VOLUME
13 95 ISSUE
April 2014
FIT FUN FAMILY G N I N R O M Y on
SUNDA
ครอบครัว “ธนทวีรัตน์” ชีวิต... ที่มีแต่วันอาทิตย์
RUN FOR HEALTH / HEART / HELP
RUN FOR
HEALTH HEART HELP
ปีที่ 13 ฉบับที่ 95
UPDATE
40 วิ่งทันโลก 42 สะกิดติ่งนักวิ่ง 46 EVENT
40
INSPIRE
07 SPECIAL EVENT 09 รู้แจ้ง วิ่งได้จริง 12 The Runner’s Diary 16 RUN AND RIDE 28 Movie
52
44 วิ่งให้ดีต้องมีโค้ช
52 เรื่องวิ่งเรื่องกล้วย
PEOPLE
22 INTERVIEW : ครอบครัว
“ปึงพิพัฒน์ตระกูล”
“ชมรมนักวิ่งพยัคฆ์ดำ�”
“ศิริฤกษ์อุดมพร”
“ธนทวีรัตน์” ชีวิต... ที่มีแต่วันอาทิตย์
24 INTERVIEW : ครอบครัว 26 INTERVIEW : ครอบครัว
12
32 INTERVIEW : ครอบครัว
TIPS
05 RUN 4 BEAUTY 50 วิ่งเข้าครัว 54 ข้างทางวิง่
FINISH LINE 45 NEXT PROGRAM
เจ้าของ สมาพันธ์ชมรมเดิน-วิ่งเพื่อสุขภาพไทย 23/71 หมู่ 10 แขวงบางด้วน เขตภาษีเจริญ กรุงเทพมหานคร 10160 โทรศัพท์ 0 2455 9149 โทรสาร 0 2454 9200 www.thaijoggingclub.or.th E-mail: thaijoggingclub.running@gmail.com พิมพ์ที่ หจก.ไอคอน พริ้นติ้ง จัดพิมพ์ด้วยหมึกถั่วเหลืองที่ไม่เป็นพิษต่อสิ่งแวดล้อม
32 54
ย่างเข้าเดือนทีม่ อี ากาศร้อนทีส่ ดุ ของไทย เมษายน 2557 รักษา สุขภาพกันด้วยนะครับ โดยเฉพาะอย่างยิง่ นักวิง่ ทีจ่ ะต้องผจญกับความ ร้อนในขณะฝึกซ้อมและแข่งขัน แต่โดยภูมิปัญญาอันเป็นเลิศของ บรรพบุรษุ ทีจ่ ดั เทศกาลประเพณีสงกรานต์ขนึ้ มาบรรเทาความร้อนรุม่ ให้ ลดน้อยถอยออกไป ในเดือนนีก้ ม็ กี ารจัดงานวิง่ ขึน้ หลายงานทัง้ กรุงเทพฯ และต่างจังหวัด แบ่งๆกันไปวิง่ อย่างน้อยก็ชว่ ยให้กำ� ลังใจกับผูจ้ ดั งานที่ มีวตั ถุประสงค์ในการจัดทีช่ ดั เจน เป็นการส่งเสริมให้วงการวิง่ ของเราได้มี การปรับปรุงและพัฒนาตามหลักสากลมากขึน้ วงการวิง่ ของเราในปัจจุบนั ได้รบั ความสนใจอย่างล้นหลาม มี ศิลปิน นักร้อง นักแสดง นักธุรกิจ ประชาชนหลายๆวัย ผูม้ ชี อื่ เสียง องค์กร ต่างๆทัง้ ภาครัฐและภาคเอกชนให้ความส�ำคัญต่อกิจกรรมทีส่ ง่ เสริมสุข ภาพด้วยการวิง่ เป็นปรากฎการณ์ทมี่ คี วามหมายมากต่อการสร้างคนทีม่ ี สุขภาพทีด่ ที งั้ ร่างกายและจิตใจ ส่งผลทีด่ เี ป็นวงกว้างต่อสถาบันครอบครัว สังคมการท�ำงาน สังคมเพือ่ นฝูง สืบเนือ่ งไปจนถึงประเทศชาติ ครอบครัวทีม่ คี วามสุข เป็นสุดยอดปรารถนาสิง่ หนึง่ ของคนเรา ใน วงการวิง่ ก็มหี ลายครอบครัวทีเ่ ห็นความส�ำคัญของการออกก�ำลังกายด้วย การวิง่ การมีสขุ ภาพทีด่ ไี ม่ใช่มแี ค่เฉพาะตัว แต่ยงั สามารถแบ่งปันให้กบั คนทีเ่ รารัก คนทีเ่ รารูจ้ กั และออกไปสูส่ งั คมมากขึน้ กองบรรณาธิการมี ครอบครัวตัวอย่างมากมายหลายครอบครัวทีน่ า่ รักและเป็นต้นแบบทีด่ ใี น การน�ำมาเผยแพร่ทศั นะของการแบ่งปันเวลาเพือ่ สุขภาพ แต่เนือ่ งจาก พืน้ ทีท่ มี่ จี ำ� กัด จึงขอน�ำเรือ่ งราวของครอบครัวทีน่ า่ สนใจมาลงเพือ่ เป็น ตัวแทนครอบครัวอืน่ ๆในฉบับนี้ เอ่ยชือ่ พิชยั ธนทวีรตั น์ คงจะมีไม่กคี่ นในวงการวิง่ ทีร่ จู้ กั แต่ถา้ เอ่ยชือ่ เสีย่ ด�ำ ต�ำหนักน�ำ้ แทบทุกคนต้องร้องอ๋อ ชีวติ ทีม่ แี ต่วนั อาทิตย์ ของครอบครัวเสีย่ ด�ำ พิชยั และน้องมอร์ ไปรมาศ ภรรยาสาวสวยนักวิง่ ระดับแนวหน้าทีน่ ำ� ครอบครัวออกมาวิง่ ตามงานต่างๆทุกสัปดาห์จนเป็น กิจวัตร เป็นตัวอย่างของครอบครัวนักวิ่งที่ภูมิใจน�ำมาเสนอ พร้อมกับ มรดกจากครอบครัวนักวิง่ อีกสามครอบครัว กับเรือ่ งราวทีน่ า่ สนใจเป็น อย่างยิง่ และในโอกาสต่อไปทางกองบรรณาธิการคงจะได้รบั เกียรตินำ� เรือ่ งราวของท่านอืน่ มาเผยแพร่ตอ่ ไป ติดตามอ่านกันได้ในฉบับครับ thaijoggingmagazine
คณะผู้จัดท�ำ ศ.นพ.อุดมศิลป์ ศรีแสงนาม พจน์ เพิ่มพรพิพัฒน์ วีรพงศ์ เกศด�ำรงพาณิชย์ พล.อ.ธงชัย ตระสินธ์ุ สุดจิตร ลือเกียรติอนันต์ สุภาพ ศรีโยธา วรเทพ มากโภคา ณรงค์ เทียมเมฆ ธรรมชาติ สังข์วงศ์ ทนงศักดิ์ ศุภทรัพย์ บรรณาธิการ สถาวร จันทร์ผอ่ งศรี ผูช้ ว่ ยบรรณาธิการ พนารัตน์ มณีวรรณ ธวัชชัย เรืองชัยนิคม กองบรรณาธิการ มารุต บูรณศีล นงสิงห์ ก�ำดี อนุทนิ น้อยศิริ สุรตั น์ อัศวจินดา เกียรติศกั ดิ์ แหล่งอุดมสุข วรพงษ์ แพทองวิชาการ กฤตย์ ทองคง บุญส่ง เอ็งสุโสภณ การุณ จันทร์ผอ่ งศรี ศิลปกรรม The Fairy Caravan ฝ่ายต่างประเทศ สมภพ แจ่มจันทร์ ธารีวรรณ เทียมเมฆ สายชล คล้อยเอี่ยม โฆษณา และสิทธิประโยชน์ ประสงค์ อัศวมงคลศิริ เว็ปไซต์ Facebook ส�ำอางค์ หาญพิพัฒน์พาณิชย์ สุเทพ รุ่งโรจน์กิตติกุล กฏหมาย ทวีศักดิ์ อั้นทอง การผลิต ลือพงษ์ ตั้งศรีธนาวงศ์ ฝ่ายสมาชิกสัมพันธ์ ณฐินี จันทร์ผ่องศรี Facebook/ณฐินี จันทร์ผ่องศรี โทร. 08 7999 9199
e
หมอหน่อย
TIPS
RUN4BEAUTY
แดดมาแล้วจ้า!!! สวัสดีเดือนเมษาฮาเฮค่า ^^ สบายดีกันมั้ยคะ เดือนนี้เพื่อนๆนักวิ่งคงได้พักกันบ้าง เนื่องจากมีวันหยุดยาวๆ เนื่องในวันสงกรานต์ปีใหม่ไทย แต่นอกจากวันสงกรานต์แล้ว เดือนนี้ยังมีวันครอบครัวและวันผู้สูงอายุ อย่าลืมให้ความส�ำคัญกันด้วยนะคะ มาเข้ า เรื่ อ งของเราดี ก ว่ า ค่ ะ อย่ า งที่ ทราบว่าเดือนเมษายน นั้นคงเป็นเดือนที่ร้อน ที่สุดของไทย แดดก็ดี๊ดี ตากผ้าสักชั่วโมงคง แห้ ง งั้ นถ้ า เราออกไปวิ่งกลางแดดโดยไม่ ปกป้องผิว คงไม่ตา่ งกับการตากเนือ้ แดดเดียว เป็นแน่ >.< งั้นฉบับนี้เรามาทบทวนเรื่อง กันแดดกันอีกสักครัง้ นะคะ จะเห็นว่ากันแดด ในท้องตลาดมีมากมายจนนับไม่ถ้วน เวลา เดินไปเลือกซือ้ ท�ำเอาตาลายเลยทีเดียว ว่าจะ เอาอะไรดีน้า ก่อนอื่นมารู้จักแดดกันก่อนนะคะใน แดดนั้นประกอบด้วยคลื่น 3 ส่วนหลักๆ 1. Visible light ก็แดดทีเ่ รามองเห็นด้วย ตาเปล่านีแ่ หล่ะค่ะ ถ้าเอาไปแยกก็จะพบเป็น สเปกตรัมสีรุ้ง 2. Infrared หรือรังสีใต้แดง อันนี้มอง ไม่เห็นด้วยตามนุษย์ค่ะ แต่เราจะรับรู้ได้ด้วย ความร้อนที่แผ่ออกมา 3. Ultraviolet หรือรังสีเหนือม่วง เรียก กันติดปากง่ายๆว่ายูวี ซึง่ ประกอบด้วย 3 แบบ คือ UVA UVB และUVC ค่ะ แต่ UVC นั้นถ้า ชัน้ บรรยากาศเราไม่รวั่ ก็จะไม่ลงมายังผิวโลก ค่ะ จึงมีความส�ำคัญแค่ 2 ตัวเท่านั้น UVA นัน้ ท�ำให้เกิดสารอนุมลู อิสระท�ำให้ ผิวของเราถูกท�ำลายท�ำให้ผิวแก่ และเป็น มะเร็งผิวหนังได้ UVB นัน้ ท�ำให้เกิดผิวหนังไหม้ และเป็น มะเร็งผิวหนัง อย่ า งนั้ น มาดู กั น ดี ก ว่ า ว่ า เราควรจะ เลือกและใช้อย่างไรให้เหมาะสม
การเลือก 1. ต้องเลือกทีค่ รอบคลุมทัง้ ยูวเี อ และบี ยูวีบีนั้น ก็ SPF ที่เราคุ้นเคย ควรจะเลือก SPF 30 ขึ้นไปก็เพียงพอแล้ว สูงกว่านี้เยอะๆ ไม่ แตกต่างมากโดยเฉพาะมากกว่า 50 ขึ้นไป ส่วนยูวีเอ ก็จะเป็นเรื่องใหม่สักหน่อยนะคะ บางผลิตภัณฑ์จะระบุว่า Broad-spectrum protection คือป้องกันยูวีเอได้อย่างน้อย 1/3 ของSPFที่ระบุ หรือ เป็นค่า PPD, PA, หรือ ระบุเป็นสัญลักษณ์ดาว อาจจะงงๆ สักหน่อย นะคะ แต่ ต ่ อ ไปนี้ ก ่ อ นซื้ อ นอกจากดู SPF ต้องหาด้วยว่ามีการระบุค่า การปกป้องยูวีเอ เหล่านี้ด้วยถึงจะถือว่าครบนะคะ 2. เลือกทีม่ คี า่ กันน�ำ้ กันเหงือ่ นักวิง่ แบบ เราวิ่งกันทีเหงื่อไหลพอๆกับอาบน�้ำทีเดียวจึง ต้องลือกแบบติดทนสักหน่อยนะคะ ต้องหา ค�ำว่า waterproof sweatproof หรือ แบบใหม่ จะระบุวา่ water resistance เขียนไว้ชดั เจนว่า 40 หรือ 80 นาที 3. เลือกชนิดของกันแดด ถ้าเป็นแบบ ครีม แบบโลชั่น แบบแท่ง ได้หมดค่ะ แต่ ส�ำหรับแบบสเปรย์นตี่ อ้ งระวังนิดนึงนะคะ ถึง จะทาง่ายแต่เสี่ยงกับการที่จะทาไม่เพียงพอ และทั่วถึง และอาจจะสูดดมละอองสเปรย์ ก่อให้เกิดอันตรายได้ไม่ควรใช้บริเวณใบหน้า นะคะ
ใช้อย่างไร 1. ปริ ม าณเหมาะสมเท่ า ไหร่ ถึ ง จะ เหมาะได้คณ ุ ภาพตามทีร่ ะบุแบบหรูๆ คือ 2.2 mg/cm2 ถ้าเอาแบบง่ายๆ ตั้งแต่หัวจรดเท้า แบบพวกที่เค้าอาบแดดคือ 30 ซีซี ค่ะ หรือ ทาเฉพาะหน้าก็ 1/3 - 1/2 ช้อนชา มีใครทาถึง มั้ยคะ 2. ทาให้ครอบคลุม บางคนทาแต่หน้า ลืมหู ลืมคอ วิ่งเสร็จคอไหม้เลย อะไรที่โดน แดดโผล่ออกมาก็จัดการทาให้คลอบคลุมนะ คะ อ่อ อย่าลืมริมฝีปากด้วยนะคะทาลิปมันที่ มี SPF ด้วย ริมฝีปากก็เป็นมะเร็งได้ 3. ทาอย่างน้อย 15 นาทีก่อนออกแดด เพราะถ้าไม่ใช้ชนิดสะท้อนหรือกระจายแสง (physical sunscreen) ต้องรอเค้าท�ำงาน นิดนึงนะคะ 4. ทาทับทุก 2 ชัวโมง หรือเมือ่ ลงน�ำ้ หรือ เมื่อมีการเช็ดออก นอกจากกันแดดแล้วข้อแนะน�ำในการป้องกัน แสงแดดอื่น - หลีกเลี่ยงการโดนแดดช่วง 10-14 นาฬิกา เพราะเป็นช่วงที่มีแสงยูวีปริมาณสูง - สวมเสื้อผ้าป้องกัน เดี๋ยวนี้มีบางชนิด ที่มีการระบุค่า UPF(UV protection factor) ด้วย - สวมแว่นตากันแดดช่วยถนอมสายตา ของเรา
หวังว่าหลังอ่านจบเพื่อนๆ นักวิ่งคงสามารถเลือกกันแดดได้อย่างเหมาะสม นะคะ ถ้าใครมีขอ้ สงสัยในการเลือกซือ้ ก็สามารถสอบถามได้นะคะ แล้วพบกันฉบับหน้า ค่ะ ^_^ 5
UPDATE
EVENT
6 THAI JOGGING
e
ครูดนิ สถาวร จันทร์ผอ่ งศรี
โตเกียวมาราธอน
สวรรค์บนทางวิ่งระดับโลก
1 ใน 6 มาราธอนที่ ส� ำ คั ญ ของโลก โตเกียวมาราธอนถือเป็นน้องนุชสุดท้องที่มี ประวั ติ ก ารแข่ ง ขั น น้ อ ยครั้ ง ที่ สุ ด โดยเพิ่ ง จัดการแข่งขันขึ้นครั้งแรกเมื่อปี 2007 หรือ เพียงแค่ 7 ปีที่ผ่านมานั้นเอง แต่เป็นรายการ มาราธอนเดี ย วในทวี ป เอเชี ย ที่ ติ ด อั น ดั บ รายการแข่งขันมาราธอนหลักของโลก มอง ย้อนไปเมือ่ ปี 2004 ชุมชนเมืองโตเกียวได้รว่ ม กับสหพันธ์การกรีฑาแห่งญีป่ นุ่ (JAAF : Japan Association of Athletic Federation) ได้มี การประชุ ม เพื่ อ จั ด แผนงานการแข่ ง ขั น วิ่ ง มาราธอนในระดับมหานคร จนกระทัง่ ได้มกี าร ร่างข้อตกลงและเซ็นสัญญาจัดการแข่งขัน โตเกียวมาราธอนในปี 2005 มีการเตรียมการ จนบรรลุในการจัดการแข่งขันขึน้ เป็นครัง้ แรก อย่างยิ่งใหญ่เมื่อวันที่ 18 กุมภาพันธ์ 2007 มหานครโตเกียว เมืองหลวงของประเทศ ญี่ ปุ ่ น ที่ มี ก ารจราจรที่ แ สนจะหนาแน่ น พลุกพล่าน วุ่นวาย ได้เงียบสงบลงท่ามกลาง เสียงฝีเท้าของนักวิง่ 36,000 คน ทีใ่ ช้ถนนเป็น เส้นทางวิ่ง ท่ามกลางฝูงชนที่มายืนเชียร์กว่า 1,720,000 คนและมีอาสาสมัครมากกว่า 10,000 คน กลุ่มผู้สนับสนุนอื่นๆ อีกมากมาย ทีม่ ารวมกันเป็นหนึง่ ท�ำให้การแข่งขัน โตเกียว มาราธอนเกิดขึ้นมาได้อย่างต่อเนื่อง โดยมี นักวิง่ ทีม่ าจากทัว่ ทุกมุมโลกท�ำให้การเข้าร่วม แข่งขันนีเ้ ป็นความใฝ่ฝนั ของนักวิง่ อีกมากมาย ที่ จ ะมี โ อกาสในการประลองความอึ ด ใน งานวิ่ ง นี้ มี มู ล ค่ า เงิ น รางวั ล รวมแล้ ว กว่ า
17,250,000 เยน หรือประมาณ 6 ล้านกว่าบาท การแข่งขันโตเกียวมาราธอน ได้กระตุน้ ภาวะทางเศรษฐกิจการท่องเทีย่ วของโตเกียว และประเทศญีป่ นุ่ เป็นอย่างมาก ทัง้ ธุรกิจการ ท่องเที่ยว ร้านอาหาร โรงแรม ไปจนถึงระดับ หาเช้ากินค�่ำ มีเส้นทางการวิ่งที่เริ่มต้นจาก หน่วยงานบริหารราชการนครโตเกียว (Tokyo Metropolitan Government) ในย่านชินจูกุ มุ่งหน้าไปด้านทิศตะวันตกราว 5 กม. จนถึง ย่านอิดาบาจิ ก่อนจะหันหน้าลงทิศใต้ 5 กม. ผ่านสถานีรถไฟโตเกียว มุ่งลงใต้ไปอีก 5 กม. ผ่านโตเกียว ทาวเวอร์ ไปยังย่านชินากาวะ ก่ อ นจะวกกลั บ มุ ่ ง หน้ า ขึ้ น ทางเหนื อ ไปยั ง สถานีรถไฟโตเกียวที่เดิม เลี้ยวขวาและขึ้นไป
ทางเหนืออีก 10 กว่ากิโลเมตรจนถึงวัดอาซาคุสะ ก่อนเลีย้ วกลับตัวมุง่ หน้าลงทางทิศใต้ไปจนถึง ย่านกินซ่า เข้าเส้นชัยทีโ่ ตเกียว บิก๊ ไซต์ ฮอลล์ ในย่านอาริอาเกะ ในอดี ต ญี่ ปุ ่ น มี ก ารคั ด เลื อ กนั ก วิ่ ง มาราธอนทีม่ มี าตรฐานการคัดเลือกทีเ่ ข้มงวด เป็นอย่างมาก มีการแข่งขันวิ่งที่จัดขึ้นอย่าง มากมายไปทั่วทุกเขตของประเทศ โดยแยก ประเภทการแข่งขันในระดับมืออาชีพและ ประเภททั่วไปอย่างชัดเจน ยกเว้นรายการ โตเกียวมาราธอน ที่มีการรวมนักวิ่งในระดับ มืออาชีพที่มีสถิติที่ดีและนักวิ่งในระดับต่างๆ ทัว่ ไป สามารถเข้าร่วมการแข่งขันพร้อมกันได้ นักวิง่ มาราธอนทัว่ โลก ต่างก็มคี วามฝัน ที่จะเข้าร่วมการแข่งขันรายการใดรายการ หนึ่งใน 6 รายการมาราธอนหลักของโลก เพื่อ เป็นประวัติศาสตร์ครั้งหนึ่งของชีวิตการวิ่ง จากนักวิ่งผู้สมัครทั่วโลกกว่า 300,000 คนที่ ต้องผ่านการจับฉลากหรือทีเ่ รียกว่า Lottery ก็ จะมีนักวิ่งที่โชคดีได้รับการคัดเลือกจากการ สุม่ เข้าร่วมในรายการแข่งขันโตเกียวมาราธอน เพียง 12% ของผู้สมัครทั่วโลกเท่านั้น ในประเทศไทยก็มีบริษัทฯที่ได้รับสิทธิ์ ในการพานั ก วิ่ ง มาราธอนไปเข้ า ร่ ว มการ แข่งขันโดยไม่ต้องผ่านการสุ่มคัดเลือก ซึ่งถือ เป็นโอกาสทีด่ ที นี่ กั วิง่ ไทยของเราจะได้เข้าร่วม ในรายการวิ่งมาราธอนระดับโลกมากขึ้น
7
INSPIRE
SPECIAL EVENT
8 THAI JOGGING VOLUME 13 ISSUE 95
e
อ.เปา
ค�ำว่า “สงกรานต์” แปลว่า ก้าวขึ้น ผ่าน หรือเคลื่อนที่ ย้ายที่ หมายถึง ให้คุณคิดเพียงว่า... ไปเดินเล่น หรือ ขอเริ่มต้น... เท่านั้น เวลาที่ดวงอาทิตย์เคลื่อนจากราศีหนึ่งไปสู่อีกราศีหนึ่ง เมื่อพระอาทิตย์เคลื่อน ปิดภาระทุกอย่างแล้วลงไปเดินในสวนแห่งใดแห่งหนึง่ ให้จงได้ เดินได้ เข้าสู่ราศีเมษ เมื่อใดก็ตามจะเรียกชื่อว่า “มหาสงกรานต์” แค่ไหนก็ช่างมัน เดินแล้ว ก็กลับมานอนหลับพักผ่อนที่บ้านตามปกติเท่านั้น เอง แค่นี้วงจรสุขภาพก็ครบถ้วน ถ้าจะหยิบเอาวันสงกรานต์เป็นวันก้าวขึ้นสู่การเริ่มต้นชีวิตใหม่ เอาเวลาที่เดินนั้นมองส�ำรวจไปรอบๆ ตัว... คุณจะเห็นอนาคตของคุณ โดยหันกลับมามองตนเอง หรือส�ำรวจตนเองว่าในรอบ 1 ปีทผี่ า่ นมา เรา คุณจะมีความหวัง ได้กระท�ำสิ่งใดที่เป็นประโยชน์ต่อตนเอง ต่อครอบครัวต่อคนรอบข้าง แล้วหรือ เอาสิ่งนี้มาเป็นแรงบันดาลใจ... ตั้งใจจะมอบรางวัลให้แก่ตนเอง ยัง แล้วสงกรานต์ปีนี้ เราควรจะเริ่มก้าวขึ้นสู่เรื่องสุขภาพบ้างดีไหม? เพราะนักวิ่งต่างๆ ที่คุณเห็น... เขาก็เริ่มจากแบบเดียวกันทั้งนั้น คือลง โดยธรรมชาติของร่างกาย... มีการเติบโตและซ่อมแซมอยูเ่ สมอในขณะ ไปเดินในสนามมาก่อนทัง้ นัน้ อย่าสงสัยว่าจะวิง่ ท�ำไมต้องเริม่ ด้วยเดิน เพราะนี่ ที่เราพักผ่อน ถ้าร่างกายอ่อนแอ จะแก้ไขอย่างไร ค�ำตอบเรื่องนี้สั้นที่สุดคือ คือวิธีที่ปลอดภัยที่สุด ควบคุมง่ายที่สุด การออกก�ำลังกาย และพักผ่อน ถ้าต้องการสูตรใช้ในการเดิน ก็ลองท�ำแบบนี้ เริม่ เดินไป... วันละ 10 นาที แต่ปัญหาที่เกิดขึ้น หลายๆ คนมักจะลงมือไม่ได้ซักที นานๆ เข้าก็ขยับการเดินเป็น 20... 30 นาที ต่อไป ฯลฯ ปัญหาคือ... ทุกคนมีข้ออ้างมากมาย เมือ่ เดินได้วนั ละ 30 นาทีแล้ว ก็สอดแทรกการวิง่ เข้าไปทีละนิด...ๆ ....ๆ ท�ำไมเราไม่ลองมาเริ่มสิ่งใหม่ในวันสงกรานต์ปีนี้บ้าง? เท่านั้นเอง ท�ำไมเราไม่ชวนคนในครอบครัว... ทดลองออกก�ำลังกายกันบ้าง เมื่อเริ่มจะวิ่งก็เริ่มด้วยวิ่งสลับเดิน... อย่าลืมต้องตามด้วยการพักผ่อน ควรทราบในการลงสนามออกก�ำลังครัง้ แรก สิง่ แรกทีย่ ากทีส่ ดุ ไม่ใช่การ เมื่อคุณวิ่งได้ไม่ว่าจะช้าแค่ไหนติดต่อกัน 3 นาที เดินหรือการวิ่ง มีความหมายคือ คุณมีสุขภาพที่ดีมากแล้ว การจะวิ่งให้มากกว่านี้... แต่สิ่งที่ยากที่สุดคือ การก้าวเท้าลงสู่สนาม ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป เพียงแค่ก้าวเท้าลงสู่สนามในสวนแห่งใดแห่งหนึ่งก็ดีแล้ว โดยไม่ต้อง มีพธิ ริ ตี รอง โดยรองเท้าเก่าๆ คูเ่ ดิม ชุดเก่าๆ เดิมๆ ไม่ตอ้ งคิดถึงชุดวิง่ รองเท้าวิง่ โค้ชวิ่ง ฯลฯ 9
INSPIRE
รู้ แ จ้ ง วิ่ ง ไ ด้ จ ริ ง
อบจ.สิงห์บุรีซุปเปอร์-ฮาล์ฟมาราธอน ครั้งที่ 20 วันอาทิตย์ที่ 27 เมษายน 2557
