HOOFDREDACTIE Neal Petersen Geert Jan Darwinkel EINDREDACTIE Kasper Dijk SENIOR WRITER Jules Zane REDACTIE Lennart Beishuizen Pieter Brouwers Geert Jan Darwinkel Rob van Gameren Vincent Van Genechten Eva Gerritse Pieter Horstman Justin Kevenaar Paul Klomp WietzeWillem Mulder Marco Post Robert Prins Jurian Ubachs KlaasJan ter Veen Jeroen Veenstra Seb Visser Frank Wielaard Joeri Zwarts COLUMNISTEN Matthijs van den Beukel Gijsbregt Brouwer Jeroen Elshoff Leander Schaerlaeckens FOTOGRAFIE Getty Images PRODUCTION, ART DIRECTION & DESIGN DarChicago Ltd. MET DANK AAN Issuu, Scribus
SportAmerika Magazine is een uitgave van Petersen Media. Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook worden gekopieerd zonder uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. © Petersen Media 20122013 Alle rechten voorbehouden.
Any Given Sunday
Elke week begint/eindigt voor mij op de zondagavond.
Rond 18.00 uur doe ik mijn laatste check in mijn Fantasy Football teams (iets wat ik dit jaar heel serieus neem, na wat steken onder water van collega Kasper Dijk), lees ik de laatste reviews en ga ik er alvast goed voor zitten. Samen met vriend en collega Lennart Beishuizen maken we ons dan klaar voor een avondje en nacht NFL kijken. Zondagavonden zijn bij mij standaard geblokt. Dit jaar miste ik slechts enkele vroege wedstrijden omdat ik voor Sport Amerika een NFLgame bezocht op Wembley.
Het virus heb ik sinds twee jaar echt goed te pakken. Wat de charme van de NFL is voor mij? Naast alle tactieken, atletische monsters en het vele spektakel, ben ik vooral erg onder de indruk van dat iedereen van elkaar kan winnen. Tijdens het tikken van deze column kijk ik naar de Seattle Seahawks, de huidig Super Bowlkampioen. Na hun openingsgame van dit seizoen was iedereen er over eens: ze zouden hun titel zeker gaan prolongeren. Inmiddels zijn we drie maanden verder en zijn alle kenners het met elkaar eens: de chemie is weg in Seattle en een tweede titel op rij gaat zeker niet gebeuren.
Daarom is 'Lucky Len' ook een van mijn favoriete
wekelijkse artikelen op de site. Lennart doet elke week, tegen beter weten in, enorm zijn best met het voorspellen van elke wedstrijd. Hij maakt analyses, kijkt naar de historie tussen beide teams en bezoekt zelfs weersites om te kijken of de zon schijnt, of juist regen met bakken uit de hemel komt zetten, om zodoende zijn best mogelijk voorspelling op te schrijven. Het mag niet baten. Lennart heeft er de laatste jaren meer fout dan goed. En dat zal voorlopig wel zo blijven. Leve de onvoorspelbaarheid in de NFL! Veel leesplezier,
Maarten Kolsloot, STRIKE OUT. De verwoeste droom van de talentvolle honkbalbroers Halman. Uitgeverij De Kring, 224 pags, â‚Ź 16,50
Football gevaarlijk? Jazeker, maar vlak dat cheerleaden ook niet uit. Tijdens de rust van de Ravens足 Titans game viel bijgaande Balti足 more足cheerleader uit de lucht, en dat zag er aanvankelijk niet goed uit. Buiten westen, en vervolgens per stretcher van het veld gedragen. Beterschap!
Helaas maar waar. Ook in het football doet de Schwalbe (of de flop, de dive of de fopduik) zo zoetjes aan z'n intrede. En het erge is: het wordt in sommige gevallen nog beloond ook! Zoals afgelopen zondag in New Orleans... Een hail mary van Drew Brees belandde in de handen van tight end Jimmy Graham, die daarmee in de slotseconde de endzone in liep. Touchdown Saints! Nee dus. Graham zou zich hebben afgedrukt aan 49ers' cornerback Perrish Cox. Er was inderdaad contact, maar offensive pass interference? "Juist door dit soort dingen ben ik gestopt met basketball", foeterde Graham na afloop. Bijgaand de video van het incident. Oordeel zelf.
Adrian Peterson staat voor
zijn terugkeer. De running back van de Minnesota Vikings verscheen voor de rechtbank in Montgomery County, Texas, waar hij pleitte voor een ‘no contest‘ proces. Peterson ontsnapt dus aan een gevangenisstraf voor het mishandelen van zijn zoontje, maar krijgt wel een proeftijd, een boete van vierduizend dollar en een taakstraf. Ook moet Peterson een opvoedingscursus volgen. De uitspraak betekent dat Peterson direct weer aan de slag zou kunnen als hij zich gedraagt. De NFL buigt zich komende week over de ‘reinstatement‘ van de Peterson • Carson Palmer, quarterback van de Cardi nals, tekende afgelopen week een driejarige contractverlenging. De 34jarige spelverdeler liet de ploeg uit Arizona weer met vertrouwen spelen, wat ze een record van 81 opleverde. De verlenging van Palmer kan oplopen tot 50 miljoen dollar, waarvan 20,5 miljoen dollar gegarandeerd, ook voor het volgende seizoen • Het trieste is dat Palmer zondag zijn kniebanden afscheurde en daardoor is uitgeschakeld voor de rest van het seizoen • Marcus Lattimore kondigde zijn afscheid uit de NFL aan. De 23jarige running back worstelde al sinds hij door San Francisco 49ers gedraft werd in 2013 met de revalidatie van twee zware knieblessures. Lattimore maakte furore voor de South Carolina Gamecocks, maar scheurde in 2011 en 2012 al zijn kniebanden af •
Nadat Carmelo Anthony vorige
week zijn twintigduizendste punt scoorde, was het deze week Jamal Crawford die een mijlpaal bereikte. De guard van de Los Angeles Clip pers maakte maandag tegen de Utah Jazz het vijftienduizendste punt uit zijn carrière. In diezelfde wedstrijd zorgde Chris Paul voor de eerste tripledouble van het seizoen. CP3 had dertien punten, twaalf assists en tien rebounds • De Cleveland Cavaliers zijn duidelijk nog op zoek naar de juiste vorm. De ploeg van LeBron James verloor deze week van het team dat vorig jaar stijf onderaan eindigde in de Western Conference, de Utah Jazz. Gordon Hayward besliste de wedstrijd met een buzzer beater • Ricky Rubio is zeven tot acht weken uitgeschakeld vanwege een enkelblessure. De point guard van de Minnesota Timberwolves liep de blessure op tegen de Orlando Magic • DeMarcus Cousins is het seizoen uitstekend begonnen. De center noteerde vrijdag tegen de Phoenix Suns 25 punten en achttien rebounds. Het was alweer de vierde keer dit seizoen dat hij minstens twintig punten en tien rebounds liet aantekenen • De Houston Rockets en Memphis Grizzlies verloren deze week allebei hun eerste wedstrijd. De Rockets verloren thuis van de Golden State Warriors met 9887. De nederlaag van de Grizzlies was een stuk pijlijker. Zij verloren zaterdagavond van de Milwaukee Bucks, 9392 • De Los Angeles Lakers zijn bezig aan de slechtste seizoenstart sinds 1957. Kobe Bryant en zijn teamgenoten verloren op dinsdag met 112106 van de Phoenix Suns. Het was alweer de vijfde nederlaag op rij • (Robert Prins)
Carter Ashton van de
Toronto Maple Leafs is voor twintig duels geschorst. De aanvaller werd betrapt op het overtreden van de dopingregle menten van de NHL. Ashton noteerde een positieve test op het gebruik van clenbuterol. Het middel kwam het lichaam van Ashton binnen door het gebruik van een verkeerde inhaler tegen astma • Detroit Red Wings zal backup goalie Jonas Gustavsson twee maanden moeten missen. De Zweedse man tussen de palen liep in het duel met New York Rangers een ontwrichte schouder op bij het maken van een redding • Chicago Blackhawks moet op haar beurt aanvaller Patrick Sharp enige tijd missen. De winger is drie tot vier weken uitgeschakeld • Pittsburgh Penguins heeft het contract met doelman Marc Andre Fleury verlengd. Fleury blijft tot en met de zomer van 2019 speler van de Penguins. De eerste keuze uit de draft van 2003 staat dit seizoen nog voor vijf miljoen dollar op de loonlijst, op zijn nieuwe contract staat een gemiddeld jaarsalaris van 5,75 miljoen dollar • Tijdens de Hockey Fights Cancer game van Buffalo Sabres tegen Edmonton Oilers maakte Sabrescommentator Rick Jeanneret bekend kankervrij te zijn. De 72jarige commentator is al sinds 1971 actief als commentator voor de Sabres • Het rugnummer 5 werd al nooit meer gedragen bij Mon treal Canadiens, maar sinds de wed strijd tegen Minnesota Wild (zaterdag) is dit niet alleen maar ter ere van Bernard Geoffrion. Guy Lapointe zag zijn naam aan die van Geoffrion toege voegd worden •
