RifRaf juni 2015 NL

266

jaargang 26 • juni’15

© Flavien Prioreau

04 Shortcut 04 Kükl

Twee platen, een handvol verpulverde verkooprecords en een vitrinekast vol prestigieuze awards later, is het safe to say dat The

05 Daniel Norgren 06 Unknown Mortal Orchestra 08 Soak 10 Gengahr 12 Jamie xx 14 Herbert

xx het mombakkes van de popmuziek in amper een half decennium eigenhandig heeft verbouwd. Terwijl het muzikale DNA van The xx eigenlijk haaks staat op alle voorgeschreven conventies die een band tot supergroep maken – nergens een greintje rock-‘n-roll te bespeuren, in songs noch attitude. Muziek tot naakte essentie herleid.

homegrown

De architect achter dat inslaande succes heet

16 Great Mountain Fire 17 I Will, I Swear 18 (on cd)

Jamie xx, de man die

de chemische binding van zijn band in goede banen leidt, knetterende neuronen opvrijend met slanke beats, glooiende bassen en sexy percussie. En ook op z’n eentje is Jamie een grootmacht, zo bewijst z’n

22 Earteam 32 Compiled

sprankelende langspeeldebuut. Ter hoogte van ‘In Colour’ wacht een bonte klankencaleidoscoop, veelkleurige hyperdiversiteit – zoals hoes en

Festivals Special 1 33 33 34 36 36 38 38 40 41 41

jamie xx

albumtitel passend weerspiegelen. Colour is the new black!

Pinkpop Graspop Metal Meeting Best Kept Secret Rock Werchter Genk On Stage Couleur Café Paradise City Les Ardentes Cactusfestival Sjock

42 Agenda – Festivals, Gigs & Parties © Dusdin Condren

unknown mortal orchestra

herbert

Colofon www.rifraf.be jaargang 26 nr. 266 rifraf is een uitgave van uitgeverij B Z & T bvba v.u. filip saerens verschijnt niet in jan en aug rifraf juli/aug: uit op 2 juli redactie filip saerens Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.35.77 filip.rifraf@skynet.be

advertenties mieke deisz Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.38.76 GSM: 0485/80.22.57 advert.rifraf@skynet.be deadline reservatie: 17/06 deadline materiaal: 24/06 agenda agenda.rifraf@skynet.be tel 015/42.38.76 deadline: 20/06

medewerkers ewoud beirlant, mischa bludts, boots, georges tonla briquet, koen ceulemants, menno claes, johannes de breuker, marc demeyere, michiel denys, ward dupan, wannes duponcheel, nel exelmans, duan gatto, kristof hermans, jamilia knockaert, Pauline libeert, robin looyen, arno moens, pascal nosenzo, sofie nys, filip polfliet, pieter slangen, toon staes, michiel van meervenne, joachim van waes, joris vanden broeck, bram vermeersch, oliver willems

foto cover tom beard layout peggy schillemans layout.rifraf@skynet.be drukkerij Corelio Printing Anderlecht

Abonnementen 1 jaargang (10 edities) info: agenda.rifraf@skynet.be België: 15 € Europa: 25€ BE 85 3200 1337 9606 BIC: BBRUBEBB Met vermelding van naam & adres.

U krijgt het eerstvolgende nummer dat na ontvangst van de storting verschijnt.

alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

04

shortcut Benefiet voor Nepal 15 juni @ De Roma, Borgerhout

(Selected by Kurt Overbergh)

10

Georgia ‘Move Systems’ (track, wereld weidse web) Multi-instrumentaliste/producer/songwriter én bovendien mc die reeds op de vellen mepte bij Kwes en Kate Tempest. Denk: The Knife meets M.I.A. en verlang hard naar haar debuut dat in augustus verschijnt via Domino Rec. Co.

Alison Wonderland x Awe ‘Back It Up’ (track, Soundcloud) Aussie dj die op deze track de punk terug in dance injecteert. Klinkt als overstuurde trap met echo’s van (alweer) M.I.A. en Santigold. Haar debuut ‘Run’ is down under reeds uit met zelfs Wayne Coyne in een gastrol.

Vince Staples Various tracks (wereld weidse web) Californische rapper die een tijdje rond Odd Future hing. Elke track is een voltreffer. Van ‘Blue Suede’ en ‘Señorita’ tot zijn bijdrage op de trap-track ‘High’ van Christian Rich. Dat wordt uitkijken naar zijn debuut ‘Summetime ’06’ dat – euh – rond de zomer wordt uitgebracht.

Nozinja King Dalton Het laat niemand onberoerd. Door de aardbevingen in Nepal zijn miljoenen mensen getroffen. Er zijn duizenden doden en er is een veelvoud aan vernielde huizen. Zo is ook het Belgische weeshuis Shangrila Home in Kathmandu door de beving onbewoonbaar en staan de weeskinderen er op straat. Paul Jacobs en Inge Bracke uit Antwerpen organiseren daarom op 15 juni een benefietavond in De Roma in Borgerhout. Artiesten als King Dalton, Laïs, Eriksson Delcroix en The Broken Circle Breakdown Bluegrass Band laten alvast hun goed hart zien en treden die avond op. Zak tegen 20u30 af naar De Roma en tel 25 euro neer zodat deze benefiet een groot succes wordt. Voor meer info over het project en dit evenement surf je naar www.deroma.be

‘Nwa Baloyi’ (via Warp.net) Voorloper van het album ‘Nozinja Lodge’ van Richard ‘Nozinja’ Mthetwa, godfather van de Shangaan Electro-sound. U dacht dat het niet sneller kon dan domme gabber? Try this!

Saun & Starr ‘Look Closer’ (Daptone Records) 100% vintage funk/soul van de twee strafste stemmen uit The Dap-Kings van Sharon Jones. Ooit gingen ze door het leven als The Dapettes, nu op eigen benen.

Jamie xx feat Young Thug & Popcaan ‘I Know It’s Gonna Be (Good Times)’ ( Young Turks) Jamie blijft singles droppen tot aan de release van zijn album ‘In Colour’. Nu met die heerlijke a capella intro van The Persuasions. En naar eigen zeggen gaat zijn solowerk per definitie het nieuwe The xx-album sterk beïnvloeden.

Muziekconcours De Beloften zoekt talent!

Intergalactic Lovers of (The) Bony King (Of Nowhere) opvolgen? Kom dan uit jullie repetitiekot en doe mee aan de 12de editie van De Beloften! Het Gentse muziekconcours is dus weer op zoek naar aanstormend talent.

Een professionele jury zal uit alle inzendingen zes bands selecteren die het tegen elkaar opnemen. Wat valt er te winnen? De winnaar wordt een jaar lang op sleeptouw genomen door muziekclub Democrazy, doet een club- en cafétour en krijgt een waardebon van 1000 euro te gebruiken bij The Roadhouse, Muziekcentrum Goedleven en Toursupport. Woont of studeert minstens één bandlid in Gent? Grijp dan je kans en zend voor 31 juli je 3 beste nummers in via vi.be. Meer weten? Check dan www.debeloften.be

Jim O’ Rourke ‘Simple Songs’ (Drag City) Soms improv, soms radicale elektronica en soms uitgepuurde rock. Jim O’ Rourke doet het op elke domein steeds even straf en overtuigend.

‘Simple Songs’ – u raadt het al – scoort hoog in de laatste categorie.

Bonnie ‘Prince’ Billy/Broeder Dieleman ‘Three Questions/Gloria’ (split 7”, Snowstar Records) De Bonnie ‘Prince’ Billy uit Zeeuws Vlaanderen doet het met de echte Bonnie. Elkeen herwerkt zowaar een nummer in eigen taal van elkaar.

Te koesteren - en ontdek meteen die straffe Broeder Dieleman!

Moses Sumney ‘Seeds’ (7”, Terrible Records)

Poppunt op zoek naar popthesissen Studenten, sla aan het schrijven want Poppunt is op zoek naar de beste muziekthesissen. De organisatie houdt voor de tiende keer de popthesisprijs. De onderwerpen mogen heel erg breed zijn: of de scriptie nu een communicatieve, juridische, wetenschappelijke of economische invalshoek heeft: alles kan. De winnaar met de beste thesis krijgt een geldsom van 500 euro en kan natuurlijk uitpakken met een uitstekende bachelor– of masterscriptie..Iets voor jou ? Schrijf je dan ten laatste op 11 september in via www.poppunt.be

Deze songwriter uit LA wordt reeds op handen gedragen door Beck en Sufjan Stevens. En uiteraard Chris Taylor (Grizzly Bear) op wiens label deze 7” verschijnt. Puurder en breekbaarder kan haast niet.

Leadbelly ‘The Smithsonian Folkways Collection’ (5cd, Smithsonian Folkways) De bestelling is geplaatst voor het complete oeuvre van deze bluesgod.

Cruciaal in elke collectie. Zeker als u weet dat Nick Cave, Johnny Cash en Tom Waits hem eren (en zelfs coveren).

Liefst te beluisteren bij een Pater Lieven Tripel (8%), een blond bier van de artisanale familiebrouwerij Van Den Bossche uit Sint-Lievens-Esse.

T e k s t: J o ko V a n H e e r t u m

05

De Zweed Daniel Norgren houdt van eenvoud. Hij maakt muziek bij hem thuis, tussen de schapen op het platteland, en z’n instrumentarium bestaat uit niet meer dan een gitaar, piano, harmonica en cassetterecorder. Maar Daniel heeft een stem uit de duizenden en maakt liedjes die zo rustig en tegelijkertijd zo krachtig zijn, dat je van het ene kippenvelmoment in het andere valt. Luister maar eens naar het hartverscheurende album ’Alabursy’.

Een man van de countryside dus die het liefst in zichzelf gekeerd is, maar toch de grote steden afschuimt om zijn liefde voor muziek te delen met het publiek.

Daniel Norgren

Daniel Norgren: “’Alabursy’ is al m’n 5de album. Deze keer wou ik erg puur opnemen, zonder al te veel tierlantijntjes. Ik heb de songs in één dag opgenomen op een kleine cassetterecorder, bij mij thuis. Dat is precies hoe ik het wou.

“Ik heb veel muziek gemaakt die mensen als blues omschrijven. Maar nu wou ik iets anders. Ik wou iets maken dat exact beschrijft hoe ik mij voel. Daar kroop heel veel werk in. Emoties uitdrukken in songs is immers heel moeilijk. Maar ik zette door en wou al die expressies in mijn muziek verwerken.”

Alleen zijn is mijn drug

Je werkte dus helemaal alleen?

Daniel: “Ja, alleen op die manier werkt het voor mij. Ik ben immers niet het type dat eender waar een goede song op een bierkaartje kan schrijven, voor mij duurt dat proces iets langer. En als ik alleen ben, dan heb ik alle tijd en is er geen druk.

“Ik ben een loner. Ik ben altijd zo geweest. Ik woon op het platteland, erg ver van de grote steden. Het is daar kalm, ik ben er graag. Het is natuurlijk ook goed om met andere mensen in contact te komen, want zo krijg je vaak goede ideeën en veel inspiratie. Maar het is voor mij erg bevredigend om alleen te kunnen zijn en gewoon even na te denken. Dat is mijn drug. Tijdens een tournee kom ik in grote steden, maar ik heb nooit echt deel uitgemaakt van een grote gemeenschap.”

Word je dan niet heel erg zenuwachtig of bang als je op tournee bent?

Daniel: ”Soms wel ja. Je bent constant bij andere mensen en dan wil ik me wel eens verstoppen of onzichtbaar worden. Voor mij is het immers een privilege om alleen te zijn, wat in deze wereld niet vanzelfsprekend is.”

Dus je voorkeur gaat waarschijnlijk uit naar intieme concerten?

Daniel: ”Het moet inderdaad niet te groot zijn. Ik treed bijvoorbeeld graag op in een oud theater en als de mensen in stilte genieten van het concert, dan ben ik tevreden.

Daar hou ik van. Maar ik heb ook al shows gedaan voor maar één betalende persoon. (lacht) Het maakt uiteindelijk niet uit voor hoeveel mensen je speelt, zolang ze maar luisteren. 80 procent van het publiek mag staan babbelen aan de bar, voor de 20 procent die voor het podium opgaan in je muziek doe je het. “ Ik neem aan dat je dan ook niet de grote entertainer bent op het podium.

Daniel: ”Dat probeer ik ook niet, ik ben zo niet. Ik probeer vooral mezelf te zijn.

Sommige artiesten proberen hun publiek op te jutten maar dat is mijn ding niet. Voor mij geldt alleen de muziek.”

Het kind dat niet wil gaan slapen Jij bent een Zweed, maar in je muziek horen we wel wat Amerikaanse invloeden.

Daniel: ”Als ik het album beluister hoor ik eerder Zweedse invloeden en een heel erg lokale touch. Maar als je nog nooit in Zweden bent geweest, kan je dat niet weten. Ik kan best begrijpen dat het voor anderen Amerikaans klinkt. En dat is

ergens ook wel zo. Ik hou erg veel van Amerikaanse muziek en die invloeden zullen wel mijn songs binnensluipen. Ik denk daar niet echt over na, ik probeer gewoon zo eerlijk mogelijk muziek te maken.”

Heb je dan bepaalde helden die je inspireren?

Daniel: ”Mijn huisbaas, die vorig jaar genoeg gestorven is, was eigenlijk één van mijn grootste helden. Hij was erg vriendelijk en oud, maar hij had de fysieke kracht van een 40-jarige. Hij werkte al heel zijn leven op dezelfde plaats en hij was daar tevreden over. Elke keer als ik hem sprak, gaf me dat een goed gevoel. Hij bezorgde me veel inspiratie. Hij was ook een wandelend boek. Hij herinnerde zich alles en kon wat hij had meegemaakt in detail vertellen.” (lacht) In één van je liedjes vraag je waarom je niet in bomen mag klimmen.

Een frustratie uit je jeugdjaren?

Daniel: ”Ja en nee. (lacht) In Zweden hebben we veel liedjes, vooral dan kinderliedjes, waarin een vraag wordt gesteld en waarop dadelijk een antwoord volgt. Zoiets wou ik ook doen. Het gaat over een kind dat niet wil gaan slapen maar liever in bomen wil klimmen. Zijn ouders dreigen er vervolgens mee om hem te straffen. Maar of het echt een frustratie uit mijn jeugdjaren was, dat weet ik niet. We zijn tenslotte allemaal weleens het kind geweest dat niet wou gaan slapen.” (lacht)

on stage 19 juni: Best Kept Secret, Hilvarenbeek (NL) 20 juni: N9, Eeklo

Daniel Norgren ‘Alabursy’ Caroline Benelux

De Zweed Daniel Norgren is vast één van de best bewaarde muzikale geheimen. Hij bracht al vier albums uit, maar met deze ‘Alabursy’ heeft hij een heus meesterwerk op zak. Dit is immers een aangrijpende plaat, puur en oprecht, zonder al te veel tierlantijntjes.

Blijkbaar minder bluesy dan zijn vorige werk, maar ‘Alabursy’ is zo gevoelig en eerlijk dat het dadelijk naar de keel grijpt. Hoogtepunten? ‘Why Can I Not Go Out And Climb The Trees’ wordt in een rechtvaardige wereld een grote hit. Het nummer is oorspronkelijk een kinderliedje en is zeer aanstekelijk. ‘Everything You Know’, waarop Norgren zijn vertrouwde harmonica bovenhaalt, blijft heerlijk nazinderen.

En de instrumentale track ‘Alabursy’ sluit de plaat af met een prachtig pianogeluid dat je niet meer loslaat. Van wie Norgren niet in de bomen mag klimmen blijft een mysterie, maar van ons mag hij gerust nog wat hoger klimmen. (jvh)

06

T e k s t: B r a m V e r m e e r s c h i f o t o : d u s d i n c o n d r e n

Unknown Mortal

Orchestra

Verkwikkend nieuws voor wie op 27 mei geen ticket had voor het uitverkochte concert van Unknown Mortal Orchestra in AB Club. Ruban Nielson en de zijnen komen op 16 juli naar Dour én op onze nationale feestdag naar Boomtown. De groep zal er het nieuwe album ‘Multi-Love’ voorstellen. Een derde plaat die voor lofi-aficionado’s opvallend meer gepolijst in de oren zal klinken. Een bewuste keuze om niet in hetzelfde patroon van de eerste twee platen te vervallen,

laat Nielson weten. “Het moet interessant en opwindend blijven”. Vandaar dat er nu ook disco en glitterfunk opduikt in de hard hitting indie chill sound van UMO.

Psychedelische sixties-ideeën en de hyper-technologische inzichten van nu Zijn roots liggen in Nieuw-Zeeland, hij woont al enige tijd in Amerika maar ter promotie van het derde album van Unknown Mortal Orchestra is Nielson even in Brussel, alwaar hij een biertje deelt met RifRaf. Ruban Nielsen: “De term ‘Multi-Love’ kwam me op een dag aanwaaien terwijl ik wat nieuwe melodieën aan het bedenken was. Ik noteerde het woord meteen in mijn notitieboekje, omcirkelde het en schreef albumtitel? eronder. Er was nog geen enkel nummer af maar toch had ik gevoel dat ‘Multi-Love’ misschien wel eens de naam van de derde plaat zou kunnen worden. Na ‘II’ was ‘III’ iets te veel voor de hand liggend geweest. En met een titel als ‘Multi-Love’ kan je meteen al een bepaalde sfeer creëren. Vergelijk het met The Beatles die het over Liefde met een hoofdletter hebben. Aanvankelijk zongen ze over de romantische liefde maar uiteindelijk hadden ze het in hun songs over universele liefde voor de mensheid.

It’s kind of a hippie thing. ‘Multi-Love’ is mijn futuristische interpretatie daarvan.

Het woord op zich was de start van alles maar hoe meer ik aan het nieuwe album werkte, hoe meer ik de term begreep. Aan het eind van het opnameproces was het helemaal duidelijk: ‘Multi-Love’ zou de albumtitel blijven.”

Wou je er iets specifieks mee vertellen?

Ruban: “Het veelzijdige van de liefde: dat wou ik belichamen met de nieuwe songs.

Liefde kent vele vormen en toepassingen en is in die zin futuristisch. ‘Multi-Love’ mocht daarom geen album met een nostalgische sfeer zijn. De eerste twee platen waren al nostalgisch genoeg. Dat leek me toen gepast maar het idee was op.

Nog eens die invulling was geen optie. Ik wou vooruit door een plaat te maken die qua sentiment met beide benen in het heden staat. Ik probeerde me ook te verplaatsen in de luisteraar. Wat vindt hij of zij interessant aan UMO? Ik denk niet dat ik weg kon komen met een album dat zou klinken als de vorige twee. What’s next?

Dat was echt wel het opzet. Als iemand me nu zegt dat het nieuwe album meer hifi is dan de vorige twee platen, dan vind ik dat heel interessant om te horen.”

Je neemt me de woorden uit de mond. Dat is exact wat ik dacht toen ik het titelnummer van de plaat voor het eerst hoorde: Unknown Mortal Orchestra klinkt veel minder lofi op ‘Multi-Love’.

Ruban: “Soms zijn lofi-artiesten het kwijt als ze opeens uitpakken met hifiopnames. Ik was heel erg beducht om mijn eigenheid te verliezen. De impact van mijn muziek moest behouden blijven maar tegelijkertijd verdienden de songs een lichtjes nieuwe sound. Een en ander mocht ook wat properder klinken. Niet dat ik een op-en-top moderne plaat wou maken, hoor. Ik was vooral op zoek naar iets conceptueels dat me toeliet verder te gaan dan voorheen. En die insteek heb ik gevonden: het zelfgetitelde debuut van Unknown Mortal Orchestra was beïnvloed door de sixties; ‘II’ was geïnspireerd door de late jaren zestig en begin jaren zeventig en ‘Multi-Love’ is schatplichtig aan het midden en het einde van de seventies, zeg maar het hoogtepunt van het hifi-tijdperk. ‘Station To Station’ van David Bowie, Steely Dan, disco, de producties van Quincy Jones: die invloeden zaten eerder nog niet in mijn muziek.”

’n Cool muzikaal tijdperk Zijn de songs op ‘Multi-Love’ meer dan ooit black American music?

Ruban: “Ik klink in ieder geval meer Amerikaans dan Brits op het nieuwe album. Al heb ik daar niet naar gestreefd. Als je de stem meer vooraan in de muziek mixt, krijg je automatisch meer nadruk op de vocals en de frasering. John Lennon is qua zang een groot voorbeeld voor me maar toch hoor ik The Beatles het liefst als ze iets van Little Richard spelen.

Black music is dus misschien wel mijn belangrijkste vocale invloed, nu ik er zo over nadenk. Ik heb ook de keuze gemaakt om de gitaren minder prominent op de voorgrond te mixen. Ik heb alle songs van de nieuwe plaat geschreven op mijn gitaar maar qua arrangementen wou ik uiteindelijk andere sounds en texturen. Ik wil ten allen tijden vermijden dat ik het imago heb van een gitaarheld. De luisteraars mogen niet denken dat ik geen afstand kan nemen van mijn gitaren.”

Gitaren zijn weliswaar een tijdloos, omnipresent fenomeen in de muziekgeschiedenis.

Ruban: “Dat klopt maar het weirde is wel dat mensen vaak denken dat synths futuristisch zijn en dat gitaren tijdloos zijn. Dat vind ik net iets te gemakkelijk. Synths zijn niet nieuwer dan elektrische gitaren. In de seventies waren ze heel erg belangrijk en de meest populaire periode van de synths was in de jaren tachtig. Ik kan net zo nostalgisch zijn over synths als over gitaren. Dat is hoe ik het aanvoel: ik ga er niet van uit dat synths een plaat moderner doen klinken. Ik was vooral op zoek naar andere klankkleuren.

Met een draai-orgel maakte ik drones. En mijn vader speelde hoorn. Ik wou het allemaal proberen. Ingespeelde gitaarlijnen knipte ik er uit en ik vroeg me constant af wat er in de plaats van de gitaarmelodieën kon komen. Dan ging ik aan de slag met een keyboard of een piano. Of stemde ik mijn akoestische gitaar dieper en bespeelde ik die met een strijkstok om, zoals in ‘Puzzles’, het effect van strijkers te verkrijgen. Ik was op zoek naar heel veel verschillende kleuren om het allemaal interessant te houden.”

Een psych record, zoals je ‘II’ omschreef’, is ‘Multi-love’ niet.

Ruban: “Ach, ik weet niet precies waar de term psychedelica tegenwoordig nog op slaat. Ik ben niet bewust op zoek gegaan naar een meer of minder psychedelische plaat. Ik wou gewoon evolueren en een stap voorwaarts zetten. Ik heb veel naar psychedelische muziek geluisterd, hoor. Die psychedelica van eind de jaren zestig was misschien wel het beste dat ooit is gemaakt. Of het was toch op zijn minst een heel belangrijke periode in de muziekgeschiedenis. Maar nu komt alles samen: motown, funk, psychedelica. David Bowie komt uit de psychedelica-periode en heeft daarna een ganse evolutie doorgemaakt. We leven in een cool muzikaal tijdperk, man.”

07

DOMINO PRESENTS Alleen vrouwen Wil je nog steeds dat je songs een J Dilla-hiphop-feel hebben?

Ruban: “De drums mochten weer klinken zoals op de eerste plaat. Op het tweede album zitten ze achteraan in de mix. Nu wou ik ze opnieuw op de voorgrond.

Mijn broer kwam speciaal overgevlogen uit Nieuw-Zeeland om de drums in te spelen . We hebben er samen vijf weken hard aan gewerkt. We hebben heel veel gepraat over het geluid van de drums: de sound moest een hifi-versie zijn van de drums van de eerste plaat, maar nog steeds beïnvloed door James Brown. Op de eerste twee platen waren de drums echt maar klonken ze als samples. Dat mocht wat evolueren, vond ik. Daarom waren we ook intensief op zoek naar een hifidrumsound die ook super crunchy en vet klinkt. Gabriel Roth, de engineer van het laatste album van Amy Winehouse, is één van de eerste personen uit de moderne muziek die er in geslaagd is zo’n oude drumsound te creëren. Toen ik dat voor het eerst hoorde, was ik er volledig door geobsedeerd. Hij werkt ook samen met Sharon Jones & The Dap-Kings en heeft een heel invloedrijk artikel geschreven over opnametechnieken. Vroeger was zijn geluid meer lofi maar nu heeft zijn sound iets ouds, clean en helder. Hij is echt beter geworden in wat hij doet.

Zelf wil ik dat ook. Door iets te maken dat niet zozeer modern klinkt maar dat wel naast hard hitting hiphop mag staan. De kick en de snaredrum mogen echt wel uit de speakers knallen, zoals ook bij echt goede nineties hiphop het geval is.”

‘Multi-Love’ heeft wel niets agressiefs. Het is een chill-album.

Ruban: “Dat was ook de bedoeling maar de beats mochten best vet zijn.

Ik streefde het ideaal na dat ik met UMO altijd voor ogen heb: de luisteraar een goed gevoel bezorgen. (lacht). Veel van mijn favoriete hiphoptracks hebben harde beats met zwevende samples erboven. Zo is de muziek van J Dilla en RZA soms best mellow. Maar de beats hebben ballen. Toen ik aan mijn tweede album bezig was, zat ik in een andere levensfase. Mijn manier van werken was iets meer bescheiden toen. Ik hechtte toen heel belang aan privacy, beluisterde mijn opnames met een koptelefoon en ontvluchtte de maatschappij. Nu was ik eens niet bescheiden. In die zin is ‘Multi-Love’ een Amerikaanse plaat. Ik heb volop gebruik gemaakt van technologie om de muziek zo hard hitting als mogelijk te maken. Dat vond ik heel plezant en opwindend. Over de context waarin je de plaat kan beluisteren, heb ik nog niet zo nagedacht. Is het muziek voor tijdens de autorit van een groep vrienden die op weg zijn naar een feestje? De pre-partysoundtrack? Ja, misschien wel.”

En als het iets surreëler mag zijn qua sfeer, waar associeer je ‘Multi-Love’ dan mee?

Ruban: “Ik kijk graag naar zombie-, horror- en science-fiction-films die de toekomst belichten. Het valt me op dat al die films nogal post-apocalyptisch en eenzijdig triest en negatief zijn. Utopia bestaat niet, die sfeer. Misschien is dat de reden waarin we niet loskomen van een negatieve spiraal. We kunnen het ons niet meer inbeelden dat er ook een fantastisch mooie toekomst kan zijn. We denken altijd dat ons het ergste zal overkomen. Als ik nu een boek zou schrijven of een film zou maken, dan zou het gaan over alle knotsgekke dingen die mogelijk zullen zijn in de toekomst dankzij technologie. Waarbij de psychedelische ideeën van de sixties een huwelijk aangaan met de hyper-technologische inzichten en wetenschappelijke ontdekkingen van nu. Vandaar dat het idee dat liefde iets heel uitgebreids is ook het uitgangspunt van de nieuwe plaat was. Liefde zal niet gelimiteerd zijn in de toekomst. En wie weet spreken we binnen tweehonderd jaar niet meer over gender.”

Enkel nog vrouwen op aarde?

Ruban: “That would be great. Alleen maar vrouwen. Ik weet het niet. En zo zijn we weer bij het begin van het interview: The Beatles, ‘Multi-Love’. We did a loop, man. Hoe meer ik er over nadenk, hoe meer het me inspireert. Het is nu een veel interessantere tijd om muziek te maken dan in de jaren zestig. Of dat was toch mijn mindset toen ik aan ‘Multi-Love’ begon.”

on stage

HOT CHIP WHY MAKE SENSE? In Stores Now

F• F• S FFS •

•

Out June 15

MATTHEW E. WHITE FRESH BLOOD In Stores Now

VILLAGERS DARLING ARITHMETIC In Stores Now

16 juli: Dour Festival 21 juli: Boomtown, Gent

Unknown Mortal Orchestra ‘Multi-Love’ Jagjaguwar/Konkurrent

Toegegeven, het duurde even maar na verloop van tijd went de hifi-koers waarbij soms verderlicht bubblegumvulsel (‘Like Acid Rain’, ‘Ur Life One Night’) de kop opsteekt in de originele wereld van Ruban Nielson. Het brein van de Nieuw-Zeelandse/Amerikaanse band Unknown Mortal Orchestra neemt bewust afstand van de lofi-aanpak van de vorige twee albums. ‘Multi-Love’ is geen psychplaatje maar een ferm afgewerkte, pure productie met coole tracks met veel muzikale inhoud. Indie pop in de mix met disco, seventies (space)funk, softpopsoul en motown. Soms zo clean als Steely Dan (‘The World Is Crowded’) maar altijd speels en met veel zorg en smaak gemaakt. Luister vooral naar toptracks als het titelnummer, ‘Extreme Wealth And Casual Cruelty’, ‘Necessary Evil’ en ‘Puzzles’. Sterke stuff. En vader en broer Nielson doen mee op deze eigenzinnige, toegankelijke plaat – een tegenstelling die er geen is dankzij UMO. Mooi toch? (bvm)

PATRICK WATSON LOVE SONGS FOR ROBOTS In Stores Now

www.dominorecordco.com

08

T e k s t: Pa u l i n e L i b e e r t

Soak is Birdie Monds-Watson, een meisje uit Derry (Noord-Ierland) met tatoeages van dinosaurussen en porseleinen liedjes. Haar debuut ‘Before We Forgot How To Dream’ klinkt lief, maar gaat diep. Birdie is op haar 19de al een singer-songwriter met enkele littekens op haar hart.

Ze heeft net een sessie voor Duyster achter de kiezen als ze erbij komt zitten in de plantentuin op de VRT. Haar koffer staat iets verder, klaar om naar Amsterdam te vertrekken na 24 uur Brussel.

Wat vond je van Brussel?

Birdie Monds-Watson: “Best oké. Toen ik gisteravond in het hotel aankwam, regende het heel hard, dus kon ik niet naar buiten. En vandaag had ik voortdurend interviews.

Opwindend, dat wel!”

Tussen iemand en niemand Maar je hebt wel iets kunnen kopen in de stad?

Birdie: “Ja, een comic book. Eigenlijk lees ik niet veel, maar onlangs kreeg ik een leesimpuls. Dus nu lees ik veel en vertel ik iedereen nutteloze weetjes.”

Zoals?

Birdie: “Wel, NASA heeft een oude, verlaten McDonald’s in Amerika gekocht en daar werkt er een technoarcheoloog. Die man bekijkt tapes van de eerste trip naar de maan. Toen landde men er nog niet, maar vloog men gewoon rond de maan. Daar zijn 1500 video’s van en die man zet alles digitaal over. Ze noemen die McDonald’s nu de McMoon’s.”

Je hoofd resetten Je hebt ongeveer 5 jaar aan ‘Before We Forgot How To Dream’ gewerkt. Klopt?

Birdie: “Ik heb er natuurlijk niet bewust zo lang aan gewerkt. Toen we het album samenstelden en ik nummers zocht, bleken sommige songs gewoon al erg oud te zijn.

Het voordeel is vooral dat ik veel tijd had om te beslissen wat ik ging gebruiken en wat niet tijdloos genoeg is voor een album.”

Je volgende plaat zal dan waarschijnlijk helemaal anders klinken?

Birdie: “Ja, ik heb wel al wat geschreven voor de volgende. Ik ben blij dat dit album af is, omdat ik nu aan iets anders kan werken. Andere teksten, slimmer in elkaar gestoken.

Ik ben nu ook een stuk ouder, dus zal het veel gevarieerder klinken.”

Ben jij al vergeten hoe je moet dromen?

Birdie: “Nee. De titel verwijst naar de mensen die volwassen worden en piekeren over wat ze gaan eten, wanneer ze gaan slapen en waar ze zullen werken. Ik heb dat probleem niet. Mijn fantasie is nog niet uitgeput, dus ik denk niet dat ik snel zal vergeten hoe je moet dromen.”

Denk je dat je kan leren hoe je moet dromen?

Birdie: “Volgens mij kan iedereen dat leren, maar omdat je moet opgroeien en meer verantwoordelijkheid krijgt, kan je vergeten hoe het moet. Gewoon door de realiteit, door het leven.”

De plaat opent met het instrumentale ‘My Brain’. Horen we in dat liedje hoe het er in je hoofd aan toegaat?

Birdie: “Er staan drie instrumentale nummers op ‘Before We Forgot How To Dream’ en ze hebben allemaal een thema, zoals regen of een vliegtuig dat overvliegt. Ze zijn bewust in het album geplaatst, zodat de plaat een soort dynamiek krijgt. Ik beslis hoe een liedje heet vlak nadat ik het voor de eerste keer afgewerkt hoor. Toen ik ‘My Brain’ beluisterde, viel me een gelijkenis met wat zich afspeelt in mijn hoofd op. Het is er ook chaotisch, maar ik kan het altijd resetten.”

Sommige songtitels zijn op een speciale manier geschreven, zoals ‘B a noBody’. Is daar een reden voor?

Birdie: “No. It’s just me being annoying. ‘SHUVELS’ is bijvoorbeeld volledig verkeerd gespeld. Ik weet niet waarom. Ik gaf het liedje een naam en schreef het zo op. I’m not trying to be Slim Shady. (lacht) Geen idee waarom ik het zo gelaten heb.”

Jools Holland Je bent heel actief op Tumblr. Je post er dagelijks foto’s of stukjes tekst. Gebruik je dat als plakboek?

Birdie: “Niet echt. Ik gebruik alle sociale media op een andere manier.

Facebook gebruik ik vooral voor data van concerten. Tumblr is gewoon voor de fun. Ik steek er wel veel te veel tijd in.” (lacht) Veel mensen stellen je er ook vragen.

Birdie: “Ja, dat klopt wel. Je kan ook anoniem een vraag aan me stellen, maar daar reageer ik praktisch nooit op. Waarom zou ik antwoorden als je je vraag per se anoniem wil stellen? Maar heel wat mensen zeggen vriendelijke dingen of stellen me vragen over muziek en teksten. Echt fijn. (tegen haar manager) What did you say?”

(Manager zegt iets) Birdie: “No way! Holy fuck!”

Waarover ging dat?

