RifRaf maart 2015 NL

L T E T I L W V ES A

11.04.2015 C-MINE GENK

WOVENHAND BONY KING LUKE SITAL-SINGH TOUT VA BIEN

EWERT & THE TWO DRAGONS ILLUMININE

LITTLEWAVES.BE C-MINECULTUURCENTRUM.BE

263

jaargang 26 • maart ’15

04 Shortcut 04 Kükl

© Alexander Popelier © artwork: Rinus Van de Velde

stuff. /

© Anton Coene

raketkanon

Echt niet aan te beginnen om slechts één band op de cover te droppen,

05 Matthew E. White 06 Hanni El Khatib homegrown 08 STUFF. 09 Nordmann 10 Raketkanon 12 Creature With The Atom Brain 14 The Spectors 15 Tubelight 16 Heaven Hotel 17 FONS Records 18 (on cd)

wegens veel te veel uitmuntende albums. Sterker nog: veel te veel uitmuntende albums van Belgische bands. Geniet van de raakpunten

STUFF. en Nordmann. Of van de shoegaze-invloeden bij The Spectors en Tubelight. Liever de intense noiserock van Raketkanon? Of het afscheidsalbum van stoner/ psychrock-band Creature With The Atom Brain? Je vindt het hier met jazz in de broeierige sound van

allemaal. Tel daar bij de interviews met de mensen achter Heaven Hotel (Tape Cuts Tape, The Rudy Trouvé Septet, The Tone Zones, …) en FONS Records (The Germans, Shun Club, Fence, …) en nog een heleboel recensies en je bekomt een wel heel uitgebreide Homegrownsectie in deze maart-editie. Vandaar, al de namen van de Belgische geïnterviewde bands op de cover!

22 Earteam 33 Compiled 34 Agenda - Festivals/ Gigs/Parties 36 Free Stuff

© Leon De Backer

© Eva Vlonk the

nordmann

spectors

Colofon www.rifraf.be jaargang 26 nr. 263 rifraf is een uitgave van uitgeverij B Z & T bvba v.u. filip saerens verschijnt niet in jan en aug rifraf april: uit op 26 maart

advertenties mieke deisz Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.38.76 GSM: 0485/80.22.57 advert.rifraf@skynet.be deadline reservatie: 11 maart

redactie filip saerens Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.35.77 filip.rifraf@skynet.be

agenda agenda.rifraf@skynet.be tel 015/42.38.76 deadline: 16 maart

medewerkers ewoud beirlant, mischa bludts, boots, georges tonla briquet, koen ceulemants, menno claes, johannes de breuker, marc demeyere, michiel denys, ward dupan, wannes duponcheel, nel exelmans, duan gatto, kristof hermans, jamilia knockaert, Pauline libeert, robin looyen, arno moens, pascal nosenzo, sofie nys, filip polfliet, pieter slangen, toon staes, michiel van meervenne, joachim van waes, joris vanden broeck, bram vermeersch, oliver willems

foto cover layout peggy schillemans layout.rifraf@skynet.be drukkerij Corelio Printing Anderlecht

Abonnementen 1 jaargang (10 edities) info: agenda.rifraf@skynet.be België: 15 € Europa: 25€ BE 85 3200 1337 9606 BIC: BBRUBEBB Met vermelding van naam & adres.

U krijgt het eerstvolgende nummer dat na ontvangst van de storting verschijnt.

alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. RifRaf is aangesloten bij CIM

04

shortcut Antwerp Six: de opvolger van FrappantPOP FrappantPOP is dan wel ter ziele gegaan door het wegvallen van fondsen, dat weerhield muziekcentrum Trix en Johannes Genard van School Is Cool (een ex-winnaar van de wedstrijd) er niet van een opvolger uit de grond te stampen. Dit najaar lanceren ze met Antwerpen Six een waardige vervanger van het muziekconcours, waarin opnieuw op zoek wordt gegaan naar kersvers muzikaal talent uit de provincie Antwerpen. De winnaar mag zich een jaar lang Artist In Residence van Trix noemen, wint een plek op het showcase-festival We Are Open in 2016 en krijgt ondersteuning in de vorm van coaching, promotie, financiën en podiumkansen. Van zodra de inschrijvingslijnen geopend zijn, lezen jullie het hier.

(Selected by Kurt Overbergh)

10

Sufjan Stevens ‘No Shade In The Shadow Of The Cross’ (cds, Asthmatic Kitty) We waren even het spoor bijster bij Sufjan Stevens. Echt. Maar drie ingrediënten zette ons weer helemaal op het spoor. Een akoestische gitaar.

Zijn pakkende stem en een ventilator. Slik. Zoveel schoonheid. Laat zijn 7de album ‘Carrie & Lowell’ maar komen. Kükl voelt de adem van ‘Illinoise’.

De mooiste popbries ever.

Unknown Mortal Orchestra ‘Multi-love’ (track, wereld weidse web)

Maanrockrally: een nieuw jasje De Maanrockrally - de Mechelse muziekwedstrijd georganiseerd door Villa32, mmMechelen Feest en het Cultuurcentrum Mechelen - is alweer aan zijn 19de editie toe. Het concours verloopt dit jaar iets anders dan voorheen. Zo nemen de zestien geselecteerde artiesten en bands het eerst in een van de twee voorrondes (4 en 18 april) in het Cultuurcentrum tegen elkaar op. Wie doorgaat, vecht het deze keer op Maanrock zelf uit, dus niet meer zoals vorige jaren tijdens de Dijlefeesten. De winnaar opent in 2016 zelfs het hoofdpodium van Maanrock. Alle finalisten krijgen sowieso een geldprijs en is er ook een prijs van een jongerenjury.

Bands en artiesten van over heel Vlaanderen en vanuit alle genres zijn welkom, en schrijven zich vóór 18 maart in via beta.vi.be. Meer weten?

Check www.maanrockrally.be

Opwijk Ontploft!: een podium voor alle Opwijkse creatievelingen Woon je in Opwijk of een aangrenzende gemeente? Dan hebben we goed nieuws voor jou! Concertzaal Nijdrop en Jeugddienst-Jeugdraad Opwijk organiseren namelijk Opwijk Ontploft!, een talentenjacht voor jongeren uit de streek. Er zijn verschillende disciplines waaronder een muzikaal luik. Ben je tussen 14 en 30 jaar oud, of zit minstens de helft van je groep in die leeftijdscategorie? Schrijf je dan vóór 10 maart in op www.nijdrop.be/opwijktontploft . Raak je geselecteerd, dan krijg je naast een gratis gadget de kans om je op 30 april te bewijzen op het podium van Nijdrop.

‘II’ stond vol briljante psychedelische pop die zo perfect was, dat een kopie ons nu reeds blij zou maken. Maar UMO wil verder en legt z’n sound aan het funk-infuus. De titeltrack beklijft alvast en is vintage psychfunk.

C.W. Stoneking ‘Gon’ Boogaloo’ (King Hokum Records) Reeds een tijdje uit in het buitenland, maar dit voorjaar pas officieel in België.

Wat een parel. Wat een klasse! Dit is uitgepuurde rauwe blues die zelfs Foo Fighters zouden moeten kunnen doen herbronnen. Kükl buigt nederig.

Lonelady ‘Bunkerpop’ + ‘Groove It Out’ (Warp Records) Manchester. Lonelady. Julie Campbell. Twee tracks die staan op haar dra te verschijnen album ‘Hinterland’. Haar retropostpunkdisco kent een maximaal funk-infuus (Kükl’s woord van de maand) en is zelfs opgenomen op Sly Stone’s mixtafel.

Future Brown ‘Future Brown’ (Warp Records) Heerlijk debuut van Future Brown (met o.a. Fatimah Al Qadiri) in de categorie heerlijke cut up Warp-ed r&b. De spuuglelijke hoes nemen we er uit liefde bij.

Earl Sweatshirt ‘Quest/Power’ (wereld weidse web) Die stem! En zo traag. Maar dragend. Dra met een nieuw album. Maar nu alvast met Brainfeeder elektronica-man Samiyam in actie.

Rechtzetting Polaroid Fiction Ai. Er slopen fouten in de review van Polaroid Fiction, vorige maand. Songtitel ‘Flaw In A Perfect Morning’ moet ‘Flaw In A Perfect Something’ zijn en ’t correcte artwork zie je hieronder. De nieuwe prachtep had ons blijkbaar helemaal verblind.

Vele, welgemeende excuses aan al de getroffenen.

Verse Vis: open Leffingeleuren Verse Vis is een muziekwedstrijd waarin Muziekclub De Zwerver op zoek gaat naar de eerste naam voor Leffingeleuren 2015. Ben je een West-Vlaming of zit er tenminste één in je band? Dan kan inschrijven zeker geen kwaad, want de winnaar gaat met een heleboel prijzen naar huis. Naast de openingsspot op zaterdag op het groot podium van Leffingeleuren, staan ook twee dagen opnames met Serge Feys (zie o.a.

Arno), een professionele fotoshoot en een try-out concert in jeugdhuis De Paravang op het programma. Alle geselecteerde bands krijgen bovendien professionele demofeedback. Lijkt je dit wat? Schrijf je dan in voor 6 maart op www.vi.be . Geselecteerde bands mogen zich dan op 25 april bewijzen in Zaal De Zwerver in Leffinge. Succes!

Courtney Barnett ‘Pedestrian At Best’ (Milk Records) Kükl’s deur staat altijd open voor de heerlijke rammelrock van deze Australische die op een dag doorbreekt. Nog even in het kort haar nieuwe albumtitel meegeven: ‘Sometimes I Sit And Think, Sometimes I Just Sit’.

Liturgy ‘The Ark Work’ (Thrill Jockey) Alweer straffe trancendental black metal van de hand van Hunter HuntHendrix. Nu terug met de originele line up. Al zal de black metal-politie overuren draaien. De doedelzakken en idm staan niet Kükl, maar vooral hen in de weg.

Jon Hopkins ‘LateNightTales ‘ (Night Time Stories) “Requiem for a dreamstate” lazen we ergens op de hoes. Rightly so! Zeker met de keuze van Hopkins voor tracks van Nils Frahm over A Winged Victory For The Sullen tot Four Tet, Jonsi & Alex, Holy Other en zelfs Alela Diane.

Nachtelijk snoep. Slaap zacht. En denk aan Kükl. Hij is de slechtste nog niet.

Liefst te beluisteren bij een Noir De Dottignies (9%), een donkerbruin bier gebrouwen door Brouwerij De Ranke in Dottenijs in Henegouwen.

BINNENKORT IN CONCERTZAAL DE CASINO 28/02 CRASH COURSE IN SCIENCE ★ SIMI NAH FEAT. LUC VAN ACKER, MARCEL VANTHILT, WIM PUNK, DIRK DA DAVO, JADE 4U & SAYFEE ★ A SPLIT-SECOND ★ INTERNAL SUN 07/03 RAD VAN TONG > DIAMANTAIRS ★ NOMOBS ★ FATIH ★ INCK. ★ SAMME ★ DJ DYSFUNKSHUNAL RAYMOND VAN HET GROENEWOUD 12/03 21/03 BED RUGS ★ MONSTER YOUTH

ZATERDAG 28 MAART ★ 20.30u

Nicola Conte Combo DONDERDAG 2 APRIL ★ 20.30u MAGGIE BJORKLUND & BAND + KRIS DANE 11/04 17/04 18/04 25/04 30/04 06/05 14/05 17/05

21/05 22/05

AMATORSKI * JAZZCLUB > DE DEELDELIERS FEAT. JULES DEELDER DE MENS DC ROCKS! > THE METEORS ★ THE CARAVANS ROOTSNIGHT > LEGENDARY SHACK SHAKERS ★ SMOKESTACK LIGHTNIN’ ★ WB & THE MERCENARIES ★ SCRAPPY TAPES SPINVIS (SOLO) 25 JAAR MEURIS (VAN NOORDKAAP OVER MONZA TOT MEURIS) HAMMOND FESTIVAL > JAMES TAYLOR QUARTET ★ THE LINK QUARTET ★ THE HAPPY HAMMOND TRIO ★ KRIMINAL HAMMOND INFERNO ★ JJ LOUIS QUARTET ★ ANDRE BRASSEUR ★ …

K’S CHOICE KING KHAN & THE SHRINES ★ ROMANO NERVOSO

* In samenwerking met Cultuurcentrum Sint-Niklaas en/of Jazzlab Series

STATIONSSTRAAT 104, 9100 SINT-NIKLAAS • T. 03 776 11 98 • INFO@DECASINO.BE

www.meerschaert.be

06

I n t e r v i e w : B r a m V e r m e e r s c h i t e k s t: A r t h u r D e Z u t t e r i f o t o : s h a w n b r a c k bi l l

Matthew E. White

“It’s not a music that I make, this is THE music that I make.” Matthew E. White heeft een jetlag maar verdedigt vol vuur zijn muzikale identiteit en praat voluit over all things soul. Daar heeft hij ook een grondige reden voor: ‘Fresh Blood’ (release: 9 maart), de opvolger van debuut ‘Big Inner’ uit 2012, is een heel mooie, warme en analoge neo-soulplaat van een artiest die zijn eigen intuïtie volgt.

“Rock & Roll is cold, R&B is free” zing je op ‘Rock & Roll Is Cold’ van je nieuwe cd ‘Fresh Blood’. Is dat de reden waarom we jou meer in de soul/r&b-hoek moeten situeren?

Matthew E. White: “Rock-‘n-roll zit op een vreemde plaats tegenwoordig, vind ik.

Het genre is zich heel bewust van zijn eigen geschiedenis en er wordt vooral achterom gekeken. Een genre krijgt al gauw iets muf op die manier. Twintig jaar geleden gebeurde hetzelfde met jazz, nu met rock, en over een jaar of vijftien kan het ook hiphop overkomen. Het zal getalenteerde muzikanten er niet van weerhouden goede dingen te doen binnen die genres, dus op zich is het ook geen ramp. Maar de rol van rock-‘n-roll is nu wel grotendeels uitgespeeld. ‘Rock & Roll Is Cold’ is heel luchtig en tongue in cheek, maar voor mij zit er wel een waarheid achter.”

je eigen persoonlijkheid. Maar dat betekent niet dat elk nummer over jezelf moet gaan. ‘Fruit Trees’ bijvoorbeeld, daar zit geen persoonlijke herinnering aan vast.

Ik probeerde gewoon een toffe song te maken en ik ben daar bij uitgekomen. ‘Take Care My Baby’ gaat wel over een persoonlijke ervaring, maar haalde de plaat omdat het een goed nummer is, niet omdat ik er mijn gevoelens mee heb uitgedrukt.”

Wat voeg jij toe aan het grote, oude soulgenre?

Matthew: “Het is moeilijk voor mij om te zeggen wat er uniek is aan mijn eigen muziek.

Uiteindelijk maak ik ook maar gewoon wat ik maak. Waar ik me wel heel bewust van ben, heeft te maken met technische zaken als vorm en structuur. Zoals ik al verteld heb, zie ik Amerikaanse populaire muziek als één groot genre, dus af en toe duikt er via mijn muziek iets op in soulmuziek wat er niet altijd geweest is. Zo hou ik bijvoorbeeld

Dramatisch op een coole en gedistantieerde manier Soul is nochtans ook een oud genre...

Matthew: “Inderdaad. Toch doet soul het beter op dat vlak, heb ik de indruk.

Beide genres zijn ontstaan in dezelfde Afro-Amerikaanse cultuur, uit dezelfde AfroAmerikaanse ervaring, maar soul is dichter bij de wortel van die rijke voedingsbodem gebleven dan rock-‘n-roll. Rock is daar zo ver vanaf gedreven dat het nu geen zuurstof meer ontvangt. Frank Ocean en Kendrick Lamar komen wél nog steeds met ontzettend relevante en innovatieve muziek voor de dag. Ondertussen wordt rock meer en meer een karikatuur van zichzelf. Maar ben ik daarom de r&b-kant opgegaan? Nee, dat was simpelweg geen keuze. Tegen dat ik van de universiteit kwam, was ik in staat om de hele Amerikaanse popmuziekgeschiedenis als één groot genre te zien dat van één en dezelfde plaats kwam. Van Washington Phillips over Phil Spector tot Jay-Z, in mijn hoofd was dat allemaal hetzelfde. Ik heb dus nooit tegen mezelf gezegd: en nu ga ik eens een soulplaatje maken. Het ging veel onbewuster dan dat. Ik heb vroeger ook nog rock en jazz gespeeld, maar uiteindelijk raakten mijn ideeën altijd op. Bij soul niet, de inspiratie en de energie en de zin gaan niet meer weg. Ik weet ook niet precies waarom, maar die muziek ligt het dichtste bij mijn identiteit. Hoewel het ook niet alleen soul en r&b is dat de klok slaat bij mij. In mijn muziek hoor je ook invloeden uit folk, uit Braziliaanse en Jamaicaanse muziek, uit avant-garde, …”

Is er ook een genre waar je niks uit kan halen?

Matthew: “Ik ben niet zo’n fan van punk eigenlijk. Sommige punkartiesten kan ik best hebben, maar je hoort amper iets van het genre terug op mijn albums.

Ik hou niet van het hoge in your face-gehalte van die muziek. De liefde, de haat, de passie, het ligt er allemaal te dik op. Ik ben niet vies van drama - mijn muziek kan heel dramatisch zijn - maar ik ben dramatisch op een andere manier. Meer zoals de oude bluesmuzikanten. Ze kwamen het podium op en zongen liedjes over de meest duistere shit, maar toch bleven ze cool en gedistantieerd. The Ramones speelden punk op die manier. Zij zongen wel “the kkk took my baby away”, maar heel nonchalant, bijna ongeïnteresseerd. Badass! Dat hoor ik veel liever dan iets als Dashboard Confedential, da’s gewoon al hamerend op je gitaar om je liefje huilen.

Die band kwam op toen ik jong was, en ik schaamde me in die kerels hun plaats.

In dat soort punk zit geen nuance. Ik neem liever wat afstand van de onderwerpen in mijn songs, meer naar het voorbeeld van Randy Newman.”

Zijn je liedjes dan niet vrij onpersoonlijk?

Matthew: “Oh nee, zeker niet. Het een hoeft het ander niet uit te sluiten. Bij het schrijven van songs moet je altijd vanuit jezelf beginnen, in de kern ervan ligt altijd

erg van wilde avant-garde, en vind ik het leuk om dat soort vreemde shit naast pure popelementen te leggen. Ik hou ervan om op die manier op avontuur te gaan.”

Hoe kijk je eigenlijk terug op je eerste plaat, ‘Big Inner’ van drie jaar geleden?

Matthew: “Ik heb er onlangs voor het eerst in meer dan twee jaar naar geluisterd, en ben er nog steeds best tevreden over. Of ja, ik schaam me er in ieder geval niet voor. Het ding is, ik wist drie jaar geleden al wat de aderlatingen van ‘Big Inner’ waren. Ik kon me volledig vinden in de meeste kritiek. Mijn vocals waren niet overal op niveau en soms werd het wel heel wacky, ik was me daarvan bewust. Ik zou graag geloven dat mijn bullshit-detector zijn werk goed doet. Dat moet ook wel, uiteindelijk is het de bedoeling om het best mogelijke eindresultaat te verkrijgen. Ook al moet je daarvoor af en toe dingen weggooien waar je heel lang aan gewerkt hebt. Ik heb geen producer om me daarbij te helpen, dus ik vertrouw eigenlijk heel erg op mezelf.

Hopelijk is dat een goede gok. Time will be the judge…”

on stage 23 april: AB Club, Brussel

Matthew E. White ‘Fresh Blood’ Domino/V2 Records

Matthew E. White heeft een zachtmoedige stem met een korrel en hij schrijft zowel zwierige uptempo feelgood soultracks ( ‘Rock & Roll Is Cold’, ‘Vision’) als zwoele, romantische muziek met een laidback feel en heerlijke trompetjes (‘Take Care My Baby’). Sierlijkheid met strijkers is hem ook niet vreemd en wanneer hij een song opdraagt aan de overleden acteur Philip Seymour Hoffman (de filmische track ‘Tranquility’) straalt hij een en al old skool klasse uit. Op zoek naar een op-en-top seventies ballad of een ingetogen pianosleper? Check dan zeker ‘Holy Moly’ en ‘Circle ‘Round The Sun’. Nog maar eens twee nummers die aantonen dat de orkestrale neo-soul van de songschrijver uit Richmond, Virgina best heel veelzijdig is. Knappe tweede plaat. (bvm) Release: 9 maart

T e k s t: P i e t e r S l a n g e n i f o t o : n i c k w a l k e r

07

Hanni El Khatib

Hanni El Khatib is het levende bewijs dat de invloed van de globalisering verder reikt dan enkel maar de olieprijs en de staat van de wereldeconomie. Hoe valt anders te verklaren dat een zoon van een Palestijnse vader en een Filipijnse moeder opgroeit tot een Amerikaanse rocker pur sang. Dat hij een stevig pakske overweg kan met een gitaar bewees hij al op zijn vorige worpen (‘Will The Guns Come Out’, ‘Head In The Dirt’). Ook ‘Moonlight’ (check de review in de febRifRaf) beukt er soms stevig op los, maar de plaat legt daarnaast nieuwe muzikale richtingen bloot. En daar schrikt de man soms zelf van: “Ik heb al meer over de plaat geleerd dan ik er zelf over wist”, vertrouwt hij ons toe bij de start van het interview.

Hanni El Khatib: “Eigenlijk ben ik er voor de eerste keer in geslaagd om echt hét album te maken wat ik voor ogen had. Mijn evolutie als muzikant heeft me eindelijk zo ver gebracht dat ik al de ideeën en concepten in mijn hoofd ook effectief kon vertalen naar de sound van het album. Je gaat als artiest altijd een leerproces door. Bij mijn eerste plaat had ik bijvoorbeeld geen studio voor handen en had ik nog nooit eerder gezongen of mijn stem leren gebruiken. En na de tweede plaat heb ik geleerd dat opnemen met een live-band een zeer specifiek proces met zich meebrengt waardoor het album iets te veel kan klinken als een verzameling van songs en niet als één geheel.”

Muzikale foto’s Is dat de reden waarom je deze keer zoveel mogelijk zelf hebt ingespeeld?

Hanni: “Oorspronkelijk had ik het idee om een album op te nemen met zo veel gastmuzikanten mogelijk. Ik wou iedereen laten meespelen. Maar al vanaf de eerste week besefte ik dat het toch wat comfortabeler was om op m’n eentje in de studio te kruipen. Op die manier kon ik volledig autonoom beslissen om eens iets uit te proberen of te experimenteren met andere instrumenten. Ook merkte ik dat het album evolueerde naar een heel persoonlijk verhaal en daarvoor voelde het wat vreemd aan om mijn nummers door anderen te laten inspelen. Hierdoor zou de persoonlijke flow in de plaat sterk verstoord worden.”

Typisch vaderlijk Is afsluiter ‘Two Brothers’ het centrale nummer in dat persoonlijk verhaal?

Hanni: “Dat is zeker en vast geen nummer waar je je achter kan verstoppen.

Het is tekstueel zeer rechttoe-rechtaan en vertelt het verhaal van mijn nonkels die afgelopen jaar zeer kort na elkaar zijn overleden. Omdat zowel ikzelf als mijn vader zeer close waren met hen schreef ik het nummer uit het standpunt van mijn vader.

Dus eigenlijk zing ik het alsof het mijn vader is die achter de microfoon staat. Ik was ook vrij intensief aan het touren op het moment van hun overlijden waardoor ik niet meteen kon terugkeren om bij mijn familie te zijn. Zeer ellendig, zeker omdat we van Midden-Oosterse afkomst zijn en ik daardoor het specifieke begrafenisritueel moest missen. Dus dat nummer is eigenlijk een manier om mijn nonkels te eren en respect te brengen aan mijn familie.”

En wat vond je vader van het nummer?

Hanni: “Ik weet dat hij het goed vond maar het voelde wel wat onwennig aan om het nummer aan hem te schenken als het ware. Daarom dat ik ook bewust heb gewacht tot het volledige album was afgewerkt om het voor de eerste keer te laten horen aan hem, zo kon hij meteen het hele album beluisteren. Het blijft ook altijd een beetje vreemd om voor je vader te spelen, zeker wanneer de nummers dan ook nog eens over hem gaan. ‘Two Brothers’ heeft een sterk in-your-face-karakter en daarom wou ik er absoluut niet bij zijn als hij het voor de eerste keer hoorde. In tegenstelling tot vele andere songs is dit nummer niet voor interpretatie vatbaar, als je de context kent is er eigenlijk maar één verhaal dat je eraan kan koppelen.”

Dus je weet nu nog steeds niet hoe je vader op het nummer reageerde?

Hanni: “Hij heeft me op een typisch vaderlijke manier een sms gestuurd. “Hey is this

song about what I think it’s about? Well thank you and I think that the family is really gonna love this.” En dat was het dan.” (lacht)

Hand in hand Je had het al over het belang van rituelen bij de begrafenis van je nonkels. Is dat ook de reden waarom ‘Mexico’ start met een opname van een begrafenisstoet?

Hanni: “Goh, niet echt. Eigenlijk kwam die opname heel toevallig tot stand tijdens een skateboardtrip doorheen Mexico. Op gegeven moment waren we in een heel klein stadje beland, in een dorp waar ze enkel een kerk en een bar hebben, tot we opeens drums en blazers hoorden in de verte.

Nieuwsgierig dat we waren gingen we meteen op zoek naar waar deze muziek vandaan kwam en toen we de hoek omdraaiden stond er ineens een hele begrafenisprocessie voor onze neus. Op dat moment heb ik meteen, heel stiekem en zonder onrespectvol te zijn, mijn telefoon bovengehaald om de muziek op te nemen.”

Maar het is niet zo dat je toen onmiddellijk wist dat dit de intro van een nummer zou worden?

Hanni: “Zeker niet. Ik ben voortdurend bezig met het opnemen van muziek en klanken, mijn gsm staat vol met allemaal kleine fragmentjes en opnames.

Zoals dit bijvoorbeeld. (haalt zijn gsm boven en laat een vreemde opname horen die in de verte iets wegheeft van een Grizzly Bear-nummer.) Dit heb ik enkele dagen geleden nog opgenomen in Amsterdam. Terwijl ik aan het eten was in een restaurant was daar beneden ergens een modeshow bezig, maar op een of andere manier mixte die muziek van de modeshow zeer mooi met de muziek die opstond in het restaurant. Ik weet dat het eigenlijk klinkt als onhoorbaar lawaai maar doordat ik daar aanwezig was kan ik meteen terug oproepen hoe die muziek klonk. Op die manier neem ik die klanken op als een soort herinnering, als een muzikale foto.”

Eigenlijk is alles bij jou een muzikale foto, zelden een artiest tegengekomen die zo verbonden is met het visuele aspect van zijn muziek.

Hanni: “Dat is mijn achtergrond als grafisch ontwerper die meespeelt.

Maar het muzikale en het visuele gaan ook echt hand in hand voor mij. Ik kan persoonlijk niet aan een song denken zonder dat ik daarbij ook het visuele aspect zie. Zo spendeer ik zeker en vast evenveel tijd aan het artwork voor mijn albums dan aan de muziek. En het proces werkt ook in twee richtingen: soms moet ik maar naar een bepaalde foto of beeld kijken en er springt meteen een melodie of vibe in mijn hoofd. Zo zal ik er niet van schrikken als ik in de toekomst vanuit een foto van de ruimte ineens een zeer psychedelisch nummer over zwarte gaten heb gemaakt.”

on stage 27 februari: Le Splendid, Lille (FR) 17 maart: Botanique, Brussel 20 maart: Atelier, Luxemburg (LUX)

08

homegrown

Tekst: Michiel Van Meervenne foto: Alexander Popelier I artwork: Rinus Van de Velde

Op een warme zomeravond in juli 2012 speelt een roedel jonge, hongerige broekjes op het grote podium van Gent Jazz, waar later die avond een ronde en (weer) gezonde D’Angelo een spetter van een show zou geven – de herrijzenis die leidde tot ‘Black Messiah’ was ingezet. De heren van STUFF. hadden zich dankzij hun wekelijkse White Cat-jamsessies op korte tijd een mini-cultstatus bijeen gespeeld en veroverden ook de Bijloke met hun trademark: een bevlogen en gecontroleerd-ongecontroleerde liveshow. Twee zomers en 30 zijprojecten later is er ‘STUFF.’ (release: 12 maart), het schaamteloos excellente langspeeldebuut dat het ambitieuze klankuniversum van het kwintet kristalliseert in acht weergaloze grooves.

We hebben met de heren afgesproken in het cultureel centrum van Strombeek-Bever, maar belanden wegens een optreden van de lokale fanfare (“Check die pauken!”) en honger als een paard uiteindelijk in een afgeleefde taverne waar het interieur smaakloos is, maar de spaghetti wel verdomd lekker. Enthousiast vertellen Lander Gyselinck (drums), Andrew Claes (sax) en Dries Laheye (bas) over hun optreden van de avond voordien in Luik. Hoe uitgelaten het publiek was, hoe stevig het feestje achteraf en hoe hard ze nu een koffie nodig hebben.

Fijne show gehad, jongens?

Lander Gyselinck: “Wallonië is top! We hadden wel al op Dour gespeeld, maar dit was onze eerste Waalse clubshow. Onvoorstelbaar hoeveel love & happiness we terugkregen van het publiek… Nu is het enkele weken wat rustiger, maar dat is – hopelijk – stilte voor de storm. We staan op verschillende Belgische festivalpodia en pikken normaal gezien ook enkele buitenlandse gigs mee. Green Man in Wales bijvoorbeeld. Kijken we héél hard naar uit. Hoe we dat fysiek gaan klaarspelen, is voorlopig nog een raadsel. Tien yogasessies per dag?” (lacht)

Samen op een surfplank

Jullie agenda’s zaten de voorbije jaren toch ook al behoorlijk vol? Hoe houden jullie met al die zijprojecten trouwens nog voldoende energie over voor STUFF.?

Dries Laheye: “Muzikant zijn is onze job, dit is wat we doen. Bovendien vinden we het nog veel te vroeg om te kiezen tussen verschillende projecten.”

Andrew Claes: “Ik maak geen onderscheid. Het maakt me niet uit of ik nu op het podium sta met STUFF. of met een andere band: ik smijt mij volledig. Als je het gevoel hebt dat je een job aan het doen bent, dan kan je maar beter stoppen. Het is wel zo dat ik heel veel dingen waarnaar ik op zoek ben in muziek – iets tussen jazz en elektronica – kwijt kan in STUFF.” Lander: “Same here. Ook al zijn we met duizend andere dingen bezig, we gaan niet ontkennen dat er een gigantische klik is binnen STUFF.. Je voelt dat het klopt en dat er op het podium magische dingen gebeuren. Die klik was er vanaf de eerste jamsessie die we ooit deden, en is eigenlijk alleen maar sterker geworden. Solo spelen is trouwens een stuk stresserende: je kan minder genieten op het podium.

Gasten, hoe heerlijk is het om tijdens een improvisatiemomentje van iemand anders even achterover te leunen en gewoon te genieten van de energie van het publiek?” (iedereen knikt instemmend) Jullie zijn groot geworden in de Gentse White Cat. Had STUFF. bestaan zonder de White Cat? Lander: ”Goeie vraag… Ik herinner me dat ik net afgestudeerd was aan het conservatorium en ik nogal gefrustreerd was, omdat ik weinig kon spelen. In de White Cat zochten ze een formule om wat meer volk te trekken op donderdag, en we zijn in dat gat gesprongen. Bovendien kregen we carte blanche.”

Andrew: ”De White Cat was een godsgeschenk! In Antwerpen is het clublandschap voor groepen als ons zo verschraald dat we enorm blij waren met de kansen die we in Gent hebben gekregen - niet alleen in de White Cat trouwens.”

Hoe moeilijk is het voor een collectief losgeslagen muzikanten die niets liever doen dan improviseren om acht nummers voor eeuwig en voor altijd vast te betonneren op plaat?

Lander: “Het was best wel een zware bevalling. We hebben er een jaar en een half aan gewerkt! Gelukkig ging het op het einde, tijdens de cruciale fase, plots heel vlot: ik kreeg het gevoel dat we allemaal samen op een surfplank stonden. Beslissingen nemen ging plots heel snel, we wisten perfect waar we naartoe wilden. Kicken!

De opdracht was duidelijk: twee dagen studiotijd om een plaat te vullen. We hebben belachelijk hard gewerkt: van 10u ’s ochtends tot 4u ’s nachts, met als resultaat 14 tracks met verschillende takes.”

Daar hebben jullie er acht uitgekozen, op een cd’tje gebrand en naar Daddy Kev in Los Angeles gestuurd voor de mastering? Hoe zijn jullie bij hem terechtgekomen?

Dries: ”Gewoon een mailtje gestuurd. (lacht) Was een vrij zakelijke transactie eigenlijk.

Jullie betalen, ik doe het werk, zoiets. Amerikaanse manier van zaken doen zeker?”

Lander: “Het is niet omdat we dachten dat we in België niemand zouden vinden voor de job, maar we zijn gewoon nogal zot van de Brainfeeder-sound. Thundercat, Flying Lotus, … Dat geluid!”

Andrew: “De mix was veel lastiger. Er zitten namelijk een paar studio-freaks in de band die over elke millimeter aan soundbits makkelijk een uur kunnen discussiëren.”

Wie zijn de studio freaks?

Andrew: “Ikzelf. (lacht) En Joris. (toetsenist) Het is heel dubbel: enerzijds wil je het graag allemaal zelf doen, maar aan de andere kant wil je het aan iemand anders overlaten, iemand die je volledig kan vertrouwen. Want we zijn nogal perfectionistisch.”

Lander: “En ergens is dat ook spijtig. Ons album staat op mijn gsm, en ik ben er uiteraard wel trots op, maar ik kan of wil er eigenlijk amper naar luisteren omdat ik zoveel voorkennis heb. Da’s toch jammer? Ik zou er 20.000 euro voor over hebben om voor de eerste keer naar onze plaat te luisteren!”

Andrew: “Ik begrijp Lander, het was een heel leerrijk proces. Daarom kan ik niet wachten om een volgend album te maken. Misschien is de belangrijkste les wel dat we zo hard op onze productie hebben gefocust dat we ons grootste talent – improviseren – wat verwaarloosd hebben.”

Wil STUFF. ooit graag een dikke hit scoren of hoeft dat niet?

Dries: “Als Millionaire dat met ‘Champagne’ kon dan moeten wij dat toch ook kunnen?”

