HOOFDREDACTIE Neal Petersen Geert Jan Darwinkel EINDREDACTIE Kasper Dijk REDACTIE Lennart Beishuizen Pieter Brouwers Geert Jan Darwinkel Vincent Van Genechten Eva Gerritse Pieter Horstman Justin Kevenaar Paul Klomp Marco Post Joep Smeets Jurian Ubachs KlaasJan ter Veen Jeroen Veenstra Seb Visser Richard van Welie Frank Wielaard Jules Zane Jan Willem Zeldenrust COLUMNISTEN Jeroen Elshoff Leander Schaerlaeckens FOTOGRAFIE Getty Images PRODUCTION, ART DIRECTION & DESIGN DarChicago Ltd. MET DANK AAN Issuu, Scribus SportAmerika The Magazine is een uitgave van Petersen Media. Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook worden gekopieerd zonder uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. © Petersen Media 2012 2013 Alle rechten voorbehouden.
2013 (en 2014)
2 013 was een jaar, hoe clichématig dat ook moge klinken, met ups‐and‐downs. De grote up is dat de keiharde kern van de #SportAm‐redactie ook dit jaar fantastisch werk heeft afgeleverd. Hoewel iedereen naast #SportAm gewoon elke dag werkt, heeft onze crew het zowel op de site als in het magazine voor elkaar gekregen om het niveau nog verder op te krikken. Een grote pluim is op zijn plaats. Circa vijftig redacteuren geven uitstekend gehoor aan het motto ‘vrijwillig, maar niet vrijblijvend.’ Met deze instelling geven we elkaar een enorm boost. Dit magazine is, naast de site, daar een prima voorbeeld van. Wekelijks zestig pagina’s produceren, wie kan dat nog meer zeggen? Maar ik sluit ook absoluut niet mijn ogen voor de mindere punten die er zijn. De grote down is de site te noemen. Halverwege 2013 zou de nieuwe www.sportamerika.nl de lucht in gaan, maar dat hebben we om uiteenlopende redenen niet kunnen realiseren. Ik zal jullie niet lastig vallen met de redenen voor het wachten op de gedroomde site, maar één ding is zeker: het heeft ervoor gezorgd dat ik 2014 inga met enkele grijze haren.
T och zit er schot in de zaak en kunnen we ook met de site positief richting de toekomst gaan kijken. Over positief
gesproken! In 2014 gaat er een grote persoonlijke droom in vervulling: SportAmerika gaat eigen videocontent produceren. De studio is geregeld, de kennis is in huis, dus niks staat een mooie start meer in de weg. Enthousiast en vakkundig verspreiden we ook in 2014 de liefde voor Amerikaanse sporten. Blijf ons lezen, volgen en bestoken met reacties! Vanaf deze plek wil ik alle lezers nog een hele fijne Kerst toewensen, Veel leesplezier,
Peyton Manning verbeter
de in het laatste kwart van de wedstrijd tussen Denver en Houston het record voor meeste touchdownpasses in één seizoen. Het vorige record stond op naam van Tom Brady die in 2007 tot vijftig kwam. Manning telt er na zijn vier touchdowns van zondag 51 • Marc Trestman blijft loyaal ten opzichte van Jay Cutler. Zelfs na de afstraffing tegen de Eagles hoeft Cutler zijn plek als quarterback niet af te staan aan bankzitter Josh McCown. Laatstgenoemde kwam, toen Cutler geblesseerd was, in vijf wedstrijden tot dertien touchdowns en slechts één interceptie. In de twee wedstrijden die Cutler sindsdien speelde, gooide hij drie intercepties tegenover vier touchdowns • Na een zwaar verlies tegen de Cincinnati Bengals lijken de dagen van Leslie Frazier in Minnesota definitief geteld. Als het aan sterspeler Adrian Peterson ligt, blijft de hoofdcoach echter aan: "Ik zou dolgraag de rest van mijn carrière voor coach Frazier spelen. Daarnaast denk ik dat een verandering geen positief effect zal hebben. Ik vertel dit ook zeker de mensen die over deze situatie gaan" • Een andere coach die voor zijn baan moet vrezen is Rex Ryan. Ryan kondigde voor de laatste thuiswedstrijd in de kleedkamer tegen zijn spelers aan dat hij zijn ontslag verwacht. Ryans contract loopt na dit seizoen af en de nieuwe GM John Idzik zou graag een nieuw gezicht voor de groep willen zien. In 2009 en 2010 behaalden de Jets de AFC Championship Game, maar in drie daaropvolgende jaren liepen ze de playoffs mis •
De Brooklyn Nets moeten het
de rest van het seizoen doen zonder hun topscorer Brook Lopez. De center heeft wederom zijn rechtervoet gebroken en moet noodgedwongen een aantal maanden toekijken. De blessure van Lopez is tekenend voor het seizoen van de Nets tot nu toe. Het ambitieuze team presteert erg teleurstellend en dat komt vooral door veel blessureleed. En dat in een seizoen waarin veel verwacht werd van Brooklyn, zeker na het aantrekken van de ervaren krachten Paul Pierce en Kevin Garnett • De blessure van Derrick Rose, die hem dit seizoen aan de kant houdt, heeft er voor gezorgd dat zijn Chicago Bulls elke week in verband worden gebracht met mogelijke transfers. De geruchten dat ze een nieuw team op wilden bouwen werden steeds hardnekkiger. Daarbij zou met name Luol Deng gezien worden als waardevol ruilmiddel. Bronnen binnen de club spreken die geruchten echter tegen en hopen vooral dat Deng aan het eind van het seizoen bij wil tekenen in Chicago. Maar waar rook is, is vuur? • Miami Heatster Dwyane Wade gaat trouwen met zijn vriendin Gabrielle Union. Wade vroeg haar afgelopen week ten huwelijk en kreeg daarbij hulp van zijn twee zoons en neefje. De drie jongens hielden kartonnen borden vast met daarop haar naam, "Will you" en "marry us?". Het aanzoek gebeurde op een doorsnee zaterdag: "We vroegen haar om met ons allen te trouwen, niet alleen met mij", aldus Wade •