Birdie: “Ik kom in Later With Jools Holland, de belangrijkste muziekshow ooit! That’s cool!” (lacht) Je laatste single, ‘B a noBody’, gaat over iemand zijn die op zich niet speciaal is. Klopt dat nu nog voor je?

Birdie: “Iemand of niemand zijn, wil eigenlijk hetzelfde zeggen. Het ene is positief en het andere negatief. Maar je kan ook niemand zijn en jezelf graag zien. Je moet niet proberen iemand te zijn voor iemand anders.”

Je bent momenteel waarschijnlijk gelukkig met wie je bent.

Birdie: “It’s pretty good. (lacht) I’m pretty confident being myself.”

Soak ‘Before We Forgot How To Dream’ Rough Trade Records/Konkurrent

Het is een mooi verhaaltje, dat van Soak - of Birdie Monds-Watson - uit Derry in Noord-Ierland. Als 14-jarige opgepikt worden door CHVRCHES, een ep uitbrengen op hun label en enkele jaren later genomineerd worden voor BBC Sound of 2015… het gaat hard voor de jongedame en dat is terecht. Haar debuut ‘Before We Forgot How To Dream’ is prachtig. Je hoort een bundeling van intieme, persoonlijke gevoelens die toch anoniem blijven, uit respect voor de mensen waarover het gaat. Birdie plakt geen label op haar genre, wij noemen het porseleinen indie. Luisterfavorieten zijn natuurlijk ‘Sea Creatures’ en ‘B a noBody’, maar dit debuut is meer dan een paar singles.

Let op de instrumentale pauzes, kom op adem en druk op repeat. (pl)

B I L B O R E C OMME N D S ‘‘STAFF PICKS’’

14,50€

LEFTFIELD

14,50€

14,50€

Alternative Light Source

A Dream Outside

GENGAHR

JAGA JAZZIST

14,00€

14,50€

14,50€

COAL CHAMBER

FAITH NO MORE

MEW

17,50€

14,50€

14,50€

FLORENCE + THE MACHINE

Why Make Sense

HOT CHIP

NICK CAVE & WARREN ELLIS

14,50€

14,50€

14,50€

SHAMIR

MOULLINEX

HOLLY HERNDON

14,50€

14,50€

14,50€

NOZINJA

ALGIERS

Rivals

how big, how...

Ratchet

JAMIE XX In colour

Sol Invictus

Starfire

+-

Loin Des Hommes OST

Elsewhere

Nozinja Lodge

Platform

Algiers

A LTE R N ATI V E O N LI N E R ECO R DS TO R E • W W W. B I LB O R ECO R DS . B E B I LB O • L A D EUZ E PLE I N 1 3 • B -3 0 0 0 LEU V E N • 016 5 0 07 7 3

11 07

10

T e k s t: P i e t e r S l a n g e n i f o t o : s t e v e g u l l i c k

Soms is het opletten geblazen wanneer er alweer een nieuwe muzieksensatie vol fuzz en buzz komt overgewaaid vanuit de UK. De Britten, en dan vooral hun select clubje der muziekjournalisten, hebben nogal vaak de neiging om iets te hoog van de toren te blazen over jonge opkomende artiesten van eigen bodem. Ook Gengahr is zo’n band die vorig jaar van geen enkele hippe muziekblog weg te denken viel en waar vaak mee werd uitgepakt als the next big thing. Maar voor één keer moeten we die dekselse Britten volmondig gelijk geven, Gengahr is ook effectief een band om mee uit te pakken en het vlekkeloze debuut ‘A Dream Outside’ verdient een extra woordje uitleg.

Gelukkig beschikt RifRaf over een volmaakte telefoonverbinding across the Pond.

Felix Bushe: (zang, gitaar) “Dit mag dan wel onze debuutplaat zijn, maar het is niet zo dat wij een nieuwe band zijn. Eigenlijk zitten wij al vanaf ons dertien jaar in de groep en heeft het zo’n tien jaar geduurd om dit album te maken. Het was dus zeker en vast zwoegen, maar dan wel a labour of love.”

Als een haai in Londen Maar toch, begin er maar eens aan: een debuutalbum maken waar zowat de hele verzamelde muziekwereld reikhalzend naar uitkijkt?

Felix: “Er is ons al vaak gevraagd naar die druk die we hadden moeten voelen bij het maken van deze plaat, maar eigenlijk speelde die verre van een rol. Net omdat we al zo lang bezig zijn als een band hadden we bijna alle songs al in ons hoofd zitten. Het volgende album zal veel meer druk met zich meebrengen, dan moeten we ons pas echt bewijzen. Dan moeten we ineens met een volledig blanco blad beginnen om dan een héél album op poten te zetten.”

Jullie hadden de bedoeling om een tijdloze sound op poten te zetten.

Hoe kan je die beschrijven?

Felix: “Dat is eigenlijk onmogelijk te definiëren en is iets waar je absoluut geen controle over kan uitoefenen. Zelfs wanneer ik nu terug luister naar de albums waar ik tien jaar geleden vaak naar luisterde zijn er sommige die heel gedateerd klinken en andere die dan weer wel de tijd overleven.

Een groep als The Maccabees bijvoorbeeld, hun nummers groeien volgens mij op een heel mooie manier op, en zijn misschien wel op weg naar de tijdloosheid. Maar ik zou niet kunnen zeggen hoe dit ontstaat, het enige wat ik weet is dat er zeker en vast niet iets of iemand is die bepaalt wat tijdloos wordt en wat niet. Kanye West wordt nu aanzien als één van de meest vernieuwende artiesten in popmuziek, maar dit wil nog niet zeggen dat we binnen veertig jaar nog steeds naar zijn platen zullen luisteren.”

Het is fijn om nog eens een jonge band te horen die het aandurft om niet altijd over mislukte relaties of extreem gezellige feestjes te zingen.

Jullie nummers staan hier thematisch mijlenver af.

Felix: “Ik probeer vooral een verhalenverteller te zijn, en ga daarvoor vaak

15 07

diep graven in mijn fantasie. Het is voor mij eenvoudiger om op die manier te schrijven, om de emotionele kern van een song te combineren met magische en mystieke elementen. Ik gebruik het als een soort van sluier om mezelf achter te verstoppen, een song als ‘Where I Lie’ bijvoorbeeld gaat over de zaken die je haat aan jezelf, die je liever anders had gevoeld of ervaren. Maar in plaats van deze heel direct te benoemen, zing ik liever over the monster I see that grew deep inside of me.”

Haal je daarom ook de speciale filmische werelden van David Lynch en Terry Gilliam aan als inspiratiebronnen?

Felix: “Op een of andere manier kan ik via een film veel beter in een verhaal stappen dan bijvoorbeeld via een boek. Een film kan je helemaal doen verdrinken in een bepaalde wereld, het kan je naar een volledig andere dimensie transporteren. Vroeger kon ik me ook dagen aan een stuk bezighouden met enkel en alleen films kijken, totdat ik ontdekte dat een song eigenlijk juist hetzelfde kan doen. En dat moet altijd de ambitie van een song of album zijn, ervoor zorgen dat je naar een andere wereld wordt getransformeerd.”

Via welke artiesten heb je dat dan ontdekt, dat muziek die kracht ook heeft?

Felix: “Voornamelijk via David Bowie, hoe hij een wereld kan creëren met zijn muziek is onnavolgbaar. Maar ook Lou Reed bijvoorbeeld, die bracht mij helemaal naar New York terwijl ik totaal geen idee had hoe het leven er daar uitziet of hoe alles daar zijn gangetje gaat.”

SOON at MON 08.06

Liturgy Transcendental Black Metal

SOON at WED 21.10 Daptone Records presents

+ Circuit Des Yeux

Saun & Starr

MON 15.06

tHU 22.10

WED 17.06

fri 23.10

Big Sean

Jamie xx

Sat 12.09

Sat 24.10

Brand New + Basement

apocalyptica feat. Franky Perez + Tracer

Sat 26.09

SUN 25.10

Squarepusher

Primus

Dronken profeten Zelf zie je ook een invloed van je eigen thuisstad en zijn Londense mentaliteit op het werkproces van Gengahr.

Felix: “Alles is altijd zo druk in Londen, er is bijna nergens rust te bekennen. Iedereen is er constant aan het werk, iedereen kijkt er elke seconde naar zijn smartphone en dat is zeker niet altijd een goede zaak maar het zorgt er onbewust wel voor dat je sterk gepusht wordt om ook te blijven werken. Londen geeft je vaak de indruk dat je heel hard moét werken. Maar langs de andere kant kan het ook leiden tot heel grote eenzaamheid, net daar gaat ‘Lonely As A Shark’ over. Dat nummer is ontstaan nadat ik uit Londen moest verhuizen omdat de huurprijzen de hoogte inschoten, dit betekende dat ik ineens buiten de stad moest gaan wonen en ineens voelde het aan alsof je mijlenver verwijderd was van alles en iedereen. Van mijn vrienden, van mijn familie, etc. Hierdoor werd ik echt geconfronteerd met een verlangen om steeds maar terug te keren naar Londen.”

Waarom heb je dan juist gekozen voor een haai als metafoor?

Felix: “Haaien zijn misschien wel de meest eenzame dieren ter wereld, ze leven heel solitair en zwemmen bijna voortdurend in hun eentje rond op zoek naar een prooi. Al vraag ik me wel af of haaien ook, net zoals mensen, eenzaamheid kunnen voelen.”

Zijn die dronken profeten waar je het over hebt in ‘Bathed In Light’ ook Londenaars?

Felix: “Die zin weerspiegelt inderdaad een speciaal soort Londenaars en kwam tot stand nadat ik was uitgenodigd op een liefdadigheidsevent waar de rijke Londense klasse bijeen kwam om kunst te kopen voor het goede doel. Het viel me toen sterk op dat ze enkel en alleen naar daar trokken om te pronken en uit te pakken met hun rijke levensstijl. En onder invloed van de overvloedige liters gratis alcohol begonnen ze zich ook te gedragen alsof ze volledig in het snuitje hadden hoe de wereld in elkaar zat, als een soort van profeet.”

on stage 21 juni: Best Kept Secret, Hilvarenbeek (NL) 20 augustus: Pukkelpop, Hasselt

Gengahr ‘A Dream Outside’ Transgressive/[PIAS]

Laat je niets misleiden door de bandnaam die gebaseerd is op een Pokémon-figuur, want dit debuut klinkt allesbehalve kinderlijk of Japans. ‘A Dream Outside’ is een ontzettend volwassen binnenkomer van een band die staat te springen om de wereld te veroveren, en daar ook zonder twijfel in zal slagen. Het openingssalvo ‘Dizzy Ghosts’ en ‘She’s A Witch’ zet meteen de toon en klinkt als een minder opgefokte en meer rustgevende versie van Foals.

Single ‘Heroine’ zet deze lijn verder door en herbergt een fantastische gitaarsolo, het is dan ook geen toeval dat gitarist John Victor nu al vergeleken wordt met moderne gitaarhelden Jonny Greenwood en Graham Coxon. ‘A Dream Outside’ is een plaat die zich op sneltempo doorheen je trommelvliezen manoeuvreert en wanneer je dan opeens bij de laatste noten van afsluiter ‘Trampoline’ bent beland, besef je dat er geen enkele tegenvaller is gepasseerd. Nu al hét debuut van 2015. (ps)

the Neon Judgement TNJ Farewell Tour Time capsule concert

SOLD OUt

the tallest Man On Earth + Phil Cook

Sat 26.10

the Colorist feat. Emiliana torrini fri 30.10

tourist LeMC En Route + Brihang tUE 03.11

Beach House fri 13.11

Evil invaders SUN 27.09

action Bronson fri 02.10

La Pegatina

fri 02.10

Dez Mona presents ‘Origin’ fri 09.10 SUN 11.10

the Cat Empire fri 16.10

Kovacs MON 19.10

Son Lux

fEEëriEëN 2015 MON 24.08 – fri 28.08 @ ParK rOyaLE:

ibeyi

Opeth

Katzenjammer Sat 12.12

tom Mcrae

tHU 15.10

MON 23.11

24.08 CHriStiNa VaNtZOU, ECHO COLLECtiVE 25.08 ryLEy WaLKEr, DaNiEL KNOX, BrOEDEr DiELEMaN 26.08 BatiDa, iBiBiO SOUND MaCHiNE 27.08 taXiWarS, HaMStEr aXiS Of tHE ONE-CLiCK PaNtHEr, 28.08 afriKaN SCiENCES, BiLL KOULiGaS, LEE GaMBLE, M.E.S.H.

buy your tickets at www.abconcerts.be

12

T e k s t: F i l i p P o l f l i e t i f o t o : l a u r a c o u l s o n

13

Twee platen, een handvol verpulverde verkooprecords en een vitrinekast vol prestigieuze awards later, is het safe to say dat The xx het mombakkes van de popmuziek in amper een half decennium eigenhandig heeft verbouwd. Terwijl het muzikale DNA van The xx eigenlijk haaks staat op alle voorgeschreven conventies die een band tot supergroep maken – nergens een greintje rock-‘n-roll te bespeuren, in songs noch attitude.

Muziek tot naakte essentie herleid – de muziekliefhebber verleid. De architect achter dat inslaande succes heet Jamie xx, de man die de chemische binding van zijn band in goede banen leidt, knetterende neuronen opvrijend met slanke beats, glooiende bassen en sexy percussie. En ook op z’n eentje is Jamie een grootmacht, zo bewijst z’n sprankelende langspeeldebuut.

Ter hoogte van ‘In Colour’ wacht een bonte klankencaleidoscoop, veelkleurige hyperdiversiteit – zoals hoes en albumtitel passend weerspiegelen. Colour is the new black!

Jamie Smith is niet helemaal in zijn sas aan het eind van een lange, regenachtige persdag in de rustieke hotellobby gevuld met (o, foltering) lounge-muzak. Het Britse wonderkind geeft een slap handje en is ook tijdens het gesprek ultra-gereserveerd – één keer lichten zijn ogen op, wijzend naar de oogst van een korte strooptocht door een nabijgelegen platenbak, afgelopen middag. Een halve seconde later houdt hij de ogen opnieuw strak op het tafeltje gericht.

Met ‘In Colour’ vis je opnieuw gretig uit het geliefkoosde reservoir met nineties-rave. Net als onder meer Burial, Zomby of Four Tet dat doen.

Vanwaar die fascinatie voor vintage UK-rave?

Jamie xx: “Dance is constant in beweging. En vindt zich telkens opnieuw uit, door achterom te kijken. Je hebt altijd een soort romantisch beeld over de muziek van vroeger, uit je jeugdjaren. Als artiest maak je je die scene eigen, alsof-ie altijd van jou is geweest. En vervolgens probeer je ‘m opnieuw uit te vinden. Liever had ik er misschien zelf bij geweest, in de jaren negentig.

Maar dat kan niet. Dan is dit allicht a second best thing, nee?”

Dance is puur escapisme De look, feel en klank van ‘In Colour’ lijken wel een extravagante uitspatting, vergeleken met de strakke zedigheid van The xx. Wat wil je daarmee zeggen?

Jamie xx: (bedeesd) “Euh, niets, eigenlijk. Net zoals ik nooit iets wil zeggen met dat soort dingen... ‘In Colour’ verwijst niet zozeer naar m’n gemoedsgesteldheid ofzo. De muziek die ik solo uitbreng, is sowieso een pak kleurrijker dan m’n werk met The xx. Misschien schuilt er toch één boodschapje achter die titel: mensen denken dat de bandleden van The xx heel melancholisch of zelfs depri in het leven staan. Terwijl we eigenlijk graag lol trappen, net als iedereen. Met die kleurtjes probeer ik dat zwaarmoedige imago misschien wat te counteren.”

Jouw muzikale output ligt bijzonder hoog de jongste jaren. Naast het studiowerk en de tournees met de band, is er de ene na de andere remix, ep en dj-set. Wat drijft je?

Jamie xx: “Creativiteit? Ik grijp elke kans om te focussen op muziek.

Vooral op tour ben ik geprikkeld en gedreven om elke minuut te investeren in de zoektocht naar nieuwe ideeën. Noem het gerust een soort van, eh, escapisme. Dance, bij uitbreiding, is escapisme. Een uitlaatklep voor de sleur van elke dag, voor heel veel mensen, inclusief mezelf. Voor de rest is mijn muzikale filosofie heel simpel: ik maak muziek waar ik van hou.

Als ik er niet voor de volle 100 % achter sta, hoeft het voor mij niet – en hou ik er ook meteen mee op. Verder heb ik niet echt een masterplan. Het moet gewoon goed voelen. En je moet kunnen samenwerken met mensen die eerlijk en oprecht bezig zijn met muziek, in plaats van gebakken lucht te verkopen. Niet evident in deze business.”

Wat ligt je het best? Op je eentje knutselen achter de laptop?

Of het studiowerk met The xx?

Jamie xx: “Moeilijk te zeggen. De manier van werken is totaal verschillend, met voor- en nadelen. Op m’n eentje kan ik sneller nieuwe ideeën in gang duwen. Met de band ligt dat iets moeilijker. Daar hebben we alledrie een gelijke inbreng. Dat vraagt overleg en compromis. Aan de andere kant is het soms makkelijker om een track af te werken als band. Romy en Oliver waren ook mijn klankbord tijdens het maken van ‘In Colour’. Zij gaven input wanneer ik die nodig had, wat het makkelijker maakt om knopen door te hakken. Dat leerde ik tijdens de opnames van ‘Coexist’. Het helpt écht om andere mensen of zelfs buitenstaanders te betrekken. Een frisse kijk op de zaken is soms goud waard.”

Verslavende druk(te) Broekjes waren jullie nog, toen The xx plots zo’n hoge vlucht nam.

Van de ene op de andere dag gebombardeerd tot wereldsterren, bijna.

Hoe hard is je leven veranderd, de voorbij vijf jaar?

Jamie xx: “Sinds we het zo druk hebben, vinden we ‘t lastig om een keertje niét druk in de weer zijn... Een vreemd, verslavend gevoel is het, opgeslorpt worden door wat je graag doet. Maar die state of mind maakt me gelukkig.”

Wat is je favoriete uitlaatklep?

Jamie xx: (mijmert) “Mijn herinneringen, denk ik. Als je zo vaak onderweg bent, ga je automatisch denken aan thuis. Vrienden, familie, dat soort dingen... Die gedachten helpen m’n creatieve denkproces. Vergelijk het met een soort onderbewustzijn, een inspiratiebron die ik vervolgens omzet in mijn eigen muzikale realiteit.”

Wat brengt de toekomst voor jou en The xx? Been there done that, of liggen er nog uitdagingen voor het grijpen?

Jamie xx: “Tuurlijk. Een derde album met The xx, bijvoorbeeld. Dat wordt prioriteit nummer één de komende tijd. De eerste ideeën liggen op tafel.

Hoedanook wordt het een geweldige uitdaging, groter dan de vorige plaat.

We staan voor een cruciale fase. We willen meer openstaan, met een ander geluid aan de slag gaan. Een leerproces, met een nieuwe dynamiek en andere rollen binnen de groep. Bijleren, bijschaven en de bakens verzetten.

We gaan een boeiende tijd tegemoet.”

on stage 21 augustus: Pukkelpop, Hasselt 20 oktober: Den Atelier, Luxemburg (LUX) 23 oktober: AB, Brussel

Jamie xx ‘In Colour’ Young Turks/Beggars

Jamie’s ‘In Colour’ omhelst minder pudeur en meer pigment dan het werk met zijn maatjes. The xx met XLgeluid, zoiets. Die stelling zetten we graag in de verf met opener ‘Gosh’, een heus retro-ravemonster dat de aanstaande festivalfestiviteiten in een woest deinende staat van delirium moet/zal brengen.

Hét perfecte glijmiddel om de fanbase richting Jamie-time te dirigeren, zijn vervolgens drie bloedmooie tracks gezongen door Romy en Oliver Sim, de twee andere leden van The xx. Verrukking en muzikale koketterie slaan ook onverbiddelijk toe op ‘Obvs’, het ultieme steeldrum-orgasme. Middels het blijmoedige ‘I Know There’s Gonna Be Good Times’ schudt Jamie z’n zwartjas-imago definitief van zich af, met hulp van een hupse schep soul en r&b – twee andere stokpaardjes van the man in black. Nee, zo’n Jamie xx husselt niet zomaar een emmertje samples bij elkaar, dit verhaal klopt als een hamer. Zó vlot, organisch en luisterend als vanzelf, dat ’t lijkt alsof je brein er na twee luisterbeurten al helemaal mee vergroeid is.

‘In Colour’ is slim en doordacht, dat ’t desgewenst verdacht wordt. Maar wij geloven rotsvast in de creatieve coup de foudre van Jamie en z’n maats, gecombineerd met noeste arbeid en quasi-onpeilbare liefde voor muziek.

Een kleurplaatje! (fp)

14

T e k s t: M e n n o C l a e s

Sire, er zijn nog helden! Niet veel, toegegeven, maar toch… Matthew Herbert, elektronicapionier en muzikaal vernieuwer met uitgesproken ideeën en meningen over muziek en maatschappij, is daar één van.

Baanbrekend was en is zijn werk waarin hij steeds op zoek gaat naar authentieke geluiden in zijn muziek en zijn categorieke weigering om prefabsamples te gebruiken. Bejubeld voor zijn vindingrijkheid, verguisd omwille van de spiegel die hij de maatschappij regelmatig voor houdt. Wanneer Matthew Herbert na enkele jaren relatieve radiostilte met een nieuw album, ‘The Shakes’, op de proppen komt, willen we daar graag het fijne van weten en zo krijgt RifRaf, daags na de Britse parlementsverkiezingen, telefoon van over het kanaal.

Jezelf bloot geven hoeft niet per se bedreigend te zijn Je hebt altijd muziek gemaakt onder verschillende aliassen en pseudoniemen – Doctor Rockit, Radioboy, Wishmountain, Herbert en Matthew Herbert. Vergt ieder pseudoniem een fundamenteel andere aanpak of ingesteldheid, wanneer je aan muziek werkt?

Herbert: “Ja, toch wel. Vergelijk het een beetje met de verschillende rollen die je ook in het dagelijks leven vervult. Het ene moment ben je een vader, dan ben je een zakenman, iemand in de menigte, of een artiest op een podium. En hoewel ik oprecht trots ben op al de muziek die ik al heb gemaakt, is de muziek die ik onder m’n eigen naam maak, Matthew Herbert dus, misschien wel het gemakkelijkste om zelf van te genieten, omdat ik daar mezelf niet die druk op leg om steeds opnieuw nieuwe dingen uit te vinden of de grenzen van de muziek, of tenminste mijn muziek, te verleggen. Die druk was ik eerlijk gezegd ook wel wat beu en vorige zomer maakte ik een bewuste keuze om opnieuw het plezier van het muziek maken te gaan opzoeken. Dat was op zich ook niet eenvoudig, want ik kan simpelweg geen muziek maken die niet aan de context van mijn omgeving vasthangt. Vorig jaar leek het er op alsof we in dit land eindelijk weer een kentering zouden kunnen doormaken en we weg zouden geraken van het enggeestige discours van deze regering, maar nu is gebleken dat iedereen plotseling voor het rechtse conservatisme heeft gekozen, terwijl de meerderheid van dit land er in wezen anders over denkt. Die context kan ik gewoon niet negeren en ik leg mezelf eigenlijk steeds opnieuw druk op, omdat ik het aan mezelf verplicht ben om daarop te reageren en te proberen de dingen ten goede te veranderen, door altijd weer de verbeelding te stimuleren om te laten zien en horen dat een andere wereld echt denkbaar is.”

Ontroerd door een kerkorgel ‘The Shakes’ is naar mijn aanvoelen ook één van de meest persoonlijke albums die je tot dusver hebt gemaakt, omdat je hardop stilstaat bij je rol als vader en hoe je die in deze tijd van waanzinnig snelle media zou kunnen of moeten vervullen.

Herbert: “Ik denk dat het vaderschap zeker een rol heeft gespeeld in hoe ik deze plaat heb opgebouwd en aangepakt, maar één van de problemen in de beperkingen van mijn manier van werken de laatste jaren, is dat ik als artiest vooral speelde met de vorm van muziek, waardoor het moeilijk is om in te schatten of je werk goed of slecht is, of dat het wel een impact heeft. Ik denk bijvoorbeeld aan de plaat die ik uitbracht na de bomaanslagen (‘Scales’ uit 2006, mc): daar staat veel muziek op die uit die gruwelijke toestanden is voortgekomen, zowel wat de thema’s en de inhoud betreft, maar ook en vooral wat de klank en de vorm betreft. Het is muziek die je niet meteen in een hotellobby of tijdens een etentje zou spelen. Die druk om de vorm en de klank tot het uiterste te drijven, was nu veel minder aanwezig, waardoor ik als

vanzelf meer bezig was met de emoties en de inhoud die achter die klank en die vorm zitten. Eén van de meest intens emotionele momenten was om de muziek op een kerkorgel te horen. Gewoon achteruit leunen en luisteren naar hoe de muziek klinkt op een erg traditioneel, zelfs conservatief instrument waar vooral de melodie belangrijk is, was voor mij erg ontroerend. Het is alsof de emoties in mijn muziek nu ook een eigen stem kregen... Dit gezegd zijnde: op mijn volgende album zal ik het wellicht weer helemaal andersom doen, maar het was alleszins fijn om eens een zomer lang op ’t gemak aan een plaat te kunnen werken.”

Werkte het bevrijdend om die emoties zo sterk op de voorgrond te laten treden?

Ik kan me ook wel voorstellen dat dit niet altijd gemakkelijk is, of dat het zelfs wat bedreigend kan zijn?

Herbert: “Ik denk, en ik hoop, dat ik me altijd open stel voor risico’s. Wanneer je heel uitgesproken je overtuigingen en je politieke kijk op de dingen duidelijk maakt, is er altijd het risico dat een deel van je publiek afhaakt. Of ze lusten niet wat je wilt vertellen, of het interesseert ze niet omdat je hun vrije tijd bevuilt met je politieke ideeën. Dus daar hangt ook een risico aan vast dat hier wel mee te vergelijken valt, omdat er altijd een kans bestaat dat mensen je beoordelen op dat aspect van je werk of bepaalde dingen van dat werk uit hun context rukken. Maar zolang je werk oprecht en authentiek is en je dingen doet met de juiste bedoelingen, voel ik me niet al te blootgesteld of bedreigd. Dit album geeft weer wat ik denk en voel, hoe het is om Matthew Herbert te zijn op dit moment. Het klopt dat het op dat vlak zeer persoonlijk is, maar dat voelt zeker niet bedreigend aan.”

De dictatuur van het beeld In de aanloop naar dit nieuwe album loste je wekelijks een track die werd vergezeld door een filmpje. Een videoclip zou ik het niet noemen, want het zijn stuk voor stuk vrij statische beelden vanuit één vaste hoek gefilmd. Was die koppeling tussen je muziek en het visuele element belangrijk voor deze plaat?

Herbert: “Dat was absoluut niet belangrijk. Sommige van die video’s vind ik zelfs echt slecht of vervelend, maar ik werd er eigenlijk een beetje toe gedwongen door de manier waarop mensen vandaag met muziek omgaan. Anno 2015 kijken mensen naar muziek, veeleer dan ernaar te luisteren. Youtube is de belangrijkste aanbieder en bron van muziek, en het visuele is belangrijker dan ooit. Ik heb er echt een hekel aan wanneer iemand mijn muziek, waar ik lang en hard aan heb gewerkt en waarover ik serieus heb nagedacht, gebruikt als opvullertje onder een paar nietszeggende beelden. Begrijp me niet verkeerd: ik vind het fijn dat mensen mijn muziek appreciëren en willen delen met anderen, maar dat die muziek naar de achtergrond wordt verdrongen omdat de aandacht wordt afgeleid door een filmpje dat helemaal niet past bij die muziek, stoort me enorm. Die filmpjes zijn dus een poging om dat wat

11 07 meer onder controle te krijgen. Maar omdat een echte clip met veel bewegende en drukke beelden ook weer de focus van de muziek zou weghalen, kozen we er bewust voor om trage, wat meditatieve beelden te gebruiken. Op die manier suggereren de beelden op een zachte manier waarover de muziek gaat, zonder dat het altijd 100% duidelijk moet zijn wat nu precies wordt bedoeld.”

Waardoor de filmpjes toch ook weer een beetje een statement worden, niet? Sommige filmpjes zijn ook bijzonder symbolisch, zoals in ‘Stop’, waar je 4 minuten naar een hand kijkt die netjes afblijft van een glas wijn, een sigaret en een donut, terwijl in ‘Strong’ een schildpad wordt ingesloten door speelgoedautootjes. Mag ik dat ook interpreteren als een persoonlijke reflectie op bv je verantwoordelijkheid als ouder waar we het zojuist al over hadden?

Herbert: “Dat kan zeker, maar er zitten veel dingen in. ‘Stop’ gaat in de eerste plaats over verleiding en over hoe moeilijk wij het hebben om aan dikwijls heel banale dingen te weerstaan als shoppen of ongebreideld conusmeren zonder na te denken over de impact van ons gedrag op onszelf en onze omgeving.

We lijken maar niet te kunnen stoppen en het lijkt zeer moeilijk om ons gedrag aan te passen. Die individuele drang en verleiding en mijn mogelijkheid of onmogelijkheid om te kunnen weerstaan aan een donut slaan dus op mezelf, maar zijn als het ware ook een microversie van ons gedrag als samenleving.

In ‘Strong’ heb je dan weer een schildpad die wordt ingesloten door allerlei speelgoedautootjes, wat symbool staat voor de bedreiging van de natuur door de menselijke techniek, maar dan zie je ook dat de schildpad zich een weg baant over die autootjes, wat dan weer zou kunnen zeggen dat de natuur altijd sterker zal zijn dan wat wij als mensen creëren. Dus ja, sommige van die films zijn nadrukkelijk symbolisch, maar andere zijn dan weer vrij vaag. Het is ook weer een beetje dubbel: als je zaken symbolisch probeert voor te stellen, hoeft niet alles gesneden koek te zijn en je wilt zeker je muziek niet al te veel laten samenhangen met een bepaald idee of boodschap, maar als je anderzijds toch een uitgesproken statement wilt maken, heeft het ook geen zin als de zaken te vaag of onduidelijk zijn. Het laatste wat ik wil, is het muzikale equivalent zijn van Pepsi Cola, waar alles zoet, klaar, helder en duidelijk is en er geen ambiguïteit bestaat, en er dus ook geen plaats meer is voor het individu dat naar die muziek luistert en er een bepaalde betekenis aan geeft.”

Zwijgen en luisteren Zelf word je vaak omschreven als een elektronicapionier, of een muzikale vernieuwer, of trendsetter en wat nog meer, maar onlangs las ik iets over jou waarin je werd omschreven als een audioprovocateur, terwijl ik nog nooit het gevoel had dat je bewust probeert om mensen te provoceren of choqueren.

Herbert: “Dat ben ik wel met je eens. Het gaat in mijn werk in de eerste plaats om een reflectie over hoe we als mensen en samenleving omgaan met elkaar.

Het gaat voor mij over het stimuleren van verbeelding, en nooit over geweld, terwijl ik provocatie toch vooral zie als een daad van geweld of agressie. Ik vind het ook altijd raar wanneer mensen me bekritiseren omwille van de geluiden die ik in mijn muziek verwerk, zelfs al zijn dat gewelddadige geluiden van een slachthuis of een inslaande bom. Dat is net één van de geweldige aspecten van geluid: het is wat het is en je kan het geluid van een bom niet in dat van een fluit veranderen, net zoals je van een tafel geen kerkorgel kunt maken. You have to accept the sound as the sound. Het enige dat ik in feite probeer te doen, is zeggen: luister naar dit of luister naar dat en vertel me wat jij ervan vindt. Wat ik door de jaren heen heb geleerd, is dat mijn eigen rol alsmaar minder belangrijk wordt, omdat ik wil luisteren naar wat mensen denken van mijn muziek. En om te luisteren, moet je nu eenmaal zelf stil kunnen zijn.”

Dan zullen we hier de stilte eren. Bedankt voor de fijne babbel!

on stage 5 juli: Paradise City, Perk

Herbert ‘The Shakes’ Caroline Benelux

Een plaat van Matthew Herbert is altijd een belevenis, een wonderlijke reis doorheen de wereld van klank en geluid.

Hoewel Herbert op ‘The Shakes’ het principe van grensverleggende auditieve vondsten wat laat varen, blijft het album een auditieve ontdekkingstocht. Dat hoor je onmiddellijk in opener ‘Battle’ waar de klanken door en over elkaar worden verweven tot een indrukwekkend geheel. Eerste single ‘The Middle’ is daarbij kenmerkend voor ‘The Shakes’: geen woeste uitspattingen, maar wel een vrij mellow vibe, een wat melancholische inslag, en uiteraard een berg aan eigenzinnige combinaties van sounds, synths, analoge instrumenten (veel blazers) en beats. Het blijft keer op keer verrassend hoe Herbert erin slaagt om een hele batterij aan geluidsfragmenten samen te kneden tot een organisch geheel (geef je over aan het hypnotiserende ‘Strong’, het zich als een heerlijk deken om je heen drapperende ‘Bed’ of vergaap je aan de manier waarop een oersimpele pianoriedel in ‘Smart’ een hele song draagt) en in ‘The Shakes’ pusht hij zijn songs ook nog eens in de richting van bijzonder melodieuze, soms ontroerende pareltjes (‘Even’, ‘Silence’) met invloeden van jazz en soul.

