I het kielz g va de i mee ter p z ek aar St J ze

In het kielzog van de wijnmeester op zoek naar Sint-Jozef

Maar eerst het appellatieplaatje:

De tweede grootste (na Crozes-Hermitage) appellatie van de Noordelijke Rhône.

Cru statuut zoals ook de andere 7 AOC septentrionales.

Vroeger ‘vin de Mauves’ genoemd kreeg de wijn in de XVII° eeuw van de Jezuïeten

de huidige naam Saint-Joseph .

1956 : een eerder late en kleine AOC erkenning met 6 gemeenten en 90hectaren.

1994: 23 gemeentes in Ardèche, 3 in Loire, totaal goed voor 1.330 ha met mogelijks uitbreiding

tot 3.400 ha.

Langgerekt areaal tussen AOC Condrieu (N) en Cornas (Z).

Veel terrassen op steile hellingen (drainage nodig) van ≠ soorten graniet, meer zachte gneiss in

het Noorden en mergel en complexe zure graniet in het Zuiden.

Hoofdzakelijk rode wijn van Syrah (87%) maar ook wit van marsanne/roussanne.

Er mag tot 10% witte druiven bij de rode gevoegd worden om te verzachten.

Gemiddeld 50 000hl productie, met laag rendement van amper 38hl/ha.

In de voetsporen van de penningmeester op zoek naar Saint-Jo

Een poëtisch wijn- en reisverslag…

Zondag 30 juni 2019. We hadden een uitnodiging van de wijnmeester om samen de Noordelijke Rhône, en meer bepaald de Saint-Joseph appellatie, te gaan verkennen. Martine en ikzelf kenden er een beetje de streek, hadden contact met een B&B en waren gewapend met een paar goede adressen van wijndomeinen, geput uit eigen ontdekkingen en hints van enkele commanderijleden, waarvoor onze dank. Maar eerst mochten we ergens halverwege tussen Gent en Rhônestreek de eerste reistrip onderbreken en overnachten op het platteland bij Dominique en Martin. Het zonovergoten terras en de tuin met voldoende deugddoende schaduwplekken onder kolossale boomkruinen, brachten ons de zalige rust na de vermoeiende trip.

De stilte in die omgeving is er hoorbaar!

Peace

It does not mean to be in a place where there is no noise, no trouble or hard work,

It means to be in the midst of those things and still be calm in your heart Naamloos, (gelezen op internet).

We werden verwend met de gekende godendranken en heerlijke spijzen. Als afsluiter planden we de activiteiten voor de volgende dag: het verderzetten van de reis naar de Rhône. Eens in slaap gekwaakt door twee blaaskikkers en na een welverdiende rust, namen we het ontbijt in de rijzende zon, met stilaan dempend kikkergezang, oef, en weer stilte alom.

Maandag 1 juli 2019 Na een dampende kop koffie en rijkelijk ontbijt met de reguliere spiegeleitjes, baveux zoals het hoort, lekker zelfgebakken brood en veel meer, gingen de dames aan de slag met een picknickmand. Martin was de driver van dienst. Thomas van “Waze” op mijn mobiel en de dame van Martins GPS leidden ons feilen boeteloos naar de B&B “Ferme Robin” in Marsaz op een boogscheut van Tain l’Hermitage in de Drôme.

We werden er uitbundig begroet door de nieuwe hond Kyra, door Anne-Marie, nog steeds dezelfde sinds jaren en door Georges, ook nog dezelfde maar met intussen sneeuwwitte haren en dito baard. Een roseetje en/of wit wijntje (bag in box wijnen) uit de ‘buitenmuurnisfrigo’ als welkom deed echt deugd na de meer dan 450 km door de hitte. We waren het erover eens dat de twee wijnen niet eens zo verkeerd waren. Unaniem bevestigd door leden van de grootste commanderij van Vlaanderen, dat betekent wat!

Een waarheid Wat jong wordt geklaard, soms lang wordt bewaard, liggend in flessen en dorst kan lessen ...

