พระโอวาทประชุมธรรมชั้นฟื้นฟูพุทธจิตธรรมญาณ

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๑

การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

พระโอวาทร้ อยกรองเซียนน้ อยผีผีเมตตา ประชุ มธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันศุกร์ ที่ ๒๔ ตุลาคม พ. พ.ศ. ๒๕๕๑ ณ. พุทธสถานจิ้นซั่ง อ. หล่ มสัก จ. เพชรบูรณ์ เวลาประมาณ ๑๗.๑๗ – ๑๗.๕๐ น.

ยินดียนิ ดีในวันนี้ได้รับธรรม เป็ นพี่นอ้ งใจเด็ดเดี่ยวไม่ยอมแก่ พระธรรมแท้พระธรรมจริ งธรรมะจริ ง จักเด็กหรื อผูใ้ หญ่ตอ้ งเพียรพาก

จงน้อมนําเร่ งปฏิบตั ิเข้าใจแท้ ไม่ยอมแพ้ให้กบั ความยากลําบาก สัจธรรมจริ งโองการสวรรค์จริ งมากมาก ทนลําบากฟังครบสามวันเอย เราคือ รับความเมตตาจาก เข้าสู่ พุทธสถานจิน้ ซัง่ น้อมคารวะ ถามน้องพี่ทุกคน ต่างสบายดีกนั ฤา

เซียนน้ อยผีผี พระอาจารย์ จี้กง พระแม่ องค์ ธรรม กงสี่ กงสี่ มีธรรมได้รับมา หกหมื่นปี เพียงครั้งเดียวสิ้ น ตนมีธรรมพุทธจิตเหมือน ดัง่ พุทธาสําเร็ จคืนไป ตอนบําเพ็ญมิล่าช้า จะบําเพ็ญจะก้าวหน้า บําเพ็ญจริ งตื่นเช้าตรู่ ตื่นเร็ วไวนะน้องพี่ องค์ ธรรมมารดา

จงตั้งหน้าตั้งใจจริ ง อย่าผกผินรี บจากไป ดุจโอวาทมิแปดเปื้ อนสิ่ งใด เอาใจใส่ ยงิ่ ยวดกวดขัน จิตเมตตาควรมีไว้หนา ไปฟันฝ่ าสิ่ งที่ใจยากรู ้ อย่าอุดอูต้ ะวันส่ องก้น ร่ วมยินดีกบั ทุกคน กราบลา คืนสู่ เบื้องบน บ๊ายบาย

สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๒ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

พระโอวาทร้ อยกรองหนึ่งในแปดเซี ยนเฉากว๋ อจิ้วเมตตา ประชุ มธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันเสาร์ ที่ ๒๕ ตุลาคม พ. พ.ศ. ๒๕๕๑ ณ. พุทธสถานจิ้นซั่ง อ. หล่ มสัก จ. เพชรบูรณ์ เวลาประมาณ ๑๑.๑๗ – ๑๒. ๑๒.๕๐ น.

ธงยุคขาวปลิวสะบัดคัดเลือกเฟ้ น ธรรมร่ มเย็นปกเกล้าชาวประชา สิ่ งศักดิ์สิทธิ์ดงั่ ฤทัยพระเมตตา จิตใจฟ้ าเกื้อหนุนการุ ณย์เรา สุ ขใดใดในโลกมิสุขเท่า พ้นบ่วงกรรมเวียนว่ายเกิดตาย สิ่ งศักดิ์สิทธิ์วอนขอจับยึดสาย ในกาลท้ายบําเพ็ญจริ งสละจริ ง เราคือ หนึ่งในแปดเซียนเฉากว๋ อจิ้ว รับความเมตตาจาก องค์ ธรรมมารดา เข้าสู่ พุทธสถาน แฝงกายน้อมเคียมคัล องค์ ธรรมจาตุรันต์ แล้ว ถามปราชญ์เมธีท้ งั หลาย ต่างเกษมสําราญฤา จะขึ้นเขาฤาลงห้วยมิกลัวกั้น จะดําเนินมีเกียรติธรรมยุคปลาย ทางร้อยพันนําด้วยใจกตัญญู พึ่งพาใดมิอุ่นใจเท่าแม่เรา ใจดําเนิ นกายควบคู่อย่าเกิดสอง เมธีฟ้าจงตระหนักภาระศักดิ์สิทธิ์ มาวันนี้มาเพื่อสิ่ งใดกัน สามวันนี้ใจของเราควรมัน่ คง คืนกลับบ้านต้องคืนพร้อมกายใจ ทางบําเพ็ญทางนี้ตอ้ งกระจ่าง ไม่โลภมากไม่ยดึ ติดไม่ไขว่คว้า

จะประจัญฝ่ าฟันถึงทางหมาย จะหยัดยืนมิเสื่ อมคลายมัน่ เสมอ เป็ นเมธีควรจะรู ้ดาํ เนินตน บําเพ็ญตนจนทุกท่านพ้นภัยได้ นําพี่นอ้ งร่ วมท้องมารดากลับคืนไป ไม่ยดึ ติดคนรวยจนฉุ ดช่วยเขา เมธีน้ นั ควรเข้าใจในจุดประสงค์ พร้อมดํารงหลักธรรมาปฏิบตั ิจริ ง อย่าฝักใฝ่ จนใจหลงเพลิดเพลินอีก ดําเนินอย่างอาวุโสที่นาํ พา เจริ ญธรรมาใจกุศลพ้นเกิดตาย

สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๓ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

ร่ างบําเพ็ญใจเพียรมีจุดหมาย ขอเมธีกาํ หนดความมุ่งมัน่ ใจ แสงสว่างนําทางคนลุ่มหลง ยึดมัน่ ถือมัน่ อย่าได้เกิดน้อมนํา สามวาระท้ายมัน่ กลางจุดถ่ายทอด เมธีอยูค่ ู่บาํ เพ็ญกลางโลกา ร้อนดัง่ ไฟสุ มวุน่ วายในทางโลก กาลจําเพาะในกาลท้ายน้อยด้วยเวลา สื่ อจากฟ้ าสื่ อจากคนเร่ งกระจ่าง ปัจจุบนั คนบําเพ็ญดุจไม้ร่วง มองให้ออกยุคสุ ดท้ายอนาคตใกล้ ใจว่างลงใจสงบสื่ อกันได้ ครึ่ งครึ่ งกลางกลางบําเพ็ญมิถึงหมาย องค์ ธรรมมารดา

ธรรมยุคปลายอย่าลังเลหรื อสงสัย ก้าวต่อไปตั้งหน้าฟังธรรมลํ้าค่า เกิดเป็ นคนต้องสู ้ตนปฏิบตั ิธรรม แต่จงทําปล่อยวางอย่างดีงาม แล้วจะรอดพ้นภัยพาลกันทุกคน จิตเมตตานํากว้างไกลฉุ ดช่วยคน คนทุกข์โศกมิสมหวังดังปรารถนา เมธีหนาเร่ งเข้าใจในธรรมวิถี เร่ งปล่อยวางเหล่าลุ่มหลงกิเลสทั้งปวง ในบางช่ วงเดี๋ยวขึ้นเดี๋ยวลงตามใจ มีสิ่งแฝงไว้เพื่อบอกเพื่อเตือนเรา สื่ อถึงใจฟ้ าเบื้องบนหวังเตือนเอย ไร้ลวดลายไร้แอบแฝงบริ สุทธิ์มโนธรรม กราบลา คืนสู่ เบื้องบน

สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๔ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

พระโอวาทร้ อยกรองพระอาจารย์ จี้กงเมตตา ประชุ มธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันอาทิตย์ทีท่ ี ๒๖ ตุลาคม พ. พ.ศ. ๒๕๕๑ ณ. พุทธสถานจิ้นซั่ง อ. หล่ มสั ก จ. เพชรบูรณ์ เวลาประมาณ ๑๑.๑๗ – ๑๓.๕๔ น.

ธรรมะจริ งโองการฟ้ าปรกโปรดสู่ เหล่าชนได้รับรู ้ธรรมลํ้าค่า ศิษย์นอ้ ยเอ๋ ยใฝ่ ธรรมมีสัจจา อีกรู ้วา่ ความรักยิง่ ใหญ่ในโลกนี้ ความรักจริ งมอบให้แด่มวลเวไนย ศิษย์นอ้ ยเอ๋ ยทําได้จริ งไหมเอย รับธรรมแล้วรี บเร่ งอย่าละเลย กาลล่วงเลยรวดเร็ วเหลือน้อยแล้วหนา เราคือ สงฆ์จี้กงแห่ งหนันผิงซั น รับความเมตตาจาก องค์ ธรรมจาตุรันต์ ลงสู่ธรรมสถาน แฝงกายน้อมเคียมคัล องค์ ชคัตตรยาพดงส์ ถามเหล่าเมธีศิษย์ท้ งั หลาย ต่างสบายดีกนั หรื อเปล่า แกลบลอยนํ้าเพราะไร้ค่าทําให้หนัก รอนแรมมาโชกโชนทั้งฝนแล้ง ถ่อมตนนะจงถ่อมตนเป็ นคนดี เป็ นทั้งฟ้ าทั้งคนอํานวยล้วน สองสามวันมิอาจเกิดโพธิจิต รู ้รู้มาก็เพียงรู ้จะเหมือนคล้าย หากมิใช่วาระถึงอีกแนะนํารับรอง โสดสนิทมิตรสหายร่ วมบําเพ็ญ อดทนไว้อดทนเถิดในเวลานี้ สัมภาระเมื่อไหร่ วางเบาสบายได้

ความจงรักภักดีเพราะมีใจหนักแน่ น ยามขาดแคลนไม่บ่นท้ออึดอัดใจ งานครั้งนี้ศิษย์ทุกคนมีส่วนร่ วม มิอาจถ้วนอธิบายความในใจ ใยลิขิตหวังวอนทันใจได้ แต่สุดท้ายสิ่ งที่รู้เพียงอ้อมหนึ่ง ศิษย์ท้ งั ผองยากแก่ได้ในคัมภีร์ ต้องเล็งเห็นการประคองสามัคคี เป็ นคนดีแม้นยากก็ตอ้ งเป็ น รอเมื่อไหร่ ใจจริ งแท้จึงปรากฏ

สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๕ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

เริ่ มบําเพ็ญแม้เกิดใจรันทด ท้ายแล้วท้ายแล้วอย่าแคล้วคลาด ศิษย์เท่านั้นช่วยตนช่วยใครใคร ระวังระไวใจบําเพ็ญ บําเพ็ญจริ งบําเพ็ญแกร่ งทุกสถาน การพึ่งพาพึ่งเขามีวนั ล้ม หากจะพึ่งต้องพึ่งตนมิเสื่ อมคลาย

ก็ตอ้ งอดต้องทนฝ่ าขวากหนาม อย่าบังอาจถือดียดึ ติดลุ่มหลงไป มองออกได้เมื่อผ่านการทดสอบ โลกทุกข์เข็ญโลกวุน่ วายมิอยูน่ าน กล่อมเกลาธรรมญาณสดใสคืน การพึ่งคนมีวนั ย่อมหนีหาย มัน่ จุดหมายมัน่ ใจกลับคืนบ้าน

เปิ ดใจกันอีกนิ ด พิชิตกันไปอีกหน่อย เหล่าศิษย์นอ้ ยน้อยรี บน้อมมาบําเพ็ญ บําเพ็ญไม่ยดึ ติด มิตรมิตรช่วยเหลือกัน ร่ วมค่อยค่อยร้อยดวงใจร่ วมน้อมนํา เวไนยอย่าหลงคิด ใช้จิตมนุษย์มาร่ วมบําเพ็ญ อยากเป็ นพุทธะสําเร็ จด้วยตน เกิดเป็ นคนมีพุทธจิต ใช้ใช้ใคร่ ครวญคิด ปฏิบตั ิค่อยค่อยน้อมพลัง หนึ่งใจตนเกิดสิ บสิ บ๑ มีชีวติ พร้อมธรรมบําเพ็ญ ร่ วมเร่ งร้อยมรรคผลพร้อมพูน เพลง ค่อยค่อยน้อมบําเพ็ญ ทํานอง สวรรค์ฟ้อนรํา องค์ ธรรมมารดา

กราบลา คืนสู่ เบื้องบน

ประโยคที่ขีดเส้นใต้หมายถึง พระอาจารย์จ้ ีกงเมตตาให้บุคลากรร่ วมกันแต่งเนื้อเพลง ๑ หมายถึง การบังเกิดจิตสมบูรณ์ภายในตน สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๖

การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

พระโอวาทร้ อยแก้วเซียนน้ อยผีผีเมตตา ประชุ มธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันศุกร์ ที่ ๒๔ ตุลาคม พ. พ.ศ. ๒๕๕๑ ณ. พุทธสถานจิ้นซั่ง อ. หล่ มสัก จ. เพชรบูรณ์ เวลาประมาณ ๑๗.๑๗ – ๑๗.๕๐ น.

(ขณะที่ ทุกคนเตรี ยมตัวจะไหว้ พระปิ ดชั้นเรี ยน สิ่ งศักดิ์สิทธิ์ พระองค์ หนึ่งได้ มาเมตตาประทับ ทิ พยญาณ พระองค์ วิ่งไปรอบๆด้ วยท่ าทางที่ มีชีวิตชี วาทาให้ ทุกคนรู้ สึ กสดชื่ นมีชีวิตชี วาไปด้ วย หลังจากนั้นพระองค์ จึงได้ เมตตาประกาศพระนาม)

สวัสดีทุกคนเป็ นอย่างไรกันบ้าง ตั้งหน้าฟังหรื อว่าตั้งหน้าตั้งตาจะกลับบ้านแล้ว ? (ตั้ง หน้าฟังครับ/ค่ะ) แน่ใจเหรอ ? (แน่ใจครับ/ค่ะ) แน่ใจก็นงั่ ลงก่อนดีหรื อเปล่า ยินดี ๆ กับพี่ น้องทุกคนที่ได้รับธรรมะที่แท้จริ งจากฟ้ าเบื้องบน ดีใจหรื อเปล่าที่ได้รับอะไรไป ใช่วา่ ธรรมะนี้ ใครจะมีเงินมากมายแค่ไหนมาซื้ อหวังที่จะรับธรรมะก็ใช่วา่ จะได้รับธรรมะอย่างแท้จริ ง หาก มิใช่เพราะเหตุปัจจัยและบุญวาระถึง อีกทั้งบุญกุศลที่ได้มีสั่งสมไว้ หากไม่มีสิ่งเหล่านี้แม้มีเงิน มากมายก่ายกองมาวางอยูต่ รงหน้าโต๊ะพระก็ไม่มีทางได้รับธรรมะ ฉะนั้นเราทุกคนต่างโชคดี มาก ๆ เลยรู ้หรื อเปล่า ? (รู ้ครับ/ค่ะ) โชคดีอะไรรู ้หรื อเปล่า ? (โชคดีที่ได้รับธรรมะครับ/ค่ะ) แล้วธรรมะที่เรารับไปเป็ นธรรมะอะไร ? (เซี ยนน้อยเมตตาถามนักเรี ยนในชั้นฝ่ ายชายท่านหนึ่ง) ไม่ตอ้ งคิดมากตอบตามความรู ้สึกของเรา (เป็ นอนุตตรธรรมครับ) แล้วอะไรอีก ? (เป็ นธรรมะที่ แท้จริ งครับ) แล้วเราล่ะจริ งหรื อเปล่า ? (จริ งครับ) หากว่าเราจริ งธรรมะนี้เรายิง่ มาก็จะยิง่ สัมผัส ถึง หากเราไม่จริ งแม้มารับสิ่ งจริ งก็ใช่วา่ จะจริ งไปทั้งหมด หากว่าเราจริ งแล้วก็ขอใช้ใจในตอนนี้ ของเราปฏิบตั ิและบําเพ็ญไปเรื่ อย ๆ ดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ) ชาติน้ ีเพียงชาติเดียวที่มีโอกาส มากมายขนาดนี้ให้นอ้ งพี่ทุกคนได้รับได้ปฏิบตั ิ หากเกิดมาไม่ทนั ตอนนี้ เกิดมาตอนเก็บกลับคืน ไปแล้ว ตอนนั้นเราเองก็จะเสี ยใจใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ) แต่ตอนนี้เราเกิดมาทันโอกาสมาทันฟ้ า ปรกโปรดอย่างกว้างขวาง วันนี้ นอ้ งพี่ทุกคนจึงสามารถได้รับหนึ่งจุดหลุดพ้นจากพระวิสุทธิ อาจารย์ได้ หนึ่งจุดหลุดพ้นนี้จะต้องมีความเชื่ อมัน่ หากเชื่อมัน่ แล้วจะต้องรี บปฏิบตั ิ มีใจเช่นไร ในตอนนี้ก็รีบเร่ งปฏิบตั ิออกมา อย่าได้รอให้เหตุปัจจัยเปลี่ยนไปก่อนแล้วคิดอยากที่จะบําเพ็ญที สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๗ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

