1 minute read
of season
With Among Others
Anna Vinnitskaya
Advertisement
Vox Luminis & Lionel Meunier
Jakob Bro
Arcadi volodos
Belcea Quartet
Vox Clamantis
David Lang
Casimir Liberski
Collegium
Vocale Gent flagey.be
Paul Lewis
Het is fijn om vrienden en familie in het buitenland te hebben. Het verruimt je blik en zet zaken in perspectief. Het geeft je de kans om een ander land van binnenuit te leren kennen. Je krijgt méér te zien dan toeristen.
De keerzijde is echter dat je reizen geen escapistisch kantje meer hebben. Je kan niet doen alsof er ergens een paradijs bestaat waar er geen dagelijkse beslommeringen zijn, waar het leven altijd eenvoudig en zonnig is, want je kan de weerhaken niet zien. Bovendien zijn er langs beide kanten verwachtingen, emoties, onuitgesproken frustraties, die tijdens het jaar ondergesneeuwd raken. Soms blijven die tijdens de vakantie onder de waterlijn, soms komen ze boven drijven. Je weet niet altijd hoe zo’n bezoek aan zal verlopen. Zullen de niet ingeloste verwachtingen of wederzijdse frustraties het bezoek overschaduwen?
Het verdriet omwille van het feit dat je door je verschillende contexten en de verschillende gemeenschappen waar je toe behoort, verder uit elkaar groeit, maakt het terugkeren soms pijnlijk. Het wordt extra moeilijk wanneer de economische realiteiten erg verschillen. Iedereen die ik ken, stelt ooit zich de vraag: in hoeverre is dit nog mijn thuisland?
Naar “huis” gaan, doe ik niet zomaar eventjes. Het vraagt planning, het pakken van koffers en het nemen van verlofdagen. Al jaren hoor ik dat ik geluk heb. Gratis logies, een vakantiehuis in het Zuiden. Ik ben van nature geen klager, maar het hebben van een stukje thuis op ettelijke duizenden kilometers afstand, houdt ook in dat dat stukje thuis er tijdens het jaar niet is. Vooral toen ik een jonge moeder was, miste ik mijn eigen ouders. De enkele weken per jaar dat ik hen zag, compenseerden het gemis van hun nabijheid niet.
In andere periodes van mijn leven, voelde het naar “huis” gaan soms als een verplichting. Je wilt de wereld zien en ontdekken. Dat ene strand en dat pittoreske marktje verliezen na al die jaren een stuk van hun charme.
Welk recht heb ik nog om me daar thuis te voelen?
Kan ik zomaar een toerist worden in het land waar mijn wortels liggen? En hoe doe je dat dan?