Sport Amerika Magazine Nr 4

HOOFDREDACTIE Neal Petersen EINDREDACTIE Geert Jan Darwinkel Kasper Dijk REDACTIE Lennart Beishuizen Bert Jan Brands Pieter Brouwers Geert Jan Darwinkel Vincent Van Genechten Pieter Horstman Justin Kevenaar Paul Klomp Aizo Lijcklama Ingmar Meijer Marco Post Joep Smeets Jurian Ubachs Jeroen Veenstra Seb Visser Richard van Welie Frank Wielaard Jules Zane Jan Willem Zeldenrust COLUMNISTEN Matthijs van den Beukel Jeroen Elshoff Leander Schaerlaeckens Peter van Vliet FOTOGRAFIE Getty Images PRODUCTION, ART DIRECTION & DESIGN DarChicago Ltd. MET DANK AAN Issuu, Scribus

SportAmerika The Magazine is een uitgave van Petersen Media. Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook worden gekopieerd zonder uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. © Petersen Media 2012 ­ Alle rechten voorbehouden.

Wie was de grootste leugenaar? Dat is de samenvatting

van afgelopen week, waarin Manti Te’o en Lance Armstrong allebei een meer dan verdienstelijke poging deden. Waar de Texaan al enkele weken de aandacht naar zich toe had getrokken, kwam daar opeens afgelopen woensdag de ster van Notre Dame vanuit het niets bij.

Wie ik de voorkeur geef als grootste oplichter? Een lastige keuze. Armstrong heeft hierin een lichte voorsprong, aangezien hij jarenlang de hele boel bij elkaar loog totdat hij wist dat het niet meer vol zou houden en een aanbod van Oprah niet kon weigeren.

Wie verzint er echter zo iets gruwelijks als een fake vriendin die een zwaar auto­ ongeluk weet te overleven en vervolgens na een ziekbed overlijdt door leukemie?

Te’o dus, als we de onderzoeksjourna­ listen van Deadspin mogen geloven.

Ik ben er in ieder geval nog niet uit. Onze college football­ specialist Jules Zane laat in ieder geval vanaf pagina 52 zijn licht schijnen over de hoax rondom de Notre Dame­ster.

Gelukkig kan ik vanuit Boston ook wat leuker nieuws melden.

Gedurende afgelopen week werden wij enorm verrast door de spontane ingevingen van diverse lezers. Zij besloten ons te nomineren voor een Shorty Award, een prestigieuze social media award. Mocht je ons ook deze award gunnen, ga dan naar shortyawards.com/Sport­Amerika en laat je stem gelden.

Een groter compliment konden wij niet krijgen, want dat

is precies waar wij ons op richten. De komende jaren zal de online markt voor publicaties alleen nog maar groeien en wij hopen hierin een voorbeeldrol te kunnen vervullen op het gebied van Amerikaanse sporten.

Wederom veel leesplezier toegewenst,

PS: Heb je je al aangemeld voor de grootste gratis Super Bowl Party? Doe het snel via sbparty@sportamerika.nl

Gus Bradley is de nieuwe

head coach van de Jacksonville Jaguars. Bradley was afgelo­ pen seizoen defensive coordi­ nator bij de Seattle Seahawks, het team dat afgelopen jaar gemiddeld het minst aantal punten tegen kreeg in de NFL (15.3 per wedstrijd) • Eerst zou hij nog zijn Oregon Ducks trouw blijven, maar twee weken later heeft Chip Kelly toch besloten om de overstap naar de NFL te maken en head coach te worden van de Philadelphia Eagles. De Eagles interviewden maar liefst elf coaches, maar hadden na verluidt Kelly al vanaf het begin bovenaan op de shortlist staan. • Niet Bruce Arians of Darrell Bevell maar Marc Trestman wordt de nieuwe head coach van de Chicago Bears.

Trestman was sinds 2007 coach in de CFL bij de Montreal Alouettes waar hij twee titels won. Binnen NFL­kringen wordt hij vooral geprezen om zijn offensive coaching en zijn ervaring • Vorig jaar leek Matt Flynn de nieuwe starter te worden voor de Seattle Seahawks. Maar na de opkomst van Russell Wilson en de invoering van een nieuw systeem is GM Schneider bereid om naar aanbiedingen van andere teams te luisteren • Na zijn ontslag bij de San Diego Chargers was er genoeg interesse voor Norv Turner van teams zoekende naar een nieuwe offensive coordinator. Uiteindelijk strikten de Cleveland Browns Turner. Ook zijn zoon Scott heeft een baantje bij de Browns, hij wordt de wide receivers coach in de staf die komend seizoen onder leiding zal staan van de nieuwe head coach Gene Chudzinski •

LeBron James maakte met nog

iets minder dan drie minuten te gaan in het tweede kwart van de wedstrijd tegen de Golden State Warriors zijn twintigduizendste punt. Hij onttroonde daarmee Kobe Bryant als de jongste speler ooit die die mijlpaal bereikte. In diezelfde wedstrijd noteerde The King ook zijn vijfduizendste assist met een pass naar Dwyane Wade. James is slechts de dertiende speler ooit met deze getallen • A propos LeBron James: hij kreeg na Kobe Bryant (1.591.437) de meeste All Star­stemmen (1.583.646) • De rest van de starters: Oost: Carmelo Anthony (1.460.950) Kevin Garnett (553.222), Dwyane Wade (1.052.310) en Rajon Rondo (924.180) • West: Chris Paul (929.155), Kevin Durant (1.504.047), Dwight Howard (922.070) en Blake Griffin (863.832) • Carmelo Anthony kreeg het enige tijd terug aan de stok met Kevin Garnett nadat die laatste, volgens Anthony, iets teveel trash talk had verkocht. Om dit soort zaken in de toekomst te vermijden, besliste Knicks­ eigenaar James Dolan om microfoons aan beide uiteinden van het terrein te plaatsen. Anthony vindt het een prima initiatief: “Ik heb een eigenaar die om mij geeft en mij beschermt.” • Stephen Curry heeft op­ nieuw last van zijn enkels. De point guard van Warriors sukkelt al jaren van de ene enkelblessure in de andere. Dit seizoen leek het tij gekeerd, maar niets is minder waar. Curry verzwikte zijn rechterenkel tijdens de training •

De Toronto Maple Leafs

en Phoenix Coyotes rondden in de afgelopen week een trade af. Center Matthew Lombardi vertrekt naar Phoenix in ruil voor een draftkeuze in de vierde ronde. Dit kan nog een keuze in de derde ronde worden als Lombardi na dit seizoen een contract tekent bij de Coyotes • De NHL maakte een aantal kleine aanpassingen in de regels.

Vanaf nu staat er een penalty op het met de hand beroeren van de puck tijdens een face­off en op het vastgrijpen van de gezichtsbescherming van een tegenstander • Eén van de oudste spelers die nog actief was binnen de NHL, hangt alsnog zijn schaatsen aan de wilgen.

De 41­jarige verdediger Sean O’Donnell speelde zeventien seizoenen op het hoogste niveau en deed dit voor negen verschillende teams, waar­ onder de Anaheim Ducks, New Jersey Devils en Chicago Blackhawks • Eén Armstrong had de afgelopen week wel iets te vieren; general manager Doug Armstrong verlengde zijn contract bij de St. Louis Blues met vijf jaar • Claude Giroux is de nieuwe aanvoerder van de Philadelphia Flyers. Hij neemt het stokje over van Chris Pronger die nog steeds last heeft van hersen­ schuddingsymptomen • De kans bestaat dat Alex Ovechkin op eigen verzoek het seizoen niet op zijn vaste positie gaat beginnen. Na een teleur­ stellend jaar kwam de leftwinger met het idee om het eens van de rech­ terkant te proberen en coach Adam Oates staat hier wel positief tegenover •

De kogel is door de kerk.

Mike Napoli heeft een éénjarig contract gete­ kend ter waarde van vijf miljoen dollar bij de Boston Red Sox. Deze deal zag er ruim een maand geleden nog een stuk beter uit voor de voormalig speler van de Texas Rangers. Een driejarige verbintenis ter waarde van 39 miljoen dollar werd toen van tafel geveegd nadat Napoli niet door de medische keuring kwam vanwege problemen aan de heup • Michael Morse verruilt de Washington Nationals voor de Seattle Mariners.

Overigens deden de ook Oakland Athletics goede zaken in deze trade met drie teams. De komst van Mariners­ catcher John Jaso is een upgrade vergeleken met George Kottaras • Andrelton Simmons en Jurickson Profar gaan hun debuut maken voor het Nederlands team tijdens de World Baseball Classic. Pitcher Rick van den Hurk en shortstop Didi Gregorius zijn de opvallende afwezigen.

