SportAmerika Magazine No 44

HOOFDREDACTIE Neal Petersen Geert Jan Darwinkel EINDREDACTIE Kasper Dijk SENIOR WRITER Jules Zane REDACTIE Lennart Beishuizen Pieter Brouwers Geert Jan Darwinkel Rob van Gameren Vincent Van Genechten Eva Gerritse Pieter Horstman Justin Kevenaar Paul Klomp Wietze­Willem Mulder Marco Post Robert Prins Jurian Ubachs Klaas­Jan ter Veen Jeroen Veenstra Seb Visser Frank Wielaard Joeri Zwarts COLUMNISTEN Matthijs van den Beukel Gijsbregt Brouwer Jeroen Elshoff Leander Schaerlaeckens FOTOGRAFIE Getty Images PRODUCTION, ART DIRECTION & DESIGN DarChicago Ltd. MET DANK AAN Issuu, Scribus

SportAmerika Magazine is een uitgave van Petersen Media. Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook worden gekopieerd zonder uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. © Petersen Media 2012­2013 ­ Alle rechten voorbehouden.

Het had dé wedstrijd van dit gehele NBA­seizoen moeten

worden. De allereerste thuiswedstrijd van de Cleveland Cavaliers van het nieuwe seizoen, oftewel het officiele welkom­ thuis­feestje van LeBron James.

Na de beslissing van James om terug te keren naar Cleveland, en zijn BFF Dwyane Wade alleen achter te laten in Miami, kwam het hele mediacircus op gang. En waar de media er de focus op legt, volgen de reclamebureaus vanzelf. Of omgekeerd. Het leverde in ieder geval genoeg spektakel op buiten het veld. Oscarwaardige commercials en een samenstelling van een nieuw Dream Team, met Kyrie Irving en Kevin Love als belangrijkste secondanten.

Donderdagochtend deed LeBron er nog een schepje bovenop.

Tegen alle journalisten die het wilden horen zei hij, dat zijn eigen 'homecoming game' wel tot 'een van de beste sportevents aller tijden' behoorde.

De New York Knicks zouden, zo was het gevoel in Cleveland, een prima tegenstander zijn voor dit feestje. Een avond ervoor had de ploeg uit The Big Apple namelijk in het eigen Madison Square Garden een dik pak slaag gekregen van de Chicago Bulls.

Usher zong het nationale volkslied, er werd een nieuwe megaposter van LeBron buiten het stadion opgehangen en 'The King' zelf gooide weer poeder in de lucht net als vroeger. Alle ingrediënten voor een monsterzege met een triple­double voor James en een orkaan van geluid van de tribunes in de Quicken Loans Arena.

Het liep helaas helemaal anders. James stelde diep teleur, net als de rest van de Cavs. Hij maakte slechts vijf van zijn vijftien schoten, liet acht turnovers noteren en zag zijn Cavaliers met 95­90 verliezen.

Nu zijn ze in Cleveland door de jaren heen gewend geraakt aan teleurstellingen. Frank Jackson, de burgemeester van Cleveland, gaf dit het beste weer: “Uitdagingen zijn onderdeel van het leven. Het is hoe je ermee omgaat. Hij gaat er elke keer goed mee om, daarom is hij de beste.”

We gaan het zien dit jaar...

Veel leesplezier,

Maarten Kolsloot, STRIKE OUT. De verwoeste droom van de talentvolle honkbalbroers Halman.

Uitgeverij De Kring, 224 pags, â‚Ź 16,50

In onze seizoens足 preview toonden we al een foto van de inspanningen om 't immense span足 doek, dat de terugkeer van LeBron James naar Cleveland luister bij moest zetten, op te hangen. Maar: hij hangt hoor. En indrukwekkend tot en met.

Marathons in wereldsteden als Boston, Chicago of, zoals hier, New York, zijn altijd goed voor bijzondere plaatjes. En dat de Keniaan Wilson Kipsang uiteindelijk de overwinning voor zich opeiste, ach, dat is vooral leuk voor hemzelf en z'n familie.

De carrière van Champ

Bailey zit erop. De 36­jarige cornerback besloot na vijftien seizoenen in de NFL zijn cleat aan de wilgen te hangen. Bailey werd na vorig seizoen gecut door de Denver Broncos en probeerde zijn loopbaan nog voort te zetten bij de New Orleans Saints, maar wist zich door blessures niet op het roster te spelen. De toekomstige Hall of Famer, die bij de Washington Redskins begon, noteerde tijdens zijn carrière 52 intercepties, zes fumble recoveries en 822 tackles.

Daarmee doet hij niet onder voor andere grote cornerbacks als Deion Sanders en Aeneas Williams • De Houston Texans verliezen hun geduld met Jadeveon Clowney. De eerste keuze uit de afgelopen draft miste al zeven wedstrijden en dat frustreert de coachingstaf in Houston.

Clowney leek vorige week terug te komen van een knieblessure, maar wist maar één tackle te maken tegen de Tennessee Titans en stond vervolgens opnieuw aan de zijlijn. De coaches zouden graag zien dat Clowney, die bij South Carolina vrijwel nooit geblesseerd was, zich minder aanstelt en zo veel mogelijk doorspeelt • Afgelopen week verliep de trade deadline in de NFL en ploegen probeerden snel nog wat dealtjes te sluiten om hun roster rond te krijgen. Hoewel de grooste deals al voor de deadline rond waren, kwam de grootste actie vanuit Tampa.

Safety Mark Barron, keuze in de eerste ronde van de Tampa Bay Buccaneers in 2012, werd verruild naar de St. Louis Rams, terwijl linebacker Jonathan Casillas naar de New England Patriots vertrok •

Het NBA seizoen is weer begonnen.

Op opening night kregen de Spurs hun kampioensring, en namen het vervolgens op tegen de Dallas Mavericks. San Antonio won de wedstrijd nipt, met 101­100 • Klay Thompson (70 miljoen voor vier seizoenen), Ricky Rubio (56 miljoen voor vier seizoenen), Kemba Walker (48 miljoen voor vier seizoenen) en Alec Burks (42 miljoen voor vier seizoenen) tekenden allemaal voor het verstrijken van de deadline op Halloween een contractverlenging.

Onder anderen Jimmy Butler, Reggie Jackson en Kawhi Leonard bereikten geen akkoord met hun respectievelijke clubs, waardoor ze komende zomer restricted free agent worden • Julius Randle komt het restant van het seizoen niet meer in actie. De rookie landde bij de seizoensopener van de Lakers ongelukkig, en brak onfortuinlijk zijn scheenbeen • Na de gewonnen wedstrijd van Denver op Detroit, liet Kenneth Faried weten dat ze tegenstander Josh Smith bewust lieten schieten, om er vervolgens aan toe te voegen dat Smith “de Pistons uit de wedstrijd schoten.” Smith reageerde not amused: “Hij is een clown en hij is bang voor me.” • De Philadelphia 76ers waren niet bijster scherp nadat ze Arnett Moultrie geruild hadden met New York voor Travis Outlaw. Na de trade toonde op de website namelijk een foto van de inmiddels zeven jaar geleden gestopte Bo Outlaw. Een dag later werd het probleem rigoureus opgelost: Travis Outlaw werd ontslagen •

Joffrey Lupul (Toronto

Maple Leafs) is voorlopig uitgeschakeld. De aanvaller kampt met een gebroken hand.

Lupul liep de blessure op tijdens de training van de Maple Leafs • De New Jersey Devils wisten eindelijk weer eens een shootout tot een goed einde te bren­ gen. De Devils wisten sinds 10 maart 2013 (tegen de Winnipeg Jets) geen shootout meer te winnen; de 18 die volgden gingen stuk voor stuk verloren. Opvallend genoeg werd de serie doorbroken door een overwinning tegen dezelfde Winnipeg Jets • Olli Määttä (Pittsburgh Penguins) moet onder het mes om een tumor uit zijn nek te laten verwijderen. De verdediger wordt deze week geopereerd.

Verwacht wordt dat Määttä geen bestralingen of chemokuur nodig heeft. De tumor van Määttä werd al tijdens training camp ontdekt, maar daar ging de 20­jarige Fin niet minder van spelen. In tien wedstrijden noteerde hij één goal en vijf assists • Marián Hossa bereikte een mooie mijlpaal met het scoren van zijn 1000ste punt in de NHL. De aanvaller van de Chicago Blackhawks scoorde tegen de Ottawa Senators punt 999 en 1000 met een goal en een assist. Hossa is de 80ste speler die de grens van 1000 punten doorbreekt. De aanvaller had daar 1100 duels voor nodig • De Philadelphia Flyers versterkten zich met verdediger Carlo Colaiacovo. Colaiacovo zat zonder club, nadat zijn contract bij de St. Louis Blues vorig jaar niet werd verlengd. Colaiacovo speelde eerder voor Detroit en Toronto. Dat laatste team draftte hem in 2001 als zeventiende overall •

Schreven we vorige week

nog dat Joe Maddon ver­ trok bij Tampa Bay, in­ middels is ook bekend waar de manager heen gaat. Joe Maddon werd deze week gepresenteerd als de 54e manager van de Chicago Cubs. De Cubs nemen dus na één seizoen alweer afscheid van Rick Renteria. Volgens general manager Theo Epstein heeft dat niets te maken met zijn functioneren, maar vooral met wat Maddon de Cubs kan bieden • De Toronto Blue Jays hebben werper Marco Estrada overgenomen van de Milwaukee Brewers. Eerste honkman Adam Lind bewandelt de omgekeerde weg, en daarmee zijn de Brewers en Blue Jays verantwoordelijk voor de eerste grote trade van dit offseason • Derde en eerste honkman Kevin Youkilis heeft bekendgemaakt dat hij stopt met honkbal. The Greek God of Walks werd de laatste seizoenen voortdurend geplaagd door blessures en kwam dit jaar in Japan tot slechts 21 wedstrijden voor de Rakuten Golden Eagles. Daarvoor speelde ‘Youk’ bij de Yankees, White Sox en vooral lang bij de Boston Red Sox, waarmee hij in 2007 de World Series won • Diezelfde Red Sox maakten deze week bekend dat closer Koji Uehara heeft bijgetekend.

