Team spirit

Don’t just do it! But do it together!

Don’t just do it! But do it correctly! Geen uitdaging te veel. Durf risico’s te nemen!

Dag Paul,

Het begon allemaal met de Sydney Coctail in 2000… die aan de basis lag van SPLISS en van mijn doctoraat. Je liep altijd al op de dingen vooruit. Een marathon was voor jou wel een sprint! Jouw planmatige aanpak, strategisch denken, maatschappelijk geëngageerdheid, hebben de basis gelegd van de waarden die we nog steeds in de vakgroep hoog in het vaandel dragen. Wat me het meest intrigeert, is jouw ongelofelijke verantwoordelijkheidszin en engagement: voor je mensen, je projecten, je omgeving. We kunnen altijd op je rekenen, hoe druk je het ook hebt. Je doet altijd alles goed. Deze foto’s als bewijs. Ik hoop je nog te mogen verwelkomen, te mogen betrekken in projecten en leuke leermomenten te mogen uitwisselen.

Veerle De Bosscher Associate professor Sport Policy and Management Founder and chair of SPLIS

Beste Paul,

Ik heb het genoegen gehad om 8 jaar lang met jou te mogen samenwerken. Het zijn boeiende en leerrijke jaren geweest. Ik denk dat je uitermate fier mag zijn op wat je allemaal hebt gerealiseerd voor de VUB. Je erfenis zal nog vele jaren zichtbaar blijven. Wat me persoonlijk het meest zal bijblijven is het feit dat je, zoals het past voor een echte sportman, altijd heel sterk de nadruk gelegd hebt op de team spirit. Je hebt altijd mensen voor hun verantwoordelijkheden gesteld maar tegelijk gaf je iedereen de vrijheid en het vertrouwen om die verantwoordelijkheden waar te maken. Dankzij je grote werklust en je groot plichtsbesef heb je de VUB op de kaart gezet in Vlaanderen en de wereld. Ik zal er met heel veel fierheid aan terugdenken dat ik een stukje van die weg mee heb mogen bewandelen.

Jeroen De Samblancx Office manager rectoraat Ik heb heel goede herinneringen aan de samenwerking met jou in de werkgroep ‘Jeugd en sport’ van de Koning Boudewijnstichting in de jaren ‘90. Jij stond mee aan de wieg van de eerste jaren waarin sport een heel belangrijke rol begon te spelen voor de integratie van maatschappelijk kwetsbare jongeren. We hebben samen verschillende campagnes opgestart en opgevolgd. In deze beginjaren van mijn carrière bij de Stichting heb ik ook heel veel geleerd van jou, waarvoor ik je nog steeds dankbaar ben. Bovendien heeft de VUB deze expertise steeds verder uitgebouwd en ben ik nog steeds in contact met dezelfde faculteit, die jij indertijd met zoveel passie en enthousiasme leidde.

Ann De Mol Senior programme coordinator van de Koning Boudewijnstichting

Voor Paul,

Geen berg te hoog. Jouw levendige verhalen over bergbeklimmingen in de Himalaya klinken voor de meesten van ons zeer exotisch en veraf. Maar voor mij geven ze heel mooi weer hoe je als bestuurder, rector en mens in de wereld staat. Want evenzeer is geen berg te hoog in wat je tot op vandaag vanuit de Raad en daarbuiten voor ons onderwijs van de Vlaamse Gemeenschap blijft betekenen. Dat sterke kwaliteitsambities niet alleen een uitdaging zijn voor het hoger onderwijs, maar ook voor het leerplichtonderwijs werd ons al snel duidelijk: de lat mag op dat vlak gerust hoog liggen! Zonder evenwel al te ver weg te dromen, want de nodige realiteitszin om ook echt resultaten te boeken is altijd je deel geweest: een berg beklimmen doe je met de voeten op de grond. En liefst niet alleen, want idealen verliezen hun betekenis als ze niet worden tot een gedeelde droom om samen met andere mensen aan te bouwen. Op die manier ben en blijf je een toonbeeld voor ons pedagogisch project en het samen leren samenleven dat daarin voorop staat. Dat is ook hoe ik je recent opnieuw leerde kennen in een andere hoedanigheid, als bestuurslid aan de VUB. In evolutie, samen zoekend en samen groeiend, kritischconstructief en met woord en daad steevast gericht op de juiste richting: vooruit.

Raymonda Verdyck Afgevaardigd bestuurder GO! Paul De Knop was in zijn relatie tot de andere rectoren natuurlijk in de eerste plaats de eerste vertegenwoordiger van de VUB: het belang van zijn universiteit stond voorop, en zo hoort het ook. Maar hij is ook een man die correct omgaat met zijn collega-rectoren: recht door zee, met open vizier, hij had een hekel aan verborgen agenda’s - en liet daar waar nodig dit ook duidelijk blijken. Als VLIR en FWO voorzitter stond hij altijd voor een goede samenwerking tussen de Vlaamse universiteiten, op basis van faire en correct na te komen afspraken.