Wij kijken vooral uit naar het optreden van Xander Bogaerts, de nummer één prospect uit de organisatie van de Red Sox. Zie elders in dit magazine een uitgebreide vooruitblik op de WBC • De Nationals versterkten zich met reliever Rafael Soriano. De bullpen ziet er nu sterk uit voor de ploeg van manager Davey Johnson: het trio Soriano, Drew Storen en Tyler Clippard kan wedstrijden in het slot gooien • Buck Showalter en GM Dan Duquette blijven tot 2018 aan het roer bij de Baltimore Orioles • Curt Schilling veilt zijn 'bloody sock', die hij droeg tijdens de 2004 World Series •

Er zijn twee soorten banner

ceremonies voor de Stanley Cup­ kampioen van het afgelopen jaar. Een feestje van fans die de Cup al eens hebben gezien en een feestje van fans voor wie het nieuw is. Los Angeles won afgelopen jaar de Cup in New Jersey, dus captain Dustin Brown in vol ornaat op het ijs met de Cup in zijn handen was nieuw voor fans van de Kings.

Lang duurde het feest echter niet. Niet voor het eerst drukte Chicago’s enfant terrible Patrick Kane binnen enkele minuten zijn stempel op andermans feest. Afgelopen zomer kwam Kaner niet bepaald positief in het nieuws, toen hij zich stomdronken misdroeg op een feestje of twee in partytown Madison, Wisconsin. Kaner zou een meisje dat hem afwees zelfs hebben aangevallen en hij stond weinig florissant op foto’s in de legendarische Kollege Klub.

Er volgde een stevig gesprek met het

management van de ploeg die hij in 2010 nog naar de Stanley Cup schoot. Mocht na dat gesprek de kou nog niet uit de lucht zijn geweest, dan is het dat na de NHL’s Opening Night wel. Er zijn nog heel wat maanden te spelen, maar je seizoen met een 5­2 overwinning op de kersverse kampioen beginnen is een perfecte start.

Patrick Kane scoorde al na enkele minuten de eerste treffer van het seizoen en zijn teamgenoot Marian Hossa lijkt na twee treffers in de seizoensopener helemaal hersteld van de zware hersenschudding die hij opliep in de play­offs. Raffi Torres zit voor die hit nog altijd geschorst op de tribune en mag pas bij wedstrijd 9 van zijn Coyotes de schaatsen weer aantrekken.

Het zal de Blackhawks een zorg zijn.

Chicago bezorgde de Kings een vervelende kater en vraag maar eens aan Patrick Kane hoe vervelend dat is. • TEKST JULES ZANE

Het zou niet het jaar van de

HarBowl (of Super Baugh) worden, want de AFC leek met de Broncos en Patriots over twee torenhoge favorieten te beschik­ ken. Ray Lewis zou dit jaar niet meer spelen na zijn triceps­ blessure eerder dit seizoen, en zo wel dan zou het niet op volledige kracht zijn, dat was medisch gezien schier onmogelijk. En Joe Flacco, die was zeker niet elite genoeg om van Brady of Manning te winnen.

Maar het bekende football­ gezegde luidt: On any given Sunday, anything can happen.

En zo spelen de Baltimore Ravens over twee weken in New Orleans om de felbegeerde Lombardi Trophy.

Wie had dat durven denken

toen we de playoffs in gingen?

De Ravens wonnen weliswaar de NFC North maar leken rijp voor de slacht. In de laatste vijf weken van het reguliere seizoen waren de Ravens 1­4, en dat ze nu dus na drie playoffweken 3­0 zijn en in de Super Bowl staan is des te indrukwekkender.

En het lijkt bijna wel alsof het zo moet zijn, want sinds de terug­ keer van Ray Lewis spelen de Ravens niet alleen geïnspireerder dan voorheen, ook het geluk is telkens aan hun zijde. Denk maar aan de thriller in Denver waar Manning en co. meerdere kansen lieten liggen om de Ravens opzij te zetten. De Patriots hadden afgelopen zondag ook hun kansen, maar drops van Welker, blessures in de secondary, en slecht klokmanagement van Brady en Belichick zorgden ervoor dat zij deze niet grepen.

Joe Flacco en de Ravens zagen dit

en draaiden de rollen voor even om. Want waar normaal de Patriots heer en meester zijn in het winnen van de turnover battles waren dit nu de Ravens. Wanneer zij de kansen kregen, grepen zij deze ook.

Het meest typerend hiervoor was de freaky fumble van Stevan Ridley. De Ravens namen de bal en scoorden direct om er 28­13 van te maken en zodoende de wedstrijd te beslissen.

Wie een argeloze blik wierp op de boxscore na afloop zonder de uitslag te weten, zou zich vast en zeker afvragen of de stats van Flacco en Brady niet waren omgedraaid. Want waar Brady’s cijfers bepaald niet clutch of elite waren, waren die van Flacco dat wel. En dat was op zijn minst verrassend, want hoeveel discussie is er inmiddels niet geweest over Joe Flacco?

Ondanks dat Joe Flacco de enige

quarterback in de geschiedenis van de NFL was die minstens één playoffwedstrijd in elk van zijn eerste vier seizoenen won, waren er weinig believers. Na de vijfde tegen Indianapolis dit jaar bleef dat zo.

Maar na overwinningen op Manning en Brady is het tijd om Flacco serieus te nemen. Hij dirigeerde de show afgelopen zondag en lijkt aankomende zomer, als zijn contract afloopt, een flinke contractverlenging tegemoet te zien.

Hoe groot deze precies wordt zal over twee weken blijken, want zoals in elke sport onthoudt iedereen alleen de naam van de winnaar. Als Flacco over twee weken in de Super Bowl weer vervalt in oude fouten, dan zal iedereen deze geweldige reeks van de Ravens weer vergeten zijn. •

Een helft lang werkten de Atlanta

Falcons onbedreigd richting de Super Bowl. Drie onbeantwoorde scores in zestien minuten, evenzoveel touchdowns in één helft; het had alles weg van een offday van de veelgeprezen 49ers defense.

Atlanta’s briljante aanvalstrio Roddy White, Tony Gonzalez en Julio Jones had dat duidelijk niet. Het drietal was lange tijd volkomen ongrijpbaar voor de 49ers secondary en omdat Matt Ryan van zijn offensive line alle tijd en ruimte kreeg om één van die drie heren te vinden, tufte de Falcons Express als nooit tevoren.

De Falcons genoten een 17­0 voorsprong, nog voordat Colin Kaepernick en de 49ers offense hun allereerste first down konden noteren. Maar toen dat eindelijk gebeurde was het hek ook rap van de dam.

Touchdowns van LaMichael James en Vernon Davis brachten de 49ers terug in een wedstrijd die vlak daarvoor nog hopeloos verloren leek.

Met name Davis speelde een onmisbare rol bij de vlotte wederopstanding van de Niners. De tight end hield huis in de seam tussen Atlanta’s cornerbacks en safeties en was over het midden van het veld ongrijpbaar voor het Falcons linebackers corps. Hetzelfde gold eigenlijk voor Davis’ collega bij de tegenpartij, levende legende Tony Gonzalez. Gonzo was in zijn waar­ schijnlijk laatste wedstrijd een subliem ‘security blanket’ voor zijn quarterback en droeg cruciale yards bij aan Ryan’s uiterst knappe ‘two minute drill’ voor de 24­14 voorsprong op slag van rust.

De voorsprong droeg overigens zeer nadrukkelijk de handtekening van wide receiver Julio Jones. De man voor wie Atlanta vorig jaar nog twee hele drafts op het spel zette, was werke­ lijk overal, ving alles wat hem werd toegeworpen en was het dank­ bare eindstation van de beide touchdown passes.

Na rust leek het even alsof er geen

einde zou komen aan de touchdown­ uitruil, toen de 49ers bij hun eerste de beste drive direct de turbo aanzetten en via Frank Gore de 24­21 binnen­ raceten. Maar juist daarna veranderde de wedstrijd van karakter. Wat iets meer dan een helft lang een vloeiend, bijna foutloos aanvalsfestijn was, verwerd na de aansluitingsscore van de Niners in een defensief handgemeen.

Dit verdedigingsgevecht werd getekend door drie curieuze turnovers, die vreemd genoeg telkens niets opleverden. Matt Ryan’s eerste en enige interceptie, halverwege het derde kwart, resulteerde in de dertiende gemiste field goal van het seizoen door aanstaand pensionado David Akers, terwijl de Falcons’ fumbled snap een minuutje of vijf later door wide receiver Michael Crabtree op het randje van Atlanta’s endzone werd omgetoverd in een fumble. De 49ers waren dan al even de bovenliggende partij in een wedstrijd die langzaam maar zeker uit de klauwen van de Falcons glipte.

Jim Harbaugh’s aanpassingen in de rust. Colin Kaepernick’s weinig spectaculaire maar uiterst volwassen spel. De betrouwbaarheid van ‘good old’ Frank Gore. De niet aflatende druk van al dat atletische talent. Dit waren de vier wegwijzers die San Francisco naar de onvermijdelijke overwinning leidden. Atlanta sput­ terde vlak voor tijd nog even tegen, maar hoe formidabel Matt Ryan ook speelde, het bleek niet genoeg.