De Japanse werper zette zijn handtekening onder een contract voor twee jaar ter waarde van 18 miljoen dollar • Het begin van het offseason is ook het moment dat clubs contractopties activeren of hun free agents een aanbod doen. De Kansas City Royals deden zo’n aanbod niet aan aangewezen slagman Billy Butler. Ook Nick Markakis (Orioles), Adam LaRoche en Rafael Soriano (beide Washington) zagen hun clubs geen gebruik maken van de optie om hun contracten te verlengen •

Normaal gesproken, als je het over

stop Brandon Crawford, eerste honkman Brandon Belt, werper een dynasty hebt, praat je over een Madison Bumgarner en absolute ster team dat in een tijdsbestek van – laten en catcher Buster Posey. Die laatste we zeggen vijf of meer seizoenen – de twee debuteerden al in 2010, maar league domineert en meerdere titels waren twee seizoenen later al heuse pakt. De New York Yankees waren steunpilaren voor de Giants. Met een tussen 1996 en 2001 de laatste die we nieuwe ace (Matt Cain), een nieuwe zagen in de Major League Baseball. In closer (Sergio Romo) en opnieuw een die periode van zes seizoenen stonden matige lineup bereikten de Giants de de Yankees vijf keer in de World Series World Series. Wederom waren zij hierin en pakten zij vier keer de titel. Het verre van de favoriet voor de eindzege, schoolvoorbeeld van een dynasty in de maar de Detroit Tigers van Justin MLB. Verlander, Max Scherzer, Prince Fielder en Miguel Cabrera werden gesweept.

Bij de San Francisco Giants ligt dat Een belangrijke rol was in deze World toch ietsje anders. De mannen van Series weggelegd voor de ‘Kung Fu manager Bruce Bochy zijn in even Panda’ Pablo Sandoval. In de eerste jaren uitermate succesvol, getuigen de wedstrijd sloeg hij met drie homeruns reeks van World Series­titels die startte een gigantische deuk in de titelhoop in 2010 en werd verlengd in 2012 en van de Tigers. nu dus ook in 2014. In die succesvolle even jaren werden in het reguliere seizoen gemiddeld 91 wedstrijden gewonnen, In de oneven jaren voor en na de titels werden er – met toch vrijwel dezelfde selecties – gemiddeld slechts 81 wedstrijden gewonnen.

Zowel in 2011 als in 2013 bleek dat niet voldoende voor een plek in de playoffs.

Dat is niet de enige reden dat de

heerschappij van de Giants opvallend is. In 2010 had niemand verwacht dat de Giants, met een matige lineup, ook maar in de buurt van de World Series zouden komen. Toch lukte het de groep zelfbenoemde ‘cast­offs and misfits’ om in de Fall Classic de Texas Rangers te verslaan. Cast­offs Aubrey Huff (Tigers), Freddy Sanchez (Pirates), Aaron Rowand en Pat Burrell (Phillies) en Cody Ross (Marlins) bleken perfect samen te kunnen werken met de reeds aanwezige misfits als Tim Lincecum, Barry Zito en closer Brian Wilson.

Twee jaar later waren de cast­offs allemaal verdwenen, was Brian Wilson geblesseerd en waren de prestaties van Lincecum en Zito een stuk minder goed. Er brak wat jeugd door: korte

Inmiddels moet er ook voor de minder grote honkbalfans een duidelijke trend zichtbaar zijn. De winnende teams van de Giants hebben elke keer een matige lineup, één duidelijke ace, een goede closer, een team dat in oktober telkens manieren vindt om te winnen en een zeer succesvolle coaching staff.

Manager Bruce Bochy weet de juiste snaar te raken bij zijn groep, Dave Righetti doet het erg goed met zijn werpers en Hensley Meulens heeft de

filosofie van de slagploeg veranderd.

Het werd hem al snel duidelijk dat hij niet het spelersmateriaal had om in het grote AT&T Park voor de homeruns te gaan. Homerun hitters hebben de neiging om ook op twee slag nog een harde en ongecontroleerde swing te maken en zo is de kans op drie slag of slecht contact een stuk groter.

Meulens, de bondscoach van het

Nederlands honkbalteam tijdens de World Baseball Classic van 2013, heeft ervoor gezorgd dat er een taboe is gekomen rondom de strikeout. De Giants slaan een stuk minder home­ runs dan de meeste teams in de MLB, maar brengen de bal zoveel mogelijk in het spel en proberen op deze manier rallies op te bouwen. Eigenlijk kunnen we zeggen dat de dynastie van de Giants anders is omdat ze alleen in

succes te behalen, een sterke startende rotatie hebben? De Giants hadden dit seizoen één echte ace, maar de rest van de rotatie deed het niet goed. In het reguliere seizoen hadden zij een gezamenlijk ERA van 4.23 in een uiterst werpersvriendelijk stadion en in de playoffs steeg dat ERA zelfs naar 5.59. Wie was dan die ene aas? Dat was postseason held Madison Bumgarner.

Historie

Bumgarner won in het reguliere seizoen achttien wedstrijden met een ERA van 2.98, maar wat hij in oktober liet zien was van een andere planeet.

Hij versloeg de Pirates in de National League Wild Card Game en werd vervolgens zowel NLCS als World Series MVP. Al met al mogen we

zeggen dat Bumgarner een van de beste werpersprestaties ooit in de playoffs heeft neergezet afgelopen maand. In zes starts en een wedstrijd als reliever ging hij 4­1 met een ERA oet je jeugdige spelers opstellen?

De Giants hebben het alleroudste team van 1.03 en 45 keer drie slag in 52.2 innings. Een goede starter, die het van alle Major Leaguers. Moeten de gehele seizoen fit blijft, doet zijn best beste spelers ook de bestbetaalde om meer dan 200 innings te gooien. spelers zijn? Lincecum en Cain krijgen Bumgarner gooide dit seizoen 217.1 het meeste geld, maar speelden geen (Cain) of nauwelijks (Lincecum) een rol innings en gooide daarna in de meest in het succesvolle seizoen. Moet je, om stressvolle maand van het honkbal­ even jaren lijken te presteren, maar ook omdat zij alles anders aanpakken dan de standaard in de MLB.

M

Madison Bumgarner maakte

deel uit van alle drie de Giants teams die in de afgelopen vijf seizoenen de World Series wonnen. Zijn statistieken in de World Series zijn werkelijk fenomenaal: Bumgarner is 4­0 met een ERA van 0.25. Oftewel: in 36 World Series innings kreeg de southpaw slechts 1 verdiend punt tegen. Hij gooide 31 keer drie slag tegenover slechts vijf keer vier wijd. Met deze statis­ tieken dingt MadBum zonder twijfel mee naar de beste World Series pitcher ooit.

NYT­journalist David Leonhardt besloot, voormalig econoom dat hij is, om een statistiek te ont­ werpen waarmee je in een duidelijke score duidelijk kunt maken wie de beste World Series pitchers ooit zijn. Pit­ chers worden zowel beloond voor kwantiteit (aantal innings) als kwaliteit (zo min mogelijk punten tegen). Hij kwam tot de volgende, ietwat simpele, for­ mule: aantal innings – 3x het aantal verdiende punten – 1.5 x het aantal onverdiende punten.

Op basis van deze formule blijkt dat de legendarische Christy Mathewson de beste World Series pitcher ooit is. Leonhardt besloot daarom zijn stat de Matty Score te noemen. In 1905 en tussen 1911 en 1913 gooide ‘Matty’ maarliefst 101.2 innings in de Fall Classic, bijna 70(!) meer dan Bumgarner. Mathew­ son komt daarmee uit op een Matty Score van 56, maar Bumgarner staat met een score van 33 wel mooi op een gedeelde tweede plaats met Sandy Koufax!

seizoen nog eens bijna een kwart daarvan. In één maand!

Was dit het beste postseason ooit

voor een pitcher? Om die vraag te beantwoorden, schakelen we de hulp in van Mike Axisa, schrijver voor CBS. Hij onderzocht welke pitchers eveneens fantastisch presteerden in oktober.

