269
jaargang 27 • oktober 15
© Tim Paternoster
04 Shortcut 04 Kükl’s
black box revelation
Na de concertreeks met album ‘My Perception’ (2011) werd het een hele tijd stil rond
05 06 06 08 10
Baio Autumn Falls Kurt Vile Girl Band Battles
12 14 16 18 20
homegrown Black Box Revelation T.B.H.R. Stadt Monster Youth (on cd)
Black Box Revelation. Zanger/gitarist Jan Paternoster en
drummer Dries Van Dijck waren immers toe aan een break. Ze switchten vervolgens van management én van platenfirma en maakten een nieuwe start. Eerste wapenfeit was single ‘Gloria’, die al wekenlang in ons hoofd kampeert - die verdomde shalala’s toch! Een passage op onder andere Pukkelpop volgde, Seasick Steve nam hen mee op toer en op 16 oktober komt dan eindelijk dat vierde album uit, ‘Highway Cruiser’. En op die plaat verrast het duo. Wie had immers gedacht dat de twee heren het gaspedaal een beetje zouden lossen en de afslag naar een meer groovy sound nemen? Voeg daar een droog, analoog geluid bij en nieuwe invloeden – check de soulinjectie door The Gospel Queens – en de ochtendrit naar het werk wordt dadelijk een stuk aangenamer.
26 Earteam 41 Compiled 42 Agenda - Festivals/ Gigs/Parties 46 Free Stuff
© Grant Cornett
battles
© Henry Diltz
kurt vile
Colofon www.rifraf.be jaargang 27 nr. 269 rifraf is een uitgave van uitgeverij B Z & T bvba v.u. filip saerens verschijnt niet in jan en aug rifraf nov: uit op 29 okt
advertenties mieke deisz Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.38.76 GSM: 0485/80.22.57 advert.rifraf@skynet.be deadline reservatie: 14/10
redactie filip saerens Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.35.77 filip.rifraf@skynet.be
agenda agenda.rifraf@skynet.be tel 015/42.38.76 deadline: 19/10
medewerkers ewoud beirlant, mischa bludts, boots, georges tonla briquet, koen ceulemants, menno claes, johannes de breuker, marc demeyere, michiel denys, ward dupan, wannes duponcheel, nel exelmans, duan gatto, kristof hermans, jamilia knockaert, Pauline libeert, robin looyen, arno moens, pascal nosenzo, sofie nys, filip polfliet, pieter slangen, toon staes, michiel van meervenne, joachim van waes, joris vanden broeck, bram vermeersch, oliver willems
foto cover thomas sweertvaegher
Abonnementen 1 jaargang (10 edities) info: agenda.rifraf@skynet.be
layout peggy schillemans layout.rifraf@skynet.be
België: 15 € Europa: 25€
drukkerij Corelio Printing Anderlecht
BE 85 3200 1337 9606 BIC: BBRUBEBB Met vermelding van naam & adres. U krijgt het eerstvolgende nummer dat na ontvangst van de storting verschijnt.
alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
04
shortcut Opening Belgica BiS in Dendermonde Grote veranderingen in Dendermonde. Zaal Steenpoort maakt er plaats voor een volledig vernieuwde concertzaal mét nieuwe naam: Belgica BiS. En vormt zo een extra stek en meer mogelijkheden op vlak van podiumkunsten voor CC Belgica. De nieuwe zaal kreeg warme materialen aangemeten om een meer intimistisch karakter te bekomen. Het concept werd bedacht door Silke Van Damme en Jonas Vanbelle, beide laatstejaarsstudenten architectuur. De zaal krijgt bovendien een maattarief voor verhuur aan lokale kunstenverenigingen en -collectieven die er een creatie willen uitwerken. Op die manier wil CC Belgica een meer actieve rol spelen op vlak van ondersteuning van lokale kunstenaars. En een nieuwe stek dat betekent natuurlijk een officiële opening! Op 8 oktober start SCHNTZL de feestelijkheden. Kan ik een klinker kopen? Jawel, maar bestel er ook maar een pintje bij. “BiS BiS BiS”, horen we je roepen. Welaan dan: muziekcollectief Geruis kaapt dit seizoen regelmatig de nieuwe venue om het Dendermondse concertaanbod wat meer leven in te blazen. Geruis #1 ziet er alvast straf uit met STUFF., LeFtO, Woodie Smalls en DVTCH Norris op de affiche. Stip alvast 10 oktober aan in je agenda. En bijvoorbeeld ook 6 november voor Geruis#2 met The Next Generation, Faye Dunaways en Dconvict. Voor alle activiteiten in de nieuwe zaal, check je www.ccbelgica.be.
Jazz Bilzen Awards: wedstrijd voor muziekfotografie Schuilt er een heuse muziekfotograaf in jou? Zet je dan schrap voor de vierde editie van de Jazz Bilzen Awards. De wedstrijd is onderverdeeld in twee categorieën. De eerste categorie is Beste Fotoreeks waarin je een reeks samenstelt van 5 tot 25 foto’s, voorzien van een korte tekst en wat toelichting bij elke foto. Dan is er nog Beste Live Concertfoto, Festivalfoto. Hiervoor stuur je tot 10 foto’s door en dat mogen er zelfs zijn die je met je smartphone nam. Iedereen kan trouwens deelnemen, zowel amateurs als professionele fotografen. De juryleden Carl de Keyser, Alex Vanhee, Marco Mertens, Koen Mortier, Isolde Lasoen en Ayco Duyster beoordelen dan weer alle inzendingen. En valt er naast de eer ook iets concreets te winnen? Ja hoor. Er zijn mooie geldprijzen voor alle ereplaatsen. Op zaterdag 14 november worden de awards en prijzen in Bilzen uitgereikt. Iets voor jou? Sta je te popelen om deel te nemen? Stuur dan vóór 12 oktober je beste fotoreeks of/en een collectie van je concert- en festivalfoto’s door! Alle muziekgenres zijn toegestaan maar de foto’s moeten genomen zijn tussen oktober 2014 en september 2015. Waar inschrijven en nog meer weten? Alle details staan op www.jazzbilzenawards.com. Succes!
(Selected by Kurt Overbergh)
10
King Midas Sound & Fennesz ‘Edition 1’ (Ninja Tune) Op papier een onmogelijke samenwerking: maar wat een topper! De heerlijk diepe dub van Kevin Martin, de diepe vocals van Roger Robinson & Kiki Hitomi en de abstracte gitaarklanken/elektronica van Christian Fennesz bedwelmen. Eén van de albums van het jaar.
Max Richter ‘from SLEEP’ (Deutsche Grammophon) Warm hedendaags klassiek met een scheut elektronica. Deze compositie is opgezet als een 8 uur durend slaapliedje. Op cd gedownsized tot een versie van 1 uur. Richter startte ooit nog op Fact Cat Records (zoals Sigur Rós) en zetelt nu op Deutsche Grammophon dat eind 1800 werd opgericht door... Emile Berliner.
Treha Sektori / RM74 / BARST ‘Trio Muerti’ (12”, Consouling Sounds) Imposante samenwerking tussen Fransman Treha Sektori, Zwitser RM74 en landgenoot Barst. Donkerder (de invloed van black metal is present) dan dit, zullen uw ambient-drones dit najaar niet geserveerd worden.
Rabbit ‘Pandemic’ (single, Tri Angle) Lead single van de uit Texas afkomstige sounddesigner Rabbit. Dra verschijnt zijn debuut ‘Communion’ via Tri Angle (Balam Acab, Haxan Cloak,...). Doet Kükl erg denken aan dance-deconstructionisten Lotic en M.E.S.H.
Cocaine Piss ‘The Pool’ (cassette) Hopeloos uitverkocht maar volledig beluisterbaar via bandcamp. Explosieve Luikse female punk waar Kükl volop onderuit voor gaat. Dra in de studio met Steve Albini!
Helena Hauff ‘Descreet Desires’ ( Werkdisc) Heerlijke old school darkwave-pop met techno-invloeden op het label van Actress.
Expo huisfotograaf AB Damon De Backer
Levantis ‘Jamaican Greek Style’ (soundcloud) Actress? Yep, die schuilt tevens achter Levantis. De kabbelende track die straks op ‘Romantic Psychology 1’ staat, is het albumdebuut op Technicolour Records, zeg maar het single-label van Ninja Tune.
Joanna Newsom ‘Leaving The City’ (track, wereld weidse web) Druppelgewijs lost Joanna tracks van haar album ‘Divers’ waaraan o.a. Nico Muhly, Dave Longstreth (Dirty Projectors) en Steve Albini aan meewerken. #Kükllovesjoanna
Adrian Younge present ‘Twelve Reasons To Die II starring Ghostface Killah’ (Linear Labs) De 60ties psychedelica van Adrian Younge treedt opnieuw in het huwelijk met de rap van Ghostface Killah en andere Wu-Tang-ers als Raekwon en RZA. Ook Vincent Staples (Kükl’s favoriete rapper van het moment) is present. Enter Shikari Meer dan 100 (!) concerten woonde Damon De Backer afgelopen seizoen in AB bij en legde als AB-huisfotograaf alles mooi vast. Hoog tijd voor een expo, horen we je denken? Klopt! Zak gerust naar AB resto af, Damon z’n beste werk is er immers nog tot half november te bewonderen. De beste kiekjes krijgen nadien zelfs een permanente stek aan de muur naast de jetonbalie. Damon mag zich bovendien voor het tweede jaar op rij tot huisfotograaf van de Ancienne Belgique kronen. Proficiat, man! En tot je volgende expo, eind 2016?
The Dead Weather ‘Dodge And Burn’ (Third Man Records) Tim Vanhamel… - euh excuses - Jack White is weer present met Alison Mosshart (The Kills) als The Dead Weather. De geloste tracks klinken alvast heerlijk. Wedden dat ‘Dodge And Burn’ top gaat zijn? Liefst te beluisteren bij een Wipers Times 14 (5%), een blond speciaal bier van de Ieperse Stadsbrouwerij Kazematten.
T e k s t: Ko e n C e u l e m a n t s
05
In het eerste deel van zijn leven kampte hij met de erfenis van zijn neef Scott Baio, beter bekend als Chachi uit Happy Days. Nadien werd hij bassist bij Vampire Weekend, iets wat – ter geruststelling van de fans – nog steeds het geval is. Maar in een nieuw hoofdstuk besluit Chris Baio zelf op de voorgrond te treden. Onder zijn eigen naam brengt de man zijn debuut ‘The Names’ uit, een plaat die subtiel fladdert tussen fraai gestileerde pop à la Bowie en Roxy Music en zelfverklaarde stadion techno. Een heerlijk kronkelend pad dat de in Londen residerende Amerikaan wonderwel bewandelt. “These days are his”, vanaf nu. We spreken Baio op DOK Gent, waar hij later die avond op het Big Next festival zal spelen. Je zat al langer met deze plaat in je achterhoofd, maar pas nu is ‘The Names’ er. Baio: “De eerste ideeën voor dit album waren er al in 2009, maar het was altijd mijn doel om elke noot en elk woord van ‘The Names’ zelf te schrijven en te spelen. Ik wilde deze keer mijn eigen verhaal vertellen. Maar daarom moest ik eerst alles onder de knie krijgen, van het schrijven van een plaat tot de productie. Iets wat tijd kostte, want ik had er vroeger nooit veel aandacht aan gegeven. Als tiener zat ik wel in een band, maar schreef vooral shitty songs, die we nadien in recordtempo probeerden op te nemen. Simpelweg omdat we niet genoeg budget hadden voor meer studiotijd. Ook bij Vampire Weekend zijn mijn bijdrages vrij beperkt. Ditmaal wilde ik mijn nummers dicht bij mezelf houden. Als je alleen werkt, laat het je ook toe om geleidelijk aan je eigen onzekerheden te overwinnen.” In die periode van 6 jaar nam je ook nog nieuw werk op met Vampire Weekend. Hoeveel van je eigen ideeën zijn er uiteindelijk daar blijven hangen? Baio: “Kijk, bij Vampire Weekend zijn Ezra en Rostam de vaste songschrijvers, dat is rolverdeling binnen de band. En ja, als ze ernaar vroegen, speelde ik hen enkele schetsen door. Maar meestal schrijf ik gewoon de baspartijen. Logisch ook, want de songs op dit album passen niet bij Vampire Weekend. Sommige dingen die ik hierop verken, zouden bij hen totaal geen steek houden. ‘The Names’ is gewoon mijn eigen ding.”
meeslepend. Beiden zijn grote invloeden, hoewel ik Roxy Music pas veel later heb ontdekt. Bowie hoorde ik voor het eerst toen ik meewerkte aan een college radiostation. Ik was echt zot van zijn hele Berlin-periode. Gisteren luister ik bijvoorbeeld de hele tijd naar ‘Heroes’. Ik wilde er op deze plaat ook heel open over zijn. Zo is ‘Sister Of Pearl’ een directe verwijzing naar ‘Mother Of Pearl’ van Roxy Music, terwijl ik in de songtekst zelf verwijs naar ‘Boys Keep Swinging’ van Bowie.” Toch vind ik dat ‘Sister Of Pearl’ ook een zekere New Yorkse flair met zich meedraagt. Baio: “Echt? Interessant. (denkt na) Er zit inderdaad misschien wel wat Talking Heads in. Kan wel kloppen.” En dan kwam ik erachter dat je nu in Londen woont. Baio: (lacht) “Ach, ik ben wel in New York opgegroeid.” Hoe groot is de invloed van die grootsteden op je muziek? Baio: “Vrij groot, zeker toen ik de songteksten aan het schrijven was. Ik dacht aan de plekken waar ik opgroeide en aan mijn relatie met Amerika, zeker nu ik toch al enige tijd in Londen woon. Hoe je je land toch meedraagt in je identiteit en hoe zeer je daarvan bewust wordt als je in het buitenland woont. Als je bijvoorbeeld iemand begroet, stelt zich spontaan de vraag of je dat met een kus of een handdruk doet, of zelfs meerdere kussen. Dat soort micro-onderhandelingen voer je als mens elke dag en dat is zelfs maar een klein voorbeeld. Daardoor werd deze plaat ook meer een retrospectieve van mijn leven en de stad waarin ik opgroeide. Vandaar ook de naam van het album, die verwijst naar het gelijknamige boek van Don Delillo, die ook in New York opgroeide.” Heb je toevallig je eigen nummers al ergens gehoord? Baio: “Wel, toen ik onlangs in Los Angeles was en de huurwagen startte, speelde ‘Sister Of Pearl’op de radio. Eerst dacht ik dat het mijn telefoon was. Het was de eerste keer dat ik mijn muziek in het openbaar hoorde. Samen met mijn vrouw, die naast me zat.” En is ze je grootste fan? Of eerder je grootste criticus? Baio: “Meer dat laatste. (lacht) Eigenlijk houdt ze niet van electronische muziek, dus de afgelopen maanden waren niet zo gezellig voor haar. Als we uitgaan in een club, danst ze wel, maar het is gewoon niet echt haar ding. Er was wel een track die ze meteen leuk vond. Die draagt dan ook haar naam, ’Scarlet’. Maar bijvoorbeeld ‘All The Idiots’, daar vond ze eerst niks aan. Een zestal maanden later reden we langs de kust van Engeland en speelde ik het opnieuw af. Je zag haar echt langzaamaan bezwijken en uiteindelijk gaf ze toch toe dat het een leuk nummer was.” (grijnst) Nog een laatste ding: ‘Sister Of Pearl’ staat op de soundtrack van de nieuwe FIFA-game. Wat doet dat met een mens? Baio: “Ja, weer zo’n levensdroom die in vervulling is gegaan. (lacht) Weet je, toen ik pas naar Londen was verhuisd, ging ik met een vriend naar een thuiswedstrijd van Arsenal. En plotseling speelde daar ‘Unbelievers’ van Vampire Weekend. Dat vond ik al gek. Vroeger speelde ik ook wel FIFAgames op een oude spelconsole, maar van een echte soundtrack was er toen geen sprake. Nu wordt er veel meer aandacht besteed aan de muziek rond een game en stellen ze die lijst zorgvuldig samen. Dus ben ik wel blij dat ‘Sister Of Pearl’ op die soundtrack staat. Zelf heb ik vroeger ook voetbal gespeeld, maar was meer het bankzittertype. Zo eentje die pas mocht meedoen als zijn team voldoende voorsprong had. (lacht) Tja, muziek is toch iets meer mijn ding.”
Deze keer vertel ik mijn eigen verhaal
Je omschrijft je debuut als een kruising van popsongs, die schatplichtig zijn aan Bowie en Ferry, en stadion techno. Wie heeft de bovenhand gekregen in deze plaat: de dj/producer of de popartiest in jou? Baio: “Zeker de producer in mij. Het idee om pop en techno samen op één plaat te brengen, is 4 jaar geleden ontstaan. Toen ik op een avond in New York op stap ging, speelde Moody Man er in een club een dj-set. Gedurende 45 minuten leverde hij een onberispelijke set vol straffe house af, waarna hij plots ‘Come As You Are’ van Nirvana oplegde. Bizar, maar het werkte. Iedereen ging uit zijn dak. Bovendien zie ik ‘The Names’ als een verzameling van 2 mini-mixes. Zo horen de eerste 5 songs echt bij elkaar, net zoals de tweede helft van de plaat een geheel vormt. Meer technogevoelige tracks als ‘All The Idiots’ en ‘Scarlet’ had ik al heel vroeg klaar, maar om die vibe wat te breken, besefte ik dat meer poppy songs hiervoor ideaal waren. Uit die noodzaak zijn nummers als ‘Matter’ en ‘Endless Rhythm’ ontstaan. Die impuls kwam meer uit de dj, dan vanuit de popartiest in mij.” Ik wil het toch nog even hebben over de popartiest in jou. Hoe groot is de invloed van Bowie en Ferry op je eigen songs? Baio: “Enorm. Als je de Berlin-periode van Bowie bekijkt, met al die experimentele muziek, dat zit ergens ook verweven in house en techno. En ook al is Brian Ferry technisch niet de meest begaafde zanger, het is vooral zijn attitude die me aanspreekt, de gevoelens die hij oproept als hij op een podium staat. Bij een song als ‘Mother Of Pearl’ kan je niet zeggen of het echt gemeend is of net heel sarcastisch, maar het is wel heel
Baio ‘The Names’ Glass Note Music/Caroline
Wie een doorslagje verwacht van zijn werk bij de confraters van Vampire Weekend, komt bij Baio’s solodebuut zwaar bedrogen uit. Op ‘The Names’ verweeft hij opvallend makkelijk vibrante pop met opzwepende techno, met als enige doel de boys en girls te laten swingen. Zijn Bowie en Brian Ferry ‘s mans pophelden, dan koestert Baio ook een diepe liefde voor elektronische klanken. Zo snokt opener ‘Brainwash Your Face’ al meteen aan de heupen, en bewerkt de prachtige synthpop van de titeltrack de lichtjes opgewarmde dansspieren rustig verder. Om daarna plaats te maken voor het fantastische ‘Sister Of Pearl’, waar Baio zich - met verve - voordoet als een funky dubbelganger van Brian Ferry. ‘I Was Born In A Marathon’ en ‘All The Idiots’ zoeken hun heil terecht in de club, terwijl songs als ‘Matter’ en ‘Endless Rhythm’ ons tere pophart dan weer verwennen. Afsluiten doet Baio echter met een lieflijke ‘Scarlet’, vernoemd naar zijn enige echte liefde. Met ‘The Names’ vertelt de Amerikaan voor de eerste keer zijn eigen verhaal. En hij doet dat goed. (kc)
06
Autumn Falls
20 okt t/m 18 dec
Diverse locaties
Toutpartout (European bookings agency & promotor) hield vorig jaar een superdeluxe versie van Autumn Falls voor zijn twintigste verjaardag en trekt die lijn dit jaar verder door. Straffer nog, dit is een nóg meer superdeluxe editie. Het eerste jaar speelde het festival zich trouwens af in Brusselse club, maar Autumn Falls breidt steeds uit en houdt nu halt in maar liefst tien steden. Van 4AD in Diksmuide tot CCHA in Hasselt. Enkele hoogtepunten op de affiche? Kurt Vile komt met zijn Violators op 1 november naar AB. Check hiernaast trouwens het interview met de man. Stond vorige maand op de RifRaf-cover en staat op 3 november in diezelfde AB: Beach House. Zweeds exportproduct Jose Gonzalez doet dan weer De Roma aan op 15 december. Te soft? Wil je graag je nek richting whiplash schudden? Zak dan op 19 november af naar Nijdrop voor een flink pak rammel van Titus Andronicus. Of laat die trommelvliezen bewerken door Girl Band (20 oktober @ Botanique en 21 oktober @ De Kreun én interview in deze editie) en Wavves (20 november @ Charlatan). Ook aan Belgen geen gebrek met o.a. Stadt, T.B.H.R. (beide bands aan het woord op de homegrown-pagina’s), Raketkanon, Kiss The Anus Of A Black Cat en de in België wonende Nederlandse Chantal Acda. Waar deze artiesten spelen, lees je in ’t lijstje hieronder. De combitickets zijn hopeloos uitverkocht, prijzen voor dagtickets variëren van 9 euro tot 28 euro. Meer vragen? Check zeker www.autumnfalls.be
20 oktober Botanique: Girl Band, Fist City
21 oktober De Kreun: Girl Band, Fist City
01 november AB: Kurt Vile & The Violators, Lower Dens, Waxahatchee, Stadt AB Club: Chantal Acda
02 november Minardshouwburg: Chantal Acda, Deadman Orchestra
03 november AB: Beach House (sold out)
04 november STUK: Chantal Acda, Deadman Orchestra
05 november CCHA: Chantal Acda
06 november De Roma: Stadt, Radial Sequence
07 november N9: Stadt
08 november DE Studio: Chantal Acda
10 november AB: Father John Misty, Anna B Savage AB Club: T.B.H.R., Kiss The Anus Of A Black Cat
13 november Botanique: Braids
14 november 4AD: Shilpa Ray, Chantal Acda
17 november Les Ateliers Claus: Schneider Kacirek w/ John Mcentire TRIX: Samantha Crain, Last Ex, Thus Owls
19 november Botanique: Ducktails Nijdrop: Titus Andronicus
20 november Botanique: The Mountain Goats, The Weather Station Charlatan: Wavves
21 november Trefpunt: Marissa Nadler
24 november Botanique: Jaakko Eino Kalevi, Weyes Blood, Sean Nicholas Savage
25 november MOD: Stadt, Lushes Nijdrop: T.B.H.R., Kiss The Anus Of A Black Cat
30 november Botanique: Emily Wells Café Video: Joycut
04 december AB: Raketkanon, Lushes
05 december Cactus: Will Johnson
06 december TRIX: Will Johnson
09 december CCHA: A Winged Victory For The Sullen, Bing & Ruth
10 december 30 CC: A Winged Victory For The Sullen, Bing & Ruth
11 december De Warande: A Winged Victory For The Sullen
14 december Botanique: Willis Earl Beal
15 december De Roma: Jose Gonzalez
17 december Handelsbeurs: Stadt, Radial Sequence, Kiss The Anus Of A Black Cat
18 december Botanique: Peaches
T e k s t: N e l E x e l m a n s i f o t o : m a r i n a c h a v e
Toverde hij ten tijde van ’Wakin’ On A Pretty Daze’ nog met goedbekkende neologismen als progpop, dan loopt het hart van de langharige gitaarheld Kurt Vile ditmaal over van spaceblues. Met ’B’lieve I’m Goin Down…’, een kruidige melange van blues, folk en psychedelische rock, blaakt Vile meer dan ooit van zelfvertrouwen. Dat het zijn beste album tot nu toe is, steekt hij ook niet onder stoelen of banken. Hoog tijd voor een verhelderend gesprek met dit bijzondere individu.
Wanneer we Kurt Vile voor de tweede maal ontmoeten, is hij nog even goedlachs en sympathiek. “I’m gonna smoke a cigarette quickly. Could you order me that beer?”, klinkt het vanuit de verte. Wanneer het gesprek vlot op gang is, vertelt Vile ons niet alleen in geuren en kleuren over zijn nieuwste aanwinst, maar ook over Youtube-filmpjes waarin James Brown tijdens een interview zijn verstand verliest en over een asteroïde die op 21 september de planeet aarde zal vernietigen. Wanneer we hem vragen waarom hij dit zijn beste werk tot nu toe vindt, klinkt het bescheiden als volgt. Kurt Vile: “Als artiest en als persoon groei ik en daarom zullen al mijn albums anders zijn. Op een gefocuste en zelfbewuste manier verfijn ik een soort van mix van folk, blues en psychedelische rock. Ik ben 35 jaar en maak al lange tijd muziek. Het is alsof ik een extensie van mezelf verfijn. Ik weet het niet, ik denk dat dit het beste is wat ik al gemaakt heb. Volgens mij vindt iedereen die aan dit album meewerkte mijn recentste werk ook het beste. I’m seriously into it. I make music, that’s what I do. Niet om de kost te verdienen, maar om proberen te groeien als artiest en dat gevoel heb ik wel.”
Op een andere planeet Je nieuwe en zesde langspeler ‘B’lieve I’m Goin Down…’ werd over het hele land opgenomen, waaronder in Brooklyn, Athens, Los Angeles en in de bekende Rancho De La Luna-studio in Joshua tree. Hoe ging dat in zijn werk? Kurt: “Het was geen nieuw concept meer. Op ’Smoke Ring For My Halo’ reisde ik al de hele oostkust af, van noord naar zuid. Vooral Brooklyn, Massachusetts en Philadelphia waren stopplaatsen, afhankelijk van waar er een studio beschikbaar was. Voor ’Wakin On A Pretty Daze’ trok ik naar California om er met twee vrienden samen te spelen, Farmer Dave en Stella Mozgawa van Warpaint. Voor het nieuwe album borduurde ik verder op dat rondreisthema. De bandleden wonen bovendien over het hele land verspreid. Zo heeft onze nieuwe drummer Kyle een studio in Athens en woont gitarist Rob Laakso in New York. Met Stella en Farmer Dave trok ik naar Joshua Tree omdat het kort bij LA was, waar ik ook een deel opnam. There’s a method to the madness. (lacht) Het was heel erg leuk. Omdat ik vooral het vliegtuig nam, was het geen echte roadtrip. (lacht) “Rondreizen helpt je perfect om vanuit een ander perspectief tegen de dingen aan te kijken. Je zit niet altijd vast in dezelfde vierkante kamer en het geeft me ergens ook inspiratie als ik vertrek. Zo schreef ik ‘Pretty Pimpin’, het meest toegankelijke nummer, vanuit een pop-perspectief, omdat ik vol spanning wachtte om in LA met Rob Schnapf, de nieuwe producer, te gaan opnemen. Reizen over het algemeen is gewoon inspirerend. Onderweg je hoofdtelefoon opzetten en loeihard zelfgebrande cd’tjes luisteren, dat schept een nieuwe sfeer. (lacht) Getting pumped up.” Je zag dus allerlei plaatsen. Hoe sloop de omgeving in de muziek? Kurt: “De omgeving is er wel ingeslopen, maar niet noodzakelijk in de vorm van lyrics. Een bepaalde plek is belangrijk voor je muziek. In de woestijn bijvoorbeeld zie je mijlen in de omtrek helemaal niets, zowel niet met je twee ogen als met je derde oog. Daarom zijn de lyrics dit keer opener. (denkt na) Maar een nummer zoals ‘That’s Life’ ademt meer de nerveuze sfeer van de oostkust uit. Het is introspectief, maar het belichaamt nog altijd die sfeer van een oostkuststad waar mensen uitgaan en xtc nemen. Het nummer bestaat uit een hoop woorden in een rij, en dus eigenlijk het tegengestelde van die sfeer. (schaterlacht) Wat ik bedoel met je derde oog? Je kosmische oog. Sommige mensen zeggen dat het met helderziendheid te maken heeft. Natuurlijk ben ik niet helderziend, want ik spring losjes om met die term. Dat ik een nummer heb dat ‘Bad Omens’ heet, betekent niet dat ik overbezorgd ben en iets denk zoals oh dat is een slecht voorteken, laten we de sjamanen raadplegen. (lacht) Je derde oog is je artistieke oog, je zesde zintuig. Eigenlijk betekent het dat je je in een dromerige staat kunt bevinden en op een andere planeet bent als je muziek maakt.” (lacht)
07
ez
’s Nachts ligt de kosmische energie voor het grijpen Creatieve sappen Onlangs zei je dat er tussen middernacht en drie uur ‘s ochtends de beste dingen ontstaan. Was er een nachtvibe bij dit album? Kurt: “Ik denk het wel. Ik ben altijd een nachtpersoon geweest. Tijdens de voorbereiding van dit album raakte ik er helemaal aan gewend om tot vijf, zes, zeven uur ‘s ochtends aan m’n muziek te werken. (lacht) Hoe meer creatieve sappen er vloeien, hoe meer adrenaline en opwinding dat je lichaam aanmaakt en zo blijf je makkelijk wakker. Het nachtleven is mooi vastgelegd op dit album. Dat kan ik horen en jij ook waarschijnlijk. Er is iets met de nacht dat me begeestert. Mijn nieuwe theorie luidt: ‘s nachts is het donker en stil. Iedereen slaapt, dus al die kosmische energie wordt niet gebruikt en ligt voor het grijpen. Je kunt die energie opnemen, ze vloeit in je brein. (lacht) ‘s Nachts ben je dus extra creatief. Hetzelfde principe geldt voor ‘s nachts studeren. Voel je je niet anders dan? Je stelt overdag alles uit en voelt je psychologisch moe omdat je weet dat je nog veel te doen hebt. Maar dan wordt het donker en ben je eindelijk aan het werk. Tijdens die nachturen ben je heel creatief. Dat besef ik al sinds ik een kind was.” Hoe maak je live eigenlijk de switch tussen je elektrisch werk en het akoestisch materiaal met veel fingerpicking? Kurt: “In het verleden ging die omschakeling eigenlijk altijd goed. Maar dit keer zou ik het toch graag professioneler doen. Zo ben ik al druk de show aan het uitwerken. Hoe ik het ga aanpakken, weet ik al ongeveer. Hopelijk krijg ik de puzzel gelegd. (lacht) It’s a big job. Eerlijk gezegd heeft ieder bandlid zijn ideeën, maar ze wachten tot ik hen zeg wat ze moeten doen. Of we een ritueel hebben voor we het podium opgaan? Op dit moment niet, maar tijdens de vorige tour lieten we voor het optreden altijd ’Wrote For Luck’ van Happy Mondays afspelen. Dat nummer doet je echt zin krijgen in de show. In het verleden probeerden we allerlei ongezonde dingen uit zoals Redbull en tequila drinken vlak voordat we het podium op moesten. Ik probeer om uit die wereld te geraken.” (lacht) Nog een laatste vraag. Tijdens het vorige interview met RifRaf, ten tijde van ’Wakin On A Pretty Daze’, vertelde je ons dat je je eigen benaming had voor je stijl. Je noemde het progpop. Kurt: “Toen was ik inderdaad veel bezig met dat progpop-gedoe. De muziek op dit album noem ik spaceblues, omdat de nieuwe stijl klinkt als blues- of folkmuziek die uit de ruimte komt of hoe blues zou klinken
wanneer je je in de ruimte zou bevinden. (grinnikt) Alsof er iemand ergens op een planeet of tussen de sterren aan ’t spelen is. (lacht) Als ik zoiets zou kunnen waarmaken op het podium… geweldig!”
on stage 31 oktober: Paradiso, Amsterdam (NL) (w/ Girl Band, Lower Dens, Waxahatchee, …) 1 november: AB, Brussel (w/ Lower Dens, Waxahatchee en Stadt)
Kurt Vile ‘B’lieve I’m Going Down…’ Matador Records/Beggars
Dat Kurt Vile over een rijke fantasie bezit, zoals hij ook zelf bezingt in ‘Wild Imagination’ is al lang geen geheim meer. Naar goede gewoonte is de chaotische maar meesterlijke gitaarheld architect van zijn eigen vaktermen. Was het nog progpop die op het aanstekelijke ‘Wakin On A Pretty Daze’ de plak zwaaide, dan slaan Vile en zijn trawanten met hun zelfuitgevonden spaceblues een andere weg in op ‘B’lieve I’m Going Down…’. Vanaf de eerste tot de laatste noot klinkt het album als een deugdelijke trip door het weiduitgestrekte vasteland van de Verenigde Staten. Dorre woestijnlandschappen en het bijhorend bluesgevoel, perfect hoorbaar op het met banjogetokkel opgesmukte ‘I’m An Outlaw’ en het ronduit geniale ‘Wheelhouse’ vloeit als een organisch geheel over in de strakkere ritmesecties en pianostukken (‘Life Like This’) en nummers die de sfeer van de oostkust (‘That’s Life, Tho (Almost Hate To Say)) vastleggen. Geen banjo, lapsteel, resonator, piano, drums of gitaar verhinderde dat Vile en de zijnen hun eerder afgetaste grenzen niet schuwden. Zo klinkt ‘Lost My Head There’, net als de vooruitgeschoven single ‘Pretty Pimpin’ met zijn perfect afgemeten keyboardjingles meer poppy dan ooit. ‘B’lieve I’m Going Down…’ is het stuitende bewijs dat ‘s mans fingerpicking-stijl, inmiddels zijn handelsmerk, niet in één hokje te duwen valt. Conclusie? Zijn poëtische humor tovert hij in één ruk met een rijke en gebalanceerde sound tevoorschijn, en dat kunnen we enkel maar bejubelen. (ne)
08
T e k s t: B r a m V e r m e e r s c h
Na ‘De Bom Bom’, een single die vorig jaar verscheen, heeft het Ierse viertal Girl Band (enkel heren in de groep) nu ook een motherfucker van een debuutplaat uitgebracht: ‘Holding Hands With Jamie’. Een vette, compromisloze lap lawaai van diy-road warriors met een sterke live-reputatie die de tijd hebben genomen om hun sound en identiteit te ontwikkelen en daarnaast allerminst het weirde experiment schuwen in de studio.
Op het podium mag het er geschift aan toe gaan maar in het dagelijkse leven zijn zanger Dara Kiely en gitarist/toermanager Alan Duggan, die in Brussel RifRaf te woord staan, vooral heel sympathieke peren. ‘Holding Hands With Jamie’ is een uitstekend voorbeeld van het feit dat muziek helemaal niet lief of mooi hoeft te klinken om goed te zijn. Dara Kiely: “Dat klopt. Maar we hebben veel plezier beleefd toen we de plaat hebben gemaakt. In die zin is ‘Holding Hands With Jamie’ een document van onze vriendschap. Er is heel veel werk en liefde in gekropen. Na afloop hadden we echt wel een goed gevoel bij het album. We zijn buiten onze comfort zone getreden qua gebruik van bas, drum, gitaar en vocals.”
Geordende chaos Alan Duggan: “Door nieuwe muziek te ontdekken, heb je een beter zicht op wat er allemaal mogelijk is. Toen we zestien waren, speelden we in een indie rockband met een nogal afgelijnd idee over muziek. Songs moesten een strofe, een prechorus, een vet refrein en liefst ook nog een outro hebben. Dat waren de regels. Op mijn negentiende begon het me te dagen dat je ook met één motief aan de slag kan. Je hebt niet noodzakelijk een refrein nodig. Je kan muziek ook op een andere manier benaderen. “Vroeger, toen de band nog een andere naam en line-up had, waren we een zachte groep. Daarna veranderde alles. We vonden het opeens heel erg waardevol om harde muziek te maken. We wisten niet precies wat we aan het doen waren maar het had in elk geval niets met vroeger te maken. Het allereerste nummer dat we in die geest schreven, was nadien ook de eerste single van Girl Band. Het was een mission statement: niet veel mensen gaan hier van houden, maar wij wel. En dat is wat uiteindelijk telt.” Op de ep’s ‘France 98‘ en ‘The Early Years‘ hoor je nog een zoekende groep in de overgang. Op ‘Holding Hands With Jamie’ heeft de sound helemaal vorm gekregen. Gevonden wat jullie zochten? Alan: “Het album moest live en agressief klinken. Niet om te confronteren. Wel omwille van het therapeutische effect. Geen fuck-you-attitude maar meer: alle remmen los.” Dara: “En dat is soms verwarrend voor het publiek. Als mensen zijn we niet zo inyour-face. Op een podium kan je wel een bepaalde rol spelen. Nick Cave zijn versie van ‘Stagger Lee’ is daar een perfect voorbeeld van. Hij komt er mee weg op een goede manier. Je bent altijd een projectie van jezelf als je live speelt. Ook al is dat misschien niet de intentie. Op een podium kan je dingen doen die niet mogelijk zijn in het dagelijkse leven. Of toch niet op elk moment van de dag. Tijdens een optreden kan je mensen recht in ogen kijken en vol overtuiging de grootste onzin in hun gezicht spuwen. Dat is vaak bevreemdend maar ik vind het net interessant dat mensen het niet altijd volledig begrijpen. Zo onstaat er een debat: waarom doet hij dat? Maar uiteindelijk is het onze trip. Of het publiek er nu van houdt of niet.” Alan: “Als er in elk land zes mensen Girl Band fantastisch vinden, dan is dat al heel straf. Of een Braziliaan die een t-shirt van ons koopt: geweldig, toch?” Dara: “Het zit goed tussen onze oren. Succes is: gelukkig zijn in het nu. We hebben hard gewerkt aan de plaat, we willen niemand afzeiken maar anderzijds willen we ook niet te veel stilstaan bij meningen van mensen. Je kent iemand nooit voor de volle honderd procent en je kan niet altijd alles goed vinden. Er zijn altijd wel kleine dingetjes die in de weg zitten. Je moet je daar bewust van zijn en die gedachte omarmen. Als je dat niet doet en je te veel dingen afvraagt, dan ben je nooit gelukkig. En dan gaat je muziek daar onder lijden. Als band is het best ok om enkele gebreken te hebben. Op een redelijke manier, tenminste.” (lacht) Pitchfork omschreef Girl Band in het verleden als een mix van nihilistische post-punk noise en architecturale dance. Terecht? Alan: “Dat was interessant om te lezen. Ik hou van de strakke combinatie van rauwe noise en zware technobeats. We creëren chaos. Geordende chaos.