หลังก็ไม่มีโอกาสแล้ว ดังนั้นเราจะต้องแบมือรับลูกอมลูกนี้เช่นเดียวกับใจของเราจะต้องเปิ ดออก รับในทุกสิ่ งทุกอย่างที่คนอื่นเขาหวังดีและอยากที่จะมอบอะไร ๆ ให้กบั เรา แต่ถา้ หากเรากํามือ ใจก็ปิดไม่รับแล้วเราจะได้อะไรไหม ? (ไม่ได้ครับ) ฉะนั้นอยากได้ก็จะต้องแบมืออยากสําเร็ จ อยากบรรลุก็จะต้องเปิ ดใจดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ) หากว่ารู ้เช่นนี้ แล้วหวังว่าน้องพี่จะใช้ความ ศรัทธาตั้งใจที่เรามีอยูต่ อนนี้รักษาไว้ให้เสมอต้นเสมอปลาย ใช้วิจารณญาณที่เรามีอยูใ่ นตอนนี้ที่ เป็ นสิ่ งที่ดี ๆ แล้วกําหนดความมุ่งมัน่ ของตนเองดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ) เอาล่ะ ! นัง่ ลงเถอะ หนึ่งบุตรออกบําเพ็ญหนึ่งบุตรสําเร็ จได้ บรรพบุรุษเจ็ดชั้นลูกหลานเก้าชัว่ คนก็จะได้รับ อานิสงส์ไปพร้อม ๆ กับเรา หากเราบําเพ็ญอย่างแท้จริ งสําเร็ จได้ เขาเหล่านั้นก็จะสําเร็ จไป เหมือนกับเรา ดังนั้นหนึ่งคนได้ รับธรรมะได้ ปฏิบัติธรรมจะต้ องเชื่ อมั่นกับฟ้าเบื้องบน ที่สาคัญ จะต้ องเชื่อมั่นกับตนเอง พระพุทธะไม่ เคยลวงหลอกใคร มีแต่ เพียงมนุษย์ โลกเท่ านั้นมีแต่ หลงใหลและลวงหลอกแต่ ตนเอง ใช่ไม่ใช่ ? (ใช่ครับ/ค่ะ) วันนี้เรารู ้แล้วเราแจ้งแล้วเราตื่นแล้ว เราจะต้องนําใจที่ตื่นอยูต่ อนนี้ประคับประคองจนกว่าชีวิตจะหาไม่ ดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) ชีวติ คนสั้นเพียงโมงยาม หากกาลนี้ไม่รีบเร่ งไม่เอาใจใส่ พากเพียรบําเพ็ญอย่างแท้จริ ง ลม ร้ายหฤโหดก็จะพัดคนที่ไม่หนักแน่ นคนที่ไม่มีหลักแท้ พัดไปไหนต่อไหนไม่รู้ หากวันนี้เราทุก คนมีหลักยึดไว้ในใจของตนเองแล้วเจริ ญรอยตามฟ้ าเบื้องบนเจริ ญรอยตามอาวุโส เดินต่อไป อย่าได้แพ้ใจตนเองเป็ นอันขาด คนเรากลัวที่สุดก็คือแพ้ใจให้กบั ตนเอง หากเราไม่แพ้เราก็จะมี วันชนะได้ วันนี้ได้รับธรรมแล้ว เป็ นพุทธบริ กรของฟ้ าแล้ว เป็ นศิษย์ของพระอาจารย์จ้ กี งแล้วดีใจ หรื อเปล่า ? (ดีใจครับ/ค่ะ) ดีใจที่เป็ นศิษย์ของพระอาจารย์แล้วอยากไม่อยากช่วยพระอาจารย์ ? (อยากครับ/ค่ะ) หากว่ าอยากช่ วยงานของพระอาจารย์ ก่ อนอื่นจะต้ องฝึ กฝนทาความเข้ าใจ อยาก ที่จะบาเพ็ญธรรมต่ อก่ อนอื่นก็จะต้ องฝึ กฝนกินเจดีหรือเปล่ า ? (ดีครับ/ค่ ะ) ไม่ มีพทุ ธะองค์ ใดที่ สาเร็จกลับคืนไปกินเนื้อใช่ หรือเปล่ า ? (ใช่ ครั บ/ค่ ะ) มีแต่ ใจที่เมตตาต่ อเวไนยสั ตว์ ไม่ กินเนื้อเขา ไม่ เบียดเบียนเขาแล้ วตั้งใจบาเพ็ญธรรมปฏิบัติธรรม ฉุดช่ วยทั้งตนเองแล้ วจะต้ องฉุดช่ วยทั้ง ผู้อื่นรอบข้ างด้ วย เราเป็ นผู้บาเพ็ญธรรมของฟ้าอย่ าได้ มีใจเห็นแก่ ตัวบาเพ็ญเพียงแต่ ตนเองช่ วย แต่ ตนเอง เราจะต้ องมีจิตใจที่เมตตาช่ วยเหลือคนอื่นด้ วยดีหรือเปล่ า ? (ดีครับ/ค่ ะ) สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๘ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

เวลาไม่เช้าแล้ว จงมีความวิริยะตั้งใจอย่างแท้จริ ง อย่าได้หยุดอยูก่ บั ที่ จงรี บเร่ งได้ยนิ หรื อ เปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) เมื่อรู ้แล้วหวังว่าน้องพี่จงรี บเร่ งฉุ ดช่วยตน อย่าได้มวั ถลําอย่าได้หลงใหลอยู่ กับลาภยศชื่อเสี ยงอยู่ อย่าได้หลงใหลกับความสุ ขสบายอยูเ่ ลย ตะวันทอแสงเรื องรองหวังที่จะ เตือนพี่นอ้ งทุกคนให้รีบเร่ งตื่นรี บเร่ งบําเพ็ญกัน ใช้ความศรัทธาใช้จิตหนึ่งใจเดียวเร่ งวิริยะเร่ ง ก้าวต่อไป ดีหรื อไม่ ? (ดีครับ/ค่ะ) วันนี้ ผา่ นไปเพียงแค่วนั เดียวเองไหนใครเบื่อแล้ว ? (ไม่มีครับ/ค่ะ) ไม่เชื่อ ก่อนที่เราจะมา มีคนไม่อยากที่จะมาแล้ว มีไม่มี ? (มีนกั เรี ยนในชั้นชายคนหนึ่งยกมือขึ้น) ออกมาสิ (นักเรี ยนใน ชั้นชายออกมาหน้าชั้นเรี ยน) ทําไมไม่อยากมาแล้วล่ะ ? (งอนกับแม่นิดหน่อยครับ) ทําไมไปงอน กับเขาล่ะ ? เวลาเรางอนกับเขา เขายังไม่โกรธเราเลย แค่เขาเข้าใจผิดนิดหน่อย เราก็งอนกับเขา แล้วหรื อ ? (มันเป็ นเรื่ องไม่เป็ นเรื่ องครับ) แล้วเราทําให้มนั เป็ นเรื่ องทําไมล่ะ ? (มันบอกไม่ถูก ครับ เขาหาว่าผมเป็ นคนทําแต่ผมไม่ได้ทาํ แล้วเขาก็ไล่ผมกลับบ้านทั้ง ๆ ที่ผมเก็บของจะมาที่นี่ แล้ว) รู ้หรื อเปล่าเจอทดสอบแล้ว กินฮอลล์ใจเย็น ๆ ก่อนดีหรื อเปล่า อย่าพึ่งลุกนัง่ ก่อนแกะฮอลล์ กินสิ ใจของเราอาจจะเย็นลงก็ได้ ไม่ใช่ยงิ่ กินยิง่ ร้อนนะ ไม่อย่างนั้นเราไม่รู้จะช่วยอย่างไรแล้ว ธรรมะเราจะต้องมีธรรมะในตัวเอง นัน่ ก็คือเราจะต้องกตัญํู พรุ่ งนี้จะมาอีกหรื อเปล่า ? (ต้องอยู่ ครับ ต้องอยูใ่ ห้ครบสามวันครับ) แล้วทําไมก่อนนี้ห้วงคิดเราฟุ้ งซ่ านไปหมดเลยล่ะ ? (เพราะว่า สภาพแวดล้อมบีบบังคับครับ) การบําเพ็ญธรรมเป็ นสิ่ งที่ธรรมชาติ ถ้าเกิดการบังคับก็ไม่ใช่ ธรรมชาติแล้ว ฉะนั้นตอนนี้อยากที่จะฟังต่อไปแล้วใช่หรื อเปล่า ? (ครับ ฟังไปเรื่ อย ๆ ครับ) ถ้า เรามีใจต่อเช่นนี้พรุ่ งนี้ต้ งั ใจฟังหัวข้อหนึ่งดีหรื อเปล่า ? (ได้ครับ) มีอยูห่ ัวข้อหนึ่งที่เราควรจะต้อง ฟัง ยังไม่บอกหรอกเดี๋ยวพรุ่ งนี้เราก็รู้เอง เอาล่ะ ! ใจที่เรารู ้สึกไม่ดี ๆ กับพ่อกับแม่เราจะตัดทิง้ ไปดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ) เราไม่โกรธเขาดีหรื อเปล่า ? (มีนิดหนึ่งครับ) เอาล่ะ ! ขอให้เราตั้งใจฟัง แล้วก็ศึกษาให้ดี ดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ) ชัว่ โมงสองชัว่ โมงเราก็จะต้องรักษา หนึ่งวันสองวันเราก็ จะต้องรักษา หนึ่ งปี สองปี เราก็ตอ้ งรักษา หนึ่ งวินาทีสองวินาทีเราก็จะต้องยิง่ รักษา ไม่มีเขาก็ไม่มี เราชดใช้ในชาติน้ ีให้หมด ชาติหน้าจะได้ไม่ตอ้ งเกิดมาวนเวียนผูกพันเกิดวิบากกรรมอีก หากจะ ผูกกรรมที่ดีก็เป็ นการผูกบุญสัมพันธ์ที่ดีได้หรื อไม่ ? (ได้ครับ) เอาล่ะ ! ลุกขึ้นเถอะ (เซี ยนน้อย

สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๙

การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

เมตตาให้นกั เรี ยนในชั้นคนนั้นลุกขึ้น) เย็นแล้วยัง ? (เย็นแล้วครับ) หรื อว่ากินแล้วยิง่ ร้อนเราไม่รู้ จะทํายังไงเนี่ย เอาล่ะ ! ลุกขึ้นเถอะ พี่นอ้ งทุกคนฟังชัดหรื อเปล่า ? (ชัดครับ/ค่ะ) อะไรเรี ยกว่าชัด (เชาฉื อ: เข้าใจไหมครับ ? ) (เข้าใจครับ/ค่ะ) เข้าใจวันนี้แล้วพรุ่ งนี้มะรื นนี้ จะต้องเข้าใจอีกหรื อเปล่า ? (เข้าใจครับ/ค่ะ) หาก เรามีใจเช่นนี้ อีกสองวันที่เหลือเรายิง่ มาก็จะยิง่ กระจ่างออก (เซี ยนน้อยเมตตากับนักเรี ยนในชั้นฝ่ ายชายท่านหนึ่ง) มีไม่มีเข้าหู น้ ีทะลุหูน้ ี ? (ไม่มีครับ) แน่ใจ ? หากอีกสองวันที่เหลือไม่เข้าหู น้ ีออกทะลุหูน้ ีเราก็จะปิ๊ งเลย ปิ๊ งอะไร ชัดแจ๋ วยิง่ กว่าเดิม ใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ) เราเป็ นหัวหน้าชั้นหรื อเปล่า ? (เปล่าครับ) ถ้าไม่ใช่หัวหน้าชั้นจะต้อง ช่วยเขาได้หรื อเปล่า ? (ครับ) ช่ วยอย่างไร ? (ช่วยงานครับ) ไม่ใช่ (ช่วยตั้งใจฟัง) ใช่แล้ว เราใจ ประสานกันเป็ นหนึ่งในชั้นเรี ยนนี้ ฟ้ าเบื้องบนก็จะยิง่ โปรยสิ่ งที่ควรจะมอบให้กบั พวกเรา แต่ถา้ หากใจของเรากระเจิดกระเจิงไม่เป็ นหนึ่งบรรยากาศในที่น้ ีก็จะไม่สมบูรณ์ ดังนั้นเราทุกคน จะต้องช่วย ๆ กันดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) ตั้งใจกันในวันนี้สองวันที่เหลือก็จงตั้งใจต่อไปดีหรื อไม่ ? (ดีครับ/ค่ะ) แล้วคนสองฝั่งล่ะ ? (หมายถึงบุคลากรทั้งหลาย) วันนี้มาช่วยงานหรื อว่ามาเล่นงาน ? (ช่วยงานครับ/ค่ะ) หากว่ามา ช่วยงานสามวันนี้เราก็จะมีบุญกุศลกลับไป แต่หากวันนี้มาเล่นงานก็จะมีบาปกลับไป ดังนั้นเรา เป็ นแนวหน้าของพวกเขา เราจะต้องเป็ นผูน้ าํ ที่ ดีให้กบั เขาได้หรื อเปล่า ? (ได้ครับ/ค่ะ) หากบนทํา ได้ล่างก็ทาํ ได้ใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) ดังนั้นพวกเราสองฝั่งจะทําให้ดีกว่าวันแรกดีหรื อ เปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) งานใครเราก็จะต้องรับผิดชอบให้ดีไม่ใช่ไปยุง่ กับคนอื่น ดีหรื อเปล่า ? (ดี ครับ/ค่ะ) สิ่ งศักดิ์สิทธิ์พูดถึงใครนะ สะดุง้ โหยงเลยหรื อเปล่า ? ไหนวันนี้มีใครนอนหลับบ้าง ? วันนี้ ยงั พออภัยได้ แต่สองวันไม่หลับอีกดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) ที่สาํ คัญควรนอนก็จะต้องนอน อย่าได้คุยกันดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) เรามาในสามวันนี้เราจะไม่เบียดเบียนคนอื่นดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) ตั้งใจฝึ กฝนให้เต็มที่ดีหรื อไม่ ? (ดีครับ/ค่ะ) ประสบการณ์ก็จะต้องฝึ กฝนให้สมบูรณ์ ครบถ้วน หากประสบการณ์ที่สาํ คัญเราไม่เอาใจใส่ เราก็จะทิง้ เสี ยไปอย่างไร้ค่า ดังนั้นวันนี้ใจจริ ง ของเราเปิ ดออกก็จะต้องเปิ ดต่อ ๆ ไป ดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) ใครมีเครื่ องทุ่นแรงน่ะ ใครมี เครื่ องช่วยกระตุน้ กายสังขาร ใครใช้เครื่ องช่ วยนี้บา้ งใช้ได้หรื อเปล่า ? ถ้าไม่จาํ เป็ นอย่าใช้จะ สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๑๐ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

ดีกว่า ได้หรื อไม่ ? เอาล่ะ ! เวลาที่เหลืออยูอ่ ยากจะให้นอ้ งพี่ทุก ๆ คนช่วยเหลือซึ่ งกันและกัน ดี หรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) วิทยาธรรมเป็ นทานแรงกายเป็ นทาน เราจะต้องตั้งใจทําออกมาด้วยความ ตั้งใจ ดีหรื อไม่ ? (ดีครับ/ค่ะ) ไม่โกรธเคืองใครแล้วนะ โกรธแล้วก็ให้แล้วไปวางมันไปเสี ยแล้วก็ เริ่ มต้นใหม่ได้หรื อเปล่า ? (ได้ครับ/ค่ะ) หากเมื่อได้ก็ขออวยพรให้นอ้ งพี่ทุกคนยิง่ มายิง่ แจ่มใส ยิง่ มายิง่ เบิกบานขึ้น ดีหรื อไม่ ? (ดีครับ/ค่ะ) อดทนหรื อเปล่า ? (อดทนครับ/ค่ะ) เมื่อยหรื อเปล่า ? (ไม่เมื่อยครับ/ค่ะ) ตอบเสี ยงดังจังเลย เอาล่ะ ! เราก็ไม่รบกวนเวลาของพี่นอ้ งทุกคนแล้ว หวังว่า สองวันที่เหลือน้องพี่ทุก ๆ คนจะใช้เวลาให้เป็ นประโยชน์ จะตั้งใจฟังธรรมให้ครบทั้งสามวัน ดี ไหม ? (ดีครับ/ค่ะ) กราบลา องค์ ธรรมมารดา คืนสู่ เบื้องบน บ๊ายบาย

สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๑๑ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

พระโอวาทร้ อยแก้วหนึ่งในแปดเซียนเฉากว๋ อจิ้วเมตตา @ ประชุ มธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันเสาร์ ที่ ๒๕ ตุลาคม พ. พ.ศ. ๒๕๕๑ ณ. พุทธสถานจิ้นซั่ง อ. หล่ มสัก จ. เพชรบูรณ์ เวลาประมาณ ๑๑.๑๗ – ๑๒. ๑๒.๕๐ น.

(หลังจากจบหั วข้อกตัญญุตาธรรม สิ่ งศักดิ์สิทธิ์ พระองค์ หนึ่งได้ มาเมตตาประทับทิ พยญาณ หลังจากนั้นพระองค์ จึงได้ เมตตาประกาศพระนามและได้ เมตตากล่ าวทักทายทุก ๆ คนในชั้น )

สวัสดีปราชญ์เมธีท้ งั หลาย เราทุกคนจงนั่งลงก่อนดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) ในวันนี้บุญ สัมพันธ์เหตุปัจจัยถึง เราเองเฉากว๋ อจิ้วจึงได้มีโอกาสมาผูกบุญสัมพันธ์กบั ทุก ๆ คนในที่น้ ี เราทุก คนเป็ นอย่างไรกันบ้าง ? (สบายดีครับ/ค่ะ) มีความตั้งอกตั้งใจในการฟังธรรมกันบ้างหรื อเปล่า ? (ตั้งใจครับ/ค่ะ) ยากหรื อไม่ในการฟังธรรมปฏิบตั ิธรรม ? (ไม่ยากครับ/ค่ะ) หากไม่ยากการฟัง ธรรม หากเรายิง่ ฟังยิง่ เปิ ดใจฟังก็จะยิง่ เพิ่มปั ญญาให้กบั พวกเรา และในวันนี้ครั้งนี้เป็ นการเปิ ด ประชุมธรรมสามวัน ใจของพวกเราสงบลงเย็นลงบ้างหรื อเปล่า ? (เย็นลงครับ/ค่ะ) หรื อว่าจิตใจ ของเมธีทุกคนในที่น้ ี ยงั ขวักไขว่ยงั ไม่หยุดนิ่งอยูก่ บั ที่ หากใจของเราถึงตอนนี้ ยงั ไม่หยุดนิ่ งอยู่ กับที่แล้วสามวันนี้ ที่เราได้ฟังธรรมไปจะมีประโยชน์อะไรกัน หากใจของพวกเรายังไม่นิ่งลงยัง ไม่สงบลงมา แล้วสิ่ งที่เราจะรู ้กระจ่างมากยิง่ ขึ้นจะกระจ่างได้อย่างไรกัน ? เมื่อมีใจอยากที่จะ บําเพ็ญธรรมเราทุกคนอย่าได้ดูถูกดูแคลนตัวเองเป็ นอันขาด ฟ้ าได้มอบธรรมะ ฟ้ าได้มอบ โอกาสให้กบั พวกเราทุก ๆ คน เมธีน้ นั จงน้อมรับด้วยความตั้งใจดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) เตือนใจตนเองอยูเ่ สมออย่าได้ลุ่มหลง อย่าได้เฉไฉไปอีกเป็ นอันขาด ฉะนั้นเราทุก ๆ คนจึงจะยิง่ มายิง่ จะเข้าใจธรรมะของฟ้ ามากยิง่ ขึ้น ในเมื่อสักครู่ น้ ีเมธีทุก ๆ คนได้ฟังหัวข้ออะไรไป ? (กตัญํุตาธรรมครับ/ค่ะ) ฟังแล้วรู ้สึก เป็ นเช่นไรกัน ? มีหลายคนเมื่อเห็นคนอื่นได้ออกมากราบเท้าพ่อแม่ บางคนใจก็รู้สึกอิจฉา เล็กน้อยที่วนั นี้พ่อแม่ของเราไม่ได้มาด้วย เราจึงไม่มีโอกาสได้ออกไปคุกเข่ากราบเท้าท่าน แต่ สิ่ งที่สาํ คัญที่สุดก็คือเมื่อเราได้ฟังหัวข้อนี้ไปแล้ว กลับไปเราสามารถที่จะทําแบบนี้ได้เหมือนกัน สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๑๒ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

