SportAmerika Magazine No. 27

HOOFDREDACTIE Neal Petersen Geert Jan Darwinkel EINDREDACTIE Kasper Dijk SENIOR WRITER Jules Zane REDACTIE Lennart Beishuizen Pieter Brouwers Geert Jan Darwinkel Rob van Gameren Vincent Van Genechten Eva Gerritse Pieter Horstman Justin Kevenaar Paul Klomp Jasper Laman Marco Post Jurian Ubachs Klaas­Jan ter Veen Jeroen Veenstra Seb Visser Frank Wielaard Joeri Zwarts COLUMNISTEN Matthijs van den Beukel Gijsbregt Brouwer Jeroen Elshoff Leander Schaerlaeckens FOTOGRAFIE Getty Images PRODUCTION, ART DIRECTION & DESIGN DarChicago Ltd. MET DANK AAN Issuu, Scribus

SportAmerika Magazine is een uitgave van Petersen Media. Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook worden gekopieerd zonder uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. © Petersen Media 2012­2013 ­ Alle rechten voorbehouden.

Team USA

Ik weet niet waar mensen minder vertrouwen

hadden in de prestaties van het nationale team voorafgaande aan het WK voetbal in Brazilië. Hier, in Nederland, was de algemene gedachte dat Chili en Spanje toch wel echt een maatje te groot zouden zijn. Inmiddels weten wij wel beter. Nu Mexico, zij het met pijn en moeite, is verslagen gloort de weg naar de halve finale.

Aan de andere kant van de oceaan was er wellicht nog minder hoop. In een groep met Portugal, Ghana en Duitsland zou Team USA toch echt het onderspit moeten delven. Een zeer legitieme gedachte, ware het niet dat Jürgen Klinsmann het ultieme teamgevoel heeft weten te creëren bij de Amerikanen.

In dat opzicht lijken beide landen enorm op elkaar.

Jong en oud, ervaren rot en rookies, iedereen vecht voor elkaar. Waar we in Nederland smullen, naast de standaard grote namen, van de rookie Depay, hebben de Amerikanen dit in de vorm van John Brooks en Julian Green.

Beide spelers zijn actief in Duitsland en zijn

misschien niet de spelers die overal de headlines zullen halen, maar wel de versheid geven die teams net verder gaan brengen in het toernooi.

Laten we hopen dat dit beide teams doorzetten dat ze elkaar treffen in de halve finales.

Veel leesplezier,

Het politiekorps van Dallas

stuurde een tweet met het be­ richt dat Denver Broncos­ cornerback Aqib Talib was gearresteerd nadat hij in een nachtclub met flessen stond te gooien. Er was alleen één probleem: het was niet Aqib Talib die werd opgepakt, maar wel zijn 31­ jarige broer. De politie in Dallas ontdekte de fout een paar uur later en bood excuses aan. Talib, die in het verleden vaak om verkeerde redenen het nieuws haalde, is boos over de gang van zaken en overweegt een schadeclaim in te dienen • Het scheelde niet veel of Maurice Jones­ Drew zat aankomend seizoen thuis op de bank naar de NFL te kijken. Na een dramatisch 2013 overwoog Jones­Drew te stoppen: "Ik keek de beelden terug en herkende mijzelf niet. Daarnaast waren er veel critici die mij afschreven terwijl ik in 2012 nog één van de besten op mijn positie was. Het deed pijn om dat te lezen." Jones­Drew besloot door te gaan, nog harder te trainen en tekende daarop een contract bij de Oakland Raiders • De oude werkgever van Jones­ Drew, de Jacksonville Jaguars, hebben het grootste televisiescherm van de NFL geïnstalleerd in hun stadion. Het scherm is 110 meter lang en daarmee veel groter dan het vijftigmeterscherm in Dallas.

Het is één van de vele pogingen van de Jags om meer mensen naar het stadion te krijgen.

Naast de nieuwe schermen ­ er wordt aan beide kanten van het stadion één scherm geplaatst ­ introduceerden de Jaguars ook al nieuwe tribunes met jacuzzi's •

LeBron James heeft besloten

zijn ‘early termination option’ in zijn contract bij de Miami Heat te lich­ ten. Daardoor is hij per direct ‘un­ restricted free agent’. Volgens de geruchten zijn onder meer de Cleve­ land Cavaliers, LA Clippers en Houston Rockets geïnteresseerd in de viervoudig MVP. Zeker nadat Chris Bosh, Udonis Haslem en Dwyane Wade het voorbeeld van King James volgden, ligt het voor de hand dat James in Miami blijft en dat dit een vondst is om meer financiële armslag te krijgen • In tegenstelling tot James lichtte Tim Duncan zijn spelersoptie voor volgend seizoen bij de Spurs wel. Dit was de reden voor een lokaal televisiestation in San Antonio om een groot billboard te plaatsen met de provocatieve tekst ‘Loyalty> Royalty’ en afbeeldingen van Duncan en James • Andrew Wiggins is door Cleveland als eerste gekozen in de draft. De 19­jarige guard van Kansas bleef daarmee Jabari Parker (gedraft door Milwaukee) en Joel Embiid (Philadelphia) voor. Opval­ lend detail: na Anthony Bennett is Wiggins de tweede achtereenvol­ gende eerste draftkeuze van Canadese komaf • Het meest ontroerende moment tijdens de draft kwam op het conto van NBA­ commissioner Adam Silver, die Isaiah Austin ‘draftte’. De halfblinde Austin zag zijn droom als NBA­speler uiteen­ spatten toen bij hem het Syndroom van Marfan werd geconstateerd en hij per direct moest stoppen met basketbal. De center van Baylor ontving een staande ovatie • De Charlotte Hornets hebben hun nieuwe homecourt in de Time Warner Cable Arena gepresenteerd. Het veld heeft, hoe kan 't anders, een bijenkorfpatroon. •

De salary cap voor het seizoen

2014/2015 is vastgesteld door de NHL en NHLPA. Het maximaal uit te geven salaris per team bedraagt 69 miljoen dollar, het minimale salaris 51 miljoen • Sinds de NHL Draft heten de Phoenix Coyotes de Arizona Coyotes. De naamswijziging is een onderdeel van de overname van de ploeg in mei vorig jaar • Arizona Coyotes nam verrassend afscheid van aanvaller Mike Ribeiro. Ribeiro had nog een tweejarig contract en komt niet in aanmerking voor een buyout, waardoor zijn salaris nog wel op de lijst voor de salary cap staat. De reden dat beide partijen uit elkaar gaan is het aanhouden van problemen omtrent het gedrag van de speler. Welke problemen dit zijn, maakten de Coyotes niet bekend • Voormalig NHL­speler Gino Odjick publiceerde een open brief op de website van Vancouver Canucks, waarin hij liet weten ziek te zijn.

Odjick heeft last van AL­amylodoïse, een ziekte die voortkomt uit groei van (al dan niet kwaadaardige) plasmacellen in het beenmerg. De forward speelde 649 wedstrijden in de NHL • St. Louis Blues maakte bekend langer door te gaan met aanvaller Patrik Berglund.

