ค�ำน�ำ
อัศวินเจไดแห่งซีล-ซีลทีมซิกซ์ อยู่ในรายงานข่าวว่าร่วมมือกับซีไอเอ และหน่วยงานอื่น สังหารบิน ลาดิน ผมได้รับเหรียญกล้าหาญซิลเวอร์ส ตาร์ในระหว่างที่ผมปฏิบัติการเป็นพลซุ่มยิงของซีลทีมซิกซ์ ผมเคยสัมผัส ด้วยตนเองในขั้นตอนที่ซีลทีมซิกซ์รับมือกับการก่อการร้าย ก่อนจะได้รับการบรรจุเข้าไปสังกัดหน่วยซีลทีมซิกซ์ ผมต้องผ่าน การฝึกมหาโหดที่สุดในโลก เริ่มต้นด้วยการฝึกหลักสูตรการท�ำลายใต้น�้ำ พืน้ ฐาน/ซีล(BUD/S) ได้สามง่ามเนปจูนติดอกเสือ้ หลังจากนัน้ ก็ฝกึ หนัก และเข้าร่วมรบกับหน่วยซีลทีมทู ออกปฏิบตั งิ านในสนามรบ จากนัน้ ผม กับเพื่อนซีลสมัครสอบคัดเลือกเข้าทีมกรีน...หลักสูตรคัดสรรซีลเพื่อบรรจุ เข้าไปในซีลทีมซิกซ์ หน่วยรบอันเป็นต�ำนานก้องโลก หลักสูตรของกรีนทีม เริม่ ตัง้ แต่สงครามทางบกเรือ่ ยไปจนถึงการต่อสูด้ ว้ ยมือเปล่า ล�ำ้ หน้าไปกว่า การฝึกการสะเดาะล็อกประตู เราฝึกการระเบิดบานพับประตูให้กระจุย การฝึกซ�้ำซากน�ำไปสู่ภารกิจเช่นเดียวกับการสังหารบิน ลาดินได้ ส�ำเร็จ ในระหว่างที่ผมอยู่ในหน่วยซีลทีมซิกซ์ ผมยิงปืนหลายพันนัดใน 2
การฝึกแต่ละวัน กล่าวกันว่าพวกเราผลาญกระสุนปืนพก 9 มม. มากกว่า กระสุนทั้งหมดที่กองทัพนาวิกโยธินใช้ไปเสียอีก การฝึกซ�้ำแล้วซ�้ำเล่าใน สถานการณ์หลากหลาย ผู้ปฏิบัติการได้ความทรงจ�ำมัดกล้ามเนื้อ กล้าม เนือ้ สัง่ งานได้เองโดยอัตโนมัติ โดยเฉพาะอย่างยิง่ ในความโกลาหลของการ สู้รบจริง ในยามที่ข้อมูลท่วมประสาทรับรู้ การเตรียมการส�ำคัญอีกแง่หนึง่ จะเป็นงานข่าวกรอง กระบวนการ เช่นนี้กินเวลาและน่าเบื่ออย่างยิ่ง หันไปทางใดมีแต่อุปสรรคทางการเมือง และความผิดหวังอื่นๆ นักวิเคราะห์ข่าวกรองพยายามปะติดปะต่อข่าว จากอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์และสายข่าว แม้อุปกรณ์ไฮเท็กนานาชนิดจะ มีประโยชน์ต่อการหาข่าว แต่ถือว่าไร้ค่าหาประโยชน์มิได้หากไม่มีมนุษย์ สุดกล้าหาญเป็นส่วนน้อยนิดแฝงตัวเข้าไปดินแดนข้าศึก พูดคุยสอบถาม... มนุษย์ที่จะมองเห็นและได้ยินเรื่องราวที่เทคโนโลยีท�ำไม่ได้ มนุษย์ที่จะ สกัดเนื้อหาส�ำคัญออกจากข้อมูลมากหลายรอบตัว งานที่เจ้าหน้าที่ซีไอเอ เชี่ยวชาญยิ่งกว่าหน่วยงานใด หลายเดือนหลังจากบิน ลาดินวางแผนโจมตี 9/11 ดัลตัน ฟิวรี ผู้บังคับการเดลตาฟอร์ซ ใช้ข่าวกรองจากซีไอเอและแหล่งอื่นๆ ไล่ตาม แกะรอยบิน ลาดินไปจนถึงตอราบอรา เมืองถ�้ำซับซ้อนในเทือกเขาขาว ทางตะวันออกของอาฟกานิสถาน ในเมื่อไม่ได้การสนับสนุนจากกอง บัญชาการสูงสุดสหรัฐอเมริกา แผนรวบตัวบิน ลาดินเปิดช่องโหว่ให้บิน ลาดินหลบหนีเข้าปากีสถาน หลังจากซีไอเอสอบสวนคาห์ลดิ ชีค โมฮัมเหม็ด หมายเลข 3 ของ อัล กออิดะฮ์ ได้ผลสรุปว่าผู้น�ำระดับสูงของอัล กออิดะฮ์เอง ไม่มีใครรู้ ว่าบิน ลาดินหลบไปซ่อนตัวอยูท่ ใี่ ด แต่พลน�ำสารรู้ เพราะต้องน�ำข่าวสาร ไปแจ้งให้ทราบ หากซีไอเอหาตัวพลน�ำสารได้ ก็จะพบตัวบิน ลาดิน ข่าวเบื้องต้นเชื่อกันว่าบิน ลาดินซ่อนตัวอยู่ในถ�้ ำในภูเขาใกล้พรมแดน ปากีสถานและอาฟกานิสถาน ซีไอเอสะกดรอยพลน�ำสารไปจนถึงกลุ่ม 3
อาคารใกล้โรงเรียนเตรียมทหารปากีสถานในเขตลิลาล เมืองแอ็บบอตตาบัด กองบัญชาการใหญ่ของอัล กออิดะฮ์มูลค่า 1 ล้านเหรียญ ก�ำแพงสูง ลวดหนามหีบเพลงชักวางเหนือรั้ว กลุ่มบ้านหลังนั้นมีด่านรักษาความ ปลอดภัยสองทาง ไม่มีโทรศัพท์หรืออินเทอร์เน็ต ผู้คนในบ้านนั้นเผาขยะ ในลานบ้าน แทนที่จะน�ำมาทิ้งในถังขยะข้างนอกเหมือนเพื่อนบ้าน ผู้คน ในท้องถิ่นเชื่อว่าชายลึกลับอาศัยในบ้านนั้นเป็นพ่อค้ายาเสพติด ในเดือนเมษายน แคมป์แอลฟา เขตหวงห้ามในฐานบินบากรัม, อาฟกานิสถาน กองบัญชาการปฏิบัติการพิเศษร่วม-เจซ็อก สร้างบ้าน จ�ำลองของบิน ลาดิน เพื่อให้ซีลทีมซิกซ์ฝึกการเข้าจู่โจมบ้านหลังนั้น พลเรือโทวิลเลียม เอช. แม็กเครเว็น ผู้บัญชาการเจซ็อก ดูแล หน่วยปฏิบัติการพิเศษ เช่น ซีลทีมซิกซ์และเดลตาฟอร์ซ เขียนไว้ใน หนังสือ Spec Ops ว่า ภารกิจที่จะประสบความส�ำเร็จได้นั้น จะต้อง เข้าใจง่าย จ�ำกัดวัตถุประสงค์ไว้ให้น้อยที่สุด ข่าวกรองชั้นดี และเปิดช่อง ให้ใช้นวัตกรรม แม้ภารกิจนี้จะมีความเสี่ยงสูง แต่วัตถุประสงค์มีเพียง จับกุมหรือสังหารบิน ลาดิน และรวบรวมข่าวกรอง นวัตกรรมเห็นได้จาก หลักฐานซากเฮลิคอปเตอร์สเตลธ์ แม้จะวางแผนไว้อย่างรัดกุมเพียงใด วันสุดท้ายก่อนปฏิบัติการ จับกุมหรือสังหารผูก้ อ่ การร้าย เป็นวันหงุดหงิดว้าวุน่ ใจทีส่ ดุ ทุกคนบรรทุก อุปกรณ์พร้อมรบ ตรงไปยังเฮลิคอปเตอร์ แต่แล้วได้รับค�ำสั่งว่า เลื่อน ปฏิบัติการ เพราะเป้าหมายไม่อยู่บ้าน ข่าวไม่มีหนทางยืนยันได้ แหล่ง ข่าวไม่น่าไว้วางใจ เป็นเช่นนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า แต่วันที่ 29 เมษายน 2011 ประธานาธิบดีโอบามาตัดสินใจให้ เริ่มปฏิบัติการ เนปจูน สเปียร์ จับกุมหรือสังหารบิน ลาดิน ปฏิบัติการ พิเศษจะส�ำเร็จได้ การเก็บง�ำความลับสุดยอดมีล�ำดับความส�ำคัญสุดสูง ไม่มีการติดต่อบอกกล่าวเจ้าหน้าที่ต่างประเทศ ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ เว้นแต่คน กลุ่มเล็กในรัฐบาลสหรัฐฯ 4