Wat donker of helder, na jaren in kelder, zijn smaken verbindt en evenwicht vindt …

Wat na vele jaren, in de koelte bewaren, de rijken en armen hun hart kan verwarmen ...

Wat, als ‘t wordt geschonken en met mate gedronken, de wangen doet gloeien en vriendschap laat groeien … is wijn!!

De table d’hôtes, verzorgd door Georges en opgediend door Anne-Marie was sterrenwaardig. De wijnen – in vakantiestemming - en het fijne gezelschap pasten perfect. We hadden er aangename gesprekken met twee Franse broers dakdekkers en een jong Brussels koppeltje met drie grote kinderen. Kingsize bedden in nette ruime kamers en propere badkamers brachten ons naar dromenland en naar de volgende dag.

Dinsdag 2 juli, finies les vacances, au travail! Stokbrood met een oeuf à la coque, te openen met een ‘coupe-oeuf coque’, kaas en worst, diverse home made jams, fruitsap, thee en koffie gaven ons de energie om onze missie aan te vangen.

Het bleek een hele klus om als ‘maître de vin et membres de la Commanderie de Gand’ telefonisch een ernstige afspraak te maken met de wijnboeren, en om niet als toeristen te worden bestempeld! Dat veranderde snel eens we ter plaatse waren en Dominique haar arsenaal gerichte vragen afvuurde. Wij zagen grote ogen en hoorden open oren. De wijnboeren namen respectvol extra tijd voor ons en schonken uitbundig wijn om te proeven en te selecteren. Meestal kregen we een interessante kelderrondleiding op de koop toe.

Domaine Coursodon

Een wervelende “engel”, brede natuurlijke glimlach, één en al oor en gedienstigheid, professionaliteit en vriendelijkheid zijn maar een greep uit mijn woordenschat om de dame ter plekke te omschrijven. Een ontvangst en proeverij om niet te vergeten.

FM We leerden er dat het domein, in tegenstelling tot vele andere die we zouden bezoeken, exclusief Saint-Joseph produceert. Het doel is excellentie te bereiken in fijne, elegante wijnen, onder het leitmotiv: « C’est la somme des petits détails qui fait la différence. » Met Jérôme Coursodon is de 5 e generatie aan zet. Vader Pierre helpt en adviseert. De wijngaarden liggen vooral in Mauves en beslaan 16 ha: 13,5 ha R (95 %) et 2,5 ha W (5 %). De snoeiwijze is gobelet en de opbinding van de wijnstokken gebeurt met riet of stro aan een stok of échalas. De oogst gebeurt manueel en in de kelder worden de druiven streng geselecteerd.

Bij Coursodon kochten we: Saint-Joseph Silice 2018, een monocépage van marsanne. Het rendement wordt laag gehouden: 38 hl/ha. De bodem bestaat uit 50 % graniet en 50 % klei. Na een zachte lange pneumatische persing, volgt een natuurlijke alcoholische gisting op 18 °C. De malolactische omzetting wordt afgeremd. Daarna volgt een lagering van 6 maand op inox.

L’Olivaie 2017, een monocépage van syrah. De 80-jarige stokken groeien op hellingen op het volle zuiden in Saint-Jean de Muzols. Het rendement bedraagt slechts 32 hl/ha. De oogst gebeurt parcellair. Na volledige ontristing van de trossen, gebeuren schilmaceratie en gisting in open inox vaten gedurende 18 dagen, waarbij de brij tweemaal per dag wordt gepigeerd. De houtlagering duurt 15 maanden, in eiken vaten waarvan 15 % nieuw is.

Bij Marsanne

Domaine Gripa

Een minder engelachtige ontvangst, maar goede wijnen, we klagen niet! We kwamen er onaangekondigd wegens geen telefooncontact en “boîte de messagerie débordante”. Maar de internetsite van Gripa maakte gewag van de mogelijkheid om zonder afspraak te proeven. We waren in de buurt dus … De wijn was er misschien iets ruwer, mannelijker of hoe je het ook mag noemen.

