VUB’er in hart en nieren

VUB’ER IN HART EN

NIEREN

Ik ben een grote fan van Paul De Knop. Als het anders was, zou ik het in dit magazine niet durven te schrijven. Maar het is niet anders, katholieken mogen niet liegen. En ik ben katholiek. Toch zondig ik ook wel eens. Maar deze keer niet. U moet mij op mijn woord geloven. Ik weet het, dat is veel gevraagd.

Paul wass rector, en toch een beminnelijk mens. Hij werkte aan de universiteit, en had desondanks zin voor humor. Bovendien zocht hij altijd het compromis. Soms dacht ik dat hij blij is het te mogen zoeken. Wat is het leven ten slotte zonder compromissen? Anders heeft iedereen gelijk. Zo krijg je enkel onaangename mensen.

Soms denk ik: zou Paul De Knop geen gedroomde rector voor de KU Leuven zijn geweest? Akkoord, hij moest het zelf nog willen, en hij wass een man met goede smaak. En hij was geen katholiek, zo gaat nu en dan het gerucht. Het had gekund De gebreken die katholieken kenmerken, kun je ook op een andere manier verwerven. En Paul leerde vlug.

Rik Torfs

Hallo Paul,

40 jaar geleden studeerden we af aan de faculteit LK van de VUB. Jij maakte meteen de keuze om je in te zetten om de fundamenten en kwaliteit van onze geliefde alma mater mee uit te bouwen door steeds meer verantwoordelijkheden op jou te nemen.Voor je gedrevenheid en bereikte resultaten verdien je volgens mij een combinatie van een Oscar en een Olympische medaille, een Olympische Oscar.

Geen katholiek, hoorde Rik Torfs fluisteren. Nochtans werd de VUB-rector gesignaleerd in het gezelschap van kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders…

Sonia Vanden Broeck Afdelingshoofd Subsidiëring/Sportpromotie SPORT VLAANDEREN Bedankt, Paul, voor je tomeloze inzet voor jouw en onze VUB, je bezieling en je leiderschap. Dag aan dag de belangen van de VUB verdedigen is slopend, je hebt het met een onwaarschijnlijke overtuiging gedaan.

Ik bewaar een uitstekende herinnering aan onze altijd bijzonder aangename samenwerking.

Paul Geerlings Oud-decaan WE

Beste Paul,

Voor mijn gepland afscheid bij de Universiteit van de Verenigde Naties schreef je een vriendelijk stukje voor me in een huldeboek. Je noteerde er bij dat jij dat schreef vanop stoel D43 (economy class!) op vlucht SN501 van Brussel naar New York. Tekenend: elk moment optimaal benutten om klussen te klaren. Chantal vertelde me ooit dat je zelfs dossiers doorneemt op de hometrainer. Stachanov kan er een punt aan zuigen! Als hommage heb ik dan ook besloten om iets te schrijven vanop stoel 2F op de SN2470 vlucht van Birmingham naar Brussel. Het is eens iets anders dan sudoko’s oplossen of romans lezen. Ik ken je al van toen we samen in de jaren tachtig van vorige eeuw op de dienst VTBP (“Vrije tijd, Toekomst en Beleidsplanning”!) werkten bij Livin Bollaert . Weliswaar op geheel andere domeinen. Jij was toen met topsport begaan. Ik met het Apostel centrum en de uitbouw van STAM. We reden elkaar dan ook niet voor de voeten, maar de medewerkers en medewerksters durven al eens van baas te wisselen. Ik draag er nog altijd de aangename gevolgen van (je kent ook deze story…). Toen ik van de VUB naar het ministerie van wetenschapsbeleid en naar de VN overstapte en jij naar Bloso en GO!, verloren we elkaar wat uit het oog. We zagen elkaar weer tijdens een voetbalwedstrijd op Club Brugge. Tijdens de lunch zaten we bij elkaar en je vertrouwde me toe dat je met de vraag zat of je je kandidaat moest stellen voor het rectorschap van de VUB. Het was een retorische vraag, want ik voelde dat je besluit al vast stond. Maar je liet me rustig argumenten pro spuien en ideeën formuleren over waar de VUB nood aan had. We hebben zelfs een stuk van de tweede helft gemist… Tijdens je rectoraat hadden we weer meer contact. Meestal professioneel, een enkele keer om met de families en gemeenschappelijke vrienden te fietsen in het Brugse ommeland of nog om te dineren na je zoveelste toespraak voor de Brugse vrijzinnige gemeenschap. Maar meestal beperkte onze communicatie zich tot sms’jes of e-mails. En het durfde al wel eens tot een half uur duren voor ik een antwoord op een berichtje ontving… Maar meestal was de respons instant, onafgezien het tijdstip van mijn bericht. Ondertussen kon ik zoals vele anderen alleen maar vaststellen dat onze alma mater onder jouw leiding zich verder professionaliseerde en profileerde. En ook dat je passie voor de VUB, en bij extensie ook voor Brussel, fenomenaal was. Toen ik met het idee speelde om in Brugge een Liberal Arts opleiding te starten werd ik dan ook tijdens een toespraak op een academische opening via een boodschap aan de minister terug gefloten. Het was zeer goed bedoeld en het heeft je niet belet om je nadien in te zetten om de banden tussen ‘mijn’ UNU-CRIS in Brugge en de VUB aan te halen. Met succes. Kortom, niets dan goede herinneringen en respect voor jou als rector en als mens.

Luk Van Langenhove United Nations University Directeur UNU-CRIS

De passie om iets te bereiken haalt het beste uit iemand.