De Nederlander Mitch
Bruijsten maakte afgelopen week zijn debuut voor de Stock ton Thunder in de ECHL, twee niveaus onder de NHL. Bruijsten werd aan het begin van dit seizoen gecontracteerd door de club en kreeg de kans door blessures in de selectie. De 24jarige Nijmegenaar noteerde twee schoten, maar scoorde niet • De uitspraak in de zaak tegen Semyon Varlamov is opnieuw uitgesteld vanwege een gebrek aan bewijs. De doelman wordt verdacht van het mishandelen van zijn vriendin, maar volgens de Rus van Colorado Avalanche wil zijn vriendin alleen maar geld zien • Alexander Ovechkin scoorde tegen Carolina Hurricanes zijn 400ste NHLtreffer. De Rus had 634 wedstrijden nodig om die mijlpaal te bereiken. Slechts vijf ijshockeyers deden dit sneller: Wayne Gretzky, Mike Bossy, Mario Lemieux, Brett Hull en Jari Kurri • Jaromír Jágr bereikte niet één, maar twee mooie mijlpalen. De 41jarige Tsjechische winger scoorde tegen Washington Capitals zijn 694ste NHL doelpunt en klom daarmee op tot een gedeelde zevende plaats (met Mark Messier) op de topscorerslijst aller tijden. Zijn 693ste, tegen de Senators, was zijn 122ste winnende doelpunt. Daarmee passeerde hij koploper Gordie Howe op de ranglijst van het hoogste aantal gescoorde winnende doelpunten • Pavel Kubina hing afgelopen week zijn schaatsen aan de wilgen •
Verre velder ShinSoo
Choo gaat naar de Texas Rangers. Choo tekende een zevenjarig contract voor 130 miljoen dollar. De Zuidkoreaan wordt in Texas waarschijnlijk de eerste slagman in een ijzersterke opstelling, waaraan eerder ook al Prince Fielder werd toegevoegd • Kevin Youkilis verlaat de MLB. De derde honkman vervolgt zijn carrière in Japan, bij de Tohoku Rakuten Golden Eagles, het team van ‘Mr. 240’ Masahiro Tanaka. Youk hoopt in Japan nog minstens een jaar actief te kunnen zijn als honkbalspeler • Tanaka zelf zit ondertussen nog muurvast bij de Golden Eagles. Het is geen geheim dat de Japanner graag in de MLB zou spelen, maar de werper kan pas na 2015 free agent worden. Zijn team houdt Tanaka nog een jaar vast, om hem waarschijnlijk na 2014 tegen een flink bedrag te laten gaan • Reliever Grant Balfour en de Baltimore Orioles leken elkaar gevonden te hebben in een tweejarige deal voor 15 miljoen dollar, maar na de medische keuring ziet Baltimore daar van af. Balfour en zijn agenten houden vol dat hij 100 procent gezond is. Vier teams zouden nu interesse hebben om de closer aan te trekken • De Yankees namen afscheid van de oudste reliever (Mariano Rivera, 43 jaar oud ten tijde van zijn afscheid) en de oudste starter (Andy Pettitte, 41) in de MLB en slagen er toch in de gemiddelde leeftijd omhoog te krikken. Het aantrekken van onder meer Brian Roberts (36), Matt Thornton (37) en Carlos Beltrán (36) is daar debet aan •
De titelverdediger was voor het seizoen al huizenhoog favoriet, en hoewel de prolongatie zowel in de series met de Pacers als de Spurs aan een zijden draadje hing, was 't aan het einde toch weer 'gewoon' de MIAMI HEAT.
De BALTIMORE RAVENS gingen met hangen en wurgen het naseizoen in, maar eenmaal daar bleek de ploeg van coach John Harbaugh een 'dark horse' zoals onder meer de Giants en Packers bleken te zijn. Ook de favoriete 49ers hadden in de Super Bowl geen antwoord.
From worst to first 足 het is een fraaie uitdrukking die zelden te berde wordt gebracht, maar die alles zegt over American sports. Het lelijke eendje van 2012 ging in 2013 tot het einde, hetgeen resulteerde in de derde World Series足titel in tien jaar voor de RED SOX. En da's een dynastie, vinden ze in BOSTON.
Op de CHICAGO BLACKHAWKS stond in 2013 geen maat. Het (door de lockout ingekorte) seizoen werd begonnen met een recordbrekende winning streak van 24 , en het gaspedaal werd nimmer meer losgelaten. Ook in het huidige seizoen heeft de ploeg van Coach Q weer 't beste record 足 er zit dus nog vast en zeker heel veel meer in 't vat.
Over dynasties gesproken. Na in het voorbije decennium al 'ns vijf back to back NASCAR titels voor zich te hebben opgeeist, boekte JIMMIE JOHNSON in 2013 z'n zesde titel. Op naar de zeven, en naar het record van acht.
Het jaar eindigde voor ALABAMA beduidend minder dan het begon. Want het Amerikaanse sportjaar 2013 begon zoals we dat drie van de afge足 lopen vier seizoenen gewend waren: met een overtuigende nationale titel voor de CRIMSON TIDE.
Veel basketballfans waren er niet, die LOUISVILLE als de laatst overgebleven ploeg van hun March Madness bracket hadden voorspeld. Maar na de horrorblessure van Kevin Ware, werden de CARDINALS een van de feelgood stories van het jaar.
Op 15 april werd de mondiale sportwereld opgeschrikt door het afgaan van twee bommen ter hoogte van de finishlijn van de jaarlijkse BOSTON MARATHON. Op de schokkende foto de 27足 jarige JEFF BAUMAN, die zijn beide benen dan al heeft verloren. Naast Bauman, met de strohoed, reddende engel Carlos Arredondo...
...Het gaat tegenwoordig prima met Jeff Bauman. Sterker nog: al op 28 mei, dus maar zes weken na de BOSTON BOMBINGS, verscheen hij samen met Carlos Arredondo al breedlachend op Fenway Park om de eerste pitch te gooien. Boston Strong.
