Foto: Nicole verhoeven
Liefde, vriendschap en lentekriebels! Voor jullie ligt de nieuwste Rabbit Time! Een vrolijke voorjaarseditie waarin nog maar eens duidelijk wordt dat konijnen net zo van de lente genieten als wij. Als ze het voorjaar in de bol hebben, worden we weer getrakteerd op blije binkies en schattige flops. Niets is leuker dan een blij konijn, daarom bespreken we in deze editie wat een konijn zoal gelukkig maakt. Als er iets is waar onze neuswippers vrolijk van worden, is het natuurlijk een mooi verblijf. In deze Rabbit Time! mogen we binnen kijken bij Tip en Top die in een fijne ruimte in de tuin vertoeven. Voor alle konijnenliefhebbers die hun ondernemende avonturiers binnenshuis houden, hebben we een aantal tips over hoe, onder andere, het meubilair en de plinten beschermd kunnen worden tegen huisgenootjes met vlijmscherpe tandjes zodat wij baasjes ook gelukkig blijven. Daarnaast hangt er in deze Rabbit Time! veel liefde en vriendschap in de lucht en zullen jullie zien dat niet alleen twee konijntjes de beste vriendjes kunnen zijn, maar dat er soms ook hechte vriendschappen ontstaan tussen konijnen en andere dieren. Ook maken we kennis met een moeilijk te weerstaan konijnenras en wordt uitgelegd waarom je je konijn beter niet kunt knuffelen als je een koortslip hebt‌ Kortom, weer genoeg te lezen! Zet dus lekker een luie stoel in de zon en laat de lentekriebels van Rabbit Time! op je inwerken. En als je je konijn op een binkie of een flop betrapt, vergeet dan niet een foto te maken en deze aan ons te sturen. Veel leesplezier!
Roxanne Lenzen
18
06
10
22
24
32
27
4
38
40
INHOUDSOPG AVE 06 Voorjaar in de bol
28 Gadgets
Het is lente! Net als veel dieren merken ook konijnen het verschil tussen de seizoenen. Hoewel konijnen geen winterslaap houden, zijn ze in de winter minder actief en zodra de dagen weer langer worden, verandert hun gedrag ook behoorlijk.
We hebben de leukste gadgets weer voor je op een rijtje gezet.
30 Panel
Zouden we niet heel graag willen weten wat er in het koppie van onze konijnen omgaat? Ons deskundige panel geeft antwoord op al je vragen.
09 Stripje
Regarding the secret life of rabbits: The brand - new leather couch.
32 Konijnen met andere huisdieren
Natuurlijk is het voor een konijn het beste om niet alleen gehouden te worden, maar met minimaal één soortgenoot. Zij spreken dezelfde taal en voorzien in elkaars behoeften. Maar kan een konijn ook samen met een ander huisdier gehouden worden?
10 Hoe maak je je huis konijnproof?
Heb jij het geluk (of de pech?) een stel ondernemende avonturiers in huis te hebben rondhopsen, wees dan goed voorbereid: het ongeluk zit (soms letterlijk) in een klein hoekje. Ook hier geldt: voorkomen 36 Kareltje Konijn... verliefd! is beter dan genezen! Wij geven je een Kareltje is in een opperbest humeur en aantal tips. niet alleen vanwege het mooie weer en 16 Creatief het groeien en bloeien van de planten en Maak een houten naambordje bloemen. Nee... Kareltje is verliefd! Verliefd Wil je iets leuks maken voor je konijn? Ga op het mooiste konijnenmeisje van het bos. dan aan de slag met het maken van dit leuke houten naambordje voor je konijn(en). 38 Waargebeurd verhaal De onwaarschijnlijke vriendschap tussen 18 De Deilenaar een biggetje en een reuzenkonijn.
Een onweerstaanbaar ras
39 Stripje
Hoe vaak komt het voor dat je een dier op een plaatje ziet en op slag verliefd wordt? Voor Joke en Hans is de Deilenaar een geweldig ras, dat ze niet meer uit ons leven willen wegdenken.
Regarding the secret life of rabbits: Bunny kisses.
40 Kleurplaat Voorjaar bij de konijnen
22 Koortslip? Even geen kusjes voor je konijn!
Het ultieme voorjaargevoel krijg je wel met deze leuke kleurplaat. Kleur hem lekker buiten in aan de tuintafel.
We zijn allemaal bekend met het fenomeen dat dieren ziekten kunnen overbrengen op mensen. Omgekeerd kan natuurlijk ook: bij ziekten die we anthropo-zoönosen noemen, worden dieren besmet door mensen.
42 Colofon
24 Hoe woont jouw konijn?
Zoveel baasjes, zoveel manieren om konijnen te huisvesten. We maken kennis met Gea Dikken en haar konijnen.
27 Mijn konijn is blij!
Hoe weet je of je konijn écht gelukkig is? Een goed voorbeeld van een blij konijn is als hij of zij een binkie, een vreugdesprong, maakt. Maar wat maakt je konijn nog meer blij? 5
Voorjaar in de bol! Er komen weer blaadjes aan de bomen en bloemknoppen aan de struiken. De winter is voorbij en de wereld ontwaakt uit zijn winterslaap. De vogels komen terug uit het zuiden en de natuur krijgt weer kleur. Het is lente! Net als veel dieren merken ook konijnen het verschil in seizoenen. Hoewel konijnen geen winterslaap houden, zijn ze in de winter minder actief en zodra de dagen weer langer worden, verandert hun gedrag ook behoorlijk. Je konijn is nu druk in de weer in zijn hok, of dat nu buiten of binnen staat. Gedrag Konijnen genieten net als mensen van het langer worden van de dagen en dit zie je vaak terug in hun gedrag. Een snelle sprint met een mooie sprong erachteraan, het in de nek gooien van de kop, en rondjes rennen door het hok, de ren of het huis. Je konijn voelt zich heerlijk als het dit soort gedrag vertoont. Soms hoor je je konijn zelfs zoemen als een bij! Je konijn is dan blij je te zien – het lijkt wel
verliefd – en vindt de aandacht die het krijgt geweldig. Sommige konijnen rennen daarbij rondjes om je benen. Dit soort gedrag zie je ook bij konijnen onderling. De een zit dan vaak rustig in het hok en de ander maakt een soort dansje om hem heen.
Je konijn is blij je te zien – het lijkt wel verliefd
6
Soms draaien konijnen ook rondjes om elkaar, wat ‘vlinderen’ wordt genoemd. Dit is geen teken van affectie, maar gaat vooraf aan een vechtpartij.
Doordat je konijn nu actiever is dan in de winterperiode, zie je het ook weer vaker met zijn kin over objecten wrijven. Op die manier markeren konijnen hun territorium. Ook het rondhuppelen met de staart omhoog kan op territoriaal gedrag wijzen.
vertrouwt jou en zijn omgeving, en is volledig ontspannen. Hormonen Het gedrag van je konijn kan ook op een andere manier veranderen. Net als bij veel andere dieren zorgt ook bij het konijn het langer worden van de dagen voor een hormonale verandering. De hormonen gieren door het lijf, wat op verschillende manieren in het gedrag van je konijn tot uiting kan komen. Het ene konijn wordt knuffeliger, het andere juist agressiever. Het is daarom niet aan te raden om konijnen te koppelen in de lente en vroege zomer.
Het maken van een flop is alleen maar een goed teken Konijnen laten zien dat ze ontspannen zijn door languit te gaan liggen. Vaak is dit met de achterpoten naar achteren, de voorpoten vooruit of weggestopt onder de borst, en de kop uitgestrekt. De oren staan soms rechtop, maar liggen meestal wat lager, alhoewel niet helemaal plat. Wanneer je konijn totaal ontspannen is, wil het nog wel eens een zogeheten ‘flop’ maken. Je konijn maakt dan een sprongetje waarna het op zijn zijkant valt. Sommige konijnen draaien zelfs helemaal op hun rug. De eerste keer dat je dit ziet, kun je misschien schrikken. Want soms liggen ze zo stil dat het lijkt alsof ze dood zijn. Maar het maken van een flop is eigenlijk alleen maar een goed teken. Je konijn
Bij konijnen die niet gecastreerd zijn (bij zowel mannetjes als vrouwtjes wordt gesproken van castratie), zullen de hormonen in de lente gaan opspelen en dat betekent dat je konijn ongewenst gedrag kan gaan vertonen. Het kan bijvoorbeeld gaan sproeien. Hierbij zet je konijn zijn geur uit door overal te gaan plassen, hoe zindelijk het normaal gesproken ook is. Deze urine stinkt erg en kan, afhankelijk van de grootte van je konijn, tot een meter hoog gesproeid worden. Er wordt gezegd dat alleen mannetjes sproeien, maar ook vrouwtjes kunnen dit gedrag vertonen. Daarnaast kunnen vrouwtjes door de hormoonpiek schijnzwanger worden en
7
nesten gaan bouwen. Dan trekken ze plukken haar uit hun eigen vacht, die ze verwerken in hun te bouwen nest. Vaak reageren deze voedsters erg waaks en kunnen hun nest, zowel tegenover mensen als soortgenoten, fel verdedigen. Ook kunnen ze melk gaan produceren. Sommige schijnzwangere voedsters stoppen zelfs met eten, waardoor ze vermageren en in slechte conditie raken. Om dit ongewenste gedrag te voorkomen, is het verstandig om zowel mannetjes als vrouwtjes te laten castreren. Een in konijnen gespecialiseerde dierenarts kan je adviseren over het castreren van konijnen. Bij mannetjes konijnen zal het sproeien, de agressie en het rijden duidelijk verminderen. Bij de dames is er ook sprake van een gezondheidsaspect. Wanneer voedsters niet gecastreerd worden, is de kans erg groot dat zij schijnzwanger raken, een baarmoederontsteking, baarmoedertumoren of borstkanker krijgen. Deze laatste drie aandoeningen kunnen levensbedreigend zijn.