‘The Shakes’ is mogelijk één van de meest toegankelijke albums die Herbert al maakte, en al is het misschien niet de meest vernieuwende plaat van zijn hand (moet dat: jezelf keer op keer heruitvinden?), het is wel van de eerste tot de laatste noot een heerlijke, verbazingwekkende belevenis. Prachtplaat! (mc)

WWW.DEROMA.BE 17/9 DE ROMA HEROPENT! DANI KLEIN & SAL LA ROCA: BILLIE HOLIDAY 27/9 JOE SATRIANI THE SHOCKWAVE TOUR 4/10 DON MCLEAN 10/10 YARON HERMAN ‘EVERYDAY’ FEAT. ZIV RAVITS 14/10 RANDY NEWMAN 21/10 ZAPPA PLAYS ZAPPA ‘ONE SIZE FITS ALL’ 40TH ANNIVERSARY TOUR 9/12 GOLDEN EARRING 21/1 HENRY ROLLINS CHARMINGLY OBSTINATE EUROPEAN TOUR 2016

16

homegrown

Tekst: Michiel Denys i foto: keorges gaplan

De Brusselse scene is hot. Robbing Millions en BRNS haalden onlangs deze pagina’s, nu is het de beurt aan Great Mountain Fire. En terecht! Check maar eens de recensie van het album ‘Sundogs’ in de mei-RifRaf. Daar lees je dat Great Mountain Fire de perfecte zomercocktail presenteert: fris en pittig, maar niet té zoet. De vorige plaat ‘Canopy’ was misschien iets te hoekig en eendimensionaal, op ‘Sundogs’ worden die hoeken ingeruild voor subtielere rondingen. Het album spreekt ook veel meer tot de verbeelding door die mix van funk, futuristische pop en zelfs Braziliaanse tropicália. ’Sundogs’ is zowaar een feestelijke aquarel van stijlen, kleuren en melodieën.

Er gaapt een kloof van bijna 5 jaar tussen ‘Canopy’ en ‘Sundogs’. Vertel eens…

Thomas de Hemptinne: “We hebben veel opgetreden na de release van ‘Canopy’ en moesten ook op zoek naar een nieuwe repetitieruimte. We besloten bovendien om vanaf nul te herbeginnen. Het duurde even vooraleer we wisten welke richting we uit wilden.

En zo ben je dadelijk een hele poos verder.

“De zoektocht naar die nieuwe repetitieruimte duurde zelfs 5 maanden. Het werd het Amerikaans Theater. We hebben er onze studio gebouwd en helemaal ingericht zodat we er ons goed zouden voelen. Dat nam twee maanden in beslag: de muren aankleden, doeken hangen, de akoestiek in orde brengen, … We hebben er vervolgens een jaar lang muziek geschreven en opgenomen. We waren in de mood om veel op te nemen, we hadden immers een heleboel demo’s gemaakt en borrelden van ideeën. De opnamesessies duurden steeds 3 tot 4 dagen, we werkten dag en nacht. (lacht) Veel slaap hadden we dus niet. Eenmaal je in the zone zit, zou het zonde zijn om die te onderbreken om te gaan slapen. Als er magie ontstaat, kan je dat moment niet op pauze zetten, want dan zou het weg zijn. Als we moe zijn voelen we ons trouwens sterker dan als we uitgerust zijn. We voelen ons dan onthecht en emoties zijn dan eerlijker.”

Zweven in gelukzaligheid

is eigenlijk cirkelvormig. Je ziet bijna overal de maan, en vaak was de maan ook onze enige lichtbron. We hadden het gevoel op een andere planeet te zijn, of in een ruimteschip. We zagen niet veel daglicht, zelfs niet overdag. We voelden ons als astronauten in 2001: A Space Oddysey, helemaal onthecht van tijd en ruimte.”

Ik zag een filmpje waarin jullie in een cirkel rond de opnameapparatuur staan en zo spelen.

Thomas: “We wilden onze live-sound op plaat, een ruwer, menselijker geluid. ’Canopy’ was een beetje te beredeneerd. Deze keer gingen we niet voor perfectie.”

Die werkwijze en filosofie blijkt de juiste. ’Sundogs’ is zoveel meer dan een verzameling popsongs. Jullie creëren een wereld waarin het aangenaam vertoeven is.

Thomas: “Wij wilden een muzikale reis ondernemen. Reizen van de ene plaats naar de andere, via verschillende gemoedstoestanden en belevingen. Daarom vind ik het een groot compliment als je zegt dat we een muzikale wereld gecreëerd hebben.

“Het tempo is vaak trager dan op ’Canopy’, dat veel dansbaarder is.

Ons album heeft eigenlijk twee gezichten. Aan de ene kant is het erg dromerig, zoals vliegen door de wolken. Aan de andere kans is het down-to-earth, groovier ook. Al onze nummers schipperen tussen die twee parameters.”

Inbetweeners

Wat doe je dan na die eenzame opsluiting? De kroeg in? Of toch het bed thuis opzoeken?

Thomas: “Oh, meteen naar bed! (lacht) We kwamen geen drank te kort in de studio, maar wel slaap. In tegenstelling tot ’Canopy’ verzorgden we bovendien de postproductie. We gingen op zoek naar de juiste kleur van onze sound. Dat nam twee weken in beslag. Daarna vroegen we aan Gareth Jones (werkte ook met Grizzly Bear en Interpol, dm) om de mixing te doen. Maar hij vertelde dat onze productie zodanig af was, dat zijn touch zinloos zou zijn. Dus hebben wij de mixing ook maar voor onze rekening genomen.”

Het Amerikaans Theater lijkt me ’s nachts een beetje spooky. Vertaalt dat zich in jullie sound?

Thomas: “We hadden het er vaak over. We vertelden verhalen over ronddwalende geesten en hoorden er geluiden die we niet konden thuisbrengen – het waren wellicht ratten. Het gebouw

Great

Jullie zijn de inspiratie nooit eerder zo ver gaan zoeken. De afroritmes en exotische escapades verklappen dat jullie tropicália ontdekt hebben, een psychedelische muziekstroming die eind jaren 60 in Brazilië ontstond. Niet meteen een genre waarmee het grote publiek vertrouwd is.

Thomas: “Dat was niet onze intentie. Die snuif tropicália is er spontaan in geslopen. Spontaan, maar niet toevallig. De voorbije twee jaar heb ik dat genre leren kennen. Ik luisterde veel naar Caetano Veloso en Os Mutantes. Ik bracht die sound onbewust mee naar de repetitieruimte.

We willen natuurlijk graag muziek maken wars van alle invloeden, maar dat is onmogelijk. Geen enkele muzikant is een onbeschreven blad. Wij hebben er dan ook geen problemen mee om toe te geven dat bepaalde muziek ons inspireert. Tenslotte kopiëren we die sound ook niet. Vanaf dat er iets opduikt dat naar een cliché ruikt, kieperen we het overboord.”

Waardoor lieten jullie je nog inspireren?

Thomas: ”Als wij op een feestje zijn dansen we erg graag op muziek met een leuke groove, zoals Talking Heads. Ik haal niet toevallig het woord feest aan. Wij houden nu eenmaal van feestelijke muziek. Ik snap waarom mensen tropicália in onze muziek horen, maar het gaat breder dan dat. In het Spaans en Portugees is er een term die men niet naar het Frans of Nederlands kan vertalen: alegria. Dat woord beschrijft een bepaalde gemoedstoestand waarbij je zweeft in gelukzaligheid.

Wij laten ons inspireren door alles wat alegria is, hoe vreemd dat ook mag klinken. Zowel disco als The Beatles als tropicália vallen onder die vlag. Het overstijgt genres.”

Misschien is Brussel wel alegria? De muziek uit de hoofdstad klinkt in elk geval bijzonder avontuurlijk.

Thomas: “Misschien ligt dat wel aan het feit dat Brusselaars inbetweeners zijn – ergens tussen Vlaanderen en Wallonië, tussen enkele grote Europese staten. Daardoor is het een komen en gaan in de hoofdstad. Het ene jaar ben je bevriend met een Zweed, het jaar daarna woont hij in een ander land. Dat brengt een specifieke dynamiek met zich mee. De culturen om ons heen zijn erg divers en veranderen snel en misschien beïnvloedt dat onze muziek.”

on stage 11 juli: 17 juli: 21 juli: 2 augustus: 8 augustus: 14 augustus: 5 september:

Les Ardentes, Luik Dour Festival Boomtown, Gent Ronquières Festival, Ronquières Linkerwoofer, Antwerpen Brussels Summer Festival Deep In The Woods, Massembre

Mountain Fire

17

homegrown

Tekst: Bart Hens i foto: geert braekers

Fien Deman en Jonathan Van Landeghem startten twee jaar geleden de indie popband I Will, I Swear en maakten toen indruk met de fragiele en minimalistische dubbele debuutsingle ’Long Days’/’Sleep’.

Intussen is de Gentse band uitgegroeid tot een negenkoppig geheel en dat hoor je. Met de nieuwe ep ’Strings Of Gold’ slaat het gezelschap dezelfde intieme weg in, maar het geluid is rijker en de teksten gaan dieper. Dat I Will, I Swear één van de drie laureaten van De Nieuwe Lichting was, is voor Fien en Jonathan een mooie bekroning, maar zeker geen eindpunt.

Fien Deman: ”We hebben nu meer concertaanvragen, maar dat komt niet enkel door De Nieuwe Lichting. We merken ook dat we meer en meer fans krijgen, maar proberen niet teveel op die extra aandacht te letten. Toen we onze eerste single ‘Sleep’ op vi.be hadden gezet, werd hij de dag nadien al op de radio gedraaid. Ik wil maar zeggen, we hebben meerdere mooie kansen gekregen en zijn voor elke kans even dankbaar.”

Jonathan Van Landeghem: “Toen ‘Long Days’ gebruikt werd voor een modecampagne, volgden er honderdduizenden views op Youtube en kregen we duizenden buitenlandse likes op Facebook.”

Fien: “Het waren veel likes uit Zuid-Amerika. Soms krijg je dan berichten op Facebook als “Come to Mexico!”, maar dat is voorlopig onrealistisch. We speelden wel al in Nederland en in september trekken we naar Duitsland. Stilletjes aan gaan we de grens over.”

Vanuit het onderbewustzijn

Jonathan: “Buitenlandse fans hebben is leuk, maar daar heb je niet veel aan als je eerst vooral in eigen land wil spelen. De Nieuwe Lichting was een mooie opportuniteit om onze muziek meer in de kijker te zetten in Vlaanderen. Maar langs de andere kant willen we ons eigenlijk liever niet profileren als een van de drie laureaten van De Nieuwe Lichting.”

Fien: “Want dan bestaat de kans dat je voor altijd gelinkt wordt aan die wedstrijd, terwijl we al twee jaar hard aan het werken zijn en dus niet uit het niets komen. We willen vooral duidelijk maken dat we geen Idoolverhaal zijn waarbij de wedstrijd zorgt voor het succes.

Daarom pronken we liever niet met De Nieuwe Lichting.”

vooral vanuit het onderbewustzijn. Als ik muziek van Jonathan of Pieter (Beulque, gitarist) krijg, dan zet ik mijn dictafoon aan en neem ik lukraak op wat in mij opkomt. Een soort van spontane woordenstroom.”

Jonathan: “We krijgen veel verschillende reacties op onze muziek en teksten. Sommigen hebben liefdesverdriet, beluisteren ‘Long Days’ en voelen zich daarna nog slechter. Terwijl anderen hetzelfde nummer gebruiken als openingsdans op hun trouwfeest. Wij willen vooral dat de mensen onze muziek leuk vinden.”

Jullie debuut-ep heeft qua tekst en muziek meer maturiteit dan de eerste singles?

Jonathan: “Absoluut. Dat komt omdat je als band constant evolueert.

We zijn ondertussen met negen, dan klinkt de muziek sowieso voller. Bovendien namen we op in betere omstandigheden. Mensen verwachten meer en daarom moet je als band stappen vooruit zetten.

We zijn dan ook niet overhaast tewerk gegaan en brachten de ep pas uit toen we écht tevreden waren over de songs.“ Zijn jullie qua karakter even ingetogen en melancholisch als jullie muziek?

Fien: “Helemaal niet. Meestal zijn wij zeer vrolijk, soms te vrolijk.

Of nee, eerder kinderachtig. We proberen backstage echt wel een toffe en positieve sfeer te creëren, want dat maakt het veel plezanter. Soms staan we voor of na een concert te dansen op Lionel Richie. Onze vaste fotograaf kijkt dikwijls zijn ogen uit.”

Jonathan: ”We zijn allebei extravert en ondanks dat zijn wij naast podiumbeesten ook maar gewone mensen die lachen en wenen.

Zo heb ik bijvoorbeeld heel wat moeilijkheden gekend voor we begonnen met I Will, I Swear. Ik was afgestudeerd aan de hotelschool en begon te werken als kok, maar nam al snel ontslag omdat de combinatie met muziek maken niet haalbaar was. Ik zocht vervolgens een job die wel kon matchen met mijn muzikale activiteiten. Die job was echter zeer moeilijk te vinden. Daardoor had ik het zowel financieel als mentaal niet makkelijk. Die problemen heb ik toen van mij af kunnen schrijven in ‘Sleep’ en ‘Long Days’. Nu het beter gaat, heb ik niet meer de behoefte om teksten te schrijven. Fien kan dat bovendien veel beter.”

Die intieme muziek past het beste in een intieme setting?

Of spelen jullie liever voor het grote publiek?

Jonathan: “Elke locatie, groot of klein, kan zijn charmes hebben.

Hier in DOK Gent is het concert uitverkocht en spelen we voor een paar honderd man. Dat is heel tof, maar een unplugged en intiem huiskamerconcert kan even leuk zijn.”

Fien: “Het is belangrijk dat we blijven afwisselen. Dan eens een grote zaal, dan eens voor twintig man, in een cultureel centrum of op een kiosk, met twee muzikanten of negen… Zo word je als band ook flexibeler en verval je niet in een routine.”

on stage 25 juli: 8 augustus: 9 augustus: 20/21/22 augustus: 29 augustus:

Lionel Richie Jullie dubbelsingle ‘Long Days’/’Fractures’ ging vooral over liefde. Welke verhalen vertellen jullie op de ep ‘Strings Of Gold’?

Fien: “In de brede zin gaat het over opgroeien, liefde en wat jonge mensen zoals wij ontdekken en beginnen te beseffen. We willen geen concrete verhalen vertellen, want het mooie is net dat iedereen de betekenis van een song anders interpreteert. En ook dat kan evolueren. Sommige nummers van de ep schreven we al een jaar geleden en ondertussen hebben wijzelf heel wat meegemaakt. Daardoor kan dezelfde tekst een heel andere betekenis krijgen. In zekere zin zijn de meeste teksten uit het leven gegrepen, maar dan

Caban’As, As Absolutely Free Festival, Genk Dranouter Festival Pukkelpop, Hasselt Woodrock, Mariakerke

I Will, I Swear ‘Strings Of Gold’ Unday Records/N.E.W.S.

‘Summer Nights’ zet meteen de toon op de debuutep. Een toon die aangeeft dat de band geëvolueerd is ten opzichte van de dubbelsingle. Niet qua stijl, wel qua sound. De songs klinken even dromerig en melancholisch, maar aangezien I Will, I Swear niet meer uit twee maar uit negen (!) muzikanten bestaat - voller en rijker. De hele ep voelt aan als een nostalgische zomerwandeling tussen de beekjes en bomen. Geïnspireerd door de ontdekkingstocht van het leven ontstond het nummer ‘Strings Of Gold’, met een subtiele verwijzing naar de strijkers, die een dromerig tapijt weven onder de feeërieke stem van Fien Deman. De single ’Fractures’ rockt zelfs en is broos, bitter en hard tegelijkertijd. “They told me to be quiet, they told me to stand still”, zingt Fien vervolgens in ’Better Than This’.

En gelijk heeft ze, het lied brengt je drie minuten lang in een vredevolle roes. Met ’Lakes’ gaan de Gentenaren ten slotte terug naar hun minimalistische roots en mogen de gitaren en drums even rusten, terwijl de piano en vocals het water rustig doen kabbelen. I Will, I Swear is authentiek en puur. DOK Gent werd er tijdens de ep-voorstelling stil van, (bh) ook.

I Will, I Swear

18

homegrown (on cd ) Benefactors

Captain Cheese-Beard

‘Wish You Knew Better’, ep

‘Captain Cheese-Beard’

Consouling Agency

Mot tow Soundz

Na een finaleplaats van Limbonia en onder de vleugels genomen te zijn door Tim Vanhamel, brengt Benefactors zijn eerste, door Alessio di Turi van The Sore Losers geproducte 7” uit. ‘You’re So Dense’ en de titeltrack laten een band horen die duidelijk zin heeft om te rocken, maar het is de digitale bonustrack ‘Set Sail’ dat het echte prijsbeest is: een song waarin de rockaanpak geruggesteund wordt door een glasheldere melodie. Fijn werkstukje! (jvb)

Black Tolex

Niet Captain Kirk maar Captain Cheese-Beard komt binnenkort op bezoek naar de aarde. Bemanning en passagiers krijgen wel de gouden raad: “Avoid the humanoid at any cost”. Een bewogen intergalactische reis waarbij het ruimteschip door het heelal suist op de klanken van een bizarre mix bestaande uit musicalelementen ontleend aan ‘The Rocky Horror Picture Show’ gekruist met het erfgoed van King Crimson. Captain Cheese-Beard is bovenal duidelijk een hevige fan van Frank Zappa. Kortom, de betere progrock, opgepimpt met cartoongetinte titels als ‘March Of The Fat Vegan Legion’ en ‘Coma Aroma’. Met een gastrolletje van Robbert Martin (Frank Zappa). (gtb)

‘Black Tolex’ Eigen Beheer

Het beluisteren van bluesrockplaten zonder bij het laatste nummer in gedachten te eindigen op een triestige, plaatselijke coveravond is tegenwoordig niet evident. Wanneer het jonge Black Tolex zich echter aan het jammeren zet, gaan de gedachten, en in het kielzog ook lijf en leden, al snel naar de eerder gure, authentieke rock‘n-rollbar. Stomende 90’s rock, een moddervette ritmesectie en daarbovenop een nasty blueslick die het geheel letterlijk aflikt, meer hebben de heren van Black Tolex niet nodig om (jvw) vanaf de heerlijke opener ‘Amanda’ overstag te doen gaan. ‘Black Tolex’ is één lange roadtrip waarin elke song een wegwijzer is naar de volgende en hypnotiserende, op de beste momenten aan Velvet Revolver gerelateerde rockers (‘Morning Calls’, ‘Killer Rail’) worden afgewisseld met meer op de ziel inspelende songs (‘D’, ‘Someday’). Niet alles ligt helaas op hetzelfde hoge niveau, zo inspireren ‘Release Me’ en ‘Kayo’ een stuk minder dan de rest van de plaat. Maar dan is daar toch weer ‘Watch Me Fall’ om deze release in schoonheid af te sluiten.

Deuil ‘Shock/Deny’ Consouling Sounds

Twee nummers en toch een dik half uur muziek. Meestal weet je dan ongeveer wel wat voor vlees je in de kuip hebt.

Moeilijke, zware, conceptuele muziek, waarin de song niet zozeer een format is, maar een vehikel om een groter verhaal te vertellen. Dat is bij het Luikse Deuil dan ook het geval. Wie al eens graag een zwaar op de maag liggende portie allesvermalende donkere muziek tot zich neemt, kan dit plaatje blindelings kopen. Sludgy drone-riffs, alles dicht plamurende drumpartijen, naar black metal verwijzende vocalen en een onder loudness begraven hoop duistere melodieën, dat zijn de hoofdingrediënten van ‘Shock/Deny’.

Dit zijn trouwens de twee eerste fases bij een zwaar persoonlijk verlies. Fans van AmenRa, Wolves In The Throne Room en ander duister spul, dit is er eentje voor jullie. (dg)

Les Boucles Absurdes ‘Into My Brains’

Manu Ribot ‘Ça’

De Duiven

Off Records/Broken Silence

Pierre Vervloesem, de Belgische Frank Zappa, heeft weer toegeslagen. Tweemaal zelfs en dat in de ondertussen legendarische reeks “P.V. presents” met als ondertitel “a series of good music, whatever that means”.

‘Into My Brain’ van Les Boucles Absurdes is het vervolg van wat Vervloesem ooit in 1982 opstartte met Jean-Pierre Jonckheere onder de naam Itza Uchen. Na zowat drie decennia kwam er vorig jaar plots de debuut-cd van het duo (‘Boîtes à Tartines’). De saga gaat nu verder in de vertrouwde stijl. Dat betekent een mash up van ebm, folk, Japanse synthesizerpop, gothic progrock, Talking Heads on acid, exotica met een hoek af en soundtrackmuziekjes die uit een Italiaanse horrorfilm van de seventies lijken geplukt. Vreemd? Enkel voor wie niet vertrouwd is met de wereld van Vervloesem.

De Franse gitarist en punkrocker Manu Ribot belandde begin jaren negentig in Brussel en kruiste het pad van Vervloesem. Ze werkten een aantal keer samen en pikken met ‘Ça’ de draad weer op. Ribot speelt hier gitaar, bas en toetsen terwijl Didier Fontaine achter het drumstel zit. Vervloesem draagt zijn steentje bij als muzikant, mixer en producer. Het eindresultaat klinkt als een big bang in de geschiedenis van de rock. In het eerste nummer krijg je meteen al een overzicht van The Beatles tot Nirvana. De gitaarsound bepaalt natuurlijk overal de koers. Dit zou evengoed een werkstuk kunnen zijn van Todd Rundgren. Twee onontbeerlijke schijfjes voor de muzikale avonturiers. (gtb)

[PIAS]

“De nummers van De Duiven drijven tussen kleinkunst en Kenji Minogue”, aldus Radio 1 dat ‘Du’ en ‘Geest Uit De Fles’ beloonde met airplay. Stellen dat het concept louter een gimmick is, doet afbreuk aan de brede muzikale waaier van debuut ‘Onoud In Nieuwe Tijden’ . “De Duiven zijn vooral ernstig met een knipoog humor”, dixit de entourage van de groep. Daar valt wat voor te zeggen.

Los van de omnipresente amusemenswaarde is ‘Terug Naar De Natuur’ bijvoorbeeld geen tongue-in-cheek-mop maar gewoonweg een mooi kabbelend romantisch zweefliedje. De mix van de plaat door Tom Pintens is bovendien puur vakmanschap en de arrangementen van groepslid Jurgen Desmet (Sickboy, Discoballistic, Playmaker) verkennen alle kanten van het pop-, punk- en dance-spectrum. Songsmid Dries Helsen, Pieter-Jan De Wyngaert (Ephi Ciel), drummer Tim Van Oosten (Roosbeef, Het Zesde Metaal) en Desmet krijgen hulp van o.a. Wannes Cappelle, Tijs Delbeke, Benjamin Boutreur, Ellen Schoenaerts, Elko Blijweert en schuwen daarbij het avontuur niet door edgy muziek te combineren met onstuimige beats (soms zelfs breakcore) en opvallende teksten in het Nederlands en het Frans (de vette floorfillers ‘Lyon’ en ‘Amelie’). Retrofuturistische trashbelpop, baby! (bvm)

– Ter genezing van uw onbeantwoorde liefde

Een zilveren medaille op het provinciale rockconcours Limbomania (editie 2013), Artist In Residence in Muziekodroom en een debuutsingle eind vorig jaar: dat zijn zo’n beetje de belangrijkste wapenfeiten van Piquet. De groep uit Hasselt, met twee afgestudeerde Hogeschool PXL-studenten in de rangen, laat weten dat ze vervuld van liefde je aambeeldje willen kraken: “In de super future liefdesdriehoeken we richting Somalische eenhoorns en Tsjetsjeense buidelratten.

Langs neon lichtreclame zijn we er ter genezing van uw onbeantwoorde liefde.” Op het vi.be-profiel van de band vind je ‘Fast Moving Consumer Goods’, een cover van een Kabul Golf Club-song die Piquet speelde tijdens de ‘Ceci N’est Pas Un Concert’-avond ter ere van Florent Pevée. De in 2013 overleden frontman van KGC was de vriend van Lien Moris, de zangeres van Piquet. Voorheen was Lien ook het gezicht van de groep Identiphobia. Samen met Senne Driesen (bas), Jan Viggria (gitaar) en Mattias Jonniaux (drums) kiest ze nu volop voor aparte Nederlandstalige muziek met een indie-smoel die treffend zweeft tussen psychedelica en nineties-shoegaze. De weidse single ‘Zijn We D’r Bijna’ (te beluisteren op het vi.be-profiel van het viertal) ontbreekt ongetwijfeld niet op de setlist in JC Den Eglantier in Berchem (11 juli). Andere toekomstplannen van Piquet? De release van een eerste ep in het najaar. Laat maar komen, die nieuwe muziekjes! (bvm)

http://beta.vi.be/piquet

© Marne Peters

Zend je tracks in via beta.vi.be/rifraf.

Piquet

‘Onoud In Nieuwe Tijden’

19

Electric)noise(machine ‘Pardon’ Black Basset Records

Het Brusselse trio Electric)noise(machine maakt elektrisch aangedreven noiserock, wervelend als een storm en machinaal maniakaal. Qua vlag en lading klopt het geheel dus helemaal. Maar qua sound ook, met de poten stevig in postrock/post-hardcore gegoten - de verwijzingen naar pakweg Handsome en Quicksand zijn zeer aanwezig. Aangevuld met de principes van de met effecten en samples aangedreven dancepunk van Death From Above 1979 of zelfs Atari Teenage Riot, en de Belgische industrial-touch van Front 242, Mussolini Headkick of zelfs Lords Of Acid, maken de bandleden van dit plaatje een topper! Electric)noise(machine smijt met ‘Pardon’ een stevige troef op tafel.

Het zou ons verbazen als dit live geen serieuze brokken maakt. Hopelijk binnenkort op een podium in jouw buurt! (dg)

Wout Gooris Trio

Lost Souls Carnival ‘Collection Of Carefully Selected’ Eigen Beheer

Waar op de eerste ep vooral de whiskey werd bovengehaald, tovert dit Gentse Lost Souls Carnival op ‘Collection Of Carefully Selected’ wel wat meer lekkers uit de fles. Een etiket kleven op dit sterk spul is echter onbegonnen werk, het heerlijk genaamd Lost Souls Carnival scheurt immers met een ongezien gemak langsheen zowel die tere ziel als dieper liggende agressie. Gejaagde postrock-gitaren en heerlijk stuiterende vocals vechten in de genadeloze hurricane die ‘Collection Of Carefully Selected’ is een bikkelharde doodstrijd met hypnotiserende stoner riffs en een whiskey-bloedende mondharmonica, en dit zonder ook maar één moment te verdwalen in het eigen geniale speelbos. En heb geen schrik voor de boze wolf, die is op zijn beurt aan gort gereten door allesverslindende Unida-riffs (‘Devil’s Queen’ en ‘I, World’), een splijtende mondharmonica die zich als een vloeiende caramel rond het fantastische ‘Æther Soul’ krult en dan moet het prachtige, van weemoed wemelende en aan Mogwai schatplichtig ‘22’ nog tevoorschijn komen. Lost Souls Carnival verklaart met deze release z’n eigen roethete whiskeybar voor geopend en laat u meedrinken op een welvarende toekomst. (jvw)

‘Current’ Eigen Beheer

Pianist en componist Wout Gooris onderhoudt nauwe banden met het Antwerpse kunstenaarscollectief Granvat. De muziek die daar gecreëerd wordt, zweeft hoofzakelijk tussen jazz, klassiek en spacy melodielijnen. Op ‘Current’ is dat evenzeer zo. Samen met Nathan Wouters (bas) en Stijn Cools (drums) nam Gooris dit heel intimistisch werkstuk op in La Chapelle, de vaste studiostek van o.a. Jef Neve. Kaal, minimalistisch, beklijvend en toch met een warme gloed, zweven de negen composities door de kamer.

Het repetitieve zorgt voor een blijvende nagalmende impressie. In een paar passages wringen Wouters en Cools zich uit hun keurslijf om voor wat meer hoekige contouren te zorgen terwijl Gooris zeer spaarzaam noten blijft uitstrooien. Het zijn deze contrasten die voor een blijvende spanningsboog zorgen. Met perfect aangepaste hoes van Stanley Casfea.

Voor fans van Book Of Air, hoera., Tortoise en Portico. (gtb)

The Jonah Complex ‘Mirror Image’ Eigen Beheer

The Jonah Complex uit Meerhout en Mol zijn brave kempenzonen die met een gitaar om de hals hun ware emoties tonen. Geen nu-folkbaarden, geen Bon Iver- of Iron And Wine-fragiliteit, maar afgeborstelde emo-dudes die Chris Carrabbagewijs hun eigenste Dashboard Confessionals doen. ‘Mirror Image’ is een beetje whiney, een beetje banaal, maar openhartig, eerlijk en goed in elkaar gestoken. (dg)

Jx2 BigApe ‘Esc-Ape-Izm (In Search Of The Hundreth Monkey)’ Eigen Beheer

Jongens toch, wat een weelde met die kwaliteitsvolle hiphop uit de Vlaanders - deze keer weer uit het westen.

Rapper Jx2 BigApe, co-beatmaker Ozi One en producer Eon Green maken precies dat: (Engelstalige) hiphop trouw aan de roots, origineel, bewust van tijd en ruimte, positief maar rebels, met het hele wezen gericht op verheffing en opheldering, zonder absurd (ultra)geweld, interne tegenspraak of uitstel (hoewel, zie ‘Procrastination’). ‘Just Dance’, vraagt Jx2 ironisch verwijzend naar Lady Gaga, en let voorál niet op de verfrissende politieke raps die geen enkel mondiaal hangijzer uit de weg gaan. ‘Gotta Spend’ gaat de materiële levensstijl te lijf over de beste reggaebeat sinds RA The Rugged Man’s ‘Chains’. ‘Lost’ (met Ozi Monkey-Nobi) somt onder begeleiding van een George Carlin-sample op wat een mens zoal kan kwijtgeraken en ook kandidaat-lijfliederen ‘C’mon People’ en ‘Walk On Water’ blaken van inspiratie. ‘Esc-Ape-Izm’ is - naast je reinste dope shit - verkrijgbaar op cd en free download op www.jx2bigape.bandcamp.com.

Warm aanbevolen. (kh)

Mec Yek ‘Super Diver City’ Choux De Bruxelles

De tweede plaat van Mec Yek, een project van Piet Maris (Jaune Toujours) laat ons opnieuw shaken op een mix van gypsy, ska, klezmer, Balkangrooves en ander feestelijk gerief, aangevuld met snuifjes reggae en soul. Dat de groep twee zigeunerzangeressen in de rangen heeft kan natuurlijk geen kwaad qua authenticeit, maar we vermoeden dat Mec Yek sowieso bijzonder overtuigend uit de hoek zou komen. De nummers - een resem Roma-traditionals, twee eigen composities en zowaar een uitstekende cover van Amy Winehouse in het Romanes - zijn prima gearrangeerd en hebben een hoog live-gehalte. Of misschien beter: de noodzakelijke professionele nonchalance om het echt te laten werken want op een podium zal het waarschijnlijk allemaal nog veel straffer zijn. Wat ons tot de onvermijdelijke conclusie brengt: lieve festivalorganisatoren, boeken die handel en rap een beetje! (mb)

The Next Generation ‘Live Life Like A Song’ Eigen Beheer

Funky blazersgeweld inclusief een scheurende sax aangevuld met swingende pianoboogie en een snedige gitaaruithaal. Hiermee is de sfeer meteen gezet voor een rit die begint in Memphis en Chicago als eindbestemming heeft. Althans volgens de openingszin: “A 160 miles to Chicago, we got a full tank, half a pack of cigarettes, it’s dark and we are wearing sunglasses. Hit it.” Het toerbusje is echter duidelijk de richting kwijtgeraakt onderweg want dit is een trip regelrecht naar New Orleans. De volumeknop van de autoradio wordt voldoende naar rechts gedraaid. Onderweg volgen de lokale radiostations elkaar continu op. Gelukkig geen classic rock maar wel rootsmuziek uit het diepe zuiden.

Dit betekent funk, groove, jazz, blues, southern boogie en parallelle mumbo jumbo zoals die eveneens te horen was in de soundtrack van de HBO-reeks ’Treme’. Met zelfs wat ruimte voor hiphop en scratching. Zeker voor adepten van Dr. John, The Meters en The Neville Brothers. Een meer dan aangenaam wederhoren na al die jaren. Hopelijk zeer snel ook op onze podia want The Next Generation live was telkens een belevenis. (gtb)

Opmoc ‘No Borders’, cd+dvd Eigen Beheer

Het tweede album van Opmoc is meteen la totale: live en met een dvd erbij. Opgenomen in thuisstad Brussel is dit de registratie van een buitensporig feestje. Sirenes, blazers en een hevig meppende drummer kondigen in alle hevigheid aan wat er volgt. Geen theekransje dus maar partytime zoals Beastie Boys en Les Garçons Boucher dat voordeden indertijd of Les Ogres De Barbach nu nog steeds doen. Titels als ‘PicNicDub’, ‘Walking Dead’ en ’Herbal Groove’ zijn tekenend voor wat zich hier afspeelt. Bij vlagen lijkt het wel of je in een dolgedraaide molen zit die aangevallen wordt door een bende zombies. Niet voor luisteraars met zwakke magen dus. (gtb)

20

homegrown (on cd ) Roscoe ‘Mont Royal’ [PIAS]

Het debuut van ‘Cracks’ van de Luikse band Roscoe was er een met veel grandeur. Opvolger ‘Mont Royal’, overspoten met een dun laagje elektronica, is een dijk van een plaat. Vanaf de eerste noot sleurt ‘Fresh Start’ je mee in een bedwelmende droom en raken we alle grond onder onze voeten even kwijt.

Pierre Dumoulins melancholische baritonstem, soms niet ver weg van Matt Berninger van The National, zit daar voor een groot deel tussen.

Muzikaal valt de legpuzzel ook in mekaar. ‘Rule’, schatplichtig aan het Amerikaanse Midlake, houdt je van begin tot einde in zijn greep, net zoals ‘Hands Off’ dat met zijn verslavende beat doet. Waar Roscoe volgens (ne)’s bescheiden mening in uitblinkt zijn de meer ingetogen, pakkende songs die ondertussen uitgegroeid zijn tot hun handelsmerk. Zo steken het aanzwellende ‘Edges’ en het akoestische ‘Shore’ er met kop en schouders bovenuit. Laat maar komen!