Berglund, die een aflopend contract bezat, tekende voor drie jaar bij. De aanvaller won dit seizoen een zilveren medaille op de Olympische Spelen in Sotsji • Mike Johnston is de nieuwe coach van Pittsburgh Penguins. De coach komt over van Portland Winterhawks uit de WHL. Met de aanstelling van Johnston zijn alle clubs in de NHL voor het volgend seizoen voorzien van een coach •

Wat je noemt een mooie

comeback. In 21 dagen maakten de Los Angeles Dodgers een achterstand van 9,5 wedstrijd goed op de San Francisco Giants, en zo ligt de NL West halverwege het seizoen helemaal open • Diezelfde Giants wisselden deze week van closer. Na een serie teleurstellende prestaties kreeg Sergio Romo te horen dat hij voorlopig even geen savekansen zal krijgen. In plaats daarvan kiezen de Giants voor een closer­ by­committee met daarin onder meer Santiago Casilla • Er was meer closernieuws, want de Pittsburgh Pirates en de Los Angeles Angeles ruilden onderling twee ex­closers.

Jason Grilli zal de man van de negende inning worden bij de Angels, terwijl Ernesto Frieri in Pittsburgh de setup­ man zal worden voor closer Mark Melancon. Daarmee zitten de Angels uitdrukkelijk in de ‘win­ now’­modus, want Grilli’s contract loopt over drie maanden af, terwijl Frieri nog drie jaar vastligt bij de Pirates • Met de All­Star break in aantocht komt er ook lijn in hoe het veld voor de jaarlijkse homerun derby eruitziet.

Captains José Bautista en Troy Tulowitzki lijken in elk geval vergezeld te zullen worden door Yoenis Cespedes, Yasiel Puig en Giancarlo Stanton, die zijn debuut maakt in de langeballen­ wedstrijd. Stanton lijkt in normale wedstrijd alvast goed op dreef met vijf homeruns die verder vlogen dan 450 feet •

Soccer is een blijvertje in de US of A.

Over de naam van het spelletje kunnen we uren debatteren, en ook of die naam de geloofwaardigheid van de sport in de States en de wereld bepaalt. Maar hoe je het ook wendt of keert: soccer, football of fútbol is geland in Amerika. En dan bedoelen we écht geland. De MLS bestaat al sinds 1996, maar de clubs maakten tot enkele jaren geleden zonder uitzondering verlies en het was lang een verzameling van middelmatige, hoewel enthousiaste spelers en per team een paar sterren van weleer. Langzaam maar zeker wordt dat anders. De league is volwassen geworden en meer dan de helft van de franchises verdient zowaar geld. Op deze basis, en dankzij de vernieuwingsdrang van coach Jürgen Klinsmann, ontstaat succes.

Whitecaps, Real Salt Lake en Sporting Kansas City. Het gemiddelde bezoekersaantal is 18.470, een cijfer dat alleen wordt overtroffen in het American football en het honkbal.

Een oorzaak van de populariteitsstijging is ook de grotere verspreiding van hispanics door Amerika. 16,7 procent van de totale Amerikaanse bevolking bestaat uit voetbalgekke Spaanstaligen en die wonen niet meer alleen in de grote steden. Soccer is bovendien een relatief veilige sport in vergelijking met football (hersenschuddingen) en honkbal (overbelasting) en er worden ideeën bedacht om het nog veiliger te maken.

Kopballen verbieden bij spelers van 14 jaar en jonger, wij Europeanen hebben zoiets nooit gehoord, maar in Amerika laaide de discussie vorige week op. Het valt te bezien Bewijs of een dergelijke regelaanpassing haalbaar is, maar het debat toont aan dat de Forbes­journalist Ricardo Geromel, die het veiligheidsvraag gesteld wordt en de zat was om altijd maar te horen ‘dat ouders hun kinderen steeds minder graag voetbal ooit groot wordt’ in de Verenigde op een ‘gevaarlijkere’ sport doen.

Staten, levert relevante cijfers om aan te tonen dat soccer al groot ís. Hier is zijn ijdt soccer nog steeds onder een bewijs. In 2008 was een MLS­team inferieuriteitscomplex van soccermoms en gemiddeld 37 miljoen dollar waard, nu is het imago van meisjessport? Hebben de dat 107 miljoen. Op dit moment is Seattle haters nog steeds de overhand? Larry Sounders het meest waardevolle MLS­ Stone van de Seattle Times (niet toevallig team – Hollywoodproducer Joe Roth uit de stad van de duurste MLS­franchise), kocht het team in 2009 voor een schijntje, vindt ook dat de sport al lang en breed is 36 miljoen dollar, en zag de waarde al met aangekomen. “Soccer heeft zich zodanig 483 procent (!) stijgen tot ongeveer 175 geïnfiltreerd in het Amerikaanse miljoen. Tien van de 19 teams maken winst sportbewustzijn dat het niet meer nodig is en een groep investeerders legde lachend om de liefde voor de sport te verdedigen.

100 miljoen op tafel om een MLS­team te Goede resultaten op het WK vormen een MOGEN starten in New York City. Geld extra fijne bijkomstigheid, maar die heeft rolt dus als nooit tevoren in de de MLS eigenlijk niet eens nodig om Amerikaanse bestuurskamers. succesvol te zijn.”

L

Ook op de tribunes heeft het succes zijn

weerslag. De stadions zitten gemiddeld voor 80 procent vol en zes teams zijn zelfs standaard uitverkocht: Seattle Sounders, Toronto FC, Portland Timbers, Vancouver

Kijkcijfers

Het ene na het andere record wordt tijdens dit wereldkampioenschap naar de geschiedenisboeken verwezen als het om

kijkcijfers van soccer in Amerika gaat.

WatchESPN, de streaming service van de grote sportzender, haalde in de wedstrijd tegen Duitsland een recordaantal van 1,7 miljoen kijkers (zij het voor alle streams samen, waardoor niet iedereen naar USMNT gekeken zal hebben). Het vorige record was 1,1 miljoen (dik lager dus), neergezet tijdens de Super Bowl tussen de Seattle Seahawks en de Denver Broncos eerder dit jaar.

Naar de wedstrijd tegen Portugal keken in totaal 24,7 miljoen Amerikanen (volgens de ondoorgrondelijke magie van de kijkcijferberekeningskunst) en dat staat oog in oog met de BCS Championship Game, de finale in het college football, en versloeg ruim de March Madness Final Four, de Masters (golf), de Stanley Cup Finals, NBA Finals en verder vrijwel alles behalve de NFL en de Olympische Spelen dit jaar. Wat recente cijfers: Kentucky­UConn (finale March Madness) had 21,2 miljoen kijkers, de beslissende Game 6 van de World Series 19,2 miljoen, Game 5 van de NBA Finals 17,9 miljoen.

Community

Aandacht genoeg dus, en het is aan de hoge heren van de Major League Soccer

Beroemd Amerika twittert volop over het US Men’s National Team en het WK in het algemeen. Hieronder de microbloguitspraken van een aantal Amerikaanse groten.

∙ Ready. #LetsDoThis #WorldCup ‐ POTUS @barackobama houdt van sport, da’s bekend. ∙ Watcha gonna do Germany when the USA runs wild all over YOU!!!