De AllStars van de
MLB strijken deze week neer in Japan voor de elfde Japan Series. Het is voor het eerst sinds 2006 dat de beste spelers van de MLB het opnemen tegen het nationale team van Japan. Naast enkele vriendschappelijke potjes spelen de All Stars een serie van maximaal vijf wedstrijden tegen het gastland. Matt Shoemaker (Angels) en Hisashi Iwakuma (Mariners) starten de eerste twee wedstrijden • Coach van de AllStars, John Farrell, gebruikt de reis naar Japan trouwens ook als een verkapt scoutingtripje. De manager is gecharmeerd van de 20jarige Japanse werper Shohei Otani, die met zijn 1 meter 93 en een fastball van 99mph een aanwinst zou kunnen zijn voor elk MLBteam • De geruchtenmolen rond eventuele trades begint op gang te komen. Zo zouden de Colorado Rockies bereid zijn om sterren Troy Tulowitzki en Carlos Gonzalez te verhandelen. Tegelijkertijd zouden de Los Angeles Dodgers het surplus aan grote namen in het outfield willen verminderen door een of twee outfielders, zoals daar zijn Yasiel Puig, Matt Kemp, André Ethier en Carl Crawford, te traden • Een nieuwe aflevering in onze favoriete soap ‘Goede Tijden, ARod Tijden’. Volgens de Miami Herald zou Rodriguez in een gesprek met de Drugs Enforcement Administration (DEA) zijn dopinggebruik hebben toegegeven. Ook zou ARod zijn neef bijna een miljoen dollar hebben betaald om hem zijn mond te laten houden over zijn dopinggebruik. Volgens de vrouw van die neef had ARod trouwens ooit bij hun op de vloer geplast. Wordt ongetwijfeld vervolgd… •
Net zoals vorig jaar is de NFC West statistisch één van de sterkste divisies in de NFL. En net als vorig jaar lijkt een team uit de NFC West op weg naar thuisvoordeel in de aankomende playoffs. Het gaat dit keer echter niet om de usual suspects, oftewel de Seattle Seahawks en de San Francisco 49ers. Nee. Ditmaal zijn het de Arizona Cardinals, die dankzij een onorthodox duo met 71 bovenaan staan in de NFC en op weg lijken naar een divisietitel.
Het succes van Arizona komt niet
helemaal uit de lucht vallen. Vorig sei zoen was de ploeg van Bruce Arians al een team om rekening mee te houden. Ondanks dat de Cardinals slechts drie van hun eerste zeven wedstrijden wonnen, eindigden zij het seizoen met een 106 record en werd er zelfs met 1710 van de Seattle Seahawks gewonnen. Op dat moment was Arizona de eerste ploeg die Russell Wilson had weten te verslaan in Seattle (Dallas zou dit seizoen de tweede ploeg worden). Toch leidden deze goede resultaten in 2013 niet tot de playoffs, want in de sterke NFC was een 106 record niet goed genoeg en de Cardinals moesten vanaf de bank toekijken hoe de Seahawks en de 49ers de strijd om de NFC uitvochten.
Dit seizoen staan de Cardinals er veel
beter voor, en dit valt verrassend te noemen. Wie naar de statistieken kijkt, ziet dat Arizona de meeste passing
yards in de NFL opgeeft (286.8 yards per wedstrijd) en niet excelleert in zowel rush offense (90.5 yards per wedstrijd, 28ste in de NFL) als pass offense (239.9 yards per wedstrijd, 14de in de NFL). De enige globale statistiek waarin de Cardinals uitblinken is de rush defense, die gemiddeld slechts 79.6 yards per wedstrijd opgeeft en daarmee derde staat in de NFL.
Het is daarom verkeerd om te zeggen
dat de Cardinals een kopie zijn van hun NFC Westrivaal uit Seattle die vorig jaar in de prijzen viel. De Seahawks' defensie behoorde in alle opzichten tot de besten in de NFL en leunde op een sterke running game.
Risico
Hoe kan het dan in hemelsnaam dat een team dat aanvallend nergens in lijkt te excelleren, en defensief niet eens de beste ploeg in de NFL is, wel het beste record in de NFL heeft? Voor een
antwoord op die vraag moet je bij Bruce Arians zijn. De man die vorig jaar werd aangesteld als hoofdcoach en die volgens exCardinals kicker Jay Feely ook wel 'Rex Ryan zonder de tierelantijn' is. Met dat laatste doelt Feely vooral op de filosofie van Arians. Hij neemt graag risico's, sterker nog, hij eist van zijn spelers dat ze risico nemen. 'Je gaat niet voor een korte veilige pass als je ook een homerun kunt slaan', aldus het motto van Arians.
Dat hij hierbij zweert, bleek twee
weken geleden in een wedstrijd tegen de Philadelphia Eagles. In de slotfase keken de Cardinals tegen een achter stand van drie punten aan. Ze ston den op hun eigen 25yardlijn en het was 3rdand5. Palmer kreeg de bal, keek rond, en in plaats van een korte veiligere pass te geven lanceerde Arians' quarterback de bal vele yards naar voren. De bal belandde halver wege het veld in de handen van receiver John Brown, en 75 yards later stond er een voorsprong voor Arizona op het scorebord.
Deze mentaliteitswisseling in Arizona betekent echter niet dat Arians zijn teams roekeloze risico's laat nemen, iets wat ook het gunstige turnover verschil (+10) van zijn team ver klaart. "Je moet elke kans aangrijpen. Maar ze moeten wel logisch zijn... Mijn quarterback moeten weten: als ik een goede matchup heb, dan moet ik mijn kans grijpen."
Palmer
Deze quarterback voor de Cardinals luistert naar de naam Carson Palmer. Een man die een discutabele reputatie heeft in de NFL. Van 2003 tot en met 2010 was Palmer de onbetwiste leider van de Cincinnati Bengals. In 2003 was hij vanuit USC opgepikt met de eerste draftkeuze: Palmer zou de franchise quarterback van de ploeg worden. In 2010 eindigde het huwelijk echter in een pijnlijke scheiding. De
ploeg ging 4足12 in 2010, waarop Palmer aangaf dat hij zich niet meer gemotiveerd voelde om voor de Bengals uit te komen. Het langdurige gebrek aan succes (Cincinnati haalde slechts twee keer de playoffs, waarin het beide keren direct verloor) begon aan Palmer te vreten en hij gaf in duidelijke taal aan dat hij nooit meer voor Cincinnati wilde spelen. Dit schoot bij eigenaar Jim Brown in het verkeerde keelgat, die het contract van Palmer honoreerde en weigerde om hem weg te doen. "Hij wil weglopen van zijn afspraak, en ik ga hem daar niet voor belonen", aldus een ge誰rriteerde Brown tijdens een persconferentie.
Palmer besloot vervolgens bijna met
pensioen te gaan. "Voor het geld hoef ik het niet meer te doen, ik heb al tachtig miljoen dollar verdiend. Ik doe het enkel nog uit liefde voor het spel." In eerste instantie kwam hij in 2011 bij Oakland terecht, dat maar liefst twee hoge draftkeuzes opgaf, maar hier wist Palmer nooit te aarden. De prestaties waren niet slecht, maar omdat de Raiders niet verder kwamen, besloten zij twee jaar later alweer afscheid te nemen van de man in wie zij die twee kostbare draftkeuzes investeerden. De Cardinals hoefden enkel een draftkeuze uit de zesde ronde op te geven. Anno 2014 staan de Cardinals 7足1, en zijn de Raiders nog steeds op zoek naar hun eerste overwinning. Het kan verkeren. In Arizona kwam Palmer een oude bekende tegen in Bruce Arians. Palmer had nog nooit met hem samengewerkt, maar was hem wel in Cincinnati
tegengekomen toen Arians nog een offensive coordinator was voor de Pitts burgh Steelers. Mede hierdoor bedacht Arians zich geen moment toen hij bedacht welke quarterback hij wilde als hoofdcoach van de Cardinals: "Carson gooide tegen ons (Pittsburgh) altijd genoeg diepe bombs. Vooral met Chad Johnson en Chris Henry was hij levens gevaarlijk. Ik wist dat hij op een manier kon spelen zoals ik dat graag wil doen."