Het publiek in Boston's TD Garden, werd verrast op een van de meest adembenemende playoffseries sinds jaren. Nadat de MAPLE LEAFS eerst al een 3足1 voorsprong in wedstrijden hadden weggegeven, deden de Canadezen er in Game 7 (4足1 voorsprong) nog een schepje bovenop. Op de foto: de winnende treffer voor de BOSTON BRUINS in OT. Overigens kregen de Bruins later in de Stanley Cup Finals een koekje van eigen deeg.
NFL足spelers die tijdens de offseason gearresteerd worden, zijn doorgaans aan de orde van de dag. Maar dat betreft doorgaans vergrijpen als DUI en hashbezit. New England Patriots' AARON HERNANDEZ werd echter gearresteerd op verdenking van MOORD. Hij zit momenteel nog altijd vast in afwachting van zijn proces.
In de Stanley Cup Finals zat het er nog even niet in, maar met de winst in de WORLD SERIES door de RED SOX, kon BOSTON eind oktober dan eindelijk z'n Boston Strong in praktijk brengen.
Het werd een van de meest iconische sportfoto's van het jaar. Fenway's bullpen cop STEVE HORGAN werd een nationale held door een tuimeling van Torii Hunter (ongewild maar) perfect te spiegelen...
...Het leverde Horgan niet alleen zijn fifteen minutes of fame op, maar hij werd door de RED SOX bovendien betrokken in alle huldigingen en festiviteiten. Geinig.
Het was sowieso al een wedstrijd waarin alles zat. Pick 6's, wisselend scoreverloop, OT... En niet dat Peyton Manning flitsend speelde in de kou van Mile High. Verre van. Maar zijn Denver Broncos hadden de wedstrijd, met nog dertig seconden op de klok, in de zak. Todat JOE FLACCO besloot een alles of niets bomb in de richting van JACOBY JONES te lanceren...
...De te korte pass had normaal gesproken een betrekkelijk makkelijke prooi moeten zijn voor Rahim Moore, maar die beoordeelde de football volkomen verkeerd. Gevolg: Jacoby Jones off to the races en een upset van jewelste voor de Baltimore Ravens.
NBA Finals, Game 6. Spurs leiden de series 3足2.
En ooh, wat hingen de titelaspiraties van de Miami Heat in die zinderende slotfase aan een zijden draad. Met nog 21 seconden op de klok stonden de San Antonio Spurs nog vijf punten voor, en was er een driepunter van LeBron James voor nodig om het verschil terug te brengen tot twee.
En met nog maar zes tellen te gaan, en een voorsprong van drie punten voor de Spurs, legde RAY ALLEN aan voor het gelijkmakende three point shot... Raak!
...Maar daarmee was het met de heroiek nog lange niet gedaan. Laatste seconden van OT, Heat up by three. Danny Green, red hot tijdens de playoff run van de Spurs, heeft in de hoek een kans om zijn ploeg naar een tweede verlenging te schieten. Maar daar is Chris Bosh, die voor zijn ploeg middels een magnifiek block een Game 7 afdwingt.
Stanley Cup Finals Game 6. Met nog ander足 halve minuut te gaan, staan de Boston Bruins met 2足1 voor, en lijken daarmee een Game 7 in Chicago af te dwingen. Maar dan breken de 17 krankzinnigste seconden van 2013 aan... Eerst is het BRYAN BICKELL die de stand op gelijke hoogte brengt...
...En zeventien seconden later is DAVE BOLLAND het meest oplettend van allemaal, door middels een geplaatste rebound de winnende treffer binnen te schieten. Ergo: geen Game 7 in Chicago, maar de Stanley Cup voor de Blackhawks.
Okay, op de keper beschouwd was deze play niet echt bepalend, maar dit prachtige staaltje synchroon足zwemmen van de Boston Red Sox, in samenwerking met de home plate umpire ook nog, is te fraai om te laten liggen. SAFE!
Florida State mag dan favoriet zijn in de National Championship Game, voor Auburn kunnen ze hun borst beter nat maken 足 zeker als de wedstrijd aan 't slot nog close is. Het begon al in november, toen de Tigers hun ongeslagen seizoen tegen Georgia bijna in rook zagen opgaan. Toen was er die Nick Marshall hail mary, die door twee Georgia足verdedigers hadden moeten worden onderschept. Dat gebeurde niet, en als een wonder caramboleerde de football in de handen van RICARDO LOUIS, die zijn team daarmee de niet meer verwachte zege
...Een paar weken later werd het nog gekker, toen Alabama足coach Nick Saban besloot de game middels een verre field goal te bezegelen. Daar kwam het niet van: de kick was tekort, en Auburns CHRIS DAVIS ging er vanuit de eigen endzone als een haas met de football vandoor. Gevolg: return for touchdown, winst voor de Tigers!
Het football was niet altijd even
2013
hoogstaand, de topspelers vielen bij bosjes door zware blessures, de scheidsrechters faalden bij tijd en wijlen opzichtig en de discussie over ‘player protenction’ ijlde eindeloos door, maar ach, is dat niet elk jaar zo? 2013 mocht dan niet uitzonderlijk zijn in NFL termen, saai was het zeker ook niet. Zo verloren we door een afschuwelijke blessure bij RGIII de absolute sensatie van het vorige seizoen, was Joe Flacco ineens een maand lang een elite quarterback (wat hem direct de Super Bowl en een heel vet contract opleverde), gingen de Seahawks all‐in met Percy Harvin, was Eric Fisher de meest slaapverwekkende ‘number one pick’ in jaren, droomden we even weg bij het overweldigende debuut van Chip Kelly’s Eagles in Washington (totdat we ontdekten dat de Redskins er helemaal niks van konden), kroonden we de Broncos en Peyton Manning al vroeg tot koningen, was het hommeles in Tampa Bay en Miami, verbaasden we ons over de totale ineenstorting in Houston en genoten we met volle teugen van het nooit verwachte supertalent van Josh Gordon.
Ik had nog even door kunnen gaan met
opsommen maar dan was u waarschijnlijk afgehaakt. Het hoeft ook niet want 2013 was voor mij toch vooral het jaar van Aaron Hernandez, Ik zeg dat met pijn in mijn hart omdat het geen donder met football te maken heeft maar meer nog omdat een mens zijn leven verloor om niets en een ander mens een toekomst in absolute weelde inruilde voor een leven in de cel. Wat een onvoorstelbare tragedie. Zo bezien kunnen we er in 2014 alleen maar op vooruit gaan. •
Paul Klomp.
