SportAmerika Magazine No 50

HOOFDREDACTIE Neal Petersen Geert Jan Darwinkel EINDREDACTIE Kasper Dijk SENIOR WRITER Jules Zane REDACTIE Lennart Beishuizen Pieter Brouwers Geert Jan Darwinkel Rob van Gameren Vincent Van Genechten Eva Gerritse Pieter Horstman Justin Kevenaar Paul Klomp Wietze­Willem Mulder Marco Post Robert Prins Jurian Ubachs Klaas­Jan ter Veen Jeroen Veenstra Seb Visser Frank Wielaard Joeri Zwarts COLUMNISTEN Matthijs van den Beukel Gijsbregt Brouwer Jeroen Elshoff Leander Schaerlaeckens FOTOGRAFIE Getty Images PRODUCTION, ART DIRECTION & DESIGN DarChicago Ltd. MET DANK AAN Issuu, Scribus

SportAmerika Magazine is een uitgave van Petersen Media. Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook worden gekopieerd zonder uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. © Petersen Media 2012­2013 ­ Alle rechten voorbehouden.

I can't breathe

De Kerstdagen staan bijna voor de deur, maar van een

vrolijke stemming is in Amerika al tijden geen sprake. Waar het in de afgelopen maand voornamelijk over Ferguson ging, stond de laatste week in het teken van #ICantbreathe. Toch het duurde even voordat dit nieuws ook Nederland had bereikt.

Mijn referentiekader om te bepalen of #SportAm nieuws groot genoeg is, is een positief antwoord op de volgende vraag: weten al mijn vrienden het ook? Besteden de grote, traditionele, media er ook aandacht aan? (Zo ja, dan meestal een aantal dagen nadat Sport Amerika erover schreef.) De 'I Can't Breathe' actie van NBA­sterren was daarvan een goed voorbeeld.

Het was vorige week een van de best gelezen berichten op AD.nl, een nieuwssite die het tegenwoordig moet hebben van virals, lollige berichten en andere online trends, aangezien de afdeling 'hard nieuws' het af moet leggen tegen concurrenten.

Met dit nieuws was het niet anders. Aandacht voor de NBA en NFL is er amper, maar bij dit soort acties komen de webredacties massaal tot leven.

De 'I Can't Breathe'­actie komt voort uit het geval waarin

een blanke politieagent de zwarte Eric Garner door verstikking om het leven bracht. Waar Derrick Rose met een zelf gemaakt T­shirt de actie startte, volgden al vrij snel andere NBA­ en NFL­spelers. (Over een verhaal hoe LeBron James zijn T­shirts binnen liet smokkelen in Brooklyn schreef de New York Times dit verhaal)

Onze columnist Gijsbregt Brouwer bekeek 'I Can't Breathe' weer vanuit een ander perspectief. Volgens Brouwer is het een teken dat sporters hun maatschappelijke verantwoordelijkheid pakken. Zijn column (leestip!) vind je op pagina 131.

Laten we hopen dat de volgende keer wanneer de mainstream media weer over Amerikaanse sporten berichten, het ook over sportieve hoogtepunten gaat.

Veel leesplezier,

I can't breathe. Ook in dit magazine word je er weer mee doodgegooid.

Derrick Rose zette de trend, en de rest van de NBA volgde al snel. Om de familie van Eric Garner 'n hart onder de riem te steken, heette het. Voor wie de naam Garner niks zegt: hij was een onverbeterlijke recidivist, met dik dertig arrestaties achter zijn naam, voor onder meer mishandeling en brandstichting. Hij kwam onlangs om het leven aan de gevolgen van een hartstilstand (nadat de NYPD hem in de wurggreep had gehouden after he was resisting arrest).

Bovenstaande feiten vind je in de media echter nauwelijks terug. De conclusie dat Garner nog gewoon zou hebben geleefd als hij zich had laten arrreste足 ren (voor het verko足 pen van illegale sigaretten in zijn proeftijd) is ook nauwelijks terug te vinden. Een speler met een I won't resist arrest, en 't feest is com足 pleet. (GJD)

Het moet wel heel raar lopen als Mar足 cus Mariota in 't voorjaar niet als eerste in de NFL Draft wordt gekozen. Niet dat hij de beste (quarterback) is (Jameis Winston is vele malen getalenteerder), maar Mariota houdt zich buiten de lijnen (voor zover we weten) tenminste rustig. Afgelopen zaterdag kaapte hij de Heisman Trofee weg voor de neuzen van Melvin Gordon en Amari Cooper, en dat is hem gegund. Al weten we ook dat een Heisman nog aller足 minst een garantie is voor succes op een hoger niveau.

Cam Newton belandde af­

gelopen week onverwacht in het ziekenhuis. De ster­ quarterback van de Carolina Panthers raakte dinsdag na de training betrokken bij een botsing met andere auto’s, waarbij zijn auto volgens ooggetuigen meerdere malen over de kop sloeg. Newton moet een engeltje op zijn schouder hebben gehad, want hij kwam hij liep slechts twee kleine breuken op in zijn onderrug en lijkt daardoor dit seizoen nog gewoon in actie te kunnen komen • Adrian Peterson komt, zoals verwacht, niet meer in actie in de NFL. Zijn hoger beroep werd afgelopen week afgewezen. Hij overweegt bij een ander gerechtshof alsnog zijn gelijk te halen. Met nog drie zondagen te gaan, wordt de kans dat we hem pas na de zomer van 2015 weer terugzien steeds groter • Ondertussen gaf Peterson in een interview met ESPN toe dat hij door deze situatie ook sterk denkt aan stoppen. Peterson overweegt een carrière in de makelaardij, al staat ook deelname aan de Olympische Spelen nog op zijn bucket list • De week van Johnny Manziel kan niet meer stuk. De 22­jarige quarterback werd door head coach Mike Pettine van de Cleveland Browns aangewezen als starter voor de wedstrijd tegen divisiegenoot en grote rivaal Cincinnati Bengals.

Na een reeks slechte optredens van Brian Hoyer (hij gooide afgelopen maand slechts één touchdown tegenover acht interceptions), kon Pettine niets anders doen dan Hoyer opzij schuiven ten faveure van de rookie quarterback waar iedereen de mond vol van heeft •

De Washington Wizards versloe­

gen maandagavond de Boston Celtics na twee verlengingen met 133­132. John Wall was de grote man aan de kant van de Wizards met 26 punten en zeventien assists.

