SportAmerika Magazine Nr 35

HOOFDREDACTIE Neal Petersen Geert Jan Darwinkel EINDREDACTIE Kasper Dijk REDACTIE Lennart Beishuizen Bert Jan Brands Pieter Brouwers Geert Jan Darwinkel Vincent Van Genechten Eva Gerritse Pieter Horstman Justin Kevenaar Paul Klomp Marco Post Joep Smeets Jurian Ubachs Klaas­Jan ter Veen Jeroen Veenstra Seb Visser Richard van Welie Frank Wielaard Jules Zane Jan Willem Zeldenrust COLUMNISTEN Matthijs van den Beukel Jeroen Elshoff Leander Schaerlaeckens Peter van Vliet FOTOGRAFIE Getty Images PRODUCTION, ART DIRECTION & DESIGN DarChicago Ltd. MET DANK AAN Issuu, Scribus

SportAmerika The Magazine is een uitgave van Petersen Media. Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook worden gekopieerd zonder uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. © Petersen Media 2012­ 2013 ­ Alle rechten voorbehouden.

Het was een klein berichtje deze week in de New York

Times, maar het zorgde ervoor dat ik de hele week met een enorme glimlach op mijn gezicht rondliep. De nieuwe burgemeester (jaja, ik weet het.. hij is nog slechts kandidaat, maar in mijn gedachten is hij het al geworden) van New York is een groot fan van… de Boston Red Sox! Grotere rivalen bestaan er niet in de Amerikaanse sportwereld. Boston en New York haten elkaar in alles en dan vooral in honkbal. Maar democraat Bill de Blasio gaf het deze week eerlijk toe: “Ik ben vanaf mijn zesde een groot van de Red Sox. Ik ben loyaal aan waar ik vandaan kom en de teams die ik vanaf mijn jeugd ondersteun,’’ aldus De Blasio, die opgroeide in Cambridge, net buiten Boston.

Natuurlijk verkondigde deze meneer ook dat hij ‘blij zou zijn met een kampioenschap van een team uit New York’, maar ik weet genoeg. Deze man zal altijd stiekem juichen wanneer de Red Sox op bezoek in New York de Yankees verslaan.

Die foto, die er uiteindelijk zal komen, komt direct op mijn kantoor te hangen. Want, zoals vele lezers al weten, vond ik een nieuwe uitdaging door als Program Director aan de slag te gaan bij Infostrada Sports Group. Na vele felicitaties van #SportAm lezers wilde ik op deze plaats ook duidelijk maken dat ik nog steeds zeer nauw betrokken blijf bij Sport Amerika.

Sterker nog, richting de lancering van ons nieuwe platform zal ik mij er meer dan ooit mee bemoeien. Want, en dat geldt waarschijnlijk voor iedereen die ons volgt, één ding is duidelijk: wat voor werk iemand ook mag doen, de passie voor #SportAm is en blijft veel intenser. En zeker als je voor de Red Sox bent…

Veel leesplezier,

De quarterbacksituatie in

Oakland is nog een groot vraagteken. Lange tijd leek het zeker dat Matt Flynn de snaps zou ontvangen, maar afgelopen weekend had hij het moeilijk: twee intercepties in slechts zes pogingen.

Terrelle Pryor verving hem en maakte een goede indruk. Het zou voor Matt Flynn niet de eerste keer zijn dat hij in het voorseizoen zijn plek kwijtraakt. Vorig jaar overkwam dat in Seattle, toen rookiesensatie Rus­ sell Wilson hem naar de kroon stak • Een flinke domper voor de Arizona Cardinals: Jonathan Cooper viel zaterdag uit met een gebroken been. De 23­jarige tackle was de zevende draftkeuze en kwam in aanmerking voor een basisplaats in de offensive line van Arizona • Vince Young wint de strijd om de de backup te worden van Aaron Rodgers in Green Bay. De Packers namen afscheid van Graham Harrell, waardoor de 30­ jarige Young de enige overgebleven quarterback is achter Rodgers. Young speelde voor het laatst in 2011 voor de Eagles, vorig jaar verloor hij een soortgelijke strijd in Buffalo • Quarterback John Beck komt op proef bij de New York Jets. Versterking op die positie is hard nodig: starter Mark Sanchez kampt met een schouderblessure terwijl Geno Smith zwaar teleurstelt • Ook de Bills zochten een lapmiddel, en vonden dat in quarterback Matt Leinart. In Buffalo liggen zowel rookie E.J. Manuel (knie) als beoogd starter Kevin Kolb (hersenschudding) in de lappenmand.

De Bills vrezen voor de carriere van Kolb • (Pieter Horstman)

Het seizoen laat nog een maand

of twee op zich wachten, vrijwel alle mogelijke trades zijn besproken of voltrokken en bijna alle free agents zitten inmiddels vast aan een team.

De NBA is nu echt beland in kom­ kommertijd. Wat betekent dat in de praktijk? Vooral ladingen Instagramfoto’s, tweets vol spelfouten en berichten over discutabele kleding­ en lifestylekeuzes van spelers. Hierbij een kleine selectie: LeBron James scheerde deze week zijn hoofd helemaal kaal, voormalig dunkkampioen Nate Robinson was in Amsterdam en Lamar Odom zou een Jesse Pinkmannetje aan het doen zijn • Zo nu en dan sijpelt er toch nog een berichtje door dat wel degelijk van impact is op de beste basketballcompetitie van de wereld.

Zo werd bekend dat niet James, maar Chris Paul van de Los Angeles Clippers de nieuwe voorzitter wordt van de spelersvakbond • Verder tekende forward Ronnie Brewer bij de Houston Rockets, kreeg Larry Sanders een contractverlenging bij de Milwaukee Bucks en wordt Steph Curry in ieder geval tijdens het trainingskamp herenigd met zijn broertje Seth.

De jongere telg van de Curry­ familie mag tijdens de voorbereiding gaan bewijzen dat hij thuishoort in de selectie van de Golden State Warriors • Tot slot lieten Tracy McGrady en Allen Iverson weten dat ze stoppen met basketballen.

Maar bij Iversons mede­ deling was vooral het feit dat hij überhaupt nog actief was een verrassing •

Het ijs van de Anaheim

Ducks was deze week even in de kleuren van de Pittsburgh Penguins geverfd. Waarom?

Sidney Crosby kwam voor een fotoshoot naar Californië. Een verfbeurtje voor het ijs was goedkoper dan het transporteren van de volledige cameracrew naar Pittsburgh • Sheldon Souray moet een groot deel van het seizoen missen. De 37­jarige verdediger van de Ducks is vier tot zes maanden uitgeschakeld na een operatie aan zijn pols.

In de pols van Souray is bindweefsel gescheurd • Douglas Murray speelt aankomend seizoen zijn wedstrijden voor de Montreal Canadiens. De harde defenseman speelde in het afgelopen seizoen voor de San Jose Sharks en de Penguins en tekende een éénjarig contract ter waarde van 1,5 miljoen dollar in Canada • Jaromir Jagr kijkt naar de toekomst. In een post op zijn Facebookpagina zei de 41­jarige aanvaller van de New Jersey Devils: “Het lijkt erop alsof het mijn laatste seizoen word, dus ik kan niet teveel risico’s nemen.” • Roberto Luongo wilde er deze zomer alles aan doen om bij de Vancouver Canucks weg te raken en onderzocht met de NHLPA zelfs de mogelijkheid om zijn contract op te zeggen. Na de ruil van Corey Schneider naar de Devils was dat van de baan. Als eerste doelman zal Luongo de fans in Vancouver niet in de steek laten: “Waar ik ook speel, ik ben voor 100 procent bezig met die plek. En op dit moment speel ik in Vancouver.” • (Jeroen Veenstra)

Nederlands succes in

de MLB. Korte stop/derde honkman Xander Bo­ gaerts sloeg tegen de Los Angeles Dodgers zijn eerste honkslag op het hoogste niveau. Het 20­jarige talent werd in het begin van vorige week opgeroepen door de Boston Red Sox • Roger Bernadina is een alleskunner voor zijn nieuwe team, de Philadelphia Phillies.

Zijn eerste honkslag was direct een homerun en tegen de Arizona Diamondbacks ving hij twee spectaculaire ballen, waaronder bal die honderd procent zeker over de hekken zou zijn gegaan • Welkom bij de 4000 hits club Ichiro Suzuki! De 39­jarige Japanner komt hiermee in het illustere rijtje van Pete Rose (4256) en Ty Cobb (4191), met het verschil dat dit tweetal al hun honkslagen in de MLB sloeg. Ichiro verdeelde zijn honkslagen over Japan en Amerika • Ryan Braun gaf toe dat hij in 2011, het seizoen waarin hij MVP werd, doping gebruikte. “Ik heb een grote fout gemaakt, waar ik mij diep voor schaam”, betoogde Braun, die in eerste instantie werd vrijgesproken omdat er niet zorgvuldig was omgegaan met zijn urinemonster • Adam Wainwright gooide zijn vijfde complete wedstrijd van het seizoen, Roy Halladay maakte zijn rentree op de heuvel en gaf in zes innings vier honkslagen en twee punten op en Max Scherzer won de ‘ace­ off’ van Matt Harvey • Brian Wilson ging niet in op het bod van een miljoen dollar om zijn epische baard eraf te scheren •

Even leek in het afgelopen seizoen de

historische orde in het college football hersteld. Notre Dame speelde, het zij hier en daar wat gelukkig, een sterk seizoen en kwalificeerde zich terecht voor de National Championship Game. In die finale bleken de jonge Fighting Irish echter niet opge­ wassen tegen de mannen van Alabama, die na een pijnlijk eenzijdige finale (42­14) opnieuw met de trofee in hun handen stonden.