Alles hangt af van wat het liedje nodig heeft. Sommige tracks zijn energiek en intens, anders nummers roepen dan weer eerder een hypnotiserend effect op. We proberen er vooral niet te veel over na te denken. Op ‘Holding Hands With Jamie’ hoor je heel uiteenlopende genres en ideeën. Neem nu ‘Fucking Butter’: je hoort de sfeer van de soundtrack die Johnny Greenwood schreef voor de film ‘There Will Be Blood’ maar net zozeer ook de avant-garde van een band als The Thing. Alsof er zich een olifant in de ruimte bevindt. We gaan volledig loos. En dan zijn er ook nog invloeden van house, de minimale muziek van Steve Reich, hiphop, ‘Songs For The Deaf’ van Queens Of The Stone Age, Stravinsky en hiphop. Om maar te zeggen: we luisteren naar heel veel verschillende muziek. In functie van de song komt dat allemaal samen. Dat is altijd onze benadering.” De muziek van Girl Band heeft vaak iets nerveus en paranoïde. En de single ‘Paul’ is irritant op een briljante manier. Alsof een stofzuiger met een diep zoemend geluid de boel op stelten komt zetten. Alan: “De verandering van toon en frequenties is beïnvloed door Kanye West. Ik heb volop geëxperimenteerd met octaver-pedalen om zo’n laag geluid te verkrijgen. ‘Paul’ telt ook aardig wat omkeringen van ritmes en structuren. Onze inspiratiebronnen zijn eindeloos. Chicha music uit Zuid-Amerika, bijvoorbeeld. In de jaren vijftig en zestig trokken Amerikanen naar Peru om oliemijnen te ontginnen. Ze brachten rock-‘n-roll-tapes mee en dat had zo zijn invloed op de lokale bevolking. Chicha has a weird psychedelic rock ‘n’ roll kind of feel. Heel erg interessant om naar te luisteren. Recente Colombiaanse bands zijn er nog altijd door beïnvloed en hun groove georiënteerde muziek klinkt als de afrobeat van Fela Kuti.” Dara: “Met een spooky Halloween-invloed.” (lacht) Alan: “Soms moet je de tijd nemen om iets te appreciëren. Veel hangt af van de mood van het moment. Er bestaat ook niet één bepaalde manier om naar een plaat te luisteren. Een luistervaring hoeft niet altijd aangenaam te zijn maar daar hou ik net van. The Boredoms zet je niet op voor je ontspanning.” Dara: “Soms heb ik zin om naar de easy listening muziekjes van Louis Prima te luisteren. Andere keren mag het gerust de loeiharde hardcore punk van Minor Threat zijn.” Alan: “In de acid house-sector ga ik voor ‘Phreaky MF’ van Mike Dunn aka Mr. 69. Een track van twaalf minuten. Wie echt met het genre bezig is, spuwt wellicht op die keuze. Maar daar lig ik niet wakker van.”
on stage 20 oktober: Botanique, Brussel (w/ Fist City) 21 oktober: De Kreun, Kortrijk (w/ Fist City)
Girl Band ‘Holding Hands With Jamie’ Rough Trade/Konkurrent
Hookworms, PC Worship, Viet Cong, Raketkanon en Crowd Of Chairs (de verse winnaar van het Gentse pop- en rockconcours De Beloften): de compromisloze underground borrelt volop. Ook de Ierse band Girl Band doet met ‘Holding Hands With Jamie’ een meer dan aardige duit in de zak. Het debuut van het viertal is zo drammerig dat je er bijna fysiek onwel van wordt. Een beproeving voor velen maar een zegen voor wie houdt van een moddervet en schreeuwerig album dat het repetitieve van LCD Soundsystem combineert met sublieme post-punk noise, een mechanische sound, scanderende vocalen en de leegheid van techno. Non-sensicale titels als ‘Pears For Lunch’, ‘Texting An Alien’ en ‘Fucking Butter’ doen inside jokes vermoeden en onder de scherpe, weirde texturen vind je altijd een niet-klassiek opgebouwde song. In het geval van Girl Band een teken van aparte genialiteit. Krankjorum plaatje! (bvm)
07
ste E D I T I E
2016 DE MOEDER ALLER ROCKWEDSTRIJDEN, DE KORTSTE WEG NAAR EEUWIGE ROEM
Schrijf je nu in
voor de historische editie 2016 En treed in de voetsporen van dEUS, Evil Superstars, Balthazar‌ Info op humo.be/rockrally
Proud partner
10
T e k s t: M i c h i e l D e n y s i f o t o : g r a n t c o r n e tt
Battles worstelt niet langer met het vertrek van zanger Tyondai Braxton. Op ‘Gloss Drop’ werd hij vervangen door een handvol gastzangers, ’La Di Da Di’ doet het zonder huurlingen. Battles is nu 100 procent instrumentaal, maar de instrumenten klinken gelukkig vertrouwd. John Stanier drumt nog steeds als een militaire octopus en de gitaren en synthesizers stapelen als vanouds Tetris-gewijs futuristische ritmes op elkaar. Ook zonder zang blijft Battles opwindend. We ontmoeten John Stanier (drums) en Dave Konopa (gitaar, bas) in een tearoom in Brussel. Stanier blijkt een norse beer met een intimiderende blik te zijn. Geen wonder dus dat hij zijn zin krijgt als de muziek hem er stoort. Vijf minuten later staan we opnieuw op de Brusselse straten, op zoek naar een etablissement zonder salsamuziek. Tijdens die zoektocht ontpopt John zich tot een volbloed toerist. Hij fotografeert elke straathoek met zijn kleine digitale camera. Dave blijkt dan weer een enthousiast hondenliefhebber te zijn die elke wandelaar met hond pront aanspreekt. Voordat het interview echt van start gaat haalt hij zijn smartphone boven om foto’s van zijn geliefde viervoeter te tonen. Dave Konopa: “Ik heb er soms zo mee te doen. De zomers in New York zijn moordend, daar is zijn vacht niet op voorzien. Hij zoekt dan verkoeling door op de tegelvloer te gaan liggen in mijn toilet. Maar goed. Over wat gingen we ook alweer praten?” Jullie nieuwe album. Is er veel veranderd op ’La Di Da Di’ in vergelijking met ’Gloss Drop’? John Stanier: “Vind jij dat er veel veranderd is?”
We hebben die shows echt nodig, want Dave en Ian wonen in New York, en ik in Europa.” Jij woont nog steeds in Berlijn? John: “Inderdaad. Als ik in New York ben zoeken we elkaar op, maar ik probeer zo veel mogelijk in Berlijn te zijn. Wij zijn niet meer het soort band dat twee keer per week moet repeteren.” Hoe spreken jullie dan af? Dave: “Na een tour komen we thuis en omarmen we het alledaagse leven. Tot het weer begint te kriebelen. Eenmaal ik mijn instrumenten opnieuw begin te installeren is het zover. Ik werk het liefst in de veilige omgeving van mijn appartement. Vroeg opstaan, koffie drinken, beetje muziek maken. En dat allemaal zonder kostbare tijd te verliezen. Ian werkt ook thuis. En dan stuurt John ons na enkele weken een mail: “Waar zijn jullie mee bezig?” Het startschot om onze kleine stukjes muziek online te delen. Hoogstens een aanzet tot een song. Als alles concreter wordt komt John twee weken in de repetitieruimte kamperen.” John: “We hebben er deze keer echt onze agenda moeten bijnemen. Ik vind dat jammer, maar zo gaat dat nu eenmaal. En dat is nodig, want anders deden we misschien 6 jaar over deze plaat. Zo traag zijn we. We zouden echt blijven schrijven. Het is moeilijk om daar een punt achter te zetten.” John, besef jij dat je nu langer bij Battles speelt dan je ooit bij Helmet speelde? John: “Ja. Vreemd hé.” Veel mensen vinden je nog steeds die drummer van Helmet. John: “Niets mis mee. Het is ook compleet anders. Battles startte 13 jaar geleden als een project. Niemand van ons had toen durven denken dat we 3 platen gingen maken en wereldwijd touren. We startten op een natuurlijke manier, zonder al die intenties. Pas later begon het ons te dagen: We zijn een band geworden! We moeten touren! Bij Helmet was het anders: vanaf de eerst seconde dat de band bestond was ons doel keihard de wereld te veroveren.” Hebben jullie die video gezien op YouTube waarin studenten aan The Portland School of Rock jullie debuutplaat ‘Mirrored’ coveren. John: (verrast) “Huh? They do? Wow.” Dave: “Ik heb dat gezien. Toegegeven: ik voelde me vereerd.” Kan je dat eigenlijk leren, rocken? Dave: (plagend) “John heeft muziekschool gevolgd. Hij is de expert.” John: “Maar dat was geen rockschool, dat bestond toen niet. Ik ging naar het conservatorium. Maar waarom zou het niet kunnen? Online vind je ook veel tutorials om te leren rocken. Niets mis mee.” Dave: (sarcastisch) “I learned to rock on the streets.” Misschien zou je een goede drumleraar zijn, John. John: “Nah. Dat is echt mijn ding niet. Ik zou een verschrikkelijke leraar zijn. Echt verschrikkelijk.” Dave: (opnieuw sarcastisch) “Ook al ben je een slechte leraar, jij bent als een broer voor me. En ik leer elke dag van mijn grote broer.” (Dave knuffelt John. John lacht ongemakkelijk) John: “I love you.” Dave: “I love you too man.”
Wij zijn niet langer op een missie
Euh, ja en neen. Er is bijvoorbeeld geen zang. Dave: “Vandaar dat we de plaat ’La Di Da Di’ genoemd hebben. Lekker ironisch.” John: “We gingen zeer fragmentarisch te werk. Beetje spelen, paar weken laten rusten, dan weer verder doen, enzovoort. Er zaten grote pauzes tussen de jamsessies, waarin het materiaal wat kon rijpen. We hebben eigenlijk nooit een bewuste beslissing gemaakt over de zang. De puzzelstukjes die de plaat als geheel vormen vielen pas helemaal op het eind samen. We hadden ook enkele nummers die vocalen nodig hadden, maar die hebben de uiteindelijk plaat niet gehaald.” Dave: “Ik wou echt geen guest appearances meer zoals we dat met ‘Gloss Drop’ gedaan hebben.” Omdat gastzangers moeilijk te rijmen zijn met een liveshow? Dave: “Daar heeft het niet mee te maken, want wij hebben dat concept echt gefinetuned. We zijn een klein beetje pioniers op het vlak van live elementen te gebruiken die we niet onder controle hebben. Maar onze werkwijze is nu helemaal anders. Onze songs ontstonden vroeger met zang, dat was de basis van de meeste nummers. Nu zijn we met drie, en geen van ons is zanger. Die aanpak is niet meer mogelijk. We wilden dit album helemaal afstemmen op ons drie.” Dat was niet het geval met ‘Gloss Drop’? Dave: “Zanger Tyondai is tijdens het schrijfproces van die plaat vertrokken, maar had zeker zijn stempel gedrukt op de eerste versies van de songs. Daarna zijn ze nog veel veranderd, omdat we zochten naar een eigen identiteit. Nu trokken we van in het begin aan hetzelfde zeil, zonder die onzekerheid. Bovendien was ‘Gloss Drop’ een plaat met een missie. We wilden nagaan hoe ver we de mainstream konden binnendringen met onze vreemde, experimentele sound. En dat lukte ons aardig dankzij televisie-optredens bij Jools Holland en Jimmy Fallon. Een heel leuk experiment, maar dat willen we niet meer. We zijn niet langer op een missie, en willen gewoon ons ding doen. Terug naar de basis.”
School of rock Jullie speelden de nieuwe nummers een jaar geleden al eens live. Een soort try-out? John: “Min of meer. Vorig jaar speelden ze al een keer in Polen, net voordat we de studio indoken.” Dave: “Dat was in een periode dat we enkele knopen dringend moesten doorhakken. Daarom besloten we het nieuwe materiaal live uit te proberen. Toegegeven: dat was niet onze beste show, maar wel een heel interessante. Zowel voor ons, als voor het publiek.” Wat leer je daar precies uit? John: “Je moet begrijpen dat wij zijn nogal lui zijn. Door die show te spelen dwingen we onszelf om dingen aan te passen en nog een laatste keer na te denken over het materiaal. We stelden dat alsmaar uit, maar de studio was al geboekt en de opnames naderden met rasse schreden. Nu de plaat klaar is speelden we ook al enkele keren live, om de plaat in de vingers te krijgen.
on stage 29 oktober: Le Grand Mix, Tourcoing (FR) 1 november: Rockhal, Luxembourg (LUX) 2 november: Melkweg, Amsterdam (NL) 3 november: Orangerie, Brussel
Battles ‘La Di Da Di’ WARP/V2 Records
Battles is altijd een hoofdzakelijk instrumentale band geweest. Het is dus geen grote verrassing dat ‘La Di Da Di’ volledig instrumentaal is. Maar toch: dankzij die zang was Battles niet zomáár een mathrockband. Het ijle gezang van ex-lid Tyondai Braxton zorgde er net voor dat debuutplaat ‘Mirrored’ zo’n succes werd. Die sound was uniek, ‘La Di Da Di’ is minder baanbrekend. Dat hoeft niet te betekenen dat Battles doordeweeks geworden is. Integendeel. De epileptische ritmes hakken er nog steeds in en zetten je voortdurend op het verkeerde been. Af en toe merk je dat Battles stappen zet naar een nieuw, sfeervoller geluid, al gaat dat wat verloren tussen het dynamischer materiaal. Ook wennen: de synthesizers waren nooit eerder zo nadrukkelijk aanwezig in het Battles-universum. Ze brengen verknipte melodieën, gedeukt door experiment. Maar aan het eind van de rit heb je je toch het meest geamuseerd met de kern van Battles: knotsgekke grooves die je een hardnekkige whiplash bezorgen. (dm)
11 07
Dez Mona DE ROMA • ANTWERPEN
TICKETS & INFO: GREENHOUSETALENT.BE
ANCIENNE BELGIQUE • BRUSSEL VOORUIT • GENT DE KREUN • KORTRIJK STUK • LEUVEN MUZIEKODROOM • HASSELT DE STUDIO • ANTWERPEN DE CASINO • SINT-NIKLAAS* /Greenhousetalentbelgium
SOLD OUT
SUPPORT:
SHERMAN
EXCEPT *
26 O K TO B ER 20 15
02.10 06.10 07.10 08.10 10.10 15.10 16.10
New album ORIGIN release tour @GREENHOUSE_TLNT
12
homegrown
Tekst: Jamilia Knockaert en Jonas De Vrieze foto: thomas sweertvaegher
Na de concertreeks met album ‘My Perception’ (2011) werd het een hele tijd stil rond Black Box Revelation. De twee Dilbekenaren waren toe aan een break, veranderden van management én van platenfirma en maakten een nieuwe start. Eerste wapenfeit was ‘Gloria’, een opvallend groovy single die al wekenlang in ons hoofd kampeert - die verdomde shalala’s toch! Een passage op onder andere Pukkelpop volgde, Seasick Steve nam hen mee op toer en op 16 oktober komt dan eindelijk dat vierde album uit, ‘Highway Cruiser’. Op die plaat kiezen zanger/gitarist Jan Paternoster en drummer Dries Van Dijck voor een droog, analoog geluid én nieuwe invloeden. Ze trokken voor de opnames naar Amerika, maar passeerden eerst blijkbaar langs Frankrijk.
Black Box Revelation
Koning of stalknecht, maakt niet uit Jan Paternoster: (zang/gitaar) “In de Studio Black Box, niet gezeverd. We deden daar een paar opnamesessies maar we wilden supergraag met Thomas Brenneck samenwerken. Dat is de man die je onder andere bij Charles Bradley achter de knoppen terugvindt. Hij zag een samenwerking zitten, op voorwaarde dat hij het hele album mocht producen. Thomas is een echte retrofreak, die alleen tape gebruikt en onze drums bijvoorbeeld maar met twee micro’s opnam. Zijn manier van werken ging samen met de puurheid die wij nastreven in onze muziek en zo vielen de puzzelstukjes in elkaar. Ik denk dat we met deze plaat dan ook heel dicht bij onze essentie komen.” Dries Van Dijck: (drums) “In het begin zorgde dat bij mij wel voor paniek. We zaten op het vliegtuig richting New York met een paar drumstokken, een gitaar, een pedalenbord en enkele gitaareffecten. Vooraf had Thomas ons gezegd dat hij keiveel materiaal had. Toen we daar aankwamen, ging het eerder zo: “En waar liggen de cymbalen? Ah, hier! Die vier!” En daarvan was dan al één volledig kapot. Maar toen ik daarna de opnames hoorde, was ik wel onder de indruk.” Jan: “Zoals mijn bomma altijd zegt: “Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd.” Alles gebeurde analoog want we wilden een zo’n eerlijk mogelijk album maken. Er zijn veel bands die bijvoorbeeld met reverb werken, alles klinkt immers mooi als je er wat galm achter steekt. We hielden onze nummers echter zo droog mogelijk. Ze zijn daardoor niet altijd superhard, maar klinken toch rauw.” Analoog opnemen betekent ook dat het op de plaat staat zoals je het effectief gespeeld hebt. Zorgde dat voor extra stress? Jan: “Dat is net het leuke eraan. Je beseft dat er geen tweede kans is en daardoor speel je ook anders. We wisten dat we niet konden knippen en sjoemelen, daarom moesten we onze liedjes ook echt goed kennen.” Dries: “Gelukkig hadden we ze in Frankrijk al gerepeteerd. Het was niet voldoende om een nieuwe song een week in te oefenen en het dan op te nemen.” Jan: “Inderdaad. Een nummer moet stilletjes aan in je lijf kruipen zoals een gevaarlijke ziekte. Eentje waar je niet meer vanaf raakt.”
Dries: “Een kanker!” (beiden lachen) Jan: “Eerst is het moeilijk om vrede te nemen met die werkwijze omdat je jezelf superhard blootgeeft. Maar eens je het aanvaardt, wordt het makkelijker en zie je het plezier ervan in. Ik denk dat we hier in de toekomst zeker verder mee zullen gaan. Het is zó eerlijk. En laat eerlijkheid nu juist iets zijn waar je probeert naar te streven wanneer je muziek maakt.”
Tellers op nul Het valt ons op dat jullie heel ontspannen klinken op ‘Highway Cruiser’. Jan: “Toen we het vorige album maakten hadden we een ander management en platenfirma. Maar na ‘My Perception’ waren we geen winning team meer. In 2012 speelden we meer dan 230 concerten. We traden bijna elke dag op en reden steeds samen in ons busje naar de volgende stad. Na een tijdje begint dat te wringen. Daarom zetten we even alle tellers op nul, deden we een hele poos niets en omringden we ons met nieuwe mensen. Nadien was het alsof we weer voor het eerst samenspeelden maar dan wel met al onze ervaring. Voor ons is dit een nieuwe start na de wervelwind waar we doorheen gegaan zijn.” Jullie hadden zelfs even een Amerikaanse platenbaas. Jan: “Jack Ponti! Voor ons was dat een soort legendarisch Batmanpersonage. Of een slechterik die zo (draait ons de rug toe) zijn kat zit te aaien. Die man woont in New Jersey en toen we daar een show speelden, kwam hij niet eens kijken. Blijkbaar heeft hij schrik om zijn huis uit te komen omdat hij denkt dat zijn beenderen en gewrichten dan zullen ontploffen. Wij kenden hem dus enkel als die mysterieuze figuur die ons peptalks gaf aan de telefoon.” Dat deed hij dan wel? Dries: “Dat moest je horen!”
13 Jan: (imiteert) ““An interview… It’s a perfect match between sucking dick and licking ass.” Alsof wij sportmannen waren en hij onze trainer was. Een absurde periode in ons leven.” Dries: “Wij waren in die periode stikkapot omdat we al maanden in Amerika aan het toeren waren. Het was dus wree goed dat we die vierde plaat niet in een rush moesten maken.”
De eenvoudigste slag De tijd vliegt: volgend jaar is het een decennium geleden dat jullie zilver pakten op Humo’s Rock Rally. Jan: “Ja. Wij zijn zelfs al een half leven onderweg in een toerbusje, da’s echt bizar. Wanneer we opnieuw vertrekken en de deur van onze camionette opengaat, zijn we blij. Die geur… We zijn eigenlijk tevreden met weinig.” Dries: “Inderdaad. We treden momenteel op in het voorprogramma van Seasick Steve. Het opbouwen en afbreken doen we zelf. Soms ben je dat echt beu, maar je doet het gewoon. Het heeft allemaal zijn charmes.” Jan: “Dat maakt het ook spannend. De ene dag ben je de koning, de andere dag…” Dries: (onderbreekt) “De stront!” Jan: “Of de stalknecht – net iets verfijnder. Of we nu stalknecht of koning zijn, we spelen even graag. Soms kent niemand ons en moeten we de toeschouwers overtuigen, in andere zalen treden we dan weer op voor een publiek dat al onze cd’s kent en worden we aanbeden. We gaan daar nooit van zweven. We zullen altijd onszelf blijven en blij zijn met wat er op ons pad komt.” Zoals die tournee met Seasick Steve? Jan: “Tijdens onze show staat hij de hele tijd vanaf de zijkant toe te kijken. Dat geeft wel een kick. Wanneer het zijn beurt is, zie je een echte blueslegende spelen. Hij vertelt bijvoorbeeld een verhaal over hoe hij ooit aan het liften was en een knappe vrouw hem in haar sportwagen meenam. En dan covert hij een nummer dat tijdens die rit op de radio kwam. Een pareltje, ik heb het zelfs opgenomen.” (laat een fragment horen waarin Seasick Steve ‘Gently On My Mind’ van Glen Campbell speelt) Dries: “En zijn verhalen na de show in de backstage… Hij praat supergraag.” Hoe rock-‘n-roll is hij nog op zijn leeftijd? Jan: “Heel erg! Als het label iets doet, zegt hij: “Fuck off! Get out of my face, I’m not doing anything!” Dat is weer die essentie, hé.” Jullie nieuwe langspeler is er volgens jullie een om tijdens het autorijden op te leggen. De muziek van Seasick Steve is daar ook geschikt voor. Welke cruiseplaten zouden er nog in elke wagen moeten zitten? Dries: “Eentje van Howlin’ Wolf, maar ik weet de titel niet. Dju, da’s kut.” Jan: “Een Lightnin’ Hopkins-album mag ook altijd. Hij is mijn grootste inspiratie, maar zijn muziek is misschien minder geschikt voor in de auto. Het zijn eerder nummers om naar te luisteren terwijl je op je terras zit. Fantastische muziek.” Dries: “Ik vind ‘Sour Soul’ van BADBADNOTGOOD & Ghostface Killah wel goed. We luisteren echt graag naar hiphop.”
013 T N E P O HER
Dat hoor je ook op de nieuwe plaat. Jan: “Op de voorgangers van ‘Highway Cruiser’ was het drumwerk iets gevarieerder maar nu kiezen we soms voor die pure hiphopbeat. Een ritme kan gewoon uit de eenvoudigste slag bestaan als je hem maar juist speelt en hij goed klinkt… wat het moeilijkste is.” Dries: “Hoe simpeler, hoe moeilijker. Maar het is wel puur en eerlijk.” Jan: “Pure chocolat is ook de enige echte!” Om nog even terug te komen op Seasick Steve… Zien jullie jezelf binnen vijftig jaar ook nog op een podium staan? Jan: “We waren er gisteren nog over bezig. We stonden in Utrecht naar hem en zijn drummer te kijken en zeiden: “Dit moeten we echt blijven doen.” Iemand als hij staat daar enkel omdat hij dat graag doet. Wij zijn misschien veertig jaar jonger maar dat is uiteindelijk ook de reden waarom wij muziek spelen. Ik hoop dat we dit kunnen blijven doen tot we die leeftijd bereiken. Als dat zo is, kunnen we gelukkig sterven.”
on stage 4 november: 9 november: 13 november: 19 februari ‘16: 20 februari ‘16:
MTC, Keulen (D) Sugarfactory, Amsterdam (NL) Sonic Visions @ Rockhall, Esch/Alzette (LUX) (w/ Death Cab For Cutie, Alabama Shakes, José Gonzalez, Son Lux, …) AB, Brussel (uitverkocht) AB, Brussel
Black Box Revelation ‘Highway Cruiser’ Caroline
Enkele jaren geleden zei zanger/gitarist Jan Paternoster in RifRaf dat hij en drummer Dries Van Dijck nog veel in hun mars hadden en niet bang waren om in herhaling te vallen. Het eerste wisten we toen al, het tweede bevestigen ze nu opnieuw na de steengoede voorganger ‘My Perception’. Op ‘Highway Cruiser’ verrast het duo vooral. Wie had immers gedacht dat de twee Dilbekenaren het gaspedaal een beetje zouden lossen en de afslag naar een meer groovy sound nemen? Met deze plaat heeft Black Box Revelation namelijk zijn eigen ‘AM’ gemaakt. Net als Alex Turner en zijn band namen Jan en Dries hun bekende (blues)sound en lieten ze daar andere invloeden (hier vooral soul en hiphop) in sluipen. Nummers als ‘War Horse’ en ‘I Knew All Along’ zijn daar perfecte voorbeelden van, en met een akoestische song als ‘Pounding Heart’ blinkt de groep zelfs uit in eenvoud en puurheid. Mede dankzij producer Thomas Brenneck en de shalala’s van achtergrondzangeressen The Gospel Queens is een ochtendrit naar het werk een stuk aangenamer. Giet je tank dus maar vol! (jk) Release: 16 oktober
A L AR K Z U A XCL. N N E H / A T R IW UEE K BAL ARS Q L E Y E 0 2 30 OKT A H NL E C I G EXCL. M A B S + R E S V A E I G L K V A O R N H E 4 0 TH AS O M + A B N A IA L T A S V O A N B 6 1 E S & E LL E B V O N 29 KIJK VOOR ONS VOLLEDIGE PROGRAMMA OP
14
homegrown
Tekst: Duan Gatto i foto: jeroen mylle
Na twee terecht heel goed ontvangen donkere rockplaten, veel interessante shows in binnen- en buitenland en het intrigerende fotodagboek van de Japanse tour in 2013 in Humo, is het Gentse T.B.H.R. (aka The Black Heart Rebellion) volwassen geworden. De derde plaat ‘People, When You See The Smoke, Do Not Think It Is Fields They’re Burning’ (release: 23 oktober) is dan wel minder heavy en dreunend dan ‘Monologue’ en ‘Har Nevo’, maar duister en mysterieus blijft het allemaal wel. Er sluipen bovendien hypnotiserende, licht etnisch klinkende invloeden in de rock. Waar de eerste twee platen vooral leken te dienen om zand in het rond te trappen, is deze nieuwe plaat een perfecte soundtrack om in de gloed van een ondergaande zon, het stof te zien neerdalen, en de vuige realiteit recht in de ogen te kijken. Een belletje met drummer/percussionist Tim Byron en zanger Pieter Uyttenhove kan dan ook niet uitblijven.
Soundtrack voor film die nog moet gemaakt worden Pieter Uyttenhove: “Toen we in de studio zaten beseften we dat we al tien jaar een band zijn. Meer nog, toen we begonnen waren we vijf tieners, waarvan er een paar elkaar van kindsbeen af kennen. Voor elk van ons was T.B.H.R. onze eerste band. De eerste stappen in het schrijven van songs en het maken muziek, deden we samen en leerden we van elkaar.” Tim Byron: “Daardoor zijn we een heel open, democratische band waar elk lid een grote inbreng heeft. We zijn soms tot bloedens toe democratisch.” (lacht) Pieter: “Koen Gisen (gitarist van White Velvet, de band rond An Pierlé en producer van onder meer The Bony King en Flying Horseman, dg) wist dat bij de vorige plaat, soms tot onze eigen verbazing over het resultaat, perfect aan te voelen en weer te geven. Ook dit keer wilden we dat organische gevoel in de plaat leggen. We wilden weer een stap verder gaan.’ Inderdaad, niet elke rockband hanteert vlotjes de bouzouki. Van waar de etnische invloeden? Tim: “Onze fascinatie voor authentieke muziek bracht ons meteen ook bij een heel divers instrumentarium. De bouzouki bijvoorbeeld, maar ook een Indisch harmonium of het arsenaal bellen dat we ondertussen hebben verzameld, dragen allemaal bij tot de sound en sfeer die willen creëren.” Pieter: “Er zit geen groot verhaal of concept achter de plaat. Maar we hebben wel gezocht naar een manier om hulde te brengen aan de ambachtelijke manier van muziek maken bij verschillende culturen. Maar het is niet zo dat de song ‘Om Benza Satto Hung’ een ode aan Tibetaanse muziek is of zo. We praten vaak over bepaalde beelden als inspiratie, we streven ernaar om onze songs heel filmisch en sferisch te maken. In feite proberen we elke keer een soundtrack te schrijven voor een film die nog moet gemaakt worden.”
Church Of Ra Gaan jullie ook met deze plaat weer in Japan spelen? Tim: “Misschien wel. ‘People …’ wordt daar in elk geval uitgebracht, en de vorige keren waren heel interessant. We willen zo veel mogelijk spelen, maar onze tijd en mogelijkheden zijn niet eindeloos. We zijn geen voltijdse muzikanten en we jongleren met jobs en verantwoordelijkheden die nu even naar de achtergrond vanwege de release van het album. Maar soms verdwijnt de band weer wat meer op de achtergrond. We vinden daar alleszins een heel natuurlijke flow in.” Pieter: “In eerste instantie willen we nu vooral touren in Vlaanderen en Europa. We mikken op Engeland, Zwitserland, Duitsland, Nederland, en misschien gaan we zelfs in Oekraïne optreden. Vanaf onze releaseshow in de Handelsbeurs in Gent, zitten we niet stil. We geloven ook dat we onze muziek tot z’n recht kunnen laten komen op elk podium. Of het nu gaat om duistere, intieme concerten op originele locaties, of festivals in Vlaanderen… Zaaltjes in Tokyo horen daar natuurlijk ook bij.” (lacht) Vorig jaar droegen jullie bij aan het album ‘Church Of Ra’, waarbij songs van verschillende bands geremixt werden door Treha Sektori. Wat is dat eigenlijk, die Church Of Ra? Tim: “ “Church Of Ra is een term die voor het eerst werd gebruikt door Amenra
maar gaandeweg de naam werd voor het collectief dat rond de groep is ontstaan. En bestaat uit een aantal mensen, met gelijkaardige mentaliteit en visie op muziek, die elkaar ontmoeten in allerlei projecten in de Vlaamse undergroundscene.” Pieter: “Het is ook veel meer dan een muzikale uitwisseling of een paar bands die onder de vleugels van Amenra platen maken. We staan met deze plaat bijvoorbeeld mijlenver van wat Amenra muzikaal doet of deed. Met de term Church Of Ra worden een aantal artiesten, muzikanten, grafisch vormgevers, fotografen, producers, noem maar op, met elkaar verbonden. Maar het is ook geen exclusief, gesloten kringetje dat enkel met elkaar samenwerkt. Op ‘People…’ zingen Stef Heeren van Kiss The Anus Of A Black Cat en Annelies Van Dinter van Echo Beatty mee. En beide zullen binnenkort ook wel eens samen met ons op een podium staan. We houden gewoon van uitdagingen en samenwerkingen.”
on stage 7 november: Handelsbeurs, Gent (w/ Echo Beatty, Mathieu Serruys) 10 november: AB Club, Brussel (w/ Kiss The Anus Of A Black Cat) 25 november: Nijdrop, Opwijk (w/ Kiss The Anus Of A Black Cat) 4 december: Cactus @ Biekorf, Brugge (w/ Onmens)
T.B.H.R. ‘People, When You See The Smoke, Do Not Think It Is Fields They’re Burning’ 9000 Records/Smoke & Dust
De derde langspeler van het Gentse T.B.H.R. markeert de tiende verjaardag van de band. Jochies met branie waren het ten tijden van hun eerste shows in 2004 en hun debuutplaat ‘Monologue’ in 2008. Mannen met zowel muzikale als levenservaring zijn het ondertussen. In vier blokken van twee songs presenteert het vijftal nu het nieuwe album, ‘People, When You See The Smoke, Do Not Think It Is The Fields They’re Burning’. En het is een indrukwekkende plaat. T.B.H.R. creëert een coherent palet van beukende rockers die nasmeulen met drone- en postrock-dampen, van sfeervolle en traagbrandende lappen melancholie en van met een lichte zweem van Aziatische klanken en tribale ritmes overgoten, filmische melodieën. T.B.H.R. heeft en maakt het graag mooi, donker en taai. Daar houden wij toevallig ook van! Dra gegarandeerd op een podium in je buurt, (dg) gaat zich alvast gewillig laten hypnotiseren. Release: 23 oktober
MUZIEKODROOM CONCERTEN NAJAAR 2015 BINNENKORT IN CONCERTZAAL DE CASINO 25/09 AMADOU & MARIAM ★ DOYLU * 02/10 MASSOT-FLORIZOONE-HORBACZEWSKI * & CLARON MCFADDEN 03/10 OTO-MACHINE ★ MASSIV PEDALO KOLLECTIV 09/10 STÉPHANE GALLAND PRESENTEERT: LOBI 16/10 DEZ MONA ★ THE VALERIE SOLANAS 23/10 IVAN PADUART TRIO ★ BAS BULTEEL TRIO * 24/10 EVIL INVADERS ★ BLIKSEM ★ MEGASONIC 28/10 ROLAND & VALI RACILA FEAT. STEVEN DE BRUYN ★ TINY LEGS TIM 29/10 ILLUMININE ★ INNERWOUD 06/11 HENRI TEXIER HOPE QUARTET 07/11 MAD SIN ★ THE KLINGONZ ★ THE GRAVE BROTHERS 11/11 THE HICKEY UNDERWORLD ★ HELSINKI 13/11 ORCHESTRE NATIONAL DE BARBÈS * ★ 14/11 VERONIQUE VINCENT & AKSAK MABOUL CRO MAGNON & ARANIS ★ … * 18/11 TIGRAN HAMASYAN TRIO 19/11 NADAR / ‘HANDS ON (HANDS OFF)’ * 20/11 BOB WAYNE & THE OUTLAW CARNIES ★ HOMETOWN GAMBLERS 21/11 DE JEUGD VAN TEGENWOORDIG ★ DJ DYSFUNKSHUNAL 26/11 THERAPY? * 27/11 JEMEEL MOONDOC QUARTET ★ 3/4 PEACE ★ ★ 28/11 DAF ABSOLUTE BODY CONTROL ONMENS ★ KEELSHOW 03/12 ROOSBEEF * 05/12 ORKESTA MENDOZA ★ EVIL EMPIRE ORCHESTRA @ STADSSCHOUWBURG * 12/12 ANNA RUNE ★ ELI ACOUSTIC 16/12 RICHARD GALLIANO & SYLVAIN LUC EEN ODE AAN EDITH PIAF * 18/12 STUFF. ★ ALTERTAPE * In samenwerking met Cultuurcentrum Sint-Niklaas en/of Jazzlab Series.
INDIE 03.10 04.10 10.10 14.10 15.10 27.10 29.10 30.10 31.10 06.11 10.11 11.11 18.11 19.11 25.11 01.12 02.12 03.12 11.12 18.12
PLAY PARTY PLAY FESTIVAL met ondermeer John Coffey, The Germans, The Deaf, Meteor Musik, Warhola, Billie, Ólöf Arnalds, Sekuoia, Cid Rim, Miss Irenie Rose, Heck, Heads., en Rats On Rafts! DEZ MONA + SHERMAN LONELADY (WARP) + DJ MALLINDER (CABARET VOLTAIRE) PIQUET EP RELEASE SHOW DANSEN DRINKEN BETALEN - (ALMOST) THE MOVIE GET THE BLESSING (PORTISHEAD) ADHD + ADNA (NORDIC NIGHT) THE HICKEY UNDERWORLD + HIGH HI GO MARCH + THE SEDAN VAULT + SUPERGENIUS + THE K. H09909 SHEILA E. KING DALTON + THE WAVE PICTURES BO NINGEN STADT + LUSHES MINI MANSIONS ROOSBEEF + STAN LEE COLE K’S CHOICE JP COOPER FLYING HORSEMAN
BLUES (MOVE2BLUES) 08.10 GRAINNE DUFFY BAND 22.10 BOOGIE BEASTS + IAN SIEGAL BAND 12.11 THE MIKE WHEELER BAND 10.12 EGIDIO JUKE INGALA & THE JACKNIVES LOUD 04.10 07.10 17.10 25.10 08.11 20.11 22.11 27.11 08.12
(MOD LOUD & HEARTBREAKTUNES) BOYSETSFIRE + SILVERSTEIN + GREAT COLLAPSE ENFORCER / WOLF / DYNAMITE SHINING + DER WEG EINER FREIHEIT SÓLSTAFIR + MONO + THE OCEAN OUR LAST NIGHT + PALISADES + CROOKS PERIPHERY VS. VEIL OF MAYA SHEER TERROR DEEZ NUTS + NASTY + EXPIRE+ ASTROID BOYS + MORE THE BRONX + FRANK CARTER & THE RATTLESNAKES
LIMBOMANIA / DJ-MANIA / COMEDYMANIA 09.10 DJ-MANIA VOORRONDE 3, JH EXPO, SINT-TRUIDEN 10.10 LIMBOMANIA VOORRONDE 3, BICC ‘T POORTHUIS, PEER 16.10 DJ-MANIA VOORRONDE 4, JH DE ZOOL, HOUTHALEN 17.10 LIMBOMANIA VOORRONDE 4, JC RONDPUNT 26, GENK 05.12 FINALE LIMBO- / DJ- / COMEDYMANIA, MUZIEKODROOM
STATIONSSTRAAT 104, 9100 SINT-NIKLAAS • T. 03 776 11 98 • INFO@DECASINO.BE MUZIEKODROOM BOOTSTRAAT 9, 3500 HASSELT TICKETS www.muziekodroom.be INFO 011 23 13 13 — info@muziekodroom.be www.meerschaert.be
Stedelijke Academie Muziek Woord Dans Sint-Niklaas
16
homegrown
Tekst: Johannes De Breuker
Nadat het Gentse viertal eerder eigenzinnige jazzrock maakte met Marvellas Something neemt het met Stadt nu al de overblijvende genres onder handen. Hoe dat klinkt op ‘Escalators’? Organisch, gebald en vooral: zelfverzekerd. “Het was een verademing om aan die tweede plaat te beginnen. Die eerste plaat deed er plots niet meer toe,” vertelt Fulco Ottervanger.
Wat doe je als je van je eigen muziek begint te vervreemden maar je publiek steeds meer wil? Met deze vraag lagen Fulco Ottervanger, Simon en Frederik Segers en Joris Cool enkele jaren geleden in de knoop. Op hun tweede langspeler hakken ze die knoop nu definitief door. “We wilden met Stadt iets anders doen, maar het was moeilijk om die stap te zetten. Dat gaf een enorme druk, zeker naar Fulco toe,” licht Frederik toe. “Moest hij een echte frontman worden of zouden we naar een echte band evolueren?” Dat ze voor een echte groep hebben gekozen, konden we twee jaar geleden al horen op hun verrassend debuut ‘Kind Of Diversion’, een album dat hun voorliefde voor overstuurde synths, energiek gitaar- en drumwerk en melodische zangpartijen duidelijk laat horen. “Marvellas Something was nog geen band,” verklaart Fulco de ontbinding van de vorige groep. “Het was een project van vier gasten die eigenlijk iets anders wilden doen.” “We hebben met Stadt niet de gemakkelijkste weg gekozen”, springt Frederik bij. “Gelukkig, want als we die wel hadden gevolgd zouden we nu misschien niet meer bestaan.”
We zitten elkaar niet meer in de weg Hoe bedoel je? Frederik Segers: (gitaar) “In het begin waren we heel beïnvloedbaar omdat we met alles gebroken hadden: onze naam, muziek en aanhang. Dat maakte ons erg onstabiel. Al die verschillende meningen, na verloop van tijd weet je niet meer wat je moet doen en geloven. Het nummer ‘Public Man’ uit het nieuwe album gaat daar over: zelfvertrouwen vinden zonder teveel beïnvloed te worden. Nu is die onzekerheid weg.” Hoe komt dat? Joris Cool: (bas) “We zijn minder druk geworden. Als je begint met muziek heb je de neiging om alles wat technisch moeilijk is, te spelen. Je wil alles volstoppen en dat is heel leuk om te spelen, maar niet altijd om naar te luisteren. (lacht) Na een tijd werkt dat verstikkend.” Frederik: “Ik kreeg onlangs een film doorgestuurd met allemaal fragmenten van optredens die we de afgelopen tien jaar hebben gedaan. Het voelt enorm vreemd om dat allemaal terug te zien, vooral die evolutie is opvallend: we speelden heel de tijd supersnel en superhard. Complete chaos!” Fulco Ottervanger: (zang & synths) “Veel van onze vroegere fans hielden vooral van die energie. Ze herinneren zich vooral die kick die ze toen voelden tijdens onze liveshows. Vandaag mikken we minder op die instant kick en staan we steeds open om alles opnieuw om te gooien. We zitten elkaar niet meer in de weg.” Frederik: “Bij elke stap die we zetten blijft die energie er wel inzitten, maar gecontroleerder en meer gebalanceerd. Nu zijn we veel meer met het geheel bezig, en minder met onze eigen partijen.”
