Mistyczne doświadczenia kobiet Inżynier ducha

Mistyczne doświadczenia kobiet

MISTYKA OZNACZA W JĘZYKU GRECKIM RZECZYWISTOŚĆ UKRYTĄ, SEKRETNĄ, TAJEMNICZĄ, NIEDOSTĘPNĄ DLA POZNANIA ZMYSŁOWEGO I ZWIĄZANĄ Z DOŚWIADCZENIEM RELIGIJNYM. TERMIN TEN ZNANY JEST JUŻ OD STAROŻYTNOŚCI DZIĘKI OJCOM KOŚCIOŁA, MIĘDZY INNYMI ŚW. GRZEGORZOWI Z NYSSY. DOŚWIADCZENIE TO TRUDNO WYRAZIĆ SŁOWAMI. MISTYCY CZĘSTO OPISYWALI JE W SWOICH DZIENNIKACH DUCHOWYCH. PISALI O NIESAMOWITEJ MIŁOŚCI, KTÓRĄ CZULI W SERCU. CHCIELI WZIĄĆ UDZIAŁ W ZBAWIENIU ŚWIATA I PRZYJĄĆ MISJĘ NADANĄ PRZEZ CHRYSTUSA. PRZYJRZYJMY SIĘ ZATEM TEMU, JAK WYGLĄDAJĄ MISTYCZNE DOŚWIADCZENIA KOBIET I CZY RÓŻNIĄ SIĘ CZYMŚ OD DUCHOWYCH DOZNAŃ MĘŻCZYZN.

Mistyczne doświadczenie kobiece różni się od męskiego na poziomie psychologicznym, opisowym i literac‐kim. Mistykę kobiecą cechuje wrażli‐wość, dostrzeganie w Bogu Przyjaciela i Oblubieńca oraz zwrócenie uwagi na relację z ukochaną Osobą. O cechach kobiecej duchowości pisze Edyta Stein. Jest to pragnienie dawania i przyjmo‐wania miłości, zdolność do „okazywa‐nia serca” w pomocy niesionej innym oraz w obronie tego, co ludzkie, szczególnie tam, gdzie występuje zagrożenie. Macierzyństwo biologicz‐ne oraz duchowe staje się wówczas darem z siebie. Kobiecy typ mistyki cechuje też postawa pokory i ufności wobec Boga oraz chęć ofiarowania siebie poprzez modlitwę, dziękczynie‐nie i posługę miłości. Pierwsze próby opisu doświadczenia mistycznego kobiet pojawiły się już w średnio‐wieczu, w XII wieku. Był to jednak zwykle przekaz ustny, gdyż kobiety w tym okresie często nie umiały pisać ani czytać. Już one wyrażały m i ł o ś ć O b l u b i e ń c z ą ze s t ro ny Stwórcy.

Jedną ze średniowiecznych mistyczek jest bł. Dorota z Mątowów. Żyła w tym samym czasie co bardziej nam znana św. Br yg ida

Szwedzka, czyli w XIV wie‐ku. W pobożnym domu odda‐wa ł a s i ę p ra cy i p ra k t yko m pokutnym od wczesnych lat młodości.

Już w dzieciństwie doświadczała sta‐nów mistycznych. Jan z Kwidzyna wspomina, że bł. Dorota miała kontakt z cierpiącym Chrystusem. Były to wizje i rozmowy, które zapisał zakonnik. Wydawać by się mogło, że kobiety doznające mistycznych objawień to te, które oddały się całkowicie Bogu, wstępując do zakonu. Ta błogosławiona wyszła jednak za mąż i urodziła dziewięcioro dzieci. Małżonek nie rozumiał pobożności Doroty, niekiedy też używał wobec niej przemocy fizycznej i psychicznej. Mistyczka, odkąd wyszła za mąż, modliła się gorliwie o jego nawrócenie. Jej prośby ostatecznie zostały wysłuchane. N i e s t e t y w w y n i k u d wó c h e p i d e m i i ośmioro z dziewięciorga dzieci Doroty umarło, niedługo później śmierć zabrała również jej małżonka. Bł. Dorota ostatnie lata swojego życia spędziła w Kwidzynie, gdzie rozmawiała o przeżyciach mistycznych ze spowiednikiem. Wyznała mu chęć zamuro‐wania się za życia, na co ostatecznie wyraził zgodę miejscowy biskup. Dorota żyła w zamurowanej celi, mając tylko jedno okienko, pod które przychodzili ludzie, by prosić o modlitwę. Codziennie pod jej celą W pojawiał się też spowiednik, który wysłuchiwał i spisywał jej objawienia.

