THE WOODS EXPRESS Editie #01
vrijdag 28 augustus 2015
Tekst Jelmer Luimstra Foto Nick Helderman
Interview
Te zien Podium Onder de Sterren zondag 30 augustus 16:50-17:30
AFTERPARTEES
H
et gaat hard met de Limburgse garagepunkband Afterpartees. Na jaren spelen in plaatselijke jongerencentra, wist de band zich afgelopen jaar opeens landelijk in de kijker te spelen. De groep tourde door het hele land, een deal met Excelsior volgde en begin dit jaar verscheen debuutplaat Glitter Lizard, een album dat het punkgevoel van 1977 ademt. Hoog tijd dus om eens bij te praten met zanger Niek Nellen en gitarist Sjors Driessen. December 2014: Nellen en Driessen zijn op het hoofdkantoor van Excelsior in Amsterdam-Noord om de pers te woord te staan over Glitter Lizard, hun debuutplaat die knipoogt naar de muziek van groepen als Generation X en The Undertones - maar dan met een zachte ‘g’. De band komt namelijk uit Horst aan de Maas, een Limburgs provinciestadje waar ook De Heideroosjes hun carrière begonnen. De vijf vrienden kennen elkaar al sinds de basisschool en speelden buurthuis na buurthuis af voordat ze met Afterpartees doorbraken tot het Nederlandse clubcircuit. De band speelde het afgelopen jaar op prestigieuze festivals als Noorderslag en Pinkpop. Niet zonder kleerscheuren, trouwens: tijdens hun show op Welcome to the Village gooide Nellen zijn tamboerijn in een nabijgelegen beekje en sprong hij er zelf achteraan. Hij kwam terug zonder tamboerijn, maar met een volledig bebloed voorhoofd. Op Welcome to the Village kwam je nogal impulsief over, Niek. Tijdens het concert gooide je je tamboerijn in het water en ging je er zelf achteraan.
Ben je echt zo impulsief als het lijkt? Nellen (lacht): “Als er een beek langs het podium ligt, dan moet je er ook in springen. Dat is leuk voor de mensen en ach, ik heb een hekel aan tamboerijnen. Op een gegeven moment wil ik zo’n ding dan gewoon weggooien. Ik voel me echt een eikel met een tamboerijn.” Driessen: “Het was ook een van de eerste keren dat hij die tamboerijn bij zich had. Hij was er nog wat onwennig mee.” Nellen: “Maar op het podium ben ik inderdaad wel impulsief. Dat vind ik ook wel belangrijk. Sommige bands zijn heel erg energiek, maar staan erbij als zakken patatten. Ik vind dat dus heel raar, zoiets klopt niet.” Goed, over die plaat dan. Qua thematiek gaat jullie debuutalbum Glitter Lizard alle kanten op. Zo gaat Wonderwall (Drowning) over het verdrinken van zelfingenomen singer-songwriters. Hebben jullie een hekel aan singer-songwriters? Nellen: “Nee, zeker niet, maar je hebt ze er tussen zitten! Soms als je net lekker aan het praten bent, komt er zo’n dude met een gitaar die dan uit volle borst Wonderwall
gaat spelen. Dan denk ik: klinkt wel mooi gast, maar we zijn hier met zijn allen aan het praten (lacht). Dit nummer gaat over dat soort mensen.” Muzikaal refereert jullie plaat sterk naar punk uit de jaren ‘70. Geen toeval, jullie coveren live ook geregeld nummers van Blondie en Johnny Thunders. Hoe ontdekten jullie deze klassieke punk? Nellen: “Dat was tijdens onze tienerjaren.” Driessen: “We wilden weten waardoor onze favoriete bands zich hadden beïnvloed en gingen zo steeds verder terug in de tijd.” Niek: “Als je iets meer weet van de historie, dan hoor je dat ook echt terug in modernere bands. Als je daar niets vanaf weet dan denk je bijvoorbeeld dat de sound van King Tuff nieuw is, terwijl zijn nummers in feite weer zijn geïnspireerd op de muziek van T. Rex.” Wat is eigenlijk het verhaal achter jullie bandnaam? Hebben jullie ruige afterparties? Nellen (lacht): “We bleven na Le