Zijn bevindingen? Bumgarner was pas de zevende pitcher die in één post­ season twee complete game shutouts gooide. Alleen Randy Johnson stond in 2001 in die twee shutouts minder honklopers toe en gooide bovendien meer strikeouts. Van de zeven werpers met twee shutouts in een postseason wisten Whitey Ford, Lew Burdette en Sandy Koufax ze allebei te gooien in de World Series, de andere werpers hadden er ofwel een Division Series wedstrijd of een Championship Series wedstrijd voor nodig.

In 1905 gooide Hall of Famer Christy Matthewson shutouts in Game 1, 3 en 5 van de World Series en hoewel het toen een heel ander spelletje was, wordt dit nog altijd gezien als de beste werpersprestatie ooit in de World Series.

Was de prestatie van Bumgarner dit jaar dan de beste van het moderne honkbal? Zijn zes goede starts en dan ook nog eens de uiterst dominante vijf innings in relief voor de save in Game 7 van de World Series waren werkelijk fenomenaal.

Axisa vergeleek zijn

prestatie van dit seizoen met die van werpers die minimaal dertig innings in

dan de Angels, het best sco­ rende team van dit seizoen (4.77), worden zijn heldenda­ den in oktober nog iets hoger ingeschaald. Toch mogen we stellen dat Bumgarner de afge­ lopen maand historisch goed gepresteerd heeft. Als kers op de taart gooide hij met slechts twee dagen rust na zijn shutout (117 pitches) in Game 5 nog vijf shutout innings (68 pitches) als reliever om de een postseason wedstrijd in het slot te gooien, de save gooiden met een ERA van onder de 2.00 sinds de invoering van de te pakken en de World Series te be­ slissen in het voordeel van zijn Giants.

League Championship Series in 1969.

Naast Bumgarner waren dat nog eens et is een van die legendarische vijftien andere werpers. Alleen John momenten in oktober, die zo in het Smoltz (1996) en Burt Hooton (1981) rijtje past bij de bloederige sok van Curt hadden een lager ERA met respectie­ Schilling, de ‘Mr. November­homerun’ velijk 0.95 en 0.82, maar Bumgarners van Derek Jeter, de homerun van de prestaties waren indrukwekkender omdat hij bijna 20 innings meer gooide dan deze twee mannen.

H

Van de zestien werpers is Bumgarner

eerste in innings, derde in ERA, tweede in WHIP (Walks and Hits per Innings Pitched) en derde in WPA. WPA staat voor Winning Percentage Added en meet in hoeverre een speler de kans dat zijn team de wedstrijd wint met zijn prestaties beïnvloed heeft. De enige die net als Bumgarner in al die categorieën ook zo hoog scoort is Curt Schilling, die dankzij zijn werpen in 2001 tweede staat in innings, vijfde in ERA, eerste in WHIP en eerste in WPA.

Omdat Schilling dit presteerde tijdens de hoogtijdagen van het steroïden­ tijdperk, waarin het gemiddelde team in een wedstrijd meer runs scoorde (4.78)

In het hoofdartikel wordt Madison Bumgarner al vergeleken met een World

Series MVP van 2001, maar in dat historische postseason werden er twee spelers gekroond als MVP van de Fall Classic. En ook met die tweede werper heeft MadBum veel gemeen. Net als Randy Johnson is Bumgarner een grote lefty (1.96m en 107 kg) die hard gooit en veel slagmensen angst inboezemt.

Johnson startte in 2001, net als Bumgarner, twee wedstrijden in de World Series tegen de Yankees. Hij gooide een shutout in Game 2 en versloeg de Bronx Bom­ bers opnieuw in Game 6 met zeven sterke innings. Een dag na zijn start in Game 6 kwam hij als reliever met twee uit in de achtste inning en een 2­1 achterstand in de wedstrijd. Hij gooide 1.1 inning en stond geen enkele loper op de honken toe. Dankzij de walk­off bloop single van Luis Gonzalez in de gelijkmakende slagbeurt van de negende inning pakte hij zijn derde win van de World Series, pakten de Diamondbacks de titel en werd Johnson samen met Schilling MVP.

Hieronder zie je hoe dicht de prestaties van beide werpers bij elkaar liggen: NAAM

JOHNSON '01

GAMES STARTS IP 3

BUMGARNER '14 3

2 2

W­L

ERA WHIP K'S

WPA

2­0

0.43 0.48

1.7

17.1 3­0 21

1.04 0.69

19 17

1.58

zwaar geblesseerde Kirk Gibson en ga zo maar door. Bumgarner heeft zich in oktober de geschiedenisboeken in gepitcht.

Boerenpummel

Madison Bumgarner is een echte winnaar, een speler die bovendien tot grootse prestaties in staat blijkt wanneer de druk het hoogst is. Er vloeit ijswater door zijn aderen. In een interview liet hij al eens optekenen nooit nerveus te zijn voor een wedstrijd. Als hij op de heuvel staat straalt hij ook duidelijk een mix van zelfverzekerdheid en bluf uit met zelfs een snufje nonchalance. Hoe komt hij aan die mix en aan zijn gigantische nuchterheid?

Bumgarner groeide op in North

Carolina en woont inmiddels met zijn vrouw, wie hij als huwelijksgeschenk een koe gaf, buiten het seizoen op een grote ranch. Eigenlijk is hij een echte boerenpummel. Zodra het seizoen voorbij is vertrekt hij zo snel mogelijk vanuit zijn appartement in San Francisco richting zijn ranch op het platteland. Daar woont hij vlakbij zijn vader, Madisons grootste fan, die ons in een prachtig artikel in de New York Times een inkijkje geeft in zijn immense drive om te winnen: That boy would try to steal a steak off the devil’s plate.

Zijn prestaties, zijn mentaliteit en zijn achtergrond als boerenjongen in combinatie met het feit dat hij na elke gewonnen series in het naseizoen minimaal drie halve liter blikken bier in één klap achterover sloeg, maken van hem een True American Hero. MadBum is pas net 25 jaar. Van hem gaan we nog jaren genieten als een van de beste linkshandige werpers in de league! •

De prestatie van lefty Madison Bumgar­

ner was groots. MadBum's outings behoren to de beste aller tijden, en zijn te vergelijken met de dominatie van Christy Mathewson in 1905, Sandy Koufax (1964), Orel Hershiser (1988) en Curt Schilling en Randy Johnson (2001).

Voorwaar geen gezelschap waarvoor je je hoeft te schamen. Bumgarner gooide in totaal 52 2/3 innings in het naseizoen, met een ERA van 1.03 en een strike­to­ walk ratio van 7:1. Wauw.

Wellicht dat de prestatie van Bumgarner in 2014 ooit zal worden herinnerd als die van Don Larsen in 1956. Op 8 oktober van dat jaar gooide de Night Rider in Game 5 van de World Series een perfect game tegen de Brooklyn Dodgers. Tot op de dag van vandaag is dat de enige per­ feccto (er staan er in totaal slechts 23 in de boeken) die ooit in het naseizoen (en dus ook de Fall Classic) werd gegooid.

Het was Larsen's tweede

start in de Series van 1956. Ook in Game 2 mocht hij beginnen, maar dat was geen succes. Hoe­ wel de Yankees een 6­0 voorsprong namen, had Larsen het niet die avond.

Hij gaf een hit op een vier walks, waarna hij al in de tweede inning weer van de heuvel werd gehaald.

Game 2 zou uiteindelijk met 13­8 worden verloren.

Game 5 werd een heel ander verhaal. Larsen had uiteindelijk slechts 97 pitches nodig om zijn master­ piece te vervolmaken. Slechts Brooklyns Pee Wee Reese kwam (al in de eerste inning) tot een 3 ball count. "Ik had een geweldige controle, die avond", blikte Larsen later terug, "een controle zoals ik in m'n carriere nooit meer heb gehad." •

TEKST GEERT JAN DARWINKEL

1. MADISON BUMGARNER LHP, SAN FRANCISCO GIANTS

Jazeker, MadBum, in back­to­back weken.

World Series MVP zat na z'n eerste twee beurten al stevig in z'n zak, maar als reliever/closer deed Bumgarner er in Game 7 nog 'ns een schepje bovenop.

Sportman van 't Jaar ligt in 't verschiet, maar hier is eerst opnieuw de WINNAAR VAN DE WEEK.

2. BRUCE ARIANS COACH, ARIZONA CARDINALS

De snelle starters van het NFL­seizoen, laten her en der steken vallen. Zo zijn zowel de Chargers als Cowboys intussen bezig met losing streaks. Zo niet de Cardinals van coach Bruce Arians. 7­1 zijn ze inmiddels, en dat in die vooraf zo sterk geachte NFC West. Wordt vast en zeker vervolgd.

3. ANTHONY DAVIS PF, NEW ORLEANS PELICANS

MVP? Zeg nooit nooit. Goed, de oppositie in week 1 luisterden naar de weinig illustere namen Magic en Mavs, maar met een gemiddelde van bijna 29 punten en 16 rebounds heeft The Brow de eerste stappen gezet.