Robert Plant Zijn jullie dan dolle honden af? Fulco: “We zijn rustigere mensen geworden.” (lacht) Frederik: “Met de vorige plaat hebben we eigenlijk enorm afgezien. Wij gaven onszelf altijd 200% en dan moet je plots wat rustiger spelen om wat extra dynamiek in je muziek te krijgen. Dan sta je op een podium je af te vragen of het niet saai klinkt wat je nu aan het spelen bent. Nu zorgen we er tijdens onze liveshows voor dat we oogcontact hebben, zodat we weten wanneer we elkaar ruimte moeten geven of voluit mogen gaan. Vroeger hielden we daar geen rekening mee.” Fulco: “Hoe lang sommige dingen mogen duren, moet je leren. Als zanger vond ik het heel moeilijk om niet heel de tijd Robert Plant uit te hangen en alles vol te zingen. (doet een verschrikkelijke Robert Plant-imitatie) Ik verlang er soms nog naar, maar ondertussen kan ik het in bedwang houden.” (lacht) Frederik: “Ik kijk op naar groepen die superlang een geluid interessant kunnen houden. Elk muzikaal idee ten volle benutten, zoals bijvoorbeeld Timber Timbre, en dat dan vasthouden totdat je denkt nu mag er toch iets gaan gebeuren. En dan gebeurt er ook iets! Die spanning vind ik geweldig.”
Spannend is ‘Escalators’ zeker en vast, maar Timber Timbre zou niet meteen bij me opkomen. Frederik: “Er passeren heel wat invloeden in onze muziek, maar iets klakkeloos nadoen zit niet in onze natuur. Pink Floyd komt steeds terug maar dat begrijp ik echt niet. Als je een plaat van Pink Floyd naast de onze legt… (kijkt bedenkelijk) Nochtans, ik heb wel hard op al die Gilmoursolo’s geoefend!” (lacht) Fulco: “Voor mij moet er toch altijd een echte melodie inzitten. Als het alleen maar krauty zou klinken, of van die hip klinkende shit die alleen maar rechtdoor gaat, dan denk ik wel eens: nou ja, waar is de fleur? Ik vind het heel moeilijk om op één toon te zingen.”
Roltrap-pendelaars Wat willen jullie eigenlijk vertellen met ‘Escalators’? Frederik: “Ik heb een tijdje in Brussel gewerkt en toen ik pendelde kwam ik altijd in zo’n massa van mensen terecht die helemaal in hun eigen wereldje leven, meemarcheerden met de hoop, op weg naar hun werk. Ik vond dat heel raar. Je hebt zo’n massa maar toch is iedereen in zichzelf gekeerd.” Fulco: “Inderdaad. Het schept het beeld van roltrappen waar mensen langs elkaar lopen, in hun eigen wereld en altijd maar door blijven gaan op hun geijkte paden en vooral niet onder ogen willen komen wat er allemaal aan het veranderen is. Sterker nog: aan het escaleren is want daar verwijst de titel ook naar. Iedereen voelt dat het zo niet verder kan - kijk maar eens elke dag naar het nieuws - maar toch gaan ze gewoon door, langs elkaar heen, alsof niets aan de hand is. Die frictie, daar gaat de titel maar ook de nummers over.” Naast Stadt zitten jullie nog in vele andere groepen zoals De Beren Gieren, een jazzcombo. Het lijkt erop dat er de laatste tijd steeds vaker kruisbestuiving is tussen jazz en rock. Frederik: “Dat er weer meer crossover is, merk ik ook. Ook in de studio moet ik steeds vaker fusion opnemen, iets wat vroeger echt not done was. Ik denk dat veel jazzgitaristen het beu zijn om braaf te zijn.” Joris: “Losse pulls met pastelkleurtjes zijn terug in!” (lacht) Fulco: “Deze generatie jazzmuzikanten maakt niet meer zo’n strikt onderscheid in stijlen.” Voor Stadt houden we het gewoon maar op krautpop? Joris: “Ja dat dekt de lading nog wel. Die term is breed genoeg om alles onder te steken. Misschien moeten we er nog psychedelisch voorzetten? Oké, dat klinkt wel jazzy.
26 OKT
CAT(SOLO) POWER TURNHOUTSEBAAN 286 BORGERHOUT
TICKETS: WWW.DEROMA.BE GREENHOUSETALENT.BE + 03 600 16 60 + FNAC
on stage 14 oktober: Die Gudde Welle, Luxemburg (LUX) 16 oktober: Club Kamikaze, Mechelen 1 november: AB, Brussel (w/ Kurt Vile, Lower Dens, Waxahatchee) 6 november: De Roma, Antwerpen (w/ Radial Sequence) 7 november: N9, Eeklo 25 november: Muziekodroom, Hasselt 17 december: Handelsbeurs, Gent (w/ Kiss The Anus Of A Black Cat en Radial Sequence)
Stadt ‘Escalators’ FONS Records
Terwijl de muziekgeschiedenis ons leert dat het tweede album vaak het moeilijkste is, bewijst Stadt met ‘Escalators’ nu het tegendeel. ‘Kind Of Diversion’ bleek voor Stadt een enorm last aan het been. De ene vond dat het een ep had moeten zijn, de andere serveert het af als een overgangsplaat. Kortom: deze tweede is beter, en wel omdat ze dynamischer, organischer en rijker klinkt dan het debuut. Een van de redenen hiervoor is dat Stadt dit keer genoeg ademruimtes inlast en geen schrik heeft voor wat speelse luchtigheid, zoals in het heerlijke ‘Human Interference’ of het sfeervolle ’False Alarm’. Hierdoor klinken niet alleen de nummers dynamischer, maar ook de plaat in zijn geheel wordt er boeiender door. Dit heeft ook veel met de songs te maken die stukken beter zijn geworden want Stadt weet intussen hoe het wil klinken. Dat hoor je in hitgevoelige tracks als ‘Aching Not To Call’ of ‘Be Aware’. Ook als de bandleden intiemer gaan zoals op afsluiter ‘Public Man’ klinkt Stadt groots. Stadt barst van het zelfvertrouwen en dat werkt aanstekelijk. (jdb)
MEER NAMEN, INFO & TICKETS: WWW.DEROMA.BE 03 600 16 60
18
homegrown
Tekst: Jonas De Vrieze
Het stelletje ongeregeld van Monster Youth blaast met zijn wervelende garagerock een frisse wind in het Belgisch muzieklandschap. Pauwel De Meyer, Joeri Dobbeleir, Koen De Gendt en Steven Meuleman gooien nu hun debuut ‘Lost Dream, Cool Fire’ voor de leeuwen. RifRaf mocht met de herfstzon en een handjevol vragen in huis vallen bij de heren en hun vers geboren liefdesplaat. Was het een moeilijk album om te maken? Pauwel De Meyer: “Nee, het ging eigenlijk allemaal vanzelf. Ik heb de gewoonte om, als ik een nummer schrijf, er erna onmiddellijk mee naar de studio te trekken en het op te nemen. We waren amper voorbereid dus de spontaniteit druipt van de plaat af. Dat vonden we heel belangrijk.” Koen De Gendt: “We hebben in totaal zes maanden aan het album gewerkt. Dat is niet lang, zeker omdat we elkaar nog niet goed kenden en we hadden nog niet besproken welke richting we uit wilden met Monster Youth. Pauwel heeft alle liedjes geschreven en Joeri, Steven en ik verzorgden de arrangementen. Niemand stond met de scepter te zwaaien. Het was leuk om ons eens volledig te laten gaan. We hopen dat onze langspeler klinkt alsof we er veel plezier aan gehad hebben want dat was ook zo.”
Het hert met de zonnebril
Pauwel, je maakte al naam met je releases vol breekbare folk. Verschilde de aanpak van deze plaat met je solowerk? Pauwel: “Nee, ik werk altijd op dezelfde manier. Meestal kies ik nummers aan de hand van met wie ik aan het werken ben. Ik ben altijd bezig met liedjes schrijven. Nu werk ik aan vier tracks tegelijk, waaronder enkele voor Monster Youth. Als ik een harder plaatje wil maken dan doe ik dat. Het gebeurt allemaal spontaan. Met Monster Youth wou ik een album maken waarmee alles kan en waarbij ik geen bepaald genre moest aanhouden. ‘Lost Dream, Cool Fire’ was een uitlaatklep voor mij.” Je speelde solo al in het voorprogramma van Devendra Banhart. Hoe was dat? Pauwel: “Dat was enorm cool. Het was een bijzondere ervaring. Banhart is altijd al een held van mij geweest. Hij is heel down to earth. Het was de max. Duizend kilometer naar Oostenrijk rijden, optreden, vijftig euro krijgen, ergens in een gang op de grond gaan slapen en de volgende dag terugrijden. Zo ging het eraan toe.” Terug naar Monster Youth. Had de stad Sint-Niklaas een invloed op ‘Lost Dream, Cool Fire’? Koen: “Sint-Niklaas wordt weleens de culturele pechstrook van België genoemd hé. (lacht) Het is heel motiverend om hier te werken. Mochten we in een omgeving zitten waarin het té makkelijk gaat dan zou onze muziek niet genoeg bijten.” Pauwel: “Heel veel is er inderdaad niet te doen. Je kan hier muziek maken zonder al te veel afleiding. Langs de andere kant doet de stad veel inspanningen om het cultureel wat op te fleuren.”
Zijn jullie politiek geëngageerd en kruipt dat ook in de lyrics? Koen: “We hebben natuurlijk onze eigen opvattingen maar mensen moeten dat er zelf maar uit halen. We dringen onze mening aan niemand op. Als we muziek aan het spelen zijn dan willen we vooral dat de mensen plezier hebben.“ Pauwel: “Ik schrijf over wat ik meemaak en politiek speelt een rol in mijn leven, dus de kans is groot dat ik het aankaart in songs. Neem nu de vluchtelingencrisis. Je ziet de problemen en dan schrijf je ze van je af. Er sluipt dan sowieso een zin in de lyrics. Maar het is een te ver-van-mijn-bedshow om er een volledige track aan te wijden.” Leuk artwork voor jullie nieuwe plaat. Er gebeurt heel wat op de albumhoes. Wat is jullie favoriete vierkante centimeter erop? Pauwel: “De raket met daarop In God we trust, daar zijn we heel fier op.” Koen: “Ik ben heel grote fan van het hert met de zonnebril. Het idee achter de albumhoes is eigenlijk heel simpel: zelfrelativering. Je mag jezelf nooit te serieus nemen.” Pauwel: “We nemen onze muziek wel ernstig, maar je identiteit mag niet té serieus zijn. Er mag wel wat humor insluipen.” Vandaar ook je alter ego Zarkan Mehillab? Pauwel: “Zarkan Mehillab is eigenlijk gewoon mijn echte naam en Pauwel De Meyer mijn alter ego. Ik heb die naam aangenomen om eventuele racistische reacties te vermijden. Koen vond het leuk om mijn echte naam in de bio te vermelden.” Hoe zien jullie concerten eruit? Pauwel: “Die lopen af en toe wel eens uit de hand. Maar dat gebeurt zeker niet altijd. Als je op een crappy locatie terecht komt met een slecht geluid dan weet je op voorhand al dat het niet top gaat klinken. Dan gaan we meer voor de performance in plaats van de muziek.” Joeri Dobbeleir: “We bestaan nog niet zo lang maar we hebben toch al de reputatie van een echte feestband. We hebben niet altijd even goeie ervaringen gehad met kleine caféconcerten. We hebben al meegemaakt dat de eigenaar enorm dronken was en ons buiten kegelde nog voor we op het podium stonden. Hij gaf ons dan vijf euro en een dollar en maande ons aan op te hoepelen. Bij de kleine concerten weet je dat het moeilijk kan worden.” Pauwel: “Van die optredens hebben we wel enorm veel geleerd.” Joeri: “We kregen wel al heel snel bevestiging dat er iets in onze muziek zat. Er was interesse van een paar labels vanwege die liveshows. Uiteindelijk kozen we voor FONS Records. Het is leuk dat al ons geknok z’n vruchten afwerpt en dat we nu op mooie locaties kunnen spelen.” Wat brengt de toekomst nog voor jullie? Luidop dromen mag. Joeri: “We willen in de eerste plaats zoveel mogelijk spelen. En hopen dat onze plaat wel wat mensen bereikt. Een van mijn dromen is nu al uitgekomen, en dat is een eigen vinyl releasen.” Koen: “Belachelijk veel geld verdienen.” Pauwel: ”Het zou al ideaal zijn dat we gewoon kunnen rondkomen met wat we met onze muziek verdienen. Maar we zijn daar realistisch in. We hebben allemaal nog een job naast ons muzikantenbestaan.”
on stage 1 oktober: Bonnefooi, Brussel 3 oktober: 4AD, Diksmuide (w/ Gglory en Roy And The Devil’s Motorcycle) 17 oktober: Cartoons, Antwerpen 22 oktober: Café Café; Hasselt 24 oktober: Waves Festival @ Jeugdhuis Fuego, Maaseik (w/ The Guru Guru, Psychonaut, …)
Monster Youth ‘Lost Dream, Cool Fire’ FONS Records
Stevige koerswijziging van Pauwel De Meyer. Geen breekbare folk voor Monster Youth, een brutaal allegaartje dat op de proppen komt met een eerste langspeler. Eerder dit jaar haalden de laat-puberende herrieschoppers al de playlist van 22tracks. Deze maand ziet ‘Lost Dream, Cool Fire’ het levenslicht. Openingstrack ‘Get Out’ is een anderhalve minuut durend adrenalineshot. Monster Youth gaat vanaf dan alle richtingen uit. Van neurotische popsongs als ‘Don’t Care At All’ en ‘Long Way To Go’ naar het hypnotisch psychedelische ‘Boredom Of Life’. Het debuut staat vol catchy songs waarin springerige garagerock de paringsdans aangaat met grillige pop. Love it! (jdv)
Monster Youth
11 clubs Always frontstage
Agenda oktober 2015
W W W.C AC TUSMUSIC.BE
vrijdag
03/10/2015 vrijdag
09/10/2015 zaterdag
10/10/2015 vrijdag
16/10/2015
ROY AND THE DEVIL’S MOTORCYCLE [ch] + more 3 broers, 3gitaren en 1 drummer brengen onstuimige bluespsychedelica USA OUT OF VIETNAM [us] + RATS ON RAFTS [nl] Epische psychedelica balancerend tussen E.L.O en Sunn O))) SEAN NOONAN PAVEES DANCE TRIO [us] + GRAND BLUE HERON[be] META AND THE CORNERSTONES [us] + JAMAICAN JAZZ ORCHESTRA [be] WESTTALENT
vrijdag
23/10/2015
LEE ' SCRATCH' PERRY [jam] + PURA VIDA DUB [be]
Roots Revolution
donderdag
08/10/2015
RATS ON RAFTS [nl]
rauwe livesensatie
THE HICKEY UNDERWORLD [be]
J FERNANDEZ [uk] + RADIAL SEQUENCE [be]
donderdag
30/10/2015
Breaking Waves
22/10/2015
nieuw album
zaterdag
TOURIST [uk] heerlijke feelgoodbeats
vrijdag
FLAKO [uk] + VUURWERK [be]
zaterdag
31/10/2015
psychedelic bedroom pop
31/10/2015
zondag
MATTHEW E. WHITE [uk]
dinsdag
classy americana
10/11/2015
01/11/2015
TAXIWARS [be] iHKV Autumn Falls BONY KING [be]
06/11/2015
ISBELLS [be] + PUZZLE MUTESON [uk]
donderdag
KarmaComa, Fitzgerald, Pjay, micron, All We Expected en Simple Pigeons
nieuw album
12/11/2015
ILLUMININE [be] + MICHAEL PRICE TRIO [UK] sober minimalisme vs neoklassieke elektronische klanktapijten
vrijdag
FLYING HORSEMAN [be] dreigende postfolk en donkere blues
donderdag
13/11/2015
19/11/2015
ihkv Autumn Falls
23/10/2015
THE HICKEY UNDERWORLD [be] + VANDAL X [be] smerige en hete gitaarband + al 20 jaar Vlaanderens luidste duo!
zaterdag
CHANNEL ONE [uk]
woensdag
Dub Revolution
25/11/2015
zaterdag
4A3-PARTY
woensdag
JULIA HOLTER [us]
woensdag
neo-classical singer-songwriter
02/12/2015
THE BLACK HEART REBELLION [be] + KISS THE ANUS OF A BLACK CAT [be] CITIZENS! [uk]
JACCO GARDNER [nl]
donderdag
zaterdag
17/10/2015 woensdag
21/10/2015 vrijdag
24/10/2015
4AD-vrijwilligersfuif tvv het 4AD-bos!
vrijdag
14/11/2015 18/11/2015
30/10/2015
BANNED FROM UTOPIA [us] Topband met sleutelfiguren uit originele Frank Zappa-combo’s
zaterdag
21/11/2015
psychedelic baroque pop wonderboy
woensdag
TAXIWARS [be]
zaterdag 09/05/2015
Projet Global
vrijdag
11/11/2015
ihkv Autumn Falls
DAYMÉ AROCENA [cu]
ROOSBEEF [nl]
PLANETARY ASSAULT SYSTEMS & more
zaterdag
10/10/2015
vrijdag
HERESY LABEL NIGHT
zaterdag
vrijdag
24/10/2015
MICKEY
zaterdag
09/10/2015
Contact in Piaf
28/11/2015
zaterdag
BOOGIE BELGIQUE, LAZARUS SOUNDSYSTEM
woensdag
10/10/2015 zaterdag
17/10/2015 donderdag
22/10/2015 vrijdag
23/10/2015
Get A Groove On in Piaf
16/12/2015
GREAT MOUNTAIN FIRE [be] + vi.be support
[us]
vrijdag
Edgar, Easy Reds, Lethal Injury, Motsus, Nemo, Seagull Sill
HOLLIS BROWN [us] + BRUCE SUDANO [us]
café De Zwerver
SAFI & SPREEJ [be] + DYSFUNKSHUNAL [be]
hiphop
GREAT MOUNTAIN FIRE [be] + PROTECTION PATROL PINKTERTON [be] - Interclubs Tour @ Nijdrop
zondag
TERRY BOZZIO [us]
01/11/2015
DUB FX live
vrijdag
Petrol
13/11/2015
DAVID AUGUST & ENSEMBLE: PROLOG live
woensdag
Piaf
18/11/2015
STEPHAN BODZIN
vrijdag
Edge in Petrol
20/11/2015
TIM SWEENEY + SAN SODA + OLDE GODS live
zaterdag
vrijdag
KONSHENS + BAND live
zaterdag
Petrol reggaevibes
WESTTALENT
30/10/2015
Piaf
06/11/2015
Nederlands gezelligste dame
Interclubs Tour ism SABAM FOR CULTURE @ N9
24/10/2015
zaterdag
EVIL INVADERS [be]
woensdag
09/12/2015
Petrol
gladde indiepop thrashmetal
24H Hertz in Petrol
09/10/2015
TITUS ANDRONICUS [us]
03/12/2015
03/10/2015
zaterdag
singer-songwriter
28/11/2015 05/12/2015
Zappa drummer
JACUZZI BOYS [us] + support
psychedelica meets old-school pop in een lo-fi kleedje
ANTHRAX [us] metal
THE WAVE PICTURES [uk] + THE DRIP DY MAN & THE BEAT REVOLVER [uk/be] - café De Zwerver BAZART [be] donkere indiepop in de moedertaal
TOURIST LE MC [be] + support & DJ hiphoptroubadour
20
homegrown (on cd ) Chantal Acda
Bambi Pang Pang
‘The Sparkle In Our Flaws’
‘Drop Your Plans’
Glit terhouse Records
el NEGOCITO
Chantal Acda, bekend van een handvol bands (Isbells, Distance, Light & Sky, Sleepingdog, True Bypass en Marble Sounds), heeft twee drukke jaren achter de rug. Tijdens de tour van haar vorige plaat, ‘Let Your Hands Be My Guide’, vond ze dan ook nog eens de tijd om aan een nieuw album te schrijven. Acda wordt bijgestaan door topmuzikanten als Peter Broderick en Shahzad Ismaily en de IJslandse producer/componist Valgeir Sigurðsson. Dat het album een en al rust uitstraalt en zich niet alleen tot de huiskamer hoeft te beperken, hoeven we er niet aan toe te voegen. Vrolijke gitaarnoten verwelkomen je op opener ‘Homes’ en brengen je in een zalige droom uit welke je de komende veertig minuten niet wil ontwaken. Of ze nu opgeluisterd wordt door strijkers (‘The Sparkle In Our Flaws’), xylofoon (‘Everything And Everyone’), of blazers (‘The Other Way’), Acda’s warme stem laat je niet onverschillig. Heerlijk intimistisch en met momenten fragiel als porselein. Wauw. (ne)
Borsteltjes, eenzame pianonoten en een zwoele sax leiden het verhaal in. Al heel snel belanden we in een heus jazz noir-decor met een eerste achtervolgingsscène. Vervolgens worden de persoonlijkheden van de hoofdprotagonisten detail per detail uitgediept en vrijgegeven. Om maar duidelijk te maken dat pianist Seppe Gebruers, saxofonist Viktor Perdieus en bassist Laurens Smet, alle drie ook actief bij Ifa y Xango, weten hoe ze een psychologische thriller in elkaar moeten steken. Ze kregen weliswaar de kostbare hulp van levende freejazz-legende Andrew Cyrille (John Coltrane, Cecil Taylor) die niet alleen plaatsnam achter het drumstel maar tevens een aantal composities leverde. De heren wagen zich samen aan een origineel werkstuk van conceptuele improvisatie steeds verbonden met een krachtige beeldtaal. Ook ideale soundtrack om door nachtelijke straten te cruisen. (gtb)
Animal Version ‘Elsewhere’
Bruce Bherman
Eigen Beheer
Chameleon
De Antwerpse rockband Animal Version presenteert met ‘Elsewhere’ een eerste full-cd. Met 7 songs en een totale speeltijd van iets meer dan een uur, krijgen we lange, uitgesponnen rocksongs die het midden houden tussen The Mars Volta, Tool, The Sedan Vault en andere wat minder evidente, harde, alternatieve rock. Met jazzy baslijnen, meanderende gitaren en dynamische zangmelodieën, maar ook met voldoende technisch hoogstaande rustpunten, schreef Animal Version een zeer volwassen en interessante plaat. Het geheel mist nog wat echt meeslepende zanglijnen en explosieve climaxen om een vol uur lang volkomen top te zijn. Maar Animal Version toont een nieuw en interessant aspect van de levendige Antwerpse rockscene. (dg)
AKR Records
De Gentse singer-songwriter Bherman is ondertussen al aan zijn achtste plaat toe. Niet slecht voor een laatbloeier. Met zeven songs is ‘Chameleon’ passend kort voor een album dat snel en impulsief tot stand kwam. Maar aan de kwaliteit is dat allerminst te merken. Als een kameleon varieert Bherman tussen elektrisch en akoestisch en tussen The Byrds en Flat Earth Society. De leukste songs zijn ‘Funkygroovinmonkeymoney’ en ‘Help Me Mama’, waarop Bherman op vocals bijgestaan wordt door Leni Morrisson. Wij hebben een lichte voorkeur voor het eerste, elektrische gedeelte van de plaat (zie eerder genoemde songs), maar ook het akoestische gedeelte is heerlijk om bij weg te dromen. (rl)
Avondlicht ‘Blossom’, ep Unit Delta Plus
Net nog ‘ns die ‘Amalgamation’-ep van Oaktree & Avondlicht – toen het voorjaar van 2015 bijna in bloei stond – onder de virtuele naald gepoeierd. Bij nader inzien nemen we geen woord terug van onze review destijds: is en blijft briljante stuff. Avondlicht – goeie naam – maakt ’t ook waar op zijn eentje, getuige daarvan de nagelnieuwe ‘Blossom’-ep. Fact: de sound van Avondlicht is/blijft onveranderd ongeëvenaard in dit tochtgat aan de Noordzee. Want ‘Blossom’ is zo’n zeldzame deeltjesversneller voor smetteloze en hypersensitieve elektronica, aangedreven door aerodynamische bassen en vervolgens afgekoeld via elysisch weidse arrangementen en gloedvolle plukken piano plus strijkers. Intelligent, broos én gloedvol in al z’n beats, breaks en vocals – zoals ook Moderat of Rone dat kunnen. Doortimmerd vakmanschap dus, heerlijk androgyn en futere-proof in alle geledingen. Hoop flakkert op, in het avondland brandt licht. Avondlicht. (fp)
Blissard ‘Blissard’ Murphy Albums
De Noren van Motorpsycho brachten in 1996 het album ‘Blissard’ uit en zo weten we meteen waar dit Leuvense kwartet zijn inspiratie haalde toen het naar een groepsnaam zocht. Ook muzikaal is de invloed van de moederband niet ver te zoeken: het debuut van Blissard is een indierockplaat met een ruw kantje waarvan Motorpsycho-fans sommige nummers wel zouden kunnen smaken. We hebben het dan vooral over de songs ‘The Echo Head’ en ‘Something Something’ want van de andere nummers krijgen we het niet echt warm. (jk)
vi.be/glints The Streets revisited! Maar dan in een productionele pop/hiphop-jas die anno 2015 perfect in de tijdsgeest past. Slechts één show heeft Glints intussen op de cv staan – een Stoemp!-concert in de Bonnefooi in Brussel (28 sept) – maar RifRaf heeft zo’n donkerbruin vermoeden dat de Antwerpse producer/artiest Jan Lemmens (zijn timbre heeft echt iets van Mike Skinner) nog veel zieltjes zal winnen. Begin september was een opmerkzame LeFtO er ook tijdig bij om de track ‘Dread’ te draaien op Studio Brussel en tijdens het afgelopen Big Next-festival was Lemmens gastzanger tijdens het optreden van VUURWERK. Niet toevallig: de debuut-ep van Glints verschijnt binnenkort op het Run Tell Secrecy label van de Brusselse electro-act. En Jergan Callebaut van VUURWERK is de producer van die eerste release van Glints waar ook gitarist Mathias Bervoets (Lunar Rays) aan meewerkte. Live laat Lemmens zich omringen door Benjamin Cools en Ferre Marnef, de ritmesectie van Soldier’s Heart. Een veelbelovend verhaal! Benieuwd naar de (succesvolle) toekomst van Glints! (bvm)
Zend je tracks in via vi.be/rifraf.
Glints
11 clubs Always frontstage
Agenda oktober2015
zaterdag
03/10/2015
OOST.BEST!
woensdag
Voorronde van het provinciaal muziekconcours
21/10/2015
KEIZOmachine + dj Pipolass 10th Anniversary
NETIK & more
SKIP&DIE [fr]
woensdag
MICK JENKINS + THE MIND
woensdag
zaterdag
03/10/2015
10/10/2015
I WILL, I SWEAR ( [be] + GILMAN [be]
donderdag
Orkestrale droompop
22/10/2015
vrijdag
CARLOS MOSCARDINI [ar]
vrijdag
Tangovirtuoos - CC De Herbakker
23/10/2015
All Eyes On Hip Hop
14/10/2015
JR THOMAS & THE VOLCANOS [us] DJ'S SOULBOYS VS
dinsdag
zaterdag
27/10/2015
CALVIN JOHNSON + ARLT (+ LOÏC JOSEPH)
RUDEBOYS FEAT. MR FRIED G & GUESTS – soulful reggae
NOSAJ THING
woensdag
J FERNANDEZ
vrijdag
TERAKAFT
zaterdag
zaterdag
16/10/2015 zaterdag
17/10/2015
07/10/2015
17/10/2015
23/10/2015
EILEN JEWELL BAND [us] + MISS TESS [us]
woensdag
Americana
28/10/2015
woensdag
JAMSESSIE
donderdag
LABTRIO [be] + THE LAURA JURD QUARTET [uk]
zaterdag
Match and Fuse Tour: Urban jazz
31/10/2015
STADT [be]
zondag
releaseconcert ‘Escalators’ (ihkv Autumn Falls)
01/11/2015
SALLIE FORD [us] Nieuwe start met all female band
donderdag
05/11/2015
electronica / IDM / WeDidIt
09/11/2015
MAD PROFESSOR DUB SHOW [uk] Drums of Reparation Dub tour featuring Brother Culture & KarMelody
zaterdag
JAGA JAZZIST
donderdag
vrijdag
28/10/2015 vrijdag
30/10/2015 zaterdag
07/11/2015 vrijdag
13/11/2015 vrijdag
20/11/2015
zondag
04/10/2015
29/10/2015
07/11/2015
CUNNINLYNGUISTS + YPSOS
maandag
rock / instrumental / kraut
02/11/2015
HIATUS KAIYOTE
maandag
12/11/2015
ZITA SWOON GROUP [be]
donderdag
10/10/2015
Democrazy @ NTGENT
01/10/2015
POKEY LAFARGE [us]
zaterdag
Democrazy @ De Centrale
03/10/2015
woensdag
14/10/2015
donderdag
RAAK!