ณ ศาลากลางจังหวัดสิงห์บุรี (หลังเดิม) อ.เมือง จ.สิงห์บุรี เวลา 05.00 น. - ซุปเปอร์ฮาล์ฟมาราธอน ระยะ 25 กม. (ค่าสมัคร 350 บาท) เวลา 05.00 น. ถ้วย ชาย 7 หญิง 5 - มินิมาราธอน ระยะ 12 กม. (ค่าสมัคร 350 บาท) เวลา 05.30 น. ถ้วย ชาย 7 หญิง 5 - เดิน-วิ่ง ระยะ 5 กม. (ค่าสมัคร 350 บาท) เวลา 05.45 น. ถ้วย 3 - ครอบครัว 3 คน ระยะ 5 กม. (ค่าสมัคร 900 บาท) เวลา 05.45 น. ถ้วย 5 - นักเรียนอายุไม่เกิน 13 ปี ระยะ 5 กม. ฟรี เงินรางวัล ชาย 50 อันดับ หญิง 50 อันดับ - วีไอพี วิ่งได้ทุกระยะ (ค่าสมัคร 1,000 บาท) ถ้วยสลักชื่อ สมัครก่อน 31 มี.ค.57
สนใจเข้าร่วมแข่งขัน อบจ.สิงห์บุรีซุปเปอร์-ฮาล์ฟมาราธอน ครั้งที่ 20
สมัครล่วงหน้าลดเหลือ 300 บาท ภายในวันที่ 31 มีนาคม 2557
คุณมนูญ สุภาวิตา ร้านงุ่ยคุณเอี่ยม ถ.ขุนสรรค์ ต.บางพุทรา อ.เมือง จ.สิงห์บุรี 16000 โทร.082-3473689 อ.ประพันธ์ วัฒนวงศ์ 47/2 ถ.จิตเกษม ต.บางพุทรา อ.เมือง จ.สิงห์บุรี 16000 โทร.036-520626, 083-1330315
e
อ.ประพันธ์ วัฒนวงศ์
อบจ.สิงห์บุรีมินิ-ฮาล์ฟมาราธอน
วันอาทิตย์สุดท้ายของเดือนเมษายน ของทุกปี เพื่อนนักวิ่ง ทัว่ ประเทศมีนดั หมายกับเราชาวสิงห์บรุ ี เป็นวันนัดพบของเพือ่ นนักวิง่ รุน่ ใหม่ รุน่ เก๋า ทักทายกัน ดีใจทีไ่ ด้พบกัน ดีใจทีเ่ พือ่ นยังอยูแ่ ละได้รว่ ม วิ่งเส้นทางเดียวกันอีก ภาพเช่นนี้เราจะได้เห็นวันอาทิตย์สุดท้ายของ เดือนเมษายนในทุกปี เป็นเวลา 20 ปีแล้ว ที่เราชาวสิงห์บุรี ได้ร่วมกัน จั ด งานวิ่ ง สิ ง ห์ บุ รี จนพั ฒ นามาเป็ น “อบจ.สิ ง ห์ บุ รี มิ นิ - ฮาล์ ฟ มาราธอน” ในปัจจุบัน ตั้งแต่ปี 2538 เราชาวสิงห์บุรี ร่วมกันจัดงานนี้อย่างจริงใจโดย ไม่ได้มุ่งหวังผลก�ำไรใดๆ แต่ท�ำเพื่อประโยชน์ส่วนรวมของจังหวัด เรา จึงร่วมกันมาได้จนถึงปีที่ 20 ซึง่ พวกเราหลายภาคส่วน ทัง้ อบจ.สิงห์บรุ ี เทศบาลเมืองสิงห์บุรี สมาคมชาวตลาดสิงห์บุรี พ่อค้า กู้ภัย โรงเรียน ต�ำรวจ หน่วยงานราชการ ททท. และเพื่อนนักวิ่ง ในทุกปี ที่จัดการ แข่งขัน เราพยายามอย่างยิง่ ทีจ่ ะรักษาคุณภาพของงาน พยายามดูแล นักวิง่ ทุกคนอย่างตัง้ ใจ โดยได้จดั กิจกรรมน�ำเทีย่ ว โดยน�ำนักวิง่ ไปไหว้ พระขอพร ชมวัดส�ำคัญ ของจังหวัดสิงห์บุรี ไม่ว่าจะเป็นวัดพระนอน จักรสีห์ วัดพิกลุ ทอง วัดสาลโคดม วัดประโชติ อนุสาวรียว์ รี ชนชาวบ้าน บางระจัน ซึ่งเราท�ำกิจกรรมนี้ตั้งแต่ครั้งแรก และทุกปี จนถึงปัจจุบัน ในส่วนของการวิ่ง จัดประเภทครอบครัว/นักเรียน อายุไม่เกิน 13 ปี (วิ่งฟรีและมีเงินรางวัลเป็นทุนการศึกษา) ส่วนเย็นวันเสาร์ของทุกครั้ง เราจัดเลี้ยงสังสรรค์นักวิ่งและครอบครัว ผู้ติดตาม โดนมีดนตรีไพเราะ มาขับกล่อม เพื่อนนักวิ่งที่มาวิ่งสิงห์บุรี ส่วนหนึ่งตั้งใจมารับประทานอาหาร อร่อยของสิงห์บรุ ี ซึง่ หลายร้านขึน้ ชือ่ ในความอร่อย อาทิ กุง้ เผาทองชุบ ภัตตาคารไพบูลย์ ลุงเจิดปลาเผา แม่ลาปลาเผา เจริญทิพย์ ฯลฯ รวมทัง้ ของฝากอื่นๆ ซึ่งภายในงานมีการออกร้านขายของให้ได้เลือกซื้อกัน มากมาย เพื่อนนักวิ่งหลายๆท่านคงทราบดี เราชาวสิงห์บุรี ยังตั้งใจที่ จะจัดงานให้เพื่อน พี่น้อง ได้รับความพึงพอใจอย่างแท้จริง เพื่อนนักวิ่งที่รักทุกท่าน บัดนี้ เราชาวสิงห์บุรี พร้อมที่จะต้อนรับ เพื่อนนักวิ่งทุกท่านแล้ว สนใจสมัครได้ตั้งแต่บัดนี้ และขอขอบคุณ นักวิ่งทุกท่าน ผู้สนับสนุนทุกท่าน ทุกองค์กร ที่สนับสนุนงานวิ่งสิงห์บุรี ให้ยืนหยัดอยู่ได้ถึงวันนี้ แล้วพบกัน 27 เมษายน 2557
11
INSPIRE
วิ่ ง กิ น เ ที่ ย ว
INSPIRE
THE RUNNER’S DIARY e A เส้นชัย
Michael Aviles
เด็กหนุม่ ยอดนักวิง่ (ตอนที่ 1) ผมมีเรื่องของเด็กหนุ่มอายุ 19 ปี คนหนึ่งอยากจะเล่าให้ฟัง-เขา คนนี้มีชื่อตามนักบุญคนหนึ่งของศาสนาคริสต์ว่า “ไมเคิล” แต่ผมขอ เรียกเขาสั้นๆ ว่า “ไมค์” ผมกับภรรยา เคยเช่าบ้านอยูใ่ กล้ๆ กับบ้านของไมค์ และภาพหนึง่ ซึง่ ถือเป็นภาพชินตาส�ำหรับพวกเรา และเพือ่ นบ้านคนอืน่ ๆ ในละแวกนัน้ นั่นก็คือ ภาพของเด็กหนุ่มคนดังกล่าว ซึ่งแต่งกายด้วยชุดเสื้อกล้าม กางเกงขาสัน้ ดูทะมัดทะแมง มีปลอกแขนส�ำหรับใส่เครือ่ งเล่นไอพอด ติดอยู่ที่แขนข้างซ้าย วิ่งผ่านบ้านของเราไปวันแล้ววันเล่า เรียกได้ว่า เป็นกิจวัตรอย่างหนึ่งในชีวิตของเขาเลยก็ว่าได้ จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่ผมจะนึกถึงเด็กหนุ่มคนนี้ขึ้นมา เมื่อคิดว่า จะหาบัดดี้ดีๆ สักคนไปร่วมวิ่ง ในงานวิ่งด้วยกัน-วันหนึ่ง ทันทีที่คิดได้ ดังนั้น ผมไม่รอช้า จัดแจงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดหาไมค์ในบัดดลเขาไม่ได้รับสายของผมในวินาทีนั้น แต่ส่งข้อความตอบกลับมาในอีก หลายนาทีให้หลังว่า 12 THAI JOGGING VOLUME 13 ISSUE 95
“มีอะไรรึเปล่า? ฉันก�ำลังเตรียมตัวจะออกไปวิ่ง” นั่นไง!!! เข้าทางผมพอดี “ไม่มอี ะไรมาก แต่อยากจะชวนยูไปวิง่ ด้วยกันในงานวิง่ วันเสาร์นี้ ไม่รู้ว่ายูมีแพลนอะไรรึยัง?” ผมส่งข้อความตอบกลับไป “แน่นอน ฉันอยากไป” เขาตอบกลับมาทันควันในเสี้ยววินาที จากนั้นผมกับไมค์ เด็กหนุ่มยอดนักวิ่ง (ฮ่า ฮ่า ผมแอบตั้งฉายา ให้เขา เพื่อให้เข้ากับฉายาที่ภรรยาตั้งให้ผมว่า จ�้ำม�่ำยอดนักวิ่ง เราจะ ได้ดเู ป็นทีมเดียวกัน หรือคุณว่าไง?) ก็โทรนัดแนะ และได้ไปวิง่ ด้วยกัน เป็นครั้งแรก (ของไมค์) ในวันเสาร์ถัดมา ซึ่งเป็นการลงวิ่งในงานที่ 2 ของผม 6 โมง 15 นาที ขณะทีผ่ มกับภรรยาก�ำลังแต่งตัว และเตรียมพร้อม ทีจ่ ะออกไปยังงานวิง่ เด็กหนุม่ ยอดนักวิง่ คนดังกล่าวได้โทรขึน้ มาบอก ว่าเขาพร้อมแล้ว และรออยู่ที่หน้าบ้าน-ตอนนั้น พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้น ด้วยซ�้ำ และอากาศข้างนอกก็หนาวมากจริงๆ การตื่นเช้าผิดจากเวลา ปกติไป 3 ชั่วโมง ยังถือเป็นเรื่องที่ยากอยู่เช่นเคย เราคุยกันตลอดทางระหว่างที่ขับรถไปยังงานวิ่ง ไมค์พร่างพรู เรื่องราวมากมายที่เกี่ยวกับการวิ่ง ซึ่งอยู่ภายในใจของเขาออกมา เขา บอกว่า การมาวิ่งในงานวิ่งเช่นนี้ถือเป็นสิ่งที่เขาฝันอยากท�ำมาตลอด แต่ไม่เคยรูว้ า่ จะต้องเริม่ ตรงไหน ยังไง อีกอย่างหนึง่ ก็คอื ไม่มใี ครสนใจ ไปกับเขาเลย ทุกวันเขาจึงท�ำได้เพียงวิง่ อยูใ่ นละแวกบ้านเพียงคนเดียว
ผมถามเขาด้วยความใคร่รู้ส่วนตัว ถึงที่มาที่ไป เหตุใดเด็กหนุ่ม ในวัยเช่นเขาจึงรักการวิ่ง ทั้งๆ ที่เด็กฝรั่งส่วนใหญ่เวลาว่างก็มักจะไป เตะบอล เล่นสเก็ตบอร์ด โยนโบว์ลิ่ง หรือท�ำอะไรห่ามๆ เป็นหมู่คณะ กันเสียมากกว่า ไมค์เล่าว่า เขาเคยเป็นคนที่อ้วนมากๆ น�้ำหนักร่วมร้อยกิโลเลย ทีเดียว แรกเริ่มเลยก็ไม่ได้สนใจว่าคนอื่นจะมองตัวเองว่าอ้วนยังไง แต่แล้วก็... 13
“มีอยู่วันหนึ่ง ฉันนั่งอยู่กับเพื่อน เมื่อมองไปรอบๆ ก็เห็นแต่คน รูปร่างดีๆ มีกล้าม มีซิกซ์แพค กัน เห็นแล้วก็รู้สึกชื่นชมเขาเหล่านั้นนะ ฉันว่าพวกเขาจะต้องเป็นคนที่มีวินัยมากๆ ไหนจะเรื่องออกก�ำลังกาย ไหนจะเรือ่ งของการกินอีก แล้วจูๆ่ ฉันก็คดิ ได้วา่ ควรจะเริม่ ออกก�ำลังกาย บ้างแล้วล่ะ” เขาเริ่มต้นจากลู่วิ่ง และเครื่องออกก�ำลังกายที่มีอยู่ที่บ้าน 14 THAI JOGGING VOLUME 13 ISSUE 95
“ฉันเริม่ วิง่ บนลูว่ งิ่ ทีบ่ า้ นก่อน โดยมักจะวิง่ ตอนทีไ่ ม่มใี ครอยูบ่ า้ น เพราะฉันจะเปิดเพลงดังลั่นบ้านเลย (หัวเราะ) วิ่งทีก็วิ่งนานมากๆ เรียกว่าออกก�ำลังกายอยากหนัก เหงือ่ ออกชนิดทีเ่ ปียกไปทัง้ ตัวเหมือน เพิ่งเดินขึ้นมากจากสระน�้ำยังไง อย่างงั้นเลย (หัวเราะ) พอมาเริ่ม ออกก�ำลังกายถึงได้รู้ว่า ชีวติ ดีขึ้นมากๆ ได้เหงื่อออกเยอะๆ ก็ท�ำให้เรา สดชื่น ตอนกลางคืนก็นอนหลับสบาย…
…ตอนนั้นฉันก็วิ่งบนลู่วิ่งที่บ้านอยู่นานเหมือนกันนะ แล้วก็มา คิดว่า ท�ำไมเราไม่ลองออกไปวิ่งข้างนอกดูบ้าง เพราะวิ่งแต่ในบ้านก็ อุดอู้ ก็เลยลองออกไปวิ่งข้างนอก วิ่งไปสวนสาธารณะใกล้บ้าน วิ่งไป หมู่บ้านข้างๆ วิ่งไปทั่วเลย (หัวเราะ)… …หลังจากได้ออกไปวิ่งบนพื้นข้างนอกบ้าน ก็ตกหลุมรักเลย (ยิม้ กว้าง) นีแ่ หละคือสิง่ ทีฉ่ นั ชอบล่ะ ฉันเชือ่ ว่าคนแถวบ้านทุกคนก็รนู้ ะ ว่าฉันชอบวิง่ เพราะก็วงิ่ ผ่านบ้านทุกคนแทบทุกวัน (หัวเราะ) คือถ้าฝน ไม่ตก รับรองว่าจะต้องเห็นฉันวิง่ แน่ ชีวติ ของฉันนับจากเริม่ วิง่ ก็ไม่เคย มีค�ำว่า ‘ไม่มีเวลาวิ่ง’ อยู่ในหัวเลย คืออาจจะมีวันที่มีเวลาน้อยหน่อย เพราะบางวันกลับจากเรียนมาก็ตอ้ งไปท�ำงานพาร์ทไทม์อกี แต่ยงั ไงก็ ต้องวิ่ง จะมากจะน้อยก็ว่ากันอีกที” จากวันแรกที่เริ่มวิ่ง กระทั่งวันนี้ที่ไมค์นั่งอยู่กับผมในรถ ซึ่งก�ำลัง วิ่งตรงไปยังงานวิ่งซึ่งจัดขึ้นที่ดาวน์ทาวน์ออแลนโด เวลาก็ผ่านไปราว 3 ปีเศษเห็นจะได้แล้ว-ในวันนีไ้ ม่มภี าพของเด็กชายอ้วนจ�ำ้ ม�ำ่ คางสองชัน้ คนเดิมให้เห็นอีกต่อไปแล้ว เด็กหนุ่มซึ่งนั่งอยู่บริเวณเบาะหลังบนรถของผมในขณะนี้ คือ เด็กหนุ่มเชื้อสายละตินหน้าตาหล่อเหลา รูปร่างสูงโปร่ง ไม่เหลือเค้า ของความอวบอ้วนให้เห็นอีกเลย...
โปรดติดตามตอนจบในฉบับหน้า
15
INSPIRE
RUN AND RIDE e องค์อร รัตนนาถถาวร
เคยใฝ่ฝันอะไรกันไว้บ้างคะ
เมื่อยามที่คุณ
ยังอยู่ในร่างเก่า ร่างสมัยทีแ่ ค่เดินขึน้ สะพานลอยก็เหนือ่ ยแล้ว เปิดทีวเี ห็นรายการ เกาะติดคนไทยปีนเขาเอเวอเรสต์ เปิดนิตยสารเห็นบทสัมภาษณ์ สองสามีภรรยา คุณหมู-คุณวรรณ ที่ปั่นจักรยานรอบโลก หรือแม้แต่ เดินไปซือ้ ปาท่องโก๋หน้าปากซอยแล้วเห็นคุณลุงข้างบ้านจ็อกกิง้ ทุกเช้า ฉันชืน่ ชมผูค้ นทีท่ ำ� กิจกรรมอันต้องการความแข็งแรงของร่างกาย ทั้งหลายเหล่านี้เสมอมา ส่วนไอ้เรื่องอยากจะท�ำให้ได้เหมือนเขา... ก็ คงมีบ้างในใจลึกลื้กกกกแบบเจียมเนื้อเจียมตัว เปรียบไปก็คงเหมือน ความอยากขึ้นไปในอวกาศเพื่อมองกลับมาเห็นดาวเคราะห์สีน�้ำเงิน เต็มๆ ใบสักครัง้ ในชีวติ ในขณะทีแ่ ค่จะเรียนอะไรเพือ่ ให้ควอลิฟายเป็น มนุษย์อวกาศก็ยังไม่รู้เลย แต่แล้วในวันหนึ่งเมื่อตระหนักว่า...เฮ้ย!! ตูมีร่างสองแล้วนี่หว่า ความฝันทั้งหลายที่เคยตกตะกอนอยู่ก้นใจก็ถูกกวนให้ฟุ้งกระจายขึ้น มาอีกครั้ง... ก็ท�ำไมจะท�ำไม่ได้ล่ะ ในเมื่อการวิ่ง บ่มเพาะร่างใหม่ของ เราทั้งความแข็งแรง การจัดสรรเวลา และทัศนคติประเภท “ถ้ามัวแต่ รอโอกาสเหมาะๆ สภาพแวดล้อมดีๆ แล้วค่อยท�ำ ...คุณจะไม่ได้ท�ำ อะไรเลย” และ “ศักยภาพของคุณจะสิน้ สุดลงทีจ่ ดุ ใด ...มีแต่คณ ุ เท่านัน้ ที่จะเป็นผู้ก�ำหนด” ดังนั้นฉันจึงเริ่มก้าวแรกอย่างไม่รอช้าด้วยโปรเจค “วิ่งไปปั่นไป” นั่นเอง กล่าวโดยย่อโปรเจคนีค้ อื การตัง้ ใจทีจ่ ะหาเวลาสุดสัปดาห์เดือน ละ 1 ครัง้ ไปวิง่ ตามงานวิง่ ต่างจังหวัด โดยพยายามเดินทางไปงานด้วย รถจักรยาน แต่ถ้าไกลเกินก�ำลังก็อาศัยขนส่งมวลชนจ�ำพวกรถไฟหรือ รถบัสมาช่วยแบ่งเบา ทัง้ นีเ้ พือ่ ฝึกฝนการปัน่ จักรยานระยะไกล ท่องเทีย่ ว และรณรงค์การเป็นนักวิ่งสีเขียวไปในคราวเดียวกัน
16 THAI JOGGING VOLUME 13 ISSUE 95
แม้โปรเจคนี้จะไม่ใช่ epic ระดับปั่นจักรยานรอบโลก แต่เพียง เท่านีม้ นั ก็นำ� ประสบการณ์อนั มีคา่ มาสูช่ วี ติ ฉันมากมายแล้ว ขอน�ำมา ขยายสักเล็กน้อย ตามก�ำลังหน้ากระดาษแล้วกันนะคะ ^ ^ ประการแรกมันท�ำให้รู้ว่ารถจักรยานพับก็พาเราไปเที่ยวไกลๆ ได้...สะดวกเสียอีกด้วย เพราะสามารถหิ้วรถพับขึ้นรถไฟได้ทุกขบวน เปรียบเสมือนเป็นสัมภาระติดตัวอย่างหนึ่งโดยไม่ต้องกังวลว่ารถไฟ ขบวนนั้นจะมีตู้สัมภาระหรือไม่ หรือถึงแม้ว่ามี แต่ก็ยังต้องกังวลต่อ ว่าตู้จะเต็มเพียบมาก่อนถึงสถานีหรือเปล่าแบบคนที่ใช้รถจักรยาน ประเภทอืน่ ดังนัน้ ถ้าเราใช้รถพับ การวางแผนเดินทางด้วยรถไฟก็งา่ ย ขึ้นอีกหลายกิโลขีด ในแง่สมรรถนะ แม้วงล้อจะเล็ก คือไม่เกิน 20 นิ้ว แต่ถ้าฝึกปั่น ยาวๆ จนอยูต่ ัว ก็สามารถท�ำความเร็วในช่วง 20-25 กม./ชม. ได้สบาย แน่นอนว่าช้ากว่าเมือ่ เทียบกับเสือภูเขาหรือเสือหมอบ แต่ถา้ เรามีรถไฟ หรือรถสาธารณะอื่นๆ ทุ่นระยะทางให้แล้ว ด้วยความเร็วระดับนี้ก็ สามารถพาเราไปถึงชุมชนเมืองหรือที่พักได้ก่อนพระอาทิตย์ตกดิน ไม่ต้องกินข้าวลิงกลางป่าแน่นอนค่ะ ประสบการณ์อนั มีคา่ ประการต่อมาก็คอื การได้เรียนรูช้ วี ติ นักวิง่ กลุ่มคลาสสิก (ชื่อกลุ่มนี้ฉันตั้งเอง ^ ^) แม้จะยืนยันเสมอว่า ไม่ว่าจะ มีวถิ แี บบไหน เราทุกคนต่างก็เป็นนักวิง่ ได้อย่างเต็มภาคภูมเิ ช่นกัน ไม่มี อะไรแท้อะไรเทียม แต่บางครัง้ ฉันก็อยากเปิดหูเปิดตา มาสัมผัสวิถชี วี ติ ที่แตกต่างจากสังกัดปกติของตัวเองดูบ้าง นักวิง่ คลาสสิกตามนิยามของฉัน คือกลุม่ คนทีใ่ ช้ชวี ติ นักวิง่ แบบ เรี ย บง่ า ย สมถะ ราวกั บจะให้มันเป็นพิธีก รรมก่อ นการฝึ กตนใน ขั้นสุดท้าย นั่นคือการวิ่งมาราธอน
พวกเขาส่วนใหญ่จะเป็นชายวัย 40-60 ปี รูปร่างสันทัดค่อนไป ทางผอม ผิวเกรียมแดด สะพายเป้ใบเล็กๆ กับเต็นท์ส�ำหรับนอนคน เดียว เดินทางด้วยขนส่งมวลชนอาทิรถบขส.หรือรถไฟ มาถึงงานวิ่ง ช่วงเย็นวันเสาร์ กินอาหารทีง่ านวิง่ จัดไว้เลีย้ ง ซึง่ โดยมากจะมีแกงหม้อ ผัดผักอีกหม้อ และไข่ตม้ คนละฟอง นุง่ ผ้าขาวม้าอาบน�ำ้ ในคอกสังกะสี ทีท่ ำ� ขึน้ ชัว่ คราว (หรือห้องน�ำ้ แล้วแต่สถานทีจ่ ะเอือ้ อ�ำนวย) นอนเต็นท์ ในบริเวณงาน ตื่นตี 2 เพื่อลุกขึ้นมากินอาหารจ�ำพวกคาร์โบไฮเดรตที่ เตรียมมาเอง ล้างหน้าแปรงฟัน แล้วออกไปวิ่งมาราธอน!! โปรเจค “วิ่งไปปั่นไป” ท�ำให้ฉันได้ตามรอยพิธีกรรมของพี่ๆ เหล่านี้ ยอมรับว่าล�ำบาก ปวดเมื่อย กินไม่อร่อย แต่ไหนๆ ก็หาเรื่อง “เหนื่อย” แบบการวิ่งมาราธอนอยู่แล้ว การบ�ำเพ็ญตบะเพิ่มขึ้นมา อีกนิดก็ท�ำให้วันหยุดเสาร์-อาทิตย์ มีรสชาติที่สะใจครบเครื่องดี ส่วน จะบรรลุธรรมของกลุม่ นักวิง่ คลาสสิกหรือไม่ ก็คงต้องบ�ำเพ็ญเพียรกัน ต่อไป ประสบการณ์สุดท้ายที่อยากน�ำมาแชร์ก็คือ เมื่อเคลื่อนที่ช้าลง เราก็จะเห็นรายละเอียดมากขึ้น แม้แต่ถนนหลวงธรรมดาๆ ก็พร้อมที่ จะฝากความทรงจ�ำมากมาย เพียงแค่เราเปลี่ยนจากนั่งรถมาปั่น จักรยาน ดังนัน้ จึงไม่ตอ้ งพูดถึงเลยว่า สถานทีท่ อ่ งเทีย่ วทัง้ ทีโ่ ด่งดังและ ซ่อนตัวลึกลับตามรายทางจะสร้างความประทับใจให้เรามากมายเพียง ไร นีย่ งั ไม่นบั ความภูมใิ จทีเ่ ราดัน้ ด้นไปถึงสถานทีเ่ หล่านัน้ ด้วยแรงกาย ล้วนๆ เลยนะคะ อ่านมาถึงตรงนี้แล้ว คิดโปรเจคอะไรเพื่อฉลองร่างใหม่ของคุณ ได้หรือยังคะ ^ ^ ติดตามโปรเจควิง่ ไปปัน่ ไปของฉันได้ที่ http://oorrunningblog. blogspot.com 17
INSPIRE
วิ่ ง ใ ห้ ดี ต้ อ ง มี โ ค้ ช e
กฤตย์ ทองคง
กฎส�ำคัญของการฝึกที่มักถูกลืม ตลอดการรับรู้ในวงการวิ่งระยะไกลของผู้เขียน พบเห็นความ ผิดพลาดในการฝึกอยูม่ ากมาย ทีแ่ ม้ผเู้ ขียนจะบอกกล่าวความเป็นจริง ไป แต่เหมือนมีม่านแห่งทัศนคติที่ฝังใจอยู่ชุดหนึ่งในหมู่นักวิ่งที่ท�ำให้ ค�ำแนะน�ำนัน้ ไม่สามารถช่วยเหลือได้ โดยเฉพาะอย่างยิง่ “การพักฟืน้ ” และโดยเฉพาะเจาะจงกับการวิ่งในระยะมาราธอน หลังแข่งขันพวกเราจ�ำนวนมาก กลับเข้าสนามซ้อม โดยทอด ระยะเวลาคืนตัวน้อยมากเกินไป ผลลัพธ์กค็ อื มีการบาดเจ็บจ�ำนวนมาก และปรากฏการณ์ที่เข้ามากระทบก็คือ การผันเปลี่ยนชนิดกีฬา ที่เขา ไม่สามารถกลับมาวิ่งได้อีก เป็นเหตุให้กีฬาชนิดอื่นน�ำไปกล่าวเตือน ผูม้ งุ่ หวังออกก�ำลังกายว่า “อย่าวิง่ เลย... เห็นเดีย้ งมาหลายรายแล้ว” ฯลฯ ที่เป็นอย่างนี้ไม่ใช่เป็นเพราะอะไรเลย นอกจากพวกเราท�ำตัว กันเอง ผู้เขียนเข้าใจครับว่า สิ่งที่อยู่ในใจของคนฝึก และรบกวนสร้าง ความกังวลมากก็คือ การพักฟื้นหยุดซ้อมที่นานขนาดนั้นเป็นสัปดาห์ จะท�ำให้ตกฟิต และสูญเสียประสิทธิภาพในการวิ่งที่ท�ำได้อยู่ลงไปใน บรรดาข้อปฏิบัติการฝึกที่ส�ำคัญมากที่สุดก็คือประการนี้เอง ที่บรรดา ถ้อยค�ำในต�ำราวิง่ มักกล่าวเน้นย�ำ้ เสมอว่า การพักฟืน้ คือ “One of the most important principles that we learned from great coaches and atheletes over the last century.” นักวิง่ มาราธอนทีว่ งิ่ เอง ไม่มโี ค้ชดูแล จ�ำนวนมากซ้อมมากเกินไป ปราศจากการหยุดซ้อมในเวลาที่ควรหยุด เป็นปัจจัยส�ำคัญที่ท�ำให้ ค่าสถิติ Personal Record ของการวิ่งระยะไกลบ้านเราอยู่ช้ามาก เมื่อเทียบสถิตินี้กับต่างประเทศ พึงระลึกเสมอว่า “การพักฟื้น” เป็นคนละอย่างกับการขาดซ้อม แต่มันคือการฝึก Session หนึ่งนั่นเอง ที่ช่วยขยายศักยภาพในการฝึก Sessions อื่นให้ฉายฉานออกมาลองเอาตัวอย่างตารางกราฟเหล่านี้ ไปพิจารณาดู เพือ่ เสริมความเข้าใจเกีย่ วกับเรือ่ ง Taper และ Recovery ให้ชัดเจนดังนี้ครับ