Toeval
Zodoende is het een toevallige samen loop van omstandigheden die de twee heeft samengebracht in de woestijn van Arizona. Zo heeft zelfs de AFC title game in 2011 (New England Patriots wonnen met 2320 van de Baltimore Ravens) invloed gehad op het bijeenbrengen van Arians en Palmer. "In 2011 was Chuck Pagano nog de defensive coordinator in Baltimore. Zij verliezen die wedstrijd om een plek in de Super Bowl maar nipt omdat Lee Evans een touchdown uit zijn handen laat vallen. Als Evans de bal vangt, staan de Ravens in de Super Bowl, en wordt Chuck niet aangenomen als hoofdcoach door de Indianapolis Colts", aldus Arians.
Het is namelijk Chuck Pagano die in
2012 Bruce Arians aanstelt als offensive coordinator voor de Indianapolis Colts. En het is deze samenwerking die hem een baan als hoofdcoach in Arizona zou opleveren. Voor Arians zelf is het daar naast ook een emotioneel seizoen. Paga no moet halverwege het team tijdelijk verlaten nadat er bij hem leukemie is geconstateerd. Arians neemt als interim coach de regie over, en vooral de eerste wedstrijd zonder Pagano valt hem zwaar: "Ik ben slechts twee keer in mijn leven doodsbang geweest om te verlie zen. En de eerste wedstrijd zonder Chuck was daar eentje van. We moesten winnen en hem de game ball geven." Ook in die wedstrijd kwam het aanval lende genie in Arians weer naar boven. Halverwege keken de Colts tegen een 213 achterstand aan tegen de Green
Bay Packers. In de tweede helft schroefden de Colts het tempo drastisch op, en de Packers werden compleet ondersteboven gelopen. Eindstand: 3027, en één game ball voor Chuck Pagano.
Ineens lijkt de wedergeboorte
van Carson Palmer een stuk logischer. Arians heeft met Peyton Manning, Ben Roethlisberger en Andrew Luck drie quarterbacks begeleid die allemaal nog steeds prima presteren. Carson Palmer is nu de vierde quarterback in et de Colts haalt Arians de playoffs dit rijtje die onder de vleugels van en vooral de samenwerking met rookie Arians het beste uit zijn kunnen weet te Andrew Luck maakte de huidige coach halen. Na vele sobere jaren in van Arizona zo blij als een kind in een Cincinnati en twee deprimerende in snoepwinkel: "Het is veel makkelijker Oakland, heeft Palmer de liefde voor om jonge quarterbacks mijn filosofie het spel teruggevonden in Arizona. Bij aan te leren. Neem Andrew, die vond een coach wiens onorthodoxe speelstijl het geweldig. Ik liet hem weten dat het bij Palmer in eerste instantie tot mij niet boeide wat de situatie was, gefronste wenkbrauwen leidde. Arians: zolang hij maar diep richting T.Y. Hilton "Toen hij hier net kwam en met mij gooide als hij ook maar een beetje kennis maakte, keek hij me aan alsof ik ruimte kreeg." gestoord was. Ik maakte hem meermaals duidelijk dat hij zijn gang kon gaan, en dat hij de bal lekker naar voren mocht gooien. Daarna vroeg hij nog een paar keer of hij echt zo vaak naar de diepe bal mocht zoeken. Daaraan kan je merken dat Carson een veteraan is, die spelen doorgaans meer voor de completions dan voor de homeruns."
M
Langzaam maar zeker heeft Arians echter zijn quarterback weten te hersenspoelen en de resultaten mogen er zijn. De statistieken laten misschien niet zien wat voor een goede coach Het begeleiden van Andrew Luck in zijn Arians is, maar wie de wedstrijden van eerste seizoen als quarterback voor de de Cardinals bekijkt, ziet dat het team Indianapolis Colts was een déjà vu mo for real is. Dankzij de onorthodoxe stijl ment voor Bruce Arians. Hij was immers van Arians, en een herboren Carson de quarterback coach in Indianapolis Palmer, stijgen de Cardinals tot toen ene Peyton Manning zijn debuut ongekende hoogten. Maar hoe hoger je maakte voor de Colts. "Dat waren vliegt, hoe harder je kan vallen. In de mooie tijden. Ik weet nog dat Peyton in komende weken moeten de Cardinals een wedstrijd tegen New England vijf tegen ploegen als Detroit, Seattle, en picks gooide. We werden ingemaakt, San Francisco hun koppositie maar ondanks die vijf intercepties maak verdedigen. ik hem duidelijk dat we het tempo nog meer gingen opschroeven. Dat was et lijkt een lastige taak, maar in elke enkel bedoeld als leermoment, en dat wedstrijd zullen er kansen liggen voor maakt het vak van coach zo leuk. Ik de Cardinals, en zoals het motto van heb Peyton , Ben (Roethlisberger) en Arians luidt: "Elke kans moet je Andrew zien groeien...en nu zien we aangrijpen." • ook de hergeboorte van Carson. Dat maakt coachen zo leuk."
H
Zoals de titel van het boek al doet vermoeden, is er sprake van een jaarlijks terugkerende uitgave van ‘The Best American Sports Writing’. Elk kalenderjaar selecteert een gerenommeerde sportjournalist, gekozen door de uitgevers, de beste verhalen uit de Amerikaanse sportjournalistiek. Voor het kalenderjaar 2014 viel deze eer te beurt aan Christopher McDougall. McDougall is de auteur van meerdere boeken, zoals Born to Run: A Hidden Tribe, Superathletes en The Greatest Race the World Has Never Seen. Ook schreef hij voor meerdere media, waaronder de New York Times. McDougall selecteerde voor dit boek de mooiste sportverhalen van het kalenderjaar 2014 samen met Glenn Stout, die al sinds het ontstaan van de serie in 1991 betrokken is bij de publicatie van The Best American Sports Writing. De verhalen worden verzameld uit verschillende nieuwsbronnen. In het verleden waren dit vooral kranten en tijdschriften, maar dankzij de verdere digitalisering van de samenleving wordt ook gekeken naar grotere websites. Zo staat er in dit boek bijvoorbeeld een verhaal wat eerder werd gepubliceerd op Deadspin.com. Publicaties van andere media worden opnieuw gepubliceerd in dit boek.
Verhalen gaan niet alleen over de grote sporten, maar ook over sporters in de marge. Sporters die weliswaar in de aandacht van de media staan, maar niet dusdanig in de spotlights als een Peyton Manning, LeBron James,
TITEL THE BEST AMERICAN SPORTS WRITING 2014 AUTEURS CHRISTOPHER MCDOUGALL, GLENN STOUT BESTELLEN AMAZON.COM
Derek Jeter of Sidney Crosby. Een voorbeeld daarvan is het verhaal van Anthony Robles. Robles is een worstelaar, die in 2010/2011 het NCAA kampioenschap individueel worstelen won en daarna zijn carrière beëindigde. Robles werd geboren met slechts één been en stopte op zijn hoogtepunt om lezingen te gaan geven, vooral voor mensen die met dezelfde afwijking als hijzelf werden geboren.
The Best American Sports Writing 2014 is het perfecte boek voor sportfetisjisten die nog eens terug willen kijken op het Amerikaanse sportjaar Het gaat zelfs niet alleen over Amerikaanse sporters, maar ook over sporters die ver van het Amerikaanse grondgebied verwijderd zijn. Als het verhaal maar in de USA is gepubliceerd, dan is het verhaal welkom. En zo kan het ook, dat een verhaal over de Japanse pitcher Tomohiro Anraku in een boek over Amerikaanse sportjournalistiek verschijnt. Anraku wordt mede vergeleken met landgenoot en collegapitcher Yu Darvish (Texas Rangers). Anraku staat bekend als één van de grootste talenten van de wereld en wordt daar ook naar gebruikt in de Japanse competitie. Waar Amerikaanse jeugdteams hun spelertjes proberen te beschermen tegen overbelasting, wordt daar in de Japanse jeugdcompetitie geen rekening mee gehouden. De 16 jarige Anraku gooit op die manier 772 pitches in vijf wedstrijden (negen dagen).