Andrew: “Het valt te zien hoe. Het zijn rare tijden! Hoe breng je je muziek tot bij je publiek? YouTube? Soundcloud? Een album? Een single? Ik heb tegenwoordig eerder het gevoel dat een plaat dient om optredens te versieren.”

Lander: “Ik vind dat een geweldige evolutie! Kijk bijvoorbeeld naar FKA Twigs. Dat album is extreem goed gemaakt, maar ik heb ze live gezien en daar vond ik werkelijk niks aan.

Ja, de act was af, maar waar was de spelvreugde? Het optreden wás gewoon de plaat, en dat kan toch niet de bedoeling zijn? Wij zien ons album als een tof visitekaartje, maar het draait allemaal rond onze liveshows natuurlijk. Dat geeft ons de vrijheid om bij de voorstelling van onze plaat live toch totaal iets anders te doen.” (grijnst)

on stage 13 maart: 18 maart: 19 maart: 21 maart: 10 april: 17 april: 18 april:

Luistersessie debuutalbum @ Kerk, Gent Handelsbeurs, Gent AB Club, Brussels Leuven Jazz @ Het Depot, Leuven De Roma, Antwerpen Muziekodroom, Hasselt More Music Festival, Brugge

STUFF. ‘STUFF.’ Buteo Buteo

Het Antwerps-Gentse leftfield-jazzcollectief STUFF. maakt al jaren het Gentse nachtleven onveilig met onstuimige jamsessies waarbij de muzikanten met hun improvisaties dansen rond samples en grooves als indianen rond een totempaal. Op het titelloos debuut presenteert het kwintet rond drijvende kracht en fijnbesnaard drumtalent Lander Gyselinck acht uitgepuurde jams die de enorme muzikale reikwijdte van de band in de verf zetten. De EWI (elektronische sax) van Andrew Claes (zie ook BRZZVLL) en synths van Joris Caluwaerts (o.a. Zita Swoon en Rudy Trouvé Septet) schilderen warmbloedige popmelodietjes en wobbly grooves tegen een steeds weer verrassende achtergrond. De suspense van ‘Event Horizon’ doet alle nekharen rijzen, ‘Ahfreaq’ klinkt als buitenaardse 80s dub. Veel meer dan een groep conservatoriummuzikanten die zomaar wat nummers van Flying Lotus en Hudson Mohawke covert is STUFF. een geoliede machine met onwaarschijnlijk veel verbeelding, durf en scheppingsdrang. Belgische topkwaliteit, in de traditie van roemrijke vernieuwers als Marc Moulin.

De fantastische hoes van Rinus Van de Velde krijg je er gratis bovenop. (mvm) Release: 12 maart

09

homegrown

Tekst: Michiel Van Meervenne i foto: leon de backer

Na de nieuwe dEUSsen, Noordkapen en Das Poppen van deze wereld verscheen tijdens Humo’s Rock Rally 2014 een band op de planken met een saxofonist in plaats van een zanger centraal op het podium. Jazz in het van oudsher toch vooral rockend hol van de leeuw? Jawel, en hoe! Als een muzikale straaljager laveert Nordmann tussen wilde drumpartijen en ronkende gitaren, opgehitst door koortsige sax-monologen. Met ‘Alarm!’ levert het Gentse collectief rond Edmund Lauret (gitaar), Matthias De Craene (sax), Dries Geusens (bas) en Elias Devoldere (drums) een dijk van een debuut af, een gesofisticeerde oerknal waar RifRaf graag meer van wil weten.

‘Alarm!’ is de eerste lp van de Rock Rally-lichting 2014. Voelen jullie druk?

Dries Geusens: “We hebben een half jaar geleden al een ep’tje uitgebracht om die periode te overbruggen. Maar inderdaad, dit is het grote moment. Nu, verlammend werkt dat zeker niet, integendeel! Sinds onze tweede plaats zijn we eigenlijk alleen maar harder beginnen werken. Niet omdat we de druk voelden om te presteren, wel omdat we sindsdien nog veel gemotiveerder zijn. De Rock Rally was de trigger om er echt helemaal voor te gaan met Nordmann.”

Edmund Lauret: “Als groep is het belangrijk om ergens naartoe te werken en om af en toe eens een succesmoment te hebben, een moment waarop je weer weet waarvoor je het doet. Bevestiging van buitenaf is af en toe toch wel belangrijk.

Tot nu waren dat vooral positieve signalen, maar het kan dat we nu voor ’t eerst iets gaan horen dat ons niet helemaal aanstaat. Dat hoort erbij, en het is zeker niet iets waar we bang voor zijn.”

Dries: “We hebben vorig jaar meegedaan met het B-Jazz International Contest (het vroegere Jazz Hoeilaart, (mm)) en zijn daar derde geworden. Een paar weken daarna hebben we eens goed nagedacht waar we naartoe wilden.

We hebben onszelf toen enkele duidelijke doelen gesteld, want het klopt wat Edmund zegt: een band is op z’n best als je ergens naartoe werkt. We wilden meer optredens in mooiere zalen, een plaat uitbrengen en een videoclip maken.

Onze exploten in de Rock Rally bracht dat hele proces in een stroomversnelling.”

Michael Jackson in de max De saxofoon en de gitaar spelen vrolijk kat en muis op ‘Alarm!’. Zij zetten de lijnen uit?

Edmund: “De tenorsax van Matthias en de gitaar gaan heel erg goed samen. Of we een melodie unisono of tweestemmig spelen, het werkt altijd. We hebben geen echte zanger nodig, want eigenlijk is Matthias onze zanger. Ik daag hem soms wat uit met mijn gitaar, maar even vaak ondersteun ik hem gewoon. “ Dries: “Jammen en improviseren moet je zien als een conversatie. De ene zegt iets en de andere reageert. Mijn taak als bassist is om een soort bindmiddel te creëren tussen het ritme en de akkoorden. Ik volg het ritme van de drummer, maar probeer ook mee te gaan in het verhaal van de improvisatie; het is voortdurend balanceren. In de zoektocht naar die balans zijn we trouwens heel fel geholpen door onze producer Jasper Maekelberg, een regelrecht toptalent. Op ‘Lights’ bijvoorbeeld heeft hij van Elias, onze drummer, de protagonist gemaakt.”

Jullie wilden een videoclip en gingen meteen voor een geweldig gestileerde trilogie, een soort Gentse film noir, inclusief wulpse femme fatale. Dat heet ambitie?

Dries: “Edmund wilde heel graag eens een videoclip maken. En Roel Van Hoecke, de cafébaas van ons stamcafé in Gent, Minor Swing, heeft aan het RITS in Brussel gestudeerd, vandaar. Eigenlijk moeten we dringend eens een groot feest organiseren voor al die mensen die ons toen zijn komen helpen. Er is een shot in de clip van ‘The Pedestrian’ waarbij iemand in een rolwagentje door een gang met mensen rolt. Wel, in die scene staat zowat de halve jazz-scene van Gent te figureren.

Het was die nacht dan ook nog eens koud en nat, vreselijk!”

Edmund: “In jazzmilieus worden praktisch geen clips gemaakt, maar het filmische zit zeker wel in onze muziek, dus waarom niet? Het feit dat de video zich in Gent afspeelt, vind ik goed bij onze attitude passen. Ik bedoel, dat is wie we zijn. Het hoefde New York niet te zijn, snap je?”

Dries: “Nou, als er budget is geen problemen mee.” (lacht) Heeft Nordmann iets met de nacht?

Dries: “Jazz wordt ’s nachts in een rokerige – nou ja, vroeger toch – club gespeeld.

Wij zijn allemaal nachtmensen, sowieso.”

Edmund: “Ik hou wel van wat duisterheid. Ik heb vandaag naar Jacques Brel geluisterd.

Prachtig hoe donker en melancholisch die ballades zijn!”

Dries: “Matthias heeft dat zeker ook. Kleinkunstzanger Wim De Craene was zijn nonkel, een artiest met een heel apart gevoel voor tragiek en melancholie. Wij delen die zoektocht naar intensiteit.”

Edmund: “Voor alle duidelijkheid, Michael Jackson is ook de max.” (lacht)

Foute en schunnige songtitels afvoeren

on stage

Het blijft opmerkelijk: met drie lang uitgesponnen jazz-jams naar de tweede plaats van een rockwedstrijd fietsen. Wat heeft de jury overtuigd?

Edmund: “We waren één van de weinig bands zonder zang, waardoor je natuurlijk meteen opvalt. We spelen akoestisch en volledig live, zonder voorgeprogrammeerde drumcomputer, loops, of whatever. We zijn nogal recht door zee, en we zoeken heel nadrukkelijk een band met het publiek. Onze muziek draait rond intensiteit.”

Dries: “Vergeleken met die andere bands waren we hopeloos on-hip!”

Edmund: “Hmm, op ons hoofd kleefde misschien wel het jazz-band-etiket, maar op een bepaalde manier waren me meer rock-‘n-roll dan de helft van alle Rock Rally-acts! Wij zijn een band die voor z’n publiek speelt. Ik herinner me een uitverkochte AB en het applaus na de eerste solo… Heel veel adrenaline.”

Matthias is grote fan van saxofonist en acteur John Lurie, een man die voortdurend lacht met zichzelf. Is Nordmann een band die zichzelf heel serieus neemt?

Dries: “We zijn erg kritisch voor onszelf, dat wel. Maar het is uiteraard zo dat er veel belangrijkere dingen zijn in het leven dan op een podium te staan. Ik ben vooral blij dat ik dit kan en mag doen. Dat gezegd zijnde, humor is heel belangrijk, en ja, er worden af en toe foute songtitels afgevoerd wegens te schunnig, te fout, …” (lacht) Edmund: “Humor houdt je als band voor een stuk ook samen. Uiteindelijk sta je maar 1 procent van al de tijd die je samen doorbrengt op het podium. De rest is repeteren, onderweg zijn, backstage wat lummelen,… Dan moet je het wel met elkaar kunnen vinden, anders bijt je elkaars strot over. “

28 februari: Muziekodroom, Hasselt (w/ Manngold) 13 maart: Cactus Club, Brugge 27 maart: De Rataplan, Antwerpen, 20 april: Nijdrop, Opwijk (w/ Mauro Pawlowski) 3 april: CC Staf Versluys, Bredene 22 mei: Jazz Marrathon, Brussel

Nordmann ‘Alarm!’

9000 Records

Het gebeurt niet zo vaak dat het creatieproces van een band en zijn muzikanten zo duidelijk en onbevangen te horen is op plaat als dat het geval is bij ‘Alarm!’, het ambitieuze debuut van Rock Rally 2014 runner-up Nordmann. De technische bagage pikten ze op in het conservatorium van Gent, het spelplezier tijdens 1001 jazz- en jamsessies in kelders, cafés en kleine podia allerhande. Samen omarmen ze het experiment: hoe verder uit de comfort zone, hoe spitser en intenser het resultaat. Titeltrack ‘Alarm!’ trekt zich met vervaarlijk rommelende gitaren traag op gang, maar schakelt halverwege een versnelling hoger om uit te monden in niets ontziende drumsalvo’s en een collectieve tempoversnelling die de Eurostar op een speelgoedtrein doet lijken. Wat mooi is: het mag soms ook zacht.

‘Paling’ is een Oosters aandoende mijmering, ‘Lights’ een intiem samenspel tussen drum en sax. Afsluiten doet Nordmann met een flinke knipoog: ‘Nightwork’ blaast gedurende twee minuten je oren aan flarden, maar transformeert geleidelijk aan in een lieflijk fluitwijsje. In huis halen! (mvm)

10

homegrown

Tekst: Dimitri Van Vos sel i foto: anton coene

Zoek dekking! Want Raketkanon vuurt op 6 maart ‘RKTKN#2’ af. Na een eerste voltreffer in 2013 met ‘RKTKN #1’, trok de band ook live een spoor van vernieling doorheen Europa. Dit Gentse mortiervuur bouwde op korte tijd een niets ontziende live-reputatie op. Niet voor niets verschijnt de band vandaag bovenaan de verlanglijstjes voor Pukkelpop 2015.

Jef Verbeeck, Pieter de Wilde, Lode Vlaeminck (tomàn) en Pieter-Paul Devos (Kapitan Korsakov) namen hun nieuw plaat op in Chicago onder het toeziend oog van Steve Albini bekend van zijn werk met o.a. Nirvana, PJ Harvey, The Jesus Lizard en The Pixies.

Deze laatste worp, ‘RKTKN #2’, telt acht borelingen: ‘Florent’, ‘Nico Van Der Eeken’, ‘Suzanne’, ‘Mathilde’, ‘Elisa’, ‘Ibrahim’, ‘Harald’ en ‘Hanz’. De traditie om iedere songtitel een eigennaam toe te kennen, wordt dus voortgezet. We spreken af met de kersverse ouders in Gent voor een stevige babyborrel.

Heren, was het een zware bevalling?

Jef Verbeeck: ”Ja en neen. Na het eerste album hadden we één of twee nieuwe nummers klaar, maar we hebben het heel rustig aangepakt. Met die eerste plaat hebben we ons meer geconcentreerd op een sterke live-set. Voor ‘RKTKN #2’ hebben we met een preproductie gewerkt, wat inhoudt dat we alle nummers al hadden opgenomen voor we effectief de studio zijn ingetrokken. Toen we begonnen aan de pre-productie hadden we de helft van de nummers geschreven. De andere helft is tot stand gekomen terwijl we eraan bezig waren, mede door de inspiratie die kwam tijdens de opnames. We hebben vervolgens in Chicago twaalf nummers opgenomen waarvan er acht de plaat gehaald hebben.”

De aandacht vollédig opeisen

Pieter-Paul Devos: ”Het is zo dat we veel van het materiaal recent geschreven hebben.

De opname zelf duurde maar vijf dagen. Tel daar nog twee dagen bij om te mixen en klaar.”

Hoe komen jullie terecht bij Steve Albini en hoe verliep de samenwerking?

Lode Vlaeminck: “We hebben gewoon naar zijn kantoor gebeld en hebben gevraagd of hij vrij was. Zo simpel is het.” (lacht) Jef: “We hebben intern wel even overlegd: wie willen we als producer? Wat kunnen we ons veroorloven? We wilden echt wel een stap vooruit zetten qua productie en studio. Vrij vroeg is de naam Steve Albini gevallen. We wilden met deze plaat zo dicht mogelijk bij een liveervaring blijven. Dat is ook waarom we met een pre-productie gewerkt hebben. We wilden nummers schrijven die wij met z’n vieren kunnen spelen. De versierinkjes die zijn toegevoegd zijn subtiel en niet onmisbaar. Dit zorgt ervoor dat de nummers niet ineenstuiken zonder.“ Pieter-Paul: “Er zijn ook een aantal andere namen gevallen, maar het was artistiek een logische keuze. Steve Albini neemt op hoe je als band live klinkt. Het is bovendien een zeer aangenaam persoon om mee samen te werken. Hij laat zich volledig door de muziek absorberen en stelt bij de kleinste nuances de vraag of die al dan niet bedoeld zijn. Hij gaat er erg professioneel en detaillistisch mee om.”

Pieter de Wilde: “Als je naar de plaat luistert, is het alsof je vlak naast ons staat. Dat is de verdienste van Steve Albini.”

Hoe zijn jullie zelf geëvolueerd?

Jef: “Ik heb meer versterkers. (lacht) De basis is natuurlijk hetzelfde gebleven maar het is verfijnd.

De gitaar is net iets minder sterk aanwezig en ik heb wat meer ruimte gelaten voor de anderen.”

Pieter-Paul: “Iedereen heeft zichzelf vernieuwd en het nieuwe album vanuit een andere invalshoek benaderd. Ik gebruik minder effecten, maar heb wel op meer verschillende manieren gezongen. Sowieso blijf je als muzikant voortdurend evolueren.”

Lode Vlaeminck: ”Het is allemaal heel natuurlijk gegroeid en het is ook weer geen hele nieuwe sound. We merken tijdens het spelen misschien dat er naar ons aanvoelen elementen ontbreken en proberen die op te vullen. Wie weet verandert de invalshoek op de volgende plaat opnieuw.”

Elke ouder heeft een favoriet kind. Welke nieuwe tracks zijn bij jullie de favorieten?

Pieter-Paul: “Dat is al veranderd. In het begin was ik erg gewonnen voor ‘Mathilde’ en ‘Harald’ en sinds de studio-opnames neig ik wat meer naar ‘Hanz’. Het voordeel wanneer je de luxe hebt om te kunnen kiezen uit twaalf nummers is dat de acht nummers die overblijven op de plaat, zonder meer de sterkste tracks zijn. Ik vind dat we een toegankelijke plaat hebben gemaakt met veel catchy aspecten. Het is natuurlijk altijd mogelijk dat mijn standaarden wat

betreft aanstekelijkheid licht verschillen van die van anderen.” (lacht) Lode: “Het is ook anders als je de plaat bekijkt vanuit het standpunt van muzikant of luisteraar. Er zijn nummers die ik misschien liever live breng dan anderen. Maar wanneer ik onlangs de plaat nog eens beluisterde, had ik bij elk nummer echt wel zoiets van: yes, dit is het gewoon. Ik vind het belangrijk om muziek te maken waar je naar moét luisteren, die de aandacht volledig opeist. En dus geen tapijtmuziek is.“ Jef: “Het hangt er ook vanaf in welke stemming je bent. ‘Hanz’ heeft een volledig andere vibe dan bijvoorbeeld ‘Ibrahim’.”

Eentje onder hen heeft zelfs een familienaam gekregen. Wie is ‘Nico Van Der Eeken’?

Pieter-Paul: “Nico is onze geluidsman. Hij is ontzettend ijdel en zaagt al twee jaar dat we een nummer naar hem moeten noemen.”

Jef: “Het is zelfs zover gekomen dat hij het geluid tijdens onze optredens veel te stil zette.”

Lode: “Maar allez, mannen. (lacht) Nee, serieus. Nico kon er niet bij zijn wanneer we in Griekenland moesten optreden en we hadden een filmpje gemaakt waarin we zeiden dat we het helemaal niet naar onze zin hadden.

Om dan vervolgens alle vier in het rooftop-zwembad van het hotel te springen met op de achtergrond de Griekse zon. Een paar maanden later, toen wij in Chicago waren, stuurde hij ons plotseling foto’s van hemzelf in een bubbelbad samen met onze vriendinnen en een fles champagne.

We konden dit uiteraard niet ongestraft laten gebeuren en dus hebben we uit wraak een nummer naar hem vernoemd.”

Jullie staan bekend voor jullie intensieve live-shows. Zijn jullie fysiek klaar voor de komende tour?

Jef: “We spelen binnenkort 40 shows op twee maanden in zes verschillende landen en het ziet er niet naar uit dat de dingen naar de toekomst toe rustiger zullen worden. Gelukkig hebben we nu ook nummers in de set zitten die fysiek wat minder afmattend zijn.”

Lode: “Voor mij is het nochtans niet kalmer geworden.”

Pieter: “Voor mij ook niet.”

Jef: “Oei, dan ben ik de enige die het rustiger aan doet? Feitelijk hadden we ook vroeger al onze rustpunten. Negeer wat ik gezegd heb.” (lacht) En hoe leven jullie naar de release toe?

Pieter: “Voor mij voelt het net als die avond net voor je op schoolreis vertrekt. Zo van: Yes, we gaan spelen.”

Fijne reis!

on stage 7 maart: 12 maart: 17 maart: 27 maart: 28 maart: 29 maart: 4 april: 10 april: 24 april:

25 april:

Entrepot, Arlon Botanique, Brussel (w/ Brutus) Het Depot, Leuven (w/ The Guru Guru) De Kreun, Kortrijk (w/ Baby Godzilla) Muziekodroom, Hasselt (w/ Baby Godzilla, Briqueville) Vooruit, Gent (w/ Baby Godzilla) l’Atelier Rock, Huy Nijdrop, Opwijk Ik Zie U Graag @ Mezz, Breda (w/ Gabriel Rios, The Sedan Vault, Mon-o-Phone, …)

PacRock, Pont à Celles (w/ Madensuyu, Robbing Millions, …)

Raketkanon ‘RKTKN #2’ KKK Records/N.E.W.S.

Oorworm ‘Florent’ beukt in op de trommelvliezen en opent de sluisdeuren voor de onweerstaanbare noiserock van Raketkanon. ‘RKTKN #2’ mag dan klinken als een logisch vervolg op de eerste plaat, een doorslagje ervan is het geenszins. ‘Nico Van Der Eeken’ is een mooi voorbeeld van hoe de synths meer op de voorgrond treden. De gitaarriffs zijn spaarzamer en – mede daardoor – efficiënter.

Uitrusten kan heel even in de armen van de bevallige ‘Mathilde’, maar ook deze zwarte weduwe is voorzien van vlijmscherpe nagels en weerhaken.

Met een fluisterstemmetje lokt Pieter-Paul Devos je dichterbij. Vervolgens klauwt hij met hartverscheurende kreten de onderbuik volledig open. Met ‘Ibrahim’ en ‘Harald’ schakelt het viertal in het tweede deel van de plaat een versnelling hoger. De mokerslagen van Pieter De Wilde en de vervormde vocals van Devos contrasteren perfect met de melodische, zware gitaarriffs van Jef Verbeeck en de geschifte synthgeluiden van Lode Vlaeminck.

Raketkanon duldt geen tegenstand en schiet een tweede keer raak. (dvv) Release: 6 maart

11 clubs Always frontstage

Agenda maart-april 2015

W W W. C AC T US MUS IC. B E

vrijdag

13/03/2015 zaterdag

21/03/2015 zaterdag

28/03/2015

TINY LEGS TIM [be] + DON CROISSANT [be] Toppers in de Belgische blues en roots scene MANNGOLD DE COBRE [be] + SONIDO GALLO NEGRO [mex] AB presenteert @4AD hypnotische sound van kosmische jazz en exotica HEAVEN HOTEL NIGHT [be] België’s fijnste platenlabel brengt het puikje van zijn artiesten in 4AD

CAÏRO LIBERATION FRONT [nl] + NOSEDRIP [be] A wild night of arabic sonic revulutionism!

woensdag

NORDMANN [be] + MANNGOLD [be] progressive jazz rock

donderdag

13/03/2015 zaterdag

DUB REVOLUTION feat. DUB JUDAH [uk]

donderdag

ZION TRAIN [uk]

donderdag

London's dancedub pioneers with a new album

02/04/2015

vrijdag

06/03/2015 vrijdag

14/03/2015

04/03/2015 12/03/2015 19/03/2015

POND [au] Australische psychedelica met een hoek af HET ZESDE METAAL [be] West-Vlaamse bard met humor en gitaar BRIQUEVILLE [be] Doomband met vijf zwarte gewaden en evenveel gouden maskers NORDMANN [be]+ MAURO PAWLOWSKI Energieke symbiose van avant-garde jazz- en rockspinsels

DANS DANS [be] + HANGGAI [mn/cn] Belgisch (non) jazz no.1 + Mongoolse keelzangen met Westerse invloeden

vrijdag

FANFARE CIOCARLIA [ro] + CAFÉ top Balkan band annex feest + booty shaking

15/04/2015 18/04/2015

MORE MUSIC! ft. THE NOTWIST + STEF KAMIL + STUFF 4 days of mind movin' music and more

vrijdag

YGOR [be] + FITZGERALD [be] + SUPERSONIC [be] Ikv Lokale Helden, in Loods De Papegaei, 200 m van 4AD, gratis inkom

vrijdag

THE KVB [uk] psychedelic synth shoegaze for fans of The Soft Moon

vrijdag

10/04/2015

17/04/2015

Raymond gaat niet op pensioen: hij viert feest

01/05/2015

SPINVIS [nl] oogcontact van de eenzaamste soort. Soloconcert maar met 2 op podium

zondag

PAUL WELLER [uk]

woensdag

new album 'Saturn's Pattern'

22/04/2015

DE MENS [be] ‘Nooig Genoeg’ De Mens!

zondag

JOHN THE CONQUEROR [us] + THE SALVADOR STATEMENT

vrijdag

MARCO Z [be] + TOUT VA BIEN [be]

donderdag

twee songwriters van het hoogste kaliber op één avond

07/05/2015

RUIS

donderdag

zaterdag

04/04/2015 vrijdag

10/04/2015 donderdag

30/04/2015 vrijdag

03/05/2015 zondag

17/05/2015

CON LECHE [be]

Gespierde rootsrock, vuile blues en aanstekelijke funk en soul

THE GORIES [us] oldschool garagerock, rauwe garage punk met tonnen dansbare soul

03/04/2015

12/04/2015 24/04/2015 donderdag

30/04/2015 zondag 03/05/2015

zaterdag

28/02/2015 vrijdag

06/03/2015

i.h.k.v. Lokale Helden: showcase night Brugs talent

SHE KEEPS BEES [uk] sparse and soulful bluesrock with traces of PJ Harvey and Cat Power

10/04/2015

RAKETKANON [be] Toepasselijke naam voor explosieve gitaarmokerslagen RAYMOND VAN HET GROENEWOUD [be]

THE POSIES [us] Powerpop-veteranen uit Seattle, stad van de grunge

21/05/2015

SPINVIS [nl] Nederlandse charme kent geen beter exportproduct

donderdag

THE LEISURE SOCIETY [uk]

04/06/2015

JOHN DIGWEED [uk]

vrijdag

1 jaar Edge

13/03/2015

MR GASMASK + ACIDOLIDO + MANTRUM

zaterdag

Acid Call

21/03/2015

SINGS HOUBEN

Popfolk van de fijnste soort

MOTIVO LOCO [be] + BOGUS [be] + WINNIE DUB POOH gipsy night

DIAMANTAIRS [be] hiphop night

PATRICE SCOTT [us]

zondag

07/03/2015

Lucid

22/03/2015

zaterdag

MR WENDEL [nl]

vrijdag

Abondance in Piaf

03/04/2015

MICHAEL FORSHAW [uk] live + PAUL CHAMBERS

zaterdag

Pulse Festival Afterparty

04/04/2015

BO NINGEN [be] + MOODOÏD [fr] + THE GERMANS [be] + GRUPPO DI PAWLOWSKI [be] / Instant Karma @ De Grote Post

VIDAL BENJAMIN [fr]

donderdag

Soirée Gainsbourg in Piaf

16/04/2015

KENNY WAYNE SHEPHERD BAND [us]

zaterdag

07/03/2015 zaterdag

14/03/2015 zaterdag

14/03/2015 21/03/2015

SHAZALAKAZOO [ser] live

maandag

Balkan Madness

20/04/2015

vrijdag

RICHIE SPICE & BONNERYARD BAND [jam] live

donderdag

JUJU & JORDASH

zondag

zaterdag

10/04/2015 zaterdag

11/04/2015 vrijdag

01/05/2015

Petrol Reggaevibes

[nl + de] live

30/04/2015

Dekmantel in Piaf

24/05/2015

BEENIE MAN & ZAGGAZAW BAND [jam] live

woensdag

Petrol Reggaevibes

03/06/2015

JOE MULLEN [ie] THE VAN JETS [be] + TEAM WILLIAM [be] + THE DILLY BOYS Instant Karma @ De Grote Post, Oostende

blues, roots, rock 'n' roll

THE PAINS OF BEING PURE AT HEART [us] gipsy night

ALPHA WHALE + THE GLÜCKS + DRS + MOSTLY WHITE Lokale Helden @ Elysée, Oostende

DANIEL ROMANO [us] THE LIMBOOS [us]

12

homegrown

Tekst: Joris Vanden Broeck foto: Charlie De Keersmaecker

‘Night Of The Hunter’, zo heet het nieuwste Creature With The Atom Brain-album. Op die plaat gaat het er bij momenten even spannend en sinister aan toe als in de gelijknamige thriller uit de fifties. Zoals dat in sommige donkere films gaat, loopt het voor Creature With The Atom Brain evenmin goed af. ‘Night Of The Hunter’ is immers de afscheidsplaat van de band rond Aldo Struyf.

Het muzikale brein van CWTAB verschijnt echter verrassend opgetogen op de afspraak. Aldo is immers als musical director van Mark Lanegan Band in volle voorbereiding van de aankomende tournee van dat gezelschap. Bovendien zijn nieuwe projecten eveneens in ontwikkeling. Het opdoeken van Creature, daar doet de man zowaar bijna achteloos over.

Aldo Struyf: “Weet je, er is weinig over te zeggen. We hebben ons laatste concert in oktober 2013 gespeeld en toen zijn we gestopt. Op dat moment hadden we een keer of zestig, zeventig opgetreden als voorprogramma van Mark Lanegan. Op den duur werd het spelen van songs van ‘Transylvania’ en zelfs ‘The Birds Fly Low’ eerder aframmelen dan echt met plezier brengen. Ik raakte het beu om die songs te spelen.

Nu kan je er wel voor kiezen om bij volgende concerten louter nieuw materiaal te brengen, maar uiteindelijk hebben we drie platen en twee ep’s gemaakt. En ik vind dat genoeg. Ik merk dat ook bij mijn eigen interesse in andere bands: na verloop van tijd haak je af. Neem Queens Of The Stone Age: ik luister niet meer naar ‘Era Vulgaris’ of de platen daarna. Idem voor het publiek: dEUS heeft op zijn laatste platen fantastische nummers staan, maar toen ik onlangs mee was op tournee merkte ik dat er veel meer enthousiasme is als dEUS ‘For The Roses’ speelt dan bij een nieuw nummer. Dan lijkt iedereen te denken: precies nog nooit gehoord.

“Daar komt nog bij dat Jan en Michiel met Condor Gruppe begonnen zijn. En ik ben zelf vaak weg met Lanegan.”

Gedaan is gedaan

Daarom dat ‘Night Of The Hunter’ opnieuw meer een soloproject is, zoals CWTAB helemaal in het begin was?

Aldo: “Ik heb Michiel nog gevraagd om mee te doen, maar hij had weinig tijd vanwege Condor Gruppe en Hitsville Drunks. En doordat de band eigenlijk opgedoekt was, hadden we geen repetitieruimte meer. Ik had echter nog drumspartijen liggen die opgenomen zijn met de vorige drummers, Jean-Philippe en Damien, en vond die heel goed klinken. Daar wou ik nog iets mee doen. Dus waarom niet nog een afscheidsplaatje maken? Want dat is het echt. Ik denk niet dat iemand wist dat we gestopt waren. Er is geen betere manier dan toch nog iets uit te brengen en dan zeggen dat het de laatste is. Ik ga nooit nog een Creature-plaat maken. Of een reünieshow of whatever doen. Ik meen dat echt. Voor mij is gedaan, gedaan.”

Deze laatste Creature-plaat is uiteindelijk een groot samenwerkingsproject geworden, een beetje je eigen Desert Sessions, lijkt het wel.

Aldo: “De eerste keer dat ik zoiets meegemaakt heb, was de ‘Bubblegum’-plaat van Mark Lanegan waarop, denk ik, dertig man meespeelt - van PJ Harvey over Dean Ween tot heel de Queens en de mannen van Guns N’ Roses. En ik vind dat een van de meest sjieke platen die ik ooit gehoord heb.

“Ik werkte thuis op mijn eentje aan deze plaat, ‘s nachts tussen de andere dingen en tournees door. Net zoals ik de eerste twee platen gemaakt heb toen ik nog bij Millionaire speelde. Aangezien Tim (Vanhamel, (jvb)) wel eens bij mij thuis komt, hebben we al eens gejamd of liet ik hem een stukje gitaar spelen. Sjoerd (Bruil, van Black Cassette, (jvb)) speelt een solo. Danny Devos wou ik er absoluut terug bij. Op de vorige plaat zingt hij het laatste nummer, een song die echt op zichzelf staat. Hij doet dat te gek, Danny is een echte performer. Ik speel ook in zijn Club Moral. Of speelde, want hij heeft zijn been gebroken na een ongeval. Die groep ligt dus even stil.”

Er zijn nog enkele prominente stemmen: Tom Barman en Mark Lanegan.

Hoe werk je met hen samen? Geef je hen tekst? Komen ze zelf met voorstellen?

Aldo: “Ik heb hen uitgelegd waarover de plaat ging. Er is enerzijds een donkere kant en een andere kant die veel lichter en positiever is.”

Euh… Kan het dat niet onmiddellijk duidelijk is welke kant de lichte is?

Aldo: “Ik vind de muziek van de tweede kant veel lichter, meer zomers. Neem het nummer dat Tommy zingt. De laatste song op de plaat gaat over Creature zelf, dat is een afscheidsnummer. Dave zingt dan weer een liefdeslied, zij het een broken heart liefdeslied. Oké, het is allemaal donker. (lacht) Eigenlijk was het de bedoeling om één lang nummer te maken. Maar aangezien het dan moeilijk is om het echt interessant te houden voor anderen, is dat niet gebeurd. Tijdens de opnamen is het geëvolueerd naar vijf stukken muziek die zo goed mogelijk in elkaar vloeien.”

De eerste, écht donkere stukken, draaien rond seriemoordenaars?

Aldo: “Dat is een interessant onderwerp. Er was niet echt een speciale reden voor, maar het is iets dat in de interesselijn ligt van de betrokken. Met Creature waren we altijd op zoek naar platen van Charles Manson. Danny heeft een website over seriemoordenaars. Ook Lanegan is er veel mee bezig. De laatste keer dat we in Seattle waren, vertelde hij waar wat met Ted Bundy gebeurd was. In LA hebben we de Charles Manson-tour gedaan. Dan kom je langs het huis van Sharon Tate en tonen ze onder andere waar de wapens weggegooid zijn.”

Zijn er toekomstplannen nu deze band stopt?

Aldo: “Het zou zot zijn om ineens niks meer te doen. Werken met Lanegan is druk: zijn nieuwe plaat mee maken, naar ginder gaan, … Maar toch blijft er altijd tijd over om zelf muziek te maken. Dat heb ik gedaan met Frederic Lyenn Jacques, de bassist van Lanegan Band. Met Lanegan doen we een honderdtal shows dit jaar. De 44ste is niet meer zo fijn als de eerste, dus dacht ik: waarom ons niet amuseren door een voorprogramma te doen? Dat is The Faye Dunaways geworden.”

Hoe klinkt die band?

Aldo: “Het is helemaal niet vergelijkbaar met Creature. Weg van de psychedelische rockmuziek en richting pakweg Massive Attack, meer elektronica, in het Frans gezongen. Maar de band dient als overbrugging naar het volgende, want Fred is ook bezig met de nieuwe Lyenn-plaat. Het is misschien is ook wel tijd om nog eens iets tof te doen met bijvoorbeeld Tim.” Zo’n fikse tournee met de Lanegan Band: zeg je dadelijk ja als de vraag komt om negen maanden de baan op te gaan?