Als UHasselt rector ben ik hem dankbaar dat hij de uitbreiding van de UHasselt - die hij als VUB rector misschien niet direct gewenst had - toch erkende. Als VLIR voorzitter nam hij enkele jaren geleden persoonlijk het initiatief om de status van de UHasselt binnen de VLIR op te waarderen tot een volwaardig lidmaatschap, inclusief het recht om het VLIR voorzitterschap op te nemen. De UHasselt is hem daar zeer erkentelijk voor. Ik heb heel graag met Paul samen gewerkt..

Luc De Schepper Rector UHasselt

Het was november 2013. Ik had een lunch met Eddy Van Gelder. Een gesprek onder gelijkgezinden. De aangename babbel voerde ons langs allerlei horizonten. Zo ook het voorzitterschap van de Raad van Bestuur van de VUB.

Zelf was ik, kort voordien gevraagd door Anne De Paepe en Freddy Mortier, voorzitter geworden van de Raad van bestuur van UGent. De oprechte getuigenis van Eddy over de optimale rolverdeling tussen Paul en hemzelf, tussen rector en voorzitter, gedragen door vriendschap en wederzijds respect, is mij vooral bijgebleven.

Toen ik later ook wat vaker met Paul contact had, bleek deze inschatting geheel wederkerig. De VUB heeft hiervan 8 jaar de vruchten kunnen plukken.

Sas van Rouveroij van Nieuwaal Voorzitter Raad van Bestuur UGent

Superteam met secretaresse Elise en chauffeur Herald (ter gelegenheid van de uitreiking van het eredoctoraat voor Algemene Verdiensten door de Universiteit Antwerpen in 2013)

Tijdens het betoog van de rector-elect op de laatste universiteitsraad heeft zij volgende boodschap meegegeven aan onze universitaire gemeenschap: Laat ons in vertrouwen samenwerken voor het welzijn van onze instelling. Deze kernachtige boodschap is echter voor ons VUB’ers niet nieuw. Inderdaad, tijdens zijn 8-jarig rectoraal beleid heeft Paul ons langzaam maar zeker geleerd om in vertrouwen samen te werken voor de VUB. Het feit dat de nieuwe rector deze collegiale ingesteldheid verder aanspoort, kan de VUB enkel ten goede komen. Dankzij Paul staat onze universiteit er goed voor!!! Patrick De Baetselier Voormalig Vicerector onderzoeksbeleid

Een warme vriendschap.

Einde jaren 80 leerden Paul en ik elkaar kennen in het kader van het toen nieuwe programma ‘Jeugd’ van de Koning Boudewijnstichting. We publiceerden samen met de Gezinssportfederatie de brochure ‘Mijn rol als ouder in de sportieve opvoeding van mijn kind’ (1989); een breed verspreide publicatie. Ook werkten we intens samen voor het boek ‘Sport als integratie. Kansen voor maatschappelijk kwetsbare jongeren’ (1991). Samen met professor Lode Walgrave van KU Leuven, coördineerde en finaliseerde Paul als jong docent dit werk. Het werd de basis voor verschillende concrete initiatieven van de Stichting om jongeren van andere afkomst door sport tot een sterkere integratie in de samenleving te brengen. Paul bleef nauw betrokken bij de acties van de Koning Boudewijnstichting ‘Sportclubs bekennen kleur’ (1995) en ‘Gezocht: sportief talent. Trainersbeurzen voor sporters van anders-etnische afkomst ‘(1997-2001). Vandaag is kleur een gegeven in de sport; kijk naar de nationale voetbalploeg en de jongste Olympische Spelen. De zorg voor de gelijkheid van alle mensen is voor Paul een wezenlijke opdracht. Uit onze samenwerking groeide een warme vriendschap met wederzijdse waardering, met elk onze eigen kijk op het leven. Zo was het bijvoorbeeld een fijn moment samen op een druilerige dag 13 juni 1998 naar de wedstrijd België-Nederland te gaan kijken in het Stade de France in het kader van het Wereldkampioenschap Voetbal. We gingen ieder onze eigen professionele weg. De jaarlijkse ontmoeting samen met onze echtgenote is een vast moment in onze agenda, waar we naar uit kijken. Want een ontmoeting met Paul en Chantal is een deugddoend moment! Steeds vertelt Paul met groot engagement waar hij mee bezig is en zich met hart en ziel voor inzet. In al zijn functies en verantwoordelijkheden, dus ook in zijn rector zijn van de VUB, blijft hij zichzelf. Schone schijn is niet aan hem besteed, maar wel de volgehouden inzet voor een verdraagzame en diverse samenleving, met plaats voor iedereen.

Guido Knops Eredirecteur Koning Boudewijnstichting

Beste Paul,

In het jaar 1990 gaf de toenmalige Minister van Cultuur en Sport je de opdracht een Internationale Studiedag ter organiseren met als titel “Sport 2000“. De fundamenten voor de verdere organisatie en de ontwikkeling van de Sport in Vlaanderen, werden toen besproken. De volgende decennia werden heel veel van die plannen uitgevoerd.