จากภาพ ในสั ป ดาห์ ที่ 0 คื อ สั ป ดาห์ ที่ เ ราลงสนามแข่ ง ขั น มาราธอนที่สมัครไว้ จะเห็นได้ว่า สัปดาห์ก่อนหน้านั้น 3 สัปดาห์ เรา จะทยอยลดระยะหรือหรี่โวลุ่มการฝึกลง จนถึงสัปดาห์สุดท้ายก่อน แข่งขัน คุณจะซ้อมน้อยมากหรือหยุดก็ได้ ด้วยเพียงการจ็อกเก็บระยะ แต่เพียงเบาๆ ส่วนในสัปดาห์หลังแข่งขัน คือในสัปดาห์ที่ 1-2-3-4 ตลอดเดือนนี้คือการพักวิ่งอย่างแท้จริง ด้วยการไปพักผ่อน และถือ โอกาสท�ำอะไรทีอ่ ยากท�ำ ก่อนทีจ่ ะกลับเข้ามาฝึกในสัปดาห์ที่ 5 ต่อไป แพทเทริน์การฝึกเหล่านี้ เราแทบจะไม่เห็นแพร่หลายอยู่ในนักวิ่งไทย เอาเลย แต่กลับเห็นความพยายามผลักดันแยกกลุ่มผู้เข้าร่วมแข่งขัน ต่างชาติออกในการประลองฝีเท้า ส่วนมากที่พบเห็น กราฟนักวิ่งไทยแท่งสูงมักจะเตี้ยกว่า และ กราฟเตี้ยจะกลับสูงกว่าที่เห็นในตาราง ยิ่งย้อนกลับไปเมื่อ ยี่สิบปีที่ แล้วบรรยากาศการวิง่ ระยะไกลในประเทศไทย จะพบว่า ยิง่ ใกล้แข่งขัน มากเท่าไร ยิ่งเห็นกราฟแท่งเหล่านี้สูงลิ่วมากขึ้นทุกวันจนกระทั่ง การเข้าเส้นสตาร์ทด้วยความอ่อนเปลี้ย ผลการวิ่งจึงออกมาไม่ดีเลย จงเร่ง ท�ำความเข้าใจ และน�ำไปปฏิบัติ 10.47 น. / 23 เมษายน 2556 จาก Give it a Rest…… โดย Greg McMillan Running Times / April 18,2013
18 THAI JOGGING VOLUME 13 ISSUE 95
e
สับปะรดขลุย่
ู ร ต ดน ใี นรหู
ทีผ่ มปลืม้ นักหนาเป็นบ้าเป็นหลังคลัง่ ไคล้ขนึ้ สมอง ก็เห็นจะเป็น ใครไปไม่ได้ นัน่ คือ “เดอะแมน ซิตไี้ ลอ้อน”... ชาย เมืองสิงห์ กับโฆษิต นพคุณ สองคนนีอ้ ยูว่ งดนตรีจฬุ ารัตน์ เคยได้ไปดูไปฟังถึงหน้าเวทีมาแล้ว ครับ... ก็ชอบนักร้องสองคนนีเ้ ท่านัน้ แหละ (ปัจจุบนั ยังมีชวี ติ อยู)่ ชอบ ถึงคุณจะเป็นนักวิ่ง แต่ถ้าพูดถึงเรื่องเพลง “ดนตรีในรูหู” มากขนาดกลับจากโรงเรียนก็รีบเอาสมุดเพลงมาเปิด (แทนที่จะเป็น รั บ ประกั น ว่ า คุ ณ ทั้ ง หลายมี เ พลงดั ง ฝั ง ใจชื่ น ชอบกั น ทุ ก คน สมุดท�ำการบ้าน) หนังสือเพลงสมัยนัน้ เล่มนิดเดียว แต่ขนาดใหญ่กว่า “สับปะรดขลุ่ย” ก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วยเหมียนกัลล์ จึงขอน�ำ ดิกชันนารีเล็กน้อย หน้าปกพิมพ์สส่ี เี ป็นรูปนักร้อง ข้างในเป็นเนือ้ เพลง เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยในอดีตเกีย่ วกับเพลงมาฝอยให้ฟงั คลายเครียด สัก 30 ถึง 40 หน้า พอเปิดหน้าเพลงที่เราชอบก็ส่งเสียงครางหงิงๆ บางครัง้ อาจมีอารมณ์เดียวกันทีเ่ กีย่ วพันกับความหลังก็เป็นได้... (เพลงนะครับไม่ได้ไปนั่งทับลูกหมา) ครางเพลงลูกทุ่ง เลียนเสียง ลองฟังผมเล่าซีครับ นั ก ร้ อ งทั้ ง สองให้ ลั่ น บ้ า นจนเขาหนวกหู ร� ำ คาญ ไล่ ใ ห้ เ ข้ า ไปร้ อ ง ในส้วมโน่น! แรกเริ่มเดิมทีในยุคนั้น (น่าจะอยู่ช่วงปี 2506 – 2511) สมัยที่ อ้อ... มีอีกเพลงที่ดังมากในสมัยนั้น เพลงนี้พวกผู้ใหญ่, รุ่นพี่ ประเทศไทยมีพลเมืองรวมกันทั้งประเทศ 15 ล้านกว่าๆ “สับปะรด ชอบร้องในวงสุราเป็นประจ�ำ ชื่อเพลง “จุดเทียนเวียนวน” ของมาลี ขลุย่ ” ยังเยาว์ ขบเผาะกระเตาะกระแตะขีม้ กู ไหลเยิม้ เป็นทาง บ้านเรา ฮวนน่า เอ้ย ของมานี มานีวรรณ เป็นเพลงดังเพลงฮิตในยุคนั้นด้วย มีเพลงให้ฟังอยู่ไม่กแี่ นว กลุ่มคนฟังก็มีจ�ำกัดแค่วัยรุ่นกับหนุ่มๆ สาวๆ เหมือนกัน แต่คดิ ว่าคงไม่ถงึ กับได้รางวัลแผ่นเสียงทองค�ำกับเขาหรอก ส่วนคนแก่นั้นมักจะชอบดูลิเกดูโขนหรือไม่ก็ฟังนิยายคณะแก้วฟ้า เพราะเนื้อร้องแปลแล้วชวนให้สับสน กรรมการฟังแล้วมีอาการงง? ตัดสินไม่ถูก!... ฮ่าฮ่าฮ่า เอิ้ก มากกว่าฟังเพลง ที่ว่าเพลงมีให้ฟังไม่กี่แนวก็เช่นลูกทุ่ง ลูกกรุง และสุนทราภรณ์ เพลงนี้ “สับปะรดขลุ่ย” แอบจ�ำเนื้อร้องเอามาร้องบ้างด้วย ในขณะที่เพลงจากนักร้องมีให้ฟังกันน้อยมาก ถึงกับต้องไปหาเพลง แหละ แต่ถกู พีส่ าวเอาไม้กวาดไล่ตถี งึ หัวปูดหัวโนจึงต้องเลิกร้องไปโดย โฆษณาขายสินค้าฟังแทน ฟังไปฟังมาร้องกันได้ตั้งแต่ลูกเล็กเด็กแดง ปริยาย ใครอยากรู้ว่าร้องยังไงลองหาฟังได้ในยูทูปนะครับ ยันไปถึงวงดนตรี (เอาเพลงโฆษณาไปร้อง) ฮิตกันไปทั้งเมือง แถมดัง นี่แหละความทรงจ�ำเท่าที่นึกได้เกี่ยวกับเพลง “ดนตรีในรูหู” กว่าเพลงทัว่ ๆ ไปก็เคยมี เช่นเพลงขายถ่านไฟฉายตรากบ, ตราห้าแพะ ของสับปะรดขลุ่ยสมัยเมื่อเรียนชั้นประถม พอขึ้นชั้นมัธยมล่ะเป็น เพลงสอนขับรถยนต์ของโรงเรียน ส.สะพานมอญ... นอกนัน้ ก็เป็นเพลง ยังไง?... “สับปะรดขลุย่ ” ก็ยงั ชอบฟังเพลงอยูน่ ะครับ แต่ถา้ อยากรูค้ ง ฝรั่งที่เราเราท่านท่านเรียกกันว่าเพลงสากล อันว่าเพลงสากลก็มีแค่ ต้องติดตามอ่านฉบับหน้าแล้วละครับ รับรองเปลีย่ นแนวฟังจากหน้ามือ นักร้องเดีย่ วกับนักร้องประสานเสียงทีร่ วมตัวกันเป็นวง โดยทัว่ ๆ ไปเมือ่ เป็นหลังมือเชียวแหละ ไม่เชื่อ... ต้องตามอ่านให้ได้นะคร๊าบ ฮ่าฮ่าฮ่า ก่อนนั้นเรียกกันว่า “วงสตริง” ส่วนเพลงแจ๊สยังฟังไม่เป็นครับ และก็ เอิ้ก ไม่เห็นมีเปิดให้ฟังสักสถานีเดียวฯลฯ ตอนเรียนอยูช่ น้ั ประถมผมก็ชอบฟังเพลงกับเขาแล้ว เพลงทีเ่ ปิดฟัง เป็นประจ�ำได้แก่เพลงลูกทุง่ สมัยนัน้ นักร้องลูกทุง่ ทีโ่ ด่งดังฝัง่ ผูช้ ายก็จะ เป็นสุรพล สมบัติเจริญ ไวพจน์ เพชรสุพรรณ พรภิรมย์ ชัยชนะ บุญยโชติ กุศล กมลสิงห์ สังข์ทอง ศรีใส ศรคีรี ศรีประจวบ รุ่งเพชร แหลมสิงห์ กาเหว่า เสียงทอง สุชาติ เทียนทอง กับอีกหลายท่าน ฟาก สตรีมีไม่มากนักเช่นบุบผา สายชล เรียม ดาราน้อย ผ่องศรี วรนุช...
19
FINISH LINE
เ ฮ ฮ า ห น้ า เ ส้ น
PEOPLE
INTERVIEW e
กองทรัพย์ ชาตินาเสียว
มรดกจาก
“ครอบครัวนักวิ่ง”
คือสุขภาพดีของ “ผู้วิ่ง”
20 THAI JOGGING VOLUME 13 ISSUE 95
ถ้าเปรียบต้นไม้ที่หยั่งรากลึกเป็นเสมือน ‘ครอบครัว’ ที่แข็งแรง ล�ำต้นอันมัน่ คงจะค�ำ้ ชูให้กงิ่ ก้านแตกแขนงสวยงาม ให้รม่ เงาและมอบ ความร่มเย็นให้ผู้ผ่านทางได้พักอาศัย ฉันใดฉันนั้นครอบครัวไม่ว่าจะ ใหญ่หรือเล็ก หากสมาชิกอันเป็นส่วนประกอบส�ำคัญมีร่างกายและ จิตใจแข็งแรง ชายคานั้นก็จะมีแต่รอยยิ้มและความเบิกบาน Thai jogging ต้อนรับวันครอบครัวในเดือนเมษายน ด้วย 3 ครอบครัวนักวิ่ง คือ ครอบครัว “ปึงพิพัฒน์ตระกูล” ซึ่งมีนักวิ่งรุ่น คุณปู่คุณย่าที่จุดประกายให้ลูกชายกลายมาเป็นนักวิ่ง ครอบครัว “ชมรมนักวิ่งพยัคฆ์ด�ำ” ที่ก�ำลังรดน�้ำพรวนดินสร้างเม็ดพันธุ์นักวิ่ง เยาวชนหน้าใหม่ให้เข้าสูส่ นามอย่างมีคณ ุ ภาพ ปิดท้ายด้วยครอบครัว “ศิริฤกษ์อุดมพร” ที่ช่องว่างระหว่างวัยถูกผสานด้วยกิจกรรมใน ครอบครัว สิ่งนั้นคือ “การวิ่ง” ความน่ารักและทุ่มเทของ 3 ครอบครัวนี้ เป็นอย่างไร ท่านจะได้ทราบต่อจากนี้...
21
1 Story
“ขอบคุณฟ้า ที่ทำ�ให้พ่อแม่ผมสุขภาพดี” ครอบครัวปึงพิพัฒน์ตระกูล
อะไรที่จุดประกายให้คุณลุกขึ้นมาอยากวิ่ง จนกระทั่งกลายเป็น เพื่อนนักวิ่งที่เราคุ้นหน้าคุ้นตา คุณบุญเลิศ: คงต้องย้อนกลับไปเกือบ 30 ปีกอ่ น เริม่ ต้นทีค่ ณ ุ พ่อ และคุณแม่ (คุณพ่อประยุทธ์-คุณแม่พจิ ติ ร ปึงพิพฒ ั น์ตระกูล) ทัง้ สองท่าน เข้าสู่วงการวิ่งเพราะค�ำชักชวนของเพื่อนๆ ตอนนั้นคุณพ่ออายุ ประมาณ 60 ปี คุณแม่อายุ 55 ปี รายการแรกของท่านเป็นงานวิ่งเปิด สะพานติณสูลานนท์ ที่จังหวัดสงขลา ระยะทาง 14 กิโลเมตร ซึ่งทั้งคู่ ไม่เคยซ้อมวิ่งมาก่อน แค่อยากลองสักครั้ง และไม่ได้คาดหวังอันดับ แต่ผลคือคุณแม่เข้าเส้นชัยเป็นอันดับที่ 1 ท่านดีใจมาก จากนัน้ ทัง้ สอง ท่านก็วงิ่ อย่างจริงจัง และชวนผมมาวิง่ ด้วยกัน (ตอนนัน้ อายุ 28 ปี) ผม วิ่งระยะทาง 21 กิโลเมตรแบบไม่เคยลงซ้อม ผลคือหมดสภาพแทบ เป็นลม คิดได้ตอนนั้นเลยว่าร่างกายเราไม่ฟิต เลยหันมาดูแลตัวเอง และวิ่งบ่อยขึ้น
22 THAI JOGGING VOLUME 13 ISSUE 95
ตอนนี้คุณพ่อกับคุณแม่ของคุณยังคงวิ่งอยู่ไหมคะ คุณบุญเลิศ: คุณพ่อกับคุณแม่วง่ิ มาเกือบ 30 ปี สมัยนัน้ ท่านอายุ ยังไม่มาก ลงมาราธอนเป็นเรื่องธรรมดา แต่ปีนี้อายุย่างเข้า 90 ปี คุณแม่ก็ 82 ปีแล้ว ระยะที่จะเหมาะสมกับวัยนี้น่าจะอยู่ที่ 5 กิโลเมตร ประเภทฟันรัน(Fun Run) จะได้ไม่หนักเกินไป วิ่งถึงเส้นชัยสภาพยัง สมบูรณ์ ไม่มีอาการบาดเจ็บน่าจะดีกว่า อย่างรายการที่เพิ่งผ่านไป เป็นการแข่งขันกรีฑาผูส้ งู อายุ ทีม่ หาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ (รังสิต) ท่าน ทั้ง 2 เป็นตัวแทนทีมจังหวัดสงขลาลงแข่ง 5 กิโลเมตร, 1.5 กิโลเมตร, 400 เมตร, 800 เมตร, 4x100 เมตร และ 4x400 เมตร ได้เหรียญทอง มาหลายเหรียญ สนุกสนาน ได้ทดสอบสภาพร่างกาย ส่วนการวิ่งใน งานวิง่ ก็จะมีบางงานทีม่ รี างวัลพิเศษส�ำหรับนักวิง่ อาวุโส ทีม่ อี ายุสงู สุด ซึ่งคุณพ่อและคุณแม่ มักจะได้รางวัลพิเศษนี้ เพื่อเป็นก�ำลังใจให้ผู้สูง วัยหันมาออกก�ำลังกายกันมากขึ้น วิ่งมาแล้วก็เกือบจะ 30 ปี มีรายการที่วิ่งรายการไหนที่ประทับใจ ที่สุดคะ คุณพ่อประยุทธ์: เท่าทีจ่ ำ� ได้สองตายายวิง่ มาแล้วประมาณ 200 รายการ ทั้งในประเทศและต่างประเทศ และที่ประทับใจที่สุดคือ รายการวิง่ ทีป่ นี งั (ประเทศมาเลเซีย) เพราะเป็นการวิง่ ทีท่ า้ ทายมาก ทัง้ ระยะทางไกล 76.8 กิโลเมตร ทั้ง 2 ท่านไม่เคยวิ่งไกลขนาดนี้มาก่อน แต่ก็ใจสู้ วันนัน้ มีทั้งแดดมีทั้งฝน ต้องวิง่ ขึ้นเนิน โหดพอดูทเี ดียว มิหน�ำซ�้ำ ยังเป็นการแข่งขันไม่แบ่งรุน่ อายุดว้ ย แต่ผลปรากฏว่าคุณพิจติ รเข้าเส้น ชัยมาเป็นอันดับ 2 ในเวลา 12 ชัว่ โมง และเป็นนักวิง่ หญิงไทยคนเดียว ที่เข้าเส้นชัย เพราะบางคนถอนตัวออกจากการวิ่ง ภาพการเข้าเส้นชัย ของเขาวันนั้นจึงสุดยอดมากๆ คุณบุญเลิศ: ผมจะวิง่ เกือบทุกอาทิตย์ ยิง่ ช่วงทีล่ ง FOR RUNNER LEAGUE เก็บคะแนนจากระยะทาง ผมวิง่ ตระเวนเก็บระยะทุกเม็ด แต่ รายการหนึ่งที่ประทับใจมากคืองานวิ่ง MIDNIGHT RUN คือวิ่ง ตอนเทีย่ งคืน จะจัดวิง่ ทีโ่ รงแรมอามารี วอเตอร์เกท วิง่ กับนักวิง่ ต่างชาติ มากมาย และการวิ่งครั้งนั้นผมได้เห็นเพื่อนนักวิ่งกลุ่มหนึ่งแต่งแฟนซี มาวิง่ ท�ำให้งานวิง่ มีสสี นั สนุกมาก เพิม่ รอยยิม้ ให้กบั นักวิง่ และกองเชียร์
นี่คือจุดเริ่มต้นของการแต่งแฟนซีลงวิ่งของคุณ คุณบุญเลิศ: ผมคิดว่าตัวเองเป็นสีสนั ผมกับเพือ่ นๆ ชวนกันแต่ง แฟนซี วิง่ ไปคุยไปเราลืมเหนือ่ ยเลยครับ (ยิม้ ) ผมเริม่ แต่งชุดนักรบโรมันวิง่ ท�ำจากหนัง PVC, โฟมยาง, พลาสติก ดูแบบอย่างจากภาพยนตร์ GLADIATOR ผมชอบมากเป็นชุดที่ใส่แล้วดูเหมือนนักรบโบราณ ชุดหนักเกือบ 5 กิโลกรัม ใส่วิ่งจะร้อนมาก เหงื่อท่วม แต่เพื่อความ บันเทิง ผมยินดีแต่งแฟนซีวิ่งครับ ตอนนี้ผมมีทั้งหมด 6 ชุด คือ IRON MAN, MASK RIDER, SAMURAI, NINJA, GLADIATOR และ ชุดนักรบไทย (ยิ้ม) การมีคณ ุ พ่อและคุณแม่มาร่วมวิง่ ด้วย ช่วยส่งเสริมความสัมพันธ์ ในครอบครัวของเราอย่างไรคะ คุณบุญเลิศ: ทุกครัง้ ทีค่ ณ ุ พ่อคุณแม่ มาร่วมวิง่ ออกก�ำลังกายด้วย กัน ผมทัง้ ดีใจและปลืม้ ใจ เพราะส่วนใหญ่คนทีม่ อี ายุยา่ งเข้าวัย 80 มัก จะไม่คอ่ ยยอมออกนอกบ้าน อาจเพราะว่าสภาพร่างกายไม่อำ� นวย ถึง จะวิง่ ไม่สะดวกเหมือนเดิม แต่ทา่ นทัง้ 2 มักจะถามผมเสมอว่า อาทิตย์ นี้มีงานวิ่งหรือกิจกรรมในสวนสาธารณะที่ไหนบ้าง ท่านอยากไปร่วม กิจกรรมด้วย และทุกครั้งที่เสร็จจากการวิ่ง เราทั้งหมดจะพาท่าน ไปทานอาหารอร่อย ๆ หรือไปหาแหล่งท่องเทีย่ วใกล้กบั สถานที่ วิ่งค�ำแนะน�ำส�ำหรับลูกๆ ที่อยากพาคุณพ่อคุณแม่มาเริ่มวิ่งหรือ ออกก�ำลังกาย คุณบุญเลิศ: ผมว่าลูกที่ได้ดูแลพ่อแม่ เป็นบุญอย่างยิ่ง ผม ขอบคุณฟ้าเสมอที่ให้คุณพ่อคุณแม่ของผมมีสุขภาพดี ส่วนลูกๆ ท่าน อื่นที่อยากหาเวลาพาพ่อแม่มาออกก�ำลังกายเพื่อสุขภาพนั้นไม่ยาก แต่อย่าลืมว่าต้องไม่หกั โหม ให้ทา่ นเดินหรือวิง่ เบาๆ ไม่เกิน 5 กิโลเมตร อย่างน้อยอาทิตย์ละ 1 ครัง้ จะช่วยได้มากครับ หาสถานทีเ่ ป็นสวนใกล้บา้ น หรือจะออกไปวิ่งงานการกุศล ซึ่งจะจัดงานเกือบทุกอาทิตย์ หาโอกาส พาคุณพ่อคุณแม่มาร่วมกิจกรรม เพราะหลังจากเสร็จกิจกรรมท่านก็ จะได้พบปะเพื่อนฝูงใหม่ๆ หรืออาจได้เจอเพื่อนเก่าในสนาม แต่ข้อ ควรระวังคือ อย่าให้เกิดการหกล้มระหว่างออกก�ำลังกาย ส�ำคัญมากๆ ครับ 23
2 Story
“เงินทองเราออมให้ลูกได้ แต่สุขภาพที่ดี เขาต้องสะสมเอง” ครอบครัวชมรมนักวิ่งพยัคฆ์ด�ำ
เล่าทีม่ าของครอบครัวชมรมวิง่ พยัคฆ์ดำ� ว่าเกิดขึน้ มาได้อย่างไรคะ คุณสวัสดิ์: เดิมครอบครัวของผมเป็นนักวิ่งอยู่แล้ว ตัวผมเองก็ เป็นนักกีฬา วิ่งมาตั้งแต่อายุ 8 ขวบ ส่วนภรรยาผม (คุณทิพวรรณ ต่อพิมาย) ก็เริ่มวิ่งตั้งแต่คลอดลูกชายคนแรก จนปัจจุบันเขาก็วิ่ง เก่งกว่าเรารับถ้วยรางวัลมากกว่า 60 ใบในระยะเวลาเพียง 3 ปี ปัจจุบนั ก็เป็นหัวเรีย่ วหัวแรงในการจัดการตัง้ แต่คมุ เด็กซ้อมจนถึงสมัครวิง่ และ กิจกรรมเกือบทุกอย่าง ที่เป็นเกียรติแก่ครอบครัวเราเห็นจะเป็น ที่เขา ชะโงก โดยรับรางวัลทุกคนที่ลงแข่ง รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2 ทีม พ่อ ลูก ลูก และคุณแม่รับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ 3 (ระยะทาง 32 กิโลเมตร) จากสมเด็จพระเทพพระรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี, รางวัลชนะเลิศอันดับ 1 คู่แม่ลูก จากพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้า ศรีรัศมิ์ฯ งานวิ่งแม่ลูกและผู้หญิง และรางวัลชนะเลิศอันดับ 1 ทีม พ่อแม่ลูก ที่ตรีมิตรฯ
24 THAI JOGGING VOLUME 13 ISSUE 95
แปลว่าชมรมพยัคฆ์ด�ำเน้นไปที่เด็กและเยาวชนเป็นส�ำคัญ คุณสวัสดิ์: เราเน้นที่เด็กและเยาวชน เพราะว่าจุดเริ่มต้นมาจาก เด็กๆ เป็นคนต้นคิด คือลูกชายคนรองของผม (เสือ-เด็กชายอิศม์เดช ต่อพิมาย) กับเพื่อนบ้าน (เต้ย - เด็กชายเสกสรร แผ่วสระน้อย) กับ เพื่อนๆ รวม 8 คน เขามาคุยกันหลังจากวิ่งเสร็จว่าท�ำไมไม่มีเสื้อการ แข่งขันส�ำหรับเด็ก หรือไม่แบ่งรุน่ แข่งขันและระยะทีเ่ หมาะสมให้เด็กบ้าง จากนั้นก็มีการระดมความคิด และตั้งเป็นชมรมวิ่งเด็กขึ้นมา มีเด็กๆ บริหารจัดการกันเอง โดยมีผู้ใหญ่ให้ค�ำปรึกษาและสนับสนุน