Na de wedstrijd vertelde een geëmotioneerde Wall in gesprek met een journalist dat hij de overwinning op zou dragen aan Damiyah Telemaque­ Nelson, een zesjarig meisje dat eerder op de dag haar strijd tegen kanker had verloren. Wall had het meisje een jaar geleden leren kennen en ze hadden een speciale band • Nadat Derrick Rose vorig week het shirt met I Can’t Breathe droeg, deden deze week een hoop spelers hetzelfde, waaronder sterspelers als Kyrie Irving, LeBron James en Kobe Bryant.

De sporters droegen het shirt om de familie van Eric Garner te steunen. Garner overleed op 17 juli nadat een politieagent hem bij een arrestatie in een wurggreep nam. Garner’s laatste woorden waren: “I can’t breathe” • De Philadelphia 76ers trokken deze week Andrei Kirilenko aan.

De forward kwam over van de Brooklyn Nets • New York Knicks­guard Iman Shumpert is de komende drie weken uitgeschakeld. De shooting guard liep vrijdag tegen de Boston Celtics een schouderblessure op • Houston Rockets­center Dwight Howard keerde zaterdagavond tegen de Denver Nuggets terug na een afwezigheid van elf wedstrijden. Howard blonk meteen uit en noteerde 26 punten, dertien rebounds en drie blocks • De Golden State Warriors werden afgelopen zaterdag het eerste team in de NBA met twintig overwinningen. De ploeg van coach Steve Kerr versloeg de Dallas Mavericks met 105­98 • (Robert Prins)

Mark Howe heeft zaterdag

bekend gemaakt dat het iets beter gaat met zijn vader Gordie Howe. Mr. Hockey heeft meerdere beroertes gehad en is aan het dementeren. Op 1 december werd bekendgemaakt dat hij opnieuw last had van een beroerte, maar toen bleek hij uitgedroogd te zijn. Howe herstelt inmiddels weer in het huis van zijn dochter Cathy • De NHL wordt geteisterd door het bofvirus. Al elf spelers zijn getroffen door het doorgaans onschuldige virus. Anaheim Ducks kreeg met drie ziektegevallen te maken.

Minnesota Wild kende zelfs vijf zieken en ook New York Rangers (één) en New Jersey Devils (twee) werden door het virus getroffen. Sidney Crosby moest afgelopen weekend twee wedstrijden ziek toekijken en bleek ook getroffen door bof • Damien Brunner verlaat de NHL. De Zwitser liet zijn contract bij New Jersey Devils ontbinden en gaat spelen voor HC Lugano in de NLA in zijn thuisland.

Brunner noteerde 25 goals en 33 assists in 121 wedstrijden voor Detroit Red Wings en de Devils • Simon Gagne is voorlopig niet beschikbaar voor Boston Bruins.

De 34­jarige aanvaller maakte bekend dat hij tijd met zijn vader wil doorbrengen. De vader van Gagne leidt aan een ongeneeslijke vorm van leverkanker • Team Canada U20 won de eerste oefenwedstrijd voor het WK U20 met 10­3 van een selectie spelers van universiteiten uit Toronto. Canada eindigde vorig jaar vierde op het toernooi, maar mag vanaf Tweede Kerstdag proberen in eigen land de titel wel binnen te halen •

Het was de week van

de Winter Meetings in de MLB. In San Diego kwa­ men alle General Managers en agents bij elkaar om nieuwe contracten en trades te bespreken. In deze WiR de belangrijkste transacties van de afgelopen week • De Chicago Cubs waren zeer actief en trokken werpers Jon Lester (6 jaar, 155 miljoen dollar) en Jason Hammel (2 jaar, 20 miljoen) en catcher Miguel Montero (trade) aan • Aan de andere kant van de stad wordt er bij de White Sox ook aan een goed team gebouwd.

Free agents Melky Cabrera (3 jaar, 45 miljoen) en David Robertson (4 jaar, 46 miljoen) werden aangetrokken, maar vooral voor de trade waarin starter Jeff Samardzija werd binnengehaald kreeg GM Rick Hahn veel complimenten • De Boston Red Sox visten naast het net waar het ging om de diensten van Jon Lester, maar via wat slimme trades en een free agent aanwinst hebben ze nu in elk geval vijf werpers. Nieuw: Wade Miley, Rick Porcello (in ruil voor OF Cespe­ des) en Justin Masterson • Nieuwe LA Dodgers GM Andrew Friedman ging helemaal los in San Diego. Nieuw in LA: SS Jimmy Rollins, 2B Howie Ken­ drick, C Yasmani Grandal, SP Brandon McCarthy.

Om deze spelers via trades bin­ nen te halen, moesten de Dodgers afscheid nemen van een behoorlijk aantal spelers. De belangrijkste vertrekkers: OF Matt Kemp en 2B Dee Gordon • Francisco Liriano tekende een nieuw contract bij de Pittsburgh Pirates (3 jaar, 39 miljoen) en Ervin Santana verhuist naar de Minnesota Twins (4 jaar, 56 miljoen) • (Seb Visser)

Asjemenou, wat 'n blowout. Er kwam in East Rutherford maar een ploeg opdagen, en dat waren de Seattle Seahawks. 43足8 stond er tenslotte op 't bord, het groot足ste verschil sinds 1993.

Een teleurstellende Super Bowl, maar 'n meer dan indruk足 wekkende winnaar.

Kijk 'm daar staan, Tim Duncan. Alsof ie wil zeggen: heb ik 't niet gezegd? En dat had ie. We'll do it this time. Geen speler was zo kapot ge足 weest van het verlies van de Finals 'n jaar eerder 足 en vooral door de manier waar足 op. In 2014 was echter alles anders.

San Antonio Spurs won, betrekkelijk gemakkelijk, in vijf games.

Zodra je de playoffs haalt, is alles moge足 lijk. De Giants en de Royals, beide wild card teams, bewezen het dit jaar eens te meer. Niet tot onver足 deeld genoegen van FOX, want in 't grote geheel heeft de tele足 visiekijker doorgaans weinig te schaften met Cinderella's. Uit足 eindelijk was het San Francisco, dankzij een magistrale Madison Bumgarner, die er met de poet vandoor ging. Het was al weer de derde hoofdprijs binnen vijf jaar. En dan is er dus sprake van een dynasty.

