SportAmerika Magazine Nr 12

HOOFDREDACTIE Neal Petersen EINDREDACTIE Geert Jan Darwinkel Kasper Dijk REDACTIE Lennart Beishuizen Bert Jan Brands Pieter Brouwers Geert Jan Darwinkel Vincent Van Genechten Pieter Horstman Justin Kevenaar Paul Klomp Aizo Lijcklama Ingmar Meijer Marco Post Joep Smeets Jurian Ubachs Jeroen Veenstra Seb Visser Richard van Welie Frank Wielaard Jules Zane Jan Willem Zeldenrust COLUMNISTEN Matthijs van den Beukel Jeroen Elshoff Leander Schaerlaeckens Peter van Vliet FOTOGRAFIE Getty Images PRODUCTION, ART DIRECTION & DESIGN DarChicago Ltd. MET DANK AAN Issuu, Scribus

SportAmerika The Magazine is een uitgave van Petersen Media. Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook worden gekopieerd zonder uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. Š Petersen Media 2012 ­ Alle rechten voorbehouden.

Natuurlijk kan ik niet om de prestatie van het

Nederlands honkbalteam op de World Baseball Classic heen. Waar ik vorige week in mijn column al over de slapende Nederlandse sportjournalistiek begon, kan ik deze editie vertellen dat de vrienden van de media snelle leerlingen zijn. De halve finalewedstrijd werd nu gewoon, zoals het hoort bij zo'n prestatie, live op televisie uitgezonden. Ondanks dat deze pas om 2 uur 's nachts begon.

Daarnaast zagen we talkshows openen met het nieuws en realiseerden onze vrienden van het oude papier ook dat ze eens wat meer aandacht moesten besteden aan het succes dan de standaard kolom op pagina 7.

Dat de Dominicaanse Republiek uiteindelijk te sterk

bleek voor de mannen van Hensley Meulens was een fikse domper, dat kan ik niet ontkennen. Ik sprak Meulens afgelopen weekend en daarin kwam hij super zelfverzekerd over. Iets wat wij eigenlijk niet kennen in ons kikkerlandje. Het heeft niet zo mogen zijn, maar desondanks kunnen wij wel terugkijken op een zeer geslaagd WBC.

Wie dacht even bij te kunnen komen van dit evenement heeft het mis. Ondertussen staat March Madness voor de deur. Een jaarlijks hoogtepuntje op de redactie van Sport Amerika. Onze opperkoning College Basketball Frank Wielaard ging er eens goed voor zitten en neemt je vanaf pagina 20 mee naar de gekte rondom The Big Dance.

Mocht je mee willen spelen in de eigen Sport

Amerika March Madness Bracket, klik dan even hier: Veel leesplezier,

Het was (zoals elders in dit

magazine te lezen) een chao­ tisch en druk weekje in de NFL. Maar naast al het free agent­ geweld was er ook ander nieuws!

Zo had de zaakwaarnemer van Elvis Dumervil problemen met het faxapparaat. Gevolg: de Broncos moeten afscheid nemen van Dumervil omdat ze met het tekenen van Welker de salarisgrens overschreden. De kans dat Dumervil volgend jaar voor de Broncos uitkomt is hiermee klein • Voor receiver Donte’ Stallworth was het een slecht weekend. Wat een romantisch uitje met zijn vriendin in een luchtballon moest worden, eindigde in een klein drama. De ballon kwam in botsing met een elektriciteitsleiding en Stallworth liep brandwonden op. Stallworth's carrière loopt hierdoor geen gevaar, al is het de vraag hoeveel interesse er nog is voor de 32­jarige veteraan, die de afgelopen vier jaar slechts 25 ballen ving • Voor de Vikings was het ook een drukke week.

Harvin vertrok naar Seattle, Greg Jennings kwam als zijn vervanger en Matt Cassel werd binnengehaald als extra quarterback. Het gerucht ging dat Cassel voor de startende plek zou meedoen die momenteel van Christian Ponder is.

De ex­Patriot en ­Chief was echter duidelijk: "Christian is de starter, ze zochten iemand met ervaring om op terug te vallen wanneer dit noodzakelijk is." • Jake Long, één van de meest begeerde tackles in de NFL, verkast na vijf jaar Miami voor vier jaar naar St. Louis •

Met de 92­91 winst op de Mave­

ricks haalden de San Antonio Spurs winst nummer 50 van dit seizoen binnen. Het is voor San Antonio het veertiende (!) seizoen op rij dat zij 50 of meer wedstrij­ den winnen. En diezelfde winst zorgde er ook voor dat ze de Mavericks voor het eerst sinds het seizoen 1997­1998 sweepen • Kobe Bryant heeft gelijk gekregen van de scheidsrech­ ters. In de wedstrijd van de Lakers tegen de Hawks neemt Bryant een schot met nog 4.9 seconden te spelen. De stand is 94­92 in het voordeel van de Hawks. Bryant mist het schot, maar zijn verdediger Dahntay Jones begaat daarbij een fout. De scheidsrechters zien de fout niet en zodoende kunnen de Hawks de wedstrijd winnen. Bryant was op z’n zachtst gezegd teleurgesteld in de beslissing en liet dat weten op twitter. Na de beelden nog eens bekeken te hebben, geven de scheids­ rechters eerlijk toe dat ze de fout over het hoofd hebben gezien en dat Bryant twee vrije worpen had moeten krijgen • Het grootste verlies van die wedstrijd was dat Bryant ook nog eens geblesseerd raakte bij diezelfde actie. Hij landde met zijn voet op die van Jones en verzwikte zijn enkel. Iedereen met een goud­paars hart hield de adem in. Naast de Lakers hebben ook de Knicks problemen met de ziekenboeg. Amar’e Stoudemire mist zes weken met een knieblessure en ook Carmel Anthony en Tyson Chandler zijn aan het kwakkelen •

De NHL gaf officieel goed­

keuring voor de herindeling van de Conferences. Vanaf volgend seizoen bestaan er nog maar twee divisies in elke Con­ ference. Deze tellen in het Oosten acht teams en in het Westen zeven. Daarnaast verhuizen drie teams van Conference: de Detroit Red Wings en Columbus Blue Jackets verhuizen naar het Oosten terwijl de Winnipeg Jets de overstap maken naar het Westen. Geografisch ge­ zien steekt de league nu een stuk logischer in elkaar • De Florida Panthers moeten het de rest van het seizoen stellen zonder Kris Versteeg. De aanvaller kwam al niet vaak in actie dit seizoen vanwege lies­ en borstblessures en moet nu ook nog een knieoperatie ondergaan in verband met een blessure die hij opliep in het duel tegen de Tampa Bay Lightning. Dit is de zoveelste klap voor de rodelantaarn­ drager van de Eastern Conference, die ook al onder anderen Stephen Weiss, José Théodore and Ed Jovanovski moeten missen door blessures • Ook de Light­ ning moeten het voorlopig zonder een belangrijke speler doen. Aanvoer­ der Vincent Lecavalier kan de komende tijd niet in actie komen vanwege een blessure aan zijn onderlichaam • Dat Washington Capitals­ sterspeler Alexander Ovechkin niet in grootse vorm verkeert dit seizoen, is bekend. Toch tekende de 27­ jarige aanvaller in de wedstrijd tegen de Carolina Hurricanes van afgelopen donderdag voor het zevenhonderdste punt in zijn carrière.

Sinds 2005 is er geen speler die meer punten behaalde dan de Rus •

Roy Halladay kent

een moeizame Spring Training. De ace van de Philadelphia Phillies kreeg vorige week tegen de Detroit Tigers zeven runs om zijn oren in 2 2/3 innings en zijn fastball schommelde tussen de 82 en 86 mph.

Halladay miste in het afgelopen seizoen een groot aantal wedstrijden vanwege een schouderblessure, maar zei voor de start van de voorbereiding nergens last meer van te hebben. Afgelopen zondag tegen de Baltimore Orioles werd Halladay al na één inning van de heuvel gehaald. Zijn fastball klokte 87 mph. Dat zijn geen snelheden voor een tweevoudige Cy Young Award­winnaar • Goed presteren tijdens de World Baseball Classic werpt zijn vruchten af. Curt Smith tekende een verbintenis bij de Minnesota Twins en catcher Dashenko Ricardo speelt komend seizoen voor de organisatie van de Los Angeles Dodgers • Aroldis Chapman houdt niet van de onzekerheid die op dit moment heerst over zijn rol bij de Cincinnati Reds. Manager Dusty Baker ziet voor hem in 2013 een rol als starter weg gelegd, maar de linkshandige Cubaan weet diep van binnen wat hij het liefste wil: “Het is niet in mijn handen, maar ik wil de closer zijn.” Chapman noteerde in het afgelopen seizoen 38 saves voor de Reds en gooide 122 strikeouts in 71 2/3 innings • MLB­columnist Jeff Passan weet het zeker: U.S. fans are boring. De Amerikanen keken vol verbazing hoe de Latijns­Amerikaanse spelers en fans op de tribunes feest vierden tijdens de World Baseball Classic •

In de meeste gevallen willen pinguïns

iedere hitte voorkomen, maar wat zullen ze in Pittsburgh verguld zijn met de streak van de Penguins. Een winning streak van negen wedstrijden heeft de ontketende Pens naar de koppositie in de Eastern Conference gekatapulteerd en dat terwijl de ploeg nog niet eens op oorlogssterkte verkeert.

Superster Evgeni Malkin miste dit seizoen al behoorlijk wat wedstrijden met een hersenschudding, die een poosje tot geheugenverlies leidde, en is er op dit moment niet bij met een mysterieuze blessure aan het bovenlichaam. Malkin was in 2012 de regular season MVP en begon het ijshockeyjaar uitstekend, tijdens de lock­out vast uitkomend voor Metallurg Magnitogorsk in de KHL.

Het succes van de Penguins schuilt vooral in hun offensieve kracht en het sterk verbeterde keeperswerk van zowel Marc­ André Fleury als zijn backup Tomas Vokoun. Vokoun was jarenlang een startende goalie en kan collega Fleury zodoende meer rustdagen bieden. Offensief klikken de verschillende spelers uitstekend en vooral Chris Kunitz (18 goals, 22 assists in 30 games) profiteert optimaal van zijn speelminuten met captain Sidney Crosby.

Eigenlijk zijn de Penguins daarmee in alles het tegengestelde van de New York Rangers. Die ploeg heeft op papier vrijwel vergelijkbaar aanvallend materiaal, maar er is geen enkele chemie te bespeuren en de ploeg zwalkt hevig. Het niveau is geregeld zelfs zo abominabel, dat zelfs het blessureleed van onder meer Marc Staal geen excuus meer mag zijn.

Van

dat niveau maakten de Penguins afgelopen weekend vast optimaal gebruik. Een vroege treffer dwong de Rangers tot aanvallen en dat is uitgerekend hun zwakste punt op dit moment. Een 3­0 oorwassing – het had ook 8­0 kunnen zijn – het gevolg.