Nick Saban die de glazen ananas met glimmende oogjes omhoog houdt. Het moet de traditionele powerhouses uit het Midwesten en de westkust inmiddels toch immens pijn doen. Het zwaartepunt van het college football ligt al ruim een decennium in het zuiden van de VS en meer specifiek in de Southeastern Conference (SEC).

De laatste kampioen die niet uit de SEC

stamt was Mack Brown’s Texas Long­ horns in 2005, uitkomend in de Big 12. De laatste nationale kampioen ten noorden van de Mason­Dixon Line is de Big Ten’s Ohio State in 2005. Zij zijn tot op heden de enige winnaar van de National Champion­ ship Game die niet uit de zuidelijke staten komt.

Die finale om het nationale kampioen­ schap werd in 1998 ingesteld. Daarvoor bepaalde de Coaches’ Poll. Deze nam bowl games in ogenschouw, maar moest vaak genoeg een kampioen kiezen uit teams die elkaar niet getroffen hadden. De laatste gelukkige in dat oude systeem was overigens Nebraska in 1997.

Rankings

Wie echter nu een blik werpt op de Pre­ season Rankings van Associated Press voor het aankomende seizoen, zal zien dat de belangrijkste tegenstrevers van num­ mer één Alabama vooralsnog niet uit de

SEC lijken te komen. Urban Meyer’s Ohio State Buckeyes staan op plek twee, de Oregon Ducks staan ook zonder coach Chip Kelly op plek drie en de Californische reus Stanford Cardinal is terug op plek vier.

Drie teams die allemaal een voordeel

kennen dat Alabama niet heeft: hun conference is goed, maar niet zo goed als de SEC. Daarom wordt de vraag wie Alabama kan stoppen mogelijk niet beantwoord door de rankings, maar door het speelschema in de conference. Vorig jaar bleek één verliespartij tegen Johnny Football’s Texas A&M niet afdoende de Tide van een finaleplek te weerhouden, maar hoe staat het schema er dit jaar voor?

Alabama opent net als de meeste teams op 31 augustus en wel met een uitwedstrijd tegen Virginia Tech, dat in de afgelopen jaren een aantal keer wist te verrassen tegen betere tegenstanders.

De grote hordes vinden we terug in speelronde twee en negen. Reeds op 14 september treffen de Crimson Tide angstgegner Texas A&M in College Station, Texas en op 9 november mogen ze thuis aantreden tegen LSU, waartegen ze vorig seizoen een Houdini­act nodig hadden.

Aangezien de finale sowieso dit sei­

zoen nog niet door een playoff van vier teams wordt bepaald, is het Alabama er alles aan gelegen om niet 11­2 te eindigen.

11­1 in het reguliere seizoen en het SEC­kam­ pioenschap als toetje kan genoeg zijn voor een plek in de finale, maar te veel goede teams spelen dit jaar schema’s waarin zij ongeslagen zullen blijven of 12­1 eindigen.

Op die lijst van mogelijke finalisten prijkt bij sommigen Georgia Bulldogs, de nummer vijf in de voorseizoensranglijst, maar zij moeten zich dit jaar een loodzware weg banen langs Clemson, South Carolina, LSU en Florida. Vier teams die allemaal in de top­12 staan. Want vergis je niet, Alabama’s rivalen voor de nationale titel mogen dan wel geen zuidelijke teams zijn, het absolute zwaartepunt van kwaliteit ligt in het college football onverminderd in zonniger oorden.

Scenario’s

Als er al een ongeslagen team uit de Pac­12 aan de Westkust komt, dan lijken de Oregon Ducks de voornaamste kandidaat. Zij treffen als klappers in hun reguliere speelschema namelijk vooral UCLA en hun directe concurrent Stanford, terwijl Stanford dit jaar ook nog zal aantreden tegen het vorig jaar zo teleurstellende USC, het wederge­ boren Notre Dame en de beruchte reuzen­ doders Oregon State en Arizona State.

Wie droomt van een finale zonder

Alabama, moet hopen op een gunstig scenario: minimaal één echte verrassing tegen de Crimson Tide, een miraculeuze run van één van de twee Pac­12 toppers of een bizar mirakel uit één van de kleinere conferences. In het laatste geval moet ACC­favoriet Clemson uitblinken tegen Georgia, Florida State en South Carolina en dat lijkt een te pittig rijtje voor een finaleplek.

Wat het scenario ook moet bevatten is een herhaling van zetten in de Big Ten, maar dit keer zonder schorsingen voor het beste team. Er moet namelijk niet één, maar twee teams de Tide voorblijven en als er iemand daar toe in staat is, dan zijn het wel de Buckeyes van Urban Meyer, die meer aandacht dan een paar zinnen verdienen. •

Er zijn opvallend veel gelijkenissen in de Preseason Rankings van Associated Press en USA Today dit jaar. Dat is wel eens heel anders geweest. Nu bevatten de lijsten niet alleen 25 exact dezelfde teams, ze staan ook veelal op dezelfde plek.

Wij zetten de 25 teams op een rij met een stevige verklaring voor aankomend succes.

1) Alabama – Weinig zorgen in Tusca­

loosa. Quarterback A.J. McCarron keert terug voor de jacht op de derde titel in even zovele seizoenen en de selectie van de Tide zit boordevol waardige starters.

2) Ohio State – Als de Buckeyes speel­ ronde drie tot en met zes ongeschonden doorkomen, ligt de weg naar een onge­ slagen seizoen open. Urban Meyers mannen treffen goede tegenstanders, die hen echter wel liggen.

3) Oregon – Coach Kelly tracht dit seizoen de wetten van de NFL te tarten, maar zijn nalatenschap in Oregon is groot. Een explosieve offense, die winst kan boeken door meer defensieve rust.

4) Stanford – Terug van weggeweest en nu al UCLA en USC ontstegen. Hét team uit Californië de komende jaren dankzij de sterke head coach David Shaw, die jaren protegé van Jim Harbaugh was.

5) Georgia – Best of the rest in de SEC, dus heel goed, maar met een loodzwaar programma. Fans snakken naar tastbaar succes en het is knap dat coach Mark Richt nog niet onder de druk is bezweken.

6) South Carolina – Eindigden het seizoen met een ongelooflijke bowlzege in de laatste seconde tegen Michigan. Alle ogen zijn gericht op defensive end en full­ time beest Jadeveon Clowney.

7) Texas A&M – Vorig jaar versloegen de Aggies als enige Alabama. Heisman Trophy­winnaar en fenomeen Johnny ‘Football’ Manziel kampt met wat pro­ bleempjes, maar zal het spel vast niet verleerd zijn.

Boise, fonetisch boi­zie, is een kleine stad

op het platteland van Idaho, dat zonder football zelden in de nationale spotlights zou staan. Dankzij de Boise State Broncos staan ze daar echter wel. Twee gewonnen BCS Bowls in de laatste zeven seizoenen, drie Maaco Bowls in Las Vegas op rij en dit alles terwijl ze hun plek vinden in de kleine Mountain West Conference.

Lang leken de Broncos op weg naar de Big East, maar omdat die conference (vooral op footballgebied) leegliep, is de overstap van de baan. Daar zullen ze niet rouwig om zijn, want de tegenstand is voldoende om te worden overwogen voor aansprekende bowlwedstrijden. Het haast absurde winstpercentage van 91,3 (sinds 2006) van coach Chris Petersen spreekt boekdelen.

Sinds de opening van Bronco Stadium in

1999, het enige stadion in de Football Bowl Subdivision met een veld dat níet groen is, heeft Boise State een winstratio van 84­3.

Dat kwam onder meer tot stand door het goede spel van quarterback Kellen Moore, die de ploeg tussen 2008 en 2011 als eerste FBS­team naar vijftig overwinnin­ gen in vier seizoe­ nen wist te leiden.

Oranje boven

Kellen Moore is inmiddels de backup quarterback voor de Detroit Lions en op zijn plaats zet Joe Southwick sinds afgelopen seizoen de lijnen uit. Hij moet ook dit jaar zijn chemie met de Amsterdamse wide receiver Geraldo Boldewijn gaan aantonen. In het afgelopen seizoen worstelde Southwick geregeld, maar naarmate het seizoen vorderde, werd zijn spel nauwkeuriger. Een touchdown pass naar Boldewijn hielp de Broncos uiteindelijk aan een 28­26 over­ winning tegen de Washington Huskies in de Maaco Bowl.