Buiten de onbekendere sporters, wordt er ook aandacht
geschonken aan sportgebeurtenissen die wereldwijde bekendheid hebben. Zo vind je in het boek ook een achtergrondverhaal achter badboy Aaron Hernandez en een compleet overzicht van de toch niet overleden vriendin van Manti Te’o. Al met al is The Best American Sports Writing 2014 het perfecte boek voor sportfetisjisten die nog eens terug willen kijken op het sportjaar 2014. Voor alle sporten, sport in de breedte en topsport. Van football tot tennis en van worstelen tot baseball. Omdat het boek bestaat uit allemaal kortere verhalen, is het ook een aanrader voor sportliefhebbers die geen boekenwurm zijn. •
TEKST JEROEN VEENSTRA
Lafaard
Sean Payton, hoofdcoach van de New Or
leans Saints, is deze week de lafaard van de week. Payton staat doorgaans bekend als een coach die graag risico neemt. Neem bijvoorbeeld Super Bowl XLIV, toen de Saints de tweede helft opende met een succesvolle onside kick. Payton is iemand die met zijn creativiteit menig verdediging gek kan maken en die altijd wel een ver rassing in petto heeft. Afgelopen zondag, toen zijn New Orleans Saints in eigen huis verlenging afdwongen tegen de San Francisco 49ers, had Payton inderdaad een konijn in z'n hoed, maar niet op een goede manier. De Saints kregen de bal als eerste, en volgende de OTregels: een touchdown wint de wedstrijd, maar na een field goal wordt er doorgespeeld en krijgt de opponent een kans om terug te komen. Een ploeg doet er dus het beste aan om de wedstrijd direct af te maken en de tegenstander geen kans te geven.
Payton besloot dit echter wel te doen. Zijn ploeg keek tegen een 4thand2 aan op de 50yardlijn, en wat deed Payton? Die bracht de punter binnen de lijnen.
Het was een typisch staaltje ‘spelen om
niet te verliezen’. In plaats van het risico te nemen om zodoende de 49ers kansloos te laten, koos Payton er voor om de veilige route te kiezen…voor het oog van het thuispubliek nog wel. Payton was blijkbaar bang om te falen, en hierdoor kregen hij en zijn Saints de deksel op de neus. Want vijf minuten later gingen de 49ers met de overwinning aan de haal. Had Payton nu maar gespeeld om te winnen…dan keken zijn Saints nu niet tegen een 45 record aan. •
Justin Kevenaar.
Logo
Ziggo is de nieuwe hoofdsponsor van
Ajax. Sportmarketeers kwijlen bij de gedachte dat een stevig Nederlands merk de landskampioen gaat sponsoren en er is opluchting alom dat de nieuwe geldschieter geen Chinese bank of gokkantoor is. De shirts zijn al gemaakt en dat Ziggologo staat prima op het witroodwit, zo luidt de consensus.
We zijn in Nederland al zo gewend aan logo’s op voetbalshirts dat we zelfs een mening hebben over welk logo wel of niet past bij een bepaald shirt. In Amerika lijkt het moment dat logo’s op shirts normaal gaan worden nog lichtjaren ver weg. Maar dat is het niet. Sterker nog, het beeldmerk van een sponsor op NBAshirts komt steeds dichterbij.
In maart kondigde NBA baas Adam Silver al aan dat gesponsorde shirts ‘onvermijde lijk’ waren en dat we waarschijnlijk binnen vijf jaar merknamen op de shirts gaan zien. Die vijf jaar zouden zo maar eens wat sneller kunnen gaan, want onlangs kondigden twee NBA DLeague teams aan dat ze een sponsordeal zijn aangegaan waarbij de sponsor een logo op het shirt plaatst. De Westchester Knicks (het D League team van de New York Knicks) presenteerde afgelopen week hun nieuwe shirt met daarop het logo van de Chase bank op de voorkant.
Het is geen gezicht natuurlijk, zo’n logo
op een basketballshirt, daar kunnen we het allemaal over eens zijn. Nog minstens een jaartje of drie. Zodat we het er daarna over eens kunnen zijn dat het logo van de bank er prima uitziet op het shirt van de (grote) Knicks. Dat is onvermijdelijk. Kijk maar naar Ajax. •
Eva Gerritse.
Houston Dynamo, San Jose Earth
in de herfst van een glorieuze voetbal carrière. In een ver verleden speelden quakes, Colorado Rapids: 't zijn namen grootheden als Pelé en Johan Cruijff in die de Europese voetballiefhebber The States, maar sinds de komst van misschien wat gek in de oren klinken. David Beckham in 2007 bij LA Galaxy In het land waar basketbal, honkbal en volgen steeds meer voetballers zijn football vaak de boventoon voeren, voorbeeld. De komst van de Engelse klimt soccer langzaam maar zeker in de superster zorgde voor een aardver sportpikorde van het land. Steeds meer schuiving binnen het reglement van de mensen trekken naar het stadion en er MLS, waar net zoals bij de andere wordt meer geld in het voetbal Amerikaanse sporten sprake is van een gestoken. salary cap (salarisplafond). Voor zijn komst in lag deze voor MLSclubs op Eerlijke verdeling 1,6 miljoen euro. Toch is de Major League Soccer (MLS) nog een competitie voor
Om de komst van een wereldster als
David Beckham te realiseren, stelde de voetbalorganisatie een designated player rule in: een team mag één
speler aanwijzen die meer verdient dan het salarisplafond van het team. “Daar door lopen er hier een paar fantastische voetballers rond”, weet Hans Denissen. De oudspits van onder andere Willem II, RBC en FC Emmen staat onder con tract bij New York Cosmos, dat uitkomt op het tweede profniveau in Amerika. “De MLS is van een goed niveau, het zijn allemaal atleten. In Nederland worden wij verwend als het gaat om tactiek, maar ook hier pikken ze het met de juiste coaching goed op. Die grote namen in de competities kunnen hier niet freewheelen tijdens wedstrij den; dat wordt gelijk afgestraft.”
LA Galaxy maakte als eerste gebruik van de Beckhamrule, maar ook andere clubs
volgden. Zo tekende Thierry Henry een contract bij New York Red Bulls voor ruim drie miljoen euro per jaar en de Seattle Sounders haalden Obafemi Martins en Clint Dempsey (terug) naar Amerika.
Inmiddels ligt het salarisplafond voor
Amerikaanse teams hoger dan in 2007: dit seizoen mag een club, afgezonderd van de extra kosten van een designa ted player, 2,5 miljoen euro uitgeven aan salarissen van hun team. Die extra kosten zijn het bedrag dat de club bovenop het maximale salaris van
een speler op tafel legt: dat ligt in 2014 op een kleine drie ton per jaar. Ter vergelijking: in Nederland ligt het gemiddelde salaris van een eredivisievoetballer op €362.000. Het maximale salaris en het salarisplafond liggen, net als bij andere Amerikaanse sporten, niet vast: in tien jaar steeg het plafond van de National Football League (NFL) tachtig naar 133 miljoen dollar. “Met het salarisplafond zorgt de MLS voor een evenredige verdeling van de gelden en spelers waardoor de competitie spannender en eerlijker wordt”, zegt sporteconoom Frank van den Wall Bake. ‘Met andere woorden: er is zo min mogelijk verschil tussen het sterkste en zwakste team.”
Instapkosten
Maar niet alleen over de salarissen heeft de Amerikaanse voetbalorgani satie iets te zeggen. Sterker nog: de MLS heeft alle touwtjes in handen. De overzeese competitie zit anders in elkaar dan in Europa. Een groot verschil is de competitieopzet: in Europa wisse len teams elkaar af in de competities door promotie/degradatie. Vanuit de North American Soccer League (NASL), de competitie waarin Denissen uitkomt, kan een club niet promoveren naar de MLS. “Dat is nu eenmaal Amerika. Men sen zijn hier opgevoed om de playoffs te halen, daar worden de prijzen ver deeld. Dat is de sporttraditie in het land. Daardoor is de gedachtegang ook anders: als je één wedstrijd verliest, kun je uitgeschakeld zijn. Zo blijft het wel spannend tot het einde.”
Je verdient je plek dus niet met
promotie, maar door het betalen van zogenaamde instapkosten. Daar is de groei van het voetbal goed in te zien. In 1996, toen de competitie werd opgericht ter voorbereiding van het WK in Amerika, betaalden de eerste tien clubs vier miljoen euro om een plek te krijgen in de competitie. Toronto FC betaalde twaalf jaar later het dubbele, Portland Timbers maakt in 2011 bijna
• Voetbalkaart van de MLS met goedgekeurde clubs (groen), lopende projecten (geel) en afgekeurde franchises (rood).
