Strategische krachtlijnen en beleidsdoelstellingen
24
Interdisciplinariteit van onderzoek Interdisciplinaire samenwerking tussen verschillende onderzoeksgroepen zorgt, naast de reeds bestaande multidisciplinariteit, voor de symbiose van disciplinaire gezichtspunten, die nieuwe kennisinzichten kunnen opleveren en de kwaliteit en ruime maatschappelijke impact van het onderzoek ten goede komt. Hierbij laat men de eigen ‘thuisdiscipline’ niet los, maar bouwt men een verregaande verwantschap op met andere wetenschappelijke disciplines. Vaak wordt gedacht dat interdisciplinariteit dingen mogelijk maakt en onderzoek (en ook onderzoekers) vooruithelpt. Maar natuurlijk zijn er ook risico’s, zoals de grotere tijdsinvestering bij het opzetten van dergelijke projecten en een lagere voorspelbaarheid van de uitkomsten in vergelijking met disciplinair onderzoek. Deze risico’s kunnen echter beheersbaar gemaakt worden door dit proces gestructureerd en begeleid aan te pakken, waarop we binnen VIVES volop gaan inzetten. In de huidige PWO-projecten wordt al extra omkadering voorzien voor die bijkomende tijdsinvestering die EC overschrijdende projecten vaak vergen. Binnen het onderzoeksbeleidsplan 2021-2025 komt interdisciplinariteit naar voor als een essentiële component binnen de structurering van de verschillende EC’s. Via het samen schrijven en uitvoeren van projecten werden eerste stappen gezet in een structurele samenwerking. Er was een duidelijke stijging merkbaar in het aantal gezamenlijke succesvolle projecten. De komende periode willen we deze samenwerking verder stimuleren en vooral zorgen voor een grotere kennisdeling tussen onderzoekers, en integratie van de disciplinaire gezichtspunten tussen de EC’s.