Om ongewenst gedrag te voorkomen, is het verstandig om zowel mannetjes als vrouwtjes te laten castreren
Myasis Nu het weer lente wordt, moeten we onze konijnen ook beschermen tegen myasis. Dit is een ziekte waarbij groene
Het is belangrijk dat je jouw konijn in de eerste maanden van de lente laat vaccineren vliegen (beter bekend als strontvliegen) eitjes leggen onder de huid van je konijn. Dit doen zij vaak bij konijnen
8
die een door ontlasting of urine natte en vieze achterkant hebben. Uit deze eitjes komen maden, die het konijn verder beschadigen. Veel konijnen laten niets van deze ziekte merken, ze eten en drinken nog gewoon. De maden laten een stofje achter waarbij een stukje huid verdoofd wordt. Het is daarom belangrijk om in de gaten te houden of de achterkant van je konijn goed schoon is, zeker als je merkt dat je konijn zichzelf niet goed verzorgt. Ook kan je bij dierenartsen een speciale spray kopen die bescherming biedt tegen groene vliegen. Ten slotte kan je het verblijf van je konijn afsluiten met vliegenhorren of een klamboe. Natuurlijk brengt de lente niet alleen maar drama en zorgen met zich mee, maar het is belangrijk om de risico’s in het achterhoofd te houden. Springend, rennend en gravend hebben konijnen vooral de lente in hun bol.
Auteur: Rianne Douma Foto’s: Peggy Verdonschot, Rianne Douma, Nicole Verhoeven en Caroline Wirtz
Vaccinatie Er zijn nog meer gezondheidsaspecten van belang tijdens de lente. Zo is het belangrijk dat je jouw konijn in de eerste maanden van de lente laat vaccineren. Vaccinatie kan namelijk voorkomen dat je konijn de ziekten myxomatose en VHS krijgt. Beide ziekten worden overgebracht door muggen of door direct contact met besmette konijnen. VHS eindigt, op een enkele uitzondering na, altijd in een pijnlijke dood. Ook myxomatose is een ziekte waar je konijn aan dood kan gaan, maar er zijn gevallen bekend waarbij konijnen deze ziekte hebben overleefd na een zeer intensieve verzorging van dierenklinieken met veel kennis van konijnen.
REGARDINGCOMIC.TUMBLR.COM
9
10
Hoe maak je je huis konijnproof? Het antwoord op die vraag is niet zo één-twee-drie te geven. Natuurlijk zijn er een aantal basisprincipes. Daarnaast zal iedere konijnenhouder kunnen beamen dat je eigen konijnen je beste leermeesters zijn! Het ene konijn is het andere niet; sommige keuren snoer noch plint een blik waardig, andere zetten de boel graag op stelten en laten overal hun knaag- en graafsporen na. Heb jij het geluk (of de pech?) een stel ondernemende avonturiers in huis te hebben rondhopsen, wees dan goed voorbereid: het ongeluk zit (soms letterlijk) in een klein hoekje. Ook hier geldt: voorkomen is beter dan genezen! Hieronder enkele tips, met dank aan Flip en Lola. Het konijn bezet de derde plaats in de top tien van meest gehouden huisdieren in Nederland en België (na kat en hond). Steeds meer mensen ontdekken hoe leuk het is om konijnen te houden op een manier die in hun natuurlijke behoeften voorziet. Geef ze veel vrijheid en je zult pas goed kunnen zien hoe nieuwsgierig, slim en vindingrijk ze zijn. Dat is genieten (maar soms ook schrikken) geblazen!
de ruimte krijgen om konijn te zijn, zonder dat dit henzelf of hun omgeving schade toebrengt. ‘Voorkomen is beter dan genezen’ is hierbij de sleutelgedachte. Het is altijd aan te raden je konijnen een vaste plek te bieden waar zij voor beperkte tijd zonder toezicht veilig kunnen verblijven. Dit kan een afgezet deel van de kamer zijn, een (puppy)ren of een grote kooi. Dit geeft zekerheid en voorkomt ongelukjes of ontsnappingen. Voor het overige geldt: hoe meer vrijheid, hoe beter! In dit artikel beperken we ons tot het huis; in een volgend artikel komt de tuin aan bod.
Veiligheid voorop! Willen wij onze konijnen die vrijheid geven, dan zullen we ervoor moeten zorgen dat hun leefomgeving veilig is. Andersom zullen we ook hun leefomgeving tegen hun tandjes en klauwen moeten beveiligen, ofwel ‘konijnproof’ maken. Dat vereist enige kennis van konijnengedrag en de bereidheid ons te verplaatsen in de belevingswereld van het konijn. Wat is natuurlijk gedrag, en hoe vertaalt zich dat naar onze ‘onnatuurlijke’, huiselijke woonsituatie? Gedrag dat wij als ongewenst beschouwen of ‘ondeugend’ noemen zoals knagen, is voor konijnen heel normaal, ja zelfs noodzakelijk voor hun welbevinden.
Keutels en plasjes De eerste vraag die veel mensen stellen als ze horen dat je je konijn(en) los in huis hebt lopen, is vaak: ‘O, maar waar doen ze dan hun behoefte?’ Veel mensen weten niet dat konijnen van nature heel zindelijk zijn. In de natuur hebben zij vaste plaatsen waar zij keutelen en plassen. Deze plaatsen liggen verwijderd van het hol, meestal aan de randen van het territorium van de konijnenfamilie. Het eigen hol zullen zij nooit bevuilen. Van deze aangeboren neiging tot zindelijkheid kunnen wij dankbaar gebruik maken door een (zonodig meerdere) toiletbak(ken) in de huiskamer te plaatsen. Een enigszins beschutte hoek is hiervoor het meest geschikt.
Een konijn is er niet op uit om ons te plagen of dwars te zitten. Het is aan ons om de omgeving zó in te richten dat onze konijnen
“Geef ze veel vrijheid en je zult pas goed kunnen zien hoe nieuwsgierig, slim en vindingrijk ze zijn.” 11
Belangrijk is dat de toiletbak niet te klein is. Een konijn moet er gemakkelijk in en uit kunnen springen, zich erin kunnen omdraaien en er languit in kunnen liggen. Heeft je konijn een maatje, dan moet de bak zo groot zijn dat zij er samen in kunnen zitten. De standaard hoektoiletten in dierenwinkels zijn voor middenslag- en grotere rassen vaak te klein. Beter is om hiervoor bijvoorbeeld de kunststof
printer weigert dienst en je keyboard zwijgt in alle talen. Veel konijnenliefhebbers gingen je voor in deze ervaring. De messcherpe, beitelvormige konijnentanden zijn ontworpen op het doorknagen van de meest taaie, vezelige wortels van planten en struiken. Niet alleen bij het zoeken naar voedsel maar ook bij het uitgraven van het hol moeten wortels eraan geloven. Alles wat in de weg zit, wordt met vuur en overgave tot snippers gehakseld. Onze kronkelige, taaie elektriciteitssnoeren en kabels oefenen dan ook een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit op onze huiskonijnen.
onderbak van een binnenkooi te nemen. Deze zijn los (zonder het traliewerk) en in verschillende maten te bestellen en gemakkelijk schoon te maken. Als vulling is absorberend, niet-giftig en niet-stoffend materiaal aan te raden, bijvoorbeeld een bodembedekking van gerecycled papier zonder toevoegingen of chemicaliën. Als je een handvol keutels en wat urinehoudend strooisel in de bak legt, zal het konijn snel begrijpen dat dit de plaats is waar het de behoefte hoort te doen. Door een pluk hooi in een hoek te leggen of een hooiruif erboven aan te brengen, maak je de toiletbak nog aantrekkelijker. Verder zul je consequent alle keutels die je buiten de bak vindt, in de bak moeten gooien. Vind je ergens een plasje, dan kun je dit met keukenpapier opdeppen en ook in de toiletbak leggen. De sporen van het ‘ongelukje’ kun je afnemen met verdunde schoonmaakazijn; dit neemt de geur zo goed mogelijk weg. Over zindelijkheidstraining is natuurlijk nog meer te zeggen, maar dat valt buiten dit artikel.
“Een konijn is er niet op uit om ons te plagen of dwars te zitten.”
Kabels en snoeren
Daarin schuilt een groot gevaar. Als een konijn door de plastic coating tot op de koperen kern van een snoer knaagt, loopt het gevaar een elektrische schok te krijgen. Wil je konijn opeens niet meer eten nadat het aan een snoer heeft
En toen wilde je je pc opstarten... of een print-out maken... of een liedje spelen op je keyboard... maar het scherm blijft zwart, de
12
geknabbeld? Grote kans dat het brandwondjes heeft aan lippen en tong! In het ergste geval kan het zelfs worden geëlektrocuteerd met de dood als gevolg. Snoeren moeten dus altijd buiten bereik van konijnen worden weggewerkt, bijvoorbeeld in een kabelgoot, pvc-buis of achter een schot. Helaas zitten stopcontacten nogal eens op konijnenhoogte. Een kabelbeschermer kan dan uitkomst bieden.
Heeft een konijn eenmaal in de gaten hoe leuk het is om een gat te knagen en daar al gravend allerlei materiaal uit te voorschijn te toveren, dan blijft die plek grote aantrekkingskracht uitoefenen. De onderkant van de bank kan worden gebarricadeerd met een houten balk. Tafel- en stoelpoten kunnen worden beschermd door er een stuk stofzuigerslang omheen te doen. Plantjes, vazen met bloemen, tijdschriften, brandende kaarsen en afstandsbedieningen (aan de druktoetsen wordt graag geknabbeld!) kunnen beter een ander plekje krijgen dan op de salontafel.
Tijdens het stofzuigen is het beter het konijn tijdelijk in een andere ruimte te laten ter bescherming van konijn en snoer. Zijn er ruimtes waarvan je echt niet wilt dat je konijn die betreedt, zoals de computerkamer of de trap, dan is het beter die af te sluiten met een (trap) hekje. Dit hoeft niet veel te kosten; een hek van de bouwmarkt is eenvoudig te installeren.
Bied een alternatief!
Ook meubilair valt nogal eens ten prooi aan konijnentanden of –klauwen. Sommige konijnen knagen aan houten stoel- en tafelpoten, andere vinden de zitting van de bank een ideale plek om graafoefeningen in te doen. Er zijn zelfs avonturiers die er niet voor terugdeinzen van onderaf een gat in de onderkant van je bank te knagen, zich een weg naar binnen te banen en een holletje in te richten tussen de veren! Ook hier is het sleutelwoord weer ‘voorkomen’.