Nuttige levenswijsheid in een spreuk gegoten: Een glimlach en een schouderklop, vertellen meer dan duizend woorden, in een taal die elk verstaat.

FM

We leerden dat Gripa een familie van wijnmakers is die teruggaat tot de 17 e eeuw. In 1974 installeert Bernard Gripa zich in Mauves en commercialiseert zijn eerste wijnen. Zoon Fabrice neemt de zaak over in 1993. Het domein kan bogen op een zeer grote reputatie in Noordelijke Rhône en bezit er 16 ha van de beste terroirs in Mauves en Tournon. We kochten er Saint-Joseph [rouge] 2017. De syrah groeit op een bodem van graniet en kalk. De vinificatie kent een gewild traditionele benadering: Gripa zoekt geen innovatie. In de wijngaard geldt het principe van de culture raisonnée, waarbij ziektes punctueel behandeld worden. De oogst gebeurt manueel met een 1 e selectie in de wijngaard. De druiven worden voor 90 % ontrist. De gisting gebeurt in open vaten. Er is een houtlagering van 12 maand voorzien.

Domaine Jean-Claude Marsanne - What’s in a name…

Een bordje wees ons de achteringang, daar was parkeren en laden gemakkelijker dan aan de straatkant. Voorbij een nieuwbouw-wijnmakerij in de tuin stonden we voor een oeroude poort. Sinds de jaren ’90, toen ik daar de eerste keer aanbelandde, was het alsof de tijd er stil had gestaan. De ontvangst is er de taak van la maman, vroeger steeds in haar propere schort, nu in een schoon kleedje, maar verder onveranderd, oud, kranig en met een welgemeende glimlach. Ze opende de oude poort en leidde ons met nog kranige tred bergaf, de diepte in, vele kistjes abrikozen voorbij. Het leek de hel, maar eens het licht brandde, was het de hemel, een oude bogenkelder met een lemen vloer, waar steevast de proeverij doorgaat op

een gekanteld vat, proeftafel en bureau tegelijk. De wijnen zijn sinds jaren top, vroeger misschien op ouderwetse wijze gemaakt, maar nu staat duidelijk de moderner geïnspireerde zoon-oenoloog aan het roer. Na een beetje aandringen, vindt ze voor Commanderij Gent 12 flessen van 2015.

’t Is volop zomer, hier een zomers sonnet: Zomer Wie weet er meer van dan de bijen, die van bloem tot bloem nu zoemen en dan de vlinders op die bloemen, die enkel ‘s zomers maar gedijen.

Wie weet er meer van dan de zon, die op d’ aarde neer mag schijnen en die de wolken doet verdwijnen, z’ is des mensens levensbron.

Na de winter en ‘t lentegroen opent ‘t wolkendek zijn deuren voor een zomers mooi seizoen,

met de meest intense geuren, op het veld en het plantsoen en vóór de herfst, in sepia kleuren.

FM

We leerden er dat Jean-Claude Marsanne (4 e generatie) in 1991 in dienst ging bij zijn vader Jean (overleden in 2018 en tot dan actief). Het domein bezit 6,5 ha in Mauves en Tournon en Jean-Claude hanteert een biologische werkwijze zonder label. John Livingstone-Learmonth, Rhône-specialist, schrijft over de familie Marsanne: “...always discreet, mainly because they were so often in the vines rather than entertaining in the cellar. […] There is no crazy behaviour in the cellar”.

We kochten er Saint-Joseph [rouge] 2015. De oogst gebeurt manueel. De alcoholische fermentatie gebeurt met autochtone gisten, eerst in inox, dan in kleine houten vaten, gedurende 3 weken. Er volgt een houtlagering van 12 maand in demi-muids van 600 l en barriques van 230 l. 15 % daarvan is nieuw hout. De bewaarcapaciteit is verrassend tot 2031-2033.