De San Francisco 49ers waren het completere team en verdienen hun ticket naar New Orleans voor Super Bowl nummer zes in de franchisehistorie. Laat Baltimore gewaarschuwd zijn: de eerste vijf werden stuk voor stuk gewonnen. •

Chip Kelly: wel, niet, wel, niet, wel

Het had wat voeten in de aarde, het

vergde wat geduld van Eagles sympathi­ santen (mijzelf incluis), een hele serie kandidaten passeerden ondertussen de revue, het vertrouwen in general manager Howie Roseman en eigenaar Jeffrey Lurie daalde erdoor naar een nulpunt en het had weinig gescheeld of Gus Bradley was heilig verklaard in Philadelphia maar het kwam er dan toch van: als een duveltje uit een doosje en in de categorie ‘die zagen we echt niet meer aankomen’ is Chip Kelly sinds vorige week ineens dan toch de nieuwe head coach van de Philadelphia Eagles. En daarmee kwam een einde aan een flirt tussen de NFL en Kelly de wonderprofessor die meer dan een jaar duurde.

U weet het wellicht niet maar Chip Kelly

was vorig jaar rond deze tijd enkele uren lang de nieuwe head coach van de Tampa Bay Buccaneers. Totdat Kelly besloot dat hij zijn Ducks toch niet in de steek kon laten, terugkwam op zijn woord en de Bucs enkele dagen later Rutgers coach Greg Schiano aanstelden. Het was vervolgens 12 maanden rustig rondom Kelly, totdat de Eagles met alle egards afscheid namen van Andy Reid en Chip Kelly de gedroomde opvolger werd. Van de Eagles én van de Cleveland Browns van voormalig Eagles president Joe Banner. Een hevige strijd brandde los waarin Kelly achtereenvolgens ja leek te gaan zeggen tegen eerst de Browns en toen de Eagles maar vervolgens heel hard nee zei tegen de Browns en vriendelijk bedankte voor Philadelphia.

Daar had Kelly binnen een dag toch spijt van en dat was alles dat Howie Roseman weten moest. •

Paul Klomp.

O

p 17 februari vindt de NBA All­Star wedstrijd in Houston plaats. Traditiegetrouw kunnen fans stemmen op de starting five uit de Eastern en de Western Conference, waarna de coaches de reserves kiezen. Wij zeggen: GAAP EN HEEL ERG SAAI! Tijd voor vernieuwing. Wij gaan zelf spelers kiezen uit de hele NBA tot er twee selecties van tien zijn. Te beginnen met onze MPV. En dan mag de SportAmerika­lezer aangeven op welk team hij (m/v) zijn geld zou zetten. Matthijs begint met één speler want hij krijgt de MPV. Daarna volgt Peter met twee en dan om en om twee picks.

Matthijs: De eerste pick. Tja, dan zou ik echt heel stom zijn als ik LeBron James niet kies. MPV. Alleskunner.

Fulltime beest. Sloopt verdedigingen. En aanvallers.

Peter: Welja. Kies direct de allerbeste basketbalspeler van het universum. Wat kan mij het schelen? Ik heb als pick 2 en 3 respectievelijk Kevin Durant en Chris Paul.

De beste scorer van de NBA gecombineerd met de slimste PG van het moment. Dat moet gewoon werken. Ik heb (vooralsnog) een goed gevoel over mijn team.

Matthijs: Snap ik. Dat goede gevoel. Goede combi ook. Net als Tony Parker en Tim Duncan die ik kies als pick 4 en 5. Snelheid, scorend vermogen, ervaring, op elkaar ingespeeld, teamspelers. Kunnen daarnaast LeBron prima faciliteren. IJzersterk dus.

Peter: Wow. Dat had ik niet verwacht.

Weet je het zeker? Dan ga ik er nu sneaky met Carmelo Anthony vandoor. Want die is in MPV­vorm dit jaar. Aangezien ik ook wel snap dat je niet kan winnen met alleen shooters op de vloer is mijn volgende pick een Big Bad MOFO met een schijt­aan­alles­mentaliteit: Zach Randolph uit Memphis. Shit, nu kan ik The Black Mamba wel op mijn buik schrijven.

Matthijs: Ja, dat weet ik zeker. Ik zou mijn team graag complementeren met Blake Griffin en, inderdaad, Kobe Bryant. Die eerste vanwege zijn arsenaal aanvallende postmoves + dunks waar zelfs God een klein stijfje van krijgt. Die tweede vanwege het feit dat het toch Kobe is.

Niet bij de eerste acht picks, maar eerlijk is eerlijk, we kunnen hem niet blijven negeren.

Peter: FUUUU!!! Je hebt met Blake mijn volgende 100% pick gejat. Nu moet ik voor Russell Westbrook gaan. Gewoon omdat het zo'n atletische freak of nature is met zieke drives die altijd bikkelhard speelt. Mijn volgende pick is Kevin Love uit Minnesota. Iemand moet tenslotte die rebounds grijpen. Heb jij niet een paar verdedigers nodig?

Matthijs: Ah, FUUUU right back at ya. Kevin Love was dus weer mijn volgende. Als Kevin

een vrouw was, in het Westland zou wonen, lang blond haar zou hebben en Tessa zou heten, zou ik hem op zeker verkering vragen. Maar goed. Verdedigers dus. Ik heb Bryant en James al, plus de doorgewinterde defense van Duncan (top­3 blocks per game momenteel) en TParker. Griffin kan zich verstoppen. Back­ups dus. Rajon Rondo is mijn volgende pick. Als inpandig verdedigend monster twijfel ik tussen Tyson Chandler en Dwight Howard. Hoewel Dwight de naam heeft een frivool te zijn, is hij in alle statistieken net wat beter dan Tyson. Dwight dan dus maar. Vooral omdat Tim Duncan ook wel eens rust nodig heeft.

Peter: Dwight Howard aka dikke boehoehoe. Ben echt blij dat jij die underachievende prutser nu in je team hebt. Dan hoef ik hem niet te kiezen. De Lakers zijn defensief een joke!

Onvoorstelbaar dat Dwight vorig jaar misschien wel de op twee na beste speler van de NBA was en nu niet eens in onze startopstellingen staat. Die gast is een groot kind. Daarom neem ik DeMarcus Cousins op in mijn team. Die jongen is net zo onvolwassen als Dwight maar maakt tenminste oorlog onder de ring. Die moet ik gewoon er bij hebben. Volgende pick: James Harden van de Houston Rockets. Fear the beard.

Matthijs: Dwight in goeden doen is de beste center ­aanvallend en verdedigend­ in de NBA. Hij underachieft dit seizoen vooral omdat zijn rug gammeler is dan een door een vrouw in elkaar geschroefde IKEA­kast. Maar Dwight is op de weg terug. En als hij zijn dag niet heeft, heb ik Tim Duncan. O ja, en Kevin Garnett en Chris Bosh, mijn volgende twee picks. Vanwege het middenlange afstandsschot, inside presence en omdat iemand de smaak van het babykanaal van de vrouw van Carmelo over het veld moet schreeuwen. Succes trouwens met DeMarcus "Ik Puber Heel Mijn Team De Ziekte In" Cousins, qua teamspirit. Ik kan niet wachten op die GM of the Year Award voor mijn picks!

Peter: Jij hebt nu LeBron in een team met Rondo en KG. Ik denk niet dat het gezellig gaat worden in de kleedkamer. Die mannen haten elkaar tot op het bot. Herinner je je Game 6 nog in de Conference Final tussen Boston en Miami vorig jaar? Dat wordt binnen een kwartier onderling gezeik met turnovers. Ik mag nog twee picks kiezen? Dan ga ik voor Dwyane Wade.

Voor de ervaring. En Kyrie Irving. Voor het talent.

Matthijs: Jup, en dan maak ik mijn tiental volledig met een back­up shooting guard voor Kobe Bryant en daarvoor kies ik Monta Ellis. Circusshotgarantie plus oud­Golden State en daar heb ik hartjes voor.

Peter: W00t. Mijn All­Star Team gaat die van jouw echt killen. You stand no chance.

Matthijs: Ja hoor. Natuurlijk. Je dikke zuster op een vliegmachine. We zullen zien.

All­Stars Nieuwe Stijl:

Starting Five Matthijs: LeBron James (1) Tony Parker (4) Tim Duncan (5) Blake Griffin (8) Kobe Bryant (9) Reserves: Rajon Rondo (12) Dwight Howard (13) Kevin Garnett (16) Chris Bosh (17) Monta Ellis (20) Starting Five Peter: Kevin Durant (2) Chris Paul (3) Carmelo Anthony (6) Zach Randolph (7) Russell Westbrook (10) Reserves: Kevin Love (11) DeMarcus Cousins (14) James Harden (15) Dwyane Wade (18) Kyrie Irving (19) •

De geruchten over een deal waarin

zowel Dwight Howard als Andrew Bynum betrokken waren, deed al langer de ronde. In een league waarin topcenters een bedreigde soort zijn, staan beide heren duidelijk op nummer één en twee.