This Can Hurt ‘Some Days’, ep Lacienda Records

Een bandnaam als This Can Hurt doet vanzelfsprekend enkele vragen rijzen: of die naam verwijst naar de pijn die de muzikanten Jac Noise en Ray M ervoeren tijdens de symbolische geboorte van hun eerste boreling of dat het beluisteren van ‘Some Days’ voor sommigen gewoon een pijnlijke ervaring kan zijn. De emotioneel geladen vocals doen het eerste vermoeden, maar de generische rock die ‘Some Days’ siert vooral het tweede. Terwijl opener ‘Colder’ nog wegkomt met de donkere en ijskoude jaren 1980-rock, veschieten de heren niet veel later in ‘Some Days’ al meteen al hun credibiliteit. De opbouw is te doorzichtig, de dynamiek te bombastisch, de gitaren te zwaar aangezet en de soundscapes te opzichtig. Tijdens ‘Change’ maakt het duo het een beetje goed door weer volop voor het rockwerk te kiezen, maar spannend wordt het niet meer. Ook niet tijdens het donkere ‘Danka’ of het stevige ‘Bleed’. (jdb)

Uncle Wellington’s Wives Safi & Spreej ‘Trots’ Universal

Kleine hiphopjongens worden groot: zo zouden wij ‘Trots’, de derde worp van Safi & Spreej Twitter-gewijs samenvatten. Raakte het talent van beide rappers in het verleden wel eens ondergesneeuwd onder een dik tapijt van cartooneske beats en larger than life-teksten, dan zet het tweetal op ‘Trots’ een ferme stap vooruit. Als een geolied duo doen Safi & Spreej het onder, boven en door elkaar en blikken ze zowel achter- als vooruit met introspectieve staaltjes storytelling tot gevolg. In het weinig aan de verbeelding overlatende ‘Te Laat’ – waarin Spreej terugblikt op een woelige relatie met zijn moeder – of de naar de keel grijpende open liefdesverklaring ‘Naast Mij’ klinkt het duo ingetogen en oprecht tegelijk (geen sinecure in de doorgaans pocherige hiphopcultuur) en komt een kant van het tweetal naar de oppervlakte die tot dusver altijd verborgen bleef onder een aangelengd laagje stoerdoenerij. ‘Trots’: een hypereerlijke growing pains-plaat die van de onderrug naar de nek klauwt en een ferme streep kippenvel achterlaat. (wd)

Teen Creeps/Mind Rays split 7” Oddie Records

Oddie Records, huis van vertrouwen als het aankomt op vinylplaten, cassettebandjes en leutige tijden, heeft een alleraardigst plaatje uitgebracht. Daarvoor leveren Teen Creeps en Mind Rays, stelletjes lawaaimakers uit Gent, elk twee songs. Die hebben lak aan subtiliteit, maar blinken uit in gepassioneerde gitaarklanken, waarbij de frontale aanval ingezet wordt op zowel de onderbuik als het gehoorsysteem. Vet! (jvb)

‘When It Takes A Lot Of Time’, ep Vynilla Vinyl

Dat de lucht blauw is, is een feit. Dat er de laatste jaren steeds meer oerdegelijke Belgische bands opduiken is evenzeer een feit. Onder de vleugels van Jasper Maekelberg (Yuko, Jef Neve, Douglas Firs, Mintzkov) nam het meerstemmencollectief Uncle Wellington’s Wives zijn eerste ep op. Vijf nummers die je meesleuren in een zomer vol moois. Dat uitgerekend opener ‘I Will Handle It For Now’ voor hen een ticket voor De Nieuwe Lichting betekende, is geen toeval. Warme stemmen laten zich leiden door vrolijke belletjes, strijkers, aaibare gitaren en zacht slagwerk. De rest van de nummers is al van even hoogstaande kwaliteit met het zonnige ‘Lord I Feel Eternity’ op kop. (ne) houdt vooral van de betoverende violen, tokkelende gitaren en dromerige vocalen. Zalig.

Whocat ‘Blueprints’ Eigen Beheer

Op zoek naar een gepaste soundtrack voor de komende zomer? Dan tippen we op het mini-debuut van dit Brussels kwartet rond zangeres en componiste Sara Moonen. Zes keer op rij probeert ze de luisteraar te verleiden, telkens op een andere manier. In het openingsnummer is dat in een sensueel aura van dub. Het klinkt als een nieuwe Sade met een knipoog naar The Police.

Vervolgens koppelt ze haar charmes aan een strijkerskwartet. Maar opgepast, “don’t call me a lady” zingt ze. Met de hulp van een spacy gitaarlijn annex surftintje zet ze haar veroveringstocht verder. Jazzcats zullen helemaal voor de bijl gaan wanneer ze trompettist Laurent Blondiau onder de arm neemt. Het vervolg laten we je zelf ontdekken. Een aangename verrassing gehuld in een stijlvolle digipack. (gtb)

Wicona ‘August Heat’ Eigen Beheer

These Mountains Are Ghosts ‘Legacy Of War’ Funtime Records

Het tweede album van These Mountains Are Ghosts uit Herk-de-Stad is alweer een zeer overtuigend vat vol ingewikkelde ritmes, psychedelische megariffs, hard-hitting posthardcore en dikke, succulente lappen sludge metal geworden.

De hevig blaffende vocalen zijn hier en daar geëvolueerd richting iets meer verteerbare melodieuze lijnen. Maar de songs blijven lekker voorhamer-gewijs rond zich heen slaan. Deze release kan zonder probleem naast internationale toppers als Red Fang, Mastodon of Torche gelegd worden. Lekker! (dg)

Een beetje belpopgeschiedenis als intro? Harald Vanherf bracht in de jaren negentig het album ‘A Just Temporary Loss Of Masculinity’ uit met The Hoodoo Club, een band waar ook Mario Goossens (Triggerfinger) deel van uitmaakte. De groep liet zich beïnvloeden door The Triffids, The Bad Seeds, Green On Red en Buffalo Tom. Diezelfde invloeden kwamen terug op ‘Up With People’, de plaat die Vanherf, vermomd als Wicona Airbay, releaste in 2001. Veertien jaar later is er nu ’August Heat’, het debuut van Wicona, waarop dezelfde referenties van toepassing zijn. Vanherf heeft nog steeds die diepe aan David McCombs en Nick Cave verwante gospel in de stem en zijn broeierige, bij momenten doortastende coldwavecountrypop sluit aan bij de muziek die de man destijds gevormd heeft. Dat zorgt soms voor wat halfslachtige vullertjes maar er staan op ‘August Heat’ ook verschillende overtuigende, gepassioneerde en dreigende tracks die minder gewoontjes klinken.

Degelijke comeback van een liedjesschrijver die de voorbije jaren vooral als geluidsmixer achter de knoppen stond. (bvm)

22

Ear t eam Annabel (Lee)

‘By The Sea… And Other Solitary Places’ If Music/Ninja Tune

Annabel Lee is het laatste gedicht van de Amerikaanse dichter Edgar Allan Poe en gaat net als veel van Poe’s gedichten over de dood van een beeldschone vrouw. Het vormt de rode draad doorheen de breekbare, donkere pracht van dit onwaarschijnlijk en onwezenlijk debuut, met in de hoofdrol een stem die 100 jaar oud zou kunnen zijn – van zangeres Annabel (niet Lee) – en een bevreemdend akoestisch/symfonisch decor van een zekere Richard E. De hypnotiserende intimiteit doet denken aan Vashti Bunyan terwijl de jazz noir-sfeer, die als een wolk sigarettenrook boven het album hangt, dezelfde tragiek uitademt als de getormenteerde ontboezemingen van Billie Holiday. Voeg daarbij in reverb gedrenkt pianogetokkel, genre Erik Satie met een dubsausje over, en een flinke schep Nick Drake-tristesse, en je krijgt één van de meest aparte, unieke en strafste platen die we dit jaar al hoorden passeren. (mvm)

The Amazing ‘Picture You’ Par tisan Records

Hartverwarmende, gelaagde plaat. Het Zweedse vijftal The Amazing mikt op het heden (Tame Impala, Fleet Foxes) en het verleden (The Cure, Ride, My Bloody Valentine ) en levert met ‘Picture You’ een prima, tussen cosmic folk, seventies softrock, jazzy progrock en psychedelica balancerende, derde album af. Of hoe midtempo muziek van een band met drie gitaristen in de rangen evolueert tot spacy dreampop met voldoende drive. Soms net iets te clean misschien maar doorgaans dik oké. (bvm)

Daymé Arocena ‘Nueva Era’ Brownswood Recordings

Cuba heeft nooit verlegen gezeten om muzikaal getalenteerde exportproducten – nog niet zo heel lang geleden verkondigden we hier onze liefde voor de Yoruba-soul van Ibeyi. Volgende topper in de rij is Daymé Arocena, een 22-jarige koordirigente die al sinds haar 8 op podia allerhande staat en op een blauwe maandag ooit eens samenspeelde met Winton Marsalis. Met ‘Nueva Era’ steekt ze dankzij gediplomeerd schattenzoeker Gilles Peterson nu ook de oceaan over.

De goedbrave Peterson regelde haar in één moeite ook een geweldige begeleidingsband met Oli Savill op percussie, Robert Mitchell op piano en Neil Charles op bas. Browswood-attaché Simbad nam zowat de hele productie op zich en spreidde met een uitgebalanceerde mix het bedje voor de diepe, warmgloeiende stem van Arocena. ‘Nueva Era’ klinkt verbazingwekkend rijp voor een prille twintiger: het album schippert spaarzaam tussen jazz en de Santeria-gezangen die de muziek van het eiland zo typeren. Pure elegantie. (mvm)

Ash ‘Kablammo!’ earMUSIC

Het lijkt wel of al de Britpop-bands uit eind jaren ‘90 en begin jaren ’00 collectief hebben besloten om van 2015 hét jaar van de grote comeback te maken. Na onder meer nieuw werk van Blur, Noel Gallagher en The Charlatans is het nu de beurt aan Ash om de gitaren nog eens vanonder het stof te halen. Door de nieuwste worp ‘Kablammo!’ steevast te vervolledigen met een uitroepteken hoopt het Noord-Ierse trio zijn terugkeer met een uitgesproken knaller in te zetten. Maar die interpunctie zit er in dit geval jammerlijk naast. Vervang dat uitroep-

teken gerust door een gedachtestreepje of drie puntjes want ‘Kablammo!’ is geen comeback om luide toeters en bellen aan te verbinden. Het album grossiert in een sound die anno 2015 te gedateerd en bijna oubollig aanvoelt. Niet dat er geen vaart zit in nummers zoals ‘Go! Fight!

Win!’ en ‘Shutdown’ en in ‘Dispatch’ klinkt Tim Wheeler voor heel eventjes zelfs geloofwaardig. Maar dit alles neemt niet weg dat het geheel de nodige durf en ballen mist en dat de heren van Ash te vaak verdrinken in zaken waar ze niet voor gemaakt zijn, zoals de volledig mislukte slowburners ‘Moondust’ en ‘Bring Back The Summer’. In tegenstelling tot de fantastische comebacks van andere grootheden uit de nineties dit jaar, doet Ash (ps) allerminst heimwee krijgen naar de gouden jaren negentig. (ps)

Aidan Baker + Idklang ‘In The Red Room’, lp Karl Records

De nieuwste Aidan Baker-release is een samenwerking met gitarist Markus Steinkellner (aka Idklang). Ditmaal geen pure drone zoals bij zijn bekendste project Nadja, maar nerdy gitaarexperiment waarin ambient, krautrock en drones verwerkt zitten. Vooral die rudimentaire krautrockpassages maken van ‘In The Red Room’ een psychedelische en best bijzondere luisterervaring. Een specialleke met een beperkte oplage van 300 stuks.

Voor de snelle beslissers dus. (eb)

Barbarossa ‘Imager’ Spirit Music Group

James Mathé, de Londenaar met rosse baard, kreeg door zijn debuut in 2007 een kans om met José Gonzales en Johnny Flynn te spelen. In 2013 bracht hij op zijn tweede cd, ‘Bloodlines’, een subtiele mix tussen analoog en elektronisch en hij loste zo de José Gonzalessound stilaan. Vooral de Hozier-achtige titeltrack ‘Bloodline’ en ‘The Load’ waren een schot in de roos, maar de rest van de plaat bloeide nooit helemaal open waardoor ‘Bloodlines’ maar zwakjes werd onthaald. Gelukkig is Barbarossa een band die blijft evolueren. Voor zijn nieuwste langspeler ‘Imager’ besloot James zich nog meer in het elektronische te verdiepen. Het zweverige van José Gonzales is bijna niet meer te herkennen, terwijl het sappige, de repetitieve nummers extra kracht bijzet. Voor de aandachtige luisteraar zijn er pareltjes te ontdekken, zoals ‘Nevada’ - een nummer dat vanuit een minimale beat opbouwt naar een aanstekelijke funk-climax.

© Noah Massey

‘Imager’ is de ultieme relax-cd met net de juiste hoeveelheid variatie en verborgen wendingen om te blijven boeien. (pn)

Big Business

Francesca Belmonte

Ja mensen, we zitten met een supergroep. Al voor de vierde keer bundelen Jared Warren van de geweldige Tight Bros From Way Back When en Coady Willis van de lichtjes legendarische Murder City Devils de krachten in een sludgy stonerrock-meesterwerk. Zelfs nu beide heren deel uitmaken van The Melvins blijven ze samen songs schrijven die klinken als Red Fang en Mastodon die een tagteammoddercatch-match uitvechten met de liefdesbaby van The Melvins en Torche.

Voor deze ‘Battlefields Forever’ werd Scott Martin van 400 Blows en Boyfrndz ingelijfd en dat laat zich horen. Big Business is iets verder opgeschoven richting heavy psych-metal-stoner, een beetje weg van de noiserock. ‘Battlefields Forever’ is gewoon een geweldig lekkere zware rockplaat. Inventief en meeslepend, rockend en catchy. Ontdek het nu! (dg)

Anima’ False Idols/K7

Na ettelijke keren de vocals op nummers van Tricky verzorgd te hebben besloot Francesca Belmonte eindelijk een eigen plaat te maken. En waar kon dat beter dan op False Idols, het label van Tricky en met Tricky himself achter de knopjes? Tricky levert trouwens ook de backing vocals. We krijgen dan ook een prachtige mix van ‘s mans duistere, onrustige beats met de unieke soulstem en intieme teksten van Belmonte. Eigenlijk is elk nummer een potentiële single dus een willekeurige greep uit het aanbod: het briljante ‘Hiding In The Rushes’, de knerpende leftfield r&b van ‘Keep Moving’, het jazzy ‘Joker’, ‘Brothers & Sisters’ (kan Tricky beats bouwen of kan hij beats bouwen?) en het o zo mooie buitenbeentje ‘Your Sons’.

‘Anima’ is kortom passioneel, gevarieerd, old school, schitterend. (mb)

Bernard + Edith ‘Jem’ Bella Union

Bernard + Edith is zo’n band waarbij je niet lang moet zoeken waar de leden de pap gehaald hebben, al maken ze die pap wel bijzonder spannend en beladen. Het duo uit Manchester puurt z’n klankgeworden sinistere romantiek/ mystiek uit Cocteau Twins- en Twin Peaks-sferen, door Greta ‘Edith’ Caroll afgewerkt met sterke vocals in Fever Ray-stijl. Nick ‘Bernard’ Delap heeft dan weer een handje weg van een massief elektronisch schouwspel optrekken. De donderende bassen, diepsnijdende synths en goedgemikte percussie maken van ‘Jem’ een niet te missen debuutalbum voor fans van eerder genoemde bands. Op trio ‘Crocodile’, ‘Tidal Wave’ en ’Jem’ wordt de spanning iets gelost, en instrumental ‘China’ - halfweg het album - markeert de meer hermetische en sinistere tweede helft van de plaat (‘Poppy’, ‘I Will Be’). Zonder in te zetten op catchy popnummers, slagen Bernard en Edith er toch in om de meeste songs in je hersenpan te verankeren. Sterk op vele vlakken. (sn)

‘Battlefields Forever’ Solar Flare Records

Boof ‘The Hydrangeas Whisper’ Running Back

Maurice Fulton werkt ondertussen al zo’n 15 jaar onder het pseudoniem Boof, maar toch is dit nog maar zijn derde plaat onder die naam. En het was het wachten meer dan waard; de Amerikaanse (maar in Engeland woonachtige) house-veteraan laat zich opnieuw van zijn origineelste kant zien en verblijdt ons met - soms lichtjes bizarre - uitstapjes richting disco, jazz, electric boogie, funk, opvallend donkere downtempo (het titelnummer) en (duh) deep house. Bijzonder leuk zijn ‘Birgit Boogie’, ‘Cat Soulcat Strut’ en ‘Just On The Swings’. Fans van pakweg Idjut Boys (en natuurlijk Maurice Fulton) zullen dit zeker kunnen smaken en gelukkig is (mb) daar een van.

Breakage ‘When The Night Comes’ Digital Soundboy

Stilstaan is beter dan achteruitgaan, zouden wij de Londenaar James Boyle aka Breakage als zelfverzonnen raad willen meegeven. De producer heeft immers een niet onaardige status verworven als drum‘n-bass-meester, maar trekt op ‘When The Night Comes’ ongevraagd alle registers open. Ambient, UK garage, soul, house: schoenmaker Boyle blijft niet bij zijn leest maar gaat resoluut voor een groter publiek met salonfähige, behaagzieke tracks tot gevolg. Gelukkig zijn we be-

L'AÉRONEF 2015

INFOS / TICKETS WWW.AERONEF-SPECTACLES.COM

PARKWAY DRIVE TESTAMENT FIDLAR + THE K. ISRAEL VIBRATION OKAY MONDAY

AFTER SUMMER 08/10 MORIARTY 28/10 METZ 04/11 YAEL NAIM 09/11 EPICA 12/12 THE DØ les spectacles sans g

ravi té - li c en c es ent rep reneur de spectacle s

© B rest B rest B rest

09/06 14/06 15/06 19/06 27/06

LA PROG

24

Earteam Blanck Mass ‘Dumb Flesh’ Sacred Bones Records

Blanck Mass is het solo-project van Benjamin John Power, één van de twee Fuck Buttons-beatbroeders, en ‘Dumb Flesh’ is diens tweede langspeler. Daar we niet zo wild waren van Blanck Mass’ zelfgetitelde debuut uit 2011 – iets teveel ambient en iets te weinig oerbeats – verrast ‘Dumb Flesh’ met zijn snoeiharde, op Fuck Buttons’ leest geschoeide noise des te meer. Openen doet Blanck Mass met ‘Loam’, een titel die perfect de lome, intrigerende lading van het nummer dekt. Meteen daarna jaagt Power met ‘Dead Format’ een karrevracht smakelijk slachtafval door de luidspreker, een track die – net zoals Fuck Buttons beste werk – uitblinkt in de perfecte symbiose tussen subtiliteit en brute kracht. Deze laatste opmerking zou weleens de rode draad doorheen ‘Dumb Flesh’ kunnen zijn aangezien op dit album de menselijke kwetsbaarheid centraal staat. En die kwetsbaarheid weet Blanck Mass perfect te vertalen door enorm met ritme en dynamiek te spelen, zoals duidelijk wordt in het medogenloze‘Cruel Sport’ en het bijna minimale ‘Lung’. Gevolg? Een fenomenaal plaatje waar heel veel vlees aanzit. Smakelijk! (jdb)

leefd opgevoed, want met salonfähig bedoelen wij eigenlijk kotsmisselijk: nadrukkelijk naar de hitparade lonkende poptracks als ‘Revelation’ en ‘Treading Water’ hebben op ons alvast zo’n traumatiserend effect, dat zelfs louter er iets over schrijven mogelijk blijvende psychische letsels tot gevolg heeft. Hopen maar dat de ratelende industriële tracks à la ‘Natty’ en ‘Aquamission’ – hier slechts doekjes tegen het bloeden – een voorbode blijken van Breakages toekomstige werk. Zo niet is ‘When The Night Comes’ de kroniek van een creatieve zelfmoord enerzijds en – in het beste geval – een commerciële voltreffer anderzijds. (wd)

Bristol ‘Bristol’ Kwaidan

nieuwste album plaatst. Het hoeft dan ook alleszins te verbazen dat Cayucas een bloedheet tweede album op ons afvuurt dat enkel af te spelen valt bij temperaturen boven de 30 graden. Al zet opener ‘Big Winter Jacket’ je nog letterlijk en figuurlijk op het verkeerde been als een verrassend symfonische sfeerzetter waarin je bijna Bon Iver aan en achter de knoppen hoort. Maar vanaf de ontzettend catchy single ‘Moony Eyed Walrus’ is het al zon, zee en strand dat de klok slaagt en doordrenkt de plaat zich met nostalgische songs gebaseerd op foto’s in sepia en sponzen broekjes. Dat het hierdoor soms wat te hard klinkt als Vampire Weekend (‘Backstroke’) nemen we er graag bij, want na het al even vrolijke debuut (‘Bigfoot’) slagen de tweelingbroers van Cayucas er nog maar eens in om de zomer net dat tikkeltje vroeger in te zetten. (ps)

co, soul, elektronica en deep house puren Danielle Moore, Jim Baron en Chris Todd een werkstuk dat bewust naar de dansvloer loenst. Wat soms bijzonder goed lukt: ‘Like A Fool’ baadt zo in geweldige discopop, met een flinke scheut soul erover heen, waarna de grooves van ‘Scrap The Book’ prettig opzwellen. Op ‘Echo’ weerklinkt dan zeer aangename techhouse, terwijl ‘Something More’ vooral indiepop uitademt. Andere keren verkiezen we de zijlijn: ‘The Way’ is duidelijk niet onze eerste keuze, net als de frenchy toets van ‘Hear My Song’. Op een goede avond is deze ‘Walk Dance Talk Sing’ een plaat die de mensen in beweging zal krijgen. Op een slechte avond, eentje die al eens als vervelend bestempeld kan worden. Toch vloeit bij ons het wandelen niet altijd even vlot over in dansen, laat staan vrolijk meezingen. Wij zijn alleszins ergens in het midden blijven steken. (kc)

Chungking

Dawn Of Midi

Het Franse Nouvelle Vague werd bekend met covers in een bossa nova-sausje, die altijd op de grens tussen kunst en kitsch balanceren. Marc Collin - de helft van het duo - moet gedacht hebben dat hij zoiets ook wel op zijn eentje kon doen, maar dan met triphop-klassiekers in een 60s film soundtrack style. Het op meer dan één vlak nostalgische resultaat is helaas niet altijd even overtuigend. Niet dat de covers op zich slecht zijn; de productie is uitstekend, de vocalisten weten waar ze mee bezig zijn en heel af en toe bespeuren we zelfs kippenvel. Alleen lijken de covers soms wel heel erg op het origineel; het is bijvoorbeeld niet omdat je op opener ‘Safe From Harm’ een paar zinnetjes in het Frans zingt en daar een woestijngitaar, een Hammond en een blazerssectie aan toevoegt, je noodzakelijk iets krijgt dat hemelsbreed van het origineel van Massive Attack verschilt. Dat een en ander beter lukt met ‘Mad About You’ van onze eigen Hooverphonic is niet echt verrassend aangezien Alex Callier zo’n beetje een wandelende 60s filmsoundtrack is. En ‘All Is Full Of Love’ (Bjork) is dan weer hopelijk als grap bedoeld. Maar er is gelukkig ook goed nieuws: zijn versies van ‘Roads’ (Portishead), ‘Overcome’ (Tricky), ‘No Justice’ (Smith & Mighty) en Goldfrapps ‘Paper Bag’ mogen er niet alleen zijn, ze doen in niets denken aan het 90s Bristol geluid. En dat was tenslotte de hele bedoeling. (mb)

Black Volta Records

Erased Tapes

Elektropop-trio Chungking, niet toevallig ook residerend in het Britse Brighton en in hetzelfde vaarwater als dat van Blood Red Shoes, schenkt met ‘Defender’ het levenslicht aan de strakste grooves en meest gelaagde vocalen die we van de band tot nog toe zagen. Jessie Banks’ engelenstem, die eerder al live te horen was bij Air en Röyksopp, is verdronken in een groovy gitzwarte wolk, volgestouwd met schokkende synths en zoemende gitaren. Donkere elektropop, zo tastbaar dat we spontaan beginnen mee te schuifelen op onze bureaustoel, hand in hand met uit zijn voegen barstende melancholie. Vooral dat laatste, te horen op het wondermooie ‘Beautiful Word’ waar alles als een allesoverheersende harmonie op zijn plaats valt, smaakt naar meer. ‘Sapphire’, puur minimalistisch met enkel vocalen, piano en snaren, gooit alle ballast van voorheen overboord en krast recht in de ziel.

Minstens even mooi zijn ‘Jonny’, ‘Colours Red’ en ‘Heaven’ die het album in stijl afsluiten. Onverwacht goed! (ne)

Cayucas

Crazy P

‘Dancing At The Blue Lagoon’

‘Walk Dance Talk Sing’

Secretly Canadian

K7

Soms kan het er ook te dik op liggen, zeker als je je band vernoemt naar een extreem zonnig badplaatsje in southern California en dan nog eens een zonovergoten zwembad op de cover van je

Om het u gemakkelijk te maken, hebben die van Crazy P de instructies voor het gewenste eindresultaat van hun zevende studioalbum simpelweg in de titel verborgen. Uit een melting pot van dis-

Het geheel akoestische Dawn Of Midi komt uit New York en bestaat uit bassist Aakaash Israni, pianist Amino Belyamani en drummer Qasim Naqvi. Maar als je uit de bezetting zou afleiden dat het hier een jazzcombo betreft, dan zit je fout. Qua improvisatie en tempowisselingen zitten ze weliswaar in hetzelfde straatje, maar muzikaal doet een en ander meer denken aan iets dat het midden houdt tussen pakweg Bill Laswell, Steve Reich en Can, maar dan helemaal anders. Dawn Of Midi heeft het genre als het ware ontleed en met de verschillende onderdelen en ideeën iets helemaal anders gebouwd. Het lijkt wel alsof de heren op het live opgenomen (maar zorgvuldig uitgedachte) ‘Dysnomia’, hun derde plaat, bewust zo weinig mogelijk noten spelen.

Minimalistische grooves met afgekapte baslijnen en sobere percussie staan centraal, af en toe aangevuld met fragmentarische streepjes gitaar. Het resultaat is in al zijn bedrieglijke eenvoud overdonderend. Wat je niet hoort is bijna even belangrijk als wat wél je trommelvliezen beroert, een soort oosterse mystiek duikt af en toe aan de horizon op, spanning wordt opgebouwd en dan weer losgelaten. En het blijft altijd spannend; net als je denkt dat je ze wel begint te kennen bouwen ze - nog steeds met spaarzame bas, gitaar en drums - een beat die niet zou misstaan op de dansvloer. Dit is ook wel voer voor fans

‘Defender’

‘Dysnomia’

© Alex De Mora

van pakweg Ninja Tune of Warp.

‘Dysnomia’ is voor (mb) alvast een van de platen van het jaar.

De Skaggerz ‘Tussendoortje’, ep Eigen Beheer

‘Tussendoortje’ maakt zijn naam helemaal waar: we krijgen vier vrolijke, pretentieloze, maar prima in elkaar gedraaide 2 tone ska-nummers met Nederlandstalige teksten. Het Rotterdamse gezelschap wordt dan ook regelmatig vergeleken met Doe Maar, al staat bij De Skaggers toch vooral “feestje!” centraal. We zijn niet zo’n fan van de raps op ‘Aan De Bak’ maar voor de rest niets dan goeds. Skank ze! (mb)

DMA’S ‘DMA’S’, ep Infectious Music Limited

Terwijl het trio van DMA’S klinkt alsof het ergens in Engeland opgegroeide, kreeg de Britpop van DMA’S vorm in een of andere garage in Australië. De heerlijk wegluisterende vakantiepop‘Your Low’ heeft wat weg van The Kinks, aangelend met wat zorgeloze jaren 1990 rock. Terwijl ‘Feeling Like 37’ opnieuw zo’n instant radiohitje is, is het zorgeloze hier verder te zoeken. Niet Oasis maar The Stone Roses voeren hier de boventoon. De aussies verruilden hier namelijk hun lichtvoetige popriedels voor stevig strummende shoegazegitaren. De vier andere nummers die dit ep’tje nog tellen zijn vooral opvulling om deze twee verrassend sterke songs organisch aan elkaar te verbinden. (jdb)

Extradition Order ‘Kennedy’ Jezus Factor y Records

Jezus Factory, het label dat normaal handelt in de betere Belgische stuff, durft af en toe ook in eigen land blijven of zelfs in eigen stad. Uit de Londense achterbuurten opereert Extradition Order, dat bij Jezus een derde album releast. De jaren 70 indachtig is dat een conceptalbum geworden rond de Kennedy-dynastie, die uiteraard stevig op de korrel wordt genomen. Het artwork en de bandfoto’s ademen de presidentiële sfeer van de vroege 60’s, terwijl de muzikale exploten zich toch eerder in de jaren 80 bevinden.

Alastair Harper heeft als frontman zowel het frenetieke van een jonge David Byrne als het donkere van Ian Curtis in zich, de gitaarpartijen twijfelen eveneens tussen de duistere essentie of ontsporen funkgewijs, terwijl de veiligheidsdiensten de ritmesec-

Earteam

25

Nick Cave & Warren Ellis ‘Loin Des Hommes’, soundtrack Kobalt

Dat Nick Cave en Warren Ellis niet te beroerd zijn om het moederschip van The Bad Seeds af en toe te verlaten, wisten we al lang. Zo richtten ze bijvoorbeeld samen Grinderman op en verzorgden ze reeds de soundtrack van enkele films, waaronder de door Cave geschreven western ’The Proposition’ (2005), ’The Assassination Of Jesse James By The Coward Robert Ford’ (2007) en ’The Road’ (2009). Voor hun laatste score koos het duo opnieuw voor een film waarin landschap en existentialiteit een belangrijke rol spelen. Ellis’ hypnotiserende vioolloops baden ’Loin Des Hommes’ (2014) dan ook helemaal in de juiste sfeer.

Cave is op deze score duidelijk minder aanwezig als bij zijn vorige filmcompisities, maar die bezwerende ambient van ’Loin Des Hommes’ heeft wel baat bij die less is more-filosofie. Nergens barst het album open maar de druk wordt toch subtiel opgevoerd door af en toe een fluit, percussie of mandoline aan het klankenpallet toe te voegen. Bijzonder subtiele en efficiënte soundtrack die je meteen in een klein Algerijns dorpje doet belanden. (jdb)

tie in het gareel proberen te houden. Dat noemen we dan gemakshalve maar ironische cabareteske pop noir van het zéér genietbare soort, mét alvast de zinsnede van het jaar “It’s a wasteland and I’m the king of it, man.” (boo)

Florestano ’N O H’ Kowloon Records

Het aantal succesvolle muzikale projecten dat de inmiddels 51-jarige Norman Cook op zijn naam heeft staan is even divers als indrukwekkend, gaande van The Housemartins over The Mighty Dub Katz, Beats International, Freak Power tot - jawel - Fatboy Slim. Onder die laatste naam werd hij waarschijnlijk nog het beroemdst.

‘Halfway’ was zijn tweede langspeler, die de monsterhits ‘Weapon Of Choice’ en ‘Sunset (Bird Of Prey)’ opleverde en 15 jaar geleden uitkwam. Om dat te vieren is er nu deze luxueuze heruitgave. Naast het origineel krijg je er een bonusplaat bovenop met daarop een heleboel, al dan niet eerder uitgebrachte remixes van goed volk zoals Dave Clarke, Josh Butler, Chemical Brothers, X-Press 2, Stanton Warriors, Lazy Rich en Midfield General.

Laat het u vooral smaken. (mb)

’N O H’ van de Italiaanse producer Florestano een volstrekt ondansbare plaat noemen, is een wetenschappelijk feit en een grove leugen tegelijkertijd. Haalt onze stelling meteen onderuit: het feit dat uw dienaar evenveel gevoel voor ritme heeft als de Poolse arbeiders die de laatste week elke ochtend (ook in het weekend waarvoor een cynische dankjewel) hun drilboor ongecontroleerd lieten ratelen doorheen het aanpalende appartement. Zet onze stelling echter met de nodige force kracht bij: de handige press kit die Florestano’s voorliefde voor avant-garde-componisten als Bernard Parmegiani, Iannis Xenakis en obscure film scores naar boven brengt.

Hoe dat klinkt? Als een bipolaire Thom Yorke aan de waterpijp (‘Grizzled’), een donderende elektro-remix van Sigur Ros (‘Koola’) of als de sadistische foorkramer Jos van Leuven kermis (we verzinnen voor alle duidelijkheid maar iets), die zijn lunapark heeft opgefokt en allerhande bliepjes door zijn consoles laat jagen.

Verslavend maar ongrijpbaar, quoi. (wd)

George FitzGerald

Laurent Garnier

Fatboy Slim ‘Halfway Between The Gutter And The Starz 15th Anniversary’, 2cd BMG

‘Fading Love’ Double Six Records

De eerste keer dat we ‘Full Circle’ hoorden, was er meteen sprake van een coup de foudre.

Een hemelse minimal housetrack die zich langzaam maar zeker onder elke vezel van ons lijf nestelde. Met ‘Fading Love’, de eersteling van George FitzGerald, lijkt die prille liefde enkel nog te groeien. Drijft ‘About Time’ verder op dezelfde golf als de vooruitgeschoven single, dan koesteren ‘Knife To The Heart’ en ‘Two Faces’ al meer een voorliefde voor de club. ‘Call It Love (If You Want To)’ zal je er daar dan weer weglokken en laten weken in prachtige housy klanken.

Met ‘Crystallise’ dropt FitzGerald het soort dance-popnummer dat evengoed uit de rugzak van Disclosure kon vallen, wat we ergens toch als een faux pas ervaren.

Maar tijdens afsluiter ‘The Waiting’ verliezen we ons weer volledig in de weldadige synths en zweverige elektronica. Deze ‘Fading Love’ is de plaat van een producer, die zich buiten de club begeeft, zonder er echt ooit uit weg te geraken. We zijn al blij dat hij ons de keuze biedt. (kc)

‘The Home Box’ F Communications

Z’n ‘Early Works’ begin jaren negentig was een stevig argument om ondergetekende halfweg de jaren negentig te bekeren tot dance en elektronica tout court.

