Kazanie espresso. Krótkie, mocne, stawia na nogi. Rok A

Page 1


Kazanie espresso


Konsultacja wydawnicza ks. dr Piotr Greger Korekta Zofia Smęda Anna Śledzikowska Redakcja techniczna i przygotowanie do druku Anna Olek Projekt okładki Artur Falkowski Imprimi potest ks. Piotr Filas SDS, prowincjał l.dz. 572/P/2010 Kraków, 15 listopada 2010 © 2011 Wydawnictwo SALWATOR

ISBN 978-83-7580-207-8

Wydawnictwo SALWATOR ul. św. Jacka 16, 30-364 Kraków tel. (12) 260-60-80, faks (12) 269-17-32 e-mail: wydawnictwo@salwator.com www.salwator.com


WST ĘP Nie ma nic gorszego dla księdza mówiącego kazanie niż widok oczu parafian zamykających się ze znudzenia. Niestety, rzadko który ksiądz zmierza wtedy do szybkiego zakończenia i wypowiedzenia wyczekiwanego AMEN. Złośliwi mówią, że kazanie ma dobry wstęp i zakończenie – a to wszystko powinno być jak najbliżej siebie. Jeszcze inni porównują dobre kazanie do minispódniczki: powinno być krótkie i pokazywać to, co piękne, a także budzić emocje. Jeszcze inni twierdzą, że sukces gwarantuje wypowiedź krótka i cicha; krótka, żeby wierni nie zdążyli zasnąć, a cicha, żeby nie obudzić tych, którzy śpią. Dowcipy i przykłady można by mnożyć. Krążą nie tylko wśród wiernych, ale i na plebaniach, w seminariach i domach zakonnych. Wszyscy krytykują „lubiących zanudzać”, ale nikt nie odważy się na kilkuminutowe eksperymenty. Ksiądz Burzyk niewątpliwie ma swój styl. Przegląd prasy, esencja wieczornej, teologicznej (i nie tylko) lektury w kilku zręcznie dobranych słowach sprawia, że jego kazanie nie pozwala zasnąć. Momentami jest mocne i dosadne, w innym miejscu żartobliwe i kąśliwe. Czyż Boże Słowo nie ma pobudzać? 5


OKRES ADWENTU


Ewangelia Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jak było za dni Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Albo­ wiem jak w czasie przed potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki, i nie spostrzegli się, że przyszedł potop i pochłonął wszystkich, tak również będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Wtedy dwóch będzie w polu: jeden będzie wzięty, drugi zostawiony. Dwie będą mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, druga zostawiona. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie. A to rozu­ miejcie: Gdyby gospodarz wiedział, o której porze nocy złodziej ma przyjść, na pewno by czuwał i nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie”.

Komentarz wstępny Adwent jest duchowym przygotowaniem do Bożego Narodzenia. W szerszym znaczeniu przypomina o ostatecznym przyjściu Jezusa przy końcu świata i naszym spotkaniu z Bogiem.

Komentarz na rozesłanie Odliczając dni do zbliżających się świąt, zwróćmy uwagę na wykorzystanie naszego czasu, który w istocie nie jest naszym, ale podarowanym nam przez Boga w celu realizacji powołania.

10


ŚWIĘTO CHRZTU PAŃSKIEGO Mt 3, 13-17

Joseph de Maistre opowiada o rutynie pewnego biskupa, który prowadził ceremonię zbiorowego chrztu na początku dziewiętnastego wieku. Kiedy jedno z dzieci wyśliz­ nęło mu się z rąk i wpadło do rzeki, krzyknął tylko: „Dajcie następne!”1. Jezus, będąc wolny od grzechu, nie musiał przyjmować chrztu udzielanego przez Jana. Prosząc jednak o chrzest, podkreśla, jak ważne są praktyki religijne, do których człowiek powinien podchodzić z wewnętrznym zaangażowaniem. Ksiądz

Andrzej Luter wspomina znajomego, który twierdził, że nie uznaje podziału na ludzi wierzących i niewierzących, ale na tych, którzy się modlą, i tych, którzy się nie modlą. Zrozumiał, że chodziło mu o autentyzm przeżywania wiary2.

1 2

Timothy Radcliffe, Po co chodzić do kościoła?, przeł. Katarzyna Turska, Poznań 2009, s. 10. Ks. Andrzej Luter, Myślenie według miłości, „Tygodnik Powszechny”, 2003, nr 37 (2827), s. 10.