Restaurant La Chaumière in Tournon

Om even te bekomen van de indrukken na drie proeverijen mochten onze magen weer eens gevuld worden. Een degelijk menu zorgde ervoor dat we er weer tegenaan konden dus, we reden de Rhônebrug over, op weg naar …

Cave de Tain, de grote…!!!

Na enkele homeopathisch gedoseerde proevertjes door een duidelijk te druk bezette jongeman, kregen we een geleid bezoek aan kelder en installatie, kortweg adembenemend, op Bordeauxniveau! De gidsende sympathieke en goed onderlegde jongedame had, in tegenstelling met haar collega, snel door dat we geen toeristen op “aperitiefjacht” waren. We konden de proeverij hervatten en vervolledigen met negen proefwaardige hoeveelheden, en … mademoiselle nam tijd voor ons!

Cave de Tain is de “beste coöperatieve van Frankrijk” volgens Jancis Robinson. We leerden er dat het werk gebeurt door 300 coöperanten en 55 werknemers. De wijngaarden beslaan 1.000 ha, waarvan er 12 de eigendom zijn van Cave de Tain zelf. 85 % van de wijnen betreffen 5 AOC’s: Hermitage, Crozes-Hermitage, Saint-Joseph, Cornas, Saint-Péray. Cave de Tain is verder de grootste producent syrah van Europa. Sinds 2007 neemt de coöperatieve deel aan het project Vignerons en Développement Durable. We kochten:

Saint-Joseph, Grand classique [blanc], 2017, een monocépage van marsanne. De verspreide wijngaarden vertonen een bodem van graniet en vieilles vignes van 45 jaar. De oogst gebeurt manueel en vóór de persing wordende druiven 24 u koud gestockeerd. Via degustaties selecteert men de sappen. De alcoholische gisten vindt plaats in inox en in houten vaten. Voor 30 % van het volume gebeurt dan de malolactische omzetting in houten vaten. Dan volgt gedurende 7 maanden een lagering op lies fines in houten vaten van 400 l en in inox cuves. Viognier voor de blindproeverij van oktober 2019.

We bleven daar tot de sluitingstijd en keerden terug naar Anne-Marie en Georges … Geen table d’hôtes die avond. In een voor de gasten voorziene en degelijk ingerichte buitenkeuken aten we de restjes van onze ‘heenreis-picknickmand’ met een prijzige Saint-Joseph! De juiste ‘food pairing’ was misschien zoek, maar het smaakte.

We maakten nog wat plannen voor de volgende dag, en aanhoorden tips van Anne-Marie en Georges, met enige argwaan. De avondschemering bracht ons terug naar onze intussen stilaan afkoelende kamers en in dromenland. Zzzz…

Woensdag 3 juli. Onze trouwe chauffeur Martin bracht ons weer eens veilig en wel een eindje verder naar het noordelijke deel van Saint-Joseph voor een bezoekje aan…

Domaine François Villard

Hier weer hetzelfde verhaal: onmogelijk telefonisch contact en eveneens de “boîte de messagerie pleine”. De heer Villard was net druk in de weer met een proefmoment, wellicht een klant of restaurateur, in elk geval leek het ons geen toerist. Met een glimlach stuurde hij ons zijn bediende, een zeer vlotte vriendelijke dame, die snel plaats ruimde in haar bureautje en ons daar te woord - en te wijn - stond. Het stak haar niet op de moeite, ze was duidelijk deskundig en liet ons zelfs – op onze vraag – een extraatje proeven. De wijnboer maakte wel 2 minuten vrij voor een fotosessie.

We leerden dat François Villard een kok is, die een opleiding volgde tot sommelier en wijnbouwer is geworden. In 1989 stichtte hij zijn wijnbedrijf. Hij bezit momenteel 30 ha in Limony, Saint-Pierre-de-Boeuf en Chavanay, en produceert succesvol bijna alle AOC’s van de regio. Met Yves Cuilleron (leermeester) en François Gaillard creëerde hij in 1995 Les vins de Vienne met als doel de teloorgegane wijnen van Seyssuel nieuw leven in te blazen. Volgens een getuigenis uit de 18 e eeuw hadden die de kwaliteit van de Côte-Rôtie (AOC sinds 1980). Nu hebben ze al een IGP-statuut.

