SportAmerika Magazine Nr 33

Page 1








HOOFDREDACTIE Neal Petersen Geert Jan Darwinkel EINDREDACTIE Kasper Dijk REDACTIE Lennart Beishuizen Bert Jan Brands Pieter Brouwers Geert Jan Darwinkel Vincent Van Genechten Eva Gerritse Pieter Horstman Justin Kevenaar Paul Klomp Marco Post Joep Smeets Jurian Ubachs Klaas­Jan ter Veen Jeroen Veenstra Seb Visser Richard van Welie Frank Wielaard Jules Zane Jan Willem Zeldenrust COLUMNISTEN Matthijs van den Beukel Jeroen Elshoff Leander Schaerlaeckens Peter van Vliet FOTOGRAFIE Getty Images PRODUCTION, ART DIRECTION & DESIGN DarChicago Ltd. MET DANK AAN Issuu, Scribus

SportAmerika The Magazine is een uitgave van Petersen Media. Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook worden gekopieerd zonder uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. © Petersen Media 2012­ 2013 ­ Alle rechten voorbehouden.

Ik merk het aan iedereen in mijn omgeving. De zomer­

vakantie is voor de meeste mensen bijna voorbij en zuchtend en steunend wordt er richting de toekomst gekeken.

Voor mij is dit echter een heerlijke periode: het NFL­seizoen is nu echt begonnen. Natuurlijk, de meeste teams zijn al een aantal weken in training, maar dankzij de start van een nieuw seizoen Hard Knocks stroomt het footballbloed sneller door mijn lichaam. De mensen die het nog niet kennen (licht schaamrood mag nu op de kaken ontstaan), zal ik even bijpraten wat het idee achter deze serie is. In de gehele voorbereiding wordt een NFL­team, in dit geval de Cincinnati Bengals, gevolgd door een enorme tv­ploeg van HBO. Alles, maar dan ook echt alles, krijg je te zien. Van trainingen tot individuele gesprek­ ken met de coaches en spelers, de tv­ploeg zit er bovenop.

Het zorgt ervoor dat ik mij nu elke dag intensief bezighoud

met football. Via het nog altijd gratis NFL Game Pass kijk ik ongestoord NFL Network en dus Hard Knocks. Een ideale opwarmer, aangezien het pas echt gezellig wordt wanneer het seizoen daadwerkelijk uit de startblokken schiet. Dan zit ik namelijk weer elke zondagavond in de Coco’s Outback in Amsterdam. Wat twee jaar geleden begon als een toevallige ontmoeting in deze kroeg, is nu een vast onderdeel van mijn weekritme. Hoe druk de week ook is, een bezoek aan Coco’s mag niet ontbreken. Het is voor mij de ideale manier om een week af te sluiten en nieuwe energie op te doen voor de dagen erna. Want energie krijg je er zeker van. Zeventien kleine en twee grote schermen zorgen ervoor dat je niks hoeft te missen van al het geweld in de stadions.

Bijkomend voordeel is dat ik niet de enige ben die de voor

Nederland unieke sfeer heeft ontdekt. Een mooie mengelmoes van Nederlanders en expats leeft intensief mee tijdens de wedstrijden en zodoende doe je prachtige gesprekken op tijdens het kijken. Ik kan niet wachten. Veel leesplezier,







Veteraan Brandon Stokley

tekende een eenjarig con­ tract bij de Baltimore Ra­ vens. De 37­jarige receiver speelde vorig jaar voor de Denver Broncos en ving 45 ballen voor 544 yards en vijf touchdowns. De Ravens zijn op zoek naar extra opties voor hun aanval nadat zij afgelopen seizoen afscheid namen van Anquan Boldin en tight end Dennis Pitta zagen wegvallen met een ernstige blessure. Stokley speelde tijdens zijn eerste vier seizoenen ook in Baltimore en won in 2000 met de Ravens de Super Bowl • Robert Meachem stelde vorig jaar teleur toen hij van de New Orleans Saints naar de San Diego Chargers trok. Nu bestaat de kans dat de Chargers ondanks een doorlopend contract afscheid gaan nemen van de 29­jarige receiver. Meachem oogde sloom in de voorbereiding en lokaal journalist Kevin Acee voegt daaraan toe dat het lichaam van de blessuregevoelige Meachem op is en het hoge niveau niet meer aankan • Het had niet veel gescheeld of Alex Smith en Andy Reid waren collega's geweest in Philadelphia. In Reids tijd als Eagles­coach zou hij meerdere malen hebben geïnformeerd bij San Francisco of Smith beschikbaar was. Tot een trade kwam het nooit, maar dit seizoen treffen ze elkaar bij de Kansas City Chiefs. "Nu willen we iedereen hun ongelijk bewijzen, zowel hij (Andy Reid) als ik.", aldus Alex Smith. Smith verloor vorig jaar zijn basisplaats in San Francisco aan Colin Kaepernick, terwijl Andy Reid als gevolg van een dramatisch seizoen na veertien jaar werd ontslagen bij de Eagles •

Michael Jordan kan nog

steeds vliegen. De 50­jarige Air Jordan liet tijdens zijn jaarlijkse Flight School camp even zien dat hij nog altijd kan dunken. Jordan komt elk jaar terug naar zijn oude universiteit, die van North Carolina, om een basketbalkamp te organiseren en leiden. Daar verbaasde hij alle aanwezigen door één van zijn acties af te sluiten met een dunk. Hij heeft niet meer de hangtime van vroeger, maar komt dus nog altijd bij de ring. Veel 50­ jarigen zijn allang blij als ze de koelkast of het bed halen… • Reclamestunt of niet, de Detroit Pistons hebben interesse in Jason Collins. Collins, die in april als eerste Amerikaanse professionele sporter uit de kast kwam, zit zonder club. De 34­ jarige center zal waarschijnlijk een contract voor een jaar tekenen en vooral nuttig zijn als begeleiding voor de twee talentvolle grote mannen van de Pistons, Drummond en Monroe • Kevin Durant was even terug in Seattle. De ster van de Oklahoma City Thunder, voorheen Seattle Sonics, speelde mee in een vriendschappelijk wedstrijdje. In de wedstrijd, georganiseerd door vriend en mede NBA­speler Jamal Crawford, speelde Durant zo goed als alle minuten. Daarin nam hij 62 schoten en scoorde hij 63 punten. Durant bedankte de ruim drieduizend toeschouwers, waarvan velen met zijn oude Sonics­shirtje, voor hun welkom en vertelde hen dat hij de stad mist. Na afloop nam Durant uitgebreid de tijd om handtekeningen uit te delen en met fans op de foto te gaan •


Voor de liefhebbers: Andrew

Shaw doet zijn hechtingen, die hij aangemeten kreeg nadat hij in Game 6 van de Stanley Cup Finals tegen de Boston Bruins een puck tegen het hoofd kreeg, in de verkoop. De center van de Chicago Blackhawks veilt de hechtingen op eBay en zal de verdiensten schenken aan The V Foundation, die zich inzet voor onderzoek naar kanker • Oud NHL­speler Shawn Burr overleed deze week aan de gevolgen van een val. Burr liep hierbij hersenletsel op en dit werd hem later fataal. De eersteronde­ keuze van de Detroit Red Wings in 1984 leed ook aan leukemie, maar was hiervan juist aan de beterende hand. Shawn Burr werd slechts 47 • Scheidsrechter Stephen Walkom stopt met fluiten. Walkom zal voortaan het hoofd van het scheidsrechterskorps in de NHL zijn. Die functie verliet Terry Gregson afgelopen week. Voor Walkom is zijn functie niet helemaal nieuw, hij bekleedde de functie van 2005­2009 ook al • Ryan O’Reilly zal aankomend seizoen op een andere plek op het ijs zijn minuten maken. De nieuwe coach van de Colorado Avalanche, Patrick Roy, laat O’Reilly spelen als left winger. Nadat de Avalanche afgelopen zomer Nathan MacKinnon als nummer 1, is er een overvloed aan sterke centers in Colorado • Jacques Martin is door Pittsburgh Penguins toegevoegd aan de trainersstaf. De 60­jarige Martin was eerder hoofdcoach bij de Montreal Canadiens, Florida Panthers, Ottawa Senators en St. Louis Blues. Bij de Senators won hij in 1999 de Jack Adams Award voor beste coach • (Jeroen Veenstra)