1. PHILIP RIVERS QB, SAN DIEGO CHARGERS

Een paar weken geleden nog maar, stonden de San Diego Chargers op een 5­1 record, en leek Rivers een serieuze kandidaat voor de MVP Award. Intussen zijn de bordjes 'n tikkie verhangen. De Bolts regen al weer drie nederlagen aaneen, waarbij Rivers in z'n laatste duel (tegen Miami) goed was voor drie picks en een fumble. Sorry, Phil, maar jij bent de LOSER VAN DE WEEK.

Kalmte voor de storm

De Lakers zijn slecht. Nuanceren is

onnodig en het is onmogelijk mooier te maken dan het is. De goud­paarse brigade verloor vier van de eerste vier wedstrijden van het seizoen. Nul uit vier. Dat is sinds het team zich in LA vestigde pas één keer eerder gebeurd. Veelzeggend was het gênante moment in het duel met de Clippers, die de bal in het net dunkten terwijl de mannen van de Lakers nog druk bezig waren met de tactiek bespreking.

Over één ding lijkt iedereen het eens: aan Kobe Bryant ligt het niet. Waar hem vorig jaar de ondergang van de Lakers nog werd verweten (omdat hij zo nodig 48 miljoen dollar wilde verdienen aan een contractverlening), valt hem nu vooral lof ten deel. Hij is 36, komt terug van twee zware opeenvolgende blessures en hij lijkt in bloedvorm. Kobe Bryant is terug. Alleen jammer van dat team om hem heen.

Bryant raakte al voor het seizoen goed

en wel begonnen was Steve Nash en Julius Randle kwijt. Zijn geduld wordt flink op de proef gesteld, maar Bryant lijkt verrassend kalm. Na verloren wed­ strijden reageert hij rustig en realistisch.

Bijna alsof hij geaccepteerd heeft dat hij dit seizoen vooral voor zichzelf zal spelen. De vraag is hoe lang die kalmte duurt. Iemand die al uit z’n slof schiet als hij door ESPN op plek 40 in een spe­ lerslijstje wordt gezet, kan het gepruts van het team om hem heen nooit een heel seizoen lang rustig aanzien. Het is de kalmte voor de storm. •

Eva Gerritse.

Het oogde van een afstandje als het

gebruikelijke tafereel voorafgaand aan een sportwedstrijd in de Verenigde Staten. Een fikse parkeerplaats met grote SUV’s en pick­up trucks, met de kofferbak open en de barbecue rokend ernaast. In de schaduw van de imposante Commodore Barry Bridge, die Pennsyl­ vania en Delaware nabij ’t grensplaatsje Chester verbindt met de zuidelijke punt van New Jersey, was alles echter een tikkeltje anders.

Hier geen bierbuiken, geen losgeslagen studenten op hun kop op vaten bier, maar flessen cola, zakken popcorn en rondrennende kinderen. Het Amerikaanse damesvoetbalteam trekt een ietwat ander publiek dan de meeste andere stadion­ sporten, maar de sfeer is er niet minder om. Glunderend lopen de jongedames, soms nog aan de hand van hun ouders, richting het stadion. Op de rug van hun witte shirts veelal dezelfde namen.

Wambach, Morgan, Solo.

Title IX

De populariteit van vrouwenvoetbal in de VS is niet zo heel moeilijk te verklaren.

Dankzij een cruciaal amendement uit 1972 in de wetgeving voor hogere educa­ tie van enkele jaren eerder, een toevoe­ ging beter bekend als Title IX (“title nine”), moet ’t aantal studiebeurzen voor vrouwelijke atleten gelijk staan aan het aantal studiebeurzen voor mannelijke atleten per instituut in het hogere onderwijs.

In de praktijk bete­

kent dit vooral dat de grote footballploeg, die geen vrouwelijk equi­ valent kent, moet wor­ den gecompenseerd via andere sporten. Op de meeste scholen doen ze dat door bij een aantal kleinere sporten wel de vrouwen, maar niet de herentak te financieren. Dat klinkt oneer­ lijk, maar de wet zegt niets over hoe je de studiebeurzen moet balanceren. Drie sporten waar de vrouwenteams vooral

profiteren zijn roeien, volleybal en… voetbal.

Waar in andere landen de budgetten

voor talentontwikkeling, mede door een gebrek aan populariteit, ver achter zijn gebleven ten opzichte van de heren, is in de VS het budget dus via de wet kunstmatig op gelijk niveau gebracht.

Die tactiek wierp voor een aantal spor­ ten zijn vruchten af. De Amerikaanse damesroeiploeg is sinds 2006 ongeslagen op grote toernooien en de voetbalploeg doet daar weinig voor onder. Een enkele schuiver op een recent eindtoernooi daargelaten.

Tactiek

Tactisch speelt Ellis een ander spel dan haar voorgangers. Jarenlang werd gemakshalve 4­4­2 gespeeld, maar Ellis kiest voor een frisse visie en schakelt over op een formatie die, afhankelijk van de opponent, met wisselende aantallen op het middenveld werkt en veel gebruik maakt van twee diepe vleugelspeelsters, die de vrijheid hebben naar binnen te komen.

Na eerder op de dag 120 ongekend

slechte minuten tussen Costa Rica en Trinidad & Tobago te hebben aanschouwd – een duel gewonnen door Costa Rica Mexico na penalties – werd het al gauw duide­ lijk hoe groot het verschil is tussen de Die schuiver van toen hing als een wolk VS en de rest van de CONCACAF boven het cruciale kwalificatieduel deze teams. Er werd naar hartenlust gecom­ avond vlak buiten Philadelphia. Een dag bineerd op het perfect geknipte gras­ eerder leverde de naam Mexico dan ook veld en de ploeg stond al met 1­0 voor, het meest open antwoord van de voordat Mexico ook maar een serieuze persconferentie op, toen werd gevraagd combinatie had laten zien. naar die met 2­1 verloren kwalificatie­ wedstrijd. “Die wedstrijd in 2010 was Dat tactische en technische een wake­up call voor ons,” zei Carli overwicht werd alleen nog Lloyd, “dat we geen garanties hebben maar duidelijker, toen de op een overwinning. Het heeft ons wel vermoeidheid begon toe te een stukje bescheidenheid bijgebracht.”

Mexico deed toen, op een knollenveld in Cancun, het onmogelijke. Na 26 mislukte pogingen wonnen de Mexi­ caanse vrouwen onverwacht met 2­1.

Het was de eerste nederlaag ooit voor de Amerikaanse damesploeg in een WK­kwalificatieduel en ze werden gedwongen tot een play­off met Costa Rica. Een wedstrijd die, hetzij met beperkte cijfers, wel gewonnen werd.

slaan bij Mexico. Vooral vleugelspeelster Tobin Heath liep haar directe opponente helemaal zoek en leverde keer op keer de bal keurig af bij haar spitsen. Dat het geen monster­ score werd lag overigens vooral aan ’t aantal keren dat de paal en de deklat werden getroffen Inmiddels zit er een andere bondscoach en de 3­0 eindstand had met iets op de bank. Jill Ellis is haar naam en na meer mazzel ook gerust 6­0 of 8­0 twee fases als interim­bondscoach is ze kunnen staan. sinds april de opvolgster van Tom Ser­ manni, die op straat werd gezet na een Lek blamerende reeks in de Algarve Cup, waar de VS ternauwernood niet laatste Voor zover je al van een lek kon werd, door in de wedstrijd op plek spreken, lijkt dat onder coach Jill Ellis zeven Noord­Korea te verslaan, nadat wel boven. Ook zonder sterspeelster in de poulefase niet gewonnen werd.

Alex Morgan, die twee maanden

uitgeschakeld is met een enkelblessure, was de ploeg veruit de sterkste op weg naar de CONCACAF­titel. Die titel is overigens pas recent in ’t leven geroe­ pen, maar betekende dat de VS en Costa Rica, ondanks hun WK­tickets, toch twee dagen later tegen elkaar op moesten draven in wat toch vooral als een spek­en­bonen­finale voelde.

Het werd 6­0 voor Amerika.

Veel belangrijker was het duel eerder

die dag, officieus om de derde plek op ’t CONCACAF­toernooi, dat als een tour langs verschillende in de VS trok, maar vooral toch om die laatste WK­plek.

Mexico zou in die wedstrijd Trinidad & Tobago verslaan met 4­2, om het klasseverschil tussen de Amerikaan­ se ploeg en de rest nog maar eens te benadrukken.

Canada

Het WK wordt volgend jaar in Canada gespeeld en het is nu al niet zonder controverse. Er is namelijk besloten om op kunstgras te spelen, tot ergernis van vooral de betere teams. Die combi­ neren liever op echt gras en vinden kunstgras op zo’n groot toernooi, al dan niet vanwege de kosten, de suggestie wekken dat vrouwenvoetbal niet serieus wordt genomen. Los van het blessurerisico en de schaafwonden, die door de Amerikaanse aanvalster Sydney Leroux met succes op beeld werden gedeeld op Twitter en een storm aan reacties opleverden.

“Ach,” zei een voetbalvader op de

tribune, “mijn dochters snappen de kritiek niet. Zij kibbelen op de training over wie er juist op ’t kunstgrasveld mag trainen. Het is zachter vallen en altijd hetzelfde, in tegenstelling tot ’t echte gras.” Misschien heiligschennis in de oren van de Europese voetbalpurist, maar hier in de VS moeten voetballers en hun fans wat meer pragmatisch zijn.

