Column: Collecteren

Tekst: Tonnie van Zessen

Ik doe het al jaren. Eerst voor KWF kankerbestrijding, en vorig jaar voor de eerste keer voor de Nederlandse Brandwonden Stichting.

Als u vraagt waarom, is dat heel eenvoudig te beantwoorden. Ik loop liever 1 of 2 avonden, in plaats dat er iemand voor mij loopt. Ik hoef morgen niet voor een chemokuur. En ik hoef niet bang of zenuwachtig te zijn voor de volgende verbandwisseling die zo verschrikkelijk veel pijn doet.

Met dat in mijn achterhoofd zijn die paar uurtjes lopen met een rammelende collectebus geen opgave, maar iets wat ik graag doe voor iedereen die er wel mee te maken heeft. Niet iedereen is aardig als ik aanbel. En ook niet iedereen stopt iets in de collectebus.

Het eerste vind ik niet leuk en het tweede mag natuurlijk iedereen zelf uitmaken. Dus ik loop door naar het volgende adres waar ik wel een bijdrage en een vriendelijk woord krijg. Regelmatig zijn er collectes. En ze zijn zo hard nodig voor onderzoek en behandeling.

Ding dong. Er staat iemand voor de deur. En voordat u gaat mopperen omdat u gestoord wordt tijdens uw favoriete t.v. programma, of u verliest een level bij een spelletje, denk dan aan diegene die u kunt helpen met uw bijdrage.

Samen met alle collectanten willen we dit jaar in de Stadspolders een bedrag op halen waar onze wijk trots op mag zijn. Ik reken op u, en ik beloof om in de volgende editie aan u te laten weten wat het opgehaalde bedrag is geworden.