Brother,USA Soccer,Lets Do It!!!!! HH ‐ @HulkHogan maakte Duitsland bang genoeg om de stand op 1‐0 te houden. ∙ What a match. 30 seconds away from advancing! Still, we control our own destiny... #IBelieve Go on #USMNT ‐ @jtimberlake en America’s destiny. ∙ Behind the scenes video VP Biden visits the @ussoccer team's locker room at the #WorldCup. #USMNT #GoTeamUSA ‐ @vp Joe Biden blijft enthousiast ∙ BEAST MODE @clint_dempsey #USMNT #NIKEfootball ‐ @kobebryant bezocht het WK, schudde doodleuk handjes met FIFA‐baas Sepp Blatter en stak zijn enthousiasme niet onder stoelen of banken: #Robben is a beast! #Mexico played phenomenal all #worldcup Great match @nikefootball ∙ Up and watching #USAvGER. ‐ @miketyson kijkt mee. ∙ Got it done today and the #USMNT are advancing! Must have been this video: Thx again, @HulkHogan! ‐ @ussoccer weet de celebs ook te vinden en kondigt direct de inname van Soldier Field in Chicago aan: #USA v #BEL Viewing Party on 7/1 at Soldier Field in Chicago! #AreYouReady ∙ Hear us ROAR again and again and again. ‐ @sidneyleroux brult erop los.

om de populariteit van landenvoetbal door te trekken naar de eigen competitie.

Dat het maar zo kan overslaan op de

vaderlandse competitie bewijst de georganiseerde gekte van de fangemeenschappen in de Verenigde Staten.

Die tonen aan dat voetbal allang mainstream is.

Een voorbeeld van zo’n community is het netwerk van The American Outlaws. Deze fangroepering streeft in heel Amerika één missie na: het ondersteunen van de nationale soccerteams van Amerika en het creëren van lokale en nationale gemeenschappen om soccerliefhebbers samen te brengen en de sport te versterken in alle delen van het land. Dankzij internet en social media verbinden deze fans zich razendsnel. Er zijn inmiddels meer dan honderd chapters, op geografie gebaseerde afdelingen met woest uitgedoste leden, een vaste pleisterplaats per chapter, fanactiviteiten en liefdadigheidsinitiatieven.

Het is volkomen normaal geworden om fan te zijn, een team te supporten en het nationale U­ S­A!­gevoel uit te dragen in een soccershirt.

Met 500 man sterk reizen Outlaws op dit moment de Amerikaanse ploeg achterna, kriskras door het enorme Brazilië, van Natal naar Manaus naar Recife en vanavond naar Salvador (zie kader).

USMNT had niet meer kunnen doen

om de supporters aan zich te binden.

Klinsmann’s keurkorps versloeg Ghana in de openingswedstrijd, speelde vervolgens sneu gelijk tegen Portugal en kon zich vervolgens een kleine nederlaag tegen Duitsland veroorloven.

De Groep des Doods (dat was het in ieder geval vanuit Amerikaans oogpunt) is overleefd en ook nog met attractief, aanvallend voetbal.

Guardian­journalist Paolo Bandini beschreef dat na de 2­2 tegen Portugal de fans als dode vogeltjes in een hoekje zaten. “Stel je eens voor hoe de fans erbij hadden gezeten als die late 2­2 niet gevallen was?” betoogde hij.

Vooraf zou Amerika de handen hebben dichtgeknepen met een gelijkspel tegen de nummer 4 van de wereld. Daar op het vliegveld

Daniel Wiersema, communicatieman van The American Outlaws, nam in Brazilië even de tijd om wat snelle vragen van SportAmerika te beantwoorden. Het enthousiasme spat ervan af, precies op de wijze die we zagen op de tribunes tijdens de wedstrijden van Team USA in de groepsfase.

SportAmerika: Hoe gaat het met de Outlaws in Brazilië? Geef ons eens een inkijkje in de ervaringen?

Daniel Wiersema: Voor de groepsfase reisden er 530 American Outlaws naar Brazilië op een centraal georganiseerd reisarrangement met hotels en transport. Vele honderden andere leden kwamen op eigen gelegenheid. Wie erbij was in de stadions of voor de televisie zat, kon zien dat wij in het verre Brazilië Team USA het gevoel hebben gegeven dat ze thuiswedstrijden speelden.

SA Gebruiken jullie symbolen, zingen jullie liedjes en zijn er typische spreekkoren? Hoe laten jullie zien hoe, ehm, gestoord jullie zijn?

DW We hebben vele spreekkoren en liedjes. De bekendste daarvan is toch wel de chant ‘I Believe’, die bij ons in Amerika een eigen commercial op ESPN heeft. Vele leden houden ervan om zich in rood‐wit‐blauw te kleden, uiteraard de kleuren van de Amerikaanse vlag, maar ook beroemde historische of culturele personen zijn op de tribunes terug te vinden. In Brazilië is één van onze fans zeer beroemd geworden door zich te kleden als voormalig president Teddy Roosevelt.

SA Vele fanclubs wereldwijd zijn er trots op dat er beroemde leden in het bestand staan.

Wie zijn dat in jullie chapters?

DW Wij hebben geen ondersteuning van de groten der aarde nodig. Onze supportersgroep staat op zichzelf en biedt al genoeg kwaliteit. We hebben meer dan 25 duizend leden door

heel Amerika en de wereld, en deze ‘normale’ mensen zijn de ruggengraat van The American Outlaws. We hebben officiële chapters in 143 steden in de Verenigde Staten.

SA Wat betreft jullie thuiscompetitie: hoe moeten we de kracht hiervan inschatten? Kun je dit vergelijken met een Europese competitie?

DW Major League Soccer groeit zeer snel in de Verenigde Staten. Veel Europese fans nemen onze competitie niet serieus, maar verschillende leden van ons nationale team spelen in de MLS en Team USA doet het nou niet bepaald slecht. Het is niet op het niveau van de hoogste divisies in Engeland, Frankrijk, Duitsland, Spanje of Nederland, maar de MLS is zeer competitief en over pak ‘m beet een decennium zal het een liga zijn die wereldwijd wordt gerespecteerd.

SA Waar moeten we de MLS plaatsen tussen de ‘Grote Vier’ competities (NFL, MLB, NBA, NHL)?

DW MLS heeft hogere toeschouwersaantallen per wedstrijd dan de NBA en de NHL. Het niveau van honkbal of American football wordt niet bereikt, maar het is desondanks één van de snelst groeiende sporten en ook de jeugd omarmt de sport volop. Dit betekent dat de toekomst er zeer zonnig uitziet en soccer uiteindelijk één van Amerika’s belangrijkste sporten zal zijn.

SA In Europese en Latijn‐Amerikaanse voetbalcompetities zijn er te veel voorbeelden van geweld in en om stadions. Hoe is dat in de Verenigde Staten?

DW Eén ding dat Amerikaans soccer en de fans onderscheidt van de competities en de volgers in de rest van de wereld is dat er zich nog nooit incidenten hebben voorgedaan in en om stadions. Onze fans maken graag plezier en zijn toegankelijk en vriendelijk. Wij zijn niet geïnteresseerd in het maken van problemen met supporters van de tegenstander. We nodigen ze liever uit om te genieten van het spel en een goed glas bier!

in Manaus zat een nieuwe fangemeenschap, die gelukzalig overwinningen viert en stikkapot zit na tegenslag. Zoals op zo veel plekken in de wereld heeft Amerika nu een brede basis van soccervolgers met een hart en een ziel.

Klinsmann

Jürgen Klinsmann krijgt dus toch gelijk, vooral als vanavond (dinsdag, red.) de kwartfinale bereikt wordt in de wedstrijd tegen België. De Duitser kreeg een storm van kritiek te verduren in de afgelopen jaren, maar zette zijn zoektocht naar talent en zijn eigen koers voort. Zijn trainerschap in Amerika wordt getekend door hobbels en onvrede, maar zijn pad heeft hem nu naar de achtste finales van het wereldkampioen­ schap geleid. Een prestatie op zich.