Die passie voelde ik meteen toen Paul zijn kandidatuur als toekomstig rector in onze faculteit kwam verdedigen. De 8 jaren die volgden straalde zijn passie voor VUB ook af op het personeel en de studenten, hij vulde mensen met trots. Vaak nog voor ze het verschil hadden gemaakt. In 2010 vertrouwde hij mij de Leerstoel in Publiek-Private Samenwerking toe, een uitdaging voor mij als jonge docent. Ik greep ze met beide handen en het was de start van meerdere succesvolle projecten zoals ook het Fellowship, steeds gesterkt door zijn steun. Ik las onlangs een quote van James Goodnight, mede-oprichter van SAS: “Treat employees like they make a difference and they will”.

Elvira Haezendonck

Beste Paul,

Het was in de lente van 2005 dat je mij - uiteraard goed voorbereid - wegkaapte bij een toenmalige Brusselse business school. Eén pizza in de buurt van de VUB volstond. Jij water, ik een kwartje rood. En zo verhuisde ik in de zomer van dat jaar met mijn hele hebben en houden én privé- sportmanagementbibliotheek naar ‘onze’ VUB.

“Citius, altius, fortius” is het sindsdien blijven gaan: Postgraduaat Sportmanagement, Expert Class Sportmanagement en nu ook het ‘International Postgraduate in Football Business’…

Kortom, Paul De Knop met de

P van performant

A van ambitieus

U van uiterst gedreven

L van leergierig

D van doorzetter

E van energiek

K van kans-gericht

N van nieuw-gericht

O van open, maar ook de

P van papa...

Jos Verschueren Directeur Sportmanagement

Dankzij Paul: de eerste Fellows aan de VUB!!!

Michel Van Den Broek

Beste Paul, Je bent er in geslaagd dat ik erg fier ben een VUB’er te zijn. En dankzij het unieke vrije denkklimaat van de VUB is het mogelijk maatschappelijk relevante projecten te verwezenlijken. Wim Distelmans

Er was eens een rector uit Brussel Nog vinniger dan een Jack Russel Hij kwam met een plan En deed het ook dan: De VUB heeft nu brain én muscle! Bedankt voor de fijne samenwerking!

KINETIEK Ellen, Karlien, Sanne, Tom, Igor en Harold

Als VLUHR-voorzitter heb ik rector en mens Paul De Knop van kortbij leren kennen en waarderen. Een dynamisch en bekwaam manager, die met aantrekkelijke moderniseringsprojecten de VUB een nieuwe “drive” geeft. Een ervaren en beheerst onderhandelaar, bereid tot evenwichtig vergelijk: ”oui au compromis, non à la compromission” (wijlen president Mitterand)

Een overtuigd en consequent vrij onderzoeker, verdediger van de VUB en van het gemeenschapsonderwijs. Een sportief en aangenaam persoon, attent en trouw in de omgang.

Willy Claes

Paul de Knop leerde ik kennen toen ik Vlaams viceminister- president en minister voor wetenschapsbeleid was en later als voorzitter van de Ad Hoc Commissie voor de Hervorming van het Hoger Onderwijs in het Vlaams Parlement.

Wat mij altijd zal bijblijven is de niet aflatende energie waarmee Paul altijd gevochten heeft voor ‘zijn’ VUB, en onvermoeibaar alle instanties bespeelde die in het ingewikkelde institutionele kluwen dat België is, zeggenschap hebben over de VUB.

‘Paul de Bouwer’ is een eretitel, maar Paul De Knop daartoe beperken is hem oneer aandoen: in alle dossiers, niet in het minst die van wetenschappelijk onderzoek en de financiering van de universiteiten, maar ook de positie van de VUB in het universitaire landschap, heeft Paul De Knop steeds getracht het onderste uit de kan te halen voor zijn universiteit.

Als ex-politicus, VUB-alumna en nu als VUB-fellow, ben ik trots hem gekend te hebben.

Vier jaar in het rectorale team…

…eerste reeks spontane kwalificaties over Paul: onvoorwaardelijk VUB believer, universiteitsmanager met beroepsernst, efficiënte workaholic, sportman met wilskracht, campusbouwer, robuuste teamleider in het rectoraat en voormalig tegenstrever in de rectorverkiezing van 2008.

… verder: tegenpool inzake persoonlijkheid, karakter, relaties, inlevingsvermogen, communicatie maar ook sterk en complementair bondgenoot op professioneel vlak, wederzijdse sympathie.

Toen Paul me vroeg om in 2012 een nieuwe uitdaging op te nemen, namelijk ”internationaal beleid systematiseren” begon het weer te kriebelen, na 4 jaar afwezigheid uit het VUB-beleid. Mijn volle waardering gaat naar zijn leiderschapskwaliteiten. Leiderschap uitoefenen in de VUB-context is niet eenvoudig: “Vraag de mening van 5 VUB-decanen en je krijgt 7 verschillende antwoorden.” Het is zijn verdienste om binnen VUB grote waardering opgebouwd te hebben wat hem de macht gaf om concrete veranderingsprojecten uit te voeren (bijvoorbeeld: het nieuwe organiek statuut, intern allocatiemodel, de verfraaiing van de campus en de nieuwe bouwwerken, de fundraising, de studentengroei, de outreach van VUB in binnen- en buitenland, de sterke groei van innovatie en valorisatie …).

Enerzijds, hebben we erg synergistisch samengewerkt met een immer positieve ingesteldheid. Anderzijds wilde ik ook mijn ding doen in “internationalisatie” en heb ik daar de nodige beleidsruimte voor gekregen, waarvoor oprechte dank. 100% inzet vanwege het volledige IRMO-team heeft de VUB op de kaart gezet bij de internationale partnerinstellingen, met waardering en erkenning voor ons gestructureerd internationaal beleid.

Jan Cornelis, Vicerector internationaal beleid