Boldewijn is zoals gezegd niet de enige Nederlander bij Boise State. Ook Ricky Tjong­A­Tjoe maakt dit jaar weer zijn

opwachting voor de Broncos. De defen­ sive tackle kende in 2012 met 37 tackles zijn beste seizoen tot nu toe en heeft door het vertrek van een aantal seniors (laat­ stejaars) uitzicht op meer speeltijd. Als hij zijn potentie dit jaar bereikt levert dat uiteraard weer kansen op voor Southwick om de bal naar Boldewijn te passen, die uitkijkt naar het nieuwe seizoen.

“Het wordt een do or die jaar voor

mij,” zei Boldewijn dit voorjaar in gesprek met Sport Amerika tijdens de onze Amerikaanse Sportnacht bij WNL op Radio 1. “Maar ondanks de druk op mijn schouders ga ik er wel echt van genieten.”

Die druk is zo groot, omdat van senior receivers als Boldewijn veel verwacht wordt in Boise.

Recent leverden de Broncos nog toptalenten af als Austin Pettis, die uitkomt voor de St. Louis Rams, en Titus Young, die door problemen naast het veld inmiddels niet meer speelt. Zij toonden aan dat successen als wide receiver in de Gem State niet bepaald onopgemerkt blijven.

Dit seizoen zal Boldewijn vooral samen

met Matt Miller de diepte gaan zoeken voor de Broncos en de verscheidene re­ ceiverposities op het veld gaan afwisselen.

In het gesprek op Radio 1 zei hij: “We hebben nu de luxe dat we een stel receivers hebben met heel veel ervaring.

Dus we kunnen aan allebei de kanten spelen. Af en toe ben ik dan weer de X.”

Tegenstanders van Boise State moeten dus

rekening houden met veel afwisselingen bij diepe passes. Tot het speelprogramma behoren dit jaar een uitwedstrijd tegen 2012 bowlopponent Washington als seizoens­ opener op 31 augustus, uitwedstrijden bij rivalen BYU en Utah State, maar ook thuiswedstrijden tegen Air Force, Wyoming en de seizoensafsluiter tegen New Mexico.

Toch moeten niet alleen tegenstanders rekening houden met de vele receivers, ook Boldewijn zal te maken krijgen met stevige concurrentie binnen de ploeg en zijn kansen moeten grijpen in de eerste duels van het seizoen. Ricky Tjong­A­Tjoe heeft als ervaren senior minder druk binnen de ploeg en zal relatief onomstreden zijn wedstrijden kunnen spelen.

Coach Chris Petersen is optimistisch over

de kansen van Boldewijn. “Ik denk dat hij een geweldig jaar gaat hebben,” zei Petersen tegen de Idaho Statesman. “Als je hier je laatste jaar bereikt, dan betekent dat iets. Je speelt niet alleen maar voor jezelf, maar ook voor je team. En juist dan ben je in staat om de volgende stap te zetten en Geraldo doet dat.”

Eeuwige roem in Idaho en misschien wel een plekje in de NFL staan dus op het spel voor Geraldo Boldewijn. Niet gek voor een jongen uit Amsterdam, die dankzij de komst van de Admirals en een highschool zomerkamp in Boise zomaar terechtkwam in de spotlights van het college football. •

8) Clemson – Opvallend hoge rankings

voor de Tigers. Voor veel mensen bevat het team geen bekende namen, maar het gezelschap geldt als een reuzendoder.

9) Florida – Twee defensive studs (Easley en Purifoy) in het eerste All­SEC Team dit voorseizoen is een goed teken voor de Gators. Die hebben ze ook wel nodig, willen ze enigszins kans maken om de SEC­titel verrassend weg te kapen.

10) Notre Dame – Nu het circus rond Manti Te’o zijn boeltje heeft gepakt, moet QB Tommy Rees bewijzen dat ook hij een leider kan zijn. Coach Brian Kelly zit vooral offensief ruim in de opties.

11) Florida State – Geregeld afge­ schreven en toch steeds weer gepiekt in de rankings. Media en fans in Florida zijn lyrisch over eerstejaars QB Jameis Winston, die aast op de stek van Jacoby Coker.

12) LSU – Alle ogen zijn op LSU, de nationaal kampioen van drie jaar geleden, gericht om spelbreker te zijn in de SEC. Dan moet RB Jeremy Hill ervoor zorgen dat hij niet meer in de boeien geslagen wordt, want ze hebben ‘m nodig.

13) Louisville – Al jaren een héél degelijk team in een zwakke conference (AAC a.k.a. The American), waardoor licht speelschema vaak onterecht verbloemd wordt de formules van de BCS­computers.

14) Oklahoma State – Wat waren ze in 2011 verschrikkelijk dicht bij een finaleplek. Vorig jaar zagen we daar echter weinig van terug, maar coach Gundy’s double QB offense oogt interessant.

15) Texas – 't Geld van hun eigen Long­ horn Network is verstandig besteed. Twee sterke recruiting classes zijn wat meer ervaren. WR en RB Daje Johnson kan dit jaar een grote een verrassing worden.

16) Michigan – Hij stond even in de schaduw van Denard Robinson, maar dit wordt QB Devin Gardners seizoen van de doorbraak. De seizoensafsluiter tegen Ohio State wordt belangrijker dan ooit.

17) Oklahoma – Na jaren in de top­ tien zijn er twijfels over de Sooners, maar de Big 12 is niet al te lastig dit jaar en zowel de secondary als de receivers zijn uitstekend. Er gloort hoop in Okla.

Het was bij tijd en wijle een vreemd

gezicht. Urban Meyer in de stromende regen, langs omgeploegde knollenvelden op het herfstige platteland van het Midwesten. Hij was tenslotte toch vooral die jonge coach die in 2008 de Florida Gators naar de nationale titel had geleid.

Dat was een ploeg van zeer getalenteerde spelers, die echter tijdens en na hun collegejaren in opspraak kwamen door beslissingen van uiterst twijfelachtige moraal, met de van moord verdachte Aaron Hernandez als tragisch dieptepunt.

Dat uitgerekend Meyer Ohio State er weer bovenop moet helpen na de fouten van Tressel leek vreemd, maar het is een gouden greep van de Buckeyes en een verrijking voor de ingedutte Big Ten.

Geen keus

Urban Meyer neemt namelijk niet alleen zijn uitstekende kwaliteiten als coach mee.

Een coach van zijn naam en faam is een boost voor het aanzien van de Big Ten – waarvan de laatste nationale kampioen het Ohio State van 2002 is ­ en hopelijk de tactische wake­up call die al jaren aan de Big Ten voorbij lijkt te zijn gegaan.

Al enige tijd

lijdt de Big Ten in de rankings door het vasthouden aan een zeer defensieve speelstijl, die voldoende verrassingen binnen de conference oplevert, maar zelfs de betere teams vaak uitsluit van BCS Bowls en hen kansloos laat in finales tegen ploegen uit de Pac­12 of SEC. Dat slechts twee van de zeven Big Ten­teams afgelopen jaar hun bowl wonnen is veelzeggend, hoe memorabel ze ook waren.

Meyer brengt nieuw elan. Juist dat elan dat van de SEC de absolute topconference in het college football heeft gemaakt. Als de NCAA de (soms vuile) trucjes en het harde rekruteren van topspelers door coaches als

Nick Saban en Urban Meyer niet aanpakt, dan hebben de huidige topscholen uit de Big Ten geen andere keus dan hun stijl te wijzigen.

Hoe verwerpelijk de tactieken van de grote

jongens ook mogen zijn, ze zijn een reden dat deze teams de grote jongens zijn geworden en gebleven. De 2008 Gators balanceerden door arrestaties, opvallende cadeaus en verzwegen incidenten continu op de rand van het toelaatbare, maar coach Meyer vond zijn weg langs alle problemen en voorkwam eenzelfde lot als de afgenomen titel van USC uit 2003 en de bowluitsluiting waar Ohio State tot voor kort onder leed.

Ohio

Lang werd gesuggereerd dat de droombaan van de toegewijde katholiek Urban Meyer het coachen van Notre Dame zou zijn, maar toen de nu 49足jarige coach na zes seizoenen Florida verliet, was die plek al vergeven aan Brian Kelly en besloot Meyer terug te keren naar de staat waar hij opgroeide. Wij kennen Urban Meyer vooral als de opgewonden coach onder de stralen van de Sunshine State, maar hij kent Ohio als zijn broekzak.

Meyer speelde zelf als defensive back voor

Cincinnati en coachte in 1986 twee jaar als assistent de receivers van Ohio State. Na omwegen bij Illinois State en als assistent van Bob Davie bij Notre Dame, vond hij zijn eerste job als hoofdcoach van Bowling Green State in Ohio, waar hij rap furore maakte en via twee jaar Utah uiteindelijk werd binnen足 gehaald door Florida.