Legende Shaquille O’Neal noemde Bynum zelfs de laatste echte center in de NBA, “omdat hij met zijn rug naar de basket speelt.” De kwaliteiten van Bynum zijn nauwelijks te ontkennen, maar de 25­jarige center heeft ook zijn slechte kanten en net die zien ze voorlopig in Philadelphia.

Uitzichtloos

De fans van de Sixers waren dolenthou­ siast toen aangekondigd werd dat Andrew Bynum, die uit het nabije New Jersey komt, hun team kwam versterken. De Sixers doen al een aantal jaren vrij goed mee in de Eastern Conference en bereikten vorig seizoen de tweede ronde van de playoffs. Daarin gingen ze pas na zeven wedstrijden onderuit tegen de Celtics. Al verloren ze teamkapitein Andre Iguodala aan de Nuggets, de aanwerving van Bynum zorgde voor heel wat dromen en verwachtingen. Het scanderen van Bynum’s naam bij zijn presentatie was daarvan het ultieme bewijs. De liefde was overigens wederzijds. Bynum liet onmiddellijk blijken van Philadelphia zijn thuis te willen maken. “Waar moet ik tekenen? Toon me het contract”, zei hij tegen eigenaar Joshua Harris.

Tot spijt van iedereen liep het vanaf dat

moment goed fout. Al snel bleek dat Bynum’s knieën opnieuw niet in orde waren. Bynum heeft al meerdere keren in zijn loopbaan last gehad van zijn knieën (daarover later meer) en deze keer onderging hij een week voor de start van het trainingskamp een procedure in Duitsland om de genezing van artritis te stimuleren. Niet veel later moesten de Sixers melden dat hun nieuwe center uit

voorzorg minstens drie weken aan de kant zou blijven om blessures te vermijden. Die drie weken zijn ondertussen drie maanden geworden en de situatie lijkt uitzichtloos te worden voor de club.

Bynum doet sinds korte tijd mee aan be­ paalde oefeningen op training, zoals schiet­ oefeningen met de assistent coaches.

Daarnaast heeft hij de toestemming gekregen om te lopen. Volgens Bynum zelf zien zijn knieën er vrij goed uit, maar een vaste datum waarop hij terugkeert is er nog niet. “Ik ben nog niet terug maar ik beweeg in de goede richting. Alles is positief.” De Sixers zelf hopen dat Bynum rond de All­Star break (15 februari) zijn debuut kan maken. De vraag is echter of dit ijdele hoop is.

Voorspelbaar

General Manager Tony DiLeo blijft vol­ houden dat hij de deal voor Bynum zon­ der enige twijfel opnieuw zou doen. Toch overheerst het gevoel dat de Sixers dit fiasco hadden kunnen zien aankomen.

Het parcours dat Bynum tot nu toe heeft afgelegd, is er één vol hindernissen.

Bynum was in 2005 de jongste speler

ooit in de NBA, een record dat hij afnam van Jermaine O’Neal. Dit kan mogelijk een verklaring bieden voor zijn vaak onvolwas­ sen en onprofessionele gedrag. Zo moest hij na verloop van tijd niets meer weten van de lessen die hij kreeg van ene Kareem Abdul­Jabbar. De voormalig Lakerlegende reageerde daarop door te zeggen dat hij twijfelt aan de toewijding van zijn ex­ leerling. Commentator Stephen A. Smith voegde daaraan toe: “Er zijn drie dingen die mensen in de NBA over Bynum zeggen: hij is ongelooflijk humeurig, hij lijkt enkel te geven om zijn auto’s en zijn geld, en hij pikt zijn momenten waarop hij wil spelen omdat hij makkelijk gefrustreerd raakt.”

Dat Bynum zich lastig professioneel

kan gedragen, ondervonden ook de Sixers. Hun nieuwe superster ging in het midden van zijn genezingsproces bowlen met vrienden. Gevolg: Bynum blesseerde opnieuw zijn linkerknie.

“Ik dacht dat het geen kwaad kon”, zei hij achteraf. Net dat is het grote probleem van Bynum, hij denkt altijd dat hij het beter weet. Hij miste in de afgelopen zeven seizoenen in totaal 166 wedstrijden, voornamelijk door knieproblemen. Hij ging daardoor al meerdere keren onder het mes. Maar voor zijn operatie in de zomer van 2010 nam hij eerst een aantal weken vakantie. “Het is niet de meest serieuze blessure”, zei de toen 22­ jarige Bynum. Hij miste hierdoor een groter deel van het volgende seizoen, iets waarvoor zijn dokters hem op voorhand hadden gewaarschuwd.

Scheiding?

Hoe je het ook wendt of keert, de Sixers zitten ermee. Het geloof in het kunnen van hun center is er echter nog steeds. “Hij is een geweldige speler en we zijn bereid om op hem te wachten. Hij is duidelijk het middelpunt van wat we hier willen doen. Hij is zonder twijfel ‘the guy’ en ik zou niet liever iemand anders hebben”, zei forward Thaddeus Young. Maar Bynum speelt niet en dat begint stilaan een probleem te worden. De Sixers waren knap gestart maar konden de laatste weken nauwelijks overtuigen. Met spelers als Lavoy Allen en Kwame Brown op de centerpositie is succes op lange termijn dan ook niet gegarandeerd.

Bovendien zitten de Sixers vooral met een offensief probleem. Een man als Bynum zou daarin enorm kunnen helpen. Bynum was vorige seizoen namelijk goed voor gemiddeld negentien punten en twaalf rebounds.

Met hem in het team zijn de Sixers zonder twijfel een gevaarlijk team in het Oosten.

Andrew Bynum kwam bij de Sixers terecht in een deal met drie andere teams: Los Angeles Lakers, Denver Nuggets en Orlando Magic. De andere betrokken spe­ lers presteren, in tegenstelling tot Bynum, redelijk tot zeer goed bij hun nieuwe team. Zo is de aanwezigheid van Jason Richardson bij de Sixers een meerwaarde. Hij zorgt voor punten, shooting en een hoop ervaring.

De Lakers ontvingen Dwight Howard. Het team zelf mag dan verre van goed presteren, Howard doet zijn ding in LA met gemiddeld achttien punten, dertien rebounds en bijna drie blocks. De Lakers mogen van geluk spreken dat Howard hun defense enigszins rechthoudt. Hij lag hiervoor al meerdere malen in de clinch met coach Mike D’Antoni en teamkapitein Kobe Bryant.

De Nuggets mochten Andre Iguodala

verwelkomen. Ook die doet gewoon zijn ding in Denver met zijn gekende veelzijdigheid. Iguodala wordt niet voor niets ‘Baby LeBron’ genoemd. Hij laat zich gelden als een echte leider en is niet vies van vuil werk. Bovendien brengt hij defensieve kwaliteiten mee naar een team dat zich de afgelopen jaren vooral offensief in de kijker speelde.

De Magic kregen op zich weinig terug voor een super­ ster als Dwight Howard, maar mogen toch trots zijn op een aantal spelers. Zo is Arron Afflalo de leading scorer van het team met gemiddeld zeventien punten.

De shooting guard speelt zijn beste seizoen ooit.

Daarnaast is er Nikola Vucevic, een vaak vergeten speler in deze megadeal. De tweedejaars center uit Zwitserland verrast tot nu toe met gemiddeld bijna twaalf punten en liefst elf rebounds. Daarmee staat hij op plaats drie in de NBA, na Howard en Zach Randolph. Door de langdurige blessure van Bynum hadden de Sixers deze jongen beter kunnen vasthouden. Maar gedane zaken nemen geen keer. Het is met Bynum dat ze het moeten stellen.

De datum waarop Bynum zijn terugkeer zou maken, is vooral van belang voor GM DiLeo en teampre­ sident Rod Thorn. Zij houden name­ lijk rekening met de trade deadline van 21 februari. Als Bynum dan niet speelt en de Sixers nog steeds wankelen, is het niet uitgesloten dat zij zullen trachten Bynum van de hand te doen voor een meer duurza­ me oplossing. Het is echter twijfel­ achtig of zij hiervoor snel een partner zullen vinden. Bynum is einde con­ tract en aast op een dikke loonsver­ hoging. De Sixers kunnen meer geld en contractjaren bieden dan eerder welk team. Welk team zal zo gek zijn om zijn geld te zetten op een geblesseerde speler die in de zomer mag kiezen waar hij gaat spelen?

De conclusie is dat

het huwelijk tussen de Sixers en Andrew Bynum voorlopig is uitgedraaid op een fiasco. Van een scheiding is echter nog geen sprake ­ Philadelphia is waar Bynum wil zijn en Bynum is wat de Sixers willen. Het is echter te hopen dat Bynum snel op het parket staat, zodat hij alle twijfels over zijn persoon uit de wereld kan helpen. •

Best of the rest

De tien starters voor de All­Star Game zijn afgelopen week bekendgemaakt. Geen verrassingen daar. Morgen kiezen de dertig coaches zeven reserves per team. Hier alvast een voorzetje.