Instant-flashback op deze flappernieuwe Garnier: ‘Confused’, een werkelijk moddervette knipoog naar dat vroege werk.

Ambachtelijke techno op het scherp van de snee! Via het aardig exclusieve ‘The Home Box’ trakteert Garnier z’n fans op een heus pretpakket, inclusief een viertal vinyls, een cd’tje en een poster. Het gros van de tracks vond al eerder de weg naar een vijftal ep’tjs, per box aangevuld met wat remixes en een handvol nieuwigheden.

Uitzonderlijk de moeite is de kwikzilveren, ultra-melodieuze glitch op ‘Revenge Of The Lol Cat’, waar de man uit Parijs zichzelf nog maar ‘ns gaat heruitvinden. Verder heel veel kleurrijke house en rechttoe-rechtaantechno, zonder onderweg in een gracht vol auto-recyclage of slap geouwehoer te sukkelen. Vijfenwintig jaar later is Laurent Garnier nog altijd alive & kicking, laat dat duidelijk wezen. Waarom jonge broekies

hypen als de ouwe man nog lang niet is versleten? (fp)

Girlpool ‘Before The World Was Big’ Wichita Recordings

Na een eerste ep en de verhuis van Los Angeles naar Philadelphia presenteert het meidenduo Cleo Tucker (gitaar) en Harmony Tividad (bas) - de groepsnaam Girlpool is volledig op zijn plaats - de debuutplaat ‘Before The World Was Big’.

“Introspective punk” noemen ze het zelf maar denk vooral ook aan mooie liedjes die wat schipperen tussen Kimya Dawson en The Breeders. Stripped back (enkel bas en gitaar) en aandoenlijk ontroerend (die speelse stemmetjes!). Eenvoud siert op dit fijne plaatje. (bvm)

God Damn ‘Vultures’ One Lit tle Indian

Kapot! Alles kapot! Dat is het idee achter ‘Vultures’, de eerste plaat van Thom Edwards en Ash Weaver, samen God Damn, een duo dat aan drum, gitaar en stem genoeg heeft om alles wat in de buurt komt met de grond gelijk te maken. Die ongegeneerd destructieve aanpak hoeft, zo blijkt uit ‘When The Wind Blows’, een min of meer catchy melodie niet in de weg te staan. Als die naar het einde toe ook vernield mag worden, tenminste.

Opleggen, die plaat. En proeven, die heerlijke cocktail van vroege Mudhoney, nitroglycerine en tonnen adrenaline! En achteraf met een bulldozer de restanten van de wijk bij elkaar vegen. (jvb)

The Holydrug Couple ‘Moonlust’ Sacred Bones Record

Eén noot ver in ‘Atlantic Postcard’, de opener van ‘Moonlust’ en je denkt meteen aan Air. Niet toevallig dus dat Ives Sepúlveda en Manuel Parra de Franse band aanstippen als één van de grootste invloeden voor hun tweede plaat. De Chileense psychrockers (thuisstad: Santiago) releasten in 2013 ‘Noctuary’ en grooven naar eigen zeggen iets meer op ‘Moonlust’ - ook Aretha Franklin is een voorbeeld voor het duo. Voeg daar het actuele geluid van Tame Impala en de atmosferische sfeer van Franse soundtracks uit de jaren zeventig en tachtig bij (één van de tracks heet ‘French Movie

Theme’) en je hebt een bijzonder aangenaam dreampop- en chillwave-album.

Neo-psychedelische dream-hop (zoals ze het zelf omschrijven) for the win. (bvm)

Jenny Hval ‘Apocalypse Girl’ Sacred Bones Records

Speciale madam, die Jenny Hval. Aan ‘Apocalypse Girl’ te horen wil ze graag een popdiva zijn, maar dan wel eentje met heel veel scherpe kantjes. Ze balanceert haar gevoel voor melodie graag uit met haar uitgesproken neus voor experiment.

Een song is voor deze Noorse altijd meer dan een knappe melodie: het is de speeltuin voor haar tekstuele en vocale capriolen, haar verlangens en haar warse muzikale ideeën. Verwacht veel variatie en toewijding. En laat u vooral niet afschrikken door de spoken word-opener ‘Kingsize’.

Check bijvoorbeeld de ijle electropop van ‘Heaven’ of ‘Sabbath’. Mooi, toch? (eb)

Jaga Jazzist ‘Starfire’ Ninja Tune

Het feestje van hun twintigjarig bestaan is nog maar net verteerd of daar zijn de Horntveths alweder met nieuw werk. Lars, brein van de Noorse broers, verhuisde naar Los Angeles en vond daar de inspiratie voor deze ‘Starfire’. De bedoeling was om deze keer de songs te benaderen als origineel Jaga-materiaal en remix in één. Dat betekent dus dat er amper een spoortje jazz te bespeuren valt. De blazers mogen op ‘Shinkanzen’ even de sfeer bepalen maar blijven verder zo goed als helemaal op stal, de elektronica en synths daarentegen mogen dit keer in volle galop, uiteraard vakkundig voorzien van smaakvol gekataklop op drums door Martin. De gitaar van Marcus Forsgren kreeg ook een pole positie, al is die niet altijd als dusdanig te herkennen. Het komt er op neer dat hun nieuweling meer raakpunten heeft met Squarepusher, Trans-Am en consoorten dan met Jaga Jazzist zelf.

Door de mooi uitgekiende composities én af en toe een subtiele klarinet, wordt toch het onderscheid met verve gemaakt.

Geslaagde wedergeboorte. (boo)

Jones ‘Indulge’, ep Adventures

De Oost-Londense Jones gooide vorig jaar voor het eerst hoge ogen met ‘Deep’, een dromerig 80’s deuntje dat ingeblikt

26

t eam Earteam Ear Hudson Mohawke ‘Lantern’ Warp

Met een Playskooleske happy hardcore-drumkit, clever afgestelde synths, gebogen stemmetjes en een dosis genialiteit kan je geweldig flitsen in ep-tjes van een kwartier, maar valt er ook een tijdloze classic mee te boetseren, zoals Hudson Mohawke stiekem hoopt met zijn eerste Warp-cd? Jazeker. Of dat plan al is gelukt met deze ‘Lantern’, laten we graag over aan de luisteraar. De overbodige intro skippend, kom je dadelijk bij het lekker schaamteloos emotionele ‘Very First Breath’ (gezongen door ene Irfane) dat over piepschuimtonen zoekt naar de oorzaak van een love gone wrong, en beslist tranen zal doen opborrelen op enkele selfies die wachten om te worden gemaakt. Met voorsprong het beste nummer, zij het enkel omdat je aan het eind van het verrassend volwassen ‘Indian Steps’, met Antony (van Johnsons-faam) op zang, wordt getrakteerd op een regelrechte MK Ultra-white noise-sessie. ‘Ryderz’ klokt af op dik tweeënhalve minuut en maakt het zich comfortabel door eerst een minuutlange flard uit ‘Watch Out For The Riders’ af te spelen van de nobele, ons onbekende soulformatie D.J. Rogers – kortom net genoeg tijd om Hill Climb Racing eindelijk te verwijderen van die gsm - maar dan kickt plots de briljante, nerveus triomferende beat in en is alles allang vergeven en goedgemaakt. De Drake- en Alicia Keys-klonen op ‘Warriors’, enigszins voorspelbaar zingend over respectievelijk haters en lovers, klinken beter dan het origineel en dat zegt genoeg. Ook van de oefeningen op basistechniek ‘Brand New World’ en ‘Scud Books’, vliegen vonken af. De rest hebben we Hudson helaas al eerder horen doen. Niettemin heel sterk en verplichte kost. (kh)

© Tim Saccenti

werd door XL resident producer Rodaidh

McDonald en nieuwkomer Brunelle. Met ‘Indulge’ levert het nieuwbakken popprinsesje naast ‘Deep’ nog twee nieuwe, volstrekt ongevaarlijke doch zeker niet onaangename nummers af. Titeltrack ‘Indulge’ krijgt een flinke 8/10, met een schouderklopje voor de aanstekelijke melodie en de uitgekiende productie van Ninja Tune-producer Raffertie. Het subtiele drama van de synths in combinatie met het strakke handgeklap van de drumcomputer nestelt zich in je oorschelp om er de eerstkomende dagen niet meer uit te komen. Verder nog in de aanbieding: het verdienstelijke ‘You’ (van poten en oren voorzien door A.K. Paul – jawel, broer van Jai) en als toemaatje een nogal flauwe Jam City-remix. (mvm)

King Gizzard & The Lizard Wizard ‘Quarters’ Heavenly Recordings

Review uit de decemberRifRaf: “’I’m In Your Mind Fuzz’ van de Australische band King Gizzard & The Lizard Wizard is een vette consistente psychrocktrip die mag wedijveren met The Brian Jonestown Massacre en Thee Oh Sees. Coole plaat die zowel pompend als lieflijk zwevend voor de dag komt.” Met opvolger ‘Quarters’ - een album met vier tracks die elk 10 minuten en 10 seconden duren (een toffe gimmick) - gaan ze verder op die laatste piste. De songs klinken iets meer mellow, zijn ontdaan van te overvolle texturen en zijn los van de hedendaagse sound vooral schatplichtig aan psychedelica uit de seventies. ‘The River’ heeft dezelfde schwung als Dave Brubecks ‘Take Five’, ‘Infinite Rise’ knipoogt naar de lofi-songs op het vorige album van Unknown Mortal Orchestra en ‹God Is In The Rythm› is een instant herkenbaar balorkestnummer (we bedoelen het positief) met ijle vocalen en heel knappe gitaarriffjes.

‘Quarters’ rockt minder dan ‘I’m In Your Mind Fuzz’ maar dat is mede dankzij de afsluiter ‘Lonely Steel Sheet Flyer’ (lome en wervelende Ariel Pink-sfeer) nooit een probleem.

Check dit album en het optreden van King Gizzard & The Lizard Wizard op Les Ardentes (11 juli). (bvm)

Kölsch ‘1983’ Kompak t

Nadat hij twee jaar geleden een gesmaakt debuut (‘1977’) uitbracht, wordt er wel wat verwacht van de Deense producer Kölsch. Ondertussen zitten we ken-

nelijk in 1983 en bewijst Kölsch geen eendagsvlieg te zijn. Slim opgebouwde, melodieuze technotracks met een zekere feelgood vibe waar doorgaans de synths het hoge woord voeren, en waar uitstekend gekozen extra’s (check die strijkers in ‘Talbot’, de dansende piano’s in ‘Die Anderen’ of de dreigende hook in ‘Unterwegs’) voor prima arrangementen zorgen, die het geheel een bijna filmische touch geven. Kölsch is een blijvertje! (mc)

Pilocka Krach ‘Best Of’ Monika Enterprise/ Stars & heroes

Debuut van de Berlijnse Pilocka Krach die alleen al door de hoes (met een hand dat in een slipje schuift) en een redelijk pretentieuze titel de aandacht trekt. Word the money geput waar the mouth is?

Reken maar van yes! Midtempo beukers die met veel krasselende en schuifelende beats en bleepende synths uitpakken, zorgen voor het betere dansvloergerief deze maand. Bovendien heeft ze geen schrik om buiten de lijntjes te kleuren - getuige het knetterende ‘Discolights’, het opzettelijk onnozele en simpele ‘Do You Like The Beat?’ of het pompende housevehikel ‘Superboy’ - lapt ze genres en conventies met veel bravoure aan haar laars en heeft ze vanaf dag één een duidelijk eigen smoeltje. Indrukwekkende kennismaking! (mc)

Lauer ‘Borndom’ Permanent Vacation

Een synthfest van a tot z, deze ‘Borndom’ van Lauer. Haast volledig gemarineerd in warme, analoge synths en soms bijna knullige drumcomputerbeats die sterk aan de eighties doen denken, en die lekker aanschurken tegen de mellow bassen en de subtiele samples. Minpuntjes? Wel, sommige tracks worden lang en breed uitgesponnen waardoor de focus een beetje zoek geraakt en onze aandacht verslapt. Best wel aardig allemaal, maar er blijft - jammer genoeg - niet veel van nazinderen. (mc)

Damien Lazarus & The Ancient Moons ‘Message From The Other Side’ !K7/Crosstown Rebels

Het nagelnieuwe ‘Message From The Other Side’ is het resultaat van Damian

Lazarus’ talrijke omzwervingen over de hele wereld. Onderweg lokte Damian een stoet collegae in zijn mobiele studio – vandaar het Ancient Moons-addendum.

Via hand- en spandiensten van (leden van) Simian Mobile Disco, Arctic Monkeys, Florence van The Machines en een bonte bus minder bekende artiesten uit Afrika, Azië en het Midden-Oosten.

Zo komt het dat ‘Message From The Other Side’ uitmondt in een hoogst eclectisch rondje elektronica dat de gemiddelde buzzword-bingo ruimschoots overstijgt: deep house, gladde pop, klamme minimal, toefjes progressive trance, jazz, afrobeat én zelfs flarden sitar plus opruiende arabeat à la Omar Souleyman. De nieuwe Lazarus is nergens echt baanbrekend, en helemaal op het eind gaat het potje lelijk stinken, maar al bij al een kleurrijk en verfrissende pitstop. (fp)

The Limiñanas ‘Down Underground - LP’s 2009/2014’, 2cd

Go’ en ‘Token Water’, enkel uitgerust met het minimum aan drums en geruisloos pianogetokkel, zorgen voor voldoende afwisseling. Zeker niet mis! (ne)

Melt ‘Pure Melt’ Accretions

Niet te verwarren met Melt Banana ook al zijn het eveneens Japanners. Melt is een trio, bestaande uit een ritmesectie van oude knakkers met een jongeling op gitaar, dat het alvast om te beginnen een pakje rustiger aan doet. Geen hysterisch gekrijs maar meestal mooie gelaagde improvisaties die afwisselend akoestisch en elektrisch onze nekharen bereiken. Uiteraard ook wat progressief jazzgefriemel, op een 8-snarige bas nog wel, gitaren uit een andere dimensie, een vers gestreken contrabas en verstilde pianomotieven. Heerlijk plaatje om een katerige zondagnamiddag mee door te brengen. (boo)

Because Music

Metz

Vier albums op 2d’s. ‘Down Underground’, één van de songs van het zelfgetitelde debuut, is nu ook de noemer waaronder de Franse groep The Limiñanas hun drie reguliere platen (‘The Limiñanas’, ‘Crystal Anis’, ‘Costa Blanca’) opnieuw uitbrengen in een deluxe-versie, vergezeld van de rariteitenrelease ‘(I’ve Got) Trouble In Mind’ en een heel verzorgd booklet van 24 pagina’s. Franse Nouvelle Vaguesfeer (Gainsbourg!) en retro sixties psychgarage (The Velvet Underground!) à gogo. Live te zien op de Dijlefeesten in Mechelen op 4 juli. (bvm)

‘Metz II’

Lone Wolf ‘Lodge’ Blue Mountain Music

Met ‘Lodge’ brengt Lone Wolf, het moniker van de Zweedse singer-songwriter Paul Marshall, zijn meest emotioneel geladen album ooit. Dat Marshall zich een tijdje verscholen heeft en schuw was voor live-performances, is allerminst hoorbaar.

Zo schiet zijn stemregister zonder enige moeite de hoogte in en knalt recht in je oren. Dromerige jazztrompetten en zalvende piano’s (‘Wilderness’) openen een soort deur naar een andere dimensie, terwijl ‘Alligator’ een blik gooit op de diepgravende emotionele wervelstorm die door ‘Lodge’ raast. Dat angst en misdaad een Leitmotiv zijn op ‘Lodge’ klinkt al dreigend op het rusteloze ‘Crimes’: “This crimes, this hideous crimes. They make me wanna lie a way out of your life.”

Ingetogen nummers zoals ‘Art Of Letting

Sub Pop

Het is een tijdje stil geweest rond Metz, maar kijk wat hier komt binnenvallen: het makkelijkheidshalve ‘Metz II’ gedoopte tweede album van Metz. Tel daarbij de gestileerde hoes met krachtige foto’s (check het wonderlijke straatbeeld dat John Walsh in San Francisco maakte voor de achterkant van de hoes - dat schreeuwt om een uitvoering op posterformaat) en de jongens lijken zich te profielen als estheten. Zij het dan van de luidruchtige soort. Net zoals op het in 2012 verschenen debuut is deze plaat eentje waarmee graniet gesplit kan worden. Weinig nieuws onder de zon: Metz doet exact wat we van de band gewoon zijn én knoopt met die aanpak aan bij de platen die in de beginjaren op Sub Pop verschenen. Een heerlijk lawaaierig rondje nostalgie, met andere woorden. (jvb)

Miaoux Miaoux ‘School Of Velocity’ Chemikal Underground ltd

“De boog moet niet altijd gespannen staan”, moet de Schot Julian Corrie gedacht hebben.

Daarom tovert hij zijn tweede album als Miaoux Miaoux om tot een luchtig vrijdagavondplaatje. ‘It’s The Quick’ is nu toch net ietsje te luchtig en doet wat botsauto-achtig aan, maar verder horen we vooral véél dansbare disco vol catchy hooks ontsproten aan

25

Rockvonk zo muzikaal tale ekt het strafste nt uit Vlaams -Brabant

Adv-rifraffinale-rockvonk-015-100mmx140mm.indd 1

11/05/2015 16:33:30

06.06.2015

ELVIS PERKINS us

12.06.2015

19.06.2015

NATALIE PRASS us …MEER CONCERTEN OP @ WWW.BOTANIQUE.BE | 02 218 37 32

© Ryan Patterson

© Jonnie Craig

© Jonnie Craig

BLACK MOUNTAIN ca

28

Earteam Leftfield

‘Alternative Light Source’ Infectious

Jongens en meisjes jonger dan 25: even goed opletten nu! Het valt misschien moeilijk uit te leggen hoe hard er werd uitgekeken naar nieuw werk van Leftfield, maar laat ons toch een poging doen. Leftfield, dat waren tussen 1995 en 2000 absolute godenkinderen van de dancewereld, die met ‘Leftism’ 20 jaar geleden een absolute klassieker uitbrachten en dat in 1999 nog eens dunnetjes overdeden met ‘Rythm & Stealth’.

Persoonlijke problemen tussen leden Paul Daley en Neil Barnes betekenden het einde, maar in 2010 blies Neil Barnes op zichzelf Leftfield nieuw leven in met een minitour. In 2012 begon hij ook aan nieuw materiaal en het heeft dan nog eens drie jaar geduurd (velen hadden de hoop opgegeven ooit nog nieuw werk te mogen horen), maar nu is het er dan toch van gekomen. De vindingrijkheid en eigenzinnigheid waarmee de band destijds de wereld omver blies, is - driewerf hoera! - overeind gebleven. ‘Alternative Light Source’ is bezwerend (‘Universal Everything’, ‘Little Fish’), meeslepend en hypnotisch (‘BiLocation’), heerlijk tegendraads (‘Head And Shoulders’) en dat soms allemaal tezamen, zo is ‘Dark Waters’ is geniale, donkere, weirde, maar heerlijk dansbare en verslavende electro, terwijl ‘Shaker Obsession’ daar nog een schepje bovenop doet als absolute meesterlijke hoogtepunt! Comebacks en revivals zijn zelden een succes, maar de uitzondering bevestigt de regel. ‘Alternative Light Source’ is een terugkeer door de hele grote poort met de rode loper lang en breed uitgerold! Leftfield was dood! Lang leve Leftfield! (mc)

retro synths. Bij momenten doet Miaoux Miaoux erg denken aan een geüpdate versie van The Postal Service. Geen indietronica maar indiedisco/funk. Het heerlijk swingende ‘Luxury Discovery’ moet qua catchyness zelfs niet onderdoen aan wat pakweg Pharrell Williams uit zijn reuzenhoed tovert. ’School Of Velocity’ is een sympathiek, kleurrijk plaatje van een geluidsknutselaar die het niet te nauw neemt met au sérieux. Maar goed ook. (dw)

The Miseries ‘The Miseries’

strumentale gitaarnummers die twijfelen tussen postrock en mathrock. Het technisch vernuft waarmee wordt uitgehaald (dat neersijpelende gitaarlijntje in ‘Tropicalia’!) is best wel indrukwekkend.

De energieke uptempo drumpartijen en huppelende baslijnen vormen de dynamische ruggengraat van stuk voor stuk instrumentale werkstukjes waar lang aan geknutseld, geknipt en geplakt is om die juiste structuur en overgang te vinden. Dat hoor je, al wordt niet alles even smaakvol ingekleurd. Het doet een beetje fusion aan. Een beetje van dit, ietsje van dat, maar weinig plakkende mayo. (dw)

V2 Records

Na drie platen als singersongwriter gooit Tim Knol het over een andere boeg. De Nederlandse muzikant rekruteerde, naast zijn vaste drummer Kees Schaper, gitarist Melle Boersma en bassist Eric Lensink.

Samen levert het viertal nu een behoorlijk aardig debuut af vol complexloze garagerockers. Soms (‘Hit Ya’) enigszins middelmatig, bij momenten (‘Skinflint’) uitermate ferm, zij het nooit zo geniaal als Big Star, waarnaar op de hoes geknipoogd wordt. Een aangename kennismaking die hopelijk vroeg of laat uitmondt in een lichtelijk geniaal album. (jvb)

The Mothmen ‘Pay Attention!’

On-U Sound

Dit plaatje dateert oorspronkelijk uit 1980 en werd nog nooit eerder digitaal of op cd uitgebracht. The Mothmen ontstonden uit de as van verschillende groepen Manchesterse groepen (waaronder Durutti Column) en de ritmesectie zou later de ruggengraat van Simply Red vormen, maar dat is -gelukkig- een heel ander verhaal. We krijgen een mix van luide gitaren, hoekige, vaak hypnotische drums, vreemde vocals en allerlei postpunkerige experimenten, natuurlijk overgoten met een fors dubsausje.

Vergelijkingen met pakweg PiL en Gang Of Four zijn dan ook nooit ver weg. ‘Pay Attention!’ is een degelijke, maar zeker geen geniale plaat. Het is wél een mooi voorbeeld van de even creatieve als roekeloze, door een uitgebreid scala drugs geënthousiasmeerde ontdekkingszucht in die periode. En daar hebben we tenslotte toch heel wat geniale platen aan te danken. (mb)

Mount Stealth ‘EP2’ Chez Kito Kat

Mount Stealth is een rockformatie van vier kerels uit Luxemburg. Ook daar leeft er wat muzikaals! ‘EP2’ bestaat uit zes in-

Multicast Dynamics ‘Scape’ ‘Acquatic System’ Denovali Records

De Nederlandse elektronica-producer Samuel van Dijk brengt deze maand de eerste twee uit een reeks van vier albums uit waarin de natuur centraal staat.

Conceptplaten dus, allemaal samengesteld met analoge synthesizers en gevonden geluiden. Van de lading van deze maand klinkt ‘Acquatic System’ veruit het meest overtuigend, een verzameling soundscapes en field recordings opgenomen op verschillende locaties aan meren, rivieren en oceanen in Finland en Fuerteventura. ‘Acquatic System’ laveert op die manier tussen ijzig gedreun en pulserende klanken, van smeltende sneeuw tot het geruis van de golven, en brengt zo een stuk exotica de digitale wereld in. ‘Pulse’ klinkt een heel stuk minder gevarieerd, minder exotisch, en tussen het geknetter en het geruis breekt hier de routine af en toe toch stevig door.

Eén op twee dus. Benieuwd wat de rest nog brengt. (ts)

Niton ‘Tiresias’ Pulver Und Asche Records/Africantape

De klank van Niton, drie Italianen met een achtergrond in de experimentele muziek, laveert tussen ambient, elektronica en noise. ‘Tiresias’ is een plaat die dreigt, een album van een dik halfuur vol duistere geluidsexperimenten, hier en daar ondersteund door een rist keyboards en snaarinstrumenten, doorgaans met de nodige elektronische effecten. Het ding knettert en dreunt voortdurend maar vervalt nooit in moeilijkdoenerij of in gratuite klankspelletjes. Dat is veel gezegd voor een plaat die dan wel uiteenvalt in twaalf tracks, maar die eigenlijk meer wegheeft van een lange, borrelende compositie die je in één ruk moet uitzitten. Dit is gewoon degelijk spul. (ts)

Nocturnal Sunshine ‘Nocturnal Sunshine’ I/AM/ME/Kobalt Label Ser vices

Haalde ze ons met haar zeer genietbare debuut ‘Comfort’ al snel binnen, dan sleept Maya Jane Coles als haar alter ego Nocturnal Sunshine je mee naar meer donkere oorden. Al schemert er soms nog van die lichte, heerlijke house en electropop door, op ‘Nocturnal Sunshine’ overheersen de zware bas en dubby klanken. Slagen tracks als ‘Intro’ en ‘Believe’ er nog in dit subtiel te verbergen, dan dreunt de geweldige garagevibe van ‘Take Me There’ des te harder op ons in. Niet dat we veel weerstand boden, zeker niet als daarna nog de bezwerende dubsteppy tonen van ‘Footsteps’ voorbij drijven. Een pareltje als ‘Can’t Hide The Way I Feel’ zwelgt dan weer in fraaie techhouse, terwijl ‘Hotel’ dan wel gloomy aanvoelt, maar je op een best zwoele manier richting ochtendgloren dirigeert. Als Nocturnal Sunshine mag Maya Jane Coles dan wel grauwer klinken, met haar gelijknamige worp levert ze een plaat af, die er ons aan herinnert dat er zelfs in duisternis schoonheid te rapen valt.

Waarvoor onze oprechte dank. (kc)

Ozmotic/Fennesz ‘AirEffect’ Folk Wisdom

Fennesz gaat in de mangel met fysicus/ jazzsaxofonist Stanislao Lesnoj en met percussionist SmZ. ’AirEffect’ is een raar plaatje, eentje dat, na verschillende luisterbeurten, nog steeds weinig prijsgeeft. Is dit nu abstracte jazz met wollige soundscapes? Experimentele elektronica met een trits saxofoonsolo’s? Postdub neoapocalyptische dronefunk? Geen idee wie maalt er ook om dat soort categorieën - maar het slaat bij momenten wel als een tang op een varken. Fennesz’ knetterende gitaarruis staat er. De lome, abstracte jazz van Ozmotic staat er ook. De twee samen, nou, dat klinkt voorlopig als vlees noch vis. (ts)

José Padilla ‘So Many Colours’ International Feel Recordings

Net nu ons lijf stilaan echt wel naar meer zon begint het hunkeren, komt José Padilla nog eens met nieuw werk aanzetten. Geen vervolg voor de ‘Café Del Mar’-reeks, maar een volwaardige langspeler. Samen met 4 andere producers Mark Barrot, Telephones, Wolf Müller en Tornado Wallace - grasduint de man door

alles wat naar balearic ruikt. Het simpele gevolg is dat we nu al het zand tussen de tenen voelen kruipen en de eerste zonnestralen al lichtjes voelen branden. Al bij de eerste housy tonen van ‘Day One’ overvalt ons een warm, zomers gevoel, dat probleemloos aanhoudt tijdens die vermeende eighties vibe op ‘On The Road’. Wat ons rest, is enkel te genieten van betoverende grooves (‘Afrikosa’), dromerige geluidsgolven (‘Maybe The Sunset’ en ‘Aixo Es Miel’), zoete afrovibes (‘Whistle Dance’) en zelfs een heerlijk streepje disco (‘Blitz Magic’). Met ‘Remember Me’ kent deze ‘So Many Colours’ een bloedmooi einde, waarop onze voortijdige zomer weer snel wegebt. Op de echte versie is nog even wachten, maar voorlopig kunnen we er weer even tegen. (kc)

Charlemagne Palestine/ Rhys Chatham ‘Youuu + Mee = Weee’, 3cd Sub Rosa

‘Youuu + Mee = Wee’ is de eerste release waarop de twee legendarische experimenteerders en oerminimalisten Charlemagne Palestine en Rhys Chatham samen spelen. Dat het resultaat dan ook magnifiek is, dat mag niet echt een verrassing zijn: de twee hebben er allebei een fantastische carrière van bijna een halve eeuw tussen (even) grote namen als La Monte Young, Morton Subotnick en Steve Reich opzitten. Maar dat de twee gedurende maar liefst drie uren de meest intense drones en ritualistische composities blijven aanhouden, dat blijft een sterke prestatie. Van de drie schijfjes is de eerste, met Chathams krakende trompetdrones op een simpel pianomotief, later bijgestaan door Palestines bezwerende keelzang, simpelweg de boeiendste. Deel twee en drie houden het op (voor Palestine en Chatham althans) meer geijkte paden, wanneer Chatham naar z’n vertrouwde gitaar en looppedaal grijpt en Palestine als vanouds voor orgel kiest.

Allebei beginnen vrij uitgebeend en barsten geleidelijk helemaal open. Drie fantastische schijfjes, kortom, die variëren tussen nieuw en oud. Dit had er al veel eerder van mogen komen. (ts)

Jean-Jacques Perrey & David Chazam ‘ELA’ Freaksville

What the fuck? Nee serieus, what the fuck? Antieke synthesizers? Militaire mar-

Earteam

Nozinja

29

‘Nozinja Lodge’ Warp

Toen Mark Ainley van Honest Jon’s en Hardwax/Basic Channel-legende Mark Ernestus vijf jaar geleden een compilatie uitbrachten met daarop twaalf onversneden afro-dance-diamanten die tegen 180 bpm door onze koptelefoon raasden, stond onze wereld even op z’n kop. Voor wie niet bekend is met het fenomeen: Shangaan Electro is een volstrekt unieke subcultuur uit Soweto, een arme en quasi volledig zwarte buitenwijk van het Zuid-Afrikaanse Johannesburg. Marimba’s, synths en drumcomputers hollen in het rond tegen halsbrekende snelheden (vergelijkingen met soca en footwork zijn niet vergezocht), al dan niet verklede dansers schudden met hun ledematen tot armen en benen er afvliegen. DJ en producer Nozinja is dé spilfiguur van het hele gebeuren: de overgrote meerderheid van de beats komen uit zijn computer gerold. Na een tweede compilatie met remixes van een hele rits topproducers is er nu het officiële langspeeldebuut van de meester zelf, op het grote Warp nog wel. Van plankenkoorts is geen sprake, integendeel, dit is het allerbeste wat we van de man al hoorden. Verplichte kost! (mvm)

sen? Op hol geslagen kermismolens?

Door de angel gehaalde old school videospelletjes? What the fuck? Elektronicaveteraan Perrey (de man telt ondertussen maar liefst 86 lentes) is duidelijk weer helemaal terug en hij werkte voor dit plaatje opnieuw samen met David Chazam.

En dat levert dus weer knotsgekke resultaten op. Is dit wat Henri Mancini zou maken na de consumptie van een smörgåsbord van het beste wat de mensheid ooit aan drugs heeft bedacht? Je mag je in ieder geval verwachten aan bizarre, neurotische beats en bleeps en heel veel humor.

Op den duur wordt het allemaal een tikje vermoeiend, maar in beperkte dosissen zeer genietbaar, deze ‘ELA’. (mb)

Petrels ‘Flailing Tomb’ Denovali Records

Zet openingstrack ‘We Are Falling In The Heart Of The Sun’ (tevens de perfecte beschrijving van hoe het nummer klinkt) op geluidsniveau duizend en Petrels blaast je volledig weg met een sonische oerklank en elektrisch gekletter. Fiew! Het project van de Londense muzikant/ illustrator Oliver Barrett zoekt de sferen in de drones, ambient, elektronica, industrial en postrock. We horen verder in ‘Orpheus’ nog een volledig koor dat je oren te lijf gaat en in het afsluitende drieluik ‘L. Caution Pt. 1, 2 & 3’ doen synths en doldraaiende drums daar nog een schepje bovenop. Petrels brengt niets nieuws, maar doet het zo verpletterend goed (mits het geluidsniveau daadwerkelijk op duizend te draaien) dat er naar ‘Flailing Tomb’ best wel wat superlatieven mogen gesmeten worden. Vet. (dw)

Hugo Race & The True Spirit ‘The Spirit’ Glit terhouse Records

Zeven jaar na hun laatste album zijn Hugo Race & The True Spirit niet aan hun proefstuk toe met deze 12de studioplaat. Race heeft ook niet stilgezeten de afgelopen 3 jaar, werkend aan ‘The Spirit’ is hij hooguit wat beheerster geworden, maar aan kracht heeft hij niet ingeboet. Moderne oldskool elektronica blues die groovet wanneer het uitkomt en dreigt wanneer het moet. ‘Man Check Your Woman’ start de plaat met geroffel, georkestreerd geklungel en gekke mondharp en bouwt op dat elan verder. ‘Elevate My Love’ gaat met dezelfde sfeer aan de slag maar overstijgt het muzikaal met moderne toet-

sen. Met ‘The Information’ waarschuwt hij op geheel eigen wijze voor de huidige kennisverslaving. ‘Heaven Or Die’ en ‘Heartbreak 69’ zijn instrumentaal en bewijzen dat Hugo’s stem niet noodzakelijk het meest bezwerende van zijn muziek is. ‘Dollar Quarter’ is zwoel en meedogenloos, je kan niet anders dan het hele nummer fysiek meedeinen. ‘Wildcards’ roept beelden op van Morphine, dEUS en vroeger medebandlid Nick Cave, maar blijft vooral ook Hugo Race. Race is dus weer vertrokken en wij volgen. (am)

Saun & Starr ‘Look Closer’ Daptone Records

Wie Daptone een beetje kent, weet dat de oude rotten zoals Sharon Jones en Charles Bradley het grote uithangbord zijn en dat achter die oudjes een enorme familie muzikanten schuilt. Muzikanten die cd’s en tours van alle andere Daptonebands kruisbestuiven. In landbouw heet zoiets inteelt, in muziek gelukkig gewoon een opportuniteit. Na lange tijd platen van Sharon Jones en The Dap-Kings van de shoo-bop-bop shoo-bop’s te voorzien, kregen Saun & Starr aka The Daptettes eindelijk de kans om hun eigen materiaal naar buiten te brengen. Het bewijs dat ook naast de spotlights van Daptone Records heel wat te ontdekken valt en dat is exact wat deze boezemvriendinnen bedoelen met de titel ‘Look Closer’. Niet dat de rest van de wereld daar nog niet van overtuigd was. Een kwaliteitscd van een kwaliteitslabel! (pn)

The Selecter ‘Subculture’ DMF

Het combo dat wereldberoemd werd met ‘On My Radio’ is - ondanks meerdere splits - levendiger dan ooit, zo blijkt uit deze ‘Subculture’. Het geluid - een vrolijke mix van reggae, 2 tone ska en northern soul - staat er duidelijk nog steeds en dat Prince Fatty voor deze plaat achter de knopjes zat kan natuurlijk geen kwaad. Of de heren met deze plaat opnieuw de hitparade zullen bestormen lijkt ons onwaarschijnlijk, maar nummers zoals het dubby ‘Breakdown’ (The Specials anyone?) , ‘Box Fresh’ of ‘It Never Worked Out’ doen vermoeden dat het alvast een gezellige festivalzomer wordt. (mb)

Serph ‘Hyperion Suites’ Noble

Voor muzikale experimenten die net dat tikkeltje gekker en extravaganter zijn dan je doordeweekse hap nieuwe mu-

ziek moet je in Japan zijn. Of het nu de volslagen hysterische hardcore van Melt Banana, de 8bit-fratsen van chiptune-genie Quarta330 of de doorgedraaide minimalistische dance-punk van Nisennenmondai is, in Japan kleurt de hele undergroundscene met het grootste plezier ver buiten de lijntjes. Serph is een beatsmid die zich gezwind door dat losgeslagen muzieklandschap heen beweegt. Voor de vijfde keer al resulteert zijn sonische verzamelwoede in een instrumentale mixtape vol fantasierijke collages: aan versnipperde soulstemmetjes, aan flarden gehakte popmelodietjes en geinige J-pop-riedeltjes geen gebrek. Het resultaat is bij momenten verrassend entertainend, maar hier en daar ook slaapverwekkend. Neemt niet weg dat we desnoods elke dag een halve centimeter minder choco op onze boterham willen smeren om de man eens aan het aan het werk te zien in z’n eigen Japanse biotoop, inclusief gillende Japanse schoolmeisjes en dansende robots. (mvm)

Sinah ‘Sinah’ Finaltune Records

Dankzij verschillende remixes van onder andere alt-J en Beaty Heart, kwam Sinah in de spotlights. Op haar debuut mixt de frêle Duitse new wave-synths met akoestische piano, beats en zweverige zangpartijen. ‘Sinah’ is een rijkelijk gearrangeerde smeltkroes van pop, triphop en elektronica. Single en opener ‘Harder’ klinkt dan wel knap qua productie, maar zoekt iets te snel de gemakkelijke, poppy uitweg.