แต่ข้ นึ อยูท่ ี่วา่ เมธีน้ นั จะมีความกล้าหาญทําเรื่ องแบบนี้หรื อเปล่ากัน ? สิ่ งสําคัญที่สุดก็คือเมื่อเรามี ความเข้าใจมีความกตัญํูแท้จริ งแล้ว ไม่วา่ ก่อนหน้านั้นเราจะทําผิดมาเช่นไร แต่ต่อจากนี้ ไป ขอให้เรารู ้จกั แก้ไขเปลี่ยนแปลงดีหรื อไม่ ? (ดีครับ/ค่ะ) หากเรามีความกล้าหาญอย่างแท้จริ ง กล้าเปลี่ยนแปลงตนเอง และทําในสิ่ งที่มนุษย์คน หนึ่งควรที่จะต้องทํา เช่นนี้เรายิง่ มาก็จะยิง่ มีแต่ความเจริ ญรุ่ งเรื อง แต่หากการเป็ นมนุษย์ในสิ่ ง พื้นฐานเรายังทํากันไม่ได้ แล้วเรื่ องอื่น ๆ นั้นก็ยากที่จะพูดถึงแล้ว ฉะนั้นเมธีทุกคนในที่น้ ีได้ ฟังหัวข้อที่สาํ คัญไปแล้ว เมื่อฟังสําคัญที่สุดก็คือจะต้องฟังด้วยความตั้งใจ และทําความเข้าใจดี หรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) เราฟังไปแล้วเราจะต้องยิง่ ให้การทบทวน แล้วยิง่ ทําความเข้าใจมากขึ้น ดีหรื อไม่ ? (ดีครับ/ค่ะ) สองทางจงเลือกเอา ทางนี้ แม้จะเดินยากแต่ก็ไม่ยากที่จะทน แต่ทางนี้ทางบําเพ็ญสามารถ ที่จะนําพาเมธีทุกคนกลับคืนเมืองฟ้ าได้อย่างแน่นอน หลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดได้ แต่อีก หนึ่งทางเป็ นทางที่สะดวกสบาย จะคิดอย่างไรจะทําอย่างไรก็ตามใจของเรา แต่เมื่อเราจบชีวิตไป แล้วเราจะต้องเข้าไปรับทุกข์ที่ไม่อาจที่จะพรรณนาได้ ฉะนั้นเมธีทุกคนจงเลือกเอาทางสองทาง นี้ หากเรามีความตั้งใจและยิง่ เปิ ดปัญญามากยิง่ ขึ้น เราก็จะยิง่ มีความรู ้ความเข้าใจมากยิง่ ขึ้น ดังนั้นในสามวันนี้เราทุกคนเสี ยสละเวลาออกมา เราอย่าได้สูญเปล่าประโยชน์ไปดีหรื อเปล่า ? (ดี ครับ/ค่ะ) ขอให้เมธีทุก ๆ คน ลองนําใจที่แท้จริ งของเรานั้น บังเกิดและเปิ ดออกมาดีหรื อไม่ ? (ดี ครับ/ค่ะ) สัจธรรมจริ งเราได้ฟังได้เรี ยนรู ้ประจักษ์มากยิง่ ขึ้นแล้วใช่หรื อไม่ ? (ใช่ครับ/ค่ะ) ที่สาํ คัญ เมธีน้ นั ยิง่ จะต้องให้โอกาสกับตนเองดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) ให้โอกาสอย่างไร ? (ตั้งใจฟัง) เมื่อตั้งใจฟังแล้วอย่าได้ปิดหู ปิดใจดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) เอาล่ะ ! เวลาก็มาถึงตอนนี้ แล้ว เมธี ทุกคนรู ้สึกอย่างไรบ้าง (เชาฉื อ : หิ วกันหรื อยังครับ ?) (ยังไม่หิวครับ/ค่ะ) หากว่าเมธียงั ไม่หิวจะ ฟังธรรมต่อดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) หากว่าเราทุกคนมีความเห็นเช่นนี้เราก็จะพูดต่อไปดี หรื อไม่ ? (ดีครับ/ค่ะ) ใช่ วา่ วันนี้จะร้อนเกินไปจะหนาวเกินไปแต่วนั นี้เป็ นวันที่กาํ ลังดี ใช่ หรื อไม่ ? (ใช่ครับ/ค่ะ) ความเข้าใจของพวกเรานั้นยิง่ มาเริ่ มกระจ่างแล้ว แต่วนั นี้เพียงเป็ นวันที่ สองเหลืออีกหนึ่งวันมีสิ่งมากมายที่เรายังไม่ได้ฟัง แต่ใจของพวกเราอย่าได้รีบร้อนจนเกินไป สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๑๓ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

ค่าของคนอยูท่ ี่ใดกัน ? (นักเรี ยนในชั้นชายท่านหนึ่ง : ความดีครับ) ความดี !! ความดีน้ นั จะสร้างขึ้นมาอย่างไร การทําความดีเป็ นสิ่ งที่ยากหรื อง่าย ? จะยากหรื อจะง่ายก็ข้ นึ อยูท่ ี่ใจของ เมธีใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) ถ้าหากเราไม่ยดึ ติดไม่นาํ พาคนรอบข้าง เป็ นการที่เห็ นคนอื่นดี เราก็ทาํ เห็นคนอื่นไม่ดีเราก็ไม่ทาํ เช่นนี้ถูกหรื อไม่ ? (ถูกครับ/ค่ะ) หากว่าเราเข้าใจเช่นนี้ แล้ว การทําความดีจะมีความหมายอะไร ใช่หรื อเปล่า ? หากเราเข้าใจการทําความดีก็จะทําออกมา อย่างเป็ นเรื่ องธรรมชาติ แต่หากเราไม่เข้าใจเรามีการผูกพันยึดติด การทําความดีน้ ี แม้ดูผิวเผิน อาจจะใช่แต่มองลึกลงไป ความดีน้ ี ยงั คงมีสิ่งที่แฝงเร้นอยูใ่ ช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) แต่เราจะ ทําอย่างไรต่อไปกันหากพยายามแล้วยังทําออกมาไม่ได้จะทําเช่นไรกัน ? ก็จะต้องทําให้ถึงที่สุด ใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) เช่นในวันนี้เราพยายามฟังธรรมมาถึงวันที่สองแล้ว เหลืออีกหนึ่งวัน เมธีน้ นั จะฟังให้จบใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) แล้วจะทําให้ดีที่สุดใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) เรื อนั้นเมื่อออกจากท่าแล้วเมธีคิดอยากทีจ่ ะบําเพ็ญจะทันกาลหรื อไม่ ? (ไม่ทนั ครับ/ค่ะ) หากพวกเราทุกคนรู ้วา่ ไม่ทนั ฉะนั้นเรื อธรรมของฟ้ าหากยังคงจอดรออยูก่ บั ท่า เราทุก ๆ คน จะต้องรี บเร่ งขึ้นเรื อลํานี้ให้ทนั แล้วรี บช่ วยกันพายดีหรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) มือหนึ่งช่วยกันพาย อีกใจหนึ่งร่ วมกันสามัคคีเป็ นหนึ่ งจึงจะช่วยกันต้านทานทั้งแรงลมแรงฝนได้ หนึ่งคนร่ วม บําเพ็ญหนึ่งใจสมัครสมานจึงยิง่ จะมีความก้าวหน้ายิง่ เป็ นหนึ่งได้ หากพวกเราทุก ๆ คนมีความ ตั้งใจเป็ นหนึ่ง สิ่ งใด ๆ ต่าง ๆ มากมายพวกเราทุก ๆ คนก็จะฝ่ าฟันไปได้ อย่างเช่นในวันนี้ใจของ เมธีทุกคนรวมเป็ นหนึ่งแล้วใช่หรื อไม่ ? (ใช่ครับ/ค่ะ) ไม่ด้ือดึงแล้วใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) แต่ก่อนอื่นเราจะยิง่ มีความเข้าใจมากยิง่ ขึ้น ใจของพวกเราลืมกายสังขารตอนนี้ก่อนดีหรื อไม่ ? (ดีครับ/ค่ะ) ทําไมเราจึงพูดเช่นนี้ เพราะว่ามีบางคนทนความหิ วไม่ไหว หากเราจะฟังจริ งลืมความหิ วดีหรื อไม่ ? (ดีครับ/ค่ะ) หาก เมธีทาํ เช่นนี้ได้ ใจของเราสงบลงมาเราก็จะยิง่ รับรู ้มากยิง่ ขึ้น ใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) สิ่ งที่ สะเทือนใจของเรามากที่สุดคือสิ่ งใด ? สิ่ งที่ตอ้ งพลัดพรากสู ญเสี ยใช่หรื อไม่ ? (ใช่ครับ/ค่ะ) แต่ สิ่ งเหล่านี้เราเกิดมาเป็ นคนเราจะต้องพบเจอ สักวันหนึ่งเราก็ตอ้ งแยกย้ายพลัดพรากจากกันไป แต่ตอนนี้พวกเราสามารถอยูร่ ่ วมกันพร้อมหน้าพร้อมตาได้ เพราะว่าบุญสัมพันธ์ของพวกเรานั้น ยังคงมีอยู่ แล้วที่สาํ คัญบุญสัมพันธ์ในชาติน้ ีของเมธีน้ นั ยังมีความเข้มข้น ยังมีความมัน่ คงความ สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๑๔ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

ตั้งใจบุญสัมพันธ์ที่เรามีอยูใ่ นชาติน้ ีเราจงใช้ให้เกิดประโยชน์ เราจงนําสิ่ งดี ๆ ส่ งมอบต่อให้กบั พวกเขาได้หรื อเปล่า ? (ได้ครับ/ค่ะ) อย่าต้องรอให้ตอ้ งต่างพลัดพรากไปคนละทิศละทาง แล้วเรา จึงจะมาฉุ ดช่วยมาทําสิ่ งที่ดี ๆ ให้กบั เขาได้หรื อไม่ ? (ได้ครับ/ค่ะ) ดังนั้นเมธี ทุกคนในที่น้ ียงิ่ มายิง่ มีความเชื่อมัน่ ยิง่ มีความศรัทธาใช่หรื อไม่ ? (ใช่ครับ/ค่ะ) แม้นวันแรกเราจะมีการวุน่ วายใจหรื อ มีความไม่อยูน่ ิ่งอยูก่ บั ที่ แต่ที่สาํ คัญเมธี ทุกคนปัจจุบนั นี้ ณ ตอนนี้ใจปั จจุบนั นั้นสําคัญที่สุดใช่ หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) เลือดนั้นแน่นอนข้นกว่านํ้าใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) อย่างไรลูกก็ เป็ นลูก พ่อก็เป็ นพ่อ แม่ก็เป็ นแม่ แน่นอนตัดกันไม่ขาด แต่สิ่งทั้งหลายที่เกิดมาบนโลกใบนี้ เรื่ องราวมากมายที่เกิดขึ้น อารมณ์มากมายที่เกิดขึ้นเดี๋ยวเกิดเดี๋ยวดับลงไป โดยขึ้นอยูท่ ี่ใจของเรา ดวงนี้เท่านั้นใช่หรื อไม่ ? (ใช่ครับ/ค่ะ) เมื่อใจของเราไม่มีความยึดติดพัน ไม่เกินไปไม่นอ้ ยไป ใจในตอนนี้ของเราก็จะยิง่ มายิง่ สว่างแจ่มแจ้งสดใสมากยิง่ ขึ้น เตือนใจตนอย่าได้สุ่มสี่ สุ่มห้าจนเกินไป อย่าได้อหังการจนเกินไป สิ่ งที่สาํ คัญเบื้องบนล้วนต่างรอคอยเราทั้งนั้น แต่ที่สาํ คัญเราอย่าได้ชกั ช้าจนเกินไป เวลานั้นไม่ เคยคอยผูใ้ ดใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) เราจะต้องเข้าใจในเจตนาฟ้ าและเจตนาของตนเอง เมื่อมี ความกระจ่างมากยิง่ ขึ้น จงรี บเร่ งปฏิบตั ิออกมาให้เป็ นหนึ่ งได้หรื อเปล่า ? (ได้ครับ/ค่ะ) กายกับใจ ของเรา จะต้องสมัครสมานเป็ นหนึ่งได้หรื อไม่ ? (ได้ครับ/ค่ะ) หากเรามีแต่กายบําเพ็ญแต่ใจห่ าง เหิ น เพียงผิวเผินบําเพ็ญธรรมจะมีวนั ก้าวหน้าหรื อไม่ ? (ไม่มีครับ/ค่ะ) หากเมธีทุกคนรู ้เช่นนี้ แล้ว หวังว่าปราชญ์เมธีในที่น้ ี จะยิง่ เข้าใจในชาติน้ ี ที่เราได้รับธรรมะได้บาํ เพ็ญได้ปฏิบตั ิ ใช้เวลาที่ เหลืออยูอ่ ย่างมีค่าอย่างมีประโยชน์ได้หรื อเปล่า ? (ได้ครับ/ค่ะ) วันนี้เราสามารถได้พบหน้ากันเรา ได้อยูร่ ่ วมกัน หนึ่งวันได้พบก็นบั เป็ นหนึ่งวันที่เราจะอยูร่ ่ วมกันแล้วใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) เหตุปัจจัยในสามวันนี้ที่เราได้อยูร่ ่ วมกันมิใช่เป็ นเหตุบงั เอิญ หรื อว่าใครอยากที่จะมาพบกันก็ใช่ ว่าจะพบกันได้ง่าย ๆ หากไม่ใช่บุญปัจจัยเหตุวาระถึงพร้อมพวกเราทุก ๆ คนก็มิอาจที่จะมาอยู่ ร่ วมกันได้ ฟ้ าเบื้องบนท่านได้จดั สรรวางแผนงานไว้อย่างเรี ยบร้อยแล้ว เพียงแต่มนุษย์เท่านั้น เพียงแต่กล้าหาญออกเดินและกล้าเผชิญออกมาอย่าได้ลงั เลคิดแล้วคิดอีก หากเราคิดแล้วคิดอีกอยู่ เนิ่นนานเหตุปัจจัยหลุดลอยไปแล้ว ถึงตอนนั้นเราจะก้าวออกมาแล้วจะมีประโยชน์อนั ใดกัน ใช่ หรื อไม่ ? (ใช่ครับ/ค่ะ) สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๑๕ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

วันนี้เราจะเป็ นทองแท้หรื อทองปลอม ? (ทองแท้ครับ/ค่ะ) หากวันนี้เราเป็ นทองแท้ เรา อย่าได้กลัวการหลอม ดีหรื อไม่ ? (ดีครับ/ค่ะ) ดุจเช่นสามวันนี้ แม้นจะเหนื่อยแม้นจะทุกข์แม้นจะ ไม่สนใจเรา แต่การหล่อหลอมทั้งปวงในครั้งนี้ยงิ่ หลอมเราก็จะยิง่ ลดหนี้บาปเวรกรรมลงไปได้ ยิง่ ลําบากยิง่ ได้รับการเคี่ยวกรํามากมายเพียงใด นัน่ ก็คือเราได้ลบล้างหนี้เวรกรรมให้เหลือ น้อยลง ๆ ทุกที เช่นนี้ ดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) เราทุก ๆ คนอย่าได้กลัวการหล่อหลอมอย่าได้ กลัวการพูดถากถางใด ๆ แต่เราจะต้องยอมรับและกล้าเผชิญ เรายิง่ ทําเราจะยิง่ มีประสบการณ์ดี หรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) เอาล่ะ ! เวลาก็ถึงแล้วให้เมธีทุก ๆ คนรับประทานอาหารได้ (เฉาต้ าเซี ยน เมตตาให้ นักเรี ยนในชั้ นรั บประทานอาหาร แล้ วพระองค์ ได้ มาประทานพระโอวาทบนกระดานดา พร้ อมทั้งเมตตาบุคลากรที่ กระดานดา จากนั้นจึงไปเมตตานักเรี ยนในชั้นต่ อ) เป็ นอย่างไรบ้างล่ะ ? ใจอิ่มท้องแล้วเป็ นอย่างไรกัน (อยากจะมีความมุ่งมัน่ ค่ะ) หากเรามี ปณิธานใจมีความมุ่งมัน่ ให้เรามุ่งมัน่ บุกบัน่ วิริยะต่อไปดีหรื อเปล่า ? (ดีค่ะ) อิ่มท้องกันแล้วใช่ หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) แล้วอยากที่จะอิ่มบุญหรื อไม่ ? (อยากครับ/ค่ะ) หากว่าเราอยากเรา ต้องยิง่ ตั้งใจให้มากกว่านี้ ดีหรื อเปล่า ? ตรงต่อเวลาสําคัญที่สุดของผูบ้ าํ เพ็ญธรรม หากไม่มา ประจวบเหมาะของการปรกโปรดในกาลท้าย เราก็ไม่มีโอกาสได้บาํ เพ็ญแล้วใช่หรื อเปล่า ? แล้วตอนนี้เราได้ตรงต่อเวลากันหรื อไม่ ? (ตรงครับ/ค่ะ) ผูช้ ายเมธีน้ ีตรงต่อเวลาหรื อไม่ ? (ตรง ครับ) เราตรงต่อเวลาตอนนี้เราจึงครบก่อนใครใช่หรื อไม่ ? แล้วเมธีหญิงล่ะ เอาล่ะ ! ไม่วา่ ใคร จะมาช้ามาก่อนมาหลัง แต่คนที่มาก่อนจะต้องทําตัวเองให้พร้อมคือสิ่ งใด ทั้งกายและใจจะต้อง เตรี ยมให้พร้อมดีหรื อเปล่า ? ถ้าทุกคนพร้อมแล้วเราก็จะพูดต่อไป หากวันนี้เราไม่มาเราทุกคน จะเสี ยใจหรื อเปล่า ? (เสี ยใจครับ/ค่ะ) หากทุกคนไม่มาในวันนี้เราก็ไม่รู้เลยว่าสิ่ งในสามวันนี้ เรื่ องราวทุกสิ่ งทุกอย่างในสามวันนี้มีความประเสริ ฐลํ้าค่ามากมายแค่ไหน มาในสามวันนี้แล้วกลับไปมีใจเช่ นไรแล้วหรื อยัง ? (มีแล้วครับ) หากมีแล้วอย่าได้หยุด อยูก่ บั ที่จะต้องออกไปฉุ ดช่วยผูค้ นที่ยงั ไม่รู้ตื่นรู ้แจ้งดีหรื อเปล่า ? ต่อตนเองก็จะต้องฉุ ดช่วย ตนเองนําพาตนเองให้กระจ่างก่อน คือทําสิ่ งใด ? (ทําในสิ่ งที่ดีที่สุดครับ) สิ่ งที่ดีที่สุดของเมธี นั้นคือสิ่ งใดกัน (อยูท่ ี่ใจครับ) อยูท่ ี่ใจคือสิ่ งใด ? (ฉุ ดช่วยคนให้มาฟังธรรมะครับ) สําคัญ ประการแรกนั่นก็คือตัวของเราเองจะต้องฉุ ดตนเองก่อนดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ) จะต้องทําตนเอง ให้ดีก่อนดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ) ตนเองจะต้องเป็ นแบบอย่างที่ดีให้กบั เขาก่อนใช่หรื อเปล่า ? สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๑๖ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

