Kürtlerin Esareti Ýþçilerin Esaretidir! Baþkasýný Ezen Ulus Özgür Olamaz! Kürtlere Özgürlük, Ortadoðu ya Barýþ! AY L I K K O M Ü N Ý S T G A Z E T E
F Ý YAT I : 5 0 K R Þ ( K D V D A H Ý L )
H A Z Ý R A N 2 0 0 8 Ö Z E L S AY I N O : 1
Kürtlere Özgürlük Kurdara Azadi!
Kürtlerin Barýþ Ýstemeye Hakký Var Ortadoðu ya Barýþ Kürtlerin Özgürleþmesi Ýle Gelecek Demokrasi Ýçin Kürtlere Özgürlük! Kürtler özgürlük ve egemenlik için savaþtýklarý zaman hep bir baþlarýna kaldýlar. Onlarý savaþmaktan vazgeçmeye zorlayanlar hiç eksik olmadý. Barýþ ve huzur için Kürtlerin isyandan vazgeçmesini ve silahsýzlanmasýný þart koþanlar hep kalabalýk oldu.
devrimcilerinin üstüne vazife deðildir. Zira uzun yýllardan beri baðrýndan özgürlük mücadelesi veren nice akým çýkarmýþ olan Kürdistan topraklarý birikmiþ deneyimleriyle daha ileri bir halkadan mücadeleyi yakalayabilecek bir önderliðe baþka yerlerden çok daha fazla elveriþlidir.
Herkesin iyiliði için Kürtlerin özgürlükleri için mücadele etmekten, kendi yurtlarýnda egemen olmak istemekten, kendi kaderlerini özgürce ve kendi kendilerine tayin etmekte ýsrardan vaz geçmeleri için, iyi niyet elçisi kýlýðýnda onlara baský uygulayanlar da eksik olmadý. Bugünlerde de az deðiller.
Ezen ulus devrimcilerinin asýl ödevleri Kürt hareketini yorumlamak veya nasihat etmekten önce kendi ödevlerine yoðunlaþmaktýr. Bu ödevler de sýr deðildir. Kendi devletlerinin Kürdistan daki iþgaline karþý mücadele etmek;
Þimdi bu iyi niyetli barýþ elçileri Kürtlere doðrudan doðruya «özgürlük için savaþmayý býrakýn» demek yerine, «Kürt sorununa demokratik çözüm» sözlerinin arkasýna saklanýyorlar. Yani sorunu ters yüz ederek kafa karýþtýrmaya soyunuyorlar. Zira söylenmesi gereken, dikkat çekilmesi gereken tam tersidir. Demokrasi için Kürt sorununun çözülmesi þarttýr. Bir ulusal sorun olan Kürt sorununun çözülmesi ise Kürtlerin ezilen bir ulus olarak kabul edilmesini ve kendi kaderlerini özgürce tayin etmeye haklarý olduðunun kayýtsýz þartsýz savunulmasýný gerektirir. Bunu Kürtlerin istemesi haykýrmasý uðruna ölümleri göze almasý gayet tabidir. Zira zincire vurulmuþ, varlýklarý bile inkar edilen, en temel haklarýný istemeleri bile suç sayýlanlarýn isyan etmelerinden daha doðal bir þey yoktur. Asýl eksikliði görülen ve þiddetle ihtiyaç duyulan bu iliþkinin ferah yanýnda duranlarýn, yani ezen ulusa mensup olanlarýn tarafýndan ayný talebin ve ýsrarýn gösterilmesidir.
Kürt ulusunun kendi kaderini tayin hakkýný kayýtsýz þartsýz savunmak;
Kuþkusuz oldum olasý dünyanýn dört kapýsýnda savaþan Kürtlerin egemenlik ve özgürlükleri için savaþmaya olduðu kadar barýþ istemeye de haklarý var. Hatta herkesten önce onlarýn var. Kürtler, kendilerini boyunduruk altýnda tutan devletlere karþý savaþ açarken kimseden izin almadý, kimseden destek görmedi. Ayný þekilde barýþ istemek için de kimseden izin almak zorunda deðiller. Kürtlerin barýþa hakký var. Ama Kürtlerin barýþ istemesi demek özgürlük ve baðýmsýzlýk için savaþmaktan büsbütün vazgeçmesini mi istemektir? Devletin ve þovenlerin dayattýðý budur. Kaldý ki, þu ya da bu Kürt örgütünün nasýl savaþýp ne zaman barýþ isteyeceðine kafa yormak özellikle ezen ulus
Amalarla fakatlarla bu hakka þart koþan sosyal þovenlere karþý amansýzca mücadele etmek; Ortadoðu ya barýþýn ancak Kürtlerin özgürleþmesiyle geleceðini savunmak. Demokrasiden söz edebilmek için her þeyden önce ezilen Kürt ulusunun en temel demokratik haklarýna sahip çýkmak ve bunlarýn saðlanmasý için mücadele etmek gerekir. Ezen uluslara mensup devrimcilerin asýl ödevleri bunlardýr. Bu ödevleri akýlda tutarak, ilk iþitildiðinde kulaða hoþ gelen «Kürt sorununa demokratik çözüm» þiarýnýn üzerinde de durmak gerekir. Çünkü bu sözlerde söylenenin tam tersini vurgulamaya ihtiyaç vardýr. Yani «demokrasi için Kürt sorununa çözüm» demek lazýmdýr. Kürtler üzerindeki ulusal baský kalkmadan demokrasiden söz edilemeyeceðinin altýnýn çizilmesi lazýmdýr. Ulusal baskýnýn kalktýðýný söylemek için Kürtlerin bu baskýya karþý mücadele etmekten vazgeçmelerini istemek ise þovenizmin en aþaðýlýk ifadelerinden biridir. Yani «özgürlük için mücadele eden yoksa baský da yok» demeye gelir. Ama demokrasinin temel ölçülerinin baþýnda Kürtlerin kendi kaderini tayin hakkýnýn kayýtsýz þartsýz kabulünün geldiði sýk sýk unutulmaktadýr. Kürt sorununun Kürtlerin ezilen bir ulus olarak kendi sýnýrlarý içinde hapis tutan devletle anlaþarak çözülebileceði hayalleri giderek yayýlmaktadýr.