INSECTEN
Vermiljoenkever komt van Oost-Europa helemaal afgezakt naar de Vlaamse Ardennen
Het is een klein kevertje maar blijkbaar met een groot herstelpotentieel. De vermiljoenkever valt vooral op door zijn vermiljoenrode kleur maar is niet zo groot, 11 tot 15 mm, heeft een eerder onopvallende levenswijze en is plat, heel plat. Om vermiljoenkever van gelijkende soorten zoals vuurkever te onderscheiden volstaat het om bij de larven naar het laatste achterlijfsegment te kijken. Dit is niet opvallend groter dan de andere, zie hiervoor ook even naar het overzicht.
D
Larve van vermiljoenkever - foto: Peter Van de Kerckhove
it kevertje kreeg de status van Habitatrichtlijnsoort toebedeeld. Het was immers tot voor kort een heel zeldzame soort met hoge habitateisen, met name bossen met veel en dik dood hout in natte (vaak alluviale) gebieden. In West-Europa was de soort verdwenen en in Oost-Europa zeldzaam en vaak beperkt tot oerbossen. De larve van deze kever leeft onder de schors van recent gestorven bomen. Staand of liggend, naald- of loofhout maakt hem niet zoveel uit. Wel is er een duidelijke voorkeur voor soorten met een ruwe schors (populier, eik, wilg, robinia, …). Verder neemt de kans op voorkomen sterk toe met de diameter van het stuk hout, hoe dikker hoe liever dus. De larve leeft anderhalf jaar en is een echte rover: hij jaagt onder de schors op allerlei andere ongewervelden en verpopt nadien tot kever. De kever vliegt vroeg in het voorjaar op zoek naar nieuwe afgestorven bomen om eieren af te zetten. Op heel wat plaatsen zijn riviervalleien de voorbije decennia sterk veranderd door vernatting, hermeandering en spontane processen. Hierdoor kon het waterregime zich herstellen. Ook dode bomen mochten opnieuw blijven staan. Ook heel wat populierenaanplanten in de grote riviervalleien mochten verder spontaan ontwikkelen. Hier ontstond op korte termijn, en op vrij grote oppervlakte een zeer gevarieerd bosbeeld met grote hoeveelheden dik dood hout. Ideaal voor de vermiljoenkever die zich heel snel kon
uitbreiden naar Duitsland, de Franse Elzas, grote delen van Nederland en uiteindelijk ook België. En dat allemaal in ongeveer 10 jaar tijd. Alles wijst er op dat de soort op eigen kracht al deze gebieden wist te koloniseren. In Vlaanderen werd de soort het eerst gevonden in 2014 in Limburg. In het bosreservaat van het Kluisbos werd hij in januari 2018 gevonden. Door het bosreservatenteam werden systematisch de liggende verse populieren in het bosreservaat gescreend op de aanwezigheid van vermiljoenkever, aanvankelijk slechts positief voor één liggende stam. Na extra vondsten afgelopen winter in het oostelijke deel van het Kluisbos, werden heel wat gebieden in of langs de Scheldevallei onderzocht en dat leverde in de Vlaamse Ardennen heel wat nieuwe waarnemingen op. De soort werd gevonden in Wallebos (Bos t’Ename), Heynsdale, Kalkhovenbos, Feelbos, in populierenbossen langs de Schelde in Berchem (Kluisbergen) en aan de overkant bij de West-Vlaamse buren. Bijna alle waarnemingen betreffen larven die onder de schors van populier gevonden werden. Enkel in Heynsdale werd een adult onder de schors van eik gevonden. Enkel in Beiaardbos werd er gezocht maar niets gevonden dus vermoedelijk komt de soort ook in heel wat andere gebieden al voor. Het loont dan ook zeker de moeite om de komende winter eens op zoek te gaan in andere geschikte gebieden.
Vermiljoenkever- foto: Peter Van de Kerckhove 14
meander2020_juli_v2.indd 14
29/06/2020 09:48