(ใช่ครับ) แล้วหลังจากนั้นเราจึงจะไปฉุ ดช่วยคนอื่น ๆ ต่อไปได้หรื อไม่ ? (ได้ครับ) มีความ พยายามเช่นนี้เวไนยอีกมากมายจึงจะมีความหวังได้ หากเมธีทุก ๆ คนมีความมุ่งมัน่ เช่นนี้ สิ่ งที่ เวไนยรออยูก่ ็จะได้สาํ เร็ จสมบูรณ์พูนผล ในยุคท้ายปลายกัปเช่นนี้รับธรรมไม่บาํ เพ็ญธรรมมีประโยชน์อย่างไร ? รับธรรมแล้วไม่ บําเพ็ญจะเกิดอะไรขึ้น ? (ไม่มีประโยชน์ครับ/ค่ะ) เมธีทุกคนล้วนก็เข้าใจแล้ว ฉะนั้นรับธรรม เป็ นก้าวแรกของพวกเราแล้วก้าวต่อไป เราจะต้องหมัน่ มาสถานธรรมหมัน่ มาศึกษาธรรมศึกษา พุทธระเบียบได้หรื อเปล่า ? (ได้ครับ/ค่ะ) คนเราเมื่อมีกา้ วแรกก็จะต้องมีกา้ วต่อ ๆ ไปใช่ หรื อ เปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) การที่จะเดินถึงฝั่งจุดหมายปลายทางจึงจะมีประโยชน์ได้ วันนี้เมธีทุก ๆ คน เข้าใจธรรมะเข้าใจหนทางที่จะเดินต่อไปแต่เข้าใจสําคัญที่สุดก็คือจะต้องกล้าเดินออกมา หากเมธี ทุกคนรู ้แต่ไม่เดินออกมา เหตุปัจจัยสิ่ งที่เปลี่ยนแปลงจะเปลี่ยนแปลงได้หรื อเปล่า ? (ไม่ได้ครับ/ ค่ะ) หากเรารู ้วา่ ไม่ได้เมื่อเรารู ้เราจะต้องกล้าก้าวออกมาดีหรื อไม่ ? (ดีครับ/ค่ะ) เชิญทุก ๆ คนให้ มาร่ วมงานฟ้ าให้มาร่ วมบําเพ็ญธรรมกัน โดยอาศัยจิตใจของเมธีทุก ๆ คนดําเนินต่อสื บสานต่อ จะสื บสานอย่างไรล่ะ ? (ต้องปฏิบตั ิค่ะ) ปฏิบตั ิแล้วจะต้องมีการนําพาและนําพาผูค้ นให้รู้หนทาง นี้ให้รู้ธรรมที่ส่องสว่าง เราทุก ๆ คนได้เป็ นส่ วนหนึ่งของฟ้ าเบื้องบนแล้วรู ้หรื อเปล่า ? (รู ้ครับ/ ค่ะ) เป็ นอย่างไรล่ะ ? (ต้องช่วยกันออกไปเผยแพร่ ธรรมะและช่วยกันรับภาระหน้าที่ในการฉุ ด ช่วยคน) เราทุกคนในตอนนี้ก็เหมือนกับเป็ นผูป้ ระกาศธรรมแทนฟ้ าเบื้องบนต่อไป ฟ้ านั้นมิอาจ เอ่ยดินมิอาจเอื้อนใช่หรื อไม่ ? (ใช่ครับ/ค่ะ) เราเป็ นมนุษย์ที่มีปากมีตาเนื้อมีจิตใจ พวกเรา สามารถพูดได้แต่ฟ้าดินมิอาจที่จะพูดออกมาได้ฟ้าเบื้องบนจึงจําเป็ นที่จะต้องอาศัยพวกเราทุก ๆ คนเป็ นตัวแทนฟ้ าเบื้องบนนําธรรมะที่เราได้รู้มาบอกต่อ ๆ กันไป โดยอาศัยความเข้าใจของพวก เราทุก ๆ คน สามวันนี้ ที่ได้รู้มาได้เห็นมาสื บทอดต่อ ๆ ไปดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) ที่สาํ คัญความที่จะเข้าใจความที่จะรู ้จะต้องมีความกล้าหาญ จะต้องกล้าตัดสิ นใจมีความ เด็ดเดี่ยวสมํ่าเสมอ คนเราไม่มีความกล้าหาญก็ยากที่จะเผชิญได้ก็ยากที่จะเรี ยนรู ้ต่อไปได้ อย่าได้ อายในการทําความดีอย่าได้อายในการสร้างบุญกุศลที่แท้จริ ง เราบําเพ็ญธรรมปฏิบตั ิธรรมจะต้อง ยิง่ กล้าหาญให้ยงิ่ มากขึ้น อย่าได้กลัวคนลบหลู่อย่าได้กลัวคนพูดถากถางนินทา เราได้รับธรรมะ อันแท้จริ งจากฟ้ าเบื้องบนแล้ว เราอย่าได้กลัวคนอื่นพูดโน่ นพูดนี่แต่เราจะต้องกล้าพูดออกไปว่า สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๑๗ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

ในครั้งนี้เรามาทําสิ่ งใด เรามาเรี ยนรู ้สิ่งใดกัน เช่นนี้แล้วการมาในครั้งนี้เราจึงจะยิง่ มายิง่ เกิด ประโยชน์มากยิง่ ขึ้น เมธีเข้าใจในความหมายของเราหรื อเปล่า ? (เข้าใจครับ/ค่ะ) หากเมธีเข้าใจ ฟ้ าเบื้องบนก็จะยิง่ ประทานโอกาสให้เรามากยิง่ ขึ้น โอกาสนี้ใช่วา่ จะมีทุก ๆ คนไป หากคนใดไม่ มีความตั้งมัน่ ไม่มีความศรัทธาที่แท้จริ งโอกาสนี้ก็จะหลุดจากมือไป แต่ในครั้งนี้ ปัจจุบนั นี้ เพราะว่าในอดีตชาติเรามีใจดวงหนึ่งที่จะทําเพื่อคน คิดที่จะให้ชนนั้นได้บาํ เพ็ญได้ออกมา ใน ครั้งนี้เมธีเหตุปัจจัยถึงพร้อมเราจะต้องรักษาโอกาสและปณิธานของตนเอง เรื่ องทุกเรื่ องแน่ นอน จะต้องอาศัยความกล้าหาญออกไปเผชิญเราจึงจะมีประสบการณ์ได้ หากเราไม่เรี ยนรู ้แล้วเมื่อเรา จะเติบโตแล้วเมื่อไรเราจะมีความกล้าแกร่ ง โอนอ่อนผ่อนตามเป็ นสิ่ งที่ดีแต่บางครั้งเราจะต้อง เป็ นตัวของตนเอง บางครั้งเราจะต้องมีปัญญาในการตัดสิ นใช่วา่ จะโอนอ่อนผ่อนตามไปทุกครั้ง คนทําผิดโอนอ่อนผ่อนตามไปเราก็จะะผิดตามไปใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) หากเราเข้าใจเรา ไม่ถือโทษ เราให้อภัยเขาแต่รู้หน้าไม่รู้ใจ แต่เราจะต้องมีปัญญากล้าปฏิเสธกล้าที่จะยอมรับคําพูด ติติงดีหรื อไม่ ? (ดีครับ/ค่ะ) วันนี้มีบุญสัมพันธ์กนั จึงได้พูดจาปราศรัยกัน หากไม่มีบุญสัมพันธ์แม้ใกล้แค่ไหนคําพูด มากมายเพียงใดก็มิอาจสื่ อใจกันได้ แต่วนั นี้มีบุญสัมพันธ์กนั แม้นอยูไ่ กลแค่ไหนสามารถที่จะมา อยู่ ณ ที่น้ ีได้ นัน่ ก็เป็ นเพราะบุญเหตุปัจจัยได้สนองถึงวาระพร้อมจึงทําให้เมธีทุก ๆ คนในที่น้ ี ได้มาอยูร่ ่ วมกันได้พบเจอสิ่ งศักดิ์สิทธิ์ แต่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ใช่ วา่ จะได้เจอทุก ๆ องค์ไป หากสิ่ ง ศักดิ์สิทธิ์องค์ใดมีบุญสัมพันธ์กบั พวกเรา เราก็จะเจอกับท่าน ดุจเช่นในวันนี้เราทุก ๆ คนในที่น้ ี มีบุญสัมพันธ์กบั เราและเราก็มีบุญสัมพันธ์กบั พวกเราทุก ๆ คน ในครั้งนี้ จึงสามารถได้ร่วม พูดคุยได้ร่วมเจอกัน หากเพราะไม่ใช่บุญเหตุปัจจัยในครั้งนั้นแล้วเราก็ไม่อาจที่จะได้มาเจอกัน ได้ ฉะนั้นกระจ่างแล้วเมธี จะต้องดําเนิ นต่อเข้าใจหรื อเปล่า ? เอาล่ะ ! เมื่อเมธีได้เข้าใจในความหมายของเราแล้ว เรื่ องต่อไปใจของพวกเราในตอนนี้ ใช่ไม่ใช่วา่ ยิง่ มายิง่ สงบยิง่ ขึ้น ? (สงบขึ้นครับ/ค่ะ) หรื อว่าท้องอิ่มตาก็เริ่ มที่จะง่วงมีหรื อเปล่า ? (ไม่มีครับ/ค่ะ) หากไม่มีหวังว่าเมธีน้ นั จะสงบจิตสงบใจเป็ นเช่นนี้ต่อไปดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) ทุกข์ไม่ทุกข์นงั่ ในสามวัน ? (ไม่ทุกข์ครับ/ค่ะ) ไม่ทุกข์แล้วก็ไม่ทอ้ ใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) หากเมธีทุกคนเป็ นเช่นนี้ได้สามวันเราก็จะยิง่ ประสบความสําเร็ จ อยากไม่อยากที่จะสําเร็ จ ? สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๑๘ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

(อยากครับ/ค่ะ) สามวันใช่วา่ ปลูกต้นไม้แล้วจะออกดอกออกผล ต้นไม้ทุก ๆ ต้นก็จาํ เป็ นจะต้อง อาศัยเวลาเหมือนกัน สามวันจบแต่เราไม่จบใช่หรื อไม่ ? (ใช่ครับ/ค่ะ) เราจะบําเพ็ญต่อดี หรื อไม่ ? (ดีครับ/ค่ะ) เราจะปลูกต้นไม้พรวนดินและทะนุถนอมจนกว่าต้นไม้ตน้ นี้ จะออกดอก ผลิใบสุ ดท้ายตกผล รอไม่รอถึงจนป่ านนั้นรอหรื อเปล่า ? (รอครับ/ค่ะ) หากว่าเรารอ วันนั้นสัก วันหนึ่งเราก็จะมีวนั นั้น แต่การรอจะต้องใช้ความอดทนเป็ นที่ต้ งั ใช้การเสมอต้นเสมอปลาย เป็ นอันดับหนึ่ง แล้วมัน่ คงเด็ดเดี่ยวดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) สิ่ งที่สาํ คัญวิญํูชนจะต้องมีเป็ น อันดับแรกนั่นก็คือเชื่อมัน่ ศรัทธาจริ งใจ หากสิ่ งเหล่านี้ผทู ้ ี่จะบําเพ็ญธรรมมิอาจมีแล้วผลสําเร็ จ จะบังเกิดขึ้นได้อย่างไรกัน ฉะนั้นเมธีปราชญ์ในกาลท้ายปลายกัปที่ได้บาํ เพ็ญจะต้องมีความ เชื่อมัน่ ศรัทธา และกล้าแกร่ งบําเพ็ญจนกว่าชี วติ จะหาไม่ ในชาติน้ ีครั้งนี้จึงจะได้เกิดมาไม่เสี ย ชาติเกิด ชีวติ คนเราบ้างทุกข์บา้ งสุ ขใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ ครับ/ค่ะ) แต่ใช่วา่ สิ่ งเลวร้ายสิ่ งทุกข์จะมีทุก วันไป ใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) ฝนใช่วา่ จะตกทุกวันใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) หลังฝนตก ฟ้ าก็จะใสสด แต่เราจะรอถึงวันนั้นหรื อเปล่าล่ะ ? (รอครับ/ค่ะ) หากเรารอได้เราก็จะเห็นท้องฟ้ า สี ครามสดใส แต่เรารอไม่ได้ก็ไม่รู้วา่ อนาคตแต่ละคนจะเป็ นเช่นไร แต่หากพวกเราทุกคนมี ความมุ่งมัน่ เด็ดเดี่ยวแล้ววันนั้นก็จะมาถึงพวกเราเอง สิ่ งที่สาํ คัญยลโฉมเดิมแท้ของเราแล้วเรา จะต้องค้นหาทรัพย์สมบัติที่อยูภ่ ายในออกมา ธรรมะล้วนอยูภ่ ายในตัวของเรานอกกายล้วนไร้ ธรรมะ ภายในล้วนแต่มีธรรมนัน่ คือสิ่ งใด ภายในมีธรรมะจริ งภายนอกล้วนไร้ธรรมะนัน่ คือสิ่ ง ใดกัน ? ธรรมะที่แท้จริ งหมื่นพันสัจธรรมคัมภีร์สิ่งต่าง ๆ มากมายล้วนต่างออกมาจากจุดนี้ ทั้งนั้น หากเรากระจ่างในจุดนี้เราไม่ตอ้ งท่องมนต์คมั ภีร์อะไรมากมาย หากเรารู ้แจ้งในจุดนี้ หมื่น คัมภีร์หมื่นสัจธรรมเราก็จะเข้าใจเอง แต่เราจงหมัน่ พินิจตรวจตรา เริ่ มจาก ณ จุด ๆ นี้ จุดนี้ หาก เราสงบลงได้ เรายิง่ มายิง่ จะเข้าใจหลักสัจธรรมมากยิง่ ขึ้น สงสารผูค้ นที่ยงั หลงใหลอยูห่ รื อเปล่า ? (สงสารครับ/ค่ะ) สงสารคนที่ยงั ตกทะเลทุกข์หรื อ เปล่า ? (สงสารครับ/ค่ะ) สงสารคนที่ไม่มีที่หลักพักพิงหรื อเปล่า ? (สงสารครับ/ค่ะ) หากวันนี้ เมธีทุก ๆ คนมีจิตเมตตาที่สงสาร สามวันนี้ เรากระจ่างเข้าใจแล้ว เราจงนําจิตที่เมตตาของเรา ในตอนนี้รีบเร่ งออกไปฉุ ดช่วยพวกเขาดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) อย่าได้ตอ้ งรอให้ธรรมะหยุดการ สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๑๙ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

เผยแพร่ แล้ว ตอนนั้นเรามีใจที่จะไปฉุ ดช่วยเขาตอนนั้นก็ไม่มีประโยชน์อนั ใดแล้ว สําคัญที่สุด ในตอนนี้นนั่ ก็คือ เมธีทุก ๆ คนต้องประสานกันเป็ นหนึ่งต้องร่ วมกันพาย ใจประสานใจมือ ประสานมือกันเข้าไว้ สามัคคีเท่านั้นจึงจะช่วยแปรทุกสิ่ งทุกอย่างได้ หากใจของเมธี ทุก ๆ คน ต่างกระจัดกระจายออกไปไม่สมัครสมานกันแล้ว แล้วเมื่อไหร่ เราจะแปรทุกสิ่ งทุกอย่างให้กลาย เกิดเป็ นดีได้ล่ะ พวกเราทุก ๆ คนก็ลว้ นเป็ นน็อตที่สาํ คัญ มิอาจที่จะขาดตัวใดตัวหนึ่ งไปได้ พวก เราจงให้ความสําคัญต่อตนเองช่วยกันพายเรื อธรรมฟ้ านาวาที่เป็ นลําสุ ดท้าย ในยุคท้ายปลายกัปเช่นนี้เมธีทุก ๆ คน ล้วนมีส่วนและล้วนเป็ นส่ วนที่สาํ คัญในการปรก โปรดในยุคท้ายปลายกัป แต่ในตอนนี้หนึ่งส่ วนที่เราลงแรงหว่านไถไป หนึ่งส่ วนที่ลงแรงหว่าน ไถมีท้ งั นํ้าตามีท้ งั หยาดเหงื่อมีท้ งั ทุกข์ท้ งั สุ ขปะปนไป แต่สักวันหนึ่งเราก็จะได้หนึ่ งส่ วนและยิม้ ออกได้เมื่อได้มีการเก็บเกี่ยวผลที่เราผลิตผลที่เราทําเอาไว้ ดังนั้น เมธีทุก ๆ คนสําคัญนัน่ ก็คือ จะต้องอดทนรอ อดทนในการบําเพ็ญ อดทนในการหล่อหลอมจากฟ้ าและจากคนให้ได้ หากเมธี ทุก ๆ คนมีใจเช่นนี้จนถึงสุ ดท้าย ใจซาบซึ้ งสะเทือนถึงฟ้ าเบื้องบน แล้ววันนั้นเหตุปัจจัยก็จะ พร้อมเอง แต่วนั เวลาหากยังมาไม่ถึงก็จงทําในสิ่ งที่เราทําได้ ทําออกมาให้เต็มที่ได้หรื อเปล่า ? (ได้ครับ/ค่ะ) ขอแค่รักษาในปณิธานของตนเอง ขอแค่รักษาในบทบาทหน้าที่ที่เราได้มี ทําออกมา ให้สมบูรณ์ครบถ้วนแค่น้ ีก็เพียงพอแล้ว เรื่ องอื่นมิใช่ของเรา เรื่ องอื่นที่ไม่จาํ เป็ นก็อย่าได้คิด ฟุ้ งซ่ านวุน่ วายจนเกินไป ยิง่ คิดมากยิง่ ฟุ้ งซ่ านก็มีแต่ที่จะทําลายจิตใจของเรา หากเรายิง่ ปล่อยวาง ยิง่ สงบใจของเราลง บัดดลนั้น เราก็จะพบกับความสงบร่ มเย็นพบกับความจริ งแท้แน่นอนได้เอง ดังนั้นเมธีฟ้าเมธีในยุคท้ายปลายกัปเช่ นนี้ รากเหง้ารากโฉมเดิมได้พบได้เข้าใจแล้วใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) เมื่อเราพบเมื่อเราเจอแล้วยิง่ จะต้องให้ความกระจ่างมากยิง่ ขึ้น และที่สาํ คัญเบื้องบน นั้นจะดูที่ใจของพวกเราทุก ๆ คน หากวันนี้เรามีใจ ฟ้ าเบื้องบนก็จะมอบสิ่ งที่ฟ้าควรให้กบั เราเอง แต่เราอย่าได้ไขว่คว้าหวังวอนมากจนเกินไป แต่พวกเราจงตั้งใจบําเพ็ญปฏิบตั ิไปให้ดีที่สุดแค่น้ ีก็ เพียงพอแล้ว ด้านการบําเพ็ญด้านการปฏิบตั ิเราจะต้องลงแรง ปฏิบตั ิออกมาด้วยความตั้งใจและวิริยะ อย่างเสมอต้นเสมอปลายดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) อย่าได้บนั่ ทอนจิตของตนเอง อย่าได้บนั่ ทอน ใจของเราที่ควรสงบลงมา แต่ใจของเรายังกลับไปไขว่คว้าสิ่ งที่ไม่ควรเป็ นสิ่ งที่ไม่ควรได้ ดังนั้น สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๒๐ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