donderdag
18/10/2015
31/10/2015
zaterdag
WICKED ELECTRIC STRINGS
zondag
Café Quartier XXL
AN PIERLE
KultuurKaffee@BEAF Bozar
15/10/2015
23/10/2015
KultuurKaffee@Bozar
08/10/2015
donderdag
21/10/2015
6 slagvaardige auteurs in een boksring - KultuurKaffee@Bozar
MEET THE WRITER: JONATHAN FRANZEN
KultuurKaffee@Bozar
15/10/2015 vrijdag
16/10/2015 zaterdag
17/10/2015
ALIX PEREZ & EPROM present Shades, Up Hihg Collective
vrijdag
Democrazy @ Kerk
09/10/2015
CHUNKS OF FUNK: DÂM-FUNK + MR. LEENKNECHT
dinsdag
Democrazy @ Kerk
13/10/2015
LIGHTERS UP: SOOM T &JSTAR + SOUL SHAKERS
donderdag
Democrazy @ Kerk
15/10/2015
KYLE GASS BAND (TENACIOUS D)
woensdag
20/10/2015
Democrazy @ De Centrale
24/10/2015
zondag
KABAK PYRAMID & THE BEBBLE ROCKERS
donderdag
dinsdag
25/10/2015 zondag
Democrazy @ Vooruit
BIG NEXT: SINKANE + SALES
25/10/2015
Democrazy @ Charlatan
donderdag
29/10/2015
STARSAILOR [uk] Democrazy @ Vooruit
vrijdag
TWO GALLANTS [us]
30/10/2015
Democrazy @ Vooruit
29/10/2015
WESTTALENT
Clear Season, Uncle Wellington's Wives, Eraserhead, J.Keens, Momma Said So,
DEZ MONA + SHERMAN De Kreun @ kerk Sint-Denijs
BOHREN & DER CLUB OF GORE i.s.m. Job*Rock
TREAT YO SELF: Party @ De Kreun foyer met Kong (StuBru), Karawane (22Tracks), G-Rald (Stereo)
GIRL BAND + FIST CITY ihkv Autumn Falls
THE FRATELLIS i.s.m. Job*Rock
THE SKULL DEFEKTS + UNIFORM + VVOVNDS AB-Clubcircuit: AB @ De Kreun
DERADOORIAN (ex Dirty Projectors) HARDSCORE 2.0 CD Release show
BED RUGS + TEEN CREEPS
MENTALITY presents
J. ROBINSON ft. SUN OF SELAH + QUANTUM SOUL
LOS NINOS
GNUCCI + HYETAL + STFN + KRTCHV + BRUCE
TRIO AFFANOU + EVENS + PRAWERMAN JAPAN MULTIPLETAP FESTIVAL ROBERT MILIS & GILLES AUBRY + FETTER + DUKE S SUN SUN + DJ LUUUK
JUS NOW (UK/TT) + SEROCEE (UK/JA) + PELIKANN (UK) + DJ MELLOW
OUISTITI GLACE + THE PONEYMEN
22
homegrown (on cd ) Blofeld’s Venom
Fitzgerald
‘Searching For A Ghost’, ep
‘Neologic’, ep
Eigen Beheer
Eigen Beheer
Hyperproductief is Blofeld’s Venom, zo leert z’n Soundcloud-pagina. De man is bovendien aanhanger van experiment allerhande: zowat elke volgend nummer richt z›n vizier een andere kant op. Je reinste elektronische waaghalzerij. Vervolgens: transpiratie en klamme handjes bij het zoeken naar een geschikt etiket voor ’s mans ‘Searching For A Ghost’-ep. Want het aantal uiteenlopende ideeën per kubieke centimeter luistervoer ligt schrikbarend hoog... Net als het klankenpallet vertoont ook het luistercomfort enkele op- en neerwaartse curves. Allicht propt Blofeld er teveel in. Dat mag, maar het hoeft niet. Graag zouden we ‘m een keertje duister, sober, slepend én beheerst horen, vol goddeloze ruis (à la Pan & Me, Priaire of Apparat op ‘Krieg & Frieden’), bloedstollende en grootsprakerige apocalyptica (The Eye Of Time) of de betere lofi-slaughterhouse praktiserend (Roll The Dice, Forest Swords – om van The Haxan Cloak nog te zwijgen). Dat allemaal in een volle, glooiende productie, dat spreekt. Looking forward! (fp)
Ze komen elk jaar als paddenstoelen uit de grond: de jonge beginnende bands die zwepen met de Britse invloeden of zich spiegelen aan indiegoeroes als The Strokes. Ook het Diksmuidse Fitzgerald is trots op zijn invloeden en slaagt er op zijn debuutep in om de unieke gitaarsound van Albert Hammond Jr bijna te kopiëren. Maar zoals de bekende zegswijze “steal like an artist” stelt hoeft dit zeker en vast geen misdrijf te zijn. Op opener ‘The Way Beyond’ schemeren de invloeden nog net iets te hard door, maar vanaf de titeltrack en ‘Hindu Kush’ valt het op dat deze jonge snaken toch meer in huis hebben. Vooral de geweldige intrede van de blazers stuwt de songs richting hogere versnellingen en sferen. Het is niet evident om er in de grote vijver der indiebands uit te springen maar met deze aangename ep is Fitzgerald er wel in geslaagd om verrassend uit de hoek te komen en dat belooft al veel goeds voor de toekomst. (ps)
Ghost + Villains Bonlow ‘Planet Extropelius’ Greystone Mountain Productions
Het logboek vermeldt 9891, wanneer deze ‘Planet Extropelius’ vorm krijgt. Voor zijn eersteling zocht Bonlow, oftewel Adriaan Swerts voor de aardse ziel, het buiten onze dampkring. Een trip, waarvan deze plaat de neerslag is. Een zelfverklaard auditief dagboek, die langs kosmische mirages en futuristische klanken de route van Swerts vertelt. Alleen blijkt deze ‘Planet Extropelius’ toch vooral een aards randje te hebben. ‘Moonsummer Blues’ mag dan verzengen in een spacy balearicfeel, dat fijne saxofoontje klinkt toch lekker dichtbij. Geen onaardig gevoel, dat wordt verlengd door het poppy ‘Tropical Sunset’ of het best funky ‘Jungle Heat’. En bij ‘Volcanic Forest’ voelen we ons zowaar lichtjes gaan zweven, zij het op bescheiden hoogte. Maar verder van deze aardkluit raken we niet. Vaker blijven we ronddwalen in de wat makke, soms overdreven epische electropop, waardoor we het liever niet te ver van huis zoeken. Toch is het allemaal niet vergeefs geweest. Dankzij de tropische sfeer van zijn debuut, heeft Bonlow het immers even laten nazomeren. (kc)
‘Small Victories’, ep Thanks But No Thanks Records
Op de debuutep worstelt Ghost + Villains duidelijk met het tijdsgewricht want zoals de polaroid-camera op de hoes al doet vermoeden, lijkt het Geelse viertal het vooral van nostalgie te hebben. De emopoppunk transporteert je zo naar het begin van de nillies, toen bands als Blink 182, Taking Back Sunday, Saves The Day en Dashboard Confessional nog de groeipijnen van de post-grunge-generatie bezongen. Of we die heimwee erg vinden? Welnee. De vijf tracks op ‘Small Victories’ zijn vlot verteerbare songs die baden in een zorgeloos en speels school’s out for summer-sfeertje waarop je niet stil kan zitten - maar dat na een tijdje toch op je zenuwen begint te werken. Mocht er ooit nog eens een nieuwe American Pie-reunie komen, Ghost + Villains mag alvast niet op de soundtrack ontbreken. (jdb)
Grand Blue Heron ‘Hatch’ Jezus Factor y
Capsule & Abattoir Fermé ‘Alice’ Rotak t Records
Naar aanleiding van 150 jaar Lewis Carrolls ‘Alice In Wonderland’ herinterpreteert Capsule haar afdaling in het konijnenhol door het kleine deurtje en de ontmoetingen met vreemde creaturen. Waar dit Antwerpse septet op vorige platen nog kwistig rondstrooide met vrolijke synths, orgels en maffe sounds, opteren ze nu voor een sobere aanpak. Nu ja sober in geluid, want de gastenlijst met vreemde musicerende top-snuiters is behoorlijk gevuld. Centraal staan smaakvolle drums van Alfredo Bravo, talloze percussieve uitspattingen, Saar, Florence en Rose met de kenmerkende samenzang en zowel helse als hemelse piano, getokkeld door Griet Van Nieuwenborgh én Wim De Busser. De sepia-kleurspoeling van dit sprookje komt er met sax en ukelele (Roos Janssens), de strijkende Lenski-broeders, banjo (Bjorn Eriksson), gitaar (Elko Blijweert), samples uit de film, Egoplum, The Wild Classical Music Ensemble, Les Filles De Hirohito en nog extra vocalen van Nathalie Delcroix. Stef Lernous van het theatergezelschap Abattoir Fermé leverde de teksten voor deze dubbelaar. Het zorgt voor een auditief equivalent van Tim Burtons film-remake, met véél donker chanson, herfstige blues, absurdisme en heerlijke flarden (free)jazz. Indrukwekkende plaat. (boo)
Dead High Wire ‘Endless Discussions Bore Me To Death’, cassette Eigen Beheer
Een jaar of twee geleden waren we niet echt onder de indruk van het titelloze debuut dat Dead High Wire in eigen beheer uitbracht. Vandaag liggen de kaarten anders. De herschikte band brengt op ‘Endless Discussions Bore Me To Death’, een aloude cassette!, donkere djangelpop die ergens tussen Joy Division (‘Black Widow’) en vroege R.E.M. (‘The Cabin’) in zweeft. Alleraardigst is dat! Als deze evolutie zich verder zet, wordt een officiële release eentje om naar uit te kijken. (jvb)
Grand Blue Heron is een kwartet dat bestaat uit o.a. twee derde Hitch of één derde A Clean Kitchen Is A Happy Kitchen. Het communicerend vat tussen die twee is Paul Lamont, bassist van origine, die ontlook tot een meer dan begenadigd gitarist, liedjessmid en zanger. Z’n stembanden had hij occasioneel bij de eerst vernoemden ook al eens gebruikt en de gitaar was twee jaar geleden nog een instrument om z’n eerste soul en blues-escapades op Soundcloud te zwieren. Van dat bluesy kantje is nu enkel nog een petieterig spoortje terug te vinden in ‘Tin Soldier’, want single ‘Velvet Slap’ vergrijpt zich bijvoorbeeld liever aan Sonic Youth’s ‘Mote’. In ‘Call The Shots’ zitten de Muppetknorrepotten Waldorf en Stadler vermomd als groovy baslijn terwijl Janice bezwerend tokkelt, twangt en scheurt dat het een lieve lust is. ‘Addick Ted’ had dan weer gerust op ‘Follow Blind’ van Wipers kunnen staan. Diezelfde Greg Sage-warmte loopt overigens als een rode draad doorheen ‘Hatch’ en onze ruggengraat, lovely! (boo)
It It Anita ‘Recorded By John Agnello’ Luik Records
Vorig jaar debuteerden deze Luikenaars met een eerste ep, die op deze pagina’s goedkeurende woorden kreeg toebedeeld. Sindsdien gaat het blijkbaar in stijgende lijn; optredens op Dour en Pukkelpop, lauwerkransen van Sebastian Russo (Mercury Rev) én een gloednieuwe ep die ze opnamen met John Agnello (Sonic Youth, Dinosaur Jr, …). Dat zorgt alvast voor een homogener geluid. De complexloze indierocker ‘Imposter’ is alvast een vette binnenkomer. Daarna volgt al dadelijk de drie minuten durende subtiele feedback die ‘L’invention Du Chien’ mag inleiden en waaruit een breekbare tokkel en dito stem tevoorschijn komen die het popgehalte aanzienlijk verhogen. Vuile rock-’n-roll van het soort waar pakweg The Libertines ook niet vies van zijn, kenmerkt ‘Templier’. Maar dé verrassing komt pas met het epische bombast van instrumentale afsluiter ‘Le Grand Tour’ dat volledig wordt gedragen door enkele akkoorden op een grand piano, stadiondrums en jankende gitaren. Het brengt ons een klein beetje Bohren Und Der Club Of Gore voor de geest, maar bewijst vooral de veelzijdigheid van een veelbelovende band. (boo)
23 Jukwaa ‘Harbinger Of Imminent Ruin’ el NEGOCITO
‘Harbinger Of Imminent Ruin’ is een typische el NEGOCITO-release. Muzikanten die vooruit stormen volgens eigen koers en huisregels en zo de luisteraar meesleuren in een maalstroom van verontrustende noise en improvisatie. Nu eens is het de drummer die voor huiveringwekkende sfeerscheppingen zorgt, dan is het de gitarist die het geluidscanvas aan flarden scheurt terwijl even later de bassist als een bezetene aan zijn snaren plukt. Heel wat onstuimiger en extremer dan het debuut en met een gewijzigde en grotere bezetting. Zeker voor de fans van Elliott Sharp en bepaalde nevenprojecten van Mauro. (gtb)
KentuckyDareDevils ‘Another Shit Day In Suck City’ Eigen Beheer
Met een nieuwe drummer in de rangen laten KentuckyDareDevils zeven verse liedjes op de wereld los. Het swingt, het heeft een groove en het doet denken aan Kyuss. Want ook deze heren trachten woestijnrock naar de Vlaamse klei te vertalen. Daarin hebben meerdere bands zich in het verleden vastgereden en ook dit viertal komt niet altijd even vlot vooruit. ‘Another Shit Day in Suck City’ is immers another band op platgetreden paden. Wie dat gebrek aan originaliteit geen bezwaar vindt, treft hier echter een leuk rockend set songs. (jvb)
Lost Baron ‘Kelder, ep’ Eigen Beheer
Het West-Vlaamse en ons volkomen onbekende Lost Baron smijt ons hier een serieuze motherfucker van een rockplaat op ons bord. Hoewel niet alles volkomen top is, is de donkere, sludgy, harde rock van dit vijftal het ontdekken waard. Red Fang, Black Tusk, vroege Baroness, King Hiss, het zijn maar een paar namen die spontaan als referentiekader opduiken. Een beetje stoner, een beetje metal, en een hoop stomende rock, dat is het sterke aan deze ‘Kelder’-ep. Maar de band schuwt het cliché niet en hier en daar verliest Lost Baron wat focus. Anderzijds werd deze plaat geheel live opgenomen, dus dit geweld is ook op jouw podium plaatsbaar. Niet twijfelen, rocken! (dg)
Mountains To Move ‘Cotard’ Thanks But No Thanks Records
Mountains To Move is een piepjonge groep uit het Antwerpse, die met ‘Cotard’ een eerste stuk muziek op de wereld loslaten, en dat via het leuke Vlaamse label Thanks But No Thanks Records. Mountains To Move construeert een donker, maar mooi gemaakt emorock-ep’tje dat overloopt van het goed geformuleerde zelfbeklag. Echte emo dus, waarin mooie melodieën, leuke contra-zanglijnen, euforische climaxen en meezingstukken gedrapeerd worden rond zware teksten over de leegte van het (post-)tienerbestaan. En toch weet de band een fris, allesbehalve muf en stroperig, plaatje te maken. Talentjes dus! (dg)
Kiss The Anus Of A Black Cat ‘To Live Vicariously’ Zealrecords
Opmerkelijk: terwijl de single ‘Near To Fire Bricks’ van T.B.H.R. teruggrijpt naar de vroegere dronefolksound van Kiss The Anus Of A Black Cat zit Stef Heeren, meer nog dan op ‘Welluntergangsstimmung’ (één van onze favoriete platen van 2012), volledig in een (industrial) new wave-trip die schatplichig is aan (om de bio te quoten) “Virgin Prunes, Throbbing Gristle, Fad Gadget en (een recente band als) The Soft Moon”. Ingegeven door de anarchistische spirit van de punkband Crass staat Heeren sop de barricade en zijn voorliefde voor mythische woorden (‘To Live Vicariously’, ‘Reminiscence’, ‘Epiphany’) blijft intact, ook al keert hij nu al twee albums terug naar de donkere spelonken van de jaren tachtig. De zesde plaat van KTAOABC is bijna zo’n verslavend spul als ‘Welluntergangsstimmung’, alleen is het verrassingseffect een beetje weg. De productie van Koen Gisen getuigt (voor de derde keer op rij) wél van een hoog niveau. Dat Kiss The Anus Of A Black Cat tien jaar na het debuut ‘If The Sky Falls, We Shall Catch Larks’ is uitgegroeid tot een volwaardige band waar Kwinten Mordijck (synths), Matthias Debusschere (bas, synth) en Jonathan Callens (drums) deel van uitmaken is ook al een overwinning op zich. Sowieso: goede KTAOABC-release! (bvm)
Leonore ‘Phoenix’ Coast To Coast
Alle sympathie voor Chloé Nols. Eerder dit jaar nam ze de trofee voor Talent van het jaar in ontvangst op de Cutting Edge Awards. Een veelbelovende bekroning die verwachtingen schept die ze op het debuutalbum van haar kamermuziekpopgroep Leonore spijtig genoeg niet inlost. ‘Phoenix’ is geen knaller van een plaat. Nols zoekt qua timbre weliswaar haar plaatsje tussen zangeressen als Renée, Feist en Esmé Bos en er staan enkele goede nummers op de plaat maar na verloop van tijd blijkt de eentonigheid sterker dan de spankracht. ‘Phoenix’ is een gemiste kans die niet uitsluit dat er nog groeimarge is in de toekomst. Het zou mooi zijn mocht een tweede album wél het verschil maken. (bvm)
Night Nules ‘Suck It Up’ KDC
Hoe zou het zijn met de Waals-Brusselse toppers van Ghinzu? Sinds het fantastische ‘Mirror Mirror’ uit 2009 is het te stil geworden rond deze band. Gelukkig is er nu Night Nules om in dit zwarte gat te duiken. Of de bandnaam een bedoelde woordspeling is op het rulen van de nacht is niet bekend maar wat wel duidelijk is, is dat de muziek de sfeer van avonturen onder maanlicht uitademt. Ook straf dat Night Nules eigenlijk een soloproject is van Kristof De Clerck, een man die van muzikale wanten weet want zijn composities zitten spitsvondig in elkaar. ‘Big Bird’ doet zich aan als de Belgische tegenhanger van Breton, ‘The Sun Is For Everyone’ brengt theatrale poptronica en ‘Suck It Up’ herbergt een fantastische climax. Soms is het wel snakken naar een iets cleaner stemgeluid of een nummer dat eventjes rust brengt in de stormloop der effecten die op je losgelaten wordt. Maar op het tweede deel van de plaat, een samenwerking met Jussi De Nys, komt hier al iets mee variatie in. Deze ‘Suck It Up’ is een bevreemdende trip door nachtelijke avonturen die zowel beangstigend als bevredigend aanvoelen. (ps)
Patton ‘C’ Prohibited Records
Patton is puur Belgisch. Eclectisch én surrealistisch. Broers Sam en Max Bodson begonnen er in de jaren ’90 al aan. Nu zijn ze er met plaat nummer drie (zoals C de derde letter is van het alfabet). Ze doen er dus wat tijd over, maar simpel zal het ook niet zijn: een lappendeken van muzikale sequenties aan elkaar naaien van dergelijke verscheidenheid. Van hot naar her stuiteren de broers. Ook voor de luisteraar zijn oren is het dus geen eenvoudig werkje. De enige constante is het parlando-achtige gezang. Verder kun je je verwachten aan het onverwachte. Er gebeurt voortdurend wel plots iets nieuw. De gitaarriffs, synthlijnen, drumpartijen en bevreemdende songteksten struikelen constant over elkaar. Voor de muzikale avonturier die niet schrikt van een beetje popexperiment. (dw)
24
homegrown (on cd ) Piquet ‘Heywawisze’, ep FONS Records
Piquet komt rechtstreeks uit het verre Limburg aangewaaid met zijn eerste ep ‘Heywawisze’. De jonge wolven brengen tegendraadse Nederlandstalige rock met een serieuze hoek af – jawel, het bestáát! De songs bevatten kartelrandjes, weerhaken en stoorzenders en zijn overgoten met een vleugje psychedelica. Maffe opener ‘Parkiet’ pakt je met zijn vervreemdende gitaren en het bezwerende stemgeluid van frontvrouw Lien Moris meteen bij de keel. Géén idee welke woorden ze juist gebruikt, maar je voelt ze wel. ‘Lala’ zalft en slaat en de apotheose van titelnummer ‘Heywawisze’ is geniaal grillig. Het is alvast reikhalzend uitkijken wat Piquet na deze ep nog uit zijn mouw gaat schudden. (jdv)
uit haar slachtoffers wegzuigt. Seiren: elektronisch trio dat zweverige songs brengt doordrongen van melancholiek en dramatiek. De combinatie van eclectische beats en rauwe synths creëert een soundscape als een zee, gedomineerd door een stem als die van, jawel, een sirene. Het openingsnummer ‘Lietuva’ grijpt je bij de eerste luisterbeurt dan ook meteen bij de keel. Leuk pluspunt: er wordt niet alleen in het Engels verleid. De titeltrack en de song ‘Helder’ bewijzen dat zingen in het Nederlands wel degelijk ontzettend sexy kan zijn. ‘Architekt’ is een lokmiddel van een ep, mooi maar angstaanjagend tegelijkertijd. Of ook: hoe sirenen bijna drieduizend jaar later zouden klinken. Mannen (en vrouwen), opgepast! (ndk)
Ssaliva ‘BE ME’ Ekster
Pruikduif ‘janapaman’ Music Mania
Behalve een tongtwister als groepsnaam en een dito plaattitel kan dit Gentse gezelschap uitpakken met enkele catchy songs die, net zoals Franz Ferdinand dat in zijn begindagen deed, aanleunen bij The Fall en Television. De titeltrack en ‘Warschau’ kunnen best bekoren, maar na een tijdje wordt de zang toch dat tikje te monotoon om van een echt boeiende release te spreken. (jvb)
Rhinos Are People Too
Landgenoot Ssaliva bracht eerder op Vlek al de ep ‘Sync Thrills’ uit en mag nu op het Antwerpse vinyllabel Ekster het album ‘BE ME’ inkleuren. De plaat wordt gekenmerkt door korte tracks die meestal rond de twee minuten afklokken. ‘Staves’ is daar met z’n 4:15 de uitzondering op. Schilderachtige synth-penseelstreken die een dromerig landschap, mét blauw meertje en klaterend watervalletje, te voorschijn toveren. Als er al een ritmisch patroon aanwezig is wordt dat ook gevormd door pizzicato-synths, al dan niet door een delay gehaald. Tijdens ‘Hexspeak’ hebben we zelfs even het gevoel naar een elektronische versie van Andreas Vollenweider te luisteren, tot het abstracte ‘Lingam’ even met kettinggeratel het lieflijke tafereeltje komt verstoren. ‘Fugue’ heeft z’n naam niet gestolen en mocht met z’n zeemzoete strijkers nog wel even doorgaan, maar maakt toch plaats voor dronkenlap ‘Geo’ die ons zwalpend uitgeleide doet. We blijven gelukkig niet met een kater achter. (boo)
‘EP1’, ep Zealrecords
Wie dringend een fix bombast nodig heeft, is na het achterover slaan van deze eerste ep van Rhinos Are People Too even zoet. Deze winnaars van De Nieuwe Lichting 2013 beuken immers enthousiast in de onderbuik. Tussen die stompen door zingt Loes Caels zalvende liederen, maar dat doet ze enkel om je opnieuw nietsvermoedend de woeste golven in te sleuren. Een venijnige truc die sirenes toepasten in de tijd dat ze nog geen truttige Disney-meisjes waren. Daar ligt de kracht van Rhinos Are People Too: de songs bevatten fruitige melodieën, ergens achter een bos blinkende naalden waaraan je je zeker openhaalt. Deze antropomorfe neushoorns kamperen ergens op de grens tussen shoegaze en powerpop. Soms zwaait de slinger iets te ver door naar dat laatste genre, zoals bijvoorbeeld in het onfris geurende ‘Superheroes’. Iets meer sirenen en iets minder metalen pantser: dan is Rhinos Are People Too helemaal klaar voor een sterk debuutalbum. (dm)
Russel Clay ‘May 24’, ep Mangoest
Bij wijze van kennismaking stuiten we via de Soundcloudpagina van Russel Clay meteen op een vakkundig samengestelde mix, tot de nok volgestouwd met RifRaffavorieten als Andy Stott, Burial, The Haxan Cloak, Holy Other, Moderat en Ohneotrix Point Never. Mooie binnenkomer, en een handig lijstje referenties voor z’n gloednieuwe ‘May 24’-ep. Niet dat we de jonge Brusselaar voortaan in één adem gaan noemen met bovengenaamde grootheden, maar de marsrichting is duidelijk: intens onverlichte elektronica, met veel gevoel voor drama en apocalyptiek, losgewrikt uit de onder- en achterkant van onze hoofdstedelijke muziekscene. Veelbelovend. (fp)
Seiren ‘Architekt’ Eigen Beheer
Sirene: halfgodin uit de Griekse mythologie. Een bloedmooie vrouw die met haar onweerstaanbare, zoetgevooisde stem zeemanslui verovert en vervolgens, nadat het schip tegen de rotsen te pletter is geslagen, alle leven meedogenloos
Taïfun ‘Of Coyotes And Men’ Honest House
Ze haalden hun naam bij een song van Motorpsycho en dat is te horen aan dit Luiks viertal. Geluidsmuren worden opgetrokken, vikingen lijken de stad in te trekken, er klinken wanhoopskreten en dat allemaal nog voor openingstrack ‘MasterFuck’ achter de rug is. ‘Built To Split’ verwijst dan weer naar de bijna gelijknamige band: Taïfun is behoorlijk eerlijk wat betreft de inspiratiebronnen. Leuk, maar toch ook weer niet zo leuk als de plaat waar het originele ‘Taifun’ op te vinden is. (jvb)
Lieven Tavernier – V/A ‘Geen Kwaje Vrienden’, boek + cd Lannoo
Lieven Tavernier, de immer bescheiden en schuchtere artiest die bekendheid verwierf toen Jan De Wilde zijn songs ‘Eerste Sneeuw’, ‘De Verdwenen Karavaan’ en ‘De Fanfare Van Honger En Dorst’ coverde, heeft vele vrienden. Medestanders als Marc Didden, Ever Meulen, Jean-Pierre Rondas, Bart Moeyaert en Marc Lefever getuigen over het (muzikale) leven van Lieven in ‘Geen Kwaje Vrienden’, een door Gert Dooreman vormgegeven boek met foto’s van Stephan Vanfleteren, dat alle liedjesteksten van Tavernier bundelt. Bij de publicatie hoort ook een (kleinkunst/singer-song-)cd waarop al even goede vrienden als Roland, Raymond Van Het Groenewoud, Stef Kamil Carlens, Patrick Riguelle, Bruno Deneckere, Jean-Marie Aerts (TC Matic), Kris De Bruyne, Neeka, Eva & Kapinga Gysel kakelvers, nieuw en meer obscuur werk van Tavernier op degelijke en respectvolle wijze van een nieuwe jas voorzien – in het Nederlands maar ook in het Frans, het Engels en het Duits. Zo vallen o.a. de Engelstalige bijdrage van Gabriel Rios (‘In My Days Of Darkness’) en het Charlotte Gainsbourg-sfeertje van Isolde Et Les Bens (‘Jeanine’) op. De spoken-word-adaptatie van ‘Laatste Trein Naar M.’ door dichter/schrijver Remco Campert vormt dan weer een originele meerwaarde voor deze tributeplaat. Boekvoorstelling mét muziek op 5 oktober in Campo in Gent. Op 24 januari spelen Lieven Tavernier en Vrienden in AB. (bvm)
De twintigste verjaardag van Vandal X zal niet snel vergeten worden. Het self-titled album dat deze gelegenheid in de verf zet, is er immers ééntje zoals enkel het Limburgse duo in elkaar kan timmeren: snoeiharde noise die je een bloedneus geeft. Het kleurrijkere pad dat Vandal X een paar jaar geleden betrad met het geweldige ‘God Knows’ bewandelt het tweetal opnieuw op deze jongste. Die gelaagde en energetische in your facesound die knaller ‘Vengeance’ sierde, smeren de heren nu uit over het hele album. ‘Vandal X’ komt zo nog gevarieerder en muzikaler uit de hoek, zonder subtiel te worden. Bewijs is ‘Flashlight’, de track, die eerder al voor Record Store Day werd gereleased en nu als centerpiece op ‘Vandal X’ staat, opent lekker spannend en bloeit dan open. Bij momenten klinkt dit nummer zelfs emotioneel, niet iets wat we associeren met Vandal X. Na twintig jaar bespeelt het duo naast een rijker klankpallet nu ook een groter gevoelspallet en dat werkt. Hard. (jdb)
Wayward Bound ‘Public Isolation Booth’ Eigen Beheer
Een eenmansproject, een uitlaatklep waarbij David Lenaerts zich een onderlegd ineen puzzelaar toont van mooie lappen postrock. De fraaie door elkaar gevlochten gitaarmelodieën en euforische climaxen zijn soms van een adembenemend niveau. Enkele aspecten van het totaalgeluid zijn iets minder. De harde gitaarsound had wat warmer gemogen, en de elektronische drums maken het geheel ook vlak bij momenten. Maar dat ‘Public Isolation Booth’ van Wayward Bound jouw en onze aandacht verdient, is een feit. Fans van pakweg Explosions In The Sky, 65Daysofstatic, Mogwai en Godspeed! You Black Emperor, dienen deze Limburgse Gentenaar zeker te ontdekken. (dg)
CONCERTS
FONS Records
KAGOULE GB NO JOY CA LUCY ROSE GB MICACHU & THE SHAPES GB
AGENDA
Vandal X ‘Vandal X’
01.10 02.10 03.10 04.10
06.10.2015 MOBB DEEP us 07.10.2015 PALMA VIOLETS gb
08.10 08.10 10.10 11.10 13.10 14.10 15.10 16.10 16.10 17.10
ATMOSPHERE US - deM atlaS / DJ ADATRAK US FLAVIEN BERGER FR - MUSIQUE CHIENNE BE B. DOLAN US BORN RUFFIANS CA GRANT LEE PHILLIPS US BROTHER & BONES GB- IN LAKESH BE BEAUTIFUL BADNESS BE album release HIPPOCAMPE FOU FR - S-HASCH BE LITTLE MAY AU FEU! CHATTERTON FR
WiltMan ‘Amor Fati’ “Geen ‘Lo-Files’, meer songgericht” laat Wiltman aka de Gentse muzikant Wim Kesteloot (knappe diepe stem heeft die man!) weten bij monde van een post-it op zijn nieuwe release ‘Amor Fati’. Na drie ‘Lo-Files’-episodes en bijhorende vergelijkingen met o.a. Ry Cooder, Marc Ribot, Bill Frisell, J.J. Cale en Mark Knopfler bewandelt WiltMan nu een ietwat ander pad. Het donkere, filmische ‘Paris, Texas’-aspect is weliswaar gebleven en je hoort al eens bezwerende, repetitieve drone maar er passeren ook tracks met een kop en een staart die je er bij doen stilstaan dat het nooit slecht is om te knipogen naar de Daan van ‘Profools’ of nog beter: Dead Man Ray. Elegant edgy! (bvm)
Zita Swoon Group ‘Music From The Stage Performance Nothing That Is Everything’ Starman Records
‘Nothing That Is Everything’ is een muzikale theatervoorstelling waarmee Zita Swoon Group de handen in elkaar slaat met de dansers van Jan Lauwers’ Needcompany. Vertrekpunt van de voorstelling is een fragment uit de film ’Dada’ (1969), over het ontstaan van het dadaïsme (een na-oorlogse beweging die zich afzette tegen de toen gangbare kunstvormen). Stef Kamil Carlens heeft al een tijdje een zwak voor het dadaïsme: in ‘I Paint Pictures On A Wedding Dress’ uit 1998 maakte hij er al enkele verwijzingen naar. En nu heeft hij zich dus volledig kunnen uitleven in een wervelende, gekke voorstelling. Carlens en co. mixen kostuum, dans, muziek, ritmiek, poëzie, spraakverwarring en humor. Over het bestaansrecht van deze muzikale neerslag kan je discussiëren, maar je hóórt dat het een leuke performance is, zowel op het podium als ernaast. (rl)
17.10.2015 ALEX G us
18.10.2015 U.S. GIRLS us 19.10 20.10 21.10 22.10
BOY DE - JOSIN DE GIRL BAND IE - FIST CITY CA • Autumn Falls YELLOWSTRAPS X LE MOTEL BE album release GIRLS NAMES IE - AUTOBAHN GB - ULRIKA SPACEK GB Tough Love label Night
22.10 THE BOHICAS GB 23.10 YOUNG FATHERS GB 23.10 TALISCO FR 23.10 HOLY HOLY AU …MEER CONCERTEN OP @ WWW.BOTANIQUE.BE | 02 218 37 32
© Jeff Allen
Eigen Beheer
26
Ear t eam Darkstar ‘Foam Island’ WARP
Jong zijn in de eenentwintigste eeuw betekent maar al te vaak kiezen tussen hemel en hel. En Darkstar begrijpt dit. Het derde studioalbum, ‘Foam Island’, is de stem van een generatie die zich laat leiden door tegenstrijdige emoties en voortdurend verloren loopt. Aanhoor de gedesillusioneerde jongeling anno 2015, verscheurd door woede en politieke frustratie enerzijds, hoop, geluk en trots anderzijds. Van onderdompelende ambient op de titeltrack tot een vleugje r&b op de parel van de plaat: ‘Pin Secure’. Wanneer je op het experimentele ‘Javan’s Call’ nostalgisch wegdroomt, brengt het uptempo poppy nummer ‘Stoke The Fire’ je weer met beide voeten op de grond en spoort het aan tot actie en verzet. ‘Foam Island’ is het meerstemmige betoog van zij die durven spreken. Muziek die niet alleen aanklaagt maar ook aanmoedigt, doordrongen van spijt en ontgoocheling, maar nog meer van hoop en toekomstzin. Darkstar spreekt zichzelf tegen: het universum mag dan wel donker zijn, sterren geven altijd licht. (ndk)
100% Chevalier ‘EP EE’ October tone
Jezelf profileren als post/mathrockband en je nieuwe ep openen met een knoert van een atmosferische dancetrack, waarin psychedelische, staccato/The Edgegitaren samensmelten met een Gang Of Four-baslijn en funky drums, het is niet bepaald wiskunde voor gevorderden. In de overige tracks, ‘La Buse’, ‘Beluga’ en ‘Tiamat’, gaan de bandleden op datzelfde elan verder, maar worden de grooves en breaks inderdaad al wat complexer en mag de gitaar al eens een powerakkoord of drie aanslaan. Het is allemaal uitermate keurig en precies opgebouwd met een cleane sound, en daar wringt het schoentje na 5 tracks dan ook een beetje. Wij horen namelijk graag virtuozen die zich ook al eens verliezen in hun muziek. Gooi hier af en toe een vuile synth of een abstracte gitaar over en de sfeer wordt een pak vettiger en dus prettiger. (boo)
!!! ‘As If’
die van Berlijn, waar hij o.a. als patron van het legendarische Sonic Groove label al geruime tijd woont en werkt. Als ADMX -71 graaft hij dieper in de wereld van de industrial, met vaak donkere synths en verhakkelde beats die voor een dreigend sfeertje zorgen. ‘Coherent Abstractions’, zijn derde langspeler onder dit pseudoniem, is daarop geen uitzondering. Opener ‘Virtuality Continuum’ klinkt onheilspellend en onbehaaglijk, terwijl de auditieve scifi-horror van ‘Arrival Into Uncharted Territory’ (denk ‘Event Horizon’ meets ‘Saw’) de punten voor sfeer en gezelligheid verder op de proef stelt. Wat volgt is al even efficiënt als genadeloos met de opgevoerde neurose in ‘Neutralize & Eliminate’, het machinale ‘Conjectured State’, de chaos van ‘Nearing Obliteration’ en het bevreemdende ‘Mystical Ascent’. ‘Coherent Abstractions’ levert perfect af wat wij van ADMX verwachten: een akelig onderkoelde, scary as fuck, maar altijd hoogstaande muzikale verkenningstocht naar de krochten van de ziel! (mc)
Adoran
Warp
Terwijl ze nog altijd aanstekelijk kunnen klinken, vinden de uitroeptekens van !!! (Chk Chk Chk) vandaag toch steeds minder gehoor. Sinds het knappe ‘Myth Takes’ uit 2008 verloor het dancepunkgezelschap uit Sacramento, CA immers stilaan de interesse van het grote publiek. Live komen Nic Offer & Co nog altijd energetisch uit de hoek, maar die energie lijkt steeds moeilijker z’n weg naar de studio te vinden. Ondanks enkele knappe songs kampte voorganger ’THR!!!ER’ ook al met een iets te lichte en vrijblijdende vibe en dat gevoel overheerst nu ook opvolger ‘As If’, inmiddels de zesde langspeler. Chk Chk Chk heeft die goeie mix tussen zijn analoog dansbaar geluid en zijn klinische Ableton-sound die van de voorgangers nog zo’n succes maakte immers duidelijk uit het oog verloren. Dat merk je als je naar het knappe ‘Ooo’ luistert, een zwoele track waarop dat ouderwetse Chk Chk Chk-enthousiasme en -gevoel wel helemaal van de partij is. (jdb)
ADMX – 71 ‘Coherent Abstractions’ LIES
Adam X moeten we u wellicht niet voorstellen: vaandeldrager van de NY techno-scene sinds de vroeger jaren ’90, maar net zo goed van
‘Children Of Mars’
IIVII
‘Colony’
Treha Sektori + Barst + RM74 ‘Tri Muerti’ Consouling Sounds
Naar goede gewoonte geen fleurige deuntjes op Consouling Sounds. De grootste gemene deler van de drie nieuwste plaatjes op het label: drones. En toch, elke keer helemaal anders. Het debuutalbum van Adoran overtuigde ons destijds meteen. De loodzware drones die uit de basgitaar van Dorian Williamson (Northumbria) gutsen en het geestdriftige drumwerk van Aidan Baker (Nadja, Caudal, …) zetten zich toen meteen klemvast in je gehoorgangen. Op de tweede, ‘Children Of Mars’, is dat niet anders. Gedurende twee tracks geraak je bedolven onder een eindeloze stroom constant evoluerende donkere basgitaardrones. Het vrijzinnige drumwerk zorgt ervoor dat het hele zootje op tijd en stond stevig onder stoom geraakt. Opener ‘Deimos’ houdt het nog relatief rustig en ingetogen. Op afsluiter ‘Phobos’ gaan alle remmen los: drone heaven! Op ‘Colony’ van IIVII gaat het er heel wat gesofisticeerder aan toe. Dit nieuwe so-
© James Medcraft
loproject van Josh Graham (te kennen van Red Sparowes, Battle Of Mice en A Storm Of Light) gaat voor tot in het kleinste detail uitgewerkte soundscapes die zomaar even de soundtrack bij een of andere futuristische prent zouden kunnen zijn. Wat zo knap is aan deze plaat is dat ie niet kil aanvoelt ondanks de gestileerde en loepzuivere elektronica, synths en drones waarmee alle tracks zijn opgebouwd. Er zit met andere woorden meer dan genoeg melodie en drama in om onze zieltjes te kapen. Zondermeer knap. Derde album in het rijtje, ‘Tri Muerti’, is een samenwerking tussen drie soloprojecten: het Franse Treha Sektori, het Zwitserse RM74 en het Belgische Barst. Elk op zich zijn dit te duchten drone- en ambientartiesten. Wat ze samen loslaten op de luisteraar is eenvoudigweg adembenemend. De drie tracks op het album zijn belachelijk intens en meeslepend. Donkere beats, tribale drums, treurende dronegitaren, mistige folkdrones, messcherpe synths, verdwaalde violen, ... samengebald tot een perfecte storm. Wow. (eb)
kregen we gepresenteerd in 2013 alweer. Tijd genoeg om ervaring op te doen als percussionist op tournee met Chilly Gonzales en om de tien nummers van dit album te boetseren en polijsten tot de huidige, stuiterend-strakke brok veerkrachtige pop. Die heldere productie, middels een bataljon aan synthesizers en drumcomputers, is de drager van Flory’s autobiografische pop, die al eens gevat uit de hoek kan komen - zie ‘The Double’ (“I’d love to leave you/’cause you taste like tequila/but five times meaner”). De enige stijlbreuk op het album is het weinig complexe, doorzichtige ‘Leviathan’, dat een paar versnellingen hoger dan de rest van de plaat de sterkte van Amateur Best voorbij draaft. Op nummers als ‘19’, het traag groovende ‘No Sleep’ en ‘They Know’ doet Flory zichzelf het meest eer aan als producent en songsmid, waar productie en zang de tijd en aandacht krijgen die ze verdienen. Daarbovenop mag er ook al eens gedanst worden! (sn)
Aphrohead ‘Resurrection’ Crosstown Rebels
ALMA ‘Alma’ Fierce Panda Records
Brits talent uit de hippe hoofdstad. ALMA staat voor Atacama Large Millimeter/submillimeter Array, de naam van een zeer krachtige telescoop. Toepasselijke naam voor een ambientband die uitblinkt in fijnzinnige, bijna kosmische soundscapes die in eenzelfde sfeer als Sigur Ros, Patrick Watson en Explosions In The Sky rondzweeft. Frontman Pete Lambrou experimenteert er lustig op los met loopstations, delaypedalen, piano’s en drums. Heerlijk dromerig en bezwerend het gros van de tijd (‘Cosmonaut’, ‘The Gardener’), af en toe wat bevreemdend (‘The Lighthouse’). Helemaal betoverend wordt het als Lambrou zijn kopstem voor de dag haalt (‘If You Believe You Were An Island’). Alsof je in een nevelig nachtlandschap met een gouden emmertje gaat sterren plukken! Schoon! (ne)
Amateur Best ‘The Gleaners’ Brille Records
Met ‘The Gleaners’ is Joe Flory aan album nummer twee toe in zijn incarnatie als Amateur Best; zijn debuut ‘No Thrills’
Aphrohead kennen jullie wellicht ook, of zelfs beter, als Felix Da Housecat - al begon veel voor hem door als Aphrohead, begin jaren ’90, de alltime technoclassic ‘In The Dark We Live’ op de mensheid los te laten. “Dat was toen”, zo denken we na de opener en titeltrack die met z’n veel te overdadige synths en clichématige beat veel doet behalve overtuigen. Beterschap laat zich zeer voorzichtig optekenen met het smerige, punky ‘Klymaxxx’, waarover ook weer een berg aan synths wordt gekieperd die het geheel wat doen vastlopen in clichés en déjà-entendu’s. De pogingen om relevante, hedendaagse tracks te maken die de sfeer van de vroegere house en techno doen herleven klinken dikwijls wat geforceerd, en dat maakt dat wij ons door de eerste helft van de plaat hebben moeten worstelen. Wanneer, vanaf pakweg track 4, de mayonaise wel pakt, is het ook wel ineens boenk erop! Check superieure stuff als ‘Let’s Prance’, het gemene ‘Medusa’, het aan Detroit Grand Pubahs-schatplichtige ‘Elevator’ of de technoparel ‘1 King 1 Queen’, om in het slot compleet te worden weggeblazen door het waanzinnige ‘Front To Backk’! ”Een goei kermis is een geseling waard”, zo sprak ooit de alom wijze
SOOn AT
SOOn AT
Wed 07.10
Pat Thomas & Kwashibu Area Band The golden voice of Africa
SAT 24.10
radkey + The Sha-La-Lee’s Sun 25.10
The Tallest Man On earth + Phil Cook
Fri 09.10
ibeyi
Fri 09.10
Maribou State + Avondlicht SAT 10.10
Bear’s den Wed 28.10
Get The Blessing CD presentation Thu 29.10
LA Priest Fri 30.10
The hickey underworld
Sun 11.10
Vetiver + Little X Monkeys
SAT 31.10
Low + Chelsea Wolfe + Mike Noga
Tue 13.10
nathaniel rateliff & The night Sweats
Sun 01.11 Autumn Falls
Kurt Vile & The Violators
Wed 14.10
+ Lower Dens + Waxahatchee + Stadt
Snarky Puppy Fri 16.10
Gramatik + The Geek x VRV MOn 19.10
Son Lux Tue 20.10
Sleaford Mods + Sissy Spacek + Vortex Campain
Sun 01.11 Autumn Falls
Wed 21.10
Chantal Acda
Daptone Records present
Saun & Starr
Presents ‘The Sparkle In Our Flaws’
Thu 22.10
unknown Mortal Orchestra
MOn 02.11
Squarepusher + darkstar Oaktree + Avondlicht
MOn 02.11 Kraak presents:
Olimpia Splendid + Shetar Wed 04.11
Algiers SAT 07.11
Coca-Cola Sessions
Chrome Brulée + Go March MOn 09.11
Thu 22.10 Coca-Cola Sessions
i Will, i Swear + ulysse Fri 23.10
The Arcs feat. dan Auerbach Tue 10.11 Autumn Falls
Father John Misty
Vuurwerk
buy your tickets at www.abconcerts.be de BrOuCKère & BOurSe
BruSSeLS CenTrAL > ABCOnCerTS.Be/MOBiLiTy
A COnCerT AT AB BeGinS WiTh MiVB
28
Earteam The Dead Weather ‘Dodge And Burn’ Third Man Records
Het was lang wachten op het nieuwe album van The Dead Weather. Eind 2013 loste de band rond Jack White en Alison Mosshart al enkele tracks en bleef dat sindsdien met mondjesmaat doen. Op het volledige album was het echter wachten tot nu. Is het derde album ,’Dodge And Burn’, al dat sudderen waard? Wie de vooruitgeschoven tracks ‘Open Up’ (That’s Enough), ‘Rough Detective’ en ‘Buzzkill(er)’ al aan een goede luisterbeurt onderwierp wist eigenlijk wat te verwachten: klinkt het niet dan botst het maar-bluesrock zoals alleen White en Mosshart die kunnen maken. Met de geweldig brutale opener ‘I Feel Love (Every Million Miles)’ zet het duo dat meteen mooi in de verf. Daarna worden de zware, in fuzz gedrenkte gitaren wat meer gedoseerd om ze op de juiste momenten weer tevoorschijn te toveren zoals in het knappe ‘Cop And Go’. Ook als orgels de hoofdrol krijgen klinkt The Dead Weather enorm snedig zoals in ‘Be Still’, misschien wel het beste stukje horrorblues dat we ooit te horen kregen. Ontwijken doet The Dead Weather niet, lekker branden wel! (jdb)
founding RifRaf-father (wc) ons toe, en verdikkie, ’t is niet gelogen! (mc)
Kasper Bjorke – V/A ‘After Forever Revisited’ Hfn
Kasper Bjorke, zei u? Even de neuzen in de juiste richting zetten, via een korte rewind naar de release van ‘After Forever’, een jaartje terug: ‘n verdienstelijke langspeler volgestouwd met spacedisco en eighties-bubbelgumpop, doorlucht met kokette kitsch en zonnige slomo-grooves. Op het remix-album laat de Deen de vriendjes naar hartenlust uit z’n ruif met geluidsfiles plukken. Met wisselend succes. Superpitcher hult het lekkere ‘TNR’ – met Jaakko Eino Kalevi aan de micro – in een loom-minimale waas. En Michael Mayer legt flink de zweep op ‘Apart’, een nadrukkelijke knipoog richting fluo-hitjeshouse uit de nineties. Elders is wat meer fantasie nodig om een zinnig bestemmingsplan te verzinnen voor de al dan niet overbodige 2.0-versies van Bjorke & friends. Maar kom, niet gekniesd; beter tien vogels in de lucht dan één in je oog! (fp)
Black-Bone ‘Blessing In Disguise’ Pimp
Een voorliefde voor Motörhead, AC/DC en Guns N’Roses etaleren op plaat, is dat niet een heel klein beetje om problemen vragen? Dit drietal uit Eindhoven is niet te beroerd zijn voornaamste invloeden schaamteloos vast te leggen. ‘Blessing In Disguise’ klinkt als 80’s hairmetal op stereoïeden naar keuze. Dat kan geinig zijn (‘Loaded’), maar eigenlijk is het vooral vermoeiend. Doe toch eens iets origineel!, wil je na een nummer of drie wanhopig naar de cd-speler roepen, maar dat is natuurlijk niet de bedoeling in dit genre. Waarmee ‘Blessing In Disguise’ vermoedelijk als een geslaagde plaat omschreven kan worden. (jvb)
Blue Daisy ‘Darker than blue’ R&S Records
Een jaar of vijf geleden was het radiodj Mary Anne Hobbs die de demo’s van Blue Daisy – echte naam Kwesi Darko – aan de wereld openbaarde. Via het immer spannende Black Acre maakten we kennis met de galopperende bass-jams van Darko, op een moment dat James Blake zijn eerste single nog moest uitbrengen en HudMo nog gewoon een getalenteerd jochie uit Glasgow was. Maar
rust roest, en dus kwamen er one-night stands met dubstep, soul, grime en hiphop. Met ‘Darker Than Blue’ is Daisy intussen bij R&S geland, een stal die van grensverleggend experiment zijn strijdkreet heeft gemaakt. De eerste 20 minuten doen denken aan de demonen-uitdrijvende magie van Tricky: doorleefde sprookjes met een donker randje en een gloedvolle productie. Maar ergens halverwege is Darko plots het spoor volledig bijster. Distortion scherper dan een scheermes, cymbalen die aan flarden worden geramd en pikzwarte lyrics. Helemaal op het einde dan toch nog een moment van berusting wanneer hij, helemaal leeggeschreeuwd, een onbekende muze bezingt. (mvm)
Boy ‘We Were Here’ Groenland
Vier jaar geleden maakten we voor het eerst kennis met het Duits/Zwitserse duo Boy. De charmante teksten van Valeska Steiner en de warme instrumentatie van Sonja Glass maakten op debuut ‘Mutual Friends’ meteen een goeie indruk. Ondanks de hoge verwachtingen trekt opvolger ‘We Were Here’ de lijn vlotjes door. De nieuwe songs zijn over het algemeen iets uitbundiger ingekleurd, maar met evenveel gevoel voor detail. Op de uitbundige titeltrack houden strakke drums en een sectie blazers je bijvoorbeeld continu bij de les. En ook ‘Fear’ - over allesverterende angst - klinkt dankzij een strak gitaarlijntje bijzonder zelfzeker: “We’ll find a way to shut it’s hungry mouth”. ‘Flames’ start daarna met wat fingerpicking en een fijn pianolijntje, maar mondt ook nog uit in een stuwende finale. En toch blijft het intieme karakter van het Boy-universum grotendeels intact. “Anywhere with you could be New York”, zucht Steiner met dat lichthese, Zwitserse accent van haar. Ontwapenend. (rl)
Christian Fitness ‘Love Letters In The Age Of Steam’ Eigen Beheer
Op de perfecte scheidingslijn tussen verdomd stevige (postpunk-)rock en tegendraadse, wriemelende alternative rock,
daar waart Falco rond. Sinds een paar jaar heeft hij naast Future Of The Left een tweede uitlaatklep, Christian Fitness. Falco schrijft en speelt alles met snaren zelf, kent wel wat goede drummers en laat zijn vrouw (Julia Ruzicka, bassiste van Million Dead en Future Of The Left) hier een daar een baslijn inspelen. Christian Fitness is veel meer dan een vehikel om Future Of The Left-restjes opnieuw op te warmen. Die laatste band vertrekt immers vanuit Falco’s songs en met zijn band vijlt hij er een ritme-gerichte, wat meer conventionele (punk)rock-rand aan. Christian Fitness laat dan weer alles open. Als Falco wil rocken en uit de bol wil gaan, gebeurt dat onverdroten. Op deze tweede Christian Fitness-plaat komt de focus echter veel meer te liggen op zijn tegendraadse melodieën en zijn zalige moeilijkdoenerij. ‘Love Letters In The Age Of Steam’ rockt uiteraard nog steeds als een schommelstoel met een deathwish, maar staat bol van lichtjes vervreemdende riffs, zanglijnen en solo’s. En topsongs! (dg)
Darwin Deez ‘Double Down’ Luck y Number Music
Zonnige gitaarpop. Soms kan het ook gewoon heel erg simpel zijn. Met zijn derde album wil spilfiguur Darwin Smith langs de ene kant de fun van gitaarpunkpop onderstrepen (want daar is deze ‘Double Down’ een schoolvoorbeeld van), maar langs de andere kant weet hij zichzelf – en daarbij het hele popwereldje – ook te relativeren. Bewijze hiervan: het gratuit kopiëren van bijvoorbeeld Avril Lavigne (‘Hey Hey, You You, I Don’t Like Your Girlfriend!’) of Ellie Goulding (‘Love Me Like You Do’). Bij momenten leidt het benadrukken van de luchtigheid tot iets wat nog wat puberaal aandoet… maar hé, soms kan het ook gewoon heel erg simpel zijn. Zorgeloze zomervibes: meer hoeft een mens nu en dan niet te hebben. (dw)
The Delta Saints ‘Bones’ earMUSIC/Loud & Proud Records
Dat Nashville al lang meer te bieden heeft dan enkel countrymuziek weten we ondertussen al. Het is de bakermat van bijvoorbeeld Kings Of Leon en The Black Keys besloten naar daar te verhuizen voor de opnames van ‘El Camino’. Laat die laatste band nu net een grote inspiratie zijn voor The Delta Saints. Het vijftal heeft met ‘Bones’ z’n tweede album uit waarin de roots- en bluessound ontmanteld wordt tot de essentie. Op hun debuut stampten
de heren een plaat lang het gaspedaal de grond in. Nu durven ze al eens wat gas lossen. Die rustmomenten zorgen ervoor dat de uptempo nummers meer beuken. Verder is de mondharmonicaspeler buiten gebonjourd en vervangen door Nate Kremer en z’n ijskoude orgel. Een verademing tussen al dat gitaargeweld! ‘Bones’ puilt uit van op en top Amerikaanse bluesrocknummers maar weet (jdv) maar matig te overtuigen.