East: Brook Lopez In tegen­

stelling tot zijn teamgenoten D­ Will en Joe Johnson wel acterend op All­Star niveau. Jrue Holi­ day Ontwikkelde zich tot één van de beste guards in de league. Leider van de 76ers. Joakim Noah Wow! De man heeft het jaar van zijn leven. Noah slaagt er bijna in om D­Rose te doen vergeten. Kyrie Irving De Cavs mogen dan een losing record hebben, aan Irving ligt het niet.

Geweldige speler. Paul George Heeft zich ontwikkeld tot een spectaculaire speler die de Pacers nog ver kan brengen. Tyson Chandler Regerend verdediger van het jaar. Aanjager van Knicks­defense. Paul Pierce of Chris Bosh In het kader van oud en vertrouwd. Bosh met licht voordeel.

West: David Lee Golden State Warriors

is het meest verrassende team in de league en dat mede dankzij uitstekend spel van Lee. Krijgt de voorkeur boven teamgenoot Stephen Curry. Tim Duncan De tijd dat Timmy de popular vote won is helaas voorbij, maar de Big Fundamental speelt nog altijd op het hoogste niveau. Tony Parker Eén van de belangrijkste redenen dat de Spurs nog altijd meedoen om de titel.

Top­vijf point guard in de NBA. James Harden We wisten dat hij goed was, maar dat hij als starter de Rockets zo zou beïnvloe­ den? Respect. Al Jefferson Speelt weerga­ loos en is op weg om Utah naar de playoffs te leiden. LaMarcus Aldridge Idem, maar dan voor Portland. Russell West­ brook De meest explosieve guard van deze generatie. Top­vijf in assists en steals. •

Jan Willem Zeldenrust.

Verloren vertrouwen

NEW YORK – Wat is er nog waar? Wat kunnen we nou geloven? Wie is er betrouwbaar?

Lance Armstrong loog ons veertien jaar voor en daagde mensen waarvan hij wist dat ze waarheid spraken wegens smaad voor de rechter.

Chip Kelly bezwoer de ene dag dat hij bij de University of Oregon football coach zou blijven en trad de volgende dag doodleuk in dienst bij de Philadelphia Eagles.

Manti Te’o (die me altijd aan Mental Theo doet denken) had of omwille van de publiciteit een dode vriendin verzonnen of is verschrikkelijk dom en was #gecatfished, zoals dat zo mooi heet.

Waar vinden we de feiten? Wie heeft zekerheid? Als we het bestaan van mensen al in twijfel moeten trekken, wordt alles grijs en is niks meer zwart of wit.

Als Amerikaans sportjournalist ben ik diep geschokt over de onthullingen (of verdere

leugens) van de afgelopen week. Dat zijn mijn collega’s ook. Sports Illustrated en de New York Times houd je niet zomaar voor de gek, zoals Te’o deed. Bij de eerste heb ik veel vrienden, voor de laatste werk ik zelf af en toe. Allen zijn het machtig intelligente mensen (op mijzelf na), die alles letterlijk drie keer controleren. Sports Illustrated heeft een leger aan factcheckers. Bij de Times zitten de nieuwsmannen pur sang.

Het levert de Amerikaanse sportjournalistiek een soort van identiteitscrisis op. Wij dachten het allemaal wel te weten, maar eigenlijk weten we helemaal niks.

“Hoe moeten wij in godsnaam weten of een speler wel of geen doping gebruikt, als we al niet eens vast kunnen stellen of een vriendinnetje daadwerkelijk bestaat?” twitterde een collega.

“We denken deze mensen te kennen maar eigenlijk weten we helemaal niks van ze,” zei een ander, “alleen dat wat ze ons vertellen.”

Het is bekend dat er wereldwijd voor elke journalist minstens vijf PR­mannen of vrou­

wen zijn. De waarheid wordt vervormd, verdraaid, verdorven of verborgen. Niks is meer wat het lijkt. En als het dat wel is twijfelen we of er niets schimmigs achter schuilgaat. De vertrouwensband is verbroken. Wij zijn als sportjournalistiek de boodschappers tussen de sport en het publiek. En wij kunnen niet meer zien wat de boodschap daadwerkelijk is. Dat is ons onmogelijk gemaakt. Of we hebben het onszelf onmogelijk gemaakt.

En dat is heel kwalijk.

Voor ons. Maar vooral voor jullie – de lezer, de luisteraar, de kijker.

Wat klopt er van wat je in de rest van dit tijdschrift leest? Wij hopen alles. Daar doen we hard ons best voor. Maar garanderen kunnen we het niet meer. •

NAAM: Carlos Austin Boozer, Jr GEBOREN: 20 november 1981 (Aschaffenburg, West­Germany) LENGTE: 2,06 meter BURGELIJKE STAAT: gescheiden, drie kinderen POSITIE: Power Forward BIJNAAM: Booz, The Booze Man TEAM: Chicago Bulls VORIGE TEAMS: Cavaliers, Jazz HIGH SCHOOL: Juneau Douglas (Juneau Alaska) COLLEGE: Duke DRAFT: 2002, 35th pick (tweede ronde) DRAFTCLASS: Yao Ming 1th, Jay Williams 2th, Mike Dunleavy Jr. 3th, Drew Gooden 4th, Nikoloz Tskitishvili 5th CONTRACT 5 jaar, 2010, 75 miljoen dollar TOTAAL VERDIEND: 146 miljoen dollar ENDORSEMENTS: Overstock, Athlete Promotions, PRIJZEN: Olympisch Goud (2008), Olympisch Brons (2004), NBA All­star (2007­2008) All­NBA Third Team (2008) CAREER STATS FG% 0.534 | 3P% 0.100 | FT% 0.724 | PTS 17.0 | RBS 9.9 | AST 2.4 2012/2013 STATS FG% 0.480 | 3P% 0.000 | FT% 0.721 | PTS 15.5 | RBS 9.7 | AST 2.1 STERKE PUNTEN: Scoren goed onder de ring en van midrange, Goede rebounder, imposante verschijning, kan de bal uitstekend vangen ZWAKKE PUNTEN: Matige verdediger.

Neemt met zijn salaris een groot deel van het salarisbudget in.

HALL OF FAME: Carlos Boozer is al lid van de Alaska Sports Hall of Fame en daar blijft het waarschijnlijk bij. Boozer speelde tweemaal in de All­Star Game, maar mist de absolute klasse om zonder kampioenschapsringen de echte Hall of Fame te halen.

OVER HEMZELF: • “I thought I played well, especially with the kind of season it was. We had the best record again in basketball, won our division again, had the top seed again, that’s all that matters, yo.” Carlos Boozer snapt niet dat je iets bescheidener moet zijn als je net in de

eerste ronde van de playoffs bent uitgeschakeld.

• "If you respect me by not picking up the option, I'll show trust and loyalty to you by signing with you." Carlos Boozer is duidelijk hoe hij zijn contracten geregeld wil hebben.

OVER HEM: • “Booz is exactly what we needed.'' Derrick Rose is blij met zijn teammaat bij de Chicago Bulls.

• "Booz knew this was where he wanted to be, I liked that. I was like, 'You and I could lock down the middle.” Ook Joachim Noah is blij met Booz SPORTAMERIKA OVER CARLOS BOOZER: Hoewel Carlos Boozer met zijn 31 jaar nog wel een paar jaren in de NBA voor zich heeft, lijkt hij over het hoogtepunt heen. In zijn tijd bij Utah Jazz was hij een ster in de NBA en dus werd hij twee keer op rij gekozen in het NBA All­star team. Maar die tijd is een paar jaar geleden. Carlos Boozer scoort nog steeds vijftien punten per wedstrijden en pakt negen rebounds per wedstrijd. Maar voor het salaris dat hij verdiend moeten die cijfers omhoog.

Desalniettemin is Boozer nog steeds een meer dan goede speler. Er is geen powerforward in de NBA die er naar uitkijkt om hem een hele wedstrijd te moeten verdedigen.

EIND­ CIJFER:

7.5

Het nieuwe WK

De World Baseball Classic werd door de MLB in samenwerking met de Wereld Honkbalbond (IBAF) opgezet nadat het Internationaal Olympisch Comité bekend maakte dat honkbal voorlopig niet langer een Olympische sport zou zijn. Ter vervan­ ging ontstond een nieuw internationaal toernooi dat eens in de vier jaar plaatsvindt en waarin de beste spelers van over de hele wereld, inclusief de MLB­spelers, voor hun land strijden om de wereldtitel.