เวลาเหลือไม่มากแล้วจริ ง ๆ เวไนยทุก ๆ คน เมธีทุก ๆ คน ต้องรี บเร่ งบําเพ็ญธรรมบําเพ็ญจริ ง ปฏิบตั ิจริ ง ปฏิบตั ิออกมาให้ได้ อย่าได้หลงระเริ งในโลกจอมปลอมโลกใบนี้อีกต่อไป เรื่ องทุก เรื่ องย่อมมีทางออกกันทั้งนั้น แต่เมธีทุก ๆ คนจะต้องทะนุถนอมเหตุปัจจัยและโอกาสของแต่ละ คนไว้ให้ดี เรื่ องบางเรื่ องยิง่ จะต้องใช้ปัญญาไปในการพินิจตรวจตรา อย่าได้ปล่อยปละปล่อยวาง ง่าย ๆ เป็ นอันขาด ยามสงบต้องฉุ ดช่ วยตน ยามเคลื่อนไหวอย่าลืมไปฉุ ดช่วยคน ดีหรื อเปล่า ? (ดี ครับ/ค่ะ) สมฐานะ สมบุญวาระเป็ นเพราะฟ้ าเป็ นผูจ้ ดั วางแผนให้กบั เราแล้ว เราไม่ได้สิ่งไหนเรา ไม่ได้สิ่งใดเราอย่าได้คิดวุน่ วายไป แต่เราจงยอมรับด้วยความพอใจดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) แม้ เราจนแต่เราไม่จนหนทางใช่หรื อไม่ ? (ใช่ครับ/ค่ะ) จนหนทางคือจนอะไร ? เราไม่จนหนทางคือ ไม่จนหนทางอะไร ? (เชาฉื อ : หนทางที่จะไปทําความดี ใช่หรื อไม่ครับ ?) (ใช่ครับ/ค่ะ) ใช่ แล้ว แม้วนั นี้บางวันจะอดมื้อกินมื้อแต่น้ าํ ใจเราจะไม่เหื อดหาย เราจะสร้างศีลธรรมสร้างความหวัง ให้กบั ตนเอง แม้นตลอดการดํารงชีวิตของตนเองมาจนถึงปั จจุบนั นี้ ก่อนนั้นไม่วา่ เราจะเจอสิ่ งใด มาจะทําสิ่ งใดผิดพลั้งไปก็ไม่สาํ คัญแล้ว สําคัญที่สุดก็คือในตอนนี้ในปั จจุบนั นี้เรามีการเริ่ มต้น ใหม่ เรามีความเข้าใจจิตใจของตนเองมากแค่ไหน หากวันนี้เรายินดีที่จะเริ่ มต้นใหม่ยนิ ดีที่จะ บําเพ็ญปฏิบตั ิ หนทางที่เหลือล้วนอยูใ่ นกํามือของพวกเรา ชะตาชีวติ ต่อไปจากนี้เราล้วนกําหนด ด้วยตัวของเราเอง หากเราอยากที่จะให้ในอนาคตมีแต่สิ่งที่ดี ๆ การเริ่ มต้นก็จะต้องเริ่ มต้นไป ในทางที่ดี หวังอย่างไรก็จะต้องทําในสิ่ งที่เป็ นประโยชน์ก่อน ดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) เมธีน้ นั ไม่เบื่อหน่ายในการบําเพ็ญใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) ท่องไตรรัตน์ใช้ใจจริ ง บําเพ็ญรู ้ตรวจตราดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) สงบใจแล้วเราก็จะรู ้ทุกสิ่ งทุกอย่าง เรื่ องในวันนี้เมื่อ มีทางแล้วรู ้แล้วก็จงยอมรับคิดให้รอบคอบ ได้หรื อไม่ ? (ได้ครับ/ค่ะ) เอาล่ะ ! เมธีทุกคนในที่น้ ี ใจทุกดวงจงสมัครสมานกันเข้าไว้แล้วทุกสิ่ งทุกอย่างจะคลี่คลายไปได้ ตามฟ้ าเบื้องบนคืออะไร ? (นักเรี ยนในชั้นหญิง : หนทางที่หลุดพ้นค่ะ) ใช่แล้ว ตามฟ้ าจึงจะได้กบั ฟ้ าตามคนก็จะตกลุ่ม หลงไปอีก ดังนั้นเมธีทุก ๆ คนอยากที่จะกลับฟ้ าอยากจะกลับไปสู่ บา้ นเดิมของพวกเรา เรา จะต้องตามฟ้ า ได้หรื อเปล่า ? (ได้ครับ/ค่ะ) เราทุกคนไม่อยากที่จะไปอยูแ่ ดนวัฏฏะวนเวียน สงสารอีกแล้วใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) อยากที่จะหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดใช่ หรื อ เปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) สิ่ งที่สาํ คัญเมธีทุก ๆ คนจะต้องตามเจตนาฟ้ า จะต้องกล้าเดินก้าวต่อไปดี สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๒๑ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

หรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) เอาล่ะ ! เมื่อเมธีทุกคนมีความกระจ่างเข้าใจเช่นนี้ เราเองเฉากว๋ อจิ้ว ก็ขอ อวยพรให้เมธีทุก ๆ คนยิง่ มายิง่ เข้าใจมากยิง่ ขึ้น ยิง่ มายิง่ มีความกระจ่างในสัจธรรม รักที่จะ บําเพ็ญรักที่จะเสี ยสละ สิ่ งไหนควรเสี ยสละได้ก็รีบเร่ งเสี ยสละออกไปได้หรื อไม่ ? (ได้ครับ/ค่ะ) ยิง่ เสี ยสละเราก็จะยิง่ ได้ เข้าใจหรื อเปล่า ? (เข้าใจครับ/ค่ะ) เอาล่ะ ผูกบุญสัมพันธ์เพียงเท่านี้ กราบลา องค์ ธรรมมารดา คืนสู่ เบื้องบน

สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๒๒ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

พระโอวาทร้ อยแก้วจอมเทพวินัยธรเมตตา @ ประชุ มธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันเสาร์ ที่ ๒๕ ตุลาคม พ. พ.ศ. ๒๕๕๑ ณ. พุทธสถานจิ้นซั่ง อ. หล่ มสัก จ. เพชรบูรณ์ เวลาประมาณ ๑๖.๐๐ – ๑๖. ๑๖.๐๕ น.

(ขณะที่นักเรี ยนในชั้นกาลังพักผ่ อนหลังจบหัวข้ อจะลบล้ างหนีส้ ิ นเวรกรรมได้ อย่ างไร ท่ านจอมเทพวินัยธรได้ เมตตามาประทับทิพยญาณตักเตือนด้ วย ท่ าทางเคร่ งขรึ ม...)

หากเราไม่มาไม่เชื่อใช่ไหมว่าเรามีอยูจ่ ริ ง ! จะฟังธรรมก็จะต้องทําให้เสมอต้นเสมอปลาย ทุกคนเข้าใจหรื อเปล่า..?.. ทุก ๆ คนจงช่วยกัน...ถ้าหากพวกเราไม่ช่วย... เราก็ไม่รับประกันความปลอดภัยว่าอะไรจะเกิดขึ้น ยิง่ เวลานี้เป็ นเวลาที่สาํ คัญเราจะต้องระมัดระวัง พวกเราต้องยกระดับจิตใจของตนเองขึ้นมา ไม่ใช่แค่ผา่ นไป ๆ เราไม่ได้ยกระดับจิตใจของตนเองขึ้นมาเลย แล้วเช่นนี้ จะเปิ ดชั้นเรี ยนขึ้นมาเพื่ออะไร..?.. ระวังห้วงคิดให้ดี อย่าได้ตกใจไป เรามาเพื่อจะตักเตือนพวกเราทุกคน ไม่ได้จะมาเพื่อว่าให้ทุกคน หวังว่าพวกเราทุกคนจะระมัดระวังตนเองให้ดีรอบคอบ แฝงกาย

สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

ทันใดนั้น

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๒๓ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

พระโอวาทร้ อยแก้วพระอาจารย์ จี้กงเมตตา ประชุ มธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันอาทิ อาทิตย์ที่ ๒๖ ตุลาคม พ. พ.ศ. ๒๕๕๑ ณ. พุทธสถานจิ้นซั่ง อ. หล่ มสั ก จ. เพชรบูรณ์ เวลาประมาณ ๑๑.๑๗ – ๑๓. ๑๓.๕๔ น.

(หลังจบหั วข้อพระมหากรุ ณาธิ คุณฯ พระอาจารย์ ได้ เมตตาประทับทิ พยญาณและพระองค์ นั้น ได้ ประกาศพระนามและได้ เมตตาทักทายกับทุก ๆ คนว่ า)

เราทุกคนเป็ นอย่างไรกันบ้างล่ะ ? (สบายดีครับ/ค่ะ) ดีใจหรื อเปล่าที่วนั นี้พระอาจารย์ ได้มา ? (ดีใจครับ/ค่ะ) เอาล่ะ ! ให้ศิษย์ทุก ๆ คนนัง่ ลงก่อนเถอะ (นักเรี ยนในชั้นกล่าวขอบคุณ พระอาจารย์และเชิญพระอาจารย์นงั่ ) บางคนเห็นพระอาจารย์ในวันนี้ ทาํ ไมจึงไม่บา้ ๆ บอ ๆ เหมือนที่ดูในหนังนิ ยาย ภาพลักษณ์ของพระอาจารย์ในวันนี้ เพื่อเพียงจะให้ศิษย์ทุกๆคนได้เห็น ประจักษ์มากยิง่ ขึ้น ในหนังในละครก็มีแฝงด้วยจิตใจมนุษย์ทาํ ตามใจมนุษย์ อยากที่จะให้เป็ น อย่างโน้นเป็ นอย่างนี้ ๆ แต่ในสมัยก่อนพระอาจารย์ก็ใช้ชีวติ อย่างนั้นก็มี แต่ในยุคท้ายปลายกัป เช่นนี้พระอาจารย์ไม่มีเวลาทําแบบนั้นอีกแล้ว อาจจะมีแต่ก็ตอ้ งอาศัยบุญแห่ งปั จจัยบางประการ เพื่อที่จะส่ งเสริ มผูค้ น ในบางครั้งเพราะเวไนยสัตว์อีกมากมายยังมีใจยึดติดยังมีใจผูกพัน บางครั้งใจคนคิด อย่างไรใจฟ้ าจึงยังต้องสนองออกไปอย่างนั้น แต่แท้ที่จริ งแล้วการบําเพ็ญธรรมที่แท้จริ งคือ อะไร ? คือการไร้ความยึดติดใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) ยิง่ เรี ยบง่ายยิง่ เป็ นธรรมชาติ นั่นแหละ คือการบําเพ็ญธรรมที่แท้จริ ง แต่หากศิษย์ทุก ๆ คนยิง่ บําเพ็ญยิง่ เสแสร้งยิง่ ลุ่มหลง ใช่ไม่ใช่วา่ การบําเพ็ญในชาติน้ ีเป็ นการบําเพ็ญที่สูญเปล่าประโยชน์ ? (ใช่ครับ/ค่ะ) ดังนั้นศิษย์ทุก ๆ คนใน วันนี้ได้เข้ามาสู่ อาณาจักรธรรมได้เข้ามาสู่ สายทองของฟ้ าสายนี้ ทุก ๆ คนล้วนมีบุญวาระเหตุ ปัจจัยไม่ธรรมดา แต่ทุก ๆ คนจะทําอย่างไรให้ความไม่ธรรมดาในตนเองนั้นยิง่ สื บทอดต่อไปยิง่ สําเร็ จลุล่วงได้ ได้มาก็ควรที่จะเห็นค่าของมันมิใช่ได้มาแล้วก็ทิ้งขว้างไม่ใส่ ใจ ยิง่ ทําเช่นนี้เหล่า เจ้ากรรมนายเวรของพวกเรายิง่ จะเกิดอารมณ์โมโหโทสัน เขาก็อยากที่จะรับเหมือนกันแต่เพราะ เขาไม่มีโอกาสไม่มีเหตุปัจจัยไม่มีบุญวาระ แต่ศิษย์ทุก ๆ คนในวันนี้มีบุญวาระมีบุญปั จจัย แต่ สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๒๔ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

ศิษย์ทุก ๆ คนจะต้องถนอมรักษาเอาไว้ให้ดี ไม่ใช่วา่ ได้มาเหมือนเป็ นของเล่น จะจับไว้เมื่อไหร่ ก็ ได้จะโยนทิ้งเมื่อไหร่ ก็ได้ ถ้าหากศิษย์ทุกคนคิดอย่างนี้ แล้วบรรพบุรุษของเรายิง่ จะเสี ยใจกับเรา มากยิง่ ขึ้นและเสี ยใจกับเรามากมายที่ไม่อาจจะพรรณนาออกมาได้ เราทุก ๆ คนเป็ นศิษย์เป็ นอาจารย์กนั แล้ว พระอาจารย์อยากที่จะให้ศิษย์รู้ไว้วา่ ไม่มีวนั ใดที่ เราจะห่ างเหิ นกันไม่มีวนั ใดที่เราจะตัดขาดออกจากกันได้ วาระปรกโปรดกาลท้ายในยุคสาม เช่นนี้ยนื่ มืออออกเราก็จะได้รับ แต่หากศิษย์ไม่มีใจบําเพ็ญแต่อย่างน้อยศิษย์ทุก ๆ คนจะต้อง รักษาในคุณงามความดีของเราเอาไว้ อย่าได้บาํ เพ็ญตามอารมณ์ของตนเอง อารมณ์ดีก็บาํ เพ็ญ อารมณ์ไม่ดีก็เกิดอุปนิสัยที่ไม่ดีมากมาย อีกทั้งสร้างบาปเวรกรรมเพิ่มขึ้นอีกทวีคูณ เช่นนี้การรับ ธรรมครั้งนี้ของศิษย์ทุก ๆ คนไม่ใช่เป็ นการสู ญเปล่าหรอกหรื อ ชัง่ เอาชัง่ ดูน้ าํ หนักภายในใจของ ตน ซาบซึ้ งล้นพ้นปลื้มปิ ติหรื อว่ายังคลางแคลงสงสัย ยังระแวดระวังหวาดกลัวกับคนอื่นว่ามา หลอกหรื อไม่หวังดี ใจเหล่านี้ศิษย์ทุก ๆ คนจะต้องค่อย ๆ ทําลายตัดทิ้งไปให้สิ้น ดัง่ ดวงไฟยิง่ ลุก โชนสว่างศิษย์จะต้องใช้ประโยชน์ให้เต็มที่ แล้วประคับประคองอย่าให้ดวงไฟนั้นมอดลง จะทํา อย่างไรล่ะมิให้ดวงไฟเหล่านั้นมอดดับลงโดยที่ยงั ไม่ถึงเวลา จะทําอย่างไรกันล่ะ ? เมื่อนํ้าหมด ยังจะต้องเติมนํ้าใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) แล้วเชื้อไฟใกล้จะหมดจะต้องทําอย่างไร ? (เติม เชื้อเพลิงเชื้อฟื นครับ/ค่ะ) ใช่แล้ว ศิษย์ทุก ๆ คนในวันนี้ก็เช่นเดียวกันมารับธรรมมีใจเริ่ มที่จะ บําเพ็ญธรรมปฏิบตั ิธรรมแล้วใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) แต่ในใจนี้ของศิษย์ทุก ๆ คน พระอาจารย์ก็ยงั ไม่อยากที่จะเชื่อร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะศิษย์ทุก ๆ คนเพิ่งจะได้ฟังธรรมไปแค่ สามวันเท่านั้น จะทําอย่างไรจึงจะรู ้จกั วิธีการต่อเติมเชื้อไฟให้ลุกโชติช่วงชัชวาลอย่างสมํ่าเสมอ ได้ เราก็จะต้องรู ้จกั หมัน่ มาสถานธรรมมาติดตามชั้นเรี ยนใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) แต่บางคน บอกว่าไม่มีเวลาจะทําอย่างไรดี ? (ต้องรู ้จกั เจียดเวลาครับ/ค่ะ) เงินทองกับชีวติ สิ่ งใดสําคัญกว่ากัน ? (ชี วติ ครับ/ค่ะ) ศิษย์ทุก ๆ คนรู ้วา่ ชีวิตสําคัญกว่า แต่ ถามว่าเงินทองมากองอยูต่ รงหน้าในตอนนี้ จะเลือกสิ่ งไหน ? (ชีวติ ครับ/ค่ะ) แน่ใจ ? (ครับ/ค่ะ) พระอาจารย์ไม่เชื่อหรอก เพราะในตอนนั้นถ้าสามารถแยกแยะออกเราก็สามารถเลือกชีวิตได้ (พระอาจารย์เมตตาถามนักเรี ยนในชั้นท่านหนึ่ ง) แต่ถา้ ตอนนั้นเกิดความโลภความหลงแน่ นอน จะต้องเลือกสิ่ งใด ? (เงินทองค่ะ) เงินทองเหล่านั้นไม่สามารถอยูใ่ นกระเป๋ าของพระอาจารย์ได้ สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๒๕ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