Urban Meyer stelt nooit teleur. Als hij

zijn zinnen heeft gezet op een plan, dan zal het slagen ook. Het maakte Utah het eer­ ste team dat een BCS Bowl bereikte vanuit een conference zonder automatische BCS­ plek. Zijn teams blinken uit in de kunst zich nooit gewonnen te geven. Niet alle overwinningen waren vorig seizoen even fraai, maar als je in een jaargang om spek en bonen iedereen te kijk zet door onge­ slagen te blijven, dan is dat 't ultieme teken dat je spelers voor jou door het vuur gaan.

Neem quarterback Braxton Miller, die zeker binnen de Big Ten te boek staat als een ster in wording. Miller heeft in allerlei opzichten dezelfde dynamiek als de huidige backup van de New England Patriots, Tim Tebow, met wie Meyer in 2008 de titel won. De klassieke spread offense van Meyer moest voor de Big Ten iets worden aangepast, maar de ruimte die het creëert voor het loopvermogen van Miller wordt knap uitgebuit.

Niet alleen de Buckeyes moeten de

kwaliteit en de stijl van Urban Meyer uitbuiten. Ook de Big Ten, inclusief alle ambitieuze rivalen, moet deze kans grijpen. Deze teams moeten meeliften op het succes dat Meyer naar Columbus gaat brengen en tegelijkertijd leren van zijn aanpak, want als de Michigans, Wiscon­ sins en Nebraska’s van deze wereld weer de boot missen, wordt Ohio State de eenzame groot­ macht in een conference vol middelmaat. •

18) Boise State – Ook hier geldt:

geen lastige conference. Een team met talent en hoge gunfactor, niet in de laatste plaats door de aanwezigheid van Nederlanders Boldewijn en Tjong­ A­Tjoe.

19) Nebraska ­ Iedereen gelooft opnieuw in QB Taylor Martinez, die de blamage uit de Big Ten­finale graag wil wegpoetsen. Dan moet hij echter wel zijn eerste echt constante seizoen spelen. Geen simpele klus.

20) UCLA – Een stapje onder de top van de Pac­12, maar het speelschema biedt mogelijkheden om de favorieten behoorlijk in het vaarwater te zitten.

Het wordt dit seizoen oorlog in Californië.

21) TCU – Het aanzien van de Rose Bowl­titel van 2010 heeft TCU een aantal sterke aanwinsten opgeleverd.

De heilige Horned Frogs hopen hun vaste stek aan de top dit jaar definitief te veroveren.

22) Wisconsin – Een nieuw era in Camp Randall. Weg zijn coach Bielema en ster Montee Ball. Balls opvolger heet Melvin Gordon en de linies staan stevig als vanouds, maar verwacht geen wonderen.

23) Northwestern – De twee jonge quarterbacks knokken nog om dat ene stekje, maar de Big Ten­school uit Chicago lijkt na een aardig seizoen klaar om uit de schaduw van Wisconsin te stappen.

24) USC ­ Vorig jaar een enorme deceptie, ondanks de goede rankings vroeg in het seizoen. Kan het dit jaar andersom? Misschien, maar dan moeten de running backs Silas Redd en topaanwinst Justin Davis schitteren.

25) Oregon State – De Beavers treffen in USC, Oregon en Stanford voldoende teams om de titelrace danig te beïnvloeden. Dit is een team in opkomst, dat vorig jaar de verras­ singen wekelijks aan elkaar reeg. •

Brooklyn Nets Cleveland Cavaliers

De laatste keer dat de Cavs als eerste mochten kiezen in de draft leverde het ze een All­Star point guard op met de naam

De Nets speelden deze zomer Russisch roulette. Met Garnett en Pierce haalden ze twee ervaren spelers die in de herfst van hun carrière zitten. Coach Jason Kidd begint daarentegen aan zijn eerste klus als leidinggevende. De Nets­kern bevat vooral oude spelers die nog een keer kampioen willen worden. Een mogelijk probleem: kunnen ze het nog? Alleen een kampioenschap kan voor blijde gezichten zorgen. Beoordeling: 7

Detroit Pistons

Er is weer hoop in Detroit. Joe Dumars wist naast verloren zoon Billups twee topspelers binnen te halen. Josh Smith en Kyrie Irving. Dit keer is het de Canadees Anthony Bennett. De meeste aandacht ging deze zomer uit naar twee protagonisten die hun comeback gaan maken: coach Mike Brown en Andrew Bynum. Die laatste speelde vorig seizoen in Philadelphia niet door een knieblessure. Beoordeling: 7.5

Indiana Pacers

Het mooiste nieuws uit Indiana is de terugkeer van Larry Bird als president.

Daarnaast tekende David West bij, waardoor de kern van het team intact blijft. Met Luis Scola haalden ze een prima zesde man, die West regelmatig zal aflossen als het niet gaat. Indiana lijkt weer een goed seizoen te gaan draaien met een stabiel team. Beoordeling: 7.5

Boston Celtics

Er waait een nieuwe wind in Boston.

Garnett en Pierce vertrokken naar Brooklyn en daar kwamen onder andere Gerald Wallace en Kris Humphries voor terug. Een trade die de nieuwe koers van GM Danny Ainge duidelijk bevestigt: de Celtics hopen op een hoge keuze in de draft van 2014 en willen niet in de eerste ronde van de playoffs worden uitgeschakeld. Beoordeling: 7

Brandon Jennings kozen allebei voor een nieuw avontuur bij de Pistons, waarvoor Brandon Knight en José Calderón geslachtofferd werden. Caldwell­Pope kwam als hoogste draftkeuze uit de hoge hoed. Coach Maurice Cheeks krijgt de taak om van dit team een hechte eenheid te smeden.

Beoordeling: 7

Philadelphia 76ers

Ondanks een sterk seizoen en een plek in het All­Star team, lieten de 76ers Jrue Holiday vertrekken naar New Orleans. De guard werd vervangen door Nerlens Noel en een draftkeuze. Hadden ze in Phila­ delphia vorig jaar ook geen center die geblesseerd was aan zijn knieën? Toch is

het met het oog op de toekomst een interessante zet.

Beoordeling: 7

Washington Wizards

John Wall blijft nog jaren in Washington. Dat was misschien wel het beste nieuws deze zomer voor de Wizards.

Er gingen belangrijke spelers weg en er kwam nieuw talenten bij. Otto Porter werd als derde gedraft en is een allrounder die direct van waarde kan zijn. De Wizards kunnen met een fitte Wall meestrijden om de playoffplekken.

Beoordeling: 7

Miami Heat

Stilte voor de storm in Miami. Alle ogen zijn gericht op de derde titel op rij. Mike Miller moest vertrekken om financiële problemen bij het team te voorkomen.

De Heat verrasten vriend en vijand te verrassen met de komst van Greg Oden. De speelde zijn laatste wedstrijd op 5 december 2009. Kan hij het nog opbrengen op het hoogste niveau te spelen?

Beoordeling: 6.5

Milwaukee Bucks

De Bucks waren altijd een middenmoter. Ze verloren altijd in de eerste ronde van de playoffs en nooit een hoge draftkeuze.

Brandon Jennings kon niet behouden worden, net als Atlanta Hawks Monta Ellis. Met O.J. Mayo, In Atlanta was het Brandon Knight en Carlos een leegloop van Delfino kwamen redelijke talenten. Onder vervangers. De ploeg heeft andere Josh Smith nog wel een ster nodig. en Zaza Pachulia vertrokken. GM Danny Misschien met opzet verliezen om Ferry haalde Mike Budenholzer als nieuwe eindelijk hoog te kunnen draften? coach binnen en Paul Millsap als grootste Beoordeling: 6.5 naam. Met de Duitser Dennis Schroeder draftten de Hawks een interessante speler. Orlando Magic De nieuwe Hawks zijn goed begonnen.

In Orlando is alle hoop gevestigd op Victor Beoordeling: 6.5 Oladipo. De shooting guard werd als tweede geselecteerd in de NBA Draft. Voor de rest niets bijzonders. Het doel is dan ook zo laag mogelijk eindigen dit seizoen. Ze zijn tenslotte aan het herbou­ wen. In 2014 willen ze nog een keer een hoge draftkeuze Chicago Bulls oppikken die De grootste aanwinst voor de Bulls kwam Oladipo kan uit de eigen selectie. Derrick Rose is einde­ helpen. Beoor­ lijk fit, als we de berichtgeving mogen gelo­ deling: 6 ven. Een fitte Rose kan Chicago weer een mooi seizoen bezorgen. De Bulls namen wel afscheid van Nate Robinson, die het in het afgelopen seizoen uitstekend deed als vervanger van D­Rose. Een rustige zomer voor de Bulls, die klaar zijn voor het nieuwe seizoen. Beoordeling: 6.5

Charlotte Bobcats

Geen Ben McLemore of Nerlens Noel, maar Cody Zeller werd door Michael Jordan gedraft. De fans in Charlotte reageerden teleurgesteld, maar Zeller kan wel eens een verrassing worden. Met Al Jefferson wisten de Bobcats nog een grote man te halen die Zeller kan ondersteunen. De Bobcats zijn al jaren aan het bouwen, alleen nog altijd zonder succes. Beoordeling: 5.5

Los Angeles Clippers

Na jarenlang in de schaduw te hebben gestaan van de Lakers zijn de Clippers nu de beste basketballploeg in LA. Vinny Del Negro kreeg de zak, waardoor CP3 bleef, en met Doc Rivers hebben de Clips nu een echte coach... Tel uit je winst.