28 miljoen euro over en New York City FC, een dochterclub van Manchester City die vanaf 2015 in de competitie actief is, tikte 79 miljoen euro af en contracteerde reeds Frank Lampard en David Villa. Die instapkosten willen overigens niet zeggen dat een club gegarandeerd is op een plek in de MLS: de voetbalorganisatie stelt eisen en om uiteenlopende redenen werd een verzoek ook wel eens geweigerd.
Succes
Toch blijft succes een toverwoord in de opkomst van het Amerikaanse voetbal. “Tijdens het WK zijn Amerikanen echt voetbalgek geworden”, zegt Denissen. “Iedereen wil betrokken zijn bij het
succes van de nationale ploeg. De wedstrijden van Team USA werden door veel televisiestations ook live uitgezonden.”
Amerikanen kijken niet alleen vanuit
de huiskamerstoel naar voetbal, maar trekken steeds vaker naar het stadion: in vijf jaar tijd steeg het aantal toe schouwers met 20 procent. Hoe dat komt? Vroeger deelden voetbalclubs hun stadions nog een ander sportteam, maar tegenwoordig is een eigen, soccerspecific, stadion een pré om aan de MLS deel te nemen. Daardoor nemen de toeschouwersaantallen (en
daarmee de inkomsten) toe: zo speelde Sporting Kansas FC in 2010 nog niet onder een eigen dak en trok gemiddeld 10.287 bezoekers. Het jaar daarop opende de club Sporting Park
• Frank van de Wall Bake.
en schoot dat gemiddelde naar 17.810. Kansas is niet het enige voorbeeld: ook in de toeschouwersaantallen van New York Red Bulls zijn tussen voor (2009: 12.491 toeschouwers) en na (2010: 18.441 toeschouwers) het openen van een eigen voetbalstadion verschillen te zien. DC United, een club van het eerste uur en bekend door Freddy Adu, werkt as we speak aan een nieuwe thuishaven dat 20.000 toeschouwers kan huisvesten.
Grootste competitie
gemiddeld zo’n 40.000 kijkers. Na deze deal zullen de wedstrijden in 95 miljoen (!) huishoudens te zien zijn. “Dat zal leiden tot meer sponsoren, dus meer geld voor de clubs.”
De deal past in het plaatje
van MLSbaas Don Garber. De zegsman wil in 2020 de grootste professionele voetbalcompetitie ter wereld opgezet hebben in Amerika met 24 deelnemende teams. “De mogelijkheden in Amerika zijn oneindig. Daardoor heeft de competitie meer toekomst dan bijvoorbeeld de Eredivisie. In Nederland zit het voetbal commercieel gezien al aan zijn top.” Een voorbeeld: ADO Den Haag zou voor acht miljoen euro overgenomen worden door het Chinese United Vansen. Columbus Crew, een middenmoter in Amerika, wisselde vorig seizoen voor 54 miljoen euro van eigenaar. Ook Denissen ziet een rooskleurige toekomst voor het voetbal in Amerika: “De MLS heeft zeker de potentie om de grootste competitie ter wereld te worden. Daar zal wel een paar jaar overheen gaan, maar het gat
• Hans Denissen.
“Voetbal heeft dus een grote toekomst in de VS”, zegt Van den Wall Bake. “Dat heeft te maken met de groeiende belangstelling bij de consument. Dat leidt tot meer media aandacht en dus meer geld.” Die aandacht zal alleen maar groeien door de nieuwe televisiedeal met onder meer ESPN. De sportzender betaalt, samen met twee andere zenders, de komende acht seizoenen 71 miljoen euro per seizoen (in Nederland betaalt Fox Sports gemiddeld 80 miljoen per seizoen) voor de uitzendrechten. Tot nu toe waren de wedstrijden alleen nog via podcasts en satelliet te volgen en trokken deze
met kleine voetballanden is al gedicht.” Van den Wall Bake twijfelt nog of de hoogste Amerikaanse voetbaldivisie straks 24 teams telt, maar volgens Denissen is die kans groot. “Amerikanen leveren geen half werk.” •
Eind jaren ’70 en begin ’80 waren de
hoogtijdagen van de North American Soccer League (NASL), de voorganger van de Major League Soccer (MLS). Johan Cruijff, Ruud Krol, Rob Rensen brink, en buitenlandse sterren zoals Pelé, Franz Beckenbauer, Giorgio Chinaglia, George Best, Eusébio, Gerd Müller en Carlos Alberto. Allemaal schitterden ze destijds op de Amerikaanse velden.
Toen de eigenaren zich in 1985 door financiële tekorten genoodzaakt zagen de League op te heffen waren de hoogtijdagen al enkele jaren voorbij. Sindsdien heeft het Amerikaanse voetbal een dergelijk niveau niet meer gekend. Althans, tot op dit moment. Steeds meer buitenlandse sterren lijken namelijk voor een oversteek naar de MLS of de NASL te kiezen. Dit komt niet alleen door de aantrekkingskracht van het Amerikaanse avontuur.
Sportief aspect
Dat onderschrijft ook Dave van den Bergh, exvoetballer van onder meer Kansas City Wizards, New York Red Bulls en FC Dallas. De voormalig aan valler koos in 2006 voor een vergelijk bare overstap. Naast het sportieve aspect speelde het avontuur ook bij hem een rol, maar in vergelijking met
toen, zegt van den Bergh, is het niveau “flink omhoog gegaan.” Het belang van het sportieve aspect bij de keuze voor de MLS of de NASL is volgens hem dan ook alleen maar toegenomen.
In 2009 hing Van den Bergh zijn
‘kicksen’ definitief aan de wilgen. Op dit moment is de geboren Amsterdammer in dienst bij de Amerikaanse voetbal bond als technisch directeur in de staat Texas en als trainer van het Amerikaan se elftal onder14. Zijn huidige functies bieden hem een goede kijk op de ontwikkeling van het Amerikaanse voetbal. Met name de jeugd springt hierbij in het oog. “Er zijn op dit moment verschrikkelijk veel talentvolle spelers en er zijn meer aanmeldingen dan voorheen”, zegt Van den Bergh. “Neem bijvoorbeeld het Amerikaanse elftal onder17, dat is op dit moment erg talentvol. Veel van deze spelers duiken op bij topclubs in Europa.” Hij doelt hiermee op spelers zoals Luca de la Torre (Manchester City), Kai Koreniuk (Vitesse) en Josh Perez (Fiorentina).
Een toonaangevende reden hiervoor is volgens hem de intrede van Claudio Reyna in 2010 als technisch directeur bij de Amerikaanse voetbalbond. Reyna introduceerde een nieuw plan van
aanpak. Dit betrof onder meer het werken aan een herkenbare stijl van voetballen. “Voorheen werd er reactief gespeeld, tegenwoordig wordt er een attractieve en meer aanvallende speelstijl gehanteerd,” zegt Van den Bergh. “Dit vergroot de aantrekkingskracht van het Amerikaanse voetbal.”
Brasil 2014
De meest recente erkenning voor de hernieuwde manier van voetballen kwam tijdens het afgelopen WKvoetbal in Brazilië, waar de nationale ploeg de achtste finales bereikte. Daarin werd het na verlenging uitgeschakeld door België (21). Tot verbazing van velen brak in eigen land een ware hype los naarmate het toernooi vorderde.
Gemiddeld keken 4,5 miljoen
Amerikanen naar de wedstrijden van het USMNT. Het hoogtepunt werd bereikt tijdens de achtste finale tegen België, achteraf de best bekeken voetbalwedstrijd in de Amerikaanse geschiedenis. Maar liefst 24,7 miljoen kijkers stemden af op ESPN en het Spaanstalige Univision. Ook nooit eerder rukten de Amerikanen zo massaal uit voor hun ‘Team USA.’ Op vele plaatsen zoals het Grant Park in Chicago en de Red Bull Arena in New York kwamen fans bijeen.
Volgens Dave van den Bergh was het WK dan ook erg belangrijk voor het voetbal in Amerika. “Kijk, het Neder lands elftal zat in de poule des doods, maar ook Amerika zat in een loodzware poule. Deze zijn ze met goed en her kenbaar voetbal doorgekomen. Dit zorgde voor een immense populariteits piek van het voetbal in Amerika afgelopen zomer.” Hij illustreert dit door te noemen dat de meeste WK tickets die in Brazilië verkocht werden aan buitenlanders, gekocht werden door Amerikanen.
sommigen hier verdienen is niet misselijk.” Hij noemt spelers als Kaká, Jermaine Defoe en Obafemi Martins, maar ook ‘homegrown’ spelers zoals Clint Dempsey, Michael Bradley en Landon Donovan.
