheid, medicijnverslaving, gebroken hart, parttime bajesklant en het moeten opgroeien tussen christelijke fundi’s, je zou voor minder in je startblokken blijven steken. Maar ondanks, of is het net dankzij, deze tegenslagen wist hij wel een bloedmooie plaat bijeen te schrijven. Zijn gevoelens van liefdesverdriet, verlies en eenzaamheid vertaalt Hinson in enkele akkoorden op z’n akoestische gitaar. Maar het zijn producers en back-up band The Earlies die de songs in warme en gevoelige arrangementen gieten. Cello’s, piano, dwarsfluit… laten subtiele niemendalletjes op een grootse manier openbloeien zonder de ziel van de song te verloochenen. Over de hele lijn, 14 songs (1 meer als op het oorspronkelijke debuut), geslaagd met glans. Zeldzaam zijn de platen die zo als een balsem voor gekwetste zielen kunnen dienen. Bonnie ‘Prince’ Billie, Nick Drake, Jeff Buckley… hebben zulke platen.

De teller staat voor Hinson ondertussen op 8. Maar ondanks verdienstelijke pogingen, moeten we concluderen dat ’Micah P. Hinson And The Gospel Of Progress’ misschien wel zijn beste tot nu toe is. (ow)

Robert Hood ‘M-Print: 20 Years Of M-Plant Music’, 3cd M-Plant

Twintig jaar geleden hield Robert Hood M-Plant boven de doopvont en om dat te vieren, ging hij grasduinen in zijn eigen rijk

gevulde muzikale archief, koos er zijn persoonlijke favorieten uit en goot hij alles, min of meer chronologisch, op 3 cd’s. Het werd, hoe kan het anders, een minimalfeestje van jewelste. Absolute Hoodklassiekers uit de genre bepalende albums ‘Minimal Nation’ en ‘Moveable Parts’ als ‘The Grey Area’, ‘Minus’ en ‘Unix’ konden uiteraard niet ontbreken, maar Hood kleurt ook graag buiten de lijntjes (getuige cd 2), wanneer hij zijn pallet uitbreidt met funky bassen, vleugjes house en zelfs disco, met werk als ‘Superman’ en ‘Dancer’. Cd 3 kijkt dan weer vooruit en heeft aardig wat nieuw materiaal in petto, waar opvalt dat alle muzikale watertjes uiteindelijk samenstromen in waarvoor Hood nu en de komende jaren naar toe lijkt te gaan. Het levert een sterk, boeiend en strak 3-luik op, waarop veel te (her)ontdekken valt! (mc)

Jason & Theodor ‘Life Under Palmtrees’ Altin Village & Mine Records

Jason en Theodor heten in het dagelijkse leven Sonja Deffner en Dorothee Leesing.

De twee grafische vormgeefsters, filmakers, academici en popfanaten uit Berlijn leerden elkaar kennen in een klassiek orkest. Hun gezamenlijke interesse in popmuziek mondt uit in hun eerste album, ‘Life Uner Palmtrees’. De zwoele mengeling van dreampop, gedempte elektronica en field recordings die we er op vinden, noemen ze zelf mantra pop. De gelaagde en verweven stempartijen vertellen verhalen van verlangen en intimiteit. Het duo verleidt je met beelden van zonovergoten stranden, onderwaterpracht en zoete dromen. Nostalgisch met altijd een vleugje mysterie. (dw)

King Gizzard & The Lizard Wizard ‘I’m In Your Mind Fuzz’ Heavenly Recordings

Neopsychelica for the win! De Australische band King Gizzard & The Lizard Wizard levert met ‘I’m In Your Mind Fuzz’ een vette, gelaagde en consistente psychrocktrip af die mag wedijveren met bands als The Brian Jonestown Massacre en Thee Oh Sees. Coole plaat die zowel pompend (krautrock, iemand?) als lieflijk zwevend voor de dag komt. (bvm)

The Knife ‘Shaken Up Versions’ Rabid

Geen nieuwe stuff, deze keer, maar 8 tracks die The Knife herwerkte voor het

Noord-Amerikaanse luik van de Shaking The Habitual-toer. De love-it-or-hate-it-show waarin niets is wat het lijkt. Wie ’t wél top vond en de waanzinnige dansmoves uit de show wil nadoen op The Knife-classics als ‘We Share Our Mother’s Health’, ‘Without You My Life Would Be Boring’, ‘Pass This On’, ‘Stay Out Here’ en ‘Silent Shout’ weet wat te doen. Deze ‘Shaken Up Versions’ was trouwens al enige tijd digitaal beschikbaar, maar vanaf nu ook op vinyl en cd! (sf)

Locust ‘After The Rain’ Editions Mego

Dit project van Mark Van Hoen en Louis Sherman draait al een hele tijd mee, maar dit is de eerste keer dat het duo zich aan zo’n grote stijlbreuk waagt. Melodieën en harmonieën? Ja begot! Bijna organisch klinkende elektronica - waren de sequencers kapot, misschien? Welzeker! Warmte?

Met bakken! Een en ander zorgt voor een nogal retro aandoend en makkelijk verteerbaar plaatje boordevol sfeervolle, krautrockerige soundscapes waarop het prima wegdromen is. ‘After The Rain’ maakt zijn naam kortom helemaal waar. (mb)

Lola Colt ‘Away From The Waves’ Fuzz Club

Er zijn een paar dingen die opvallen op het debuut van het Lola Colt: frontvrouw Gun Overbye legt in haar de stem de bezieling en het stemtimbre van Patti Smith en gitaren die baden in een stevige portie fuzz en reverb. De songs worden geïnterpreteerd als soundtracks voor imaginaire films.

Vooral spaghetti-noir westerns denken wij dan want het zijn donkere en onheilspellende landschappen die de sound van Lola Colt in o.a. ‘Highway’ en ‘Moonlight’ weet op te roepen. Jim Sclavunos, ex-Sonic Youth en The Cramps en nog steeds lid van The Bad Seeds, zorgde voor de productie en extra percussie. Hij weet ook de 3 gitaren van Lola Colt in een evenwichtige balans te mixen zodat de groots opgezette songs als ‘I Get High If You Get High’ en ‘Away From The Water’ zichzelf weten te overstijgen en tot de hoogtepunten van de plaat gerekend mogen worden. (ow)

Theophilus London ‘Vibes’ Warner

De 27-jarige London werd in Trinidad geboren, maar resideert tegenwoordig in het door artiesten overspoelde Brooklyn.

Theophilus is geen zanger pur sang, maar zeker ook geen mc: hij verkiest The Smiths boven Gang Starr. Voor z’n nieuwste plaat trok London zich terug in de woestijn, niet

bijster ver van Joshua Tree, om een paar maanden later met een mandje stevige new wavy soul-spetters Los Angeles terug binnen te rijden. Dat die geweldig gepolijst klinken, heeft London te danken aan Kanye West, die als een fata morgana uit het zand verrees en het knoppenwerk voor z’n rekening nam. Het glamour & glittermetertje meteen de hoogte in uiteraard, en dan zwijgen we nog over het artwork van Karl Lagerfeld. Bouwden ook mee aan dit gesofisticeerde zandkasteel met mild psychedelische inslag: Jesse Boykins III, Devonte Hynes (het vernuft achter Blood Orange), Soko en de enige echte Leon Ware. (mvm)

Machinedrum ‘Vapor City Archives’ Ninja Tune

De voorbije twaalf maanden schotelde Travis Stewart aka Machinedrum ons op gezette tijdstippen een smakelijk hapje uitgepuurde, melodische junglebeats voor. Er was uiteraard de alle-zintuigen-prikkelende langspeler ‘Vapor City’, er waren enkele 12”’s, en er was de maandelijkse online beat-nieuwsbrief. Met ‘Vapor City Archives’ trekt Stewart een sierlijke streep onder z’n saga over de volstrekt imaginaire vapeurstad, een plaats waar de postbodes luidsprekers op hun bagagedragers hebben staan en mensen dansend hun vuilzakken buitenzetten. Na een decennium in het vak is het geluid van Machinedrum met niets of niemand anders meer te verwarren: een kwikzilveren kneedwerk van juke’n’bass, jungle en hiphop, afgekruid met etherische, soulvolle vocals. Deze laatste wandeling door Vapor City afdoen als kruimels waarvoor enkel de meest toegewijde fans een doggy bag vragen gaat een stap te ver, maar over de hele lijn haalt dit archiefmateriaal niet het niveau van het oorspronkelijke stadsmanifest. Desondanks laten we ons gedwee overspoelen door de intense gloed van ‘Vizion (Centered)’, de futuristische soul van ‘More Than Friends’ en ambient-afsluiter ‘Endless <3’. (mvm)

Mariachi El Bronx ‘Mariachi El Bronx III’ Ato Records

Voor wie zich denkt te wagen aan een recensie over één of ander hip salsacollectief, Mariachi El Bronx is de in muziek gegoten zuidelijke grensoverschrijding van het uit Los Angeles afkomstig punkvijftal The Bronx. Dit maakt de switch van punkgitaren, rock-’n-roll-beats en screaming vocals naar klassieke gitaar, trompetgeschal en castagnetten net dat beetje indrukwek-

26

Earteam Parkay Quarts ‘Content Nausea’ What’s Your Rupture?

Om de zoveel tijd komt er zo’n band voorbij die je doet opkijken en je doet fronsen: “Dat had ik nog niet gehoord.”Als we nostalgici mogen geloven gebeurde dit vroeger meer dan nu, maar wie de afgelopen jaren goed geluisterd heeft, weet beter. Vandaag is Parquet Courts - of Parkay Quarts zoals Andrew Savage en de zijnen voor deze plaat door het leven gaan die met de titel van meest verfrissende en verslavende rocksound gaat lopen. Want net zoals het vorige album ‘Sunbathing Animal’ nestelt ‘Content Nausea’ zich opnieuw in ons eindejaarslijstje. Parqay Quarts kiest op dit album voor een iets rauwere, donkere, bij wijlen zelfs bezwerende sound die een pittige aanvulling is op het reeds gekruide recept. Het onbezonnen karakter van het viertal uit Brooklyn heeft wat plaats gemaakt voor diepgang, zowel muzikaal als tekstueel, zonder té serieus te worden. De dynamische titeltrack ‘Content Nausea’ is hier een mooi voorbeeld van. Het aanstekelijke ‘Pretty Machines’ is dan weer old-school Parquet Courts, mét een breder uitgesmeerd arrangement (blazers!). Rock krijgt eindelijk opnieuw een achtervoegsel: ‘n-roll. (jdb)

kender. Ook deze derde Mexicaanse uitspatting bevat niets minder dan zomerse ritmes, fantastische trompetlijnen en dat heerlijk weemoedige gehuil van zanger Matt Caughtran. Mariachi El Bronx zou echter niet aan zijn derde worp toe zijn zonder sterke songs. Luister en huil zelf bij het catchy ‘New Beat’, de aanstekelijke klaagzang ‘Nothings’Changed’ waarin de maatschappij aan de tand wordt gevoeld of hoogtepunt ‘Wildfires’, een instant popklassieker in een Mexicaanse dipsaus. En wanneer naar het einde toe ‘Right Between The Eyes’ punkrock-drums in een cocktail giet met salsatrompetten, ben je al lang verdwaald in de woestenij die El Bronx achterlaten . Uno, dos, très! (jvw)

Meatbodies ‘Meatbodies’ In The Red

Eentweedrievier! Knallen maar!

Meatbodies zijn de jongste telg in de afdeling “we kunnen niet echt een song schrijven en hoe onze instrumenten exact in elkaar zitten is ons eigenlijk een raadsel, maar als we eerst de frigo leegdrinken zou het nog wel eens een interessante avond kunnen worden”. En zowaar: het gaat er heerlijk onstuimig aan toe op dit album.

Afgaand op hoe ‘Distortion’ klinkt, kan vermoed worden dat er al eens bloed vloeit wanneer deze figuren op een podium staan. Klinken de nummers misschien wat inwisselbaar, Meatbodies zijn de verveling te vroeg af en gooien, net voor eentonigheid de bovenhand dreigt te nemen, ‘Two’ in de strijd, een behoorlijk gelaagd werkstuk waarmee Meatbodies aangeven, mogelijk tot grote verbazing van de groepsleden zelf, meer in hun mars te hebben dan enkele rechtdoorrockende songs. (jvb)

Mura Masa ‘Soundtrack To A Death’ Jakar ta Records

Het debuut van de piepjonge Mura Masa is een gulzige greep uit het mapje mp3’s die de Brit het afgelopen jaar bij elkaar knutselde. RifRaf-lezers die al eens graag in de zetel hangen om naar ’Kill Bill’ of ‘Enter The Ninja’ te kijken weten dat Muramasa Sengo een mythische Japanse zwaardsmid was die gruwelijk scherpe sabels maakte. Even vervaarlijk klinken de slaapkamerjams op ‘Soundtrack To A Death’ niet, maar een nadrukkelijke knipoog naar Japan is er wel.

Een konnichiwa hier, een Oosterse harp daar en een nummertje dat eenvoudigweg ‘¥ (money)’ heet: de liefde gaat verder dan een bordje sushi bij deze knaap. Stevig geworteld in het hiphopcontinuüm dolt Mura Masa met samples, net zolang een opgedreven soulstem als een gecastreerd eekhoorntje gaat klinken – denk Kanye ten tij-

de van ‘College Dropout’. Verder heel wat frisse ideetjes: TNGHT-bombarie, Shlohmomelancholie en Onra-chinoiserie. Opgepikt door BBC Radio 1 en Rinse FM en overladen met likes, shares en andere online kudos. Komt goed! (mvm)

Mus.Hiba ‘White Girl’ CB Noble Label

Iets niet alledaags in het voederbakje deze maand: anime-elektronica van de in Tokyo residerende producer Mus.Hiba. De vocals op zijn knisperende tracks zijn afkomstig van Sekka Yufu, een karakter uit stemmendatabase UTAU, die voor de gelegenheid geïllustreerd als mascotte dient. Wikipedia weet over UTAU: “een Japans computerprogramma dat gebruikt wordt om stemmen de synthetiseren.” Een eerder ijzig glazuurtje van gefluisterd Japans vormt een interessant contrast met de wollige, melodische elektronica en de krakende clicks en cuts waarin een gedempte beat niet geschuwd wordt. Vooruitgeschoven singles ‘Slow Snow’ en het winterse downtempo ‘Moonlight’ zijn vreemd genoeg niet de meest overtuigende nummers die op dit debuutalbum terug te vinden zijn, maar leveren wel het visitekaartje van Mus.Hiba af.