Daarnaast wisten de Clippers met J.J. Redick en Jared Dudley twee goede shooters aan te trekken. In Darren Collison vonden ze een goede backup voor Paul. Een mooie zomer voor de Clippers die moet resulteren in een goed seizoen. Beoordeling: 9

Houston Rockets

Houston, we got a problem and only Superman can save us. Dat zullen ze hebben gedacht toen de Rockets Howard New York Knicks probeerden te lokken. Ondanks zware De Nets haalden twee toekomstige Hall concurrentie wisten ze de center aan te of Famers naar New York, de Knicks trekken en hem aan James Harden te vooral een groot probleem met de bij de koppelen. Met Jeremy Lin heeft Houston Lakers weggestuurde Metta World Peace. een goede guard die de twee sterren gaat Daarnaast lokten de Knicks in een trade ondersteunen. De fans in Houston hopen Andrea Bargnani. Of de Italiaan wat gaat dat de combo Howard足Harden net zo betekenen voor New York is nog maar de goed zal zijn als Olajuwon足Drexler. vraag. Tim Hardaway Jr. werd in de draft Beoordeling: 8,5 geselecteerd en zal een nuttige speler worden in The Big Apple.

Golden State Warriors Beoordeling: 5.5 De Warriors deden nog een ultieme poging Dwight Howard binnen te Toronto Raptors halen. Er werd wat salarisruimte Oh Canada, Oh Canada! Zoveel talent vrijgemaakt door Andris in eigen land, behalve in Toronto. De Biedrins, Al Jefferson en Brandon Raptors hebben met Rudy Gay een Rush naar Utah te sturen. speler die wedstrijden kan Daarnaast vertrok Jarrett beslissen, maar daar blijft het Jack naar Cleveland. dan ook bij. Tyler Howard kwam niet, maar Hansbrough en D.J. met Andre Iguodala wel Augustin kwamen als free een goede allround agents, Andrea Bargnani en speler. Samen met Linas Kleiza gingen. In Stephen Curry en Toronto hopen ze allemaal Harrison Barnes kan op landgenoot Andrew Golden State bovenaan Wiggins in de draft van meestrijden in het 2014, maar dan moeten ze Westen. wel gaan verliezen.

Beoordeling: 8 Beoordeling: 5

New Orleans Pelicans

Het was een grote transformatie in New Orleans. De naam Hornets veranderde in de Pelicans. Met Jrue Holiday en Tyreke Evans kwamen grote namen. Deze twee kunnen met Anthony Davis een goed trio vormen. De fans van de Pelicans kunnen optimistisch zijn na deze goede zomer. Als alle puzzelstukken goed vallen kunnen ze de playoffs halen.

Beoordeling: 7.5

Portland Trail Blazers

Heel rustig bouwen de Trail Blazers een stabiel team op. Vorig jaar haalden ze met Damian Lillard de beste rookie binnen. Dit jaar trokken ze in C.J. McCollum weer een point guard aan, en hij moet een goede stand足in worden. Een interessante speler die kwam is Thomas Robinson. De forward werd vorig jaar hoog gedraft door de Kings, maar kreeg nog geen echte kans in de NBA. Beoordeling: 7.5

San Antonio Spurs

Voor de Spurs was het vooral belangrijk spelers binnenboord te houden. Manu Ginobili loopt op zijn laatste benen, maar kreeg nog een nieuw contract. Marco Belinelli werd aangetrokken als vervanger van Gary Neal en DeJuan Blair.

Center Tiago Splitter kreeg ook een nieuw contract, aangezien het vinden van een nieuwe center heel moeilijk is. Al met al een goede zomer voor de Spurs.

Beoordeling: 7

Memphis Grizzlies

Er was veel ongeloof toen Lionel Hollins deze zomer moest vertrekken uit Memphis. Hij had een ander inzicht, maar deed het wel goed met matig materiaal. Tony Allen koos voor een langer verblijf in Memphis. Mike Miller werd teruggehaald, nadat hij werd weggestuurd uit Miami. Veel wijzigingen zijn er niet, waardoor de Grizzlies gewoon weer kunnen verrassen in de playoffs komend seizoen.

Beoordeling: 6.5

Minnesota Timberwolves

Los Angeles Lakers

De soap rondom Dwight Howard leek op een Hollywood足film. De chemie was er niet, maar toch deden ze er in LA alles aan Howard te behouden voor de Lakers.

Dit lukte niet, waardoor de Lakers op zoek moesten naar vervangers. Chris Kaman werd gehaald, net als Nick Young.

Beide spelers zijn geen sterren, maar zullen veel minuten gaan maken. De zomer verliep zoals het vorige seizoen eindigde: moedeloos.

Beoordeling: 6

De Timberwolves doen er alles aan om genoeg sterke spelers rond Ricky Rubio en Kevin Love te plaatsen. Deze zomer is dat deels gelukt. Kevin Martin kwam over van Oklahoma City en rookie Shabazz Muhammad kan voor punten vanaf de bank gaan zorgen. Ze verloren wel Andrei Kirilenko. De terugkeer van Flip Saunders als GM is een enorme boost.

Beoordeling: 6.5

Phoenix Suns

Er is eindelijk wat hoop in Phoenix na een drukke zomer. Bledsoe werd binnengehaald, al zullen veel ogen gericht zijn op Alex Len. De Oekra誰ense draftkeuze kan hoge ogen gooien in de NBA. Net als veel andere teams haalden de Suns ook een eerstejaars coach in Jeff Hornacek.

Beoordeling: 6.5

Oklahoma City Thunder

De Thunder verloren vorig seizoen James Harden en deze zomer verloren ze ook zijn vervanger Kevin Martin. Door de

Sacramento Kings

Het was lang onzeker of er nog wel gebasketbald zou worden in Sacramento, maar de lichten staan op groen. Er kwam een nieuwe eigenaar, coach en een heel interessante speler uit de draft. Ben McLemore werd door velen als nummer 1 of 2 voorspeld, maar viel iets later in de handen van de Kings. McLemore zal de vertrokken Tyreke Evans gaan vervangen. De Kings zijn op de weg terug.

Beoordeling: 6.5

nieuwe collectieve arbeidsovereenkomst was het onmogelijk Martin binnenboord te houden. Voor de rest bleef het heel rustig in Oklahoma City. Steven Adams, Andre Roberson en Grant Jerrett werden gedraft, terwijl Derek Fisher een nieuw contract kreeg.

Beoordeling: 6

Utah Jazz

Trey Burke en Rudy Gobert werden gedraft. Verder kregen de Jazz een aantal spelers van Golden State die nog van betekenis zullen zijn, waaronder Andris Biedrins. Paul Millsap, Al Jefferson en Mo Williams verlieten de mormonen­ staat. Utah richt zich op de toekomst.

Verwacht daarom dit seizoen weinig spannende dingen. Beoordeling: 6

Dallas Mavericks

Het lukte Dallas niet om Dwight Howard binnen te halen en daarnaast vertrokken O.J. Mayo en Chris Kaman. Met Monta Ellis, José Calderón en Samuel Dalembert zijn ze er niet sterker op geworden. Beter gezegd, de Mavericks zullen waarschijnlijk weer de playoffs niet halen. Dirk Nowitzki kan het niet meer in zijn eentje en steun heeft hij deze zomer niet gekregen. Beoordeling: 5

Denver Nuggets

Een leegloop in Denver. Andre Iguodala vertrok naar Golden State, coach George Karl moest weg en GM van het jaar Masai Ujiri vertrok naar Toronto. J.J. Hickson werd nog als free agent opgepikt, net als Nate Robinson. Brian Shaw kreeg eindelijk zijn baan als hoofdcoach, maar zal het met een middel­ matige groep moeten doen. De Nuggets gaan het moeilijk krijgen. Beoor­ deling: 4.5 •

Vergeten

Een maand of negen geleden hoorde ik

voor het laatst iets over Allen Iverson. Een open­staande juweliersrekening bracht hem voor de rechter. De 38­jarige Iverson, die een slordige 150 miljoen dollar heeft verdiend met basketballen, kon zijn bling niet betalen.

Het is het soort pijnlijke nieuwtje waarmee Iverson de afgelopen jaren vaker de aandacht trok. De droevige realiteit is dat ik daardoor zelfs was vergeten dat hij nog steeds te boek stond als basketballer.