Demob Happy ‘Dream Soda’ So Recordings/Silva Screen Records Ltd.
“Recorded live with minimal studio fuckery and zero modern trickery like it ought to be”, lezen we op de achterkant van het zwarte cd-hoesje. En zo houden we al een beetje van deze Britse band voor we nog maar één noot hoorden. Eenmaal de plaat in onze stereo verdwijnt, wordt dat gevoel alleen nog maar sterker. Deze lads uit Brighton brengen pas na zeven jaar hun debuutplaat uit, maar weten precies hoe ze catchy garagerocksongs als de single ‘Suffer You’ moeten afwisselen met aanstekelijke indienummers als ‘Summer Cash In’. De Britse media tippen Demob Happy als een van de groepen die je in het oog moet houden en daar gaan we helemaal mee akkoord. (jk)
Denzel + Huhn ‘Brom’ Ok taf
Terug van heel lang weggeweest: het Duitse elektronica-duo Denzel + Huhn. En dat het al een dikke acht jaar geleden is dat de twee clicks and cuts-pioniers het laatst van zich hebben laten horen is niet meteen te merken. Daarmee bedoelen we niet dat ‘Brom’ de meest vernieuwende wind door elektronica-land jaagt. Integendeel, dit album vol lome soundscapes en ruis- en knetterkunstjes had net zo goed in 2007 kunnen verschijnen en niemand had het verschil gemerkt. Toegegeven, het oordeel klinkt misschien wat hard, maar adelbrieven van Ronald Lippok (Tarwater, To Rococo Rot) en Thaddeus Herrmann (Herrmann Und Kleine) ten spijt, voor geharde veteranen als Denzel + Huhn is dit toch maar een saaie slag in het water. (ts)
Dolomite Minor ‘Girls of Gold’, ep Ignition Records
Na enkele jaren aan hun livereputatie te timmeren hebben Joe Grimshaw en Max Palmer - het bluesrockduo uit
25
ZA
07.11
The Black Heart Rebellion cd-release pop / rock
VR
16.10
Lula Pena pop / song
DO
12.11
The Van Jets rock DI
27.10
Luka Bloom pop / rock
WO
25.11
Flying Horseman cd-release pop / rock
DO
29.10
The Colorist ft. Emiliana Torrini pop / rock
Handelsbeurs Concertzaal Kouter 29, 9000 Gent T ICKE T S Uitbureau Gent Veldstraat 82b 09 265 91 65 www.handelsbeurs.be
30
t eam Earteam Ear Girls Names ‘Arms Around A Vision’ Tough Love
Al wie meteen denkt aan een zomerse meidengroep in de stijl van Haim komt bedrogen uit bij het uit Belfast afkomstige Girls Names. De band houdt zich nu al een tijdje bezig met postpunk van de bovenste plank en ook album nummer drie, ‘Arms Around A Vision’, is er niet meteen eentje om vrolijk van te worden. De visie die we volgens de drie heren en dame moeten omarmen is eerder van het zwartgallige type, zo kreunt zanger Cathal Cully “so disgusting, so narcissistic” op de aan Sonic Youth verwante opener ‘Reticence’ of daagt hij zijn geliefde op om hem volledig uit te buiten op het fantastische ‘Exploit Me’. Na de al even indrukwekkende langspelers van onder andere Eagulls, Savages en Viet Cong bewijzen Girls Names nog maar eens dat postpunk meer is dan enkel het klonen van wijlen Ian Curtis. Ook anno 2015 blijft het één van de meest meeslepende muziekgenres ter landen. Zeker als het zó strak in het pak en fascinerend wordt gebracht als bij Girls Names. (ps)
Southampton dat Dolomite Minor vormt - met hun ep ‘Girls Of Gold’ eindelijk hun visitekaartje af. En wat voor één! Grishams schroeiende stem lijkt als twee druppels water op deze van Black Rebel Motorcycle Club-zanger Peter Hayes, zijn gitaar laat een gemuteerde versie van Josh Homme’s en Jack White’s sound horen en Palmers drumwerk is onvermoeibaar strak. Tel daarbij een niet té propere productie en tonnen adrenaline en je hebt een ijzersterk ep’tje dat de weg naar een groter publiek en een full wagenwijd open legt. (jdb)
Dornik ‘Dornik’ PMR Records
Eerder dan zelf alles op alles te zetten om asap een plekje in de hall of fame der pop en rock te veroveren, kiezen behoedzamere en geduldigere muzikanten soms ook voor een langzaam groeiproces in de schaduw van een helder schijnende ster. We denken aan Thundercat en de jongens van inc., maar evengoed aan George Harrison en Justin Timberlake. Dornik verdiende z’n strepen als drummer van popprinses Jessie Ware en toonde in 2013 met ‘Something About You’ voor het eerst tot wat hij op z’n eentje in staat is. Botergeile gitaarlicks, SFXblazers en een waas van synths die je zowat in elk nummer doet verdwalen als een blinde in een maisveld. Dat de man dweept met de popperfectie van Michael Jackson is nauwelijks te negeren, maar net zoals ook Dev Hynes daar met Blood Orange in slaagt, creëert Dornik met veel overtuiging een plaatsje voor zichzelf in het hedendaagse pop-/r&b-landschap. Al wie Sade en Everything But The Girl mist: checken! (mvm)
Dungen ‘Allas Sak’ Smalltown Supersound
Lees er bio’s maar op na - Dungen is al zeven albums lang de missing link tussen vrolijke folk, psychedelische rock en jazz. Ook op album nummer acht zorgt dat voor enkele constantes: Zweedse teksten, gekke fluitjes (‘Franks Kaktus’) en saxofoonsolo’s (single ‘Åkt Dit’). Maar het werkt wél. Na een rustige eerste plaathelft valt op dat vanaf ‘En Gång Om Året’ de gitaren de bovenhand nemen, met uitgesponnen jams in ‘En Dag På Sjön’ en ‘Ljus In I Min Panna’ (‘Licht In Mijn Voorhoofd’, dat hebben we toch even opgezocht). Door die prominentere rol voor psychedelisch gitaarwerk vindt deze
plaat opnieuw wat meer aansluiting bij doorbraakplaat ‘Ta Det Lugnt’, en dat zal veel fans plezieren. Nieuwe zieltjes wint Dungen hiermee wellicht niet meer, maar het blijft vakwerk. (rl)
Esmerine ‘Lost Voices’ Constellation
Esmerine zou je kort door de bocht het broertje van GYBE! kunnen noemen. Er hangt bij beide zowat dezelfde broeierige sfeer in de lucht. En toch zijn er duidelijke verschillen: Esmerine verwerkt veel meer elementen uit het midden-oosten en maakt merkbaar meer gebruik van percussie en viool. Net als het vorige - en terecht gelauwerde - album ‘Dalmak’ serveert de band prachtig gearrangeerde, meeslepende postrock. Ditmaal zelfs met wat meer stevige passages. Aanrader. (eb)
The Ex ‘At Bimhuis (1991-2015)’ Ex Records/Bimhuis
Alvast m’n welgemeende excuses aan drumster Katherina Bornefeld, omdat ik haar over het hoofd zag in RifRaf 267. Ondergetekende refereerde in de bespreking van hun live-dvd naar de heren van The Ex. Het zijn echter productieve tijden op de heren én dame hun eigen label, nu komen ze weer op de proppen met een overzicht van hun vijfentwintig jarige relatie met het Amsterdamse Bimhuis, een gereputeerde jazzclub waar ze graag geziene gasten zijn. We worden vergast op live-opnamen met het Ex Orkest, toppers als Han Bennink, Herr Seele, Ken Vandermark, Mats Gustafsson en uiteraard de Ethiopische saxofonist Getatchew Mekuria staan op de ellenlange gastenlijst. Boeiende en broeierige versies van een paar gekende nummers, voor het overige veel improvisaties, die laveren tussen abstracte herrie, jazz en wereldmuziek. De opnamekwaliteit is niet altijd even hifi, maar dat mag de pret niet drukken. Het kleinood is prachtig uitgegeven als dubbele digipack met 17 pagina’s tellend boekje dat tekst, uitleg en mooie foto’s bevat. Fijn hebbeding. (boo)
Eyelids Or ‘854’ O Genesis
Gezien de groepsbezetting van Eylids Or (of kortweg: Eyelids) mag het
© Sarah Doyle
niet verbazen dat het debuut van de Amerikaanse band uit Portland, Oregon aanleunt bij Big Star, Teenage Fanclub, vroege R.E.M. (de groep nam eerder al een ep op met Peter Buck) en de ninetiesvibe van Pavement en The Lemonheads. Muzikanten met een verleden bij Guided By Voices (Chris Slusarenko) en The Decemberists (John Moen, tevens ex-bandlid van Stephen Malkmus & The Jicks) verleren nu eenmaal niet hoe ze goede mellow powerpop en aanstekele jangle-tracks moeten maken. Geen plaat die aardverschuivingen zal veroorzaken maar wel simpelweg een fijn, complexloos en bitterzoet plaatje, deze ‘854’. (bvm)
Fever The Ghost ‘Zirconium Meconium’ Heavenly Recordings
“They are maybe meant to actually be a video game and accidentally became a futuristic rock group. Or they are a cartoon that is animated so good you can’t tell they’re not real”. Dat Wayne Coyne van The Flaming Lips het wel heeft voor het Fever The Ghost was al duidelijk toen hij het viertal uitnodigde om samen met My Morning Jacket en J Mascis ‘Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band’, het titelnummer van de klassieker van The Beatles, onder handen te nemen op de full-album-coverplaat ‘With A Litte Help From My Fwends’. Ook nu het debuutalbum van Fever The Ghost een feit is, duikt de opperlip opnieuw op om de groep een extra zetje in de rug te geven. Terecht want ‘Zirconium Meconium’ – zo’n zotte albumtitel kan alleen maar een geflipte plaat opleveren - is een doldwaze scifi-rit. Groove, kinderlijk enthousiasme, atmosferische momenten en gezellige chaos in de mallemolen. Think MGMT met het excentrieke van Syd Barrett, overgoten met wat elektronica en een dikke portie kraut-, psych- en glamrock. Vette plaat. (bvm)
FIDLAR ‘Too’ Wichita Recordings
FIDLAR staat voor Fuck It Dog, Life’s A Risk, maar dit geldt eigenlijk niet meer voor frontman Zac Carper. Hij is namelijk een jaar afgekickt van heroïne, crack en een waslijst vol andere genotsmiddelen en dat bezingt hij uitgebreid in ‘Too’, de tweede worp van de pretpunkers uit L.A. De opvolger klinkt meer poppier, bij momenten zelfs vrolijker dan z’n zelfgetitelde debuut. Gelukkig blijven de vo-
cals over de hele lijn heerlijk gemeen en wordt ‘Too’ nooit té proper. Muzikaal is FIDLAR erop vooruit gegaan. De catchy hooks zijn gebleven, maar er zit deze keer wat meer variatie en kleur in de songs. Luister maar naar ‘40oz. On Repeat’ (inclusief speelgoedpiano) en het fantastisch zonnige ‘West Coast’ dat meteen een citrussmaak in je mond brengt. In het destructieve ‘Leave Me Alone’ beschrijft Carper vol woede zijn weg naar een nuchter leven. Verwacht nu niet dat de band opeens volwassen en diepzinnig geworden is. De jongens hebben nog altijd geen zin om van 9 tot 5 te werken en 3/4de wil zich nog steeds debiel zuipen na een optreden. Voorlopig dus nog geen nummers over hun spiritueel bewustzijn. (jdv)
Filiamotsa ‘Like It Is’ Aagoo
De kern van dit muzikaal project uit Nancy wordt al jaren gevormd door drummer Anthony Laguerre en violiste Emilie Weber. Bij elk album komen er collaborateurs het duo vervoegen, op deze nieuwste exploot zijn dat blazers, een strijkorkest dat jankt of hemelse harmonieën produceert, vette gitaren van Olivier Mellano en diep ronkende synthbassen. Maar dé verrassing is Hollands glorie G.W Sok, die al bijna net zo productief is als z’n ex-The Ex-collega’s. Sinds Sok in King Champion Sounds vertoeft, durft hij ook al eens een melodie uit z’n geweldige keel persen in plaats van z’n bekende declamaties. Dat komt bij deze orkestrale postrock dan ook erg goed tot z’n recht. Mysterieuze soundscapes gaan van langzaam glijden over tot een wild potje ijshockey met psychedelica en tandengeknars, wat echo’s oproept van huisfavorieten Broken Heart Collector, het semi legendarische Savage Republic, Kammerflimmer Kollektief uit Duitsland en ons eigenste DAAU. Maar bovenal heeft Filiamotsa een behoorlijk aantrekkelijk eigen smoelwerk dat zich met deze prachtplaat in ons persoonlijk eindejaarslijstje werkt. (boo)
John Grant ‘Grey Tickles, Black Pressure’ Bella Union
Eerlijk? We hebben, de productie van John Congleton (St Vincent, Swans,
DE WARANDE 02.10
Club Kuub: EEfjE DE VissEr + faCEs On TV
09.10 10.10 17.10 22.10 31.10
arnO
06.11
rOOTsniGhT: ThE bEllfuriEs + ThE ranCh Girls + ThE raGTimE wranGlErs
11.11 13.11 21.11
salif KEiTa
21.11
CubE DisTriCT: safi & sprEEj + TyphOOn,...
28.11
bOTTlE Of mOOnshinE + ThE babOOns + suGar CharliE
05.12
Club Kuub: flyinG hOrsEman + hyDrOGEn sEa + i will, i swEar
09.12 11.12
aVishai COhEn TriO
12&13.12 16.01 30.01 19.02 02.03
milOw
25
nEuza ziTa swOOn GrOup pura ViDa fT. lEE ‘sCraTCh’ pErry Turn-OuT CiTy niGhT: DETrOiT swinDlE + VuurwErK + TOuT Va biEn + 50 CarrOT + TsEpO + ...
ChannEl zErO: unpluGGED faTOumaTa Diawara & rObErTO fOnsECa
a winGED ViCTOry fOr ThE sullEn + illumininE DE mEns isbElls fairpOrT COnVEnTiOn fun lOVin’ Criminals
DE WARANDE TURNHOUT www.warande.be
32
Earteam Julia Holter
‘Have You In My Wilderness’ Domino
De muziek van Julia Holter – homebase: Los Angeles – is oneindig veel sprookjesachtiger dan de ouput van Lana Del Rey, minder over the top dan de platen van Kate Bush en bij momenten zo vreemdsoortig apart als het eigen wereldje van Laurie Anderson. Sinds ‘Loud City Song’ uit 2013 heeft Holter de voordelen van een professionele studio ontdekt. Al neemt ze niet volledig afstand van haar vroege homerecordings. Zo herwerkt ze op haar vierde album ‘Have You In My Wilderness’ enkele oudere nummers als ‘Betsy On The Roof’ en ‘Sea Calls Me Home’. Opnieuw in het gezelschap van engineer/producer/grammy-winnaar Cole Greif-Neill die ook al van de partij was om de opnames van ‘Loud City Song’ in goede banen te leiden. Muzikale rijkdom, mee ingekleurd door klasbakken van muzikanten, is de uitkomst op ‘Have You In My Wilderness’. Soms denk je aan de klasse van Scott Walker-arrangementen of neemt de muziek je mee op sleeptouw richting Mazzy Star in een jazzy, psychedelische roes. En altijd is er die tot de verbeelding sprekende stem. Ook als Holter een meer poppy koers vaart (opener ‘Feel You’). ‘Have You In My Wilderness’ is het bewijs dat vakmanschap & ontroering en ambitieuze gelaagdheid & ingetogen schoonheid elkaar niet hoeven uit te sluiten. Prachtplaatje. (bvm)
Franz Ferdinand) ten spijt, al beter werk gehoord van John Grant. Zijn debuut ‘Queen Of Denmark’ met Midlake als backing band, bijvoorbeeld. Na de live-plaat met het 60-koppige BBC Philharmonic Orchestra vorig jaar was het sowieso al even wennen aan de terugkeer naar de huisstijl die ook kenmerkend was voor zijn tweede worp ‘Pale Green Ghosts’ (een mix van seventies softpop en clevere elektronica) maar op ‘Grey Tickles, Black Pressure’ is de balans niet in evenwicht. Dikke fun in de studio wellicht, maar de hippe wendingen, Zappaïaanse krullen en funky eighties bliepjes klinken te vaak te gezocht (check het onding ‘You & Him’ ). De eenheid met de tot het hart sprekende crooner – check songs als het titelnummer, ‘Down Here’ en ‘Global Warming’ - die de voormalige frontman van The Czars eigenlijk is, blijkt zoek. De middelmaat ontstijgt hij pas als hij zich met zijn bariton richt op songs met een donkere grandeur. De experimentele, psychedelische groove ‘Black Blizzard’ redt nog de meubelen maar voor de rest mag Grant de arty farty shizzle gerust achterwege laten. De song wijst de weg, John. (bvm)
Helena Hauff ‘Secret Desires’ Werkdiscs/Ninja Tune
Stiekeme verlangens hebben we allemaal, maar Helena Hauff besluit er gewoon een plaat aan te wijden. Deze Duitse electronimf vertaalde die emoties in haar slaapkamerstudio naar een eclectisch technopalet, dat schakeert van punk naar avant-garde. Onze oortjes begonnen al spontaan te gloeien. Maar die spontane vlaag van opwinding bleek echter wat te voorbarig. Waar het fijne krauty ‘Spur’ ons nog gepast beroert, gooien tracks als ‘L’Homme Mort’ en ‘Funereal Morality’ alle remmingen overboord, om te verzakken in weinig vermakelijke flipperkasttechno. Wat dan volgt, is een voortdurend aantrekken en afstoten. Hauff weet je telkens wel een beetje binnen te halen, maar stelt dan te weinig voor om ons volledig overstag te laten gaan. ‘Tryst’ en ‘Silver Sand & Boxes Of Mould’ passen perfect in dit rijtje, dat naar het einde van de plaat jammer genoeg steeds langer wordt. ‘Discreet Desires’ kondigde zich dan wel aan als ideale match, het werd maar een flauwe eerste date. Eentje waar we niet snel een vervolg aan willen breien. (kc)
Michael Head & The Strands ‘The Magical World Of The Strands’ Megaphone
Re-release (met lijvig booklet, extra liner notes en twee b-sides als bonus tracks) van de in ‘97 verschenen plaat ‘The Magical Worl Of The Strands’. Uncut destijds: “regarded by many as the equal of the Stone Roses debut.” Voeg daar wat ingetogen barok, sierlijke orkestraties, de zachtmoedige toets van Nick Drake en de sound van Elbow in een lofi-modus bij en je hebt een stemmige Britse plaat die anno 2015 misschien wat braaf maar nooit vervelend voor de dag komt. Ter info: samen met ‘The Magical World Of The Strands’ verscheen ook ‘The Olde Worlde’, een compil met demo’s, rariteiten en onuitgegeven songs die stammen uit de dezelfde opnameperiode. (bvm)
HeCTA ‘The Diet’ Cit y Slang
Drie leden van Lambchop die, geïnspireerd door stand up comedy songgericht denken en de sound van Morgan Geist en John McEntire (Tortoise), een elektronische plaat met een technoglans uitbrengen: ook na de gewenning aan de muziek op ‘The Diet’ blijft het een vreemd gegeven en veeleer een gimmick. De bedoeling van Kurt Wagner, Scott Martin en Ryan Norris is niet geheel duidelijk maar toch gaat (bvm) op een bescheiden manier mee in het verhaal. En wel om deze redenen: Het ironisch getitelde ‘Sympathy For The Auto Industry’ is op een mooie manier up-tempo en catchy, zweven is de boodschap tijdens de chill-track ‘Like You’re Worth It’ en ‘The Concept’ blijkt op een bepaalde manier verwant aan ‘19’, de eightieshit/protestsong van Paul Hardcastle. Toch rest het gevoel dat ‘The Diet’, hoewel Wagner het anders ziet, niet meer is dan een zijstapje om tijdelijk wat afstand te nemen van de americana van Lambchop. En zelfs dan nog: helemaal los komen van de huisstijl blijft moeilijk. Tijdens het meest rustige elektronische moment van de plaat (‘We Are Glistering’) denk je, omwille van de stem en het sfeertje, onwillekeurig toch aan Lambchop. Of hoe het moederschip het op het eind toch altijd weet te winnen.
Here We Go Magic ‘Be Small’ Secretly Canadian
Voor het vorige (top)werkje ‘A Different Ship’ werkte Here We Go Magic samen
met Nigel Godrich (je weet wel, de Radioheadknoppendraaier). Voor hun vierde langspeler namen Luke Temple en de zijnen alle touwtjes zelf in handen. We horen terug meer de Here We Go Magic van voor ‘A Different Ship’ (meer gestyleerd, meer essentie), waar speelse vrolijkheid primeerde. Als er iets is wat Here We Go Magic in de voorbije jaren meesterlijk heeft gevonden, dan is het een evenwicht tussen het spelplezier en het delicate inelkaar knutselen van popsongs, zonder een spatje aan sfeer in te boeten. Aanstekelijkheid en harmonie zijn de hoofdtonen die ‘Be Small’ karakteriseren. Knap! Of het nu met een topproducer is of niet, Here We Go Magic mag op die manier nog veel plaatjes schrijven. (dw)
Colline Hill ‘Skimmed’ Hill & Lake
Na omzwervingen via Ierland belandde deze Bretoense chanteuse in onze contreien waar ze vooral in het Franstalig landsgedeelte naam vestigde. Hoog tijd dat we haar ook naar waarde schatten langs deze kant van de taalgrens want ondertussen rijft ze ook internationaal de beste reviews binnen. ‘Skimmed’ is een sterk staaltje singer-songwritershuiswerk badend in een intimistisch aura gedragen door een zwoele sensuele stem. Denk aan This Mortal Coil, Julee Cruise, Antony Hegarty en Nick Drake. En natuurlijk zijn er tevens parallellen met het oeuvre van Joni Mitchell. Met twee verrassende uitschieters, ‘Oh Hey Was’ (akoestische Bruce Springsteen) en de Eurythmics-pop van ‘But In My Days’. Te ontdekken voor wie houdt van semi-akoestische pop. Op 6 november in Toogenblik (Brussel). (gtb)
Jr. Thomas & The Volcanos ‘Beware’ Truth & Soul
Jr. Thomas komt uit Minnesota, nu niet bepaald de meest tropische staat van de VS. Zijn backing band, de interessantfout gespelde Volcanos, komt dan weer uit Californië en werkte eerder al samen met o.a. Jimmy Cliff en Hepcat. Het resultaat: een debuutplaat boordevol bijzonder overtuigende old school rootsreggae, inclusief fraaie vocals en prima arrangementen. Dankzij Jr. Thomas duurt de zomer net ietsje langer. (mb)
© Tonje Thilesen
Paul Kalkbrenner ‘7’ Sony
Waer bestu bleven, beste Paul? Toen je carrière op de rug van een komeet belandde, waren wij de eerste om je dat succes te gunnen. Het had bloed, zweet en tranen gekost – herinner je dat ene non-optreden in een krocht in Luik, haha, voor drie man en een cokehead van de organisatie die het juiste geluidskabeltje niet kon vinden? Ik was er altijd bij, eender waar je verscheen in den Belgiek. Maar ere wie ere toekomt: dat headlinen op festivals voor 30.000 man gaat je een pak beter af, je hebt er de kop en de présence voor. Wees gerust, ‘Berlin Calling’ blijft voor eeuwig en altijd onze favoriete cult/drugsfilm. En die muziek, jongen toch: impeccable, net als ongeveer alles wat je toen uit je magische klankentapper schudde, van verschroeiende clubtracks tot intieme elektronica. Niets deed vermoeden dat ’t vanaf dan steil bergaf zou gaan met jou. Of wacht. Met jou gaat alles goed, dat kunnen we zien op de foto’s – want we blijven je volgen. Maar je muziek, liebe Paul, daar zit nu toch ferm de klad in, nee? Die ‘7’, daar zit toch een reukje aan, hoor. En ook je vorige twee albums toverden al zo’n droeve hondenblik op ons gelaat. Allez ja, ’t zit goed ineen, hé, professionele klank ook. En de mensen vinden dat neig, van die leuke house-deuntjes om de handen in de lucht te steken. Maar waarom zo slap en gladjes, telkens weer opnieuw? Wo ist das Feuer, Pauli? Waarom niet nog een keertje knallen, gelijk op ‘Ffwd’ of iets radicaal anders en vernieuwend en gedurfd, zoals op ‘Gebrünn Gebrünn’ of ‘Castanets’? Want we weten dat je ’t kan, beste Paul. Echt! Tot gauw. Je (fp).
King Midas Sound & Fennesz ‘Edition 1’ Ninja Tune
Compact en toch ongrijpbaar, deze fascinerende samenwerking tussen King Midas Sound en Fennesz. De wonderlijke, zij het verstilde, landschappen liggen voor het grijpen op ‘Edition 1’, maar helemaal bevatten, doe je de industriële ambient nooit. Vallen de onderkoelde, zeg maar bevroren, beats van Kevin Martin nog enigszins te ontdooien, dan saboteert Fennesz de boel meesterlijk met zijn ondoorgrondelij-
29
vr 30.10
Adna & ADHD
Nordic#10 Night
5/12-HET DEPO T-LEUVEN
© Thomas Rabsch
23/10-DE KLIN KER-AARSCHOT 24/10-NIJDRO P-OPWIJK
za 31.10
Choir of Young Believers The Colorist & Emiliana Torrini
vr 16.10 Teho Teardo & Blixa eNig BelgiSCh CoNCerT
Bargeld
cultuurcentrum hasselt | www.ccha.be
www.rockvonk.be
vr 03.10
Adv-rifraffinale-rockvonk-halve finale + finale-015-100mmx140mm.indd 1
20.30 u.
9/09/2015 12:06:01 ROY AND THE DEVIL’S MOTORCYCLE(ch) MONSTER YOUTH(be) GGLORY(be)
vr 09.10
20.30 u.
USA OUT OF VIETNAM(ca) RATS ON RAFTS(nl)
za 10.10
20.30 u.
SEAN NOONAN PAVEES DANCE TRIO(us) GRAND BLUE HERON(be)
vr 16.10
20.30 u.
e
bank
Info en tickets:
za 14.11
20.30 u.
vr 15.11
20.30 u.
CHANTAL ACDA(be) SHILPA RAY(us) IK EN DEN THEO(be)
za 28.11
20.30 u.
za 05.12
20.30 u.
di 15.12
20.30 u.
20.30 u.
20.30 u.
www.4ad.be
Muziekclub AD • Kleine Dijk • Diksmuide
ihkv Autumn Falls
KINDERKUNSTENDAG:
20.30 u.
19.30 u.
THE HICKEY UNDERWORLD(be) VANDAL X(be)
ringe
rzeke
en ve
20.30 u.
TAXIWARS(be)
za 21.11
vr 23.10 n
thulst 0 Hou Haan † 865 0 De aat 27812 † 842 estr hov cierlaan 54 11 19 051 Jonkers l Mer e inaa † FAX telein.b thulst: -cas Hou n: Kard 11 12 toor De Haa 051 54 w.saelen Kan ww TEL toor SITE Kan
wo 11.11
BANNED FROM UTOPIA(us)
za 17.10
MICHAEL PRICE TRIO(uk) ILLUMININE(be)
n
izen.b
isisre
20.30 u.
20.30 u.
wo 21.10 www.
vr 30.10
vr 20.11
WESTTALENT
eize
20.30 u.