หรอก เจ้ากรรมนายเวรต้องการบุญกุศลแต่เงินทองเหล่านี้ จะทําอย่างไรจึงสามารถแลกเปลี่ยน เป็ นบุญกุศลที่แท้จริ งได้ ? (ทําทานค่ะ) ทําทานก็ยงั มีส่วนได้แต่บุญทานที่ยงิ่ ใหญ่ที่สุดบุญกุศล แรงที่สุดในปัจจุบนั นี้คือสิ่ งใด ทําเพียงหนึ่ งได้บุญมหาศาลเหมือนกับการสร้างวัดหนึ่งหลังคือ สิ่ งใด ? หากเราสละเงินเหล่านั้นออกมาอย่างแท้จริ งแล้วเปลี่ยนเงินเหล่านั้นเป็ นการฉุ ดช่วยเหลือ คน เงินเหล่านั้นบางทีก็มีค่าบางทีก็ไร้ค่าใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) แต่ถา้ หากเรารู ้จกั ใช้มนั ก็มี ค่าแต่ถา้ หากเราไม่รู้จกั ใช้มนั ก็ไร้ค่าไร้ประโยชน์เสี ยเวลาเปล่า ใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) หาก เรารู ้จกั ผันเงินเป็ นใช้เงินเป็ น เงินที่มีอยูม่ ากหรื อน้อยมันก็จะมีประโยชน์ ถ้าหากมีเงินมากมาย แค่ไหนใช้ไม่เป็ นเงินนี้แม้จะมีมากแค่ไหนก็ไร้ประโยชน์ เงินทองมากมายก่ายกองก็ยงั ไม่พอใจของพวกเราใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) แล้วศิษย์ ทุก ๆ คนล่ะพอแล้วหรื อยัง ? (ยังครับ/ค่ะ) แล้วเมื่อไหร่ ถึงจะพอล่ะ ? สู งเท่าภูเขาพอไหมหรื อว่า เยอะไป ? (เยอะไปครับ/ค่ะ) แต่ในตอนอยากได้ก็วา่ ไม่เยอะหรอกใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) คนเรานั้นหากคิดอยากจะได้อะไรก็จะต้องหาทุกวิธีนาํ สิ่ งที่เราอยากได้มาเป็ นของเราให้ได้ ใช่ หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) แต่หากคนเราไม่อยากได้อะไรแม้ใช้วธิ ีกลโกงมากมายมาหลอกล่อเขาก็ ไม่ตกหลุมพรางใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) แล้วศิษย์ทุก ๆ คนล่ะจะตกหลุมพรางหรื อว่าจะมี ปัญญา ? (มีปัญญาครับ/ค่ะ) มีปัญญาพระอาจารย์หวังว่ากลับไปจะมีปัญญาอย่างแท้จริ ง ไม่ใช่ มุ่งมัน่ แต่งานทางโลกจนลืมการบําเพ็ญธรรมไปล่ะ ชีวติ ของพวกเราทุก ๆ คนก็ไม่มีใครรู ้วา่ จะอยูน่ านเท่าไหร่ ใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) ชีวติ มีลุ่ม ๆ ดอน ๆ แต่ระหว่างชีวติ กําลังขึ้นก็จะตัองระมัดระวังอย่าได้รอให้ชีวติ ร่ วงหล่น ตอน นั้นคิดอยากที่จะบําเพ็ญธรรมมีใครล่ะที่จะรับประกันให้เราได้วา่ ยังมีเวลาอีก ให้เราได้บาํ เพ็ญ ธรรมปฏิบตั ิธรรม ตอนไหนเป็ นการบําเพ็ญธรรมที่ดีที่สุด ? (ตอนมีชีวติ ครับ/ค่ะ) ตอนมีชีวติ อยู่ ? (ตอนที่ยงั แข็งแรงครับ/ค่ะ) ร่ างกายของคนเรามีพลังมีกาํ ลังใจอยากที่จะบําเพ็ญธรรม บางครั้งตอนนั้นอยากที่จะทําแต่การทดสอบก็ดนั มาอีก เราจะฝ่ ามันไปได้อย่างไร ? (ใช้ สติปัญญาค่ะ) ทุกสิ่ งทุกอย่างจะยากหรื อจะง่ายจะฝ่ าหรื อจะถอยก็ลว้ นอยูท่ ี่ใจของพวกเราใช่หรื อ เปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) ดังเช่ นในวันนี้ ศิษย์ของพระอาจารย์ทุก ๆ คนเข้มแข็งขึ้นวิริยะขึ้นใช่ หรื อ เปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) จึงสามารถนัง่ อยูถ่ ึงวันนี้ได้ใช่หรื อไม่ ? (ใช่ครับ/ค่ะ) สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๒๖ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

ด้านการฟังเป็ นอย่างไรบ้าง ? (เข้าใจขึ้นครับ/ค่ะ) หากมีความเข้าใจขึ้นสามวันนี้กจ็ ะไม่ สู ญเปล่าไป ด้านการบําเพ็ญธรรมปฏิบตั ิธรรมก็มีบางคนคิดอยากที่จะบําเพ็ญต่อแล้วใช่หรื อ เปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) แต่บางคนก็ยงั คิดว่าตนเองนั้นยังไม่วา่ งบําเพ็ญยังไม่ถึงเวลาอันควรที่จะ บําเพ็ญ แล้วเมื่อไหร่ ศิษย์จะว่างกันล่ะ ? เราบําเพ็ญได้เราก็บอกว่าว่างเราบําเพ็ญไม่ได้เราจะทํา อย่างไรดี ? ไม่วา่ จะว่างหรื อไม่วา่ งก็ตามด้านการบําเพ็ญของศิษย์ทุก ๆ คนจะต้องยึดมัน่ ในหลัก สัจธรรม ดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) โลกภายนอกนั้นเรามิอาจรู ้ได้วา่ จะเป็ นอย่างไร แต่เราจะ ประคับประคองตนเองได้อย่างไรให้ใจของเรานั้นไม่ตามกระแสไม่ลุ่มหลงไปทําเช่นไร ? (ต้อง หมัน่ กลับมาสถานธรรม ศึกษาธรรมครับ/ค่ะ) วิถีธรรมหลักธรรมมากมายยังรอให้ศิษย์ทุก ๆ คน มาเรี ยนรู ้มาศึกษา ด้วยการเริ่ มต้นตั้งแต่ข้ นั พื้นฐานไปถึงขั้นสู งสุ ดดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) วันนี้พระอาจารย์เชื่อว่าศิษย์ทุก ๆ คนได้คน้ พบรากฐานของชีวิตแล้วใช่หรื อไม่ ? (ใช่ครับ/ ค่ะ) เมื่อทุกคนค้นพบเจอรากฐานของชีวิตแล้ว การที่จะเดินมุ่งหน้าต่อไปก็เป็ นเรื่ องที่ง่ายขึ้นดุจ การค้นพบสิ่ งใด ? เข็มทิศนําทางชีวิตใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) หากทุกคนเจอแล้วจงรี บเร่ ง บําเพ็ญธรรม บอกได้ก็จงรี บเร่ งอย่าได้ตอ้ งรอให้วาระนั้นหลุดลอยหายไป ตอนนั้นศิษย์อยากจะ บอกใครก็ไร้ประโยชน์เสี ยจริ ง ๆ เมื่อสักครู่ น้ ี ศิษย์ทุก ๆ คนได้ศึกษาหัวข้ออะไรไป ? (พระมหา กรุ ณาธิคุณของฟ้ าเบื้องบน พระคุณบรรพจารย์ครับ/ค่ะ) ฟังในครั้งแรกมีความเข้าใจมากหรื อ น้อยเพียงใด ? (มีท้ งั นักเรี ยนที่เข้าใจมากและเข้าใจได้นอ้ ย) ก็ถือว่าศิษย์ทุกคนมีความตั้งอกตั้งใจ ในการฟังหัวข้อนี้ แม้จะเข้าใจไม่มากไม่นอ้ ยแต่ศิษย์ทุกคนก็สามารถซาบซึ้ งถึงพระมหา กรุ ณาธิคุณของเบื้องบนได้ใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) จงนําสิ่ งเหล่านี้ที่เราได้สัมผัสถึงนําถนอม แล้วเก็บรักษาไว้ให้ดี ใจของศิษย์ตอนนี้ จะพาศิษย์ทุก ๆ คนก้าวไปสู่ ถึงฝั่งจุดหมายได้ แต่ถา้ หาก ใจของศิษย์ทุก ๆ คนมิอาจซาบซึ้ งได้ในตอนนี้ แต่หากศิษย์มีใจที่จะศึกษาพระอาจารย์เชื่อว่าศิษย์ ทุกคนสามารถซาบซึ้ งสัมผัสได้ทีละเล็กทีละน้อยได้ แต่ศิษย์ทุก ๆ คนอย่าได้เกียจคร้านไปดีหรื อ เปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) คนเกียจคร้านไม่มีวนั ประสบความสําเร็ จได้ ใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) ดุจพวกเราทุก ๆ คนในที่น้ ีบาํ เพ็ญในครั้งนี้ชาติน้ ีมีผลถึงการหลุดพ้นเวียนว่ายตายเกิด มี ผลถึงบรรพชนของพวกเราและมีผลถึงอนาคตในภายภาคหน้า เรายินดีจะบําเพ็ญจะปฏิบตั ิต่อ หรื อเปล่า ? (ยินดีครับ/ค่ะ) วาระชี วติ ของทุก ๆ คนได้กา้ วมาถึงสถานธรรม ณ ที่น้ ีได้พบเจอผู ้ สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๒๗ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

แนะนํารับรอง เขาเหล่านั้นเราจะต้องขอบคุณและหมัน่ ระลึกคุณพวกเขาอยูเ่ สมอดีหรื อเปล่า ? (ดี ครับ/ค่ะ) หากวันนี้เราไม่มีผแู ้ นะนํารับรองวันนี้ก็อาจไม่มีเราแล้วใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) พระอาจารย์จึงอยากให้ศิษย์ทุก ๆ คนหมัน่ รําลึกสิ่ งเหล่านี้ไว้อยูเ่ สมอ คนเราหากรู ้จกั นึกถึงใน บุญคุณคน และในทางเดียวกันอยากที่จะทดแทนและตอบแทนจงเก็บรักษาไว้ให้ดี เวลานั้นไหลไปเรื่ อย ๆ เหลือน้อยเต็มทีแล้ว ศิษย์ของพระอาจารย์ได้เข้ามาศึกษาธรรมกัน จงรี บเร่ งทําความเข้าใจอย่าได้อืดอาดชักช้าเป็ นอันขาด เราก็ไม่รู้วา่ วันพรุ่ งนี้ จะเกิดอะไรขึ้น มี ชีวติ ในวันนี้หนึ่งวันก็จงตั้งใจทําคุณงามความดีหนึ่งวัน ดุจกับการมีชีวติ หนึ่งวันเราจะบําเพ็ญ หนึ่งวัน หนึ่งวันเราบําเพ็ญแล้วเราก็จะมีบุญกุศลหนึ่งวัน หากหนึ่งชัว่ โมงเรารักษาอย่างดีหนึ่ง ชัว่ โมงนี้เราก็จะมีบุญกุศลมหาศาล แต่ในการทําคุณงามความดีอย่าได้ยดึ ติดในสถานที่อย่าได้ยดึ ติดในบุคคล จะทําก็จะต้องทําออกมาด้วยใจบริ สุทธิ์ที่แท้จริ ง ในการทําคุณงามความดีต่าง ๆ หากเรามีใจหวังวอนมีใจหวังในอย่างอื่น บุญกุศลที่จะได้รับก็เหลือเพียงครึ่ ง หากมีใจปรุ งแต่งไป อีกอาจจะไม่มีบุญกุศลเลยก็ได้ ดังนั้นศิษย์ทุก ๆ คนในวันนี้ ยงิ่ มาจะต้องยิง่ เข้าใจตัวเอง และยิง่ เข้า ใจความเมตตาของฟ้ าเบื้องบนให้ได้ ทําไมฟ้ าเบื้องบนจึงส่ งธรรมะลงมาปรกโปรดอย่างกว้างขวางในยุคกาลท้ายปลายกัปเช่นนี้ ศิษย์ทุก ๆ คนเคยคิดบ้างหรื อเปล่า ? ทําไมเราทุก ๆ คนจึงสามารถรับธรรมะบําเพ็ญธรรมได้ เหมือนกับสิ่ งศักดิ์สิทธิ์ ในสมัยก่อนได้ หากไม่ใช่บุญวาระกาลเวลาคับขันเช่นนี้ ฟ้าก็จะไม่ปรก โปรดอย่างกว้างขวาง แต่เราทุก ๆ คนในวันนี้ ศิษย์เองได้เคยคิดทบทวนหรื อเปล่า ? หรื อว่ายังคง ใช้ชีวติ ไปวัน ๆ อยู่ ไม่รู้เวลากาลโลกไม่รู้กาลแปรเปลี่ยนผันไป ศิษย์เอ๋ ยยามอยูจ่ งพินิจตรวจตรา ตนเอง ยามบําเพ็ญรี บเข้าใจรี บแจ้งเพื่อที่จะผ่อนผันในอดีตชาติที่เราไม่เคยรู ้วา่ เราได้ทาํ สิ่ งใดไป บ้าง ตั้งใจบําเพ็ญตั้งใจสร้างบุญกุศลเพื่อที่จะผ่อนผันบาปกรรมเวรในอดีตชาติไม่วา่ จะกี่ชาติผา่ น มา เราจงมีใจกระตือรื อร้นบัญชีกรรมในชาติใด ๆ ที่ผา่ นมา เราจงบอกกับตนเองว่าชาติน้ ีเราจะ ลบล้างตัดขาดให้จบสิ้ น แม้ชาติน้ ี บาํ เพ็ญจะทุกข์ทนทรมานเพียงใดแต่เราจะบําเพ็ญตั้งใจให้ท้ งั บุญทั้งบาปไม่วา่ จะเป็ นบุญสัมพันธ์หรื อบาปสัมพันธ์จะไม่เกี่ยวเนื่องต่อไปอีก แต่ถา้ หากมีเหตุ ปัจจัยศิษย์ก็จะมีใจจิตอธิษฐานเป็ นบุญสัมพันธ์จะดีกว่า ไม่สร้างบาปกรรมสัมพันธ์ดีหรื อไม่ ? (ดี ครับ/ค่ะ) สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๒๘ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

ทุกสิ่ งทุกอย่างบนโลกใบนี้ไม่ยงั่ ยืนคงนานได้ตลอดไป มีเพียงจิตธรรมญาณของศิษย์ เท่านั้นคงกระพันยัง่ ยืนชัว่ นิรันดร์ คนเราอยากจะอยูถ่ ึงร้อยปี แต่มนั อยูไ่ ม่ถึง แต่เวลาที่ยงั เหลืออยู่ ให้บาํ เพ็ญธรรม ศิษย์ก็จงใช้เวลาที่เหลือบําเพ็ญให้เกิดบุญกุศลที่แท้จริ งออกมาให้ได้ การ บําเพ็ญการสร้างคุณงามความดี จงใช้ใจที่สะอาดมาในการทําทุกสิ่ งทุกอย่างดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ ค่ะ) นํ้านั้นสามารถรับทุกสิ่ งทุกอย่างลงไปผสมกับนํ้าได้ คนเราก็เช่นเดียวกันเรามีภาวะจิตที่ สะอาดบริ สุทธิ์ผอ่ งใสเราสามารถที่จะอยูก่ บั คนทุกสภาพทุกจิตใจทุกความแตกต่างได้ แต่ศิษย์ อย่าเลือกที่จะอยูก่ บั คนดีเพียงอย่างเดียว คนไม่ดีก็เป็ นพี่นอ้ งร่ วมจิตญาณกับเราเหมือนกัน เรา ต้องมีใจที่เมตตาฉุ ดช่วยเหลือพวกเขาด้วย วันหนึ่งคนที่ไม่ดีเหล่านี้อาจจะกลับกลายเป็ นคนดีได้ โดยที่อาศัยพลังจิตที่เมตตาจากเรา วัน ๆ ค่อย ๆ ส่ งเสริ มชี้แนะกระทําเช่นนี้ไปเรื่ อย ๆ จนกว่าคน เหล่านั้นจะกระจ่างรู ้แจ้งขึ้นมาได้ คนเหล่านั้นคือคนพวกใดกันล่ะ ? ไม่วา่ จะเป็ นคู่อริ กบั เราใน สมัยก่อน ไม่วา่ จะเป็ นเหล่าพี่นอ้ งของเราหรื อว่าจะเป็ นพ่อแม่ของเราที่ยงั ไม่เข้าใจ แต่เราจะต้อง ค่อย ๆ ให้อภัยพวกเขาไป ใจที่ให้อภัยเหล่านี้สักวันหนึ่งเขาเหล่านั้นสามารถที่จะสัมผัสถึงได้ แต่ ไม่ใช่วา่ ใจของเราบ้างก็ให้ไปบ้างก็โมโหไป เช่นนี้เมื่อไรจะทําให้เขาเหล่านั้นซาบซึ้ งถึงจิตใจที่ เราอยากจะให้สิ่งใดสิ่ งหนึ่งกับเขา ฉะนั้นบ้านหนึ่ งบ้านแน่นอนมีท้ งั เรื่ องราวไม่วา่ จะเป็ น ความสุ ขหรื อความทุกข์ แต่หากในบ้านนั้นรู ้จกั แสดงบทบาทหน้าที่ของตนเองให้ถูกบทบาท บ้านหนึ่งหลังก็จะมีความสุ ขอย่างหาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว โดยนําธรรมที่รู้ในครั้งนี้ไปใช้ใน ชีวติ ประจําวัน จําได้หรื อไม่เวลาที่เรามีความสุ ขที่สุดคือตอนไหน ? ตอนที่เห็ นทุก ๆ คนมี รอยยิม้ มีความสนุกสนานเฮฮาใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) แล้วจะทําอย่างไรให้บรรยากาศ เหล่านั้นมีอยูท่ ุกวันทุกคืนอย่างสมํ่าเสมอได้ ? (ต้องนําธรรมะไปใช้ในชีวิตประจําวันใช้ใน ครอบครัวของเราครับ/ค่ะ) ทดสอบใจจากคนรอบข้างกลัวหรื อเปล่า ? (ไม่กลัวครับ/ค่ะ) แน่ ใจ ? ตอบพระอาจารย์อีก ครั้งแน่ใจ ? (แน่ใจครับ/ค่ะ) แต่พระอาจารย์ก็ยงั กลัวอยูเ่ ล็ก ๆ กลับไปกลัวว่าศิษย์คนใดคนหนึ่ง จะเจอการทดสอบเสี ยแล้ว สิ่ งที่พวกเขา (เจี่ยงซื อ) พูดออกมากมายเข้าใจหรื อเปล่า ? (เข้าใจ ครับ/ค่ะ) พวกเขาเหล่านั้นได้บอกวิธีการจะฝ่ าฟันให้ผา่ นไปได้อย่างไรแล้ว ใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ ครับ/ค่ะ) เมื่อกลับไปแล้วจงทบทวนสิ่ งเหล่านั้นที่ศิษย์ได้ฟังมาได้หรื อเปล่า ? (ได้ครับ/ค่ะ) เมื่อ สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๒๙ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