Dat klinkt goed op papier en de passie

waarmee ’s werelds beste spelers voor hun eigen land uitkwamen zorgde voor schit­ terende beelden. De spelvreugde spatte van het beeldscherm, nog meer dan in de MLB, en de sfeer in de stadions was gelijk aan die van de College World Series. Het toernooi werd verspreid over verschillende landen gespeeld. Zo kregen Caribische en Aziatische fans de kans om hun land dichtbij huis toe te juichen en die kans werd met beide handen aangegrepen. Voor het grootste deel van de deelnemende landen was het toernooi in de eerste twee edities (2006 en 2009) een doorslaand succes. Alleen Team USA slaagde er tot twee keer toe niet in de finale te halen, waardoor de interesse van de Amerikaanse fans wat afnam.

Het Nederlands team heeft mooie herin­ neringen aan het nieuwe WK, dat vanaf dit seizoen het WK zoals wij dat kennen, voor het laatst door Nederland gewonnen in 2011, vervangt. In de eerste editie werd er nog lacherig gedaan over de voor Amerikaanse commentatoren vreemde namen als Dirk van ’t Klooster. Toch kwam Nederland voor in de highlights van deze editie. Shairon Martis gooide tegen Panama namelijk een no­hitter. De eerste uit de historie van het toernooi.

Drie jaar later werd het Nederlands

honkbal dankzij twee schitterende over­ winningen op de Dominicaanse Republiek op de kaart gezet. Als ware underdog startte Nederland in een poule met daarin naast de DR ook Puerto Rico en Panama.

De eerste overwinning op de DR, met een roster vol dikbetaalde MLB­toppers, werd gezien als een incident. David zou niet nog eens van Goliath kunnen winnen.

de voormalig Major Leaguer en huidige hitting coach van de San Francisco Giants aan het roer leek de kans groter dat de Nederlandse MLB­spelers zich zouden voegen bij de selectie. Die insteek heeft zijn vruchten afgeworpen, zo bleek eind vorige week toen de rosters van alle deelnemende teams bekend werden.

In de afgelopen jaren maakten steeds

meer Nederlandse spelers hun debuut in de Major League. In de selectie van het Nederlands team spelen dan ook meer MLB’ers dan ooit. Kenley Jansen is op dit moment waarschijnlijk de beste van het stel. De closer van de Los Angeles Dodgers speelde in de vorige editie nog mee als catcher (!), maar groeide inmiddels uit tot één van de beste relievers in Big Leagues.

Naast Jansen zullen onder meer Andruw n een zinderend win or go home­duel Jones, Roger Bernadina, Jair Jurrjens, pakte het Nederlands team in extra in­ nings toch nog de overwinning en plaats­ Shairon Martis, Wladimir Balentien, te het zich voor de tweede ronde in Miami. Jurickson Profar, Yurendell de Caster en Andrelton Simmons meereizen naar Daarin bleken de andere grootmachten Taiwan. Stuk voor stuk spelers met Venezuela en Team USA toch iets te ervaring in de Major League. sterk. Het behalen van de tweede ronde was al een geweldig resultaat, maar dit Hebben we dit jaar acht spelers met jaar gaat Nederland onder de noemer ervaring op het allerhoogste niveau, vier Het Koninkrijk der Nederlanden jaar geleden waren dat er nog maar vijf. proberen nog verder te komen.

Drie daarvan (Kingsale, Ponson en van den Hurk) zijn er dit jaar niet bij. Met de groei Roster van het aantal profspelers neemt het aantal in Nederland actieve spelers af. In 2009 Eerder deze winter werd Hensley waren dat er veertien, dit jaar nog maar Meulens voor de gelegenheid aangesteld als manager van het nationale team. Met zes: David Bergman, Rob Cordemans,

I

ONBEKENDEN

De selectie bevat drie

namen die wij in Nederland nog helemaal niet zo goed kennen. De eerste is Jonatan Isenia, een 19­jarige pitcher die onder contract staat bij de Baltimore Orioles. In zijn eerste professionele zomer gooide hij zich in de Dominican Summer League naar een 1.47 ERA als reliever.

De 21­jarige catcher Spencer Kieboom zou wel eens de startende catcher van Nederland kunnen worden. Nu Sidney de Jong en Kenley Jansen niet meer catchen, moet er een nieuwe achtervanger opstaan.

Kieboom sloeg voor de Single­A Nationals .258 en wordt vooral geroemd om zijn defensieve kwaliteiten.

Randolph Oduber is een 23­ jarige outfielder, die net als Kieboom uitkomt in de organisatie van de Nationals.

In High­A, sloeg hij .252 AVG en in 2012 kwam hij in Spring Training al eens uit voor de hoofdmacht. Deze drie spelers zouden wel eens een onverwacht belangrijke rol kunnen gaan spelen voor Nederland.

Diegomar Markwell, Orlando Yntema, Bayron Cornelisse en Berry van Driel.

Deze mix van profspelers en hoofdklasse­

spelers ziet er erg sterk uit. Het infield, met daarin Profar, Simmons, Baltimore top prospect Jonathan Schoop, Red Sox pros­pect Xander Bogaerts, Hainley Statia en Nick Urbanus, en de bullpen, met naast closer Jansen ook Loek van Mil en waar­schijnlijk Rob Cordemans, zijn de sterkste punten van het team.

Of de starting pitching goed genoeg is om op nieuw de volgende ronde te halen, zal voor een groot deel afhangen van de vorm van ace Jair Jurrjens.

Keert Jurrjens terug in de All­Star vorm van 2011 of blijft hij in de negatieve spiraal die hij in het afgelopen seizoen inzette? Met een sterke Jurrjens op de heuvel kun je van elk team winnen, verder zullen waarschijnlijk ook Shairon Martis en Tom Stuifbergen als starter voor Nederland uitkomen.

Pool B

Nederland gaat het in Pool B opnemen tegen verliezend finalist van 2009 Zuid­Korea, thuisland Chinese Taipei en Australië. Chinese

Taipei lijkt, met alle respect, de zwakke broeder in deze groep. Het team heeft de beschikking over starter Chien­Ming Wang en reliever Hong­Chih Kuo, twee pitchers met Major League­ervaring.

Voor de rest bestaat de ploeg vooral uit spelers die in de eigen profleague uitkomen. Dit zijn spelers die we kennen van andere grote toernooien.

heeft over het algemeen iets meer power en een iets meer Westerse speelstijl dan andere Aziatische landen. Zij zijn ook dit jaar weer outsider voor de titel.

De belangrijkste concurrent voor een

plaats in de volgende ronde (de beste twee uit de poulefase stromen door) is waarschijnlijk Australië. Een ploeg met, net als Nederland, een aantal spelers met uid­Korea moet worden gezien als de ervaring op het hoogste niveau (Chris absolute favoriet in de poule. De verlie­ Snelling, Ryan Rowland­Smith, Justin zend finalist komt opnieuw met een Huber en Peter Moylan) en vooral veel sterke selectie naar de WBC. De absolute Minor Leaguers. Hoewel de Nederlandse sterspeler is eerste honkman Dae­Ho Lee, Minor Leaguers veelal gezien worden als een onkarakteristieke Aziaat met de grote talenten, komen de zij op dit mo­ bijnaam ‘Big Boy’. Lee won in Korea al ment voornamelijk nog uit op de eens de Triple Crown en is inmiddels een wat lagere niveaus in de ster in de Japanse J­League. Zuid­Korea Minors.

Z

Pos. Naam

1 OF Wladimir Balentien 2 RHP David Bergman 3 OF Roger Bernadina 4 INF Xander Bogaerts 5 RHP Rob Cordemans 6 RHP Bayron Cornelisse 7 INF Yurendell de Caster 8 RHP Jonatan Isenia 9 RHP Kenley Jansen 10 OF Andruw Jones 11 RHP Jair Jurrjens 12 C Spencer Kieboom 13 LHP Diegomar Markwell 14 RHP Shairon Martis 15 OF Randolph Oduber 16 SS Jurickson Profar 17 OF Kalian Sams 18 SS Jonathan Schoop 18 SS Andrelton Simmons 20 1B Curt Smith 21 INF Hainley Statia 22 RHP Tom Stuifbergen 23 RHP Juan Carlos Sulbaran 24 INF Nick Urbanus 25 RHP Berry van Driel 26 RHP Loek van Mil 27 RHP Orlando Yntema 28 C Shawn Zaraga

League Org. NPB KNB MLB WSH MLB BOS MLB WSH KNB A­A MLB BAL MLB LAD NPB Free Agent MLB WSH KNB MLB MIN MLB WSH MLB TEX MLB SEA MLB BAL MLB ATL Free Agent MLB MIL MLB MIN MLB KC MLB TEX KNB MLB CIN KNB MLB MIL

Team

Level

Yakult Kinheim Nationals Sea Dogs GCL Nationals Pioniers GoldEyes DSL Orioles Dodgers Golden Eagles

Int'l Int'l ML AA R Int'l Ind. DSL ML Int'l

Sounds Miracle Naturals Crawdads Neptunus Blue Wahoos UVV Utrecht Manatees

AAA 1A AA 1F Int'l AA Int'l A

Suns Neptunus Red Wings Potomac Rangers Rainiers Orioles Braves

1F Int'l AAA 1A ML AAA ML ML

De Australische Minor Leaguers komen voor een groot deel juist uit op Triple­A niveau, vlak onder de MLB. Een gevaarlijke tegenstander derhalve, die ook tegen Zuid­Korea zo maar zou kunnen stunten.