ส�ำหรับซีลทีมซิกซ์ถอื เป็นไฟเขียว คืนนัน้ มีเพียงแสงจันทร์สลัว ซีล ทีมซิกซ์แต่ละคนสวมอุปกรณ์มองกลางคืน ถือปืน M-4 กระสุนหลาย ร้อยนัด และปืนซิกซาวเออร์ 9 มม. ติดเอวเป็นอาวุธส�ำรอง ซีลทีมซิก ซ์ 24 นายพอจะจัดการป้อมปราการของบิน ลาดินได้ในเฮลิคอปเตอร์ 4 ล�ำ พลซุ่มยิงสองนายในเฮลิคอปเตอร์หมายเลข 1 พลซุ่มยิงอีกสอง ในเฮลิคอปเตอร์หมายเลข 2 พลจู่โจม 10 นายในหมายเลข 3 และ อีกสิบนายในหมายเลข 4 ในปฏิบัติการการเด็ดหัวบิน ลาดิน กล่าวกัน ว่ากรมการบินปฏิบัติการพิเศษที่ 160 ใช้เฮลิคอปเตอร์สเตลธ์ลับสุดยอด หน่วยพลร่มกู้ภัย ทัพอากาศมีเฮลิคอปเตอร์ของตัวเอง...เผื่อเหตุฉุกเฉิน เฮลิคอปเตอร์ขึ้นจากฐานบินจะลาลาบาดในอาฟกานิสถานตะวันออก ใช้ เทคโนโลยีระดับสุดยอดลวงระบบเรดาร์ของปากีสถาน อีกเทคโนโลยีหนึ่ง จะตัดไฟฟ้าและสัญญาณมือถือในพื้นที่นั้น ผมรู้ว่าเกิดอะไรต่อพลเชือกในภารกิจ ‘รอรูดเชือก’ เช่นนี้ คุณจะ นั่งหลังบานประตูเฮลิคอปเตอร์ กองเชือกวางอยู่ข้างๆ เมื่อเฮลิคอปเตอร์ ขึน้ บิน มือซ้ายจะดึงเชือกไว้ไม่ให้ลมหอบออกนอกประตู เฮลิคอปเตอร์บนิ ต�่ำเรียดพื้น ยากแก่การตรวจจับ “สิบห้านาที” พลประจ�ำเครื่องส่งผ่านข้อมูลที่นักบินแจ้งให้ทราบ ในหมวกครอบหัว “สิบนาที” ปฏิบัติการการลับระดับสูง โดยเฉพาะอย่างยิ่งภารกิจ นับครั้งไม่ถ้วนในอาฟกานิสถานและอิรัก ผู้ปฏิบัติการทั้งยี่สิบสี่ของซีลทีม ซิกซ์ น่าจะเป็นมือเก่ากร้านศึก “สามนาที” “หนึ่งนาที...” ในทันใดนั้น เฮลิคอปเตอร์ล�ำหนึ่งมีปัญหารักษาระดับความสูงไม่ ได้ ความร้อนสูง ก�ำแพงสูงกั้นแรงเป่าจากโรเตอร์เป่าลงล่าง โรเตอร์ซี่ หนึง่ ปะทะก�ำแพงหักหลุดไป เฮลิคอปเตอร์ตกลงพืน้ ภายใต้การควบคุมของ 5
นักบิน การจู่โจมฉับไวไม่ทันได้ตั้งตัวหายวับไปแล้ว แต่เรายังได้ความเร็ว และการบุกกราดเกรีย้ ว...และความเชือ่ ในการทวงคืนความยุตธิ รรมส�ำหรับ ผู้เสียชีวิตในเหตุการณ์ 9/11 เฮลิคอปเตอร์ที่ยังไม่เสียหาย เชิดจมูกสูง นักบินติดห้ามล้อ เมื่อ เข้าต�ำแหน่งได้แล้ว พลเชือกถีบกองเชือก 90 ฟุตลงไป “เชือก!” เชือก ลงไปจ่อบริเวณลานเล็กของบ้านพักของบิน ลาดิน เล็กแคบเกินกว่าจะน�ำ เฮลิคอปเตอร์ลงได้ “ไป!” พลเชือกโรยตัวรวดเร็วลงไปเหมือนพนักงานดับเพลิงรูดเสา ลงชัน้ ล่าง...ต่างกันตรงทีซ่ ลี แต่ละนายมีน�้ำหนักบรรทุก 100 ปอนด์ตดิ ตัว มือในถุงมือก�ำเชือกไว้แน่นไม่ให้ร่างตกกระทบพื้นแหลกเหลวเป็นก้อนเนื้อ แต่ก็ไม่มีใครอยากอ้อยอิ่งลงช้า เพิ่มความเสี่ยงให้เพื่อนที่รออยู่ ถุงมือส่ง ควันฉุยแทบจะลุกเป็นไฟ งานยากทีส่ ดุ ส�ำหรับนักบิน ข้าศึกข้างล่างอาจจะ ระดมยิง น�้ำหนักตัวซีล 200 ปอนด์ บวกกับเครือ่ งหลังอีก 100 ปอนด์ คอปเตอร์แทบจะกระโจนขึน้ ฟ้า...ไม่ใช่สถานการณ์ดนี กั ส�ำหรับซีลคนถัดไป ที่จะรูดเชือกลงมา รายรอบทีพ่ กั ของบิน ลาดิน หน่วยปฏิบตั กิ ารพิเศษวางแนวป้องกัน ไม่ให้คนนอกยกก�ำลังเข้ามาช่วยข้าศึกในบ้าน เวลา 0100 ซีลนายหนึ่งระเบิดผนังเรือนรับรอง ซีลบุกเข้าไป ภายใน กวาดปืนซ้ายและขวา เรียบรื่นคือฉับไว พลน�ำสารของบิน ลา ดินหยิบอาวุธ พยายามต่อสู้ ถูกฆ่า ภรรยาของเขา ไม่มีอาวุธในมือ แต่ ต่อต้านขัดขืน ถูกฆ่าเช่นกัน ซีลอีกนายบุกเข้าไปในบ้านใหญ่ทบี่ นิ ลาดินอาศัยอยู่ ระเบิดประตู เคลียร์พนื้ ทีท่ งั้ ซ้ายและขวา บางคนอาจเพ่งไปทีก่ ารลัน่ ไกสังหาร ทว่า ใน ความเป็นจริง ผู้ก่อการร้ายจับเป็นมีค่ากว่าจับตาย ในแง่การรีดข่าว ในชั้นสองของบ้านใหญ่ ญาติของพลน�ำสารต่อต้านซีล กระสุนตัด ร่าง ในช่องบันได ลูกชายของบิน ลาดินไม่ปฏิบัติตามค�ำสั่ง ถูกฆ่าตาย 6
ในยามที่ซีลบุกเข้าไปในห้องนอนของบิน ลาดิน อามาล อาเหม็ด อับดุล ฟาราห์, ภรรยาคนที่ห้าของบิน ลาดิน โถมมาหา ซีลยิงขาเพื่อ หยุดเธอ แทนที่จะยอมแพ้ บิน ลาดินเลือกการต่อสู้ โดนกระสุนปืนของ ซีลเข้าที่ล�ำคอและศีรษะ ปืนอาก้าและปืนพกมากาครอฟวางอยู่ใกล้มือ เงินห้าร้อยยูโรและหมายเลขโทรศัพท์สองรายการเย็บติดเสื้อ ซีลรายงานวิทยุ “เจอโรนีโม, E-KIA” enemy killed in action ข้าศึกเสียชีวิตในการรบ ซีลใช้กุญแจมือพลาสติก-สายรัดพลาสติกทนแรงดึงสูง รัดข้อมืออีก 11 คนในอาคารนั้นไพล่หลัง เมื่อยึดที่ตั้งได้แล้ว เก็บกวาดอาวุธและวัตถุ ระเบิดมากองรวมกัน ซีลเก็บข่าวกรองทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นฮาร์ดไดรฟ์ ดีวีดี แท่งยูเอสบี เอกสาร ฯลฯ ทิ้งเชลยมัดมือไว้ให้กองก�ำลังปากีสถาน นอกอาคาร ซีลระเบิดเฮลิคอปเตอร์ เพื่อไม่ให้อุปกรณ์ลับสุดยอด ตกไปอยู่ในมือข้าศึก น�ำศพของบิน ลาดินขึ้นเฮลิคอปเตอร์ไปด้วย ทีมจูโ่ จมบุกเข้าและถอนตัวออกจากอาคารนัน้ ในเวลาไม่ถงึ สีส่ บิ นาที หลังจากนั้น บินพาศพของบิน ลาดินไปยังเรือ คาร์ล วินสัน จอดกลาง ทะเลอาหรับเหนือ ยืนยันศพด้วยความสูง แบบทดสอบการจดจ�ำใบหน้า และดีเอ็นเอ ร่างนั้นได้รับการช�ำระล้าง บรรจุลงในถุงถ่วงน�้ำหนัก และ ประกอบพิธีศพอิสลามในทะเล ในระหว่างนั้น ผู้ปฏิบัติการซีลทีมซิกซ์เดินทางกลับมายังฐานที่ตั้ง ในเวอร์จิเนียบีช, เวอร์จิเนีย ปลดสัมภาระ ท�ำความสะอาด และจัด เป้หลังเสียใหม่ให้พร้อม เพื่อการเรียกตัวครั้งถัดไป จากนั้น จะเป็นการ บรรยายสรุปหลังปฏิบัติการ อภิปรายกันว่าเกิดเหตุผิดพลาดที่จุดใด เช่น เฮลิคอปเตอร์ตก และส่วนอืน่ ๆ ทีป่ ฏิบตั กิ ารได้ราบรืน่ บรรลุวตั ถุประสงค์ ของภารกิจ ในเวลาต่อมา ประธานาธิบดีโอบามาแสดงความยินดีต่อผู้ ปฏิบัติการเป็นการส่วนตัว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ข่าวกรองที่รวบรวมมาได้ ผู้ปฏิบัติการซีลทีมซิกซ์รอพร้อมรับการเรียกตัวไปจัดการผู้ก่อการร้ายราย 7
ถัดไป
ต่างไปจากปฏิบตั กิ ารการจับกุมหรือสังหารบิน ลาดิน ภารกิจส่วน ใหญ่ของซีลทีมซิกซ์เป็นภารกิจลับสุดยอด ไม่แพร่งพรายให้สาธารณชนรับ ทราบ ไม่เปิดปากเล่าให้ครอบครัวฟัง หรือแม้แต่เพือ่ นในหน่วยซีลเดียวกัน เลยไกลไปจากหน้ากระดาษแผ่นนี้ เผยให้เห็นรายละเอียดทุกแง่มมุ ของการท�ำงานพลซุ่มยิงซีลทีมซิกซ์ เรื่องราวชีวิตของผม โฮเวิร์ด วาสดิน และสตีเฟน เทมปลิน
8
หนึ่งนัด หนึ่งกรอบหน้าต่าง?