เราฝึกฝนเรื่องวินัยและน�้ำใจนักกีฬาให้เด็กๆ อย่างไร คุ ณ สวั ส ดิ์ : เราต้ อ งยอมรั บ ว่ า กี ฬ าวิ่ ง ไม่ ไ ด้ มี ค วามตื่ น เต้ น สนุกสนานเหมือนกีฬาชนิดอืน่ ๆ และยิง่ ยุคนีท้ มี่ สี งิ่ ล่อตาล่อใจทัง้ เกมส์ ออนไลน์ โซเชียลเน็ตเวิรค์ ก็เข้ามาแย่งเวลาออกก�ำลังกายของเด็กๆ ไป แต่การวิ่งเป็นกีฬาที่เล่นได้ง่ายไม่เสี่ยงมากแถมให้ผลกับสุขภาพได้ดี การจัดการจึงต้องหาเทคนิคและกิจกรรมอื่นๆ เสริมเพื่อให้เขาหันมา สนใจการวิ่ง เช่น หากลุ่มเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน พาไปวิ่งตาม สวนสาธารณะต่างๆ ปั่นจักรยานสวนรถไฟ ตั้งเป้าหมายหากท�ำได้ ระยะทางหรือเวลาก็อาจจะให้รางวัลเล็กๆ น้อยๆ เป็นแรงจูงใจให้เขา เป้าหมายของชมรมวิ่งเด็กคืออะไรในตอนแรก อยากวิ่ง ส่วนน�้ำใจนักกีฬาเราจะเห็นได้ในสนามครับ คุณสวัสดิ:์ เราวางเป้าหมายไว้เป็น 3 ระยะ คือปัจจุบนั ระยะกลาง ตามแนวทางของชมรมเรา จะแนะน�ำให้เด็กๆ ซ้อมก่อนแข่ง และระยะยาว เราเลือกชือ่ พยัคฆ์ดำ� เพือ่ สือ่ ถึงพละก�ำลังความแข็งแรง อย่างน้อย 3 ครัง้ ต่อสัปดาห์ จากนัน้ จะพาออกงานวิง่ เดือนละครัง้ (ไม่ควร ซึ่งเราก็ไม่ได้เน้นไปที่กีฬาวิ่งอย่างเดียว เพราะจุดประสงค์ของเราคือ ลงสนามแข่งขันเกิน 2 ครั้งต่อเดือน) ที่ผ่านมาชมรมได้ท�ำจดหมายถึง อยากสนับสนุนให้เยาวชนออกก�ำลังกายและเล่นกีฬาทุกชนิด เพือ่ ห่าง ผู้จัดและเจ้าของงานวิ่ง เกี่ยวกับการแบ่งรุ่นและระยะทางการแข่งขัน ไกลยาเสพติด และเป้าหมายต่อมาก็คือ ผลักดันผู้จัดการแข่งขันแบ่ง ผู้จัดหลายๆ ท่านที่เริ่มเห็นด้วยกับแนวทางของเราก็ช่วยจัดรุ่นให้ถี่ขึ้น รุน่ การแข่งขัน และระยะทางให้เหมาะสมกับเด็กในแต่ละวัย ซึง่ เรามอง ถึงแม้จะไม่ตรงตามรุ่นที่เสนอ 100% ก็ตามแต่ก็ดีขึ้นกว่าเดิม ว่าในระยะยาวจะท�ำให้เด็กๆ สนใจกีฬาวิ่งมากขึ้น เพราะไม่หนักเกิน ไปส�ำหรับเขา อีกทั้งเขาก็มีโอกาสมากขึ้น ถ้าแบ่งรุ่นได้ชัดเจน แต่พ่อแม่หลายคนกลัวว่าเด็กวิ่งมากๆ แล้วจะแคระแกร็น ส่วนเป้าหมายระยะกลางและระยะยาว คือการหาครูผู้ฝึกสอน คุณสวัสดิ์: ผมว่ามันขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย เช่น โภชนาการ การ เพราะมีเด็กหลายๆ คนทีม่ อี นาคตถึงขัน้ เป็นก�ำลังให้ทมี ชาติได้หากได้ ฝึกซ้อมที่ไม่หักโหมจนเกินไป จัดระยะทางการวิ่งให้เหมาะกับเด็ก รับการฝึกฝนจากครูผมู้ ปี ระสบการณ์ และทีข่ าดไม่ได้คอื หาผูส้ นับสนุน แต่ละช่วงวัย ที่ส�ำคัญผมเชื่อว่าถ้าพ่อแม่ดูแลน้องๆ เอง ไม่เน้นความ เพื่อให้มีการพัฒนาอย่างยั่งยืน เป็นเลิศมากเกินไป ให้เขาค่อยๆ พัฒนาได้เช่นกัน โดยไม่ตอ้ งกังวลเรือ่ ง การเจริญเติบโต ถ้าเปรียบเทียบชมรมพยัคฆ์ด�ำเป็นครอบครัวหนึ่ง ตั้งแต่วันเริ่ม ต้นจนถึงวันนี้ ครอบครัวนี้ขยายใหญ่แค่ไหน อยากฝากถึงพ่อแม่ที่อยากพาเด็กๆ ออกมาวิ่งไหมคะ คุ ณ สวั ส ดิ์ : ชมรมพยั ค ฆ์ ด� ำ สร้ า งความสั ม พั น ธ์ ใ นกลุ ่ ม และ คุณสวัสดิ์: สิ่งที่ผมจะบอกก็คือ ถ้าคุณอยากให้อะไรกับคนที่ ครอบครัวโดยไปไหนมาไหนด้วยกัน สร้างเด็กๆ จากศูนย์ให้ส�ำเร็จได้ คุณรักแล้วมันจะอยู่กับเขาตลอดไป คุณต้องมอบสุขภาพที่ดีกับเขา ในระดับที่น่าพอใจทุกคน เราสร้างครอบครัวนี้มาตั้งแต่ปลายปี 2553 มันไม่ง่ายเพราะท�ำแทนกันไม่ได้ แต่ก็ไม่ยากจนเกินไป เพียงแต่ต้อง ระยะทางการวิง่ ของเด็กๆ ก็ไม่ตำ�่ กว่า 500 กิโลเมตร เด็กมาจากหลายบ้าน ใช้เวลา ต้องอดทนที่ไม่ใช่แค่นับหนึ่งถึงสิบ แต่อาจจะต้องนับกันเป็น หลายครอบครัวมารวมกัน วินัยและน�้ำใจนักกีฬาจึงเชื่อมกันไว้เป็น ปีหรือหลายสิบปี ให้ความรักเอาใจใส่ ให้ก�ำลังใจซึ่งกันและกัน เคยมี อันดับหนึ่ง คนกล่าวว่าปลูกฝังให้เด็กรูจ้ กั อดออมเพือ่ อนาคตทีด่ ี บางทีเรายังออม แทนเขาได้ แต่สุขภาพที่ดีเขาต้องท�ำและสะสมด้วยตัวเองเท่านั้น จึง อยากฝากผูป้ กครองทัง้ หลาย ช่วยปลูกฝังลูกๆ ของคุณหรือคนทีค่ ณ ุ รัก ให้หันมาออกก�ำลังกายเถอะครับสะสมไปเรื่อยๆ เพื่อตัวเขาเอง 25
3 Story
“ไม่บ่อยนักที่ครอบครัวนักวิ่ง จะลงสนามพร้อมกัน 3 เจนเนอเรชั่น” ครอบครัว “ศิริฤกษ์อุดมพร”
ค�ำนิยามของส�ำหรับครอบครัวของเราคืออะไรคะ คุณพงษ์สิทธิ์: ผมนิยามไว้ว่าครอบครัวนักวิ่ง 3 เจนเนอเรชั่น เพราะผมคิดว่าไม่บอ่ ยครัง้ นักทีค่ รอบครัวนักวิง่ จะพร้อมใจกันวิง่ ในช่วง เวลาเดียวกันแบบครบ 3 ยุคสมัย-เจนเนอเรชั่น(Generation) โดยผม ภูมิใจที่ครอบครัว “ศิริฤกษ์อุดมพร” ของผมก็ท�ำได้ เจนแรก คุณพ่อ ผมวัย 83 ปียังวิ่งระยะทาง 10 กิโลเมตรได้สบายๆ เจนที่ 2 ตัวผมเอง ด้วยวัย 53 ปี เริม่ วิง่ ตัง้ แต่ปี 2534 นับถึงตอนนีก้ ก็ ว่า 23 ปีแล้ว วิง่ ยาวๆ ได้ถึงระยะมาราธอน ส่วนเจนที่ 3 น้องมะนาวลูกสาวผม ด้วยวัย 20 ปี เริ่ม ด้วยการวิ่งเพื่อ ลดน�้ำหนัก จนปั จ จุ บั น สามารถวิ่ ง ในระยะมิ นิ มาราธอนได้แล้ว และยังมี ภรรยาและลูกชายอีกคนของผมก็ยังรัก การออกก�ำลังกายด้วยการเดิน-วิ่งเพื่อสุขภาพอย่างสม�่ำเสมออีกด้วย
26 THAI JOGGING VOLUME 13 ISSUE 95
ผู้จุดประกายให้คนในบ้านลุกขึ้นมาวิ่งคือใครคะ คุณพงษ์สิทธิ์: ผมเริ่มวิ่งตั้งแต่ปี 2534 ด้วยความที่หลังเลิกงาน ไม่รู้จะท�ำอะไร เลยเริ่มออกมาเดินเล่นๆ ค่อยๆ วิ่งและเพิ่มระยะทาง ขึน้ เรือ่ ยๆ ต่อมาเจอรุน่ พีๆ่ ชักชวนให้เข้าสนามวิง่ จนสุดท้ายได้ลมิ้ ลอง สนามวิ่งครั้งแรกงาน สามเสนมินิมาราธอน เมื่อต้นปี 2535 ในะระยะ ทาง 3 กิโลเมตร ได้เหรียญแรกมาประทับใจสุดๆ ต่อจากนั้นก็ติดใจลง วิ่งในทุกระยะตั้งแต่มินิมาราธอน จนในที่สุดภายใน 3 ปีนับจากลงวิ่ง สนามแรก ก็ตัดสินใจลงวิ่งมาราธอน ในงาน กรุงเทพมาราธอน ตอน ปลายปี 2538 ตอนนั้นใช้เวลาวิ่งไป 4:46 ชั่วโมงแบบพอใจในตัวเองที่ วิง่ ได้ถงึ ระยะยาวสุดแล้ว จากนัน้ ก็ออกวิง่ เกือบทุกสัปดาห์ตอ่ เนือ่ งกัน กว่า 20 ปี มากว่า 500 สนาม ผลงานที่ภาคภูมิใจ คุณพงษ์สิทธิ์: ผลงานการวิ่งระยะไกลที่ภาคภูมิใจ เช่น การวิ่ง ฮ่องกงอินเตอร์เนชัน่ แนลมาราธอน เมือ่ ต้นปี 2556 ทีน่ บั เป็นไปการไป วิ่งต่างประเทศเป็นครั้งแรกในชีวิต กับเวลาเนทไทม์ 03:56:52 ชั่วโมง เป็นการวิ่งได้ต�่ำ 4 ชั่วโมงครั้งแรกเช่นเดียวกัน และยังมีอีก 2 งานที่ได้ ถ้วยรางวัลด้วย คือ งานวิง่ “ศิลปะร่วมสมัย เดิน-วิง่ เฉลิมพระเกียรติ” จังหวัดชลบุรี ช่วงปลายปี 2555 ระยะทาง 32 กิโลเมตร ด้วยเวลา 03:17:22 ชั่วโมง ได้รับถ้วยรางวัลรองชนะเลิศอันดับที่ 3 และงาน ล่าสุดคือ อยุธยามาราธอน เมื่อเดือนธันวาคม 2556 ได้รับถ้วยรางวัล รองชนะเลิศอันดับที่ 1 ด้วยเวลา 03.52.04 ชั่วโมง ระยะทาง 41.5 กิโลเมตร แต่ก็ถือเป็น New Personal Best ของตัวเองด้วย
คุณพ่อของคุณคุณพงษ์สิทธิ์เริ่มวิ่งได้อย่างไรคะ คุณพงษ์สทิ ธิ:์ บ่อยครัง้ ทีเ่ วลาผมออกสนามวิง่ ก็จะพาครอบครัว ไปด้วย หลายๆครั้งเข้า คุณพ่อสมบัติ เลยเกิดอยากลองวิ่งดูบ้าง เนื่องจากโดย พืน้ ฐานคุณพ่อก็ออกก�ำลังกายด้วยการปัน่ จักรยานเพือ่ ไปซือ้ ของ จากตลาดทีบ่ า้ นเกิด จังหวัดนครรราชสีมา อยูแ่ ล้ว ก็เลยเริม่ ออกก�ำลัง กายด้วยการวิง่ เมือ่ อายุประมาณ 70 ปี จึงถือว่าอายุไม่ได้เป็นอุปสรรค กับการวิ่งเลย จากนั้นก็วิ่งต่อเนื่องมาถึงปัจจุบัน ระยะทางวิ่งที่ไกลสุด ก็คือ ฮาล์ฟมาราธอน ส่วนวิ่งระยะสั้นก็มี เช่น ระยะทาง 100, 200, 400, 800 และ 1,500 เมตร ในงาน กรี ฑ าผู ้ สู ง อายุ ชิ ง ชนะเลิ ศ แห่งประเทศไทย เป็นต้น แต่เพราะท่านอยูต่ า่ งจังหวัดจึงออกสนามวิง่ ไม่คอ่ ยบ่อยนัก นานๆ จะเข้ากรุงเทพฯ เพือ่ พักผ่อนและเยีย่ มลูกหลาน โดยจะถือโอกาสออกงานวิ่งด้วย ล่าสุดกับเจนเนอเรชั่นที่ 3 ของครอบครัว เชื่อว่าคุณปู่และคุณ พ่อคือแรงบันดาลใจในบ้านชั้นดี คุณพงษ์สิทธิ์: ลูกสาวผม (น้องมะนาว - รัชชพร ศิริฤกษ์อุดมพร) เฝ้าติดตามผมไปตามสนามวิ่งบ่อยๆ เริ่มต้นออกเดินกับเล่นๆ กับ คุณแม่ เมื่อประมาณ 3-4 ปีมานี้ แรกๆ เขาวิ่งเพื่อลดน�้ำหนัก แต่จน แล้วจนรอดก็ต้องออกสนามวิ่ง (ยิ้ม) ใหม่ๆ ก็เริ่มจากระยะ 3-5 กิโลเมตร จนสามารถวิ่งในระยะทาง 10 กิโลเมตรได้ ผลงานทีน่ อ้ งมะนาวภูมใิ จมากทีส่ ดุ คือการได้ไปร่วมงาน เดิน-วิง่ เตรียมอุดมศึกษา ซึ่งเป็นโรงเรียนที่น้องมะนาวเรียนอยู่ โดยได้รางวัล ชนะเลิศอันดับที่ 1 รุ่นอายุไม่เกิน19 ปี จากนั้นก็ออกวิ่งระยะทาง 10 กิโลเมตรเรื่อยมา และได้ถ้วยรางวัลอีกหลายงาน ปัจจุบัน น้องมะนาว ศึ ก ษาอยู ่ ชั้ น ปี ที่ 1คณะเทคโนโลยี ส ารสนเทศและการสื่ อ สาร มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตเพชรบุรี ยามว่างจากการเรียน ก็จะ ชวนเพื่อนนักศึกษาออกวิ่งเพื่อสุขภาพอย่างสม�่ำเสมอ 27
INSPIRE
MOVIE e
พีเ่ สือ
ชวนดูหนังดี แกะเกร็ดเคล็ดวิง่
INTO THE WIND 143 วันสูส่ ายลม มาราธอนแห่งความหวังไร้ทสี่ นิ้ สุด สวัสดีปีใหม่กันอีกรอบกับเพื่อนนักวิ่งทุกท่าน เดือนนี้นับเป็นเดือนร้อนที่สุด สนุกที่สุด มีวันหยุดยาวเพื่อกลับบ้านไปเยี่ยมพ่อแก่แม่เฒ่าผู้อาวุโส และครอบครัว ในต่างจังหวัดกัน ความอบอุ่นในครอบครัวเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีของสังคมไทย สอนให้ เด็กๆ ได้รู้จักวัฒนธรรมไทย ความกตัญญูกตเวที รดน�้ำด�ำหัวผู้ใหญ่ และหวังว่าหลัง จากได้หยุดพักผ่อนกันมาแล้ว เพือ่ นๆ จะเก็บภาพแห่งความสุข ความทรงจ�ำกลับมา แบ่งปันกันผ่านทางโซเชียลมีเดีย แต่ที่ส�ำคัญ อย่าลืมแบ่งปันความสุข ความอบอุ่น และน�ำ้ ใจให้กบั ผูด้ อ้ ยโอกาสในสังคมกันด้วยนะครับ หลังจากหยุดพักผ่อนกันมาแล้ว เพือ่ นๆ หลายคนอาจจะเกิดอาการเส้นตึงวิง่ ไม่คอ่ ยออก อย่าเพิง่ รีบร้อนซ้อมหนักใน ทันที อากาศที่ร้อนจัดในเดือนเมษายน การหยุดพักผ่อนหยุดการวิ่งไปหลายๆ วัน ระบบเผาผลาญพลังงานในร่างกายถูกปรับตัวให้เป็นโหมดพักผ่อน ต้องค่อยๆ ปรั บ เปลี่ ย นด้ ว ยการยื ด เหยี ย ด วิ่ ง วอร์ ม เบาๆ กั น ก่ อ น เมื่ อ ร่ า งกายได้ รั บ รู ้ ถึ ง ความต้องการของเจ้าของแล้ว จึงค่อยปรับเปลีย่ นเข้าสูต่ ารางการซ้อมวิง่ ปกติได้ อย่า รีบร้อนนะครับ และอย่าลืมจิบน�้ำกันบ่อยๆ เพื่อรักษาระดับน�้ำในกระแสเลือดที่สูญ
หนุ่มแคนาดาผู้นี้เป็นหนึ่งในแรงบันดาลใจ ของนักวิ่งทั้งหลาย รวมถึงผู้ด้อยสมรรถภาพ และผูป้ ว่ ยด้วยโรคมะเร็งทัว่ โลก เขามีชอื่ ทีร่ จู้ กั กันดีวา่ เทอรี่ ฟอกซ์
28 THAI JOGGING VOLUME 13 ISSUE 95
เสียไปจากเหงือ่ และคงเป็นเรือ่ งปกติสำ� หรับพนักงานออฟฟิศในกรุงเทพทีพ่ อถึงต้น เดือนเมษายน ต่างคนก็จะค้นหาสถานทีม่ บี รรยากาศดีๆ แถบชายทะเล หรือเกาะสัก แห่ง เพือ่ พาครอบครัวออกไปพักผ่อนกัน บางท่านอาจจะเตรียมการตัง้ แต่ตน้ ปีเลยที เดียว เพราะหากเพิง่ มาเริม่ จองทีพ่ กั ในสถานทีท่ อ้ งเทีย่ วกันใกล้วนั หยุดยาว โรงแรม ที่พักคงเต็มอดเที่ยวกันพอดี ในขณะทีค่ นไทยเราก�ำลังสนุกกับการเฉลิมฉลองวันปีใหม่ไทยของเรา ทีอ่ กี ซีก หนึง่ ของโลก เมือ่ วันที่ 12 เมษายน ค.ศ. 1980 34 ปีกอ่ นหน้านี้ เด็กหนุม่ ชาวแคนาดา ผู้มีจิตใจมุ่งมั่นตั้งใจเอาชนะความพิการของตนเอง เริ่มต้นการวิ่งมาราธอนแห่ง ความหวัง (Marathon of Hope) โดยจุ่มเท้าข้างขวาของเขาลงในมหาสมุทร แอตแลนติกที่เมืองเซนต์จอห์น มณฑลนิวฟาวแลนด์ ฝั่งตะวันออกสุดของแคนาดา แล้วเขาได้บรรจงบรรจุนำ�้ ทะเลจากมหาสมุทรแอตแลนติกเก็บในขวดแกลลอนทีเ่ ขา เตรียมมาจ�ำนวนสองขวด โดยเขาตัง้ ใจว่าจะเก็บน�ำ้ ทะเลหนึง่ ขวดไว้เป็นทีร่ ะลึก ส่วน อีกขวดหนี่งเขาจะออกวิ่งด้วยเท้าของเขาและน�ำมันไปเทลงสู่มหาสมุทรแปซิฟิกซึ่ง อยู่ทางด้านตะวันตกสุดของแคนาดา ที่เมืองวิคทอเรีย มณฑลบริทิชโคลัมเบีย รวม ระยะทางทั้งสิ้น 8,000 กิโลเมตร เกริ่นมาถึงตรงนี้เพื่อนนักวิ่งบางท่านอาจจะทราบ แล้วว่าวีรบุรษุ นักวิง่ ของโลกผูน้ คี้ อื ใคร แต่บางท่านอาจจะยังไม่รจู้ กั เขาดี จึงขอใบ้ให้ อีกสักเล็กน้อยว่า ขาข้างขวาที่เขาจุ่มลงในมหาสมุทรแอตแลนติกนั้น เป็นขาเทียม นะครับ นั่นหมายความว่า เด็กหนุ่มชาวแคนาดา อายุ 22 ปีผู้นี้ก�ำลังจะออกวิ่งรวม ระยะทาง 8000 กิโลเมตรด้วยขาซ้ายเพียงข้างเดียว โดยเขามีความตัง้ ใจว่าจะวิง่ ทุกวัน และท�ำระยะทางให้ได้เท่ากับระยะมาราธอนคือ 42 กิโลเมตรในแต่ละวัน เล่ามาถึง ตรงนี้ นักวิ่งผู้มีสองขาครบถ้วนอย่างเราๆ ท่านๆ คงต้องร้องอุทาน “พระเจ้าช่วย กล้วยทอด เป็นไปได้อย่างไร??” เพราะนักวิ่งหลายท่านหลังจากวิ่งมาราธอน กลับมา ต้องขอพักโหลดคาร์โบฯ โหลดโปรตีนกันเป็นสัปดาห์จึงจะเริ่มวิ่งกันใหม่ได้ หนุม่ แคนาดาผูน้ เี้ ป็นหนึง่ ในแรงบันดาลใจของนักวิง่ ทัง้ หลาย รวมถึงผูด้ อ้ ยสมรรถภาพ และผู้ป่วยด้วยโรคมะเร็งทั่วโลก เขามีชื่อที่รู้จักกันดีว่า เทอรี่ ฟอกซ์ (Terry Fox)
30 for 30: Into The Wind (2011) ภาพยนตร์สารคดีชีวิตของเทอรี่ ฟอกซ์ ที่พี่เสือขอแนะน�ำให้เพื่อนๆ ทุกท่านควรต้อง ดูเพราะเป็นภาพยนตร์ทสี่ ร้างขึน้ จากวิดโี อทีถ่ า่ ยท�ำจากเหตุการณ์จริงของเทอรีเ่ อง เป็นหนึง่ ในซีรีส์ 30 for 30 ของช่องเคเบิลกีฬา ESPN ความยาวเพียง 52 นาที บันทึกภาพและก�ำกับ ภาพโดย เอซรา ฮอลแลนด์ และสตีฟแนช ภาพยนตร์จะแนะน�ำชีวติ ในวัยเด็กของฟอกซ์ ความ มุง่ มัน่ ตัง้ ใจในทางกีฬาของเขา ถึงแม้เขาจะมีรปู ร่างทีเ่ ล็กกว่าเพือ่ นร่วมทีมบาสเก็ตบอล จาก เดิมที่เขาได้เป็นแค่ตัวส�ำรอง ไม่มีใครอยากเล่นด้วย แต่ด้วยความขยันหมั่นซ้อมมากกว่า เพือ่ นร่วมทีม ในทีส่ ดุ เขาสามารถแสดงฝีมอื จนเป็นหัวหน้าทีมบาสได้ ภาพยนตร์เล่าถึงสาเหตุ ทีฟ่ อกซ์ตอ้ งเสียขาข้างขวาของเขา แต่เขาก็ยงั ไม่ยอ่ ท้อ เข้าร่วมทีมบาสเก็ตบอลวีลแชร์ และ ทีมของเขาได้เป็นแชมป์ถงึ 3 สนามแข่งขัน จุดส�ำคัญทีภ่ าพยนตร์แสดงให้เห็นคือสิ่งทีท่ �ำให้ ฟอกซ์ตดั สินใจวิง่ มาราธอน แต่ไม่ใช่วงิ่ มาราธอนแบบธรรมดา แต่เป็นการวิง่ ระยะมาราธอน ทุกวันข้ามประเทศแคนาดาจากฝัง่ ตะวันออกมายังบ้านเกิดของเขาทีฝ่ ง่ั ตะวันตก โดยเขาตัง้ ความหวังไว้ว่า การวิ่งของเขาไม่ใช่สิ่งปกติธรรมดาที่คนอื่นจะกระท�ำกันได้ ท�ำให้สามารถ เรียกความสนใจของคนทั้งประเทศแคนาดาหันมาสนใจเขา และช่วยบริจาคเงินคนละ 1 ดอลลาร์ ประชากรชาวแคนาดา 24 ล้านคน ก็จะท�ำให้มีเงินบริจาคมากถึง 24ล้านดอลลาร์ เงินจ�ำนวนนี้จะมอบให้กับสถาบันวิจัยโรคมะเร็ง เพื่อให้สามารถวิจัยช่วยผู้ป่วยมะเร็งอื่นๆ
การวิ่งบนถนนที่มีการจราจร
การวิ่งของฟอกซ์นั้นเขาจะวิ่งไปในทิศทางเดียวกับ กระแสการจราจร เนื่องจากเขามีรถแวน และรถต�ำรวจคอย วิ่งกันให้ไปตลอดทาง แต่จากค�ำบอกเล่าของฟอกซ์ เมื่อเขา วิง่ ไปถึงเมืองควิเบค ซึง่ ผูใ้ ช้รถใช้ถนนไม่พอใจการวิง่ ของฟอกซ์ ที่มากีดขวางการจราจรจึงขับรถเบียดฟอกซ์จนตกถนนบ่อย ครั้ง ส�ำหรับการวิ่งซ้อมของนักวิ่งถนน หรือการจัดการแข่งขัน ที่ไม่ได้ปิดถนน 100% กฏในการวิ่งคือ นักวิ่งต้องวิ่งในฝั่งขวา ชิดขอบถนนสวนกับกระแสจราจร ซึ่งจะท�ำให้นักวิ่งสามารถ มองเห็นรถที่ก�ำลังวิ่งเข้ามาหาได้ตลอดเวลา เพื่อป้องกัน การเกิดอุบัติเหตุจากรถยนต์ที่ขับเสียหลักโดยไม่ตั้งใจ หรือ ตั้งใจขับเบียดนักวิ่งให้ตกถนน
ภาพยนตร์ของเทอรี่ ฟอกซ์
หลังการจากไปของเทอรี่ในวันที่ 28 มิถุนายน 1981 ได้มีผู้น�ำเอาชีวิต และการวิ่งมาราธอนแห่งความหวังของ เทอรี่มาสร้างเป็นภาพยนตร์จ�ำนวน 3 เรื่องด้วยกัน เรื่องที่พี่ เสือขอแนะน�ำนักวิ่งทุกท่านว่า “ต้องดู” ก็คือเรื่อง Into The Wind ส่วนอีกสองเรื่องคือ The Story of Terry และ Terry พี่ เสือหามาชมได้เพียงเรื่องเดียวคือ The Story of Terry หาก ใครพบเห็นทีไ่ หนช่วยกระซิบมาด้วยนะครับ เพราะอยากดูให้ ครบทุกเรื่องเลย The Story of Terry (1983) เป็นภาพยนตร์ดราม่า สร้างโดย โฮมบ็อกซ์ออฟฟิศ ความยาว 97 นาที ออกฉายทางโทรทัศน์เก็บค่าชมทีป่ ระเทศ อเมริกาและแคนาดา และท�ำเป็นฉบับฉายในโรงภาพยนตร์ เพียงที่ประเทศแคนาดาเท่านั้น ดาราที่รับบทบาทเป็นเทอรี่ คือ เอริค ฟรายเออร์ ผูซ้ งึ่ ป่วยด้วยโรคเดียวกับเทอรีแ่ ละได้รบั การใส่ขาเทียมเช่นเดียวกัน ภาพยนตร์ได้รับรางวัลเจนนี่ 5 รางวัล ทั้งผู้แสดงน�ำยอดเยี่ยม และล�ำดับภาพยอดเยี่ยม แต่ ครอบครัวของเทอรีว่ จิ ารณ์วา่ ผูแ้ สดงเป็นเทอรีแ่ สดงอารมณ์ ฉุนเฉียว โมโหง่ายเกินกว่าเทอรี่ตัวจริง ภาพยนตร์เรื่องนี้หาดู ได้ไม่ยากนักในยูทูปมีให้ชมทั้งเป็นส่วนๆ และเต็มเรื่อง http://www.youtube.com/watch?v=PPcXMg3E9KQ 29
ไม่ให้เสียชีวิตเพิ่มขึ้นอีก ซึ่งหากเป็นไปได้ทางวารสารจะน�ำภาพยนตร์เรื่องนี้มาจัดฉายในกิจกรรม “วิ่ง กิน ดู หนัง นัง่ คุย” ให้เพือ่ นๆ ได้ชมกันในโอกาสอันควร แต่หากเพือ่ นนักวิง่ ไม่อาจทนรอชมในกิจกรรม ก็สามารถหา ดูได้ในยูทูปตามลิงก์ที่หามาให้นี้ครับ http://www.youtube.com/playlist?list=PLJw4ESYg6AG7qJtZedEn3jef3bDl8YjHh