Gold Panda knikt goedkeurend. (sn)

Musée Mécanique ‘From Shores Of Sleep’ Glit terhouse Records

De tweede plaat van het Amerikaanse Musée Mécanique mag volledig terecht de oversteek naar het oude continent maken. In tegenstelling tot wat de naam misschien doet vermoeden, is de sound van songschrijvers Micah Rabwin en Sean Ogilvie geen emotieloos geknutsel maar zijn het vooral breekbare melodieën en harmonieën die verpakt worden in weelderige strijkers, fijn getokkel op akoestische gitaren en subtiele toetsen piano. De dromerige sfeer van Musée Mécanique vind je bij momenten ook terug bij onze eigenste Isbells of groepen als Midlake en Iron & Wine. Hopelijk wordt de oversteek van de plaat snel gevolgd door de groep zelf want het wordt hoog tijd dat ik nog eens een museum bezoek. (ow)

Nude Beach ‘77’ Don Giovanni Records

Altijd leuk zo van die ongoogelbare bandnamen en het besef komt ook altijd te laat waardoor je eerst een clip van werelds beste naaktstranden – voor de liefhebbers num-

mer één zou zich ergens op Hawaii bevinden - moet trotseren vooraleer je eindelijk te weten komt dat dit trio afkomstig is uit Brooklyn en al drie albums lang punkpop speelt alsof de bandleden neefjes zijn van Elvis Costello. ‘77’ is een stevige boterham met maar liefst 18 tracks die stevig stompen en duwen. Ondanks de rustige start van opener ‘Used To It’ en zijn Wilco-achtige steelguitar in de hoofdrol, is het daaropvolgende uur weggelegd om te feesten op gitaarmuziek zoals in de good old days van de jaren zeventig. ‘See My Way’ recycleert de iconische baslijn van ‘Here Comes Your Man’ tot een catchy en hoekig anthem, ’For You’ haalt dan weer de mosterd bij Miles Kane en het is onmogelijk om bij ‘Can’t Get Enough’ niet te denken aan nonkel Costello.

Nude Beach staat niet voor de grote vernieuwing in de muziekwereld, maar ‘77’ slaagt er wel verdomd goed in om een nostalgisch feestje in gang te zetten. (ps)

Ormonde ‘Cartographer/Explorer’ Gizeh Records

Met debuutalbum ‘Machine’ zetten deze twee Amerikanen met dikke cv eerder al voet aan grond aan de overkant van de oceaan.

Een tweede album is altijd lastig voor een band, maar die mythe slaan Robert Gomez en Anna-Lynne Williams netjes aan diggelen. Eerst en vooral is de samenzang van het tweetal, een versmelting van Gomez’ lofi-stem en Williams’ zwanenzang een combinatie van zestien karaat goud. Een rudimentaire bezetting van gitaar, orgel, synths en percussie voorzien de tiental songs van een dromerig, spookachtig cachet. Gomez trekt het album instrumentaal recht, terwijl Williams vooral de vocalen voor haar rekening neemt. Op de titelsong is het aantrekken en afstoten tussen de twee met teksten als “You can be explorer/I can be cartographer” en een repetitief opbouwende piano en diffuus geruis op de achtergrond.

Een mistige sfeergordijn dat een hele tijd stilletjes doorsluimert. Als uitschieter ‘Fast Forward’, met zijn bezwerende gitaren en dito synths, het muzikaal equivalent van een donkere nacht met een heldere sterrenhemel is, dan fietst afsluiter ‘Bled Out’ nog een stapje verder in het nachtelijke landschap.

Bezwerende schoonheid. (ne)

© Ben Rayner

deze ‘Long Play’), maar het vakmanschap en de kwaliteit die de Spanjaard in die 8 tracks laat horen: oelala! Prima gelaagde, meesterlijk in elkaar gestoken techno met een haast perfecte balans tussen funky bassen, duistere synths en gemene beats. Houdt de prima opener ‘Let’s Dream’ nog wat de voet op de rem, dan worden op het hypnotiserende ‘Only You’ alle registers opengetrokken wanneer Osuna langzaam maar zeker de spanning opbouwt en met een vlekkeloze timing tot uitbarsting komt. Daarmee is de toon helemaal gezet voor een klein uur muzikale verwennerij. Zelden of nooit moet Osuna de sloophamer of het grof geschut bovenhalen om zijn doel te bereiken, maar laat hij de onheilige allianties van beats en bassen, samples en synths gewoon hun werk doen. Check de heerlijke spaced out waanzin van ‘No Games’ en ‘Pluss Basss’, de vette knipoog naar de oerhouse en oertechno op het schuifelende ‘Gatescape’, het lekkere en toch onbehaaglijke geknetter op ‘Longituden’ en de ongemeen geweldige uitsmijter ‘Ying Yang’ (een rave-anthem in de beste betekenis van het woord!). 2014 was al een prima jaar, maart deze zwaar verslavende ‘Long Play’ is meer dan een vette kers op de taart! Geniaal en Essentieel! Met dubbele hoofdletter, jawel! (mc)

Pefkin ‘Inner Circle, Outer Circle’ Morc Records

Sinds de jaren ’90 draait Gayle Brogan al mee in de onderbuik van de muzikale wereld. Eerst als de helft van het psychedelische popduo Electroscope en later als de vrouw achter Boa Melody Bar. Sinds 2000 is ze actief onder de naam Pefkin. ‘Inner Circle, Outer Circle’ is pas haar eerste vinylrelease. In het openingsnummer ‘Later I Walked Into The Woods’ horen we een vals gestemde gitaarpartij, zwevende klanklagen en spooky stemlaagjes. Ook in ‘The Place Tereof Knoweth It No More’ worden de geluidsexperimenten verdergezet, om op kant B terug te keren naar een zalvende gitaarpartij. Afsluiten doet Pefkin met een climax in de laatste track ‘Isn’t It Good To Be Lost In The Woods’, een drijvende psychedelicatrip met een stotterende orgel in de hoofdrol. Eigenzinnig sfeerplaat voor de donkere uurtjes. (dw)

Paco Osuna

Pharmakon

‘Long Play’

‘Bestial Burden’

Minus

Sacred Bones

Naar goede gewoonte is Paco Osuna spaarzaam met z’n tracks in kwantiteit (8 op

De collega’s van Gonzo Circus hadden het alvast over de urgentste plaat van het mo-

L'AÉRONEF web

2014

achetez vos billets sur

WWW. AERONEFSPECTACLES .COM

DEC

TUXEDOMOON + BARLIN

JEU 11 DEC

MAD PROFESSOR + ADRIAN SHERWOOD + DENNIS BOVELL feat LEE SCRATCH PERRY + CHALICE SOUND SYSTEM

SAM 13 DEC

THE DO + LAS AVES

DIM 14 DEC

BEHEMOTH + BLISS OF FLESH

MER 17 DEC

GANG OF FOUR + SHOPPING

VEN 19 DEC

AERO EASY TOUR BODYBEAT + LE DUC FACTORY

SAM 20 DEC

MURKAGE + LA RUMEUR

DIM 21 DEC

SUNDAY HAPPY FUNDAY

JEU 05 FEV

LES WAMPAS + PONCHARELLO

SAM 14 FEV

MADEMOISELLE K + WHERE IS NINA ?

JEUles05spectacles MARS sansYELLE gravité - licences entrepreneur de spectacles JEU 26 MARS

GROUNDATION

© Brest Brest Brest

MAR 02 DEC

28

Earteam Run The Jewels ‘Run The Jewels 2’ Mass Appeal

Voor wie deel 1 heeft gemist omdat ie zichzelf onafgebroken zat te fotograferen: El-P en Killer Mike verwierven vorig jaar status met Run The Jewels, het meest meedogenloze alpha-rapduo in de geschiedenis van de lyrical uitlaatklep – toevoegsels op gevulde carrières die maar blijven zomeren. Op het kernachtige, GTA-geïnspireerde cartoonartwork van ‘Run The Jewels 2’ hangen beide heren zwaar bewapend en gepokerfaced uit het raam van een hoekige Cadillac, die een burnout maakt. Had je wat? Dan mag het ook niet verbazen wanneer El-P ‘Oh My Darling Don’t Cry’ aftrapt met een dubbele “fuck the law they can eat my dick / that’s word to Pimp” en “can give a fuck if you deny it kids / you can all walk naked backwards through a field of dicks”, over een beat die duivensport combineert met hardcore kicks. Arrogante schuldgevoelmarketing: succes verzekerd. Run The Jewels is simpelweg niet down met de onderdrukking van de vrijheid van meningsuiting en hangt ter verdediging van dat recht de verbale hooligan uit. Bombastische, beenharde El-P-beats en sarcastische sneren vliegen rond naar iedereen en zijn politiehond op onder andere het New Slaves-achtige ‘Early’, ‘All Due Respect’ (met extra percussie van Travis Barker), ‘Close Your Eyes’ (met Zach De La Rocha), het lekker gevaarlijke ‘Blockbuster Night Part 1’ en de Def Jukiaanse afsluiter ‘Angel Duster’. Deze rap-anarchistische aanval op tirannie in elke variant is verkrijgbaar op cd, vinyl en via www.runthejewels.net als gratis download. Dope. (kh)

ment, om de nieuwe exploten van Margaret Chardiet te catalogiseren. Door een operatie ontstonden er filosofische bedenkingen over het evenwicht tussen lichaam en geest die ze vervolgens in een bedwelmende, beklemmende en emotionele sonische trip wist te gieten. Haar stem staat centraal en die hijgt, krijst, kucht, rochelt, gromt, fluistert en schreeuwt er op los om menige demon te ontbinden, zo lijkt het althans.

De overige klankbronnen zijn oerritmes en diepe synths met de distortion-pedaal binnen voetbereik. Even gitzwart als ‘The Plague Mass’ van Diamanda Gallas of het duistere kerker-geratel van The Haxan Cloak. Urgent? Voor Margaret zelf duidelijk wél. Als luisteraar houdt (boo) er alvast een onbehaaglijk gevoel aan over en maakt ‘Bestial Burden’ het perfecte tegengif voor de naderende, hypocriete, opgefokte kerst-vrolijkheid. Overigens mocht de dolle rit doorheen de spelonken van Chardiets psyche best wat langer duren.

Radian + Howe Gelb

Pink Floyd

Inner visions/Kompak t

‘The Endless River’ Warner

(bvm) is formeel: ‘The Endless River’ is de beste Pink Floyd-plaat sinds ‘Wish You Were Here’ uit ’75. De mooie down tempo-zwanenzang van de legendarische groep verschijnt twintig jaar na ‘The Division Bell’ en is op het slotnummer na een volledig instrumentaal en filmisch eerbetoon aan toetsenist Richard Wright die overleed in 2008. ‘The Endless River’ bevat restmateriaal uit ‘The Division Bell’-periode en is deels gebaseerd op bewerkte opnames van Wright uit de jaren tachtig. Gelukkig weinig of niets dat verwijst naar Pink Floyd-platen als ‘A Momentary Lapse Of Reason’ (’87) of ‘The Final Cut’ (’83) en slechts een enkele keer denk je aan ‘The Wall’ (’79): zo is slotsong ‘Louder Than Words’ een neefje van ‘Comfortably Numb’ en is de riff van ‘Allons-y (2)’ schatplichtig aan ‘Run Like Hell’. Vanaf noot één van de ambient-opener ‘Things Left Unsaid’ hoor je echter vooral instant herkenbare vintage seventies-Pink Floyd. Drums vooraan in de mix en die vertrouwde gitaarsound van David Gilmour! ‘The Endless River’ is een hele geslaagde mix van albums als ‘Wish You Were Here’, ‘The Dark Side Of The Moon’, ‘Ummagumma’, de soundtrack van ‘More’ en de energie van Pink Floyd in Pompeii.

‘Radian Verses Howe Gelb’ Radian Releases/Trost Records

De Oostenrijkse post-rockers van Radian die samen met americanagrootheid Howe Gelb de studio induiken. Dat hadden we niet zien aankomen. Al klinkt het resultaat minder vreemd dan verwacht. Het stylistisch experiment met gitaar, elektronische stoorzenders en spichtige percussie van Radian past goed bij de droge en ietwat afstandelijke vocale bijdragen van Howe. Het valt ook op dat dit toch vooral een Radianalbum is. Slechts af en toe lijkt Howe genoeg ruimte te krijgen om een knappe song uit alle muzikale chaos te laten opstaan (‘Return To Picacho Peak’ en cover ‘Moon River’). Op die momenten neemt hij zelf ook wat instrumenten voor zijn rekening en krijg je naar onze mening de knapste wisselwerking tussen de verschillende muzikale leefwerelden. Conclusie: interessant, maar zelden meer dan dat. (eb)

Recondite ‘Iffy’ Lorenz Brunner aka Recondite is naast een Rammstein- en Metallica-fan een oerdegelijke producer die zowel op z’n eigen Plangent Records als op Scuba’s Hotflush, Acid Test, Dystopian en Ghostly International de voorbije jaren aan een dollemanstempo delicieus geprepareerde scheuten techno uitbracht. Brunner is van het veelzijdige én productieve type: of het nu ambient of gespierde 4/4 is, geef hem een dag of twee en hij draait het dampend vers uit zijn worstenmachine. Terwijl de soundscapes van ‘Hinterland’ (2013) nog heen en weer draalden tussen droom, dans en white noise, lonkt ‘Iffy’ zelfbewust naar de club. Geen torenhoge drops of hydraulisch versterkte baspompen, maar ingehouden synth-drones die op tijd en stond aanzwellen tot majestueuze misthoorns die de oceaan doen splijten.

Recondite is niet de man van de toeters en bellen. Een robuuste skeletbouw met een smaakvolle, melodische afwerking volstaat.

Huis van vertrouwen. (mvm)

Saint Saviour ‘In The Seams’ Sur face Area

Voormalig frontvrouw van Groove Armada Becky Jones trekt sinds 2012 de solokaart en dat gaat haar goed af. Na het mooie debuut ‘Uncut’ toont ze met langspeler nummer twee, ‘In The Seams’, opnieuw wat ze waard is. En bij RifRaf

vinden we dat heel veel. Mede dankzij singer-songwriter en producer Bill RyderJones (The Coral) en het Manchester Camerata orkest mag ze trots zijn op deze twaalf hartroerende songs van welke de organische sound bol staat van reliëf. Zo is het folky ‘Sad Kid’, versierd met soepele fingerpicking en haast fluisterende vocalen, pakkend in zijn soberheid. Op ‘Intro (Sorry)’ dein je zachtjes weg in een piano/synthlandschap waarin een warme gloed elke ruimte tussen de volgende pianoot opvult.

Het is de melancholieke knik (‘Bang’) in Jones’ stem die de sidderingen over je rug laat lopen. Een album van een tijdloze schoonheid. (ne)

Doug Scharin ‘Kate No Longer’ Off Record Label

Een fijn Belgisch label dat zich vooral concentreert op moderne jazz, nieuw klassiek, avantrock, experiment en vrouwelijke vocalen. Zo staat ons aller Pierre Vervloesem ook veelvuldig in de catalogus te schitteren. Voor de 21ste Off-release wordt multi-instrumentalist en producer Doug Scharin gestrikt. Scharin die vooral gekend is als drummer van June Of 44 werkt hier samen met gitarist Joe Goldring (Toiling Midgets, Swans, Faith Burns) en Belgische vocaliste Dominique Van Cappellen, Waldock én nog wat gaststemmen. Het resultaat is een behoorlijk bezwerend, sfeervol plaatje met Scharins heerlijk rollende drumgrooves en jazzy, dubby en postrock-elementen. Wij ontwaren alvast flarden Portishead, Tortoise, Broken Heart Collector, Notwist en uiteraard June Of 44. Kwalitatieve referenties voor een hoogstaande plaat. Aanrader voor de nakende winter. (boo)

Serengeti ‘Kenny Denis III’ Joy ful Noise

“Hotdog for lunch, hotdog for dinner / hotdog for breakfast, I am no geginner”: hiphopveteraan Serengeti - 14 albums op de teller! - mag de avant-garde-stal van Anticon dan wel verlaten hebben, zijn lyrics worden er met de jaren niet minder krankzinnig op. Knap, hoe deze Amerikaanse rare vogel zijn waanzinnige, haast Zappaiaanse geest, een plaat lang de vrije loop laat en zowel met de grootste onzin als de meest serieuze rhymes over de grote thema’s des levens wegkomt. Eén minpuntje: de monotone, op repetitieve drums gestoelde beats die na een tijdje enigszins gaan vervelen. Genoeg verbale afwisseling

© gazin

zorgt uiteindelijk toch nog voor een positieve eindbalans. (wd)

Slim Twig ‘A Hound At The Hem’ DFA Records

Max Turnbull, ofte, Slim Twig bracht in de herfst van 2010 deze ‘A Hound At The Hem’ uit in een beperkte oplage bij Twigs eigen label Calico Corp. DFA ontdekte de plaat en geeft deze nu meer ruchtbaarheid. ‘A Hound At The Hem’ is een rammelende suite van verhalende nummers die thematisch zijn geïnspireerd op Vladimir Nabokovs Lolita. Geen licht verteerbaar brokje muziek, dus. Wél een tijdsreis naar de psychedelische artpop uit de seventies en eighties. Met veel zin voor dramatiek leeft Slim Twig zich uit in een wereld waar Nick Cave en zijn Birthday Party op een undergroundfeest een dansje doet met David Bowie.