หนึ่งปีก่อนหน้านั้น ผมประจ�ำการในหน่วยซีลทีมซิกซ์ในเวอร์จิเนีย บีช, เวอร์จิเนีย ในระหว่างการเตรียมพร้อม ผมไว้ผมยาว ยาวกว่ากฎ กองทัพ เพื่อจะได้เดินทางไปที่ไหนก็ได้ในโลก พร้อมรับการเรียกตัวทุก นาทีโดยไม่มีใครชี้นิ้วระบุได้ว่าเป็นทหาร โดยปกติแล้ว ผมจะโกนหนวด เคราเกลี้ยงเกลา เมื่อครั้งที่ผมสังกัดซีลทีมทูในนอรเวย์ ผมไว้เคราให้เข้า กับคนที่นั่น หากเป็นที่อื่น ผมจะไม่มีหนวดเคราบนใบหน้า ในช่วงเตรียมพร้อม ผมฝึกทักษะเพิ่มเติมในอาคารที่เรียกกันว่า ‘บ้านสังหาร’ ใช้สำ� หรับการฝึกการต่อต้านการก่อการร้ายในเขตเมือง และ ซ้อมยิงปืนที่สนามยิงปืน หลังช่วงเตรียมพร้อม จะเป็นระยะการฝึกส่วนบุคคล เราเลือกได้ ว่าจะเข้ารับการฝึกจากโรงเรียนไหน : สถาบันการยิงปืนของบิล รอเจอร์, โรงเรียนสอนขับรถ, การปีนเขาอิสระ (ไร้สายนิรภัย) และอื่นๆ ตาม ความประสงค์ของเรา ความเยี่ยมยอดของการสังกัดซีลทีมซิกซ์ ผม 9
เลือกโรงเรียนดีที่สุดได้แทบทุกแห่ง ช่วงการฝึก จะเป็นโอกาสอันดีที่จะ ได้ลาพัก อาจไปพักผ่อนกับครอบครัว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หลังปฏิบัติ งานต่างประเทศ หลังจากนั้น จะเป็นการฝึกเป็นทีมอีกสามเดือน : ด�ำ น�้ำ โดดร่ม และโรงเรียนยิงปืน การฝึกแต่ละครั้ง จะตามด้วยปฏิบัติการ จ�ำลอง เพื่อน�ำทักษะที่เพิ่งฝึกมาใช้งานจริง * * * คืนหนึ่ง ผมนั่งอยู่ในร้านพิซซาชื่อ เรดดี รูม (ร้านเดียวกับที่ชาร์ลี ชีนกับไมเคิล บีหน์ ยืนเถียงกันหน้าร้านในภาพยนตร์เรือ่ ง Navy SEALs) คุยเรื่องกอล์ฟกับเบลก ลูกชายวัยเจ็ดขวบของผมกับซีลร่างยักษ์คล้ายหมี ควายชื่อเล่นว่า สมัดจ์ ในฉากหลัง เสียงเพลงของเดฟ เลปเพิร์ดดังแว่ว มาจากตู้เพลง เราสูดกลิ่นพิซซาหอมหัวใหญ่ ใส่เปปเปอโรนีกับไส้กรอก พิซซาที่ผมโปรดที่สุด ในช่วงเตรียมพร้อม ผมไม่ได้รับอนุญาตให้ดื่มเบียร์ เกินสองกระป๋อง ในซีลทีมซิกซ์ เราปฏิบัติตามค�ำสั่งอย่างเคร่งครัด เราดื่มเบียร์คูออร์ไลต์ ในทุกคราวที่เราเดินทางไปเป็นกลุ่ม กลุ่ม ของเราจะประกาศตัวว่าเป็นสมาชิกชมรมดิ่งพสุธาคูออร์ไลต์ ค�ำอธิบาย สมเหตุสมผลว่าท�ำไมกลุม่ บุรษุ แกร่งก�ำย�ำหน้าตาดี(เกือบทุกคน)สามสิบคน เดินเข้ามาในร้าน สวมรองเท้าสานเทว่า กางเกงขาสั้น เสื้อยืด และมีด พับสไปเดอร์โคเสียบกระเป๋าหน้า ทุกคราวที่กลุ่มของเราเดินเข้าไปในร้าน ผูช้ ายจะเปลีย่ นไปสัง่ เบียร์คอู อร์ไลต์ และสุภาพสตรีจะพร้อมใจกันดืม่ เบียร์ คูออร์ไลต์ จะว่าไปแล้ว คูออร์ไลต์นา่ จะจ่ายค่าโฆษณาให้พวกเรา ค�ำกล่าว อ้างแนบเนียนทีส่ ดุ แล้ว เพราะหากว่าจะมีคนถามพวกเราเรือ่ งการดิง่ พสุธา เราตอบค�ำถามได้ทกุ ข้อ ทุกแง่มมุ อีกอย่างหนึง่ เรือ่ งราวชีวติ ของพวกเรา เหลือเชื่อเกินจริงจนเล่าไปก็ไม่มีใครเชื่อ เวลา 1930 ก่อนผมจะกินพิซซาและดื่มคูออร์ไลต์หมดกระป๋อง 10
เพจเจอร์ของผมดังขึ้น T-R-I-D-E-N-T-0-1-0-1 รหัสนั้นแปลความหมาย ว่า “เดินทางไปยังที่ตั้งซีลทีมซิกซ์” หรือรหัสที่บ่งบอกว่าผมจะต้องเข้า ฐานผ่านประตูไหน คราวนี้ ผมจะต้องมุ่งตรงไปยังเครื่องบิน เป้หลังของผมจะไปรอที่เครื่องบิน ทุกเป้จะผนึกแน่นหนา มีรหัสสี ก�ำกับส�ำหรับแต่ละภารกิจ หากไม่ได้จดั เตรียมเครือ่ งมือทุกอย่างให้ถกู ต้อง ผมไม่ยอมปล่อยให้ผ่าน มีปฏิบัติการคราวหนึ่ง ทหารนายหนึ่งลืมผ้าใบปู นอนกันน�้ำซึมเข้ามา การนอนของเขาในค�่ำคืนนั้นไม่ถือว่าสบายนัก ในช่วงเตรียมพร้อม เราได้เวลาเตรียมตัวหนึง่ ชัว่ โมง จะไปทีใ่ ดก็ได้ ไม่ว่าเราจะไปอยู่ที่ไหนก็ตาม ภายในหนึ่งชั่วโมง ผมต้องลากบั้นท้ายตัว เองไปนั่งในเครื่องบิน รอพร้อมฟังการบรรยายสรุปภารกิจ เข็มนาฬิกา กระดิกเร็วรี่แล้ว ผมกับเบลกกระโดดเข้ารถยนต์ พอนเตี๊ยกแกรนด์แอม สีเงิน ผมขับรถกลับบ้าน ห่างจากร้านเรดดีรูมไม่ไกลนัก ในบ้าน ลอรา, ภรรยาของผมสอบถาม “คุณจะไปที่ไหน?” ผมยักไหล่ “ไม่รู้ได้” “คราวนี้ของจริง?” “ไม่รู้อีก...แต่ถ้าผมรู้ ผมก็บอกคุณไม่ได้ แล้วเจอกัน” ตะปูตอกฝาโลงชีวติ แต่งงานอีกดอก ผลุนผลันออกจากบ้านเวลาใด ก็ได้ ไม่รู้ว่าจะได้กลับมาเมื่อไหร่ ใครจะไปต�ำหนิเธอได้? ผมแต่งงานกับ ซีลทีมซิกซ์ มากกว่าแต่งงานกับเธอ สมัดจ์แวะมารับผมที่บ้าน น�ำไปส่งลงสนามบินโอเชียนา ฐานบิน ของกองทัพเรือ ผมมองเครื่องบินล�ำเลียง C-130 เฮอร์คิวลีส พ่นสีด�ำ บางเครื่องติดกระเปาะ JATO-jet assisted takeoff เครื่องไอพ่นเพิ่ม แรงขับบินขึ้นจากพื้น ช่วยให้เครื่องทะยานขึ้นฟ้าในรันเวย์สั้นและในยาม ที่มีคนไล่ยิง หากผมเห็นกระเปาะไอพ่น ผมจะรู้ได้ทันทีว่าภารกิจครั้งนี้ ไม่หมูนัก แต่คราวนี้ไม่มีกระเปาะไอพ่น ผมนัง่ บนเครือ่ งก่อนถึงเส้น(ไป)ตาย(ทีไ่ หนก็ไป)เวลา 2030 ในเคบิน 11