Nieuwjaarswens
De Lakers zullen dit jaar niet echt met
een goed gevoel aanschuiven bij het kerstdiner. Hadden ze hun grote leider net twee weken terug na maanden van revalidatie, staat Kobe Bryant alweer aan de kant met een knieblessure.
Terugkijken op 2013 is voor Lakersfans sowieso al geen feest. Er kwam niks terecht van de hooggespannen verwachtingen voor het seizoen 2012/2013, met als droevig dieptepunt de gescheurde achillespees die Kobe Bryant voor langere tijd uitschakelde. Zonder hun sterspeler werden de Lakers in de playoffs van het parket geveegd door de Spurs. Dwight Howard ontvluchtte vervolgens het zinkende schip en vertrok naar Houston.
De optimistische fan zal bij het proosten met de champagne misschien denken aan het nieuwe contract van de Black Mamba. Bryant blijft nog twee seizoenen een Laker en krijgt daarvoor een kleine vijftig miljard dollar op zijn rekening bijgeschreven. GM Kupchak zal er zijn redenen voor hebben, maar ik vraag me af wat de nummer 24 de komende twee jaar nog terug kan geven voor die vijftig miljoen.
Volgens Bryant zelf zou alleen een idioot
eraan twijfelen of hij wel terugkeert van zijn laatste knieblessure. Ik word niet graag voor gek uitgemaakt, en we kennen allemaal het immense doorzettingsvermogen van Bryant, maar met zijn 35 jaar wordt het er niet gemakkelijker op. Ik hoop dat Kobe Bryant de Lakers in 2014 meer geluk brengt, maar om het nieuwe jaar tot een succes te maken, wordt het tijd om verder te kijken dan hun dure veteraan. ∙
Eva Gerritse.
Daar sta je dan, tijdens het grootste one day sporting event ter wereld, uitgestraald naar bijkans ieder land op deze aarde. En dan valt 't licht uit... #Fail
Er waren TORNADO'S, die her en der in Illinois al voor dood en verderf hadden gezorgd, op weg naar Chicago. Gevolg: wedstrijd Bears足Ravens gestaakt, Soldier Field geevacueerd, en een wedstrijd die in totaal dik vijf uur, want inclusief OT, zou duren.
Over extreme weersomstandigheden gesproken: tijdens Philadelphia Eagles足Detroit Lions viel een dikke tien centimeter SNEEUW. Maar geen footballfan die erom maalde.
Honkbalwedstrijden kunnen op vele manieren eindigen. Walkoff homeruns, arbitrale dwalingen, miraculeuze vangballen... Maar door een gevalletje obstructie? Dat was in de geschiedenis van de World Series nog nooit voorgevallen.
Haha, die LEBRON JAMES. Die gaf aan het begin van het jaar even een perfect staaltje van PR en goodwill ten beste. Eerst vloog hij tijdens de rust van een Heatgame al een FAN die een half court shot a 75.000 dollar had raak gemikt in de armen, en vervolgens kwam hij samen met zijn ploeggenoten ook nog eens op de proppen met de South Beachversie van de HARLEM SHAKE een van de leukste viral videos van 2013. Als je nu nog geen fan bent van de beste basketballers van dit moment, dan weten wij 't ook niet meer.
Chicago Bulls足Brooklyn Nets, Game 5. De met afstand krankzinnigste NBA足wedstrijd van het afgelopen jaar. Kort bestek: veertien punten Nets足voorsprong in het vierde kwart, NATE ROBINSON (!), die zijn ploeg middels niet minder dan 23 punten in dat kwart terugbrengt, waarna er uiteindelijk een derde verlenging aan te pas moet komen om de wedstrijd te beslissen. Wow.
RICHIE INCOGNITO maakte het leven zuur van zijn ploeggenoot JONATHAN MARTIN, en dat mag dus niet. De offensive lineman werd geschorst 足 eerst zonder paycheck en later met 足 en zal wellicht nooit meer voor de Dolphins in actie komen. Op het rapport van de onafhankelijke onderzoeks足 advocaat, is overigens altijd nog 't wachten.
Zijn naam 足 en tronie 足 kwamen al even voorbij. AARON HERNANDEZ, tight end van de New England Patriots. Gearresteerd op verdenking van MOORD op Odin Lloyd. Het ziet er niet goed voor hem uit, al lijkt het openbaar ministerie in Boston het lastig te hebben om de bewijslast helemaal rond te krijgen. Want was het wel Hernandez die ook daadwerkelijk de trekker overhaalde?
Och, och. Wat maakte die ALEX RODRIGUEZ er 'n zootje van. Hij kwam dit jaar voor de tweede maal in zijn loopbaan in aanraking met de dopingpolitie en als gevolg daarvan ligt er een schorsing van een jaar op hem te wachten. ARod is echter vastbesloten te bewijzen dat hem door de MLB en Bud Selig een oor is aangenaaid. Wordt helaas vervolgd.
Het feit dat hij voor de tweede keer al snoepend bij 't dopingpotje werd gesnapt, was nog niet eens het ergste. Het waren vooral zijn woorden en de arrogantie, die hij losliet nadat hij bij zijn eerste overtreding met de schrik vrij was gekomen. Bovendien: RYAN BRAUN zette zijn vriend Aaron Rodgers compleet voor schut. ARod geloofde heilig in z'n buddy, en had op Twitter zelfs z'n complete salaris in de aanbieding gedaan bij wijze van 'hand in 't vuur'. Ja, van je vrienden moet je 't hebben.
Voor sommigen gaat het in 't leven wat al te voortvarend, kennelijk. Dan slaat de verveling toe. Zo ook bij JOHNNY 'FOOTBALL' MANZIEL. Dik vijfduizend handtekeningen zou ie hebben gezet op merchandise (voor geld, mag niet), terwijl het Manning quarterback足 kamp geen prijs meer stelde op zijn aanwezigheid (vanwege te laat vanwege kater, is stout). En ondanks dat zal Manziel straks in de draft vroeg gekozen worden. Want gooien en rennen kan ie als de beste.