Als wij sommige plekken onbereikbaar maken voor onze konijnen, dan is het belangrijk hen aantrekkelijke alternatieven aan te bieden om verveling of herhaling op een andere ongewenste plek te voorkomen. Door voldoende goed hooi (en eventueel stro) aan te bieden, kom je je konijn al flink tegemoet. Verder is er allerlei graaf- en knaagspeelgoed te koop, maar zelf maken kan natuurlijk ook. Er zijn meerdere websites waar je goede ideeën kunt opdoen om goedkoop graaf-, knaag-, scheur- en gooispeelgoed te maken. Google maar eens op ‘konijn’ en ‘speelgoed’ en je vindt voldoende inspiratie.
“Alles wat in de weg zit, wordt met vuur en overgave tot snippers gehakseld.”
Een geliefde graafplek is het konijnentoilet. Een kartonnen doos gevuld met lege wc-rollen, proppen of snippers krantenpapier voldoet ook. De drukinkt op krantenpapier is niet meer giftig, wel is het zaak in de gaten te houden of je konijn niet teveel papier opeet, want dat kan verstopping veroorzaken. Dit geldt ook voor karton. Als knaagmateriaal zijn wilgentakken zeer geliefd. Heeft je konijn nog nooit wilgentak gekregen, dan moet je het voeren hiervan heel rustig opbouwen om te voorkomen dat
Meubilair
13
hij darmproblemen krijgt. Wil je dat hij de tafelpoten met rust laat, dan kun je hem als alternatief een paar blokken hout geven. Niet elke houtsoort is geschikt; veilige houtsoorten zijn o.a.: wilg, populier, appel, peer, berk, (haag)beuk, eik, els, kers, paardenkastanje, lijsterbes, vlinderstruik en hazelaar. Een stapel openhaardblokken geeft uren speelplezier (knagen, trekken, graven en gooien), maar vraag altijd even na om welke soort hout het gaat, om er zeker van te zijn dat het veilig is voor konijnen. Verder is een mand of rol van onbehandeld riet ook een populair knaagobject.
“Wil je dat hij de tafelpoten met rust laat, dan kun je hem als alternatief een paar blokken hout geven.”
Geef konijnen nooit een knaagsteen; ze krijgen op die manier veel te veel kalk binnen, wat blaasproblemen en blaasstenen kan veroorzaken. De kleurige knabbelstaafjes uit de dierenspeciaalzaak bevatten veel suiker en zetmeel, het is beter om ook die niet te voeren.
Maakt je konijn er een sport van het behang van de muren te trekken (en vervolgens op te eten), dan is het aanbrengen van kunststof lambrisering een optie. Het is extra werk, maar het oogt netjes en de plinten zijn dan ook meteen onbereikbaar geworden voor konijnentanden.
Een maatje Leeft je konijn alleen, dan is het zeker de moeite waard te overwegen hem of haar een maatje te geven. Twee konijnen houden elkaar bezig, vervelen zich minder en zullen daarom minder snel tot ‘vandalisme’ overgaan. Zet niet zomaar twee vreemde konijnen bij elkaar, maar laat je hierin adviseren en begeleiden door een ervaren deskundige, bijvoorbeeld bij een konijnenopvang.
Tapijt Wie tapijt (vaste vloerbedekking) heeft, mag zichzelf gelukkig prijzen: je konijnen zijn er blij mee! Het geeft goed grip aan de pootjes, je glijdt er niet op uit en het is daarom uitermate geschikt om sprintjes op te trekken en ‘binkies’ (vreugdesprongen) te maken. Helaas vinden sommige konijnen het ook een leuk spelletje om de hoeken ervan los te trekken. Is dit eenmaal gelukt, dan is het natuurlijk een uitdaging om te proberen wat er nog meer los kan. Een oplossing hiervoor is de hoeken onbereikbaar maken door er een stuk meubilair, een pot of een zware tegel op te leggen.
Plinten, deurposten en behang Houten plinten, deurposten en behang moeten er ook regelmatig aan geloven. Zelfs al leg je er tien takken naast, de plint heeft soms toch de voorkeur. Dat komt omdat die vast zit; dat knaagt immers fijner dan zo’n losse tak: je kunt lekker kracht zetten. Het kan weleens helpen takken of blokken (veilig) hout vast te maken aan bijvoorbeeld een tafelpoot, zodat je konijn zich daarop kan uitleven en hopelijk de plinten met rust laat. Helpt dat niet, dan kunnen plinten en deurposten worden afgeschermd met kunststof (plak)strips, verkrijgbaar bij de bouwmarkt. 14
Wie laminaat, parket, plavuizen of zeil op de vloer heeft liggen, zal waarschijnlijk minder sprintjes en binkies zien. De gladheid van dat materiaal maakt konijnen onzeker, ze vliegen sneller uit de bocht of onderuit. Daarom doe je je konijn een groot plezier door ergens in je kamer een stevig vloerkleed of stuk tapijt neer te leggen. Een deken of dun kleed op een gladde vloer is vaak niet voldoende, die zullen namelijk verschuiven als het konijn een sprong maakt.
Kies voor een laagpolig vloerkleed of stuk tapijt. De draadjes en wolletjes van hoogpolig tapijt nodigen uit tot graven en trekken en je konijn loopt dan risico materiaal binnen te krijgen, wat verstopping kan veroorzaken. Om knagen aan tapijt tegen te gaan, smeert men de aangedane delen soms in met bitterspray of citrusolie. Dit helpt echter niet altijd; sommige konijnen houden er juist van.
uitheems; zij komen in de natuur niet voor in een omgeving waar konijnen leven. Dat maakt hen al bij voorbaat ongeschikt als konijnenvoer. Zet ze daarom ver buiten bereik van je konijn en ruim afgevallen bladeren meteen op. Zijn jouw konijnen erg nieuwsgierig en ondernemend, bedenk dan dat een plant op een krukje ook vanaf de leuning van de bank bereikbaar kan zijn, desnoods met een sprong! Behalve vergiftiging ligt dan ook een ongeluk op de loer als de plant met kruk, konijn en al omvalt.
“We krijgen er zoveel Jijzelf voor terug dat we die Ja, ook jijzelf kan een gevaar opleveren voor je loslopende konijn(en)! Konijnen hebben er handje van onverwacht je pad te kruisen hooisprietjes en keutels een als je door de kamer loopt en vanuit het niets vlak voor je voeten op te duiken. Probeer dus op bedacht te zijn. Wie konijnen in ruimschoots op de koop daar huis heeft, ontwikkelt al snel een soort zesde zintuig hiervoor, en een paar extra ‘ogen’ in het achterhoofd! toe nemen.” Tot slot
Kamerplanten
Wie geen aangeknaagde plinten, rafelige vloerkleedrandjes, verdwaalde keutels en rondslingerende hooisprietjes kan verdragen, kan beter geen konijnen binnenshuis houden. Maar dan mis je een heleboel plezier! Een brandschoon, smetteloos huis is voor dierenhouders utopie, maar we krijgen er zoveel voor terug dat we die hooisprietjes en keutels ruimschoots op de koop toe nemen!
Een apart hoofdstuk in het konijnproof maken van je huis vormen de kamerplanten. Tamme konijnen zijn in de loop der eeuwen zó gedomesticeerd (d.w.z. tot huisdier geworden, waardoor een deel van hun natuurlijke instincten is afgezwakt) dat zij hun vermogen om eetbare planten van niet-eetbare planten te onderscheiden, deels hebben verloren. Ook gebruiken zij bij het verkennen van hun omgeving graag hun tanden en een klein hapje van een giftige plant kan al problemen opleveren. De meeste kamerplanten zijn
Auteur: Karen de Graaff Foto’s: Karen de Graaff en Nicole Verhoeven Bronnen: knagers.net, levendehave.nl, bunnyproof.com, konijnen.nl
15
Creatief
n e e k a a M
n e t u o h dje naambor
Neem de patroontjes over van het patroonblad of Google op “silhouet konijn” en/of “houten naambordjes”. Print de patroontjes, knip ze uit en trek ze over op het triplex.
Zaag alles voorzichtig uit en schuur de randjes glad. Schilder de bordjes en de konijnen in de kleuren van je keuze. Schrijf de namen van je konijnen of je tekst eerst dun met potlood en schilder ze daarna in de gewenste kleur. Natuurlijk kun je hier ook een watervaste stift voor gebruiken. Eventueel kun je de bordjes schilderen met schoolbordverf als je de tekst wilt kunnen veranderen.
Laat alles goed drogen en voeg daarna met blanke lak een beschermlaagje toe. Bepaal vervolgens waar de konijntjes moeten komen en lijm ze vast op het bordje.
Boor voorzichtig twee gaatjes bovenin het bordje en haal het lintje erdoor. Hang je bordje op je konijnenhok, de voordeur, of waar je maar wilt. 16
Heel veel knutselplezier!
!
n
g d i he d o
n e d
Triplex Figuurzaag Schuurpapier Liniaal Potlood Dun, wit papier Evt. schoolbordverf Klein boortje Lintje Verf
Be
Auteur en foto’s: Audrey Fial-Bos 17
De Deilenaar: een onweerstaanbaar ras Hoe vaak komt het voor dat je een dier op een plaatje ziet en op slag verliefd wordt? Een datingsite zou niet voor elkaar kunnen krijgen wat een foto op Marktplaats wel lukte. En het mooie is dat je je bij een date via een datingsite nog maar moet afvragen wat je uiteindelijk krijgt, ook al heb je elkaar een aantal keer gezien. Voor ons is de Deilenaar een geweldig ras, dat we niet meer uit ons leven willen wegdenken. Soms kan ik nog maar net mijn lachen onderdrukken als iemand vraagt of ik kinderen heb, zeker als we net een nestje hebben. Dan zeg ik: ‘Yep, zes stuks van vier weken’. Geloof me, dan is het gesprek geboren. Zeker als ik er dan achteraan zeg: ‘En 18 tussen de één en tien jaar’.
hem gewenste resultaat, de Deilenaar. In 1939 showde hij deze dieren voor het eerst en in 1940 werd dit ras al opgenomen in de standaard.
Natuurlijk reken ik dan onze honden mee. Ik vind het erg leuk dat wanneer je het op deze manier met mensen erover hebt, hun houding bijna meteen omslaat. Iedereen heeft wel een dier gehad waar ze veel van gehouden hebben en op deze manier kan heel gemakkelijk een open en vrij gesprek ontstaan. Heerlijk. Maar voordat ik door blijf ratelen over mijn liefde voor vooral de Deilenaren, laat ik beginnen met de achtergrond van dit ras.