TEKST JULES ZANE

Voorafgaand aan het seizoen hebben we

graag een overzichtelijk beeld. Dus wijzen we een favoriet aan. Dat was deze keer Indiana Hoosiers. En Indiana center Cody Zeller zou de beste speler van het seizoen worden. Duidelijk verhaal. Past ook keurig bij het seizoen 2011­ 2012. Toen was Kentucky Wildcats met afstand de beste. Al hadden we daar niet echt op gerekend. En Anthony Davis van Kentucky was by far de beste speler van het seizoen. En ook dat zagen we niet vooraf aankomen. We willen zo graag helderheid dat we het nieuwe seizoen spiegelen aan het vorige. Meestal zonder succes.

College Basketball laat zich nu eenmaal moeilijk voorspellen. Dat is één van de aangename kanten ervan. Kentucky coach John Calipari wist aan het begin van vorig seizoen dat hij een hele jonge, bijzonder goede groep onder zijn hoede had. Hij temperde de verwachtingen eerst nog. Op dat moment keken we vooral naar Jared Sullinger (nu Celtics) en zijn Ohio State Buckeyes. Sullinger liet de 2011 NBA draft lopen om kampioen te worden met de Buckeyes. Dat mislukte faliekant, en niet alleen omdat Kentucky verschrikkelijk veel beter was dan de rest.

Want dat waren de Wildcats en vooral No.1 draftpick Anthony Davis: heel veel beter dan alle anderen. Als je Kentucky niet als kampioen invulde in je Tournament bracket dan snapte je er niets van, of je hield wel van een gokje.

Dit jaar kreeg Indiana Hoosiers de favorieten­

rol opgedrongen omdat het afgelopen seizoen boven verwachting presteerde. Dat begon in december 2011, toen één van de aartsrivalen: Kentucky Wildcats in Bloomington werd verslagen. Zoek op YouTube Indiana fans sing hey baby op en je zult het gevoel dat de magie van Assembly Hall terug was begrijpen. Voor het eerst in vier jaar speelde de Hoosiers een winnend record bij elkaar. In de Big Ten werd het team van coach Tom Crean vijfde, twee zeges achter titelfavoriet Ohio State Buckeyes. In March Madness 2012 werd Indiana een four seed, wat zoveel betekent als dat het bij de beste zestien teams van het land werd verwacht. En precies daar eindigde de Big Dance voor de Hoosiers, in de Sweet 16 ronde, na een 102­90 nederlaag tegen de latere kampioen Kentucky Wildcats.

Je hebt de Las Vegas Odds,

en je hebt de officiele NCAA Tournament seeding. En je hebt de SportAmerika power ranking. Ofwel: wie heeft de meeste kans op de landstitel?

1 Duke Blue Devils

Mits compleet, maar dan ook meteen nauwelijks te verslaan.

Zonder power forward Ryan Kelly werden er in januari en februari vier wedstrijden verloren. Met Kelly erbij werd daarvoor en daarna niet, ik herhaal, niet verloren dit seizoen.

2 Indiana Hoosiers

Cody Zeller was dé man vooraf­ gaand aan dit seizoen. Daar kwam gedurende het jaar Victor Oladipo bij. De Hoosiers kunnen niet al­ leen zes keer op rij winnen dit jaar, ze (en niet in het minst coach Tom Crean) verdienen het ook.

3 Gonzaga Bulldogs

Je bent altijd geneigd om de term ‘Cinderella team’ achter de Zags te plaatsen. Dat zou ze ernstig tekort doen. Het team is diep, heeft Kelly Olynyk, maar is niet helemaal afhankelijk van hem. Wij rekenen op minimaal Final Four.

4 Louisville Cardinals

Een Rick Pitino team is gebouwd op de intensieve en strakke verdediging. Dat ging in januari even mis en werd drie keer op rij verloren. Inmiddels scoort geen enkel team meer dan 60 punten tegen de Cardinals.

5 Kansas Jayhawks

Had z’n dip in februari. Ook drie nederlagen op rij. Kreeg op de slotdag in de Big 12 slaag van Baylor. Maar dat is misschien juist goed. Vierdejaars shotblockkoning Jeff Withey, Ben McLemore & co. kunnen mooie dingen doen in de Big Dance.

King of the castle

Indiana Hoosiers is door zijn roemrijke geschiedenis een grootmacht in college basketball. Wie de sport tien jaar volgt zonder interesse in de voorgeschiedenis, zou daar geen benul van hebben. Indiana is vijfvoudig kampioen van Amerika. Drie titels werden gehaald onder levende legende coach Bob Knight. Toen hij in 2000 vertrok, ging het langzaam maar zeker mis. In 2002 werd de March Madness finale nog gehaald. Daarna is het toernooi der toernooien meermaals aan de Hoosiers voorbij gegaan. In 2006 kwam Kelvin Sampson. Die hielp in twee jaar tijd de hele organisatie om zeep door meerdere jaren achter elkaar op illigale wijze spelers aan te trekken. In 2008 werd Sampson ontslagen.

Het was het begin van het Tom Crean tijdperk.

De mensen in Indiana, eten, drinken en sla足

pen basketball. De verrichtingen van Crean werden met argusogen bekeken. Hij had geen roster, althans, daar stonden twee walk ons op, spelers die waren komen aanwaaien. Crean had geen grote naam, maar bleek veel kennis te hebben van beschikbaar talent. Dat, gekop足 peld aan zijn bovenmatig aanwezige communi足 catievaardigheden, zorgde ervoor dat hij mocht bouwen aan een team. Het eerste jaar werd een dramatisch losing season. Crean ging bijna dagelijks met mopperende supporters in gesprek. Stond dichtbij de fans, was inmiddels King of the castle. Diezelfde fans fronsten massaal de wenkbrauwen toen in 2009 Cody Zeller aangaf voor Indiana Hoosiers te willen spelen. Zeller was an Indiana kid, een Hoosier fan. En vooral, een toptalent. Dit kon niet, maar gebeurde toch. Het bleek de ommekeer na alle ellende. In het kielzog van Zeller kozen steeds meer goede spelers voor de legendari足 sche Hoosier organisatie. Nog twee jaar draaiden Crean/Zeller & Co. losing seasons.

Tot vorig jaar.

Traditie is terug

Cody Zeller had zich toen natuurlijk kunnen melden voor de 2012 NBA draft, maar wilde perse terugkeren. Datzelfde geldt voor Christian Watford. Er bleek wat te halen met Indiana. En de NCAA titel winnen maakt je legendarisch bij het bloedfanatieke Hoosier

6 Michigan Wolverines

Van het backcourt van de Wolverines word je zo ontzettend blij. Maar Tim Hardaway jr. en Trey Burke verspeelden op de slotdag wel een (met drie anderen gedeeld) kampioenschap door te verliezen van Indiana Hoosiers.

7 Miami Hurricanes

Coach Jim Larranaga haalde de Final Four in 2006 met George Mason. Zijn team telt zes! seniors (vierdejaars). Veel ervaring dus, maar niet één speelde ooit een wedstrijd in de Big Dance.

Tweedejaars pointguard Shane Larkin is een ster in de dop.

8 Ohio State Buckeyes

Deshaun Thomas is heel goed. De Buckeyes zijn in vorm. Ze gleden in de laatste zeven duels alleen tegen Wisconsin hard onderuit, maar wonnen wel van Michigan State, Indiana, Illinois en Minnesota daarna. Outsider.

9 Michigan State Spartans

Een backcourt met pointguard Keith Appling en openbaring Gary Harris, in combi met een frontcourt Payne en Nix verloor opvallend vaak van ranked teams. Maar een Tom Izzo team is altijd klaar voor de Big Dance.

10 Georgetown Hoyas

Most points: Otto Porter jr. Most rebounds: Otto Porter jr. Most assists: Otto Porter jr. Most steals: Otto Porter jr. Best defense in de country: Georgetown Hoyas. Dus alleen Porter jr . neutraliseren is niet genoeg.

11 Virginia Commonwealth University Rams Is VCU weer

de Cinderella? Vorig jaar derde ronde eruit, het jaar daarvoor in de Final Four. Heerlijk team om te zien spelen.

Full time full court press en rennen.

Voor je het weet zit je met je neus tegen je tv te genieten.

12 Kansas State Wildcats

Langzaam komen de Wildcats uit de schaduw van de Jayhawks. Dit jaar werd het kampioenschap ge­ deeld met de natuurlijke vijand in de Big 12. Het uitstekende winning record (25­6) hangt vooral aan shooting guard Rodney McGruder.

publiek. Dit jaar is Assembly Hall in Blooming­ ton, Indiana weer de ouderwets woeste klank­ kast die het ooit was. Altijd bomvol (17.000+ toeschouwers) en bol van de herrie en traditie.

Het publiek behoort tot de luidruchtigste in het land en zit ‘boven op’ het veld. De zuurstok gestreepte trainingsbroeken, retro vanuit de vroege jaren ’70, zijn alom bekend. De in 1980 geïntroduceerde William Tell Overture, ge­ speeld door de band in iedere derde time out na rust, begeleid door met vlaggen rondrennende cheerleaders is one of a kind. Net als de in midden jaren ‘70 opgenomen reclame van een schoonmaakster (Martha) die al schoonmakend in de gangen van Assembly Hall de fight song van de Hoosiers zingt. De reclame draaide op televisie tot Bob Knight vertrok. Tom Crean zorgde er twee jaar geleden voor dat de reclame terugkeerde in de hal, altijd meteen afgespeeld na het volkslied.

Vorig jaar nam Tom Crean op senior night, de avond waarop het team, de coach en de fans afscheid nemen van de spelers die hun vier jaar erop hebben zitten, niet alleen afscheid van de vijf spelers die het betrof. Hij nam ook afscheid van de seniors in het publiek, die de Hoosiers door dik, en in hun tijd vooral dun, bleven steunen. Een indrukwekkend moment, kort voor de wedstrijd tegen aartsrivaal Perdue. En tegelijk was die speech het begin van een nieuwe, wie weet hoe succesvolle periode voor de Hoosiers. Dat is het Indiana van nu, hun­ kerend naar de glorietijden van toen.

Coach Tom Crean, Cody Zeller, Christian Watford, Victor Oladipo, Will Sheehey, Jordan Hulls en originally sixt man Yogi Ferrel kunnen oude tijden laten herleven.

Oladipo to the rescue

Niet Cody Zeller of Christian Watford zijn de meest opvallende spelers dit jaar. Die eer gaat naar derdejaars Victor Oladipo. De 20­jarige shooting guard begon het seizoen in de schaduw van center Cody Zeller. Maar Zeller liet ook wel eens verstek gaan. Dat waren de momenten dat Oladipo opstond. Hij rebounde wat extra ballen, scoorde wat extra punten en trok de winst in veel gevallen over de streep. Er is een serieuze kans dat Victor Oladipo in het weekend van de Final Four wordt gekozen tot Speler van het Jaar. Zijn concurrenten zijn talrijk, en met stip genoteerd staan Trey Burke

13 Oklahoma State Cowboys

Ah, Marcus Smart. De ietwat onstuimige eerstejaars pointguard van de Cowboys. Hij, en hij alleen, zette het losing record van afgelopen seizoen (15­18) om in een overtuigend winning record (23­7).