Al met al zit Nederland in een zware

groep, hoewel plaatsing voor de volgen­ de ronde absoluut tot de mogelijkheden hoort. Veel zal afhangen van de vorm waarin de spelers, zo vroeg in het voorseizoen, steken. Als de vorm er is zou het voor Nederland wel eens een heel mooi toernooi kunnen worden, waarin opnieuw gestunt kan worden.

Sterrenensembles

Alle andere honkbalgrootmachten zijn verdeeld over de drie andere groepen.

En als we naar de selecties kijken, mogen we veel spektakel verwachten.

Vooral Pool C ziet er enorm sterk uit met landen als Venezuela, Puerto Rico en de Dominicaanse Repu­ bliek. In die groep zullen we sterren als Félix Hernández, Miguel Cabrera, Carlos Bel­ trán, Robinson Canó en José Reyes tegenkomen.

C

uba en Japan doen het in Pool A met uitsluitend spelers uit hun eigen competitie. Veel Cubaanse sterren hebben we deze zomer nog in de Haarlemse Honkbalweek mogen bewon­ deren. Japan zal proberen het toernooi voor de derde keer op rij te winnen. In Pool D, tenslotte, zijn Team USA, Cana­ da en Mexico aan elkaar gekoppeld. Ryan Braun, Justin Morneau, Joe Mauer, Gian­ carlo Stanton, David Wright, Adrian Gonzalez, Yovani Gallardo, stuk voor stuk megasterren in deze groep. Een lastige kluif voor het vierde team: Italië.

Het spektakel begint op 2 maart, met onder meer Nederland­Zuid­Korea (12:30 uur NL tijd). •

Outsiders

Dat is het woord dat vanwege verschil­

lende redenen aan de selectie van het Nederlands team voor de World Baseball Classic wordt verbonden. De eerste reden is dat veel vaderlandse honkbalfans vinden dat er te weinig spelers zijn geselecteerd uit de Nederlandse hoofdklasse.

Jongens die maandenlang, ja­ renlang keihard met de selectie meetrainen, vallen af, terwijl spelers die nog nooit voet in Nederland gezet hebben ons land mogen vertegenwoordigen.

Dat is uiteraard wrang voor deze afvallers, maar het blijft topsport. Zij weten dat deze mogelijkheid aanwezig is en zelfs groot is.

Op een toernooi als de WBC moet het Koninkrijk der Nederlanden nu eenmaal door de best beschikbare spelers worden vertegenwoordigd.

Inmiddels weten we niet beter dan dat voor het WK (nu WBC) de profs het grootste deel van de selectie vormen. De hoofdklassespelers moeten het helaas doen met de EK’s, de Honkbalweek en het World Port Tournament. Dit is een achterhaalde discussie, time to move on.

De belangrijkste reden dat het woord out­ siders bij deze selectie past, is dat Neder­ land haar beste WBC­selectie tot nu toe afvaardigt. Met dit team ligt een plaats in de volgende ronde binnen bereik en zelfs in die ‘double elimination round’ zou er een klein stuntje mogelijk zijn. Alles hangt af van de vorm en de chemie van de ploeg.

Tijdens het WK in 2011 bleek al dat het met de chemie van een groot deel van deze groep wel goed zat. Een nieuwe wereldtitel zal er niet in zitten, maar we mogen ons vast verheugen op een schitterende opening van het nieuwe honkbalseizoen. •

Seb Visser.

Het nieuws sloeg afgelopen week in

als een bom. Sportweblog Deadspin had de primeur te pakken en gaf hun uiterst gedegen speurwerk een kop die weinig aan de verbeelding over liet.

“Manti Te’o’s Dead Girlfriend, The Most Heartbreaking And Inspirational Story Of The College Football Season, Is A Hoax”. Met daarboven een foto van Manti Te’o, het nu mysterieuze meisje en No Such Dame.

Samengevat bewees het artikel vrijwel onomstotelijk dat het overleden meisje dat Manti Te’o als grote inspiratiebron had gebruikt, nooit heeft bestaan.

De weblog had (na een e­mail van een anonieme tipgever) alle door Manti in interviews gedeelde informatie nagetrokken en moest concluderen dat die zoektocht vrijwel niets opleverde.

Er was geen Lennay Kekua begraven in Californië, niemand met haar naam student geweest aan Stanford University en er waren geen berichten over haar overlijden.

Deadspin vond echter wel het meisje

wier foto al die tijd was gebruikt. Ze bleek niet Lennay Kekua, maar een Californische jongedame genaamd Diane, die zich van geen kwaad bewust was, maar wel via via een bekende bleek van een neef van Te’o, die wel eens eerder mensen had bedot.

vriendin en nota bene op dezelfde dag.

Hij zei echter dat hij voor hen verder zou spelen en prompt won Notre Dame, mede door Te’o’s sterke spel, met 20­3 van Michigan State.

Die overwinning werd uiteindelijk

onderdeel van de grote comeback van de Fighting Irish, die zich in het afgelopen college footballseizoen als ongerankte ploeg uiteindelijk kwalificeerden voor de National Championship Game, die roemloos werd verloren van Alabama. Een comeback die ook wij, in Magazine 26, reeds uitgebreid belichtten.

Inclusief de rol van Manti Te’o, als absolute sterspeler van de herboren Irish.

Nachtenlang had Te’o met haar gebeld, toen na een ernstig verkeersongeval ook nog eens was gebleken dat ze leukemie had. Ze had hem brieven gestuurd, die toen ze amper nog kon praten door haar ‘familie’ aan Te’o waren voorgelezen.

Nee, zo vertelde hij nu, ze hadden nooit geskyped, want dat werkte op haar computer niet en het was ook nooit bij hem opgekomen om haar op te zoeken toen ze zo ziek was.

Kritiekloze media

Manti’s verweer was kort na het artikel op Deadspin namelijk, Feelgood story dat hij al sinds enige Laten we echter eerst nog even tijd wist dat teruggaan naar het eigenlijke verhaal. hij de dupe Dat verhaal was inderdaad het meest was geworden hartverscheurende en inspirerende verhaal van afgelopen seizoen. De arme van een hoax Manti Te’o verloor namelijk niet alleen van ongekende omvang. Notre zijn grootmoeder, hij verloor ook zijn Dame bevestigde

die visie, die zij eind december voor het eerst hadden vernomen. Het liefst zou de universiteit pas publiekelijk op de zaak ingaan na afloop van het lopende uitge­ breide onderzoek. De media waren hen echter voor.

Diezelfde media die maandenlang

(college footballspeler van het jaar) te vergroten. Notre Dame, en later ook Manti zelf, noemde de hoax echter een zieke grap van een onbekend persoon en stelde dat het slachtoffer tot voor kort niet heeft geweten dat zij niet echt was.

Een aantal verhalen lopen echter behoor­ eigenlijk geen vragen stelden over de hele lijk door elkaar. Zo is er het detail uit een kwestie. Zij hadden Manti Te’o tot de verhaal van de South Bend Tribune dat held gemaakt die had gewonnen voor zijn ze elkaar in 2009 in Californië de hand overleden liefdes. Zij stelden niet de vraag hadden geschud, vrienden waren of dat duel tegen Michigan State wel geworden en uiteindelijk in een relatie terecht belangrijker was dan de uitvaart terecht waren gekomen. Dat klinkt niet van het meisje dat zijn vader eerder nog bepaald als de “strictly online” relatie “onze toekomstige schoondochter” had waar inmiddels over wordt gerept. Net genoemd. Sports Illustrated publiceerde als het feit dat Te’o’s vader Brian de een paar dagen geleden zelfs het tran­ media ooit vertelde dat hij haar script van het interview dat ze met hem nooit had ontmoet, maar dat Man­ hadden, toegevend dat meerdere details ti haar ontmoette toen ze gelijk­ geschrapt waren toen ze niet direct te tijdig in Hawaii waren. Vertelde controleren vielen.

Manti dan ook leugens aan zijn vader?

Niemand zette vraagtekens bij een ver­ haal dat achteraf bezien overduidelijk vol et antwoord lijkt ja. Manti Te’o gaten zit. De liefde voor de held die ge­ heeft gelogen en heeft dat in­ bukt onder intens verdriet zichzelf en zijn middels ook ruiterlijk toegege­ tegenstanders overwint ter meerdere ere ven in een off­camera interview en glorie van zijn overleden geliefden. Dit met ESPN. Niet alles dat Te’o terwijl Deadspin na vele pagina’s aan op­ de media en zijn familie stapelend bewijs concludeert dat Manti heeft verteld Te’o het verhaal verzon of liet verzinnen ter meerdere ere en glorie van zichzelf.