Een beetje plattekes, terwijl een nummer als het oosters getinte ‘Loveless’ wel een frisse toets heeft. Wil je haar vinden, zoek Sinah dan ergens in het hedendaagse muzikale wereldje waar bijvoorbeeld ook Hundreds of FKA Twigs in vertoeven.

Poppy en lichtjes beneveld. (dw)

Stepmother ‘Calvary Greetings’ Megaphone

Lekker van de pot gerukt Angelamericollands kwartet dat met een instrumentarium van een kleine bigband en een handvol gastmuzikanten de geest van wijlen X-Legged Sally eigenhandig tot leven wekt. Uiteraard bevat de stiefmoederlijke baxter dan ook een twintigtal cc Zappa, tien druppels van die andere ondergewaardeerde Belgen van Joy As A Toy met enkele milliliters Capsule en Galatasaray. De kenners

weten dan meteen welk brouwsel er in de knijpzak zit, dat de gierende saxen en klarinetten rond je hoofd zullen tollen als lastige muggen, dat de ritmes regelmatig van tempo zullen veranderen, stoppen en weer zullen beginnen wanneer u het minst verwacht én dat er buitenaardse dissonante geluiden zullen geproduceerd worden, gitaren die Hawaiiaans twangen en giftig riffen, inclusief vermassacreerde cover van Gall en Gainsbourgs ‘Laisse Tomber Les Filles’. Voor de doorsnee popliefhebber geldt dit als waarschuwing, voor liefhebbers als (boo) zelve, een aanzet tot aankoop.

The Tallest Man On Earth ‘Dark Bird Is Home’ Dead Oceans

Voor Kristian Matsson aka The Tallest Man On Earth is het al even duidelijk: There’s no leaving now. Dat was trouwens de titel van zijn vorige plaat uit 2012. Anno 2015 komt hij met de nieuwe full ’Dark Bird Is Home’ aandraven. De eerste keer dat hij met een heuse band werkt en het album is - volgens de man zelf - z’n meest persoonlijke en eerlijkste tot nu toe. Hij schreef immers een hoop ellende die hij de afgelopen jaren meemaakte van zich af en dat hóór je.

Openen doet hij met het wondermooie, sobere ‘Fields Of Our Home’, ondersteund door slechts één akoestische gitaar.

‘Sagres’, de eerste single, is veel rijker georkestreerd en klinkt zelfs vrolijk.

Atypisch en verrassend voor Kristian Matsson, maar hij komt er probleemloos mee weg. De titeltrack ‘Dark Bird Is Home’ is dan weer met z’n magistrale opbouw de perfecte afsluiter. Een absoluut hoogtepunt dat je perplex achterlaat. Heerlijk!

The Tallest Man On Earth wordt met elke nieuwe plaat steeds groter. (jvh) kijkt nu al uit naar het vervolg.

Templo Diez ‘Constellations’ My First Sonny Weismuller Recordings/ Konkurrent

Best zwaar qua gemoed, dit vijfde album van Templo Diez. Met een inktzwart sfeertje creëer je ook schoonheid, moet het Nederlands-Frans-Italiaanse gezelschap gedacht hebben. ‘Constellations’ is na ‘Greyhounds’ (2011) het tweede deel van een drieluik en mixt - zo ergens tussen The Velvet Underground en The National - alt.country noir met duistere pop, cold wave en lofi-postrock waarbij violen een

30

Earteam Vatican Shadow ‘Death Is Unity With God’, 3cd Modern Love/Kompak t

Als een loden mantel hangen religieus fanatisme en terreurdreiging over de onverwoestbaar gewaande American Dream, sinds anderhalf decennium.

Dominick Fernow oftewel Vatican Shadow heeft een ongezonde obsessie met de stille transformatie van zijn land tot versterkte burcht en tanende wereldmacht. Met alle smerige oorlogen, waterboarding-praktijken en klinische drone-strikes vandien – te beleven ergens in een godvergeten, snoeihete zandbak aan het andere eind van de wereld. Vocals komen er alweer niet aan te pas, maar élke tracktitel op ‘Death Is Unity With God’ is opnieuw een ultra-uitdagend statement. En een vuige schop in uw kloten. Ter kennismaking omhelst opener ‘Al Qaeda’ niet minder dan 26 (!) minuten – episch, net als de totale speelduur van tweeënhalf uur (!), verspreid over de lengte van een driedubbele cd/dubbele vinyl/zesdelige cassettebox. Anyhow, de bloeddorstige vzw van wijlen Bin Laden moet het doen met een verrassend argeloze en ingehouden soundtrack. Dat is provocerend, in wezen, maar perfect passend bij de immer sluimerende paranoïa van zijn landgenoten, voor die altijd ongrijpbare dreiging van het Midden-Oosterse clubje explosief. Overigens richt Vatican Shadow zijn in gif gedrenkte pijlen niet enkel op de stereotype terrorist-met-tulband-en-bomgordel. Ook homegrown bombers (‘McVeigh Figure’) en dito religieuze gekkensekten met bijbels & blaffers (‘Machine Gunning Of The Davidians’) worden in het vizier genomen – net als CNN en FBI. Verderop de plaat trekt de oorlogsmachine van Fernow zich langzaam, of nee, térgend langzaam op gang, in volgende slagorde: van sniper-ambient over onbehaaglijk wiegelende synths en slachthuis-elektro tot metal en industrial. Rond elk volgend nummer wikkelt Fernow een extra rol prikkeldraad, alsof hij zich ingraaft voor het eindoffensief dat er onvermijdelijk zit aan te komen. Die gore suspense onderweg, uitgesmeerd over tweeënhalf uur, is ronduit verpletterend. Vatican Shadow smeedt elektronisch vagevuur op ‘Death Is Unity With God’, een bermbom vermomd als gitzwarte politieke aanklacht, van kop tot teen gehuld in dood, verderf, onheil en – toch wel – onderhuidse schoonheid. Een even goddeloos als weerzinwekkend titanenwerk. Knockout-plaat van het jaar. (fp)

prominente rol spelen. Pakkend en eerlijk album met een donkere state of mind. (bvm)

Terranova ‘Restless’ Kompak t

De zesde studioplaat van het Duitse Terranova bulkt van de fraai uitgekiende en warme beats, een mix van house, techno, disco en sfeervolle vocals van een half dozijn gastzangers. Op opener ‘Tell Me Why’ (met Stereo MC’s) komt een en ander nog niet helemaal uit de verf, maar met ‘Skin & Bones’ (Lydmos en Bon Homme vertoeven achter de micro) is de toon helemaal gezet. Ook de moeite: het dreigende ‘Goldilocks’, ‘Underverse’ (feat.

Mandel Turner) en vooral het sublieme ‘Labrador’. De titel van die laatste track verwijst naar verluidt naar de studiomascotte van Terranova, die op afsluiter ‘Ucho No Inu’ als sample opnieuw opduikt. Erg fijn plaatje, deze ‘Restless’. (mb)

Thisquietarmy ‘Anthems For Catharsis’ Thisquietarmy Records/Consouling Sounds

Fans van alles wat van ver en kortbij met drones te maken heeft, kennen Thisquietarmy, het soloproject van de Canadees Eric Quach.

Met zijn jongste ‘Anthems For Catharsis’ heeft hij voor wat (eb) betreft een maatstaf afgeleverd: gitzwart, vol meeslepende onderhuidse melodie en voortdenderend op dwingende postapocalyptische ritmes. Heerlijk spul. Aanrader voor mensen die shoegaze wat te soft vinden, drones maar wat abstracte moeilijkdoenerij vinden en toch eens wat anders willen dan heelder riff-festijnen bij het beluisteren van een of andere soort metal.

Tiefschwarz ‘Left’ Watergate

Pats-boemerang: alles komt terug. De legging, de gepelde garnaal, de CD&V. Zo ook Tiefschwarz, na een relatieve radiostilte van enkele jaren. Op ‘Left’ hijst het Duitse duo een zanger aan boord, een Turks-Finse Duitser, Khan genaamd.

Die beschikt over een soulvol gesmeerd strottenhoofd, wat aardig tegengewicht biedt aan de koele beats van Basti en Ali Schwarz. In deze spreekt Tiefschwarz over een fusie die het midden houdt tussen Marvin Gaye en The Black Dog, en

een spelletje met verleiden en/of bedreigen. Da’s nog niet eens zo gek gedacht. Tiefschwarz blikt via het nieuwe album nadrukkelijk terug richting rudimentaire Chicago house uit de jaren negentig, gehesen in een hesje van smetteloze, lome en warme klank. Maar au fond werd de succesformule van weleer amper bijgesteld. En na twee luisterbeurten skippen we moedwillig zowat alle nummertjes met Khan aan de micro – bij nader inzien beschikt de man over een al te vlak en antipathiek stemgeluid. En net als voorheen blijven vooral de clubtracks overeind. Een dubbel gevoel, deze nieuwe Tiefschwarz. (fp)

Torres ‘Sprinter’ Par tisan Records

“Darkness fears what darkness knows/but if you’ve never known the darkness/you’re the one that fears the most”, klinkt het op het einde van ‘New Skin’, de tweede song op ‘Sprinter’. Als een 23-jarige zoiets met overgave zingt, heeft ze iets te vertellen, en daar luisteren we naar. Torres opent in ‘Strange Hellos’ met contrabassige babystapjes, maar lang duren die niet, na vier regels barst het geweld los - fluctuerend tussen lamentabele liefelijkheid, ruige rock en psychedelische proza. ‘Son, You’re Not An Island’ is met de vele effecten een vreemde eend op de plaat. Het titelnummer ‘Sprinter’ vat het album dan weer perfect samen: een evenwicht tussen een harmonische stem en dito muziek met genoeg beat, gitaarlicks en rauwe zang ertussen om niet te vervelen. Torres heeft gescoord. (am)

Juan Wauters ‘Who Me?’ Captured Tracks

Geen ander recent plaatje gehoord dat charmanter begint dan ‘Who Me?’, het tweede los-uit-de-pols-album van Juan Wauters. De lo-fi singer-songwriter met Urugayuaanse roots past in een traditie waar The Velvet Underground en Daniel Johnston in thuis horen maar anderzijds verloochent de in Queens, New York wonende Wauters ook zijn afkomst niet. Opener ‘En Mi’ en ‘Asi No Mas’ hebben wat tropicalia in de aanbieding, er staan enkele Engelstalige

nummers met Spaanse titels op de plaat (‘Todo Termino’, ‘El Show De Los Muertos’) en Wauters hoofdinstrument is een gitaar met nylon snaren. De instrumentatie van de old skool productie is spaarzaam en volledig ter ondersteuning van de luchtige, eenvoudige, akoestische liedjes: sobere baslijntjes, toefjes piano, basic drumpartijen en een enkele keer toetsen (het voor de plaat a-typische ‘This I I’) of een saxofoon (slotsong ‘El Show De Los Muertos’). Aanstekelijk en rammelend. Met de Manhattan skyline op de achtergrond. Retro en best hip! (bvm)

The Weepies ‘Sirens’ Net t werk Records

Het indiefolkduo Deb Talan en Steve Tannen, hubby and wife, trekt voor het eerst in vijf jaar ten tonele met langspeler ‘Sirens’, dat liefst zestien (!) nummers telt. Dat het hen aardig gelukt is een volwaardige plaat op de wereld te zetten, blijkt al uit de horde rasmuzikanten zoals Steve Nieve (Elvis Costello), Gerry Leonard (David Bowie) of Matt Chamberlain (Pearl Jam) die het koppel in de studio vergezelde. De toekomstige grootsheid van The Weepies blijkt uit beloftevolle wapenfeiten zoals ‘River From The Sky’, het overdreven mooie ‘Crooked Smile’ en de cover van Tom Petty’s ‘Learning To Fly’ dat meteen goed raak schiet. Dat The Weepies soms een net iets te hoog Roxettegehalte koesteren, blijkt op het uiterst meezingbare ‘Never Let You Down’ en het ietwat melige ‘Sunflower’. Vrolijk ronddansen als een zonnebloem die naar de laatste straaltjes zon hunkert, kan op ‘Early Morning Riser’. De harmonieuze samenzang, in samenspel met vrolijk gitaargepluk dat ergens tussen Buddy Holly en Sony & Cher zweeft (‘My Little Love’) maakt veel goed. Nee, deze plaat dingt zeker niet naar de titel album van het jaar.

Maar dat deert niet, een fijne collectie feelgoodsongs past toch bij elke zomer.

Nietwaar? (ne)

Zefur Wolves ‘Zefur Wolves’ Strangetown Records

“You can’t judge a book by the cover”, Bo Diddley wist het al in 1962 en het blijft ook in 2015 een waarheid als een koe. Als je je puur baseert op de hoes van dit titelloze debuut verwacht je je stiekem aan schreeuwende death metal met een zeer duister kantje. Dat eerste is de sound van Zefur Wolves alleszins, al verdiepen ze zich ook niet in de

meest lichtgevende en zonnige muzikale klanken. Zefur Wolves is het nieuwe project van de man met de prachtige allitererende naam Cian Ciaran, ook bekend als keyboardist bij Super Furry Animals.

Samen met zijn vrouw Estelle Ios en een paar andere muzikale zielsgenoten laten deze wolven een aantrekkelijke debuutplaat op ons los die zich het best laat beschrijven als mix tussen grunge en shoegaze. Wazige gitaren met een hoog fuzzgehalte zijn dan ook in grote getale aanwezig maar terwijl dit bij anderen vaak gepaard gaat met middelmatige albums die na drie nummers al hun geheimen al prijsgeven blijft ‘Zefur Wolves’ boeien van start tot finish. Reden hiervoor is de fascinerende stem van Estelle die emotie en rauwheid vaak perfect samenbrengt, zoals in het dromerige ‘Too Late’ en het krachtige ‘Wake Up’. Hoogtepunt van dit alles is ‘Santi’s Eclipse’ dat begint als een opgefokte radar van een ruimteschip maar zich gaandeweg transformeert in een oerknaller van formaat. Een debuutplaat die aantoont dat shoegaze van de bovenste plank nog steeds dé ideale muziek is om heerlijk bij weg te dromen. (ps)

zZz ‘Juggernaut’ Excelsior

zZz verdween 7 jaar van de radar en verrast ons met de nieuwe plaat, ‘Juggernaut’. De zeer stevige opener ‘Blood’ bevat een hoop gierende gitaren, opgefokt geschreeuw en harde drumslagen. Maar laat je niet van de wijs brengen, want het duo uit Amsterdam pakt op het album vooral uit met kraut-invloeden en heerlijke spacy geluiden.

‘When I Come Home’ en ‘Dead End’ zijn dan weer eerder melancholisch en wave-achtig met een stemgeluid dat bij Ian Curtis van Joy Division aanleunt. En de 20-minuten durende titel ’Juggernaut’ is ronduit een extatische trip. Subliem! zZz heeft zijn fans wel een hele tijd op hete kolen laten zitten, maar deze plaat vol variatie en aangename verrassingen was het wachten zeker waard. Knap werk! (jvh)

ADMIRAL FREEBEE

26/06 Genk On Stage 01/08 M-idzomer, Leuven 08/08 Linkerwoofer, Antwerpen

BILLIE KAWENDE

27/06 Plazeyfestival, Brussel

BONY KING

17/07 Gent Jazz 31/07 Moods! Brugge 01/08 M-idzomer, Leuven

DE MINISTERS v/d NOORDZEE 31/05 Arbeidershuis, St-Eloois-Winkel

EEFJE DE VISSER

20/07 Trefpuntfestival, Gent

FACES ON TV

29/05 JC Brieljant, Deinze 28/06 Rock @ Edegem 23/07 Boomtown, Gent

FIVE DAYS

27/06 Tropiscala, Overijse 19/07 Dorpsfeest, Haasrode 20/07 Kneistival, Knokke-Heist 31/07 Gelrock, Gelrode

FLIP KOWLIER

DUCKTAILS

06.06 DOK - Gent

DOPE DOD

06.06 Bones Fest - Aalst 17.07 Dour Festival - Dour 14.08 Willrock - Wilrijk

CELESTIAL SHORE

10.06 Vooruit Café - Gent

TERAKAFT

12.06 De Roma - Antwerpen 08.08 Yellowstock - Geel 27.10 Centre Culturel d’Ottiginies - Ottignies

ZUN ZUN EGUI

13.06 Beursschouwburg - Brussel 14.06 Cactus Club - Brugge

MONOPHONICS

14.06 Trix - Antwerpen

KEVIN MORBY

15.06 Mad Café - Liège

RAKETKANON

Fête de la Musique - Izel Grensrock - Menen Rock Herk - Herk-De-Stad Dour Festival - Dour

30/05 Arendonk Zingt & Swingt 28/06 Rock @ Edegem 04/07 Tieltse Europafeesten 20/07 Kneistival, Knokke-Heist 23/07 Boomtown, Gent 24/07 Moods! Brugge

21.06 27.06 18.07 19.07

GABRIEL RIOS

25.06 Rock Werchter - Werchter

HYDROGEN SEA

26.06 17.07 22.07 15.08 22.08

28/06 Rock Werchter 10/07 Cactusfestival, Brugge 24/07 Boomtown @ Opera, Gent 25/07 Boomtown @ Opera, Gent 05/07 Paradise City Festival, Perk 18/07 Rock Herk, Herk-de-Stad

JOY WELLBOY

25/07 Borgerwood, Borgerhout

LILI GRACE

35

WAXAHATCHEE + PINKWASH

31.05 DOK - Gent

CARIBOU MARCO Z

Genk On Stage - Genk Gentse Feesten - Gent Kneistival - Knokke-Heist Herbakkers Festival - Eeklo Rijmrock - Rijmenam

BEAK>

26.06 Beursschouwburg - Brussel

STEVE GUNN

27.06 Grensrock - Menen 14.08 La Truite Magique - Houffailze

28/06 Genk On Stage

MEURIS

20/06 Repmond Rock, Rupelmonde 27/06 Tropiscala, Overijse 11/07 p’LatseDoen, Kuurne 04/07 Dendermonde Viert 10/07 Burgrock, Brugge 18/07 Rock Herk, Herk-de-Stad 24/07 Boomtown, Gent

RACOON

STADT

28.06 Copacobana - Gent 24.07 Boomtown - Gent

A/T/O/S

01.07 DOK - Gent

WOODS

11.07 Les Ardentes - Liège

27/06 Genk On Stage

TIMBER TIMBRE

SELAH SUE

27/06 Rock Werchter

SIOEN

19/07 Trefpuntfestival, Gent

11.07 Cactus Festival - Brugge 18.07 Dour Festival - Dour

BATHS

STEAK NUMBER EIGHT

17.07 Rock Herk - Herk-De-Stad

STUFF.

17.07 Dour Festival - Dour

18/07 Kotweekend, Rekkem

30/05 Roeselare Jazz Festival 03/07 Dijlefeesten, Mechelen 05/07 Couleur Café, Brussel 09/07 Les Ardentes, Luik 18/07 Gent Jazz 26/07 Borgerwood, Borgerhout 05/08 Lokerse Feesten

TOURIST LeMC

11/06 Candelaershuys, Ukkel (try-out) 21/06 Ubuntu Festival, Boom 27/06 Genk on Stage 02/07 Rivierenhof, Antwerpen (sold out!)

21/07 Rivierenhof, Antwerpen (sold out!)

25/07 Boomtown, Gent 31/07 Lokerse Feesten

TUBELIGHT

05/06 Goezot in ‘t Hofke, Oud-Turnhout 25/07 Parkingrock, Weelde

YEVGUENI

05/07 Na Fir Bolg, Vorselaar 19/07 Kotweekend, Rekkem 24/07 Beleuvenissen, Leuven 01/08 Lokerse Feesten 02/08 Suikerrock, Tienen

DEERHOOF

RAPE BLOSSOMS

17.07 Kinky Star - Gent

ZINGER

17.07 Rock Herk - Herk-De-Stad 08.08 Juice Festival - Veurne 20.08 Pukkelpop - Kiewit

BRIQUEVILLE

18.07 16.08 04.09 05.09

Rock Herk - Herk-De-Stad Ieperfest - Ieper Deep In The Woods - Heer Villa Pace - Sint-Niklaas

OSAKA MONAURAIL

18.07 Gentse Feesten - Gent

NILS FRAHM

19.07 Dour Festival - Dour

KIASMOS

19.07 Dour Festival - Dour

CHANTAL ACDA

21.07 Boomtown - Gent 21.08 ZinInZomer - Sint-Truiden

LOVE LIKE BIRDS

22.07 Boomtown - Gent

Check all dates at BUSKER.BE

more concer ts : www.toutpartout.be Independent since 1994 Toutpartout agency Labelman Nieuwpoort 18 9000 Gent - Belgium Phone: +32 (0)9 233 06 02 infoNL@toutpartout.be www.toutpartout.be

32

compiled

V/A ‘Eskimo Recordings Presents The Orange Collection’ Eskimo Recordings

Met ‘The Orange Collection’ droppen die van Eskimo weer een verzamelaar die we maar wat graag smaken. Waren de eerst drie afleveringen uit hun compilreeks rond kleuren al meer dan te pruimen, dan worden we ook nu weer ondergedompeld in een geluidsbad vol fijne klanken. Drijft ‘Odds Are Good’ van Anoraak je al subtiel richting disco, dan is ‘Renegades’ van Majestique een hemelse volbloed nu-discotrack. Met verder nog wat lekkere indie dance en groovy elektronica , hijst deze ‘The Orange Collection’ zich moeiteloos naast zijn heerlijke voorgangers. Zelfs iemand met kleurenblindheid zal dat niet kunnen ontkennen. (kc)

V/A ‘Kitsuné America 4’ Kitsuné

Vierde queeste van het Franse label om nieuw, muzikaal talent over de plas te lokaliseren en vers aan onze oren te serveren. Niet dat die van Kitsuné van een kale reis thuiskwamen, maar wat ons betreft, hadden ze nog verder morgen speuren. Toegegeven, voor de vluchtige beats van Kacy Hills ‘Experience’ mogen ze ons steeds storen, net als voor de smaakvolle soul op ‘Watch My Back’, opgetekend door Basecamp. Ook het meer dromerige spul van mensen als Milk & Bone en Mothxr was het tripje meer dan waard. De rest klinkt vermakelijk, maar hiervoor waren we het nooit zo ver gaan zoeken. (kc)

V/A - Bill Brewster ‘LateNightTales Presents After Dark Nocturne’ LateNightTales

Er was een tijd dat we pas tot leven kwamen, nadat de zon onderging.

Tegenwoordig zijn we al blij als we nog eens een nachtje kunnen doortrekken.

34

Het maakt van dit derde hoofdstuk van LateNightTales een beetje een nostalgische trip, al laat deze compil weinig ruimte voor overdreven sentiment. Deze eigenzinnige cocktail van disco, funk en soul sleept je meteen mee de nacht in, met Bill Brewster als gids. Spelen tijdens die periode onder meer ten dans: Plastic Bertrand in een discohesje, Paladin, Hotel Motel, Coalkitchen en het geweldige ‘Back To The Streets’ van Rudy Norman.

Waarna het weer tot ons doordrong: de nacht is zalig! (kc)

V/A - Monki ‘Fabriclive 81’ Fabric

Rijzende dj-ster Monki is aan de beurt op de 81e in de ‘Fabriclive’-reeks. Met een eigen BBC Radio 1-programma en als laureaat van de Red Bull Academy, kan de juffrouw natuurlijk ook wel leuke adelbrieven voorleggen. Veel goeie oerhouse (Arma, FPI project, Floorplan) waar soul en groove inzit en zo nu en dan een heerlijk tegendraadse stoemp van electro (Callahan), dancehall (Melé) of grime (Gage) bewijzen de vlotheid waarmee Monki met genres speelt. Ze voelt zich als een vis in het water in de grote, diverse Fabric-vijver van de dance. (mc)

V/A – Actress ‘DJ-Kicks’ V2 Records

Tussen natte droom en nachtmerrie in: als onze remslaap tegenwoordig grondig verstoord wordt, dan ligt dat louter en alleen aan de nieuwste excellente ‘DJKicks’-compil, behendig aaneen gelast door Darren Cunningham ofwel Actress.

In een decor van leegstaande industrieterreinen, dikke lagen mist en door verdwaalde krekels aangetikte ruis gaat de Londense elektronicaproducer op zoek naar krék dezelfde hermetische klanken als de soundscapes die hij zelf al vier platen lang met een naadloze precisie in elkaar vlecht. Geen wonder dat naast de ce-

remoniemeester van dienst onder meer Autechre, maar ook minder bekende namen als John Beltran, Moon B en Mark Fell hier de dans leiden: stuk voor stuk gelijkgestemde zielen die hun gedrogeerde beats door kaalgeslagen en door betonrot aangevreten pakhuizen laten dwalen als betrof het intermoleculaire krachten die efficiënt tegen elkaar aan botsen.

Een plaat vol in reverb gedrenkte house en eigenwijs gepruttel die je uit je comfortzone én slaap trekt en half murw geslagen achterlaat: naast liefhebbers van gesofisticeerde elektronica mogen ook verslaafden die door hun voorraad valium heen zitten deze ‘DJ-Kicks’ blindelings – zij het die laatsten op voorschrift – bij de platenboer om de hoek aanschaffen. (wd)

V/A - The Alchemist & Oh No ‘Welcome To Los Santos’’ Mass Appeal

Compilatie die ook te horen is op de pc-versie van Grand Theft Auto 5 en nu op cd verschijnt. Met andere woorden bedoeld voor de internet tough guys, die gelukkig liever in Los Santos spélen, dan in Baltimore leven of deelnemen. Wat beslist niet betekent dat producers Alchemist en Oh No een bende snotvochtige koorknapen laten opdraven op deze broeierige ‘Welcome To Los Santos’. In geen specifieke volgorde vinden we terug: de immens populaire, lyrisch ge-hockeymaskerde Killer Mike (featuring op ‘Lock + Load’), Freddie Gibbs (op drie tracks), Gangrene (groep van het hostende duo, met Earl Sweatshirt als gast op eerste single ‘Play It Cool’). Beste tracks wat ons betreft: ‘20’s 50’s 100’s’ met in het refrein een sexy klinkende jongedame genaamd King Avriel die het stemgeluid van Aaliyah zeer aangrijpend reproduceert, en ‘Bad News’: paranoïde beat, dito Danny Brown en een waanzinnig flowende, Ghostfacegeïnspireerde Amerikaanse albanees genaamd Action Bronson, die op 27 september naar de AB komt! Oh ja: leuk plaatje, dit. (kh)

V/A - The Amorphous Androgynous, ‘A Monstrous Psychedelic Bubble (Exploding In Your Mind) vol. 4 - The Wizards Of Oz’, 2cd Warner

Psychedelica gaat verder dan de periode tussen ‘67 en ‘69. Geheel trouw aan die boodschap biedt het Britse dj-duo The Amorphous Androgynous (voorheen bekend als The Future Sound Of London) een geslaagd overzicht (33 tracks op 2 cd’s) van wat Australië en Nieuw-Zeeland in de aanbieding hebben qua psychedelische muziek. Heden, verleden, classic stuff en obscure songs komen samen in een overzicht vanaf de sixties tot nu. Zo ontbreken Pond, Tame Impala, Russel Morris en de Australische band Air niet op deze “antipodean cosmic space music odyssey from 1966 to the present.” Coole aaneen gemixte trip met de juiste psyched-out flow.

Erfgoed om te koesteren. (bvm)

V/A ‘Legendary Wild Rockers – Volume 5’ Barely Breaking Even

Goed nieuws en slecht nieuws voor de fans van deze reeks samengesteld door Keb Darge en Little Edith. Eerst de heuglijke berichtgeving. Volume vijf staat net als de vorige compilaties boordevol rockabilly, surf en aanverwante rootsstijlen. En het is wederom een mooie selectie van moeilijk te vinden pareltjes. De typische tikihoes maakt dit weer een hebbeding, zeker de vinylversie. Minder plezant om te vernemen, is dat ze er mee ophouden en dat dit de laatste aflevering was. Maar berg die haargel en hippe shirts nog niet op want Darge heeft plannen om met een nieuwe reeks te beginnen in het teken van garagepunk. Benieuwd of hij de reeks van ‘Las Vegas Grind’ kan evenaren of overtreffen.

In afwachting veel pret op de tonen van ‘Rambling On’, ‘Swing Bop Boogie’ en negentien andere floorfillers. (gtb)

festival special

[1] 33

Pinkpop . Graspop Metal Meeting . Best Kept Secret . Rock Werchter . Genk On Stage Couleur Café . Paradise City . Les Ardentes . Cactusfestival . Sjock + agenda

festival special [2] - street date: 1

juli

OLT15 . Dour Festival . Rock Herk . Boomtown . M-idzomer . Esperanzah! . Reggae Geel Lokerse Feesten . Dranouter Festival . Absolutely Free Festival . Antilliaanse Feesten Afro C Festival . Ieper Hardcore Fest . Pukkelpop . Feest In Het Park…

Pinkpop

12

t/m

14 juni

Landgraaf – Megaland (NL)

Het meest notoire festival van onze noorderburen staat weer voor de deur en wat wil dat zeggen? Met roze petjes zwaaien, liters Heineken drinken maar vooral vette headliners!