Dat het wel al eens scheef en over the top mag gaan, valt meteen op. Slim Twig trekt zich van niets aan en geeft een dikke middelvinger aan alles wat gepolijst is me deze anarchistische psychedelica. (dw)

The Smashing Pumpkins ‘Monuments To An Elegy’ Mar tha’s Music

Niets nieuws onder de zon? Back to the nineties? Het is allesbehalve erg. Billy Corgan bewijst met ‘Monuments To An Elegy’ dat hij niet alleen een instant herkenbare stijl maar ook nog steeds killersongs in de aanbieding heeft.

Binnenkomer ‘Tiberius’ is meteen een knaller van formaat, de (wat commerciële) track ‘Run2me’ heeft alles om een radiohit te worden en ‘Dorian’ is een uitstekende popsong. Qua sfeer is er omwille van de elektronica soms wat gelijkenis met ‘Adore’, uit ’98, niet toevallig een onderschatte Pumpkings-plaat waar producer Howard Willing ook aan heeft meegewerkt.

Leuk detail: Tommy Lee, drummer van Mötley Crüe, is van de partij op ‘Monuments To An Elegy’: een geslaagde plaat die in 2015 al snel een opvolger zal hebben met ‘Day For Night’. Billy blijft een held! (bvm)

Paul Smith & Peter Brewis ‘Frozen By Sight’ Memphis Industries

Maximo Park-frontman Paul Smith en Field Music-lid Peter Brewis sloegen de handen in elkaar voor ‘Frozen By Sight’. Smith leverde 12 reisverhalen af die Brewis voorzag van een muzikale omlijsting van een

THE bLAck kEYS

24.02.2015

SPORTPALEIS ANTWERP INfO & TIckETS : 0900 2 60 60 PROxImuSgOfORmuSIc.bE • TuRN bLuE OuT NOW

do 29 januari 20.15 uur

ASTRONAUTE + SWEET liTTlE mOjO

zo 15 februari 20.15 uur

mAURO + Dj CARlO ANDRiANi

za 7 maart 20.15 uur

yOU RASKAl yOU & CONDOR gRUppE

za 16 mei 20.15 uur

jAzzlighT & 8 O’ ClOCK ShADOWS

€ 10/ € 12 Koop tickets voor twee concerten en krijg een derde gratis!

( 0,50 € / min., VAT incl. )

www.ccdekern.be

nov - dec 2014 8,95

Grenzeloze Japanners

ALGORAVE

Code om op te dansen

14011

14011

W W W.G O N Z OCIRCUS .COM

BO NINGEN

SCENEREPORT

soon At

9 770778 648414

nov-dec 2014

Structuur voor de dromerigheid

Sculpturen uit licht en tijd

03 821 01 20

soon At

124

#124 – MTG #111

MAARTEN VOS

ANTHONY MCCALL

35

Clubconcerten in cultuurcentrum De Kern in Wilrijk.

THE bLAckkEYS.cOm

Muziek.Kunst.Meer.

ESSAY OVER DE WETTEN DER TRAAGHEID

Earteam

Mon 08.12

sold out

Mon 08.12

FREE

Jungle + Beaty Heart

CD MIND THE GAP #111

Arsenal Dance! Dance! Dance! Filmconcert sAt 20.12

the sore losers + Young Rebel Set

Aftershow Jungle: inclusief 12 tracks

tHu 18.12

stuFF.

FRI 23.01

tuE 09.12

songhoy Blues tuE 09.12

de Fanfaar 10 jaar wEd 28.01 ABClubcircuit - AB @ Democrazy:

EN VERDER

AB, Botanique & Bozar present

Brent Arnold, André Stordeur, Yvette, Find Hope In Darkness, Richard James Foster, Armen Avanessian, Field Records

Girls In Hawaii Unplugged FRI 12.12

Criolo FRI 30.01

sold out

Mark lanegan Band

Mark Eitzel

+ The Faye Dunaways + Sean Wheeler & Zander Schloss

sAt 13.12 ABClubcircuit - Recyclart @ AB:

[sic] + RaaskalBOMfukkerZ sun 14.12 ABClubcircuit - Kultuurkaffee @ AB:

Robbing Millions

sAt 31.01 ABClubcircuit - Democrazy @ AB:

white Fence sun 01.02

orlando Julius with the Heliocentrix A 100 % afrobeat-funk-soul explosion

buy your tickets at www.abconcerts.be

30

t eam Earteam Ear TV On The Radio ‘Seeds’ Har vest

TV On The Radio stelt nooit teleur. Met ‘Return To Cookie Mountain’ en ‘Dear Science’ hebben de heren al twee klassiekers in hun achterzak - een plek waar zij ook elke rechtgeaarde muziekliefhebber bewaren - en je zal ze ook niet betrappen op een middelmatig album. Hun mindere langspelers zijn immers nog altijd beter dan de uitschieters van andere bands. Na enkele nummers ver weet je dat ‘Seeds’ zich het best laat onderbrengen in deze laatste categorie. Alle elementen van de band zitten er knap in vervlochten, van een ijzersterke productie en aanstekelijke songs als ‘Quartz’ en ‘Happy Idiot’ tot verslavende verrassingen zoals ‘Winter’ en ‘Seeds’, maar toch blijf je soms op je honger zitten.

TV On The Radio moet uitkijken dat het van zijn klinische, metronomische sound geen afgeborsteld keurslijf maakt waarin het zich veilig kan terugtrekken. Het zweet dat door de vorige albums walmde, is op ‘Seeds’ wat buitenspel gezet. En een beetje zweet is wel sexy, een beschrijving die ‘Seeds’ perfect samenvat. (jdb)

strijkerskwartet, contrabas, een schuifelende drum, akoestische gitaren en een ingetogen piano. De mijmerende stem van Smith past perfect bij de licht-klassieke inkleuring van de songs. Het lijkt alsof er een warm deken over de songs gedrapeerd wordt. Het zijn geen grote emoties die de songs willen oproepen maar als je een rustpunt of een moment van bezinning in deze hectische tijden van een muziekje wil voorzien dan kunnen wij ‘Frozen By Sight’ ten zeerste aanbevelen. (ow)

Son Lux ‘The Disappearance Of Eleanor Rigby’ Caroline

Volgend jaar komt ‘The Disappearance Of Eleanor Rigby’, een film van Ned Benson in de zalen en daar schreef Ryan Lott de soundtrack voor. Grappig, want we kennen ‘Eleanor Rigby’ als nummer van The Beatles en Ryan vertelde ons vorig jaar nog dat hij eigenlijk nooit naar die band luistert. ‘No Fate Awaits Me’ zorgt onmiddellijk voor een eerste wow met die fantastische climax. ‘Let Me Follow’ sluit dan weer meer aan bij de vorige plaat, ‘Lanterns’, omdat Ryans stem daar meer naar boven komt. En ‘Race To Erase’ is zacht en slaperig. Dit album is helemaal Son Lux, inclusief stille overgangen. Wazig, verdoezeld en gelaagd. De film zal zijn best mogen doen om beter te zijn dan de soundtrack. (pl)

Andy Stott ‘Faith In Strangers’ Modern Love

Eén van de allerbeste platen van 2012 was ‘Luxury Problems’ van Andy Stott. De opvolger is eindelijk aldaar – met ‘Violence’ als kolossale, adembenemende single, gebukt gaand onder magistrale finesse en loden beats, zoals we van ‘m gewend zijn. De toon is gezet voor album ‘Faith In Strangers’. Maar dan holt Stott zichzelf en stoemelings voorbij, en blijven we op onze honger zitten. Versta ons niet verkeerd: ‘Faith In Strangers’ is geen kwaaie plaat, maar de intens beklemmende, vreugdeloze fluister-shuffle van z’n vorige album lijkt goeddeels verdwenen.

Milde berusting neemt die plaats in.

Moeilijk om er de vinger op te leggen wat

precies mankeert of ontbreekt. Te weinig ziel, stompen in je maag, parelend angstzweet zo je wil. Of zijn we te streng?

Allicht, want ‘Faith In Strangers’ blijft een aanrader. Maar voor het echte spul haal je best nog ‘ns zijn vorige album van onder het stof. (fp)

Submotion Orchestra

van hun laatste studioplaat. We horen een groep die op het toppunt van zijn kunnen weet te begeesteren. Spanningsbogen worden minutieus geörkestreerd ten berde gebracht. Wat een knappe band is dit toch. Dit live-verslag is dan ook een modern klassiek meesterstukje. Voor fans van muziek die net dat tikkeltje dieper graaft. (dw)

‘Alium’ Counter Records

Leron Thomas

Het zevenkoppige Submotion Orchestra doet haar naam alle eer aan: de sound van dit Britse septet klinkt groots en orkestraal en beukt in op de innerlijke emoties dankzij de vederlichte stem van frontvrouw Ruby Wood. Teufjes salonfähige dubstep en jazz kunnen nauwelijks verhullen dat ‘Alium’ in wezen een rechttoe-rechtaan poppy loungeplaat is met te weinig weerhaakjes. Toegegeven: op geen enkel ogenblik vliegt het orkest pijnlijk uit de bocht, maar dat zegt meer over het lef en vernieuwingsdrang van de band dan over de kwaliteit van de meeste songs. Te zoet naar onze smaak. (wd)

‘Take It..’

Tahiti 80 ‘Ballroom’ Human Sounds

Nooit van Tahiti 80 gehoord? Tien seconden ‘Ballroom’ - toch al hun zesde plaat - en je hebt meteen een idee van hun sound. Op één of andere manier is dit typisch Franse popmuziek, met Engelstalig lyrics en onmisbare, zoete synths. Denk een soort overbodige kruisbestuiving tussen Air en Phoenix. Maar eerder genoemde bands (meestal) nog de goeie balans weten te bewaren, gaat Tahiti 80 helaas in bijna elke song over de grens van het zeemzoete. ‘The God Of The Horizon’ is wel een fijn nummer, maar te veel stroop en te weinig variatie maken van ‘Ballroom’ een weinig gedenkwaardige plaat. (rl)

These New Puritans ‘Expanded (Live At The Barbican)’ Infectious Music Ltd.

Bijna anderhalf jaar na het geniale ‘Field Of Reeds’ (zie RifRaf nummer 247) komen de Puritans aandraven met dit live-album. Met een 35-koppig orkest met blazers, strijkers, percussie, elektronica, brekend glas, een magnetisch resonerende piano en ultra-lage baszangers reproduceerden ze ‘Field Of Reeds’ tijdens hun ‘Expanded’-tour. Nagenoeg letterlijk volgen spilfiguur Jack Barnett en de zijnen de volgorde en dus ook sfeer

On-Point

De Amerikaanse trompettist, componist en zanger Leron Thomas stak z’n neus aan het venster als vast lid van de Bilalbegeleidingsband. Op z’n tweeëntwintigste reisde hij de hele wereld rond in het zog van Erykah Badu.

De uitgesponnen da-ba-doo-ba-doosessies van Badu inspireerden hem om zelf aan het creëren te gaan, aanvankelijk vooral als jazztrompettist. Tegenwoordig is hij beste maatjes met Me’Shell Ndegeocello, Jason Moran, Guts en dook hij de studio in met de Londense jazzparel Zara McFarlane. Anno 2014 was het zo onderhand eens tijd geworden voor een volwaardig eigen geesteskind, en het immer alerte Belgische On-Point wist Thomas te strikken voor ’s mans solodebuut. ‘Take It..’ is een compromisloos experiment geworden, opgenomen samen met brother in crime Malik Crumpler. Het album telt zeven eigenwijze souljams, volgepropt met ideetjes allerhande, en uiteraard inclusief een hele rits gesofisticeerde trompetpartijtjes, en een opvallend aanwezige zangstem. Krachttoertje! (mvm)

Tommy Moustache ‘Tommy Moustache’ Elevate Records

Frank Zappa wist het al: “Jazz isn’t dead, it only smells funny”. Allicht geldt dit ook voor het Nederlandse kwartet Tommy Moustache. Gitaar, drum, bas en sax nemen je mee op een schizofrene trip met jazz-, funk- en rockingrediënten. Bizarre tempowissels, furieuze uithalen en stemmige intermezzo’s worden op virtuoze manier geserveerd. Wie gehecht is aan traditionele songstructuren zal moeite hebben met de auditieve blitzkrieg van Tommy Moustache. En hoewel volledig instrumentaal, elke song is opgehangen aan een verhaal. En hier komt de funny smell bovendrijven. Of wat verwacht je anders van titels als: ‘Smack-APoodle’,’ Nkufu’s Microwave Experience’ of ‘Palingtrekken Met Mark’? (ow)

© JUCO

Toundra ‘IV’ Superball Music

Instrumentale post-rock is vaak zoals de grote politiek-modernistische concepten. In de zin van op papier en in theorie klinkt het onfeilbaar, maar in de realiteit verzandt het onvermijdelijk in slaapverwekkende of pijnlijke toestanden. Niet zo bij de Madrilenen van Toundra. Die kunnen zich met hun vierde plaat, jawel ‘IV’ genaamd, meten met de groten. Het ongelooflijk knappe ‘Strelka’, het prachtig uitgesponnen ‘Lluvia’, het naar de keel grijpende ‘Oro Rojo’… bands als Russian Circles, Pelican, Mono en Red Sparowes zouden deze songs met plezier op hun eigen platen hebben staan.