Aldo: “Ja, maar niet de rest van mij leven. We zijn ook niet weg tot september: momenteel tot eind april. Mei weet ik nog niet en in juni en juli ben ik thuis. Het is wel lang, maar ik moet ook werken. (lacht) Ik vind het wel oké, uiteindelijk is hij een van mijn beste vrienden. ”Het is ook goed omdat ik anders de hele tijd thuis zit. Ik zag pas nog een reportage over een schilder die vertelde dat hij eigenlijk maar vier keer per jaar drie weken schilderde en dat kan ik best begrijpen. Ik vind het veel moeilijker om muziek te maken wanneer je zeven maand thuis zit dan wanneer je een half jaar weg bent en er dan ineens in kan vliegen.”

Doordat je zo vaak met Lanegan speelt, zou het bijna logisch zijn moest je de stap zetten om in de VS te gaan wonen.

Aldo: “Oh neen. No way. Ik vind Amerika een verschrikkelijk kutland. New York is te gek, maar daar houdt het ongeveer op. Lanegan woont in LA, dus soms zit ik daar wel eens een maand, maar ik zou daar nooit willen wonen. Daarvoor ben ik te veel gehecht aan België of Antwerpen. Het zou logischer zijn moest Lanegan naar Europa verhuizen. (lacht) Hier is hij tien keer populairder dan in de VS. In New York of LA speelt hij weliswaar voor 1.000 of 1.200 man, maar op andere plaatsen zijn er 300 of 400 mensen. Twee jaar geleden speelden we in Seattle, toch zijn hometown, op een festival. Er stond 300 man te kijken. ‘s Avonds speelt er een dubstep-ding en staan daar 10.000 jongeren.”

De jeugd van tegenwoordig toch.

Aldo: (lacht) “Ja, de jeugd. Maar op Pukkelpop sluit Lanegan de Marquee af en dan staat die tent vol. Ik weet niet hoe of waarom, maar er is een enorm groot verschil.

Ik begrijp dat niet.”

Creature With The Atom Brain ‘Night Of The Hunter’ WasteMyRecords

Waar bands niet zelden de neiging hebben om, in het beste geval, na enkele briljante platen steeds saaier en saaier werk af te leveren, eindigt Creature With The Atom Brain met een knaller.

Deze vierde (of zesde als de twee ep’s meegeteld worden) is mogelijk het beste dat de band gemaakt heeft. Sinister, bijna als sluipend gif komen de vijf titelloze stukken muziek op je afgeslopen om je met een hypnotiserende verleidingsdans de diepte in te sleuren. De grafstem van Lanegan, de zwoele croon van Barman, een macaber orgeltje, opzwepende blazers: het komt in de gelaagde muziek allemaal naar boven en maakt van deze ‘Night Of The Hunter’ een heerlijk demonisch afscheidsfeest, waarmee Creature With The Atom Brain een fraaie illustratie geeft van het concept stoppen op je hoogtepunt. (jvb)

Creature With The Atom Brain

11 clubs Always frontstage

Agenda maart - april 2015

LITTLE BIG [ru] rave / electrotrash / russian pop

vrijdag

BLOCKHEAD [us] + DJ trip hop / hip hop / beats

vrijdag

06/03/2015

COMM’UNITÉ: JAUNE TOUJOURS [be]

dinsdag

Pay What You Want! dansen verplicht

03/03/2015

vrijdag

LEYLA MCCALLA [us] roots – ex-Carolina Chocolate Drops

woensdag

JAIMI FAULKNER [au] cd-voorstelling ‘Up All Night’

zaterdag

21/03/2015

JAMES & BLACK [us/be] + MO & GRAZZ [us/be] Urban Soul with Lander Gyselinck + DJ Grazzhoppa!

vrijdag

13/03/2015

psychedelic / rock

03/04/2015

vrijdag

MARK WONDER & band [jam]

donderdag

roots reggae – exclusive Belgian show

02/04/2015

vrijdag

13/03/2015 vrijdag

20/03/2015 zaterdag

27/03/2015

04/03/2015 07/03/2015

13/03/2015

CAM [fr]

20/03/2015

ROBBING MILLIONS [be] + LE COLISEE [be] Interclubs Tour i.s.m. SABAM FOR CULTURE

vrijdag

DEAD MEADOW [us]

vrijdag

TORO Y MOI [us] electronica / chillwave / pop

woensdag

27/03/2015

08/04/2015

28/03/2015

GOES & DE GASTEN [be] + Fernant Zeste, Rianto Delrue,

vrijdag

24/04/2015

SOOM T [uk] + DUB4 [fr]

vrijdag

Bruno Deneckere (be)

dub / ragga

10/04/2015

vrijdag

MISTER & MISSISSIPPI [nl] + MILO MESKENS

zaterdag

zaterdag

ambient indie folk

02/05/2015

STEREO MC’S [uk]

hip hop / electronica / techno

18/04/2015

DÄLEK [us] + LORN [us] + 1 more acte boyl b-day party

zondag

zaterdag

03/04/2015 woensdag

08/04/2015

DORIAN AND THE GRAYS [be]

zondag

britpop – EP-release – gratis!

03/05/2015

19/04/2015

JOHNNY DOWD [us] + MARK LOTTERMAN [nl]

woensdag

woensdag

dark americana

06/05/2015

AND SO I WATCH YOU FROM AFAR [uk]

10/04/2015

post-rock / experimental

22/04/2015

woensdag

DOMÈ [be] exclusieve try-out

zondag

SHLOHMO [us] electronica / IDM / WeDidIt

donderdag

vrijdag

15/04/2015

zaterdag

28/02/2015 maandag

02/03/2015 woensdag

CHARLOTTE VANDEN EYNDE&KRISTOF ROSEEUW

maandag

02/03/2015

ALLAH-LAS [us] + EERIE Democrazy @ Handelsbeurs

BED RUGS [be] + ALPHA WHALE

vrijdag

Democrazy @ Charlatan

06/03/2015

ROCKRACE VOORRONDE 5

vrijdag

WISPERING SONS/ SHER KHAN @ RITS café

06/03/2015

ROCKRACE VOORRONDE 6

woensdag

FUGATIVES/ BOOGIE BELGIQUE / REUSKE @ RITS café

vrijdag

KEENROH + SIMPLE

zaterdag

07/03/2015 vrijdag

13/03/2015 vrijdag

20/03/2015 zaterdag

21/03/2015 donderdag

26/03/2015 vrijdag

27/03/2015

23/04/2015

BANG! curated by Teun Verbruggen @ w-o-l-k-e

04/03/2015 06/03/2015

24/05/2015

BANG! curated by Teun Verbruggen @ kvs

CARTE BLANCHE: DENNIS TYFUS

BANG! curated by Teun Verbruggen @ kvs

FREDERIK LEROUX & NATHAN WOUTERS [be]

BANG! curated by Teun Verbruggen @ w-o-l-k-e

SUSANNE SANDFOR

vrijdag

13/03/2015

vrijdag

LEFTO PRESENTS: ROMARE + JORDAN RAKEI

woensdag

Democrazy @ KERK

18/03/2015

13/03/2015 zaterdag

21/03/2015 zondag

MUNGO’S HIFI FT. SOLO BANTON + SOUL SHAKERS SS ...

vrijdag

Democrazy @ KERK

20/03/2015

GLASS ANIMALS

zaterdag

23/03/2015

Democrazy @ Handelsbeurs

REVERIE W/ LOUDEN + YARAH Democrazy @ KERK - All Eyes On Hiphop

vrijdag

27/03/2015

CARTE BLANCHE: JOZEF DUMOULIN [be]

zaterdag

BANG! curated by Teun Verbruggen @ w-o-l-k-e

28/03/2015

CARTE BLANCHE: MAURO PAWLOWSKI [be]

zondag

CLOSING NIGHT BANG! LUR + INTERNAL SUN

05/03/2015

Democrazy @ KERK

SOFIE HOFLACK

BANG! curated by Teun Verbruggen @ Recyclart

donderdag

11/03/2015

BANG! curated by Teun Verbruggen @ w-o-l-k-e

BANG! curated by Teun Verbruggen @ w-o-l-k-e

WANDA

29/03/2015 donderdag

02/04/2015

21/03/2015

IVAN SMAGGHE + PAUL Democrazy @ KERK - Mo’Juice

WHITE

RAKETKANON [be] + BABY Democrazy @ Vooruit SIOEN [be] + BYRON Democrazy @ Vooruit

BRAVO

GODZILLA

BAY [be]

donderdag

26/03/2015 vrijdag

27/03/2015 vrijdag

10/04/2015

ROBBING MILLIONS [be] + LE COLISEE [be] Interclubs Tour i.s.m. SABAM FOR CULTURE

RAYMOND VAN HET GROENEWOUD [be] RAKETKANON JULES DEELDER & BAS VAN LIER De Deeldeliers

On Stage With … KIRSTEN LEMAIRE IN HEAVEN presenteert AMATORSKI De Kreun @ kerk Sint-Denijs

MODERN LIFE IS WAR PRONG + STEAK NUMBER EIGHT BLAUDZUN A PLACE TO BURY STRANGERS

IFA Y XANGO

album release concert

NOCID BUSINESS RECORDINGS LABEL NIGHT R&S RECORDS LABEL NIGHT

PAULA TEMPLE + ALEX SMOKE + LAKKER + RENAAT + GACHA + SHADES

JAUNE TOUJOURS ANTIOCHE KIRM + DJ ANNA CAMP REBECCA + DJ OFDEMO JEAN GLOUTE DE BRAGA + PIYOJO + DJ OFDEMO CLOSING NIGHT BANG! LUR + INTERNAL SUN MENTALITY LAUNCH PARTY

CLARITY + OVERLOOK + PESSIMIST + MENTAL FORCES + KIYOKO + RENAAT + ...

14

homegrown

Tekst: Caitlin Talbut i foto: eva vlonk

Na een zwerftocht door een doolhof aan appartementsblokken op Linkeroever en het besef dat ik eigenlijk gewoon aan de overkant van de straat moest zijn, word ik ontvangen bij Marieke Hutsebaut.

Ze draagt een trui van The Godfather. Of ze een fan is van de film? “Ja, alleen heb ik deze trui al enkele maanden en heb ik de film pas een week geleden gezien. Ik dacht: als het op m’n trui staat, moet ik hem toch maar eens bekijken.” Verder praten we nog even over David Lynch en horrorfilms uit de jaren 30. En natuurlijk over haar debuutalbum met The Spectors, ‘Light Stays Close’, haar duistere en zelfs semi-autobiografische lyrics en over de mystieke krachten van een opnamestudio in de Ardennen.

Had je een aantal jaar geleden verwacht dat je nu een album zou uitbrengen?

Marieke Hutsebaut: “Toen ik me had ingeschreven in de PXL Music in Hasselt dacht ik na over waar ik ging staan als ik afgestudeerd zou zijn en dit was wel één van m’n dromen. Nu is dat moment aangebroken en heb ik mijn eerste album uitgebracht. Voor die opleiding had ik het misschien niet verwacht omdat ik toen nog niet wist dat ik zelf nummers kon schrijven.

Maar ik was wel al bezig met muziek. In de middelbare school had je een talentenjacht en daar wou ik graag eens staan. Daardoor ben ik bas gaan spelen en het jaar er na deed ik daar mijn eerste optreden. Vanaf toen speelde ik voortdurend in bands om dan uiteindelijk eigen nummers te schrijven. Ik speel liever mijn eigen materiaal in plaats van andermans muziek. In de band vòòr The Spectors schreef ik wel zelf nummers en ook waren die niet zo goed, je voelde er wel in dat ik potentieel had om beter te worden. In de zomer van 2012 heb ik de eerste demo, ‘Perfect Early Morning’, opgenomen voor The Spectors samen met mijn ex-lief. Dat klonk super en we besloten om meer demo’s te maken. Later nam ik al die demo’s samen op met de huidige leden van de band. We werden ontdekt via deze lofiopnames op youtube, mochten ineens een ep maken en nu staan we plots hier. ”

Mensen met een raar kantje

het weg. Als ik mijn songteksten zou moeten vergelijken zou het met ‘Back To Black’ zijn van Amy Winehouse. Het is met dezelfde intentie geschreven, maar dan in m’n eigen stijl.”

Jullie sound bevat allerlei invloeden van de jaren 60 tot en met nu.

Wat is jouw favoriete decennium uit heel die tijdspanne?

Marieke: “Alle decennia vanaf de sixties zijn geweldig qua muziek, en je kan ook alles inderdaad terugvinden in onze songs. Ik denk dat de jaren 60 het meest bepalend zijn geweest voor hoe de hele muziekscene er nu uitziet. Garagerock, psychedelische muziek tot de klassieke popsongs van The Beatles, de girl groups en de bloeiperiode van Motown. In dat decennium is er het meeste gebeurd. Emiel, onze gitarist, zou dan weer kiezen voor de jaren 80 of 90. We complete each other.” (lacht) Beschouw je jezelf eigenlijk als de leading lady van de band?

Marieke: “Ik heb mezelf nooit gezien als leider en had ook nooit gedacht dat ik ooit frontvrouw zou zijn in een band. Eigenlijk was dat vooral vanwege het feit dat ik geen zanger meer had. Toen begon ik nummers te schrijven in functie van m’n eigen stem en die van Hannah. Met zang ben ik ook pas serieus begonnen bij The Spectors. Tegenover nu, na zoveel te repeteren en op te treden, waren onze eerste optredens voor mij eigenlijk echt gênant: ik zong toen nog kattenvals. Ik ga sowieso nooit een echte zangeres worden, maar dat hoeft voor mij ook niet. Mijn stem past in het kader van de muziek die ik schrijf. Daarbij is Hannah wel een erg goede en opgeleide zangeres, dus misschien compenseert dat dan weer. Ik probeer inderdaad wel het voortouw te nemen omdat er toch één iemand de uiteindelijke beslissingen moet nemen, na onderling te overleggen natuurlijk. Zo doen ze dat in de regering ook hé.”

Muziek bepaalt duidelijk je leven. Of ben je ook nog met andere dingen bezig?

Marieke: “Niet echt. Ik volg wel kunstlessen bij mijn tante in de academie in Berchem. Zij is trouwens ook degene die ons album-artwork heeft gemaakt met een houtsnede. Ik ben nu ook die technieken aan het leren om onze merchandise een beetje zelf te kunnen ontwerpen. Ik ben ook al een paar keer gaan solliciteren voor een job, maar zelfs als poetsvrouw willen ze me niet aannemen. (lacht) Ik wil wel echt verder met de band, dat is natuurlijk logisch.

Het allerbelangrijkste is dat meer mensen onze muziek te horen krijgen.”

on stage In welke opzichten heeft je opleiding je geholpen?

Marieke: “Ik denk niet dat ik zonder mijn opleiding zelf muziek zou zijn beginnen schrijven en zou staan waar ik nu sta. Het is een muziekschool zoals een andere, maar meer gericht op pop en rock en minder op jazz of klassieke muziek, dus voor mensen als ik is het een erg inspirerende omgeving. Samenwerkingen met andere studenten gebeuren dus spontaan, want je ontmoet allemaal mensen met dezelfde interesses en muzieksmaak.

Al de bandleden hebben deze opleiding ook gevolgd en we studeerden allemaal het instrument dat we nu ook in deze band spelen. Daardoor zijn we ook allemaal close en passen we erg goed bij mekaar. Maar, ook al volg je die opleiding, je moet het zelf nog steeds verwezenlijken.”

Amy Winehouse Is jullie naam gewoon een verwijzing naar Phil Spector of streven jullie ook echt een Spectoriaanse wall of sound na?

Marieke: “Misschien niet in alle nummers, maar toch zeker in een aantal kun je een wall of sound opmerken. Ik heb die naam ook niet zelf uitgevonden, het was mijn ex-lief die het destijds had bedacht. De naam springt in het oog en blijft wel hangen. Het heeft ook een beetje die sixties vibe zoals The Ronettes en The Supremes. Phil Spector was heel getalenteerd maar anderzijds ook erg gestoord en dat vond ik wel cool. Daarbij verjaart hij ook nog eens op dezelfde dag als ik.”

Herken je jezelf in die gestoordheid?

Marieke: “Ja, maar misschien niet op hetzelfde niveau als Phil Spector. Maar over het algemeen denk ik dat alle mensen die ergens goed in zijn of een passie hebben, meestal wel een raar kantje hebben.”

De lyrics van het album zijn over het algemeen nogal deprimerend en gaan vaak over fout gelopen liefdes. Put je dat uit je eigen emoties en ervaringen?

Marieke: “Ja, toch wel. Mijn teksten bevatten vaak elementen over drugsgebruik en dat gaat wel over specifieke mensen uit mijn omgeving. Het liefdesverdriet zit wel echt in alle lyrics die ik schrijf en gaat over mezelf. ‘Like Sand’ beschrijft liefde als zand: wanneer je het gewoon in je vlakke hand houdt, blijft het liggen, maar vanaf dat je je hand toeknijpt, sijpelt

20 maart: 25 maart: 18 april: 29 april: 1 mei: 2 mei:

Club Kamikaze, Mechelen AB Club, Brussel (w/ Newmoon) Le Salon, Silly (w/ The Experimental Tropic Blues Band) Muziekodroom, Hasselt Trix, Antwerpen DOK, Gent (w/ Newmoon)

The Spectors ‘Light Stays Close’ [PIAS]

Een tiendaagse vervreemding van de wereld in La Chapelle Studios levert soms juweeltjes op. Ook The Spectors namen er onlangs hun kindje ‘Light Stays Close’ op. Het openingsnummer ‘Like Sand’ geeft meteen een goede inleiding op wat we doorheen de rest van het album smaken. Voorafgegaan door een opzwepende en uitgesproken baslijn en de bijhorende synths, zijn de eerste in reverb gehulde woorden: “Love is good but you don’t want it”.

Dezelfde melancholie doordrenkt ook de rest van de nummers, maar dat geeft niet - het hoeft niet altijd luchtig te zijn voor Marieke Hutsebaut, de talentvolle frontvrouw van de band. In ‘Ariel’, lijkt op een bepaald moment de stem van Dee Dee Penny (frontzangeres van The Dum Dum Girls) door te schemeren – of ligt dat aan de algehele associatie met shoegaze à la Slowdive? Enerzijds volgen de engelenstemmen mekaar net dicht genoeg op in hun harmonieën om kippenvel te verzekeren, anderzijds zorgen distortion en fuzzy gitaren voor de nodige pit, maar vooral ook voor die integrale noise en wall of sound. The Spectors brouwen hits naar eigen formules. Zo zijn de refreinen opgebouwd uit catchy lyrics en melodieën, die op het eerste zicht simpel lijken, maar waarvan vereist wordt verder te luisteren. Eigenlijk zit in hun sound een stukje muziekgeschiedenis vervat: psychedelische sixties pop verzoent zich met eighties new wave en nineties garagerock en resulteert uiteindelijk in een ontzettend nu. (ct)

15

homegrown

Tekst: Arthur De Zutter

“Het is niet omdat je een plaat uit hebt, dat de hele wereld ernaar gaat luisteren.” vertelt Lee Swinnen.

Het siert de Tubelight-frontman - en zoon van - dat hij zo realistisch blijft, want met ‘Heliosphere’ is hij mede verantwoordelijk voor een uitmuntend debuutalbum. De Vlaamse Velvet Underground bestaat en komt uit… Diest.

Lee Swinnen: “Buiten The Scabs en Jasper Erkens is er nooit iets muzikaals vanuit Diest over heel Vlaanderen gespoeld. Het meeste van wat er gemaakt wordt, ziet nooit het daglicht. Al kan ik niet zeggen dat ik me stoor aan het ontbreken van een scene. Integendeel, ik zie het als een sterkte en iets dat Tubelight uniek maakt. We kunnen ons canvas vrij beschilderen, zonder dat er een bende leeftijdsgenoten over onze schouder meekijkt. Als je gelinkt bent aan een grotere scene, ben je automatisch ook bezig met andere mensen.

Wij hebben ons helemaal kunnen focussen op onszelf. Een unieke positie. Al is de finaleplaats in Humo’s Rock Rally 2012 wel heel belangrijk geweest om ons over de grenzen van onze gemeente te lanceren. Diest is tof, maar if you don’t get out fast enough, you get swallowed. Als je in Gent of Antwerpen al een naam voor jezelf aan het opbouwen bent, dan heb je de Rally misschien niet echt nodig. Maar voor ons was het van onschatbare waarde.”

redeneerde ik. Het was me te onnozel. Maar na een tijdje ben ik toch gezwicht. Ik studeerde cameraman aan het RITS, al zat ik eigenlijk meer op mijn kot gitaar te spelen dan les te volgen. Dus heb ik me dan toch maar ingeschreven. Ik had voor mezelf beslist dat ik verder wilde gaan als muzikant, en dan studeer je beter niet voor cameraman. En uiteindelijk haal je uit de opleiding vooral wat je voor jezelf interessant vindt, hé. De rest laat je maar voor wat het is. Maar als je het echt niet in je hebt, gaan ze het er daar ook niet kunnen uithalen.”

Een zwart randje Het shoegazegeluid maakt tegenwoordig een comeback. Hoe onderscheiden jullie je van de rest?

Lee: “Ik denk dat het geluid van Tubelight iets donkerder is dan bands met een soortgelijke sound. Iets weirder ook, het randje rond onze muziek is zwarter dan bij bijvoorbeeld Bed Rugs, minder Beatlesque. Onze invloeden zitten eerder in de dark side of rock. The Velvet Underground, Spaceman 3, Frank Zappa, Sonic Youth, …”

Hoe voorkom je eigenlijk dat je eigen sound te vol raakt met invloeden? Hoe hou je het gestroomlijnd en gefocust?

Lee: “Ik heb daar eigenlijk totaal geen moeite mee. Als ik een gitaar oppak om een liedje voor Tubelight te schrijven, dan is het resultaat iets dat geschikt is voor Tubelight. Dat instinct heb ik door de jaren heen ontwikkeld, denk ik. Het zit in mijn handen. Voor mij is muziek meer een gevoelskwestie, en ook het songschrijven benader ik grotendeels op gevoel. Van zodra je teveel nadenkt en analyseert, wordt wat je maakt minder spontaan. En spontaniteit, dat vind ik een heel belangrijk aspect van goede muziek, in welk genre ook. Het moet authentiek én spontaan klinken. Buiten Tubelight moet ik me soms wel inhouden. De ene week heb ik bij wijze van spreken zin om een Wu-Tang Clan-coverband op te richten, de volgende week wil ik alleen maar weirde Zappa-achtige dingen doen.”

Hoe zinvol is het eigenlijk om ambitieus te zijn als jonge Vlaamse band? Het Vlaamse livecircuit is beperkt, maar negen kansen op tien lukt doorbreken in het buitenland ook niet. Zelfs Wallonië veroveren is zo goed als onmogelijk. Hoe gaan jullie voorkomen dat het wiel vastdraait?

Lee: “Dat weet ik niet. Een waterdichte strategie om het te maken in het buitenland bestaat niet hé, en anders hoor ik het graag. Ik denk wel dat er voor bands genoeg mogelijkheden zijn om je te bewijzen bij onze buren, ook in landen die iets snobistischer naar hun eigen music scene kijken, zoals Engeland. En als je daar dan staat, op een of ander showcasefestival of zo, dan moet je er gewoon het allerbeste van maken. De bal in zoveel mogelijk verschillende kampen leggen. Dat gaan wij in ieder geval doen, en lukt het dan toch niet, dan hebben we het tenminste geprobeerd.

Je moet ook een beetje realistisch blijven als band natuurlijk. Het is niet omdat je een plaat uit hebt, dat de hele wereld ernaar gaat luisteren.”

Wij luisteren alvast wél!

De bal in verschillende kampen leggen

Je vader is Guy Swinnen, frontman van The Scabs. Wat vinden jullie van elkaars band?

Lee: “Voor zover ik weet is hij redelijk trots, hij vindt het wel leuk wat we maken. Jammer genoeg is zijn band niet echt mijn ding. (lacht) Het laatste wat de puberende zoon van een muzikant graag hoort, is natuurlijk de muziek van zijn pa. En dat is helaas voor hem wat aan mij blijven kleven. Nu ik een paar jaartjes ouder ben, kan ik sommige dingen van hem wel beter appreciëren. Zijn soloplaat vind ik bijvoorbeeld best goed, net als de muziek uit zijn punkperiode. Maar ‘Royalty In Exile’? Daar heb ik het nog altijd niet voor.”

Heeft hij je aangemoedigd om muziek te maken, of heeft hij je proberen tegenhouden?

Lee: “Hij heeft me daar vooral heel vrij in gelaten. Wel lag het thuis vol met gitaren, dus de verleiding om het spelen op te pakken was bij ons hoger dan bij het gemiddelde Vlaamse gezin. En eigenlijk, alleen al opgroeien in zo’n omgeving vormt je voor een stuk. Ook mijn tweelingbroer en jongere broer laten zich leiden door creativiteit.

Die eerste is bezig met animatie en maakt onder andere videoclips voor elektronische acts, die tweede speelt in een punkbandje en schrijft gedichten. Muziek is de rode draad door onze levens, al heb ik de meest directe link met wat mijn vader doet natuurlijk.”

Je hebt een opleiding aan de pop- en rockschool gevolgd. In hoeverre kunnen ze je daar dingen aanleren, en in hoeverre moet je zelf talent hebben?

Lee: “Je moet natuurlijk wel al een basistalent hebben om daar binnen te geraken, maar eenmaal aan boord leer je ook echt wel wat bij. Vooral omdat ze je er dwingen elke dag met muziek bezig te zijn. En je komt er in een handige netwerk van mensen terecht met allemaal dezelfde droom. Grappig hoe de dingen kunnen lopen eigenlijk, want toen ik voor het eerst over PXL hoorde, was ik één en al achterdocht. Als ze je al op school moeten leren hoe je een fijne rockster kan worden, dan ben je eigenlijk al verloren,

on stage 22 maart: 25 maart: 26 maart: 27 maart:

AB Club, Brussel (w/ ID!OTS, The Germans) STUK, Leuven Hall Of Fame, Tilburg (NL) (w/ Purling Hiss) CoStA, Antwerpen

Tubelight ‘Heliosphere’ Noisesome Recordings/Caroline

Wie bij dit album een Scabs light verwacht, vooral niet luisteren! De appel is immers verder van de boom gevallen. Tubelight doet meer denken aan Lou Reed – ten tijde van ‘Wight Light/White Heat’ en ‘Venus In Furs’ - dan aan Guy Swinnen. Ook The Stooges, Spaceman 3 en My Bloody Valentine zitten in de mix, wat resulteert in een droom van een debuut-cd met alleen maar goede nummers. ‘Visions’ trekt het album heerlijk op gang, de gitaarriff van ‘Coming After You’ zindert prettig na in je hoofd, en waarom is het meeslepend mooie meesterwerk ‘Suzy’s Suicide’ eigenlijk nog geen grote radiohit op Studio Brussel? ‘I Wanna Hit’ sluit het album af zoals het hoort, een kopstoot van een nummer dat net zo goed een Birthday Partyklassieker had kunnen zijn. ‘Heliosphere’ is wild, vurig en heel, heel goed.

Als Tubelight dit niveau kan vasthouden, dan gaan wij én de band nog heel wat mooie jaren tegemoet. (adz)

16

homegrown

Tekst: Bram Vermeersch i foto: Mark Rietveld

Sue Daniels, Mitsoobishy Jackson, The Love Substitues, I Love Sarah, Pox, Kiss My Jazz, Gore Slut, Daan, Lionell Horrowitz & His Combo, Dead Man Ray, Tip Toe Topic, Franco Saint De Bakker, …: Rudy Trouvé en Elko Blijweert, de bezielers van Heaven Hotel die elk ook nieuw werk uithebben met hun groepen Tape Cuts Tape en The Tone Zones (recensies lees je op p 21), weten begot niet hoeveel releases er intussen verschenen zijn op hun eigen platenlabel. “In ieder geval veel”. Om een en ander te bundelen zijn er nu enkele labelnights in het clubcircuit én ‘Heaven Hotel Presents: God Owes Us A Swimming Pool’, een compil waarop 23 tracks de geschiedenis van de platenfirma in kaart brengen.

Een niet altijd even duidelijke historie, zo blijkt. “Het idee Heaven Hotel is ontstaan in ’91. De eerste officiële release dateert echter van ’96”, aldus Rudy Trouve.

“Daarvoor hadden we ook al cassetjes uitgebracht. Naar gelang vanaf wanneer je begint te tellen, is Heaven Hotel negentien, twintig of zesentwintig jaar oud.” (lacht) Vertel eens, waarom zou God jullie een zwembad moeten schenken?

Rudy Trouvé: “Ik vind dat hij dat wel eens mag doen. (lacht) Weet je, de compil moest een titel hebben. Het mocht geen droge datum zijn. ‘God Owes Us A Swimming Pool’ klinkt als een slogan, wat altijd goed is. De titel kan ook graffiti op een muur zijn en heeft iets onnozels en absurd. In eerste instantie dacht ik er aan om voor de hoes een portret van Bert Kaempfert te gebruiken: als bedenker van de easy listening doet hij me op een bepaalde manier denken aan God. Ik maak maak zelf ook easy listening-compilaties waar muziek van Pink Floyd, Neu!, Harmonia, James Last en Bert Kaempfert op staat. Op één of andere perverse manier wou ik ook een Heaven Hotel-compil die heel aangenaam is om naar te luisteren. Wat betekent dat niet meteen de bekendste of beste nummers van de groepen in kwestie op de verzamelaar staan. Maar de tracks vormen wel een verhaal.”

Loopt er een rode draad doorheen de releases van het label?

Elko: “Rudy zijn aanwezigheid.”

Rudy: “Ik zit niet in alle groepen, hè.”

Elko: “Er is wel een visie, denk ik. Al zou ik die niet meteen kunnen omschrijven.”

Rudy: “Ik ben een fan van heel diverse muziek. Ik vind het goed dat er een gevarieerd aanbod van muziek op de compilatie staat. Heaven Hotel is ontstaan vanuit een praktische noodzaak. Nu zijn er sowieso geen budgetten meer, dat is niet langer relevant, maar ik heb altijd willen vermijden dat externe platenfirma’s iets te zeggen hadden. Als je niet wil dat labels zich bemoeien met het artistieke, dan breng je beter zelf je platen uit. Wat niet wegneemt dat we vaak met platenfirma’s hebben samengewerkt maar dan was het kwaad al geschied omdat we het album met ons eigen geld hadden opgenomen. Dat is eigenlijk geen ongezond systeem. We hebben sowieso nooit met veel budget gewerkt. We zijn dat gewoon. De klank van Heaven Hotel is een schone liaison tussen te weinig geld en een artistieke klankvisie. Onze platen klinken zoals we willen dat ze klinken. Mochten we in een grotere studio werken, wat vaak ook gebeurd is in het verleden, zou het eindresultaat niet waanzinnig anders zijn.”

Elko: “Toen we met Dead Man Ray bij Steve Albini hadden opgenomen, zeiden mensen ook dat we lo-fi klonken. Terwijl onze sound eigenlijk best hi-fi was.”

Rudy: “Lo-fi is een correcte term. Maar de lo-fi van nu: daar hadden ze in de jaren zestig een moord voor begaan. Wat je nu kan doen met een computer, een fatsoenlijke micro en een minimum aan randapparatuur: daar konden ze vroeger alleen maar van dromen. Mijn klankesthetiek is wel beïnvloed door de jaren zestig en zeventig. (ironisch) We hebben wel de chance dat het onze bewuste keuze is om niet gladgepolijst en peperduur te klinken. Anders hadden we wel meer werk.”

Het debuut van The Tone Zones, Elko’s nieuwe band, staat in het teken van psychedelische surfmuziek.

Elko: “Zo’n album zat al een tijdje in mijn hoofd. Ik ben altijd wel een fan geweest van instrumentale muziek. Misschien omdat ik zelf niet zo goed kan zingen. En ik ben fan van Milan (Warmoeskerken, gitarist,( bvm)) en hij van mij. Brothers in crime, hè.”

Rudy: “De eerste keer dat ik Elko aan het werk zag, was hij nog waanzinnig jong. Hij speelde van die heel indrukwekkende heavy metal-solo’s.

Toen ik later met Kiss My Jazz begon, dacht ik meteen aan Elko.

Hij was toen veertien jaar. De wereld is dik gezaaid met goede gitaristen.

De echt fantastische gitaristen die een eigen sound en taal hebben en kunnen componeren en zowel uitmuntend als heel slecht kunnen spelen als het hen uitkomt, zijn zeldzaam. Als je wil klinken als een kind van acht jaar, dan kan je dat ook, hé Elko.”

Elko: “Ik zeg niets. Rudy heeft ook een eigen taal. Hij spreekt de laattaal.

Zeker als hij al lang op café zit. Sorry, hè.”

Rudy: “Elko is een palindromenfan.”

Rudy, je hebt al in heel veel bands gespeeld en ‘Lost Footage’ is intussen de derde plaat van Tape Cuts Tape. Nooit schrik dat de artistieke bron opdroogt?

Rudy: “Om eerlijk te zijn en dat is nu wel zo wat psychiatrisch voer: dat is één van mijn grootste angsten. Twee jaar geleden heb ik een artistiek dipje gehad. In mijn puberteit heb ik besloten dat kunst de zin van het leven was.

Maar opeens was ik aan het twijfelen of dat überhaupt ook wel zin had. Ik had misschien een midlife crisis, of zo. En toen droogde de creativiteit heel snel op.

Dat was heel merkbaar en niet zo gezond. Mijn hersenen zitten zo ineen dat ze heel erg creatief moeten bezig zijn maar als dat niet zo is, draaien ze naar binnen en vreten ze me op. Die niet te beste periode is nu gelukkig voorbij.

Ik vertel verhalen die geënt zijn op mijn persoonlijk leven en omgeving. Ik heb al veel dingen op een verschillende manier verteld. Ergens heb ik schrik dat de inspiratie ooit opdroogt. Dat risico is er altijd. Maar voorlopig: ça va.”

Een schone liaison tussen te weinig geld en een artistieke klankvisie

Elko Blijweert: “Rudy vroeg vaak feedback en dan zei ik altijd dat hij moest doen waar hij zin in had.”

Rudy: “We hebben samen veel gebrainstormd. Je zit direct met veel problemen omdat je maar 80 minuten muziek op een cd kan zetten. We hadden ook alle betrokkenen moeten contacteren om te vragen welk nummer ze op de compilatie wilden. Wegens tijdsgebrek en koppijn is dat niet gebeurd. Deontologisch gezien is dat misschien wat raar.”

Zien jullie jezelf als labelbazen of draait het vooral om een community-gevoel bij Heaven Hotel?