APARTY
META AND THE CORNERSTONES(se/us) JAMAICAN JAZZ ORCHESTRA(be)
KARMACOMA • FITZGERALD • PJAY • MICRON ALL WE EXPECTED • SIMPLE PIGEONS
R Isis
vr 24.10
LEFT LANE CRUISER(us) ism Phatmark.be
BESTN VAN TWESTN
TOUTPUISSANT ORCHESTRE POLYRYTHMO DE COTONOU(bn) IWEIN SEGERS(be) ROOSBEEF(nl/be) ROCKET FROM THE THOMBS(us)
34
Earteam Will Johnson
‘Swan City Vampires’ Under tow
Nadat zijn band Centro-Matic het voor bekeken hield en het hoogst onzeker is of er ooit nog een plaat van zijn andere groep South San Gabriel verschijnt, is elk nieuw album van Will Johnson meer dan welgekomen. Betrouwbare bronnen als RifRaf-regelneef (sf) weten het immers ook: het stemgeluid van Johnson blijft uniek. Ook op ‘Swan City Vampires’, z’n vierde soloplaat die qua uitstekende productie best aanleunt bij de gruizigheid van Centro-Matic, weet hij met zijn zanglijnen (gevoelig op de juiste manier) je ziel te raken. Al is er eerst nog een instrumentale in your face-opener waarin onheilsgitaren en donkere toetsen de dienst uitmaken. Een track ook waarvan de titel (‘Paradise, Basically’) volledig haaks staat op de sound. Vrolijk wordt het nooit op ‘Swan City Vampires’. ‘The Watchman’ (Sparklehorse-invloed!) is een eerbetoon aan zijn overleden moeder en met ‘(Made Us Feel Like) Kings’ wuift de songschrijver uit Denton, Texas Centro-Matic vaarwel. “Verlies en onzekerheid troef”, aldus Johnson. Na een emotioneel verwarrende tijd is hij er gelukkig in stijl in geslaagd uitstekende songs (‘Nameless, But A Lover’ is exquise, melancholische southern rock) en een episch en pakkend album tout court te maken. (bvm)
ke lappen digitale ruis. Resultaat is een heerlijk suizende plaat die als een dikke mistwolk in het ijle rondwaart op een zelfgezocht tempo. Een slakkentempo dat bijwijlen zin geeft om een forse ruk aan de ketting te geven, al heeft vooruitlopen hier geen enkele zin. Aan de eindmeet komen immers geen songs tussen de opeengepakte distortion tevoorschijn, maar simpelweg extra brokjes esoterische fuzz. ‘Edition 1’: of hoe het onderweg zijn belangrijker is dan het doel. (wd)
Larry Gus ‘I Need New Eyes’ DFA
Openingstrack ‘Black Veil Of Fail’ start precies alsof we een Girls In Hawaii-plaat zullen voorgeschoteld krijgen. Melancholische, schone popsongs. Niets van. Dertig seconden later doorbreekt een spastische Imam de sfeer en worden sjamanistische kreten en het geratel van afgekloven botjes bovengehaald. Wonderwel werkt het spul fantastisch. De wereldlijke invloeden (we horen ook flarden Afrikaanse ritmes, britpop en saharablues) geven Larry Gus (ofte Panagiotis Melidis uit Griekenland) een uniek klankpallet. Na de geboorte van zijn eerste kind probeert Gus zijn angsten en obsessies te kanaliseren. Níet door zagerig singersongwriter-gezweem, maar met een spannende, eclectische en uitdagende plaat. Cool! (dw)
John Lemke ‘Nomad Frequencies’
Oneirogen
‘Plenitude’, ep Denovali Records
Jazzy pianoambient op een bedje van spaarzame elektronische beats. Dat is kort samengevat wat je van ‘Nomad Fequencies’ mag verwachten. Dit tweede album van soundtrackcomponist en geluidskunstenaar John Lemke bouwt op uitgepuurde melodieën en een loepzuiver geluid waarin toch nog plaats is voor warme klanken. Het enige dat we missen is wat bezieling. Op geen enkel moment krijg je het gevoel dat dit album je iets wil meegeven: een verhaal, wat emotie, een diepe indruk, … Op zijn nieuwste ep ‘Plenitude’ laat dronecomponist Mario Diaz de Leon (oftewel Oneirogen) de metalinvloeden deels voor wat ze zijn. Hij schreeuwt het nog regel-
matig eens uit, maar dat is het dan ook zowat. Daarnaast heeft hij ook de kleffe synths waarop we op zijn vorige album ‘Kiasma’ nog zo afknapten hier achterwege gelaten. Blijven over: onrustige melodieën, agressieve drones en potente en stuwende synths. Een hele verbetering, maar ook hier mag het nog iets overrompelender zijn. (eb)
desoriënterender maakt. Autechre is een voorbeeld van M.E.S.H., maar ook Aphex Twin, Squarepusher en zelfs Ben Frost of Vatican Shadow horen thuis in het rijtje referenties. Een compacte splinterbom is ‘Piteous Gate’, eentje die resulteert in ontreddering, chaos en vuile wonden – inclusief geweersalvo’s en langsscherende schrapnels. Take shelter. (fp)
Robert Logan
Masakichi
‘Flesh’
‘Hummingbird’
Slow foot
Fierce Panda
Producer Robert Logan levert, bijgestaan door een stel uitstekende muzikanten, met zijn derde langspeler een even smakelijk als gevarieerd plaatje af. Openingsnummer ‘Spirit Wars’ zet al meteen de toon met een bizarre en complexe, maar bijzonder overtuigende mix van dubstep in slow motion, woestijnecho’s en krautrock. Vervolgens gaat het op het altijd spannende ‘Flesh’ zo’n beetje alle kanten op, inclusief uitgeholde garage, donkere soundscapes, knisperende electro en op hol geslagen breakbeats. Geweldig plaatje. (mb)
Masakichi is ontsprongen uit de muzikale bedenksels van gitarist Reuben Cotto die al vele massa’s heeft bespeeld als gitarist in groepen als Foals, The Maccabees en Alt-J. Het mag dan ook geen verrassing heten dat deze ‘Hummingbird’ zich aandient als één langgerekte, zeer grootse en anthem-achtige wall of sound. Nummers als ‘Bulletproof’ en ‘Without Arrows’ starten met alle registers open om dan nooit meer stil te vallen. Alleen is de fundering niet altijd even sterk om de muzikale muur van het instortingsgevaar te behoeden. Net zoals bands als Silversun Pickups of The Joy Formidable verdrinkt Masakichi zich in de beoogde grandeur. Het blijft een moeilijk beestje zo’n shoegaze-plaat, en hoe meer je ervan te horen krijgt hoe beter je begint te begrijpen waarom Kevin Shields van My Bloody Valentine er gemiddeld twintig jaar over doet om een degelijk shoegaze-album uit te brengen. Hopelijk ruilt deze gloednieuwe Londense band de grootheidswaanzin snel in voor iets meer sfeervolle subtiliteit zoals bijvoorbeeld op de sterke opener ‘Papercuts’. De band heeft met de steengoede stem van zangeres Hannah Cartwright alleszins de troef in huis om in de toekomst meer van dat te brengen. (ps)
M.E.S.H. ‘Piteous Gate’ Pan
James Whipple, de man achter M.E.S.H., maakte afgelopen zomer al behoorlijk indruk op de Feeërieën. Het verhaal achter z’n debuut: James deed een (on)gezonde fascinatie op voor een reeks beelden van de gebombardeerde luchthaven in Donetsk – epicentrum van het slagveld in Oost-Oekraïne. Het bizarre – en ondertussen ook uitzichtloze – conflict tussen Oekraïne en de Russische rebellen draait net zo goed om het elkaar toeschuiven van de zwartepiet middels schimmige propaganda. Maandenlange research scheepten Whipple op met meer vragen dan antwoorden. Maar, zo benadrukt hij, een politiek statement is ‘Piteous Gate’ niét. Eerder het fileren van de onzekere tijding die ons omhult. Dat doet M.E.S.H. aan de hand van vlijmscherpe en machinale elektronica vol rake, krakende, monsterlijke beats & clicks. Een goddeloze geluidssetting, maar onderhuids gloort ook pracht en splendeur, wat het hele pakket natuurlijk nog buitenissiger én
Maserati ‘Rehumanizer’ Temporar y Residence
De hoes van deze nieuwe Maserati is helemaal in lijn met de muziek. Space! Ruimteschepen! Zombies! ‘Rehumanizer’ is een ode aan die heerlijk soundtracks van cultfilms uit de jaren 80 zoals ‘Escape From New York’ of ’The Terminator’. Maserati weet die sfeer wel te scheppen, maar doet er helaas te weinig mee. Net als we ons verkneukelen op wat camp, blijkt deze horrorprent geen bloederige scènes te bevatten. Laat staan blote tieten! De gitaren razen wel, maar er zijn geen grooves, geen gitaarstormen. De synths roepen spacy
soundscapes op, maar klinken te koel. Nee. De trailer blijkt amusanter dan de uiteindelijke prent. (dm)
Jono McCleery ‘Pagodes’ If Music/Ninja Tune
Dat Jono McCleery soul heeft, bewees hij al op voorgaand album ‘There Is’. Hij begon zijn leven nog als een doof geboren kindje, maar al snel ging het in stijgende lijn. Eens Jono op vijfjarige leeftijd begon te horen, leerde hij de soulmuziek van zijn vader kennen. Op 18-jarige leeftijd omgordde hij een gitaar en vandaag gebruikt hij zijn perfect ontwikkelde oren voor het maken van ‘Pagodes’, een soulplaat met ambientaccenten, hiphopinvloeden, klassieke nuances en dit volledig in de tijdsgeest van vandaag. Geen teruggrijpen naar de wortels van het genre, maar een stijloefening die mee is met zijn tijd. Grote held op ‘Pagodes’ is ook nu weer de rokerige en tegelijk zachtfluwelen karakterstem van McCleery. Schone nummers van een mens die wat te vertellen heeft. (dw)
Menace Beach ‘Super Transporterreum’, ep Memphis Industries
‘Super Transporterreum’ is al de derde release van Menace Beach in een jaar tijd. Beetje overkill? Bwoah. Die nineties fuzzgitaartjes gaan er altijd wel in, ook al komen ze uit het druilerige Leeds. Je merkt gewoon dat de groep er plezier in heeft – dat verklaart ook de ijver. Menace Beach is Dinosaur Jr. met glimmende sneakers. Niets vernieuwends, wel aanstekelijk. (dm)
The Missing Brazilians ‘Warzone’ On-U Sound
Deze plaat werd voor het eerst in 1984 uitgebracht, werd natuurlijk geproducet door Adrian Sherwood en bevat daarnaast bijdrages van o.a. een piepjonge Shara Nelson (Massive Attack) en Annie Anxiety (Little Annie). Maar je moet je niet verwachten aan feestelijke reggae en/of dancehall. Nee, ‘Warzone’ is een bijzonder experimentele en vooral donkere plaat die schuurt en schurkt. Eigenlijk vat dit veel te obscure meesterwerkje de hele ‘80s angst perfect samen, maar klinkt ook in 2015 nog bijzonder relevant en fris. Absolute aanrader! (mb)
ADMIRAL FREEBEE
09/10 Closer/Dichterbij, Antwerpen
BONY KING
03/10 BUS[K], Ieper 07/10 UUR KULtUUR, Leuven 23/10 Club Bokal @ Mimuze, Kalmthout 24/10 In Heaven @ Kerk Sint-Denijs 07/11 De Kouter, Bocholt 12/11 Nijdrop, Opwijk bookings & artist management
ARQUETTES 31-10 Den Trap, Kortrijk (try-out) 05-11 Cafe Cafe, Hasselt (try-out) 14-11 Decibelz, Neerpelt (try-out) 20-12 De Living, Heist od Berg (try-out)
BEAR RUN 09-10 JH Ter Walle, Kruibeke 20-10 Roskam, Brussel 07-11 Trefpunt, Gent 25-11 JC De Klinker, Aarschot 26-11 Cafe Cafe, Hasselt 13-12 Gigant, Apeldoorn (NL)
CORNFLAMES 27-11 JH Tijl, Diest 12-12 JH Thope, Brugge
HELSINKI 07-10 Kafka, Brussel 15-10 Bada Bing, Oostende 30-15 JH Zigzag - Merksplas 11-11 De Casino, Sint-Niklaas 01-12 Tivoli, Utrecht (NL) 02-12 Loodscafé - Aarschot 04-12 Rockhal, Luxembourg (LU) 05-12 Ancienne Belgique, Brussel 06-12 De Effenaar, Eindhoven (NL) 07-12 Rotown, Rotterdam (NL) 08-12 De Oosterpoort, Gron. (NL) 09-12 Paradiso, Amsterdam (NL) 10-12 Doornroosje, Nijmegen (NL) 13-12 Manuscript, Oostende
HYPOCHRISTMUTREEFUZZ 03-10 Den Trap, Kortrijk 10-10 Tattoo-convention, Luik 15-10 Cosa Nostra, Aalst 23-10 Asteriks, Leeuwarden (NL) 21-11 JH XL, Herk-de-Stad 11-12 Glimps, Gent
IT IT ANITA 03-10 Play-festival, Hasselt 10-10 Tattoo-convention, Luik 17-10 Cahier, Hoogstraten 19-10 Video, Gent 22-10 Cosa Nostra, Aalst 23-10 Asteriks, Leeuwarden (NL) 06-11 De Klinker, Aarschot 14-11 Den Trap, Kortrijk 20-11 Le Guess Who, Utrecht (NL) 21-11 JH XL, Herk-de-Stad 29-11 Het Depot, Leuven 17-12 Cafe Cafe, Hasselt 19-12 YAP, Leopoldsburg
PSYCHO 44 19-12 YAP, Leopoldsburg
THE DEAF 03-10 Play-festival, Hasselt 17-10 Cahier, Hoogstraten
THE DEVILLES 03-10 Play-festival, Hasselt 06-11 De Klinker, Aarschot www.ampersandmusic.be bjorn@ampersandmusic.be +32 (0)478 96 10 08
S TRIK K E L E RAL ROP E D N E S G ’ Y REDD M F T FA NAI YAEL OLF W E & TH R A C Y OS IART R O M ON TERS E P ES DED GILL D A NE JEAN TZ ME S HAVA A L NE LIAN ISIZ D S THER A F G YOUN ICA EP M M NA A N Y D BIRD ALLE E C O S IENC XPER RS E
ICK R BA E PR COLO H E T H T ND OD A
WO LILLY
IT MINU ISER CRU E N A L LEFT STIE RU OACH R A PAP CAL I P O IS TR AIN FIRE ONT M T S GREA ONSTER M NG THE ESSI L B THE CHK) GET K H HK C AINE B A R !!! (C LYU
PO • IBRE L E • • ZON
THE
DØ
U
VEA
NOU
LUB AU C€— —5IANTS
D ÉTU 18 ANS E & -D
W W W. A R E R O N E F - S P E C T A C L E S . C O M
SEKUOIA
03.10 Play Festival - Hasselt
BRUTUS
03.10 10.10 14.11 21.11
aMAZe Festival - Brugge Funtime Fest - Aarschot Het Depot - Leuven JH XL - Herk-de-Stad
HEALTH
DE HELD
09.10 Bozar Electronic Arts Festival -Brussel
EEFJE DE VISSER
10.10 Live Club - Liège
26/11 The Music Village, Brussel 02/10 De Warande, Turnhout 03/10 Play Festival, Hasselt
-----FLIP KOWLIER & GUESTS
07/10/2015 Welkom - benefiet tvv Vluchtelingenwerk, Handelsbeurs, Gent
-----FLIP KOWLIER okt 2015 - jan 2016 solo theatertour: 16/10 CC De Kern, Wilrijk 17/10 Witlofsessies, Erondegem 23/10 De Groene Meersen, Zedelgem 24/10 CC Casino, Houthalen-Helchteren 30/10 GC De Wildeman, Herent 31/10 De Link, St-Eloois-Winkel ... more dates: busker.be
HYDROGEN SEA
09/10 Closer/Dichterbij, Antwerpen 10/10 CC Strombeek, Grimbergen 31/10 CC Muze, Heusden-Zolder
JEF NEVE
nov 2015 - jan 2016 solo theatertour: 12/11 Liers Cultuurcentrum 13/11 CC Casino, Houthalen-Helchteren 14/11 De Werft, Geel 15/11 CC De Grote Post, Oostende 19/11 Hof ten Hemelrijk, Opwijk 20/11 CC Kruispunt, Diksmuide 21/11 GC de Muze van Meise ... more dates: busker.be
LILI GRACE
31/10 CC Muze, Heusden-Zolder 13/11 OC De Kriekel, Tessenderlo 20/11 GC Den Ichter, Opglabbeek
PIETER EMBRECHTS 06/11 Rode Hond, Leuven
RACOON
20/11 De Posthoorn, Hamont-Achel
ROLAND
01/10 CC Aartselaar (solo) 15/10 Spiegeltent, Antwerpen 21/11 Studio M, Melle
SELAH SUE
05/12 Vorst Nationaal
SLOW PILOT
29/10 De Cultuurloft, Gent
STEAK NUMBER EIGHT
11/12 Taverne du Théâtre, La Louvière 16/12 AB, Brussel
STUFF.
10/10 Geruis, Dendermonde 15/11 Konfijt, Boechout 20/11 Faded Weekender @ Trix, A’pen 03/12 De Kreun, Kortrijk 18/12 De Casino, Sint-Niklaas
TOURIST LeMC
16/10 Liers Cultuurcentrum 21/10 Nijdrop, Opwijk 30/10 AB, Brussel 04/12 Vooruit, Gent 05/12 De Zwerver, Leffinge 19/12 De Roma, Antwerpen 20/12 De Roma, Antwerpen
YEVGUENI sep 2015 - jan 2016 theatertour: 03/10 CC Zoetegem, Zottegem 09/10 CC Palethe, Overpelt 15/10 GC ‘t Heilaar, Beerse 16/10 CC Nova, Wetteren 28/10 Schouwburg Kortrijk 31/10 De Leest, Izegem 06/11 De Bunder, Moorslede 07/11 CC Het Bolwerk, Vilvoorde ... more dates: busker.be
Check all dates at BUSKER.BE
DOPE BODY
STADT
16.10 01.11 06.11 07.11 25.11 17.12
Club Kamikaze - Mechelen Autumn Falls @ AB - Brussel Autumn Falls @ De Roma - Antwerpen Autumn Falls @ N9 - Eeklo Autumn Falls @ MOD - Hasselt Autumn Falls @ Handelsbeurs - Gent
TEHO TEARDO & BLIXA BARGELD
16.10 CCHA - Hasselt
JR THOMAS & THE VOLCANOS
17.10 N9 - Eeklo 18.10 De Kleine Hedonist - Antwerpen
GIRL BAND + FIST CITY
20.10 Autumn Falls @ Botanique - Brussel 21.10 Autumn Falls @ De Kreun - Kortrijk
RAVEYARDS
22.10 Cirque Mystic - Aalst
OAKTREE
22.10 AB - Brussel 29.10 Mood Studio - Antwerpen
AVONDLICHT
22.10 AB - Brussel 24.10 Park Spoor Noord - Antwerpen
MARCO Z
24.10 25.11 27.11 05.03
CC De Meent - Alsemberg OC De Stekke - Moorsele tbc - Hamont-Achel CC De Ploter - Ternat
TERAKAFT
27.10 Centre Culturel d’Ottignies - Ottignies 31.10 Vk* - Brussel
RADIAL SEQUENCE
30.10 Cactus Club - Brugge 06.11 Autumn Falls @ De Roma - Antwerpen 17.12 Autumn Falls @ Handelsbeurs - Gent
CHANTAL ACDA
01.11 02.11 04.11 05.11 08.11 14.11
Autumn Falls @ AB - Brussel Autumn Falls @ Minard - Gent Autumn Falls @ STUK - Leuven Autumn Falls @ CC Hasselt - Hasselt Autumn Falls @ De Studio - Antwerpen Autumn Falls @ 4AD - Diksmuide
KURT VILE & THE VIOLATORS + WAXAHATCHEE + LOWER DENS
01.11 Autumn Falls @ AB - Brussel
DEADMAN ORCHESTRA
02.11 Autumn Falls @ Minard - Gent 04.11 Autumn Falls @ STUK - Leuven
BEACH HOUSE
03.11 Autumn Falls @ AB - Brussel
FATHER JOHN MISTY + ANNA B SAVAGE
10.11 Autumn Falls @ AB - Brussel
KISS THE ANUS OF A BLACK CAT
10.11 Autumn Falls @ AB Club - Brussel 25.11 Autumn Falls @ Nijdrop - Opwijk 17.12 Autumn Falls @ Handelsbeurs - Gent
SAMANTHA CRAIN
11.11 Autumn Falls @ Trefpunt - Gent 17.11 Autumn Falls @ Trix - Antwerpen
BRAIDS
13.11 Autumn Falls @ Botanique - Brussel
SHILPA RAY
14.11 Autumn Falls @ 4AD - Diksmuide
THUS OWLS + LAST EX
17.11 Autumn Falls @ Trix - Antwerpen more concer ts : www.toutpartout.be Independent since 1994 Toutpartout agency Labelman Nieuwpoort 18 9000 Gent - Belgium Phone: +32 (0)9 233 06 02 infoNL@toutpartout.be www.toutpartout.be
36
Ear t eam The Libertines
‘Anthems For Doomed Youth’ Universal
De soloplaten van brothers from another mother Carl Barât en Pete Doherty met respectievelijk The Jackals en Babyshambles smaakten alvast verrassend goed en deden halsreikend uitkijken naar deze nieuwe Libertines-plaat. Het feit dat de heren hiervoor helemaal naar Thailand trokken valt nauwelijks te horen, want ook op ‘Anthems For Doomed Youth’ zijn de songs nog steeds doordronken van alles wat Londens en Brits is. In het reggae-achtige ‘Fame And Fortune’ passeren vele figuren vanuit de Londense onderwereld de revue en ‘Belly Of The Beast’ leunt aan bij Nick Cave maar dan op een meer stijlvolle Britse manier. Pete en Carl blijven in het bezit van een weerzinwekkende samenwerking en zijn op het geniale ‘Gunga Din’ verrassend eerlijk over hun vele demonen. Het zijn net die nummers, waarin er zonder omwegen wordt verteld wat er allemaal misliep bij de band, die van deze plaat een tour de force maken. Zoals bijvoorbeeld op de kenmerkende gecontroleerde chaos van ‘Glasgow Coma Scale Blues’. “What happened to the joy and the hearts of the boys that started the part of the scene”¸ vraagt Carl zich hierop uitdrukkelijk af. Of Pete die expliciet terugkijkt op zijn dagen met de ijscoman in ‘Iceman’: “I spend my days in the haze with the Iceman, it means the Iceman is always on call.” Alleen is het jammer dat dat tikkeltje vettigheid van weleer wat meer naar de achtergrond is verdwenen door de te cleane en opgesmukte productie van Jake Gosling (Ed Sheeran, One Direction). Dit leidt ertoe dat ‘Anthems For Doomed Youth’ niet de geniale comebackplaat is die het zou kunnen geweest zijn, maar in de hoop dat ze voor plaat vier terug Mick Jones van The Clash onder de hoede nemen als producer is (ps) al wel zeer verheugd om de Albion-boys weer te mogen verwelkomen.
Moon Zero ‘Moon Zero’ Denovali
Goeie elektronica wordt ondergronds gesmeed, te vuur en te zwaard, bij duisternis en ontij. Graag leggen we dan ook onze oren te weken op ‘Moon Zero’ – een zwart fonkelende parel die amper zes tracks en 38 minuten omhelst. De Londenaar debuteert op het categoriek onderschatte Denovali-label, met een bodemloze soundtrack voor het holst van een miezerige nacht bij springtij. Afgematte galm, gesmoorde ruis en inschikkelijke drones golven bijna onhoorbaar over de dijk van het gemoed heen, in het hinterland is het weldadig verzuipen geblazen in zachte noise en overstuurde bliss. Slepend en meeslepend, deze materie. (fp)
hogere sferen, des te vaker blijven we hangen in ijle lucht. Op ‘Was Du Nicht Siehst’ verwarmt het stemgeluid van Morgenstern de kille electroklanken nog tot iets aangenaams, maar nadien vervalt zij en haar gevolg in te dwarse elektronica en andere minder leuke spielerei. Tijdens ‘Too Much’ lijkt de triphop-vibe te bakkeleien met de synths, terwijl de minimal-tonen van ‘No One Nowhere Cares’ net te flauw aandoen. Enkel bij ‘Facades’ menen we te kunnen gaan zweven, hoewel het balaeric aandoende ‘Übermorgen’ ons ook nog wel kon boeien. We hebben er nochtans naar gezocht, maar de nodige star quality hebben we op deze ‘Doppelstern’ zelden gevonden. (kc)
Elliot Moss ‘Highspeeds’
Morgen Wurde
Grand Jur y
‘Letzten Endes’
Amper tweeëntwintig is Elliot. Op zijn debuutalbum combineert de New Yorker het popsongschrijverschap met gelaagde elektronica. Denk daarbij bijvoorbeeld (de gelijkenissen zijn treffend) aan hetgeen Headphone hier in eigen land een beetje uitsteekt. De combinatie van elektronische en akoestische drumpartijen, pulserende bassen, melodisch zwevende gitaarlijntjes en synthaccenten. Het soort arrangeergefriemel dat schatplichtig is aan het nalatenschap van Radiohead na de eeuwwisseling. Qua productie scheert Elliot Moss hoge toppen.‘Highspeeds’ klinkt geweldig. Een zaligheid op de koptelefoon… Hier en daar kan het tekstueel nog wat volwassener, maar deze jonge knaap kan alvast het label zeer beloftevol op zijn frak spelden. (dw)
Off/Broken Silence
Op een lucide avond ging Wolfgang Röttger tobben over de grote filosofische levensvragen. Hij schreef geen traktaat maar componeerde een soundtrack die zijn ideeëngoed weerspiegelt. Licht zwevend glijden hallucinante klankschimmen voorbij, voortdrijvend op de tonen van onderkoelde trompetpartijen. Voor deze laatste zorgen Tetsuroh Konishi, Frank Wilke en Toby Mak. Heel spacy en vaag allemaal, ergens tussen de ambient soundscapes van Sigur Rós, Tangerine Dream, Klaus Schulze en Erik Truffaz zijn ‘Being Human Being’. Het begrip ghosttrack wordt uitgesmeerd over tien nummers. Daarna volgen nog vijf remixen die uiteindelijk in hetzelfde cinematografisch sfeertje blijven hangen. Ook voor fans van Arve Henriksen, Nils Petter Molvaer en Ligeti. Gehuld in een aangepaste hoes met sterke Salvador Dali-accenten. (gtb)
Barbara Morgenstern ‘Doppelstern’ Monika Enterprise/Morr Music
Voor haar nieuwe plaat troepte Barbara Morgenstern met een aantal muzikale lieden samen, waarvan T. Raumschiere waarschijnlijk al het vaakst tussen uw oren heeft gezeten. Op zich al enigszins interessant, maar echt hoopvol werden we bij het aanhoren van de titel. ‘Doppelstern’ slaat op de fraaie wisselwerking tussen 2 hemellichamen, in alle subtiliteit. Toch vervagen deze mooie vooruitzichten al snel. Zelden verkeren we bij het aanhoren van dit album in
Ms. John Soda ‘Loom’ Morr Music
Indietronica, wie dacht dat we van dit lelijke woord verlost waren is er aan voor de moeite. Een tijd na de (toegegeven, fantastische) comeback van The Notwist haalt bassist Micha Acher zijn nevenproject Ms. John Soda van onder het stof. Ms. John Soda, voor degenen die het wisselvallige ‘Notes And The Like’ uit 2006 zijn vergeten, vat zich nog het beste samen als het minder begenadigde zusje van Lali Puna: dwarse pomuziek met catchy refreintjes gezongen door Stefanie Böhm, dat alles op een bed van knetterende elektronica. Dat was het recept doorheen de jaren 2000, en op ‘Loom’ wordt er amper aan die vertrouwde formule gemorreld. Openers ‘In My Arms’
en ‘Hero Whales’ zijn bijvoorbeeld degelijke popsongs, maar tegelijk klinken ze zo bekend dat alle hoge verwachtingen meteen een stuk naar beneden worden gehaald. Hetzelfde verhaal herhaalt zich nog een tijd, geen echte tegenvallers maar ook zeker geen uitschieters, zodat ‘Loom’ uiteindelijk zonder veel heisa in de middenmoot rond blijft kabbelen. (ts)
Müller & Roedelius ‘Imagori’ Grönland
Roedelius & Muraglia ‘Ubi Bene’ Passus
Hans-Joachim Roedelius is een legende. De inmiddels 80-jarige Berlijner stond mee aan de wieg van de elektronische muziek - en dan met name krautrock - en maakte deel uit van bands zoals Cluster en Harmonia. De veteraan is duidelijk nog steeds bijzonder actief, met deze maand maar liefst twee releases. Voor ‘Imagori’ werkte hij samen met Christoph H. Müller, die zelf het mooie weer maakte met o.a. Gotan Project. Het resultaat is een mooi, experimenteel en verrassend toegankelijk plaatje waarop de pianofragmenten van Roedelius naadloos opgaan in de uitstekende productie van Müller. Leon Muraglia is dan weer een Noorse dj/producer/gitarist wiens beats & bleeps prima samengaan met de piano-experimenten van Roedelius. ‘Ubi Bene’ gaat van geinige popcorn tot melancholische ambient (denk aan Muraglia’s landgenoot Biosphere) met een heleboel daar tussenin. Deze geslaagde samenwerkingen tussen deze krasse knar en producers van jongere generaties smaken naar meer. (mb)
Israel Nash ‘Israel Nash’s Silver Season’ Loose Music
Straight from Texas Hill Country: de nieuwe plaat van Israel Nash. Geen album dat hoge punten scoort in de rubriek vernieuwende originaliteit maar ‘Israel Nash’s Silver Season’ is zonder meer een overtuigende classic release. De heartfelt acid-songs ademen de ijle melancholie van Damien Jurado, de uitgesponnen Laurel Canyon-aanpak van Jonathan Wilson en de kosmische americana van Buffalo Springfield (een groep waar Neil Young deel van uitmaakte) ademt. Zeer te genieten muziekjes, overtuigend geregistreerd op tape door Ted Young die eerder ook al met Kurt Vile en Sonic Youth werkte. (bvm)
Naytronix ‘Mister Divine’ Cit y Slang
De voorbije vier jaar zat Nate Brenner voornamelijk in de tourbus van tUnEyArDs. De bassist nam geluiden en sounds op tijdens de autoritten en trok hiermee, samen met twee bevriende muzikanten, de studio in. Het resultaat is een etherisch dromerige trip met dansneigingen. Zwevende melodieën worden opgetild door vaak funky baslijnen en eens er ook trompetten en beats worden ingeschakeld (‘The Wall’) mag er ook écht gedanst worden. Zei het toch onderdrukt, want de melancholische waas blijft over heel ‘Mister Divine’ sluimeren. Zelfs wanneer een fluks, exotisch en opgewekt gitaarlijntje komt piepen (‘Shadow’) en salsabeats invallen, weet Brenner toch altijd een zekere dromerigheid te bewaren. Schoon. (dw)
Neon Indian ‘VEGA INTL. Night School’ Transgressive Records
Zeven uur ‘s morgens. Los Angeles. Alan Palomo komt zonder huissleutels thuis van een ruig feestje. Helemaal uitgeteld knapt hij een uiltje op de stoep. Als hij wakker wordt is zijn laptop gestolen. Meer dan 2 jaar werk: foetsie. Eigenlijk is ‘VEGA INTL. Night School’ dus het vierde Neon Indianalbum. Die overgeslagen stap – achteraf is het natuurlijk makkelijk praten – heeft hem deugd gedaan. Want eerlijk: die chillwave raakte wat overtijd. Op dit nieuwe album maakt Neon Indian tabula rasa. De synths schreeuwen paars en roze. Associaties met Miami Vice en erg foute gayclubs schieten door het hoofd. Kortom: dikke fun. ‘VEGA INTL. Night School’ is de perfecte plaat voor eeuwig durende nachten waarin je de meest fluorescerende drankjes bestelt, ook al vind je ze niet lekker. Het soort feestjes waarbij je best je laptop thuis laat. (dm)
Obsisian ‘Obsidian’ 50 Weapons/Monkey town
Wie z’n beats graag gortdroog heeft: Obsidian levert aan huis. De snelle en repetitieve beats worden ondersteund en doorkruist met dik aangezette en zwellende synths en hoewel dit trucje misschien net iets te vaak wordt
A HOUSE FOR DANCE, IMAGE AND SOUND
EEN HUIS VOOR DANS, BEELD EN GELUID A HOUSE FOR DANCE, IMAGE AND SOUND — LEUVEN
06 — 10
WWW.STUK.BE
LARAAJI PRESENTS THE PEACE GARDEN (YOGA/DEEP-LISTENING CONCERT)
08 — 10
DEZ MONA + SHERMAN
09 — 10
MIASMAH LABELNIGHT I.S.M. GONZO (CIRCUS): KRENG WITH GARETH DAVIS + JAMES WELBURN + SIMON SCOTT + SVARTE GREINER (DJ-SET)
18 — 10
OCT.
LE GRAND MIX
20
15 NOV.
scène de musiques actuelles TOURCOING
+33(0)3 20 70 10 00 WWW.LEGRANDMIX.COM
29.10 BATTLES + GUEST 30.10 LOW + GUEST 31.10 SAUN & STARR + BODYBEAT
ALASDAIR ROBERTS + LYENN (SOLO)
+ DJ JOE TEX & BROTHER JAM (SOULTIME)
21 — 10
ELSEWHERE: JOHN LEMKE + INNERWOUD
01.11 UNKNOWN MORTAL ORCHESTRA + GUEST
27 — 10
SINKANE + SUPPORT
09.11 DEERHUNTER + ATLAS SOUND
04 — 11
CHANTAL ACDA FEAT. PETER BRODERICK + DEADMAN ORCHESTRA
12.11 FESTIVAL LES INROCKS :
12 & 13 — 11
SLAAPWEL RECORDS LABELNIGHT / DAUWMORNING
13.11 FESTIVAL LES INROCKS :
09 — 12
FLYING HORSEMAN + SUPPORT
15.11 KADAVAR + THE SHRINE + HORISONT
10 — 12
ROOSBEEF + SUPPORT
19.11 AFTERWORK AVEC PEREZ
12 — 12
MEW + SUPPORT
04.11 PETER KERNEL + PUTS MARIE
FAT WHITE FAMILY + THE DISTRICTS + WOLF ALICE + BO NINGEN SON LUX + GHOST CULTURE + FORMATION + LAPSLEY
21.11 ODEZENNE + GUEST
NAJAAR 26.11 OUGHT + GUEST
27.11 BERTRAND BELIN + H-BURNS
FOLLOW US
8/10 10/10 21>24/10 11/11 12/11
MUSIC AT STUK
02
Capsule - Alice
03
ZiTa swOOn GrOup
05
NothiNg thAt is everythiNg
nele bauwens & ben seGers
out of the Blues
nOvasTar Joost Zweegers solo Première
06 07
09 11
12
1
22/09/15
11:11
21/11 baZaar: Gary Clark Jr., rOdney p.,
heymOOnshaker + philippe werkers
Channel ZerO uNPluggeD
17
FANDANGO MUSIC PRESENTS:
18
KLOOT PER W 60 THE SONICS + ROMANO NERVOSO LUKA BLOOM SAFI & SPREEJ
19
20
GreGOry FraTeur
12/12
TOm vansTiphOuT
19/12
arsenal - DANce! DANce! DANce! Arenberg Arenbergstraat 28, 2000 Antwerpen T 03 202 46 46
JOHN MAYALL ROCKVONK EXCLUSIVE: WILLOW & FRIENDS LIVE NATION PRESENTS MÅNS ZELMERLÖW ISBELLS ALBUMVOORSTELLING + ESTHER & FATOU OPEN MIC RADIO MODERN DEPOT CAFÉ: ECHOTAPE TWO GALLANTS THE BOOTLEG BEATLES
24
25 26 27
29
30 31
MACEO PARKER (COOL) YO LA TENGO DEPOT CAFÉ: PIQUET THE VAN JETS BUURMAN JONAS WINTERLAND PAVLOV’S DOG LAATOPEN MET O.A. PORTICO, FLOATING POINTS
NOVEMBER
2015 14
JOhn bramwell, malky
10/12 small ZOO #2
depot_ad_rifraf_100x140.pdf
OKTOBER
The Orb
20/11 baZaar: riChard hawley,
26/11
28.11 ALBERT HAMMOND JR. + GUEST
21
KIRRI’S TRAVELIN’ KITCHEN JAM - FANDANGO LIVE - PETE GUMBOGUMBO! - HANDKERCHIEF
01
02
03
05 06 07
ARCHIVE DEPOT CAFÉ: YELLOWSTRAPS NIGHTMAN (FEAT. TIJS DELBEKE
VAN SIR YES SIR)
I WILL, I SWEAR DE PIEPKES BETOGEN (I.H.K.V. RODE HOND)
BANNED FROM UTOPIA PLAYS FRANK ZAPPA
26 38
Ear t eam Earteam Mercury Rev ‘The Light In You Bella Union
Twee vragen. Heeft Mercury Rev (vorige maand live met groot orkest op Incubate in Tilburg) niet te lang gewacht om met nieuw werk naar buiten te komen? En zal de band, die tegenwoordig enkel nog Jonathan Donahue en Grashopper als kernleden heeft, er in slagen een nieuw publiek aan te boren dat de hoogdagen van de groep uit de Catskills Mountains niet bewust heeft meegemaakt? De antwoorden? Het is een risico om er zeven jaar tussenuit te knijpen maar ‘The Light In You’ is een veel betere plaat dan de vreemde far-gone-trip ‘Snowflake Midnight’ uit 2008. En het nieuwe album is Mercury Rev Grand Cru. De band zoekt op ‘The Light In You’ opnieuw aansluiting met de songs, de sound en de grootsheid van ‘Deserter’s Songs’, het meesterwerk/doorbraakalbum uit ’98. Voer voor nostalgici, dat kan kloppen. Maar het zou waarlijk jammer zijn, mocht een nieuwe generatie muziekliefhebbers het unieke stemgeluid van Donahue en fantastische parels als ‘Amelie’ , ‘Autumn’s In The Air’ (een Walt Disney-soundtrack is niet veraf) en ‘Central Park East’ (een koortsige dagdroom) niet ontdekken. De psychedelische avantpop van Mercury Rev klinkt herkenbaar op ‘The Light In You’ (naast de naam van de plaat trouwens ook een mooi sober titelnummer) maar de groep slaagt er op het eind ook in op te vallen met meer up-tempo werk en zwierige soulful tunes die gerust de score van een vintage tv-serie mogen zijn. Sterke plaat, onevenaarbare band! Stip het optreden in de Botanique (Orangerie, 8 nov) gerust aan in de agenda. (bvm)
herhaald om ons 12 nummers lang te blijven boeien, gaan we wel graag door de knieën voor de oertechno van ‘Transmission’ en ‘Vostok 6’. Een waardige, soms wat chaotische uitsmijter van de 50 Weapons-stal van Modeselektor, die de stekker uit het label trekken. (mc)
Pan-Pot ‘The Other’
trouwens even dag zeggen op het feestje. Grenzeloos en diepgeworteld tegelijk, met kennis van het verleden maar vooral ook veel vertrouwen in het eigen artistieke pad. Als je ’t ons vraagt, heeft de muziekminnende wereldgemeenschap er een razend interessante stem bij! (mvm)
Petrichor
Second State
‘Mangata’
‘Your Attention’: zo luidt de titel van de openingstrack van de muzikale entente tussen Thomas Benedix en Tassilo Ippenberger, en die hebben de heren meteen. Een zeer knap opgebouwde track met trage beats en donkere maar melodieuze synths, om onmiddellijk over te gaan op een droge, snelle beat waarover een berg knisperende en smerige synths wordt gekieperd in ‘808 Nirvana’. Zo worden in amper twee tracks de weerhaken definitief ons oor in geschoten en ondergaan we graag de mishandeling die Pan-Pot daarna nog 12 nummers verder zet. De hitsige beat van ‘Pina’ , het hijgende ‘Riot featuring Frankie’ of de tegendraadse springer ‘Operator’: het is maar een greep uit de heerlijk verslavende stash waar de techno-junkie in (mc) zich met plezier aan laaft. James, de dansschoenen graag!
Soma
Petite Noir ‘La Vie Est Belle/Life Is Beautiful’ Domino Records
Eerder dit jaar staken we onze duimen hoog in de lucht voor ‘The King Of Anxiety EP’, het zorgvuldig opgebouwde en netjes afgeborstelde werkstuk waarmee Yannick Ilunga zichzelf een plaatsje verwierf in het grote te volgenboek dat op de RifRaf-hoofdkantoren bewaakt wordt door een tweekoppige draak en de knokploeg van Ian Thomas. ‘La Vie Est Belle/Life Is Beautiful’ mengt psychedelische Afrikaanse pop met new wave, postpunk en synthpop op een manier die ons erg origineel en fris in de oren klinkt. Ilunga’s elegante bariton klinkt hoopvol, behoedzaam, bezwaard en ongedwongen tegelijk, en doet bij momenten aan een goedgeluimde Dave Gahan denken. Ook Baloji komt
Een dag zonder anekdote is een dag niet geleefd! Petrichor is de geur van verse regen die op de grond valt, leert ome Wikipedia. Echt, heus, waar! Aansluitend schrijft RifRaf een wedstrijd uit om een woord te verzinnen voor de geur van natte hond – inzendingen graag naar filip.rifraf@skynet.be, met ‘Wedstrijd natte hond’ als subject – en wie weet valt er wel iets te winnen! Maar euh, Petrichor dus, in deze context refererend naar het alias van ene Simon Stokes. De Schot laat zich naar eigen zeggen inspireren door wat-ie hoort in de natuur – en de natuur, dat is een onvoorspelbaar beestje. Zo ook wat betreft z’n debuut. ‘Mangata’ is een ambitieuze, maar helaas weinig baanbrekende potpourri van elektronica allerhande – snuifje ambient en knuffelbare microtronica, toefje Four Tet of Boards Of Canada. Even grillig als knuffelbaar. (fp)
Pole ‘Wald’ Pole Music/Kompak t/N.E.W.S.
Geen idee wat-ie al die tijd heeft zitten uitvreten, Pole, maar z’n vorige plaat dateert al van acht jaar terug. Een eeuwigheid in muziekland, en lang genoeg om definitief in een vergeetput van een achterafstraatje te sukkelen. Nu, wij schatten dat Stefan Betke ook anno 2015 nog altijd op een beperkte, maar trouwe schare fans kan rekenen. Z’n inspiratie haalt de Berlijner naar eigen zeggen uit lange wandelingen door woud en bos. En zo komen we pardoes terecht bij ‘Wald’, de langverwachte opvolger van het succesvolle ‘Steingarten’ uit 2007. De boswandelingen waarvan sprake moeten winterse ommetjes geweest zijn, want de nieuwe Pole-sound klinkt danig gestript en minimaal. Beetje koud ook. Zo wordt het even wennen aan dat scherp-nerveuze klikken en ritselen van Pole, aangeharkt met een dun laagje elektronische dub... Best boeiend, maar wat dunnetjes. (fp) had wat anders in gedachten.