ปิดไฟมืด ผมใช้ไฟฉายสีแดง ส่องตรวจว่าเป้ของผมอยู่ที่นั่น เป้ติดรหัสสี ที่เหมาะสม ก�ำหนดต�ำแหน่งไว้ในใจ จะได้กลับมาหยิบเมื่อได้รับค�ำสั่งให้ เตรียมตัวออกเดินทาง พลซุ่มยิงซีลอีกสามนายรอผมอยู่ในเครื่อง : คาซาโนวา, คนเล็ก มีดโต(little big man)กับจิ๋มเปรี้ยว(sourpuss) ในทีมของเรา ส่วน ใหญ่ชื่อเล่นจะติดตัวตลอดไป บางคนพยายามตั้งชื่อผมว่าวาซ-แมน บาง คนพยายามเรียกว่าฮาววี แต่ชื่อไม่ติดตัว เพราะผมไม่ขานรับ บางคราว ทหารบางนายได้ชื่อเล่น เพราะท�ำเรื่องโง่ง่าว มีเหตุผลอธิบายได้ว่าท�ำไม บางคนชื่อ ‘ดริปปี’ (ช�้ำรั่ว) อีกคนชื่อเรียกยากว่า บรีซินสกี ชื่อเล่น กลายเป็น ‘แอลฟาเบ็ต’(ตัวอักษร) และเพือ่ นคนหนึง่ ในซีลทีมทูได้ชอื่ เล่น ว่า ‘ไตรพ็อด’ (สามขาหยั่ง) คาซาโนวาเป็นคู่หูของผมตั้งแต่โรงเรียนพลซุ่มยิงในควอนติโก, เวอร์จิเนีย เขาเป็นยอดนักรัก แม่นางโยนกางเกงชั้นในเข้าใส่เขามากกว่า จะหว่านทิง้ บนพรมห้องนอน ลิตเติลบิก๊ แมนมีปมชายน้อยร่างต�่ำเตีย้ อาจ เป็นเพราะเหตุนที้ เี่ ขาคาดมีดเดินป่าแรนดอลล์ใหญ่เบิม้ ไว้ตดิ เอว ทุกคนล้อ เลียนเขาว่า คนเล็กมีดโต อีกคน จิม๋ เปรีย้ ว, พ่อเฒ่าประจ�ำหน่วย มนุษย์ ไร้บุคลิกภาพ หนึ่งเดียวในหน่วยของเราที่ไม่นิยมการเล่นตลกแกล้งเพื่อน เพื่อหาความอภิรมย์ประดับชีวิต เขาสนใจเพียงอย่างเดียว เสร็จงานจะ ตรงดิ่งกลับไปหา ‘ฮันหนี’ ภรรยาที่บ้าน ไม่สนใจภารกิจหรือเรื่องราว ใดๆ ที่เกิดต่อผองเพื่อน หมอนี่ยังส่งเสียงบ่นโวยวายน่าร�ำคาญ ไม่มีใคร ชอบขี้หน้าเขานัก เรานัง่ อยูห่ น้าฟลิบชาร์ตหลังห้องนักบิน มีพวกเราสีค่ นเท่านัน้ อาจ เป็นปฏิบตั กิ ารจริงก็เป็นได้ ผูม้ าบรรยายสรุปภารกิจเป็นคนทีเ่ ราไม่เคยเห็น หน้ามาก่อน เจ้าหน้าที่จากเจซ็อก(JSOC-Joint Special Operation Command กองบัญชาการปฏิบตั กิ ารพิเศษร่วม)มาดเครียดขรึมจริงจัง ใน บางคราว ผูบ้ รรยายสรุปปฏิบตั กิ ารซีลจะมีการแหย่เย้าคนกล้ามเนือ้ หูรดู ไม่ 12
ดี เช่น “เราจะลาดตระเวนที่จุดนี้ ราวสองกิโลฯ จิมมีจะหยุดเยี่ยวครั้ง แรกที่นี่ แล้วก็เดินเท้าต่อไปจนถึงจุดนี้ จุดที่จิมมีจะหยุดเยี่ยวครั้งที่สอง” แต่คราวนี้ไม่มีเรื่องตลกชวนหัว เราทั้งสี่หุบปากนิ่ง ในปี 1980 ปฏิบัติการพิเศษช่วยเหลือตัวประกัน 53 คนจาก สถานทูตสหรัฐฯในอิหร่านล้มเหลว เห็นได้ชัดว่ากองทัพบก ทัพเรือ ทัพ อากาศและนาวิกโยธิน ไม่อาจท�ำงานร่วมกันได้อย่างมีประสิทธิภาพใน ภารกิจรบพิเศษ ดังนั้น ในปี 1987 กระทรวงกลาโหมเสียบกิ่งหน่วย ปฏิบตั กิ ารพิเศษรวมไว้ในต้นเดียวกัน JSOC รวมทัง้ หน่วยรบสุดยอด เช่น ซีลทีมซิกซ์และเดลตาฟอร์ซ ทหารหน่วยซีลและกรีนเบเรต์ถอื ได้วา่ เป็นกอง ก�ำลังชัน้ ยอด แต่จะมีเพียงผูป้ ฏิบตั กิ ารมือดีทสี่ ดุ ในหน่วยเหล่านีท้ จี่ ะเข้ามา ถึงหน่วยรบระดับที่หนึ่ง เช่น ซีลทีมซิกซ์และเดลตา เจซ็อกเป็นเจ้านาย ของเรา มิสเตอร์เจซ็อกพลิกชาร์ตให้เห็นภาพถ่ายทางอากาศ “เอาละ, ท่าน สุภาพบุรุษ นี่คือ ปฏิบัติการ TCS พลตรีวิลเลียม เอฟ. แกร์ริสัน ผู้ บัญชาการเจซ็อกเรียกตัวพวกเรามาในปฏิบตั กิ าร TCS-Task Conditions and Standards-มาตรฐานและสภาพภารกิจ ท่านนายพลโบกธงอุจจาระ โค เราจะท�ำงานอย่างที่ป่าวประกาศได้ไหม? ทุกเรื่อง ทุกที่ ทุกสภาพ รวมทั้งการยิงข้าศึกให้ด่าวดิ้นจากระยะ 800 หลา? มิสเตอร์เจซ็อกกล่าวต่อ “พวกท่านจะโดดร่มฮาโลในยามค�ำ่ คืน ลงสู่เป้าหมายที่ทราบแล้ว” ฮาโล(HALO-High Altitude Low Opening) โดดสูง กระตุกต�่ำ นั่นก็หมายความว่าเราจะโดดร่มลงจากเครื่อง บิน ตกดิ่งอิสระมาจนใกล้พื้นดินก่อนจะกระตุกร่มชูชีพให้กาง และอีก ความหมายหนึ่ง ใครก็ตามที่อยู่บนพื้นดิน มีโอกาสได้ยินเสียงเครื่องบินที่ บินต�่ำใกล้บริเวณนั้น หากเป็นการโดดร่มฮาโฮ(HAHO- High Altitude High Opening) โดดสูง กระตุกสูง เราโดดออกจากเครือ่ งบินทีค่ วามสูง สัก 28,000 ฟุต ตกดิ่งอิสระ 5 วินาที กระตุกร่มชูชีพ และร่อนลงสู่ 13
เป้าหมายไกลออกไปสัก 40 ไมล์ ซึ่งจะช่วยให้พวกเรารอดพ้นการตรวจ จับได้ง่ายขึ้น ในการฝึกโดดร่มในแอริโซนา ทั้งที่ฟีนิกซ์และทูซอน แม้จะ ห่างกันกว่าร้อยไมล์ ร่มของพวกเราแทบจะเกาะกันเป็นแพเดียว ข้อเสีย ของการโดดร่มฮาโฮ จะเป็นความหนาวเย็น หนาวโคตรที่ระดับความสูง 28,000 ฟุต หนาวได้หนาวดีหนาวคงที่ หลังจากร่อนลงพื้นแล้ว ผมจะ ต้องเอามือยัดรักแร้ให้มืออุ่นขึ้น แต่ในคราวนี้ ในเมื่อเป็นการโดดร่มฮาโล ความหนาวเย็นไม่ใช่ปัจจัยส�ำคัญ มิสเตอร์เจซ็อกชี้ให้เห็นเส้นทางการบิน จุดปล่อยตัว และที่ส�ำคัญ จุดร่อนลงพื้น-เป้าหมายที่เราจะบังคับร่มชูชีพให้ร่อนลง เขาบอกพวกเรา ว่าจะซุกร่มไว้ที่จุดไหนหลังจากลงถึงพื้นแล้ว ในดินแดนข้าศึก เราจะขุด หลุมฝัง แต่ภารกิจครั้งนี้เป็นการฝึก เราไม่มีวันน�ำร่มชูชีพราคาหลายพัน เหรียญไปฝังดิน “นี่คือ เส้นทางที่พวกท่านจะลาดตระเวน” เขาอธิบายว่าหน้าต่าง แห่งโอกาสเปิดอ้าให้เราเด็ดหัวเป้าเพียง 10 นาที หากเราไปถึงทีน่ นั่ ล่าช้า พลาดช่วงเวลานั้นไป หรือยิงพลาด เราจะไม่โอกาสครั้งที่สอง หนึ่งนัด หนึ่งศพเท่านั้น เราเปลื้องชุดพลเรือนออก เหมือนทหารซีลทุกนายที่ผมรู้จัก เรา ออกรบโดยไม่สวมกางเกงชั้นใน หากเป็นงานซุ่มยิง ผมจะสวมกางเกงขา สัน้ นอร์ธเฟซ บลู โพลีโพรพีลนี (โพลีโพรสีฟา้ ) ซึง่ ใช้ในการรบในฤดูหนาว เช่นกัน เพื่อระบายความชื้นออกจากร่างกาย เราสวมชุดพรางเขตป่า ทั้ง เสื้อและกางเกง ผมสวมถุงเท้าขนสัตว์ หลังผ่านการฝึกการรบฤดูหนาว กับซีลทีมทู ผมเรียนรู้คุณค่าของถุงเท้าชั้นดี และยอมจ่ายเงินซื้อถุงเท้า พลเรือนดีที่สุดในท้องตลาด ผมสวมรองเท้าบู๊ตทับถุงเท้า ในกระเป๋า ผม จะเสียบหมวกผ้าลายพรางไว้ สวมใส่ในการลาดตระเวนเข้าและออกจาก ที่หมาย หมวกผ้ามีปีกกว้าง มีห่วงเชือกโดยรอบเพื่อให้เสียบกิ่งไม้ใบหน้า พรางตัว ซองมีดข้างเอวผมเสียบมีดกองทัพบกสวิส มีดชนิดเดียวที่ใช้ใน 14