Je bent niet de meest populaire sport, dus je moet het doen met wat je kunt krijgen.

Dat heeft het vrouwenvoetbal alvast met verve gedaan, want op een frisse vrijdagavond in oktober zaten er toch meer dan tienduizend fans in ’t bijzon­ dere PPL Park, normaal gesproken de thuisbasis van de MLS’ Philadelphia Union. Hier ligt wel een echt grasveld, tot vreugde van de Amerikaanse ploeg, die er maar meteen goed gebruik van maakten.

Hun protest en verzoek tot

heroverweging van de ondergrond is overigens afgewezen. Er zou geen geld voor zijn, aldus FIFA. De kosten? Nog geen drie miljoen euro voor het hele toernooi. Er loopt inmiddels een rechtszaak. •

“We hebben de wereld laten zien dat we een voetbalnatie zijn”, twitterde MLS­commissioner Don Garber nadat Amerika door België was uitgeschakeld op het WK in Brazilië. De VS hadden voetbal omarmd in het toernooi waarin de ploeg van Jürgen Klinsmann tot aan de achtste finales was gereikt. Daarin werd het na verlenging uitgeschakeld door België (2­1). Gemiddeld keken 4,5 miljoen Amerikanen naar de duels van het United States Men’s National Team (USMNT). De piek werd bereikt tijdens het met 1­0 van Duitsland verloren duel, toen 18,2 miljoen in de States af­ stemden op ESPN. Daarnaast trokken de Spaanstalige zender Univision en internetpagina ESPN.com bijna tien miljoen kijkers

tijdens die wedstrijd. Voetbal is popu­ laider dan ooit in de Verenigde Staten.

Volgens Sean Brown, verbonden aan de Harvard­opleiding sportsociologie, was de voetbalgekte mede te danken aan de media. “De invalshoek van media verschoof van ‘we berichten over een evenement waar niemand om geeft’ naar ‘we berichten over een evenement waar eigenlijk wel een soort van om gegeven wordt’.” Deze aanpak werkte aanstekelijk op het Amerikaanse volk, zag ook New York Times­journalist David Waldstein: “Iedereen zat tot over zijn oren in het voetbal. Mensen die naar het WK keken waren trots op hun land.”

De prestaties van Klinsmanns team

werkten aanstekelijk en drongen door tot in de stadions van MLS­clubs. Zo zat het CenturyLink Field van Seattle

Sounders op de dag van de WK­finale tussen Duitsland en Argentinië ‘gewoon’ vol. Liefst 67.000 aanwezigen zagen hoe Dempsey, één van de Amerikaanse sterren in de MLS, zijn team met een doelpunt de weg wees naar de over­ winning op Portland Timbers.

Waldstein dacht aanvankelijk dat de

gekte na het WK even zou gaan liggen.

“Ik had na het kampioenschap een dalletje in de toeschouwersaantallen verwacht”, vond hij. “De populariteit van voetbal groeit langzaam en dat is de juiste weg om permanent groter te worden.” Toch stegen de gemiddelde toeschouwersaantallen. Vorig seizoen kwamen gemiddeld 18.608 mensen op MLS­wedstrijden af, in 2014 steeg dat aantal exponentieel met 2,9% naar een gemiddelde opkomst van 19.148 kijkers per wedstrijd. Ter vergelijking: de NFL en NBA scoren wat betreft toeschouwersaantallen lager. De MLS is

kortom niet meer het kleine neefje van de klassieke Amerikaanse sporten.

Ook uit de nieuwe televisiedeal die MLS sloot met ESPN, Univision en FOX valt te herleiden dat de voetbalcompetitie ‘hot’ is. De achtjarige overeenkomst levert de clubs in totaal 720 miljoen dollar op, een jaarlijkse opbrengst van 90 miljoen dollar. Een behoorlijke ver­ betering ten opzichte van het oude contract. Dat was met achttien miljoen dollar (ESPN, NBC en Univision) slechts een fractie.

Het reguliere seizoen van de MLS was misschien wel het leukste ooit. Records werden zowel individueel als in team­ verband gebroken alsof het niets was.

Maar het was vooral het seizoen van Landon Donovan. De aanvaller annex middenvelder van Los Angeles Galaxy kondigde op 7 augustus

aan zijn kicksen na dit jaar aan de wilgen te hangen en begon daarna aan een af­ scheidstournee die bijna bekroond werd met de Supporters’ Shield. Bijna, want op de laatste speeldag kaapte Seattle Sounders de titel voor Donovans neus weg door LA Galaxy met 2­0 te verslaan.

Desondanks kende de 32­jarige

Donovan een topseizoen. Hij brak verscheidene records, zoals dat van meeste assists en meeste doelpunten in de MLS. Daarnaast leidt de Galaxy­speler ook de klassemen­ten van de meeste wedstrijdbeslissende doelpunten en assists. Door al die records zou je mis­ schien verwachten dat Donovan in zijn laatste jaar de titel van MVP opeist, maar die eer lijkt voorlopig ver weg. In de laatste drie wedstrijden, die beslissend waren voor de strijd om de Supporters Shield, was Donovan geen schim van zichzelf. De aanvaller scoorde niet en gaf geen assist. Daardoor maakte hij een vrije val in de MVP­ranglijst.

Hoe dan ook, voetbal is en blijft een teamsport. Dit seizoen werd duidelijk dat je in de MLS als team moet acteren om een plek in de playoffs te bemachtigen.

Seattle Sounders en LA Galaxy staken dit jaar met kop en schouders boven de rest uit. DC United was ‘best of the rest’.

Opmerkelijk, nadat de ploeg van Ben Olsen vorig jaar nog onderaan in de conference was geëindigd. Dit jaar was het team uit Washington vooral defensief sterk, dat bleek de basis voor een goede derde plaats. Een goede basis staat ook bij het altijd constant presterende Real Salt Lake, de nummer vier.

New England Revolution, het team van

voormalig Ajax­speler Geoffrey Castillion, was misschien wel dé verrassing van het seizoen. Het team wordt op papier als één van de compleetste teams van de MLS gezien en legde op indrukwekkende wijze beslag op de tweede plaats in de Eastern Conference. Zeventien zeges, vier gelijke spelen en dertien nederlagen.

Dat zijn records om mee thuis (of in de playoffs) te komen. Bovendien is Lee Nguyen, die in het seizoen 2005/2006

zijn opwachting maakte in een PSV­ shirt, maar nooit doorbrak, dit seizoen in topvorm. De middenvelder scoorde achttien doelpunten en gaf vijf assists in 32 wedstrijden. Nguyen is ontketend en kan zichzelf nu onsterfelijk maken in de playoffs.

Het laatste ticket voor de playoffs

werd op de slotdag van het reguliere seizoen gepakt door Vancouver White­ caps, dat rivaal Portland Timbers nipt voorbleef. In de playoffs ging het ech­ ter direct onderuit tegen FC Dallas (2­ 1), waardoor de Whitecaps op tijd met vakantie kunnen.

doelpunten van… Bradley Wright­ Phillips. Einde oefening voor de MLS Cup­winnaar van 2013. Het team had dit seizoen te veel last van blessures en het WK, waar Sporting een aantal spelers door miste. Te veel om net als vorig jaar tot ver in de playoffs te geraken.

Het recordbrekende

seizoen gaat nu naar zijn hoogte­punt. Wie gaat de titel in de MLS grijpen?

De teams zijn aan elkaar gewaagd en dat maakt de competitie alleen Twee teams die in de playoffs voor een maar leuker. Zo leuk verrassing zouden kunnen zorgen, zijn dat de MLS tegenwoordig Columbus Crew en FC Dallas. Crew gemiddeld meer leek na een matige seizoensstart toeschouwers gezien, maar herstelde zich knap. Met trekt dan tien zeges uit de laatste vijftien duels bijvoorbeeld de valt de ploeg van Gregg Berhalter ze­ NHL of NBA. ker niet uit te vlakken voor een goede Het kleine neefje prestatie in de strijd om de MLS Cup. is uitgegroeid tot FC Dallas had vooral problemen met de een volwaardig familielid. Een fitheid van spelers. Mede door blessures moest de ploeg vechten voor familielid dat in de vechthouding staat. een plek bij de laatste tien, maar dat Klaar om Amerika lukte uiteindelijk wel. De jonge definitief te Colombiaanse spits Fabian Castillo is veroveren. • een garantie voor doelpunten en wie weet wel een verrassing in de playoffs.

Een doelpuntenmaker

hebben ze ook in New York. Bradley Wright­ Phillips is de naam. De Engelse spits van New York Red Bulls was met 27 treffers van grote waarde voor de ploeg die als vierde eindigde in de Eastern Conference. Bovendien wist hij het record van meeste doelpunten in een seizoen te evenaren.

Titelhouder Sporting Kansas City haalde de playoffs wel, maar ging in de eerste ronde direct onderuit tegen New York Red Bulls. Dit dankzij twee

NEW YORK RED BULLS: Wonnen de MLS nog nooit, maar staan wellicht aan de vooravond van een primeur. De 27 doel­ punten van Wright­Phlilips dit seizoen bieden in elk geval perspectief.