Toundra bereikt op ‘IV’ de juiste balans tussen technisch gitaargewriemel en prachtig to-the-point-komende melodieën, tussen meeslepend en knallend, tussen melancholisch en uitbundig. Alleen de wat overdreven met strijkers en blazers ingeklede song ‘Viesca’ is een kleine valse noot op de plaat. Voor de rest is dit topmateriaal dat zowel op papier als op het podium brengt wat het aankondigt! (dg)

Erik Truffaz & Murcof ‘Being Human Being’ Mundo

Deze samenwerking tussen twee veteranen - een Franse jazztrompettist (Truffaz) en een Mexicaanse electronaut - resulteert in even fraaie als beklemmende soundscapes die het midden houden tussen donkere ambient en industrial. ‘Being Human Being’ kraakt, knettert en kruipt moeiteloos onder je huid en het doet dat allemaal met een spaarzaam gebruik van beats, bleeps en natuurlijk de nodige, al dan niet door de mangel gehaalde blazers. De perfecte soundtrack voor een toch ietwat stijlvolle post-apocalyptische toekomst kortom. Dat een en ander visueel wordt opgeleukt door cover art van de briljante striptekenaar Enki Bilal is natuurlijk mooi meegenomen. (mb)

Cristian Vogel ‘Polyphonic Beings’ Shitkatapult

Veel avant-gardistischer dan Christian Vogel kan je ze niet krijgen – het klinkt bijna anekdotisch, maar hij was ‘t die de steile carrière van Jamie Lidell in gang trapte, via het waanzinnige Super_Collider.

Hoedanook, Cristian is en blijft een rare vogel: om de zoveel tijd trekt de in Europa huizende Chileen een ronduit radicaal nieuw blik vol duistere beats open. Op de schouder van Vogel zal zich nooit ofte nimmer een hitlijster ontlasten, zoveel is duidelijk. Via ‘Polyphonic Beings’ laat Vogel zich – op z’n eigen-eigengereide manier

– gewillig besmetten door een aantal verre nazaten van elektronische dub, plus een snuifje acid en industrial. Vreemde combine, alsmede een bescheiden huzarenstukje, voor de gelegenheid grondig verknipt en verbouwd tot een amalgaam van bizarre en verwrongen soundscapes. Iets als luisteren naar een kapotte radio, gevoed door storing, slechts af en toe onderbroken door een flard onverholen genialiteit. Géén hapklare brok. (fp)

Von Spar ‘Streetlife’ Italic

Na het erg fijne ‘Foreigner’ verblijdt Von Spar - een combo uit Keulen dat o.a. leden van het legendarische CAN tot onvoorwaardelijke fans mag rekenen - ons nu met ‘Streetlife’. De heren brengen, versterkt door verschillende gastzangers, opnieuw waar ze toch zo goed in zijn: een frisse en onbeschaamd poppy mix van disco, krautrock, psychedelische ambient en deep house; ja, ze de Duitse Chromeo noemen is niet eens zo vergezocht en zelfs Laidback duikt met momenten op.

Hoogtepunten zijn opener ‘Chain Of Command’ en ‘One Human Minute’. Softrockballad ‘Try Though We Might’ is dan weer net iets te kitscherig voor (mb). Maar al bij al een geslaagd plaatje.

Matt Watts ‘Songs From A Window’ Starman Records

Matt Watts spoelde op zijn 19e aan in Antwerpen. De van oorsprong Amerikaanse folkzanger tourde als jonge snaak al doorheen de North West en heeft zich doorheen de jaren ontwikkeld tot een beloftevolle singer-songwriter. Watts houdt zijn instrumentatie meestal sober, en dat doet hij ook op deze ‘Songs From A Window’. De negen songs werden opgenomen bij hem thuis en met amper twee microfoons. Dat levert intieme luisterliedjes op waarbij folkgitaren, een enkele slidegitaar en een spaarzame bas het karakter van de songs bepalen. Mooi. (rl)

We Are Shining ‘Kara’ Marathon Ar tists Limited

De Londonse muziekscene staat volmondig achter het opkomende producersduo Morgan en Acyde. DJ Zane Lowe prijst ze de hemel in, Eliza Doolittle zong wat refreintjes op hun mixtape ‘Devileye’, Shingai van The Noisettes doet haar duit in het zakje op het openingsnummer ‘Road’ en opkomend talent Roses Gabor en ESKA lenen hun stem op de bezwerende hiphop en funk met etnische invloeden die het duo op ‘Kara’ neerleggen. Het duurt even, maar na een paar luisterbeurten klikt het. Dit is gewoon een akoestische afgeleide van wat producers zoals SBTRKT doen. Dat pad mogen ze gerust nog wat meer verkennen, want Morgan en Acyde hebben wel duidelijk een eigen sound te pakken.

Interessante ontdekking. (pn)

Wild Child ‘The Runaround’ The Noise Company

Met op de teller inmiddels al meer dan acht miljoen hits op Youtube, Soundcloud en Spotify werd het in Austingebaseerde collectief

Wild Child pijlsnel populair in de States. Een gezonde mix van folk, pop en gypsymelodieën maakt dat de band niet als de dertiende in een dozijn klinkt. De eerlijke, uitgepuurde nummers (‘Here Now’, ‘Anna Maria’) die zich bevallig onder je opperhuid nestelen, behoeven geen verdere opsmuk. Ondanks de rijke instrumentatie (viool, ukelele, cello, piano, bas, banjo en hoorn) klinkt het geheel niet volgestouwd maar opvallend rustgevend zoals op ‘Rillow Talk’ en ‘Crazy Bird’. Daarbij komt nog eens dat zangeres Kelsey Wilsons stem weggeplukt lijkt uit het jazztijdperk.

Dat ze een treinticket voor Mooie Toekomst op zak hebben, denkt (ne) er van!

Wild Smiles ‘Always Tomorrow’ Sunday Best Recordings

Wie tijdens kerst graag op zoek gaat naar nostalgie, legt maar beter het debuut van dit Engelse trashpop-trio Wild Smiles onder de christmas tree. Hoewel de titel ‘Always Tomorrow’ anders doet vermoeden, halen de broers Peden en drummer Cook de mosterd grotendeels uit het rijke verleden der alternatieve muziek. Verbaas je dus niet bij een grote vleug Nirvana in het overdreven sterk aan ‘About A Girl’-gerelateerde ‘Never Wanted This’ of bij het voorbijwaaien van Jesus & Mary Chain in titeltrack ‘Always Tomorrow’. Verder wandelt oa The Velvet Underground nog gezapig voorbij in ‘Everyone’s The Same’.

Ook al ruikt deze plaat door de duidelijke invloeden soms net te veel naar heldenverering, het is duidelijk dat dit jeugdige trio zichzelf een sterk eigen geluid aansmeert en zich op die manier reeds de voorbije zomer van een plaats op de Engelse zomerfestivals verzekerde. Niet onterecht gezien de catchy rond thrashpoplolly gesmeerde songs op dit fijne debuut. One to watch! (jvw)

Neil Young ‘Storytone’ Reprise Records

Het tussendoortje opgenomen in de Voice-o-Graphtelefooncel van Jack White (‘A Letter Home’) en een recente plaat als ‘Fork In The Road’ zijn niet meteen hoogvliegers in de discografie van Neil Young. Gelukkig is er nu ‘Storytone’, een plaat waarop Neil Young in al zijn gedaantes (de intimistische songschrijver, de crooner met big band, de bluesman, de zanger met 92-koppig filharmonisch orkest,…) aan bod komt en de lat opnieuw hoog legt met zijn beschouwingen over leven, liefde en milieu. Meer zelfs: Young raakt opnieuw de juiste emotionele snaren met het live opgenomen ‘Storytone’.

De orkestrale versies van de songs staan als een huis maar ook de solo-versies van de nummers (te vinden op disc 1 van de deluxe versie) overtuigen in al hun eenvoud.

Chique doorleefd werk van Dinosaur Sr.! (bvm)

despil.be roeselare zo 07 dec

TINARIWEN

vr 16 jan

HOOVERPHONIC UITVERKOCHT

za 31 jan

JONAS WINTERLAND

vr 06 feb

MELANIE DE BIASIO

vr 20 feb

HAUSCHKA

zo 22 feb

LADY LINN

vr 27 feb

HET ZESDE METAAL + SUPPORT: YUKO SOLO

32

compiled

V/A - DJ Marcelle ‘Another Nice Mess, Meets Most Soulmates At Faust Studio Deejay Laboratory’, 2lp Klangbad

Het moét 2006 geweest zijn: ondergetekende had de eer op het Klangbadfestival te spelen. Tussen de bossen; een podium, kampvuren, véél freaks en na de concerten een dj. Was het een man, een vrouw of beide? In ieder geval werd er een intrigerende en hypnotiserende mix gedraaid. We maakten kennis en kreeg een 7inch hoesje in de handen gestopt met daarin een singeltje van Heintje én een mixcd van Marcelle. Acht jaar later krijg ik een dubbele DJ Marcelle-vinyl in m’n redactiebakje. De wereld is klein.

Verdeeld over 4 plaatkanten, getiteld Breathtaking Mix, Incomprehensible Mix, Aha Mix en Collaborations, krijgen we vooral een psychedelische mix van darbuka-beats, afrofunk, abstracte hiphop, ambient, drum-’n-bass, elektro-stampers, ... die gemanipuleerd worden met effecten of gemixt met bliepjes en stemsamples - zoals een toespraak van John F Kennedy.

Behoorlijk obscuur (de bekendste namen in de mix zijn: Blood Stereo, Mats Gustafsson, Pierre Bastien en Shit And Shine) en experimenteel, maar op de juiste momenten ook aanstekelijk en dansbaar. (boo)

V/A ‘The Green Collection’ Eskimo Recordings

Net nu we de relatie met onze luie zetel wilden aanhalen, droppen die van Eskimo hier ‘The Green Collection’, hun derde hoofdstuk uit hun compilatiereeks rond kleuren. Kunnen we nog met de nodige moeite een bilhelft neervleien tijdens ietwat rustigere tracks als de betoverende ambient op Mees Dierdorps ‘Aviar Alom’ of het funky ‘Shimmer’ van Knight One, dan gaan we bij het overige materiaal volledig overstag.

Houden we onder meer persoonlijk verantwoordelijk voor onze recidive: Horixon, Vinny Villbass, Trulz & Robin en de zeer fijne disco-electro van Blende. En als u ons nu wilt excuseren, we hebben nog iets goed te maken. (kc)

V/A ‘The Sound You Need Vol. 1’, 2cd The Sound You Need/AEI Music

Een soort pepmiddel voor ieder die met een zittend gat dreigt te vallen, zo zouden we The Sound You Need omschrijven. De officiële versie houdt het echter op een zoekmachine waar je makkelijker je favoriete tracks op Youtube, Grooveshark en Soundcloud kan vinden. Al dat speurwerk vindt nu zijn neerslag in een eerste verzamelaar, vol van deep house, chillwave, garage, r&b en aanverwanten. Ondanks enkele geweldige tracks als ‘I Can’t Keep Up’ van Tourist of 20syl’s ‘Kodama’,

is het toch niet echt volledig onze meug. Maar een flink eind op weg doorheen de nacht, daar raken we er wel mee. (kc)

V/A ‘Aphelion’ Token

Het Belgische Token is op een goede 5 jaar tijd uitgegroeid tot een keurmerk voor oerdegelijke, hedendaagse techno en het label verdient dan ook alle lof voor wat het in die korte periode zoal wist te verwezenlijken. Kleppers als Ø [Phase], Oscar Mulero en Inigo Kennedy konden er hun ding doen en nu worden op deze ‘Aphelion’ bovengenoemde vaandeldragers, samen met andere kanonnen als Planetary Assault Systems, Surgeon en James Ruskin gebald om in 9 nieuwe tracks te laten horen waarvoor het label garant staat: vernieuwende, hedendaagse techno, aanstekelijk als de neten en behoorlijk verslavend.

Token is zonder een sikkepit pretentie een grensverleggend ei aan het leggen dat de bakens van de techno weer aardig verzet. Top! (mc)

V/A – DJ Ediotronic ‘DJ Edjotronic Presents Interstate 101’, 2cd Boysnoize Records

Behoorlijk veel exclusive tracks op de laatste verzamelaar uit de Boys Noize-stal. Edjotronic is leverancier van dienst en kiest voor overvloedige, maar dikwijls ook onderkoelde synths van schoon volk als The Hacker, Automat, Maelstrom en Scntst. Een pak nieuwe tracks schipperend tussen old school electro (van de leverancier van dienst zelve), donkere stuff en spaced out gerief, en dus een lekker gevarieerde compil. (mc)

viewmaster Antony & The Johnsons ‘Turning – A Film By Charles Atlas’, cd+dvd Rough Trade

Antony op zijn best qua emotionele spankracht?

Misschien wel. Op twee minder bekende studio-opnames na geen nieuw werk, nochtans. De opnames (beeld en geluid) van deze derde live-plaat van Antony & The Johnsons stammen uit de ‘Turning’-toer van 2006 toen het grote publiek Antony al stevig in de armen gesloten had na de release van het doorbraakalbum ‘I Am A Bird’ en de prestigieuze beloning met een Mercury Music Prize. Het voordeel aan de dvd is dat we zicht krijgen op de multimediale show van videokunstenaar/regisseur Charles Atlas. Naast The Johnsons zijn ook dertien androgyne vrouwen, transgenders en transseksuelen te zien op het podium. Atlas bewerkt de beelden van die dertien beauties en projecteert ze tijdens de optredens op een groot scherm. Die zoektocht naar identiteit en de verwarring omtrent seksuele geaardheid schemeren ook door in de interviews met Antony en zijn omgeving. Relevante live-release. (bvm)

Jeff Mills ‘Man From Tomorrow’, cd+dvd A xis

Jeff Mills: een naam als een klok, (half)god voor zo ongeveer alle technofanaten, primus inter pares tussen de grote namen onder de producers. Naar verluidt ook een bijzonder zelfingenomen kerel, maar dat ter zijde. Deze ‘Man From Tomorrow’ is een soort van soundtrack die Jeff Mills schreef bij zijn eigen film, ’t is te zeggen: bij de gelijknamige film geregisseerd door de Franse cineaste Jacqueline Caux. De pitch: een soort documentaire waarin Mills op zoek gaat naar het wat, hoe en waarom van de mens in de toekomst, doorspekt met zijn eigen muziek die reflecteert en verwijst naar dromen, angsten en verlangens, mogelijkheden en ideeën. Wie zat te wachten op een soort ‘The Bells, Part Two’ is er dus dik aan voor de moeite, maar wie de moeite neemt om alle zichzelf heel au serieux nemende blabla te doorprikken, stuit wel op een reeks bevreemdende, boeiende en dromerige soundscapes (die de platgetreden paadjes van de o zo talrijke soundscapes netjes vermijden), onderkoelde, bijna minimalistische techno, bezwerende trancetoestanden en best ook wel wat bijzonder pretentieus gepruts op synthesizers en keyboards. Een muzikale ontdekkingstocht die in de eerste plaats leuk was voor Mills zelf en die met momenten groots en boeiend is (het is en blijft een absolute klasbak), maar zich nu en dan ook wel schuldig maakt aan muzikale navelstaarderij… (mc)

bookmaker

V/A - Prosumer ‘Fabric 79’ Fabric

Het is aftellen naar de 100 in de ‘Fabric’-reeks, en aan het tempo waarmee Fabric de compils aan elkaar rijgt, is dat eerder een kwestie van maanden dan van jaren.

Profused neemt deze keer de honneurs waar en de in Edinburgh wonende Duitser kan zijn voorliefde voor de oerhouse (denk Chicago, jaren ’80 en ’90) lekker botvieren.