Marcus Smart is de ultieme winnaar.

14 Florida Gators De Gators

hingen in het seizoen tegen een No. 1 spot in de rankings aan, maar haalden dat niet. Story of coach Billy Donovan’s life. Vorig jaar Elite 8, jaar daarvoor Elite 8. Beide keren eruit door slordigheden. En die zijn er nog niet helemaal uit…

15 Marquette Golden Eagles

Uitgebalanceerd team dat de titel in de Big East deelt met Louisville en Georgetown. Precies die twee op een straffe verdediging leunende teams kon Marquette niet verslaan. Zou links of rechts voor een upset kunnen zorgen.

16 Creighton Bluejays

Hangt zwaar aan één van de beste spelers van het land: Doug McDermott. Verloor in januari ineens twee keer achter elkaar en in februari zelfs drie keer op rij. Is wel een top basketball school in the making.

17 New Mexico Lobos

Al jaren top in de Mountain West Conference. Kan zeker een paar ronden mee in de Big Dance met een prima backcourt. Maar in het NCAA Tournament bestaat geen thuisvoordeel. En Lobos’ arena The Pit ademt thuisvoordeel.

18 UNLV Runnin’ Rebels

Pleintjesbasketball gegoten in een schoolprogramma. Dan komen de spelers graag bij je spelen. Anthony Bennett en Mike Moser vormen een uitstekend frontcourt. Runnin’ is wat ze willen. Fun to watch.

19 Syracuse Orange

Van de laatste veertien wedstrijden er zeven (!) verloren. Dat is bescha­ mend slecht. Maar zo slecht zijn de Orange niet. Michael Carter­ Williams is een top pointguard, Brandon Trice een uitstekende combo guard en C.J. Fair kan alles.

Nu nog zes keer op rij.

(Michigan), Otto Porter jr. (Georgetown) en Doug McDermott (Creighton).

Oladipo is een geweldige atleet, hij kan beestachtig dunken. Maar hij heeft ook leren verdedigen.

Maar er kleeft dit seizoen iets magisch

aan Kelly. Met hem op het veld wint Duke alles. Hij was zeven weken geblesseerd.

Zes weken daarvan kon Kelly niet trainen.

Intussen werd Duke onder andere vernederd door Miami Hurricanes. Kelly kwam terug in de thuiswedstrijd tegen Miami. Hooguit voor een paar minuten dachten wij, onnozelen. Kelly speelde 32 minuten en scoorde 36 punten om Miami met de staart tussen de benen af te laten druipen. Miami kon die dag kampioen in de Atlantic Coast Conference worden. Ten kostte van Duke. En Kelly dacht: “over my dead body”, en dus gebeurde het niet.

Tegenstanders worden ’s nachts na de wedstrijd nog wel eens wakker, om hulp roepend omdat Oladipo ze achtervolgt tot in hun droom. Dat, in combinatie met Zeller, Watford en de dit jaar al heel goed geworden eerstejaars pointguard Yogi Ferrel, maakt dat Indiana niet alleen aan het begin van het seizoen favoriet was.

De Hoosiers zijn nu tweede in vrijwel alle power rankings. Klaar voor de Final Four. En vanaf daar is alles mogelijk. Je Ook Gonzaga Bulldogs zou zomaar gunt het de Hoosiers en de fans. Juist na kampioen kunnen worden. Deze school een Kentucky jaar. For history sake. speelt zijn thuiswedstrijden in Spokane, Washington. In de relatief kleine West aar er zijn kapers op de kust. Vele Coast Conference. In de WCC is Gonzaga, kapers. Dit is zo’n jaar dat geen enkele of Zags zoals de bijnaam luidt, al jaren een school hoog boven de anderen uit toornt. dominant force. Er spreekt veel voor de Sommige volgers zeiden zelfs dat er wel Zags. Center Kelly Olynyk om te begin­ vijftien kampioenskandidaten aan te nen. Een bijzondere jongen, die in zijn wijzen zijn. Dat is een tikje overdreven. eerste twee seizoenen bij de Bulldogs geen Vijf of zes serieuze kandidaten en tien grote indruk maakte. In zijn derde seizoen outsiders oké. Maar zelfs dan kun je met nam hij een opvallende beslissing. Hij red gemak voorspellen: dit wordt een dolle shirted the season, wat betekent dat hij boel. Zeker als je ook nog een (en in de vrijwillig besloot geen wedstrijden te Tournament bracket games liefst de spelen en alleen te trainen. Hij had drie goede Cinderella moet voorspellen. betere spelers voor zich in het frontcourt en voorzag weinig minuten. In plaats De revanche van Duke daarvan trainde hij zich suf tegen zijn concurrenten. Hij maakte ze beter en Wat hadden we plezier vorig seizoen. tegelijk zichzelf het spel, zoals coach Mark Duke vloog eruit in de eerste ronde.

Few het graag wil spelen, eigen.

Weet je nog tegen wie? Nee hè? Dat maakt het nog mooier! Het werd 70­75 et resultaat: Olynyk behoort tot de tegen het nietszeggende Lehigh. Een beste spelers in het land en hij neemt zijn schande. En die moet uitgewist. Dat kan team iedere keer weer op sleeptouw. En heel goed. Als geen ander zal Duke Blue dat terwijl de supporting act er ook mag Devils in staat zijn om in 14 dagen zes zijn. Elias Harris is Olynyk’s kompaan in wedstrijden op rij te winnen. Coach Mike het frontcourt. Kevin Pagos en Gary Bell Krzyzewski kan beschikken over drie top jr. verdelen het spel beurtelings, geflan­ vierdejaars spelers. Center Mason keerd door de vaak onzichtbare, maar Plumlee, schutter Seth Curry en vooral misschien juist wel daarom belangrijke Ryan Kelly. Het gekke is, er is niets Mike Hart. Vanaf de bank komt dan nog bijzonders aan Ryan Kelly. Kijk naar David Stockton (ja, de zoon van de Utah hem en je denkt: “Ja. En?” Als je hem Jazz legende) voor een substantiële ziet spelen ook. Geen fratsen, geen fran­ bijdrage aan assists en rebounds. je. Gortdroog en heel erg goed, dat wel.

M

H

20 North Carolina State Wolfpack

Hebben niet echt aan de verwachtingen voldaan.

Sneeuwden in de ACC onder bij het geweld van Duke en Miami, maar hadden boven de Tar Heels kunnen, en eigenlijk moeten, eindigen. Maar een diepe run is niet uitgesloten.

21 St. Louis Billikens

Tragisch seizoen. Coach Rick Majerus (64) overleed 1 december na hartproblemen. Hij was al even met verlof. Majerus’ dood hakte er hard in bij zijn jongens. “Live your life forward”, zei Majerus. And they did… Dit team gun je een break.

22 UCLA Bruins

Dit team zou het helemaal worden.

Shabazz Mohammad was er tenslotte. De short forward met een NBA body valt een beetje tegen. Onder ons gezegd: Kyle Anderson is beter op dit moment.

UCLA gaat een run maken.

Mohammad gaat naar de NBA.

23 Arizona Wildcats

Jantje lacht, Jantje huilt. Dat is het seizoen van Arizona in een notendop. Er werd niet veel verloren, maar wel twee keer van UCLA, wat Arizona de titel kostte.

De statistieken zien er goed uit, maar wat gebeurt er tegen top­20 teams?

24 San Diego State Aztecs

Rommelde zich door de Mountain West Conference season (9­7).

Tegelijk had combo guard Jamaal Franklin een topseizoen. Hij leidde de statistieken in punten, rebounds en assists. Maar deze kracht is ook een zwakte.

25 Notre Dame Fighting Irish

Geen slecht seizoen voor de Fighting Irish, hun laatste in de Big East. Volgend seizoen wacht de ACC. Dit team heeft het zwaar tegen goed verdedigende tegen­ standers, al won het een keer van Louisville. •

Feest vol outsiders

Eigenlijk zijn de echte favorieten daarmee op.

Maar… Favoriet zijn is eerder een last dan een gemak met zoveel teams op de loer die (bijna) even goed zijn. Gonzaga is een offen­ sief team, dat kan een zwakte zijn. Zeker tegen teams als Louisville Cardinals, George­ town Hoyas, Oklahoma State Cowboys, Syracuse Orange en Kansas Jayhawks. Die kunnen echt verdedigen. De Cardinals, Orange en Hoyas zijn er zelfs in gespeciali­ seerd. Louisville is van dit rijtje de meest gevaarlijke outsider. Coach Rick Pitino houdt van de full court press en heeft met Peyton Siva een star pointguard. Zijn makke kwam dit seizoen nog wel eens aan het licht.

Hij scoort te weinig. Zijn gemiddelde is net geen 10 punten per wedstrijd. Maar zijn turnover ratio is gedaald, en ook dat was een probleem.

Center Gorgui Dieng werd een flinke

periode gemist in het seizoen. Dat scheelde 10 rebounds en vooral de angst bij tegen­ standers voor zijn blocks. Schutter Russ Smith was nog vaker dan afgelopen seizoen belangrijk op clutch moments. Pitino haat Smith. Niet omdat hij niet hard werkt op de training, want dat doet hij wel. Maar Smith is niet te coachen. Hij lijkt welhaast niet te willen leren wat Pitino van hem vraagt.

Iedere andere coach zou hem achteraan op de bank zetten. Pitino geeft hem de bal als het erom gaat, want Russ Smith will make that play.

Ook Kansas Jayhawks, verliezend finalist van vorig seizoen, kan dit jaar zomaar de Final Four halen. Hun kern van vierde­jaars spelers, aangevoerd door center Jeff Withey en pointguard Elijah Johnson. Aangevuld met Travis Releford en eerste­jaars revelatie Ben McLemore hebben ze nog één kans om de titel te pakken.

Zo barst Miami Hurricanes ook van de

ervaring. Qua spelers in de competitie dan.

Zij zullen met al hun seniors en star pointguard Shane Larkin hun fraaie seizoen een passend slot willen geven.

Met coach Jim Larranaga hebben ze

precies op tijd de juiste man aan het roer om die droom waar te maken. Miami is een spectaculair goed team dat aan populariteit heeft gewonnen. Vooral dankzij de oorvijg die het uitdeelde aan Duke. De five man floor slammin’ actie in de tweede helft vergeten we niet snel. Bij floor slamming slaan de spelers in de verdedigende stellingen met twee handen tegelijk op de vloer om aan te geven dat ze hun tegenstanders rouw lusten. Duke en zijn fans waren diep beledigd.