SEATTLE SOUNDERS: De bekerhouder is ook in de competitie een grote kans­ hebber. Met Dempsey en Martins in bloedvorm misschien wel dé titelfavoriet.

FC DALLAS: Jonge honden, met talenten

als Fabian Castillo in de gelederen.

Veteraan Blas Pérez moet de jongelingen bij de hand nemen, wil het gebrek aan ervaring Dallas niet fataal worden.

VANCOUVER WHITECAPS: Waren al niet in beste vorm en toen was Gerhson Koffie ook nog 'ns geblesseerd... De vroege uitschakeling was onontkoombaar.

SPORTING KANSAS CITY: De

titelverdediger bouwt dit seizoen op internationals als Besler, Zusi en Feilhaber, maar Sporting is zichtbaar minder ver dan vorig jaar.

D.C. UNITED: De gedeeld recordkampioen (4x) begon het seizoen dramatisch. Toch lijkt de ommekeer inmiddels ingezet met spelers als Boswell en Espindola.

COLUMBUS CREW: Het behalen van de

play­offs is al een prestatie op zich voor Columbus. Pas als aanvaller Frederico Higuain net zo makkelijk zou scoren als zijn broer, maakt Crew kans om verder te komen.

NEW ENGLAND REVOLUTION: Men

neemt een talent als Lee Nguyen, een vleugje ervaring van bijvoorbeeld Jermaine Jones en wat krijg je? Een kans­ hebber voor de titel, want dat zijn de Revs.

REAL SALT LAKE: De verliezend finalist

van vorig jaar is op zoek naar eerherstel.

Real speelt mogelijk het beste positiespel van iedereen. Gelukkig is Alvaro Saborio hersteld van een gebroken voet.

LA GALAXY: Met drie titels in de laatste

vier jaar, behoort Galaxy altijd tot de favorieten. De titel dit jaar zou een mooi afscheid zijn voor Landon Donovan zijn.

Extra motivatie, dus. (YANNICK MULDER)

I like Big Ben

Ik moet een bekentenis doen. Er is een man in de NFL waar ik wel eens over

fantaseer. Zonder dat ik het echt door heb, droom ik dan een paar minuten weg en beleef ik de meest bizarre avonturen met deze superster. Even voor de duidelijkheid: het zijn geen seksuele fantasieën, net als deze Amerikaan val ook ik op mooie vrouwen, maar het zijn enorme belevenissen.

Mijn nieuwe beste vriend in mijn dromen is de quarterback van de Pittsburgh Steelers, Ben Roethlisberger. 1.96 met lang, 110 kilo schoon aan de haak, een boom van een vent waar je echt letterlijk en figuurlijk niet omheen kan. Big Ben was dan ook al snel zijn bijnaam in Amerika.

Het lijkt mij alleen al geweldig om naast Big Ben door de straten van mijn woonplaats te lopen. Ik ben zelf behoorlijk klein en niet echt een opvallende verschijning, dus Ben zou dat dan mooi compenseren. Samen zouden we mijn voormalige studentenkroeg ingaan, ik als eerste naar binnen, gevolgd door Ben. De hele zaak valt stil. Mensen laten hun glazen vallen, de muziekinstal­latie begeeft het gelijk en de uitsmijter springt huilend op zijn fiets en spurt naar zijn moeder. Big Ben bestelt vriendelijk twee Budweiser en de barkeeper moet dan met trillende stem antwoorden dat ze alleen maar Amstel hebben. Ben gromt en knikt. Dat moet dan maar. Hij legt een briefje van honderd dollar op de bar, dat de Amsterdamse barman snel accepteert en tussen de euro’s in de kassa legt.

Ben Roethlisberger is een fenomeen. Inmiddels 28 jaar oud en tweevoudig

winnaar van de Superbowl. Gezegend met een gouden arm maakte hij na zijn debuut in de NFL al snel naam en faam en in zijn tweede seizoen pakte hij met de Steelers al de hoogste prijs. Natuurlijk is Big Ben ook multimiljonair. Van onbesproken gedrag is hij niet, integendeel. Al het vroege succes is hem volgens velen naar het hoofd gestegen. Het bekende verhaal eigenlijk. Jonge kerel verdient veel geld, en verliest de realiteit uit het oog. Ben is lang niet bij iedereen populair in Amerika. You like him, or you don’t. Er is geen grijze middenweg.

Meerdere malen werd Ben beschuldigd van aanranding of verkrachting. In 2009 zou Roethlisberger met de smoes dat zijn televisie kapot was een vrouw naar zijn hotelkamer hebben gelokt, om haar vervolgens als een ervaren NFL­ verdediger ook in die kamer te houden. De beschuldiging die een jaar later kwam was nog erger en ging over eventuele verkrachting. Een vrouw claimde dat Roethlisberger haar dronken had gevoerd met diverse shots, waarna in een badkamer tegen haar zin in seks volgde. Een leger van advocaten werd ingezet, in beide zaken werd Roethlisberger niet vervolgd. Het leverde hem wel een rol op in South Park, waar de quarterback op hilarische wijze werd neergezet als afkickend seksverslaafde....

Deze column verscheen eerder op 21 januari 2011. LEES HIER VERDER.

Londen. Zondagmiddag,

buiten de landgrenzen gespeeld, als je de even na drie uur. Detroit United States Air Forces Lions­kicker Matt Prater trapt Game in 1952 tussen de een fieldgoal van 50 yards Fuerstenfeldbruck Eagles raak en zorgt daarmee dat zijn Lions de en de Burtonwood Bullets op Atlanta Falcons verslaan in de allereer­ het oude Wembley niet ste lunchwedstrijd in de geschiedenis meerekent. van de NFL. Zo’n 50.000 Engelsen gaan helemaal uit hun dak. En dat voor een n 1986 begon de NFL met uitwedstrijd voor de Lions. de 'American Bowl', een serie pre­season games op De NFL laat dit jaar drie competitie­ Wembley, om zodoende de wedstrijden op het heilige gras van Engelsen warm te maken voor Wembley in Londen afwerken. Alle drie American Football. Die serie werd al de wedstrijden zijn stijf uitverkocht. snel uitgebreid over de rest van de Het wereldwijd verbreden van het merk wereld. De jaren er na volgden steden NFL lijkt zijn vruchten af te werpen, na als Tokyo, Montreal, Berlin, Barcelona, een uitgekiend beleid over enkele Dublin, Mexico City, Toronto, decennia.

Monterrey, Vancouver, Sydney en Osaka. e Amerikaanse bazen van de National Football League hebben altijd Tot 2005 werden die wedstrijden in de de drang gehad om zich verder te voorbereiding gespeeld. Er volgde een ontwikkelen buiten de Verenigde echte doorbraak later dat jaar, toen op Staten. In 1986 werd er voor het eerst

I

D

meest bezochte reguliere NFL­game 2 oktober ooit. Voor de Cardinals 'Futbol werd het een thuis­ Americano' werd geïntro­ wedstrijd, ook omdat ze hun eigen Sun Devil Stadium nooit vol kregen. duceerd in Mexico. In Het succes van 'Futbal Americano' Mexico City versterkte het gevoel bij de toenmalige troffen de Arizona NFL­baas Paul Tagliabue om verder te Cardinals en San Francisco gaan op deze weg. Echter ging 49ers elkaar. Het grote verschil met voorgaande jaren Tagliabue een jaar later al met pensioen. was dat er nu daadwerkelijk een echte wedstrijd werd Roger Goodell, zijn opvolger, bleek afgespeeld. hetzelfde idee te hebben met de NFL. aar liefst 103.497 mensen Twee maanden na zijn aanstelling liet hij duidelijk over de internationalisering bezochten de wedstrijd, en daarmee staat het nog altijd in uit. “Ik weet niet of het echt gaat gebeuren, maar een mogelijkheid is het de boeken op plek 2 van de zeker.”

M

International Series

Het bleef niet alleen bij woorden, want in 2007 ontstond de ‘NFL International Series’. De New York Giants en Miami Dolphins hadden de eer om de eerste competitiewedstrijd te spelen in Londen. De eerste 40.000 kaarten waren binnen 90 minuten uitverkocht.

team uit Jacksonville, dat in 2012 bekend maakte dat het tot 2016 elk jaar een thuiswedstrijd zou gaan afwerken op Wembley.

Qua bezetting van hun stadion,

EverBank Field, staan de Jags op plek 23 van procentuele bezettingsgraad.

Gemiddeld trekken de Jags dit seizoen 63.443 toeschouwers. Op Wembley e jaren erna werd er elk jaar telkens kwamen vorig jaar zo’n 20.0000 meer mensen af op hun thuiswedstrijd tegen een competitiewedstrijd afgewerkt.