Uiteraard ging Alex

Rodriguez in beroep nadat hij door de MLB een schorsing van 211 wedstrijden aan zijn broek kreeg. En omdat A­Rod de straf aanvecht, kon hij in de afgelopen week op bezoek bij de Chicago White Sox zijn seizoensdebuut maken voor de New York Yankees. Rodriguez noteerde een honkslag en ontving het nodige boegeroep van de aanhang van de White Sox • Evan Longoria van de Tampa Bay Rays vindt het overigens ‘niet eerlijk’ dat A­Rod de rest van het seizoen kan spelen omdat hij de schorsing aanvecht • Over doping gesproken. Jack Clark, voormalig slugger van de St. Louis Cardinals, zei in een radioprogramma dat Albert Pujols van de Los Angeles Angels prestatiebevorderende middelen heeft gebruikt. Clark is inmiddels ontslagen door het radiostation nadat Pujols dreigde de beste man juridisch aan te pakken • De Texas Rangers versterkten zich met verre velder Álex Ríos van de White Sox. De ploeg van manager Ron Washington was op zoek naar een slagman met power na het wegvallen van Nelson Cruz, die dit seizoen 27 homeruns sloeg. Cruz staat aan de kant vanwege

zijn rol in de Biogenesiszaak • Matt Harvey gooide voor het eerst in zijn loopbaan een complete wedstrijd zonder een punt tegen te krijgen • Dan Haren van de Washington Nationals werd de dertiende pitcher in de geschiedenis van de MLB met minstens één overwinning tegen alle dertig ploegen in de Majors •





Met een leeftijd van 15 jaar zijn de

Tampa Bay Rays (samen met de Arizona Diamondbacks) de jongste franchise uit de Major League Baseball. Al tientallen jaren probeerde de Major League een team naar Tampa Bay te halen, maar deze pogingen bleken niet vruchtbaar. Na een succesvolle uitbreiding in 1993 (Colorado Rockies, Florida Marlins) besloot de MLB nog twee teams aan de league toe te voegen. St. Petersburg (Tampa Bay) en Phoenix (Arizona), versloegen Buffalo, Mexico City, Northern Virginia, Orlando, Monterrey, Nashville, Vancouver, Charlotte en Guadalajara. Voor een som van 130 miljoen dollar, te betalen tussen 1994 en 1998 (het seizoen waarin zij voor het eerst wedstrijden zouden mogen spelen), mochten de nieuwe teams uit Tampa Bay en Arizona toetreden tot de league.

Eigenaar Vince Naimoli stelde Chuck

LaMar aan als zijn eerste General Manager. LaMar werkte bij de Reds, Pirates en Braves al in verschillende rollen. Hij klom van scout, via hoofd jeugdopleiding, op naar assistent GM bij de Atlanta Braves, waar hij de grote successen van de jaren ‘90 meemaakte. Zijn eerste twee klussen in zijn nieuwe functie waren direct zwaar: hij moest een manager aanstellen en had de leiding over de expansion draft, waarin de twee nieuwe teams spelers van andere teams mochten selecteren om zo een team op te bouwen.

Draft

Larry Rothschild, de huidige pitching coach van de New York Yankees, werd door LaMar aangesteld als manager en hij kon zich gaan verdiepen in de regels van de expansion draft. Beide teams mochten 35 spelers selecteren. Dit moesten onbeschermde spelers zijn. Alle

andere organisaties mochten hun vijftien beste spelers een beschermen, en dus behouden.

Via kop­of­munt kregen de Devil Rays

de eerste keuze, en daarmee selecteerden zij de linkshandige werper Tony Saunders van de Florida Marlins. Een ongelukkige keuze, want de in 1997 gedebuteerde Saunders had in zijn eerste seizoen gelijk controleproblemen en brak een jaar later zijn arm. Terwijl hij op de weg terug was naar de Majors, brak hij zijn arm opnieuw en besloot hij een einde te maken aan zijn loopbaan.

Het bleek überhaupt geen succesvolle draft te worden. Naast Saunders kozen de Devil Rays in hun eerste rondes Quinton McCracken, Bobby Abreu, Miguel Cairo en Rich Butler. Van die mannen bouwde alleen Abreu een goede loopbaan op en laat dit nu net de speler zijn die zij vlak na de draft naar de Phillies stuurden, in ruil voor korte stop Kevin Stocker. Stocker kwam in zijn loopbaan niet verder dan 23 homeruns en werd in zijn tweede seizoen ontslagen door Tampa Bay. Abreu is inmiddels een meervoudig All­Star en misschien zelfs een potentiële Hall of Famer.

Het bleek overigens ook voor de

Diamondbacks geen heel succesvolle draft, maar waar zij via trades en free agency nog namen als Randy Johnson, Todd Stottlemyre en Steve Finley binnen wisten te halen (drie belangrijke namen in de gewonnen World Series van 2001), kwam Tampa niet verder dan slagmensen op hun retour als Vinny Castilla, Gregg Vaughn en Fred McGriff.

Opbouw

Het werden voor de Devil Rays dan ook erg magere jaren. Tussen 1998 en 2007 ontliepen de Rays slechts één keer de laatste plaats in de AL East ­ in 2004 werden zij voorlaatste met zeventig overwinningen en 92 verliespartijen. Het zou het beste record blijken in de eerste tien seizoenen van de franchise. Onder­ tussen kwamen er weinig fans naar


Tropicana Field om te kijken naar een team met te hoge salarissen en slechte prestaties.

Die prestaties hadden echter ook een

voordeel. De Devil Rays mochten namelijk vrijwel elk seizoen heel vroeg in de draft een speler selecteren. In de top van drafts kozen zij voor mannen als Josh Hamilton (die vanwege drugsproblemen niet voor Tampa Bay uit zou komen), Rocco Baldelli, Delmon Young, B.J. Upton, Jeff Niemann, Evan Longoria en David Price. Op deze manier ontstond een goed farmsysteem en werd er aan de toekomst gewerkt.

Na 2004 sloop steeds meer potentie in het team. Talenten uit de eigen kweek kregen de voorkeur boven duurbetaalde veteranen die al op de weg terug waren. Deze strategie kwam voort uit een wisseling van de wacht. Stuart Sternberg, de nieuwe eigenaar, ontsloeg direct LaMar en benoemde de

jonge Andrew Friedman (naar het voorbeeld van de Red Sox en de jonge Theo Epstein) tot ‘Vice President of Baseball Operations’, waarmee hij de ­ volgens hem achterhaalde ­ rol van general manager wegcijferde.

Het was het begin van een serie goede

keuzes. De beste keuze was waarschijnlijk de aanstelling van manager Joe Maddon. De op dat moment 52­jarige Maddon had nog niet erg veel ervaring als manager (hij was tot twee keer toe interim manager), maar liep al jarenlang rond in de organisatie van de Angels. Hij was daar in zijn laaste jaren assistent van manager Mike Scioscia. Maddon viel meteen in de smaak en zou later zelfs twee keer de American League Manager of the Year Award winnen, maar de resultaten waren in zijn eerste seizoen (2007) nog niet goed. Jonge werpers als Scott Kazmir en James Shields brachten de Devil Rays in de positie om te winnen, maar regelmatig verpestte de slechte bullpen het goede werk van de starters.


Elk seizoen maken de Rays

uitstapjes met een bepaald thema. In 2012 stapten het team bijvoorbeeld al eens verkleed als nerds op het vliegtuig. In andere jaren waren er pyjamafeestjes in het vliegtuig of gingen ze all black. Het rockster­ en ijshockeythema waren misschien wel het populairst onder de spelers.

Maddon zelf zegt

er het volgende over: “Het is deels uiteraard teambuilding. Eenheid en teamgeest staan voorop. Maar het is ook risico nemen en uit je eigen comfort box stappen. Ik wil dat mijn spelers risico durven te nemen en niet bang zijn om fouten te maken. Als ze het buiten het veld nu wel kunnen, doen ze het op het veld ook. Het is overigens fantastisch om te zien dat je twee dagen voor de trip elke speler tegen komt in het winkelcentrum, op zoek naar een geschikt outfit.”

Zeg wat je wilt over de

verkleedpartijtjes, de sfeer in Tampa is top en de Rays zijn op weg naar de playoffs.


