AL WAT GROEIT
NIETS BESTA IETS ANDERS Ze is iemand die ik al een eeuwigheid ken, deze bijna-buurvrouw. Haar woonst plakt haast aan het park en als ze over haar thuis praat, lijkt het of ze samen met de vogels in de kruin woont van de wilg die haar keukenraam vult. Er wordt daarboven in potten en m²bakken ook eetbaars gekweekt. Dit jaar waren o.a. de patatten een succes, “zoooo lekker”. Er zat zelfs een mini-watermeloen bij. Telkens we elkaar spreken
8 2020
valt het me op hoe ze zich onvermoeibaar smijt voor het behoud van al wat groeit, of niet meer groeit in onze gemeente en ook daarbuiten. Haar gedachten springen van de hak op de tak en je zou denken dat er chaos heerst in haar hoofd maar vergis u niet, het houdt wel steek.... want uiteindelijk is alles verbonden.
november december
Ze informeert zich over onderwerpen die haar aan het hart liggen, zoals het behoud en herstel van ruimte. Wis en zeker niet alleen het menselijke leven maar al het leven op deze planeet. Ze vraagt administratieve dossiers op, spreekt mensen aan, gaat naar conferenties en deelt wat ze vindt. ‘In de hoop te begrijpen waar het precies mis gaat en hoe dat te keren’. Een eeuwig zoeken. Waar het mee begonnen is vroeg ik haar? Het heeft er
tegen. Iemand anders betaalt daar altijd de rekening
misschien altijd al in gezeten. Als kind verdroeg ze geen
voor: een mens, de natuur, de dieren, …
lopende kraan tijdens het tandenpoetsen of begreep ze niet waarom er files waren, met telkens 1 mens per
Gaan we stilaan die andere, die zorgzame, die bewuste
auto. Ieder voor zich, niet delen en ook niet afspreken
dynamiek voeden? “Wij groeiden op met Alice Nahon, hè:
om beter te doen. De verspilling en achteloosheid die ze
‘’t Is goed in ‘t eigen hert te kijken, Nog even vóór het
overal ziet raakt haar diep en ze trekt daar hard van leer
slapen gaan’” Een dynamiek waarin we terug voeling
Muurtje in het Sint-Franciscuspark, Sint-Joost-ten-Node.
