Op bezoek bij ...

Is het gras groener bij de buren?

ussen de dijken van de Rijn, ligt een klein nederig stulpje. Op deze groene heuvel staat helaas niet zoals je zou verwachten een tractor, maar hier worden we opgewacht door Marieke, de secretaris der W.S.R. Argo. Met uitzicht op de haven begonnen we de dag, met een kopje koffie in de kantine. Hier werd druk geklust voor de lustrum opening, terwijl de wedstro’s lekker aan het bijkomen waren van een training. Aan het plafond werden grote, groene doeken opgehangen, in een donkerdere kleur groen dan dat we van de argonauten gewend zijn. Hiervoor verwees Marieke naar het lustrumpakje dat ingelijst aan de muur hing. De donkergroene kleur van de doeken was terug te vinden in de lustrumkleding, die van wit overloopt in donkergroen, met een gouden streep aan de zijkant om nog iets anders dan het traditionele groen-wit in het pakje te verwerken.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog is het vorige Argo gebouw plat gegooid, waarna het gebouw na de oorlog grondig moest worden opgeknapd. In de jaren ‘60 werd Argo door de gemeente verplicht om te verhuizen. Pas in de jaren ‘80 verhuist Argo naar haar nieuwe locatie aan de Grebbedijk. Rond de eeuwwisseling bleek het gebouw echter te klein, waardoor plannen werden gemaakt voor een renovatie. Bijzondere eisen zaten bijvoorbeeld aan de bestuurskamer. Zo moesten vanuit deze ruimte de voordeur, kantine en het water zichtbaar zijn. Hierdoor zitten de barcommissaris en penningmeester in een hoekje weggestopt. Om het oude gebouw te eren staat de oude deur nu ter decoratie in een commissiekamer.

Naast bezig te zijn met tradities is Argo, zoals het Wageningen betaamd, veel bezig met duurzaamheid. Zo hebben ze al langere tijd zonnepanelen waardoor er nauwelijks elektriciteit wordt ingekocht. Met stickers op de wc wordt men bewust gemaakt van het watergebruik. Daarnaast is er een duurzaamheidscommissie; zij brengen onder andere het overgebleven voedsel naar de voedselbank.

Een paar jaar geleden is door vier mannen van de vereniging een sportschool op de loodszolder toegevoegd, waarin zij zelf een goedwerkend ventilatiesysteem hebben gemaakt. De ruimte is de grootste indoor sportfaciliteit van studenten roeiend Nederland. Er is bijvoorbeeld een enorme boordroeimachine, die echter in de praktijk maar weinig wordt gebruikt.

De kantine

De kantine van Argo is niet heel veel kleiner dan onze barzolder. Elke dinsdag eten er bijna tweehonderd roeiers op de vereniging. De kookcommissie van Argo heet de Nascie, wat staat voor “nas commissie”. Bij de borrel na het eten verdwijnen alle banken en tafels weer in de opslag. Alle leden staan verspreid door de kroegzaal. Gezelschappen hebben het beter voor elkaar, zij hebben namelijk elk een eigen statafel om aan te borrelen. Argo heeft vijf gezelschappen, een mannengezelschap, twee damesgezelschappen, een gemengd gezelschap en een gezelschap voor stuurtjes. De tafel van één van de damesgezelschappen, een ton, wordt regelmatig de Rijnhaven in gegooid. Momenteel wordt er nog een tweede herengezelschap opgericht. Voordat zij zich een volwaardig gezelschap mogen noemen, moeten ze eerst verschillende opdrachten voltooien die de andere gezelschappen voor hen bedenken.

De bar

Dinsdag is eigenlijk de enige vaste borreldag. Hierbij moet je correct gekleed gaan, of zoals de Argonauten zeggen, terecht gekleed. Er is echter geen officieel correct jasje, zolang je jasje groen van kleur is, maakt het niet uit hoe hij eruit ziet. Op donderdagen zijn er geen vaste borrels, maar worden er vaak feesten en commissie borrels georganiseerd. Naast een normale bar heeft de vereniging ook een speciale bar voor het stuurtjes gezelschap. Voor hen is aan het hoekje van de bar een verlaagde bar, zodat zelf de kleinste stuurlui aan de bar kunnen staan.

Prestaties

De muren naast de bar zijn gedecoreerd met een blikken- en taartenlijst en Varsity relikwieën. Afgelopen jaar zijn er zo veel blikken gehaald dat de blikkenlijst een stukje van de taartenlijst heeft overgenomen. De belangrijkste wedstrijd voor de vereniging is de Varsity. Argo heeft de Varsity twee keer gewonnen, maar als je het aan Njord vraagt, maar één keer. In 1960 werd de winst namelijk gedeeld. De tijdswaarneming was in die tijd nog niet zo goed en daarom kon er niet één winnaar worden vastgesteld. Het jaar daarna was Wageningen dan eindelijk de enige winnaar. De Argonauten waren toen zo blij dat zij in grote getalen de boot in zijn geklommen. De leenboot was toen gezonken, waarvan nu enkel het puntje nog over is. Naast posters van de Varsity hangen er ook nog twee ingelijste kledingstukken; een groene gebreide trui en een jasje. Volgens de traditie mogen alleen de mannen van de oude vier de truien aan, die door de moeder van een Varsity winnaar gebreid zijn. De creatieve genen zijn ook doorgegeven met de jasjestraditie. Bij verschillende prestaties worden er kunstwerken op de jasjes geborduurd. Zo krijg je bijvoorbeeld een golfje voor elk blik en een vlaggetje bij een uitzending.