Uit alle hoeken en gaten kwam kritiek.

Klinsmanns erg op het buitenland gerichte aanpak maakt ex­USMNT­coach Bruce Arena niet gelukkig. “Een Amerikaan zou het nationale team moeten coachen. En de meerderheid van de spelers moet uit de Major League Soccer komen. We hebben de beste faciliteiten in de wereld, waarom vertrouwen we daar niet op?” Ook voor de ‘jacht’ op spelers uit Europa met wat druppels Amerikaans bloed heeft Arena geen goed woord over. “Spelers zouden Amerikaans moeten zijn. Als ze allemaal in andere landen geboren zijn, kunnen we niet zeggen dat we vooruitgang boeken.”

Maar Klinsmann wint en heeft dus het gelijk aan zijn zijde.

De spelers in het nationale team ZIJN Amerikanen, want staatsburgerschap heeft natuurlijk lang niet altijd te maken met de plek waar je geboren bent. “Er zijn een hoop jonge gasten aan het doorbreken in verschillende landen en dat komt door de manier waarop Amerikanen zich vermeerderd hebben in de wereld. Voor mij is Amerika een smeltkroes en niet alleen binnen de landsgrenzen, maar wereldwijd.”

Klinsmann gaat zelfs zo ver dat hij spelers aanspoort zo

snel mogelijk de MLS achter zich te laten. Daar maakt hij geen vrienden mee onder de vele mensen die sinds 1996 met volle kracht en tegen de stroom in geprobeerd hebben de competitie groot te maken en jeugd door te ontwikkelen.

Ook bekritiseerde hij het gebrek aan overwinningsmen­ taliteit van de teams geleid door Arena en Bob Bradley, een rechtstreekse aanval op de moraal die Amerika zo sterk maakt. Arena en Bradley, die zich door het Amerikaanse

“Amerika speelt tegen

België. Niet tegen Brazilië, Argentinië of Duitsland, maar tegen België. België moet in niets de voorkeur krijgen boven de Verenigde Staten, behalve qua wafels en windmolens (...) België heeft 11 miljoen inwoners! Dat is iets als, pak ‘m beet, anderhalve Dakota? (...) Belgium is Canada‐Lite (...) the nerds of the chess club.”

Dan Wetzel van Yahoo Sports steekt op een erg grappige manier de draak met de tegenstander van vanavond, en erg serieus is de ondertoon niet, maar het verhaal tekent wel de manier waarop Amerikanen vandaag de dag zelfverzekerd naar voetbal kijken. Het team kan winnen.

“België kan in niets beter zijn

dan de Verenigde Staten, zelfs niet in soccer. De grootste stad is genoemd naar een spruit. De Nederlanders kijken op ze neer, de Fransen lachen ze uit. We rekenen op je, Clint Dempsey. And pancakes taste better.”

complete systeem hebben gewerkt, van college naar coach van het nationale team, en de sport in detail hebben bestudeerd, kregen de fik in de schoenen.

Maar dat kan Klinsmann niets schelen, hij heeft zijn eigen uitgestippelde pad.

Dat pad leidde ook bij de spelers tot grote onvrede

en kostte Klinsmann bijna de kop. Na een duel tegen Honduras in de WK­kwalificatie kwam Brian Straus van Sporting News met een bericht waarin verschillende spelers aangaven Klinsmann zat te zijn.

De druppel die de emmer deed overlopen was het opstellen van het centrale verdedigingsduo Geoff Cameron en Omar Gonzalez. Deze twee hadden tot die dag nog nooit samengespeeld en de mond van vaste kracht Carlos Bocanegra viel open van verbazing toen hij de opstelling zag. Twee in Duitsland geboren backs met weinig internationale ervaring, Fabian Johnson en Timothy Chandler, flankeerden het duo en Bocanegra moest op de bank plaatsnemen. Het resultaat: een 2­1 nederlaag.

Als de spelers het vertrouwen opzeggen in hun trainer is ontslag vaker wel dan niet het antwoord op een simpele optelsom. Maar Klinsmann is sterk in de communicatie en verklaarde het voorval als een voorbeeld van het inbrengen van jonge spelers en het scherp houden van routiniers. Gelukkig voor hem ging zijn team daarna ineens winnen en kon hij verdergaan met zijn onorthodoxe masterplan.

En dat leidt hem nu, zonder Bocanegra in de

selectie, naar Salvador, waar België wacht. Amerika zal niet als favoriet de wedstrijd ingaan, maar is verre van kansloos tegen de Belgen, die tijdens dit toernooi nog niet alle schroom van zich hebben afgeworpen.

Een collectief sterke prestatie en de ondersteuning van knotsgekke supporters zijn de Amerikanen pas verslagen als ze in de bus zitten.

In de groepswedstrijden was het mooi om te zien hoe jonge, in de MLS klaargestoomde spelers doorstromen en schijnbaar moeiteloos meedraaien op het allerhoogste niveau. Middenvelders als DeAndre Yedlin en Graham Zusi, verdedigers als Omar Gonzalez, Geoff Cameron en Matt Besler ­ het zijn stuk voor stuk spelers die op korte termijn telefoontjes van Europese clubs kunnen verwachten.

De 32­jarige Kyle Beckerman verbaast vriend en vijand met zijn controlerende spel op het middenveld.

En Landon Donovan? Die naam noemt niemand meer. •

LeBron James

Ik dacht dat we vorige week het dieptepunt,

of noem het een hoogtepunt zo u wilt, van de komkommertijd in de NFL wel hadden gehad toen TJ Yates, Johnny Manziel’s offseason waarin niks gebeurt en de domme quotes van Mike Pettine een week lang de headlines vulden. Maar het kan dus erger. Nou ja, schaamtelozer eigenlijk. De NFL media kaapten gewoon een sterspeler van een andere sport om nieuws te maken. Dus doe ik fijn hetzelfde.

LeBron James was namelijk op bezoek in Cleveland vorige week. Om zijn mattie Manziel een hart onder de riem te steken natuurlijk, maar ook om zijn ietwat aangetaste banden met de stad wat aan te halen. Waar dat beter te doen dan bij de enige franchise uit de ‘Metropolis of the Western Reserve’ die daadwerkelijk een plan lijkt te hebben voor de toekomst? Bovendien heeft LeBron en zijn entourage een bijna Drake‐achtig neusje voor representing a hot team op precies het juiste moment. De heren zullen dan ook verrast op hebben gekeken toen de Dallas Cowboys, steeds meer nationale pispaal in plaats van America’s Team, LeBron’s free agency nieuws opvolgde met een foto van James ‘rocking’ een Cowboys‐pet en een foot‐ ball in zijn hand en de vraag stelden ‘why not’?

Nou ja, waarom ook niet? Maakt het veel uit of Tony Romo of LeBron James volgend jaar quarterback zou spelen voor de Cowboys? Ik denk het niet. Het eindresultaat zal niet wezenlijk anders zijn. De Cowboys komen ernstig kwaliteit tekort en zelfs Tony Romo kan dat niet compenseren. Dat er in Dallas überhaupt is gediscussieerd over Manziel als draftkeuze zegt eigenlijk alles. De Cowboys zijn reddeloos verloren. Zo, sluiten we toch nog af met een football‐analyse. ∙

Paul Klomp.

