ya işçi - yoksul köylü hükümeti, ya kıyamet!
İSCİ . . . KARDESLİĞİ
Sayı 58• Aralık 2012 • 1 TL
www.iscikardesligi.org
İşçi Kardeşliği Partisi merkezi gazetesidir
mazluma dini, milliyeti sorulmaz!
TEK YOL ULUS MEYDANI HALKIYLA
DİYARBEKİR HALKININ S
BİRLEŞMESİDİR!
on zamanlarda Tayyip Erdoğan ile Abdullah Gül/Fethullah Gülen arasında cereyan eden iktidar mücadelesinin taraflarından birini desteklemek bizim işimiz değildir. Her ikisi de sonuçta kendi şahsi ve tabii patron yanlısı iktidarlarını pekiştirme yolunda ABD emperyalizmine hizmet etme yarışındadırlar, çünkü mevcudiyetlerini ve geleceklerini bu hizmette görüyorlar. Her iki ekip de AKP’nin nasıl iktidara getirildiğinin son derece bilincindedir. Bu desteği, yani ABD’nin desteğini kaybetmenin kendi sonları olacağını çok iyi bildiklerinden emperyalizme hizmet yarışında ellerinden geleni ardlarına koymuyorlar. AKP hükümetinin devreden çıkması elbette Türkiye işçi sınıfının öncelikli meselesidir, ama bu bizi “kırk katır mı istersin, kırk satır mı?” ikilemiyle yüz yüze bırakmamalı.
Mücadeleler birleştirilmeli!
Ankara Ulus Meydanı’nda polis barikatlarını aşan kitlenin mücadelesiyle Diyarbekir’de ve bütün Kürt illerinde AKP hükümetine karşı yıllardır süren mücadele bir an evvel birleştirilmelidir ki, en geniş siyasal demokrasinin yolu açılabilsin.
TÜRKİYE HALKLARININ KURTULUŞU EGEMEN BİR KURUCU MECLİSTEN GEÇİYOR! Bu noktada her iki tarafa da büyük sorumluluklar düşüyor, şöyle ki: Kürt hareketi içinde bulunduğu “sıkıştırılmışlık” çemberinden sıyrılmak için açık tercihini emperyalizme karşı mücadeleden yana
almalı, bunu Petrol-İş Batman Şube Başkanı’nın demecinde görüldüğü gibi net bir biçimde dillendirmelidir. Kuşkusuz her ulusal hareket gibi Kürt hareketinin de içinde üstü örtülmeye çalışılan bir sınıf mücadelesi sürüyor. Bunu, Kürt hareketinin kendini Barzani/Talabani çizgisinden ısrarla ayrı tutmasında görüyoruz. Bu çizgi Kürt hareketi tarafından ısrarla korunmalıdır. Ulusal haklar için mücadele toplumsal haklar için mücadeleden ayrı düşünülemez. Biri varsa diğeri de vardır, biri yoksa diğeri de yoktur. Benzer bir durum Türk “ulusalcı” hareketi için de geçerlidir. Orada da “çarpıtılmış” bir sınıf mücadelesi sürüyor. Kitleler nihai hedeflerine kuşkusuz dolaylı yollardan geçerek ilerlerler. Dolayısıyla bu mücadelelerin tarafları ve tabii bunları bir miktar “dışadevamı 2. sayfada rıdan” izleyen sosyalistler
1 2 Ey l ül Gitti, Beteri Geldi................. .. . .. . .. . . .. . .. . . Sayfa 4 A B D B aşkanlık Seçimleri ve Sonrası . . .. . .. . .. . . .. . . Sayfa 6