Cinderella story

Met teams als Michigan Wolverines en Michigan State Spartans nog kort achter de top dit seizoen, en niet te vergeten Ohio State Buckeyes, is er bijna geen ruimte voor Cinderella’s. Dat zijn teams die een sprookjesachtige run maken tijdens March Madness. Wie in aanmerking komen? Phoe… VCU Rams is een favoriete, die hebben een lastig schema. Dat maakt de mannen van Shaka Smart uitermate geschikt. Wichita State en Notre Dame hebben om te beginnen niet zo’n heel moeilijke hoek in het bracket. Maar dat kan ze ook het slachtoffer maken van een andere sprookjesachtige run. UCLA dan? En is dat wel verrassend, met Shabazz Mohammad en Tyler Anderson in het team? En een SportAmerika favoriet voor de Cinderella rol: Iona Gaels. Die noemden we vorig seizoen ook. Dat hielp niets. Eerste ronde eruit. Maar ze spelen zo leuk en kwamen nog nooit voorbij de tweede ronde (1x in 1980).

Een Cinderella aanwijzen is net zo

moeilijk als de winnaar van March Madness voorspellen. Dat is juist wat de Big Dance zo leuk maakt. Vul een bracket in op ESPN Tournament Challenge. Zoek de groep Sport­ Amerika.nl 2013 op en join. Je hoeft er dit jaar geen verstand van te hebben om te winnen. LET'S GET READY TO RRRUMMMMBLEEEE!!

Have fun. •

Jalen Rose'd

De talk of the town was de blessure van

Kobe Bryant. Hoe haalde die gemene Danthay Jones het in zijn hoofd om Kobe opzettelijk te blesseren!? Bryant bleef voor zijn doen maar wat lang kleinzerig doen over het voorval “I got Jalen Rose’d”, reageerde Kobe voor de camera.

Meteen waren de media het er over eens dat het opzet was, begon Jones zich als een betrapt schooljongetje te verdedigen en als klap op de vuurpijl kwam de NBA met de mededeling dat de scheidsrech­ ters het niet goed hadden gezien en Kobe Bryant met een 94­92 achterstand eigenlijk recht had gehad op twee vrije worpen.

In de studio zat Jalen Rose ondertussen vol trots te vertellen hoe hij in de NBA Finals van 2000, spelend voor de Indiana Pacers, Kobe bewust had geblesseerd door zijn voet onder Bryant te plaatsen tijdens het schot. Ja, dat had hij geleerd in zijn jonge jaren. Kobe ging door zijn enkel en kwam dat duel ook niet meer terug.

Magic Johnson zat er ook en die had wel 'n Johan Derksentje uit de kast mogen halen.

Vol poeha praten over hoe belachelijk die Jalen wel niet is en waar hij het lef vandaan haalt om zo over Kobe te praten. Om nu, na zoveel jaar, stoer op te gaan scheppen over hoe hij Bryant opzettelijk blesseerde.

Laker Johnson had Kobe in bescherming moeten nemen zoals Derksen dat deed met zijn redacteuren. Nooit meer met Jalen Rose aan één tafel willen zitten. Op zeker was Rose dan binnen een paar dagen zijn baan als analist kwijtgeweest. Even kijken, Magic Johnson of Jalen Rose? Keuze is snel gemaakt. Eens zien of Jalen Rose dan nog met zo’n glimlach terugdenkt aan dat Jalen Rose’d momentje. •

Jan Willem Zeldenrust.

Eerstejaars speler van de Cowboys.

Stats: 33mpg; 16ppg; 5.7rpg; 4.3apg; 3spg

Waaraan herken je de absolute topspeler? Haal hem denkbeeldig uit het team. Wat blijft er dan over? Dan was Oklahoma State nooit een contender voor de Big 12 titel geweest. Sterker, een losing season was niet denkbeeldig.

Smart is niet voor niets Player of the Year in de Big 12. Hij is een absolute topverdediger, is vingervlug (3 steals gemiddeld per wedstrijd) en hij maakt zijn teamgenoten beter. Dat laatste lukt lang niet alle topspelers. Dus precies dat maakt Marcus Smart speciaal.

Stats: 32mpg; 16.7ppg; 5.3rpg; 2.1apg; 1spg

Eerstejaars Ben McLemore is all the way

NBA materiaal. Hij kan het allemaal en met ogenschijnlijk het grootste gemak. Dat wil zeggen: zonder bal. McLemore is wat je noemt een catch and shoot scorer. Hij mist nog het vermogen om zijn eigen schot te creëren. Aan het begin van het seizoen was hij ‘een speler die, als hij aan de verwachtingen voldoet, kan uitgroeien tot een belangrijke starter voor de Jayhawks’.

Stats: 35mpg; 16ppg; 7.5rpg; 3apg; 2spg; 1bpg

“Niemand is onvervangbaar”, we roepen het maar al te graag. Oh ja?! Vertel mij dan maar eens wie Otto Porter jr. gaat vervan­ gen bij Georgetown… Natuurlijk komt er straks een andere speler als Porter jr. naar de NBA gaat. Die kan misschien een drie­ punter schieten. Of rebounden. En anders toch tenminste geweldig penetreren naar de basket. Georgetown heeft straks mini­ maal twee spelers nodig op de Player of the Year in de Big East te vervangen. Dus geniet nog maar even, deze twee weken…

Stats: 26mpg; 17.5ppg; 7.2rpg; 2apg; 1bpg

Is Tarzan sexy? Olynyk is uiterlijk de Tarzan

van de NCAA. Maar hij is niet sexy. Velen vragen zich af of hij een NBA center is. Dat is hij niet. Hij is een below the rim speler. Geen springveer, geen atleet, maar wel griezelig effectief. Hij heeft de hoogste player efficien­ cy rating van het land, een cijfer dat meet hoeveel statistieken je produceert ten opzich­ te van de hoeveelheid speeltijd. En daar komt dit nog bij: neem je het gemiddelde van zijn fieldgoal­, driepunts­ en vrijeworpenpercen­ tage, dan heeft hij de beste score van alle spelers in de afgelopen tien jaar.

Stats: 35mpg; 19.2ppg; 6.8apg; 3.2rpg;

We zeiden het al aan het begin van het

seizoen: De Wolverines hebben met Tim Hardaway jr. en Trey Burke waar­schijnlijk het beste backcourt van de NCAA. Soms zie je dingen namelijk wel aankomen. Trey Burke is een fenomenaal passer. Kiest de makkelijke optie als het kan, en de moeilijke als het moet. In beide gevallen komt de bal altijd bij een medespeler uit.

Met schieten gaat het net zo soepel dankzij zijn uitstekende schotselectie. Wat eraan ontbreekt? Burke is geen superatleet, al doet hij er de laatste weken alles aan om de scouts het tegendeel te bewijzen.

Stats: 28mpg; 13.7ppg; 6.2rpg; 2.2apg; 2.2spg

Dus niet Cody Zeller?! Nope. Cody is om te

beginnen niet heel sexy. Derdejaars schutter Oladipo kwam gaandeweg dit seizoen bovendrijven, juist op de momenten dat Zeller even niet thuisgaf. Deze atleet kan alles: scoren, rebounden, passen, verdedigen. Hij is snel, gaat altijd voorop in de fastbreak, maar ook in de verdediging leidt hij het team. Oladipo is degene die de Hoosiers in de loop van het seizoen zijn kampioenspotentie heeft teruggegeven.

Peter!

De NBA zit in de Twilight Zone tussen All*Star

Weekend en de Playoffs. In de West is het nog spannend, in de East is het wel min of meer beslist.

De enige vraag is of Houston, de Lakers en de War­ riors de playoffs gaan halen ten koste van Portland, Dallas en Utah en hoe lang de winning streak van de Heat gaat duren. Meh, gaap. Heb jij een idee voor een column?

Matthijs!

Tijdens het tikken van deze column is Heat ­ Celtics

nog niet gespeeld. We weten dus niet of de winning streak van de Heat in leven blijft. Ook weten we niet of Paul Pierce weer net zo lang gaat trashtalken tegen LBJ totdat laatstgenoemde het beu is en een triple dubbel gooit. Ook weten we niet of Kevin Garnett Chris Bosh gaat slopen onder de rim en of TD­ garden Ray Allen eindelijk eens dusdanig gaat uitjouwen dat hij eindelijk weer eens een paar 3­ punters mist. Dat weten we allemaal nog niet.

Daarom mijn suggestie: Laten we onze favoriete NBA­filmpjes op Youtube met onze lezertjes delen.

Peter!

Goed idee, hier zijn mijn tien favoriete YouTube­video's van dit moment.

10. Baron Davis on Kirilenko Ik ben al heel wat jaren fan van de Golden State Warriors. In mijn grote collectie basketballshirtjes hangt die van Jason Richardson, Warriors in de top 3. En die van Stephen Curry ook. Deze dunk, in die onwaarschijnlijke playoff run van de Warriors in 2007, van held Baron Davis, is absoluut een Warriors­ hoogtepunt van de 21e eeuw. Daarom in deze lijst.

9. Mike Conley Handles Mike Conley was ten tijde van deze video nog niet de grote bekende guard van de Memphis Grizzlies. Toch heb ik toentertijd deze video gezien en als speler gedacht: damn, ik kan echt niet dribbelen. Dat kan ik nog steeds niet, maar dankzij Conley weet ik nu waarom.

8. LeBron James pregame warm­up Ergens in deze video zit een dunk waarmee LeBron James per direct de dunkcontest wint. Alleen doet hij het tijdens het warmlopen voor een wedstrijd. Wat een held.

7. Blake Griffin Top 10 Rookie Season Blake Griffin in zijn rookieseizoen. Man, toen wisten we nog niet wat hij allemaal kon. Deze top 10 laat goed zien hoe hij de basketballwereld veroverde. Man, die dunks.

6. JR Smith full court football shot Dit is volgens mij van vorige week of twee weken geleden. Heb de video al vaak zitten kijken. Hoe casual die JR Smith de bal er ingooit en weg hobbelt. Ik weet niet of je weet hoe moeilijk dit is, wetenschappelijk gezien, maar laat ik je iets verklappen: dit is echt heel moeilijk.

5. Rasheed Wallace Ball Don't Lie Mixtape Haha, Rasheed Wallace. Wat een mooie vent. Maakt een fout, is het niet eens met de beslissing, de vrije worp gaat mis en hij brult 'BALL DON'T LIE!'. Love it.

4. Magic Johnson Career Mix Passen is mijn grootste hobby op het veld. Scoren is voor schapen. Goed passen, knap passen en altijd de vrije man vinden, dat is pas echt een talent. Magic Johnson, ja, die had wel talent.

3. Secret Vince Carter mixtape Deze mixtape was ooit echt een mixtape op VHS die over de burelen van het grootste basketballblad ter wereld ging, SLAM Magazine. Nu staat 'ie online. Vince Carter dunks gemixt met een persco van Mike Tyson. Geen idee waarom, maar het werkt.