ปฏิบัติการซุ่มยิง ผมใช้ตลับสีพราง ชุดแต่งหน้าพกพา ทาหน้าเป็นสีด�ำ และเขียวอ่อน ผมทามือด้วยเช่นกัน เผื่อว่าผมจะต้องถอดถุงมือนักบิน โนเม็กซ์ที่ช่วยให้มืออุ่นออก ผมตัดนิ้วหัวแม่มือและนิ้วชี้ถึงข้อนิ้วแรกออก จากถุงมือข้างขวา เพราะต้องใช้สองนิ้วนี้ในการปรับละเอียด เช่น การ ปรับกล้องติดปืน บรรจุกระสุน และได้สัมผัสแท้จริงของไกปืน ปืนพกคู่กายจะเป็นปืนซิกซาวเออร์ P-226 เนวี 9 มม. ชิ้นส่วน ภายในฉาบฟอสเฟตต้านการกัดกร่อน ศูนย์ปืนตัดกันชัดเจน ตราสมอ สลักบนครอบลูกเลื่อน ซองกระสุน 15 นัด ออกแบบมาเพื่อเนวีซีลโดย เฉพาะ ปืนพกดีที่สุดเท่าที่ผมเคยยิงมา ผมลองยิงปืนพกมาแล้วเกือบทุก ประเภท ผมบรรจุซองกระสุนไว้ในปืน และอีกสองซองทีเ่ ข็มขัด เครือ่ งมือ ในการท�ำงานของผมมีแผนที่ เข็มทิศ และไฟฉายเลนส์แดงอีกกระบอก ใน ปฏิบตั กิ ารการจริง เราจะมีจพี เี อส แต่ครัง้ นี้ ท่านนายพลแกร์รสิ นั ไม่อยาก ให้ทักษะแผนที่และเข็มทิศของเราเปลืองเปล่า พวกเรามีชุดปฐมพยาบาล ติดตัว เรียกว่า โบลว์เอาต์คิต เราไม่ได้สวมเกราะอ่อนในปฏิบัติการซุ่มยิงภาคสนาม เราฝากความ หวังไว้ในการพรางตัวดุจล่องหน แต่ถ้าเป็นการท�ำงานในเขตเมือง เราจะ สวมเกราะและหมวกเหล็ก แต่ละคนจะมีถุงอูฐติดหลัง มีท่ออ้อมข้ามไหล่ให้ดูดน�้ำ(ไม่ต้องใช้มือ) ไม่ให้ร่างกายขาดน�้ำ ปืนยาวของเราจะเป็น .300 วินเชสเตอร์แม็กนัม แรงลมไม่มีผลต่อ หัวกระสุน วิถีกระสุนตกน้อยมาก พิสัยไกล และแรงปะทะสูงกว่าไรเฟิล อื่น หากเป็นเป้าเนื้อแข็ง เช่น เครื่องรถยนต์ ผมจะใช้ไรเฟิล .50 แต่ เป้ามนุษย์ .300 วินแม็กเหลือเฟือ ซองกระสุน 4 นัด และนัดที่ห้าจะ บรรจุเข้ารังเพลิงเมื่อเดินทางไปถึงเป้าหมาย ผมมีกระสุนส�ำรองติดตัวไป อีก 20 นัด กล้องติดปืนของผมคือ ลูโพลด์ ก�ำลังขยาย 10 เท่า ก�ำลังขยาย 15
หมายถึงการดึงภาพเป้าเข้ามาใกล้ 10 เท่าตัว จุดในกล้องเรียกว่า มิ ลด็อต ช่วยในการกะระยะทาง เรามีเครื่องหาพิสัยเลเซอร์ วัดระยะทาง ได้แม่นย�ำ แต่ไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้ในภารกิจนี้ บนกล้องลูโพลด์ ผมสวม กล้องส่องกลางคืน KN-250 ครอบทับ แม้ในบางคราวพลซุม่ ยิงซีลทีมซิกซ์จะใช้กระสุนเจาะเกราะ หรือเจาะ เกราะเพลิง แต่ปฏิบัติการคราวนี้จะใช้กระสุนแมตช์เกรด หัวกระสุนกลม กลึงได้สมมาตรทุกสัดส่วน ราคาแพงกว่ากระสุนธรรมดาสี่เท่าตัว กระสุน ประเภทนี้ดีเทียบเท่ากระสุนวินแม็กที่วินเชสเตอร์ผลิต หากเป็นปฏิบตั กิ ารอืน่ เราจะพกวิทยุพรางข่าวติดต่อดาวเทียม LST5 แต่คืนนี้เป็นภารกิจคืนเดียว เราไม่ต้องรายงานหน่วยเหนือ เข้าพื้นที่ เก็บเป้าหมาย และถอนตัว เราพกเพียงวิทยุ MX-300 ตัว X ไม่ได้หมาย ถึงยอดเยี่ยม(excellent) แต่เป็นทดลอง(experimental) ตกน�้ำจมหิมะ ยังท�ำงานได้ จากที่ซ่อนตัวซุ่มยิง เรากระซิบเบาๆ เข้าวิทยุ ได้ยินเสียง เพื่อนดังชัด ซีลทีมซิกซ์จะใช้อุปกรณ์ใหม่ล่าสุดและดีที่สุดเสมอ ในฐานะผู้ควบคุมการโดดร่ม ผมมีหน้าที่ตรวจร่มชูชีพของทุกคน ร่ม MT-1X อีกครั้ง X ตัวนั้นไม่ได้หมายถึงยอดเยี่ยม “สามสิบนาที!” ถ้าผมต้องปัสสาวะ เวลานี้เหมาะสม ระบายน�้ำออกที่ท่อติดผนัง แต่ผมยังไม่ปวด ผมงีบหลับ “สิบนาที!” ตื่นเต็มตา “ห้านาที!” ฝาท้ายเครื่องของเฮอร์คิวลีสเปิดลง ผมตรวจร่มชูชีพ ของทุกคนเป็นครั้งสุดท้าย เราเดินไปที่ฝาท้าย แต่ไม่ยืนบนนั้น เมื่อฝาท้ายเปิด เสียงหวีดหวิวเสียงเครื่องยนต์ ดังเกินกว่าจะพูด คุยกันได้ ทุกอย่างใช้สัญญาณมือแล้ว ที่สามนาที ผมนอนคว�่ำบนฝา ท้าย จดจ�ำภาพถ่ายทางอากาศจากการบรรยายสรุป ผมก้มลงมองเบื้อง 16
ล่าง ตรวจให้แน่ใจว่าเครื่องบินมาอยู่เหนือบริเวณที่ควรจะอยู่ “หนึ่งนาที!” ทุกอย่างบนพื้นดินดูคุ้นตา ผมพอจะวางใจนักบินได้ แต่ในอดีตทีผ่ า่ นมา ผมเดินเท้าไกลโข ผมอยากยืนยันจุดปล่อยตัวให้แน่ใจ เสียก่อน “สามสิบวิ!” เครื่องบินหลุดออกจากเส้นทางเล็กน้อย มือซ้ายผม เกาะฝาท้ายไว้มนั่ ใช้มอื ขวาให้สญ ั ญาณ ผมเบือนหน้ากลับไปมองผูค้ วบคุม สัมภาระ กางนิ้วทั้งห้า และกระดิกนิ้วหัวแม่มือไปทางขวา ผู้ควบคุม สัมภาระแจ้งให้นกั บินหักไปทางขวา 5 องศา หากกางห้านิว้ สองครัง้ เขา จะปรับ 10 องศา ผมไม่เคยสั่งให้ปรับเส้นทางเกิน 10 องศา ในการ โดดร่มบางครั้ง ไม่จ�ำเป็นต้องปรับเลย ดีเหลือเกินที่มีนักบินฝีมือเยี่ยม หลอดไฟที่ฝาท้ายเปลี่ยนจากแดงเป็นเขียว ได้เวลาที่ผมต้องตัดสิน ใจว่ากระโดดหรือไม่ จะใช้เวลาราวห้าวินาทีพาทุกคนออกจากเครื่อง ผมให้สัญญาณเพื่อนร่วมทาง คนเล็กมีดโตเดินออกจากฝาท้ายเป็น คนแรก 12,000 ฟุตเหนือพื้นดิน เราจะให้คนตัวเบาที่สุดโดดก่อน ไล่ เรียงมาถึงคนตัวหนักที่สุด คนตัวหนักจะได้ไม่ตกห่างไกลจากคนอื่น ถัด มาเป็นจิ๋มเปรี้ยว คาซาโนวา ผมออกจากเครื่องท้ายสุดเพราะในฐานะผู้ ควบคุมการโดดร่ม ผมต้องตรวจให้แน่ใจว่าทุกคนออกจากเครื่องไปแล้ว หรือช่วยคนที่ติดสายโยงยึด ฯลฯ ลอยอยู่กลางอากาศ เป้หลังของเราผูก เชือกติดหน้าอก มีบางคราวทีผ่ มคิด หวังว่าไอ้นคี่ งใช้งานได้ อาจเป็นการ โดดร่มร้อยครั้งแรก ผมวิงวอนในใจ พระเจ้าเหอะ, ขอให้ร่มกางด้วย ใน ตอนนี้ ผมเคยดิ่งพสุธามากว่าร้อยครั้ง พับร่มเอง บางคนร่มไม่กาง ต้อง ใช้ร่มส�ำรอง นั่นไม่ใช่ผม ร่มชูชีพของผมกางเสมอ ทุกครั้งราบรื่น ไม่มี แม้แต่นิ้วเท้าพลิก...แม้จะเป็นการโดดร่มครั้งที่ 752 ก็ตามที ผมปรับท่าร่างให้ลอยไปใกล้จดุ ลงพืน้ ทีส่ ดุ หลังจากตกดิง่ อิสระเกือบ ถึงนาที ผมกระตุกร่มที่ 3,000 ฟุต ที่ระดับความสูง 2,500 ฟุต ผม อยู่เบื้องล่างประทุนร่ม เงยหน้ามองว่าร่มชูชีพท�ำงานเป็นปกติ คลายสาย 17