Niet misselijk
Het is al gezegd, David Villa, Frank Lampard, Kaká en onlangs nog Raúl hebben hun handtekening gezet onder een contract in de MLS, dan wel de NASL. Deze spelers komen niet alleen voor het avontuur en de sportieve uitdaging. Ze kunnen er namelijk een flinke boterham verdienen. Ter illustratie, Kaká is met een salaris van rond de 7,2 miljoen dollar de bestbetaalde speler in de geschiedenis van de MLS.
V
De MLS hanteert sinds de oprichting in 1996 een ‘salarycap,’ een salarismaximum wat moet voorkomen dat de clubeigenaren exorbitante salarissen gaan betalen. Dit bleek in de jaren ’80 de strop voor de NASL. De salarissen van spelers worden betaald door de bond en de club. Dit bedrag wordt onder meer aangevuld met reclamewerkzaamheden.
De NASL hanteert geen ‘salarycap’, oor Van den Bergh wat betekent dat een club op het was het financiële aspect tweede niveau zelf kan bepalen hoeveel bij zijn overgang naar ze de spelers betalen. Dit maakt het Sporting Kansas Wizards voor spelers als Raúl aantrekkelijk om destijds van minder op het tweede niveau te acteren. Beide belang. “Zelf verdiende ik modellen blijken tegenwoordig te in Amerika evenveel of renderen en vormen een financiële iets meer dan in mijn tijd aantrekkingskracht voor buitenlandse bij FC Utrecht,” zegt Van voetballers. Het gemiddelde jaarloon den Bergh. Hij geeft aan ligt in de MLS niet ver af van Europese dat het financiële aspect begrippen en ook belastingtechnisch sindsdien sterk verbeterd heeft het zo zijn voordelen. In dit is. “Financieel gezien opzicht is volgens Van den Bergh een wordt het gat geslagen met competities als de steeds inte Eredivisie. “Spelers zoals Martins en ressanter Bradley zijn voor Nederlandse voor spelers begrippen onhaalbaar geworden.” om hier te komen. Wat
Ommezwaai
Voorheen kwam enkel de gelouterde routinier naar de Verenigde Staten om zijn loopbaan af te bouwen. Afgelopen jaren kwam hier een lichte kentering in met de komst van Defoe, Bradley en Villa. Niet bepaald spelers aan het einde van hun latijn.
Maar de komst van routiniers hoort
volgens Van den Bergh bij het imago van de MLS. “Kijk, ze zijn hier (lees: Verenigde Staten) natuurlijk gek van de sterren,” zegt hij. “De komst van dergelijke routiniers tilt niet alleen het spelniveau omhoog, maar het zorgt ook voor de verkoop van meer tickets. Dit zorgt weer voor een toename in stadionbezoek. Het is een boemerangeffect.” Op de vraag of Van den Bergh denkt dat in de toekomst ook de jongere talenten kiezen voor een overstap naar de Verenigde Staten, antwoordt hij positief. “Ja ik denk dat die ommezwaai zal komen. Als je spelers bepaalde dingen kunt bieden die ze ergens anders niet of minder kunnen krijgen, zowel facilitair als financieel, dan komen ze hier naartoe. Wanneer die ommezwaai zal plaatsvinden? Binnen een jaar of tien denk ik.”
Het voetbal in
Verenigde Staten is volgens Van den Bergh een trein die op gang is gekomen. “En dat niet alleen,” zegt hij. “Eén die niet meer te stoppen is.” •
1. MATTHEW STAFFORD QB, DETROIT LIONS
Hij is een gunslinger, en hij staat erom bekend dat ie met the game on the line nog wel 'ns een wedstrijd te grabbel gooit. Maar afgelopen weekeinde leidde hij zijn Lions in de slotseconden met een puike drive naar de zege (plus een 72 record en 'n winning streak van vier). Matt Stafford is de WINNAAR VAN DE WEEK.
2. STEPH CURRY PG, GOLDEN STATE WARRIORS
Lekkere start hoor, voor rookie head coach Steve Kerr. Zijn Warriors zijn (althans voor even) 't beste team van de league, niet in de laatste plaats dankzij de zo makkelijk scorende Steph Curry, de (althans deze week) beste speler van de league.
3. MARSHAWN LYNCH RB, SEATTLE SEAHAWKS
Hij mag dan 'n kanker in de kleedkamer zijn als je 't geluk aan je kont hebt hangen zoals Lynch, dan knijp je als ploeggenoten al gauw een oogje toe: drie touchdowns, dan fumbelen, en vervolgens meteen je vierde TD op 't bord zetten. Wow.
1. KAELIN CLAY WR, UTAH
Phew, komt die Andy Dalton hier even goed weg. Want er is altijd baas boven baas. Ieder seizoen is er wel een, en dit keer was het Kaelin Clay die te vroeg begon met feestvieren. De gevolgen waren bovendien desastreus: geen 140 voor Utah, maar 77, en Oregon dat doormarcheerde voor de zege. Clay is de LOSER VAN DE WEEK.
Het superteam dat Golden State Warriors had kunnen zijn
Ik hou van droomscenario's. Ik hou van 'what ifs', ook al is dat voor een historicus een doodzonde. Ik hou van de NBA. En combineer die passies graag.
Daarom wil graag een spelletje spelen. Wat als de Golden State Warriors een glazen bol zouden hebben gehad in 2010 en ze konden met de kennis van 2014 draften. Wat is dan het beste starting five dat ze bij elkaar hadden kunnen voegen via de draft?
De starting five bestond in 2010 was bagger, op Stephen Curry en Monta Ellis na. De beste spelers van dat team op deze twee na zouden ver weg op de bank zitten in het huidige team. Verder doen we de deal van Monta Ellis naar Milwaukee in ruil voor Andrew Bogut natuurlijk gewoon na, net als de deal die Iguodala en David Lee naar de Warriors brachten. Dan hou je dus alleen Stephen Curry over uit 2010. Is er vanuit de draft, plus Lee, Iguodala en Bogut, een sterker team samen te stellen dan dat er nu speelt? In 2010 kozen de Warriors met de zesde pick Epke Udoh. Schattig, maar fout. Wie ze ook hadden kunnen kiezen? Greg Monroe (7e), Gordon Hayward (9e), Paul George (10e), Larry Sanders (15e), Eric Bledsoe (18e), Lance Stephenson (40e). In 2011 kozen de Warriors Klay Thompson met de 11e pick. Perfect. Kawhi Leonard, Kenneth Faried en Jimmy Butler gingen later, maar zijn niet per se een verbetering over Klay Thompson.
In 2012 kozen de Warriors met de zevende pick Harrison Barnes. Wie was er toen nog beschikbaar? Andre Drummond (9e). Verder valt het tegen, maar we zouden kunnen beargumenteren dat Jared Sullinger (21e), Tony Wroten (25e) en zelfs Perry Jones (28e) betere picks waren geweest. In 2013 kozen de Warriors met de dertigste pick Nemanja Nedovic, een keuze die ze via trades van Phoenix overnamen. Daar valt verder niet zoveel eer aan te behalen, ook niet gezien wat er nog na kwam.
De draft van 2014 zegt nog te weinig. Bovendien hadden de Warriors hun picks weggesmeten in ruil voor Andre Iguodala. Prima deal.
Afijn, met de kennis van nu minus de blessures hadden de Warriors dus een starting five kunnen hebben met Stephen Curry (PG), Klay Thompson (SG), Gordon Hayward (SF), David Lee (PF) en Andre Drummond (C), met Bogut en Iguodala nog op de bank. Zelfs met een geblesseerde David Lee had er op de PFpositie nog een goede rolspeler (defense, rebounds) kunnen staan, want een team met Curry, Thompson, Hayward en Drummond is al eng genoeg. Instant title defender mits betaalbaar en het lag voor het grijpen via de draft. Mooi toch, die 'what ifs'? Benieuwd welk superteam u kunt maken van uw favoriete ploeg met slimmere drafts sinds 2010. En dan te bedenken dat de Warriors zelfs zonder Hayward en Drummond kampioen gaan worden dit seizoen. Fantastisch! •
Het was een mokerslag. Tony Stewart had bij een lokale race op een modde rige oval in upstate New York een jon geman doodgereden. Kevin Ward Jr. zou de baan op zijn gestapt uit woede over Stewart’s rijgedrag. Na jaren van incidenten, waarbij Stewart geregeld de agressor was en regelmatig op zijn vingers werd getikt, was dit een ongeluk van een nieuwe orde. Als het al een ongeluk was, natuurlijk.