ศิษย์กลับไปแล้วศิษย์ก็จะผ่านได้ดีหรื อไม่ ? (ดีครับ/ค่ะ) เอาล่ะ ! เวลาก็มาถึงแล้ว ให้ศิษย์ทุก ๆ คนอิ่มหนําสําราญก่อนดีหรื อไม่ ? เอาล่ะ ! ให้ศิษย์ทุก ๆ คนกินก่อนเถิดวันนี้ไม่ตอ้ งกลัวหรอกว่า พระอาจารย์จะจากพวกเราไปเร็ ว วันนี้พระอาจารย์ได้รับบัญชามาอยูก่ บั ศิษย์ทุก ๆ คนก็นาน พอสมควร ศิษย์ทุก ๆ คนอยากจะอยูอ่ ย่างนี้กบั พระอาจารย์ให้นานที่สุด อยากไม่อยาก ? (อยาก ครับ/ค่ะ) เอาล่ะ ! ให้ทุก ๆ คนกินข้าวก่อน (บุคลากรนําข้าวกล่องมาแจกนักเรี ยนในชั้น) ใช้มือ แจกไม่ใช่ใช้ปากแจกนะศิษย์เอ๋ ย (พระอาจารย์ เมตตาประทานพระโอวาทบนกระดานดาต่ อ) เอาล่ะ ! ศิษย์ทุกคนเมื่ออิ่มท้องแล้วรู ้สึกสบายตัวสบายใจขึ้นแล้วใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ ค่ะ) ก่อเกิดพลังแล้วใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) มีท้ งั พลังมีท้ งั ใจที่จะฟังธรรมต่อแล้วใช่หรื อไม่ ? (ใช่ครับ/ค่ะ) สิ่ งที่คิดก็เริ่ มสมหวังเราแล้วใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) แล้วต่อไปเราจะทําอะไร กันต่อดีล่ะ ? (เชาฉื อ : หัวข้อต่อไปคือหัวข้อที่ชื่อว่าเสี ยงสะท้อนจากใจ) พร้อมแล้วหรื อยัง ? (พร้อมครับ/ค่ะ) ไม่ตอ้ งตื่นเต้นไม่ตอ้ งแย่งกัน ขนาดพระอาจารย์บอกไม่ตอ้ งแย่งกันก็ยงั ไม่มีใคร กล้าออกมาเลย ใช่หรื อเปล่า ? เอาล่ะ ! ดําเนินการต่อ (เชาฉื อได้แนะนําวิธีการพูดเสี ยงสะท้อน จากใจว่าต้องพูดอย่างไรและไม่ควรเกินสามนาที) พระอาจารย์อยากรู ้วา่ แล้วถ้าเกิดคนพูดเก่งล่ะ จะทําอย่างไร ? ถ้าการพูดของเรามีเนื้อมากก็จะให้พูดนานอีกนิ ดแต่ถา้ พูดมีแต่น้ าํ ก็สมควรจะลง เร็ วดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) เอาล่ะ ! เริ่ มได้ (หัวหน้าชั้นชายเริ่ มพูดเป็ นคนแรก) พระอาจารย์ขอขัดนิดหนึ่งคําว่าญาติโยมน่าจะใช้กบั ท่านนี้ (พระสงฆ์) ใช่หรื อเปล่า ? พระอาจารย์อยากจะถามหน่อยว่าวันนี้เราสามารถอยูถ่ ึงวันนี้ได้ เป็ นเพราะอะไร ? (เป็ นเพราะบุญกุศลครั บ) ใช่แล้ว และวันนี้เราสามารถรับธรรมะได้เพราะ ใคร ? (เพราะสิ่ งศักดิ์สิทธิ์ที่ตรงนี้ครับ) เพราะบรรพบุรุษของเรานัน่ เองที่ได้สงั่ สมบุญบารมี เอาไว้ลูกหลานจึงได้รับอานิสงฆ์ ดังนั้นเราอยากที่จะตอบแทนจะทําอย่างไร ? (กลับไปบ้านก็จะ ไปบอกญาติพี่นอ้ งญาติธรรมมาศึกษาธรรมะต่อไปครับ) แล้วใช่ไม่ใช่วา่ จะต้องตั้งใจบําเพ็ญ ธรรมปฏิบตั ิธรรม ใช่หรื อไม่ ? (ใช่ครับ/ค่ะ) หากว่าใช่ศิษย์ก็จงนําใจในตอนนี้กลับไปปฏิบตั ิและ ตั้งใจบําเพ็ญให้ดี ๆ (ดีครับ) เอาล่ะ ! กลับไปนัง่ ที่เถอะ คนต่อไปคือใครกันเอ่ย ? (หัวหน้าชั้นหญิงได้เป็ นคนพูดคนต่อไป โดยบอกว่าตอนแรกก็รู้สึกง.งูสองตัวไม่รู้วา่ จะ เจออะไร) ศิษย์ยงั ดีที่ไม่ถูกงูฉกไปก่อนถ้าไม่ง้ นั ก็อยูไ่ ม่ถึงสามวันนี้ ใช่หรื อเปล่า ? (ค่ะ) ยังดีเรา สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๓๐ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

สามารถเอาชนะได้วนั นี้เราจึงอยูถ่ ึง เอาล่ะ ! อาสาสมัครอีกหนึ่งคน (นักเรี ยนในชั้นชายคนที่ สองออกมาพูด) ถ้าหากไม่ใช้เล่มนี้สามารถพูดได้หรื อไม่ ? (ได้ครับ) เอาล่ะ ! เก็บได้ พูดได้ เพราะว่าออกมาจากใจ (นักเรี ยนในชั้นชายเริ่ มพูดจนจบ) ทุกคนเขาก็กาํ ลังรอประโยคนี้อยู่ เหมือนกัน ดังนั้นอย่าไปยึดติดกับตัวอักษรพูดออกมาจากใจจึงเป็ นธรรมะที่แท้จริ งทําได้ก็รีบทํา (พระอาจารย์เมตตากับนักเรี ยนในชั้นชายท่านหนึ่ง) เอาล่ะ ! พระอาจารย์อยากที่จะถาม ปัญหาอยูอ่ ย่างหนึ่ง เราอยากที่จะบําเพ็ญธรรม แต่หนทางในสายนี้มิอาจที่จะจับปลาสองมือได้ บําเพ็ญจริ งปฏิบตั ิจริ งสามารถกลับตรงถึงพระนิพพานได้ กับระหว่างทางอ้อมเราจะเลือกทาง ไหน ? (ทางตรงครับ) สายตรง ศิษย์เองก็ตอ้ งรู ้ในการที่จะเลือกเอา ฉะนั้นการมองเห็นดูแล้ว อาจจะสําคัญแต่ตาแห่ งปัญญาสําคัญที่สุด ร่ างกายนี้ไม่ได้อยู่ จงใช้ร่างกายสังขารนี้ให้เป็ น ประโยชน์ ตาเนื้อมิสาํ คัญเท่าตาธรรมตาแห่ งปั ญญา ศิษย์เองรู ้ดีศิษย์ก็จะต้องรี บทําความเข้าใจกับ ตนเอง พระอาจารย์พูดมากก็ไม่ได้แต่ศิษย์ก็จะต้องรี บเข้าใจหลักสัจธรรมที่แท้จริ ง เข้าใจหรื อ เปล่าใจประสานใจจึงรู ้กนั ได้ เอาล่ะ ! นัง่ ลงได้ การฟังธรรมะในครั้งนี้ของศิษย์ทุกคนมีการสัมผัสรับรู ้ไม่เหมือนกันใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ ครับ/ค่ะ) บางคนก็สัมผัสถึงบางคนก็สัมผัสไม่ได้อะไรเลย ใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) แต่ อย่างไรก็ตามศิษย์คนไหนจะสัมผัสลึ้งซึ้ งมากมายแค่ไหน แต่สาํ คัญที่วา่ เมื่อเราสัมผัสรับรู ้แล้ว ต่อไปเราจะต้องบําพ็ญปฏิบตั ิออกมาให้ได้ แม้รู้มากมายแต่ไม่ทาํ ออกมาก็ไม่มีประโยชน์อะไร ใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) แต่สามวันในครั้งนี้ที่ใครไม่อาจที่จะสัมผัสลึกซึ้ งเหมือนคนอื่น ๆ แต่ พระอาจารย์อยากที่จะให้กาํ ลังใจกับพวกเรา ค่อย ๆ สะสมค่อย ๆ เรี ยนรู ้น้ าํ นั้นหยดทีละนิ ด ๆ สามารถกลายเป็ นมหาสมุทรได้ใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) พวกเราก็เหมือนกันใช้โอกาสที่เรามี ครั้งละเล็กครั้งละน้อยครั้งละวันครั้งละสองวันหรื อครั้งละชัว่ โมงสองชัว่ โมง ศิษย์จงรู ้ค่อย ๆ สะสมบําเพ็ญเพียงทีละนิดทีละเล็กทีละน้อยให้เกิดเป็ นมหาโพธิจิตที่ยงิ่ ใหญ่ สามารถสัมผัสถึง จิตใจของพุทธะของโพธิสัตว์ที่ท่านมีจิตมหาเมตตาอันยิง่ ใหญ่ ปรกโปรดเวไนยสัตว์ไปทัว่ หล้า เพื่ออะไรกันรู ้หรื อเปล่า ? มิให้เวียนว่ายตายเกิดแล้วอีกทั้งมิให้พวกเราถูกภัยพิบตั ิกวาดล้างไปจน หมดสิ้ น ใครอยากพ้นภัยใครอยากสําเร็ จมีเพียงแต่ตนเองเท่านั้นที่จะช่วยเหลือตนเอง ภายภาค หน้าไม่วา่ จะเป็ นอย่างไรสําคัญที่สุดก็คือตัวเอง ตัวของเราเท่านั้นสามารถที่จะช่วยเหลือตนเอง สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๓๑ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

ปลอดภัยได้ แต่ถา้ หากถึงตอนนั้นตนเองงอมืองอเท้าไม่ช่วยตัวเองแล้วใครกันล่ะจะช่วยเราได้ หากตนเองไม่ยนื่ มือออกมาแล้วใครกันจะช่วยเราได้ พบธรรมลํ้าค่าก็จะต้องเห็นค่าแล้วรี บ บําเพ็ญดีไหม ? (ดีครับ/ค่ะ) พระอาจารย์ไม่ได้แกล้งบอกไม่ได้เสแสร้งหลอกพวกเรา แต่สิ่งที่พระอาจารย์อยากที่จะ เตือนพวกเราทุก ๆ คนใช้ชีวติ อย่าประมาททุกห้วงลิขิตชีวิตตนเองอย่าประมาทเป็ นอันขาด จะ ร้ายแรงหรื อไม่ร้ายแรงล้วนอยูท่ ี่ห้วงคิดของพวกเราทุก ๆ คน หากห้วงคิดของพวกเราคิดไป ในทางที่ดีก็สามารถที่จะเปลี่ยนแปลงเหตุปัจจัยที่ไม่ดีได้ ดังนั้นชีวิตของศิษย์ทุก ๆ คนอย่าได้ ยอกย้อนอย่าได้หวนกลับไปทําสิ่ งที่ไม่ดีซ้ าํ แล้วซํ้าอีก คนรู ้แล้วกลับทําผิดอีกบาปกรรมก็จะเพิ่ม เป็ นทวีคุณ ใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) ดังนั้นศิษย์ในวันนี้รู้ตื่นรู ้แจ้งแล้วใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ ค่ะ) จะไม่หลับไหลต่อไปอีกใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) ในชีวติ คนบางครั้งอาจมีตราบาปติดอยู่ ในใจ แต่เราจะสลายมันออกไปได้อย่างไรล่ะ ? ตราบาปนั้นใช่วา่ จะสลายออกไปไม่ได้ แต่เราจง รู ้จกั วิธีสลายสิ่ งเหล่านั้นไป บําเพ็ญจริ งกล้าแกร่ งจริ งสิ่ งที่ไม่ดีท้ งั หลายที่เราเคยผิดพลั้งพลาดไป เราอย่าได้มีใจเก็บกดอยูเ่ พียงแต่สิ่งเหล่านั้น แต่เราลองเปิ ดใจดูให้ความหวังกับตนเองใหม่ดีหรื อ เปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) อยากที่จะซ่ อมแซมส่ วนที่สึกหรอทั้งกายและใจหรื อเปล่า ? (อยากครับ/ค่ะ) อยากที่จะทําเราจะต้องมีการเริ่ มต้นที่ดี จะเริ่ มต้นที่ดีได้อย่างไร ? เริ่ มต้นที่ดีก็มีชยั ไปกว่าครึ่ งแล้ว ใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) คําพูดนี้เราสามารถได้ยนิ ได้ฟังอยูบ่ ่อย ๆ ใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) นาทีน้ ีนาทีที่เหลือเป็ นนาทีที่สาํ คัญ ลองวัดใจตนเองดูลองกล้าดู บ่งบอกถึงจิตใจตนเองได้ ดํารงชีวติ มาก็มีบางคนไม่รู้นิสัยที่แท้ของตนเองเลย แต่วนั นี้มีคนมาช่วยสะกิดใจของตนเองได้รู้ ได้เข้าใจในส่ วนลึกตื้นหนาบางภายในใจส่ วนลึกของตนได้แล้วใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) เรา จงอาศัยในช่ วงเวลาที่สาํ คัญนาทีสาํ คัญเช่นนี้ลองพินิจไตร่ ตรองดูดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) โกรธ ง่ายก็จะต้องหายง่ายด้วยได้ไหม ? (ได้ครับ/ค่ะ) อย่าต้องให้ความโกรธเป็ นความแค้นจงกลับ กลายเป็ นอารมณ์ที่ฉุนเฉี ยวติดเป็ นนิสัยไปจนตาย ถ้าเป็ นเช่นนี้ชีวติ ทั้งชีวิตที่มีอยูก่ ็จะมีแต่ทุกข์ ใช่หรื อไม่ ? (ใช่ครับ/ค่ะ) คนอื่นนั้นเขาวางไปนานแล้วแต่เรายังเก็บไว้อยูเ่ ลยแล้วจะมีประโยชน์ อันใดล่ะ ทําร้ายตนเองไปทําไมล่ะ

สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๓๒ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

ทําร้ายตนเองเป็ นสิ่ งที่อกตัญํูเหมือนกัน พ่อแม่ให้ร่างกายสังขารมาทั้งเลือดเนื้อจิตใจก็มี ส่ วนมาจากพ่อแม่ใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) ดังนั้นร่ างกายสังขารเราจะต้องทะนุถนอมไว้ให้ดี ชมได้รับได้แต่ก็อย่าหลงระเริ งในคําชมให้มาก ติติงจากคนอื่นเราก็ลองน้อมรับมาพินิจพิจารณาดู ว่าสิ่ งที่เขาติติงเป็ นสิ่ งที่จริ งเหมือนที่เขาพูดออกมาหรื อเปล่า ดังนั้นขอให้ใจของศิษย์ทุกคนใน วันนี้ ยงิ่ แจ่มแจ้งยิง่ สว่างผ่องใสยิง่ ขึ้น เลือดเนื้อทุกก้อนเลือดเนื้อทุกหยดล้วนหลัง่ ริ นมาจาก บุพการี ท้ งั นั้น เราจะทิง้ ขว้างอย่างไม่เห็นค่ามิได้เป็ นอันขาด การตรอมใจเป็ นสิ่ งที่ทุกข์ที่สุดใช่ หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) ตรอมอกตรอมใจก็ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้นกับตัวเอง แต่บางคนก็ไม่ เคยนึกคิดเลยว่า เราได้เคยทําสิ่ งที่ผดิ มหันต์ ให้พ่อแม่ได้ตรอมอกตรอมใจทุกข์ทนมานาน เหลือเกิน ฉะนั้นสามวันในครั้งนี้เราจงรู ้เริ่ มต้นใหม่เป็ นคนที่กตัญํูรู้ทดแทนคุณดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) เมื่อรู ้วธิ ีที่จะทดแทนบุญคุณของพ่อแม่แล้ว แล้วรู ้หรื อเปล่าว่าจะตอบแทนบุญคุณของฟ้ า เบื้องบนได้อย่างไร ? (ศึกษาธรรม บําเพ็ญธรรมช่วยงานฟ้ า) ใครอยากที่จะเป็ นคนที่ฟ้ารักแล้ว ใครอยากที่จะเป็ นคนที่พระอาจารย์รัก ทุกคนยกมือกันหมดเลย แต่ใครเป็ นคนที่ทาํ ให้พระ อาจารย์ปวดหัวที่สุดเลย ? (ลูกศิษย์ครับ/ค่ะ) ทั้งรักและก็ท้ งั ปวดหัว แต่อย่างไรพวกเราก็เป็ นศิษย์ ของพระอาจารย์วนั นี้พวกเราทุก ๆ คนเป็ นศิษย์ของพระอาจารย์แล้ว ต่อไปอยากที่จะเป็ นศิษย์ที่ น่ารักหรื อว่าเป็ นศิษย์ที่ด้ือรั้น ? (ศิษย์ที่น่ารักครับ/ค่ะ) ศิษย์ที่น่ารักอาวุโสพูดอย่างไรก็จะต้องทํา ตามเจตนารมณ์ของอาวุโสดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) ไม่ด้ือดึงไม่ยอกย้อนดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ ค่ะ) ทําได้ ? (ได้ครับ/ค่ะ) แน่ ใจ ? (แน่ ใจครับ/ค่ะ) รู ้นะว่าทําไมพระอาจารย์จึงหันหลังกลับ เอา ล่ะ ! เป็ นศิษย์ที่ดีของพระอาจารย์แล้วต่อไปอยากไม่อยากที่จะช่วยงานของพระอาจารย์เหมื อน พวกเขาทุก ๆ คน ? (อยากครับ/ค่ะ) การช่วยงานของฟ้ าเป็ นการที่ทาํ ออกมาจากจิตใจของเราเอง ไม่มีการบีบบังคับใครทําใครก็ได้ใครสละใครก็ได้เหมือนกัน แต่สิ่งที่ยดึ เหนี่ยวจิตใจของเราคือ สิ่ งใด ธรรมะใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) ธรรมะเป็ นสิ่ งที่ยดึ เหนี่ ยวจิตใจของพวกเรา ธรรมะเป็ น สิ่ งที่สามารถกูส้ ถานการณ์ได้ ธรรมะสามารถที่จะกูท้ ุกสิ่ งทุกอย่างได้ หากพวกเราทุก ๆ คนรู ้จกั ใช้ธรรมะในชีวติ ประจําวัน เราสามารถที่จะกูช้ ี วติ ตนเองแล้วทั้งสามารถช่วยกูค้ นอื่นได้ อยากไม่ อยากทําอย่างนั้น ? (อยากครับ/ค่ะ) หากว่าศิษย์ทุกคนอยากรอยเท้าไม่วา่ จะร้อยพันรอยเท้าที่เคย สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๓๓ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