เกร็ดทีน่ า่ เรียนรูจ้ ากชีวติ ของฟอกซ์ ความไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค จากเด็กที่ตัวเล็กกว่าเด็กวัยเดียวกัน เพื่อนๆ ต่าง ปฏิเสธที่จะเล่นกับเขา แต่ด้วยความมุ่งมั่น ไม่ย่อท้อ ซ้อม ซ้อม และซ้อม ถึงสนามซ้อมก่อน คนอื่น เลิกซ้อมหลังคนอื่น เท่านี้เขาก็ได้เปรียบ คนอื่นๆ จนในที่สุดฟอกซ์สามารถก้าวขึ้นมาเป็น กัปตันทีมบาสเก็ตบอลของโรงเรียนได้ และเมื่อ เข้าป่วยด้วยโรคมะเร็งกระดูกที่หัวเข่าต้องรับการ รักษาด้วยการตัดขาข้างขวาทิ้ง เขายังมีก�ำลังใจ เต็มเปี่ยม คิดหาวิธีสร้างความหวังให้ผู้ป่วย คนอื่นๆ ให้มีโอกาสรักษาให้หายเป็นปกติได้ เพียงเมื่อเขาอ่านพบเรื่องของ ดิก ทรัม นักวิ่ง มาราธอนขาเดียว ก็ท�ำให้ฟอกซ์คิดว่าเขาต้อง ท�ำได้เช่นกัน และเขาฝันต่อว่าเขาต้องท�ำได้ดีกว่า และฝันของเขาจะเป็นจริงได้เมื่อเขาเริ่มลงมือท�ำ Dream made possible if you try ดังนั้น เมื่อ ฟอกซ์ออกจากห้องผ่าตัดเหลือเพียงขาข้างเดียว แล้ว เขาจึงบอกกับดั๊กเพื่อนสนิทที่มาเยี่ยมเขาที่ โรงพยาบาลว่า “เฮ้ ตอนนี้ฉันมีขาข้างเดียว แล้ว มาดูกันซิว่า ฉันจะท�ำอะไรได้บ้าง” จุดหนึ่งที่เราเรียนรู้ได้จากฟอกซ์ก็คือ เมื่อเขา สูญเสียบางอย่างไป เขาไม่มัวพร�่ำเพ้อกับสิ่งที่ เขาสูญเสีย แต่เขากลับรวบรวมความคิดว่า สิ่งที่ เขามีอยู่จะท�ำอะไรได้บ้าง และที่ส�ำคัญท�ำเพื่อ คนอื่น ไม่ใช่ท�ำเพื่อตัวเองเท่านั้น และเมื่อ ร๊อดสจ๊วต นักร้องเพลงชื่อดังของโลกได้ยินข่าว การวิ่งของฟอกซ์ เขาได้แต่งเพลง และขับร้องให้ เป็นเกียรติแก่เทอรี่ ฟอกซ์ และจัดคอนเสิร์ต เวิรลด์ทัวร์หาเงินบริจาคในนามของฟอกซ์ เพลง Never Give Up On A Dream ที่ Rod Stewart ประพันธ์และขับร้องอุทิศให้กับเทอรี่ ฟอกซ์ http://www.youtube.com/watch?v=g1HheJV-pNM เพลง Courage Highway http://www.youtube.com/watch?v=EOPcR2dC_kM
30 THAI JOGGING VOLUME 13 ISSUE 95
ประวัติชีวิตโดยย่อของเทอรี่ ฟอกซ์ เทอเรนซ์ สแตนลีย์ ฟอกซ์ คือชือ่ จริงของเทอรี่ เขาเกิดเมือ่ 28 กรกฏาคม 1958 ทีเ่ มืองวินนิเพก มินโิ ทบา ประเทศแคนาดา ในวัยเด็กฟอกซ์เป็นเด็กที่มีพลังสูงชอบเล่นกีฬาต่างๆ แม้จะมีร่างกายที่เล็กกว่าเด็กอื่นในวัย เดียวกัน แต่เขาเป็นคนทีไ่ ม่ยอมแพ้สงิ่ ต่างๆ เขาจึงขยันหมัน่ ซ้อม โค้ชมักเห็นเขามาซ้อมก่อนเพือ่ นร่วมทีม และ กลับเป็นคนสุดท้ายเสมอ ในเดือนพฤศจิกายน 1976 เมื่อฟอกซ์อายุ 18 ปี เขาประสพอุบัติเหตุรถยนต์ท�ำให้ หัวเข่าขวาบาดเจ็บ และในเดือนมีนาคม 1977 อาการเจ็บที่หัวเข่าของเขารุนแรงจนเขาต้องเข้าโรงพยาบาล โดยแพทย์วนิ จิ ฉัยว่าเขาเป็นมะเร็งกระดูกและโรคนีไ้ ม่เกีย่ วเนือ่ งจากอุบตั เิ หตุรถยนต์ทเี่ ขาประสพมาในปี 1976 ฟอกซ์ตอ้ งถูกตัดขาข้างขวาเหนือเข่าขึน้ มา และต้องเข้ารับการรักษาด้วยเคมีบำ� บัด (chemotherapy) ในขณะ ทีฟ่ อกซ์รกั ษาตัวกับสถาบันมะเร็งอยูน่ นั้ เขาได้เห็นผูป้ ว่ ยเด็กหลายคนทีป่ ว่ ยด้วยโรคมะเร็งต้องจบชีวติ ลง และ แพทย์ได้ให้ขอ้ มูลกับเขาว่าอัตราการรอดชีวติ ของผูป้ ว่ ยมะเร็งในปัจจุบนั ดีขนึ้ กว่า 2 ปีทแี่ ล้วอย่างมากคือ จาก เดิมอัตรารอดชีวิตเพียง 15% แต่ในปัจจุบันเพิ่มขึ้นเป็น 50% หากมีการวิจัยเกี่ยวกับมะเร็งมากขึ้นก็จะท�ำให้ ผู้ป่วยมีโอกาสรอดชีวิตมากขึ้น ฟอกซ์รู้สึกโกรธที่รัฐไม่ได้สนใจสนับสนุนการค้นคว้าวิจัยด้านการรักษามะเร็ง เขาจึงเริ่มคิดช่วยระดมเงินทุนบริจาคให้กับสถาบันวิจัยโรคมะเร็ง มาราธอนแห่งความหวัง Marathon of Hope คืนก่อนหน้าที่ฟอกซ์จะเข้าผ่าตัดขาของเขา ในห้องพักของศูนย์โรคมะเร็งมีเอกสารเกี่ยวกับชาย ชาวอเมริกนั ชือ่ ดิก ทรัม ผูซ้ งึ่ รับการรักษาด้วยการตัดขาและใส่ขาเทียมเช่นกัน ดิกเป็นคนด้อยสมรรถภาพทาง กายคนแรกที่สามารถพิชิตนิวยอร์คมาราธอนได้ เรื่องนี้ได้หันเหความสนใจของฟอกซ์มาที่การวิ่งมาราธอนที่ จะมาช่วยให้เขาสามารถระดมเงินบริจาคจากคนแคนาดาทัง้ ประเทศได้ เขาเริม่ ศึกษาแผนการฝึกซ้อมมาราธอน 14 เดือน และกลับไปหาโค้ชบาสเกตบอล บิล แม็คกิล เพื่อให้โค้ชแนะน�ำเรื่องการวิ่งมาราธอน โค้ชพาฟอกซ์ ไปที่ลู่วิ่งเพือ่ ให้เขาทดลองวิ่งให้ดู ฟอกซ์วิ่งได้เพียงก้าวเดียวก็ล้มลง แต่เขาไม่ยอมแพ้ลุกขึ้นมาด้วยตัวเองแล้ว วิ่งใหม่ แต่ก็ล้มอีก ลุกล้มลุกล้มจนปากกลบไปด้วยเลือด ผู้หญิงคนหนึ่งที่พาลูกมาวิ่งเล่นอยู่ในสวนสาธารณะ แห่งนั้นทนดูไม่ได้ ตะโกนและวิ่งเข้ามาต่อว่าให้ฟอกซ์หยุดท�ำเรื่องบ้าๆ แบบนั้นได้แล้วเพราะเขาท�ำให้ลูกของ เธอกลัว ฟอกซ์เห็นว่าเวลาฝึกซ้อมเข้าวิ่งมาราธอนยาว 14 เดือนนั้น นานเกินไปส�ำหรับตัวเขาเพราะเขามีเวลา เหลืออยูไ่ ม่มากนัก ในเดือนสิงหาคม 1979 ฟอกซ์จงึ เข้าวิง่ มาราธอนทีพ่ รินซ์จอร์จ เขาเข้าเส้นชัยเป็นคนสุดท้าย ห่างจากคนก่อนหน้าเพียง 10 นาที ท�ำให้ฟอกซ์มคี วามมัน่ ใจในการวิง่ ข้ามฝัง่ ประเทศแคนาดาเพือ่ หาทุนให้แก่ สถาบันโรคมะเร็งเพือ่ ใช้วจิ ยั ค้นคว้าให้มกี ารรักษามะเร็งได้ดขี นึ้ โดยเขาหวังว่าคนแคนาดาจ�ำนวน 24 ล้านคน ขอแค่เพียงบริจาคคนละ 1 เหรียญ สถาบันโรคมะเร็งก็จะได้รบั เงินบริจาคสูงถึง 24 ล้านเหรียญ ฟอกซ์เรียกการ วิ่งข้ามฝั่งประเทศครั้งนี้ของเขาว่า Marathon of Hope ซึ่งเมื่อเขาบอกแผนการวิ่งนี้ให้กับครอบครัวทราบ ไม่มี ใครเห็นด้วยกับเขาเลยแม้แต่แม่ของเขาเอง หลักหินแกรนิต อนุสรณ์ ณ จุดเริ่มต้นการวิ่งมาราธอนแห่งความหวังของเทอรี่ ฟอกซ์ วั น ที่ 12 สิ ง หาคม 1980 ฟอกซ์ เ ริ่ ม เก็ บ น�้ ำ จาก มหาสมุทรแอตแลนติกสองขวด ขวดหนึ่งเก็บเป็นที่ระลึก อีก ขวดหนึง่ จะน�ำไปเทลงมหาสมุทรแปซิฟกิ เมือ่ เขาวิง่ ไปถึงด้าน ตะวั น ตกสุ ด ที่ บ ริ ติ ช โคลั ม เบี ย เขาจุ ่ ม เท้ า ข้ า งขวาที่ เ ป็ น ขาเทียมให้รองเท้าและถุงเท้าซึมซับน�้ำทะเลเอาไว้และตั้ง ปณิธานว่าจะไม่ถอดมันออกเลยจนกว่าจะถึงฝัง่ ตะวันตกสุด เท่านั้น เขาออกวิง่ โดยมีเพือ่ นสมัยมัธยมชื่อ ดั๊กกลาส อัลวาร์ ด ช่วยขับรถแวนบรรทุกสัมภาระ ช่วยท�ำอาหาร และซักเสือ้ ผ้า ให้ฟอกซ์ไปตลอดเส้นทาง แผนการวิง่ ก็คอื วิง่ ระยะมาราธอน 26 ไมลส์ (42 กิโลเมตร) ทุกวัน ตื่นตี 4 ออกจากที่พักวิ่ง 10 ไมลส์ พักทานอาหารเช้า วิ่งต่ออีก 10 ไมลส์ พัก แล้ววิ่งต่อ จนครบ หาที่พักตื่นเช้าดั๊กขับมาส่งตรงจุดที่หยุดในวันก่อน หน้าแล้ววิง่ กันต่อไป ในช่วงแรกๆ ของการวิง่ ผูค้ นยังไม่รเู้ รือ่ ง การวิง่ ของฟอกซ์มากนักในแต่ละวันจึงได้เงินบริจาคไม่มากนัก
แต่เมื่อข่าวเริ่มแพร่สะพัด ชาวบ้านที่อยู่รายทางเริ่มออกมาคอยต้อนรับเขาและให้เงินบริจาคเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ถุงเท้าข้างขวาและรองเท้าซึ่งฟอกซ์สวมตั้งแต่วันแรกที่ออกวิ่งจนถึงวันสุดท้ายรวม 143 วันไม่เคยถูกถอด ออกเลย ถูกเก็บรักษาไว้ที่ห้องสมุดเทอรี่ ฟอกซ์ พอร์ทโคคิวแทรม แวนคูเวอร์ เปิดให้เข้าชมฟรี นอกจากนี้ยังมี ข้าวของ รูปภาพ ของสะสมของฟอกซ์และครอบครัวแสดงให้ชมด้วย น�้ำทะเลจากมหาสมุทรแอตแลนติก เสื้อ และเครื่องราชฯ ของเทอรี่ ในวันแรกๆ ของการวิ่งฟอกซ์ต้องเผชิญกับธรรมชาติอันเลวร้าย ทั้งลมหนาว ฝน และอาการบาดเจ็บในช่วง เริ่มต้นวิ่ง 20 นาทีแรก แต่ก�ำลังใจของฟอกซ์เริ่มดีขึ้นเมื่อเขาวิ่งถึงนิวฟาวแลนด์ ชาวเมืองประมาณหนึ่งหมื่นคนรอ ต้อนรับเขาพร้อมมอบเงินบริจาคจ�ำนวน 1 หมื่นเหรียญให้กับเขา เมื่อเขาข้ามเขตภาคตะวันออกมาก็ประสพความ ท้าทายใหม่เพือ่ เข้าสูเ่ ขตควิเบ็ค เนือ่ งจากประชาชนในแถบนีพ้ ดู ภาษาฝรัง่ เศส แต่ในทีมของฟอกซ์ไม่มใี ครทีเ่ ข้าใจ ภาษาฝรั่งเศสเลย อีกทั้งผู้ขับขี่รถยนต์ในแถบนี้ขับรถเบียดเขาตกถนนอยู่บ่อยครั้ง วันที่ 22 มิถุนายนเขาวิ่งเข้าเขต มอนทรีออล ยอดสะสมบริจาคมีอยู่มากกว่า 2 แสนเหรียญแล้ว ที่นี่ฟอกซ์ได้พบคุณชาร์ป ไอซาดอร์ เจ้าของโฟร์ ซีซั่นโฮเตลแอนด์รีสอร์ท ผู้ซึ่งเสียลูกชายไปสองปีก่อนหน้านี้ ชาร์ปให้ที่พักและอาหารกับฟอกซ์ตลอดเส้นทางวิ่ง พร้อมทั้งร่วมบริจาคเป็นเงิน 2 เหรียญต่อทุกไมลส์ที่ฟอกซ์วิ่งได้ ฟอกซ์พักอยู่ที่มอนทรีออลหลายวันเพื่อรอพบกับ ตัวแทนจากสถาบันวิจัยมะเร็งที่จะมาพบกับเขาที่ออตโตว่าเพื่อจัดกิจกรรมสนับสนุนการวิ่งของเขาในวันชาติ แคนาดา ฟอกซ์วงิ่ ต่อจนถึงออตโตว่าได้พบกับผูว้ า่ การเมือง และนายกรัฐมนตรี เขาช่วยเขีย่ ฟุตบอลเปิดการแข่งขัน ฟุตบอลลีคแห่งชาติตอ่ หน้าผูช้ มในสนามหนึง่ หมืน่ หกพันคน เมือ่ ฟอกซ์วงิ่ มาถึงโตรอนโต ชาวโตรอนโตนับหมืน่ คน รอต้อนรับ สมาคมฮอกกี้มอบเสื้อออลสตาร์ให้กับฟอกซ์พร้อมเช็คมูลค่า 25,000 เหรียญ สถาบันวิจัยมะเร็งได้รับ เงินบริจาคในวันนี้วันเดียวสูงถึงหนึ่งแสนเหรียญ การวิ่งของฟอกซ์ด�ำเนินต่อไปขณะที่ข่าวการวิ่งอย่างน่าอัศจรรย์ ของเขาเริม่ แพร่สะพัดไปทัว่ โลก ชาวเมืองออกมาต้อนรับเขาตามเส้นทางทีเ่ ขาวิง่ ผ่าน สัมผัสมือกับเขา ให้นำ�้ อาหาร และเงินบริจาค จนกระทั่งปลายเดือนสิงหาคมฟอกซ์เริ่มมีอาการเจ็บหน้าอก และไอ วันที่ 1 กันยายนขณะที่ฟอกซ์ วิ่งมาถึงอ่าวธันเดอร์ อาการเจ็บหน้าอก หอบเหนื่อยท�ำให้ฟอกซ์ต้องหยุดการวิ่งชั่วคราวเพื่อน�ำตัวเข้าโรงพยาบาล ในขณะที่ประชาชนยังเชียร์ให้เขาวิ่งต่อตลอดทางหลวงนั้น และในวันรุ่งขึ้นฟอกซ์ต้องประกาศอย่างเป็นทางการ ผ่านสื่อต่างๆ พร้อมน�้ำตานองหน้าว่า เขาต้องยุติการวิ่งของเขาเนื่องจากมะเร็งได้ลุกลามมาถึงปอดของเขาแล้ว มี ผู้เสนอจะวิ่งแทนฟอกซ์จนจบเส้นทางที่ฟอกซ์วางแผนไว้แต่ฟอกซ์ไม่ต้องการเช่นนั้น รวม 143 วันวิ่งสู่สายลมของ ฟอกซ์ เป็นระยะทางทั้งสิ้น 5,373 กิโลเมตร (3,339 ไมลส์) สามารถรวบรวมเงินบริจาคให้กับสถาบันวิจัยมะเร็งได้ จ�ำนวน 1.7 ล้านเหรียญ ความหวังไม่สิ้นสุด Hope Continues หนึ่งสัปดาห์หลังจากฟอกซ์ยุติการวิ่ง สถานีโทรทัศน์ซีทีวีได้จัดรายการถ่ายทอดสดมราธอน (Telethon) ทั่วประเทศยาว 5 ชั่วโมง ได้รับเงินบริจาคสนับสนุนฟอกซ์ และสถาบันวิจัยมะเร็งเป็นเงินถึง 10.5 ล้านเหรียญ และ การบริจาคยังด�ำเนินต่อไปตลอดฤดูหนาว จนถึงเมษายน 1981 ยอดเงินบริจาคก็ทะลุ 23 ล้านเหรียญ ในเดือน กันยายน 1980 ท่านผูว้ า่ การบริตชิ โคลัมเบียได้มอบเครือ่ งราชอิสริยาภรณ์ให้แก่ฟอกซ์ ฟอกซ์นบั เป็นผูท้ มี่ อี ายุนอ้ ย ที่สุดที่ได้รับเกียรติ์อันสูงสุดนี้ จนกระทั่งวันที่ 19 มิถุนายน 1981 อาการป่วยของฟอกซ์ทรุดหนักจนต้องส่งตัวเข้า โรงพยาบาลโรยัลโคลัมเบียน ในเมืองนิวเวสมินสเตอร์ ฟอกซ์อยูใ่ นอาการโคม่าและเสียชีวติ ลงในตอนเช้า 4 นาฬิกา 35 นาทีของวันที่ 28 มิถนุ ายน 1981 หนึง่ เดือนก่อนทีจ่ ะถึงวันครบรอบวันเกิดปีที่ 23 ของฟอกซ์ ยังมาซึง่ ความโศกเศร้า กับชาวแคนาดา และทั่วโลกที่ได้รับทราบข่าว เมือ่ ครัง้ ทีค่ ณ ุ ชาร์ป ไอโซดอร์ ผูเ้ ป็นเจ้าของโรงแรมโฟร์ซซี นั่ ร่วมบริจาคเงินในนามของฟอกซ์ เขาได้เสนอตัวเป็นผูจ้ ดั งานวิง่ ประจ�ำปีเพือ่ หาเงินบริจาคให้สถาบันวิจยั มะเร็งในนามของฟอกซ์ ฟอกซ์เห็นด้วยทีจ่ ะจัดงานวิง่ ประจ�ำปี แต่การวิง่ จะต้องไม่มกี ารแข่งขัน ทุกคนสามารถเข้าร่วม เดิน วิ่ง และปั่นได้อย่างเสรี แต่งานนี้มีผู้คัดค้านคือ สถาบันวิจัยมะเร็งไม่เห็นด้วยเนื่องจาก อาจจะท�ำให้ผู้คนสับสนกับงานระดมทุนในเดือนเมษายนและท�ำให้เงินบริจาคลดลง แต่ ครอบครัวของฟอกซ์เห็นด้วยกับงานนี้ งานวิ่ง “Terry Fox Run” จึงเริ่มจัดขึ้นเป็นครั้งแรก เมื่อวันที่ 13 กันยายน 1981 หลังการเสียชีวิตของฟอกซ์ โดยมีผู้ร่วมเดิน-วิ่ง-ปั่นถึง 3 แสนคน ยอดเงินบริจาค 3.5 ล้านเหรียญ งานวิง่ เป็นทีส่ นใจไปทัว่ โลก จนนักวิง่ 60 ประเทศร่วมงานวิง่ พร้อม กันในปี 1999 ได้ยอดเงินบริจาคถึง 15 ล้านเหรียญในปีนนั้ เพียงปีเดียว ในงานวิง่ ครัง้ ที่ 25 มีผู้เข้าร่วมวิ่งทั่วโลกสูงกว่า 3 ล้านคน ท�ำให้งานวิ่ง Terry Fox Run เป็นงานวิ่ง การกุศลทีม่ ยี อดเงินบริจาคในวันเดียวสูงทีส่ ดุ ยอดเงินบริจาคสะสมมากกว่า 500 ล้านเหรียญในนามของฟอกซ์ และงานวิ่งยังคงจัดอยู่ประจ�ำทุกปีในเดือน กันยายน และได้จัดครบรอบปีที่ 30 เมื่อวันที่ 19 กันยายน 2010 ปัจจุบันมี การใช้ชื่อของฟอกซ์เป็นถนน และไฮย์เวย์ประมาณ 32 สาย อนุสาวรีย์ รูปเหมือนของฟอกซ์ตดิ ตัง้ ไว้ 7 แห่ง ตามสถานทีเ่ กีย่ วข้องกับชีวติ ของฟอกซ์
ค�ำคมจากภาพยนตร์
ฟอกซ์: ความฝันท�ำให้เป็นจริงได้ ถ้าคุณพยายามท�ำ ฟอกซ์: สายเกินไปทีจ่ ะถอนตัวเลิกกลางคัน ผมจะท�ำต่อ ไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าผมตายก็ตายอย่าง มีความสุขเพราะว่าผมได้ท�ำในสิ่งที่ผมต้องการ ฟอกซ์: คุณหมอท�ำไมเขาต้องตายด้วย เขายังเด็กกว่าผมอีก ดั๊ก: ใจมุ่งมั่นสั่งการถึงแม้ว่าร่างกายจะไม่ไหวแล้ว หากท�ำเป็นประจ�ำจนร่างกายคุ้นเคย มันจะท�ำ ตามที่ใจสั่งต่อไปได้ ตื่นตีสี่วิ่ง 12 ไมล์ พักทานอาหารเช้า เข้าส้วม วิ่ง 8 ไมล์ ฟอกซ์: ผมคิดว่า แม่จะเป็นคนเดียว คนแรกที่เชื่อมั่นใน ตัวผม แต่ไม่เลย แม่กลับเป็นคนแรกที่ท�ำให้ผม หมดก�ำลังใจ
Terry (2005)
เป็นภาพยนตร์ทสี่ ร้างขึน้ เพือ่ ร�ำลึกถึงการจาก ไปของเทอรี่ครบ 25 ปี โดย ซีทีวีเทเลวิชั่นเน็ทเวิร์ค ความยาว 120 นาที เนื้อเรื่องเน้นที่การวิ่งมาราธอน แห่งความหวัง Marathon of Hope ของเทอรี่ เพื่อ ฉายทางเคเบิลของซีทีวีเอง จึงยังหาชมไม่ได้เลย ภาพยนตร์นำ� แสดงโดย ชอว์น แอชมอร์ (ผูแ้ สดงเป็น บ๊อบบี้ เดรก ไอซแมน X-Men) เนื่องจากดาราแสดง มิได้ถูกตัดขาขวาและใส่ขาเทียม ภาพยนตร์เรื่องนี้ จึงใช้เทคนิคพิเศษด้วยคอมพิวเตอร์แต่งขาข้างขวา ให้เป็นขาเทียมตลอดเรื่อง http://www.ctv.ca/Terry.aspx 31
PEOPLE
INTERVIEW e กองทรัพย์ ชาตินาเสียว A h oun sirichote
ครอบครัว “ธนทวีรัตน์”
ชีวิต... ที่มีแต่วันอาทิตย์
คุณพิชัย-คุณไปรมาศ ธนทวีรัตน์ เจ้าของกิจการ บริษัทศูนย์รวมยาง จำ�กัด จังหวัดชลบุรี 32 THAI JOGGING VOLUME 13 ISSUE 95
เช้าวันอาทิตย์ซึ่งถือเป็นวันพักผ่อนของครอบครัว คุณท�ำอะไร? ถ้าถามคนทัว่ ไป คุณจะได้คำ� ตอบหลากหลาย อาจจะได้คำ� ตอบว่า ยังนอนอุตใุ ต้ผา้ ห่มเพราะไม่ยอมหลับยอมนอนในคืนวันเสาร์ หรืออาจ จะก�ำลังนั่งรถไปส่งลูกๆ เรียนพิเศษ ทานอาหารเช้าในรถ หรืออาจจะ กังวลเกี่ยวกับการงานของเช้าวันจันทร์ที่ต้องไปสะสาง แต่ส�ำหรับครอบครัวนักวิ่งแล้ว เช้าวันอาทิตย์ของพวกเขาจะ เปลี่ยนแปลกตาไปเสมอตามสถานที่แข่งขัน แต่สิ่งที่คุ้นตาก็คือเพื่อน ร่วมทางในสนามเดียวกัน เช่นเดียวกันกับเช้าวันอาทิตย์นี้ เรานัดคุยกับคุณพิชัย และ คุณไปรมาศ ธนทวีรัตน์ หรือ “คุณด�ำและคุณมอร์” ครอบครัวนักวิ่ง
จากจังหวัดชลบุรี ทีเ่ พือ่ นนักวิง่ รูจ้ กั และมักจะชินตากับภาพครอบครัว ทีแ่ สนน่ารัก เพราะในขณะทีค่ ณ ุ แม่ลงแข่งวิง่ ระยะไกล คุณพ่อก็ตดั สิน ใจลดระยะการวิง่ ให้สนั้ ลงเพือ่ ให้มเี วลามาดูแลลูกๆ 3 คน (น้องพี-เด็ก ชายบูรพา อายุ 8 ขวบ, น้องโมลี - เด็กหญิงประดับฟ้า อายุ 6 ขวบ และ น้องแสนดี – เด็กหญิงประดุจดาว อายุ 4 ขวบ) แทนคุณแม่ โดยคุณพ่อ จะพาเด็กๆ ไปรอรับเมื่อคุณแม่แตะเส้นชัย เป็นเช่นนี้เสมอๆ ภาพครอบครัวทีน่ า่ รัก สดใส อบอวลด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิม้ ของเด็ ก จึ ง ไม่ ผิ ด นั ก ถ้ า จะนิ ย ามบรรยากาศที่ เ ราได้ เ จอว่ า เป็ น “วันอาทิตย์สีชมพู”
33
SCAN QR code เพือ ่ ชม vdo
34 THAI JOGGING VOLUME 13 ISSUE 95