29


OKRES WIELKIEGO POSTU


Ewangelia Jezus powiedział do swoich uczniów: „Strzeżcie się, żebyście uczynków po­ bożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie. Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w sy­ nagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę powia­ dam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę powiadam wam: już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie”.

Komentarz wstępny Można dzisiaj spotkać w kościele ludzi, których nie widać tutaj przez cały rok. Wierzą w magiczną moc popiołu, którym zostaną posypani. A przecież istotą Środy Popielcowej jest coś zupełnie innego.

Komentarz na rozesłanie Posypanie popiołem nie ma żadnej cudownej mocy. To jedynie znak wyrażający gotowość do nawrócenia i pokuty; ma zainspirować do wewnętrznej przemiany przez post, jałmużnę i modlitwę.

32


OKRES WIELKANOCNY I UROCZYSTOŚCI RUCHOME PO JEGO ZAKOŃCZENIU


Ewangelia Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus miłował, i rzekła do nich: „Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono”. Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.

Komentarz wstępny Dzisiaj w kościele jest więcej symboliki niż zazwyczaj: figura Zmartwychwstałego, paschał, krzyż z czerwoną stułą czy wielkanocny Baranek. Ich celem jest przybliżenie nam tajemnicy Wielkiej Nocy.

Komentarz na rozesłanie Kiedy apostołowie zobaczyli pusty grób, a w nim zwinięty całun i chustę, zinterpretowali te znaki właściwie. Do pełnego przeżycia dzisiejszej uroczystości konieczna jest refleksja nad znakami Zmartwychwstania.

48


OKRES ZWYKŁY


Ewangelia Jan zobaczył Jezusa nadchodzącego ku niemu i rzekł: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: «Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie». Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym celu, aby On się objawił Izraelowi». Jan dał takie świadectwo: «Ujrzałem Ducha, który jak gołębica zstępował z nieba i spoczął na Nim. Ja Go przedtem nie znałem, ale ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: Ten, nad którym ujrzysz Du­ cha zstępującego i spoczywającego nad Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym». Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym”.

Komentarz wstępny Wśród spraw, które przedstawiamy Bogu, są też zapewne prośby o awans, lepszą pracę, docenienie przez podwładnych czy przełożonych, otrzymanie zasłużonej nagrody czy zdobycie tytułu.

Komentarz na rozesłanie Ważna jest kolejność próśb kierowanych do Boga. Święty Augustyn nauczał, że gdzie Bóg jest na pierwszym miejscu, tam wszystko jest na swoim miejscu – także nasze ambicje i pragnienia.

72


9. NIEDZIEL A ZW YKŁ A Mt 7, 21-27

W filmie Gorączka złota Chaplin krząta się po swojej chacie i nawet nie przypuszcza, że wiatr przesunął ją na skraj przepaści, w którą w każdej chwili może runąć1. Człowiek może czasem nie widzieć złego stanu, w którym się znalazł, szczególnie wtedy gdy jest zbyt pewny siebie, bo wydaje mu się, że zbudował dom na skale. „Gdy dzieje się coś złego, jesteśmy na tyle mądrzy, by to dostrzec dopiero wtedy, gdy jest za późno i nic już nie można zrobić”2 – twierdził Leszek Kołakowski.

1 2

Gorączka złota, reż. Charles Chaplin, USA 1925. Leszek Kołakowski, Ułamki filozofii, Warszawa 2009, s. 85.

87


Ewangelia Jezus wychodząc z Kafarnaum, ujrzał człowieka siedzącego w komorze cel­ nej, imieniem Mateusz, i rzekł do niego: „Pójdź za Mną”. On wstał i poszedł za Nim. Gdy Jezus siedział w domu za stołem, przyszło wielu celni­ków i grzeszników, i siedzieli wraz z Jezusem i Jego uczniami. Widząc to, faryzeusze mówili do Jego uczniów: „Dlaczego wasz Nauczyciel jada wspólnie z celnikami i grzesz­ nikami?”. On, usłyszawszy to, rzekł: „Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: «Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary». Bo nie przysze­dłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników”.