Goed, tot een verkrachtingszaak kwam het voor JAMEIS WINSTON dan weliswaar niet, maar de Officier van Justitie maakte alleszins duidelijk, dat het niet bijster fris was wat Winston tijdens die bewuste nacht flikte. Laat het een wijze les zijn voor dit supertalent, met de wetenschap dat hij z'n out of jail free card bij deze heeft gebruikt.
Ook al met de schrik vrij: Colorado Avalanche goalie SEMYON VARLAMOV werd er door z'n vriendin aanvankelijk van beschuldigd dat hij haar bont en blauw had geslagen, haar aan de haren van de trap af had gesleept, en vervolgens tegen haar wil zou hebben meegenomen in zijn auto. Ergo: zware mishandeling en ontvoering. Van een rechtszaak kwam het uiteindelijk niet. Te weinig bewijs, aldus de officier. Kwestie van he said, she said. En he said dat ze alleen maar uit was op geld.
Het was een Big Deal, in mei. JASON COLLINS die, als eerste actieve professional uit een van de vier major sports in Amerika, bekende van de herenliefde te zijn. Achteraf bleek het, helaas, niet meer dan een wassen neus. Het seizoen van Collins zat er ten tijde van zijn bekentenis reeds op, hij kreeg vervolgens geen contract足verlenging van zijn team Washington, waarna hij evenmin werd opgepikt door een ander NBA足team. Met andere woorden: we zijn nog steeds op zoek naar de eerste actieve atleet die uit de kast komt.
Voor wie er nog over twijfelt. LEBRON JAMES is de beste basketballer op deze aarde. And it's not even close. Sla 's mans stats van het afgelopen jaar er maar eens op na. Wow.
Vorig jaar zou hij al bijna tot MVP zijn gekozen. Ware het niet dat Adrian Peterson in Minnesota een seizoen afleverde dat zijn weerga niet kende. In het (bijna) afgelopen seizoen deed PEYTON MANNING er nog weer een schepje bovenop. Bijna alle aansprekende quarterback足records waren de voorbije maanden voor Manning. Grote vraag op ieders lippen: kan hij 't ook in januari?
Klopt. Los van zijn THIS IS OUR FUCKING CITY was er gedurende het reguliere seizoen niet zo heel veel bijzonders aan David Ortiz. Maar tijdens het naseizoen, en vooral ook tijdens de World Series, toonde BIG PAPI plotseling zijn ware gezicht. Opstaan als 't er omgaat, dat is alleen de echte groten gegeven.
Het heeft even geduurd, maar PATRICK KANE werd dit seizoen dan eindelijk volwassen. Terecht Conn Smythe足 winnaar, en zowel qua goals als punten al weer in de top van de NHL足 ranglijsten te vinden.
In Philly hadden ze 't na veertien jaar wel gezien met ANDY REID. Terecht, misschien wel. De schone lei in Kansas City deed hem goed, en hij maakte van de 2足14 Chiefs een heus playoffteam. Coach van het Jaar, zonder enige twijfel.
Eenzaam
N EW YORK – David Wright heeft vrienden nodig. Een collega van me deed een paar jaar verslag van de New York Mets – mijn cluppie, totdat ik het bijna een jaar geleden met ze uitmaakte in deze column (zie het nummer van 9 januari 2013). Die heeft leuke verhalen. Maar zijn interessantste observatie is dat derde honkman Wright, begenadigd knuppelaar en enige ster, binnen het team geen vrienden heeft.
Dat was ooit anders. Met José Reyes kon hij het goed vinden. Met sommige anderen ook. Maar de überhaupt introverte Wright zag in de afgelopen jaren zo veel medespelers komen en gaan, terwijl de Mets hun begroting almaar inkrimpten en naarstig op zoek gingen naar een winnende combinatie, dat hij de moeite niet meer doet. Here today, gone tomorrow. Dat zijn de Mets.
E n dat is ook een beetje de reden dat ik mijn supporterschap in de wacht had gezet. De directe aanleiding was het verhandelen van R.A. Dickey, de knuckleballer die mijn hart deed dansen als zijn dartelende worpen. De goede spelers gingen en matige spelers kwamen. En toen gingen de matige spelers en kwamen de slechte.
Zo is het begrijpelijk dat Wright het zijn tijd niet waard vond om elke keer de nieuwste vrachtlading wrakhout te leren kennen. Maar nu de Wilpon‐ familie, tot mijn ongenoegen nog steeds eigenaars van de club, de financiën weer een beetje op orde hebben – ze waren ofwel de dupe van Bernie Madoff of heulden welwetend mee, da’s niet duidelijk – kan er weer wat geld uitgegeven worden.
Maar de Mets zijn nog steeds de Mets. En dat houdt in dat wie er ook de baas is, het geld altijd weer naar oude, verlepte sterren gaat. Curtis Granderson komt over van de Yankees voor vier jaar en 60 miljoen dollar. Als het seizoen begint is hij 33 en hij speelde vanwege een blessure maar 61 wedstrijden in 2013. Daarin sloeg hij zeven homeruns. In 2011 en 2012 sloeg hij er natuurlijk in totaal 84. Maar in het enorme stadion van de Mets blijft het een flinke gok.
E n de andere grote komst? Bartolo Colón. 40. Twee jaar voor $20 miljoen.
Misschien ben ik inmiddels cynisch geworden van al die jaren van irrelevantie. Ik wil weer zo graag geloven in de Miracle Mets. Maar het is lang geleden dat we nog iets miraculeus gezien hebben. Ik vermoed dat David Wright voorlopig eenzaam blijft. ∙
In Indianapolis zijn ze er van overtuigd: de Miami Heat is te pakken, en wel door de Pacers, zeker als die in een best of seven het thuisvoordeel hebben. Logisch dus dat ze er in Indiana op zijn gebrand om het beste record in die o zo zwakke Eastern Conference te bemachtigen. Exponent van die Pacers足 dadendrang? PAUL GEORGE, meer dan iemand anders. Lijkt eindelijk door te hebben hoe goed hij kan worden, en heeft dit jaar alle schuchterheid van zich afgeschud.
