In memoriam Bart Magherman, huisarts met hart voor mens én natuur De liefde voor natuur begon vroeg, heel erg vroeg. Als jonge snaak ging Bart op ontdekking in de natuur rondom zijn ouderlijke huis. Hundelgem, Beerlegem, Dikkele, hij kende de Munkbosregio als zijn broekzak. Elk jaar opnieuw had hij daar steevast de eerste waarnemingen van tapuit, paapje, grauwe gors en roodborsttapuit voor de regio. In de winter trok hij er met lange botten de akkers door, op zoek naar zijn jaarlijkse afspraak met de blauwe kiekendief. Enkele jaren na zijn eerste ontdekkingen in de natuur werd Bart mederedacteur van ’t Kwikkelt, het toenmalige ledenblad van de Jeugdbond voor Natuur en Milieu (JNM). Ook tijdens zijn drukke eerste werkjaren als huisarts en jonge vader koelde de liefde voor natuur niet. Dat komt ervan als je van in de lagere school tot in je studententijd zoveel tijd doorbrengt met Dominique Verbelen, die charismatische man ademt natuur
en dan vooral amfibieën. Bart werkte samen met Stad Zottegem acties uit om padden, kikkers en salamanders te redden. Overzetacties op De Vlamme, Traveins, Schoolstraat en Wurmendries werden op poten gezet. En samen met een collega-arts, met Robert Jooris (Hyla-werkgroep) en met vriend Herman Haustraete maakten ze zelfs een oud zwembad leeg dat moest verdwijnen voor een nieuwe woning. Maar ook voor andere acties maakte Bart graag tijd. Kerkuilenbakken werden opgehangen op oude boerderijen, hij was bestuurslid van Natuurpunt Zwalmvallei en bij de opstart van het natuurgebied rondom Jan De Lichte was hij conservator. Hij stak ook graag de handen uit de mouwen in het Parkbos-Uilenbroek. Naarmate de huisartsenpraktijk en het gezin groeide werd het moeilijk om dat allemaal te combineren. In zijn schaarse vrije tijd trok Bart met Herman naar zijn lievelingsgebieden
om vogels te kijken. Oude Scheldemeanders, Langemeersen, Zwalmvallei, spaarbekken Jan De Lichte, … Eén van de hoogtepunten waren de 7 watersnippen die ze zagen aan ‘zijn’ Jan De Lichte, perceel Vijvermeers. Al hoefde hij niet speciaal op pad te gaan om unieke waarnemingen vast te leggen. Als huisarts was Bart regelmatig op weg voor huisbezoeken, en daarbij steeds alert op zoek naar vogels. Het was zo dat Bart enkele jaren geleden de eerste slechtvalk sinds de jaren ‘80 in Zottegem had gezien. Of die keer dat er een rode wouw werd gesignaleerd. Enkele minuten later deelde Bart trots een filmpje van de spectaculaire roofvogel. Het typeerde Bart. Hij had oog voor alles en iedereen. Van kikker in nood op de bodem van een oud zwembad tot een patiënt die een opkikker kon gebruiken. We gaan hem missen. Als arts, als natuurliefhebber, als vriend. Natuurpunt Zwalmvallei
27 meander2020_juli_v2.indd 27
29/06/2020 09:48