Rudy: “Het zit er zo wat tussenin. Er zijn veel mensen betrokken bij Heaven Hotel maar uiteindelijk zijn wij twee het die over alles nadenken.”

Elko: “De laatste tien à vijftien brengen we niets anders uit dan platen waar we zelf bij betrokken zijn. En daar reken ik ook Thomas Noppe van Angels Die Hard en Gore Slut bij.“ Rudy: “Het is zeker incest. Regelmatig krijgen we wel eens demo’s binnen van mensen die op ons label willen releasen. Soms zitten daar heel interessante dingen tussen. Maar onze fiscale boekhouding is zo een soep en wij zijn zo’n slechte zakenmensen dat we het niet zien zitten om tegen anderen te moeten zeggen: misschien is er winst, misschien verlies, eigenlijk weten we het niet. Het komt er op neer dat we bij Heaven Hotel onze eigen platen blijven maken met het geld dat binnenkomt.”

Heaven

Hotel

Heaven Hotel labelnights 19 maart: Tape Cuts Tape, The Tone Zones, Tenace Orchestra,

Mittland Och Leo (dj) @ Het Bos, Antwerpen 20 maart: Tape Cuts Tape, The Tone Zones, I H8 Camera (feat. Stef

Kamil Carlens) @ Les Ateliers Claus, Brussel 21 maart: Tape Cuts Tape, The Tone Zones @ Trefpunt, Gent 27 maart: Tape Cuts Tape, The Tone Zones, I H8 Camera (feat. Stef

Kamil Carlens & Mauro Pawlowski), Angels Die Hard,

Fritzi Und Heidl (feat. Mauro Pawlowski) @ KC België, Hasselt 28 maart: Tape Cuts Tape, The Tone Zones, Ratzinger (feat. Mauro

Pawlowski), Mittland Och Leo @ 4AD, Diksmuide

17

homegrown

Tekst: Johannes De Breuker

FONS Records is géén traditioneel platenlabel. Naast steengoede muziek uitbrengen, vormen de Label Nights één van de speerpunten en op 27 maart is het weer zover. Dankzij de knappe line-up met FONSbands zoals Polaroid Fiction, Statue, Vandal X, Star Club West, Shun Club, Dandy Davy, … FONS DJs én een Late Night Surprice Act lijken ze hun belofte alvast waar te maken. “We willen de mensen voor weinig geld véél goeie bands voorschotelen!” En kijk: voor amper 5 euro woon je in Muziekodroom de Label Night bij.

RifRaf treft Niels Hendrix, bezieler en trekker van FONS Records, tijdens We Are Open in Trix. Naast zelf optreden komt hij vooral kijken hoe zijn labelgenoten het er vanaf brengen. Goed, zo blijkt, want hij verkeert in opperbeste stemming als we hem uit het muziekgedruis plukken.

Waarvoor staat FONS Records eigenlijk?

Niels Hendrix: “FONS is geen conventioneel label. Eigenlijk zijn we meer een groepering van muzikanten en artiesten die iets willen opstarten zonder dat daar een grote, geijkte organisatie achter schuilt. Iedereen bij FONS doet zijn ding. In tegenstelling tot een traditioneel label, dat geld aan artiesten geeft in de hoop dat terug te verdienen, willen wij gewoon dat de muziek van bepaalde muzikanten uitkomt, zonder dat daar winst tegenover moet staan.”

Tussen geld en bagger Dat moet voor veel onafhankelijke bands als muziek in de oren klinken...

Niels: “Met FONS willen we een platform bieden aan die artiesten die niet afhankelijk willen zijn van de gebruikelijke voorzieningen. Ik heb niets tegen die gebruikelijke dingen - ik heb daar respect voor - maar er is toch een vacuüm tussen de bands en artiesten die veel geld opbrengen en de muzikale bagger die niemand wil horen. Wij willen die ruimte opvullen. De straffe muziek die in die tussenruimte gemaakt wordt, willen wij de kans geven om naar buiten te komen.

Die muziek brengt misschien niet zoveel op, maar is wel enorm waardevol als muzikaal erfgoed. Ik hoop dat er overal labels zijn die zoals ons denken.”

MacGyver-style Je treedt ook graag als producer van bands op. Hangt dat samen met FONS? Niels: “Ik heb zelf een studio én die wil ik graag aan het label linken.

Hetgeen ik zelf graag opneem, breng ik inderdaad ook graag via het label uit. Mijn persoonlijke smaak komt zowel in het label als in de opnames die ik doe duidelijk naar voor. Maar de meeste bands op FONS heb ik niet zelf geproducet. Van de bijna twintig releases van de ongeveer 17 bands, heb ik er maar drie of vier geproducet.”

Is jouw studio de hoeve waar je met Bed Rugs hebt opgenomen?

Niels: (lacht) ”Inderdaad. Dat is die oude hoeve met al die muizen! Ik heb die periode zeker twintig muizen gevangen maar nu zijn er geen meer.

Zelfs al laat ik brood op tafel liggen, er is geen spoor van hen te bekennen! (enthousiast) Ik heb die muizen toen allemaal levend gevangen en daarna weer levend vrijgelaten. Ik ben toen Mac Gyver-style aan de slag gegaan met plastieke dozen van de chinees, enkele gewichten en wat stokjes om die vallen te maken!”

Even terug naar FONS. Wat zijn jullie Label Nights?

Niels: “Met die Label Nights willen we ons onderscheiden van andere labels. We willen bands de kans geven om voor veel volk op te treden en het publiek de kans geven om voor weinig geld veel goeie bands te zien.

Hopelijk zijn er overal labels zoals FONS

The Germans Hoe is FONS eigenlijk ontstaan?

Niels: “In 2012, bij de laatste plaat van Fence. Daarna is de bal aan het rollen gegaan. Toen enkele vrienden een plaat wilden uitbrengen, zoals Pi van Buffoon en Vandal X, heb ik dat kanaal aangeboden. Daarna is dat verder uitgebreid naar groepen die ik niet kende. Nu komen er vaak bands naar ons toe om te vragen of ze via FONS een plaat kunnen uitbrengen. Op al die vragen kunnen we echter niet ingaan omdat ons label ook een kwaliteitslabel moet zijn. We brengen enkel bands uit waar we helemaal achter staan. Daarom benader ik ook zelf wel eens bands, maar meestal komen ze naar ons.”

En wat is nu de ideale FONS-band?

Niels: “Een band waarvan de leden zelf van het feit overtuigd zijn dat ze goeie muziek maken. Voor de rest moeten ze zich niet teveel vragen stellen of met de muziekbizz bezig zijn. Het gaat om de muziek, niet om wat errond hangt. Eigenlijk gaat FONS puur over het uitbrengen van creatieve uitingen van mensen. De ideale FONS-band is dus een artistieke band die achter zijn muziek staat en die hoopt dat heel de wereld het ook goed gaat vinden.”

Shun Club © Tim Lebacq We verwachten daar veel volk, veel goeie optredens en een goede verkoop van platen. Want naast optredens planten we daar ook een eigen FONS-winkel neer. (denkt na) Ah ja,er ook een Late Night Surprise Act zijn. Twee heel interessante experimentele noisebands, namelijk The Germans en Hypochristmutreefuzz, zullen naast hun eigen nummers ook iets samen doen!”

Is een eigen Pukkelpoppodium trouwens geen leuk idee voor een Limburgs label als FONS? Niels: “Dat zou mooi zijn! We kunnen met onze bands zeker een dag vullen. Bij deze dus een warme oproep aan Chokri: geef ons een dag de Wablief en wij maken er een feestje van! (denkt na) Veel bands hebben al op Pukkelpop gespeeld want we zijn altijd wel goed vertegenwoordigd.

Hopelijk dit jaar ook!”

Even terug naar de oorsprong van FONS, namelijk Fence. Wanneer horen we daar nog iets van?

Niels: “We zijn momenteel een nieuwe plaat aan het schrijven, maar we zijn nog in demo-fase. Vanaf volgende maand beginnen we met repetities. De opnames van het nieuwe album zullen voor deze zomer zijn. Er komt dus zeker een nieuwe plaat aan!”

on stage 27 maart: FONS Label Night @ Muziekodroom, Hasselt met Polaroid Fiction, Statue, Vandal X, Star Club West, Shun Club, Stad Van Licht, Tonsils, Dandy Davy, The Salesman Who, FONS DJs én een Late Night Surprice Act. (ticketprijs: 5 euro)

18

homegrown (on cd ) The Baboons

El Juntacadáveres

‘Uptown And Back Again’

‘Twists And Turns’

Starman Records

Zimbraz

‘Boogie Curse’ en ‘Back Scratch’ waren nog sterk getekend door de invloed van The Seatsniffers. Dat is hier heel wat minder het geval. The Baboons cruisen nu eerder op dezelfde wegen waar we vroeger El Fish en Electric Kings al eens ontmoetten. Ze blijven gelukkig verknocht aan rock-‘n-roll maar luisteren duidelijk meer en meer naar vintage blues. Ook Nick Lowe, Fats Domino, Johnny Cash en Jerry Lee Lewis lijken geliefkoosde inspiratiebronnen te zijn. ‘Uptown And Back Again’ is vooral een heel sterke cd geworden door de perfecte afwisseling tussen uptempo nummers en een aantal onweerstaanbare ballads doorweekt van soul en blues zoals ‘Rain’ en ‘I’m Just A Fool To Care’ (Art Neville). De trashy slidebluesrock van afsluiter ‘No Way Out’ is het perfecte visitekaartje voor wat deze jongens live zoal presenteren. Voor wie het nog niet wist na de vorige cd’s, The Baboons zijn momenteel de Belgische rootsambassadeurs bij uitstek. (gtb)

Daan ‘The Mess’ [PIAS]

Fans van Daan werden de laatste maanden flink in de watten gelegd. De uitstekende, zeer volledige anthology en meer, ‘Total’, lag rond kerstmis in de rekken en hier is Daan al met een nieuwe plaat, ‘The Mess’. Opener en titeltrack waarin Daan rondkijkt op de ravage rond hem heen komt qua compositie en arrangementen recht uit het Grote Songboek - denk gerust aan The Beatles, maar vooral aan Queen. Het is trendsettend voor wat komt. ‘Wounds And Wine’ tapt verder uit hetzelfde prima vat, terwijl ‘Addicted’ veel mosterd ging halen bij Grant Lee Buffalo’s ‘Fuzzy’ - ook al gecoverd door Daan op ‘Total’. Opvallend is vooral dat Daan aardig wat oudere nummers een make-over geeft. ‘Crawling From The Wreck’ is met zijn dominante piano en cello opnieuw wondermooie Daanchaos, ‘Everglades’ blijft gestript van alle franjes staan als een huis terwijl de glitter en kitsch van het originele ‘The Player’ in geen velden of wegen te bespeuren vallen. Gewoon Daan en een piano. Het vat misschien wel samen waar Daan al een tijdje naar toe evolueert. Songs worden teruggebracht tot de essentie, en daar waar de arrangementen vroeger al eens aan de haal gingen met alle aandacht, vervullen ze nu een louter ondersteunende functie. De bombast en het theatrale (zo die er al zijn) liggen daarmee volledig in de figuur van Daan en zijn zangstijl. Het culmineert in het mooie afsluitende drieluik ‘Fuel’, ‘Drama’ en ‘Appetite’ waarin Daan eerst croont, vervolgens Tom Waits en Screaming Jay Hawkins achterna gaat om opnieuw de sereniteit op te zoeken in de slotakkoorden. ‘The Mess’ is zowel ingetogen pracht als dramatische melancholie en passionele eenvoud: Daan op zijn best, quoi? (mc)

Melanie De Biasio – V/A ‘Gilles Peterson presents... No Deal Remixed’ [PIAS]

Net geen jaartje na de release van wat zou uitgroeien tot één van de beste Belgische platen van 2014 is ‘No Deal’ van Melanie De Biasio helemaal terug. De jazzparel uit Charleroi heeft een stem als een kop warme chocolademelk, een hese klankkleur die zich gewillig door de mixer laat halen. Dat had de immer pientere Gilles Peterson snel in het snotje, en dus trommelde hij acht top-notch producers op om van oud weer nieuw te maken – of omgekeerd zo je wil. De eerste seconden van het album blijken al meteen historisch te zijn: E van Eels heeft met ‘I Feel You’ zijn allereerste remix ooit gemaakt! Het werd een spokerig orkestarrangement, een categorie waarin hij iets later wordt overtroffen door The Cinematic Orchestra.

Verder een oldskool huppel-house remix van Seven Davis Jr, een heerlijke downtempo pianojam van Chassol en een mini-excursie richting Afrika met Clap! Clap!. Maar uiteindelijk gaat onze gouden medaille naar het werkstukje van Stones Throw-idool Jonwayne, die De Biasio laat grommen als een lam-gezopen grizzlybeer. (mvm)

De band El Juntacadávares werd in 2009 opgericht rond de naar België geëmigreerde Argentijnse muzikant/componist Enrique Noviello. Na het opmerkelijk debuutalbum ‘De Platino’ blaast El Juntacadáveres de tango nieuw leven in. Nu eens door werk van bandoneonspeler Astor Piazzolla in een modern jazzfunkkleedje te steken (‘Piazzoleando’). Dan weer krijgen we op ‘Milonga Blue’ een stukje blues voorgeschoteld. El Juntacadáveres’ roots - de tango - klimt zelfs tot een subliem hoogtepunt door een met hiphop doorspekt Turks tangonummer ‘Gönlüm Sensiz Olmaz’. Want via grammofoonplaten werd de Argentijnse tango ongelooflijk populair in Istanbul. Het is duidelijk. In de geest van de oorspronkelijke tangueros bouwt Enrique Noviello aan een nieuwe generatie tangomuziek.

Het resultaat is een prachtige fusie met een nog veelzijdiger klankpalet: een samensmelting van tango met jazz, blues, hiphop, rock en latin dance. Mis El Juntacadáveres’ optredens niet in de Bozar Brussel (13 maart) en de Roma Antwerpen (19 maart)! (md)

Gadje Scum ‘No Laws On A Sunday’ Eigen Beheer

Op deze tweede plaat komt Gadje Scum opnieuw aanzetten met een mix van balkangrooves, reggae en dub. Gruwelijk origineel is het allemaal niet en de gerapte vocals en de daarbij horende teksten zijn niet altijd je dat, maar de heren weten duidelijk hoe ze een stevig feestje moeten bouwen en dat is toch ook niet onbelangrijk. Dat laatste komt op de enige live-track (jungle meets gitaren) niet echt uit de verf, maar op een podium bij jou in de buurt ongetwijfeld des te meer. (mb)

The Germans ‘Are Animals Different’, lp FONS Records

Wat blijven The Germans toch een eigenzinnige, onnavolgbare band. Een fantastische band ook, met als enige constante in hun meanderende sound: een dreigende ondertoon. Of het viertal zich inlaat met groovende rock, krautrock, avant-garde noise of - zoals bij aanvang van ‘Are Animals Different’ - instrumentele soundscapes, overgoten met kosmische pathos: steevast voél je het sluimerende gevaar en besef je dat er iets te gebeuren staat. Slimme zet alvast, om de nieuwe lp als één langgerekt nummer te presenteren: The Germans willen – en vooral doén – zoveel dat opsplitsen geen enkele zin heeft. Wat volgt, is één langgerekte jam uit de losse pols, waarbij elfendertig stijlen voorbij vliegen en de enige constante de Lynchiaanse aanpak is waarbij alles wat zeker lijkt continu dreigt onderuit gehaald te worden. Brutaal, geil, klauwend: als een bloeddorstige straathond bijten The Germans je vast in de onderkuit en accommoderen ze je door hun eigen surrealistische onderwereld tot de laatste space-synth is uitgestorven. Tour de force. Alwéér. (wd)

The Happy Uncle ‘Marbles’ Eigen Beheer

Pretentieloze, lichtvoetige, bijna knullige muziekjes. Jan Degeest is er bedreven in. Zijn bitterzoete (soft)pop is niet grensverleggend maar op een goede manier wel vaagweg verwant aan Super Furry Animals. De bluesy afsluiter ‘Bloke Next Door’ staat in zijn eentje wat haaks op de sound van het album maar laat dat de pret niet bederven. ‘Marbles’ is een optimistisch, catchy plaatje. (bvm)

Ifa Y Xango ‘Twice Left Handed \\ Shavings’ el NEGOCITO Records

De Fanfaar ‘De Raven Komen’ Ar tkoor

Op ‘Monster’, de vorige plaat van de Brusselse rockgroep De Fanfaar was er nog een gastrol weggelegd voor Luc De Vos (check ‘Weg Van De Wereldbol’). Voor de vette mix en de rafelige en denderende productie van opvolger ‘De Raven Komen’ wist De Fanfaar deze keer Gorki-gitarist Thomas Vanelsander te strikken. De aftrap is meteen goed: ‘Ik Wil Dans’ valt meteen op dankzij een ‘Lonely Boy’-riff en een vocoder.

De Brusselse tongval is helemaal naar het achterplan verdwenen maar dat doet niets af aan de authenticiteit van de groep die ook al eens als backing band van Urbanus fungeert. ‘Elvis’ is een schone zachte track en door de bank heeft De Fanfaar qua donkere, potige sound veel meer raakvlakken met De Mens (met een vleugje Millionaire) dan met Buurman. Fijn, zo. (bvm)

Op het Gentse el NEGOCITO Records, een klein maar fijn label dat ontstond aan de toog van het gelijknamige en immer gemütliche café aan de Brabantdam verschijnen sinds 2009 vrolijk tegendraadse jazzplaatjes. Vorig jaar werd met 13 releases en versnelling hoger geschakeld – het totaal staat intussen op ruim 30. Ifa Y Xango is een zogenaamd tentet – jawel, tienkoppig – Braziliaans-Belgisch collectief dat gespecialiseerd is in experimentele kruisingen geoogst op het braakliggend terrein tussen leftfield elektronica, free jazz en musique concrète. Hun tweede exploot luistert naar de geweldige naam ‘Twice Left Handed \\ Shavings’ en is een zeer gesmaakte poging om de improvisatiedrift van hun live-sessies vast te leggen in een definitieve vorm. Dan doen ze heel slim niet met een resem ellenlange jams, wél met een verfrissende combinatie van kort en lang, abstract en melodisch, ritmiek en soundscape. Sterk werk! (mvm)

SOON at

SOON at

Wed 18.03

Wed 15.04

thu 19.03

thu 16.04

Sat 21.03

Fr 17.04

ABClubcircuit - AB @ 4AD:

Coca-Cola Sessions:

Manngold de Cobre & Sonido Gallo Negro

hydrogen Sea + Lili Grace

SuN 22.03

Groundation

ABClubcircuit - 4AD @ AB:

+ Nahko

Id!OtS + the Germans + tubelight

Wed 22.04

rae Morris (BBC Sound of 2015)

Paon

roni Size reprazent - Live

StuFF.

SuN 19.04

Wed 25.03

Circa Waves

Coca-Cola Sessions:

thu 23.04

the Spectors + Newmoon Fr 27.03

Matthew e. White

WWW.DEROMA.BE 4/3 GRUPPO DI PAWLOWSKI + THE EX 18/3 BETTYE LAVETTE 19/3 EL JUNTACADÁVERES 22/3 ROOSBEEF + CASE MAYFIELD

thu 23.04

Magnus

ensemble economique

tue 31.03

Mauro Pawlowski sings Houben

thu 23.04

MON 06.04

a Place to Bury Strangers

therapy?

ABClubcircuit - AB @ De Kreun:

FrI 24.04

Skip&die

thu 09.04

Sinkane

3/4 DE MENS + BAZART 8/4 MISTER AND MISSISSIPPI + ST. GRANDSON

+ Throes & The Shine

Sat 25.04

thu 09.04

Bony King + Tim Knol Fr 10.04

La Smala + Caballero + JeanJass SuN 12.04 Silence Is Sexy – Going Out W/A Bang!

ABClubcircuit - De Kreun @ AB:

ufomammut + Conan SuN 26.04

Jack Garratt FrI 08.05

the Van Jets

Ben Frost + a Winged Victory Sat 09.05 For the Sullen + the Group feat.

C.W. Stoneking Casper Clausen (Efterklang) + echo Collective Plays Burzums ‘dauði Baldrs’ + Illuminine + hildur Gudnadottir + Jozef Van Wissem + O (directed by Sylvain Chauveau) + robert hampson + Christina Vantzou + Margarita Maximova tue 12.05

Laura Marling + Gill Landry Sat 23.05

Viet Cong SuN 24.05

MON 13.04

ABClubcircuit - VK @ AB:

ewert & the two dragons

Pallbearer

tue 14.04

MON 08.06

SOLd Out

Will Butler (Arcade Fire)

Liturgy: Transcendental Black Metal

buy your tickets at www.abconcerts.be

10/4 STUFF. 22/4 ARBEID ADELT! 29/4 BONY KING + TIM KNOL 12/5 C.W. STONEKING 21/5 JOY WELLBOY + SAMOWAR 4/6 SPINVIS

20

homegrown (on cd ) Jussi ‘Jussi’, ep Jussi.Productions

Jussi De Nys is Jussi, al omringt hij zich tegenwoordig wel door een band. Een singer-songwriter, maar dus niet alleen!

De Antwerpenaar brengt met ‘Jussi’ zijn eerste ep uit. Zes nummers lang laat hij ons horen wat we in de toekomst van hem en zijn band kunnen verwachten en dat smaakt naar meer. ‘My Purest Light’, de soundtrack voor een zomeravond, komt in deze ietwat kille tijd als geroepen. Traag cirkels walsen, op jezelf of met iemand die telt, doe je het best op ‘We’re Getting Old’.

Deze ep past dan wel niet bij de zon van maart, het laat je gedachten stilletjes aan wegebben naar de toekomst. En zo horen we het graag. Mooi plaatje. (pl)

Le Colisée ‘Vie Eternelle’, ep Eigen Beheer

Uit de grijze woestenij die Brussel heet, weerklinkt al jaren muziek die even kleurrijk is als haar bewoners. Le Colisée, nom de plume van David Nzeyimana, kan niet verbergen dat het in die melting pot ontstond. ‘Vie Eternelle’ drijft namelijk op tegendraadse maar funky afroritmes, snoept onbeschaamd van de kitsch uit de jaren 80 en barst van de creativiteit. Het resultaat is ontzettend intrigerend – we horen Animal Collective, maar ook een tropische Serge Gainsbourg – maar als geheel kon ‘Vie Eternelle’ wat consistentie gebruiken. Toch is het in de eerste plaats genieten van het onstuimig genie in Nzeyimana. Dat wij plots zin hadden om met zo’n schreeuwerig afrohemd door Brussel te flaneren op een bloedhete dag, dat pakken ze ons niet meer af. (dm)

Mad Dog Loose ‘Signs From The Lighthouse’ 62T V Records

Toen in 1996 het debuut ‘Material Sunset’ van Mad Dog Loose verscheen, hadden wij er ons hand voor in het vuur gestoken dat dit het begin was van een veelbelovende carrière in de groothandel van de rock-’n-roll. De singles ‘Versa’ en ‘Shiny Side’ waren een verademing in het landschap van 1001 gitaarbandjes die toen de dienst uit maakten. Maar toen werd het stil, heel stil. Tot in 2013 de heren van Mad Dog Loose de draad terug oppikten waar ze hem in de jaren ’90 achterlieten. Alsof de tijd 20 jaar stil heeft gestaan, serveren de dolle honden opnieuw hun rauwe gitaren die hier en daar gefileerd worden door een vlijmscherpe viool. Blues-, country- en rockinvloeden overheersen ook nu nog het klankpallet. Neem daar nog bij dat de songs op ‘Signs From The Lighthouse’ niets aan vitaliteit hebben moeten inboeten, dan heeft Mad Dog Loose terug een alibi om op allerhande podia te verschijnen om ons nog eens met de oude en ook de nieuwe songs te verblijden. Het wordt tijd. (ow)

parts als Your Highness, King Hiss, Psychonaut en Grizzlyncher. Maar het resultaat van de repetities en jamsessies van de heren van Moonsurface is zeker verdienstelijk. Dat alles brengen ze nu met ‘Amplifier’ uit in eigen beheer, met het oog op het verwerven van quasi-eeuwige roem in eigen stad en lekker wat boekingen voor shows. (dg)

Onmens ‘Misdracht’ Sideburn Records

Over Onmens kunnen we kort zijn: Bert Minnaert (Kapitan Korsakov) en zijn compaan Kasper Van Esbroeck lijken onvoorwaardelijke fans van producer Dirk Ivens. We krijgen dan ook een mix van The Klinik en Dive. Of ook wel: een overstuurde, op hol geslagen mix van ebm en industrial met daarover grommende vocals en ijle gitaren.

Maar gelukkig is Onmens ook muzikaal en vooral nieuwsgierig aangelegd, wat af en toe een boeiend uitstapje richting donkere ambient en zelfs hardcore oplevert. In beperkte dosissen een zeer genietbaar plaatje. (mb)

Ostyn ‘No South Of The South Pole’ Le Label

Bert Ostyn, de frontman van Absynthe Minded, solo? Da’s een artiest die zich op hippe wijze laat fotograferen voor de albumhoes, een vakman die weet hoe een productie moet klinken en - wat jammer - vaak ook een schrijver die omwille van het perfecte soundplaatje dé song wat uit het oog verliest. De cast van ‘No South Of The South Pole’ is nochtans dik oké: Ostyn zelf (zang, gitaar, bas, keyboards, programming), drummer Simon Seghers (De Beren Gieren, Stadt, Black Flower, …), TC Matic-gitarist Jean-Marie Aerts en producer/mixer Luuk Cox (keys, programming). Het resultaat is vaak psychedelischer dan dEUS en het pleit in het voordeel van Ostyn dat hij, op enkele folky echo’s na, volledig afwijkt van de klankkleur van Absynthe Minded - de keuze om volop toetsen en loops in te zetten, doet zijn werk. ‘No South Of The South Pole’ is weliswaar niet over de ganse lijn een knaller: sommige nummers passeren wat te onopvallend maar grootse tracks als ‘I Like Your Brew’, ‘Mary’, ‘Masquerade’, ‘Toothache’ en het titelnummer springen er wél uit. (bvm)

Pardon Service ‘Chaud Devant’ Eigen Beheer

Marco Z ‘Hold Me Like The World Is Ending’ Folk Spit Records

Blijkbaar had Marco Z geen last van het de moeilijke 2de plaatsyndroom. In de drie jaar na het verschijnen van het debuut ‘The Ordinary Life Of Marco Z’ wist hij, geholpen door de information overload van de nieuwe media, niet één maar 2 platen bij elkaar te pennen. De eerste plaat sluit aan bij zijn debuut en hierin lijkt hij zich in 10 rijkelijke gearrangeerde popsongs als een vogeltje door de lichtheid van het bestaan te dansen. De single ‘Fill My Live Up’ is hiervan het schoolvoorbeeld. Op de tweede meer akoestische plaat gaat Marco Z de grote thema’s niet uit de weg. In ‘Overpopulation Blues’ stelt hij vast “For every ailment there’s a pill but I just can’t chill when I watch the news, I got the overpopulation blues”. Maar vooral met het Dylanesque ‘Thomas And Me Would Agree’ maakt Marco Z een statement van formaat. Inspiratie hiervoor vond hij in Thomas Pikettys boek Kapitaal In De 21ste Eeuw. Omdat een boek van 800 pagina’s zich niet zomaar in een song van 3 minuten laat gieten, krijgt Piketty zelf nog 3 minuten om zijn visie op het losgeslagen kapitalisme te geven. Verder ontdekken we nog het zeer geslaagde duet ‘Autobanden In De Slipstream’ met Guido Belcanto.

Het originele ‘Car Tires In The Slipstream’ moet het qua sfeer duidelijk afleggen tegen de Belcanto-versie. Maar ondertussen heeft Marco Z met brio bewezen dat hij meer dan een one-hit wonder is. (ow)

Moonsurface ‘Amplifier’ Eigen Beheer

Moonsurface is een instrumentaal heavy rocktrio uit Oudenaarde. Het zijn mannen die eerlijke, zware gitaarmuziek maken met de juiste instelling, maar helaas niet met de technische bagage om echt te imponeren. Met goede intenties, geënt op Black Sabbath en andere seventies rock- of stonerbands, maar met een ietwat rommelige afwerking, komt Moonsurface niet in de buurt van Belgische counter-

Op dit opvallend strak opgenomen debuut stelt Pardon Service zich aan de mensheid voor. Het Mechelse gezelschap brengt vrolijke en immer dansbare liedjes (pardon: songs) in het Nederlands en het Frans, gebaseerd op fijne rootsreggae-riddims, klezmer, chanson, ska, rock, folk en zelfs soukous. Dat alles wordt overgoten met snedige teksten en iets wat je misschien nog het best kan omschrijven als een kritisch feelgood-gevoel. Een eigenzinnige mix van De Nieuwe Snaar, Jacques Brel, Ed Kooyman en Panache Culture zeg maar. De heren hun ultieme ambitie is, naar eigen zeggen, op een mooie dag het podium van Maanrock te mogen bestijgen. Die bescheidenheid siert hen, maar iets (het sprankelende ‘Chaud Devant’ bijvoorbeeld) zegt ons dat de groep best wat hoger mag mikken... (mb)

Saalk ‘Free’ Eigen Makelij

Dubbelzinnige albumcover, die ‘Free’ van rapper Saalk: zit hij opgesloten en kijkt hij door de tralies van een cel zijn eigen vrijheid tegemoet? Of zit hij gevangen in zijn eigen donkere geest en gaat hij schuil achter een masker, dat de ingetogen persoonlijkheid van de rapper weerspiegelt? Wat er ook van zij: minimalistisme en neerslachtigheid zwaait wel degelijk de plak op ‘Free’, het ijzersterke debuut van de rapper uit Brasschaat. IJzersterk, want zelden vielen muziek en lyrics zo mooi in de plooi op een Nederlandstalige hiphop-plaat. De logge bapbeats en verstilde pianoriedels sluiten naadloos aan bij de vertwijfelde rhymes van Saalk, een rapper die als geen ander de kracht van het onuitgesproken aanvoelt. Des te meer de rapper immers zoekt naar zijn woorden en vertwijfeling en ontreddering door zijn harnas priemen, des te meer worden wij fan van deze jonge woordkunstenaar. Toppertje! (wd)

21 Tape Cuts Tape ‘Lost Footage’ Heaven Hotel

Muzikant/schilder Rudy Trouvé (o.a. Kiss My Jazz, Rudy Trouvé Octet, ex-lid van dEUS) gaat altijd voor het artistieke.

Dat hij zichzelf daarbij al eens in de voet schiet op commercieel gebied is misschien geen zegen voor zijn portemonnee maar wél een goede zaak voor de kwaliteit van z’n muzikale output. ‘Lost Footage’ is inmiddels het derde album van Tape Cuts Tape, het trio dat naast Trouvé ook uit drummer Eric Thielemans en de zingende multi-instrumentaliste Lynn Cassiers bestaat. De nieuwe plaat balanceert tussen lofi-ontroering, dubby krautrock, gemuteerde pop, experimentele soundscapes en improvisatie met af en toe een avant-garde-stoorzender. Zelf vermeldt de groep Lee ‘Scractch’ Perry, Johann Pachelbel, Augustus Pablo, Conny Plank, Harmonia en Baden Powell als referentiepunten. Voeg daar het dromerige van Yo La Tengo en een gastrol voor DAAU (‘Scales in Orange And Grey’) bij en je hebt een heel apart, schoon plaatje met een (onderhuidse) spanningskracht. Mooie kunst, quoi! (bvm)

Tiny Legs Tim ‘Stepping Up’ Sing My Title

Een spot op Blues Peer is hem nu echt wel gegund en de intentieverklaring eigentijdse Delta Blues die tot op kniehoogte in de Mississippi staat is helemaal op zijn plaats. Tim De Grave aka Tiny Legs Tim heeft nog meer zijn eigen stem (letterlijk en figuurlijk) gevonden op zijn live in de studio opgenomen derde plaat. Geen sprake van overdaad: ‘Stepping Up’ klinkt heel erg los uit de pols en naturel maar ook echt en doorleefd. Tiny Legs Tim en zijn ritmesectie (drummer Frederik Van den Berghe en bassist René Stock) en Steven Troch (mondharmonica) bezorgen je een feelgoodblues-on-the-road-gevoel, een falsetto mag even ‘Big City Blues’ opfleuren en afsluiter ‘If & Why’ is het werk van een singer-songwriter in wie ergens ook een verhalende crooner verscholen ligt. Tims beste plaat tot nu toe? Yep! (bvm)

The Tone Zones ‘The Tone Zones‘ Heaven Hotel

“Dé sensatie van 2015”, aldus Bjorn Eriksson (Maxon Blewitt, Eriksson Delcroix) in Humo. Elko Blijweert (Dead Man Ray, Kiss My Jazz, Gruppo di Pawlowski, …) en Milan Warmoeskerken (de helft van de tweespan Mittland Och Leo, muzikant bij o.a. Flying Horseman en Condor Gruppe én solo bekend als C. Young) vormen samen de instrumentale gitaargroep The Tone Zones. Gezien hun respectievelijke staat van dienst mag het tweetal gerust gezien worden als een superduo. Warmoeskerken en Blijweert vermengen op een nostalgische, eigenwijze en scherpe manier zelf geschreven werk met bewerkingen van The Shadows, The Pyramids, The Ventures, de Belgische ebm-trots Front 242 en de obscure Antwerpse band The Jokers. Surf in de mix met psychedelica, elektronica en een geslaagde Suicide-invloed. Lekker! (bvm)

bookmaker Anna Vercammen & De Anale Fase ‘De Koningin Is Verdwenen’, boek+cd Uitgeverij Vrijdag

Wanneer de koningin op een dag verdwijnt, zijn de koning en de prinses ontroostbaar. Ondanks de pogingen van de narren om het Lot weg te houden gebeurde toch het ondenkbare. De koning legt een verbod op tranen, de narren vluchten uit het rijk en de prinses heeft een te zwaar hart. Met ‘De Koningin Is Verdwenen’ mikt schrijfster, actrice en muzikante Anna Vercammen op een publiek van alle leeftijden. Dit leuke sprookje, vergezeld van de tedere nummers van de Anale Fase en prachtig vormgegeven door de beelden van Sabien Clement, gaat over verdriet en verlies. Speels en met een zacht gevoel voor humor beschrijft Anna Vercammen hoe de koning, de prinses en de narren hiermee omgaan. De liedjes van De Anale Fase zijn het muzikale evenbeeld en vormen een rijke aanvulling bij het kijkspektakel. Meeslepend van de eerste tot de laatste bladzijde. ‘Het Einde Van De Vries’, de licht melancholische muzikale afsluiter maakt op poëtische wijze een einde aan het sprookje. Een must have voor jong én oud! (ne)

22

Ear t eam Will Butler ‘Policy’ Merge

Will Butler lijkt niet alleen ongelooflijk hard op zijn broer Win, hun namen zijn ook nog eens quasi synoniemen van elkaar en ze spelen al meer dan tien jaar samen de wereld plat met Arcade Fire. Misschien was Will het stilletjes aan beu om altijd maar achter zijn broer en schoonzus de massa te bespelen en vond hij het tijd om zich solo aan de wereld kenbaar te maken. De manier waarop hij dit doet is lichtjes indrukwekkend. Eerst versierde hij een Oscarnominatie voor zijn soundtrack bij de fantastische film ‘Her’ en nu doet hij daar nog een serieuze pollepelschep bovenop met zijn geweldige solodebuut. Volgens zijn Twitterpagina houdt hij enkel en alleen van ijscrème maar op ‘Policy’ blijkt ook een grote liefde voor de grootheden der Amerikaanse songwriters. ‘Take My Side’ opent de plaat swingend met een retro garagesong die de geesten van Buddy Holly en Carl Perkins oproept terwijl ‘Finish What I Started’ dan weer richting Sufjan Stevens kijkt. Daarnaast zoekt Will het ook in eigen huis want ‘Son Of God’ en het briljante ‘What I Want’ zouden verre van misstaan op Arcade Fire’s ‘The Suburbs’. Met ‘Policy’ heeft Will Butler een buitengewoon levendige, opzwepende en frisse popplaat op zijn conto geschreven waar je instant vrolijk van wordt. Niet alleen door een automatische impuls tot dansbaarheid maar ook door inventieve slagzinnen zoals: “if you come and take my hand I would by you a pony, we could cook it, I know a great recipe for Pony Macaroni”. (ps) roept nu al op tot een collectief feestje in de AB op 14 april.