De Deilenaar Oren: 11 cm, zwart omzoomd. Ogen: bruin. Gewicht: 2,75 kg tot 3,5 kg. Vacht: roodbruin met zwarte ‘ticking’ (d.w.z. zwarte haartoppen) op de rug en een roomkleur op de buik. Omschrijving: een middelmaat konijn met een zeer vriendelijk, ondernemend maar toch rustig karakter.
Hoewel ik niemand wil vermoeien met het perfecte beeld van een Deilenaar volgens de rassenbeschrijving, wil ik wel graag een paar kenmerken naar voren brengen.
De ‘Godfather’ van de Deilenaren De Deilenaar vindt zijn oorsprong in de plaats Deil, die vlakbij Tiel ligt in de altijd mooie Betuwe. Op internet zwerven er veel mooie verhalen rond over de Deilenaar. Het mooiste dat ik heb gelezen, is dat dit ras per ongeluk is ontstaan door een kwajongen die een paar konijnen bij elkaar heeft gezet. Niets is minder waar. De, helaas overleden, heer Ridderhof is de ‘Godfather’ van de Deilenaren. In 1936 kruiste hij een kleine haaskleurige Vlaamse Reus met ‘ticking’ met een zwarte Tan. Na intensief fokken gedurende drie jaar kreeg hij het door 18
Vooral de laatste regel is iets waar wij voor staan en daar werken we hard aan. Ieder dier ontwikkelt zich naargelang de opvoeding, maar de basis is er zeker bij een Deilenaar.
Er was eens… Nee, we hadden een duo bij een konijnenopvang gehaald. Meneer Haas en Iwi. Meneer Haas stierf al snel en we voelden ons verantwoordelijk om een leuk maatje voor Iwi te vinden. Dus namen we de gok om eens op Marktplaats te kijken. Daar zag mijn vrouw Joke een advertentie voor een Deilenaar. Voorzichtig en benauwd voor wat het zou kosten, stuurden we een e-mail naar de verkoper. De volgende dag belde hij ons op. Na, zeer onverwachts, een half uur aan de lijn gezeten te hebben, waren we meer dan verknocht aan zowel de fokker als aan het ras. Natuurlijk wilden we even kijken en kennismaken met het konijn. De prijs was zeker niet hoger dan voor een konijn dat bij een ander vandaan zou komen. Een speciaal ras voor een, boven verwachting, normale prijs.
‘Voor ons is de Deilenaar een geweldig ras, dat we niet meer uit ons leven willen wegdenken.’ Als meneer Ridderhof dat eens zou weten… Inmiddels is het ras Deilenaar al een bekend ras in vele landen. Om een paar te noemen: Engeland, Duitsland, Zweden, Tsjechië en zelfs in Australië zijn ze nu bezig om Deilenaren te fokken. Als meneer Ridderhof dit toch eens zou weten…
Het hek van de dam Toen we het volgende weekend aankwamen bij de fokker was er meteen een klik met zowel de konijnen als de fokker. Dat is iets wat we heel erg belangrijk vinden. Je leert de dieren kennen door degene te leren kennen die ze opvoedt. Na twee uur met elkaar gesproken te hebben, kwam de fokker met het aanbod dat als we zouden willen gaan fokken, hij ons natuurlijk wou helpen.
Maar zoveel landen, zoveel verschillen. Persoonlijk vind ik dit geen probleem. Als we eerlijk zijn en de basis-Deilenaar vergelijken met wat in Nederland nu de fokstandaard is, verschilt deze ook. Wel vinden we het pijnlijk om te zien dat er in Nederland maar zo weinig fokkers zijn om het ras in stand te houden. Op het moment zijn er maar zeven fokkers in Nederland die zich richten op dit mooie, en van oorsprong Nederlandse, ras. Ook al adviseren we zeker niet iedereen ermee te gaan fokken, zeker niet als je een showfokker wilt zijn. Want het is een zeer lastig ras om precies volgens de standaard te krijgen. Dat is wel iets wat een aantal fokkers demotiveert om ermee door te gaan.
‘Hoe vaak komt het voor dat je een dier op een plaatje ziet en op slag verliefd wordt?’ Door het gesprek en de ontmoeting waren we zo verliefd geworden op het ras dat we daar geen nee op konden zeggen. Dat was, en is nog steeds, wat we wilden. Toen was het hek van de dam. Het was een waterval van geweldige momenten. Het bekend willen maken van het ras heeft ons meer gegeven dan we
Een maatje voor Iwi Nu ik wat nuttige informatie heb gegeven over het ras, is het misschien leuk om te vertellen hoe wij zelf in aanraking zijn gekomen met de Deilenaar.
19
ooit hadden gedacht. De mensen die konijnen van ons overnemen, houden vaak nog contact en zo mogen we nog betrokken blijven bij de dames en heren die bij ons weggegaan zijn. Het sluit naadloos aan bij hoe wij denken. Onze konijnen worden niet verkocht, ze worden door mensen geadopteerd. Veel gestelde vragen Als laatste is het misschien leuk als ik nog een paar vragen die we vaak krijgen, onder elkaar zet. Waarom beginnen alle namen van jullie Deilenaren met een D? De fokker die ons geholpen heeft met alles opstarten, had een afwijking die we met plezier hebben overgenomen. Alle konijnen die hij heeft gehad, heeft hij een naam gegeven die begint met de eerste letter van hun ras. Vandaar dat wij alle namen met de D van Deilenaar laten beginnen. Een leuke toevoeging is dat als kinderen bij ons komen kijken, zij een naam mogen geven aan jonkies die nog geen naam hebben. Ze komen echt met de meest mooie en leuke namen, omdat ze nadenken over de D. De naam Flappie kom je hier dus niet tegen, wel Dettol, Ding en Dong, Draak, Dixi, enz. Wat maakt een Deilenaar zo bijzonder? Tja, dat is een lastige vraag om te beantwoorden. Zeker als je zo bevooroordeeld bent als wij. Maar er zijn een paar punten die verstandelijk te vertellen zijn, die voor ons belangrijk zijn. De Deilenaar is een dier dat valt onder de oud-Nederlandse rassen, een stukje dierengeschiedenis van ons polderland. De Deilenaar is één van de zeven rassen die bij Stichting Zeldzame Huisdieren (SZH) op de lijst staan. Het zou jammer zijn als dit ras zou verdwijnen en alleen nog op plaatjes te zien zou zijn.
‘We dagen de mensen uit of ze een Deilenaar kunnen weerstaan.’ Wat voor karakter heeft het ras? Ik kan het niet laten om te zeggen ‘Konijnen zijn net mensen’. Ieder dier heeft zijn eigen persoonlijkheid, maar gelukkig dan zonder ochtendhumeur en ze zijn dankbaar voor kleine dingen. Ik denk persoonlijk niet dat een Deilenaar andere eigenschappen heeft dan zijn andere soortgenoten. Wel is het me door de jaren heen opgevallen dat hoe groter het ras is, hoe rustiger en minder schichtig ze zijn. Verder blijf ik er op hameren dat opvoeding, 20
aandacht en verzorging doorslaggevend zijn voor hoe een persoonlijkheid reageert op een situatie. Zou je me een Deilenaar adviseren? Als mensen deze vraag stellen, gaan we altijd terug naar onze basis. We verkopen niet zomaar een Deilenaar. Als eerste proberen we door vragen erachter te komen waarom mensen het konijn willen hebben. Is het een cadeau voor een kind bijvoorbeeld, of zoeken de mensen een bijzonder konijn? Vervolgens gaan we na hoeveel ervaring de mensen al hebben met huisdieren in het algemeen en met konijnen in het bijzonder. Zijn ze zich bewust van de tijd die ze moeten besteden aan een huisdier?
Verder verkoopt het dier zichzelf, de vonk moet overslaan. Als dit gebeurt bij de kennismaking met een Deilenaar, dan adviseren we een Deilenaar.
Hoeveel moeite doen ze ervoor om bij ons te komen? Sommigen die bij ons komen spenderen zeer veel tijd aan de reis, ze komen letterlijk uit de hele Benelux, Engeland en Denemarken. En als ze bereid zijn om die afstanden af te leggen voor één of twee konijnen, dan maken we ons geen zorgen. Bovendien hebben we dan vooraf al intensief contact met hen gehad.
Er zijn genoeg mensen tegen wie we hebben gezegd dat het misschien beter is om even verder te kijken en na te denken of het echt wel een dier is dat zij willen. Een Deilenaar kan jaren meegaan en is zeker geen ‘fashion statement’. Vandaar dat we ook iedereen die het ras wil leren kennen, uitnodigen om een afspraak te maken om te komen kijken.
Komen ze uit de buurt, dan is het de bedoeling dat ze eerst even komen kijken en een kopje koffie drinken. Ze mogen dan nog geen konijn meenemen. Wij stimuleren nooit een impulsaankoop.
Kortom, wij adviseren nooit een Deilenaar, wel dagen we de mensen uit om te kijken of ze een Deilenaar kunnen weerstaan. Auteur en foto’s: Hans Noordzij
21
Koortslip? Even geen kusjes voor je konijn ~ Dr. Marcel A.G. van der Heyden ~ We zijn allemaal bekend met het fenomeen dat dieren ziekten kunnen overbrengen op mensen. Deze ziekten noemen we zoönosen. Een recent voorbeeld hiervan is de beruchte ebola-epidemie in West-Afrika. Die begon met de besmetting van een tweejarig jongetje uit Guinea dat aan het spelen was bij de slaapplaats van besmette vleermuizen. Omgekeerd kan natuurlijk ook: bij ziekten die we anthropo-zoönosen noemen, worden dieren besmet door mensen. Dit komt echter minder vaak voor. De vervelende, maar niet direct gevaarlijke, koortslip bij de mens wordt veroorzaakt door een herpesvirus. Deze herpesvirussen zijn er in verschillende varianten. De zogenoemde HSV-1 variant is verantwoordelijk voor de koortslip. Veel minder voorkomend zijn ooginfecties en echt zeldzaam is de hersenontsteking als gevolg van HSV-1. Dit laatste is wel heel erg gevaarlijk. Patiënten kunnen uitvalsverschijnselen of epileptische aanvallen krijgen, in een coma raken en zelfs overlijden. Directe behandeling met anti-virale middelen is nodig en dan nog kan het lang duren voordat de ziekte is genezen. Dit herpesvirus kan zich na een eerste infectie lang slapend houden om dan ineens weer de kop op te steken. Ongeveer tachtig procent van de mensen draagt dit virus met zich mee.
