Dla kogo świętość?

Wojciech: Dotarcie do w świecie. To wła‐p r awd y j e s t j e d n a k śnie przykłady świę‐bardziej skomplikowa‐ tych i błogosławio‐ne. Już bowiem według n yc h j a s k r awo ustaleń Soboru Waty‐ u n a o c z n i a j ą s e n s kańskiego II, w czasie postawy odpowie‐ostatniej reformy Ko‐ dzialności osobistej i ścioła, przywrócono społecznej. świadomość powsze‐chnego powołania do Wojciech: Świętość świętości. Takie oto słowa pojawiają się w konstytucji Lumen Dla kogo świętość? zatem oznacza zwy‐czajność w codzien‐ności. Polega ona na Gentium (LG): „Wszy‐ byc i u w i e r ny m scy w Kościele, nieza‐ uczniem Chrystusa leżnie od tego, czy na‐ PYTANIE POSTAWIONE W TYTULE NASZYCH ROZWAŻAŃ MA p r z e z k o n k r e t n e leżą do hierarchii, czy PEWIEN UKRYTY SENS. POTOCZNIE BOWIEM ŚWIĘTOŚĆ wybory i działania są przedmiotem jej KOJARZY SIĘ Z DOŚĆ ZAWĘŻONYM GRONEM OSÓB POBO- podejmowane każ‐funkcji pasterskiej, po‐ ŻNYCH, CZĘSTO UCZĘSZCZAJĄCYCH DO KOŚCIOŁA, ZAANGA- dego dnia. Człowiek wołani są do świętości, ŻOWANYCH W ROZMAITE WSPÓLNOTY, ROZMODLONYCH. DO święty jest normal‐zgodnie ze słowami TAK ROZUMIANEJ ŚWIĘTOŚCI PRZYZWYCZAIŁ NAS MOŻE SAM n y m o b y wa t e l e m , Apostoła: «Al bowiem KOŚCIÓŁ, KTÓRY PRZEZ WIEKI KANONIZOWAŁ GŁÓWNIE któr y funkcjonuje wolą Bożą jest uświęce‐ OSOBY DUCHOWNE. I TAK, W NAWIĄZANIU DO WSPOMNIANEGO w tej samej rzeczy‐n i e wa s z e » ” ( LG 3 9) . STEREOTYPU, MOŻNA BY SPĘDZAĆ CAŁE LATA, NIE CZUJĄC SIĘ w i s t o ś c i c o i n n i . Oznacza to, że każdy ZOBOWIĄZANYM DO ŻYCIA W ŚWIĘTOŚCI. WE WSPÓLNEJ ROZ- Horyzontem prakty‐człowiek, zarówno MOWIE NAD TYM ZAGADNIENIEM POCHYLILI SIĘ WOJCIECH kowania świętości duchowny, jak i świecki OLEJNIK (UPJPII) I DOROTA KUMOREK (UPJPII). jest dla studenta naj‐p ow i n i e n d ą ż yć d o b l i ż s ze o t o c ze n i e , świętości. czyli uczelnia, aka‐o ł t a r ze , j a k n p . S a n d ra S a b at t i n i – demik lub dom rodzinny. Także i etap Dorota: Nie wyłączając par małżeńskich „święta narzeczona”. Powyższe przykła‐ studiów może być okresem kształtowa‐czy narzeczonych. Do nich także dy osób żyjących w różnych środowi‐ nia świętości. W tym czasie krystalizują skierowane są słowa z Ewangelii: skach i kręgach kulturowych pokazują, się wybory egzystencjalne człowieka, „Bądźcie więc doskonali, jak doskonały że w każdych warunkach człowiek w tym wybór powołania. To także czas jest O jciec wasz niebieski” (Mt 5,48). może wybierać w wolności i konse‐ budowania związków o charakterze M ó w i ą c o ś w i ę t o ś c i ż y c i a , t r z e b a kwentnie realizować przyjęty oraz damsko-męskim – czas spotykania się, koniecznie przywołać przykłady mło‐ utrwalony od wieków chrześcijański poznawania. Te wszystkie relacje mają d yc h ś w i ę t yc h i b ł o g o s ł aw i o n yc h , ideał. Świętość, do której wezwani są głęboki sens, o ile dzięki nim można którzy żyli ideałem czystości, jak np. przez Kościół wszyscy ludzie dobrej nawzajem inspirować się i dążyć ku Dominik Savio, Stanisław Kostka, Maria w o l i , r e a l i z u j e s i ę w a t m o s f e r z e dobremu. Warto w tym kontekście Teresa Goretti, Karolina Kózkówna, czystości, a święci, jako realne i kon‐ przyjrzeć się mądr ym radom osób Anna Kolesarova, Piotr Jerzy Frassati, kretne jednostki, świadczą o pełnej świętych, szczególnie wyniesionego na Klara Badano oraz kandydatów na p rawd z i e n a t e m at o s o by l u d z k i e j ołtarze Jana Pawła II.