De 46ste editie van Pinkpop vindt dit jaar niet plaats met Pinksteren maar is verschoven naar 12, 13 en 14 juni. Geen probleem toch? Als dit een reden is om niet te gaan, bekijk dan de affiche maar want die is weer sterk! Zo zullen o.a. Foo Fighters, Pharrel Williams, Elbow, Faith No More, Rise Against, Eagles Of Death Metal, Oscar And The Wolf en onze Vlaamse helden Urbanus & De Fanfaar samen met vele andere grote namen zich meester maken van de vier podia op de Pinkpopweide. Combikaarten zijn allemaal al de deur uit en enkel voor vrijdag zijn er nog dagtickets aan 95 euro. Niet getreurd, want dan spelen o.a. Elbow en Faith No More.

www.pinkpop.nl

Vrijdag 12 juni Mainstage: Muse, Elbow, George Ezra, Body Count 3F M Sta ge: Slash ft. Myles Kennedy & The Conspirators, Faith No More, Shaka Ponk Brand Bier S ta ge: Above & Beyond, Paloma Faith, Gavin James, Jick Munro & The Amazing Laserbeams S ta ge 4: Dj’s Waxfriend & Prime + Jebroer & Adje, Pop Evil, Aurora; Coasts, Anna Rune

Zaterdag 13 juni Mainstage: Robbie Williams, The Script, Anouk, The Wombats, Dotan 3F M S ta ge: Avicii, Kensington, Selah Sue, Jonathan Jeremiah, The Last Internationale Brand Bier Sta ge: Eagles Of Death Metal, Sheppard,

John Coffey, Magic!, Gaz Coombes, S ta g e 4: Lonely The Brave, East Cameron Folkcore, Joost Van Bellen, Twin Atlantic, Causes

Zondag 14 juni Mainstag e : Foo Fighters, Pharrell Williams, Onerepublic, De Jeugd Van Tegenwoordig, Frank Turner And The Sleeping Souls 3F M S ta g e : Placebo, Counting Crows, Rise Against, Typhoon, Kitty, Daisy & Lewis Brand B ier S ta g e : Fiddler’s Green, Kovacs, Oscar And The Wolf, Nick Mulvey, Urbanus & De Fanfaar S ta g e 4: Ewert And The Two Dragons, Willie Wartaal & Doppelgang, Peace, The Deaf, Pierce Brothers

Graspop Metal Meeting

19

t/m

21 juni

Dessel

Trek jullie zwarte bandshirts aan en doe jullie oordoppen in - anders wordt Joke Schauvliege boos! En zak af naar het metalparadijs van Dessel. Welk paradijs? Graspop natuurlijk! Dat wordt weer 4 dagen luidkeels grunten en ongegeneerd schreeuwen. Voor deze 20ste editie verwelkomt Graspop de grootste metalhelden van over de hele wereld. Marilyn Manson, Kiss, Slipknot, Korn, In Flames, Slash, Judas Priest, Alice Cooper, Faith No More, Motörhead, Arch Enemy, … wat een weelde! Maar ook het jonge talent tref je op één van de vijf podia. Graspop telt bovendien drie volwaardige festivaldagen, maar donderdag warmen de die hards zich al op in de Marquee (Present Danger, Up The Irons, The Art Of Pantera, Diolegacy) en aan de Jupiler Stage (Bliksom, Oceans Of Sadness, Your Highness, Hell City). Niet te missen! Tickets zijn nog steeds verkrijgbaar. Voor een dagticket leg je 89 euro neer, maar dat is voor mietjes. De echte metalheads beleven de GMM-ervaring de volle 3 dagen en betalen dan 185 euro. Toegang tot de camping is gratis voor alle festivalgangers, ideaal om even te crashen. Geen tent? Geen zorgen! Huur gewoon een volledig uitgeruste tent. Handig!

www.graspop.be

Vrijdag 19 juni Mainstage 1: Kiss, Slash, Cavalera Conspiracy, Epica, Thunder, H.E.A.T Mainstage 2: Marilyn Manson, In Flames, Body Count, Life Of Agony, Asking Alexandria, Butcher Babies, The Dead Daisies Marquee: My Dying Bride, Marduk, Cannibal Corpse, God Seed, Sigh, Aborted, Der Weg Einer Freiheit Metal Dome: Ihsahn, Samael, Evergrey, Sarke, Ne Obliviscaris, Blues Pills, Avatarium, King Hiss J upiler S ta ge: Stray From The Path, King 810, Heidevolk, Northlane, In Hearts Wake

Zaterdag 20 juni Mainstage 1: Slipknot, Korn, Five Finger Death Punch, Godsmack, A Day To Remember, Hollywood Undead, Lower Than Atlantis Mainstage 2: Judas Priest, Alice Cooper, Sonata Arctica, Exodus, Danko Jones, Orchid Marquee: At The Gates,

Arch Enemy, Korpiklaani, Vallenfyre, Kataklysm, Morgoth, Orphaned Land Metal Dome: Alcest, Primordial, Lacuna Coil, The Ocean, Shining, The Haunted, Hawk Eyes J upi l er S ta g e : Every Time I Die, We Are Harlot, Code Orange, Chelsea Grin, Upon A Burning Body

Zondag 21 juni Mainstag e 1: Scorpions, Motörhead, Airbourne, Black Stone Cherry, Tremonti, Pop Evil Mainstag e 2: Faith No More, Within Temptation, Lamb Of God, Papa Roach, Parkway Drive, Hellyeah, Like A Storm Mar quee: Cradle Of Filth, Children Of Bodom, Amorphis, Septicflesh, Ensiferum, Sylosis, winterfylleth, Den Saakaldte Meta l Dome: Dragonforce, FM, Equilibrium, Devilment, Evil Invaders, Battle Beast, Kobra And The Lotus J upi l er S ta g e : Terror, Texas In July, Counterparts, Motionless In White, The Charm The Fury

34

Best Kept Secret

19

t/m

21 juni

Beekse Bergen, Hilvarenbeek (NL)

alt-J © Gabriel Green

Ariel Pink © Grant Singer

The Secret is out! Het festival Best Kept Secret in Nederland is nog maar aan zijn derde editie toe en is ondertussen al wereldwijd bekend. Een goed geheim bewaren met zo’n knaller van een line-up is dan ook onmogelijk. De grote aandachtstrekkers dit jaar zijn o.a. Noel Gallagher’s High Flying Birds, The Libertines, The Tallest Man On Earth, Royal Blood, Chet Faker, alt-J, Daniel Norgren, Strand Of Oaks en The Vaccines. Maar nog veel andere artiesten bezorgen je ongetwijfeld het weekend van je leven. Daarnaast wordt er een groot feestje gebouwd in de Four, waar verschillende dj’s het zweet van je lijf laten stromen.

De locatie is ook een topper: De Beekse Bergen, zonder wildlife, maar wel met veel groen, water, strand én camping! 3 dagen languit in het gras liggen, zweten in de tent en vooral genieten van een muzikaal driedaagse in de lage landen.

Waarom nog twijfelen? De tickets? Die zijn gelukkig nog in de aanbieding! Voor een dagticket hoest je 69 euro op en om het avontuur 3 dagen te beleven betaal je 125 euro. Geraak je niet meer thuis? Dan kan je overnachten op de camping!

Een combiticket mét overnachting kost je nog 147, 50 euro. Gaan!

www.bestkeptsecret.nl

Vrijdag 19 juni

Zaterdag 20 juni

Zondag 21 juni

O ne The Libertines, The Tallest Man On Earth, Strand Of Oaks, Drenge

O ne Noel Gallagher’s High Flying Birds, The Vaccines, Balthazar, Of Monsters And Men, Temples, Sue The Night, Little May

One alt-J, Royal Blood, Future Islands, First Aid Kit, Sunset Sons, Marmozets, Jonny Greenwood & The London Contemporary Orchestra

T wo Larry Gus presents Deakin (dj-set), Larry Gus, A$ap Rocky, Ride, Death Cab For Cutie, St. Paul & The Broken Bones, John Coffey, Matthew E. White

Two STUFF., Sohn, Black Mountain, Mew, Wolf Alice, Pretty Vicious

Two Cashmere Cat, Eskmo, The Jesus & Mary Chain (‘Psychocandy’ live), Chet Faker, Earl Sweatshirt, Fidlar, Metz Three Florinsz Janvier, Sirens Of Saturn, Polynation, Vessels, Blanck Mass, Liima, Daniel Romano, Daniel Norgren, Klangstof, Kevin Morby Four Hosted by DJ St. Paul: Mike Mago, Dollkraut, Jonathan Toubin, Jungle By Night Five Binkbeats, Pissed Jeans, The Pop Group, Off!, Eagulls, Yak, The Coathangers

T hree Kero Kero Bonito, Weval, Kiasmos, Future Brown, Yung Lean & Sadboys, Boxed In, Daniel Wilson, Outfit, Fickle Friends, Rhodes Four Hosted by DJ St. Paul: Caspar, Applescal, Riptide, Nevermind The British, Cho (live) Five Patten, Ghost Culture, Kindness, Hookworms, Föllakzoid, Cheatahs, Hinds, Mourn, God Damn

Three Cairo Liberation Front, Kuenta I Tambu, Reigning Sound, BADBADNOTGOOD, Kate Tempest, Waxahatchee, Tora, Steve Gunn F our Hosted by DJ St. Paul: Afterpartees, Kenny B, Rats On Rafts, Stroes F ive Evian Christ, Dan Deacon, Ariel Pink, Bass Drum Of Death, Alvvays, Gengahr, Rats On Rafts

info & tickets:

www.lokersefeesten.be Grote kaai - Lokeren MIKA // OSCAR AND THE WOLF // ROBERT PLANT AND THE SENSATIONAL SPACE SHIFTERS TOM JONES // STATUS QUO // CHIC ft NILE RODGERS // GIORGIO MORODER // dEUS // BELLE AND SEBASTIAN THE KOOKS // GOOSE // TRENTEMOLLER (DJ SET) // LEFTFIELD // KAISER CHIEFS // THE JESUS AND MARY CHAIN ROB ZOMBIE // SOULFLY // CHANNEL ZERO // ARSENAL // STEPHEN ‘RAGGA’ MARLEY MARTIN SOLVEIG // ÉTIENNE DE CRÉCY presents SUPER DISCOUNT 3 // MARK LANEGAN BAND BLACK LABEL SOCIETY // MILOW // SONGHOY BLUES // RAE MORRIS // JANEZ DETD // SKINDRED // LA MUERTE THE BOOTLEG BEATLES // NOUVEAU RICHE ALL STARS // RAVING GEORGE // TOURIST LEMC // STUFF. // VUURWERK ZWARTWERK // DE SLUWE VOS // LEFTO // HYPE // ANNIX // ROCKWELL and many more

36

Rock Werchter

25

t/m

28 juni

Festivalpark Werchter

Donderdag 25 juni Foo Fighters, The Chemical Brothers, Florence + The Machine, Elbow, Oscar And The Wolf, Rise Against, Patti Smith And Her Band Perform Horses, Caribou, Hot Chip, SBTRKT, James Bay, Eagles Of Death Metal, Years & Years, Jungle, Chet Faker, Marmozets, First Aid Kit, Jack Garret, St. Paul And The Broken Bones

Vrijdag 26 juni Mumford & Sons, Pharrell Williams, Ben Howard, alt-J, Roisin Murphy, Of Monsters And Men, John Newman, Death Cab For Cutie, Balthazar, Damian « Jr. Gong » Marley, Magnus, FKA Twigs, Archive, Kwabs, Ibeyi, Gavin James, The Cat Empire, Lonely The Brave, BADBADNOTGOOD, Kovacs

Zaterdag 27 juni Lenny Kravitz, The Prodigy, Noel Gallagher’s High Flying Birds, Damien Rice, The War On Drugs, Selah Sue, Hozier, Royal Blood, Angus And Julia Stone, Ryan Adams, Kid Ink, De Jeugd Van Tegenwoordig, Dotan, FIDLAR, Other Lives, Seinabo Sey, ILoveMakonnen, CC Smugglers, Tout Va Bien

Foo Fighters © Ringo Weldra zal een meute muziekliefhebbers en masse de weide van Werchter bestormen. Ook dit jaar telt het meest prestigieuze festival van België drie podia: Main Stage, KluB C en The Barn. Of er wel iets veranderd is? Ja hoor, Rock Werchter vindt deze keer niét het eerste weekend van juli plaats, maar een weekje vroeger. De agenda van Foo Figthers zit daar blijkbaar voor iets tussen. Welke namen er nog op die affiche staan? Grootheden zoals The Chemical Brothers, Pharrell Williams, Florence + The Machine, Muse, The Prodigy, Royal Blood, Alabama Shakes en The War On Drugs. Ook nieuw talent zoals Tout Va Bien, Ibeyi, Jungle, FKA Twigs, Christine And The Queens, ... kleuren de lineup mooi in.

De tickets zijn helaas al grotendeels de deur uit. Een dagticket voor vrijdag kan je nog wel bemachtigen. Dan nemen o.a. Pharrell Williams, Death Cab For Cutie, Balthazar en alt-J de Werchterpodia in. Spek naar je bek? Hoest dan 95 euro op en haal dat ticket binnen! Wil je toch koste wat kost een andere dag of alle dagen gaan? Zet je dan via de website van Rock Werchter op de wachtlijst en wie weet…

Zondag 28 juni Muse, Kasabian, The Script, Die Antwoord, Ben Harper & The Innocent Criminals, Counting Crows, Jessie J, Alabama Shakes, Christine And The Queens, Gabriel Rios, Maxi Jazz & The E Type Boys, The Vaccines, Fink, Enter Shikari, Leon Bridges, Catfish And The Bottlemen, Red Fang, Blaudzun, Tove Lo, JD McPherson

www.rockwerchter.be

Genk On Stage

26

t/m

28 juni

Stadsplein, Genk

Vrijdag 26 juni Admiral Freebee, Arsenal, Café Flamand, Level Six, Grand Hammond ft. Yass, Faul & Wad Ad, Bondax, Lxury

Zaterdag 27 juni Racoon, De Mens, De Geest, De Post, Daktari, De Fanfaar, Omar Souleyman, Team William, Douglas Firs

Zondag 28 juni The Hickey Underworld Blut? Of geen zin in een duur toegangsticket? Ga dan eind juni naar Genk On Stage. Het stadsfestival is nog steeds volledig gratis en heeft bovendien weer een fijne line-up! Op verschillende plaatsen in het mooie Genk strelen er weer een aantal artiesten jullie oren. Wie zoal? Arsenal, Admiral Freebee, Douglas Firs, Omar Souleyman, The Hickey Underworld, Team William, Gruppo Di Pawlowski, Magnus en ga zo maar door. Op vrijdag en zaterdag feesten ze er na de optredens ook door met een afterparty aan de FactorJ Stage. En laat jullie kleine snotters op zondagnamiddag gerust meebrullen met de Ketnetband. Kamperen in een binnenstad is bij wet verboden, maar in Genk vind je wel andere en meer comfortabele overnachtingsplaatsen. Drop eerst dat stalen ros op één van de gratis parkings in de buurt én geniet zorgeloos van Genk On Stage.

www.genkonstage.be

Novastar, Scala & Band, Jett Rebel, Les Truttes, Nielson, The Skadillacs, Academie Genk, Magnus, The Hickey Underworld, Kids On Stage met De Ketnetband, Gruppo Di Pawlowski

Het entrepot presenteert

GrAtIs ZoMerfestIVAL

30 JUnI - 5 JULI

AstrIDpArK - BrUGGe

M I AUx / H eLs InK I / sperWer t H e G e r M A n s / D A n Dy D AV y t H e D U r GA s / G I n G e r Zo o Mon-o-pHone / poMrAD BArefoot & tHe sHoes sKorDAtUrA pUnKJAZZ enseMBLe

en ooK: perforMAnCe / ZoMerBAr / rADIo pArKrestAUrAnt / KInDerpret / pLAtenDrAAIers

W W W.VA M AV e C H e . B e

19.07 SUGAR & CREAM 20.07 FIVE DAYS FLIP KOWLIER × KENJI MINOGUE 21.07 GARCIA GOODBYE × LES TRUTTES 22.07 DE KETNETBAND × MARCO Z BLAUDZUN × SUZANNE VEGA 23.07 CAJUN MOON × LEVELLERS 24.07 SOVIET GRASS ROBBING MILLIONS × KENSINGTON 25.07 K’S CHOICE × DISCOBAR GALAXIE HELDENPLEIN • KNOKKE-HEIST • 19-25 JULI 20 UUR

WWW.KNEISTIVAL.BE

#KNEISTIVAL

38

Couleur Café

3

t/m

5 juli

Tour & Taxis, Brussel

Vrijdag 3 juli Titan: Dub Inc, Wu-Tang Clan, Arsenal, Gentleman Univers: The Magician, Kavinski, Wyclef Jean, Crystal Fighters, Tarrus Riley Move: Hiatus Kaiyote, Shantel, Ester Rada, Big Flo & Oli, L’or Du Commun Dance : Stikstof, Pink Oculus, AKS, Dansworkshops Clandestino : DJ 22 Tracks Mamafoufou : DJ 22 Tracks

Zaterdag 4 juli Titan: Caravan Palace, tbc, 1995, Collie Budz, La Chiva Gantiva Univers: Etienne de Crecy Superdiscount 3, Alborosie, Modestep, Starflam, Israel Vibration Move: Kassai All Stars, G-Eazy, Holi Couleur, Flavia Coehlo, Fugu Mango & Binti, tba Dance : Glü, Palenke Soul Tribe, La Fine Equipe, Danceworkshops Clandestino : DJ 22 Tracks Mamafoufou : DJ 22 Tracks

Eén van de kleurrijkste festivals van de lage landen komt er weer aan! Noem het maar een wereldfestival, want de namen van de artiesten brengen je dit jaar weer in gedachten naar tropische oorden. Voeg daar de mooie aankleding van het Tour & Taxis-terrein bij, de vele exotische eetstandjes en een resem danceworkshops en ’t smachten kan beginnen! Drie dagen, 5 podia én een heleboel muziekgenres zoals reggae, dancehall, hiphop, balkangrooves, elektronica, indiepop… ook dàt is natuurlijk Couleur Café. Je dancemoves haal je alvast boven bij o.a. Wyclef Jean, Wu-Tang Clan, Buraka Som Sistema, Staflam, Israel Vibration, Cypress Hill en Crystal Fighters. Maar nog vele andere geweldige artiesten zorgen er dat weekend voor dat je niet blijft stilstaan. En check die ticketprijs! Voor een dagticket leg je slechts 39 euro neer en voor 3 dagen swingen is het maar 95 euro.

Een combiticket met camping inbegrepen kost dan weer 110 euro. Leuk extraatje : kinderen onder de 10 jaar mogen gratis mee dansen!

www.couleurcafe.be

Zondag 5 juli Titan: Soja, Cypress Hill, Groundation, Milky Chance Univers: Buraka Som Sistema, Xavier Rudd, Joey Bada$$, Sergent Garcia, Naaman Move: Jupiter & The Okwess Intern, Jah9, Oddisee, La Smala, Pucho Diaz Dance : DJ Lefto, Branko, STUFF., Danceworkshops Clandestino : DJ 22 Tracks Mamafoufou : DJ 22 Tracks

Paradise City

4

en

5 juli

Kasteel van Ribaucourt, Perk

Zaterdag 4 juli J ackmode: Monkey Safari, Robosonic, Animal Trainer, Doctor Dru, Kruse Nuernberg, Bambook, Lumoon & Rob!n Love : H.O.S.H., Adana Twins, Konstantin Sibold, Soul Clap B2B Nick Monaco, Aeroplane, Tiger & Woos, Zimmer, Claap!

P aradise Cit y: Marek Hemmann, GusGus, Black Strobe, Flight Facilities, Susanne Sundfor, Tout Va Bien, ALB, Montevideo, Rina Mushonga, Stu Larsen

Jazzanova Goed nieuws voor indie- en elektronicalovers! In Perk hebben ze een nieuw festival uit de grond gestampt op een unieke toplocatie. Paradise City vindt namelijk plaats in de schaduw van het kasteel van Ribaucourt.

Geen mega-weide dus, maar een groen én gezellige kasteeldomein. Perk ligt trouwens vlakbij de E19 en de luchthaven van Zaventem en is dus supermakkelijk bereikbaar. Wat is er nog zo buitengewoon aan dit festival? Naast muziek staat ook ecologie met o.a. een vegetarische keuken, ecologische toiletten, herbruikbare bekers, een doordacht afvalmanagement... noem maar op! Ook op artiestenvlak wil Paradise City zich inzetten voor meer groen en een zo klein mogelijk verbruik. Zo nemen de organisatoren maatregelen om de airmiles van het internationale talent te compenseren en zetten ze elektrische wagens in voor artiestenverplaatsingen. Knap! Hoe zit het met de line-up? Die is ook dik in orde met o.a. Areoplane, Tout Va Bien, GusGus, Black Strobe, Jazzanova ft. Paul Randolph, Kölsch, Matthew Herbert (check het interview in deze editie!), Hydrogen Sea en nog zoveel meer. Verder focussen ze er ook op een optimistische sfeer en van de ticketprijzen worden wij alvast héél blij. Voor een dagticket leg je 49 euro neer en een combiticket voor beide dagen kost je slechts 80 euro. Blijven slapen op dit geweldig kasteeldomein kan ook. Meer info hierover volgt later via de website! Welcome to paradise!

www.paradisecity.be

Zondag 5 juli Bruxsel J ardin: Feathererd Sun, Robag Wruhme, Aquarius Heaven, Dübl & Nase, Nathan Oye, Sushiflow Love : Art Department, Kölsch, Compuphonic, Einnebassen, Kollektiv Turmstrasse, ATTAR!, Antilope, Christoph Live Abstrakt: Herbert, HVOB, Jazzanova ft Paul Randolph, Roosevelt, Sailor & I, Andrew Ashong, Hydrogen Sea, Alfred Hall

Out LOud! Music Fr 5.06

Mad abOut Music / brussELs Night: EMptY taxi (bE) + priNcEss chELsEa (NZ) + dJ thE WiLd

sa 6.06

EdEN / charLErOi Night: hariNg (bE), hOLY straYs (Fr) + dJ rick shivEr

Fr 12.06 aLpagE rEcOrds / LiLLE Night: priEur dE La MarNE (Fr), Ext’iNt (bE), bLack bONEs (Fr) + dJ aLpagE acid crEW sa 13.06 vOOruit / ghENt Night: ZuN ZuN Egui (uk) + dJ sEbcat Fr 19.06 stuk Night - ctM / bErLiN: NuMEN (bE), bErLiN currENt (dE) FEat. sOda pLaiNs, aMNEsia scaNNEr + LOtic sa 20.06 iNcubatE / tiLburg Night: aNgstgEgNEr (NL), NErvOus MOthErs (bE), sEx drivE (NL), MiNd raYs (bE), gaLg (NL), cOcaiNE piss (bE), ggu:LL (NL), daggErs (bE) + dJ iN dOgs WE trust Fr 26.06 dE krEuN / kOrtriJk Night: isaac (bE), bEak> (uk) + dJ hELtEr skELtEr

Met de steun van de

beurssc5ouwburg .be

DIJLEFEESTEN.BE

vismarkt-melaan mechelen 3 tot 5 juli

GRATIS FESTIVAL

vrijdag 3/07

mountain bike ROBBING MILLIONS Stuff. chrome brulee Moonshack dj's mono bros zaterdag 4/07

THE liminanas bed rugs THE GERMANS Birds that change colour daspastumult dj sofa zondag 5/07

sgt. bodo's lonely hearts club band Riguelle chante Brel dj fonky tuur

40

Les Ardentes

09

t/m

12 juli

Parc Astrid de Coronmeuse, Luik

Donderdag 9 juli Kendrick Lamar, Coeur De Pirate, The Dø, Rae Sremmurd, August Alsina, Flatbush Zombies, Starflam, Freddie Gibbs, Denzel Curry, La Smala, Logic, STUFF., Atomic Spliff, Hesytap Squad

Vrijdag 10 juli Paul Kalkbrenner, dEUS, A$Ap Rocky, Oscar & The Wolf, La Roux, De La Soul & Big Band, Bakermat, Bonobo (dj-set), BRNS, Claptone, The Avener, Joke, Temples, Hercules & Love Affair, Hanni El Khatib, Baxter Dury, Binkbeats, Lapalux, Lost Frequencies, Mount Kimbie (dj-set), Nick Mulvey, Criolo, Tom Mcrae, Feu! Chatterton, Paon, Fùgù Mango, Alaska Gold Rush

Kendrick Lamar © Dan Monick Feestje! In juli dansen ongetwijfeld weer meer dan 70.000 losgeslagen festivalgangers het zweet van hun lijf tijdens Les Ardentes. Het Luikse festival viert zijn tiende editie en is ondertussen uitgegroeid tot een gevestigde waarde op onze festivalkalender. De organisatie lokt ook dit jaar weer een hoop namen om helemaal loos op te gaan. Zo vullen ondermeer Kendrick Lamar, Iggy Pop, Balthazar, The Hives, Black Rebel Motorcycle Club, Oscar And The Wolf, dEUS, Tinie Tempah, Metronomy en Nicki Minaj de podia. Verschillende muziekgenres komen dus aan bod! De ligging van het festival is ook een topper. Parc Astrid ligt op een boogscheut van de stad en daardoor is Les Ardentes één van de gezelligste stads- en openluchtfestivals van de lage landen. Naast het grote buitenpodium in het Parc Astrid zijn er twee binnenpodia in les Halles des Foires. Daar geniet je van zowel de intiemere concertsfeer als het broeierige van een dance hall.

En de prijzen? Een dagje dansen in het Luikse park kost je 70 euro. Voor een combiticket zonder camping leg je 150 euro neer, overnachten kan dan weer voor 10 euro extra. De vip-sfeer op Les Ardentes opsnuiven? Voor één dag kost je dat 175 euro, voor 3 dagen betaal je de volle 375 euro. Dan geniet je van extra parking, toegang tot de vip-ruimte, een buffet en zoveel meer. Een mix tussen comfort en de wilde festivalsfeer dus.

www.lesardentes.be

Zaterdag 11 juli Nicki Minaj, Iggy Pop, Paul Weller, The Hives, Charlie Winston, Benjamin Clementine, Nero (djset), Flux Pavilion, Rl Grime, The Charlatans, James Vincent McMorrow, Clark, Gaz Coombes, The Experimental Tropic Blues Band, Roscoe, Forest Swords, Ben Khan, Paula Temple Woods, Slow Magic, King Gizzard & The Lizard Wizard, Great Mountain Fire, Icicle, Bed Rugs, Elvis Black Stars, Grandgeorge, Konoba

Zondag 12 juli D›angelo, Fauve, Metronomy, Balthazar, Black Rebel Motorcycle Club, Tinie Tempah, Erlend Øye, Mountain Bike, Ratking, Sleaford Mods, Big Flo & Oli, Alice On The Roof, L›or Du Commun

41

Cactusfestival

10

t/m

12 juli

Minnewaterpark, Brugge

Vrijdag 10 juli 17u00 – 17u55 18u25 – 19u25 19u55 – 21u05 21u45 – 23u05 23u45 – 01u00

Jake Isaac Perfume Genius Gabriel Rios Grace Jones Goose

Zaterdag 11 juli 12u00 – 13u00 13u30 – 14u35 15u05 – 16u10

16u40 – 17u50 18u20 – 19u30

20u00 – 21u15 21u45 – 23u05 23u40 – 01u00

Timber Timbre Het Zesde Metaal Mop Mop Feat. Anthony Joseph Sohn Black Rebel Motorcycle Club Jessie Ware John Hiatt Balthazar

Zondag 12 juli

Thurston Moore © Vera Marmelo

Feesten in een oergezellig park in de allermooiste stad van België. Ja hoor, Cactusfestival is weer terug! Het Brugse festival is ondertussen al aan zijn 34ste editie toe en ook dit jaar is er weer een verrukkelijke affiche.

Wat staat er allemaal op het menu? De grootse knallers zijn o.a. Balthazar, Goose, The Kooks, dEUS én de extravagante Grace Jones. Smakelijk! Naast deze geweldige bands is er ook heel wat randanimatie, een lekkere wereldkeuken en een stevige portie kunst. En de tickets? Die zijn nog in de aanbieding! Voor een dagticket leg je 45 (vvk)/55 (kassa) euro neer en voor een combiticket van twee dagen naar keuze 78 (vvk)/ 91 (kassa) euro. Wil je de drie dagen meemaken? Dan kost een weekendticket je 105 (vvk)/ 117 (kassa) euro. Jongeren van 13 t/m 14 jaar genieten van dagtickets van 15 euro, combitickets van 30 euro en weekendtickets van 45 euro, zowel in voorverkoop als aan de kassa. Blijven slapen doe je op de camping voor maar 13 (vvk)/ 16 (kassa) euro.

12u00 – 13u00 Dans Dans 13u30 - 14u30 Benjamin Clementine 15u00 – 16u10 Two Gallants 16u40 – 17u50 James Vincent Mcmorrow 18u20 – 19u30 Anna Calvi 20u00 – 21u15 Thurston Moore 21u50 – 23u00 The Kooks 23u35 – 01u00 dEUS

www.cactusfestival.be

Sjock

10

t/m

12 juli

Poeyelhei, Gierle

Vrijdag 10 juli Reverend Horton Heat, Batmobile, The Sharks

Zaterdag 11 juli Imelda May, Southern Culture On The Skids, Supersuckers, Heavy Trash, Lisa And The Lips, Bloodshot Bill, The Space Cadets, Black Mambas, Jake Calypso And His Red Hot, Walter Broes (and the Mercenaries), The Bloodhounds, The Deaf, Annita And The Starbombers, The Tinstars ft. Ruby Pearl, The Cheaterslicks, The Vibromatics, Destroy-Oh-Boy, We’re Wolves

Zondag 12 juli Heavy Trash © Danielle St Laurent

De 40-ste editie van Sjock? Jawadde! Sterk! Proficiat! Dat smeekt om een fijne feestaffiche én die is er. 40 bands en drie dagen sex, drugs and rock ‘n roll. En véél bier natuurlijk. Welke knallers hebben de organisatoren voor deze verjaardagseditie in de aanbieding? Reverend Horton Heat, Imelda May, Southern Culture On The Skids, Supersuckers, Heavy Trash, The Hives, La Muerte, Backyard Babies, Fifty Foot Combo, The Fleshtones en nog vele vele andere. Nieuw dit jaar is de NewComers stage. Daar kunnen beginnende artiesten laten zien wat ze in huis hebben. En de ticketprijzen? Spotgoedkoop! Voor vrijdag betaal je slechts een schamele 15 euro in voorverkoop en 20 aan de kassa. Voor zaterdag of zondag tel je 25 euro neer in voorverkoop, aan de kassa wordt dat 35 euro. Kan je niet kiezen? Rock dan gewoon toch het hele weekend mee voor slechts 50 euro in voorverkoop en 65 euro aan de kassa. En een campingticketje kost amper 5 euro. Niet meer twijfelen en rock your way to Gierle !

www.sjock.com

The Hives, Backyard Babies, La Muerte, The Sweden Special feat. Domestic Bumblebees And Harmonica Sam, Fifty Foot Combo, The Fleshtones, Pat Capocci, The Rhythm Shakers, The Country Side Of Harmonica Sam, Jai Malano And The Rhythm Dudes, The Barnstompers, OFF!, Powersolo, Cuda, The Big Time Bossmen, The Backseat Boppers, ID!OTS, Hometown Gamblers, The Grave Brothers

42

Out Loud!

3 - 28 juni Beursschouwburg, Brussel, Bruxelles

José Gonzalez, Badbadnotgood, Hælos, Rocky

The Tea Pad Orchestra, The Cannonball Johnsons

Best Kept Secret

heartbeatsfestival.eu

nakedsong.nl

19 - 21 juni

Goezot in ‘t Hofke

Reorock

5 - 7 juni

6 juni

‘t Hofke van Chantraine, Turnhout

Reo Veiling, Roeselare

05/06:

School Is Cool, Tubelight, …

06/06: Ray Collins Hot Club, The Domestic Bumblebees, The Playboys, The Limboos, Dry Riverbed Trio ft Dusty Cigaar, Jenny & The Jetsons 03/06: musicdoc: ‘Wild Style’ Charlie Ahearn 04/06: musicdoc: ‘Fela Kuti: Music Is

The Weapon’ Stéphane

Tchalgadjieft & Jean Jacques Flori 05/06: Empty Taxi, Princess Chelsea,

DJ The Wild 06/06: Garagesale; Eden@Charleroi

night: Haring, Holy Strays,

DJ Rick Shiver 10/06: musicdoc: ‘The Decline Of

Western Civilization Part I’

Penelope Spheeris 11/06: musicdoc: ‘The Decline Of

Western Civilization Part II’

Penelope Spheeris 12/06: Alpage Records/Lille night:

Prieur De La Marne, Ext’int,

Black Bones, Alpage Acid Crew,

Alpage Apero DJ Set 13/06: Vooruit@Gent night: Zun Zun

Egui, DJ Sebcat 17/06: musicdoc: ‘Brand New Day

Amos Gitaj 18/06: musicdoc: ‘Stop Making Sense’

Jonathan Demme 19/06: Stuk@Leuven - CTM@Berlin night: Numen, Berlin Current ft

Soda Plains, Amnesia, Scanner,

Kaslam, M.E.S.H. 20/06: Incubate@Tilburg night:

Angstgegner, Nervous Mothers,

Sex Drive, Mind Rays, Galg,

Cocaine Piss, GGU:L, Daggers,

DJ In Dogs We Trust 24/06: musicdoc: ‘Rock And Rule’ Clive A.Smith 25/06: musicdoc: ‘Xanadu’ Robert Greenwald 26/06: De Kreun@Kortrijk night: Isaac,

Beak>, DJ Helter Skelter 28/06: …. b eur s s c ho u w b u r g . b e

07/06: Lone Wolf Omb, Lou Shields, Johnny Mastro & The Mama’s Boys, Raphael Wressnig & The Soul Gift, Jon Amor Band, Ina Forsman Band ft Lightnin’ Guy Verlinde & Steven Troch, The Statesboro Revue, The Bluesbones g oez ot.be

Zomertreffen Heracles 5 - 7 juni Heracles MC, Retie

05/06: The Big 4 Tribute Night: Imitallica, Player, Megaseth, The Covernant

4 juni De Waai, CC De Werft, Bibliotheek, Geel Johnny Trash Pack, Pigbag Army, Slongs Dievanongs, … d e w e r ft . b e

Heartbeats Eurometropolis Festival 5 + 6 juni Parc Fluvial, Halluin, Fr

05/06:

Metronomy, Caribou, Ibeyi, Years & Years, Magnus

06/06:

dEUS, Roisin Murphy, Anna Calvi,

reorock.be

6 juni Flesh And Bones Skatepark, Aalst Dope D.O.D., Murda Turk, Moontroop, Team Panini, De Feesters, Gewoon Ruben, Woods, A-zou, DJ rain 131 f acebook.com/ events /420527931430846/

Pinkpop 12 - 14 juni zie pag.: 33

The Covernant, Tribulör

Retie Rockt

07/06:

Afterparty

13 juni

h erac lesmc .be

Vestrock 5 - 7 juni Festivalterrein Buitenvest, Hulst, Nl

05/06:

Showtek, Dotan, Arsenal, Mr Polska, Mental Theo en Me, Maaike Ouboter, Darkraver, Batmobile, Wallace Vanborn, Drive Like Maria, Dirtcaps, Bombay, The Raglans, Me, Echotape, Herman Brock Jr., T & Sugah, Nobody Beats The Drum, Monster Youth, Oorgasme, Black Horse Society, Funkstarz, DJ Elroy

06/06:

Giant³ Sand, Anouk, Don Diablo, Therapy?, Douwe Bob, Zornik, Kovacs, Lonely the Brave, Navarone, Tout Va Bien, Pep & Rash, Blaas Of Glory, Mason, Willow, Redondo, Kovacs, Tourist LeMC, Fatherson, Paceshifters, Pollyanna, The Pheromones, Goe Vur in den Otto Soundsystem, JRD, Lookapony, Helsinki, My Dog Is Radioactive Vestrock Junior: Ronnie Flex, Erik Arbores, Nielson, Mainstreet, Kinderen voor Kinderen musical ‘waanzinnig gedroomd’, Yes-R, Brandweerman Sam, Freek Vonk, Sarah & Julia, …

vestrock.nl

Naked Song Festival 6 juni Muziekcentrum, Eindhoven, Nl James Vincent McMorrow, Pokey LaFarge, Justin Nozuka, Gavin James, Causes, Emil Landman,_Eriksson Delcroix, The Wood Brothers, Wendy McNeill, Adna, Charlie Cunningham, Chris Smither, The Dustbowl Revival, Luke Jackson, Wink Burcham, Brock & The Brockettes, Rob Heron &

OLT 19 juni - 1 september Openluchttheater Rivierenhof, Deurne

19/06: Daniel Lanois 24/06: The Tallest Man On Earth,

Bones Fest

06/06:

07/06:

Festival Special

Sunrise, John Coffey, King Hiss, The Undertones, Bettie Serveert, The Stranglers

zie pag.: 34

‘t Schijf, Retie The Black High, Wolfskop, King Hiss, Fifty Foot Combo, The Vintage Caravan, Psycho 44, Orange Goblin, Rude Boys Outta Jail Soundstation, Signal Chef, Con Cenza, Cauchy, Brownstallionsoundsystem, Driver B2B Sahdowcast retierockt.be

Hertals Rock City 13 juni Zaal Het Hof, Herentals AFS, Ex RZ, The Masai, Mental Circus, Belgian Asociality, Iese/Daase, Funeral Dress, Sham 69

After Sunrise 14 juni Openlucht Petrol, Antwerpen Tropical Bleyage, Oonah & Bonas, Digicult, Bitkit, Ephedrix, Aquila, Jagoa, Kuririn, Sense petrolclub.be

The Tarantual Waltz

26/06: The Scabs 02/07: Tourist LeMC 05/07: Kapitein Winokio 07/07: Rufus Wainwright 11/07: Marcus Miller 14/07: Public Enemy 15/07: Black Uhuru 20/07: Juliette Greco 21/07: Tourist LeMC 22/07: Wim Mertens 26/07: Kommil Foo 28/07: The Broken Circle Bluegrass Band 29/07: Lamb 06/08: The Antlers 08/08: Stacey Kent 13/08: John Butler Trio 15/08: The Grungblavers 2208: Bart Peeters 23/08: Bart Peeters 25/08: Simple Plan 29/08: Intergalactic Lovers 01/09: My Morning Jacket 04/09: Milow openluchtth e a t e r.be

Legacy Festival 20 juni Zilvermeer, Mol CJ Bolland, Dave Lambert, Bart Maes, Bonzai All Stars, Confetti’s, Dantiez Saunderson, Felix Da Housecat, Jan Van Biesen, Ken Ishii, … legacyf es tiv a l.be

Ubuntu Festival 21 juni centrum, Boom Bambou Negro, Tourist LeMC, Verse Ital, Quantum Café, Raymond Van Het Groenewoud; Puppa’s Mighty’s Super Power, Strange Fruit, Visionz & Missing Link, Raggaravane Soundsystem ubuntuf es tiv a l.be

Repmondrock 19 + 20 juni Mercatoreiland, Rupelmonde

19/06:

DJ Masala, DJ Lady G

20/06:

The Scabs, Stijn Meuris, Slongs Divanongs, Uberdope, Stijn Van De Voorde, Soul Shakers, Kid De Luca, Rakka Circus, Showit, Interface, Opossum repmondrock.be

Graspop Metal Meeting 19 - 21 juni zie pag.: 33

Plazey 24 - 28 juni Elisabethpark, Parc Elisabeth, Koekelberg

26/06:concerten maar geen namen 27/06:

Billie Kawende

28/06: familiedag + concerten www.plazey.be

Rock Werchter 25 - 28 juni zie pag.: 36

19.06 07.07 11.07 14.07 29.07 06.08 13.08 25.08 01.09

DANIEL LANOIS RUFUS WAINWRIGHT MARCUS MILLER PUBLIC ENEMY LAMB THE ANTLERS JOHN BUTLER TRIO SIMPLE PLAN MY MORNING JACKET Voor het volledige programma, data & prijzen:

WW.OPENLUCHTTHEATER.BE

HANDZAME KORTEMARK BELGIUM

IQULAH RASTAFARI (JAM) LI V E CON CE RTS &SO U ND S MIGHTY MASSA (JAP) & Jah Marshall Soundsystem (FR) DONETTE FORTE & THE URBAN LIONS (UK)...