2. John Stockton ­ The Ultimate Point Guard John Stockton, mijn held en voorbeeld. Kan uren naar beelden van hem kijken. De dribbels, de defense, de passing en de lay­ups. Kleine basketballdwerg domineert de NBA. Niet zo gek, dat het mijn voorbeeld is.

1. NBA Jam Sessions 1993 Rim Shaker In 1995 werd ik verliefd op basketball. In 1996 sloot ik me aan bij de Westland Stars. Een vriend van mij had een videoband gekocht over de NBA. Dat was NBA Jam Sessions uit 1993. Allemaal muziekvideo's met basketballbeelden. Helemaal kapot gedraaid, die VHS. Proberen bewegingen te kopiëren en geconcludeerd dat ik beter kon focussen op het passen van John Stockton dan het dunken van Shawn Kemp. Jarenlang was deze VHS de enige bewegende basketball­ beelden die ik gezien heb. Vandaar dat mijn vreugde groot was toen ik er achter kwam dat alle clips van deze VHS gewoon op YouTube staan tegenwoordig. Snik. Nostalgie!

Matthijs!

Indrukwekkende collectie. Hier komen die van mij:

10. Shaq, Lebron, D12 doen All Stars Dance Off Dit is de best bekeken NBA­video op youtube. Dik 19 miljoen views voor robotdansende All Stars. Let wel: dit is in 2007 toen de basketbal wereld er heel anders uit zag. Mensen in Cleveland dachten toen serieus echt dat Lebron James bij hun kampioen zou worden, Dwight Howard alleen maar een sympathieke kant had en Shaq ooit zou stoppen met dikker worden.

9. Kobe Bryant Top 10 Plays 2007 Over 2007 gesproken. Deze top 10 van Kobe van dat jaar is echt zo indrukwekkend. Wat mij betreft was Kobe dat jaar op zijn best. Net zo goed als MJ? Nee dat niet. Maar zoals Jalen Rose het altijd zegt: MJ was the original, KB is the mixtape. Trouwens, voordat Kobe vorige week zijn enkel blesseerde haalde hij een niveau dat schrikbarend dicht bij zijn 2007­vorm kwam. En dat voor een 34­jarige.

8. Chris Paul + Magic = Unbelievable BIG Ik hou van Amerikaanse commercials en al helemaal als ze over sport gaan. Deze door Spike Lee geregisseerde ad met Chris Paul en Magic Johnson (Steve Nash zit er ook in maar volledig overbodig imho) is de beste van dit seizoen. Een soort eerbetoon voor de 3e beste speler (op Lebron en Durant na) van de NBA. Check de moves die nummer 11 moet uithalen om de cross­overs van de 'onzichtbare' Paul te volgen. Sick!

7. Blake Griffin posterizes Kendrick Perkins Onze vorige column ging over de monsterdunk van DeAndre Jordan van de Clippers. Zijn teamgenoot Blake Griffin is natuurlijk de enige echte dunkmessias van dit moment. Deze dunk uit 2012 over Thunder­center Kendrick Perkins vond ik eigenlijk nog net ietsje indrukwekkender.

Vooral omdat Perkins een reus van een rimprotecter is die is aangenomen om dit soort dunks te voorkomen. P­O­S­T­E­R­I­Z­E­D. 6. Shaqtin a Fool Shaq is hard op weg om ­ naast een NBA legende, multi­triljoenair en HoF ­ een soort online mediamogul te worden. De rijkste ex­basketballer heeft een leven dat iedere dag leuker lijkt te worden. Zijn YouTube­kanaal en twitteraccount zijn zeer vermakelijk en ondanks zijn geregeld onverstaanbare gemurmel bij TNT is het item 'Shaqtin a fool' hilarisch. Mooie baan ook. NBA­spelers uitlachen.

5. Kenneth Faried ­ No one can tell me... Kenneth Faried is een baas. Niet alleen omdat hij iedere wedstrijd met 300 km/h rebounds grijpt en dunks door de ring ramt.

Ook niet omdat hij bij de Denver Nuggets zit die het meest aantrekkelijke ren­vlieg­ hotseknotse­begonia­basketbal spelen. Ook niet vanwege zijn looks en coole bijnaam (The Manimal!) maar omdat hij twee lesbische moeders heeft en daar heel open over is. Zoiets is helaas heel bijzonder in de homofobe NBA. In deze video geeft Faried een dikke middel­ vinger naar iedereen die roept dat same­sex­opvoeding een uitvinding van de duivel is.

4. Video bomben met Chris Bosh Er was een tijd dat iedereen in Amerika Chris Bosh haatte. Dat was gewoon een tweede natuur. Je ademde in, je ademde uit en je haatte Chris Bosh. Had natuurlijk alles te maken met de video waar hij samen met Lebron en Wade tig titels voor de Heat voorspelde nog voordat er een wedstrijd was gespeeld. Inmiddels is de eerst titel binnen en vindt heel Amerika de Heat lief. Zelfs van de Harlem Shake maken ze iets geinigs. Dat is allemaal dankzij Chris Bosh die tegen­ woordig een soort cultfiguur is met iedere week een nieuwe grap. <3 3. Michael Jordan laatste wedstrijd bij Bulls (compleet) Zoek een vrij weekend. Zet de telefoon uit en trek de deurbel offline.

Zet een koptelefoon op. Ga deze video bekijken. In zijn geheel. Dus alle twee uren, 10 minuten en zesenvijftig seconden. Het betreft de allerlaatste wedstrijd van His Royal Airness in een Bulls­uniform.

Kippenvel. Brokken in de keel. Tranen. Zo goed was hij dus. Zelfs nog op latere leeftijd. MJ = god en dan matsen we die knakker boven op zijn wolk eigenlijk nog.

2. Hakeem ­ Dreamshake Toen Michael Jordan even twee seizoenen geen zin meer had om te basketballen dacht iedereen dat David Robinson het machtsvacuum zou gaan vullen. Hij had alleen geen rekening gehouden met (H)Akeem Olajuwon, de Nigeriaanse center met de fluwelen postmoves. Niemand in de historie van het basketbal kon zo sierlijk fakes and spin moves uitvoeren. Zijn voetenwerk was geniaal voor iemand van zijn lengte. Hakeem was in een woord: briljant. Zoiets zullen we nooit meer zien in de NBA aangezien de centerpositie zo goed als is uitgestorven.

1. Larry Bird ­ 1988 Three point contest Het enige wat ik bij deze video te melden heb is de navolgende anekdote: "Before the shootout began Bird walked around the locker room and asked: "Who's finishing second?" •

Zoals een groot deel van de Major

League managers speelde Francona op een blauwe maandag zelf ook nog op het hoogste niveau. Als eerste honk­man en outfielder kwam hij tussen 1981 en 1990 uit voor de Montreal Expos, de Chicago Cubs, de Cincinnati Reds, de Cleveland Indians en de Milwaukee Brewers. Veel verder dan een rol als backup kwam hij echter nooit. In bijna 2000 at bats zou hij uiteindelijk niet meer dan 16 home runs slaan. Al vrij vroeg was echter duidelijk dat hij wel de vaardigheden van een manager had.

twee keer Manager of the Year werd) en Águilas Cibaeñas (een team uit de Domi­ nican Winter League, waar onder andere Manny Ramírez en Miguel Tejada speelden) kwam hij in 1996 terecht bij de Detroit Tigers als derde honk­coach.

Doorbraak

Een jaar later werd hij door de Philadelphia Phillies aangenomen als manager. Bij de Phillies waren zijn enige echt goede spelers Curt Schilling (die hij later nog tegen zou komen) en Scott Rolen. Met dit team viel niet veel eer te behalen en in vier seizoenen eindigde hij dan ook niet hoger dan de derde plaats in de NL East.

Ondanks twee derde en twee vijfde

Vrijwel direct nadat hij zijn actieve

loopbaan had beëindigd, besloot hij zich op het coachen en managen te storten.

De Chicago White Sox gaven hem de kans om meteen aan de slag te gaan als manager van de Sarasota White Sox, het Rookie League team. Van daaruit begon Francona zijn lange reis door de Minors.

Een reis waarin hij zijn managementstijl steeds verder ontwikkelde. Francona staat bekend als manager die niet alleen boven, maar ook midden in de groep staat. Zijn vader, oud­Major Leaguer en reden voor Terry’s bijnaam, Tito Francona noemt Terry een player/ manager. “Zo is hij altijd geweest.”

Via South Bend, Birmingham (waar hij

plaatsen met de Phillies besloten de Red Sox Francona aan te nemen in de winter van 2003. De Red Sox hadden net op tragische wijze Game 7 van de ALCS verloren van aartsrivaal New York.

Pedro Martínez was in die wedstrijd de starter en hij domineerde de Yankees.

In die periode was echter bekend dat hij rond de grens van de 100 pitches zijn snelheid en stuff kwijtraakte. Toch liet toenmalig manager Grady Little hem staan. De Yankees kwamen terug in de wedstrijd dankzij een home run van Jason Giambi en uiteindelijk, in de elfde inning, sloeg Aaron Boone een knuckle­ ball van Tim Wakefield over de hekken voor een walkoff.

De beslissing van Little om Martínez te laten staan kostte hem, in combinatie met het opnieuw niet winnen van de World Series, zijn baan. Francona, die in de tussentijd in verschillende rollen werkte voor de Indians, Texas Rangers en Oakland Athletics, volgde hem op en mocht direct zijn voormalig ace Curt Schilling begroeten als nieuwe aanwinst.

Schilling kwam als free agent over van de Arizona Diamondbacks en Keith Foulke werd als closer toegevoegd aan de selectie.

Reverse the Curse

Er ontstond direct een klik tussen mana­ ger en spelersgroep en, niet onbelang­rijk in Boston, de fans. In zijn eerste reguliere seizoen won Tito met de Red Sox 98 wedstrijden en eindigde hij achter de Yankees op de tweede plaats in de AL East. Een tweede plaats die dankzij de Wild Card goed was voor een plek in de playoffs, waarin in de ALCS opnieuw New York de tegenstander was.

Als manager van de Birmingham

Barons kreeg Francona in 1993 een wel heel speciale 31­jarige rookie bij zijn Double­A team. Michael Jordan had net na het overlijden van zijn vader besloten te stoppen met basketball en de overstap naar honkbal te maken.

Na een lastige Spring Training werkte hij zich omhoog naar Double­A. Francona vertelt in interviews nog graag over Jordan, die hij inmiddels als vriend ziet.

Hij kan niet genoeg benadrukken

hoe gewoon Jordan, op dat moment al de grote superster zoals we hem kennen vanuit de NBA, zich gedroeg tussen de Minor Leaguers. Hij reed gewoon met het team in de bus naar uitwedstrijden en sliep in dezelfde slechte hotels. “Aan alles zag je dat hij geweldig veel respect voor het spelletje had. Hij wilde alles leren, van techniek en tactiek tot de speciale MLB­lingo.”