โยงยึดเป้หลังไม่ให้สายรัง้ กดการไหลเวียนโลหิต เท้าของผมช่วยรับน�ำ้ หนัก เป้หลัง ผมดึงอุปกรณ์ช่วยมองกลางคืนลงมา(NOD) แถบเคมีอินฟราเรด เรือ่ เรืองอยูด่ า้ นหลังหมวกเหล็กของเรา ในโลกพลเรือนเรียกกันว่าแท่งเรือง แสง หักท่อพลาสติกให้กระเปาะแก้วข้างในแตก สารเคมีไหลมาผสมกันให้ แสงเรื่อเรือง แถบแสงมองไม่เห็นด้วยตา แต่เรื่อแสงในกล้องมองกลางคืน เราซ้อนร่มกัน คนเล็กมีดโตอยู่ล่างสุด ถัดขึ้นมาเป็นจิ๋มเปรี้ยว เหนือจิ๋ม เปรี้ยวเป็นคาซาโนวา และผมตามหลังและอยู่เหนือคาซาโนวา ร่มชูชีพ ของเราเรียงซ้อนกันเหมือนขั้นบันไดในยามที่เราลอยไปหาเป้าหมาย ใกล้ถึงพื้นดิน ผมเปิดแพนร่มชูชีพ หน่วงการลงพื้นให้ช้าลง ผม คลายสายรัดเป้ จะได้ไม่ถ่วงร่างให้ล้มคว�ำ่ คนเล็กมีดโตลงพื้นก่อน ร่ม ชูชพี 10-12 ฟุตของเขากองยวบบนดินเพราะไม่มแี รงลม เขาปลดตัวออก จากร่ม ดึงอาวุธเตรียมพร้อม จิม๋ เปรีย้ วลงพืน้ อันดับถัดมา ปลดตัวเองออก จากร่มชูชีพ และเตรียมอาวุธ คาซาโนวากับผมเหยียบลงบนร่มชูชีพของ คนทัง้ สอง พวกเราสีค่ นร่อนลงพืน้ ดินในพืน้ ทีข่ นาดห้องนัง่ เล่น คนเล็กมีด โตกับจิม๋ เปรีย้ วคุม้ กันปริมณฑล รับผิดชอบ 180 องศาของตนในระหว่าง ทีผ่ มกับคาซาโนวาปลดตัวออกจากร่มชูชพี เมือ่ เราซุกร่มชูชพี แล้ว ผมเดิน น�ำออกจากที่นั่น ผู้สังเกตการณ์เจซ็อกคอยจับตาดูว่าเราจะใช้ทางลัดหรือ ไม่ เย้ายวนใจดีแท้ถ้าจะโกงสักนิด เราสี่คนเก็บร่มซุกซ่อนพร้อมกัน โดย สองคนไม่ต้องท�ำหน้าที่คุ้มกัน หากท�ำอย่างนั้น เราได้เวลาเพิ่มขึ้นอีกห้า นาที แต่ไม่คุ้มค่าความเสี่ยง เรารู้ซึ้งว่าควรเล่นตามกติกาอย่างเคร่งครัด ประหนึ่งว่าเราตกอยู่ในดินแดนศัตรู...เหงื่อไหลโชกมากแค่ไหนในยามสงบ เลือดก็ยิ่งไหลน้อยในการรบ ลมพัดม่านฝนปะทะใบหน้าเรา ลมฟ้าอากาศเหมาะสมให้อภัยโทษ บาปผิดเชิงยุทธวิธี...เสียงดังที่นั่น การเคลื่อนไหวปุบปับที่นี่ เราเดินลาด ตระเวนมาได้ราวครึ่งไมล์ จากนั้น มาหยุดที่จุดรวมพล คนเล็กมีดโตกับ จิ๋มเปรี้ยวคุ้มกันปริมณฑลในระหว่างที่ผมกับคาซาโนวาดึงชุดกิลลีออกจาก 18
เป้หลัง ชุดพรางเหมือนพุ่มไม้ ท�ำจากริ้วเศษผ้า พวกเราแต่ละคนท�ำชุ ดกิลลีเอง เรามีสองชุด ชุดป่ากับชุดทะเลทราย คราวนี้ เราใช้ชุดสีเขียว ผมเปลีย่ นหมวกผ้าด้วยหมวกกิลลี ชุดพรางตัวจะต้องกลืนหายไปในสภาพ แวดล้อม ในสภาพแวดล้อมเขตเมือง ใกล้พื้นดินจะเป็นสีเข้ม ดังนั้น ชุด พรางทูโทนเหมาะทีส่ ดุ กางเกงขายาวลายพรางชุดป่ากับเสือ้ พรางชุดทะเล ทราย ผมกับคาซาโนวาผลัดกันตรวจการแต้มสีออกศึก บนมือ ล�ำคอ หู และใบหน้า ในยามที่เราแต้มสีบนผิวหนัง นับเป็นเรื่องส�ำคัญที่จะแต้มสีต รงกันข้ามกับภาพใบหน้ามนุษย์ นัน่ ก็คอื ส่วนเข้มทาสีจาง และส่วนสีจาง ทาให้เข้ม บนใบหน้าบริเวณที่ท�ำให้เกิดเงามืด เช่น เบ้าตา เราจะทาสี เขียวอ่อน และบริเวณสะท้อนแสง เช่น หน้าผาก โหนกแก้ม จมูก คิ้ว และคาง จะทาด้วยสีเขียวแก่ หากมีคนมองเห็นใบหน้าพลซุ่มยิง ภาพที่ เห็นจะไม่คล้ายใบหน้ามนุษย์ เลือนหายไปและอยู่ในสภาพล่องหน เราแบ่งออกเป็นสองทีม เลือกเส้นทางสูเ่ ป้าหมายคนละทิศ หากทีม หนึง่ สะดุด อีกทีมก็ยงั สานต่อภารกิจให้ลลุ ว่ ง ผมกับคาซาโนวาย่องเงียบฝ่า ความมืดมิดของรัตติกาลไปยังเป้าหมาย เรายกเท้าเชื่องช้า สืบเท้าไปข้าง หน้า ปลายเท้ากวาดสิง่ กีดขวาง รับสัมผัสกิง่ ไม้หรืออะไรก็ตามทีเ่ ราเหยียบ ลงไป วางเท้าลงที่ขอบเท้าด้านนอก คลึงมาที่ปุ่มโคนหัวแม่เท้า ถ่ายน�้ำ หนักไปยังส้นเท้า ก้าวสั้น เคลื่อนน�้ำหนักตัว สืบเท้าอีกข้างออกไป เมือ่ ถึงจุดทีเ่ ราเชือ่ ว่าน่าจะห่างจากเป้าหมายราว 900 หลา เรามา ถึงขอบลานโล่ง ผมกับคาซาโนวานอนราบบนพืน้ ดิน แยกห่างจากกัน จะ ได้ไม่ดูเหมือนกลุ่มพุ่มไม้ใหญ่เคลื่อนที่ได้ เราคลานอกไปบนพื้น เคลื่อนที่ เชื่องช้าไม่ให้ใครสังเกตเห็น แต่เร็วพอจะไปถึงจุดยิงให้ทันเวลา ผมระวัง ไม่ให้ปากกระบอกจิ้มดิน ความแม่นย�ำจะหายไป และระวังเช่นกันไม่ให้ ปากกระบอกปืนชี้ฟ้า เผยต�ำแหน่งเราให้ข้าศึกเห็น เราแนบอกนอนบน พืน้ มือดึงร่างให้เคลือ่ น เท้าถีบดินช่วยดัน เคลือ่ นไปคราวละคืบ ใบหน้า 19