Vanuit jouw visie en met jouw ondersteuning werden de jaarlijkse Studiedagen van de BVLO “een baken” voor de verdere uitbouw van een kwaliteitsvolle Lichamelijke Opvoeding en Sport op school. Van diezelfde Minister van Cultuur en Sport kreeg ik toen de opdracht om hem te vertegenwoordigen bij de opening van het nieuwe VUB-zwembad. Een meer dan goede reden om nu, in naam van de BVLO en mijzelf, ons steentje bij te dragen voor de renovatie van dit VUB-zwembad.

Eric De Boever Voorzitter KBBLO en BVLO Paul voor het Stade de France, Saint-Denis

Respect voor de anderen maakt de ideale teamspeler.

Ik leerde Paul De Knop pas echt kennen, voor zover dit mogelijk is, toen ik een paar jaar geleden toetrad tot de Raad van het GO! Onderwijs van de Vlaamse Gemeenschap. Is Paul een typische aanvaller of een noeste verdediger? Hier ben ik na al die jaren nog steeds niet uit. Twee dingen zijn voor mij wel heel duidelijk. Paul was er altijd en deed alles steevast met een grote inzet. Hij dacht liever in termen van samenwerking dan in termen van confrontatie. De Raad koesterde hem precies omwille van dit bindend talent en zijn duidelijke boodschap namelijk ‘er samen 100 % voor gaan’: twee uiterst waardevolle gaven die zeer nuttig zijn voor het GO!, het onderwijs van de Vlaamse gemeenschap. In de Raad gold Paul als dé deskundige als het gaat om vraagstukken van sport in het algemeen en topsportscholen in het bijzonder. Zo herinner ik mij een specifiek sportevenement, meegemaakt tijdens één van de voorbije raadsseminaries. Tijdens deze tweedaagse raadsactiviteit namen de raadsleden, de stafleden en de algemeen directeurs in het pittoreske Brugge deel aan een bijzondere ochtendactiviteit. Elke deelnemer gehuld in een GO! T-shirt werd volgens de hoofdkleur van het shirt in een van de vier groepen ingedeeld. Daarna namen de verschillende groepen het tegen elkaar op door middel van een oude volkssport: “touwtrekken”! Iedereen deed hieraan mee. Er werd veel gelachen, hard getrokken, duchtig gepronostikeerd en hevig gediscussieerd. Paul spoorde zijn teamleden aan om boven hun eigen kunnen uit te stijgen maar toonde tijdens deze ‘sportactiviteit’ ook begrip voor de zwakkeren. Paul viel op als een voorbeeldige teamspeler! Dit was de eerste keer dat ik Paul buiten de strikte raadsagenda ontmoette. Dit beeld van ideale teamgenoot is me steeds bijgebleven en bewijst eens te meer dat de sterkte van een team bepaald wordt door het goede samenspel van de teamleden. Hij toonde zijn vriendschap via zijn luisterbereidheid, zijn constructieve bijdrage tot de besluitvorming en door zijn groot respect voor andere meningen. Kortom, Paul was het toonbeeld van de “ideale” teamspeler!

Eddy Baldewijns Voorzitter Raad GO! Onderwijs van de Vlaamse Gemeenschap

Wennen

Voor mij ben je altijd een baken en een voorbeeld geweest. Sedert ik je leerde kennen in het GO! wist ik dat samenwerking met jou inspirerend zou zijn. Voor jou en je drive ben ik naar de VUB gekomen. Bedankt voor alle ruimte en het vertrouwen dat je mij gaf. Dat je doorhad dat ik dat nodig had, bewijst dat je naast al je talenten ook thuis bent in HRM. In de korte tijd dat we samenwerkten, hebben we enkele mooie zaken kunnen realiseren.

Toen ik net mijn contract had getekend, nam je mij mee naar de Pleinlaan 9 om mij voor te stellen aan de MarComcollega’s. We gingen van jouw kantoor op de 5de verdieping met de trap naar beneden en liepen met gedecideerde tred naar de overkant om dan opnieuw met de trap naar de 5de verdieping te lopen. Ik was bekaf, mijn schoenen knelden en ik was blij dat ik even kon bekomen alvorens iets te moeten zeggen. Het inspireerde mij om af en toe ook met de fiets naar het werk te komen en vooral om altijd een tweede paar schoenen in mijn handtas te hebben.

Intrigerend vond ik hoe je alle mails ook binnen een nanoseconde kon beantwoorden nadat je àlle bijlagen had gelezen. Of met wat een vasthoudendheid je alle dossiers ter harte nam. Tot de allerlaatste dag van je opdracht. Ik zal nooit doorgronden hoe iemand dat klaar speelt.

En toen je tussen al die zaken door besloot om tijdens de paasvakantie de Himalaya te beklimmen. Toen wist ik het helemaal zeker. Er zijn geen grenzen aan je tomeloze inzet en energie.

De VUB zonder Paul De Knop wordt afkicken. Ann Van Driessche