Dominant

Drie jaar op rij was hij de lijstaanvoerder in de National League met het laagste verdiende puntengemiddelde van alle werpers, twee van die drie seizoenen wist hij te bekronen met een Cy Young Award en in onze top‐25 werpers in de MLB van vorig seizoen stond hij fier bovenaan.

Dit seizoen begon vervelend. In Australië verloor een zichtbaar geblesseerde Kershaw van de Diamondbacks. Lange tijd moest hij geblesseerd toekijken hoe de Giants en de Rockies een grote voorsprong pakten op zijn Dodgers. Nu is Kershaw terug en zijn ook de Dodgers weer helemaal terug. Ze staan bovenaan in de National League Western Division en lijken die eerste plaats niet meer weg te gaan geven dit seizoen. Dat het nu zo goed gaat, lijkt voor een groot deel te danken aan de terugkeer van Kershaw.

Hij heeft al een indrukwekkend palmares, maar laten we eens kijken wat hij in de maand juni gepresteerd heeft:

6‐0 (win‐loss record) 0.82 ERA (minder dan 1 punt tegen per 9 innings) 61 keer drie slag (in 44 innings) 28 opeenvolgende innings zonder punt tegen (reeks loopt nog)

Oh ja… En een no‐hitter natuurlijk.

Clayton Kershaw is zonder meer de meest dominante pitcher in de Major League op dit moment en hij is pas net 26! Hier gaan we hopelijk nog jarenlang van genieten. Als het aan de Dodgers ligt zeker, want daar zal hij tot 2020 een slordige 215 miljoen dollar verdienen. ∙

Seb Visser.

De huidige successen van Team USA op het WK in Brazilië, de sterke opkomst van de Major League Soccer (MLS) en (natuurlijk) geld zorgen voor wereldwijde interesse in het Amerikaanse voetbal. De transfer van de Spaanse topspits David Villa naar New York City FC doet terugdenken aan de jaren zeventig.

Vedetten als Pelé, Johan Cruijff, Franz Beckenbauer, Eusebio, George Best en Gerd Müller dartelden rond op de Amerikaanse velden en schepten de poen binnen. De hoogtijdagen van de NASL zijn nu samengevat in het boek Rock ‘n’ Roll Soccer van auteur Ian Plenderleith.

DOOR ROB VAN GAMEREN

De afgelopen jaren maakten al meerdere (semi­

)toppers uit Europa de overstap naar de MLS, met als meest bekende voorbeeld natuurlijk David Beckham. Van 2007 tot 2012 sierde hij het Los Angeles Galaxy­team en verdiende er een godsvermogen. In zijn kielzog vertrokken meerdere Britten (o.a Jermaine Defoe en Shaun Wright­Phillips) en ook Nederlanders (o.a. Dave van den Bergh, Ronald Waterreus en Danny Koevermans) in de afgelopen jaren naar het beloofde land. Dat staat echter in het schril contrast met de lijst aan Nederlanders die in de jaren ‘70 en ‘80 naar de US of A trokken. Een korte opsomming van namen: Guus Hiddink, Johan Cruijff, Wim Suurbier, Johan Neeskens, Willem van Hanegem, Dick Advocaat, Jan van Beveren, Ruud Krol en ja, zelfs Hans Kraay jr. was er te bewonderen.

“De NASL is binnen enkele jaren de grootste voetbalcompetitie ter wereld en voetbal is de sport nummer één in de VS” – NASL­baas Phil Woosnam in 1977 Het boek Rock ‘n’ Roll Soccer opent met een statement uit 1977 van de NASL­baas van dat moment, Phil Woosnam. De NASL bestaat dan al negen jaar en kent in 1975 zijn eerste hoogtepunt met het contracteren van de Braziliaan Pelé, die in de nadagen van zijn carrière zit en bij New York Cosmos gaat spelen. Woosnam: “Deze sport staat op het punt om compleet te ontbolsteren. Het is onmogelijk dat deze sport alle andere sporten in Amerika niet voorbijstreeft. Dit wordt het centrum van de voetbalwereld en in de jaren ‘80 zal er hier complete voetbalgekte heersen. Drie tot vijf miljoen kinderen zullen voetbal spelen, de NASL is de grootste voetbalcompetitie in de wereld en voetbal is sport nummer één in de Verenigde Staten.” Was getekend, de ietwat optimistische Phil Woosnam.

Toegegegeven, er is zeker reden voor optimisme

in de jaren ‘70. Even daarvoor is New York Cosmos kampioen geworden en bij landing op JFK Airport

wordt de ploeg onthaald ‘zoals de Beatles overkwam in 1964’. Het gaat crescendo met de Amerikaanse competitie.

Pelé vertrekt na het kampioensjaar bij de Cosmos, maar wordt opgevolgd door Der Kaiser Franz Beckenbauer. In 1979 trekt Johan Neeskens ook naar de Cosmos, terwijl de grote Cruijff FC Barcelona verruilt voor de Los Angeles Aztecs.

Woosnam leek dus hard op weg om zijn woorden waar te maken. De snelle expansie leidt echter ook tot moeilijkheden. Nieuwe teams schieten als paddenstoelen uit de grond en dit leidt in 1984 uiteindelijk tot een faillissement van de competitie. Einde droom van Woosnam en Amerika bleef lang een plek om niet heen te gaan als talentvol voetballer.

De reden dat veel sterren

in de jaren ‘70 en ‘80 de overstap maken is grotendeels geld, maar Plenderleith legt in het boek ook uit dat spelers de druk van Europese voetbal zat waren. In Amerika is er geen sprake van hooliganisme en de spelers wanen zich in een waar circus. De NASL wil tegelijkertijd vernieuwend zijn. Spelers worden voor aanvang van de wedstrijd het veld op gereden door olifanten, het doelsaldo in knockoutfases doet er niet toe en rode kaarten leveren geen schorsing op. Deze knotsgekke taferelen levert de NASL problemen met de FIFA op. Voetbalfans in Europa lachen zich rot om de knotsgekke regelwijzigingen van de NASL, maar de bestuurders beslissen ‘in de het belang van de sport’.

Dick Advocaat (Chicago Sting) in duel op Wrigley Field.

New York Post over Johan Cruijff in Amerika: “Hij komt alleen omdat hij veel geld heeft verloren met slechte investeringen”

Eén van die gekke regeltjes van de NASL is de shoot­out. De competitie doet niet aan penaltyseries, maar aan één­tegen­éénsituaties tussen speler en keeper zoals je het in het ijshockey ziet. Johan Cruijff is er lyrisch over. “Ik zou graag zien dat de rest van de wereld dit format overneemt. Je hebt op deze manier nooit gezeur dat een keeper te vroeg komt inlopen bij een penalty.” Daar heeft de man van de tegeltjes­ wijsheden natuurlijk een punt, maar om nu deze

Spelers worden het veld op gereden door olifanten, rode kaarten leveren geen schorsing op en penaltyseries bestaan niet methode over te nemen alleen op het feit dat keepers dan in ieder geval niet te vroeg komen inlopen... De echte reden dat Cruijff naar Amerika trok was er volgens de New York Times één van ernstige financiële aard. Hij was eigenlijk al gestopt met voetbal.

‘Vanwege slechte investeringen in 1979 had hij dringend geld nodig. Cruijff­ haters zeggen dat het de enige reden is waarom hij naar Amerika is gekomen’, schreef de krant.