ของผมเฉียดใกล้พนื้ แทบจะไถไปในดินโคลน ผมกลืนร่างเป็นหนึง่ เดียวกับ พระแม่ธรณี ขับไล่ความคิดอื่นในหัวไปให้สิ้น ในช่วงการเคลื่อนที่เชื่องช้า เข้าหาเป้าหมาย ผมกระซิบบอกตัวเองบ่อยครั้ง ฉันเป็นหนึ่งเดียวกับพื้น ดิน ฉันเป็นส่วนหนึ่งของเม็ดดิน หากผมมองเห็นเป้า หรือหน่วยลาดตระเวนของศัตรู ผมจะไม่มอง จ้องหรือนึกถึงเรื่องนั้น กวางตัวผู้ได้กลิ่นเรา แต่มองไม่เห็น มันอาจพ่น ลมพรืด กีบเท้าโขยกกระทืบพื้น มนุษย์จมูกไม่ไวเหมือนกวาง แต่มนุษย์ มีสัมผัสที่หก...ไวความรู้สึกถ้ามีคนจ้องมอง บางคนประสาทไวกว่าคนอื่น ในยามที่คุณคิดว่ามีคนจ้องมองคุณอยู่ คุณเหลียวไปมอง นั่นเป็นการใช้ สัมผัสทีห่ ก พลซุม่ ยิงจะไม่ปลุกสัมผัสนัน้ หลีกเลีย่ งการเขม้นจ้องเป้า เมือ่ ถึงเวลายิง ก็แน่นอน ผมมองเห็นเป้ากลางกากบาทในกล้อง แต่ผมก็ทุ่ม สมาธิไปยังกากบาท แทนที่จะเป็นร่างมนุษย์ ผมหยุดนิ่งชั่วขณะ จากนั้น เคลื่อนที่ต่อไป ในท้ายทีส่ ดุ เรามาถึงจุดทีค่ าดว่าน่าจะห่างจากเป้าราว 500 หลา เรามาถึงจุดเข้ายิง เวลา 0220 ผมคลี่ม่านเขียวครอบกล้องปืน ลบคม ขอบของศีรษะและกล้องมองกลางคืน หากคุณไม่เคยนอนแผ่ในดินโคลน สวมชุดกิลลีชุ่มโชก ฝนกระหน�่ำเป็นแพ ลมพัดกระโชกในระหว่างที่คุณ เขม้นมองผ่านกล้องปืน...คุณพลาดส่วนดีที่สุดเรื่องหนึ่งในชีวิตไปแล้ว เบื้องหน้าเป็นบ้านเก่า ที่ไหนสักแห่งในบ้าน เป้าของเราอยู่ที่นั่น ผมกับคาซาโนวาปรึกษากันเรื่องระยะทาง ทัศนวิสัย เราใช้รหัสสีระบุ ต�ำแหน่ง ขาว/ด้านหน้า ด�ำ/ด้านหลัง เขียว/ขวามือของบ้าน และแดง/ ซ้ายมือของบ้าน รหัสสีมที มี่ าจากการติดไฟในล�ำเรือ เขียว/กราบขวา และ แดง/กราบซ้าย ตัวอักษรใช้ระบุชั้น แอลฟา, บราโว, ชาร์ลี, เดลตา... หน้าต่างจากซ้ายไปขวาแทนค่าด้วยตัวเลข หนึ่ง, สอง, สาม, สี่... ถ้ามี คนเคลื่อนไหวที่หน้าต่างซ้ายด้านหน้าชั้นสอง ผมจะรายงานว่า ขาว/บรา โว/หนึ่ง การสื่อสารด้วยรหัสสีตัดการพูดพล่ามเกินจ�ำเป็นทิ้ง การสื่อสาร 20
สัน้ กระชับรัดกุม รหัสสีเป็นภาษาสากลในหมูพ่ ลซุม่ ยิงของซีลทีมซิกซ์ ช่วย ให้เราท�ำงานร่วมกันได้อย่างราบรื่น แม้จะไม่เคยร่วมงานกันมาก่อน เราเก็บปูมบันทึกเช่นกัน รวมถึงสัดส่วนของเป้า กิจกรรม ต�ำแหน่ง หน่วย เวลา และอุปกรณ์ รวมสรุปเป็นค�ำว่า SALUTE(size activity location unit time equipment) ข้อมูลการสอดแนมมีความส�ำคัญต่อ หน่วยจู่โจม ยกตัวอย่างเช่น ถ้าหน่วยลาดตระเวนของข้าศึกกลับเข้าบ้าน หน่วยจู่โจมอาจจะตามเข้าไปในทันที ถ้าข้าศึกมีเพียงสองคน หน่วยจู่โจม อาจใช้วิธีดักจับตัวในช่วงลาดตระเวน หรือว่าพลซุ่มยิงสามนายเก็บหน่วย ลาดตระเวนสองคนและข้าศึกอีกคนในบ้าน ถ้าเป็นภารกิจช่วยตัวประกัน เราจะระบุตำ� แหน่งตัวประกัน ต�ำแหน่งผูก้ อ่ การร้าย ใครเป็นหัวหน้า กิน อาหารเวลาใด เวลาเข้านอน ฯลฯ เรานอนจมโคลน เปียกแฉะหนาวเย็น เราไม่จ�ำเป็นต้องชอบงานนี้ แต่ต้องปฏิบัติให้ส�ำเร็จลุล่วง ผมปรับมิลด็อตในกล้องปืน รูว้ า่ หน้าต่างโดยทัว่ ไปจะมีความสูงราว หนึ่งหลา ผมคูณด้วยหนึ่งพัน หารด้วยมิลด็อตในกล้อง เพื่อหาระยะทาง กรรมการโผล่หน้ามา “ระยะทางถึงเป้าเท่าไหร่?” “หกร้อยหลา” ผมให้ค�ำตอบ ร่างตะคุ่มสวมหมวกสกีปิดหน้าปิดตา สวมเสื้อโค้ตทหาร โผล่มา ที่หน้าต่าง...เป้าของเรา ซึ่งแท้จริงเป็นหุ่น โดยปกติแล้ว พลซุ่มยิงคน เดียวของคู่นั้นจะเป็นผู้ลั่นไก อีกคนเก็บข้อมูล ชี้เป้า และคุ้มกัน คราว นี้ เราทั้งสี่คนจะยิง ท่านนายพลแกร์ริสันอยากทราบว่าเราแต่ละคนหรือ คนใดคนหนึ่งจะท�ำงานส�ำเร็จสมราคาคุยหรือไม่ ผมได้ยินเสียงปืนจากพล ซุ่มยิงคู่นั้น พวกเราแต่ละคนจะยิงได้นัดเดียว...ล�ำกล้องเย็น นัดแรกเลว ร้ายทีส่ ดุ เพราะหัวกระสุนจะเคลือ่ นผ่านล�ำกล้องไรเฟิลเย็นเฉียบ นัดแรก ท�ำให้ล�ำกล้องอุ่นขึ้นมา นัดที่สองจะแม่นย�ำกว่า แต่ท่านนายพลแกร์ริสัน ไม่ให้โอกาสซ�้ำสอง...เช่นเดียวกับศัตรู กรรมการตรวจเป้า แต่ไม่ได้แจ้งผลให้พวกเราทราบ จากนั้น เป็น 21
นัดที่สองของคู่นั้น อีกครั้ง ทีมของผมไม่รู้ผลลัพธ์ ถึงคราวทีมของเราแล้ว ผมกับคาซาโนวานอนอยู่ใกล้กันพอจะ กระซิบคุยกันได้ หากจ�ำเป็น อยู่ใกล้กันพอจะดูแผนที่ได้ ต�ำแหน่งของ เขาพอจะตรวจการณ์ไอคลุ้งของกระสุนกระทบเป้า ให้ข้อมูลให้ผมแก้ไข ปรับแต่งการยิงนัดที่สอง แต่คืนนี้ได้ยิงเพียงนัดเดียว ไม่รุ่งก็ร่วง เวลา ผ่านมาแค่หกชั่วโมง ผมกินพิซาร้อนๆ กับลูกชายในร้านเรดดีรูมอุ่นสบาย แต่ตอนนี้ ผมนอนหนาวเปียกแฉะจมโคลนในท้องทุง่ ทีไ่ หนไม่ทราบได้ ยิง กระสุนผ่านล�ำกล้องเย็นไปสู่เป้า คนส่วนใหญ่ไม่มีวันคาดเดาการฝึกอย่าง หนักและการอุทิศทุ่มเทไร้เงื่อนไขของงานพลซุ่มยิง พานท้ายปืนซุกแน่นในซอกไหล่ขวา มือขวาก�ำคอพานท้ายปืน มั่นคงแต่ไม่เกร็ง นิ้วชี้นิ่งสนิทแตะไกปืน ข้อศอกปักพื้นให้สมดุล แก้ม แตะนิ้วหัวแม่มือที่คอพานท้ายปืน ผมสูดลมหายใจเข้าปอด ระบายลม หายใจออกมากึง่ หนึง่ กลัน้ หายใจ ทักษะทีม่ นุษย์กบเชีย่ วชาญยิง่ ผมกลัน้ หายใจนิ่งไม่ให้ร่างกระตุกส่งกระสุนเบนหลุดจากเป้า กลั้นใจไว้นานพอจะ วางกากบาททาบเป้า แต่ไม่นานเกินไปจนตาพร่าและกล้ามเนือ้ เครียด นิว้ บีบไกปืน...เปรี้ยง ผมไม่รวู้ า่ ยิงเข้าเป้าหรือไม่ ไม่เหมือนทีเ่ ราเห็นในภาพยนตร์ทกี่ ระสุน จะฉีกร่างให้กระจุยกระจาย ในความเป็นจริง กระสุนทะลวงร่างเร็วจนบาง คราวคนไม่รู้ว่าตัวเองโดนยิง ในเวลาต่อมา ผมเห็นภาพนั้นด้วยตาตนเอง ในโซมาเลีย พบเห็นบ่อยครั้งจากกระสุน .223 หลังจากที่คาซาโนวายิงแล้ว เราคลานออกจากบริเวณนั้น โดยใช้ เส้นทางอื่นต่างจากเส้นทางที่เราคลานเข้ามา ถ้ามีคนพบร่องรอยของเรา รอดักว่าเราจะคลานกลับทางเดิม ก็คงต้องรออีกนาน เราลาดตระเวนไป ใกล้จุดร่อนลงพื้นที่ก�ำหนดไว้ รอที่นั่นจนรุ่งสาง ในตอนเช้ า เรามุ ่ ง หน้ า ไปยั ง จุ ด ที่ เ ฮลิ ค อปเตอร์ จ ะมารั บ ตั ว กรรมการส่งรหัสบ่งบอกว่าปฏิบัติการสิ้นสุด “ทูนา ทูนา ทูนา” เรา 22