Vormt bijkans in z'n eentje de offense van de Cleveland Browns. En miste de eerste twee duels van 't seizoen als gevolg van een schorsing. Met die wetenschap in 't achterhoofd: nu even snel de stats van JOSH GORDON googlen.
Vorig seizoen verbaasde hij al vriend en vijand, maar RUSSELL WILSON zette zijn stijgende lijn dit seizoen onverdroten voort. (We wilden hier eigenlijk schrijven dat hij in het eigen Seattle nog altijd ongeslagen is, maar dat is sinds afgelopen zondag dus niet meer het geval. Niettemin gaan we hem gewoon terugzien in de Super Bowl, hoor. Dat jelui 't weet.)
Er zijn er die hem de meest dominante pitcher in the game vinden. YU DARVISH grossiert niet alleen in strikeouts, hij is er bovendien een meester in om slagmensen van divers allooi er als een Jan Doedel te laten uitzien. Misschien nog wel het meest scary: de tweedejaars staat te gooien als een veteraan, en is pas 27.
Miljoenen tv足kijkers leden met hem mee, afgelopen januari. Vanaf het eerste kwart liep ROBERT GRIFFIN III te hinkepinken en trekkebenen, maar coach Mike Shanahan verkoos hem te laten staan. Tot het in het vierde kwart echt misging.
Maar daarmee was de lijdensweg nog niet ten einde. Er was de Washington Redskins alles aan gelegen om RGIII in de eerste wedstrijd van het lopende seizoen te laten starten. Maar dat was duidelijk te vroeg, zo gaven de beleidsbepalers een paar weken dan ook eindelijk schoorvoetend toe.
Het gebeurde vlak voor z'n ploegmaats op de bank van de Cardinals. Toen die het onderbeen van KEVIN WARE zagen bungelen, waren er afschuw, omgekeerde magen en tranen. Maar het is nooit zo donker, of het wordt wel weer licht...
...En een paar weken later was een breed lachende Ware 足 op krukken 足 present om het netje te knippen, na de NCAA足titel van zijn CARDINALS. Eind goed, (bijna) al goed.
KOBE BRYANT. Een van de kandidaten voor de Heintje Davids Award. Scheurde z'n achilles足 pees vlak voor de playoffs. Keerde pas een paar weken geleden terug. Die rentree ging gepaard met een hoop heisa en poespas, maar was van korte duur. Bryant brak 'n botje in z'n knie, en zal pas weer midden januari 足 op z'n vroegst 足 op het parket verschijnen.
Ook een kandidaat voor de Heintje Davids Award, die DERRICK ROSE. Hield zijn Chicago Bulls dik een seizoen gegijzeld met zijn 'misschien kom ik terug, maar misschien ook niet'. Voor dit seizoen was 't dan eindelijk zover. Beter dan ooit, volgens eigen zeggen. De lang geanticipeerde RETURN was weinig verheffend, en eindigde al weer na tien wedstrijden. Meniscus足blessure 足 zes weken out voor normale mensen, seizoen voorbij voor DRose.
En de derde en laatste Heintje Davids Award足kandidaat. Een offseizoen vol rug足 en polsblessures en meerdere operaties, lieten ROB GRONKOW足 SKI pas halverwege de competitie terugkeren in de hoofdmacht van de Patriots. Maar voor we de oude Gronk weer terugzagen, was het al weer voorbij ook. Een freakblessure was het echter allerminst. Zie de beelden.
Da's toch wel heel ironisch: AARON RODGERS die door nota bene de slechtste speler van de aartsrivaal uit 't seizoen wordt geknikkerd. Wonder boven wonder: z'n Green Bay Packers zijn ondanks zijn absentie nog steeds in de running voor de playoffs. En let op: aanstaande zondag, op Soldier Field, maakt ie z'n rentree. Kan ie wraak nemen.
Voor de liefhebber is 't een waar genot om STEPH CURRY te zien aanleggen voor een schot. Zo gemakkelijk 't allemaal lijkt te gaan. No effort. Het leverde hem zowaar een record op: het afgelopen seizoen gooide hij maar liefst 272 keer raak van buiten de arch. Me dunkt.
Een goed begin is het halve werk, weten ze in Chicago. En de BLACKHAWKS begonnen het seizoen maar meteen met een winning streak (of beter: non losing streak) die pas stokte na 24 wedstrijden. Chicago keek trouwens nimmer meer achterom. Met het beste record in 't reguliere seizoen, ging het in een moeite door naar de Stanley Cup.
Er zijn er maar weinigen die zich realiseren hoeveel mentale druk komt kijken bij het in stand houden van een winning streak. Die van de MIAMI HEAT stopte uiteindelijk op 27 in Chicago. Ze zullen 't niet snel toegeven, maar reken maar dat de Heat opgelucht was dat die streak er eindelijk op zat.
Nee, Tom Brady en Drew Brees, om maar 'ns twee klasbakken van quarterbacks te noemen, zullen niet echt blij zijn met de prestaties van PEYTON MANNING dit seizoen. Hun records (totaal aan TDs en aantal yards in een seizoen) verdwenen/verdwijnen dit seizoen uit de boeken. Zoals hij in september ook zoete wraak nam op de Ravens, door voor zeven touchdowns in een wedstrijd te gooien.
KEVIN GARNETT had eigenlijk geen zin, maar zijn buddy PAUL PIERCE bleef maar aandringen: die zag in BROOKLYN nog een keer een kans op een ring. Het blijkt vooralsnog, op z'n zachtst gezegd, nog geen onverdeeld succes.
Er werd in Los Angeles zelfs een heel genante mediacampagne op touw gezet in een poging om DWIGHT HOWARD voor de LAKERS te behouden. D12 wilde echter alleen maar blijven als LA Kobe Bryant van de hand wilde doen. LOL. En dus worden Howards vrije worpen tegen足 woordig gemist in Houston.