Waar in 2007 de focus lag op het kijken de San Francisco 49ers. naar twee Amerikaanse ploegen die midden in het seizoen de overstap naar Money Londen maken, werd een jaar later de Waar de Cardinals in 2005 om die volgende stap in het proces gezet. Met reden ook kozen voor een de komst van de San Diego Chargers thuiswedstrijd in Mexico, gaat die reden naar de Engelse hoofdstad werd er gekeken hoe een team van de westkust anno 2014 niet meer op. Michael Bidwell, president van het zich weet te houden gedurende een team uit Arizona, geeft juist competitieduel na het doorbreken van aan dat de bezettingsgraad enkele tijdzones. van zijn nieuwe University De NFL International Series blijken een of Phoenix­stadion een reden groot succes en tot 2013 maakten twee is om juist geen thuiswedstrijd te spelen in Londen. teams elk seizoen de overstap naar Londen. In dat jaar werden er voor het n gesprek met fans in Londen gaf eerst twee competitieduels afgewerkt.

Bidwell aan zeker met zijn Cardinals te Een jaar later werden dat er drie, iets willen spelen op Wembley, maar niet wat ook voor 2015 geldt. als gastheer. “De financiële consequentie zou enorm zijn en dat et zoveel positieve impulsen lijkt risico willen wij niet lopen”, vertelde hij een volgende stap niet uitgesloten, maar hoe moet die volgende stap er uit eerlijk. zien? Een eigen NFL­team in Londen, of Het is een probleem dat de NFL aan zag gewoon meer wedstrijden? komen toen het met de International Series begon. Zo neemt de organisatie Jags alle verblijfkosten voor haar rekening van de 140 mensen die elk team met Inmiddels bestaat er een NFL­kantoor zich meeneemt. Daarnaast, wellicht nog in Londen, waar vijftien fulltime belangrijker, betaalt de NFL ook voor medewerkers werken. Daar houden zij elk team een internationale charter, zich voornamelijk bezig met hoe ze de meestal een Boeing 747 of 777. Kosten groeiende fanbase in kaart kunnen voor zo’n vlucht komen ongeveer neer brengen en kunnen laten doorgroeien. op 600.000 dollar.

Van die medewerkers zijn er twee afkomstig uit het Jacksonville Jaguars­ Verhuizen kamp. Zij houden zich puur en alleen bezig met de Jags.

Terug naar de Jags. Inmiddels hebben ze een eigen fanclub in het Verenigd en logisch gevolg aan de hand van Koninkrijk met zo’n 22.500 leden. de keuze van de directie van het NFL­

D

I

M

E

Voor Reggie Bush was de wedstrijd

op Wembley een bijzondere. De ster van de Detroit Lions kwam vanwege een blessure niet in actie en dus moest de running back vanaf de zijkant toekij­ken. “Het is altijd lastig om wel op het veld te staan en niet te kunnen spelen”, vertelt Bush tegenover Sport Amerika. “Maar ik heb enorm genoten van de ambiance op Wembley.”

Het spelen in een ander land brengt ook een andere voorbereiding met zich mee. “Je kunt natuurlijk niet de toerist uit gaan hangen, aangezien we hier voor business zijn.

Maar als je door de straten loopt, of de kranten leest, je voelt gewoon dat het heel anders is. Ik moet er wel bij zeggen dat het gevoel heel erg goed was. Londen is een fantastische stad en de mensen zijn hier heel erg sportminded.”

De 29­jarige Bush had zelf al de geruchten gehoord over de komst van een eventueel NFL­team naar Londen.

“Ik snap dat. De NFL leeft hier enorm.

Ik juich dat idee daarom echt toe.

Vandaag zag je nog echt dat er sprake was een verdeeldheid in het publiek.

Daardoor speelden wij niet echt een een uitwedstrijd.

Sterker nog, ik dacht dat ik zelfs meer mensen hoorden juichen toen wij uiteindelijk wonnen”, lacht Bush.

“E

en team in Londen zou er alleen maar voor zorgen dat de sport nog verder zal groeien en dat de fans echt een eigen team gaan supporten. Dat juich ik enorm toe. Het zal mooi zijn dat met een eigen team in Londen de mensen stapje voor stapje American football steeds beter gaan begrijpen en zodoende van de sport echt gaan houden.”

Eigenaar Shad Khan heeft inmiddels ook een eigen voetbalclub in Londen, Fulham, en dus gaan de geruchten op dat de Jags wellicht wel eens de defini­ tieve overstap zouden kunnen maken naar Londen.

Het zou het niet voor het eerst zijn

dat een bestaande NFL­franchise ver­ huist. In de laatste twintig jaar verhuis­ den twee teams uit Los Angeles naar respectievelijk St. Louis en Oakland en zagen we dat de Houston Oilers in de Tennessee Titans veranderden.

Toch zal een verhuizing nu een extra dimensie krijgen met het meeverhuizen naar een ander land.

Qua fanbase zit het wel goed. Om een nieuwe franchise uit de grond te

stampen, moeten je fans niet te ver van je team verwijderd wonen. Een onderzoek naar de bezoekers van de NFL International Series laat zien dat van alle bezoekers slechts 6 procent Amerikaans is (of Amerikaanse expats die in Europa wonen) en dat 6 procent uit de rest van de Europa komt. Dat betekent dat 88 procent van de fans woonachtig is in Engeland. Van dat grote aandeel is maar liefst 60 procent weer woonachtig binnen een omtrek van drie uur reizen van Londen.

Alle wedstrijden waren dit jaar in een mum van tijd uitverkocht, maar de vraag blijft natuurlijk of dat ook geldt als er acht thuiswedstrijden worden gespeeld. Waar nu de gemiddeld prijs voor een kaartje zo’n

honderd euro is, betekent dat voor een seizoenkaart achthonderd euro neer­ gelegd moet worden.

Belasting

Dat is geredeneerd vanuit het oogpunt van de fans, maar nog belangrijker: hoe komt het team eruit te zien qua spelers?

NFL­spelers gaan nu ook naar het

team dat hun salaris betaalt, maar het zal straks toch een extra stap zijn voor de spelers om in een ander land te gaan spelen. Waar in de VS een absolute footballcultuur hangt, is daarvan in Engeland absoluut (nog) geen sprake.

Bijkomend nadeel voor de mogelijk toekomstige spelers: het belasting­ klimaat. Het verschil met de VS is in dat opzicht enorm en tenzij de Engelse overheid hier een uitzondering voor zal maken, wat niet voor de hand ligt, zal het financieel onaantrekkelijk worden om in Londen te spelen.

Tot 2016 zal de International Series

nog doorgaan. Met de groei van aantal wedstrijden per seizoen, heeft de NFL het idee om per volgend jaar voor het eerst te experimenteren met een back­ to­back serie op Wembley. Er zal gekeken worden of het gras wat er ligt, gelegd voor voetbalwedstrijden, ook de belasting van twee NFL­games kort achter elkaar aankan. Daarnaast zal er

ook alvast richting de toekomst geke­ ken worden. Mocht Londen zijn eigen team krijgen, dan zal er hoogstwaar­ schijnlijk gespeeld gaan worden in blokken van twee à drie wedstrijden.

Dat betekent drie thuiswedstrijden op rij en dan weer drie uit. Dit wordt in college football al gedaan door het team van de University of Hawaii.

Voor komend seizoen zou het kunnen

betekenen dat een team twee wedstrijden achter elkaar afwerkt in Londen. De ene als thuisspelende en de andere als gast.

“Het streven naar meer wedstrijden

in Londen is goed, maar er zijn zeker nog wel problemen. Zoals het verschil in tijd”, erkende Cardinals­president Bidwell. “Stel dat er straks echt een team in Londen komt, hoe doen we het dan met verschil in tijdzones. Het verschil met het oosten is drie uur, maar naar Londen komt daar nog eens een paar uur bij. Dat heeft hoe dan ook extra invloed op het lichaam van de sporter en dus ook op hoe deze kan presteren.’’

Het dichtstbijzijnde team vanuit Londen zou de New England Patriots zijn, op zo’n 5.300 kilometer afstand. De San Diego Chargers liggen bijna drie keer zo ver weg, op zo’n 9.000 kilometer.

Business

Een belangrijke afweging in het gehele proces zal ook zeker het businessmodel achter een franchise in Londen zijn. Een toevoeging van een NFL­team legt de Engelse hoofdstad in ieder geval geen windeieren. Een rapport van Deloitte, in

opdracht van de NFL en een Engelse reclameboer, had als uitkomst dat een NFL­team in Londen ruim 200 miljoen euro zou opleveren voor Engeland.

Alleen de acht thuiswedstrijden zouden de economie al een boost geven van bijna 120 miljoen euro. Daarnaast rekent Deloitte erop dat direct, en indirect, er ook extra inkomsten gegeneerd zullen worden, waardoor het bedrag zal oplopen tot boven de 200 miljoen euro.