Wilma, Shinoby, Chez Damier en Earth People zorgen voor de house met een randje, zodat ook buitenbeentjes The Knife en Crowdpleaser zich thuis voelen op de decks. Wie plat gaat voor een goeie houseset, kan deze maand bij Fabric terecht. (mc) e

The Guitar Collection - Tony Bacon optimal media GmbH

Tony Bacon z’n earbook ‘The Guitar Collection’, met een voorwoord van Joe Satriani, is een allesomvattende gids voor de gitaarliefhebber. Het boek (voertalen: Engels en Duits) biedt, in een historisch en muzikaal kader en voorzien van mooie foto’s van bekende gitaristen uit heden en verleden, een heel ruim, om van te smullen overzicht van het aanbod aan verschillende soorten gitaren. ‘The Guitar Collection’ heeft een hoge informatieve waarde en is netjes opgedeeld in drie gitaarcategorieën: flattops, hollow bodies en solidbodies. De lijst met aanbevolen albums en de gitaarindex vormen een handig slotakkoord. Dat er een vinyl met vier versies van ‘Smoke On The Water’ (de wereldhit van Deep Purple met dé übergitaarriff) bij de publicatie zit, is een extra coole gimmick bij een lijvig naslagwerk. (bvm)

DÉC. MARS 2014 2015

SCÈNE DE MUSIQUES ACTUELLES / TOURCOING

+33(0)3 20 70 10 00 WWW.LEGRANDMIX.COM

12 12

Living Roots Sarah Bettens, Jan De Smet

14 12

Tom Vanstiphout

20 12 21 12

Dance! Dance! Dance! | Arsenal Dance! Dance! Dance! | Arsenal

09.12 WINTER CAMP :: PS I LOVE YOU + SHE KEEPS BEES

31 01

Eva De Roovere

10.12 WINTER CAMP :: SAMARIS + FYFE

19 02

Hauschka

27 02

The Great Downhill Journey of Little Tommy

06 03

Bandits

07 03

Radio Modern

12.02 CHILL BUMP + LA FINE ÉQUIPE (FESTIVAL LA SAUCE JACK)

11 03

Sweet Little Mojo + Mad about Mountains

20.02 KITTY, DAISY & LEWIS

Madensuyu + support

16.03 SQUAREPUSHER

CHASSOL + STRANDED HORSE SEXTET

29.01 RONE + YOU MAN 06.02 AUDITIONS RÉGIONALES LES INOUÏS DU PRINTEMPS DE BOURGES 11.02 FAIR LE TOUR: LAETITIA SHÉRIFF + BADEN BADEN

01.03 ARIEL PINK 21.03 GLASS ANIMALS

WWW.CULTUURCENTRUMMECHELEN.BE

02.12

A-WA

14.12

ORIGAMI CLASSICS:

fr sa

19 20.12

BAS NYLON

th fr sa

05 06 07.02

THE OSCILLATION + DISAPPEARS + NIXIE + OUBYS + 18+ + BAS NYLON 22TRACKS + DARKOTHEQUE

sa

14.02

SUBBACULTCHA! 3RD ANNIVERSARY

su

15.02

ORIGAMI CLASSICS:

we

18.02

DELS

fr

20.02

NISENNENMONDAI

28.02

ALUK TOLODO + 7 THAT SPELLS

su

15.03

ARIEL PINK

sa

28.03

NIXIE’S: SINGAPORE SLING + PURLING HISS

we

08.04

HUMO’S ROCK RALLY 1978 SPECIAL

su

22.04

FOTONES

su

sa

RIFRAF.indd 1

MUSIC AT STUK STUK ARTS CENTRE I LEUVEN I WWW.STUK.BE

27/11/2014 10:57

ROMANTICISM, IMPRESSIONISM AND…TECHNO

YOU SAID “STRING QUARTET”?

Rue A. Ortsstraat 20-28, Bruxelles 1000 Brussel

tu

les produits de l'épicerie

20 03

14.01 HORS LES MURS AU VIVAT (ARMENTIÈRES) :

18

BRNS

12

BRNS &

STAR CLUB WEST

COMING SOON

M U S I C F E S T I VA L MODERN LOVE LABELNIGHT: ANDY STOTT, MILES, MILLIE&ANDREA ♦ ROLY PORTER ♦ LYDIA AINSWORTH ♦ THOMAS ANKERSMIT ♦ ILLUMININE ♦ MORE ACTS COMING SOON

beursschouwburg.be

20 — 22.02.15

Glimps

ADMIRAL FREEBEE 16/12 Botanique, Brussel

DELRUE

19/12 CC Belgica, Dendermonde

EEFJE DE VISSER

17/01 Sint-Jacobskerk, Gent

FACES ON TV

24/01 Trefpunt Café, Gent 07/02 Grasnapolsky, Radio Kootwijk (NL)

FLIP KOWLIER

15/01 De Brouckere, Torhout 06/02 Kubox, Kuurne 14/02 CC Achterolmen, Maaseik 20/02 CC Middelkerke @ De Zwerver, Leffinge 21/03 De Schakel, Waregem

HYDROGEN SEA

13/12 Glimps Festival, Gent 13/01 Café Café, Hasselt (try-out) 20/02 BICC, Peer 14/03 Volantis Festival, Fleurus

JEF NEVE - SOLO

27/01 - 29/01 Kaleidoscoop, Mortsel 30/01 Den Egger, Scherpenheuvel 06/02 GC Spikkerelle, Avelgem 07/02 CC Belgica, Dendermonde 12/02 ‘t Blikveld, Bonheiden 13/02 De Kruisboog, Tienen 14/02 De Lijsterbes, Kraainem 18/02 OC Polderbos, De Pinte 21/02 CC Zwaneberg, Heist-op-den-Berg 27/02 De Kern, Wilrijk 28/02 De Ploter, Ternat Meer tourdata: www.busker.be

03.12 OPEN MIC GRATIS 04.12 YEVGUENI 07.12 BILL WYMAN’S RHYTHM KINGS feat.

MARY WILSON 08.12 SUN KIL MOON 09.12 ARSENAL DANCE! DANCE! DANCE! UITVERKOCHT 10.12 KENJI MINOGUE 12.12 MAD PROFESSOR + ADRIAN SHERWOOD + DENNIS BOVELL + LEE PERRY

JOY WELLBOY

13.12 JAN LEYERS

LADY LINN

15.12 Depot Café: GRATIS I WILL, I SWEAR

24/01 De Brakke Grond, Amsterdam (NL) 09/01 CC Wetteren 16/01 CC Koksijde 17/01 Den Egger, Scherpenheuvel 23/01 CC Strombeek 24/01 Het Perron, Ieper 30/01 CC Lokeren 04/02 De Ploter, Ternat 06/02 Ter Dilft, Bornem 07/02 ‘t Getouw, Mol 13/02 Het Bolwerk, Vilvoorde 14/02 Ter Vesten, Beveren 19/02 De Werf, Aalst 22/02 De Spil, Roeselare 26/02 CC Stroming, Evergem 28/03 De Meent, Alsemberg

MEURIS

09/01 De Fabriek, Sint-Lievens-Houtem

OSTYN

13/12 Glimps Festival, Gent

RAKKA

14/12 Winterbar, Dendermonde 19/12 Switch, Puurs 31/12 (F)oud naar nieuw, Puurs 31/12 NYE @ Cahier, Hoogstraten

21.12 MILOW Homecoming Christmas Concert 09.01 RADIO MODERN ELVIS SPECIAL 21.01 BOOKER T. JONES

SIOEN

27.01 GRANT-LEE PHILLIPS + HOWE GELB

STEAK NUMBER EIGHT 20/12 Pandafest, Edegem

TOURIST

15/01 Eurosonic, Groningen (NL)

YAWNS

20/12 Fête d’Hiver, Oostende

YEVGUENI

04/12 Het Depot, Leuven 11/12 De Roma, Antwerpen Theatertour ‘Van hierboven’: 06/02 CC Strombeek 07/02 Oud Gasthuis, Asse 13/02 De Bogaard, Sint-Truiden 14/02 De Herbakker, Eeklo 28/02 De Warande, Turnhout Meer tourdata: www.busker.be

17.02 CANDY DULFER 18.02 MACY GRAY 19.02 JETT REBEL 03.03 HET ZESDE METAAL 10.03 HOOVERPHONIC

HET DEPOT

muziekcentrum Leuven

✪ Check all dates at BUSKER.BE

13 december

Diverse locaties, Gent

December mag dan voor de deur staan, maar gelukkig laat Gent ons niet in de kou staan. Opnieuw beslaat Glimps een aantal concert-oorden van Gent om ons te verzadigen met allerlei (meer dan 70!!) bands. Alleen duurt deze belevenis dit jaar geen 2, maar 3 dagen. Hoezee! Self-defined op hun website als “Het allerbeste van de Europese muziek van morgen, in het eeuwenoude maar eeuwig jonge Gent”, klinkt als een ideaal middeltje om de eerste vriestemperaturen te vergeten, toch?

Wie werd er dit jaar opgetrommeld? Donderdag zijn er vooral groepen uit onze eigen moestuin te zien. Toutpartout, Court Circuit, Poppunt, Peter Verstraelen en Nada Bookings presenteren immers bands uit eigen stal. Zo vangen The Spectors het festival aan in de Charlatan, verder ook Brutus in Trefpunt en het intrigerende Briqueville en het duo A/T/O/S in de Handelsbeurs. Maar dit Europese showcasefestival zet natuurlijk ook zijn deuren wagenwijd open voor bands van buiten België: Eaux uit Groot-Brittannië komt zowel donderdag als vrijdag ons tot dansen aanzetten in het Lakenmetershuis. Vrijdag doet het festival nog meer aan multi-culti.

In de Charlatan krijgen we voornamelijk een Deens sfeertje met Get Your Gun en Bottled In England. In Video verdoven onze oren met Estlandse metal van Talbot en even later horen we de gestoorde mathrock uit Slovakije van Nvmeri. Ook zaal Mengal loopt die dag vol voor o.a. Sioen. Wie zaterdag op de affiche? Ostyn en Hydrogen Sea spelen in zaal Miry, Team William en Bed Rugs in Minnemeers, La Chiva Gantiva in de Handelbeurs en nog zó véél meer. Kom, kom! In voorverkoop tel je slechts 25 euro voor de drie dagen neer! Prijzen voor dagtickets vanaf 10 euro. Laat je oren warmen en check http://glimpsgent.be

20.12 MILOW SOLD OUT Homecoming Christmas Concert

24.01 DE MENS

12/12 Glimps Festival, Gent

t/m

16.12 WALLACE VANBORN + BRUTUS

ROLAND

13/12 Knestival, Antwerpen 20/12 Bibberblues, Eersel (NL)

11

www.hetdepot.be

De Staat ©Renate La Poutré

donderdag 11 dec Handelsbeurs Briqueville, A/T/O/S, Eaux Charlatan Zaal The Spectors, De Staat, ID!OTS Trefpunt Concertzaal Billions Of Comrades, Brutus, Fuck Art, Let’s Dance Minnemeers Nicolas Michaux, Fùgù Mango, Paon

vrijdag 12 dec Miry Love Like Birds, I Will, I Swear, Will Samson Mengal Ragini Trio, Sioen Video Talbot, Black Lizard, Nvmeri Handelsbeurs Natas Loves You, Aloa Input, Hong Kong Dong Lakenmetershuis Rina Mushonga, Eaux, Paon Campo Sebastian Lind, Fabio Accardi Charlatan Zaal Get Your Gun, Gabriel Garzon Montano, Vuurwerk Charlatan Café Afterpartees, Bottled In England, Sleepers’ Reign, Trefpunt Concertzaal Uma, Gosto, Backback

Minnemeers Mutiny On The Bounty, Nordmann, Natas Loves You Gouvernement Root, Stal, Svper

zaterdag 13 dec Miry Ostyn, Hydrogen Sea, Einar Stray Orchestra Mengal Mehawk, Rome Video The Away Days, Stadt, 3K Handelsbeurs Will And The People, La Chiva Gantiva, Black Flower Lakenmetershuis Bring On The Mourning, Sea Change, Blaue Blume Campo Monophona, Rémi Panossian Trio, Os Meus Shorts Charlatan Zaal Tenfold Rabbit, Children, The Wands Charlatan Café Bajzel, Marc Desse, Charlotte Trefpunt Concertzaal David Douglas, These Ghosts, Joycut Minnemeers Team William, Beaty Heart, Bed Rugs Gouvernement Chomausaure, The 45’s

gigs festivals parties dec/jan 14/15

maandag 01 december Little Dragon, NAO; Olöf Arnalds @ AB, Brussel, abconcerts.be Id!ots @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be New Found Glory @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Stephen Dale Petit @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Ground Zéro Festival: La Roux @ Le Splendid; Wampire @ La Péniche, Lille, Fr, groundzerofestival.fr

dinsdag 02 december Julien Doré; Phox @ AB, Brussel, abconcerts.be A-Wa @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Eriksson Delcroix @ NTGent, Gent, democrazy.be Ground Zéro Festival: Dead Obies @ La Péniche, Lille, Fr, groundzerofestival.fr Tuxedomoon, Bärlin @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

woensdag 03 december Jett Rebel; Cats On Trees @ AB, Brussel, abconcerts.be La Roux, Meanwhile; The New Pornographers, Metà Metà @ Botanique, Brussel, botanique.be Mono, Helen Money @ Cactus@MaZ, Brugge, cactusmusic.be Dans Dans @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Myrddin & Maya Youssef @ De Centrale, Gent, decentrale.be Bent Van Looy @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be Arsenal @ CC De Spil, Roeselare, despil.be Zu @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Team William, Luke Winslow-King @ N9, Eeklo, n9.be Ground Zéro Festival: Feu! Chatterton @ La Péniche, Lille, Fr, groundzerofestival.fr Selah Sue @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

donderdag 04 december Archie Shepp 4tet @ AB, Brussel, abconcerts.be Tahiti80, Blondy Brownie @ Atelier210, Brussel, atelier210.be Pelican Fly label Night: Sinjin Hawke b2b Zora Jones, Mister Tweeks, Pelican Fly guest … @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Matt Watts @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Romeo Elvis, Team Panini, Junior Goodfellaz and Supafly Deejays @ Bonnefooi, Brussel, bonnefooi.be Man Forever @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be FrYars @ Botanique, Brussel, botanique.be BRNS, Yuko @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Yevgueni @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Nihil, Wiegedood @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be King Tuff @ Madame Moustache, Brussel Zu, Morkobot @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Joey Gilmore Band; Deicide, Svart Crown, Sawthis @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Warhola; OCD: Moosh & Twist @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Mon-o-Phone @ Vooruit, Gent, vooruit.be Ground Zéro Festival: Billie Brelok, Sianna Dwayna @ La Péniche, Lille, Fr, groundzerofestival.fr Angus & Julia Stone @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Calogero @ Zénith, Lille, Fr, veroneproductions.com

vrijdag 05 december Autumn Falls: Madensuyu, Thus Owls, She Keeps Bees; Afterparty @ Vooruit; Dawn Of Midi, Xylouris White, Jozef Vanwissem @ Ha’, Gent, autumnfalls.toutpartout.be Schengen Schege, Maguaré @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Sysmo ft Rémi Decker, Aboukar Traoré @ Atelier210, Brussel Razen, Bear Bones Lay Low @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com Stacey Kent @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Joakim, Lorenzo Ottati, Attar! @ Cercle De Lorraine, Brussel Front 242, A Split Second, Brownstallionsoundsystem @ GC Den Dries, Retie, darkballoon.be Moker @ Kulturzentrum Jünglingshaus, Eupen, eupen.be The Scabs @ The Boxz, Heist o/d Berg, zwaneberg.be Johnny Cage & The Voodoo Groove, Bim Jecker, burlesque show @ Bazaar, Brussel, facebook.com/events/354759574697329/ Girls In Hawaii @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Layla Zoe @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Danakil, Prtoje, Yaniss Odua; Kate Tempest @ AB, Brussel The Taikonauts, The Poneymen, Hell-o-Tiki @ Magasin4, Brussel, Supernaut @ Volkshuis, St-Gillis Vodz @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Chris Wood @ Molière, Brussel, muziekpublique.be Rape Blossoms @ Walrus, Maldegem, toutpartout.be Jeffrey Foucault & Billy Conways, Caitlin Canty @ N9, Eeklo Doro @ Biebop, Vosselaar, trixonline.be Layla Zoe @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be J.Mascis, King Tuff @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Power Trip @ Vk, Brussel, vkconcerts.be IAM @ Zénith, Lille, Fr, veroneproductions.com

zaterdag 06 december Radio Carver, The Prospects, Madensuyu @ De Zwarte Doos, Neerpelt, decibelz.be Kommil Foo @ AB, Brussel, abconcerts.be King Hiss, Dargo @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be