Derroll Adams ‘Banjo Troubadour (A Live Recording)’ Starman Records

Chris Whitley (en dochter) en Beverly Jo Scott zijn niet de enige Amerikanen die Big In Belgium werden. Decennia geleden deed Derroll Adams het hen al voor. Zijn solodebuut ’Portland Town’ is nog steeds een klassieker. Hij belandde eerst in de kliek rond Bob Dylan en Joan Baez (hij duikt trouwens op in de film Don’t Look Back) om nadien een vaste stek te vinden in ons land. Als banjospeler was hij een van de boegbeelden uit de akoestische folk & country-stroming. Naast een geraffineerd snarenspel waren zijn sterke troeven een hartverwarmende baritonstem en zijn humor. Je vindt het hier allemaal terug.

De setlist van deze nooit eerder uitgebrachte live-registraties is samengesteld uit opnamen voor onze nationale radio (28-02-1973 en 26-04-1980) en bevat naast traditionals en een eigen nummer zijn versie van klassiekers als ‘Muleskinner Blues’ en ‘Freight Train Blues’. Voor fans van O Brother, Where Art Thou? en alle aanverwante soundtracks en groepen die inpikten op deze revival.

Op vinyl natuurlijk, met cd bijgeleverd. Wie het originele materiaal van Derroll Adams niet meer vindt, kan op zoek gaan naar ‘Banjoman (a tribute to Derroll Adams)’ (Blue Groove), een uiterst verzorgd eerbetoon met teksten, foto’s en bijdragen van o.a.

Arlo Guthrie, Ralph McTell, Donovan en natuurlijk Ramblin’ Jack Elliott. (gtb)

Aloa Input ‘Mars Etc.’ Morr Music

Na het kleurrijke debuut ‘Anysome’ weet Aloa Input weerom te bekoren. Het drietal uit München heeft een patent op avontuurlijke arrangementen, geëxperimenteer met klanken en aanstekelijke muzikaliteit. Deze ‘Mars Etc.’ werd opgenomen in een verbouwde vuurtoren op een Kroatisch eiland en gemixt in de homestudio van The Notwist. De link met de Duitse grootmeesters - ze touren in hun voorprogramma en delen een live-drummer – uit zich ook op dit album. Ze delen een zoeken naar het juiste klankje op de juiste plaats en dit is een onmiskenbare troef die bijzonder opwindende popmuziek voortbrengt. Het heerlijk huppelende ‘Vampire Song’ en het nog genialere ‘Hold On’ met zijn fantastisch fijne outro (ganz geile Melodien!) springen er uit, maar ook andere deuntjes zoals ‘Mad As Hell’, dat meer doet denken aan Grandaddy, zijn

bijzonder fijn. Het kleine neefje van The Notwist blijkt evenveel talent te hebben als de grote nonkel. Topband! (dw)

Atari Teenage Riot ‘Reset’ Digital Hardcore Recordings

Eind jaren ’90 ontdekte uw dienaar de waanzinnige melange van woede, razernij, knallende beats en scheurende gitaren die Atari Teenage Riot heette. Alec Empire en de zijnen raasden toen als een orkaan over een destijds klein undergroundfestival - Dour - en lieten niet al te veel heel van de tent en de trommelvliezen. ATR maakte boze muziek voor boze jongelieden. Bijna 20 jaar later is Atari Teenage Riot wedergeboren. De reünie in 2010 begon bij een concert in Londen, werd gevolgd door een wereldtournee van 18 maanden en nu is er ook nieuw werk. Aan de formule werd op ‘Reset’ niet te veel geschaafd en subtiliteit is nog steeds niet meer dan een voetnoot in het woordenboek, dus mogen oude en nieuwe fans zich verlekkeren aan de pompende, blazende en rechttoe rechtaan beats, de overstuurde synths en de feedbackende gitaren. Vernieuwend of verrassend is het allemaal niet (meer), maar de welgekomen stamp onder de kloten gaat er bij een oudere jongere als (mc) nog altijd in als zoete koek. Kopstoot, iemand?

Carl Barat And The Jackals ‘Let It Reign’ Cooking Vinyl

Niet geheel toevallig verscheen op paasdag 2014 een foto van Hyde Park op de Facebookpagina van The Libertines, want ook rockgoden verrijzen graag met de nodige symboliek zo blijkt.

Een jaar later is dé indie-comeback nog steeds aan de gang, met zelfs een nieuwe plaat in de pijplijn, desondanks kunnen fans van de Albion-boys in the band zich in tussentijd vergrijpen aan deze ‘Let It Reign’. Met Dirty Pretty Things bewees Carl Barât al dat de positie in de schaduw van zijn geniale gekke partner-in-crime niet altijd terecht is en met deze nieuwe jakhalzen onder zijn hoede probeert hij hetzelfde te doen. ‘Let It Reign’ begint meteen boenk erop met de The Clashachtige single ‘Glory Days’ en een geniale blazerssectie op ‘Victory Gin’. Dat Barât zijn bandleden via een open auditie heeft bijeen gezameld valt zeker niet te merken aan drummer Jay Bone. Naast een geweldige naam bezit hij ook een stevig gevoel voor ritme, luister maar eens naar

hoogtepunt ‘War Of The Roses’. Wanneer Barât het op ‘Let It Reign’ houdt bij datgene waar hij heer en meester in is, namelijk er stevig en melodisch op losbeuken, staat de plaat als the Tower of London. Maar wanneer hij zich vergaapt aan verkleumde slowburners (‘Beginning To See’) of Fall Out Boy-gekerm (‘March Of The Idle’) kan je je toch afvragen of die gekke Pete dan misschien toch net dat tikkeltje genialer is. (ps)

Jeffre Cantu-Ledesm ‘A Year With 13 Moons’ Mexican Summer

Voor wie van experiment en de obscure krochten van de muziekbusiness houdt, klinkt de naam Jeffre Cantu-Ledesm misschien bekend in de oren. Vooral met The Alps wist hij ons in het verleden al te overtuigen. Maar ook solo staat hij garant voor experiment dat toch bijzonder goed in het oor ligt. ‘A Year Of 13 Moons’ is een kolkende verzameling noisy ambient waarin steevast meeslepende melodieën verwerkt zitten. Net omdat de man zoveel melodie in de plaat verwerkt, is de noise goed verteerbaar. En zo heeft (eb) het graag.

Eric Chenaux ‘Skullsplitter’

Siskiyou ‘Nervous’

Constellation Records

De muziek van Eric Chenaux is van het soort dat zelden gemakkelijk in het oor ligt.

Ook ‘Skullsplitter’ doet (eb) wat onbehouwen heen en weer schuifelen in zijn zetel.

Maar goed, we mogen niet klagen want er zit meer dan ooit melodie in zijn werk. Het is vooral de schijnbaar slaapdronken muzikale begeleiding die je voortdurend uit evenwicht duwt. Pas na een drietal luisterbeurten beginnen zijn haarfijn gezongen jazzminiatuurtjes en het wankele gitaartje waarmee hij zichzelf begeleidt lekker warm en vertrouwd aan te voelen. Alsof je plots toch houvast vindt in zijn aritmische wereld en dan pas oog krijgt voor de schoonheid ervan. Speciaal.

Het Canadese Siskiyou is met ‘Nervous’ aan zijn derde en tot dusver beste album toe. Geen instant hits op de tracklist, wel stuk voor stuk oerdegelijke staaltjes vrijzinnige pop en rock die luisterbeurt na luisterbeurt groeien. Denk aan het oude werk van Arcade Fire of ons eigen warse Sukilove.

Fijn plaatje.

Clarence Clarity ‘No Now’ Bella Union

Beschouw Clarence Clarity gerust als de evil twin brother van Ariel Pink. Haalt

Pink het stof van jaren 70-schmerz, sixties-psychedelica en kitscherige new wave dan doet Clarity hetzelfde met eighties pop, funk en soul. Straf, hoe de producer naar bovengenoemde genres refereert en toch de valkuil van de gimmick weet te vermijden - Clarity tast de grenzen van de goeie smaak meermaals af, maar verglijdt nooit tot pastiche. Blanke funk, afgetopt met een stevige scheut geflipte soul en de altijd op de loer liggende r&b-tic: als debuutplaat ‘No Now’ een stijloefening is, dan wel een hele goeie. (wd)

Pascal Comelade + Les Limiñanas ‘Traité De Guitarres Triolectiques à l’Usage Des Portugaises Ensablées’ Because

Zestigjarige Franse artiest met Catalaanse roots en vier decennia muzikale dienst laat zich op zijn achtentwintigste (!) album omringen door Les Limiñanas, een band uit Perpignan die in 2013 nog het zeer aardige ‘Costa Blanca’ uitbracht. Wellicht een eer voor het Franse duo want multi-instrumentalist Pascal Comelade werkte eerder ook al samen met PJ Harvey en Robert Wyatt.

‘Traité De Guitarres Triolectiques à l›Usage Des Portugaises Ensablées’ is grotendeels instrumentaal en schippert tussen gedreven ye ye-pop en coole sixtiesmuziek. Tof lofi-plaatje met een uitgesproken psychedelische twist. (bvm)

Crushed Beaks ‘Scatter’ N.E.W.S

Nadat ze in 2010 hun krachten bundelden, brengen de drie Londense heren van Crushed Beaks na enkele singles en een ep eindelijk hun debuut uit. In 2013 werd er reeds gewag gemaakt van een volwaardig album, maar met ‘Scatter’ is het dan dus eindelijk zover. De songs op het album zouden geïnspireerd zijn door de Italiaanse giallo-horror van Dario Argento, maar dat is er niet aan te horen. Geen Italiaanse soundtracks of erotische geluidstaferelen want Crushed Beaks spelen met hun energetische noisepop vooral op de britpop van enkele decennia terug in.

Dit doen ze met een aanstekelijk enthousiasme dat, zoals in ’Choices’, buiten je wil om swingende knieën bezorgt. Na de matige en eentonige opener ’April’ komt dat misschien als een verrassing, maar naast dit schoonheidsfoutje zit het op ‘Scatter’ behoorlijk snor. ’Feelers’ doet zelfs aan de noisepunker van No Age denken, maar

L'AÉRONEF web

2015

INFOS / BILLETTERIE

WWW.AERONEF-SPECTACLES.COM

BRODINSKI ALBUM RELEASE PARTY LITTLE BIG + MASCARADE YELLE + CLARENS WEEDEATER + THE LUMBERJACK FEEDBACK HUSBANDS + WEEKEND AFFAIR VADER + HATE + SHREDEAD SOKO + JEANNE ADDED SALUT C'EST COOL + GUESTS LA COLONIE DE VACANCES GROUNDATION COMPACT DISK DUMMIES + DBFC SALLIE FORD + LENA DELUXE THE EX + FRÉDÉRIC LE JUNTER VAUDOO GAME + THROE & THE SHINE KLANGKARUSSELL + GUESTS SICK OF IT ALL + TAGADA JONES + GUESTS KATE TEMPEST + UNNO EWERT AND THE TWO DRAGONS GODFLESH + VATICAN GODSPEED YOU! BLACK EMPEROR

© Brest Brest Brest

28/02 04/03 05/03 09/03 12/03 16/03 17/03 20/03 21/03 26/03 27/03 28/03 29/03 01/04 04/04 05/04 08/04 10/04 13/04 16/04 16/04 22/04

MARS-AVR

les spectacles sans gravité - licences entrepreneur de spectacle s

LUCE &MATHIEU BOOGAERTS + NACH

THE GROWLERS + ANGEL

24

Earteam Champs ‘Vamala’ [PIAS]

Nog geen jaar na debuut ‘Down Like Gold’ verblijden de broers Champions ons met hun tweede geboorte. Ditmaal verlieten ze hun eiland en trokken ze grootstad Londen in voor de productie, maar aan de sound werd gelukkig niet geraakt. Op ‘Vamala’ blijven Champs trouw aan hun huisstijl die ze sinds hun debuut tentoon spreiden. De betoverende, dromerige en extreem melodische songs, met teksten die staan als een huis en harten breken als geen ander, kunnen nog steeds rekenen op een doortastende stemtimbre en broeierig gitaarwerk.

Opener ‘Desire’ en titelsong ‘Vamala’ staan met hun strakke beats stijf van de energie. Maar de gebroeders Champions draaien genoeg verscheidenheid in hun plaat en voorzien ons ook van beklijvende ballads zoals ‘Forever Be Upstanding At The Door’ en ‘Roll Me Out’ die van zo’n breekbare schoonheid zijn dat de rillingen in rotten van drie over je rug lopen. Afsluiter ‘The Devil’s Carnaval’ doet ons ineens begrijpen hoe dicht het tweetal de simplistische schoonheid van Neil Young benadert en grijpt je met zijn tijdloze melancholie meteen bij de lurven. Een veelgelaagde en ontwapenende tweede plaat. (ne)

dan met een man meer en een portie energie minder. Aanstekelijk debuut van een band die muziek maakt op maat van een zweterige en lawaaiere club. (jdb)

The Decemberists

Echo Lake

‘What A Terrible World, What A Beautiful World’

‘Era’

Rough Trade

Dalton

Het was even wachten op een kersverse uiting van The Decemberists.

Doorbraakalbum ‘The King Is Dead’ kwam ook al weer zo’n vier jaar geleden uit en sindsdien heeft zanger en songwriter Colin Meloy zich toegelegd op zijn gezin en zeer fraai geïllustreerde boeken voor de kleinsten snuiten op aarde. Dat Meloy bezit over een uitzonderlijk verhalend talent bewees hij al veelvuldig, zoals de manier waarop hij in ‘The Mariner’s Revenge Song’ een familiedrama laat eindigen in de dikke darm van een walvis - check zeker de live-versie voor het volledige plaatje. Ook op ‘What A Terrible World, What A Beautiful World’ staan weer enkele fantasierijke poppareltjes (‘Carolina Low’, ‘Lake Song’). Maar The Decemberists kunnen meer dan enkel en alleen mooie verhaaltjes vertellen, het zijn in de eerste plaats uitmuntende songschrijvers. Zo toveren ze ongegeneerd steengoede retropop uit hun vingers (‘Cavalry Captain’, ‘Philomena’), deinzen ze er niet voor terug om de boog helemaal richting de folk te draaien (‘Better Not Wake The Baby) en bezitten ze over genoeg zelfrelativering om zichzelf én hun fans in vraag te stellen op ‘AntiSummersong’ en de sublieme opener ‘The Singer Addresses His Audience’. In hun vijftien jaar in the business hebben The Decemberists ons zelden of nooit teleurgesteld, en ook ‘What A Terrible World, What A Beautiful World’ is opnieuw een plaat die de hoogste poponderscheiding verdient. (ps)

Het tweede album van Echo Lake voldoet volledig aan de verwachtingen die de bandnaam schept. Vanaf de eerste noot op ‘Era’ nemen dikke soundscapes het commando die zangeres Linda Jarvis afwerkt met glinsterende melancholie. Het resultaat: textbook dreampop. Weinig origineel – denk: I Break Horses en Slowdive – maar ook weinig op aan te merken. De sound is nog wat aangedikt in vergelijking met debuut ‘Wild Peace’, maar echt ambitieus kan je ‘Era’ niet noemen. Daarvoor is het te weinig distinctief.

Desalniettemin nemen wij nu en dan graag eens een nachtelijke duik in Echo Lake. (dm)

‘Dalton’ Fierce Panda

Met een melancholische piano trekt de Amerikaanse Nate Harar, de man achter het soloproject Dalton, zijn debuut intrigerend op gang. Terwijl de Band Of Horsesachtige zang en het aan Daniel Johnstonherinnerende pianospel in ’Bedford & Grand’ de verwachting schept dat ‘Dalton’ weleens een rustige luisterplaat kan worden, wordt het snel duidelijk dat we ons klaar moeten maken voor veel meer dan dat. Op zijn debuut hanteert Nate Harar naast een zalvende piano immers even handig een scheurende gitaar en een getormententeerde stem. ’Control’ zou bijvoorbeeld zo een b-kantje van vroege Foo Fighters of The Sheila Devine kunnen zijn.

Dat het er daarna met ’Autumnal’ meteen akoestisch en emotioneler aan toe gaat, is zowel een voor als nadeel. Want naast afwisseling leidt dit eclectisisme ook tot afleiding en verwarring. Gelukkig bespeelt Dalton beide registers met evenveel overtuiging en kunde. Het debuut van de Amerikaan is hierdoor een meer dan gesmaakte kennismaking. (jdb)

Dan Deacon ‘Gliss Riffer’ Domino

De vorige keer dat Dan Deacon onze woonkamer aandeed, was de ravage nadien aanzienlijk. Op ‘America’ liet hij toen een eclectische broeihaard ontbranden, laverend tussen hemelse noise en fijne elektronica. Eentje die dan wel nefast voor ons huisgoed was, maar waarvan de roes nog dagenlang bleef nazinderen. Met zijn nieuwste plaat ‘Gliss Riffer’ pakt Deacon het echter wat rustiger aan.

Ook al blijft geen enkele track een hapklare brok bij Deacon. Zo duikelt er op het lieflijke ‘Feel The Lightning’ ogenschijnlijk de zanglijn van een lieflijke nimf neer, terwijl het simpelweg de man zelf is. Tracks als ‘Sheathed Wings’ en ‘Mind On Fire’ neigen dan meer naar een kopstoot, maar in wezen zijn het enkel stevige strelingen. ‘Meme Generator’ gedijt perfect in de sfeer van zeemzoete ambient, waar ‘Learning To Relax’ ons uit losrukt. Om dan met ‘Take It To The Max’ en ‘Steely Blues rustig uit te deinen. ‘Gliss Riffer’ mag dan wel niet zo’n kunststukje zijn als ‘America’, met Deacon is het nooit saai. En daarom halen we hem graag terug binnen. (kc)

Dutch Uncles

No Pain In Pop

Elder ‘Lore’ Stickman Records

Quasi achteloos schreef een agent stoner op de achterkant van het anderzijds prachtige hoesje van deze nieuwe plaat van Elder. En daarmee deed hij een verdienstelijke poging om het wereldrecord een lading met een veel te kleine vlag te dekken te verbreken. Want stoner is maar een klein element van het geheel aan donkere, meeslepende en weldoordachte zware muziek die dit trio uit Massachusetts op ‘Lore’, z’n derde langspeler, voorschotelt. ‘Lore’ is een monster dat je meesleurt in een wereld vol fantasy-beeldtaal, gedrenkt in doom, post-metal, sludge, stoner en hier en daar een als een spreekwoordelijke tiet swingende rockriff.

Op de vijf werkstukken van deze plaat reis je een dik uur langs het beste van Mastodon, Russian Circles, Kyuss, Electric Wizard en Black Sabbath. Stevige hap, dat wel, maar absoluut een topper! (dg)

‘O Shudder’

Terence Fixmer

Memphis Industries

‘Depth Charged’

Productief bandje, die Dutch Uncles. Na zes jaar geleden het levenslicht te zien, produceren de heren uit Manchester al hun vierde album. Opnieuw krijgen we een mengpotje aan funky baslijnen, een fijnbesnaard mannenstemmetje en dansbare, frisse indiepop voorgeschoteld. Er werd veel aandacht besteed aan details in de open en heldere productie. Een harp, xylophone, marimba en strijkers vullen het klassieke poparrangement aan zonder zich schuldig te maken aan overdaad. Met actuele thema’s als social media, terrorisme, scheidingen, jobs zoeken, twijfel en liefde plaatst ‘O Shudder’ zich zowel muzikaal als thematisch in het heden. Fijn plaatje. (dw)

CLR

Terence Fixmer hebben we altijd een wat lastig geval gevonden. De ene keer blies hij ons ronduit van de sokken, om een volgende keer niet veel meer dan een ongeïnteresseerde geeuw los te weken. Op deze ‘Depth Charged’ is de Fransman gelukkig in goede – zeg zelfs maar: uitstekende – doen.

Met een vanaf de start beklemmend sfeertje (denk aan een soort van auditieve Twin Peaks) knijpt hij zeer langzaam maar onherroepelijk onze keel dicht. Tegelijkertijd zweept de muziek - waar een pak trance,

ambient en soundscapes elkaar op een ongoddelijk plekje kruisen - behoorlijk op, hoewel Fixmer de razende en ophitsende beats meestal op stal houdt. Wanneer de pletwals dan toch los mag, worden de beats zeer knap in de donkere atmosfeer gevlochten, waardoor de undergound-sfeer compleet is. Nightmare On Techno Street voor gevorderden? De eerste krachttoer van 2015 is alleszins een feit! (mc)

Fogh Depot ‘Fogh Depot’

Sankt Otten ‘Engtanz Depression’ Denovali Records

‘Fogh Depot’ is het debuutalbum van het gelijknamige Russische trio. De specialiteit: doomjazz met een vleugje elektronica en een sporadische noisepassage. De muzikanten halen daarbij nog niet het niveau van bands als Bohren & Der Club Of Gore of Kilimanjaro Darkjazz Ensemble. Maar wat niet is, kan nog komen. Dus voor de fans van het genre één advies: in de gaten houden die Russen.

Het Duitse duo Sankt Otten is in tegenstelling tot Fogh Depot niet aan zijn proefstuk toe: ‘Engtanz Depression’ is al het achtste album. Net als op de vorige plaat vormen krautrock en elektro de hoofdbestanddelen. Toch is het verre van een herhalingsoefening. Het voornaamste verschil ligt in de klankkleur.

‘Engtanz Depression’ voelt kil en gerobotiseerd aan, terwijl ‘Messias Maschine’ bij momenten een kleurrijk psychedelicafeestje was. En eigenlijk waren we daar na die enkele luisterbeurten ook een pak enthousiaster over. Het was gewoonweg een beter album.

Dus doe ons maar de Sankt Otten ten tijde van ‘Messias Maschine’. (eb)

Future Brown ‘Future Brown’ Warp

Future Brown is wat je een dance underground super group zou kunnen noemen.

Met Daniel Pineda en Asma Maroof van Nguzunguzu, Fatima Al Qadiri en J-Cush (opperhoofd van het New Yorkse Lit City Trax-label) in de rangen heeft dit stevig gehypet projectje inderdaad wel wat forse namen aan boord. Het viertal toverde een elftal elektrisch geladen beattapijtjes uit de machines: van Atlanta trap-bangers tot onderkoelde UK grime en oververhitte reggaeton – recht uit de onfrisse buitenwijken van een Latijns-Amerikaanse grootstad.

Opener ‘Wanna Party’ zet de toon: stoere rijmpjes van Tink (vrouwelijk toptalentje annex grote muil uit Chicago) en het soort slepende post-apocalyptische trance-beats waarop Qadiri een patent heeft. Verder ook present: Timberlee (Jamaica), Riko Dan en

Handelsbeurs Concertzaal Kouter 29, 9000 Gent T ICKE T S Uitbureau Gent Veldstraat 82b 09 265 91 65 www.handelsbeurs.be Black Flower

wo

15.04

Sam Amidon song

wo

25.02

DE WARANDE zaterdag 7 maart

Fischer Z

donderdag 12 maart

hABiB KOiTÉ

donderdag 19 maart

Guy dAvis + Tiny leGs Tim zaterdag 21 maart

Nordmann

uniTy

cApiTAl leTTers + TAlismAn + iOnyOuTh sOundsysTem + ...

cd-release jazz / rock

donderdag 2 april

nuFF sAid #2

wo

22.04

Bony King STUFF. © Bruno Bollaert

wo

cd-release song

18.03

lOKAle helden i.s.m. pOppunT seiZOensKlAnKen

19.03

pop / blues

vrijdag 1 mei

mBOnGwAnA sTAr zaterdag 2 mei Colin Stetson © Kate McCann

do

28.04

Colin Otis Taylor: Stetson ‘Jimi Hendrix & Sarah tour’ Neufeld vr

27.03

blues / rock

BelpOp BOnAnZA Bis donderdag 30 april

cd-release jazz / rock

10 Years of the Rhythm Junks

donderdag 30 april

JAn delvAux & dJ BOBBy ewinG

STUFF. do

JerOen leenders + Amir sulAimAn + chArlOTTe vAn den BrOecK + peTe JOhAnssOn + BrZZvll

rock / indie

sOldier’s lOve

ep-releAse sOldier’s heArT + lOhAus + rOBBinG milliOns + KenJi minOGue vrijdag 8 mei

lAu + GFvp vrijdag 15 mei

dAAn DE WARANDE TURNHOUT www.warande.be

26

t eam Earteam Ear Purity Ring ‘Another Eternity’ 4AD

Was Purity Ring een film, dan zonder twijfel een horrorkomedie. Ondeugend, speels, stout, grappig, uitdagend, schattig of uitermate creepy: het Canadese duo is even onvoorspelbaar als een labiel kind en switcht zonder moeite van versmachtende r&b naar hitparademuziek, als het moet zelfs binnen eenzelfde nummer. Purity Ring beheerst het trucje van afstoten en aantrekken als de beste en heeft de sound voor de moeilijke tweede plaat nog verder uitgepuurd. Zo klinkt de stem van Megan James zuiverder dan op debuutplaat ‘Shrines’ en balanceert de schattige zangeres meer dan ooit op de slappe koord tussen lieflijke kinderkoortjes en bezwerende mantra’s van een door de duivel bezeten heks - een collage van stemoefeningen waar slager Corin Roddick wel raad mee weet. De producer haalt immers opnieuw zijn versnipperaar boven en rijgt James’ stem naar believen aan flarden tot fijngemalen stotterende ritmes komen bovendrijven. Hip, plat, commercieel, tegendraads: als het aan deze schizofrene, tegen de stroom in roeiende, Canadezen lag, kreeg de nieuwe plaat van Sam Gooris een dikke 9 op Pitchfork. Aan zelfvertrouwen en lef alvast geen gebrek bij Purity Ring en ook de gimmick is nooit veraf: op ‘Another Eternity’ verlegt het tweetal schaamteloos de grenzen van de goeie smaak en drijft het hokjesdenkers tot een identiteitscrisis met rechttoe-rechtaan dubstep, platte elektro en aquacrunk - nu eens gestript van alle kitsch, dan weer net extra overdreven aangedikt met schelle vocals en synthesizers die je eerder van de plaatselijke house-dj verwacht. Obscure witch-house, overgoten met explosieve Southern rap, freak folk en een stevige scheut platte trance: Purity Ring heeft alweer een uiterst atypische popplaat gebricoleerd die toch très 2015 aandoet. Camp met een grote c. (wd)

Prince Rapid (Londen), Maluca (New York) en een legertje gast-mc’s die de nodige testosteron en spierkracht aanleveren. Als album lichtjes overdadig, maar grabbel zeker eens in de ton want hier en daar vallen alle puzzelstukjes perfect in elkaar! (mvm)

Gang Of Four ‘What Happens Next’ Membran

Gang Of Four; dansbare punkhelden van het eerste uur. Debuutalbum ‘Entertainment!’ (1979) was zowat dé inspiratiebron voor elke band die gitaren en dansbare ritmes ging combineren, van Franz Ferdinand tot Red Hot Chili Peppers en LCD Soundsystem, én krijgt zelfs ten huize (boo) nog geregeld een draaibeurt.

Een paar jaar geleden zagen we zelfs nog een verpletterend concert van de heren in Hof Ter Lo. In 2011, na een aantal best offs, kwam nog het matige ‘Content’, dat eerder voortborduurde op hun grootste 80’s hit ‘I Love A Man In A Uniform’. Toch een kleine hoerastemming toen de nieuwe hier in de bus viel, maar die sloeg helaas snel over.

Zanger Jon King gaf er de brui aan, enig overgebleven lid is dus gitarist/oprichter Andy Gill en die geeft de micro nu aan onder andere Alison Mosshart (The Kills) en één of andere Duitse stadionrocker. Deze laatste zorgt uiteraard voor een uiterst slap in een U2-pot gekookt soepje. What happens next? A new good band or call it a day, Andy. (boo)

John T. Gast ‘Excerpts’ Planet Mu

Als d’r al een scene bestaat rond Dean Blunt/ Inga Copeland, dan is John T. Gast de derde hond in het kegelspel. De man manipuleerde mee de knoppen op ‘Black Is Beautiful’, het doorbraakalbum van Hype Williams. Gezien de chronisch brakke en bizarre sound op die (tot cult verworden) plaat, mogen we graag vermoeden dat jolige John toen lekker champignonnetjes zat te smikkelen aan z’n mengpaneel – blik op halfzeven en hier en daar lukraak een micro opendraaiend. Drie jaar later debuteert John T. Gast met ‘Excerpts’, en het mag meteen duidelijk wezen dat onze Gast, net als zijn illustere maatjes, al graag eens een fratske verkoopt. Check daartoe ’s mans website, een heus rariteitenkabinet.

Bovendien kan John T. Gast wél aardig uit de voeten in de studio, op klank en productie valt dit keer niets af te dingen. In die optiek is ‘Excerpts’ een naadloos verlengstuk – of zelfs een betere versie – van Dean Blunts elektronische patchwork:

een morsige vergaarbak van all things psychedelisch en vreemdsoortig. Een buitengewoon buitenissige brij is ‘Excerpts’, gebrouwen met knullige hiphop en eighties-synths, een ietsje te lang gegist op stonede triphop, kraut en lijzige arrangementen. Sjofel en ruimschoots off the hook, maar bijzonder verslavend. (fp) kan niet wachten om deze John T. Gast op een podium aan het werk te zien.

Ghostpoet ‘Shedding Skin’ [PIAS]

Straatpoëet Obaro Ejimiwe, ofwel Ghostpoet, heeft nog steeds geen goede psychiater. Net als op zijn vorige twee langspelers legt hij ook op ‘Shedding Skin’ zijn zielenroerselen bloot tegen de achtergrond van het grauwe Groot-Brittannië.

Meer schaduwrijke sfeerschepping dan open boek: als een slapende vulkaan spuwt ‘Shedding Skin’ zachtjes duistere lyrics uit die meer verwarring dan duidelijkheid scheppen. Kortom, de rapper is nog steeds een vat vol onzekerheden en verpakt zijn vertwijfeling als geen ander in halfslachtige rhymes die meanderen tussen alledaagse besognes en intelligente, mijmerende beschouwingen. So far so good, maar op muzikaal vlak dekt de albumtitel perfect de lading en vervelt de door spoken word gevormde rapper een beetje. In plaats van zijn gebruikelijke, in dikke mistwolken schuilgaande onderkoelde sound (ergens tussen schichtige dub, industrial beats en hypereerlijke sul in), tapt de Britse mc met Nigeriaanse roots dit maal voornamelijk uit softe poprock van dertien in een dozijn, salonfähige soul en ongevaarlijke, haast slaapverwekkende triphop. Meer van hetzelfde dus, maar minder goed gebracht. (wd)

Grande Roses ‘Built On Schemes’ Gaphals

Naast goedkope meubels en köttbullar maken ze in Zweden ook ronkende gitaarrock, zoals Stockholm-based band Grande Roses bewijst. Het vijftal gaat op ‘Built On Schemes’ op het rauwe geluid van het debuut ‘Disease’ verder. Maar ondanks het zwaar aangezette gitaarwerk worden Grande Roses nergens een songdodende platwals. Telkens weten ze genoeg zuurstof door hun sound te jagen waardoor ‘Built On Schemes’ nergens tot kortademigheid leidt maar net aan dynamiek en energie wint. Op ’Ambulance’ kiezen ze zo voor een luchtige synth-riedel terwijl er op ’No Future’ voor leuze-roepende backings wordt gekozen. Toch schuilt de kracht van ‘Built On Schemes’ vooral in de melodische en overtuigende zang- en gi-

taarlijnen zoals duidelijk in het aanstekelijk ’Mountains’ of het afwisselende ’Liars Nest’ te horen is. Leuke gitaarplaat! (jdb)

Colleen Green ‘I Want To Grow Up’ Hardly Ar t

Colleen Green is op haar derde album ‘I Want To Grow Up’ de perfecte hybride tussen riot grrrl en bubblegumpop geworden.

Ze klinkt zowel ruig als schattig, zowel getormenteerd als vertederend, en soms is ze het allemaal op hetzelfde moment zonder dat haar indie-cool eronder te lijden heeft. In haar songs presenteert ze zich als het prototype van de puber in volle existentiële crisis, en alhoewel dat soms domme slacker-achtige teksten oplevert (“I want to grow up/oh yeah/’I want to grow up/I really do”), zit dit album muzikaal en vocaal zo goed in elkaar dat het resultaat juist extra charmant wordt. De plaat begint nochtans stroef met het repetitieve en onaangenaam sloganeske titelnummer, maar vanaf dan is het bergopwaarts. Vooral ‘Wild One’, ‘Things That Are Bad For Me (Part 1)’ en ‘Some People’ zijn gigantische uitschieters.