FAVORIETE NFL­TEAM New England Patriots San Francisco 49ers Green Bay Packers New York Giants Miami Dolphins Geen Chicago Bears Seattle Seahawks Arizona Cardinals Baltimore Ravens New York Jets Carolina Panthers Denver Broncos New Orleans Saints Cincinnati Bengals Indianapolis Colts Philadelphia Eagles San Diego Chargers St. Louis Rams Washington Redskins Atlanta Falcons Cleveland Browns Detroit Lions Houston Texans Minnesota Vikings Pittsburgh Steelers Tampa Bay Buccaneers Tennessee Titans Buffalo Bills Dallas Cowboys Jacksonville Jaguars Kansas City Chiefs Oakland Raiders

15,7% 10,74% 9,92% 7,44% 6,61% 6,61% 4,96% 4,13% 3,31% 3,31% 3,31% 2,48% 2,48% 2,48% 1,65% 1,65% 1,65% 1,65% 1,65% 1,65% 0,83% 0,83% 0,83% 0,83% 0,83% 0,83% 0,83% 0,83% 0 0 0 0 0

BEN JE WEL EENS NAAR EEN NFL­ GAME IN LONDEN GEWEEST? Ja Nee

27,27% 72,73%

BEN JE VAN PLAN OM IN DE TOEKOMST NAAR EEN NFL­ WEDSTRIJD IN LONDEN TE GAAN? Ja Nee Weet niet

66,12% 7,44% 26,45%

HOE BELANGRIJK IS HET VOOR JOU WELKE TEAMS ER IN LONDEN SPELEN? (1­5, totaal niet belangrijk­ heel erg belangrijk) 1 2 3 4 5

10.74% 10,74% 20,66% 38,02% 19,83%

ZOU JIJ DE KOMST VAN EEN NFL­ TEAM NAAR LONDEN (OP PERMANENTE BASIS) TOEJUICHEN? Ja Nee Neutraal

50,41% 23,97% 25,62%

ZOU JIJ FAN KUNNEN WORDEN VAN EEN NFL­TEAM IN LONDEN? Ja Nee Misschien

22,31% 34,71% 42,98%

SAMENSTELLING JUSTIN KEVENAAR

Mocht de NFL ervoor kiezen om alleen met de International Series door te gaan in Londen, dan rinkelen nog steeds de kassa’s in Engeland. De twee wedstrijden in 2013 waren goed voor een omzet van zo’n 38 miljoen euro.

Daarnaast kan het voor de directie

van Wembley ook qua bezettingsgraad interessant worden om een vaste bespeler toe te voegen aan het arsenaal. Na het wederom dramatisch verlopen WK voetbal laten de Engelse voetbalsupporters het Londense voetbalstadion massaal links liggen. In de oefeninterland tegen Noorwegen zat het nog geeneens voor de helft vol.

Super Bowl

In 2015 weten we in ieder geval meer over de toekomst. Dan zal Mark Waller, verantwoordelijk voor de internationa­ lisering van de NFL, het rapport bespreken tijdens de vergadering met alle NFL­teameigenaren. In het rapport is er ook onderzoek gedaan naar het organiseren van een Super Bowl in Londen. Het rapport is positief, maar

kent ook enkele vraagtekens, waaronder het aanvangstijdstip.

Als men 21.00 uur lokale tijd

aanhoudt, dan is het in het oosten van de Verenigde Staten 16.00 uur. Een probleem zou dan het verkeer na afloop van de wedstrijd kunnen worden, volgens het rapport. Maar wanneer het tijdstip vervroegd wordt naar 18.00 uur lokale tijd, zijn ze aan de westkust van de VS net begonnen aan het ontbijt om 10.00 uur ’s ochtends.

Daarnaast plaatst het rapport ook vraagtekens bij de sfeer in het stadion.

Niet elke fan zal namelijk de overstap kunnen maken naar Engeland, wat betekent dat er in een het stadion ook veel neutrale fans zullen zitten.

“Die neutrale sfeer zal dan

weer invloed hebben op de tv­kijkers in de VS en die zullen het niet waarderen dat hun event, vanwege commerciële redenen, qua sfeer niet hetzelfde zal zijn als voorheen.” •

Voor het artikel zijn Sports Illustrated, ESPN en Quartz als bron gebruikt.

De Sport Amerika lezer staat achter het

idee voor een NFL­franchise in Londen.

Dat is de belangrijkste uitkomst van een enquete onder de lezers. 51 procent juicht dat toe, tegenover 24 die het niet ziet zitten en een 25 procent grote groep die neutraal is. Ook interessante is dat 66 procent van de ondervraagden zeker nog een keer naar Londen wil gaan om een NFL­wedstrijd te bezoeken.

Op de vraag of er automatisch ook wat liefde voor het mogelijke Londens NFL­ team zou ontstaan leverde diverse antwoorden op. Peter Robbertson moet er niet aan denken. Ik ben al fan van een team (sinds 1985). Fan ben je voor het leven. Je wisselt van kleren, niet van team.

Michel Hoogars ziet het eveneens niet snel gebeuren: Ik ben fan van de Giants en de Oregon Ducks. Vraag me niet waarom.

Maar dat is al jaren zo. Waarom zou ik dat dan worden in Londen? In Nederland zou het iets anders zijn. Maar dan heeft het met bereikbaarheid te maken. Als ik toch in een vliegtuig moet, dan vlieg ik net zo lief door naar Amerika voor de real deal.

Toch zijn er ook lezers die best voor het

Londense team zouden gaan supporte­ ren. Zoals Bram Finkers. Hoewel het vreemd kan zijn dat er dan een team uit Londen meedoet aan de competitie in de VS, kan het nog wel leuk zijn om dat team te bezoeken en te volgen. En het kan een gevoel van wij (Europa) tegen hen (VS) geven.

Zo denkt Maarten van Dessel er ook over. Een Europees team tegen de Amerikanen geeft toch een soort van saamhorigheidsgevoel bij de Europeanen denk ik. Er is veel potentieel qua fanbase.

Jan Flokstra en Ruben van Dijk worden zeker fan. Ruben stelt: Tuurlijk, support your locals zeggen ze altijd hè!? Als London het meest lokaal is doen we dat dus gezellig, terwijl Jan nog een stapje verder gaat. Seizoenkaart! Eigen team, iedere thuiswedstrijd kijken en meeleven in plaats van een soort exhibition game.

Offseason

Het seizoen zit erop en hoe gek dit ook

klinkt, voor mijn gevoel breekt nu een van de meest interessante periodes van het honkbaljaar aan. Afgelopen maandag moesten teams beslissen of zij hun spelers een zogenaamd qualifying offer zouden maken. Dit heeft voornamelijk effect op de draftkeuzes die zij krijgen wanneer deze speler het aanbod afslaat en ergens anders tekent, maar vorig jaar zagen we bijvoorbeeld dat teams niet iedereen die een qualifying offer afsloeg een draftkeuze waard vonden.

Stephen Drew en Kendrys Morales tekenden bijvoorbeeld pas na de draft bij respectievelijk de Red Sox en de Twins.

Volgende week maandag weten we welke spelers het aanbod geaccepteerd hebben en welke spelers hun nieuwe team een draftkeuze gaan kosten. Gisteren is het free agent­seizoen al begonnen. Alle spelers zonder contract mogen nu met andere teams gaan onderhandelen en vrij snel zullen de geruchten op gang komen.

Het hoogtepunt wordt meestal rond de Winter Meetings bereikt. Begin december komen alle general managers in een groot hotel bij elkaar. Hier worden mogelijke trades besproken met collega­bazen en wordt er keihard onderhandeld met free agents en hun managers.

Dan krijgen we natuurlijk nog

de bekendmaking van de nieuwe Hall­of­Famers en voor je het weet is het Spring Training. Het klinkt allemaal nog erg ver weg, maar time flies when you’re having fun! En als jij ook gek bent op deze free agent periode val je bij SportAm met je neus in de boter. We beginnen deze week nog met onze Top 50 free agents en zullen je deze winter dage­ lijks het belangrijkste nieuws brengen! •

Seb Visser.

Rivaliteit

Afgelopen weekend heb ik genoten van

mijn favoriete rivaliteiten in de NFL. Eerst mochten Tom Brady en Peyton Manning voor de zestiende keer in de historie uit­ vechten wie de beste quarterback is. Dit keer won Brady (11­5 in onder­ linge duels) met overtuiging.

In Foxboro werden de Denver Broncos op alle fronten over­ klast. De Patriots defense was dominant, de offense sneed als een warm mes door zachte boter door de verdediging en ook op special teams wisten de Patriots een TD te scoren.

Brady vs. Manning is echter niet mijn favoriete rivaliteit. Ook niet Packers vs.

Bears (te voorspelbaar), Saints vs. Falcons (te onbelangrijk), Redskins vs. Cowboys (te achterhaald) of 49ers vs. Seahawks (te gekunsteld).

Nee, als neutrale fan kun je mij het meest blij maken met Ravens vs. Steelers. Een relatief nieuwe rivaliteit tussen steden die in geen andere professionele sport een rivaliteit delen. Twee recente Super Bowl­ winnaars, twee arbeiderssteden, twee ‘old school hard nosed football teams’. Ben Roethlisberger, Haloti Ngata, Troy Polamalu, Terrell ‘Ball so hard University’ Suggs, James Harrison, Elvis Dumervil.

Allemaal American football­namen ten voeten uit. Fysieke spelers, talent, intuïtie, twijfelachtige intelligentie.

Twee teams waar je niet graag tegen wilt spelen. Ze slopen je, laten je vechten voor elke millimeter. Je kunt wel van ze verlie­ zen, maar echt winnen lukt zelden.

Zondag trokken de Steelers onder leiding van een magistrale Roethlisberger aan het langste eind. Nu hopen dat ze elkaar in de playoffs ontmoeten. •

Lennart Beishuizen.