Een harde conclusie, was de waar­ die misschien ook niet heid, maar hij lijkt helemaal juist is. niet de bedenker van de hoax en wist tot voor kort ook niet dat Wat is waar?

Lennay Kekua helemaal niet bestond.

H

De conclusie dat Lennay Kekua nooit heeft bestaan wordt inmiddels door vrijwel iedereen gedeeld.

In hoeverre Manti Te’o dat echter wist blijft nu de grote vraag, maar vooralsnog lijkt Te’o’s verweer misschien nog wel het meest steekhoudend.

Web van leugens

Manti’s zijde van het verhaal bevestigt de betrokkenheid van Ronaiah Tuiaso­ sopo, de neef die door Deadspin van­ wege zijn verre vriendschap met het meisje op de foto’s reeds werd aange­ wezen als betrokkene. Te’o bevestigt eadspin claimde aan het einde van dat de vriendschap en latere relatie met het eerste artikel over de kwestie dat een ‘Lennay’ zich enkel en alleen via inter­ bron stelde dat Te’o “tachtig procent net en telefonisch heeft afgespeeld. zeker” wist van de hele zaak en dat hij het Een hoax uitgevoerd door Ronaiah en verhaal had gebruikt om zijn populariteit mogelijk twee vrouwelijke betrokke­ en zijn kans op de Heisman Trophy nen, die nog niet zijn achterhaald.

D

Manti is daardoor echter niet slechts slachtoffer van anderen, hij is ook een slachtoffer van zichzelf. Van zijn eigen goedgelovigheid, naïviteit en het uit zijn handen laten glippen van een ongeloof­ waardig verhaal, waar hij misschien meer dan wie dan ook in wilde geloven. Als het verhaal dat Manti aan ESPN vertelde klopt, dan heeft hij een online relatie met een meisje dat hij nooit had gezien aangedikt in de hoop haar ooit te ontmoeten en dat ze alles was dat hij hoopte.

Manti Te'o in gesprek met ESPN's Jeremy Schaap.

Hij loog daarom tegen zijn familie

over een droomrelatie die er niet was en hij loog daarom steeds vaker in de media. De leugens die hij zelfs na de eerste twijfels vertelde waren leugens op basis van langzaam vervliegende hoop en het besef dat hij een hoax had aange­ wakkerd, die hem zijn kop kon kosten, want

welk NFL­ team durft straks in die gedroomde eerste ronde van de Draft zijn vingers te bran­ den aan de linebacker die een dode vriendin verzon?

Manti Te’o verzon Lennay Kekua ech­

ter niet, zo stelt hij. Hij verzon slechts de details om haar meer tot leven te brengen dan de grappenmakers ooit konden voorzien. Hij deelde die details vervolgens zo publiekelijk dat hij niet meer terug kon toen hem werd verteld dat ze was overleden. Uitgerekend op dezelfde dag als zijn grootmoeder.

Manti Te’o is vast niet de eerste sportman die een verhaal wat aandikt voor nog meer roem en aandacht, maar vandaag de dag achterhaalt niet alleen de waarheid, maar vooral de media iedere leugen. Pijnlijk, want misschien was de arme Manti wel hopeloos op zoek naar een meisje als Lennay, die zijn mormoonse achtergrond zou omarmen en hem iedere dag van zijn carrière zou aanmoedigen.

“Ik wist,” zei Manti tegen ESPN, “dat het vreemd leek dat ik met iemand was die ik nooit zag, en dat alleen – nou, dat dat meisje aan wie ik zo toegewijd was, dat ik haar ook nog nooit gezien had.

Dus ik veranderde mijn verhaal een beetje zodat mensen zouden denken dat ik haar ontmoet had voordat ze stierf, zodat ze niet zouden denken dat ik een of andere rare vent was.”

Een antwoord gegeven

na langdurig beraad met zijn agent en diens PR­team, die mogelijkerwijs het meest geloofwaar­ dige verhaal hebben geschreven, dat hem alsnog enigszins vrijpleit.

Een ver­ haal dat er voor zorgt dat hem een gang naar Oprah Winfrey misschien bespaard blijft. •

Gevallen

Als wielrenner ben je gewend om af en

toe te vallen en Lance Armstrong bewees dat je niet alleen je succes, maar ook je val kunt orkestreren. De grote val van Lance was het Usada­rapport enkele maanden geleden. Niet die strak gere­ gisseerde bekentenis bij Oprah.

Het is wel de maand van de ontmaskerde iconen trouwens.

Armstrong bekent eindelijk zijn dopinggebruik, geen enkele MLB­legende naar Coopers­ town vanwege steroïdengebruik en ook nog de hoax van Manti Te’o. Pijnlijk om te zien, en onnodig bovendien.

Armstrong had niet alleen de beste dokto­ ren, hij trainde meer dan de concurrentie.

Niets liet hij aan het toeval over. De heren die nu niet naar Cooperstown mogen waren ook zonder steroids goede slagmannen.

Manti Te’o was ook zonder bizarre hoax een uitstekende linebacker.

G

evallen helden die in een minder veel­ eisende situatie ook de beste waren geweest, maar die we nu met de nek aankijken, om­ dat ze meegingen in het verlangen naar onmenselijke prestaties en sprookjes­ achtig heldendom. We verwachten Hollywood op de cols en in de stadions.

We eisen als kijker onmenselijke zeges en menselijke emoties van doodnormale buurjongens met een talent, maar spelen de verongelijkte onschuld als ons vermaak dan niet is wat het lijkt.

Ook ik was boos op Armstrong, maar hij maakte de verwachtingen waar. Winnen door zich het beste aan te passen aan de omstandigheden. Omstandigheden die ik als veeleisende kijker mee hielp creëren. •

Jules Zane.

Flacco

Het moment dat Jim Harbaugh in San

Francisco Colin Kaepernick liet staan ten faveure van Alex Smith, kreeg (terecht) vrachten aandacht. Minder attentie kreeg de (toegegeven, iets minder opvallende) positiewissel die broer John in Baltimore aan het einde van het reguliere seizoen doorvoerde: offensive coordinator Cam Cameron vervangen door Jim Caldwell.

Sinds de wissel verloren de Ravens slechts twee keer. Van de Broncos, op het moment dat Caldwell nog maar net z'n kantoortje had ingericht, en op de laatste speeldag van de Bengals, toen de divisiewinst al in de knip zat en heel blijven het devies was.

Wie vooral garen spon bij de komst van Caldwell, was Joe Flacco. Zelfbenoemd elite quarterback, veelal verguisd, kanon van een arm, maar wisselvallig tot en met.

Maar je kunt van die Flacco zeggen wat je wilt: in crunch time, en op het hoogste platform, staat hij er. When the game is on the line, en vooral in het naseizoen, kun je op #5 bouwen.

Tijdens de vier voorbije NFL­playoffs,

won hij steeds minimaal een wedstrijd. In de drie laatste confrontaties met de Patriots, speelde hij Golden Boy Tom Brady in een mano­a­ mano van de mat. En in de afgelopen weken blufte hij niet alleen diezelfde Brady, maar de beste van de twee Mannings af.

Jim Caldwell kreeg intussen een nieuw contract, Joe Flacco wacht nog één klusje om z'n legacy definitief te schrijven.

Ik hoop dat­ie voor de gelegenheid z'n snor laat staan. •

Geert Jan Darwinkel.

Verliezen

Je kunt verliezen en je kunt verliezen.

Soms komt het onverwacht, ben je nog uren kwaad en verdrietig, soms heb je er wel vrede mee.

Dat laatste had ik afgelopen zon­ dag. Mijn New England Patriots gingen vrij kansloos onderuit tegen de Baltimore Ravens. Na afloop heb ik de televisie uitgezet en ben ik zonder problemen in slaap gevallen.

Het was niet ons jaar. Dat merkte je aan

bijna alles. De Patriots bereikten freewheelend de AFC Championship Game, terwijl de Baltimore Ravens al wekenlang aan het knokken waren, met jankorgel Ray Lewis voorop. Ik geloof niet in het 'lot' en al zeker niet in 'momentum', maar ik kan moeilijk ontkennen dat de Ravens meer dan de Patriots op een roze wolk zaten.

Het is pijnlijk dat een seizoen op deze manier ten einde komt, maar het is niet anders. Om er nog maar een cliché uit te gooien: het hoort erbij.

Dat doet mij ook terugdenken aan vorig

seizoen, toen de Patriots aan het langste eind trokken tegen de Ravens. De Ravens hadden echter de kans op de wedstrijd in de laatste seconden te winnen, maar Lee Evans liet de bal uit zijn handen slaan.

Vervolgens was het kicker Billy Cundiff die vanaf 32 yards de kans verzuimde om de wedstrijd naar overtime te sturen.

Dat zijn verliezen die je als fan recht in het hart raken. En in dat licht kan ik wel leven met het verlies van zondag. Jammer, maar helaas. •

Lennart Beishuizen.