Komentarz wstępny Przychodząc do kościoła, czasem wstydzimy się popełnionych grzechów, uważamy, że jesteśmy niegodni. Jednak to tylko nasza ludzka ocena; Bóg myśli inaczej.

Komentarz na rozesłanie Bóg nie przestaje nas kochać także wtedy, gdy popełniamy najcięższe grzechy. Jednak Jego miłosierdzie nie może być usprawiedliwieniem dla naszych złych czynów.

88


21. NIEDZIEL A ZW YKŁ A Mt 16, 13-20

Kiedy w czasie rewolucji przemysłowej irlandzcy katolicy przybywali do takich miast, jak Liverpool, zaczynali od budowy kościoła. Był to znak, że nie są oni jedynie proletariuszami, ale obywatelami królestwa Bożego. Ich domy mogły być w slumsach, ale ich dom wieczny był w niebie1. Dzisiejsza Ewangelia przedstawia moment założenia Kościoła i mianowania św. Piotra pierwszym papieżem, który otrzymuje klucze królestwa niebieskiego. Pośredniczy on między ziemią a niebem, gdyż to, co zwiąże lub rozwiąże na ziemi, obowiązywać będzie także w niebie. „Świat potrafi zrobić prawie wszystko tak dobrze jak Kościół, a może nawet lepiej – pisał Gordon MacDonald. – Nie trzeba być chrześcijaninem, aby budować domy, karmić głodnych lub leczyć chorych. Jest tylko jedna rzecz, której świat nie może zrobić. Nie może zaoferować łaski”2.

1 2

Zob. Timothy Radcliffe, Po co chodzić do kościoła?, przeł. Katarzyna Turska, Poznań 2009, s. 23. Cyt. za: Philip Yancey, Zaskoczeni łaską, przeł. Maja i Michał Chacińscy, Katowice 2006, s. 11.

111


Ewangelia Jezus zaczął wskazywać swoim uczniom na to, że musi iść do Jerozolimy i wiele wycierpieć od starszych i arcykapłanów, i uczonych w Piśmie; że będzie zabity i trzeciego dnia zmar­twychwstanie. A Piotr wziął Go na bok i począł robić Mu wyrzuty: „Panie, niech Cię Bóg broni! Nie przyjdzie to nigdy na Ciebie”. Lecz On odwrócił się i rzekł do Piotra: „Zejdź Mi z oczu, szatanie! Jesteś Mi zawadą, bo nie myślisz o tym, co Boże, ale o tym, co ludzkie”. Wtedy Jezus rzekł do swoich uczniów: „Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z mego powo­ du, znajdzie je. Cóż bo­wiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę? Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego razem z aniołami swoimi, i wtedy odda każ­ demu według jego postępowania”.

Komentarz wstępny Jest rzeczą naturalną, iż przychodzimy do kościoła także po to, by polepszyć jakość naszego życia. Mamy nadzieję, że Bóg spełni nasze prośby, dzięki czemu nasze życie stanie się łatwiejsze.

Komentarz na rozesłanie W naszym życiu są zarówno chwile wzniosłe i przyjemne, jak i przykre, związane z cierpieniem czy krzyżem. Jedne i drugie są potrzebne, gdyż mają znaczenie dla naszego duchowego rozwoju.

112


UROCZYSTOŚĆ JEZUSA CHRYSTUSA KRÓL A WSZECHŚWIATA Mt 25, 31-46

Chesterton pisze, iż w potocznym rozumieniu miłosierdzie to miłość chrześcijańska okazywana biednym, którzy na nią zasługują. Tymczasem to tylko sprawiedliwość. Miłosierdzie to miłość w stosunku do tych, którzy ani trochę na nią nie zasługują, ale naprawdę jej potrzebują1. Ewangelia przedstawia Jezusa jako Króla miłosierdzia,

który rozlicza z postawy wobec ludzi znajdujących się zarówno w nędzy materialnej, jak i duchowej. Przy czym nie dzieli ich na dobrych czy złych: jeżeli ktoś jest w więzieniu, trzeba „przyjść do niego”, nie potępiając go. „Nowy Testament jednoznacznie mówi, że moim sędzią będzie sam Jezus. Ten, który się dla mnie wykrwawił. Będzie sędzią bardzo stronniczym. Bóg nie jest zimnym tyranem, który kalkuluje i liczy. On zrobi wszystko, by mnie urato­ wać”2 – mówi ksiądz Jerzy Szymik.