ผ่อนคลายได้แล้ว ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ยืดเหยียดแขนขา หักข้อนิ้ว กรอบแกรบ เยี่ยวออกมาเป็นสาย และเล่าเรื่องโจ๊ก แบล็กฮอว์กมารับตัวพวกเราในทุ่งกว้าง พาเราไปส่งสนามบิน ใกล้ๆ เราขึ้นเครื่องบิน เมือ่ กลับมาถึงฐานซีลทีมซิกซ์ เราสีค่ นยังไม่ได้กลับบ้าน เราต้องเข้า ฟังบรรยายสรุปหลังปฏิบัติการ จากนั้น ตรวจอุปกรณ์ ท�ำความสะอาด ตรวจสอบความเสียหาย และซ่อมแซมถ้าจ�ำเป็น เสร็จแล้วจัดอุปกรณ์ชุด ใหม่ เตรียมอุปกรณ์ให้พร้อม ไม่วา่ จะเป็นการฝึกหรือปฏิบตั กิ ารจริง สาม ชั่วโมงเต็ม อุปกรณ์ของเราพร้อมสรรพ รอรับการเรียกตัวอีกครั้ง เราทั้งสี่เดินเข้าไปในห้องบรรยายสรุป เวลา 1100 รู้สึกเหมือน ก้อนอาจมโดนกระทืบ นายพลแกร์ริสัน, ผู้บังคับการซีลทีมซิกซ์, ผู้บัง คับเรดทีม ชีฟเรดทีม กับนายทหารชั้นผู้ใหญ่อีกแปดหรือสิบนาย นั่ง อยู่ต่อหน้าพวกเรา วิลเลียม เอฟ. แกร์ริสันไม่ได้เลือกกองทัพ กองทัพ เลือกแกร์ริสัน เขาถูกเกณฑ์ในสงครามเวียดนาม ปฏิบัติงานในเวียดนาม สองผลัดในฐานะนายทหาร ได้เหรียญกล้าหาญบรอนซ์สตาร์ส�ำหรับความ ห้าวหาญ และเพอร์เพิลฮาร์ตจากการบาดเจ็บในสนามรบ เขาปฏิบัติงาน ในโครงการฟีนิกซ์ ท�ำลายโครงสร้างพื้นฐานสายบัญชาการของเวียดกง หลังจากนั้น เขาท�ำงานในหน่วยกิจกรรมสนับสนุนข่าวกรองกองทัพบก และเดลตา ระหว่างปี 1985 ถึง 1989 ชายร่างสูง เพรียวแกร่ง ผม สีเทาแต้มขมับ ผมตัดสั้นเกรียน เคี้ยวซิการ์ครึ่งมวนไม่ได้จุดไว้ที่มุมปาก เขาเป็นนายพลอายุน้อยที่สุด...ในประวัติศาสตร์กองทัพบก ผู้บังคับการซีลทีมซิกซ์ไม่ได้เข้าร่วมการบรรยายสรุปหลังปฏิบัติการ ทุกครั้ง แต่ในเมื่อปาป้าแกร์ริสันมานั่งหัวโต๊ะอาหารเย็น ผู้การตามมา ก�ำกับดูแลกลุ่มเด็กโหดสังกัดกองทัพเรือของเขาว่าไม่มีภัยใดมาแผ้วพาน และที่ส�ำคัญยิ่งกว่านั้น น่าจะได้ขนมพายชิ้นโต ผู้บังคับเรดทีมคือ เด็นนี ชอล์กเกอร์ ชื่อเล่น สเนก อดีตพลร่ม 23
กองพลที่ 82 เข้ามาเป็นซีลในซีลทีมวัน หน่วยต่อต้านการก่อการร้าย หมวดเอ็กโค ก่อนทีจ่ ะเป็นสมาชิกรุน่ แรก สมาชิกก่อตัง้ ซีลทีมซิกซ์-เจ้าของ ไม้กระดาน* เรารายงาน : การบรรยายสรุปบนเครื่องบิน การโดดร่ม ปฏิบัติ การทัง้ หมด กรรมการซ่อนตัวทีจ่ ดุ ลงพืน้ มองเห็นสองคนคุม้ กันในระหว่าง ที่อีกสองคนเก็บร่มชูชีพ โชคดีที่เราฝึกเหมือนในยามปฏิบัติการจริง นายพลแกร์รสิ นั ให้ความเห็น “ข่าวดีกค็ อื ทักษะซุม่ ยิงของพวกคุณ ถือได้ว่าน่าทึ่ง...แกะรอย ก�ำหนดทิศ กลืนเข้ากับสภาพแวดล้อม เข้าไป อยู่ในต�ำแหน่ง สังเกตการณ์ และปล่อยกระสุนออกไป แต่ไม่มีค่าห่ะใด เลยเมือ่ พวกคุณทัง้ สีพ่ ลาดเป้า! คุณบอกกรรมการว่าระยะทางหกร้อย แต่ แท้จริงแล้วเจ็ดร้อยสี่สิบสองหลา พวกคุณคนหนึ่งหลุดไปไกล ยิงกรอบ หน้าต่าง ความหวังเดียวของคุณคือ ข้าศึกตายเพราะหัวใจวายเพราะโดน ระดมยิง” เราพลซุม่ ยิงทัง้ สีเ่ หลียวมองตากัน รูส้ กึ เหมือนโดนไอ้โอ๊บเตะเข้าเต็ม หน้าท้อง ใบหน้าของผู้บังคับการซีลทีมซิกซ์ คล้ายจะแยกเป็นสองเสี่ยง นายพลแกร์รสิ นั มีความลับสองข้อทีไ่ ม่ได้แจ้งให้พวกเราทราบ หนึง่ นั้น พลซุ่มยิงโกลด์ทีมเฟอะฟะ หลุดนอกกรอบปฏิบัติการ ผู้ควบคุมการ โดดร่มพาลงพื้นผิดที่ พลซุ่มยิงทั้งสี่ต้องเดินเท้า 8 ไมล์ มาถึงที่หมาย หน้าต่างแห่งโอกาสสิบนาทีปิดไปแล้ว ไม่ได้ยิงกระสุนแม้แต่นัดเดียว ความลับหมายเลขสอง เดลตาฟอร์ซของท่านนายพลก็ล้มเหลว เช่นกัน ปัญหาใหญ่กว่านั้นตั้งเค้าทะมึน : ซีลทีมซิกซ์กับเดลตาฟอร์ซ ท�ำงานแยกเป็นอิสระต่อกัน ท�ำไมต้องส่งซีลทีมซิกซ์ไปบุกเครื่องบินบน * สมาชิกรุ่นแรกของเรือล�ำนั้น เมื่อเรือปลดประจ�ำการ ทางการจะมอบชิ้นส่วนไม้กระดาน ดาดฟ้าให้ลูกเรือเป็นที่ระลึก 24
รันเวย์ในเมือ่ เดลตาท�ำได้ดกี ว่า? ท�ำไมต้องส่งเดลตาไปช่วยเรือทีถ่ กู ยึดกลาง ทะเลในเมื่อซีลทีมซิกซ์ท�ำได้ดีกว่า? ตัวอย่างบาดตา เกิดขึ้นเมื่อผู้ปฏิบัติการเดลตาพลาดไปเมื่อใช้ ระเบิด ผูป้ ฏิบตั กิ ารเดลตาแปะวัตถุระเบิดเพือ่ ระเบิดบานประตู เขาใช้หนู ออสเตรเลีย เชื้อปะทุหน่วงเวลาห้าวินาที ท�ำหน้าที่จุดระเบิดขนาดใหญ่ บนบานประตู โชคร้าย เชื้อปะทุเจาะผ่านเครื่องตั้งเวลา จุดระเบิดขนาด ใหญ่ในทันที ผู้ปฏิบัติการรายนั้นนิ้วขาด แม้ว่าไม่มีใครเชี่ยวชาญวัตถุระเบิดยิ่งไปกว่าซีลทีมซิกซ์ เรารอบรู้ เรื่องวัตถุระเบิดไฮเท็ก และระเบิดทุกประเภทที่คุณคิดว่าคุณรู้แล้ว (เรามี หน่วยสรรพาวุธ ท�ำงานเฉพาะวัตถุระเบิดเพียงอย่างเดียว) แต่ซีลทีมซิกซ์ ก็ยังฝึกและปฏิบัติการแยกขาดจากเดลตา ท่านนายพลแกร์ริสันเข้าใจแล้วว่า ในเวลาอันใกล้นี้ ซีลทีมซิกซ์กับ เดลตาสมควรจะตื่นมาเผชิญความเป็นจริงได้แล้ว ท่านกล่าวว่า “ฉันไม่ แคร์ว่าพวกคุณท�ำงานส�ำเร็จได้ในบางคราว ฉันอยากรู้ว่าพวกคุณจะท�ำได้ ในทุกคราว ทีไ่ หนก็ได้ในโลก ในทุกสภาพหรือไม่” อย่างนีไ้ ม่รกั ท่านนาย พลไม่ได้แล้ว ซีลทีมซิกซ์กับเดลตาจ�ำเป็นต้องเรียนรู้ที่จะท�ำงานร่วมกัน เผชิญ ความเป็นจริง โดยเฉพาะอย่างยิง่ หากเราจะรักษาชีวติ ให้รอดพ้นสงคราม โชกเลือดยิง่ ไปกว่าสงครามเวียดนาม...สงครามนัน้ รอท่าอยูท่ หี่ วั โค้งข้างหน้า แล้ว
25