Kapotte boten

Naast de bar bevindt zich een spannende afgesloten deur. Achter de deur is het domein van bootsman Adrie. Hij is elke dag in de werkplaats te vinden, veel leden komen niet in de werkplaats. Alleen de twee materiaalcommissarissen helpen elke ochtend mee. Verder werkt hij zelf fulltime, waardoor de meeste boten binnen twee dagen weer kunnen varen, mits de boosdoener wel eerst een taart gebakken heeft.

Naar schatting heeft de vereniging zo’n negentig boten. Naast eigen boten liggen er ook boten van oud leden en een boot van WSV Ceres in de loods. De vereniging was vroeger onderdeel van Ceres, het Wageningsch Studentencorps. Tegenwoordig gaan ze onafhankelijk door het leven en merk je nog nauwelijks invloeden van het verleden. Een enkele keer per jaar komen de Argonauten bij Ceres langs voor het Varsity ontbijt en het Head diner met boerenkool. Als de Varsity weer wordt gewonnen zal op Ceres de overwinning gevierd worden.

Nieuwe boten worden een keer per jaar allemaal op dezelfde dag gedoopt. Boten worden vernoemd naar Argonauten, bemanningsleden van het schip de Argo. Eén van de nieuwste aanwinsten is een oude Holland Acht. In het lettertype van de sponsor van de Holland Acht, Aegon, is er nu ‘Argo’ op de boot geschreven, totdat deze gedoopt wordt en een echte naam krijgt. Bij de vraag of er nog andere bijzondere boten zijn, licht Marieke de Tante Dien uit. In deze houten twee met wordt elk jaar door het bestuur de ringvaart gestart. Dit jaar zijn de verwachtingen hoog.

Bestuur

Het bestuur van Argo bestaat uit acht leden, waarin de indeling wat anders is dan wat wij gewend zijn. Zo zijn er bijvoorbeeld twee materiaalcommissarissen, de ene is verantwoordelijk voor het gebouw en de C4+en, en de andere voor de overige boten. Naast de functie van barcommissaris zijn het de ons bekende functies die het bestuur aanvullen.

Elk jaar worden de bestuurvestjes overgedragen aan het volgende bestuur. Iedereen mag zijn eigen lapje groene stof eraan vast naaien en zo heeft iedere functie een eigen collage om te dragen. Zo heeft de penningmeester bijvoorbeeld ooit een goud stukje erbij gekregen. Doordat de jasjes per functie worden doorgegeven, passen ze vaak niet zo goed. Ze mogen daarnaast pas vervangen worden als de Varsity gewonnen wordt. Tot die tijd heeft het bestuur ook externe vestjes die als vervanging gedragen kunnen worden.

Bij Argo wordt er voornamelijk op de Rijn geroeid en een klein stukje haven. Het water kenmerkt zich met veel vrachtverkeer, maar ook de pleziervaart en jetski’s hebben het water gevonden. Tegenover Argo zit ook nog een burgerroeivereniging. Om veilig te varen op het drukke water wordt er met hesjes geroeid en worden er boetes uitgedeeld wanneer je in het donker roeit. Langs de kant meefietsen is geen optie. De stuur is je coach en voor de wedstrijdroeiers zijn er bootjes beschikbaar die met de training mee kunnen varen. Het waterpeil van de Rijn wisselt nogal. Om toch makkelijk in een boot te stappen is het vlot in hoogte verstelbaar. In de zomer staat het water soms zelfs zo laag dat er überhaupt niet geroeid kan worden terwijl in de winter het water juist weer te ruig kan zijn om te mogen roeien.

Naast roeien op de Rijn, kan er ook worden geroeid in een roeibak. Buiten naast het gebouw staat namelijk de oudste roeibak van Nederland. Het betonnen gevaarte wordt een keer per jaar schoongemaakt en dient de rest van het jaar vooral als urinoir en loosplek van andere lichaamsstoffen. De bak heeft een heel eigen ecosysteem dat door een commissie in stand wordt gehouden. Zij zorgen ervoor dat de goudvissen in de roeibak/vijver in leven blijven. De dijk waar Argo op staat, is in bezit van Rijkswaterstaat en de mollen die erin leven moeten door de vereniging in de gaten worden gehouden. Tijdens elke ALV wordt bekendgemaakt hoeveel mollen er gevonden zijn. Officieel moet de voorzitter de mollen vangen en het gras maaien, maar aangezien die vaak druk is, doet de Argo tuin- en plantsoenendienst tegenwoordig deze taken.

Tradities

Tot slot heeft elke vereniging natuurlijk zijn eigen tradities. Naast de gebruikelijke regels rondom mouwtjes, zonnebrillen en dergelijke hebben ze bij Argo nog een mooie toevoeging. Wie een beetje goed om zich heen kijkt, ziet namelijk mensen in roeikleding met daaronder veelal regenlaarzen of andere alternatieven voor slippers. Slippers moet je verdienen door genoeg te blikken. Verder zijn er nog veel andere mores, vooral gekke taalregels, maar dat kan je natuurlijk niet opschrijven. Een lid vertelde ons tot slot nog enthousiast over een Varsity traditie. De verklaring van het gooien van graskluiten blijkt eenvoudig: “Omdat we boeren zijn.” n