Het was opvallend duister geweest op het Canandaigua Motorsports Park. De baan was niet overal even goed uitge licht, maar de race ging door als van ouds. Het lokale circuit trekt normaal vooral racers uit de buurt, die met hun unieke sprint cars rondjes ploegen door de modder. Af en toe willen de sterren van de grote circuits echter ook wel eens terug naar hun roots en zo ook Tony Stewart.
klein model racewagen met een dakvleugel is) op het legendarische circuit van Watkins Glen, waar in een ver verleden ook de Formule 1 nog wel eens kwam opdraven. Het racen op lokale circuits, ver verwijderd van de spotlight en de veiligheidseisen van NASCAR, is echter niet zonder gevaar. Amper een jaar eerder had Stewart zelf bij een sprint car race in Iowa zijn rechterbeen op meerdere plaatsen gebroken.
Onbesuisd
Ongeacht waar Tony Stewart racet, hij gaat er voor. De een omarmt dat als doorzetten, de ander vindt dat onbe suisd. Stewart behoorde meer dan eens tot de categorie onbesuisd, onge acht wie je vroeg naar een analyse. Het was daarom ook niet verrassend dat hij niet lang na zijn titel in 1997 in de meer fragiele Indycars overstapte op het betere duw en trekwerk van de National Association for Stock Car Automobile Racing, NASCAR.
Hij heette toen als bijnaam al
S
“Smoke”, omdat hij op kleine ovals steeds weer zijn banden wist op te roken en in de Indycar zo tot het gaatje ging, dat hij bovengemiddeld vaak zijn motor en zijn winstkansen ver voor de finishvlag in rook op zag gaan. Toch wist Stewart zijn draai te vinden en uiteindelijk meer dan één seizoen tot een goed einde te brengen.
Na zijn Indycartitel in 1997 en zijn overstap naar stock cars in 1999, had tewart was in de buurt van Canan Stewart in reeds in 2002 een absoluut daigua, omdat hij een dag later zou unicum bereikt. Zijn kampioenschap in racen in de Sprint Cup Series (Sprint is Cup Series, toen gesponsord door ’n sponsor uit de mobiele telefonie, niet Winston, maakte hem de eerste te verwarren met “sprint cars”, wat een coureur met zowel een titel in NASCAR
als Indycar. Hoewel grotendeels bereikt Kampioen op dezelfde soort ovals, maakte het Stewart een van de meest diverse Tegenwoordig zit Tony Stewart tot zijn coureurs in de autosportgeschiedenis. nek in de sport. Na het winnen van de titel in 2002, won hij ook de titel in en imago dat hij niet alleen hoog 2005 en meer recent het kampioen houdt dankzij uitstapjes naar sprint schap van 2011. Hij is daarmee, dank cars, maar ook dankzij zijn deelname zij zijn winst in 2002 én daarna, de aan enduranceevenementen, zoals de enige NASCARcoureur met titels onder Rolex 24uursrace op Daytona, waar zowel ’t oude als ’t nieuwe punten hij in 2002 debuteerde in een team systeem. met Nederlander Jan Lammers. Hij zou de race tot 2007 jaarlijks aandoen en ot 2008, tien seizoenen, reed Ste gaf reeds aan een eventuele terugkeer wart voor dezelfde ploeg, met dezelfde te overwegen als hij NASCAR op teambaas en dezelfde sponsor. Ste termijn verlaat. wart’s oranje Home Depotwagen bij Joe Gibss Racing was iconisch, tot een plotse aankondiging een verrassend einde maakte aan de langste sponsor
E
T
coureurcombinatie in de historie van de sport.
Stewart had namelijk de handen
ineen geslagen met zakenman en racefan Gene Haas en de heren hadden Stewart Haas Racing opgericht. Een beslissing die mede was gevoed door Stewart’s loyaliteit aan Chevrolet. Zijn oude baas Joe Gibbs had besloten over te stappen op Toyota en dat zag Stewart, die Chevy’s racete in verschillende klasses, niet zitten. Overigens, Stewart is niet alleen coureur en teambaas, hij is sinds enige tijd ook circuiteigenaar. Hij bezit de middelgrote Eldora Speedway in
Rossburg, Ohio en is medeeigenaar van twee andere circuits in Illinois en Wisconsin.
Debuut
Zijn debuutjaar als teameigenaar was niet zonder controverse. Ook met zijn eigen team wist hij te winnen, maar de overwinning in de tweede race van dat jaar in Daytona gaf een interessant inzicht in hoe roekeloos en zakelijk Stewart zijn sport af en toe bekijkt.
Nadat Kyle Busch vrijwel de hele race aan de leiding had gereden, dook Stewart in de laatste bocht onder Busch door en hij liet hem geen
Het 2014 NASCARseizoen loopt
seizoen meer dan waar, want waar vroeg in het jaar vooral Dale Earn inmiddels op zijn eind. Tony Stewart hardt Jr. opviel, is Logano samen met speelt, mede door zijn pauze na het Denny Hamlin de meest constante ongeval met Ward, geen rol van factor gebleken. In hun kielzog volgen betekenis meer. Koploper in de onder meer Ryan Newman en onnodig ingewikkelde Chase – een natuurlijk de ervaren rot Jeff Gordon, eliminatiesysteem, waardoor de terwijl recente kampioenen als laatste races nog slechts vier coureurs Jimmie Johnson en Brad Keselowski de titel kunnen winnen – is de 24 hun titelkansen de laatste weken op jarige Joey Logano. hun tandvlees levend hielden. Ondanks zijn relatief jonge leeftijd heeft Logano inmiddels bergen erva ring. Hij was in 2009 de jongste star ter ooit in de Daytona 500 (hij finishte na een crash allerlaatste), als ver vanger van Tony Stewart bij Joe Gibbs Racing. Vlak na zijn negentiende verjaardag werd hij in New Hamp shire de jongste winnaar ooit in de Cup Series en hij werd dan ook de Rookie of the Year voor dat seizoen.
Logano leerde na zijn uitstekende
rookieseizoen echter ook om te gaan met teleurstellingen. Na twee matige seizoenen bij Joe Gibbs vertrok zijn teambaas naar de ploeg van Stewart,
Als Joey Logano zijn huidige plek in de Chase weet te behouden, dan wordt hij een van de jongste kampioenen ooit in de sport. Alleen Jeff Gordon won in 1995 ook op 24jarige leeftijd de titel in de hoogste klasse van ’t NASCARcircus. Chase Elliott, amper 18 jaar oud, won dit jaar al
wel de Nationwide Series, maar dat is maar zijn vervanger wist ’t tij te keren ondanks de deelname van veel Cup en Logano won in 2012 zijn tweede rijders één niveau lager. race. De huidige successen zijn het gevolg van Logano’s verstandige carrière move. Hij liet JGR voor wat het was en stapte over naar het succesvollere Team Penske. Na een paar weken was daar opnieuw Tony Stewart, die woedend was over Logano’s crash met diens teamgenoot Denny Hamlin. Het kwam tot een handgemeen tussen de twee, die elkaar inmiddels wel hebben vergeven voor het incident.
Na een verder goed seizoen, haalde Logano voor het eerst de Chase en ondanks dat hij de titel en de top vijf moest laten aan anderen, voelde het als zijn breakout jaar. Dat blijkt dit
Op ’t moment dat je dit leest, zijn er nog vier coureurs officieel in de running voor de titel. Die titel wordt aanstaande zondag vergeven in de Championship Round van de 2014 Chase. Eén race, één kans om de stand nog één keer om te gooien. De seizoensfinale is dit jaar de Ford Ecoboost 400 op de Speedway van MiamiHomestead.
Vorig jaar was de laatste race, ook op MiamiHomestead, een bloedstollende wisseling van de wacht. De titel werd toen gewonnen door Jimmie Johnson, zijn zesde kampioenschap, maar de race ging naar Denny Hamlin. Hamlin staat momenteel tweede in de stand.
enkele ruimte. Busch nam geen gas terug en vlak voor de finish botsten de twee, grotendeels door de actie van Stewart. Busch crashte de hekken in, terwijl Stewart vrijwel zonder schade als eerste over de streep kwam.
De uitleg van Stewart op het podium sprak boekdelen. “Ik wist dat ik daar moest zitten om te winnen, maar ik wist ook dat Kyle daar moest zitten. Eigenlijk wil ik zo niet winnen, want Kyle had een prima dag, hij reed de hele dag op kop, dus om ‘m dan te laten crashen is niet helemaal hoe ik wil winnen.” Om vervolgens zijn sponsoren te bedanken en de trofee met plezier aan te nemen.