ทั้งสองท่านเริ่มวิ่งเพราะอะไร คุณด�ำ: ผมเริม่ เพราะว่าแม่ผมไปผ่านิว่ ในถุงน�ำ้ ดี แล้วหมอก็บอก ให้ท่านออกก�ำลังกาย ผมก็พาท่านไปออกก�ำลังกาย แล้วพอนั่งรอ นานๆ ก็เบื่อ ก็เลยเริ่มต้นวิ่งเอง พอเริ่มต้นวิ่งแล้วก็สนุก ก็เริ่มมี พรรคพวก มีชมรม มีกลุ่มชมรมสวนต�ำหนักน�้ำ อยู่ในจังหวัดชลบุรี เรา มีสมาชิกก็ตั้งเป็นชมรม ก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ตอนแรกๆ ก็ไม่ได้คิดจะ แข่งขัน แต่ซกั พักหนึง่ มีคนชวนก็ลองวิง่ ดู งานแรกทีว่ งิ่ ก็นา่ จะประมาณ ปลายปี 2542 เป็นงานวิ่งสู้เอดส์ในชลบุรีนั่นแหละ ก็วิ่งมาเรื่อยๆ จาก สิบงานก็เป็นยี่สิบงาน สามสิบ สี่สิบ ห้าสิบ จนสูงสุดปีหนึ่งก็ 70 งาน ผมว่าจังหวะผมดีนะทีไ่ ด้ไปเจอสังคมของคนทีช่ อบวิง่ ก็เลยติดวิง่ เป็น อีกสังคมหนึ่ง เกิดความผูกพัน คุณมอร์: มอร์ก็น่าจะเริ่มวิ่งปีเดียวกันประมาณปี 2542 แล้วก็ ไม่ได้เป็นนักวิ่งมาก่อนเหมือนกันค่ะ เริ่มวิ่งเพราะว่าเพื่อนที่เรียน ปริญญาโทด้วยกันชวนออกก�ำลังกาย เราก็ตามๆ เขาไป ตอนแรกวิ่ง เหนื่อยมาก 10 นาทีก็ไม่ไหวแล้ว แต่ก็ยังวิ่งมาเรื่อยๆ พอเรียนจบกลุ่ม เพื่อนๆ ก็แยกย้ายไปท�ำงาน เราก็ยังไม่เลิก ยังวิ่งยังซ้อมคนเดียวมา ตลอด อยู่ดีๆ ก็เห็นประกาศรับสมัครวิ่งก็เลยเริ่มแข่งขัน ตอนแรกวิ่ง 5 กิโลเมตร จนได้วิ่งแข่งสนามต่างๆ มาเรื่อยๆ และได้มาเจอคุณด�ำ อารมณ์ตอนวิ่งคนเดียวเป็นยังไงบ้างคะ คุณมอร์: อารมณ์มันต่างมากนะคะ วิ่งคนเดียวมันเหงานะ แล้ว ก็วิ่งช้าด้วย ยิ่งตอนลงแข่งนะ ตอนเราเข้าเส้นชัย คนอื่นก็เก็บของกัน หมดแล้ว รูส้ กึ ชัดเจนว่าวิง่ ช้ามาก แต่กเ็ ริม่ มาพัฒนาตัวเองตอนมีชมรม แล้ว เริ่มซ้อมกับเพื่อนๆ ก็ดีขึ้น พอได้เจอกัน ได้วิ่งด้วยกัน อารมณ์มันต่างกันยังไงคะ คุณมอร์: ค�ำว่าวิ่งด้วยกันของเราสองคน ไม่ใช่การวิ่งใกล้ๆ กัน หรือวิ่งไปพร้อมกัน แต่เป็นการไปวิ่งในงานเดียวกัน แต่ต่างคนต่างวิ่ง กันเต็มที่ แล้วเอาเวลาของแต่ละคนมาวัดกัน คุณด�ำ: เราจะแข่งกันเอง ถ้าผมเข้าก่อนผมก็จะมาบอกเขาว่าผม เข้ากี่นาที แล้วมาหักกันว่า วันนี้เราชนะเขากี่นาที อาทิตย์หน้าถ้าเขา ยังแพ้ผมอยู่ เขาก็จะแพ้ผมไปเรือ่ ยๆ มันเป็นการกระตุน้ แรงบันดาลใจ ให้กันและกัน ส่วนถ้วยรางวัลที่ได้มาก็เป็นผลพลอยได้ เราจะสนุกกับ การออกก�ำลังกาย ออกไปเจอเพื่อน
วิ่งด้วยกันมาก็หลายรายการ มีรายการไหนที่เข้าวิ่งด้วยกัน แล้ว ประทับใจมากๆ ไหมคะ คุณด�ำ: ผมประทับใจรายการวิง่ ชายหาดทีพ่ ทั ยา ตอนนัน้ เราเป็น แฟนกันแล้ว จริงๆ วันนั้นมีงานวิ่งฮาล์ฟมาราธอน แต่เราไปถึงเร็วก็ไป วิ่งชายหาดระยะทาง 5 กิโลเมตร แล้วกติกาต้องจับมือกันไปบนทราย ซึง่ เราทัง้ คูไ่ ม่รวู้ า่ มันล�ำบาก พอเริม่ ปล่อยตัวปุบ๊ ...ก้าวแรกมันจมลงไป ในทราย เฮ้ย!! จะวิ่งยังไงล่ะ มอร์ก็ไม่ไหว แต่เราก็ต้องไปด้วยกัน พอ วิ่งผ่านไปได้ครึ่งทางพื้นรองเท้ามอร์หลุด อ้าว...แล้วท�ำยังไง ผมต้อง ถือรองเท้ากลับมาให้ทงั้ อย่างนัน้ (หัวเราะ) จูงกันมาถึงเส้นชัย เป็นงาน ที่ความผูกพันเรามีมากขึ้น คุณมอร์: มอร์ประทับใจงานวิ่งคู่เหมือนกัน แต่เป็นงานวิ่งของ รฟม. เขาจะเอาเชือกความยาว 1 เมตรผูกแขน แล้วก็ให้วิ่งไปด้วยกัน วิ่งจากพระราม 9 แล้วก็ต้องวิ่งลงไปในเส้นทางรถไฟใต้ดิน แล้วก็ ลากกันจูงกัน งานนั้นมอร์จ�ำได้ว่าเหนื่อยมากแต่สนุก ถ้าเล่าย้อนถึงตอนมาเจอกัน จนได้สร้างครอบครัวด้วยกัน คุ ณ ด� ำ : ผมจ� ำ ได้ เ มื่ อ ก่ อ นมั น จะมี เ ว็ บ ไซต์ ห นึ่ ง ชื่ อ www. thairunning.com ผมกับมอร์ต่างก็เป็นสมาชิกเว็บไซต์นี้ เรารู้จักกัน ผ่านรูปภาพ ผมสนใจเขา (ยิ้ม) ก็เลยไปเจอที่งานวิ่งประปา ประมาณ ปี 2546 เราอยู่กันคนละที่นะ ผมอยู่เมืองชล มอร์อยู่เมืองนนท์ เราก็มา เจอกันทีง่ านวิง่ จากงานนัน้ เราก็เริม่ ไปวิง่ ด้วยกัน สนิทกัน คบกันปีกว่าๆ เกือบสองปีก็แต่งงานกัน ได้ขา่ วว่าเป็นการเซอร์ไพรส์ขอแต่งงานชนิดทีเ่ จ้าสาวไม่รตู้ วั เลย คุณด�ำ: ผมขอเขาแต่งงานก็ผ่านเว็บไซต์นี้แหละ เซอร์ไพรส์มาก เพราะตัวมอร์เองก็ไม่รู้ พ่อแม่เขาหรือแม้กระทั่งแม่ผมก็ไม่รู้ ตอนนั้น ผมรู้สึกว่ามันถึงเวลาแล้ว เพราะเราไปไหนมาไหนด้วยกัน มีกิจกรรม เหมือนกัน วันๆ หนึง่ เราไม่คยุ กันเรือ่ งอืน่ เลยนอกจากเรือ่ งวิง่ ไม่เคยไป กินข้าวใต้แสงเทียน ไม่เคยไปดูหนัง ไม่เคยไปสวนสนุกเหมือนคูอ่ นื่ แต่ เราไปเสียเหงื่อทุกรอบ ไปบ้าวิ่งด้วยกัน ตอนที่ตั้งกระทู้ขอแต่งงาน ผม มั่นใจมากนะว่าอยากแต่งงานกับเขา แต่ก็เสี่ยงมากเหมือนกัน การที่ ผมท� ำ แบบนี้ ถ้ า เขาไม่ ตอบตกลง เขาก็ อาจจะบอกเลิกผมไปเลย (หัวเราะ) ตั้งกระทู้เสร็จก็นั่งรอให้เขามาตอบ รอนานมาก (ลากเสียง ยาว) แต่คนทีเ่ ข้ามาตอบดันไม่ใช่เขา ดันเป็นเพือ่ นๆ ในบอร์ด ซึง่ ก็เชียร์ กันยกใหญ่ พักใหญ่เลยนะเขาก็ไม่ยอมมาตอบในกระทู้ แต่โทรมาถาม ว่าเล่นอะไรเนีย่ ผมบอกว่าถามในกระทู้ ให้เข้าไปพิมพ์คำ� ตอบในกระทู้ 35
36 THAI JOGGING VOLUME 13 ISSUE 95
ค�ำตอบจากคุณมอร์คือ คุณมอร์: ก็ตกลงค่ะ (ยิ้มอายๆ) เพราะว่าก็มั่นใจในตัวเขา คุณด�ำ: เราแต่งงานกันตอนปี 2548 อายุผมประมาณ 32 ปี วันไปสูข่ ออย่างเป็นทางการมีผมกับแม่ไปเจรจาสูข่ อกันสองคน พ่อแม่ ของมอร์ถึงกับงงว่าท�ำไมไม่มีผู้เฒ่าแก่ฝ่ายชาย ผมเลยบอกไปว่า ใน โลกนี้คนที่จะรับประกันว่าจะดูแลลูกสาวท่านได้ไม่ใช่ผู้ใหญ่จากไหน แต่คือตัวผม และคนที่จะอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวซึ่งเราจะอยู่ด้วยกัน ไปตลอด ถึงท่านจะงงๆ แต่ก็ยอมยกลูกสาวให้ พอแต่งงานกันแล้ว เหมือนเรามีแรงหนุนในการวิ่งเพิ่มขึ้น คุณด�ำ: ผมคิดว่าใช่นะ เหมือนเราสนุกขึ้นเรื่อยๆ เพราะหลัง แต่งงานเราสองคนก็ไปวิ่งด้วยกันชนิดที่เรียกว่ามโหฬารมหาศาล จน วันหนึง่ มอร์ตงั้ ท้องน้องพีลกู ชายคนโต เราก็หยุดไปพักหนึง่ แต่พยายาม เข้าร่วมรายการวิ่งทุกครั้งที่มีโอกาส ไปเดินบ้าง ไปวิ่งบ้าง จ�ำได้ว่า งานวิ่งของมอร์ท้อง 5 เดือนเขายังลงวิ่งระยะทาง 10 กิโลเมตรอยู่เลย คุณมอร์: เราต้องรอให้พน้ ระยะอันตรายไปก่อนคือ ช่วง 3 เดือนแรก กับ 3 เดือนก่อนคลอด นี่จะไม่วิ่งหนักๆ เลย ส�ำหรับมอร์ท้องแรกยัง วิ่งได้ แต่ท้องสองวิ่งไม่ได้แล้ว เพราะว่าลองไปจ๊อกกิ้งแล้วเลือดออก คุณหมอสั่งห้ามเด็ดขาด เราเลยงดวิ่งตอนท้องไปเลย แต่คุณด�ำก็ยัง ไปวิ่งอยู่ แต่เราก็จะไปไหนมาไหนด้วยกันเสมอ เขาจะเลือกรายการที่ เราไปด้วยกันได้ เวลาเขาไปวิ่งเรากับลูกก็นอนในโรงแรม คุณด�ำ: ตอนเป็นแฟนกันเราก็คยุ กันว่าอาทิตย์หน้าเราจะไปไหน กันดี เราคุยกันแต่เรื่องนี้จริงๆ ชีวิตเรามีแต่วันอาทิตย์ วันเกิดก็เกิดไป แต่ส�ำหรับเราผมว่าวันอาทิตย์มันส�ำคัญ พอเรามีลูกเราก็พยายามให้ เขาโตมาและซึมซับบรรยากาศทีพ่ อ่ กับแม่คนุ้ เคย เราไม่ได้บงั คับว่าให้ เขาต้องวิ่ง แต่พยายามพาเขาไปเดินเล่น วิ่งเล่นในสวน จนวันหนึ่งถ้า เขาพร้อมก็จะมาขอวิ่งกับเราเอง
พอสนิทกับลูกๆ แล้ว เหมือนคุณด�ำต้องลดระยะการวิง่ ของตัวเองลง คุณด�ำ: ใช่ครับ เราต้องเสียสละคนหนึ่ง ผมอาสาดูแลลูกตลอด เพราะผมชอบ ผมมีความสุขที่ได้ดูแลเขา สนุกกับการท�ำกับข้าว แทบ ไม่อยากให้มอร์มาแย่ง (หัวเราะ) เราก็ติดลูก อยากเห็นเขาเติบโตใน สังคมที่ดีๆ เวลามอร์ไปวิ่งผมก็ดูแลลูกๆ หรือถ้างานไหนที่ลงวิ่งเป็น เพื่อนลูกได้ ก็จะไปวิ่งกับน้องพี ซึ่งแสนดีกับโมลีก็ไม่งอแง ซึ่งผมว่า งานวิ่งค่อนข้างตอบโจทย์ส�ำหรับครอบครัวผม
เราวิ่งไปแล้วเรามีโอกาสเห็นแสงอาทิตย์ ค่อยๆ ขึ้น เรามีโอกาสมากกว่าคนอื่น
คนอื่นยังนอนอยู่เลย แต่เราเจ็ดโมงเช้า เราทำ�อะไรได้ตั้งเยอะแยะแล้ว
อันนี้คือข้อได้เปรียบของนักวิ่ง
การออกมาวิ่งทุกอาทิตย์ ท�ำให้เด็กๆ มีค�ำถามกับเราไหม คุณด�ำ: เขาจะมีค�ำถามว่า ปะป๊าอาทิตย์นี้เราจะไปนอนที่ไหน โรงแรมอะไร มีสระว่ายน�้ำไหม เหมือนเราพาเขาออกมาเปิดโลกทัศน์ บางทีวิ่งใกล้ๆ บ้านผมก็พาเขาไปนอนโรงแรม ประโยชน์ของการ นอนโรงแรมคือ ผมจะพาเขาไปเปิดโลกทัศน์ใหม่ๆ ตลอดเวลา เมื่อ สมองเขาปลอดโปร่ง เขาก็จะเรียนดีด้วยตัวเขาเอง
กิจกรรมที่ครอบครัวเรามี ท�ำให้เด็กๆ สนิทกับทัง้ คุณแม่และคุณ พ่อเท่าๆ กันหรือเปล่าคะ คุณมอร์: (ส่ายหัว) ติดพ่อมากกว่าค่ะ คุณด�ำ: มันมีเหตุให้เขาติดพ่อ ต้องย้อนไปที่ลูกสาวคนรอง น้องโมลีอายุ 6 เดือน เขาติดแม่มาก แล้วก็เกิดวิกฤติในบ้านเรา เพราะ มอร์เขาเกิดปวดหลัง ต้องนอนโรงพยาบาล และจากวันนั้นผมกับโมลี และพีก็เริ่มสนิทกัน ติดมาจนถึงวันนี้ พอเขาท้องลูกคนเล็ก เราก็เห็น ว่าเขาให้นมลูกจนเหนื่อย ผมก็แยกน้องแสนดีออกมาด้วย ทุกวันนี้ ลูกทั้งสามคนก็ย้ายมานอนกับผมหมดแล้ว (หัวเราะ) ท�ำกับข้าว ดูแล ไปส่ ง ที่ โ รงเรี ย น ตอนนี้ ผ มเหมาหมด ผมชอบอยู ่ กั บ ลู ก ดู ก าร เปลี่ยนแปลงและแก้ไขปัญหาของเขาทุกๆ วัน 37
38 THAI JOGGING VOLUME 13 ISSUE 95
หมายความว่า Sunday morning ของเด็กๆ เขาจะได้ตื่นในที่ใหม่ๆ เกือบทุกอาทิตย์ คุณด�ำ: เราพยายามอยากให้เป็นแบบนัน้ เย็นวันเสาร์ครอบครัว เราจะไม่นอนที่บ้าน ต่อให้ไม่มีรายการวิ่งก็ต้องพาเด็กๆ ออกมานอน ข้างนอก แต่ส่วนใหญ่จะดูจากโปรแกรมงานวิ่งเป็นหลัก เราต้อง วางแผนล่วงหน้า เรื่องงานวิ่งก็จะตัดสินใจร่วมกันว่าจะไปวิ่งที่ไหน เรื่องจองโรงแรมเป็นหน้าที่ของมอร์ ส่วนผมจะดูว่าเราจะไปกินข้าว ทีไ่ หน ซึง่ ลูกๆ ก็จะบอกเราว่าไม่ตอ้ งบอกเขาว่าเราจะไปไหน เขาอยาก ประหลาดใจกับสิ่งที่เขาจะไปเจอ ถ้าเขาเห็นหรือรู้ก่อน เขาจะหมด ความตื่นเต้น เป็นแบบนี้ทุกอาทิตย์ (ยิ้ม) เด็กๆ มีแววจะเป็นนักวิ่งเหมือนคุณพ่อกับคุณแม่ไหมคะ คุณด�ำ: ไม่หรอกครับ ผมไม่ได้กะเกณฑ์ว่าลูกเขาจะต้องเป็น นักวิง่ ทีเ่ ราพาลูกๆ มาทีส่ นามเพราะพ่อแม่อยากวิง่ เป็นหลัก โชคดีของ ผมกับมอร์อีกอย่างหนึ่งคือ เด็กๆ ไม่เคยงอแงเลย กิจกรรมครอบครัว ของเราคือ เป็นกิจกรรมที่พ่อกับแม่ก็ต้องมีความสุขด้วย ผมว่าพ่อแม่ ไม่จำ� เป็นต้องเสียสละทุกอย่างให้ลกู พ่อกับแม่ตอ้ งมีความสุขก่อน ถ้า เรามีความสุขและแข็งแรงเราก็สามารถดูแลเขาต่อไปได้ บางครอบครัว เสียสละตัวเองไม่ออกก�ำลังกาย ท�ำงานหนัก ไปส่งลูกเรียนพิเศษ แต่ ตัวเองสุขภาพทรุดโทรมและอยู่กับลูกได้ไม่กี่วัน ผมกับมอร์จะไม่เป็น พ่อแม่แบบนั้น ส�ำหรับการวิ่งน้องพีจะขอกับผมว่าปะป๊าน้องพีอยากวิ่ง เราก็วิ่ง กันทีส่ วนต�ำหนักน�ำ้ ทีบ่ า้ น แต่สำ� หรับการแข่งขันผมก็ยงั ไม่ได้ให้เขาวิง่ แข่งเต็มที่เท่าไหร่ ถ้ามีรายการไหนที่เหมาะกับเด็ก สถานที่จัดงาน ปลอดภัย ถ้าเขาขอลงแข่งก็คอ่ ยให้เขาลงรายการระยะทางต้องไม่เกิน 3 กิโลเมตร ให้เขาท�ำเต็มทีไ่ ด้แค่ไหนก็แค่นนั้ ไม่กดดันว่าเขาจะต้องชนะ อายุของเด็กที่เหมาะสมที่จะลงสนามวิ่ง คุณด�ำ: ผมว่าสนามวิง่ บ้านเราเขาไม่ได้คดิ ถึงเด็กจริงๆ ทีแ่ ข่งกัน ทุกอาทิตย์นกี้ ย็ งั ไม่คอ่ ยมีสนามวิง่ ทีเ่ หมาะกับเด็กเท่าไหร่ ถ้าจะส่งเสริม การวิ่งจริงจัง ผมว่าต้องเริ่มที่ 3 กิโลเมตร แต่ถ้าถามว่าระยะทาง 5 กิโลเมตรล่ะ เด็กวิ่งได้ไหม ก็วิ่งได้แต่ร่างกายของเด็กก็จะบอบช�้ำเร็ว กว่าเด็กคนอืน่ ๆ เรือ่ งของสนามวิง่ ก็อกี เรือ่ งหนึง่ คือความปลอดภัยของ สถานที่แข่งขัน เช่น ในเมืองที่การจราจรคับคั่ง เด็กเสี่ยงที่จะถูกรถชน ได้ง่ายมาก พ่อแม่ก็ไม่อยากให้ลูกมาเสี่ยงกับสนามแข่งขันแบบนี้ ครอบครัวเราจะอนุญาตให้ลกู ลงสนามได้กต็ อ่ เมือ่ หนึง่ ระยะทางไม่เกิน 3 กิโลเมตร สองต้องมีความปลอดภัยสูง ถ้าครบสองข้อนี้ผมว่าพ่อแม่ ทีไ่ หนก็อยากให้ลกู มาวิง่ ตราบใดทีพ่ อ่ แม่ยงั คิดว่าตัวเองเสีย่ ง ก็ยากที่ เขาจะพาลูกมาวิ่ง เราก็จะไม่มีนักวิ่งหน้าใหม่
มีคำ� แนะน�ำส�ำหรับคุณพ่อคุณแม่ทอี่ ยากพาลูกๆ วิง่ ออกก�ำลังกาย คุณด�ำ: ส�ำหรับบ้านผม เราไม่สั่งให้เขาวิ่ง แต่เราวิ่งให้เขาดู แล้ว วันหนึ่งถ้าเขาอยากวิ่งเขาจะบอกเราเอง เหมือนที่น้องพีบอกผมว่า อยากวิ่ง ตอนนี้น้องโมลีก็เริ่มบอกแล้วว่าอยากจะวิ่ง หลายคนมีเป้าหมายการวิ่งแตกต่างกัน วันนี้เป้าหมายการมาวิ่ง ของครอบครัวเราคืออะไร คุณด�ำ: เมื่อก่อนก็ต้องยอมรับว่าเราวิ่งและดูโอกาสของการได้ ถ้วยรางวัล เพราะว่าเรายังโสด แต่วันนี้ไม่ใช่ เราต้องการสนามวิ่งที่มี ความปลอดภัย มีโรงแรมอยู่ใกล้ๆ เพื่อที่เราจะได้มาพักผ่อนด้วย จุดประสงค์ของเราเปลี่ยนไปตั้งแต่เรามีลูก เรารู้สึกว่าลูกเราจะได้มี ความสุขด้วย นอกจากตามพ่อแม่มาอย่างเดียว จุดประสงค์ของเราคือ ต้องการมาหาความสุขทุกๆวันอาทิตย์ เพื่อชาร์ตแบตและกลับไป ท�ำงานจันทร์ถึงเสาร์ ถ้วยรางวัลเป็นเรื่องรอง บางรายการไม่มีการ แข่งขันเราก็ไป เพราะเราอยากพาลูกไป ยิ่งถ้ามีสถานที่ท่องเที่ยว ใกล้เคียงก็ยิ่งดี เป็นการพาลูกไปเปิดโลกทัศน์ ผมว่าไม่เฉพาะการพา ลูกไปสนามวิง่ เท่านัน้ นะ แต่การพาเขาไปไหนมาไหนตลอดเวลาไปเจอ คนใหม่ๆ ท�ำให้เขาไม่กลัวใคร ขณะเดียวกันก็รู้จักนอบน้อมกับผู้ใหญ่ เกิดการล�ำดับอาวุโส มันเป็นส่วนหนึ่งที่ท�ำให้เขาสนุกกับการใช้ชีวิต สนุกกับการเจอคนใหม่ๆ
ตลอดการสนทนากับคุณด�ำและคุณมอร์ น้องพี น้องโมลี และ น้องแสนดี ก็เดินเข้ามาหาปะป๊าและหม่าม้า พูดคุย และตั้ง ค�ำถามอย่างอารมณ์ดี ไม่มีอาการกลัวคนแปลกหน้าเลย • ถ้าป๊ากับม้าออกไปวิง่ น้องพี น้องโมลี และน้องแสนดี ท�ำอะไร ระหว่างรอคะ น้องโมลี: ป๊าจะอนุญาตให้เล่นเกม วันนี้ได้วาดรูปด้วยค่ะ (น้องแสนดีเดินเข้ามาหาพี่สาวและส่งเสียงหัวเราะ) น้องพี: บางทีน้องพีก็ออกไปวิ่งกับป๊า สนุกดี วันนี้ได้วิ่งด้วย ไม่ชนะเพราะป๊าพาหลงทาง (หัวเราะเขินๆ) • ปกติแล้วป๊ากับม้าพาไปวิ่งที่ไหนบ้างคะ น้องพี: ป๊าจะพาไปวิ่งบ่อยๆ ที่สวนต�ำหนักน�้ำใกล้บ้าน บางวัน ก็วิ่ง บางวันก็ไปเล่นเฉยๆ สนุกเพราะได้ไปออกก�ำลังกาย น้องโมลี: โมลีวิ่งสเต็ปวัน (ตั้งท่าเตรียมวิ่ง แล้วก็วิ่งไปหา คุณมอร์ ก่อนจะวิ่งไปด้วยกัน)
39
UPDATE
วิ่ ง ทั น โ ล ก e
oorrunningblog
มารู้จัก โอเรียนเทียริงกันเถอะ สองสามปีก่อน เคยมีคนปรารภในเว็บบอร์ดของชมรม วิ่งแห่งหนึ่งว่า ไม่ชอบกีฬาวิ่งเพราะรู้สึกว่าไม่ได้ใช้สมองอะไร ใช้แต่ก�ำลังอย่างเดียว กระทู้นี้ร้อนแรงยิ่งนัก เพราะสามารถ ตีความให้รสู้ กึ เหมือนโดนด่าทางอ้อมได้ ว่าทีต่ นเองวิง่ เก่งหรือ หลงใหลการวิ่ ง อยู ่ ใ นขณะนี้ ก็ เ พราะเป็ น มนุ ษ ย์ ป ระเภท สมองน้อย- ก�ำลังเยอะ
แต่จากการซ้อมวิ่งเกือบทุกวัน เดือนละ 200 กม. ขึ้นไป เราใน ตอนนั้นที่เพิ่งติดวิ่งใหม่ๆ กลับเห็นสอดคล้องกับเจ้าของกระทู้ ว่าใน ขณะวิ่ง-ไม่ว่าจะแข่งหรือซ้อม ไม่มีกลยุทธ์ใดๆ ทั้งนั้น ที่จะต้องผลิต จากสมอง สิ่งที่ต้องผลิตมีก็แต่เพียง “ก�ำลัง”เท่านั้น ทั้งก�ำลังกายและ ก�ำลังใจ และถ้าอยากเป็นผูช้ นะ คุณก็เพียงต้องท�ำสถิตใิ ห้ดกี ว่าคูแ่ ข่ง... ตรงไปตรงมาเพียงเท่านี.้ .. แต่นนั่ ก็ไม่ได้แปลว่าการวิง่ เป็นกีฬาของคน ไม่มีสมอง เพียงแต่เราเก็บสมองไว้ท�ำเรื่องอื่นที่จ�ำเป็นเท่านั้น และ อันทีจ่ ริง รอบตัวเราก็มกี ารแข่งขันท�ำนองนีเ้ ยอะแยะอาทิเช่น ประกวด นางงามก็ต้องเฟ้นหาคนที่สวย ประกวดนักร้องก็ต้องเฟ้นหาคนที่ เสียงดี จะมีประโยชน์อะไรถ้าได้นางงามหน้าปลวก นักร้องเสียงเป็ด แต่ไอคิว 180 อย่างไรก็ตาม โลกนีย้ งั มีการแข่งขันวิง่ อีกแบบทีต่ อ้ งใช้สมองด้วย และวันนี้วิ่งทันโลกจะแนะน�ำให้ได้รู้จักกันค่ะ มันคือโอเรียนเทียริง (Orienteering) หรือเรียกอีกอย่างว่า การวิ่งแผนที่เข็มทิศ นั่นเอง ประวัติ โอเรียนเทียริงมีต้นก�ำเนิดในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 (อันหมาย ถึงปี ค.ศ. 18xx ปลายๆ) ในประเทศสวีเดน ชื่อของมันมาจากค�ำใน ภาษาสวีดิชว่า orientering ซึ่งแปลว่าการข้ามดินแดนที่ไม่รู้จักโดยใช้ 40 THAI JOGGING VOLUME 13 ISSUE 95
แผนที่และเข็มทิศน�ำทาง ในช่วงแรกเป็นกีฬาที่เล่นกันอยู่เฉพาะใน กองทัพเท่านัน้ จนเมือ่ ปี 1897 จึงได้เปิดให้พลเรือนเข้าร่วมแข่งขันเป็น ครั้งแรก หลังจากการถือก�ำเนิด 30 กว่าปี โอเรียนเทียริงจึงเริม่ ได้รบั ความ นิยมอย่างแพร่หลาย เนือ่ งจากเพิง่ มีการประดิษฐ์เข็มทิศทีร่ าคาไม่แพง และมีความแม่นย�ำ ในที่สุดเมื่อสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สอง โอเรียน เทียริงก็เป็นที่รู้จักของคนทุกทวีป ล่าสุด สมาพันธ์โอเรียนเทียริง นานาชาติ (IOF- International Orienteering Federation) ซึ่งเป็น