Cruijff zelf zag het iets anders: “Ik ben een gokker en heb in mijn hele leven risico’s genomen. De reden dat ik terugkeer uit mijn pensioen is dat ik iets voor het Amerikaanse voetbal wil betekenen.”

Het bol staat boek van de prachtige verhalen,

vooral van redelijk onbekende Amerikanen die uitweiden over hun tijd tegen de grote sterren. Het

is een heerlijke bundeling van anekdotes en het schetst op lachwekkende, soms verbazende wijze de rock ‘n’ roll van de North American Soccer League. Een perfect zomerboek met sappige verhalen van een gekoesterd sprookje van revolutionaire Amerikanen, dat uitdraaide op veel misère.

Een definitieve terugkeer van een topcompetitie

in Amerika is volop in de maak. Met live­ uitzendingen in Nederland, internationale toppers die er hun heil zoeken én enthousiasme van het Amerikaanse volk heeft voetbal de aansluiting gemaakt met het American Football, baseball, basketball en ijshockey. Aanrader voor alle general managers van de huidige MLS­teams: lees het boek van Ian Plenderleith en leer van je voorgangers. Of juist niet, dat levert over een jaar of dertig weer een heerlijk boek op met bizarre uitspattingen van David Villa, Kaká of natuurlijk Dave van den Bergh. •

Auteur: IAN PLENDERLEITH Boek: ROCK 'N' ROLL SOCCER: The Short Life and Fast Times of the North American Soccer League Voorbestellen (verschijnt in september 2014): AMAZON.COM Met dank aan uitgeverij Icon Books

NAAM: Timothy Matthew ‘Tim’ Howard GEBOREN: 6 maart 1979, North Brunswick (New Jersey) COLLEGE: ­ REPUTATIE: Grote naam, grote man.

Houdt al jaren regelmatig zijn doel schoon in de Premier League en speelde onlangs zijn honderdste wedstrijd voor Team USA. Notoire penaltykiller.

LOOPBAAN: Brak al op jonge leeftijd door. Keepte bij NJ/NY MetroStars, Manchester United en nu al jaren bij Everton. Behoorde jarenlang tot ‘s werelds beste keepers. Howard werd in 2009 voor de grap gedraft door de Harlem Globetrotters, iets wat hij gemeen heeft met onder meer Lionel Messi(!).

PRESTATIES: Hij won verschillende bekertoernooien met Manchester United en verdedigde het Amerikaanse doel toen Team USA in 2007 de CONCACAF Gold Cup won. Bovendien pakte Howard verschillende keepersprijzen. Op zijn schouw staan bijvoorbeeld Golden Gloves, want hij werd in 2009 uitgeroepen tot beste doelman van de Confederations Cup van dat jaar. Hij keepte in zijn leven al meer dan 500 officiële wedstrijden en is dus een meer dan ervaren goalie. Nog een mooi verhaal: voor Everton wilde Howard eens uitverdedigen. Hij raakte de bal zo goed dat die in het andere doel terechtkwam. Howard scoorde dus van negentig meter afstand en werd daarmee pas de vierde keeper die een doelpunt wist te maken in de Premier League.

OVER ZICHZELF: “Als de bal ver weg is, laat ik de tics toe. Op het moment dat de bal voor mijn neus komt, ben ik zo geconcentreerd dat mijn lichaam niet zomaar gaat bewegen. Het is bizar.

Dokters kunnen het niet verklaren, maar blijkbaar is mijn focus sterker dan mijn

ziekte.” – Howard werd op zijn zesde gediagnosticeerd met het syndroom van Gilles de la Tourette. Onlangs vertelde hij daar meer over in Der Spiegel.

“Ik heb in mijn leven al vele ballen laten vallen, maar nooit door een tic. Of ik bang ben dat dat ooit zal gebeuren? It won’t!” – Howard neemt geen medicijnen tegen Tourette en baalt er stiekem van dat hij alleen lichamelijke tics heeft en dus niet willekeurig vloekt.

Hij besluit met de inspirerende woorden: “Tourette hoeft geen ziekte te zijn, ik zie het als een gegeven. Het hoeft je dromen niet in de weg te staan. Daar ben ik een voorbeeld van.”

OVER HEM: “Tim Howard hoort bij de drie beste keepers van de Premier League. En bij de beste vijf van de wereld. Hij is constant en van grote waarde voor ons” – Jürgen Klinsmann, bondscoach van Amerika.

“Hij coacht veel. Communicatie is een van zijn sterkste punten. Zelfs als ik zelf weet wat ik moet doen, is het fijn als hij ook nog roept wat ik moet doen. Ik zeg altijd tegen hem dat hij nooit moet stoppen met coachen. De hele verdediging vertrouwt op hem.” – Matt Besler, teamgenoot.

SPORTAM OVER TIM HOWARD: Het is alsof er een octopus in het doel staat, hij haalt de ballen uit alle hoeken.

Het is voor het Amerikaanse team een geruststellend gevoel dat er zo’n ervaren en degelijke doelman achter ze staat.

Tim Howard is een zekerheidje, dat bewees hij eens te meer tijdens de poulewedstrijden. Howard was nauwelijks op een fout te betrappen.

CIJFER:

8,5

Bindmiddel

De San Antonio Spurs zien? Kom naar Westland Stars Heren 2!

Zo mensen, was ik drie of vier columns geleden toch even net op tijd op de Spurs Bandwagon gaan zitten, of niet? De Miami Heat werden met het mooiste teambasketbal ter wereld gewoon even met 4‐1 aan de kant geschoven alsof er helemaal geen threepeat/LeBron‐legacy op het spel stond. Fantastisch.

Inmiddels is er een atoombom ontploft in de NBA. Niet alleen de Draft was sensationeel, met de zware blessure van de verwachte eerste keuze Joel Embiid, maar ook de free agent‐markt loopt nu over van de grote namen. Kevin Love, Wade, Bosh, LeBron en ook Pau en Melo zijn in de running voor een trade. Te veel chaos, te veel rook, laten we het even over iets hebben wat stabieler, mooier en prachtiger is dan de NBA momenteel.

Westland Stars Heren 2 (voormalig Heren 3).

Hoe staat het met dit inmiddels legendarische team? Best goed, eigenlijk. Het seizoen 2014/2015 kent weinig veranderingen in het spelersbestand. Alle oudgedienden blijven, waaronder de rookiesensatie van '13/'14, Dyna. Wel zal forward en driepuntkoning Krav Miguel een aantal weken gaan missen met een knieblessure, maar hij is zeker nog niet out‐for‐the‐season. Veteranen Faase, Speler, Leen, Shaq, Mies en ondergetekende keren sowieso terug. Wel is er een aanwinst. In een briljante sign‐and‐trade heeft voormalig Heren 1‐center Dave zijn intrede gemaakt in de line‐up. Deze grote man scoort makkelijk punten, weet hoe te verdedigen en pakt altijd dubbele cijfers rebounds. Uiteraard zijn wij erg blij met deze aanwinst.

De prognose voor het seizoen ziet er dan ook goed uit. Er staat weer een

dubbele Klassieker tegen Lokomotief Rijswijk op het programma, maar ook oude bekende als BS Leiden, LUSV, Cobranova, Leiderdorp, The Jump, Punch, The Jumpers en Forwodians zullen de Westland Stars naar de kroon proberen te steken. Onbekend zijn de Utrechtse teams Woodpeckers uit Houten en de Utrecht Bulls, maar met de slopende verdediging van de Stars heeft iedereen moeite.