Wraak
Men stelt wel eens dat zoals de waard is, hij zijn gasten ver trouwt. Stewart heeft geregeld weinig vertrouwen in zijn colle ga’s getoond. YouTube staat vol met woedeuitbarstingen, vaak gevoed door zijn aanname dat iedere domme actie van een ander met
• Joey Logano en Tony Stewart slaags in 2013.
opzet is. Echter, niet iedereen is Tony Stewart en dat lijkt Tony Stewart wel eens te vergeten.
Vlak na het ongeval met Kevin Ward
Jr. stond het internet vol met artikelen die Smoke’s oude uitbarstingen en aanvaringen oprakelden. Hoe dom Ward’s actie ook klonk, ook Stewart is wel eens dicht bij een rijdende tegen stander de baan op gestapt om zijn onvrede kenbaar te maken. Sterker nog, een furieuze Stewart probeerde twee jaar geleden in de pitstraat nog zijn helm door de voorruit van de voorbijrijdende Matt Kenseth te kegelen.
De dood van Ward leverde, soms tussen de regels door en soms zonder enige schroom, een kans op om publiek wraak te nemen op Stewart. Collega’s met wie hij geregeld botste onthielden zich van ieder commentaar, anderen gaven hem de Judaskus, en velen zei den vooral dat zich “niet voor konden stellen” dat Stewart Ward bewust zou hebben geraakt.
Maar daar wrong nou net de schoen,
want hoe goed Stewart ook is als cou reur en hoe lang zijn palmares ook is, hij staat bekend als een heethoofd die geregeld anderen in gevaar bracht om te winnen of om zich af te reageren als hij niet gewonnen had. Niemand wilde het geloven, maar zou het misschien toch niet…
High
Stewart besloot daags na het ongeval de race in Watkins Glen uit te zitten en nam daarna enkele weken pauze. Hij was er kapot van. Dat deerde de media niet. Die zaten bovenop de zaak en pundits op ESPN speculeerden of een minder bekende coureur voor een ver gelijkbare stunt niet al lang had vast gezeten. Ze herhaalden het ongeval, bij voorkeur met geluid, want Stewart had hoorbaar gas gegeven vlak voor de aanvaring. Niemand durfde het echt te zeggen, maar ze stonden vooraan om
e eel g van had omm h e t g odi ken een s n n o sok na art n w j i z eden Ste r : ren inst kken k ge e r m e ri lij ugg p zijn n sch ruwe s g o te te het Ward llen la lgens o i had ust w verv eel h s w r a e be at w n. cht e d e t p en elop ach n rie ing te at g d s i r e d n e m lag zaak n me ssaal n k n e e u a a e a over d om h en m et gev ’s die an t a t d o r n al d was v ers ten i rklaar as m tewa an a d h n s r i g S v a ial ve car dus n n ve toffer c e e t e i e k e h lach sp en. D print ren, n te s va , di r s e a i e s s u u w t het een ebruik e gev een te st was e istern bak n , n r r r n u ing tewa ag va rugsg aan d s je i snelle t gas de d odde k dat t o bo e S edr de d est ij n m om vige d n en i ichte ogel atste rm ang oor gewe a m l a l e e r st wijk t ve oed p ’t et w rantw was od. h e t g o h d on slec heel pas . nve debet ijn do as at, e o p j d n s e d t z e i t e e d s he War ezi lgd bliek diep zelf h en l ie n dan Tony o a g a t z v s r u d n w wa a id ligge ster ra lte de p este h e c i t e t h t s r a rder uper jn S men e n g in i mo s a e d w k t o ’ e ncee ports or zi p een m we nterin critic ard n da et e o l a s e W vo nke ve ke wart’s evin eblek hter h anig genu r auto wam rijden ork en e Na initie Ste Uit K lijk g h ac dusd aa art k djes ew Y echt m f n r g j . n e i i e f e j d nie to nam aal h at h at zi s tew er ron d in N l onte ago s S i t l i d op r he was r tot en st, d r wa ez enve ehee eld im et l p o o l h do opsie intige ropen ewee ut do nol igde g ezoed voor of k t g k w u b g d au ge t s ge was bsol ein t een raumachuldi er a n a d o j ur w vloe er me een t ant s nklag stu er in rming en en. W de aa o z ond luitvo d. r lev t, en tief eerde a bes inder r nie nar as er ve n geh e e i e e tie. Wgress r g d i r l u nde kwes ltijd a coure Zie a r ve deze de a teur n e a n n d Zel l als i ke va en am sne spra die e nog wart, Ste
D
D
er d n o oor ef van der v i a e n efinit wel on d l d m dee st oor k alva d kwa zoe , War . rt t n wa t en n e nie wiele t e at S moes jand l d zijn a a n vi ram allee want enlijk d R en eels en, eig A C d k m er op AS he in ten gro t verwd had heeft este N in om z e mo vrienld, hij de me of ge was e n t fs zel ordeeng tot familie eizoe emis s g o i ver nstell geen zijn or de n e teg eurs llen e en do t r a p er p he d cou g te v g gelo n o i u wo g is reld n ter egtijd i e kl r teru e we n vro es. e ee dat d en e w c m a n. • s r o del e n k r j e i a l m p r a r s d inmid te ho lette l oma i t He wart t en hem g za Ste e nes heen stevi oud hem weer om urlijk figu
E
Azië
Terwijl wij al lang bezig zijn met welke
spelers er in 2015 bij een ander team spelen, wordt er in Azië gewoon nog gehonkbald. In ZuidKorea is er zelfs nog een Nederlander in actie. De Samsung Lions van Rick van den Hurk spelen namelijk in de Koreaanse variant van de World Series. ‘The Holland Hammer’ kreeg van de Lions, die voor hun vierde titel op rij gaan, de bal in Game 1 van de serie en op maandagochtend Nederlandse tijd ook nog eens in Game 5. In Game 1 moest hij twee punten toestaan en zouden de Lions uiteindelijk verliezen van de Nexen Heroes. Bij een 2 2 stand in de serie startte de Eindhovenaar de wedstrijd uitermate goed. Vijftien van de eerste zestien slagmensen werden aan de kant gezet en hoewel hij opnieuw niet de win kreeg, pakten de Lions met een walkoff double van Choi Hyoungwoo de overwinning en de 32 voorsprong in de serie. Het was opnieuw een goed seizoen voor van den Hurk (134 met een ERA van 3.18 en 180 K’s in 152.2 innings), die stiekem nog wel hoopt op een terugkeer in de MLB.
Een team vol AllStars uit diezelfde MLB
treedt vanaf vandaag aan in de MLB Japan AllStar Series. De grootste namen uit het MLB team: Yasiel Puig, Robinson Cano, Evan Longoria en Carlos Santana. Bij het Japanse team zullen de ogen vooral gericht zijn op werpers Kenta Maeda, die waarschijnlijk volgend seizoen in de MLB te bewonderen is, en supertalent Shohei Otani. Tussen vandaag en volgende week dinsdag worden er vijf wedstrijden gespeeld met elke keer een aanvang van 10 uur NL tijd. Nog even genieten van honkbal dus! •
Seb Visser.
Topcoach Rex
Het verschil tussen een goede en een
slechte coach is niet altijd gemakkelijk te zien. Voor mij zijn de prestaties in mindere tijden een goede graadmeter. Welke teams geven op en welke teams blijven tegen beter weten in doorvechten?
De overwinning van de Jets (18) op de in supervorm verkerende Steelers is de grootste verrassing van het seizoen. Een kansloos team dat in de media en door het publiek wordt geridiculiseerd en vervolgens iedereens stil krijgt. Daar heb ik heel veel respect voor en daar neem ik mijn pet voor af. Rex Ryan zal waarschijnlijk volgend seizoen niet de coach van de Jets zijn, maar niemand kan ontkennen dat hij altijd het meeste uit zijn, vaak talentloze, teams haalt. En dan zijn daar de Chicago Bears. De Bears hebben het seizoen al een paar weken opgegeven en krijgen het ene na het andere negatieve record om hun oren. Marc Trestman en het front office hebben van een defensief blok in twee jaar tijd een gatenkaas gemaakt en zelfs met Brandon Marshall, Alshon Jeffery en Matt Forte kunnen de Dolphins en Bills thuis niet worden verslagen.
Het failliet van een trotse franchise. Ik
zeg niet dat er geen hoop is, maar met Trestman gaat het zeker niet lukken. Met een beetje mazzel is Rex Ryan volgend jaar de coach in ChiTown. Dan kan hij de motivatie terugbrengen, een verdediging smeden en laten zien wat hij kan als hij wel offensieve wapens heeft. •
Lennart Beishuizen.