We kochten Reflet Saint-Joseph 2012, gemaakt van druiven van wijnstokken die in 2012 al twintig jaar groeiden op een bodem van verbrokkelde graniet en kwartz. Het rendement is beperkt tot 40 hl/ha. Slechts een kwart van de trossen werd ontrist. De alcoholische gisting gebeurde in open inox en houten vaten. Er volgde een houtlagering gedurende 17 maanden voor 30 % in nieuwe vaten en voor 70 % in vaten van 2-4 jaar oud. Reflet 2012 kan bewaard worden tot 2029.

Auberge Saint-Michel

In een eenvoudige buurtherberg lunchten we bij een bezige bij, die als een wervelwind de toog bediende, de keuken runde, zowel binnen als buiten op het terras opdiende en afruimde, en zelfs nog tijd maakte om een babbel te slaan op ’t einde, voilà. En toen vertrokken we naar…

La Maison des vins in Tain l’Hermitage

Het leek ons ook nuttig om ook die instelling eens te gaan bezoeken. De aanbeveling kwam van de dame van Cave de Tain. We werden vriendelijk onthaald en bekeken interessante filmpjes. Op eenvoudige vraag kregen we mooie flyers, prachtige posters en de belofte dat ze de filmpjes zouden bezorgen per e-mail.

‘Table d’hôtes’ nummer twee op de B&B

hun plaats ingenomen, Audouin was zijn naam, “comme le roi Baudouin mais sans B, Audouin d’Anger, pas danger mais Anger, sans D”! Een gezellige olijkerd wiens schoonzoon ook ‘vigneron de Muscadet en Sèvre et Maine’ bleek te zijn. Het proefrestantje was even aanpassen voor ons smaakpallet. Als dat een ‘mosselwijn’ was, moesten het wel lekkere mossels zijn! We hebben een fotootje van het etiket genomen, je weet maar nooit. Donderdag 4 juli

Domaine Gilles Robin

Dit was de hint van Anne-Marie en Georges van de B&B Ferme Robin. Toeval of bewust omwille van de naamsgelijkenis? We hadden zelf geen contact kunnen maken, ze hadden geen tijd en wilden voor een bezoeker voldoende tijd nemen was ons gemeld. Anne-Marie regelde het, weliswaar via “monsieur Theo” een goede vriend-klant-restauranthouder van het huis Robin. We kregen het privénummer van de heer Robin’s mobiel en troffen hem op zijn tractor. Zijn vrouw zou ons ontvangen! Met enige argwaan - het domein had geen vermelding in de Guide Hachette – arriveerden we netjes op tijd. Een statige mevrouw Robin liet ons binnen in de mooie inkomhal. Haar aandacht was snel gewekt door de duidelijke kundige aanpak van onze wijnmeester, we konden de prachtige kelders bezoeken, proeven van 3 vaten, kregen een meer dan verwacht deskundige uitleg en vernamen dat madame eveneens oenologe was. Ze liep hoog op met de werkmethoden van haar man Gilles en was blijkbaar in haar nopjes omdat we zo aan haar lippen hingen. Terug naar de proefplaats in de inkom werden ons nog eens drie wijnen voorgezet. Het huiskenmerk was duidelijk: mondvullend alom. Daar dankte ik de god der wijn, voor al dat lekkers!

Bacchus

Dank je Bacchus, god der wijn, dank je Bacchus, dank je zeer, omdat wij hier samen mogen zijn, samen eten, drinken en nog meer.

Dank je voor de wind die waait en voor de regen die de velden laaft, voor de boer die heeft gezaaid en dan de knollen boven graaft.