Dus mocht u nou dat NBA‐gevoel en ‐niveau komend seizoen ook eens van dichtbij willen ervaren, dan is Westland Stars Heren 2 absoluut een redelijk alternatief. Toegang is altijd gratis, zeker in de Westlandhal in 's‐Gravenzande, en het is waarschijnlijk het meest dichtbij het spel van de San Antonio Spurs dat u zal kunnen komen in uw leven. Na afloop wordt een traktatie op bier overigens wel op prijs gesteld door de mannen, zeker na wederom een overwinning.

Seizoen 2014/2015, het gaat weer fantastisch worden! ∙

Het gezicht van het Amerikaanse

vrouwenteam was sinds jaar en dag Mia Hamm. Met maar liefst 275 (!) interlands (nee, dat is geen tikfout), waarin ze 158 (!) keer scoorde, neemt de geest van Hamm boven USWNT (United States Women's National Team) bijna Cruijffiaanse vormen aan. Los van d'r persoonlijke accolades, werd ze met haar ploeg bovendien twee maal wereldkampioen (in 1991 en 1999) en pakte ze twee maal een Olympische gouden medaille (1996 en 2004).

Los daarvan: op Mia Hamm was nauwelijks iets aan te merken. Een modelburger buiten de lijnen, en een prima visitekaartje voor zowel het Amerikaanse足 als mondiale voetbal. Niemand die Hamm ooit op iets buitensporigs, laat staan illegaals, heeft kunnen betrappen.

De rol van uithangbord van USWNT wordt tegenwoordig, tegen wil en dank, voor rekening genomen door Hope Solo. Tweeendertig jaar oud, keepster van formaat, en 足 ook niet geheel onbelangrijk 足 gemakkelijk voor het oog. Solo onderscheidt zich echter op een punt behoorlijk van Hamm en ook Abby Wambach: buitenveldse activiteiten. Verbale uitbarstingen in de (sociale) media, een dopingschandaal en aanvarin足 gen met de sterke arm der wet. En daar zit niemand bij de Amerikaanse voetbalbond op te wachten.

*

Hope Solo werd op 30 juli 1981 geboren in Richland, Washington. Spelend voor eerst de Richland Bombers en vervolgens de Washington Huskies, was haar talent in het doel al spoedig onmiskenbaar. Op high school werd ze zowel in 1997 als 1998 tot All American verkozen, iets dat haar in 2000, 2001 en 2002 in college opnieuw ten deel viel. Het nationale team liet niet lang op zich wachten: Solo mag zich sinds 2000 international noemen.

REL #1

Goed, de controversie. We schrijven het WK van 2007, als de Amerikaanse bonds足coach Greg Ryan voor het halve finale足duel met Brazilie plotseling besluit om Solo op de bank te zetten ten faveure van veteraan Brianna Scurry. De wissel loopt niet goed af 足 een eufemisme. USWNT gaat met maar liefst 4足0 de bietenbrug op. En Solo gaat na afloop de media niet uit de weg. Integendeel.

"Beginnen met Scurry was de foute

beslissing", briest ze tegen een ieder die het wil horen. "Ik denk dat ieder die iets van voetbal weet dat zelf ook wel gezien heeft. Er is geen twijfel over mogelijk dat ik die ballen zou hebben gepakt."

BAM. Het bommetje is gedropt. Ter verdediging van Solo: Voor de halve finale van keeper wisselen, zonder legitieme reden, is natuurlijk ook van de gekke. Ja, Ryan's redenatie was dat

Scurry in eerdere ontmoetingen met de Brazilianen goed had gespeeld. Maar Solo was juist bezig aan een erg sterk toernooi.

Ze had tijdens drie eerdere duels namelijk evenzo vaak de nul gehouden.

Voor Solo's ploeggenoten gaat die

logica echter niet op. Al op de terugweg van het stadion naar het hotel, krijgt Solo per sms te horen dat haar woorden back home bepaald verkeerd zijn gevallen. En eenmaal in het

hotel wordt ze op de kamer van aanvoerder Kristine Lilly ontboden. Daar wachten de veteranen van de ploeg op haar, zo schrijft ze in haar biografie Solo: A Memoir of Hope. Kate Markgraf, Kristine Lilly, Shannon Boxx, Christie Pearce Rampone, Abby Wambach en Brianna Scurry. De sfeer is om te snijden. De moraal van hun verhaal: Solo had verraad gepleegd.

Voor Solo's verhaal is geen gehoor. "Ik ben een prof, natuurlijk geloof ik dat ik het verschil had kunnen maken. Mijn verhaal was ook niet gericht tegen Bri, maar tegen Greg."

Het mag niet baten. Hope Solo wordt op het eerste vliegtuig terug naar de VS gezet. Haar WK is voorbij.

REL #2

Komt Hope Solo 'ns een keer op voor d'r teamgenoten, is het weer niet goed. We schrijven juli 2012, als Brandi Chastain, oud足 speelster en op dat moment analist voor NBC, zich ondanks een 3足0 zege op Colombia kritisch uitlaat over met name verdedigster Rachel Buehler. "Ze moet verdedigen, de bal afpakken, en balbezit houden. Dat moet verderop in dit toernooi echt beter."

En da's tegen het zere been van Hope Solo, die zich meteen op Twitter begeeft en zich even lekker laat gaan. "Het is zo jammer", schrijft ze, "dat we niet de beschikking hebben over twee commentatoren die wat kaas hebben gegeten van het spel.

Chastain kan zich beter maar verre houden van commentaar en keepen, totdat blijkt dat ze er wat meer vanaf weet." En: "Het voetbal is de afgelopen tien jaar behoorlijk veranderd."

Schokkend? Niet echt, natuurlijk. En iedereen heeft recht op 'n eigen mening, ook Hope Solo. Maar wat meer klasse was misschien op z'n plaats geweest.

Vindt ook de Amerikaanse voetbalbond, die het houdt bij een reprimande. Niet meer doen. Foei.

REL #3

't Is een heet zomertje voor Hope Solo. Want we bevinden ons nog steeds op de Olympische Spelen van Londen, in juli 2012, als Solo wordt betrapt op doping. Dat wil zeggen: Solo's ontdeugende plasje ­ er zat Canrenone in haar urine ­ werd al een maandje eerder ontdekt.

Zoals iedere sporter, beweert ook Hope Solo dat ze niks bewust illegaals heeft ingenomen.

"Ik heb 'n medicijn genomen, voorgeschreven door m'n persoonlijke dokter, tegen menstruatiepijn", laat ze in een statement weten. "Ik had geen idee dat er iets verbodens inzat. Ik heb dan ook meteen alle medewerking verleent, en duidelijk gemaakt dat het een honest mistake betrof."

former American football tight end. In die volgorde. Wow.