Onderzoek bij konijnen Omdat deze hersenontsteking als gevolg van het herpesvirus erg gevaarlijk is, hebben onderzoekers al veel tijd in het onderzoek ervan gestoken. Zo bleek in de jaren veertig van de vorige eeuw al dat konijnen met dit menselijk virus kunnen worden geïnfecteerd. Bij dit soort experimenten wordt het virus op het oog aangebracht, waarna het virus zich via de zenuwbanen
naar bepaalde hersendelen verspreidt. Wanneer de konijnen via de neusholte of oorholte met het virus worden besmet, verspreidt het zich via andere zenuwbanen en komt het in andere hersengebieden terecht, waardoor de symptomen anders kunnen zijn dan bij een infectie via het oog. Het virus gaat in de hersencellen zitten die daardoor niet meer goed functioneren en kunnen afsterven. In een groot percentage van de gevallen is deze infectie dodelijk.
“Het virus gaat in de hersencellen zitten die daardoor niet meer goed functioneren en kunnen afsterven.” De mate waarin hangt af van de hoeveelheid virus, de virusstam en de plaats van infectie. Infectie via de neusholte geeft in studies de hoogste sterfte (95%) terwijl besmetting via injectie in het oog in 10 procent van de konijnen dodelijk was. In één studie, waarbij het virus op het oog was aangebracht, stierf ruim 30 procent van de konijnen. Van de konijnen die het overleefden, werd bij bijna 80 procent van de 22
dieren slapend virus in de zenuwknopen aangetroffen, en bij 35 procent zat het slapend virus ook in de hersenstam. De symptomen bij konijnen zijn met name neurologisch van aard en lijken deels op die bij mensen. De dieren vertonen ander gedrag, hetzij enorm druk, hetzij apathisch en kunnen hierin snel afwisselen. De dieren kunnen verlammingsverschijnselen krijgen, in cirkeltjes gaan lopen, ongecontroleerde spiercontracties vertonen, de kop scheef houden. Uiteindelijk komen ze in een deplorabele staat en sterven. In de beginfase van de infectie worden ook uitvloeiingen uit het oog en kwijlen vaak waargenomen.
HSV-1 besmettingen bij huiskonijnen De afgelopen jaren zijn er vijf uitvoerige gevalsbeschrijvingen gepubliceerd van huiskonijnen die met HSV-1 besmet raakten.
“Helaas heeft geen van deze vijf konijnen de door het virus veroorzaakte hersenontsteking overleefd.”
Drie gevallen kwamen uit respectievelijk Oostenrijk, Zwitserland en Duitsland, de andere twee gevallen vonden in de Verenigde Staten plaats. Het betrof gek genoeg allemaal mannetjes en de leeftijd varieerde van acht maanden tot vier jaar. Helaas heeft geen van deze vijf konijnen de door het virus veroorzaakte hersenontsteking overleefd. De gebieden waar de hersenschade optrad verschilden enigszins tussen de dieren, wat natuurlijk niet vreemd is wanneer we bedenken dat de dieren mogelijk via verschillende wegen besmet raakten, zoals via de neus- en/of oorholte, of via het oog. Dit verklaart waarschijnlijk ook waarom het ene dier meer last had van verlammingen en de ander meer last had van toevallen. Alle dieren waren gestopt met eten. In vier van de vijf gevallen was bekend dat de eigenaar de dagen voorafgaand aan de ziekte last had van een koortslip en/ of een herpesinfectie in het aangezicht. Ook hadden de eigenaren heel veel direct contact met hun
konijnen en had er zelfs neusneus en mond-neus contact plaatsgevonden.
“Om het zekere voor het onzekere te nemen, lijkt het me beter om niet intiem te knuffelen met je konijn als je een koortslip hebt.” Sommige konijnen leefden al een hele tijd alleen bij de eigenaar, in andere gevallen waren er meerdere konijnen in huis, maar die raakten gelukkig niet besmet. Uit antilichaam- en DNAonderzoek bleek dat het inderdaad om het menselijke HSV-1 virus ging. Helaas is het virale DNA uit het konijn niet tot in detail vergeleken met het virus-DNA van de eigenaar en kon er geen waterdichte conclusie worden getrokken over de besmettingsbron. Het is echter wel zeer aannemelijk dat dit de eigenaar was.
Hoe vaak komt het voor? De auteurs van de verschillende artikelen verbaasden zich erover dat er nog maar zo weinig gevallen bekend zijn van HSV-1 besmettingen bij huiskonijnen omdat deze dieren in principe zeer vatbaar zijn voor het virus en zoveel mensen drager zijn. Een reden zou kunnen zijn dat konijnen minder vatbaar zijn dan we denken en dat een laboratoriumbesmetting, waarbij heel veel virus wordt aangebracht, niet te vergelijken is met een mensop-dier besmetting. Een andere reden kan zijn dat de oorzaak van de ziekte vaak niet wordt herkend als een door herpes veroorzaakte hersenontsteking omdat een flink deel van de symptomen lijkt op verschijnselen die door E. cuniculi worden veroorzaakt. Om het zekere voor het onzekere te nemen, lijkt het me beter om niet te intiem te knuffelen met je konijn als je een koortslip hebt. Auteur: Dr. Marcel A.G. van der Heyden Foto: Caroline Wirtz
Bronnen: Encephalitis. Website van de Nederlandse Vereniging voor Neurologie | P. Grest, P. Albicker, L. Hoelzle, P. Wild, A. Pospischil. Herpes simplex encephalitis in a domestic rabbit (Oryctolagus cuniculus). J Comp Pathol. 2002;126:308-311 | R. de Matos, D. Russell, W Van Alstine, A. Miller. Spontaneous fatal Human herpesvirus 1 encephalitis in two domestic rabbits (Oryctolagus cuniculus). J Vet Diagn Invest. 2014; 26:689-694 | K. Müller, W. Fuchs, N. Heblinski, J.P. Teifke, L. Brunnberg, A.D. Gruber, R. Klopfleisch. Encephalitis in a rabbit caused by human herpesvirus-1. J Am Vet Med Assoc. 2009;235:66-69 | J.M. Webre, J.M. Hill, N.M. Nolan, C. Clement, H.E. McFerrin, P.S. Bhattacharjee, V. Hsia, D.M. Neumann, T.P. Foster, W.J. Lukiw, H.W. Thompson. Rabbit and mouse models of HSV-1 latency, reactivation, and recurrent eye diseases. J. Biomed. Biotechnol. 2012;2012:612316. doi: 10.1155/2012/612316 | H. Weissenböck, J.A. Hainfellner, J. Berger, I. Kasper, H. Budka. Naturally occurring herpes simplex encephalitis in a domestic rabbit (Oryctolagus cuniculus). Vet Pathol. 1997;34:44-47
23
HOE WOONT JOUW KONIJN
Zoveel baasjes, zoveel manieren om konijnen te huisvesten. Er zijn zoveel mogelijkheden: binnen of buiten, los of in een hok of ren. In deze rubriek laat een van onze lezers ons zien hoe zijn/haar konijn woont. Deze editie geeft Gea Dikken ons een kijkje in het verblijf van Tip & Top. Tip en Top zijn in juni 2008 gevonden op een bouwterrein. Deze wilde konijntjes waren ongeveer twaalf dagen oud toen de Dierenambulance ze naar het asiel bracht. Ik heb de twee weesjes mee naar huis genomen, waar ze een konijnenkooi op de overloop kregen. Een jong konijntje hoef je maar drie keer per dag te voeden, dus dat is goed te doen. Al snel accepteerden ze het flesje en het voeden ging dan ook gemakkelijk. Het waren vrolijke en gezonde beestjes, die ook al snel hooi gingen eten. Tip was inmiddels handtam geworden en het was daarom geen optie om haar terug in de natuur te zetten. Gelukkig was Top haar broer, en kon ik ze samen een goed thuis geven.
Toen Top oud genoeg was, is hij gecastreerd. Hun eerste huis was een hok met een verdieping. Via een trap konden ze in de buitenren komen. De tuin was niet echt geschikt voor een groter verblijf, maar Tip en Top waren nog niet volgroeid en het hok voldeed redelijk. In 2009 gingen we verhuizen naar een hoekhuis met een heel grote tuin. Twee grote bomen zorgden voor een schaduwrijke plek. Tip en Top kregen een nieuw huis: een groot binnenverblijf met een ruim buitenhok. Het was eigenlijk een kippenhok, maar dat vonden ze helemaal niet erg. Na een paar jaar begon het dak van het buitenhok slecht te worden en een lekkage zorgde voor houtrot. Het binnenverblijf was nog wél in goede staat en daar hoefde alleen maar een nieuw dak op, dus dat is behouden gebleven. Er is een grote buitenren van drie meter lang en twee meter breed over het binnenverblijf gebouwd.
24
‘Een halve dag moesten Tip en Top binnen blijven, maar dat hadden ze er graag voor over’.
Ze zullen wel gedacht hebben: wat gebeurt er buiten allemaal? Maar toen het dan eindelijk klaar was, keken ze heel nieuwsgierig vanuit het binnenverblijf naar buiten. Tip ging na tien minuten al de trap af om de nieuwe buitenren te inspecteren. Top was nog steeds erg verlegen en heeft wel een paar uur nodig gehad voordat hij zijn vertrouwde binnenhok durfde te verlaten. Tip en Top zijn zindelijk en in hun binnenverblijf wordt dan ook niet geplast en gekeuteld. Hier ben ik natuurlijk heel blij mee.
‘Het is een heerlijk warm, droog en tochtvrij binnenhok met een lekkere dikke laag stro.’
25
De spinnenwebben en stofnesten in het hok laat ik altijd zitten, zodat muggen geen kans krijgen. Buiten staan een grote stenen waterbak en een aluminium bak met zaagsel en stro, die dienst doet als toilet. Er ligt een dikke kei in, want anders gaan Tip en Top de bak verschuiven en liggen we de hele nacht wakker van de herrie. Het groenvoer eten ze buiten, zodat er geen resten kunnen achterblijven in hun strobed. Mijn vader heeft een volkstuin, dus verse onbespoten andijvie en boerenkool staan regelmatig op het menu. Ook krijgen ze regelmatig wilgentakken, waar ze dagen zoet mee zijn en helemaal kaal eten.