Transformatie

Duidelijk werd wel dat de juiste weg was ingeslagen. Voor het seizoen van 2008 werd de transformatie van lelijk eendje naar een zwaan compleet toen het team de naam en de tenues veranderde. De slechte Tampa Bay Devil Rays met de lelijke outfits werden de jonge Tampa Bay Rays met hun frisse nieuwe look en logo. In plaats van naar oude veteranen ging het grote geld nu naar sterren uit de eigen kweek. De eigenaar beloofde meer geld in het team te steken, dat inmiddels één van de kleinste payrolls in de league had.

Een deel van dat nieuwe geld werd

gestoken in versterkingen voor de bullpen. Geen grote namen, maar zeer bruikbare werpers als Rafael Soriano, Troy Percival, J.P. Howell, Grant Balfour en Dan Wheeler vormden nu een sterke bullpen als aanvulling op een rotatie met daarin naast Shields en Kazmir ook Matt Garza en Edwin Jackson. Het team bestond inmiddels voor 60 procent uit zelfopgeleide spelers die het stuk voor stuk erg naar hun zin hadden in Tampa. Dat de sfeer goed was, was voor een groot deel te danken

aan Maddon, die op allerlei verschil­ lende manieren (zie kader) zorgde dat er altijd gelachen kon worden.

De teamgeest droeg er ongetwijfeld aan bij dat de Rays in 2008, nadat zij een jaar eerder nog laatste werden, de divisietitel wonnen en voor het eerst de playoffs bereikten.

In dat naseizoen was een belangrijke

rol weggelegd voor rookie David Price, die pas een jaar eerder gedraft was en in het reguliere seizoen maar veertien innings gooide. Als reliever pakte hij in


de ALCS zijn eerste overwinning in de Major League (tegen de Boston Red Sox). Hij won Game 2 na extra innings, nadat de Rays in eigen huis de eerste wedstrijd verloren hadden. De MVP van de serie, die na zeven wedstrijden werd beslist in het voordeel van Tampa Bay, was nog een home grown speler. B. J. Upton sloeg .321 met vier homeruns. Hij zou in oktober in totaal zeven homeruns slaan.

In de World Series trokken de

Philadelphia Phillies aan het langste eind. Op één wedstrijd na was het elke avond spannend, maar de Phillies waren net iets sterker en wonnen de serie met 4­1. De Tampa Bay Rays gaven echter hun visitekaartje af en behoren sindsdien tot de absolute topteams. In de zware AL East werden in twee van de volgende vier seizoenen opnieuw de playoffs bereikt, maar de mannen van Maddon kwamen niet verder dan de Division Series.

Toekomst

Ook dit seizoen staan de Rays er goed voor. Met een tweede plaats in de AL East lijken zij hard op weg naar op zijn minst een wild card in de American League. Het succes heeft natuurlijk als keerzijde dat zij in de drafts niet meer zo veel toptalenten kunnen binnenharken in de vroege rondes. Toch zorgde slim beleid ervoor dat voldoende talent binnenkwam. Bekende spelers als Carl Crawford en Upton mochten als free agents vertrekken en leverden zo draftkeuzes op van teams die hen aantrokken. Hetzelfde gold voor de relievers die de Rays zo weinig gekost hadden: Balfour, Soriano, Juan Cruz, Joaquin Benoit en Randy Choate mochten allemaal vertrekken.

Het geld dat vrijkwam, werd

besteed aan nieuwe relievers als Rodney, Peralta en Farnsworth. Ondertussen blijven spelers uit eigen kweek doorbreken. Niet meer zo veel als begin deze eeuw, maar als ze


doorbreken. Niet meer zo veel als begin deze eeuw, maar als ze doorbreken, zijn ze ook echt goed: Price, Hellickson, Moore, Cobb, Archer, Jennings, Zobrist. Die eerste vijf zouden samen al de huidige rotatie kunnen vormen en daarom konden de Rays James Shields en Wade Davis naar Kansas City sturen voor talenten als Wil Myers (nu al vaste waarde) en Jake Odorizzi (de volgende starter die op de deur staat te kloppen).

Het goede beleid zorgt ervoor dat de

Rays in de komende jaren ook in de top zullen blijven spelen. Ze hebben niet het geld van de Yankees en de Red Sox, maar opereren veel slimmer en efficiënter. Op het moment dat zij besluiten David Price naar een rijker team te sturen, staat de opvolger al klaar en zullen zij opnieuw goede talenten binnenharken.

Het zou maar zo kunnen dat de Tampa Bay Rays in de komende jaren de rol van de Yankees tussen 1995 en 2003 overnemen als alleenheerser in de ‘Beast of the East’. Nu is het tijd om de volgende stap te zetten: het winnen van de World Series. Dit jaar poging één! •


Kenley's perfecto

Nee, dit gaat niet over de keer dat Mike

Mussina met twee uit in de negende inning zijn eerste honkslag toe moest staan. Ook niet over de keer dat Yu Darvish exact hetzelfde overkwam. Zelfs niet de wedstrijd waarin Armando Galarraga met twee uit in de negende inning door scheidsrechter Jim Joyce werd beroofd van een perfect game of de keer dat Pedro Martínez negen perfect innings gooide, maar in de tiende inning van de eerste slagman een honkslag tegenkreeg, mocht vertrekken en uiteindelijk zelfs de loss achter zijn naam kreeg.

Deze column gaat over Kenley Jansen en zijn perfect game. Kenley Jansen?! Dat is toch een reliever? Die kan toch geen perfect game gooien? Klopt allemaal, maar in tien wedstrijden tussen 23 juli en 8 augustus zette hij 27 slagmensen op rij aan de kant. David Freese onderbrak vervolgens zijn perfecte reeks met een honkslag, waarna Jansen de volgende slagman weer uitschakelde met een lullig grondballetje.

Het is niet

de eerste keer dat een reliever dit voor elkaar krijgt. Dit jaar deed Brett Cecil van de Blue Jays het al, maar het is opnieuw een teken dat Jansen tot de beste relievers van de MLB behoort. In alle belangrijke werpklassementen staat Jansen in de top­10 van relievers en op basis van WAR (Wins Above Replacement Level) staat hij gedeeld vierde, vlak achter Greg Holland, Koji Uehara en Jesse Crain. We hebben het in Nederland graag over onze korte stops, maar in Kenley Jansen hebben we ook een elitereliever. •

Seb Visser.



NAAM: Michael Nelson Trout GEBOREN: 7 augustus 1991, Vineland, New Jersey BURGERLIJKE STAAT: Single TWITTER: @Trouty20 POSITIE: Midvelder GOOIT: Rechts SLAAT: Rechts HIGH SCHOOL: Millville Senior High School COLLEGE: Geen TEAMS: Los Angeles Angels (2011­ heden) DRAFT: Als 25ste in de eerste ronde in 2009 DRAFTCLASS: 1. Stephen Strasburg, 8. Mike Leake, 19. Shelby Miller, 63. Jason Kipnis, 91. Wil Myers, 246. Paul Goldschmidt DEBUUT: 8 juli 2001 tegen de Seattle Mariners, 4­3 winst zonder honkslag in drie slagbeurten. Gregory Halman ging twee uit drie die dag. CAREER STATS: 293 wedstrijden, 354 honkslagen, 79 gestolen honken, 55 homeruns, 170 binnengeslagen punten, .315/.396/.548 en 17.9 WAR (t/m 11 augustus 2013) AWARDS: American League MVP runner­up (2012), AL Rookie of the Year (2012), 2x All Star (2012, 2013), Silver Slugger (2012) STERKE PUNTEN: Trout is een 'five tool player'. Hij slaat een goed gemiddelde, heeft power, steelt honken, haalt dikwijls homeruns terug het veld in

en heeft ook nog eens een sterke arm. De tweedejaars Major Leaguer is letterlijk het complete plaatje. ZWAKKE PUNTEN: Wat zijn de zwakke punten van Mike Trout. Dat is hetzelfde als afvragen wat de zwakke punten zijn van Superman. Miguel Cabrera is het kryptonite van Trout. HALL OF FAME: Trout is nu krap twee jaar een Major Leaguer, dus een Hall of Fame voorspelling lijkt ietwat vroeg. Dat neemt niet weg dat hij het talent heeft om de HoF met relatief gemak te halen. Zolang Trout fit blijft, is het ondenkbaar dat hij geen first ballot Hall of Famer wordt. Hij is immers vorige week pas 22 geworden. OVER HEMZELF: “Het ging allemaal zo snel. Ik had heel veel plezier op het veld gedurende het jaar en ik dacht totaal niet na over individuele prijzen.” OVER HEM: “Hij is één van die spelers waarvan je, als je zelf klaar bent met spelen, zegt: 'Ik was erbij toen hij zijn carrière startte.'” – Ex­ teamgenoot Vernon Wells SPORTAMERIKA OVER TROUT: De Angels zitten vast aan Albert Pujols, Josh Hamilton en Mike Trout. Het is dat die eerste twee een dalende lijn laten zien, anders waren de Angels spekkoper met Trout. De midvelder is een lust voor het oog om naar te kijken in het veld en aan slag en gaat een geweldige carrière tegemoet. EINDCIJFER:

9+


TEKST JULES ZANE MMV JUSTIN KEVENAAR, ANOUAR AMRANI & JEROEN VEENSTRA



ESPN America is niet langer beschik­

baar op de Nederlandse televisiemarkt. Een aderlating voor liefhebbers van de Amerikaanse sporten en websites als de onze, die zich iedere dag inzetten voor de toename van de populariteit van de prach­ tige sportcompetities in Noord­Amerika.

van Al Jazeera Sport, waarover later in dit artikel meer.

NFL

NFL Game Pass is het digitale abonnement van de NFL. Afgelopen seizoen was dit abonnement voor de Nederlandse markt gratis en in een korte Het vertrek van ESPN America betekent reactie laat de klantenservice van de NFL aan Sport Amerika weten dat dit ook voor echter niet dat we in Nederland geheel komend seizoen zo zal zijn. De kosten verstoken blijven van de Amerikaanse sporten. De grote competities bieden stuk kunnen echter op ieder moment worden aangepast, waarop de gratis abonnemen­ voor stuk digitale abonnementen voor gebruik op verschillende apparaten, inclu­ ten zullen vervallen. sief mobiel, tablets en game consoles, terwijl er ook uitwegen zijn op de schotel Game Pass biedt de kijker de mogelijk­ heid om vrijwel alle wedstrijden in de en via aanbieders in het buitenland. De NFL, inclusief het RedZone­kanaal, NFL redactie van Sport Amerika zet de legale Network en coaches tapes, te bekijken. opties voor je op een rij. Op dit moment is de MLB uiteraard in volle gang en staan de NFL, college football en college basketball alweer voor de deur. Over NHL en NBA zal pas later meer bekend worden.

MLB

MLB.TV is het digitale abonnement voor Major League Baseball. Op dit moment is het Premium abonnement voor het lopende seizoen afgeprijsd tot $49,99. Normaal gesproken kost een seizoen MLB.TV $129,99. Het meest complete abonnement biedt de mogelijkheid tot het kijken van alle livewedstrijden in de league met commentaar van de uit­ of thuisploeg.

Tevens zijn er afwisselend MLB­ wedstrijden te zien op de satellietkanalen

NCAA College Sports

ESPN biedt internationaal voor het kijken van de college sporten – inclusief football, basketbal, honkbal en anderen competities – ESPN Player’s College Pass aan. De kosten van een abonne­ ment van twaalf maanden bedraagt 109,99 euro en biedt toegang tot meer dan 400 wedstrijden per jaar, zowel live als achteraf. Het is inclusief alle duels van March Madness. Afgelopen seizoen waren op de site van de NCAA alle March Madness sowieso gratis live te bekijken. Het is nog niet bekend of dit ook komend seizoen zo zal zijn. Mocht vooral March Madness je interesse hebben dan is het de beste optie om een aankondiging hierover af te wachten en eventueel een maandabon­ nement ter waarde van 19,99 euro af te


sluiten als het feest begint.

NBA en NHL

Zowel de NBA als de NHL bieden vergelijkbare services als MLB.TV en NFL Game Pass aan. Er is echter voor komend seizoen nog enige onduidelijk­ heid over de kosten. NBA League Pass en NHL Gamecenter Live hebben voor komend seizoen nog geen informatie

beschikbaar. Afgelopen seizoen kostte de internationale variant van NBA League Pass 19 dollar voor het hele seizoen, terwijl NHL Gamecenter Live voor 49,99 dollar werd aangebo­den. De prijs voor het NHL­ pakket was echter verlaagd als goedmakertje voor de lock­out en kostte in 2012 169 dollar voor het hele seizoen, terwijl voor het NBA­pakket een wijdverspreide code beschikbaar was die de prijs verlaagde tot 186 dollar voor vroege bestellers.

2

In Nederland is de NBA tevens met een aantal wedstrijden per week te zien op Sport1. De kosten voor Sport1 verschillen ietwat per aanbieder, maar bedragen gemiddeld 15 euro per maand.

SportAm via de satelliet

Bezitters van een satellietschotel zijn mogelijk al bekend met de opties om buitenlandse zenders te ontvangen. Het Britse Sky was tot voor kort beschikbaar, maar er is nu enige onduidelijkheid over de mogelijkheden omtrent dit pakket. Wel gewoon te koop in Nederland is een jaarabonnement voor Al Jazeera Sport, dat een toenemend aantal Amerikaanse

sportwedstrijden live uitzendt op een ruim aanbod aan kanalen. Al Jazeera Sport is te ontvangen via Hotbird en een smartcard voor deze zenders is in Nederland onder meer hier verkrijgbaar.

Het Al Jazeera Pakket via de draai­ bare schotels van Nilesat biedt ook toegang NBA TV en Fox Sports Middle East.•




Dit jaar staan er twee gevechten uit de

buitencategorie op het SummerSlam­ affiche. WWE Champion John Cena zet zijn titel op het spel tegen de populairste WWE Superstar van het moment: Daniel Bryan. Ook staat CM Punk oog in oog met Brock ‘The Beast’ Lesnar. Beide wedstrijden zijn buitengewoon intrigerend vanwege de totaal verschillende persoonlijkheden. Het is niet te voorspellen welke Superstars LA als winnaar verlaten. Wat wel als een paal boven water staat, is dat deze vier de show gaan stelen in de City of Angels. Het is een strijd waarin de ‘alphamannen’ Cena en Lesnar, het opnemen tegen de antihelden Bryan en Punk.

Yes! Yes! Yes!

Daniel Bryan is zoals gezegd de populairste Superstar in WWE. De fans dragen de uit Aberdeen, Washington afkomstige submissionexpert, met een baard waar de leden van ZZ Top jaloers op mogen zijn, op handen en schreeuwen zich de longen uit hun lijf als hij in the squared circle staat. Bryan legde een lange weg af naar de plek in de spotlights waar hij zich nu bevindt.

Een dag na het behalen van zijn

highschooldiploma vertrok Bryan naar Texas om te gaan trainen in de Shawn Michaels Wrestling Academy. Daar werd meteen duidelijk dat hij een geweldige bühnepersoonlijkheid heeft.

Na zijn opleiding bij WWE Hall of Famer Michaels, volgens velen de beste aller tij­ den en dus een uitmuntende leermeester, begint de volgende fase van Bryans onafhankelijke profworstelcarrière. Reizen van veertien uur om voor vijftig dollar te mogen optreden in een highschoolgymzaal voor 37 toeschouwers vullen jarenlang de agenda van Daniel Bryan. Hij geniet van iedere minuut.