Iverson’s laatste NBA wedstrijd lijkt lichtjaren geleden. Alsof hij het einde steeds voor zich uit heeft geschoven. Bang dat er niets overblijft. Want wie is Allen Iverson zonder basketball? Coach gaat hij nooit worden, want The Answer heeft geen school afgemaakt en zich nooit geïnteresseerd in ‘bijzaken’ als trainingen. Hij zal wel een plekje krijgen in de Hall of Fame en de Sixers zullen het shirt met nummer drie in de nok van het Wells Fargo Center hijsen, maar een plek in de vergetelheid dreigt.

Ik houd van Iverson's grilligheid, het

onconventionele en de eigenwijsheid tot op het domme af. Maar de vraag is gerechtvaardigd of hij met die houding niet zijn eigen graf heeft gegraven. Door nooit zijn spel (noch zijn haardracht of kledingkeuze) aan te passen aan zijn leeftijd, is het eind van zijn carrière zonder enige glans.

Allen Iverson is geen basketballer meer, zijn miljoenen zijn verdampt en zijn vrouw is vertrokken. Alleen dankzij YouTube blijven de hoogtepunten van de kleinste MVP ooit in leven. Hij begint aan een enorme uitdaging: leven als normaal mens. •

Eva Gerritse.

Michael Vick

Een weekje of twee eerder dan gedacht, was

daar ineens Chip Kelly die tijdens een doordeweekse persconferentie meedeelde dat Michael Vick, en niet Nick Foles, zijn startende quarterback is dit seizoen. Daarmee slaakte huize Vick, inclusief Markus (Michael’s van de pot gerukte broer, maar dat is een verhaal voor een andere keer) een flinke zucht van opluchting. Want nog maar zes maanden geleden hing Mike Vick’s carrière aan een zijden draadje.

Na twee desastreus verlopen seizoenen op rij met de faalhazen van Andy Reid’s Dream Team Eagles zag Vick in februari van dit jaar zijn zesjarige contract ter waarde van honderd miljoen dollar in rook opgaan. In ruil daarvoor kreeg Vick een eenjarig contract dat hem tien miljoen op kan leveren als hij erin slaagt te transformeren in Aaron Rodgers. Wat je noemt een wurgcontract.

Maar Vick had het ervoor over omdat hij wist dat dit de enige manier was waarop hij in Philadelphia kon blijven. In plaats van de herfst van zijn carrière door te brengen met een stel halve garen in Oakland.

Bij de eieren voor zijn geld kreeg Vick Chip

Kelly, een coach die bij Oregon bewees met ieder type quarterback uit de voeten te kunnen, maar ten behoeve van zijn run­first offense toch net de voorkeur geeft aan een dynamische atleet boven een standbeeld. Dat is Michael Vick zonder twijfel nog altijd. Toen hij de afgelopen weken ook nog eens een razendsnelle leerling bleek en erin slaagde die verfoeide intercepties achterwege te laten, was zijn kostje gekocht.

Achter de sterk verbeterde Eagles offensive line is Michael Vick de quarterback van Chip Kelly’s wonderaanval. Een vooruitzicht om je vingers bij af te likken. •

Paul Klomp.

A­Rat

NEW YORK – Alex Rodriguez wil eigenlijk maar één ding: geliefd zijn. Daar stelt hij al heel zijn leven zijn gedrag op af.

Door naar de New York Yankees te komen, hoopte hij zich onder de groten te scharen, zij voor wie de genegenheid na soms wel een eeuw nog hevig is. Als Seattle Mariner en Texas Ranger had hij zich ontwikkeld tot een kandidaat om alle homerunrecords te verbrijzelen en zich tot één der allerbeste honkballers ooit te ontwikkelen. En om dat bij de Yankees te doen? Die kans kon zijn ego niet laten schieten.

Babe Ruth, Joe DiMaggio, Mickey Mantle,... Alex Rodriguez? Zo zal hij het zich vast ingebeeld hebben. Maar zo loopt het verhaaltje niet af. Jeugdvriend Derek Jeter wordt de vierde. Of de vijfde, als je Reggie Jackson meetelt. Of Tino Martinez. Of Paul O’Neill. Of Bernie Williams. Of Mariano Rivera.

Soit, Rodriguez kreeg in 2000 het duurste contract ooit: 252 miljoen dollar

voor tien jaar. En na drie jaar liet hij zich naar de Yankees verhandelen. Toen het zevende jaar van zijn contract erop zat, lichtte hij een optie en kon hij onder de laatste drie jaar uit om de Yankees te dwingen hem een nieuw contract voor tien jaar en 275 miljoen dollar te geven. Het lag in die tijd voor de hand dat hij het homerunrecord van Barry Bonds zou verbreken. Hij passeerde als jongste speler ooit de magische grens van 500 homeruns, en toen die van 600. De Yankees dachten een goede deal te hebben door A­Rod tot zijn 42ste vast te leggen.

Maar nogmaals, het liep anders.

Na een paar zeer publieke affaires, een echtscheiding en een dopingbekentenis is A­Rod verguisd. Elke keer dat er weer positieve testen op leken te duiken kwam zijn naam naar buiten. En bij de laatste, die hem een schorsing van 211 wedstrijden op kan leveren – de zaak is in hoger beroep – en zijn carrière bij uitvoering waarschijnlijk zal beëindigen, leek hij ploeggenoten verlinkt te hebben. En zo werd A­Fraud, A­Rat.

Rodriguez is 38 en slaat allang niet zoveel homeruns meer. Hij staat op 649 en de vaart is eruit. De 762 van Bonds haalt hij überhaupt niet meer. En de Yankees willen nog het allerliefst van hem af. Bij een schorsing hopen ze zijn contract te kunnen ontbinden.

A­Rod wou alleen maar geliefd zijn. Een held. Dat merk je aan alles. Maar dan had hij zich wat hoffelijker en eerlijker mogen gedragen. Ruth, DiMaggio en Mantle waren ook geen lieve jongens, maar ze begrepen dat de sport hen ontsteeg. Niet andersom. •

NAAM: Prince Semien Fielder GEBOREN: 9 mei 1984, Ontario, CA BURGERLIJKE STAAT: Getrouwd met Chanel, twee kinderen TWITTER: @RealPFielder28 SLAAT/GOOIT: Links/rechts POSITIE: Eerste honkman TEAM: Detroit Tigers (2012­heden) VORIGE TEAMS: Milwaukee Brewers (2005­2011) HIGHSCHOOL: Eau Gallie High School, Melbourne, Florida DRAFT: De Milwaukee Brewers kozen hem in de eerste ronde van de 2002 MLB Draft als zevende.

DRAFT CLASS: 1. Bryan Bullington, 2.

B.J. Upton, 6. Zack Greinke, 17. Cole Hamels, 25. Matt Cain, 44. Joey Votto, 57. Jon Lester, 80. Curtis Granderson, 674. Jacoby Ellsbury en 1191. Matt Garza.

DEBUUT: Op 13 juni 2005 ging hij voor de Brewers 0­uit­4 op bezoek bij de Tampa Bay Devil Rays.

CAREER STATS: In 1287 wedstrijden slaat Fielder .284/.388/.527 met 1308 honkslagen, 280 homeruns en 717 binnengeslagen punten. Daarnaast heeft hij een 26.8 WAR en 140 WRC+ (runs per slagbeurt waar 100 gemiddeld is, aangepast aan league en ballpark).

PRESTATIES: Vijfvoudig All­ Star (2007, 2009, 2011, 2012 en 2013), drie Silver Slugger Awards (2007, 2011 en 2012), All­Star MVP (2011), Hank Aaron Award (2007), Samen met Ken Griffey Jr. de enige speler die twee keer de Home Run Derby won (2009 en 2012). Zo vader, zo zoon. Cecil en Prince Fielder sloegen beide vijftig homeruns in één seizoen.

STERKE PUNTEN: Prince Fielder = The Iron Man 2.0. Hij lijkt immuun voor blessures en gaat momenteel

aan de leiding met de meeste wedstrijden achter elkaar gespeeld. Dat hadden er veel meer kunnen zijn als hij op 13 september 2010 niet een wedstrijd miste vanwege de griep. Fielder heeft nog een lange weg te gaan om het record van de echte Iron Man te verbreken. Cal Ripken Jr. speelde gedurende zeventien jaar 2632 duels op een rij. Oh, en daarnaast kan Fielder ook aardig de bal over de hekken slaan.

ZWAKKE PUNTEN: Volgens Baseball Reference heeft Fielder een ­17.1 Defensive WAR en een ­5.6 UZR/150.

UZR runs above average per 150 wedstrijden als verdediger (bron: FanGraphs). Ter vergelijking: Nederlander Andrelton Simmons heeft dit seizoen al 4.7 Defensive WAR. Daarnaast voerde Fielder drie keer de lijst aan voor de meeste veldfouten voor een eerste honkman.

HALL OF FAME: Zolang Miguel Cabrera je teamgenoot is en Mike Trout in de American League speelt, wordt het lastig om een MVP Award te veroveren. Deze prijs ontbreekt nog op Fielders palmares, evenals een World Series­ring. Maar zijn statistieken zijn indrukwekkend en hij zal dan ook zeker opgenomen worden in Cooperstown.