Die dekselse Los Angeles Kings. Zowel tegen de Sharks (3­0 achter in de series), Ducks als Blackhawks moesten ze helemaal tot het gaatje. In dat licht bezien was de Stanley Cup final tegen de Rangers ­ de kampioen van 't zwakke oosten ­ niet meer dan 'n formali­ teit. Een veegpartij werd 't niet, maar de uiteindelijke 4­1 sprak niettemin boekdelen. Hail to the Kings!

Niet iedereen was even blij met de on­ nodig gecompliceerde eleminatie­formule die voor dit NASCAR­ seizoen was geintro­ duceerd, maar des­ ondanks bleef het tot en met de allerlaatste ronde op Homestead retespannend. En op Kevin Harvick als uiteindelijke winnaar, viel tenslotte ook maar weinig af te dingen. Het was hem gegund.

Niet de Blue Devils van Jabari Parker en Coach K, niet de Jay足 hawks van Andrew Wiggins en Joel Embiid, en uitein足 delijk evenmin John Calipari's Wildcats.

Nee, het waren de UConn Huskies die, onder aanvoering van Shabazz Napier, die langzaam in het toernooi groeiden, en March Madness op hun kop zetten.

Elke keer als je denkt: die Jameis Winston heeft nu alle foute dingen toch wel 'n keer uitgehaald, komt er weer 'n nieuw schandaaltje rond de Florida State­quarterback naar boven. Toch krijgt Famous Jameis 't op het veld steeds weer gedaan. Zo ook in de National Cham­ pionship­finale tegen Auburn: 34­31, span­ nend tot 't laatst, maar niets op af te dingen.

Geen verrassing in Sochi. Dat de hui­ zenhoog favoriete Canadezen met het ijshockeygoud aan de haal gingen, was in­ derdaad geen Brea­ king News. De Amer­ ikanen kwamen net tekort (1­0 nederlaag in de semis), evenals de Finnen en de Zwe­ den (in de finale). 3­0 werd 't uiteindelijk, via goals van Jona­ than Toews, Sidney Crosby en Chris Kunitz. Duh.

Nog 'n dikke duh: de Amerikanen werden wereldkampioen bas­ ketball ­ misschien wel de minst tot de verbeelding spreken­ de titel van 2014. De USA had geen kind aan geen van z'n op­ ponenten. Tekenend: in de finale werd het goedwillende Servie met maar liefst 129­ 92 (!) onder de voet gelopen. Harlem Globetrotters galore.

A propos dynasties.

Los Angeles Galaxy is er natuurlijk ook een足 tje. Met of zonder David Beckham. De laatste titel, 'n paar weken oud nog maar, kreeg gestalte in de finale tegen de Revolution, via een goal in de verlenging van de 34足jarige Robbie Keane. Extra tintje: Landon Dono足 van nam alsnog af足 scheid in stijl. Met de cup en een titel.

LeBron James die te足 rugkeerde op 't oude nest in Cleveland, dat was toch wel de grootste comeback story van 2014. Geen poeha, geen over足 donderende show dit keer, maar gewoon: I'm back! Cleveland sloot de verloren zoon weer hartelijk in de armen. Hunkerend naar ein足de足lijk weer 'n succesje.

Goed, helemaal uit de NBA verdwenen was ie natuurlijk niet, Steve Kerr. Aan de andere kant: als broadcaster hoor je er nou ook weer niet echt bij. Het bloed kroop echter waar 't niet kon gaan, zeker niet als er ook nog 'ns $25 miljoen tegen足 over staat. Veel te veel voor 'n rookie coach, vonden velen.

Zoals er minstens even veel 't onbegrij足 pelijk zeiden te vin足 den dat hij San Francisco boven de Big Apple verkoos.

Voorlopig heeft de voormalige schutter 't gelijk echter aan z'n zijde. Hij kreeg de Warriors onmiddellijk aan 't ballen, en het spel is om de vingers bij af te likken.

Zo voortvarend als de terugkeer van Kerr verliep in de NBA bij Golden State, zo stroef vergaat het Phil Jackson (als technische baas) bij de New York Knicks.

Het begon al met het mislopen van die足 zelfde Kerr, en vanaf dat moment ging 't eigenlijk alleen maar minder. Met Derek Fisher als head coach en Melo die Madison Square Garden tegen 'n max contract toch maar trouw bleef, bo足 gen de Knickerboc足 kers op moment van schrijven op 'n 4足20 record. Ouch.

Het gejammer begon vorig seizoen al. Tom Brady zou over the hill zijn, niet meer elite. Kon je net den足 ken: 'n paar maan足 den later stond ie, ondanks nauwelijks noemenswaardige wapens, gewoon in de AFC title game.

Dit jaar begon het gezeik weer van voren af aan, vooral na een desastreuse game in KC. Brady was op, oud en versleten, en kon er maar beter meteen 'n punt achter zetten.

Moet je net bij Tom Brady zijn. Begin december had #12 zijn Patriots al weer naar de top van de AFC geloodst, waar het samen met de Broncos als favoriet geldt om 't in de Super Bowl op te nemen tegen Pack, Hawks of Iggles. 't Kan verkeren.

Afgeschreven was ie, Mark Sanchez, met pek en veren New York uitgedragen, met de infameuze butt fumble als meest in 't oog springende herinnering. Dat ie vervolgens als back足 up werd opgepikt door de Eagles, leek niet meer dan 'n voorportaal voor z'n defnitieve afscheid van de NFL. Maar zie.

De wonderen zijn de wereld nog niet uit, en de een z'n dood is de ander z'n brood.

Nick Foles raakte ge足 blesseerd, en plot足 seling staat de San足 chize aan 't hoofd van de meest flashy aanval van de league. 't Is 'm gegund.

Het reguliere sei足 zoen verliep perfect, en ook in de playoffs leek er aanvankelijk nog geen vuiltje aan de lucht. Tot aan de allesbeslissende wedstrijd 足 de Super Bowl. Het begon met een mislukte snap die uitmondde in een safety, en de Broncos kwamen die klap nimmer meer te boven. Peyton had er een zomer lang buikpijn van.

Waar er teams boven verwachting preste­ ren, zijn er natuurlijk ook ploegen die ge­ weldig door het ijs zakken. In 2014 wa­ ren dat de #lolBears, de Saints, en vooral ook de 49ers. Coach Jim Harbaugh leefde een seizoen lang in onmin met z'n GM, waardoor zijn aan­ blijven al aan 'n zijden draadje hing.

Tegenvallende pres­ taties ­ verliezen tegen Oakland, het mislopen van de play­ offs ­ waren vervol­ gens de druppel.