Tom Helsen, Nunki @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Pizza Noise Maffia, Tav Exotic, Fyoel, High Wolf @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com Aboukar Traoré @ Bonnefooi, Brussel, bonnefooi.be The Herbaliser @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Dilrubâ Ensemble @ De Centrale, Gent, decentrale.be Girls In Hawaii; Kim Janssen @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Orchestre International du Vetex @ CC, Leopoldsburg, ccleopoldsburg.be The Herbaliser @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Triggerfinger @ Vorst Nationaal, Brussel, livenation.be Gaiser, Whyt Noyz, Joran Van Pol, Pierre And Deg @ Fuse, Bxl Fantøme, Delta @ Hallen Van Schaarbeek, halles.be Nächtvøgels, Fred P & Session Victim @ De Kreun, Kortrijk Vemod, Hetroertzen, Sortilegia, Lvthn, Khthonik Cerviiks, Cult Of Fire @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Taking Back Sunday, Blitz Kids, Marmozets @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Madensuyu @ Dommelhof, Neerpelt, toutpartout.be Jaune Toujours @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Discobaar A Moeder, Kenji Minogue @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Fred & The Healers @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Juice & La Liesse: Mazde, Necktalk, Subp Yao, Ena-n, Maverick, Rape Blossoms @ Trefpunt, Gent, toutpartout.be Pilod, Wasted Fridays @ Roadhouse69, Lier, facebook.com/ pilodband Bryan Adams @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be M.E.SH., TCF, Hiele, DJ Mills Boogie @ Stockholm S, Antwerpen, facebook.com/events/1487971408146331/?fref=ts Talib Kweli @ Vk, Brussel, vkconcerts.be Nathan Daems, Karsilama Quintet @ Vrijstaat O., Oostende, vrijstaat-o.be Kyo @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

zondag 07 december Steppe; Paloma Faith @ AB, Brussel, abconcerts.be She Keeps Bees, Love Like Birds @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Tinariwen @ CC De Spil, Roeselare, despil.be Chantal Acda @ CC Het Gasthuis, Aarschot Captain I & Beetje Melk @ Café Entrepot, Leuven, radioscorpio. be/scorpioslazysundays Bill Wyman’s Rhythm Kings ft Mary Wilson @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be 11ème Foire Aux Disques Vinyls @ Galerie Ravenstein, Brussel, brusselsrecordfair.com Hijaz @ De Grote Post, Oostende, vrijstaat-o.be She Keeps Bees, Love Like Birds @ Trix, Antwerpen, trixonline.be

maandag 08 december Jungle, STUFF.; Songhoy Blues @ AB, Brussel, abconcerts.be Sun Kil Moon @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be J. Mascis @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be H.E.A.T. @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Lenny Kravitz @ Zénith, Lille, Fr, veroneproductions.com

35 F*ckin New Year’s Eve 31 december Paleis 12, Brussel

Jeff Mills Zin om nieuwjaar met pakweg 10.000 anderen samen te vieren? Zak dan op 31 december af naar Paleis 12 op de Heysel in Brussel. F*cking New Year’s Eve draait er immers van 21.30 tot 6u een vette party in elkaar. Of beter, vier lokale organisatoren palmen er elk een podium in en droppen er zowel live-acts als dj’s. Wie staat er op de affiche? Op de Drum & Bass stage (powered

by F*ckin› Beat) vind je o.a. Ed Rush & Optical, Audio en Mefjus B2b Emperor, de Techno stage (powered by Warehouse Brussels) heeft kleppers als Jeff Mills, Robert Hood en The Advent (live) in huis en op de Hip-Hop stage (powered by Back in the Dayz & La Brique) staan dan weer Kaaris, Dope D.O.D, Onra en een resem anderen. Op de Reggae/Dub stage (powered by Reggaebus Brussels Official) tref je ten slotte fijn volk als Stand High Patrol (Pupajim, Rootystep & Macgyver), Aba Shanti-I, Obf & Shanti D en Reggaebus & Mad Codiouf. Diverse zootje dus, maar véél lekkers. Voor 32(vvk)/40(adk) euro ben je van de partij. En natuurlijk ga je met het openbaar vervoer. Er is daar immers een metrostation vlak voor de deur. Nog meer weten?

Check www.fckney.be!

dinsdag 09 december Boyz II Men @ AB, Brussel, abconcerts.be Girls In Hawaii @ Botanique, Brussel, botanique.be Saint Pepsi, Delta Topco, Val Verde @ Het Bos, Antwerpen Metronomy @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Arsenal @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Tinariwen @ 30CC, Leuven, 30cc.be Richard Comte and Nicholas Field @ Bonnefooi, Brussel Girls In Hawaii unplugged @ Bozar, Brussel, bozar.be Bob Mover Quartet @ De Centrale, Gent, decentrale.be Black Flower @ CC De Schakel, Waregem Mintzkov @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Uriel Barthélémi & KK Null, Mannheim, Poly-Fannies @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Guy Davis, Anthony D’Amato, Joe Durso, James Maddock & Rob Dye, Jesse Ashfield @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Ground Zéro Festival: Marie Flore @ La Péniche, Lille, Fr, groundzerofestival.fr Winter Camp Festival: PS I Love You, She Keeps Bees @ Maison Folie Hospice, d’Havre, Fr, legrandmix.com

MODFEST 17 januari Muziekodroom, Hasselt

woensdag 10 december Festival van de Gelijkheid: Frank Vander Linden @ Vooruit, Gent, festivalgelijkheid.be Zara McFarlane; Pigeon @ AB, Brussel, abconcerts.be Eriksson Delcroix @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Kenji Minogue @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Bram De Looze’s Septych @ Muziekcentrum, Kortrijk, muziekcentrumtrack.be Avatar, The Defiled @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Alain Pire Experience @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Julian Casablancas, The Voidz, Songhoy Blues @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Winter Camp Festival: Samaris, Fyfe @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

donderdag 11 december Festival van de Gelijkheid: Spinvis @ Vooruit, Gent, festivalgelijkheid.be Glimps: Nicolas Michaux, FùGù Mango, Briqueville, Brutus, Id!Ots, A/T/O/S, Eaux, Billions of Comrades, The Spectors, De Staat, PAON, Fuck Art, Let’s Dance @ binnenstad Gent, glimps.be Scott Matthews @ AB, Brussel, abconcerts.be Olivier Juprelle, Li-Lo* @ Atelier210, Brussel, atelier210.be Tinariwen @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Hijaz ft Abir Nasraoui, Nahadin & Beyond @ De Centrale, Gent

Digitalism © Tom Oaxley Muziekodroom komt alweer met een nieuwe editie van MODFEST op de proppen! Met spectaculaire acts als het straffe danceduo Digitalism en electro-held Proxy kan het niet anders dan opnieuw een spetterende party worden. Tot nu toe slechts 2 live-acts bevestigd: Drvg Cvltvre levert heerlijke acid-beats en MVMNT zorgt voor funky house. Nieuwe namen volgen nog. En snel zijn is de boodschap, want er zijn maar een beperkt aantal tickets beschikbaar!

Van 6 t/m 24 december kan je trouwens Early Turkey Ticket kopen aan amper 5 euro! Daarna hoest je 15 euro (vvk)/ 18 euro (adk) op. Check www.muziekodroom.be voor véél meer.

36 Les TransArdentes 31 januari Halles des Foires, Luik

Bram De Looze’s Septych @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Seilman Bellinsky, Draache, Rince-Doigt @ Magasin4, Brussel, magasin4.be BRNS, Robbing Millions @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Yevgueni @ De Roma, Antwerpen, deroma.be I Will, I Swear, The Feather @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Arsenal @ DE Warande, Turnhout, warande.be Mad Professor, Adrian Sherwood, Dannis Bovell ft Lee Scratch Perry, Chalice Sound System @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Winter Camp Festival: Samaris, Fyfe @ Maison Folie Hospice, d’Havre, Fr, legrandmix.com

vrijdag 12 december

Gesaffelstein © Marco Dos Santos Heb je zin om eens goed de winter uit je botinnen te dansen? Op 31 januari werpt Les TransArdentes - het winterse broertje van Les Ardentes - je deze mogelijkheid in de schoot. Op dit eerste grote festival van het jaar komen zowel de hotste nieuwkomers in de elektronische muziekwereld als de tot-mythesuitgegroeide dj’s van binnen en buiten België samen. Net zoals vorige jaren verwacht het festival een toestroom van ongeveer 12 000 muziekliefhebbers die keuze hebben uit 4 podia.

Zo vind je grote namen als o.a. Adam Beyer, Chris Liebling, Daniel Avery en Gesaffelstein in de Pyramid Room; Alix Perez, Black Sun Empire, Friction en Ganz in de Sphere Room; Claptone, Gorgon City, Oliver Dollar en Paul Woolford in de Cube Room en tenslotte Lost Frequencies in de Elektropedia Room. Bereid je dus voor op een hutsepot van trance, house, electro en techno waarop stilstaan geen optie is.

De prijs van een ticket start bij 42 euro; vips en champagnedrinkers moeten echter een beetje opleggen. Voor info schuim je best www.lestransardentes.be af.

Glimps: Love Like Birds, I Will, I Swear, Will Samson, Talbot, STAL, Black Lizard, Nvmeri, Ragini Trio, Sioen, Root, Svper, Mutiny on the Bounty, Nordmann, Natas Loves You, Sebastian Lind, Fabio Accardi, Aloa Input, Hong Kong Dong, Rina Mushonga, Eaux, Paon, UMA, GOSTO, BackBack, Get Your Gun, Gabriel arzón-Montano, Vuurwerk, Afterpartees, Bottled in England, Sleepers’ Reign @ binnenstad Gent, glimps.be The Scabs; Mark Eitzel, Simon Kempston @ AB, Brussel Spinvis @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be The Wave Pictures, Alha Whale @ Atelier210, Brussel Living Roots: Sarah Bettens, Jan de Smet @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be neeka, Gijs Hollebosch, Kris De Bruyne @ CC, Leopoldsburg, ccleopoldsburg.be Monika Kruse, Gregor Tresher, Pierre, Dany Rodriguez, Redhead, Ortin Cam @ Fuse, Brussel, fuse.be Mad Professor, Adrian Sherwood, Dennis Bovell, Lee Scratch Perry @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Bibles, Mintzkov @ JC De Klinker, Aarschot, jcdeklinker.be Wife, Red Stars Over Tokyo @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Civilian, The Dallas Project, Garret Field @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Tango Crash, Milonga @ Molière, Brussel, muziekpublique.be Raving George @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be 54Kolaktiv presents Exit54 @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Khaled @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Purpendicular @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Belgian Asocility, Diablo Blvd, Halve Neuro, F.O.D. @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Tirzah Quartet plays John Zorn @ DE Warande, Turnhout, warande.be The 45s @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be

zaterdag 13 december Knestival: Roland Van Campenhout, Collapsing Stories (D Is Done), Piquet, Sue Me Charlie, Melting Time, Leonore, Samowar, ShyLips, … @ Kievitsnest, Antwerpen, facebook.com/ events/386501038167265/ Festival van de Gelijkheid: The Van Jets, Willow, Afterparty met Hindu Radio DJ’s @ Vooruit, Gent, festivalgelijkheid.be Glimps: Ostyn, Hydrogen Sea, Einar Stray Orchestra, The Away Days, Stadt, 3K, Mehawk, Rome, His Electro Blue Voice, Comausaure, The 45’s, Team William, Beaty Heart, Bed Rugs, Monophona, Remi Panossian Trio, Os Meus Shorts, Will and the People, La Chiva Gantiva, Black Flower, Bring the Mourning On, Sea Change, Blaue Blume, David Douglas, These Ghosts, JoyCut, Tenfold Rabbit, Children, The Wands, Bajzel, Marc Desse, Charlotte @ binnenstad Gent, glimps.be Elisa; [sic], RaaskalBOMfukkerZ @ AB, Brussel, abconcerts.be Bianchini-Stocchi-Luongo Jazz Trio @ Bonnefooi, Brussel, bonnefooi.be The Fleshtones, New York Kleps, The 45’s @ De Casino, SintNiklaas, decasino.be Ozark Henry @ Stadsschouwburg, Sint-Niklaas, decasino.be Free Thinkers Clan @ Cultuurzaal Daverlo, Assebroek, brugge.be/ unplugged-/-daverend Jan Leyers @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be

Bel gerust 0228 350 880

Maandag t/m vrijdag 9:00 - 18:00

Arbeid Adelt! @ Eglantier, Berchem, peterverstraelen.com Theo Parrish, Walrus b2b Handless DJ, Pierre b2b Deg @ Fuse, Brussel, fuse.be The Invitation Reunie: The Best of New Wave - Gothic - Electro 1980-1996 @ Expo, Waregem, purplemoon.be Gabbalovers @ London Calling, Brussel, facebook.com/ femalesrock Ny Malagasy Orkestra @ Molière, Brussel, muziekpublique.be Birds That Change Colour, Ides Moon @ N9, Eeklo, n9.be Matthias Meyer, Agents Of Time @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Score Man @ De Studio, Antwerpen, destudio.com Logical @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Detachments, ADN’ Ckrystall, Ash Code, Risk Risk @ TAG, Brussel, lefantastique.net Rebelz invites De Jeugdzonde: Trashbat, Artroniks, Contraddict, Beto, Zognör 8, Mexter, Cottrell, Law, Kangpfa @ T-Klub, Lokeren The Do, Las Aves @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Laetitia Shériff, Laina Shanties @ 4Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com

zondag 14 december Robbing Millions; School Is Cool @ AB, Brussel, abconcerts.be Origami classics: romanticism, impressionism and techno @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be The Dø, Las Aves; Jambinai @ Botanique, Brussel, botanique.be Nightshop FM @ Café Entrepot, Leuven, radioscorpio.be/ scorpioslazysundays Mirkelam @ De Centrale, Gent, decentrale.be Tom Vanstiphout @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be One OK Rock, Tonight Alive, Mallory Knox @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Sweet Defeat, Machtelickx/Van Deun@ Vrijstaat O., Oostende Raka @ Winterbar, Dendermonde Behemoth, Bliss Of Flesh @ Aéronef, Lille, Fr Pilod @ Le Bistrot de St So Gare Saint Saveur, Lille, Fr, facebook. com/pilodband Joey Bada$$ @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu

maandag 15 december The Broken Circle Breakdown Bluegrass Band @ AB, Brussel, abconcerts.be François & The Atlas Mountains, Petit Fantôme, Babe; JJ @ Botanique, Brussel, botanique.be I Will, I Swear @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be The Do @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu

dinsdag 16 december Karel Ceulenaere Quintet @ Bonnefooi, Brussel, bonnefooi.be Admiral Freebee @ Botanique, Brussel, botanique.be Wallace Vanborn, Brutus @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Robin Verheyen & Marc Copland @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Dans Dans @ De Living, Heist o/d Berg, stamineedeliving.be

woensdag 17 december The Broken Circle Breakdown Bluegrass Band @ AB, Brussel Yelle @ Botanique, Brussel, botanique.be Koen De Graeve & De Post @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Wallace Vanborn, Falling Man @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Pilod @ Monk, Brussel, facebook.com/pilodband Brzzvll ft Anthony Joseph @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Mary’s Little Lamb @ Stadsschouwburg, Mechelen, maryslittlelamb.be Amatorski, Oaktree @ Vooruit, Gent, democrazy.be Ben Howard, His Golden Messenger @ Vorst Nationaal, Brussel, livenation.be Gang Of Four, Shopping @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

donderdag 18 december Dj’s Phonetics, Marla J., Simon Hold, Baptist, Wickzzz, Alpha Ghandi @ Bonnefooi, Brussel, meetingvzw.be