Ze houden niet van rotzooi in hun hok en als de kaalgevreten wilgentakken niet te dik zijn, duwen ze deze door de mazen van het gaas hun hok uit. Een grote bloembak met een wilg erin was al een tijdje een doorn in ons oog. Tip en Top wisten er gelukkig wel raad mee.
‘Binnen een paar dagen hadden ze de wilg uitgegraven en bleef er niets meer van de boom over.’ De grote bloembak is nu gevuld met zand, wat ze helemaal geweldig vinden. Met veel enthousiasme graven ze het zand eruit en verspreiden ze het in hun buitenverblijf. Nu er overal zand ligt, keutelen ze wel vaker buiten hun toilet. Ik heb een zeef gekocht, waarmee ik de keutels uit het zand zeef. Ik hoef op deze
manier dus niet iedere keer hun zandbak met nieuw zand te vullen. Omdat het verblijf twee meter hoog is, is het gemakkelijk schoon te maken. Het toilet legen, vegen en even het zand zeven en klaar is het weer. Het toilet vul ik met stro uit hun binnenhok, zodat ik binnen weer vers stro neer kan leggen. Het grootste deel van de dag zijn ze buiten en het is leuk om te zien hoe actief ze zijn. We hebben veel geld en tijd aan hun nieuwe verblijf besteed, maar het is zeker de moeite waard geweest. Auteur en foto’s: Gea Dikken
26
‘Tip en Top zijn nu helemaal gewend aan hun nieuwe verblijf en ze vermaken zich prima.’
Mijn konijn is blij!
“Mijn konijn is heel gelukkig”, zeggen mensen vaak tegen mij. Maar hoe weet je of je konijn écht gelukkig is? Een goed voorbeeld van een blij konijn is als hij of zij een binkie, een vreugdesprong, maakt. Als je een binkie voor de eerste keer ziet, zal je jezelf misschien afvragen of er een steekje los zit bij je konijn. Het konijn springt namelijk een heel eind omhoog, terwijl hij tegelijkertijd zijn lichaam draait. Je konijn kan een binkie maken tijdens een sprintje, maar ook gewoon uit stilstand. Hij kan zelfs 180 graden draaien in de lucht! Lekker rondrennen en malle sprongen maken in de lucht is één van de leukste dingen om te zien. Wat maakt je konijn nog meer blij? Een gezond konijn zal lekker spelen, ravotten, graven en natuurlijk blij op het eten afkomen. Net als bij mensen is natuurlijk niet ieder konijn hetzelfde en even enthousiast. Het ene konijn zal, als het de ruimte heeft, heel veel binkies maken of bijvoorbeeld met zijn speelgoed spelen. Een ander konijn haalt zijn fluffy neus ervoor op en is daar helemaal niet in geïnteresseerd. Het is even zoeken waar jouw konijn blij van wordt en wat hij of zij leuk vindt.
Een vriendinnetje voor Aapie
Ik besloot Aapie een vriendinnetje te geven. Misschien zou hij daar wel heel blij van worden. Eerst moest Aapie natuurlijk gecastreerd worden, want wij zaten niet op babykonijntjes te wachten. Toen dat eenmaal achter de rug was, mocht Aapie een vriendinnetje uitzoeken. Dat ging niet gemakkelijk, want Aapie vond niet ieder konijn even leuk. In hun partnerkeuze zijn konijnen eigenlijk net zo kieskeurig als mensen. Uiteindelijk koos Aapie voor Pien en Pien koos voor Aapie. Aapie is nu een blij konijn en doet alles samen met Pien: elkaar wassen, samen slapen en samen eten. Natuurlijk is er soms wel eens onenigheid tussen de twee, en kattenkwaad uithalen doen ze uiteraard ook saampjes!
Kleine Aapie
Toen kleine Aapie in de opvang kwam, was hij heel ziek. Geen blij konijntje dus. Aapie kwam, doordat hij het buiten niet naar zijn zin had, bij ons boven wonen. Welk speelgoed ik hem ook gaf, Aapie keek er niet naar om. Een kattentunneltje, daar hupste hij een keertje doorheen maar vond het verder maar een mal ding. Een vriendinnetje maakte voor Aapie een prachtig kasteel van karton, maar ook daar vond meneer Aap helemaal niets aan. Aapie werd alleen blij van eten en bij ons zitten. Maar wij konden natuurlijk niet de hele dag bij Aapie zitten. Wij moeten tenslotte werken en naar school. En als Aapie ’s nachts apenstreken wilde uithalen dan gingen wij slapen.
Eigenlijk kunnen we dus wel zeggen dat een konijn blij wordt van goede voeding, voldoende ruimte en een vriendje of vriendinnetje . En zeg nou zelf: als ons konijn gelukkig is, dan zijn wij toch ook heel blij? In liefdevolle herinnering aan onze Aapie en Charda, die beiden tot ons grote verdriet de regenboogbrug over zijn gegaan. Auteur en foto’s: Karin Kuipers 27
.
LEUKE
2 1
3 1
Dit is echt de allerleukste slaapzak die wij ooit zagen! Ideaal voor kampeertrips, zomerkamp, slaapfeestjes, logeerpartijtjes en andere avonturen. Te koop voor € 72,50 via www.urbansandindians.com
2
Nu je geen gratis plastic tasjes meer krijgt bij de kassa, zijn er alternatieve handige opvouwbare tasjes. Te koop voor € 4,50 via www.oplus-leuven.be
3
Hele mooie rieten poef. Bijzonder mooie en dure kwaliteit: een sieraad in je huis, waarin het konijn zich kan verstoppen. Uiteraard mag er gewoon van gegeten worden. Te koop voor € 95,95 via www.dekonijnenwinkel.nl 28
4
5 4
Met de warme zomerdagen is het heerlijk om uit dit vrolijke glas een koel drankje te drinken. Te koop voor â‚Ź 4,45 via www.paagman.nl
5
Altijd al je eigen konijnenijsje willen maken? Je stopt de ijsjeshouder in de vriezer en na 24 uur heb je jouw lievelingsijsje gemaakt. Te koop voor â‚Ź 12,99 via bol.com
29
VRAGEN
We vragen ons allemaal wel eens af waarom ons konijn bepaald gedrag vertoont. Zouden we niet heel graag willen weten wat er in hun koppie omgaat? Konijnen zijn prooidieren die niet snel laten merken dat ze ziek zijn, en vaak als je wat merkt, zijn ze al behoorlijk ziek. Konden ze maar praten! Konijnen maken weinig geluiden om te communiceren en hun lichaamstaal is niet voor ieder konijnenbaasje even duidelijk. Dat maakt het soms lastig om je konijn goed te begrijpen, maar andersom begrijpt jouw konijn jou ook vaak niet. Daarom hebben wij een panel samengesteld om vragen te beantwoorden die betrekking hebben op het houden van je konijn.
Foto: Roxanne Lenzen
?
Panel
1
Mijn zusje en ik hebben drie Leeuwenkopjes uit twee nestjes met dezelfde ouders (dwergjes). Twee daarvan zijn klein gebleven, terwijl één ervan behoorlijk groot is geworden, zelfs groter dan zijn ouders. Hoe kan dit? En kun je van tevoren voorspellen of een konijntje klein blijft? ~ Anne Geertshuis Sommige dwergkonijnen worden zwaarder dan ze mogen zijn, hoewel ze toch uit rasechte dwergkonijnen komen. Dit zijn namelijk de non-dwergen. Bij non-dwergen is het dwerggen verdwenen waardoor het konijn groter uitgroeit dan zijn ouders. Het is namelijk zo dat dwergkonijnen maar één dwerggen hebben. Het andere gen is geen dwerggen omdat een konijn met dubbele dwerggenen het niet overleeft. Dus beide ouders zijn rasechte dwergen (hebben één dwerggen en één gewoon gen). Hieruit komen ongeveer 50% echte dwergen (één echt dwerggen en één gewoon gen) en 25% lethale (niet levensvatbare) dwergen (deze hebben twee dwerggenen); deze overleven het niet. En ongeveer 25% zal non-dwerg zijn (heeft geen dwerggenen maar twee gewone genen). Hierdoor zullen ze groter uitgroeien dan de ouders. De fokker zal direct de laatste groep uitselecteren; deze dieren komen dus bij mensen terecht die er niet mee gaan fokken, zoals jij en ik. Omdat ze denken dat ze een echte dwerg hebben, schrikken ze opeens als het beestje groter wordt dan gedacht. Je konijn kan dus best een dwerg zijn die geen dwerggenen bezit, waardoor hij groter is dan een echte dwerg. Een non-dwerg dus.
Jacqueline Strijk Fokker
Martine Smids Dierenarts
Carolijn ten Cate Natuurgeneeskundige 30
~ Jacqueline Strijk
~ Henk van den Hout
3
Nee, het waterpokkenvirus is een Herpesvirus en niet verwant aan het Pox-virus dat bij konijnen myxomatose veroorzaakt. Konijnen kunnen dus geen waterpokken krijgen van kinderen.
Zijn er ook natuurlijke middelen om mijn konijn door de rui heen te helpen en te ondersteunen? ~ Kiona ten Kuilder
Het ondersteunen van de rui doe je door het lichaam te helpen opgehoopte afvalstoffen af te voeren en het van opbouwende mineralen te voorzien. Kruiden kunnen daar goed bij helpen. Paardenbloem verbetert de hele stofwisseling en heeft hoge gehaltes aan mineralen en vitamines. Het is opbouwend, zorgt voor een goede weerstand en is zeer geschikt als voorjaarsreiniger. Ook berk is een goede versterkende reiniger. Daarnaast zijn hele berkentakken voor een konijn leuk om aan te knagen. En ook kan brandnetel hier helpen vanwege de vele vitaminen en mineralen.
Herpesinfecties komen bij veel zoogdieren voor, maar de verschillende virussen zijn in de meeste gevallen diersoortspecifiek en dus niet onderling overdraagbaar tussen verschillende diersoorten of van mens op dier. Het Herpes Simplex-virus (koortslipvirus) is hierop een uitzondering. Hoewel Herpesvirusinfecties bij tamme konijnen zelden voorkomen, zijn er enkele gevallen beschreven van konijnen die via de mens besmet zijn geraakt met het Herpes Simplex-virus. Het is heel zeldzaam, maar als het voorkomt dan is het vaak fataal voor het konijn.
~ Carolijn ten Cate
Mensen met een koortslip kunnen daarom beter voorzichtig zijn wanneer zij contact hebben met hun konijn!