Ważną mistyczką jest również święta Kata‐rzyna z Genui. Urodzi‐ła się jako córka wice‐króla Neapolu Jakuba Fieschi. Wyszła młodo za mąż, doznawała upo‐korzeń ze strony małżon‐ka, przez jakiś czas sama odda‐wała się uciechom życia. Jej nawrócenie rozpoczęło się 11 marca 1473 r. dzięki cudow‐nym przeżyciom. W kościele świętego Benedykta w Genui podczas spowiedzi otrzymała „ranę w sercu, ogromną mi‐łość ku Bogu”. Wtedy zdecydo‐wała, że jej życiem będzie kierowało zdanie: „Nigdy więcej świata, nigdy więcej grzechów”. Swe przeżycia spisała m.in. w dziele zatytułowanym Dialog między duszą a ciałem, miłość własna, duch, ludzkość i Bóg. Tam opisała swoje nawróce‐nie i dni przeżyte w ogniu Boskiej miłości. M i a ł a w i z j ę c z y ś ć c a , w i d z i a ł a t e ż cierpiącego Jezusa niosącego krzyż, przez co zaczęła poświęcać jeszcze więcej czasu na modlitwę. Święta Katarzyna niechętnie zwierzała się ze swych doświadczeń przez pokorę serca. Zdecydowała się jednak opowiedzieć o przeżyciach mistycznych, by pomóc innym w uwielbieniu i rozwoju duchowym.

Były mistyczki, którym Chrystus, oprócz zesłania doświadczenia oblubień‐czej miłości, przepowie‐dział w objawieniach wybuch II wojny świato‐wej – św. Faustyna Kowal‐ska i bł. Aleksan‐dra Maria da Costa. Tej pierwszej Chr ystus ukazał zburzoną po powstaniu Warszawę i przekazał, że jeśli na‐ród się nie nawróci, czeka go taka wizja przyszłości. Bł. Aleksandrze Jezus trzykrotnie zapowiedział wybuch drugiej wojny światowej jako karę za ciężkie grzechy. Obie mistyczki gorliwie modliły się o pokój na świecie i nawrócenie grzeszników.

W X XI wieku Chr ystus dalej objawiał i objawia się kobie‐tom, m.in. Alicji Lenczew‐skiej oraz Wandzie Boni‐szewskiej. One oddają się mu całe, a On daje im niesamowitą miłość i siłę do pokonywania słabości. To znak, że Bóg chce być wciąż obecny wśród nas i dać nam w s k a z ó w k i , k t ó r e pomogą nam dobrze żyć. Święty Jan Paweł II pisał, że kobiety, któ‐re znajdują się w pobliżu Chrystusa, czują się umiłowa‐ne przez Niego samego. Doświadczenie miłości Syna Bożego otwiera je na miłość względem Boga i innych ludzi. Stąd mistyczki poświęcają się Bogu, ale też innym ludziom.

W .B R E W I ARZ. PL W

FOT. MIECZYSŁAWJAWORSKI BŁ . DO R O T A Z MĄ T ÓW WKATEDRZEELBLĄSKIEJ WWW .DZIEJE .PL WWW.ALICJALENCZEWSKA .PL

WWW. GOSC. PL