T-Night: DJ F.R.A.N.K., Martin-V & Nelson, Headstrong, … @ Theaterplein, Antwerpen, t-night.be Arsenal @ AB, Brussel, abconcerts.be Ceephax Acid Crew, Hiele @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be The Amazing Snakeheads @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Method Man & Redman @ De Roma, Antwerpen, deroma.be BRNS, Star Club West @ Stuk, Leuven, stuk.be At The Gates, Triptykon, Morbus Chron; Expats @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Ozark Henry @ De Velinx, Tongeren, develinx.be The Experimental Tropic Blues Band @ Vk, Brussel, vkconcerts.be Gush @ Le Splendid, Lille, Fr, veroneproductions.com

vrijdag 19 december Fête d’Hiver: Wallace Vanborn, Yawns, King Hiss, Brutus, Betonkopf, Gglory @ De Grote Post, Oostende, leffingeleuren.be Mist Festival: Stuff, Go March, MannGold, Angels Die Hard @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Nits @ AB, Brussel, abconcerts.be Bas Nylon @ +20/12-Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be The Sore Losers, Young Rebel Set @ Camping Hertogenwald, Eupen Future Old People Are Wizards, 30.000 Monkies @ Cactus@ MaZ, Brugge, cactusmusic.be Delrue @ CC Belgica, Dendermonde, ccbelgica.be Frank Vander Linden nodigt uit: Yumika Lecluyze, Steven De Bruyn, David Poltrock, Chantal Acda, Walter Broes @ CC De Werft, Geel, dewerft.be Chase Urban Music Night Usaf #3 @ +20/12-De Centrale, Gent, decentrale.be dEUS @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Dans Dans, Little Dots @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Laweitmoakers in Concert @ N9, Eeklo, n9.be Synth City: The Bipolar, From Kissing, Suffocating Minds @ Péniche Fulmar, Brussel, facebook.com/ events/846321552066053/?ref_newsfeed_story_type=regular Hesed, Emel @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Radio Modern: Roy Thomspon and The Mellow Kings @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Dimitri Vegas & Like Mike @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be Raka @ Switch, Puurs Echoes @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Eigen Makelij @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Dopplereffekt, Lee Gamble, Lowcomittee; Calyx & Teebee, Audio, Frankee, LX ONE, MC 2SHY, One87 & MC Mush, Cedex & Higher Underground, Invid @ Vooruit, Gent, vooruit.be Aero Easy Tour: Bodybeat, Le Duc Factory @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com De Fixkes @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl

zaterdag 20 december Finale Concours Circuit: Alaska Gold Rush, Forest Bath, Mambo, Maw//Sitt//Sii, Thyself @ Botanique, Brussel, botanique.be Pandafest: The Ocean, Steak Number Eight, Diablo Blvd., Feed The Rhino, Oathbreaker, John Coffey, The Setup, Celeste, King Hiss, Evil Invaders, Asideromaday, Homer, Set Things Right, Musth, Moments, Black Swarm, Knives To A Gunfight, Young Hearts, The La Force @ Parklaan 161, Edegem, pandafest.be The Sore Losers, Young Rebel Set @ AB, Brussel, abconcerts.be Vincent Grognard & friends @ Bonnefooi, Brussel, bonnefooi.be Arbeid Adelt! @ Café Café, Hasselt, peterverstraelen.com Frank Vander Linden nodigt uit: Yumika Lecluyze, Steven De Bruyn, David Poltrock, Chantal Acda, Walter Broes @ CC De Werft, Geel, dewerft.be Code Black, Pat B, Davoodi, C-Noize, Graham Dunn; Steve Romani, Marlo @ Complex, Sint-Niklaas, complex.be Arsenal @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be John Cale @ Concerttent, Mesen, gonewest.be dEUS @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Milow @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Daniela la Luz, Yannicj Robyns, Pierre And Deg @ Fuse, Brussel, fuse.be The Dad Horse Experience @ Madame Moustache, Brussel René Binamé, Guerilla Poubelle, Lady Fucked Up, Mr Marcaille @ Magasin4, Brussel, magasin4.be 2 Years Tangram Records: LTGL, Uphigh Collective, Title b2b Faisal, Mophito, Losco, BCote @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Take Me Out (A rock’n Roll allnighter) @ Badabing, Oostende, leffingeleuren.be Mike Huckaby, Flatfish, Flo Ris, Tenor @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Leave Us At Dawn @ De Studio, Antwerpen, destudio.com Mintzkov @ Togenblik, Beveren Bouldou & Sticky Fingers @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Adam Beyer, Joel Mull, Dustin Zahn, Kr!z, Spacid @ Vooruit, Gent, kozzmozz.com Paul Ansell’s Number Nine, Urban Pioneers ft Freeborn Brothers, Sugaree, DJ Rudy @ DE Warande, Turnhout, warande.be Murkage, La Rumeur @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

zondag 21 december The Broken Circle Breakdown Bluegrass Band @ AB, Brussel, abconcerts.be Mud Flow, Joe Bel @ Botanique, Brussel, botanique.be dEUS @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Milow @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Arsenal @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be Frigg & Friends @ Café Entrepot, Leuven, radioscorpio.be/ scorpioslazysundays Vandenplas @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Sunday Happy Funday @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

maandag 22 december Michael Morpurgo @ Kathedraal Ieper, gonewest.be We Rock @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

dinsdag 23 december La Terre Tremble @ De Meent, Alsemberg

woensdag 24 december Swagmas with DJ Kisa @ Bonnefooi, Brussel, bonnefooi.be Disco 2014 @ Cactus@MaZ, Brugge, cactusmusic.be

donderdag 25 december Convok, Crapulax, BLCKSPNKRS, Zanillya @ Bonnefooi, Brussel, bonnefooi.be Okolendi @ De Living, Heist o/d Berg, stamineedeliving.be

vrijdag 26 december Total Recall, Dialogue, Bitroots, Apache, Harry Bush & Friends, Ironlung, Damage Report, Mistral J, Logun @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Les Gauff’ @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

zaterdag 27 december Krekerock: Dirty Old Men, Shape Shifted, Led Zeppelin, Steeler, The Wolf Banes @ OC Hansam, Handzame, cadaatan.be Legends Tribute Event Festival: Never Stop Rosie (AC/DC), Snaggletooth (Motörhea), Fullbeat (Vollbeat), W.A.S.B. (W.A.S.P.) @ Brielpoort, Deinze Mr Jones @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Juliet Sikora @ Piaf, Antwerpen, piaf.be High Voltage @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

zondag 28 december Netwaves @ Café Entrepot, Leuven, radioscorpio.be/ scorpioslazysundays High Voltage @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

maandag 29 december The Beatbox @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

dinsdag 30 december De Veurleste!: Discobaar A Moeder XXL @ De Roma, Antwerpen, deroma.be The Beatbox @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

woensdag 31 december Bal Populaire @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be NYE: Raka @ Cahier, Hoogstraten Big Bang 2015! @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Utopia NYE: Makasi, Ghent Bangers, Onepack & Bigbass, Lanka, Laurent Davidsson; Dysfunkshunal, Black Frank, Duub @ Eskimofabriek, Gent, utopianye.be Error 2014: Gary Beck, Rebekah, Ø [Phase] vs Kr!z, Spacid, Voxter & Balance; Steve Bug, Ryan Elliot, Red D, Kong, Beauhause; Pete Howl, Pilose, Die Clique @ Galveston/Artcube, Gent, errorny.be Modklub New Year: The Modest Men, Miss Twist, Girl With The Green Eye @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Exit 2014 @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be F*ckin New Years Eve: Ed Rush & Optical, Audio, Mefjus b2b, Emperor, Teddy Killerz, The Hard Way, Current Value, R.O., Station Earth, Drumderground Crew; Jeff Mills, Robert Hood, The Advent, Kr!z, Jim Henderson; Kaaris, Dope D.O.D, Onra, La Smala, DJ Cam, Al Tarba & DJ Nix’on, Jeanjass, L’or Du Commun & Roméo Elvis; Stand High Patrol, Aba Shanti-I, Obf & Shanti D, Reggaebus & Mad Codiouf @ Paleis 12, Brussel, fcknye.be (F)oud Naar Nieuw: Raka @ Puurs Hertz NYE 2014: Perc & Truss, Jonas Kopp, Tripeo, Redhead, Double U Jay, A.Brehme @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Guy-Ohm, Miss Schwarzkopf @ Piaf, Antwerpen, piaf.be Chic Et Pas Cher @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be

vrijdag 02 januari Brothers In Arms @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

zaterdag 03 januari Skank ‘n Bass: Majistrate, Levela, Lyptikal, Hizzleguy, Blackley, Filthy Habits & Cino, DJ Looney, Gost Notes & Danger, MC Degs & Harry Bush @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Brothers In Arms @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

zondag 04 januari Reymer @ De Living, Heist o/d Berg, stamineedeliving.be 3de CD & Platenbeurs @ Expo, Waregem

woensdag 07 januari Stone River @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

donderdag 08 januari A/T/O/S @ Bonnefooi, Brussel Mike Sponza Band @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Elvis 80th Birthday special @ De Roma, Antwerpen, deroma.be

vrijdag 09 januari Enter Shikari @ AB, Brussel, abconcerts.be Birds That Change Colour, Byron Bay @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Lady Linn @ CC, Wetteren Radio Modern: Elvis special @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Meuris @ De Fabriek, Sint-Lievens-Houtem Sam Vloemans Band @ N9, Eeklo, n9.be

DAWN OF MIDI + XYLOURIS WHITE

05.12 Autumn Falls @ Handelsbeurs - Gent

JOZEF VAN WISSEM

05.12 Autumn Falls @ Handelsbeurs - Gent 23.01 Winterjazz Festival @ Flagey - Brussel

SHE KEEPS BEES

05.12 Autumn Falls @ Vooruit - Gent 07.12 Trix - Antwerpen

MADENSUYU

05.12 Autumn Falls @ Vooruit - Gent 06.12 Dommelhof - Neerpelt 20.03 Joy, Tears and Sorrow - Mechelen

THUS OWLS

05.12 Autumn Falls @ Vooruit - Gent

RAPE BLOSSOMS

05.12 Walrus - Maldegem 06.12 Concertzaal Trefpunt - Gent 24.01 Het Bos - Antwerpen

LOVE LIKE BIRDS

07.12 12.12 23.01 21.02

Trix - Antwerpen Glimps - Gent CC Ter Vesten - Beveren Church Concerts - Sint-Denijs

CHANTAL ACDA

07.12 CC Het Gasthuis - Aarschot 28.02 De Studio - Antwerpen

EAUX

11.12 Glimps - Gent 12.12 Glimps - Gent

A/T/O/S

11.12 Glimps - Gent 08.01 Bonnefooi - Brussel 13.02 We Are Open @ Trix - Antwerpen

BRIQUEVILLE

11.12 13.02 14.02 20.02 19.03

Glimps - Gent We Are Open @ Trix - Antwerpen AB - Brussel Cactus Club - Brugge Nijdrop - Opwijk

STADT

13.12 Glimps - Gent

COLLAPSING STORIES (D is DONE)

13.12 Knestival - Antwerpen

LA TERRE TREMBLE

23.12 De Meent - Alsemberg

WAXAHATCHEE

31.01 Botanique - Brussel

STEPHEN STEINBRINK

09.02 Café Video - Gent

RAKETKANON

12.02 13.02 14.02 07.03 12.03 17.03 27.03 28.03 29.03 04.04 10.04

4AD - Diksmuide In_die Air Tonight - Diest We Are Open @ Trix - Antwerpen L’Entrepôt - Arlon Botanique - Brussel Het Depot - Leuven De Kreun - Kortrijk MOD - Hasselt Vooruit - Gent L’Atelier Rock - Huy Nijdrop - Opwijk

DOPE BODY

19.02 Vk* - Brussel

FATHER JOHN MISTY + KIERAN LEONARD

04.03 Botanique - Brussel

CARIBOU + KORELESS

10.03 AB - Brussel

JOSÉ GONZALEZ + ÓLÖF ARNALDS

16.03 Cirque Royal - Brussel

THE TWILIGHT SAD

18.04 L’Entrepot - Arlon

more concer ts : www.toutpartout.be Independent since 1994 Toutpartout agency Labelman Nieuwpoort 18 9000 Gent - Belgium Phone: +32 (0)9 233 06 02 infoNL@toutpartout.be www.toutpartout.be

38 Wishbone Ash @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Out Of The Blues @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be

zaterdag 10 januari Monstermash: The Big Six, Moonshine Reunion, Doghouse Sam & His Magnatones, The Spunyboys, Small Time Crooks, Eastville Sinner, The Shooting Stars @ De Waai, Geel, dewerft.be Rohab Ensemble @ De Centrale, Gent, decentrale.be Hellfish, Satan @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Mister Cover @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Too Tangled @ Trefpunt, Gent No Turning Back, Death Threat, World Eater, Fatal Move, Countdown, Ashes, Lifers @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Dans Dans @ Hulst, Nl A Failing Devotion @ Bar Live, Roubaix, Fr

5 x MIST-duoticket 19 december Nijdrop, Opwijk

dinsdag 13 januari New Rising Sun @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Hydrogen Sea @ Café Café, Hasselt

woensdag 14 januari Arsenal @ NTGent, Gent, democrazy.be Alain J.Bound @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Chassol, Strander Horse Sextet @ Vivat, Amentières, Fr, legrandmix.com

donderdag 15 januari Go March Tweede editie van het MIST-festival alweer, daar in Nijdrop in Opwijk. ’t Festival focust op 19 december op kraut, free jazz en rock en stelt een uitmuntende line-up voor. Zo is STUFF. artists in residence in AB en dat wil écht wel iets zeggen. Go March opende dan weer onlangs nog indrukwekkend voor Trans Am in Beursschouwburg. Verder op de affiche: Manngold en Angels Die Hard. Een ticket kost je 12(vvk)/15(adk) euro maar ’t kan ook helemaal gratis. We mogen immers 5 duotickets weggeven. Wat doen? Mail snel! En check www.nijdrop.be eens.