IJshockey zou voor het organiserende Rusland in Sochi wel even het parade足 paardje worden.

Evgeni Malkin cum suis zouden de rest van de wereld in eigen huis een danig poepje laten ruiken.

Het liep even anders.

Onder 't toeziend oog van de almaar zuurder kijkende Vladimir Putin, bakte de Russian Bear er he足le足maal niks van.

Meest memorabele moment van het hockey足toernooi: de shootout met de Amerikanen, die van TJ Oshie voor even 'n nationale held maakte.

2013/14 zou het jaar worden van de India­ na Pacers. Het beste record in the East, zo was 't streven, dan zou de Heat middels thuisvoordeel in de conference finals de oren gewassen wor­ den. De start mocht er nog zijn, maar na de jaarwisseling stortte Indiana ­ met Roy Hibbert als per­ sonificatie ­ als 'n kaartenhuis ineen. In de playoffs gaf de ploeg weliswaar nog even 'n teken van leven, maar Miami stoomde fluitend door naar de NBA Finals.

Rond de All Star足 break vroegen we ons nog op de cover af wie de red hot Oakland A's zou moeten stoppen. In 't vervolg van het sei足 zoen werd ons het antwoord gegeven: bijkans ieder ander team in de league.

GM Billy Beane zag z'n kans schoon en ging all in: haalde onder anderen Jon Lester en Jeff Samardzija naar 't Coliseum. Het pakte evenwel faliekant anders uit.

He, verdorie. Wat is dat toch? In 't regu足 liere seizoen komt er geen pitcher ook maar bij 'm in de buurt. Dan is Clayton Kershaw hands down en met afstand de beste van allemaal.

Maar in het naseizoen krijgt ie 't op de een of andere manier maar niet gedaan. Is het choken? 'n Toe足 vallige samenloop van omstandigheden?

Frustrerend is 't in ieder geval, niet in de laatste plaats voor Kershaw zelf.

Als er een gouden re­ gel is in de Ameri­ kaanse sport, dan is het wel: van scheids­ rechters blijf je af.

Dat betekent natuur­ lijk wel dat dat an­ dersom ook geldt. En daar vergat de exen­ trieke baseball um­ pire Joe West zich­ zelf even, toen hij in een onbewaakt ogen­ blik Phillies­werper Jonathan Papelbon wegduwde. Het bleef voor Cowboy Joe West bij een wed­ strijdje schorsing.

Billy slaat door

Hij is de bekendste GM van de MLB, zijn

innovatief vermogen wordt jaar in, jaar uit geroemd. Billy Beane is de man achter Moneyball, de man die met zijn kleine budget telkens weer zijn weg naar de playoffs vindt met de Oakland A's.

Halverwege het afgelopen seizoen leken de Athletics zelfs de grote favoriet voor de World Series, maar de ploeg zakte weg en wist zich ternauwernood te plaatsen voor de Wild Card Game.

Weer net niet goed genoeg dus, want sinds 2000 plaatsten de A’s zich acht keer voor de playoffs maar alleen in 2006 werden de Championship Series behaald.

Zes keer verloren zij de Division Series met 3­2. De Athletics zijn daardoor steeds het team van ‘net niet’. Een team met een groter budget zou nog een of twee versterkingen halen om zo het volgende jaar een stapje verder te komen, maar Beane had geen geld beschikbaar en gooide zijn spelers in de uitverkoop.

Tim Hudson, Barry Zito, Mark Mulder, Gio Gonzalez, Nick Swisher, Trevor Cahill, Andrew Bailey en Dan Haren. Stuk voor stuk spelers die in hun gloriejaren zaten toen Beane besloot ze te ruilen voor jongere talenten. En elke keer werkte het en keerde hij terug in het postseason. Dit jaar leek het anders te gaan. De A’s trokken Billy Butler aan en leken zich te zullen versterken.

En toen kwamen er de trades

van Josh Donaldson, Jeff Samardzija en Brandon Moss.

Beane stuurt twee van zijn beste slagmensen en zijn beste werper weg. Slaat Billy Beane nu door of zal hij opnieuw het gelijk aan zijn zijde hebben? Ik neig naar het eerste. •

Seb Visser.

Mening

Voor het nieuwe voetbalmagazine

Staantribune interviewde ik eerder dit jaar Khalid Sinouh, oud­keeper van o.a. RKC Waalwijk, PSV en Sparta. Sinouh heeft zijn bekendheid vooral te danken aan zijn gepeperde politieke standpunten en niet aan zijn prestaties onder de lat. Op Facebook en Twitter laat hij regelmatig van zich horen over politieke onderwerpen en daarmee is hij in Neder­ land een zeldzaamheid. Topsporters houden zich over het algemeen angst­ vallig afzijdig van maatschappelijke discussies. Schoenmaker blijf bij je leest, lijkt het devies. Je maakt mij niet wijs dat al die profs geen mening hebben, maar de angst om niet leuk gevonden te worden, regeert. Ook sponsoren vinden het maar niks als sporters hun mening verkondigen. Vreemd, want een buikspreekpop lijkt me ook van weinig toegevoegde waarde voor je merk.

In de NBA snappen ze allang dat

sporters best hun mening mogen laten horen. Basketballers laten geregeld merken dat hun interesses verder reiken dan de sport. Afgelopen week mengden niet de minste kopstukken zich in de discussie over (racistisch) politiegeweld.

Derrick Rose, LeBron James, Kevin Garnett, Kyrie Irving en zelfs Kobe Bryant droegen tijdens de warming­up een T­ shirt met de opdruk I Can’t Breathe. Het zijn de laatste woorden van (de zwarte en ongewapende) Eric Garner, die omkwam door een verstikkende greep van een (blanke) politieagent.Sporters kunnen – met hun enorme bereik en uitstraling – een belangrijke rol spelen in het maatschappelijk debat. Als er in 2015 één trend van Amerika overwaait naar Europa, dan hoop ik dat het deze is. •

Eva Gerritse.

Met 't gewoon van足 gen van 'n 60 yards bomb in de endzone, tel je tegenwoordig echt niet meer mee.

Wie er als wide receiver of tight end dezer dagen nog toe wil doen, dient de pass met een hand te grijpen en binnen te halen. Zoals Rob Gronkowski tegen de Broncos, of Brandon Marshall tegen de 49ers. Wow.