BLACK SLATE (UK) VIVIAN JONES (JAM) MARK WONDER (JAM) WORD SOUND & POWER SOUNDSYSTEM (UK) FEAT. JIMMY RANKS (JAM) ANTWERP GIPSYSKA ORKESTRA (BE) RHYTHMITES (UK)...

Bel gerust 0228 350 880

Maandag t/m vrijdag 9:00 - 18:00

www.irievibes.be

REPUBLYK VORT’N VIS & GENET RECORDS PRESENT:

23RD

EDITION

14 15 16 AUGUST 2015

WWW.IEPERFEST.COM RifRaf_ad_210 x 70.indd 1

FRIDAY 14 AUGUST

SATURDAY 15 AUGUST

SUNDAY 16 AUGUST

JUDGE CALIBAN

BIOHAZARD

SICK OF IT ALL

ALL OUT WAR CRYPTOPSY DOOM FORÇA MACABRA FRIEND OR FOE GOD DETHRONED GUNS UP HIEROPHANT LOMA PRIETA MÖRSER NATHAN GRAY NAYSAYER PSYCROPTIC RATTUS RINGS OF SATURN TRIAL

ANAAL NATHRAKH BIRDS IN ROW BRUJERIA EVIL INVADERS LIFELESS NASTY NICK OLIVERI DEATH ACOUSTIC OATHBREAKER OI POLLOI ROSETTA SLAPSHOT STEEL NATION STICK TO YOUR GUNS TROUBLE WEHRMACHT WHATEVER IT TAKES

ANCHOR BLACK TONGUE BLACK TUSK CARNIFEX CEREMONY EXTREME NOISE TERROR GBH HORSE THE BAND LIONHEART MAKE THEM SUFFER MAXIMUM PENALTY MONOLORD OBEY THE BRAVE POISON IDEA QUESTIONS RAMMING SPEED STEVE IGNORANT & PARANOID VISIONS SWEET JESUS CONTROLSTATE DISXEASE FALL OF MESSIAH FAMILY OF DOG GIVE INSANITY ALERT KDC RISK IT SCHEISSE MINNELLI SKIN CRAWLER

CHOKEHOLD ENTOMBED AD LESS THAN JAKE PENTAGRAM TOUCHE AMORE WALLS OF JERICHO SATANIC SURFERS

BUN DEM OUT BY THE GRACE OF GOD CHEAP DRUGS DANGERS DECONSECRATE EMBRACED BY HATRED GOVERNMENT FLU xREPENTANCEx

ALL FOR NOTHING BRIQUEVILLE CORRECTION ENRAGE GUST WAR ON WOMEN

22/05/2015 9:11:27

44

Grensrock 26 + 27 juni Brouwerspark, Menen

Dualizers, Ken Raily; Funk Protectors (SA), Jon Hart(UK), Dimitri Deman & Lady Mézon, Furniture Crew, Seba Lecompte, Menica, DJ Nashua & Will Collins, Heckman; Bad Habitz Showcase: DJ Ironlung, Dj Alpha, Jayline, Desire, Mindshock, Masick, Empire, La Junta, Cedex & Higher Underground, NAST b2b Nexus, Flitskind b2b TDay, Forcez, Skanktank & Dimitar, KrupniK b2b Dexed + MC SIGA & MC DMC aka Dapper MC h eadquar ter z - festiv al.com

Rock@Edegem 27 + 28 juni Gemeenteplein, Edegem

26/06:

Hypochristmutfreefuzz, Scrappy Tapes, Robbing Millions, Douglas Firs, Wallace Vanborn, The Van Jets

27/06:

The RG’s, The Sha-LaLee’s, Nordmann, BRNS, Steve Gunn, Raketkanon, Magnus

26 - 28 juni zie pag.: 34

Copacobana Festival 26 - 28 juni

co p a c o b a n a . b e

Denderpop 27 juni Stadspark, Dendermonde Par Hasard, Super Station, Sunds,ShaMoDo It, Nevermind Nessie, The Black Band, Cookies And Cream, DJ Zohra d e nd er p o p . b e

Vierschaarfeesten 27 juni Vierschaar, Waasmunster Abband, Tiny Legs Tim, The Dalls vi e r s cha a r f e e st e n . b e

Denderend Klein Stadsfestival 27 juni Abdijpark, Geraardsbergen Jan De Wilde & Combo, Rick De Leeuw; Wim Toucour, Senne Guns, Yah Tararah! d e nd er e n dk l e i n . b e

HeadQuarterz-Festival

Birds That Change Colour, Bed Rugs, Liminanas, The Germans, DJ SoFa; Daspastumult

05/07: Fonky Tuur, SGT Bodo’s Lonely Heart Club Band, Riguelle chante Brel dijlef ees ten.be

Main Square 3 - 5 juillet Arras Citadel, Arras, Fr

Joey Beltram, Dustin Zahn, Mark Morris, Sandrien, Markus Suckut, Trish Van Eynde, Zero; Candy Cox, Marco Remus, Daniela Haverbeck, Manu Kenton, Trevor Benz,

Rise Against, Wu-Tang Clan, Eagles Of Death Metal, Gramatik, Kate Tempest, Kontra K, We Were Promised Jetpacks, The Disliked, Ice In My Eyes

05/07:

Muse, Alt-J, Skip The Use, Mutiny On The Bounty, Marmozets, Echosmith, BRNS, Talisco, Dotan

rockafield.lu

Festivark 4 juli Zaal Edele Brabant Strijland, Gooik

28/06: De Piepkes, Faces On TV, HUMb, WB & The Mercenaries, Flip Kowlier, Discobar Galaxie

Lenny Kravitz, Shaka Ponk, The Script, Hozier, Patrice; George Ezra, Rone, Lindsey Stirling, Kodaline, Sheppard, The Arrogants

De Fanfaar, The Black Tartan Clan, Tim’s Favourite, No More Scums, Wildheart, Collapse Of Mind, Silky Skank

04/07:

f es tivark.be

r oc kedeg em.be

Pulptuur 28 juni Park van Kapellen De Romeo’s, Buscemi, Bas Birker, Boma On The Rocks, Kenji Minogue, To The Bone, Laïs, The Jacquelines pulptuur.be

Vama Veche 30 juni - 5 juli

Muse, Skip The Use, Madeon, Rival Sons, Twin Atlantic, Circa Waves; Royal Blood, Fakear, Charli Xcx, James Bay, BRNS, Coasts, A-Vox

05/07:

Pharrell Williams, Mumford & Sons, Lilly Wood & The Prick, IAM, Tiken Jah Fakoly, Rudimental; The Avenger, Oscar & The Wolf, Ilovemakonnen, Josef Salvat, Tim Fromont Placenti

mainsquarefestival.fr

Couleur Café 3 - 5 juli zie pag.: 38

Astridpark, Brugge

30/06:

Barefoot & The Shoes, The Durgas

Na Fir Bolg

01/07:

Sperwer, Mon-O-Phone

Sassenhout, Vorselaar

02/07:

Dandy Davy, Videoke

3 - 5 juli

Gracias a la Vida 4 juli Burgemeesterspark, Lommel Anthony B, Le Peuple De L’Herbe, Merdan Taplak, TLP, New Rising Sun, Cromanty Sound, Debunked, MoodCollector, Bubba, DJ Baobab gracias alavi d a .be

Geckofest 4 juli Merchtem Sharam Jey, Nico Morano, Joeri, Seelen, R3naat, Jonez vs Paul Cruz, Chupa, Mr Gecko; Kr!z, A.Brehme, Trish Van Eynde, Umlaut, Hulex, Search & Oliver geckof es t.b e

03/07:

Miaux, Skordatura Punkjazz Ensemble

Loco Loco-Fest

04/07:

Ginger Zoo, Pomrad

4 juli

05/07:

Helsinki, The Germans

Parking Sporthal, Merchtem Chaos UK, No Turning Back, Stupids, Sunpower, Coldburn, Reproach, Ashes, Citizens Patrol, Immigrants, Cheap Drugs, Shitler, Sinners, Lazy Bitch

v amav ec h e.be

Patersdreef Festival

locof es t.be

3 + 4 juli Tielt Tiny Legs Tim, Howlin’ Bill, Fred & The Healers, The 44’s, Ed De Smul, Big Bayou Bandits, James Hinkle & The Transatlantics, Sean Webster Band, Karoline Legrand, The Troggs patersdr eef.be

Dijlefeesten 3 - 5 juli Melaan - Vismarkt, Mechelen

03/07: Barefoot And The Shoes, Arbeid Adelt!, The Scabs, Firkin; Broes XL, Four Fingered Fré & Friends 04/07: Angela Campbell Shades Of Green, Emzjes & ‘t Koadazer, Rocket Sauce, Farce Fatale, Bottle Of Moonshine, Selfish Murphy; Het Zesde Metaal, Fixkes, De Mens, Guido Belcanto, De Post 05/07: Sens Unique, D And The MP’s, Walrus, Captain’s Beard, Bunch Of Bastards; Harmonie Vorselaar, De Planken, Laïs, De Kleinkunstrockband, Yevgueni naf irbolg.be

27 juni Slachthuisterrein, Tielt

04/07:

03/07:

Regi, Fous Sont Les Garcons, High Heels

Rozebroekenpark, Sint-Amandsberg Stadt, Gloria Boateng, The Rudies, Die Verdammte Spielerei, Compro Oro, Les Bandits de Belleville, …

04/07:

Balthazar, Fox, Nothing But Thieves, The Tame & The Wild

27/06:

g r e ns r ock . b e

Genk On Stage

03/07: Mountain Bike, Robbing Millions, STUFF., Chrome Bruléé, Mono Bros; Moonshack

Rock A Field 3 - 5 juli Herchesfeld-Roeser, Luxembourg, Lu

03/07:

Bastille, Kraftklub, Boys Noize,

TW Classic 4 juli Festivalpark, Werchter Robbie Williams, Anouk, Faithless, Anastacia, The Scabs, Texas twclas s ic.b e

Paradise City 4 + 5 juli zie pag.: 38

Summerfestival 4 + 5 juli Middenvijver, Antwerpen Hardwell, W&W, Dannic, Gregor Salto, Dyna, Robbie Pardoel, Regi, Booka Shade DJ set, Karmon, Tofke, Darkraver, Ruth-

less, Jebroer, Angerfest, Digital Punk, DJ F.R.A.N.K, Lester Williams, Macky Gee, … s um m e r fe st i v a l . b e

Les Ardentes 9 - 12 juli zie pag.: 40

11/07:

Ba Cissoko, Juan Luis Guerra y 440, Juanes, Krosfyah, Romain Virgo, Zule Max, Cache Royale, Tydal, Moombahteam, …

12/07: Chambao, Diana Fuentes, Inner Circle, Mariama Kouyaté & Nga Nene, Ne T’en Fais Pas World Fusion Orchestra, Pistoleros de la Paz, Pow Pow,…

Dystopia Festival 11 juli Fort III, Borsbeek Derrick Carter, Paul Johnson, DJ Sneak, Ian Pooley, Flapjackers, Bollen & Fichtner, Piotr & Zhan, Chantal dys topiaf es tival.be

afro- latino.be

Parknacht

Beatfarm Festival 10 + 11 juli Hybergsebaan, Essen

10/07: Yellowstraps, Tabizla, Horéon, The One Frame Movement, Pistol Jeans 11/07: Lemontrip, Polar Youth, Moodprint, Mahom, Le Motel, Bredren, Requake, Oaktree & Avondlicht, AMyn, Universe, Gullfisk b2b Heden, Gamma Sound, Wudub!? ft. Babylonbuster, Borealis, Boomslang, … b ea tfa r m .b e

Release Festival 10 + 11 juli Festivalweide Manshoven, Borgloon

10/07: Gewelt, Mr. Calculator, Faisal, Way Back, Michael Midnight, Leesa, TLP, Ortin Cam, Bons & La Wish 11/07:

Horéon, Duvel & King Crap, Vodz, Harji Singh, Condor Gruppe, The Modest Men, Double Veterans, Aligaga, Polaroid Fiction, Meteor Musik, Lisa Smolders, CB Bang, B-Base

Cactus Festival 10 - 12 juli zie pag.: 41

Schepskermis Balen

10/07:

DJ Jento, Akyra, DJ Wout & DJ F.R.A.N.K, Pat Krimson, DJ Ward

11/07: Black Jack, Elephant, Ithilien, Evil Invaders, IC/TC, DJ Marc B 12/07: Bandana Countryband, 2 Fabiola, Urbanus & De Fanfaar, DJ Marc & Jelle B Slongs Dievanongs, Les Truttes, DJ Marc & Jelle B sc h epskermis.be

Gent Jazz Festival 10 - 19 juli De Bijloke, Gent

Tent MC, Hoeselt

10/07:

Elbatroz, Cu2play, Bouldou & Sticky Fingers

11/07: Monkey Circus Freak, Civilian, Hstory-X, Jef B.R.I.C.K., The Black Tartan Clan, Koyle m cho e s el t . b e

10/07: Fiddler’s Green, Jett Rebel, Novastar, Saxon, Ed Kowalczyk, Toto; DJ Ginger, Funk D, Smos, Murdock, Mark With A K, Wolfpack 11/07: Zwartwerk, The Mirror Trap, The Scabs, Yellow Claw, OMD, Arsenal, Placebo; Deejay Diskobox, Lennert Wolfs, Laston & Geo, Megamen, Kid Crème, Dirk Stoops, Green Velvet ro ck - zo tte g e m . b e

Sjock Festival 10 + 11 juli zie pag.: 41

Afro Latino 10 - 12 juli Festivalterrein Berkenbroeck, Bree

10/07: J. Alvarez, Omi, Salkotta ft Gregor Salto, Squadra Bossa ft Buscemi, Palenke Soundsystem, TLP, Soca Twins, Deebuzz,...…

wollewei.be

Coqrock 11 juli Tent aan de Vosseslag, De Haan Elected Babies, W.A.S.B, Orthanc, The Shagging Ponies ft Koen Crucke, M.Myst, Wildheart coqrock.be

Ostend Beach festival 11 + 12 juli Klein Strand, Oostende

10 + 11 juli

Tentencomplex Bevegemse Vijvers, Zottegem

Giraffe Sound, Turnable Dubbers, Sugar Charly, DJ Funkie Frankie, Quantum Café, Atomic Spliff & The Rebel Dubz, Postmen

14/07:

Demerrock

10 + 11 juli

Raadsherenpark, Turnhout

10 - 14 juli

re l e a s efest i v a l . b e

Rock Zottegem

11 juli

10/07: Bill Laswell presents The Master Musicians of Jajouka ft Bachir Attar & Material, Jack DeJohnette ft Muhal Richard Abrams, Larry Gray & Roscoe Mitchell, Kris Davis Infrasound, Keenroh XL; Trio FraanjeReijseger-Sylla, David Virelles Mbókò 11/07:

Charles Lloyd Quartet ft Gerald Clayton, Joe Sanders & Kendrick Scott, Abdullah Ibrahim Mukashi Trio, Vijay Iyer Trio, FlikFlak ft Mark Turner; Coaching Project i.s.m HoGent, Toine Thys Trio, Yuri Honing Acoustic Quartet

12/07: Tony Bennett & Lady Gaga, Bill Charlap Trio, Stéphanie Belmondo Trio; A Tribute to Billie Holiday dj-set by Kurt Overbergh, Michel Bisceglia

11/07: Yves V, Dimaro, Alvar & Millas, Funk D, Lennert Wolfs, Les Mecs, Lester Williams, Neon, Peter Luts, X-tof, Vi.be DJcontest winner; Green Velvet, Rebekah, Marco Bailey, A-Bat, Lenimal, Pete Howl, Seba Lecompte, Trixy; DJ Sneak, Amine Edge & DANCE, Bollen & Fichtner, Smos, Zohki & Roozlee, Nukov & Yelmet, Cheap Charly Men; Ramon Tapia, Roma, The Creamminals, Nick Curly, ...

12/07: Yellow Claw, B-Kay, DJ Dysfunkshunal, DJ Lady S, DJ Rebel, DUUUB, Jebroer, Makasi, Mystique, TLP aka Troubleman; Paco Osuna, Matador, Fred Hush, Traumer, Peo Watson, AMyn, APM001, Leesa, Marc Houle, Sander Ellerman, Guti (Live), Throb Circle, Vision Machine, Die Clique, Detlef, Benji; Jaydee, DJ Ghost, Franky Jones, ... os tendbeach.be

Beachland 11 + 12 juli Strand, Blankenberge Romeo Blanco, Audiophonic, Regi, Dimitri Wouters, Yves Deruyter, Jan Vervloet, Sven Lanvin, Bountyhunter, Double Pleasure, Watermat, Lost Frequencies, Princess Duvalli, Korsakoff, Lowriderz, David Latour, Ricardo, Moeinza, Radical Redemption, Da Tweekaz, Ran-D, …. beachland.be

15/07: Zaz, tbc, Andreya Triana, Alice On The Roof; Isolde et Les Bens XL, Little Dots

Brosella Folk & Jazz

16/07:

Groentheater, Brussel

Rodrigo y Gabriela, Gary Clark Jr., Gary Clark Jr., Laura Mvula, Rhiannon Giddens; Nordmann, Ignatz & De Stervende Honden

17/07: Van Morrison, Ginger Baker Jazz Confusion, Bony King; Flying Horseman

11 + 12 juli 11/07: Lolomis, April Verch Band, Zefiro Torna & Frank Vaganée Trio, S.A.R.S., Martha Tilston, Afenginn, Quentin Dujardin Trio & Ialma 12/07:

18/07: Gregory Porter, Neneh Cherry with RocketNumberNine, Snarky Puppy, Gogo Penguin; Stuff., BRZZVLL ft Anthony Joseph

Antoine Pierre Urbex, Guillaume Perret & The Electric Epic, Ulf Wakenius Quartet, Juan Garcia-Herreros ‘Snow Owl’, Frank Deruytter’s OTO-Machine, JM Jazz World Orchestra, Dries Laheye

g entj az z .c om

bros ella.be

zondag 31 mei

45

RSL Jazz Festival: Les Chroniques de l’Inutile, Stephane Galland/Malcolm Braff, Thomas Enhco Trio, Mokar, Rémi Panossian Trio @ Broodpunt, Roeselare, despil.be De Ministers Van de Noordzee @ Arbeidershuis, St-Eloois-Winkel, busker.be Sound Poetry From East to West @ Beursschouwburg, Brussel Waxahatchee, Pinkwash @ DOK, Gent, democrazy.be throat, Hebosagil, Evillookingbird @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Converge, Trap Them, Harms Way, Young And In The Way @ MOD, Hasselt ‘For The Record’ platenbeurs @ 10u-Trix, Antwerpen, trixonline.be Brussels Vinyl Record Fair @ 10/18u- Ravenstein Gallery, Brussel, brusselsrecordfair.be Ought @ Vooruit, Gent, vooruit.be

maandag 01 juni Zhu @ Botanique, Brussel, botanique.be Goatsnake, King Hiss @ De Kreun, Kortrijk Fatoumata Diawara & Roberto Fonseca @ De Roma, Antwerpen, deroma.be The Slow Show @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu

dinsdag 02 juni Brandon Flowers @ AB, Brussel, abconcerts.be Morgan Delt @ Bonnefooi, Brussel, kultuurkaffee.be Mikal Cronin @ Botanique, Brussel, botanique.be Portal, Impetuous Ritual, Chaos Echoes @ Magasin4, Brussel, magasin4.be 20 Ans!: Fred & The Healers & guests @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Coal Chamber @ Kulturfabrik, Esch-surAlzette, Lux, kulturfabrik.lu Broilers @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu

woensdag 03 juni Pow!, Le Prince Harry, Elzo @ Madame Moustache, Brussel, madamemoustache.be The Church @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be The Wood Brothers, Michël Lamiroy Trio @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Morgan Delt; Coal Chamber, Soil, America Head Charge @ Trix, Antwerpen, trixonline.be The Limboos @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Faithless @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu The Qemists @ Kulturfabrik, Esch-sur-Alzette, Lux, kulturfabrik.lu

donderdag 04 juni Eternal Tapestry, Kikagaku Moyo @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Yael Naim @ Botanique, Brussel, botanique.be Black Bombain, MDME SPKR, Omsq @ Magasin4, Brussel, magasin4.be The Leisure Society @ Nijdrop, opwijk, nijdrop.be Spinvis @ De Roma, Antwerpen, deroma.be 20 Ans!: The Brew @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Magic! @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Ibeyi @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu Frank Turner, Dream Catcher @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu

vrijdag 05 juni Tiga @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Mike Watt & The Missingmen, Uz Jsme Doma @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Hiëronymus Francken & Friends @ N9, Eeklo, n9.be Sysmo ft Daniel Romeo @ Recyclart, Brussel, recyclart.be

46

20 Ans!: High Voltage @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

zaterdag 06 juni Danava, Doug Tuttle, Soft Walls @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Elvis Perkins @ Botanique, Brussel, botanique.be Ducktails @ DOK, Gent, democrazy.be Christian Klinkenberg Orchestra @ Kulturzentrum Jünglingshaus, Eupen, eupen.be Anticlockwise, Social Enemies, Breakout, Chugalug @ Magasin4, Brussel, magasin4.be The Whatevers, Eppo Janssen, Ricky & Bobby James @ MOD, Hasselt Fifty Foot Combo @ Nijdrop, opwijk Gonzo @ Rouveroy 20 Ans!: Bouldou & Sticky Fingers @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Fleetwood Mac @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be At The Gates @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu

zondag 07 juni Kleptomatics @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Jack De Marseille, Jeremy Underground, Frankey & Sandrino, Nathan Oye, Red D, Quincy, No Shit Like Deep, Kong & Gratts @ Charlatan, Gent, charlatan.be East India Youth @ DOK, Gent, democrazy.be Teeth Of The Sea, Hey Colossus, Miava @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Mark Knopfler @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be

maandag 08 juni Liturgy, Circuit Des Yeux @ AB, Brussel, abconcerts.be Föllakzoid, Go March @ DOK, Gent, democrazy.be

dinsdag 09 juni Ryan McGarvey @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Parkway Drive, Betraying The Martyrs @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Clutch, Greenleaf @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu Three Days Grace @ Kulturfabrik, Esch-surAlzette, Lux, kulturfabrik.lu

woensdag 10 juni Mario Biondi @ AB, Brussel, abconcerts.be Blackberry Smoke @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Six Organs Of Admittance @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Celestial Shore @ Vooruit, Gent, vooruit.be The Chemical Brothers @ Rockhal, Esch/ Alzette, Lux, rockhal.lu

donderdag 11 juni Felix Poetry Festival @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Johnny Superglu, Dimitri Runkkari @ Café Central, Brussel Tourist LeMC @ Candelaershuys, Ukkel, busker.be Testament, Exodus, Sylosis @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu

vrijdag 12 juni Manwhore, Spit Fox @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be OBN IIIs @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be

Black Mountain; We Are The City @ Botanique, Brussel, botanique.be Doctor Groove, Luxon, Mixmonster Menno, Juice Blender @ Lux, Gent, zaallux.be The Baboons @ N9, Eeklo, n9.be Terakaft @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Purple Years @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Ariana Grande @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be Mdou Moctar @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Bukowski, Radical Suckers @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Smokey Joe & The Kid @ La Cave Aux Poètes, Roubaix, Fr, caveauxpoetes.com The Gaslight Anhtems, The Scandals @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu Body Count ft Ice-T, Powerstroke @ Kulturfabrik, Esch-sur-Alzette, Lux, kulturfabrik.lu

zaterdag 13 juni Dinner @ Epicerie Moderne, Brussel Goe Vur in Den Otto SOundsystem, DJ Puke @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Regina @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Public Service Broadcasting @ Kulturfabrik, Esch-sur-Alzette, Lux, kulturfabrik.lu

zondag 14 juni Liturgy, Circuit des Yeux @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Zun Zun Egui, Hypochristmutreefuzz @ Cactus Club, Brugge, cactusmusic.be ‘t Rio Nova @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Monophonics, Sugar Onion Sound DJ’s @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Dan Deacon, James Pants, Wume @ Vk, Brussel, vkconcerts.be Christopher Paul Stelling @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be The Script, Fox @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu Testament, No Return @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

maandag 15 juni Benefiet Voor Nepal: King Dalton, Laïs en Eriksson Delcroix & Veerle Baetens, Johan Heldenberg & de muzikanten van The Broken Circle Breakdown Bluegrass Band @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Primus @ AB, Brussel, abconcerts.be Onerepublic @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu Fidlar, The K. @ Aéronef, Lille, Fr, aeronefspectacles.com

dinsdag 16 juni Judas Priest @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu

woensdag 17 juni Big Sean @ AB, Brussel, abconcerts.be Metz @ Botanique, Brussel, botanique.be Liima, @ Cactus Club, Brugge, cactusmusic.be Slash @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu

donderdag 18 juni Primate @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Jenny Hval @ Botanique, Brussel, botanique.be Pissed Jeans @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Jeffrey Lewis & The Jrams, Guillaume Maupin @ Magasin4, Brussel, magasin4.be

Antemasque @ MOD, Hasselt Butsenzeller @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Katzenjammer @ den Atelier, Luxembourg Godsmack @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux

vrijdag 19 juni The Hickey Underworld @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Natalie Prass @ Botanique, Brussel Coffins, Skullhog, Bones @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Het Zesde Metaal, Broeder Dieleman @ N9, Eeklo, n9.be Israel Vibration, Broussaï @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Enter Shikari, Roam @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu

zaterdag 20 juni Despise You, Chiens, Marginal, King Terror @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Daniel Norgren @ N9, Eeklo, n9.be Bart Peeters & Raymond Van Het Groenewoud & Tutu Puoane @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Blawan, Oscar Mulero, Jonas Kop, Kr!z, Spacid @ Vooruit, Gent, kozzmozz.com Children Of Bodom, Deserted Fear @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu

zondag 21 juni Orquesta Buena Vista Social Club @ AB, Brussel, abconcerts.be Miss B And Her Big Balls @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Uberdope, Brihang, NTREK, Faisal @ DOK, Gent, democrazy.be Jaune Toujours @ De Markten, Brussel Jozef Van Wissem & Domingo GarciaHuidobro @ Trix, Antwerpen, trixonline.be

dinsdag 23 juni St.Paul & The Broken Bones, BackBack @ DOK, Gent, democrazy.be High On Fire @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Dead Rider, Shetahr, PAVéS! @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Little Caesar @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be NOFX, Lagwagon, Strung Out, Authority Zero @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu Motörhead @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux

woensdag 24 juni FFS @ AB, Brussel, abconcerts.be Fifty Foot Combo @ DOK, Gent, democrazy.be Jackson Browne @ Koninklijk Circus, Brussel, greenhousetalent.be Lydia Lunch/Retrovirus, Carsick Cars, Drache @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Mastodon @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu First Aid Kit, All The Luck In The World @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu

donderdag 25 juni Lura @ AB, Brussel, abconcerts.be Lagwagon @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Flying Lotus @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu

vrijdag 26 juni Shetahr, Sweat Tongue, Joe Speedboat, The Ryckes @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Jaune Toujours @ Brigittines, Brussel The Outcasts, XSLF, Hooligan, Frau Blücher

& The Drünken Horses @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Loxy & Ink, Maztek, Bad Company UK, Phantom, Keaton, Cold Fusion, Mc Fokus, One87 & Mc Mush, Phase, Mc Mota @ Vooruit, Gent, starwarz.be

zaterdag 27 juni Lightning Bolt @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be The Jokers ft Mel Gaynor @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Five Days, Meuris @ Tropiscala, Overijse, busker.be Faith @ Verkennersfest, Wetteren Delerium, Jaydee, Mr.Sam, DJ Ghost, Yves Deruyter, Quincy, Olivier Pieters, Phi Phi, Cosmo @ Vooruit, Gent, ageoflove.be Okay Monday, The Graduates, Laureate Teenage Music Club @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

zondag 28 juni Mary J. Blige @ AB, Brussel, greenhousetalent.be Garlic & Jazz: Carate Urio Trio, Book Of Air: Fieldtone, Frantz Loriot @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Encantadas @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Zeus!, Onmens @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Lamb Of God, ASG @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu Soja @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu

maandag 29 juni Caetano Veloso & Gilberto Gil @ Vorst Nationaal, Brussel, greenhousetalent.be Lamb Of God, ASG @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be

dinsdag 30 juni Ben Miller Band @ AB, Brussel, abconcerts.be

woensdag 01 juli Taylir McFerrin, A/T/O/S @ DOK, Gent, democrazy.be Terrorizer LA, Fubar, Nesseria @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Santana @ Paleis 12, Brussel, livenation.be Joey Bada$$ @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu

donderdag 02 juli EyeHateGod, Progerians @ Magasin4, Brussel, magasin4.be

vrijdag 03 juli John Garcia, White Miles @ DOK, Gent, democrazy.be

zaterdag 04 juli Flip Kowlier @ Europafeesten, Tielt, busker.be

zondag 05 juli Backback @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Elder, Mos Generator @ Sojo, Leuven, orangefactory.be

maandag 06 juli AC/DC @ Festivalpark Stenehei, Dessel, graspop.be Gojira @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu

IEDEREEN FESTIVALT

GENK ON STAGE ARSENAL NOVASTAR MAGNUS 26 I 27 I 28 JUNI

OMAR SOULEYMANSYR ADMIRAL FREEBEE NIELSONNL SCALA & BAND JETT REBELNL FAUL & WAD ADFR DE MENS

TEAM WILLIAM THE HICKEY UNDERWORLD LES TRUTTES BONDAXUK CAFÉ FLAMAND GRUPPO DI PAWLOWSKI DE GEEST RACOONNL + 70 ANDERE ACTS

www.genkonstage.be 2015

®

.CAVA LICIOUS. B Glamorous B Generous