Guess Who een keer bij iemand slapen en gingen om 3 uur slapen omdat we helemaal kapot waren. Om 6 uur werden we wakker en zaten er allemaal mensen in de kamer die we niet kenden. Ze zaten er nog om 12 uur. Wij waren toen geheel nuchter, terwijl die mensen echt volledig naar de klote waren. Toen dacht ik: dit is echt een van de meest trieste dingen die ik ooit gezien heb.” Driessen: “In Horst zijn afterparties meestal bankzitavonden.” Nellen: “Ja, en meestal zit je met zo’n bont gezelschap van mensen die alleen nog maar sigaretten en drugs willen. Niemand communiceert, behalve om ruzie te maken over welke drum and bass-plaat erop mag. Dat is echt verschrikkelijk. Dan wil je alleen maar thuis zijn.” Tot slot: ook uit Horst afkomstig zijn de Heideroosjes. Klopt het dat jullie ooit een Heideroosjes-playbackgroep hebben gehad? Driessen: “Dat klopt! Toen zaten we in groep 4. We hadden zelf houten gitaren gemaakt en playbackten op een cassette van de Heideroosjes.” Nellen: “Meestal playbackten we dan op een klein grasveldje. Dat was lachen, dan ben je een jaar of acht.” Driessen: “Nieks vader heeft ook nog optredens voor ons geregeld in de kroeg. Dan zette hij de cd op en kwamen wij het podium op.” Nellen: “We hadden zelfs een manager, Mike. Hij regelde chips en cola voor ons. Als er niet genoeg chips en cola was, ging het niet door (lacht).”
THE WOODS EXPRESS
A
Editie #01 vrijdag 28 augustus 2015
Austin to Boston vrijdag 18:00 uur, geen Q&A Het moet de droom zijn van iedere muzikant: samen met collega’s een tour maken zoals in de seventies. Of tenminste: zoals we denken dat het toen ging. Allemaal in een VW-busje dus, met alleen maar love and peace als bagage, en optreden waar het maar kan. Dit was het uitgangspunt van Ben Howard, The Staves, Nathaniel Rateliff en Bear’s Den, met deze muzikale, feelgood-roadmovie als resultaat.
msterdam Woods? Je begeeft je op een ‘intiem outdoor popfestival voor de échte muziekliefhebber’ – wij citeren schaamteloos de website. Maar goed, wat is een ‘popfestival voor de échte liefhebber’ zonder enkele goede muziekdocumentaires? Dat moeten ze bij Amsterdam Woods gedacht hebben, op het festival draaien namelijk meerdere muziekdocu’s. TDIredacteur Gea Bruinsma geeft tekst en uitleg per film.
Wolflady vrijdag 19:20, met Q&A Meestal wordt er pas een documentaire over je gemaakt als je al even bezig bent, maar bij Sharon Kovacs gaat dit precies andersom: het opnameproces van haar eerste album is namelijk het onderwerp van een film. Het gaat niet zonder slag of stoot. Maar – spoiler alert – bijgestaan door producer Oscar Holleman (Krezip, Within Temptation) en bontcapuchon, komt het debuut van Kovacs uiteindelijk toch tot stand.
Montage of Heck zaterdag 12:30, met Q&A Grote kans dat je er al van gehoord hebt: de veelgeprezen documentaire over Kurt Cobain. Hij werd mede geproduceerd door zijn dochter, en maakt gebruik van unieke beelden die nooit eerder werden vertoond. De film beslaat de vroege jaren van Cobains leven, zijn succes met Nirvana, tot en met zijn abrupte levenseinde. Haal je ruitjesbloesje dus maar uit het vet, en haast je op zaterdag naar Grote Eik.
Fink zondag 17:30 uur, met Q&A Als je het over Jan Douwe Kroeske hebt, dan zeg je al snel Fink. Toch? Niet echt waarschijnlijk, maar toch had zonder JDK deze documentaire over de Engelsman niet bestaan. Na een plezierige 2 Meter Sessie (de radioshow van JDK) in 2011, besloot Fink in 2014 opnieuw met de Nederlander op te nemen. In deze korte film is een combinatie van live-uitvoeringen van o.a. het album Hard Believer en interviews te zien.
€4