Maar er is natuurlijk altijd baas boven baas. Odell Beckham Jr had tijdens SNF, tegen de Cowboys, op National TV, niet eens een hele hand nodig, maar slechts drie (!) vingers. Hij werd bovendien gefouled, terwijl de bal ook nog 'ns buiten z'n bereik leek. De Catch van 't Jaar ging vervolgens de hele wereld over, en werd bekeken in tal van landen waar American football er nauwelijks aan doet.

Tot aan De Wereld Draait Door aan toe.

En dit is was we een circus catch noemen.

Cornhusker Jordan Westerkamp deed het in de wedstrijd tegen Flordia Atlantic.

Met twee handen ach足 ter de rug. Ook leuk!

Soms zijn plays ook vooral zo bijzonder (en mooi) vanwege het podium, het mo足 ment en de conse足 quenties. Bijgaande endzone tap van Richard Sherman (die leidde toch een pick) zien we tientallen malen gedurende een seizoen. Maar in dit geval betekende het dat niet de 49ers, maar de Seahawks de NFC title game wonnen, en dus op mochten gaan voor de Vince Lombardi Trophy.

Een van het mooiste dingen in het football, is een game winning drive. Niet omdat ze per definitie zo spec­ taculair zijn, maar omdat er alles inzit.

Clutch, slimheid, uren van voorbereiding, spelinzicht, samen­ spel. Die van Aaron Rodgers en de Packers, in Miami tegen de Dolphins, was de fraaiste van 't seizoen. Vooral om­ dat A­Rod al het bo­ venstaande ook nog 'ns lardeerde met een even onverwachte als geniale fake spike. En dat in 't huis van Dan Marino! Smullen geblazen.

Podium, moment, balgevoel, atletisch vermogen. Deze vangbal van Mike Moustakas namens de Royals, in Game 3 van de ALCS tegen de Orioles, had wer足 kelijk alles in zich.

En hier is dan 't doelpunt van het jaar in de Major League Soccer. Was gete足 kend: Obafemi Mar足 tins, Seattle Sounders.

In duel met de San Jose Earthquakes lobde hij de bal van足 uit een schier onmo足 gelijke hoek over de verbouwereerde doelman. Wat een beauty!

De oudjes doen 't nog best. In Game 3 van de series tussen de Spurs en de Mavericks, had Manu Ginobili San Antonio met nog 1.7 secon足 den op de klok de leiding gegeven. Kat in 't bakkie, zou je denken. Maar dat was dan buiten Vince Carter gerekend, die Dallas middels een onvervalste buzzer beater vanachter de driepuntslijn de 2足1 leiding in de series gaf.

Maar ook hier geldt: er is altijd nog baas boven baas. In Game 6 van de series tus­ sen de Houston Rockets en Portland Trail Blazers, stond er nog maar 0.9 tellen op de klok. Maar voor Damian Lillard bleken die ruim voldoende.

De buzzer beater van­ achter de driepunts­ lijn betekende boven­ dien een 4­2 series winst voor de Bla­ zers, die ten koste van de Rockets naar de tweede ronde gingen.

Op de keper be足 schouwd is ie natuur足 lijk gewoon een jaar te lang doorgegaan.

Maar z'n Farewell Tour was nu eenmaal zo tot in de puntjes opgezet, dat niemand 't dorst om Derek Jeter de laatste maanden uit de lineup te halen. Dan maar geen playoffs.

Maar, alsof de goedwillende duvel ermee speelde, Mr November zorgde in z'n allerlaatste at bat nog wel voor een game winning hit.

Dat dan weer wel.

Na dik dertig jaar vond David Stern 't mooi genoeg ge足 weest: hij had in die tijd de NBA als com足 missioner meer dan kerngezond (lees: poepierijk) gemaakt, en internationaal op de kaart gezet. Tijd dus om z'n voorzit足 tershamer over te dragen aan Adam Silver.

Wat een carriere voor de Finnish Flash. Hij kon er ook maar geen genoeg van krijgen, maar op 43足 jarige leeftijd (waarvan 25 jaar als prof), 1457 punten in het reguliere seizoen en 88 in de playoffs, zette hij er dan toch maar een punt achter. Nota bene: Selanne's nummer 8 is de eerste sweater die door de Anaheim Ducks met pensioen werd gestuurd.

En zo kwam voor Landon Donovan alles toch nog op z'n pootjes terecht, met een meer dan fraai afscheid, compleet met de landstitel.

Daar zag het een half jaartje eerder nog niet naar uit, toen bondscoach Jurgen Klinsmann hem op het laatste moment thuisliet voor het WK. Een mooie decembermiddag in LA vergoedde echter veel.

Goed, helemaal offi­ cieel is 't nog niet, maar neem maar van ons aan dat we Steve Nash niet meer terug­ zien als speler op een NBA court. En dat is eigenlijk maar goed ook, want de Nash­ van­de­laatste­jaren doet natuurlijk in niets meer denken aan Nash­de­toekom­ stige­Hall­of­Famer.

En dat is jammer.

Dat Jason Collins in 2013 uit de kast kwam was allemaal leuk en aardig, maar op de keper be­ schouwd een wassen neus. Z'n contract in Washington zat erop, de Wizards hadden geen belang meer bij 'm, en in de zomer die volgde bleek er evenmin een andere franchise geinteres­ seerd. Tot de Brook­ lyn Nets alsnog toe­ hapten, en Collins op de valreep geschie­ denis lieten schrijven.

Daarmee vond de Big, toch al geen hoogvlieger, het mooi zat. Hij zette er afge­ lopen najaar 'n punt achter.

Don't drink & drive, kids! Laat het voor足 tijdige einde van Cardinals outfielder Oscar Taveras een waarschuwing voor jelui zijn. De rookie, met zo'n veelbelo足 vende toekomst voor zich in de Big Show, reed zich in novem足 ber samen met zijn vriendin te pletter in zijn vaderland de Dominicaanse Repu足 bliek. Sectie wees uit dat hij veel te veel had gedronken. RIP.

Zo bleek een avondje dirtcar rijden niet zonder gevaar. Zeker niet als je dat high doet, zoals Kevin Ward Jr, afgelopen augustus. Hij ging 足 tijdens de race 足 verhaal halen bij NASCAR足klepper Tony Stewart 足 die Ward vervolgens niet kon ontwijken. Ward was op slag dood, Stewart kampt nog altijd met de gevolgen. RIP.

Achteraf kijk je een koe in de koe in de kont, maar wie weet hoe 't was gelopen als NaVorro Bowman in de NFC Champion­ ship game niet ge­ blesseerd was geraakt... Maar dat gebeurde dus wel.