ANDEREN OVER HEM: Hall of Famer Al Kaline over de 12­jarige Fielder. “Je kunt niet over een jongen zeggen dat hij ooit 40 of 50 homeruns gaat slaan, maar wat Prince deed was ongelooflijk. Een 12­jarige jongen die homeruns slaat in een big league ballpark!”

EINDCIJFER:

8

Op achttienjarige leeftijd werd Kenley

Jansen door de Los Angeles Dodgers binnengehaald als een jonge en talentvolle catcher met een sterke arm. In zijn eerste seizoenen binnen de organisatie bleek hij wel degelijk talent te hebben, maar al snel werd duidelijk dat hij geen catcher zou worden van het topkaliber Joe Mauer, Buster Posey of Yadier Molina. Zijn slagwerk was daar simpelweg niet goed genoeg voor.

Dat zijn arm wel een enorm wapen is, liet hij tijdens de World Baseball Classic van 2009 voor het eerst aan het grote publiek zien. Omdat de normaal startende catcher Sidney de Jong geblesseerd raakte en er in de Nederlandse hoofdklasse volgens bondscoach Rod Del­ monico op dat moment geen geschikte kandidaten rondliepen, werd Kenley Jansen opgenomen in de selectie. Jansen viel, zoals verwacht, niet op met zijn

Jansen, Andrelton Simmons,

Jurickson Profar en Didi Gregorius laten bijna op dagelijkse basis zien bij de top van de league te horen. Roger Bernadina werd weggestuurd bij de Washington Nationals, maar vond pijlsnel nieuw onderdak bij de Philadelphia Phillies. Er komt ook nog nieuw talent aan: Xander Bogaerts (foto) debuteerde al voor de Boston Red Sox en ook Jonathan Schoop bonst inmidddels op de deur bij de Baltimore Orioles.

knuppel, maar kreeg wel veel speeltijd. Die kans greep hij aan en in de eerste gewon­ nen wedstrijd tegen de Dominicaanse Republiek gooide hij op een zeer belangrijk moment de supersnelle Willy Taveras uit in zijn poging het derde honk te stelen.

Dankzij de vele herhalingen van de aan­

gooi, bijvoorbeeld in ESPN SportsCenter, werd de sterke arm van Jansen opeens wereldberoemd. Het Nederlands team verbaasde later in het toernooi door opnieuw van de Dominicanen te winnen en bereikte de tweede ronde. Daarin bleken Venezuela en Team USA te sterk. Neder­ land nam met opgeheven hoofd afscheid van het toernooi en Kenley Jansen had zijn

visitekaartje afgegeven. Op Nederlandse honkbalvelden hoorde je geregeld zijn naam geschreeuwd worden als iemand een mooie aangooi maakte. Jonge catchers wilden Kenley Jansen zijn.

Carrièreswitch

Terug bij de Dodgers bleek eens te meer dat slaan niet Jansens sterkste punt was. Bovendien was het ook hen opgevallen dat hij over een buitengewoon sterke arm beschikte. In het seizoen 2009 begon daarom zijn trans­ formatie tot werper. Assis­ tent General Manager DeJon Watson kan zich deze verandering nog goed herinneren: “Hij had het altijd moeilijk aan slag. Hij had wel erg veel kracht, maar zijn swing was te lang. Ik had hem al eens eerder verteld dat hij moest gaan slaan or we would have to get your ass on the mound.”

“Hij was er in eerste instantie absoluut

niet blij mee. Ik kon hem echter overtuigen door te zeggen dat dit zijn loopbaan goed zou doen. Ik vertelde hem dat dit dé kans was om de Big Leagues te halen.” Jansen stemde in met de switch van catcher naar pitcher en kreeg te maken met pitching­

instructeur Charlie Hough, voormalig Major League knuckleballer voor onder meer de Dodgers en de Texas Rangers. Er ontstond direct een klik tussen de twee en elke tip die Hough aan Jansen gaf, sloeg snel aan.

wedstrijd gooide hij een perfecte inning met maar liefst twee keer drie slag. Een dag later herhaalde hij dit kunstje en pakte hij zelfs de eerste save uit zijn loopbaan.

Hij eindigde het seizoen 2010 met een 1­0 record, een ERA van 0.67 en vier saves.

Nog indrukwekkender: in 27 innings gooide hij 41 keer drie slag.

In het daaropvolgende seizoen

groeide hij direct uit tot één van de meest dominante relievers in de league. Sterker nog, hij veranderde in een heuse drieslagmachine en verbrak aat in het seizoen maakte hij zijn eerste het record voor het hoogste K/9 (aantal opwachtingen als reliever van Inland Em­ keer drie slag per 9 innings) in een pire, het single­A team van de Dodgers. Na seizoen. Over negen innings gooide hij 12 wedstrijden was zijn verdiende punten­ gemiddeld 16.1 keer drie slag (96 in 53.2 gemiddelde (ERA) 4.69, maar wel werd innings) en dat was nog beter dan het duidelijk dat hij redelijk gemakkelijk bal­ gemiddelde van 16.0 dat Carlos Mármol len boven de 90 mijl per uur kon gooien een jaar eerder bereikte. en ook zijn changeup en slider beloofden veel goeds. De Dodgers voegden Deze cijfers had Jansen voorname­

L

CUTFASTBALL:RIVERAVS.JANSEN

RIVERA 92,86 Snelheid (mijl per uur) Beweging horizontaal (cm) 18,0 3,0 Beweging verticaal (cm)

JANSEN 91,45 23,6 8,0

EERSTE4SEIZOENENINDEMLB:RIVERAVS.JANSEN Win­Loss ERA Saves Drie slag Innings

RIVERA 22­10 2.75 84 285 307

hem toe aan het 40­man roster en Delmo­ nico riep hem, deze keer als pitcher, op voor het Nederlands team dat in eigen land en Italië het WK zou gaan spelen.

Tijdens het toernooi kreeg hij twee punten tegen in vijf innings en gooide hij vier keer drie slag.

Debuut

Nog geen jaar later wierp Jansen zijn eerste pitch in de Major League. Manager Joe Torre had besloten hem een kans te geven bij de Dodgers. In zijn eerste

JANSEN 12­7 2.15 55 326 209

lijk te danken aan zijn goede slider en zijn harde cutter in het bijzonder. Brooks Base­ ball – een website die van alle pitchers informatie over hun worpen bijhoudt – geeft aan dat zijn cutter gemiddeld met 92,8 mijl per uur de thuisplaat bereikt en onderweg horizontaal 9,31 inch (23,60 cm!!) van de rechtshandige slagman af en naar de linkshandige slagman toe beweegt.

De bal beweegt ook nog eens 3,19 inch (8,10 cm) naar beneden.

Dit seizoen is Jansen de onbetwiste clo­

ser van de Dodgers en blijft hij slagmensen

domineren met zijn cutter. Bij de echte honkbalkenner begint er nu een lampje te branden. De woorden closer en cutter zorgen voor een mooie combinatie. Niemand minder dan beste closer aller tijden, Mariano Rivera, bereikte gigantische successen voornamelijk op basis van die geweldige cut­fastball.

Nieuwe koning

Mariano Rivera is bezig aan zijn laatste seizoen in de Majors en is ook dit jaar gewoon weer één van de toprelievers. Na dit seizoen gaat het Koninkrijk der Relief Pitchers echter op zoek naar een nieuwe koning en Kenley Jansen zou de kroon op termijn wel eens op kunnen zetten. Is het eerlijk om Jansen te vergelijken met Rivera? Nee, natuurlijk niet.

Rivera is niet alleen de beste reliever, maar ook één van de beste pitchers aller tijden.

Toch is het leuk om de eerste vier seizoenen van de twee eens naast elkaar te leggen en te kijken of we vergelijkingen kunnen ontdekken (zie tabellen).

Eerst nog eens kijken naar de cutter. Waar

wij ervan uitgaan dat die van Rivera nog even

wat beter is, lijkt die van Jansen al meer te bewegen. Beide spelers gooiden eerder in hun carrière de cutter aan 95 mijl per uur. Catcher Russell Martin, die beide closers al eens ving, vindt beide pitches vergelijkbaar in klasse. Dat is dus alvast een vergelijking.

Dan de statistieken, waarbij aangete­ kend moet worden dat Rivera in zijn eerste seizoenen veel saves pakte terwijl hij twee innings gooide, iets wat tegenwoordig vrij zelden voorkomt. Hij gooide daarom al veel meer innings en pakte meer saves dan Jansen, die op zijn beurt veel vaker drie slag gooit en een iets lager ERA heeft. Geavanceerde statistieken suggereren zelfs dat Jansen over de eerste vier seizoenen van zijn

UITERSTEN

Het seizoen begon schitte­

rend voor de Dodgers.