Jordan was natuurlijk een echte atleet. Hij stal dat seizoen 30 honken en sloeg 50 punten binnen, maar zijn slaggemiddelde liet te wensen over. Francona denkt dat hij een kans had om de Majors te halen. Toch besloot MJ terug te keren naar de NBA.

Het leek een rampzalige serie te

worden toen de Yankees de eerste drie wedstrijden met groot gemak naar zich toe trokken. Toch kwamen de Red Sox terug. Francona had een team bij elkaar gebracht waarin een groot aantal zogenaamde clubhouse guys – echte teamplayers, die zorgen voor goede sfeer – een belangrijke rol speelden. Spelers als Johnny Damon, Kevin Millar, Pedro Martínez spraken hun teamgenoten toe en zorgden ervoor dat de Sox nog geloofden in een goede uitkomst.

Zelfs met 3­0 achter in de serie en 4­3 achter in Game 4 met Mariano Rivera op de heuvel geloofden zij er nog in. Toen Kevin Millar met vier wijd op het honk kwam, maakte Terry Francona één van de beste beslissingen uit zijn loopbaan. Hij wisselde Millar en bracht pinch­runner Dave Roberts. Roberts kreeg het steelteken, stal het tweede honk en scoorde de gelijkmaker op een honkslag van Bill Mueller. De Sox wonnen Game 4 én Game 5 én Game 6 én Game 7!

In de World Series waren de St. Louis

Cardinals geen partij en voor het eerst in 84 jaar pakten de Red Sox de titel.

Het gestolen honk van Dave Roberts zal voor altijd het symbool blijven van het geloof van de Red Sox. Het geloof in eigen kunnen en het geloof in de goede afloop.

Francona was de manager die hiervoor zorgde, de manager die “The Curse of the Bambino” verbrak, een tragische geschiedenis in Boston.

In de jaren die hierop volgden liet hij fan

favourites Kevin Youkilis, Dustin Pedroia, Jon Lester en Jacoby Ellsbury debuteren en won hij in 2007 zelfs een tweede titel met de BoSox. Het geluk kon niet op en Francona en zijn Red Sox werden in New England en omstreken op handen gedragen.

Uitgewerkt

Toch was het niet altijd rozengeur en maneschijn. Zeker naarmate het einde van het tijdperk Francona naderde, zwelden geruchten over onrust binnen het team aan.

In 2011 kwamen er verhalen naar buiten over wangedrag van spelers en het dieptepunt volgde toen de Red Sox in september een grote voorsprong in de AL East verspeelden en op de laatste dag zelfs de hoop op een playoffplek zagen vervliegen.

De magie van Francona was uitgewerkt. Hij was te veel ‘one of the guys’ en te weinig de leider en de man die boven het team stond.

Het management van de Red Sox besloot

de optie in het contract van Francona niet te lichten en voor het eerst sinds 2003 zat de in Pennsylvania geboren manager zonder werk. Dat duurde overigens niet lang, want al snel benaderde ESPN hem om als analist bij Baseball Tonight en verschillende wed­ strijden te fungeren. De grote hoeveelheid vrije tijd gebruikte hij in 2011 om samen met columnist Dan Shaughnessy een boek te schrijven over zijn jaren bij de Red Sox met de logische titel ‘The Red Sox Years’.

In het boek beschrijft hij in harde bewoor­ dingen hoe moeilijk het was om te dealen met spelers als Ramírez, Daisuke Matsuzaka en David Ortiz en dat de band tussen hem en de leidinggevenden bij de Sox niet altijd even goed was. Dat het een bende Dat het een bende was bij de Red Sox bleek vorig jaar ook wel toen Bobby Valentine de boel totaal niet aan de praat kreeg.

Het laatste decennium

staan de Cleveland Indians bekend als één van de ‘arm­ ste’ teams in de MLB, dat wel regelmatig goede spelers opleidt. Die talenten kregen vervolgens niet de aanbie­ ding waar zij op gehoopt hadden en vertrokken via free agency of trades naar andere teams. Cliff Lee, CC Sabathia, Víctor Martínez.

Het zijn allemaal voorbeel­ den van All­Stars die elders terecht kwamen, omdat de eigenaars van de Indians hun geld niet uit wilden geven.

Inmiddels was Cleveland voor free agents ook al hele­ maal geen interessante be­ stemming meer. Dankzij Terry Francona is dit imago totaal omgeslagen. Francona werd ook ingezet bij het rekruteren van spelers. Voor Nick Swisher kwam hij naar Progressive Field, waar hij het scorebord aan had laten zetten en de naam van Swis­ her door de public announ­ cer om had laten roepen.

Dat Francona aantrek­

kingskracht heeft, blijkt wel uit de reactie van Jason Giambi: “Al die jaren dat ik met de Yankees tegen Francona speelde, zei ik tegen hem: ‘Ooit zal ik voor jou spelen’. Hij is gewoon de droommanager.”

Inmiddels heeft Francona een nieuwe

baan. Bij de Cleveland Indians hoopt hij een nieuwe start te kunnen maken en, zoals gezegd, de Indians hopen dat hij ook bij hen een einde kan maken aan de titeldroogte.

De Francona­familie heeft een goede band met Cleveland. Vader Tito en zoon Terry speelden voor de club en in 2001 was Terry zelfs special assistant van toenmalig GM en huidig vice president Mark Shapiro. Dat was voor hem een belangrijke reden om op het aanbod van de Indians in te gaan. Zodra hij getekend had, ging Francona aan de slag.

Hij belde met zijn huidige spelers, bezocht trainingskampen voor jeugdige talenten in de Dominicaanse Republiek en zette zich in bij het rekruteren van nieuwe spelers.

Dat laatste is hem goed gelukt, want

de anders zo stille Indians trokken deze winter Nick Swisher, Michael Bourn, Drew Stubbs, Trevor Bauer, Daisuke Matsuzaka, Mark Reynolds en Jason Giambi aan. Opvallend is hier­ bij dat zowel Swisher als Reynolds weer echte clubhouse guys zijn.

Dustin Pedroia, de speler die in Boston het dichtste bij zijn manager stond, gelooft er heilig in dat Francona ook de Indians successen kan brengen: “Hij heeft er echt zin in. Vanaf het moment dat hij de baan had, was hij fired up. Hij kon niet wachten tot Spring Training. Ik zei nog tegen hem: ‘Doe eens rustig’. Maar dat kan hij niet. Dat is Tito. Ik weet zeker dat hij ook bij de Indians het tij kan keren!”

Of die ommekeer in 2013 al zal volgen is

twijfelachtig. De Indians verloren in 2012 nog 93 wedstrijden en hoewel zij zich ontzettend versterkt hebben, is vooral de starting pitching van de Tribe nog een groot vraagteken. De Tigers zijn in de AL Central nog altijd huizenhoog favoriet, maar misschien kunnen de Indians gebruik maken van de grote concurrentiestrijd in de twee andere divisions en stiekem een Wild Card winnen. Met Francona als manager is alles mogelijk. Hij zal het in elk geval weer op Tito’s way doen. •

Play ball!

De World Baseball Classic zit erop. We

hebben er van genoten, want in plaats van onbelangrijke Spring Training wedstrijden, keken we in maart al naar wedstrijden, waarin wel iets op het spel stond.

Nederland verraste opnieuw (was het nog wel een verrassing?) en Amerika stelde opnieuw teleur.

De Amerikanen krijgen nu de kans om zich te herpakken in de competitie die zij nog altijd belangrijker vinden. De World Baseball Classic was immers een opwarmertje voor het reguliere seizoen in de MLB.

Over een ruime week begint het seizoen en kunnen we maandenlang elke dag honkbal kijken. Gelukkig kunnen we deze week mooi nog even gebruiken om te kijken welke spe­ lers er in vorm zijn, welke spelers geblesseerd zijn en te luisteren hoe die heerlijk herken­ bare introdeuntjes van de televisiestations van onze favoriete teams ook alweer klonken.

Ik moet me eerlijk gezegd nog even goed

inlezen, want volgende week gaan we een grote MLB preview schrijven en, ook niet onbelangrijk, dit is de week van de fantasy drafts! Als je dit mooie spel nog nooit gespeeld hebt, is de SportAmerika Fantasy Baseball League een mooie instapleague.

Tijdens de draft krijg je de kans om, om de beurt, Major League spelers te kiezen. De statistieken die zij op het veld bij elkaar spelen, tellen ook voor jouw team.

Een hele leuke manier om op de hoogte te blijven van het laatste nieuws in de MLB, want SportAmerika en MLB.com zijn dagelijks de eerste sites die je bezoekt!

Inschrijven kan via sportamerikafantasy @gmail.com of mention @lenmb op Twitter. Play ball! •

Seb Visser.

NAAM: Mariano Rivera GEBOREN: 29 november 1969 in Panama City, Panama BURGERLIJKE STAAT: Getrouwd met jeugdliefde Clara, drie zonen.

POSITIE: Closer BIJNAAM: Mo TEAM: New York Yankees VORIGE TEAMS: ­ DRAFT: Rivera is niet gedraft, maar gescout in Panama. Tekende in 1990 zijn eerste contract bij de Yankees.

DRAFT CLASS: ­ CONTRACT: Rivera tekende deze winter een eenjarig (tien miljoen dollar) contract.

Gaat na dit seizoen met pensioen.

TOTAAL VERDIEND: $ 159.441.825 ENDORSEMENTS: Doet als vrijwilliger veel voor de mensen in Panama. Heeft een stichting die kinderen in de VS en Panama helpt.

PRIJZEN: 5x World Series­kampioen (1996, 1998­2000, 2009), World Series MVP (1999), 15x AL All­Star (1997, 1999­2002, 2004­2006, 2008­2011), 3x MLB saves leader (1999, 2001, 2004) CAREER STATS: Reguliere seizoen: 1051 wedstrijden, 1219 2/3 IP, win­loss record 76­58, ERA 2.21, 1119 strikeouts, WHIP 0.998, 608 saves PLAYOFFS: 96 wedstrijden, 141 IP, win­ loss record 8­1, ERA 0.70, 110 strikeouts, WHIP 0.759, 42 saves STERKE PUNTEN: Het lijkt wel of er ijswater door Rivera’s aderen stroomt. Het maakt hem niet uit hoeveel druk er op een wedstrijd staat; hij neemt zijn plaats op de heuvel in en klaart de klus bijna altijd.

Hierbij vertrouwt hij op zijn grootste wapen: de cut fastball. Met deze pitch dreef hij al menig slagman tot wanhoop.

ZWAKKE PUNTEN: Zelfs voor iemand als Rivera staat de tijd niet stil, al leek dat tot vorig seizoen soms wel het geval. De closer moest na zijn blessure in 2012 lang revalideren en het is nog maar de vraag of hij zijn oude niveau weer kan oppakken nu

hij bijna een jaar uit de roulatie is geweest.