องค์กรที่ท�ำหน้าที่ควบคุมดูแลการแข่งขันโอเรียนเทียริง ท�ำนองเดียว กับที่ IAAF ดูแลการแข่งขันกรีฑา มีสมาชิกแล้วทั้งหมด 76 ประเทศ รวมทั้งประเทศไทยด้วย ในบ้ า นเรา กี ฬ าชนิ ด นี้ เ ล่ น กั น อยู ่ แ ต่ ภ ายในกองทั พ เท่ า นั้ น อย่างไรก็ตาม ในปี พ.ศ. 2526 ได้มกี ารจัดแข่งขันทีเ่ ปิดให้บคุ คลทัว่ ไป ได้เข้าร่วมเป็นครั้งแรก และครั้งเดียว ที่สวนลุมพินี กรุงเทพฯ โดยใน ตอนนั้น อ. สถาวร จันทร์ผ่องศรี บรรณาธิการของเราได้มีโอกาสเข้า ร่วมแข่งขัน และสามารถคว้ารางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1 ได้อีกด้วย ท่านได้เล่าให้ฟงั ว่า เป็นกีฬาทีส่ นุกสนานท้าทาย สร้างความประทับใจ เป็นอย่างยิ่ง
ลักษณะการแข่งขัน จริงๆ แล้วโอเรียนเทียริงเป็นค�ำเรียกรวม ของกีฬาประเภททีต่ อ้ ง เดินทางในพืน้ ทีแ่ ห่งหนึง่ เพือ่ ไปยังจุดต่างๆ ทีก่ ำ� หนด โดยอาศัยแผนที่ และเข็มทิศน�ำทาง โดยการเดินทางจะเป็นแบบใดก็ได้ อาทิเช่น ถ้าเดิน ทางโดยเรือแคนูก็จะเรียกว่า Canoe orienteering ถ้าเดินทางด้วย จักรยานเสือภูเขาก็จะเรียกว่า Mountain bike orienteering แต่สำ� หรับ โอเรียนเทียริงทีก่ ล่าวถึงในทีน่ ี้ ใช้การเดินทางด้วยเท้า ชือ่ เต็มๆ ของมัน จึงเป็น Foot orienteering นั่นเอง การแข่งขันส่วนใหญ่นยิ มจัดในพืน้ ทีธ่ รรมชาติ ทีม่ คี วามสวยงาม และมีภูมิประเทศหลากหลาย เช่นป่าที่มีทั้งบริเวณป่าโปร่ง ป่าทึบ ล�ำธาร บึง โขดหิน เนินเขา ทั้งนี้เพื่อทดสอบการตัดสินใจและทักษะ การใช้แผนทีแ่ ละเข็มทิศ เนือ่ งจากการเดินทางไปยังจุดทีก่ ำ� หนดแต่ละ จุด ซึ่งเรียกว่าจุดควบคุม (control point) อาจจ�ำเป็นต้องใช้เส้นทางที่ ไม่เป็นเส้นตรง เพราะมีภูมิประเทศอันเป็นอุปสรรคกีดขวางอยู่ ก่อนปล่อยตัว นักกีฬาจะได้รับแจกเข็มทิศและแผนที่ซึ่งท�ำขึ้น เป็นพิเศษส�ำหรับการแข่งขันโอเรียนเทียริงโดยเฉพาะ ซึง่ นอกจากจะมี เส้นบอกระดับความสูงของพื้นที่แล้ว ยังบอกลักษณะของภูมิประเทศ ด้วย เช่นบริเวณนีเ้ ป็นป่า พืน้ ทีเ่ พาะปลูก ล�ำธาร ฯลฯ โดยใช้สญ ั ลักษณ์ ทีก่ ำ� หนดเป็นมาตรฐานจาก IOF เพือ่ ให้นกั กีฬาทุกชาติทกุ ภาษาเข้าใจ ตรงกัน
นอกจากนีน้ กั กีฬายังต้องถือกระดาษส�ำหรับท�ำเครือ่ งหมาย หรือ ทีเ่ รียกว่าบัตรควบคุม (control card) ติดตัวไปด้วย เมือ่ ไปถึงจุดควบคุม แต่ละจุดซึง่ มีสญ ั ลักษณ์มาตรฐานเหมือนกันทัว่ โลกคือ ธงสีสม้ -ขาว ก็ ให้นำ� เครือ่ งเจาะกระดาษทีจ่ ดุ นัน้ เจาะบัตรควบคุมในช่องทีก่ ำ� หนดไว้ รูปแบบของเข็มเจาะจะเป็นเครื่องพิสูจน์ว่านักกีฬาได้ผ่านจุดควบคุม นั้นๆ จริงหรือไม่ และเพื่อป้องไม่ให้นักกีฬาวิ่งตามกัน โดยไม่ใช้แผนที่ โดยปกติจะท�ำการปล่อยตัวทีละคน ห่างกันอย่างน้อย 1 นาที หรือ มิฉะนั้นก็ปล่อยตัวคนละจุด รอบบริเวณแข่งขัน วิธีการหาผู้ชนะ มีสองแบบแล้วแต่จะก�ำหนด นั่นคือแบบเก็บคะแนนและแบบ ท�ำเวลา โดยในแบบแรก จุดควบคุมแต่ละจุดจะมีคะแนนให้ไม่เท่ากัน แล้วแต่ความยากง่าย นักกีฬาจะต้องพยายามวิ่งหาจุดควบคุมให้ได้ คะแนนมากทีส่ ุดและต้องกลับมาทีเ่ ส้นชัยให้ทนั เวลาทีก่ ำ� หนด กรณีที่ กลับมาล่าช้าจะถูกหักคะแนนตามจ�ำนวนนาที ผูช้ นะคือผูท้ ไี่ ด้คะแนน สะสมสูงที่สุด อีกแบบหนึง่ ซึง่ นิยมกันมากกว่าคือแบบท�ำเวลา นักกีฬาจะต้อง วิง่ ผ่านจุดควบคุมทุกจุด ผูช้ นะคือผูท้ ที่ ำ� เวลานับแต่ปล่อยตัวจนถึงเข้า เส้นชัยได้น้อยที่สุด ประเภทการแข่งขัน เวลาดังกล่าวนีเ้ องจะเป็นตัวก�ำหนด “ระยะทาง” ของการแข่งขัน โอเรียนเทียริง เนือ่ งจากกีฬาชนิดนีไ้ ม่สามารถระบุระยะทางได้แน่นอน เหมือนการวิ่งถนน ที่แบ่งเป็นฟูลมาราธอน ฮาล์ฟมาราธอน ฯลฯ โอเรียนเทียริงจึงก�ำหนดไว้วา่ การแข่งขันประเภทระยะไกลหรือคลาสสิก คือการแข่งขันที่ผู้ชนะต้องใช้เวลาประมาณ 75-90 นาที เนื่องจากต้อง วิ่งผ่านพื้นที่กว้างใหญ่ และภูมิประเทศยากล�ำบาก ส่วนประเภทระยะ กลาง ผู้ชนะต้องใช้เวลาประมาณ 30 นาทีเพราะก�ำหนดจุดควบคุม จ�ำนวนน้อยกว่า และสุดท้ายคือระยะสปรินท์ ซึง่ ผูช้ นะจะใช้เวลาเพียง 12-15 นาทีเท่านั้น เพราะมักจัดในพื้นที่เล็กๆ เช่นตามสวนสาธารณะ หรือสถานที่อื่นๆในเมือง และใช้จุดควบคุมเป็น ม้านั่ง ถังขยะ รูปปั้น ฯลฯ ที่พบได้ทั่วไปในสวนนั้น เป็นยังไงบ้างคะ อ่านแล้วรู้สึกอยากลองวิ่งแบบใช้สมองกับ โอเรียนเทียริงกันบ้างหรือยัง น่าเสียดายที่ในเมืองไทยมีการแข่งขัน เฉพาะในกีฬาของกองทัพบกและกองทัพเรือ ดังนั้นถ้าอยากลองจริงๆ ก็คงต้องวิ่งที่ต่างประเทศไปพลางๆ ก่อน ที่ใกล้บ้านเราที่สุดคือฮ่องกง แต่ก็ไม่แน่นะคะ เร็วๆ นี้อาจมีการจัดสาธิตการแข่งขันโอเรียนเทียริง เพือ่ ตอบสนองนักวิง่ ทีต่ อ้ งการความสนุกสนาน ท้าทาย แปลกใหม่ แถม ยังได้สัมผัสธรรมชาติไปในตัวอีกด้วย...คอยติดตามด้วยใจระทึก พลันค่ะ ^ ^ ที่มา http://en.wikipedia.org/wiki/Orienteering http://orienteering.org/
41
UPDATE
ส ะ กิ ด ติ่ ง นั ก วิ่ ง ไ ท ย
e เลดี้ แซบเวอร์
กราบสวัสดีค่ะ พ่อแม่ ลุงป้า น้าอา นักวิ่งทั่วประเทศที่เคารพรักทุกๆท่านนะค่ะ พบกันหนูเลดี้ กับ คอลัมภ์เล็กๆที่จะมาหยิกแก้มหยอก เพื่อนนักวิ่งที่รักและเคารพ และรายงานข่าวสารตลอดจน เล่า ประสบการณ์ ทีห่ นูเลดีไ้ ปได้ไปวิง่ ตามสนามวิง่ ต่างๆ ให้ทกุ ๆท่านได้อา่ นไปยิม้ ไป เดือนทีแ่ ล้วมีนาคม 2557 อุณหภูมิในบ้านเราเริ่มร้อนขึ้น เดือนนี้ช่วงกลางวัน ร้อนมากเลยค่ะ เวลาหนูเลดี้ลงมาจากตึก ที่ท�ำงาน ต้องเดินหลบแดดเพราะกลัวผิวอันเนียนนุ่มของหนูเลดี้จะโดนแดดเลียเสียหาย บางวันมี เสาไฟฟ้า ก็สาวออฟฟิศก็แทบจะเดิน เป็นเส้นตรงกันเลยทีเดียว ไม่ได้ค่ะ ความสวยกับหนูเลดี้เป็น ของคู่กันค่ะ
ปิดฉากโครงการวิ่งสะสมระยะทางได้อย่างสวยหรู ส� ำ หรั บ โครงการวิ่ ง สะสมระยะทางของชมรม ฟอร์รันเนอร์ ซึ่งจัดติดต่อกันมาหลายปีๆ นี้ก็จัดงาน มอบรางวัล “ราตรีปอดเหล็ก” ขึน้ ที่ สโมสรข้าราชบริพาร เมื่อค�่ำคืนวันที่ 23 กุมภาพันธ์ ที่ผ่านมา หนูเลดี้ แอบปลื้มใจกับเจ้าภาพไม่ได้เพราะนักวิ่งมาร่วมงาน กันคับคัง่ บางชมรมฯ เดินทางมารับรางวัลกันไกลจาก ทางใต้ของเมืองไทยกันเลยทีเดียว โดยแชมป์ของปีนี้ ฝ่ายชายตกเป็นของพี่อา ธรรมรักษ์ ตระการภาสกุล ส่วนฝ่ายหญิงตกเป็นของคุณน้าเยาวลักษณ์ จินงี่ ซึง่ ทัง้ สองท่านได้รบั ถ้วยรางวัลเกียรติยศพร้อมเงินรางวัล ท่านละ 10,000 บาท แต่หนูเลดี้ฮาสุดๆ ก็ตรงพิธีกร ประจ�ำงาน คุณอาปูร้อยเสียงแซวตลอดว่า ผู้ที่ได้รับ รางวัลทั้งสองหมดเงินไปกับการเดินทางคนละหลาย แสน แหม๋คณ ุ อาปูคะ่ คนมีตงั ค์ทำ� อะไรก็ไม่นา่ เกลียด ค่ะ ยิ่งมีตังค์บวกกับความมานะอดทน ส่งผลให้ได้ แชมป์ อันนี้ต้องชื่นชมกันเป็นกรณีเร่งด่วนจี๋เลยคร่า
ไฮไลต์ส�ำคัญของงานน่าจะโฟกัสไปที่ สี่สาวฟอร์รันเนอร์ มาแดนซ์ ขอใจแลกเบอร์โทร อูยยย สนุกสนานสุดติง่ จริงๆค่ะ โดยเฉพาะอย่าง ยิ่ง คนที่หนูเลดี้ไม่เคยทราบมาก่อนเลยว่าอยู่ชมรมฟอร์รันเนอร์นั้น ก็คือ คุณน้ากุ้ง แม่ค้ารองเท้าที่ขายรองเท้าอยู่ตามงานวิ่งจนร�่ำรวย ติดอันดับเศรษฐีประจ�ำวงการวิง่ บ้านเรา ทัง้ สีค่ นแดนซ์สดุ มันส์จริงๆ ค่ะ ปีหน้าขออีกนะค่ะ หนูเลดี้กดให้ล้านไลค์เลยค่ะ
ขอแสดงความยินดีกับลุงอ�ำนาจ พรหมภินันท์ แชมป์วิ่งขึ้นตึกใบ หยกในกลุม่ อายุ 60 ปีชาย ซึง่ เท่าทีส่ บื ข่าวมา ลุงอ�ำนาจ เวลาวิง่ แข่งมินิ ก็ตดิ ถ้วยรางวัลบ้าง ไม่ตดิ บ้าง แต่เวลาขึน้ ตึกท�ำไมถึงฟอร์มท๊อปฟอร์ม สามารถ โค่ น นั ก วิ่ ง แนวหน้ า ในกลุ ่ ม เดี ย วกั น ได้ อ ย่ า งราบคาบ เคล็ดลับเด็ดก็คือ ลุงอ�ำนาจ ท�ำงานโรงแรม ก็จะใช้บันไดหนีไฟฝึก ซ้อมเสมอๆ สุดยอดเลยค่ะลุง ปรบมือให้ดังๆ เลยค่ะ ส่วนอีกข่าวที่ขออนุญาตแซวนะค่ะ วันก่อนเห็นประกาศในเฟสว่า จะไปเก็บภาพงานวิ่ง บิกินี่บีชชะอ�ำ ส�ำหรับพี่โปรรุจน์ โปรคนดังแห่งค่ายชัตเตอร์รันนิ่ง ทิ้งเพื่อนๆและทีมงานชุดใหญ่ให้อยู่เก็บภาพที่ถนนอักษะ เป็นอันเข้าใจค่ะ พอหนูเลดี้ไป ดูภาพ ก็เห็นภาพนักวิ่งหญิงท่านนึงซึ่งคุ้นหน้าคุ้นตากันดี เพราะพี่เขาชื่อพี่แป้น ซึ่งเป็นแฟนพี่โปรรุจน์ แต่ชุดของพี่แป้น ไม่เห็นใส่บิกินี่เลยล่ะค่ะพี่โปรรุจน์ ด้วยความสอดรู้สอดเห็นของหนูเลดี้ ก็สอบถามว่าท�ำไมไม่สวมชุดบิกินี้ลงแข่ง ค�ำตอบคือ พี่โปรรุจน์ สั่งห้ามเด็ดขาด ฮิ้วๆๆ ฮ่าๆๆ 42 THAI JOGGING VOLUME 13 ISSUE 95
ส่งมอบเงินบริจาคเป็นทีเรียบร้อยแล้ว ส�ำหรับงานวิ่งอมารี มิดไนท์รัน ปี 2013 เป็นเงิน สองล้านบาท น�ำโดยคุณปิแอร์ อังเดร เพเลเทียร์ บอสใหญ่อมารี (ปีที่ แล้วหนึง่ ล้านสีแ่ สนบาท) โดยทีบ่ อสใหญ่ อมารีพาคณะผูบ้ ริหารเดินทางไปลพบุรี ด้วยตัวเอง เพือ่ ส่งมอบเงินบริจาคให้กบั มูลนิธสิ ทิ ธิเด็ก บ้านแกร์ดา้ ขอให้กจิ การ ในเครื อ อมารี มี ค วามเจริ ญ รุ ่ ง เรื อ ง ตลอดไปเจ้าค่ะ
ส่วนนักวิง่ ท่านนี้ แอบเห็นรูปในอดีตกับ ปัจจุบนั ต่างกันเหมือนคนละคน หนูเลดี้ ก�ำลังกล่าวถึง คุณพีก่ บ พรศักดิ์ ปิน่ แก้ว ประธานชมรมวิง่ ชัตเตอร์รนั นิง่ นอกจาก ฝี เ ท้ า จะดี ขึ้ น น�้ ำ หนั ก ตั ว ลดลงแล้ ว รูปร่างยังเฟริม์ ดูมกี ล้ามเนือ้ แข็งแรง ไว้ มีโอกาสเจอท่านประธานกบ หนูเลดีจ้ ะ กระซิ บ ขอสู ต รลั บ ซะหน่ อ ยแล้ ว ค่ ะ เพราะหนู เ ลดี้ อ วบระยะสุ ด ท้ า ย คง ต้ อ งหาที่ ป รึ ก ษาเป็ น การด่ ว นที่ สุ ด ดดดดดดดดดดดดดดค่ะ
กลายเป็นงานวิ่งที่มีนักวิ่งไปร่วมงานกันเกินเป้าหมายเพราะตาม ก�ำหนดการจัดวันเดียวกันกับงานใหญ่อย่างซุปเปอร์สปอร์ต 10 ไมล์ แต่เมือ่ ก่อนถึงวันจัดงานไม่ถงึ 10 วัน ซุปเปอร์สปอร์ตประกาศเลือ่ น จัดงานอย่างไม่มกี ำ� หนด ท�ำให้นกั วิง่ เบนเข็มไปร่วมงานวิง่ ราชวินติ ปานข�ำ ซึ่งจัดที่ถนนอักษะกันอย่างล้นหลามหลายพันคนเสื้อหมด เบอร์หมด จนเจ้าภาพต้องประกาศให้วิ่งฟรี เพราะกลัวจะมีปัญหา เรื่องเหรียญรางวัลตามมา หนูเลดี้ ก็เรียนตามตรงว่า ก็รีบไปแต่เช้า กลัวบัตรหมดแล้วจะไม่ได้เหรียญมาสะสม ประมาณตีห้าครึ่ง ก็ ประกาศให้วิ่งฟรี เฉียดฉิวไปแบบเส้นยาแดงผ่าแปดเลยค่ะ หนูเลดี้ ได้มโี อกาสวิง่ บนถนนอักษะเป็นครั้งแรก เส้นทางสวย งามมาก การ จราจรถึงขึ้นระดับความปลอดภัยสูงเพราะปิดถนนแบบ 100% แต่ พอหนูเลดี้กลับมาบ้าน มันปวดกล้ามเนื้อแปลกๆ ถามนักวิ่งรุ่นพี่ก็ บอกว่า เป็นเพราะถนนคอนกรีต ท�ำให้เป็นแบบนี้ ความรู้ใหม่ของ นักวิง่ หน้าใหม่เลยค่ะ งานหน้านอกจากเส้นทางทีป่ ลอดภัยแล้ว ต้อง ดูสภาพเส้นทางประกอบด้วย สมัยนีง้ านวิง่ จะให้ความส�ำคัญกับนักวิง่ แฟนซี ทีเ่ ป็น ที่คุ้นหน้าคุ้นตาในบ้านเราก็จะมีคณะแฟนซีของคุณ ป้า เนเน่ คุณลุงบุญเลิศและภรรยา และอีกหลายๆ ท่าน แต่หนูเลดี้แอบบันทึกภาพนักวิ่งชายท่านนึงที่ ก�ำลังพยายาม ประท้วงผลการตัดสินรางวัลนักวิ่ง แฟนซีที่งานไทยซิกข์ว่าท�ำไมตนถึงไม่ได้รับรางวัล หนูเลดี้ก็หันไปมองกลุ่ม ที่ได้รับรางวัลกับลุงที่ก�ำลัง ประท้วง เอ้อ คุณลุงเจ้าขา อย่างที่คุณลุงแต่ง ไม่ได้ เรียกแฟนซีมั่งค่ะ แฟนซีมันควรจะอลังการงานสร้าง กว่านี้อ่ะค่ะ เพราะชุดของคุณลุงเหมือนชุดอยู่บ้าน แล้วใส่รองเท้าผ้าใบแค่นั้นเองอ่ะค่ะ
ถือเป็นเรื่องประทับใจส่วนตัวก็ว่าได้ส�ำหรับงานวิ่ง ยูนคิ เขาใหญ่มนิ ฮิ าล์ฟมาราธอน เมือ่ 2 มีนาคม 2557 ที่ผ่านมา ระหว่างที่จัดพิธีมอบถ้วยรางวัล ทางคณะ กรรมการดูเวลา 08.00 น.ให้หยุดเพือ่ ร้องเพลงชาติซงึ่ หนูเลดี้ไปร่วมงานวิ่งมาหลายสิบงานเพิ่ งเคยเจอ งานนี้เป็นงานแรกที่เบรคเคารพธงชาติ นักวิ่งและ ผูต้ ดิ ตามได้มโี อกาสยืนร้องเพลงชาติรว่ มกัน ขอแสดง ความชื่นชมอย่างยิ่งมา ณ โอกาสนี้ค่ะ
ด่วน!! หลุดเสื้อ ท๊อปร้อยงานวิ่ง สวนพฤกษ์99 อัลตร้ามาราธอน 10 ชั่วโมง 2557 ซึ่งจัดประเภทการแข่งขันเป็นสองประเภทคือประเภท เดี่ยวและประเภททีม หนูเลดี้เห็นเสื้อท๊อปร้อยแล้วอยากได้ แต่แค่ คิดจะลงคงไร้ความสามารถแต่อาจจะลองหาทีมดูค่ะ แต่ปีหน้าถ้า แกร่งกว่านี้ อาจจะเห็นหนูเลดี้ ลงแข่งงานวิ่งงานนี้ ก็เป็นไปได้ค่ะ เพราะเสือ้ ตัวนีใ้ ส่ไปไหนก็ยดื ได้ทวั่ ว่า หนูเลดีน้ กั วิง่ หญิงทีแ่ กร่งทีส่ ดุ ในปฐพี
ตอนนี้ตารางแข่งขันวิ่งเดือนเมษาคลอดออกมาแล้ว มีงานวิ่งน้อย มากอาจจะเป็นเพราะเป็นเดือนทีต่ รงกับเทศกาลสงกรานต์กเ็ ป็นไป ได้ งั้นลองตามหนูเลดี้มาค่ะว่ามีงานใดฝากประชาสัมพันธ์มาบ้าง เปิดประเดิมด้วยงานวิ่งใน กทม. รัฐประศาสนศาสตร์ นิด้ามินิ มาราธอนครั้งที่ 4 ในวันอาทิตย์ที่ 6 เมษายน ปล่อยตัวที่นิด้า บางกะปิ สนใจสอบถามรายละเอี ย ดได้ ที่ คุ ณ ลุ ง สายั ณ ฑ์ สมดุลยาวาทย์ บอสใหญ่จ๊อคแอนด์ จอย ได้เลยค่ะ เนื่องจากมี งานเดียว อย่าประมาทนะค่ะส�ำหรับนักวิ่งที่ต้องการไปร่วมงาน แนะน�ำให้สมัครล่วงหน้า เพื่อประกันความผิดหวัง ตอนนี้งานวิ่ง เมืองไทยพีคมากจริงๆค่ะ
งานต่ อ ไปส่ ง ท้ า ยปลายเดื อ นแห่ ง ความร้อน มีงานใหญ่ชนกันสองงานจ�ำ ได้ ว ่ า ปี ที่ แ ล้ ว ก็ ช นกั น เพราะถื อ ฤกษ์ สัปดาห์สดุ ท้ายเดือนเมษายนจัดงานวิง่ โดยขอประชาสัมพันธ์งานแรกก่อนคือ งานวิ่ง ศิริราช ผสานชุมชนซึ่งจัดครั้งที่ 8 แล้ว ส่วนอีกงานก็งานประเพณีเก่า แก่ของเมืองไทย สิงห์บุรีซุปเปอร์มินิฮาล์ ฟ มาราธอนครั้ ง ที่ 20 งานนี้ ลุงมนูญ สุภาวิตา ทุ่มสุดตัว รับประกัน คุณภาพงานวิ่ง เพราะลุงมนูญ ก็เป็น นักวิ่งเหมือนกับลูกๆ หลานๆ ในวงการ วิ่งถนน เพราะฉะนั้น เรื่องดูแลต้อนรับ ไม่เป็นสองรองใครเจ้าค่ะ ส่งท้ายเล่มนี้ ด้วยความรู้สึกดีๆ ที่มีต่อ วงการวิ่งตลอดเวลาที่ผ่านมา ความ รู้สึกดีๆที่มีต่อคณะท�ำงานของวารสาร ไทยจ๊อคกิ้ง และโอกาสดีๆที่ได้รับจาก กองบรรณาธิการ ทีม่ อบให้หนูเลดีเ้ ขียน คอลัมภ์เล็กๆครบ12 เล่ม 1 ปีเต็มๆ ตอน นี้ ห นู เ ลดี้ ก็ ต ้ อ งรอการประเมิ น จาก กองบรรณาธิการ ถ้าฉบับหน้าคอลัมภ์ นี้ยังอยู่แสดงว่าประเมินผ่าน แต่ถ้า คอลั ม ภ์ นี้ ห ายไป นามปากกานี้ ก็ จ ะ สลายไปกับอากาศ ทุกอย่างอยูท่ ลี่ งุ ป้า น้าอา ตอบรับกับคอลัมภ์ของหนูเลดี้ มากน้อยเพียงใด ขอก�ำลังใจเพียงแค่ อ่าน วิจารณ์ ถามถึงแค่นกี้ เ็ ป็น ก�ำลังใจ ในการเขียนด้วยจิตสาธารณะของหนู เลดี้แล้วค่ะ ขอบคุณมากๆ ค่ะสวัสดีค่ะ
43
6 6 13 15 19 27 27 27 3 4 4 11 11 11 11 13 17 18 18 25 25 25 31 31
รัฐประศาสนศาสตร์นิด้ามินิมาราธอน ครั้งที่ 4 เดิน-วิ่งมินิมาราธอน 96 ปี ร.พ.ทุ่งสง #9 สงกรานต์เชียงใหม่มินิไตรกีฬา 2014 วิ่งมหาสนุก มหัศจรรย์หาดสันหลังมังกร ตันหยงโปสตูล ครั้งที่ 2 เดิน 10,000 ก้าว สองเท้า พิชิตโรค สนาม 1 สิงห์บุรี ซุปเปอร์มินิ-ฮาล์ฟมาราธอน # 20 ศิริราช เดิน-วิ่ง ผสานชุมชน ครั้งที่ 8 สิงห์ เก่ง แกร่ง กล้า ออปสตาร์เคิล เรซ #2 เดิน 10,000 ก้าว สองเท้า พิชิตโรค สนาม 2 สวนพฤกษ์ 99 อัลตร้ามาราธอน 10 ชั่วโมง 2557 คนเหล็ก พิชิตภูกระดึง 2014 สิงห์ บางกอก 14 เค 2014 เอสซีจีเคมิคอลส์ เทศบาลมาบตาพุด มินิมาราธอน #5 ภูหินร่องกล้า ซุปเปอร์ฮาล์ฟมาราธอน เขาหินเหล็กไฟ ฮาล์ฟมาราธอน 2014 เดิน-วิ่ง วิสาขะ พุทธบูชา 2557 เดิน 10,000 ก้าว สองเท้า พิชิตโรค สนาม 3 อบจ.อ่างทอง มินิมาราธอน ครั้งที่ 3 ภูเก็ตอันดามัน มินิมาราธอน ครั้งที่ 3 ISUZU ROBOMAN Triathlon หาดใหญ่มาราธอน นานาชาติ ครั้งที่ 8 ทีลอซู วิ่งเพื่อเด็กน้อยในป่าใหญ่ 2557 เดิน 10,000 ก้าว สองเท้า พิชิตโรค สนาม 4 The Singha Rever Kwai Thophy 2014
ประจ�ำเดือน เมษายน 2557
3 / 10 กม. 3.5/10.5 กม. 5/10/ไตรกีฬา
นิด้า นครศรีธรรมราช เชียงใหม่
02-741-1900 081-081-7997 02-741-1900
JOG&JOY โรงพยาบาลทุ่งสง JOG&JOY
4 8 5/12/25 3.5/10.5 ผจญภัย
สตูล สวนสาธารณะพระราม 9 สิงห์บุรี โรงพยาบาลศิริราช เชียงราย
07-471-1225 02-741-1900 082-347-3689 02-419-8802 02-718-9581
สทก.สตูล JOG&JOY ชมรมวิ่ง/ส.ชาวตลาด แพทย์ศาสตร์ศิริราช ama-events
ประจ�ำเดือน พฤษภาคม 2557 8 10 ชั่วโมง 9.5 กม. 7/14 กม.