Seahawks Jermaine Kearse viel met diens volle gewicht op z'n linkerknie. De rest is geschiedenis ­ Bow­ man scheurde alles af in het gewricht, en was bijna 'n jaar be­ zig met revalideren.

Dat was me het jaar足 tje wel voor Giancarlo Stanton. In de zomer werd ie door een pitch vol in het gezicht geraakt (ouch!), in het najaar werd hij (met een contract van $325 miljoen over dertien jaar) de best betaalde Amerikaanse atleet ooit (yay!).

Ieder seizoen gebeurt het wel 'n paar keer: een pitcher die door een line drive vol op de knar wordt ge­ raakt. Dit jaar was Marlins' Dan Jennings een van de ongelukki­ gen. De beschermen­ de helm/pet die in­ tussen voor werpers werd ontworpen, werd nog niet mas­ saal gedragen. Waar­ schijnlijk vooral om­ dat die er toch wat kolderiek uitziet...

Ai, dat zag er toch wel heel lelijk uit voor Paul George (video niet voor zwakke ma足 gen). De Pacer brak zijn been tijdens een voorbereidingspotje van Team USA op 't WK (blauw tegen wit). De gevolgen: 1) de discussie hoe dicht baskets op het veld moeten/mogen staan laaide heel even op, 2) Kevin Durant wist niet hoe snel hij moest afzeggen voor het toernooi, en 3) zowel George als Indiana kon het seizoen 2014/2015 op z'n buik schrijven.

En tot slot nog twee blessures in de cate足 gorie eigen schuld dikke bult en dat zal ze leren: zowel Lions' Stephen Tulloch als Bears' Lamarr Hous足 ton scheurde alles af in z'n knie bij het doen van een over足 bodig sackdansje. In beide gevallen gold: seizoen over.

Over de verkiezing van Kevin Durant tot NBA MVP bestond geen enkele twijfel.

De redactie van SportAmerika Magazine wist het in februari zelfs al zeker. Helaas voor KD liet het geluk 'm na het in ontvangst nemen van de trofee wat in de steek. In de playoffs kwam zijn Thunder net tekort, en vlak voor het seizoen brak hij zijn voet. Intussen is hij terug 足 juist op tijd om OKC weer op 't goede spoor te helpen.

Intussen staat de opvolger van KD ook al weer klaar. Als de voortekenen niet bedriegen, dan is dat Anthony Davis, bijge足 naamd The Brow (tenzij Steph Curry op deze voet door足 gaat, anders wordt 't nog een zware dobber). Geloof het of niet, maar de New Orleans Pelicans zijn dezer dagen must see television, vooral dankzij The Brow.

Natuurlijk, de NBA­ titel van de San Anto­ nio Spurs was er eentje die vooral op 't conto van Het Collec­ tief kon worden ge­ schreven. Maar ook een hecht collectief heeft uitblinkers. En in de NBA Finals waren dat niet (de misschien verwach­ te) Tim Duncan of Tony Parker, maar alleskunner Kawhi Leonard, die alvast 'n voorschot nam op z'n Spurs­leiderschap.

Op Clayton Kershaw stond afgelopen sei足 zoen weer eens geen maat. Het leverde hem dit keer niet alleen de (verwachte) Cy Young Award op, maar ook de (gehoop足 te) National League MVP. Overigens was de no足hitter die hij deze zomer gooide een van de meest dominante ooit.

Over dominante pitchers gesproken...

Madison Bumgarner in de World Series!

Shutouts, complete games, the whole shabang. Wow! Ove足 rigens zijn we ook bijzonder onder de indruk van 's mans bierdrinkkunsten. Vijf Budweisers ineens.

Me dunkt.

Justin Williams. Door z'n Kings­ploeggeno­ ten wordt ie respect­ vol Mr Game 7 ge­ noemd. Wat dat be­ treft kon de forward tijdens de afgelopen Stanley Cup playoffs z'n hart ophalen. En dat deed ie met verve.

Het zal wel weer uit­ draaien op een usual suspect in de vorm van een quarterback.

Aaron Rodgers bij­ voorbeeld, de beste van allemaal, of Tom Brady, die al z'n cri­ ticasters al maan­ denlang 'n poepie laat ruiken. Maar wat zou 't leuk zijn als er weer 'ns een keer een verdediger met de MVP­eer ging strijken. Vooral als die verdediger met enige regelmaat ook nog 'n (aanvallende) touchdown meepikt.

Helaas voor JJ Watt bakt zijn team er maar weinig van. Als ie de Award misloppt, dan ligt 't daaraan.

De oudjes doen 't nog best. Robbie Keane werd 'n maandje geleden verkozen tot MLS MVP, en blufte daarmee Obafemi Martins en Lee Nguyen af. Twee weken geleden, in de finale van de MLS playoffs, zette de Ier z'n uitverkiezing nog maar 'ns luister bij, door in de verlenging de winnende treffer aan te tekenenvoor zijn LA Galaxy (zie foto).

I can't breathe

Een zwart T­shirt en drie woorden in witte letters (in comic sans nota bene): I can't breathe. De laatste woorden van de door politiegeweld omgekomen Eric Garner staan op de shirts van Derrick Rose, LeBron James en andere basketballers uit NBA. Vlak voor hun wedstrijden dragen zij de shirts en delen zij hun politieke statement met de TV­ kijkers en al snel via vliegen de foto's over Twitter en Facebook. De NBA besluit om geen actie te ondernemen, ook al past deze politieke actie formeel niet binnen de regels van de franchise. Eerder dit jaar nam de NBA wel actie, wederom na een actie van vele spelers, toen commissioner Adam Silver, Donald Sterling, de eigenaar van de LA Clippers uit zijn functie zette na racistische uitspraken.

Atleten hebben invloed en krijgen steeds meer invloed. De opkomst van social media en eigen websites heeft van atleten media powerhouses gemaakt. Ze delen hun boodschap met hun eigen tientallen miljoenen volgers en domineren tegelijkertijd de gehele social media en (online) nieuwsmedia. De kracht van de atleet als influencer is beroemd. Merken als Nike en Red Bull werden miljardenbedrijven door slim met atleten endorsement om te gaan.

De commerciële waarde van een atleet kan berekend worden tot drie cijfers achter de komma, online en offline.

Over de maatschappelijke waarde van atleten horen we veel minder.