Dank je Bacchus, god der roes, dank je voor de zonneschijn die ons verwarmt zonder taboes en ook dank voor al die wijn. François Villard 22 ha en doet aan parcellaire vinificatie. Sinds 2012 produceert hij biowijnen en schakelt nu over naar de biodynamie. Bij de oogst doet hij een strenge selectie van de trossen. De vergisting gebeurt met autochtone gisten en in principe streeft Gilles Robin naar minder extractie dan bij zijn collega’s. Verder worden de vaten waar de wijn op lagert, zeer geregeld beneveld om ze vochtig te houden. We kochten bij Gilles Robin Péalat Saint-Joseph 2016.

De wijn is genoemd naar de vorige eigenaar van het betrokken perceel. De aanplant gebeurde in 1996 op zeer arme bodem. De (manuele) oogst werd in 2016, een moeilijk jaar, volledig ontrist, terwijl hij in 2018, een zeer zonnig jaar in de Rhône, met volledige trossen werd vergist, om de mineraliteit te bewaren en het alcoholpercentage te verminderen. In 2016 werden slechts 2000 flessen Péalat gebotteld.

Dank je Bacchus !

FM

We leerden er dat Louis Pasquion, overgrootvader van Gilles Robin, in 1920 1,27 ha koopt om er wijn te verbouwen voor zijn persoonlijke consumptie. In 1965 koopt Michel Robin, vader van Gilles, 3 ha bij. In 1996 neemt Gilles Robin neemt bedrijf over, koopt 5 ha van een cave coopérative en bouwt een cuverie. Momenteel bezit hij

Cave Yves Cuilleron

Achter een toog stond een sympathieke jongedame, duidelijk thuis in de wijnwereld. Ze twijfelde aan de lichte banaan die ze meende te horen in onze commentaar en nam gezwind een glas om deze geur ook te ontdekken. We trachtten haar duidelijk te maken dat rijpe peer soms een beetje naar banaan neigt of is het omgekeerd? Ze lustte hoegenaamd geen peer, zei ze, en kon dus niet oordelen, maar van de geur van peer in hun wijn had ze nog gehoord. Over haar relatie met bananen geen woord!

Yves Cuilleron hebben we niet ontmoet, maar we leerden dat zijn grootvader Claude Cuilleron in 1920 al wijn verbouwde. De zaak werd in 1960 overgenomen door Antoine Cuilleron, oom van Yves. In 1987 nam Yves Cuilleron 3,5 ha over van hem in Condrieu en Saint-Joseph. In 1992 installeerde hij zijn kelder in Verlieu bij Chavanay. Met François Villard en Pierre Gaillard richtte hij in 1995 Les vins de Vienne op en streeft met hen om de wijnen van Seyssuel als AOP te laten herkennen. In 2013 creëerde hij in Californië de cuvée Domaine des Chirats met Jeff Cohn.

Vandaag bezit Yves Cuilleron 75 ha, waarvan er 7 Saint-Joseph wit en 20 Saint-Joseph rood produceren. Zijn visie is “ni conventionnelle, ni bio, ni biodynamique, mais produire les meilleurs raisins possibles ». Voor hem is de monocépage van roussanne een hele uitdaging. Omdat de vinificatie ervan moeilijk is, maakt hij enkel IGP.

We kochten Saint Joseph Lieu-dit Digue 2017, een monocépage van marsanne, product van een parcellaire oogst in Saint-Pierre-de-Boeuf, waar het terroir bestaat uit granite du Velay en gegranitiseerde gneis. De plantdichtheid valt er op: 8.000 tot 10.000 stokken per ha. Voor de alcoholische gisting mikt Cuilleron op autochtone gisten. De lagering sur lies gebeurt gedurende 8 maanden op hout: 50 % in foudres van 30 hl en 50 % in Bourgondische vaten van 228 l.