Filip.rifraf@skynet.be – subject: MIST

Flip Kowlier @ CC De Brouckère, Torhout Melanie De Biasio @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Powersolo @ De Nodige Deugd, Moorslede, mixcloud.com/ stinstage Two Tone Club, Buster Shuffle, Rudie Bam Bam @ 4Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com

vrijdag 16 januari Id!ots @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Alexandre Cavaliere Manouche Quintet @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be The Belgian Gypsy Swing Five @ De Centrale, Gent, decentrale.be Two Tone Club, Buster Shuffle @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Hooverphonic @ CC De Spil, Roeselare, despil.be Lady Linn @ CC, Koksijde Caliban, Bury Tomorrow, Dream In dreamer, Any Given Day, Control State @ Factor - Entrepot, Brugge, eyespyrecords.com Arbeid Adelt! @ N9, Eeklo, n9.be The Nimmo Brothers @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Zoot Woman @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Lofofora, Lomechusa @ CC Gérad Philip, Calais, Fr, calais.fr

zaterdag 17 januari

5 x dEUS-fotoboek

Modfest: @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Limberger Family & Giani Lincan @ De Centrale, Gent, decentrale.be DJ’s Lescop, Chacha aka Public Relation, Hatecraft, Deviant, DJ’s Richard 23, (V+V)² @ La Bodega, Brussel, club-new-wave.be Lady Linn @ Den Egger, Scherpenheuvel Mad About Mountains, Byron Bay @ N9, Eeklo, n9.be City Night Line @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Eefje De Visser @ Sint-Jacobskerk, Gent Sun7Boulevard @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Progerians, Brewed In Belgium, Swizzle Stick, Darwin Theory Of Evolution, Full Contact @ Water Moulin, Tournai, watermoulin. bandcamp.com

zondag 18 januari © Stephan Vanfleteren dEUS bestaat 20 jaar en dat wordt natuurlijk uitgebreid gevierd. De recensie van de dubbele compilatie-cd lees je op de Homegrown (on cd)-pagina’s, in deze rubriek kan je het dEUSfotoboek winnen. De hoogtepunten van de band, tourfoto’s, een kijk achter de schermen, … je vindt het allemaal terug in deze 192 pagina’s tellende klepper. Dit alles knap in beeld gebracht door Federica Agamennoni, Benham Bornak, Stefan De Batselier, Charlie De Keersmaeker, Bert Dentant, Kris Dewitte, Kristien Dirkx, Steve Gullick, Bache Jespers, Alex Salinas, Cassandre Sturbois, Senne Van der Ven, Maarten Vanden Abeele, Stephan Vanfleteren en Alex Vanhee.

Voor 35 euro koop je ‘m in de winkel, hier is ie dus helemaal gratis. We mogen van Uitgeverij Hannibal immers 5 exemplaren weggeven.

Mailen maar! En bezoek gerust ook eens www.uitgeverijkannibaal.be Filip.rifraf@skynet.be – subject: dEUS

Pigeon @ CC Bolwerk, Vilvoorde Douglas Firs @ De Living, Heist o/d Berg, stamineedeliving.be Low, Soak @ Trix, Antwerpen, trixonline.be

maandag 19 januari JD McPerson @ AB, Brussel, abconcerts.be Nipsey Hussle @ Trix, Antwerpen, greenhousetalent.be

dinsdag 20 januari Hammerfall, Orden Ogan, Serious Black @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Kyo @ Zénith, Lille, Fr, veroneproductions.com

woensdag 21 januari Belpop Bonanza bis: Jan Delvaux & DJ Bobby Ewing @ AB, Brussel, abconcerts.be Pilod, L’heure du Malheur @ Barville, Gent, facebook.com/ pilodband Orenda Fink @ Botanique, Brussel, botanique.be Booker T. Jones @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Barefoot & The Shoes @ Kinky Star, Gent Cymbals Eat Guitars @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Isaac Delusion @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu

donderdag 22 januari The Me in You @ Café Café, Hasselt Mandolinman@ De Centrale, Gent, decentrale.be Alexandre Cavaliere Quintet @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Jack And The Bearded Fishermen, Hombre Malo, Boda Boda @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Booker T.Jones @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Silent Party: Fakear vs Mawimbi, Malik Berki vs Big Buddha @ Palais des Beaux Arts, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

vrijdag 23 januari De Fanfaar @ AB, Brussel, abconcerts.be Orquesta Tanguedia @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Love Like Birds @ CC Ter Vesten, Beveren Lady Linn @ CC Strombeek-Bever, ccstrombeek.be Jozef Van Wissem @ Flagey, Brussel, flagey.be Howlin’ Lou & His Whip Lovers @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Charles Gayle @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Little Dots @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Hooverphonic @ DE Warande, Turnhout, warande.be Lost In Pain @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu

zaterdag 24 januari Maaike Ouboter @ AB, Brussel, abconcerts.be Rape Blossoms @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Tove Lo @ Botanique, Brussel, botanique.be Geppetto & The Whales, Byron Bay @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be De Mens @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Liesa Van der Aa @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Gabbalovers @ Joint Joint, Geraardsbergen, facebook.com/ femalesrock Interpol @ Vorst Nationaal, Brussel, livenation.be Primordial, Solstice, One Tail One Head, Dødsengel, Malthusian @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Die Antwoord @ Lotto Arena, Antwerpen, livenation.be Lady Linn @ Het Perron, Ieper Los Trogos, La Clinic du Dr.Poembak @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Faces On TV @ Trefpunt, Gent Radio Modern ft Howlin’Lou And His Whip Lovers, Crazy Legs Joris, DJ’s The Boppin’ Benvis Brothers, De Modernettes …; De Post @ DE Warande, Turnhout, warande.be We Are Enfant Terrible, Vilain, Grifon, Orco DJ set @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Guerilla Poubelle, Justin, Charly Fiasco, Nina’School @ 4Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com

zondag 25 januari Hozier @ AB, Brussel, abconcerts.be Martin Carr @ Botanique, Brussel, botanique.be Aranis @ Denn Egger, Scherpenheuvel, denegger.be Barefoot And The Shoes @ Kinky Star, Gent Barefoot & The Shoes @ Buurtwerk Macharius-HeimisScheldeoord Luke Winslow-King @ N9, Eeklo, n9.be Die Antwoord @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu

maandag 26 januari Grant Lee Philips, Howe Gelb @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be

dinsdag 27 januari Jef Neve @ +28+29/01-Kaleidoscooop, Mortsel Stef Bos @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Grant Lee Philips, Howe Gelb @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be

woensdag 28 januari Criolo @ De Centrale, Gent, decentrale.be

donderdag 29 januari Lambchop ‘Nixon’ @ AB, Brussel, abconcerts.be Team William @ Café Café, Hasselt, peterverstraelen.com Astronaute, Sweet Little Mojo @ CC De Kern, Wilrijk, ccdekern.be Above & Beyond @ Trix, Antwerpen, livenation.be Rone, You Man @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

vrijdag 30 januari Mark Lanegan Band; Jonas Winterland @ AB, Brussel, abconcerts.be Lady Linn @ CC, Lokeren Melanie De Biasio @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Pere Ubu @ N9, Eeklo, n9.be Bullshit Music @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Pilod @ De Splinter, Oud-Turnhout, facebook.com/pilodband Brigitte @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu

zaterdag 31 januari Les Transardentes: Adam Beyer, Chris Liebing, Daniel Avery, Gesaffelstein DJ set, Kid Noize, Nina Kraviz, Ten Walls, Worakls; Alix Perez, Black Sun Empire, Friction, Ganz, Just Blaze, Sigma, The Upbeats; Claptone, Gorgon City, Oliver Dollar, Paul Woolford, Pomrad, Secondcity, Stavroz; Lost Frequencies … @ Halles des Foires, Liège, lestransardentes.be Brigitte, White Fence @ AB, Brussel, abconcerts.be Jean-Louis Murat; Waxahatchee @ Botanique, Brussel, botanique.be Eva De Roovere @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be Jonas Winterland @ CC De Spil, Roeselare, despil.be Jef Neve @ Den Egger, Schepenheuvel DJ Vadim, Mister Critical @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Yuko, Bert Dockx @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Horrofest Inked In Blood: Obituary, Mpire Of Evil, Dust Bolt, Rotting Repugnancy @ DE Warande, Turnhout, warande.be Klingande, Tube & Berger, Lexer, Matoma, Kungs @ Lille, Fr

Meer agenda op: rifraf.be/concerts-gigs

11 clubs Always frontstage

Agenda 2014 - 2015

05/12/2014

JEFFREY FOUCAULT & BILLY CONWAY [us]

zaterdag

singer-song vs. Morphine-drummer

06/12/2014

zaterdag

BIRDS THAT CHANGE COLOUR [be] + IDES MOON

donderdag

psychedelische folk

18/12/2014

vrijdag

13/12/2014

TALIB KWELI [us]

woensdag

hip hop / rap

03/12/2014

THE EXPERIMENTAL TROPIC BLUES BAND [be]

donderdag

ikhv documentaire 25 jaar VK concerts

04/12/2014

09/01/2015

SAM VLOEMANS BAND [be]

donderdag

12/02/2015

U-ROY & BIG YOUTH [jam]

vrijdag

jazz-soul-pop - live albumopname!

reggae / roots

05/12/2014

vrijdag

16/01/2015

ARBEID ADELT! [be] absurde Vlaamse electropop

donderdag

DOPE BODY [us] rock / noise / punk

zaterdag

zaterdag

MAD ABOUT MOUNTAINS [be] + BYRON BAY [be]

zaterdag

de Neil Young van Herk-De-Stad + finalisten HRR ‘14

07/03/2015

LUKE WINSLOW-KING [us]

zaterdag

vrijdag

17/01/2015 zondag

25/01/2015

deltablues – full band

19/02/2015

21/03/2015

06/12/2014

MUSEUM NIGHT FEVER 2015

maandag

alternative / belgian / showcase

08/12/2014

FLATBUSH ZOMBIES & THE UNDERACHIEVERS [us]

woensdag

hip hop / rap

10/12/2014

30/01/2015

PERE UBU [us] avant-garage – ‘Carnival Of Souls’ Cogs Tour v.1.0

vrijdag

zaterdag

ALEXANDRE CAVALIERE MANOUCHE QUINTET [be]

woensdag

Gipsyswing à la Reinhardt – JazzLab Series

17/12/2014

vrijdag

07/02/2015

12/12/2014

COMM’UNITÉ: JAUNE TOUJOURS [be]

zondag

06/03/2015

Pay What You Want! dansen verplicht

21/12/2014

vrijdag

LEYLA MCCALLA [us] roots – ex-Carolina Chocolate Drops

donderdag

vrijdag

13/03/2015

woensdag

03/12/2014 zondag

14/12/2014

15/01/2015

JETT REBEL [nl] pop, soul, glamrock - 35 jaar AB - AB@Kultuurkaffee

dinsdag

ERIKSSON DELCROIX [be]

vrijdag

02/12/2014

Democrazy @NTGent

05/12/2014

ROBBING MILLIONS [be] pop - 35 jaar AB - Kultuurkaffee@AB Club

do-zaterdag

GLIMPS FESTIVAL

vrijdag

11-13/12/2014 woensdag

17/12/2014 woensdag

14/01/2015

A/T/O/S, Aloa Input, Bajzel, and many more…

12/12/2014

AMATORSKI [be] + OAKTREE [be] Democrazy @ Vooruit

zaterdag

ARSENAL [be] Dance!Dance!Dance!

Democrazy @ NTGent

zaterdag

13/12/2014 17/01/2015

CRIOLO

vrijdag

28/01/2015

Democrazy @ De Centrale (ihkv AB/Clubcircuit)

23/01/2015

zaterdag

WHITE FENCE [us] Democrazy @ AB Club (ihkv AB/Clubcircuit)

zaterdag

LEFTO & RBMA PRESENT : TOKIMONSTA / POMRAD / POLDOORE Democrazy @ Vooruit

vrijdag

woensdag

31/01/2015 woensdag

04/02/2015 woensdag

11/02/2015 maandag

02/03/2015

JETT REBEL [nl] Democrazy @ Vooruit ALLAH-LAS [us] Democrazy @ Handelsbeurs

24/01/2015 30/01/2015

ZU [it] + FUTURE OLD PEOPLE ARE WIZARDS [be] NIHIL + WIEGEDOOD GIRLS IN HAWAII @ Kortrijkse Schouwburg

NÄCHTVOØGELS 2 jaar party

J.MASCIS

Dinosaur Jr. Frontman

AVATAR

icw Alcatraz clubshows

WIFE + RED STARS OVER TOKYO WALLACE VANBORN cd presentatie

VANDENPLAS

icw Alcatraz clubshows

MELANIE DE BIASIO @ Kortrijkse Schouwburg

KICK BACK ANTE-RASA LABEL NIGHT

EOMAC + ROEBIN DE FREITAS+ AMBAREESH + NEILA b2b KAFIM + more

54KOLAKTIV presents EXIT54 RECYCLART @ AB [sic] [be]+ RaaskalBOMfukkerZ [nl]

CITY NIGHT LINE Bienne - Brussels

CHARLES GAYLE [us] LOS TROGOS + LA CLINIC DU DR. POEMBAK BULLSHIT MUSIC

12,00€

JACK WHITE

STROMAE

Racine Carrée

11,50€

8,00€ + 3=20 €

14, 50

By Absence of The Sun

€

16 , 0 0

SMASHING PUMPKINS

EINSTURZENDE NEUBAUTEN

Monuments To An Elegy

BLAUDZUN

TRIGGERFINGER

Lazaretto

11,50€

THE SORE LOSERS

Promises of No Mans Lands

1 5, 50

€

Roslyn

€

NICK CAVE & THE BAD SEEDS

WITHIN TEMPTATION Let Us Burn

Lament

88,0 0

6,0 0 €

DAAN

MOGWAI

1 5, 50

LENNY KRAVITZ

ARIEL PINK

Strut

14, 50

FKA TWIGS LP1

14, 50

SCOTT WALKER & SUNN O))) Soused

Syro

FROM HER TO ETERNITY THE FIRST BORN IS DEAD KICKING AGAINST THE PRICKS YOUR FUNERAL MY TRIAL TENDER PREY NO MORE SHALL WE PART NOCTURAMA ABBATOIR BLUES / THE LYRE OF ORPHEUS DIG, LAZARUS, DIG!!!

Too Bright

17, 5 0 €

LONDON GRAMMAR If You Wait

€

VINYL REISSUES 25€

PERFUME GENIUS

Jungle

€

14, 50

€

JUNGLE

Pom Pom

€

14, 50

€

€

APHEX TWIN

Inevitable End

1 5,0 0

€

14, 50

€

ROYKSOPP

Total

Music Industry 3.

Fitness Industry

16 , 5 0

€

11,50€

2 3, 50

€

ROCK WERCHTER 40 JAAR

ALTERNATIVE ONLINE RECORDSTORE || WWW.BILBORECORDS.BE || BILBO • LADEUZEPLEIN 13 • B-3000 LEUVEN • 016 50 07 73