HALL OF FAME: Geen twijfel over mogelijk. Rivera zal op het eerst mogelijke moment worden toegelaten tot Cooperstown.

OVER HEMZELF: • “Ik pak de bal, ik gooi de bal en daarna ga ik douchen.”

Rivera geeft een nuchtere beschrijving van zijn taak.

• “Ik vertrouwen op mijn pitches… Ik vertrouw op mijn pitches en op mijn teamgenoten.” Baseball blijft een teamsport volgens Rivera.

OVER HEM: • "Sheff zei tegen me: ‘Je zit naast een legende’ terwijl hij naar Mo wees. En Gary Sheffield is zelf een toekomstige Hall of Famer. Zoiets blijft je wel bij. Rivera is waarschijnlijk de meest gerespecteerde speler in de MLB".

Phillies­infielder Michael Young.

• “Zijn pitches zijn ongelooflijk. Sterker nog, zijn pitches zijn gewoon niet eerlijk.”

Minnesota Twins­catcher Joe Mauer.

SPORTAMERIKA OVER MARIANO RIVERA: Mariano Rivera is de beste closer ooit. Punt uit. Sinds 1997, toen hij de closer­rol bij de Yankees overnam, is hij al een zekerheid binnen het team. De Yankees wonnen in die periode vijf World Series­ titels en Mo had in allemaal een groot aandeel. Met Rivera gaat er na dit seizoen een levende legende met pensioen en het bijzondere is dat zelfs de grootste Yan­ keeshaters dit beamen.

EINDCIJ­ FER:

10­

Strijd de Titanen

NEW YORK – Onlangs gebeurde het: na maanden geroddel en gespeculeer werd Fox Sports 1 officieel aangekondigd.

Na ESPN, NBC Sports Network en CBS Sports Network wordt Fox Sports 1 vanaf 17 augustus de vierde nationale en volledig aan meerdere sporten gewijde televisiezender van Amerika. Maar in tegenstelling tot de pogingen van NBC en CBS om het ESPN bolwerk, dat al ruim twee decennia de Amerikaanse sportmedia ongestoord domineert, om te stoten maakt Fox Sports 1 – dat naar het schijnt snel gevolgd zal worden door Fox Sports 2 en misschien zelfs Fox Sports 3 – daar wel goede kans op.

Een stukje achtergrond: Nadat mijn Amerikaanse echtgenote en ik in

2009 voor de tweede keer naar Washington verhuisden, ging ik in januari 2010 als voetbaljournalist bij ESPN.com aan de slag. De macht van de zelfbekroonde ‘Worldwide Leader in Sports’ was van alle kanten indrukwekkend. Als je bij ESPN werkt gaan er deuren open waarvan je niet eens wist dat ze bestonden. Maar er was ook sprake van een tastbare zelfvoldoening. Er werd nog wel gesproken van ambitie, maar er was weinig meer van te merken. Ze waren al zo lang de allergrootste, dat de mensen het vanzelfsprekend leken te vinden en er soms de kantjes afliepen.

Na twee jaar ESPN kreeg ik slechts twee weken voor het aflopen van mijn contract zonder enige uitleg te horen dat mijn verbintenis niet verlengd zou worden. Ik weet nog steeds niet waarom, al heb ik via via wel vernomen dat het niet aan mijn inzet of prestaties lag. Tot mijn verbazing kreeg ik vrij snel een belletje van Fox Sports. Zij hadden net een half miljard dollar neergeteld voor de WK­rechten voor 2018 en 2022. Of ik daar niet wilde komen werken als voetbalcolumnist voor FoxSports.com en FoxSoccer.com? Voor een veel beter contract. Zes maanden geleden begon ik, en ik werk er met heel veel plezier.

Bij Fox Sports zitten, zo weet ik inmiddels, bijzonder intelligente en

gedreven mensen die er alles aan willen en zullen doen de allerbeste te worden. En in tegenstelling tot NBC en CBS hebben ze dankzij grote baas Rupert Murdoch het vermogen om de strijd aan te gaan met ESPN. Het Amerikaanse sportmedia landschap gaat er heel anders uitzien.

ESPN zal voor het eerst in haar bestaan echt bedreigd worden. Dat is goed voor de kijker en voor de lezer. En voor de verkopers van televisierechten. Het wordt een spannend titanengevecht.

En voor mij, dat mag je best weten, is dat iets heel persoonlijks. •

Op een doordeweekse dinsdag in

maart opende het 2013 NFL­seizoen zijn sluizen en golfde onder de noemer van free agency een curieuze combi­ natie van dollars, hebzucht, korte­ termijndenken en koopmanschap de wijde wereld in. Alsof free agency ertoe doet met het oog op de Vince Lombardi Trophy. Voor wie dat nog gelooft: kampioensteams worden al sinds mensenheugenis niet meer gebouwd met behulp van grote contracten voor free agents. Maar dat weerhoudt de heren general managers in de league er natuurlijk niet van tientallen miljoenen dollars te besteden aan het laatste ontbrekende puzzelstukje en heel hard te hopen op resultaat, al dan niet tegen beter weten in. En ook dit jaar mogen we daar met zijn allen al handenwrijvend van meegenieten.

AFC EAST Het dollarbal werd

grandioos geopend in Miami, waar het vorige week een goed moment bleek om een 26­jarige, razendsnelle wide receiver zonder noemenswaardige prestaties te zijn: Mike Wallace tekende vrijwel direct na het openen van de markt een vijfjarig contract ter waarde van 60 miljoen dollar met de Dolphins. Het leven kent verve­ lender momenten, zullen we maar zeggen.

Datzelfde moeten LB’s Dannell Ellerbe en Philip Wheeler hebben gedacht toen zij hun langdurige, dikbetaalde contracten ondertekenden in Miami. GM Jeff Ireland vergrootte tegelijkertijd het arsenaal van Ryan Tannehill met WR Brandon Gibson en TE Dustin Keller, waardoor de Dolphins de Philadel­ phia Dream Team Eagles van 2013 zijn. Als dat maar goed gaat.

Bill Belichick’s Patriots zaten ook

bepaald niet stil. Het spraakmakende vertrek van Wes Welker werd keurig opgevangen met Danny Amendola, de matige secondary werd versterkt met veteraan SS Adrian Wilson, CB Aqib Talib tekende bij en ST/RB Leon Washington, WR Donald Jones en mogelijk WR Emmanuel Sanders (restricted) werden gehaald voor een broodnodige aanvallende impuls. Bij de buren uit Buffalo en New York bleef het wijselijk rustig. De Bills namen eindelijk afscheid van de hopeloos overbetaalde quarterback Ryan Fitzpatrick en contracteerden enkel LB Manny Law­ son. De Jets profiteerden van hun slimme nieuwe GM John Idzik en concentreerden zich op korte contracten voor weinig. Resultaat: OG Willie Colon, DE Antonio Garay, RB Mike Goodson en QB David Garrard.

AFC NORTH Ondertussen

bij de Super Bowl winnaar uit Baltimore: de exodus. Tegenover het vertrek van zowat het halve Super Bowl­team (onder wie Boldin, Kruger, Pollard en mogelijk Ed Reed) stond enkel de komst van DE Marcus Spears en DT Chris Canty.

Daar wordt een mens niet warm van, ook al staat de Vince Lombardi Trophy vers te blinken in de prijzenkast en heet Ozzie Newsome de beste GM in de NFL te zijn.

De Cincinnati Bengals maakten het nog bonter door helemaal geen enkele free agent aan te trekken de afgelopen week.

Wellicht dat dit wat van doen heeft met het werkelijk formidabele draftwerk de afgelopen jaren, waarvoor nogmaals hulde. In Pittsburgh gebeurde ook wei­ nig, ‘dankzij’ salary cap management dat bepaald geen prijs verdient, maar waar­ voor je wel een prijs betaalt: het vertrek van legende OLB James Harrison, het waarschijnlijk niet kunnen matchen van het Patriots offer sheet voor veelbelovend WR Emmanuel Sanders en enkel de komst van TE Matt Speath, QB Bruce Gradkowski en William Gay. Tot zover de playoffaspiraties van de Steelers.

Nee, dan was het nieuws dat uit Cleve­ land kwam toch iets beter. Dankzij nieuwe eigenaars en dito elan contrac­ teerden de Browns achtereen­ volgens DT Desmond Bryant, OLB Paul Kruger, LB Quentin Groves en TE Gary Barnidge en ligt de AFC North in­ eens wagenwijd open.

AFC SOUTH Hetzelfde kan

met een beetje goede bedoelingen gezegd worden over de AFC South, nadat de excentrieke Colts­eigenaar Jim Irsay rammelde met een forse zak met dollars voor spelers die variëren van prima bruik­ baar tot leuk­maar­niet­voor­dat­geld.

Irsay deed het op Twitter ondertussen voorkomen alsof LeBron James zojuist had getekend in Indy. Niets was minder waar met NT Ricky Jean­Francois, FS LaRon Landry, CB Greg Toler, G Donald Thomas, OLB Eric Walden, DE Lawrence SIdbury en OT Gosder Cherilus. De verre buren uit Houston deden tegelijkertijd hun best om hun voorsprong ten opzichte van de divisierivalen teniet te doen via het afschrijven van gewaardeerd starters Glover Quin en Connor Barwin. Dan deden de Tennessee Titans toch iets meer hun best er nog wat van te maken met de komst van OG Andy Levitre voor asociaal veel geld en het aantrekken van TE Delanie Walker, ILB Moise Fokou, RB Shonn Greene, DT Sammie Lee Hill en SS George Wilson. De eervolle vermelding in deze divisie gaat echter naar Jacksonville, waar de nieuwe beleidsmakers slim genoeg waren om het Laurent Robinson­ fiasco ongedaan te maken en verder alleen DT Roy Miller, CB Alan Ball, RB Justin Forsett en OLB Geno Hayes binnen te halen.

AFC WEST Het echte vuur­

werk viel out West te bewonderen. De Denver Broncos begonnen free agency magistraal met de beste slot receiver aller tijden in Wes Welker, het bescheiden contract van nieuwe CB Dominique Rodgers­Cromartie en de nuttige komst van G Louis Vazquez, DT Terrence Knighton en LB Stewart Bradley. Alle euforie verdween vrijdag toen de Broncos en Elvis Dumervil’s agent te laat waren met het inleveren van een geherstructu­ reerd contract en één van de grootste sack­ machines in de NFL plotseling op de vrije

markt terecht kwam. De divisierivaal uit Kansas City zal van dat buitenkansje geen gebruik kunnen maken na een waslijst aan transfers. De komst van CB’s Sean Smith en Dunta Robinson, DT Mike DeVito, OG Geoff Schwartz, WR Donnie Avery, QB Chase Daniel, TE Anthony Fasano en de eerdere trade voor QB Alex Smith bewijzen dat Andy Reid zijn Dream Team lesje wel heeft geleerd. Ahum. In de kantlijn van de divisie manoeuvreerden de San Diego Chargers hun beperkte cap space naar RB Danny Woodhead, CB Derek Cox, OG Chad Rhinehart, TE John Phillips en OT King Dunlap en begonnen de Oakland Raiders aan hun odyssee terug uit de door Al Davis gegraven peilloze diepte met DT Pat Sims en LB’s Nick Roach, Kaluka Maiava en Jason Hunter.

