Cloud Control

Anders high

Tekst: Arjan van Sorge

Het Australische, uit het Blue Mountain gebergte (vlakbij Sydney) afkomstige Cloud Control maakt psychedelische folk/ pop die mooi in de traditie past van bands als bijvoorbeeld Jefferson Airplane.

Het is de eerste keer in Amsterdam voor zanger/gitarist Alister Wright en bassist Jeremy ‘The Undertaker’ Kelshaw, en ze hebben het naar hun zin. Uiteraard willen ze naar een coffeeshop, maar of hun volle interviewschema zoiets toelaat is nog maar de vraag. OK dan, we duiken er gelijk in: wordt er geblowd? Alister: “Zo nu en dan, lekker! Maar ik heb er niet veel tijd voor, we zijn altijd heel druk. We gotta be on the ball! Ik vind het wel leuk om met wat vrienden een joint te roken, dan is het lekker en relaxed.”

Niet helemaal ganja

“Ons nummer ‘There’s Nothing In The Water We Can’t Fight’ gaat over Mother Ganga,” vertelt Jeremy, “maar heel veel mensen denken dat het met ganja te maken heeft.”

Mother Ganga Take me higher (...) We get high

Legaliseren

Alister: “Het zou beter zijn als wiet gelegaliseerd zou worden, dan kunnen ze alles controleren, zoals al bij alcohol gebeurt. Dat lijkt me zoveel meer redelijk. De regering zou zelfs geld kunnen verdienen door daar belastingen over te laten betalen. Dat liever, in plaats van hoe het er nu aan toegaat; het is zo achterbaks, nou moet je het kopen van een dealertje en die kan daar dan voor in de bak gaan... In Australië kijken ze tegen wiet aan als een drug; niet zoals met alcohol, dat is sociaal geaccepteerd, maar wiet van geen kanten - ook al zijn er een hoop mensen die het gebruiken. Wiet en hasj zullen best wel wat aan je geheugen kunnen doen, maar alcohol verneukt pas echt goed. Dus ik blijf het maar vreemd vinden.”

Het album ‘Bliss Release’ is vanaf 23 mei in Nederland verkrijgbaar, de band zal daarna ook in Nederland optreden.

“En dus zie je dan bij een optreden zo af en toe wel een wolkje rook opkringelen uit het publiek. Echt grappig! Ik weet het, heel veel muzikanten van bands die wij geweldig vinden waren stevig aan de drugs, maar wij niet echt. Wiet is in Australië uiteraard niet zo makkelijk te verkrijgen als in Nederland. Je kunt het niet in een winkel of iets dergelijks kopen, zeker weten - het is illegaal. Toch kan je er makkelijk aankomen hoor, iedereen kent wel iemand, er is altijd wel een vriend van een vriend. Ik ken die, en die kent die weer, en dat is dan een vriend.” Speel je ook in een band/act en wordt er geblowd? Stuur dan even een mailtje naar redactie@highlife.nl.

Superlink

“Er is op zich niet zoveel te doen over wiet... De politie maakt zich er wel druk over, maar die kan hun tijd eigenlijk wel beter besteden. Af en toe vinden ze een reusachtige farm in de rimboe, ook in zo’n soort omgeving als waar wij vandaan komen. Er zijn wat grote plantages ergens in de Blue Mountains, en soms vinden ze er een. Dan gaat de k erin, en misschien houden ze ook nog wat voor zichzelf... Maar het is allemaal niet zo’n toestand. Op muziekfestivals heb je wel eens drugshonden, daar moet je dan echt langs, als je wat bij je hebt pikken ze je er uit. Ik begrijp wel een beetje waarom ze dat doen, maar het is superlink. Er gaan een hoop teenagers voor het eerst van hun leven naar zo’n concert. Die hebben dan wat pillen en wat wiet bij zich, en die raken dan in paniek van die honden en de politie, en nemen dan al die pillen en dergelijke in een keer in, dat is pas echt gevaarlijk.”