Atleten zijn uiterst voorzichtig in het zich uitspreken over gevoelige kwesties, zoals racisme, politiek, religie en seksuele voorkeur. Veel rechtenhouders verbieden dit atleten zelfs expliciet, zoals het IOC tijdens de Olympische Spelen. De opkomst van social media heeft hierin niet geholpen. Er is weinig ruimte voor context en atleten lijken vogelvrij op Twitter en Facebook als het gaat om haters en trollen. Al passen deze sociale netwerken hun technologie op dit punt aan om atleten beter te beschermen, atleten laten zich niet graag uit over gevoelige onderwerpen.

Dat was niet altijd zo. Totdat atleten zeer lucratieve BV's werden,

spraken atleten zich uit. Van Mohammed Ali tot Tommie Smith en John Carlos, ze stonden ergens voor. Nu lijken de tijden van de betrokken en uitgesproken atleet terug te komen. Racisme op Facebook? Robin van Persie spreekt zich uit. Homohaat in Rusland?

Cheryl Maas toont een regenboog op haar handschoenen.

Mishandeling van donkere Amerikanen door de politie? Een T­shirt met I can't breathe. Internet heeft de atleten hun stem teruggegeven.

Een maatschappij heeft morele leiders nodig. Deze atleten gebruiken hun impact om het verschil te maken. Dat is een heel goede zaak. •

Hij is met afstand de meest getalenteerde college足footballer, en normaliter een gega足 randeerde #1 overall pick in de draft van 2015. Maar steeds maar weer gezeik buiten het veld...

Werd ie vorig jaar al beschuldigd van ver足 krachting en winkel足 diefstal (kreeft), dit jaar kwamen daar (onder meer) het illegaal zetten van handtekeningen en het roepen van F**k her right in the P***y bij. Kap 'ns met die onzin, Jameis Winston.

Van je duurbetaalde hoeren moet je 't maar hebben. (toen nog) Clippers­eige­ naar Donald Sterling werd 'n oor aange­ naaid door z'n 'vrien­ din', die hun onder­ linge gesprekken stiekem bleek op te nemen. Of ze gelieve niet meer haar zwar­ te vrienden mee wilde nemen naar de Clips games, was op de tapes onder meer te horen. Half Ameri­ ka over de rooie, na­ tuurlijk, maar voor nieuwbakken com­ missioner David Silver een mooie gelegenheid om zijn eerste staaltje van daadkracht te tonen: Sterling werd ver­ bannen voor het leven uit de NBA, en gedwongen zijn geliefde Clippers te verkopen.

Je hebt zojuist je team middels de play of the day naar de Super Bowl geloodst, dus wat doe je dan?

Saehawks corner Richard Sherman bedacht dat 't wel een goed moment was om I'M THE BEST CORNER IN THE LEAGUE voor de FOX足camera's in miljoenen Ameri足 kaanse huiskamers te brullen. Amerika was een week lang van slag: wat is dat voor 'n gozer?

Het Ray Rice­schan­ daal ­ DE affaire van 2014. De running back van de Ravens die z'n vriendin in de lift van 'n casino in Atlantic City buiten westen had gemept ­ alles voor 't oog van de alom verte­ genwoordigde bevei­ ligingscamera's.

Appeltje­eitje, zou je denken, maar niet voor commissioner Roger Goodell. Die deed werkelijk alles verkeerd (varierend van laksheid tot ronduit liegen) wat hij fout kon doen.

Het gevolg is dat de rechter intussen bepaalde dat Rice weer speelgerech­ tigd is. Maar of er nog een team op­ staat dat hem in wil lijven...?

De kruitdampen van 't Ray Rice足schandaal waren nog maar nau足 welijks opgetrokken, of een nieuwe affaire diende zich aan: Vikings running back Adrian Peterson had z'n vierjarige (!) zoontje tot bloedens toe afgetuigd met 'n tak. Want zo doen ze dat nu eenmaal in the South. Ditmaal ging Goodell redelijk voortvarend te werk: AP kwam niet meer aan footballen toe, en overweegt nu zelfs met pensioen te gaan.

...en Bad Girls. Toch raakte de zaak Hope Solo in al het gedoe rondom domestic violence wat ondergesneeuwd, waarschijn足 lijk omdat ze een vrouw is en maar aan soccer doet. In een dronken bui zou ze haar zus en haar zeventienjarige neef hebben afgetuigd. En dat mag dus niet.

Zo, maar weer snel over naar vrolijker zaken... Hoogste tijd voor een aantal ran­ dom feelgood­mo­ menten uit het SportAm jaar 2014.

Te beginnen met, vinden wij, de twee mooiste momenten.

Al dan niet toevallig genomen tijdens de NBA Finals. Waarom?

Foto 1: wij zijn 'n sucker waar het gaat om onderling respect tussen de allergroot­ sten. En respect is er, tussen LeBron James en Tim Duncan. Prach­ tig beeld na de winst van de Spurs... Kijk die blik van Tony Parker dan!

Foto 2: atleten ver­ wijten zichzelf na af­ loop van hun carriere vaak dat ze er te weinig van hebben genoten. Maar wat Gregg Popovich en Tony Parker op de volgende pagina doen, is intens ge­ nieten. De Finals zijn nog in volle gang, maar ze voelen dat t goed zit.

A propos feelgood!

Wat te denken van deze prachtplaat? Dik 120.000 hockeyfans in The Big House, on足 der wie onze eigen Jules Zane. De bitte足 re kou trotserend, om de Red Wings en de Maple Leafs aan 't werk te zien in de open lucht. Dat levert doorgaans geen goed hockey op, maar wel mooie plaatjes!

Er zijn maar weinig momenten in de sport waarbij vreug足 de en verdriet zo fraai in beeld worden gebracht als tijdens de Stanley Cup Final.

Zo was 't ook weer in 2014: waar de Kings hun titel vieren, wordt Rangers goalie Henrik Lundqvist in rouw gedompeld.

Voor King Henrik was het trouwens al de tweede teleurstelling die hij moest slikken dit jaar: ook in de Olympische hockey足 finale was hij met Zweden de verliezen足 de doelman geweest.

Feelgood­momentje vanuit Canada. Het land waar ­ zeker in vergelijking met de zuiderbuur ­ door­ gaans maar weinig schokkends gebeurt, is voor even in shock vanwege een schiet­ partij in het Canade­ se parlament in Otta­ wa, waarbij een sol­ daat het leven laat.

Bij wijze van collec­ tieve rouwverwer­ king, zingen Ottawa, Toronto en Montreal vervolgens samen Oh Canada. Sport verbroedert. Mooi.