Opgroeien mag ze, zolang haar talent voor het maken van dit soort albums maar niet verloren gaat. (adz)

Jonny Greenwood - V/A ‘Inherent Vice (Soundtrack)’ Nonesuch

De ultieme uitdaging voor filmscores: is de soundtrack ook leuk om naar te luisteren buiten de context van de film, of hebben beeld en muziek elkaar nodig om het de luisteraar aangenaam te maken?

Radiohead-gitarist Jonny Greenwood maakt het zichzelf op zijn vijfde scoreuitstapje in ieder geval makkelijk door de helft van de soundtrack te vullen met al bestaand materiaal. Maar eerlijk is eerlijk, dat is ook meteen de reden waarom we het hier over zo’n tof album hebben.

Johnny verkeert namelijk in goed gezelschap. Onder andere Neil Young (‘Journey Through The Past’), Can (‘Vitamin C’) en Minnie Riperton (‘Les Fleurs’) zijn present, en dan moet je toch al erg je best doen om het geheel nog te verpesten. Gelukkig is Johnny die uitdaging niet aangegaan, want ook de speciaal voor de film geschreven muziekstukken blijven overeind, met dank aan het fijne film noir-sfeertje. Een geslaagde soundtrack dus, al is het ook geen essential listen. (adz)

Group Of The Altos ‘R U Person Or Not’ Mini50 Records

Group Of The Altos is een 12-koppig rockcollectief dat vanuit Milwaukee opereert,

met onder andere Daniel Spack (Volcano Choir) in de gelederen. Hoe meer zielen hoe meer vreugd of less is more? Wij zijn geneigd om voor dat tweede te kiezen.

‘R U Person Or Not’ is geen slecht album, maar de combinatie van ultrakorte speelduur en grote verscheidenheid aan stijlen doet dit werkje meer kwaad dan goed. Het is allemaal nogal stuurloos en van de hak op de tak, al begint de plaat veelbelovend met de prima rocker ‘Learning To Share’.

Daarna volgen sporadisch nog wat écht leuke nummers, zoals ‘Fucks With Us’ (een Amerikaanse variant op ‘Original Pirate Material’ van The Streets) en het serene ‘Coplight’. De rest van het materiaal komt minder goed uit de verf en bestaat onder andere uit een Creedence Clearwater Revival-pastiche en een ultrakort hardrocknummer. ‘R U Person Or Not’ is een verdienstelijke plaat, maar niet echt een aanrader. (adz)

H-Burns ‘Night Moves’ Because Music

Vraag je een Fransman een album te schrijven over het nachtleven in Los Angeles, dan kom je blijkbaar uit bij ‘Night Moves’. Op H-Burns’ vijfde album vindt Renaud Brustlein zichzelf opnieuw uit.

Je zou hem niet direct in een tropisch stukje Frankrijk plaatsen, met zijn dikke Amerikaanse accent. Zijn roots zijn volledig uit zijn stem verdwenen, waardoor hij wel wat aan een brave John Grant doet denken. ‘Night Moves’ is dynamische en tegelijkertijd rustige pop. Er zweeft een we zien wel-wolk rond en dat is wel aangenaam, maar niet aantrekkelijk genoeg om te blijven hangen. (pl)

Marika Hackman ‘We Slept At Last’ Caroline

Het is verleidelijk om Marika Hackman meteen te labelen als de laatste nieuwe toevoeging aan de hedendaagse folkscene, maar dat zou te makkelijk zijn. Deze dame belast je beter niet met de beperkingen van een genre want van experiment en variatie is ze niet bang. Haar invloeden reiken van Joni Mitchell, Simon And Garfunkel en hun nalatenschap, Laura Marling en Johnny Flynn tot Led Zeppelin en Pink Floyd. Die uiteenlopendheid wordt dan ook tot uiting gebracht op haar debuutalbum ‘We Slept At Last’. Zo is ‘Ophelia’, in het bijzonder in het begin, een uitgewerkt en overheersend akoestisch folksong, met slechts de prelude van het psychedelische kantje van het album dat in ‘Open Wide’ uitgebreider aan bod komt.

Door te spelen met effecten en indringende, atmosferische bassen, die overigens sterk doen denken aan Warpaint, voelt het album

A/T/O/S

BONY KING

09/04 AB, Brussel 11/04 Little Waves @ C-Mine, Genk 22/04 Handelsbeurs, Gent 29/04 De Roma, Antwerpen

28.02 La Ferme Festival - Louvain-La-Neuve 21.03 Elysee Nights - Oostende 18.04 More Music - Brugge

CHANTAL ACDA

DE HELD

28.02 De Studio - Antwerpen 28.03 Trefpunt - Gent 02.04 De Buren - Brussel

EEFJE DE VISSER

04.03 Botanique - Brussel

03/03 De Brouwerij, Lanaken 30/04 Café Café, Hasselt

06/03 CC De Ververij, Ronse

FACES ON TV

04/04 MOD, Hasselt

FLIP KOWLIER

21/03 De Schakel, Waregem

HYDROGEN SEA

14/03 Volantis Festival, Fleurus 17/04 AB Club, Brussel

JEF NEVE - SOLO

27/02 De Kern, Wilrijk 28/02 De Ploter, Ternat 06/03 CC Zoetegem, Zottegem 07/03 De Bogaard, Sint-Truiden 12/03 De Volkskring, Lede 13/03 De Leest, Izegem 14/03 De Route, Sint-Gillis-Waas 19/03 MEC Staf Versluys, Bredene 20/03 Roxy, Temse 21/03 Leuven Jazz 27/03 Theater Vooruit, Boechout 01/04 De Plomblom, Ninove 04/04 Den Bussel, Keerbergen

LADY LINN

28/03 De Meent, Alsemberg

FATHER JOHN MISTY + KIERAN LEONARD

RAKETKANON

07.03 12.03 17.03 27.03 28.03 29.03 04.04 10.04 25.04

L’Entrepôt - Arlon Botanique - Brussel Het Depot - Leuven De Kreun - Kortrijk MOD - Hasselt Vooruit - Gent L’Atelier Rock - Huy Nijdrop - Opwijk Pacrock - Pont-A-Celles

CARIBOU + KORELESS

10.03 AB - Brussel (SOLD OUT)

JOSÉ GONZALEZ + ÓLÖF ARNALDS

16.03 Cirque Royal - Brussel

RONIIA

16.03 Café Video - Gent

BRIQUEVILLE

19.03 26.03 28.03 28.04

Nijdrop - Opwijk Democrazy @ KERK - Gent MOD - Hasselt STUK - Leuven

MADENSUYU

20.03 Joy, Tears and Sorrow - Mechelen 25.04 Pacrock - Pont-A-Celles

RAPE BLOSSOMS

20.03 Joy, Tears and Sorrow - Mechelen

LILI GRACE

HANNAH COHEN

04/04 MOD, Hasselt 17/04 AB Club, Brussel

27.03 Botanique - Brussels

MEURIS

28.03 Het Kruitmagazijn - Ieper

28/03 Den Ichter, Opglabbeek (try-out) 02/04 De Singer, Rijkevorsel (try-out) 08/04 AB, Brussel

OSTYN

VALGEIR SIGURĐSSON THE KVB

10.04 Cactus Club - Brugge

A WINGED VICTORY FOR THE SULLEN

12.04 Silence Is Sexy @ AB - Brussel

04/03 AB, Brussel

MARCO Z

SELAH SUE

18/04 Lotto Arena, Antwerpen 30/04 Rockhal, Luxemburg

SIOEN

16.04 24.04 12.05 22.05

AB Club - Brussel Cactus Club - Brugge Het Depot - Leuven MOD - Hasselt

THE NOTWIST

28/02 Cultuurkapel, Ardooie (try-out) 04/03 De Singer, Rijkevorsel (try-out) 11/03 AB, Brussel 02/04 Vooruit, Gent

17.04 More Music - Brugge

STUFF.

18.04 L’Entrepot - Arlon

18/03 Handelsbeurs, Gent 19/03 AB Club, Brussel 21/03 Leuven Jazz @ Het Depot, Leuven 10/04 De Roma, Antwerpen 17/04 MOD, Hasselt 18/04 More Music!, Brugge

TUBELIGHT

SCARLETT O’HANNA

17.04 More Music - Brugge

THE TWILIGHT SAD K-X-P

18.04 Het Bos - Antwerpen

XYLOURIS WHITE

ck Emperor d You! Bla + Godspee

29.04 Cirque Royal - Brussel

SHE KEEPS BEES

02.05 Les Aralunaires - Arlon 03.05 Cactus Club - Brugge 17.05 MOD - Hasselt

22/03 AB, Brussel

YAWNS

WAND

04/04 WILD #5 @ Cirque Mystique, Aalst 18/04 Lo Rock Festival, Kessel-Lo

13.05 Les Nuits Botanique - Brussel

YEVGUENI

16.05 HA’Fest - Gent (SOLD OUT) 19.07 Dour Festival - Dour

28/02 De Warande, Turnhout 07/03 De Witte Merel, Lint 13/03 De Kimpel, Bilzen 14/03 CC Guldenberg, Wevelgem 20/03 De Spil, Roeselare 26/03 De Werf, Aalst 27/03 Den Egger, Scherpenheuvel 28/03 Ter Vesten, Beveren 29/03 Ter Vesten, Beveren

NILS FRAHM STEVE GUNN

17.05 Les Nuits Botanique - Brussel 26.05 MOD - Hasselt

KEVIN MORBY

17.05 Les Nuits Botanique - Brussel 24.05 Charlatan - Gent more concer ts : www.toutpartout.be

Check all dates at BUSKER.BE

Independent since 1994 Toutpartout agency Labelman Nieuwpoort 18 9000 Gent - Belgium Phone: +32 (0)9 233 06 02 infoNL@toutpartout.be www.toutpartout.be

25

28

Earteam SCNTST ‘Puffer’ Boysnoize Records

SCNTST is met zijn 22 lentes nog altijd een piepjonge kerel, maar de vloeiende, spaced out futuristische techno en electro doen vermoeden dat hij al veel meer kilometers op de teller heeft staan. Met sprekend gemak puurt SCNTST uit 3 decennia elektronische muziek om er zijn eigenzinnige potpourri van te draaien. Breed gelaagde soundscapes waar spaarzame maar oceaandiepe bassen onder vloeien, trekken je bijna onmerkbaar mee in een hallucinante droomwereld. Elektronische spielerei op hoog niveau waar wij ons petje voor afdoen. Een krachttoer, meneer, jawel! (mc)

aan als een poging tot het verzoenen van traditionele formats met hedendaagse elektronische muziek. Wat wellicht het meest fascinerende is aan het album, zijn de uiterst lugubere lyrics zoals “I have no head/ The forest floor is my bed...Breathe it in/ Sickly sweet of my rotting skin” uit ‘Monday Afternoon’, begeleid door vrolijke panfluiten en gitaargepluk. Kortom, de kiem is aanwezig; nu enkel nog wat zonlicht nodig om te groeien? (ct)

Lliam Hayes ‘Slurrup’

den aan de slag gaan. Voor hun tiende album ‘Désarroi’ is dat niet anders. We horen jazz, avant-garde, weird folk, pop, noise, psychedelica, field recordings, …

En dan vraagt een mens zich af: levert dat geen onsamenhangend hoopje chaos op? Wel, dat valt eigenlijk heel goed mee.

Meer zelfs, de volledige plaat is doordrongen van eenzelfde sfeer die alle verschillende invloeden en nummers tot een sterk geheel verbindt. U gelooft ons niet? Check het vooral zelf. (eb)

Samuel Kerridge

steken en daarmee doorgaans tot de meest overbodige onderdelen van een platenkast gerekend kunnen worden - of wanneer heeft u ‘r.e.m.IX’, de remixplaat van R.E.M. voor het laatst opgelegd? Hoewel de 14 mixen op deze plaat stuk voor stuk redelijk te pruimen zijn, enkel de Thomas Barfodmix van ‘Dry Iced’ verveelt enorm, is er weinig reden toe om deze plaat ook effectief aan te schaffen. Lanegans flirt met elektronica wordt hier en daar meer in de verf gezet, maar het valt te betwijfelen dat hiermee dansvloeren zullen vollopen. Dan liever de diepe donkerte van de originele songs! (jvb)

‘Always Offended Never Ashamed’

Låpsley

Contor t

‘Understudy’, ep XL Recordings

Mark Smith en Matthew Cooper lijken elkaar op hun tweede album als Inventions overtuigender gevonden te hebben dan een jaar geleden bij de release van hun debuut.

Al is het koekje niet meteen gelijk verdeeld wat de input uit de heren hun invloedssferen betreft. De beladen ambientstijl van Coopers project Eluvium laat zich sterker voelen dan Smiths gitaarwerk, dat meestal slechts een dun rolletje in de melodie speelt (zie: ‘Slow Breathing Circuit’). Op nummers als ‘Springworlds’, ‘A Wind From All Directions’ en ‘Wolfkids’ tonen de heren dat ze wel weten wat met elkaar aan te vangen.

Die drie nummers steken ver uit boven de zweverige flarden ambient waaruit de rest van het album bestaat. Een interessante balans tussen lijvigheid en sluimeren. (sn)

Steeds minder vlees eet de westerling.

Ongezond. Alsook voor de beesten in kwestie, die er doorgaans maar bekaaid vanaf komen.

En zo komt het dat steeds meer leuke slachthuizen vacant komen. De inderhaast achtergelaten inboedel – elektrocutietang, zaagmolen, lopende band met haken in het plafond – is roestig en in deplorabele staat, maar doet het nog prima. Een laatste, flikkerende tl-buis zorgt voor de sfeer. Prijs o.t.k. Dát is het gedroomde biotoop van ongure types als Samuel Kerridge. Met ‘Always Offended Never Ashamed’ doet de Berlijner een gooi naar smerigste abattoir-noir-plaat van het jaar – een waardige opvolger voor het vorig jaar verschenen ‘I Shall Die Here’ van The Body, opgenomen onder de verdorven auspiciën van The Haxan Cloak. Doe daar nog een hap Vatican Shadow bij en we hebben ‘n rijtje referenties waarin Kerridge absoluut niet hoeft verbleken. Want wit rond de neus wegtrekken, dat doen we zelf wel, bij het aanschouwen van zoveel muzikaal mayhem. Logge doom-metal en zieke drones trekken een diep spoor van dood en vernieling doorheen het album.

Tot overmaat van ramp is Kerridge onophoudelijk kwistig met weerzinwekkende noise en bijhorende nekschot-bassen.

Absolute hoogtepunt heet ‘WOSN’, een wurgtrack in slow-motion, langzaam stikkend in koortsdromerige echo en horror-vocalen. Wat een oplawaai, deze ‘Always Offended Never Ashamed’.

Getekend: Samuel Kerridge, klankenslachter van beroep. (fp)

Kammerflimmer Kollektief

Mark Lanegan Band – V/A

Fat Possum

Er zijn nog zekerheden in het leven. Zoals: Lliam Hayes (door filmkenners vast opgemerkt in ‘High Fidelity’) die lofi-achtige platen maakt met aanstekelijke popsongs, die meer dan eens knipogen naar de psychedelische jaren zestig. Aanvankelijk bracht Hayes die platen onder de naam Plush uit, maar sinds enige tijd werkt hij onder eigen naam. Met ‘Slurrup’, de vijfde of zevende release (afhankelijk van de manier van tellen), staat de man op scherp: het dozijn songs dat hier afgeleverd wordt, laat zich opmerken als snedig en redelijk aanstekelijk, zoals blijkt uit het accuraat getitelde ‘Fokus’. ‘Slurrup’ is to the point, maar herbergt tegelijk de vrolijk losbandige geest van The Moldy Peaches in zich en vormt een prima aanvulling op de vier à zes eerder verschenen albums. (jvb)

Inventions ‘Maze Of Woods’ Temporar y Residence

‘Désarroi’ Staubgold

Het Duitse Kammerflimmer Kollektief is één van die bands die niet in een hokje te duwen valt doordat de muzikanten telkens met zoveel verschillende invloe-

‘A Thousand Miles Of Midnight – Phantom Radio Remixes’ Heavenly

Het probleem met remixplaten is, om maar meteen met de deur in huis te vallen, dat ze zelden of nooit het origineel naar de kroon

Bij de BBC zien ze haar als één van de artiesten om in 2015 in de smiezen te houden. Met haar ‘Understudy’-ep deelt Holly Lapsley Fletcher al een eerste voorzichtige aai uit, die naar meer doet verlangen. De voornaamste reden voor deze prille gevoelens is het engelachtige stemgeluid van de Britse, soms broos, dan weer betoverend.

Op ‘Falling Short’ pendelt die stem tussen een piano en sierlijke elektronica, om dan tijdens het prachtige ‘Brownlow’ innig te verstrengelen met warme synthklanken.

‘8896’ kon dan weer evengoed uit de rugzak van SBTRKT gevallen zijn, maar toch drukt Fletcher er haar stempel op. Afsluiter ‘Dancing’ is dan weer het makste nummer van de ep, dat enkel opwindt als de subtiel geplaatste beats even opzwellen.

Ook al herbergt deze ‘Understudy’ niet de meest originele tracks, het heeft wel onze aandacht gegrepen. Die aai mag volgende keer best wat langer duren. (kc)

Manyfingers ‘The Spectacular Nowhere’ Ici d’Ailleurs

De nerveuze opener ‘Ode To Louis Thomas Hardin’ en het excentrieke tweede nummer ‘The Dump Pickers Of Rainham’ voorspellen een arty experimenteerdrang die snel gaat tegenpruttelen. Maar naargelang het album vordert, gaat het niveau naar omhoog. De derde plaat van de in Bristol geboren Chris Cole is een verzameling neo-klassieke composities met twee gezichten. Eens de treurmarstrompetten hun intrede doen in nummertje zes, komt slepende weemoed naar boven en verandert de sfeer van tegendraads moeilijk naar intrigerend boeiend.

Plots tast karaktervolle emotionaliteit muzikale grenzen af die diep mikken. Zowat alles op de tweede helft leeft. Een swingende jazzdrum, meeslepende Mount Eerie-pop, inventieve These New Puritans-barok en opwindende percussiestukken met een werelds karakter. ‘The Spectacular Nowhere’ is een bijzonder wijze plaat. Jammer van de

eerste vijf nummers, die je op het verkeerde been zetten. (dw)

Scott Matthew ‘This Here Defeat’ Glit terhouse Records

Op zijn vorige plaat ‘Unlearned’ bewerkte hij nog nummers van The Jesus And Mary Chain, Janis Ian en Charlie Chaplin. Nu staat zijn muzikale koers opnieuw in het teken van eigen werk. Een vrolijke Frans zal de Australische singer-songwriter wel nooit worden maar wie het heeft voor Zangers met een Stem genre Scott Walker, Antony of zelfs Elvis Costello koopt met ‘This Here Defeat’ alvast geen kat in een zak. Een enkele keer wordt het te bezadigd maar doorgaans balanceert Matthews aan de juiste, pakkende kant van de smachtende emotionaliteit. Zo is ‘Skyline’ een mooie knipoog naar Elbow.

Jeff Mills ‘Woman In The Moon’, 3cd N.E.W.S.

De cinefielen onder ons kennen Frau Im Mond wellicht als de eerste serieuz’ scifi-film ooit. De film van Fritz Lang kreeg van Jeff Mills enkele jaren gelden een (ver) nieuw(d)e soundtrack naar aanleiding van een Fritz Lang retrospectieve in Parijs in 2011. Vier jaar later kan je de muziek, uitgesponnen over drie platen, zelf aanschaffen, maar zoals je al kon vermoeden is dit echt fanvoer. Langs expressionistische filmstijl leent zich niet tot hapklare brokken cinema, laat staan dat Mills er hapklare brokken muziek bij zou gaan maken. Donker, bevreemdend, koud en duister: een beetje zoals de maan zelf dus. Mills levert een knap staaltje van zijn kunnen af en vestigt de aandacht op het pionierswerk van één van de belangrijkste cineasten uit de 20e eeuw. Dat het tegelijkertijd ook een beetje als elitair kan overkomen, zal Mills vast niet erg vinden. (mc)

Mister And Mississippi ‘We Only Part To Meet Again’ V2 Records

Mister And Mississippi zijn een viertal jonge twintigers uit Utrecht die ons 42 minuten lang onze adem doen inhouden. Dat was al zo vanaf de eerste luisterbeurt. ‘We Only Part To Meet Again’ heeft immers niet veel tijd nodig om te overtuigen. Het album grijpt je bij je nekvel, zet de kleinste haartjes op je lijf recht (‘For Us To Remember’) en overdondert. Het ene hoogtepunt (‘Meet Me At The Lighthouse’ is instant verliefdheid, en dan zijn we nog

Poppodium Mezz in Breda presenteert:

Het Belgische popfestival van Nederland

vrijdag 24 april: 19.30 · € 17 Gabriel Rios · The Sedan Vault Raketkanon · Hydrogen Sea Stadt · Mon-o-Phone zaterdag 25 april: 19.30 · € 17 The Van Jets · Bed Rugs Dans Dans · Byron Bay · Yawns Birds That Change Colour passe-partout voor beide dagen: € 30

Keizerstraat 101 Breda

VILLAGERS THE NOTWIST WILL BUTLER

www.ikzieugraag.nl/2015 www.mezz.nl

PURITY RING IBEYI

RATS ON RAFTS

MUSIC, ART

HYPNOTIC BRASS ENSEMBLE BRNS

motelmozaique.nl

THE STAVES LAPSLEY KATE TEMPEST LOW ROAR YUMI ZOUMA

BC CAMPLIGHT

& PERFORMANCE

FESTIVAL

THE DISTRICTS 10 – 11 april 2015 rotterdam

30

Earteam Theesatisfaction ‘EarthEE’ Sub Pop

Seattle’s meest sympathieke r&b-zusjes Stasia Irons en Catherine Harris-White hebben een opvolger klaar voor hun vrolijk gestoord, elegant deviant en vooral ook ondergewaardeerd debuut ‘awE naturalE’.

Een jaar of vier geleden staken ze hun neus aan het venster met enkele zanglijntjes op ‘Black Up’, het debuut van soulmaatjes Shabazz Palaces, en lieten ze zich opmerken met een erg feestelijke video voor topsingle ‘QueenS’. Voor ‘EarthEE’ werkten Stas & Cath samen met de onvolprezen Meshell Ndegeocello, percussionist Tendai Maraire, aanstormend mc-talent Porter Ray en - uiteraard - kwamen ook de sloebers van Shabazz even langs in de studio. Meer dan ooit klinken de sisters als priesteressen van een buitenaardse cultus, inclusief een stevige knipoog naar de spirituele free-jazz van notoire ruimtevaarders als Sun Ra. Hypnotiserende synths en rhymes met een boodschap: “Waiting to be sold / Your future”, zo klinkt de pessimistische mantra op ‘Planet For Sale’. “No work goes without recognition”, klinkt het verderop. Die van ons hebben ze! Fan! (mvm)

maar een nummertje ver!) volgt het andere op. De dromerige pop van Mister And Mississippi omarmt je oren en laat je voldaan achter. (pl)

Moon Duo ‘Shadow Of The Sun’ Sacred Bones

Wooden Shjips-frontman Ripley Johnson en zijn partner Sanae Yamada zijn in bloedvorm op het derde album van Moon Duo. De repeat-o rock van het tweetal heeft een sprankelende brede sound, is lichtjes verslavend en lonkt soms qua feel (niet zozeer qua sound) naar coldwave (beluister zeker ‘Zero’). De stemmen zitten op mistige wijze diep in de mix, de repetitieve motieven hebben een dromerig, bezwerend effect en soms denk je al eens aan de hypnotiserende huisstijl van Hookworms. Top-psychrock uit San Francisco! (bvm)

Motorama ‘Poverty’ Talitres

Dat in het land van Poetin en wodka ook rockmuziek gemaakt wordt, zag je waarschijnlijk niet aankomen. Toch bestaat Vladivostok-rock wel degelijk, al loopt Motorama ook op ‘Poverty’, album nummer drie, niet te koop met die Russische roots.

Integendeel, dit groepje doet krampachtig alsof het een Britse postpunkband uit de jaren ’80 is. Nerveuze baslijnen, repetitieve synthesizermotiefjes en lage bromvocalen, op elk nummer vallen steeds dezelfde postpunkclichés uit de kast. Inspiratie halen bij de vroege Cure en The Chameleons is zeker geen schande (Interpol en Editors doen dat ook al jaren), maar ‘Poverty’ springt wel heel fantasieloos met het bronmateriaal om. Alleen voor diehard fans van het genre, want zelfs Herman Van Rompuy bezit meer flair dan Motorama. (adz)

Mourn ‘Mourn’ Captured Tracks Records

Piepjong zijn ze (tussen de 15 en 18 om precies te zijn), maar dat is er niet echt aan te horen op dit debuut: het Spaanse Mourn klinkt intens, gedreven en zéér overtuigend op dit in twee dagen opgenomen album. Goed, de jongens en meisjes in de groep zijn duidelijk fan van vroege PJ Harvey en het zou niet verbazen als Patti Smith en Nirvana geregeld weerklinken in het repetitiehok, afgaand op de heftige en

catchy songs: ‘Marshall’ knalt met zijn aanstekelijke hooks verleidelijk uit de speakers terwijl ‘Boys Are Cunts’ de jeugdige onbezonnenheid van zijn groepsleden in zich draagt en tegelijk een heerlijke lap gitaarrock vormt. Een grootse toekomst lonkt! (jvb)

Mr Oizo ‘The Church’ Brainfeeder

Quentin Dupieux laat opnieuw een neurotische lading bleeps en beats op ons los en de resultaten zijn opnieuw wisselvallig. Met momenten (opener ‘Bear Biscuit’, ‘Destop’, de mid-tempo funk van ‘Isoap’) komt de man erg sterk - en soms bijna beklemmend - uit de hoek, terwijl andere tracks doelloos lijken rond te zwalpen. Een nieuwe ‘Flat Beat’ zit er kortom voorlopig niet in, al zouden we ook al lang blij zijn met gewoon iets onvoorspelbaars. ‘The Church’ klinkt vooral als een ongeïnspireerde parodie op... Mr Oizo. (mb)

Okieson ‘The Moment You’re Airborne (After Driving Off A Cliff)’ Elek trograph

Okieson is de eigenzinnige en experimentele band rond de Nederlandse zanger, gitarist, songwriter, studiotechnicus en producer Sebastiaan Van Bijlevelt. Op zijn vierde plaat combineert hij vertrouwde elementen uit genres als blues en americana met een eigenzinnige en experimentele aanpak, soundscapes en af en toe een deftige portie noise. In ‘Boards Of Oak’ groeien een ingetogen piano, een schuifelende drum en een zachtjes jammerende gitaar uit naar een overweldigende climax. Ook ‘You’re Better Of’ en vooral ‘Lorelei’ kennen een gelijkaardige opbouw. Producer van dienst is Mark Nevers, die zijn sporen al verdiende bij Lambchop. In het bloedmooie ‘Girl Like You’ hoor je heel duidelijk Nevers handelsmerk. Nog een opmerkelijke song: ‘Fuck That Shit’ een bluesy niemendalletje dat zich ergens in je hersenen vastzet met de overtuiging om er nooit meer weg te gaan.

Wat nog lukt ook. (ow)

Onom Agemo And The Disco Jumpers ‘Cranes & Carpets’ Agogo Records

Dit Berlijnse combo doet iets bijzonder overtuigends met een mix van (Ethio-)jazz, highlife, exotica, Noord-Afrikaanse gnawa en (analoge) elektronica. Dat zorgt voor zo-

danig mooie en vooral warme momenten dat we de occasionele uitstap richting iets te experimentele free jazz graag met de mantel der liefde bedekken. Het geheel instrumentale ‘Cranes & Carpets’ is dan ook een heuse aanrader en met name ‘Trudy The Monster’, ‘Cool Runnings’ en afsluiter ‘Issawa’ zijn instant-klassiekers. Op naar de platenboer dus. Allez hop!(mb)

Esme Patterson ‘Woman To Woman’ Xtra Mile

Esme Patterson heeft er genoeg van. Het moet eens gedaan zijn met al die eenzijdige liefdesliedjes over vrouwen, vindt ze.

Jolene, Allison en Eleanor Rigby, het enige wat we over hen weten is wat ons verteld wordt door hun songwriters. Maar misschien willen die vrouwen zelf ook wel eens hun zegje doen, redeneert Esme. En aldus geschiedde ‘Woman To Woman’, een conceptalbum over de echte gevoelens van verzonnen vrouwen. Helaas is het concept van deze plaat interessanter dan de bijhorende muziek. ‘Woman To Woman’ is springerig, frivool, en vol country-twang, maar die vrolijke dag op de boerderij-sfeer verveelt heel snel. Als een album van amper een half uur al aanvoelt als een extreem lange zit, dan weet je het wel. Het blijft dus bij goede bedoelingen voorlopig. (adz)

Petite Noir ‘The King Of Anxiety’, ep Domino

Yannick Ilunga is een 24-jarige knul uit Cape Town met Angolees-Congolese ouders - en geboren in Brussel! Als kind zong hij in de kerk, als tiener speelde hij in een metalcoreband en vervolgens raakte hij helemaal in de ban van Kanye’s ‘808s & Heartbreak’. Tegenwoordig zingt hij met een heel eigen stem: een diep, zelfverzekerd tenorgeluid. Als Petite Noir slaagt Ilunga er wonderwel in een geloofwaardig evenwicht te vinden tussen Zuid-Afrikaanse polyritmiek, West-Afrikaans gitaargepingel en een donkere 80s vibe à la Joy Division.

Vijf zorgvuldig opgebouwde songs, verpakt in een netjes afgeborstelde productie.

Smaakvolle appetizer die ons reikhalzend doet uitkijken naar de langspeler die er later dit jaar aankomt! (mvm)

Phosphorescent ‘Live At Music Hall’ Dead Oceans

Met ’Muchacho’ bracht Matthew Houck van Phosphorescent in 2013 een van de beste albums van dat jaar uit. Nu, twee jaar later, komt hij spijtig genoeg niet met nieuw materiaal. Wel brengt hij een concertregistratie uit van enkele nummers die hij speel-

© King Texas

de in de Music Hall in Brooklyn, op het einde van de ‘Muchacho’-tour. Van de 10 uurdurende concertregistraties zijn er nu zo’n 50 minuten op ‘Live At Music Hall’ verzameld. Maar naast tracks uit ‘Muchacho’, zoals het hartbrekende ’Song For Zula’, staan er ook nummers van andere platen op, zoals het 10-minuten durende ’Los Angeles’ van ‘Here’s To Taking It Easy’, dat plotseling hard aan The Lemonheads’ ’Losing Your Mind’ doet denken. Terwijl sommige live-platen moeiteloos hun studio-tegenhangers overtreffen, blijft dit album toch meer een leuk tussendoortje.

Daar waar het intiem of intens moet zijn, ontbreekt het telkens net dat beetje extra om eruit te schieten. (jdb)

Pinch & Sherwood ‘Late Night Endless’ On-U Sound Records/Tectonic Recordings

Bevreemdend, claustrofobisch en bijwijlen haast angstaanjagend: gelegenheidsduo Sherwood en Pinch sluit op ‘Late Night Endless’ aan bij het meest primaire waar dubstep ooit voor stond. Als een altruïstisch spitsenduo op toerental laat het koningskoppel elkaar voortdurend scoren: nu eens stuurt dubmaster Sherwood broeierige dub door de speakers, dan weer neemt de rotgetalenteerde Pinch het voortouw en jaagt hij schichtige flarden postdubstep of ratelende twostepbeats door je strot. Een evenwichtige symbiose dus, totdat Pinch zijn dominante, donkere kleurenpalet opentrekt en ‘Late Night Endless’ transformeert in een donkere koortsdroom: je hoort en ziet niets, maar wordt meegezogen door overstuurde bassen, hypnotiserende synths en ijzingwekkende rustpunten – Pinch kent als geen ander de kracht van een overslaande beat. Straffe plaat dus, al vinden wij beide heren solo nog beter uit de verf komen. (wd)

Proxima ‘Alpha’ Tempa

Zouden we niet graag ’s nachts in de doorgeregende straten van Amsterdam tegenkomen: de Nederlandse producer Proxima, die op zijn debuutplaat ‘Alpha’ de spierballen stevig laat rollen. Op het eerste gehoor klinkt Proximas sound redelijk overweldigend, al zijn de inwisselbare tracks in wezen niet meer dan uit titanium opgetrokken bassen en allesverwoestende ketelslagerij: een aanslag op je trommelvliezen en volledige bovenkamer, maar ook niet meer dan dat. Aan richting alvast geen gebrek: Proxima weet duidelijk waar ‘ie heen wilt

leuvenjaz_ad_rifraf_100x140_3.pdf

1

4/02/15

18:23

35

02/03 03/03 06/03 07/03 10/03 11/03 13/03

14/03 15/03 17/03 20/03

21/03 22/03

DEPOT CAFÉ: BYRON BAY HET ZESDE METAAL RAYMOND VAN HET GROENEWOUD CLUB 65 INTERGALACTIC LOVERS + NELE NEEDS A HOLIDAY + ILSE LIEBENS (DJ).

HOOVERPHONIC THE LOVE COMPARTMENT + DADAWAVES JOOLS HOLLAND AND HIS RHYTHM & BLUES ORCHESTRA FT. GILSON DAVIS, RUBY TURNER & LOUISE MARSHALL BUZZCOCKS + SUNPOWER STEVE WYNN RAKETKANON + THE GURU GURU LEUVEN JAZZ – ‘LAAT OPEN’ MET O.A. DORIAN CONCEPT CID - RIM - LEFTO - UP HIGH COLLECTIVE - FLAKO …

LEUVEN JAZZ: STUFF. LEUVEN JAZZ: MULATU ASTATKE + GOGO PENGUIN

T I C KE T S WWW.H E T D E P OT. B E

•

24/03 26/03 30/03

KATZENJAMMER ZION TRAIN THE ME IN YOU FEAT. SPECIAL GUESTS ALBUMVOORSTELLING AMATORSKI AFRIKA FILM FESTIVAL VIERT 20 JAAR DEPOT CAFÉ: MARC BROUSSARD SHEILA E NNEKA DEPOT CAFÉ: MISTER & MISSISSIPPI BLAUDZUN FIFTY FOOT COMBO + THE DEAF PAUL MICHIELS RADIO MODERN BED RUGS GOV'T MULE BELPOP BONANZA BIS ROBBEN FORD MARCO Z

02/04 03/04 08/04 09/04 12/04 20/04 21/04 22/04 24/04 25/04 29/04 01/05 02/05 05/05 12/05

INF O@ HETDEP OT. B E

•

B ILB O LEUVEN

Muziek.Kunst.Meer.