Clayton Kershaw gooide een complete game shutout op de eerste dag en schonk zichzelf met een home run de overwinning. Al vrij snel daarna ging het echter mis.

Sterspelers Matt Kemp en Hanley Ramírez sukkelden met blessures, de bullpen gooide wedstrijden weg en dankzij nederlagenseries vielen ze steeds verder weg.

Op 21 juni hadden de Dodgers een record van 30­ 42, maar er was wel al een hoop veranderd: Yasiel Puig was gedebuteerd en domineerde de league, HanRam was terug en Jansen was de closer.

De Dodgers begonnen te winnen. De komst van de excentrieke Puig deed de vonk overslaan en de Dodgers turnden in een periode van 20 dagen een kansloze balans om tot een dominant record. En ze gingen rustig verder met winnen: op een gegeven moment gingen de Dodgers 40­8 in een reeks van 48 wedstrijden.

Op dit moment hebben ze een comfortabele voor­ sprong in de divisie en liggen ze op schema om 97 wedstrijden te winnen dit seizoen. We mogen een hoop verwachten in de playoffs.

loopbaan iets beter was dan Rivera, die echter na vier seizoenen al twee World Series­ringen en zeven saves in de playoffs achter zijn naam had staan.

Joe Torre, die beide werpers aan het

begin van hun loopbaan meemaakte als manager, zei al dat Jansen in potentie ook een zeer goede closer is, maar durfde – geheel terecht – nog geen vergelijking te maken met Rivera. We kunnen stellen dat Jansen erg goed is begonnen, maar om echt in de buurt van Rivera zal hij diens consistentie en playoffsucces moeten evenaren.

Dodgers

Dat hij Rivera’s lijn nog niet helemaal kan evenaren, heeft veel met zijn hart te maken. Tot twee keer toe werd Jansen in het ziekenhuis opgenomen met hartritmestoornissen. Gelukkig kwam hij er overheen en kan hij gewoon op het

allerhoogste niveau blijven sporten. Het zorgde er echter wel voor dat Brandon League het seizoen opende als closer van de Dodgers. League pakte weliswaar veertien saves, maar had een ERA van 5.24 en kostte de Dodgers in de late innings een aantal belangrijke overwinningen.

De Dodgers begonnen als geheel niet sterk aan het seizoen. Begin juni

bungelden zij ergens onderaan in de National League Western Division met een meer nederlagen dan overwinningen, maar toen gebeurde er iets vreemds in

LA. De Cubaanse rookie Yasiel Puig werd toegevoegd aan de selectie en werd vanaf moment één van de beste slagmensen in de MLB. Voeg daarbij de terugkeer van Hanley Ramírez, die ook direct in topvorm was en je weet dat het aanvallend opeens goed zat.

Toch is er nog een reden voor het succes van de Dodgers in de afgelopen maanden.

Een reden die veel minder besproken, en misschien zelfs licht ondergewaardeerd wordt. Sinds 11 juni, de datum dat Kenley Jansen weer werd benoemd tot closer, gooide Jansen in 30 wedstrijden.

Hij heeft sindsdien in 31.2 innings een ERA van 1.42, gooide 46 keer drie slag, houdt slagmensen op een gemiddelde van .135 en is 3­0 met 19 saves. Van de 30 wedstrijden waarin Jansen in actie kwam, wonnen de Dodgers 28 keer!

Het zal hem uiteraard geen MVP

Award opleveren, maar hij is wel een belangrijke factor in de opmerkelijke ommekeer die de Dodgers maakten. Van de laatste plaats aan het begin van de maand juni, naar een onbetwiste playoffplaats als leider van de NL West nu. Zou dit het jaar worden dat de Dodgers weer eens een titel pakken?

Aan de bullpen zal het niet liggen, want sinds kort is ook Brian Fear the Beard

Lastige keuze?

Angels eigenaar Arte Moreno heeft een probleem. Zijn Los Angeles Angels of Anaheim, California (of hoe ze tegenwoordig ook mogen heten) zijn misschien, op de Washington Nationals na, de grootste teleurstelling van dit seizoen. Ze bungelen ergens onderin de American League en dat terwijl ze de afgelopen twee winters bij de big spenders hoorden.

Niemand minder dan Albert Pujols, Josh Hamilton en C.J. Wilson werden binnenge­ haald en aan boord waren natuurlijk al Mike Trout, Jered Weaver en Mark Trumbo. Op papier een team waar je u tegen zegt, maar in de praktijk waren er al tekenen aan de wand voor een naderende regressie in de prestaties.

Moreno is volgens het laatste nieuws van plan om ofwel General Manager Jerry DiPoto ofwel Manager Mike Scioscia te ontslaan. Ik zou het wel weten: een GM die verantwoor­ delijk is voor de albatros contracten van Albert Pujols en Josh Hamilton, het aantrekken van Vernon Wells – het salaris van de huidige Yankee wordt komend seizoen volledig door de Angels betaald – en het wegsturen van korte stop Jean Segura in een trade voor Zack Greinke, die vervolgens als free agent naar de Dodgers vertrok, verdient zijn baan niet langer.

Wilson toegevoegd aan het korps van relievers. Samen met Jansen zal hij het tegenstanders in de late innings erg moeilijk maken te scoren.

Het zou voor het eerst sinds 1988 zijn. •

Voeg daarbij het feit dat Scioscia zichzelf

met onder meer een World Series titel al bewezen heeft en je hebt wat mij betreft genoeg ammunitie om op DiPoto te schie­ ten. Het zou daarom voor deze tegenover­ gestelde Koning Midas wel eens einde loopbaan kunnen betekenen in het honkbal.

Aan zijn opvolger de schone taak om met weinig geld het grootste talent in de sport op lange termijn vast te leggen. Succes! •

Seb Visser.

Standaard

Als komend weekend het nieuwe college­

footballseizoen begint, laten we een vervelen­ de zomer achter ons. Er is te te veel gepraat over het grote geld. Veranderingen in de con­ ferences, geïnspireerd door meer televisie­ gelden, zijn op den duur de meest structurele verandering, tenzij de wens van Leander (zie eMag 34) alsnog waarheid wordt.

College football ondergaat namelijk een aantal cruciale discussies en de NCAA zal betalingen aan spelers serieus moeten bespreken. Dat zijn ze niet alleen verplicht aan Johnny Football, maar ook aan de minder bekende spelers en sporten. Zij spelen in continu veranderende conferences, omdat school na school aast op de meeste dollars voor hun grote livewedstrijden.

De grote angst van atleten buiten de grote sporten is dat hun budget eronder zal lijden.

Terwijl footballteams met charter jets naar wedstrijden vliegen, krijgen damesteams te horen dat ze alle ingecheckte bagage zelf moeten betalen. En dat in een tijd dat door groeiende conferences het aantal busreizen met het jaar afneemt. Ik begrijp dat de prioriteiten en belangen niet dezelfde zijn voor alle sporten, maar gezien de enorme winsten mogen ook juist de atleten die wel afstuderen meedelen.

Niet dat er helemaal geen voorde­

len zijn. Steeds meer teams kiezen voor spectaculaire seizoensopeners in neutrale stadions. Thuis openen tegen een kleine school is misschien een betere opwarmer voor je fans, maar voor de waarde van het seizoen is een krachtmeting met een topschool een stuk aansprekender. Als Badger ben ik dan ook verguld dat wij een goed voorbeeld geven. Wisconsin opent het 2014 seizoen in Houston tegen LSU. Hopen dat het de standaard wordt. •

Jules Zane.

Scully & Puig

Afgelopen week maakte Vin Scully

bekend dat hij volgend jaar opnieuw de commentator van de Los Angeles Dodgers zal zijn. Dat betekent dat in 2014 voor het 65e jaar achtereen Scully degene is die de play­by­play doet voor één van de grootste franchises in de MLB. De 85­jarige Scully is een levende legende. Hij startte zijn carrière bij de Brooklyn Dodgers en maakte de opkomst van Jackie Robinson mee, deed verslag van de wedstrijden van de legendarische Sandy Koufax en zal de komende decennia en wellicht eeuwen verbonden zijn met de Dodgers.

Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat één man van grote invloed is op het plezier dat Scully nog steeds dagelijks tentoonspreidt: Yasiel Puig.

Elke keer als Puig aan slag komt, op de honken loopt of de bal vangt verandert de toon in de stem van Scully een beetje.

Scully is tot over zijn oren verliefd op de rookie, dat kan niet anders.

Baseball is een statische sport en kan

soms (laten we eerlijk zijn) nogal saai zijn.

Dat zeg ik als broekie en dat moet Scully met al zijn ervaring ook wel eens vinden.

Puig is echter een uitzondering op de regel.

Ik ben geen fan van de hype Yasiel Puig, maar ik zie het. Ik zie waarom iedereen geniet van zijn spel. Een soortement van onschuldig spelplezier. Puig doet de kijker denken aan waarom mensen sporten: om plezier te hebben.

Dat plezier is besmettelijk en gelukkig is Scully nog lang niet immuun. •

Lennart Beishuizen.