In 2010 debuteert Bryan in WWE en

van Daniel Bryan (behalve op het gebied van vrouwen: Cena datet met WWE Diva maakt hij kennis met de ‘E’ in WWE: Nikki Bella en Bryan heeft al een aantal Entertainment. Het is allemaal leuk en jaren een relatie met haar tweelingzus aardig dat hij zeven dagen per week en Brie). Cena is een krachtpatser, een ex­ twee keer op zondag zijn worstelkwali­ American Foot­baller en ex­bodybuilder. teiten kan tonen in de ring, maar voor succes in WWE heb je meer nodig. Praten, John Cena heeft alles (en een beetje meer) wat WWE­baas Vince McMahon zoekt in over bovengemid­deld charisma beschik­ een WWE Superstar. Hij is zo breed als ken en een personage creëren waar de een huis, is in staat om een boodschap over WWE fans emotioneel (en financieel) in willen investeren is minstens zo belangrijk. te brengen op het publiek en heeft de uitstraling van een leider. Daniel Bryan slaagde erin om dat allemaal e fans laten de afgelopen maanden op een natuurlijke manier te doen en stap overduidelijk weten dat Daniel ‘Goat Face’ voor stap een band op te bouwen met de Bryan de grote favoriet is. Dankzij de fans, die hem inmiddels op handen uitzinnige reacties van het publiek staat dragen. ‘The Beard’ tegenover ‘The Champ’ tijdens SummerSlam. The Champ

D

Zijn tegenstander John Cena, de man die sinds 2005 het gezicht is van WWE, is in veel opzichten het tegenovergestelde




John Cena liet zien dat hij uitstekend voor

de dag kan komen als hij met de juiste Superstar in de ring staat. Bryan is zo’n Superstar. John Cena tegen Daniel Bryan is bij voorbaat kandidaat voor Match of the Year, maar het kan ook zo uitpakken dat het niet eens de beste van de show is. Er zijn namelijk nog twee mannen die de show willen en kunnen stelen.

Punk

CM Punk is net als Daniel Bryan een kind van de ‘indies’, het onafhankelijke circuit. De in Chicago geboren en getogen Punk reisde van stad naar stad voor een gage waarvan hij de benzine en zijn blikje Pepsi niet eens kon betalen. De man die tegenwoordig bekend­ staat als ‘The Best in the World’ ontwikkelde een meesterlijke bühnepersoonlijkheid en creëerde een personage dat gebaseerd is op zijn sobere levensstijl zonder alcohol, tabak en drugs. In september 2005 tekende Punk een ontwikkelingscontract bij WWE en verhuisde hij naar OVW (het toenmalige opleidingstraject van WWE), in Louisville, Kentucky. Daar ontmoette hij Paul Heyman, de ‘Mad Scientist.’

Heyman is een begenadigd prater en

jarenlang de topmanager in WCW (World Championship Wrestling), het speeltje van CNN­oprichter en mediamagnaat Ted Turner. Na zijn ontslag verhuisde Paul van Atlanta naar Philadelphia en liet hij zien waarom de bijnaam ‘Mad Scientist’ zo bij hem past. Hij is de man achter het succes van ECW (Extreme Champion­ ship Wresting) en zet de kleine regionale organisatie op de kaart door het creëren van intrigerende en grensoverschrijdende verhaallijnen. Na het faillissement van ECW gaat Heyman werken voor WWE en is hij onder meer betrokken bij OVW. Punk en Heyman bouwen een bijzondere band op en de laatste doet er alles aan om zijn protégé een plek in WWE te bezorgen. Heyman staat echter bekend als een praatjesmaker en wordt door een aantal leden van het WWE Management Team niet altijd serieus


genomen. Zijn constante promotie van ‘The Straight Edge Superstar’ begint zelfs tegen ‘Paul Heyman Guy’ Punk te werken. Maar echte talenten komen altijd bovendrijven en CM Punk debuteert in de zomer van 2006 in het door WWE opnieuw gelanceerde en door Paul Heyman gerunde ECW.

The Beast Incarnate

The Beast! Aan die bijnaam is geen woord gelogen. Brock Lesnar is een performer die je maar eens tegenkomt. Eén die niet alleen in WWE maar ook in de UFC (Ultimate Fighting Championship) naam maakte en titels won. Lesnar is een natuurtalent en heeft het perfecte lichaam voor de sport. Na een succesvolle periode als NCAA­amateurwor­ stelaar weet hij zonder enige moeite de overstap naar WWE te maken. Lesnar debuteerde op 18 maart 2002, de dag na WrestleMania X8. Samen met zijn agent Heyman liet hij een spoor van vernieling achter; Superstar na Superstar moest het onderspit delven tegen ‘The Next Big Thing’. Binnen zes maanden was Lesnar de jongste WWE Champion aller tijden. De dan 25­jarige Brock Lesnar versloeg tijdens SummerSlam 2002 niemand minder dan megastar The Rock. Een jaar na zijn WWE­ debuut staat Lesnar in het hoofdgevecht van WrestleMania XIX, een ongeëvenaarde presentatie.

Na tussenstops in de NFL en UFC is de alles overheersende Lesnar sinds vorig jaar april terug in WWE en heeft hij, in opdracht van de met Punk gebrouilleerde Heyman, zijn vizier gericht op CM Punk. •






2 011 moest het startpunt worden van een succesvolle dynastie voor de Eagles. Na de lockout werd er agressief gehandeld op de spelersmarkt en mannen als Nnamdi Aso­ mugha, Steve Smith (ex­Giants), Ronnie Brown, Jason Babin, Cullen Jenkins en Dominique Rodgers­Cromartie versterkten het team. Een andere aanwinst, Vince Young, sprak daarom bij zijn eigen pers­ conferentie over de vorming van een Dream Team.

Maar het zou nooit zo ver komen, al in 2011 waren de prestaties matig. Er werd gespro­ ken over een mogelijke Super Bowl, maar in plaats daarvan misten de Eagles voor het eerst sinds 2007 de playoffs. Na een zege op St. Louis in de eerste week ging het mis. Michael Vick was geen schim van de zelfverzekerde quarterback die hij het jaar daarvoor was, en na vier opeenvolgende nederlagen bleek het Dream Team een kaartenhuis. Anno 2013 zijn overigens slechts twee van de vijftien aanwinsten uit 2011 nog onderdeel van het huidige Eagles team: guard Evan Mathis en defensive end Phillip Hunt.

Dankzij een sterk einde eindigde de

Eagles nog 8­8, en dus gloorde er hoop voor 2012. Deze bleek echter misplaatst. Na een verrassend goed begin stortten de Eagles na de vierde week in. De ver­ dediging was zo lek als een mandje en ook de aanval kon niets meer klaarspelen. Het dramatische seizoen eindigde met een 4­12 record en kostte coach Andy Reid de kop.

Chip Kelly

Na veertien jaar Andy Reid zwaait nu Chip Kelly de scepter over de Philadelphia Eagles. En dat betekent een ware trans­ formatie. Chip Kelly werd nationaal bekend als coach van het collegeteam Oregon Ducks. De Ducks stonden niet alleen voor flitsende uniforms, maar ook voor flitsend spel. En dat leverde Kelly’s Oregon een PAC12­titel en een finale om de nationale titel op. Daarin bleken in 2011 Cam Newton en de Auburn Tigers met 22­19 te sterk. Oregon vormde jaar in, jaar uit met hun



snelheid een nachtmerrie voor veel collegeteams en zorgde in aanvallend opzicht altijd voor spektakel. In vier jaar zou Oregon 46 wedstrijden winnen en er maar zeven verliezen, met een gemiddelde van 45 gescoorde punten.

Snelheid, daar houdt Chip Kelly van. Nu

wil hij met deze filosofie scoren in de NFL. Voor Michael Vick moet dit goed nieuws zijn, want als er één coach geschikt is om zijn carrière uit het slop te halen, dan is het Kelly wel.

Een keuze voor Foles zou zeer verrassend zijn en tegelijkertijd een duidelijk signaal naar Vick. Foles is lang niet zo mobiel als Vick en niet bepaald geschikt voor een aanval zoals Kelly die in Oregon had.

Wanneer we echter naar de statistieken kijken van vorig jaar, toen Vick vanaf Week 10 niet meer speelde vanwege een blessure, is Foles misschien toch wel de betere optie. Met Foles als quarterback scoorden de Eagles gemiddeld meer punten (18,7 met Foles, 15,9 met Vick). Daarnaast was Foles in de red zone veel beter dan Vick: Vick had meer turnovers (5) dan Foles (1) en bij Vick wisten de Eagles in 71 procent van de gevallen tot scoren te komen, bij Foles lag dit percentage een stuk hoger (86,4). Vick is inmiddels 33, zag zijn productie dalen en is vaak geblesseerd. Foles is 24, staat aan het begin van zijn carrière en deed het vorig jaar als rookie aanzienlijk beter dan Vick.