Het voornaamste

'wapenfeit' van Stevens: in 2000 wordt hij beschuldigd van verkrachting van een negentienjarige studente van de University of Washington. Het betreft hier een heterdaadje: een getuige belt 911, en zegt dat er mogelijk een verkrachting aan de gang Over uitkijken gesproken. Hope Solo heeft in is. Het meisje in kwestie maakt namelijk 2012 verkering. En over de keuze van d'r de indruk dat ze bedwelmd is door drugs. vriendje is niet iedereen te spreken. Het Tot een veroordeling komt het uiteindelijk betreft namelijk Jerramy Stevens, net als niet, vanwege teveel onduidelijk Solo zelf een Washington alum, en voormalig verklaringen, die bovendien niet met tight end van onder meer de Seattle Sea­ elkaar te rijmen zijn. Wel krijgt Stevens hawks en Tampa Bay Bucs. Stevens heeft, op drie jaar na dato nog wel een civiele zaak z'n zachtst gezegd, een twijfelachtig verleden. over de verkrachting aan zijn broek, die Kwam meermalen in aanraking met de hem drie ton kost. politie (vele DUI's, hit and runs) en is niet het vriendje dat je vol trots aan je ouders komt Liefde maakt echter blind, en kruipt voorstellen. De eerste regel van z'n officiele kennelijk waar het niet gaan kan. Solo en Wiki­pagina: Jerramy Ryan Stevens (born Stevens krijgen verkering ­ tot November 13, 1979) is a criminal and onsteltenis van velen.

Uitsluiting voor de Olympische Spelen lonkt, maar zowel het IOC als de Ameri­kaanse voetbalbond toont zich clement. Solo komt er (opnieuw) af met een beris­ping. Beter uitkijken in't vervolg, meisje.

REL #4

Goed, even die negatieve uitschieters buiten de lijnen

negerend: met het voetbaltechnische curriculum vitae van Hope Solo is weinig mis. Prijzen, onderscheidingen, awards en prestaties van formaat won/leverde ze voldoende.

Een greep: drievoudig NSCAA All American, keeper van het

jaar in 2009, tweevoudig Olympisch kampioen (2008 en 2012), zilver op het WK van 2011, Sports Spectacular Vrouwelijke Atleet van het Jaar, 152 interlands voor de Verenigde Staten (waarin ze maar liefst 71 keer de nul hield), een record dat ze sinds 14 juni jongstleden deelt met de gepensioneerde Brianna Scurry.

Op 12 november 2012 lijken de vele

Toen ze een paar dagen moest voorkomen, hield ze het bij een not guilty plea. Volgens sceptici gelijk te krijgen, als Stevens wordt haar advocaat was het namelijk Hope Solo gearresteerd op verdenking van (zware) geweest die het slachtoffer was van de mishandeling van z'n (inmiddels) verloofde schermutselingen. Ja, je moet toch wat, Solo, die gewond achterblijft. Maar waar nietwaar? Al heb je alle schijn tegen je, en menigeen denkt: daar is ze nog goed wijzen alle beschuldigende vingers naar weggekomen, nu er maar snel een punt jou. Nooit toegeven, altijd blijven liegen. achter zetten, verbaast het duo vriend en vijand: een dag later, op 13 november, treden Jerramy Stevens en Hope Solo in het huwelijk.

REL #5

Verkeerde keuzes (Stevens), het hart op de tong en soms net even de pech aan haar zijde? Kan zijn. Maar op 20 juni van dit jaar krijgt de politie van Kirkland, Washington een alarmerend 911­ telefoontje binnen. De tekst van de gillende beller is niet mis te verstaan: Hope Solo is going psychotic... Solo is f**king beating people up! We need help!

*

Over d'r keeperskwaliteiten niets dan lof.

Haar prestaties (zie kader ­ en dan hebben we 't nog niet eens over die vierde plaats in uch. Da's andere koek, Dancing With The Stars) spreken wat dat natuurlijk. Als de politie even betreft voor zichzelf. Ze mag echter wel 'ns later arriveert, treffen ze heel snel bij zichzelf te rade gaan wat zowel Solo's zus als haar betreft de keuzes die ze buiten het veld zeventienjarige neef aan met maakt. Anders zal een prachtige loopbaan zichtbare verwondingen. Er zou veel te vroeg in schoonheid stranden. een ruzie zijn ontstaan nadat een dronken Solo haar neef te dik en o het al niet te laat is, natuurlijk. Want te lui om een professionele haar get out of jail free cards zijn al een sporter te worden had genoemd. tijdje op. • De neef verklaart bovendien nog dat hij zich had geprobeerd te verdedigen met een BB gun, maar dat dat niet mocht baten. Solo was buiten zinnen geweest, niet voor rede vatbaar, en had de nodige klappen uitgedeeld.

O

Z

Bindmiddel

Ik durf er m’n geld op te zetten: LeBron

James blijft bij de Heat. En dat is te danken (nou ja, voor een deel) aan de komst van de nummer 20 uit de draft naar Miami. Shabazz Napier werd gedraft door de Charlotte Hornets, maar in no‐time ingelijfd door de verliezend NBA‐finalist.

En dat had ‘ie te danken aan King James.

LeBron vond Napier de beste point guard in de draft. Hij wijdde daar twee maanden geleden al eens een tweet aan en deed dat op de avond van de draft nog eens.

Niet alle kenners waren dat met hem eens, want Marcus Smart, Dante Exum, Zach LaVine, Elfrid Payton en Tyler Ennis werden eerder gekozen dan Shabazz. Het grootste verschil met de favoriet van James: ze zijn allemaal minstens drie jaar jonger.

LeBron James hoeft niet zo nodig een jonkie in zijn team. Hij heeft liever iemand waarvan ‘ie weet wat hij er aan heeft.

Napier wordt over twee weken 23 jaar, heeft in tegenstelling tot veel van zijn draftcollega’s een diploma op zak en hij leidde al eens een ploeg naar een kampioenschap.

Met de komst van Napier lijkt het erop

dat Mario Chalmers alvast zijn kluisje kan gaan leegruimen. Maar de keuze voor Napier is vooral een bindmiddel van Pat Riley. Het inlijven van het favoriete talent van James is een meesterzet in de campagne om hem in Miami te houden. LeBron James trekt straks gewoon weer een Heat jersey aan. Net als Shabazz Napier. ∙

Eva Gerritse.

Soccer

Amerika is deze dagen een land in

verwarring. Voetbal (pardon, soccer natuurlijk) was altijd de sport die ze zo makkelijk konden haten. Het was voor Europese en Zuid‐ Amerikaanse balletdansers op noppen, die theatraal naar het gras gingen en geen greintje pijn konden verdragen. American football, dat was een sport voor echte mannen, maar voetbal toch niet.

De afgelopen weken heeft de Amerikaanse nationale voetbalploeg de Groep des Doods echter onverwacht overleefd en plots blijken de Amerikanen de rest van de wereld te kunnen verrassen in ‘hun spelletje’. Maar is ’t nog wel ons spelletje of is het ook het spelletje van Amerika aan het worden?

De kijkcijfers spreken boekdelen. Meer dan ooit schakelen Amerikanen in voor een goeie pot voetbal en ook de niet‐Amerikaanse wedstrijden worden goed bekeken. Een spannend en verrassend wereldkampioenschap met veel doelpunten helpt, maar ook het gestegen niveau van de MLS dankzij de komst van Europese sterren en het uitzenden van topcompetities op bekende zenders werkt.

Onder jongeren in de VS is voetbal ook niet

langer de sport die je zusje speelt of die jij moet spelen als het footballteam je niet wil hebben.

Steeds meer jeugd kiest bewust voor voetbal, dat goedkoper is, minder fysieke risico’s kent en voor het eerst ook in eigen land financieel succes kan opleveren.

De laatste horde voor voetbal schuilt echter in de nationale psyche, want om voetbal werkelijk te omarmen als de vierde sport na American football, honkbal en basketbal, moeten ze nog even leren te accepteren dat ze hier toch niet altijd in alles het beste kunnen zijn. ∙

Jules Zane.