USMNT zette op het WK in Brasil z'n beste beentje voor. Goed, en werd slechts een keer gewonnen, maar de wedstrijden waren stuk voor stuk 't aangluren waard, de Groep des Doods werd op imponerende wijze overleefd, en het duel met de Bel足 gen was het beste en meest meeslepende van heel 't toernooi...

...en die vonk sloeg onmiskenbaar over op het Amerikaanse thuisfront. De vie足 wing parties (want zo doen Amerikanen dat) in Chicago, Dal足 las, Kansas City en waar al niet, groeiden met de wedstrijd.

Tienduizenden tege足 lijk wilden geen moment missen. We. Believe. That. We. Can. Win.

DE Cinderella van het college basketball, was dit jaar ongewij­ feld Wichita State.

Goed, er werden de nodige kanttekenin­ gen gezet bij de kracht van hun oppo­ nenten, maar die heb je immers niet zelf voor 't uitkiezen. En we geven je 't hoe dan ook te doen, on­ geslagen March Mad­ ness halen. Uiteinde­ lijk stokte de Sho­ ckers­reeks tegen Kentucky, in een wed­ strijd die de boeken inging als een instant classic.

Ook de Major League Baseball kende dit jaar in de Kansas City Royals een heuse Cin足 derella. De Royals足 trein kwam in september goed op stoom, verpulverde alles wat er op z'n weg kwam, en werd pas in Game 7 van de World Series tot stand gebracht door een ongenaakbare Madison Bumgarner.

Personificatie van KC's sprookje, was de Koreaanse super足 fan Sung Woo Lee, die in z'n thuisland de games van de Royals mocht analyseren op tv, en een first pitch mocht gooien in Kauffman Stadium.

Cubs足fans hadden het zwaar de voorbije drie jaar, precies zo足 als Theo Epstein en Jed Hoyer hadden beloofd. Maar er is licht aan 't andere eind van de tunnel: Wrigley Field wordt danig gerenoveerd, de argueably best manager in baseball (Joe Maddon) werd gestrikt, de Jon Lester sweepstakes werden gewonnen, en Chicago's farm system bulkt van 't talent. Maybe next year doet aan 1060 W Addison meer dan ooit opgeld.

Uitgeroepen worden tot NBA MVP is een ding, vervolgens een tot tranen toe roe足 rende acceptance speech houden, waarin bijkans iedereen wordt be足 dankt, is een ander.

Kevin Durant slaagde in beide gevallen met vlag en wimpel.

Geen paniek, mensen.

Dat is gewoon slag足 room op de gezichten van Michael Sam en z'n vriendje. Maar blij waren ze wel, nadat Sam als eerste open足 lijk homoseksuele footballer in de zeven足 de ronde was gedraft door de St. Louis Rams. Maar of Sam ook daadwerkelijk de geschiedenis in zal gaan als eerste open homo in de NFL? De Rams cutten hem voor 't seizoen, en vervolgens kwam hij ook bij de Cowboys niet verder dan de practice squad...

Seahawks

Het afgelopen jaar was voor mij persoon­ lijk een geweldig sportjaar. Nee, Feye­ noord werd wederom geen kampioen, en ook in het honkbal (Mets, M's) viel er voor mij als fan weinig te juichen. Maar geluk­ kig waren daar mijn geliefde Seahawks.

Het is de ploeg waardoor ik in 2005 de NFL ben gaan volgen. De Super Bowl werd uitgezonden op RTL5, en uit nieuwsgierig­ heid wilde ik dat weleens zien. Op dat moment was ik nog een successupporter, want de enige reden dat ik 'koos' voor de Seahawks, was omdat zij dat jaar de Super Bowl haalden. Wel koos ik, als echte Rotterdammer, voor de underdog dat jaar, en dus niet voor de Steelers. De Seahawks verloren, maar had ik ze geadopteerd als mijn favoriete ploeg.

Tot veel plezier leidde dat de jaren erna niet, de ploeg vertolkte na 2005 steeds vaker een bijrol. In 2010 was daar weliswaar de divisiewinst ­ weliswaar met een 7­9 record ­ die mij verblijdde, maar veel beter dan dat leek het niet te worden.

Steeds vaker bekroop mij het gevoel dat de kans op een titel van Feyenoord een stuk groter was dan voor de Seahawks.

Maar toen was daar 2014. De Seahawks domineerden. Met mijn Seahawks­shirt toog ik richting Amsterdam voor de SportAm Super Bowl Party om daar de avond van mijn leven te beleven. En dit werd het ook, 'mijn' ploeg maak­ te gehakt van de Broncos, en ik dronk van blijdschap dusdanig veel ik me nog maar weinig van de tweede helft herinner.

Bij deze wens ik iedereen een gezond 2015, en moge de Seahawks over twee maanden met succes hun titel verdedigen, go Seattle! •

Justin Kevenaar.

Watt?!

Er zijn weinig sporters waarbij je het

gevoel hebt dat ze werkelijk in elke sport goed uit de voeten zouden kunnen. Pure atleten, op het toppen van hun fysieke kunnen, echte trainingsbeesten. LeBron James is zo iemand, Mike Trout, Cristiano Ronaldo. Allemaal sporters die al jaren één van de besten zijn in hun sport.

Ik wil graag een lans breken voor nog zo'n rastalent. JJ Watt is de naam. Defensive end van de Houston Texans en inmiddels een tight end als de nood aan de man is.

Als je naar een wedstrijd van de Texans kijkt pik je hem er zo uit. De hardste werker op het veld en met zijn imposante fysieke verschijning altijd in de buurt van de bal. Of hij nou de quarterback tegen de grond werkt of een bal uit de lucht plukt; Watt staat altijd op de voorgrond.

Nu gaan er, ook in dit magazine, stemmen op om Watt als MVP uit te roepen.

Natuurlijk zie ik waarom. Watt is veruit

de beste aan één kant van het spel. Geen verdediger heeft zoveel invloed als Watt.

En tel daar ook nog eens zijn offensieve touchdowns bij op en je hebt een monster aan beide kanten van het spel.

Maar MVP? Ik zie het niet. Hij beslist geen wedstrijden, hij maakt de Texans 'slechts' sterker.

In een league waarin quarterbacks zulke belachelijke statistieken neerzetten zie ik niet in hoe een quarterback geen MVP kan worden. Ondanks de spectaculaire Watt. •

Lennart Beishuizen.