VROUWEN MET VISIE

HOLLY HERNDON

inclusief 11 tracks

MIND THE GAP #113

LAWRENCE ENGLISH

Terugblik op 15 jaar Room40 en een leven geluid maken

.MEER VROUWEN MET VISIE

Lena Willikens, Rie Nakajima, Katie Gately en SØS Gunver Ryberg

EN VERDER

15003

CD

9 770778 648414

HANA MILETIĆ

126

GROUPER

mrt - apr 2015 8,95

Nihill, Robert Wyatt, Blood Music, Tomaga, Afrikan Sciences en Dick Raaijmakers

•

FNAC

32

t eam Earteam Ear Torche

‘Restarter’ Relapse Records

Torche is zo’n band die iets speciaals heeft. In een nogal drukbevolkt genre, met name het sludgy, post-metal, stonerinfused seventies rockpad, dat ook al door grootheden als Baroness, ASG, Mudhoney, Red Fang, Mastodon of Queens Of The Stone Age bewandeld wordt, vond Torche een niche. Waar alle genoemde vergelijkingspunten toch ook al een bepaalde duisternis graag uitbundig met melodieën en zogenaamde hooks bestrooien, weet Torche hier nog een stap verder in te gaan. Zonder ook maar een milliseconde cheesy of onnozel te klinken, maken de heren hun oerzware rock - die geen wall of sound, maar een hele fucking anti-nucleaire bunker of sound is - zo poppy dat Katy Perry en Pharrel Williams om lessen komen vragen. Torche geeft op ‘Restarter’ een masterclass over hoe je duizelingwekkend heavy en duizelingwekkend catchy met elkaar kunt combineren. Duizelingwekkend in het kwadraat dus! (dg)

en stuwt zijn beats met een zelfverzekerde rechtlijnigheid vooruit. Loodrecht vooruit welteverstaan, met hoogstens enkele flauwe bochtjes richting drum-‘n-bass op het parcours. Bestemming bereikt dus, maar volgende keer misschien toch maar voor de moeilijke route kiezen, Proxima? (wd)

Public Service Broadcasting ‘The Race For Space’ Test Card

Deze tweede plaat van Public Service Broadcasting is een heus meesterwerkje geworden. Het recept: funky grooves met daarin bakken samples uit ruimtevaartfilms en originele opnames (waaronder uniek archiefmateriaal van het British Film Institute). Maar ‘The Race For Space’ is niet alleen bijzonder aanstekelijk; het Britse duo vertelt op de plaat ook een echt verhaal en met momenten voel je je als luisteraar zowat opgesloten in de cabine van Apollo 13. Public Service Broadcasting is dus meer dan een The Avalanchesachtige gimmick of een ode aan de pioniers van de ruimtevaart. Het is een meesterwerkje. Of hadden we dat al gezegd? (mb)

The Ravenna Colt ‘Terminal Current’ Removadar/Karate Body

‘Terminal Current’ ademt de sfeer van de eerste drie platen van My Morning Jacket. Kan ook moeilijk anders: The Ravenna Colt-bezieler Johhny Quaid was ten tijde van ‘The Tennessee Fire’, ‘At Dawn’ en ‘It Still Moves’ de gitarist en engineer van My Morning Jacket. Die periode blijft hem, tien jaar na zijn vaarwel aan de band, nog steeds muzikaal én grafisch beïnvloeden.

Bekijk de hoes van ‘Terminal Current’ en je denkt onwillekeurig aan ‘At Dawn’. Qua vocalen heeft Quaid niet dé stem van Jim James maar z’n kleur past wel bij de songs: dromerige, met folk en rock doorspekte Americana-tracks die voorzien zijn van een psychedelische laag. Opener ‘Like Pioneers’ zet de toon en is meteen een kosmisch hoogtepunt. Perfect op maat van liefhebbers van My Morning Jacket, Steve Gunn en Beachwood Sparks, dat tweede album van The Ravenna Colt. (bvm)

Romare ‘Projections’ Ninja Tune

Na de release van twee ep’s op het Black Acre-label werd Romare, Archie Fairhurst

voor vrienden en familie, opgepikt door de fijne oren van Ninja Tune.

Romares vintage aandoende collagestijl herbergt een mix van invloeden, met de AfroAmerikaanse gemeenschap uit de jaren ‘60 en ‘70 als grote bron van inspiratie. In zijn diverse, eigenzinnige poel van samples horen we onder andere Nina Simone op ‘Nina’s Charm’, waaronder steeds aanzwellende synths een vervormde stemsample beantwoord wordt door handgeklap en een vleugje gospel.

Na die meer ingetogen opener volgen meer speels jazzy nummers met een knisperende souplesse hier (‹Motherless Child›) en een diepe beat daar (‘Work Song’, ‘Roots’). De consistente sfeer en diversiteit in de nummers maken dit een niet te missen debuutalbum voor de liefhebber van het betere samplewerk. (sn)

Snow Ghosts ‘A Wrecking’ Houndstooth Recordings

Fan van hoogpolige horrorfilmsoundtracks?

Met ‘A Wrecking’ mikt het drietal van Snow Ghosts vooral op melodie en instrumentatie en minder op ritme.

Hun relatie met de zee nestelt zich in de sound. Of het nu de vloeiende gitaren of de elektrische violen zijn die deinen op de golven van reverb, Hannah Cartwrights stem toont voldoende spankracht om het getij in evenwicht te houden. Nu eens dienen de songs (‘Held The Light’, ‘On Knives’) zich aan als lichte elektrische schokken die mondjesmaat de opperhuid opschrikken, enkele minuten verder is de rem al ingedrukt. Niet altijd even hapklaar voer maar dat nemen we er zonder morren bij. Uiterst aangeraden voor laatavondluistersessies. (ne)

Songhoy Blues ‘Music In Exile’ Transgressive

‘Music In Exile’ is de eerste telg van de nieuwe Malinese bluesrock-formatie Songhoy Blues ontstaan rond Oumar en Aliou Touré. In november vorig jaar trad de band reeds op als voorprogramma van Damon Albarn in de Londense Royal Albert Hall. In december kon een happy Belgian few Songhoy Blues ook al live meemaken in de AB Club. Na een vlucht uit NoordMali voor de islam-fundamentalisten die hun muziek verboden, stichtten de vier groepsleden Songhoy Blues in hoofdstad Bamako. De band vermengt de oor-

spronkelijke traditionele songhai-muziek met rock en met de Malinese blues van Ali Farka Touré. De dansnummers ‘Soubour’, ‘Al Hassidi Terei’ en ‘Nick’ zijn meeslepend en aanstekelijk. De kalmere nummers ‘Petit Metier’ ,’Jolie’ en ‘Desert Mélodie’ , met de typisch Afrikaanse koortjes, zijn aangrijpend. Deze doen dan weer denken aan de muziek van Ali Farka Touré. Het album werd briljant geproducet door The Yeah Yeah Yeahs’ gitarist Nick Zinner. Songhoy Blues is ook te zien in de komende filmproductie ‘They Will Have To Kill Us First: Malian Musicians In Exile’. (md)

Spectres ‘Dying’ Sonic Cathedral

Decibeljunkies die snel een fix nodig hebben: wend jullie tot jullie lokale platendealer want er is sterk spul in voorraad. ‘Dying’ van Spectres blies ons namelijk omver in vijftig tinten goor. Timmer al uw ramen dicht en bereid je voor op tien gitaarstormen zonder oog. De Britten van Spectres lopen met een zelfzekere tred rond alles wat enigszins naar subtiliteit ruikt, maar weten de aandacht desondanks vast te houden. De noise op ‘Dying’ is namelijk van een onweerstaanbare kwaliteit. Spectres konden de bastaard van A Place To Bury Strangers en Sonic Youth zijn: loeihard, maar stiekem intelligent.

Beestige plaat die alle compromissen en pretentie de gordijnen in jaagt. Opgekuist staat netjes. (dm)

Susanne Sundfør ‘Ten Love Songs’ Kobalt

Alom wordt Susanne Sundfør geprezen voor haar muziek. De Noorse schone verkoopt platen als zoete broodjes en ook deze ‘Ten Love Songs’ wordt met veel tromgeroffel aangekondigd. Kosten nog moeite werden gespaard. Een klassiek ensemble, grootse productie en samenwerking met leden van M83, Röyksopp en Jaga Jazzist komen er aan te pas. Klinkt veelbelovend, maar zoals de titel al doet vermoeden wijst de teneur vooral richting stroperigheid. Terwijl Susanne een blik new wave-elektronica opent dat soms zelfs richting industrial neigt, zoals in de 80’s single ‘Fade Away’, lonken om het hoekje telkens de plastieken weidsheid en kleffe clichés die doen denken aan Disney of het Eurovisiesongfestival. Een wankele balans die soms doet rillen. Er wordt al met termen als briljante pop en Noorse megaster gegoocheld, maar neem deze toch maar aan met een vatje zout. (dw)

Tarman Shud ‘Viper Smoke’ Trashmouth/Republic Of Music

Aan de titel te oordelen hebben de Londenaars van Tarman Shud al wel eens een aflevering van Battlestar Galactica onder ogen gekregen. De sferen op hun debuut full lenght situeren zich ook buiten de dampkring. Loodware riffs en psychedelische spielereien zoals in reverb verzopen zangpartijen, delay-pedalen onder de voetzolen van de snarenplukkers en fuzzy synths.

Wij spreken echter van een oorlog tussen de Cylons, Hawkwind, Black Sabbath én Creature With The Atombrain ten tijde van ‘The Snake’ en dat kan best een leuke happening zijn. Maar onze oren oordelen dat het overmatig gebruik van voornoemde psychedelica veeleer als camouflage voor de slordigheden wordt gebruikt en dat vindt (boo) géén gegronde reden.

TCF ‘tcf’, 10” Ekster

De lente is nog niet in het land, toch is daar Ekster weer. Een prachtige 10 inch vinyl in wederom uiterst fraaie verpakking: een aluminium zak met zeefdruk van een driemaster die het ruime sop doorklieft. Een metafoor voor de muziek? Reken maar! Het ruisen der golven wordt naar synthklanken vertaald. Op kant 1 beleven we een zachte deining op het schip met op de achtergrond het gedempt geratel van de machinekamer.

Aan de horizon ontwaren we de eerste contouren van een paradijselijk eiland. Op kant 2 een compositie in drie bewegingen: eerst wederom die opkomende golven met een licht pulserende kick, om dan eventjes langs Tomorrowland te zeilen. Gelukkig worden de foute 4/4-beats achterwege gelaten. Beats in het algemeen zijn sowieso ver te zoeken op dit album. Na deze kleine en korte storm, dobberen we rustig verder naar waar de wind en de zee ons brengen zal. TCF laveert netjes tussen Stockhausen, Brian Eno en Vangelis, en dat is een sterk staaltje stuurmanskunst! (boo)

Team Me ‘Blind As Night’ Propeller Recordings

Geen enkele, maar dan ook geen énkele band kan zo vrolijk euforisch doen als Team Me. Eigenlijk zou het Noorse zestal achter elke songtitel zestien uitroeptekens moeten plaatsen om helemaal correct de inhoud te benoemen. Na de al heerlijk groteske debuutplaat ‘To The Treetops!’ doet Team Me er nu met ‘Blind As Night’ nog

beurssc

John Tejada ‘Signs Under Test’ Kompak t

Het woord intiem klinkt nogal klef, ook als we het over elektronische muziek hebben, maar bij gebrek aan beter tekent het wel voor een belangrijk deel waar de nieuwe van John Tejada voor staat. Lichtjes kabbelende, warme electro en folktronica drapperen zich rond de oren als een warm muzikaal dekentje, maar gelukkig zitten er voldoende weerhaakjes in Tejada’s muzikale universum zodat we de hele boel niét onder de noemer new age dumpen. Die muzikale beerput komt nergens in het gezichtsveld, daarvoor is de muziek te clever. Het is een aangenaam verblijf in Tejada’s wereldje, met knisperende elektronica van ‘Two O One’, ‘Y O Who’ of ‘Rubric’. Lekker luie zondagnamiddagplaat voor wie nog wat beats in de oren heeft zitten van de nacht ervoor, Tejada zorgt dat je zachtjes kunt landen na een hopelijk prettige vlucht … (mc)

Thousand ‘Thousand’ Talitres

Thousand is het project van de Fransman Stéphane Milochevitch. Zijn debuut uit 2008 met 12 ruwe akoestische songs ging grotendeels onopgemerkt voorbij. Niet zo voor Josh T.Pearson, die één van de songs van Thousand coverde. Milochevitch maakt op zijn nieuwe plaat een grote sprong voorwaarts. Zijn gitaarspel is fris

als een eerste lentedag en de songs worden opgevrolijkt met zwierige synths. Met deze sound schurkt Thousand zich aan tegen die van onze eigenste Balthazar. Met andere worden, zeker de moeite om uit te checken. (ow)

The White Birch ‘The Weight Of Spring’ Glit terhouse Recordings

Een desolaat weidelandschap en een houten brug in het oneindige. Enkel al de albumhoes doet je wegdromen terwijl je jezelf afvraagt of de muziek van een even onwereldse schoonheid is. Na woelige periodes, zelfs een split, overleefde de Noorse band rond Ola Flottum uiteindelijk dan toch de storm.

Chapeau! Op ‘The Weight Of Spring’ is Flottum op zijn opperbest en heeft hij zoals hij altijd al had, een deemoedig geluid in huis.

Zijn stemgeluid schippert tussen dat van Stuart Staples en Mark Kozelek en bezit tegelijkertijd een warme eigenheid. Dat getuige het intimistische ‘Solid Dirt’, een mee te fluisteren en een in het hart krassende ballad om te koesteren. Of afsluiter ‘Spring’ zo wondermooi dat het je ogen doet dansen als vuurvliegjes in de nacht. Een toekomst die gebeiteld zit, wat (ne) betreft.

YobKiss ‘The Light’, ep Grond Records

Paul Borchers (knopjes) en Yuko Hazama (vocals) vermaken zich op hun debuut met vrolijk huppelende krautrock, al is op deze drie tracks een duister ondertoontje nooit ver weg. Het resultaat (antieke synthesizers met een eigentijdse insteek, waaronder snuifjes electro en minimalistische deep house) is zowel lichtjes schizofreen als aanstekelijk. Tel daar een uitstekende productie en het etherische stemgeluid van Hazama bij en een boeiende ep is je deel. (mb)

© COSMETICS

een schepje bovenop. Elke track is een anthem. Laag voor laag wordt elke melodielijn breed uitgesmeerd. Strijkers, synths, gitaren en kriskras-zanglijnen die bij voorkeur meegekeeld worden met het volledige koor uit het plaatselijke dorp. De enthousiaste pop werkt bijzonder aanstekelijk, maar soms mag het ook al eens wat minder zijn. Zin in een drukke bedoening?

Dan is dit de ultieme opzweper. (dw)

uwburg .be

su sa sa

fr

RADIO PANIK: PANIK SESSIONS

sa sa th

LOKALE HELDEN CURATED BY RAPHAEL ABSOLONNE

th

Met de steun van de

compiled V/A - Magda

‘Balance 27’, 2cd Balance Music

De koningin van de onderkoelde minimaltechno haalt op ‘Balance 027’ niet minder dan 50 tracks door de mangel, gespreid over twee schijfjes. Geen klassieke clubmix, maar een software-gepimpte variant, met variërende tracklengte van 30 seconden tot 3 minuten. Schijfje nummer één houdt zich op in een groezelige staat van halfdansbaarheid, met bijdrages van onder meer Shackleton, Wishmountain (aka Herbert) en Thomas More. Op deel twee gaat de pitch een versnelling hoger, met The Mole, Marc Houle, Seth Troxler en Marcel Dettman. Minimaal manna voor de diehard-fans van Magda, maar bij RifRaf hebben we onze portie beats graag wat meer voelbaar en vloeibaar. (fp)

V/A - Butch ‘Watergate 18’ Watergate

Een verzamelaar die zich op gang trekt als een cocktail van valium en morfine met ellenlange uitgesponnen housetracks die zich van het eerste moment gezapig in de zetel vlijen: ’t kan deugd doen, maar ’t kan

ook op de zenuwen werken. Butch neemt alleszins rustig de tijd om van lammentamme house (Octex, Mister Jackson/Draq) geleidelijk aan de schwung erin te brengen (Minilogue, Polar Inertia, Vedomir). Alleszins: de volhouder wordt beloond met een ijzersterke, goed gelaagde set die schippert tussen house, electro en techno. Een vermomd pareltje, desgewenst te consumeren met een high grade spliff … (mc)

V/A - Balkan Clarinet Summit ‘Many Languages – One Soul’ Piranha Musik

Een hele rits topmuzikanten uit Oost-Europa (stuk voor stuk klarinetspelers, anders zou dit ensemble nogal een rare naam hebben) werd op initiatief van het Goethe Institut samengebracht om 2 traditionals van elke muzikant letterlijk nieuw leven in te blazen. Het resultaat is een 14 nummers durende, uitermate fijne en dikwijls betoverend mooie plaat geworden. Nu eens jazzy, dan weer semi-klassiek en uiteraard altijd met dat typische Balkangevoel erin. Een plaat die schippert tussen perfecte melancholie en de juiste dosis levensvreugde maar die vooral naar de keel grijpt met ontroerende schoonheid. Een prachtwerk! (mc)

Arenberg Arenbergstraat 28, 2000 Antwerpen T 03 202 46 46

34

zaterdag 28 februari

ABBota 6 en 7 maart AB en Botanique, Brussel

Wallace Vanborn © Anton Coene Met ABBota, de jaarlijkse samenwerking tussen de Ancienne Belgique en Botanique, streven deze twee muziektempels ernaar om talent uit beide landsdelen onder de aandacht van alle Belgen te brengen. Zo ontdek je op 6 maart in AB Club én Box de Franstalige bands Alaska Gold Rush, Applause, Mountain Bike, The Experimental Tropic Blues Band: The Belgians en FùGù Mango. Op 7 maart bestormen dan weer Vlaamse artiesten/bands de Orangerie en de Rotonde van Botanique, namelijk Kris Dane, Wallace Vanborn, Kaat Arnaert, Kenji Minogue en Black Flower. Dagtickets kosten 13 euro, combitickets voor beide dagen amper 18 euro. Voorverkoopprijs en prijs aan de kassa is trouwens dezelfde. Meer weten? Check www. abconcerts.be of www.botanique.be

Museum Night Fever 7 maart Diverse locaties, Brussel

Bang!Festival: Kristof Roseeuw & Charlotte Vanden Eynde, Nadjma @ W-O-L-K-E, Brussel, kultuurkaffee.be Heaven Hotel label Night: Tape Cuts Tape, The Tone Zones, Ratzinger ft Mauro Pawlowski, Mittland Och Leo @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Hookrock Indoor: Paralyzers, Barrelhouse, Ina Formsna Band @ OC Lutselus, Diepenbeek, hookrock.be Fink @ AB, Brussel, abconcerts.be Bertrand Belin, Matthieu Boogaerts, Ladylike Lily @ Atelier210, Brussel, atelier210.be Aluk Todolo, 7 That Spells @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwbug.be Camélia Jordana; Carl Barât and The Jackals @ Botanique, Brussel, botanique.be Carrier 21 @ Cartoon’s Café, Antwerpen, cinemacartoons.be Crash Course In Science, Simi Nah ft Luc Van Acker, Marcel Vanthilt, Wim Punk, Dirk Da Davo, Jade 4U & Sayfee, A SplitSecond, Internal Sun @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Sioen @ Cultuurkapel, Ardooie, busker.be The Scabs @ Ethias Theater, Hasselt, sportpaleis.org Cherry Moon Retro Celebration: Jones & Stephenson, Yves Deruyter, DJ Ghost, Dave Davis, Zzino, Franky Kloeck, Youri Parker, Michael Forzza, Bountyhunter, Mike Thompson & Alain Faber @ De Kreun, Kortrijk, cherrymoon.com Jim Murple Memorial, Shaman Festival, Blasting Box, Dirty Monkey Side, Le Fieu Soundsystem @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Nordmann, Manngold @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Tomislav, Nasty Nag @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Jef Neve solo @ De Ploter, Ternat, busker.be Isolde Et Les Bens @ ‘t Poorthuis, Peer Mario Guccio @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Mary Black @ Stadsschouwburg, Brugge, ccbrugge.be Chantal Acda & All Star Big Band @ De Studio, Antwerpen, destudio.com Wende @ 30CC/Wagehuys, Leuven, 30cc.be Rockwell, Technimatic, Joe Ford, Ulterior Motive, SP:MC, MC Mantmast, One87 & Mc Mush, Qonflict @ Vooruit, Gent, starwarz.be Yevgueni @ DE Warande, Turnhout, warande.be Brodinsky, DJ Slow, Canblaster, Benji B., Addisson Groove @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

zondag 01 maart Death From Above 1979, Turbowolf @ AB, Brussel, abconcerts.be All connected #8: Thomas Lehn, Kraus, Guy Drieghe @ Huis23, Brussel, abconcerts.be Platen en CD Beurs @ 10u/17u-ICC, Gent, kdxfairs.be Smooth and The Bully Boys @ Kulturzentrum Jünglinshaus, Eupen, eupen.be Jesse Ashfield @ De Living, Heist o/d Berg Ariel Pink, … @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

maandag 02 maart

Robbing Millions © Tina Herbots De nieuwe editie van Museum Night Fever is bijna onder ons. Maar liefst 23 musea zetten de avond van 7 maart hun deuren wagenwijd open voor het publiek, niet enkel voor hun tentoonstellingen, maar ook muziek, dans, workshops en meer komen aan bod. Muziekliefhebbers wandelen best het BELvue Museum binnen, want daar vinden de hele avond door concerten plaats van Robbing Millions, Le Colisée, MonkeyRobot en Onda Sonora. Ook in het Art & Margesmuseum gebeuren interessante dingen, je kan er op zelfgemaakte instrumenten mee jammen met een heus real time composing orchestra van Matters Collective, en in het Muziekinstrumentenmuseum bevolken dansers en muzikanten de oude vitrines. De nacht in stijl afsluiten kan vanaf middernacht in het oude casino in Brussel, waar naast The Subs ook heel wat minder bekende dj’s en bands de sfeer kleuren. Kaartjes kosten 10 euro in voorverkoop, en 14 euro op de dag zelf.

De afterparty kom je echter alleen maar in met een combiticket van 17(vvk)/21(adk) euro. Een ticket geeft je trouwens ook recht op een hele nacht gratis ritjes met de pendelbussen die je van en naar de verschillende musea brengen. En als bonus kan je met datzelfde ticket nog tot 31 maart een deelnemend museum (her)bezoeken.

Voor het volledige programma, zie de website www.museumnightfever.be .

FKA Twigs, DJ Slow; Ibeyi @ AB, Brussel, abconcerts.be Two Gallants, Theo Verney @ Botanique, Brussel, botanique.be Byron Bay @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Allah-Las, Eerie Wanda @ Ha’, Gent, democrazy.be P.R.O.B.L.EM.S., Slovenians, Hot For Doom @ Magasin4, Brussel, magasin4.be

dinsdag 03 maart Champs, Tula; Giannis Haroulis @ AB, Brussel, abconcerts.be screening ‘The Punk Syndrome’ @ Huis23, Brussel, abconcerts.be Peace, The Mash @ Botanique, Brussel, botanique.be De Held @ De Brouwerij, Lanaken, busker.be Axelle Red @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Het Zesde Metaal @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Colour Haze, Radio Moscow, Cherry Choke @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Usher @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be Little Big @ Vk, Brussel, vkconcerts.be

woensdag 04 maart Fauve#; Ostyn @ AB, Brussel, abconcerts.be Father John Misty, Kieran Leonard; Showstar @ Botanique, Brussel, botanique.be Gisela Joao @ 30CC/Schouwburg, Leuven, 30cc.be Swingin’ Utters, toyGuitar, Fuck Ups @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Pond @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Gruppo Di Pawlowski, The Ex @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Sioen @ De Singer, Rijkevorsel, busker.be Het Zesde Metaal @ DE Studio, Antwerpen, destudio.com Krill @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Blockhead, DJ Cam @ Vk, Brussel, vkconcerts.be Little Big, Mascarade @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com 5 Days Off t/m 8/03

donderdag 05 maart Lezarts Urbains: Mochélan Zoku, Ypsos, Nelsun, Jack @ Botanique, Brussel, botanique.be Hoodie Allen, Jared Evan; All We Are @ AB, Brussel, abconcerts.be Gala Drop, Fyoelk @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be

gigs parties festivals

maart 15

Panda Bear, Jib Kidder; We Are The City @ Botanique, Brussel, botanique.be Stijn Van De Voorde @ 30CC/Wagehuys, Leuven, 30cc.be Wallace Vanborn, Soviet Grass @ Cactus Club@MaZ, Brugge, cactusmusic.be Flying Horseman, Blackie & The Oohoos, Strand @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Naff night: Jawhar, UTz, Glü @ Maison des Musiques, Brussel Pond @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Ifa Y Xango @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Hooverphonic @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Albert Lee & Hogan’s Heroes @ Spirit Of 66, Verviers Sleepers’ Reign @ Stuk, Leuven, stuk.be Dotan, Megan Washington; The Geraldines @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Jay Electronica, P.A.F.F. @ Vooruit, Gent, vooruit.be Gisela João @ DE Warande, Turnhout, warande.be Benjamin Booker, … @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr Smokey Joe and The Kid, Scarecrow @ 4Ecluses, Dunkerque, Fr Yelle, Clarens @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Memphis Maniacs @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl

vrijdag 06 maart ABBota: Fùgù Mango, The Belgians, Mountain Bike, Applause, Alaska Gold Rush @ AB, Brussel, abconcerts.be Bang!Festival: Keenroh, Simple @ KVS, Brussel, kultuurkaffee.be Guster @ Botanique, Brussel, botanique.be Radio Carver @ Cabron, Antwerpen Bed Rugs, Alpha Whale @ Charlatan, Gent, democrazy.be Eefje De Visser @ CC De Ververij, Ronse, busker.be Jef Neve solo @ CC Zoetegem, Zottegem, busker.be Raymond Van Het Groenewoud @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Caïro Liberation Front, Nosedrip, Insein Radio @ Factor Club, Brugge, cactusmusic.be Het Zesde Metaal, Bergen @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Honest House 10years: Frank Shinobi, Six Hands, Traffico, Long Lost, It It Anita @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Jaune Toujours @ N9, Eeklo, n9.be Acidolido, Mr Gasmask, Mantrum, T-9, Black Francis, Coupe vs Meniac, Soul3D, Gonzo @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Nocid Business Recordings label night @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Hooverphonic @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Secret Garden @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Kodaline @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Peter Pan Speedrock, Tio Gringo; Get Off My Shoes @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl

zaterdag 07 maart Bang!Festival: carte blanche: Dennis Tyfus @ W-O-L-K-E, Brussel, kultuurkaffee.be Kraak festival: Kraus, Madalyn Merkey, Neutral, Rodion G.A., Bryan Lewis Saunders & Razen, Sea Urchin, Mathieu Serruys, Vex Ruffin, Yong Yong, Young Marble Giants, … @ KC Netwerk, Aalst, Kraak.net MNM: oa. Onda Sonora DJ, Monkey Robot; Matters Collective; Glü; Bruselo; Afterparty; The Subs @ Madeleinezaal, Brussel, museumnightfever.be Raymond Van Het Groenewoud; ABBota: Black Flower, Kenji Minogue, Kaat Arnaert, Wallace Vanborn, Kris Dane @ Botanique, Brussel, botanique.be My Dilligence; Fifty Foot Combo, La Muerte @ AB, Brussel, abconcerts.be Blind To Faith, Victims, Wrong Decision, White Jazz @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Jef Neve solo @ De Bogaard, Sint-Truiden, busker.be Roosbeef, Case Mayfield, And They Spoke In Anthems @ 30CC/Schouwburg, Leuven, 30cc.be Diamantairs, Nomobs, Fatih, Inck., Samme, DJ Dysfunkshunal @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Douglas Firs, The Long Answer Is No @ CC, Brasschaat, brasschaat.be Erhan Demirci, BRZZVLL, Lady Linn, Omar Dahmani, Gökhan Girginol, Nathan Caton @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be You Raskal You, Condor Gruppe @ CC De Kern, Wilrijk, ccdekern.be Radio Modern, The Boppin’ Benvis Brothers @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be Intergalactic Lovers, Nele Needs A Holiday, DJ Ilse Lieben @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Kölsch, Beazar, Pierre And Deg @ Fuse, Brussel, fuse.be Ostrogoth, Evil Invaders, Rik Priem’s Prime, Trouble Agency, Eternal Breath @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Bastard Prod, Lacraps, Convok, L’Hexaler @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Patrice Scott, Tenor, Flo Ris, Matts Brouns, Flatfish @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Mr Wendel @ Piaf, Antwerpen, piaf.be Gisela João @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Feasant Pluckers, Sleep Legion @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com

roeselare ma 16 maa

07 03 Radio Modern The Boppin’ Benvis Brothers

vr 20 maa za 18 apr

11 03 Sweet Little Mojo Mad About Mountains

za 09 mei di 12 mei do 28 mei

20 03 Rape Blossoms Madensuyu

za 03 okt

25 04 Belpop Bonanza Bis

WWW.CULTUURCENTRUMMECHELEN.BE

MUSIC AT STUK STUK ARTS CENTRE I LEUVEN I WWW.STUK.BE

25 31 28 03 14 22

POPPY ACKROYD © KAT GOLLOCK

03 03 03 04 05 05 05

SLEEPERS’ REIGN GRATIS CAFÉCONCERT

TUBELIGHT (CD-VOORSTELLING) &

SUPPORT

WIM MERTENS DUO BRIQUEVILLE &

FUTURE OLD PEOPLE ARE WIZARDS

JULIANNA BARWICK &

SUPPORT

10 YEARS OF DENOVALI - LEUVEN GREG HAINES & PETRELS & ENSEMBLE ECONOMIQUE & POPPY ACKROYD

SPINVIS

OOGCONTACT VAN DE EENZAAMSTE SOORT

©cristina arrigoni

JOHN MAYALL

20 05 Spinvis

05

AXELLE RED ACOUSTIC YEVGUENI BELPOP BONANZA BIS LAU DAAN DRISS EL MALOUMI TRIO

www.despil.be

36 Pulse Festival + afterparty 14 maart Zuiderpershuis en Petrol Club, Antwerpen Ben je bovengemiddeld geïnteresseerd in elektronische muziek? Bezoek dan het Pulse Festival op 14 maart in Antwerpen. Daar wordt immers evenveel aandacht besteed aan het historisch en cultureel belang van elektronica als aan het ontspanningsaspect.

De hele dag worden in het Zuiderpershuis tentoonstellingen, workshops en lezingen over het genre georganiseerd. Er is ook een heuse vinylplatenbeurs waar onder andere Wally’s Grooveworld, Music Mania en Doctor Vinyl present tekenen. In het synthmuseum vinden dan weer demonstraties van vintage synthesizers plaats. En natuurlijk kunnen de benen de hele dag door worden losgegooid bij diverse optredens. Overdag van lokaal talent, en vanaf zes uur ook op de tonen van The Chicago Shags, Hiele, Invision, en DJ Stroheim. Afsluiten gebeurt aan de hand van een afterparty in Petrol Club in samenwerking met Where House. In de Pulse Room treden Hardfloor, CJ Bollard, Steve Cop, … aan, in het Warehouse komen onder meer Sven Van Hees, Mo & Benoelie en Deg een feestje bouwen. Een waar pretpark voor de fans, dus!

Een dagticket kost 10 euro, een ticket voor de Where House afterparty 6 euro. Wil je alleen de platenbeurs bezoeken, dan tel je 5 euro neer. Voor meer info verwijzen we je door naar de facebookpagina van Pulse. Alles over de afterparty lees je op www.petrolclub.be

Leuven Jazz 18 t/m 22 maart Diverse locaties, Leuven

Tinashe @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Robbing Millions, Le Colisee @ Vk, Brussel, vkconcerts.be D’Angelo @ Vorst Nationaal, Brussel, greenhousetalent.be Fischer Z @ DE Warande, Turnhout, warande.be Yevgueni @ De Witte Merel, Lint, busker.be The Celtic Social Club @ Aéronef, Lille, Fr

zondag 08 maart Lezarts Urbains: Sylverat Band, Joy, Say It Loud Project @ Botanique, Brussel, botanique.be Marmozets; Michaël Gregorio @ AB, Brussel, abconcerts.be Residence Evil finisage @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be 16de Mega Muziek Beurs @ 9u30/18u-Brielpoort, Deinze Monique Samuel; Güler Duman & Özlem Özdil; Binti @ De Centrale, Gent, decentrale.be Güler Duman & Özlem Özdil @ Handelsbeurs, Gent, handelsbeurs.be Misses Big Stuff @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Neal Morse Band, Beardfish @ Spirit Of 66, Verviers Ex Hex, Dvkes @ Trix, Antwerpen, trixonline.be

maandag 09 maart Rumer @ AB, Brussel, abconcerts.be Benjamin Booker, Wild Smiles @ Botanique, Brussel, botanique.be Buddy Whittington Band @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Ian Siegal @ DE Studio, Antwerpen, destudio.com Weedeater, King Parrot, The Lumberjack Feedback @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

dinsdag 10 maart Caribou, Koreless; Fiction Plane, Atlantic Attraction @ AB, Brussel, abconcerts.be St Paul & The Broken Bones @ Botanique, Brussel, botanique.be Hooverphonic @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Callisto, Swingers, Celestial Wolves @ Magasin4, Brussel, magasin4.be DJ sets: The Hickey Underworld, Soldiers Heart, The Spectors @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be

woensdag 11 maart Sioen; Frank Boeijen @ AB, Brussel, abconcerts.be The Subways, Dune Rats @ Botanique, Brussel, botanique.be Sweet Little Mojo, Mad About Mountains @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be The Love Compartment, Dadawaves @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Axelle Red @ ‘t Getouw, Mol, greenhousetalent.be Susanne Sundfør @ Kerk, Gent, democrazy.be Lordi @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be

donderdag 12 maart

Mulatu Astatke © Alexis Maryon Binnenkort gaat Leuven voor de derde keer de jazz-toer op onder de noemer… Leuven Jazz.