Heb jij een vraag voor één van onze panelleden? Stuur die dan naar: rabbit-time@live.nl o.v.v. Panelvraag. Uit de vragen kiezen we er per panellid één uit, die gepubliceerd en beantwoord zal worden in de daaropvolgende editie van Rabbit Time!.
~ Martine Smids
Je krijgt van ons bericht wanneer je vraag is uitgekozen.
31
Foto: Caroline Wirtz
2
Mijn kind heeft de waterpokken. Kan mijn kind dit overdragen aan mijn konijn?
Konijnen met andere huisdieren Natuurlijk is het voor een konijn het beste om niet alleen gehouden te worden, maar met minimaal één soortgenoot. Zij spreken dezelfde taal en voorzien in elkaars behoeften. Bij voorkeur kies je voor een gecastreerde ram en een voedster. Na een succesvolle koppeling is de kans dan zeer klein dat ze ooit nog ruzie krijgen. Kan een konijn ook samen met een ander huisdier gehouden worden? Ja, dat kan, maar niet altijd, en altijd onder bepaalde voorwaarden. Hieronder bespreek ik enkele veel voorkomende huisdieren die in combinatie met een konijn gehouden kunnen worden.
Introductie Allereerst is een goede introductie, ongeacht de diersoort, heel belangrijk. Dit verhoogt de kans dat het goed gaat. Neem hier uitgebreid de tijd voor. Alle diersoorten hebben een eigen manier van communiceren en hier dien je rekening mee te houden. Verdiep je dus in de taal van de dieren die je wil introduceren, zodat je weet waar je op moet letten. Zo uit een konijn stress door bijvoorbeeld te stampen met de
achterpoten, grommen, niezen, een snelle ademhaling, uitpuilende ogen waarbij vaak ook het wit van de ogen te zien is, het stilvallen van de ademhaling en een smal neusje doordat het konijn de wangen naar binnen trekt. Tekenen dat een konijn zich goed en ontspannen voelt zijn bijvoorbeeld wanneer het zich op de zijkant of rug rolt of een ‘binkie’ maakt (rennen, in de lucht springen en draaien).
de dieren in eerste instantie ook op afstand van elkaar en verklein de afstand pas wanneer je merkt dat beide dieren rustig zijn.
Geur speelt bij alle dieren een hele grote rol in het dagelijks leven en dus ook bij de introductie. Je kunt bijvoorbeeld beginnen door een doek met de geur van het andere dier bij het konijn te leggen. Indien je konijn hier geen stress van ondervindt, dan kun je de doek over beide dieren wrijven zodat ze nog meer gewend raken aan elkaars geur.
Leg je hierbij neer en zorg ervoor dat de dieren niet bij elkaar in de buurt hoeven te komen.
De echte kennismaking kun je het beste doen in een ruimte die goed is te overzien. Houd
32
Laat de dieren ook nooit alleen. Ook niet wanneer ze elkaars beste vrienden zijn. Het kan altijd een keer misgaan en dan moet je direct kunnen ingrijpen. Ondanks een goede introductie kan het zijn dat je dieren niet met elkaar overweg kunnen.
Konijnen en cavia’s Het komt nog steeds voor dat konijnen en cavia’s samen in hetzelfde verblijf gehouden worden. Dat je dit beter niet kunt doen, wijst onderstaand onderzoek uit.
“Al ereerst is een goede introductie, ongeacht de diersoort, heel belangrijk.” In 1996 heeft Professor Dr. Norbert Sachser onderzoek gedaan naar de wenselijkheid van het samenhouden van cavia’s en konijnen. Voor elke test werden er kooien aan elkaar verbonden met een buis. In de ene kooi zaten meerdere cavia’s en in de andere kooi werd één cavia gezet. Deze laatste cavia had de keus om alleen te blijven zitten of via de buis naar zijn soortgenoten te gaan. Daarna hebben ze in het andere deel van de kooi een konijn gezet dat al gewend was om samen te leven met cavia’s. Ook nu had de cavia de keus om alleen te zitten of naar het konijn te gaan.
Konijnen en honden
De cavia die de keus had, bracht veel tijd bij zijn soortgenoten door en zocht het konijn veel minder op. Ook viel op dat de cavia en het konijn elkaar niet begrepen wanneer ze wel bij elkaar zaten. Wanneer het konijn bijvoorbeeld zijn kop onder de cavia stak om zo te laten weten dat het gewassen wilde worden, reageerde de cavia hier agressief op.
Ook bij hele jonge honden kun je beter geen konijn zetten omdat deze een stuk onvoorspelbaarder, drukker en speelser zijn dan oudere honden.
De voeding van een konijn en een cavia komt ook niet overeen. De voeding van de cavia is veel energierijker en bevat extra vitamine C. Dit voer is voor een cavia noodzakelijk, maar voor een konijn sterk af te raden. Ze worden er dik van en krijgen gezondheidsproblemen.
Wel kun je konijnen en cavia’s in gescheiden verblijven houden en ze er eens samen uit laten. Dit dient altijd onder toezicht te gebeuren omdat een konijn een cavia makkelijk kan verwonden.
Bij een hond moet je je eerst bedenken of het ras en het karakter wel geschikt is om samen te laten met een konijn. Bij bijvoorbeeld terriërs en teckels is het jachtinstinct vaak nog volop aanwezig. Elke hond heeft echter in meer of mindere mate nog een jachtinstinct, dus je zal dit echt per hond moeten bepalen.
Verder is het heel belangrijk dat je een gehoorzame hond hebt. Jij moet de leiding hebben over je hond en deze moet goed naar je luisteren. Bij de introductie is het voor de hond beter om geen lijn te gebruiken. Je introduceert namelijk zelf iets nieuws aan de hond en deze zal hiermee moeten kunnen omgaan 33
zonder dat jij gaat trekken aan de lijn. Wanneer je het idee hebt dat het zonder lijn niet zal gaan, dan kan je er beter niet aan beginnen. De eerste kennismaking gaat het beste door het konijn in een kooi te laten zitten. De hond kan dan de kooi benaderen en het konijn kan dan zelf bepalen of het naar de tralies toekomt om te kijken. Sta de hond niet toe om te blaffen, te janken of tegen de kooi op te gaan staan. Let ook op de signalen van je konijn. Wanneer er teveel stress lijkt te zijn, haal de hond dan weer weg. Pas wanneer alles een aantal keren rustig verloopt, kan je verder met de volgende stap.
“Bij een hond moet je je eerst bedenken of het ras en het karakter wel geschikt is om samen te laten met een konijn.”
Tijdens deze stap zorg je ervoor dat je hond in de buurt van de kooi op de grond gaat liggen met zijn kop op de grond. Dit is een onderdanige positie en zorgt ervoor dat de hond zich niet de baas gaat voelen over het konijn en voor het konijn is dit een niet bedreigende positie. Gaat dit goed dan kan je na een tijdje het deurtje van de kooi van het konijn openzetten. Zorg ervoor dat je hond blijft liggen, liefst met de kop op de grond. Het konijn kan nu zelf bepalen of het wel of niet komt kijken. Komt het niet kijken, dwing het dan niet. Hoe het vanaf dit moment verder gaat, ligt aan jezelf en de dieren. Gebruik je gezonde verstand en houd goed in de gaten hoe de hond en het konijn reageren.
Konijnen en vogels Dit kan een prima combinatie zijn, maar de meesten zullen weinig met elkaar hebben.
Z“ org er voor dat je vogel niet naar je konijn hapt en al helemaal niet naar de ogen.�
Met parkieten en papegaaien kan dit anders zijn. Vandaar dat ik deze vogelsoorten hier bespreek.
Wanneer je een konijn bij een kromsnavel zet, dan is de kans groter dat de vogel het konijn iets aandoet dan andersom. Zeker de middelgrote tot grote papegaaien kunnen veel schade aanrichten met hun sterke snavels en poten. Bedenk daarom eerst hoe je parkiet of papegaai tot nu toe heeft gereageerd op andere dieren, mensen en nieuwe situaties. Indien dit altijd vrij rustig en kalm verloopt, dan zal 34
de introductie met een konijn grote kans van slagen hebben. Reageert je vogel wel vaker agressief, begin er dan maar niet aan. Als je beide dieren laat kennismaken, let er dan vooral op dat je vogel het konijn met rust laat. Vogels vinden glimmende dingen heel erg interessant en dus zullen de ogen van je konijn een enorme aantrekkingskracht hebben. Zorg er daarom voor dat je vogel niet naar je konijn hapt en al helemaal niet naar de ogen. Mijn ervaring is dat de meeste vogels en konijnen elkaar niet snel opzoeken. Ze kunnen dan prima in dezelfde ruimte vrijgelaten worden. Natuurlijk dien je wel een oogje in het zeil te houden, want het blijven dieren en je weet maar nooit.
Konijnen en katten Omdat een kat van nature een jager is en een konijn een prooidier, betekent dit dat je op
voorhand extra alert moet zijn. Hoe jonger de dieren zijn, hoe groter de kans dat het goed gaat. Op latere leeftijd kan het ook goedkomen, maar dit kost meestal wat meer tijd. Het beste is om beide dieren te introduceren terwijl het konijn achter tralies zit. Zorg ervoor dat de kat niet tegen de tralies gaat staan en ook niet met de poten door de tralies gaat hengelen. Zodra je merkt dat beide dieren op hun gemak zijn, kun je een stap verder gaan. Neem voor alle stappen wel uitgebreid de tijd en blijf goed letten op de gedragingen en stresssignalen. Voordat je beide dieren in dezelfde ruimte vrijlaat, is het verstandig om de puntjes van de nagels van je kat te knippen. Deze zijn vlijmscherp en de huid van een konijn is
“Ondanks dat konijnen prooidieren zijn, kunnen ze ook heel zelfverzekerd zijn.” maar dun waardoor die snel kapot gaat. Daarnaast is het vrij logisch dat je erop moet letten dat je kat het konijn niet opjaagt of aanvalt. Er zijn echter ook gedragingen die heel onschuldig lijken, maar toch zeer onwenselijk zijn,
Denk bijvoorbeeld aan een kat die een konijn omarmt met zijn poten. Het ziet er schattig uit, maar het geeft aan dat de kat het konijn als prooi ziet. Dit geldt ook wanneer je kat gaat spelen met je konijn door steeds met de poten tegen het konijn te tikken. Dit gedrag moet je dan ook niet toestaan. Haal ze uit elkaar, maar doe dit zonder de kat te straffen. Het is immers natuurlijk gedrag. Blijft de kat dit doen, dan is het beter om ze niet meer bij elkaar te laten. Ondanks dat konijnen prooidieren zijn, kunnen ze ook heel zelfverzekerd zijn. Er zijn konijnen die zelf op een kat afstappen of er zelfs achteraan gaan rennen. Dit is prima zolang de kat hierdoor niet bang wordt voor het konijn. De kat weet dan meteen dat er met dit konijn niet te sollen valt.