Radare ‘Im Argen’ Golden Antenna Records
De Duitse band Radare is met ‘Im Argen’ aan z’n derde album toe en heeft daarvoor heel goed naar het werk van Bohren & Der Club Of Gore geluisterd. Doomjazz voor rokerige kroegen dus, met donkere jazzgitaren, onderhuids dreigende baslijnen, fijne rhodes-melodietjes, deemoedige blazers, verfijnd drumwerk en een sporadische stevige uithaal. Het geluid is dan op zich niet echt origineel, de songs staan er wel. Vijf nummers lang dromen we met plezier weg en zien we onszelf door een obscure zwart-witfilm struinen. Muziek die de verbeelding aan het werk zet, meer moet dat soms niet zijn. (eb)
Radio Citizen ‘The Night & The City’ Sonar Kollek tiv
We zouden wel eens een kijkje willen nemen in de platenkast van Niko Schabel want die moet even uitgebreid als gevarieerd zijn, tenminste als we op de nieuwe plaat van zijn Radio Citizen mogen afgaan. Hij is even vertrouwd met militante dub als met pakweg ‘70s film-soundtracks. En met soul, jazz, hiphop, bossa en afrobeat. Het mooie is dat je op geen moment het gevoel hebt dat hij al die uitstapjes doet louter en alleen omdat hij het kan of als een soort hippe gimmick. Enige minpuntje is dat de vocals van Natalie Greffel (die op zich over een wonderschoon stemgeluid beschikt) op den duur een tikje monotoon worden, maar voor de rest niets dan goeds over ‘The Night & The City’. (mb)
Nathaniel Rateliff & The Night Sweats ‘Nathaniel Rateliff & The Night Sweats’ Sta x Records
In 2004 kocht Concorde Music Group het gerenomeerde Stax Records en blies het nieuw leven in. Eerst teerde het label vooral op de indrukwekkende backcatalog, maar ondertussen passeren er ook nieuwe artiesten de revue, waaronder deze Nathaniel Rateliff. Deze man uit Missouri kreeg rhythm & blues en soul van artiesten zoals Sam Cooke en Otis Redding van zijn diepgelovige ouders met de paplepel mee. Dit debuut klinkt dan ook als één grote flashback naar de soul
uit de jaren ‘60, maar met respect voor de essentie. Daarvan was zijn hitsingle ‘S.O.B.’ het bewijs: fijne harmonietjes en handgeklap, meer heeft Rateliff niet nodig om er met zijn band een topnummer van te maken. Die toon zet hij op het hele album verder, zei het iets minder monumentaal, maar zeker even smaakvol. Dit is een instant klassieker die Stax weer op de kaart zet. (pn)
Josh Ritter ‘Sermon On The Rocks’ V2
Josh Ritter, een gepassioneerde singersongwriter die je mag onderbrengen in het vakje Dylan-meet-Springsteen, heeft een zevende studioplaat uitgebracht die verrassend van start gaat met de opmerkelijk groovende track ‘Birds Of The Meadow’. ‘Young Moses’ is ook een song die uitblinkt qua speelplezier en ‘Getting Ready To Get Down’ is een single die - hoe lichtvoetig ook - voldoende punch in huis heeft. De keuze voor Trina Shoemaker (zie ook: Queens Of The Stone Age en Emmylou Harris) als co-producer blijkt een goede zet. De lyrische kant van de songschrijver blijft behouden tijdens klassieke seventiesballads als ‘Where The Night Goes’ en het meer intiem aangeklede ‘Seeing Me Around’. Aan de andere kant merk je ook dat ‘Sermon On The Rocks’ voldoende drive, korrel en ballen heeft waardoor de beleving nooit bezadigd wordt. Meer dan degelijke songplaat. (bvm)
Roseau ‘Salt’ Big Dada
Bassen zijn nog lang niet uit den boze, althans als we Roseaus debuutalbum mogen gebruiken als bewijs. Met woelige beats en rommelende bassen zet ze de ene keer een gevoelvolle melodie neer (‘You Don’t Know’), dan weer een ruw-humeurige dansschijf met weerhaken (‘New Glass’) die doet denken aan een Micachu And The Shapes met meer glooiing en melodie. Naast een handigheid met beats en elektronica kan Roseau, aka Kerry Leatham, ook meer dan aardig overweg met woorden én bezit ze een krachtige stem, waarmee ze handig tussen en over beats laveert. De soms persoonlijke en emotionele vocals complementeren de melodieën perfect en maken samen van ‘Salt’ een niet te
Earteam
39
Daniel Norgren ‘The Green Stone’ Caroline
Nog geen half jaar na zijn vijfde en eerste echte succesalbum, ‘Alabursy’, brengt Daniel Norgren weer een wondermooi en hartverwarmend plaatje uit. Norgren nam de helft van de liedjes, die uit niet veel meer bestaan dan een piano of orgel, enkele sobere gitaartokkel en de man z’n aangrijpende stem, van ‘The Green Stone’ traditioneel op in de studio en de andere helft bij hem thuis, waar onze Zweedse lone wolf zich het meest op zijn gemak voelt. Hij maakte van zijn 6e full ook ineens een heel erg persoonlijk album, en dat hoor je. Gevoelige thema’s als gebroken harten, diepe verlangens naar thuis en het gemis van naasten komen allemaal aan bod. De eerste single ‘I Waited For You’ is meteen raak, maar ook songs als ‘My Rock Is Crumbling’ en ‘Everlasting Friend’ gaan recht door je ziel. Sober, rustig en o zo mooi. (jvh)
missen najaarsalbum. Perfect voor een humeurige herfstdag. (sn)
Keith Rowe/John Tilbury ‘Enough Still Not To Know’, 4cd Sofa Music
Twee legendes uit de improv-wereld komen samen om een plaatje te maken, en laat het meteen een vierdubbelaar zijn. Improvisatiegitarist Keith Rowe en pianist John Tilbury (vooral bekend van zijn interpretaties van Morton Feldman) doen samen op ‘Enough Still Not To Know’ wat ze apart al eens zo goed deden. Zoemende gitaren begeleiden de trillende pianosnaren, uitgebeende akkoorden lopen verloren tussen de bevreemdende klanken, het geheel bezweert en bevreemdt tegelijk. Een lichte brok is dit niet, en toch straalt de plaat een en al virtuositeit uit. Moet je deze vier cd’s vol geïmproviseerde gitaareffecten en prepared piano in één ruk uitzitten? Tuurlijk niet. Opnames van Rowe en Tilbury klinken misschien nog op hun best met mate. Maar doe jezelf een plezier en beluister dit ding, elke keer als twee heren van zulk kaliber samenkomen draait de wereld een beetje minder snel. (ts)
Janne Schra ‘Ponzo’ V2
Haar naam kan een belletje doen rinkelen, want Janne Schra maakte tot 2010 deel uit van Room Eleven. De Nederlandse heeft met ‘Ponzo’ vijf albums op haar naam staan en ondertussen een geluid ontwikkeld waarmee ze haar stempel goed kan doordrukken. Op die plaat staan bijna uitsluitend intense, meeslepende songs, die afgewisseld worden met leutige popnummers die zo aanstekelijk zijn als iemand met de slappe lach. Vergelijk dit album met speelsheid van Lucius en de zachtheid van Feist. Dat laatste komt pas echt naar boven in het prachtige‘City’. ‘Ponzo’ is fijntjes en trekt subtiel aan je mouw. Mooi. (pl)
Simon Scott ‘Insomni’ Ash International
Shoegaze-nog-aan-toe! Simon Scott, de drummer van Slowdive, heeft een vierde solo-album uit, en het is een bont samenraapsel van gitaardrones, witte ruis en akoestische akkoorden geworden. ‘Insomni’ klinkt als een plaat op de
© Petra
overgang tussen nacht en dag: het ding opent met vuige pedaaleffecten en omgevingsgeluiden en bloeit onderweg open tot een warme mengeling van digitaal gemanipuleerde klanken en gitaargetokkel. Met wat verbeelding bestaat het album eigenlijk uit twee helften, een duistere, atmosferische helft, en een meer opgewekte, minder intieme helft. Moeilijk te zeggen welke van deze twee nu het beste is, feit is wel dat net door deze wisselwerking ‘Insomni’ fris blijft en veel minder zwaar op de hand klinkt dan je aanvankelijk zou denken. Fans van Slowdive, denk aan ‘Souvlaki’ met minder Neil Halstead en meer Brian Eno. (ts)
Small Black
Shit And Shine
Spaceheads
‘Everybody’s A Fucking Expert’ Editions Mego
De tel bijhouden van de releases van deze Londenaars en Texanen is moeilijk. Volgens mij is dit zelfs hun derde in dit jaar alleen al. Soms met een handvol drummers tegelijk dan weer volledig elektronisch maar altijd in noise en distortion gedrenkt en toch dansbaar. Zo ook op deze ‘Everybody’s A Fucking Expert’ . De mitrailleurbeats van opener ‘Signal Failure’ , de monotone, manke, funky flipperkast-techno van ‘Wespennest’ en ‘Hay Ride’, de verknipte elektro in ‘Chop The Night’ en ‘Picnic Table’ en de Aphex Twinsiaanse drill-’nbass-ongein in ‘Ass’, het is alvast niet geschikt voor epilepsiepatiënten. Ze schipperen bij elke release inderdaad tussen stront en uitblinken. Op deze plaat hebben we bijvoorbeeld niet het gevoel met een band te maken te hebben, want dit doet in eigen land iemand als Dago ‘Anton Price’ Sondervan in z’n dooie eentje, en dan nog beter ook. (boo)
Shopping ‘Why Choose’ Fat Cat
Minimalistische postpunk, een herleven van het ach, alles is toch zinloos-sfeertje uit de jaren tachtig en een geluid dat behoorlijk wat echo’s van Young Marble Giants in zich draagt: dat is wat het Britse trio Shopping hier serveert. De jongelieden zijn ontevreden en etaleren dat op een muzikaal gestileerde manier. Meer Talking Heads dan Ramones dus, met hier en daar (‘Time Wasted’) een knipoog naar Devo. Weinig nieuws onder de zon, maar best een knappe soundtrack bij de rampspoed die het nieuws dezer dagen domineert. (jvb)
‘Best Blues’ Jagjaguwar
De sterkte van Small Black is tegelijk z’n achillespees. Het viertal maakt namelijk zeer degelijke synthpop. Een fond van melancholie, een beatje om het wat pittig te houden en wat weggemoffelde zang. Chillwave, inderdaad. Alleraardigste sound en songs, maar dat gaat snel vervelen. Waar zijn de ideeën? Het lef? Het is allemaal die smaak-correcte soep ingedraaid. Goed als soundtrack bij een vergeelde Instagram-foto, maar als we echt eerlijk zijn boeit het ons niet genoeg. (dm)
‘A Short Ride On The Arrow Of Time’
een suikerzoet laagje gedoopt, al priemen er doorheen het album wat smerige drums en schurende gitaren door die oppervlaktezoetigheid. Goldfrapp met vuile nagels, zoiets. Meer dan op hun debuutalbum klinkt het trio op hun tweede sterk geïnspireerd door discopop uit de vorige eeuw. Hooks, eigenzinnige melodieën en heldere refreinen; Superhumanoids weet hoe pop te laten werken zonder als dertien in een dozijn te klinken. Het minder vanzelfsprekende ‘Anxious In Venice’ (checken!) als eerste single vooruit schuiven getuigt daar sterk van. Tussen al de blikkerende pop krijgen we nog een totaal ander gezicht van Superhumanoids te zien op het raspende, haast smachtende ’Death Rattle’, waar Sarah Chernoffs vocals geen verlichting bieden. Een interessante piste. (sn)
Electric Brass
Synkro
De immer psychedelische Spaceheads (out of this world, ya know?) leveren bij deze een erg leuk en divers plaatje af waarop computergedruis wordt gemixt met free jazz, krautrock à la Faust, elektronica, een door mangel gehaalde mini-fanfare (wat een mens allemaal niet kan doen met percussie en een trompet) en zorgvuldig bestudeerde chaos die met momenten nog eens dansbaar is ook. Wowie. Spaceheads draaien al mee sinds 1990, maar dit zou wel eens hun meesterwerk kunnen zijn. Alhoewel (mb) ze zeker niet zal tegenhouden om zichzelf op hun volgende plaat te overtreffen...
‘Changes’
The Spills ‘Collecting Dust’ Death Rrat tle Press
De prijs voor Pavement van de maand gaat in oktober naar The Spills. Met ‘Collecting Dust’ steekt dit gezelschap uit Yorkshire Stephen Malkmus & Co naar de kroon, zij het dan zonder de magie die het origineel zo aantrekkelijk maakte. Snel ‘Crooked Rain, Crooked Rain’ nog eens opleggen. (jvb)
Superhumanoids ‘Do You Feel OK?’ Innovative Leasure
Na twee jaar werken aan de opvolger voor hun debuut ‘Exhibitionists’ komen Superhumanoids weer de pols voelen met ‘Do You Feel OK?’. Hun iets ruwere synthpop is voor de gelegenheid in
Apollo
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: op ‘Changes’, de nieuwste plaat van beatmaker Synkro, staan tien bloedmooie songs. Of béter: tien bloedmooie echo’s van songs. De slome hiphopbeats (denk Boards Of Canada) gaan immers zo nadrukkelijk in nevel gehuld dat ze bijwijlen dreigen te verdampen voor het kookpunt is bereikt. Op ‘Changes’ lijkt de actie steevast nét te zijn verdwenen, kringelen ijle beats zo snel voorbij dat amper een rimpeling op het wateroppervlakte te ontwaren valt en lijken alleen verre dromen van songs achter te blijven. En toch: zo vrijblijvend als Synkros soundscapes aanvankelijk aandoen, des te intenser blijven ze nazinderen, lang nadat de laatste digitale hartklop is uitgestorven. Vluchtig en tijdloos tegelijk: ‘Changes’ is een vergeelde collage van een plaat die langzaam opnieuw tot leven komt. (wd)
Tijuana Panthers ‘Poster’ Innovative Leisure
Sinds ze in 2013 bij het Innovative Leisure-label tekenden, gaat er geen jaar voorbij of Tijuana Panthers brengen een plaatje uit. De opwinding die we voelden toen we de Buzzcocks-cover ‘Everybody’s Happy Nowadays’ en het aan Flat Duo Jets-herinnerende ‘Wayne Interest’ voor het eerst hoorden, gierde opnieuw door ons lijf toen we het nieuwste album van
40
t eam Earteam Ear Peaches
© Daria Marchik
‘Rub’ I U She Music
Het eerste album van Peaches in 6 jaar! Na het best geslaagde, maar ook niet echt geweldige ‘I Feel Cream’ werd het verdacht stil rond het one woman army dat Peaches is. De koningin van de electro blijkt echter nog niks aan kracht te hebben ingeboet. Vanaf opener ‘Close Up’ - een smerige, hoekige en venijnige stamp in de maag met een glansrol voor Kim Gordon - is de toon gezet. De titeltrack brengt een vuilbekkende Peaches in vorm - ook vocaal trekt ze opnieuw meer dan haar streng - iets dat we pas 6 jaar gelden mochten ontdekken op ‘I Feel Cream’. Het valt dan al op dat deze ‘Rub’ minder geforceerd en gekunsteld klinkt dan de voorganger. Peaches was in die 6 jaar onder andere bezig met een boek en een film en die muzikale pauze heeft duidelijk deugd gedaan. Ja, de thema’s zijn dezelfde gebleven (seks en gendervervaging) en de “pussies”, “clits” en “dicks” vliegen uit de boxen, maar de muzikale energie, de goesting en de gretigheid waarmee Peaches 11 nummers lang te keer gaat, bewijzen dat de bitch in grote vorm verkeert. Check de sublieme clash tussen lyrics en beats in ‘Pickles’, de ranzige synths in ‘Sick In The Head’ of de trage stamper ‘Dumb Fuck’. Niet elk nummer staat als een huis (de afsluiter ‘I Mean Something’ is een half-valse noot en we zijn er nog altijd niet uit of we ‘Light In Places’ een gratuite dan wel geslaagde poging tot clubanthem vinden), maar dat is zelfs geen smet op het blazoen. Peaches kwam, zag en overwon! (mc)
het drietal uit California oplegden. Op ‘Poster’ hebben Tijuana Panthers het donkere garagegeluid dat voorganger ‘Wayne Interest’ nog sierde wat ingeruild voor hun onbezonnenere surfsound maar dat tempert ons enthousiasme niet. Al kleurt gitarist Chad Wachtels Dick Dale-aanpak het album, de rest klettert immers gewoon even onstuimig verder als rasechte garagerockers. Hierdoor klinkt het plaatje enorm speels, enthousiast en flitsend, zoals ‘Monitor’ duidelijk laat horen. ‘Poster’ raast er dan ook stevig vandoor waardoor we het snel vergeven dat er geen uitschieters zoals ‘Reaction’ op het album staan. (jdb)
Tuxedomoon & Cult With No Name ‘Blue Velvet Revisited’ Made To Measure
Zowat alles aan deze release is legendarisch of heeft alleszins een hoog cultgehalte: de film uit 1986 van David Lynch en de soundtrack van Badalamenti maar ook de muzikanten van deze nieuwe opname (Tuxedomoon, Cult With No Name) en het label waarop de cd verscheen (Made To Measure). Het hele verhaal achter deze cd begint bij David Lynch die de Duitse filmmaker Peter Braatz carte blanche gaf om foto’s te nemen en te filmen tijdens de opnamen van ‘Blue Velvet’. Een eerste resultaat, ‘No Frank In Lumberton’, werd slechts een paar keer vertoond. Dertig jaar later haalde Braatz een pak onuitgegeven materiaal boven, contacteerde hij Tuxedomoon voor de soundtrack en ziedaar, een nieuwe culthit is geboren. De score is er alleszins eentje om te koesteren in de donkerste uren van de nacht. Suggestief en hypnotisch, net als de originele film. (gtb)
The Twilight Sad ‘Òran Mór Session’ Fatcat Records
Na de release van hun laatste plaat ‘Nobody Wants To Be Here And Nobody Wants To Leave’ namen de Schotten van The Twilight Sad hun intrek in het prachtige Òran Mór-auditorium in Glasgow om er een besloten sessie te spelen. Op deze session staan herwerkte en uitgeklede versies van tracks van dat laatste studioalbum maar ook enkele b-sides en een cover van Arthur Russells ‘I Couldn’t Say It To Your Face’. Mooie versies allemaal, maar in vergelijking met de plaatversies komt het Schotse accent van zanger Lauren Mayberry nog meer tot uiting. En dat is waar het schoentje wringt. De man heeft
een prachtige stem, maar dat accent (met zéér theatraal rollende -r) is voor sommigen een afknapper. Ook voor (rl)
Maïa Vidal ‘You’re The Waves’ Crammed Disks
Maia Vidal, de Amerikaanse met FransDuits-Spaanse en Japanse ouders is terug met een derde album vol eigenzinnige nimfenmuziek. Hoe dat klinkt? Als een bezwerende soundtrack van een donker sprookje, vol wonderschoon gezang. Maar Vidal balanceert daarmee wel op het randje van overdaad. Nochtans start ‘You’re The Waves’ uitstekend met een pulserend ‘Bones’. Die song maakt trouwens deel uit van een 3-delige mini-serie over de liefde, met ‘The Tide’ en ‘Islands Of You And Me’ als sequels. Een overdosis liefde? Ze komt er op deze tracks nog net mee weg. Maar in de Spaanstalige songs (drie stuks) verliest Vidal zichzelf helemaal in al te overdadige pathos. Wisselvallige plaat. (rl)
Wand ‘1000 Days’ Drag Cit y
“For fans of Ty Segall, Fuzz, Pentagram”. Veel uitnodigender hoeft een strijdkreet niet te zijn om de nieuwsgierigheid te prikkelen. Dat Wand er verder geen gras over laat groeien – ‘1000 Days’ is na ‘Golem’ in maart de tweede release van de groep in 2015 – blijkt ook goede gevolgen te hebben voor de drive en goesting op het derde album van de band. Wie een ééndimensionale plaat verwacht, is eraan voor de moeite. Naast fuzzy garagerock hoor je ook akoestische spacepoptracks, spooky tribal-elektronica en hifi-progpop met een hook op ‘1000 Days’. ‘Grave Robber’ is een openingsnummer met de allures van de vroege sound van Tame Impala, ‘Passage Of A Dream’ zweeft qua droompopgehalte tussen Slowdive en de begindagen van The Verve en single ‘Stolen Footsteps’ klinkt als MGMT met een verdraaide smoel. Fijn, gevarieerd album. (bvm)
Madison Ward And The Mama Bear ‘Skeleton Crew’ Glassnote Music
Het tweetal Madison Ward And The Mama Bear werd eerder dit jaar opgepikt door ‘Later…With Jools Holland’ en heeft na de debuut-ep ‘We Burned The Cane Field’ (2012) nu ook een eerste plaat uit. Het mother & son-duo uit Kansas
City wist niemand minder dan Jimmy Abbis te strikken als knoppendraaier van dienst. Het siert de man dat hij - ondanks zijn meer brede producties voor Arctic Monkeys en Adele - Madison Ward (een smachtende zanger met een diepe stem) en Ruth Ward (akoestische gitaar) authentiek laat klinken in hun bezielde eenvoud. De inkleuring (cello, viool, harmonium, contrabas, percussie, piano, pedal steel …) is to the point en op maat van de traditionele, genietbare countryfolk van moeder en zoon Ward. (bvm)
Watertank ‘Destination Unknown’ Solar Flare Records/Broken Silence
Knal! Nog voor je 1, 2, 3, 4 hebt kunnen roepen, schiet Watertank uit de startblokken van z’n tweede plaat. De Franse lawaaimakers draaien versterkers helemaal open, hameren een eind weg op de drums en er heeft er ook eentje een keelgat om U tegen te zeggen. Doet wat denken aan Danko Jones, maar dan met een donker randje (pun not intended). Eeuwigheidswaarde valt ‘Destination Unknown’ niet toe te dichten, maar een autorit van een half uur heeft toch maar mooi een heerlijk luidruchtige soundtrack mee gekregen. (jvb)
Yo La Tengo ‘Stuff Like That There’ Matador Records
Meer dan goed nieuws uit het kamp van Yo La Tengo. De band die al meer dan dertig jaar bestaat, speelt op 25 oktober in Het Depot in Leuven en ex-gitarist Dave Schramm heeft zich opnieuw aangesloten bij de groep. Ira Kaplan, Georgia Hubley, James McNew én Schramm wagen zich op de opvallend akoestische plaat ‘Stuff Like That There’ (die dromerige invloed van The Velvet Underground!) opnieuw aan het geslaagde recept van ‘Fakebook’. Met name een evenwichtige mengelmoes van nieuwe songs, herwerkingen van eerder verschenen tracks en zorgvuldig uitgekozen covers van o.a. Hank Williams (‘I’m So Lonesome I Could Cry’), The Lovin’ Spoonful (‘Butchie’s Tune’) en The Cure (de terecht met airplay beloonde versie van ‘Friday I’m In Love’). Ongedwongen en mooi ingetogen album. (bvm)
Youth Lagoon ‘Savage Hills Ballroom’ Fat Possum
Zelfverklaarde eeuwige freak Trevor Powers verbergt zich niet langer. Als
Youth Lagoon nam hij twee platen op waarin hij zich liever verscholen hield. Debuut ‘The Year Of Hibernation’ klonk als een tienerkamer vol vertwijfeling, opvolger ‘Wondrous Bughouse’ zat propvol ideeën en effecten. Nu pas treedt Powers zelfverzekerd in de spotlights, met breed georkestreerde composities. Daardoor gaat de introverte magie die Youth Lagoon groot maakte wat verloren. Anderzijds ontpopt Powers zich tot een veelzijdig artiest. De freak werd een diva, maar dan wel eentje die zich graag te goed doet aan experiment. ‘Savage Hills Ballroom’ is de meest ambitieuze Youth Lagoon-plaat, maar niet de beste. (dm)
Yppah ‘Tiny Pause’ Counter/Ninja Tune
Na drie jaar stilte verblijdt Joe Corrales Jr. ons met een nieuw plaatje, alweer zijn zesde. De veteraan-Ninja maakt een soort elektronische postrock die op ‘Tiny Pause’ warmer klinkt dan ooit te voren – niet vanzelfsprekend want de man is volledig afgestapt van levende instrumenten.. De uitgekiende, haast filmische mix van beats, blieps en de occasionele sample zorgt dan ook voor erg mooie momenten en heel wat variatie. Soms denk je ergens onder een palmboom naar de ondergaande zon te kijken, om dan weer naar de zolder van pakweg Aphex Twin te verhuizen. De plaat is mogelijk ietwat onevenwichtig, maar al bij al boeiend genoeg om (mb) blij te maken.
Zeus! ‘Motomonotono’ Three.One.G/Klonosphere/Season Of Mist
Italiaans paradepaardje dat in volle galop ultrasnelle break- en mathcore placht voort te brengen met enkel drums, bas, vocals én een occasioneel synthje. De bas bromt en rochelt uitermate lekker, de drums zitten behoorlijk virtuoos strak, wat dan toch weer aan die andere Italianen van Zu en Mombu doet denken. Slechts af en toe worden de teugels een beetje gevierd en krijgt de synth een voorsprong. Maar voor het leeuwendeel vliegen de polyritmes je rond de oren, een straffe die ze weg kan slaan. (boo)
41
compiled
V/A - Nils Frahm ‘Late Night Tales’ Late Night Tales
Waar moeten we beginnen als we het over een grootmeester zoals de Berlijnse componist/pianist/ producer Nils Frahm hebben? Ditmaal toont Frahm ons zijn fijnste mix-, of liever gezegd layering-kunsten binnen het kader van ’Late Night Tales’, een concept waarbij ‘s werelds beste muzikanten hun favoriete nachtmuziekje verzamelen. Frahms eigenzinnige mix van moderne en klassieke compositie, experimentele jazz, elektronica, dubtechno, soundtracks en soul klinkt als een trip door het brede spectrum van menselijke emoties. We kunnen voorlopig enkel maar in superlatieven spreken over de keuze van onder anderen Boards Of Canada, Four Tet, Bibio, Nina Simone en Miles Davis. Maar het zijn nagenoeg Frahms eigen opnames, zoals zijn herwerkte versie van het oorspronkelijk stille ‘4:33’ van John Cage of het wondermooie pianorijke ‘Them’, die een nagel door ziel onze ziel spijkeren. Waarschuwing: verslavingsgevaar! (ne)
V/A. ‘Daptone Gold II’ Daptone Records
Wat gaat het snel. De tweede verzamelaar van Daptone is uit, ondertussen de 36ste release op het palmares, met een selectie uit het 13-jarig bestaan. ‘Daptone Gold II’ is net zoals z’n voorganger niet zomaar een verzamelaar, maar eentje aangevuld met exclusieve nummers die het grote publiek nooit te horen kreeg. Zo botsen we op twee onuitgebrachte songs van The Dap-Kings en Naomi Shelton en een reissue van exclusieve 45-rpm singletjes van Sharon Jones, Charles Bradley en The Como Mamas. Deze compil is dan ook de perfecte introductie voor wie nog niet weet waar Daptone in uitblinkt én toch een interessante aanvulling voor wie dacht al het materiaal van dat label reeds te bezitten. (pn)
V/A - Joris Voorn ‘Fabric 83’ Fabric
Hoewel de ‘Fabric’-reeks almaar dichter bij nummer 100 komt, blijven ze er in Londen goed in slagen om uit alle genres en subgenres
van de dance een mooie mix te vinden van kleppers en nieuwe en frisse talenten. Joris Voorn behoort, hoewel hij pas 37 is, toch al bij die eerste categorie. Als household name binnen de technowereld gaat hij niet voor een makkelijke mix of set, maar kneedt hij telkens 3 tot 7 nummers samen in een track, waarbij dan Plastikman, John Tejada, Speedy J en Robert Hood tot de gevestigde namen behoren. Voorn opteert dus grotendeels voor net iets minder illustere namen (Lo Grounds, BLNDR, Awanto 3, Timothy Blake…), alles in functie van een heerlijke en prima opgebouwde set. Straffe editie! (mc)
V/A – Mykki Blanco ‘Mykki Blanco Presents C-Ore’ Dogfood Music Group
Extravagant, extravaganter, Mykki Blanco. Travestiet, poëet, relnicht, hiv-patiënt: outsider Blanco heeft last van alle hoofdzonden, maar behaagziek is ‘ie niet. Voordeel van zo’n uitgesproken mening en smoel, is alvast dat de excentrieke rapper aan niemand iets te bewijzen heeft en zijn eigen, onnavolgbare parcours naar hartenlust kan uitstippelen. Op zijn zopas uit de grond gestampte label Dogfood Music Group laat de ketter van de Amerikaanse rapscene zich omringen door gelijkgestemde buitenbeentjes als Yves Tumor en PsychoEgyptian. Eerste compilatiealbum ‘Mykki Blanco Presents C-Ore’ doet met haar gevaarlijke cocktail van hardcore en slome hiphop die door een stemvervormer is gehaald alvast aan als een bedreigende samenzwering die de staatsveiligheid wel eens zou kunnen wakker schudden. Op eigen risico. (wd)
V/A – Logan Sama ‘Fabriclive 83’ Fabric
De les die wij trekken uit deze venijnige Fabric-compil? Alles komt terug. Vormde de rauwe hiphopvariant grime aan het begin van de 21ste eeuw de perfecte soundtrack bij de sociale wantoestanden, terreurdreiging en paranoia waaronder zowat de hele westerse wereld gebukt ging, dan zijn we vijftien jaar later terug bij af. Een goeie zaak voor de muziekbizz, een slecht teken voor de mensheid. Logan Sama, een talentvolle Britse grime-dj, laat het alleszins niet aan z’n hart komen en verzamelt een kudde woeste straathonden (Footsie, Sir Sypro, Trends, Rapid, …) die allemaal staan te rappen met het schuim op de lippen. (wd)
casino sessions
2015•2016
FLIP
24•10 KOWLIER 13•11 09•01 30•01 27•02
SOLO JEF NEVE SOLO JONAS WINTERLAND TRIO DAAN ISBELLS
011 49 22 90 casino.houthalen-helchteren.be ©Monica Molina
INTERCULTUREEL CENTRUM
decentrale. IN T ERCU LT U R E E L CEN T RUM
#ELEKTR KBAZAAR | #EB decentrale. IN T ERCU LT U R E E L ON T MOE T INGSCEN T RUM
ZA 17 | 10 GLORIA BOATENG, ZULU MOON & SHISHA (GHA/NEP/IRI/BEL) Girls Fever rap Night
WO 21 | 10 JAMBINAI (KOR)
Hypnotiserende metalfolknoise uit Seoul
VR 06 | 11 WILD BOAR & BULL Brass Band (BEL)
Hiphop-brass voor liefhebbers van Youngblood Brass band, Us3 en Ghetto Philharmonic
DO 26 | 11 DUBIOZA KOLEKTIV (BIH)
Mix van Bosnische folk met hiphop, reggae, dub en rock
DI 01 | 12 XYLOURIS WHITE (AUS/GRE)
Markante match tussen Dirty Three drummer Jim White & laoutospeler ‘George’ Xylouris
VR 04 | 12 JAMAICAN JAZZ ORCHESTRA (BEL)
Rocksteady, ska & jazz met een knipoog naar Ernest Ranglin, Monty Alexander en Jackie Mittoo
DO 10 | 12 uKanDanZ (ETH/FRA)
Ethiopië ontmoet rock, jazz & noise… onbeschaamd en compromisloos
DO 17 | 12 BACHAR MAR-KHALIFE (LIB/FRA)
Frans-Libanese multi-instrumentalist treedt uit de schaduw van legendarische vader Marcel Khalifé
www.decentrale.be United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization
Member of the UNESCO Creative Cities Network since 2009
42
donderdag 01 oktober
Bozar Electronic Arts Festival 8 t/m 11 oktober Paleis voor Schone Kunsten, Brussel
Closer/dichterbij: openingsfeest @ Zuiderpershuis, Antwerpen, dentunnel.zam.be ‘Weird Al’ Yankovic @ AB, Brussel, abconcerts.be Sysmo, DJ Grazzhoppa @ Atelier 210, Brussel, atelier210.be Kagoule @ Botanique, Brussel, botanique.be Roland Van Campenhout @ CC Aartselaar, busker.be Denovali label night: Oneirogen, Moon Zero, Second Moon Of Winter @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Who Dem Sound, J.Robinson ft Sun Of Selah, Quantum Soul, Channel One Soundsystem @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Asking Alexandria, August Burns Red, In Hearts Wake @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Dans Dans, Polar Bear ; Eppo Janssen, Dilly Boys, Hindu Radio DJ’s, Eton Rifles @ Vooruit, Gent, democrazy.be Nuff Said : Pieter Embrechts @ Turnhout, busker.be Swing Fest: Thomas Köner, Kaitlyn Aurelia Smith @ Weststadthalle, Essen, D, denovali.com/swingfest
vrijdag 02 oktober
Apparat Dat de combinatie elektronische muziek en Bozar een goeie match is, is al lang geen publiek geheim. Voor de vierde keer palmt het kruim van de digitale scene het Paleis voor Schone Kunsten in op het Bozar Electronic Arts Festival. Naast donkere beats en experimentele elektronica is er ook dit jaar weer vier dagen aandacht voor digitale kunst in de vorm van installaties, performances en projecties. Op het muzikale programma treffen we op donderdag Biosphere & Deathprod en Oren Ambarchi. Op vrijdag luisteren de leveranciers van het eigenzinnige gedruis naar namen als Health, Atom TM & Robin Fox, Gast Bouschet & Nadine Hilbert, Factory Floor, Samuel Kerridge, Shaddah Tuum, Icon Template, Onrust en Aymeric de Tapol. Op zaterdag van de partij: Amatorski en het Berlijnse Apparat. Het avantgardistisch elektronisch platenlabel Subtext Recordings presenteert er die dag bovendien het werk van vier van zijn beste audiovisuele artiesten, namelijk Eric Holm, Paul Jebanasam, Blueprint en Yair Glotman. En het Brits elektronicalabel Planet Mu viert zijn twintigste verjaardag en vaardigt voor dat feestje Mike Paradinas, Vex’d, Ital Tek en Mr Mitch af – in een co-productie met AB. Op donderdag betaal je 10 euro, op vrijdag en zaterdag telkens 20 euro, maar de echte elektronica-fanaat zit de hele rit uit en hoest 35 euro op voor een combiticket. Het volledige programma en nog veel meer vind je op www.bozar.be.
Health © Jesse Lirola
Play Party: The Whatevers, Mensch Erger Je Niet, Mister Critical, Johnny Breakbeat, Arne, Modulo, Blaque, Djunkbox, Demi Trash, Minevision, Yobi, KlanK, Steg, Sample @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Closer/dichterbij: Go March, Kris Dane, Pomrad @ Zuiderpershuis, Antwerpen, dentunnel.zam.be Cambio Garage Rock : Flip Kowlier, Soviet Grass, The Herfsts, Awesome Sum @ Garage, Gent, cambiogaragerock.be Bed Rugs @ 252cc, Ekeren, peterverstraelen.com Dez Mona; Tom McRay @ AB, Brussel, abconcerts.be Dengue Fever @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be No Joy @ Botanique, Brussel, botanique.be Noveller, Monnik, Barst @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Massot-Florizoone-Horbaczewski & Claron McFadden @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Belpop Bonanza Bis @ CC Asse Byron Bay, Yuko Yuko, Miss Irenie Rose, Ice My Eyes @ Charlatan, Gent, democrazy.be De 6 Voorronde: O Gares, Freaks Up Front, Bigmouth, Whyes @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Massot-Florizoone-Horbaczewski &Claron McFadden @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Axelle Red @ CC Het Bolwerk, Vilvoorde, greenhousetalent.be John Mayall @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Gigan, SYK, The Zygoma Disposal, Deadalus @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Heimdalls Wacht, Waldschrat, Drawn Into Descent @ Music City, Antwerpen, facebook.com/ondergrondsvzw?fref=ts Major Lazer @ Paleis12, Brussel, livenation.be Radio Modern @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Lou Barlow, Rudy Trouvé @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Acid Mothers Temple, Taman Shud @ Vooruit, Gent, vooruit.be Christine and The Queens @ Vorst Nationaal, Brussel, livenation.be Eefje De Visser, Faces On TV @ DE Warande, Turnhout, warande.be Shiko Shiko, My Disco Jacket, Cheyenne 40, Regis Turner, Headwar, Blondin @ L’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Kacem Wapalek, Ben l’Oncle Rap @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Swing Fest: Holly Herndon, Ah!Kosmos, Moindkopf, Multicast Dynamics, Oneirogen, Moon Zero @ Weststadthalle, Essen, D, denovali.com/swingfest
zaterdag 03 oktober Closer/dichterbij: Samowar, The Van Jets, Hush Hefner @ Zuiderpershuis, Antwerpen, dentunnel.zam.be Busk: Bony King, Leonore, Yuko, Blow, Joni Sheila, Innerwoud, Cardoen, Maud Vanhauwaert @ BC De Palingbeek, IeperZillebeek, west-vlaanderen.be/BUSK Play Festival: Esther & Fatou, Warhola, The Germans, Billie, Miss Irenie Rose, Ice In My Eyes, BC Vice, Eefje De Visser, Olöf Arnalds, Yuko Yuko, Meteor Musik, Sekuoia, Cid Rim, The Deaf, Black Velcro, Whiz, Pauw, Radio Clash DJ’s, It It Anita, The Devilles @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Hertz 24uur non stop: Planetary Assault System, Ancient Methods, Paula Temple, Rod, NTTA11, Inter Gritty, Redhead, Double U Jay @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Rogerfest: The Sedan Vault, We’re Wolves, Leave Scars, Harsh Realms, Kevlar, Jack McLain, State Of The Pigs, WilliaM FroM, Equal Idiots, The Gomez & Uncle Fester show @ Blue Jeans XL, Ravels Roy And The Devil’s Motorcycle, Monster Youth, Gglory @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be 11.11.11/CNCD presents : Fiesta Social Chicos y Mendez & Starflam; Sunwoo JungA, Sioen @ AB, Brussel, abconcerts.be Decap Thé dansant; Decap Beat Machine, Le Monde Dumas @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Lucy Rose @ Botanique, Brussel, botanique.be Lena Willikens, Murat Tepeli, Mittland Och Leo, Sensu @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Axl Peleman @ Carte Postale, Geel, cartepostalegeel.be Oto-Machine, Massiv Pedalo Kollektiv @ De Casino, SintNiklaas, decasino.be Golden Rules @ Charlatan, Gent, democrazy.be John Mayall @ CC De Spil, Roeselare, despil.be Axelle Red @ CC ‘t Vondel, Halle, greenhousetalent.be Hydrogen Sea, Willow & Friends, Mensch, Erger Je Niet @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Kollektive Turmstrasse and Adriatique @ Fuse, Brussel, fuse.be Kraakpand: The Me In You; Alasdair Roberts @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be
gigs parties festivals
okt 15
Westtalent voorronde: Clear Season, Uncle Wellington’s Wives, Eraserhead, J.Keens, Momma Said So, Black Tolex @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Acid Mothers Temple, ?Alos, Jesus is my Son @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Oost Best! Voorronde: @ N9, Eeklo, n9.be Gnucci, Hyetal, Stfn, Krtchv, Bruce @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Joana Amendoeira & Trio @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Glenn Hughes Trio @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Nid & Sancy, Gamelan Voices @ De Studio, Antwerpen, destudio.com Hypochristmutreefuzz @ Den Trap, Kortrijk, cafedentrap.be Northlane, Volumes, The Acacia Train, Hellions; De 6 Voorronde: Equal Idiots, Psychonaut, Sky Harvester, Sunbourne @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Break, Skeptical, DLR, Ant TC1, Zero T, Cern, MC Fokus, MC Gusto, One87 & MC Mush, Bredren, M Zine & Scepticz @ Vooruit, Gent, starwarz.be Regarde Les Hommes Tomber, Oddism @ L’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Swing Fest: Blanck Mass, Emptyset, Orson Hentschel, Stephen O’Malley, Noveller, Second Moon Of Winter, Witxes @ Weststadthalle, Essen, D, denovali.com/swingfest
zondag 04 oktober Heal The World Benefiet Vluchtelingenwerk Vlaanderen: The Hickey Underworld, School Is Cool, Admiral Freebee, Flying Horseman, The Germans, Nomobs, Bed Rugs, Fence, Internal Sun @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Hertz 24uur non stop: DVS1, Vril, A.Brehme, Ode Maen, Massaar, Silas @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be The Me In You, Nightman; Steve Hackett @ AB, Brussel, abconcerts.be Micachu & The Shapes @ Botanique, Brussel, botanique.be Bang! An Pierlé @ Bozar, Brussel, kultuurkaffee.be Brzzvll @ C-Mine, Genk, c-mine.be Platenbeurs @ 10-17u-Grenslandhallen, Hasselt, kdxfairs.be Sons of Tonatiuh, Grey Widow, Charnia @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Boysetsfire, Silverstein, Great Collapse @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be PeterBrötzmann + Steve Noble Duo @ Parazzar, Brugge, paazzar.be Don Maclean, Jarrod Dickenson @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Bed Rugs @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Xzibit; Made In Belgium: Woodie Smalls, Shungu, Seiren, Kassett, AMyn, Oyster Node, Le Motel @ Vooruit, Gent, democrazy.be Mark Guiliana Quartet @ Vrijstaat-O, Oostende, vrijstaat-o.be Swing Fest: William Basinksi, Elekto Guzzi, Carlos Cipa, Hidden Orchestra, Subheim, Poppy Ackroyd, Sankt Otten @ Weststadthalle, Essen, D, denovali.com/swingfest
maandag 05 oktober Closer/dichterbij: Combi Vysotsky, Saga @ Zuiderpershuis, Antwerpen, dentunnel.zam.be The Vaccines @ AB, Brussel, abconcerts.be Acid Mothers Temple & The Melting Paraiso U.F.O., Amanita Vulva @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Måns Zelmerlöw @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Hogjaw @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be
dinsdag 06 oktober The Waterboys, Freddie Stevenson @ AB, Brussel, abconcerts.be Mobb Deep @ Botanique, Brussel, botanique.be Isbells, Esther & Fatou @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Peter Brötzmann / Steve Noble, Stahlmus Delegatio @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Lez Zeppelin @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Paradise Lost @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Dez Mona, Sherman @ Vooruit, Gent, democrazy.be
woensdag 07 oktober Benefiet voor Vluchtelingen: Welkom!: Flip Kowlier, Gabriel Rios, Isolde Lasoen, Tourist LeMC, Daan, Brihang, Coely, Raymond Van Het Groenewoud @ Ha’, Gent, vluchtelingewerk.be Richard Thompson, Tiny Legs Tim; Pat Thomas & Kwashibu Area Band: The Golden Voice Of Africa @ AB, Brussel, abconcerts.be Vinyl Market-17u; Oyster Node, Le Motel, Fatoosan @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Palma Violets @ Botanique, Brussel, botanique.be Helsinki, Milpool @ Kafka, Brussel, stoemplive.be Dez Mona, Sherman @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Enforcer, Wolf, Dynamite @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Bony King @ P.De Somer Aula, Leuven, kuleuven.be The Waterboys, Freddie Stevenson @ De Roma, Antwerpen, deroma.be
W W W .C U L T U U R C E N T R U M M E C H E L E N . B E
S E I Z O E N 2 0 1 5 - 2 0 16 Mauro Pawlowski (artist in residence) Emiliana Torrini & The Colorist Zita Swoon Group Grant Lee Philips I Will, I Swear Sam Amidon Illuminine Isbells Daan Novastar Kris Dane Little Dots Channel Zero en vele anderen ...
beursschouwburg music roeselare / despil.be
03 okt JOHN MAYALL 18 okt ARNO & EUROPEAN PEACE COLLECTIF 22 okt ANOUAR BRAHEM QUARTET 24 okt LUKA BLOOM 14 nov NORDMANN @ CAFÉ CIRQUE 18 nov STAN LEE COLE 19 nov CHANNEL ZERO UNPLUGGED 03 dec NOVASTAR: JOOST ZWEEGERS SOLO 05 dec BOMBINO 22 dec MILOW SOLO 15 jan ZITA SWOON GROUP NOTHING THAT IS EVERYTHING 29 jan HENRY ROLLINS SPOKEN WORD 27 feb FLYING HORSEMAN 16 maa ISBELLS + MARBLE SOUNDS 31 maa STUFF.