Het festival, een samenwerking van verschillende organisaties waaronder 30CC, Het Depot en Muziekmozaïek, heeft ook dit jaar weer een goed gevuld, interessant programma. Naast gratis expo’s, de vertoning van jazzfilms, de uitreiking van Jazzmozaïekawards en de internationale talentenwedstrijd B-Jazz, staan er natuurlijk ook heel wat concerten op het programma.

Aanraders zijn Greg Osby & Tineke Postma vs Plaistow (19 maart @ 30CC), Dorian Concept & Cid Rim (20 maart @ Het Depot) Jef Neve & Aaron Parks Quartet (21 maart @ 30CC), STUFF. (21 maart @ Het Depot) en Mulatu Astatke & GoGo Penguin (22 maart @ Het Depot). Bovendien zal Radio Scorpio gedurende het hele festival vanuit de foyer van de 30CC verslag uitbrengen en muzikale gasten ontvangen. Het volledige programma en de verschillende ticketprijzen lees je op www. leuvenjazz.be .

Fred & The Healers, Howlin’ Bill, Hideaway @ AB, Brussel, abconcerts.be Raketkanon, Brutus @ Botanique, Brussel, botanique.be Carlos Cipa, Greg Haines & Maarten Vos, Ruben Samama & Amber Docters van Leeuwen@ 30CC/Wagehuys, Leuven, 30cc.be Courtisane event @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Bed Rugs, Monster Youth; Raymond Van Het Groenewoud @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Silent Music, Edwin Vanvinckenroye @ De Centrale, Gent, decentrale.be Pneu, Jean Jean, La Jungle @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Zakiya Hooker @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Het Zesde Metaal @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Myrddin @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Klarälven @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Jef Neve solo @ De Volkskring, Lede, busker.be The Germans @ Vooruit, Gent, vooruit.be Habib Koité @ DE Warande, Turnhout, warande.be Husbands, Weekend Affair @ Aéronef, Lille, Fr, aeronefspectacles.com Brothers & Bones @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl

vrijdag 13 maart Honest House 10years: Umungus, Taïfun, Benoit Lizen, Frank Shinobi @ Botanique, Brussel, botanique.be Bang!Festival: Frederik Leroux & Nathan Wouters, Unfold @ W-O-L-K-E, Brussel, kultuurkaffee.be 5th European Blues Callenge @ AB, Brussel, abconcerts.be Tiny Legs Tim, Don Croissant @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Metabolismus, Aki Onda & Akio Suzuki @ Les Ateliers Claus, Brussel, leateliersclaus.com Habib Koïte & Sahra Halgan Trio @ De Centrale, Gent, decentrale.be Jools Holland and His Rhythm & Blues Orchestra ft Gilson Davis, Ruby Turner & Louise Marshall @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Raymond Van het Groenewoud @ Handelsbeurs, Gent, handelsbeurs.be Klarafestival: Zita Swoon Group @ Kaaitheater, Brussel, abconcerts.be Romare, Jordan Rakei, Stuff. Soundsystem @ Kerk, Gent, democrazy.be Nordmann, Manngold @ Cactus Club@MaZ, Brugge, cactusmusic.be Coem @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Axelle Red @ CC, Ieper, greenhousetalent.be

Jef Neve solo @ De Leest, Izegem, busker.be Yevgueni @ CC De Kimpel, Bilzen, busker.be BRNS, Le Colisée @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Leyla McCalla, Guy Davis @ N9, Eeklo, n9.be Scott Brown, Woeste Willie & Tormentor, Bashir, T-9, Bram N2O @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be R&S Records label night: Paula Temple, Alex Smoke, Lakker, Renaat, Gacha, Shades @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Avishai Cohen Trio @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Dead Meadow, Moaning Cities @ Vk, Brussel, vkconcerts.be Motivo Loco, Bogus, Winne Dub Pooh @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be IPhaze, Al’Tarba & DJ Nix’on @ 4Ecluses, Dunkerque, Fr

zaterdag 14 maart Lezarts Urbains: The Four Owls & DJ Madnice, HD Been Dope, Jeanjass, Crapulax, Kaz Robio, Yassin, Youssef; Josef Salvat @ Botanique, Brussel, botanique.be Pulse Festival: Platenbeurs, lezingen, synthmuseum, demo’s, The Chicago Shags, Hiele, Invision, DJ Stroheim @ Zuiderpershuis; Where House? Afterparty: Michaël Forshaw, Paul Chambers, JRD, Beanz Emboya, Exotan, Highway Noise, Désir, Nick Bollaert, Vincent, Waldorf @ Petrol, Antwerpen, facebook. com/pulsefestivalantwerp Wanderlust: Ifa y Xango, Knalpot, Magnus dj-set @ DE Studio, Antwerpen, destudio.com Henny Vrienten @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be James Chance & The Contortions @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Dub Judah, Forward Fever meets Idren Natural, Funktion One provided by Soundssytem.be @ Cactus Club@MaZ, Brugge, cactusmusic.be Yevgueni @ CC De Guldenberg, Wevelgem, busker.be Jean-Paul Estiévenart Trio @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Buzzcocks, Sunpower, DJ Malcolm Nix @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Kyle Hall, Steve O’Sullivan, San Proper, Issa Maïga @ Fuse, Brussel, fuse.be Myrddin @ Handelsbeurs, Gent, handelsbeurs.be Saturnus, Thurisaz, Eye Of Solitude, Marche Funèbre, Bosque, Grown Below @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Redemption Denied, Blind Beliefs, Nails @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Vidal Benjamin, Pierre Elitair & Louis Katorz @ Piaf, Antwerpen, piaf.be Wulong Quartet @ Rataplan, Antwerpen, rataplanvzw.be Radio Modern: The Jive Romeros @ Roma, Antwerpen, deroma.be Jef Neve solo @ De Route, Sint-Gillis-Waas, busker.be Froidebise Orchestra @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com The Wombats @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Ariel Pink @ Vooruit, Gent, vooruit.be 2e Muziekquiz @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be

zondag 15 maart Sttellla @ AB, Brussel, abconcerts.be Ariel Pink @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be The Yacoubian Building @ De Centrale, Gent, decentrale.be Steve Wynn @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Tuur Florizoone & Didier Laloy @ Handelsbeurs, Gent, handelsbeurs.be Warpaint, The Garden @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Daran @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com

maandag 16 maart Axelle Red @ CC De Spil, Roeselare, despil.be José Gonzalez, Olöf Arnalds @ Koninklijk Circus, Brussel, botanique.be Freak Kitchen @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Roniia @ De Video, Gent, toutpartout.be Squarepusher, …; @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Vader, Hate, Shredhead @ Aéronef, Lille, Fr

dinsdag 17 maart Klarafestival: HRZSCHMRZ; Andrea Motis & Joan Chamorro Group @ AB, Brussel, abconcerts.be Christine and The Queens; Hanni El Khatib; Lola Colt @ Botanique, Brussel, botanique.be Raketkanon, The Guru Guru @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be SoKo, Jeanne Added @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Hyphen Hyphen, Weekend Affair @ 4Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com

woensdag 18 maart Leuven Jazz: Sofie @ At The Bebop; Jazzkroegentocht @ Oude Markt; Den Hoed Quartet @ De Libertad, Leuven, leuvenjazz.be Royal Blood, Mini Mansions; Paon @ AB, Brussel, abconcerts.be Umm @ De Centrale, Gent, decentrale.be Axelle Red @ Cultuurcentrum, Sint-Niklaas, greenhousetalent.be Stuff. @ Handelsbeurs, Gent, handelsbeurs.be Jaune Toujours @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Bettye Lavette @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Albert Lee & Hogan’s Heroes @ Spirit Of 66, Verviers Christine and The Queens @ Aéronef, Lille, Fr

donderdag 19 maart Leuven Jazz: Plaistow, Greg Osby vs Tineke Postma, Radio Scorpio live, Kenny Wheeler thema ensemble, Joni Mitchell

thema ensemble @ 30CC/Schouwburg; Whiplash @ Cinema Zed, Leuven, leuvenjazz.be Stuff.; Buurman @ AB, Brussel, abconcerts.be Two Pin Din, Hyperculture @ Les Ateliers Claus, Brussel, leateliersclaus.com Heaven Hotel Night: Tenace Orchestra, Tape Cuts Tape, The Tone Zone @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Neeland @ De Centrale, Gent, decentrale.be Belpop Bonanza bis @ CC Zwaneberg, Heis-op-den-Berg, zwaneberg.be 10 Years The Rhythm Junks & Marie Daulne, Filip Casteels, Eugene Chadbourne, Mariana Tootsie @ Handelsbeurs, Gent, handelsbeurs.be The Script @ Lotto Arena, Antwerpen, livenation.be Briqueville @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Jef Neve solo @ MEC Staf Versluys, Bredene, busker.be El Junctacadáveres @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Axelle Red @ Schouwburg, Kortrijk, greenhousetalent.be Girl’s School @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Charles Cohen & Rabih Beaini (aka Morphosis), Haco @ Vooruit, Gent, vooruit.be Guy Davis, Tiny Legs Tim @ DE Warande, Turnhout, warande.be La Maison Tellier, La Goutte @ 4Ecluses, Dunkerque, Fr Sister, The Devil’s 3rd @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl

vrijdag 20 maart Leuven Jazz: Dorian Concept ft Cid Rim & The Clonious, Flako, Lefto, Up High Collective, LTGL, Trime, KLBR @ Het Depot; 2x2: Eve Beuvens & Brice Soniano vs Pierre Anckaert & Stefan Bracaval @ Wagehuys; B-Jazz International Contest @ Opek; Radio Scorpio live; Thelonious Monk thema ensemble; Cedar Walton thema ensemble @ 30CC/Schouwburg; Jazzin’ With Fonske @ Rector De Somerplein; Whiplash, Chico & Rita @ Cinema Zed, Leuven, hetdepot.be Honest House 10years: Mambo, Perils Of Penelope, Traffico, It It Anita @ Article 23, Liège, honesthouse.be Bang!Festival: Sofie Hoflack @ W-O-L-K-E, Brussel, kultuurkaffee.be 20 Years of Heaven Hotel: Tape Cuts Tape, The Tone Zones, I H8 Camera ft Stef Kamil Carlens @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com Underworld ‘dubnobasswithmyheadman’ @ AB, Brussel, abconcerts.be Purling Hiss, Sick Hyenas, Teen Creeps @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Los Callejeros @ De Centrale, Gent, decentrale.be Ryan Sambol @ Huis23, Brussel, abconcerts.be Rape Blossoms, Madensuyu @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be Axelle Red @ CC Ter Dilft, Bornem, greenhousetalent.be Yevgueni @ CC De Spil, Roeselare, despil.be Raymond Van Het Groenewoud @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Bed Rugs @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Jaimi Faulkner @ N9, Eeklo, n9.be Antioche Kirm, DJ Anna @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Jef Neve solo @ Roxy Temse, busker.be Evan Dando, Sara Johnston @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Raggende Manne @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl Salut C’est Cool, Rich Aucoin & Encore, Vandal, Blondin @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

zaterdag 21 maart Leuven Jazz: Aaron Parks Quartet & Jef Neve; Radio Scorpio live, Herbie Hancock thema ensemble @ 30CC/Schouwburg; B-Jazz International Contest @ Opek; The Case Of The Three Sided Dream, Whiplash @ Cinema Zed; Stuff. @ Het Depot, Leuven, 30cc.be Honest House 10years: Mermonte, Adolina, Mount Stealth, Dad Rocks!, Fat Supper, Cleft @ Article 23, Liège, honesthouse.be Bang!Festival: Jozef Dumoulin & Benoît Delbecq @ W-O-L-K-E, Brussel, kultuurkaffee.be Lezarts Urbains: Sëar-lui-Même, … @ Botanique, Brussel

Underworld ‘dubnobasswithmyheadman’ @ AB, Brussel, abconcerts.be Manngold De Cobre, Sonido Gallo Negro @ AB@4AD, Diksmuide, 4ad.be Cosmetics @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be LTGL, Up High Collective @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Feest! 20 Jaar De Centrale @ De Centrale, Gent, decentrale.be Marble Sounds, Dear Me, Look Up @ CC, Brasschaat, brasschaat.be Stanton, Guy Davis @ CC De Kern, Wilrijk, ccdekern.be A/T/O/S, BunZerO, Nosedrip, Probably Henri, Cottrell @ Elysee, Oostende, oostende.be/elysee Scrappy Tapes, Monster Deliciosa @ De Grote Post, Oostende, degrotepost.be Flip Kowlier @ De Schakel, Waregem, ccdeschakel.be Mungo’s Hi Fi ft Solo Banton, Soul Shakers Soundsystem, Forward Fever, … @ Kerk, Gent, democrazy.be Chrome Brulée @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be James & Black, Mo & Grazz @ N9, Eeklo, n9.be ShazaLaKazoo, Lenin Krevic aka Brigada Rakija, Lazarus Soundsystem, Musika Agresija!, Mr.Nousat @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Camp Rebecca, DJ Ofdemo @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Sleater-Kinney, Pins @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Flatbush Zombies, The Underachievers, Dvtch Norris @ Vk, Brussel, vkconcerts.be Ful & The Knife @ Vooruit, Gent, vooruit.be Capital Letters, Talisman, Ionyouth Soundsystem, … @ DE Warande, Turnhout, warande.be Diamantairs, B-Kay, … @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Glass Animals, … @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com La Colonie De Vacances, Alex & Annie @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

37 [PIAS] Nites 4 april Paleis 12, Brussel Oscar & The Wolf © Marie Wynants

zondag 22 maart Leuven Jazz: Mulatu Astatke, Gogo Penguin @ Het Depot; Laureaten concert Bert Joris, Jazzmozaïek Award 2015, prijsuitreiking B-Jazz; Radio Scorpio live, Hertmans In Het Kwadraat @ 30CC/Schouwburg; Jazz-Vinylbeurs @ De Bib; Ruben Machtelinckx vs Peter Buggenhout @ M-Museum; The Case Of The Three Sided Dream, Whiplash @ Cinema Zed; Jens Maurits Orchestra @ Stuk, Leuven, hetdepot.be Noel Gallagher’s High Flying Circus; Id!ots, The Germans, Tubelight @ AB, Brussel, abconcerts.be Kolpa @ De Centrale, Gent, decentrale.be Platenbeurs @ Kerk, Gent, democrazy.be Opendeur; & Seppe De Bleser plays The Tokio Sessions van Antonio Hart & Roy Hargrove @ 10u/14u-Kunsthumaniora, Brussel Team William @ De Living, Heist o/d Berg Caudal, Convulsif, High Pressure Days @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Vader, Hate @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Nicki Minaj, Trey Songz @ Paleis12, Brussel, greenhousetalent.be Roosbeef, Case Mayfield @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Ballister, Duot @ DE Studio, Antwerpen, destudio.com The Dandy Warhols, Dark Horses @ Trix, Antwerpen, trixonline.be The Joe Mullen Band @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Dayna Kurtz @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl

maandag 23 maart

Ook bij [PIAS] zitten ze niet om een labelnight verlegen. En waarom ook niet? ‘Strange Entity’ van Oscar & The Wolf doet het nog steeds uitstekend, en er zitten een paar interessante nieuwe releases aan te komen. Daarom heeft het label onder andere Claptone, Modeselektor, BRNS, Baxter Dury en N’to opgetrommeld om naast Oscar & The Wolf het feest te verzorgen. Dansen maar! Voor tickets en meer info surf je naar www.piasnites.be.

Arno & de Ronde: Kom op tegen Kanker 5 april AB, Brussel

SoKo @ Botanique, Brussel, botanique.be Glass Animals @ Ha’, Gent, democrazy.be Brett Newski @ Huis23, Brussel, abconcerts.be Paul Simon & Sting @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be

dinsdag 24 maart Of Mice & Men, Volumes, The Amity Affliction @ AB, Brussel, abconcerts.be To Kill A King, Dancing Years @ Botanique, Brussel, botanique.be Axelle Red @ C-Mine, Genk, greenhousetalent.be Katzenjammer @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be

Bel gerust 0228 350 880

Maandag t/m vrijdag 9:00 - 18:00

Waarom dit jaar de Ronde van Vlaanderen niet eens op een andere manier beleven?

Op groot scherm in de AB bijvoorbeeld, met hapje, drankje en randanimatie? En met een aansluitend optreden van Arno? En waarbij alle inkomsten naar Kom Op Tegen Kanker gaan? Ja, de Ronde kijken kan zeker op minder aangename manieren. Lijkt je dit ook wat, dan ben je op 5 april welkom in de Ancienne Belgique vanaf 14 uur. Een ticket kost je 30 euro in voorverkoop, en 33 aan de kassa. Voor meer info, naar www.abconcerts.be surfen is de boodschap!

38

Savina Yannatou & Primavera, Salonico @ Handelsbeurs, Gent, handelsbeurs.be Andy Timmons Band @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com

5 x The Spectors-duoticket 25 maart @ AB Club, Brussel

woensdag 25 maart The Spectors, Newmoon @ AB, Brussel, abconcerts.be Cian Nugent, Jonas Meersmans @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Barcella, Lisza; Anaïs @ Botanique, Brussel, botanique.be TiG#3: Mocambo, DJ Mucambo @ Kerk, Gent, democrazy.be Savina Yannatou & Primavera en Salonico @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Tubelight @ Stuk, Leuven, stuk.be

donderdag 26 maart © Eva Vlonk Zin in een heerlijke en originele mix van indie shoegaze en de girlsurfpop van Phil Spector?

Check dan zeker The Spectors, de band rond zangeres/bassiste Marieke Hutsebaut. Ze leggen alvast heel mooie adelbrieven voor. Zo wonnen ze Verse Vis, verzorgden ze het voorprogramma van My Bloody Valentine en stonden ze al op de affiche van Dour, Boomtown, Leffinge Leuren, PIAS Nites etc. Op 25 maart stellen The Spectors hun nieuw album voor in AB Club en jij kan daar helemaal gratis bij zijn. Mét partner. Mailen maar! En lees het interview met Marieke van The Spectors op de Homegrown-pagina’s.

Filip.rifraf@skynet.be – subject: The Spectors

Bang!Festival: Mauro @ W-O-L-K-E, Brussel, kultuurkaffee.be Axelle Red; Sean Rowe @ AB, Brussel, abconcerts.be Alpha Whale, DJ-set Recorders, Brett Summers & LSD Soundsystem @ Bonnefooi, Brussel, facebook.com/ events/1521241544812469/ Bosbrand: Raphael, Senjan, Pametex @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Vincent Liben, AuDen; Jessica Pratt @ Botanique, Brussel, botanique.be AKS @ Café Café, Hasselt Roland, Ewing & Guelord @ De Centrale, Gent, decentrale.be Yevgueni @ CC De Werf, Aalst Zion Train @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Briqueville, Onmens @ Kerk, Gent, democrazy.be SubRosa, Eagle Twin, Uzala @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Jean Gloute De Braga, Piyojo, DJ Ofdemo @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Mind Rays, The Glücks @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Groundation @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Danny Vera @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl

vrijdag 27 maart

5 x Tubel i ght-du ot ick e t 25 maart @ STUK, Leuven

Interview met Lee Swinnen van Tubelight gelezen op de Homegrown-pagina’s, naar aanleiding van het ijzersterk debuutalbum? Hou je van een sound die schippert tussen The Velvet Underground en Spaceman 3? Wil je Tubelight graag live eens uitchecken? Liefst gratis? Dat kan! We mogen immers 5 RifRaf-lezers met partner naar de cdvoorstelling in STUK sturen. Noteer 25 maart én mail voor één van de 5 duotickets. Doen!

Filip.rifraf@skynet.be – subject: Tubelight

5 x Mauro P awlows k i Si n g s H ouben -du ot ick e t 31 maart @ AB Club, Brussel

Mauro als dwarse croner, geruggesteund door een jazz quartet? Klopt ja, dat is Mauro Pawlowski sings Houben kort samengevat.

Samen met de jonge jazz-snaken van HamsterAxis Of The One-Click Panther pakt hij het oeuvre van vriend/muzikant Peter Houben aan. Peter ken je wel van Benny Zen & The Syphilis Madmen, Nemo, Ultra Cowboy en Mitsoobishy Jacson. In april komt er ook een album uit, maar op 31 maart spelen Mauro en co alvast in AB Club. Wil je ‘r gratis mét partner naartoe? Mailen maar!

Filip.rifraf@skynet.be – subject: Mauro Sings Houben

Bang!Festival: Internal Sun, Lur @ Recyclart, Brussel, kultuurkaffee.be Magnus @ AB, Brussel, abconcerts.be Radio Carver @ Bar Lucy, Antwerpen Butsenzeller, Staatseinde, King Champion Sounds, DJ’s Andy Dufter und der Neo & Butsenzeller @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Lido, Pelican Fly DJ set; Hannah Cohen @ Botanique, Brussel, botanique.be Dzidzolie @ De Centrale, Gent, decentrale.be Yevgueni @ Den Egger, Scherpenheuvel, busker.be Otis Taylor @ Handelsbeurs, Gent, handelsbeurs.be Reverie w/ Louden, Yarah Bravo @ Kerk, Gent, democrazy.be Raketkanon, Baby Godzilla @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be FONS label night: Polaroid Fiction, Statue, Vandal X, Star Club West, Shun Club, Stad Van Licht, Tonsils, Dandy Davy, The Salesman Who, Fons DJ’s @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Mark Wonder & Band, Dub Front Association @ N9, Eeklo, n9.be Nordmann @ Rataplan, Antwerpen, rataplanvzw.be Arena @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Siena Root, Wheel Of Smoke @ Sojo, Leuven, orangefactory.be Jef Neve solo @ Theater Vooruit, Boechout, busker.be Compact Disk Dummies, DBFC @ Aéronef, Lille, Fr, aeronefspectacles.com Damian Wilson @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl

zaterdag 28 maart Jazz Kuurne: Compro Oro, Massot/Florizoone/Hobaczewski Trio, Dans Dans, The Born To Jazz Movement Deejays @ Kubox, Kuurne, jazzkuurne.be The Devil Makes Three @ AB, Brussel, abconcerts.be Heaven Hotel night @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Singapore Sling, Purling Hiss @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Psychic TV @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Klub Des Loosers @ Botanique, Brussel, botanique.be Meuris @ Den Ichter, Opglabbeek, busker.be Samia Sabri, Aïda & Cloclo @ De Centrale, Gent, decentrale.be Paul White, Ivan Smagghe @ Kerk, Gent, democrazy.be Valgeir Sigurdsson @ Het Kruitmagazijn, Ieper, toutpartout.be Oscar And The Wolf @ Lotto Arena, Antwerpen, livenation.be Lady Linn @ De Meent, Alsemberg, busker.be Raketkanon, Briqueville, Baby Godzilla @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Goes & De Gasten, Fernant Zeste, Rianto Delrue, Bruno Deneckere @ N9, Eeklo, n9.be Sam.C, Obnoxious, Frixion Fanatic, Skulpt, Stefan ZMK, Stoornis, Ignite vs Colision @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Regina @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com GBH, Restarts, Sinners @ St.Anna Zaal, Aalst, facebook. com/20.000Ft Chuck Ragan & The Camaraderie, Skinny Lister @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Yevgueni @ Ter Vesten, Beveren, busker.be Chantal Acda & All Star Big Band @ Trefpunt, Gent, toutpartout.be Quiet, New Rising Sun, Black Cassette @ De Zwarte Doos, Neerpelt, decibelz.be Made In Belgium: Bed Rugs, Fixkes, The Sore Losers @ Gebouw T, Bergen Op Zoom, Nl, gebouw-t.nl Sallie Ford, Pins @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

zondag 29 maart Yevgueni @ Ter Vesten, Beveren, busker.be Raketkanon, Baby Godzilla @ Vooruit, Gent, vooruit.be The Ex, Frédéric Lejunter @ Aéronef, Lille, Fr Laibach @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl

maandag 30 maart Sharon Robinson @ Arenberg, Anwterpen, arenbergschouwburg.be The Me In You @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Popa Chubby @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com

dinsdag 31 maart Mauro Pawlowski sings Houben @ AB, Brussel, abconcerts.be Stéphanie Blanchoud @ Botanique, Brussel, botanique.be Johan Verminnen @ CC, Brasschaat, brasschaat.be Wim Mertens duo @ Stuk, Leuven, stuk.be Jungle @ Trix, Antwerpen, trixonline.be

woensdag 01 april Reymer @ AB, Brussel, abconcerts.be Jef Neve solo @ CC De Plomblom, Ninove, busker.be AKS @ Kerk, Gent, democrazy.be U.D.O., Sister Sin, Garagedays @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Hamster Axis Of The One Click Panther And Mauro Pawlowski sings Houben @ Rataplan, Antwerpen, rataplanvzw.be Axelle Red @ De Roma, Antwerpen, greenhousetalent.be Pat McManus Band @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Raging Fyah @ Vk, Brussel, vkconcerts.be Vaudoo Game, Throe & The Shine @ Aéronef, Lille, Fr, aeronefspectacles.com

donderdag 02 april Steel Panther @ AB, Brussel, abconcerts.be Antwon, Team Panini, DJ Azer, DJ Sexy @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Chantal Acda & All Star Big Band @ De Buren, Brussel, deburen.eu Maggie Borklund & Band, Kris Dane @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Bohemian Kangaroos; Michael Essien @ De Centrale, Gent, decentrale.be Amatorski @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Nordmann, Mauro Pawlowski sings Houben @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Meuris @ De Singer, Rijkevorsel, busker.be Anglagard @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com AKS @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Sioen, Byron Bay @ Vooruit, Gent, vooruit.be Toro Y Moi @ Vk, Brussel, vkconcerts.be Nuf Said #2: Jeroen Leenders, Amir Sulaiman, Charlotte Van den Broeck, Pete Johansson, BRZZVLL @ DE Warande, Turnhout, warande.be

vrijdag 03 april Instant Karma: The Van Jets, Team William, The Dilly Boys @ De Grote Post, Oostende, leffingeleuren.be Youssoupha @ AB, Brussel, abconcerts.be Lubiana @ Botanique, Brussel, botanique.be Zion Train @ Cactus Club@MaZ, Brugge, cactusmusic.be Roosbeef, Case Mayfield @ Charlatan, Gent, democrazy.be Guido Belcanto @ CC De Kern, Wilrijk, ccdekern.be De Deeldeliers @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Douglas Firs, JFJ @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Mister & Mississippi, Milo Meskens @ N9, Eeklo, n9.be De Mens @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Sata, The Deep @ JH Zenith, Dendermonde, facebook. com/20.000Ft

zaterdag 04 april Delirium Blues Festival: The Sharpees ft Mick Rogers + Brendan O’Neill, Nine Below Zero, The Sean Webster Band ft Carl Wyatt, The Tom Kilner Band, The Meryn Bevelander Band, Aymeric Silvert, Blues Popers @ Beveren-Roeselare [Pias] Nite: Oscar And The Wolf, Modeselektor dj set, BRNS, Baxter Dury, N’to @ Paleis12, Brussel, piasnites.be Instant Karma: Bo Ningen, Moodoïd, The Germans, Gruppo di Pawlowski @ De Grote Post, Oostende, leffingeleuren.be Asaf Avidan and Band, Tamar Eisenman @ AB, Brussel Dans Dans, Hanggai @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Madeon @ Botanique, Brussel, botanique.be Trio Chemirani @ De Centrale, Gent, decentrale.be Yawns @ Cirque Mystique, Aalst, busker.be Jef Neve solo @ Den Bussel, Keerbergen, busker.be Red Bull Bedroom Jam 2015 @ Kerk, Gent, democrazy.be Markus Intalex, Presha, One87, Hookerz, Subtrr @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Intergalactic Lovers @ Markt, Brugge, bruggeplus.be Lili Grace, Faces On TV @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Maxx, Hard Bart, Dashiki Johnson, Miauw Miauw, Nashua, Will Collins @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Klone, 7Weeks, Kill Me This Monday @ 4Ecluses, Dunkerque, Fr Klangkarussell & guests @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles. com

Meer agenda op: rifraf.be/concerts-gigs

PANDA BEAR be JIB KIDDER us

05.03 OUVERTURE FESTIVAL LEZARTS URBAINS 2015 : MOCHÉLAN ZOKU be, YPSOS be, NELSUN be, JACK be coprod. Lezarts Urbains

05.03 WE ARE THE CITY ca 06.03 GUSTER us

08.03 FESTIVAL LEZARTS URBAINS 2015 - PRIX PAROLES URBAINES 2015 : SILVERAT BAND be, JOY be, SAY IT LOUD PROJECY (PITCHO, SEVEN, TONINO, YASSIN, ZULU MOON) be• coprod. Lezarts Urbains 09.03 BENJAMIN BOOKER us + WILD SMILES gb 10.03 ST PAUL & THE BROKEN BONES us 11.03 THE SUBWAYS gb + DUNE RATS au 12.03 RAKETKANON be release party + BRUTUS be 13.03 HONEST HOUSE LABEL NIGHT : FRANK SHINOBI be, BENOIT LIZEN be release party, TAÏFUN be, UMUNGUS be 14.03 FESTIVAL LEZARTS URBAINS 2015 : THE FOUR OWLS & DJ MADNICE gb, HD BEEN DOPE us, JEANJASS be, CRAPULAX be, KAZ ROBIO be, YASSIN be, YOUSSEF (SWATT’S) be coprod. Lezarts Urbains

14.03 JOSEF SALVAT gb 15.03 WARPAINT us + THE GARDEN us coprod. Live Nation

16.03 JOSE GONZALES se + OLÖF ARNALDS is 17.03 CHRISTINE AND THE QUEENS fr coprod. Live Nation • sold out

17.03 HANNI EL KHATIB us …MEER CONCERTEN OP @ WWW.BOTANIQUE.BE | 02 218 37 32

LES NUITS 2015 WWW.BOTANIQUE.BE 26.04 FLYING LOTUS US - SHABAZZ PALACES US - KUTMAH GB • Koninklijk Circus 29.04 GODSPEED YOU! BLACK EMPEROR CA - XYLOURIS WHITE AU • K. Circus 09.05 BENJAMIN CLEMENTINE GB ADRIAN CROWLEY GB OPENING NIGHT OWLS (AFTER PARTY) : CLARK GB - HELENA HAUFF DE GAZELLE TWIN GB ORPHAN SWORDS + DJ MAZE BE 10.05 ASA NG - SOPHIE HUNGER CH - TALISCO FR JACCO GARDNER NL GRAND BLANC FR - BAGARRE FR PHORIA GB 11.05 ROSCOE BE release party FÙGÙ MANGO MEETS BINTI BE - JOY WELLBOY BE 12.05 AKA MOON BE : BALKALEFBA creatie • Koninklijk Circus JONATHAN JEREMIAH GB GREAT MOUNTAIN FIRE BE release party 20TH ANNIVERSARY 62TV RECORDS : PAON BE, ALPHA WHALE BE, MAD DOG LOOSE BE, YOUNG RIVAL CA, MUJERES ES, ITALIAN BOYFRIEND BE 13.05 DOMINIQUE A FR - JOY BE - LAETITIA SHÉRIFF FR• Koninklijk Circus RONE FR - FAKEAR FR WAND US - JESSICA 93 FR- TWERPS AU TOBIAS JESSO JR CA 14.05 BALTHAZAR BE • Koninklijk Circus • coprod. Live Nation • sold out HINDI ZAHRA FR - SONGHOY BLUES MALI - NADINE SHAH GB FEU! CHATTERTON FR MANSFIELD TYA «JUNE, TEN YEARS AFTER» FR 15.05 THE DØ FR - MEW DK -SAINT SAVIOUR GB NICOLAS MICHAUX creatie «Demain n’appartient qu’à la Nuit» be 13.03.2015 DOM LA NENA br HONEST HOUSE LABEL NIGHT : 16.05 LOUIS MATTHIEU JOSEPH & ANNA CHEDID FR • Koninklijk Circus FRANK SHINOBI - BENOÎT LIZEN TAÏFUN - UMUNGUS coprod.IE Live Nation ROTONDE | 20:00 | WWW.BOTANIQUE.BE | 02 SOAK 218 37 32 17.05 HOT CHIP GB - SHURA GB IBEYI CU KEVIN MORBY US - STEVE GUNN US THE SOFT MOON US 19.05 NOT HERE, NOT NOW (Werken van Reich, Fafchamps, Berio, Ligeti, Cage, Bartok, Eötvös, Rzweski, Sciarrino) © Jonnie Craig

05.03.2015

© Fernanda Pereira

CONCERTS

AGENDA

27.02 CHAPELIER FOU fr + MARC MELIÀ be 28.02 CAMÉLIA JORDANA fr 28.02 CARL BARÂT AND THE JACKALS gb + BROACAST ISLAND be • sold out 02.03 TWO GALLANTS us + THEO VERNEY gb 03.03 PEACE gb + THE MASH be 04.03 FATHER JOHN MISTY us+ KIERAN LEONARD gb 04.03 SHOWSTAR be

S D N E M M O C E R O

I C K S ’’ P F F A ‘‘ S T

BILB

13 ,5 0€

17,0 0€

19,0 0€ 14 ,5 0€

14,50€ 14 0€

S m o ke

Vulnicura

ET S MARMOZ onderful

The Weird

A nd W

13 ,5 0€

15,5 0€ 13 ,0 0€

14 ,5 0€

13 ,5 0€

ND E W E R T A G O NS A R D O TH E T W Circles

M

D GAN BAN A RK L A NE f

d miles o A thousan ) mix album e (r t h midnig

No S outh

TO R S THE SPECs Close Light Sta

DA AN

The Mess

OST YN th Pole u O f The S o

y

14 ,5 0€ 14 ,5 0€

14 ,5 0€

14 ,5 0€

12 ,0 0€

’S LL AGHER NOEL GA ING BIRDS HIGH FLY Chasing Ye

RY

IMAGINE + Mirrors

Paramo

B JÖRK

ERVICE PUBLIC S STING BROADC ASpace Race For

EN OZ ARK Hunt

DR AGONS

M

E BIA SIO EL ANIE D N o D eal R

emixe d

Rocklan

IBEYI Ibeyi

ET GHOSTPOkin She dding

ING PURIT Y Rd

S

13 ,0 0€ 14 ,5 0€

14 ,5 0€

14 ,5 0€

sterday

15,5 0€

Z ALES JOSE GONClaws

FU T U R Fu

E B RO W N

n ture B row

ON DAN DE ACer

MATT

ITE HEW E W H

od Fresh B lo

Gliss Riff

Vestiges &

E ECORDS.B R O B IL .B WW 73 STORE • W D R O 0 1 6 50 07 C E • R N E E V IN U L E 0L TIVE ON 13 • B-300 IN ALTERNA E L P E Z ADEU BILBO • L

TU X E D O Tuxe do