JayZ kreeg de lachers op z'n hand toen hij liet weten dat ROBINSON CANO het niet voor minder dan 300 miljoen zou doen. Hoog inzetten tijdens de onderhandelingen, heet dat. De voormalige rappert lachte het laatst, want hij sleepte in SEATTLE niet minder dan 240 miljoen dollar voor z'n client uit 't vuur. Ook leuk, uitgerekend vanuit NEW YORK kreeg Cano te horen dat geld niet alles is.
Niet alleen was er de leegloop in BOSTON, maar bovendien het handgemeen dat coach DOC RIVERS had met Celtics point guard Rajon Rondo. Aanblij足 ven was dus absoluut uit den boze. En met de CLIPPERS maakte Rivers een heel interes足 sante keuze. Want met een echte coach is het voormalige lelijke eendje plotseling een heuse contender.
Wat een jaar!
2013 was een bijzonder honkbaljaar.
Het seizoen begon een maand eerder dan dat we gewend zijn, met een voor Nederland zeer succesvolle World Baseball Classic. De tweede ronde in Japan leek een sprookje. Japan bleek een maatje (of twee) te groot, maar Cuba werd tot twee keer toe op zinderende wijze verslagen en onder de noemer 'Kingdom of the Netherlands' plaatste het team zich voor de halve finale. Dat de jonge ploeg daarin zijn meerdere moest erkennen in uiteindelijke winnaar Dominicaanse Republiek is geen schande. Het toernooi vormde voor spelers als Andrelton Simmons, Xander Bogaerts, Jonathan Schoop en Wladimir Balentien een voorteken voor een schitterend seizoen. Simmons is de best verdedigende korte stop in de league, Bogaerts debuteerde en pakte met de Red Sox de World Series, Schoop maakte zijn MLB‐debuut en Balentien verbrak het Japanse homerunrecord van de legendarische Sadaharu Oh.
Het MLB‐seizoen kende drie grote verhaallijnen. De Pittsburgh Pirates wonnen, aan de hand van MVP Andrew McCutchen, voor het eerst in ruim twintig jaar meer wedstrijden dan dat ze verloren en plaatsten zich zelfs voor de playoffs.
M ariano Rivera, de beste reliever en sowieso één van de beste werpers aller tijden, nam
afscheid. Het hele seizoen werd hij door concurrerende teams geëerd en uiteindelijk namen uiteraard ook de Yankees, de stad New York en SportAmerika op prachtige wijze afscheid. Tot slot stond 2013 in het teken van 'Boston Strong' en 'This is our f*cking city!', oftewel: de Boston Red Sox, de kampioenen. Rest mij de lezers fijne feestdagen te wensen en een gelukkig 2014!
Seb Visser.
Wanhoop
Geen waivers, geen moves naar de minor
league en al zeker geen trades. De NHL heeft al sinds jaar en dag de roster freeze, die betekent dat spelers niet met de feestdagen kunnen worden gedwongen hun koffers te pakken. Het is één van de weinige traditionele elementen van een league die steeds steviger gegrepen lijkt door de drang naar meer en meer winst. In de afgelopen weken zijn we doodgegooid met nieuwe jerseys voor de aankomende Stadium Series. Pardon, de Coors Light Stadium Series on NBC Sports Network natuurlijk. Ik heb de sponsoren inmiddels zo vaak gehoord dat de losse naam van de reeks naakt klinkt. Het is een serie van extra buitenwedstrijden, die het succes van de Winter Classic moet uitmelken.
Want dat is het inmiddels, het uitmelken van ieder succesje dat ze kunnen vinden. Ongelijke conferences om rivaliteiten te kunnen promoten die alleen bestaan in het hoofd van de zoveel zielloze PR‐goeroes, extra buitenwedstrijden die het speciale gevoel van de Winter Classic en Heritage Classic doen verwateren en dat gepaard met een reeks aan nieuwe jerseys, die dankzij chroomeffectjes en wat patches op de schouder de verzamelaar tot wanhoop drijven. Intussen neemt het aantal serieuze fracturen en hersenschuddingen steeds meer toe, omdat de snelheid van de sport de league en hun scheidsrechters door de vingers begint te glippen. Ook zijn stadions in probleemsteden in de Sun Belt steeds vaker uitgestorven. Het is dat die Amerikanen niet aan spandoeken doen, want “Against Modern Hockey” aan de bovenste ring zou niet misstaan. ∙
Jules Zane.
Je hebt buitenbochten en buitenbochten. Maar wat Kyle Larson hier tijdens de trainingen van de Dayton 500 probeert... Wel een klapper om de opening van het NASCAR seizoen luister bij te zetten.
Puur geluk, beweerde de fotograaf nadat hij USAIN BOLT had vereeuwigd nadat hij juist een gouden plak had veroverd, en er tegelijkertijd een lightning bolt boven het stadion in Moskou verscheen. Ja, duh.
Je moet maar durven, als FILOMENA TOBIAS zijnde, de mevrouw die JOAKIM NOAH hier in Miami de vinger geeft. Tobias is met recht een golddigger, eentje die er zelfs van werd/wordt verdacht een van haar eerdere echtgenoten, de miljonair Seth Tobias, om 't leven te hebben gebracht. Je zou toch denken dat dat een reden is 't in de openbaarheid eventjes wat rustiger aan te doen...
Ja, als je ploeg een 3足1 voorsprong in wedstrijden en een 4足1 voorsprong in de beslissende Game 7 uit handen geeft, wil je het als TORONTO MAPLE LEAFS fan wel even uitschreeuwen.
Dromeriger dan dit droomscenario kon het afscheid van RAY LEWIS natuurlijk niet verlopen. Met een Super Bowl足ring op zak, dat gun je iedere toekomstige Hall of Famer.
BRIAN URLACHER, ook al een toekomstige Hall of Famer, had bijvoorbeeld een beter vaarwel verdiend. Maar deels door eigen schuld werd 't een afscheid via de zijdeur. Jammer.
Hij was natuurlijk al een jaartje weg uit de Major League Soccer, maar DAVID BECKHAM drukte onmis足 kenbaar zijn stempel op de league. Hij zou er ook dolgraag willen terugkeren. Als teameigenaar, bijvoor足 beeld. Bij voorkeur in South Beach.