Fr 02.10
Dengue Fever US
Sa 03.10
Nuit Blanche: Decap Beat Machine - LeMondeDumas BE
We 07.10 Oyster Node BE+ Le Motel BE + Fatoosan BE Fr 09.10
Pauline Oliveros US ism Q-O2 & Kraak
Fr 09.10
Leftorium: Andrew Weatherall UK, Empty Taxi FR, Mugwump BE & Prince Off BE
Sa 10.10
Lust for Youth SW/DK + Melatonini GR/BE iism Buzz on Your Lips
Th 15.10
The Progerians BE + Supergenius BE ism Stoemp!
Sa 17.10
Dernière Volonté (FR) + Luminance (BE) ism Mad About Music & Elektrocution Record Shop
Sa 24.10
Motorama RU+ Thousand FR
Tu 27.10
Black Box III: Void Vision US
Sa 31.10
BRAUBLFF 4: Adam Bohman UK & Clive Graham UK, ARF ARF AU, Marcel Türkowsky DE & Elise Florenty FR+ Antoine
Boute BE ism Kraak & De Player
Tu 3.11
Mykki Blanco US ism AB concerts
5-8.11
Schiev Festival: Aïsha Devi + Milan W. + Low Jack + RSS Boys + Orphan Swords + N1L + Autrenoir + 6SISS + more
We 11.11 ARBEID ADELT!
beursschouwburg
.be
44
Uli Jon Roth @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Hoffmaestro; Jacob Whitesides, Jackson Harris @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Meteor Musik @ Vooruit, Gent, vooruit.be Oddisee & Good Company, Lefto, JuJu Rogers @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Minuit, A-Vox @ L’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com
Desertfest 9 t/m 11 oktober TRIX, Antwerpen
donderdag 08 oktober
Earth Desertfest houdt voor de tweede maal halt in Antwerpen. Drie dagen lang én op drie podia (Canyon, Vulture en Desert Stage) laat je het zand uit je oren blazen door de beste heavy rock, stoner, psych, kraut en doom. Trappen op vrijdag het festival genadeloos af: Carlton Melton, Dozer, Monolord, Moon Duo, Planet Of Zeus, Psychonaut, Stoned Jesus en The Heavy Crown. Blazen op zaterdag het dak van de keet: Banda De La Muerte, Belzebong, Causa Sui, Deville, Earth, Greenleaf, Harsh Toke, Mars Red Sky, Monomyth, Orange Goblin, Pendejo, Sunder, The Progerians, USA Out Of Vietnam en Vandal X. Zondag Josdag, zeg je? Dit weekend niet want dan verstoren volgende bands de uitzending: 3rd Ear Experience, BlackBone, Bongzilla, Child, Crystal Head, Fatso Jetson, Fever Dog, Glowsun, Goatsnake, Maudlin, Papir, Siena Root, Tangled Horns, Ufomammut, Valient Thorr en Wheel Of Smoke. Vrijdagtickets kosten 42 euro en voor de dagtickets van zaterdag en zondag leg je 55 euro neer. Zin in een driedaagse, ruwe behandeling van het gehoorkanaal? Dok dan 96 euro af voor dat helse combiticket. Nog meer weten? Surf als de bliksem naar www.desertfest.be
BEAF: Biosphere + Deathprod, Oren Ambarchi, Otto Lindholm, Julien Maire ‘Digit’, … @ Bozar, Brussel, bozar.be Closer/dichterbij: Lyenn, Spinvis @ Zuiderpershuis, Antwerpen, dentunnel.zam.be Student Welcome: Kraantje Pappie, Tourist LeMC, Nadiem Shah, Faisal, Nordik @ Cactus, Brugge, cactusmusic.be Jackobond ; Dee Dee Bridgewater, Irvin Mayfield, Jr. And The New Orleans 7 @ AB, Brussel, abconcerts.be The Orb @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Atmosphere, deM atlaS, DJ Adatrak; Flavien Berger @ Botanique, Brussel, botanique.be Amatorski @ Café Café, Hasselt, peterverstraelen.com King Dalton @ Charlatan, Gent, charlatan.be High Hi @ Hostel Backstay, Gent, facebook.com/ events/519006274918897/ Carlton Melton, Alpha Whale @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Grainne Duffy Band @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Rats On Rafts @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Lohaus @ Poëziecentrum, Gent, democrazy.be Pat McManus Band @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Dez Mona, Sherman @ Stuk, Leuven, stuk.be Safi & Spreej @ Vooruit, Gent, democrazy.be Moriarty, Jenny Lysander @ L’Aéronef, Lille, Fr, aeronefspectacles.com
vrijdag 09 oktober BEAF: Health, Atom TM & Robin Fox, Factory Floor, Gast Bouschet & Nadine Hilbert & Stephen O’Malley, Samuel Kerridge, Shaddah Tuum, Icon Template, Onrust, Aymeric de Tapol, … @ Bozar, Brussel, bozar.be DJ-Mania voorronde : Bluen, Kijumba, Kneels, Semm, Vertrier, Wolfreim, SHDRR, VHS @ JH Expo, St-Truiden, dj-mania.be Desertfest : Dozer, Moon Duo, Monolord, The Machine, Stoned Jesus, Psychonaut, Carlton Melton, The Heavy Crown, Planet Of Zeus, Wucan @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Closer/dichterbij: Hydrogen Sea, Admiral Freebee, afterparty Dave Lambert @ Zuiderpershuis, Antwerpen, dentunnel.zam.be Gelukshormoon: Flip Kowlier, Karlijn Sileghem, Herman Brusselmans, Dirk De Wachter, Anna Rune, Uus Knops, Roel Nollet, Mon, Thiery Vercammen, Seppe De Klerck, Jan Wagemans, Sander Colman @ +10/10-Stadsschouwburg, SintNiklaas, ccsint-niklaas.be USA Out Of Vietnam, Rats On Rafts @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Ibeyi; Maribou State, Avondlicht @ AB, Brussel, abconcerts.be Pauline Oliveros; Leftorium: Empty Taxi, DJ’s Andrew Weatherall, Mugwump & Prince Off @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Them Chemicals, Jozef Dumoulin, Louis Evrard @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Stéphane Galland presents: Lobi @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Yevgueni @ CC Palethe, Overpelt, busker.be Tuur Florizoone Trio & Claron McFadden Secrets @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Axelle Red @ CC De Schakel, Waregem, greenhousetalent.com Contingent, Jenkinses, Attila, Fab Bxhell @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Heresy label night: The Outside Agency, Manu Le Malin, Innominate, I:Gor, Hallucinator, Detest, Eye-D vs DJ Hidden, The Clamps, Satan, Igneon System, DJipe, Joe ET, Mr Orange, Nanak @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Trio Affanou, Evens, Prawerman @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Amatorski @ De Singer, Rijkevorsel, peterverstraelen.com Miasmah labelnight : Kreng with Gareth Davis, James Welburn, Simon Scott, Svarte Greiner @ Stuk, Leuven, stuk.be Bear Run @ JH Ter Walle, Kruibeke, ampersandmusic.be Odesza, Poldoore, Mazde @ Vk, Brussel, vkconcerts.be Walk Off The Earth, Scott Helman @ Vooruit, Gent, democrazy.be Arno @ DE Warande, Turnhout, warande.be Jr.Thomas& The Volcanos, Preciousoldies Sound System @ L’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com
zaterdag 10 oktober
Moon Duo © Claudia Kershaw
BEAF: Apparat, Hiroaki Umeda, Amatorski, Subtext Recordings Night: Eric Holm, Paul Jebanasam, Blueprint, Tariq Barri, Yair Glotman, … , Planet Mu 20: Mike Paradinas, Vex’d, Ital Tek, Mr Mitch @ Bozar, Brussel, bozar.be Desertfest : Earth, Orange Goblin, Green Leaf, Monomyth, Belzebong, Causa Sui, Mars Red Sky, Vandal X, Banda De La Muerte, Progerians, Hars Toke, USA Out Of Vietnam, Sunder, Deville, Pendejo, Bathsheba @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Closer/dichterbij: Roy II, Douglas Firs, afterparty Maxim Lany @ Zuiderpershuis, Antwerpen, dentunnel.zam.be Funtime Festival: Bizkit Park, The Setup, The Sedan Vault, The Octopussys, Brutus, The Guru Guru, This Kid, Off The Charts, Young Hearts, Ashes, Siphilisation, For I Am @ JC De Klinker, Aarschot, funtimerecords.com Sean Noonan Pavees Dance Trio, Grand Blue Heron @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Planet Mu 20 @ AB, Brussel, abconcerts.be Capsule, Abattoir Fermé @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Stuff., Lefto, Woodie Smalls, Dutch Norris @ CC Belgica Bis, Dendermonde, ccbelgica.be/geruis
Lust For Youth, Melatonini @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be B. Dolan @ Botanique, Brussel, botanique.be Axelle Red @ CC Asse, greenhousetalent.com Hydrogen Sea @ CC Strombeek-Bever, busker.be Ricardo Villalobos, Sonja Moonear, Binh, Deadbeat @ Fuse, Brussel, fuse.be Pneu, Don Vito, Flash Bang Band, La Jungle, Alek Et Les Japonaises, Seal Of Quality, Rince-doigt @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Dez Mona, Sherman @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be I Will, I Swear, Gilman @ N9, Eeklo, n9.be Limbomania Voorronde: Atlas, Universe, The Compleat Angler, Heisa, The Strzebonsky Noizescene, HOAR, Zwembaden In De Lift, Cordyceps @ ‘t Poorthuis, Peer, limbomania.be Yaron Herman ‘Everyday’ ft Ziv Ravitz @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Zita Swoon Group @ NTG, Gent, democrazy.be Black City @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Cinnaman, Hush Hefner, The Whatevers @ De Studio, Antwerpen, destudio.com The Subs, Goldfox, Jan van Biesen, Michael Midnight, Sheridan @ Vooruit, Gent, nightlifepresale.be/switch Neuza @ DE Warande, Turnhout, warande.be Westtalent voorronde @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Seun Kuti & Egypt 80 @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com
zondag 11 oktober Desertfest: Goatsnake, Bongzilla, UFOMammut, Valient Thorr, Glowsun, Fatso Jetson, Siena Root, Papir, Tangled Horns, Crystal Head, Wheel Of Smoke, Child, 3rd Ear Experience, Maudlin, Fever Dog, Black Bone @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Gelukshormoon: Flip Kowlier, Karlijn Sileghem, Herman Brusselmans, Dirk De Wachter, Anna Rune, Uus Knops, Roel Nollet, Mon, Thiery Vercammen, Seppe De Klerck, Jan Wagemans, Sander Colman @ CC, Lokeren, ccl.lokeren.be The Cat Empire, Pierce Brothers; Vetiver, Little X Monkeys @ AB, Brussel, abconcerts.be Born Ruffians @ Botanique, Brussel, botanique.be Diana Krall @ Bozar, Brussel, bozar.be Echotape @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be New Rising Sun @ De Living, Heist o/d Berg, stamineedeliving.be Germanotta Youth, Deux Boules Vanille, Solar Skeletons @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Akira Sakata, Giovanni Di Domenico, Laurens Smet, Louis Evrard, Tashi Dorji @ De Studio, Antwerpen, destudio.com
maandag 12 oktober Jali @ AB, Brussel, abconcerts.be Grant Lee Philips @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be Two Gallants @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Brian Auger Oblivion Express @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Stereophonics, Lucas Hamming @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl
dinsdag 13 oktober Tomatito; Nathaniel Rateliff & The Night Sweats @ AB, Brussel, abconcerts.be Grant-Lee Phillips @ Botanique, Brussel, botanique.be Randy Newman @ De Roma, Antwerpen, deroma.be U2 @ +14/10- Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be Howling @ Trix, Antwerpen, trixonline.be
woensdag 14 oktober Snarky Puppy @ AB, Brussel, abconcerts.be Acid Baby Jesus, The Jagged Frequency @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Brothers &u Bones, In Lakesh @ Botanique, Brussel Pokey Lafarge, Jake La Botz @ De Centrale, Gent, democrazy.be Axelle Red @ CC De Werf, Aalst, greenhousetalent.com The Bootleg Beatles @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Bohren & Der Club Of Gore @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be LoneLady, DJ Stephen Malinder @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Randy Newman @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Flip Kowlier @ De Singer, Rijkevorsel, busker.be The Grandmothers Of Invention @ Spirit Of 66, Verviers Frazey Ford; Millencolin, Apologies, I Have None, The Sigourney Weavers @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Zagar, DJ Bootsie @ Vk, Brussel, vkconcerts.be Nozinja & Laturbo Avedon, Hiele & Frederik Gruyaert @ Vooruit, Gent, vooruit.be Fall Out Boy @ Vorst Nationaal Club, Brussel, livenation.be Great Mountain Fire, Lu Duc Factory @ L’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com
donderdag 15 oktober Opeth; Ivan Paduart Trio @ AB, Brussel, abconcerts.be Helsinki @ Badabing, Oostende, ampersandmusic.be Supergenius, The Progerians @ Beursschouwburg, Brussel, stoemplive.be Moss, Dysteria, Lothorian @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Beautiful Badness @ Botanique, Brussel, botanique.be Flip Kowlier @ Candelaershuys, Ukkel, busker.be Arsenal @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Axelle Red @ CC De Fabriek, St-Lievens-Houtem, greenhousetalent.com Hasa – Mazzotta @ De Centrale, Gent, decentrale.be Hypochristmutreefuzz @ Cosa Nostra, Aalst, ampersandmusic.be Yevgueni @ GC ‘t Heilaar, Beerse, busker.be Shades, Up High Collective @ Kerk, Gent, democrazy.be
James Leg, The Freeborn Brothers @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Piquet @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Souad Massi @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Roland @ Spiegeltent, Antwerpen, busker.be Dez Mona,Sherman @ DE Studio, Antwerpen, destudio.com The Mary Hart Attack @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Is Tropical, Say Yes Dog @ L’Aéronef, Lille, Fr Kamelot, Gus G, Kobra And The Lotus @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl
vrijdag 16 oktober
maandag 19 oktober Son Lux @ AB, Brussel, abconcerts.be Boy, Josin @ Botanique, Brussel, botanique.be The Sonics, Romano Nervoso @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Popa Chubby @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be The Sisters Of Mercy, Black Moth @ Trix, Antwerpen, trixonline.be It It Anita @ Video, Gent, ampersandmusic.be Archive, BRNS @ L’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com
dinsdag 20 oktober
Meta And The Cornerstones, Jamaican Jazz Orchestra @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Kovacs; Gramatik, The Geek x VRV @ AB, Brussel Little May; Hippocampe Fou, S-Hasch @ Botanique, Brussel Dez Mona, The Valerie Solanas @ De Casino, Sint-Niklaas Axelle Red @ CC Achterolmen, Maaseik, greenhousetalent.com Teha Teardo & Blixie Bargeld : Sun ‘sun’sun String Orkestra @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Yevgueni @ CC Nova, Wetteren, busker.be Flip Kowlier @ CC De Kern, Wilrijk, busker.be Stadt @ Club Jamikaze, Mechelen, toutpartout.be Lula Pena @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Dâm-Funk, Mixmonster Menno, Mr.Leenknecht @ Kerk, Gent, democrazy.be Tourist LeMC @ Liers Cultuurcentrum, Lier, busker.be Carlos Moscardini @ N9, Eeklo, n9.be FVTVR ft Wantigga @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Alifer, Stefan ZMK, Franky Jones, Sick Of Silence, Acid Kirk, Vortrex Of Entropy, Nitrogen @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Rickie Lee Jones @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Jaune Toujours & Bravo Big Band @ Le Royal, Brussel, stoemplive.be Mystery @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Isbells @ De Studio, Antwerpen, destudio.com Alasdair Roberts, Lyenn @ Stuk, Leuven, stuk.be Zita Swoon Group @ De Werf, Aalst, ccdewerf.be DJ-Mania Voorronde: Fluctua, Ashton Gartner, Baddict, Digital Noise, Klaps TC, Tijow, Diverz., Muson @ JH De Zool, Houthalen-Helchteren, dj-mania.be Bigflo & Oli @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com DJ Mazurbate, Young Bros., I Love Dance Crew @ L’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com
Autumn Falls: Girl Band, Fist City @ Botanique, Brussel Sleaford Mods, Vortex Campaign, Sissy Spacek @ AB, Brussel Rowwen Hèze @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Kyle Gass Band @ De Centrale, Gent, democrazy.be Luka Bloom @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Bear Run, Whiz @ Roskam, Brussel, stoemplive.be Tony Levin Stick Men @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be
zaterdag 17 oktober
Squarepusher, Darkstar; I Will, I Swear, Ulysse ; Oaktree, Avondlicht @ AB, Brussel, abconcerts.be Lizz Wright @ Flagey, Brussel, abconcerts.be The Bohicas; Girl Names, Autobahn, Ulrika Spacek @ Botanique, Brussel, botanique.be Raveyards @ Cirque Mystique, Aalst, toutpartout.be Anouar Brahem Quartet @ CC De Spil, Roeselare, despil.be It It Anita @ Cosa Nostra, Aalst, ampersandmusic.be Liz Wright @ Flagey, Brussel, flagey.be Massot, Florizoone & Hobaczewski ft Claron McFadden @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Washington Dead Cats, The Zombie Crows @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Boogie Beasts, Ian Siegal Band @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be The Hickey Underworld @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Illuminine, Michael Price Trio @ De Roma, Antwerpen Stacie Collins Band @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Skip & Die @ Vk, Brussel, vkconcerts.be Black Flower, Love, Theft and Other Entanglements; Uitgelezen: Bony King @ Vooruit, Gent, vooruit.be Pura Vida ft Lee ‘Scratch’ Perry @ DE Warande, Turnhout
Westtalent @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Ryan Bingham, Sons Of Bill; Randy Newman @ AB, Brussel Dernière Volonté, Luminance @ Beursschouwburg, Brussel Feu! Chatterton; Alex G @ Botanique, Brussel, botanique.be It It Anita, The Deaf @ Cahier de Brouillon, Hoogstraten, ampersandmusic.be Gloria Boateng, Zulu Moon & Shisha @ De Centrale, Gent Axelle Red @ CC Zomerloos, Gistel, greenhousetalent.com Kirri’s Travelin’ Kitchen Jam; Fandango Live, Pete, Gumbogumbo!, Handkerchief @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Gaiser, Julian Jeweil, Joran Van Pol @ Fuse, Brussel, fuse.be Sham 69, Unite Against Society, Falcon Super Runner @ JH 10R20, Herenthals, hertalsrockcity.com Soom T & Jstar, Soul Shakers Soundsystem @ Kerk, Gent, democrazy.be Kong, Karawane, G-Rald @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Peach Kelli Pop, The Future Dead @ Madame Moustache, Brussel, madamemoustache.be Shining @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Monolith, Lost Souls Carnival, Atomic Vulture @ Music City, Antwerpen, facebook.com/ondergrondsvzw?fref=ts JR Thomas The Volcanos, DJ’s Soulboys vs Rudeboys ft Mr Fried G & guests @ N9, Eeklo, n9.be Dub FX @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Limbomania Voorronde: Kosy, Roach, Muco & Bilerju, Young Jazz, St.James, Monroe, Pelican Bay, PTR Parker & Baze @ JC Rondpunt 26, Genk, limbomania.be The Sedan Vault @ Tarmac, Meerhout, tar-mac.be Bibles @ Den Trap, Kortrijk, cafedentrap.be Stealth Bombers: Maztek, June Miller, Prolix, Bass Brothers, Blackley, One87, Tito & Echo Virus, Dominator, Dub Berzerka, Voltage, Premium, Fraksure, Flexxa Freek, Gunman & The Gun Audio Show, Skantank & Dimitar @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Supersubmarina @ Vk, Brussel, vkconcerts.be The Rileys: Gyan & Terry Riley, Floris Vanhoof; The Wild Nights, Wooly Mammoths, Hindu Radio DJ’s, Dilly Boys @ Vooruit, Gent, vooruit.be Zita Swoon Group @ DE Warande, Turnhout, warande.be Rustie, Feadz, Plastician, Nightwave @ L’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com
zondag 18 oktober Vinicio Capossela & La Banda Della Posta @ AB, Brussel U.S.Girls @ Botanique, Brussel, botanique.be Axelle Red @ CC Den Egger, Scherpenheuvel, greenhousetalent.com Arno & European Peace Collectif @ CC De Spil, Roeselare, despil.be Kloot Per W 60 @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be JR Thomas The Volcanos @ De Kleine Hedonist, Antwerpen, toutpartout.be Doghouse Sam & His Magnatones @ Kulturzentrum Jünglingshaus, Eupen, eupen.be Alasdair Roberts @ Stuk, Leuven, stuk.be Public Image Ltd (PIL); Kyle Gass Band @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Get The Blessing, Chamberlain @ L’Aéronef, Lille, Fr Riverside, The Sixxis, Lion Shepherd @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl
woensdag 21 oktober Autumn Falls: Girl Band, Fist City @ De Kreun, Kortrijk Michael Price Trio, Illuminine @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Saun & Starr; The Strypes, The Mighty Stef @ AB, Brussel Zita Swoon Group @ t/m 24/1-Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Sleaford Mods, Sissy Spacek, Shetahr @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Yellow Straps x Le Motel @ Botanique, Brussel, botanique.be Jambinai @ De Centrale, Gent, decentrale.be Marco Z; Uitgelezen: Bony King @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Safi & Spreej, Team Marmalade @ Het Depot, Leuven Luka Bloom @ Stadsschouwburg, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be ‘Heaven Adores You’ film Elliott Smith @ Huis23, Brussel Girl Band @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Tourist LeMC @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Zappa plays Zappa @ De Roma, Antwerpen, deroma.be John Lemke, Innerwoud @ Stadhuis, Leuven, stuk.be Zita Swoon Group @ t/m 24-10-DE Studio, Antwerpen Pipolass, Keizomachine, Netik, … @ Vk, Brussel, vkconcerts.be Jerusalem In My Heart, Tashi Dorji @ Vooruit, Gent, vooruit.be
donderdag 22 oktober
vrijdag 23 oktober Waves Festival: Novgrod, Wouter Dewit, Grayscale, The Girl Who Cried Wolf, Wouter Dewit, … @ Fuego, Maaseik, wavesfestival.net The Hickey Underworld, Vandal X @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Jamie XX; Vuurwerk @ AB, Brussel, abconcerts.be Liturgy @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Holy Holy; Young Fathers; Talisco @ Botanique, Brussel Ivan Paduart Trio, Bas Bulteel Trio @ De Casino, Sint-Niklaas Laura Vital & Edouardo Rebollar @ De Centrale, Gent Luka Bloom @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Michael Price @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Lee ‘Scratch’ Perry & Pura Vida Dub, Forward Fever meets Satta Sound @ Cactus, Brugge, cactusmusic.be Flip Kowlier @ GC De Groene Meersen, Zedelgem, busker.be Rockvonk Halve Finale @ De Klinker, Aarschot, rockvonk.be The Fratellis @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Eilen Jewell Band, Miss Tess, DJ Luke Batarang @ N9, Eeklo Stan Lee Cole @ CC Poorthuis, Peer, greenhousetalent.com La Luz, Alpha Whale @ Madame Moustache, Brussel, madamemoustache.be Bony King @ Mimuze, Kalmthout, busker.be Fink, She Drew The Gun @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Steve N Seagulls @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be The Widow Birds @ Den Trap, Kortrijk, cafedentrap.be Mick Jenkins, The Mind @ Vk, Brussel, vkconcerts.be Mansfield.TYA, Flavien Berger @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr Jambinai, Prohibition @ L’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com
zaterdag 24 oktober Diablo fest II: Diablo Blvd, 50 Foot Combo, John Coffey, Born From Pain, Bark @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Waves Festival: Heisa, Baltimore, Blaegger, Mantis, Longlost, 30 000 Monkies, Monster Youth, Psychonaut, The Guru Guru, … @ Fuego, Maaseik, wavesfestival.net
46 New Fall Festival 28 oktober t/m 1 november Diverse locaties, Düsseldorf (D)
Two Gallants © Misha Vladimirskiy Mooi en ongezien concept, dat van New Fall Festival in Düsseldorf. Düsseldorf is trouwens amper anderhalf uur rijden vanuit Hasselt. Geen onoverkomelijk probleem dus, zeker als je iets speciaals kan meemaken. New Fall laat immers artiesten voor een zittend publiek spelen op unieke locaties in de stad, zoals in antieke symfoniehallen, met hout bekleedde museumhallen of in de foyer van een Japans hotel. Verfijnde toestanden dus, zowel op vlak van geluid als sfeer. Maar wie staat er dan tussen 28 oktober en 1 november zoal op het podium op de vijfde jubileumeditie? Mooie namen à volonté, zoals Kitty, Daisy & Lewis, BOY, Apparat, Curtis Harding, Hundreds, Two Gallants, Marianne Faithfull, onze nationale trots Balthazar en nog een resem anderen. Naast muziek zijn er ook nog tal van lezingen waarin popcultuur centraal staat. Het volledige programma vind je op www.newfall-festival.com. Daar lees je ook wie, wanneer, waar en om hoe laat speelt. Evenals de diverse ticketprijzen.
20 Years Kozzmozz: Nina Kraviz, The Advent, Pfirter, Bjarki, Kr!z, Spacid, Unit DS 9: Steffi, Answer Code Request, Henning Baer b2b Milton Bradley, Border One @ Art Cube, Gent, kozzmozz. comApocalyptica ft Franky Perez; Radkey, The Sha-La-Lee’s @ AB, Brussel, abconcerts.be Motorama, Thousand @ Beursschouwburg, Brussel Gengahr, Oscar @ Botanique, Brussel, botanique.be Westtalent Voorronde: Signs Of Algorithm, Dirk., Mickey Doyle, Cleo, Graceland, Brent Beukelaer @ Cactus, Brugge, cactusmusic.be Evil Invaders, Bliksem, Megasonic @ De Casino, Sint-Niklaas Axelle Red @ Capitole, Gent, greenhousetalent.be Belpop Bonanza Bis @ CCB, Berchem, ccb.be Flip Kowlier solo @ CC Casino, Houthalen-Helchteren, casino. houthalen-helchteren.be Marco Z @ CC De Meent, Alsemberg, toutpartout.be Luka Bloom @ CC De Spil, Roeselare, despil.be Dez Mona @ Cultuurkapel, Deurne, greenhousetalent.be Jahida Wahbe & Osama Abdulrasol Sextet @ De Centrale, Gent Maceo Parker, DJ Kwak @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Bony King @ Kerk, Sint-Denijs, busker.be Pigs, Sofy Major, Gerda, Mont-Doré @ Magasin4, Brussel Rockvonk Halve Finale @ Nijdrop, Opwijk, rockvonk.be Avondlicht @ Park Spoor Noord, Antwerpen, toutpartout.be Unleash: Trish Van Eynde, Monster Mush, War-Wir Productions, MRLK vs Bruxism @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Sun Sun, DJ Luuuk @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Smooth & The Bully Boys @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be High Tone, Wonky Clock, Nö-Mad @ Vk, Brussel, vkconcerts.be Imagine Dragons @ Vorst Nationaal, Brussel, livenation.be Hollis Brown, Bruce Sudano @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Young Fathers @ L’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com
zondag 25 oktober The Tallest Man On Earth, Phil Cook @ AB, Brussel Uniform, Vvounds, Svartvit @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Vessels @ Botanique, Brussel, botanique.be Sinkane, Sales @ Charlatan, Gent, democrazy.be Yo La Tengo @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Zeni Geva, USA Nails, Angakok @ Magasin4, Brussel Solstafir, Mono, The Ocean @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Luka Bloom @ Stadsschouwburg, Brugge, greenhousetalent.com Kabaka Pyramid & The Pebble Rockers @ Vooruit, Gent, democrazy.be !!!, Eric Dune @ L’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com
maandag 26 oktober The Colorist ft Emiliana Torrini; Katarina Vemeulen & Mimile @ AB, Brussel, abconcerts.be Speedy Ortiz, Trust Fund @ Botanique, Brussel, botanique.be Piquet @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Cat Power solo @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Feel @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Pokey Lafarge, Walter Broes & The Mercenaries, Jake La Botz @ Trix, Antwerpen, trixonline.be
dinsdag 27 oktober
5 x Frazey Ford-duoticket 1 4 ok to be r @ TRIX, A nt w er pen
Patti Smith & Band: ‘Horses’ @ AB, Brussel, abconcerts.be Void Vision @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Dornik; Rhye @ Botanique, Brussel, botanique.be Lyenn @ CC Ha, Hasselt, ccha.be The Van Jets @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Luka Bloom @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Calvin Johnson, Arlt, Loïc Joseph @ Maison des Musiques, Brussel, vkconcerts.be Sinkane @ Stuk, Leuven, stuk.be Left Lane Cruier, Desert Pocket Mouse @ L’Aéronef, Lille, Fr
woensdag 28 oktober Get The Blessing @ AB, Brussel, abconcerts.be Bitchin Bajas, Evan Caminiti @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be Swim Deep @ Botanique, Brussel, botanique.be De Held @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Roland, Vali Racila & Steven De Bruyn, Tiny Legs Tim @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be The Colorist ft Emiliana Torrini @ deSingel, Antwerpen, desingel.be Pink Martini @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Yevgueni @ Schouwburg, Kortrijk, busker.be Pavlov’s Dog @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Ryley Walker, Mild High Club @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Nosaj Thing @ Vk, Brussel, vkconcerts.be The Hickey Underworld, White Jazz @ Vooruit, Gent, democrazy.be A$ap Rocky x Wiz Khalifa @ Vorst Nationaal, Brussel, livenation.be Metz, Crows @ L’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com
Ken je Frazey Ford nog van de alt-folk-band The Be Good Tanyas? Of ook al van haar solowerk? Kan best, want de dame is ondertussen aan haar tweede soloalbum toe, ‘Indian Ocean’. Een plaat waarop ze trouwens hulp kreeg van The Hi Rhythm Section van de band van Al Green. Klinkt niet slecht. Zin om die gevoelige, in country, soul en folk gedrenkte, liedjes van Frazey live te ondergaan? Zak dan op 14 oktober naar TRIX af. Krap bij kas? Mail dan snel voor één van de 5 duotickets! Filip.rifraf@skynet.be – subject: Frazey Ford
donderdag 29 oktober Bang! closing night @ Bozar, Brussel, kultuurkaffee.be LA Priest; Heather Nova @ AB, Brussel, abconcerts.be He Died While Hunting; Bully @ Botanique, Brussel Illuminine, Innerwoud @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Slow Pilot @ De Cultuurloft, Gent, busker.be Channel Zero unplugged @ CC Zwaneberg, Heist-op-den-Berg Buurman, Jonas Winterland @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be The Colorist ft Emiliana Torrini @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Clean Pete @ 12u-Huis23, Brussel, abconcerts.be J.Fernandez @ Maison des Musiques, Brussel, vkconcerts.be Get The Blessing @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Oaktree @ Mood Studio, Antwerpen, toutpartout.be OHHMS, The Moth @ Music City, Antwerpen, facebook.com/ ondergrondsvzw?fref=ts Ouistiti Glace, The Poneymen @ Recyclart, Brussel, recyclart.be UB40 @ De Roma, Antwerpen, deroma.be
Marlon Williams @ Trefpunt, Gent, democrazy.be Cradle Of Filth; Metz, The Garden, Crows @ Trix, Antwerpen Starsailor @ Vooruit, Gent, democrazy.be Battles @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Vianney @ L’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Jett Rebel, Lucas Hamming, Sue The Night, The Indien, …. @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl
vrijdag 30 oktober Nordic Night #10: Adna, ADHD @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Banned From Utopia @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Tourist LeMC, Brihang; The Hickey Underworld @ AB, Brussel Low Roar @ Botanique, Brussel, botanique.be J.Fernandez, Radical Sequence @ Cactus, Brugge, cactusmusic.be Stan Lee Cole @ CC De Steenoven, Herzele, greenhousetalent.com Flip Kowlier @ GC De Wildeman, Herent busker.be Pavlov’s Dog @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Janne Schra @ Huis23, Brussel, abconcerts.be The Garden, Burnt Ones vs Creeping Pink @ Madame Moustache, Brussel, madamemoustache.be LabTrio, The Laura Jurd Quartet @ N9, Eeklo, n9.be One87 ft MC Mush, Cedex & Higher Underground, Hookerz, Sorted Seizure, Corrupted @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Channel Zero unplugged @ NTG, Gent, democrazy.be Skank n’Bass & Low Down Deep: Logan D, Majistrate, Heist, Pleasure, Dominator, Turno, Voltage, Profile @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Steve Earle & The Dukes, The Mastersons, Terraplane @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Zita Swoon Group @ Schouwburg, Brugge, ccbrugge.be Coverplay, Why Not? @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Oscar & The Wolf, Tourist LeMC @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be Nihjtman, Sea+Air @ De Studio, Antwerpen, destudio.com Godspeed You! Black Emperor, Tashi Dori; Tout Va Bien @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Two Gallants, Demob Happy @ Vooruit, Gent, democrazy.be Helsinki @ JH Zigzag, Merksplas, ampersandmusic.be Safi Spreej, DJ Dysfunkshunal, Wine & Cookies, … @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Low, Mike Noga @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Ratatat @ L’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Emji @ Splendid, Lille Fr Balthazar @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl
zaterdag 31 oktober Nordic Night #10: Choir Of Young Believers, The Colorist & Emiliana Torrini @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Soulfire Festival: Orchestre International du Vetex, Heavy Manners, Falasha And The Interconnection, DJ Desperado, Soulfire Soundsystem, Senna Sound ft MC I Man T, Echo Vault, Cultivate & Rescue Sound, Jacob Delafan @ Furnevent, Veurne, soulfiremusic.be Low, Chelsea Wolfe, Mike Noga @ AB, Brussel, abconcerts.be Adam Bohman & Clive Graham, Arf Arf, Marcel Türkowsky & Elise Florenty, Antoine Boute @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Urfaust, Lugubrum, Alkerdeel, A Thousand Suferings @ Het Bos, Antwerpen, hetbos.be DMA’s @ Botanique, Brussel, botanique.be Flako, Vuurwerk, Yellow Straps, x Le Motel, Mr.Comb, Fallujah @ Cactus, Brugge, cactusmusic.be Hydrogen Sea, Lily Grace @ CC De Muze, Heusden-Zolder, busker.be The John Scofield & Joe Lovano Quartet @ CC Zwaneberg, Heist-op-den-Berg, zwaneberg.be Yevgueni @ Cultuurhuis De Leest, Izegem, busker.be Portico & Floating Points @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Toumani & Sidiki Diabaté @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be The Skull Defekts, Uniform, VVOVNDS @ De Kreun, Kortrijk Tourist @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Flip Kowlier @ OC De Link, Sint-Eloois-Winkel, busker.be The Editors @ Paleis12, Brussel, livenation.be Chick Corea & The Vigil @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Chris Watson @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Arquettes @ Den Trap, Kortrijk, cafedentrap.be Carcass, Napalm Death, Obituary, Voivod, Herod; Rome Fortune @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Terakaft @ Vk, Brussel, vkconcerts.be Black Frank, Davidov, Killa Tactics, TLP @ Vooruit, Gent, cityqueens.be Detroit Swindle, Vuurwerk, Tout Va Bien, Tsepo, @ DE Warande, Turnhout, warande.be Shaun & Starr, Bodybeat, DJ Joe Tex & Brother Jam, (SoulTime) @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Deluxe, Proleter @ L’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com BC Camplight @ Lieu sécret, Lille, Fr: dominobommerang@yahoo.fr De Dijk, Andre Van den Boogard en De Rauwe Band @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl
zondag 01 november Autumn Falls: Kurt Vile & The Violators, Lower Dens, Waxahatchee, Stadt; Chantal Acda @ AB, Brussel, abconcerts.be Les Innocents; Deradoorian @ Botanique, Brussel, botanique.be The Colorist ft Emiliana Torrini @ CC, Mechelen Archive @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Miek & Roel @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Michael Schenker’s Temple Of Rock @ Spirit Of 66, Verviers Powerwolf, Orden Ogan, Civil War; Purity Ring, Empress Of @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Cunninlynguists, Ypsos @ Vk, Brussel, vkconcerts.be Terry Bozzio @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Unknown Mortal Orchestra @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr
15.10 23.10 05.11 13.11 19.11 28.11 04.12 14.12 16.12 19.12 13.01 29.01 04.02 05.02 10.02 20.03
ARSENAL LUKA BLOOM CHANNEL ZERO ISBELLS JOOST ZWEEGERS SPINVIS BOMBINO MILOW HET ZESDE METAAL PHILIP CATHERINE YEVGUENI DE MENS DAAN SAM AMIDON NEVE & MYRDDIN BUURMAN
c-minecultuurcentrum.be
‘‘STAFF PICKS’’ 15,00€
14,50€
13,00€
GLEN HANSARD
EDITORS
ELLIOTT MOSS Highspeeds
Happiness In Every Style
Savage Hills Ballroom
14,50€
14,50€
14,50€
18,00€
14,50€
Didn’t He Ramble
JOHN GRANT
In Dream
13,50€
NICOLE WILLIS
YOUTH LAGOON
Grey tickles, black pressure
Vega intl Night Club
NEON INDIAN
KING MIDAS SOUND + FENNESZ Edition One
Garbage (20th anniversary reissue)
B’lieve I’m Goin Down
14,50€
14,50€
14,50€
15,00€
14,50€
V/A
BATTLES
U.S. GIRLS Half Free
La Vie Est Belle/Life Is Beautiful
PETITE NOIR
BOB MOSES
14,50€
14,50€
14,50€
JULIA HOLTER
DARKSTAR
BLACK BOX REVELATION
Have You In My Wilderness
Foam Island
Days Gone By
GARBAGE
13,00€
Daptone Gold
KURT VILE
La Di Da Di
BILBO
HAS MOVED A LTE R N ATI V E O N LI N E R ECO R DS TO R E W W W. B I LB O R ECO R DS . B E
NEW ADDRESS MGR. LADEUZEPLEIN 2