Toch zijn er sceptici die twijfelen of Kelly’s snelle offense ook in de NFL gaat werken. Ron Jaworski, ex­Eagle en tegenwoordig een analist voor ESPN, is een van hen: "Er zaten weinig klassieke passing plays in zijn Oregonaanval. Het geheel bestond voornamelijk uit screens en allemaal zeer korte en snelle plays. Ik houd van innovatie en gun Philadelphia het beste, maar vergeet niet dat NFL­teams zeventien uur per dag bezig zijn met een voorbereiding. Hij zal deze offense dus Hoewel veel mensen het bijna zouden niet lang geheim kunnen houden." vergeten is ook Matt Barkley aanwezig. De Eagles kozen hem in de vierde ronde van ok de scheidsechters deden een duit in de NFL Draft. Barkley leek ooit het zakje door aan te geven dat zij (en niet voorbestemd om een nummer één zozeer de teams) tot op zekere hoogte het draftkeuze te worden, maar wisselvallige tempo van een wedstrijd bepalen. Voor prestaties bij USC namen de overhand. Kelly’s Eagles kan dit nadelig werken. Barkley is komend seizoen nog geen Kelly maakt zich echter geen zorgen: "Als basisoptie, maar het is zeker interessant ik ergens maar 60 mag rijden en er staat om zijn ontwikkeling in de gaten te een agent bij, dan ga ik ook geen 80 houden. rijden. We zullen ons houden aan de regels van het spel." In en uit

O

Controverse

Hoewel Michael Vick de toekomst rooskleurig ziet, is het de vraag of hij daadwerkelijk de startende quarterback van de Philadelphia Eagles wordt. Hoewel hij het meest geschikt lijkt voor Kelly’s aanval, zag de 33­jarige er niet goed uit tijdens de eerste trainingen. Vicks voornaamste concurrent, Nick Foles, lijkt hierdoor plotseling de voornaamste kandidaat om quarterback te worden.

In deze lente en zomer zaten de Eagles niet stil. Enkele noemenswaardige namen werden binnengehaald: Connor Barwin (linebacker, Houston), Felix Jones (runningback, Dallas), Cary Williams (cornerback, Baltimore), Kenny Phillips (safety, New York Giants) en Isaac Sopoaga (defensive tackle, San Francisco). Daarnaast kozen ze als vierde Lane Johnson, een sterke tackle uit Alabama die de offensive line moet versterken. In de tweede ronde viel de keuze enigszins verrassend op de getalenteerde tight end



Zach Ertz. Verrassend, omdat de Eagles met Brett Celek, Clay Harbor en James Casey al drie mannen op die positie in de selectie hadden. Het toont daarentegen aan dat Kelly veel tight ends wil gebruiken in zijn aanvallende patronen.

op dat zijn NFL­carrière een abrupt einde kreeg.

Zo ver kwam het (nog) niet. Cooper

verliet het team voor een week en kwam onlangs terug om mee te doen met de trainingen. Zijn teammaten hebben hem vergeven, zo zeggen zij. Runningback erder was het allesbehalve rozengeur LeSean McCoy: "Hij blijft mijn teammaat, en maneschijn. De ellende begon in juli ik zal voor hem blijven werken. Ik heb toen Jeremy Maclin, één van de Eagles' echter wel mijn respect voor hem verloren meest belangrijke receivers, zijn kruisband als persoon." De vraag is hoe lang dit goed afscheurde. Maclin zal hierdoor het hele gaat in de kleedkamer. Cooper was in de seizoen moeten missen. Dit zadelt Kelly afgelopen jaren een vrij anonieme kracht, direct met een probleem op, aangezien al ving hij in 2012 23 ballen en maakte hij nummer één DeSean Jackson een drie touchdowns. betrouwbare nummer twee naast zich ontbeert.

V

De meest voorname opties zijn veteraan Jason Avant, Damaris Johnson, Greg Salas en Riley Cooper. Verder was ook Arrelious Benn een serieuze optie, ook hij scheurde echter afgelopen week ook zijn kruisband af.

Cooper

Cooper maakte kortgeleden wellicht de meeste kans op Maclins plek, maar een racistische uitspatting bracht daar voorlopig verandering in. De 25­jarige receiver bezorgde Chip Kelly eigenhandig de meeste kopzorgen. Cooper liet zich bij een concert van Kenny Chesney in beschonken toestand uit over de huidskleur van een beveiligingsman, het bewijsfilmpje verscheen op internet en een rel was geboren. Binnen enkele dagen was Riley Cooper staatsvijand nummer één. Niemand op tv had positieve woorden over voor de jonge receiver en het leek er even

Ook Barry Church van de Dallas Cowboys deed zijn zegje: "Iedereen maakt fouten, ik ook, en als hij zijn excuses heeft aangeboden heb ik er verder geen problemen mee. Maar er zullen zeker spelers zijn die hun vizier op hem richten."

Idealiter keert de rust terug in

Philadelphia. Dan zou het zo maar kunnen dat Cooper een verrassend seizoen draait als vervanger van Maclin. Is de onrust echter een voorbode voor het aankomende seizoen, dan kijken Chip Kelly en zijn mannen opnieuw een lang en lastig seizoen in de NFC East in de ogen. •



Mouwtjes

Laat ik eens vrouwenonderwerp aansnijden.

Het mannelijke deel van onze NBA­redactie gaat me vervloeken om dit stukje, maar ik ben nog altijd de enige met recht van spreken als het om mode gaat. De NBA ondergaat een heuse metamorfose. Afgelopen maanden zagen we de Golden State Warriors al een paar keer in shirts met korte mouwen ten tonele verschijnen. Voor het eerst in de historie waren de schouders van NBA spelers compleet bedekt. Vorige week werd bekend dat komend seizoen nog eens vijf teams gaan spelen met de door Adidas ontworpen mouwtjes. Tijdens de Summer League mochten de mannen wennen aan het stukje stof om hun gespierde bovenarmen.

U leest het goed. De spelers mochten wennen aan mouwtjes. Het is namelijk nogal wat. Toen de Warriors in februari aankondigden de nieuwe ‘innovatieve’ shirts te gaan dragen, ontplofte onze redactie van verontwaardi­ ging. “Belachelijk.” “Niet serieus te nemen.” “Het is toch zeker geen voetbal?!” “Heiligschennis!” Enzovoort.

Maar goed, wat weten mannen nu van

mouwtjes? Helemaal niks. Ik vind ze name­ lijk hartstikke leuk. Het staat fantastisch om een gespierde donkere bovenarm, en het is bovendien een ideaal merchandise artikel voor blanke NBA fans met een minder in­ drukwekkende biceps. Want ondanks dat mijn mannelijke medeliefhebbers vinden dat de mouwloze shirts onafscheidelijk verbon­ den zijn met de basketballcultuur zijn er maar bar weinig Hollandse jongens die er stoer uit­ zien in een basketballshirt zonder mouwen. Laat maar komen dus. Het kan niet anders dan een doorslaand succes worden. •

Eva Gerritse.


Doping

Toen ik twee jaar geleden in San Francisco rondliep sprak ik mensen vaak over Barry

Bonds. De man is daar nog altijd een grootheid, voornamelijk door de 762 homeruns die hij in zijn carrière sloeg. Het feit dat Bonds daartoe kwam door structureel dopinggebruik deerde een groot deel van de huidige San Francisco Giants­fans tot mijn verbazing nauwelijks. Who cares? of Everybody did it! was de meest gehoorde opmerking. De discussie aangaan was nutteloos. Al was het maar om de gezelligheid niet in gevaar te brengen. Helden, idolen, het blijft een merkwaardig fenomeen. Zeker als er dopinggebruik in het spel komt. Mijn Giants wonnen vorig jaar de World Series. In het eerste deel van het geweldige seizoen speelde Melky Cabrera een hoofdrol door de ene hit na de andere te slaan. Hij werd zelfs de MVP van de All­Star Game, totdat hij werd betrapt op het gebruik van prestatiebevorderende middelen. Toen de straten van San Fran volliepen en ik nog een fles champagne opende, heb ik geen moment gedacht of dit allemaal eigenlijk wel eerlijk was verlopen.

Ik vind dat hele dopinggedoe maar lastig. En ik ben niet de enige. Al die duizenden

mensen in de Tour de France die op die berg staan te kijken naar wielrenners. Ook daar staan genoeg tegenstanders tussen van dopinggebruik. Maar ook in de jaren rond de grootste dopingschandalen stonden die mensen er nog steeds. En ze zullen er altijd blijven staan. Het WK atletiek is nu bezig, de mensen klappen net zo hard bij de 100 meter, terwijl de vraag gerechtigd blijft wie er nu nog echt een eerlijk spel speelt.

