σ’ εμέ -κελλάρης λυράρης είμαι,- σ’ εμένα ανήκει να το κεράσω στα νέα ποτήρια το αρχαίο πιοτί).
Τριμηνη Περιοδικη Συγκομιδη γραμμαΤων και Τεχνων
(Απ’ της μαυρίλας της αραχνίλας την αποθήκη σε σκονισμένα γυαλιά κλεισμένο, παλιό κρασί, των εκατό σου χρονών ανοίγω το αρχοντιλίκι στου ήλιου το φέγγος, τι σε προσμένουν οι δυνατοί ξανά σαν πάντα και για τη μάχη και για τη νίκη να τους φτερώσεις το πάτημα τους όπου πατεί. Σ’ εμέ -κελλάρης λυράρης είμαι,- σ’ εμένα ανήκει να το κεράσω στα νέα ποτήρια το αρχαίο πιοτί).
Βοσκοί, στη μάντρα της Πολιτείας οι λύκοι! Οι λύκοι! Στα όπλα, Ακρίτες! Μακριά και οι φαύλοι και οι περιττοί, καλαμαράδες και δημοκόποι και μπολσεβίκοι, για λόγους άδειους ή για του ολέθρου τα έργα βαλτοί. Βοσκοί και σκύλοι, λώβα και ψώρα. Τα’ αρνιά; Μουζίκοι. Ό λαός; Όνομα. Σκλάβος πλέμπας δούλα κ’ ή οργή, Δίκη από πάνω θεία των αστόχαστων καταδίκη και λογαριάζει και ξεπλερώνει όσο αν αργεί. Στης Πολιτείας τη μάντρα οι λύκοι! Παντού είναι λύκοι! Ξανά στα Τάρταρα Ίσκιος, του ψάλτη λατρεία κ’ εσύ. Ψόφια όλη ή στάνη. Φέρτε να πιούμε, κούφιο νταηλίκι, για το αποκάρωμα που μας πρέπει, κι όποιο κρασί. του ραγιά μάνα βιβλικό, πλάσμα ορφικό, Ευρυδίκη, του πανελλήνιου μεγαλονείρου χρυσοπηγή, μας τον καθρέφτιζες μέσ’ στης Πόλης τό βασιλίκι τον ξυπνημένο Μαρμαρωμένο, κυνηγητή του Ισλάμ. Ή Θράκη προικιό του, ώ δόξα! Και απανωπροίκι μια Ελλάδα πάλε στην τουρκεμένην Ανατολή, της Ιωνίας γλυκοξημέρωμα.... Οι λύκοι! Οι λύκοι! οι βοσκοί ανάξιοι, λύκοι και οι σκύλοι κι οι αντρείοι δειλοί. Βοσκοί και σκύλοι, λώβα και ψώρα. Τα’ αρνιά; Μουζίκοι. Ό λαός; Όνομα. Σκλάβος πλέμπας δούλα κ’ ή οργή, Δίκη από πάνω θεία των αστόχαστων καταδίκη και λογαριάζει και ξεπλερώνει όσο αν αργεί. ΤΕΥΧΟΣ 22 ΔΕΚ 2014 - ΦΕΒ 2015 6ο ΕΤοΣ ΕΚΔοΣΗΣ ISSN: 2241-2212
ξανά σαν πάντα και για τη μάχη και για τη νίκη να τους φτερώσεις το πάτημα τους όπου πατεί. σ’ εμέ -κελλάρης λυράρης είμαι,- σ’ εμένα ανήκει