5/10.5 กม 3/10.5/24 10 / 21 KM 3 / 10 กม. 8 กม. 3/5/12 กม. 4/11.5 1.5+40+10 4/10/21/42 5 / 10 กม. 8 กม. ผจญภัย
สวนวชิรเบญจทัศ 02-741-1900 สวนนวมินทร์ภิรมย์ ภูกระดึง 042-871-333 สวนหลวง ร.๙ 02-741-1900
ระยอง พิษณุโลก เขาหินเหล็กไฟ หัวหิน NA สวนหลวงพระราม 8 อ่างทอง ภูเก็ตโบ๊ทลากูน สนามบินอู่ตะเภา หาดใหญ่ ตาก สวนลุมพินี กาญจนบุรี
ประจ�ำเดือน มิถุนายน 2557
8 Laguna Phuket International Marathon 2014 5k/10k/21k/42k 15 วิ่งผลัดคืนจันทร์เพ็ญ มหาสมุทรสู่มหาสมุทร 112.5 กม. 26 42 ปีรามค�ำแหง เดิน วิ่ง มินิมาราธอน (ลอยฟ้า)
44 THAI JOGGING VOLUME 13 ISSUE 95
5 / 10.5 กม.
ภูเก็ต ระนอง-ชุมพร
ส�ำนักกีฬามหาวิทยาลัยรามค�ำแหง
FINISH LINE
NEXT PROGRAM
JOG&JOY ชมรมฯสวนพฤกษ์99 อ�ำเภอภูกระดึง JOG&JOY
081-295-0319 093-897-5576 02-277-6670-1 081-658-4704 02-741-1900 081-981-3953 086-689-8082 086-689-8082 081-599-0731 02-741-1900 02-741-1900 02-718-9581
ชมรมฯมาบตาพุด 49 โบว์วิ่งกรุ๊ป AmazingField สมาพันธ์ชมรมเดิน-วิ่งฯ JOG&JOYย อบจ.อ่างทอง บจก ภูเก็ตโบ๊ทลากูน ROBOMAN Triathlon Hatyai Runner Club JOG&JOY JOG&JOY ama-events
Laguna 081-612-1116
นพ.เอาชัย กาญจนพิทกั ษ์
02-310-8303
เกตเวย์ซิตี้ มินิมาราธอนครั้งที่ 2 9 มีนาคม 2557 อบต.สำ�โรง การนิคมฯ จ.ฉะเชิงเทรา อ�ำเภอแปลงยาว ร่วมกับชมรมผูบ้ ริหารโรงงานนิคมอุตสาหกรรม เกตเวย์ซติ ี้ บริษทั MDX อบต.ส�ำโรง การนิคมฯ และจังหวัดฉะเชิงเทรา ร่วมจัดงาน เดินวิ่งการกุศล เกตเวย์ซอตี้ มินิมาราธอน ครั้งที่2 โดยรายได้จากการจัดการแข่งขันเพือ่ สมทบทุนซือ้ เครือ่ งมือ และ อุปกรณ์การแพทย์ให้โรงพยาบาลแปลงยาว
Khaoyai Half Marathon 2014 2 มีนาคม 2557 อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ (ด่านตรวจศาลเจ้าพ่อ) จ.นครราชสีมา เขาใหญ่ ฮาล์ฟมาราธอน คือ 1 ใน 3 สนาม(อีก 2 สนามคือ สุโขทัย มาราธอน และ อยุธยามาราธอน) กับโปรเจกต์ “วิ่งเพื่อมรดกโลก” ที่ สรรค์สร้างงานวิง่ โดย ยูนคิ รันนิง่ ซึง่ พิถพี ถิ นั ในการจัดงานวิง่ ให้เข้ากับ บรรยากาศและกลิ่นอายของวัฒนธรรมท้องถิ่นได้เป็นอย่างดี เขาใหญ่ฮาล์ฟมาราธอน มาราธอน 2556 นอกจากจะเป็น การจัดการแข่งขันในด้านกีฬาวิง่ เพือ่ สร้างเสริมสุขภาพและความสามัคคี แล้ว จุดมุงหมายที่ส�ำคัญที่ทางผู้จัดต้องการคือการปลูกจิตส�ำนึกให้ ตระหนักในเรื่องการอนุรักษ์และหวงแหนธรรมชาติของอุทยานแห่ง ชาติเขาใหญ่ ซึ่งถือเป็นมรดกโลกส�ำคัญชึ่งบนผืนแผ่นดินไทย ส�ำหรับเขาใหญ่ฮาล์ฟมาราธอน ครั้งนี้ยังได้รับการต้อนรับและ เข้าร่วมแข่งขันจากนักวิง่ และผูท้ สี่ นใจทัง้ ชาวไทยและชาวต่างชาติมากมาย เช่นเดิมและเหมือนทุกสนามที่ผ่านมาของงาน “ วิ่งเพื่อมรดกโลก” โดยยูนิครันนิ่ง 45
EVENT
e A Shutter Running
EVENT
e A Shutter Running
พระจอมเกล้าฯ-พระนครคีรีพระราชวังรามราชนิเวศน์ มินิมาราธอนครั้งที่ 14 9 มีนาคม 2557 อาคารราชพฤกษ์ โรงพยาบาลพระจอมเกล้า จังหวัดเพชรบุรี โรงพยาบาลพระจอมเกล้า จังหวัดเพชรบุรี ร่วมกับหน่วยงาน ราชการ และชมรมวิ่งในจังหวัดเพชรบุรี จัดการแข่งขัน “พระจอม เกล้าฯ-พระนครคีรี-พระราชวังรามราชนิเวศน์ มินิมาราธอน ครั้งที่ 14” ชิงถ้วยพระราชทานสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี งานวิ่ ง นี้ จั ด เพื่ อ สนั บ สนุ น ให้ บุ ค ลากรของโรงพยาบาล พระจอมเกล้า จังหวัดเพชรบุรี ผู้รับบริการ และประชาชนในจังหวัด เพชรบุรี มีสุขภาพดี ทั้งด้านร่างกาย จิตใจ อารมณ์ สังคม รวมทั้งส่งเสริมให้ชุมชนที่อยู่ใกล้เคียงโรง พยาบาลพระจอมเกล้า จังหวัดเพชรบุรี มีสว่ นร่วมในการพัฒนาสุขภาพ อย่างต่อเนื่อง วันงานมีนายแพทย์เจตน์ ศิรธรานนท์ สมาชิกวุฒิสภา เป็นประธานในพิธีเปิดและร่วมเดินเป็นเกียรติเพื่อสุขภาพ
เดิน-วิ่ง พิชิตสันเขื่อน มินิ-ฮาล์ฟมาราธอน รักษ์โลกรักสิ่งแวดล้อม ครั้งที่ 2 เขื่อนศรีนครินทร์ โดยการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย จัด งานเดิน-วิง่ พิชติ สันเขือ่ น มิน-ิ ฮาล์ฟมาราธอน รักษ์โลกรักสิง่ แวดล้อม ครัง้ ที่ 2 วัตถุประสงค์ของการจัดงาน เพือ่ สร้างพลังใจส�ำหรับนักกีฬาที่ มีหวั ใจอาสาในการอนุรกั ษ์ทรัพยากรธรรมชาติ ในการอนุรกั ษ์ฟน้ื ฟูปา่ ไม้ต้นน�้ำ ล�ำธาร และป่าชุมชนส่งผลประโยชน์ต่อสิ่งแวดล้อมต่อภาพ รวมร่วมกัน วันงานมีนักวิ่งทั่วไทยร่วมงานอย่างคับคั่ง
46 THAI JOGGING VOLUME 13 ISSUE 95
ราชวินิตบางแคปานขำ� เดิน-วิ่งเฉลิมพระเกียรติ 16 มีนาคม 2557 ถนนอุทยาน (อักษะ) กรุงเทพฯ โรงเรียนราชวินิตบางแคปานข�ำ ร่วมกับเครือข่ายผู้ปกครอง นักเรียนโรงเรียนราชวินติ บางแคปานข�ำ เดิน-วิง่ เฉลิมพระเกียรติสมเด็จ พระเทพรั ต นราชสุ ด าฯสยามบรมราชกุ ม ารี งานนี้ เ ป็ น งานวิ่ ง ณ ถนนอุทยาน (อักษะ) ถนนที่สวยที่สุดแแห่งหนึ่งของประเทศไทย และ เป็นงานวิ่งที่ปิดการจราจรได้ 100% เขตทวีวัฒนา กรุงเทพฯ มีนักวิ่ง เข้าร่วมงานนับพันคน
บร�ษัท เบสท โทรฟ� จำก
ัด
ผลิต และจำหน าย ถ วยรางวัล โล รางวัลทุกชนิด เข็มกลัด เข็มไทร เหร�ยญกีฬา
ม ร ร ก ห า ส ต ุ อ น า ฐ มาตร
งาน ตามสั่งฯ
พัชร�นทร ว�ชาญฤทธิกุล
มือถือ: 081-810-6093 โทร: 02-719-7499, 319-6144 e-mail: pacharin_besttrophy@yahoo.com
25/14 ถ.เพชรพระราม แขวงบางกะป เขตห วยขวาง กทม. 10310
ไฟดับ
ใชแทนแสงอาทิตย อยางอัตโนมัติ
สนใจติดต อ บร�ษัท สยามออโต ไลท จำกัด
โทร. 0-2433-7965, 0-2424-8182, 0-2883-3893 47
EVENT
e A Shutter Running
EVENT
e A Shutter Running
Thaicom 10K Minimarathon 23 มีนาคม 2557 ณ สวนหลวงพระราม 8 เชิงสะพานพระราม 8 ถนนอรุณอัมรินทร์ กรุงเทพฯ ไทยคม จัดโครงการ “ไทยคม10K เดิน –วิ่ง มินิมาราธอน การกุ ศ ล ประจ� ำ ปี 2557” ชิงถ้วยพระราชทานสมเด็จพระเทพ รัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี โดยมีจดุ ประสงค์นำ� รายได้จากการ จ�ำหน่ายบัตรการแข่งขันขึ้นทูลเกล้าฯ ถวายโดยเสด็จพระราชกุศลฯ และเป็นการส่งเสริมและยกระดับมาตรฐานกีฬาวิ่งไทยให้เทียบเท่า สากล และยังเป็นโอกาสทีค่ นไทยจะได้มสี ว่ นร่วมในกิจกรรมการจัดส่ง ดาวเทียมไทยคม 7 ซึง่ เป็นดาวเทียมของไทยขึน้ สูว่ งโคจรในปีนอี้ กี ดวง มีนกั วิง่ ให้ความสนใจเข้าร่วมงานหลายพันคนทัง้ ประชาชนทัว่ ไป ศิลปินดารา โดยกิจกรรมแบ่งออกเป็นหลายระยะทาง 3 กม. 5 กม. วิ่งเพื่อสุขภาพ 3 กม.ประเภทครอบครัว ประเภทเด็กอายุไม่เกิน 12 ปี และอายุ 13-15 ปี ระยะทาง 3 กม. ประเภทเยาวชนอายุ 16-19 ปี ระยะ ทาง 5 กม. มินิมาราธอนทั่วไประยะทาง 10 กม. ซึ่งระยะ 10 กม. ครัง้ นี้ มีรางวัลส�ำหรับผูช้ นะ Overall ชายและหญิง รางวัลละ 10,000 บาท และรางวัลพิเศษ คือ รางวัลไทยคมท้าทัว่ ไทย รางวัลละ 100,000 บาท ส�ำหรับนักวิ่งระยะทาง 10 กม. ที่ท�ำเวลาได้ต�่ำกว่า 29.15 นาที (ชาย) และต�่ำกว่า 35 นาที (หญิง) ผล Overall 10 กม.ชาย สัญชัย นามเขต นักวิ่งทีมชาตืไทย ท�ำเวลาได้ 32.52 นาที หญิง ณัฐชยาน์ ธนรณวัฒน์ นักวิ่งทีมชาตืไทย ท�ำเวลาได้ 37:56นาที แม้ว่าเวลาจะไม่ผ่านตามเกณฑ์ที่ก�ำหนด มากกว่าทีแ่ ต่คณะผู้บริหารบริษัท ไทยคม จ�ำกัด(มหาชน) ตัดสินใจ ประกาศมอบรางวัลพิเศษ “ไทยคมท้าทัว่ ไทย” รวมกับเงินรางวัล คนละ 110,000 บาท ให้กับนักวิ่งที่ชนะเลิศทั้งสอง
48 THAI JOGGING VOLUME 13 ISSUE 95
VOLUME 13 ISSUE 94 49
UPDATE
EVENT
TIPS
วิ่ ง เ ข้ า ค รั ว e
Odi ThaiChef
“โอดีซอส ซอสคู่ครัว”
(Odi’s All-purpose Sauce) เมษาฯพาร้อน สุขสันต์วนั ปีใหม่ของไทย ขอให้มคี วามสุข และชุม่ ช�ำ่ กันทัว่ หน้าครับผม เผลอแปลบเดียว ครบขวบปีแล้ว เวลาช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว วิง่ เข้าครัวฉบับนี้ ขอถือโอกาสมอบสิง่ ดีๆให้คกู่ บั ครัวเรือนของทุกบ้าน... คือ ซอสอเนกประสงค์ทผี่ มคิดขึน้ เองในช่วงทีเ่ ปิดร้านอาหารทีอ่ อสเตรเลีย 10 กว่า ปีกอ่ น... ท�ำไว้เพือ่ สะดวกในการปรุงอาหารให้มรี สชาติคงที่ ประหยัดเวลา ใน การบริการลูกค้า และสะดวกกับพ่อครัว แม่ครัวในร้าน... มา เรามาเข้าครัวไป ท�ำกันครับ เมนู... โอดี ซอส (Odi Sauce) หน่วยบริโภค... 112.... (1 หน่วย ต่อ 15 กรัม) รายการวัตถุดิบ ปริมาณ พลังงานสารอาหาร น�้ำมันหอย 680 กรัม 425 Kcal ซอสปรุงรส ฝาเขียว 240 กรัม 240 Kcal น�้ำปลา 240 กรัม 160 Kcal น�้ำตาลทราย 180 กรัม 666 Kcal พริกไทยด�ำป่น 10 กรัม 35 Kcal น�้ำสะอาด 340 กรัม 0 Kcal รวม 1,690 กรัม 1,526 Kcal
หมายเหตุ 1 ขวด อย่างดี น�้ำปลาแท้ อย่างดี หรือ ขาวก็ได้ ปริมาณ ½ ของน�้ำมันหอย โดยประมาณ
เมนู... น�้ำหมักเนื้อสัตว์อเนกประสงค์ หน่วยบริโภค... 44... (1 หน่วย = 50 กรัม ต่อ เนื้อสัตว์ 250 กรัม) รายการวัตถุดิบ น�้ำตาลทราย เกลือป่น น�้ำปลา รวม
ปริมาณ 200 กรัม 60 กรัม 400 กรัม 660 กรัม
พลังงานสารอาหาร 700 Kcal 0 Kcal 0 Kcal 700 Kcal
หมายเหตุ เป็นสารไม่ให้พลังงาน เป็นสารไม่ให้พลังงาน หมักเนือ้ สัตว์ได้ 11 กก.
วิธีท�ำ • ผสมทุกอย่าง ใส่หม้อตุ๋น หรือ กระทะ ตั้งไฟกลาง คอยคนอย่าให้ไหม้ • พอเดือด ปิดไฟ ถ่ายใส่ภาชนะ เช่น ขวดแก้ว หรือพลาสติก ทนความร้อน ปล่อย ให้เย็น ปิดฝาถ้ายังไม่ใช้ ให้เก็บไว้ในตูเ้ ย็น อยู่ ได้นานเป็นเดือนๆ ข้อเสนอแนะ • ปรับเพิ่มรส ได้ตามชอบ สามารถน�ำ ไปใช้ปรุงอาหารได้หลายๆอย่างเช่น ข้าวผัด ผัดซีอวิ๊ ราดหน้า ผัดกระเพรา เนือ้ ทอด ไก่ทอด หมูย่าง เนื้อสวรรค์ ฯลฯ • ตัวอย่าง • น�ำ้ มันพืช+กระเทียม+หอมใหญ่+เนือ้ สัตว์+ไข่+ข้าวสวย+โอดีซอส+ต้นหอมผักชี = ข้าวผัด • น�้ำมันพืช+กระเทียม+เนื้อสัตว์+ไข่ +เส้นก๋วยเตีย๋ ว+ผักคะน้า+โอดีซอส = ผัดซีอว๊ิ • น�้ำมันพืช+กระเทียม+พริกขี้หนู+เนื้อ สัตว์+โอดีซอส+ใบกระเพรา = ผัดกระเพรา
วิธีท�ำ • ผสมทุ ก อย่ า งในภาชนะ คนให้ ละลายเข้ากัน ไม่ต้องใช้ความร้อม แล้วถ่าย ใส่ขวด เก็บไว้ในตู้เย็น
ข้อเสนอแนะ • เพื่อเพิ่มความนุ่ม รสชาติ กลิ่น รส สัมผัส และยังเป็นการถนอมอาหาร ใช้หมัก มีข้อสงสัย หรือ ค�ำแนะน�ำ ขอน้อมรับด้วยความยินดี ได้ที่ chefodi@gmail.com พบ เนื้อสัตว์ได้ทุกชนิด เช่น หมู เนื้อ ไก่ ปลา กุ้ง กันฉบับหน้าครับผม... ปลาหมึก ฯลฯ เป็นต้น โดยหมักทิ้งไว้อย่าง “Bon appétit” Chef Odi น้อย 5 นาที ก่อนน�ำไปประกอบอาหาร 50 THAI JOGGING VOLUME 13 ISSUE 95
INSPIRE
เ รื่ อ ง วิ่ ง เ รื่ อ ง ก ล ้ว ย eA
กล้วยหอม
วิ่งเข็นเด็กๆ เรื่องเล็กจริงๆ ในเดือนแห่งวันครอบครัว กล้วยหอมขอพาเพือ่ นกล้วยทีก่ ำ� ลังมี ลูกเล็ก ได้มีโอกาสพาออกมาวิ่งในสวนได้ ไม่เหมือนสมัยก่อนที่ อุปกรณ์รถเข็นเด็กออกแบบไว้ส�ำหรับเข็นเดินเท่านั้น เดี๋ยวนี้ยัง มีรถเข็นส�ำหรับวิง่ ท�ำให้พอ่ แม่เรือพ่วงล�ำน้อยสามารถพาลูกน้อย ออกผจญภัยในโลกวิ่งอันน่าตื่นเต้นได้
วิธีเลือกรถเข็นส�ำหรับวิ่งจะมีการพิจารณามากกว่ารถเข็นเด็ก ทั่วไปดังนี้ • ออกแบบได้มนั่ คง สมดุล ไม่โยกไม่ลม้ ได้งา่ ย เพราะเราจะต้อง เข็นด้วยความเร็วมากกว่าปกติเป็นระยะทางไกล • ล้อหน้ามีระบบล็อกไม่ให้เลี้ยวได้ เพราะการที่เข็นวิ่ง ล้อหน้าที่ อิสระจะท�ำให้รถไถลออกนอกทางได้ • ความสูงของมือจับ ควรทดลองจับให้ความสูงที่เหมาะสม ถ้าระดับไม่เหมาะกับเรา ตอนวิ่งจะเมื่อยมาก และถ้าเข็นทั้งพ่อแม่ ควรเลือกรุ่นที่ปรับระดับมือจับได้ • ความกว้างของฐานล้อ ถ้าไม่มปี ญ ั หาเรือ่ งต้องเข็นไปในทีแ่ คบ หรือในห้าง ควรเลือกฐานที่กว้างกว่า จะช่วยในเรื่องความมั่นคง 52 THAI JOGGING VOLUME 13 ISSUE 95
• ระบบเบรกที่มือจับ ขณะที่เข็นรถวิ่ง จะมีน�้ำหนักของรถและ เด็กท�ำให้เกิดแรงเฉื่อยได้ ถ้ามีระบบเบรกที่มือจับ จะช่วยรักษา ความเร็วและปลอดภัยมากขึ้น • มีที่บังแดด เพื่อไม่ให้เด็กต้องร้อน • การพับเก็บ รถเข็นที่ออกแบบได้ดีจะพับเก็บได้เล็กให้ขนใส่ รถยนต์ได้ง่าย ก่อนพาน้องลูกกล้วยไปวิ่ง ขอให้มั่นใจว่าลูกโตพอที่จะออกไป นอกบ้านได้แล้ว ฝรั่งบอกต้องมากกว่า 6 เดือน แต่ถ้าคนจีนบอกว่า ต้อง 7 เดือนขึน้ ไป เลือกสถานทีท่ อี่ ากาศบริสทุ ธิ์ เย็นสบาย มีแดดอ่อนๆ ตอนเช้าหรือเย็นๆ ก็ได้ รัดเข็มขัดให้กระชับ และเขาบอกว่า เวลาที่ลูก อิ่มก่อนนอนจะเป็นเวลาที่เหมาะสมส�ำหรับพาวิ่งจ๊ะ เพื่ อ นกล้ ว ยถ้ า อยากให้ ก ล้ ว ยเขี ย นเล่ า เรื่ อ งไหนเป็ น พิ เ ศษ แจ้งได้ที่ขบวนการกล้วย facebook “เรื่ อ งวิ่ ง เรื่ อ งกล้ ว ย” หรือ www.facebook.com/BananaRunning... แล้วเจอกันนะ สวัสดีครับ
ที่มา http://www.runnersworld.com/other-gear/runners-guide-jogging-strollers?page=single http://running.about.com/od/kidsrunning/tp/tipsforjoggingstrollerrunning.htm
มหกรรมรวมพล
กับบทพิสูจน์ ใจ บนเสน ้ ทางอัลตราฯ ้ 4 - 5 - 14
สวนพฤกษ99 ์
อัลตรามาราธอน 10 ชั่วโมง ปี 2557 ้ ตำนานอัลตรามาราธอนของเมื องไทย ้ จัดโดย ชมรมวิ่งสวนพฤกษ์99 4 พฤษภาคม 2557 06.00 - 16.00 น.
Suanpruek99
10-Hour Ultra Marathon Organized By
Suanpruek99 Running Club
2014
The legend of ultramarathon in Thailand
ณ สวนนวมินทร์ภิรมย์ บึงกุ่ม กรุงเทพมหานคร
Suanpruek99 10-Hour Ultra Marathon 2014 The legend of ultramarathon in Thailand
Organized by Suanpruek 99 running club
May 4, 2014 06.00 A.M.-04.00 P.M.
AD. แอลตร้า สวนพฤกษ์
Suan Nawamin Pirom Buengkum Bangkok Thailand
สมัครและดูรายละเอียดได้ที่
ชมรมวิ่งสวนพฤกษ์99 , ซุ้มรับสมัครตามงานวิ่ง สมัครทาง e-mail โดยดาวน์โหลดใบสมัครจากเวปไซต์
www.ShutterRunning.com
ขอใบสมัครและส่งหลักฐานการสมัคร ทาง e-mail : sp99_ultra2014@hotmail.com
ติดต่อสอบถาม
เรื่องการสมัคร คุณอำนวย โทร : 081-8191080 เรื่องการจัดการการแข่งขัน คุณรุจน์ : 086-5718310 , คุณฤทธิ์พล : 081-8078552
e A เพือ ่ นนักวิง่
TIPS
ข้ า ง ท า ง วิ่ ง
ไม่ว่าคุณจะทำ�อะไรก็ตาม ตั้งแต่ วอร์มอัพ รองเท้าคู่ใหม่ สิ่งที่เห็นข้างทาง คูลดาวน์ อาหารอร่อยในสนามซ้อม สารพัดภาพเกี่ยวกับเรื่องวิ่ง ภาพต่อไปในวิ่งข้างทางอาจจะเป็นภาพของคุณก็ได้ ส่งภาพร่วมสนุกกับวิ่งข้างทางใน instagram แล้วใส่ #thaijogging
54 THAI JOGGING VOLUME 13 ISSUE 95
ศูนย์บริการยางรถเล็ก ศูนย์บริการยางรถใหญ่ ศูนย์ค้าส่งยางรถยนต์ ดีลเลอร์ค้าส่งมิชลินยางรถเล็ก
ดีลเลอร์ค้าส่งยางอพอลโลไทร์ แต่เเพียงผู้เดียวในจังหวัดชลบุรี
บริษัท ศูนย์รวมยาง จ�ำกัด เลขที่ 4/28 หมู่ 9 ต.บ้านสวน อ.เมือง จ.ชลบุรี 20000 เบอร์โทร : 0-3828-9000 อีเมล : more@soonroumyang.com เว็บไซต์ : www.soonroumyang.com