เดินผ่านมา ศิษย์อยากที่จะเดินเหยียบยํา่ รอยเท้าเหล่านั้นต่อไปหรื อเปล่า ? (อยากครับ/ค่ะ) หากว่า ศิษย์อยากเดินจงมีความมุ่งมัน่ เด็ดเดี่ยวที่แท้จริ ง ยิง่ มีความมุ่งมัน่ ยิง่ มีความเด็ดเดี่ยวสามารถสร้าง ฝันให้เป็ นจริ งได้ กระทําจริ งก็จะมีผลบรรลุจริ ง แต่ถา้ หากทําไม่จริ งจังไม่จริ งใจจะมีผลเกิดขึ้น หรื อเปล่า ? (ไม่มีครับ/ค่ะ) จากใจของส่ วนลึกของศิษย์ทุก ๆ คนจงมีความมานะก้าวเดินต่อไปดี หรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) เอาล่ะ ! ให้ศิษย์ทุก ๆ คนอ่านบนกระดานดูสักหนึ่งรอบ (ทุก ๆ คนร่ วมกันอ่านบทเพลง พระโอวาทบนกระดานดํา) เกิดสิ บสิ บคืออะไร ? คนที่พระอาจารย์อธิบายให้ฟังแล้วลองพูด ออกมาอีกรอบซิ (เชาฉื อได้อธิบายความหมายของคําว่า “สิ บสิ บ”) ศิษย์ทุกคนฟังแล้วทุกศาสนา ล้วนพูดถึงตรงจุดนี้ ใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) ทุกคัมภีร์มิอาจที่จะเปิ ดเผยออกมากระจ่างได้ แต่ ทุกคัมภีร์ทุกศาสดาล้วนพูดถึงตรงนี้ ท้ งั สิ้ น ใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) หากคนใดมิได้รับหนึ่ งจุด ชี้จากพระวิสุทธิอาจารย์แม้จะอ่านเป็ นพันรอบหมื่นรอบก็ยากที่จะเข้าใจหนึ่ งจุดนี้ได้ ดังนั้นศิษย์ ทุกคนสามารถได้รับหนึ่งได้ช่างเป็ นสิ่ งที่ประเสริ ฐในชี วติ ของตนเองใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) จึงหวังศิษย์ทุก ๆ คนถนอมรักษาไว้ให้ดี (จากนั้นพระอาจารย์ได้ถามถึงบทเพลงพระโอวาทบนกระดานดํา) เป็ นอย่างไรกัน ? ทําไมจะต้องกลัวพระอาจารย์ล่ะไม่ตอ้ งกลัวผิด (บุคลากรร่ วมกันร้องเพลงพระโอวาทบน กระดานดํา) เอาล่ะ ! ครั้งแรกอาจจะยังไม่ลื่นไหลแต่ค่อย ๆ ร้องไปก็จะลื่นไหลเอง ดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) เอาล่ะ ! ลองร้องอีกครั้งหนึ่ง (บุคลากรร่ วมกันร้องบทเพลงพระโอวาทอีกครั้งหนึ่ง) สําคัญที่สุดก็คือ ทั้งเนื้อหาทั้งทํานองแล้วใจของเราจะต้องร้องออกมาเป็ นหนึ่ ง จึงจะสามารถ สัมผัสถึงโอวาทในบทนี้ได้ ใจของเราทุก ๆ คนรวมเป็ นหนึ่งแล้วใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ/ค่ะ) เอาล่ะ ! ก่อนที่พระอาจารย์จะจากไปให้โอกาสอีกหนึ่งคน (นักเรี ยนในชั้นหญิงคนหนึ่ งออกมา พูด) พระอาจารย์อยากจะถามว่าการนัง่ สมาธิที่แท้จริ งคือการนัง่ อย่างไร ? (คือการนัง่ เพื่อให้ จิต สงบ) จิตสงบเพียงตอนนัง่ แล้วหลังออกจากนัง่ ล่ะ ? ไม่สงบใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ค่ะ) แล้วนัง่ เช่ นนี้ จะมีปรโยชน์อะไร ? (ไม่มีค่ะ) การนัง่ สมาธิคือคนจริ งนัง่ สมาธิ คนจริ งนัง่ สมาธินงั่ อย่างไร (นัง่ ให้รู้จิตของตนเองว่าสงบแล้ว) เรารู ้อยูแ่ ล้วทําไมจะต้องนัง่ ดูอีกล่ะ คนจริ งนั่งสมาธิทุกกิริยา อาการไม่วา่ จะนัง่ จะเดิน จะนอนทําภารกิจใด ๆ ก็ตามทุกขณะทุกเวลาคนจริ งนั่งสามาธิเป็ น สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๓๔ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

ประธานเช่นนี้จึงเรี ยกว่านั่งสมาธิอย่างแท้จริ ง คนจริ งนัง่ สมาธิจึงจะมีประโยชน์อย่างแท้จริ ง แต่ ถ้าหากใช้คนปลอมนัง่ สมาธิแต่คนจริ งไม่ได้สงบ นัง่ ไปจิตใจวุ่นวายมีแต่กายนิ่งสงบ พอออกจาก สมาธิก็ยงั คงเป็ นเหมือนเดิมเช่นนี้มีประโยชน์หรื อเปล่า ? (ไม่มีค่ะ) หากไม่มีศิษย์จงเข้าใจตัวของ เราเองให้มากยิง่ ขึ้นดีหรื อเปล่า ? (ดีค่ะ) เอาล่ะ ! นัง่ ลงก่อน การยึดติดของคนเราหากยิง่ ยึดติดยิง่ หนักขึ้น อาจทําให้เรานั้นกลับไปไม่ถึงเบื้องบนก็ได้ ทําไมพระอาจารย์จึงพูดเช่นนี้ เพราะว่าร่ างกายสังขารของเราไม่นิ่ม แข็งเพราะสิ่ งใด ใช่ไม่ใช่วา่ เพราะเราเกิดการยึดติดแล้ว จะไปจะหลุดพ้นแต่ก็ยงั วางไม่ได้เช่นนี้ จึงทําให้การจะไปก็ยงั ไปไม่ พ้นเสี ยที ฉะนั้นบางสิ่ งบางอย่างเรายึดติดยิง่ หนักเราก็ยงิ่ จะต้องปล่อยวางให้ได้ พระอาจารย์หวัง ว่าศิษย์ทุก ๆ คนยิง่ บําเพ็ญจะยิง่ สามารถปล่อยวางสิ่ งต่าง ๆ ได้มากยิง่ ขึ้น ไม่บาํ เพ็ญไม่รู้สิ่ง เหล่านี้เพราะก่อนที่เราจะมาเราไม่รู้ แต่เมื่อตอนนี้เรารู ้แล้วต่อไปเราจะต้องฝึ กฝนหมัน่ ทําให้ได้ดี หรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) เริ่ มแก้ไขไปทีละนิดจนใจของเรานั้นยิง่ มายิง่ อิสระเสรี ยงิ่ เบิกบานได้หรื อ เปล่า ? (ได้ครับ/ค่ะ) เอาล่ะ ! เวลาที่อยูร่ ่ วมกันก็มีไม่มากเสี ยแล้ว ก่อนที่พระอาจารย์จะไปอยากที่จะยํ้าเตือน พวกเราทุก ๆ คน บําเพ็ญกันควรยึดหลักตามหลักสัจธรรมไม่บาํ เพ็ญตามคน บําเพ็ญก็อย่าได้ ประมาทใจของตนก็อย่าได้ยดึ ติดในสิ่ งที่ไม่ควรยึดติดได้หรื อเปล่า ? (ได้ครับ/ค่ะ) ออกจากสิ่ งที่ ลุ่มหลงแล้วอย่าหวนกลับไปลุ่มหลงให้ใจของเราได้วนุ่ วายสับสนอีก ดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) ตอนนี้พลังต่าง ๆ ในภายนอกยิง่ มายิง่ รุ นแรงแต่พวกเราจะต้องแข็งแกร่ งยิง่ กว่าได้หรื อไม่ ? (ได้ ครับ/ค่ะ) เอาล่ะ ! ชําระปณิธาณได้ก็จงรี บเร่ งชําระปณิธาน อย่าได้ยนื กรานยึดมัน่ อยูแ่ ต่เหตุผล ของตนเอง เหตุผลก็จะต้องมีเหตุผลอย่างแท้จริ ง อย่าได้มีเหตุผลยึดติดเฉพาะตนเอง คําข้ออ้าง ต่าง ๆ ใครก็มีได้ แต่คาํ ข้ออ้างของทุกคนจะฟังขึ้นหรื อเปล่าฟ้ าจะยอมรับหรื อเปล่าก็ตอ้ งดูอีกที เหมือนกัน ฉะนั้นชําระได้จงรี บเร่ งชําระปณิธาน เรี ยนรู ้สิ่งใดเรี ยนได้ก็จงรี บเร่ งเรี ยนรู ้ ต่อให้มี ปณิธานตั้งยิง่ ใหญ่เพียงใด อยากที่จะใช้ปณิธานยิง่ ใหญ่น้ ี แก้เหตุปัจจัยที่เป็ นเคราะห์ร้ายเคราะห์ กรรมหนักแต่เราไม่รู้จกั ชําระปณิธาน แม้จะตั้งยิง่ ใหญ่เพียงใดปณิธานยิง่ ใหญ่อนั นี้ก็ไม่สามารถ ที่จะช่วยอะไรเราได้ ฉะนั้นเมื่อมีต้ งั จะต้องมีชาํ ระดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) แม้ทุกคนเป็ นพุทธะ ที่เกิดมาจากพระแม่องค์ธรรม แต่พวกเราในวันนี้ยงั เป็ นพุทธะที่ลุ่มหลงอยูใ่ ช่หรื อเปล่า ? (ใช่ สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๓๕ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

ครับ/ค่ะ) แม้ก่อนนั้นก่อนมาก่อนเกิดเราจะเป็ นพุทธะโพธิสัตว์อย่างไร เกิดมาชาติน้ ีสาํ คัญที่สุดก็ คือจะต้องสร้างบุญกุศล แม้บาํ เพ็ญไม่มีบุญกุศลแล้วศิษย์จะอยูไ่ ด้นานเพียงไรกัน ฉะนั้นขอให้ ศิษย์น้ นั ทําได้ปฏิบตั ิได้ดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) ขอให้กาํ ลังใจทุกกําลังใจเป็ นแรงให้ศิษย์ทุก ๆ คนมีเรี่ ยวแรงพลังใจก้าวเดินอดทนสู ้ต่อไป จะไม่รอแต่เราจะรู ้รักษาโอกาสของตนเองดีหรื อ เปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) กราบลา องค์ ธรรมมารดา คืนสู่ เบื้องบน

สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๓๖ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

ภาคผนวก ท่ านเฉากว๋ อจิว้ เมตตา (ระหว่ างที่ ให้ นักเรี ยนในชั้ นพักรั บประทานอาหารกลางวัน ท่านเฉาต้าเซี ยนได้เมตตาให้ บุคลากรที่อยูห่ น้ากระดานดําถามในจุดที่ไม่เข้าใจเกี่ยวกับพระโอวาท)

เราทุกคนเป็ นตัวแทนจากฟ้ าเป็ นผูป้ ระกาศธรรมก็เหมือนกับเป็ นสื่ อจากฟ้ า เรารับมาจาก ฟ้ าเราก็เป็ นสื่ อให้กบั คนหลงอีกทีหนึ่ง สื่ อและสื บทอดกันต่อ ๆ มา เพราะว่าเราเป็ นคนรู ้ก่อนเรา ก็ส่งต่อไปยังคนที่ไม่รู้ ใช่หรื อเปล่า ? (ใช่ครับ แล้วตรงนี้ล่ะครับ ยึดมัน่ ถือมัน่ อย่าได้เกิดน้อมนํา) ในความหมายนี้นนั่ ก็คืออย่าได้มีอย่าได้ยดึ มัน่ ถือมัน่ อย่าได้บงั เกิดน้อมนํามี แต่จงปล่อย วาง (ความยึดมัน่ ถือมัน่ อย่าให้มีเกิดขึ้นในใจ) ใช่แล้ว (แล้วอย่างคําว่าครึ่ ง ๆ กลาง ๆ คือตัว ผูน้ อ้ ยเองอยูท่ ้ งั ทางธรรมทางโลก ยังอยูค่ รึ่ ง ๆ กลาง ๆ มีสิทธิ์ที่จะไม่ถึงจุดมุ่งหมาย) ครึ่ ง ๆ กลาง ๆ ในที่น้ ี นนั่ ก็คือเดี๋ยวหยุดเดี๋ยวเดินไม่บาํ เพ็ญตลอดรอดฝั่ง แต่ครึ่ งทางธรรมครึ่ งทางโลก ในปั จจุบนั นี้เป็ นสิ่ งที่คนบําเพ็ญธรรมทั้งหลายก็ยงั ต้องอาศัยสิ่ งเหล่านี้มาบําเพ็ญ เพราะว่าในยุค ท้ายปลายกัปเช่นนี้ จุดประสงค์ของฟ้ าเบื้องบน ก็เพือ่ ที่จะให้คนบําเพ็ญธรรมทั้งหลายได้บาํ เพ็ญ ธรรมทั้งทางธรรมและทางโลกมิได้ให้ทอดทิ้งทางใดทางหนึ่งไปหมดสิ้ น เพราะการบําเพ็ญยุค ท้ายปลายกัปคือการบําเพ็ญใจบวชจิต แต่เราสามารถดํารงชีวติ อยูท่ ่ามกลางความวุ่นวายในโลก ใบนี้ เพราะคนในปัจจุบนั ยิง่ มายิง่ วุ่นวาย ยิง่ มายิง่ ยึดติด ฟ้ าเบื้องบนจึงมีเหตุปัจจัยในครั้งนี้ให้ผู ้ ที่รู้แจ้งได้บาํ เพ็ญโดยที่นาํ ธรรมะนี้ไปบําเพ็ญในครัวเรื อน นําธรรมนี้ไปบําเพ็ญพร้อม ๆ กันโดย ไม่มีการแยกออกไปบําเพ็ญต่างหาก เข้าใจหรื อไม่ ? (เข้าใจค่ะ) แต่ครึ่ งทางโลกครึ่ งทางธรรมเมธี นั้นก็จะต้องแยกให้ชดั เจน บําเพ็ญธรรมสองทางครึ่ งทางโลกครึ่ งทางธรรมหากเรามีใจเราก็จะ เข้าใจเอง แต่เราวันนี้ครึ่ งทางโลกครึ่ งทางธรรมแม้จะมีอุปสรรคอยูบ่ า้ งแต่ภายในของเรายิง่ มายิง่ สมบูรณ์ สิ่ งแวดล้อมภายนอกยิง่ มาก็จะยิง่ เปลี่ยนแปลงเองยิง่ มาก็จะยิง่ ดีสมบูรณ์เอง หาก ภายในใจของเรามีการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีข้ นึ สิ่ งแวดล้อมภายนอกก็จะเปลี่ยนแปลงเอง แต่ขอให้เราอดทนบากบัน่ วิริยะ เราอย่าได้ขอจากคนอื่นให้มากมาย เราอย่าได้เพียงแต่ขอแต่เรา จงทําให้เขาดู เราจงพิสูจน์ให้เขาเห็นแล้วเมธี น้ นั ก็จะกระจ่างเองก็จะเข้าใจเอง เข้าใจหรื อไม่ ? (เข้าใจค่ะ) สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

๓๗ การประชุมธรรมชั้นฟื้ นฟูพุทธจิตธรรมญาณ วันที่ ๒๔-๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ณ พุทธสถานจิ้นซั่ง อ.หล่ มสัก จ.เพชรบูรณ์

หากเดือดเนื้อร้อนใจอะไรเมธีทุก ๆ คนยังมีพระพุทธะจี้กงคอยเป็ นตัวประสานสื่ อใจ ช่วย วางแผนช่วยต่อต้านช่ วยไปคลี่คลายปั ญหาทุกสิ่ งทุกอย่าง เมธีทุกคนอย่าได้คิดกังวลไป วันนี้เรา ไม่ได้บาํ เพ็ญคนเดียวเราไม่ได้อยูบ่ นโลกนี้คนเดียวแต่เรามีพุทธะสิ่ งศักดิ์สิทธิ์มากมาย เรามีเพื่อน ร่ วมบําเพ็ญธรรม แต่เราจงเปิ ดใจรับฟังความคิดของเขาแล้ว เมธีน้ นั จะยิง่ เข้าใจความหวังดีของ เพื่อนร่ วมบําเพ็ญธรรมมากยิง่ ขึ้น แต่เราอย่าได้ร้อนใจกระวนกระวายไป หากเรายิง่ สงบเราก็จะ ยิง่ เห็นทางออกของปัญหาได้ หากเรายิง่ วุน่ วายใจก็จะเห็นทางตันไร้ทางออกได้ ดังนั้นเมธีใน วันนี้เป็ นเมธีของฟ้ าเป็ นพุทธบริ กรของฟ้ ามีภาระอันศักดิ์สิทธิ์ ส่ วนเราเองมีอดีตชาติเป็ นน้องชาย ของพระมเหสี ในชาติหนึ่งในสมัยหนึ่ง แต่เมื่อเราจากโลกไปแล้วในตอนนี้ได้มาช่วยงานฟ้ า เบื้องบน พวกเราทุกคนล้วนมีเหตุปัจจัยไม่ธรรมดา เมธีทุกคนล้วนมีภาระอันศักดิ์สิทธิ์ พวกเรา ทุกคนจะต้องมีเกียรติให้กบั ตัวเอง จะต้องน้อมนําในภาระอันศักดิ์สิทธิ์น้ ีไปปฏิบตั ิแล้วบําเพ็ญทํา ออกมา เมธีทุกคนล้วนเป็ นตัวแทนของฟ้ าเป็ นตัวแทนของธรรมะ เป็ นตัวแทนของพระพุทธ จี้กง ฉะนั้นจะคิดจะทําสิ่ งใดจะต้องระมัดระวังให้รอบคอบดีหรื อเปล่า ? (ดีครับ/ค่ะ) เอาล่ะ ! ขอให้คาํ พูดในวันนี้ของเราเมธีทุกคนจะเข้าใจดีหรื อไม่ ? เอาล่ะ ! จงลุกขึ้นเถิด

สายทองสายธรรมจิ้นเต๋ อต้ าเซี ยน