Er was geen table d’hôtes op donderdagavond,

… dus besloten Martin en ikzelf om van de B&B-buitenkeuken gebruik te maken om eens voor onze vrouwen te koken. Boodschappen doen, niet mijn favoriete bezigheid, was de volgende stap, dat hoort er nu eenmaal bij. Met de beperkte middelen die we in de buitenkeuken ter beschikking hadden maakten we een - zelf gemarineerd - schijfje lamsbout met een ratatouille van zuiderse groenten en krielpatatjes. We dronken er een, naar onze bescheiden mening, iets méér dan passende Saint-Joseph bij, maar met goed gezelschap en buiten past dat, denk ik altijd wel. Onze vrouwen waren vriendelijk en beleefd, ze zeiden zelfs dat het lekker was. De afwas mochten we ook zelf doen.

We praatten nog wat na, maakten de balans op van de aankopen en van de ontvangsten, en waren het er unaniem over eens: we waren zelf tevreden. “Nu maar hopen dat de commanderijleden er ook zo over denken”, dachten we luidop. Aan onze inzet, het vele voorbereidende werk van onze wijnmeester Dominique en aan de gegroeide vriendschap zal het zeker niet liggen. De punten moesten we nog afwachten want zeg nu zelf, wie kan die voorspellen? Hoe doe je goed voor iedereen? - Des goûts, des

parfums et des couleurs on ne discute pas!

Numbers … een paar bedenkingen … Is de kwaliteit van wijn meetbaar? - Zijn de punten een echte maatstaf? – Wat weten we over wijn? – En wat doen we dan met volgende wijze woorden?

Lord Kelvin ever said:

“I often say that, when you can measure what you are speaking about, and express it in numbers, you know something about it.”

The wise man himself.

We vertrokken naar dromenland, met duizend en één vragen, met vooral de onopgeloste vragen des levens, de toekomst ...

Vrijdag 5 juli Martin had met een bang hart een plannetje gemaakt om zoveel wijn voor de Commanderij én onze bagage in zijn koffer te krijgen. Dat lukte op enkele dozen na. Die werden op de middenzetel van de achterbank gestapeld. De wijn was de hele rit van vijf uur geflankeerd door onze vrouwen. Hopelijk zou het geen te ‘vrouwelijke’ wijn worden onderweg! Echter, met Noordelijke Rhônewijnen is daar wel weinig kans toe, maar het is toch bang afwachten, je weet maar nooit. Na een stevig ontbijt en afscheid van Ferme Robin zetten we de terugweg in naar de Loiret. We werden er dra verwelkomd door het kikkerkoor!

Restaurant Le Coligny

Onze lieve vrienden reserveerden een tafel in een gezellig restaurantje in de buurt waar we ons laatste avondmaal - van de reis - hebben genoten. Tenslotte, met kwaakgeluiden naar bed, om op …

Zaterdag 6 juni na nog een lekker verrassingsontbijt en voorzien van een picknick, met spijt in het hart en met een warm gevoel van vriendschap afscheid te nemen van Dominique en Martin, de terugweg naar Dikkelvenne aan te vatten.

Echte vrienden

Hun glimlach laat me de lente zien, wat ze zeggen proeft naar de zon.

Aan hen kan ik mijn herfst kwijt, de donder en bliksems in mijn hoofd.

Zij halen de winter uit mijn hart.

Ze zijn mijn wijn en de rijst, mijn licht en het hout in de haard.

FM

Zondag 7 juli … home Zweet home! ’t Is heet, diverse taken uit het leven van een penningmeester en wat tuinactiviteiten hebben de dag gevuld. Het is precies middernacht als ik dit reisverslag - onafgewerkt - beëindig. Zzzzz…

Met onze oprechte dank aan Dominique en Martin voor alles. ’t Was mooi!

Frans Moens

Met onze oprechte dank aan Frans en Martine. ’t Was ontegensprekelijk mooi en lekker!