Auteur: Claudia Erdtsieck Foto’s: Cynthia ten Bras, Nicole Louweret, Pricilla Groart en Kristof Bastens Bronnen: Muntz, B. Introductie konijn bij hond of kat. Van http://www.dierentrainer.nl/introductie-konijn-bij-hond-of-kat | The Language of Lagomorphs. Van http://www.language.rabbitspeak.com | Iris Küster, (2002). Meerschweinchen und Kaninchen – ideale Partner?. Rodentia - Kleinsäuger-Fachmagazin, jaargang(10),20 | Retrieving Emotion Jachthondentrainingen. Rassen. Van http://www.jachthondentrainingen.nl/rassen/ | Rabbit Indoors. Introducing a dog to a rabbit. Van http://www.rabbitsindoors.weebly.com/introducing-dog-to-rabbit.html
35
Kareltje Konijn... verliefd! In het bos waar onze vriend Kareltje Konijn woont, is het voorjaar alweer goed begonnen. De bomen hebben een frisse uitstraling met hun lichtgroene bladeren, de bijen en de hommels zoemen weer dat het een lieve lust is, en de eerste vlinders hebben zich ook al laten zien. Kareltje is in een opperbest humeur en niet alleen vanwege het mooie weer en het groeien en bloeien van de planten en bloemen. Nee... Kareltje is verliefd! Verliefd op het mooiste konijnenmeisje van het bos. Haar naam is Liesje. Wat een mooie naam! Alleen heeft Kareltje een klein probleem... Liesje weet niet dat Kareltje verliefd op haar is. Nee, Kareltje is een verlegen, jong konijnenmannetje en dit is de eerste keer dat hij hoteldebotel verliefd is. Hoe moet hij Liesje toch vertellen dat hij ontzettend gek op haar is? Dat durft hij niet zo goed hoor, want doordat hij Liesje zo graag ziet, is hij ook heel bang dat zij hem helemaal niet aardig vindt. Dus tja, Kareltje weet niet hoe hij dit moet aanpakken. Hij zorgt ervoor dat hij haar zoveel mogelijk kan zien. Als hij haar langs ziet huppelen, probeert hij bij haar in de buurt te komen. Maar iets tegen haar zeggen? Nee... dat heeft hij nog niet gedurfd.
“Hup Kareltje,” spoort hij zichzelf hardop aan, “trek je stoute schoenen aan en ga naar buiten. Hopelijk zie je Liesje.” Zo gezegd, zo gedaan. Kareltje heeft zijn mooiste kleren aangetrokken, want hij wil er spik en span uitzien voor Liesje. Hij kijkt om zich heen en huppelt iets verder het Maar vandaag... vandaag is Kareltje wakker bos in, maar Liesje ziet hij niet. Hij huppelt naar geworden met meer lef dan ooit. Ja, hij voelt het hol waar Liesje met haar ouders, zusjes en dat hij vandaag iets tegen Liesje gaat zeggen. broertjes woont, maar het hol ziet er verlaten Hopelijk zegt zij iets liefs tegen hem terug, uit. Nee, hier is zij niet. Wat nu? Kareltje huppelt misschien dat hij dan een stukje met haar mag het bos uit en komt uit bij een grote weide met wandelen. “Zou dat niet fijn zijn?”, mijmert de prachtigste bloemen. Hee... wat ziet hij tussen Kareltje. Hij kijkt voorzichtig naar buiten. Het die bloemen? Daar zit iemand. Hij kijkt nog eens is weer een prachtige lentedag; zonnig en warm. goed en ziet dan dat het Liesje is! Hij kan het Een dag gemaakt voor een wandelingetje met het niet laten en maakt een vreugdedansje. Hij voelt liefste konijnenmeisje dat hij ooit heeft gezien. zich nog steeds heel stoer en bedenkt zich geen 36
moment. Hij huppelt door de weide op Liesje af. “Hoi Liesje, wat ben je aan het doen?”, vraagt Kareltje. Liesje kijkt op en ziet daar die stoere, lieve Kareltje staan. “O,” denkt Liesje, “hij zegt iets tegen mij, o wat spannend!” Liesje is al heel lang heel erg verliefd op Kareltje, maar Kareltje zei nooit iets tegen haar. Maar vandaag eindelijk wel! “Nou Kareltje, ik zit zomaar wat te zitten en geniet van de mooie bloemen. En kijk... op deze bloem zit een hommel, en die hommel zoemt zo mooi!”
Kareltje voelt zich helemaal blij. Zij vindt mij lief! Zij vindt mij lief! Nu het lijkt dat zijn liefde wordt beantwoord, durft Kareltje te vragen: “Wil je mijn vriendinnetje zijn?” “Ja, heel graag,” antwoordt Liesje, “ik dacht dat je het nooit zou vragen!” En lachend van geluk omhelzen zij elkaar.
Kareltje gaat naast Liesje in de weide zitten en kijkt naar de zoemende hommel die druk bezig is om nectar uit de bloem te halen. De hommels eten van de nectar, maar de bijen ook en het is nu zo’n schitterend weer en er bloeien zoveel mooie bloemen, dat het echt feest is voor de hommels en bijen.
En zo gebeurde het dat Kareltje en Liesje sinds die mooie lentedag een koppel zijn. Het hele voorjaar stralen ze samen van geluk en spelen ze in de weide, maar ook in het bos. De dieren in het bos zijn heel blij voor Kareltje en Liesje, want zij wisten het al lang: die twee zijn bestemd voor elkaar! Auteur: Ans Bijsterveld Tekeningen: Roosje~Rosalie
Opeens ziet Kareltje een prachtige vlinder fladderen. Kareltje steekt zijn pootje uit en de vlinder gaat erop zitten. “Kijk eens Liesje, wat een mooie vlinder! Ik geef hem aan jou, alsjeblieft.” Kareltje laat de vlinder van zijn voorpootje naar het voorpootje van Liesje lopen. Liesje kijkt verrukt naar die mooie vlinder die zo rustig op haar pootje zit. ”Wat mooi, Kareltje! Dat je deze vlinder aan mij geeft, vind ik heel lief,” zegt Liesje stralend.
37
De onwaarschijnlijke vriendschap tussen een biggetje en een reuzenkonijn Over het algemeen ligt het niet echt voor de hand dat varkens en konijnen dikke vrienden worden. Het is net als bij de schildpad en de haas: de eerste geniet van het langzame leven, terwijl de tweede zijn tijd besteedt aan rondhuppelen. Het konijn geeft de voorkeur aan gras en wiebelt met zijn neus, en het varken heeft geen speciale dieetwensen en knort. De vriendschap tussen biggetje William en reuzenkonijn Charles lijkt dan ook nog het meest op een verhaaltje uit een kinderboek. Deze bijzondere vrienden spelen samen in de zon bij hun huis ‘Pennywell Farm’ in Buckfastleigh in Engeland. Het is een vreemd stel dat elkaar leerde kennen toen William in een verblijf naast het konijnenhok werd geplaatst. Toen beide dieren uit hun hok werden gelaten, volgde William het enorme hangoorkonijn dat twee keer zo groot is als hijzelf. Het duo werd onafscheidelijk: ze slapen nu zelfs samen in de tuin en delen voer uit dezelfde bak.
Chris voegt eraan toe: “William hecht de meeste waarde aan de vriendschap, en Charles vindt het allemaal wel prima. Zelfs wanneer zijn voer wordt opgegeten.” William zal uiteindelijk de grootte bereiken van een kleine hond. Dit is klein voor een varken, maar hij zal twee of drie keer groter worden dan Charles. Valerie Bickford-Beers werkt op de boerderij en maakte snel de foto’s toen ze beide dieren samen zag. Ze zegt: “Ze zijn zo schattig samen. Ik ben geen fotograaf, maar wilde de foto’s graag laten zien, omdat je er gewoon heel vrolijk van wordt.”
“Om William tevreden te houden, mag hij vrij rondlopen op het gras, ” vertelt Chris Murray, mede-eigenaar van de twee dieren die inmiddels een toeristische attractie zijn geworden. “Wanneer ze samen uit hun hok zijn, zoekt Charles een rustig plekje in de zon. William loopt hem dan achterna omdat hij samen wil spelen.” Het ondeugende biggetje lijkt geen angst te hebben voor iets dat zoveel groter is dan hijzelf, en eet zelfs het voer van Charles op.
Vertaling: Claudia Erdtsieck Bron: Daily Mail Reporter, A bit of a bunny couple: The unlikely friendship of the piglet and the giant rabbit
38
REGARDINGCOMIC.TUMBLR.COM
39
40
41
Colofon
Rabbit Time! e-magazine is een uitgave van Rabbit Time! Website: www.rabbittime.nl Bestuur: Heleen Mulder Sef Coppers Cynthia ten Bras Roxanne Lenzen Algemene informatie: Voor algemene informatie, het insturen van verhalen en anekdotes kunt u mailen naar: rabbit-time@live.nl Voor de disclaimer verwijzen we u naar: www.rabbittime.nl Coverfoto: Nicole Verhoeven
Redactie: Heleen Mulder Sef Coppers Audrey Fial-Bos Elise Verheuvel Karin van Puffelen Cynthia ten Bras Lonneke Behr Marcel van der Heyden Karen de Graaff Sabine Brouwer Roxanne Lenzen Nicole Verhoeven Caroline Wirtz Peggy Verdonschot Ebel Pieters Marcia Dzaack Rianne Douma Priscilla Groart
42
Chaja Beck-de Jong Jana Pues Claudia Erdtsieck Met dank aan: Karin Kuipers Hans Noordzij Gea Dikken Ans Bijsterveld Nicole Louweret Kristof Bastens Roosje~Rosalie Jacqueline Strijk Anne Geertshuis Henk van den Hout Martine Smids Kiona ten Kuilder Carolijn ten Cate Penny Collins