1 2

Zob. Gilbert Keith Chesterton, Heretycy, przeł. Jaga Rydzewska, Warszawa-Ząbki 2004, s. 149. Joanna Bątkiewicz-Brożek, Czułość Boga, „Tygodnik Powszechny”, 2010, nr 22 (3177), s. 20.

137


UROCZYSTOŚCI

ŚWIĘTA NAKAZANE [oprócz niedziel], w których obowiązuje uczestnictwo we Mszy świętej: Narodzenia Pańskiego – 25 grudnia (s. 19) Świętej Bożej Rodzicielki Maryi – 1 stycznia (s. 23) Objawienia Pańskiego – 6 stycznia (s. 27) Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (s. 67) Wniebowzięcia NMP – 15 sierpnia (s. 147) Wszystkich Świętych – 1 listopada (s. 151) Niektóre uroczystości zatraciły charakter święta nakazanego, ponieważ są to dni pracy. Kościół zachęca jednak, aby – na miarę swoich możliwości – zachowywać świąteczny charakter tych dni. Należą do nich uroczystości: Niepokalanego Poczęcia NMP – 8 grudnia (s. 141) Świętego Józefa, Oblubieńca NMP – 19 marca (s. 143) Świętych Apostołów Piotra i Pawła – 29 czerwca (s. 145)


Ewangelia Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dzie­ wicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”. Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowie­ nie. Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego pano­ waniu nie będzie końca”. Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?”. Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bo­ wiem nie ma nic niemożliwego”. Na to rzekła Maryja: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa”. Wtedy odszedł od Niej anioł.

Komentarz wstępny Wśród ludzi wierzących trudno znaleźć kogoś, kto nie chciałby być dobry, wolny od grzechu i nałogów. Czy jednak podejmujemy wystarczające wysiłki w tym kierunku?

Komentarz na rozesłanie Ludzka natura osłabiona jest skutkami grzechu pierworodnego. Dlatego konieczna jest ustawiczna praca nad sobą, w czym pomagają Eucharystia oraz sakrament pokuty i pojednania.

140


15 SIERPNIA , UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWZIĘCIA NMP Łk 1, 39-56

Eugene Ionesco pisał, że „ludzka komedia” go nie pociąga, gdyż nie jest z tego świata: „Jestem skądinąd. Warto by znaleźć to inne miejsce, leżące poza murami. Lecz gdzie ono jest?”1. Maryja po zakończeniu ziemskiego życia została z ciałem i duszą wzięta do nieba, które jest także naszym celem. Wiemy jedynie, że będzie to stan niewyobrażalnego szczęścia. „Dopiero uwolnieni z jarzma czasu i przestrzeni, będziemy mogli wyobrazić sobie niebo – uważa Paul Johnson. – Jest to niebotyczna zmiana i główna przeszkoda naszej wyobraźni”2.

1 2

Cyt. za: Philip Yancey, Jezus, jakiego nie znałem, przeł. Maciej Wilkosz, Katowice 2007, s. 253. Cyt. za: Szymon Hołownia, Tabletki z krzyżykiem. Pierwsza pomoc w lękach związanych z Bogiem, końcem świata, czyśćcem i duchami, Kraków 2007, s. 301-302.

147


Ewangelia Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus udał się do Jerozolimy. W świąty­ ni napotkał tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie, oraz siedzących za stołami bankierów. Wówczas sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: „Weźcie to stąd, a nie róbcie z domu mego Ojca targowiska”. Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napi­ sano: „Gorliwość o dom Twój pożera Mnie”. W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: „Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?”. Jezus dał im taką odpowiedź: „Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo”. Powiedzieli do Niego Żydzi: „Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?”. On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy zatem zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powie­ dział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.

Komentarz wstępny Wielu z nas daje wyraz odpowiedzialności za Kościół, zarówno w wymiarze materialnym, jak i duchowym. Czy z tego powodu nie uważamy Kościoła za naszą własność?

Komentarz na rozesłanie Głową Kościoła jest Jezus Chrystus. Z Jego nakazu kolejni papieże, biskupi i prezbiterzy stawiają religijne oraz moralne wymagania. Jednak zawsze są to prawdy Ewangelii.