Cowboys fans was Jerry Jones afgelopen week klaarblijkelijk op vakantie, zodat hij niet nog meer schade kon toebrengen via onzinnige transfers.

NFC NORTH Wellicht dat

Jones dat kunstje heeft afgekeken van Packers GM en resident genius Ted Thompson, want ook in Green Bay was de stilte oorverdovend, op het vertrek van Charles Woodson en Greg Jennings na dan. Diezelfde Jennings, en zijn flinke nieuwe contract met de Vikings, verzacht­ te de klap die in Minnesota gevoeld werd door de trade van supertalent Percy Har­ vin naar Seattle, de teleurstellende komst van backup QB Matt Cassel en dus het definitieve aanblijven van Christian drama Ponder. In Chicago heeft men gelukkig wel vertrouwen in hun quarter­ back en kreeg Jay Cutler eindelijk de beschikking over een fatsoenlijke left Andy Reid mag tackle in Jermon Bushrod en een dan oude wijn in nieuwe zakken doen te passvanger in TE Martellus Bennett.

Kansas City, Eagles GM Howie Roseman De Detroit Lions zakten ondertussen toont gelukkig wel aan door schade en steeds verder weg in het moeras van hun schande wijzer te zijn geworden. Want als eigen salarishuis. FS Louis Delmas er iets opvalt aan de transfers door de bleef en Reggie Bush (eindelijk een Eagles dan is het wel het totale goede RB), SS Glover Quin en DE gebrek aan grote namen en de Jason Jones kwamen de boel dan wel voorzichtige aanpak qua versterken; tegen het vertrek van Cliff contractduur en ­omvang. Voor Avril en het pensioen van OT Jeff relatief beperkte salarissen en Backus is in Detroit geen kruid gewassen. weinig garanties wilden OLB Connor Barwin, CB’s Cary Datzelfde Williams en Bradley Fletcher, SS geldt voor het kruid in New Orleans en Kenny Philips, NT Isaac Sopoaga, FS Carolina versus het totale gebrek aan Patrick Chung, TE/FB James Casey ruimte onder de salary cap voor deze en WR Arrelious Benn (via trade met kwaliteitsarme teams. De Saints werden Tampa Bay) evengoed dolgraag er ondanks de komst van talentvol CB onderdeel zijn van de Chip Kelly Keenan Lewis waarschijnlijk zelfs Experience. Zo actief als de Eagles waren, zwakker op, door het vertrek van Drew zo rustig was het bij de divisiegenoten uit Brees’ lijfwacht Bushrod naar Chicago, en New York, Washington en Dallas. De in Carolina veranderde eigenlijk helemaal Giants haalden tijdens hun jaarlijkse niets, met slechts één (obscure) nieuw­ doorselecteersessie verloren zoon CB komer: CB Drayton Florence. Dat het Aaron Ross terug naar het oude nest en Panthers­salarishuis bevolkt wordt door contracteerden verder veteraan DT duurbetaalde, middelmatige running Cullen Jenkins, LB Dan Connor, WR backs blijkt voor de zoveelste keer geen Louis Murphy en PK Josh Brown verstandig beleid. Daar gaan ze in Atlanta terwijl de Redskins afscheid namen van dan toch iets verstandiger mee om: RB beroepsmafkees CB DeAngelo Hall en Michael Turner werd gewoon zich alleen versterkten met backup OT ingewisseld voor Steven Jackson en Jeremy Trueblood. Godzijdank voor Tony Gonzalez en OT Sam Baker

NFC EAST

NFC SOUTH

bleven. Toch viel het afscheid van DE John Abraham zwaar. Een kwalificatie die ook gegeven kan worden aan het weinig bescheiden contract dat in Tampa Bay werd uitgedeeld aan FS Dashon Goldson en aan de gok die de Bucs namen door DE Michael Bennett te laten gaan. De Bucs, volgens ‘bronnen’ druk bezig met een trade voor Darrelle Revis, contracteerden ook nog de bruikbare OLB Jonathan Casillas.

NFC WEST In de divisie die

nog geen twee jaar geleden het lachertje van de NFL was, maar inmiddels het toneel is van een onvervalste titanenstrijd tussen de San Francisco 49ers en Seattle Seahawks, stond alles in het teken van de wapenwedloop tussen deze twee franchises. Vooralsnog moeten Jim Harbaugh’s Niners het onderspit delven, want nieuwelingen WR Anquan Boldin, DE Glenn Dorsey en LB Dan Skuta wegen natuurlijk niet op tegen de formidabele buit die in Seattle gevierd werd. WR Percy Harvin en DE’s Cliff Avril en Michael Bennett maken van Pete Carroll’s keurkorps direct één van de voornaamste Super Bowl­kandidaten, voor zover Russell Wilson en The Legion of Boom (de Seattle secondary) daar niet al voor zorgden. In de schaduw van Seattle deden de Arizona Cardinals er alles aan bij te blijven en ontsloeg men zelfs voormalig startend quarterback Kevin Kolb. Toch werd er uiteindelijk slechts een lijstje middelmatige aanwinsten overlegd: QB Drew Stanton, CB’s Jerraud Powers en Antoin Cason, LB’s Lorenzo Alexander en Jasper Brinkley, DE Matt Shaughnessy en RB Rashard Mendenhall. De St. Louis Rams zitten er warmer bij dan de Cardinals, vertrouwen de komende jaren vooral op de draft en lieten het dus bij een vorstelijke deal voor TE Jared Cook, al zat OT Jake Long op moment van schrijven nog op 't vinkentouw. •

All­in

Veelgeplaagd Dolphins GM Jeff Ireland

begon free agency vorige week met bijna 50 miljoen dollar in zijn zak. Hij had één duidelijke opdracht: het omringen van Ryan Tannehill, Miami’s uiterst getalenteerde starting quarterback, met zoveel mogelijk wapens om daarmee het playoffloze tij eindelijk te kunnen keren. Dat liet onze Jeff zich geen twee keer zeggen. De deadline was nog geen uur ver­streken of Ireland had al het pensioen van wide receiver Mike Wallace, en dat van zijn kinderen, veiliggesteld via een vijfjarig monstercontract ter waarde van 60 miljoen dollar (waarvan de helft gegarandeerd). Bepaald niet verkeerd voor een eendimensionale speedster die niet eens de veters mag strikken van Larry Fitzgerald of Calvin Johnson.

Helaas voor de Dolphins was Ireland nog niet klaar met het uitdelen van supersterlonen aan niet meer dan bruikbare spelers. Amper bekomen van het grote Wallace nieuws was daar immers alweer het bericht dat de Dol­ phins er in waren geslaagd linebacker Dannell Ellerbe te verleiden Baltimore te verlaten ten faveure van een vijfjarig contract à 35 miljoen dollar, waar Ellerbe van zijn levensdagen niet van had durven dromen. En voor slechts negen miljoen dollar minder kwam ook line­ backer Philip Wheeler de Dolphins verster­ ken. Om ruimte te maken in de defensie zette Ireland vervolgens de even zo bruikbare Karlos Dansby en Kevin Burnett op straat.

Voor dit soort transacties bestaat een

naam: ‘lateral moves’. Oftewel: je contracteert een speler, ontslaat de ander en wordt er niks wijzer van. Behalve dan dat het je een zak vol met dollars kost. Chapeau, Jeff Ireland. Dit is Hoe Word Ik Zo Snel Mogelijk Uit Mijn GM­functie Ontheven les 101. •

Paul Klomp.

Expat

Clubliefde

Als expat afkomstig uit een van de krui­

Vorige week kregen New England Pa­

Toen Pim Fortuyn dik tien jaar geleden werd vermoord, moest ik honderden tv­ kanalen afstropen om een glimp van deze voor mij wereldschokkende gebeurtenis op te vangen. De moord op Theo van Gogh? Van hetzelfde laken een pak. Want laten we onszelf niets wijs­ maken. Mondiaal gezien stellen we met z'n allen helemaal geen ene reet voor.

De laatste jaren was Welker de steun en toeverlaat van Brady. Welker is één van de beste route renners van de NFL en stond vrijwel altijd wel vrij. Niet dat hij dan altijd die bal ook daadwerkelijk ving, hè Gisele? Anyway...

mels van onze aarde, is het hier in Ameri­ ka met levend bewijs van het bestaan van Nederland maar karig gesteld. Je hebt Heineken, Amstel light, Gouda cheese en een verdwaalde stroopwafel, maar daarmee is de koek eigenlijk wel op.

Op sportgebied na dan. Tijdens een Olympische Spelen of een WK zien we de kans schoon om ons minderwaardig­ heidscomplex luid schreeuwend en bont uitgedost aan de wereld kenbaar te ma­ ken. Voetballend en schaatsend staan we ons mannetje.

En honkballend, jawel. De gemiddelde

Amerikaan mocht dan weliswaar niet echt warmlopen voor de World Baseball Classic ­ de mannen van Hensley Meulens zetten Oranje nadrukkelijk op de baseballkaart. Live op tv, op prime time nog wel, en massieve achtergrondverha­ len in onder meer de New York Times en USA Today.

Een finaleplaats was ons helaas niet gegund, maar deze expat kon z'n patriottische hart weer voor even ophalen. Waarvoor dank. •

Geert Jan Darwinkel.

triots fans een klap te verwerken: Wes Welker keerde niet terug. Sterker nog, hij heeft een contract getekend bij de Denver Broncos, waardoor niet Tom Brady, maar aartsrivaal Peyton Manning de ballen in de han­ den van Welkah mag gooien.

De Free Agent periode is altijd raar, in

welke sport dan ook. Van clubliefde is geen enkele sprake, zoals we bijvoorbeeld bij Kevin Youkilis zagen, die na jarenlang bij de Boston Red Sox te hebben gespeeld vanaf komend seizoen 'pinstripes' draagt.

En Ray Allen bij de Miami Heat?

Clubliefde. Er is al veel over gezegd en geschreven, maar als het puntje bij paaltje komt tellen alleen de keiharde knaken.

We kunnen wel heel verontwaardigd zijn en het een grote schande vinden; zo werkt de wereld nou eenmaal.

Maar toch blijft het wrang. Jarenlang voor een speler juichen en dan verbreekt hij van het ene op het andere moment de band die is ontstaan.

Ik zal er mee moeten leren leven dat Welker butterhands heeft, Youkilis een overgewaardeerde derde honkman is en Allen al dik een half jaar over de hill is... •

Lennart Beishuizen.