Het afscheid van MARIANO RIVERA kan niemand zijn ontgaan. Daar ging immers een complete afscheidstournee aan vooraf. Het was zijn collega足pitcher ANDY PETTITTE, samen met maatje Derek Jeter, die hem voor 't laatst van de heuvel haalde. Tranen met tuiten, natuurlijk.
Menigeen was reuze verrast dat ALLEN IVERSON z'n pensioen aankondigde. Die was toch al...? Officieus wel ja, maar nog niet officieel. Op de foto is AI in duel met JASON KIDD, de huidige Nets足coach die er afgelopen zomer als speler ook al een punt achter zette. Net als GRANT HILL en TRACY MCGRADY, trouwens.
Iemand die deze Patriots足quarterback herkent? Het is niemand minder dan TIM TEBOW. Pats足coach Bill Belichick dacht afgelopen zomer het wiel opnieuw uit te vinden, maar moest na een paar weken tot de conclusie komen dat er met Tebow toch echt geen eer te behalen viel. Daarmee zat de NFL足carriere van Tebow er ook, want zelfs de Jax durfden de gok niet aan.
Eigenlijk wilde DARIO FRANCHITTI nog helemaal van geen ophouden weten. Maar de doktoren waren na zijn crash in Houston onverbiddellijk. Stoppen, en wel direct.
Allemachtig, wat 'n pikstart van onze 'eigen' XANDER BOGAERTS. Met maar een paar weken op de hoogste niveau in de achterzak, loopt hij deze winter op 't strand van Aruba met een World Series足ring te pronken. Van Bogey gaan we nog heel wat mooie dingen zien.
Zo slecht als de voorbije NBA draft was (misschien wel de slechtste in de geschiedenis van de league), zo sterk wordt die van 2014. Met JABARI PARKER en ANDREW WIGGINS bovenaan de lijst. De helft van de league is alvast aan 't tanken om een zo groot mogelijke kans te maken.
Om het nu maar even puur bij het football足 technische aspect te houden: JAMEIS WINSTON heeft 't allemaal. Kan gooien, kan rennen, is een atletische freak. Dat ie de Heisman Trofee voor zich opeiste, was dan ook geen verrassing. Nu in januari nog even de Nationale titel winnen.
Zijn seizoen 足 zeker 't slot 足 was niet zo indrukwekkend die van een jaar eerder, maar het is moeilijk voor te stellen dat ploeg als de Buccaneers, Jaguars, Vikings, Bills of Browns aan JOHNNY MANZIEL voorbij zullen gaan als hij nog op 't bord staat.
Er was altijd de nodige twijfel om toptalenten uit Cuba meteen te voorzien van een riant salaris. Maar Yoenis Cespedes vorig jaar in Oakland, en dit seizoen YASIEL PUIG in LA, hebben die twijfel doen smelten als sneeuw voor de zon. Wat 'n beest, die Puig (vergeef ons ons gebrek aan poezie. Dat had Vin Scully vast beter gedaan).
Go Hawks
Zucht. Zo dichtbij... Werkelijk ALLES viel
de voorbije weken de kant op van de Chicago Bears. De Detroit Lions die op geheel eigen wijze maar bleven verliezen. De rentree van Aaron Rodgers die iedere week maar weer werd uitgesteld. En een Bears offense die met de week beter en indrukwekkender oogde.
Afgelopen zondag vielen de domino's eens te meer de kant op van de Bears. De Lions die in eigen huis zelfs niet eens meer voorbij de New York Giants, al met hun gedachten op de golf course, konden komen. En de Green Bay Packers, nog altijd zonder Rodgers, die op het eigen bevroren Lambeau in de laatste minuut klop kregen van de Pittsburgh Steelers.
Alles wat de Bears hoefden te doen op zondagavond, was winnen van de Philadelphia Eagles. De Eagles voor wie die avond niks op het spel stond, door de nipte zege van de Cowboys in Washington.
Grote Drie
Ik wil hem zo graag haten, maar ik kan het niet.
Peyton Manning laat week in week uit zien dat ‘football IQ’ wel degelijk bestaat. Hij is misschien wel de beste quarterback van zijn generatie. Wie hou ik ook voor de gek? Hij ís de beste quarterback van zijn generatie. Misschien niet de meest succesvolle, maar wel de beste. De beste ooit. Wat hij dit jaar laat zien, is buitenaards. Bijna alle records gooit hij uit de boeken. Als je na zo’n succesvolle carrière op je 37ste je beste seizoen kunt spelen, dan ben je een grote. Chapeau.
Ik wil hem zo graag haten, maar ik kan het niet.
Wat volgde was een van de genanste Bears‐vertoningen die ik mij kan heugen. Afgedroogd op alles fronten: offense, defense, special teams en coaching. Afgeslacht op National TV.
LeBron James zal wel ontzettend pijn in z’n rug hebben, omdat hij de rest van de Miami Heat elke wedstrijd moet dragen. Hij beloofde de fans in South Beach veel en tot nu toe heeft hij zich aardig aan die belofte gehouden. Het kostte moeite tegen de Indiana Pacers en San Antonio Spurs, maar James heeft nu twee NBA‐titels op rij én MVP Awards gewonnen met de Heat.
Gelukkig zijn er altijd nog de Blackhawks.
ingaan als de grootste closer ooit en één van de grootste sportmensen in het algemeen. Ik heb in de dikke tien jaar dat ik honkbal als een bezetene volg, letterlijk nog nooit iemand iets negatiefs over Rivera horen zeggen. Dat is een Hall of Fame‐ waardige prestatie op zich.
Hoe dit verhaal eindigt kan iedereen
voorspellen. Aaron Rodgers keert terug en leidt zijn Green Bay zondag op Soldier Field naar de playoffs. Het horrorscenario voor iedere Bears‐fan. 2010 NFC Championship Game all over again. Go Hawks. ∙
Geert Jan Darwinkel.
Ik wil hem zo graag haten, maar ik kan het niet.
Mariano Rivera zal de geschiedenis
Dit waren de mannen van het jaar. De grote drie. ∙
Lennart Beishuizen.