Dominique Markey

Vignobles Gilles Robin Proefcommentaren op 28 september , Openingsavond gildenjaar 2019-2020 Cave de Tain, Grand Classique (blanc) 2017 Strogeel, bleek met een groene schijn. Mooie schittering. Aroma’s: Immobiel: beetje hout, zeer expressief, fris. Na walsen: bloemig (acacia), gestoofde appel, citrus, vuursteen, ziltig. Smaak: Heel mooi evenwicht tussen zuren en vettigheid. Afdronk: Middellang, ziltig met een bittertje. Eindindruk: Elegante wijn met culinaire mogelijkheden. Score: 13,6/20 Prijs: 14,85 € Pierre et Jérôme Coursodon, Silice 2018 Zeer schitterend, een intens gele kleur met een groene schijn, trage benen. Aroma’s: Immobiel: zoet (appels, peren), na walsen: citrus, abrikoos, mineraal, acacia. Smaak: Mooi versmolten in de mond. Middellange afdronk. Eindindruk: Elegante wijn. Droger en aangenamer dan de eerste. Score: 14,3/20 Prijs: 20 € Yves Cuilleron, Lieu-dit Digue 2017 Kleur: Mooi helder, strogeel. Aroma’s: Immobiel: hooi, na walsen: gedroogde abrikoos, perzik, rozijnen, honing, citrus (pompelmoes, mandarijn, sinaasappel), bloemig, vuursteen. Smaak: Fijne zuren, een prikkeling op de tong. Afdronk: Middellang, met een bittertje. Eindindruk: Fijn en elegant, fris. Score: 15,1/20 Prijs: 27,3 €

Domaine Bernard Gripa (rouge) 2017 Donkerrood, ondoorschijnend, paars aan de rand. Aroma’s: Rood en zwart fruit (bramen), drop, zoethout, rubber, animaal, een complexe neus. Smaak: Nogal hoekig, een stevige tannine gedragen door de molligheid. Nog geen evenwicht. Lange afdronk. Eindindruk: Deze wijn heeft alles om mooi te verouderen. 14,9/20 Prijs: 20€

Pierre et Jérôme Coursodon, L’Olivaie 2017 Intense kleur, bijna ondoorschijnend, een paars randje en trage tranen. Aroma’s: Kruidig, donkerzwart fruit, animaal, mineraal (grafiet), gebrande toetsen (caramel), onderbos. Smaak: Vlezige wijn met wat molligheid, zuren en een zachte fluwelige edele tannine. Afdronk: Lange, krachtige afdronk. Eindindruk: Lange herinnering. Score: 16,2/20 Prijs: 28,5 €

Domaine Jean-Claude Marsanne (rouge) 2015 Donkerrood, bijna geen waterrand, ondoorschijnend. Aroma’s: Licht animaal, floraal( viool), leer, paprika, peper, fruit (rijp, zwart fruit: kersen, bramen, vlierbes). Niet jammy. Smaak: In de mond meer tannine, meer zuren en meer molligheid dan verwacht vanuit de neus. Lange afdronk met een fris bittertje. Eindindruk: De wijn laat iets fris achter in de mond. Score: 15,8/20 Prijs: 24 €

François Villard, Reflet 2012 Kersenrood met evolutie in de kleur, mooi viskeus. Aroma’s: Immobiel: zwarte bessen, pruimen, leer, animaal, gerookt vlees. Na walsen: peper. Smaak: Dit is de rode wijn met de meeste aciditeit tot nu toe. Heel sappig, met een grote spanning. De wijn is ook mooi versmolten, de houtlagering valt niet op. Mooie lange afdronk. Eindindruk: Een evenwichtige wijn. Score: 16,4/20 Prijs: 45 €

Gilles Robin, Péalat 2016 Intens donkerrood. De rand heeft dezelfde kleur als de spiegel. Schitterende spiegel. Aroma’s: Complexe, mooie neus. Immobiel: munt, eucalyptus, kruiden, mineraal, animaal, leer. Na walsen: zwart fruit. Smaak: Vrij elegante mond, nog wat gefaseerd met tannine, fijne zuren en een vrij hoge molligheid. Afdronk: Lang: 7 à 8 s. Eindindruk: Mooie herinnering. Nog wat te jong nu. Score: 16,8/20 Prijs: 28 €

Proefcommentaren opgetekend door Peter Kok.

Wistjedatje...

De wijnspiegel ook kan lezen op issuu.com

Terrasses Saint-Joseph