148


SPIS TREŚCI

WSTĘP

5

OKRES ADWENTU

9

1. NIEDZIELA ADWENTU 2. NIEDZIELA ADWENTU 3. NIEDZIELA ADWENTU 4. NIEDZIELA ADWENTU NARODZENIE PAŃSKIE, MSZA W DZIEŃ ŚWIĘTO ŚWIĘTEJ RODZINY 1 STYCZNIA, UROCZYSTOŚĆ ŚWIĘTEJ BOŻEJ RODZICIELKI MARYI 2. NIEDZIELA PO NARODZENIU PAŃSKIM 6 STYCZNIA, UROCZYSTOŚĆ OBJAWIENIA PAŃSKIEGO ŚWIĘTO CHRZTU PAŃSKIEGO

11 13 15 17 19 21 23 25 27 29

OKRES WIELKIEGO POSTU

31

ŚRODA POPIELCOWA 1. NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU 2. NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU 3. NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU 4. NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU 5. NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU 6. NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU, NIEDZIELA PALMOWA, CZYLI MĘKI PAŃSKIEJ

33 35 37 39 41 43 45

OKRES WIELKANOCNY I UROCZYSTOŚCI RUCHOME PO JEGO ZAKOŃCZENIU

47

NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO 2. NIEDZIELA WIELKANOCNA, CZYLI MIŁOSIERDZIA BOŻEGO

49 51

153


3. NIEDZIELA WIELKANOCNA 4. NIEDZIELA WIELKANOCNA 5. NIEDZIELA WIELKANOCNA 6. NIEDZIELA WIELKANOCNA UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWSTĄPIENIA PAŃSKIEGO UROCZYSTOŚĆ ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGO UROCZYSTOŚĆ NAJŚWIĘTSZEJ TRÓJCY UROCZYSTOŚĆ NAJŚWIĘTSZEGO CIAŁA I KRWI CHRYSTUSA UROCZYSTOŚĆ NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA

53 55 57 59 61 63 65 67 69

OKRES ZWYKŁY

71

2. NIEDZIELA ZWYKŁA 3. NIEDZIELA ZWYKŁA 4. NIEDZIELA ZWYKŁA 5. NIEDZIELA ZWYKŁA 6. NIEDZIELA ZWYKŁA 7. NIEDZIELA ZWYKŁA 8. NIEDZIELA ZWYKŁA 9. NIEDZIELA ZWYKŁA 10. NIEDZIELA ZWYKŁA 11. NIEDZIELA ZWYKŁA 12. NIEDZIELA ZWYKŁA 13. NIEDZIELA ZWYKŁA 14. NIEDZIELA ZWYKŁA 15. NIEDZIELA ZWYKŁA 16. NIEDZIELA ZWYKŁA 17. NIEDZIELA ZWYKŁA 18. NIEDZIELA ZWYKŁA 19. NIEDZIELA ZWYKŁA 20. NIEDZIELA ZWYKŁA 21. NIEDZIELA ZWYKŁA 22. NIEDZIELA ZWYKŁA 23. NIEDZIELA ZWYKŁA 24. NIEDZIELA ZWYKŁA 25. NIEDZIELA ZWYKŁA 26. NIEDZIELA ZWYKŁA 27. NIEDZIELA ZWYKŁA 28. NIEDZIELA ZWYKŁA

73 75 77 79 81 83 85 87 89 91 93 95 97 99 101 103 105 107 109 111 113 115 117 119 121 123 125

154


29. NIEDZIELA ZWYKŁA 30. NIEDZIELA ZWYKŁA 31. NIEDZIELA ZWYKŁA 32. NIEDZIELA ZWYKŁA 33. NIEDZIELA ZWYKŁA UROCZYSTOŚĆ JEZUSA CHRYSTUSA KRÓLA WSZECHŚWIATA

127 129 131 133 135 137

UROCZYSTOŚCI

139

8 GRUDNIA, UROCZYSTOŚĆ NIEPOKALANEGO POCZĘCIA NMP 19 MARCA, UROCZYSTOŚĆ ŚWIĘTEGO JÓZEFA 29 CZERWCA, UROCZYSTOŚĆ ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW PIOTRA I PAWŁA 15 SIERPNIA, UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWZIĘCIA NMP UROCZYSTOŚĆ ROCZNICY POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA WŁASNEGO 1 LISTOPADA, UROCZYSTOŚĆ WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH

141 143 145 147 149 151



Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.