Als Robben die bal achter Casillas had geschoten in Kaapstad was Oranje wereldkampioen geworden. Ik vraag mij wel eens af hoe we in dit land dan zouden reageren als over tien jaar zou blijken dat Robben dat toernooi kon spelen met die hamstringblessure, omdat er gebruik werd gemaakt van cortisonen of iets dergelijks. Ik vermoed dat we ineens een stuk minder hard zouden schreeuwen dan dat we nu doen richting Juventus, Duitsland enzovoorts. Want dan zou het ineens óns gelukkige verleden aantasten.

Moeten we dopinggebruik dan toestaan? Natuurlijk niet. Eén argument is wat mij betreft sterker dan alle andere: moet je een zesjarig jongetje dat honkballer, voetballer of wielrenner wil worden al gaan volstoppen met pillen? Moet je hem, als hij tien is en talent heeft, diverse spuiten in zijn arm zetten, omdat dat de normale gang van zaken is? Zodat hij straks op z’n achttiende alle ballen al uit het stadion ramt?

Je zou natuurlijk pas vanaf achttien jaar dopinggebruik kunnen legaliseren om dit

probleem te vermijden. Maar geef valsspelers de ruimte en ze beginnen vast een paar jaar eerder om een voorsprong op te bouwen. Om over de gezondheidsrisico’s maar niet te spreken. De gedachte is al met al walgelijk. Mijn mening: beter controleren, nog harder straffen en blijven veroordelen. Helemaal uitbannen lukt nooit, maar dat maakt geen zak uit.

A­Rod is alleen maar schuldig aan het proberen te winnen van wedstrijden, las ik ergens. Wat een lulkoek. Hij is tevens schuldig aan het geven van het verkeerde voorbeeld aan al die miljoenen kinderen die met foto’s van hem kwijlend op de tribune of voor de tv zaten. Net als al die anderen die de keuze hadden om het niet te doen. Zeggen dat je geen keuze had, is de meest grove belediging die je je eigen persoonlijkheid kan geven. •




De toekomst lachte Jonathan Paul Manziel toe. Als quarterback van de Texas A&M Aggies had hij als enige spelverdeler de latere nationaal kampioen Alabama, grotendeels eigenhandig, verslagen. Hoewel het zijn Aggies slechts een plek in de Cotton Bowl Classic opleverde – met gemak (41­13) gewonnen van Oklahoma – kon het land niet meer om hem heen.

Johnny Football, zoals vriend en vijand hem noemt, stond officieel te boek als de rijzende ster van het American football. Als eerste freshman (eerstejaars student) in de geschiedenis won hij vorig jaar de prestigieuze Heisman Trophy, die jaarlijks door journalisten en oud­winnaars wordt overhandigd aan de beste speler in het college football.

Zijn komende collegeseizoen kent al een aantal prachtige

verhaallijnen en het tweede jaar van Johnny Manziel is daar één van. De bijbehorende spotlights leunen echter zwaar op Manziel en de lijst van onrustbarende berichten over Manziel groeit met de dag. Kan Johnny het tij nog keren of kijken we naar een ster die nog voor de Big Show bezwijkt onder de immense druk?

Miljardenbusiness

De wereld van de student Johnny Football verschilt in wezen niet zoveel van de wereld van een profatleet in de NFL. De populariteit van college football is onverminderd groot en de economische impact van de sport is de afgelopen jaren continu gegroeid.

Televisiemagnaten betalen

miljarden dollars om live college footballwedstrijden op hun zenders te mogen vertonen, miljoenen fans vullen ieder


weekend tientallen stadions in het hele land en de prestaties van de spelers zijn op televisie, op kantoor, in de kroeg en op Twitter het gesprek van de dag. Het enige verschil is dat de spelers in deze miljardenbusiness van al dat geld slechts een studiebeurs en wat extra financiering terug zien.

Universiteiten verdienen miljoenen aan de prestaties van hun

sportteams, maar verlangt wel van diezelfde atleten dat ze op tijd in de les verschijnen, zich geregeld op de campus laten zien en geen enkele misstap maken. College football is in toenemende mate vergelijkbaar geworden met de NFL, op de bescherming en vergoeding van de spelers na. Dat wringt, ook voor Johnny Football.

Johnny heeft ‘t

Als ster van de populaire Aggies in het footballgekke Texas staat Manziel dag en nacht in de spotlight. Iedere tweet, iedere pass, ieder biertje dat hij drinkt wordt door journalisten, fans en haters onder een vergrootglas gehouden en die bijzondere positie lijkt de jonge quarterback behoorlijk parten te spelen.

Manziel is pas net twintig en groeide op in de beschermde omgeving van een rijke familie, die fortuin vergaarde in de petroleumindustrie. Iedereen op zijn high school in Tyler, Texas wist wie hij was, hij schitterde al vanaf jonge leeftijd in verschillende sporten en zijn faam ging zijn naam reeds als tiener ver vooruit.

Toch kon hem dat niet voorbereiden op zijn populariteit en aandacht op Texas A&M. Johnny Manziel kreeg als typische Texaan, de rijke, atletische en populaire


Amerikaanse jongen waar iedereen tegenop kijkt, al snel de bijnaam Johnny Football toegedicht. Zijn succes als eerstejaars bevestigde slechts wat zijn fans al dachten; deze jongen heeft het.

Jaloezie

Maar met de roem van sport komt ook de ja­ loezie en de kritiek, want nog voordat Manziel ook maar een officiële snap in handen kreeg, was hij reeds in de boeien geslagen. In juni 2012 zou hij hebben gevochten na een reeks van raciale beledigingen tussen een vriend en een omstander. Hij spendeerde een nacht in de cel op basis van het niet kunnen tonen van een identiteitskaart, het bezit van een vals rijbewijs en het verstoren van de openbare orde.

Hij werd uiteindelijk slechts berecht voor

het ontbreken van een geldig identiteits­ bewijs bij zijn arrestatie en snoerde vervolgens iedereen de mond met zijn goede spel. Manziel zelf werd door zijn coach Kevin Sumlin echter ook de mond gesnoerd en toen hij eindelijk iets over de kwestie zei was zijn opmerking opvallend. “Ik heb van mijn fouten geleerd en heb een aantal grote veranderingen moeten maken in mijn leven.” Het had de eerste rode vlag moeten zijn. Het incident van vorig jaar staat in geen enkele verhouding tot de opstapelende problemen van deze zomer. Een arrestatie is altijd ernstig, maar er zijn deze zomer atleten voor serieuzere zaken in de boeien geslagen en de kwestie is voldoende afgedaan door alle betrokkenen. Manziel blijkt echter niet zo veel te hebben geleerd als hij eerder claimde en de incidenten van deze zomer hebben het vertrouwen in een goed vervolg van zijn carrière alleszins getemperd.



‘Uitdroging’

Het begon allemaal met problemen op het trainingskamp van Archie Manning en zijn zonen. Op de fameuze Manning Passing Academy, waar behalve quarterbacks ook running backs, wide receivers en tight ends hun kunsten mogen vertonen, werd Manziel vroegtijdig naar huis gestuurd. Hij zou zich hebben verslapen, luidde de officiële verklaring van de coaches, maar daar trapte eigenlijk niemand in.

Het gerucht was namelijk dat Manziel

was weggestuurd vanwege uitdroging. Een nette uitleg voor het feit dat hij met een fikse kater zou zijn wakker geworden na een iets te late avond. “Ik ben nog steeds pas tweedejaars student,” verdedigde hij zich. “Ik doe nog altijd gewoon dingen die je als student behoort te doen en ik ga gewoon door met van mijn leven te genie­

ten. Hopelijk houden mensen mij niet steeds aan een hogere standaard.”

Die oproep leek aan dovemansoren gericht, want de zomer van Manziel ontspoorde alleen maar verder. Onder meer door een nogal ongelukkige tweet. “Ik kan niet wachten om te vertrekken uit College Station,” tweette hij zonder verdere verklaring. Terwijl fans hun adem inhielden en de school het PR­team reeds in opperste staat van paraatheid had gebracht, bleek de reden van het bericht nogal banaal. Johnny Football had een parkeerboete gekregen.

Ondergang

Intussen werd het zelfs voor zijn grootste fans steeds moeilijker zijn gedrag keer op keer recht te praten. In tegenstelling tot andere sterren in het college football was


Manziel steeds vaker, om de ene foute reden na de andere, het middelpunt van de belangstelling. Hij moest dronken worden weggestuurd van feestjes, hij zou als een gek door de stad rijden en de roem zou hem naar het hoofd gestegen zijn.

Dat laatste beeld is inmiddels een beetje

bijgesteld, maar niet bepaald op een gerust­ stellende manier. In een opzienbarend artikel van ESPN­journalist Wright Thomp­ son deden zijn familie en vrienden een boekje open. Het geschetste beeld was veel ernstiger dan verwacht. Tussen de regels door sijpelde een verhaal dat iedereen deed vermoeden dat we naar de vroegtijdige on­ dergang van een sportheld zitten te kijken. “Van buitenaf zien mensen alleen de laatste val: de dronken foto, het gevecht in de kroeg, de boze tweets. Ze zien nooit het

Het is wellicht niet meer dan een pyrrhus­overwinning, maar toch. Nadat

journalist Jay Bilas had uitgevogeld dat er Manziel­jerseys te koop waren op ShopNCAAsports.com (zie elders in dit verhaal), moest de NCAA besmuikt toegeven dat dat toch echt niet kon. En in een inderhaast belegde persconferentie, bekende NCAA­president Mark Emmert dat zijn organisatie fout zat. "Het is hypocriet van ons", zo liet hij weten. "Speler­jerseys zullen vanaf nu vanaf onze site dan ook niet meer te koop zijn."

De toekomst zal 't leren.


langzame verval, dat in iemands privéleven begint. Die erosie is nu het belangrijkste onderdeel van Johnny Manziels leven, omdat het zijn karakter begint te ondergraven en hem zal vormen tot wie hij zal zijn,” concludeerde Thompson.

Het consumeert echter niet alleen

Johnny zelf, maar ook zijn familie. Vader Paul gaf toe dat hij, zijn zoon steeds maar weer verdedigend, inmiddels is geweerd van de internetforums van Texas A&M en dat een geleend account van een vriend ook is opgeheven. Honderd cynische tweets deed hen meer dan de honderd­ duizend fans die Johnny in het stadion wel toejuichten. Verandering

In eerste instantie wisten fans en media niets van de rijkdom van Manziels familie. Ook ESPN maakte er nooit melding van, maar inmiddels krabbelt het mediabedrijf terug en het knappe artikel van Thompson is doorwrocht met een zekere spijt. Niet alleen Johnny is schuld aan het hellende vlak waarop de carrière van de jonge quarterback zich bevindt, ook de media en het publiek cirkelen als aasgieren boven iedereen wiens gedrag twijfelachtig is.

Johnny’s football is echter niet

twijfelachtig. Laat staan dat het vreemd zou zijn. Hij is opgegroeid in een gezin waarin hij niets tekort kwam, maar ook buitengewoon werd beschermd. Eenmaal van het juk van het kleine stadje bevrijd, geniet hij van zijn vrijheid, maar ook van het geld dat zijn familie hem mee kan geven. Geld dat hij als atleet zonder salaris niet behoort te hebben. Uitgerekend nu men weet dat Manziel dure champagne drinkt, mooie auto’s koopt en feestjes crasht met geld dat hij al had, komt de nieuwste onthulling. De NCAA, het orgaan dat alle univer­ sitaire sportcompetities in de VS overziet, starttte een

onderzoek naar mogelijke overtredingen van de inkomstenwet door Manziel en zijn management.

Hij zou geld of goederen hebben

ontvangen in ruil voor handtekeningen. Hoe simpel dat ook mag klinken, het is ten strengste verboden en kan spelers langdurige schorsingen opleveren. Het onderzoek heeft echter ook de NCAA onder het vergrootglas gebracht en misschien bewerkstelligt de kwestie­ Manziel eindelijk de broodnodige verandering. Circus

Onderzoek van een aantal sportjournalisten leverde op dat zoeken op de namen van spelers in de webshop van de NCAA leidt naar jerseys met de school en het rugnummer van die speler. Vreemd, want om uitgerekend de druk op spelers te verkleinen worden er géén jerseys met namen verkocht. Zoek op “Johnny Manziel” of zelfs “Johnny Football” en de webpagina geeft als eerste hit een Texas A&M jersey met rugnummer 2. Dit laat de hypocrisie van de NCAA zien.

Een dag of twee na de

onthulling werkte de zoekfunctie plotseling niet meer. Tegelijkertijd draaien de raderen van de NCAA op volle snelheid verder in de zoektocht naar bewijslast tegen Johnny Football. Want stel je voor: een 20­jarige jongeman, wiens bijnaam een beschermd merk is, ziet ook maar een cent terug van de populariteit binnen het miljardencircus dat hem groot heeft gemaakt!? Er zijn atleten die door minder aan lager wal zijn geraakt. •




Good riddance

Kick­off

Je kent ze wel, de Romario's, Djurovski's,

Voor geen goud wilde ik het missen: de

Niet geheel toevallig zijn 't maar al te vaak spitsen en wide receivers. Grillige narcisten, die denken dat de hele wereld om hun draait. Logisch: hun persoonlijke statis­ tieken zijn om de vingers bij af te likken en het publiek is gek met ze. Speciaal voor hun komen ze naar het stadion.

Nee dus. Schopstoelcoach Jason Garrett liet zijn sterren bij de Dallas Cowboys op de bank zitten en we kregen een veredeld B­team voorgeschoteld.

Moss's en TO's. Supergroot ego, Ubergeta­ lenteerd, vlagen van brille. Difference makers, als ze hun dag hebben. Zie je ze op hun best, dan wil je maar wat graag in je team.

Evenmin toevallig blijven de prijzenkasten van de teams waar voornoemde vedettes spelen veelal leeg. Niet dat het hun iets interesseert, want het team en de club is wel het laatste waar ze zich druk om maken. Als ze aan het einde van het seizoen hun eigen doelpuntjes, acties, yards en touchdowns maar weer hebben meegepikt. De rest zal ze aan hun reet roesten.

Voor de sfeer in de kleedkamer zijn ze de

dood in de pot. Een jaar, of misschien twee, gaat het vaak nog wel goed, zeker als er wordt gepresteerd. Dan wordt het te laat komen, het oncollegiale gedrag en het zichzelf boven de groep plaatsen schoor­ voetend doch stilzwijgend geaccepteerd. Maar zodra de productie stagneert, ver­ worden de haarscheurtjes in 'n mum van tijd tot enorme kraters. Totdat ook de tweede en derde kansen niet worden gegrepen en de bom barst.

Gezwellen in de kleedkamer kun je missen als kiespijn. Die moet je wegsnijden. Vraag maar na in Eindhoven, Grunn, Minneapolis en Dallas. Good riddance, zeggen ze daar. Opgeruimd staat netjes. •

Geert Jan Darwinkel.

Hall of Fame Game. Ik zat me al een maandje of zes te verheugen om weer actie te zien op het gridiron. Tony Romo en Dez Bryant. Dat is toch een mooie aftrap van het nieuwe seizoen?

Een paar dagen later kwam het gros van de andere NFL­teams in actie. Mark Sanchez liet meteen zien waarom hij de clown van de NFL is door in de eerste drive van zijn seizoen de bal recht in de handen van Ziggy Ansah te gooien. Ansah, rookie voor de Detroit Lions en nu al degene met de vetste naam in de NFL, liep de bal zo de end­zone in. Touchdown Lions. Toen besloot ik maar even te zappen naar Philadelphia, waar de Eagles het tegen mijn New England Patriots opnamen. Tom Brady gaf de bal in de eerste drive alleen maar over aan zijn running backs en de Pats scoorden vrij simpel een touchdown, waarbij alles over de grond ging.

Even later strooide Brady wel met passes en de Patriotsaanval lijkt geen stap te zijn verloren. Totdat Tim Tebow natuurlijk het veld in kwam wandelen.

Het mooiste moment van die wedstrijd ontstond echter tijdens de tweede drive van de Eagles. Michael Vick (die goed speelde) gooide de bal naar niemand anders dan Riley Cooper. Negentien yards alsjeblieft, dankjewel. Zo, racisme is ook weer opgelost. •

Lennart Beishuizen.



Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.